АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу туралы

Қазақстан Республикасының 1994 жылғы 5 қазандағы N 176-XIII Заңы. Күші жойылды - Қазақстан Республикасының 2009 жылғы 18 қыркүйектегі N 193-IV Заңымен.

Ескерту. Заңның күші жойылды - ҚР 2009.09.18. N 193-IV (қолданысқа енгізілу тәртібін 186-баптан қараңыз) Заңымен.

Ескерту. Тақырыбы жаңа редакцияда - Қазақстан Республикасының 2006.07.07. N 172 Заңымен.

МАЗМҰНЫ

1-бап. Осы Заңда пайдаланылатын негiзгi ұғымдар:
Осы Заңда мынадай негiзгi ұғымдар пайдаланылады:

1) жасырын тексеру - адамның жеке басын анықтамай, АҚТҚ жұқтыруын медициналық тексеру;

1-1) ЖҚТБ-мен ауыратын науқас - жұқтырылған қорғаныш тапшылығы салдарынан осы аурудың органдар мен жүйелердi жаппай зақымдай отырып өлiмге апаратын үдемелi дамуымен сипатталатын АҚТҚ инфекциясының терминалды сатысындағы адам;

2) АҚТҚ - адамның қорғаныш тапшылығының қоздырғышы;

3) АҚТҚ инфекциясы - АҚТҚ-дан туындаған ауру;

4) АҚТҚ инфекциясын жұқтырушы - АҚТҚ жұқтырған адам;

4-1) диспансерлеу - денсаулық сақтау ұйымдарында АҚТҚ жұқтырған адамның және ЖҚТБ-мен ауыратын науқастың денсаулық жағдайын байқау және оған емдеу-алдын алу көмегiн көрсету;

4-2) құпия медициналық куәландыру - тексерiлетiн адамның жеке басы мен куәландыру нәтижелерiнiң дәрiгерлiк құпиясын медициналық қызметкердiң сақтауына негiзделген, адамның АҚТҚ жұқтыруына тексеру жүргiзу;

4-3) медициналық куәландыру - адамның АҚТҚ жұқтыруына медициналық тексеру жүргiзу;

5) ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеудi жүзеге асыратын ұйымдар - негiзгi қызметi халыққа медициналық көмек пен медициналық қызмет көрсету болып табылатын денсаулық сақтау ұйымдары;

6) ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу жөнiндегi iс-шаралар ұйымдастыруды жүзеге асыратын органдар - өз құзыретiндегi мәселелер бойынша ЖҚТБ-ның алдын алу жөнiндегi мемлекеттiк, салалық және өңiрлiк бағдарламаларды жүзеге асыратын Қазақстан Республикасының орталық және жергiлiктi атқарушы органдары;

7) ЖҚТБ - жұқтырылған қорғаныш тапшылығы белгiсi - адамның қорғаныш жүйесiнiң АҚТҚ-дан қатты зақымдануынан болған патологиялық белгiлер байқалатын АҚТҚ инфекциясының соңғы сатысы;

8) денсаулық сақтау саласындағы уәкiлеттi орган (бұдан әрi - уәкiлеттi орган) - азаматтардың денсаулығын сақтау, медициналық және фармацевтикалық ғылым, медициналық және фармацевтикалық бiлiм беру, халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы, дәрiлiк заттар айналымы, медициналық қызметтер көрсету сапасына бақылау жасау саласындағы мемлекеттiк реттеудi жүзеге асыратын орталық атқарушы орган.
Ескерту. 1-бап жаңа редакцияда - Қазақстан Республикасының 2004.12.20. N 13 (2005 жылғы 1 қаңтардан бастап күшіне енеді), 2006.07.07. N 172 Заңдарымен.

1-1-бап. Қазақстан Республикасының АҚТҚ инфекциясының
және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу туралы
заңнамасы

1. Қазақстан Республикасының АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу туралы заңнамасы Қазақстан Республикасының Конституциясына негiзделедi және осы Заң мен Қазақстан Республикасының өзге де нормативтiк құқықтық актiлерiнен тұрады.

2. Егер Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық шартта осы Заңдағыдан өзгеше ережелер белгiленсе, онда халықаралық шарттың ережелерi қолданылады.
Ескерту. 1-1-баппен толықтырылды - Қазақстан Республикасының 2006.07.07. N 172 Заңымен.

1-2-бап. АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын
алу мен емдеу саласындағы мемлекеттiк
реттеу

АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу саласындағы мемлекеттiк реттеудi Қазақстан Республикасының Үкiметi, уәкiлеттi орган, өзге де орталық және жергiлiктi атқарушы органдар Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген құзыретi шегiнде жүзеге асырады.
Ескерту. 1-2-баппен толықтырылды - Қазақстан Республикасының 2006.07.07. N 172 Заңымен.

2-бап. <*>

Ескерту. 2-бап алып тасталды - Қазақстан Республикасының 2004.12.20. N 13 (2005 жылғы 1 қаңтардан бастап күшіне енеді) Заңымен.

2-1-бап. Қазақстан Республикасы Yкiметiнiң құзыретi

Қазақстан Республикасының Үкiметi:

1) АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу саласындағы мемлекеттiк саясаттың негiзгi бағыттарын айқындайды ;

2) АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу саласындағы бағдарламаларды бекiтедi;

3) орталық атқарушы органдардың АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу мәселелерi бойынша қызметiн үйлестiрудi жүзеге асырады.
Ескерту. 2-1-баппен толықтырылды - Қазақстан Республикасының 2004.12.20. N 13 (2005 жылғы 1 қаңтардан бастап күшіне енеді), өзгерту енгізілді - 2006.07.07. N 172 Заңдарымен.

