"Ядролық терроризм актiлерiмен күрес туралы халықаралық конвенция жасасу туралы" Қазақстан Республикасының Президентi Жарлығының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2005 жылғы 12 қыркүйектегі N 912 Қаулысы

Қазақстан Республикасының Yкiметі ҚАУЛЫ ЕТЕДI:
1. "Ядролық терроризм актiлерiмен күрес туралы халықаралық конвенция жасасу туралы" Қазақстан Республикасының Президентi Жарлығының жобасы Қазақстан Республикасы Президентiнiң қарауына енгiзiлсiн.
2. Осы қаулы қол қойылған күнiнен бастап қолданысқа енгiзiледi.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрi

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ ПРЕЗИДЕНТIНIҢ
ЖАРЛЫҒЫ Ядролық терроризм актілерiмен күрес туралы
халықаралық конвенция жасасу туралы

Мемлекеттер арасындағы тұрақтылықты қамтамасыз ету және халықаралық терроризмнiң алдын алу, жолын кесу және оны жою жөнiндегі шараларды iске асыру мақсатында және халықаралық ынтымақтастықты нығайту мақсатында ҚАУЛЫ ЕТЕМIН:
1. Қазақстан Республикасының атынан Ядролық терроризм актiлерімен күрес туралы халықаралық конвенция жасасылсын.
2. Осы Жарлық қол қойылған күнiнен бастап қолданысқа енгізiледi.

Қазақстан Республикасының
Президенті

ЯДРОЛЫҚ ТЕРРОРИЗМ АКТIЛЕРIМЕН
КҮРЕС ТУРАЛЫ ХАЛЫҚАРАЛЫҚ КОНВЕНЦИЯ Бiрiккен Ұлттар Ұйымы
2005

Ядролық терроризм актілерімен
күрес туралы халықаралық конвенция

Осы Конвенцияға қатысушы-мемлекеттер халықаралық бейбітшілiк пен қауiпсiздiктi және тату көршiлiк пен достық қарым-қатынастарды дамытуды және мемлекеттер арасындағы ынтымақтастықты қолдауға қатысты Бiрiккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының мақсаттары мен қағидаттарын назарға ала отырып ,
Бiрiккен Ұлттар Ұйымының елу жылдығына орай 1995 жылғы 24 қазандағы Декларацияға сүйене отырып ,
барлық мемлекеттердiң атом энергиясын бейбiт мақсаттарда дамытуға және қолдануға және олардың атом энергиясын бейбiт мақсаттарда қолдану нәтижесiнде алуы мүмкiн пайдаларына заңды мүдделілiгi құқығын мойындай отырып ,
ядролық материалды физикалық қорғау туралы 1980 жылғы Конвенцияны назарға ала отырып ,
бүкіл әлем бойынша терроризм актілерiнің барлық нысандары мен білінулерiнің ұлғаюына қатты мазасыздық бiлдiре отырып ,
халықаралық терроризмдi жою жөнiндегi шаралар туралы, атап айтқанда Бiрiккен Ұлттар Ұйымының қатысушы-мүшелері қай жерде және кiм жүзеге асырмасын, оның iшiнде мемлекеттер мен халықтар арасында достық қарым-қатынастарға қауiп төндiретiн және мемлекеттердiң аумақтық тұтастығы мен қауiпсiздігіне қатер төндiретiн қылмыстық және ақталуға жатпайтын барлық актілерді, терроризмнің әдiстерi мен практикаларын сөзсiз айыптайтынын салтанатты түрде растайтын Бас Ассамблеяның 1994 жылғы 9 желтоқсандағы 49/60 қарары құрамындағы қосымшаның Декларациясына сүйене отырып,
Декларацияда, сонымен қатар мемлекеттерге тығыз түрде осы мәселенiң барлық аспектілерiн қамтитын, жаппай қамтитын құқықтық шеңберлердiң болуын қамтамасыз ету мақсатында терроризмнің барлық нысандары мен білінулерінің алдын алу, жолын кесу және жою туралы қазiргi халықаралық-құқықтық ережелердi қолдану аясына шұғыл түрде шолу жүргiзу ұсынылатынын атай отырып ,
Бас Ассамблеяның 1996 жылғы 17 желтоқсандағы 51/210 қарарына және Халықаралық терроризмді жою жөніндегі шаралар туралы 1994 жылғы декларацияны толықтыратын қосымшаның Декларациясына сүйене отырып ,
Бac Ассамблеяның 51/210 қарарын орындау үшiн, атап айтқанда тиiстi қазiргi халықаралық құжаттарды толықтыру мақсатында ядролық терроризм актілерiмен күрес туралы халықаралық конвенцияны жасау үшiн арнайы комитет құрылғанын атай отырып ,
ядролық терроризм актілері айтарлықтай зардаптарға әкеп соқтыруы мүмкін екендiгiн және халықаралық бейбiтшілік пен қауіпсіздікке қауiп төндiру мүмкiн екендiгін атай отырып ,
сондай-ақ бұрыннан бар көпжақты халықаралық құқық ережелерiнде бұл шабуылдар тиiсiнше қаралмайтындығын атай отырып ,
терроризмнiң мұндай актілерiнiң алдын алу үшiн және қылмыстық қудалау мен кiнәлiлердi жазалау үшiн тиiмдi, практикалық шараларды қабылдау мен әзiрлеуде мемлекеттер арасындағы халықаралық ынтымақтастықты нығайтудың табанды қажеттiлiгіне көз жеткiзе отырып ,
мемлекеттердің қарулы күштерінің әрекетi осы Конвенцияның шеңберінен тыс халықаралық құқық нормаларымен реттелiнетiнiн және осы Конвенцияның қолданылу аясынан кейбiр әрекеттердi алып тастау өзге де заңсыз қатынастарындағы актілердi жауапкершіліктен босатпайтынын, оларды заңды етпейтінiн және басқа заңдардың негiзiнде жауапкершілікке тартуға кедергi келтiрмейтiнiн атай отырып,
төмендегілер туралы келiстi :

1-бап

Осы Конвенцияның мақсаттары үшiн:
1. "Радиоактивтi материал" ядролық материалды және құрамында өздігiнен ыдырайтын (иондаушы сәулеленудiң бiр немесе бiрнеше түрлерiн, мысалы альфа-сәулелену, бета-сәулелену, нейтронды сәулелену және гамма сәулелену шығарумен болатын процесс) және өздерінің радиологиялық ерекшелiктерiнің әсерiнен немесе өзінің өлiмге, айтарлықтай зақымға не меншiкке немесе қоршаған ортаға айтарлықтай залал келтiруi мүмкiн нуклидтер бөлу ерекшелiктерiмен басқа да радиоактивтi заттарды білдiредi.
2. "Ядролық материал" плутоний-238 бойынша 80 пайыздан асатын изотоптардың шоғырлануындағы плутонийдан басқа плутонийдi; уран-233; уран-235 немесе уран-233 изотоптарымен байытылған уранды; табиғатта кеннен немесе кен қалдықтарынан ерекшеленетін нысанда кездесетін изотоптардың қоспасынан тұратын уранды; және жоғарыда аталған элементтердің бiреуiн немесе одан көбiн қамтитын кез келген материалды білдiредi;
"уран-235 немесе уран-233 изотоптарымен байытылған урандағы" уран-235 немесе уран-233 изотоптарын қамтитын уранды немесе екi изотоптың мөлшерi осы изотоптардың сомаларының артық пайызы уран-238 изотопымен салыстырғанда уран-235 изотопының пайызынан жоғары, табиғатта кездесетiн уран-238 изотопымен салыстырғанда уран-235 изотопының пайызынан жоғары уранды бiлдiредi.
3. "Ядролық объект":
а) теңiз кемелерiнде, көлiк құралдарында, ұшу аппараттарында немесе ғарыш объектілерiнде осындай кемелердi, көлiк құралдарын, ұшу аппараттарын немесе ғарыш объектілерін қозғалысқа келтiру үшін немесе кез келген басқа мақсат үшін энергия көзi ретiнде пайдалану үшiн орнатылған реакторларды қоса алғанда, кез келген ядролық реакторды;
b) радиоактивтi материалды өндiру, сақтау, өңдеу немесе тасымалдау үшiн қолданылатын кез келген құрылысты немесе қатынас құралдарын бiлдiредi.
4. "Құрылғы":
а) кез келген ядролық жарылғыш құрылғыны; немесе
b) кез келген радиоактивтi материалды таратушы немесе өзiнiң радиологиялық ерекшелiктерiнiң әсерiнен өлiм, ауыр жарақат не меншiкке немесе қоршаған ортаға айтарлықтай залал келтiруi мүмкiн сәулелендiретiн радиациялық құрылғыны бiлдiредi.
5. "Мемлекеттiк немесе үкiметтік объектi" мемлекеттiң өкiлдерi, үкiмет мүшелерi, заң немесе сот органдарының өкілдерi, не өкiмет билiгi органының немесе өзге мемлекеттік органның немесе мекеменiң лауазымды тұлғалары немесе қызметшілерi, не үкiметаралық ұйымның қызметшiлерi немесе лауазымды тұлғалары өзiнiң қызметтiк мiндеттерiн орындаумен байланысты пайдаланатын немесе айналысатын кез келген тұрақты немесе уақытша объектіні, немесе көлiк құралын білдiредi.
6. "Мемлекеттің қарулы күштерi" оның iшкi заңнамасына сәйкес бiрiншi кезекте ұлттық қорғаныс немесе қауiпсiздiк мiндеттерiн орындау үшiн ұйымдастырылған, оқытылған және жарақтандырылған мемлекеттiң қарулы күштерiн және олардың ресми әмiрiнде, бақылауында және жауапкершілiгiнде болатын осы қарулы күштердi қолдауға әрекет ететiн тұлғаларды бiлдiредi.

