"Қазақстан Республикасының Yкiметi мен Вьетнам Социалистік Республикасының Yкiметi арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімді ратификациялау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2014 жылғы 21 қарашадағы № 1216 қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
«Қазақстан Республикасының Yкiметi мен Вьетнам Социалистік Республикасының Yкiметi арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімді ратификациялау туралы» Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

Жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ
ЗАҢЫ Қазақстан Республикасының Yкiметi мен Вьетнам Социалистік
Республикасының Yкiметi арасындағы Табысқа салынатын салықтарға
қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан
жалтаруға жол бермеу туралы келісімді ратификациялау туралы

2011 жылғы 31 қазанда Ханойда жасалған Қазақстан Республикасының Yкiметi мен Вьетнам Социалистік Республикасының Yкiметi арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісім ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ҮКІМЕТІ МЕН ВЬЕТНАМ СОЦИАЛИСТІК
РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ҮКІМЕТІ АРАСЫНДАҒЫ ТАБЫСҚА САЛЫНАТЫН САЛЫҚТАРҒА
ҚАТЫСТЫ ҚОСАРЛАНҒАН САЛЫҚ САЛУДЫ БОЛДЫРМАУ ЖӘНЕ САЛЫҚ САЛУДАН
ЖАЛТАРУҒА ЖОЛ БЕРМЕУ ТУРАЛЫ КЕЛІСІМ

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Вьетнам Социалистік Республикасының Үкіметі екі Уағдаласушы Мемлекет арасындағы экономикалық, ғылыми, техникалық және мәдени байланыстарды нығайтуға және дамытуға ұмтылысты басшылыққа ала отырып және Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісім жасасуға ниет білдіре отырып,
төмендегілер туралы келісті:

1-бап
КЕЛІСІМ ҚОЛДАНЫЛАТЫН ТҰЛҒАЛАР

Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап
КЕЛІСІМ ҚОЛДАНЫЛАТЫН САЛЫҚТАР

1. Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның жергілікті билік органдарының атынан алынатын табысқа салынатын салықтарға, оларды алу әдісіне қарамастан, қолданылады.
2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін қызметақының немесе жалақының жалпы сомасынан алынатын салықтарды, сондай-ақ капитал құнының өсіміне салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан немесе табыстың жекелеген элементтерінен алынатын салықтардың барлық түрлері табысқа салынатын салықтар болып есептеледі.
3. Осы Келісім қолданылатын қазіргі бар салықтар, атап айтқанда мыналар болып табылады:
a) Қазақстанда:
(і) корпоративтік табыс салығы; және
(іі) жеке табыс салығы;
(бұдан әрі «Қазақстан салығы» деп аталатын);
b) Вьетнамда:
(і) жеке тұлғалардан алынатын табыс салығы; және
(іі) кәсіпкерлік қызметтен алынатын табыстарға салынатын салық;
(бұдан әрі «Вьетнам салығы» деп аталатын).
4. Осы Келісімге қол қойылған күннен кейін қазіргі бар салықтарға қосымша түрде немесе олардың орнына алынатын кез келген бірдей немесе мәні бойынша ұқсас салықтарға да осы Келісім қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өздерінің тиісті салық заңнамаларында болатын кез келген елеулі өзгерістер туралы бірін-бірі хабардар етеді.

3-бап
ЖАЛПЫ АНЫҚТАМАЛАР

1. Егер түпмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Келісімнің мақсаттары үшін:
a) «Қазақстан» термині Қазақстан Республикасын білдіреді. «Қазақстан» термині географиялық мағынада пайдаланылған кезде Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және Қазақстан өзінің заңнамасына және халықаралық құқыққа сәйкес өзінің егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыра алатын аймақтарды қамтиды;
b) «Вьетнам» термині Вьетнам Социалистік Республикасын білдіреді; географиялық мағынада пайдаланылған кезде ол оның бүкіл мемлекеттік аумағын, аралдарын, ішкі суларын, аумақтық теңізі мен оның үстіндегі әуе кеңістігін, ұлттық заңнама мен халықаралық құқыққа сәйкес Вьетнам Социалистік Республикасы соларда егемендігін, егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын теңіз түбі мен олардың жер қойнауын қоса алғанда, аумақтық теңіз шегінен тысқары теңіз кеңістігін білдіреді;
с) «тұлға» термині жеке тұлғаны, компанияны және тұлғалардың кез келген басқа да бірлестігін қамтиды;
d) «компания» термині кез келген корпоративтік құрылымды немесе салық салу мақсаттары үшін корпоративтік құрылым ретінде қарастырылатын кез келген экономикалық бірлікті білдіреді;
e) «Уағдаласушы Мемлекет» және «екінші Уағдаласушы Мемлекет» терминдері түпмәтінге қарай Қазақстанды немесе Вьетнамды білдіреді;
f) «Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны» және «екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны» терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;
g) «халықаралық тасымал» термині теңіз немесе әуе кемесі тек екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі пункттер арасында ғана пайдаланылатын жағдайлардан басқа, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесімен жасалатын кез келген тасымалдауды білдіреді;
h) «құзыретті орган» термині:
(і) Қазақстанда: Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін;
(іі) Вьетнамда: Қаржы министрін немесе оның уәкілетті өкілін білдіреді;
k) «ұлттық тұлға» термині:
(і) Уағдаласушы Мемлекеттің азаматтығы бар кез келген жеке тұлғаны;
(іі) өзінің мәртебесін Уағдаласушы Мемлекеттің қолданыстағы заңнамасының негізінде алған кез келген заңды тұлғаны, серіктестікті немесе қауымдастықты білдіреді.
2. Уағдаласушы Мемлекет осы Келісімнің ережелерін кез келген уақытта қолданған кезде, егер түпмәтіннен өзгеше туындамаса, онда айқындалмаған кез келген терминнің Келісім қолданылатын салықтарға қатысты осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша осы кезде қандай мағынасы болса, сондай мағынасы болады.

4-бап
РЕЗИДЕНТ

1. Осы Келісімнің мақсаттары үшін «Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті» термині осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша оның тұрғылықты жері, резиденттігі, басқару орны, құрылған орны, тіркелген жері немесе осыған ұқсас сипаттағы кез келген басқа критерий негізінде онда салық салынуға жататын кез келген тұлғаны білдіреді. Термин Уағдаласушы Мемлекетті немесе жергілікті билік органдарын да қамтиды.
2. Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, онда оның мәртебесі былайша айқындалады:
а) ол өз иелігінде тұрақты тұрғын жайы бар Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі; егер Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де оның иелігінде тұрақты тұрғын жайы болса, ол неғұрлым тығыз жеке және экономикалық қатынастары (өмірлік мүдделер орталығы) бар Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
b) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Уағдаласушы Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе егер оның Уағдаласушы Мемлекеттердің ешқайсысында да өз иелігінде тұрақты тұрғын жайы болмаса, әдетте өзі тұрып жатқан Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
с) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың біреуінде де тұрмаса, ол өзі азаматы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі;
d) егер резиденттің мәртебесін осы тармақтың алдыңғы а) - с) тармақшаларына сәйкес айқындау мүмкін болмаса, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы мәселені өзара келісу бойынша шешеді.
3. Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке тұлғадан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, ол өзінің тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі.

5-бап
ТҰРАҚТЫ МЕКЕМЕ

1. Осы Келісімнің мақсаттары үшін «тұрақты мекеме» термині кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.
2. «Тұрақты мекеме» термині, атап айтқанда:
а) басқару орнын;
b) бөлімшені;
c) кеңсені;
d) фабриканы;
e) шеберхананы;
f) шахтаны, мұнай немесе газ ұңғымасын, карьерді немесе табиғи ресурстар өндірілетін басқа да кез келген орынды;
g) тауар қоймасын немесе өткізу орны ретінде пайдаланылатын үй-жайды;
h) табиғи ресурстарды барлау үшін пайдаланылатын қондырғыны немесе құрылысты немесе оларға байланысты көрсетілетін байқаушылық қызметтерді немесе табиғи ресурстарды барлау үшін пайдаланылатын бұрғылық қондырғыны немесе кемені қамтиды.
3. «Тұрақты мекеме» термині, сондай-ақ:
a) құрылыс алаңын немесе құрылыс, монтаждау немесе құрастыру жобасын немесе егер мұндай алаң, жоба немесе көрсетілетін қызметтер алты айдан астам уақытқа жалғасатын болса ғана оларға байланысты көрсетілетін байқаушылық қызметтерді;
b) егер елдің шегіндегі осындай сипаттағы қызмет (осындай немесе онымен байланысты жоба үшін) кез келген 12 айлық кезеңде жалпы жиынтығы алты айдан асатын кезеңге немесе кезеңдерге созылатын болса ғана, кәсіпорынның қызметшілер арқылы немесе кәсіпорын осы мақсаттар үшін жалдаған басқа персонал арқылы консультациялық қызметтерді қоса алғанда, қызметтер көрсетуін қамтиды.
4. Осы Баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, «тұрақты мекеме» термині:
a) құрылыстарды тек кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе беру мақсаттары үшін ғана пайдалануды;
b) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек сақтау, көрсету немесе беру мақсаттары үшін ғана ұстауды;
с) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек басқа кәсіпорынның қайта өңдеуі мақсаттары үшін ғана ұстауды;
d) тұрақты қызмет орнын тек тауарлар немесе бұйымдар сатып алу мақсаттары үшін немесе кәсіпорынға арналған ақпарат жинау үшін ғана ұстауды;
е) тұрақты қызмет орнын тек кәсіпорынның дайындық немесе көмекші сипаттағы кез келген басқа қызметті жүзеге асыруы мақсаттары үшін ғана ұстауды қамтушы ретінде қаралмайды.
5. 1 және 2-тармақтардың ережелеріне қарамастан, егер өзіне 7-тармақ қолданылатын, тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекетте екінші Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының атынан әрекет етсе, егер мұндай тұлға:
а) осы Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпорынның атынан келісімшарттар жасасу өкілеттігіне ие болса және оны әдетте пайдаланса, егер мұндай тұлғаның қызметі 4-тармақта аталған қызмет түрлерімен ғана шектелмесе, егер оларды тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырса да, бұл тұрақты қызмет орнын осы тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмаса; немесе
b) мұндай өкілеттіктерге ие болмаса, бірақ әдетте бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте тауарлардың немесе бұйымдардың қорын ұстап, одан кәсіпорынның атынан тауарлар мен бұйымдарды тұрақты түрде беріп отыратын болса, онда бұл кәсіпорын осы тұлғаның кәсіпорын үшін қолданатын кез келген қызметіне қатысты бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қаралады.
6. Осы Баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, қайта сақтандыру жөніндегі ұйымды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттің сақтандыру ұйымы, егер ол екінші Уағдаласушы Мемлекеттің аумағында бола отырып, оған 7-тармақтың ережелері қолданылатын, тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға арқылы жарна жинаумен айналысса немесе тәуекелдерді сақтандырса, оның екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар деп есептеледі.
7. Кәсіпорын кәсіпкерлік қызметін осы Уағдаласушы Мемлекетте делдал, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшін ғана, осындай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет жасаған жағдайда, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар ретінде қаралмайды. Алайда, егер мұндай агенттің қызметі толығымен немесе көбінесе осы кәсіпорынға арналса, онда ол осы тармақтың мақсаты үшін тәуелсіз мәртебесі бар агент болып есептелмейді.
8. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыратын (не тұрақты мекеме арқылы не басқадай жолмен) компанияның бақылауы немесе оның бақылауында болуы фактісінің өзі осы компаниялардың бірін екіншісінің тұрақты мекемесіне айналдырмайды.

