ИПС "Әділет"

БАСПАСӨЗ РЕЛИЗ

1996 жылғы 16 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Əзербайжан Республикасының Үкiметi арасындағы табыс пен мүлiкке қосарланған салық салуды болдырмау жəне салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Əзербайжан Республикасының Үкiметi арасындағы 2017 жылғы 3 сəуірде Бакуде жасалған хаттама ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті

Н.НАЗАРБАЕВ

1996 жылғы 16 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Әзербайжан Республикасының Үкіметі арасындағы табыс пен мүлікке қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Әзербайжан Республикасының Үкіметі арасындағы хаттама

(2018 жылғы 27 сәуірде күшіне енді - Қазақстан Республикасының халықаралық шарттары бюллетені, 2018 ж., № 3, 40-құжат)

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Әзербайжан Республикасының Үкіметі,

1996 жылғы 16 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Әзербайжан Республикасының Үкіметі арасындағы табыс пен мүлікке қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға (бұдан әрі - Конвенция) өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы хаттама жасасуға ниет білдіре отырып,

төмендегілер туралы келісті:

1-бап

1. Конвенцияның атауындағы "табыс пен мүлікке" деген сөздер "табысқа" деген сөзбен ауыстырылсын.

2. Конвенцияның бүкіл мәтіні бойынша "әкімшілік бөлімшесі" деген сөздер тиісті септіктегі "әкімшілік-аумақтық бөлімшесі" деген сөздермен ауыстырылсын.

2-бап

1. Конвенцияның 2-бабының 1-тармағындағы "табыс пен мүлікке" деген сөздер "табысқа" деген сөзбен ауыстырылсын.

2. Конвенцияның 2-бабының 2-тармағындағы "табыс пен мүлікке" деген сөздер "табысқа" деген сөзбен ауыстырылып, ", мүліктің жалпы құнынан", "яки мүліктің" деген сөздер алып тасталсын.

3. Конвенцияның 2-бабының 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"3. Осы Конвенция қолданылатын қазір алынып жүрген салықтар, атап айтқанда, мыналар болып табылады:

а) Қазақстан Республикасында:

(i) корпоративтік табыс салығы;

(ii) жеке табыс салығы;

(бұдан әрі "Қазақстан салықтары" деп аталатындар);

б) Әзербайжан Республикасында:

(i) заңды тұлғалардың пайдасына салынатын салық;

(ii) жеке тұлғалардың табыстарына салынатын салық

(бұдан әрі "Әзербайжан салықтары" деп аталатындар).".

3-бап

1. Конвенцияның 3-бабы 1-тармағының а) тармақшасының (і) және (іі) тармақшалары мынадай редакция да жазылсын:

"(і) "Қазақстан" термині Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынада қолданған кезде "Қазақстан" термині оның заңнамасына және халықаралық құқыққа сәйкес Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және Қазақстан өзінің егеменді құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын аймақтарды білдіреді;

(іі) "Әзербайжан" термині Әзербайжан Республикасының ішкі суларын, Әзербайжан Республикасына тиесілі Каспий теңізінің (көлінің) секторын, Әзербайжан Республикасының үстіндегі әуе кеңістігін, сондай-ақ халықаралық құқыққа және Әзербайжан Республикасының ұлттық заңнамасына сәйкес оның шегінде Әзербайжан Республикасы жер қойнауларына, теңіз түбіне және табиғи ресурстарға қатысты өзінің егеменді құқықтарын және юрисдикциясын жүзеге асыратын аумақ ретінде айқындалатын немесе болашақта айқындалатын кез келген басқа да аумақты қоса алғанда, Әзербайжан Республикасының аумағын білдіреді;".

2. Конвенцияның 3-бабы 1-тармағының е) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:

"е) "бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" және "екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" терминдері тиісінше бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын кәсіпорынды білдіреді;".

3. Конвенцияның 3-бабы 1-тармағының g) тармақшасының (іі) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:

"(іі) Әзербайжанда: Салықтар жөніндегі министрлікті және Қаржы министрлігін білдіреді;".

