"Қазақстан Республикасының Теңiз кеме қатынасы қауiпсiздiгiне қарсы бағытталған заңсыз iс-әрекеттермен күрес туралы конвенцияға және Құрлықтық шельфте орналасқан стационарлық платформалар қауіпсiздігiне қарсы бағытталған заңсыз iс-әрекеттермен күрес туралы хаттамаға қосылуы туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің қаулысы 2002 жылғы 12 шілде N 768

Қазақстан Республикасының Yкiметi қаулы етеді:
1. "Қазақстан Республикасының Теңiз кеме қатынасы қауiпсiздiгiне

қарсы бағытталған заңсыз iс-әрекеттермен күрес туралы конвенцияға және

Құрлықтық шельфте орналасқан стационарлық платформалар қауiпсiздiгiне

қарсы бағытталған заңсыз iс-әрекеттермен күрес туралы хаттамаға қосылуы

туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының

Парламентi Мәжiлiсiнiң қарауына енгiзiлсiн.

2. Осы қаулы қол қойылған күнiнен бастап күшiне енедi.

Қазақстан Республикасының

Премьер-Министрі

жоба

Қазақстан Республикасының Заңы

Қазақстан Республикасының Теңiз кеме қатынасы қауiпсiздiгiне қарсы

бағытталған заңсыз іс-әрекеттермен күрес туралы конвенцияға және

Құрлықтық шельфте орналасқан стационарлық платформалар

қауiпсiздiгiне қарсы бағытталған заңсыз iс-әрекеттермен

күрес туралы хаттамаға қосылуы туралы

Қазақстан Республикасы 1988 жылғы 10 наурызда Рим қаласында жасалған

Теңiз кеме қатынасы қауіпсiздігiне қарсы бағытталған заңсыз

iс-әрекеттермен күрес туралы конвенцияға және Құрлықтық шельфте орналасқан

стационарлық платформалар қауiпсiздiгiне қарсы бағытталған заңсыз

iс-әрекеттермен күрес туралы хаттамаға қосылсын.

Қазақстан Республикасының

Президентi

Теңiз кеме қатынасы қауiпсiздігіне қарсы бағытталған

заңсыз iс-әрекеттермен күрес туралы

КОНВЕНЦИЯ

Осы Конвенцияға қатысушы мемлекеттер,

Халықаралық бейбiтшiлiк пен қауiпсiздiктi қолдауға және мемлекеттер арасындағы достастық қатынастар мен ынтымақтастықты дамытуға қатысты Бiрiккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының мақсаттары мен қағидаттарын назарға ала отырып,
атап айтқанда Адам құқықтарының жалпыға бірдей декларациясы мен Азаматтық және саяси құқықтар туралы халықаралық пакетiнде көрсетiлгендей өмiр сүруге, бостандыққа және жеке қол сұқпаушылыққа әркiмнiң құқығы бар екендiгiне мойындай отырып,
қауiп төндiретiн немесе кiнәсiз адамдардың өмiрiн әкететiн, негiзгi бостандықтарға қауiп төндiретiн және адамзаттың қадiр-қасиетiн қорлайтын оның барлық нысандарында әлемдегi терроризм iс-әрекеттерiнiң күшеюiне алаңдай (қатты) отырып,
теңiздегi кеме қатынасы қауiпсiздiгiне қарсы бағытталған заңсыз iс-әрекеттер адамдар мен мүлiктiң қауiпсiздiгiне қауiп төндiретiнiн, теңiз қатынасын бұзатынын және теңiздегi кеме қатынасы қауiпсiздiгiне әлем халықтарының сенiмiн қазбалайды деп есептей отырып,
сол сияқты iс-әрекеттер бүкiл әлемдiк қауымдастықтың қамдану себебi болып табылады деп санай отырып,
болашақта теңiздегi кеме қатынасы қауiпсiздiгiне қарсы және оларды жасайтын тұлғаларды қудалауға және жазаға тартуға бағытталған барлық заңсыз iс-әрекеттердiң алдын алу жөнiндегi тиiмдi және iс жүзiндегi шараларды әзiрлеудегi және қабылдаудағы мемлекеттер арасындағы халықаралық ынтымақтастықты дамытудың табанды қажеттiлiгiне сене отырып,
басқаларының арасында "барлық мемлекеттердi бiр жақты тәртiппен және басқа мемлекеттермен, сондай-ақ Бiрiккен Ұлттар Ұйымының тиiстi органдарымен ынтымақтаса отырып, халықаралық терроризм негiзiнде жатқан себептердi бiртiндеп жоюға көмектесуге және отаршылдық, нәсілшілдiк және адам құқықтарын және негiзгi еркiндiктерiн жаппай және дөрекi бұзумен байланысты жағдайларды қоса алғанда барлық жағдайларға, сондай-ақ халықаралық терроризмдi тудыру және халықаралық бейбiтшiлiк пен қауiпсiздiкке қауiп келтiруi мүмкiн шетелдiң басқыншылық нәтижесiнде қалыптасқан жағдайларға ерекше көңiл бөлуге шақыратын" Бiрiккен Ұлттар Ұйымы Бас Ассамблеясының 1985 жылғы 9 желтоқсандағы 40/61 қарарына жүгiне отырып,
бұдан әрi Халықаралық теңiз ұйымының 40/61 қарарында "тиiстi шараларға қатысты ұсынымдар енгiзу мақсатында бортта немесе теңiз кемелерiне қарсы терроризм iс-әрекеттерiнiң проблемаларын зерделеу" ұсынылып отырғанына сүйене отырып,
кемелер қауiпсiздiгiне және олардың жолаушылары мен экипаждарының қауiпсiздiгiне қатер келтiретiн заңсыз іс-әрекеттердiң алдын алу жөнiндегi шараларды әзiрлеуге шақыратын Халықаралық теңіз ұйымы Ассамблеясының 1985 жылғы 20 қарашадағы А. 584 (14) қарарын назарға ала отырып,
осы Конвенцияның кеме бортында әдеттегi тәртiптi қолдау нормаларымен регламенттелетін экипаж iс-әрекеттерiне таратылмайтынын атай отырып,
кемеге қарсы және осындай iс-әрекеттермен күреске бағытталған заңсыз iс-әрекеттердiң алдын алуға қатысты нормалар мен стандарттар мониторингiнiң ниеттiлiгiн растай отырып, бұл қажет болғанда оларды жаңарту мақсатында және осыған байланысты Халықаралық теңiз ұйымының Теңiздегi қауiпсiздiк жөнiндегi комитетi ұсынған кеме бортындағы жолаушылар мен экипажға қарсы заңсыз iс-әрекеттердiң алдын алу жөнiндегi шараларды қанағатпен назарға ала отырып,
одан әрi осы Конвенциямен реттелмейтiн мәселелер жалпы халықаралық

