"Халықты жұмыспен қамту туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2015 жылғы 29 желтоқсандағы № 1111 қаулысы

      Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
      «Халықты жұмыспен қамту туралы» Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.

      Қазақстан Республикасының
      Премьер-Министрі                      К.Мәсімов

Жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ЗАҢЫ Халықты жұмыспен қамту туралы

      Осы Заң халықты жұмыспен қамту саласындағы құқықтық, экономикалық және ұйымдық қатынастарды реттейдi.

1-тарау. Жалпы ережелер

      1-бап. Осы Заңда пайдаланылатын негізгі ұғымдар

      Осы Заңда мынадай негiзгi ұғымдар пайдаланылады:
      1) әлеуметтiк жұмыс орны – жұмыс беруші халықты жұмыспен қамту орталығымен шарт негізінде жұмыссыздардың еңбек ақысын субсидиялау арқылы оларды жұмысқа орналастыру үшiн құратын жұмыс орны;
      2) әлеуметтік келісімшарт – жұмыс іздеп жүрген, жұмыссыз, өзін-өзі жұмыспен қамтыған адамдар қатарындағы жеке тұлға мен халықты жұмыспен қамту орталығы арасындағы, ал осы Заңда көзделген жағдайларда жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын ұйымдастыруға тартылған жеке және заңды тұлғалармен тараптардың құқықтары мен міндеттерін айқындайтын жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысу туралы келісім;
      3) бос орын – жұмыс берушiдегi бос жұмыс орны (лауазым);
      4) еңбек нарығы – жұмыс күшіне сұраныс пен ұсынысты қалыптастыратын сала;
      5) еңбек нарығының біртұтас ақпараттық базасы – халыққа сапалы қызмет көрсету мақсатында уәкілетті органдардың, халықты жұмыспен қамту орталықтарының, халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті органның және еңбек ресурстарын дамыту орталығының қызметі мен өзара iс-қимыл жасауын автоматтандыруға арналған аппараттық-бағдарламалық кешен;
      6) еркiн таңдап алынған жұмыспен қамтылу – Қазақстан Республикасы азаматтарының, оралмандардың, Қазақстан Республикасында тұрақты тұратын шетелдіктердің және азаматтығы жоқ адамдардың еңбекке, жұмыс орны мен кәсiптi таңдауға қабiлетiн еркiн пайдалану арқылы өздерi таңдап алған қызметi;
      7) жалақыны субсидиялау – халықты жұмыспен қамту орталығының жолдамалары бойынша әлеуметтік жұмыс орындарына жұмысқа орналастырылған қызметкерлердің еңбегіне жұмыс берушінің ақы төлеуге жұмсаған шығындарының бір бөлігін өтеу;
      8) жаңа жұмыс орны – жаңа шаруашылық жүргiзу субъектiсін (тоқтату арқылы құрылғаннан басқа) құруға немесе қызметкерлердің штат санының артуына байланысты, сондай-ақ қызметкердің жаңа білімін, дағдылары мен ептілігін талап ететін өндіріс технологиясын жаңғырту немесе өзгерту арқылы құрылған жұмыс орны;
      9) жастар практикасы – техникалық және кәсіптік, орта білімнен кейінгі, жоғары және жоғары оқу орнынан кейінгі білім беру бағдарламаларын іске асыратын білім беру ұйымдарының түлектері алған кәсібі (мамандығы) бойынша бастапқы жұмыс тәжірибесін жинақтау мақсатында жүзеге асыратын еңбек қызметінің түрі;
      10) жеке жұмыспен қамту агенттiгi – Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен тiркелген, жұмысқа орналастыруда жәрдем көрсететiн жеке немесе заңды тұлға;
      11) жұмыс күшi – еңбекке қабілетті жастағы жұмыспен қамтылған және жұмыссыз халық;
      12) жұмыс күші құрамына кірмейтін адамдар – есепті қысқа уақыт ішінде не жұмыспен қамтылған, не жұмыссыз болып табылмаған еңбекке қабілетті жастағы адамдар;
      13) жұмыс орны – еңбек қызметі процесінде қызметкердің еңбек міндеттерін орындауы кезінде оның тұрақты немесе уақытша болатын орны;
      14) жұмысқа орналастыру – халықтың жұмыспен қамтылуын қамтамасыз етуге септігін тигізуге бағытталған ұйымдық, экономикалық және құқықтық iс-шаралар кешенi;
      15) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шаралары – халықты жұмыспен қамту саласындағы Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен жүзеге асырылатын жұмыссыздар, өзін-өзі жұмыспен қамтығандар қатарындағы Қазақстан Республикасының азаматтарын және оралмандарды, сондай-ақ осы Заңда көзделген жағдайларда өзге адамдарды мемлекеттік қолдау шаралары;
      16) жұмыспен қамтылу – азаматтардың жеке және қоғамдық қажеттіліктерін қанағаттандыруына байланысты Қазақстан Республикасының заңнамасына қайшы келмейтiн, ақы немесе кіріс алу үшін орындалатын еңбек қызметі;
      17) жұмысқа орналастырудың жеке картасы – жұмыссыздың жеке басының деректері, жұмыспен қамтылу тарихы, ұсынылатын және іске асырылатын іс-шаралар, жұмыспен қамтуға жәрдемдесу мақсаты және олардың орындалуы көрсетілетін құжат;
      18) жұмыссыздар – ақы немесе кіріс алу үшін орындалатын еңбек қызметiмен айналыспайтын, жұмыс iздеп жүрген және еңбек етуге дайын, халықты жұмыспен қамту орталықтарында тіркелген еңбекке қабілетті жастағы жеке тұлғалар;
      19) жұмыссыздық – жұмыс күшінің бiр бөлiгiнiң еңбек нарығында қажет болмай қалуынан туындайтын әлеуметтiк-экономикалық құбылыс;
      20) жұмыссыздықтан әлеуметтiк қорғау – халықты жұмыспен қамту саласындағы Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен мемлекет жүзеге асыратын шаралар кешенi;
      21) жұмысынан айырылған жағдайда төленетін әлеуметтік төлемдер – өздеріне әлеуметтік аударымдар төленген міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесінің қатысушысы болып табылатын, жұмыссыз ретінде тіркелген адамдардың пайдасына Мемлекеттік әлеуметтік сақтандыру қоры жүзеге асыратын төлемдер;
      22) кәсіптік бағдарлау – адамның кәсіби білімін, дағдыларын, қызығушылықтарын және еңбек нарығының қажеттіліктерін ескере отырып, кәсіп таңдауда, кәсіп түрін ауыстыруда және біліктілігін арттыруда практикалық көмек көрсетуге бағытталған өзара байланысқан іс-шаралар кешені;
      23) кәсіптік оқыту – жаңа мамандықтар (кәсіптер) алу және біліктілігін арттыру мақсатында білім беру ұйымдарында не білім беру қызметіне құқығы бар жұмыс берушілер ұйымдарының жанындағы оқу орталықтарында кәсіптік даярлауды, қайта даярлауды қамтитын оқыту;
      24) корпоративішілік ауыстыру – Қазақстан Республикасының шегінен тысқары жерде орналасқан және әрекет ететін Дүниежүзілік сауда ұйымына мүше елдің аумағында құрылған, заңды тұлғада басшы, менеджер немесе маман лауазымында еңбек қызметін жүзеге асыратын шетелдікті немесе азаматтығы жоқ адамды осы заңды тұлғаның Қазақстан Республикасы аумағында Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес құрылған филиалдарына, еншілес ұйымдарына, өкілдіктеріне еңбек шартында айқындалған, бірақ үш жылдан аспайтын мерзімге, бір жылға ұзарту құқығымен уақытша ауыстыру;
      25) қоғамдық жұмыстар – қызметкердiң алдын ала кәсiптік даярлаудан өтуiн талап етпейтiн, олардың уақытша жұмыспен қамтылуын қамтамасыз ету үшiн халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі жергілікті атқарушы органдар ұйымдастыратын әлеуметтiк пайдалы бағыттағы еңбек қызметiнiң түрлерi;
      26) Мемлекеттік әлеуметтік сақтандыру қоры – міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесінің қатысушысы асыраушысынан айырылған жағдайда оның асырауындағы отбасы мүшелерін қоса алғанда, әлеуметтік қатер жағдайы туындаған міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесінің қатысушыларына әлеуметтік аударымдар мен төлемдерді шоғырландыруды жүргізетін коммерциялық емес заңды тұлға;
      27) мүгедектерді жұмысқа орналастыруға арналған арнайы жұмыс орындары – мүгедектің жеке мүмкіндіктері ескеріле отырып жабдықталған жұмыс орны;
      28) өзін-өзі жұмыспен қамтығандар – табыс алу үшін тауарларды, жұмыстарды мен көрсетілетін қызметтерді өндірумен (өткізумен) дара айналысатындар, өндірістік кооперативтер мүшелері, отбасылық кәсіпорындардың (шаруашылықтардың) және жалдамалы қызметкерлердің еңбегін пайдаланатын жұмыс берушілердің еңбекақы төленбейтін қызметкерлері қатарындағы жеке тұлғалар;
      29) өз бетінше жұмысқа орналасу үшін біліктілігінің сәйкестігі туралы анықтама – халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі мемлекеттік орган айқындайтын тәртіппен Қазақстан Республикасында жұмысқа өз бетінше орналасу үшін экономиканың басым салаларындағы (экономикалық қызмет түрлеріндегі) сұранысқа ие кәсіптер бойынша біліктілік талаптары және білім деңгейі сәйкес келетін шетелдік қызметкерге немесе азаматтығы жоқ адамға берілетін белгіленген нысандағы құжат;
      30) ұзаққа созылған жұмыссыздық – он екі және одан да көп айға созылған жұмыссыздық;
      31) халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі жергілікті орган – өңірлік еңбек нарығындағы ахуалға сүйене отырып, халықты жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің негізгі бағыттарын айқындайтын ауданның, облыстық және республикалық маңызы бар қалалардың, астананың жергiлiктi атқарушы органдарының құрылымдық бөлiмшесi;
      32) халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган – Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес халықты жұмыспен қамту саласындағы басшылықты және салааралық үйлестіруді жүзеге асыратын орталық атқарушы орган;
      33) халықты жұмыспен қамту орталығы – ауданның, облыстық және республикалық маңызы бар қалалардың, астананың жергілікті атқарушы органы жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын іске асыру және жұмыссыздықтан әлеуметтік қорғауды ұйымдастыру мақсатында құратын мемлекеттік мекеме;
      34) «Азаматтарға арналған үкімет» мемлекеттік корпорациясы (бұдан әрі – Мемлекеттік корпорация) – Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес мемлекеттік қызмет көрсету, «бір терезе» қағидаты бойынша мемлекеттік қызмет көрсетуге өтініштер қабылдау және көрсетілетін қызметті алушыға олардың нәтижелерін беру жөніндегі жұмысты ұйымдастыру, сондай-ақ электрондық нысанда мемлекеттік қызмет көрсетуді қамтамасыз ету үшін Қазақстан Республикасы Үкіметінің шешімі бойынша құрылған заңды тұлға;
      35) «Шетелдік жұмыс күші» ақпараттық жүйесі – жұмыс берушілер тартатын немесе Қазақстан Республикасының аумағында еңбек қызметін өз бетінше жүзеге асыруға келген шетелдік қызметкерді немесе азаматтығы жоқ адамды тіркеуге, оларға рұқсаттар, анықтамалар беруге, олардың мониторингін жүргізуге арналған автоматтандырылған ақпараттық жүйе;
      36) шетелдік жұмыс күшін тартуға арналған квота – Қазақстан Республикасының аумағында еңбек қызметін жүзеге асыру үшін жұмыс берушілердің тартуына рұқсат етілген шетелдік жұмыс күшінің шекті саны;
      37) шетелдiк жұмыс күшін тартуға рұқсат – халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган бөлген квота шегiнде Қазақстан Республикасына шетелдiк жұмыс күшiн тарту үшін жұмыс берушiге жергілікті атқарушы орган беретiн белгiленген нысандағы құжат.

      2-бап. Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту
              туралы заңнамасы

      1. Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасы Қазақстан Республикасының Конституциясына негiзделедi, осы Заңнан және өзге де нормативтiк құқықтық актiлерден тұрады.
      2. Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасы Қазақстан Республикасының азаматтарына, оралмандарға, Қазақстан Республикасында тұрақты тұратын шетелдіктерге, азаматтығы жоқ адамдарға қолданылады.
      3. Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық шарттар осы Заңнан басым болады және халықаралық шартта оны қолдану үшiн заң шығару талап етiлетiн жағдайларды қоспағанда, тiкелей қолданылады.

      3-бап. Халықты жұмыспен қамту саласындағы мемлекеттiк
              саясаттың негiзгi бағыттары

      1. Халықты жұмыспен қамту саласындағы мемлекеттік саясат толық, нәтижелі және еркін таңдап алынған жұмыспен қамтуды қамтамасыз етуге бағытталған.
      2. Халықты жұмыспен қамту саласындағы мемлекеттiк саясат:
      1) жұмыс күшін дамытуға, олардың ұтқырлығын арттыруға;
      2) ұлтына, жынысына, жасына, әлеуметтік жағдайына, саяси ұстанымына және дінге деген көзқарасына қарамастан ерікті жұмысқа және жұмыспен қамтуды еркiн таңдау құқығын іске асыруда бiрдей мүмкiндiктердi қамтамасыз етуге;
      3) азаматтардың еңбек және кәсiпкерлiк бастамашылығын қолдауға, олардың өнiмдi, шығармашылық еңбекке қабiлетiн дамытуға жәрдемдесуге;
      4) бiлiм беру жүйесiн еңбек нарығының қажеттіліктеріне және оның даму перспективаларына сәйкес кадрлар даярлауға бағдарлауға;
      5) жұмыс іздеуде қиындық көріп жүрген адамдарды жұмыспен қамтуға ықпал ететін іс-шараларды жүзеге асыруға;
      6) жаппай жұмыссыздықтың алдын алуға және ұзаққа созылған жұмыссыздықты қысқартуға;
      7) жұмысынан айырылған жағдайда міндетті әлеуметтік сақтандыруға және жұмыссыздықтан әлеуметтік қорғауға;
      8) еңбек нарығына қатысушылардың күш-жігерін біріктіруге және халықты жұмыспен қамтуға жәрдемдесу жөніндегі іс-шараларды іске асыру кезінде олардың әрекеттерінің келiсілуіне;
      9) халықты жұмыспен қамту орталықтары және жеке жұмыспен қамту агенттiктерi арқылы еңбек делдалдығын ұйымдастыруға;
      10) шетелдiк жұмыс күшiн тартуға арналған квота белгiлеу арқылы iшкi еңбек нарығын қорғауға;
      11) жұмыспен қамтуды қамтамасыз ету жөнiндегi республикалық iс-шараларды жергiлiктi атқарушы органдар қолданатын шаралармен ұштастыруға;
      12) мемлекеттiк органдардың халықты жұмыспен қамтуды қамтамасыз ететiн шараларды әзiрлеу мен iске асыру жөнiндегi қызметiн үйлестiру мен реттеуге және олардың орындалуын бақылауды жүзеге асыруға;
      13) Қазақстан Республикасы азаматтарының шетелдегi және шетелдiктердiң Қазақстан Республикасының аумағындағы еңбек қызметiне байланысты мәселелердi шешудi қоса алғанда, халықты жұмыспен қамту проблемаларын шешуде халықаралық ынтымақтастықты ұйымдастыруға;
      14) жұмыспен қамту саясатымен келісілген, қосымша жұмыс орындарын және мүгедектерді жұмысқа орналастыру үшін арнайы жұмыс орындарын ашуды ынталандыратын қаржы, салық және инвестиция саясатын жүргізуге бағытталған.

      4-бап. Жұмыспен қамтылған халық

      Жұмыспен қамтылған халыққа:
      1) еңбек шарты (келісімшарт) бойынша жұмыс iстейтiн, оның ішінде жұмысты ақы үшiн толық не толық емес жұмыс уақыты жағдайларында орындайтын немесе ақы төленетiн өзге жұмысы (қызметi) бар;
      2) өзін-өзі жұмыспен қамтыған, оның ішінде:
      кәсіпкерлік қызметпен айналысатын;
      қосалқы кәсiпшiлiкпен айналысатын және шарттар бойынша өнiмді өткiзетiн;
      нысанасы жұмыстарды орындау және қызметтер көрсету болып табылатын азаматтық-құқықтық сипаттағы шарттар бойынша жұмыстар орындайтын;
      3) ақы төленетiн қызметке сайланған, тағайындалған немесе бекiтiлген;
      4) Қазақстан Республикасының құқық қорғау органдарында, Қазақстан Республикасының Қарулы Күштерiнде, Қазақстан Республикасының басқа да әскерлерi мен әскери құралымдарында, Қазақстан Республикасының арнаулы мемлекеттік органдарында қызмет өткерiп жүрген адамдар жатады.

      5-бап. Халықты жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің мемлекеттік
              шаралары

      Мемлекет:
      1) жұмыс түрін және жұмысты таңдау еркіндігіне;
      2) кемсітушіліктің кез келген нысандарынан қорғауға және кәсіп пен жұмыс алуда, жұмыспен қамтылу мен еңбек жағдайларын таңдауда мүмкіндіктер теңдігіне;
      3) жұмыссыздықтан әлеуметтік қорғауға негізделген халықты жұмыспен қамтуға жәрдемдесу шараларын қамтамасыз етеді.

2-тарау. Халықты жұмыспен қамту саласындағы мемлекеттік реттеу

      6-бап. Қазақстан Республикасы Үкіметінің халықты жұмыспен
              қамтуды реттеу саласындағы құзыреті

      Қазақстан Республикасының Үкіметі:
      1) халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі мемлекеттік саясаттың негізгі бағыттарын әзірлейді және олардың жүзеге асырылуын ұйымдастырады;
      2) Қазақстан Республикасына шетелдік жұмыс күшін тартуға арналған квота белгілеу және оны Қазақстан Республикасының өңірлері арасында бөлу тәртібін бекітеді;
      3) Конституцияда, осы Заңда, Қазақстан Республикасының өзге де заңдарында және Қазақстан Республикасы Президентінің актілерінде өзіне жүктелген өзге де функцияларды орындайды.

