О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан в связи с вступлением во Всемирную торговую организацию

Закон Республики Казахстан от 27 октября 2015 года № 365-V ЗРК

      Статья 1. Внести изменения и дополнения в следующие законодательные акты Республики Казахстан:

      1. В Гражданский кодекс Республики Казахстан (Особенная часть) от 1 июля 1999 года (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1999 г., № 16-17, ст. 642; № 23, ст. 929; 2000 г., № 3-4, ст. 66; № 10, ст. 244; № 22, ст. 408; 2001 г., № 23, ст. 309; № 24, ст. 338; 2002 г., № 10, ст. 102; 2003 г., № 1-2, ст. 7; № 4, ст. 25; № 11, ст. 56; № 14, ст. 103; № 15, ст. 138, 139; 2004 г., № 3-4, ст. 16; № 5, ст. 25; № 6, ст. 42; № 16, ст. 91; № 23, ст. 142; 2005 г., № 21-22, ст. 87; № 23, ст. 104; 2006 г., № 4, ст. 24, 25; № 8, ст. 45; № 11, ст. 55; № 13, ст. 85; 2007 г., № 3, ст. 21; № 4, ст. 28; № 5-6, ст. 37; № 8, ст. 52; № 9, ст. 67; № 12, ст. 88; 2009 г., № 2-3, ст. 16; № 9-10, ст. 48; № 17, ст. 81; № 19, ст. 88; № 24, ст. 134; 2010 г., № 3-4, ст. 12; № 5, ст. 23; № 7, ст. 28; № 15, ст. 71; № 17-18, ст. 112; 2011 г., № 3, ст. 32; № 5, ст. 43; № 6, ст. 50, 53; № 16, ст. 129; № 24, ст. 196; 2012 г., № 2, ст. 13, 14, 15; № 8, ст. 64; № 10, ст. 77; № 12, ст. 85; № 13, ст. 91; № 14, ст. 92; № 20, ст. 121; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 4, ст. 21; № 10-11, ст. 56; № 15, ст. 82; 2014 г., № 1, ст. 9; № 4-5, ст. 24; № 11, ст. 61, 69; № 14, ст. 84; № 19-I, 19-II, ст. 96; № 21, ст. 122; № 23, ст. 143; 2015 г., № 7, ст. 34; № 8, ст. 42, 45; № 13, ст. 68; № 15, ст. 78):
      в статье 1032:
      часть вторую изложить в следующей редакции:
      «Лицо, неправомерно использующее товарный знак, обязано:
      1) уничтожить товар, упаковку товара, на которых размещены незаконно используемый товарный знак, наименование места происхождения товара или обозначение, сходное с ним до степени смешения, за исключением оригинальных товаров с товарным знаком, нанесенным самим правообладателем. В тех случаях, когда введение таких товаров в оборот необходимо в общественных интересах, уничтожить с товара и его упаковки незаконно используемое изображение товарного знака, наименования места происхождения товара или обозначение, сходное с ним до степени смешения;
      2) удалить товарный знак или сходное с ним до степени смешения обозначение с материалов, которыми сопровождается выполнение работ или оказание услуг, в том числе с документации, рекламы, вывесок.»;
      часть третью исключить.

      2. В Кодекс Республики Казахстан от 18 сентября 2009 года «О здоровье народа и системе здравоохранения» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2009 г., № 20-21, ст. 89; 2010 г., № 5, ст. 23; № 7, ст. 32; № 15, ст. 71; № 24, ст. 149, 152; 2011 г., № 1, ст. 2, 3; № 2, ст. 21; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; № 17, ст. 136; № 21, ст. 161; 2012 г., № 1, ст. 5; № 3, ст. 26; № 4, ст. 32; № 8, ст. 64; № 12, ст. 83; № 14, ст. 92, 95; № 15, ст. 97; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 1, ст. 3; № 5-6, ст. 30; № 7, ст. 36; № 9, ст. 51; № 12, ст. 57; № 13, ст. 62; № 14, ст. 72, 75; № 16, ст. 83; 2014 г., № 1, ст. 4; № 7, ст. 37; № 10, ст. 52; № 11, ст. 65; № 14, ст. 84, 86; № 16, ст. 90; № 19-I, 19-II, ст. 96; № 21, ст. 122; № 23, ст. 143; 2015 г., № 1, ст. 2; № 7, cт. 33; № 10, cт. 50):
      статью 71 дополнить пунктами 19, 20 и 21 следующего содержания:
      «19. Государственной экспертной организацией в сфере обращения лекарственных средств, изделий медицинского назначения и медицинской техники и государственным органом в сфере обращения лекарственных средств, изделий медицинского назначения и медицинской техники не допускаются без согласия заявителя разглашение и использование в коммерческих целях предоставленной для государственной регистрации лекарственных средств конфиденциальной информации, содержащейся в заявлении о государственной регистрации, материалах экспертизы лекарственного средства, а также регистрационном досье лекарственного средства, содержащего новые химические вещества, в течение шести лет со дня государственной регистрации лекарственного средства.
      20. Предусмотренные в пункте 19 настоящей статьи положения, не допускающие разглашения и использования в коммерческих целях конфиденциальной информации, не распространяются на:
      1) физических или юридических лиц, которым была выдана принудительная лицензия на использование лекарственного средства в соответствии с Патентным законом Республики Казахстан;
      2) использование, производство, импорт, экспорт или распространение лекарственного средства в некоммерческих целях.
      21. На основании решения суда допускаются без согласия заявителя разглашение и использование информации, указанной в пункте 19 настоящей статьи, при наличии одного из следующих случаев:
      1) если поставки лекарственного средства недостаточны для удовлетворения потребностей населения в течение двенадцати месяцев со дня регистрации в Республике Казахстан;
      2) необходимости защиты здоровья населения при чрезвычайных ситуациях либо в целях обеспечения национальной безопасности;
      3) выявления действий, нарушающих требования законодательства Республики Казахстан в области защиты конкуренции.».

      3. В Кодекс Республики Казахстан об административных правонарушениях от 5 июля 2014 года (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2014 г., № 18-I, 18-II, ст. 92; № 21, ст. 122; № 23, ст. 143; № 24, ст. 145, 146; 2015 г., № 1, ст. 2; № 2, ст. 6; № 7, ст. 33; № 8, ст. 44, 45; № 9, ст. 46; № 10, ст. 50; № 11, ст. 52; № 14, ст. 71; № 15, ст. 78; № 16, ст. 79):
      статью 158 изложить в следующей редакции:
      «Статья 158. Незаконное использование чужого товарного знака,
                   знака обслуживания, наименования места
                   происхождения товара или фирменного наименования
      Незаконное использование чужого товарного знака, знака обслуживания или наименования места происхождения товара или сходных с ним до степени смешения обозначений для однородных товаров или услуг, а также незаконное использование чужого фирменного наименования, если эти действия не содержат признаков уголовно наказуемого деяния, –
      влекут штраф на физических лиц в размере тридцати, на субъектов малого предпринимательства – в размере сорока, на субъектов среднего предпринимательства – в размере пятидесяти, на субъектов крупного предпринимательства – в размере ста месячных расчетных показателей, с конфискацией товаров, содержащих незаконное изображение товарного знака, знака обслуживания, наименование места происхождения товара или сходных с ним до степени смешения обозначений для однородных товаров или услуг.
      Примечание. Конфискованные в соответствии с настоящей статьей товары подлежат уничтожению в порядке, предусмотренном статьей 795 настоящего Кодекса, за исключением оригинальных товаров с товарным знаком, нанесенным самим правообладателем, или случаев необходимости их введения в оборот в общественных интересах.».