2-бап

1. Кез келген адам осы Конвенцияның мәнi бойынша қылмыс жасайды, егер ол заңсыз және қасақана:
а) радиоактивтi материалды иеленсе не құрылғыны дайындаса немесе оны иеленсе:
i) өлiм немесе ауыр жарақат келтiру ниетiмен; немесе
іі) меншiкке немесе қоршаған ортаға айтарлықтай залал келтiру ниетiмен;
b) радиоактивтi материалды немесе құрылғыны кез келген түрде пайдаланса не ядролық объектіні босату жүргiзілетіндей немесе радиоактивтi материалды босату қаупi туындайтындай пайдаланса немесе зақым келтiрсе:
i) өлiм немесе ауыр жарақат келтiру ниетiмен; немесе
іі) меншiкке немесе қоршаған ортаға айтарлықтай залал келтiру ниетiмен; немесе
ііі) жеке немесе заңды тұлғаны халықаралық ұйымға немесе мемлекетке қандай да болсын әрекетті жасауға немесе одан қалыс қалуға мәжбүр ету ниетiмен.
2. Сондай-ақ кез келген адам, қылмыс жасайды, егер ол:
а) осы баптың 1 b-тармағында көрсетілген қылмысты жасауға қоқан-лоққы көрсетсе, сонымен бiрге осы қауiптiң нақтылығын көрсететiн белгiлер болса; немесе
b) радиоактивтi материалды, құрылғыны немесе ядролық объектiнi заңсыз және қасақана талап етсе, бұл ретте осы қауiптiң нақтылығын көрсететiн жағдайларға, не күш қолдануға сүйенетiн болса.
3. Сонымен бірге кез келген адам, егер ол осы баптың 1-тармағында көрсетiлген қылмыстың қандай да болмасын бiреуiн жасауға әрекет етсе қылмыс жасайды.
4. Сонымен бiрге кез келген адам, егер ол:
а) осы баптың 1, 2 және 3-тармақтарында көрсетілген қылмыстың қандай да болмасын бiреуiн жасауға бiрге қатысушы ретiнде қатысса; немесе
b) осы баптың 1, 2 және 3-тармақтарында көрсетiлген қылмыстың қандай да болмасын бiреуiн жасау мақсатында басқа адамдарды ұйымдастырса немесе оларға басшылық жасаса қылмыс жасайды; немесе
с) жалпы мақсатта әрекет ететін адамдар тобымен осы баптың 1, 2 және 3-тармақтарында көрсетiлген қылмыстың бiреуiн немесе одан көбін жасауға кез келген басқа түрде жәрдемдессе; мұндай жәрдемдесу қасақана және не қылмыстық әрекеттiң жалпы сипатын немесе топтың мақсатын қолдау мақсаттарында немесе тиiстi қылмысты немесе қылмыстарды жасауға топтың ниетiн қаскүнемдiк түсiнгендiгi болып табылуы тиіс.

3-бап

Осы Конвенция мынадай жағдайларда қолданылмайды: егер қылмыс бiр мемлекетте жасалса, болжамды қылмыскер мен жәбірленуші осы мемлекеттің азаматтары болып табылса, болжамды қылмыскер осы мемлекеттің аумағынан табылса және ешқандай басқа мемлекет 9-баптың 1 немесе 2-тармағына сәйкес өзiнің заңдық хұкімін жүзеге асыру үшiн негiзге ие болмаса, осы оқиғаларға тиiстi жағдайларда 7, 12, 14, 15, 16 және 17-баптардың ережелерiн қолдануды жоққа шығармайды.

4-бап

1. Осы Конвенциядағы ештеңе де халықаралық құқыққа, атап айтқанда Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Жарғысының мақсаттары мен қағидаттарына және халықаралық гуманитарлық құқыққа сәйкес мемлекеттер мен адамдардың басқа құқықтарын, мiндеттемелерi мен мiндеттерiн қозғамайды.
2. Қарулы қақтығыс кезiндегi қарулы күштердің әрекеттерi, бұл терминдер осы құқықпен реттелетiн халықаралық гуманитарлық құқықта түсiндiрілетiндей осы Конвенциямен реттелмейдi, онымен сол сияқты олар халықаралық құқықтың басқа да нормаларымен реттелінгендіктен мемлекеттiң қарулы күштерi олардың ресми функцияларын жүзеге асыру мақсатында қолданатын әрекеттерi онымен реттелiнбейдi.
3. Осы баптың 2-тармағының ережелерi өзге қатынастардағы заңсыз актілердi мақұлдаушы немесе заңды ететiн болып немесе басқа заңдардың негiзiнде жауапкершілікке тартуға кедергi келтіруші ретiнде түсiндiрiлмеуi тиiс.
4. Осы Конвенция мемлекеттердiң ядролық қаруды қолдануға қатысты болмайды және ешбiр түрде қолданудың заңдылығы туралы немесе қолдану қаупi туралы мәселеге қатысты түсiндiрілуi мүмкiн емес.

5-бап

Әрбiр қатысушы-мемлекет мыналарға қандай қажет болуы мүмкiн сондай шараларды қабылдайды:
а) 2-бапта көрсетiлген әрекеттердi оның ұлттық заңнамасына сәйкес қылмыстық ic деп мойындау үшiн;
b) осы қылмыстардың ауыр сипатын ескерумен осы қылмыстар үшiн тиiстi жазаларды белгiлеу үшiн.

6-бап

Әрбiр қатысушы-мемлекет қандай қажет болып табылатын болса, оның iшiнде iшкi заңнама саласындағы тиiстi жағдайларда, осы Конвенцияның әрекетіне түсетін қылмыстық әрекеттердiң, атап айтқанда халық, адамдар тобының немесе нақты адамдардың арасында террорлық жағдай жасауға бағытталғандардың немесе есептелгендердiң, ешбiр жағдайда саяси, философиялық, идеологиялық, нәсiлдiк, этникалық, дiндарлық немесе өзге де осыған ұқсас сипаттағы қандай да болмасын пiкiрлер бойынша ақтауға жатпауын және олардың ауырлық дәрежесiне орай жазаға тартылуын қамтамасыз ету үшiн сондай шараларды қабылдайды.

7-бап

1. Қатысушы-мемлекеттер:
а) қажет кезiнде, 2-бапта көрсетілген қылмыстарды жасауға олардың тиiстi аумақтары шектерiнде дайындаудың алдын алу мақсаттарында өзiнiң ұлттық заңнамасын бейiмдеудi, олардың аумақтарының шектерiнде немесе шектерiнен тыс және мұндай дайындыққа қарсы әрекеттердi, оның iшiнде олардың аумақтарында осы қылмыстарды марапаттайтын, арандататын, ұйымдастыратын, қасақана қаржыландыратын немесе қасақана техникалық көмек көрсететiн немесе ақпарат беретін немесе осы қылмыстарды жасауға қатысатын адамдардың, топтардың және ұйымдардың заңсыз қызметiне тыйым салу жөнiндегi шараларды қоса алғанда, барлық мүмкiн болатын шараларды қабылдау;
b) өзінің ұлттық заңнамасына сәйкес және осы бапта көзделiнген тәртiппен жағдайларда және әкiмшiлiк және ол 2-бапта көрсетiлген қылмыстарды табу, алдын алу, жолын кесу және тергеу жүргiзу мақсаттарында, сондай-ақ осындай қылмыстарды жасауда айыпталатын адамдарды қылмыстық жауапкершілiкке тарту мақсаттарында қажет болған кезде қабылданатын басқа да шараларды үйлестiруде, дәл және тексерiлген ақпарат алмасумен. Атап айтқанда, қатысушы-мемлекет 2-бапта көрсетiлген қылмыстардың жасалуына қатысты 9-бапта көрсетілген басқа мемлекеттердi кiдiрiссiз хабардар ету үшiн, сондай-ақ оған белгiлi осындай қылмыстарды жасауға дайындықтар туралы және орынды болғанда халықаралық ұйымдарды хабардар ету тең сияқты тиiсті шаралар қабылдау жолымен ынтымақтасады.
2. Қатысушы мемлекеттер осы Конвенцияның күшiмен құпия немесе осы Конвенцияны жүзеге асыру мақсатында өткiзiлген қызметке қатысу нәтижесiнде басқа қатысушы мемлекеттен алатын кез-келген ақпараттың құпиялылығын қорғау үшiн өзінің ұлттық заңнамасына сыйымды тиiстi шараларды қабылдайды. Егер қатысушы мемлекеттер халықаралық ұйымдарға ақпаратты құпия түрде берсе, онда мұндай ақпараттардың құпиялылығын қорғауды қамтамасыз ету үшiн шаралар қабылданады.
3. Осы Конвенцияға сәйкес ұлттық заңнамамен келiсе отырып қатысушы мемлекеттер қауiп төндiретiн олар таратуға құқығы жоқ немесе мүдделi мемлекеттi немесе ядролық материалды физикалық қорғауда қатысушы мемлекеттерден қандай да бiр ақпаратты беру талап етілмейдi.
4. Қатысушы мемлекеттер Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына осы бапта көрсетiлген ақпараттарды жолдауға немесе алуға жауапты өз құзырлы органдары немесе байланыс пункттерi туралы ақпарат бередi. Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысы құзырлы органдар мен байланыс пункттерi туралы мұндай ақпаратты барлық қатысушы мемлекеттерге және Атом энергиясы жөніндегі халықаралық агенттікке хабарлайды. Осындай органдар мен байланыс пункттеріне тұрақты негiзде қол жеткiзiлуi тиiс.

8-бап

Осы Конвенцияның мәнi бойынша қылмыстың алдын-алу мақсаттары үшiн қатысушы мемлекеттер Атом энергиясы жөнiндегі халықаралық агенттiктiң тиiсті ұсынымдары мен функцияларын ескерумен радиоактивтi материалды қорғауды қамтамасыз ету жөнiндегi тиiсті шараларды қабылдауға барлық күштерін салады.