      7-бап. Халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі
              уәкілетті органның құзыреті

      1. Халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган өз құзыретi шегiнде:
      1) халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі жергілікті атқарушы органдарды, еңбек ресурстарын дамыту орталығын үйлестіруді жүзеге асырады;
      2) халықты жұмыспен қамту саласындағы мемлекеттік саясатты іске асырады;
      3) жұмыс күшіне болжамды қажеттіліктерді айқындау әдістемесін әзірлейді және бекітеді;
      4) жұмыс күшіне сұраныс пен ұсынысты талдайды, болжайды, еңбек нарығының жай-күйі туралы Үкіметке хабарлайды;
      5) экономиканың кадрларға қажеттілігінің болжамын әзірлейді және оны мүдделі орталық атқарушы органдармен келіседі;
      6) мыналарды:
      қоғамдық жұмыстарды;
      әлеуметтік жұмыс орындарын;
      жастар практикасын;
      кәсіптік оқытуды ұйымдастыру және қаржыландыру тәртібін әзірлейді және бекітеді;
      7) мүгедектер үшін жұмыс орындарын квоталау тәртібін әзірлейді және бекітеді;
      8) мүгедектің жұмыс орнының стандарттарын әзірлейді және бекітеді;
      9) мыналарды:
      интернаттық ұйымдардың кәмелетке толмаған түлектерін;
      бас бостандығынан айыру орындарынан босатылған адамдарды;
      пробация қызметінің есебінде тұрған адамдарды жұмысқа орналастыру үшін жұмыс орындарын квоталау тәртібін әзірлейді және бекітеді;
      10) кәсіпкерлік бастамашылыққа жәрдемдесу бойынша шараларды ұйымдастыру және қаржыландыру тәртібін әзірлейді және бекітеді;
      11) жұмыс күшінің ұтқырлығын арттыру үшін адамдардың ерікті түрде қоныс аудару тәртібін әзірлейді және бекітеді;
      12) мүгедектерді жұмысқа орналастыру үшін арнайы жұмыс орындарын құратын жұмыс берушілердің шығындарын субсидиялау тәртібі мен шарттарын әзірлейді және бекітеді;
      13) білім беру саласындағы орталық уәкілетті органмен келісу бойынша кәсіптік бағдарлау жүргізудің тәртібін әзірлейді және бекітеді;
      14) еңбек нарығының біртұтас ақпараттық базасын қалыптастырады, оны қалыптастыру қағидаларын бекітеді;
      15) Қазақстан Республикасының Кәсіпкерлік кодексіне сәйкес ведомстволық есептіліктер, тексеру парақтары, қатер дәрежесін бағалау өлшемшарттары нысандарын әзірлейді және бекітеді;
      16) халықты жұмыспен қамту орталығының үлгілік жарғысын әзірлейді және бекітеді;
      17) ағымдағы бос орындар және болжанатын жұмыс орындары дерекқорына қосу үшін қажетті мамандықтар мен бос жұмыс орындары туралы мәліметтер беруге арналған әкімшілік есепке алу нысандарын әзірлейді және бекітеді;
      18) халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі аудандық (қалалық) және өңірлік комиссиялар туралы үлгілік ережелерді әзірлейді және бекітеді;
      19) өңірлердің (аудандардың, қалалардың және облыстардың) жұмыспен қамту картасын қалыптастыру жөніндегі әдістемелік ұсынымдарды әзірлейді және бекітеді;
      20) жұмыс берушіге шетелдік жұмыс күшін тартуға рұқсат беру және (немесе) ұзарту, тоқтату, сондай-ақ корпоративішілік ауыстыруды жүзеге асыру тәртібі мен шарттарын бекітеді;
      21) шетелдік қызметкерге өз бетінше жұмысқа орналасу үшін оның біліктілігінің сәйкестігі туралы анықтама беру тәртібін, шетелдік қызметкерлердің өз бетінше жұмысқа орналасуы үшін басым салалардың (экономикалық қызмет түрлері) және олардағы сұранысқа ие кәсіптердің тізбесін бекітеді;
      22) Қазақстан Республикасына шетелдік жұмыс күшін тартуға квота белгілеу және оны Қазақстан Республикасының өңірлері арасында бөлу тәртібін әзірлейді;
      23) Қазақстан Республикасына шетелдік жұмыс күшін тартуға арналған квотаны облыстар, Астана және Алматы қалалары арасында Қазақстан Республикасының Үкіметі белгілеген шекте және тәртіппен бөледі;
      24) «Шетелдік жұмыс күші» ақпараттық жүйесін жүргізуді қамтамасыз етеді;
      25) жұмысқа орналастырудың жеке картасын және оны толтыру нысанын әзірлейді және бекітеді;
      26) осы Заңда, Қазақстан Республикасының өзге де заңдарында, Қазақстан Республикасы Президентінің және Қазақстан Республикасы Үкіметінің актілерінде көзделген өзге де өкілеттіктерді жүзеге асырады.
      2. Халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган өз құзыретi шегiнде Қазақстан Республикасының ақпараттандыру туралы заңнамасына сәйкес ақпараттық жүйелердi қолдана отырып, электрондық қызметтер көрсетедi.

      8-бап. Еңбек ресурстарын дамыту орталығы

      1. Еңбек ресурстарын дамыту орталығы – еңбек нарығын реттеу және жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын іске асыру жөніндегі мемлекеттік саясатты ақпараттық және талдамалық қолдауды, халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі жергілікті органдар мен халықты жұмыспен қамту орталықтарын әдіснамалық қолдауды қамтамасыз ететін Қазақстан Республикасы Үкіметінің шешімі бойынша құрылған заңды тұлға.
      2. Еңбек ресурстарын дамыту орталығы:
      1) халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті органға:
      еңбек нарығының жай-күйін, жұмыс күшіне сұраныс пен ұсыныс болжамын бағалау;
      кадрларға қажеттілікті болжауды ұйымдастыруды және кадрларды кәсіптік даярлауға мемлекеттік тапсырысты қалыптастыру бойынша, сондай-ақ қайта даярлау және біліктілікті арттыру бойынша ұсыныстар әзірлеу;
      халықты жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларының іске асырылу барысын мониторингілеуді, оларды бағалауды және оларды жетілдіру бойынша ұсыныстар әзірлеу бойынша қызметтер көрсетуді;
      жұмыспен қамту, еңбек көші-қоны және азаматтарды әлеуметтік қолдау мәселелері бойынша ведомстволық статистикалық есептілікті жинауды ұйымдастыруды жүзеге асырады.
      2) еңбек нарығының біртұтас ақпараттық базасын және «Шетелдік жұмыс күші» ақпараттық жүйесін сүйемелдеуді.

      9-бап. Жергілікті атқарушы органдардың құзыреті

      Жергілікті атқарушы органдар халықты жұмыспен қамту саясатын іске асыруды:
      1) халықты жұмыспен қамтуға жәрдемдесуді қамтамасыз ететін іс-шараларды өткізу;
      2) халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі жергілікті органдарды үйлестіруді және әдістемелік басшылықты жүзеге асыру;
      3) кәсіпкерлік бастамашылықты дамыту арқылы қосымша жұмыс орындарын құруды қолдау;
      4) жұмыс іздеп жүрген адамдарға, жұмыссыздарға әлеуметтік қорғау көрсету;
      5) халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган бөлген квота шегінде не квотадан тыс корпоративішілік ауыстыру шеңберінде тиісті әкімшілік-аумақтық бірліктің аумағында еңбек қызметін жүзеге асыру үшін жұмыс берушілерге шетелдік жұмыс күшін тартуға рұқсаттар беру және (немесе) ұзарту, тоқтату, сондай-ақ көрсетілген рұқсаттарды тоқтата тұру және кері қайтарып алу;
      6) мүгедектерді жұмысқа орналастыру үшін арнайы жұмыс орындарын құратын жұмыс берушілердің шығындарын субсидиялау;
      7) ауыр жұмыстарды, еңбек жағдайлары зиянды, қауіпті жұмыс орындарын есептемегенде, жұмыс орындары санының екіден төрт пайызға дейінгі мөлшерiнде мүгедектер үшiн жұмыс орындарына квота белгiлеу;
      8) пробация қызметінің есебінде тұрған адамдарды жұмысқа орналастыру үшін жұмыс орындарына квота белгілеу;
      9) бас бостандығынан айыру орындарынан босатылған адамдарды жұмысқа орналастыру үшін жұмыс орындарына квота белгілеу;
      10) интернаттық ұйымдардың кәмелетке толмаған түлектерін жұмысқа орналастыру үшін жұмыс орындарына квота белгілеу;
      11) халықты жұмыспен қамту орталықтарының жарғысын бекіту;
      12) жұмыс күшінің ұтқырлығын арттыру үшін адамдардың ерікті түрде қоныс аударуы үшін елді мекендерді айқындау;
      13) бюджет қаражаты есебінен қаржыландырылатын жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің басқа да шараларын жүзеге асыру арқылы қамтамасыз етеді.

      10-бап. Халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі
               жергілікті органның құзыреті

      Халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі жергілікті орган:
      1) жұмыс күшіне сұраныс пен ұсынысты талдайды, болжайды, өңірдің еңбек нарығының жай-күйі туралы жергілікті атқарушы органдарға және халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті органға хабарлайды;
      2) мемлекеттік, үкіметтік бағдарламалар және аумақтарды дамыту бағдарламалары, сондай-ақ жеке сектор бастамалары шеңберінде іске асырылатын жобаларда сұранысқа ие мамандықтар бойынша ағымдағы бос орындар және құрылатын жұмыс орындарының болжамы туралы өңірдің еңбек нарығы деректерінің біртұтас ақпараттық базасын қалыптастырады;
      3) осы Заңның 17-бабының 2-тармағына сәйкес халықты жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын ұйымдастырады;
      4) мүгедектерді жұмысқа орналастыру үшін арнайы жұмыс орындарын ұйымдастырады;
      5) білім беру саласындағы жергілікті атқарушы органдардан, білім беру ұйымдарынан, оқытуды жүзеге асыратын білім беру қызметіне құқығы бар ұйымдардың жанындағы оқу орталықтарынан түлектердің жұмысқа орналасуы туралы мәліметтер, оқыту жүргізілетін кәсіптер (мамандықтар) туралы және нақты кәсіптер (мамандықтар) бойынша даярланған және даярлау жоспарланып отырған және бітіріп шығатын мамандар саны туралы ақпарат сұратады;
      6) жұмыс күшінің ұтқырлығын арттыру үшін адамдардың ерікті түрде қоныс аударуы үшін елді мекендерді айқындау бойынша ұсыныстарды жергілікті атқарушы органдарға енгізеді;
      7) халықты жұмыспен қамту орталықтарының жұмысын үйлестіреді;
      8) жұмыс берушілерден кадрларға болжамды қажеттілік туралы ақпарат сұратады;
      9) жұмыстан босату және жұмыс орындарын қысқарту қатері бар кәсіпорындардың мониторингін жүзеге асырады.

      11-бап. Халықты жұмыспен қамту орталығы

      Халықты жұмыспен қамту орталығы:
      1) халықты жұмыспен қамту жағдайын бағалауды және дамуын болжауды, халықты еңбек нарығының жай-күйі туралы ақпараттандыруды жүзеге асырады;
      2) осы Заңда көзделген жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын, сондай-ақ бюджет қаражаты есебінен қаржыландырылатын жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің қосымша шараларын іске асыруды жүзеге асырады;
      3) өтініш білдірген адамдарды осы Заңның 13, 14-баптарына сәйкес жұмыс іздеуші және жұмыссыздар ретінде тіркейді;
      4) тізбесін халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган белгілеген жұмысынан айырылған жағдайда Мемлекеттік әлеуметтік сақтандыру қорының қаражаты есебінен әлеуметтік төлем тағайындау үшін қажетті құжаттарды қабылдауды жүзеге асырады және оларды Мемлекеттік корпорацияға жібереді;
      5) кәсіптік бағдарлау бойынша қызметтер көрсетеді;
      6) жұмыс іздеп жүрген адамдарға және жұмыссыздарға жұмыс таңдауға жәрдемдеседі, жұмысқа орналасу үшін жолдама береді;
      7) Мемлекеттік әлеуметтік сақтандыру қорымен өзара iс-қимыл жасауды жүзеге асырады;
      8) бос жұмыс орындарының (вакансиялардың) есебін жүргізеді;
      9) жұмыссызды жұмысқа орналастырудың жеке картасын жүргізеді;
      10) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларының қатысушылары болып табылатын адамдармен әлеуметтік келісімшарттар жасасады;
      11) еңбек делдалдығын көрсетеді;
      12) халықты жұмыспен қамту саласындағы Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің өзге де шараларын көрсетеді.

3-тарау. Жұмыссыздық

      12-бап. Лайықты жұмыс

      1. Кәсiби даярлығына, еңбек өтіліне және бұрынғы мамандығы бойынша жұмыс тәжiрибесiне, денсаулық жағдайына, жаңа жұмыс орнына көлiктiң қолайлылығына сәйкес келетiн жұмыс, оның ішінде уақытша сипаттағы жұмыс, ал жеті жасқа дейінгі балаларды бағып-күтумен айналысатын адамдар үшін икемді және толық емес жұмыс уақыты режиміндегі жұмыс та лайықты жұмыс деп есептеледi. Егер жұмыс іздеп жүрген адамның немесе жұмыссыздың келісімінсіз тұрғылықты жерін өзгертумен байланысты болса, лайықты жұмыс деп есептелмейді.
      Тұрғылықты жерінен лайықты жұмысқа көлiктiң қолайлылығын осы жердің қоғамдық көлік желілерін дамытуды ескере отырып, тиісті атқарушы орган айқындайды.
      2. Бiрiншi рет жұмыс iздеп жүрген, бiрақ кәсiбi (мамандығы) жоқ, сондай-ақ екі жылдан артық жұмысы жоқ адамдар үшін алдын-ала кәсiптiк даярлықты талап ететiн жұмысты, ал оны ұсыну мүмкін болмаған жағдайда адамдардың жас және өзге де ерекшеліктері мен Қазақстан Республикасы еңбек заңнамасының талаптарын ескере отырып, басқа ақы төленетін жұмысты (уақытша сипаттағы жұмысты қоса алғанда) лайықты жұмыс деп есептеуге болады.
      3. Мүгедек үшін оның тіршілік әрекетінің шектеулілігін ескере отырып, оны жүзеге асыру үшін физикалық қолжетімділік қамтамасыз етілген, осы баптың 1-тармағында көрсетілген шарттарға сәйкес келетін жұмыс лайықты деп есептеледі.
      4. Алдын ала даярлықты талап ететін немесе талап етпейтін (азаматтардың жас және өзге де ерекшелiктерiн ескере отырып) уақытша сипаттағы жұмыс:
      1) бiрiншi рет жұмыс iздеп жүрген (бұрын жұмыс істемеген) және біліктілігі жоқ;
      2) жазғы демалыс кезеңінде студенттер және жалпы білім беретін мектептердің жоғары сынып оқушылары;
      3) бос тұрып қалуға байланысты жұмыспен қамтамасыз етілмеген адамдар;
      4) ұзақ үзілістен (екі жылдан астам) кейін еңбек қызметін қалпына келтіруге талпынғандар, сондай-ақ халықты жұмыспен қамту орталықтары оқуға жібергендер және кінәлі әрекеттері үшін оқудан шығарылғандар;
      5) жұмысынан айырылған жағдайда төленетін әлеуметтік төлемдер аяқталғаннан кейін кәсіптік оқытудан немесе қосымша білім алудан бас тартқан адамдар арасынан жұмыс iздеп жүрген адамдарға және жұмыссыздарға лайықты деп есептеледі.

      13-бап. Жұмыс іздеп жүрген адамдар

      1. Лайықты жұмыс іздеп жүрген, жұмысы және/немесе табысы (кірісі) жоқ еңбекке қабілетті жастағы жеке тұлғалар жұмысқа орналасуына жәрдемдесу үшін өтініш білдірген кезде, тұрғылықты жерi бойынша халықты жұмыспен қамту орталығында не «электрондық үкіметтің» веб-порталы арқылы мынадай құжаттардың негізінде жұмыс іздеп жүрген адам ретінде тіркеледі:
      1) жеке басын куәландыратын құжат;
      2) еңбек қызметін растайтын құжат (бар болған кезде);
      3) білімі, біліктілігі, арнайы білімінің немесе кәсіби даярлығының болуы туралы құжат (бар болған кезде).
      Сонымен қатар, он алты жасқа толмаған адам оның заңды өкілдерінің бірінің жазбаша өтінішін ұсынады.
      2. Халықты жұмыспен қамту орталығы жұмыс іздеп жүрген адамды тіркеген күннен бастап он жұмыс күні ішінде лайықты жұмыс таңдауда оған жәрдемдеседі, сондай-ақ тегін кәсіптік бағдарлау алу, кәсіптік оқытудан өту және жаңа тұрғылықты жерге ерікті түрде қоныс аударуға және осы Заңда көзделген жағдайларда қоғамдық жұмыстарға қатысу мүмкіндігін ұсынады.
      Жұмыс іздеп жүрген адамды кәсіптік оқытуға жіберген кезде, ол жұмыссыз ретінде тіркеледі.
      3. Жұмыс іздеп жүрген адам үш жұмыс күні ішінде кемінде бір рет халықты жұмыспен қамту орталығына, ал ауылдық елді мекендерде тұратындар кент, ауыл, ауылдық округ әкіміне бару арқылы жұмыс іздеуде қызығушылық білдіруге тиіс.

      14-бап. Жұмыссыздарды тiркеу

      1. Осы баптың 5-тармағында көрсетілген адамдарды қоспағанда, халықты жұмыспен қамту орталығы өтініш білдірген күннен бастап он жұмыс күні ішінде лайықты жұмыс таңдалмаған жұмыс іздеп жүрген жұмыссыз адамды жұмыссыз ретінде тіркеу туралы шешім қабылдайды.
      2. Жұмыс іздеп жүрген адамды жұмыссыз ретінде тіркеу мемлекеттік органдардың және (немесе) ұйымдардың ақпараттық жүйелері арқылы оның деректерін тексергеннен кейін жұмысқа орналастырудың жеке картасына алынған мәлiметтердi енгiзе отырып жүзеге асырылады.
      3. Халықты жұмыспен қамту орталығы күнтізбелік он күн өткен соң жұмыс іздеп жүрген адамды жұмыссыз ретінде тіркеу және есепке қойған күні немесе тіркеуден бас тартқаны туралы:
      1) «электрондық үкіметтің» веб-порталы арқылы өтініш жасаған кезде бір жұмыс күнінен;
      2) халықты жұмыспен қамту орталығына өтініш жасаған кезде үш жұмыс күнінен кешіктірмей хабардар етеді.
      4. Халықты жұмыспен қамту орталығында тiркелген жұмыссыздар – он жұмыс күні iшiнде бiр реттен сиретпей халықты жұмыспен қамту орталығында, ал ауылдық елдi мекендерде тұратын жұмыссыздар айына бiр реттен сиретпей кент, ауыл, ауылдық округ әкiмiнде белгiленiп тұруға тиiс.
      5. Жұмыссыз адам ретінде тіркелуге:
      1) он алты жасқа толмаған;
      2) еңбек шарты (келісімшарт) бойынша жұмыс iстейтiн, оның ішінде жұмысты ақы үшiн толық не толық емес жұмыс уақыты жағдайларында орындайтын немесе ақы төленетiн өзге жұмысы (қызметi) бар;
      3) «Қазақстан Республикасында зейнетақымен қамсыздандыру туралы» Қазақстан Республикасының Заңында белгіленген зейнеткерлік жасқа толған;
      4) жұмысы мен табысының жоқтығы туралы көрінеу жалған мәліметтерді қамтитын құжаттар ұсынған, сондай-ақ оларды жұмыссыз деп тану үшін басқа да дұрыс емес деректер ұсынған адамдардың құқығы жоқ.

      15-бап. Жұмыссыздардың құқықтары мен мiндеттерi

      1. Жұмыссыздар:
      1) халықты жұмыспен қамту орталығынан:
      лайықты жұмыс іздестіру және жұмысқа орналасуға жәрдемдесу, оның ішінде жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шаралары жөніндегі көрсетілетін қызметті;
      қызмет (кәсіп) түрін таңдау немесе өзгерту мақсатында консультациялық, ақпараттық көрсетілетін қызметтерді және кәсіптік бағдарлау жөніндегі көрсетілетін қызметтерді;
      еңбек нарығының біртұтас ақпараттық базасында қамтылған өзі туралы мәліметтерді тегін алуға;
      2) егер ол міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесінің қатысушысы болып табылса, жұмысынан айырылған жағдайда төленетін әлеуметтік төлемдерге;
      3) «Мемлекеттік атаулы әлеуметтік көмек туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес атаулы әлеуметтік көмекке құқылы.
      1. Жұмыссыздар:
      1) осы Заңның талаптарын сақтауға;
      2) осы Заңға сәйкес халықты жұмыспен қамту орталығына келiп тұрудың тәртiбiн, шарттарын және мерзiмдерiн сақтауға;
      3) халықты жұмыспен қамту орталығы берген жұмысқа жолдаманы алған күннен бастап бес жұмыс күнi iшiнде жұмысқа орналасу мәселесi бойынша жұмыс берушiге жүгінуге;
      4) халықты жұмыспен қамту орталығына:
      тұрғылықты жерiн ауыстыруды;
      тұрақты, уақытша жұмысқа, азаматтық-құқықтық сипаттағы шарттар бойынша жұмысқа орналасуды;
      кәсiпкерлiк қызметпен айналысуды;
      ұйымдық-құқықтық нысаны мен меншiк нысанына қарамастан, ұйымға құрылтайшы (ортақ құрылтайшы) болуды;
      мүгедектiк тобын белгiлеудi немесе оның өзгеруiн;
      зейнетақы төлемдерін тағайындауды қоса алғанда, жұмыссызбен алдағы уақытта жұмыс iстеу тәртiбiне ықпал ететiн өзгерiстер туралы мәлiметтердi уақтылы, бес жұмыс күнi iшiнде ұсынуға мiндеттi.
      3. Осы баптың 2-тармағының 4) тармақшасында көзделген мәлiметтердi жасырған немесе көрiнеу жалған мәлiметтер немесе жасанды құжаттар берген жағдайда, жұмыссыздар тiркеуден шығарылады.