2-2-бап. Уәкiлеттi органның құзыретi

Уәкiлеттi орган:

1) АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу саласында бiрыңғай мемлекеттiк саясатты жүргiзедi;

2) Қазақстан Республикасының Үкiметiне республикада ЖҚТБ iндетi таралуынан сақтандыру жөнiндегi ұсыныстар енгiзедi;

3) АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу саласында нормативтiк құқықтық актiлер әзiрлейдi және бекiтедi;

4) АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу бойынша мемлекеттiк органдар мен ұйымдардың қызметiн үйлестiредi;

5) салааралық үйлестiрудi, сондай-ақ мемлекеттiк және салалық бағдарламаларды iске асыру бойынша қоғамдық және халықаралық ұйымдармен өзара ic-қимылды жүзеге асырады;

6) АҚТҚ инфекциясын тiркеу, АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу мәселелерi бойынша есепке алудың, есептiлiктiң тәртiбiн және құжаттама нысандарын айқындайды ;

7) ЖҚТБ-ға қарсы күрес саласындағы мемлекеттiк және салалық бағдарламаларды iске асыру мониторингiн ұйымдастырады;

8) АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу жөнiндегi Қазақстан Республикасының заңдарында белгiленген талаптардың орындалуына бақылауды жүзеге асырады;

9) AҚTҚ инфекциясын эпидемиологиялық қадағалауды және алдын алу мен емдеу iс-шараларының мониторингiн жүзеге асырады;

10) АҚТҚ жұқтырғандарға және ЖҚТБ-мен ауыратын науқастарға тегiн медициналық және дәрi-дәрмектiк көмек көрсету, сондай-ақ жасырын тексеру мен құпия медициналық куәландыру тәртiбiн белгiлейдi .
Ескерту. 2-2-бапқа өзгерту енгізілді - Қазақстан Республикасының 2004.12.20. N 13 (2005 жылғы 1 қаңтардан бастап күшіне енеді), 2006.07.07. N 172 Заңдарымен.

2-3-бап. Облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың,
астананың) жергiлiктi өкiлдi және атқарушы
органдарының құзыретi

1. Облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) жергiлiктi өкiлдi органдары:

1) АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу саласындағы өңiрлiк бағдарламаларды бекiтедi;

2) АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу саласындағы жұмыстың жай-күйi туралы жергiлiктi атқарушы органдар мен ұйымдардың ақпаратын тыңдайды.

2. Облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) жергiлiктi атқарушы органдары:

1) АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу саласындағы өңiрлiк бағдарламаларды әзiрлейдi;

2) АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу саласындағы мемлекеттiк саясатты iске асырады;
3) өңiрде АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеудi қамтамасыз ету жөнiнде шешiмдер қабылдайды;

4) өңiрлiк бағдарламаларды iске асыру мониторингiн ұйымдастырады;

5) салааралық үйлестiрудi, сондай-ақ өңiрлiк бағдарламаларды iске асыру бойынша қоғамдық және халықаралық ұйымдармен өзара iс-қимылды жүзеге асырады;

6) мемлекеттiк органдар мен қоғамдық ұйымдардың АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу саласындағы өзара iс-қимылын қамтамасыз етедi.
Ескерту. 2-3-баппен толықтырылды - Қазақстан Республикасының 2004.12.20. N 13 (2005 жылғы 1 қаңтардан бастап күшіне енеді), өзгерту енгізілді - 2006.07.07. N 172 Заңдарымен.

2-4-бап. АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу
мен емдеу мәселелерiндегi мемлекет
кепiлдiктерi

Мемлекет:

1) тегiн негiзде жасырын тексерудiң, ерiктi, құпия медициналық куәландырудың қолжетiмдiлiгi мен сапасына, АҚТҚ жұқтырғандарды және ЖҚТБ-мен ауыратын науқастарды диспансерлеудi, психологиялық-әлеуметтiк, заңдық және медициналық консультациялар берудi қамтамасыз етуге;

2) ЖҚТБ-ның алдын алу және оған қарсы күрес жөнiндегi орталықтар мен денсаулық сақтау ұйымдарында Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес тегiн медициналық көмектiң кепiлдiк берiлген көлемi шегiнде АҚТҚ жұқтырғандарға және ЖҚТБ-мен ауыратын науқастарға тегiн медициналық және дәрi-дәрмектiк көмек көрсетуге;

3) АҚТҚ жұқтырғандар мен ЖҚТБ-мен ауыратын науқастарды әлеуметтiк және құқықтық қорғауға;

4) АҚТҚ жұқтырғандар мен ЖҚТБ-мен ауыратын науқастарды ауруының сипатына байланысты қандай да бiр кемсiтушiлiк нысандарына жол бермеуге;

5) Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес тегiн медициналық көмектiң кепiлдiк берiлген көлемi шегiнде АҚТҚ инфекциясы мен ЖҚТБ кезiнде қоздырғыштарға қарсы тегiн әрi арнайы емдеуге;

6) AҚTҚ инфекциясының анадан ұрыққа берiлу қаупiн азайту жөнiндегi алдын алу iс-шараларын жүзеге асыруға;

7) АҚТҚ инфекциясы проблемалары жөнiндегi ғылыми зерттеулердi дамытуға, АҚТҚ инфекциясының таралуының алдын алу жөнiндегi шараларды iске асыру үшiн мамандар даярлауға;

8) АҚТҚ инфекциясы таралуының алдын алудың халықаралық бағдарламалары шеңберiнде халықаралық ынтымақтастықты дамытуға және ұдайы ақпарат алмасып отыруға кепiлдiк бередi.
Ескерту. 2-4-баппен толықтырылды - Қазақстан Республикасының 2006.07.07. N 172 Заңымен.

2-5-бап. АҚТҚ инфекциясының алдын алу жөнiндегi
iс-шаралар

1. Қазақстан Республикасында АҚТҚ инфекциясының алдын алу жөнiндегi iс-шаралар осы Заңда және Қазақстан Республикасының өзге де нормативтiк құқықтық актiлерiнде белгiленген негiзде және тәртiппен жүргiзiледi.

2. АҚТҚ инфекциясының алдын алу жөнiндегi iс-шаралар мынадай принциптермен жүзеге асырылады:

1) АҚТҚ жұқтырғандарға денсаулық сақтау ұйымдарында берiлетiн медициналық көмектiң қолжетiмдiлiгi;

2) АҚТҚ инфекциясының алдын алуға қатысты ақпараттың қолжетiмдiлiгi;

3) ведомствоаралық (сектораралық) өзара iс-қимыл;

4) халықтың арасында АҚТҚ инфекциясының алдын алу мақсатында қоғамдық ұйымдарды тарту.

