Құрлықішілік мемлекеттердің транзиттік саудасы туралы конвенцияны ратификациялау туралы

Қазақстан Республикасының 2007 жылғы 20 наурыздағы N 238 Заңы

Нью-Йоркте 1965 жылғы 8 шілдеде қол қойылған Құрлықішілік мемлекеттердің транзиттік саудасы туралы конвенция ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті

Біріккен Ұлттар Ұйымының
теңізге шыға алмайтын елдердің транзиттік сауда
мәселелері жөніндегі
конференциясы

ҚҰРЛЫҚІШІЛІК МЕМЛЕКЕТТЕРДІҢ ТРАНЗИТТІК САУДАСЫ ТУРАЛЫ
КОНВЕНЦИЯ

(2007 жылғы 1 желтоқсанда күшіне енді - ҚР СІМ-нің ресми сайты)

Біріккен Ұлттар Ұйымы
1966

ҚҰРЛЫҚІШІЛІК МЕМЛЕКЕТТЕРДІҢ ТРАНЗИТТІК
САУДАСЫ ТУРАЛЫ КОНВЕНЦИЯ

КІРІСПЕ

Осы Конвенцияның Тараптары болып табылатын мемлекеттер,
Біріккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының 55-бабы Ұйымның экономикалық үдеріс шарттарына және экономика саласындағы халықаралық мәселелерді шешуге ықпал етуін талап ететінін ескерте отырып,
Бас Ассамблея "теңіз шекаралары жоқ мемлекеттердің халықаралық сауданы көтермелеу үшін транзиттің тиісті жағдайларындағы мұқтажын мойындай отырып", Ұйымға мүше мемлекеттердің үкіметтеріне "теңіз шекаралары жоқ Ұйымға мүше мемлекеттердің транзиттік сауда саласындағы мұқтаждарын толық мойындай отырып және сондықтан да теңіз шекаралары жоқ мемлекеттерді экономикалық дамыту нәтижесінде туындайтын келешек қажеттіліктерді ескере отырып, осыған қатысты халықаралық құқық пен тәжірибе негізінде оларға тиісті жағдайларды қамтамасыз етуге өтініш жасаған Бас Ассамблеяның теңіз шекаралары жоқ елдер туралы және халықаралық сауданы кеңейту туралы 1028 (XI) қарарын атап көрсете отырып,
ашық теңіз барлық ұлттар үшін ашық және ешбір мемлекет оның қандай да бір бөлігін өзінің егемендігіне бағындыруға ұмтылуына құқылы емес деп мәлімделген Ашық теңіз туралы конвенцияның 2-бабын, сондай-ақ аталған Конвенцияның мыналар көзделген 3-бабын назарға ала отырып:
1. Теңіз жағалауы жоқ мемлекеттердің жағалау мемлекеттерімен тең құқықта теңіздер еркіндігін пайдалану үшін теңізге еркін кіру мүмкіндігі болуы тиіс. Осы мақсат үшін теңіз бен теңіз жағалауы жоқ мемлекеттің арасында орналасқан мемлекет, осы соңғысымен жалпы келісім бойынша және қолданыстағы халықаралық конвенцияларға сәйкес:
а) теңіз жағалауы жоқ мемлекетке өзара негізде өз аумағы арқылы еркін жол береді және
b) осы мемлекеттің туын көтеріп жүзетін кемелерге өз кемелерімен немесе басқа мемлекеттердің кемелерімен тең жағдайда теңіз порттарына және осы порттарды пайдалануға қол жеткізуге мүмкіндік береді.
2. Теңіз бен теңіз жағалауы жоқ мемлекеттің арасында орналасқан мемлекеттер, осы соңғысымен жалпы келісім бойынша және жағалау мемлекетінің немесе аумағы арқылы транзит жасалатын мемлекеттің құқықтарын, сондай-ақ теңіз жағалауы жоқ мемлекеттегі ерекше жағдайларды есепке ала отырып, егер осындай мемлекеттер қазірдің өзінде қолданыстағы халықаралық конвенциялардың тараптары болып табылмаса, транзит еркіндігіне және порттарды пайдаланудағы теңдігіне қатысты барлық мәселелерді шешеді",
Біріккен Ұлттар Ұйымының Сауда және дамыту мәселелері жөніндегі конференциясы қабылдаған төмендегі қағидаттарды, осы қағидаттар өзара байланысты деп есептеледі және әрбір қағидат мынадай қалған қағидаттарды ескере отырып түсіндіріледі деген шартта қайта растай отырып:

І қағидат

Теңізге шыға алмайтын әрбір мемлекеттің теңізге еркін кіру құқығын мойындау халықаралық сауданы кеңейту және экономикалық даму үшін аса қажет.

ІІ қағидат

Аумақтық және ішкі суларда теңізге шыға алмайтын мемлекеттің туын көтеріп жүзетін кемелер, осы жағалау мемлекетінің кемелерін қоспағанда, теңіз мемлекеттерінің туын көтеріп жүзетін кемелер пайдаланатын құқықтарды да және режимді де пайдаланады.

ІІІ қағидат

Теңіз мемлекеттерімен тең құқықта теңізде жүзу еркіндігін пайдалану үшін теңізге шыға алмайтын мемлекеттердің теңізге еркін кіру мүмкіндігі болуы тиіс. Осы мақсат үшін теңіз бен теңізге шыға алмайтын мемлекеттің арасында орналасқан мемлекеттер, осы соңғысымен жалпы келісім бойынша және қолданыстағы халықаралық конвенцияларға сәйкес осы мемлекеттің туын көтеріп жүзетін кемелерге өз кемелерімен немесе басқа мемлекеттердің кемелерімен теңдік шарттарында теңіз порттарына және осы порттарды пайдалануға қол жеткізу мүмкіндігін береді.

IV қағидат

Теңізге шыға алмайтын мемлекеттердің экономикалық дамуына жан-жақты ықпал ету мақсатында барлық мемлекеттер теңізге шыға алмайтын мемлекеттерге өзара негізде, олар барлық жағдайда және тауарлардың барлық түрлеріне қатысты өңірлік және халықаралық саудаға еркін қатыса алатындай еркін және шектелмеген транзит құқығын береді.
Транзиттік тауарларға кедендік баж салынбауы тиіс.
Транзиттік көлік құралдарынан транзит елінің көлік құралынан алынатын салықтардан немесе алымдардан артық арнайы салықтар немесе алымдар алынбауы тиіс.

V қағидат

Транзит мемлекеті өз аумағында толық егемендікті сақтай отырып, еркін және шектелмеген транзит құқығын пайдалану оның кез келген түрдегі заңды мүддесін бұзбауын қамтамасыз ету үшін барлық қажетті шараларды қолдануға құқылы.

