ИПС "Әділет"

Ратифицировать Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Российской Федерации об устранении двойного налогообложения и предотвращении уклонения от уплаты налогов на доход и капитал, подписанную 18 октября 1996 года в Москве.

Президент
Республики Казахстан

Приложение

                              КОНВЕНЦИЯ
           МЕЖДУ ПРАВИТЕЛЬСТВОМ РОССИЙСКОЙ ФЕДЕРАЦИИ
       И ПРАВИТЕЛЬСТВОМ РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН ОБ УСТРАНЕНИИ
       ДВОЙНОГО НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ И ПРЕДОТВРАЩЕНИИ УКЛОНЕНИЯ
               ОТ УПЛАТЫ НАЛОГОВ НА ДОХОД И КАПИТАЛ*

(Официальный сайт МИД РК - вступил в силу 29 июля 1997 г.)

Правительство Российской Федерации и Правительство Республики Казахстан, руководствуясь стремлением укреплять и развивать экономические, научные, технические и культурные связи между обоими государствами и желая заключить Конвенцию об устранении двойного налогообложения и предотвращении уклонения от уплаты налогов на доход и капитал, договорились о следующем:

Статья 1. Лица, к которым применяется Конвенция
Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих договаривающихся государств.

        Статья 2. Налоги, на которые распространяется Конвенция
      1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход и капитал, взимаемым договаривающимся государством, или его административно - территориальными подразделениями, или местными органами власти, независимо от метода их взимания.
      2. В качестве налогов на доход и капитал будут рассматриваться все налоги, взимаемые с общей суммы дохода или капитала или с отдельных элементов дохода или капитала, включая налоги с доходов от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалования или зарплаты, выплачиваемых предприятиями, а также налоги,

взимаемые с доходов от прироста капитала.

3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящая

Конвенция, являются, в частности:

а) в Республике Казахстан:

(i) подоходный налог с юридических и физических лиц;

(ii) налог на имущество юридических и физических лиц (далее именуемые

казахстанские налоги);

б) в Российской Федерации:

(i) налог на прибыль (доход) предприятий и организаций;

(ii) подоходный налог с физических лиц;

(iii) налог на имущество предприятий;

(iv) налог на имущество физических лиц (далее именуемые российские

налоги).

4. Настоящая Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься в дополнение к существующим налогам или вместо них после даты подписания Конвенции. Компетентные органы договаривающихся государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях, которые будут внесены в их налоговые законодательства.

        Статья 3. Общие определения
      1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:
      а) термин:
      (i) "Казахстан" означает Республику Казахстан и при использовании в географическом смысле - ее территорию, а также определяемые в соответствии с международным правом районы, где может осуществляться деятельность, в отношении которой применяется налоговое законодательство Республики Казахстан;
      (ii) "Россия" означает Российскую Федерацию и при использовании в географическом смысле - ее территорию, а также определяемые в соответствии с международным правом районы, где может осуществляться деятельность, в отношении которой применяется налоговое законодательство Российской Федерации;
      б) термин "лицо" означает физическое лицо, компанию или любое другое объединение лиц;
      в) термин "компания" означает любое корпоративное объединение или любую экономическую единицу, которые рассматриваются как корпоративное образование для целей налогообложения, и, в частности, включает акционерное общество (товарищество с ограниченной ответственностью) или любое другое юридическое лицо или организацию;
      г) термины "договаривающееся государство" и "другое договаривающееся государство" означают Казахстан или Россию в зависимости от контекста;
      д) термины "предприятие договаривающегося государства" и "предприятие другого договаривающегося государства" означают соответственно предприятие, управляемое резидентом договаривающегося государства и предприятие, управляемое резидентом другого договаривающегося государства;
      е) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским, речным, воздушным судном, железнодорожным или автомобильным транспортом, эксплуатируемым предприятием договаривающегося государства, кроме случаев, когда такая перевозка осуществляется исключительно между пунктами в другом договаривающемся государстве;
      ж) термин "национальное лицо" означает:
      (i) любое физическое лицо, имеющее гражданство договаривающегося государства;
      (ii) любое юридическое лицо, компанию, товарищество или любую другую ассоциацию, получившие свой статус на основании законодательства договаривающегося государства;
      з) термин "капитал" означает движимое и недвижимое имущество и включает, но не ограничивается этим, наличные денежные средства, акции или другие документы, подтверждающие имущественные права, векселя, облигации или другие долговые обязательства, а также патенты, товарные знаки, авторские права или другие подобные права или имущество;
      и) термин "компетентный орган" означает:
      (i) в Казахстане - Министерство финансов Республики Казахстан или его уполномоченного представителя;
      (ii) в России - Министерство финансов Российской Федерации или его уполномоченного представителя.
      2. При применении настоящей Конвенции договаривающимся государством любой термин, не определенный в ней, будет иметь то значение, которое он имеет по законодательству этого государства в отношении налогов, на которые распространяется Конвенция, если из контекста не вытекает иное.

        Статья 4. Резидент
      1. Для целей настоящей Конвенции термин "резидент договаривающегося государства" означает любое лицо, которое по законодательству этого государства подлежит налогообложению на основании его местожительства, постоянного местопребывания, места управления, регистрации или создания или любого другого критерия аналогичного характера.
      Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом государстве только в отношении дохода из источников в этом государстве или в отношении находящегося в нем капитала.
      2. В случае, когда в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи физическое лицо является резидентом обоих договаривающихся государств, его статус определяется следующим образом:
      а) лицо считается резидентом государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих договаривающихся государствах, то считается резидентом государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
      б) если государство, в котором лицо имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если лицо не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из договаривающихся государств, оно считается резидентом того государства, в котором оно обычно проживает;
      в) если лицо обычно проживает в обоих государствах или ни в одном из них, то считается резидентом государства, гражданином которого оно является;
      г) если лицо является гражданином обоих государств или ни одного из них, компетентные органы договаривающихся государств решают вопрос по взаимному согласию.
      3. Если по причине положений пункта 1 настоящей статьи лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих договаривающихся государств, то компетентные органы договаривающихся государств будут стремиться решить вопрос по взаимному согласию, но если компетентные органы не смогут достичь согласия, такое лицо не будет считаться резидентом ни в одном договаривающемся государстве для целей получения льгот в соответствии с настоящей Конвенцией.

Статья 5. Постоянное учреждение (представительство)

1. Для целей настоящей Конвенции термин "постоянное учреждение

(представительство)" означает постоянное место деятельности, через которое

предприятие одного договаривающегося государства полностью или частично

осуществляет предпринимательскую деятельность в другом договаривающемся

государстве.

2. Термин "постоянное учреждение", в частности, включает:

а) место управления;

б) отделение;

в) контору;

г) фабрику;

д) мастерскую;

е) шахту, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое место

добычи природных ресурсов.

3. Термин "постоянное учреждение" также включает:

        а) строительную площадку, или строительный, монтажный или сборочный объект, или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, если только такая площадка или объект существуют в течение более 12 месяцев или такие услуги оказываются в течение более чем 12 месяцев;
      б) установку или сооружение, используемые для разведки природных ресурсов, или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, или буровую установку или судна, используемые для разведки природных ресурсов, если только такое использование длится в течение более чем 12 месяцев или такие услуги оказываются в течение более чем 12 месяцев;
      в) оказание услуг, включая консультационные услуги, оказываемые резидентами через служащих или другой персонал, нанятый резидентом для таких целей, но только, если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в пределах страны более чем 12 месяцев.
      4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи термин "постоянное учреждение" не рассматривается как включающий:
      а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
      б) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки;
      в) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей переработки другим предприятием;
      г) содержание постоянного места деятельности исключительно для (целей) закупки товаров или изделий или для сбора информации для предприятия;
      д) содержание постоянного места деятельности исключительно для (целей) осуществления предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
      е) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от а) до д), при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации, имеет подготовительный или вспомогательный характер.
      5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, если лицо иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6, действует от имени предприятия, имеет и обычно использует в договаривающемся государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, то это предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в этом государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо предпринимает для предприятия, за исключением, если только деятельность такого лица ограничивается упомянутой в пункте 4, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение согласно положениям этого пункта.
      6. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в договаривающемся государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности.
      7. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом договаривающегося государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого договаривающегося государства или осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом государстве (либо через постоянное учреждение, либо другим образом), сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

        Статья 6. Доход от недвижимого имущества
      1. Доход, получаемый резидентом договаривающегося государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом договаривающемся государстве, может облагаться налогом в этом другом государстве.
      2. Термин "недвижимое имущество" имеет то значение, которое он имеет по законодательству договаривающегося государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Термин, в любом случае, включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных ресурсов, источников и других природных ископаемых; морские и воздушные суда не рассматриваются как недвижимое имущество.
      3. Положения пункта 1 применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
      4. Положения пунктов 1 и 3 также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и к доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.

