Қазақстан Республикасындағы құқықтық реформаның Мемлекеттiк бағдарламасы туралы

Қазақстан Республикасы Президентiнiң Қаулысы 1994 жылғы 12 ақпан N 1569. Күші жойылды - ҚР Президентінің 2006.01.09. N 1696 жарлығымен.

      Қазақстан Республикасы Конституциясының 78-бабына сәйкес қаулы етемiн:

      1. Қазақстан Республикасындағы құқықтық реформаның Мемлекеттiк бағдарламасы /қоса берiлiп отыр/ бекiтiлсiн.

      2. Қазақстан Республикасының Министрлер Кабинетi Құқықтық реформа жөнiндегi кеңес құрып, осы бағдарламада көзделген шаралардың орындалуын қамтамасыз етсiн.

       Қазақстан Республикасының
      Президентi  

Қазақстан Республикасы 
Президентiнiң    
1994 жылғы 12 ақпандағы 
N 1569 қаулысымен  
бекiтiлген    

 Қазақстан Республикасындағы құқықтық реформаның
мемлекеттiк бағдарламасы
/Негiзгi бағыттар/

 КIРIСПЕ

 
      Қазақстан халқы, дүниежүзiлiк қоғамдастықтың ажырамас бөлiгi ретiнде, адам құқығы мен бостандығының басымдығын мойындай отырып, демократиялық қоғам және құқықтық мемлекет құруға бекем бел байлағанын төл Конституциясында баянды еттi. 
      Бұл мақсаттарды жүзеге асыру социалистiк құқықтың, сот және құқық қорғау органдарының мемлекеттендiрiлген жазалаушы сипатын идеологиялық және саяси ұрандармен бүркемелеген кеңестiк тоталитаризмнен мұраға қалған кеселдерден заң жүйесiн тазартуды талап етедi. 
      Қоғамның заң саласын реформалау қажеттiлiгi оның экономикалық және саяси жүйесiнде жүзеге асырылып жатқан өзгерiстерге сай келетiн құқықтық инфрақұрылымдар құруды талап етуiнен туындап отыр. Бұл ретте құқықтық реформа республикадағы саяси және экономикалық өзгерiстердiң реттелетiн шектерден шығып кетпеуi үшiн солармен қатарлас, тiптi олардан озығырақ жүргiзiлуге тиiс. 
      Жаңа қоғамдық қатынастарды орнықтыру олардың құқықтық қамтамасыз етiлуiне уақтылы түзетулер енгiзумен, сапалы заңдардың қабылдануымен, жоғары деңгейдегi құқық қолданумен, құқық қорғау органдарының кiнәретсiз әрi үйлесiмдi жұмыс iстеуiмен, сот беделiнiң шүбәсiздiгiн мойындаумен ұштастырылуға тиiс. 
      Алайда республиканың заң жүйесi терең дағдарысты бастан кешiруде, ал оны құқықтық реформаның нарықтық экономика дамуынан, мемлекет меншiгiнен алу мен жекешелендiру процесiнен, осы заманғы парламентаризмнiң және басқа демократиялық институттардың қалыптасуынан едәуiр артта қалуы қиындата түсуде. 
      Кезiнде халық шаруашылығының бөлу-теңестiру тетiгiнiң мұқтажына ыңғайластырылған азаматтық, еңбек, әкiмшiлiк, қылмыстық заңдардың, сот iсiн жүргiзу мен сот құрылысының көптеген нормалары республика Конституциясының қағидаларымен, қоғамның жаңа экономикалық және саяси бағыттарымен әлi де сәйкестендiрiлген жоқ, мұның өзi олардың нақты жүзеге асырылуын едәуiр тежеп отыр. 
      Сот, прокуратура, жауап алу және алдын-ала тергеу органдарына, тұтас алғанда күллi заң жүйесiне бұрынғы нормативтiк және ұйымдық негiзде заңдылық пен құқық тәртiбiн қорғау жөнiндегi күш-жiгердiң дәрменсiздiгi барған сайын белгiлi бола түсуде, өйткенi олар нарықтық қатынасқа да, нарықтық өтпелi кезеңiне де әзiр болмай шықты. 
      Бұл мәселелер бойынша соңғы жылдары қабылданған заң актiлерiнiң сипаты жүйесiз, көп ретте бiр-бiрiне, азаматтардың, шаруашылық жүргiзушi субъектiлердiң құқығы мен заңды мүдделерiне қайшы келедi, оларда ашықтан ашық ведомстволық мүдде басым. 
      Қоғам әлемдiк практикада сыннан өткен тәжiрибенi ескере отырып, демократия, нарық экономикасы, гуманизм мен әлеуметтiк әдiлеттiк принциптерiне негiзделген Қазақстанның сапалық жаңа, шынайы құқықтық жүйесiн жасау мақсатында шұғыл түрде терең, кешендi әрi бәрiн де қамтитын құқықтық реформа жасау қажеттiлiгiнiң алдында тұр. 
      Бұл ретте юриспруденция саласында жүргiзiлетiн өзгерiстердiң бүкiл күрделiлiгi мен ауқымдылығын ескеру қажет, өйткенi ескi әкiмшiлiк-жазалау режимi қоғам мен мемлекеттiң күллi заң институттарын ыдыратып, өзгерiске ұшыратты. 
      Сондықтан жаңа құқықтық институттар құру, өркениеттi заң шығарушылық процесс, заңдарды тексеру, әсiресе экономика саласында қалыптасқан құқық қолдану практикасын өзгерту мен үйлестiру, заң кадрларын кеңiнен қайта даярлау, құқық оқытушыларын, құқықтық азаматтық қоғам мен мемлекеттiң осы заманғы құрылымдарының нарықтық және демократиялық табиғатын түсiнетiн практик заңгерлер тәрбиелеу қажет.