құқық нормаларымен және қағидаттары мен реттелудi жалғастыратынын растай

отырып,

теңiздегi кеме қатынасы қауiпсiздiгiне қарсы бағытталған заңсыз

iс-әрекеттермен күресте жалпы халықаралық құқық нормалары мен қағидаттарын

барлық мемлекеттердiң қатаң сақтау қажеттiгiн мойындай отырып,

төмендегілер туралы келiстi:

1-бап

Осы Конвенцияның мақсаттары үшiн "кеме" ұстаудың динамикалық қағидаты

бар кеменi, су асты аппараттарын немесе кез келген басқа да жүзгiш

құралдарды қосқанда теңiз түбiнде тұрақты бекiтiлмеген кез келген кеменi

бiлдiредi.

2-бап

1. Осы Конвенция:

а) әскери корабльге; немесе

b) мемлекетке тиесiлi немесе ол әскери-қосалқы ретiнде не болмаса

кедендiк немесе саяси мақсаттары үшiн қолданылған кезде олар пайдаланатын

кемеге; немесе

с) пайдаланудан шығарылған немесе қазыққа қойылған кемеге

қолданылмайды.

2. Осы Конвенциядағы ешнәрсе әскери корабльдердiң және коммерциялық

емес мақсаттарда пайдаланылатын басқа да мемлекеттiк кемелердiң

иммунитетiн қозғамайды.

3-бап

1. Кез келген тұлға, егер ол заңсыз немесе қасақана:

а) кеменi басып алса немесе оған күш көрсету қаупiмен немесе қорқытудың кез келген басқа да нысандары арқылы бақылауды жүзеге асырса; немесе
b) кеме бортындағы тұлғаға қарсы зорлық iс-әрекет жасаса, егер бұл iс-әрекет осы кеменiң қауiпсiз жүзуiне қауiп төндiретiн болса; немесе
с) кеменi бұзса немесе кемеге немесе оның жүгiне осы қауiпсiз жүзуiне қауiп төндiретiн зиян келтiрсе; немесе
d) қандай да болсын әдiспен осы кеменi бұзу мүмкiн, осы кемеге немесе оның жүгiн зиян келтiру немесе осы кеменiң қауiпсiз жүзуiне қауiп төндiретiн немесе қауiп төндiруi мүмкiн құрылғыны немесе затты кеменiң бортына орналастырса немесе орналастыру мақсатында iс-әрекет жасаса; немесе
e) теңiз навигациялық жабдығын бұзса немесе оған едәуiр зиян келтiрсе немесе оны пайдалануға айтарлықтай кедергілер жасаса, егер кез келген осындай iс-әрекет кеменiң қауiпсiз жүзуiне қауiп төндiруi мүмкiн болса; немесе
f) осы арқылы кеменiң қауiпсiз жүзуiне қауiп төндiре отырып, алдын ала жалған мәлiметтер берсе; немесе
g) кез келген тұлғаны жарақаттандырса немесе оны "а" - "f" тармақшаларында көрсетілген қылмыстардың қайсысын болмасын жасауына немесе жасау әрекетiне байланысты өлтiрсе қылмыс жасайды.
2. Кез келген тұлға сондай-ақ егер ол:
а) 1-тармақта көрсетiлген қылмыстардың қайсысын болмасын жасауға әрекет қылса; немесе
b) 1-тармақта көрсетiлген кез келген тұлға жасаған қылмыстардың қайсысын болмасын жасауға итермелесе немесе өзге бiр жолмен осындай қылмысты жасаған тұлғамен бiрге қатысушы болса; немесе
с) жеке немесе заңды тұлғаның қандай да болмасын iс-әрекет жасауға немесе одан тартынуға, 1-тармақтың "b", "с" және "e" тармақшаларында көрсетілген қылмыстардың қайсысын болмасын жасауға зорлық қылу мақсатында ұлттық заңнамада көзделгендей шартпен немесе онсыз қорқытса, егер осы қауiп айтылып отырған кеменiң қауiпсiз жүзуiне қауiп төндiретiн болса қылмыс жасайды.

4-бап

1. Осы Конвенция егер кеме жүзу жасаса немесе оның бағыты қандай да болмасын мемлекеттiк аумақтық теңiздiң сыртқы шекарасынан тыс немесе шекаралас мемлекеттермен оның аумақтың теңiзiнiң бүйiрлiк шекарасынан тыс орналасқан суларға, сулар арқылы немесе судан жүзудi қамтыса қолданылады.
2. Осы Конвенция 1-тармаққа сәйкес қолданылмаған жағдайларда ол соған

қарамастан қылмыскер немесе болжанған қылмыскер 1-тармақта айтылған

мемлекеттен өзге қатысушы мемлекеттiң аумағында болса қолданылады.

5-бап

Әрбiр қатысушы мемлекет 3-бапта көрсетiлген қылмыстардың ауыр сипатын

ескере отырып, қылмыстар үшiн үшiн тиiстi жазаларды көздейді.

6-бап

1. Әрбiр қатысушы мемлекет қылмыс:

а) осы қылмыс жасалу кезiнде осы мемлекеттiң жалауы астында жүзген

кемеге қарсы немесе бортында; немесе

b) осы мемлекеттiң аумағында, оның аумақтық теңiзiн қоса алғанда;

немесе

с) осы мемлекеттiң азаматымен жасалғанда 3-бапта көрсетiлген қылмыстарға қатысты өзiнiң заңдық иелiгiн орнату үшiн қажет болуы мүмкiн шараларды қабылдайды.
2. Қатысушы мемлекет сондай-ақ:
а) әдетте осы мемлекетте тұратын азаматтығы жоқ тұлға; немесе
b) оны жасау кезiнде осы мемлекеттiң азаматы ұсталса, қорқытуға әрекет жасаса, жарақаттанса немесе өлтiрiлсе; немесе
с) ол осы мемлекеттi қандай да болмасын iс-әрекет жасауға немесе одан бас тартуға мәжбүр ету мақсатында жасаса кез келген осындай қылмысқа қатысты өзiнiң заңдық иелігiн орната алады.
3. 2-тармақта айтылған заңдық иелiктi белгiлеген кез келген қатысушы мемлекет бұл туралы Халықаралық теңiз ұйымының Бас хатшысын (төменде "Бас хатшы" деп аталған) хабарландырады.
4. Әрбiр қатысушы мемлекет 3-бапта көрсетiлген қылмыстарға қатысты оның заңды иелігiн белгiлеу үшiн болжамды қылмыскер оның аумағында болған немесе ол осы баптың 1 және 2 тармақтарына сәйкес өзiнiң заңдық иелігiн белгiлеген қандай да бiр мемлекеттердiң бiрiне бермеген жағдайда қажеттi болып табылуы мүмкiн осындай шараларды қабылдайды.
5. Осы Конвенция ұлттық заңнамаға сәйкес жүзеге асырылатын ешқандай қылмыстық заңдық иелiктi жоймайды.