        Статья 7. Прибыль от предпринимательской деятельности
      1. Прибыль предприятия договаривающегося государства облагается налогом только в этом государстве, если только такое предприятие не осуществляет или не осуществляло предпринимательскую деятельность в другом договаривающемся государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет или осуществляло предпринимательскую деятельность, как сказано выше, то его прибыль может облагаться налогом в другом государстве, но только в той части, которая относится к:
      а) такому постоянному учреждению;
      б) продажам в этом другом государстве товаров или изделий, которые совпадают с товарами или изделиями, которые продаются через постоянное учреждение;
      в) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом государстве, которая по своему характеру совпадает с предпринимательской деятельностью, осуществляемой через такое постоянное учреждение.
      2. С учетом положений пункта 3, если предприятие договаривающегося государства осуществляет или осуществляло предпринимательскую деятельность в другом договаривающемся государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом договаривающемся государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было самостоятельным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях, и действовало совершенно самостоятельно от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
      3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет документально подтвержденных расходов, понесенных для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены ли эти расходы в государстве, где находится постоянное учреждение, или за его пределами. В любом случае, такие расходы не должны включать любые суммы, которые выплачиваются (иначе, чем покрытие затрат, которые действительно имели место) постоянным представительством предприятию или его другому подразделению в виде различных платежей за пользование патентами или другими правами, или в виде комиссионных за предоставленные услуги или управление, или, за исключением банков, в виде процентов за заем, предоставленный ими постоянному представительству.
      4. Не зачисляется какая-либо прибыль постоянному учреждению на основании лишь закупки этим постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.
      5. Если прибыль включает виды дохода или прирост стоимости имущества, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.
      6. Прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом из года в год, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.

        Статья 8. Международные перевозки
      1. Прибыль, полученная резидентом договаривающегося государства от эксплуатации морских, речных, воздушных судов, железнодорожного или автомобильного транспорта в международной перевозке, облагается налогом только в этом государстве.
      2. Доходы резидента договаривающегося государства от сдачи в аренду транспортных средств, а также контейнеров и относящегося к ним оборудования для их эксплуатации в международных перевозках облагаются налогом только в этом государстве.
      3. Положения пунктов 1 и 2 распространяются также на прибыль от участия в пуле, совместном предприятии или в международной организации по эксплуатации транспортных средств.

        Статья 9. Ассоциированные предприятия
      1. В случае, когда:
      а) предприятие договаривающегося государства участвует прямо или косвенно в управлении, контроле или капитале предприятия другого договаривающегося государства;
      или
      б) одни и те же лица участвуют прямо или косвенно в управлении, контроле или капитале предприятия договаривающегося государства и предприятия другого договаривающегося государства;
      а также в каждом случае между двумя предприятиями создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любой доход, который был бы начислен одному из них, но из-за наличия этих условий не был ему начислен, может быть включен в доход этого предприятия и соответственно обложен налогом.
      2. Если договаривающееся государство включает в доход предприятия этого государства и соответственно облагает налогом доход, в отношении которого предприятие другого договаривающегося государства облагается налогом в этом другом государстве, и доход, таким образом включенный, является доходом, который был бы начислен предприятию первого упомянутого государства, если бы отношения между двумя предприятиями были бы такими же, как между независимыми предприятиями, то тогда это другое государство может сделать соответствующие корректировки к сумме налога, взимаемого с этого дохода. При определении такой корректировки должны быть рассмотрены другие положения настоящей Конвенции, а компетентные органы договаривающихся государств будут при необходимости консультироваться друг с другом.

        Статья 10. Дивиденды
      1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
      2. Однако, такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем дивидендов, то взимаемый таким образом налог не будет превышать 10 процентов общей суммы дивидендов.
      Этот пункт не затрагивает налогообложения компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.
      3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, доход от участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
      4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через находящееся в нем постоянное учреждение или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе. В таком случае применяются положения статьи 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности) или статьи 14 (Независимые личные услуги), в зависимости от обстоятельств.
      5. Если компания, которая является резидентом договаривающегося государства, получает прибыль или доход из другого договаривающегося государства, это другое государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых компанией, за исключением случая, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого государства, или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно относится к постоянному учреждению или постоянной базе, находящимся в этом другом государстве.
      6. Прибыль компании, которая является резидентом одного договаривающегося государства и осуществляет предпринимательскую деятельность в другом договаривающемся государстве через расположенное там постоянное учреждение, после обложения налогом по статье 7 настоящей Конвенции может облагаться налогом на оставшуюся часть в том договаривающемся государстве, в котором расположено постоянное учреждение, в соответствии с законодательством этого государства при условии, что ставка налога, взимаемого таким образом, не должна превышать ставку, указанную в пункте 2 настоящей статьи.

        Статья 11. Проценты
      1. Проценты, возникающие в договаривающемся государстве и выплачиваемые резиденту другого договаривающегося государства, могут облагаться налогом в этом другом государстве.
      2. Однако такие проценты могут также облагаться налогом в договаривающемся государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого государства, но если получатель является фактическим владельцем процентов, то взимаемый таким образам налог не будет превышать 10 процентов общей суммы процентов.
      3. Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, проценты, выплачиваемые по займу, предоставленному банком, являющимся резидентом одного договаривающегося государства, своему постоянному учреждению в другом договаривающемся государстве, могут облагаться налогом в этом другом государстве с учетом положений пункта 2 настоящей статьи.
      4. Несмотря на положения пункта 2 настоящей статьи, проценты, возникающие в договаривающемся государстве, освобождаются от налогообложения в этом государстве, если их получает и они причитаются другому договаривающемуся государству, его административно- территориальному подразделению или местному органу власти, или любому другому агентству этого государства, его подразделения, или местному органу власти.
      5. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом, дающих или не дающих право на участие в прибыли должников и, в частности, доход от правительственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.
      6. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом договаривающегося государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом договаривающемся государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базой, и долговое требование, на основании которого выплачиваются проценты, фактически относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе. В таком случае, применяются положения статьи 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности) или статьи 14 (Независимые личные услуги) настоящей Конвенции, в зависимости от обстоятельств.
      7. Считается, что проценты возникают в договаривающемся государстве, если плательщиком является само это государство, его административно- территориальное подразделение, местные органы власти или резидент этого государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом договаривающегося государства или нет, имеет в договаривающемся государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и такие проценты выплачиваются таким постоянным учреждением или постоянной базой, то считается, что такие проценты возникают в государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение или постоянная база.
      8. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме, в этом случае, избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого договаривающегося государства с учетом других положений настоящей Конвенции.
      9. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью любого лица, связанного с возникновением или передачей долговых требований любого рода, в отношении которых выплачиваются проценты, было получение выгоды от этой статьи путем создания или передачи прав на такие требования.

        Статья 12. Роялти
      1. Роялти, возникающие в договаривающемся государстве и выплачиваемые резиденту другого договаривающегося государства, могут облагаться налогом в этом другом государстве.
      2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в договаривающемся государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого государства, но если получатель и фактический владелец роялти является резидентом другого договаривающегося государства, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов общей суммы роялти.
      3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за пользование или предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или науки, включая компьютерные программы, кинематографические и телевизионные фильмы, видеофильмы или записи для радио и телевидения, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за информацию (ноу-хау), касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта, и платежи за пользование или предоставление права пользования промышленным, коммерческим или научным оборудованием.
      4. Положения пункта 1 не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом договаривающегося государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом договаривающемся государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает независимые личные услуги в этом другом государстве с расположенной там постоянной базы и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае, применяются положения статьи 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности) или статьи 14 (Независимые личные услуги) в зависимости от обстоятельств.
      5. Роялти считаются возникшими в договаривающемся государстве, если они выплачены за использование или за право использования прав или имущества в этом государстве.
      6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем роялти или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае, избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого договаривающегося государства с должным учетом других положений настоящей Конвенции.
      7. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью любого лица, связанного с созданием или передачей прав, в отношении которых выплачиваются роялти, было получение выгоды от настоящей статьи путем создания или передачи таких прав.

        Статья 13. Доходы от прироста стоимости имущества
      1. Доходы, получаемые резидентом договаривающегося государства от отчуждения недвижимого имущества, упомянутого в статье 6 (Доходы от недвижимого имущества) и расположенного в другом договаривающемся государстве, или от отчуждения акций компаний, активы которых состоят в основном из такого имущества, или доли в партнерстве или трасте, активы которых состоят в основном из недвижимого имущества, расположенного в другом договаривающемся государстве, могут быть обложены налогом в этом другом государстве.
      2. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть имущества постоянного учреждения, которое предприятие договаривающегося государства имеет в другом договаривающемся государстве, или движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента договаривающегося государства в другом договаривающемся государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом государстве.
      3. Доходы, полученные резидентом договаривающегося государства от отчуждения морских, речных, воздушных судов, железнодорожных или автомобильных транспортных средств, используемых в международной перевозке, или движимого имущества, связанного с использованием таких транспортных средств, облагаются налогом только в этом договаривающемся государстве.
      4. Доходы от отчуждения любого имущества, не упомянутого в пунктах 1 и 2, облагаются налогом только в договаривающемся государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

        Статья 14. Независимые личные услуги
      1. Доход, полученный резидентом договаривающегося государства от оказания профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагается налогом только в этом государстве, кроме случаев, когда резидент располагает в другом договаривающемся государстве регулярно доступной ему постоянной базой для целей осуществления такой деятельности. Если у него есть такая база, доход может облагаться налогом в другом государстве, но только в части, относящейся к этой постоянной базе.
      2. Термин "профессиональные услуги", в частности, включает независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимую деятельность врачей, юристов, инженеров, архитекторов, стоматологов и бухгалтеров.