VI қағидат

Әртүрлі географиялық аудандардағы теңізге шыға алмайтын елдердің алдында тұрған сауда және даму саласындағы арнайы және ерекше мәселелерді шешуге жалпы тәсіл эволюциясын үдету үшін барлық мемлекеттер осыған бағытталған өңірлік және басқа да халықаралық келісімдердің жасалуын қолдауы тиіс.

VII қағидат

Теңізге шыға алмайтын елдерге олардың ерекше географиялық орналасуына қарай берілетін жеңілдіктер мен ерекше құқықтарға ең қолайлы жағдай қағидатының әрекеті тарамайды.

VIII қағидат

Теңізге шыға алмайтын мемлекеттің теңізге еркін кіруіне құқық белгілейтін қағидаттар осы проблемаларға қатысы бар екі немесе бірнеше уағдаласушы тараптар арасындағы қолданыстағы келісімдерді еш жағдайда жоймайды және осы келісімдерде жоғарыда айтылған ережелерден қолайсыздау немесе сол ережелерге қайшы келетін режим орнатылмайтын жағдайда келешекте осындай келісімдер жасасуға кедергі болмайды.
Төмендегілер туралы келісті:

1-бап
Анықтамалар

Осы Конвенцияда:
а) теңіз жағалауы жоқ кез келген "Уағдаласушы мемлекет"
құрлықішілік мемлекет»деп түсініледі.
b) осы жүру толық жолдың осы құрлықішілік мемлекеттің аумағы
шегінде басталатын немесе аяқталатын және осындай ілесіп жүрудің тікелей алдындағы немесе одан кейінгі теңізбен тасымалдауға кіретін бөлігі болып табылатын жағдайларда тауар-багажды қоса алғанда, тауарлардың құрлықішілік мемлекет пен теңіз арасындағы қандай да бір Уағдаласушы мемлекеттің аумағы арқылы жүруі "транзиттік қозғалыс" деп түсініледі. Қайта тиеу, жинау, жүк топтарын неғұрлым ұсақ топтарға бөлу және осындай тауарларды тасымалдау әдісін өзгерту, сондай-ақ машиналарды және үлкен заттарды жинау, бөлшектеу немесе қайталап жинау, осындай операциялардың кез келгені тек тасымалдаудың қолайлығы мақсатында ғана жүргізілу жағдайында тауарлардың ілесіп жүруін»"транзиттік қозғалыс" ұғымынан алып тастауға әкелмейді. Осы тармақта ештеңе де кез келген Уағдаласушы мемлекетті оның аумағында осындай жинау, бөлшектеу немесе қайталап жинау үшін тұрақты қондырғылар құруға не осы қондырғыларды құруға рұқсат беруге міндеттейтін ереже ретінде қаралмауы тиіс.
с)»"транзиттік мемлекет" деп аумақтары арқылы "транзиттік қозғалыс" жүзеге асырылатын құрлықішілік мемлекет пен теңіз арасында орналасқан теңіз жағалауы бар да және теңіз жағалауы жоқ кез келген Уағдаласушы мемлекет түсініледі.
d)»"көлік құралдары" деген сөздер:
егер олар осы бапта түсінілетіндей транзиттік қозғалыс үшін пайдаланылатын болса,
і) кез келген темір жол жылжымалы құрамын, кез келген теңіз және өзен кемесін және жол көлігі құралдарын;
іі) жергілікті жағдайлар бойынша бұл талап етілетініне қарай жүк тасушыны және теңдеп жүк артылатын жануарларды;
ііі) басқа да көлік құралдарын, сондай-ақ мүдделі Уағдаласушы мемлекеттер арасындағы келісімдер бойынша - құбырларды және газ құбырларын білдіреді.

2-бап
ТРАНЗИТ ЕРКІНДІГІ

1. Осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес транзиттік қозғалысқа және көлік құралдарына транзит еркіндігі қамтамасыз етіледі. Осы Конвенцияның басқа ережелерін сақтау жағдайында Уағдаласушы мемлекеттер олардың аумақтары арқылы тасымалдарды реттеу және жүзеге асыру үшін қабылдайтын шаралар мүдделі Уағдаласушы мемлекеттер үшін транзитке қатысты өзара қолданылымды бағдарғыларды пайдалану бойынша транзиттік қозғалысқа ықпал ететін болады. Осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес тауарлардың шығарылған жері, жөнелту, әкелу, әкету немесе тағайындалу белгісі бойынша не тауарларға меншік иесі құқығына немесе кемелерге, жердегі көлік құралдарына немесе өзге де пайдаланылатын көлік құралдарына меншік иесі құқығына көрсетілген көлік құралдарын тіркеу орнына немесе олардың туына қатысты кез келген жағдайға байланысты ешқандай кемсітушілік жүргізілмейді.
2. Екінші Уағдаласушы мемлекет аумағының бір бөлігі немесе оның бүкіл аумағы арқылы өтетін көлік құралдарын пайдалануды реттейтін ереже олар қатысушысы болып табылатын көп жақты халықаралық конвенцияларды есепке ала отырып, мүдделі Уағдаласушы мемлекеттер арасындағы өзара келісім бойынша белгіленеді.
3. Әрбір Уағдаласушы мемлекет өз аумағы арқылы жүріп өтуі немесе жүруі транзиттік қозғалыс үшін қажетті тұлғаларға өздерінің заңдарына, ережелеріне және қаулыларына сәйкес осындай аумаққа кіруіне рұқсат береді.
4. Уағдаласушы мемлекеттер өздерінің аумақтық сулары арқылы
транзиттік қозғалысқа әдеттегі халықаралық құқық немесе халықаралық
конвенциялардың қолданылуына жататын қағидаттарына сәйкес, сондай-ақ
өздерінің ішкі ережелеріне сәйкес рұқсат етеді.

3-бап
КЕДЕНДІК БАЖДАР ЖӘНЕ ЕРЕКШЕ ТРАНЗИТТІК АЛЫМДАР

Транзит мемлекеттің аумағындағы транзиттік қозғалысқа қандай да болмасын билік орындары тарапынан импортқа немесе экспортқа немесе транзитке байланысты ерекше алымдарға байланысты алынатын кедендік баждар немесе салықтар салынбайды. Солай болғанымен, мұндай транзиттік қозғалысқа транзитке байланысты қадағалау жөніндегі шығыстарды және әкімшілік шығыстарды өтеуге арналған алымдар ғана салынуы мүмкін. Осы алымдардың ставкасы орнын толтыруға арналған шығыстарға барынша сәйкес келуі тиіс және осы ереже сақталған жағдайда, алымдар 2-баптың 1-тармағында белгіленген кемсітушілікке жол бермеу туралы талаптарға сәйкес алынуы тиіс.

