О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам минимальных социальных стандартов и их гарантий

Закон Республики Казахстан от 19 мая 2015 года № 315-V ЗРК

      Статья 1. Внести изменения и дополнения в следующие законодательные акты Республики Казахстан:

      1. В Трудовой кодекс Республики Казахстан от 15 мая 2007 года (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2007 г., № 9, ст. 65; № 19, ст. 147; № 20, ст. 152; № 24, ст. 178; 2008 г., № 21, ст. 97; № 23, ст. 114; 2009 г., № 8, ст. 44; № 9-10, ст. 50; № 17, ст. 82; № 18, ст. 84; № 24, ст. 122, 134; 2010 г., № 5, ст. 23; № 10, ст. 48; № 24, ст. 146, 148; 2011 г., № 1, ст. 2, 3; № 11, ст. 102; № 16, ст. 128; 2012 г., № 3, ст. 26; № 4, ст. 32; № 5, ст. 41; № 6, ст. 45; № 13, ст. 91; № 14, ст. 92; № 15, ст. 97; № 21-22, ст. 123; 2013 г., № 2, ст. 13; № 3, ст. 15; № 7, ст. 36; № 9, ст. 51; № 10-11, ст. 56; № 14, ст. 72, 75; № 15, ст. 78, 81; № 16, ст. 83; № 23-24, ст. 116; 2014 г., № 2, ст. 10; № 7, ст. 37; № 8, ст. 44, 49; № 11, ст. 67; № 14, ст. 84; № 16, ст. 90; № 19-I, 19-II, ст. 96; № 21, ст. 122; № 23, ст. 143; 2015 г., № 1, ст. 2; № 3, ст. 13; Закон Республики Казахстан от 6 апреля 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам здравоохранения», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 8 апреля 2015 г.):
      1) оглавление дополнить заголовком статьи 9-1 следующего содержания:
      «Статья 9-1. Минимальные социальные стандарты в сфере труда»;
      2) дополнить статьей 9-1 следующего содержания:
      «Статья 9-1. Минимальные социальные стандарты в сфере труда
      Минимальный размер месячной заработной платы, минимальный стандарт оплаты труда, продолжительность ежедневной работы (рабочей смены), основной оплачиваемый ежегодный трудовой отпуск являются минимальными социальными стандартами в сфере труда в соответствии с Законом Республики Казахстан «О минимальных социальных стандартах и их гарантиях».».

      2. В Кодекс Республики Казахстан от 18 сентября 2009 года «О здоровье народа и системе здравоохранения» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2009 г., № 20-21, ст. 89; 2010 г., № 5, ст. 23; № 7, ст. 32; № 15, ст. 71; № 24, ст. 149, 152; 2011 г., № 1, ст. 2, 3; № 2, ст. 21; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; № 17, ст. 136; № 21, ст. 161; 2012 г., № 1, ст. 5; № 3, ст. 26; № 4, ст. 32; № 8, ст. 64; № 12, ст. 83; № 14, ст. 92, 95; № 15, ст. 97; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 1, ст. З; № 5-6, ст. 30; № 7, ст. 36; № 9, ст. 51; № 12, ст. 57; № 13, ст. 62; № 14, ст. 72, 75; № 16, ст. 83; 2014 г., № 1, ст. 4; № 7, ст. 37; № 10, ст. 52; № 11, ст. 65; № 14, ст. 84, 86; № 16, ст. 90; № 19-I, 19-II, ст. 96; № 21, ст. 122; № 23, ст. 143; 2015 г., № 1, ст. 2; Закон Республики Казахстан от 6 апреля 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам здравоохранения», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 8 апреля 2015 г.):
      1) оглавление дополнить заголовком статьи 34-1 следующего содержания:
      «Статья 34-1. Минимальные социальные стандарты в сфере здравоохранения»;
      2) дополнить статьей 34-1 следующего содержания:
      «Статья 34-1. Минимальные социальные стандарты в сфере
                    здравоохранения
      Гарантированный объем бесплатной медицинской помощи, обеспечение доступности услуг здравоохранения населению являются минимальными социальными стандартами в сфере здравоохранения в соответствии с Законом Республики Казахстан «О минимальных социальных стандартах и их гарантиях».».

