Тасымалдаушының жолаушылар алдындағы азаматтық-құқықтық жауапкершілігін міндетті сақтандыру туралы

Қазақстан Республикасының 2003 жылғы 1 шілдедегі N 444 Заңы.

     

      МАЗМҰНЫ

      Осы Заң тасымалдаушының жолаушылар алдындағы азаматтық-құқықтық жауапкершілігін міндетті сақтандыру саласындағы туындайтын қатынастарды реттейді және оны жүргізудің құқықтық, қаржылық және ұйымдық негіздерін белгілейді.

1-тарау. Жалпы ережелер

1-бап. Осы Заңда пайдаланылатын негізгі ұғымдар

      Осы Заңда мынадай негізгі ұғымдар пайдаланылады:

      1) жәбірленуші – тасымалдауды жүзеге асыру кезінде өміріне, денсаулығына және (немесе) мүлкіне зиян келтірілген жолаушы;

      2) жолаушы – тасымалдаушымен ауызша немесе жазбаша нысанда тасымалдау шартын жасасқан жеке тұлға;

      3) жолаушының мүлкі – тасымалдау кезінде зиян келтірілгені үшін тасымалдаушы жауап беретін жолаушының багажы және жолаушының өзімен алып жүретін қол жүгі;

      4) пайда алушы – осы Заңға сәйкес сақтандыру төлемін алушы болып табылатын тұлға;

      5) сақтандыру жағдайы – басталуына орай сақтандыру шарты сақтандыру төлемін жүзеге асыруды көздейтін оқиға;

      6) сақтандыру омбудсманы – "Сақтандыру қызметі туралы" Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес сақтандыру нарығына қатысушылар арасындағы келіспеушіліктерді реттеуді жүзеге асыратын, өз қызметінде тәуелсіз жеке тұлға;

      7) сақтандыру сомасы – сақтандыру объектісі сақтандырылған және сақтандыру жағдайы басталған кезде сақтандырушы жауапкершілігінің шекті көлемін білдіретін ақша сомасы;

      8) сақтандыру сыйлықақысы – сақтанушы сақтандырушыға соңғысы сақтандыру шартында айқындалған мөлшерде сақтанушыға (пайда алушыға) сақтандыру төлемін жүргізу міндеттемесін қабылдағаны үшін төлеуге міндетті ақша сомасы;

      9) сақтандыру төлемі – сақтандырушы сақтандыру жағдайы басталған кезде сақтанушыға (пайда алушыға) сақтандыру сомасы шегінде төлейтін ақша сомасы;

      10) сақтандырушы – Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен Қазақстан Республикасының аумағында сақтандыру қызметін жүзеге асыру құқығына лицензия алған, сақтандыру жағдайы басталған кезде сақтанушыға немесе пайдасына шарт жасалған өзге тұлғаға (пайда алушыға) шартта айқындалған сома (сақтандыру сомасы) шегінде сақтандыру төлемін жүргізуге міндетті заңды тұлға;

      11) сақтандырылушы – өзіне қатысты сақтандыру жүзеге асырылатын тұлға;

      12) сақтанушы – сақтандырушымен сақтандыру шартын жасасқан тұлға. Егер сақтандыру шартында өзгеше көзделмесе, сақтанушы бір мезгілде сақтандырылушы болып табылады;

      13) тасымалдаушы – меншік құқығымен немесе өзге де заңды негіздерде, қалалық рельстік көлікті қоса алғанда, теміржол, теңіз, ішкі су, әуе, автомобиль көлігі құралын иеленетін және Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес жолаушыларды және олардың мүлкін ақы төлеу немесе жалдау бойынша тасымалдауды жүзеге асыратын жеке немесе заңды тұлға;

      14) тасымалдаушының жолаушылар алдындағы азаматтық-құқықтық жауапкершілігі – тасымалдаушының жолаушыларды тасымалдау кезінде олардың өміріне, денсаулығына және (немесе) мүлкіне келтірілген зиянды өтеуінің Қазақстан Республикасының азаматтық заңнамасында белгіленген өтеу міндеті;

      15) франшиза – сақтандырушыны белгілі бір мөлшерден аспайтын залалды өтеуден босату.

      Ескерту. 1-бап жаңа редакцияда – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңымен.

2-бап. Қазақстан Республикасының тасымалдаушының жолаушылар алдындағы азаматтық-құқықтық жауапкершілігін міндетті сақтандыру туралы заңдары

      1. Қазақстан Республикасының тасымалдаушының жолаушылар алдындағы азаматтық-құқықтық жауапкершілігін міндетті сақтандыру туралы заңдары Қазақстан Республикасының Конституциясына негізделеді және Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексінен, осы Заңнан және Қазақстан Республикасының өзге де нормативтік құқықтық актілерінен тұрады.

      2. Егер Қазақстан Республикасы бекіткен халықаралық шартта осы Заңда көзделгеннен өзгеше ережелер белгіленсе, халықаралық шарттың ережелері қолданылады.

      3. Осы Заңның сақтандырушыға, оның ішінде сақтандыру ұйымына қатысты қолданылатын ережелері Қазақстан Республикасының аумағында ашылған Қазақстан Республикасы бейрезидент-сақтандыру ұйымдарының филиалдарына қолданылады.

      Ескерту. 2-бапқа өзгеріс енгізілді – ҚР 02.01.2021 № 399-VI (16.12.2020 бастап қолданысқа енгізіледі) Заңымен.

3-бап. Тасымалдаушының жолаушылар алдындағы азаматтық құқықтық жауапкершілігін міндетті сақтандырудың объектісі

      Тасымалдаушының Қазақстан Республикасының азаматтық заңдарында белгіленген жолаушыларды тасымалдау кезінде олардың өміріне, денсаулығына және (немесе) мүлкіне келтірілген зиянды өтеу міндетіне байланысты мүліктік мүддесі тасымалдаушының жолаушылар алдындағы азаматтық-құқықтық жауапкершілігін міндетті сақтандыру (бұдан әрі - тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру) объектісі болып табылады.

4-бап. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандырудың мақсаты мен негізгі принциптері

      1. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандырудың мақсаты жолаушыларды тасымалдау кезінде олардың мүліктік мүдделерін қорғауды сақтандыру төлемдерін жүзеге асыру арқылы қамтамасыз ету болып табылады.

      2. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандырудың негізгі қағидаттары:

      жәбірленушілердің мүліктік мүдделерін осы Заңда белгіленген көлемде және тәртіппен қорғауды қамтамасыз ету;

      тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты бойынша жауапкершілігі сақтандырылған тасымалдаушының жолаушыларды және олардың мүлкін тасымалдауды жүзеге асыруы;

      тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты бойынша тараптардың өз міндеттемелерін орындауын қамтамасыз ету болып табылады.

      Ескерту. 4-бапқа өзгеріс енгізілді – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңымен.

5-бап. Азаматтық-құқықтық жауапкершілігі тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыруға жататын тұлғалар

      1. Жолаушыларды және олардың мүлкін темір жол, теңіз, ішкі су, әуе, автомобиль көлігімен және қалалық рельстік көлікпен тасымалдауды жүзеге асыратын тасымалдаушылардың - Қазақстан Республикасы резиденттерінің азаматтық-құқықтық жауапкершілігі міндетті сақтандырылуға жатады.

      2. Тасымалдаушының азаматтық-құқықтық жауапкершілігі жолаушыларды және олардың мүлкін тасымалдау үшін пайдаланылатын көлік құралының әр бірлігі бойынша сақтандырылуға жатады.

      Тасымалдаушының жолаушылар алдындағы азаматтық-құқықтық жауапкершілігінің ерікті сақтандыру шартын жасасуы тасымалдаушыны тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын жасасу жөніндегі міндеттен босатпайды.

      Ескерту. 5-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 04.07.2013 № 132-V Заңымен (алғашқы ресми жарияланғанынан кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

2-тарау. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру жүйесінің жұмысын қамтамасыз ету

6-бап. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру саласындағы мемлекеттік бақылау және қадағалау

      1. Сақтандыру ұйымдарының қызметін мемлекеттік бақылауды және қадағалауды Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес қаржы нарығы мен қаржы ұйымдарын реттеу, бақылау және қадағалау жөніндегі уәкілетті орган (бұдан әрі - уәкілетті орган) жүзеге асырады.

      2. Тасымалдаушының осы Заңды тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын жасасу бөлігінде орындалуына мемлекеттік бақылау жасау:

      1) автомобиль көлігін және қалалық рельстік көлікті пайдалануға қатысты жол жүрісі қауіпсіздігін қамтамасыз ету жөніндегі уәкілетті органның бөлімшелеріне;

      2) әуе көлігін пайдалануға қатысты көлік және коммуникациялар саласындағы уәкілетті мемлекеттік органға;

      3) Еуразиялық экономикалық одақтың кедендік шекарасымен тұспа-тұс келетін Қазақстан Республикасының Мемлекеттік шекарасы арқылы автомобиль өткізу пункттерінде Қазақстан Республикасының мемлекеттік кіріс органдарына жүктеледі.

      Ескерту. 6-бапқа өзгерістер енгізілді - ҚР 2006.01.31 № 125 (қолданысқа енгізілу тәртібін 2-баптан қараңыз), 2009.07.11 № 185-IV (қолданысқа енгізілу тәртібін 2-баптан қараңыз), 2010.01.06 № 238-IV (қолданысқа енгізілу тәртібін 2-б. қараңыз), 2010.06.30 № 297-IV (2011.07.01 бастап қолданысқа енгізіледі), 2012.07.05 № 30-V (алғашқы ресми жарияланғанынан кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 04.07.2013 № 132-V (алғашқы ресми жарияланғанынан кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 17.04.2014 № 195-V (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін алты ай өткен соң қолданысқа енгізіледі); 07.11.2014 № 248-V (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейiн күнтiзбелiк он күн өткен соң қолданысқа енгiзiледi); 26.12.2017 № 124-VI (01.01.2018 бастап қолданысқа енгізіледі); 24.05.2018 № 156-VI (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 03.07.2019 № 262-VI (01.01.2020 бастап қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

7-бап. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын жасаспай жолаушыларды тасымалдауға жол бермеу

      1. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын жасаспаған тасымалдаушының жолаушыларды тасымалдауына жол берілмейді.

      2. Халықаралық тасымалды жүзеге асыратын тасымалдаушы Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық шарттарға сәйкес тасымалдаушының жауапкершілігін сақтандыру шартын жасасуға міндетті.

      3. Жол жүрісі қауіпсіздігін қамтамасыз ету жөніндегі уәкілетті органның бөлімшелері және көліктік бақылау органдары құжаттарды тексеру кезінде тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын жасасу жөніндегі міндетті тасымалдаушының орындауын тексеруге мiндеттi.

      4. Көлік және коммуникациялар саласындағы уәкілетті мемлекеттік орган осы баптың 1-тармағын бұзғаны үшін тасымалдаушы лицензиясының қолданысын алты айға дейінгі мерзімге тоқтата тұрады.

      Ескерту. 7-бап жаңа редакцияда – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (01.01.2019 бастап қолданысқа енгізіледі) Заңымен.

8-бап. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыруды жүзеге асырудың ерекшеліктері

      1. Сақтандыру ұйымы тасымалдаушының жолаушылар алдындағы азаматтық-құқықтық жауапкершiлiгiн мiндеттi сақтандыруды жүзеге асыру құқығына лицензия алғанға дейiн "Сақтандыру төлемдерiне кепiлдiк беру қоры туралы" Қазақстан Республикасының Заңында айқындалған тәртiппен Сақтандыру төлемдеріне кепілдік беру қорымен қатысу шартын, міндетті сақтандырудың көрсетілген түрі бойынша лицензия алған күннен бастап күнтізбелік отыз күн ішінде осы шартты жасасатын жаңадан құрылатын сақтандыру ұйымын қоспағанда, жасасуға міндетті.

      2. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыруды жүзеге асыратын сақтандырушы өзінің шоғырландырылған қаржылық есептілігін, ал еншілес ұйымы (ұйымдары) болмаған жағдайда - шоғырландырылмаған қаржылық есептілігін және аудиторлық есебін уәкілетті орган белгілеген тәртіппен және мерзімдерде, Қазақстан Республикасының бүкіл аумағында таратылатын кемінде екі мерзімді баспа басылымында қазақ және орыс тілдерінде жыл сайын жариялауға міндетті.

      3. Бәсекелестікті шектеуге немесе жоюға, бір сақтандырушыларға басқалар алдында тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарттарын жасасу жөніндегі негізсіз артықшылықтар беруге немесе оларды алуына, сақтанушылардың құқықтары мен заңды мүдделеріне қысым жасауға бағытталған қызметке жол берілмейді.

      4. Мемлекеттік кәсіпорындар, сондай-ақ акцияларының бақылау пакеті мемлекетке тиесілі акционерлік қоғамдар және олармен үлестес заңды тұлғалар Қазақстан Республикасының мемлекеттік сатып алулар туралы заңдарына сәйкес тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру бойынша көрсететін сақтандыру қызметін алуға міндетті.

      5. Алып тасталды – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңымен.
      Ескерту. 8-бапқа өзгерістер енгізілді - ҚР 2006.02.20 № 128 (қолданысқа енгізілу тәртібін 2-баптан қараңыз), 2009.07.11 № 185-IV (қолданысқа енгізілу тәртібін 2-баптан қараңыз), 2009.12.30 № 234-IV (қолданысқа енгізілу тәртібін 2-б. қараңыз), 2012.07.05 № 30-V (алғашқы ресми жарияланғанынан кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 27.04.2015 № 311-V (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 02.07.2018 № 166-VІ (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 25.11.2019 № 272-VI (02.01.2020 бастап қолданысқа енгізіледі); 12.07.2022 № 138-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік алпыс күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

9-бап. Ақпараттық өзара іс-қимыл

      1. Жол жүрісі қауіпсіздігін қамтамасыз ету жөніндегі уәкілетті органның бөлімшелері жолаушылар автомобиль көлігіндегі көлік оқиғасына қатысушыларға сақтандыру жағдайының басталу фактісін растайтын құжаттардың бір-бір данасын, оның ішінде жол оқиғасының схемасымен қоса, жол жүрісі қағидаларының бұзылуы туралы хаттаманың көшірмесін тегін береді.

      2. Жолаушылар көлігіндегі оқиға және оның салдары туралы ақпарат қолында бар жол жүрісі қауіпсіздігін қамтамасыз ету жөніндегі уәкілетті органның бөлімшелері, прокуратура органдары, соттар, денсаулық сақтау ұйымдары, өзге де мемлекеттік органдар мен ұйымдар осы ақпаратты сақтандырушыға, сақтандырылушыға, пайда алушыға және сақтандыру омбудсманына олар өтініш жасаған кезде беруге міндетті.

      3. Жолаушыларды автомобильмен тасымалдауды жүзеге асыратын тасымалдаушының жәбірленушілерге немесе олардың мұрагерлеріне сақтандыру жағдайының басталғаны туралы хабарлауға мүмкіндігі болмаған кезде жол жүрісі қауіпсіздігін қамтамасыз ету жөніндегі уәкілетті органның бөлімшелері тиісті сақтандырушыға осы көлік оқиғасы туралы хабар беруді жүзеге асырады.

      Сақтандырушыға сақтандыру жағдайы туралы кез келген басқа адамның да хабарлауға құқығы бар.

      4. Ақпараттық өзара іс-қимылдың осы баптың 2 және 3-тармақтарында көрсетілген түрлері сақтандыру жөніндегі бірыңғай дерекқор арқылы электрондық ақпараттық ресурстар алмасу жолымен жүзеге асырылуы мүмкін.

      Ескерту. 9-бап жаңа редакцияда - ҚР 17.04.2014 № 195-V (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін алты ай өткен соң қолданысқа енгізіледі); өзгеріс енгізілді - ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 12.07.2022 № 138-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік алпыс күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

3-тарау. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты

10-бап. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты және оны жасасу тәртібі

      1. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру осы Заңға сәйкес сақтанушы мен сақтандырушының арасында жасалатын шарт негізінде жүзеге асырылады.