4. Конвенцияның 3-бабының 2-тармағы мынадай мазмұндағы сөйлеммен толықтырылсын:

"Осы Уағдаласушы Мемлекеттің салық заңнамасына сәйкес кез келген мағына терминге осы Уағдаласушы Мемлекеттің басқа заңдары бойынша берілетін мағынадан жоғары басымдыққа ие болады.";

4-бап

1. Конвенцияның 4-бабының 1-тармағында:

(i) мынадай сөйлем алып тасталсын:

"Ол сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес құрылған және, әдетте, осы Мемлекетте салық салудан босатылған кез келген ұйымды қамтиды.";

(ii) "немесе осы Мемлекеттегі мүліктен" деген сөздер алып тасталсын.

2. Конвенцияның 4-бабы 2-тармағының d) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:

"d) егер жеке тұлғаның резиденттігі мәртебесін осы тармақтың а), d) және с) тармақшаларының ережелеріне сәйкес айқындала алмайтын болса, онда Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы мәселені өзара келісім бойынша шешеді.".

5-бап

1. Конвенцияның 5-бабы 3-тармағының b) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:

"b) қызметшілер немесе кәсіпорын осындай мақсаттар үшін жалдаған басқа да персонал арқылы кәсіпорын көрсететін консультациялық қызметтерді қоса алғанда, қызметтер көрсету, бірақ егер осындай сипаттағы қызмет (осындай немесе оған байланысты жоба үшін) Уағдаласушы Мемлекетте кез келген 12 айлық кезең шегінде 6 айдан астам кезең немесе кезеңдер бойы жалғасатын болса ғана.".

2. Конвенцияның 5-бабының 6-тармағы мынадай мазмұндағы сөйлеммен толықтырылсын:

"Алайда, мұндай агенттің қызметі осындай кәсіпорынның атынан толық немесе толық дерлік орындалса және осындай кәсіпорын мен агенттің арасында олардың коммерциялық және қаржылық өзара қатынастарында тәуелсіз кәсіпорындар арасында орнатылуы мүмкін болатыннан өзгеше жағдайлар жасалса, онда ол осы тармаққа сәйкес тәуелсіз мәртебесі бар агент болып есептелмейді.".

3. Конвенцияның 5-бабы мынадай мазмұндағы 8-тармақпен толықтырылсын:

"8. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекеттің сақтандыру ұйымы қайта сақтандыруды қоспағанда, егер ол басқа Уағдаласушы Мемлекеттің аумағында жарналар жинаумен айналысса немесе онда туындайтын, осы баптың 6-тармағының ережелері қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға арқылы тәуекелдерді сақтандырса, басқа Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекеме құрады.".

6-бап

Конвенцияның 7-бабы 1-тармағының екінші сөйлемі мынадай редакцияда жазылсын:

"Егер кәсіпорын кәсіпкерлік қызметті жоғарыда көрсетілгендей жүзеге асырса, онда осындай кәсіпорынның пайдасына екінші Уағдаласушы Мемлекетте, бірақ тек:

a) осындай тұрақты мекемеге (өкілдікке);

b) осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекеме (өкілдік) арқылы сатылатын тауарларға немесе бұйымдарға ұқсас немесе олармен бірдей тауарлардың немесе бұйымдардың сатылымына; немесе

c) осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылатын, өзінің сипаты бойынша тұрақты мекеме (өкілдік) арқылы жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызметке ұқсас немесе онымен бірдей басқа кәсіпкерлік қызметке жататын бөлігіне ғана салық салынуы мүмкін.".

7-бап

1. Конвенцияның 11-бабының 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"3. Осы баптың 2-тармағының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын пайыздарға, егер пайыздардың нақты иесі:

a) Қазақстан жағдайында:

(i) Үкімет,

(ii) орталық немесе жергілікті билік органы,

(iii) Ұлттық Банк,

(iv) басқа Уағдаласушы Мемлекетке толығымен тиесілі кез келген басқа қаржы мекемесі;

b) Әзербайжан жағдайында:

(i) Үкімет,

(ii) орталық немесе жергілікті билік органы,

(iii) Орталық банк,

(іv) басқа Уағдаласушы Мемлекетке толығымен тиесілі кез келген басқа қаржы мекемесі болып табылса, осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылады.".

2. Конвенцияның 11-бабының 6-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"6. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, пайыздар Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер пайыздарды төлейтін тұлғаның Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оған байланысты пайыздарды төлеу жөніндегі міндеттеме туындайтын тұрақты мекемесі (өкілдігі) немесе тұрақты базасы болса және осындай пайыздар бойынша шығыстарды тұрақты мекеме (өкілдік) немесе тұрақты база төлейтін болса, онда осындай пайыздар мұндай тұрақты мекеме (өкілдік) немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі.".