4-бап
КӨЛІК ҚҰРАЛДАРЫ ЖӘНЕ ТАРИФТЕР

1. Уағдаласушы мемлекеттер транзиттік қозғалыс қажетсіз кідіртулерсіз жүзеге асырылуы үшін өздерінде бар мүмкіндіктерге қарай әкелу, әкету пункттерінде, ал қажет болған жағдайда - қайта тиеу пункттерінде тиісті көлік құралдарын және тиеу-түсіру жабдығын беруге міндеттенеді.
2. Уағдаласушы мемлекеттер мемлекет пайдаланатын немесе
мемлекеттің басқаруындағы құрылғыларды пайдаланатын транзиттік
қозғалысқа көлік жағдайын және коммерциялық бәсекелестік
пайымдауларды есепке ала отырып, ставкаларға және оларды қолдану
шарттарына қатысты ақылға сыйымды болатын тарифтер мен алымдарды
қолдануға міндеттенеді. Осы тарифтер мен алымдар транзиттік қозғалысты барынша жеңілдететіндей етіп белгіленеді және Уағдаласушы мемлекеттер олардың аумағы арқылы теңізге шыға
алатын елдердің тауарларын тасымалдау кезінде қолданатын тарифтер мен алымдардан аспауы тиіс. Осы тармақтың ережелері тарифтер мен алымдарды Уағдаласушы мемлекет белгілейтін немесе бекітетін жағдайларда кәсіпорындар немесе жеке тұлғалар пайдаланатын немесе олардың басқаруындағы құрылғыларды пайдаланатын транзиттік қозғалысқа қолданылуы мүмкін тарифтер мен алымдарға да қолданылады. Осы тармақта қолданылатын "құрылғы" ұғымы пайдаланғаны үшін тарифтер немесе алымдар алынатын көлік құралдарын, порт құрылыстарын
және жолдарды қамтиды.
3. Су жолдарында құрылған, транзит мақсатында пайдаланылатын тіркеп сүйреудің қандай да бір монополиялық қызметі кемелердің транзиттік өтуіне кедергі жасамайтындай етіп ұйымдастырылуы тиіс.
4. Осы тармақтың ережелері 2-баптың 1-тармағында белгіленген
кемсітушілікке жол бермеу туралы шарттарды сақтай отырып қолданылуы
тиіс.

5-бап
КЕДЕНДІК, КӨЛІКТІК ЖӘНЕ БАСҚА ДА ФОРМАЛДІЛІКТЕРГЕ ҚАТЫСЫ
БАР ӘДІСТЕР МЕН ҚҰЖАТТАМАЛАР

1. Уағдаласушы мемлекеттер еркін, үздіксіз және тұрақты транзиттік қозғалысқа рұқсат ететін әкімшілік және кедендік шаралар қолданады. Қажет болған жағдайда олар айтылған транзиттік қозғалысты қамтамасыз ету және жеңілдету жөніндегі шараларға қатысты келісімге қол жеткізу үшін келіссөздер жүргізуі тиіс.
2. Уағдаласушы мемлекеттер өздерінің аумағы бойынша барлық транзиттік жүріп өту кезінде, осындай жүру кезінде болуы мүмкін қандай да бір қайта тиеуді, жинауды, жүк топтарын неғұрлым ұсақ топтарға бөлу және тасымалдау тәсіліндегі өзгерісті қоса алғанда, транзиттік қозғалысқа қатысты оңайлатылған құжаттаманы және кедендік, көліктік және басқа да әкімшілік формалділіктерді орындаудың жылдам әдістерін пайдалануға міндеттенеді.

6-бап
ТРАНЗИТТІК ЖҮКТЕРДІ САҚТАУ

1. Транзит мемлекеттің әкелу және әкету пункттерінде және аралық пункттерінде транзиттік жүктерді сақтау шарттары мүдделі мемлекеттер арасындағы келісім бойынша белгіленуі мүмкін.
Транзит мемлекеттер тым болмағанда осы елдерге келетін немесе осы елдерден жөнелтілетін жүктерге берілетіндей қолайлы жағдай ұсынады.
2. Тарифтер мен алымдар 4-бапқа сәйкес белгіленеді.

7-бап
ТРАНЗИТТІК ҚОЗҒАЛЫСТАҒЫ КІДІРТУЛЕР НЕМЕСЕ ҚИЫНШЫЛЫҚТАР

1. Дүлей күштер жағдайын қоспағанда, Уағдаласушы мемлекеттер
транзиттік қозғалыстағы кідіртулер мен шектеулерді болдырмау үшін барлық шараларды қолданады.
2. Егер транзиттік қозғалыста кідіртулер немесе басқа да
қиыншылықтар болса, транзиттік мемлекеттің немесе транзиттік
мемлекеттер мен құрлықішілік мемлекеттің құзыретті билік орындары
оларды дереу жою мақсатында ынтымақтасады.

8-бап
ЕРКІН АЙМАҚТАР ЖӘНЕ БАСҚА ДА КЕДЕНДІК МҮМКІНШІЛІКТЕР

1. Транзит мемлекеттердің әкелу және әкету порттарында, осы мемлекеттер мен құрлықішілік мемлекеттің арасындағы келісім бойынша транзиттік қозғалыстың қолайлығы үшін еркін аймақтар немесе басқа да кедендік мүмкіншіліктер жасалуы мүмкін.
2. Осы түрдегі мүмкіншіліктер теңіз жағалауы немесе теңіз порттары жоқ басқа да транзит мемлекеттерде құрлықішілік мемлекеттер үшін жасалуы да мүмкін.

9-бап
НЕҒҰРЛЫМ ЕЛЕУЛІ МҮМКІНШІЛІКТЕР БЕРУ

Осы Конвенция онда көзделген мүмкіншіліктерге қарағанда неғұрлым елеулі және Уағдаласушы мемлекеттер олардың Конвенция қағидаттарына сәйкестігі шартымен олар туралы өзара келіскен немесе оларды қандай да бір Уағдаласушы мемлекет берген транзиттік мүмкіншіліктерді пайдалану құқығынан айыруға еш жағдайда әкеп соқпайды. Сондай-ақ, Конвенция келешекте осындай неғұрлым елеулі мүмкіншіліктерді пайдалану құқығын беруге кедергі келтірмейді.