      4. В Закон Республики Казахстан от 16 июля 1999 года «Патентный закон Республики Казахстан» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1999 г., № 20, ст. 718; 2004 г., № 17, ст. 100; 2005 г., № 21-22, ст. 87; 2007 г., № 5-6, ст. 37; 2009 г., № 15-16, ст. 75; 2011 г., № 11, ст. 102; 2012 г., № 2, ст. 13; № 14, ст. 95; 2014 г., № 19-I, 19-II, ст. 96; 2015 г., № 7, cт. 34):
      1) пункт 4 статьи 11 изложить в следующей редакции:
      «4. При неиспользовании патентообладателем объекта промышленной собственности и его отказе от заключения лицензионного договора на приемлемых коммерческих условиях в течение девяноста календарных дней со дня запроса любое лицо вправе обратиться в суд с заявлением о предоставлении ему принудительной неисключительной лицензии, если объект промышленной собственности не был непрерывно использован после первой публикации сведений о выдаче охранного документа на объект промышленной собственности в течение любых трех лет, предшествующих дате подачи такого заявления. Если патентообладатель не докажет, что неиспользование обусловлено правомерными причинами, суд предоставляет указанную лицензию с определением пределов использования, сроков, размера и порядка платежей. Размер платежей должен быть установлен не ниже рыночной цены лицензии, определенной в соответствии с установившейся практикой.
      Принудительная неисключительная лицензия также выдается в случаях:
      1) необходимости обеспечения национальной безопасности или охраны здоровья населения;
      2) злоупотребления патентообладателем своими исключительными правами, содействия или непрепятствования злоупотреблению такими исключительными правами другим лицом с его согласия.
      Предоставление в соответствии с положениями настоящего пункта принудительной неисключительной лицензии на использование изобретения, относящегося к технологии полупроводников, допускается исключительно для его некоммерческого использования в государственных и общественных интересах или изменения положения, которое в судебном порядке признано нарушающим требования законодательства Республики Казахстан в области защиты конкуренции.
      Любая принудительная неисключительная лицензия должна быть выдана в первую очередь для обеспечения потребностей внутреннего рынка Республики Казахстан, за исключением случаев, когда такая лицензия испрашивается на лекарственное средство или процесс изготовления лекарственного средства для целей экспорта запатентованного лекарственного средства или лекарственного средства, полученного посредством запатентованного процесса на территорию, на которой отсутствуют или являются недостаточными производственные средства, в соответствии с международными договорами, ратифицированными Республикой Казахстан.
      Право на использование указанного объекта промышленной собственности может быть передано лицом, которому предоставлена принудительная неисключительная лицензия, другому лицу только совместно с соответствующим производством, на котором этот объект используется.
      Принудительная неисключительная лицензия подлежит отмене судом в случае прекращения действия обстоятельств, явившихся причиной ее выдачи.»;
      2) подпункт 2) статьи 12 изложить в следующей редакции:
      «2) проведение научного исследования или эксперимента над средством, содержащим охраняемый объект промышленной собственности, если целью такого научного исследования или эксперимента не является получение дохода;».

      5. В Закон Республики Казахстан от 26 июля 1999 года «О товарных знаках, знаках обслуживания и наименованиях мест происхождения товаров» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1999 г., № 21, ст. 776; 2004 г., № 17, ст. 100; 2005 г., № 21-22, ст. 87; 2007 г., № 5-6, ст. 37; 2011 г., № 11, ст. 102; 2012 г., № 2, ст. 13; № 14, ст. 95; 2015 г., № 7, cт. 34):
      в статье 44:
      подпункт 2) изложить в следующей редакции:
      «2) уничтожить товар, упаковку товара, на которых размещены незаконно используемые товарный знак, наименование места происхождения товара или обозначение, сходное с ними до степени смешения, за исключением оригинальных товаров с товарным знаком, нанесенным самим правообладателем. В тех случаях, когда введение таких товаров в оборот необходимо в общественных интересах, уничтожить с товара и его упаковки незаконно используемые изображения товарного знака, наименование места происхождения товара или обозначение, сходное с ними до степени смешения;»;
      дополнить подпунктом 3) следующего содержания:
      «3) удалить товарный знак или сходное с ним до степени смешения обозначение с материалов, которыми сопровождается выполнение работ или оказание услуг, в том числе с документации, рекламы, вывесок.».

      6. В Закон Республики Казахстан от 23 января 2001 года «О занятости населения» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2001 г., № 3, ст. 18; 2004 г., № 2, ст. 10; 2005 г., № 7-8, ст. 19; № 17-18, ст. 76; 2006 г., № 3, ст. 22; № 10, ст. 52; 2007 г., № 2, ст. 14, 18; № 3, ст. 20; № 8, ст. 52; № 9, ст. 67; № 15, ст. 106; № 20, ст. 152; 2009 г., № 1, ст. 4; № 9-10, ст. 50; № 18, ст. 84; 2010 г., № 5, ст. 23; № 8, ст. 41; № 24, ст. 149; 2011 г., № 1, ст. 2; № 2, ст. 21; № 10, ст. 86; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; № 16, ст. 128; 2012 г., № 2, ст. 11, 14; № 5, ст. 35; № 8, ст. 64; № 13, ст. 91; № 15, ст. 97; № 20, ст. 121; 2013 г., № 1, ст. 3; № 9, ст. 51; № 10-11, ст. 56; № 14, ст. 72, 75; № 21-22, ст. 114; 2014 г., № 1, ст. 4; № 11, ст. 63, 64; № 19-I, 19-II, ст. 96; № 21, ст. 118, 122; № 23, ст. 143):
      1) статью 1 дополнить подпунктом 15-1) следующего содержания:
      «15-1) внутрикорпоративный перевод – временный на срок, определенный трудовым договором, но не более трех лет, с правом продления на один год перевод иностранца или лица без гражданства, осуществляющего трудовую деятельность на должности руководителя, менеджера или специалиста в юридическом лице, учрежденном на территории страны-члена Всемирной торговой организации, находящемся и действующем за пределами территории Республики Казахстан, в филиалы, дочерние организации, представительства данного юридического лица, учрежденные на территории Республики Казахстан в соответствии с законодательством Республики Казахстан;»;
      2) подпункт 5-1) статьи 7 изложить в следующей редакции:
      «5-1) выдачи разрешений в пределах квоты, распределенной центральным исполнительным органом, иностранному работнику на трудоустройство и работодателям на привлечение иностранной рабочей силы для осуществления трудовой деятельности на территории соответствующей административно-территориальной единицы либо в рамках внутрикорпоративного перевода вне квоты, а также приостановки и отзыва указанных разрешений;»;
      3) в статье 11:
      дополнить пунктом 1-1 следующего содержания:
      «1-1. Нормы настоящего Закона о ежегодном квотировании иностранной рабочей силы не распространяются на иностранцев и лиц без гражданства, осуществляющих трудовую деятельность на территории Республики Казахстан в рамках внутрикорпоративного перевода в секторах экономики, определяемых Правительством Республики Казахстан.»;
      пункт 3 дополнить частью второй следующего содержания:
      «Условия и порядок выдачи разрешений работодателям на привлечение иностранной рабочей силы, переводимой в рамках внутрикорпоративного перевода, определяются Правительством Республики Казахстан.»;
      дополнить пунктами 6, 7, 8 и 9 следующего содержания:
      «6. Работодатели, привлекающие иностранцев или лиц без гражданства в рамках внутрикорпоративного перевода, в течение десяти календарных дней после их въезда на территорию Республики Казахстан в письменном виде направляют в местный исполнительный орган информацию по ним, включающую:
      1) количество, наименования организации и страны, из которых они переводятся;
      2) фамилии, имена, отчества (если они указаны в документах, удостоверяющих личность);
      3) уровень образования, квалификацию, профессию и опыт работы каждого;
      4) срок осуществления трудовой деятельности.
      7. Иностранцы или лица без гражданства, переведенные в рамках внутрикорпоративного перевода, осуществляют временную трудовую деятельность в соответствии с целями пребывания и обязаны выехать из страны после завершения срока, указанного в трудовом договоре, не превышающего трех лет, с возможным продлением на один год.
      8. Внутрикорпоративный перевод менеджеров и специалистов осуществляется с учетом соблюдения процентного отношения численности иностранных работников к количеству казахстанских кадров, определяемому центральным исполнительным органом.
      9. Местные исполнительные органы ведут учет иностранцев и лиц без гражданства, работающих в рамках внутрикорпоративного перевода.».

      7. В Закон Республики Казахстан от 13 мая 2003 года «Об акционерных обществах» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2003 г., № 10, ст. 55; № 21-22, ст. 160; 2004 г., № 23, ст. 140; 2005 г., № 14, ст. 58; 2006 г., № 10, ст. 52; № 16, ст. 99; 2007 г., № 4, ст. 28, 33; № 9, ст. 67; № 20, ст. 153; 2008 г., № 13-14, ст. 56; № 17-18, ст. 72; № 21, ст. 97; 2009 г., № 2-3, ст. 18; № 17, ст. 81; № 24, ст. 133; 2010 г., № 5, ст. 23; 2011 г., № 2, ст. 21; № 3, ст. 32; № 5, ст. 43; № 6, ст. 50; № 24, ст. 196; 2012 г., № 2, ст. 11, 14; № 4, ст. 30; № 13, ст. 91; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 10-11, ст. 56; № 15, ст. 81; 2014 г., № 4-5, ст. 24; № 6, ст. 27; № 10, ст. 52; № 11, ст. 63; № 16, ст. 90; № 23, ст. 143; 2015 г., № 8, cт. 42, 45):
      в статье 34-1:
      пункт 2 исключить;
      пункт 3 изложить в следующей редакции:
      «3. Лица, указанные в пункте 1 настоящей статьи, в целях мониторинга развития отечественной промышленности предоставляют информацию по местному содержанию в закупках товаров, работ и услуг в уполномоченный орган в области государственной поддержки индустриально-инновационной деятельности по форме и в сроки, установленные им.».