6-бап
ЖЫЛЖЫМАЙТЫН МҮЛІКТЕН АЛЫНАТЫН ТАБЫС

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алған табысына (ауыл немесе орман щаруашылықтарынан алынатын табысты қоса алғанда) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. «Жылжымайтын мүлік» терминінің қаралып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша қандай мағынасы болса, сондай мағынасы болады. Термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатыстылығы бойынша қосалқы мүлікті, ауыл және орман шаруашылықтарында пайдаланылатын мал мен жабдықты, жер меншігіне қатысты жалпы құқық ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктын және минералдық ресурстарды, көздерді және басқа да табиғи ресурстарды игеруге немесе игеру құқығына өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе тіркелген төлемдерге арналған құқықтарды қамтиды. Теңіз және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қаралмайды.
3. 1-тармақтың ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
4. 1 және 3-тармақтардың ережелері кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа да және тәуелсіз жеке қызметтерді көрсету үшін пайдаланылатын жылжымайтын мүліктен алынатын табысқа да қолданылады.

7-бап
КӘСІПКЕРЛІК ҚЫЗМЕТТЕН АЛЫНАТЫН ПАЙДА

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырмаса, кәсіпорынның пайдасына осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын кәсіпкерлік қызметті жоғарыда айтылғандай жүзеге асырса, онда екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпорынның пайдасына мыналарға:
а) осындай тұрақты мекемеге;
b) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекеме арқылы сатылатын тауарларға немесе бұйымдарға сәйкес келетін немесе соларға ұқсас тауарларды немесе бұйымдарды сатуға; немесе
c) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылатын, өзінің сипатына қарай осындай тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызметке сәйкес келетін немесе соған ұқсас басқа кәсіпкерлік қызметке қатысты бөлігінде ғана салық салынуы мүмкін.
2. 3-тармақтың ережелерін ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса, онда әрбір Уағдаласушы Мемлекетте осы тұрақты мекеме алуы мүмкін пайда, егер ол осындай немесе ұқсас жағдайларда осындай немесе ұқсас қызметпен айналысатын оқшауланған және жеке кәсіпорын болып, өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан толық тәуелсіз әрекет жасағанда, осы тұрақты мекемеге жатқызылады.
3. Тұрақты мекеменің пайдасын анықтау кезінде басқару және жалпы әкімшілік шығыстарды қоса алғанда, олардың тұрақты мекеме орналасқан Мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған шығыстарды шегеруге жол беріледі. Алайда, егер сомаларды (нақты шығыстарды өтеуден өзге) тұрақты мекеме кәсіпорынның бас офисіне немесе оның басқа офистерінің кез келгеніне роялти, гонорарлар немесе патенттерді немесе басқа құқықтарды пайдаланғаны үшін өтем ретінде осыған ұқсас басқа төлемдер төлеу жолымен немесе арнайы көрсетілген қызметтер үшін немесе менеджмент үшін комиссиялық төлем жолымен немесе (банк мекемелерін қоспағанда) тұрақты мекемеге берілген сомаға пайыздар төлеу жолымен төлесе, осындай сомаларға қатысты мұндай шегерімге жол берілмейді. Сондай-ақ тұрақты мекеменің пайдасын анықтау кезінде тұрақты мекеме кәсіпорынның бас офисіне немесе оның басқа офистерінің кез келгеніне роялти, гонорарлар немесе патенттерді немесе басқа құқықтарды пайдаланғаны үшін өтем ретінде осыған ұқсас басқа төлемдер төлеу жолымен немесе арнайы көрсетілген қызметтер үшін немесе менеджмент үшін комиссиялық төлем жолымен немесе (банк мекемелерін қоспағанда), кәсіпорынның бас офисіне немесе оның басқа офистерінің кез келгеніне берілген сомаға пайыздар төлеу жолымен есептелген сомалар да (нақты шығыстарды өтеуден өзге) есепке алынбайды.
4. Осы Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органында бар ақпарат тұрақты мекемеге жатқызылатын пайданы анықтау үшін жеткіліксіз болған жағдайларда, заңның құзыретті органда бар ақпарат мүмкіндік беретіндей шамада осы Баптың қағидаттарына сәйкес қолданылу шартымен, тұлғаның салықтық міндеттемесін анықтауға қатысты Уағдаласушы Мемлекеттің кез келген заңнамасын қолдануға осы Бапта ештеңе де әсер етпейді.
5. Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге қатысты пайданы кәсіпорын пайдасының жалпы сомасын оның әртүрлі бөлімшелері арасында пропорционалды түрде бөлу негізінде айқындаудың қалыптасқан ретіне қарай, осындай Уағдаласушы Мемлекетке осылай бөлу арқылы салық салынатын пайданы анықтауға 2-тармақта ештеңе де кедергі келтірмейді; алайда, пропорционалды түрде бөлудің таңдап алынған әдісі осы Бапта қамтылған тиісті қағидаттарға сәйкес нәтижелер беруге тиіс.
6. Егер пайда осы Келісімнің басқа Баптарында жеке айтылатын табыстардың түрлерін қамтыса, онда осы Баптың ережелері бұл Баптардың ережелерін қозғамайды.
7. Тұрақты мекемеге жатқызылатын пайда, егер мұндай тәртіпті өзгерту үшін жеткілікті және маңызды себептер болмаса, алдыңғы тармақтардың мақсаттары үшін жыл сайын біркелкі тәсілмен айқындалып отырады.

8-бап
ХАЛЫҚАРАЛЫҚ ТАСЫМАЛДАУДАН АЛЫНАТЫН ТАБЫСТАР

1. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны теңіз немесе әуе кемелерін халықаралық тасымалдауда пайдаланудан алған пайдаға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. 1-тармақтың ережелері пулға, бірлескен кәсіпорынға немесе көлік құралдарын пайдалану жөніндегі халықаралық ұйымға қатысудан алынатын пайдаға да қолданылады.

9-бап
ҚАУЫМДАСҚАН КӘСІПОРЫНДАР

1. Егер:
а) Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса, немесе
b) белгілі бір тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе олардың капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса,
және кез келген жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржылық өзара қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда кәсіпорындардың бірінің есебіне жазылуы мүмкін, бірақ осы жағдайлардың болуы салдарынан оның есебіне жазылмаған кез келген пайда осы кәсіпорынның пайдасына қосылуы және оған тиісінше салық салынуы мүмкін.
2. Егер Уағдаласушы Мемлекет осы Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына екінші Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынатын пайдасын қосса және оған тиісінше салық салса және осылайша қосылған пайда бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының есебіне жазылатындай пайда болып табылса, егер екі кәсіпорынның арасындағы өзара қатынастар тәуелсіз кәсіпорындардың арасындағыдай болса, онда осы екінші Уағдаласушы Мемлекет осы пайдадан алынатын салық сомасына тиісті түзету жасайды. Мұндай түзетуді айқындау кезінде осы Келісімнің басқа да ережелері ескерілуге тиіс және Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары қажет болған кезде бір-бірімен консультация жүргізіп отыруға тиіс.

10-бап
ДИВИДЕНДТЕР

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтеріне осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, мұндай дивидендтерге, сондай-ақ дивидендтер төлейтін компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер алушы дивидендтердің нақты иесі және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық:
(а) егер нақты иесі дивидендтерді төлейтін компанияның дауыс беретін акцияларының кемінде 70 пайызына тікелей иелік ететін компания болып табылса, дивидендтердің жалпы сомасының 5 пайызынан;
(b) қалған барлық жағдайларда дивидендтердің жалпы сомасының 15 пайызынан аспауға тиіс.
Осы тармақ дивидендтер төленетін пайдаға қатысты компанияға салық салуды қозғамайды.
3. «Дивидендтер» термині осы Бапта пайдаланылған кезде акциялардан немесе борыштық талаптар болып табылмайтын басқа да құқықтардан алынатын табысты, пайдаға қатысудан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлуші компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес акциялардан алынатын табыс сияқты дәл сондай салықтық реттелуге жататын басқа да корпоративтік құқықтардан алынатын табысты білдіреді.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын дивидендтердің нақты иесі дивидендтерді төлейтін компания резиденті болып табылатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тәуелсіз жеке қызметтерді сонда орналасқан тұрақты база арқылы көрсетсе және өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1 және 2-тармақтың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға қарай осы Келісімнің 7 немесе 15-баптарының ережелері қолданылады.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып тұрса, осы екінші Уағдаласушы Мемлекет осындай дивидендтер осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен шын мәнінде байланысты болатын жағдайларды қоспағанда, осы компания төлейтін дивидендтерден кез келген салықты ала алмайды және компанияның бөлінбеген пайдасынан, егер тіпті төленетін дивидендтер немесе бөлінбеген пайда осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын табыстан толығымен немесе ішінара құралса да, бөлінбейтін пайда салығы алынбайды.
6. Осы Келісімде ештеңе де Уағдаласушы Мемлекетке осы Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемеге жататын компанияның пайдасынан осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылатын компанияның таза пайдасына есептелетін салыққа қосымша арнайы салық алуға, осылайша есептелген кез келген қосымша салық алдыңғы салық жылдары осындай қосымша салық салуға ұшырамаған осындай таза табыс сомасының 5 пайызынан аспаған жағдайда, кедергі ретінде түсіндіріле алмайды. Осы ереженің мақсаттары үшін таза пайда одан осы тармақта аталған, тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте алынатын, қосымша салықтан өзге барлық салықтарды шегеріп тастағаннан кейін анықталады.