  Заңдар және заң шығару процесi  

      Реформа заңдардың базалық салаларынан басталуға тиiс. 
      Конституциялық құқықта заң шығару жұмысының принциптi тұрғыдағы маңызды аспектiсi табиғи құқық, құқықтық мемлекет, қоғамдық шарт доктринасын идеялармен және құндылықтармен байыту, сөйтiп, соның негiзiнде бүкiл заңдар жүйесiнiң республика Конституциясының нормаларына қатаң түрде сәйкес келуiн қамтамасыз ету болуға тиiс. 
      Конституциялық заңдарды жетiлдiрудiң басты бағыттарының бiрi атқарушы өкiметтiң рөлi мен жауапкершiлiгiн арттыру мәселесiн қамтитын мемлекеттiлiктi нығайту проблемасы, тiке басқарушылықты нығайтып, күштi президенттiк басқаруды қалыптастыру болып табылады. 
      Өкiлдi өкiметтi қайта құру тұрғысынан алғанда айқын анықталған мiндеттерi мен өкiлеттiгi бар кәсiби парламент құру; республика жағдайында неғұрлым оңтайлы сайлау жүйесiн қолдану; бiрiн-бiрi қайталамау үшiн атқарушы және өкiлдi өкiметтердiң республикалық мемлекеттiк және жергiлiктi органдарының өкiлеттiгiн заң жүзiнде ажырату, орталық құрылымдардың назарын саяси, экономикалық және әлеуметтiк дамуды стратегиялық бағыттарына шоғырландыру қажеттiгi пайда болады. 
      Мемлекеттiк негiздердi нығайту мемлекеттiк органдарды ұйымдастырудың және олардың жұмыс iстеуiнiң сапалы құқықтық негiзiн әзiрлеумен, басшы кадрларды құқықтық аттестациялау арқылы мемлекеттiк қызметшiлердiң құқықтық мәдениетiн көтерумен ұштастырылуға тиiс. Заңдарды бiлу және оларды құрметтеу кез келген лауазымды адамға қойылатын бiлiктiлiк талабына айналатын болсын. 
      Билiктi мемлекеттiк органдар мен лауазымды адамдар жөнiнде "заңда тiкелей көзделгендерге ғана рұқсат етiлген" деген принцип дәйектiлiкпен әрi қатаң түрде қолдануға тиiс. 
      Азаматтық құқық елеулi түрде қайта құруды қажет етедi. Ең алдымен жеке құқықты дамытып, оның рөлiн көтеру, толық көлемiнде меншiк құқығын, мүлiктiк және мiндеттемелiк құқық институттарын қалпына келтiру керек. 
      Бұл үшiн рұқсат етiлгендерге басымдық, мәртебесiне қарамай барлық субъектiлерге тепе-теңдiк, тауар өндiрушiлерге дербестiк пен экономикалық бостандық, заңды шарттардың табиғи еркiндiгiн бере отырып азаматтық-құқылық реттеу әдiсiн орнықтыру қажет; заңды тұлғалар түрлерiнiң жiктелуiн логикалық сауатты түрде анықтап, нормативтi құқықтық актiлердiң құқықтық тетiктерi мен техникалық-заңдық конструкцияларын әзiрлеудi ғылыми түрде қамтамасыз ету, азаматтық материалдық және iс жүргiзу құқығының нормаларын мүлiктiк даулардың барлық санатына қолдану қажет. 
      Еңбек құқығы қызметкерлер мен жұмыс берушiнiң толыққанды қарым-қатынастары тұрғысынан алғанда тұжырымдық жағынан ой елегiнен өткiзiлуге тиiс. Елiмiздiң экономикасы нарыққа көшуiне байланысты қаржы, банк, салық заңдары және басқа азаматтық-құқықтық салалар экономиканың жаңа қатынастарға неғұрлым жеңiл енуiне бөгет жасарлық барлық тосқауылды алып тастап жеке кәсiпкерлiкке мемлекеттiк қолдау көрсету шараларының тиiмдi жүйесiн талдап жасауы қажет. 
      Жалпы алғанда азаматтық заңдар меншiкке қолсұғынушылықтан, тауар-ақша қатынастарына қатысушыларды мемлекеттiң өз бетiмен араласуынан қорғауға тиiс. 
      Қылмыстық заңдарда құқыққа қарсы мiнез-құлық тануға сенiмдi тосқауыл қойып, бастамашылық пен iскерлiктi тежейтiн тыйым салушылықтыларды тастап, адамның шығармашылық әлеуетiн негiзсiз шектеулерден босату қажет. 
      Заңмен қолданылатын ең жоғары әлеуметтiк қазына ретiнде адамның табиғи құқықтары мен бостандығының бастапқылығын әрi ажырамайтындығын мойындауын басшылыққа ала отырып, қылмыс ұғымын саясат пен идеологиядан ажырату, осыған сәйкес оның қоғамға қауiптiлiк дәрежесiне қарай жiктеудi ой елегiнен өткiзген жөн. 
      Бұл ретте Конституцияда жарияланған барлық меншiк түрiнiң тепе-теңдiгi принципiн қылмыстық-құқықтық нормаларға дәйектiлiкпен енгiзу керек. 
      Жазалар жүйесiне өзгерiстер енгiзу талап етiледi: нарықтық қатынасқа неғұрлым сәйкес келушi ретiнде мүлiктiк сипаттағы санкциялардың мөлшерiн және қолданылу аясын кеңейту; жазаның жаңа түрлерi - бостандығын шектеу мен қамауға алуды /үш айға дейiнгi мерзiмге/ белгiлеп, жұртшылық алдында бетке басу, қызметтен шығару, шартты түрде айыптау, еңбекпен түзеу жұмыстарына жазалау сияқты түрлерiн алып тастау; өлiм жазасын қолдану көзделген қылмыстардың санын шектеу қажет. 
      Қылмысты ашуға барынша септiгiн тигiзген зиянды зардаптардың туындауын болдырмау, шын жүректен өкiну, кiнәсiн мойындап өзiнiң келуi, келтiрген материалдық және моральдық зиянды өз еркiмен өтеуi сияқты жазадан босатудың бiрқатар жаңа негiздерi көзделетiн болсын. 
      Нарықтық қатынастардың, еркiн кәсiпкерлiктiң дамуына және қоғамдық қауiп-қатерiн жоюына байланысты қылмыс құрамының белгiлi бiр бөлiгi одан шығарылуға тиiс. Сонымен қатар нарық жағдайында қоғам үшiн елеулi қатер болып табылатын iс-әрекеттердi қылмыс қатарына жатқызу керек. 
      Қылмыстық заңдар: 
      - ауыр қылмыс жасаған, бұрын сотталған, адал өмiр сүруге қасақана мойын бұрғысы келмейтiн адамдарға қатаң жазалау шаралары; 
      - қауiп-қатерi шамалы қылмыс жасағаны үшiн кiнәлi болған және қоғамнан аулақтамай-ақ түзеле алатын адамдарға жұмсақ жазалау шаралары қолданылуын қамтамасыз етуi керек. 
      Сондай-ақ жалған куәгерлiгi, әдейi жалған сараптық қорытынды бергенi, жалған аударма жасағаны және басқа жалған дәлелдер келтiргенi үшiн, олардың зардабына қарай, қылмыстық жауапкершiлiктi күшейту қажет. 
      Азаматтардың қылмыстық қол сұғушылыққа қарсы белсене iс-әрекет жасауын ынталандыру мақсатында қажеттi қорғану институтын қайта құрастырып, оның мазмұнын әлемдiк практиканың тәжiрибесiне жақындату керек. Сонымен қатар қылмысты әлемге бетпе-бет келетiн құқық қорғау органдары қызметкерлерiнiң қару қолдану институтына да тексеру жүргiзу қажет. 
      Әкiмшiлiк заңдардың дамуы қылмыс қатарынан шығарылған iс-әрекеттер есебiнен әкiмшiлiк құқық бұзушылық құрамдарының санын ұлғайту, сот және тергеу орындарының қаулыларын орындамағаны үшiн жауапкершiлiк белгiлеу, салынатын айыппұл мөлшерiн арттыру жолымен жүргiзiлуге тиiс. Әкiмшiлiк құқық бұзушылық туралы кодекстен қазiргi әлеуметтiк-экономикалық өзгерiстерге қайшы келетiн қылықтар алынып тасталуы қажет. 
      Қылмыстық-атқарушылық заңдар реформасы қоғамдық қауiп-қатер әртүрлi дәрежедегi қылмыс жасаған адамдарды бiрге ұстауға жол бермейтiн, тұтқындармен қарым-қатынастың ең төменгi стандарттық ережелерi туралы халықаралық келiсiмдер контексiнде жүзеге асырылуға тиiс. 
      Жазаны кезең-кезеңiмен өтеу жүйесiн енгiзу керек. Мұндай жағдайда айыпталған, бiрақ түзелу жолына түскен және белгiлi бiр мерзiмiн өтеген адамдар жазаны өтеудiң онша қатал емес режимiне, ал аяқталар кезеңiнде - еңбекпен түзеу колониясынан тысқары орналасқан әлеуметтiк ақтау орталықтарына ауыстырылады. Олардың қоғамға қарсы сана-сезiмiн өзгерту iсiндегi еңбек пен тәрбиенiң үйлестiрушiлiк рөлiнiң арақатысын қайыра ой елегiнен өткiзу керек. 
      Түзеу мекемелерiне реформа жүргiзiп, оларды салық салудың барлық түрлерiнен босату және республикалық немесе жергiлiктi бюджет есебiнен қаржыландыру қажет. 
      Жаңа iс жүргiзу заңдары адамның құқығы мен бостандығын қорғау туралы тиiстi халықаралық актiлердi ескере отырып, құқық қорғау органдарының назарын процестiң жарыспалығы, жеке тұлғаға қол сұғылмайтындығы, оның ар-ожданы мен қадiр-қасиетiн құрметтеу, кiнәсiздiк презумпциясы принципiне, кәсiби заңгерлiк жәрдем көрсету және сот iсiн жүргiзудiң кез келген сатысында қорғау құқығына, сондай-ақ iстi жүргiзудi тым формальды түрге айналдырмай сот әдiлдiгiнiң тиiмдiлiгiн арттыруға аударуы керек. 
      Ол үшiн: 
      - қылмыстық iс қозғауды реттейтiн нормаларда көпшiлiк алдында айыптау аясын едәуiр қысқартып, кiнәлiнi қылмыстық жауапкершiлiкке тартудың орындылығы туралы мәселенi шешудi жәбiрленушiнiң қалауына /жеке тұлғаға қарсы жасалған қылмыстың, мемлекеттiк емес меншiк нысандарына қол сұғушылықтың жекелеген түрлерiн/ беру; 
      - сотқа дейiн және сот кезiнде iс жүргiзу нысандарын материалдық қылмыстық құқықта жiктей отырып саралау; 
      - процестiң бастапқы сатыларында iс жүргiзудiң заңдылығы мен негiздiлiгiне соттың бақылау жасауын кеңейту; 
      - тараптардың айғақтарды жинау және оларды табыс ету жөнiндегi құқығын кеңейту; 
      - айғақтамалық құқықтың жалпы ережелерiн белгiлейтiн нормаларға өзгерiстер мен толықтырулар енгiзу, атап айтқанда, айғақтамаларды баянды етудiң ғылыми-техникалық құралдарын қолдану, сараптың мәндiлiк және процессуалдық жақтарын нақтылай түсу; 
      - сотты айыптау функциясының элементтерiнен айырып, оның өкiлеттiгiнен, сот билiгiнiң ұйымдық қызметiн қорғауды көздейтiн iстер санатынан басқалары, қылмыстық iс қозғау құқығын алып тастау; 
      - соттар қабылдаған қаулылардың заңдылығы мен негiздiлiгiн тексеретiн шағым беру тәртiбiн енгiзу; 
      - қылмыстық iс жүргiзу заңдарында ақталған азаматтар үшiн бұзылған құқын қалпына келтiру мен жасалған зиянды өтеудiң кепiлдiгiн белгiлеп, ақтау институтын құруды көздеу; 
      - iс жүргiзу негiзiн барынша қысқарта келiп процестiң жарыстық институтының дамуына, құқықтық және әлеуметтiк жағдайдың туғызылуына қарай қайта тергеу практикасынан бас тарта отырып, қайта тергеу мен қылмысты iстердi тоқтату институтын жетiлдiру; 
      - осы мәселелердi шешу шығыстарын бюджетте арнайы баппен қарастыра отырып жәбiрленушiлердiң, куәгерлердiң, сарапшылар мен өзге де адамдардың тергеу мен соттың iс қарауы барысында қауiпсiздiгiн, құқықтық және әлеуметтiк қорғалуын iс жүзiнде қамтамасыз етудiң тетiгiн жасау ұсынылады. 
      Түбiрлi өзгерiстер азаматтық сот iсiн жүргiзуге де қатысты болуы тиiс. "Бүкiлхалықтық" меншiктi қорғау тетiгi рөлiн атқаруды доғарып, ол азаматтық дауда тең құқықты жақтарға мемлекет тарапынан қызмет көрсету құралына айналуы тиiс. Азаматтық iс жүргiзу азаматтардың ар-ұжданы мен намысын қорғаудың, еңбек дауы мен өзге де таластарды шешудiң, моральдық және материалдық зиянның орнын толтырудың, азаматтық-құқықтық қатынастардың күллi субъектiлерiнiң құқықтары мен заңды мүдделерiн қамтамасыз етудiң тиiмдi тетiгiне айналуы керек. Сот шешiмдерiн орындату үшiн мемлекеттiк тұрғыдан мәжбүр етудiң күшi пайдаланылуы тиiс. 
      Тұтас алғанда, оны жаңа нарықтық және демократиялық тұжырым негiзiнде жүйелеу, нығайту және бiрiктiру мақсатында Қазақстанның "тұңғыш тума" заңдарын жалпы түгендеу мен тексеруден өткiзу қажеттiлiгi пiсiп жетiлдi. 
      Осы мәселелердiң дер кезiнде және дәйектi түрде шешiлуi үшiн Жоғарғы Кеңесте құқықтық реформа жөнiндегi арнаулы комитет құру орынды. Мұндай комитеттiң болуы республиканың жоғары өкiлдiк органында құқықтық реформа үшiн жауап беретiн дербес субъектi бар екенiн көрсетедi және Заң шығару, заңдылық және құқық тәртiбi жөнiндегi комитеттiң құқық қорғау жұмысында болып отырған кемшiлiктердiң жойылуына ден қоюға көмектеседi. Атқарушы өкiмет саласында мұндай субъект ретiнде Әдiлет министрлiгi болады. 
      Өз бетiмен заң шығарушылыққа және заң жобаларын ведомстволық тар тұрғыда дайындауға, заңдарға аппараттың ықпал жасауына тиiмдi тосқауыл жасау үшiн заң жобасын әзiрлеу мен ұсыну тәртiбi туралы арнаулы заңмен қатар ықпал туралы заң қабылдау, сондай-ақ заңдардың беймәлiмдiк практикасынан бас тарту керек.