9-бап

1. Әрбiр қатысушы мемлекет 2-бапта көрсетiлген қылмысқа қатысты оның заңдық хұкімін белгiлеу үшін қандай қажетті болса сондай шараларды қабылдайды:
а) қылмыс осы мемлекеттiң аумағында жасалса;
немесе
b) қылмыс қылмыс жасалған мезетте осы мемлекеттiң заңына сәйкес тiркелген қылмыс осы мемлекеттiң туы астында жүзген кеме бортында немесе әуе кемелерiнде жасалса;
немесе
с) қылмыс осы мемлекеттiң азаматымен жасалса.
2. Қатысушы мемлекет сондай-ақ өзінің заңдық хұкiмін осындай кез-келген қылмысқа қатысты белгiлей алады:
а) қылмыс осы мемлекеттiң азаматына қарсы жасалса;
немесе
b) қылмыс осы мемлекеттiң елшілігін немесе өзге дипломатиялық немесе консулдық өкілдiгінің үй-жайларын қоса алғанда шетелдегi осы мемлекеттiң мемлекеттік немесе үкiметтiк объектілеріне қарсы жасалса;
немесе
с) қылмысты әдетте осы мемлекеттiң аумағында тұратын азаматтығы жоқ тұлға жасаса;
немесе
d) қылмыс осы мемлекетке қандай да бiр iс-қимыл жасауға немесе одан қалыс қалуға мәжбүрлеу әрекетiнде жасалса;
немесе
e) қылмыс осы мемлекеттiң үкiметi пайдаланған әуе кемелерi бортында жасалса.
3. Осы Конвенцияны ратификациялау, қабылдау, бекiту немесе оған қосылу кезiнде әрбiр қатысушы мемлекет Бiрiккен Ұлттар Ұйымының бас хатшысын оларға өзiнiң ұлттық заңнамасы негiзiнде осы баптың 2-тармағына сәйкес заңдық хұкiм белгiлеу туралы хабардар етедi. Қандай да бiр өзгертулер болған жағдайда тиiстi қатысушы мемлекет бұл туралы Бас хатшыны кiдiрiссiз хабардар етедi.
4. Әрбiр қатысушы мемлекет сондай-ақ қылмыскер деп болжанған адам оның аумағында болса және ол оны осы баптардың 1 немесе 2 тармақтарына сәйкес өз заңнамалық хұкiмiн белгілеген бiрде-бiр қатысушы мемлекеттерге бермеген жағдайда, 2-бапта көрсетілген қылмыстарға қатысты оның заңдық хұкiмiн белгілеу үшiн қажеттi болып табылатын осындай шараларды қабылдайды.
5. Осы Конвенция оның ұлттық заңнамасына сәйкес қатысушы мемлекет белгiлеген қылмыстық заңдық хұкiмдi мынандай жүзеге асыруды жоққа шығармайды.

10-бап

1. Қатысушы мемлекет, 2-бапта көрсетiлген қылмыс оның аумағында жасалғаны немесе жасалып жатқаны немесе қылмыс жасаған немесе оның аумағында болуы мүмкiн осындай қылмысты жасады деп болжанған тұлға туралы ақпаратты ала отырып, осы ақпараттар көрсетiлген фактілердi тергеу үшiн оның ұлттық заңнамасына сәйкес қажеттi болып табылатын осындай шараларды қабылдайды.
2. Жағдай соны талап ететiне көз жеткiзгеннен соң аумақтағы қылмыскер немесе қылмыскер деп болжанған тұлға тұратын қатысушы мемлекет болатын қылмыстық қуғындау немесе тапсыру мақсаттары үшiн оның қатысуын қамтамасыз ету жөнiндегі тиiстi шараларды өз ұлттық заңнамасына сәйкес қабылдайды.
3. Оған қатысты осы баптың 2-тармағында айтылған шаралар қабылданатын кез-келген тұлға:
а) соның азаматы болып табылатын, сол мемлекеттің немесе өзге мақсатпен сол тұлғаның құқығын заңды қорғайтын мемлекеттiң ең жақын жердегі тиiстi өкiлiмен немесе егер, ол азаматтық алмаған тұлға болса, әдетте аумақта тұратын мемлекет өкiлiмен тоқтаусыз байланысу;
b) осы мемлекеттің өкiлiне келуi;
с) а) және b) тармақшаларына сәйкес өз құқығы туралы хабардар болу құқығы бар.
4. осы баптың 3-тармағында айтылған құқық қылмыскер немесе қылмыскер деп болжанған адам аумағында болатын, мемлекеттiң заңына сәйкес жүзеге асырылады соның өзiнде де аталған заңнаманың 3-тармағына сәйкес сол үшін берiлетін құқық белгiленген мақсатқа толық жету мүмкiндiгiн қамтамасыз етуi тиiс.
5. Осы баптың 3 және 4-тармақтарының ережелерi 9-баптың 1-шi немесе 2-тармақтарына сәйкес заң хұкімiнен үмiттенетiн кез-келген қатысушы мемлекеттiң құқығына зиян келтірмейдi, Қызыл Крестiң халықаралық комитетiнен қылмыскер деп болжанған адаммен байланысуды немесе оған кiрiп шығуды сұрайды.
6. Осы бапқа сәйкес қатысушы-мемлекет адамды тұтқынға алғаннан кейiн, ол 9-баптың 1-шi және 2-тармақтарына сәйкес заң хұкімiн белгілеген қатысушы мемлекеттерге тiкелей Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысы арқылы және егер ол мұндай тұлғаның тұтқынға алынған фактiсi туралы және оны жағдайы туралы оның ұсталуын талап ететiн мақсатқа сай деп тапса кез-келген өзге де мүдделi қатысушы мемлекеттерге iркілiссiз хабарлау керек. Осы баптың 1-тармағында көзделген тергеудi жүргiзетiн мемлекет, айтылған қатысушы мемлекеттердi өзiнiң шешiмдерi туралы жедел хабардар етедi және ол заң хұкiмiн жүзеге асыруды ниет ете ме соны хабарлайды.

11-бап

1. Қылмыскер деп болжанған тұлға табылған аумақтағы қатысушы мемлекет 9-бап қолданылған жағдайда, егер ол осы тұлғаны ұстап бермесе, оның аумағында қылмыс жасалды ма әлде жоқ па қандай да бiр ерекше белгiлерiне қарамастан өз заңнамасына сәйкес тексеру өткiзу жолымен қылмыстық қудалау мақсатта ақталмаған iсті өз құзiреттi органдарына тоқтаусыз табыстауға мiндетті. Бұл органдар сол мемлекеттiң заңнамасына сәйкес ауыр сипаттағы кез-келген басқа қылмыстар жағдайындағыдай түрде шешiм қабылдайды.
2. Барлық жағдайда Қатысушы мемлекеттiң ұлттық заңнамасы оған өзінің азаматтарының бiреуiн тек осы тұлға осы мемлекетке сотта iсті қылмыстық тексеру немесе қарау шешiмдерi шығарылған үкiм бойынша жазасын өтеу үшін шығарылған үкiм бойынша жазасын өтеу үшiн қайтарылады деген шартпен және осы мемлекетпен осы тұлғаны ұстап беру туралы өтiнiш жасаушы мемлекет осы нұсқамен және олар орынды деп тапқан басқа да шарттармен келiскен жағдайда ғана осы баптың 1-тармағында айтылған мiндеттемелердi орындау үшін жеткілiктi болып табылатын осындай шарттасқан ұстап беру немесе тапсыруды орынды деп таныса, осы нұсқамен және өзге де шарттармен келiсе отырып осы тұлғаны беру туралы өтiнiш жасайтын осы мемлекет пен мемлекет осы тұлғаны беру немесе тапсыруға сұрау салынған сол мемлекетке қайтатын жағдайда өз азаматтарының бiрiн ұстап беруге немесе өзге мақсатта тапсыруға рұқсат етедi.

12-бап

Осы Конвенцияға сәйкес қамауға алынған немесе оған қатысты кез-келген өзге шаралар қабылданған немесе тексеру жүзеге асырылатын кез-келген адамға әдiл қарау, оның iшiнде және сол тұлға туралы аумақта мемлекеттiң заңнамасына сәйкес барлық құқықтармен кепiлдемелердi адам құқықтары туралы ережелердi қосқанда қолданылатын халықаралық құқық ережелердi қолдануға кепілдеме берiледi.

13-бап

1. 2-бапта көрсетiлген қылмыс осы Конвенция күшiне енгенге дейін қандай да бiр қатысушы мемлекеттер арасында жасалған ұстап беру туралы кез-келген шарт ұстап беруге әкеп соқтыратын қылмыстар ретiне қосуға жататын болып есептеледi. Қатысушы мемлекеттер соның ізiнше олардың арасында жасалатын беру туралы барлық шарттарды, беруге әкеп соқтыратын осындай қылмыстарды қылмыстар ретiне қосуға мiндеттенедi.
2. Қатысушы мемлекет, шарттың болуымен ұстап беруге шарттасатын болса, олармен ұстап беру туралы шарттары жоқ басқа қатысушы мемлекеттен ұстап беру туралы өтiнiштi ала алады, сұрау салынатын мемлекет өз қалауы бойынша 2-бапта көрсетiлген қылмысқа байланысты ұстап беру үшiн құқықтық негiздемелер ретiнде осы Конвенцияны қарай алады. Ұстап беру сұрау салынатын мемлекеттiң заңнамасында қаралған өзге шарттардың сақталуымен жүзеге асырылады.
3. Қолда бар шарттармен беруге шарттаспаған қатысушы мемлекеттер 2-бапта көрсетiлген қылмыстарды сұралатын мемлекеттiң заңнамасына сәйкес қаралған шарттардың сақталуымен берудi тудыратын қылмыс ретiнде өзара қарайды.
4. 2-бапта көрсетiлген қылмыс қажет болған жағдайда егер олар тек қана олардың жасалған жерiнде (орнында) ғана емес, сондай-ақ 9-баптың 1 және 2-тармақтарына сәйкес өз заңдық хұкiмiн белгiлеген мемлекеттердiң аумақтарында жасалса ұстап беру мақсатында қатысушы мемлекеттермен қаралады.
5. 2-бапта көрсетiлген қылмыстармен байланысты қатысушы мемлекеттер арасындағы беру туралы барлық шарттар мен уағдаластықтардың ережелерi қатысушы мемлекеттерге қатысты олар осы Конвенциямен сыйыспайтын шамада өзгертілген болып есептеледi.