7-бап

1. Оны жағдайлары талап ететiнiне көз жеткiзе отырып, аумағында қылмыскер немесе болжамды қылмыскер бар кез келген қатысушы мемлекет, өзiнiң заңнамасына сәйкес оны қамауға алады немесе қылмыстық қудалау немесе беру бойынша iс-қимылдар қабылдау үшiн қажет уақыт iшiнде оның бар болуын қамтамасыз ететiн басқа да шаралар қабылдайды немесе басқа да шаралар қолданады.
2. Осындай мемлекет дереу өзiнiң заңнамасына сәйкес деректерге алдын ала тексеру жүргiзедi.
3. Оған қатысты 1-тармақта айтылған шаралар қолданылатын кез келген тұлға:
а) ол азаматы болып табылатын немесе өзге де тәсiлмен осындай байланысты орнатуға құқылы мемлекеттiң тиiстi өкілімен немесе ол азаматтығы жоқ тұлға болса, әдетте ол аумағында тұратын мемлекеттiң өкiлiмен байланысуға;
b) оған осы мемлекеттiң өкiлi келуге құқылы.
4. 3-тармақта айтылған құқықтар аумағында қылмыскер немесе болжамды қылмыскер бар мемлекеттiң заңдарына және ережелерiне сәйкес, айтылған заңдар мен ережелер 3-тармаққа сай ұсынылатын құқықтарға арналған мақсаттарды толығымен жүзеге асыруға мүмкiндiк берген жағдайда жүзеге асырылады.
5. Осы бапқа сәйкес қатысушы мемлекет тұлғаны қамауға алған кезде, баптың 1-тармағына сәйкес ол заңдық иелiк орнатқан мемлекеттерге
6. және егер ол орынды деп есептесе, кез келген басқа да мүдделi мемлекеттерге оларда қамауда осындай тұлға бар екендiгi туралы және оны ұстауды талап ететiн жағдайлар туралы кiдiрiссiз хабарлайды. Осы баптың 2-тармағында көзделген алдын ала тексерудi жүргізетiн мемлекет оның нәтижелерi туралы айтылған мемлекеттерге дереу хабарлайды және құқықтық иелiктi жүзеге асыруға оның ниетi бар ма екендiгiн көрсетедi.

8-бап

1. Қатысушы мемлекет ("ту астындағы мемлекет") кемесiнiң капитаны 3-бапта көрсетілген қылмыстардың бiрiн жасады деп есептеуге оған қатысты сенiмдi негiзi бар кез келген тұлғаны кез келген басқа қатысушы мемлекеттiң ("қабылдайтын мемлекет") құзыреттi органдарына бере алады.
2. Ту астындағы мемлекет 1-тармаққа сәйкес бортында оның беруге ниетi бар кез келген тұлға бар кеменiң капитаны қабылдаушы мемлекеттiң құзыреттi органдарына өзiнiң осындай тұлғаны беру ниетi туралы және беру себептерi туралы хабарламаны осыны шын мәнiнде жүзеге асыру мүмкiн болғанда және мүмкiндiгiнше кеме қабылдаушы мемлекеттiң аумақтық теңiзiне кiргенге дейiн беруiн қамтамасыз етедi.
3. Қабылдаушы мемлекет берiлiп отырған тұлғаны осындай берудi тудыратын iс-әрекеттерге осы Конвенция қолданылмайды деп есептеуге оның барлық негiздерi болған жағдайы есептемегенде қабылдайды және 7-баптың ережелерiне сәйкес iс-қимыл жасайды. Берiлетiн тұлғаны қабылдаудан кез келген бас тартуға, бас тартудың себептерi туралы өтiнiш қоса берiледi.
4. Ту астындағы мемлекет болжанып отырған қылмысқа қатысты, капитанның иелiгiнде бар дәлелдемелердi кеме капитанының қабылдаушы мемлекеттiң құзыреттi органдарына ұсынуын қамтамасыз етедi.
5. 3-тармаққа сәйкес тұлғаны берудi алған қабылдаушы мемлекет өз кезегiнде ту астындағы мемлекетке осы тұлғаны беру туралы өтiнiш жасайды. Ту астындағы мемлекет осындай кез келген өтiнiштi қарайды және егер ол оны қанағаттандырса онда 7-бапқа сәйкес әрекет жасайды. Егер ту астындағы мемлекет өтiнiшiн қайтарса, ол қабылдаушы мемлекетке бас тартуының себептерi баяндалған өтiнiшiн ұсынады.

9-бап

Осы Конвенция, олардың туы астында жүзбейтiн кемелердiң бортындағы мәжбүрлiк шараларды тексеру немесе қабылдау бойынша құқықтық иелiктi жүзеге асыратын мемлекеттердiң құзыретiне жататын халықаралық құқық нормаларын қозғамайды.

10-бап

1. Аумағында қылмыскер немесе болжанып отырған қылмыскер бар қатысушы мемлекет 6-бап қабылданған жағдайда, егер ол оны бермесе, қандай да болмасын ерекшелiктерсiз және қылмыс оның аумағында жасалған жасалмағанына қарамастан, өзiнiң заңнамасына сәйкес тергеу жүргiзу арқылы қылмыстық тексеру мақсаттары үшiн iстi өзiнiң құзыреттi органдарына кiдiрiссiз беруi тиiс. Бұл органдар ауыр сипаттағы кез келген басқа да қылмыс жағдайындағыдай әдiспен осы мемлекеттiң заңнамасына сәйкес шешiм қабылдайды.
2. Оған қатысты 3-бапта көрсетiлген қылмыстардың кез келгенiне байланысты тергеу жүзеге асырылған кез келген тұлғаға тергеудiң барлық сатысында әдiл қатынас болатындығына, оның ішінде ол аумағында болған мемлекеттiң заңнамасында осындай тергеу үшiн көзделген барлық құқықтар мен кепiлдiктердi пайдалануға кепілдiк берiледi.

