Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Хорватия Республикасының Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімді және оған Хаттаманы ратификациялау туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 2019 жылғы 8 қаңтардағы № 214-VІ ҚРЗ.

2017 жылғы 29 қыркүйекте Астанада жасалған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Хорватия Республикасының Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісім және оған Хаттама ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының Президенті

Н. НАЗАРБАЕВ

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Хорватия Республикасының Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісім

(2019 жылғы 22 ақпанда күшіне енді - Қазақстан Республикасының халықаралық шарттары бюллетені, 2019 ж., № 1, 11-құжат)

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Хорватия Республикасының Үкіметі

Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісім жасасуға ниет білдіре отырып,

төмендегілер туралы келісті:

1-бап
Келісім қолданылатын тұлғалар

Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап
Келісім қолданылатын салықтар

1. Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның орталық, жергілікті билік органдарының атынан алынатын табысқа салынатын салықтарға, оларды алу әдісіне қарамастан қолданылады.

2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін қызметақының немесе жалақының жалпы сомасынан алынатын салықтарды, сондай-ақ капитал құнының өсіміне салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан немесе табыстың жекелеген элементтерінен алынатын салықтардың барлық түрі табысқа салынатын салықтар болып есептеледі.

3. Мыналар, атап айтқанда:

а) Қазақстан Республикасында:

(i) корпоративтік табыс салығы;

(ii) жеке табыс салығы;

(бұдан әрі "Қазақстан салығы" деп аталады); және

а) Хорватия Республикасында:

(i) пайдаға салынатын салық;

(ii) табыс салығы;

(iii) жергілікті табыс салығы және осы салықтардың бірінен өндіріп алынатын кез келген басқа айыппұл;

(бұдан әрі "Хорватия салығы" деп аталады) осы Келісім қолданылатын салықтар болып табылады.

4. Осы Келісімге қол қойылған күннен кейін қосымша немесе қолданыстағы салықтардың орнына алынатын кез келген бірдей немесе мәні бойынша ұқсас салықтарға да осы Келісім қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өздерінің тиісті салық заңнамаларында орын алған кез келген елеулі өзгерістер туралы бірін-бірі хабардар етеді.

3-бап
Жалпы анықтамалар

1. Егер түпмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Келісімнің мақсаттары үшін:

a) "Қазақстан" термині Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынасында пайдаланған кезде "Қазақстан" термині Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және Қазақстан өзінің заңнамасына және өзі қатысушысы болып табылатын халықаралық шарттарға сәйкес өзінің егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыра алатын аймақтарды қамтиды;

b) "Хорватия" термині Хорватия Республикасының аумағын, сондай-ақ халықаралық құқыққа және Хорватия Республикасының заңнамасына сәйкес Хорватия Республикасы өзінің егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын теңіз түбі мен жер қойнауын қоса алғанда, аумақтық сулардың сыртқы шекараларына шектес теңіз аймақтарын білдіреді;

c) "Уағдаласушы Мемлекет" және "екінші Уағдаласушы Мемлекет" терминдері түпмәтінге қарай Қазақстанды немесе Хорватияны білдіреді;

d) "салық" термині түпмәтінге қарай Қазақстан немесе Хорватия салығын білдіреді;

е) "тұлға" термині жеке тұлғаны, компанияны және кез келген басқа да тұлғалар бірлестігін қамтиды;

f) "компания" термині кез келген корпоративтік құрылымды немесе салық салу мақсаттары үшін корпоративтік құрылым ретінде қаралатын кез келген ұйымды білдіреді;

g) "Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" және "екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын кәсіпорынды білдіреді;

һ) "халықаралық тасымал" термині теңіз, әуе кемесі немесе автомобиль көлігі тек екінші Уағдаласушы Мемлекеттің пункттері арасында ғана пайдаланылатыннан басқа жағдайларда, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны пайдаланатын теңіз, әуе кемесімен немесе автомобиль көлігімен кез келген тасымалды білдіреді;

(і) "құзыретті орган" термині:

(i) Қазақстанда: Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін;

(ii) Хорватияда: Қаржы министрін немесе оның уәкілетті өкілін білдіреді;

j) "ұлттық тұлға" термині:

(i) Уағдаласушы Мемлекеттің азаматтығы бар кез келген жеке тұлғаны;

(ii) Уағдаласушы Мемлекеттің қолданыстағы заңнамасы негізінде өз мәртебесін алған кез келген заңды тұлғаны, әріптестікті немесе қауымдастықты білдіреді.

2. Уағдаласушы Мемлекет Келісімді кез келген уақытта қолданған кезде, онда айқындалмаған кез келген термин, егер түпмәтіннен өзгеше туындамаса, Келісім қолданылатын салықтарға қатысты осы Мемлекеттің заңнамасы бойынша сол кезде қандай мағынаға ие болса, сондай мағынасы болады, терминнің осы Мемлекеттің қолданылатын салық заңнамасы бойынша кез келген мағынасы осы Мемлекеттің басқа заңдары бойынша терминге берілетін мағынадан басым болады.

4-бап
Резидент

1. Осы Келісімнің мақсаттары үшін "Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті" термині кез келген тұлғаны білдіреді, осы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес оның тұрғылықты жері, резиденттігі, басқару орны немесе осыған ұқсас сипаттағы кез келген басқа да критерий негізінде сонда салық салынуға жатады, сондай-ақ осы Мемлекеттің өзін, оның кез келген орталық және жергілікті билік органдарын қамтиды. Алайда бұл термин тек осы Мемлекеттегі көздерден алынатын табысқа қатысты ғана осы Мемлекетте салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.

2. Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, онда оның мәртебесі мынадай түрде айқындалады:

a) ол өзінің иелігіндегі тұрақты тұрғын үйі орналасқан Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі; егер оның иелігінде Мемлекеттердің екеуінде де тұрақты тұрғын үйі болса, ол жеке және экономикалық неғұрлым тығыз қатынастары (өмірлік мүдделер орталығы) бар Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі;

b) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе Мемлекеттердің бірде біреуінде өзінің иелігінде тұрақты тұрғын үйі болмаса, ол, әдетте өзі тұрып жатқан Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі;

c) егер ол, әдетте Мемлекеттердің екеуінде де тұрып жатқан болса немесе олардың ешқайсысында да тұрмаса, ол өзі азаматы болып табылатын Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі;

d) егер резиденттің мәртебесін а) - с) тармақшаларына сәйкес айқындау мүмкін болмаса, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары бұл мәселені өзара келісім бойынша шешеді.

3. Егер осы баптың 1-тармағының ережелеріне сәйкес жеке тұлға болып табылмайтын тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, онда ол өзінің тиімді басқару орны орналасқан Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі.

5-бап
Тұрақты мекеме

1. Осы Келісімнің мақсаттары үшін "тұрақты мекеме" термині кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.

2. "Тұрақты мекеме" термині, атап айтқанда:

a) басқару орнын;

b) бөлімшені;

c) кеңсені;

d) фабриканы;

е) шеберхананы; және

f) шахтаны, кенішті, мұнай немесе газ ұнғымасын, карьерді, қондырғыны, құрылысты немесе табиғи ресурстарды барлаудың немесе өндірудің кез келген басқа да орнын қамтиды.