  Сот жүйесiнiң реформасы

      Сот жүйесi де реформалауға жатады. Оның тиiмдiлiгiн арттыру және әдiл соттың шын тәуелсiздiгiн, судьялардың кәсiпқойлығы мен мамандандырылуын қамтамасыз ету мақсатында соттарды ұйымдық жағынан нығайтып, жалпы және төрелiк болып бөлiнуiнен бас тарту қажет; Судьялардың ауыстырылмайтыны және Сот кеңестерi мен бiлiктiлiк алқаларының ұсынысы бойынша оларды Қазақстан Республикасының Президентiнiң - мемлекет басшысының тағайындау принциптерiн қолдану керек; әдiл сот жүргiзе алмайтын адамдарды босатудың айқын негiздерi мен тетiгiн тауып, сот сатылары арасында iс жүргiзуден тыс қатынастарды, соның iшiнде кадрлық және ресурстық қамтамасыз ету қатынастарын болдырмау шарт; әдiл сот жүргiзу мен сот қаулыларын орындау жөнiндегi көмекшi қызметтi күшейту керек. 
      Тұтас алғанда сот реформасы мынадай өзара байланысты және өзара шарттас бағыттарда: 
      - сот құрылысы мен сот iсiн жүргiзудi қайта ұйымдастыру; 
      - материалдық құқықты жетiлдiру; 
      - iшкi iстер, тергеу, жауап алу, прокуратура, ұлттық қауiпсiздiк және әдiлет органдарын, сондай-ақ адвокатураны қосқанда, құқық қорғау органдарының қызметi мен құрылымын реформалау бағытында жүзеге асырылуға тиiс. 
      Сот жүйесiн реформалау судьялардың әлеуметтiк беделiн арттырып, сотты және адамның құқығы мен бостандығының сенiмдi кепiлгерi етуге, қоғамдағы жанжалдардың заңды әрi әдiлеттi түрде тоқтатылуына жәрдемдесуге, судьяларды және олардың отбасы мүшелерiн құқықтық және әлеуметтiк қорғау мәселелерiн шешуге тиiс. 
      Сот реформасын жүргiзудiң қажеттi шарты сот процесiнде шынайы жарыспалықтың, тараптардың тең құқылығы, кiнәсiздiктiң ықтималдығы, оны тараптарға жүктеп, соттың дәлел жинау мiндетiнен босатылуы болып табылады. Бұл ретте сот өз ықыласымен де дәлелдеме талап ету, сондай-ақ өтiнiш бойынша тараптың дәлел жинауына да көмек көрсету құқынан айырыла алмайды. Сот қызметiнен соттың айыптау рөлiнiң барлық элементтерiн алып тастау керек. 
      Сот iстерiн қарау төрт сатыда жүзеге асырылады: 
      - I-шi - азаматтық және қылмыстық iстердi, сондай-ақ әкiмшiлiк құқық бұзу туралы iстердi қарау; 
      - шағымды қарау сатысы - қабылданған, бiрақ заңды күшiне енбеген сот қаулыларына түскен арыздар мен наразылықтар бойынша сот iстерiнiң алқалы түрде қаралуы. Бұл ретте шағымды қарау iстi жаңадан қарап, қаулы шығаруға саяды. 
      - сот кесiмiн қайта қарау сатысы - бiрiншi сатылы сот шығарған, бiрақ заңды түрде күшiне енбеген сот қаулыларына түскен шағымдар мен наразылықтар бойынша сот iстерiн қарау. Шағымдар немесе наразылықтар қанағаттандырылған жағдайда сот кесiмiн қайта қарау сатысы I-шi сатыдағы соттың қаулыларын өзгертедi немесе бұзады; 
      - қадағалау сатысы -тиiстi сот сатыларының төрағалары мен прокурорлардан түскен наразылықтар бойынша заңды күшiне енген сот қаулылары жөнiнде сот iстерiн қарау. 
      Сот жүйесiнiң түрлерi мынадай: 
      Аудандық /қалалық/ соттар - бұлар жеке дара судья құрамында қызмет атқаратын бiрiншi сатыдағы соттар. Олар заңда өздерiне жүктелген азаматтық, қылмыстық iстердi және әкiмшiлiк құқық бұзу iстерiн қарайды; 
      Облыстық сот - бұл азаматтық және қылмыстық iстердiң жекелеген санаттары бойынша, соның iшiнде өлiм жазасы мен мемлекеттiк қылмыстарды қарайтын бiрiншi сатыдағы сот, сондай-ақ аудандық /қалалық/ соттарда қаралған iстер бойынша түскен шағымдық сот кесiмiн қайта қарау және қадағалау сатысы. 
      Қазақстан Республикасының Жоғарғы Соты - жалпы сот жүйесiндегi жоғары орган. Бiрiншi сатыдағы сот ретiнде Жоғарғы Сотқа мемлекеттiң жоғары адамдарының қылмыстары туралы iс жүргiзудi қалдыра отырып, оның қызметiн мейлiнше шектеу керек. 
      Сол себептi Жоғарғы Сот шағым қарау сатысының құқықтарын мойнына алмауы /әйтпесе ол шын мәнiнде қазiргiден әлденеше көп iстердi қарауға мәжбүр болады/ керек. Жоғарғы Сот сондай-ақ сот келiсiмiн қайта қарайтын және қадағалау сатыларының қызметтерiн жүзеге асыра отырып, заңдарды қолдану мәселелерi жөнiнде түсiнiктер беретiн құқын сақтайды. 
      Қазақстан Республикасының Жоғарғы Соты мамандандырылған алқаларға бөлiнедi де, оның барлық судьялары, сондай-ақ облыстық әрi оларға теңестiрiлген қалалық соттардың және әскери соттың да төрағалары лауазымы бойынша, Қазақстан Республикасының Жоғарғы Соты Пленумының құрамына кiредi. Жоғарғы Сот Пленумының соттық функциялары болмауы керек. 
      Бiртұтас жалпы сот шеңберiнде судьяларды неғұрлым саралау және неғұрлым мамандандыру iсi, соның iшiнде шаруашылық даулар бойынша да, жүргiзiлмек. 
      Халық заседательдерiнiң институты таратылады. 
      Сот билiгiнiң беделi мен шынайы тәуелсiздiгi көптеген факторларға байланысты, соның iшiнде соттарды жасақтау тәсiлi мен сот өкiлеттiгiн тоқтату тәртiбiнiң мәнi зор. 
      Барлық судьяларды Қазақстан Республикасы Президентiнiң өмiр бойына /заңмен белгiленген жасқа жеткенге дейiн/ тағайындауы арнайы құрылған алқалық органның ұсынысы бойынша жүзеге асырылатын болады; оның құрамына республикалық соттар мен құқық қорғау органдарының басшылары, Жоғарғы Кеңес сессиясы ұсынған оның депутаттары заңгерлер қауымы конференцияларында сайланған жоғары бiлiктi заңгерлер, құқық пәнiнiң оқытушылары кiредi. Судьяларды конкурспен iрiктеуге де жол берiледi. 
      Сонымен, сот корпусын жасақтауға билiктiң барлық үш тармағы өкiлдерiнiң, ғалымдар мен практик заңгерлердiң қатысуы қамтамасыз етiлетiн болады. Жоғары заңи бiлiмi бар әрбiр азаматқа өзiнiң тiлегi бойынша судьялыққа кандидаттыққа өтуi үшiн бiлiктiлiк емтиханын тапсыруға құқық пен нақты мүмкiндiк беру керек, сөйтiп бұл мәселенi шешудiң кәзiргi оңашалау тәртiбiн жою қажет. 
      Тиiсiнше Жоғарғы облыстық соттар мүшелерiнен болған Жоғарғы Соттың төрағасы мен оның орынбасарларын, облыстық соттардың төрағаларын Қазақстан Республикасы Президентiнiң ұсынуы бойынша Жоғарғы Кеңес бес жыл мерзiмге бекiтедi. 
      Судьяларды алмастырмау принципi олардың өкiлеттiгiн тоқтату мүмкiндiктерiн жоймайды, бiрақ бұл тек айрықша негiздемелер бойынша және заңда айқын көрсетiлген тәртiппен жүзеге асады. 
      Ондай негiздемелер мынадай болуы мүмкiн: 
      - судьяның қызметтен кететiнi туралы өтiнiшi; 
      - судьяны қылмыс жасағаны үшiн кiнәлi деп тапқан соттың айыптау үкiмiнiң заңды күшiне енуi; 
      - судьяның өкiлеттiгiн атқаруға кедергi болған денсаулық жағдайы /медициналық қорытынды бойынша/; 
      - судьяның кәсiби және моральдық сапаларының оның биiк мәртебесiне сәйкес келмеуi /жоғарыда аталған арнаулы алқалы органның қорытындысы бойынша/. 
      Оларды республикалық бюджеттен қаржымен толық қамтамасыз ету, судьялар үшiн бiртұтас республикалық ведомстволық тұрғын үй қорын құру, судьялар қызметтен құрметпен кеткен немесе зейнеткерлiкке шыққан жағдайда оның тұрғын үйiн меншiгiне беру, судьяларды мiндеттi түрде сақтандыру институтын енгiзу, өзге де арнайы жеңiлдiктер беру сот пен судьялар тәуелсiздiгiнiң қосымша кепiлдiктерi болып табылады. 
      Сондай-ақ судьяларға жалақыны құқық қорғау органдарынан жоғары белгiлеу принципiн заң жүзiнде бекiту көзделуде. 
      Мемлекет тарапынан соттарға қысым жасау мүмкiндiгiн жою мақсатында аумағы бойынша республикадағы әкiмшiлiк-аумақтық құрылымдар шекарасына сәйкес келмейтiн округтiк соттарды енгiзудiң ұйымдық-материалдық мүмкiндiктерiн зерделеу керек. 
      Сот реформасы әскери трибуналдардың жазалау функцияларын мұра еткен әскери соттарды да қамауға тиiс. Соттар бөлiмдер командирлерiнiң тұтқындау шарасын қолдануын бақылау жасаудан шеттетiлген, мұның өзi командирлер тарапынан озбырлық болмауына ықпал ете алмайды, әр әскери қызметшiлердiң құқықтық қорғалуын қамтамасыз етпейдi. Әкiмшiлiк құқығын бұзушы әскери қызметшiлерге жаза қолдану iсi де қайта қарауды талап етедi. 
      Конституциялық сот. Республиканың сот жүйесiнде Конституциялық сот ерекше орын алуға тиiс, ол Конституцияны жоғары соттық қорғау мен оның үстемдiгiн қамтамасыз ету үшiн бекiтiледi. 
      Конституциялық сот осы мақсатына орай, мынадай iстердiң: 
      - Жоғарғы Кеңес пен оның органдары қабылдаған заңдар мен өзге де актiлердiң;
      - Президенттiң жарлықтарының, қаулылары мен өзге де нормативтiк актiлерiнiң;
      - Министрлер Кабинетiнiң нормативтiк актiлерiнiң;
      - республика министрлiктерiнiң, мемлекеттiк комитеттерi мен ведомстволарының нормативтiк актiлерiнiң;
      - Қазақстан Республикасының Бас прокуроры қабылдаған нормативтiк сипаттағы актiлердiң;
      - азаматтардың конституциялық құқықтарына қатысты құқық қолдану практикасының Конституцияға сәйкестiгiн қарайды.
      Конституциялық Сот Қазақстан Республикасы Конституциясына ресми түрде түсiнiк бередi.
      Конституциялық Сот бұған қоса: 
      - референдумға ұсынылатын Конституцияға енгiзiлетiн
түзетулердiң конституциялылығын белгiлеп, референдум өткiзу туралы шешiмдер қабылдайды; 
      - Президент пен Вице-Президенттiң өздерiне жүктелген мiндеттердi атқаруға қабiлетсiздiгiн анықтайды.  
      Конституциялық Сотты жасақтаудың қазiргi қолданылып жүрген тәртiбiн сақтаған жөн.