        Статья 15. Доходы от работы по найму
      1. С учетом положений статей 16 (Гонорары директоров), 18 (Пенсии), 19 (Государственная служба) настоящей Конвенции заработная плата и другие подобные вознаграждения, получаемые резидентом договаривающегося государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом государстве, если только работа по найму не осуществляется в другом договаривающемся государстве. Если работа по найму осуществляется таким образом, получаемое в связи с этим вознаграждение может облагаться налогом в этом другом государстве.
      2. Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, вознаграждение, получаемое резидентом договаривающегося государства в связи с работой по найму, осуществляемой в другом договаривающемся государстве, облагается налогом только в первом упомянутом государстве, если:
      а) получатель находится в этом другом государстве в течение периода или периодов, не превышающих в совокупности 183 дней за любые 12 месяцев;
      б) вознаграждение выплачивается нанимателем или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого государства;
      в) вознаграждение не выплачивается постоянным учреждением или постоянной базой, которую наниматель имеет в другом государстве.
      3. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, вознаграждение, полученное в связи с работой по найму, осуществляемой на борту транспортного средства, упомянутого в подпункте "е" пункта 1 статьи 3 настоящей Конвенции и эксплуатируемого в международных перевозках, может облагаться налогом в договаривающемся государстве, резидентом которого является предприятие, осуществляющее эти перевозки.

Статья 16. Гонорары директоров
Гонорары директоров и другие подобные выплаты, получаемые резидентом договаривающегося государства в качестве члена Совета директоров или аналогичного органа компании, которая является резидентом другого договаривающегося государства, могут облагаться налогом в этом другом государстве.

        Статья 17. Артисты и спортсмены
      1. Несмотря на положения статьи 14 (Независимые личные услуги) и статьи 15 (Доходы от работы по найму) настоящей Конвенции, доход, полученный резидентом договаривающегося государства от его личной деятельности, осуществляемой в другом договаривающемся государстве, в качестве такого работника искусства, как артист театра, кино, радио, телевидения или музыканта либо в качестве спортсмена, может облагаться налогом в этом другом государстве.
      2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой резидентом договаривающегося государства в качестве работника искусства или спортсмена, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, то этот доход может, несмотря на положения статей 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности), 14 (Независимые личные услуги) и 15 (Доходы от работы по найму) настоящей Конвенции, облагаться налогом в договаривающемся государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.
      3. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, доход, указанный в настоящей статье, будет освобожден от налогообложения в договаривающемся государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена, если эта деятельность в значительной мере финансируется за счет общественных фондов другого договаривающегося государства или если эта деятельность осуществляется на основании соглашения о культурном сотрудничестве, заключенном между договаривающимися государствами.

        Статья 18. Пенсии и другие выплаты
      1. С учетом положений пункта 2 статьи 19 (Государственная служба) настоящей Конвенции пенсии и другие подобные вознаграждения, выплачиваемые в отношении прошлой работы резиденту договаривающегося государства, и любой аннуитет, выплачиваемый такому резиденту, облагаются налогом только в этом государстве.
      2. Термин "аннуитет" означает установленную сумму, периодически выплачиваемую физическому лицу в установленное время на протяжении всей его жизни либо определенного или устанавливаемого периода времени при обязательстве производить такие выплаты взамен адекватного и полного вознаграждения.
      3. Алименты и другие аналогичные выплаты, выплачиваемые в одном договаривающемся государстве резиденту другого договаривающегося государства, облагаются налогом только в этом другом государстве.

        Статья 19. Государственная служба
      1. Вознаграждение (иное, чем пенсия), выплачиваемое договаривающимся государством, или его административно-территориальным подразделением, или местным органом власти любому физическому лицу в отношении услуг, оказываемых этому государству, или его административно-территориальному подразделению, или местному органу власти, облагается налогом только в этом государстве.
      Однако такое вознаграждение облагается налогом только в другом договаривающемся государстве, если служба осуществляется в этом государстве и физическое лицо является резидентом этого государства, при этом указанное лицо:
      (i) является гражданином этого государства;
      (ii) не стало резидентом этого государства только с целью осуществления службы.
      2. Любая пенсия, выплачиваемая договаривающимся государством, или его административно-территориальным подразделением, или местным органом власти, или из созданных ими фондов физическому лицу за службу, осуществляемую для этого государства, или его подразделения, или местного органа власти, облагается налогом только в этом государстве.
      Несмотря на положения абзаца первого пункта 2 настоящей статьи, такая пенсия облагается налогом только в другом договаривающемся государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого государства.
      3. Положения статей 15 (Доходы от работы по найму), 16 (Гонорары директоров) и 18 (Пенсии и другие выплаты) настоящей Конвенции применяются к вознаграждениям и пенсиям в отношении службы, осуществляемой в связи с выполнением предпринимательской деятельности договаривающимся государством, или его административно-территориальным подразделением, или местным органом власти.

Статья 20. Студенты, аспиранты и практиканты
Выплаты, которые получает студент, аспирант или практикант, являющийся или непосредственно перед приездом в одно договаривающееся государство являвшийся резидентом другого договаривающегося государства и находящийся в первом упомянутом государстве исключительно с целью получения образования или прохождения практики, не облагаются налогом в этом первом упомянутом государстве при условии, что такие выплаты возникают из источников в другом договаривающемся государстве.

        Статья 21. Другие доходы
      1. Виды доходов резидента договаривающегося государства независимо от источника их возникновения, не упомянутые в предыдущих статьях настоящей Конвенции, подлежат налогообложению только в этом государстве.
      2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к доходам, иным, чем доходы от недвижимого имущества, определенного в пункте 2 статьи 6 настоящей Конвенции (Доход от недвижимого имущества), если получатель таких доходов является резидентом договаривающегося государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом договаривающемся государстве через расположенное в нем постоянное учреждение или оказывает в этом другом государстве независимые личные услуги через находящуюся там постоянную базу, и право или имущество, в связи с которыми получен доход, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности) или статьи 14 (Независимые личные услуги) настоящей Конвенции, в зависимости от обстоятельств.

        Статья 22. Капитал
      1. Капитал, представленный недвижимым имуществом, упомянутым в статье 6 (Доход от недвижимого имущества) настоящей Конвенции, являющийся собственностью резидента договаривающегося государства и находящийся в другом договаривающемся государстве, может облагаться налогом в этом другом государстве.
      2. Капитал, представленный движимым имуществом, являющимся частью имущества постоянного учреждения, которое предприятие договаривающегося государства имеет в другом договаривающемся государстве, или движимым имуществом, относящимся к постоянной базе, имеющейся в распоряжении резидента договаривающегося государства в другом договаривающемся государстве для целей оказания независимых личных услуг, может облагаться налогом в этом другом государстве.
      3. Капитал, представленный морскими, речными, воздушными судами, железнодорожными и автомобильными транспортными средствами, которые являются собственностью резидента договаривающегося государства и эксплуатируются в международных перевозках, и движимым имуществом, связанным с эксплуатацией таких транспортных средств, облагается налогом только в этом договаривающемся государстве.
      4. Все другие элементы капитала резидента договаривающегося государства облагаются налогом только в этом государстве.

        Статья 23. Устранение двойного налогообложения
      1. В Казахстане двойное налогообложение устраняется следующим образом:
      а) если резидент Казахстана получает доход или владеет капиталом, который согласно настоящей Конвенции может облагаться налогом в России, Казахстан позволит:
      вычесть из налога на доход этого резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному в России;
      вычесть из налога на капитал этого резидента сумму, равную налогу на капитал, выплаченному в России.
      Размер зачитываемых сумм налогов в любом случае не должен превышать сумм налогов, которые были бы исчислены в Казахстане на доход или капитал и которые могут облагаться налогом в России, по ставкам, действующим в Казахстане;
      б) если резидент Казахстана получает доход или владеет капиталом, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции облагается налогом только в России, Казахстан может включить этот доход или капитал в базу налогообложения, но только для установления налога на другой доход или капитал, подлежащий налогообложению в Казахстане.
      2. В России двойное налогообложение будет устраняться следующим образом: если резидент России получает доход или владеет капиталом в Казахстане, которые в соответствии с положениями настоящей Конвенции могут облагаться налогом в Казахстане, сумма налога на этот доход или капитал, уплачиваемая в Казахстане, может быть вычтена из налога, взимаемого с этого резидента в России. Такой вычет, однако, не будет превышать российского налога, исчисленного с такого дохода или капитала в России в соответствии с ее налоговыми законами и правилами.

        Статья 24. Недискриминация
      1. Национальные лица договаривающегося государства не будут подвергаться в другом договаривающемся государстве иному или более обременительному налогообложению или связанному с ним обязательству, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого государства при тех же обстоятельствах.
      2. Лица без гражданства, являющиеся резидентами договаривающегося государства, не должны подвергаться ни в одном из договаривающихся государств любому налогообложению или любым связанным с ним обязательствам, иным или более обременительным, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица государства при тех же обстоятельствах.
      3. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие одного договаривающегося государства имеет в другом договаривающемся государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом государстве, чем налогообложение предприятий этого другого государства, осуществляющих подобную деятельность.
      4. За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9 (Ассоциированные предприятия), пункта 6 статьи 11 (Проценты), пункта 6 статьи 12 (Роялти), проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием договаривающегося государства резиденту другого договаривающегося государства, для определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия должны вычитаться на тех же условиях, как если бы они выплачивались резиденту первого упомянутого государства. Любая задолженность предприятия договаривающегося государства резиденту другого договаривающегося государства для определения налогооблагаемого капитала такого предприятия должна вычитаться на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого государства.
      5. Предприятия договаривающегося государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого договаривающегося государства, не должны подвергаться в первом упомянутом государстве налогообложению или связанным с ним любым обязательствам, иным или более обременительным, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого государства.
      6. Ни одно положение, содержащееся в настоящей статье, не будет истолковано как обязывающее любое договаривающееся государство предоставлять резидентам другого договаривающегося государства какие-либо индивидуальные льготы, освобождения и скидки, которые предоставляются его резидентам при налогообложении.