      8. В Закон Республики Казахстан от 24 июня 2010 года «О недрах и недропользовании» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2010 г., № 12, ст. 60; 2011 г., № 1, ст. 2; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; 2012 г., № 2, ст. 11, 14; № 3, ст. 21; № 4, ст. 30; № 6, ст. 46; № 8, ст. 64; № 11, ст. 80; № 15, ст. 97; № 23-24, ст. 125; 2013 г., № 9, ст. 51; № 14, ст. 75; № 15, ст. 81; 2014 г., № 4-5, ст. 24; № 7, ст. 37; № 10, ст. 52; № 19-I, 19-II, ст. 96; № 21, ст. 122; № 23, ст. 143; № 24, ст. 145; 2015 г., № 8, ст. 45; № 11, cт. 52, 57):
      1) в статье 1:
      подпункт 34) изложить в следующей редакции:
      «34) местное содержание в работе (услуге) – доля общей годовой суммы платежей (затрат) по всем договорам закупок работ (услуг), которые были выплачены казахстанским производителям работ (услуг) за выполнение работ (оказание услуг), за вычетом любой суммы, которая была выплачена за выполнение работы (оказание услуги) на основе договора субподряда на любом уровне организациям, не являющимся казахстанскими производителями работ (услуг);»;
      подпункт 36) исключить;
      2) подпункт 7) пункта 2 статьи 47 изложить в следующей редакции:
      «7) минимальный размер местного содержания в работах (услугах), который не должен превышать пятьдесят процентов;»;
      3) подпункт 8) части первой статьи 47-1 изложить в следующей редакции:
      «8) размер местного содержания в работах (услугах), который не должен превышать пятьдесят процентов;»;
      4) подпункт 6) части первой пункта 3 статьи 50 изложить в следующей редакции:
      «6) обязательства по местному содержанию в работах (услугах), необходимых для выполнения работ по контракту;»;
      5) подпункт 2) части первой пункта 3 статьи 58 изложить в следующей редакции:
      «2) размеры местного содержания в кадрах, закупаемых работах (услугах);»;
      6) подпункт 1) части первой пункта 3 статьи 60 изложить в следующей редакции:
      «1) размер местного содержания в работах (услугах) и кадрах;»;
      7) в статье 61:
      части третью, четвертую и шестую пункта 2 изложить в следующей редакции:
      «Контракт должен также содержать особые условия в отношении обязательств: по размеру и условиям выплаты подписного бонуса; по размеру и условиям расходов на социально-экономическое развитие региона и развитие его инфраструктуры; по местному содержанию в кадрах; по размеру расходов, направляемых на обучение, повышение квалификации и переподготовку работников, являющихся гражданами Республики Казахстан, задействованных при исполнении контракта, и (или) обучение граждан Республики Казахстан по перечню специальностей, согласованному с компетентным органом; по местному содержанию в работах (услугах); по обеспечению равных условий оплаты труда для казахстанского персонала по отношению к привлеченному иностранному персоналу, включая персонал, занятый на подрядных работах; по ликвидационному фонду; по размеру расходов, установленных настоящим Законом, на научно-исследовательские, научно-технические и опытно-конструкторские работы на территории Республики Казахстан.
      Обязательства по привлечению казахстанских кадров должны содержать процентное отношение от общего количества привлекаемых к работам кадров, включая персонал, занятый на подрядных работах, в том числе по годам. Обязательства по размеру местного содержания в работах (услугах) должны содержать процентное отношение от общего количества закупаемых работ (услуг).»;
      «Условия контракта должны содержать размеры неустойки (штрафов, пени) за неисполнение, ненадлежащее исполнение недропользователем принятых им обязательств, в том числе по местному содержанию в работах, услугах и кадрах, по платежам неналогового характера, предусмотренным контрактом.»;
      дополнить пунктом 2-1 следующего содержания:
      «2-1. Контракт, заключенный до 1 января 2015 года, может также содержать особые условия в отношении обязательств по местному содержанию в товарах, а также размеры неустойки (штрафов, пени) за неисполнение, ненадлежащее исполнение недропользователем принятых им обязательств по местному содержанию в товарах.
      Положения настоящего пункта применяются с учетом положений пункта 4 статьи 69 настоящего Закона до окончания срока действия указанного контракта или до 1 января 2021 года в зависимости от того, какое событие наступит раньше.»;
      8) статью 69 дополнить пунктом 4 следующего содержания:
      «4. При изменении срока действия контракта, заключенного до 1 января 2015 года, в него вносятся изменения и дополнения, предусматривающие исключение обязательств недропользователя по местному содержанию в товарах.»;
      9) в пункте 1 статьи 76:
      подпункт 9) дополнить абзацем вторым следующего содержания:
      «Положения настоящего подпункта распространяются только на недропользователей, заключивших контракт на недропользование до 1 января 2015 года, до окончания срока действия указанных контрактов с учетом положений пункта 4 статьи 69 настоящего Закона или до 1 января 2021 года в зависимости от того, какое событие наступит раньше;»;
      подпункт 11) изложить в следующей редакции:
      «11) при проведении операций по недропользованию отдавать предпочтение казахстанским кадрам, за исключением менеджеров и специалистов, при привлечении которых в рамках внутрикорпоративного перевода в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения и миграции населения количество граждан Республики Казахстан должно быть не менее пятидесяти процентов от общего количества сотрудников по каждой соответствующей категории;»;
      10) статью 78 изложить в следующей редакции:
      «Статья 78. Обеспечение поддержки казахстанских производителей
      1. Казахстанскими производителями работ и услуг признаются индивидуальные предприниматели и (или) юридические лица, созданные в соответствии с законодательством Республики Казахстан, с местом нахождения на территории Республики Казахстан, использующие не менее девяноста пяти процентов граждан Республики Казахстан в общей численности сотрудников без учета количества менеджеров и специалистов, осуществляющих трудовую деятельность на территории Республики Казахстан в рамках внутрикорпоративного перевода в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения и миграции населения.
      Количество менеджеров и специалистов, осуществляющих трудовую деятельность на территории Республики Казахстан в рамках внутрикорпоративного перевода в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения и миграции населения, должно быть не более двадцати пяти процентов от общей численности менеджеров и специалистов по каждой соответствующей категории, а с 1 января 2022 года – не более пятидесяти процентов по каждой соответствующей категории.
      2. Обязательным условием осуществления права недропользования является приобретение недропользователем и его подрядчиками в соответствии с требованиями настоящего Закона работ и услуг у казахстанских производителей при условии их соответствия требованиям проектного документа и законодательства Республики Казахстан о техническом регулировании.
      3. Недропользователь, заключивший контракт на недропользование с компетентным органом до 1 января 2015 года, а также его подрядчики при проведении операций по недропользованию в Республике Казахстан обязаны в соответствии с требованиями настоящего Закона приобретать товары у казахстанских производителей товаров при условии их соответствия требованиям проектного документа и законодательства Республики Казахстан о техническом регулировании.
      4. Организатор конкурса по приобретению работ и услуг при определении победителя конкурса условно уменьшает цену конкурсной заявки участников конкурса – казахстанских производителей на двадцать процентов.
      5. При приобретении товаров в рамках контрактов на недропользование, заключенных до 1 января 2015 года, организатор конкурса при определении победителя условно уменьшает цену конкурсной заявки участников конкурса – казахстанских производителей товаров на двадцать процентов.
      6. Информация, касающаяся исполнения контрактных обязательств в части местного содержания, о планировании и проведении недропользователем закупок товаров, работ и услуг, а также затратах на обучение казахстанских специалистов и расходах на социально-экономическое развитие региона и развитие его инфраструктуры, не является конфиденциальной.
      7. Положения пунктов 3 и 5 настоящей статьи применяются до окончания срока действия указанных контрактов с учетом положений пункта 4 статьи 69 настоящего Закона или до 1 января 2021 года в зависимости от того, какое событие наступит раньше.».