  Әдiлет органдары

      Әдiлет органдары едәуiр реформалауды қажет етедi. 
      Судьялардың әдiлет органдарымен әрi жоғары тұрған соттармен өзара қарым-қатынасы дұрыс жолға қойылмайынша, соттардың тәуелсiздiгi қамтамасыз етiлмейдi. 
      Әртүрлi сатыдағы соттар қарым-қатынасының қалыпты түрi iс жүргiзу заңдарында көзделген қағидалар ғана болуға тиiс. Осыған орай, соттарды ұйымдық жағынан қамтамасыз ету әдiл сот шығарған iс жүргiзуге ықпал ету мүмкiндiгi болмайтын орган - Әдiлет министрлiгiнде болуы қажет. 
      Әдiлет министрлiгiне соттарға қатысты мынадай: 
      - сот жұмыстарын ұйымдастыру мәселелерi жөнiнде ұсыныстар әзiрлеу; 
      - судьялар жүктемелерiнiң нормативтерiн белгiлеу және олардың жұмыс көлемiн жүйелi түрде талдау жолымен соттардың кадрларды қажетсiнуiн анықтау; 
      - бiлiктiлiк алқаларының қорытындысы негiзiнде судьялық лауазымдарға кандидаттарды iрiктеу; 
      - судья кадрларының қатарын толықтыру үшiн жоғары заң оқу орындары жүйесiнде оқитын қажеттi санын болжамдау; 
      - судьялардың бiлiктiлiгiн арттыру; 
      - нормативтiк материалдармен қамтамасыз ету; 
      - соттарды материалдық-техникалық жағынан жабдықтау функциялары жүктеледi. 
      Сот шешiмдерiн орындауды ұйымдастыру жөнiндегi барлық өкiлеттiктердi әдiлет органдарына берген жөн, бұл үшiн сот приставтары институттарын құру керек, олар сот шешiмдерiн ықтиярсыз орындату, соттарды, сот қызметкерлерi мен iс жүргiзуге қатысушыларды күзетумен, сондай-ақ соттың қалыпты қызметiн қамтамасыз ететiн басқа да мәселелермен айналысар едi. 
      Ведомстволық ықпалды жою мақсатында әртүрлi саладағы күллi сарапшы мекемелердi қылмыс iздеу органдарының құрылымынан бiр уақытта шығарып, Әдiлет министрлiгi жүйесiне шоғырландыру керек. 
      Әдiлет министрлiгiнде құқық статистикасы /сот, iшкi iстер органы, прокуратура және басқа органдардың/ орталығын құрған жөн, ол арқылы соттың, әдiлет мекемелерi мен құқық қорғау органдарының қызметi нәтижесiнде республикадағы құқық тәртiбiнiң жайы, бюджетке ақшаның түсуi туралы объективтi, ведомство мүддесiнен тәуелсiз ақпарат алуға болады. 
      Әдiлет органдары мемлекеттегi басты тiркеушi орган ретiнде қызмет атқаруы тиiс. Азаматтардың құқы мен заңды мүддесiне қатысты немесе ведомствоаралық нормативтiк актiлердiң тiркелуiн, сондай-ақ бiрыңғай тәртiп орнатып, әдiстемелiк тұрғыдан қамтамасыз ету мақсатында барлық заңды тұлғалар мен шаруашылық субъектiлерiнiң жарғылары мен ережелерiн тiркеудi, Қазақстанның заңды тұлғаларына бiртұтас Мемлекеттiк тiркеу жүргiзудi Министрлiкте шоғырландыру керек. 
      Адвокатура. Сот жүйесi тиiмдi жұмыс iстеу үшiн күштi мамандандырылған адвокатура керек. 
      Құқықтық реформа адвокатура туралы қолданылып жүрген заңдарды қайта қарауды көздейдi, онда адвокаттық қызметтiң тәуелсiз, өзiн-өзi басқаратын ұйымдық нысандарының көп түрлiлiгi; оны мiндеттi түрде лицензиялау; қорғаудың және өкiлдiктiң нәтижелiлiгi үшiн кепiлдiктер; азаматты қорғауда және басқа заң көмегiн көрсетуде адвокаттардың қызметiне қол сұқпаушылық; кез келген мемлекеттiк және мемлекеттiк емес органдар мен мекемелердегi сот iсiн жүргiзудiң кез келген сатысында кәсiби заң көмегiмен қорғауға құқығы; заңмен белгiленген адамдарды қорғау үшiн шыққан шығысты мемлекет есебiнен төлеу; ерiктi адвокаттар ұйымдарына, жеке адвокат кеңестерi мен фирмаларына жеңiлдiктi салық салыну көрiнiс табуға тиiс. 
      Мемлекет құқықтық қызмет көрсету, халыққа құқықтық көмек беру саласындағы қызметтi құқықтық реттеуден бас тарта алмайды. Реттеудiң мақсаты - ең алдымен құқықтық қызмет көрсету нарығын әрбiр азаматқа өзiн қорғаудың Конституциялық құқығын жүзеге асыруына кепiлдiк беретiн құқық қорғау жұмысын жоғары сапаға көтеру. Сондықтан әдiлет органдарының адвокатураға қатысты рөлi адвокаттық жұмыспен шұғылдану құқығына лицензия беруге саюға тиiс. 
      Сонымен қатар лицензияны беру мен одан айыру мәселелерi, сондай-ақ адвокаттың iс-әрекетiмен азаматтарға келтiрiлген зиянның орнын толтыру заңда айқын айқындалуға тиiс. 
      Нотариат. Экономикалық реформаның, нарықтық қалыптасуы мен халықаралық байланыстың ұлғаюы жағдайында азаматтық құқықтық қатынастардың нығаюына нотариаттың ықпалы күшейедi, жер, меншiк, жекешелендiру, кәсiпкерлiк қызмет туралы жаңа заңдардың жүзеге асырылуына байланысты нотариат растайтын құжаттардың ауқымы едәуiр кеңейедi, мүлiктiк сипаттағы мәмiлелердi шетелде пайдалануға арналған құрылтай шарттарын, жарғылар мен құжаттарды ресiмдеу ұлғаяды. 
      Тиiстi нотариалдық қызмет көрсету проблемаларының шешiмi: 
      - осындай қызмет көрсетулерге сұранымды ескере отырып, мемлекеттiк нотариалдық кеңселердiң жүйесiн ұлғайту, мемлекеттiк нотариустердiң штат санын көбейту, оларға жұмыс iстеуге қолайлы жағдай жасау; 
      - жеке нотариалдық кеңселер ашу жолымен жүзеге асырылуға тиiс. 
      Мемлекеттiк нотариус келтiрген зиянды кiнәлiден кемiте керi қайтару тәртiбiмен мемлекеттiң өтейтiнiн ескере отырып, жеке iс жүргiзушi нотариустың жауапкершiлiгi заңда бұл қызметтi сақтандыру мiндеттiлiгiмен нақты белгiленуге тиiс. 
      Жеке iс жүргiзушi нотариус институтын енгiзу жеке нотариат қызметiн үйлестiрудi жүзеге асыруға, мүддесiн бiлдiруге және қорғауға, оның дамуына жәрдемдесiп, көмек көрсетуге, нотариус қызметiне талапкерлердiң тәжiрибеден өтуiн ұйымдастыруға, кәсiби мiндеттердiң орындалуына бақылауды жүзеге асыруға, жеке нотариалдық кеңсе құжаттарын арнайы құрылған мемлекеттiк архив бөлiмдерiне өткiзу және сақтау мәселелерiн шешуге қабiлеттi кәсiби орган құруды көздейдi. 
      Мұндай кәсiби орган әрбiр облыста құрылатын нотариалдық палаталар болуы мүмкiн. Облыстық нотариалдық палаталар қызметiн үйлестiрудi жүзеге асыру және халықаралық ұйымдарда олардың мүддесiн бiлдiру үшiн Республикалық нотариалдық палата құрылады. 
      Ахат. Неке-отбасы заңдарын жүзеге асыруда барлық азаматтық хал актiлерiн жүзеге асыру жөнiнде құқықтық қызмет көрсететiн ахат органдары маңызды рөл атқарады. 
      Олардың алдында тұрған мiндеттердi орындау үшiн, жүйенi жетiлдiру жөнiнде мынадай шараларды жүзеге асыру керек: 
      - құқық қолдану қызметiн атқаратын ахат органдарының аудандық буынын қос бағыныстылықтан шығарып, Әдiлет министрлiгi жүйесiне беру; 
      - загстерге қорғаныш болу мен қамқорлық жасау органдары атқаратын жекелеген қызметтердi, атап айтқанда, бала асырап алу, баланың фамилиясын өзгерту, некелiк жасты қысқарту мәселелерiн беру керек, мұның өзi осы мәселелердi қарағанда аралық буынды алып тастауға және оларды ресiмдеудi жеделдетуге мүмкiндiк бередi. 
      Бiлiктi кадрлардың өте-мөте тапшылығы жағдайында Әдiлет министрлiгi жанынан заң институтын құрып, оған құқық қорғау органдары үшiн заңгерлер даярлауды жүктеу керек. 
      Әдiлет министрлiгi өзiнiң заң институты мен ғылыми-әдiстемелiк кеңесi арқылы үлгiлiк оқу бағдарламалары мен осы заманғы заң оқулықтарын дайындауға тиiс. 
      Қоғамда тиiстi құқықтық мәдениет болмайынша, құқықтық мемлекет құру мүмкiн емес, соттардың және құқық қорғау органдарының, сонымен бiрге барлық өкiмет пен басқару органдарының құзыреттiлiгiнiң құқықты қолдануының жоғары деңгейi оның аса маңызды элементi болып табылады. Басқа субъектiнiң құқына өзара құрметпен қарау негiзiнде ғана құқық сыйлауды Қазақстанның келер ұрпақтарының табиғи мұрасы етуге болады. 
      Сондықтан заңды қадiрлеуге тәрбиелеу мемлекеттiк саясат пен жалпы ұлттық мiндеттiң құрамдас бөлiгi болуға тиiс, оны шешу үшiн халықтық құқықтық тәрбиелеудi қайта құру және заңды жалпыға бiрдей оқытуды мектеп қабырғасынан ұйымдастыру талап етiледi. Бұл жұмыстың мемлекеттiк ұйтқысы болатын Әдiлет министрлiгi, ол Қазақстан Заңгерлер қауымдастығымен бiрлесiп, бұл жұмысқа ағартушылыққа деген дәстүрлi әзiрлiгiн жоғалтпаған зиялы қауымды тартуы керек. Әдiлет министрлiгi шығаратын республикалық заң газетi де құқықтық қуатты насихатшысы және құқықтық ақпараттың қайнар көзi болады. 
      Әдiлет министрлiгiнiң ең маңызды қызметтерiнiң бiрi заң жобасын дайындау қызметi болады және солай болып қала бермек. Барлық заң жобасының жұмыстарын үйлестiру соған жүктеледi. Заң шығарушылықтағы қалыптасқан тар өрiстi ведомстволық көзқарасты жою мақсатында Әдiлет министрлiгi атқарушы өкiметтiң барлық заң жобаларының бас жобалаушысы болуға тиiс. Министрлiктер, ведомстволар және ұйымдар дайындаған Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң кез келген заң актiлерiнiң жобасы мен шешiмдерi Әдiлет министрлiгiнде пысықталуға және келiсiлуге тиiс. Бұл үшiн Әдiлет министрлiгi жанынан заң шығарушылық ғылыми-зерттеу институты құрылады. 
      Заң шығару процесiндегi, құқықтық тәрбие мен бiлiм берудегi, қоғамның құқықтық мәдениетiн дамытудағы рөлiне байланысты Әдiлет министрлiгiнiң ерекше жағдайын ескере отырып, оған сондай-ақ Қазақстан Республикасы атынан құқықтық көмек туралы халықаралық шарттар /келiсiмдер/ жасасу, басқа мемлекеттердiң соттарында, өзi тараптардың бiрi бола отырып, дауларды қарау кезiнде республиканың мүддесiн бiлдiру құқы берiлуi керек.