10-бап
АНАҒҰРЛЫМ ҚОЛАЙЛЫ ЖАҒДАЙ ТУРАЛЫ ЕСКЕРТУГЕ ҚАРЫМ-ҚАТЫНАС

1. Уағдаласушы мемлекеттер құрлықішілік мемлекеттерге олардың
географиялық ерекше жағдайы себебінен осы Конвенция ұсынатын мүмкіншіліктер мен арнайы құқықтарға қатысты анағұрлым қолайлы жағдай туралы ескертпенің әрекеті қолданылмайтыны туралы келіседі.
Осы Конвенцияның қатысушылары болып табылмайтын құрлықішілік мемлекет, осы құрлықішілік мемлекеттер мен осындай мүмкіншіліктер мен арнайы құқықтарды беретін Уағдаласушы мемлекеттің арасындағы шартта көзделген анағұрлым қолайлы жағдай туралы ескертпе негізінде ғана осы Конвенцияға сәйкес құрлықішілік мемлекеттерге берілетін мүмкіншіліктер мен құқықтарға үміттене алады.
2. Егер қандай да бір Уағдаласушы мемлекет қандай да бір
құрлықішілік мемлекетке осы Конвенцияда көзделетінге қарағанда неғұрлым елеулі мүмкіншіліктер мен арнайы құқықтар берсе, осындай мүмкіншіліктер мен арнайы құқықтардың кез келген басқа құрлықішіліқ
мемлекетке берілмеуі осындай басқа құрлықішілік мемлекет пен осындай мүмкіншіліктер мен арнайы құқықтар беретін Уағдаласушы мемлекеттің арасындағы қандай да бір шарттағы ең қолайлы жағдай жасау туралы ережелерге қайшы келетін жағдайларды қоспағанда, осы мүмкіншіліктер мен арнайы құқықтарды осы құрлықішілік мемлекет берумен шектеуге болады.

11-бап
ДЕНСАУЛЫҚ САҚТАУ, ҚАУІПСІЗДІК ЖӘНЕ ЗИЯТКЕРЛІК МЕНШІКТІ
САҚТАУ МАҚСАТЫНДА КОНВЕНЦИЯДАН АЛЫП ТАСТАУ

1. Осы Конвенция бірде-бір Уағдаласушы мемлекетті оның аумағына келуге тыйым салынған тұлғалардың транзитіне немесе адамгершілік, денсаулық сақтау, немесе қоғам қауіпсіздігі тұрғысынан болсын не жануарлар мен өсімдіктердің ауруына қарсы, немесе зиянкестерге қарсы сақтық шаралары ретінде болсын әкелінуіне жол берілмейтін тауарлардың транзитіне рұқсат етуге міндеттемейді.
2. Әрбір Уағдаласушы мемлекет тұлғалар мен тауарлардың, әсіресе оларға монополия бар тауарлардың іс жүзінде транзитпен жүріп өтуін және көлік құралдарының іс жүзінде осындай тауарларды тасымалдау үшін пайдаланылуын қамтамасыз ету үшін, сондай-ақ жолдар мен хабар беру құралдарының қауіпсіздігі үшін қажетті сақтық шараларын қабылдауға және басқа да шаралар қабылдауға құқылы.
3. Осы Конвенциядағы ешбір нәрсе қандай да бір Уағдаласушы
мемлекеттің өзі қатысушысы болып табылатын қандай да бір жалпы халықаралық конвенцияның қаулыларын орындау үшін, ол конвенцияның әлемдік немесе өңірлік сипатта ма және ол осы конвенция жасалған күні жасалды ма, немесе келешекте жасала ма, оған қарамастан, қабылдауға мәжбүр болатын шараларды, осындай қаулылар мыналарға:
а) экспортқа, импортқа немесе есірткі, немесе басқа да қауіпті дәрі-дәрмек құралдары, немесе қару-жарақ сияқты тауарлардың белгілі бір түрлерінің транзитіне, немесе
b) өнеркәсіп, әдебиет немесе көркем өнер меншіктерін қорғауға, немесе фирмалық атаулар мен шығу тегі көрсетулерін, немесе шыққан жерлері атауларын қорғауға, соған барабар теріс пиғылды бәсекелестікті болдырмауға қатысты болған жағдайларда, қозғамайды.
4. Кез келген Уағдаласушы мемлекеттің өзінің маңызды қауіпсіздік мүдделерін қорғауы үшін қажетті қандай да бір шараларды қабылдауына осы Конвенцияда ештеңе де кедергі жасамайды.

12-бап
ТӨТЕНШЕ ЖАҒДАЙЛАР КЕЗІНДЕ АЛЫП ТАСТАУ

Уағдаласушы мемлекет оның саяси өмір сүруіне немесе қауіпсіздігіне қауіп төндіретін төтенше жағдайлар туындаған кезде қолдануға мәжбүр жалпы немесе жеке сипаттағы шаралар айрықша жағдайларда және мүмкіндігінше өте қысқа кезең ішінде, бұл кезең ішінде транзит еркіндігі қағидаты барынша мүмкін шамада сақталу шартымен қолдануы мүмкін, бұл осы Конвенция ережелерінің бой тартуға әкеп соғуы мүмкін.

13-бап
КОНВЕНЦИЯНЫ СОҒЫС УАҚЫТЫНДА ҚОЛДАНУ

Осы Конвенция соғысушы және бейтарап тараптардың соғыс уақытындағы құқықтары мен міндеттерін белгілемейді. Алайда, Конвенция осындай құқықтар мен міндеттер ескеріле отырып, соғыс уақытында мүмкін болатындай шамада күшінде қалады.

14-бап
КОНВЕНЦИЯ БОЙЫНША МІНДЕТТЕМЕЛЕР ЖӘНЕ БІРІККЕН ҰЛТТАР ҰЙЫМЫНА МҮШЕ МЕМЛЕКЕТТЕРДІҢ ҚҰҚЫҚТАРЫ МЕН МІНДЕТТЕРІ

Осы Конвенция қандай да бір Уағдаласушы мемлекетке оның Біріккен Ұлттар Ұйымының мүшесі ретіндегі құқықтары мен міндеттеріне қайшы келетін ешқандай міндеттемелер жүктемейді.

15-бап
ӨЗАРА ТҮСІНІСТІК

Осы Конвенцияның ережелері өзара түсіністік негізде қолданылады.

16-бап
ДАУЛАРДЫ ШЕШУ

1. Осы Конвенцияның ережесін түсіндіруге немесе қолдануға
байланысты туындауы мүмкін және келіссөздер арқылы немесе дауларды
шешудің басқа да бейбіт жолдарымен тоғыз айдың ішінде шешілмеген кез
келген дау тараптардың бірінің өтініші бойынша төрелік арқылы шешіледі. Төрелік комиссиясы үш мүшеден тұрады. Даудың әрбір тарапы Комиссияның бір мүшесін тағайындайды, ал Комиссияның төраға болуы тиіс үшінші мүшесі тараптардың жалпы келісуімен сайланады. Егер тараптар үш ай ішінде Комиссияның үшінші мүшесін тағайындау туралы келісімге келмесе, Комиссияның үшінші мүшесін Халықаралық Соттың
Төрағасы тағайындайды. Егер тараптардың әрқайсысы үш ай ішінде талап етілетін тағайындауды жасамаса, Халықаралық Соттың Төрағасы қалған бос орынды немесе бос орындарды толтырады.
2. Төрелік комиссиясы оған табыс етілетін мәселелерді жай көпшілік дауыспен шешеді, және оның шешімі тараптар үшін міндетті болады.
3. Осы Конвенция бойынша дауларды шешу тапсырылатын төрелік комиссиясы немесе басқа да халықаралық органдар даулардың болуы және сипаты туралы және оларды шешу шарттары туралы Біріккен Ұлттар Ұйымының Бас Хатшысы арқылы басқа Уағдаласушы мемлекеттерге хабарлайды.