      2. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартында мүліктің тауарлық құнының жоғалуын, сондай-ақ жәбірленушінің тауарларды жеткізудің немесе жұмыстарды жүргізудің (қызметтер көрсетудің) мерзімдерін, оның келісім-шарттар (шарттар) бойынша өзге де міндеттемелерді бұзуына байланысты тұрақсыздық айыбын өтеуді қоса алғанда, жәбірленушінің моральдық зиянын және ала алмаған пайдасын өтеуді қоспағанда, жәбірленушінің өміріне, денсаулығына және (немесе) мүлкіне зиян келтіру салдарынан туындаған міндеттемелер бойынша сақтандыру төлемін жүзеге асыру көзделеді.

      3. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты міндетті сақтандырудың осы түрі (сыныбы) бойынша қызметті жүзеге асыру құқығына лицензиясы бар сақтандырушымен ғана жасалуы тиіс.

      Сақтанушы сақтандырушыны таңдауда ерікті.

      Қазақстан Республикасының заңдарында көзделген жағдайларды қоспағанда, сақтандырушы сақтанушыға тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын жасасудан бас тартуға құқылы емес.

      Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты бойынша сақтанушы сыйлықақысын төлеуге міндеттенеді, ал сақтандырушы сақтандыру жағдайы басталған кезде пайда алушыға осы Заңда белгіленген мөлшерде, тәртіппен және мерзімдерде сақтандыру төлемін жүзеге асыруға міндеттенеді.

      4. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты сақтандырушының сақтандыру полисін электрондық нысанда ресімдеуі арқылы жасалады.

      Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын жасасу үшін сақтанушының өтініші негіз болып табылады.

      Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартында көрсетілуге жататын талаптардың толық болмағаны үшін сақтандырушы жауапты болады. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты бойынша оның жекелеген талаптарының толық болмауы салдарынан дау туындаған жағдайда, дау сақтанушының пайдасына шешіледі.

      4-1. Сақтанушының қалауы бойынша тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты сақтандырушыға жүгіну не сақтанушы мен сақтандырушы арасында электрондық ақпараттық ресурстар алмасу арқылы жасалуы мүмкін.

      5. Сақтандыру полисінде, Қазақстан Республикасы Азаматтық кодексінің 826-бабында санамаланған талаптардан басқа, сақтандырушының бір сақтандыру жағдайы бойынша жауапкершілігінің шекті көлемінің мөлшері көрсетілуге тиіс.

      Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру бойынша сақтандыру полисінің мазмұны мен ресімделуі жөніндегі талаптар Қазақстан Республикасының сақтандыру және сақтандыру қызметі туралы заңнамасында белгіленеді.

      6. Алып тасталды – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (01.01.2019 бастап қолданысқа енгізіледі) Заңымен.

      7. Егер сақтандырушы тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын сақтанушының (сақтандырылушының) немесе жәбірленушінің жағдайын осы Заңда көзделгенмен салыстырғанда нашарлататын талаптармен жасасса, онда сақтандыру жағдайы басталған кезде сақтандырушы сақтанушының (сақтандырылушының) және жәбірленушінің алдында осы Заңда белгіленген талаптар бойынша міндетті болады.

      Ескерту. 10-бапқа өзгеріс енгізілді – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (01.01.2019 бастап қолданысқа енгізіледі); 12.07.2022 № 138-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік алпыс күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

10-1-бап. Электрондық ақпараттық ресурстар алмасу арқылы тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын жасасу және сақтандыру жағдайларын реттеу кезінде сақтандырушыға және интернет-ресурстарға қойылатын талаптар

      1. Тасымалдаушының жауапкершілігiн мiндеттi сақтандыру шартын электрондық нысанда жасасу және ол бойынша сақтандыру жағдайларын реттеу кезінде дерекқорды қалыптастыру және жүргізу жөніндегі ұйым, сақтандырушы мен сақтанушы (сақтандырылушы, пайда алушы) арасында электрондық ақпараттық ресурстар алмасу үшін сақтандырушының интернет-ресурсы және (немесе) ақпараттық жүйесі пайдаланылады.

      Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын электрондық нысанда жасасу және сақтандыру жағдайын реттеу үшін өтініш беру кезінде сақтанушыдан мамандандырылған бағдарламалық қамтылымды пайдалану талап етілмейді.

      Дерекқорды қалыптастыру және жүргізу жөніндегі ұйымның интернет-ресурсында электрондық нысанда тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарттарын жасасу және сақтандыру жағдайларын реттеу үшін пайдаланылатын сақтандыру ұйымының интернет-ресурсына сілтеме орналастырылады.

      2. Дерекқорды қалыптастыру және жүргізу жөніндегі ұйым мен сақтандырушы, сақтандырушы және сақтанушы (сақтандырылушы, пайда алушы) арасында электрондық ақпараттық ресурстар алмасу тәртібі уәкілетті органның нормативтік құқықтық актісінде айқындалады.

      3. Сақтандырушының интернет-ресурсын пайдалана отырып, тасымалдаушының жауапкершiлiгiн мiндетті сақтандыру шартын жасасу және ол бойынша сақтандыру жағдайларын реттеу кезінде сақтандырушы:

      1) сақтанушыға тасымалдаушының жауапкершілігiн мiндеттi сақтандыру шартын жасасу не оны жасасудан бас тарту (бас тарту себептерін көрсете отырып) туралы хабарламаны электрондық хабар түрінде дереу жөнелтуді;

      2) реттеу үшін құжаттарды қабылдаудан бас тартуды (бас тарту себептерін көрсете отырып) қоса алғанда, сақтандыру жағдайын реттеу процесінің негізгі кезеңдері туралы сақтанушыны (сақтандырылушыны) уәкілетті органның нормативтік құқықтық актісінде айқындалған тәртіппен электрондық хабар түрінде хабардар етуді;

      3) сақтанушының (сақтандырылушының) жасалған тасымалдаушының жауапкершілігiн мiндеттi сақтандыру шарты бойынша ақпаратты сақтандыру ұйымының интернет-ресурсында тексеру мүмкіндігін;

      4) сақтанушының (сақтандырылушының, пайда алушының) тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты бойынша сақтандыру жағдайы жөніндегі ақпаратты сақтандыру ұйымының интернет-ресурсында тексеру мүмкіндігін;

      5) сақтанушы (сақтандырылушы, пайда алушы) үшін сақтандырушының интернет-ресурсына тәулік бойы қолжетмділікті қамтамасыз ете отырып, электрондық нысанда тасымалдаушының жауапкершілігiн мiндеттi сақтандыру шартының және ол бойынша сақтандыру жағдайы жөніндегі ақпараттың сақталуын;

      6) сақтанушыға (сақтандырылушыға, пайда алушыға):

      тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын жасасу;

      тасымалдаушының жауапкершілігiн мiндеттi сақтандыру шартын мерзімінен бұрын тоқтату;

      сақтандыру жағдайының (сақтандыру жағдайы ретінде қаралатын оқиғаның) басталғаны туралы хабардар ету;

      келтірілген зиян мөлшерін айқындау;

      сақтандыру төлемін алу;

      осы Заңның 24-1-бабында көзделген ерекшеліктерді ескере отырып, тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартынан туындайтын дауларды реттеу үшін қажетті электрондық нысандағы ақпаратты (өтініштер, хабарламалар және (немесе) өзге де құжаттар, мәліметтер) жасау және сақтандырушыға жөнелту мүмкіндігін қамтамасыз етуге міндетті.

      Тасымалдаушының жауапкершілігiн мiндеттi сақтандыру шартын жасасу және ол бойынша сақтандыру жағдайларын реттеу туралы хабарлама дерекқорды қалыптастыру және жүргiзу жөніндегі ұйымнан жіберіледі.

      Тасымалдаушының жауапкершілігiн мiндеттi сақтандыру шартын жасасу және ол бойынша сақтандыру жағдайларын реттеу туралы хабарламалардың тәртібі мен мазмұнына қойылатын талаптарды уәкілетті орган айқындайды.

      4. Егер тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартында өзгеше көзделмесе, тасымалдаушының жауапкершілігiн мiндеттi сақтандыру шартын электрондық ақпараттық ресурстар алмасу арқылы жасасу кезінде сақтандыру шарты сақтанушы сақтандыру сыйлықақысын (сақтандыру сыйлықақысын бөліп төлеген жағдайда, бірінші сақтандыру жарнасын) төлеген күннен бастап жасалды деп есептеледі.

      5. Тасымалдаушының жауапкершілігiн мiндеттi сақтандыру шартын электрондық ақпараттық ресурстар алмасу арқылы жасасу кезінде сақтанушы осы Заңда көзделген сақтандыру талаптарымен танысқаннан кейін сақтандыру сыйлықақысын (сақтандыру сыйлықақысын бөліп төлеген жағдайда, бірінші сақтандыру жарнасын) төлейді, сол арқылы ол өзіне ұсынылған талаптармен қосылу шартын жасасуға өзінің келісетінін растайды.

      6. Сақтандырушы сақтандырушының интернет-ресурсын пайдалана отырып, тасымалдаушының жауапкершілігiн мiндеттi сақтандыру шарттарын жасасу және олар бойынша сақтандыру жағдайларын реттеу мүмкіндігін тәулік бойы қамтамасыз етеді.

      7. Сақтандыру агенттерінің тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарттарын жасасу жөніндегі қызметіне жол берілмейді.

      Ескерту. 3-тарау 10-1-баппен толықтырылды – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (01.01.2019 бастап қолданысқа енгізіледі); жаңа редакцияда – ҚР 12.07.2022 № 138-VII (01.01.2024 бастап қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

11-бап. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартының қолданылуы

      1. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты осы Заңға сәйкес жәбірленуші деп танылған барлық адамдарға қатысты қолданылады.

      2. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты, егер тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартының талаптарында өзгеше көзделмесе, сақтанушы сақтандыру сыйлықақысын төлеген, ал оны төлем мерзімін ұзартып төлеген кезде - бірінші сақтандыру жарнасын төлеген кезден бастап күшіне енеді және тараптар үшін міндетті болады.

      3. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты, осы баптың 4-тармағында көзделген жағдайды қоспағанда, күшіне енгізілген күннен бастап он екі ай мерзімге жасалады.

      Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты сақтандырудың барлық мерзімі ішінде қолданылады және бірінші сақтандыру жағдайының басталуы бойынша қолданылуын тоқтатпайды.

      4. Егер тасымалдаушының жолаушыларды және олардың мүлкін тасымалдауды жүзеге асыру құқығы он екі айдан кем мерзім ішінде аяқталатын болса, онда тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты тек осы мерзімге ғана жасалады.

      4-1. Тасымалдаушының жолаушылар алдындағы жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын сақтандыру төлемдеріне кепілдік беру жүйесінің таратылатын қатысушысы-сақтандыру ұйымының кредиторларымен (сақтанушыларымен) он екі айдан кем мерзімге жасасуға жол беріледі.

      5. Егер Қазақстан Республикасы жасасқан халықаралық шартта өзгеше көзделмесе, тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартының қолданылуы Қазақстан Республикасының аумағымен шектеледі.

      Ескерту. 11-бапқа өзгерту енгізілді - ҚР 2006.02.20 № 128 (қолданысқа енгізілу тәртібін 2-баптан қараңыз); 12.07.2022 № 138-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік алпыс күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

12-бап. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын мерзімінен бұрын тоқтату

      1. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексінде белгіленген жағдайларда мерзімінен бұрын тоқтатылады.

      2. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын мерзімінен бұрын тоқтату үшін сақтанушы (сақтанушы қайтыс болған жағдайда - оның мұрагері (мұрагерлері) сақтандырушыға жазбаша өтініш береді.

      3. Тасымалдаушының жауапкершiлiгiн мiндеттi сақтандыру шартын мерзiмiнен бұрын тоқтатқан және осы сақтандырушымен тасымалдаушының жауапкершiлiгiн мiндеттi сақтандырудың жаңа шартын жасасқан кезде сақтандырушының сақтандыру сыйлықақысының бір бөлiгiн мынадай мөлшерлерде ұстап қалуға құқығы бар:

      ССБ = СС * №/№, мұнда:

      ССБ – сақтандырушы ұстап қалатын сақтандыру сыйлықақысының мөлшерi (теңгемен);

      СС – тасымалдаушыны мiндеттi сақтандыру шарты бойынша төленген сақтандыру сыйлықақысының мөлшерi (теңгемен);

      № – тасымалдаушыны мiндеттi сақтандыру шарты күшiне енген күннен бастап, өтiнiш жасалған күндi қоса алғанда, оны мерзiмiнен бұрын тоқтатқан күнге дейiн өткен мерзiм (күнмен);

      № – тасымалдаушының жауапкершiлiгiн мiндеттi сақтандыру шарты жасалған мерзiм (күнмен).

      4. Осы баптың 3-тармағында көзделген шарттар сақталмаған кезде сақтандырушының сақтандыру сыйлықақысының бiр бөлiгiн тасымалдаушының жауапкершiлiгiн мiндеттi сақтандыру шартын мерзiмiнен бұрын тоқтатқан кезде мынадай мөлшерлерде ұстап қалуға құқығы бар:

р/с

Тасымалдаушының жауапкершілігін мiндеттi сақтандыру шарты күшіне енген кезден бастап ол мерзімінен бұрын тоқтатылған кезге дейін өткен мерзім

Сақтандыру сыйлықақысының мөлшері (жылдық сақтандыру сыйлықақысынан пайызбен)

1

2

3

1

1 айды қоса алғанға дейін

20

2

1 айдан 2 айды қоса алғанға дейін

30

3

2 айдан 3 айды қоса алғанға дейін

40

4

3 айдан 4 айды қоса алғанға дейін

50

5

4 айдан 5 айды қоса алғанға дейін

60

6

5 айдан 6 айды қоса алғанға дейін

70

7

6 айдан 7 айды қоса алғанға дейін

75

8

7 айдан 8 айды қоса алғанға дейін

80

9

8 айдан 9 айды қоса алғанға дейін

85

10

9 айдан 10 айды қоса алғанға дейін

90

11

10 айдан 11 айды қоса алғанға дейін

95

12

11 айдан жоғары

100

      Ескерту. 12-бапқа өзгеріс енгізілді – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңымен.

13-бап. Сақтанушының (сақтандырылушының) құқықтары мен міндеттері

      Ескерту. 13-баптың тақырыбына өзгеріс енгізілді – ҚР 12.07.2022 № 138-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік алпыс күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңымен.

      1. Сақтанушы (сақтандырылушы):

      1) сақтанушыдан тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандырудың талаптарын, тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты бойынша өзінің құқықтары мен міндеттерін түсіндіруді талап етуге;

      2) алып тасталды – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (01.01.2019 бастап қолданысқа енгізіледі) Заңымен;

      3) жәбірленушінің денсаулығына және (немесе) мүлкіне келтірілген зиянның мөлшерін бағалау үшін тәуелсіз сарапшы көрсететін қызметтерді пайдалануға;

      4) сақтандырушы (оның ішінде сақтандырушының интернет-ресурсы арқылы) немесе тәуелсіз сарапшы жүргізген, келтірілген зиянның мөлшерін бағалау нәтижелерімен және сақтандыру төлемі мөлшерінің есеп-қисаптарымен танысуға;

      5) тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын мерзімінен бұрын тоқтатуға (бұл құқық сақтанушыға ғана қолданылады);

      5-1) тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартынан туындайтын мәселелерді реттеу үшін осы Заңның 24-1-бабында көзделген ерекшеліктерді ескере отырып сақтандырушыға не сақтандыру омбудсманына немесе сотқа жүгінуге;

      6) "Сақтандыру қызметі туралы" Қазақстан Республикасының Заңында көзделген ерекшеліктерді ескере отырып, өтінішті және қоса берілетін құжаттарды сақтандыру омбудсманына (тікелей сақтандыру омбудсманына, оның ішінде оның интернет-ресурсы арқылы не сақтандырушы, оның ішінде оның филиалы, өкілдігі, өзге де оқшауланған құрылымдық бөлімшесі, интернет-ресурсы арқылы) жіберуге;

      7) осы Заңда көзделген жағдайларда сақтандыру төлемін алуға құқылы.

      Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартында сақтанушының (сақтандырылушының) Қазақстан Республикасының заңдарына қайшы келмейтін басқа құқықтары да көзделуі мүмкін.