      3. В Кодекс Республики Казахстан от 26 декабря 2011 года «О браке (супружестве) и семье» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2011 г., № 22, ст. 174; 2012 г., № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 1, ст. З; № 2, ст. 13; № 9, ст. 51; № 10-11, ст. 56; № 14, ст. 72; 2014 г., № 1, ст. 9; № 6, ст. 28; № 14, ст. 84; № 19-I, 19-II, ст. 94, 96; № 21, ст. 122; № 22, ст. 128):
      статью 116 изложить в следующей редакции:
      «Статья 116. Формы защиты прав и интересов детей-сирот, детей,
                   оставшихся без попечения родителей
      1. Защита прав и интересов детей-сирот, детей, оставшихся без попечения родителей, осуществляется путем передачи их на воспитание в семью (усыновление, опеку или попечительство, патронат), а при отсутствии такой возможности – в организации всех типов для детей-сирот, детей, оставшихся без попечения родителей.
      2. Обеспечение защиты прав и интересов детей-сирот, детей, оставшихся без попечения родителей, переданных на воспитание в семью (усыновление, опеку или попечительство, патронат), является минимальным социальным стандартом в сфере семьи и детей в соответствии с Законом Республики Казахстан «О минимальных социальных стандартах и их гарантиях».».

      4. В Кодекс Республики Казахстан об административных правонарушениях от 5 июля 2014 года (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2014 г., № 18-I, 18-II, ст. 92; № 21, ст. 122; № 23, ст. 143; № 24, ст. 145, 146; 2015 г., № 1, ст. 2; № 2, ст. 6; Закон Республики Казахстан от 6 апреля 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам здравоохранения», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 8 апреля 2015 г.):
      1) оглавление дополнить заголовком статьи 82-1 следующего содержания:
      «Статья 82-1. Нарушение законодательства Республики Казахстан о минимальных социальных стандартах и их гарантиях»;
      2) дополнить статьей 82-1 следующего содержания:
      «Статья 82-1. Нарушение законодательства Республики Казахстан о
                    минимальных социальных стандартах и их гарантиях
      1. Нарушение законодательства Республики Казахстан о минимальных социальных стандартах и их гарантиях, выразившееся в неисполнении и (или) необеспечении минимальных социальных стандартов, за исключением случаев, предусмотренных статьями 83848789 и 91 настоящего Кодекса, –
      влечет штраф на должностных лиц в размере двадцати, на субъектов малого предпринимательства или некоммерческие организации – в размере сорока, на субъектов среднего предпринимательства – в размере шестидесяти, на субъектов крупного предпринимательства – в размере ста месячных расчетных показателей.
      2. Деяние, предусмотренное частью первой настоящей статьи, совершенное повторно в течение года после наложения административного взыскания, –
      влечет штраф на должностных лиц в размере сорока, на субъектов малого предпринимательства или некоммерческие организации – в размере шестидесяти, на субъектов среднего предпринимательства – в размере восьмидесяти, на субъектов крупного предпринимательства – в размере ста двадцати месячных расчетных показателей.»;
      3) часть первую статьи 684 после слов «82 (частью второй),» дополнить цифрами «82-1,»;
      4) часть первую статьи 805 после цифр «82,» дополнить цифрами «82-1,»;
      5) подпункт 4) части первой статьи 807 после цифр «82,» дополнить цифрами «82-1,».

      5. В Закон Республики Казахстан от 17 июля 2001 года «О государственной адресной социальной помощи» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2001 г., № 17-18, ст. 247; 2004 г., № 23, ст. 142; 2007 г., № 3, ст. 20; № 10, ст. 69; № 20, ст. 152; 2009 г., № 1, ст. 4; № 23, ст. 117; 2011 г., № 10, ст. 86; № 16, ст. 128; 2012 г., № 2, ст. 14; № 8, ст. 64; 2013 г., № 14, ст. 72; 2014 г., № 19-I, 19-II, ст. 96; 2015 г., № 6, ст. 27):
      1) статью 1 дополнить подпунктом 3-1) следующего содержания:
      «3-1) черта бедности – предельная минимальная величина денежного дохода на одного человека, устанавливаемая в качестве критерия для определения размера адресной социальной помощи;»;
      2) статью 2 дополнить пунктами 1-1 и 1-2 следующего содержания:
      «1-1. Размер черты бедности определяется ежеквартально центральным исполнительным органом на основе величины прожиточного минимума в среднем на душу населения в процентном выражении в зависимости от экономических возможностей государства.
      1-2. Черта бедности по областям, городам республиканского значения, столице ежеквартально рассчитывается местными исполнительными органами.
      В средствах массовой информации публикуются сведения о:
      1) размере черты бедности – ежеквартально центральным исполнительным органом;
      2) черте бедности – ежеквартально местными исполнительными органами;
      3) доле населения, имеющего доходы ниже черты бедности, по республике, областям, городам республиканского значения, столице – ежегодно уполномоченным органом в области государственной статистики.».