11-бап

1. 3-бапта көрсетiлген қылмыстар қандай да болмасын қатысушы мемлекеттердiң арасында бар беру туралы кез келген шартқа берудi тудыратын қылмыстар ретiнде енгiзiлуге жатады деп есептеледi. Қатысушы мемлекеттер осындай қылмыстарды олардың арасында жасалатын беру туралы барлық шарттарға берудi тудыратын қылмыстар ретiнде енгiзуге мiндеттенедi.
2. Егер берудi шарттың бар болуымен байланыстыратын қатысушы мемлекет, онымен беру туралы шарты жоқ басқа қатысушы мемлекеттен беру туралы өтiнiш алса, сұрау салған мемлекет осы Конвенцияны 3-бапта көрсетiлген қылмыстарға қатысты беруге заңды негiз ретiнде өз қалауы бойынша қарайды. Беру сұрау салған мемлекеттiң заңнамасында көзделген басқа да шарттарға сәйкес жүзеге асырылады.
3. Берудi шарттың бар болуымен байланыстырмайтын қатысушы мемлекеттер өздерiнiң арасындағы қатынастарда 3-бапта көрсетiлген қылмыстарды сұрау салатын мемлекеттiң заңнамасында көзделген шарттарды сақтай отырып берудi тудыратын қылмыстар ретiнде қарамайды.
4. Егер қажет болса 3-бапта көрсетiлген қылмыстарды, олар жасалған жерiнде ғана емес, сондай-ақ беру туралы өтiнiшпен шыққан қатысушы мемлекеттiң құқықтық иелiк шегiнде қандай да бiр жерде жасалған болса қатысушы мемлекеттер беру мақсаттары үшiн қарайды.
5. 6-бапқа сәйкес құқықтық иелiк белгiлеген мемлекеттiң беру туралы бiреуден көп өтiнiш алған және қылмыстық қудалауды қозғамау шешiмiн қабылдаған қатысушы мемлекет қылмыскер немесе болжанып отырған қылмыскер берiлуi тиiс мемлекеттi таңдаған кезде қылмыс жасалған кезде кеме туының астында жүзген қатысушы мемлекеттiң мүдделерi мен мiндеттерiн тиiстi түрде ескередi.
6. Осы Конвенцияға сәйкес болжанып отырған қылмыскердi беру туралы өтiнiштi қарау кезiнде сұрау салған мемлекет болжанып отырған қылмыскердiң 7-баптың 3-тармағында көрсетiлген құқықтары сұрау салған мемлекетте iске асырылу мүмкiндiгi туралы мәселеге тиiстi назар аударады.
7. Осы Конвенцияда көрсетiлген қылмыстарға қатысты беру туралы қатысушы мемлекеттердiң арасындағы барлық шарттар мен келiсiмдердiң ережелерi олар осы Конвенцияда үйлеспейтiн шамада қатысушы мемлекеттердiң арасындағы қатынастарда өзгередi.

12-бап

1. Қатысушы мемлекеттер бiр бiрiне 3-бапта көрсетiлген қылмыстарға қатысты басталған қылмыстық қудалауға байланысты, тергеу үшiн қажеттi оларда бар дәлелдемелердi алуға жәрдемдi қоса алғанда, барынша мүмкiн көмек көрсетедi.
2. Қатысушы мемлекеттер 1-тармақ бойынша олардың арасында болуы мүмкiн өзара құқықтық көмек туралы кез келген шартқа сәйкес өз мiндеттемелерiн орындайды. Осындай шарттар болмаған жағдайда қатысушы мемлекеттер өздерiнiң ұлттық заңнамасына сәйкес бiр бiрiне көмек көрсетедi.

13-бап

1. Қатысушы мемлекеттер 3-бапта көрсетілген қылмыстардың алдын алуда, атап айтқанда:
а) олардың аумақтарының шегiнде және тысқары осы қылмыстарды жасауға олардың тиiстi аумақтарының шегiнде дайындықтың алдын алу жөнiнде iс жүзiнде жүзеге асырылатын барлық шараларды қабылдау;
b) олардың ұлттық заңнамасына сәйкес ақпаратпен алмасу және 3-бапта көрсетiлген қылмыстардың жасалуының алдын алу мақсатында қажет болғанда қабылданатын әкiмшілiк және басқа да шараларды үйлестiру арқылы ынтымақтасады.
2. 3-бапта көрсетiлген қандай да бiр қылмысты жасау нәтижесiнде кеменiң рейсi кідiрсе немесе үзiлсе кеме, жолаушылар немесе экипаж аумағында тұрған кез келген қатысушы мемлекет кеменiң, оның жолаушыларының, экипажының немесе жүгiнiң негiзсiз кідiруiн болдырмау үшiн мүмкiндiгiнше барлық күшiн салуы тиiс.

14-бап

3-бапта көрсетiлген қандай да бiр қылмыс жасалуы мүмкiн деп есептеуге

негiзi бар кез келген қатысушы мемлекет өзiнiң ұлттық заңнамасына сәйкес,

оның пiкiрi бойынша 6-бапқа сәйкес құқықтық иелiктi белгiлейтiн мемлекет

болып табылатын сол мемлекеттерге өзiнде бар кез келген тиiстi ақпаратты

мүмкiндiгiнше жедел бередi.

15-бап

1. Қатысушы мемлекеттердiң әрқайсысы өздерiнiң ұлттық заңнамасына

сәйкес Бас хатшыға мүмкiндiгiнше қысқа мерзiмде:

а) қылмыстың жағдайларына;

b) 13-баптың 2-тармағына сәйкес қабылданған iс-әрекеттерге;

с) қылмыскерге немесе болжанып отырған қылмыскерге қатысты қолданылған шараларға және атап айтқанда беру және басқа да құқықтық iс-әрекеттер бойынша кез келген iс-қимылдардың нәтижелерiне қатысты өзiнде бар кез келген ақпаратты хабарлайды.
2. Аумағында болжанып отырған қылмыскер қылмыстық қудалауға тартылған қатысушы мемлекет өзiнiң ұлттық заңнамасына сәйкес тергеудiң соңғы нәтижелерi туралы Бас хатшыға хабарлайды.
3. 1 және 2-тармақтарға сәйкес берiлген ақпаратты Бас хатшы барлық қатысушы мемлекеттерге, Халықаралық теңiз ұйымы мүшелерiне (төменде "Ұйым" деп аталатын), барлық мүдделi мемлекеттер мен тиiстi халықаралық үкiметаралық ұйымдарға хабарлайды.