      16-бап. Жұмыссызды есептен шығару

      1. Халықты жұмыспен қамту орталығы жұмыссызды мынадай жағдайларда:
      1) лайықты жұмыстың ұсынылған екi түрiнен жазбаша түрде бас тартқанда;
      2) дәлелсiз себептермен:
      халықты жұмыспен қамту орталығы жолдама берген күннен бастап бес жұмыс күнi iшiнде ұсынылған жұмысқа орналасу немесе оқу орнына;
      шақыру бойынша халықты жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысу үшін үш жұмыс күнi ішінде халықты жұмыспен қамту орталығына келмегенде;
      халықты жұмыспен қамту орталығының жолдамасы бойынша халықты жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысуды өз бетiнше тоқтатқанда;
      3) жұмыссыздар осы Заңда көзделген халықты жұмыспен қамту орталығына келiп тұру мерзiмдерiн дәлелсiз себептермен бұзғанда;
      4) тұрғылықты жерi өзгергенде;
      5) лайықты жұмысқа орналасқанда;
      6) жұмыссыз бас бостандығынан айыру түрiндегi жазамен сотталғанда не күшіне енген сот шешiмi бойынша мәжбүрлеп емдеуге жiберiлгенде;
      7) Қазақстан Республикасының зейнетақымен қамсыздандыру туралы заңнамасына сәйкес зейнетақы төлемдері тағайындалғанда есептен шығарады.
      2. Осы баптың 1-тармағының 1) – 3) тармақшаларына сәйкес есептен шығарылған жұмыссыздар есептен шыққан күннен бастап күнтiзбелiк отыз күн өткен соң ғана халықты жұмыспен қамту орталығында жұмыс іздеуші адам ретінде қайтадан тiркеле алады.

4-тарау. Жұмыссыздықтан әлеуметтік қорғау

      17-бап. Жұмыссыздықтан әлеуметтік қорғау шаралары

      1. Халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган және жергілікті атқарушы органдар елдің және өңірлердің экономикалық және әлеуметтік даму болжамдары негізінде:
      1) кәсіптік бағдарлау жүргізуді;
      2) жұмысқа орналастыруға жәрдемдесуді;
      3) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын;
      4) жұмыссыздарға әлеуметтік көмекті;
      5) азаматтардың жекелеген санаттарын жұмысқа орналастыру үшін квота белгілеуді көздейтін жұмыссыздықтан әлеуметтік қорғау және халықты жұмыспен қамтуды қамтамасыз ету шараларын әзірлейді.
      2. Жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шаралары:
      1) кәсіптік оқытуға жіберуді;
      2) азаматтардың кәсіпкерлік бастамашылығына жәрдемдесуді;
      3) жастар практикасына жіберуді;
      4) әлеуметтік жұмыс орындарын ұйымдастыруды;
      5) жұмыс күшінің ұтқырлығын арттыру үшін ерікті түрде қоныс аударуға жәрдемдесуді;
      6) мүгедектерді жұмысқа орналастыру үшін арнайы жұмыс орындарын ұйымдастыруды;
      7) қоғамдық жұмыстарды қамтиды.
      3. Әлеуметтік көмек:
      1) міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесінің қатысушылары болып табылатын жұмыссыздарға жұмысынан айырылған жағдайда төленетін әлеуметтік төлемдерді;
      2) «Мемлекеттік атаулы әлеуметтік көмек туралы» Қазақстан Республикасының Заңында көзделген шарттарда және мөлшерде атаулы әлеуметтік көмек көрсетуді қамтиды.
      4. Жұмысқа орналастыруға арналған квоталар:
      1) еңбек қызметі үшін медициналық қарсы көрсетілімдері жоқ мүгедектер;
      2) интернаттық ұйымдардың кәмелетке толмаған тәрбиеленушілері;
      3) бас бостандығынан айыру орындарынан босатылған адамдар;
      4) пробация қызметінің есебінде тұрған адамдар үшін көзделеді.

      18-бап. Кәсіптік бағдарлау

      1. Кәсіптік бағдарлау бюджетте көзделген қаражат шегінде жеке адамның кәсіби білімдерін, дағдыларын, қызығушылықтарын ескере отырып, жұмыс іздеген адамдарға, жұмыссыздарға, өзін-өзі жұмыспен қамтығандарға, оралмандарға, сондай-ақ студенттерге, жалпы білім беретін мектептердің жоғары сынып оқушыларына мамандық таңдауда, қызмет түрін ауыстыруда және біліктілігін арттыруда практикалық көмек көрсету мақсатында жүргізіледі.
      2. Кәсіптік бағдарлау:
      1) еңбек қызметі, еңбек нарығының жай-күйі, қолда бар мамандықтар бойынша жұмысқа орналастыру немесе кәсіптік оқытудан өту мүмкіндіктері туралы кәсіби ақпараттандыруды;
      2) адамның жеке-психологиялық сипаттамасының, өмірлік жағдайлары ерекшеліктерінің, кәсіби білімдерінің, дағдыларының, қызығушылықтарының, денсаулық жағдайының және еңбек нарығындағы қажеттіліктерінің негізінде жұмыс орны мен мамандық таңдауда кәсіби консультацияларды;
      3) нақты кәсіп (мамандықтар) түрлері және лауазымдар үшін айқындалған біліктілік талаптарына адамдардың сәйкестігін белгілеу арқылы кәсіби іріктеуді қамтиды.
      3. Кәсіптік бағдарлауды Қазақстан Республикасының мемлекеттік сатып алу және мемлекеттік әлеуметтік тапсырыс туралы заңнамасына сәйкес жеке жұмыспен қамту агенттіктерін және/немесе өзге де ұйымдарды тарту құқығымен халықты жұмыспен қамту орталықтары жүргізеді.
      4. Халықты жұмыспен қамту орталықтары кәсіптік бағдарлаудан өткен адамдар туралы мәліметтерді еңбек нарығының біртұтас ақпараттық базасында орналастырады.

      19-бап. Кәсіптік оқыту

      1. Кәсіптік оқыту кәсіптік даярлауды, қайта даярлауды және біліктілікті арттыруды қамтиды.
      2. Егер:
      1) қажетті кәсіби біліктіліктің болмауынан лайықты жұмыс таңдау мүмкін болмағанда;
      2) кәсіби дағдыларға сай келетін жұмыстардың болмауына байланысты кәсібін (мамандығын), қызмет түрін өзгерту қажет болғанда;
      3) бұрынғы мамандығы бойынша жұмысты орындау қабілетін жоғалтқанда, халықты жұмыспен қамту орталығының жолдамасы бойынша кәсіптік оқыту жүзеге асырылуы мүмкін.
      3. Кәсіптік оқыту:
      1) жұмыс іздеп жүрген адамдар;
      2) жұмыссыздар;
      3) еңбек шарты бойынша жұмыс істейтіндер үшін жүзеге асырылады.
      4. Жұмыс іздеп жүрген және жұмыссыз адамдардың ішінде басым тәртіппен кәсіптік оқытудан өтуге:
      1) мүгедектердің;
      2) мүгедек балаларды тәрбиелеп отырған ата-аналардың, асырап алушылардың, қорғаншылардың (қамқоршылардың);
      3) халықты жұмыспен қамту орталығында алты айдан астам есепте тұрған жұмыссыздардың;
      4) бірінші рет жұмыс іздеп жүрген (бұрын жұмыс істемеген) және бұл ретте біліктілігі жоқ азаматтардың;
      5) бас бостандығынан айыру және (немесе) мәжбүрлеп емдеу орындарынан босатылған адамдардың құқығы бар.
      5. Кәсіптік оқыту бюджетте көзделген қаражат есебінен Қазақстан Республикасының білім беру саласындағы заңнамасына сәйкес білім беру қызметіне құқығы бар білім беру ұйымдарында не жұмыс берушілер ұйымдарының оқу орталықтарында жұмыс берушілердің тапсырыстары бойынша еңбек нарығындағы қажеттіліктер ескеріле отырып, жүргізіледі.
      6. Халықты жұмыспен қамту орталығы, оқытуды жүргізетін ұйым, жұмыс беруші және оқитын адам арасында әлеуметтік келісімшарт жасалады.
      Әлеуметтік келісімшарт тараптардың құқықтары мен міндеттерін, оқуға ақы төлеу шартын, мерзімінен бұрын бұзу шартын, кәсіптік оқытуды қаржыландыру мерзімі мен көздерін қамтуға тиіс.
      7. Халықты жұмыспен қамту орталығы кәсіптік оқытуға жіберген адамдар өздігінен, дәлелсіз себептермен оқуын тоқтатса, халықты жұмыспен қамту орталығында қайта тіркелген күннен бастап үш жыл өткен соң оқуға қайта жіберілуі мүмкін.

      20-бап. Әлеуметтік жұмыс орнын ұйымдастыру

      1. Әлеуметтік жұмыс орнын ұйымдастыру үшін тұрақты жұмыс орындарындағы бос орындар пайдаланылмайды және олар еңбек жағдайлары ауыр, зиянды және қауіпті өндірісте құрылмайды.
      2. Әлеуметтік жұмыс орындары жұмыссыздар үшін арнайы құрылады, олардың арасында:
      1) балалар ауылының тәрбиеленушiлерi және жетім балалар мен ата-анасының қамқорлығынсыз қалған он алты жастан жиырма үш жасқа дейiнгi балаларға арналған балалар үйлерінің, мектеп-интернаттардың түлектері;
      2) зейнеткерлiк жас алдындағы адамдар (зейнеткерлiкке шығуға екi жыл қалған);
      3) мүгедектер;
      4) бас бостандығынан айыру және (немесе) мәжбүрлеп емдеу орындарынан босатылған адамдар;
      5) пробация қызметінің есебінде тұрған адамдар;
      6) кәмелетке толмаған балаларды тәрбиелеп отырған жалғызiлiктi, көп балалы ата-аналар;
      7) жеті жасқа дейінгі баланы, мүгедек баланы, бірінші және екінші топтағы мүгедектерді бағып-күтуді жүзеге асыратын адамдар;
      8) оралмандар;
      9) терроризм актісінен жәбірленуші адамдар және оның жолын кесуге қатысқан адамдар басым құқыққа ие болады.
      3. Халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі жергілікті органның шешімі бойынша:
      1) әлеуметтік жұмыс орындарын ұйымдастыруға сұраныс пен ұсыныс айқындалады;
      2) әлеуметтік жұмыс орнын құруға өтініш берген өңірлердегі ұйымдардың тізбесі, ұйымдастырылатын жұмыс орындарының саны және нақты жұмыс жағдайы, қатысушыларға төленетін еңбекақы мөлшері және оларды қаржыландыру көздері бекітіледі.
      4. Жұмыссыздарды әлеуметтік жұмыс орындарына жіберуге олардың келісімімен ғана жол беріледі. Әлеуметтік жұмыс орындарына жіберу кезінде азаматтардың денсаулық жағдайы, жас, кәсіптік және жеке ерекшеліктері ескеріледі.
      Халықты жұмыспен қамту орталығы мен арнайы жұмыс орындарын ұйымдастыратын жұмыс беруші және әлеуметтік жұмыс орындарына жіберілетін жұмыссыз арасында әлеуметтік келісімшарт жасалады.
      Әлеуметтік келісімшарт тараптардың құқықтары мен міндеттерін, еңбекақы мөлшерін және оны төлеу шарттарын, әлеуметтік жұмыс орындарын қаржыландыру мерзімдері мен көздерін қамтуға тиіс.
      5. Әлеуметтік жұмыс орындарындағы еңбек қызметін дәлелсіз себептермен өз бетінше тоқтатқан жұмыссыздар жұмыссыздар ретінде есептен шығарылады және халықты жұмыспен қамту орталығына қайтадан тіркелген (өтініш білдірген) күннен бастап үш ай өткеннен кейін ғана жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қайта қатысуы мүмкін.
      6. Әлеуметтік жұмыс орындарына жіберілген адамдарға Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасы қолданылады.

      21-бап. Жастар практикасын ұйымдастыру

      1. Жастар практикасы алған кәсібі (мамандығы) бойынша техникалық және кәсіптік, орта білімнен кейінгі, жоғары, жоғары оқу орнынан кейінгі білім беру бағдарламаларын іске асыратын білім беру ұйымдарының жиырма тоғыз жастан аспаған түлектері қатарындағы жұмыссыздарға әдейi арналған.
      2. Халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі жергілікті органдар:
      1)  жастар практикасын ұйымдастыруға сұраныс пен ұсынысты қалыптастырады;
      2) жастар практикасын ұйымдастыруға өтініш берген өңірлердегі ұйымдардың тізбесін, тартылатын түлектердің санын, қатысушылардың еңбек жағдайы мен еңбекақысы және оларды қаржыландыру көздерін айқындайды.
      3. Жұмыс беруші халықты жұмыспен қамту орталығымен жасасқан шарт негізінде жастар практикасынан өту үшін жұмыс орындарын құрады. Оны ұйымдастыру үшін тұрақты жұмыс орындарындағы бос орындар пайдаланылмайды.
      Орындалатын жұмыс түлектің алған кәсібіне (мамандығына) сәйкес келуге тиіс.
      4. Түлектерді жастар практикасына жіберуге олардың келісімімен ғана жол беріледі. Жастар практикасына қатысушыларға еңбекақы төлеу бюджет қаражаты есебінен жүзеге асырылады.
      5. Халықты жұмыспен қамту орталығы мен жастар практикасын ұйымдастыратын жұмыс беруші және жастар практикасына жіберілетін түлек арасында әлеуметтік келісімшарт жасалады.
      Әлеуметтік келісімшарт тараптардың құқықтары мен міндеттерін, еңбек жағдайын, еңбекақы мөлшері мен оны төлеу шарттарын, қаржыландыру мерзімі мен көздерін қамтуға тиіс.
      6. Жастар практикасына жіберілген жұмыссыздарға Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасы қолданылады.

      22-бап. Қоғамдық жұмыстарды ұйымдастыру

      1. Қоғамдық жұмыстарды халықты жұмыспен қамту орталықтары ұйымдарда ұйымдастырады және бюджет қаражаты мен жұмыс берушілердің тапсырыстары бойынша олардың қаражаты есебінен қаржыландырылады.
      2. Қоғамдық жұмыстарға қатысуға:
      1) жұмыссыздардың;
      2) жазғы демалыс кезеңінде студенттердің және жалпы білім беретін мектептердің жоғары сынып оқушыларының;
      3) бос тұрып қалуға байланысты жұмыспен қамтамасыз етілмеген адамдардың құқығы бар.
      Қоғамдық жұмыстарға қатысуға:
      1) жұмысынан айырылған жағдайда төленетін әлеуметтік төлемдерді алмайтын жұмыссыздар;
      2) халықты жұмыспен қамту орталығында алты айдан астам есепте тұрған жұмыссыздар басым құқықты пайдаланады.
      Адамдардың қоғамдық жұмыстарға қатысуы, олардың халықты жұмыспен қамту орталығында тіркелген күніне сәйкес кезектілік тәртібінде олардың келісімімен жүзеге асырылады.
      3. Қоғамдық жұмыстарға қатысқысы келетін адамдармен әлеуметтік келісімшарт жасалады.
      4. Қоғамдық жұмыстарға қатысуды дәлелсіз себептермен өз бетінше тоқтатқан жұмыссыздар жұмыссыздар ретінде есептен шығарылады және халықты жұмыспен қамту орталығында қайта тіркелген (өтініш білдірген) күннен бастап үш ай өткеннен кейін ғана қоғамдық жұмыстарға қайта жіберілуі мүмкін.
      5. Авариялар, табиғи апаттар, дүлей зiлзалалар және басқа да төтенше жағдайлар зардаптарын жедел жою қажеттiлiгiне байланысты қызмет түрлерi қоғамдық жұмыстарға жатпайды.
      6. Осы Заң Қазақстан Республикасының қылмыстық заңнамасында көзделген қоғамдық жұмыстарға тарту жөнiндегi құқықтық қатынастарды реттемейдi.
      7. Қоғамдық жұмыстарға қатысатын адамдарға Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасы қолданылады.

      23-бап. Кәсiпкерлiк бастамашылыққа жәрдемдесу

      1. Кәсіпкерлік бастамашылыққа жәрдем жұмыссыздарға және өзін-өзі жұмыспен қамтығандарға кәсіпкерлік негіздеріне оқыту, жобаны сүйемелдеу бойынша сервистік қызметтер көрсету, қайтарымды негізде микрокредиттер беру арқылы жүзеге асырылады.
      2. Жұмыссыздар және өзін-өзі жұмыспен қамтығандар арасынан мемлекеттік қолдау шараларын алу үшін:
      1) ауылдық жерлерде, моно және шағын қалаларда тұратын адамдардың;
      2) мүгедектердің, егер медициналық қорытынды бойынша олардың денсаулық жағдайы еңбек міндеттемелерін орындауға кедергі келтірмесе не олардың денсаулығына және (немесе) басқа адамдардың еңбек қауіпсіздігіне қауіп төндірмесе;
      3) зейнеткерлік жасқа жеткенге дейін елу жастан асқан адамдардың;
      4) жиырма тоғыз жасқа дейінгі жастардың басым құқығы бар.
      3. Халықты жұмыспен қамту орталығы мен микрокредит алған адам арасында әлеуметтік келісімшарт жасалады.

      24-бап. Жұмыс күшінің ұтқырлығын арттыру үшін ерікті түрде
               қоныс аударуға жәрдемдесу

      1. Халықты жұмыспен қамту орталықтары жұмысқа орналастыру үшін жаңа тұрғылықты жерге:
      1) жұмыс берушілердің қажеттіліктерін ескере отырып, әлеуметтік-экономикалық даму әлеуеті төмен елді мекендерден әлеуметтік-экономикалық даму әлеуеті жоғары елді мекендерге және экономикалық өсу орталықтарына;
      2) «Халықтың көші-қоны туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес қоныс аударушыларды және оралмандарды қабылдаудың өңірлік квотасы шеңберінде Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайтын өңірлерге адамдардың ерікті түрде қоныс аударуына жәрдемдеседі.
      2. Халықты жұмыспен қамту орталықтары жұмысқа орналастыру үшін мынадай санаттағы:
      1) жұмыс іздеген адамдардың;
      2) жұмыссыздардың;
      3) өзін-өзі жұмыспен қамтыған адамдардың және олардың отбасы мүшелерінің жаңа тұрғылықты жерге ерікті түрде қоныс аударуына жәрдемдеседі.
      3. Жұмысқа орналасу үшін жұмыс іздеп жүрген және жұмыссыз адамдар арасында жаңа тұрғылықты жерге ерікті түрде қоныс аудару үшін:
      1) балалар ауылының тәрбиеленушiлерi және жетім балалар мен ата-анасының қамқорлығынсыз қалған он алты жастан жиырма үш жасқа дейiнгi балаларға арналған балалар үйлерінің, мектеп-интернаттардың түлектері;
      2) Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайтын өңірлерге қоныс аударатын оралмандар;
      3) орта, техникалық және кәсіптік, орта білімнен кейінгі, жоғары және жоғары оқу орнынан кейінгі білім беру ұйымдарының түлектері;
      4) жұмыс беруші – заңды тұлғаның таратылуына не жұмыс беруші – жеке тұлғаның қызметін тоқтатуына, қызметкерлер санының немесе штатының қысқаруына байланысты жұмыстан босатылған адамдар басым құқықты пайдаланады.
      4. Жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шаралары шеңберінде қоныс аударатын адамдарды мемлекеттік қолдау:
      1) қызметкердің қоныс аударуы жұмыс берушінің қаражаты есебінен жүзеге асырылатын жағдайларды қоспағанда, адамдардың және олардың отбасы мүшелерінің қоныс аударуына, соған байланысты шығыстардың орнын толтыруға субсидиялар беруді;
      2) жұмыс беруші қызметкерге тұрғын үй-жай ұсынған жағдайларды қоспағанда, тұрғын үй беру, қызметтік тұрғын үй немесе жатақханалардан бөлме беруді;
      3) жұмыс берушілердің қажеттіліктері бар болған кезде кәсіптік даярлау, қайта даярлау және біліктілікті арттыру курстарында оқытуды;
      4) жаңа тұрғылықты жерде жұмысқа орналасуға жәрдемдесуді қамтиды.
      5. Халықты жұмыспен қамту орталығы жаңа тұрғылықты жерге қоныс аударатын адаммен және жұмыс орнын ұсынатын жұмыс берушімен ерікті түрде әлеуметтік келісімшарт жасайды.