      6. В Закон Республики Казахстан от 15 декабря 2006 года «О культуре» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2006 г., № 24, ст. 147; 2008 г., № 23, ст. 124; 2010 г., № 5, ст. 23; № 10, ст. 49; № 15, ст. 71; № 24, ст. 149; 2011 г., № 5, ст. 43; № 11, ст. 102; 2012 г., № 2, ст. 13; № 3, ст. 25; № 15, ст. 97; 2013 г., № 9, ст. 51; № 14, ст. 75; 2014 г., № 1, ст. 4; № 10, ст. 52; № 19-I, 19-II, ст. 96):
      дополнить статьей 12-1 следующего содержания:
      «Статья 12-1. Минимальные социальные стандарты в сфере культуры
      Минимальный социальный стандарт обеспечения доступности услуг государственных организаций культуры и минимальный социальный стандарт обеспечения доступа инвалидов к культурно-зрелищным мероприятиям, проводимым государственными организациями культуры, являются минимальными социальными стандартами в сфере культуры в соответствии с Законом Республики Казахстан «О минимальных социальных стандартах и их гарантиях».».

      7. В Закон Республики Казахстан от 27 июля 2007 года «Об образовании» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2007 г., № 20, ст. 151; 2008 г., № 23, ст. 124; 2009 г., № 18, ст. 84; 2010 г., № 5, ст. 23; № 24, ст. 149; 2011 г., № 1, ст. 2; № 2, ст. 21; № 5, ст. 43; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; № 16, ст. 128; № 18, ст. 142; 2012 г., № 2, ст. 11; № 4, ст. 32; № 15, ст. 97; 2013 г., № 2, ст. 7; № 7, ст. 34; № 9, ст. 51; № 14, ст. 72, 75; № 15, ст. 81; 2014 г., № 1, ст. 4, 6; № 3, ст. 21; № 10, ст. 52; № 14, ст. 84; № 19-I, 19-II, ст. 96; № 23, ст. 143; 2015 г., № 2, ст. З):
      1) в статье 5:
      подпункт 6-2) изложить в следующей редакции:
      «6-2) определяет порядок разработки государственных общеобязательных стандартов образования;»;
      дополнить подпунктом 43-1) следующего содержания:
      «43-1) разрабатывает и утверждает правила обеспечения льготного проезда путем выплаты компенсаций для обучающихся на основе государственного образовательного заказа в организациях технического и профессионального, послесреднего и высшего образования в период зимних и летних каникул на междугородном железнодорожном и автомобильном транспорте (кроме такси);»;
      2) дополнить статьей 8-1 следующего содержания:
      «Статья 8-1. Минимальные социальные стандарты в сфере
                   образования
      Минимальные социальные стандарты дошкольного воспитания и обучения, начального, основного среднего и общего среднего образования, технического и профессионального, послесреднего образования, высшего образования, получаемого на конкурсной основе, являются минимальными социальными стандартами в сфере образования в соответствии с Законом Республики Казахстан «О минимальных социальных стандартах и их гарантиях».»;
      3) абзац первый пункта 3 статьи 63 изложить в следующей редакции:
      «3. Государственные учреждения образования вправе предоставлять на платной основе с заключением договора об оказании платных услуг следующие товары (работы, услуги) сверх требований государственных общеобязательных стандартов образования по:».

      8. В Закон Республики Казахстан от 29 декабря 2008 года «О специальных социальных услугах» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2008 г., № 24, ст. 127; 2009 г., № 18, ст. 84; 2010 г., № 5, ст. 23; 2011 г., № 1, ст. 2; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; 2012 г., № 5, ст. 35; № 8, ст. 64; № 15, ст. 97; 2013 г., № 14, ст. 72; 2014 г., № 1, ст. 4; № 3, ст. 21; № 19-I, 19-II, ст. 94, 96):
      статью 5 дополнить пунктом 2-1 следующего содержания:
      «2-1. Гарантированный объем специальных социальных услуг является минимальным социальным стандартом в сфере социального обеспечения в соответствии с Законом Республики Казахстан «О минимальных социальных стандартах и их гарантиях».».