3. АҚТҚ инфекциясының алдын алу жөнiндегi iс-шаралар:

1) халықтың әртүрлi топтарына арналған нысаналы алдын алу және бiлiм беру бағдарламаларын әзiрлеу және iске асыру;

2) халықты бұқаралық ақпарат құралдары арқылы АҚТҚ инфекциясы бойынша эпидемиялық ахуал және оның алдын алу шаралары туралы хабардар ету;

3) халықтың әр түрлi топтары үшiн ақпараттық материалдар әзiрлеу және тарату;

4) АҚТҚ инфекциясының жыныстық қатынас пен қан арқылы жұғуынан қорғау жөнiндегi бағдарламаларды iске асыру;

5) сенiм, жасырын тестiлеу, психологиялық, заңдық және медициналық консультациялар беру пункттерiн ашу;

6) халыққа терi қабаттары бүтiндiгiнiң бұзылуына байланысты қызметтер көрсету кезiнде қауiпсiздiктi қамтамасыз ету жолымен жүзеге асырылады.
Ескерту. 2-5-баппен толықтырылды - Қазақстан Республикасының 2006.07.07. N 172 Заңымен.

3-бап. ЖҚТБ-ның алдын алу және оған қарсы күрес
жөнiндегi орталықтар

ЖҚТБ-ның алдын алу және оған қарсы күрес жөнiндегi республикалық, облыстық, қалалық орталықтар ЖҚТБ ауруын уақтылы анықтауға, емдеуге және оның таралуының алдын ала сақтандыруға бағытталған емдеу-анықтау, алдын алу, iндетке қарсы шаралар кешенiн орындайтын ерекше үлгiдегi мамандандырылған емдеу-алдын алу мекемелерi болып табылады.

3-1-бап. ЖҚТБ-ның алдын алу және оған қарсы күрес
жөнiндегi республикалық орталықтың құзыретi

ЖҚТБ-ның алдын алу және оған қарсы күрес жөнiндегi республикалық орталық:

1) республикада АҚТҚ инфекциясын эпидемиологиялық қадағалауды және алдын алу iс-шараларын жүзеге асырады;

2) Қазақстан Республикасының заңдарында белгiленген тәртiппен нормативтiк құқықтық актiлердi, есепке алу мен есептiлiк нысандарын әзiрлеуге қатысады;

3) ЖҚТБ-ның алдын алу және оған қарсы күрес жөнiндегi орталықтардың қызметiн үйлестiрудi жүзеге асырады;

4) бағдарламаларды iске асыру бойынша қоғамдық және халықаралық ұйымдармен өзара iс-қимылды ұйымдастырады;

5) ЖҚТБ-ның алдын алу және оған қарсы күрес жөнiндегi өңiрлiк орталықтарға, республикалық денсаулық сақтау ұйымдарына АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеудi ұйымдастыруға қатысты өз құзыретiне жататын мәселелер бойынша әдiстемелiк және практикалық көмек көрсетедi;

6) АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу саласында ғылыми-зерттеу жұмыстарын жүргiзедi;

7) АҚТҚ инфекциясын зертханалық зерттеулердiң сапасын тексерудi жүзеге асырады;

8) дәрiгерлердi, орта медицина қызметкерлерiн мамандандыру мен олардың бiлiктiлiгiн арттыруды жүзеге асыруға қатысады;

9) АҚТҚ инфекциясы мен ЖҚТБ-ға ұқсас инфекцияларды зертханалық зерттеулердi жүзеге асырады.
Ескерту. 3-1-баппен толықтырылды - Қазақстан Республикасының 2004.12.20. N 13 (2005 жылғы 1 қаңтардан бастап күшіне енеді), өзгерту енгізілді - 2006.07.07. N 172 Заңдарымен.

3-2-бап. ЖҚТБ-ның алдын алу және оған қарсы күрес
жөнiндегi өңiрлiк орталықтардың құзыретi

ЖҚТБ-ның алдын алу және оған қарсы күрес жөнiндегi өңiрлiк орталықтар:
1) халықтың түрлi топтары үшiн алдын алу жұмыстарын ұйымдастырады және жүргiзедi;

2) АҚТҚ-ны жұқтырған адамдарға, ЖҚТБ-мен ауыратын науқастарға, халықтың түрлi топтарына медициналық, консультациялық көмек көрсетедi;

3) мемлекеттiк және қоғамдық ұйымдарға ЖҚТБ-ның алдын алу мәселелерi бойынша әдiстемелiк және практикалық көмек көрсетедi;

4) АҚТҚ инфекциясын диагноз қоюды, иммунологиялық, басқа да зертханалық зерттеу түрлерiн жүзеге асырады;

5) ЖҚТБ iндетiнiң алдын алу жөнiндегi өңiрлiк бағдарламаларды әзiрлеуге қатысады;

6) өңiрлiк бағдарламаларды iске асыру мониторингiн жүргiзедi;

7) өңiрде АҚТҚ инфекциясын эпидемиологиялық қадағалауды жүзеге асырады;

8) халық арасында ЖҚТБ-ның алдын алу жөнiндегi санитарлық-ағарту жұмыстарын жүргiзудi жүзеге асырады.
Ескерту. 3-2-баппен толықтырылды - Қазақстан Республикасының 2004.12.20. N 13 (2005 жылғы 1 қаңтардан бастап күшіне енеді) Заңымен.

4-бап. ЖҚТБ-ның алдын алу және оған қарсы күрес
жөнiндегi шараларды қаржыландыру

ЖҚТБ-ның алдын алу және оған қарсы күрес жөнiндегi шараларды қаржыландыру бюджет қаражаты, сондай-ақ меншiк нысандарына қарамастан кәсiпорындардың, ұйымдар мен мекемелердiң, қоғамдық бiрлестiктер мен азаматтардың ерiктi жарналары, қайырмалдық қаржылар, қайырымдылық көмектер, сондай-ақ халықаралық қорлар қаражаттары есебiнен жүзеге асырылады.
Ескерту. 4-бапқа өзгеріс енгізілді - Қазақстан Республикасының 2004.12.20. N 13 (2005 жылғы 1 қаңтардан бастап күшіне енеді) Заңымен.

5-бап. Қазақстан Республикасы азаматтарының,
шетелдiктер мен азаматтығы жоқ адамдардың
медициналық куәландырудан өту құқығы

1. Қазақстан Республикасы азаматтарының, Қазақстан Республикасының аумағында тұратын немесе онда жүрген шетелдiктер мен азаматтығы жоқ адамдардың денсаулық сақтау ұйымдарында тегiн жасырын тексерiлуге, ерiктi, құпия медициналық куәландырудан өтуге және АҚТҚ жұқтыру мәселелерi бойынша консультация алуға құқығы бар. Қазақстан Республикасы әдiлет органдарының қылмыстық-атқару жүйесiнiң мекемелерiнде ұсталатын азаматтар АҚТҚ инфекциясына арналған мiндеттi құпия медициналық куәландырудан өтуге тиiс.