3. "Тұрақты мекеме" термині, сондай-ақ:

a) 12 айдан астам уақыт бойы жұмыс істесе ғана құрылыс алаңын немесе құрылыс немесе монтаждау жобасын;

b) Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің резиденті қызметшілер немесе басқа персонал арқылы көрсететін консультациялық қызметтерді қоса алғанда, егер мұндай сипаттағы қызмет осындай немесе онымен байланысты жоба үшін кез келген он екі айлық кезең шегінде 6 айдан асатын кезең немесе кезеңдер ішінде екінші Уағдаласушы Мемлекет шегінде жалғасып жатса, көрсетілетін қызметтерді қамтиды.

4. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, "тұрақты мекеме" термині:

a) құрылыстарды кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ғана пайдалануды;

b) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;

c) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын басқа кәсіпорынның өңдеу мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;

d) тұрақты қызмет орнын тауарларды немесе бұйымдарды сатып алу мақсаттары үшін ғана немесе кәсіпорынға арналған ақпарат жинау үшін күтіп-ұстауды;

е) тұрақты қызмет орнын кәсіпорын үшін дайындық немесе қосалқы сипаттағы кез келген басқа қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;

f) тұрақты қызмет орнын а) - е) тармақшаларында айтылған қызмет түрлерінің кез келген амалын жүзеге асыру үшін ғана, мұндай амал нәтижесінде туындайтын тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметі дайындық немесе қосалқы сипатта болған жағдайда ғана күтіп-ұстауды қамтымайды.

5. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, егер 6-тармақ қолданылатын, тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға кәсіпорын атынан қызметті жүзеге асырса және Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпорынның атынан келісімшарттар жасасуға өкілеттіктері болса және оны әдетте пайдаланса, егер мұндай тұлғаның қызметі 4-тармақта айтылғанмен ғана шектелмесе, егер ол тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырылса да, тұрақты қызмет орнын осы тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмаса, онда бүл кәсіпорын осы тұлға кәсіпорын үшін жүзеге асыратын кез келген қызметке қатысты осы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қаралады.

6. Кәсіпорын кәсіпкерлік қызметін осы Мемлекетте брокер, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшін ғана, осындай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет еткен жағдайда, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қаралмайды.

7. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе осы екінші Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыратын (не тұрақты мекеме арқылы не өзге жолмен) компанияны бақылау немесе оның бақылауында болу фактісінің өзі кез келген осындай компания екіншісінің тұрақты мекемесі болып табылатынын білдірмейді.

6-бап
Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алатын табысына (ауыл немесе орман шаруашылығынан алынатын табысты қоса алғанда) осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. "Жылжымайтын мүлік" терминінің қаралып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша қандай мағынасы болса, сондай мағынаға ие болады. Термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, малды әрі ауыл және орман шаруашылықтарында пайдаланылатын жабдықты, жер меншігіне қатысты құқық ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктын және пайдалы қазбалардың кен орындарын, ресурс көздерін және басқа да табиғи ресурстарды игеру немесе игеру құқығы үшін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе тіркелген төлемдерге құқықтарды қамтиды; теңіз және әуе кемелері немесе автомобиль көлігі жылжымайтын мүлік ретінде қарастырылмайды.

3. 1-тармақтың ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе оны кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынатын табысқа қолданылады.

4. 1 және 3-тармақтардың ережелері кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа және тәуелсіз жеке қызметтерді орындау үшін пайдаланылатын жылжымайтын мүліктен алынатын табысқа да қолданылады.

7-бап
Кәсіпкерлік қызметтен түсетін пайда

1. Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына, егер кәсіпорын кәсіпкерлік қызметті екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырмаса ғана, тек осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын кәсіпкерлік қызметті жоғарыда айтылғандай түрде жүзеге асырса, онда кәсіпорынның пайдасына екінші Мемлекетте, бірақ тек осындай тұрақты мекемеге қатысты бөлігінде ғана салық салынуы мүмкін.

2. 3-тармақтың ережелерін ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы сонда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса, онда әрбір Уағдаласушы Мемлекетте, егер ол осындай немесе осыған ұқсас жағдайларда осындай немесе осыған ұқсас қызметпен айналысатын, оқшауланған және жеке кәсіпорын болғанда және өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан толық тәуелсіз әрекет еткенде алуы мүмкін пайда осы тұрақты мекемеге жатқызылады.

3. Тұрақты мекеменің пайдасын айқындау кезінде басқару және жалпы әкімшілік шығыстарды қоса алғанда, шығыстар тұрақты мекеме орналасқан Мемлекетте немесе басқа жерлерде келтірілгеніне қарамастан, тиісінше түрде құжат түрінде расталған, тұрақты мекеменің мақсаттары үшін келтірілген шығыстарды шегеруге жол беріледі.

4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органында бар ақпарат тұрақты мекемеге жататын пайданы айқындау үшін жеткіліксіз болып табылған жағдайларда, қолдағы бар ақпараттың негізінде тұрақты мекеменің пайдасын айқындау осы бапта жазылған қағидаттарға сәйкес келген жағдайда, тұлғаның салық міндеттемесін айқындауға қатысы бар осы Уағдаласушы Мемлекеттің кез келген заңнамасын қолдануға осы баптағы ештеңе де ықпал ете алмайды.

5. Тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тауарларды немесе бұйымдарды сатып алуы негізінде ғана осы тұрақты мекемеге қандай да бір пайда есептелмейді.

6. Алдыңғы тармақтардың мақсаттары үшін тұрақты мекемеге жататын пайда, егер мұндай тәртіпті өзгерту үшін жеткілікті және дәлелді себептер болмаса, жылдан жылға бірдей тәсілмен айқындалады.

7. Егер пайда осы Келісімнің басқа баптарында жеке айтылатын табыстардың түрлерін қамтыса, онда бүл баптардың ережелерін осы баптың ережелері қозғамайды.

8-бап
Халықаралық тасымал

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің халықаралық тасымалда теңіз, әуе кемелерін немесе автомобиль көлігін пайдаланудан алған пайдасына осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. 1-тармақтың ережелері көлік құралдарын пайдалану жөніндегі пулға, бірлескен кәсіпкерлік қызметке немесе халықаралық ұйымға қатысудан алынатын пайдаға да қолданылады.

9-бап
Қауымдасқан кәсіпорындар

1. Егер:

a) Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса, немесе

b) сол бір ғана тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе олардың капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса,

және екі жағдайдың бірінде екі кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржылық өзара қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда кәсіпорындардың біріне есептелуі мүмкін, бірақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осы кәсіпорынның пайдасына қосылуы және оған тиісінше салық салынуы мүмкін.

2. Егер Уағдаласушы Мемлекет осы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына қосса және тиісінше осы екінші Мемлекетте салық салынатын екінші Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына салық салады және осылайша қосылған пайда, егер екі кәсіпорын арасындағы жағдай тәуелсіз екі кәсіпорын арасындағы жағдайлар сияқты болатын болса, бірінші айтылған Мемлекеттің кәсіпорнына есепке жазылуына болатын пайда болып табылса, онда осы екінші Мемлекет осындай пайдадан алынатын салықтың сомасына тиісті түзету жүргізеді. Осындай түзетуді айқындау кезінде осы Келісімнің басқа да ережелері ескерілуге тиіс және Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары қажет болған кезде бір-бірімен консультация жүргізуге тиіс.

10-бап
Дивидендтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтеріне осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Алайда мұндай дивидендтерге резиденті дивидендтер төлейтін компания болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте осы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы да мүмкін, бірақ егер дивидендтердің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық:

a) егер іс жүзіндегі иесі дивидендтер төлейтін компания капиталының кемінде 25 пайызын тікелей иеленетін компания (серіктестіктен өзге) болса, дивидендтердің жалпы сомасының 5 пайызынан;

b) барлық қалған жағдайларда дивидендтердің жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.