       9. В Закон Республики Казахстан от 22 июля 2011 года «О миграции населения» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2011 г., № 16, ст. 127; 2012 г., № 5, ст. 41; № 8, ст. 64; № 15, ст. 97; 2013 г., № 9, ст. 51; № 21-22, ст. 114; № 23-24, ст. 116; 2014 г., № 11, ст. 64; № 16, ст. 90; № 21, cт. 118; № 23, cт. 143):
      1) статью 1 дополнить подпунктом 6-1) следующего содержания:
      «6-1) внутрикорпоративный перевод – временный на срок, определенный трудовым договором, но не более трех лет, с правом продления на один год перевод иностранца или лица без гражданства, осуществляющего трудовую деятельность на должности руководителя, менеджера или специалиста в юридическом лице, учрежденном на территории страны-члена Всемирной торговой организации, находящемся и действующем за пределами территории Республики Казахстан, в филиалы, дочерние организации, представительства данного юридического лица, учрежденные на территории Республики Казахстан в соответствии с законодательством Республики Казахстан;»;
      2) подпункт 11) пункта 1 статьи 15 изложить в следующей редакции:
      «11) в пределах квоты, распределенной уполномоченным органом по вопросам миграции населения, выдают работодателям разрешения на привлечение иностранной рабочей силы для осуществления трудовой деятельности на территории соответствующей административно-территориальной единицы, а также в рамках внутрикорпоративного перевода вне квоты, а также приостанавливают и отзывают указанные разрешения;»;
      3) подпункт 1) статьи 34 изложить в следующей редакции:
      «1) иностранные работники – иммигранты, прибывшие или привлекаемые работодателями для осуществления трудовой деятельности на территории Республики Казахстан, в том числе в рамках внутрикорпоративного перевода;»;
      4) абзац первый статьи 35 изложить в следующей редакции:
      «Иностранные работники, прибывающие для самостоятельного трудоустройства или привлекаемые работодателями, в том числе в рамках внутрикорпоративного перевода, обязаны:»;
      5) пункты 1 и 4 статьи 36 изложить в следующей редакции:
      «1. Визы на въезд иностранным работникам выдаются Министерством иностранных дел Республики Казахстан и загранучреждениями Республики Казахстан на основании и на срок действия разрешения, выданного иностранному работнику на трудоустройство или работодателю на привлечение иностранной рабочей силы, в том числе в рамках внутрикорпоративного перевода.»;
      «4. Визы на въезд и разрешения на временное проживание иностранным работникам продлеваются органами внутренних дел на один год при наличии разрешения у иностранного работника на трудоустройство или у работодателя на привлечение иностранной рабочей силы, в том числе в рамках внутрикорпоративного перевода, на предстоящий год.»;
      6) в статье 37:
      часть первую пункта 1 изложить в следующей редакции:
      «1. Привлечение иностранной рабочей силы осуществляется на основании квоты, устанавливаемой Правительством Республики Казахстан, по профессиональным и квалификационным категориям, за исключением иностранных работников, привлекаемых в рамках внутрикорпоративного перевода.»;
      дополнить пунктом 2-1 следующего содержания:
      «2-1. Разрешение на привлечение иностранной рабочей силы в рамках внутрикорпоративного перевода выдается и продлевается вне квоты.»;
      пункт 4 дополнить частью второй следующего содержания:
      «Условия и порядок выдачи разрешений работодателям на привлечение иностранной рабочей силы в рамках внутрикорпоративного перевода определяются Правительством Республики Казахстан.»;
      дополнить пунктом 6 следующего содержания:
      «6. Нормы настоящего Закона о ежегодном квотировании иностранной рабочей силы не распространяются на иностранцев и лиц без гражданства, осуществляющих трудовую деятельность на территории Республики Казахстан в рамках внутрикорпоративного перевода в секторах экономики, определяемых Правительством Республики Казахстан.».

      10. В Закон Республики Казахстан от 9 января 2012 года «О государственной поддержке индустриально-инновационной деятельности» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2012 г., № 2, ст. 10; № 14, ст. 92; 2013 г., № 9, ст. 51; № 14, ст. 75; № 15, ст. 81; 2014 г., № 1, ст. 4; № 11, ст. 63; № 19-І, 19-ІІ, ст. 96):
      1) подпункты 16) и 17) статьи 5 изложить в следующей редакции:
      «16) разрабатывает и утверждает правила возмещения части затрат субъектов индустриально-инновационной деятельности по продвижению отечественных обработанных товаров;
      17) разрабатывает и утверждает перечень отечественных обработанных товаров, по которым частично возмещаются затраты по их продвижению;»;
      2) подпункты 5)6) и 7) пункта 6 статьи 10 изложить в следующей редакции:
      «5) осуществляет взаимодействие с отечественными, иностранными и международными организациями по вопросам продвижения экспорта отечественных обработанных товаров и услуг;
      6) оказывает услуги уполномоченному органу в области государственной поддержки индустриально-инновационной деятельности по возмещению части затрат субъектов индустриально-инновационной деятельности по продвижению отечественных обработанных товаров;
      7) создает зарубежные представительства в целях продвижения экспорта отечественных обработанных товаров и услуг.»;
      3) подпункты 2) и 4) пункта 2 статьи 26 изложить в следующей редакции:
      «2) организации и проведения торговых миссий, осуществления выставочно-ярмарочной деятельности, продвижения товарных знаков отечественных производителей за рубежом и организации национальных стендов казахстанских производителей за рубежом;»;
      «4) оказания информационной и аналитической поддержки по вопросам развития и продвижения экспорта отечественных обработанных товаров, услуг;».

       11. В Закон Республики Казахстан от 1 февраля 2012 года «О Фонде национального благосостояния» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2012 г., № 4, ст. 29; 2014 г., № 4-5, ст. 24; № 12, ст. 82):
      пункт 5 статьи 19 исключить.
      Статья 2. Настоящий Закон вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования.

      Президент
      Республики Казахстан                       Н. НАЗАРБАЕВ

Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне Дүниежүзілік сауда ұйымына кіруге байланысты өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 2015 жылғы 27 қазандағы № 365-V ҚРЗ

