Об утверждении Инструкции по определению потребности в средствах гражданской защиты

Приказ Министра по чрезвычайным ситуациям Республики Казахстан от 29 мая 2014 года № 260. Зарегистрирован в Министерстве юстиции Республики Казахстан 1 июля 2014 года № 9552

      В соответствии с подпунктом 30) пункта 1 статьи 12 Закона Республики Казахстан «О Гражданской защите» от 11 апреля 2014 года ПРИКАЗЫВАЮ:
      1. Утвердить прилагаемую Инструкцию по определению потребности в средствах гражданской защиты.
      2. Признать утратившим силу приказ Министра по чрезвычайным ситуациям Республики Казахстан от 29 декабря 2009 года № 313 «Об утверждении Инструкции по определению потребности в средствах защиты в интересах Гражданской обороны» (зарегистрированный в Реестре государственной регистрации нормативных правовых актов за № 6022 и опубликованный в газетах "Юридическая газета" от 12 марта 2010 года, № 37 (1833); "Заң газеті" от 12 марта 2010 года № 37 (1659)).
      3. Департаменту Гражданской обороны Министерства по чрезвычайным ситуациям Республики Казахстан обеспечить государственную регистрацию настоящего приказа в Министерстве юстиции Республики Казахстан и его официальное опубликование.
      4. Контроль за исполнением настоящего приказа возложить на вице-министра по чрезвычайным ситуациям Республики Казахстан Петрова В.В.
      5. Настоящий приказ вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования.

      Министр                                    В. Божко

Утверждена      
приказом Министра   
по чрезвычайным ситуациям
Республики Казахстан  
от 29 мая 2014 года № 260

Инструкция по определению потребности
в средствах гражданской защиты

      1. Настоящая Инструкция по определению потребности в средствах гражданской защиты (далее - Инструкция) разработана в соответствии с Законом Республики Казахстан «О Гражданской защите» от 11 апреля 2014 года № 188-V и определяет потребность в накоплении средств гражданской защиты для обеспечения защиты населения Республики Казахстан.
      2. В настоящей Инструкции используются следующие основные понятия:
      средства гражданской защиты – материально-техническое имущество, применяемое для защиты населения и оснащения сил гражданской защиты, которое включает в себя средства индивидуальной защиты, дополнительные патроны, медицинские средства индивидуальной защиты, приборы радиационной и химической разведки, дозиметрического контроля;
      средства индивидуальной защиты – изделия, предназначенные для защиты человека от современных средств поражения, а также для предупреждения, устранения или уменьшения воздействия на людей опасных и вредных факторов окружающей среды, а также поражающих факторов;
      дополнительные патроны - комплектующее изделие средств индивидуальной защиты органов дыхания, содержащее внутри химические вещества, выделяющие при его срабатывании кислород и поглощающие диоксид углерода и пары воды;
      медицинские средства индивидуальной защиты - это медицинские препараты, материалы и специальные средства, предназначенные для использования в чрезвычайных ситуациях с целью предупреждения поражения или снижения эффекта воздействия поражающих факторов и профилактики осложнений;
      приборы радиационной и химической разведки, дозиметрического контроля – приборы, предназначенные для определения уровней радиации и степени заражения отравляющими и сильно-действующими ядовитыми веществами местности, сооружений, оборудования, транспорта и других объектов.
      3. Накопление средств индивидуальной защиты осуществляется для обеспечения защиты в мирное и военное время для проживающего и работающего населения на территориях в границах зон возможного радиационного, химического, бактериологического (биологического) загрязнения (заражения) – средства индивидуальной защиты из расчета 100% от их общей численности, из них для детей – 35%.
      4. Требуемое количество запасов средств индивидуальной защиты увеличивается на 5% от потребности для обеспечения подгонки и замены неисправных противогазов.
      5. Для обеспечения защиты населения также осуществляется накопление в запасах:
      медицинских средств индивидуальной защиты из расчета 100% от их общей численности;
      дополнительных патронов к средствам индивидуальной защиты для защиты от сильнодействующих ядовитых веществ из расчета 40% от их общей численности;
      приборов радиационной и химической разведки, дозиметрического контроля из расчета по одному для радиационного и химического мониторинга на каждое территориальное формирование радиационной и химической разведки.
      6. При расчетах потребного количества средств индивидуальной защиты необходимо учитывать, что при наложении двух и более площадей радиационного, химического или бактериологического (биологического) заражения друг на друга, за расчет брать максимальную площадь заражения.
      7. Средствами индивидуальной защиты обеспечивается каждый член формирования гражданской защиты.
      8. Средства гражданской защиты, находящиеся в запасах, материально-технические средства, используемые в повседневной деятельности, подлежат обновлению по истечении предельного срока хранения и использования, заявленного заводом-изготовителем, а также при выявлении отклонений от нормативных показателей, установленных государственными стандартами или техническими условиями.