11-бап
ПАЙЫЗДАР

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін пайыздарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда мұндай пайыздарға олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте де және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер пайыздардың нақты иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық пайыздардың жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.
3. 2-тармақтың ережелеріне қарамастан:
а) Қазақстанда пайда болатын пайыздарға, егер пайыздар:
(і) Вьетнам Үкіметіне немесе оның жергілікті билік органдарына; немесе
(іі) Вьетнамның Мемлекеттік Банкіне немесе кез келген басқа мемлекеттік банкке; немесе
(ііі) Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдарының арасындағы келісім бойынша Вьетнам Үкіметіне толық тиесілі кез келген басқа институттарға төленсе, тек Вьетнамда ғана салық салынады.
b) Вьетнамда пайда болатын пайыздарға, егер пайыздар:
(і) Қазақстан Республикасының Үкіметіне немесе оның жергілікті билік органдарына;
(іі) Қазақстан Республикасының Ұлттық Банкіне немесе кез келген басқа мемлекеттік банкке; немесе
(ііі) Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдарының арасындағы келісім бойынша Қазақстан Республикасының Үкіметіне толық тиесілі кез келген басқа институттарға төленсе, тек Қазақстанда ғана салық салынады.
4. «Пайыздар» термині осы Бапта пайдаланылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген және борышкерлердің пайдасына қатысу құқығын беретін немесе бермейтін кез келген түрдегі борыштық талаптардан алынатын табысты және атап айтқанда, үкіметтік/мемлекеттік бағалы қағаздардан алынатын табысты және осы бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыштық міндеттемелер бойынша төленетін сыйақылар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты білдіреді. Уақтылы төленбеген төлемдер үшін айыппұлдар осы Баптың мақсаттары үшін пайыздар ретінде қарастырылмайды.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын пайыздардың нақты иесі пайыздар пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тәуелсіз жеке қызметтерді сонда орналасқан тұрақты базасынан көрсетсе және өзіне қатысты пайыздар төленетін борыштық талап шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға немесе тауарларды немесе бұйымдарды сатуға немесе осы Келісімнің 7-бабы 1-тармағының а)-дан с)-ға дейінгі тармақшаларында аталған кәсіпкерлік қызметке қатысты болса, 1, 2 және 3-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда, мән-жайларға қарай, осы Келісімнің 7 немесе 15-баптарының ережелері қолданылады.
6. Егер төлеуші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, пайыздар осы Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер пайыздарды төлеуші тұлғаның Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына не табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте өздеріне байланысты пайыздар төленетін міндеттеме пайда болған тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және осындай пайыздар бойынша шығыстарды осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база көтеретін болса, онда мұндай пайыздар осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі.
7. Егер төлеуші мен пайыздың нақты иесі арасындағы немесе олардың екеуі мен қандай да бір басқа тұлғаның арасындағы ерекше қатынастардың салдарынан борыштық талапқа қатысты әрі оның негізінде төленетін пайыздардың сомасы төлеуші мен пайыздардың нақты иесі арасында осындай қатынастар болмаған кезде келісуге болатындай сомадан асып кетсе, онда осы Баптың ережелері соңғы айтылған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Келісімнің басқа ережелерін ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуға тиіс.

12-бап
РОЯЛТИ

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, мұндай роялтиге, ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте де және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер алушы роялтидің нақты иесі және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.
3. «Роялти» термині осы Бапта пайдаланылған кезде радио немесе телехабарлар үшін пайдаланылатын бағдарламалық қамтамасыз етілімді, кинематографиялық фильмдерді немесе таспаларды немесе жазбаларды қоса алғанда, әдебиет, өнер немесе ғылым туындыларына кез келген патентке, сауда таңбасына, дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға немесе процеске кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны немесе пайдалануға бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпараттар үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны үшін немесе пайдалану құқығын бергені үшін және төлемдер сыйақы ретінде алынған төлемдердің кез келген түрін білдіреді.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын роялтидің нақты иесі роялти пайда болған екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тәуелсіз жеке қызметтерді сонда орналасқан тұрақты базасынан көрсетсе және өздеріне қатысты роялти төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен немесе тауарларды немесе бұйымдарды сатумен немесе осы Келісімнің 7-бабы 1-тармағының а)-дан с)-ға дейінгі 1-тармақшаларында аталған кәсіпкерлік қызметпен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда, мән-жайларға қарай, 7 немесе 15-баптардың ережелері қолданылады.
5. Егер төлеуші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, роялти осы Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер роялтиді төлеуші тұлғаның Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, оның Уағдаласушы Мемлекетте өздеріне байланысты роялтиді төлеу жөніндегі міндеттеме пайда болған тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және осындай роялти жөніндегі шығыстарды осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база көтеретін болса, онда осындай роялти мұндай тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі.
6. Егер төлеуші мен роялтидің нақты иесі арасында немесе олардың екеуі мен қандай да бір басқа тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың салдарынан пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты әрі олардың негізінде төленетін роялтидің сомасы төлеуші мен роялтидің нақты иесі арасында мұндай қатынастар болмаған кезде келісуге болатындай сомадан асып кетсе, онда осы Баптың ережелері соңғы айтылған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Келісімнің басқа ережелерін ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуға тиіс.

13-бап
ТЕХНИКАЛЫҚ ҚЫЗМЕТТЕРГЕ ТӨЛЕНЕТІН СЫЙАҚЫЛАР

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінде екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын сыйақының нақты иесі алған және осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте техникалық қызметтерге төленетін сыйақыларға қатысты салық салынуға жататын техникалық қызметтерге төленетін сыйақыларға бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте техникалық қызметтерге төленетін сыйақылардың жалпы сомасының 15 пайызынан аспайтын мөлшерлеме бойынша салық салынуы мүмкін.
2. «Техникалық қызметтерге төленетін сыйақылар» термині осы Бапта қолданылған кезде төлем жүргізетін тұлғаның жалдамалы қызметкерінен өзге кез келген тұлғаға техникалық, басқарушылық немесе консультациялық сипаттағы кез келген қызметтерге төленетін сыйақылар ретіндегі төлемдердің кез келген түрін білдіреді.
3. Егер техникалық қызметтерге төленетін сыйақылардың нақты иесі Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола тұрып, техникалық қызметтерге төленетін сыйақылар пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тәуелсіз жеке қызметтерді көрсетсе және техникалық қызметтерге төленетін сыйақылар шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға байланысты болса, осы Баптың 1-тармағының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда, мән-жайларға қарай, осы Келісімнің 7 немесе 15-баптарының ережелері қолданылады.
4. Егер төлеуші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, техникалық қызметтерге төленетін сыйақылар осы Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер техникалық қызметтерге төленетін сыйақыларды төлейтін тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, оның Уағдаласушы Мемлекетте техникалық қызметтерге төленетін сыйақыларды төлеу міндеттемесі пайда болған тұрақты мекемесі болса және осындай техникалық қызметтерге төленетін сыйақылар бойынша шығыстарды осындай тұрақты мекеме көтеретін болса, онда осындай техникалық қызметтерге төленетін сыйақылар тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі.
5. Егер төлеуші мен сыйақының нақты иесі арасында немесе олардың екеуі мен қандай да бір басқа тұлғаның арасында ерекше қатынастар болуы салдарынан техникалық қызмет көрсетулерге төленген сыйақылардың сомасы мұндай қатынастар болмаған кезде төлеуші мен оның иесі келісуге болатындай сомадан қандай да бір себептер бойынша асып кетсе, онда осы Баптың ережелері соңғы айтылған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда, төлемнің басы артық бөлігіне осы Келісімнің басқа ережелерін тиісті түрде ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуға тиіс.

14-бап
МҮЛІКТІ ИЕЛІКТЕН ШЫҒАРУДАН АЛЫНАТЫН ТАБЫС

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан, 6-баптың 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алатын табыстарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті активтері тікелей немесе жанама түрде толық немесе негізінен екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі жылжымайтын мүліктен тұратын компаниядағы акцияларды немесе қатысу үлестерін иеліктен шығарудан алған табыстарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін. Осы тармақтың мақсаттары үшін жылжымайтын мүлікті иеленуге қатысты «негізінен» деген сөз мұндай жылжымайтын мүліктің құны иеленуші компанияның барлық активтерінің жиынтық құнының 30 %-ынан асатынын білдіреді.
3. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның капиталында кемінде 25 пайызды құрайтын, 2-тармақта айтылғаннан өзге, қатысуды білдіретін акцияларды иеліктен шығарудан алынатын табысқа осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
4. Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемесінің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алынатын немесе тәуелсіз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшін екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі Уағдаласушы Мемлекет резидентінің иелігіндегі тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүліктен алынатын табыстарына, мұндай тұрақты мекемені (жеке немесе бүкіл кәсіпорнымен қоса) немесе мұндай тұрақты базаны иеліктен шығарудан алынатын мұндай табыстарды қоса алғанда, осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
5. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемелерін немесе мұндай теңіз немесе әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алған табыстарға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
6. Алдыңғы тармақтарда айтылғаннан өзге кез келген мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табыстарға мүлікті иеліктен шығарушы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

15-бап
ТӘУЕЛСІЗ ЖЕКЕ ҚЫЗМЕТТЕР

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті кәсіптік көрсетілетін қызметтерге немесе тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметтерге қатысты алған табысқа, мұндай табысқа екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін мынадай мән-жайларды қоспағанда:
a) егер ол осы қызметті жүзеге асыру мақсатында екінші Уағдаласушы Мемлекетте ұдайы негізде өз қарауындағы тұрақты базаға ие болса; бұл жағдайда, табыстың тек тұрақты базаға жататын бөлігіне ғана осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін; немесе
b) егер ол тиісті салық жылында басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жалпы жиынтығы 183 күнді құрайтын немесе одан асатын кезең немесе кезеңдер ішінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте болса, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынуы мүмкін; бұл жағдайда оның табысының осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі қызметінің нәтижесінде алған бөлігіне ғана осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
Мұндай жағдайда көрсетілетін қызметтерге байланысты табысқа кәсіпкерлік пайданың сомасын айқындау және кәсіпкерлік пайданы тұрақты мекемеге жатқызу үшін осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте осы Келісімнің 7-бабында қамтылған қағидаттарға ұқсас қағидаттарға сәйкес салық салынуы мүмкін.
2. «Кәсіптік көрсетілетін қызметтер» термині, атап айтқанда, тәуелсіз ғылыми, әдеби, әртістік, білім беру немесе оқытушылық қызметті, сондай-ақ дәрігерлердің, стоматологтардың, заңгерлердің, инженерлердің, сәулетшілердің және бухгалтерлердің тәуелсіз қызметін қамтиды.

