О практике применения судами пункта 1 статьи 22 Указа Президента Республики Казахстан, имеющего силу закона, "О государственной службе"

Постановление Пленума Верховного Суда Республики Казахстан от 25 июля 1996 г. N 8. Утратило силу - нормативным постановлением Верховного Суда РК от 19 декабря 2003 г. N 9 (P03009s)

В связи с возникающими в судебной практике вопросами по применению законодательства о государственной службе, Пленум Верховного Суда Республики Казахстан постановляет:
1. Разъяснить судам, что, поскольку Конституция Республики Казахстан имеет высшую юридическую силу и прямое действие на всей территории республики (пункт 2 статьи 4 Конституции), они должны руководствоваться ее нормами при разрешении дел указанной категории.
2. Достижение лицом, находящимся на государственной службе, предусмотренного статьей 33 Конституции Республики Казахстан и статьей 22 Указа Президента Республики Казахстан "О государственной службе" от 26 декабря 1995 года (имеющего силу закона) предельного возраста (60 лет и в исключительных случаях 65 лет) пребывания на государственной службе является основанием для прекращения государственной службы и расторжения трудового договора. Названные положения распространяются и на лиц, ранее вышедших на пенсию, а также пенсионеров, состоящих на государственной службе, так как Конституция, установившая предельный возраст прохождения государственной службы, не предусматривает каких-либо исключений по этому поводу.
Содержащееся в пункте 2 статьи 33 Указа "О государственной службе" указание на то, что действие его не распространяется на лиц, ранее вышедших на пенсию, а также пенсионеров, состоящих на государственной службе на момент вступления в силу настоящего Указа (с 1 января 1996 года), относится к иным положениям Указа, а не к возрастному цензу, установленному Конституцией и самим же Указом для прохождения государственной службы.

Қазақстан Республикасы Президентінің Заң күші бар "Мемлекеттік қызмет туралы" Жарлығының 22-бабының 1-тармағын соттардың қолдану тәжірибесі туралы

Қаулы Қазақстан Республикасы Жоғарғы Соты Пленумы 1996 жылғы 25 шілде N 8 (Қазақстан Республикасы (Қазақ КСР) Жоғарғы Соты Пленумы қаулыларының жинағы, 1997 ж., 1 том, 16 бет). Күші жойылды - ҚР Жоғарғы Сотының 2003.12.19. N 9 қаулысымен.

Мемлекеттік қызмет туралы заңдарды қолдану жөнінде сот тәжірибесінде туындайтын мәселелерімен байланысты Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының Пленумы қаулы етеді:

1. Қазақстан Республикасының Конституциясы жоғарғы заң күші бар және Республиканың барлық аумағында тікелей қолданылатын болғандықтан (Конституцияның 4-бабының 2-тармағы) көрсетілген нысандағы істерді шешу кезінде оның нормаларын басшылыққа алудың қажеттігі түсіндірілсін.

2. Қазақстан Республикасы Конституциясының 33-бабында және Қазақстан Республикасы Президентінің "Мемлекеттік қызмет туралы" (заң күші бар) 1995 жылғы 26-желтоқсандағы Жарлығының 22-бабында көрсетілген мемлекеттік қызметтегі адамның жас шегіне жетуі (60 жас және ерекше жағдайларда 65 жас) мемлекеттік қызметті тоқтатуына және еңбек шартын бұзуға негіз болып табылады. Аталған ережелер бұрын зейнетке шыққан адамдарға да, сондай-ақ мемлекеттік қызметтегі зейнеткерлерге де қолданылады, себебі Конституцияда мемлекеттік қызметте болу жасының шегін белгілегенде бұл жөнінде қандай да бір артықшылықтар көрсетілмеген.

"Мемлекеттік қызмет туралы" Жарлықтың 33-бабының 2-тармағында айтылған бұрын зейнетке шыққан адамдарға, сондай-ақ осы Жарлық күшіне енген сәтте (1996-жылғы 1-қаңтардан бастап) мемлекеттік қызметте жүрген зейнеткерлерге оның қолданылмайтындығы туралы нұсқаудың мемлекеттік қызметте болу үшін Конституциямен аталған Жарлықтың өзінде белгіленген жас цензіне емес, Жарлықтың басқа ережелеріне қатысы бар.