  Прокуратура органдары

      Құқықтық мемлекет құру Қазақстан Республикасының Прокуратурасы мен прокурорлық қадағалау жүйесiн ұтымды етiп қайта құруды талап етедi. 
      Прокурордың жалпы қадағалау қызметiнен жоспарлы тексеру деп аталатынды алып, оған тек құқық бұзушылық туралы түскен хабарлар мен хабарда қозғалатын мәселелер жөнiнде ғана тексеру жүргiзу құқын қалдыру керек. 
      Бас бостандығынан айыру орындарында жүзеге асырылатын прокурорлық қадағалауды сот бақылауымен толықтыру ұсынылады. 
      Прокуратура қызметiнiң басты бағыттары: 
      - тәртiптiк және әкiмшiлiк құқық бұзу бойынша қылмыстық тергеу жүргiзу және iс қозғау; 
      - қылмыстық iстерде жауап алу мен тергеудiң заңдылығын қадағалау; 
      - соттардың iстi қарауына қатысу, сотта мемлекеттiк айыптау және мемлекет мүддесiне өкiлдiк ету, сот актiлерiнiң заңдылығын қадағалау; 
      - алдын ала қамау орындарында заңның орындалуын және сот белгiлеген жазаны өтеу мен басқа да ықтиярсыз iстелетiн сипаттағы шаралардың орындалуын қадағалау болуға тиiс. 
      Әдiл соттың жарыспалық негiзiнде жүзеге асырылатыны ескерiлiп, прокурор барлық қылмыстық iске қатысуға мiндеттi. Осыған байланысты прокуратура тарапынан болатын сотты бақылау алынып тасталуға тиiс. Прокуратура органдарына тән болмағандықтан тергеу бөлiмшелерi болашақта бiрыңғай тергеу комитетiн құру үшiн басқа құқық қорғау органдарына берiлуi тиiс. 
      Бiртұтас және орталықтандырылған прокуратура органдары жүйесiне бесжылдық мерзiмге Жоғарғы Кеңестiң келiсiмiмен Қазақстан Республикасы Президентi тағайындайтын және қызметтен босататын Қазақстан Республикасының Бас прокуроры басқарады. 
      Бас прокурордың орынбасарларын Қазақстан Республикасы Президентi, ал одан төмен прокурорларды Бас прокурор тағайындайды.

  Алдын ала тергеу және жауап алу

      Алдын ала тергеудiң нысаны мен сатысы ретiнде жауап алуды сақтаған жөн. Жауап алу қызметiне бөлiнген органдар санын салық қызметi есебiнен көбейту керек. 
      Алдын ала тергеу реформасы, бiр жағынан, iс жүргiзудiң дербестiгi мен тергеушiнiң тәуелсiздiгiн күшейтуге ал бұл тергеу процесiнiң объективтiгiн қамтамасыз етедi, екiншi жағынан, алдын ала тергеу мен жауап алу кезiнде заңдылықтың сақталуына прокурорлық қадағалаудың тиiмдiлiгiн арттыруға бағытталады. 
      Болашақта Iшкiiсминi, ҰҚК және прокуратура тергеушiлерiн бiрiктiрiп, бiртұтас Тергеу комитетiн құрған жөн. Iшкiiсминi ҰҚК және прокуратура желiсi бойынша тергеудi соған тапсыру керек. Тергеушiнiң iс жүргiзу дербестiгi оны iс жүргiзуде әкiм бастықтарға бағыныстан шығаруды, соңғыны iс жүргiзудегi өкiлдiктен, сондай-ақ тергеу барысы мен қорытындысын бақылаудан және тергеушiнiң қаулысын қайта қарау құқынан айыруды көздейдi.

  Iшкi iстер органдары

      Iшкi iстер органдарының қылмысты анықтау, жолын кесу және тергеу жөнiндегi жұмыстарын жандандыру мақсатында оларды өздерiне тән емес қызметтердi орындаудан босату қажет. 
      Республика Iшкiiсминiнiң Өрттен қорғау басқармасының негiзiнде Министрлер Кабинетiнiң жанынан Өртке қарсы және апаттан құтқару жұмыстарының бас басқармасы құрылсын. 
      Милиция қызметiнiң кәсiби өсуi мен жергiлiктi өкiлеттi әрi атқарушы органдардың құқық тәртiбiнiң жай-күйiне жауапкершiлiгiн күшейту мақсатында, материалдық ұйымдық мүмкiндiктердiң пайда болуына қарай, милиция органдарын республикалық және жергiлiктi деп бөлiп, соңғыларын әкiмдерге бағындырып, жергiлiктi бюджеттiң есебiнен қаржыландыра отырып, оларды бөлу туралы мәселе зерделенсiн. Бұл орайда қоғамдық қауiпсiздiктi қамтамасыз ететiн бөлiмшелер /патрульдер-күзет қызметi, учаскелiк инспекторлар, кезекшi бөлiмдер, объектiлер күзетi т.б./ жергiлiктi милицияға жатқызылсын. 
      Жергiлiктi ықпалға қарамастан ауыр қылмыспен күрестi қамтамасыз ету үшiн республикалық криминалдық милицияның тiкелей бағыну жүйесi және оны республикалық бюджеттен қаржыландыру сақталсын. 
      Азаматтық туралы мәселелердi қарау Әдiлет министрлiгiнiң, ал виза беру мен тiркеулер Сыртқы iстер министрлiгiнiң құзырына берiлсiн. 
      Медициналық айықтырғыштар жұмысын ұйымдастыру, созылмалы маскүнемдер мен нашақорларды емдеуге жiберу туралы материалдарды ресiмдеу, елдi мекендердiң санитарлық жай-күйiн бақылау Денсаулық сақтау министрлiгiне жүктелсiн. Сондай-ақ Денсаулық сақтау министрлiгiнiң жүйесiне бере отырып, емдеу-профилактикалық мекемесiн қалпына келтiру мәселесi зерделенсiн. 
      Кәмелетке толмаған құқық бұзушыларды қайта тәрбиелеу және оларды қабылдау-бөлу органдарының жұмысын ұйымдастыру мәселесi Жастар iсi, туризм және спорт министрлiгi қарамағына берiлсiн. 
      Қаңғыбастық пен қайыршылық үшiн ұсталғандарды қабылдау-бөлу орындарының жұмысын ұйымдастыру, олардың, сондай-ақ бас бостандығынан айыру орнынан босатылғандардың еңбекке және тұрмыста орналасуына жәрдемдесу Еңбек және Халықты әлеуметтiк жағынан қорғау министрлiктерiне жүктелсiн. 
      Жолдарда мамандандырылған монтаждау-пайдалану жұмыстарын жүргiзу қызметi МАИ құзырынан алынып, облыстық /қалалық/ әкiмшiлiктер қарауына берiлсiн. 
      Малдәрiгерлiк қадағалау ауыл шаруашылығы министрлiгiне жүктелсiн. 
      Iшкi iстер министрлiгiн қоғамдық тәртiптi қорғауға, тергеу мен жауап алуға, құқық бұзудың алдын алуға қатысы жоқ қызметтен босатудың өзге де шаралары қарастырылсын.

  Ұлттық қауiпсiздiк органдары

      Мемлекеттiк басқару құрылымында арнаулы органдар бола отырып ұлттық қауiпсiздiк органдары жеке адамды, қоғамды және мемлекеттi iшкi, сыртқы қауiп-қатерден қорғауды заңға сәйкес жүзеге асырады. Ерекше күш пен құралды пайдалана отырып, олар өз құзыретiнiң шегiнде: 
      - Қазақстан Республикасы Президентiн, Жоғарғы Кеңестi, Министрлер Кабинетiн, өкiмет пен басқарудың басқа да мемлекеттiк органдарын ұлттық қауiпсiздiктi қамтамасыз етуге байланысты сыртқы саяси, сыртқы экономикалық және өзге мiндеттердi шешу үшiн қажеттi ақпаратпен қамтамасыз етедi. 
      - Конституциялық құрылысты, мемлекет егемендiгiн, аумақтық тұтастығын, экономикалық, ғылыми-техникалық және қорғаныс әлеуетiн, мемлекеттiк шекараны қорғауды жүзеге асырады. 
      Қазақстан Республикасының демократиялық, iзгi мемлекет ретiнде қалыптасуына, iшкi және халықаралық жағдайларды оң өзгерiстерге байланысты ұлттық қауiпсiздiк органдарының қызметiндегi басымдықтардың ауысуы, олардың қоғам өмiрiндегi бiрқатар мiндеттерiнiң ролi мен орнының өзгеруi, тиiстi құрылымдық қайта құрулар жүргiзiлуi мүмкiн. Атап айтқанда жалпы қылмыстық iстер шиеленiсiнiң бәсеңдеуiне және құқықтық тәртiптiң нығаюына қарай, ұлттық қауiпсiздiк органдарының күшi мен құралдарын арнаулы қызметке тән мiндеттердi шешуге жұмылдыру мақсатында ұйымдасқан қылмысқа және сыбайластыққа қарсы күрес жүргiзуден босатқан жөн.

  Заң қызметi

      Демократиялық құқықтық мемлекет құру және нарықтық қатынастарды қалыптастыру өкiмет пен басқарудың шаруашылық жүргiзушi субъектiлер және өзге де заңды тұлғалардың барлық құрылымдарында беделдi де мүлтiксiз жұмыс iстейтiн заң қызметiн талап етедi. 
      Бұл үшiн арнаулы актiмен меншiк нысанына қарамастан заң қызметiн ұйымдастырудың бiрыңғай талабын белгiлеу /бухгалтерлiк есеп және есеп беру жүргiзу үлгiсiмен/, сондай-ақ заң қызметi қызметкерлерiнiң құқықтық мәртебесiн тиянақтау қажет. 

х х х  

      Құқықтық реформаны жүзеге асырудың болашағы мен кезеңдерi республикадағы экономикалық өзгерiстердiң табысты жүргiзiлуi мен негiзгi кезеңдерiне байланысты болады, әрi осы жұмыспен ұштастырылуға тиiс. 
      Қазақстанның соттары мен құқық қорғау органдарының жүйесiне, барлық заңдық инфрақұрылымдарына кезең-кезеңiмен реформа жүргiзiлу көзделiп отыр. 

О Госудаpственной пpогpамме пpавовой pефоpмы в Республике Казахстан

Постановление Пpезидента Республики Казахстан от 12 февpаля 1994 года N 1569. Утратило силу - Указом Президента РК от 9 января 2006 года N 1696 (U061696) (вводится в действие со дня подписания)

     В соответствии со статьей 78 Конституции Республики Казахстан постановляю:
     1. Утвердить Государственную программу правовой реформы в Республике Казахстан (прилагается).
     2. Кабинету Министров Республики Казахстан образовать Совет  по правовой реформе и обеспечить выполнение мероприятий, предусмотренных настоящей Программой.

     Президент 
Республики Казахстан

   

                                        УТВЕРЖДЕНА
                                 постановлением Президента
                                    Республики Казахстан
                                от 12 февраля 1994 г. N 1569

   
                    ГОСУДАРСТВЕННАЯ ПРОГРАММА 
             ПРАВОВОЙ РЕФОРМЫ В РЕСПУБЛИКЕ КАЗАХСТАН
                      ( основные направления )

                          АЛМАТЫ, 1994 г.