16-бап
ТӘУЕЛДІ ЖЕКЕ ҚЫЗМЕТТЕР

1. Осы Келісімнің 17, 19 және 20-баптарының ережелері ескеріле отырып, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті жалдамалы жұмысқа байланысты алған қызметақыға, жалақыға және басқа да осындай сыйақыларға, егер тек жалдамалы жұмыс екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалдамалы жұмыс осылайша орындалса, осыған байланысты алынған осындай сыйақыға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. 1-тармақтың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалдамалы жұмысқа байланысты алған сыйақыға, егер:
а) алушы тиісті салық жылында басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жалпы жиынтығы 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер ішінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте болса, және;
b) сыйақыны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жалдаушы төлесе немесе ол жалдаушының атынан төленсе; және
с) сыйақыны жалдаушының екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы төлемесе, бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
3. Осы Баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемесінің бортында орындалатын жалдамалы жұмысқа қатысты алынған сыйақыға теңіз немесе әуе кемесін пайдаланатын кәсіпорын резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

17-бап
ДИРЕКТОРЛАРДЫҢ ГОНОРАРЛАРЫ

Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның директорлар кеңесінің немесе соған ұқсас органының мүшесі ретінде алған директорлардың гонорарларына және басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

18-бап
ӘРТІСТЕР МЕН СПОРТШЫЛАР

1. Осы Келісімнің 15 және 16-баптарының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет резидентінің театр, кино, радио немесе телевидение әртісі немесе музыкант сияқты өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзінің жеке қызметінен алатын табысына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының осындай сипатта жүзеге асыратын жеке қызметінен алынатын табысы өнер қызметкерінің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаның есебіне жазылатын болса, бұл табысқа осы Келісімнің 7, 15 және 16-баптарының ережелеріне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

19-бап
ЗЕЙНЕТАҚЫЛАР МЕН АННУИТЕТТЕР

1. 20-баптың 2-тармағының ережелеріне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне бұрын жүзеге асырылған жұмысы үшін төленетін зейнетақылар мен басқа да осыған ұқсас сыйақыға және осындай резидентке төленетін кез келген аннуитеттерге осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. «Аннуитеттер» термині ақшалай немесе құндық мәнде барабар және толық өтеу орнына төлем жүргізу міндеттемесіне сәйкес өмір бойы немесе белгілі бір уақыт кезеңінде белгіленген мерзімдерде кезең-кезеңмен төленіп тұратын тіркелген сомаларды білдіреді.

20-бап
МЕМЛЕКЕТТІК ҚЫЗМЕТ

1. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның жергілікті билік органы жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның жергілікті билік органы үшін жүзеге асырған қызметі үшін төлейтін қызметақыға жалақыға және зейнетақыдан өзге басқа да осыған ұқсас сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
b) Алайда, егер қызмет екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылса және осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлға:
(і) осы Мемлекеттің азаматы болып табылса; немесе
(іі) қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана осы Мемлекеттің резиденттігінен шыққан болса, мұндай қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. а) Жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның жергілікті билік органы үшін жүзеге асырған қызметі үшін Уағдаласушы Мемлекет немесе оның жергілікті билік органы құрылған қорлардан төлейтін кез келген зейнетақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
b) Алайда мұндай зейнетақыға, егер жеке тұлға екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті және азаматы болып табылса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
3. Осы Келісімнің 16, 17, 18 және 19-баптарының ережелері Уағдаласушы Мемлекет немесе оның жергілікті билік органы жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызметке байланысты қызметке қатысты қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақылар мен зейнетақыларға қолданылады.

21-бап
СТУДЕНТТЕР МЕН ТАҒЫЛЫМДАМАДАН ӨТУШІЛЕР

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетке тікелей келер алдында екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болып табылған және бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте тек қана білім алу, тағылымдамадан өту мақсатында болатын студент немесе тағылымдамадан өтуші өзінің тұру, білім алу, тағылымдамадан ету мақсаттары үшін алатын төлемдерге, осы төлем көздері осы Уағдаласушы Мемлекеттен тысқары жерде жүргізілген жағдайда, осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынбайды.
2. Осы Келісімнің 15 және 16-баптарының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте студент және тағылымдамадан өтуші көрсеткен қызметтерге төленетін сыйақыға, осы қызметтер оның оқуымен және тағылымдамасымен байланысты болған жағдайда, осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынбайды.

22-бап
ОҚЫТУШЫЛАР, ПРОФЕССОРЛАР МЕН ЗЕРТТЕУШІЛЕР

Бір Уағдаласушы Мемлекетке тікелей келер алдында екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болып табылған және бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте негізінен оқыту, дәріс оқу немесе бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі аккредиттеген осы Уағдаласушы Мемлекеттің білім беру ұйымдарында немесе ғылыми-зерттеу институттарында ғылыми зерттеулер жүргізу мақсатында болатын жеке тұлға бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетке бірінші келген күннен бастап екі жыл бойы бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте оқытқаны, дәріс оқығаны немесе ғылыми зерттеулер жүргізгені үшін сыйақыға қатысты салық салудан босатылады.

23-бап
БАСҚА ДА ТАБЫСТАР

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің осы Келісімнің алдыңғы Баптарында айтылмаған табыс түрлеріне олардың пайда болу көзіне қарамастан, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. Осы Келісімнің 6-бабы 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүліктен алынатын табыстан өзге табысқа, егер мұндай табысты алушы бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола тұрып, екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тәуелсіз жеке қызметтерді сонда тұрған тұрақты база арқылы көрсетсе және өзіне байланысты табыс төлеу жүргізілген құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1-тармақтың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда, мән-жайларға қарай, осы Келісімнің 7 немесе 15-баптарының ережелері қолданылады.
3. 1 және 2-тармақтардың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет резидентінің осы Келісімнің алдыңғы Баптарында көзделмеген және екінші Уағдаласушы Мемлекетте пайда болған табыс түрлеріне осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

24-бап
ҚОСАРЛАНҒАН САЛЫҚ САЛУДЫ ЖОЮ

1. Қазақстан жағдайында қосарланған салық салу мынадай түрде жойылады:
Егер Қазақстанның резиденті осы Келісімнің ережелеріне сәйкес Вьетнамда салық салынуы мүмкін табыс алса, Қазақстан осы резиденттің табысына салынатын салықтан Вьетнамда төленген табыс салығына тең соманы шегеруге мүмкіндік береді.
Жоғарыда келтірілген ережелерге сәйкес шегерілетін салықтың мөлшері Қазақстанда қолданылатын мөлшерлемелер бойынша осындай табысқа есептелуі мүмкін салықтан аспауға тиіс.
Егер Қазақстанның резиденті осы Келісімнің ережелеріне сәйкес Вьетнамда ғана салық салынатын табыс алса, Қазақстан осы табысты салық салу базасына, бірақ Қазақстанда салық салынуға ұшырайтын осындай басқа салыққа салынатын салық мөлшерлемесін белгілеу мақсаты үшін ғана қоса алады.
2. Вьетнамның жағдайында қосарланған салық салу мынадай түрде жойылады:
Егер Вьетнамның резиденті Қазақстанның заңнамасына сәйкес және осы Келісімге сәйкес Қазақстанда салық салынуы мүмкін табыс, пайда немесе капитал құнының өсімін алса, Вьетнам табысқа, пайдаға немесе капитал құнының өсіміне салынатын салықтан Қазақстанда төленген табыс салығына тең соманы шегеруге мүмкіндік береді. Алайда, шегерім сомасы Вьетнамның салық заңнамасы мен қағидаларына сәйкес есептелетін осындай табысқа, пайдаға немесе капитал құнының өсіміне салынатын вьетнамдық салықтың сомасынан аспауға тиіс.
Егер Вьетнамның резиденті осы Келісімнің ережелеріне сәйкес Қазақстанда ғана салық салынатын табыс алса, Вьетнам бұл табысты салық салу базасына, бірақ Вьетнамда салық салынатын осындай басқа табысқа салынатын салық мөлшерлемесін белгілеу мақсаттарында ғана қоса алады.

25-бап
КЕМСІТПЕУ

1. Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары екінші Уағдаласушы Мемлекетте нақ осындай мән-жайларда, атап айтқанда, резиденттікке қатысты осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға және оған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемеге ұшырамайды.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салудың қолайлылығы осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің осыған ұқсас қызметті жүзеге асыратын кәсіпорындарына салық салуға қарағанда кем болмауға тиіс. Осы ереже Уағдаласушы Мемлекетті екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне салық салу мақсаттары үшін олардың азаматтық мәртебесі немесе отбасылық жағдайлары негізінде өзінің резиденттеріне беретін кез келген жеке жеңілдіктер, кемітулер мен шегерімдер беруге міндеттейтіндей болып түсіндірілмеуге тиіс.
3. Капиталы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резидентіне толық немесе ішінара тиесілі немесе олардың тікелей немесе жанама түрде бақылауында болатын Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындары бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің басқа осындай кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға және соған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемелерге ұшырамауға тиіс.
4. Осы Баптың ережелері осы Келісімнің нысанасы болып табылатын салықтарға ғана қолданылады.
5. Осы Баптың ережелеріне қарамастан, инвестор ұшырайтын салық салуды айқындайтын Вьетнамдағы инвестициялар жөніндегі заңнамаға сәйкес Вьетнам инвесторларға лицензия беруді жалғастырып жатқанда, мұндай салық салуды белгілеу осы Баптың 2 және 3-тармақтарының шартын бұзу ретінде қаралмайды.