      2. Сақтанушы:

      1) тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын жасасу кезінде осы Заңға сәйкес тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартына енгізу үшін қажетті мәліметтерді сақтандырушыға ұсынуға;

      2) тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартында белгіленген мөлшерде, тәртіппен және мерзімдерде сақтандыру сыйлықақыларын төлеуге;

      3) сақтандыру жағдайының басталғаны туралы өзіне белгілі болғаннан бастап шұғыл түрде, бірақ үш жұмыс күнінен кешіктірмей, қолдан келетін тәсілмен (ауызша, жазбаша) бұл туралы сақтандырушыға хабарлауға міндетті. Ауызша нысандағы хабарлама кейіннен (жетпіс екі сағат ішінде) жазбаша түрде расталуға тиіс. Сақтанушы мен сақтандырылушы бір тұлға болып табылмайтын жағдайларда, сақтандыру жағдайының басталғаны туралы сақтандырушыға хабарлау жөніндегі міндет сақтандырылушыға жүктеледі. Егер сақтанушының (сақтандырылушының) дәлелді себептермен аталған іс-әрекеттерді орындау мүмкіндігі болмаса, ол мұны құжаттармен растауға тиіс;

      4) сақтандыру жағдайы басталған кезде ықтимал шығындарды болдырмау немесе азайту үшін қалыптасқан мән-жайларда дұрыс және қолдан келетін шаралар алуға, оның ішінде мүлікті құтқаруға және зардап шеккен адамдарға көмек көрсету шараларын қолдануға;

      5) сақтандыру жағдайы және зардап шеккен адамдар туралы тиісті органдарға олардың құзыретiне қарай (жол жүрісі қауіпсіздігін қамтамасыз ету жөніндегі уәкілетті органның бөлімшелеріне, мемлекеттік өртке қарсы қызмет органдарына, жедел медициналық жәрдем қызметіне, авариялық қызметтерге) хабарлауға;

      6) көліктегі сақтандыру жағдайы туралы акті жасауға;

      7) сақтандыру жағдайының басталуына жауапты адамға кері талап қою құқығының сақтандырушыға өтуін қамтамасыз етуге міндетті.

      Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартында сақтанушының Қазақстан Республикасының заңдарына қайшы келмейтін басқа да міндеттері көзделуі мүмкін.

      3. Осы баптың 2-тармағының 4), 5) және 7) тармақшаларында аталған сақтанушының міндеттері сақтандыру жағдайы басталған сәтте көлік құралын тікелей жүргізген адамға жүктеледі.

      Ескерту. 13-бапқа өзгерістер енгізілді - ҚР 2008.05.26 № 34-IV (қолданысқа енгізілу тәртібін 2-баптан қараңыз); 17.04.2014 № 195-V (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін алты ай өткен соң қолданысқа енгізіледі); 02.07.2018 № 166-VІ (қолданысқа енгізілу тәртібін 2-баптан қараңыз); 12.07.2022 № 138-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік алпыс күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

14-бап. Сақтандырушының құқықтары мен міндеттері

      1. Сақтандырушы:

      1) тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын жасасқан кезде сақтанушыдан, Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексінде көзделген жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартына енгізу үшін қажетті мәліметтерді, оның ішінде тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандырудың осының алдындағы шарттары, сақтандыру жағдайлары және сақтандыру төлемдері туралы ақпаратты беруін талап етуге;

      2) тиісті мемлекеттік органдар мен ұйымдардан, олардың құзыретіне орай, сақтандыру жағдайының басталу фактісін және жәбірленушілерге келтірілген зиянның мөлшерін растайтын құжаттарды сұратуға;

      3) көлік оқиғасының себептерін және өзге де мән-жайларын анықтау үшін жәбірленушінің зақымдалған (жойылған) мүлкіне бағалау жүргізуге;

      4) жәбірленушінің денсаулығына және (немесе) мүлкіне келтірілген зиянның мөлшерін бағалау және сақтандыру жағдайы басталған кезде сақтандыру төлемінің мөлшерін айқындау үшін тәуелсіз сарапшы көрсететін қызметтерді пайдалануға;

      5) осы Заңның 23-бабында көзделген жағдайларда келтірілген зиян үшін жауапты тұлғаға кері талап қоюға;

      6) осы Заңның 24-бабында көзделген негіздер бойынша сақтандыру төлемін толық немесе ішінара жүзеге асырудан бас тартуға құқылы.

      Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартында сақтандырушының Қазақстан Республикасының азаматтық заңдарына қайшы келмейтін басқа да құқықтары көзделуі мүмкін.

      2. Сақтандырушы:

      1) сақтанушыны (сақтандырылушыны) тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру талаптарымен, оның ішінде тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартынан туындайтын тараптардың құқықтарымен және міндеттерімен таныстыруға;

      2) тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын жасасу кезінде сақтанушыға (сақтандырылушыға) сақтандыру полисін ресімдеуге;

      3) тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты бойынша сақтандырып қорғаудың қолданылу кезеңінде басталған сақтандыру жағдайы (сақтандыру жағдайы ретінде қаралатын оқиға) туралы хабардар етілген кезінде оны уәкілетті органның нормативтік құқықтық актісіне сәйкес дереу тіркеуге және дерекқорды қалыптастыру және жүргізу жөніндегі ұйымға осы сақтандыру жағдайы (сақтандыру жағдайы ретінде қаралатын оқиға) жөнінде мәліметтер ұсынуға;

      4) сақтандыру жағдайының басталғаны туралы хабар алынған кезден бастап жеті жұмыс күні ішінде сақтанушының немесе оның өкілінің өтініші бойынша келтірілген зиянның мөлшеріне бағалау жүргізуге, сақтандыру төлемі мөлшерінің есеп-қисабын көрсете отырып сақтандыру актісін жасауға және оны танысу үшін пайда алушыға ұсынуға;

      4-1) сақтандыру жағдайының басталу фактісін және сақтандырушы өтеуге тиісті зиянның мөлшерін растайтын құжаттар жеткіліксіз болған кезде, оларды алған күннен бастап үш жұмыс күні ішінде жетіспейтін және (немесе) дұрыс ресімделмеген құжаттардың толық тізбесін көрсете отырып, бұл туралы өтініш берушіге хабарлауға;

      5) сақтандыру жағдайы басталған кезде осы Заңда белгіленген мөлшерде, тәртіппен және мерзімдерде сақтандыру төлемін жасауға;

      5-1) сақтанушыдан (жәбірленушіден, пайда алушыдан) өтінішті алған кезде бес жұмыс күні ішінде сақтанушының (жәбірленушінің, пайда алушының) талабын қарауға және дауды одан әрі реттеу тәртібін көрсете отырып, жазбаша жауап беруге;

      5-2) сақтанушыдан (жәбірленушіден, пайда алушыдан) сақтандыру омбудсманына жіберілетін өтінішті алған кезде осы өтінішті, сондай-ақ оған қоса берілетін құжаттарды алынған күнінен бастап үш жұмыс күні ішінде сақтандыру омбудсманына қайта жіберуге;

      6) сақтанушыға (сақтандырылушыға) олардың сақтандыру жағдайы кезінде шығындарды болдырмау немесе азайту мақсатымен жұмсаған шығыстарын өтеуге;

      7) сақтандыру құпиясын қамтамасыз етуге міндетті.

      Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартында сақтандырушының Қазақстан Республикасының заңдарына қайшы келмейтін басқа да міндеттері көзделуі мүмкін.

      Ескерту. 14-бапқа өзгеріс енгізілді – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 12.07.2022 № 138-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік алпыс күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

15-бап. Жәбірленушінің құқықтары

      1. Жәбірленуші:

      1) сақтандырушыға сақтанушының (сақтандырылушының) жолаушыларды және олардың мүлкін тасымалдауды жүзеге асыруы нәтижесінде болған сақтандыру жағдайының басталғаны туралы хабарлауға;

      2) сақтанушының (сақтандырылушының) орнына сақтандыру төлемін жүзеге асыру үшін қажетті құжаттарды жинауға және оларды сақтанушымен (сақтандырылушымен) тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын жасасқан сақтандырушыға беруге;

      3) денсаулыққа және (немесе) мүлікке келтірілген зиянның мөлшерін бағалау үшін тәуелсіз сарапшы көрсететін қызметтерді пайдалануға;

      4) сақтандырушы немесе тәуелсіз сарапшы жасаған, келтірілген зиянның мөлшерін бағалаудың нәтижелерімен және сақтандыру төлемі мөлшерінің есеп-қисабымен танысуға;

      5) осы Заңда белгіленген мөлшерде, тәртіппен және мерзімдерде сақтандыру төлемін алуға;

      5-1) тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартынан туындайтын мәселелерді реттеу үшін осы Заңның 24-1-бабында көзделген ерекшеліктерді ескере отырып сақтандырушыға не сақтандыру омбудсманына немесе сотқа жүгінуге;

      6) өтінішті және қоса берілетін құжаттарды сақтандыру омбудсманына (тікелей сақтандыру омбудсманына, оның ішінде оның интернет-ресурсы арқылы не сақтандырушы арқылы, соның ішінде оның филиалы, өкілдігі арқылы) жіберуге;

      7) келтірілген зиян сомасының алынған сақтандыру төлемі сомасынан асатын мөлшерінде келтірілген зиянды өтеу туралы тасымалдаушыға талап қоюға құқылы.

      2. Осы Заңда көзделген жайларда, жәбірленушінің осы баптың 1-тармағында белгіленген құқықтары пайда алушылар ретінде әрекет етуші өзге тұлғаларға өтеді.

      Ескерту. 15-бапқа өзгеріс енгізілді – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңымен.

4-тарау. Сақтандыру сыйлықақылары

16-бап. Сақтандыру сыйлықақысының мөлшері

      1. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыруды жүзеге асырған кезде көлік құралының әр бірлігі үшін жылдық сақтандыру сыйлықақыларының мынадай мөлшерлері белгіленеді (айлық есептік көрсеткіштермен):

      __________________________________________________________________

      Рет | Көлік құралының атауы | Жылдық сақтандыру

      № | | сыйлықақысының мөлшері

      __________________________________________________________________

      1. Автомобиль көлігі

      __________________________________________________________________

      1) жеңіл автомобильдер, автобустар,

      шағын автобустар

      жолаушылар орны 4-ке дейін, 3

      қоса алғанда

      жолаушылар орны 4-тен 7-ге дейін, 5

      қоса алғанда

      жолаушылар орны 7-ден 16-ға дейін, 11,5

      қоса алғанда

      жолаушылар орны 16-дан 30-ға дейін, 16

      қоса алғанда

      жолаушылар орны 30-дан көп 23

      2) трамвайлар, троллейбустар 7

      __________________________________________________________________

      2. Әуе көлігі

      __________________________________________________________________

      1) ұшақтар

      жолаушылар орны 50-ге дейін, 400

      қоса алғанда

      жолаушылар орны 50-ден 120-ға дейін 990

      жолаушылар орны 120-дан 200-ге дейін 2180

      жолаушылар орны 200-ден көп 3820

      2) тікұшақтар 135

      __________________________________________________________________

      3. Теңіз көлігі

      __________________________________________________________________

      жолаушылар орны 50-ге дейін, 50

      қоса алғанда

      жолаушылар орны 50-ден 100-ге дейін 100

      жолаушылар орны 100-ден 150-ге дейін 150

      жолаушылар орны 150-ден 300-ге дейін 300

      жолаушылар орны 300-ден көп 530

      __________________________________________________________________

      4. Ішкі су көлігі

      __________________________________________________________________

      жолаушылар орны 50-ге дейін, 17,5

      қоса алғанда

      жолаушылар орны 50-ден 100-ге дейін 35

      жолаушылар орны 100-ден 150-ге дейін 50

      жолаушылар орны 150-ден 300-ге дейін 90

      жолаушылар орны 300-ден көп 160

      __________________________________________________________________

      2. Темір жол тасымалын жүзеге асыратын тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру бойынша сақтандыру сыйлықақысының мөлшері жолаушыларды және олардың мүлкін тасымалдау бойынша іске асырылатын қызмет көрсетуден түскен, тасымалдаушының жауапкершілігін сақтандыру шартының қолданылу күшінің кезеңі ішінде тасымалдаушының Қазақстан Республикасының аумағы бойынша алған (алуға тиіс) кіріс сомасының 0,2 процентін құрайды, бір ай ішінде алынған (алынуға тиіс) кірістен ай сайынғы жарналар түрінде төленеді.

      3. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын он екі айдан кем мерзімге жасасқан кезде сақтандыру сыйлықақыларының мынадай мөлшерлері белгіленеді:

      __________________________________________________________________

      Рет | Сақтандыру мерзімі | Сақтандыру

      № | | сыйлықақысының мөлшері

      | | (жылдық сақтандыру

      | | сыйлықақысынан процент

      | | есебімен)

      __________________________________________________________________

      1 2 3

      __________________________________________________________________

      1 1 айға дейін, қоса алғанда 20

      2 1 айдан 2 айға дейін, қоса алғанда 30

      3 2 айдан 3 айға дейін, қоса алғанда 40

      4 3 айдан 4 айға дейін, қоса алғанда 50

      5 4 айдан 5 айға дейін, қоса алғанда 60

      6 5 айдан 6 айға дейін, қоса алғанда 70

      7 6 айдан 7 айға дейін, қоса алғанда 75

      8 7 айдан 8 айға дейін, қоса алғанда 80

      9 8 айдан 9 айға дейін, қоса алғанда 85

      10 9 айдан 10 айға дейін, қоса алғанда 90

      11 10 айдан 11 айға дейін, қоса алғанда 95

      12 11 айдан жоғары 100

      __________________________________________________________________

      Осы тармақтың күші темір жол тасымалын жүзеге асыратын тасымалдаушымен жасасқан тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартына қолданылмайды.

      4. Тасымалдаушының жауапкершілігiн мiндеттi сақтандыру шарты сақтандырушының интернет-ресурсын пайдалана отырып жасалған жағдайда, сақтандырушының ұйғаруы бойынша сақтанушыға осы бапқа және осы Заңның 17-бабына сәйкес есептелген, төленуге жататын сақтандыру сыйлықақысының он пайызынан аспайтын мөлшерде шегеріс берілуі мүмкін.

      Бұл ретте тасымалдаушының жауапкершілігiн мiндеттi сақтандыру шартында бір мезгілде сақтандыру сыйлықақысының жалпы сомасы мен шегеріс (болған кезде) ескерілген сақтандыру сыйлықақысының сомасы көрсетілуге тиіс.

      Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарттарын сақтандырушының интернет-ресурсын пайдаланбай, өзге де тәсілдермен жасасу кезінде жеңілдіктер беруге жол берілмейді.

      Ескерту. 16-бапқа өзгеріс енгізілді – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (01.01.2019 бастап қолданысқа енгізіледі); 12.07.2022 № 138-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік алпыс күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

17-бап. Сақтандыру сыйлықақыларының мөлшерін ұлғайту

      1. Темір жол тасымалын жүзеге асыратын тасымалдаушының жолаушылар алдындағы жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын жасасқан кезде сақтандырушы осы Заңның 16-бабының 2-тармағында көзделген сақтандыру сыйлықақысының мөлшерін өзі жүргізген сақтандыру тәуекелін бағалаудың нәтижелері бойынша, бірақ тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты қолданылатын кезеңнің ішінде Қазақстан Республикасының аумағы бойынша жолаушылар мен олардың мүлкін тасымалдаудан алынған (алынуға тиіс) кіріс сомасының 0,5 процентінен аспайтын мөлшерге дейін ұлғайтуы мүмкін.

      2. Теміржол тасымалынан басқа, жолаушылар тасымалының өзге де түрлерін жүзеге асыратын тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартын жасасу кезінде сақтандырушы осы Заңның 16-бабының 1-тармағында көзделген сақтандыру сыйлықақысының мөлшерін өзі жүргізген сақтандыру тәуекелін бағалаудың нәтижелері бойынша ұлғайтуы мүмкін, бірақ ол 2 еседен аспауға тиіс.

      Ескерту. 17-бапқа өзгеріс енгізілді – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңымен.

18-бап. Сақтандыру сыйлықақыларын төлеудің тәртібі мен мерзімдері

      1. Сақтандыру сыйлықақысын төлеудің тәртібі мен мерзімдері тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартында белгіленеді.

      2. Егер тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартында сақтандыру сыйлықақысын төлем мерзімін ұзартып төлеу көзделсе, онда сақтанушының кезекті сақтандыру жарнасын төлемеуі сақтандырушының осы шартты мерзімінен бұрын тоқтатуы үшін негіз бола алмайды.

      3. Кезекті сақтандыру жарнасы уақтылы төленбеген жағдайда сақтанушы сақтандырушыға Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексінің 353-бабында белгіленген тәртіппен және мөлшерде тұрақсыздық айыбын төлеуге міндетті.