      25-бап. Мүгедектерді жұмысқа орналастыру үшін арнайы жұмыс
               орындарын ұйымдастыру

      1. Арнайы жұмыс орны мүгедектерді жұмысқа орналастыру және олардың жұмыспен қамтылуын оны құрған кезден бастап кемінде күнтізбелік он екі ай мерзімге сақтау үшін құрылады.
      2. Мүгедектерді жұмысқа орналастыру үшін арнайы жұмыс орнын құруды жұмыс беруші халықты жұмыспен қамту орталығымен жасасқан шарт негізінде жүзеге асырады.
      3. Мүгедектерді жұмысқа орналастыру үшін арнайы жұмыс орындарын құратын жұмыс берушілердің шығындарын субсидиялау тәртібі мен шартын халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган бекітеді.

      26-бап. Жұмысынан айырылған жағдайда төленетін әлеуметтік
               төлемдерді ұйымдастыру

      1. Міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесінің қатысушылары болып табылатын, белгiленген тәртiппен жұмыссыздар деп танылған адамдар жұмысынан айырылған жағдайда «Міндетті әлеуметтік сақтандыру туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес Мемлекеттік әлеуметтік сақтандыру қорынан әлеуметтік төлемдер алуға құқығы бар.
      2. Жұмысынан айырылған жағдайда міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесінің қатысушысы болып табылатын жұмыссыздардың әлеуметтік төлем алуға құқығы оларды халықты жұмыспен қамту орталығы кәсіптік оқытуға, әлеуметтік жұмыс орындарына, қоғамдық жұмыстарға жіберген кезде сақталады.
      3. Халықты жұмыспен қамту орталығы жұмыссыздың осы Заңның 16-бабы 1-тармағының талаптарын бұзғаны туралы ақпарат анықталған күннен бастап, оны Мемлекеттік корпорация арқылы Мемлекеттік әлеуметтік сақтандыру қорына ұсынады.
      Мемлекеттік әлеуметтік сақтандыру қоры осы тармақтың бірінші бөлігінде көзделген ақпаратты алу негізінде жұмысынан айырылған жағдайда міндетті әлеуметтік сақтандыру туралы заңнамада көзделген тәртіппен және шарттарда әлеуметтік төлемдерді тоқтата тұрады.
      4. Халықты жұмыспен қамту орталығы жұмысқа орналастырудың жеке картасына тиісті өзгерістерді уақтылы енгізеді.

      27-бап. Азаматтардың жекелеген санаттарын жұмысқа
               орналастыру үшін жұмыс орындарына квоталар

      1. Жергілікті атқарушы органдар:
      1) халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган айқындайтын тәртіппен ауыр жұмыстарды, еңбек жағдайлары зиянды, қауіпті жұмыстардағы жұмыс орындарын есептемегенде, жұмыс орындары санының екіден төрт пайызға дейінгі мөлшерiнде мүгедектерді;
      2) пробация қызметінің есебінде тұрған адамдарды;
      3) бас бостандығынан айыру орындарынан босатылған адамдарды;
      4) интернаттық ұйымдардың кәмелеттік жасқа толмаған түлектерін жұмысқа орналастыру үшін квоталар белгілейді.
      2. Мүгедектердің қоғамдық бірлестіктеріне, сондай-ақ қызметкерлердің орташа жылдық санының жиырма пайызынан астамын мүгедектер құрайтын ұйымдарға квота белгіленбейді.
      3. Интернаттық ұйымдардың кәмелеттік жасқа толмаған түлектерін, бас бостандығынан айыру орындарынан босатылған адамдарды, пробация қызметінің есебінде тұрған адамдарды жұмысқа орналастыру үшін квоталар белгілеу тәртібін халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган айқындайды.

5-тарау. Халықты жұмыспен қамту саласындағы әлеуметтік
серіктестікті ұйымдастыру

      28-бап. Жұмыс берушiлердiң халықты жұмыспен қамтуға
               қатысуы

      1. Жұмыс берушiлер мемлекеттік жұмыспен қамту саясатын iске асыруға:
      1) Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасына сәйкес еңбек шарттары мен ұжымдық шарттардың талаптарын сақтай отырып, жұмысқа орналасуға жәрдем көрсету;
      2) персоналды кәсiптік оқыту жүйесін дамыту;
      3) кадрларды техникалық және кәсіптік, орта білімнен кейінгі, жоғары және жоғары оқу орнынан кейінгі білім берудің оқу бағдарламаларын іске асыратын білім беру ұйымдары арқылы даярлау;
      4) құрылымдық өзгерiстер барысында білiктi қызметкерлердің кадрлық әлеуетiн сақтау және ұтымды пайдалану;
      5) қоғамдық жұмыстарды және әлеуметтік жұмыс орындарын ұйымдастыру үшін жұмыс орындарын құру;
      6) жұмысқа орналастыру мәселесi бойынша, оның ішінде халықты жұмыспен қамту орталығының жолдамасы бойынша өтiнiш жасаған адамдарды ұйымдарда белгiленген бiлiктiлiк талаптарына сәйкес бар бос орындарға қабылдау;
      7) мүгедектерді жұмысқа орналастыру үшін арнайы жұмыс орындарын құру;
      8) еңбек нарығының біртұтас ақпараттық деректер базасына сұранысқа ие мамандықтар бөлінісінде ағымдағы бос орындар және жұмыс орындарын болжамды құру туралы деректерді ұсыну;
      9) жұмыс орындарын құру арқылы қатысады.
      2. Жұмыс берушi:
      1) еңбек жағдайын және оған ақы төлеуді көрсете отырып, бос жұмыс орындары (бос қызметтер) пайда болған күннен бастап үш жұмыс күнi iшiнде халықты жұмыспен қамту орталығына ол туралы мәлiмет жiберуге;
      2) жұмыс беруші – заңды тұлғаның таратылуына не жұмыс беруші – жеке тұлғаның қызметінің тоқтатылуына, адам санының немесе штаттың қысқартылуына байланысты, оның ішінде жұмыс берушінің экономикалық жағдайының нашарлауына әкеп соққан өндірістің және орындалатын жұмыстар мен көрсетілетін қызметтер көлемінің төмендеуі кезінде алдағы уақытта қызметкерлердiң жұмыстан босайтыны, босатылатын қызметкерлердiң қызметтерi мен кәсіптері, мамандықтары, бiлiктiлiгi және еңбекақы мөлшерi көрсетiле отырып, босатылуы мүмкiн қызметкерлердiң саны мен санаттары туралы және олар босатылатын мерзiмдер туралы жұмыстан босату басталардан кемінде бір ай бұрын халықты жұмыспен қамту орталығына толық көлемде ақпарат беруге;
      3) техникалық және кәсіптік, орта білімнен кейінгі, жоғары білім беру мекемелерінің бұрын ерікті мәлімделген түлектерін Қазақстан Республикасының Еңбек кодексінің 54-бабы 1-тармағының 1) және 2) тармақшаларында көзделген негіздер бойынша бас тартқан жағдайларды қоспағанда, жұмысқа қабылдаудан бас тартқан жағдайда, халықты жұмыспен қамту орталығының кәсіптік оқытуға, жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларының қатысушыларына шәкіртақылар төлеуге және материалдық көмекке бағытталған шығыстарын өтеуге;
      4) жолдамаға тиiстi белгi қою арқылы жұмысқа қабылдау немесе жұмысқа қабылдаудан бас тарту себебiн көрсете отырып, ол туралы дер кезiнде (халықты жұмыспен қамту орталығы оған жұмыс іздеп жүрген адамдарды жiберген күннен бастап бес жұмыс күнi iшiнде) халықты жұмыспен қамту орталығына хабарлауға;
      5) мүгедектер, пробация қызметінің есебінде тұрған адамдар, сондай-ақ бас бостандығынан айыру орындарынан босатылған адамдар және интернаттық ұйымдардың кәмелеттік жасқа толмаған түлектері үшін жұмыс орындарының белгiленген квотасын орындауға;
      6) жұмысқа қабылдау үшін бос жұмыс орындары туралы ақпараттарда еңбек саласындағы кемсітушілік сипаттағы талаптарға жол бермеуге;
      7) шетелдік жұмыс күшін тартуға рұқсат қолданысының тоқтатылуына байланысты, тартылған шетелдік қызметкердің Қазақстан Республикасынан тыс жерлерге шығуын қамтамасыз етуге;
      8) міндетті әлеуметтік сақтандыру туралы Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес әлеуметтік аударымдар жүргізуге міндетті.
      3. Жұмыс берушінің:
      1) оған тікелей өтініш білдірген адамды халықты жұмыспен қамту орталықтарының жолдамасы бар адамдармен бірдей жағдайда жұмысқа қабылдауға;
      2) халықты жұмыспен қамту орталықтарынан еңбек нарығының жай-күйі туралы тегін ақпарат алуға;
      3) халықты жұмыспен қамту орталығынан жұмыс іздеп жүрген адамдарды жұмысқа орналастыруға іріктеу және жіберу бойынша көрсетілетін қызметтерді алуға;
      4) қоғамдық жұмыстарды және әлеуметтік жұмыс орындарын ұйымдастыруға қатысуға, уақытша сипаттағы жұмыстардың басқа да түрлерін ұйымдастыруға және жүргізуге;
      5) мүгедектерді жұмысқа орналастыру үшін арнайы жұмыс орындарын құруға халықты жұмыспен қамту орталығынан субсидия алуға;
      6) экономиканың салалары бойынша кадрларға қажеттілікті болжауды ұйымдастыруға және анықтауға қатысуға құқығы бар.

      29-бап. Кәсіптік одақтардың халықты жұмыспен қамту
               саласына қатысуы

      1. Халықты жұмыспен қамтуды қамтамасыз ету, жұмыссыздықтан және оның салдарларынан қорғау бойынша кәсіптік одақтар мен олардың бірлестіктерінің қатысуы осы Заңмен, «Кәсіптік одақтар туралы» Қазақстан Республикасының Заңымен, өзге де нормативтік құқықтық актілермен, ұжымдық шарттармен және келісімдермен айқындалады.
      2. Кәсіптік одақтар:
      халықты жұмыспен қамтуды қамтамасыз ету жөніндегі іс-шараларды жүзеге асыруға;
      халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі нормативтік құқықтық актілерді әзірлеуге қатысуға құқығы бар.

6-тарау. Еңбек делдалдығы

      30-бап. Жұмысқа орналастыруға жәрдемдесу

      Жұмыс іздеп жүрген адамдарға, жұмыссыздарға және өзін-өзі жұмыспен қамтығандарға жұмысқа орналасуға осы Заңның 11, 31-баптарына сәйкес халықты жұмыспен қамту орталығы, жеке жұмыспен қамту агенттіктері жәрдемдеседі.

      31-бап. Жеке жұмыспен қамту агенттiгi

      1. Жеке жұмыспен қамту агенттiгiнiң:
      1) өтiнiш жасаған адамдарға Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасы және Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасының мәселелерi бойынша консультация беруге;
      2) жұмысқа орналасу мүмкiндiгi туралы ақпарат беруге және өтiнiш жасаған адамдардың жұмысқа орналасуына жәрдемдесуге;
      3) бос орындары бар жұмыс берушiлер мен жұмысқа орналасқысы келетiн адамдар туралы мәлiметтер қалыптастыруға;
      4) жұмыскерлердiң жұмыс берушiнiң бiлiктiлiк талаптарына сәйкес келуiн ескере отырып, оларды iрiктеудi жүзеге асыруға;
      5) халықаралық шарттар бар болған кезде, бiр елден екiншi елге жұмысқа орналастыру үшiн жұмыскерлер жинауды жүзеге асыруға;
      6) өтiнiш жасаған адамдарды кәсiптiк даярлау мен қайта даярлауды ұйымдастырып, бұдан кейiн жұмысқа орналастыруға;
      7) адамдарды шет елде жұмысқа орналастырған жағдайда, оларды әкетуге рұқсат құжаттарын ресiмдеуге;
      8) халықты жұмыспен қамту орталығы жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына жіберген адамдарды кәсіптік бағдарлау жүргізу бойынша конкурстарға қатысуға құқығы бар.
      2. Жеке жұмыспен қамту агенттiгi:
      1) кемсiтушiлiктiң кез келген нысанына жол бермеуге;
      2) өтiнiш жасаған адамдардан алынатын ақпараттың құпиялылығын қамтамасыз етуге;
      3) бала еңбегiн пайдалануға, адамдарды жыныстық және (немесе) өзге де мақсатта пайдалану үшiн тартуға жол бермеуге;
      4) өтiнiш жасаған адамдармен еңбек делдалдығы бойынша қызметтер көрсету туралы шарттар жасасуға;
      5) кәсіптер (мамандықтар) бөлінісінде еңбек делдалдығы үшін өтініш берген және жұмысқа орналасқан адамдардың саны туралы халықты жұмыспен қамту орталығына тоқсан сайын ақпарат беруге;
      6) еңбек нарығының біртұтас ақпараттық деректер базасын қалыптастыруға қатысуға мiндеттi.
      3. Жеке жұмыспен қамту агенттiктерi жұмысқа орналастыру, жұмыс орындарын құру, кәсіптік оқыту мәселелерi бойынша мемлекеттiк органдармен, халықты жұмыспен қамту орталықтарымен, жұмыс берушiлермен өзара iс-қимыл жасайды.
      Жеке жұмыспен қамту агенттiктерінің халықты жұмыспен қамту орталықтарынан еңбек нарығының жай-күйі туралы тегін ақпарат алуға құқығы бар.
      4. Қазақстан Республикасынан шет елге жұмыс күшiн әкетуге байланысты қызметті жеке меншік жұмыспен қамту агенттiктерi жүзеге асырады.
      Қазақстан Республикасынан шет елге жұмыс күшiн әкету жұмысқа орналастыратын елдiң банктерiне жұмыскердің атына кепілді жарна енгiзу арқылы шарт мерзiмi аяқталғаннан кейiн жұмыскердiң өз елiне оралуына жеке жұмыспен қамту агенттiгі кепiлдiк берген кезде ғана жүзеге асырылады.
      Қазақстан Республикасынан шет елге жұмыс күшiн әкету кезінде жұмыс берушілердің банктерге кепілді жарна енгізу тәртібі мен шарттары жұмысқа орналастыратын елдің заңнамасымен реттеледі.

7-тарау. Қазақстан Республикасында шетелдіктердің еңбегін қолдану

      32-бап. Шетелдік жұмыс күшін тартуға арналған квота

      1. Iшкi еңбек нарығын қорғау мақсатында Қазақстан Республикасының Үкiметi Қазақстан Республикасының аумағында еңбек қызметiн жүзеге асыру үшiн шетелдiк жұмыс күшiн тартуға квота белгiлейдi.
      Осы Заңның шетелдiк жұмыс күшiн квоталау және жұмыс берушілерге шетелдiк жұмыс күшін тартуға рұқсаттар беру туралы нормалары:
      1) дербес бiлiм беру ұйымдарында, олардың ұйымдарында, сондай-ақ «Назарбаев Қорында» басшылар және мамандар лауазымдарында жұмыс iстейтiн жоғары бiлiмдi;
      2) мемлекеттік органдарда жұмыс iстейтiн, Қазақстан Республикасының Үкіметі белгiлеген тәртіппен расталған құжаттары бар;
      3) Қазақстан Республикасының инвестициялар туралы заңнамасына сәйкес инвестициялық басым жобаны іске асыруға арналған инвестициялық келісімшарттар жасасқан Қазақстан Республикасының ұйымдарында жұмыс істейтін, сондай-ақ аталған заңды тұлғалар (не олардың мердігерлері) бас мердігер, мердігер, қосалқы мердігер немесе сәулет, қала құрылысы және құрылыс қызметі саласында (іздестіру және жобалау қызметін, инжинирингтік көрсетілетін қызметтерді қоса алғанда) көрсетілетін қызметтерді орындаушы ретінде инвестициялық қызмет объектісі пайдалануға берілгеннен кейін бір жыл өткенге дейінгі мерзімге тартатын ұйымдарда басшылар және жоғары білімі бар мамандар ретінде, сондай-ақ инвестициялық басым жобаны іске асыруға арналған инвестициялық келісімшарттарда айқындалатын кәсiптер тізбесіне және санға сәйкес білікті жұмысшылар ретінде жұмыс істейтін;
      4) «Инновациялық технологиялар паркi» арнайы экономикалық аймағының дербес кластерлік қорында басшылар және мамандар лауазымдарында жұмыс істейтін жоғары бiлiмді;
      5) Қазақстан Республикасының аумағында халықаралық мамандандырылған көрмені ұйымдастыру және өткізу жөніндегі қызметті жүзеге асыратын ұйымдарда жұмыс істейтін;
      6) Қазақстан Республикасының аумағындағы халықаралық мамандандырылған көрмеге қатысушылар немесе қатысушылардың қызметкерлері болып табылатын;
      7) құны бір миллион айлық есептік көрсеткіштен жоғары жобалары бар, арнайы экономикалық аймақтардың қатысушылары болып табылатын заңды тұлғаларда, сондай-ақ арнайы экономикалық аймақтардың аталған қатысушылары (не олардың мердігерлері) бас мердігер, мердігер, қосалқы мердігер немесе арнайы экономикалық аймақтар аумағында құрылыс-монтаждау жұмыстарын орындау кезеңінде орындаушы ретінде және халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган мен арнайы экономикалық аймақтарды құру, олардың жұмыс істеуі және таратылуы саласындағы мемлекеттік реттеуді жүзеге асыратын орталық атқарушы органның бiрлескен шешiмiмен бекітілген тәртіппен халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган, жергілікті атқарушы орган және мүдделі мемлекеттік орталық орган өкілдері арасынан ведомствоаралық комиссия айқындайтын санаттар тізбесіне және санға сәйкес объект (объектілер) пайдалануға берілгеннен кейін бір жыл өткенге дейін тартатын ұйымдарда жұмыс істейтін;
      8) экономиканың басым салаларында (экономикалық қызмет түрлерінде) сұранысқа ие кәсіптер бойынша өз бетінше жұмысқа орналасуға келген;
      9) Қазақстан Республикасында тұрақты тұратын шетелдіктер мен азаматтығы жоқ адамдарға қолданылмайды.
      2. Осы Заңның шетелдік жұмыс күшін жыл сайын квоталау туралы нормалары Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайтын өңірлерде корпоративішілік ауыстыру шеңберінде Қазақстан Республикасының аумағында еңбек қызметін жүзеге асыратын шетелдіктер мен азаматтығы жоқ адамдарға қолданылмайды.
      3. Шетелдік жұмыс күшін тартуға арналған квота жұмыс күшіне пайыздық қатынаста белгіленеді, ол:
      1) экономикалық қызмет түрлері бойынша шетелдік қызметкерлерді тартуға арналған квотаны;
      2) Қазақстан Республикасы ратификациялаған еңбек көші-қоны және еңбекші-мигранттарды әлеуметтік қорғау саласындағы ынтымақтастық туралы халықаралық шарттар болған кезде, шығу елдері бойынша шетелдік қызметкерлерді тартуға арналған квотаны;
      3) еңбекші иммигранттарды тартуға арналған квотаны қамтиды.
      4. Шетелдік жұмыс күшін тартуға арналған квотаны еңбек нарығындағы алдағы жылға (жылдарға) арналған сұраныс пен ұсыныс жағдайының болжамын және мемлекеттік басқарудың тиісті саласына басшылықты жүзеге асыратын уәкілетті органдардың, жергілікті атқарушы органдардың, сондай-ақ жұмыс берушілердің ұсыныстарын ескере отырып, халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган қалыптастырады және Қазақстан Республикасы Үкіметінің қарауына енгізеді.

