О внесении изменений и дополнений в постановление Пленума Верховного Суда Республики Казахстан № 7 от 18 декабря 1992 года "О некоторых вопросах применения судами законодательства о наследовании" (с изменениями и дополнениями, внесенными постановлением Пленума № 18 от 22 декабря 2000 года)

Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан от 18 июня 2004 года № 11. Утратило силу нормативным постановлением Верховного суда Республики Казахстан от 10 апреля 2015 года № 2

      Сноска. Утратило силу нормативным постановлением Верховного суда РК от 10.04.2015 № 2 (вводится в действие со дня официального опубликования).

      В связи с изменением законодательства Республики Казахстан, пленарное заседание Верховного Суда Республики Казахстан

постановляет:

      1. Внести в  постановление Пленума Верховного Суда Республики Казахстан N 7 от 18 декабря 1992 года "О некоторых вопросах применения судами законодательства о наследовании" следующие изменения и дополнения:
      1) в наименовании слова "Постановление Пленума" заменить словами "Нормативное постановление";
      2) преамбулу изложить в следующей редакции:
     "В целях единообразного применения законодательства о наследовании, пленарное заседание Верховного Суда Республики Казахстан постановляет:";
      3) в пункте 3 слово "ГК" заменить словами "Гражданского кодекса Республики Казахстан (далее - ГК)";
      4) в абзаце первом пункта 4 слово "состоявшие" заменить словами "если они состояли";
      5) в пункте 7 слово "ГПК" заменить словами "Гражданского процессуального кодекса Республики Казахстан (далее - ГПК)";
      6) в абзаце шестом пункта 15 слова "признавались бы" заменить словами "призывались бы";
      7) в пункте 18:
      абзац второй изложить в следующей редакции:
      "Страховые выплаты включаются в состав наследственного имущества застрахованного в случаях:
      - если смерть застрахованного явилась тем случаем, который предусмотрен договором страхования, когда застрахованный не является страхователем, либо является им, но в договоре не обозначен выгодоприобретатель;
      - если застрахованный погиб от умышленных уголовно-наказуемых действий лица (выгодоприобретателя), которое должно было получить страховые выплаты по договору;
      - если застрахованный умер, не успев получить причитающиеся ему выплаты по договору накопительного страхования, срок действия которого истек;
      - в случае гибели граждан, жизнь и здоровье которых подлежит обязательному страхованию в соответствии с законодательными актами (пассажиры воздушного, железнодорожного, морского, внутреннего, водного и автомобильного транспорта).";
      дополнить абзацем третьим следующего содержания:
      "В случае смерти не являющегося страхователем застрахованного, в отношении которого заключен договор имущественного страхования, права и обязанности застрахованного с согласия страхователя переходят к наследникам того имущества и тех имущественных прав застрахованного, которые были объектом страхования, если законодательными актами или договором не предусмотрено иное.";
      8) Пункт 20 изложить в следующей редакции:
      "20. В соответствии с пунктом 2  статьи 40 Земельного кодекса Республики Казахстан в случае смерти гражданина, которому земельный участок принадлежит на праве долгосрочного временного землепользования, право землепользования наследуется на общих основаниях, в порядке, предусмотренном гражданским законодательством.
      Право временного краткосрочного землепользования может наследоваться в порядке, установленном гражданским законодательством, если договором временного землепользования не предусмотрено иное.
      Поскольку имущество крестьянского (фермерского) хозяйства принадлежит его членам на праве общей совместной или общей долевой собственности, то наследование имущества и права на земельный участок крестьянского (фермерского) хозяйства осуществляется в порядке, предусмотренном законами Республики Казахстан.";
      9) пункт 22 исключить.
      2. Согласно статье 4 Конституции Республики Казахстан настоящее нормативное постановление включается в состав действующего права, а также является общеобязательным и вводится в действие со дня официального опубликования.

      Председатель Верховного Суда
      Республики Казахстан

      Судья Верховного Суда
      Республики Казахстан,
      секретарь пленарного заседания

Қазақстан Республикасы Жоғарғы Соты Пленумының "Мұрагерлік жөніндегі заңдарды соттардың қолдануындағы кейбір мәселелер туралы" 1992 жылғы 18 желтоқсандағы N 7 қаулысына (Пленумның 2000 жылғы 22 желтоқсандағы N 18 қаулысымен өзгерістер мен толықтырулар енгізілген) өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы

Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2004 жылғы 18 маусымдағы N 11 Нормативтік қаулысы. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2015 жылғы 10 сәуірдегі № 2 нормативтік қаулысымен.