      4. Сақтандырушы сақтандыру сыйлықақысын қолма-қол ақшасыз тәсілмен төлеу мүмкіндігін сақтандырушының интернет-ресурсы арқылы береді.

      Ескерту. 18-бапқа өзгеріс енгізілді – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (01.01.2019 бастап қолданысқа енгізіледі) Заңымен.

5-тарау. Сақтандыру жағдайын, келтірілген зиянның және сақтандыру төлемінің мөлшерін айқындау

19-бап. Сақтандыру жағдайын және келтірілген зиянның мөлшерін айқындау

      1. Тасымалдау кезінде жолаушылардың өміріне, денсаулығына және (немесе) мүлкіне келтірілген зиянды өтеу бойынша тасымалдаушының азаматтық-құқықтық жауапкершілігінің басталу фактісі тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру жөніндегі сақтандыру жағдайы деп танылады.

      2. Жәбірленушінің өмірі мен денсаулығына келтірілген зиянға оның қайтыс болуына, еңбекке қабілеттілігін уақытша немесе тұрақты жоғалтуына байланысты зиянның материалдық көрінісі жатады.

      Жәбірленушінің өмірі мен денсаулығына келтірілген зиянның мөлшері тиісті ұйымдар берген құжаттар негізінде осы Заңға сәйкес айқындалады.

      3. Жәбірленушінің мүлкіне келтірілген зиян жолаушының тасымалдаушы тасымалдауға қабылдап алған және (немесе) жолаушының жанындағы (қолындағы), тасымалдау кезінде жоғалған, жетіспеген немесе зақымдалған (бүлінген) мүлкінің (багаж) құнын қамтиды.

      Багаж және (немесе) жолаушының жанындағы (қолындағы) заттар тасымалдаушының кінәсінен жоғалған, жетіспеген және (немесе) зақымдалған (бүлінген) кезде келтірілген зиянның мөлшері мынадай түрде:

      1) багаж, сондай-ақ жолаушының жанындағы (қолындағы) заттар жоғалған немесе жетіспеген жағдайда - жоғалған немесе жетіспеген багаждың және (немесе) жолаушының жанындағы (қолындағы) заттардың құны мөлшерінде;

      2) багаж, сондай-ақ жолаушының жанындағы (қолындағы) заттар зақымдалған (бүлінген) жағдайда - олардың төмендеген құны сомасының мөлшерінде, ал зақымдалған багажын, сондай-ақ жолаушының жанындағы (қолындағы) заттарды қалпына келтіруге мүмкіндік болмаған кезде - олардың құны мөлшерінде;

      3) тасымалдауға құны жарияланып тапсырылған багаж жоғалған жағдайда - багаждың жарияланған құны мөлшерінде айқындалады.

      4. Сақтандыру жағдайының басталуын, сондай-ақ тасымалдау кезінде жолаушылардың мүлкіне келтірілген зиянның мөлшерін дәлелдеу сақтанушыға (сақтандырылушыға) жүктеледі.

      Сақтандыру жағдайының басталуы нәтижесінде келтірілген зиянның мөлшерін сақтанушының немесе оның өкілінің жазбаша өтінішімен сақтандырушы айқындайды.

      5. Мүлікке келтірілген зиянның мөлшеріне сақтандырушы немесе тәуелсіз сарапшы жасаған бағалаудың нәтижелерімен келіспеген жағдайда, сақтанушы (сақтандырылушы) немесе жәбірленуші зиянның мөлшерін бағалау үшін басқа тәуелсіз сарапшыға жүгінуге құқылы. Бұл орайда, сақтанушы (сақтандырылушы) немесе жәбірленуші шеккен шығындар, егер жүргізілген бағалаудың негізділігі мен объективтілігін сақтандырушы мойындаса немесе сот белгілейтін болса, сақтандырушы сақтандыру төлемінің жүзеге асырылғанына қарамастан, өтеуге тиіс.

      6. Егер сақтанушы немесе тәуелсіз сарапшы өздері сақтандыру жағдайының басталғаны туралы хабарды алғаннан кейін жеті жұмыс күні ішінде жоғалған, жетіспеген немесе зақымдалған (бүлінген) мүлікті тиісті қарауды және мүлікке келтірілген зиянның мөлшерін бағалауды сақтандыру актісін жасай отырып жүргізбеген болса, онда сақтанушы (сақтандырылушы) не жәбірленуші тәуелсіз сарапшы көрсететін қызметтерді пайдалануға және мүлікті қалпына келтіруді (кәдеге жаратуды) бастауға құқылы. Бұл ретте сақтандырушы, егер зақымдалған (жойылған) мүлікті уақтылы бағалаудың мүмкін болмағандығы дәлелді себептерге (осы мүлік иесінің қайтыс болуы, сырқаттануы) байланысты екендігін не сақтанушының (сақтандырылушының) немесе жәбірленушінің мүлікті бағалауға ұсынудан жалтаруына байланысты кінәсі бар екендігін дәлелдей алмаса, мүлікке келтірілген зиянның мөлшерін бағалаудың нәтижелеріне дау айтуға құқылы емес.

      Ескерту. 19-бапқа өзгеріс енгізілді – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңымен.

20-бап. Сақтандыру төлемінің мөлшерін айқындау

      1. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартында бір сақтандыру жағдайы (сақтандыру сомасы) бойынша сақтандырушы жауапкершілігінің шекті көлемі бөлек көрсетілуге және кемінде мынадай мөлшерлерді құрауға (айлық есептік көрсеткіштермен):

      әрбір жәбірленушінің өмірі мен денсаулығына келтірілген зиян үшін және ол мыналарға алып келсе:

      қаза табуға – 5 000;

      мүгедектіктің:

      бірінші тобы белгіленсе – 5 000;

      екінші тобы белгіленсе – 3 500;

      үшінші тобы белгіленсе – 2 500;

      мүгедектігі бар балаға – 5 000;

      мертігуге, жарақаттануға немесе денсаулықтың мүгедектік белгіленбеген өзге де зақымдануына – амбулаториялық және (немесе) стационарлық емделуге іс жүзіндегі шығыстар мөлшерінде, бірақ 200-ден аспауға;

      әрбір жәбірленушінің мүлкіне келтірілген зиян үшін – келтірілген зиян мөлшерінде, бірақ 250-ден аспауға тиіс.

      2. Жәбірленушінің өмірі мен денсаулығына келтірілген, қайтыс болуға немесе мүгедектік белгіленуіне әкеп соққан зиян үшін сақтандыру төлемі осы баптың 1-тармағында белгіленген сақтандырушы жауапкершілігінің шекті мөлшерінде жүзеге асырылады.

      Жолаушының өмірі мен денсаулығына тасымалдау кезеңінде келтірілген зиян үшін сақтандыру төлемі тасымалдаушының кінәсіна қарамастан өтеуге жатады.

      3. Сақтандыру төлемінің мөлшерін есептеу үшін Қазақстан Республикасының заң актісіне сәйкес белгіленген, сақтандыру төлемі күнгі айлық есептік көрсеткіш пайдаланылады.

      4. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шарты жөніндегі франшиза бір сақтандыру жағдайы бойынша және әрбір жәбірленуші бойынша айлық есептік көрсеткіштің бес еселенген мөлшерін құрайды. Келтірілген зиянның мөлшерінен асып кеткен жағдайларда сақтандыру төлемі толық мөлшерде жүзеге асырылады.

      Жәбірленушінің өмірі мен денсаулығына келтірілген зиян үшін сақтандыру төлемі франшиза қолданылмай жүзеге асырылады.

      5. Сақтанушының (сақтандырылушының) шығындарды болдырмау немесе азайту мақсатында шеккен шығыстары, егер мұндай шығыстар қажетті болса немесе сақтандырушының нұсқауларын орындау үшін жұмсалса, тиісті шаралар сәтсіз болғанның өзінде, сақтандырушының өтеуіне жатады.

      Мұндай шығыстар нақты мөлшерінде өтеледі, бұл ретте сақтандыру төлемінің және шығыстар өтемінің жалпы сомасы тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартында белгіленген сақтандыру сомасынан аспауға тиіс. Егер шығыстар сақтанушының сақтандырушы нұсқауларын орындауы нәтижесінде туындаған болса, олар сақтандыру сомасына қатыссыз, толық мөлшерінде өтеледі.

      Аталған шығыстарды сақтандырушы шығынға ұшыраған адамға тікелей өтейді.

      6. Сақтандыру сомасы келтірілген зиянды толығымен өтеу үшін жетпеген кезде тасымалдаушы жәбірленушіге сақтандыру сомасы мен зиянның нақты мөлшері арасындағы айырмашылықты өтейді.

      7. Жәбірленуші қайтыс болған жағдайда, жәбірленушіні жерлеуді жүзеге асырған тұлғаға сақтандырушы бір жүз айлық есептік көрсеткіш мөлшерінде жерлеуге арналған шығыстарды өтейді.

      Ескерту. 20-бапқа өзгеріс енгізілді – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 27.06.2022 № 129-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

21-бап. Сақтандыру төлемін жүзеге асырудың жалпы шарттары

      1. Сақтанушы (сақтандырылушы) немесе пайда алушы болып табылатын өзге тұлға сақтандырушыға сақтандыру төлемі туралы талапты сақтандыру төлемін жүзеге асыру үшін қажетті құжаттарды қоса бере отырып, жазбаша нысанда, оның ішінде уәкілетті органның нормативтік құқықтық актісіне сәйкес сақтандырушының интернет-ресурсы арқылы қояды.

      Сақтандырушының талап етуі бойынша өтініш беруші сақтандырушы қол жеткізе алатын мемлекеттік органдардың дерекқорларында және (немесе) ақпараттық жүйелерінде электрондық нысанда бар құжаттарды қоспағанда, сақтандырушыға сақтандыру төлемін жүзеге асыру үшін қажетті құжаттардың түпнұсқаларын ұсынуға міндетті.

      2. Сақтандыру төлемі туралы өтінішке мынадай құжаттар қоса беріледі:

      1) алып тасталды – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңымен.

      2) сақтандыру жағдайының басталу фактісін және жәбірленушілерге келтірілген зиянның мөлшерін растайтын құжат;

      3) көліктегі сақтандыру жағдайы туралы тасымалдаушы жасаған акті;

      4) жолаушыға билет берілген жағдайда - жол жүру билеті немесе оны алмастыратын құжат (билеттерді сату) ведомосының немесе билет түбіртегінің тасымалдаушы растаған көшірмесі) немесе Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген тәртіппен ресімделген куә айғақтары;

      5) жәбірленушіге еңбекке уақытша қабілетсіздіктің мерзімі туралы денсаулық сақтау ұйымдары анықтамасының немесе мамандандырылған мекемелердің мүгедектік белгілеу туралы анықтамасының көшірмесі - ол белгіленген жағдайда;

      6) жәбірленушінің қайтыс болғаны туралы куәліктің көшірмесі немесе хабарлама және пайда алушының зиянды өтетуге құқығын растайтын құжат (көшірмесі) – жәбірленуші қайтыс болған жағдайда;

      7) жәбірленушінің жоғалған, жетіспеген немесе зақымдалған (бүлінген) мүлкінің тізбесі - мүлікке зиян келтірілген жағдайда;

      8) сақтандыру жағдайы басталған кезде сақтанушының (сақтандырылушының) залалды болдырмау немесе азайту мақсатында шеккен шығыстарын растайтын құжаттар - олар болған кезде.

      Сақтандырушының сақтанушыдан (сақтандырылушыдан) не жәбірленушіден басқа да қосымша құжаттарды талап етуіне жол берілмейді.

      2-1. Тасымалдаушы жасаған көліктегі сақтандыру жағдайы туралы актіде мынадай мәліметтер болуға тиіс:

      1) жәбірленушінің тегі, аты, әкесінің аты;

      2) көлік түрі;

      3) рейс нөмірі, поезд нөмірі, кеменің атауы және т.с.с;

      4) жол жүру бағыты;

      5) жәбірленушіде болған жол жүру билетінің сериясы және нөмірі;

      6) сақтандыру жағдайының басталу орны, күні және уақыты;

      7) жәбірленушінің өміріне және денсаулығына келтірілген зақымдардың сипаты;

      8) жәбірленушінің мүлкіне келтірілген зақымдардың сипаты;

      9) сақтандыру жағдайының мән-жайына қысқаша сипаттама;

      10) тексеру жүргізуді жүзеге асыратын құзыретті органның атауы;

      11) жәбірленуші жіберілген медициналық мекеменің атауы және орналасқан жері;

      12) көлік ұйымы не көлік құралы басшысының тегі, аты, әкесінің аты және қолы;

      13) тексеру жүргізуді жүзеге асыратын құзыретті орган өкілінің тегі, аты, әкесінің аты және қолы;

      14) жеке кәсіпкерлік субъектілерін қоспағанда, тасымалдаушының мөрі.

      3. Құжаттарды қабылдаған сақтандырушы өтініш берушіге ұсынылған құжаттардың толық тізбесін және олар қабылдаған күнді көрсете отырып анықтама беруге міндетті.

      Сақтанушы (сақтандырылушы, пайда алушы) сақтандыру төлемі туралы талабын электрондық нысанда жөнелткен жағдайда, сақтандырушы оған осы анықтаманы электрондық нысанда ұсынуы мүмкін.

      4. Жәбірленуші (ол қайтыс болған жағдайда - жәбірленушінің қайтыс болуына байланысты Қазақстан Республикасының заңдарына сәйкес зиянды өтеттіруге құқылы тұлға), сондай-ақ сақтанушы (сақтандырылушы) немесе жәбірленушіге (зиянды өтеттіруге құқығы бар тұлға) келтірілген зиянды осы Заңда белгіленген сақтандырушы жауапкершілігінің көлемі шегінде өтеуші және сақтандыру төлеміне құқық алған өзге де тұлға пайда алушы болып табылады.

      5. Жәбірленушінің өміріне және денсаулығына келтірілген зиян үшін сақтандыру төлемі оған (зиянды өтеттіруге құқығы бар тұлғаларға) басқа сақтандыру шарттары бойынша тиесілі сомаға қатыссыз жүзеге асырылады.

      6. Жәбірленушінің жазбаша ресімделген өтініші немесе нотариат куәландырған сенімхаты бойынша сақтандыру төлемі оның денсаулығын және (немесе) мүлкін қалпына келтіру жөнінде қызмет көрсеткен (көрсетуші) тұлғаға тікелей жүзеге асырылуы мүмкін.

      7. Сақтандырушының сақтандыру төлемін жүзеге асырған кезде пайда алушыдан оның сақтандырушыға талап қою құқығын шектейтін шарттарды қабылдауын талап етуге құқығы жоқ.

      Ескерту. 21-бапқа өзгерістер енгізілді - ҚР 2007.05.07 № 244 (қолданысқа енгізілу тәртібін 2-баптан қараңыз); 29.12.2014 № 269-V (01.01.2015 бастап қолданысқа енгізіледі); 24.05.2018 № 156-VI (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 02.07.2018 № 166-VІ (қолданысқа енгізілу тәртібін 2-баптан қараңыз); 14.07.2022 № 141-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 12.07.2022 № 138-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік алпыс күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

22-бап. Сақтандыру төлемін жүзеге асырудың тәртібі

      1. Сақтандырушы сақтандыру төлемін осы Заңның 21-бабында көзделген құжаттарды алған күннен бастап жеті жұмыс күн ішінде төлейді.

      2. Сақтандыру төлемінің мөлшеріне пайда алушы дау айтқан жағдайларда сақтандырушы сақтандыру төлемін осы баптың 1-тармағында белгіленген мерзім ішінде аталған тұлғалардың бірде-бірі қарсылық білдірмеген бөлігінде шұғыл түрде жүзеге асыруға міндетті.

      Сақтандыру төлемінің дау айтылған бөлігін сақтандырушы бітім келісімі жасалған және оны сот бекіткен күннен бастап үш жұмыс күні ішінде, не, егер сот шешімді шұғыл түрде орындауды ұйғармаса, осы дау бойынша соттың шешімі заңды күшіне енген күннен бастап төлеуге тиіс.