      В В Е Д Е Н И Е

      Народ Казахстана, являясь неотъемлемой частью мирового сообщества, признавая приоритет прав и свобод человека, конституционно закрепил свою решимость создать демократическое общество и правовое государство. 
      Реализация этих целей требует очищения юридической системы от унаследованных пороков советского тоталитаризма, прикрывавшего идеологическими и политическими лозунгами огосударствленный и репрессивный характер социалистического права, судов и правоохранительных органов. 
      Необходимость глубокого реформирования юридической сферы общества вызвана тем, что осуществляемые преобразования экономической и политической системы общества требуют создания адекватной им правовой инфраструктуры. При этом правовая реформа должна проходить наряду с политическими и экономическими изменениями в республике и даже с некоторым опережением, чтобы удержать их в регулируемых рамках. 
      Утверждение новых общественных отношений должно сопровождаться своевременной коррекцией их правового обеспечения, принятием качественного законодательства, высокопрофессиональным правоприменением, безотказной и слаженной работой правоохранительных органов, признанием непререкаемости авторитета суда. 
      Между тем юридическая система республики переживает глубокий кризис, который усугубляется из-за значительных отставаний правовой реформы от развития рыночной экономики, процессов разгосударствления и приватизации, становления современного парламентаризма и иных демократических институтов. 
      Многие нормы гражданского, трудового, административного, уголовного законодательства, судопроизводства и судоустройства, приспособленные в свое время для нужд распределительно-уравнительного механизма народного хозяйства, так и не приведены в соответствие с положениями Конституции Республики, новыми экономическим и политическим курсами общества, что оказывает заметное тормозящее влияние на их практическое воплощение. 
      Суды, прокуратура, органы дознания и предварительного следствия, в целом вся система юстиции все более обнаруживает несостоятельность усилий по охране законности и правопорядка на прежней нормативной и организационной базе, они оказались не готовыми как к рыночным отношениям, так и к переходным к рынку условиям. 
      Принятые в последние годы законодательные акты по этим вопросам носят несистемный характер, нередко противоречат друг другу, правам и законным интересам граждан, хозяйствующих субъектов, в них откровенно преобладает ведомственный интерес. 
      Общество стоит перед жесткой необходимостью неотложной глубокой, комплексной и всеобъемлющей правовой реформы с целью создания качественно новой, подлинно правовой системы Казахстана на основе принципов демократии, рыночной экономики, гуманизма и социальной справедливости, с учетом апробированного мировой практикой опыта. 
      При этом необходимо принимать во внимание всю сложность и масштабность предстоящих преобразований в сфере юриспруденции, ибо старый административно-репрессивный режим разложил и деформировал все юридические институты общества и государства. 
      Поэтому потребуются создание новых правовых институтов, цивилизованного законодательного процесса, ревизия законодательства, изменение и коррекция сложившейся правоприменительной практики, особенно в сфере экономики, широкая переподготовка юридических кадров, воспитание преподавателей права, практиков-юристов, понимающих рыночную и демократическую природу права, современных структур гражданского общества и государства. 

 
            ЗАКОНОДАТЕЛЬСТВО И ЗАКОНОДАТЕЛЬНЫЙ ПРОЦЕСС 

 
      Реформа должна начинаться с базовых отраслей законодательства. 
      В конституционном праве принципиально важным аспектом законотворческой работы должно быть его насыщение идеями и ценностями доктрины естественного права, правового государства, общественного договора и на этой основе дальнейшее утверждение конституционности всей системы законодательства, то есть обеспечение строгого соответствия текущего законодательства нормам Конституции Республики. 
      Одним из главных направлений совершенствования конституционного законодательства являются проблемы укрепления государственности, включающие вопросы повышения роли и ответственности исполнительной власти, укрепление управленческой вертикали и формирование сильного президентского правления. 
      В плане перестройки деятельности представительной власти возникает необходимость создания профессионального парламента с четко определенными обязанностями и полномочиями; применение в условиях республики наиболее оптимальной избирательной системы; законодательного разделения полномочий республиканских государственных и местных органов исполнительной и представительной властей с тем, чтобы исключить дублирование в их деятельности, сосредоточить внимание центральных структур на стратегических направлениях политического, экономического и социального развития. 
      Укрепление государственных начал должно сопровождаться разработкой качественной правовой основы организации и функционирования государственных органов, повышением правовой культуры государственных служащих на основе правовой аттестации руководящих кадров. Знание и уважение законов должно стать квалификационным требованием к любому должностному лицу. 
      В отношении властных государственных органов и должностных лиц необходимо последовательно и строго проводить принцип "дозволено только то, что прямо предусмотрено законом". 
      Гражданское право нуждается в серьезной реконструкции. Прежде всего необходимо развить и возвысить частное право, восстановить в полном объеме право собственности, институты вещного и обязательственного права. 
      Для этого необходимо утвердить метод гражданско-правового регулирования с превалированием дозволений, равенством всех субъектов независимо от их статуса, самостоятельностью и экономической свободой товаропроизводителей, волевой природой юридических договоров; логически грамотно определить классификацию видов юридических лиц, научно обеспечить разработку правовых механизмов и технико-юридических конструкций нормативных правовых актов, распространить действие норм гражданского материального и процессуального права на все категории имущественных споров. 
      Трудовое право концептуально должно быть переосмыслено с точки зрения полноценных отношений работника и работодателя. Финансовое, банковское, налоговое и другие цивилистические отрасли законодательства должны, в связи с переходом экономики страны к рынку, снять все препоны для более безболезненного вхождения экономики в новые отношения и выработать эффективную систему мер государственной поддержки частного предпринимательства. 
      В целом гражданское законодательство должно защитить неприкосновенность собственности, участников товарно-денежных отношений от произвольного вмешательства государства. 
      В уголовном законодательстве необходимо возвести надежный заслон противоправному поведению, убрать сковывающие инициативу и предприимчивость запреты, освободить от необоснованных ограничений творческий потенциал человека. 
      Следует деполитизировать и деидеологизировать понятие преступления, исходя из признания первичности и неотъемлемости естественных прав и свобод человека как высших социальных ценностей, охраняемых законом, соответственно переосмыслить классификацию преступлений по степени их общественной опасности. 
      При этом следует последовательно воплотить в уголовно-правовых нормах провозглашенный в Конституции принцип равенства всех форм собственности. 
      Потребуется внести изменения в систему наказаний: расширить размеры и сферы применения санкций имущественного характера, как более соответствующие рыночным отношениям; установить новые виды наказаний - ограничение свободы и арест (на срок до трех месяцев), исключив такие виды, как общественное порицание и увольнение от должности, условное осуждение, исправительные работы; ограничить число преступлений, за совершение которых предусматривается смертная казнь. 
      Предусмотреть ряд новых оснований освобождения от наказания, таких как предотвращение наступления вредных последствий, искренее раскаяние, явка с повинной, добровольное возмещение материального и морального ущерба, сопряженные с активным способствованием раскрытию преступления и т.п. 
      Определенная часть составов преступлений в связи с развитием рыночных отношений, свободного предпринимательства и утратой общественной опасности должна быть декриминализирована. Одновременно следует криминализировать деяния, представляющие существенную опасность для общества в условиях рынка. 
      Уголовное законодательство должно обеспечить применение: 
      - строгих мер наказания к лицам, совершающим тяжкие преступления, ранее судимым и упорно не желающим приобщаться к честной жизни; 
      - мягких мер наказания в отношении лиц, виновных в совершении менее опасных преступлений и способных исправиться без изоляции от общества. 
      Необходимо также усилить уголовную ответственность за лжесвидетельство, дачу заведомо ложного экспертного заключения, лжеперевода и создания других ложных доказательств в зависимости от их последствий. 
      С целью стимулирования граждан к активному противодействию преступным посягательствам необходимо пересмотреть институт необходимой обороны, приблизив его содержание к опыту мировой практики. Одновременно следует осуществить аналогичную ревизию института применения оружия работниками правоохранительных органов, непосредственно сталкивающихся с преступным миром. 
      Развитие административного законодательства должно идти по пути расширения числа составов административных правонарушений за счет декриминализированных деяний, установления ответственности за неисполнение судебных и следственных постановлений, повышения размеров налагаемых штрафов. Из Кодекса об административных правонарушениях необходимо исключить составы проступков, противоречащих современным социально-экономическим преобразованиям. 
      Реформа уголовно-исполнительного законодательства должна осуществляться в контексте с международными соглашениями о минимальных стандартных правилах обращения с заключенными, исключающих совместное содержание лиц, совершивших преступления разной степени общественной опасности. 
      Следует вводить систему поэтапного отбывания наказания, при которой осужденные, вставшие на путь исправления и отбывшие определенный срок, переводятся на менее строгий режим отбывания наказания, а на завершающем этапе - в центры социальной реабилитации, расположенные за пределами исправительных колоний. Переосмыслить соотношение корректирующей роли труда и собственно воспитания в перестройке их антиобщественного сознания. 
      Необходимо реформировать исправительные учреждения, освободить их от всех видов налогообложения и осуществлять финансирование за счет республиканского или местного бюджета. 
      Новое процессуальное законодательство должно с учетом соответствующих международных актов об охране прав и свобод человека сосредоточить внимание правоохранительных органов на обеспечении принципа состязательности процесса, неприкосновенности личности, уважении чести и достоинства, презумпции невиновности, праве на профессиональную юридическую помощь и защиту на любой стадии судопроизводства, а также повышении эффективности правосудия, освободив его от чрезмерной процессуальной формализации. 
      Для этого предлагается: 
      - в нормах, регламентирующих возбуждение уголовного дела, существенно сократить сферу публичного обвинения, передав решение вопроса о целесообразности привлечения виновного к уголовной ответствености на усмотрение потерпевшего (отдельные виды преступлений против личности, посягательств на негосударственные формы собственности и пр.); 
      - провести дифференциацию форм досудебного и судебного производства в контексте с классификацией в материальном уголовном праве; 
      - расширить судебный контроль за законностью и обоснованностью производства на ранних стадиях процесса; 
      - расширить права сторон по собиранию и представлению доказательств; 
      - внести изменения и дополнения в нормы, устанавливающие общие положения доказательственного права, в частности, применение научно-технических средств по закреплению доказательств, конкретизацию сущностной и процессуальной сторон экспертизы; 
      - лишить правосудие элементов обвинительной функции, исключив из полномочий суда право возбуждать уголовные дела, за исключением категорий дел, предусматривающих защиту организационной деятельности судебной власти; 
      - ввести апелляционный порядок проверки законности и обоснованности принимаемых судами постановлений; 
      - предусмотреть в уголовно-процессуальном законодательстве институт реабилитации, установив для реабилитированных граждан гарантии восстановления нарушенных прав и компенсации причиненного ущерба; 
      - усовершенствовать институт доследования и прекращения уголовных дел, максимально сократив процессуальные основания к этому, а по мере развития института состязательности процесса, создания правовых и социальных условий, отказаться от практики доследования; 
      - разработать механизм реального обеспечения безопасности, правовой и социальной защиты потерпевших, свидетелей, экспертов и иных лиц в ходе следствия и судебного разбирательства, предусмотрев в бюджете специальную статью расходов на решение этих вопросов. 
      Коренные изменения должны коснуться и гражданского судопроизводства. Прекратив играть роль инструмента защиты "общенародной" собственности, оно должно превратиться в услугу, оказываемую государством равноправным сторонам в гражданском споре. Гражданский процесс призван стать эффективным инструментом защиты чести и достоинства граждан, разрешения трудовых конфликтов и иных споров, возмещения морального и материального ущерба, обеспечения прав и законных интересов всех субъектов гражданско-правовых отношений. Для исполнения судебных решений должна быть использована необходимая сила государственного принуждения. 
      В целом назрела необходимость общей инвентаризации и ревизии законодательства Казахстана "первого поколения" с целью его систематизации, консолидации и кодификации на новой, рыночной и демократической концептуальной основе. 
      Для своевременного и последовательного решения этих вопросов в Верховном Совете целесообразно создать специальный комитет по правовой реформе. Наличие такого комитета обозначит персонального субъекта в высшем представительном органе республики, ответственного за правовую реформу, и позволит Комитету по вопросам законодательства, законности и правопорядка сосредоточиться на преодолении имеющихся недостатков в правоохранительной работе. В сфере исполнительной власти в качестве такого субъекта будет выступать Министерство юстиции. 
      Следует более тщательно регламентировать отношения по законотворческому процессу с тем, чтобы создать эффективный заслон произвольному законотворчеству и узковедомственной подготовке законопроектов, аппаратному лоббированию законов. Для этого необходимо наряду со специальным законом о порядке подготовки и представления законопроекта принять закон о лоббировании, а также отказаться от практики анонимности законов. 