      1-бап. Қазақстан Республикасының мына заңнамалық актілеріне өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:
      1. 1999 жылғы 1 шілдедегі Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексіне (Ерекше бөлім) (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1999 ж., № 16-17, 642-құжат; № 23, 929-құжат; 2000 ж., № 3-4, 66-құжат; № 10, 244-құжат; № 22, 408-құжат; 2001 ж., № 23, 309-құжат; № 24, 338-құжат; 2002 ж., № 10, 102-құжат; 2003 ж., № 1-2, 7-құжат; № 4, 25-құжат; № 11, 56-құжат; № 14, 103-құжат; № 15, 138, 139-құжаттар; 2004 ж., № 3-4, 16-құжат; № 5, 25-құжат; № 6, 42-құжат; № 16, 91-құжат; № 23, 142-құжат; 2005 ж., № 21-22, 87-құжат; № 23, 104-құжат; 2006 ж., № 4, 24, 25-құжаттар; № 8, 45-құжат; № 11, 55-құжат; № 13, 85-құжат; 2007 ж., № 3, 21-құжат; № 4, 28-құжат; № 5-6, 37-құжат; № 8, 52-құжат; № 9, 67-құжат; № 12, 88-құжат; 2009 ж., № 2-3, 16-құжат; № 9-10, 48-құжат; № 17, 81-құжат; № 19, 88-құжат; № 24, 134-құжат; 2010 ж., № 3-4, 12-құжат; № 5, 23-құжат; № 7, 28-құжат; № 15, 71-құжат; № 17-18, 112-құжат; 2011 ж., № 3, 32-құжат; № 5, 43-құжат; № 6, 50, 53-құжаттар; № 16, 129-құжат; № 24, 196-құжат; 2012 ж., № 2, 13, 14, 15-құжаттар; № 8, 64-құжат; № 10, 77-құжат; № 12, 85-құжат; № 13, 91-құжат; № 14, 92-құжат; № 20, 121-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 4, 21-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 15, 82-құжат; 2014 ж., № 1, 9-құжат; № 4-5, 24-құжат; № 11, 61, 69-құжаттар; № 14, 84-құжат; № 19-І, 19-ІІ, 96-құжат; № 21, 122-құжат; № 23, 143-құжат; 2015 ж., № 7, 34-құжат; № 8, 42, 45-құжаттар; № 13, 68-құжат; № 15, 78-құжат):
      1032-бапта:
      екінші бөлік мынадай редакцияда жазылсын:
      «Тауар белгiсiн құқыққа сыйымсыз пайдаланушы тұлға:
      1) құқық иеленушінің өзі салған тауар белгісі бар түпнұсқа тауарларды қоспағанда, заңсыз пайдаланылатын тауар белгісі, тауар шығарылған жердің атауы немесе олармен айырғысыз дәрежеге дейiн ұқсас белгiлеме орналастырылған тауарды, тауар қаптамасын жоюға мiндеттi. Осындай тауарларды айналымға енгізу қоғамдық мүдделер үшін қажет болған жағдайларда, – тауардан және оның қаптамасынан заңсыз пайдаланылатын тауар белгісінің бейнелерін, тауар шығарылған жердің атауын немесе олармен айырғысыз дәрежеге дейiн ұқсас белгiлемені жоюға;
      2) жұмыстар орындаумен немесе қызметтер көрсетумен бірге жүретін материалдардан, оның ішінде құжаттамадан, жарнамадан, маңдайша жазулардан тауар белгісін немесе онымен айырғысыз дәрежеге дейiн ұқсас белгiлемені алып тастауға міндетті.»;
      үшінші бөлік алып тасталсын.
      2. 2009 жылғы 18 қыркүйектегі «Халық денсаулығы және денсаулық сақтау жүйесі туралы» Қазақстан Республикасының Кодексіне (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2009 ж., № 20-21, 89-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 7, 32-құжат; № 15, 71-құжат; № 24, 149, 152-құжаттар; 2011 ж., № 1, 2, 3-құжаттар; № 2, 21-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; № 17, 136-құжат; № 21, 161-құжат; 2012 ж., № 1, 5-құжат; № 3, 26-құжат; № 4, 32-құжат; № 8, 64-құжат, № 12, 83-құжат; № 14, 92, 95-құжаттар; № 15, 97-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 1, 3-құжат; № 5-6, 30-құжат; № 7, 36-құжат; № 9, 51-құжат; № 12, 57-құжат; № 13, 62-құжат; № 14, 72, 75-құжаттар; № 16, 83-құжат; 2014 ж., № 1, 4-құжат; № 7, 37-құжат; № 10, 52-құжат; № 11, 65-құжат; № 14, 84, 86-құжаттар; № 16, 90-құжат; № 19-І, 19-ІІ, 96-құжат; № 21, 122-құжат; № 23, 143-құжат; 2015 ж., № 1, 2-құжат; № 7, 33-құжат; № 10, 50-құжат):
      71-бап мынадай мазмұндағы 19, 20 және 21-тармақтармен толықтырылсын:
      «19. Дәрілік заттар, медициналық мақсаттағы бұйымдар мен медициналық техника айналымы саласындағы мемлекеттік сараптама ұйымының және дәрілік заттар, медициналық мақсаттағы бұйымдар мен медициналық техника айналымы саласындағы мемлекеттік органның дәрілік заттарды мемлекеттік тіркеу үшін берілген, мемлекеттік тіркеу, дәрілік заттар сараптамасының материалдары туралы өтініште, сондай-ақ құрамында жаңа химиялық заттар бар дәрілік заттың тіркеу дерекнамасында қамтылған құпия ақпаратты дәрілік зат мемлекеттік тіркелген күннен бастап алты жыл ішінде өтініш берушінің келісімінсіз коммерциялық мақсаттарда жария етуіне және пайдалануына жол берілмейді.
      20. Осы баптың 19-тармағында көзделген, құпия ақпаратты коммерциялық мақсаттарда жария етуге және пайдалануға жол бермейтін ережелер:
      1) Қазақстан Республикасының Патент заңына сәйкес дәрілік затты пайдалануға мәжбүрлі лицензия берілген жеке немесе заңды тұлғаларға;
      2) дәрілік затты коммерциялық емес мақсаттарда пайдалануға, өндіруге, импорттауға, экспорттауға немесе таратуға қолданылмайды.
      21. Осы баптың 19-тармағында көрсетілген ақпаратты жария етуге және пайдалануға мынадай жағдайлардың бірі болған кезде:
      1) егер дәрілік затты жеткізіп беру Қазақстан Республикасында тіркелген күннен бастап он екі ай ішінде халықтың қажеттіліктерін қанағаттандыру үшін жеткіліксіз болғанда;
      2) төтенше жағдайлар кезінде не ұлттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету мақсатында халық денсаулығын қорғау қажет болғанда;
      3) Қазақстан Республикасының бәсекелестікті қорғау саласындағы заңнамасының талаптарын бұзатын әрекеттер анықталғанда, өтініш иесінің келісімінсіз сот шешімі негізінде жол беріледі.».
      3. 2014 жылғы 5 шілдедегі Қазақстан Республикасының Әкімшілік құқық бұзушылық туралы кодексіне (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2014 ж., № 18-І, 18-ІІ, 92-құжат; № 21, 122-құжат; № 23, 143-құжат; № 24, 145, 146-құжаттар; 2015 ж., № 1, 2-құжат; № 2, 6-құжат; № 7, 33-құжат; № 8, 44, 45-құжаттар; № 9, 46-құжат; № 10, 50-құжат; № 11, 52-құжат; № 14, 71-құжат; № 15, 78-құжат; № 16, 79-құжат):
      158-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «158-бап. Бөтен тауар белгісін, қызмет көрсету белгісін, тауар шығарылған жердiң атауын немесе фирмалық атауды заңсыз пайдалану
      Бөтен тауар белгісін, қызмет көрсету белгісін немесе тауар шығарылған жердiң атауын немесе бiртектес тауарларға немесе көрсетілетін қызметтерге арналған, онымен айырғысыз дәрежеге дейін ұқсас белгілемелерді заңсыз пайдалану, сондай-ақ бөтен фирмалық атауды заңсыз пайдалану, егер бұл әрекеттерде қылмыстық жазаланатын іс-әрекет белгiлерi болмаса, –
      тауар белгісі, қызмет көрсету белгісі, тауар шығарылған жер атауы немесе бiртектес тауарларға немесе көрсетілетін қызметтерге арналған, онымен айырғысыз дәрежеге дейін ұқсас белгілемелер заңсыз бейнеленген тауарлар тәркiлене отырып, жеке тұлғаларға – отыз, шағын кәсiпкерлiк субъектiлеріне – қырық, орта кәсiпкерлiк субъектiлеріне – елу, iрi кәсiпкерлiк субъектiлеріне бір жүз айлық есептік көрсеткіш мөлшерiнде айыппұл салуға әкеп соғады.
      Ескертпе.
      Осы бапқа сәйкес тәркіленген тауарлар, құқық иеленушінің өзі салған тауар белгісі бар түпнұсқа тауарларды немесе қоғамдық мүдделер үшін оларды айналымға енгізу қажет болатын жағдайларды қоспағанда, осы Кодекстің 795-бабында көзделген тәртіппен жойылуға жатады.».
      4. «Қазақстан Республикасының Патент Заңы» 1999 жылғы 16 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1999 ж., № 20, 718-құжат; 2004 ж., № 17, 100-құжат; 2005 ж., № 21-22, 87-құжат; 2007 ж., № 5-6, 37-құжат; 2009 ж., № 15-16, 75-құжат; 2011 ж., № 11, 102-құжат; 2012 ж., № 2, 13-құжат; № 14, 95-құжат; 2014 ж., № 19-І, 19-ІІ, 96-құжат; 2015 ж., № 7, 34-құжат):
      1) 11-баптың 4-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «4. Патент иеленушi өнеркәсіптік меншік объектісін пайдаланбаған және ол тиімді коммерциялық жағдайларда лицензиялық шарт жасасудан бас тартқан кезде, егер өнеркәсіптік меншік объектісіне қорғау құжатын беру туралы мәлiметтер алғашқы жарияланғаннан кейiн өнеркәсіптік меншік объектісі осындай өтiнiш берiлген күннiң алдындағы кез келген үш жыл iшiнде үздiксiз пайдаланылмаған болса, сұрау салынған күннен бастап күнтізбелік тоқсан күн ішінде кез келген адам өзiне мәжбүрлі ерекше емес лицензияны алып беру туралы өтінішпен сотқа жүгінуге құқылы. Егер патент иеленушi пайдаланбауының құқыққа сыйымды себептерге байланысты екенiн дәлелдемесе, сот көрсетілетін лицензияны пайдалану шегiн, мерзімдерін, төлем мөлшерi мен тәртiбiн айқындай отырып береді. Төлем мөлшерi лицензияның қалыптасқан практикаға сәйкес айқындалған нарықтық бағасынан төмен болып белгіленбеуге тиiс.