14-бап

1. Қатысушы мемлекеттер тексеру үшiн қажетті олардың қолында бар айғақтамаларды алу жәрдемiн қосқанда 2-бапта көрсетiлгендей қылмыстарға қатысты басталған тексерулермен, қылмыстық қудалаулармен немесе ұстап беру тәртiбiне байланысты бiр-бiрiне барынша көмек көрсетедi.
2. Қатысушы мемлекеттер олардың арасында болуы мүмкiн өзара құқықтық көмек туралы кез-келген шарттармен немесе өзге уағдаластықтарға сәйкес осы баптың 1-тармағы бойынша өз мiндеттемелерiн орындайды. Осындай шарттар мен уағдаластықтар болмағанда қатысушы мемлекеттер олардың ұлттық заңнамасына сәйкес бiр-бiрiне көмек көрсетедi.

15-бап

2-бапта көрсетiлген қылмыстың бiрде-бiрi ұстап беру мақсаты үшiн немесе саяси қылмыс ретiнде сияқты өзара құқықтық көмек немесе саяси қылмыспен байланысты қылмыс немесе саяси уәждердi туындататын қылмыс қылмыс ретiнде қаралмайды. Сондықтан осындай қылмыспен байланысты ұстап беру немесе өзара құқықтық көмек туралы өтiнiштен тек ол саяси қылмыстарға немесе саяси қылмыспен байланысты қылмыстарға немесе саяси уәждердi туындататын қылмыстарға қатысты болғаны үшiн қабылданбай тасталуы мүмкiн емес.

16-бап

Осы Конвенцияда ештеңе де қандай да бiр тұлғаны ұстап беру немесе өзара көмек көрсету, егер сұрау салатын қатысушы мемлекеттің 2-бапта айтылған қылмыспен байланысты дәлелдi негiздемелерi болса ұстап беру туралы өтiнiш немесе өзара құқықтық көмек осындай қылмыстарға қатысты қылмыстық қуғындау мақсатында немесе осы тұлғаның жазасы оның нәсiлiне, дiнге сенуiне, азаматтығына, этникалық тегiне немесе саяси нанымы жөнiндегi себептер бойынша немесе осы өтiнiштердi қанағаттандыру, сол тұлғаның жағдайына осы себептердiң кез-келгенiмен зиян алып келтiретiн болса мiндеттеме салыну ретiнде түсiндiрiлмеуi тиiс.

17-бап

1. Бiр қатысушы-мемлекетте қамауда отырған немесе жаза мерзiмiн өтеуде жүрген және көрсетулердi беру, жеке басын анықтау немесе осы Конвенцияға сәйкес қылмыстарға байланысты тергеу немесе қылмыстық тергеу үшін дәлелдемелер алуда өзге де көмектер көрсету мақсатында басқа қатысушы мемлекетте болуы талап етілетiн тұлға мынадай шарттарды сақтаумен берiлуi мүмкiн:
а) бұл тұлға толық ақпарат негiзiнде оған өзінің келiсiмiн еркiн бередi; және
b) екi елдiң де құзыретті өкiметi, осы мемлекеттер қолдануға болады деп есептейтiн шарттармен, келiсiмге қол жеткiздi.
2. Осы баптың мақсаттары үшiн:
а) оған адам табысталатын мемлекет, егер тек осы адамды табысталған мемлекеттер өзге туралы сұрамаса немесе басқаға рұқсат етпесе, табысталған кiсiнi қамауда ұстауға құқылы және мiндеттi;
b) адам табыс етілген мемлекет, екi мемлекеттiң құзыреттi тұлғалары осы адамды қайтару жөнiнде алдын ала келiсiлгендей немесе екi елдiң құзыретті өкiметтерiмен өзгеше бiр түрде келiсiлгендей бұрын табыс еткен мемлекеттiң иелігіне қайтару жөнiндегi өзінің міндеттемесiн кiдiрiссiз орындайтын болады;
с) адам табыс етілген мемлекет, осы адамды табыс еткен мемлекеттен оны қайтып беру үшін қайтарып беру тәртiбiн қозғауды талап етпеуi тиiс;
d) табыс етілген адамға ол табысталған мемлекетте өтелетiн жазалау мерзiмiне ол табысталған мемлекетте қамауда ұсталған мерзiмi қоса есептеледi.
3. Қатысушы мемлекеттiң келiсiмінсiз одан осы бапқа сәйкес табыс етілуi тиiс болатын сол немесе өзге бiр адам, оның азаматтығынан тәуелсiз бұл адам қудалануға немесе қамауда ұсталуға жатпайды және ол берiлген мемлекеттiң аумағынан кеткенге дейін iс-әрекетiне немесе оған қатысты шығарылған үкiмге байланысты осы адам тапсырылған мемлекеттің аумағында оның жеке басының еркiндiгiне қатысты қандай да болмасын өзге бiр шектеулерге ұшыратылуы тиiс емес.

18-бап

1. Басып алып немесе өзгеше бiр түрде өзiнің бақылауына алынған 2-бапта сипатталған қылмыс жасалғаннан кейін мұндай заттарға ие қатысушы мемлекет:
а) радиоактивтi материалдар, қондырғылар немесе ядролық объектілердi зиянсыздандыру мақсатында шаралар қолданады;
b) кез келген ядролық материал Атом энергиясы жөнiндегi халықаралық агенттік қолданатын кепiлдiктерге сәйкес сақталуын қамтамасыз етедi; және
с) Атом энергиясы жөнiндегi халықаралық агенттiк жариялаған физикалық қорғаныш және денсаулық пен қауiпсiздiк саласындағы стандарттар бойынша ұсынымдарды ескередi.
2. 2-бапта сипатталған қылмысқа байланысты кез келген талқылаулардың аяқталуы бойынша немесе егер оны халықаралық құқық талап ететiн болса, одан да ертерек, мүдделi қатысушы мемлекеттермен консультациядан кейiн (атап айтқанда қайтару және сақтау шарттары бойынша) кез келген радиоактивтi материал, қондырғы немесе ядролық объектi соған тиесiлi қатысушы мемлекетке, осындай радиоактивтi материалдар, қондырғылар немесе ядролық объектілердiң иесi болып табылатын заңды тұлға немесе жеке тұлға азаматы немесе тұрғыны болып табылатын қатысушы мемлекетке не олар аумағынан ұрланған немесе өзге бiр түрде заңсыз алынған қатысушы мемлекетке қайтарылады.
3. а) Егер мемлекетiшiлiк немесе халықаралық құқық қатысушы мемлекетке мұндай радиоактивтi материалдар, қондырғылар немесе ядролық объектілердi қайтаруға немесе қабылдауға тыйым салса немесе бұл туралы мүдделi қатысушы мемлекеттер келiссе. Онда радиоактивтi материалдар, қондырғылар немесе ядролық объектілерге ие қатысушы мемлекеттер осы баптың 3 b тармағын сақтау кезiнде осы баптың 1-тармағында сипатталған шараларды қабылдауды жалғастырады; мұндай радиоактивтi материалдар, қондырғылар немесе ядролық объектілер тек бейбiт жағдайға ғана қолданылатын болады;
b) Егер радиоактивтi материалдар, қондырғылар немесе ядролық объектілерге ие қатысушы мемлекеттер үшiн оларға ие болу заңсыз болатын болса, онда бұл мемлекеттер олар мұндай иелiк заңды болып табылатын және оларды зиянсыздандыру мақсатында қажет болған жағдайда осы мемлекетпен кеңескен кезде осы баптың 1-тармағына талаптарға сәйкес сенiм бiлдiрген мемлекеттiң иелігіне мүмкiндігінше тезiрек тапсырылуын қамтамасыз етедi; мұндай радиоактивтi материалдар, қондырғылар немесе ядролық объектілер тек бейбiт жағдайға ғана қолданылатын болады.
4. Eгep осы баптың 1 және 2-тармақтарында айтылған радиоактивтi материалдар, қондырғылар немесе ядролық объектілер қатысушы мемлекеттердiң не қатысушы мемлекеттердiң азаматтарының немесе тұрғындарының бiр де бiреуiне де жатпаса және қатысушы мемлекет аумағынан ұрланған немесе өзге бiр түрде заңсыз алынбаса немесе егер бiр де бiр мемлекет мұндай заттарды алуға тiлек бiлдiрмесе, онда осы баптың 3 b тармағын сақтау кезiнде мүдделi мемлекеттермен және кез келген тиiстi халықаралық ұйымдармен оған қалай иелiк ету туралы жеке шешiм қабылданады.
5. Радиоактивтi материалдар, қондырғылар немесе ядролық объектiлерге ие қатысушы мемлекет осы баптың 1, 2, 3 және 4-тармақтарының мақсаттары үшін басқа қатысушы мемлекеттерден, атап айтқанда мүдделi қатысушы мемлекеттер және кез келген тиiстi халықаралық ұйымдардан, атап айтқанда Атом энергиясы жөнiндегi халықаралық агенттiктен көмек сұрай немесе ынтымақтастық туралы өтiнiш жасай алады. Қатысушы мемлекеттерге және тиісті халықаралық ұйымдарға осы бапқа сәйкес ең көп мүмкiн дәрежеде жәрдем көрсетуге кеңес беріледi.
6. Радиоактивтi материалдар, қондырғылар немесе ядролық объектілерге қалай ие болу керегiмен немесе оларды сақтаумен айналысатын Атом энергиясы жөніндегi халықаралық агенттіктің бас директорына мұндай затпен қандай түрде билiк жасағаны немесе сақтағаны туралы ақпарат бередi. Атом энергиясы жөнiндегi халықаралық агенттіктің бас директоры бұл ақпаратты басқа қатысушы мемлекеттерге жолдайды.
7. 2-бапта сипатталған қылмысқа байланысты таратылса, онда осы бапта ештеңе ешбiр түрде ядролық зиян үшiн жауапкершілікті реттеушi халықаралық құқықтың нормаларын немесе халықаралық құқықтың өзге де нормаларын қозғамайды.