26-бап
ӨЗАРА КЕЛІСУ РӘСІМІ

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де құзыретті органдарының іс-әрекеттері өзіне осы Келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соғады немесе әкеп соғатын болады деп санаса, ол осы Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңнамасында көзделген қорғау құралдарына қарамастан, өзінің ісін өзі резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына бере алады. Өтініш осы Келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соқтыратын іс-әрекеттер туралы алғашқы хабарлама берілген күннен бастап үш жыл ішінде берілуге тиіс.
2. Құзыретті орган, егер ол мұндай өтінішті негізді деп есептесе және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, осы Келісімге сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында істі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісім бойынша шешуге ұмтылатын болады. Кез келген қол жеткізілген келісу Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңнамасында көзделген кез келген уақыт шектеулеріне қарамастан орындалады.
3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары Келісімді түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмәнді өзара келісу бойынша шешу үшін барлық мүмкіндікті қолданады. Олар сондай-ақ Келісімде көзделмеген жағдайларда да қосарланған салық салуды жою мақсатында бір-бірімен консультация жүргізе алады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары алдыңғы тармақтарды түсінуде келісімге қол жеткізу мақсатында бір-бірімен тікелей байланысқа түсе алады. Құзыретті органдар осы Бапта көзделген өзара келісу рәсімдерін жүзеге асыру үшін тиісті екіжақты рәсімдерді, шарттарды, әдістер мен тәсілдерді консультациялар арқылы дамытады. Оған қоса, құзыретті орган жоғарыда аталған екіжақты іс-қимылдарды және өзара келісу рәсімін жүзеге асыруды жеңілдету үшін тиісті біржақты рәсімдерді, шарттарды, әдістер мен тәсілдерді әзірлей алады. Егер келісімге қол жеткізу үшін ауызша пікір алмасуды ұйымдастыру орынды болса, мұндай пікір алмасу құзыретті органдардың өзара келісуі бойынша Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдарының өкілдерінен тұратын арнайы Комиссия отырысы шеңберінде жүргізілуі мүмкін.

27-бап
АҚПАРАТ АЛМАСУ

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Келісімнің ережелерін немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңнамаларының осы Келісім қолданылатын салықтарға қатысты ережелерін осы ұлттық заңнама бойынша салық салу осы Келісімге қайшы келмейтіндей дәрежеде орындау үшін, атап айтқанда, алдауды және осындай салықтардан жалтаруды болдырмау үшін қажетті ақпарат алмасады. Ақпарат алмасу осы Келісімнің 1-бабымен шектелмейді. Уағдаласушы Мемлекет алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасы шеңберінде алынған ақпарат сияқты құпия болып саналады және Келісім қолданылатын салықтарға қатысты бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе салықтарға қатысты апелляцияларды қараумен айналысатын тұлғаларға немесе органдарға (соттар мен әкімшілік органдарды қоса алғанда) ғана хабарланады. Осындай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдаланады. Олар осы ақпаратты ашық сот отырысы барысында немесе сот шешімдерін қабылдау кезінде аша алады. Құзыретті органдар салық салуды болдырмауға қатысты осындай ақпарат алмасу жүргізілетін мәселелерге қатысты тиісті шарттарды, әдістер мен тәсілдерді консультациялар арқылы дамытады.
2. Ешбір жағдайда да 1-тармақтың ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:
а) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларды қолдану;
b) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша немесе әдеттегі әкімшілік практикасы барысында алуға болмайтын ақпарат беру;
с) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпарат немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (қоғамдық тәртіпке) қайшы келуі мүмкін ақпарат беру міндеттемесін жүктейтіндей мағынада түсіндірілмеуге тиіс.
3. Егер ақпаратқа Уағдаласушы Мемлекет осы Бапқа сәйкес сұрау салса, екінші Уағдаласушы Мемлекет тіпті егер мұндай ақпарат осы екінші Уағдаласушы Мемлекетке өзінің салықтық мақсаттары үшін қажет болмаса да, сұратылған ақпаратты алу үшін өзінің ақпарат жинау жөніндегі шараларын пайдалануға тиіс. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттемеге 2-тармақпен шектеу салынады, бірақ ешбір жағдайда да осындай шектеулер Уағдаласушы Мемлекетке осындай ақпаратқа ішкі мүддесінің болмау себебінен ғана, ақпаратты беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде түсіндірілмеуге тиіс.
4. Ешбір жағдайда 3-тармақтың ережелері Уағдаласушы Мемлекеттің ақпарат беруден оның иесі банк, басқа қаржы мекемесі, номиналдық ұстаушы немесе агент немесе сенімді өкіл ретіндегі тұлға болуы себебінен немесе ақпараттың меншік құқығы берілген тұлғаға қатысты болуы себебінен ғана бас тартуына рұқсат беру ретінде түсіндірілмеуге тиіс.

28-бап
ДИПЛОМАТИЯЛЫҚ ӨКІЛДІКТЕР МЕН КОНСУЛДЫҚ МЕКЕМЕЛЕРДІҢ ҚЫЗМЕТКЕРЛЕРІ

Осы Келісімде ештеңе де дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелер қызметкерлеріне халықаралық құқықтың жалпы нормаларына немесе халықаралық шарттардың ережелеріне сәйкес берілген салықтық артықшылықтарын қозғамайды.

29-бап
КҮШІНЕ ЕНУІ

Уағдаласушы Мемлекеттер заңнама бойынша осы Келісімнің күшіне енуі үшін қажетті рәсімдердің аяқталғаны туралы бірін-бірі дипломатиялық арналар арқылы жазбаша хабардар етеді. Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің осы Келісімнің күшіне енуі үшін соңғы жазбаша хабарлама алынған күннен бастап отызыншы күні күшіне енеді.
Осы Келісімнің ережелері:
а) Қазақстанда:
(і) осы Келісім күшіне енетін жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін төленетін немесе есепке жатқызылатын сомалардан төлем көзінен ұсталатын салықтарға; және
(іі) осы Келісім күшіне енетін жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін басталатын салық кезеңдері үшін басқа салықтарға;
б) Вьетнамда:
(і) осы Келісім күшіне енетін жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін төленетін немесе есепке жатқызылатын салық салынатын сомадан төлем көзінен ұсталатын салықтарға қатысты; және
(іі) осы Келісім күшіне енетін жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін туындайтын табыстарға, пайдаға немесе құн өсіміне салынатын басқа салықтарға қатысты қолданылады.

30-бап
ҚОЛДАНЫЛУЫН ТОҚТАТУ

Кез келген Уағдаласушы Мемлекет осы Келісім күшіне енген күннен бастап бес жылдық кезең өткеннен кейінгі күнтізбелік кез келген жыл аяқталардан ең болмаса алты ай бұрын дипломатиялық арналар арқылы Келісімнің қолданылуын тоқтату туралы хабарлама жібере отырып, осы Келісімнің қолданылуын тоқтата алады. Мұндай жағдайда осы Келісім:
a) Қазақстанда:
(і) қолданылуын тоқтату туралы хабарлама жіберілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін төленетін немесе есепке жатқызылатын сомалардан төлем кезінен ұсталатын салықтарға қатысты; және
(іі) қолданылуын тоқтату туралы хабарлама жіберілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін басталатын салық салынатын кезеңдер үшін басқа салықтарға қатысты;
b) Вьетнамда:
(і) қолданылуын тоқтату туралы хабарлама жіберілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін төленетін немесе есепке жатқызылатын салық салынатын сомалардан төлем көзінен ұсталатын салықтарға қатысты; және
(іі) қолданылуын тоқтату туралы хабарлама жіберілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін және кейінгі күнтізбелік жылдары туындайтын табыстарға, пайдаға немесе құн өсіміне салынатын басқа салықтарға қатысты өзінің қолданылуын тоқтатады.

ОСЫНЫ КУӘЛАНДЫРУ ҮШІН осыған тиісті түрде уәкілеттік берілген төменде қол қоюшылар осы Келісімге қол қойды.

20 ___ жылғы « __ » ___________ ___________ қаласында әрқайсысы қазақ, вьетнам, орыс және ағылшын тілдерінде екі данада жасалды, барлық мәтіндердің күші бірдей. Түсіндірілуде алшақтықтар туындаған жағдайда ағылшын тіліндегі мәтін айқындаушы болып табылады.

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ВЬЕТНАМ СОЦИАЛИСТІК
ҮКІМЕТІ ҮШІН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ҮКІМЕТІ ҮШІН

О проекте Закона Республики Казахстан "О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Социалистической Республики Вьетнам об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 21 ноября 2014 года № 1216

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан «О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Социалистической Республики Вьетнам об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход».

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

Проект

ЗАКОН
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН О ратификации Соглашения между Правительством Республики
Казахстан и Правительством Социалистической Республики
Вьетнам об избежании двойного налогообложения и предотвращении
уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход

Ратифицировать Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Социалистической Республики Вьетнам об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход, совершенное в Ханое 31 октября 2011 года.

Президент
Республики Казахстан

Министерство иностранных дел Республики Казахстан выражает свое почтение Министерству иностранных дел Социалистической Республики Вьетнам и имеет честь сообщить следующее.
Были обнаружены ошибки грамматического характера на государственном и русском языках в текстах настоящего Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Социалистической Республики Вьетнам об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход, подписанного 31 октября 2011 года в городе Ханой.
В связи с этим, Казахстанская сторона просит
текст вышеуказанного Соглашения на государственном и русском языках заменить текстом с нижеуказанными поправками.

МИНИСТЕРСТВО ИНОСТРАННЫХ ДЕЛ
СОЦИАЛИСТИЧЕСКОЙ РЕСПУБЛИКИ ВЬЕТНАМ
Город Ханой

Статья 1
ЛИЦА, К КОТОРЫМ ПРИМЕНЯЕТСЯ СОГЛАШЕНИЕ

Настоящее Соглашение применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
НАЛОГИ, НА КОТОРЫЕ
РАСПРОСТРАНЯЕТСЯ СОГЛАШЕНИЕ

1. Настоящее Соглашение применяется к налогам на доход, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его местных органов власти независимо от метода их взимания.
2. Налогами на доход считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода или отдельных элементов дохода, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалованья или заработной платы, выплачиваемых предприятиями, а также налоги на прирост стоимости капитала.
3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящее Соглашение, являются в частности:
а) в Казахстане:
(i) корпоративный подоходный налог; и
(ii) индивидуальный подоходный налог;
(далее именуемые как «Казахстанский налог»);
b) во Вьетнаме:
(i) подоходный налог с физических лиц; и
(ii) налог на доходы от предпринимательской деятельности;
(далее именуемые как «Вьетнамский налог»)
4. Настоящее Соглашение также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься после даты подписания настоящего Соглашения в дополнение или вместо существующих налогов. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях, которые произойдут в их соответствующих налоговых законодательствах.