        Статья 25. Взаимосогласительная процедура
      1. Если лицо, являющееся резидентом договаривающегося государства, считает, что действия одного или обоих договаривающихся государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, оно может независимо от средств защиты, предусмотренных законодательством этих государств, представить свое дело для рассмотрения компетентными органами договаривающегося государства, резидентом которого он является. Заявление должно быть представлено в течение 3 лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями Конвенции.
      2. Компетентный орган будет стремиться, если он сочтет претензию обоснованной и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить вопрос по взаимному согласию с компетентным органом другого договаривающегося государства, с тем, чтобы избежать налогообложения, не соответствующего Конвенции. Любая достигнутая договоренность должна выполняться независимо от каких-либо временных ограничений законодательства договаривающихся государств.
      3. Компетентные органы договаривающихся государств могут вступать в прямые контакты друг с другом в целях достижения согласия и понимания в отношении предыдущих пунктов настоящей статьи.

        Статья 26. Обмен информацией
      1. Компетентные органы договаривающихся государств обмениваются информацией, необходимой для выполнения настоящей Конвенции или законодательства договаривающихся государств, касающейся налогов, на которые распространяется Конвенция в той степени, в которой налогообложение по этому законодательству не противоречит Конвенции. Обмен информацией не будет ограничиваться статьей 1. Любая информация, получаемая договаривающимся государством, считается конфиденциальной, как и информация, полученная в соответствии с законодательством этого государства, и может быть сообщена только лицам или органам (включая суды и административные органы), связанным с определением, взиманием, принудительным взысканием, судебным преследованием или рассмотрением апелляций, в отношении налогов, на которые распространяется Конвенция. Указанные лица или органы будут использовать информацию только для этих целей. Они могут раскрывать эту информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
      2. Положения пункта 1 настоящей статьи не должны трактоваться как налагающие на договаривающиеся государства следующее обязательство:
      а) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике договаривающегося государства;
      б) предоставлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычной административной практики договаривающегося государства;
      в) предоставлять информацию, которая раскрывала бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну или торговый процесс, либо информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике.

Статья 27. Сотрудники дипломатических и консульских учреждений
Положения настоящей Конвенции не затрагивают налоговых привилегий сотрудников дипломатических и консульских учреждений, предоставленных общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.

        Статья 28. Вступление в силу
      Каждое из договаривающихся государств письменно уведомит другое договаривающееся государство через дипломатические каналы о завершении внутренней процедуры по подготовке вступления в силу настоящей Конвенции в соответствии со своим законодательством. Настоящая Конвенция вступает в силу в день последнего из этих уведомлений и затем будет действовать:
      а) в отношении налогов, удерживаемых у источника, на дивиденды, проценты или роялти по суммам, уплачиваемым или начисленным с 1 января года, следующего за годом вступления Конвенции в силу;
      б) в отношении других налогов за налогооблагаемые периоды, начинающиеся с 1 января года, следующего за годом, в котором Конвенция вступила в силу.

        Статья 29. Прекращение действия
      1. Настоящая Конвенция остается в силе до тех пор, пока одно из договаривающихся государств не прекратит ее действие. Каждое договаривающееся государство может прекратить действие Конвенции после окончания 5 лет со дня вступления Конвенции в силу, письменно уведомив по дипломатическим каналам о прекращении действия Конвенции по крайней мере за 6 месяцев до окончания любого календарного года, в таком случае, Конвенция прекращает свое действие:
      а) в отношении налогов, удерживаемых у источника, по суммам, уплачиваемым или причитающимся к уплате с 1 января года, следующего за датой истечения 6-месячного периода;
      б) в отношении других налогов за налогооблагаемый период, начинающийся с 1 января года, следующего за датой истечения 6-месячного периода.
      Совершено в Москве 18 октября 1996 года в двух экземплярах, каждый на русском и казахском языках, причем оба текста имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождения в толковании текстов русский текст будет определяющим.

За Правительство
Российской Федерации

За Правительство
Республики Казахстан

1996 жылғы 18 қазанда Мәскеуде қол қойылған Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Ресей Федерациясы Үкiметiнiң арасындағы Қосарланған салық салуды болдырмау және табыс пен капиталға салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенция бекiтiлсiн.

Қазақстан Республикасының
Президентi

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Ресей
Федерациясы Үкіметтерінің арасындағы табыс пен
капиталға қосарланған салық салуды жою және салық
төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы
Конвенция

(1997 жылғы 29 шідеде күшіне енді - ҚР СІМ-нің ресми сайты)

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Ресей Федерациясының Үкіметі екі Мемлекеттің арасындағы экономикалық, ғылыми, техникалық және мәдени байланыстарды нығайту және дамыту ұмтылысын басшылыққа ала отырып және табыс пен капиталға қосарланған салық салуды жою және салық төлеуден жалтаруға жол бермеуге ниет білдіре отырып,
мынаған келісті:

1-бап
Конвенция қолданылатын тұлғалар

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де резиденті болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап
Конвенция қолданылатын салықтар

     1. Осы Конвенция алу әдістеріне қарамастан Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімдері яки жергілікті өкімет органдары алатын табыс пен капиталға салынатын салықтарға қолданылады.
     2. Жылжитын және жылжымайтын мүлікті шеттетуден алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін жалақы мен еңбек ақының жалпы мөлшерінен алынатын салықтарды, сондай-ақ капитал өсімінің табысынан алынатын салықтарды қосқанда табыстың немесе капиталдың жалпы сомасынан яки табыстың немесе капиталдың жеке элементтерінен алынатын барлық салықтар табыстан және капиталдан алынатын салықтар ретінде қаралады.
     3. Осы Конвенция қолданылатын қазір салынып жүрген салықтар, атап айтқанда, мыналар болып табылады:
     а) Қазақстан Республикасында:
     (І) заңды және жеке тұлғалардан алынатын табыс салығы;
     (ІІ) заңды және жеке тұлғалардың мүлігінен салынатын салық;
      (бұдан әрі "Қазақстан салығы" деп аталады);
      б) Ресей Федерациясында:
      (І) кәсіпорындар мен ұйымдардың пайдасына (табысына) салынатын салық;
      (ІІ) жеке тұлғалардан алынатын табыс салығы;
     (ІІІ) кәсіпорындардың мүлкіне салынатын салық;
      (IV) жеке тұлғалардың мүлкіне салынатын салық;
     (бұдан әрі "Ресей салығы" деп аталады).
     4. Сондай-ақ осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттер осы Конвенцияға қол қойған күннен бастап қолданылып жүрген салықтарға немесе солардың орнына қосымша алынатын бірдей немесе іс жүзінде ұқсас кез-келген салықтарға қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзырлы органдары өздерінің салық Заңдарына енгізілетін кез-келген елеулі өзгерістер жайында бір-бірін хабардар етіп отыратын болады.

3-бап
Жалпы айқындамалар

     1. Егер контекстен басқадай мағына тумайтын болса осы Конвенцияның мақсаттары үшін:
     а) мына терминдер:
     (І) "Қазақстан" дегеніміз Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынада пайдаланылған кезде оның аумағын, сондай-ақ онда Қазақстан Республикасының салық заңдары қолданылатын қызмет түрі жүзеге асырылатын, халықаралық құқыққа сәйкес белгіленетін аудандарды білдіреді.
      (ІІ) "Ресей" дегеніміз Ресей Федерациясын білдіреді және географиялық мағынада пайдаланылған кезде оның аумағын, сондай-ақ онда Ресей Федерациясының салық заңдары қолданылатын қызмет түрі жүзеге асырылатын, халықаралық құқыққа сәйкес белгіленетін аудандарды білдіреді.
      б) "тұлға" термині жеке тұлғаны, компанияны немесе тұлғалардың кез-келген басқа да бірлестігін білдіреді.
      в) "компания" термині салық салу мақсаттары үшін корпоративтік құрылым ретінде қарастырылған кез-келген корпоративтік бірлестікті немесе кез-келген экономикалық бірлікті білдіреді және, атап айтқанда, акционерлік қоғамды (жауапкершiлігі шектеулі серіктестікті) немесе кез-келген басқа заңды тұлғаны немесе ұйымды қамтиды;
      г) "Уағдаласушы Мемлекет" және "басқа "Уағдаласушы Мемлекет" терминдері контекстке байланысты Қазақстанды немесе Ресейді білдіреді.
      д) "Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны және "басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" термині тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;
      е) "халықаралық тасымал" термині осындай тасымал басқа Уағдаласушы мемлекеттің пункттері арасында ғана жүзеге асырылатын жағдайларды қоспағанда Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорыны пайдаланатын теңіз, өзен, әуе кемесімен, темір жол немесе автомобиль көлігімен жүзеге асырылатын кез-келген тасымалды білдіреді;
      ж) "Ұлттық тұлға" термині:
      (І) Уағдаласушы Мемлекеттің азаматтығы бар кез-келген жеке тұлғаны;
      (ІІ) өзінің мәртебесін Уағдаласушы Мемлекеттің қолданылып жүрген заңдары негізінде алған кез-келген заңды тұлғаны, компанияны, серіктестікті немесе кез-келген басқа ассоциацияны білдіреді.
      з) "капитал" термині жылжитын және жылжымайтын мүлікті білдіреді және соларды қамтиды, бірақ солармен шектеліп қалмайды, қолма-қол ақша қаражатын, акцияларды немесе мүліктік құқықты растайтын басқа да құжаттарды, вексельдерді, облигацияларды немесе басқа да борыштық міндеттемелерді, сондай-ақ патенттерді, тауар белгілерін, авторлық құқықтарды немесе басқа да осындай құқықтар мен мүліктерді білдіреді;
      и) "құзырлы орган" термині:
      (І) Қазақстанда: Қаржы министрлігін немесе оның өкілетті өкілін;
      (ІІ) Ресейде: Қаржы министрлігін немесе оның өкілетті өкілін білдіреді.
      2. Уағдаласушы Мемлекет осы Конвенцияны қолданғанда онда айқындалмаған кез-келген термин, егер контекстен басқадай мағына тумаса, Конвенция қолданылатын салықтар жөнінде осы Мемлекеттің заңдары бойынша ол қандай мағынада пайдаланылса, сондай мағынаға ие болады.