      9. В Закон Республики Казахстан от 21 июня 2013 года «О пенсионном обеспечении в Республике Казахстан» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2013 г., № 10-11, ст. 55; № 21-22, ст. 115; 2014 г., № 1, ст. 1; № 6, ст. 28; № 8, ст. 49; № 11, ст. 61; № 19-I, 19-II, ст. 96; № 21, ст. 122; № 22, ст. 131; № 23, ст. 143; 2015 г., № 6, ст. 27):
      статью 4 дополнить пунктом 2-1 следующего содержания:
      «2-1. Размер минимальной пенсии является минимальным социальным стандартом в сфере социального обеспечения в соответствии с Законом Республики Казахстан «О минимальных социальных стандартах и их гарантиях».».

      10. В Закон Республики Казахстан от 3 июля 2013 года «О гарантированной государством юридической помощи» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2013 г., № 14, ст. 73; 2014 г., № 19-I, 19-II, ст. 96):
      статью 6 дополнить частью второй следующего содержания:
      «Правовое информирование, правовое консультирование, защита и представительство адвокатами интересов физических лиц являются минимальными социальными стандартами в сфере оказания гарантированной государством юридической помощи в соответствии с Законом Республики Казахстан «О минимальных социальных стандартах и их гарантиях».».

      11. В Закон Республики Казахстан от 3 июля 2014 года «О физической культуре и спорте» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2014 г., № 14, ст. 85; № 19-I, 19-II, ст. 96):
      статью 4 изложить в следующей редакции:
      «Статья 4. Государственная поддержка развития физической
                 культуры и спорта
      1. Государственная поддержка в области физической культуры и спорта осуществляется посредством:
      1) регулирования отношений в сфере физической культуры и спорта путем формирования государственной политики, создания ее системы, а также соответствующего нормативно-правового, финансового, материально-технического, кадрового, научно-методического, медицинского, информационного обеспечения;
      2) оказания поддержки развитию внешних связей физкультурно-спортивных организаций, интеграции их в международные спортивные организации, способствующих развитию физкультурно-спортивного движения в Республике Казахстан;
      3) создания благоприятного инвестиционного климата для отечественных и зарубежных инвесторов, вкладывающих свои средства в проектирование, строительство и эксплуатацию спортивных сооружений в соответствии с законодательством Республики Казахстан;
      4) обеспечения доступности спортивных сооружений, находящихся в государственной собственности.
      2. Обеспечение доступности спортивных сооружений, находящихся в государственной собственности, является минимальным социальным стандартом в соответствии с Законом Республики Казахстан «О минимальных социальных стандартах и их гарантиях».».
      Статья 2. Настоящий Закон вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования.

      Президент
      Республики Казахстан                       Н. НАЗАРБАЕВ

Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне ең төмен әлеуметтік стандарттар және олардың кепілдіктері мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 2015 жылғы 19 мамырдағы № 315-V ҚРЗ

      1-бап. Қазақстан Республикасының мына заңнамалық актілеріне өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:
      1. 2007 жылғы 15 мамырдағы Қазақстан Республикасының Еңбек кодексіне (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2007 ж., № 9, 65-құжат; № 19, 147-құжат; № 20, 152-құжат; № 24, 178-құжат; 2008 ж., № 21, 97-құжат; № 23, 114-құжат; 2009 ж., № 8, 44-құжат; № 9-10, 50-құжат; № 17, 82-құжат; № 18, 84-құжат; № 24, 122, 134-құжаттар; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 10, 48-құжат; № 24, 146, 148-құжаттар; 2011 ж., № 1, 2, 3-құжаттар; № 11, 102-құжат; № 16, 128-құжат; 2012 ж., № 3, 26-құжат; № 4, 32-құжат; № 5, 41-құжат; № 6, 45-құжат; № 13, 91-құжат; № 14, 92-құжат; № 15, 97-құжат; № 21-22, 123-құжат; 2013 ж., № 2, 13-құжат; № 3, 15-құжат; № 7, 36-құжат; № 9, 51-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 14, 72, 75-құжаттар; № 15, 78, 81-құжаттар; № 16, 83-құжат; № 23-24, 116-құжат; 2014 ж., № 2, 10-құжат; № 7, 37-құжат; № 8, 44, 49-құжаттар; № 11, 67-құжат; № 14, 84-құжат; № 16, 90-құжат; № 19-I, 19-II, 96-құжат; № 21, 122-құжат; № 23, 143-құжат; 2015 ж., № 1, 2-құжат; № 3, 13-құжат; 2015 жылғы 8 сәуірде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне денсаулық сақтау мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 6 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) мазмұны мынадай мазмұндағы 9-1-баптың тақырыбымен толықтырылсын:
      «9-1-бап. Еңбек саласындағы ең төмен әлеуметтік стандарттар»;
      2) мынадай мазмұндағы 9-1-баппен толықтырылсын:

      «9-1-бап. Еңбек саласындағы ең төмен әлеуметтік
                 стандарттар

      Айлық жалақының ең төмен мөлшері, еңбекке ақы төлеудің ең төмен стандарты, күнделікті жұмыстың (жұмыс ауысымының) ұзақтығы, жыл сайынғы негізгі ақылы еңбек демалысы «Ең төмен әлеуметтік стандарттар және олардың кепілдіктері туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес еңбек саласындағы ең төмен әлеуметтік стандарттар болып табылады.».
      2. «Халық денсаулығы және денсаулық сақтау жүйесі туралы» 2009 жылғы 18 қыркүйектегі Қазақстан Республикасының Кодексіне (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2009 ж., № 20-21, 89-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 7, 32-құжат; № 15, 71-құжат; № 24, 149, 152-құжаттар; 2011 ж., № 1, 2, 3-құжаттар; № 2, 21-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; № 17, 136-құжат; № 21, 161-құжат; 2012 ж., № 1, 5-құжат; № 3, 26-құжат; № 4, 32-құжат; № 8, 64-құжат; № 12, 83-құжат; № 14, 92, 95-құжаттар; № 15, 97-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 1, 3-құжат; № 5-6, 30-құжат; № 7, 36-құжат; № 9, 51-құжат; № 12, 57-құжат; № 13, 62-құжат; № 14, 72, 75-құжаттар; № 16, 83-құжат; 2014 ж., № 1, 4-құжат; № 7, 37-құжат; № 10, 52-құжат; № 11, 65-құжат; № 14, 84, 86-құжаттар; № 16, 90-құжат; № 19-I, 19-II, 96-құжат; № 21, 122-құжат; № 23, 143-құжат; 2015 ж., № 1, 2-құжат; 2015 жылғы 8 сәуірде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне денсаулық сақтау мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 6 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) мазмұны мынадай мазмұндағы 34-1-баптың тақырыбымен толықтырылсын:
      «34-1-бап. Денсаулық сақтау саласындағы ең төмен әлеуметтік стандарттар»;
      2) мынадай мазмұндағы 34-1-баппен толықтырылсын:

      «34-1-бап. Денсаулық сақтау саласындағы ең төмен
                  әлеуметтік стандарттар

      Тегiн медициналық көмектiң кепiлдiк берілген көлемi, денсаулық сақтаудың көрсетілетін қызметтерінің халыққа қолжетімді болуын қамтамасыз ету «Ең төмен әлеуметтік стандарттар және олардың кепілдіктері туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес денсаулық сақтау саласындағы ең төмен әлеуметтік стандарттар болып табылады.».
      3. «Неке (ерлі-зайыптылық) және отбасы туралы» 2011 жылғы 26 желтоқсандағы Қазақстан Республикасының Кодексіне (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2011 ж., № 22, 174-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 1, 3-құжат; № 2, 13-құжат; № 9, 51-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 14, 72-құжат; 2014 ж., № 1, 9-құжат; № 6, 28-құжат; № 14, 84-құжат; № 19-I, 19-II, 94, 96-құжаттар; № 21, 122-құжат; № 22, 128-құжат):
      116-бап мынадай редакцияда жазылсын:

      «116-бап. Жетім балалардың, ата-анасының қамқорлығынсыз
                 қалған балалардың құқықтары мен мүдделерін
                 қорғау нысандары