      33-бап. Жұмыс берушілердің шетелдiк жұмыс күшiн тартуы

      1. Жұмыс берушілер тартатын шетелдік қызметкерлер Қазақстан Республикасында еңбек қызметін тиісті әкімшілік-аумақтық бірліктің жергілікті атқарушы органдары шетелдік жұмыс күшін тартуға берген рұқсаттар негізінде жүзеге асырады.
      2. Жергілікті атқарушы органдар тиісті әкімшілік-аумақтық бірлік аумағында, еңбек қызметін жүзеге асыру үшін халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган бөлген квота шегінде, Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайтын адамдарды қоспағанда, жұмыс берушілерге шетелдік жұмыс күшін тартуға рұқсаттар береді және (немесе) оларды ұзартады не рұқсаттар беруден, ұзартудан бас тартады, сондай-ақ аталған рұқсаттарды тоқтата тұрады және кері қайтарып алады.
      3. Жергілікті атқарушы органдар берген рұқсат басқа жұмыс берушілерге беруге жатпайды, жұмыс берушінің рұқсат алған шетелдік қызметкерлерді күнтізбелік бір жыл ішінде жиынтығы күнтізбелік тоқсан күннен аспайтын мерзімге басқа әкімшілік-аумақтық бірліктердің аумағында орналасқан кәсіпорындарға, ұйымдарға іссапарға жіберуін қоспағанда, тиісті әкімшілік-аумақтық бірліктің аумағында ғана қолданылады.
      4. Жұмыс берушілерге шетелдік жұмыс күшін тартуға арналған рұқсат халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган айқындайтын тәртіппен және мерзімге Қазақстан Республикасының салық заңнамасында белгіленген құжаттарды ұсынған және алымды төлеген кезде беріледі және (немесе) ұзартылады.
      Осы тармақтың жұмыс берушілерге шетелдік жұмыс күшін тартуға арналған рұқсаттарды бергені және (немесе) ұзартқаны үшін алым төлеу бөлігіндегі ережесі корпоративішілік ауыстыру шеңберінде жұмыс істейтін шетелдіктер мен азаматтығы жоқ адамдарға қолданылмайды.
      5. Жергілікті атқарушы орган қажетті құжаттарды қабылдауды, сондай-ақ жұмыс берушілерге шетелдік жұмыс күшін тартуға рұқсаттар беруді және (немесе) ұзартуды халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган айқындаған тәртіппен, оның ішінде рұқсаттар мен хабарламалардың ақпараттық жүйесі арқылы электрондық нысанда жүзеге асырады.
      6. Жұмыс беруші рұқсаттар бойынша тартатын шетелдік жұмыс күшінің саны халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган айқындайтын қазақстандық кадрлар санының пайыздық қатынасына сәйкес келуге тиіс.
      7. Қазақстан Республикасының аумағында еңбек қызметiн жүзеге асыру үшiн жұмыс берушілер тартатын шетелдiк жұмыс күшiнiң бiлiм деңгейi (кәсiби даярлығы) мен практикалық жұмыс тәжiрибесi (өтілі) кәсіби стандарттарға, Жұмысшылардың жұмыстары мен кәсіптерінің бірыңғай тарифтік-біліктілік анықтамалығына және Басшылар, мамандар мен басқа да қызметшілер лауазымдарының біліктілік анықтамалығына, ұйымдардың басшылары, мамандары мен басқа да қызметшілері лауазымдарының үлгілік біліктілік сипаттамаларына сәйкес жұмысшылардың кәсiптерiне және басшылардың, мамандар мен қызметшілердің лауазымдарына қойылатын біліктілік талаптарына сай келуге тиiс.

      34-бап. Өз бетінше жұмысқа орналасу шеңберінде
               шетелдіктердің еңбек қызметін жүзеге асыруы

      1. Шетелдік қызметкерлер экономиканың басым салаларындағы (экономикалық қызмет түрлеріндегі) сұранысқа ие мамандықтар бойынша өз бетінше жұмысқа орналасуы үшін біліктілігінің сәйкестігі туралы үш айдан аспайтын мерзімге жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган берген анықтамалардың негізінде еңбек шартының мерзімін үш жылдан аспайтын мерзімге ұзарту құқығымен Қазақстан Республикасында еңбек қызметін жүзеге асыра алады.
      2. Экономиканың басым салаларындағы (экономикалық қызмет түрлеріндегі) сұранысқа ие кәсіптердің тізбесін еңбек нарығындағы алдағы жылға (жылдарға) арналған сұраныс пен ұсыныс жағдайының болжамын және мемлекеттік басқарудың тиісті саласындағы басшылықты жүзеге асыратын уәкілетті мемлекеттік органдардың, жергілікті атқарушы органдардың, сондай-ақ жұмыс берушілердің ұсыныстарын ескере отырып, халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган айқындайды.
      3. Шетелдік қызметкер өз бетінше жұмысқа орналасу үшін біліктілігінің сәйкестігі туралы анықтама алу үшін Қазақстан Республикасының шетелдік мекемелеріне жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті органға жіберілетін, Қазақстан Республикасында өз бетінше жұмысқа орналасу туралы өтініш береді.
      Шетелдік қызметкер Қазақстан Республикасында болған жағдайда, өз бетінше жұмысқа орналасу үшін біліктілігінің сәйкестігі туралы анықтама алу үшін шетелдік қызметкер жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті органға Қазақстан Республикасында өз бетінше жұмысқа орналасу туралы өтініш береді.
      4. Анықтама беру тәртібі мен шетелдік қызметкерлердің біліктілігі және білім деңгейіне қойылатын талаптарды, сондай-ақ өз бетінше жұмысқа орналасу үшін басым салалардың (экономикалық қызмет түрлерінің) және олардағы сұранысқа ие кәсіптердің тізбесін мемлекеттік басқарудың тиісті саласындағы басшылықты жүзеге асыратын уәкілетті мемлекеттік органдармен келісу арқылы халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган бекітеді.

      35-бап. Корпоративішілік ауыстыру шеңберінде
               шетелдіктердің еңбек қызметін жүзеге асыруы

      1. Корпоративішілік ауыстыру шеңберінде жұмыс берушілер тартатын шетелдік қызметкерлер еңбек шартында айқындалған үш жылдан аспайтын мерзімге, тиісті әкімшілік-аумақтық бірліктің жергілікті атқарушы органы шетелдік жұмыс күшін тартуға берген рұқсаттар негізінде еңбек шартының мерзімін бір жылға ұзарту құқығымен Қазақстан Республикасында уақытша еңбек қызметін жүзеге асырады.
      2. Жұмыс берушілерге корпоративішілік ауыстыру шеңберінде ауыстырылатын шетелдік жұмыс күшін тартуға рұқсаттар беру шарттары мен тәртібін жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган айқындайды.
      3. Корпоративішілік ауыстыру шеңберінде шетелдіктерді немесе азаматтығы жоқ адамдарды тартатын жұмыс берушілер, олар Қазақстан Республикасының аумағына кіргеннен кейін күнтізбелік он күн ішінде жазбаша түрде халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі жергілікті органға олар туралы:
      1) олар ауысатын ұйымның және елдің санын, атауын;
      2) тегін, атын, әкесінің атын (егер олар жеке басын куәландыратын құжаттарда көрсетілсе);
      3) әрқайсысының білім деңгейін, біліктілігін, мамандығын және жұмыс тәжірибесін;
      4) еңбек қызметін жүзеге асыру мерзімін қамтитын ақпарат жібереді.
      4. Менеджерлерді және мамандарды корпоративішілік ауыстыру халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган айқындайтын шетелдік қызметкерлер санының қазақстандық кадрлар санына пайыздық арақатынасын сақтауды ескере отырып жүзеге асырылады.
      5. Жергілікті атқарушы органдар корпоративішілік ауыстыру шеңберінде жұмыс істейтін шетелдіктерді және азаматтығы жоқ адамдарды есепке алуды жүргізеді.

8-тарау. Халықты жұмыспен қамту саласындағы мемлекеттік
бақылау және есептілік

      36-бап. Халықты жұмыспен қамту саласындағы мемлекеттік
               бақылау

      1. Халықты жұмыспен қамту саласындағы мемлекеттік бақылау тексеру нысанында және өзге де нысандарда жүзеге асырылады.
      2. Тексеру Қазақстан Республикасының Кәсіпкерлік кодексіне сәйкес жүзеге асырылады. Мемлекеттік бақылаудың өзге де нысандары осы Заңға сәйкес жүзеге асырылады.

      37-бап. Халықты жұмыспен қамту саласындағы мемлекеттік
               бақылауды жүзеге асыратын органдар

      Халықты жұмыспен қамту саласындағы мемлекеттік бақылауды халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті орган және жергілікті атқарушы органдар жүзеге асырады.

      38-бап. Халықты жұмыспен қамту саласындағы ведомстволық
               статистикалық байқау

      1. Халықты жұмыспен қамту саласындағы жағдайға, сондай-ақ еңбек нарығындағы ахуалға, оның болжануы мен реттелуiне объективтi баға беру үшiн халықты жұмыспен қамту саласындағы Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес ведомстволық статистикалық байқау жүргізіледі.
      2. Еңбек делдалдығымен айналысатын жеке және заңды тұлғалар, сондай-ақ шетелдік қызметкерлерді тартатын жұмыс берушілер, оның ішінде осы Заңның 32-бабына сәйкес уәкiлеттi органға халықты жұмыспен қамту саласындағы Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртіппен және мерзiмде алғашқы статистикалық деректерді табыс етуге мiндеттi.
      3. Халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі жергілікті орган мемлекеттік статистика саласындағы уәкілетті органмен, салық органдарымен, ішкі істер органдарымен және республикалық және өңірлік деңгейдегi басқа да мүдделi мемлекеттік органдармен Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен әр тараптың өз функцияларын орындауы үшiн қажет болатын есептi құжаттамамен және мәлiметтермен өтеусiз негiзде алмасады.
      4. Халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі жергілікті орган халықты жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілетті органға халықты жұмыспен қамту саласындағы Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен және мерзiмде алғашқы статистикалық деректерді табыс етедi.

9-тарау. Қорытынды ережелер

      39-бап. Қазақстан Республикасының Халықты жұмыспен қамту
               туралы заңнамасын бұзғаны үшін жауаптылық

      Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасын бұзған жеке және заңды тұлғалар Қазақстан Республикасының заңдарына сәйкес жауапты болады.

      40-бап. Осы Заңды қолданысқа енгізу тәртібі

      1. Осы Заң:
      1) 2017 жылғы 1 қаңтардан бастап қолданысқа енгізілетін 1-баптың 33) және 34) тармақшаларын, 7-баптың 22), 23), 25) және 26) тармақшаларын, 9-баптың 5) тармақшасын, 31-баптың 4-тармағын, 32-бапты, 33-бапты, 34-бапты және 35-бапты;
      2) 2018 жылғы 1 қаңтардан бастап қолданысқа енгізілетін 9-баптың 6) тармақшасын, 10-баптың 4) тармақшасын, 17-баптың 2-тармағының 6) тармақшасын және 3-тармағының 2) тармақшасын, 25-бапты, 28-баптың 1-тармағының 7) тармақшасын және 3-тармағының 5) тармақшасын қоспағанда, алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.
      2. 2017 жылғы 1 қаңтарға дейін қолданылатын 7-баптың 5-1) тармақшасын, 10-баптың 4-тармағын, 11-бапты қоспағанда, «Халықты жұмыспен қамту туралы» 2001 жылғы 23 қаңтардағы Қазақстан Республикасы Заңының (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2001 ж., № 3, 18-құжат; 2004 ж., № 2, 10-құжат; 2005 ж., № 7-8, 19-құжат; № 17-18, 76-құжат; 2006 ж., № 3, 22-құжат; № 10, 52-құжат; 2007 ж., № 2, 14, 18-құжаттар; № 3, 20-құжат; № 8, 52-құжат; № 9, 67-құжат; № 15, 106-құжат; № 20, 152-құжат; 2009 ж., № 1, 4-құжат; № 9-10, 50-құжат; № 18,84-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 8, 41-құжат; № 24, 149-құжат; 2011 ж., № 1, 2-құжат; № 2, 21-құжат; № 10, 86-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; № 16, 128-құжат; 2012 ж., № 2, 11, 14-құжаттар; № 5, 35-құжат; № 8, 64-құжат; № 13, 91-құжат; № 15, 97-құжат; № 20, 121-құжат; 2013 ж., № 1, 3-құжат; № 9, 51-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 14, 72, 75-құжаттар; № 21-22, 114-құжат; 2014 ж., № 1, 4-құжат; № 11, 63, 64-құжаттар; № 19-I, 19-II, 96-құжат; № 21, 118, 122-құжаттар; № 23, 143-құжат; 2015 жылғы 29 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне Дүниежүзілік сауда ұйымына кіруге байланысты өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 27 қазандағы Қазақстан Республикасының Заңы; 2015 жылғы 30 қазанда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне халықты әлеуметтік қорғау мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 28 қазандағы Қазақстан Республикасының Заңы; 2015 жылғы 3 қарашада «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне кәсіпкерлік мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 29 қазандағы Қазақстан Республикасының Заңы; 2015 жылғы 25 қарашада «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбiр заңнамалық актiлерiне еңбекті реттеу мәселелерi бойынша өзгерiстер мен толықтырулар енгiзу туралы» 2015 жылғы 23 қарашадағы Қазақстан Республикасының Заңы; 2015 жылғы 25 қарашада «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік қызмет мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 23 қарашадағы Қазақстан Республикасының Заңы; 2015 жылғы 26 қарашада «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне халықтың көші-қоны және жұмыспен қамтылуы мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 24 қарашадағы Қазақстан Республикасының Заңы) күші жойылды деп танылсын.

      Қазақстан Республикасының
      Президенті

О проекте Закона Республики Казахстан "О занятости населения"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 29 декабря 2015 года № 1111

      Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
      внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан «О проекте Закона Республики Казахстан «О занятости населения».

      Премьер-Министр
      Республики Казахстан                              К. Масимов

Проект

ЗАКОН РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН О занятости населения 

      Настоящий Закон регулирует правовые, экономические и организационные отношения в сфере занятости населения.

Глава 1. Общие положения 

      Статья 1. Основные понятия, используемые в настоящем
                 Законе 

      В настоящем Законе используются следующие основные понятия:
      1) социальное рабочее место – рабочее место, создаваемое работодателем на договорной основе с центром занятости населения, для трудоустройства безработных с субсидированием их заработной платы;
      2) социальный контракт – соглашение об участии в активных мерах содействия занятости между физическим лицом из числа лиц, ищущих работу, безработных, самостоятельно занятых, и центром занятости населения, а в случаях, предусмотренных настоящим Законом, с физическими и юридическими лицами, вовлеченными в организацию активных мер содействия занятости, определяющее права и обязанности сторон;
      3) вакансия – свободное рабочее место (должность) у работодателя;
      4) рынок труда – сфера формирования спроса и предложения на рабочую силу;
      5) единая информационная база рынка труда – аппаратно-программный комплекс, предназначенный для автоматизации деятельности и взаимодействия уполномоченных органов, центров занятости населения, уполномоченного органа по вопросам занятости населения и центра развития трудовых ресурсов, с целью оказания качественных услуг населению;
      6) свободно избранная занятость – деятельность граждан Республики Казахстан, оралманов, иностранцев и лиц без гражданства, постоянно проживающих в Республике Казахстан, выбранная ими путем свободного распоряжения своими способностями к труду, выбору места работы и профессии;
      7) субсидирование заработной платы – компенсация части затрат работодателя на оплату труда работников, трудоустроенных на социальные рабочие места по направлениям центра занятости населения;
      8) новое рабочее место – рабочее место, созданное в связи с созданием нового субъекта хозяйствования (кроме созданного путем прекращения) или увеличением штатной численности работников, а также путем модернизации или изменения технологий производства, требующих новых знаний, навыков и умения работника;
      9) молодежная практика – вид трудовой деятельности, осуществляемой выпускниками организаций образования, реализующих образовательные программы технического и профессионального, послесреднего, высшего и послевузовского образования, с целью приобретения первоначального опыта работы по полученной профессии (специальности);
      10) частное агентство занятости – физическое или юридическое лицо, оказывающее содействие в трудоустройстве, зарегистрированное в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан;
      11) рабочая сила – занятое и безработное население трудоспособного возраста;
      12) лица, не входящие в состав рабочей силы, – лица трудоспособного возраста, которые в течение короткого учетного времени не являлись ни занятыми, ни безработными;
      13) рабочее место – место постоянного или временного нахождения работника при выполнении им трудовых обязанностей в процессе трудовой деятельности;
      14) трудоустройство – комплекс организационных, экономических и правовых мероприятий, призванных способствовать обеспечению занятости населения;
      15) активные меры содействия занятости – меры государственной поддержки граждан Республики Казахстан и оралманов из числа безработных, самостоятельно занятых, а также иных лиц, в случаях, предусмотренных настоящим Законом, осуществляемые в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан в сфере занятости населения;
      16) занятость – трудовая деятельность граждан, связанная с удовлетворением личных и общественных потребностей, не противоречащая законодательству Республики Казахстан, выполняемая в обмен на оплату или доход;
      17) индивидуальная карта трудоустройства – документ, в котором указываются личные данные, история занятости, предлагаемые и реализуемые мероприятия, цели содействия занятости и их исполнение;
      18) безработные – физические лица трудоспособного возраста, зарегистрированные в центрах занятости населения, которые не заняты трудовой деятельностью, выполняемой в обмен на оплату или доход, ищущие работу и готовые трудиться;
      19) безработица – социально-экономическое явление, обусловленное невостребованностью на рынке труда части рабочей силы;
      20) социальная защита от безработицы – комплекс мер, осуществляемых государством в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан в сфере занятости населения;
      21) социальные выплаты на случай потери работы – выплаты, осуществляемые Государственным фондом социального страхования в пользу лиц, зарегистрированных в качестве безработных, являющихся участниками системы обязательного социального страхования, за которых уплачивались социальные отчисления;
      22) профессиональная ориентация – комплекс взаимосвязанных мероприятий, направленных на оказание практической помощи в выборе профессий, смене рода занятий и повышение квалификации с учетом профессиональных знаний, навыков, интересов личности и потребностей рынка труда;
      23) профессиональное обучение – обучение в организациях образования либо учебных центрах при организациях работодателей, имеющих право на образовательную деятельность, включающее в себя профессиональную подготовку, переподготовку в целях получения новых специальностей (профессий) и повышение квалификации;
      24) внутрикорпоративный перевод – временный, на срок, определенный трудовым договором, но не более трех лет, с правом продления на один год, перевод иностранца или лица без гражданства, осуществляющего трудовую деятельность на должности руководителя, менеджера или специалиста в юридическом лице, учрежденном на территории страны-члена Всемирной торговой организации, находящемся и действующем за пределами территории Республики Казахстан, в филиалы, дочерние организации, представительства данного юридического лица, учрежденные на территории Республики Казахстан в соответствии с законодательством Республики Казахстан;
      25) общественные работы – виды трудовой деятельности, организуемые местными исполнительными органами по вопросам занятости населения, не требующие предварительной профессиональной подготовки работника, имеющие социально-полезную направленность для обеспечения их временной занятостью;
      26) Государственный фонд социального страхования – некоммерческое юридическое лицо, производящее аккумулирование социальных отчислений и выплаты участникам системы обязательного социального страхования, в отношении которых наступил случай социального риска, включая членов семьи-иждивенцев в случае потери кормильца – участника системы обязательного социального страхования;
      27) специальные рабочие места для трудоустройства инвалидов – рабочие места, оборудованные с учетом индивидуальных возможностей инвалида;
      28) самостоятельно занятые – физические лица из числа индивидуально занятых производством (реализацией) товаров, работ и услуг для получения дохода, членов производственных кооперативов, неоплачиваемых работников семейных предприятий (хозяйств) и работодателей, использующих труд наемных работников;
      29) справка о соответствии квалификации для самостоятельного трудоустройства – документ установленной формы, выдаваемый в порядке, определяемом государственным органом по вопросам занятости населения иностранному работнику или лицу без гражданства, соответствующему требованиям квалификации и уровню образования, для самостоятельного трудоустройства в Республике Казахстан по профессиям, востребованным в приоритетных отраслях экономики (видах экономической деятельности);
      30) длительная безработица – безработица длительностью двенадцать и более месяцев;
      31) местный орган по вопросам занятости населения – структурное подразделение местных исполнительных органов района, городов областного и республиканского значения, столицы, определяющее основные направления содействия занятости населения, исходя из ситуации на региональном рынке труда;
      32) уполномоченный орган по вопросам занятости населения – центральный исполнительный орган, осуществляющий руководство и межотраслевую координацию в сфере занятости населения, в соответствии с законодательством Республики Казахстан;
      33) центр занятости населения – государственное учреждение, создаваемое местным исполнительным органом района, городов областного и республиканского значения, столицы в целях реализации активных мер содействия занятости и организации социальной защиты от безработицы;
      34) Государственная корпорация «Правительство для граждан» (далее – Государственная корпорация) – юридическое лицо, созданное по решению Правительства Республики Казахстан, для оказания государственных услуг в соответствии с законодательством Республики Казахстан, организации работы по приему заявлений на оказание государственных услуг и выдаче их результатов услугополучателю по принципу «одного окна», а также обеспечения оказания государственных услуг в электронной форме;
      35) информационная система «Иностранная рабочая сила» –автоматизированная информационная система, предназначенная для регистрации, выдачи разрешений, справок, мониторинга иностранных работников или лиц без гражданства, привлекаемых работодателями или самостоятельно прибывающих для осуществления трудовой деятельности на территории Республики Казахстан;
      36) квота на привлечение иностранной рабочей силы – предельно допустимое количество иностранной рабочей силы, разрешенное к привлечению работодателем для осуществления трудовой деятельности на территории Республики Казахстан;
      37) разрешение на привлечение иностранной рабочей силы – документ установленной формы, выдаваемый местным исполнительным органом работодателю для привлечения в Республику Казахстан иностранной рабочей силы в пределах квоты, распределенной уполномоченным органом по вопросам занятости населения.