      Мәжбүрлі ерекше емес лицензия:
      1) ұлттық қауіпсіздікті немесе халық денсаулығын сақтауды қамтамасыз ету қажет болған;
      2) патент иеленуші өзінің айрықша құқықтарын теріс пайдаланған, оның келісімімен басқа тұлғаның осындай айрықша құқықтарды теріс пайдалануына жәрдемдескен немесе кедергі жасамаған жағдайларда да беріледі.
      Осы тармақтың ережелеріне сәйкес, жартылай өткізгіштер технологиясына жатқызылатын өнертабысты пайдалануға арналған мәжбүрлі ерекше емес лицензияны беруге оны мемлекеттік және қоғамдық мүдделерге орай коммерциялық емес пайдалану үшін ғана немесе сот тәртібімен Қазақстан Республикасының монополияға қарсы заңнамасының талаптарын бұзады деп танылған ережелерді өзгерту үшін жол беріледі.
      Кез келген мәжбүрлі ерекше емес лицензия мұндай лицензия патенттелген дәрілік затты немесе патенттелген процесс арқылы алынған дәрілік затты Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық шарттарға сәйкес өндірістік құралдар болмаған немесе жеткіліксіз болып табылатын аумаққа экспорттау мақсаты үшін дәрілік затқа немесе дәрілік затты дайындау процесіне сұратылатын жағдайларды қоспағанда, бiрiншi кезекте Қазақстан Республикасы iшкi нарығының қажеттіліктерін қамтамасыз ету үшін берілуге тиiс.
      Мәжбүрлі ерекше емес лицензия берiлген адам көрсетілген өнеркәсіптік меншік объектісін пайдалану құқығын басқа адамға осы объект пайдаланылатын тиiстi өндiрiспен бiрге ғана бере алады.
      Мәжбүрлі ерекше емес лицензияны беруге себеп болған мән-жайлардың қолданысы тоқтатылған жағдайда оның күші сот арқылы жойылуға жатады.»;
      2) 12-баптың 2) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2) қорғалатын өнеркәсiптiк меншiк объектiсiн қамтитын құралға, егер осындай ғылыми зерттеудің немесе эксперименттің мақсаты кіріс алу болып табылмаса, ғылыми зерттеу немесе эксперимент жүргiзу;».
      5. «Тауар таңбалары, қызмет көрсету таңбалары және тауар шығарылған жерлердің атаулары туралы» 1999 жылғы 26 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1999 ж., № 21, 776-құжат; 2004 ж., № 17, 100-құжат; 2005 ж., № 21-22, 87-құжат; 2007 ж., № 5-6, 37-құжат; 2011 ж., № 11, 102-құжат; 2012 ж., № 2, 13-құжат; № 14, 95-құжат; 2015 ж., № 7, 34-құжат):
      44-бапта:
      2) тармақша мынадай редакцияда жазылсын:
      «2) құқық иеленушінің өзі салған тауар белгісі бар түпнұсқа тауарларды қоспағанда, заңсыз пайдаланылатын тауар белгісі, тауар шығарылған жердің атауы немесе олармен айырғысыз дәрежеге дейiн ұқсас белгiлеме орналастырылған тауарды, тауар қаптамасын жоюға мiндеттi. Осындай тауарларды айналымға енгізу қоғамдық мүдделер үшін қажет болған жағдайларда тауардан және оның қаптамасынан заңсыз пайдаланылатын тауар белгісінің бейнесін, тауар шығарылған жердің атауын немесе олармен айырғысыз дәрежеге дейiн ұқсас белгiлемені жоюға;»;
      мынадай мазмұндағы 3) тармақшамен толықтырылсын:
      «3) жұмыстар орындаумен немесе қызметтер көрсетумен бірге жүретін материалдардан, оның ішінде құжаттамадан, жарнамадан, маңдайша жазулардан тауар белгісін немесе онымен айырғысыз дәрежеге дейiн ұқсас белгiлемені алып тастауға міндетті.».
      6. «Халықты жұмыспен қамту туралы» 2001 жылғы 23 қаңтардағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2001 ж., № 3, 18-құжат; 2004 ж., № 2, 10-құжат; 2005 ж., № 7-8, 19-құжат; № 17-18, 76-құжат; 2006 ж., № 3, 22-құжат; № 10, 52-құжат; 2007 ж., № 2, 14, 18-құжаттар; № 3, 20-құжат; № 8, 52-құжат; № 9, 67-құжат; № 15, 106-құжат; № 20, 152-құжат; 2009 ж., № 1, 4-құжат; № 9-10, 50-құжат; № 18, 84-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 8, 41-құжат; № 24, 149-құжат; 2011 ж., № 1, 2-құжат; № 2, 21-құжат; № 10, 86-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; № 16, 128-құжат; 2012 ж., № 2, 11, 14-құжаттар; № 5, 35-құжат; № 8, 64-құжат; № 13, 91-құжат; № 15, 97-құжат; № 20, 121-құжат; 2013 ж., № 1, 3-құжат; № 9, 51-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 14, 72, 75-құжаттар; № 21-22, 114-құжат; 2014 ж., № 1, 4-құжат; № 11, 63, 64-құжаттар; № 19-I, 19-II, 96-құжат; № 21, 118, 122-құжаттар; № 23, 143-құжат):
      1) 1-бап мынадай мазмұндағы 15-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «15-1) корпоративішілік ауыстыру – Дүниежүзілік сауда ұйымына мүше елдің аумағында құрылған, Қазақстан Республикасының аумағынан тыс жерде орналасқан және сонда жұмыс істейтін заңды тұлғада басшы, менеджер немесе маман лауазымында еңбек қызметін жүзеге асыратын шетелдікті немесе азаматтығы жоқ адамды осы заңды тұлғаның Қазақстан Республикасының аумағында Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес құрылған филиалдарына, еншілес ұйымдарына, өкілдіктеріне еңбек шартында айқындалған, бірақ үш жылдан аспайтын мерзімге, бір жылға ұзарту құқығымен уақытша ауыстыру;»;
      2) 7-баптың 5-1) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «5-1) орталық атқарушы орган бөлген квота шегінде, тиісті әкімшілік-аумақтық бірліктің аумағында не квотадан тыс корпоративішілік ауыстыру шеңберінде еңбек қызметін жүзеге асыру үшін шетелдік жұмыскерге жұмысқа орналасуға және жұмыс берушілерге шетелдік жұмыс күшін тартуға рұқсаттар беру, сондай-ақ көрсетілген рұқсаттарды тоқтата тұру және кері қайтарып алу;»;
      3) 11-бапта:
      мынадай мазмұндағы 1-1-тармақпен толықтырылсын:
      «1-1. Осы Заңның шетелдiк жұмыс күшiн жыл сайын квоталау туралы нормалары Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайтын экономика секторларында корпоративішілік ауыстыру шеңберінде Қазақстан Республикасының аумағында еңбек қызметін жүзеге асыратын шетелдіктер мен азаматтығы жоқ адамдарға қолданылмайды.»;
      3-тармақ мынадай мазмұндағы екінші бөлікпен толықтырылсын:
      «Жұмыс берушiлерге корпоративішілік ауыстыру шеңберінде ауыстырылатын шетелдiк жұмыс күшiн тартуға рұқсаттар берудің шарттары мен тәртiбiн Қазақстан Республикасының Yкiметi айқындайды.»;
      мынадай мазмұндағы 6, 7, 8 және 9-тармақтармен толықтырылсын:
      «6. Корпоративішілік ауыстыру шеңберінде шетелдіктерді немесе азаматтығы жоқ адамдарды жұмысқа тартатын жұмыс берушілер олар Қазақстан Республикасының аумағына келгеннен кейін күнтізбелік он күн ішінде жергілікті атқарушы органға жазбаша түрде:
      1) санын, олар ауыстырылатын ұйымның және елдің атауын;
      2) тегін, атын, әкесінің атын (егер олар жеке басын куәландыратын құжаттарда көрсетілсе);
      3) әрқайсысының білім деңгейін, біліктілігін, кәсібі мен жұмыс тәжірибесін;
      4) еңбек қызметін жүзеге асыру мерзімін қамтитын ақпаратты жібереді.
      7. Корпоративішілік ауыстыру шеңберінде ауыстырылған шетелдіктер немесе азаматтығы жоқ адамдар болу мақсаттарына сәйкес уақытша еңбек қызметін жүзеге асырады және еңбек шартында көрсетілген, бір жылға ұзартылу ықтималдығымен үш жылдан аспайтын мерзім аяқталғаннан кейін елден кетуге міндетті.
      8. Менеджерлер мен мамандарды корпоративішілік ауыстыру орталық атқарушы орган айқындайтын, шетелдік жұмыскерлер санының қазақстандық кадрлар санына пайыздық қатынасының сақталуы ескеріле отырып жүзеге асырылады.
      9. Жергілікті атқарушы органдар корпоративішілік ауыстыру шеңберінде жұмыс істейтін шетелдіктер мен азаматтығы жоқ адамдардың есебін жүргізеді.».
      7. «Акционерлік қоғамдар туралы» 2003 жылғы 13 мамырдағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2003 ж., № 10, 55-құжат; № 21-22, 160-құжат; 2004 ж., № 23, 140-құжат; 2005 ж., № 14, 58-құжат; 2006 ж., № 10, 52-құжат; № 16, 99-құжат; 2007 ж., № 4, 28, 33-құжаттар; № 9, 67-құжат; № 20, 153-құжат; 2008 ж., № 13-14, 56-құжат; № 17-18, 72-құжат; № 21, 97-құжат; 2009 ж., № 2-3, 18-құжат; № 17, 81-құжат; № 24, 133-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; 2011 ж., № 2, 21-құжат; № 3, 32-құжат; № 5, 43-құжат; № 6, 50-құжат; № 24, 196-құжат; 2012 ж., № 2, 11, 14-құжаттар; № 4, 30-құжат; № 13, 91-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 10-11, 56-құжат; № 15, 81-құжат; 2014 ж., № 4-5, 24-құжат; № 6, 27-құжат; № 10, 52-құжат; № 11, 63-құжат; № 16, 90-құжат; № 23, 143-құжат; 2015 ж., № 8, 42, 45-құжаттар):