      3. Егер сақтандыру жағдайының басталуына әкеп соққан оқиғаның нәтижесінде жәбірленушінің денсаулығы нашарлап кетсе (мүгедектік не мүгедектіктің неғұрлым жоғары тобы белгіленсе) не қайтыс болса, онда сақтандырушы жәбірленушіден (пайда алушыдан) келіп түскен өтініштің және тиісті құжаттардың негізінде, сақтандыру төлемінің сомасына осы Заңда белгіленген тәртіппен және мөлшерде қайта есептеу жүргізуге міндетті. Бұл ретте сақтандыру төлемінің сомасын қайта есептеу кезінде бұрын төленген сомалар есепке алынады.

      4. Сақтандыру төлемі уақтылы жүзеге асырылмаған кезде сақтандырушы пайда алушыға Қазақстан Республикасы Азаматтық кодексінің 353-бабында белгіленген тәртіппен және мөлшерде тұрақсыз айыбын төлеуге міндетті.

23-бап. Зиян келтірген тұлғаға кері талап қою құқығы

      1. Сақтандыру төлемін жүзеге асырған сақтандырушы сақтанушыға (сақтандырылушыға) төленген сома шегінде мынадай жағдайларда:

      1) сақтанушының (сақтандырылушының) азаматтық-құқықтық жауапкершілігі оның, қажетті қорғану және аса қажеттілік жағдайында жасалған іс-әрекетін қоспағанда, сақтандыру жағдайының туындауына бағытталған не оның басталуына ықпал ететін қасақана іс-әрекеттері салдарынан басталса;

      2) сақтанушының (сақтандырылушының) азаматтық-құқықтық жауапкершілігі оның көлік құралын алкогольге, есірткіге немесе уытқұмарлыққа мастық күйі жүргізуі салдарынан басталса;

      3) көлік құралын жүргізуші адамның оны жүргізу құқығы болмаса;

      4) соттың істі қарау барысында сақтандыру жағдайы көлік құралының техникалық ақауы салдарынан болғаны, олар туралы сақтанушының (сақтандырылушының) білгені немесе білуге тиісті екені анықталса;

      5) көлік құралы оның техникалық сипатына сай емес мақсаттарға пайдаланылса;

      6) сақтанушы (сақтандырылушы) сақтандыру жағдайынан болатын шығындарды азайту жөніндегі шараларды қасақана қолданбаған кезде кері талап қоюға құқылы.

      2. Егер осы баптың 1-тармағында санамаланған жағдайларда келтірілген зиянға көлік құралын оның иесімен еңбек қатынасына орай немесе оның иесінің қатысуымен мәміленің жазбаша нысанын ресімдемей пайдаланған тұлға кінәлі болып табылса, онда сақтандырушының осы көлік құралының иесіне кері талап қоюға құқығы бар.

      3. Сақтандыру төлемін жүзеге асырған сақтандырушыға ол төлеген сома шегінде сақтанушының (сақтандырылушының) сақтандырушы сақтандыру нәтижесінде өтеген шығындар үшін жауапты тұлғаға қатысты кері талап құқығы ауысады.

24-бап. Сақтандырушыны сақтандыру төлемін жүзеге асырудан босатудың негіздері

      1. Сақтандырушы, егер сақтандыру жағдайы:

      1) қажетті қорғану және аса қажеттілік жағдайында жасалған іс-әрекеттерді қоспағанда, пайда алушының сақтандыру жағдайының туындауына бағытталған не оның басталуына ықпал ететін қасақана іс-әрекеттері;

      2) пайда алушының Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде белгіленген тәртіппен сақтандыру жағдайымен себептік байланыстағы қасақана қылмыстық немесе әкімшілік құқық бұзушылықтар деп танылған әрекеттері салдарынан болса, сақтандыру төлемін толық немесе ішінара төлеуден бас тартуға құқылы.

      2. Сақтандырушының сақтандыру төлемін жүзеге асырудан бас тартуы үшін, сондай-ақ:

      1) сақтанушының, сақтандырылушының, пайда алушының залалдың тиісті өтемін залал келтіруге кінәлі тұлғадан алуы;

      2) осы Заңда көзделген жағдайларды қоспағанда, сақтандырушыға сақтандыру жағдайының басталғаны туралы хабарламау немесе уақтылы хабарламау;

      3) жәбірленушінің мүлкіне ақша, бағалы қағаздар, алтын, күмістен жасалған бұйымдар, құнды заттар, әсемдік бұйымдар, өнер туындылары немесе басқа да құндылықтар түрінде зиян келтіруі негіз болуы мүмкін.

      3. Сақтандыру жағдайының басталғаны туралы сақтандырушыға уақтылы хабарламау немесе хабарламай қою, егер бұл дәлелді себептерге байланысты болса және сақтандыру жағдайының басталғаны, жәбірленушінің өміріне немесе денсаулығына зиян келтіргені туралы фактіні растайтын тиісті құжаттар ұсынылса және мүлік бағалау үшін сақтандыру жағдайы басталғаннан кейінгі күйінде ұсынылса, сақтандыру төлемінен бас тарту үшін негіз бола алмайды.

      4. Сақтандырушы сақтандыру төлемінен бас тарту үшін негіздер болған кезде өтінішті және барлық құжатты алған күннен бастап жеті жұмыс күні ішінде сақтандыру төлемі туралы талапты мәлімдеген тұлғаға бас тарту себептерінің уәжді негіздемесімен және сақтанушының (сақтандырылушының, пайда алушының) Қазақстан Республикасы заңнамасының ерекшеліктерін ескере отырып, келіспеушіліктерді реттеу үшін сақтандыру омбудсманына жүгіну құқығы туралы хабарламамен сақтандыру төлемiнен толық немесе iшiнара бас тарту туралы тиiстi шешiмдi жазбаша нысанда жіберуге міндетті.

      5. Сақтандырушы, егер сақтандыру жағдайы:

      1) ядролық жарылыстың, радиациялық немесе радиоактивті улану әсерінің;

      2) соғыс қимылдарының;

      3) азамат соғысының, түрлі сипаттағы халық толқуларының, жаппай тәртіпсіздіктердің немесе ереуілдердің салдарынан туған болса, сақтандыру төлемін жүзеге асырудан босатылады.

      6. Сақтандырушының осы бапта көзделмеген негіздер бойынша сақтандыру төлемінен бас тартуға құқығы жоқ.

      Ескерту. 24-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 03.07.2014 № 227-V (01.01.2015 бастап қолданысқа енгізіледі); 02.07.2018 № 166-VІ (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); 12.07.2022 № 138-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік алпыс күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

24-1-бап. Тасымалдаушының жолаушылар алдындағы азаматтық-құқықтық жауапкершілігін міндетті сақтандыру жөніндегі дауларды реттеу ерекшеліктері

      1. Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартынан туындайтын дау болған кезде сақтанушы (жәбірленуші, пайда алушы):

      талаптарын көрсетіп және өзінің талабын растайтын құжаттарды қоса бере отырып, жазбаша өтінішін сақтандырушыға (оның ішінде сақтандырушының филиалы, өкілдігі, өзге де оқшауланған құрылымдық бөлімшесі, интернет-ресурсы арқылы) жіберуге не "Сақтандыру қызметі туралы" Қазақстан Республикасының Заңында көзделген ерекшеліктерді ескере отырып, тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартынан туындайтын дауларды реттеу үшін өтінішін сақтандыру омбудсманына (тікелей сақтандыру омбудсманына, оның ішінде оның интернет-ресурсы арқылы не сақтандырушы арқылы, оның ішінде оның филиалы, өкілдігі, өзге де оқшауланған құрылымдық бөлімшесі, интернет-ресурс арқылы) немесе сотқа жіберуге құқылы.

      2. Сақтандырушы сақтанушыдан (жәбірленушіден, пайда алушыдан) өтінішті алған кезде бес жұмыс күні ішінде қарайды және дауды одан әрі реттеу тәртібін көрсете отырып жазбаша жауап береді.

      3. Сақтанушы (жәбірленуші, пайда алушы) сақтандыру омбудсманына өтініш жасаған жағдайда, сақтандырушы сақтанушының, жәбірленушінің (пайда алушының), сақтандыру омбудсманының сұрау салуы бойынша дауды қарауға және шешуге қатысты құжаттарды сұрау салу алынған күннен бастап үш жұмыс күні ішінде ұсынуға міндетті.

      Ескерту. 5-тарау 24-1-баппен толықтырылды – ҚР 02.07.2018 № 166-VІ (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі); өзгеріс енгізілді – ҚР 12.07.2022 № 138-VII (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік алпыс күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.

6-тарау. Қорытынды ережелер

25-бап. Дауларды қарау тәртібі

      Тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру шартынан туындайтын даулар Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген тәртіппен қаралады.

26-бап. Қазақстан Республикасының тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру туралы заңдарын бұзғаны үшін жауаптылық

      Қазақстан Республикасының тасымалдаушының жауапкершілігін міндетті сақтандыру туралы заңдарын бұзуға, сондай-ақ сақтандыру жағдайын қасақана жасауға және сақтандыру төлемдерін заңсыз алуға бағытталған өзге де құқыққа қарсы іс-әрекеттер істеуге кінәлі адамдар Қазақстан Республикасының заңдарында көзделген жауаптылықта болады.

      Қазақстан Республикасының
Президенті

Об обязательном страховании гражданско-правовой ответственности перевозчика перед пассажирами

Закон Республики Казахстан от 1 июля 2003 года N 444.

ОГЛАВЛЕНИЕ

      Настоящий Закон регулирует отношения, возникающие в области обязательного страхования гражданско-правовой ответственности перевозчика перед пассажирами, и устанавливает правовые, финансовые и организационные основы его проведения.

Глава I. Общие положения

Статья 1. Основные понятия, используемые в настоящем Законе

      В настоящем Законе используются следующие основные понятия:

      1) потерпевший – пассажир, жизни, здоровью и (или) имуществу которого причинен вред при осуществлении перевозки;

      2) пассажир – физическое лицо, заключившее договор перевозки с перевозчиком в устной или письменной форме;

      3) имущество пассажира – багаж пассажира и перевозимая пассажиром с собой ручная кладь, за причинение вреда которым при перевозке отвечает перевозчик;

      4) выгодоприобретатель – лицо, которое в соответствии с настоящим Законом является получателем страховой выплаты;

      5) страховой случай – событие, с наступлением которого договор страхования предусматривает осуществление страховой выплаты;

      6) страховой омбудсман – независимое в своей деятельности физическое лицо, осуществляющее урегулирование разногласий между участниками страхового рынка в соответствии с Законом Республики Казахстан "О страховой деятельности";

      7) страховая сумма – сумма денег, на которую застрахован объект страхования и которая представляет собой предельный объем ответственности страховщика при наступлении страхового случая;

      8) страховая премия – сумма денег, которую страхователь обязан уплатить страховщику за принятие последним обязательств произвести страховую выплату страхователю (выгодоприобретателю) в размере, определенном договором страхования;

      9) страховая выплата – сумма денег, выплачиваемая страховщиком страхователю (выгодоприобретателю) в пределах страховой суммы при наступлении страхового случая;

      10) страховщик – юридическое лицо, получившее лицензию на право осуществления страховой деятельности на территории Республики Казахстан в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан, обязанное при наступлении страхового случая произвести страховую выплату страхователю или иному лицу, в пользу которого заключен договор (выгодоприобретателю), в пределах определенной договором суммы (страховой суммы);

      11) застрахованный – лицо, в отношении которого осуществляется страхование;

      12) страхователь – лицо, заключившее договор страхования со страховщиком. Если иное не предусмотрено договором страхования, страхователь одновременно является застрахованным;

      13) перевозчик – физическое или юридическое лицо, владеющее железнодорожным, морским, внутренним водным, воздушным, автомобильным транспортным средством, включая городской рельсовый транспорт, на праве собственности или на иных законных основаниях и осуществляющее перевозку пассажиров и их имущества за плату или по найму в соответствии с законодательством Республики Казахстан;

      14) гражданско-правовая ответственность перевозчика перед пассажирами – установленная гражданским законодательством Республики Казахстан обязанность перевозчика возместить вред, причиненный жизни, здоровью и (или) имуществу пассажиров при их перевозке;

      15) франшиза – освобождение страховщика от возмещения ущерба, не превышающего определенного размера.

      Сноска. Статья 1 в редакции Закона РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 2. Законодательство Республики Казахстан об обязательном страховании гражданско-правовой ответственности перевозчика перед пассажирами

      1. Законодательство Республики Казахстан об обязательном страховании гражданско-правовой ответственности перевозчика перед пассажирами основывается на Конституции Республики Казахстан и состоит из Гражданского кодекса Республики Казахстан, настоящего Закона и иных нормативных правовых актов Республики Казахстан.

      2. Если международным договором, ратифицированным Республикой Казахстан, установлены иные правила, чем те, которые предусмотрены настоящим Законом, то применяются правила международного договора.

      3. Положения настоящего Закона, применяемые по отношению к страховщику, в том числе страховой организации, распространяются на филиалы страховых организаций-нерезидентов Республики Казахстан, открытые на территории Республики Казахстан.

      Сноска. Статья 2 с изменениями, внесенными Законом РК от 02.01.2021 № 399-VI (вводится в действие с 16.12.2020).

Статья 3. Объект обязательного страхования гражданско-правовой ответственности перевозчика перед пассажирами

      Объектом обязательного страхования гражданско-правовой ответственности перевозчика перед пассажирами (далее - обязательное страхование ответственности перевозчика) является имущественный интерес перевозчика, связанный с его обязанностью, установленной гражданским законодательством Республики Казахстан, возместить вред, причиненный жизни, здоровью и (или) имуществу пассажиров при их перевозке.

Статья 4. Цель и основные принципы обязательного страхования ответственности перевозчика

      1. Целью обязательного страхования ответственности перевозчика является обеспечение защиты имущественных интересов пассажиров при их перевозке посредством осуществления страховых выплат.

      2. Основными принципами обязательного страхования ответственности перевозчика являются:

      обеспечение защиты имущественных интересов потерпевших в объеме и порядке, установленных настоящим Законом;

      осуществление перевозчиком перевозки пассажиров и их имущества, ответственность которого застрахована по договору обязательного страхования ответственности перевозчика;

      обеспечение выполнения сторонами своих обязательств по договору обязательного страхования ответственности перевозчика.

      Сноска. Статья 4 с изменением, внесенным Законом РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 5. Лица, гражданско-правовая ответственность которых подлежит обязательному страхованию ответственности перевозчика

      1. Обязательному страхованию подлежит гражданско-правовая ответственность перевозчиков-резидентов Республики Казахстан, осуществляющих перевозку пассажиров и их имущества на железнодорожном, морском, внутреннем водном, воздушном, автомобильном и городском рельсовом транспорте.

      2. Гражданско-правовая ответственность перевозчика подлежит страхованию по каждой единице транспортного средства, используемого для перевозки пассажиров и их имущества.

      Заключение договора добровольного страхования гражданско-правовой ответственности перевозчика перед пассажирами не освобождает перевозчика от обязанности по заключению договора обязательного страхования ответственности перевозчика.

      Сноска. Статья 5 с изменением, внесенным Законом РК от 04.07.2013 № 132-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после его первого официального опубликования).

Глава 2. Обеспечение функционирования системы
обязательного страхования ответственности перевозчика

Статья 6. Государственный контроль и надзор в области обязательного страхования ответственности перевозчика

      1. Государственный контроль и надзор за деятельностью страховых организаций осуществляются уполномоченным органом по регулированию, контролю и надзору финансового рынка и финансовых организаций (далее - уполномоченный орган) в соответствии с законодательством Республики Казахстан.

      2. Государственный контроль за выполнением перевозчиком настоящего Закона в части заключения договора обязательного страхования ответственности перевозчика возлагается на:

      1) подразделения уполномоченного органа по обеспечению безопасности дорожного движения в отношении эксплуатации автомобильного и городского рельсового транспорта;

      2) уполномоченный государственный орган в области транспорта и коммуникаций в отношении эксплуатации воздушного транспорта;

      3) органы государственных доходов Республики Казахстан в автомобильных пунктах пропуска через Государственную границу Республики Казахстан, совпадающую с таможенной границей Евразийского экономического союза.

      Сноска. Статья 6 с изменениями, внесенными законами РК от 31.01.2006 N 125; от 11.07.2009 N 185-IV (вводится в действие с 30.08.2009); от 06.01.2010 № 238-IV (порядок введения в действие см. ст. 2); от 30.06.2010 № 297-IV (вводится в действие с 01.07.2011); от 05.07.2012 № 30-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после его первого официального опубликования); от 04.07.2013 № 132-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после его первого официального опубликования); от 17.04.2014 № 195-V (вводится в действие по истечении шести месяцев после дня его первого официального опубликования); от 07.11.2014 № 248-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 26.12.2017 № 124-VI (вводится в действие с 01.01.2018); от 24.05.2018 № 156-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 03.07.2019 № 262-VI (вводится в действие с 01.01.2020).