      Ескерту. Күші жойылды - ҚР Жоғарғы Сотының 10.04.2015 № 2 нормативтік қаулысымен (ресми жарияланған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі).

      Қазақстан Республикасы заңнамасының өзгеруіне байланысты Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының жалпы отырысы қаулы етеді:

      1. Қазақстан Республикасы Жоғарғы Соты Пленумының "Мұрагерлік жөніндегі заңдарды соттардың қолдануындағы кейбір мәселелер туралы" 1992 жылғы 18 желтоқсандағы N 7 қаулысына мынадай өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:

      1) қаулының атауындағы "Соты Пленумының қаулысы" деген сөздер "Сотының нормативтік қаулысы" деген сөздермен ауыстырылсын;

      2) кіріспе мынадай редакцияда жазылсын:

      "Мұрагерлік жөніндегі заңнаманы біркелкі қолдану мақсатында Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының жалпы отырысы қаулы етеді:";

      3) 3-тармақтағы "АК-нің" деген сөз "Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексінің (бұдан әрі - АК)" деген сөздермен ауыстырылсын;

      4) 4-тармақтың бірінші абзацындағы "қарауында болған" деген сөздер "егер қарауында болса" деген сөздермен ауыстырылсын;

      5) 7-тармақтағы "АІЖК-нің" деген сөздер "Қазақстан Республикасы Азаматтық іс жүргізу кодексінің (бұдан әрі - АІЖК)" деген сөздермен ауыстырылсын;

      6) 18-тармақта:

      екінші абзац мынадай редакцияда жазылсын:

      "Сақтандыру өтеуі мына жағдайда сақтандырылған адамның мұра мүлкіне кіреді:

      - егер сақтандырылған адамның өлімі сақтандыру шартында көзделгендегідей жағдай болса, онда сақтандырылған адам сақтандырушы болып табылмаса немесе өзі сақтандырушы болып табылса, бірақ шартта пайда алушы ретінде көрсетілмесе;

      - егер сақтандырылған адам шарт бойынша сақтандыру төлемін алуға тиісті тұлғаның (пайда алушының) қылмыстық жазаға тартылатын қасақана әрекетінен қайтыс болса;

      - егер сақтандырылған адам мерзімі өтіп кеткен жиынтық сақтандыру шарты бойынша оған тиесілі өтеуді алуға үлгермей қайтыс болса;

      - заң актілеріне сәйкес өмірі мен денсаулығы міндетті сақтандыруға жататын азаматтар қайтыс болған жағдайда (әуе, темір жол, теңіз, ішкі, су және автокөлік жолаушылары).";

      мынадай мазмұндағы үшінші абзацпен толықтырылсын:

      "Сақтанушы болып табылмайтын сақтандырылған адам қайтыс болған жағдайда, сақтандыру шарты бойынша оның құқықтары мен міндеттері сақтандыру объектісі болған сол мүлікке және сақтандырылған адамның осы мүліктік құқығына мұрагерлеріне, шарттармен немесе заңнамалық актілермен өзге жағдайлар көзделмеген болса, сақтанушының келісімімен өтуі мүмкін.";

      7) 20-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:

      "20. Қазақстан Республикасы Жер кодексінің 40-бабының 2-тармағына сәйкес жерді ұзақ мерзім бойы уақытша пайдалану құқығымен жер учаскесі өзіне тиесілі азамат қайтыс болған жағдайда жерді пайдалану құқығы жалпы негізде азаматтық заңнамамен көзделген тәртіппен мұрагерлік етіледі.

      Жерді қысқа мерзімде уақытша пайдалану құқығы, егер жерді уақытша пайдалану шартында өзгеше көрсетілмесе, азаматтық заңнамамен белгіленген тәртіпте мұрагерлік етіледі.

      Шаруа (фермер) қожалығының мүлкі оның мүшелеріне жалпы ортақ немесе жалпы үлестік меншік құқығымен тиесілі болғандықтан, шаруа (фермер) қожалығының мүлкіне және жер учаскесі құқығына мұрагерлік Қазақстан Республикасының заңдарымен көзделген тәртіппен жүзеге асырылады.";

      8) 22-тармақ алынып тасталсын.

      2. Қазақстан Республикасы Конституциясының 4-бабына сәйкес осы нормативтік қаулы қолданыстағы құқық құрамына қосылады, сондай-ақ жалпыға міндетті болып табылады әрі ресми жарияланған күннен бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасы


Жоғарғы Сотының Төрағасы


Қазақстан Республикасы


Жоғарғы Сотының судьясы,


жалпы отырыс хатшысы