      1. Жетім балалардың, ата-анасының қамқорлығынсыз қалған балалардың құқықтары мен мүдделерін қорғау оларды – отбасына (асырап алуға, қорғаншылыққа немесе қамқоршылыққа, патронатқа), ал мұндай мүмкіндік болмаған кезде жетім балаларға, ата-анасының қамқорлығынсыз қалған балаларға арналған барлық үлгідегі ұйымдарға тәрбиелеуге беру арқылы жүзеге асырылады.
      2. Жетім балалардың, ата-анасының қамқорлығынсыз қалған, отбасына тәрбиелеуге (асырап алуға, қорғаншылыққа немесе қамқоршылыққа, патронатқа) берілген балалардың құқықтары мен мүдделерін қорғауды қамтамасыз ету «Ең төмен әлеуметтік стандарттар және олардың кепілдіктері туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес отбасы және балалар саласындағы ең төмен әлеуметтік стандарт болып табылады.».
      4. 2014 жылғы 5 шілдедегі Қазақстан Республикасының Әкімшілік құқық бұзушылық туралы кодексіне (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2014 ж., № 18-I, 18-II, 92-құжат; № 21, 122-құжат; № 23, 143-құжат; № 24, 145, 146-құжаттар; 2015 ж., № 1, 2-құжат; № 2, 6-құжат; 2015 жылғы 8 сәуірде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне денсаулық сақтау мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 6 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) мазмұны мынадай мазмұндағы 82-1-баптың тақырыбымен толықтырылсын
      «82-1-бап. Қазақстан Республикасының ең төмен әлеуметтік стандарттар және олардың кепілдіктері туралы заңнамасын бұзу»;
      2) мынадай мазмұндағы 82-1-баппен толықтырылсын:

      «82-1-бап. Қазақстан Республикасының ең төмен әлеуметтік
                 стандарттар және олардың кепілдіктері туралы
                 заңнамасын бұзу

      1. Осы Кодекстің 83, 84, 87, 89 және 91-баптарында көзделген жағдайларды қоспағанда, ең төмен әлеуметтік стандарттарды орындамаудан және (немесе) қамтамасыз етпеуден көрінген, Қазақстан Республикасының ең төмен әлеуметтік стандарттар және олардың кепілдіктері туралы заңнамасын бұзу –
      лауазымды адамдарға – жиырма, шағын кәсiпкерлiк субъектiлерiне немесе коммерциялық емес ұйымдарға – қырық, орта кәсiпкерлiк субъектiлерiне – алпыс, ірі кәсіпкерлік субъектілеріне бір жүз айлық есептік көрсеткіш мөлшерінде айыппұл салуға әкеп соғады.
      2. Осы баптың бiрiншi бөлiгiнде көзделген, әкiмшiлiк жаза қолданылғаннан кейiн бiр жыл iшiнде қайталап жасалған әрекет –
      лауазымды адамдарға – қырық, шағын кәсiпкерлiк субъектiлерiне немесе коммерциялық емес ұйымдарға – алпыс, орта кәсiпкерлiк субъектiлерiне – сексен, ірі кәсіпкерлік субъектілеріне бір жүз жиырма айлық есептік көрсеткіш мөлшерінде айыппұл салуға әкеп соғады.»;
      3) 684-баптың бірінші бөлігі «82 (екінші бөлігінде),» деген сөздерден кейін «82-1,» деген цифрлармен толықтырылсын;
      4) 805-баптың бірінші бөлігі «82,» деген цифрлардан кейін «82-1,» деген цифрлармен толықтырылсын;
      5) 807-баптың бірінші бөлігінің 4) тармақшасы «82,» деген цифрлардан кейін «82-1,» деген цифрлармен толықтырылсын.
      5. «Мемлекеттік атаулы әлеуметтік көмек туралы» 2001 жылғы 17 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2001 ж., № 17-18, 247-құжат; 2004 ж., № 23, 142-құжат; 2007 ж., № 3, 20-құжат; № 10, 69-құжат; № 20, 152-құжат; 2009 ж., № 1, 4-құжат; № 23, 117-құжат; 2011 ж., № 10, 86-құжат; № 16, 128-құжат; 2012 ж., № 2, 14-құжат; № 8, 64-құжат; 2013 ж., № 14, 72-құжат; 2014 ж., № 19-I, 19-II, 96-құжат; 2015 ж., № 6, 27-құжат):
      1) 1-бап мынадай мазмұндағы 3-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «3-1) кедейлiк шегi – атаулы әлеуметтік көмектің мөлшерін айқындау үшін өлшемшарт ретінде белгiленетiн, бір адамға шаққандағы ақшалай кірістің шекті ең төмен шамасы;»;
      2) 2-бап мынадай мазмұндағы 1-1 және 1-2-тармақтармен толықтырылсын:
      «1-1. Кедейлік шегінің мөлшерін орталық атқарушы орган тоқсан сайын мемлекеттің экономикалық мүмкiндiктеріне қарай пайыздық мәнде орта есеппен жан басына шаққандағы ең төмен күнкөріс деңгейінің шамасы негізінде айқындайды.
      1-2. Облыстар, республикалық маңызы бар қалалар, астана бойынша кедейлік шегін жергілікті атқарушы органдар тоқсан сайын есептеп шығарады.
      Бұқаралық ақпарат құралдарында:
      1) орталық атқарушы орган тоқсан сайын – кедейлік шегінің мөлшері туралы;
      2) жергілікті атқарушы органдар тоқсан сайын – кедейлік шегі туралы;
      3) мемлекеттік статистика саласындағы уәкілетті орган жыл сайын республика, облыстар, республикалық маңызы бар қалалар, астана бойынша кедейлік шегінен төмен кірістері бар халық үлесі туралы мәліметтерді жариялайды.».
      6. «Мәдениет туралы» 2006 жылғы 15 желтоқсандағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентiнiң Жаршысы, 2006 ж., № 24, 147-құжат; 2008 ж., № 23, 124-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 10, 49-құжат; № 15, 71-құжат; № 24, 149-құжат; 2011 ж., № 5, 43-құжат; № 11, 102-құжат; 2012 ж., № 2, 13-құжат; № 3, 25-құжат; № 15, 97-құжат; 2013 ж., № 9, 51-құжат; № 14, 75-құжат; 2014 ж., № 1, 4-құжат; № 10, 52-құжат; № 19-I, 19-II, 96-құжат):
      мынадай мазмұндағы 12-1-баппен толықтырылсын:

      «12-1-бап. Мәдениет саласындағы ең төмен әлеуметтік
                  стандарттар

      Мемлекеттік мәдениет ұйымдары көрсететін қызметтердің қолжетімді болуын қамтамасыз етудің ең төмен әлеуметтік стандарты және мемлекеттік мәдениет ұйымдары өткізетін мәдени ойын-сауық іс-шараларына мүгедектердің қол жеткізуін қамтамасыз етудің ең төмен әлеуметтік стандарты «Ең төмен әлеуметтік стандарттар және олардың кепілдіктері туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес мәдениет саласындағы ең төмен әлеуметтік стандарттар болып табылады.».
      7. «Білім туралы» 2007 жылғы 27 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентiнiң Жаршысы, 2007 ж., № 20, 151-құжат; 2008 ж., № 23, 124-құжат; 2009 ж., № 18, 84-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 24, 149-құжат; 2011 ж., № 1, 2-құжат; № 2, 21-құжат; № 5, 43-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; № 16, 128-құжат; № 18, 142-құжат; 2012 ж., № 2, 11-құжат; № 4, 32-құжат; № 15, 97-құжат; 2013 ж., № 2, 7-құжат; № 7, 34-құжат; № 9, 51-құжат; № 14, 72, 75-құжаттар; № 15, 81-құжат; 2014 ж., № 1, 4, 6-құжаттар; № 3, 21-құжат; № 10, 52-құжат; № 14, 84-құжат; № 19-I, 19-II, 96-құжат; № 23, 143-құжат; 2015 ж., № 2, 3-құжат):
      1) 5-бапта:
      6-2) тармақша мынадай редакцияда жазылсын:
      «6-2) мемлекеттік жалпыға міндетті білім беру стандарттарын әзірлеу тәртібін айқындайды;»;
      мынадай мазмұндағы 43-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «43-1) техникалық және кәсіптік, орта білімнен кейінгі және жоғары білім беретін ұйымдарда мемлекеттік білім беру тапсырысы негізінде білім алушылар үшін өтемақылар төлеу арқылы қысқы және жазғы каникул кезеңінде қалааралық теміржол және автомобиль (таксиден басқа) көлігінде жеңілдікпен жол жүруді қамтамасыз ету қағидаларын әзірлейді және бекітеді;»;
      2) мынадай мазмұндағы 8-1-баппен толықтырылсын:

      «8-1-бап. Білім беру саласындағы ең төмен әлеуметтік
                 стандарттар