2. Он сегiз жасқа дейiнгi балалар мен әрекет қабiлетi жоқ адамдарды куәландыру олардың заңды өкiлдерiнiң келiсiмiмен немесе олардың қалауы бойынша жүргiзiледi.

3. Медициналық куәландырудан өткен адамның өз қалауы бойынша сол немесе басқа денсаулық сақтау ұйымында қайта медициналық куәландырудан өтуге құқығы бар.

4. Медициналық куәландыру кезiнде АҚТҚ жұқтырған адамды анықтаған денсаулық сақтау ұйымдары оған тексеру нәтижелерi туралы жазбаша түрде хабар берiп, өз денсаулығын және айналасындағылардың денсаулығын сақтауға бағытталған сақтық шараларын орындау қажеттiлiгi туралы ұғындырады, сондай-ақ емделуден жалтарып, басқа адамдарға жұқтырғаны үшiн әкiмшiлiк және қылмыстық жауапкершiлiгi туралы ескертедi.

5. AҚTҚ жұқтырғандар мен ЖҚТБ-мен ауыратын науқастардың диагностикасына, оларды емдеуге, зертханалық зерттеу нәтижелерiне қатысты мәлiметтер құпия болып табылады және тек тiкелей бұл мәлiметтердiң қатысы бар адамға, оның заңды өкiлiне немесе денсаулық сақтау, прокуратура, алдын ала тергеу, анықтау және сот органдарының сұрауы бойынша ғана берiлуi мүмкiн.
Ескерту. 5-бап жаңа редакцияда - Қазақстан Республикасының 2006.07.07. N 172 , өзгерту енгізілді - 2007.03.26. 240 Заңдарымен.

6-бап. Қазақстан Республикасы азаматтарының,
шетелдiктер мен азаматтығы жоқ адамдардың
медициналық куәландырудан өту жөнiндегi
мiндеттерi

1. Қазақстан Республикасының азаматтары, шетелдiктер мен азаматтығы жоқ адамдар олар AҚTҚ жұқтырған болуы мүмкiн деген жеткiлiктi негiздер болған ретте денсаулық сақтау, прокуратура, тергеу мен сот органдарының сұрауы бойынша медициналық куәландырудан өтуге мiндеттi.
Куәландырудан өтуден немесе алдын алу бақылауынан жалтарған Қазақстан Республикасының аумағында тұратын шетелдiктер мен азаматтығы жоқ адамдар Қазақстан Республикасынан тысқары жерлерге аластатылады.
Қазақстан Республикасының аумағында дипломатиялық артықшылықтар мен иммунитеттi пайдаланатын шет мемлекеттердiң дипломатиялық, өкiлдiк және консулдық мекемелерiнiң қызметкерлерi мен өзге де адамдары куәландырудан тек өздерiнiң келiсiмдерiмен ғана өтедi. Оларды куәландырудан өткiзу қажеттiгi туралы ұсынысты уәкiлеттi орган Қазақстан Республикасының Сыртқы iстер министрлiгiмен алдын ала келiседi.

2. Қан және оның компоненттерiнiң, тiндер мен органдардың донорлары мiндеттi түрде медициналық куәландыруға жатады.
Ескерту. 6-бап жаңа редакцияда - Қазақстан Республикасының 2006.07.07. N 172 Заңымен.

7-бап. Адамның қорғаныш тапшылығы қоздырғышын жұқтырған
адамдарды әлеуметтiк қорғау

1. Адамның қорғаныш тапшылығы қоздырғышын жұқтырып алған жағдайда Қазақстан Республикасының азаматтары мемлекеттiк денсаулық сақтау ұйымдарында тегiн дәрi-дәрмекпен қамтамасыз етiлуге, амбулаторияда және тұрақты көмек алуға әрi емдеу орнына барып, қайтуымен байланысты шығындарды тұрғылықты жерi бойынша денсаулық сақтау ұйымдары есебiнен өтеуге құқығы бар.

2. алынып тасталды

3. Адамның қорғаныш тапшылығы қоздырғышын жұқтырған немесе ЖҚТБ-мен ауырған балалар мен жеткiншектердiң мектепте және басқа оқу орындарында оқуы қамтамасыз етiледi.

4. Адамның қорғаныш тапшылығы қоздырғышын жұқтырған немесе ЖҚТБ-мен ауыратын адамдармен еңбек шартын тоқтатуға және оны жасасудан, мектеп жасына дейінгі балалар мекемелеріне және оқу орындарына қабылдаудан бас тартуға, сондай-ақ олардың өзге де құқықтары мен заңды мүдделеріне нұқсан келтіруге, сол сияқты олардың туысқандары мен жақындарының тұрғын үй және өзге де құқықтарына қысым жасауға жол берілмейді.
Ескерту. 7-бапқа өзгерту енгізілді - Қазақстан Республикасының 1999.11.16. N 477 Заңымен , 2006.07.07. N 172 , 2007.05.15. N 253 Заңдарымен.

8-бап. <*>

Ескерту. 8-бап алып тасталды - Қазақстан Республикасының 2006.07.07. N 172 Заңымен.

9-бап. <*>

Ескерту. 9-бап алып тасталды - Қазақстан Республикасының 2006.07.07. N 172 Заңымен.

10-бап. <*>

Ескерту. 10-бап алып тасталды - Қазақстан Республикасының 2006.07.07. N 172 Заңымен.

11-бап. Дәрiгерлiк құпияны сақтау

АҚТҚ жұқтырған және ЖҚТБ-мен ауырған адамдар туралы мәлiметтердi өздерiнiң қызмет мiндеттерiн орындаумен байланысты бiлетiн медицина қызметкерлерi мен басқа да адамдар заңмен қорғалатын осы мәлiметтердi құпия сақтауға мiндеттi.
Ескерту. 11-бапқа өзгерту енгізілді - Қазақстан Республикасының 2006.07.07. N 172 Заңымен.

12-бап. Еңбек қызметi АҚТҚ жұқтыру қаупiмен
байланысты адамдар

1. АҚТҚ жұқтырылған материалмен жұмыс iстейтiн денсаулық сақтау ұйымдарының медицина және фармацевтика қызметкерлерiнiң қызметтiк және кәсiби мiндеттерiн орындау кезiнде АҚТҚ жұқтыруы кәсiби ауруларға жатады.