8-бап

Конвенцияның 12-бабының 5-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"5. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер роялтиді төлейтін тұлғаның Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оған байланысты роялтиді төлеу жөніндегі міндеттеме туындайтын тұрақты мекемесі (өкілдігі) немесе тұрақты базасы болса және осындай роялти бойынша шығыстарды тұрақты мекеме (өкілдік) немесе тұрақты база төлейтін болса, онда роялти тұрақты мекеме (өкілдік) немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі.".

9-бап

1. Конвенцияның 13-бабының 4-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"4. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті құнының 50 пайыздан астамы басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікке тікелей немесе жанама түрде байланысты компанияның акцияларын, капиталындағы қатысу үлестерін немесе өзге құқықтарын иеліктен шығарудан алған табыстарға осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.".

2. Конвенцияның 13-бабы мынадай мазмұндағы 5-тармақпен толықтырылсын:

"5. Осы баптың алдыңғы тармақтарында көзделгеннен өзге кез келген мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға мүлікті иеліктен шығарып отырған тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.".

10-бап

Конвенцияның 14-бабының 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"1. Уағдаласушы Мемлекеттің резидентінің кәсіби қызметтеріне немесе тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметіне қатысты алатын табысына осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады, мұндай табысқа:

a) егер оның өз қызметін жүзеге асыру мақсаттары үшін басқа Уағдаласушы Мемлекетте оған тиесілі тұрақты базасы бар болса; бұл жағдайда табыстың осы тұрақты базаға қатысты бөлігіне ғана; немесе

b) егер ол басқа Уағдаласушы Мемлекетте кез келген он екі айлық кезеңде жиынтығында 183 күннен асатын кезең немесе кезеңдер бойы болса; бұл жағдайда осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылатын қызметтен алынған табыстың бөлігіне ғана екінші Уағдаласушы Мемлекетте де салық салынуы мүмкін жағдайлар жатпайды.".

11-бап

Конвенцияның 19-бабы 1-тармағының а) тармақшасындағы "осы Мемлекетке, әкімшілік бөлімшесіне немесе жергілікті өкімет органына көрсетілетін қызметтерге қатысты" деген сөздер "осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асырылатын қызмет үшін" деген сөздермен ауыстырылсын.

12-бап

Конвенцияның 22-бабы алып тасталсын.

13-бап

Конвенцияның 23-бабы мынадай редакцияда жазылсын:

"23-бап
Қосарланған салық салуды жою

1. Қазақстан жағдайында қосарланған салық салу былай жойылады:

a) егер Қазақстанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Әзербайжанда салық салынуы мүмкін табыс тапса, Қазақстан резиденттің осындай табысына салынатын салықтан Әзербайжанда төленген табыс салығына тең соманы шегеріп тастауға мүмкіндік береді.

Мұндай шегерім кез келген жағдайда Қазақстанда қолданылып жүрген мөлшерлемелер бойынша осындай табысқа есептелуі мүмкін салықтың мөлшерінен аспауы тиіс;

b) егер Қазақстанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес тек қана Әзербайжанда салық салынатын табыс тапса, Қазақстан бұл табысты салық салу базасына, бірақ тек Қазақстанда салық салынуға жататын осындай басқа табысқа салынатын салық мөлшерлемесін белгілеу мақсаттары үшін ғана енгізуі мүмкін.

2. Әзербайжан жағдайында қосарланған салық салу былай жойылады:

егер Әзербайжанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Қазақстанда салық салынуы мүмкін табыс тапса, онда Қазақстанда төленген осы табысқа салынатын салық сомасы Әзербайжанда резиденттің осындай табысынан алынатын салықтан шегеріліп тасталуы тиіс. Мұндай шегерім, алайда, Әзербайжанның салық заңнамасына сәйкес есептелген осындай табысқа салынатын оның салық сомасынан аспайтын болады.".