Азаматтық қорғау құралдарына қажеттілікті айқындау жөніндегі нұсқаулықты бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Төтенше жағдайлар министрінің 2014 жылғы 29 мамырдағы № 260 бұйрығы. Қазақстан Республикасының Әділет министрлігінде 2014 жылы 1 шілдеде № 9552 тіркелді

      «Азаматтық қорғау туралы» Қазақстан Республикасының 2014 жылғы 11 сәуірдегі Заңының 12-бабы 1-тармағының 30) тармақшасына сәйкес БҰЙЫРАМЫН:
      1. Қоса беріліп отырған Азаматтық қорғау құралдарына қажеттілікті айқындау жөніндегі нұсқаулық бекітілсін.
      2. «Азаматтық қорғаныс мүддесінде қорғану құралдарындағы қажеттілікті айқындау туралы нұсқаулықты бекіту туралы» Қазақстан Республикасы Төтенше жағдайлар министрінің 2009 жылғы 29 желтоқсандағы № 313 бұйрығының (Нормативтік-құқықтық актілерді тіркеудің мемлекеттік тізілімінде № 6022 тіркелген және 2010 жылғы 12 наурыздағы "Юридическая газета" № 37 (1833), 2010 жылғы 12 наурыздағы "Заң газеті" № 37 (1659) газеттерінде жарияланған) күші жойылды деп танылсын.
      3. Қазақстан Республикасы Төтенше жағдайлар министрлігінің Азаматтық қорғаныс департаменті осы бұйрықтың Қазақстан Республикасы Әділет министрлігінде мемлекеттік тіркелуін және оның ресми жариялануын қамтамасыз етсін.
      4. Осы бұйрықтың орындалуын бақылау Қазақстан Республикасының Төтенше жағдайлар вице-министрі В.В. Петровқа жүктелсін.
      5. Осы бұйрық алғаш ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

      Министр                                    В. Божко

Қазақстан Республикасы 
Төтенше жағдайлар министрінің
2014 жылғы 29 мамырдағы
№ 260 бұйрығымен    
бекітілген     

Азаматтық қорғау құралдарына қажеттілікті
айқындау жөніндегі нұсқаулық

      1. Осы Азаматтық қорғау құралдарына қажеттілікті айқындау жөніндегі нұсқаулық (бұдан әрі – Нұсқаулық) «Азаматтық қорғау туралы» Қазақстан Республикасының 2014 жылғы 11 сәуірдегі № 188-V Заңына сәйкес әзірленді және Қазақстан Республикасының халқын қорғауды қамтамасыз ету үшін азаматтық қорғау құралдарын жинақтаудағы қажеттілікті айқындайды.
      2. Осы Нұсқаулықта мынадай негізгі ұғымдар пайдаланылады:
      азаматтық қорғау құралдары – жеке қорғану құралдары, қосымша патрондар, медициналық жеке қорғану құралдары, радиациялық және химиялық барлау, дозиметриялық бақылау аспаптары өзіне кірістіретің халықты қорғау және азаматтық қорғау күштерін жарақтандыру үшін қолданылатын материалдық-техникалық мүлік;
      жеке қорғану құралдары – зиянды және (немесе) қауіпті факторлардың әсерін болдырмау немесе азайту, сондай-ақ ластанудан қорғау үшін адамның киетін жеке пайдалану құралдары;
      қосымша патрондар – ішінде іске қосылған кезде оттегін бөліп, көміртегінің қос тотығы мен су буын жұтатын химиялық заттары бар тыныс алу мүшелерін жеке қорғау құралдарының жиынтық бұйымдары;
      медициналық жеке қорғану құралдары – бұл зақымдаудың алдын алу немесе зақымдау факторларының әсері салдарын азайту және асқындауының алдын алу мақсатында төтенше жағдайларда қолдануға арналған медициналық препараттар, материалдар мен арнайы құралдар;
      радиациялық және химиялық барлау, дозиметриялық бақылау аспаптары – радиация деңгейін және жерді, құрылыстарды, жабдықты, көлік пен басқа да объектілерді улағыш және күшті әсер ететін улы заттармен зақымдау дәрежесін анықтауға арналған аспаптар.
      3. Жеке қорғану құралдарын жинақтау бейбіт және соғыс уақытында қорғалуын қамтамасыз ету үшін:
      ықтимал радиациялық, химиялық, бактериологиялық (биологиялық) ластануы (зақымдау) аймақтарының шекараларындағы аумақтарда тұратын және жұмыс істейтін халық үшін - жеке қорғану құралдары олардың жалпы санынан 100%, оның ішінде балалар үшін - 35% есебімен жүзеге асырылады.
      4. Жеке қорғану құралдары запасының талап етілетін саны дәл өлшемді және ақаулықтары бар газқағарларды алмастыруды қамтамасыз ету үшін қажеттіліктен 5%-ға ұлғайтылады.
      5. Халықты қорғауды қамтамасыз ету үшін запастарда:
      олардың жалпы санынан 100% есебімен медициналық жеке қорғану құралдарын;
      халықтың жалпы санынан 40% есебімен күшті әсер ететін улы заттардан қорғану үшін жеке қорғану құралдарына қосымша патрондарды;
      радиациялық және химиялық барлау, радиациялық және химиялық барлаудың әрбір территориялық құралымына радиациялық және химиялық мониторингілеудің әрқайсысына бір-бірден есебімен дозиметриялық бақылау аспаптарын жинақтау жүзеге асырылады.
      6. Қорғау құралдарының қажетті санын есептеу кезінде екі және одан да көп радиациялық, химиялық немесе бактериологиялық (биологиялық) зақымдау аудандары бір-бірімен қабаттасқанда, есептеуге ең жоғары зақымдалған аудан алынады.
      7. Азаматтық қорғау құрылымдарының әрбір мүшесі жеке қорғану құралдарымен қамтамасыз етіледі.
      8. Запаста тұрған азаматтық қорғау құралдары, күнделікті қызметте пайдаланылатын материалдық-техникалық құралдар әзірлеуші зауыт көрсеткен сақтау және пайдаланудың шекті мерзімі өткеннен кейін, сондай-ақ мемлекеттік стандарттарда немесе техникалық шарттарда белгіленген нормативтік көрсеткіштерден ауытқуы анықталған кезде жаңартуға жатады.