16-бап

1. Осы Конвенцияны түсiндiруге немесе қолдануға қатысты екi немесе одан артық қатысушы мемлекеттердiң арасындағы ақылға қонымды уақыт iшiнде келiссөздер арқылы реттелмейтiн кез келген дау-дамай олардың бiреуiнiң өтiнiшi бойынша төрелiк сотқа берiледi. Егер төрелiк сот туралы өтiнiш берiлген күннен бастап алты ай iшiнде тараптар төрелiк сотты ұйымдастыру туралы келiсе алмаса, осы тараптардың кез келгенiнiң өтiнiшi бойынша дау-дамай Сот Мәртебесiне сәйкес Халықаралық Сотқа берiлу мүмкiн.
2. Әрбiр мемлекет осы Конвенцияға қол қою, ратификациялау қабылдау немесе бекiту немесе оған қосылу кезiнде 1-тармақтың қандай да бiр ережесiмен немесе барлық ережелерiмен шектелмейтiндiгi туралы өтiнiш жасай алады. Басқа қатысушы мемлекеттер осындай ескертпе жасаған кез келген қатысушы мемлекетке қатысты осындай ережелермен шектелмейтiн болады.
3. 2-тармаққа сәйкес ескертпе жасаған кез келген мемлекет кез келген уақытта Бас хатшыны хабардар ету арқылы осы ескертпенi алып тастай алады.

17-бап

1. Осы Конвенцияны Римде 1988 жылғы 10 наурызда Теңiздегi кеме қатынасы қауiпсiздiгiне қарсы бағытталған заңсыз iс-әрекеттермен күрес жөнiндегi халықаралық конференцияға қатысушы мемлекеттер және Ұйымның штаб-пәтерінде 1988 жылғы 14 наурыздан бастап 1989 жылғы 9 наурызға дейiн барлық мемлекеттер қол қою үшiн ашты. Осыдан кейiн Конвенция қосылу үшiн ашық болып қала бередi.
2. Мемлекеттер осы Конвенцияның олар үшiн мiндеттi екендiгiне өзiнiң келiсiмiн:
а) ратификациялауға, қабылдауға немесе бекiтуге ескертпесiз қол қою; немесе
b) кейiннен ратификациялаумен, қабылдаумен немесе бекiтумен ратификациялауға, қабылдауға немесе бекiтуге қатысты ескертпемен қол қою; немесе
с) қосылу арқылы бiлдiре алады.
3. Ратификациялау қабылдау бекiту немесе қосылу Бас хатшыға тиiстi құжаттарды сақтауға тапсыру арқылы жүзеге асырылады.

18-бап

1. Осы Конвенция он бес мемлекет ратификациялау, қабылдау немесе бекiтуге қатысты ескертпесiз қол қойған, не болмаса ратификациялау, қабылдау бекiту немесе қосылу туралы тиiстi құжаттар сақтауға тапсырылған күннен бастап тоқсан күннен кейiн күшiне енедi.
2. Осы Конвенцияны ратификациялау, қабылдау немесе бекiту немесе оған қосылу туралы құжатты сақтауға тапсырған мемлекет үшiн Конвенцияның күшiне енуi, ратификациялануы, қабылдануы, бекiтiлуi немесе оған қосылуы үшiн қажеттi шарттар орындалғаннан кейiн осындай сақтауға тапсыру күнiнен тоқсан күннен кейiн күшiне енедi.

19-бап

1. Осы Конвенцияның күшiн кез келген қатысушы мемлекет бұл мемлекет үшiн осы Конвенция күшiне енген күнiнен бастап бiр жыл өткеннен кейiн кез келген уақытта жоя алады.
2. Күшiн жою Бас хатшыға күшiн жою туралы құжатты сақтауға тапсыру арқылы жүзеге асырылады.
3. Күшiн жою Бас хатшы күшiн жою туралы құжатты алған күннен бiр жыл

өткеннен кейiн немесе күшiн жою туралы құжатта көрсетiлуi мүмкiн үлкен

мерзiм бiткеннен кейiн күшiне енедi.

20-бап

1. Ұйым осы Конвенцияны қайта қарау немесе оған түзетулер енгiзу

мақсатында конференция шақыра алады.

2. Бас хатшы қатысушы мемлекеттердiң үштен бiрiнiң немесе он қатысушы

мемлекеттiң, қайсысының саны көп болуына байланысты, өтiнiшi бойынша

Конвенцияны қайта қарау немесе оған түзетулер енгiзу мақсатында қатысушы

мемлекеттердiң конференциясын шақырады.

3. Осы Конвенцияға түзету күшiне енген күнiнен кейiн сақтауға

тапсырылған ратификациялау, қабылдау, бекiту немесе қосылу туралы кез

келген құжат оған енгiзiлген түзетумен бiрге Конвенцияға қатысты ретiнде

қаралады.

21-бап

1. Осы Конвенция Бас хатшыға сақтауға тапсырылады.

2. Бас хатшы:

а) осы Конвенцияға қол қойған немесе оған қосылған барлық мемлекеттердi, сондай-ақ ұйымның барлық мүшелерiн:
i) Конвенцияға әрбiр жаңа қол қою немесе, олардың күндерiн көрсете отырып ратификациялау, қабылдау, бекiту немесе қосылу туралы құжатты сақтауға тапсыру;
іi) осы Конвенцияның күшiне ену күнi;
ііі) осы Конвенцияның күшiн жою туралы кез келген құжатты оны алған

күнiн және күшiн жоюдың күшiне ену күнi көрсетiле отырып, сақтауға тапсыру;

iv) осы Конвенцияға сәйкес жасалған кез келген өтiнiш немесе

хабарландыруды алғаны туралы хабарлар етедi;

b) осы Конвенцияның түпнұсқа мәтiнiнiң расталған көшiрмелерiн

Конвенцияға қол қойған немесе оған қосылған барлық мемлекеттерге жiбередi.

3. Депозитарий осы Конвенция күшiне енiсiмен оның түпнұсқа мәтiнiнiң

расталған көшiрмесiн Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына Бiрiккен

Ұлттар Ұйымы Жарғысының 102-бабына сәйкес тiркеу және жариялау үшiн

жiбередi.

22-бап

Осы Конвенция бiр түпнұсқа данада ағылшын, араб, испан, қытай, орыс

және француз тiлдерiнде жасалды және барлық мәтiндерi бiрдей болып

табылады.