 
                    РЕФОРМА СУДЕБНОЙ СИСТЕМЫ 

 
      Подлежит реформированию и судебная система. В целях повышения ее эффективности и обеспечения подлинной независимости правосудия, профессионализма и специализации судей необходимо укрепить суды организационно, отказаться от деления их на общие и арбитражные; закрепить принципы несменяемости и назначаемости судей главой государства - Президентом Республики Казахстан по рекомендации судебных Советов или квалификационных коллегий; разработать четкие основания и механизм освобождения лиц, не способных вершить правосудие, исключить между судебными инстанциями непроцессуальные отношения, в том числе кадровое, ресурсное обеспечение; усилить вспомогательные службы по отправлению правосудия и исполнению судебных постановлений. 
      В целом судебная реформа должна быть реализована в следующих взаимосвязанных и взаимообусловленных направлениях: 
      - реорганизация судоустройства и судопроизводства; 
      - совершенствование материального права; 
      - реформирование деятельности и структур правоохранительных органов, включая органы внутренних дел, следствия, дознания, прокуратуры, национальной безопасности и юстиции, а также адвокатуры. 
      Реформа судебной системы должна поднять социальный престиж судей, сделать суд надежным гарантом защиты прав и свобод личности, способствовать законному и справедливому разрешению конфликтов в обществе, решить вопросы правовой и социальной защиты судей и членов их семей. 
      Непременными условиями судебной реформы являются утверждение подлинной состязательности судебного процесса, равноправия сторон, презумпции невиновности, освобождение суда от обязанности сбора доказательств с возложением ее на стороны. При этом суд не может быть лишен права истребовать доказательства и по своей инициативе, а также по ходатайству оказать помощь стороне в собирании доказательств. Из судебной деятельности должны быть исключены все элементы обвинительной роли суда. 
      Рассмотрение судебных дел осуществляется в четырех инстанциях: 
      - I-я инстанция - рассмотрение гражданских и уголовных дел, а также дел об административных правонарушениях; 
      - апелляционная инстанция - коллегиальное рассмотрение судебных дел по жалобам и протестам на состоявшиеся, но не вступившие в законную силу судебные постановления. При этом апелляционное производство предполагает новое рассмотрение дела с вынесением постановления; 
      - кассационная инстанция - рассмотрение судебных дел по жалобам и протестам на состоявшиеся, но не вступившие в законную силу судебные постановления, вынесенные судами первой инстанции. В случае удовлетворения жалобы или протеста кассационная инстанция изменяет или отменяет постановление судов 1-ой инстанции; 
      - надзорная инстанция - рассмотрение судебных дел на вступившие в законную силу судебные постановления по протестам председателей соответствующих судебных инстанций и прокуроров. 
      Система судов представляется в следующем виде: 
      Районные (городские) суды - это суды первой инстанции, действующие в составе единоличного судьи. Они рассматривают гражданские, уголовные дела и дела об административных правонарушениях, отнесенные законом к их ведению; 
      Областной суд - это суд первой инстанции по отдельным категориям гражданских и уголовных дел, в том числе о смертной казни и о государственных преступлениях, а также апелляционной, кассационной и надзорной инстанции по делам, рассмотренным районными (городскими) судами. 
      Верховный Суд Республики Казахстан - высший орган в системе общих судов. Функции Верховного Суда как суда первой инстанции, следует максимально ограничить, оставив за ним рассмотрение судебных дел о преступлениях высших должностных лиц государства. 
      По этой причине Верховный Суд не должен наделяться правами апелляционной инстанции (в противном случае он фактически вынужден будет рассматривать дела по существу многократно больше, чем в настоящее время). Верховный Суд будет также осуществлять функции суда кассационной и надзорной инстанции, сохранит право давать разъяснения по вопросам применения законодательства. 
      Верховный Суд Республики Казахстан будет подразделяться на специализированные коллегии, а все его судьи, а также председатели областных и приравненных к ним городских судов, и военного суда по должности входить в состав Пленума Верховного Суда Республики Казахстан. Судебных функций Пленум Верховного Суда иметь не должен. 
      В рамках единого общего суда будет проводиться более дифференцированная и более глубокая специализация судей, в том числе и по хозяйственным спорам. 
      Институт народных заседателей упраздняется. 
      Авторитет и подлинная независимость судебной власти обусловлены многими факторами, среди которых важная роль принадлежит способу формирования судов и порядку прекращения полномочий судей. 
      Пожизненное (до достижения определенного законом возраста) назначение всех судей Президентом Республики Казахстан будет осуществляться по рекомендации специально созданного коллегиального органа, в состав которого войдут руководители республиканских судебных и правоохранительных органов, депутаты Верховного Совета, делегированные его сессией, высококвалифицированные юристы, преподаватели права, избранные на конференциях юридической общественности. Допускается конкурсный отбор судей. 
      Таким образом будет обеспечено участие в формировании судебного корпуса представителей всех трех ветвей власти, ученых и практиков-юристов. Необходимо предоставить право и практическую возможность каждому гражданину с высшим юридическим образованием сдать по его желанию квалификационный экзамен для зачисления кандидатом в судьи, устранив тем самым существующий келейный порядок решения данного вопроса. 
      Председатель Верховного Суда и его заместители, председатели областных судов утверждаются соответственно из числа членов Верховного и областных судов Верховным Советом по представлению Президента Республики Казахстан сроком на пять лет. 
      Принцип несменяемости судей не исключает возможности прекращения ими своих полномочий, но только строго по основаниям и в порядке, четко указанным в законе. 
      Такими основаниями могут быть: 
      - просьба судьи об отставке; 
      - вступление в законную силу обвинительного приговора суда, которым судья признан виновным в совершении преступления; 
      - состояние здоровья, препятствующее исполнению судьей его полномочий ( по медицинскому заключению); 
      - несоответствие судьи по профессиональным и моральным качествам его высокому статусу ( по заключению вышеназванного специального коллегиального органа). 
      Дополнительными гарантиями независимости суда и судьи являются полное их финансовое обеспечение средствами из республиканского бюджета, создание для судей единого республиканского ведомственного фонда жилья, с передачей судье, при его почетной отставке или уходе на пенсию занимаемого им жилого помещения в собственность, введение института обязательного страхования судей, предоставление иных специальных льгот. 
      Предусматривается также законодательное закрепление принципа установления заработной платы судей выше, нежели в правоохранительных органах. 
      В целях исключения возможности давления на судебное решение со стороны государственных органов следует изучить организационно-материальные возможности введения окружных судов, территориально не совпадающих с границами административно-территориальных образований в республике. 
      Судебная реформа должна коснуться и военных судов, где сохранились в качестве наследия от военных трибуналов карательные функции. Суды отстранены от контроля за применением командирами частей ареста, что не способствует предотвращению произвола со стороны командования и не обеспечивает правовую защиту военнослужащих. Требует пересмотра правоприменительная практика в отношении военнослужащих, совершивших административные правонарушения. 
      Конституционный суд. Особое место в судебной системе республики должен занимать Конституционный Суд, который утверждается для высшей судебной защиты Конституции и обеспечения ее верховенства. 
      Согласно этому назначению Конституционный Суд рассматривает дела о соответствии Конституциии:
     - законов и иных актов, принятых Верховным Советом и его органами;
     - указов, постановлений и иных нормативных актов Президента;
     - нормативных актов Кабинета Министров;
     - нормативных актов министерств, государственных комитетов и  ведомств республики;
     - актов нормативного характера, принимаемых Генеральным прокурором Республики Казахстан;
     - правоприменительной практики, затрагивающей конституционные  права граждан.
     Конституционный Суд дает официальное толкование Конституции Республики Казахстан.
     Кроме того, Конституционный Суд:
     - устанавливает конституционность выносимых на референдум поправок к Конституции и решений о проведении референдума;
     - устанавливает неспособность Президента и Вице-Президента осуществлять возложенные на них обязанности.
     Целесообразно сохранить ныне действующий порядок формирования Конституционного Суда.

                      ОРГАНЫ ЮСТИЦИИ

     В существенном  реформировании  нуждаются  органы юстиции.