Осы тармақ компанияның дивидендтер төленетін пайдасына қатысты салық салуды қозғамайды.

3. "Дивидендтер" термині осы бапта пайдаланылған кезде акциялардан немесе борыштық талаптар болып табылмайтын басқа да құқықтардан алынатын табысты, пайдаға қатысудан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлуші компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес акциялардан алынатын табыс сияқты дәл осындай салықтық реттеуге жататын басқа да корпоративтік құқықтардан алынатын табысты білдіреді.

4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын дивидендтердің іс жүзіндегі иесі дивидендтер төлейтін компания резиденті болып табылатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы онда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және өзіне қатысты дивидендтер төленіп жүрген холдинг осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен нақты байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға қарай 7 немесе 14-баптардың ережелері қолданылады.

5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып отырса, осы екінші Мемлекет, егер мұндай дивидендтер осы екінші Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленіп жүрген холдингтің осы екінші Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен нақты байланысты болатын жағдайларды қоспағанда, компания төлейтін дивидендтерден кез келген салық алынбайды және, егер тіпті төленетін дивидендтер немесе бөлінбеген пайда толығымен немесе ішінара осындай екінші Мемлекетте туындайтын пайдадан немесе табыстан тұрса да, компанияның бөлінбеген пайдасынан бөлінбеген пайда салығы алынбайды.

6. Уағдаласушы Мемлекетке осы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылатын компанияның пайдасына есептелетін салыққа қосымша, кез келген қосымша салық алдыңғы салық салынатын жылдары осындай қосымша салық салуға ұшырамаған осындай табыс сомасының 5 пайызынан аспайтын жағдайда, осы Келісімде ештеңе де осы Мемлекетте тұрақты мекемеге жататын компанияның пайдасына арнайы салық салуға кедергі ретінде түсіндірілмейді. Осы тармақтың мақсаттары үшін пайда одан тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте салық салынатын, осы тармақта айтылған қосымша салықтан өзге барлық салық шегерілгеннен кейін айқындалады.

11-бап
Пайыздар

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін пайыздарға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Алайда мұндай пайыздарға, олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте де осы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы да мүмкін, бірақ, егер пайыздардың іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық пайыздардың жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.

3. "Пайыздар" термині осы бапта пайдаланылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген және борышкерлердің пайдасына қатысуға құқық беретін немесе бермейтін кез келген түрдегі борыштық талаптардан алынатын табысты және атап айтқанда, үкіметтік немесе мемлекеттік бағалы қағаздардан алынатын табысты және осы бағалы қағаздар, облигациялар және борыштық міндеттемелер бойынша сыйлықақылар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты білдіреді. Уақтылы төленбеген төлемдер үшін айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшін пайыздар ретінде қаралмайды.

4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын, пайыздардың іс жүзіндегі иесі пайыздар пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы сонда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы сонда тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және пайыздар төленетін борыштық талап осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базамен нақты байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.

5. Егер төлеуші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, пайыздар осы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі. Алайда, егер пайыздарды төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатындығына немесе табылмайтындығына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте пайыздар төленетін берешек пайда болған тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және осындай пайыздар бойынша шығыстарды тұрақты мекеме немесе тұрақты база көтеретін болса, онда мұндай пайыздар осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болды деп есептеледі.

6. Егер төлеуші мен іс жүзіндегі иесі арасындағы немесе осы екеуі және қандай да болсын басқа бір тұлға арасындағы ерекше қатынастардың себебінен негізге алынып төленетін борыштық талапқа жататын пайыздардың сомасы мұндай қатынастар болмаған кезде төлеуші мен іс жүзіндегі иесі арасында келісілетін сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері соңғы айтылған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда, төлемнің артық бөлігіне осы Келісімнің басқа ережелері ескеріле отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуға тиіс.

12-бап
Роялти

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Алайда, мұндай роялтиге ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте де осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы да мүмкін, бірақ, егер роялтидің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.

3. "Роялти" термині осы бапта пайдаланылған кезде, кинематографиялық фильмдерді қоса алғанда, әдебиет, өнер немесе ғылым туындыларына, кез келген патентке, сауда таңбасына, дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға немесе процеске кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпарат үшін сыйақы ретінде алынатын төлемдердің кез келген түрін және өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықты пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін төлемдерді білдіреді.

4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын роялтидің іс жүзіндегі иесі роялти пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы сонда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базасымен тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және роялти төленетін құқық немесе мүлік осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен нақты байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жағдайларға қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.

5. Егер төлеуші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, роялти осы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі. Алайда, егер роялтиді төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатындығына немесе табылмайтындығына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте роялти төлеу міндеттемесі пайда болған тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және осындай роялти бойынша шығыстарды тұрақты мекеме немесе тұрақты база көтеретін болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болды деп есептеледі.

6. Егер роялти төлеуші мен іс жүзіндегі иесі арасындағы немесе осы екеуі және қандай да бір басқа тұлға арасындағы арнайы қатынастардың себебінен негізге алынып төленетін пайдалануға, кұқыққа немесе ақпаратқа жататын роялтидің сомасы мұндай қатынастар болмаған кезде төлеуші мен іс жүзіндегі иесі арасында келісілетін сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері соңғы айтылған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің артық бөлігіне осы Келісімнің басқа ережелері ескеріле отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынады.

13-бап
Мүлік құнының өсімінен алынатын табыстар

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің 6-бапта айқындалған және екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алатын табыстарына осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті немесе тұрақты базаға жататын және осындай тұрақты мекемені (жеке немесе бүкіл кәсіпорынмен бірге) немесе осындай тұрақты базаны иеліктен шығарудан алынған табыстарды қоса алғанда, тәуелсіз жеке қызметтер көрсету мақсатында бір Уағдаласушы Мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі иелігіндегі жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

3. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз, әуе кемелерін немесе автомобиль көлігін немесе мұндай теңіз, әуе кемелерін немесе автомобиль көлігін пайдалануға жататын жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алған табыстарға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

4. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті өз құнының 50 пайызынан астамын екінші Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен тікелей немесе жанама түрде алатын акцияларды иеліктен шығарудан алған табыстарға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

5. 1, 2 және 3-тармақтарда айтылатыннан өзге кез келген мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға мүлікті иеліктен шығарушы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап
Тәуелсіз жеке қызметтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті кәсіптік қызметтерге немесе тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметке қатысты алған табысқа, ол осы қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты негізде өзіне қолжетімді тұрақты базасы болған жағдайды қоспағанда, осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер оның осындай тұрақты базасы болса, табыстың осы тұрақты базаға жататын бөлігіне ғана екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. "Кәсіптік қызметтер" термині, атап айтқанда, тәуелсіз ғылыми, әдеби, әртістік, білім беру немесе оқытушылық қызметті, сондай-ақ дәрігерлердің, заңгерлердің, инженерлердің, сәулетшілердің, стоматологтардың және бухгалтерлердің тәуелсіз қызметтерін қамтиды.