Осыны куәландыру үшiн тиiстi үкiметтермен тиiстi түрде осыған

уәкілеттендiрілген төменде қол қоюшылар осы Конвенцияға қол қойды.

Римде бiр мың тоғыз жүз сексен сегізінші жылғы оныншы наурызда

жасалды.

Құрлықтық шельфте орналасқан стационарлық платформалар

қауiпсiздiгiне қарсы бағытталған заңсыз iс-әрекеттермен күрес туралы

ХАТТАМА

Осы Хаттамаға қатысушы мемлекеттер,

Теңiз кеме қатынасы қауiпсiздiгiне қарсы бағытталған заңсыз іс-әрекеттермен күрес туралы конвенцияның қатысушысы бола отырып,
Конвенцияның әзiрлену себептерi құрлықтық шельфте орналасқан стационарлық платформаларға да қатысы бар екендiгiн мойындай отырып,
осы Конвенцияның ережелерiн назарға ала отырып,
осы Хаттама реттемейтiн мәселелер жалпы халықаралық құқықтың нормаларымен және қағидаттарымен регламенттеле беретiндiгiн растай отырып,
төмендегiлер туралы келiстi:

1-бап

1. Теңiз кеме қатынасы қауiпсiздiгiне қарсы бағытталған заңсыз iс-әрекеттермен күрес туралы конвенцияның (төменде "Конвенция" деп аталатын) 5 және 7 және 10-16 баптарының ережелерi осындай қылмыстар бортта немесе қылмыстық шельфте орналасқан стационарлық платформаларға қарсы жасалғанда осы Хаттаманың 2-бабына көрсетiлген қылмыстарға да mutatis mutandis қолданылады.
2. 1-тармаққа сәйкес осы Хаттама қолданылмаған жағдайларда, егер қылмыскер немесе болжанып отырған қылмыскер iшкі суларында немесе аумақтық теңiзiнде стационарлық платформа орналасқан [мемлекеттен]1 өзге қатысушы мемлекеттiң аумағында болса, ол сонда да болса қолданылады.
3. Осы Хаттаманың мақсаттары үшiн "стационарлық платформа" ресурстарды барлау немесе өндiру үшiн немесе басқа да экономикалық мақсаттар үшiн теңiз түбiнде тұрақты бекiтiлген жасанды аралды, қондырғыны немесе ғимаратты бiлдiредi.

2-бап

1. Кез келген тұлға егер ол заңсыз және қасақана:
а) стационарлық платформаны басып алса немесе оған күшпен немесе күш көрсету қаупiмен немесе қорқытудың кез келген басқа түрi арқылы бақылауды жүзеге асырса; немесе
b) стационарлық платформадағы тұлғаға қарсы зорлық-зомбылық iс-әрекетiн жасаса, егер бұл iс-әрекет оның қауiпсiздiгiне қауiп төндiретiн болса; немесе
с) стационарлық платформаны бұзса немесе оның қауiпсiздiгiне қауiп келтiруi мүмкін зиян келтiрсе; немесе
d) осы стационарлық платформаны бұзуы немесе қауiпсiздiгiне қауiп төндiруi мүмкiн құрылғыны немесе затты қандай да болмасын әдiспен стационарлық платформаға орнатса, немесе орнату мақсатында іс-әрекет жасаса; немесе
е) "а" - "d" тармақшаларында көрсетiлген қылмыстардың қандай да бiрiн жасауға немесе жасау әрекетiне байланысты кез келген тұлға жарақат әкелсе немесе оны өлтiрсе қылмыс жасайды.
2. Кез келген тұлға, сондай-ақ егер ол:
а) 1-тармақта көрсетiлген қылмыстардың қандай да бiрiн жасауға әрекеттенсе; немесе
b) кез келген тұлға жасайтын осындай қылмыстардың қандайын болмасын жасауға итермелесе немесе өзге бiр тәсiлмен осындай қылмысты жасаған тұлғамен бiрге қатысушы болып табылса; немесе
с) бұл ұлттық заңнамада көзделгендей шартпен немесе онсыз жеке немесе заңды тұлғаны қандай да болмасын iс-әрекет жасауға немесе одан бас тартуға "b" және "с" тармақшаларында көрсетiлген қылмыстардың қандай да бiрiн жасауға мәжбүр ету мақсатында қорқытса, егер осы қорқыту стационарлық платформаның қауiпсiздiгiне қауiп төндiруi мүмкiн болса, қылмыс жасайды.

3-бап

1. Қылмыс:
а) стационарлық платформа осы мемлекеттiң құрлықтық шельфiнде орналасқанда оған қарсы немесе бортында; немесе
b) осы мемлекеттiң азаматымен жасалғанда әрбiр қатысушы мемлекет 2-бапта көрсетiлген қылмыстарға қатысты оның құқықтық иелігiн орнату үшiн қажет болуы мүмкiн шараларды қабылдайды.
2. Қатысушы мемлекет кез келген қылмысқа қатысты өзiнiң құқықтық иелiгiн орната алады, егер:
а) оны әдетте осы мемлекетте тұратын азаматтығы жоқ тұлға жасаса; немесе
b) оны жасау уақытында осы мемлекеттiң азаматы ұсталса, қорқытылса, жарақат алса немесе өлсе; немесе
с) ол осы мемлекеттi қандай да болмасын әрекеттi жасауға немесе одан бас тартуға мәжбүр ету әрекетiнде жасалса.
3. 2-тармақта айтылған құқықтық иелiктi орнатқан кез келген қатысушы мемлекет бұл туралы Халықаралық теңiз ұйымының Бас хатшысын (төменде "Бас хатшы" деп аталатын) хабардар етедi. Егер осындай қатысушы мемлекет осындай құқықтық иелiктен кейiннен бас тартса, ол бұл туралы Бас хатшыны хабардар етедi.
4. Әрбiр қатысушы мемлекет 2-бапта көрсетiлген қылмыстарға қатысты өзiнiң құқықтық иелiгiн орнату үшiн қажет болуы мүмкiн шараларды қабылдайды, егер болжанып отырған қылмыскер оның аумағында болса және ол оны осы баптың 1 және 2 тармақтарына сәйкес өзiнiң құқықтық иелiгiн

орнатқан қатысушы мемлекеттердiң қайсысына болса да бермесе.

5. Осы Хаттама ұлттық заңнамаға сәйкес жүзеге асырылатын қылмыстық

иелiктiң ешқайсысын да есептен алмайды.