     Независимость судей не будет обеспечена, если не будут правильно расставлены акценты в их взаимоотношениях как с органами юстиции, так и с вышестоящими судами. 
      Нормальной формой взаимоотношений судов различных инстанций должны быть только те, которые предусмотрены процессуальным законодательством. В связи с этим представляется необходимым организационное обеспечение судов сохранить за Министерством юстиции - органом, не обладающим процессуальными возможностями влияния на отправление правосудия. 
      На Министерство юстиции возлагаются следующие функции по отношению к судам: 
      - разработка предложений по вопросам организации работы судов; 
      - определение кадровой потребности судов путем установления нормативов нагрузки судей и систематического анализа объема их работы; 
      - подбор кандидатов на судейские должности на основе заключения квалификационных коллегий; 
      - прогнозирование необходимой численности обучающихся в системе юридических вузов для пополнения кадров судей; 
      - повышение квалификации судей; 
      - обеспечение нормативными материалами; 
      - материально-техническое снабжение судов. 
      Целесообразно передать органам юстиции все полномочия по организации исполнения судебных решений, создав для этого институт судебных приставов, которые занимались бы принудительным исполнением судебных решений, охраной судов, судебных работников и участников процесса, а также другими вопросами, обеспечивающими нормальную деятельность судов. 
      В целях устранения ведомственного влияния сосредоточить в системе Министерства юстиции все экспертные учреждения различного профиля с одновременным выводом их из структуры органов, осуществляющих уголовное преследование. 
      В Министерстве юстиции целесообразно создать центр правовой статистики (судов, органов внутренних дел, прокуратуры и других органов), что позволит иметь объективную, независимую от интересов ведомств информацию о состоянии правопорядка в республике и денежных поступлениях в бюджет, полученных в результате деятельности судов, учреждений юстиции и других правоохранительных органов. 
      Органы юстиции должны выступать как главный регистрирующий орган в государстве. В Министерстве необходимо сосредоточить регистрацию нормативных актов министерств и ведомств, затрагивающих права и законные интересы граждан или носящих межведомственный характер, а также в целях установления единого порядка и методического обеспечения - регистрацию уставов и положений всех юридических лиц и хозяйственных субъектов и ведение единого Государственного реестра юридических лиц Казахстана. 
      Адвокатура. Для того, чтобы судебная система функционировала эффективно, необходима сильная, квалифицированная адвокатура. 
      Правовая реформа предполагает пересмотр действующего законодательства об адвокатуре, в котором должны найти отражение: многообразие независимых, самоуправляемых организационных форм адвокатской деятельности; обязательное ее лицензирование; гарантии для эффективности защиты и представительства; невмешательство в деятельность адвокатов по защите граждан и оказанию иной юридической помощи; право на профессиональную юридическую помощь и защиту на любой стадии судопроизводства в любых государственных и негосударственных органах и учреждениях; оплата расходов за защиту лиц, определенных законом за счет государства; льготное налогообложение добровольных объединений адвокатов, частных адвокатских контор и фирм. 
      Государство не может отказаться от правового регулирования деятельности в сфере правовых услуг, правовой помощи населению. Цель регулирования состоит прежде всего в наполнении рынка правовых услуг правозащитной работой высокого качества, гарантирующей каждому гражданину реализацию его конституционного права на защиту. Поэтому роль органов юстиции по отношению к адвокатуре должна заключаться в выдаче лицензии на право заниматься адвокатской практикой. 
      В то же время вопросы выдачи и лишения лицензии, а также возмещения ущерба, причиненного гражданам действиями адвоката, должны быть четко определены законом. 
      Нотариат. В условиях экономической реформы, становления рынка и расширения международных связей усиливается влияние нотариата на укрепление гражданско-правовых отношений, значительно расширяется круг нотариально удостоверяемых документов, связанных с реализацией новых законов о земле, собственности, приватизации, предпринимательской деятельности, увеличивается оформление сделок имущественного характера, учредительных договоров, уставов и документов, предназначенных для использования за границей. 
      Решение проблемы надлежащего нотариального обслуживания должно осуществляться путем: 
      - расширения сети государственных нотариальных контор с учетом потребностей в таких услугах, увеличения штатной численности государственных нотариусов и созданием нормальных условий для работы; 
      - открытия частных нотариальных контор. 
      Учитывая, что ущерб, причиненный действиями государственного нотариуса, возмещается государством с правом взыскания его в регрессном порядке с виновного, ответственность частно-практикующего нотариуса должна быть четко определена в законе обязательностью страхования этой деятельности. 
      Введение института частно-практикующего нотариуса предполагает создание профессионального органа, способного осуществлять координацию деятельности частного нотариата, представлять и защищать его интересы, оказывать помощь и содействие в его развитии, организовывать стажировку лиц, претендующих на должность нотариуса, осуществлять контроль за исполнением профессиональных обязанностей, решать вопросы передачи и хранения документов частных нотариальных контор в специально созданные ими отделы государственных архивов. 
      Таким профессиональным органом могут быть нотариальные палаты, учреждаемые в каждой области. Для осуществления координации деятельности областных нотариальных палат и представления их интересов в международных организациях учреждается Республиканская нотариальная палата. 
      Загс. Важная роль в реализации брачно-семейного законодательства предназначается органам загса, оказывающим правовые услуги по реализации всех актов гражданского состояния. 
      Для выполнения стоящих перед ними задач следует принять следующие меры по совершенствованию их системы: 
      - передать районное звено органов загса, осуществляющих правоприменительную деятельность, в систему Министерства юстиции, исключив их двойную подчиненность; 
      - передать загсам отдельные функции, выполняемые органами опеки и попечительства, в частности, вопросы усыновления, изменения фамилии детей, сокращение брачного возраста, что позволит устранить промежуточное звено при рассмотрении этих вопросов и ускорит их оформление. 
      В условиях острого дефицита квалифицированных кадров на Министерство юстиции следует возложить подготовку юристов для правоохранительных органов, создав при нем юридический институт. 
      Министерство юстиции должно через свой юридический институт и научно-методический совет подготовить модельные учебные программы и современные юридические учебники. 
      Построение правового государства невозможно без соответствующей правовой культуры общества, важнейшими элементами которой являются высокий уровень компетентности и применения права как судами и правоохранительными органами, так и всеми органами власти и управления. Только на основе взаимного уважения к правам других субъектов можно уважение к праву сделать естественным наследием последующих поколений Казахстана. 
      Поэтому воспитание уважения к закону должно стать составной частью государственной политики и общенациональной задачей, для решения которой потребуется перестройка правового воспитания населения и организации юридического всеобуча, начиная со школьной скамьи. Государственным координатором этой работы является Министерство юстиции, которое совместно с Ассоциацией юристов Казахстана должно привлечь к этой работе интеллегенцию, не потерявшую традиционную готовность к просветительному подвижничеству. Мощным пропагандистом права и источником правовой информации будет и учрежденная Министерством юстиции республиканская юридическая газета. 
      Одной из важнейших функций Министерства юстиции была и остается законопроектная деятельность. На него возлагается координация всей законопроектной работы. В целях преодоления сложившегося узковедомственного подхода в законотворчестве Министерство юстиции должно стать головным проектировщиком всех законопроектов исполнительной власти. Проект любого законодательного акта или решения Правительства Республики Казахстан, подготовленного министерствами, ведомствами и организациями должен быть проработан и согласован с Министерством юстиции. Для этого при Министерстве юстиции создается научно-исследовательский институт законодательства. 
      С учетом особого положения Министерства юстиции, связанного с его ролью в законотворческом процессе, правовом воспитании и образовании, развитии правовой культуры общества, ему следует также предоставить право заключения от имени Республики Казахстан международных договоров (соглашений) о правовой помощи, представлять республику в судах других государств при рассмотрении споров, где она является одной из сторон. 

 
                          ОРГАНЫ ПРОКУРАТУРЫ 

 
      Построение правового государства требует рационального преобразования Прокуратуры Республики Казахстан и системы прокурского надзора. 
      Из общенадзорных функций прокурора следует исключить проведение так называемых плановых проверок, оставив за ним право на их проведение лишь по поступившим сообщениям о допущенном правонарушении и только по вопросам, затронутым в сообщении. 
      Прокурорский надзор, осуществляемый в местах лишения свободы, предлагается дополнить судебным контролем. 
      Главными направлениями деятельности прокуратуры должны быть: 
      - уголовное преследование и возбуждение дел по дисциплинарным и административным правонарушениям; 
      - надзор за законностью дознания и расследования уголовных дел; 
      - участие в судебном разбирательстве дел, государственное обвинение в суде и представительство интересов государства, надзор за законностью судебных актов; 
      - надзор за исполнением законов в местах предварительного заключения и исполнения наказания и иных мер принудительного характера, назначаемых судом; 
      С учетом осуществления правосудия на началах состязательности процесса, участие прокурора по всем уголовным делам обязательно. В этой связи контроль за судом со стороны прокуратуры должен быть исключен. Следственные подразделения, как несвойственные органам прокуратуры, в перспективе должны быть переданы в другие правоохранительные органы. 
      Единую и централизованную систему органов прокуратуры возглавляет Генеральный прокурор Республики Казахстан, назначаемый на пятилетний срок и освобождаемый от должности Президентом Республики Казахстан с согласия Верховного Совета Республики Казахстан. 
      Заместители Генерального прокурора назначаются Президентом Республики Казахстан, а нижестоящие прокуроры назначаются Генеральным прокурором. 

 
                  ПРЕДВАРИТЕЛЬНОЕ СЛЕДСТВИЕ И ДОЗНАНИЕ 

 
      Представляется целесообразным сохранить дознание как форму и стадию предварительного следствия. Число органов, наделенных дознавательными функциями, следует увеличить за счет налоговых служб. 
      Реформа предварительного следствия направлена, с одной стороны, на усиление процессуальной самостоятельности и независимости следователя, что должно обеспечить его объективность в процессе расследования, с другой - на повышение эффективности прокурорского надзора за соблюдением законности на стадии возбуждения уголовного дела, производства предварительного следствия и дознания. 
      В перспективе целесообразно создание единого Следственного комитета, объединив в нем следователей МВД, КНБ и прокуратуры. Поручить ему раследование всех дел по линии МВД, КНБ и прокуратуры. Процессуальная самостоятельность следователя предполагает вывод его из процессуальной подчиненности административных начальников, лишение последних процессуальных полномочий, а также права контролировать ход и результаты расследования и пересмотра постановлений следователя. Полномочия следователя следует закрепить в законе "О статусе следователя". 

 
                    ОРГАНЫ ВНУТРЕННИХ ДЕЛ 

 
      В целях активизации работы органов внутренних дел по выявлению, пресечению и расследованию преступлений необходимо освободить их от выполнения несвойственных им функций. 
      На базе Управления пожарной охраны МВД республики образовать Главное управление противопожарных и аварийно-спасательных работ при Кабинете Министров. 
      В целях повышения профессионализма милицейских служб и усиления ответственности местных представительных и исполнительных органов за состояние правопорядка изучить вопрос о разделении, по мере появления материально-организационных возможностей, органов милиции на республиканскую и местную с подчинением последней главам администраций и финансированием за счет местного бюджета. При этом к местной милиции отнести подразделения, обеспечивающие общественную безопасность (патрульно-постовая служба, участковые инспектора, дежурные части, охрана объектов и др.). 
      За республиканской криминальной милицией сохранить вертикальную систему подчинения и финансирования из республиканского бюджета для обеспечения борьбы с тяжкими преступлениями независимо от местного влияния. 
      Рассмотрение вопросов о гражданстве передать в ведение Министерства юстиции, а виз и регистраций - Министерству иностранных дел. 
      Организацию работы медицинских вытрезвителей, оформление материалов о направлении на лечение хронических алкоголиков и наркоманов, контроль за санитарным состоянием населенных пунктов возложить на Министерство здравоохранения. Изучить также вопрос о целесообразности восстановления ЛПУ с передачей их в систему министерства здравоохранения. 
      Передать в ведение Министерства по делам молодежи, туризма и спорта вопросы перевоспитания несовершеннолетних правонарушителей и организацию работы приемников-распределителей для них. 
      Организацию работы приемников-распределителей для лиц, задержанных за бродяжничество и попрошайничество, оказание содействия в трудовом и бытовом устройстве их, а также освобожденным из мест лишения свободы возложить на Министерство труда и социальной защиты населения. 
      Проведение дорожных специализированных монтажно-эксплуатационных работ изъять из функций ГАИ и передать в ведение областных (городских) администраций. 
      Осуществление ветеринарного надзора возложить на Министерство сельского хозяйства. 
      Продумать иные меры освобождения министерства внутренних дел от функций, не связанных с охраной общественного порядка, следствия и дознания, предупреждения правонарушений. 

 
                  ОРГАНЫ НАЦИОНАЛЬНОЙ БЕЗОПАСНОСТИ 

 
      Являясь специальными органами в структуре государственного управления органы национальной безопасности в соответствии с законодательством осуществляют защиту безопасности личности, общества и государства от внутренних и внешних угроз. Используя специфические силы и средства они в пределах своей компетенции: 
      - обеспечивают Президента Республики Казахстан, Верховный Совет, Кабинет Министров, другие государственные органы власти и управления информацией, необходимой для решения внешнеполитических, внешнеэкономических и иных задач, связанных с обеспечением национальной безопасности; 
      - осуществляют защиту конституционного строя, государственного суверенитета, территориальной целостности, экономического, научно-технического и оборонного потенциала, охрану государственной границы. 
      По мере становления Республики Казахстан как демократического, светского государства, позитивных изменений во внутренней и международной обстановки возможна смена приоритетов в деятельности органов национальной безопасности, изменение ряда их функций, роли и места в жизни общества, проведение соответствующих структурных преобразований. В частности, по мере снижения общей криминогенной напряженности и укрепления правопорядка, целесообразно высвобождение органов национальной безопасности от ведения борьбы с организованной преступностью и коррупцией в целях сосредоточения их сил и средств на решение задач, свойственных специальным службам. 

 
                        ЮРИДИЧЕСКАЯ СЛУЖБА 

 
      Строительство демократического правового государства и формирование рыночных отношений требуют авторитетной и четко отлаженной юридической службы во всех структурах власти и управления, хозяйствующих субъектов и иных юридических лиц.
     Для этого необходимо установить специальным актом единые требования организации юридической службы независимо от форм собственности (по примеру правил ведения бухгалтерского учета и отчетности), а также закрепить правовой статус работников юридической службы.

                          * * *

     Перспективы и этапы реализации правовой реформы зависят и должны быть согласованы с успехами и основными этапами экономических преобразований в Республике.
     Предусматривается поэтапное реформирование системы судов и правоохранительных органов, всей юридической инфраструктуры Казахстана.