      34-1-бапта:
      2-тармақ алып тасталсын;
      3-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Осы баптың 1-тармағында аталған тұлғалар отандық өнеркәсіптің дамуын мониторингтеу мақсатында индустриялық-инновациялық қызметті мемлекеттік қолдау саласындағы уәкілетті органға ол белгілеген нысан бойынша және мерзімдерде тауарларды, жұмыстар мен көрсетілетін қызметтерді сатып алудағы жергілікті қамту бойынша ақпарат береді.».
      8. «Жер қойнауы және жер қойнауын пайдалану туралы» 2010 жылғы 24 маусымдағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2010 ж., № 12, 60-құжат; 2011 ж., № 1, 2-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; 2012 ж., № 2, 11, 14-құжаттар; № 3, 21-құжат; № 4, 30-құжат; № 6, 46-құжат; № 8, 64-құжат; № 11, 80-құжат; № 15, 97-құжат; № 23-24, 125-құжат; 2013 ж., № 9, 51-құжат; № 14, 75-құжат; № 15, 81-құжат; 2014 ж., № 4-5, 24-құжат; № 7, 37-құжат; № 10, 52-құжат; № 19-I, 19-II, 96-құжат; № 21, 122-құжат; № 23, 143-құжат; № 24, 145-құжат; 2015 ж., № 8, 45-құжат; № 11, 52, 57-құжаттар):
      1) 1-бапта:
      34) тармақша мынадай редакцияда жазылсын:
      «34) жұмыстағы (көрсетілетін қызметтегі) жергілікті қамту – жұмыстар (көрсетілетін қызметтер) бойынша қазақстандық өндірушілер болып табылмайтын ұйымдарға кез келген деңгейде қосалқы мердігерлік шарт негізінде жұмысты орындағаны (қызмет көрсеткені) үшін төленген кез келген соманы шегере отырып, жұмыстар (көрсетілетін қызметтер) бойынша қазақстандық өндірушілерге жұмыстарды орындағаны (қызметтерді көрсеткені) үшін төленген, жұмыстарды (көрсетілетін қызметтерді) сатып алу шарттарының барлығы бойынша төлемдердің (шығындардың) жалпы жылдық сомасының үлесі;»;
      36) тармақша алып тасталсын;
      2) 47-баптың 2-тармағының 7) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «7) жұмыстардағы (көрсетілетін қызметтердегi) жергілікті қамтудың елу пайыздан аспауға тиіс ең төмен мөлшері;»;
      3) 47-1-баптың бірінші бөлігінің 8) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «8) жұмыстардағы (көрсетілетін қызметтердегi) жергiлiктi қамтудың елу пайыздан аспауға тиіс мөлшері;»;
      4) 50-баптың 3-тармағының бірінші бөлігінің 6) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «6) келісімшарт бойынша жұмыстарды орындау үшін қажетті жұмыстардағы (көрсетілетін қызметтердегі) жергілікті қамту бойынша міндеттемелер;»;
      5) 58-баптың 3-тармағының бірінші бөлігінің 2) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2) кадрлардағы, сатып алынатын жұмыстардағы (көрсетiлетiн қызметтердегi) жергілікті қамтудың мөлшерлерi;»;
      6) 60-баптың 3-тармағының бірінші бөлігінің 1) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1) жұмыстардағы (көрсетiлетiн қызметтердегі) және кадрлардағы жергілікті қамтудың мөлшері;»;
      7) 61-бапта:
      2-тармақтың үшінші, төртінші және алтыншы бөліктері мынадай редакцияда жазылсын:
      «Келiсiмшарт: қол қойылатын бонусты төлеудiң мөлшерi мен шарттары жөніндегі; өңiрдiң әлеуметтiк-экономикалық дамуына және оның инфрақұрылымын дамытуға арналған шығыстардың мөлшерi мен шарттары жөніндегі; кадрлардағы жергiлiктi қамту жөніндегі; Қазақстан Республикасының азаматтары болып табылатын, келiсiмшартты орындау кезiнде тартылған жұмыскерлерді оқытуға, олардың бiлiктiлiгiн арттыруға және оларды қайта даярлауға және (немесе) Қазақстан Республикасының азаматтарын құзыреттi органмен келiсiлген мамандықтар тiзбесi бойынша оқытуға жіберілетін шығыстардың мөлшерi жөніндегі; жұмыстардағы (көрсетiлетiн қызметтердегi) жергiлiктi қамту жөніндегі; мердiгерлiк жұмыстармен айналысатын персоналды қоса алғанда, жұмысқа тартылған шетелдiк персоналға қатысты алғанда қазақстандық персонал үшiн еңбекке ақы төлеудiң тең жағдайларын қамтамасыз ету жөніндегі; тарату қоры жөніндегі; Қазақстан Республикасының аумағындағы ғылыми-зерттеу, ғылыми-техникалық және тәжiрибелiк-конструкторлық жұмыстарға осы Заңда белгiленген шығыстардың мөлшерi жөніндегі мiндеттемелерге қатысты ерекше шарттарды да қамтуға тиiс.
      Қазақстандық кадрларды тарту жөніндегі міндеттемелер мердiгерлiк жұмыстармен айналысатын персоналды қоса алғанда, жұмысқа тартылатын кадрлардың жалпы санынан, оның ішінде жылдар бойынша пайыздық қатынасты қамтуға тиіс. Жұмыстардағы (көрсетiлетiн қызметтердегi) жергiлiктi қамтудың мөлшері жөніндегі міндеттемелер сатып алынатын жұмыстардың (көрсетiлетiн қызметтердің) жалпы санынан пайыздық қатынасты қамтуға тиіс.»;
      «Келiсiмшарт талаптары жер қойнауын пайдаланушының өзi қабылдаған, оның iшiнде жұмыстардағы, көрсетiлетiн қызметтердегi және кадрлардағы жергiлiктi қамту жөніндегі, келiсiмшартта көзделген салықтық емес сипаттағы төлемдер жөніндегі мiндеттемелердi орындамағаны, тиiсiнше орындамағаны үшiн тұрақсыздық айыбы (айыппұлдар, өсiмпұлдар) мөлшерiн қамтуға тиiс.»;
      мынадай мазмұндағы 2-1-тармақпен толықтырылсын:
      «2-1. 2015 жылғы 1 қаңтарға дейін жасалған келісімшартта тауарлардағы жергілікті қамту жөніндегі міндеттемелерге қатысты ерекше шарттар да, сондай-ақ жер қойнауын пайдаланушының тауарлардағы жергілікті қамту жөніндегі өзі қабылдаған мiндеттемелердi орындамағаны, тиiсiнше орындамағаны үшiн тұрақсыздық айыбының (айыппұлдардың, өсiмпұлдардың) мөлшерi қамтылуы мүмкін.
      Осы тармақтың ережелері осы Заңның 69-бабы 4-тармағының ережелері ескеріле отырып, көрсетілген келісімшарттың қолданылу мерзімі аяқталғанға дейін немесе 2021 жылғы 1 қаңтарға дейін, оқиғаның қайсысы бұрын басталатынына қарай қолданылады.»;
      8) 69-бап мынадай мазмұндағы 4-тармақпен толықтырылсын:
      «4. 2015 жылғы 1 қаңтарға дейін жасалған келісімшарттың қолданылу мерзімі өзгерген кезде оған жер қойнауын пайдаланушының тауарлардағы жергілікті қамту жөніндегі міндеттемелерін алып тастау көзделетін өзгерістер мен толықтырулар енгізіледі.»;
      9) 76-баптың 1-тармағында:
      9) тармақша мынадай мазмұндағы екінші абзацпен толықтырылсын:
      «Осы тармақтың ережелері 2015 жылғы 1 қаңтарға дейін жер қойнауын пайдалануға арналған келісімшартты жасасқан жер қойнауын пайдаланушыларға ғана осы Заңның 69-бабы 4-тармағының ережелері ескеріле отырып, көрсетілген келісімшарттардың қолданылу мерзімі аяқталғанға дейін немесе 2021 жылғы 1 қаңтарға дейін, оқиғаның қайсысы бұрын басталатынына қарай қолданылады;»;
      11) тармақша мынадай редакцияда жазылсын:
      «11) Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы және халықтың көші-қоны туралы заңнамасына сәйкес корпоративішілік ауыстыру шеңберінде тартылуы кезінде Қазақстан Республикасы азаматтарының саны әрбір тиісті санат бойынша жұмыскерлердің жалпы санының елу пайызынан кем болмауға тиіс менеджерлер мен мамандарды қоспағанда, жер қойнауын пайдалану жөніндегі операцияларды жүргізу кезінде қазақстандық кадрларға артықшылық беруге;»;
      10) 78-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «78-бап. Қазақстандық өндірушілерді қолдауды қамтамасыз ету
      1. Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес құрылған, Қазақстан Республикасының аумағында орналасқан Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы және халықтың көші-қоны туралы заңнамасына сәйкес корпоративішілік ауыстыру шеңберінде Қазақстан Республикасының аумағында еңбек қызметін жүзеге асыратын менеджерлер мен мамандар санын есепке алмағанда, қызметкерлердің жалпы санында Қазақстан Республикасы азаматтарының кемінде тоқсан бес пайызын пайдаланатын дара кәсіпкерлер және (немесе) заңды тұлғалар жұмыстар мен көрсетілетін қызметтердің қазақстандық өндірушілері деп танылады.
      Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы және халықтың көші-қоны туралы заңнамасына сәйкес корпоративішілік ауыстыру шеңберінде Қазақстан Республикасының аумағында еңбек қызметін жүзеге асыратын менеджерлер мен мамандардың саны әрбір тиісті санат бойынша менеджерлер мен мамандардың жалпы санының жиырма бес пайызынан көп болмауға, ал 2022 жылғы 1 қаңтардан бастап әрбір тиісті санат бойынша елу пайызынан көп болмауға тиіс.