4-бап

Осы Хаттамадағы еш нәрсе де құрлықтық шельфте орналасқан стационарлық

платформаларға қатысты халықаралық нормаларды ешқандай да әдiспен

қозғамайды.

5-бап

1. Осы Хаттама Римде 1983 жылғы 10 наурызда және Халықаралық теңiз

ұйымының (төменде "Ұйым" деп аталатын) штаб-пәтерiнде 1988 жылғы 14

наурыздан бастап 1989 жылғы 9 наурызға дейiн Конвенцияға қол қойған кез

келген мемлекет қол қою үшiн ашық. Бұдан кейiн хаттама қосылу үшiн ашық

болып қала бередi.

2. Мемлекеттер өздерiнiң олар үшiн осы Хаттаманың мiндеттi екендiгiне:

а) ратификациялауға, қабылдауға немесе бекітуге ескертпесiз қол қою;

немесе

b) кейiннен ратификациялаумен, қабылдаумен немесе бекiтумен ратификациялауға, қабылдауға немесе бекiтуге қатысты ескертпемен қол қою; немесе
с) қосылу арқылы бiлдiре алады.
3. Ратификациялау, қабылдау, бекiту немесе қосылу Бас хатшыға тиiстi құжаттарды сақтауға тапсыру арқылы жүзеге асырылады.
4. Осы Хаттамаға тек қана ратификациялауға, қабылдауға немесе бекiтуге қатысты ескертпесіз қол қойған не болмаса Конвенцияны ратификациялаған, қабылдаған, бекiткен немесе оған қосылған мемлекеттер осы Хаттаманың қатысушысы бола алады.

6-бап

Осы Хаттама үш мемлекет ратификациялау, қабылдау немесе бекiтуге қатысты ескертпесiз қол қойған, не болмаса ратификациялау, қабылдау, бекiту немесе қосылу туралы тиiстi құжаттар сақтауға тапсырылған күннен бастағы тоқсан күннен кейiн күшiне енедi. Бiрақ осы Хаттама Конвенция күшiне енбейiнше, күшiне енбейдi.
2. Осы Хаттаманы ратификациялау қабылдау немесе бекiту немесе оған [қосылу] туралы құжатты сақтауға тапсырған мемлекет үшiн Хаттаманың күшiне енуi, ратификациялануы, қабылдануы, бекiтiлуi немесе оған қосылуы үшiн қажеттi шарттар орындалғаннан кейiн осындай сақтауға тапсыру күнiнен тоқсан күннен кейiн күшiне енедi.

7-бап

1. Осы Хаттаманың күшiн кез келген қатысушы мемлекет бұл мемлекет үшiн осы Хаттама күшiне енген күнiнен бастап бiр жыл өткеннен кейiн кез келген уақытта жоя алады.
2. Күшiн жою Бас хатшыға күшiн жою туралы құжатты сақтауға тапсыру арқылы жүзеге асырылады.
3. Күшiн жою Бас хатшы күшiн жою туралы құжатты алған күннен бiр жыл

өткеннен кейiн немесе күшiн жою туралы құжатта көрсетiлуi мүмкiн үлкен

мерзiм бiткеннен кейiн күшiне енедi.

4. Қатысушы мемлекеттiң Конвенцияның күшiн жоюы осы қатысушы осы

Хаттаманың күшiн жойғаны деп қаралады.

8-бап

1. Ұйым осы Хаттаманы қайта қарау немесе оған түзетулер енгiзу

мақсатында конференция шақыра алады.

2. Бас хатшы қатысушы мемлекеттердiң үштен бiрiнiң немесе бес

қатысушы мемлекеттiң, қайсысының саны көп болуына байланысты, өтiнiшi

бойынша Хаттаманы қайта қарау немесе оған түзетулер енгiзу мақсатында

қатысушы мемлекеттердiң конференциясын шақырады.

3. Осы Хаттамаға түзету күшiне енген күнiнен кейiн сақтауға

тапсырылған ратификациялау, қабылдау, бекiту немесе қосылу туралы кез

келген құжат оған енгiзiлген түзетумен бiрге Хаттамаға қатысты ретiнде

қаралады.

9-бап

1. Осы Хаттама Бас хатшыға сақтауға тапсырылады.

2. Бас хатшы:

а) осы Хаттамаға қол қойған немесе оған қосылған барлық мемлекеттердi, сондай-ақ ұйымның барлық мүшелерiн:
i) Хаттамаға әрбiр жаңа қол қою [немесе] олардың күндерiн көрсете отырып ратификациялау, қабылдау, бекiту немесе қосылу туралы құжатты сақтауға тапсыру;
ii) осы Хаттаманың күшiне ену күнi;
ііі) осы Хаттаманың күшiн жою туралы кез келген құжатты оны алған

күнiн және күшiн жоюдың күшiне ену күнi көрсетiле отырып, сақтауға тапсыру;

iv) осы Хаттамаға немесе Конвенцияға сәйкес жасалған және осы

Хаттамаға қатысты кез келген өтiнiш немесе хабарландыруды алғаны туралы

хабардар етедi;

b) осы Хаттаманың түпнұсқа мәтiнiнiң расталған көшiрмелерiн

Конвенцияға қол қойған немесе оған қосылған барлық мемлекеттерге жiбередi.

3. Депозитарий осы Хаттама күшiне енiсiмен оның түпнұсқа мәтiнiнiң

расталған көшiрмесiн Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына Бiрiккен

Ұлттар Ұйымы Жарғысының 102-бабына сәйкес тiркеу және жариялау үшiн

жiбередi.

10-бап

Осы Хаттама бiр түпнұсқа данада ағылшын, араб, испан, қытай, орыс

және француз тілдерiнде жасалды және барлық мәтiндерi бiрдей болып

табылады.

Осыған куәландыру үшін тиісті үкіметтермен тиісті түрде осыған

уәкілеттендірілген төменде қол қоюшылар осы Хаттамаға қол қойды.

Римде бір мың тоғыз жүз сексен сегізінші жылғы оныншы наурызда

жасалды.

Мамандар:

Омарбекова А.Т.

Шарипова М.Е.

О проекте Закона Республики Казахстан "О присоединении Республики Казахстан к Конвенции о борьбе с незаконными актами, направленными против безопасности морского судоходства, и Протоколу о борьбе с незаконными актами, направленными против безопасности стационарных платформ, расположенных на континентальном шельфе"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 12 июля 2002 года N 768

Правительство Республики Казахстан постановляет:
1. Внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан "О присоединении к Конвенции о борьбе с незаконными актами, направленными против безопасности морского судоходства, и Протоколу о борьбе с незаконными актами, направленными против безопасности стационарных платформ, расположенных на континентальном шельфе".
2. Настоящее постановление вступает в силу со дня подписания.