Статья 7. Недопустимость перевозки пассажиров без заключения договора обязательного страхования ответственности перевозчика

      1. Перевозка пассажиров перевозчиком, не заключившим договор обязательного страхования ответственности перевозчика, не допускается.

      2. Перевозчик, осуществляющий международные перевозки, обязан заключить договор страхования ответственности перевозчика в соответствии с международными договорами, ратифицированными Республикой Казахстан.

      3. Подразделения уполномоченного органа по обеспечению безопасности дорожного движения и органы транспортного контроля при проверке документов обязаны проверить выполнение перевозчиком обязанности по заключению договора обязательного страхования ответственности перевозчика.

      4. За нарушение пункта 1 настоящей статьи уполномоченный государственный орган в области транспорта и коммуникаций приостанавливает действие лицензии перевозчика на срок до шести месяцев.

      Сноска. Статья 7 в редакции Закона РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие с 01.01.2019).

Статья 8. Особенности осуществления обязательного страхования ответственности перевозчика

      1. Страховая организация до получения лицензии на право осуществления обязательного страхования гражданско-правовой ответственности перевозчика перед пассажирами обязана заключить договор участия с Фондом гарантирования страховых выплат в порядке, определенном Законом Республики Казахстан "О Фонде гарантирования страховых выплат", за исключением вновь создаваемой страховой организации, которая заключает данный договор в течение тридцати календарных дней с даты получения лицензии по указанному виду обязательного страхования.

      2. Страховщик, осуществляющий обязательное страхование ответственности перевозчика, обязан ежегодно публиковать свою консолидированную финансовую отчетность, а в случае отсутствия дочерней (дочерних) организации (организаций) - неконсолидированную финансовую отчетность и аудиторский отчет на казахском и русском языках не менее чем в двух периодических печатных изданиях, распространяемых на всей территории Республики Казахстан, в порядке и сроки, установленные уполномоченным органом.

      3. Не допускается деятельность, направленная на ограничение или устранение конкуренции, предоставление или получение необоснованных преимуществ по заключению договоров обязательного страхования ответственности перевозчика одними страховщиками перед другими, ущемление прав и законных интересов страхователей.

      4. Государственные предприятия, а также акционерные общества, контрольный пакет акций которых принадлежит государству, и аффилированные с ними юридические лица обязаны приобретать страховые услуги по обязательному страхованию ответственности перевозчика в соответствии с законодательством Республики Казахстан о государственных закупках.

      5. Исключен Законом РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).
      Сноска. Статья 8 с изменениями, внесенными законами РК от 20.02.2006 N 128 (порядок введения в действие см. ст. 2); от 11.07.2009 N 185-IV (вводится в действие с 30.08.2009); от 30.12.2009 № 234-IV; от 05.07.2012 № 30-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после его первого официального опубликования); от 27.04.2015 № 311-V (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 25.11.2019 № 272-VI (вводится в действие с 02.01.2020); от 12.07.2022 № 138-VII (вводится в действие по истечении шестидесяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 9. Информационное взаимодействие

      1. Подразделения уполномоченного органа по обеспечению безопасности дорожного движения бесплатно выдают по одному экземпляру участникам транспортного происшествия на автомобильном пассажирском транспорте документы, подтверждающие факт наступления страхового случая, в том числе копию протокола о нарушении правил дорожного движения со схемой происшествия.

      2. Подразделения уполномоченного органа по обеспечению безопасности дорожного движения, органы прокуратуры, суды, организации здравоохранения, иные государственные органы и организации, располагающие информацией о происшествии на пассажирском транспорте и его последствиях, обязаны предоставить данную информацию страховщику, застрахованному, выгодоприобретателю и страховому омбудсману при их обращении.

      3. При невозможности сообщения перевозчиком, осуществляющим автомобильные пассажирские перевозки, потерпевшим или их наследниками о наступлении страхового случая подразделения уполномоченного органа по обеспечению безопасности дорожного движения осуществляют информирование соответствующего страховщика о данном транспортном происшествии.

      О страховом случае страховщику имеет право также сообщить любое другое лицо.

      4. Указанные в пунктах 2 и 3 настоящей статьи виды информационного взаимодействия могут осуществляться путем обмена электронными информационными ресурсами посредством единой базы данных по страхованию.

      Сноска. Статья 9 в редакции Закона РК от 17.04.2014 № 195-V (вводится в действие по истечении шести месяцев после дня его первого официального опубликования); с изменением, внесенным Законом РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 12.07.2022 № 138-VII (вводится в действие по истечении шестидесяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Глава 3. Договор обязательного страхования
ответственности перевозчика

Статья 10. Договор обязательного страхования ответственности перевозчика и порядок его заключения

      1. Обязательное страхование ответственности перевозчика осуществляется на основании договора, заключаемого между страхователем и страховщиком в соответствии с настоящим Законом.

      2. Договором обязательного страхования ответственности перевозчика предусматривается осуществление страховой выплаты по обязательствам, возникшим вследствие причинения вреда жизни, здоровью и (или) имуществу потерпевшего, за исключением возмещения морального вреда и упущенной выгоды потерпевшего, включая утрату товарной стоимости имущества, а также возмещения неустойки в связи с нарушением потерпевшим сроков поставки товаров или производства работ (оказания услуг), иных его обязательств по контрактам (договорам).

      3. Договор обязательного страхования ответственности перевозчика должен быть заключен только со страховщиком, имеющим лицензию на право осуществления деятельности по данному виду (классу) обязательного страхования.

      Страхователь свободен в выборе страховщика.

      Страховщик не вправе отказать страхователю в заключении договора обязательного страхования ответственности перевозчика, за исключением случаев, предусмотренных законами Республики Казахстан.

      По договору обязательного страхования ответственности перевозчика страхователь обязуется уплатить страховую премию, а страховщик обязуется при наступлении страхового случая осуществить страховую выплату выгодоприобретателю в размере, порядке и сроки, которые установлены настоящим Законом.

      4. Договор обязательного страхования ответственности перевозчика заключается путем оформления страховщиком страхового полиса в электронной форме.

      Основанием для заключения договора обязательного страхования ответственности перевозчика является заявление страхователя.

      Ответственность за неполноту условий, подлежащих указанию в договоре обязательного страхования ответственности перевозчика, несет страховщик. В случае возникновения спора по договору обязательного страхования ответственности перевозчика вследствие неполноты отдельных его условий спор решается в пользу страхователя.

      4-1. Договор обязательного страхования ответственности перевозчика по желанию страхователя может быть заключен путем обращения к страховщику либо обмена электронными информационными ресурсами между страхователем и страховщиком.

      5. Страховой полис помимо условий, перечисленных в статье 826 Гражданского кодекса Республики Казахстан, должен содержать размер предельного объема ответственности страховщика по одному страховому случаю.

      Требования по содержанию и оформлению страхового полиса по обязательному страхованию ответственности перевозчика устанавливаются законодательством Республики Казахстан о страховании и страховой деятельности.

      6. Исключен Законом РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие с 01.01.2019).

      7. Если страховщик заключил договор обязательного страхования ответственности перевозчика на условиях, ухудшающих положение страхователя (застрахованного) или потерпевшего по сравнению с тем, которое предусмотрено настоящим Законом, то при наступлении страхового случая страховщик несет обязательства перед страхователем (застрахованным) и потерпевшим на условиях, установленных настоящим Законом.

      Сноска. Статья 10 с изменениями, внесенными законами РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие с 01.01.2019); от 12.07.2022 № 138-VII (вводится в действие по истечении шестидесяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 10-1. Требования к страховщику и интернет-ресурсам при заключении договора обязательного страхования ответственности перевозчика и урегулировании страховых случаев путем обмена электронными информационными ресурсами

      1. При заключении договора обязательного страхования ответственности перевозчика в электронной форме и урегулировании страховых случаев по нему для обмена электронными информационными ресурсами между организацией по формированию и ведению базы данных, страховщиком и страхователем (застрахованным, выгодоприобретателем) используются интернет-ресурс и (или) информационная система страховщика.

      При подаче заявления для заключения договора обязательного страхования ответственности перевозчика в электронной форме и урегулирования страхового случая от страхователя не требуется использование специализированного программного обеспечения.

      На интернет-ресурсе организации по формированию и ведению базы данных размещается ссылка на интернет-ресурс страховой организации, используемый для заключения договоров обязательного страхования ответственности перевозчика и урегулирования страховых случаев в электронной форме.

      2. Порядок обмена электронными информационными ресурсами между организацией по формированию и ведению базы данных и страховщиком, страховщиком и страхователем (застрахованным, выгодоприобретателем) определяется нормативным правовым актом уполномоченного органа.

      3. При заключении договора обязательного страхования ответственности перевозчика и урегулировании страховых случаев по нему с использованием интернет-ресурса страховщика страховщик обязан обеспечить:

      1) незамедлительное отправление страхователю уведомления о заключении договора обязательного страхования ответственности перевозчика либо отказе в его заключении (с указанием причин отказа) в виде электронного сообщения;

      2) уведомление страхователя (застрахованного) об основных этапах процесса урегулирования страхового случая, включая отказ в приеме документов для урегулирования (с указанием причин отказа), в виде электронного сообщения в порядке, определенном нормативным правовым актом уполномоченного органа;

      3) возможность проверки страхователем (застрахованным) информации по заключенному договору обязательного страхования ответственности перевозчика на интернет-ресурсе страховой организации;

      4) возможность проверки страхователем (застрахованным, выгодоприобретателем) информации по страховому случаю по договору обязательного страхования ответственности перевозчика на интернет-ресурсе страховой организации;

      5) хранение договора обязательного страхования ответственности перевозчика в электронной форме и информации по страховому случаю по нему с обеспечением круглосуточного доступа для страхователя (застрахованного, выгодоприобретателя) на интернет-ресурс страховщика;

      6) возможность страхователю (застрахованному, выгодоприобретателю) создания и отправки страховщику информации в электронной форме (заявления, уведомления и (или) иные документы, сведения), необходимой для:

      заключения договора обязательного страхования ответственности перевозчика;

      досрочного прекращения договора обязательного страхования ответственности перевозчика;

      уведомления о наступлении страхового случая (события, рассматриваемого в качестве страхового случая);

      определения размера причиненного вреда;

      получения страховой выплаты;

      урегулирования споров, возникающих из договора обязательного страхования ответственности перевозчика, с учетом особенностей, предусмотренных статьей 24-1 настоящего Закона.

      Уведомление о заключении договора обязательного страхования ответственности перевозчика и урегулировании страховых случаев по нему направляется от организации по формированию и ведению базы данных.

      Требования к порядку и содержанию уведомлений о заключении договора обязательного страхования ответственности перевозчика и урегулировании страховых случаев по нему определяются уполномоченным органом.

      4. При заключении договора обязательного страхования ответственности перевозчика путем обмена электронными информационными ресурсами договор страхования считается заключенным с даты уплаты страхователем страховой премии (первого страхового взноса в случае уплаты страховой премии в рассрочку), если иное не предусмотрено договором обязательного страхования ответственности перевозчика.

      5. При заключении договора обязательного страхования ответственности перевозчика путем обмена электронными информационными ресурсами страхователь уплачивает страховую премию (первый страховой взнос в случае уплаты страховой премии в рассрочку) после ознакомления с условиями страхования, предусмотренными настоящим Законом, подтверждая тем самым свое согласие заключить договор присоединения на предложенных ему условиях.

      6. Страховщик обеспечивает возможность заключения договоров обязательного страхования ответственности перевозчика и урегулирования страховых случаев по ним с использованием интернет-ресурса страховщика круглосуточно.

      7. Не допускается деятельность страховых агентов по заключению договоров обязательного страхования ответственности перевозчика.

      Сноска. Глава 3 дополнена статьей 10-1 в соответствии с Законом РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие с 01.01.2019); в редакции Закона РК от 12.07.2022 № 138-VII (вводится в действие с 01.01.2024).

Статья 11. Действие договора обязательного страхования ответственности перевозчика

      1. Договор обязательного страхования ответственности перевозчика действует в отношении всех лиц, признанных потерпевшими в соответствии с настоящим Законом.

      2. Договор обязательного страхования ответственности перевозчика вступает в силу и становится обязательным для сторон с момента уплаты страхователем страховой премии, а при уплате ее в рассрочку - первого страхового взноса, если условиями договора обязательного страхования ответственности перевозчика не предусмотрено иное.

      3. Договор обязательного страхования ответственности перевозчика заключается сроком на двенадцать месяцев с даты вступления его в силу, за исключением случая, предусмотренного пунктом 4 настоящей статьи.

      Договор обязательного страхования ответственности перевозчика действует в течение всего срока страхования и не прекращает своего действия по первому наступившему страховому случаю.

      4. В случае, если право перевозчика осуществлять перевозку пассажиров и их имущества истекает в течение периода, составляющего менее двенадцати месяцев, то договор обязательного страхования ответственности перевозчика заключается только на данный период.

      4-1. Допускается заключение договора обязательного страхования ответственности перевозчика перед пассажирами на срок менее двенадцати месяцев с кредиторами (страхователями) ликвидируемой страховой организации-участника системы гарантирования страховых выплат.

      5. Действие договора обязательного страхования ответственности перевозчика ограничивается территорией Республики Казахстан, если иное не предусмотрено международным договором, заключенным Республикой Казахстан.

      Сноска. Статья 11 с изменениями, внесенными законами РК от 20.02.2006 N 128 (порядок введения в действие см. ст. 2); от 12.07.2022 № 138-VII (вводится в действие по истечении шестидесяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 12. Досрочное прекращение договора обязательного страхования ответственности перевозчика

      1. Договор обязательного страхования ответственности перевозчика прекращается досрочно в случаях, установленных Гражданским кодексом Республики Казахстан.

      2. Для досрочного прекращения договора обязательного страхования ответственности перевозчика страхователь (в случае смерти страхователя - его наследник (наследники) подает письменное заявление страховщику.

      3. При досрочном прекращении договора обязательного страхования ответственности перевозчика и заключении нового договора обязательного страхования ответственности перевозчика с этим же страховщиком страховщик имеет право на удержание части страховой премии в следующих размерах:

      ЧСП = СП * n/N, где:

      ЧСП – размер страховой премии, удерживаемой страховщиком (в тенге);

      СП – размер страховой премии, оплаченной по договору обязательного страхования перевозчика (в тенге);

      n – срок, прошедший с даты вступления в силу договора обязательного страхования перевозчика до даты его досрочного прекращения (в днях), включая день обращения;

      N – срок заключения договора обязательного страхования ответственности перевозчика (в днях).

      4. При несоблюдении условия, предусмотренного пунктом 3 настоящей статьи, страховщик имеет право на удержание части страховой премии при досрочном прекращении договора обязательного страхования ответственности перевозчика в следующих размерах:


№ п\п

Срок, прошедший с момента вступления в силу договора обязательного страхования ответственности перевозчика до момента его досрочного прекращения

Размер страховой премии
(в процентах от годовой
страховой премии)


1

2

3


1

до 1 месяца включительно

20


2

от 1 до 2 месяцев включительно

30


3

от 2 до 3 месяцев включительно

40


4

от 3 до 4 месяцев включительно

50


5

от 4 до 5 месяцев включительно

60


6

от 5 до 6 месяцев включительно

70


7

от 6 до 7 месяцев включительно

75


8

от 7 до 8 месяцев включительно

80


9

от 8 до 9 месяцев включительно

85


10

от 9 до 10 месяцев включительно

90


11

от 10 до 11 месяцев включительно

95


12

свыше 11 месяцев

100



      Сноска. Статья 12 с изменениями, внесенными Законом РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 13. Права и обязанности страхователя (застрахованного)

      Сноска. Заголовок статьи 13 с изменением, внесенным Законом РК от 12.07.2022 № 138-VII (вводится в действие по истечении шестидесяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

      1. Страхователь (застрахованный) вправе:

      1) требовать от страховщика разъяснения условий обязательного страхования ответственности перевозчика, своих прав и обязанностей по договору обязательного страхования ответственности перевозчика;

      2) исключен Законом РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие с 01.01.2019);

      3) воспользоваться услугами независимого эксперта для оценки размера причиненного вреда здоровью и (или) имуществу потерпевшего;

      4) ознакомиться с результатами оценки размера причиненного вреда и расчетами размера страховой выплаты, произведенными страховщиком (в том числе посредством интернет-ресурса страховщика) или независимым экспертом;

      5) досрочно прекратить договор обязательного страхования ответственности перевозчика (данное право распространяется только на страхователя);

      5-1) обратиться к страховщику с учетом особенностей, предусмотренных статьей 24-1 настоящего Закона, либо страховому омбудсману или в суд для урегулирования вопросов, возникающих из договора обязательного страхования ответственности перевозчика;

      6) направить заявление и прилагаемые документы страховому омбудсману (напрямую страховому омбудсману, в том числе через его интернет-ресурс, либо через страховщика, в том числе его филиал, представительство, иное обособленное структурное подразделение, интернет-ресурс) с учетом особенностей, предусмотренных Законом Республики Казахстан "О страховой деятельности";

      7) получить страховую выплату в случаях, предусмотренных настоящим Законом.