      Статья 2. Законодательство Республики Казахстан 
                 о занятости населения 

      1. Законодательство Республики Казахстан о занятости населения основывается на Конституции Республики Казахстан, состоит из настоящего Закона и иных нормативных правовых актов.
      2. Законодательство Республики Казахстан о занятости населения распространяется на граждан Республики Казахстан, оралманов, иностранцев, лиц без гражданства, постоянно проживающих в Республике Казахстан.
      3. Международные договоры, ратифицированные Республикой Казахстан, имеют приоритет перед настоящим Законом и применяются непосредственно, кроме случаев, когда из международного договора следует, что для его применения требуется издание закона.

      Статья 3. Основные направления государственной политики 
                 в сфере занятости населения 

      1. Государственная политика в сфере занятости населения направлена на обеспечение полной, продуктивной и свободно избранной занятости.
      2. Государственная политика в сфере занятости населения направлена на:
      1) развитие рабочей силы, повышение ее мобильности;
      2) обеспечение равных возможностей, независимо от национальности, пола, возраста, социального положения, политических убеждений и отношения к религии, в реализации права на добровольный труд и свободный выбор занятости;
      3) поддержку трудовой и предпринимательской инициативы граждан, содействие развитию их способностей к производительному, творческому труду;
      4) ориентацию системы образования на подготовку кадров в соответствии с потребностью рынка труда и перспективами его развития;
      5) осуществление мероприятий, способствующих занятости лиц, испытывающих трудности в поиске работы;
      6) предупреждение массовой и сокращение длительной безработицы;
      7) обязательное социальное страхование на случай потери работы и социальную защиту от безработицы;
      8) объединение усилий участников рынка труда и согласованность их действий при реализации мероприятий по содействию занятости населения;
      9) организацию трудового посредничества через центры занятости населения и частные агентства занятости;
      10) защиту внутреннего рынка труда путем квотирования привлечения иностранной рабочей силы;
      11) сочетание республиканских мероприятий по обеспечению занятости с мерами, принимаемыми местными исполнительными органами;
      12) координацию и регулирование деятельности государственных органов по разработке и реализации мер, обеспечивающих занятость населения, и осуществление контроля за их выполнением;
      13) организацию международного сотрудничества в решении проблем занятости населения, включая решение вопросов, связанных с трудовой деятельностью граждан Республики Казахстан за границей и иностранцев на территории Республики Казахстан;
      14) проведение финансовой, налоговой и инвестиционной политики, согласованной с политикой занятости, стимулирующей создание дополнительных рабочих мест и специальных рабочих мест для трудоустройства инвалидов.

      Статья 4. Занятое население 

      К занятому населению относятся лица:
      1) работающие по трудовому договору (контракту), в том числе выполняющие работу за оплату на условиях полного либо неполного рабочего времени или имеющие иную оплачиваемую работу (службу);
      2) самостоятельно занятые, в том числе:
      занимающиеся предпринимательской деятельностью;
      занятые на подсобных промыслах и реализующие продукцию по договорам;
      выполняющие работы по договорам гражданско-правового характера, предметом которых являются выполнение работ и оказание услуг;
      3) избранные, назначенные или утвержденные на оплачиваемую должность;
      4) проходящие службу в правоохранительных органах Республики Казахстан, Вооруженных Силах Республики Казахстан, других войсках и воинских формированиях Республики Казахстан, специальных государственных органах Республики Казахстан.

      Статья 5. Государственные меры содействия
                 занятости населения

      Государство обеспечивает меры содействия занятости населения, основанные на:
      1) свободе выбора рода занятий и работы;
      2) защите от любых форм дискриминации и равенстве возможностей в получении профессии и работы, выборе условий занятости и труда;
      3) социальной защите от безработицы. 

Глава 2. Государственное регулирование
в области занятости населения 

      Статья 6. Компетенция Правительства Республики Казахстан в
                 области регулирования занятости населения

      Правительство Республики Казахстан:
      1) разрабатывает основные направления государственной политики по вопросам занятости населения и организует их осуществление;
      2) утверждает порядок установления квоты на привлечение иностранной рабочей силы в Республику Казахстан и ее распределения между регионами Республики Казахстан;
      3) выполняет иные функции, возложенные на него Конституцией, настоящим Законом, иными законами Республики Казахстан и актами Президента Республики Казахстан.

      Статья 7. Компетенция уполномоченного 
                 органа по вопросам занятости населения 

      1. Уполномоченный орган по вопросам занятости населения в пределах своей компетенции:
      1) осуществляет координацию местных исполнительных органов, центра развития трудовых ресурсов по вопросам занятости населения;
      2) реализует государственную политику в сфере занятости населения;
      3) разрабатывает и утверждает методику определения прогнозной потребности в рабочей силе;
      4) анализирует, прогнозирует спрос и предложение рабочей силы, информирует Правительство о состоянии рынка труда;
      5) разрабатывает прогноз потребности экономики в кадрах и согласовывает его с заинтересованными центральными исполнительными органами;
      6) разрабатывает и утверждает порядок организации и финансирования:
      общественных работ;
      социальных рабочих мест;
      молодежной практики;
      профессионального обучения;
      7) разрабатывает и утверждает порядок квотирования рабочих мест для инвалидов;
      8) разрабатывает и утверждает стандарты рабочего места инвалида;
      9) разрабатывает и утверждает порядок квотирования рабочих мест для трудоустройства:
      несовершеннолетних выпускников интернатных организаций;
      лиц, освобожденных из мест лишения свободы;
      лиц, состоящих на учете службы пробации;
      10) разрабатывает и утверждает порядок организации и финансирования мер по содействию предпринимательской инициативе;
      11) разрабатывает и утверждает порядок добровольного переселения лиц для повышения мобильности рабочей силы;
      12) разрабатывает и утверждает порядок и условия субсидирования затрат работодателей, создающих специальные рабочие места для трудоустройства инвалидов;
      13) разрабатывает и утверждает порядок проведения профессиональной ориентации по согласованию с центральным уполномоченным органом в области образования;
      14) формирует единую информационную базу рынка труда, утверждает правила ее формирования;
      15) разрабатывает и утверждает формы ведомственной отчетности, проверочных листов, критериев оценки степени риска в соответствии с Предпринимательским кодексом Республики Казахстан;
      16) разрабатывает и утверждает типовой устав центра занятости населения;
      17) разрабатывает и утверждает формы административного учета для представления сведений о востребованных специальностях и вакантных рабочих местах для включения в базу данных текущих вакансий и прогнозируемых рабочих мест;
      18) разрабатывает и утверждает типовые положения о районных (городских) и региональных комиссиях по вопросам занятости населения;
      19) разрабатывает и утверждает методические рекомендации по формированию карты занятости регионов (районов, городов и областей);
      20) утверждает порядок и условия выдачи и (или) продления, прекращения разрешений работодателям на привлечение иностранной рабочей силы, а также осуществления внутрикорпоративного перевода;
      21) утверждает порядок выдачи справок иностранному работнику о соответствии его квалификации для самостоятельного трудоустройства, перечень приоритетных отраслей (видов экономической деятельности) и востребованных в них профессий для самостоятельного трудоустройства иностранных работников;
      22) разрабатывает порядок установления квоты на привлечение иностранной рабочей силы в Республике Казахстан и ее распределения между регионами Республики Казахстан;
      23) распределяет квоту в пределах и порядке, установленных Правительством Республики Казахстан на привлечение иностранной рабочей силы в Республику Казахстан, между областями, городами Астаной и Алматы;
      24) обеспечивает ведение информационной системы «Иностранная рабочая сила»;
      25) разрабатывает и утверждает индивидуальную карту трудоустройства и форму ее заполнения;
      26) осуществляет иные полномочия, предусмотренные настоящим Законом, иными законами Республики Казахстан, актами Президента Республики Казахстан и Правительства Республики Казахстан.
      2. Уполномоченный орган по вопросам занятости населения в пределах своей компетенции оказывает электронные услуги с применением информационных систем в соответствии с законодательством Республики Казахстан об информатизации.

      Статья 8. Центр развития трудовых ресурсов 

      1. Центр развития трудовых ресурсов – юридическое лицо, созданное по решению Правительства Республики Казахстан, обеспечивающее информационную и аналитическую поддержку государственной политики по регулированию рынка труда и реализации активных мер содействия занятости, методологическую поддержку местных органов по вопросам занятости населения и центров занятости населения.
      2. Центр развития трудовых ресурсов осуществляет:
      1) оказание услуг уполномоченному органу по вопросам занятости населения по:
      оценке состояния рынка труда, прогнозу спроса и предложения рабочей силы;
      организации прогнозирования потребности в кадрах и выработке предложений по формированию государственного заказа на профессиональную подготовку кадров, а также по переподготовке и повышению квалификации;
      мониторингу хода реализации активных мер содействия занятости населения, их оценке и выработке предложений по их совершенствованию;
      организацию сбора ведомственной статистической отчетности по вопросам занятости, трудовой миграции и социальной поддержки граждан.
      2) сопровождение единой информационной базы рынка труда и информационной системы «Иностранная рабочая сила».

      Статья 9. Компетенция местных исполнительных органов 

      Местные исполнительные органы обеспечивают реализацию политики занятости населения путем:
      1) проведения мероприятий, обеспечивающих содействие занятости населения;
      2) осуществления координации и методического руководства местных исполнительных органов по вопросам занятости населения;
      3) поддержки создания дополнительных рабочих мест через развитие предпринимательской инициативы;
      4) оказания социальной защиты безработным, лицам, ищущим работу;
      5) выдачи и (или) продления, прекращения разрешений на привлечение иностранной рабочей силы работодателям для осуществления трудовой деятельности на территории соответствующей административно-территориальной единицы в пределах квоты, распределенной уполномоченным органом по вопросам занятости населения, либо в рамках внутрикорпоративного перевода вне квоты, а также приостановки и отзыва указанных разрешений;
      6) субсидирования затрат работодателей, создающих специальные рабочие места для трудоустройства инвалидов;
      7) установления квоты рабочих мест для инвалидов в размере от двух до четырех процентов от численности рабочих мест без учета рабочих мест на тяжелых работах, работах с вредными, опасными условиями труда;
      8) установления квоты рабочих мест для трудоустройства лиц, состоящих на учете службы пробации;
      9) установления квоты рабочих мест для трудоустройства лиц, освобожденных из мест лишения свободы;
      10) установления квоты рабочих мест для трудоустройства несовершеннолетних выпускников интернатных организаций;
      11) утверждения устава центров занятости населения;
      12) определения населенных пунктов для добровольного переселения лиц для повышения мобильности рабочей силы;
      13) осуществления других мер содействия занятости, финансируемых за счет средств бюджета.

      Статья 10. Компетенция местного органа 
                  по вопросам занятости населения 

      Местный орган по вопросам занятости населения:
      1) анализирует, прогнозирует спрос и предложение рабочей силы, информирует местные исполнительные органы и уполномоченный орган по вопросам занятости населения о состоянии рынка труда региона;
      2) формирует единую информационную базу данных рынка труда региона, о текущих вакансиях и прогнозе создаваемых рабочих мест в разрезе востребованных специальностей в проектах, реализуемых в рамках государственных, правительственных программ и программ развития территорий, а также инициатив частного сектора;
      3) организует активные меры содействия занятости населения в соответствии с пунктом 2 статьи 17 настоящего Закона;
      4) организует специальные рабочие места для трудоустройства инвалидов;
      5) запрашивает у местных исполнительных органов в области образования, организаций образования, учебных центров при организациях, имеющих право на образовательную деятельность, осуществляющих профессиональное обучение, сведения о трудоустройстве выпускников, информацию о профессиях (специальностях), по которым ведется обучение, количестве подготовленных и планируемых к подготовке и выпуску специалистов по конкретным профессиям (специальностям);
      6) вносит в местные исполнительные органы предложения по определению населенных пунктов для добровольного переселения лиц для повышения мобильности рабочей силы;
      7) координирует работу центров занятости населения;
      8) запрашивает у работодателей информацию о прогнозной потребности в кадрах;
      9) осуществляет мониторинг предприятий с рисками высвобождения и сокращения рабочих мест.

      Статья 11. Центр занятости населения 

      Центр занятости населения:
      1) осуществляет оценку состояния и прогноз развития занятости населения, информирование населения о состоянии рынка труда;
      2) осуществляет реализацию активных мер содействия занятости, предусмотренных настоящим Законом, а также дополнительных мер содействия занятости, финансируемых за счет средств бюджета;
      3) регистрирует обратившихся лиц в качестве ищущих работу и безработных в соответствии со статьями 13, 14 настоящего Закона;
      4) осуществляет прием документов, перечень которых установлен уполномоченным органом по вопросам занятости населения, необходимых для назначения социальной выплаты на случай потери работы за счет средств Государственного фонда социального страхования и направляет их в Государственную корпорацию;
      5) оказывает услуги по профессиональной ориентации;
      6) оказывает содействие лицам, ищущим работу, и безработным в выборе работы, выдает направление для трудоустройства;
      7) осуществляет взаимодействие с Государственным фондом социального страхования;
      8) ведет учет свободных рабочих мест (вакансий);
      9) ведет индивидуальную карту трудоустройства безработного;
      10) заключает социальные контракты с лицами, являющимися участниками активных мер содействия занятости;
      11) оказывает трудовое посредничество;
      12) оказывает иные меры содействия занятости, предусмотренные законодательством Республики Казахстан в сфере занятости населения. 

Глава 3. Безработица 

      Статья 12. Подходящая работа  

      1. Подходящей работой считается работа, в том числе работа временного характера, которая соответствует профессиональной подготовке, трудовому стажу и опыту работы по прежней специальности, состоянию здоровья, транспортной доступности нового рабочего места, а для лиц, занятых уходом за детьми в возрасте до семи лет, также работа в режиме гибкого и неполного рабочего времени. Подходящей не может считаться работа, если она связана с переменой места жительства, без согласия лица, ищущего работу, или безработного.
      Транспортная доступность подходящей работы от места жительства определяется соответствующим исполнительным органом с учетом развития сети общественного транспорта в данной местности.
      2. Для лиц, впервые ищущих работу, но не имеющих профессии (специальности), а также не имеющих работы более двух лет, в качестве подходящей может считаться работа, требующая предварительной профессиональной подготовки, а в случае невозможности ее представления – другая оплачиваемая работа (включая работу временного характера) с учетом возрастных и иных особенностей лиц и требований трудового законодательства Республики Казахстан.
      3. Для инвалида подходящей считается работа, соответствующая условиям, указанным в пункте 1 настоящей статьи, для осуществления которой обеспечена физическая доступность с учетом ограничений его жизнедеятельности.
      4. Работа временного характера, требующая или не требующая (с учетом возрастных и иных особенностей граждан) предварительной подготовки, считается подходящей для лиц, ищущих работу, и безработных, из числа:
      1) впервые ищущих работу (ранее не работавших) и при этом не имеющих квалификации;
      2) студентов и учащихся старших классов общеобразовательных школ в период летних каникул;
      3) лиц, не обеспеченных работой в связи с простоем;
      4) стремящихся возобновить трудовую деятельность после длительного (более двух лет) перерыва, а также направленных центрами занятости населения на обучение и отчисленных за виновные действия;
      5) отказавшихся пройти профессиональное обучение или получить дополнительное образование после завершения социальной выплаты на случай потери работы.

      Статья 13. Лица, ищущие работу 

      1. Физическое лицо трудоспособного возраста, не имеющее работы и (или) заработка (дохода), ищущее подходящую работу, при обращении за содействием в трудоустройстве регистрируются в качестве лица, ищущего работу, в центре занятости населения по месту жительства либо через веб-портал «электронного правительства» на основании следующих документов:
      1) документа, удостоверяющего личность;
      2) документа, подтверждающего трудовую деятельность (при наличии);
      3) документа об образовании, квалификации, наличии специальных знаний или профессиональной подготовки (при наличии).
      Лицо, не достигшее шестнадцатилетнего возраста, также предоставляет письменное заявление одного из его законных представителей.
      2. Центр занятости населения в течение десяти рабочих дней со дня регистрации лица, ищущего работу, оказывает ему содействие в подборе подходящей работы, а также предоставляет возможность получения бесплатной профессиональной ориентации, прохождения профессионального обучения и участия в добровольном переселении на новое место жительства, и общественных работах, в случаях, предусмотренных настоящим Законом.
      При направлении лица, ищущего работу, на профессиональное обучение он регистрируется в качестве безработного.
      3. Лицо, ищущее работу, должно проявить интерес к поиску работы, посещая не реже одного раза в течение трех рабочих дней центр занятости населения, проживающие в сельских населенных пунктах – акима поселка, села, сельского округа.

      Статья 14. Регистрация безработных 

      1. Центр занятости населения принимает решение о регистрации в качестве безработного лица, ищущего работу, которому в течение десяти рабочих дней со дня обращения не подобрана подходящая работа, за исключением лиц, указанных в пункте 5 настоящей статьи.
      2. Регистрация лица, ищущего работу в качестве безработного, осуществляется после проверки его данных через информационные системы государственных органов и (или) организаций с занесением полученных сведений в индивидуальную карту трудоустройства.
      3. Центр занятости населения по истечении десяти календарных дней извещает лицо, ищущее работу, о дате регистрации и постановке на учет в качестве безработного или отказа в регистрации не позднее:
      1) одного рабочего дня при обращении через веб-портал «электронного правительства»;
      2) трех рабочих дней при обращении в центр занятости населения.
      4. Безработные, зарегистрированные в центре занятости населения, должны не реже одного раза в течение десяти рабочих дней отмечаться в центре занятости населения, а безработные, проживающие в сельских населенных пунктах, – не реже одного раза в месяц у акима поселка, села, сельского округа.
      5. Не имеют права на регистрацию в качестве безработного лица:
      1) не достигшие шестнадцатилетнего возраста;
      2) работающие по трудовому договору (контракту), в том числе выполняющие работу за оплату на условиях полного либо неполного рабочего времени или имеющие иную оплачиваемую работу (службу);
      3) достигшие пенсионного возраста, установленного Законом Республики Казахстан «О пенсионном обеспечении в Республике Казахстан»;
      4) представившие документы, содержащие заведомо ложные сведения об отсутствии работы и заработка, а также представившие другие недостоверные данные для признания их безработными.