      Мектепке дейінгі тәрбие мен оқытудың, бастауыш, негізгі орта және жалпы орта білім берудің, техникалық және кәсіптік, орта білімнен кейінгі білім берудің, конкурстық негізде алынатын жоғары білімнің ең төмен әлеуметтік стандарттары «Ең төмен әлеуметтік стандарттар және олардың кепілдіктері туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес білім беру саласындағы ең төмен әлеуметтік стандарттар болып табылады.»;
      3) 63-баптың 3-тармағының бірінші абзацы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Мемлекеттік білім беру мекемелері мемлекеттік жалпыға міндетті білім беру стандарттарының талаптарынан тыс, ақылы қызметтер көрсету туралы шартты жасай отырып, ақылы негізде мынадай:».
      8. «Арнаулы әлеуметтік қызметтер туралы» 2008 жылғы 29 желтоқсандағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2008 ж., № 24, 127-құжат; 2009 ж., № 18, 84-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; 2011 ж., № 1, 2-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; 2012 ж., № 5, 35-құжат; № 8, 64-құжат; № 15, 97-құжат; 2013 ж., № 14, 72-құжат; 2014 ж., № 1, 4-құжат; № 3, 21-құжат; № 19-I, 19-II, 94, 96-құжаттар):
      5-бап мынадай мазмұндағы 2-1-тармақпен толықтырылсын:
      «2-1. Арнаулы әлеуметтік көрсетілетін қызметтердің кепілдік берілген көлемі «Ең төмен әлеуметтік стандарттар және олардың кепілдіктері туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес әлеуметтік қамсыздандыру саласындағы ең төмен әлеуметтік стандарт болып табылады.».
      9. «Қазақстан Республикасында зейнетақымен қамсыздандыру туралы» 2013 жылғы 21 маусымдағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2013 ж., № 10-11, 55-құжат; № 21-22, 115-құжат; 2014 ж., № 1, 1-құжат; № 6, 28-құжат; № 8, 49-құжат; № 11, 61-құжат; № 19-I, 19-II, 96-құжат; № 21, 122-құжат; № 22, 131-құжат; № 23, 143-құжат; 2015 ж., № 6, 27-құжат):
      4-бап мынадай мазмұндағы 2-1-тармақпен толықтырылсын:
      «2-1. Ең төмен зейнетақы мөлшері «Ең төмен әлеуметтік стандарттар және олардың кепілдіктері туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес әлеуметтік қамсыздандыру саласындағы ең төмен әлеуметтік стандарт болып табылады.».
      10. «Мемлекет кепілдік берген заң көмегі туралы» 2013 жылғы 3 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2013 ж., № 14, 73-құжат; 2014 ж., № 19-I, 19-II, 96-құжат):
      6-бап мынадай мазмұндағы екінші бөлікпен толықтырылсын:
      «Құқықтық ақпарат беру, құқықтық консультация беру, адвокаттардың жеке тұлғалардың мүдделерін қорғауы мен білдіруі «Ең төмен әлеуметтік стандарттар және олардың кепілдіктері туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес мемлекет кепілдік берген заң көмегін көрсету саласындағы ең төмен әлеуметтік стандарттар болып табылады.».
      11. «Денешынықтыру және спорт туралы» 2014 жылғы 3 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентiнiң Жаршысы, 2014 ж., № 14, 85-құжат; № 19-I, 19-II, 96-құжат):
      4-бап мынадай редакцияда жазылсын:

      «4-бап. Денешынықтыруды және спортты дамытуды мемлекеттік
               қолдау

      1. Денешынықтыру және спорт саласындағы мемлекеттік қолдау:
      1) мемлекеттiк саясатты қалыптастыру, оның жүйесін құру, сондай-ақ тиісті нормативтiк-құқықтық, қаржылық, материалдық-техникалық, кадрлық, ғылыми-әдiстемелiк, медициналық, ақпараттық қамтамасыз ету арқылы денешынықтыру және спорт саласындағы қатынастарды реттеу;
      2) денешынықтыру-спорт ұйымдарының сыртқы байланыстарын дамытуға, олардың Қазақстан Республикасында денешынықтыру-спорт қозғалысын дамытуға ықпал ететін халықаралық спорт ұйымдарына интеграциялануына қолдау көрсету;
      3) Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес спорт ғимараттарын жобалауға, салуға және пайдалануға өз қаражатын салатын отандық және шетелдiк инвесторлар үшін қолайлы инвестициялық ахуал жасау;
      4) мемлекеттік меншіктегі спорт ғимараттарының қолжетімді болуын қамтамасыз ету арқылы жүзеге асырылады.
      2. Мемлекеттік меншіктегі спорт ғимараттарының қолжетімді болуын қамтамасыз ету «Ең төмен әлеуметтік стандарттар және олардың кепілдіктері туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес ең төмен әлеуметтік стандарт болып табылады.».
      2-бап. Осы Заң алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

      Қазақстан Республикасының
      Президенті                            Н. Назарбаев