14-бап

Конвенцияның 26-бабы мынадай редакцияда жазылсын:

"26-бап
Ақпарат алмасу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияның ережелерін орындау немесе әкімшілендіру немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің, олардың әкімшілік-аумақтық бөлімшелерінің, орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан салық салу осы Конвенцияға қайшы келмейтін дәрежеде алынатын салықтардың кез келген түріне және сипатына қатысты ұлттық заңнаманы қолдану үшін қажетті ақпарат алмасады. Ақпарат алмасу осы Конвенцияның 1 және 2-баптарымен шектелмейді.

2. Уағдаласушы Мемлекет осы баптың 1-тармағына сәйкес алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес алынған ақпарат сияқты құпия болып есептеледі және осы баптың 1-тармағында айтылған салықтарға қатысты бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе апелляцияларды қараумен, сол сияқты жоғарыда көрсетілгендердің барлығын қадағалаумен айналысатын тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкімшілік органдарды қоса алғанда) ғана жария етіледі. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдалана алады. Олар ақпаратты ашық сот отырысы барысында немесе сот шешімдерін қабылдаған кезде жария ете алады.

3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:

а) осы немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына және әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларын қолдану;

b) осы немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша немесе әдеттегі әкімшілендіру барысында алуға болмайтын ақпаратты ұсыну;

c) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпаратты немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (ordre public) қайшы келуі мүмкін ақпаратты ұсыну міндеттемелерін жүктейтіндей түсіндірілмейді.

4. Егер ақпаратты осы бапқа сәйкес бір Уағдаласушы Мемлекет сұратса, басқа Уағдаласушы Мемлекет тіпті, егер осындай ақпарат осы басқа Уағдаласушы Мемлекетке өзінің жеке салықтық мақсаттары үшін қажет болмаса да, сұрау салынған ақпаратты жинау жөніндегі шараларды қолданады. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттемеге осы баптың 3-тармағының шектеулері қолданылады, бірақ мұндай шектеулер Уағдаласушы Мемлекетке осындай ақпаратқа ішкі мүдделіліктің болмауы себебінен ғана ақпарат ұсынудан бас тартуға рұқсат беретіндей түсіндірілмейді.

5. Осы баптың 3-тармағының ережелері ақпарат иесі банк, басқа қаржы мекемесі, номиналды ұстаушы немесе агент немесе сенім білдірілген өкіл ретінде әрекет ететін тұлға болып табылатындығы себебінен немесе ақпарат меншік құқығы берілген тұлғаға қатысты болуы себебінен ғана Уағдаласушы Мемлекетке ақпарат ұсынудан бас тартуға рұқсат беретіндей түсіндірілмейді.".

15-бап

Конвенция мынадай мазмұндағы 28-1-баппен толықтырылсын:

"28-1-бап
Жеңілдіктерді шектеу

1. Осы Конвенцияның ережелері ешқандай жағдайда да Уағдаласушы Мемлекетке өзінің ұлттық заңнамасының ережелерін және салықтан жалтаруға немесе шын мәнінде осылайша сипатталған жалтаруға қарсы шараларды қолдануға тыйым салмайды.

2. Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне, егер оның ісі басты мақсат немесе басты мақсаттардың бірі осы Конвенциядан пайда алу болып табылатындай құрылған болса, осы Конвенцияны қолдану құқығы берілмеуі тиіс.".

16-бап

1. Осы Хаттама Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасында көзделген оның күшіне енуі жөніндегі рәсімдерді Уағдаласушы Мемлекеттердің орындағаны туралы соңғы жазбаша хабарлама дипломатиялық арналар арқылы алынған күннен кейінгі 30-шы күні күшіне енеді.

2. Осы Хаттама мыналарға:

a) Хаттама күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін алынған табыстардан алынатын төлем көзінен ұсталатын салықтарға;

b) Хаттама күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін басталатын кез келген салық салынатын кезең үшін табыстарға салынатын басқа салықтарға қолданылады.

Осыны куәландыру үшін, оған тиісті түрде уәкілеттік берілген төменде қол қоюшылар Конвенцияның ажырамас бөлігі болып табылатын осы Хаттамаға қол қойды.

2017 жылғы 3 сәуірде Баку қаласында қазақ, әзербайжан және орыс тілдерінде екі данада жасалды әрі барлық мәтіндердің күші бірдей. Осы Хаттаманың ережелерін түсіндіруде алшақтықтар туындаған жағдайда орыс тіліндегі мәтін басымдыққа ие болады.