      Договором обязательного страхования ответственности перевозчика могут быть предусмотрены и другие права страхователя (застрахованного), не противоречащие законам Республики Казахстан.

      2. Страхователь обязан:

      1) при заключении договора обязательного страхования ответственности перевозчика предоставить страховщику сведения, необходимые для внесения в договор обязательного страхования ответственности перевозчика в соответствии с настоящим Законом;

      2) уплачивать страховые премии в размере, порядке и сроки, которые установлены договором обязательного страхования ответственности перевозчика;

      3) незамедлительно, но не позднее трех рабочих дней, как ему стало известно о наступлении страхового случая, уведомить об этом страховщика доступным способом (устно, письменно). Сообщение в устной форме должно быть в последующем (в течение семидесяти двух часов) подтверждено письменно. В случаях, когда страхователь и застрахованный не являются одним и тем же лицом, то обязанность по информированию страховщика о наступлении страхового случая возлагается на застрахованного. Если страхователь (застрахованный) по уважительным причинам не имел возможности выполнить указанные действия, он должен подтвердить это документально;

      4) при наступлении страхового случая принять разумные и доступные в сложившихся обстоятельствах меры, чтобы предотвратить или уменьшить возможные убытки, в том числе меры к спасению имущества и оказанию помощи пострадавшим лицам;

      5) сообщить в соответствующие органы исходя из их компетенции (подразделения уполномоченного органа по обеспечению безопасности дорожного движения, органы государственной противопожарной службы, службу скорой медицинской помощи, аварийные службы) о страховом случае и пострадавших лицах;

      6) составить акт о страховом случае на транспорте;

      7) обеспечить переход к страховщику права обратного требования к лицу, ответственному за наступление страхового случая.

      Договором обязательного страхования ответственности перевозчика могут быть предусмотрены и другие обязанности страхователя, не противоречащие законам Республики Казахстан.

      3. Обязанности страхователя, указанные в подпунктах 4), 5) и 7) пункта 2 настоящей статьи, возлагаются на лицо, непосредственно управлявшее транспортным средством в момент наступления страхового случая.

      Сноска. Статья 13 с изменениями, внесенными законами РК от 26.05.2008 N 34-IV (порядок введения в действие см. ст.2); от 17.04.2014 № 195-V (вводится в действие по истечении шести месяцев после дня его первого официального опубликования); от 02.07.2018 № 166-VI (порядок введения в действие см. ст. 2); от 12.07.2022 № 138-VII (вводится в действие по истечении шестидесяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 14. Права и обязанности страховщика

      1. Страховщик вправе:

      1) при заключении договора обязательного страхования ответственности перевозчика, кроме сведений, предусмотренных Гражданским кодексом Республики Казахстан, требовать от страхователя предоставления сведений, необходимых для внесения в договор обязательного страхования ответственности перевозчика в соответствии с настоящим Законом, в том числе информации о предшествующих договорах обязательного страхования ответственности перевозчика, страховых случаях и страховых выплатах;

      2) запрашивать у соответствующих государственных органов и организаций, исходя из их компетенции, документы, подтверждающие факт наступления страхового случая и размер вреда, причиненного потерпевшим;

      3) производить оценку поврежденного (уничтоженного) имущества потерпевшего для установления причин и иных обстоятельств транспортного происшествия;

      4) воспользоваться услугами независимого эксперта для оценки размера причиненного вреда здоровью и (или) имуществу потерпевшего и определения размера страховой выплаты при наступлении страхового случая;

      5) предъявлять право обратного требования к лицу, ответственному за причинение вреда, в случаях, предусмотренных статьей 23 настоящего Закона;

      6) отказать в осуществлении страховой выплаты полностью или частично по основаниям, предусмотренным статьей 24 настоящего Закона.

      Договором обязательного страхования ответственности перевозчика могут быть предусмотрены и другие права страховщика, не противоречащие гражданскому законодательству Республики Казахстан.

      2. Страховщик обязан:

      1) ознакомить страхователя (застрахованного) с условиями обязательного страхования ответственности перевозчика, в том числе с правами и обязанностями сторон, возникающими из договора обязательного страхования ответственности перевозчика;

      2) при заключении договора обязательного страхования ответственности перевозчика оформить страхователю (застрахованному) страховой полис;

      3) при уведомлении о страховом случае (событии, рассматриваемом в качестве страхового случая), наступившем в период действия страховой защиты по договору обязательного страхования ответственности перевозчика, незамедлительно зарегистрировать его и представить сведения по данному страховому случаю (событию, рассматриваемому в качестве страхового случая) в организацию по формированию и ведению базы данных в соответствии с нормативным правовым актом уполномоченного органа;

      4) в течение семи рабочих дней с момента получения сообщения о наступлении страхового случая произвести по заявлению страхователя или его представителя оценку размера причиненного вреда, составить страховой акт с указанием расчета размера страховой выплаты и предоставить его на ознакомление выгодоприобретателю;

      4-1) при недостаточности документов, подтверждающих факт наступления страхового случая и размер подлежащего возмещению страховщиком вреда, в течение трех рабочих дней со дня их получения сообщить об этом заявителю с указанием полного перечня недостающих и (или) неправильно оформленных документов;

      5) при наступлении страхового случая произвести страховую выплату в размере, порядке и сроки, которые установлены настоящим Законом;

      5-1) при получении от страхователя (потерпевшего, выгодоприобретателя) заявления рассмотреть требования страхователя (потерпевшего, выгодоприобретателя) и предоставить письменный ответ с указанием дальнейшего порядка урегулирования спора в течение пяти рабочих дней;

      5-2) при получении от страхователя (потерпевшего, выгодоприобретателя) заявления, направляемого страховому омбудсману, перенаправить данное заявление, а также прилагаемые к нему документы страховому омбудсману в течение трех рабочих дней со дня получения;

      6) возместить страхователю (застрахованному) расходы, понесенные им в целях предотвращения или уменьшения убытков при страховом случае;

      7) обеспечить тайну страхования.

      Договором обязательного страхования ответственности перевозчика могут быть предусмотрены и другие обязанности страховщика, не противоречащие законам Республики Казахстан.

      Сноска. Статья 14 с изменениями, внесенными законами РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 12.07.2022 № 138-VII (вводится в действие по истечении шестидесяти календарных дней после дня его первого официального опубликования)

Статья 15. Права потерпевшего

      1. Потерпевший вправе:

      1) сообщить страховщику о наступлении страхового случая, происшедшего в результате осуществления страхователем (застрахованным) перевозки пассажиров и их имущества;

      2) произвести вместо страхователя (застрахованного) сбор документов, необходимых для осуществления страховой выплаты, и представить их страховщику, с которым страхователь (застрахованный) заключил договор обязательного страхования ответственности перевозчика;

      3) воспользоваться услугами независимого эксперта для оценки размера причиненного вреда здоровью и (или) имуществу;

      4) ознакомиться с результатами оценки размера причиненного вреда и расчетами размера страховой выплаты, произведенными страховщиком или независимым экспертом;

      5) получить страховую выплату в размере, порядке и сроки, которые установлены настоящим Законом;

      5-1) обратиться к страховщику с учетом особенностей, предусмотренных статьей 24-1 настоящего Закона, либо страховому омбудсману или в суд для урегулирования вопросов, возникающих из договора обязательного страхования ответственности перевозчика;

      6) направить заявление и прилагаемые документы страховому омбудсману (напрямую страховому омбудсману, в том числе через его интернет-ресурс, либо через страховщика, в том числе его филиал, представительство);

      7) предъявить требование к перевозчику о возмещении причиненного вреда в размере превышения суммы причиненного вреда над суммой полученной страховой выплаты.

      2. В случаях, предусмотренных настоящим Законом, права потерпевшего, установленные пунктом 1 настоящей статьи, переходят к иным лицам, выступающим в качестве выгодоприобретателей.

      Сноска. Статья 15 с изменениями, внесенными Законом РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Глава 4. Страховые премии

Статья 16. Размер страховой премии

      1. При осуществлении обязательного страхования ответственности перевозчика устанавливаются следующие размеры годовых страховых премий на единицу транспортного средства (в месячных расчетных показателях):

      -------------------------------------------------------------------

      N ! Наименование транспортного средства ! Размер годовой

      п/п! ! страховой премии

      -------------------------------------------------------------------

      1 Автомобильный

      -------------------------------------------------------------------

      1) легковые автомобили,

      автобусы, микроавтобусы:

      до 4 пассажирских мест включительно 3

      свыше 4 до 7 пассажирских мест включительно 5

      свыше 7 до 16 пассажирских мест включительно 11.5

      свыше 16 до 30 пассажирских мест включительно 16

      свыше 30 пассажирских мест 23

      2) трамваи, троллейбусы 7

      -------------------------------------------------------------------

      2 Воздушный

      -------------------------------------------------------------------

      1) самолеты

      до 50 пассажирских мест включительно 400

      свыше 50 до 120 пассажирских мест 990

      свыше 120 до 200 пассажирских мест 2180

      свыше 200 пассажирский мест 3820

      2) вертолеты 135

      -------------------------------------------------------------------

      3 Морской

      -------------------------------------------------------------------

      до 50 пассажирских мест включительно 50

      свыше 50 до 100 пассажирских мест 100

      свыше 100 до 150 пассажирских мест 150

      свыше 150 до 300 пассажирских мест 300

      свыше 300 пассажирских мест 530

      -------------------------------------------------------------------

      4 Внутренний водный

      -------------------------------------------------------------------

      до 50 пассажирских мест включительно 17.5

      свыше 50 до 100 пассажирских мест 35

      свыше 100 до 150 пассажирских мест 50

      свыше 150 до 300 пассажирских мест 90

      свыше 300 пассажирских мест 160

      -------------------------------------------------------------------

      2. Размер страховой премии по обязательному страхованию ответственности перевозчика, осуществляющего железнодорожные перевозки, составляет 0,2 процента от суммы дохода реализуемых услуг по перевозке пассажиров и их имущества, полученного (подлежащего получению) перевозчиком, по территории Республики Казахстан в течение периода действия договора страхования ответственности перевозчика, уплачивается в виде ежемесячных взносов от дохода, полученного (подлежащего получению) за месяц.

      3. При заключении договора обязательного страхования ответственности перевозчика на срок менее двенадцати месяцев устанавливаются следующие размеры страховых премий:

№ п\п Срок страхования

Размер страховой премии (в процентах от годовой страховой премии)

1

2

3

1

до 1 месяца включительно

20

2

от 1 до 2 месяцев включительно

30

3

от 2 до 3 месяцев включительно

40

4

от 3 до 4 месяцев включительно

50

5

от 4 до 5 месяцев включительно

60

6

от 5 до 6 месяцев включительно

70

7

от 6 до 7 месяцев включительно

75

8

от 7 до 8 месяцев включительно

80

9

от 8 до 9 месяцев включительно

85

10

от 9 до 10 месяцев включительно

90

11

от 10 до 11 месяцев включительно

95

12

свыше 11 месяцев

100

      Действие настоящего пункта не распространяется на договор обязательного страхования ответственности перевозчика, заключенный перевозчиком, осуществляющим железнодорожные перевозки.

      4. В случае заключения договора обязательного страхования ответственности перевозчика с использованием интернет-ресурса страховщика по усмотрению страховщика страхователю может быть предоставлена скидка в размере не более десяти процентов от подлежащей к уплате страховой премии, рассчитанной в соответствии с настоящей статьей и статьей 17 настоящего Закона.

      При этом в договоре обязательного страхования ответственности перевозчика должны быть одновременно указаны общая сумма страховой премии и сумма страховой премии с учетом скидки (при наличии).

      Не допускается предоставление скидок при заключении договоров обязательного страхования ответственности перевозчика иными способами без использования интернет-ресурса страховщика.

      Сноска. Статья 16 с изменениями, внесенными законами РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие с 01.01.2019); от 12.07.2022 № 138-VII (вводится в действие по истечении шестидесяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 17. Увеличение размера страховых премий

      1. При заключении договора обязательного страхования ответственности перевозчика перед пассажирами, осуществляющего железнодорожные перевозки, размер страховой премии, предусмотренный пунктом 2 статьи 16 настоящего Закона, может быть увеличен страховщиком по результатам проведенной им оценки страхового риска, но до размера, не превышающего 0,5 процента от суммы дохода, полученного (подлежащего получению) от перевозки пассажиров и их имущества по территории Республики Казахстан в течение периода действия договора обязательного страхования ответственности перевозчика.

      2. При заключении договора обязательного страхования ответственности перевозчика, осуществляющего иные виды пассажирских перевозок, кроме железнодорожных, размер страховой премии, предусмотренный пунктом 1 статьи 16 настоящего Закона, может быть увеличен страховщиком по результатам проведенной им оценки страхового риска, но не более чем в 2 раза.

      Сноска. Статья 17 с изменением, внесенным Законом РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 18. Порядок и сроки уплаты страховых премий

      1. Порядок и сроки уплаты страховой премии устанавливаются договором обязательного страхования ответственности перевозчика.

      2. Если договором обязательного страхования ответственности перевозчика предусмотрена уплата страховой премии в рассрочку, то неуплата страхователем очередного страхового взноса не может являться для страховщика основанием для досрочного прекращения данного договора.

      3. При несвоевременной уплате очередного страхового взноса страхователь обязан уплатить страховщику неустойку в порядке и размере, установленных статьей 353 Гражданского кодекса Республики Казахстан.

      4. Страховщик предоставляет возможность оплаты страховой премии безналичным способом через интернет-ресурс страховщика.

      Сноска. Статья 31 с изменением, внесенным Законом РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие с 01.01.2019).

Глава 5. Определение страхового случая,
размера причиненного вреда и страховой выплаты

Статья 19. Определение страхового случая и размера причиненного вреда

      1. Страховым случаем по обязательному страхованию ответственности перевозчика признается факт наступления гражданско-правовой ответственности перевозчика по возмещению вреда, причиненного жизни, здоровью и (или) имуществу пассажиров при их перевозке.

      2. Вред, причиненный жизни и здоровью потерпевшего, включает в себя материальное выражение вреда, связанного с его смертью, временной или постоянной утратой трудоспособности.

      Размер вреда, причиненного жизни и здоровью потерпевшего, определяется в соответствии с настоящим Законом на основании документов, выданных соответствующими организациями.

      3. Вред имуществу потерпевшего включает стоимость утраченного, недостающего или поврежденного (испорченного) во время перевозки имущества пассажира, принятого перевозчиком к перевозке (багаж) и (или) находящегося при (на) пассажире.

      При утрате, недостаче и (или) повреждении (порче) багажа и (или) находящихся при (на) пассажире вещей, произошедших по вине перевозчика, размер причиненного вреда определяется следующим образом:

      1) в случае утраты или недостачи багажа, а также находящихся при (на) пассажире вещей - в размере стоимости утраченного или недостающего багажа и (или) находящихся при (на) пассажире вещей;

      2) в случае повреждения (порчи) багажа, а также находящихся при (на) пассажире вещей - в размере суммы, на которую понизилась их стоимость, а при невозможности восстановления поврежденного багажа, а также находящихся при (на) пассажире вещей - в размере их стоимости;

      3) в случае утраты багажа, сданного к перевозке с объявлением его ценности, - в размере объявленной стоимости багажа.

      4. Доказывание наступления страхового случая, а также размеров причиненного им вреда имуществу пассажиров при их перевозке лежит на страхователе (застрахованном).