15-бап
Тәуелді жеке қызметтер

1. 16, 18 және 19-баптардың ережелері ескеріле отырып, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті жалдамалы жұмысқа байланысты алған қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға, егер жалдамалы жұмыс қана екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса, осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалдамалы жұмыс осылайша орындалса, осыған байланысты алынған сыйақыға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. 1-тармақтың ережелеріне қарамастан, екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалдамалы жұмысқа байланысты Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған сыйақыға, егер:

a) алушы тиісті күнтізбелік жылы басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жиынтығында 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер ішінде екінші Мемлекетте болса; және

b) сыйақыны екінші Мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жалдаушы төлесе немесе жалдаушының атынан төленсе; және

с) сыйақы төлеу бойынша шығыстарды жалдаушының екінші Мемлекеттегі тұрақты мекемесі көтермесе, алғашқы айтылған Мемлекетте ғана салық салынады.

3. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз, әуе кемесінің бортында немесе автомобиль көлігінде орындалатын жалдамалы жұмыстан алатын сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

16-бап
Директорлардың гонорарлары

Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның директорлар кеңесінің мүшесі ретінде Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алатын директорлардың гонорарларына және басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

17-бап
Әртістер мен спортшылар

1. 14 және 15-баптардың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе телевизия әртісі немесе музыкант сияқты өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзінің жеке қызметінен алған табысына осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының осындай сипатта жүзеге асыратын жеке қызметінен түскен табысы өнер қызметкерінің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаға есептелсе, бұл табысқа, 7, 14 және 15-баптардың ережелеріне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

18-бап
Зейнетақылар

19-баптың 2-тармағының ережелеріне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне бұрын жүзеге асырылған жалдамалы жұмысы үшін төленетін зейнетақылар мен басқа да осыған ұқсас сыйақыларға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

19-бап
Мемлекеттік қызмет

1. а) Мемлекет немесе оның орталық немесе жергілікті билік органдары жеке тұлғаға осы Мемлекет немесе оның орталық немесе жергілікті билік органдары үшін жүзеге асыратын қызметіне төлейтін қызметақыға, жалақыға және зейнетақыдан өзге осыған ұқсас басқа да сыйақыға осы Мемлекетте ғана салық салынады.

b) Алайда мұндай қызметақыға, жалақыға және осыған ұқсас басқа да сыйақыға, егер қызмет осы Мемлекетте жүзеге асырылса және осы мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлға:

(i) осы Мемлекеттің азаматы болса; немесе

(ii) қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана осы Мемлекеттің резиденті болмаса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның орталық немесе жергілікті билік органдары осы Мемлекет немесе оның орталық немесе жергілікті билік органдары үшін жүзеге асырған қызметі үшін жеке тұлғаға төлейтін кез келген зейнетақыға осы Мемлекетте ғана салық салынады.

b) Алайда, мұндай зейнетақыға, егер жеке тұлға осы Мемлекеттің резиденті және азаматы болып табылса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

3. 15, 16, 17 және 18-баптардың ережелері Уағдаласушы Мемлекет немесе оның орталық немесе жергілікті билік органдары жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызметке байланысты қызметке қатысты қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақылар мен зейнетақыларға қолданылады.

20-бап
Студенттер

Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе Уағдаласушы Мемлекетке келгенге дейін оның тікелей резиденті болған және тек қана білім алу немесе практикадан өту мақсатында ғана алғашқы айтылған Мемлекетте болатын студент немесе практикант өзінің қамтылымы, білім алу немесе практикадан өту мақсаты үшін алатын төлемдерге осындай төлемдер осы Мемлекеттің шегінен тыс көздерден туындаған жағдайда, осы Мемлекетте салық салынбайды.

21-бап
Басқа да табыстар

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің осы Келісімнің алдыңғы баптарында айтылмаған табыс түрлерінің пайда болған көзіне қарамастан, оларға осы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. 6-баптың 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүліктен алынған табыстан өзге табыстарға, егер мұндай табыстарды алушы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола тұра, екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы сонда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базамен тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және табыс төленетін құқық немесе мүлік осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен нақты байланысты болса, 1-тармақтың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда, мән-жайларға қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.

22-бап
Қосарланған салық салуды жою

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті осы Келісімнің ережелеріне сәйкес екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін табысты алса, алғашқы аталған Мемлекет осы резиденттің табысына осы екінші Мемлекетте төленген табыс салығына тең соманы салықтан шегеруге мүмкіндік береді.

Алайда, мұндай шегерім осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін табыстан шегерімді ұсынғанға дейін есептелген табыс салығының бір бөлігінен аспауға тиіс.

2. Егер Келісімнің кез-келген ережелеріне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған табыс осы Мемлекетте салық салудан босатылған болса, дегенмен бұл Мемлекет осы резидент табысының қалған бөлігіне салықты есептеу кезінде салық салудан босатылған табыс сомасын ескереді.

23-бап
Кемсітпеу

1. Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары екінші Уағдаласушы Мемлекетте осы екінші Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға және соған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзге немесе ауыртпалығы неғұрлым басым кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемеге, дәл осындай мән-жайларда, атап айтқанда, резидентке қатысты жатқызылмауға тиіс.

2. Уағдаласушы Мемлекеттің екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі кәсіпорнының тұрақты мекемесіне салық салудың осы екінші Мемлекетте осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің осыған ұқсас қызметті жүзеге асыратын кәсіпорындарына салық салуға қарағанда қолайлылығы кем болмауға тиіс. Осы ереже Уағдаласушы Мемлекетті екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне олардың азаматтық мәртебесі немесе отбасылық міндеттемелері негізінде салық салу мақсаттары үшін өзінің резиденттеріне беретін кез келген жеке салықтық жеңілдіктер, жеңілдетулер және шегерімдер беруге міндеттеу ретінде түсіндірілмейді.

3. Осы Келісімнің 9-бабы 1-тармағының, 11-бабы 6-тармағының немесе 12-бабы 6-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне жүргізетін пайыздар, роялти және басқа да төлемдер осындай кәсіпорынның салық салынатын пайдасын айқындау мақсаттары үшін алғашқы айтылған Мемлекеттің резидентіне төленетін жағдайларда шегерімге жатқызылады. Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне осыған ұқсас кез келген берешегі осындай кәсіпорынның салық салынатын капиталын айқындау мақсаттары үшін алғашқы айтылған Мемлекет резидентінің берешегі қалай шегерілсе, нақ сондай жағдайларда шегерілуге тиіс.

4. Капиталын екінші Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резидентіне толық немесе ішінара тиесілі болатын немесе олар тікелей немесе жанама түрде бақылайтын Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындары алғашқы айтылған Мемлекеттің басқа осындай кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға және онымен байланысты кез келген міндеттемелерге қарағанда алғашқы айтылған Мемлекетте өзге немесе ауыртпалығы неғұрлым басым болып табылатын кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемелерге жатқызылмауға тиіс.

5. 2-баптың ережелеріне қарамастан, осы баптың ережелері кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қолданылады.

24-бап
Өзара келісу рәсімі

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де әрекеттері оған осы Келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соқтырады деп есептесе, ол осы Мемлекеттердің ішкі заңнамасында көзделген қорғану құралдарына қарамастан, өзінің өтінішін өзі резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органына немесе егер оның өтініші 23-баптың 1-тармағының қолданылу аясына жатса, өзі ұлттық тұлғасы болып табылатын сол Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органына бере алады. Өтініш Келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соғатын әрекеттер туралы алғашқы хабарлама берілген кезден бастап үш жыл ішінде берілуге тиіс. Сот талқылаулары болған жағдайда сот шешімін Қазақстанның құзыретті органдары қайта қарамайды.