4-бап
Резидент

     1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті" термині осы Мемлекеттің заңдары бойынша өзінің тұрғылықты жері, тұрақты орналасқан жері, басқару, тіркелу немесе құрылу орны, немесе осындай сипаттағы кез-келген басқа өлшем негізінде салық салынуға тиіс кез-келген тұлғаны білдіреді.
     Алайда бұл термин тек осы Мемлекеттегі көздерден алынатын табысқа байланысты немесе ондағы капиталға байланысты ғана осы Мемлекетте салық салынуға тиіс кез-келген тұлғаны қамтымайды.
      2. 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылатын жағдайда оның мәртебесі былай айқындалады:
      а) ол өзінің меншігіне жататын тұрақты баспанасы орналасқан Мемлекеттің резиденті болып есептеледі; егер оның Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұрақты баспанасы болса, ол барынша тығыз жеке және экономикалық байланыстары (өмірлік мүдделер орталығы) бар Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
      б) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе оның Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінде де өзінің иелігіндегі тұрақты баспанасы болмаса, ол өзі әдетте тұрып жатқан Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі:
      в) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың біреуінде де тұрмаса, ол өзі азаматы болып отырған Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
      г) егер ол екі Мемлекеттің де азаматы болса немесе біреуінің де азаматы болмаса, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзырлы органдары мәселені өзара келісе отырып шешеді.
     3. Егер 1-тармақтың ережелерін байланысты себеппен жеке адамнан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болса, онда Уағдаласушы Мемлекеттердің құзырлы органдары мәселені өзара келісе отырып шешуге тырысады, бірақ құзырлы органдар келісімге қол жеткізе алмаса, осындай тұлға осы Конвенцияға сәйкес жеңілдіктер алу мақсаттары үшін Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің де резиденті болып саналмайды.

5-бап
Тұрақты мекеме (өкілдік)

     1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "тұрақты мекеме (өкілдік) термині бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны басқа Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті толық немесе ішінара жүзеге асыратын тұрақты қызмет орынын білдіреді.
     2. Атап айтқанда, "тұрақты мекеме" термині мыналарды қамтиды:
     а) басқару орыны;
      б) бөлімше;
      в) кеңсе;
      г) фабрика;
      д) шеберхана;
      е) шахта, мұнай немесе газ скважинасы, кеніш немесе табиғи ресурстар өндіретін басқа да кез-келген орын.
      3. "Тұрақты мекеме" термині сондай-ақ мыналарды қамтиды:
     а) егер мұндай алаң немесе объекті 12 айдан астам уақыт бойы жұмыс істеп тұрған болса ғана немесе мұндай қызметтер 12 айдан астам уақыт бойы көрсетілген болса, құрылыс алаңы яки құрылыс, монтаждау немесе құрастыру объектісі не болмаса осы жұмыстардың орындалуын қадағалауға байланысты қызметтер;
      б) егер осылай пайдалану 12 айдан астам уақытқа ғана созылса немесе мұндай қызметтер 12 айдан астам уақыт бойы ғана көрсетілсе, табиғи ресурстар барлау үшін пайдаланылатын қондырғы немесе құрылыс яки немесе осы жұмыстардың орындалуын қадағалауға байланысты қызметтер немесе табиғи ресурстар барлау үшін пайдаланылатын бұрғылау қондырғысы немесе кеме;
      в) егер осындай сипаттағы қызмет (осындай немесе соған байланысты жоба үшін) ел шеңберінде 12 айдан астам уақыт бойы көрсетілсе, резидент осындай мақсаттар үшін жалдаған қызметшілер немесе басқа да қызметкерлер арқылы резиденттер көрсететін қызметтер, соның ішінде консультациялық, қызметтер.
      4. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан "тұрақты мекеме" термині мыналарды қамтымайды:
      а) құрылыстарды кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды тек сақтау, көрсету немесе жіберіп тұру мақсаттары үшін ғана пайдалану;
      б) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек сақтау, көрсету немесе жіберіп тұру мақсаттары үшін ғана ұстау;
      в) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек өзге кәсіпорынның ұқсату мақсаттары үшін ғана ұстау;
      г) тұрақты қызмет орынын тек тауарлар немесе бұйымдар сатып алу мақсаттары үшін ғана немесе кәсіпорынға арналған ақпарат жинау үшін ғана ұстау;
      д) тұрақты қызмет орынын тек кәсіпорын үшін дайындық немесе көмекші сипаттағы кез-келген басқа қызметті жүзеге асыру үшін ғана ұстау;
      е) тұрақты қызмет орынының осындай амал нәтижесінде туындаған жиынтық қызметі дайындық немесе көмекші сипатта болған жағдайда тұрақты қызмет орынын а) тармақшасынан д) тармақшасына дейін көрсетілген қызмет түрлерінің кез-келген амалын жүзеге асыру үшін ғана ұстау.
      5. 1 және 2-тармақтардың ережелеріне қарамастан, егер 6-тармақ қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға кәсіпорын атынан әрекет етсе және Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорын атынан келісім шарттар жасауға өкілеттігі болса және оны әдетте пайдаланып жүрсе, онда бұл кәсіпорын осы тұлға кәсіпорын үшін жүзеге асыратын кез-келген қызмет жөнінде осы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылады, бірақ осындай тұлғаның 4-тармақта көрсетілген, тұрақты қызмет орыны арқылы жүзеге асырылған күннің өзінде осы тұрақты қызмет орынын осы тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмайтын қызметпен шектелетін жағдай бұған қосылмайды.
      6. Кәсіпорын кәсіпкерлік қызметін Уағдаласушы Мемлекетте делдал комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез-келген басқа агент арқылы жүзеге асырған үшін ғана, егер осындай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде жүзеге асырған жағдайда, сол Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылмайды.
      7. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияны бақылауы немесе оның бақылауында болуы яки осы басқа Мемлекетте кәсіпкерлік қызметпен айналысуы /не болмаса тұрақты мекеме арқылы немесе басқадай жолмен айналысуы/ фактісінің өзі-ақ осы компаниялардың бірін екіншісінің тұрақты мекемесіне айналдырмайды.

6-бап
Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

     1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алған табысқа (соның ішінде ауыл шаруашылығынан немесе орман шаруашылығынан алған табысқа) осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      2. "Жылжымайтын мүлік" термині қаралып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің заңы бойынша қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаға ие болады. Термин кез-келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, ауыл шаруашылығы мен орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықтарды, жер меншіктілігіне қатысты құқық ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узурфруктын және минералдық ресурстарды, кен көздерін және басқа да табиғи қазбаларды игеру үшін берілетін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе тіркелген төлемдерге арналған құқықтарды және жоғарыда аталғандарды игеру құқығын қамтиды; теңіз және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қарастырылмайды.
      3. 1-тармақтың ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез-келген басқа жолмен пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
      4. 1 және 3-тармақтардың ережелері сондай-ақ кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа және тәуелсіз жеке қызметтер көрсету үшін пайдаланылатын жылжымайтын мүліктен алынатын табысқа қолданылады.

7-бап
Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда

     1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналыспаса немесе айналыспаған болса, осындай кәсіпорнының пайдасына тек осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын, жоғарыда айтылғанындай, кәсіпкерлік қызметпен айналысатын немесе айналысқан болса, онда оның пайдасына басқа Мемлекетте салық салынуы, бірақ мыналарға қатысты бөлігінде ғана салынуы мүмкін:
      а) осындай тұрақты мекеме:
      б) тұрақты мекеме арқылы сатылатын тауарларға немесе бұйымдарға ұқсас тауарларды немесе бұйымдарды осы басқа Мемлекетте сату; немесе
      в) өзінің сипаты жөнінен осындай тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызметпен сәйкес келетін осы басқа Мемлекетте жүзеге асырылатын басқа кәсіпкерлік қызмет.
      2. 3-тармақтың ережелерін ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысатын немесе айналысқан болса, онда осы тұрақты мекеме нақ осындай немесе осыған ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе оған ұқсас қызметпен айналысып, өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан мүлдем дербес әрекет жасағанда алуы мүмкін пайда әрбір Уағдаласушы Мемлекетте осы тұрақты мекемеге жатқызылады.
     3. Тұрақты мекеменің пайдасын айқындау кезінде төмендегі шығындар тұрақты мекеме орналасқан Мемлекетте немесе одан тысқары жерде жұмсалған-жұмсалмағанына қарамастан басқару және жалпы әкімшілік шығындарын қосқанда тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған, құжаттармен расталған шығындарды шегеріп тастауға болады. Кез-келген жағдайда мұндай шығындарға патенттер немесе басқа құқықтарды пайдаланғаны үшін берілетін әртүрлі төлемдер түрінде немесе көрсеткен қызметтері яки басқарғаны үшін төленетін комиссиялық ақы түрінде немесе банктерді қоспағанда, олардың тұрақты өкілдікке берген заемы үшін берілетін проценттер түрінде кәсіпорынға немесе оның басқа бөлімшесіне оның тұрақты мекемесі төлейтін /шын мәнінде жұмсалған шығындарды өтеуден басқа/ қандай да болмасын сомаларды қамтымауға тиіс.
      4. Тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тауарлар немесе бұйымдар сатып алуы негізінде ғана осы тұрақты мекемеге әлдеқандай пайда есептелмейді.
      5. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жеке айтылатын табыс түрлері мен мүлік құнының өсімін қамтитын болса, онда осы баптардың ережелері осы баптың ережелеріне қатысты болмайды.
      6. Егер осындай тәртіпті өзгерту үшін жеткілікті және дәлелді себептер болмаса, тұрақты мекемеге тиесілі пайда жылма-жыл біркелкі тәсілмен айқындалады.