17-бап
ҚОЛ ҚОЮ

Осы Конвенция Біріккен Ұлттар Ұйымына барлық мүше мемлекеттердің немесе кез келген мамандандырылған мекеменің, немесе Халықаралық Сот Статутының қатысушысы болып табылатын мемлекеттердің, сондай-ақ Біріккен Ұлттар Ұйымының Бас Ассамблеясы Конвенцияның қатысушысы болуға шақырған кез келген басқа мемлекеттің қол қоюы үшін 1965 жылғы 31 желтоқсанға дейін ашық.

18-бап
РАТИФИКАЦИЯЛАУ

Осы Конвенция ратификациялауға жатады. Ратификациялау грамоталары Біріккен Ұлттар Ұйымының Бас Хатшысына сақтауға тапсырылады.

19-бап
ҚОСЫЛУ

Осы Конвенция 17-бапта аталған төрт санаттың біріне жататын кез келген мемлекеттің қосылуы үшін ашық. Қосылу туралы актілер Біріккен Ұлттар Ұйымының Бас Хатшысына сақтауға тапсырылады.

20-бап
КҮШІНЕ ЕНУ

1. Осы Конвенция кем дегенде екі құрлықішілік мемлекет және теңіз жағалауы бар екі транзит мемлекеті ратификациялау грамоталарын немесе қосылу туралы актілерді сақтауға тапсырған күнінен бастап отызыншы күні күшіне енеді.
2. Конвенция, осы баптың 1-тармағына сәйкес осы Конвенцияның
күшіне енуі үшін қажетті ратификациялау грамоталарын немесе қосылу
туралы актілерді сақтауға тапсырғаннан кейін Конвенцияны
ратификациялайтын немесе оған қосылатын әрбір мемлекетке қатысты осы
мемлекет өзінің ратификациялау грамотасын немесе қосылу туралы актісін сақтауға тапсырған күнінен кейін отызыншы күні күшіне енеді.

21-бап
ҚАЙТА ҚАРАУ

Уағдаласушы мемлекеттердің үштен бірінің талабы бойынша және Уағдаласушы мемлекеттердің көпшілігінің келісуімен Біріккен Ұлттар Ұйымының Бас Хатшысы осы Конвенцияны қайта қарау мақсатында конференцияны шақырады.

22-бап
БАС ХАТШЫ ЖІБЕРЕТІН ХАБАРЛАМА

Біріккен Ұлттар Ұйымының Бас Хатшысы 17-бапта аталған төрт санаттың біріне жататын барлық мемлекетті мыналар туралы:
а) осы Конвенцияға 17, 18 және 19-баптарға сәйкес қол қойылғаны және ратификациялау грамоталарының немесе қосылу туралы актілердің сақтауға тапсырылғаны туралы;
b) 20-бапқа сәйкес осы Конвенцияның күшіне ену күні туралы;
с) 21-бапқа сәйкес осы Конвенцияны қайта қарау туралы талаптар хабардар етеді.

23-бап
МАҒЫНАСЫ БІРДЕЙ МӘТІНДЕР

Осы Конвенцияның орыс, ағылшын, испан, қытай және француз тілдеріндегі мәтіндерінің мағынасы бірдей болып табылатын түпнұсқасы Біріккен Ұлттар Ұйымының Бас Хатшысына сақтауға тапсырылатын болады. Ол оның расталған көшірмелерін 17-бапта аталған төрт санаттың біріне жататын барлық мемлекеттерге жібереді.
Осыны куәландыру үшін, тиісті дәрежеде өз үкіметтері уәкілеттік бергендер, осы Конвенцияға қол қойды.

Нью-Йоркте, бір мың тоғыз жүз алпыс бесінші жылғы сегізінші шілдеде Біріккен Ұлттар Ұйымының Орталық мекемелерінде жасалды.

Осымен берілген мәтіннің Нью-Йоркте 1965 жылғы 8 шілдеде Біріккен Ұлттар Ұйымының Орталық мекемелерінде жасалған Құрлықішілік мемлекеттердің транзиттік саудасы туралы конвенцияның куәландырылған көшірмесінің мәтінімен бірдейлігін куәландырамын.

Қазақстан Республикасы
Көлік және коммуникация министрлігі
Әкімшілік департаментінің директоры

РҚАО-ның ескертуі: Құрлықішілік мемлекеттердің транзиттік саудасы туралы конвенцияның ағылшын тіліндегі мәтіні қоса беріліп отыр (қағаз нұсқасынан қараңыз)

О ратификации Конвенции о транзитной торговле внутриконтинентальных государств

Закон Республики Казахстан от 20 марта 2007 года N 238

Ратифицировать Конвенцию о транзитной торговле внутриконтинентальных государств, подписанную в Нью-Йорке 8 июля 1965 года.