2. Құзыретті орган, егер ол өтінішті негізді деп есептесе және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, Келісімге сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында мәселені екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткізілген келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің ішкі заңнамасында көзделген уақыт бойынша кез келген шектеуге қарамастан орындалатын болады.

3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары Келісімді түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмәнді өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Олар Келісімде көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатында бір-бірімен консультация өткізе алады.

4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары алдыңғы тармақтарды түсінуде келісімге қол жеткізу мақсатында бір-бірімен, оның ішінде олардың өздерінен немесе олардың уәкілетті өкілдерінен тұратын бірлескен комиссия арқылы тікелей байланысқа түсе алады.

25-бап
Ақпарат алмасу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Келісімнің ережелерін орындау немесе салық салу осы Келісімге қайшы келмейтін шамада Уағдаласушы Мемлекеттердің немесе олардың орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты ішкі заңнамаларды әкімшілендіру немесе оны қолдану үшін қажетті ақпарат алмасады. Ақпарат алмасу 1 және 2-баптармен шектелмейді.

2. 1-тармаққа сәйкес Уағдаласушы Мемлекет алған кез келген ақпарат осы Мемлекеттің ішкі заңнамасы шеңберінде алынған ақпарат сияқты құпия болып есептеледі және 1-тармақта көрсетілген салықтарға қатысты бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе апелляцияларды қараумен немесе жоғарыда көрсетілгендерді қадағалаумен байланысты тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкімшілік органдарды қоса алғанда) ғана хабарланады. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдаланады. Олар ақпаратты ашық сот отырысы барысында немесе сот шешімдері қабылданған кезде ашуы мүмкін.

3. Ешбір жағдайда 1 және 2-тармақтардың ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:

a) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларды өткізу;

b) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы немесе әдеттегі әкімшілік практикасы бойынша алуға болмайтын ақпарат беру;

c) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін немесе жария етілуі мемлекеттік саясатқа (ordre public) қайшы келетін ашатын ақпаратты беру міндеттемесін жүктейтін мағынада түсіндірілмейді.

4. Егер ақпаратқа осы бапқа сәйкес Уағдаласушы Мемлекет сұрау салған болса, екінші Уағдаласушы Мемлекет, тіпті мұндай ақпарат екінші Мемлекетке өзінің салықтық мақсаты үшін талап етілмесе де, сұрау салынған ақпаратты алу үшін ақпарат жинау бойынша өз шараларын пайдалануға тиіс. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме 3-тармақтың ережелерімен шектелген, бірақ мұндай шектеулер ешбір жағдайда Уағдаласушы Мемлекетке мұндай ақпаратқа ішкі мүдделілігі болмауы себебінен ғана ақпаратты беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде түсіндірілмейді.

5. 3-тармақтың ережелері ешбір жағдайда да Уағдаласушы Мемлекетке тек ақпараттың иесі банк, басқа қаржы мекемесі, номиналды ұстаушы немесе агент немесе сенім білдірілген өкіл болып әрекет ететін тұлға болып табылатындығы себебінен немесе ақпарат тұлғаның меншік құқығына жататындығы себебінен ғана ақпарат беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде түсіндірілмейді.

26-бап
Дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелердің қызметкерлері

Осы Келісімде ешнәрсе де дипломатиялық өкілдіктер немесе консулдық мекемелер қызметкерлерінің халықаралық құқықтың жалпы нормаларында немесе арнайы келісімдердің ережелеріне сәйкес берілген салықтық артықшылықтарын қозғамайды.

27-бап
Күшіне енуі

1. Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттер осы Келісімнің күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдердің орындалғаны туралы соңғы жазбаша хабарламаны дипломатиялық арналар арқылы алған күннен бастап 30-күні күшіне енеді.

2. Осы Келісім:

а) табыс көзінен, Келісім күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе одан кейін алынған табыстан ұсталатын салықтарға қатысты;

b) табысқа салынатын басқа салықтарға және Келісім күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе одан кейін басталатын кез келген салық жылында салынуға жататын салықтарға қатысты қолданылады.

28-бап
Өзгерістер мен толықтырулар

Осы Келісімге Уағдаласушы Мемлекеттердің өзара келісімі бойынша осы Келісімнің ажырамас бөлігі болып табылатын және 27-бапқа сәйкес күшіне енетін хаттамалар түрінде өзгерістер мен толықтырулар енгізілуі мүмкін.

29-бап
Қолданысын тоқтату

1. Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекет оның қолданысын тоқтатпайынша күшінде қала береді. Кез келген Уағдаласушы Мемлекет осы Келісім күшіне енген күннен бастап бесжылдық кезең өткеннен кейінгі кез келген күнтізбелік жылдың соңына дейін кемінде алты ай қалғанда қолданысын тоқтату туралы жазбаша хабарламаны дипломатиялық арналар арқылы жібере отырып, оның қолданысын тоқтата алады.

2. Осы Келісім:

a) табыс көзінен, хабарлама алынған жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе одан кейін алынған табыстан ұсталатын салықтарға қатысты;

b) табысқа салынатын басқа салықтарға және хабарлама берілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе одан кейін басталатын кез келген салық жылында салынуға жататын салықтарға қатысты өз қолданысын тоқтатады.

Осыны куәландыру үшін, тиісті түрде уәкілеттік берілген төмендегі қол қоюшылар осы Келісімге қол қойды.

Әрқайсысы қазақ, хорват, орыс және ағылшын тілдерінде екі төлнұсқа данада жасалды әрі барлық мәтіндердің күші бірдей. Осы Келісімнің ережелерін түсіндіруде келіспеушіліктер туындаған жағдайда, ағылшын тіліндегі мәтін басым болып табылады.

Астана, 29 қыркүйек 2017 жыл Загреб, 5 маусым 2017 жыл

Қазақстан Республикасының	Хорватия Республикасының
Үкіметі үшін	Үкіметі үшін

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Хорватия Республикасының Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімге хаттама

(2019 жылғы 22 ақпанда күшіне енді - Қазақстан Республикасының халықаралық шарттары бюллетені, 2019 ж., № 1, 12-құжат)

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Хорватия Республикасының Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімге қол қою кезінде қол қойғандар Келісімнің ажырамас бөлігі болып табылатын мынадай ережелермен келісті.

I. 2-баптың 3-тармағына қатысты

Хорватия Республикасының жағдайында кез келген басқа айыппұлдар айыппұлдар немесе басқа да комиссиялар ретінде қаралмайды деген ұғым бар.

II. "Салық жинауға көмектесуге" қатысты, егер осы Келісімге қол қойылған күннен кейін Хорватия өзінің ішкі заңнамасына Хорватияға салық жинауға көмек беруді жүзеге асыруға рұқсат беретін ережелер енгізсе, Мемлекеттердің екеуі де дереу "Салық жинауға көмектесу" бабының ережелерін қайта қарау жөнінде бір-бірімен консультация өткізуге тиіс.

Әрқайсысы қазақ, хорват, орыс және ағылшын тілдерінде екі төлнұсқа данада жасалды әрі барлық мәтіндердің күші бірдей. Осы Хаттаманың ережелерін түсіндіруде келіспеушіліктер туындаған жағдайда, ағылшын тіліндегі мәтін басым болып табылады.

Астана, 29 қыркүйек 2017 жыл Загреб, 5 маусым 2017 жыл

Қазақстан Республикасының	Хорватия Республикасының
Үкіметі үшін	Үкіметі үшін

РҚАО-ның ескертпесі!
Бұдан әрі Келісім мен оған Хаттаманың хорват және ағылшын тілдеріндегі мәтіні берілген.