19-бап

Болжамданған қылмыскер шартты қудалауға ұшыратылған қатысушы мемлекет өзiнiң ұлттық заңнамасына сәйкес немесе талқылаудың ақырғы нәтижесi туралы қолдануға болатын рәсiмдерiмен Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына хабарлайды. Ол бұл ақпаратты басқа қатысушы мемлекеттерге жолдайды.

20-бап

Қатысушы мемлекеттер бiр-бiрiмен тiкелей немесе Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысы арқылы және болған жерде халықаралық ұйымдардың көмегiмен осы Конвенцияның тиiмдi жүзеге асырылуы үшiн консультациялар жүргізедi.

21-бап

Қатысушы мемлекеттер осы Конвенция бойынша өзiнiң мiндеттемелерiн бұл тәуелсiз теңдiк және мемлекеттердiң аумақтық тұтастығының принциптерiне және басқа мемлекеттің iшкi iстерiне араласпау принципiне жауап беретiн түрде орындайды.

22-бап

Осы Конвенцияда ешнәрсе де қатысушы мемлекетке басқа қатысушы мемлекеттің аумағында, осы басқа қатысушы мемлекет өкiметiнің оның ұлттық заңнамасына сәйкес айырықша құзыретiне енетін заңдық хұкiмi мен функциясын жүзеге асыруға құқық бермейдi.

23-бап

1. Екi немесе одан да көп қатысушы мемлекеттер арасындағы осы Конвенцияны түсiндiруге немесе қолдануға қатысты, ақылға қонымды уақыт iшiнде келiссөз жүргiзу жолымен реттеу мүмкiн болмайтын, кез келген дау олардың бiреуiнiң өтiнiшi бойынша арбитражға беріледi. Егер арбитраж туралы өтiнiш жасалған күннен бастап алты ай iшiнде тараптар оның ұйымымен келiсе алмаса осы тараптардың кез келгенi Соттың тиiстi Мәртебесiне өтiнiш жасаумен, дауды Халықаралық Сотқа тапсыра алады.
2. Осы Конвенцияға қол қою, ратификациялау, қабылдау, бекiту немесе оған қосылу кезiнде осы баптың 1-тармағымен өзін байланысты деп есептемейтіндiгi туралы өтiнiш бере алады. Басқа қатысушы мемлекеттер осындай ескерту жасаған кез келген қатысушы мемлекетке қатысты 1-тармақтың ережесiмен байланысты болмайды.
3. Осы баптың 2-тармаққа сәйкес ескерту жасаған кез келген мемлекет Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысын хабарландыру жолымен кез келген уақытта осы ескертудi алып тастай алады.

24-бап

1. Осы Конвенция 2005 жылғы 1 қыркүйектен бастап 2006 жылдың 31 желтоқсанына дейiн Нью-Йорктегi Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Орталық мекемесiнде барлық мемлекеттердiң қол қоюы үшiн ашық.
2. Осы Конвенция ратификациялануға, қабылдануға немесе бекiтiлуге жатады. Қабылданғандығы немесе бекiтiлгендiгi туралы ратификациялық грамоталар немесе құжаттар Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына сақтауға тапсырылады.
3. Осы Конвенция кез келген мемлекеттiң қосылуы үшiн ашық. Қосылу туралы құжаттар Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына сақтауға тапсырылады.

25-бап

1. Осы Конвенция күшiне Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына қабылданғаны, бекiтілгенi немесе қосылғандығы туралы жиырма екiншi ратификациялық грамотаны немесе құжатты сақтауға тапсырылғаннан кейiнгi отызыншы күнi күшiне енедi.
2. Кез келген мемлекет осы Конвенцияны ратифицирлеген, қабылдаған немесе бекiткен немесе қабылданғаны, бекiтілгенi немесе қосылғандығы туралы жиырма екiншi ратификациялық грамотаны немесе құжатты сақтауға тапсырғаннан кейiн оған қосылады, осы мемлекет өзiнің қабылданғаны, бекiтілгенi немесе қосылғандығы туралы ратификациялық грамотасын немесе құжаттарын сақтауға тапсырғаннан кейiн отызыншы күнi Конвенция күшiне енедi.

26-бап

1. Қатысушы мемлекетте осы Конвенцияға түзету ұсына алады. Болжамдалып отырған түзетулер, оларды барлық қатысушы мемлекеттерге жiберетiн, депозитарийге ұсынылады.
2. Болжамдалып отырған түзетулердi қарау үшiн конференция шақырылғандығы туралы қатысушы мемлекеттердiң көпшiлiгiнiң өтiнiштерi алынуы бойынша депозитарий барлық қатысушы мемлекеттердi, шақыру жолданғаннан кейiн кемiнде үш ай өткеннен кейiн өткiзiлетiн мұндай конференцияға қатысуға шақырады.
3. Конференцияның қатысушылары түзетулердi бәтуаластықпен енгiзу үшiн барлық мүмкiндiктi жасайды. Егер бұл мүмкiн болмай шықса түзетулер барлық қатысушы мемлекеттердiң дауыстарының көпшілiгiмен үштен бiрiмен қабылданады.

27-бап

1. Кез келген қатысушы мемлекет Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысын жазбаша хабарландыру жолымен осы Конвенциядан бас тарта алады.
2. Бас тарту Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысы хабарламаны алған күннен бастап бiр жыл өткеннен кейiн күшiне енедi.

28-бап

Осы Конвенцияның мәтiндерi ағылшын, apaб, испан, қытай, орыс және қазақ тiлдерiндегi түпнұсқасы тең түпнұсқа болып табылады, Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына сақтауға беріледі, ол барлық мемлекеттерге Конвенцияның көшiрмесiн алдын ала таратады.

OCЫHЫ КУӘЛАНДЫРУҒА төменде қол қоюшылар өзiнiң тиiстi үкiметтерiмен тиiсті түрде соған өкілеттендiрiлген Нью-Йорктегi Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Орталық мекемесiнде барлық мемлекеттердің қол қоюы үшiн 2005 жылғы 14 қыркүйекте ашылған осы Конвенцияға қол қойды.

О проекте Указа Президента Республики Казахстан "О заключении Международной конвенции о борьбе с актами ядерного терроризма"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 12 сентября 2005 года N 912

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
1. Внести на рассмотрение Президента Республики Казахстан проект Указа Президента Республики Казахстан "О заключении Международной конвенции о борьбе с актами ядерного терроризма".
2. Настоящее постановление вводится в действие со дня подписания.

Премьер-Министр
Республики Казахстан

УКАЗ
ПРЕЗИДЕНТА РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН О заключении Международной конвенции
о борьбе с актами ядерного терроризма

В целях обеспечения стабильности и реализации мер по предупреждению, пресечению и ликвидации международного терроризма и укрепления международного сотрудничества между государствами ПОСТАНОВЛЯЮ:
1. Заключить от имени Республики Казахстан Международную
конвенцию о борьбе с актами ядерного терроризма.
2. Настоящий Указ вводится в действие со дня подписания.

Президент
Республики Казахстан

Международная конвенция о борьбе
с актами ядерного терроризма

Организация Объединенных Наций
2005

Государства-участники настоящей Конвенции,
принимая во внимание цели и принципы Устава Организации Объединенных Наций, касающиеся поддержания международного мира и безопасности и развития добрососедства и дружественных отношений и сотрудничества между государствами,
ссылаясь на Декларацию по случаю пятидесятой годовщины Организации Объединенных Наций от 24 октября 1995 года,
признавая право всех государств на развитие и применение атомной энергии в мирных целях и их законную заинтересованность в получении возможной пользы в результате применения атомной энергии в мирных целях,
принимая во внимание Конвенцию о физической защите ядерного материала 1980 года,
будучи глубоко обеспокоены эскалацией по всему миру актов терроризма во всех его формах и проявлениях,
ссылаясь на содержащуюся в приложении к резолюции 49/60 Генеральной Ассамблеи от 9 декабря 1994 года Декларацию о мерах по ликвидации международного терроризма, в которой, в частности, государства-члены Организации Объединенных Наций торжественно подтверждают, что они безоговорочно осуждают как преступные и не имеющие оправдания все акты, методы и практику терроризма, где бы и кем бы они не осуществлялись, в том числе те, которые ставят под угрозу дружественные отношения между государствами и народами и угрожают территориальной целостности и безопасности государств,
отмечая , что в Декларации государствам также предлагается в срочном порядке провести обзор сферы применения существующих международно-правовых положений о предупреждении, пресечении и ликвидации терроризма во всех его формах и проявлениях с целью обеспечить наличие всеобъемлющих правовых рамок, включающих все аспекты этого вопроса,
ссылаясь на резолюцию 51/210 Генеральной Ассамблеи от 17 декабря 1996 года и содержащуюся в приложении к ней Декларацию, дополняющую Декларацию о мерах по ликвидации международного терроризма 1994 года,
напоминая , что во исполнение резолюции 51/210 Генеральной Ассамблеи был учрежден специальный комитет для выработки, в частности, международной конвенции о борьбе с актами ядерного терроризма в целях дополнения соответствующих существующих международных документов,
отмечая , что акты ядерного терроризма могут приводить к самым серьезным последствиям и могут создавать угрозу международному миру и безопасности,
отмечая также, что в существующих многосторонних положениях международного права эти нападения не рассматриваются должным образом,
будучи убеждены в настоятельной необходимости укрепления международного сотрудничества между государствами в разработке и принятии эффективных, практических мер для предупреждения таких актов терроризма и для уголовного преследования и наказания виновных,
отмечая , что действия вооруженных сил государств регулируются нормами международного права за рамками настоящей Конвенции и что исключение некоторых деяний из сферы применения настоящей Конвенции не освобождает от ответственности за незаконные в иных отношениях акты, не делает их законными и не препятствует привлечению к ответственности на основании других законов,
согласились о нижеследующем:

Статья 1

Для целей настоящей Конвенции:
1. "Радиоактивный материал" означает ядерный материал и другие радиоактивные вещества, которые содержат нуклиды, распадающиеся самопроизвольно (процесс, сопровождающийся испусканием ионизирующего излучения одного или нескольких видов, например альфа-излучение, бета-излучение, нейтронное излучение и гамма-излучение), и которые могут в силу своих радиологических свойств или свойств своего деления причинить смерть, серьезное увечье либо существенный ущерб собственности или окружающей среде.
2. "Ядерный материал" означает плутоний, за исключением плутония с концентрацией изотопов, превышающей 80 процентов по плутонию-238; уран-233; уран, обогащенный изотопами уран-235 или уран-233; уран, содержащий смесь изотопов, встречающихся в природе в форме, отличной от руды или рудных остатков; и любой материал, содержащий один или более из вышеназванных элементов;
где "уран, обогащенный изотопами уран-235 или уран-233", означает уран, содержащий изотопы уран-235 или уран-233 или оба изотопа в таком количестве, что избыточный процент суммы этих изотопов по сравнению с изотопом уран-238 выше, чем процент изотопа уран-235 по сравнению с изотопом уран-238, встречающимся в природе.
3. "Ядерный объект" означает:
a) любой ядерный реактор, включая реакторы, установленные на морских судах, транспортных средствах, летательных аппаратах или космических объектах для использования в качестве источника энергии, чтобы приводить в движение такие суда, транспортные средства, летательные аппараты или космические объекты или для любой другой цели;
b) любое сооружение или средство передвижения, используемое для производства, хранения, переработки или транспортировки радиоактивного материала.
4. "Устройство" означает:
a) любое ядерное взрывное устройство; или
b) любое рассеивающее радиоактивный материал или излучающее радиацию устройство, которое может в силу своих радиологических свойств причинить смерть, серьезное увечье либо существенный ущерб собственности или окружающей среде.
5. "Государственный или правительственный объект" означает любой постоянный или временный объект или транспортное средство, используемые или занимаемые представителями государства, членами правительства, представителями законодательного или судебного органа, либо должностными лицами или служащими органа государственной власти или иного государственного органа или учреждения, либо служащими или должностными лицами межправительственной организации в связи с выполнением своих служебных обязанностей.
6. "Вооруженные силы государства" означает вооруженные силы государства, которые организованы, обучены и оснащены в соответствии с его внутренним законодательством в первую очередь для выполнения задач национальной обороны или безопасности, и лиц, действующих в поддержку этих вооруженных сил, находясь под их официальным командованием, контролем и ответственностью.

Статья 2

1. Любое лицо совершает преступление по смыслу настоящей Конвенции, если оно незаконно и умышленно:
а) владеет радиоактивным материалом либо изготавливает устройство или владеет им:
i) с намерением причинить смерть или серьезное увечье; или
ii) с намерением нанести существенный ущерб собственности или окружающей среде;
b) использует радиоактивный материал или устройство любым образом либо использует или повреждает ядерный объект таким образом, что происходит высвобождение или создается опасность высвобождения радиоактивного материала:
i) с намерением причинить смерть или серьезное увечье; или
ii) с намерением нанести существенный ущерб собственности или окружающей среде; или
iii) с намерением вынудить физическое или юридическое лицо, международную организацию или государство совершить какое-либо действие или воздержаться от него.
2. Любое лицо также совершает преступление, если оно:
a) угрожает совершить преступление, указанное в пункте 1 b настоящей статьи, причем есть признаки, указывающие на реальность этой угрозы; или
b) незаконно и умышленно требует радиоактивный материал, устройство или ядерный объект, прибегая при этом к угрозе при обстоятельствах, указывающих на реальность этой угрозы, либо к применению силы.
3. Любое лицо также совершает преступление, если оно пытается совершить какое-либо из преступлений, указанных в пункте 1 настоящей статьи.
4. Любое лицо также совершает преступление, если оно:
a) участвует в качестве соучастника в совершении какого-либо из преступлений, указанных в пунктах 1, 2 или 3 настоящей статьи; или
b) организует других лиц или руководит ими с целью совершения какого-либо из преступлений, указанных в пунктах 1, 2 или 3 настоящей статьи; или
c) любым другим образом способствует совершению одного или более преступлений, указанных в пунктах 1, 2 или 3 настоящей статьи, группой лиц, действующих с общей целью; такое содействие должно оказываться умышленно и либо в целях поддержки общего характера преступной деятельности или цели группы, или же сосознанием умысла группы совершить соответствующее преступление или преступления.

Статьи 3

Настоящая Конвенция не применяется в случаях, когда преступление совершено в одном государстве, предполагаемый преступник и потерпевшие являются гражданами этого государства, предполагаемый преступник найден на территории этого государства и никакое другое государство не имеет оснований для осуществления своей юрисдикции в соответствии с пунктом 1 или 2 статьи 9, что не исключает применения к этим случаям при соответствующих обстоятельствах положений статей 7, 12, 14, 15, 16 и 17.

Статья 4

1. Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает другие права, обязательства и обязанности государств и лиц в соответствии с международным правом, в частности в соответствии с целями и принципами Устава Организации Объединенных Наций и международным гуманитарным правом.
2. Действия вооруженных сил во время вооруженного конфликта, как эти термины понимаются в международном гуманитарном праве, которые регулируются этим правом, не регулируются настоящей Конвенцией, как и не регулируются ею действия, предпринимаемые вооруженными силами государства в целях осуществления их официальных функций, поскольку они регулируются другими нормами международного права.
3. Положения пункта 2 настоящей статьи не должны истолковываться как одобряющие или делающие законными незаконные в иных отношениях акты или как препятствующие привлечению к ответственности на основании других законов.
4. Настоящая Конвенция не касается и никоим образом не может быть истолкована как касающаяся вопроса о законности применения или угрозы применения государствами ядерного оружия.

Статья 5

Каждое государство-участник принимает такие меры, какие могут оказаться необходимыми:
a) для признания уголовными преступлениями согласно его национальному законодательству деяний, указанных в статье 2;
b) для установления за эти преступления соответствующих наказаний с учетом тяжкого характера этих преступлений.

Статья 6

Каждое государство-участник принимает такие меры, какие могут оказаться необходимыми, в том числе в соответствующих случаях в области внутреннего законодательства, для обеспечения того, чтобы преступные деяния, подпадающие под действие настоящей Конвенции, в частности направленные или рассчитанные на создание обстановки террора среди населения, группы лиц или конкретных лиц, ни при каких обстоятельствах не подлежали оправданию по каким-либо соображениям политического, философского, идеологического, расового, этнического, религиозного или иного аналогичного характера и влекли наказание сообразно степени их тяжести.

Статья 7

1. Государства-участники сотрудничают путем:
a) принятия всех возможных мер, включая, при необходимости, адаптацию своего национального законодательства в целях предотвращения подготовки в пределах их соответствующих территорий к совершению преступлений, указанных в статье 2, в пределах или за пределами их территорий и противодействия такой подготовке, в том числе мер по запрету на их территориях незаконной деятельности лиц, групп и организаций, которые поощряют, подстрекают, организуют, преднамеренно финансируют или преднамеренно оказывают техническую помощь или предоставляют информацию или участвуют в совершении этих преступлений;
b) обмена точной и проверенной информацией в соответствии со своим национальным законодательством и в порядке и на условиях, предусмотренных в настоящей статье, и координации административных и других мер, принимаемых, когда это необходимо, в целях выявления, предотвращения, пресечения и расследования преступлений, указанных в статье 2, а также в целях привлечения к уголовной ответственности лиц, обвиняемых в совершении таких преступлений. В частности, государство-участник принимает соответствующие меры к тому, чтобы незамедлительно информировать другие государства, указанные в статье 9, относительно совершения преступлений, указанных в статье 2, а также о ставших ему известными приготовлениях к совершению таких преступлений, равно как и информировать, когда это целесообразно, международные организации.
2. Государства-участники принимают соответствующие меры, совместимые со своим национальным законодательством, для охраны конфиденциальности любой информации, которую они получают от другого государства-участника конфиденциально в силу положений настоящей Конвенции или в результате участия в деятельности, проводимой в целях осуществления настоящей Конвенции. Если государства-участники предоставляют информацию международным организациям конфиденциально, то принимаются меры для обеспечения охраны конфиденциальности такой информации.
3. В соответствии с настоящей Конвенцией от государств-участников не требуется предоставлять какую-либо информацию, которую они не имеют права распространять согласно национальному законодательству или которая может поставить под угрозу безопасность заинтересованного государства или физическую защиту ядерного материала.
4. Государства-участники информируют Генерального секретаря Организации Объединенных Наций о своих компетентных органах и контактных пунктах, ответственных за направление и получение информации, указанной в настоящей статье. Генеральный секретарь Организации Объединенных Наций сообщает такую информацию о компетентных органах и контактных пунктах всем государствам-участникам и Международному агентству по атомной энергии. К таким органам и контактным пунктам должен иметься доступ на постоянной основе.