Президент
Республики Казахстан

КОНФЕРЕНЦИЯ
ОРГАНИЗАЦИИ ОБЪЕДИНЕННЫХ НАЦИЙ
ПО ВОПРОСАМ ТРАНЗИТНОЙ ТОРГОВЛИ СТРАН,
НЕ ИМЕЮЩИХ ВЫХОДА К МОРЮ

КОНВЕНЦИЯ
О ТРАНЗИТНОЙ ТОРГОВЛЕ ВНУТРИКОНТИНЕНТАЛЬНЫХ
ГОСУДАРСТВ

ОРГАНИЗАЦИЯ
ОБЪЕДИНЕННЫХ НАЦИЙ
1966

ПРЕАМБУЛА

Государства, являющиеся сторонами настоящей Конвенции ,
напоминая , что статья 55 Устава Организации Объединенных Наций требует, чтобы Организация содействовала условиям экономического прогресса и разрешению международных проблем в экономической области,
отмечая резолюцию 1028 (XI) Генеральной Ассамблеи о странах, не имеющих морских границ, и о расширении международной торговли, в которой Генеральная Ассамблея, "признавая нужду государств, не имеющих морских границ, в надлежащих условиях транзита для поощрения международной торговли", обратилась с просьбой к правительствам государств-членов Организации "полностью признать нужды государств-членов Организации, не имеющих морских границ, в области транзитной торговли и поэтому обеспечить им надлежащие условия на основе международного права и практики в этом отношении, учитывая будущие потребности, которые возникнут в результате экономического развития государств, не имеющих морских границ",
принимая во внимание статью 2 Конвенции об открытом море, в которой заявляется, что открытое море открыто для всех наций, и никакое государство не вправе претендовать на подчинение какой-либо части его своему суверенитету, а также статью 3 упомянутой Конвенции, которая предусматривает:
"1. Государства, не имеющие морского берега, для того чтобы пользоваться свободой морей на равных правах с прибрежными государствами, должны иметь свободный доступ к морю. Для этой цели государства, расположенные между морем и государством, не имеющим морского берега, по общему соглашению с этим последним и в соответствии с существующими международными конвенциями предоставляют:
a) государству, не имеющему морского берега, на основе взаимности, свободный путь через свою территорию, и
b) судам, плавающим под флагом этого государства, на условиях равенства со своими судами или судами других государств, доступ к морским портам и использованию этих портов.
2. Государства, расположенные между морем и государством, не имеющим морского берега, решают по общему соглашению с этим последним и с учетом прав прибрежного государства или государства, через территорию которого совершается транзит, а также особых условий, в которых находится государство, не имеющее морского берега, все вопросы, относящиеся к свободе транзита и равенства в пользовании портами, если такие государства не являются уже сторонами действующих международных конвенций",
вновь подтверждая нижеследующие принципы, принятые Конференцией Организации Объединенных Наций по вопросам торговли и развития при том условии, что эти принципы считаются взаимосвязанными и что каждый принцип должен истолковываться с учетом остальных принципов:

Принцип I

Признание права каждого не имеющего выхода к морю государства на свободный доступ к морю существенно необходимо для расширения международной торговли и экономического развития.

Принцип II

В территориальных и внутренних водах суда, плавающие под флагом государства, не имеющего выхода к морю, пользуются такими же правами и тем же режимом, какими пользуются суда, плавающие под флагом морских государств, за исключением судов данного прибрежного государства.

Принцип III

Для того чтобы пользоваться свободой мореплавания на равных правах с морскими государствами, государства, не имеющие выхода к морю, должны иметь свободный доступ к морю. Для этой цели государства, расположенные между морем и государством, не имеющим выхода к морю, по общему соглашению с этим последним и в соответствии с существующими международными конвенциями, предоставляют судам, плавающим под флагом этого государства, на условиях равенства со своими судами или судами других государств, доступ к морским портам и использованию этих портов.

Принцип IV

С целью всемерного содействия экономическому развитию государств, не имеющих выхода к морю, все государства предоставляют не имеющим выхода к морю государствам, на основе взаимности, право свободного и неограниченного транзита, с тем чтобы они могли свободно участвовать в региональной и международной торговле при всех обстоятельствах и в отношении всех видов товаров.
Транзитные товары не должны облагаться таможенными пошлинами.
С транзитных транспортных средств не должно взиматься специальных налогов или сборов, превышающих налоги или сборы, взимаемые с транспортных средств страны транзита.

Принцип V

Государство транзита, сохраняя полный суверенитет над своей территорией, имеет право принимать все необходимые меры для обеспечения того, чтобы пользование правом свободного и неограниченного транзита никоим образом не нарушало его законные интересы любого рода.

Принцип VI

С тем чтобы ускорить эволюцию общего подхода к разрешению специальных и особых проблем в области торговли и развития, стоящих перед находящимися в различных географических, районах странами, не имеющими выхода к морю, все государства должны поощрять заключение направленных на это региональных и других международных соглашений.

Принцип VII

Льготы и особые права, предоставляемые не имеющим выхода к морю странам ввиду их особого географического положения, не подпадают под действие принципа наибольшего благоприятствования.

Принцип VIII

Принципы, определяющие право не имеющего выхода к морю государства на свободный доступ к морю, никоим образом не отменяют существующие соглашения между двумя или несколькими договаривающимися сторонами, касающиеся этих проблем, и не препятствуют заключению таких соглашений в будущем при условии, что в этих соглашениях не будет установлен режим, менее благоприятный, чем упомянутые выше положения, или противоречащий этим положениям.
Договорились о нижеследующем:

Статья 1
Определения

В настоящей Конвенции:
a) Под "внутриконтинентальным государством" понимается любое Договаривающееся государство, которое не имеет морского побережья.
b) Под "транзитным движением" понимается следование товаpoв, включая товаробагаж, через территорию какого-либо Договаривающегося государства между внутриконтинентальным государством и морем в тех случаях, когда это следование является частью полного пути, начинающегося или кончающегося в пределах территории этого внутриконтинентального государства и включающего перевозку морем, непосредственно предшествующую такому следованию или следующую за ним. Перегрузка, складирование, разделение грузовых партий на более мелкие партии и изменение в способе перевозки таких товаров, а также сборка, разборка или повторная сборка машин и громоздких предметов не ведут к исключению следования товаров из понятия "транзитное движение" при условии, что любые такие операции производятся исключительно в целях удобства перевозки. Ничто в настоящем пункте не должно рассматриваться как положение, обязывающее любое Договаривающееся государство создавать на его территории постоянные установки для такой сборки, разборки или повторной сборки либо разрешать создание этих установок.
с) Под "транзитным государством" понимается любое Договаривающееся государство, как имеющее морское побережье, так и не имеющее его, расположенное между внутриконтинентальным государством и морем, через территорию которого осуществляется "транзитное движение".
d) Выражение "транспортные средства" означает:
i) Любой железнодорожный подвижной состав, любые морские и речные суда и средства дорожного транспорта;
ii) Носильщиков и вьючных животных - там, где это требуется по местным условиям;
iii) Другие транспортные средства, а также трубопроводы и газопроводы - по соглашению между заинтересованными Договаривающимися государствами, если они используются для транзитного движения, как оно понимается в настоящей статье.

Статья 2
Свобода транзита

1. В соответствии с положениями настоящей Конвенции транзитному движению и транспортным средствам обеспечивается свобода транзита. При условии соблюдения других положений настоящей Конвенции, меры, принимаемые Договаривающимися государствами для регулирования и осуществления перевозок через их территорию, будут способствовать транзитному движению по используемым маршрутам, взаимно приемлемым в отношении транзита для заинтересованных Договаривающихся государств. В соответствии с положениями настоящей Конвенции не проводится никакой дискриминации по признаку места происхождения, отправки, ввоза, вывоза или назначения товаров либо в связи с любыми обстоятельствами, относящимися к праву собственности на товары или к праву собственности на суда, средства наземного транспорта или иные используемые транспортные средства, месту регистрации или флагу указанных транспортных средств.
2. Правила, регулирующие использование транспортных средств, проходящих через часть территории или всю территорию другого Договаривающегося государства, устанавливаются по взаимному соглашению между заинтересованными Договаривающимися государствами с учетом многосторонних международных конвенций, участниками которых они являются.
3. Каждое Договаривающееся государство, в соответствии со своими законами, правилами и постановлениями, выдает разрешение на следование через свою территорию или доступ на такую территорию лицам, передвижение которых необходимо для транзитного движения.
4. Договаривающиеся государства разрешают транзитное движение через свои территориальные воды в соответствии с принципами обычного международного права или подлежащими применению между народными конвенциями, а также в соответствии со своими внутренними правилами.