О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Хорватия об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и Протокола к нему

Закон Республики Казахстан от 8 января 2019 года № 214-VІ ЗРК.

Ратифицировать Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Хорватия об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и Протокол к нему, совершенные в Астане 29 сентября 2017 года.

Президент Республики Казахстан

Н. НАЗАРБАЕВ

Соглашение
между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Хорватия об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход

(Вступило в силу 22 февраля 2019 года - Бюллетень международных договоров РК 2019 г., № 1, ст. 11)

Правительство Республики Казахстан и Правительство Республики Хорватия,

желая заключить Соглашение об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход,

согласились о нижеследующем:

Статья 1
Лица, к которым применяется Соглашение

Настоящее Соглашение применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Соглашение

1. Настоящее Соглашение применяется к налогам на доход, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его центральных, местных органов власти, независимо от метода их взимания.

2. Налогами на доход считаются все виды налогов, взимаемых с общей суммы дохода или отдельных элементов дохода, включая налоги на доходы от отчуждения, движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалования или заработной платы, выплачиваемых предприятиями, а также налоги на прирост стоимости капитала.

3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящее Соглашение, являются, в частности:

а) в Республике Казахстан:

(i) корпоративный подоходный налог;

(ii) индивидуальный подоходный налог;

(далее именуемые как "Казахстанский налог"); и

b) в Республике Хорватия:

(i) налог на прибыль;

(ii) подоходный налог;

(iii) местный подоходный налог и любой другой штраф, взимаемый от одного из этих налогов;

(далее именуемые как "Хорватский налог").

4. Настоящее Соглашение также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься после даты подписания Соглашения в дополнение или вместо существующих налогов. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях, которые произошли в их соответствующих налоговых законодательствах.

Статья 3
Общие определения

1. Для целей настоящего Соглашения, если из контекста не вытекает иное:

а) термин "Казахстан" означает Республику Казахстан и при использовании в географическом смысле термин "Казахстан" включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан может осуществлять свои суверенные права и юрисдикцию в соответствии с его законодательством и международными договорами, участником которых он является;

b) термин "Хорватия" означает территорию Республики Хорватия, а также морские зоны, прилегающие к внешним границам территориального моря, включая морское дно и недра, на которых Республика Хорватия в соответствии с международным правом и законодательством Республики Хорватия осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию;

c) термины "Договаривающееся Государство" и "другое Договаривающееся Государство" означают Казахстан или Хорватию, в зависимости от контекста;

d) термин "налог" означает в зависимости от контекста казахстанский налог или хорватский налог;

e) термин "лицо" включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;

f) термин "компания" означает любое корпоративное образование или любую организацию, которая для целей налогообложения рассматривается как корпоративное образование;

g) термины "предприятие Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают, соответственно, предприятие, являющееся резидентом Договаривающегося Государства, и предприятие, являющееся резидентом другого Договаривающегося Государства;

h) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским, воздушным судном или автомобильным транспортом, эксплуатируемым предприятием Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда морское, воздушное судно или автомобильный транспорт эксплуатируются исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;

i) термин "компетентный орган" означает:

(i) в Казахстане: Министерство финансов или его уполномоченный представитель;

(ii) в Хорватии: Министр финансов или его уполномоченный представитель;

j) термин "национальное лицо" означает:

(i) любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;

(ii) любое юридическое лицо, партнерство или ассоциацию, получившую свой статус на основании действующего законодательства в Договаривающемся Государстве.

2. При применении Соглашения в любое время Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в нем, имеет то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имеет в это время по законодательству этого Государства в отношении налогов, на которые распространяется Соглашение, любое значение термина по применяемому налоговому законодательству этого Государства преобладает над значением, придаваемым термину по другим законам этого Государства.

Статья 4
Резидент

1. Для целей настоящего Соглашения термин "резидент Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое в соответствии с законодательством этого Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резидентства, места управления, или любого другого критерия аналогичного характера, а также включает само Государство, любые его центральные и местные органы власти. Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Государстве только в отношении дохода из источников в этом Государстве.

2. Если в соответствии с положениями пункта 1 физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:

a) оно считается резидентом только Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Государствах, оно считается резидентом только того Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);

b) если Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Государств, то оно считается резидентом только того Государства, в котором оно обычно проживает;

c) если оно обычно проживает в обоих Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом только того Государства, гражданином которого оно является;

d) если статус резидента не может быть определен в соответствии с подпунктами а) - с), компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.

3. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи лицо, не являющееся физическим, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, тогда оно считается резидентом только того Государства, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5
Постоянное учреждение

1. Для целей настоящего Соглашения термин "постоянное учреждение" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.

2. Термин "постоянное учреждение", в частности, включает:

a) место управления;

b) отделение;

c) контору;

d) фабрику;

e) мастерскую; и

f) шахту, рудник, нефтяную или газовую скважину, карьер, установку, сооружение или любое другое место разведки, или добычи природных ресурсов.

3. Термин "постоянное учреждение" также включает:

a) строительную площадку или строительный или монтажный проект, только если они существуют более 12 месяцев;

b) оказание услуг, включая консультационные услуги резидентом одного из Договаривающихся Государств через служащих или другой персонал, если деятельность такого характера продолжается для такого или связанного с ним проекта в пределах другого Договаривающегося Государства в течение периода или периодов, более чем 6 месяцев в пределах любого двенадцатимесячного периода.

4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин "постоянное учреждение" не включает:

a) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;

b) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки;

c) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей переработки другим предприятием;

d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий или сбора информации для предприятия;

e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;

f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, упомянутых в подпунктах от а) - e), при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации, имеет подготовительный или вспомогательный характер.

5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, если лицо - иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6 - осуществляет деятельность от имени предприятия и имеет, и обычно использует в Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, то это предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в этом Государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо осуществляет для предприятия, если только деятельность такого лица не ограничивается упомянутой в пункте 4, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение согласно положениям этого пункта.

6. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности.

7. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, или осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Государстве (либо через постоянное учреждение, либо другим образом), сам по себе не означает, что любая такая компания является постоянным учреждением другой.

Статья 6
Доход от недвижимого имущества

1. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Термин "недвижимое имущество" имеет то значение, которое оно имеет по законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Термин в любом случае включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйствах, права, к которым применяются положения права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку месторождения полезных ископаемых, источников и других природных ресурсов; морские и воздушные суда или автомобильный транспорт не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.

3. Положения пункта 1 применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.

4. Положения пунктов 1 и 3 также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и доходу от недвижимого имущества, используемого для выполнения независимых личных услуг.

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Государстве, но только в той части, которая относится к такому постоянному учреждению.

2. С учетом положений пункта 3, если предприятие Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.

3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, надлежащим образом документально подтвержденных, понесенных для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены ли эти расходы в Государстве, где находится постоянное учреждение или в другом месте.

4. Ничто в настоящей статье не может влиять на применение любого законодательства Договаривающегося Государства, имеющего отношение к определению налогового обязательства лица, в случаях, если информация, имеющаяся у компетентного органа этого Договаривающегося Государства, является недостаточной для определения прибыли, относящейся к постоянному учреждению, при условии что на основе имеющейся информации определение прибыли постоянного учреждения согласуется в соответствии с принципами, изложенными в настоящей статье.

5. Не зачисляется какая-либо прибыль постоянному учреждению на основании лишь закупки этим постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.

6. Для целей предыдущих пунктов прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом из года в год, если не имеется достаточной и веской причины для изменения такого порядка.