Статья 3
ОБЩИЕ ОПРЕДЕЛЕНИЯ

1. Для целей настоящего Соглашения, если из контекста не вытекает иное:
а) термин «Казахстан» означает Республику Казахстан. При использовании в географическом смысле термин «Казахстан» включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан может осуществлять свои суверенные права и юрисдикцию в соответствии с его законодательством и международным правом;
b) термин «Вьетнам» означает Социалистическую Республику Вьетнам; при использовании в географическом смысле он означает всю его государственную территорию, острова, внутренние воды, территориальное море и воздушное пространство над ним, морское пространство за пределами территориального моря, включая морское дно и их недра, на которых Социалистическая Республика Вьетнам осуществляет суверенитет, суверенные права и юрисдикцию в соответствии с национальным законодательством и международным правом;
с) термин «лицо» включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
d) термин «компания» означает любое корпоративное образование или любую экономическую единицу, которая для целей налогообложения рассматривается как корпоративное образование;
е) термины «Договаривающееся Государство» и «другое Договаривающееся Государство» означают Казахстан или Вьетнам в зависимости от контекста;
f) термины «предприятие Договаривающегося Государства» и «предприятие другого Договаривающегося Государства» означают соответственно предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося Государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
g) термин «международная перевозка» означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
h) термин «компетентный орган» означает:
(i) в Казахстане: Министерство финансов или его уполномоченного представителя;
(ii) во Вьетнаме: Министра финансов или его уполномоченного представителя;
k) термин «национальное лицо» означает:
(i) любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;
(ii) любое юридическое лицо, товарищество или ассоциацию, получивших свой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства.
2. При применении в любое время положений настоящего Соглашения Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в нем, будет иметь то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имеет в это время по законодательству этого Договаривающегося
Государства в отношении налогов, на которые распространяется Соглашение.

Статья 4
РЕЗИДЕНТ

1. Для целей настоящего Соглашения термин «резидент Договаривающегося Государства» означает любое лицо, которое по законодательству этого Договаривающегося Государства подлежит в нем налогообложению на основании его места жительства, резидентства, места управления, места создания, места регистрации или любого другого критерия аналогичного характера. Термин также включает Договаривающееся Государство или местные органы власти.
2. Если в соответствии с положениями пункта 1 физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
а) оно считается резидентом Договаривающегося Государства, в котором располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом того Договаривающегося Государства, в котором имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
b) если Договаривающееся Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом того Договаривающегося Государства, в котором обычно проживает;
с) если оно обычно проживает в обоих Договаривающихся Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, гражданином которого оно является;
d) если статус резидента не может быть определен в соответствии с предыдущими подпунктами а) - с) настоящего пункта, компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.
3. Если в соответствии с положениями пункта 1 лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом того Договаривающегося Государства, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5
ПОСТОЯННОЕ УЧРЕЖДЕНИЕ

1. Для целей настоящего Соглашения термин «постоянное учреждение» означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
2. Термин «постоянное учреждение» в частности включает:
а) место управления;
b) отделение;
с) контору;
d) фабрику;
е) мастерскую;
f) шахту, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое место добычи природных ресурсов;
g) товарный склад или помещение, используемое как место реализации; и
h) установку или сооружение, используемые для разведки природных ресурсов, или наблюдательные услуги, связанные с ними, или буровую установку или судно, используемые для разведки природных ресурсов.
3. Термин «постоянное учреждение» также включает:
а) строительную площадку или строительный, монтажный или сборочный проект, или наблюдательные услуги, связанные с ними, но только в том случае, если такая площадка, проект или услуги продолжаются более шести месяцев;
b) оказание услуг, включая консультационные услуги, предприятием через служащих или другой персонал, нанятый предприятием для таких целей, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в пределах страны на период или периоды, составляющие в общей сложности более шесть месяцев в любом 12-месячном периоде.
4. Несмотря на предыдущие положения настоящей Статьи, термин «постоянное учреждение» не рассматривается как включающий:
а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
b) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки;
с) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;
d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий или для сбора информации для предприятия;
и
е) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера.
5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, если лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 7, действует в Договаривающемся Государстве от имени предприятия другого Договаривающегося Государства, то это предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в первом упомянутом Договаривающемся Государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо предпринимает для предприятия, если такое лицо:
а) имеет и обычно использует в этом Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, если только деятельность такого лица не ограничивается теми видами деятельности, упомянутыми в пункте 4, которая если и осуществляется через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение согласно положениям этого пункта; или
b) не имеет таких полномочий, но обычно содержит в первом упомянутом Договаривающемся Государстве запасы товаров или изделий, из которых он регулярно поставляет товары и изделия от имени предприятия.
6. Несмотря на предыдущие положения настоящей Статьи, считается, что страховая организация Договаривающегося Государства, исключая организацию по перестрахованию, имеет постоянное учреждение в другом Договаривающемся Государстве, если она занимается сбором взносов на территории другого Договаривающегося Государства или страхует риски, находясь там, через лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяются положения пункта 7.
7. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Договаривающемся Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности. Однако если деятельность такого агента полностью или большей частью посвящается этому предприятию, он не будет считаться агентом с независимым статусом в целях настоящего пункта.
8. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства или осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Договаривающемся Государстве (либо через постоянное учреждение, либо другим образом), сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

Статья 6
ДОХОД ОТ НЕДВИЖИМОГО ИМУЩЕСТВА

1. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Термин «недвижимое имущество» имеет то значение, которое он имеет по законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Термин в любом случае включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйствах, права, к которым применяются положения общего права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных ресурсов, источников и других природных ресурсов. Морские и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.
3. Положения пункта 1 применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
4. Положения пунктов 1 и 3 также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.

Статья 7
ПРИБЫЛЬ ОТ ПРЕДПРИНИМАТЕЛЬСКОЙ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ

1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность, как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, но только в той части, которая относится к:
а) такому постоянному учреждению;
b) продажам в этом другом Договаривающемся Государстве товаров или изделий, которые совпадают или схожи с товарами или изделиями, которые продаются через постоянное учреждение; или
с) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Договаривающемся Государстве, которая по своему характеру совпадает или схожа с предпринимательской деятельностью, осуществляемой через такое постоянное учреждение.
2. С учетом положений пункта 3, если предприятие Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях, и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, понесенные в Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, или в другом месте. Однако не допускается такой вычет в отношении сумм, если они выплачиваются (иные, чем в возмещение фактических расходов) постоянным учреждением головному офису предприятия или любому из его других офисов путем выплаты роялти, гонораров или других схожих платежей в возмещение за использование патентов или других прав, или
путем выплаты комиссионных за предоставленные специальные услуги или за менеджмент, или, за исключением банковских учреждений, путем выплаты процентов на сумму, предоставленную постоянному учреждению. Также при определении прибыли постоянного учреждения в учет не принимаются суммы, начисленные (иные, чем в возмещение фактических расходов) постоянным учреждением головному офису предприятия или любому из его других офисов путем выплаты роялти, гонораров или других схожих платежей в возмещение за использование патентов или других прав, или путем выплаты комиссионных за предоставленные специальные услуги, или за менеджмент, или, за исключением банковских учреждений, путем выплаты процентов на сумму, предоставленную головному офису предприятия или любому из его других офисов.
4. Ничто в настоящей Статье не влияет на применение любого законодательства Договаривающегося Государства, относящегося к определению налогового обязательства лица, в случаях, когда информация, имеющаяся у компетентного органа этого Договаривающегося Государства, недостаточна для определения прибыли, относящейся к постоянному учреждению, при условии, что насколько позволяет информация, имеющаяся у компетентного органа, закон применяется в соответствии с принципами настоящей Статьи.
5. По мере того, как это принято в Договаривающемся Государстве определять прибыль, относящуюся к постоянному учреждению, на основе пропорционального распределения общей суммы прибыли предприятия его различным подразделениям, ничто в пункте 2 не препятствует такому Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения, как это принято; однако, выбранный метод пропорционального распределения должен давать результаты, соответствующие принципам, содержащимся в настоящей Статье.
6. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других Статьях настоящего Соглашения, то положения этих Статей не затрагиваются положениями настоящей Статьи.
7. Для целей предыдущих пунктов прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом из года в год, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.

Статья 8
ДОХОДЫ ОТ МЕЖДУНАРОДНЫХ ПЕРЕВОЗОК

1. Прибыль, полученная предприятием Договаривающегося Государства от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
2. Положения пункта 1 также применяются к прибыли от участия в пуле, совместном предприятии или международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
АССОЦИИРОВАННЫЕ ПРЕДПРИЯТИЯ

1. Если
а) предприятие Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или
b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося Государства и
предприятия другого Договаривающегося Государства,
и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и соответственно обложена налогом.
2. Если Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Договаривающегося Государства и соответственно облагает налогом прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Договаривающемся Государстве, и прибыль, таким образом включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Договаривающегося Государства, если бы взаимоотношения между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, тогда это другое Договаривающееся Государство сделает соответствующую корректировку суммы взимаемого с такой прибыли налога. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящего Соглашения, и компетентные органы Договаривающихся Государств должны при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10
ДИВИДЕНДЫ

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если получатель является фактическим владельцем дивидендов и резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать:
(а) 5 процентов общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания, которая прямо владеет не менее 70 процентами голосующих акций компании, выплачивающей дивиденды;
(b) 15 процентов общей суммы дивидендов во всех остальных случаях.
Настоящий пункт не затрагивает налогообложение компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.
3. Термин «дивиденды» при использовании в настоящей Статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, доход от участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством Договаривающегося Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базы и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения Статей 7 или 15 настоящего Соглашения в зависимости от обстоятельств.
5. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Договаривающееся Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых этой компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Договаривающегося Государства, или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением или постоянной базой, находящимися в этом другом Договаривающемся Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из прибыли или дохода, образующихся в другом Договаривающемся Государстве.
6. Ничто в настоящем Соглашении не может быть истолковано как препятствующее Договаривающемуся Государству взимать специальный налог с прибыли компании, относящейся к постоянному учреждению в этом Договаривающемся Государстве, в дополнение к налогу, который начисляется на чистую прибыль компании, являющейся национальным лицом этого Договаривающегося Государства, при условии, что любой дополнительный налог, начисленный таким образом, не превысит 5 процентов суммы такой чистой прибыли, которая не подвергалась такому дополнительному налогообложению в предыдущие налоговые годы. Для целей настоящего положения чистая прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взимаемых в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.