      2. Жер қойнауын пайдаланушы мен оның мердігерлерінің осы Заңның талаптарына сәйкес жұмыстар мен көрсетілетін қызметтерді қазақстандық өндірушілерден, олар жобалау құжатының және Қазақстан Республикасының техникалық реттеу туралы заңнамасының талаптарына сай келген жағдайда сатып алуы жер қойнауын пайдалану құқығын жүзеге асырудың міндетті шарты болып табылады.
      3. Құзыретті органмен 2015 жылғы 1 қаңтарға дейін жер қойнауын пайдалануға арналған келісімшартты жасасқан жер қойнауын пайдаланушы,
сондай-ақ оның мердігерлері Қазақстан Республикасында жер қойнауын пайдалану жөніндегі операцияларды жүргізу кезінде осы Заңның талаптарына сәйкес тауарларды қазақстандық тауар өндірушілерден, олар жобалау құжатының және Қазақстан Республикасының техникалық реттеу туралы заңнамасының талаптарына сай келген жағдайда сатып алуға міндетті.
      4. Жұмыстар мен көрсетілетін қызметтерді сатып алу жөніндегі конкурсты ұйымдастырушы конкурс жеңімпазын анықтау кезінде конкурсқа қатысушылардың – қазақстандық өндірушілердің конкурстық өтінімінің бағасын шартты түрде жиырма пайызға азайтады.
      5. 2015 жылғы 1 қаңтарға дейін жасалған жер қойнауын пайдалануға арналған келісімшарттар шеңберінде тауарларды сатып алу кезінде конкурсты ұйымдастырушы жеңімпазды анықтау кезінде конкурсқа қатысушылардың – қазақстандық тауар өндірушілердің конкурстық өтінімінің бағасын шартты түрде жиырма пайызға азайтады.
      6. Келісімшарттық міндеттемелерді жергілікті қамту бөлігінде орындауға қатысты, жер қойнауын пайдаланушының тауарлар, жұмыстар және көрсетілетін қызметтер сатып алуды жоспарлауы және жүргізуі, сондай-ақ қазақстандық мамандарды оқытуға арналған шығындар және өңірдің әлеуметтік-экономикалық дамуына және оның инфрақұрылымын дамытуға арналған шығыстар туралы ақпарат құпия болып табылмайды.
      7. Осы баптың 3 және 5-тармақтарының ережелері осы Заңның 69-бабы 4-тармағының ережелері ескеріле отырып, көрсетілген келісімшарттардың қолданылу мерзімі аяқталғанға дейін немесе 2021 жылғы 1 қаңтарға дейін, оқиғаның қайсысы бұрын басталатынына қарай қолданылады.».
      9. «Халықтың көші-қоны туралы» 2011 жылғы 22 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2011 ж., № 16, 127-құжат; 2012 ж., № 5, 41-құжат; № 8, 64-құжат; № 15, 97-құжат; 2013 ж., № 9, 51-құжат; № 21-22, 114-құжат; № 23-24, 116-құжат; 2014 ж., № 11, 64-құжат; № 16, 90-құжат; № 21, 118-құжат; № 23, 143-құжат):
      1) 1-бап мынадай мазмұндағы 6-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «6-1) корпоративішілік ауыстыру – Дүниежүзілік сауда ұйымына мүше елдің аумағында құрылған, Қазақстан Республикасының аумағынан тыс жерде орналасқан және сонда жұмыс істейтін заңды тұлғада басшы, менеджер немесе маман лауазымында еңбек қызметін жүзеге асыратын шетелдікті немесе азаматтығы жоқ адамды осы заңды тұлғаның Қазақстан Республикасының аумағында Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес құрылған филиалдарына, еншілес ұйымдарына, өкілдіктеріне еңбек шартында айқындалған, бірақ үш жылдан аспайтын мерзімге, бір жылға ұзарту құқығымен уақытша ауыстыру;»;
      2) 15-баптың 1-тармағының 11) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «11) халықтың көшi-қоны мәселелерi жөнiндегi уәкілетті орган бөлген квота шегiнде, тиiстi әкiмшiлiк-аумақтық бірлік аумағында, сондай-ақ квотадан тыс корпоративішілік ауыстыру шеңберінде еңбек қызметiн жүзеге асыру үшiн жұмыс берушiлерге шетелдiк жұмыс күшiн тартуға рұқсаттар бередi, сондай-ақ көрсетiлген рұқсаттарды тоқтата тұрады және кері қайтарып алады;»;
      3) 34-баптың 1) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1) шетелдік жұмыскерлер – Қазақстан Республикасының аумағында, оның ішінде корпоративішілік ауыстыру шеңберінде еңбек қызметін жүзеге асыру үшін келген немесе жұмыс берушілер тартатын көшіп келушілер;»;
      4) 35-баптың бірінші абзацы мынадай редакцияда жазылсын:
      «Өз бетінше жұмысқа орналасу үшін келетін немесе жұмыс берушілер, оның ішінде корпоративішілік ауыстыру шеңберінде тартатын шетелдік жұмыскерлер:»;
      5) 36-баптың 1 және 4-тармақтары мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Шетелдік жұмыскерлерге келуге визаларды шетелдік жұмыскерге жұмысқа орналасуға немесе жұмыс берушіге шетелдік жұмыс күшін тартуға, оның ішінде корпоративішілік ауыстыру шеңберінде берілген рұқсаттың негізінде және қолданылу мерзіміне Қазақстан Республикасының Сыртқы істер министрлігінің және Қазақстан Республикасының шетелдегі мекемелері береді.»;
      «4. Шетелдік жұмыскерлерге келуге визаларды және уақытша тұруға арналған рұқсаттарды, шетелдік жұмыскердің жұмысқа орналасуға немесе жұмыс берушінің шетелдік жұмыс күшін тартуға, оның ішінде корпоративішілік ауыстыру шеңберінде алдағы жылға рұқсаты болған кезде ішкі істер органдары бір жылға ұзартады.»;
      6) 37-бапта:
      1-тармақтың бірінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Корпоративішілік ауыстыру шеңберінде тартылатын шетелдік жұмыскерлерді қоспағанда, шетелдік жұмыс күшін тарту кәсіптік және біліктілік санаттары бойынша Қазақстан Республикасының Үкіметі белгілейтін квота негізінде жүзеге асырылады.»;
      мынадай мазмұндағы 2-1-тармақпен толықтырылсын:
      «2-1. Корпоративішілік ауыстыру шеңберінде шетелдiк жұмыс күшiн тартуға рұқсат квотадан тыс беріледі және ұзартылады.»;
      4-тармақ мынадай мазмұндағы екінші бөлікпен толықтырылсын:
      «Жұмыс берушiлерге корпоративішілік ауыстыру шеңберінде шетелдiк жұмыс күшiн тартуға рұқсаттар берудің шарттары мен тәртiбiн Қазақстан Республикасының Yкiметi айқындайды.»;
      мынадай мазмұндағы 6-тармақпен толықтырылсын:
      «6. Осы Заңның шетелдiк жұмыс күшiн жыл сайын квоталау туралы нормалары Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайтын экономика секторларында корпоративішілік ауыстыру шеңберінде Қазақстан Республикасының аумағында еңбек қызметін жүзеге асыратын шетелдіктер мен азаматтығы жоқ адамдарға қолданылмайды.».
      10. «Индустриялық-инновациялық қызметті мемлекеттік қолдау туралы» 2012 жылғы 9 қаңтардағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2012 ж., № 2, 10-құжат; № 14, 92-құжат; 2013 ж., № 9, 51-құжат; № 14, 75-құжат; № 15, 81-құжат; 2014 ж., № 1, 4-құжат; № 11, 63-құжат; № 19-І, 19-ІІ, 96-құжат):
      1) 5-баптың 16) және 17) тармақшалары мынадай редакцияда жазылсын:
      «16) индустриялық-инновациялық қызмет субъектілерінің отандық өңделген тауарларды ілгерілету бойынша шығындарының бір бөлігін өтеу қағидаларын әзірлейді және бекітеді;
      17) ілгерілету бойынша шығындары ішінара өтелетін отандық өңделген тауарлардың тізбесін әзірлейді және бекітеді;»;
      2) 10-баптың 6-тармағының 5)6) және 7) тармақшалары мынадай редакцияда жазылсын:
      «5) отандық, шетелдік және халықаралық ұйымдармен отандық өңделген тауарлар мен көрсетілетін қызметтердің экспортын ілгерілету мәселелері бойынша өзара іс-қимылды жүзеге асырады;
      6) индустриялық-инновациялық қызметті мемлекеттік қолдау саласындағы уәкілетті органға индустриялық-инновациялық қызмет субъектілерінің отандық өңделген тауарларды ілгерілету бойынша шығындарының бір бөлігін өтеу жөнінде қызметтер көрсетеді;
      7) отандық өңделген тауарлар мен көрсетілетін қызметтердің экспортын ілгерілету мақсатында шетелдік өкілдіктер құрады.»;
      3) 26-баптың 2-тармағының 2) және 4) тармақшалары мынадай редакцияда жазылсын:
      «2) сауда миссияларын ұйымдастыру және өткізу, көрме-жәрмеңке қызметін жүзеге асыру, отандық өндірушілердің тауар белгілерін шетелде ілгерілету және шетелде қазақстандық өндірушілердің ұлттық стенділерін ұйымдастыру;»;
      «4) отандық өңделген тауарлардың, көрсетілетін қызметтердің экспортын дамыту және ілгерілету мәселелері бойынша ақпараттық және талдамалық қолдау көрсету;».
      11. «Ұлттық әл-ауқат қоры туралы» 2012 жылғы 1 ақпандағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2012 ж., № 4, 29-құжат; 2014 ж., № 4-5, 24-құжат; № 12, 82-құжат):
      19-баптың 5-тармағы алып тасталсын.
      2-бап. Осы Заң алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

      Қазақстан Республикасының
      Президенті                                 Н. Назарбаев