Статья 8

Для целей предотвращения преступлений по смыслу настоящей Конвенции государства-участники прилагают все усилия к принятию соответствующих мер по обеспечению защиты радиоактивного материала с учетом соответствующих рекомендаций и функций Международного агентства по атомной энергии.

Статья 9

1. Каждое государство-участник принимает такие меры, какие могут оказаться необходимыми для установления его юрисдикции в отношении преступлений, указанных в статье 2, когда:
a) преступление совершено на территории этого государства; или
b) преступление совершено на борту судна, плавающего под флагом этого государства, или воздушного судна, зарегистрированного согласно законам этого государства на момент совершения преступления; или
c) преступление совершено гражданином этого государства.
2. Государство-участник может также установить свою юрисдикцию в отношении любого такого преступления, когда:
а) преступление совершено против гражданина этого государства; или
b) преступление совершено против государственного или правительственного объекта этого государства за границей, включая посольство или помещения иного дипломатического или консульского представительства этого государства; или
c) преступление совершено лицом без гражданства, которое обычно проживает на территории этого государства; или
d) преступление совершено в попытке принудить это государство совершить какое-либо действие или воздержаться от него; или
e) преступление совершено на борту воздушного судна, эксплуатируемого правительством этого государства.
3. При ратификации, принятии, утверждении настоящей Конвенции или присоединении к ней каждое государство-участник уведомляет Генерального секретаря Организации Объединенных Наций об установлении им юрисдикции в соответствии с пунктом 2 настоящей статьи на основании своего национального законодательства. В случае каких-либо изменений соответствующее государство-участник незамедлительно уведомляет об этом Генерального секретаря.
4. Каждое государство-участник также принимает такие меры, которые могут оказаться необходимыми для установления его юрисдикции в отношении преступлений, указанных в статье 2, в случаях, когда предполагаемый преступник находится на его территории и оно не выдает его ни одному из государств-участников, которые установили свою юрисдикцию в соответствии с пунктами 1 или 2 настоящей статьи.
5. Настоящая Конвенция не исключает осуществления уголовной юрисдикции, установленной государством-участником в соответствии с его национальным законодательством.

Статья 10

1. Государство-участник, получив информацию о том, что преступление, указанное в статье 2, было совершено или совершается на его территории или что лицо, которое совершило или предположительно совершило такое преступление, может находиться на его территории, принимает такие меры, которые могут быть необходимыми в соответствии с его национальным законодательством для расследования фактов, указанных в этой информации.
2. Убедившись, что обстоятельства того требуют, государство-участник, на территории которого находится преступник или предполагаемый преступник, принимает в соответствии со своим национальным законодательством надлежащие меры по обеспечению его присутствия для целей уголовного преследования или выдачи.
3. Любое лицо, в отношении которого принимаются меры, упомянутые в пункте 2 настоящей статьи, имеет право:
a) безотлагательно связаться с ближайшим соответствующим представителем государства, гражданином которого оно является или которое иным образом правомочно защищать права этого лица, или, если оно является лицом без гражданства, с представителем государства, на
территории которого оно обычно проживает;
b) на посещение его представителем этого государства;
c) быть проинформированным о своих правах согласно подпунктам а и b.
4. Права, упомянутые в пункте 3 настоящей статьи, осуществляются в соответствии с законодательством государства, на территории которого находится преступник или предполагаемый преступник, причем упомянутое законодательство должно обеспечивать возможность полностью достигнуть целей, для которых предназначены права, предоставляемые согласно пункту 3.
5. Положения пунктов 3 и 4 настоящей статьи не наносят ущерба праву любого государства-участника, претендующего на юрисдикцию согласно пункту 1 с или 2 с статьи 9, просить Международный комитет Красного Креста связаться с предполагаемым преступником или посетить его.
6. После того как государство-участник в соответствии с настоящей статьей заключило лицо под стражу, оно должно напрямую или через Генерального секретаря Организации Объединенных Наций безотлагательно сообщить государствам-участникам, которые установили юрисдикцию согласно пунктам 1 и 2 статьи 9, и, если оно сочтет целесообразным, любым другим заинтересованным государствам-участникам о факте нахождения такого лица под стражей и об обстоятельствах, требующих его задержания. Государство, которое проводит расследование, предусматриваемое пунктом 1 настоящей статьи, оперативно информирует упомянутые государства-участники о своих выводах и сообщает, намерено ли оно осуществить юрисдикцию.

Статья 11

1. Государство-участник, на территории которого находится предполагаемый преступник, в случаях, к которым применима статья 9, если оно не выдает это лицо, обязано без каких-либо исключений и независимо от того, совершено ли преступление на его территории или нет, без неоправданных задержек передать дело своим компетентным органам для целей уголовного преследования путем проведения разбирательства в соответствии со своим законодательством. Эти органы принимают решение таким же образом, как и в случае любого другого преступления тяжкого характера согласно законодательству этого государства.
2. Во всех случаях, когда национальное законодательство государства-участника позволяет ему выдать или иным образом передать одного из своих граждан только при том условии, что это лицо будет возвращено в это государство для отбывания наказания по приговору, вынесенному в результате судебного разбирательства или рассмотрения дела в суде, для которого испрашивалась выдача или передача этого лица, и данное государство и государство, ходатайствующее о выдаче этого лица, согласны с этим вариантом и другими условиями, которые они могут признать уместными, такой обусловленной выдачи или передачи будет достаточно для выполнения обязанности, о которой говорится в пункте 1 настоящей статьи.

Статья 12

Любому лицу, которое взято под стражу или в отношении которого приняты любые другие меры или осуществляется разбирательство в соответствии с настоящей Конвенцией, гарантируется справедливое обращение, в том числе пользование всеми правами и гарантиями в соответствии с законодательством государства, на территории которого это лицо находится, и применимыми положениями международного права, включая положения о правах человека.

Статья 13

1. Преступления, указанные в статье 2, считаются подлежащими включению в качестве преступлений, влекущих выдачу, в любой договор о выдаче, заключенный между какими-либо государствами-участниками до вступления настоящей Конвенции в силу. Государства-участники обязуются включать такие преступления в качестве преступлений, влекущих выдачу, во все договоры о выдаче, которые будут впоследствии заключаться между ними.
2. Когда государство-участник, которое обусловливает выдачу наличием договора, получает просьбу о выдаче от другого государства-участника, с которым оно не имеет договора о выдаче, запрашиваемое государство может по своему усмотрению рассматривать настоящую Конвенцию в качестве правового основания для выдачи в связи с преступлениями, указанными в статье 2. Выдача осуществляется с соблюдением других условий, предусмотренных законодательством запрашиваемого государства.
3. Государства-участники, не обусловливающие выдачу наличием договора, рассматривают в отношениях между собой преступления, указанные в статье 2, в качестве преступлений, влекущих выдачу, с соблюдением условий, предусмотренных законодательством запрашиваемого государства.
4. В случае необходимости преступления, указанные в статье 2, рассматриваются государствами-участниками для целей выдачи, как если бы они были совершены не только в месте их совершения, но и на территории государств, которые установили свою юрисдикцию в соответствии с пунктами 1 и 2 статьи 9.
5. Положения всех договоров и договоренностей о выдаче между государствами-участниками в связи с преступлениями, указанными в статье 2, считаются измененными в отношениях между государствами-участниками в той мере, в какой они несовместимы с настоящей Конвенцией.

Статья 14

1. Государства-участники оказывают друг другу максимальную помощь в связи с расследованиями, уголовным преследованием или процедурами выдачи, начатыми в отношении преступлений, указанных в статье 2, включая содействие в получении имеющихся у них доказательств, необходимых для разбирательства.
2. Государства-участники выполняют свои обязательства по пункту 1 настоящей статьи в соответствии с любыми договорами или другими договоренностями о взаимной правовой помощи, которые могут существовать между ними. В отсутствие таких договоров или договоренностей государства-участники оказывают друг другу помощь согласно их национальному законодательству.

Статья 15

Ни одно из преступлений, указанных в статье 2, не рассматривается для целей выдачи или взаимной правовой помощи как политическое преступление, или преступление, связанное с политическим преступлением, или преступление, вызванное политическими мотивами. Поэтому связанная с таким преступлением просьба о выдаче или о взаимной правовой помощи не может быть отклонена лишь на том основании, что она касается политического преступления или преступления, связанного с политическим преступлением, или преступления, вызванного политическими мотивами.

Статья 16

Ничто в настоящей Конвенции не должно толковаться как налагающее обязательство выдавать какое-либо лицо или оказывать взаимную помощь, если запрашиваемое государство-участник имеет веские основания полагать, что просьба о выдаче в связи с преступлениями, упомянутыми в статье 2, или о взаимной правовой помощи в отношении таких преступлений имеет целью судебное преследование или наказание этого лица по причине его расы, вероисповедания, гражданства, этнического происхождения или политических убеждений или что удовлетворение этой просьбы нанесло бы ущерб положению этого лица по любой из этих причин.