Статья 3
Таможенные пошлины и особые транзитные сборы

Транзитное движение не подлежит обложению со стороны каких бы то ни было властей на территории транзитного государства таможенными пошлинами или налогами, взимаемыми в связи с импортом или экспортом, или особыми сборами в связи с транзитом. Тем не менее, такое транзитное движение может облагаться сборами, предназначенными исключительно для покрытия связанных с транзитом расходов по надзору и административных расходов. Ставки этих сборов должны максимально соответствовать расходам, на покрытие которых они предназначаются, и, при условии соблюдения этого положения, сборы должны взиматься в соответствии с требованием о недопущении дискриминации, установленным в пункте 1 статьи 2.

Статья 4
Транспортные средства и тарифы

1. Договаривающиеся государства обязуются, в зависимости от имеющихся у них возможностей, предоставлять в пунктах ввоза, вывоза, а в случае необходимости - в пунктах перегрузки, соответствующие транспортные средства и погрузочно-разгрузочное оборудование, чтобы транзитное движение осуществлялось без неоправданных задержек.
2. Договаривающиеся государства обязуются применять к транзитному движению, пользующемуся устройствами, эксплуатируемыми государством или находящимися под управлением государства, тарифы или сборы, которые, с учетом условий транспорта и соображений коммерческой конкуренции, будут разумными в отношении как их ставок, так и условий их применения. Эти тарифы или сборы устанавливаются таким образом, чтобы максимально облегчать транзитное движение, и не должны превышать тарифов или сборов, применяемых Договаривающимися государствами при перевозках через их территорию товаров стран, имеющих выход к морю. Положения настоящего пункта распространяются также на тарифы и сборы, которые могут применяться к транзитному движению, пользующемуся устройствами, эксплуатируемыми предприятиями или частными лицами или находящимися под их управлением, в тех случаях, когда тарифы или сборы устанавливаются или регламентируются Договаривающимся государством. Употребляемое в настоящем пункте понятие "устройства" охватывает транспортные средства, портовые сооружения и пути, за пользование которыми взимаются тарифы или сборы.
3. Всякая монопольная служба буксировки, которая создана на водных путях, используемых в целях транзита, должна быть организована таким образом, чтобы не препятствовать транзитному проходу судов.
4. Положения настоящей статьи должны применяться с соблюдением условий о недопущении дискриминации, установленных в пункте 1 статьи 2.

Статья 5
Методы и документация, касающиеся таможенных,
транспортных и других формальностей

1. Договаривающиеся государства применяют административные и таможенные меры, разрешающие свободное, непрерывное и постоянное транзитное движение. В случае необходимости они должны вступать в переговоры для достижения соглашения относительно мер по обеспечению и облегчению упомянутого транзитного движения.
2. Договаривающиеся государства обязуются использовать упрощенную документацию и быстрые методы выполнения таможенных, транспортных и других административных формальностей в отношении транзитного движения в течение всего транзитного следования по их территории, включая всякую перегрузку, складирование, разделение грузовых партий на более мелкие партии и изменения в способе перевозки, которые могут произойти в течение такого следования.

Статья 6
Хранение транзитных грузов

1. Условия хранения транзитных грузов в пунктах ввоза и вывоза и в промежуточных пунктах транзитного государства могут быть установлены по соглашению между заинтересованными государствами. Транзитные государства предоставляют по меньшей мере такие же благоприятные условия хранения, как и те, которые предоставляются для грузов, прибывающих в эти страны или отправляемых из этих стран.
2. Тарифы и сборы устанавливаются в соответствии со статьей 4.

Статья 7
Задержки или затруднения в транзитном движении

1. За исключением случаев непреодолимой силы, Договаривающиеся государства принимают все меры к тому, чтобы избегать задержек или ограничений в транзитном движении.
2. Если в транзитном движении происходят задержки или другие затруднения, компетентные власти транзитного государства или транзитных государств и компетентные власти внутриконтинентального государства сотрудничают в целях их быстрого устранения.

Статья 8
Свободные зоны и другие таможенные возможности

1. В портах ввоза и вывоза транзитных государств, по соглашению между этими государствами и внутриконтинентальными государствами, могут для удобства транзитного движения создаваться свободные зоны или другие таможенные возможности.
2. Такого же рода возможности могут быть также созданы для внутриконтинентальных государств в других транзитных государствах, не имеющих морского побережья или морских портов.

Статья 9
Предоставление более значительных возможностей

Настоящая Конвенция никоим образом не влечет за собой лишения права на пользование транзитными возможностями, которые более значительны, чем предусмотренные в настоящей Конвенции, и о которых, при условии их соответствия принципам Конвенции, согласились между собой Договаривающиеся государства, или которые предоставлены каким-либо Договаривающимся государством. Конвенция также не препятствует предоставлению в будущем права на пользование такими более значительными возможностями.

Статья 10
Отношение к оговорке о наибольшем благоприятствовании

1. Договаривающиеся государства соглашаются о том, что в отношении возможностей и специальных прав, предоставляемых настоящей Конвенцией внутриконтинентальным государствам по причине их особого географического положения, не распространяется действие оговорки о наибольшем благоприятствовании. Внутриконтинентальное государство, не являющееся участником настоящей Конвенции, может претендовать на возможности и специальные права, предоставляемые внутриконтинентальным государствам в соответствии с настоящей Конвенцией, только на основании оговорки о наибольшем благоприятствовании, предусмотренной договором между этим внутриконтинентальным государством и Договаривающимся государством, предоставляющим такие возможности и специальные права.
2. Если какое-либо Договаривающееся государство предоставляет какому-либо внутриконтинентальному государству возможности или специальные права, более значительные, чем те, которые предусматриваются в настоящей Конвенции, предоставление этих возможностей или специальных прав можно ограничить данным внутриконтинентальным государством, за исключением случаев, когда непредоставление таких более значительных возможностей или специальных прав любому другому внутриконтинентальному государству противоречит положениям о наибольшем благоприятствовании, содержащемся в каком-нибудь договоре между таким другим внутриконтинентальным государством и Договаривающимся государством, предоставляющим такие возможности или специальные права.