      Статья 15. Права и обязанности безработных 

      1. Безработные имеют право на:
      1) бесплатное получение от центров занятости населения:
      услуг по поиску подходящей работы и содействию в трудоустройстве, в том числе на активные меры содействия занятости;
      консультационных, информационных услуг и услуг по профессиональной ориентации в целях выбора или изменения вида деятельности (профессии);
      сведений о себе, содержащихся в единой информационной базе рынка труда;
      2) социальные выплаты на случай потери работы, если он являлся участником системы обязательного социального страхования;
      3) адресную социальную помощь в соответствии с Законом Республики Казахстан «О государственной адресной социальной помощи».
      2. Безработные обязаны:
      1) соблюдать требования настоящего Закона;
      2) соблюдать порядок, условия и сроки посещения центра занятости населения в соответствии с настоящим Законом;
      3) обратиться к работодателю по вопросу трудоустройства в течение пяти рабочих дней со дня получения направления на работу, выданного центром занятости населения;
      4) своевременно, в течение пяти рабочих дней предоставлять центру занятости населения сведения об изменениях, влияющих на дальнейший порядок работы с безработным, включая:
      перемену места жительства;
      трудоустройство на постоянную, временную работу, работу по договорам гражданско-правового характера;
      занятие предпринимательской деятельностью;
      учредительство (соучредительство) в организации независимо от организационно-правовой формы и формы собственности;
      установление или изменение группы инвалидности;
      назначение пенсионных выплат.
      3. В случаях сокрытия сведений, предусмотренных в подпункте 4) пункта 2 настоящей статьи, или предоставления заведомо ложных или поддельных документов безработные снимаются с регистрации.

      Статья 16. Снятие с учета безработного 

      1. Центр занятости населения снимает с учета безработного в случаях:
      1) отказа от двух предложенных вариантов подходящей работы;
      2) неявки без уважительных причин:
      в течение пяти рабочих дней со дня выдачи направления центром занятости населения по месту предложенного трудоустройства или обучения;
      в течение трех рабочих дней по вызову в центр занятости населения на участие в активных мерах содействия занятости;
      самовольного прекращения участия в активных мерах содействия занятости по направлению центра занятости населения;
      3) нарушения безработным без уважительных причин сроков посещения центра занятости населения, предусмотренных настоящим Законом;
      4) перемены места жительства;
      5) трудоустройства на подходящую работу;
      6) осуждения безработного к наказанию в виде лишения свободы либо направления на принудительное лечение по вступившему в силу решению суда;
      7) назначения пенсионных выплат в соответствии с законодательством Республики Казахстан о пенсионном обеспечении.
      2. Безработные, снятые с учета в соответствии с подпунктами 1) - 3) пункта 1 настоящей статьи, повторно могут зарегистрироваться в центре занятости населения как лица, ищущие работу, только по истечении тридцати календарных дней со дня снятия с учета.     

Глава 4. Социальная защита от безработицы 

      Статья 17. Меры социальной защиты от безработицы 

      1. Уполномоченный орган по вопросам занятости населения и местные исполнительные органы на основе прогнозов экономического и социального развития страны и регионов разрабатывают меры социальной защиты от безработицы и обеспечения занятости населения, предусматривающие:
      1) проведение профессиональной ориентации;
      2) содействие трудоустройству;
      3) активные меры содействия занятости;
      4) социальную помощь безработным;
      5) установление квот для трудоустройства отдельных категорий граждан.
      2. Активные меры содействия занятости включают:
      1) направление на профессиональное обучение;
      2) содействие предпринимательской инициативе граждан;
      3) направление на молодежную практику;
      4) организацию социальных рабочих мест;
      5) содействие добровольному переселению для повышения мобильности рабочей силы;
      6) организацию специальных рабочих мест для трудоустройства инвалидов;
      7) общественные работы.
      3. Социальная помощь включает:
      1) социальные выплаты на случай потери работы безработным, являющимся участниками системы обязательного социального страхования;
      2) оказание адресной социальной помощи на условиях и в размере, предусмотренных Законом Республики Казахстан «О государственной адресной социальной помощи».
      4. Квоты для трудоустройства предусматриваются для:
      1) инвалидов, не имеющих медицинских противопоказаний для трудовой деятельности;
      2) несовершеннолетних воспитанников интернатных организаций;
      3) лиц, освобожденных из мест лишения свободы;
      4) лиц, состоящих на учете службы пробации.

      Статья 18. Профессиональная ориентация 

      1. Профессиональная ориентация лиц, ищущих работу, безработных, самостоятельно занятых, оралманов, а также студентов, учащихся старших классов общеобразовательных школ проводится в целях оказания практической помощи в выборе профессий, смене рода занятий и повышения квалификации с учетом профессиональных знаний, навыков, интересов личности и потребностей рынка труда в пределах средств, предусмотренных в бюджете.
      2. Профессиональная ориентация включает в себя:
      1) профессиональное информирование о трудовой деятельности, состоянии рынка труда, возможностях трудоустройства по имеющейся специальности или прохождения профессионального обучения;
      2) профессиональное консультирование выбора места работы и профессии на основе индивидуально-психологических характеристик лица, особенностей жизненных ситуаций, профессиональных знаний, навыков, интересов личности, состояния здоровья и потребностей рынка труда;
      3) профессиональный отбор посредством установления соответствия лица квалификационным требованиям, определенным для конкретных видов профессии (специальности) и должностей.
      3. Профессиональная ориентация проводится центрами занятости населения с правом привлечения частных агентств занятости и/или иных организаций в соответствии с законодательством Республики Казахстан о государственных закупках и государственном социальном заказе.
      4. Сведения о лицах, прошедших профессиональную ориентацию, размещаются центрами занятости населения в единой информационной базе рынка труда.

      Статья 19. Профессиональное обучение 

      1. Профессиональное обучение включает в себя профессиональную подготовку, переподготовку и повышение квалификации.
      2. Профессиональное обучение может осуществляться по направлению центра занятости населения, если:
      1) невозможно подобрать подходящую работу из-за отсутствия необходимой профессиональной квалификации;
      2) необходимо изменить профессию (специальность), род занятий в связи с отсутствием работы, отвечающей профессиональным навыкам;
      3) утрачена способность к выполнению работы по прежней профессии.
      3. Профессиональное обучение осуществляется для:
      1) лиц, ищущих работу;
      2) безработных;
      3) работающих по трудовому договору.
      4. Среди лиц, ищущих работу, и безработных право в приоритетном порядке пройти профессиональное обучение имеют:
      1) инвалиды;
      2) родители, усыновители, опекуны (попечители), воспитывающие детей-инвалидов;
      3) безработные, состоящие на учете центра занятости населения свыше шести месяцев;
      4) граждане, впервые ищущие работу (ранее не работавшие) и при этом не имеющие квалификации;
      5) лица, освобожденные из мест лишения свободы и (или) принудительного лечения.
      5. Профессиональное обучение проводится с учетом потребностей рынка труда по заявкам работодателей в организациях образования либо учебных центрах организаций работодателей, имеющих право на образовательную деятельность, в соответствии с законодательством Республики Казахстан в области образования за счет средств, предусмотренных в бюджете.
      6. Между центром занятости населения, организацией, проводящей обучение, работодателем и обучаемым заключается социальный контракт.
      Социальный контракт должен содержать права и обязанности сторон, условия оплаты обучения, условия досрочного расторжения, срок и источники финансирования профессионального обучения.
      7. Лица, направленные центром занятости населения на профессиональное обучение, самовольно, без уважительной причины прекратившие обучение, повторно могут направляться на обучение по истечении трех лет со дня повторной регистрации в центре занятости населения.

      Статья 20. Организация социального рабочего места

      1. Для организации социального рабочего места не могут быть использованы вакансии на постоянные рабочие места и они не создаются на производстве с тяжелыми, вредными и опасными условиями труда.
      2. Социальные рабочие места создаются специально для безработных, среди которых преимущественным правом пользуются:
      1) воспитанники детских деревень и выпускники детских домов, школ-интернатов для детей сирот и детей, оставшихся без попечения родителей, в возрасте от шестнадцати до двадцати трех лет;
      2) лица предпенсионного возраста (за два года до пенсии);
      3) инвалиды;
      4) лица, освобожденные из мест лишения свободы и (или) принудительного лечения;
      5) лица, состоящие на учете службы пробации;
      6) одинокие, многодетные родители, воспитывающие несовершеннолетних детей;
      7) лица, осуществляющие уход за детьми в возрасте до семи лет, ребенком-инвалидом, инвалидами первой и второй группы; 
      8) оралманы;
      9) лица, потерпевшие от акта терроризма, и лица, участвовавшие в его пресечении.
      3. По решению местного органа по вопросам занятости населения:
      1) определяются спрос и предложение на организацию социальных рабочих мест;
      2) утверждаются перечень организаций в регионах, представивших заявку на создание социальных рабочих мест, количество организуемых рабочих мест и конкретные условия работ, размер оплаты труда участников и источники их финансирования.
      4. Направление безработных на социальные рабочие места допускается только с их согласия. При направлении на социальные рабочие места учитываются состояние здоровья, возрастные, профессиональные и другие индивидуальные особенности граждан.
      Между центром занятости населения, работодателем, организующим социальные рабочие места, и безработным, направляемым на социальное рабочее место, заключается социальный контракт.
      Социальный контракт должен содержать права и обязанности сторон, размер и условия оплаты труда, срок и источники финансирования социальных рабочих мест.
      5. Безработные, самовольно, без уважительной причины прекратившие трудовую деятельность на социальных рабочих местах, снимаются с учета в качестве безработных и повторно могут участвовать в активных мерах содействия занятости только по истечении трех месяцев со дня повторной регистрации (обращения) в центре занятости населения.
      6. На лиц, направленных на социальные рабочие места, распространяется трудовое законодательство Республики Казахстан.

      Статья 21. Организация молодежной практики 

      1. Молодежная практика предназначена специально для безработных из числа выпускников организаций образования, реализующих образовательные программы технического и профессионального, послесреднего, высшего и послевузовского образования по полученной профессии (специальности), не старше двадцати девяти лет.
      2. Местные органы по вопросам занятости населения:
      1) формируют спрос и предложение на организацию молодежной практики;
      2) определяют перечень организаций в регионах, представивших заявку на организацию молодежной практики, количество привлекаемых выпускников, условия и оплату труда участников и источники их финансирования.
      3. Работодатель на основе договора с центром занятости населения создает рабочие места для прохождения молодежной практики. Для ее организации не могут быть использованы вакансии на постоянные рабочие места.
      Выполняемая работа должна соответствовать полученной выпускником профессии (специальности).
      4. Направление выпускников на молодежную практику допускается только с их согласия. Оплата труда участников молодежной практики осуществляется за счет бюджетных средств.
      5. Между центром занятости населения, работодателем, организующим молодежную практику, и выпускником, направляемым на молодежную практику, заключается социальный контракт.
      Социальный контракт должен содержать права и обязанности сторон, условия труда, размер и условия оплаты труда, срок и источники финансирования.
      6. На безработных, направленных на молодежную практику, распространяется трудовое законодательство Республики Казахстан.  

      Статья 22. Организация общественных работ 

      1. Общественные работы организуются центрами занятости населения в организациях и финансируются за счет бюджетных средств и средств работодателей по их заявкам.
      2. Право на участие в общественных работах имеют:
      1) безработные;
      2) студенты и учащиеся старших классов общеобразовательных школ в период летних каникул;
      3) лица, не обеспеченные работой в связи с простоем.
      Преимущественным правом на участие в общественных работах пользуются:
      1) безработные, не получающие социальных выплат на случай потери работы;
      2) безработные, состоящие на учете в центрах занятости населения свыше шести месяцев.
      Участие лиц в общественных работах осуществляется с их согласия в порядке очередности согласно дате их регистрации в центре занятости населения.
      3. С лицами, желающими участвовать в общественных работах, заключается социальный контракт.
      4. Безработные, самовольно, без уважительной причины прекратившие участие в общественных работах, снимаются с учета в качестве безработных и повторно могут направляться на общественные работы только по истечении трех месяцев со дня повторной регистрации (обращения) в центре занятости населения.
      5. К общественным работам не относятся виды деятельности, связанные с необходимостью срочной ликвидации последствий аварий, стихийных бедствий, катастроф и других чрезвычайных ситуаций.
      6. Настоящим Законом не регулируются правоотношения по привлечению к общественным работам, предусмотренным уголовным законодательством Республики Казахстан.
      7. На лиц, участвующих в общественных работах, распространяется трудовое законодательство Республики Казахстан.

      Статья 23. Содействие предпринимательской инициативе 

      1. Содействие предпринимательской инициативе оказывается безработным и самостоятельно занятым путем предоставления государственной поддержки посредством обучения основам предпринимательства, оказанию сервисных услуг по сопровождению проекта, микрокредитования на возвратной основе.
      2. Приоритетное право для получения мер государственной поддержки из числа безработных и самостоятельно занятых имеют:
      1) лица, проживающие в сельской местности, моно- и малых городах;
      2) инвалиды, если по медицинскому заключению состояние их здоровья не препятствует выполнению трудовых обязанностей либо не угрожает их здоровью и (или) безопасности труда других лиц;
      3) лица, старше пятидесяти лет до достижения пенсионного возраста;
      4) молодежь до двадцати девяти лет.
      3. Между центром занятости населения и лицом, получившим микрокредит, заключается социальный контракт.

      Статья 24. Содействие добровольному переселению 
                  для повышения мобильности рабочей силы 

      1. Центры занятости населения содействуют в добровольном переселении лиц на новое место жительства для трудоустройства:
      1) из населенных пунктов с низким потенциалом социально-экономического развития в населенные пункты с высоким потенциалом социально-экономического развития и центры экономического роста с учетом потребностей работодателей;
      2) в регионы, определяемые Правительством Республики Казахстан, в рамках региональной квоты приема переселенцев и оралманов в соответствии с Законом Республики Казахстан «О миграции населения».
      2. Центры занятости населения содействуют в добровольном переселении на новое место жительства для трудоустройства следующим категориям лиц и членам их семей:
      1) лицам, ищущим работу;
      2) безработным;
      3) самостоятельно занятым.
      3. Преимущественным правом для добровольного переселения на новое место жительства для трудоустройства среди лиц, ищущих работу, и безработных пользуются:
      1) воспитанники детских деревень и выпускники детских домов, школ-интернатов для детей сирот и детей, оставшихся без попечения родителей, в возрасте от шестнадцати до двадцати трех лет;
      2) оралманы, переселяющиеся в регионы, определяемые Правительством Республики Казахстан;
      3) выпускники организаций среднего, технического и профессионального, послесреднего, высшего и послевузовского образования;
      4) лица, высвобожденные в связи с ликвидацией работодателя-юридического лица либо прекращением деятельности работодателя-физического лица, сокращением численности или штата работников.
      4. Государственная поддержка лиц, добровольно переселяющихся в рамках активных мер содействия занятости, включает:
      1) предоставление лицам и членам их семей субсидий на переезд, компенсирующих связанные с этим расходы, за исключением случаев, когда переезд работника осуществляется за счет средств работодателя;
      2) предоставление жилищ, служебных жилищ или комнат в общежитиях, за исключением случаев, когда работодатель предоставляет работнику жилое помещение;
      3) обучение на курсах профессиональной подготовки, переподготовки и повышения квалификации при наличии потребности работодателя;
      4) содействие в трудоустройстве на новом месте жительства.
      5. Центр занятости населения заключает социальный контракт с лицом, добровольно переселяющимся на новое место жительства, и работодателем, предоставляющим рабочее место.

      Статья 25. Организация специальных рабочих мест 
                  для трудоустройства инвалидов 

      1. Специальное рабочее место создается для трудоустройства инвалидов и сохранения их занятости на срок не менее двенадцати календарных месяцев с момента его создания.
      2. Создание специального рабочего места для трудоустройства инвалидов осуществляется работодателем на основе договора с центром занятости населения.
      3. Порядок и условия субсидирования затрат работодателей, создающих специальные рабочие места для трудоустройства инвалидов, утверждаются уполномоченным органом по вопросам занятости населения.

      Статья 26. Организация социальных выплат
                  на случай потери работы 

      1. Лица, признанные в установленном порядке безработными, являющимися участниками системы обязательного социального страхования, имеют право на получение социальных выплат на случай потери работы из Государственного фонда социального страхования в соответствии с Законом Республики Казахстан «Об обязательном социальном страховании».
      2. Право безработных, являющихся участниками системы обязательного социального страхования, на получение социальной выплаты на случай потери работы сохраняются при направлении их центром занятости населения на профессиональное обучение, социальные рабочие места, общественные работы.
      3. Центр занятости населения в течение двух рабочих дней со дня обнаружения информации о нарушении безработным требований пункта 1 статьи 16 настоящего Закона предоставляет ее через Государственную корпорацию в Государственный фонд социального страхования.
      Государственный фонд социального страхования на основании полученной информации, предусмотренной частью первой настоящего пункта, приостанавливает социальные выплаты на случай потери работы в порядке и на условиях, предусмотренных законодательством об обязательном социальном страховании.
      4. Центр занятости населения своевременно вносит соответствующие изменения в индивидуальную карту трудоустройства.

      Статья 27. Квоты рабочих мест для трудоустройства 
                  отдельных категорий граждан 

      1. Местные исполнительные органы устанавливают квоты для трудоустройства:
      1) инвалидов в размере от двух до четырех процентов от численности рабочих мест без учета рабочих мест на тяжелых работах, работах с вредными, опасными условиями труда в порядке, определяемом уполномоченным органом по вопросам занятости населения;
      2) лиц, состоящих на учете службы пробации;
      3) лиц, освобожденных из мест лишения свободы;
      4) несовершеннолетних выпускников интернатных организаций.
      2. Общественным объединениям инвалидов, а также организациям, где численность инвалидов составляет более двадцати процентов от среднегодовой численности работников, квота не устанавливается.
      3. Порядок установления квот для трудоустройства несовершеннолетних выпускников интернатных организаций, лиц, освобожденных из мест лишения свободы, лиц, состоящих на учете службы пробации, определяется уполномоченным органом по вопросам занятости населения. 