Статья 11
ПРОЦЕНТЫ

1. Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Однако такие проценты могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если получатель является фактическим владельцем процентов и резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов от общей суммы процентов.
3. Несмотря на положения пункта 2:
а) Проценты, возникающие в Казахстане, облагаются налогом только во Вьетнаме, если проценты выплачиваются:
(i) Правительству Вьетнама или его местным органам власти; или
(ii) Государственному Банку Вьетнама или любому другому государственному банку; или
(iii) любым другим институтам, которые полностью принадлежат Правительству Вьетнама, по согласованию между компетентными органами Договаривающихся Государств.
b) Проценты, возникающие во Вьетнаме, облагаются налогом только в Казахстане, если проценты выплачиваются:
(i) Правительству Республики Казахстан или его местным органам власти;
(ii) Национальному Банку Республики Казахстан или любому другому государственному банку; или
(iii) любым другим институтам, которые полностью принадлежат Правительству Республики Казахстан, по согласованию между компетентными органами Договаривающихся Государств.
4. Термин «проценты» при использовании в настоящей Статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должников, и в частности доход от правительственных/государственных ценных бумаг, и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей Статьи.
5. Положения пунктов 1, 2 и 3 не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе или продажам товаров или изделий, или предпринимательской деятельности, упомянутых в подпунктах от а) до с) пункта 1 Статьи 7 настоящего Соглашения. В таком случае применяются положения Статей 7 или 15 настоящего Соглашения в зависимости от обстоятельств.
6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникло обязательство выплатить проценты, и расходы по таким процентам несет такое постоянное учреждение или постоянная база, то считается, что такие проценты возникают в Договаривающемся Государстве, в котором расположены такое постоянное учреждение или постоянная база.
7. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей Статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящего Соглашения.

Статья 12
РОЯЛТИ

1. Роялти, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если получатель является фактическим владельцем роялти и резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов от общей суммы роялти.
3. Термин «роялти» при использовании в настоящей Статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или науки, включая программное обеспечение, кинематографические фильмы или пленки, или записи, используемые в радио или телепередачах, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или информации, касающейся промышленного, коммерческого или научного опыта, и платежи за использование или предоставление права пользования промышленным, коммерческим или научным оборудованием.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает независимые личные услуги в этом другом Договаривающемся Государстве с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой, или продажами товаров или изделий, или предпринимательской деятельностью, упомянутых в подпунктах от а) до с) пункта 1 Статьи 7 настоящего Соглашения. В таком случае применяются положения Статей 7 или 15 в зависимости от обстоятельств.
5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникло обязательство выплатить роялти, и расходы по таким роялти несет такое постоянное учреждение или постоянная база, тогда такие роялти считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, в котором расположены постоянное учреждение или постоянная база.
6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей Статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящего Соглашения.

Статья 13
ВОЗНАГРАЖДЕНИЯ ЗА ТЕХНИЧЕСКИЕ УСЛУГИ

1. Вознаграждения за технические услуги, полученные в одном из Договаривающихся Государств резидентом другого Договаривающегося Государства, который является их фактическим владельцем и подлежит налогообложению в этом другом Договаривающемся Государстве в отношении вознаграждений за технические услуги, могут облагаться налогом в первом упомянутом Договаривающемся Государстве по ставке, не превышающей 15 процентов от общей суммы вознаграждения за технические услуги.
2. Термин «вознаграждения за технические услуги» при использовании в настоящей Статье означает платежи любого вида любому лицу, иному, чем наемному работнику лица, производящего платежи, в качестве вознаграждения за любые услуги технического, управленческого или консультационного характера.
3. Положения пункта 1 настоящей Статьи не применяются, если фактический владелец вознаграждений за технические услуги, являясь резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают вознаграждения за технические услуги, через постоянное учреждение, расположенное в этом другом Договаривающемся Государстве, или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги, и вознаграждения за технические услуги действительно связаны с таким постоянным учреждением или такими услугами. В таких случаях применяются положения Статей 7 или 15 настоящего Соглашения в зависимости от обстоятельств.
4. Считается, что вознаграждения за технические услуги возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Однако, если лицо, выплачивающее вознаграждения за технические услуги, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которым возникло обязательство выплатить вознаграждения за технические услуги, и расходы по таким вознаграждениям за технические услуги несет такое постоянное учреждение, то в этом случае такие вознаграждения за технические услуги считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.
5. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма вознаграждения за технические услуги превышает по каким-либо причинам сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей Статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящего Соглашения.

Статья 14
ДОХОДЫ ОТ ОТЧУЖДЕНИЯ ИМУЩЕСТВА

1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, как оно определено в пункте 2 Статьи 6, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения акций или доли участия в компании, активы которой состоят прямо или косвенно полностью или в основном из недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве. Для целей настоящего пункта «в основном» в отношении владения недвижимым имуществом означает стоимость такого недвижимого имущества, превышающая 30 % совокупной стоимости всех активов владеющей компании.
3. Доход от отчуждения акций, иных, чем упомянутых в пункте 2, представляющих участие, составляющее не менее 25 процентов в капитале компании, которая является резидентом Договаривающегося Государства, может облагаться налогом в этом Договаривающемся Государстве.
4. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или от движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
5. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке, или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
6. Доходы от отчуждения любого имущества, иного чем то, о котором говорится в предыдущих пунктах, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 15
НЕЗАВИСИМЫЕ ЛИЧНЫЕ УСЛУГИ

1. Доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, за исключением следующих обстоятельств, когда такой доход может также облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве:
а) если он имеет постоянную базу, находящуюся в его распоряжении на регулярной основе в другом Договаривающемся Государстве для целей осуществления этой деятельности; в этом случае только та часть дохода, которая относится к этой постоянной базе, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве; или
b) если он присутствует в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, насчитывающих или превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году; в этом случае только та часть дохода, полученная в результате его деятельности в этом другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом Договаривающемся Государстве.
В таком случае доход, связанный с услугами, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве в соответствии с принципами, аналогичными принципам, содержащимся в Статье 7 настоящего Соглашения, для определения суммы предпринимательской прибыли и отнесения предпринимательской прибыли к постоянному учреждению.
2. Термин «профессиональные услуги» в частности включает независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимую деятельность врачей, стоматологов, юристов, инженеров, архитекторов и бухгалтеров.

Статья 16
ЗАВИСИМЫЕ ЛИЧНЫЕ УСЛУГИ

1. С учетом положений Статей 17, 19 и 20 настоящего Соглашения жалованье, заработная плата и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой но найму, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Несмотря на положения пункта 1, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Договаривающемся Государстве, если:
а) получатель находится в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году, и
b) вознаграждение выплачивается нанимателем или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого Договаривающегося Государства, и
с) вознаграждение не выплачивается постоянным учреждением или постоянной базой, которую наниматель имеет в другом Договаривающемся Государстве.
3. Несмотря на предыдущие положения настоящей Статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке, может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является предприятие, эксплуатирующее морское или воздушное судно.

Статья 17
ГОНОРАРЫ ДИРЕКТОРОВ

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или сходного с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 18
АРТИСТЫ И СПОРТСМЕНЫ

1. Несмотря на положения Статей 15 и 16 настоящего Соглашения, доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого как артист театра, кино, радио или телевидения или музыкант, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, этот доход может, несмотря на положения Статей 7, 15 и 16 настоящего Соглашения, облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.

Статья 19
ПЕНСИИ И АННУИТЕТЫ

1. В соответствии с положениями пункта 2 Статьи 20 пенсии и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые за осуществлявшуюся работу в прошлом резиденту Договаривающегося Государства, и любые аннуитеты, выплачиваемые такому резиденту, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
2. Термин «аннуитеты» означает фиксированные суммы, периодически в установленные сроки выплачиваемые в течение жизни или определенного периода времени в соответствии с обязательством производить платежи взамен на адекватное и полное возмещение в денежном или стоимостном выражении.

Статья 20
ГОСУДАРСТВЕННАЯ СЛУЖБА

1. а) Жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, иное, чем пенсия, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его местным органом власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Договаривающегося Государства или его местного органа власти, облагаются налогом только в этом
Договаривающемся Государстве.
b) Однако такое жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Договаривающемся Государстве и физическое лицо, которое является резидентом этого Договаривающегося Государства:
(i) является гражданином этого Государства; или
(ii) не стало резидентом этого Государства только с целью осуществления службы.
2. а) Любая пенсия, выплачиваемая из созданных фондов Договаривающимся Государством или его местным органом власти физическому лицу за службу, осуществлявшуюся для этого Договаривающегося Государства или его местного органа власти, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
b) Однако такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого Договаривающегося Государства.
3. Положения Статей 16, 17, 18 и 19 настоящего Соглашения применяются к жалованьям, заработной плате и другим схожим вознаграждениям и пенсиям в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством или его местным органом власти.

Статья 21
СТУДЕНТЫ И СТАЖЕРЫ

1. Платежи, которые студент или стажер, являющийся или являвшийся непосредственно до прибытия в одно Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства и находящийся в первом упомянутом Договаривающемся Государстве исключительно с целью получения образования, прохождения стажировки, получает для целей своего содержания, получения образования, прохождения стажировки, не облагаются налогом в этом Договаривающемся Государстве при условии, что такие платежи производятся из источников за пределами этого Договаривающегося Государства.
2. Несмотря на положения Статьей 15 и 16 настоящего Соглашения, вознаграждение за услуги, оказанные студентом или стажером в Договаривающемся Государстве, не облагается налогом в этом Договаривающемся Государстве при условии, что такие услуги связаны с его учебой или стажировкой.

Статья 22
ПРЕПОДАВАТЕЛИ, ПРОФЕССОРА И ИССЛЕДОВАТЕЛИ

Физическое лицо, являющееся или являвшееся непосредственно перед прибытием в одно Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства и находящееся в первом упомянутом Договаривающемся Государстве в основном с целью преподавания, чтения лекций или проведения научного исследования в организациях образования или научно-исследовательских институтах этого Договаривающегося Государства, аккредитованных Правительством первого упомянутого Договаривающегося Государства, освобождается от налогообложения в первом упомянутом Договаривающемся Государстве в течение двух лет со дня его первого прибытия в первое упомянутое Договаривающееся Государство в отношении вознаграждения за преподавание, чтение лекций или проведение научного исследования.