8-бап
Халықаралық тасымалдар

     1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті теңіз, өзен, әуе кемелерін, темір жол немесе автомобиль көлігін халықаралық тасымалда пайдаланудан алған пайдаға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
      2. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті көлік құралдарын, сондай-ақ контейнерлерді және оларды халықаралық тасымалдарда пайдалануға арналған жабдықтарды жалға беруден алған табыстарға тек сол Мемлекетте ғана салық салынады.
     3. 1 және 2-тармақтардың ережелері, сондай-ақ пулға, бірлескен кәсіпорынға немесе көлік құралдарын пайдалану жөніндегі халықаралық ұйымдарға қатысудан алынатын пайдаға қолданылады.

9-бап
Ассоциацияланған кәсіпорындар

     1. Егер:
     а) Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорынын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса, немесе
      б) белгілі бір тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорынын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорынын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса; және әрбір жағдайда екі кәсіпорынның арасында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, солардың біріне есептелуі мүмкін, бірақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез-келген табыс осы кәсіпорынның табысына қосылып, оған тиісінше салық салынуы мүмкін.
      2. Егер Уағдаласушы Мемлекет басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны осы басқа мемлекетте салық салынатын табысын осы Мемлекет кәсіпорнының табысына қосып, тиісінше салық салса және осылай қосылған табыс алғашқы аталған Мемлекеттің кәсіпорнына есептелуі мүмкін табыс болса, егер екі кәсіпорынның арасындағы қатынастар тәуелсіз кәсіпорындардың арасындағы қатынастардай болса, онда осы басқа Мемлекет осы табыстан алынатын салық сомасына тиісті түзетулер жасауы мүмкін. Осындай түзетулерді айқындау кезінде осы Конвенцияның басқа ережелері қаралуға тиіс, ал Уағдаласушы Мемлекеттердің құзырлы органдары қажет болған жағдайда бір-біріне консультация береді.

10-бап
Дивидендтер

     1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтеріне осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      2. Алайда осындай дивидендтерге дивидендтер төлейтін компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте де осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер алушы дивидендтердің нақты иесі болса, онда осылай алынатын салық дивидендтердің жалпы сомасының 10 процентінен аспайды.
      Бұл тармақ дивидендтер төленетін пайдаға қатысты компанияға салық салуды қозғамайды.
      3. "Дивидендтер" термині осы бапта пайдаланылғанда акциялардан немесе борыш талаптары болып табылмаған басқа да құқықтардан алынатын табысты, пайдаға қатысудан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлетін компанияның резиденті болып табылатын Мемлекеттің заңдарына сәйкес акциялардан алынатын табыс секілді дәл сондай салық реттеуіне жататын басқа да корпоративтік құқықтардан алынатын табысты білдіреді.
      4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын дивидендтердің нақты иесі дивидендтер төлейтін компания резиденті болып отырған басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы онда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және төленіп жүрген дивидендтерге қатысы бар холдинг шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болса, онда 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретіне қарай 7-баптың (Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда) немесе 14-баптың (Тәуелсіз жеке қызметтер) ережелері қолданылады.
      5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания басқа Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып тұрған болса, осы басқа Мемлекет, мұндай дивидендтер осы басқа Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг шын мәнінде осы басқа Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болатын жағдайды қоспағанда, компания төлейтін дивидендтерге қандай да болсын салық сала алмайды.
      6. Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің резиденті болып табылатын және кәсіпкерлік қызметін басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асыратын компанияның пайдасына 7-бап (Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда) бойынша салық салынғаннан кейін оның қалған бөлігіне тұрақты мекеме орналасқан сол Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ осылай ұсталатын салық ставкасы 2-тармақта көрсетілген ставкадан аспауы керек.

11-бап
Проценттер

     1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін проценттерге осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      2. Алайда мұндай проценттерге сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер алушы проценттердің нақты иесі болса, онда осылай алынған салық проценттердің жалпы сомасының 10 процентінен аспайтын болады.
      3. Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің резиденті болып табылатын банктің басқа Уағдаласушы Мемлекеттегі өзінің тұрақты мекемесіне берген займы бойынша төленетін проценттерге осы басқа Мемлекетте осы баптың 2-тармағының ережелерін ескере отырып салық салынуы мүмкін.
      4. Осы баптың 2-тармағының ережелеріне қарамастан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын проценттер, егер оларды басқа Уағдаласушы Мемлекет, оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі немесе жергілікті өкімет органы немесе осы Мемлекеттің кез-келген басқа агенттігі, оның әкімшілік-аумақтық бөлімшелері немесе жергілікті өкімет органы алса және соларға тиесілі болса, осы Мемлекетте салық салудан босатылады.
      5. "Проценттер" термині осы бапта пайдаланылған кезде кепілдікпен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген, борышкерлердің пайдасына қатысу құқығын беретін немесе бермейтін қандай да болсын борыш талаптарынан алынатын табысты, атап айтқанда, үкіметтің бағалы қағаздарынан алынатын табысты және осы облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты, соның ішінде осы бағалы қағаздар, облигациялар яки борыштық міндеттемелер бойынша төленетін сыйақылар мен ұтыстарды білдіреді. Төлемдердің уақытында жасалмағаны үшін салынатын айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшін проценттер ретінде қарастырылмайды.
      6. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын проценттердің нақты иесі проценттер пайда болатын басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және проценттер төлеуге негіз болып отырған борыш талабы шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретіне қарай 7-баптың (Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда) немесе 14-баптың (Тәуелсіз және қызметтер) ережелері қолданылады.
      7. Егер төлеуші Уағдаласушы Мемлекеттің өзі, оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, осы Мемлекеттің жергілікті өкімет органдары немесе осы Мемлекеттің резиденті болып табылса, проценттер осы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер проценттер төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті ме, жоқ па - осыған қарамастан Уағдаласушы Мемлекетте проценттер төленетін қарыз пайда болған тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және осындай проценттерді осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база төлейтін болса, онда мұндай проценттер осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болды деп есептеледі.
      8. Егер проценттер төлеуші мен оның нақты иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасындағы арнайы қатынастар болуына байланысты борыштық талапқа қатысты және соның негізінде төленетін проценттердің сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда проценттер төлеуші мен олардың нақты иесі арасында келісіле алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелерін ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуға тиіс.
      9. Егер өзіне қатысты проценттер төленетін кез-келген борыш талаптарының туындауымен немесе тапсырылуымен байланысты кез-келген тұлғаның негізгі мақсаты осындай талаптарға құқықтар жасау және оларды тапсыру арқылы пайда табу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.

12-бап
Роялти

     1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы басқа Мемлекетке салық салынуы мүмкін.
      2. Алайда мұндай роялтиге сондай-ақ ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер роялти алушы және оның нақты иесі басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 процентінен аспауға тиіс.
      3. "Роялти" термині осы бапта пайдаланылғанда әдебиет, өнер және ғылым шығармаларына, соның ішінде компьютер бағдарламаларына, кинематографиялық фильмдерге және телефильмдерге, бейнефильмдерге немесе радио мен теледидарға арналған жазбаларға, кез-келген патентке, сауда маркасына, дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға яки процеске кез-келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшін немесе пайдалану құқығын бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпарат (ноу-хау) үшін сыйақы ретінде алынатын төлемдердің кез-келген түрін және өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін төленетін төлемдерді білдіреді.
      4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын роялтидің нақты иесі роялти пайда болған басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте орналасқан тұрақты базадан онда тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және роялти өздеріне қатысты құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1-тармақтың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретіне қарай 7-баптың (Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда) немесе 14-баптың (Тәуелсіз жеке қызметтер) ережелері қолданылады.
      5. Егер роялти Уағдаласушы Мемлекетте құқықтарды немесе мүлікті пайдаланғаны үшін немесе оларды пайдалану құқығы үшін төленсе, ол осы Мемлекетте пайда болған деп есептеледі.
      6. Егер роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасында арнайы қатынастар болуына байланысты өзіне қатысты пайдалануға, құқыққа немесе негізге алынып төленетін ақпаратқа қатысты роялтидің сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында келісіле алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Бұл жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелерін тиісінше ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуға тиіс.
      7. Егер өзіне қатысты роялти төленетін құқықты жасауға немесе беруге байланысты бар кез-келген тұлғаның негізгі мақсаты осындай құқықтарды жасау немесе беру арқылы осы баптан пайда табу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.