2. Осы баптың 1-тармағында тiзiлген адамдарға кәсiби ауруына байланысты жұмысқа уақытша жарамсыздығы кезеңiне Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасына сәйкес әлеуметтiк жәрдемақы тағайындалады.
Ескерту. 12-бап жаңа редакцияда - Қазақстан Республикасының 2006.07.07. N 172 , 2007.05.15. N 253 Заңдарымен.

13-бап. Адамның қорғаныш тапшылығы қоздырғышын кәсiби
жұқтырған және ЖҚТБ-мен ауырған жағдайда
медициналық және басқа қызметкерлердi
сақтандыру

Қызмет мiндеттерiн атқару ЖҚТБ-мен кәсiби ауруға шалықтыруы мүмкiн медициналық және басқа да қызметкерлер мiндеттi мемлекеттiк сақтандыруға жатады.
Медицина қызметкерлерi мен тұрмыстық қызмет көрсету саласы қызметкерлерiнiң өз мiндеттерiн тиiсiнше атқармауы салдарынан адамның қорғаныш тапшылығы қоздырғышын жұқтырған немесе ЖҚТБ-мен ауырған адамдардың да өмірі мен денсаулығына келтірілген зиянды өтету құқығы бар.
Ескерту. 13-бапқа өзгерту енгізілді - Қазақстан Республикасының 2006.07.07. N 172 , 2007.05.15. N 253 Заңдарымен.

14-бап. ЖҚТБ ауруының алдын алу және емдеумен
айналысатын медицина қызметкерлерiнiң
жеңiлдiктерi

ЖҚТБ-ның алдын алу, емдеу-анықтау және ғылыми-зерттеу жұмысымен тiкелей айналысатын ЖҚТБ-ның алдын алу және оған қарсы күрес жөнiндегi орталықтар, басқа да денсаулық сақтау мекемелерi мен ведомстволары, медицина және ғылыми-зерттеу институттары медицина қызметкерлерiнiң, қызметшiлерi мен техник қызметкерлерiнiң қысқартылған алты сағаттық жұмыс күнiне, ұзақтығы күнтiзбелiк жиырма төрт жұмыс күн төленетiн қосымша демалысқа, кәсiби зияндылық үшiн белгiленген жалақының 60 процентi мөлшерiнде қосымша еңбекақы алуға құқығы бар.
Ескерту. 14-бапқа өзгерту енгізілді - Қазақстан Республикасының 2006.07.07. N 172 Заңымен.

15-бап. АҚТҚ жұқтырғандардың және ЖҚТБ-мен
ауыратындардың құқықтары мен мiндеттерi

1. АҚТҚ жұқтырғандардың және ЖҚТБ-мен ауыратындардың:

1) Қазақстан Республикасының Конституциясында , Қазақстан Республикасының заңдарында, Қазақстан Республикасы ратификациялаған тиiстi халықаралық шарттарда көзделген Қазақстан Республикасы азаматтарының барлық құқықтарын пайдалануға;

2) Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес тегiн медициналық көмектiң кепiлдiк берiлген көлемi шегiнде диспансерленуге және тегiн емделуге құқығы бар.

2. АҚТҚ жұқтырғандар мен ЖҚТБ-мен ауыратындар өз денсаулығын және айналасындағылардың денсаулығын сақтау жөнiнде сақтық шараларын орындауға мiндеттi.
АҚТҚ жұқтырғандарға қан және оның компоненттерiнiң, тiндер мен органдардың донорлары болуға тыйым салынады.
Ескерту. 15-баппен толықтырылды - Қазақстан Республикасының 2006.07.07. N 172 Заңымен.

16-бап. Қазақстан Республикасының АҚТҚ инфекциясының
және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу туралы
заңнамасын бұзғаны үшiн жауаптылық

Қазақстан Республикасының АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу туралы заңнамасын бұзушылық Қазақстан Республикасының заңдарына сәйкес жауаптылыққа әкеп соғады.
Ескерту. 16-баппен толықтырылды - Қазақстан Республикасының 2006.07.07. N 172 Заңымен.

Қазақстан Республикасының
Президентi

О профилактике и лечении ВИЧ-инфекции и СПИД

Закон Республики Казахстан от 5 октябpя 1994 года. Утратил силу Кодексом Республики Казахстан от 18 сентября 2009 года N 193-IV

Сноска. Утратил силу Кодексом РК от 18.09.2009 N 193-IV.

ОГЛАВЛЕНИЕ

<*>
Сноска. Заголовок в редакции - Законом РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Статья 1. Основные понятия, используемые
в настоящем Законе

В настоящем Законе используются следующие основные понятия:

1) анонимное обследование - медицинское обследование лица на заражение ВИЧ без идентификации личности;

1-1) больной СПИД - лицо, находящееся в терминальной стадии ВИЧ-инфекции, которая характеризуется прогрессирующим течением данного заболевания с генерализованным поражением органов и систем вследствие приобретенного иммунодефицита, приводящим к смерти;

2) ВИЧ - вирус иммунодефицита человека;

3) ВИЧ-инфекция - заболевание, вызванное ВИЧ;

4) ВИЧ-инфицированный - лицо, зараженное ВИЧ;

4-1) диспансеризация - наблюдение за состоянием здоровья и оказание лечебно-профилактической помощи ВИЧ-инфицированному и больному СПИД в организациях здравоохранения;

4-2) конфиденциальное медицинское освидетельствование - обследование лица на предмет заражения ВИЧ, основанное на сохранении врачебной тайны медицинским работником личности обследуемого лица и результатов освидетельствования;

4-3) медицинское освидетельствование - медицинское обследование лица на предмет заражения ВИЧ;

5) организации, осуществляющие профилактику и лечение СПИД, - организации здравоохранения, основной деятельностью которых является оказание медицинской помощи и медицинских услуг населению;

6) органы, осуществляющие организацию мероприятий по профилактике и лечению СПИД, - центральные и местные исполнительные органы Республики Казахстан, осуществляющие реализацию государственной, отраслевых и региональных программ по профилактике СПИД, по вопросам их компетенции;

7) СПИД - синдром приобретенного иммунодефицита - конечная стадия ВИЧ-инфекции, при которой наблюдаются патологические проявления, обусловленные глубоким поражением иммунной системы человека ВИЧ;