Статья 17

1. Лицо, которое находится под стражей или отбывает срок тюремного заключения в одном государстве-участнике и присутствие которого в другом государстве-участнике требуется для целей дачи показаний, установления личности или оказания иной помощи в получении доказательств для расследования или уголовного преследования в связи с преступлениями в соответствии с настоящей Конвенцией, может быть передано с соблюдением следующих условий:
a) это лицо свободно дает на то свое согласие на основе полной информации; и
b) компетентные власти обоих государств достигли согласия на таких условиях, которые эти государства могут счесть приемлемыми.
2. Для целей настоящей статьи:
a) государство, которому передается лицо, правомочно и обязано содержать переданное лицо под стражей, если только государство, которое передало это лицо, не просило об ином или не санкционировало иное;
b) государство, которому передано лицо, без задержек выполняет свое обязательство по возвращению этого лица в распоряжение государства, которое ранее передало это лицо, как это было согласовано заранее или как это было иным образом согласовано компетентными властями обоих государств;
c) государство, которому передано лицо, не должно требовать от государства, которое передало это лицо, возбуждения процедуры выдачи для его возвращения;
d) переданному лицу в срок наказания, отбываемого в государстве, из которого оно передано, засчитывается срок содержания под стражей в государстве, которому оно передано.
3. Без согласия государства-участника, из которого в соответствии с настоящей статьей должно быть передано то или иное лицо, это лицо, независимо от его гражданства, не подлежит преследованию или содержанию под стражей и не может подвергаться какому-либо иному ограничению в отношении его личной свободы на территории государства, которому передано это лицо, в связи с действиями или вынесенными в отношении него приговорами до его отбытия с территории государства, из которого оно передано.

Статья 18

1. Захватив или иным образом взяв под свой контроль радиоактивные материалы, устройства или ядерные объекты после того, как было совершено преступление, описываемое в статье 2, государство-участник, обладающее такими предметами:
a) принимает меры с целью обезвредить радиоактивный материал, устройство или ядерный объект;
b) обеспечивает, чтобы любой ядерный материал хранился в соответствии с применимыми гарантиями Международного агентства по атомной энергии; и
c) учитывает рекомендации по физической защите и стандарты в области охраны здоровья и безопасности, опубликованные Международным агентством по атомной энергии.
2. По окончании любых разбирательств, связанных с преступлением, описываемым в статье 2, или раньше, если того требует международное право, после консультаций (в частности об условиях возвращения и хранения) с заинтересованными государствами-участниками любой радиоактивный материал, устройство или ядерный объект возвращаются государству-участнику, которому они принадлежат, государству-участнику, гражданином или жителем которого является физическое или юридическое лицо, являющееся владельцем такого радиоактивного материала, устройства или объекта, либо государству-участнику, с территории которого они были похищены или иным образом незаконно получены.
3. а) Если внутригосударственное или международное право воспрещает государству-участнику возвращать или принимать такой радиоактивный материал, устройство или ядерный объект или же если об этом договариваются заинтересованные государства-участники, то при условии соблюдения пункта 3 b настоящей статьи государство-участник, обладающее радиоактивным материалом, устройствами или ядерными объектами, продолжает принимать меры, описанные в пункте 1 настоящей статьи; такие радиоактивные материалы, устройства или ядерные объекты используются исключительно в мирных целях;
b) Если для государства-участника, обладающего радиоактивным материалом, устройствами или ядерными объектами, обладание ими является незаконным, то это государство обеспечивает, чтобы они как можно скорее были переданы в распоряжение государства, для которого такое обладание является законным и которое, когда это необходимо, дало заверения, соответствующие требованиям пункта 1 настоящей статьи, в консультации с этим государством, для цели их обезвреживания; такие радиоактивные материалы, устройства или ядерные объекты используются исключительно в мирных целях.
4. Если радиоактивные материалы, устройства или ядерные объекты, упомянутые в пунктах 1 и 2 настоящей статьи, не принадлежат ни одному из государств-участников либо гражданину или жителю государства-участника и не были похищены или иным образом незаконно получены с территории государства-участника или если ни одно из государств не желает получать такие предметы в соответствии с пунктом 3 настоящей статьи, то при условии соблюдения пункта 3 b настоящей статьи после консультаций между заинтересованными государствами и любыми соответствующими международными организациями принимается отдельное решение о том, как им распорядиться.
5. Для целей пунктов 1, 2, 3 и 4 настоящей статьи государство-участник, обладающее радиоактивным материалом, устройством или ядерным объектом, может просить о помощи и сотрудничестве другие государства-участники, в частности заинтересованные государства-участники, и любые соответствующие международные организации, в частности Международное агентство по атомной энергии. Государствам-участникам и соответствующим международным организациям рекомендуется оказывать помощь в соответствии с настоящим пунктом в максимально возможной степени.
6. Государства-участники, занимающиеся тем, как распорядиться радиоактивным материалом, устройством или ядерным объектом или сохранить их в соответствии с настоящей статьей, информируют Генерального директора Международного агентства по атомной энергии о том, каким образом они распорядились таким предметом или сохранили его. Генеральный директор Международного агентства по атомной энергии препровождает эту информацию другим государствам-участникам.
7. Если в связи с преступлением, описанным в статье 2, произошло распространение, то ничто в настоящей статье никоим образом не затрагивает нормы международного права, регулирующие ответственность за ядерный ущерб, или иные нормы международного права.

Статья 19

Государство-участник, в котором предполагаемый преступник подвергается уголовному преследованию, сообщает в соответствии со своим национальным законодательством или применимыми процедурами об окончательных результатах разбирательства Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций, который направляет эту информацию другим государствам-участникам.

Статья 20

Государства-участники проводят друг с другом непосредственно или через Генерального секретаря Организации Объединенных Наций и с помощью международных организаций, где это необходимо, консультации для обеспечения эффективного осуществления настоящей Конвенции.

Статья 21

Государства-участники выполняют свои обязательства по настоящей Конвенции таким образом, чтобы это отвечало принципам суверенного равенства и территориальной целостности государств и принципу невмешательства во внутренние дела других государств.

Статья 22

Ничто в настоящей Конвенции не наделяет государство-участник правом осуществлять на территории другого государства-участника юрисдикцию и функции, которые входят исключительно в компетенцию властей этого другого государства-участника в соответствии с его национальным законодательством.

Статья 23

1. Любой спор между двумя или более государствами-участниками относительно толкования или применения настоящей Конвенции, который не может быть урегулирован путем переговоров в течение разумного периода времени, передается по просьбе одного из них на арбитраж. Если в течение шести месяцев со дня обращения с просьбой об арбитраже стороны не смогут договориться о его организации, любая из этих сторон может передать спор в Международный Суд, обратившись с заявлением в соответствии со Статутом Суда.
2. Каждое государство может при подписании, ратификации, принятии, утверждении настоящей Конвенции или присоединении к ней заявить о том, что оно не считает себя связанным положениями пункта 1 настоящей статьи. Другие государства-участники не будут связаны положениями пункта 1 в отношении любого государства-участника, сделавшего такую оговорку.
3. Любое государство, сделавшее оговорку в соответствии с пунктом 2 настоящей статьи, может в любое время снять эту оговорку путем уведомления Генерального секретаря Организации Объединенных Наций.

Статья 24

1. Настоящая Конвенция открыта для подписания всеми государствами с 14 сентября 2005 года по 31 декабря 2006 года в Центральных учреждениях Организации Объединенных Наций в Нью-Йорке.
2. Настоящая Конвенция подлежит ратификации, принятию или утверждению. Ратификационные грамоты или документы о принятии или утверждении сдаются на хранение Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций.
3. Настоящая Конвенция открыта для присоединения любого государства. Документы о присоединении сдаются на хранение Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций.

Статья 25

1. Настоящая Конвенция вступает в силу на тридцатый день после сдачи на хранение Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций двадцать второй ратификационной грамоты или документа о принятии, утверждении или присоединении.
2. Для каждого государства, которое ратифицирует, принимает или утверждает настоящую Конвенцию или присоединяется к ней после сдачи на хранение двадцать второй ратификационной грамоты или документа о принятии, утверждении или присоединении, Конвенция вступает в силу на тридцатый день после сдачи на хранение этим государством своей ратификационной грамоты или документа о принятии, утверждении или присоединении.

Статья 26

1. Государство-участник может предлагать поправки к настоящей Конвенции. Предлагаемые поправки представляются депозитарию, который незамедлительно направляет их всем государствам-участникам.
2. По получении просьбы большинства государств-участников о созыве конференции для рассмотрения предлагаемых поправок депозитарий приглашает все государства-участники принять участие в такой конференции, которая проводится не ранее чем через три месяца после направления приглашений.
3. Участники конференции делают все возможное для принятия поправок консенсусом. Если это оказывается невозможным, поправки принимаются большинством в две трети голосов всех государств-участников.
Депозитарий незамедлительно рассылает любые принятые на конференции поправки всем государствам-членам.
4. Поправка, принятая в соответствии с пунктом 3 настоящей статьи, вступает в силу для каждого государства-участника, передающего на хранение свой документ о ратификации, принятии, присоединении или утверждении поправки, на тридцатый день после даты сдачи двумя третями государств-участников своих соответствующих документов на хранение. После этого поправка вступает в силу для любого государства-участника на тридцатый день с даты сдачи на хранение соответствующего документа этим государством.

Статья 27

1. Любое государство-участник может денонсировать настоящую Конвенцию путем письменного уведомления Генерального секретаря Организации Объединенных Наций.
2. Денонсация вступает в силу по истечении одного года с даты получения уведомления Генеральным секретарем Организации Объединенных Наций.

Статья 28

Подлинник настоящей Конвенции, тексты которой на английском, арабском, испанском, китайском, русском и французском языках являются равно аутентичными, сдается на хранение Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций, который рассылает заверенные копии настоящей Конвенции всем государствам.

В УДОСТОВЕРЕНИЕ ЧЕГО нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные своими соответствующими правительствами, подписали настоящую Конвенцию, открытую для подписания в Центральных учреждениях Организации Объединенных Наций в Нью-Йорке 14 сентября 2005 года.