      Размер причиненного вреда в результате наступления страхового случая по письменному заявлению страхователя или его представителя определяет страховщик.

      5. В случае несогласия с результатами оценки размера вреда, причиненного имуществу, произведенной страховщиком или независимым экспертом, страхователь (застрахованный) или потерпевший вправе обратиться к другому независимому эксперту для оценки размера вреда. При этом затраты, понесенные страхователем (застрахованным) или потерпевшим, подлежат возмещению страховщиком вне зависимости от осуществления страховой выплаты, если страховщиком будут признаны или судом будут установлены обоснованность и объективность проведенной оценки.

      6. Если страховщиком или независимым экспертом в течение семи рабочих дней после получения им сообщения о наступлении страхового случая не были произведены необходимый осмотр утраченного, недостающего или поврежденного (испорченного) имущества и оценка размера вреда, причиненного имуществу, с составлением страхового акта, то страхователь (застрахованный) либо потерпевший вправе воспользоваться услугами независимого эксперта и начать восстановление (утилизацию) имущества. При этом страховщик не вправе оспорить результаты оценки размера вреда, причиненного имуществу, если не докажет, что невозможность своевременной оценки им поврежденного (уничтоженного) имущества обусловлена уважительными причинами (смерть, болезнь владельца данного имущества) либо наличием вины страхователя (застрахованного) или потерпевшего, связанной с уклонением от представления имущества для оценки.

      Сноска. Статья 19 с изменением, внесенным Законом РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 20. Определение размера страховой выплаты

      1. В договоре обязательного страхования ответственности перевозчика предельный объем ответственности страховщика по одному страховому случаю (страховая сумма) должен быть указан раздельно и составлять не менее следующих размеров (в месячных расчетных показателях):

      за вред, причиненный жизни и здоровью каждого потерпевшего и повлекший:

      гибель – 5 000;

      установление инвалидности:

      первой группы – 5 000;

      второй группы – 3 500;

      третьей группы – 2 500;

      ребенок с инвалидностью – 5 000;

      увечье, травму или иное повреждение здоровья без установления инвалидности, – в размере фактических расходов на амбулаторное и (или) стационарное лечение, но не более 200;

      за вред, причиненный имуществу каждого потерпевшего, – в размере причиненного вреда, но не более 250.

      2. Страховая выплата за вред, причиненный жизни и здоровью потерпевшего, повлекший гибель или установление инвалидности, осуществляется в размере предельного объема ответственности страховщика, установленного пунктом 1 настоящей статьи.

      Страховая выплата за вред жизни и здоровью пассажира, причиненный в период перевозки, подлежит возмещению независимо от вины перевозчика.

      3. Для расчета размера страховой выплаты используется месячный расчетный показатель, установленный в соответствии с законодательным актом Республики Казахстан, на день страховой выплаты.

      4. Франшиза по договору обязательного страхования ответственности перевозчика составляет пятикратный размер месячного расчетного показателя по одному страховому случаю и по каждому потерпевшему. В случаях, когда размер причиненного вреда превышает установленный размер франшизы, страховая выплата осуществляется в полном размере.

      Страховая выплата за вред, причиненный жизни и здоровью потерпевшего, осуществляется без применения франшизы.

      5. Расходы, понесенные страхователем (застрахованным) в целях предотвращения или уменьшения убытков, подлежат возмещению страховщиком, если такие расходы были необходимы или были произведены для выполнения указаний страховщика, даже если соответствующие меры оказались безуспешными.

      Такие расходы возмещаются в фактических размерах, при этом общая сумма страховой выплаты и компенсации расходов не должна превышать страховую сумму, установленную договором обязательного страхования ответственности перевозчика. Если расходы возникли в результате исполнения страхователем указаний страховщика, они возмещаются в полном размере безотносительно к страховой сумме.

      Указанные расходы возмещаются страховщиком непосредственно лицу, понесшему их.

      6. При недостаточности страховой суммы для полного возмещения причиненного вреда перевозчик возмещает потерпевшему разницу между страховой суммой и фактическим размером вреда.

      7. В случае смерти потерпевшего лицу, осуществившему погребение потерпевшего, страховщиком возмещаются расходы на погребение в размере ста месячных расчетных показателей.

      Сноска. Статья 20 с изменениями, внесенными законами РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 27.06.2022 № 129-VII (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 21. Общие условия осуществления страховой выплаты

      1. Требование о страховой выплате к страховщику предъявляется страхователем (застрахованным) или иным лицом, являющимся выгодоприобретателем, в письменной форме, в том числе посредством интернет-ресурса страховщика в соответствии с нормативным правовым актом уполномоченного органа, с приложением документов, необходимых для осуществления страховой выплаты.

      По требованию страховщика заявитель обязан представить оригиналы документов страховщику, необходимых для осуществления страховой выплаты, за исключением документов, имеющихся в электронной форме в базах данных и (или) информационных системах государственных органов, доступ к которым имеет страховщик.

      2. К заявлению о страховой выплате прилагаются следующие документы:

      1) исключен Законом РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования);

      2) документ, подтверждающий факт наступления страхового случая и размер вреда, причиненного потерпевшим;

      3) акт о страховом случае на транспорте, составленный перевозчиком;

      4) проездной билет или документ, заменяющий его (копия ведомости продажи билетов или корешка билета, заверенная перевозчиком), - в случае выдачи пассажиру билета, или свидетельские показания, оформленные в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан;

      5) копия справки организаций здравоохранения о сроке временной нетрудоспособности или справки специализированных учреждений об установлении инвалидности потерпевшему - в случае ее установления;

      6) копия свидетельства или уведомление о смерти потерпевшего и документ, подтверждающий право выгодоприобретателя на возмещение вреда (копия), – в случае смерти потерпевшего;

      7) перечень утраченного, недостающего или поврежденного (испорченного) имущества потерпевшего - в случае нанесения вреда имуществу;

      8) документы, подтверждающие расходы, понесенные страхователем (застрахованным) в целях предотвращения или уменьшения убытков при наступлении страхового случая, - при их наличии.

      Истребование страховщиком дополнительно других документов от страхователя (застрахованного) либо потерпевшего не допускается.

      2-1. Акт о страховом случае на транспорте, составленный перевозчиком, должен содержать следующие сведения:

      1) фамилия, имя, отчество потерпевшего;

      2) вид транспорта;

      3) номер рейса, номер поезда, название судна и т.п.;

      4) маршрут следования;

      5) серия и номер проездного билета, имеющегося у потерпевшего;

      6) место, дата и время наступления страхового случая;

      7) характеристика повреждений, причиненных жизни и здоровью потерпевшего;

      8) характеристика повреждений, причиненных имуществу потерпевшего;

      9) краткое описание обстоятельств страхового случая;

      10) наименование компетентного органа, осуществляющего расследование;

      11) наименование и местонахождение медицинского учреждения, куда был направлен потерпевший;

      12) фамилия, имя, отчество и подпись руководителя транспортной организации либо транспортного средства;

      13) фамилия, имя, отчество и подпись представителя компетентного органа, осуществляющего расследование;

      14) печать перевозчика, за исключением субъектов частного предпринимательства.

      3. Страховщик, принявший документы, обязан выдать заявителю справку с указанием полного перечня представленных документов и даты их принятия.

      В случае отправки страхователем (застрахованным, выгодоприобретателем) требования о страховой выплате в электронной форме страховщик может представить ему данную справку в электронной форме.

      4. Выгодоприобретателем является потерпевший (в случае его смерти - лицо, имеющее согласно законам Республики Казахстан право на возмещение вреда в связи со смертью потерпевшего), а также страхователь (застрахованный) или иное лицо, возместившее потерпевшему (лицу, имеющему право на возмещение ущерба) причиненный вред в пределах объема ответственности страховщика, установленного настоящим Законом, и получившее право на страховую выплату.

      5. Страховая выплата за вред, причиненный жизни и здоровью потерпевшего, осуществляется независимо от сумм, причитающихся ему (лицам, имеющим право на возмещение ущерба) по другим договорам страхования.

      6. По заявлению потерпевшего, оформленному письменно, или нотариально удостоверенной доверенности страховая выплата может быть осуществлена непосредственно лицу, оказавшему (оказывающему) ему услуги по восстановлению здоровья и (или) имущества.

      7. При осуществлении страховой выплаты страховщик не вправе требовать от выгодоприобретателя принятие условий, ограничивающих его право требования к страховщику.

      Сноска. Статья 21 с изменениями, внесенными законами РК от 07.05.2007 N 244; от 29.12.2014 № 269-V (вводится в действие с 01.01.2015); от 24.05.2018 № 156-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 02.07.2018 № 166-VI (порядок введения в действие см. ст. 2); от 14.07.2022 № 141-VII (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 12.07.2022 № 138-VII (вводится в действие по истечении шестидесяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 22. Порядок осуществления страховой выплаты

      1. Страховая выплата производится страховщиком в течение семи рабочих дней со дня получения им документов, предусмотренных статьей 21 настоящего Закона.

      2. В случаях, когда размер страховой выплаты оспаривается выгодоприобретателем, страховщик обязан незамедлительно осуществить страховую выплату в той ее части, которая не оспаривается ни одним из указанных лиц, в течение срока, установленного пунктом 1 настоящей статьи.

      Оспариваемая часть страховой выплаты должна быть выплачена страховщиком в течение трех рабочих дней со дня заключения мирового соглашения и утверждения его судом либо со дня вступления в законную силу решения суда по данному спору, если судом решение не обращено к немедленному исполнению.

      3. Если в результате события, приведшего к наступлению страхового случая, у потерпевшего наступит ухудшение здоровья (устанавливается инвалидность либо более высокая группа инвалидности) либо смерть, то страховщик на основании поступившего от потерпевшего (выгодоприобретателя) заявления и соответствующих документов обязан произвести перерасчет суммы страховой выплаты в порядке и размере, установленных настоящим Законом. При этом при перерасчете суммы страховой выплаты принимаются в зачет ранее выплаченные суммы.

      4. При несвоевременном осуществлении страховой выплаты страховщик обязан уплатить выгодоприобретателю неустойку в порядке и размере, установленных статьей 353 Гражданского кодекса Республики Казахстан.

Статья 23. Право обратного требования к лицу, причинившему вред

      1. Страховщик, осуществивший страховую выплату, имеет право обратного требования к страхователю (застрахованному) в пределах уплаченной суммы в следующих случаях:

      1) гражданско-правовая ответственность страхователя (застрахованного) наступила вследствие его умышленных действий, направленных на возникновение страхового случая либо способствующих его наступлению, за исключением действий, совершенных в состоянии необходимой обороны и крайней необходимости;

      2) гражданско-правовая ответственность страхователя (застрахованного) наступила вследствие управления им транспортным средством в состоянии алкогольного, наркотического или токсикоманического опьянения;

      3) лицо, управлявшее транспортным средством, не имело права на управление им;

      4) в ходе судебного разбирательства было установлено, что страховой случай произошел вследствие технических неисправностей транспортного средства, о которых страхователь (застрахованный) знал или должен был знать;

      5) использования транспортного средства в целях, не свойственных его техническому назначению;

      6) при умышленном непринятии страхователем (застрахованным) мер по уменьшению убытков от страхового случая.

      2. Если в случаях, перечисленных в пункте 1 настоящей статьи, виновником причиненного вреда является лицо, эксплуатирующее транспортное средство в силу трудовых отношений с его владельцем или в присутствии его владельца без оформления письменной формы сделки, то страховщик имеет право обратного требования к владельцу данного транспортного средства.

      3. К страховщику, осуществившему страховую выплату, переходит в пределах выплаченной им суммы право обратного требования, которое страхователь (застрахованный) имеет к лицу, ответственному за убытки, возмещенные страховщиком в результате страхования.

Статья 24. Основания освобождения страховщика от осуществления страховой выплаты

      1. Страховщик вправе полностью или частично отказать в страховой выплате, если страховой случай произошел вследствие:

      1) умышленных действий выгодоприобретателя, направленных на возникновение страхового случая либо способствующих его наступлению, за исключением действий, совершенных в состоянии необходимой обороны и крайней необходимости;

      2) действий выгодоприобретателя, признанных в порядке, установленном законодательными актами Республики Казахстан, умышленными уголовными или административными правонарушениями, находящимися в причинной связи со страховым случаем.

      2. Основанием для отказа страховщика в осуществлении страховой выплаты может быть также:

      1) получение страхователем, застрахованным, выгодоприобретателем соответствующего возмещения убытка от лица, виновного в причинении убытка;

      2) неуведомление или несвоевременное уведомление страховщика о наступлении страхового случая, за исключением случаев, предусмотренных настоящим Законом;

      3) причинение вреда имуществу потерпевшего в виде денег, ценных бумаг, золота, изделий из серебра, драгоценностей, украшений, произведений искусства или других ценностей.

      3. Несвоевременное уведомление или несообщение страховщику о наступлении страхового случая не может служить основанием для отказа в страховой выплате, если оно обусловлено уважительными причинами и представлены соответствующие документы, подтверждающие факт наступления страхового случая, причинения вреда жизни или здоровью потерпевшего, и имущество для оценки в том состоянии, в котором оно находилось непосредственно после наступления страхового случая.

      4. При наличии оснований для отказа в страховой выплате страховщик обязан в течение семи рабочих дней со дня получения заявления и всех документов направить лицу, заявившему требование о страховой выплате, соответствующее решение о полном или частичном отказе в страховой выплате в письменной форме с мотивированным обоснованием причин отказа и уведомлением о праве страхователя (застрахованного, выгодоприобретателя) обратиться к страховому омбудсману для урегулирования разногласий с учетом особенностей законодательства Республики Казахстан.

      5. Страховщик освобождается от осуществления страховой выплаты, если страховой случай произошел вследствие:

      1) воздействия ядерного взрыва, радиации или радиоактивного заражения;

      2) военных действий;

      3) гражданской войны, народных волнений всякого рода, массовых беспорядков или забастовок.

      6. Страховщик не вправе отказать в страховой выплате по основаниям, не предусмотренным настоящей статьей.

      Сноска. Статья 24 с изменениями, внесенными законами РК от 03.07.2014 № 227-V (вводится в действие с 01.01.2015); от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 12.07.2022 № 138-VII (вводится в действие по истечении шестидесяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Статья 24-1. Особенности урегулирования споров по обязательному страхованию гражданско-правовой ответственности перевозчика перед пассажирами

      1. При наличии спора, возникающего из договора обязательного страхования ответственности перевозчика, страхователь (потерпевший, выгодоприобретатель) вправе:

      направить страховщику (в том числе через филиал, представительство, интернет-ресурсы страховщика) письменное заявление с указанием требований и приложением документов, подтверждающих его требования, либо направить заявление страховому омбудсману (напрямую страховому омбудсману, в том числе через его интернет-ресурс, либо через страховщика, в том числе через его филиал, представительство, иное обособленное структурное подразделение, интернет-ресурс) или в суд для урегулирования споров, возникающих из договора обязательного страхования ответственности перевозчика, с учетом особенностей, предусмотренных Законом Республики Казахстан "О страховой деятельности".

      2. Страховщик при получении от страхователя (потерпевшего, выгодоприобретателя) заявления в течение пяти рабочих дней рассматривает и предоставляет письменный ответ с указанием дальнейшего порядка урегулирования спора.

      3. В случае обращения страхователя (потерпевшего, выгодоприобретателя) к страховому омбудсману страховщик обязан по запросу страхователя, потерпевшего (выгодоприобретателя), страхового омбудсмана представить документы, относящиеся к рассмотрению и разрешению спора, в течение трех рабочих дней с даты получения запроса.

      Сноска. Глава 5 дополнена статьей 24-1 в соответствии с Законом РК от 02.07.2018 № 166-VI (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); с изменением, внесенным Законом РК от 12.07.2022 № 138-VII (вводится в действие по истечении шестидесяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Глава 6. Заключительные положения

Статья 25. Порядок рассмотрения споров

      Споры, вытекающие из договора обязательного страхования ответственности перевозчика, рассматриваются в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан.

Статья 26. Ответственность за нарушение законодательства Республики Казахстан об обязательном страховании ответственности перевозчика

      Лица, виновные в нарушении законодательства Республики Казахстан об обязательном страховании ответственности перевозчика, а также в умышленном создании страхового случая и иных противоправных действиях, направленных на незаконное получение страховой выплаты, несут ответственность, предусмотренную законами Республики Казахстан.

     
      Президент
Республики Казахстан