8) уполномоченный орган в области здравоохранения (далее - уполномоченный орган) - центральный исполнительный орган, осуществляющий государственное регулирование в области охраны здоровья граждан, медицинской и фармацевтической науки, медицинского и фармацевтического образования, санитарно-эпидемиологического благополучия населения, обращения лекарственных средств, контроля за качеством медицинских услуг. <*>
Сноска. Статья 1 - в редакции Закона РК от 20 декабря 2004 г. N 13 (вводится в действие с 1 января 2005 г.); внесены изменения Законом РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Статья 1-1. Законодательство Республики Казахстан о
профилактике и лечении ВИЧ-инфекции и СПИД

1. Законодательство Республики Казахстан о профилактике и лечении ВИЧ-инфекции и СПИД основывается на Конституции Республики Казахстан и состоит из настоящего Закона и иных нормативных правовых актов Республики Казахстан.
2. Если международным договором , ратифицированным Республикой Казахстан, установлены иные правила, чем те, которые содержатся в настоящем Законе, то применяются правила международного договора. <*>
Сноска. Закон дополнен статьей 1-1 - Законом РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Статья 1-2. Государственное регулирование в области
профилактики и лечения ВИЧ-инфекции и СПИД

Государственное регулирование в области профилактики и лечения ВИЧ-инфекции и СПИД осуществляется Правительством Республики Казахстан, уполномоченным органом, иными центральными и местными исполнительными органами в пределах компетенции, установленной законодательством Республики Казахстан. <*>
Сноска. Закон дополнен статьей 1-2 - Законом РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Статья 2. (Исключена - Законом РК от 20 декабря 2004 г. N 13 (вводится в действие с 1 января 2005 г.)

Статья 2-1. Компетенция Правительства Республики
Казахстан

Правительство Республики Казахстан:
1) определяет основные направления государственной политики в области профилактики и лечения ВИЧ-инфекции и СПИД;
2) утверждает программы в области профилактики и лечения ВИЧ-инфекции и СПИД;
3) осуществляет координацию деятельности центральных исполнительных органов по вопросам профилактики и лечения ВИЧ-инфекции и СПИД. <*>
Сноска. Дополнен статьей 2-1 - Законом РК от 20 декабря 2004 г. N 13 (вводится в действие с 1 января 2005 г.); внесены изменения Законом РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Статья 2-2. Компетенция уполномоченного органа

Уполномоченный орган:
1) проводит единую государственную политику в области профилактики и лечения ВИЧ-инфекции и СПИД;
2) вносит в Правительство Республики Казахстан предложения по предупреждению распространения эпидемии СПИД в республике;
3) разрабатывает и утверждает нормативные правовые акты в области профилактики и лечения ВИЧ-инфекции и СПИД;
4) координирует деятельность государственных органов и организаций по профилактике и лечению ВИЧ-инфекции и СПИД;
5) осуществляет межотраслевую координацию, а также взаимодействие с общественными и международными организациями по реализации государственной и отраслевой программ;
6) устанавливает порядок учета , отчетности и формы документации по вопросам регистрации ВИЧ-инфекции, профилактики и лечения ВИЧ-инфекции и СПИД;
7) организует мониторинг реализации государственной и отраслевой программ в области борьбы со СПИД;
8) осуществляет контроль за выполнением требований, установленных законодательством Республики Казахстан по профилактике и лечению ВИЧ-инфекции и СПИД;
9) осуществляет эпидемиологический надзор за ВИЧ-инфекцией и мониторинг профилактических и лечебных мероприятий;
10) устанавливает порядок оказания бесплатной медицинской и лекарственной помощи ВИЧ-инфицированным и больным СПИД, а также анонимного обследования и конфиденциального медицинского освидетельствования . <*>
Сноска. Дополнен статьей 2-2 - Законом РК от 20 декабря 2004 г. N 13 (вводится в действие с 1 января 2005 г.); внесены изменения Законом РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Статья 2-3. Компетенция местных представительных и
исполнительных органов областей (города
республиканского значения, столицы)

1. Местные представительные органы областей (города республиканского значения, столицы):
1) утверждают региональные программы в области профилактики и лечения ВИЧ-инфекции и СПИД;
2) заслушивают информацию руководителей местных исполнительных органов и организаций о состоянии работы в области профилактики и лечения ВИЧ-инфекции и СПИД.
2. Местные исполнительные органы областей (города республиканского значения, столицы):
1) разрабатывают региональные программы в области профилактики и лечения ВИЧ-инфекции и СПИД;
2) реализуют государственную политику в области профилактики и лечения ВИЧ-инфекции и СПИД;
3) принимают решения по обеспечению профилактики и лечения ВИЧ-инфекции и СПИД в регионе;
4) организуют мониторинг реализации региональных программ;
5) осуществляют межотраслевую координацию, а также взаимодействие с общественными и международными организациями по реализации региональных программ;
6) обеспечивают взаимодействие государственных органов и общественных организаций в области профилактики и лечения ВИЧ-инфекций и СПИД. <*>
Сноска. Дополнен статьей 2-3 - Законом РК от 20 декабря 2004 г. N 13 (вводится в действие с 1 января 2005 г.); внесены изменения Законом РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Статья 2-4. Гарантии государства в вопросах профилактики
и лечения ВИЧ-инфекции и СПИД

Государством гарантируются:
1) доступность и качество анонимного обследования, добровольного, конфиденциального медицинского освидетельствования на бесплатной основе, обеспечение диспансеризации ВИЧ-инфицированных и больных СПИД, психосоциальных, юридических и медицинских консультаций;
2) бесплатная медицинская и лекарственная помощь ВИЧ- инфицированным и больным СПИД в центрах по профилактике и борьбе со СПИД и организациях здравоохранения в пределах гарантированного объема бесплатной медицинской помощи в соответствии с законодательством Республики Казахстан ;
3) социальная и правовая защита ВИЧ-инфицированных лиц и больных СПИД;
4) недопущение каких-либо форм дискриминации в связи с характером заболевания к ВИЧ-инфицированным и больным СПИД;
5) бесплатное специфическое противовирусное лечение при ВИЧ-инфекции и СПИД в пределах гарантированного объема бесплатной медицинской помощи в соответствии с законодательством Республики Казахстан ;
6) осуществление профилактических мероприятий по снижению риска передачи ВИЧ-инфекции от матери к плоду;
7) развитие научных исследований по проблемам ВИЧ-инфекции, подготовка специалистов для реализации мер по предупреждению распространения ВИЧ-инфекции;
8) развитие международного сотрудничества и регулярный обмен информацией в рамках международных программ предупреждения распространения ВИЧ-инфекции. <*>
Сноска. Закон дополнен статьей 2-4 - Законом РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Статья 2-5. Мероприятия по профилактике ВИЧ-инфекции