Статья 11
Изъятия из Конвенции по соображениям здравоохранения,
безопасности и в целях охраны интеллектуальной собственности

1. Настоящая Конвенция не обязывает ни одно Договаривающееся государство допускать транзит лиц, въезд которых на его территорию воспрещен, или транзит товаров, ввоз которых не допускается, либо по соображениям нравственности, здравоохранения или безопасности общества, либо в качестве меры предосторожности против болезней животных и растений или против вредителей.
2. Каждое Договаривающееся государство имеет право принимать необходимые меры предосторожности и другие меры для обеспечения того, чтобы лица и товары, в особенности товары, на которые имеется монополия, действительно следовали транзитом и чтобы средства транспорта действительно использовались для перевозки таких товаров, а также для обеспечения безопасности путей и средств сообщения.
3. Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает мер, которые какое-либо Договаривающееся государство может быть вынуждено принять во исполнение постановлений какой-либо общей международной конвенции, участником которой оно является, независимо от того, носит ли такая конвенция мировой или региональный характер и была ли она уже заключена на день заключения настоящей Конвенции или будет заключена в будущем, в тех случаях, когда такие постановления касаются:
а) экспорта, импорта или транзита определенных видов товаров, таких как наркотики, или другие опасные лекарственные средства, или оружие; или
b) охраны промышленной, литературной или художественной собственности, или охраны фирменных наименований и указаний происхождения или наименований места происхождения, а равно и пресечения недобросовестной конкуренции.
4. Ничто в настоящей Конвенции не препятствует любому Договаривающемуся государству принимать какие-либо меры, необходимые для защиты своих существенных интересов безопасности.

Статья 12
Изъятия в случае чрезвычайных обстоятельств

Меры общего или частного характера, которые Договаривающееся государство вынуждено принимать при возникновении чрезвычайных обстоятельств, угрожающих его политическому существованию или безопасности, могут, в исключительных случаях и в течение возможно более короткого периода, повлечь за собой отступление от положений настоящей Конвенции при том условии, что принцип свободы транзита должен соблюдаться в максимально возможной мере в течение этого периода.

Статья 13
Применение Конвенции во время войны

Настоящая Конвенция не устанавливает права и обязанности воюющих и нейтральных сторон во время войны. Однако Конвенция остается в силе во время войны в той мере, в какой это представляется возможным с учетом таких прав и обязанностей.

Статья 14
Обязательства по Конвенции и права и обязанности
государств-членов Организации Объединенных Наций

Настоящая Конвенция не налагает на какое-либо Договаривающееся государство никаких обязательств, противоречащих его правам и обязанностям как члена Организации Объединенных Наций.

Статья 15
Взаимность

Положения настоящей Конвенции применяются на основе взаимности.

Статья 16
Разрешение споров

1. Любой спор, который может возникнуть в связи с толкованием или применением положений настоящей Конвенции и который не разрешен путем переговоров или другими мирными средствами разрешения споров в течение девяти месяцев, разрешается по просьбе одной из сторон путем арбитража. Арбитражная комиссия состоит из трех членов. Каждая сторона в споре назначает одного члена Комиссии, а третий член Комиссии, который должен быть председателем, избирается с общего согласия сторон. Если стороны не придут к соглашению о назначении третьего члена Комиссии в течение трех месяцев, третий член Комиссии назначается Председателем Международного Суда. Если любая из сторон в течение трех месяцев не сделает требуемого назначения, Председатель Международного Суда заполняет оставшиеся вакансию или вакансии.
2. Арбитражная комиссия разрешает передаваемые ей вопросы простым большинством голосов, и ее решения обязательны для сторон.
3. Арбитражные комиссии или другие международные органы, которым поручается разрешение споров по настоящей Конвенции, сообщают другим Договаривающимся государствам через посредство Генерального Секретаря Организации Объединенных Наций о существовании и характере споров и об условиях их разрешения.

Статья 17
Подписание

Настоящая Конвенция открыта до 31 декабря 1965 г. для подписания всеми государствами-членами Организации Объединенных Наций или любого специализированного учреждения или государствами, являющимися участниками Статута Международного Суда, а также любым другим государством, приглашенным Генеральной Ассамблеей Организации Объединенных Наций стать участником Конвенции.

Статья 18
Ратификация

Настоящая Конвенция подлежит ратификации. Ратификационные грамоты сдаются на хранение Генеральному Секретарю Организации Объединенных Наций.

Статья 19
Присоединение

Настоящая Конвенция открыта для присоединения любого государства, принадлежащего к одной из четырех категорий, перечисленных в статье 17. Акты о присоединении сдаются на хранение Генеральному Секретарю Организации Объединенных Наций.

Статья 20
Вступление в силу

1. Настоящая Конвенция вступает в силу на тридцатый день после дня сдачи на хранение ратификационных грамот или актов о присоединении по меньшей мере двумя внутриконтинентальными государствами и двумя транзитными государствами, имеющими морское побережье.
2. В отношении каждого государства, которое ратифицирует Конвенцию или присоединяется к ней после сдачи на хранение ратификационных грамот или актов о присоединении, необходимых для вступления в силу настоящей Конвенции в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи, Конвенция вступает в силу на тридцатый день после сдачи на хранение этим государством своей ратификационной грамоты или акта о присоединении.

Статья 21
Пересмотр

По требованию одной трети Договаривающихся государств и с согласия большинства Договаривающихся государств, Генеральный Секретарь Организации Объединенных Наций созывает конференцию с целью пересмотра настоящей Конвенции.

Статья 22
Уведомления, направляемые Генеральным Секретарем

Генеральный Секретарь Организации Объединенных Наций уведомляет все государства, принадлежащие к одной из четырех категорий, перечисленных в статье 17:
a) о подписании настоящей Конвенции и сдаче на хранение ратификационных грамот или актов о присоединении в соответствии со статьями 17, 18 и 19;
b) о дате вступления в силу настоящей Конвенции в соответствии со статьей 20;
c) о требованиях о пересмотре настоящей Конвенции в соответствии со статьей 21.

Статья 23
Аутентичные тексты

Подлинник настоящей Конвенции, тексты которой на русском, английском, испанском, китайском и французском языках являются равно аутентичными, будет сдан на хранение Генеральному Секретарю Организации Объединенных Наций, который направит его заверенные копии всем государствам, принадлежащим к одной из четырех категорий, перечисленных в статье 17.
В УДОСТОВЕРЕНИЕ ЧЕГО нижеподписавшиеся, надлежащим образом уполномоченные своими правительствами, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в Центральных учреждениях Организации Объединенных Наций в Нью-Йорке восьмого июля тысяча девятьсот шестьдесят пятого года.

Примечание РЦПИ: Прилагается текст Конвенции о транзитной торговле внутриконтинентальных государств на английском языке (см. бумажный вариант).