Қазақстан Республикасының
Үкіметі үшін

Әзербайжан РеспубликасыныңҮкіметі үшін

РҚАО-ның ескертпесі!
Бұдан әрі Шарттың әзербайжан тіліндегі мәтіні берілген.

ПРЕСС-РЕЛИЗ

Ратифицировать Протокол между Правительством Республики Казахстан и Правительством Азербайджанской Республики о внесении изменений и дополнений в Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Азербайджанской Республики об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доходы и на имущество от 16 сентября 1996 года, совершенный в Баку 3 апреля 2017 года.

Президент
Республики Казахстан

Н. НАЗАРБАЕВ

Протокол
между Правительством Республики Казахстан и Правительством Азербайджанской Республики о внесении изменений и дополнений в Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Азербайджанской Республики об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доходы и на имущество от 16 сентября 1996 года

(* Вступил в силу 27 апреля 2018 года -
Бюллетень международных договоров РК 2018 г., № 3, ст. 40)

Правительство Республики Казахстан и Правительство Азербайджанской Республики,

желая заключить Протокол о внесении изменений и дополнений в Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Азербайджанской Республики об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доходы и на имущество от 16 сентября 1996 года (далее - Конвенция),

согласились о нижеследующем:

Статья 1

1. В наименовании Конвенции исключить слова "и на имущество".

2. По всему тексту Конвенции слова "административное подразделение" заменить словами "административно-территориальное подразделение" в соответствующем падеже.

Статья 2

1. В пункте 1 статьи 2 Конвенции исключить слова "и на имущество".

2. В пункте 2 статьи 2 Конвенции исключить слова "и на имущество", ", общей стоимости имущества", "или имущества".

3. Пункт 3 статьи 2 Конвенции изложить в следующей редакции:

"3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящая Конвенция, в частности, являются:

а) в Республике Казахстан:

(i) корпоративный подоходный налог;

(ii) индивидуальный подоходный налог

(далее именуемые как "Казахстанские налоги");

б) в Азербайджанской Республике:

(i) налог на прибыль юридических лиц;

(ii) налог на доходы физических лиц

(далее именуемые как "Азербайджанские налоги");".

Статья 3

1. Подпункты (i) и (ii) подпункта а) пункта 1 статьи 3 Конвенции изложить в следующей редакции:

"(i) термин "Казахстан" означает Республику Казахстан и при использовании в географическом смысле термин "Казахстан" означает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию в соответствии с его законодательством и международным правом;

(ii) термин "Азербайджан" означает территорию Азербайджанской Республики, включая внутренние воды Азербайджанской Республики, сектор Каспийского моря (озера), принадлежащий Азербайджанской Республике, воздушное пространство над Азербайджанской Республикой, а также любую другую территорию, определяемую или которая будет определяться в будущем в соответствии с международным правом и национальным законодательством Азербайджанской Республики как территория, в пределах которой Азербайджанская Республика осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию в отношении недр, морского дна и природных ресурсов;".

2. Подпункт е) пункта 1 статьи 3 Конвенции изложить в следующей редакции:

"е) термины "предприятие одного Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают соответственно предприятие, являющееся резидентом одного Договаривающегося Государства, и предприятие, являющееся резидентом другого Договаривающегося Государства;".

3. Подпункт (ii) подпункта g) пункта 1 статьи 3 Конвенции изложить в следующей редакции:

"(ii) в Азербайджане: Министерство по налогам и Министерство финансов;".

4. Пункт 2 статьи 3 Конвенции дополнить предложением следующего содержания:

"Любое значение в соответствии с налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства преобладает над значением, придаваемым термину по другим законам этого Договаривающегося Государства.".

Статья 4

1. В пункте 1 статьи 4 Конвенции:

(i) исключить следующее предложение:

"Он также включает любую организацию, созданную в соответствии с законами Договаривающегося Государства, и доход которой обычно освобожден от налогообложения в этом Государстве.";

(ii) исключить слова "или от имущества в этом Государстве".

2. Подпункт d) пункта 2 статьи 4 Конвенции изложить в следующей редакции:

"d) если статус резидентства физического лица не может быть определен в соответствии с положениями подпунктов а), b) и с) настоящего пункта, то компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.".