Статья 23
ДРУГИЕ ДОХОДЫ

1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства независимо от источника их возникновения, о которых не говорится в предыдущих Статьях настоящего Соглашения, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
2. Положения пункта 1 не применяются к доходу, иному, чем доход от недвижимого имущества, определенного в пункте 2 Статьи 6 настоящего Соглашения, если получатель такого дохода, будучи резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение или предоставляет в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги посредством находящейся там постоянной базы и право или имущество, в связи с которым производилась выплата дохода, действительно связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения Статей 7 или 15 настоящего Соглашения в зависимости от обстоятельств.
3. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, виды доходов резидента Договаривающегося Государства, не предусмотренные в предыдущих Статьях настоящего Соглашения и возникающих в другом Договаривающемся Государстве, облагаются налогом только в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 24
УСТРАНЕНИЕ ДВОЙНОГО НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ

1. В случае Казахстана двойное налогообложение устраняется следующим образом:
Если резидент Казахстана получает доход, который согласно положениям настоящего Соглашения, может облагаться налогом во Вьетнаме, Казахстан позволит вычесть из налога на доход этого резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному во Вьетнаме.
Размер налога, вычитаемого в соответствии с вышеприведенными положениями, не должен превышать налог, который был бы начислен на такой же доход по ставкам, действующим в Казахстане.
Если резидент Казахстана получает доход, Который в соответствии с положениями настоящего Соглашения облагается налогом только во Вьетнаме, Казахстан может включить этот доход в базу налогообложения, но только для целей установления ставки налога на такой другой доход, как подвергаемый налогообложению в Казахстане.
2. В случае Вьетнама двойное налогообложение будет устраняться следующим образом:
Если резидент Вьетнама получает доход, прибыль или прирост стоимости капитала, которые согласно законодательству Казахстана и в соответствии с настоящим Соглашением могут облагаться налогом в Казахстане, Вьетнам позволит в качестве вычета из налога на доход, прибыль или прирост стоимости капитала сумму, равную подоходному налогу, уплаченному в Казахстане. Сумма вычета, однако, не должна превышать сумму вьетнамского налога на такой же доход, прибыль или прирост стоимости капитала, начисляемого в соответствии с налоговым законодательством и правилами Вьетнама.
Если резидент Вьетнама получает доход, который в соответствии с положениями настоящего Соглашения облагается налогом только в Казахстане, Вьетнам может включить этот доход в базу налогообложения, но только для целей установления ставки налога на такой другой доход, как облагаемый во Вьетнаме.

Статья 25
НЕДИСКРИМИНАЦИЯ

1. Национальные лица Договаривающегося Государства не будут подвергаться в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, иному или более обременительному, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Договаривающегося Государства при тех же обстоятельствах, в частности в отношении резидентства.
2. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Договаривающемся Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Договаривающегося Государства, осуществляющих подобную деятельность. Это положение не должно истолковываться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства любые личные льготы, скидки и вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.
3. Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Договаривающегося Государства.
4. Положения настоящей Статьи применяются только к налогам, которые являются предметом настоящего Соглашения.
5. Несмотря на положения настоящей Статьи, пока Вьетнам продолжает предоставлять инвесторам лицензии согласно законодательству по инвестициям во Вьетнаме, которое определяет налогообложение, которому подвергается инвестор, установление такого налогообложения не рассматривается как нарушающее условие пунктов 2 и 3 настоящей Статьи.

Статья 26
ПРОЦЕДУРА ВЗАИМНОГО СОГЛАСОВАНИЯ

1. Если лицо, являющееся резидентом Договаривающегося Государства, считает, что действия компетентного органа одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящего Соглашения, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных
национальным законодательством этих Договаривающихся Государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с даты первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями настоящего Соглашения.
2. Компетентный орган стремится, если он сочтет такое заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящему Соглашению. Любое достигнутое согласие исполняется независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных национальным законодательством Договаривающихся Государств.
3. Компетентные органы Договаривающихся Государств предпринимают все возможное для решения по взаимному согласию любых трудностей или сомнений, возникающих при толковании или применении Соглашения. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных Соглашением.
4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом в целях достижения согласия в понимании предыдущих пунктов. Компетентные органы через
консультации развивают соответствующие двусторонние процедуры, условия, методы и способы для осуществления процедуры взаимного согласия, предусмотренные настоящей Статьей. В дополнение, компетентный орган может разработать соответствующие односторонние процедуры, условия, методы и способы, чтобы облегчить вышеуказанные двусторонние действия и осуществление процедуры взаимного согласования. Если для достижения согласия целесообразно организовать устный обмен мнениями, такой обмен может состояться в рамках заседания специальной Комиссии по взаимному согласию компетентных органов, состоящей из представителей компетентных органов Договаривающихся Государств.

Статья 27
ОБМЕН ИНФОРМАЦИЕЙ

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, необходимой для выполнения положений настоящего Соглашения или национальных законодательств Договаривающихся Государств, касающихся налогов, на которые распространяется настоящее Соглашение, в той степени, в какой налогообложение по этому национальному законодательству не противоречит настоящему Соглашению, в частности для предотвращения обмана и уклонения от таких налогов. Обмен информацией не ограничивается Статьей 1 настоящего Соглашения. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством, считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках национального законодательства этого Договаривающегося Государства, и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций, касающихся налогов, на которые распространяется Соглашение. Такие лица или органы используют информацию только для этих целей. Они могут раскрывать эту информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений. Компетентные органы посредством консультаций развивают соответствующие условия, методы и способы, касающиеся вопросов, в отношении которых производятся такие обмены информацией в отношении избежания налогообложения.
2. Ни в каком случае положения пункта 1 не подлежат толкованию как налагающие на Договаривающееся Государство обязательства:
а) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
b) предоставлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычной административной практики этого или другого Договаривающегося Государства;
с) предоставлять информацию, которая раскрывала бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (общественному порядку).
3. Если информация запрошена Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей Статьей, другое Договаривающееся Государство должно использовать свои меры по сбору информации для получения запрошенной информации, даже если такая информация не требуется этому другому Договаривающемуся Государству для собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, ограничено пунктом 2, но ни в каком случае такие ограничения не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказывать от предоставления информации исключительно по причине отсутствия внутренней заинтересованности в такой информации.
4. Ни в каком случае положения пункта 3 не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в предоставлении информации исключительно по причине того, что обладателем информации являются банк, другое финансовое учреждение, номинальный держатель или лицо, выступающее агентом или поверенным, или по причине того, что информация относится к правам собственности лица.

Статья 28
СОТРУДНИКИ ДИПЛОМАТИЧЕСКИХ
ПРЕДСТАВИТЕЛЬСТВ И КОНСУЛЬСКИХ УЧРЕЖДЕНИЙ

Ничто в настоящем Соглашении не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических представительств и консульских учреждений, которым такие привилегии предоставлены общими нормами международного права или в соответствии с положениями международных договоров.

Статья 29
ВСТУПЛЕНИЕ В СИЛУ

Договаривающиеся Государства письменно уведомят друг друга по дипломатическим каналам о завершении процедур, необходимых законодательством для вступления в силу настоящего Соглашения. Настоящее Соглашение вступит в силу на тридцатый день с даты получения Договаривающимися Государствами последнего уведомления для вступления в силу настоящего Соглашения.
Положения настоящего Соглашения будут применяться:
а) в Казахстане:
(i) к налогам, удерживаемым у источника, из сумм, выплачиваемых или зачитываемых с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором настоящее Соглашение вступает в силу; и
(ii) к другим налогам за налоговые периоды, начинающиеся с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором настоящее Соглашение вступает в силу.
b) во Вьетнаме:
(i) в отношении налогов, удерживаемых у источника, с налогооблагаемой суммы, выплачиваемой или зачитываемой с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором настоящее Соглашение вступает в силу; и
(ii) в отношении других налогов к доходам, прибыли или приросту стоимости, возникающим с или после первого января календарного года, следующим за годом, в котором настоящее Соглашение вступает в силу.

Статья 30
ПРЕКРАЩЕНИЕ ДЕЙСТВИЯ

Любое Договаривающееся Государство может прекратить действие настоящего Соглашения, направив по дипломатическим каналам уведомление о прекращении действия Соглашения, по крайней мере, за шесть месяцев до окончания любого календарного года, следующего после истечения пятилетнего периода с даты вступления в силу настоящего Соглашения. В таком случае настоящее Соглашение прекращает свое действие:
а) в Казахстане:
(i) в отношении налогов, удерживаемых у источника, из сумм, выплачиваемых или зачитываемых с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором было направлено уведомление о прекращении действия;и
(ii) в отношении других налогов за налогооблагаемые периоды, начинающиеся с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором было направлено уведомление о прекращении действия.
b) во Вьетнаме:
(i) в отношении налогов, удерживаемых у источника, с налогооблагаемой суммы, уплачиваемой или зачитываемой с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором было направлено уведомление о прекращении действия; и
(ii) в отношении других налогов к доходам, прибыли или приросту стоимости, возникающим с или после первого января календарного года, следующим за годом, в котором было направлено уведомление о прекращении действия, и в последующих календарных годах.

В УДОСТОВЕРЕНИЕ ЧЕГО, нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящее Соглашение.

СОВЕРШЕНО в двух экземплярах в городе _________________________

_____________ «___» 20____ года, каждый на казахском, вьетнамском, русском, английском языках, все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождений в толковании, английский текст является определяющим.

ЗА ПРАВИТЕЛЬСТВО РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН

ЗА ПРАВИТЕЛЬСТВО СОЦИАЛИСТИЧЕСКОЙ РЕСПУБЛИКИ ВЬЕТНАМ

В случае согласия Вьетнамской стороны с вышеуказанным предложением, настоящую ноту и ответную ноту Министерства иностранных дел Социалистической Республики Вьетнам согласно подпункту «b» пункта 1 статьи 79 Венской конвенции о праве международных договоров 1969 года Министерство иностранных дел Республики Казахстан предлагает считать неотъемлемой частью Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Социалистической Республики Вьетнам об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход, подписанного 31 октября 2011 года в городе Ханой.
Министерство было бы признательно, если Вы представите ответ по данному вопросу в ближайшее время.
Пользуясь данной возможностью, Министерство иностранных дел Республики Казахстан вновь выражает свое высочайшее уважение Министерству иностранных дел Социалистической Республики Вьетнам.

Астана, 6 февраля 2014 года