7. Если прибыль включает виды доходов, которые упомянуты отдельно в других статьях настоящего Соглашения, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

Статья 8
Международная перевозка

1. Прибыль, полученная резидентом Договаривающегося Государства от эксплуатации морских, воздушных судов или автомобильного транспорта в международной перевозке, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

2. Положения пункта 1 также применяются к прибыли от участия в пуле, совместной предпринимательской деятельности или международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
Ассоциированные предприятия

1. Если:

а) предприятие Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или

b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства,

и в одном из двух случаев между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из предприятий, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и, соответственно, обложена налогом.

2. Если Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Государства и, соответственно, облагает налогом прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Государстве, и прибыль, включенная таким образом, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Государства, если бы условия между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между двумя независимыми предприятиями, тогда это другое Государство произведет соответствующую корректировку суммы взимаемого с такой прибыли налога. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящего Соглашения и компетентные органы Договаривающихся Государств должны при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10
Дивиденды

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, и в соответствии с законодательством этого Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать:

a) 5 процентов общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания (иная, чем товарищество), которая владеет прямо, не менее 25 процентами капитала компании, выплачивающей дивиденды;

b) 10 процентов общей суммы дивидендов во всех остальных случаях.

Настоящий пункт не затрагивает налогообложение компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.

3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, доход от участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, которые подлежат такому же налоговому регулированию как доход от акций в соответствии с законодательством Договаривающегося Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.

4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае, в зависимости от обстоятельств применяются положения статей 7 или 14.

5. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Государства, или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением или постоянной базой, находящимися в этом другом Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из прибыли или дохода, возникающие в таком другом Государстве.

6. Ничто в настоящем Соглашении не может толковаться как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать специальным налогом прибыль компании, относящейся к постоянному учреждению в этом Государстве, в дополнение к налогу, который начисляется на прибыль компании, являющейся национальным лицом этого Государства, при условии, что любой дополнительный налог не превысит 5 процентов суммы такой прибыли, которая не подвергалась такому дополнительному налогообложению в предыдущие налогооблагаемые годы. Для целей настоящего пункта прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, облагаемых в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.

Статья 11
Проценты

1. Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Однако такие проценты могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают и в соответствии с законодательством этого Государства, но если фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов от общей суммы процентов.

3. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должника, и, в частности, доход от правительственных или государственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.

4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги от расположенной там постоянной базы, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае, в зависимости от обстоятельств применяются положения статьи 7 или статьи 14.

5. Проценты считаются возникающими в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Государства. Однако если лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и расходы по таким процентам несут постоянное учреждение или постоянная база, то такие проценты считаются возникающими в Государстве, в котором расположены такое постоянное учреждение или постоянная база.

6. Если по причине особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящего Соглашения.

Статья 12
Роялти

1. Роялти, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец роялти является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов от общей суммы роялти.

3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или науки, включая кинематографические фильмы, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или информации, касающейся промышленного, коммерческого или научного опыта, и платежи за использование или предоставление права использования промышленного, коммерческого или научного оборудования.

4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают роялти, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базой, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае, в зависимости от обстоятельств применяются положения статьи 7 или статьи 14.

5. Роялти считаются возникающими в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Государства. Однако если лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникло обязательство выплатить роялти, и расходы по таким роялти несут постоянное учреждение или постоянная база, тогда такие роялти считаются возникающими в Государстве, в котором расположены постоянное учреждение или постоянная база.

6. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящего Соглашения.

Статья 13
Доходы от прироста стоимости имущества

1. Доходы, получаемые резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, определенного в статье 6 и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или движимого имущества, относящегося к постоянной базе и находящегося в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности с целым предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

3. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения морских, воздушных судов или автомобильного транспорта, эксплуатируемых в международной перевозке, или движимого имущества, относящегося к эксплуатации таких морских, воздушных судов или автомобильного транспорта, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

4. Доходы, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от отчуждения акций, получающих более чем 50 процентов своей стоимости прямо или косвенно из недвижимого имущества, расположенного в другом Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

5 Доходы от отчуждения любого имущества, иного чем то, о котором говорится в пунктах 1, 2 и 3, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 14
Независимые личные услуги

1. Доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагается налогом только в этом Государстве, за исключением случая, когда он располагает регулярно доступной ему постоянной базой в другом Договаривающемся Государстве для целей осуществления этой деятельности. Если он имеет такую постоянную базу, доход может облагаться налогом в другом Государстве, но только в той части, которая относится к этой постоянной базе.

2. Термин "профессиональные услуги" включает, в частности, независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимые услуги врачей, юристов, инженеров, архитекторов, стоматологов и бухгалтеров.

Статья 15
Зависимые личные услуги

1. С учетом положений статей 16, 18 и 19 жалование, заработная плата и другие подобные вознаграждения, получаемые резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, то вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Несмотря на положения пункта 1, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Государстве, если:

a) получатель находится в другом Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в совокупности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем календарном году; и

b) вознаграждение выплачивается нанимателем или от имени нанимателя, который не является резидентом другого Государства; и

c) расходы по выплате вознаграждения не несет постоянное учреждение, которое наниматель имеет в другом Государстве.

3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, получаемое резидентом Договаривающегося Государства от работы по найму, выполняемой на борту морского, воздушного судна или автомобильном транспорте, эксплуатируемых в международной перевозке, может облагаться налогом в этом Договаривающемся Государстве.

Статья 16
Гонорары директоров

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, получаемые резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

Статья 17
Артисты и спортсмены

1. Несмотря на положения статей 14 и 15, доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого как артист театра, кино, радио или телевидения, или музыканта, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, этот доход может, несмотря на положения статей 7, 14 и 15, облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.

Статья 18
Пенсии

В соответствии с положениями пункта 2 статьи 19 пенсии и другие подобные вознаграждения, выплачиваемые резиденту Договаривающегося Государства за работу по найму, осуществляющуюся в прошлом, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

Статья 19
Государственная служба

1. а) Жалование, заработная плата и другое схожее вознаграждение, иное чем пенсия, выплачиваемые Государством или его центральными или местными органами власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Государства или его центральных или местных органов власти, облагаются налогом только в этом Государстве.

b) Однако такое жалование, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Государстве, и физическое лицо, которое является резидентом этого государства:

i) является гражданином этого Государства; или

ii) не стало резидентом этого Государства только с целью осуществления службы.

2. а) Любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся Государством или его центральными или местными органами власти физическому лицу за службу, осуществлявшуюся для этого Государства или его центральных или местных органов власти, облагается налогом только в этом Государстве.

b) Однако такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого Государства.

3. Положения статей 15, 16, 17 и 18 применяются к жалованию, заработной плате и другим схожим вознаграждениям и пенсиям в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством или его центральными или местными органами власти.

Статья 20
Студенты

Платежи, которые студент или практикант, являющийся или непосредственно до пребывания в Договаривающееся Государство являвшийся резидентом другого Договаривающегося Государства и находящийся в первом упомянутом Государстве исключительно с целью получения образования или прохождения практики, получает для целей своего содержания, получения образования или прохождения практики, не облагаются налогом в этом Государстве при условии, что такие платежи возникают из источников за пределами этого Государства.

Статья 21
Другие доходы

1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства, независимо от источника их возникновения, о которых не говорится в предыдущих статьях настоящего Соглашения, облагаются налогом только в этом Государстве.