Статья 5

1. Подпункт b) пункта 3 статьи 5 Конвенции изложить в следующей редакции:

"b) оказание услуг, включая консультационные услуги, предприятием через служащих или другой персонал, нанятый предприятием для таких целей, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов более 6 месяцев в пределах любого 12-месячного периода.".

2. Пункт 6 статьи 5 Конвенции дополнить предложением следующего содержания:

"Однако когда деятельность такого агента выполняется полностью или почти полностью от имени такого предприятия, и между таким предприятием и агентом в их коммерческих и финансовых взаимоотношениях создаются условия, отличные от тех, которые могли быть установлены между независимыми предприятиями, то он не считается агентом с независимым статусом в соответствии с настоящим пунктом.".

3. Статью 5 Конвенции дополнить пунктом 8 следующего содержания:

"8. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, страховая организация одного Договаривающегося Государства, исключая перестрахование, образует постоянное учреждение в другом Договаривающемся Государстве, если она занимается сбором взносов на территории другого Договаривающегося Государства или страхует риски, возникающие там, через лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяются положения пункта 6 настоящей статьи.".

Статья 6

Второе предложение пункта 1 статьи 7 Конвенции изложить в следующей редакции:

"Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как указано выше, то прибыль такого предприятия может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, но только в той части, которая относится к:

a) такому постоянному учреждению (представительству);

b) реализации в этом другом Договаривающемся Государстве товаров или изделий, которые аналогичны или идентичны товарам или изделиям, реализуемым через постоянное учреждение (представительство); или

c) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Договаривающемся Государстве, которая по своему характеру аналогична или идентична предпринимательской деятельности, осуществляемой через постоянное учреждение (представительство).".

Статья 7

1. Пункт 3 статьи 11 Конвенции изложить в следующей редакции:

"3. Несмотря на положения пункта 2 настоящей статьи, проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве, освобождаются от налогообложения в этом Договаривающемся Государстве, если фактическим владельцем процентов являются:

a) в случае Казахстана:

(i) Правительство,

(ii) центральный или местный орган власти,

(iii) Национальный Банк,

(iv) любое другое финансовое учреждение, полностью принадлежащее другому Договаривающемуся Государству;

b) в случае Азербайджана:

(i) Правительство,

(ii) центральный или местный орган власти,

(iii) Центральный банк,

(iv) любое другое финансовое учреждение, полностью принадлежащее другому Договаривающемуся Государству.".

2. Пункт 6 статьи 11 Конвенции изложить в следующей редакции:

"6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение (представительство) или постоянную базу, в связи с которыми возникает обязательство по выплате процентов, и расходы по таким процентам несут постоянное учреждение (представительство) или постоянная база, то считается, что такие проценты возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположены такое постоянное учреждение (представительство) или постоянная база.".

Статья 8

Пункт 5 статьи 12 Конвенции изложить в следующей редакции:

"5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеют в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение (представительство) или постоянную базу, в связи с которыми возникает обязательство по выплате роялти, и расходы по таким роялти несут постоянное учреждение (представительство) или постоянная база, то считается, что роялти возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположены постоянное учреждение (представительство) или постоянная база.".

Статья 9

1. Пункт 4 статьи 13 Конвенции изложить в следующей редакции:

"4. Доходы, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от отчуждения акций, доли участия или иных прав в капитале компании, стоимость которых более чем на 50 процентов прямо или косвенно связана с недвижимым имуществом, расположенным в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.".

2. Статью 13 Конвенции дополнить пунктом 5 следующего содержания:

"5. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем предусмотрено в предыдущих пунктах настоящей статьи, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.".

Статья 10

Пункт 1 статьи 14 Конвенции изложить в следующей редакции:

"1. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, за исключением следующих случаев, в которых такой доход также может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве:

а) если он имеет постоянную базу, находящуюся в его распоряжении в другом Договаривающемся Государстве для целей осуществления своей деятельности; в этом случае только та часть дохода, которая относится к этой постоянной базе; или

б) если он пребывает в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, превышающих в совокупности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде; в этом случае только та часть дохода, которая получена от деятельности, осуществляемой в этом другом Договаривающемся Государстве.".

Статья 11

В подпункте а) пункта 1 статьи 19 Конвенции слова "в отношении услуг, оказываемых этому Государству или административному подразделению или местному органу власти" заменить словами "за службу, осуществляемую для этого Договаривающегося Государства или его административно-территориального подразделения, центрального или местного органа власти".