1. Мероприятия по профилактике ВИЧ-инфекции в Республике Казахстан проводят на основании и в порядке, установленных настоящим Законом и иными нормативными правовыми актами Республики Казахстан.
2. Мероприятия по профилактике ВИЧ-инфекции осуществляются на следующих принципах:
1) доступности медицинской помощи ВИЧ-инфицированным в организациях здравоохранения;
2) доступности информации, касающейся профилактики ВИЧ- инфекции;
3) межведомственного (межсекторального) взаимодействия;
4) привлечения общественных организаций в целях профилактики ВИЧ-инфекции среди населения.
3. Мероприятия по профилактике ВИЧ-инфекции осуществляются путем:
1) разработки и реализации целевых профилактических и образовательных программ для различных групп населения;
2) информирования населения через средства массовой информации об эпидемической ситуации по ВИЧ-инфекции и о мерах профилактики;
3) разработки и распространения информационных материалов для различных групп населения;
4) реализации программ по защите от заражения ВИЧ-инфекцией половым путем и через кровь;
5) создания пунктов доверия, анонимного тестирования, психологического, юридического и медицинского консультирования;
6) обеспечения безопасности при оказании населению услуг, связанных с нарушением целостности кожных покровов. <*>
Сноска. Закон дополнен статьей 2-5 - Законом РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Статья 3. Центры по профилактике и борьбе со СПИД

Республиканский, областные, городские центры по профилактике и борьбе со СПИД являются специализированными лечебно-профилактическими учреждениями особого типа, выполняющими комплекс лечебно-диагностических, профилактических, противоэпидемических мероприятий, направленных на своевременное выявление, лечение и предупреждение распространения заболевания СПИД.

Статья 3-1. Компетенция Республиканского центра по
профилактике и борьбе со СПИД

Республиканский центр по профилактике и борьбе со СПИД:
1) осуществляет эпидемиологическое наблюдение за ВИЧ-инфекцией и профилактические мероприятия в республике;
2) принимает участие в разработке нормативных правовых актов , форм учета и отчетности в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан;
3) осуществляет координацию деятельности центров по профилактике и борьбе со СПИД;
4) организует взаимодействие с общественными и международными организациями по реализации программ;
5) оказывает методическую и практическую помощь региональным центрам по профилактике и борьбе со СПИД, республиканским организациям здравоохранения в части организации профилактики и лечения ВИЧ-инфекции и СПИД, по вопросам их компетенции;
6) проводит научно-исследовательские работы в области профилактики и лечения ВИЧ-инфекции и СПИД;
7) осуществляет проверку качества лабораторных исследований на ВИЧ-инфекцию;
8) участвует в осуществлении специализации и повышения квалификации врачей, средних медицинских работников;
9) осуществляет лабораторные исследования на ВИЧ-инфекцию и СПИД ассоциированные инфекции. <*>
Сноска. Дополнен статьей 3-1 - Законом РК от 20 декабря 2004 г. N 13 (вводится в действие с 1 января 2005 г.); внесены изменения Законом РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Статья 3-2. Компетенция региональных центров
по профилактике и борьбе со СПИД

Региональные центры по профилактике и борьбе со СПИД:
1) организуют и проводят профилактическую работу для различных групп населения;
2) оказывают лицам, зараженным ВИЧ, больным СПИД, различным группам населения медицинскую, консультативную помощь;
3) оказывают методическую и практическую помощь государственным и общественным организациям по вопросам профилактики СПИД;
4) осуществляют диагностику ВИЧ-инфекции, иммунологические, другие виды лабораторных исследований;
5) участвуют в разработке региональных программ по профилактике эпидемии СПИД;
6) проводят мониторинг реализации региональных программ;
7) осуществляют эпидемиологическое наблюдение за ВИЧ-инфекцией в регионе;
8) осуществляют проведение санитарно-просветительной работы по профилактике СПИД среди населения. <*>
Сноска. Дополнен статьей 3-2 - Законом РК от 20 декабря 2004 г. N 13 (вводится в действие с 1 января 2005 г.).

Статья 4. Финансирование мероприятий по профилактике
и борьбе со СПИД

Финансирование мероприятий по профилактике и борьбе со СПИД осуществляется за счет бюджетных средств, а также за счет добровольных взносов предприятий, организаций и учреждений независимо от форм собственности, общественных объединений и граждан, пожертвований, благотворительной помощи, а также средств международных фондов. <*>
Сноска. В статью 4 внесены изменения - Законом РК от 20 декабря 2004 г. N 13 (вводится в действие с 1 января 2005 г.).

Статья 5. Право граждан Республики Казахстан,
иностранцев и лиц без гражданства на
медицинское освидетельствование

1. Граждане Республики Казахстан, иностранцы и лица без гражданства, проживающие или находящиеся на территории Республики Казахстан, имеют право на бесплатное анонимное обследование, добровольное, конфиденциальное медицинское освидетельствование и консультирование по вопросам ВИЧ-инфекции в организациях здравоохранения. Обязательному конфиденциальному медицинскому освидетельствованию на ВИЧ-инфекцию подлежат граждане, содержащиеся в учреждениях уголовно-исполнительной системы органов юстиции Республики Казахстан.
2. Освидетельствование детей в возрасте до восемнадцати лет и недееспособных лиц проводится с согласия их законных представителей или по их желанию.
3. Лицо, прошедшее медицинское освидетельствование, имеет право по своему усмотрению пройти повторное медицинское освидетельствование в той же самой или другой организации здравоохранения.
4. Организации здравоохранения, выявившие при медицинском освидетельствовании ВИЧ-инфицированного, письменно уведомляют его о результатах, информируют о необходимости соблюдения мер предосторожности, направленных на охрану собственного здоровья и здоровья окружающих, а также предупреждают об административной и уголовной ответственности за уклонение от лечения и заражения других лиц.
5. Сведения, имеющие отношение к диагностике, лечению, результатам лабораторных исследований у ВИЧ-инфицированных и больных СПИД, являются конфиденциальными и могут быть выданы только непосредственно лицу, которого они касаются, законному его представителю или по запросам органов здравоохранения, прокуратуры, предварительного следствия, дознания и суда. <*>
Сноска. Статья 5 в редакции - Законом РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования). Статья с изменениями, внесенными Законом РК от 26 марта 2007 года N 240 (порядок введения в действие см. статью 2 ).