2. Положения пункта 1 не применяются к доходам иным, чем доходы от недвижимого имущества, определенного в пункте 2 статьи 6, если получатель таких доходов, являясь резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которых выплачивается доход, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае, в зависимости от обстоятельств применяются положения статьи 7 или статьи 14.

Статья 22
Устранение двойного налогообложения

1. Если резидент Договаривающегося Государства получает доход, который в соответствии с положениями настоящего Соглашения может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, первое упомянутое Государство позволяет вычесть из налога на доход этого резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному в этом другом Государстве.

Однако такой вычет не должен превышать часть подоходного налога, рассчитанную до предоставления вычета с дохода, который может быть обложен налогом в этом другом Государстве.

2. Если в соответствии с любыми положениями Соглашения доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства, освобождается от налогообложения в этом Государстве, тем не менее, это Государство при расчете налога на оставшуюся часть дохода этого резидента учитывает сумму освобожденного от налогообложения дохода.

Статья 23
Недискриминация

1. Национальные лица Договаривающегося Государства не должны подлежать в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, иному или более обременительному, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства.

2. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Государства, осуществляющих аналогичную деятельность. Это положение не может толковаться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства любые личные налоговые льготы, скидки и вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейных обязательств, которые оно предоставляет своим резидентам.

3. За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 6 статьи 11 или пункта 6 статьи 12 настоящего Соглашения, проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, должны для целей определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия подлежать вычету на тех же условиях как, если бы они выплачивались резиденту первого упомянутого Государства. Аналогично любая задолженность предприятия Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства должна для целей определения налогооблагаемого капитала такого предприятия подлежать вычету на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Государства.

4. Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подлежать в первом упомянутом Государстве любому налогообложению или любым обязательством, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Государства.

5. Несмотря на положения статьи 2, положения настоящей статьи применяются к налогам любого вида и рода.

Статья 24
Процедура взаимного согласования

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению, не соответствующему положениям настоящего Соглашения, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных внутренним законодательством этих Государств, представить свое заявление компетентному органу Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является, или, если его заявление подпадает под действие пункта 1 статьи 23 того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению, не соответствующему положениям Соглашения. В случае судебных разбирательств, решение суда не может быть пересмотрено компетентными органами Казахстана.

2. Компетентный орган стремится, если он сочтет заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить вопрос по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства с целью избежания налогообложения, не соответствующего Соглашению. Любое достигнутое согласие будет исполнено независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных внутренним законодательством Договаривающихся Государств.

3. Компетентные органы Договаривающихся Государств стремятся разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Соглашения. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных Соглашением.

4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом, в том числе через совместную комиссию, состоящую из них или их уполномоченных представителей, в целях достижения согласия в понимании предыдущих пунктов.

Статья 25
Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, необходимой для выполнения положений настоящего Соглашения или администрирования или применения внутренних законодательств, касающихся налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств или их центральных или местных органов власти, в той мере, в которой налогообложение не противоречит Соглашению. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 и 2.

2. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 1, считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках внутреннего законодательства этого Государства, и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), связанным с оценкой или сбором, принудительным взысканием, или судебным преследованием или рассмотрением апелляций, касающихся налогов, указанных в пункте 1, или надзором за всем вышеуказанным. Такие лица или органы используют информацию только для таких целей. Они могут раскрывать информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.

3. Ни в каком случае положения пунктов 1 и 2 не могут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательство:

а) проводить административные меры, противоречащие законодательствам и административной практике того или иного Договаривающегося Государства;

b) представлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или обычной административной практике того или иного Договаривающегося Государства;

с) представлять информацию, которая раскрыла бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (ordre public).

4. Если информация запрошена Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство должно использовать свои меры по сбору информации для получения запрошенной информации, даже если такая информация не требуется другому Государству для собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, ограничено положениями пункта 3, но ни в каком случае такие ограничения не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать от представления информации исключительно по причине отсутствия внутренней заинтересованности в такой информации.

5. Ни в каком случае положения пункта 3 не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине того, что обладателем информации являются банк, другое финансовое учреждение, номинальный держатель или лицо, выступающее агентом или поверенным, или по причине того, что информация относится к правам собственности лица.

Статья 26
Сотрудники дипломатических представительств и консульских учреждений

Ничто в настоящем Соглашении не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических представительств или консульских учреждений, которым такие привилегии предоставлены общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.

Статья 27
Вступление в силу

1. Настоящее Соглашение вступит в силу на 30-й день с даты получения Договаривающимися Государствами по дипломатическим каналам последнего письменного уведомления о выполнении внутригосударственных процедур, необходимых для вступления в силу настоящего Соглашения.

2. Настоящее Соглашение применяется:

а) в отношении налогов, удерживаемых у источника, с дохода, полученного с или после 1 января календарного года, следующего за годом вступления Соглашения в силу;

b) в отношении других налогов на доход и налогов, подлежащих обложению в любом налоговом году, начинающемуся с или после 1 января календарного года, следующего за годом вступления Соглашения в силу.

Статья 28
Изменения и дополнения

По взаимному согласию Договаривающихся Государств в настоящее Соглашение могут вноситься изменения и дополнения в виде протоколов, которые являются неотъемлемой частью настоящего Соглашения и вступают в силу в соответствии со статьей 27.

Статья 29
Прекращение действия

1. Настоящее Соглашение остается в силе, пока Договаривающее Государство не прекратит его действие. Любое Договаривающееся Государство может прекратить действие Соглашения, направив по дипломатическим каналам письменное уведомление о прекращении действия, по крайней мере, за шесть месяцев до конца любого календарного года, следующего после истечения пятилетнего периода с даты вступления его в силу.

2. Настоящее Соглашение прекращает свое действие:

a) в отношении налогов, удерживаемых у источника, с дохода, полученного с или после 1 января календарного года, следующего за годом получения уведомления;

b) в отношении других налогов на доход и налогов, подлежащих обложению в любом налоговом году, начинающемуся с или после 1 января календарного года, следующего за годом подачи уведомления.

В удостоверение чего, нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящее Соглашение.

Совершено в двух подлинных экземплярах, каждый на казахском, хорватском, русском и английском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения разногласий в толковании положений настоящего Соглашения, английский текст является превалирующим.

Астана, 29 сентября 2017 года

Загреб, 5 июня 2017 года

За Правительство Республики Казахстан	За Правительство Республики Хорватия

Протокол
к Соглашению между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Хорватия об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход

(Вступил в силу 22 февраля 2019 года - Бюллетень международных договоров РК 2019 г., № 1, ст. 12)

В момент подписания Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Хорватия об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход, подписавшиеся согласились со следующими положениями, которые являются неотъемлемой частью Соглашения.

I. В отношении пункта 3 статьи 2

Есть понимание, что в случае Республики Хорватия, любые другие штрафы не рассматриваются как штрафы или другие комиссии.

II. В отношении "Помощи в сборе налогов" согласились, что если после даты подписания настоящего Соглашения Хорватия внесет в свое внутреннее законодательство положения, которые разрешат Хорватии осуществлять помощь в сборе налогов, оба Государства должны немедленно проконсультироваться друг с другом по пересмотру положения статьи "Помощь в сборе налогов".

Совершено в двух подлинных экземплярах, каждый на казахском, хорватском, русском и английском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения разногласий в толковании положений настоящего Протокола, английский текст является превалирующим.

Астана, 29 сентября 2017 года

Загреб, 5 июня 2017 года

За Правительство Республики Казахстан	За Правительство Республики Хорватия