13-бап
Мүлік құнының есімінен алынатын табыстар

     1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті 6-бапта (Жылжымайтын мүліктен алынатын табыстар) айтылған және басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті шеттетуден немесе активтері негізінен осындай мүліктерден тұратын компаниялардың акцияларын шеттетуден алатын табыстарға немесе активтері негізінен басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен тұратын әріптестіктегі немесе трастағы үлесіне осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      2. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте иеленіп отырған тұрақты мекеме мүлкінің немесе тәуелсіз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшін Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан Уағдаласушы Мемлекет резидентінің қарамағындағы тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүліктің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті шеттетуден алынған табыстарға, соның ішінде осындай тұрақты мекемені (жеке немесе бүкіл кәсіпорынмен қоса) немесе осындай тұрақты базаны шеттетуден алынған табыстарға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      3. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңіз, өзен, әуе кемелерін, темір жол немесе автомобиль көлігін немесе осындай көлік құралдарын пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті шеттетуден алған табыстарға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.
      4. 1 және 2-тармақтарда көрсетілмеген кез-келген мүлікті шеттетуден алынған табыстарға мүлікті шеттетуші тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап
Тәуелсіз жеке қызметтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті кәсіби қызметтер немесе тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметтер көрсетуден алған табысқа, оның осы қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін басқа Уағдаласушы Мемлекетте өзінің тұрақты қолы жетерлік тұрақты базасы болатын жағдайларды қоспағанда, тек осы Мемлекетте салық салынады. Егер оның мұндай базасы бар болса, табысқа басқа Мемлекетте, бірақ осы тұрақты базаға қатысты бөлігіне ғана салық салынуы мүмкін.
2. "Кәсіби қызметтер" термині, атап айтқанда, тәуелсіз ғылыми, әдеби, артистік, білім беру немесе оқытушылық қызметті, сондай-ақ дәрігерлердің, заңгерлердің, инженерлердің, сәулетшілердің, тіс дәрігерлерінің және бухгалтерлердің тәуелсіз және қызметін қамтиды.

15-бап
Жалданып істейтін жұмыстан алынатын табыстар

     1. 16-баптың (Директорлардың сыйақылары), 18-баптың (Зейнетақылар), 19-баптың (Мемлекеттің қызмет) ережелерін ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті жалданып істеген жұмысына байланысты алатын жалақыға және басқа осындай сыйақыларға, егер тек мұндай жұмыс басқа Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылмаса, тек осы Мемлекетте салық салынады. Егер жалданып істейтін жұмыс осылайша жүзеге асырылса, осыған байланысты алатын сыйақыға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      2. 1-тармақтың ережелеріне қарамастан, егер:
      а) алушы кез-келген 12 айлық кезең ішінде жалпы алғанда 183 күннен аспайтын кезеңде немесе кезеңдер бойы осы басқа Мемлекетте жүрсе; және
      б) сыйақыны басқа Мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жалдаушы төлесе немесе жалдаушының атынан төленсе; және
      в) сыйақыны жалдаушының басқа Мемлекеттегі тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы төлемесе, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқа Уағдаласушы Мемлекетте жалданып істеген жұмысына байланысты алатын сыйақыға тек бірінші аталған Мемлекетте салық салынады.
      3. Осы баптың бұның алдындағы ережелеріне қарамастан 3-баптың (Жалпы айқындамалар) 1-тармағының е) тармақшасында айтылған және халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын көлік құралының үстінде жалданып істейтін жұмысқа байланысты алынған сыйақыға осы тасымалдарды жүзеге асыратын кәсіпорын резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

16-бап
Директорлардың сыйақылары

Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті директорлар кеңесінің немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның осындай органының мүшесі ретінде алатын директорлар сыйақыларына және басқа осындай төлемдерге осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

17-бап
Артистер мен спортшылар

     1. 14-баптың (Тәуелсіз жеке қызметтер) және 15-баптың (Жалданып істейтін жұмыстан алынатын табыстар) ережелеріне қарамастан Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе теледидар артисі немесе сазгер секілді өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретінде басқа Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзінің жеке қызметінен алған табысына осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      2. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының өзінің осы сипатында жүзеге асырған жеке қызметіне қатысты табысы өнер қызметкерінің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаға есептелсе, онда бұл табысқа, 7-баптың (Кәсіпкерлік қызметтен алынған пайда), 14-баптың (Тәуелсіз жеке қызметтер) және 15-баптың (Жалданып істейтін жұмыстан алынған табыстар) ережелеріне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      3. 1 және 2-тармақтардың ережелеріне қарамастан, егер бұл қызмет едәуір дәрежеде басқа Уағдаласушы Мемлекеттің қоғамдық қорлары есебінен қаржыландырылса немесе бұл қызмет Уағдаласушы Мемлекеттер арасында жасалған мәдени ынтымақтастық туралы келісім негізінде жүзеге асырылса, осы бапта көрсетілген табыс артистің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынудан босатылады.

18-бап
Зейнетақылар және басқа төлемдер

     1. 19-баптың (Мемлекеттік қызмет) 2-тармағының ережелерін ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне бұрынғы жұмысына қатысты төленетін зейнетақыларға және басқа осындай сыйақыларға және осы резидентке төленетін кез-келген аннуитетке тек осы Мемлекетте салық салынады.
      2. "Аннуитет" термині балама және толық сыйақының орнына осындай төлем төлеу міндеттемесі болғанда бүкіл оның өмір бойы немесе белгілі бір не белгіленетін уақыт кезеңінде жеке тұлғаға белгіленген уақытта жүйелі түрде төленіп тұратын белгіленген соманы білдіреді.
      3. Алименттерге және Уағдаласушы Мемлекетте пайда болып, басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін басқа да осындай төлемдерге тек осы басқа Мемлекетте салық салынады.

19-бап
Мемлекеттік қызмет

     1. а) Жеке тұлғаға Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, немесе жергілікті өкімет органы осы Мемлекетке немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесіне, немесе жергілікті өкімет органына көрсеткен қызметтеріне қатысты төлейтін зейнетақыдан басқа сыйақыға тек осы Мемлекетте салық салынады.
      б) Алайда, егер қызмет осы Мемлекетте жүзеге асырылса және осы Мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлға:
      (і) осы Мемлекеттің азаматы болып табылса; немесе
      (іі) қызметті жүзеге асыру мақсаты үшін ғана осы Мемлекеттің резиденті болмаса, осындай сыйақыға тек басқа Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      2. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі яки жергілікті өкімет органы төлейтін немесе олар құрған қорлардан жеке тұлғаға осы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі яки жергілікті өкімет органы үшін жүзеге асыратын қызметі үшін төленетін кез-келген зейнетақыға тек осы Мемлекетте салық салынады.
      б) Егер жеке тұлға осы Мемлекеттің резиденті және азаматы болып табылса, а) тармақшасының ережелеріне қарамастан мұндай зейнетақыға тек осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.
      3. 15-баптың (Жалданып істейтін жұмыстан алынатын табыстар), 16-баптың (Директорлардың сыйақылары) және 18-баптың (Зейнетақылар және басқа төлемдер) ережелері Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесінің яки жергілікті өкімет органының кәсіпкерлік қызметпен айналысуына байланысты жүзеге асырылатын қызметке қатысты сыйақылар мен зейнетақыларға қолданылады.

20-бап
Студенттер, аспиранттар және практиканттар

Уағдаласушы Мемлекеттердің біріне келердің нақ алдында басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттері болған немесе болып табылатын және бірінші аталған Мемлекетте тек білім алу немесе практикадан өту мақсатында ғана тұрып жатқан студент, аспирант немесе практикант алатын төлемдерге, мұндай төлемдер басқа Уағдаласушы Мемлекеттегі көздерден пайда болған жағдайда, осы бірінші аталған Мемлекетте салық салынбайды.

21-бап
Басқа да табыстар

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің осы Конвенцияның бұның алдындағы баптарында айтылмаған табыс түрлеріне, олардың пайда болу көзіне қарамастан, тек осы Мемлекетте ғана салық салынуға тиіс.
2. Егер 6-баптың (Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс) 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүліктен алынатын табыстардан өзге табыстарды алушы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты база арқылы тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және табыс алуға негіз болған құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, мұндай табыстарға 1-тармақтың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретіне қарай 7-баптың (Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда) немесе 14-баптың (Тәуелсіз жеке қызметтер) ережелері қолданылады.

22-бап
Капитал

     1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің меншігі болып табылатын және басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан, 6-баптың (Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс) аталған жылжымайтын мүлік түрінде ұсынылған капиталға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      2. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны басқа Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекеме мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлік немесе тәуелсіз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшін басқа Уағдаласушы Мемлекетте Уағдаласушы Мемлекет резидентінің қарамағындағы тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүлік түрінде капиталға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      3. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің меншігі болып табылатын және халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңіз, өзен, әуе кемелері, темір жол және автомобиль көлігі және осындай көлік құралдарын пайдалануға байланысты жылжымалы мүлік түрінде ұсынылған капиталға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      4. Уағдаласушы Мемлекет резиденті капиталының барлық басқа элементтеріне тек осы Мемлекетке салық салынады.