Глава 5. Организация социального партнерства
в сфере занятости населения 

      Статья 28. Участие работодателей в обеспечении
                  занятости населения 

      1. Работодатели участвуют в реализации государственной политики занятости путем:
      1) оказания содействия в трудоустройстве с соблюдением условий трудовых договоров и коллективных договоров в соответствии с трудовым законодательством Республики Казахстан;
      2) развития системы профессионального обучения персонала;
      3) подготовки кадров через организации образования, реализующие учебные программы технического и профессионального, послесреднего, высшего и послевузовского образования;
      4) сохранения и рационального использования кадрового потенциала квалифицированных работников в ходе структурных изменений;
      5) создания рабочих мест для организации общественных работ и социальных рабочих мест;
      6) принятия на имеющиеся вакансии лиц, обратившихся по вопросу трудоустройства, в том числе по направлению центра занятости населения в соответствии с квалификационными требованиями, установленными в организациях;
      7) создания специальных рабочих мест для трудоустройства инвалидов;
      8) представления текущих вакансий и данных о прогнозируемом создании рабочих мест в разрезе востребованных специальностей в единую информационную базу рынка труда;
      9) создания рабочих мест.
      2. Работодатель обязан:
      1) направлять центру занятости населения в течение трех рабочих дней со дня появления сведений о наличии свободных рабочих мест (вакантных должностей) с указанием условий труда и его оплаты;
      2) предоставлять центру занятости населения в полном объеме информацию о предстоящем высвобождении работников в связи с ликвидацией работодателя-юридического лица либо прекращением деятельности работодателя-физического лица, сокращением численности или штата, в том числе при снижении объема производств и выполняемых работ и услуг, повлекших ухудшение экономического состояния работодателя, о количестве и категориях работников, которых оно может коснуться, с указанием должностей и профессий, специальностей, квалификации и размера оплаты труда высвобождаемых работников и сроках, в течение которых они будут высвобождаться, не менее чем за один месяц до начала высвобождения;
      3) возмещать расходы центра занятости населения, направленные на профессиональное обучение, выплату стипендии и материальной помощи участников активных мер содействия занятости, в случае отказа в приеме на работу ранее им добровольно заявленных выпускников учреждений технического и профессионального, послесреднего, высшего образования, за исключением случаев отказа по основаниям, предусмотренным подпунктами 1) и 2) пункта 1 статьи 54 Трудового кодекса Республики Казахстан;
      4) своевременно (в течение пяти рабочих дней со дня направления к нему центром занятости населения лиц, ищущих работу) извещать центр занятости населения о приеме на работу или отказе в приеме на работу с указанием причины путем соответствующей отметки в направлении;
      5) выполнять установленную квоту рабочих мест для инвалидов, лиц, состоящих на учете службы пробации, а также лиц, освобожденных из мест лишения свободы, и несовершеннолетних выпускников интернатных организаций;
      6) не допускать в информациях о вакансиях для приема на работу требования дискриминационного характера в сфере труда;
      7) обеспечить выезд привлекаемого иностранного работника за пределы Республики Казахстан в связи с прекращением действия разрешения на привлечение иностранной рабочей силы;
      8) производить социальные отчисления в соответствии с законодательством Республики Казахстан об обязательном социальном страховании.
      3. Работодатель имеет право:
      1) принимать на работу лиц, непосредственно обратившихся к нему, на равных условиях с лицами, имеющими направление центров занятости населения;
      2) получать от центров занятости населения бесплатную информацию о состоянии рынка труда;
      3) получать от центра занятости населения услуги по отбору и направлению на трудоустройство лиц, ищущих работу;
      4) принимать участие в организации общественных работ и социальных рабочих мест, организовывать и проводить другие виды работ временного характера;
      5) получать от центра занятости населения субсидию на создание специальных рабочих мест для трудоустройства инвалидов;
      6) участвовать в организации прогнозирования и определении потребности в кадрах по отраслям экономики.

      Статья 29. Участие профессиональных союзов 
                  в сфере занятости населения 

      1. Участие профессиональных союзов и их объединений в обеспечении занятости населения, защите от безработицы и ее последствий определяется настоящим Законом, Законом Республики Казахстан «О профессиональных союзах», иными нормативными правовыми актами, коллективными договорами и соглашениями.
      2. Профессиональные союзы имеют право принимать участие в:
      1) осуществлении мероприятий по обеспечению занятости населения;
      2) разработке нормативных правовых актов по вопросам занятости населения. 

Глава 6. Трудовое посредничество 

      Статья 30. Содействие в трудоустройстве 

      1. Лицам, ищущим работу, безработным и самостоятельно занятым содействие в трудоустройстве оказывается центрами занятости населения, частными агентствами занятости в соответствии со статьями 11, 31 настоящего Закона.

      Статья 31. Частное агентство занятости 

      1. Частное агентство занятости имеет право:
      1) консультировать обратившихся лиц по вопросам трудового законодательства Республики Казахстан и законодательства Республики Казахстан о занятости населения;
      2) предоставлять информацию о возможности трудоустройства и оказывать обратившимся лицам содействие в трудоустройстве;
      3) формировать сведения о работодателях, имеющих вакансии, и лицах, желающих трудоустроиться;
      4) осуществлять подбор работников с учетом их соответствия квалификационным требованиям работодателя;
      5) осуществлять набор работников для трудоустройства из одной страны в другую при наличии международных договоров;
      6) организовывать профессиональную подготовку и переподготовку обратившихся лиц с последующим трудоустройством;
      7) оформлять разрешительные документы на вывоз в случае трудоустройства лиц за границей;
      8) участвовать в конкурсах по проведению профессиональной ориентации лиц, направленных центрами занятости населения на активные меры содействия занятости.
      2. Частное агентство занятости обязано:
      1) не допускать любых форм дискриминации;
      2) обеспечивать конфиденциальность информации, получаемой от обратившихся лиц;
      3) не допускать эксплуатации детского труда, вербовки людей для сексуальной и (или) иной эксплуатации;
      4) заключать договоры с обратившимися лицами о предоставлении услуг по трудовому посредничеству;
      5) ежеквартально предоставлять центру занятости населения информацию о количестве лиц, обратившихся за трудовым посредничеством и трудоустроенных в разрезе профессии (специальностей);
      6) участвовать в формировании единой информационной базы рынка труда.
      3. Частные агентства занятости взаимодействуют с государственными органами, центрами занятости населения, работодателями по вопросам трудоустройства, создания рабочих мест, профессионального обучения.
      Частные агентства занятости имеют право получать от центров занятости населения бесплатную информацию о состоянии рынка труда.
      4. Деятельность, связанная с вывозом рабочей силы из Республики Казахстан за границу, осуществляется частными агентствами занятости.
      Вывоз рабочей силы из Республики Казахстан за границу осуществляется только при условии гарантии частным агентством занятости возврата работника по истечении срока договора в свою страну путем внесения на имя работника гарантийного взноса в банки страны трудоустройства.
      При вывозе рабочей силы из Республики Казахстан за границу порядок и условия внесения иностранным работодателем в банки гарантийного взноса регулируются законодательством страны трудоустройства. 

Глава 7. Применение труда иностранцев
в Республике Казахстан 

      Статья 32. Квота на привлечение 
                  иностранной рабочей силы 

      1. В целях защиты внутреннего рынка труда Правительством Республики Казахстан устанавливается квота на привлечение иностранной рабочей силы для осуществления трудовой деятельности на территории Республики Казахстан.
      Нормы настоящего Закона о квотировании иностранной рабочей силы и выдаче разрешений работодателям на привлечение иностранной рабочей силы не распространяются на иностранцев и лиц без гражданства:
      1) работающих в автономных организациях образования, их организациях, а также в «Назарбаев Фонд» на должностях руководителей и специалистов с высшим образованием;
      2) работающих в государственных органах с подтвержденными документами в порядке, установленном Правительством Республики Казахстан;
      3) работающих в организациях Республики Казахстан, заключивших в соответствии с законодательством Республики Казахстан об инвестициях инвестиционные контракты на реализацию инвестиционного приоритетного проекта, а также работающих в организациях, привлекаемых указанными юридическими лицами (либо их подрядчиками) в качестве генерального подрядчика, подрядчика, субподрядчика или исполнителя услуг, в сфере архитектурной, градостроительной и строительной деятельности (включая изыскательскую и проектную деятельность, инжиниринговые услуги), на срок до истечения одного года после ввода объекта инвестиционной деятельности в эксплуатацию в качестве руководителей и специалистов с высшим образованием, а также в качестве квалифицированных рабочих согласно перечню профессий и численности, определяемых в инвестиционных контрактах на реализацию инвестиционного приоритетного проекта;
      4) работающих в автономном кластерном фонде специальной экономической зоны «Парк инновационных технологий» на должностях руководителей и специалистов с высшим образованием;
      5) работающих в организациях, осуществляющих деятельность по организации и проведению международной специализированной выставки на территории Республики Казахстан;
      6) являющихся участниками или работниками участников международной специализированной выставки на территории Республики Казахстан;
      7) работающих в юридических лицах, являющихся участниками специальных экономических зон, с проектами стоимостью свыше одного миллиона месячных расчетных показателей, а также в организациях, привлекаемых указанными участниками специальных экономических зон (либо их подрядчиками) в качестве генерального подрядчика, подрядчика, субподрядчика или исполнителя услуг в период выполнения строительно-монтажных работ на территории специальных экономических зон и до истечения одного года после ввода объекта (объектов) в эксплуатацию согласно перечня категорий и численности, определяемых межведомственной комиссией из представителей уполномоченного органа по вопросам занятости, местных исполнительных органов и заинтересованных центральных государственных органов в порядке, утвержденном совместным решением уполномоченного органа по вопросам занятости и центрального исполнительного органа, осуществляющего государственное регулирование в сфере создания, функционирования и упразднения специальных экономических зон;
      8) прибывших для самостоятельного трудоустройства по профессиям, востребованным в приоритетных отраслях экономики (видах экономической деятельности);
      9) постоянно проживающих в Республике Казахстан.
      2. Нормы настоящего Закона о ежегодном квотировании иностранной рабочей силы не распространяются на иностранцев и лиц без гражданства, осуществляющих трудовую деятельность на территории Республики Казахстан в рамках внутрикорпоративного перевода, в регионах, определяемых Правительством Республики Казахстан.
      3. Квота на привлечение иностранной рабочей силы устанавливается в процентном отношении к рабочей силе, которая включает в себя:
      1) квоту на привлечение иностранных работников по видам экономической деятельности;
      2) квоту на привлечение иностранных работников по странам исхода при наличии ратифицированных Республикой Казахстан международных договоров о сотрудничестве в области трудовой миграции и социальной защиты трудящихся-мигрантов;
      3) квоту на привлечение трудовых иммигрантов.
      4. Квота на привлечение иностранной рабочей силы формируется и вносится на рассмотрение Правительства Республики Казахстан уполномоченным органом по вопросам занятости с учетом прогноза состояния спроса и предложения на рынке труда на предстоящий (предстоящие) год (годы) и предложений уполномоченных государственных органов, осуществляющих руководство соответствующей отраслью государственного управления, местных исполнительных органов, а также работодателей.

      Статья 33. Привлечение работодателями 
                  иностранной рабочей силы 

      1. Иностранные работники, привлекаемые работодателями, осуществляют трудовую деятельность в Республике Казахстан на основании разрешений на привлечение иностранной рабочей силы, выданных местным исполнительным органом соответствующей административно-территориальной единицы.
      2. Местные исполнительные органы на территории соответствующей административно-территориальной единицы выдают и (или) продлевают разрешения либо отказывают в выдаче, продлении разрешений работодателям на привлечение иностранной рабочей силы, за исключением лиц, определяемых Правительством Республики Казахстан, для осуществления трудовой деятельности в пределах квоты, распределенной уполномоченным органом по вопросам занятости населения, а также приостанавливают и отзывают указанные разрешения.
      3. Выданное местным исполнительным органом разрешение не подлежит передаче другим работодателям, действует только на территории соответствующей административно-территориальной единицы, за исключением направления работодателем иностранных работников, на которых получены разрешения, в командировку на предприятия, организации, находящиеся на территории других административно-территориальных единиц, на срок, которой не превышает суммарно девяносто календарных дней в течение одного календарного года.
      4. Разрешение работодателям на привлечение иностранной рабочей силы выдается и (или) продлевается при представлении документов и уплате сбора, установленного налоговым законодательством Республики Казахстан, в порядке и на сроки, определяемые уполномоченным органом по вопросам занятости населения.
      Положение настоящего пункта в части уплаты сбора за выдачу и (или) продление разрешения работодателям на привлечение иностранной рабочей силы не распространяется на иностранцев и лиц без гражданства, работающих в рамках внутрикорпоративного перевода.
      5. Прием необходимых документов, а также выдача и (или) продление разрешений работодателям на привлечение иностранной рабочей силы осуществляются местным исполнительным органом в порядке, определенном уполномоченным органом по вопросам миграции населения, в том числе в электронной форме посредством информационной системы разрешений и уведомлений.
      6. Количество привлекаемой работодателем иностранной рабочей силы по разрешениям должно соответствовать процентному соотношению к численности казахстанских кадров, определяемому уполномоченным органом по вопросам занятости населения.
      7. Уровень образования (профессиональная подготовка) и опыт (стаж) практической работы иностранной рабочей силы, привлекаемой работодателями для осуществления трудовой деятельности на территории Республики Казахстан, должны отвечать квалификационным требованиям, предъявляемым к профессиям рабочих и должностям руководителей, специалистов и служащих, в соответствии с профессиональными стандартами, Единым тарифно-квалификационным справочником работ и профессий рабочих и Квалификационным справочником должностей руководителей, специалистов и других служащих, типовыми квалификационными характеристиками должностей руководителей, специалистов и других служащих организаций.

      Статья 34. Осуществление иностранцами трудовой
                  деятельности в рамках самостоятельного
                  трудоустройства 

      1. Иностранные работники могут осуществлять трудовую деятельность в Республике Казахстан на основании справок о соответствии квалификации для самостоятельного трудоустройства по востребованным в приоритетных отраслях экономики (видах экономической деятельности) профессиям, выданной уполномоченным органом по вопросам занятости населения на срок не более трех месяцев, с правом продления на срок действия трудового договора, но не более трех лет.
      2. Перечень востребованных профессий в приоритетных отраслях экономики (видах экономической деятельности) определяется уполномоченным органом по вопросам занятости населения с учетом прогноза состояния спроса и предложения на рынке труда на предстоящий(е) год(ы) и предложений уполномоченных государственных органов, осуществляющих руководство соответствующей сферой государственного управления, местных исполнительных органов, а также работодателей.
      3. Для получения справки о соответствии квалификации для самостоятельного трудоустройства иностранный работник подает в загранучреждения Республики Казахстан заявление о самостоятельном трудоустройстве в Республике Казахстан, которое препровождается в уполномоченный орган по вопросам занятости населения.
      В случае нахождения иностранного работника в Республике Казахстан для получения справки о соответствии квалификации для самостоятельного трудоустройства, иностранный работник обращается в уполномоченный орган по вопросам занятости населения с заявлением о самостоятельном трудоустройстве в Республике Казахстан.
      4. Порядок выдачи справок и требования к квалификации и уровню образования иностранных работников, а также перечень приоритетных отраслей (видов экономической деятельности) и востребованных в них профессий для самостоятельного трудоустройства утверждаются уполномоченным органом по вопросам занятости населения по согласованию с уполномоченными государственными органами, осуществляющими руководство соответствующей сферой государственного управления.

      Статья 35. Осуществление иностранцами трудовой
                  деятельности в рамках внутрикорпоративного
                  перевода 

      1. Иностранные работники, привлекаемые работодателями в рамках внутрикорпоративного перевода, осуществляют временную трудовую деятельность в Республике Казахстан на основании разрешений на привлечение иностранной рабочей силы, выданных местным исполнительным органом соответствующей административно-территориальной единицы на срок, определенный трудовым договором, но не более трех лет, с правом продления на один год.
      2. Условия и порядок выдачи разрешений работодателям на привлечение иностранной рабочей силы, переводимой в рамках внутрикорпоративного перевода, определяются уполномоченным органом по вопросам занятости населения.
      3. Работодатели, привлекающие иностранцев или лиц без гражданства в рамках внутрикорпоративного перевода, в течение десяти календарных дней после их въезда на территорию Республики Казахстан в письменном виде направляют в местный орган по вопросам занятости населения информацию по ним, включающую:
      1) количество, наименования организации и страны, из которых они переводятся;
      2) фамилии, имена, отчества (если они указаны в документах, удостоверяющих личность);
      3) уровень образования, квалификацию, профессию и опыт работы каждого;
      4) срок осуществления трудовой деятельности.
      4. Внутрикорпоративный перевод менеджеров и специалистов осуществляется с учетом соблюдения процентного отношения численности иностранных работников к количеству казахстанских кадров, определяемому уполномоченным органом по вопросам занятости населения.
      5. Местные исполнительные органы ведут учет иностранцев и лиц без гражданства, работающих в рамках внутрикорпоративного перевода. 

Глава 8. Государственный контроль и отчетность
в сфере занятости населения 

      Статья 36. Государственный контроль 
                  в сфере занятости населения 

      1. Государственный контроль в сфере занятости населения осуществляется в форме проверки и иных формах.
      2. Проверка осуществляется в соответствии с Предпринимательским кодексом Республики Казахстан. Иные формы государственного контроля осуществляются в соответствии с настоящим Законом.

      Статья 37. Органы, осуществляющие государственный
                  контроль в сфере занятости населения 

      Государственный контроль в сфере занятости населения осуществляется уполномоченным органом по вопросам занятости населения и местными исполнительными органами.

      Статья 38. Ведомственное статистическое наблюдение в сфере
                  занятости населения 

      1. Для объективной оценки положения в сфере занятости населения, а также ситуации на рынке труда, ее прогнозирования и регулирования в соответствии с законодательством Республики Казахстан в сфере занятости населения проводятся ведомственные статистические наблюдения.
      2. Физические и юридические лица, занимающиеся трудовым посредничеством, а также работодатели, привлекающие иностранных работников, в том числе в соответствии со статьей 32 настоящего Закона, обязаны представлять первичные статистические данные в уполномоченный орган в порядке и сроки, установленные законодательством Республики Казахстан в сфере занятости населения.
      3. Местный орган по вопросам занятости населения обменивается на безвозмездной основе с уполномоченным органом в области государственной статистики, налоговыми органами, органами внутренних дел и другими заинтересованными государственными органами на республиканском и региональном уровнях отчетной документацией и сведениями, необходимыми каждой из сторон для выполнения своих функций в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан.
      4. Местный орган по вопросам занятости населения представляет первичные статистические данные в уполномоченный орган по вопросам занятости населения в порядке и сроки, установленные законодательством Республики Казахстан в сфере занятости населения.  

Глава 9. Заключительные положения 

      Статья 39. Ответственность за нарушение законодательства
                  Республики Казахстан о занятости населения 

      Физические и юридические лица, нарушившие законодательство Республики Казахстан о занятости населения, несут ответственность в соответствии с законами Республики Казахстан.

      Статья 40. Порядок введения в действие настоящего Закона 

      1. Настоящий Закон вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования, за исключением:
      1) подпунктов 33) и 34) статьи 1, подпунктов 22), 23), 25) и 26) статьи 7, подпункта 5) статьи 9, пункта 4 статьи 31, статьи 32, статьи 33, статьи 34 и статьи 35, которые вводятся в действие с 1 января 2017 года;
      2) подпункта 6) статьи 9, подпункта 4) статьи 10, подпункта 6) пункта 2 и подпункта 2) пункта 3 статьи 17, статьи 25, подпункта 7) пункта 1 и подпункта 5) пункта 3 статьи 28, которые вводятся в действие с 1 января 2018 года.
      2. Признать утратившим силу Закон Республики Казахстан от 23 января 2001 года «О занятости населения» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2001 г., № 3, ст. 18; 2004 г., № 2, ст. 10; 2005 г., № 7-8, ст. 19; № 17-18, ст. 76; 2006 г., № 3, ст. 22; № 10, ст. 52; 2007 г., № 2, ст. 14, 18; № 3, ст. 20; № 8, ст. 52; № 9, ст. 67; № 15, ст. 106; № 20, ст. 152; 2009 г., № 1, ст. 4; № 9-10, ст. 50; № 18, ст. 84; 2010 г., № 5, ст. 23; № 8, ст. 41; № 24, ст. 149; 2011 г., № 1, ст.2; № 2, ст.21; № 10, ст.86; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; № 16, ст. 128; 2012 г., № 2, ст. 11, 14; № 5, ст. 35; № 8, ст. 64; № 13, ст. 91; № 15, ст. 97; № 20, ст. 121; 2013 г., № 1, ст. 3; № 9, ст. 51; № 10-11, ст. 56; № 14, ст. 72, 75; № 21-22, ст. 114; 2014 г., № 1, ст. 4; № 11, ст. 63, 64; № 19-I, 19-II, ст. 96; № 21, ст. 118, 122; № 23, ст. 143; Закон Республики Казахстан от 27 октября 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан в связи с вступлением во Всемирную торговую организацию», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 29 октября 2015 г.; Закон Республики Казахстан от 28 октября 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам социальной защиты населения», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 30 октября 2015 г.; Закон Республики Казахстан от 29 октября 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам предпринимательства», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 3 ноября 2015 г.; Закон Республики Казахстан от 23 ноября 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам регулирования труда», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 25 ноября 2015 г.; Закон Республики Казахстан от 23 ноября 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам государственной службы», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 25 ноября 2015 г.; Закон Республики Казахстан от 24 ноября 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам миграции и занятости населения», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 26 ноября 2015 г.), за исключением подпункта 5-1) статьи 7, пункта 4 статьи 10, статьи 11, которые действуют до 1 января 2017 года.

      Президент
      Республики Казахстан