Статья 12

Статью 22 Конвенции исключить.

Статья 13

Статью 23 Конвенции изложить в следующей редакции:

"Статья 23 Устранение двойного налогообложения

1. В случае Казахстана двойное налогообложение устраняется следующим образом:

a) если резидент Казахстана получает доход, который согласно положениям настоящей Конвенции может облагаться налогом в Азербайджане, Казахстан позволит вычесть из налога на такой доход резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному в Азербайджане.

Такой вычет в любом случае не должен превышать размер налога, который был бы начислен на такой доход по ставкам, действующим в Казахстане.

b) Если резидент Казахстана получает доход, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции облагается налогом только в Азербайджане, Казахстан может включить этот доход в базу налогообложения, но только для целей установления ставки налога на такой другой доход, как подвергаемый налогообложению в Казахстане.

2. В случае Азербайджана двойное налогообложение будет устраняться следующим образом:

если резидент Азербайджана получает доход, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции может облагаться налогом в Казахстане, то сумма налога на этот доход, уплаченная в Казахстане, подлежит вычету из налога, взимаемого с такого дохода резидента в Азербайджане. Такой вычет, однако, не будет превышать сумму налога Азербайджана на такой доход, рассчитанного в соответствии с его налоговым законодательством.".

Статья 14

Статью 26 Конвенции изложить в следующей редакции:

"Статья 26 Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая необходима для выполнения положений настоящей Конвенции или администрирования, или применения национального законодательства, касающегося налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств, их административно-территориальных подразделений, центральных или местных органов власти, в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 и 2 настоящей Конвенции.

2. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи, считается конфиденциальной, как и информация, полученная в соответствии с национальным законодательством этого Договаривающегося Государства, и раскрывается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым как оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций в отношении налогов, упомянутых в пункте 1 настоящей статьи, так и надзором за всем вышеуказанным. Такие лица или органы могут использовать информацию только для таких целей. Они могут раскрыть информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.

3. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не могут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательства:

a) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;

b) представлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычного администрирования этого или другого Договаривающегося Государства;

c) представлять информацию, которая раскрыла бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (ordre public).

4. Если информация запрошена одним Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство принимает меры по сбору запрошенной информации, даже если такая информация не требуется этому другому Договаривающемуся Государству для собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подпадает под ограничения пункта 3 настоящей статьи, но такие ограничения не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине отсутствия внутренней заинтересованности в такой информации.

5. Положения пункта 3 настоящей статьи не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине того, что обладателем информации являются банк, другое финансовое учреждение, номинальный держатель или лицо, выступающее агентом или поверенным, или по причине того, что информация касается лица, наделенного правом собственности.".

Статья 15

Конвенцию дополнить статьей 28-1 следующего содержания:

"Статья 28-1 Ограничение льгот

1. Положения настоящей Конвенции ни в коем случае не запрещают Договаривающемуся Государству применение положений своего национального законодательства и мер против налоговых уклонений или уклонений, действительно описанных как таковых.

2. Резидент Договаривающегося Государства не должен быть наделен правом на применение настоящей Конвенции, если его дела были устроены так, как будто главной целью или одной из главных целей являлось получение выгоды от настоящей Конвенции.".

Статья 16

1. Настоящий Протокол вступает в силу на 30-й день после даты получения по дипломатическим каналам последнего письменного уведомления о выполнении Договаривающимися Государствами процедур по вступлению его в силу, предусмотренных национальным законодательством каждого Договаривающегося Государства.

2. Настоящий Протокол применяется:

a) к налогам, удерживаемым у источника, с доходов, полученных с или после первого января календарного года, следующего за годом вступления в силу Протокола;

b) к другим налогам на доходы, за любой налогооблагаемый период, начинающийся с или после первого января календарного года, следующего за годом вступления в силу Протокола.

В удостоверение чего, нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящий Протокол, который является неотъемлемой частью Конвенции.

Совершено в городе Баку 3 апреля 2017 года в двух экземплярах на казахском, азербайджанском и русском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождений в толковании положений настоящего Протокола, русский текст является превалирующим.

За Правительство
Республики Казахстан

За Правительство
Азербайджанской Республики

Примечание РЦПИ!

Далее прилагается текст Протокола на азербайджанском языке.