Статья 6. Обязанности граждан Республики Казахстан,
иностранцев и лиц без гражданства по
медицинскому освидетельствованию

1. Граждане Республики Казахстан, иностранцы и лица без гражданства обязаны проходить конфиденциальное медицинское освидетельствование при наличии достаточных оснований полагать, что эти лица могут быть заражены ВИЧ, по запросам органов здравоохранения, прокуратуры, следствия и суда.
Иностранцы и лица без гражданства, проживающие на территории Республики Казахстан, в случае уклонения от освидетельствования или профилактического наблюдения выдворяются за пределы Республики Казахстан.
Сотрудники дипломатических, представительских и консульских учреждений иностранных государств и иные лица, пользующиеся на территории Республики Казахстан дипломатическими привилегиями и иммунитетом, проходят освидетельствование только с их согласия. Предложение о необходимости их освидетельствования уполномоченный орган предварительно согласовывает с Министерством иностранных дел Республики Казахстан.
2. Доноры крови и ее компонентов, тканей и органов подлежат обязательному медицинскому освидетельствованию . <*>
Сноска. Статья 6 в редакции - Законом РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Статья 7. Социальная защита лиц, зараженных
вирусом иммунодефицита человека

1. Граждане Республики Казахстан в случае заражения вирусом иммунодефицита человека имеют право на бесплатное лекарственное обеспечение, амбулаторную и стационарную помощь в государственных организациях здравоохранения и возмещение расходов, связанных с проездом к месту лечения и обратно за счет организаций здравоохранения по месту жительства.
2. (исключен от 15 мая 2007 г. N 253 )
3. Детям и подросткам, инфицированным вирусом иммунодефицита человека или больным СПИД, обеспечивается обучение в школе и других учебных заведениях.
4. Не допускаются прекращение и отказ в заключении трудового договора, в приеме в детские дошкольные учреждения и учебные заведения, а также ущемление иных прав и законных интересов лиц, зараженных вирусом иммунодефицита человека или больных СПИД, равно как ущемление жилищных и иных прав их родных и близких.
Сноска. Cтатья 7 с изменениями, внесенными Законами РК от 16 ноября 1999 г. N 477 ; от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования); от 15 мая 2007 г. N 253 .

Статья 8. Меры профилактики заражения СПИД в
отношении отдельных лиц и профессий

(Исключена - от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Статья 9. Ответственность за заражение вирусом
иммунодефицита человека

(Исключена - от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Статья 10. Ответственность лиц за халатное исполнение
профессиональных обязанностей

(Исключена - от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Статья 11. Соблюдение врачебной тайны

Медицинские работники и другие лица, которым в связи с выполнением служебных обязанностей стали известны сведения о лицах, инфицированных ВИЧ и больных СПИД, обязаны сохранять эти сведения в тайне, охраняемой законом . <*>
Сноска. В статью 11 внесены изменения Законом РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Статья 12. Лица, трудовая деятельность которых связана
с опасностью заражения ВИЧ

1. Заражение ВИЧ медицинских и фармацевтических работников организаций здравоохранения, работающих с материалом, зараженным ВИЧ, при исполнении служебных и профессиональных обязанностей относится к профессиональным заболеваниям.
2. Лицам, перечисленным в пункте 1 настоящей статьи, на период временной нетрудоспособности в связи с профессиональным заболеванием назначается социальное пособие в соответствии трудовым законодательством Республики Казахстан. <*>
Сноска. Статья 12 в редакции - Законом РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования). Статья с изменениями, внесенными Законом РК от 15 мая 2007 г. N 253 .

Статья 13. Страхование медицинских и других работников
на случай профессионального заражения вирусом
иммунодефицита человека и заболевания СПИД

Медицинские и другие работники, исполнение служебных обязанностей которых может привести к профессиональному заболеванию СПИД, подлежат обязательному государственному страхованию .
Право на возмещение причиненного жизни и здоровью вреда имеют также лица, заражение вирусом иммунодефицита или заболевание СПИД которых произошло в результате ненадлежащего исполнения своих обязанностей медицинскими работниками и работниками сферы бытового обслуживания. <*>
Сноска. Статья 13 с изменениями, внесенными Законами РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования); от 15 мая 2007 г. N 253 .

Статья 14. Льготы медицинским работникам, занятым
профилактикой и лечением заболевания СПИД

Медицинские работники, служащие и технические работники центров по профилактике и борьбе со СПИД, других учреждений здравоохранения и ведомств, медицинских и научно-исследовательских институтов, непосредственно занятых профилактической, лечебно-диагностической и научно-исследовательской работой со СПИД, имеют право на сокращенный шестичасовой рабочий день, дополнительный оплачиваемый отпуск продолжительностью двадцать четыре календарных дня, дополнительную оплату труда за профессиональную вредность в размере 60 процентов установленной заработной платы. <*>
Сноска. В статью 14 внесены изменения Законом РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Статья 15. Права и обязанности ВИЧ-инфицированных
и больных СПИД

1. ВИЧ-инфицированные и больные СПИД имеют право:
1) пользоваться всеми правами граждан Республики Казахстан, предусмотренными Конституцией Республики Казахстан, законами Республики Казахстан, соответствующими международными договорами , ратифицированными Республикой Казахстан;
2) на диспансеризацию и бесплатное лечение в пределах гарантированного объема бесплатной медицинской помощи в соответствии с законодательством Республики Казахстан .
2. ВИЧ-инфицированные и больные СПИД обязаны соблюдать меры предосторожности по охране собственного здоровья и здоровья окружающих. ВИЧ-инфицированным запрещается быть донорами крови и ее компонентов, тканей и органов. <*>
Сноска. Закон дополнен статьей 15 - Законом РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Статья 16. Ответственность за нарушение законодательства
Республики Казахстан о профилактике и лечении
ВИЧ-инфекции и СПИД

Нарушение законодательства Республики Казахстан о профилактике и лечении ВИЧ-инфекции и СПИД влечет ответственность в соответствии с законами Республики Казахстан . <*>
Сноска. Закон дополнен статьей 16 - Законом РК от 7 июля 2006 года N 172 (вводится в действие со дня его официального опубликования).

Президент
Республики Казахстан