23-бап
Қосарланған салық салуды жою

     1. Қазақстан жағдайында қосарланған салық салу былай жойылады:
      а) Егер Қазақстанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Ресейде салық салынуы мүмкін табыс тапса, немесе капиталға ие болса, Қазақстан:
      і) осы резиденттің табысына салынатын салықтан Ресейде төленген табыс салығына тең соманы шегеріп тастауға;
      іі) осы резиденттің капиталына салынған салықтан Ресейде төленген капиталға салынған салыққа тең соманы шегеріп тастауға мүмкіндік береді.
      Есептелетін салық сомасының мөлшері кез-келген жағдайда Қазақстанда қолданылып жүрген ставкалар бойынша Ресейде салық салынуы мүмкін табысқа немесе капиталға Қазақстанда есептелуі мүмкін салық сомасынан аспауы тиіс.
      б) Егер Қазақстанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес тек Ресейде ғана салық салынатын табыс тапса немесе капиталға ие болса, Қазақстан осы табысты немесе капиталды салық салу базасына, бірақ Қазақстанда салық салынатын осындай басқа табысқа немесе капиталға салынатын салық ставкасын белгілеу мақсаттары үшін ғана енгізе алады.
      2. Ресей жағдайында қосарланған салық салу былай жойылады:
      Егер Ресейдің резиденті Қазақстанда осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Қазақстанда салық салынуы мүмкін табыс тапса немесе капиталға ие болса, осындай табысқа немесе капиталға Қазақстанда төленетін салық сомасы осы резиденттен Ресейде алынатын салықтан шегеріліп тасталуы мүмкін. Мұндай шегеру, алайда, Ресейде оның салық заңдары мен ережелеріне сәйкес осындай табысқа немесе капиталға есептелген ресейлік салықтан аспайды.

24-бап
Кемсітпеу

     1. Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары нақ осындай жағдайларда осы басқа Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға немесе соған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты салық салуға немесе соған байланысты міндеттемеге басқа Уағдаласушы Мемлекетте ұшырамайды.
      2. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттері болып табылатын азаматтығы жоқ тұлғалар нақ осындай жағдайларда Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салынуға және соған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты салық салуға немесе соған байланысты кез-келген міндеттемелерге Уағдаласушы Мемлекеттердің ешқайсысында да ұшырамауы тиіс.
      3. Уағдаласушы Мемлекеттер бірінің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге салық салу осы басқа Мемлекетте нақ осындай қызметпен айналысатын осы басқа Мемлекеттің кәсіпорнына салық салудан қолайсыздау болмауға тиіс.
      4. 9-баптың (Ассоциацияланған кәсіпорындар) 1-тармағының, 11-баптың (Проценттер) 6-тармағының, 12-баптың (Роялти) 6-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін проценттер, роялти және басқа да төлемдер осы кәсіпорынның салық салынған пайдасын айқындау мақсаттары үшін бірінші аталған Мемлекеттің резидентіне олар қалай төленсе, нақ сондай жағдайларда шегеріліп тасталуы тиіс. Осы секілді Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнының басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне кез-келген қарызы осы кәсіпорынның салық салынатын капиталын айқындау мақсаттары үшін бірінші аталған мемлекеттің резидентінің қарызы қалай шегерілсе, нақ сондай жағдайларда шегеріліп тасталуы тиіс.
      5. Капиталы басқа Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резидентіне толық немесе ішінара тиесілі немесе олардың тікелей не жанама түрде бақылауында болатын Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындары бірінші аталған Мемлекеттің басқа осындай кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан яки онымен байланысты кез-келген міндеттемелерден өзгеше яки анағұрлым ауыртпалықты салық салуға немесе онымен байланысты кез-келген міндеттемелерге бірінші аталған Мемлекетте ұшырамауы тиіс.
      6. Осы бапта айтылған бірде-бір ереже Уағдаласушы Мемлекетті басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне салық салу мақсаттары үшін оның резиденттеріне берілетін қандай да бір жеке жеңілдіктерді, босатулар мен шегерулерді беруге міндеттейтіндей ереже ретінде пайымдалмайтын болады.

25-бап
Өзара келісіп алу рәсімі

     1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де іс-әрекеттері өзін осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға душар етіп отыр немесе душар ететін болады деп есептесе, ол осы Мемлекеттердің ішкі заңдарында көзделген қорғану құралдарына қарамастан өзінің ісін өзі резидент болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзырлы органдарының қарауы үшін бере алады. Арыз Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға душар еткен іс-әрекеттер жайлы алғашқы хабар берілген сәттен бастап үш жыл ішінде берілуі тиіс.
      2. Құзырлы орган, егер ол шағымды орынды деп есептесе және өзі қанағаттандырарлық шешімге келе алмаса, Конвенцияға сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында мәселені басқа Уағдаласушы Мемлекеттің құзырлы органымен өзара келісе отырып шешуге ұмтылады. Кез-келген қол жеткізілген уағдаластық Уағдаласушы Мемлекеттердің ішкі заңдарында бар қандай да бір уақытша шектеулерге қарамастан орындалуға тиіс.
      3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзырлы органдары мұның алдындағы тармақтарды келісіп алуға және түсініп алуға қол жеткізу мақсатында бір-бірімен тікелей байланыс жасай алады.

26-бап
Ақпарат алысу

     1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзырлы органдары осы Конвенцияның ережелерін немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің ішкі заңдары бойынша салық салу осы Конвенцияға қайшы келмейтіндей дәрежеде Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты осы заңдарды орындау үшін қажетті ақпарат алысып тұрады. Ақпарат алысу 1-баппен шектелмейді. Уағдаласушы Мемлекет алатын кез-келген ақпарат осы Мемлекеттің ішкі заңдарының шеңберінде алынған ақпарат секілді құпия ақпарат болып есептеледі және Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты айқындауға, алуға, күшпен өндіріп алуға, сотпен қудалауға немесе шағымдарды қарауға байланысты тұлғаларға, немесе органдарға ғана (соның ішінде соттар мен әкімшілік органдарына) хабарлануы мүмкін. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдаланады. Олар бұл ақпаратты ашық сот мәжілісі барысында немесе сот шешімдерін қабылдаған кезде аша алады.
      2. Ешқандай жағдайда 1-тармақтың ережелері Уағдаласушы Мемлекеттерге:
      а) осы немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларын қолдану;
     б) осы немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары бойынша немесе әдеттегі әкімшілік практикасы барысында алуға болмайтын ақпарат беру;
     в) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіптік құпияны не сауда процесін ашуы мүмкін ақпарат немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа қайшы келуі мүмкін ақпарат беру міндеттемесін жүктейтіндей мағынада пайымдалмауға тиіс.

27-бап
Дипломатиялық және консулдық
мекемелердің қызметкерлері

Осы Конвенцияның ешқандай ережесі дипломатиялық және консулдық мекемелер қызметкерлерінің халықаралық құқықтың жалпы нормалары берген немесе арнаулы келісімдердің ережелеріне сәйкес берілген салық артықшылықтарын қозғамайды.

28-бап
Күшіне енуі

     Әрбір Уағдаласушы Мемлекет өзінің заңдарына сәйкес осы Конвенцияның күшіне енуін әзірлеу жөніндегі ішкі рәсімнің аяқталғаны жайында басқа Мемлекетті дипломатиялық арналар арқылы хабардар етеді. Осы Конвенция осы хабарламалардың соңғысы жіберілген күні күшіне енеді және содан кейін:
      а) Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе содан кейін төленетін немесе есептелген сомалар бойынша дивидендтерге, проценттерге немесе роялтилер табыс көзінен ұстап қалынатын салықтарға қатысты;
      б) Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе содан кейін басталатын салық салынатын кезеңдер үшін басқа да салықтарға қатысты қолданылатын болады.

29-бап
Қолданылу күшін тоқтату

     1. Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің бірі оның күшін тоқтатпайынша күшінде қала береді. Әрбір Уағдаласушы Мемлекет Конвенция күшіне енгеннен кейін 5 жыл өткен соң кез-келген күнтізбелік жылдың аяқталуынан кемінде алты ай бұрын Конвенцияның қолданылуы күшін тоқтату туралы дипломатиялық арналар арқылы жазбаша хабарлай отырып Конвенцияның күшін тоқтата алады. Мұндай жағдайда Конвенция:
      а) алты айлық кезең аяқталғаннан кейін келетін жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе содан кейін төленетін немесе төленуге тиісті сомалар бойынша табыс көзінен ұстап қалынатын салықтарға қатысты; және
      б) алты айлық кезең аяқталғаннан кейін келетін жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе одан кейін басталатын салық салу кезеңдері үшін басқа да салықтарға қатысты өзінің қолданылу күшін тоқтатады.
     Мәскеу қаласында 1996 жылғы 18 қазанда екі дана етіп, әрқайсысы қазақ және орыс тілдерінде жасалды, және де екі мәтіннің де күші бірдей. Мәтіндерді пайымдауда келіспеушілік туа қалған жағдайда орысша мәтін айқындаушы болады.

Қазақстан Республикасының Ресей Федерациясының
Үкіметі үшін Үкіметі үшін

1-бап Конвенция қолданылатын тұлғалар

2-бап Конвенция қолданылатын салықтар

3-бап Жалпы айқындамалар

4-бап Резидент

5-бап Тұрақты мекеме (өкілдік)

6-бап Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

7-бап Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда

8-бап Халықаралық тасымалдар

9-бап Ассоциацияланған кәсіпорындар

10-бап Дивидендтер

11-бап Проценттер

12-бап Роялти

13-бап Мүлік құнының есімінен алынатын табыстар

14-бап Тәуелсіз жеке қызметтер

15-бап Жалданып істейтін жұмыстан алынатын табыстар

16-бап Директорлардың сыйақылары

17-бап Артистер мен спортшылар

18-бап Зейнетақылар және басқа төлемдер

19-бап Мемлекеттік қызмет

20-бап Студенттер, аспиранттар және практиканттар

21-бап Басқа да табыстар

22-бап Капитал

23-бап Қосарланған салық салуды жою

24-бап Кемсітпеу

25-бап Өзара келісіп алу рәсімі

26-бап Ақпарат алысу

27-бап Дипломатиялық және консулдық мекемелердің қызметкерлері

28-бап Күшіне енуі

29-бап Қолданылу күшін тоқтату