Премьер-Министр
Республики Казахстан

Проект

Закон Республики Казахстан

О присоединении Республики Казахстан к Конвенции о борьбе
с незаконными актами, направленными против безопасности
морского судоходства, и Протоколу о борьбе с незаконными
актами, направленными против безопасности стационарных
платформ, расположенных на континентальном шельфе
Республике Казахстан присоединиться к Конвенции о борьбе с
незаконными актами, направленными против безопасности морского
судоходства, и Протоколу о борьбе с незаконными актами,
направленными против безопасности стационарных платформ,
расположенных на континентальном шельфе, совершенным
в городе Риме 10 марта 1988 года.

Президент
Республики Казахстан

Конвенция
о борьбе с незаконными актами, направленными против
безопасности морского судоходства
Государства - участники настоящей Конвенции,

принимая во внимание цели и принципы Устава Организации Объединенных Наций, касающиеся поддержания международного мира и безопасности и развития дружественных отношений и сотрудничества между государствами,
признавая, в частности, что каждый имеет право на жизнь, свободу и личную неприкосновенность, как это указано во Всеобщей декларации прав человека и Международном пакте о гражданских и политических правах,
будучи [глубоко] озабочены эскалацией в мире актов терроризма во всех его формах, которые подвергают опасности или уносят жизни невинных людей, ставят под угрозу основные свободы и серьезно оскорбляют достоинство человеческой личности,
считая, что незаконные акты, направленные против безопасности морского судоходства, угрожают безопасности людей и имущества, серьезно нарушают морское сообщение и подрывают веру народов мира в безопасность морского судоходства,
полагая, что подобные акты являются предметом серьезной озабоченности всего мирового сообщества,
будучи убеждены в настоятельной необходимости развивать международное сотрудничество между государствами в выработке и принятии эффективных и практических мер по предупреждению всех незаконных актов, направленных против безопасности морского судоходства, и преследованию и наказанию лиц, их совершающих,
ссылаясь на резолюцию Генеральной Ассамблеи Организации Объединенных Наций 40/61 от 9 декабря 1985 года, которая, среди прочего, "настоятельно призывает все государства в одностороннем порядке и в сотрудничестве с другими государствами, а также соответствующими органами Организации Объединенных Наций содействовать постепенному устранению причин, лежащих в основе международного терроризма, и уделять особое внимание всем ситуациям, включая колониализм, расизм и ситуации, связанные с массовыми и грубыми нарушениями прав человека и основных свобод, а также ситуации, сложившиеся в результате иностранной оккупации, которые могут вызвать международный терроризм и угрожать международному миру и безопасности",
ссылаясь далее на то, что резолюция 40/61 "безоговорочно осуждает как преступные все акты, методы и практику терроризма, где бы и кем бы они ни совершались, и в том числе те, которые ставят под угрозу дружественные отношения между государствами и их безопасность",
ссылаясь также на то, что в резолюции 40/61 Международной морской организации предлагается "изучить проблему актов терроризма на борту или против морских судов с целью вынесения рекомендаций в отношении соответствующих мер",
принимая во внимание резолюцию Ассамблеи Международной морской организации А.584(14) от 20 ноября 1985 года, которая призывает разработать меры по предупреждению незаконных актов, угрожающих безопасности судов и безопасности их пассажиров и экипажей,
отмечая, что настоящая Конвенция не распространяется на действия экипажа, которые регламентируются нормами по поддержанию обычной дисциплины на борту судна,
подтверждая желательность мониторинга норм и стандартов, касающихся предупреждения незаконных актов, направленных против судов и, и борьбы с такими актами, с целью их обновления, когда это необходимо, и в этой связи с удовлетворением принимая к сведению меры по предупреждению незаконных актов против пассажиров и экипажей на борту судов, рекомендованные Комитетом по безопасности на море Международной морской организации,
подтверждая далее, что вопросы, не регулируемые настоящей Конвенцией, продолжают регламентироваться нормами и принципами общего международного права,
признавая необходимость строгого соблюдения всеми государствами норм и принципов общего международного права в борьбе с незаконными актами, направленными против безопасности морского судоходства,
согласились о нижеследующем:

Статья 1
Для целей настоящей Конвенции "судно" означает любое судно, не закрепленное постоянно на морском дне, включая суда с динамическим принципом поддержания, подводные аппараты или любые другие плавучие средства.

Статья 2
1. Настоящая Конвенция не применяется к:
a) военному кораблю; или
b) судну, принадлежащему государству или эксплуатируемому им, когда оно используется в качестве военно-вспомогательного либо для таможенных или полицейских целей; или
c) судну, выведенному из эксплуатации или поставленному на прикол.
2. Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает иммунитета военных кораблей и других государственных судов, эксплуатируемых в некоммерческих целях.

Статья 3
1. Любое лицо совершает преступление, если оно незаконно и преднамеренно:
а) захватывает судно или осуществляет контроль над ним силой или угрозой силы или путем любой другой формы запугивания; или
b) совершает акт насилия против лица на борту судна, если этот акт может угрожать безопасному плаванию данного судна; или
с) разрушает судно или наносит судну или его грузу повреждение, которое может угрожать безопасному плаванию данного судна; или
d) помещает, или совершает действия в целях помещения, на борт судна каким бы то ни было способом устройство или вещество, которое может разрушить это судно, нанести этому судну или его грузу повреждение, которое угрожает или может угрожать безопасному плаванию данного судна; или
е) разрушает морское навигационное оборудование, или наносит ему серьезное повреждение, или создает серьезные помехи его эксплуатации, если любой такой акт может угрожать безопасному плаванию судна; или
f) сообщает заведомо ложные сведения, создавая тем самым угрозу безопасному плаванию судна; или
g) наносит ранения любому лицу или убивает его в связи с совершением или попыткой совершения какого-либо из преступлений, указанных в подпунктах "а"-"f".
2. Любое лицо также совершает преступление, если оно:
а) пытается совершить какое-либо из преступлений, указанных в пункте 1; или
b) подстрекает к совершению какого-либо из преступлений, указанных в пункте 1, совершаемого любым лицом, или является иным образом соучастником лица, которое совершает такое преступление; или
с) угрожает с условием или без такового, как это предусмотрено национальным законодательством, с целью принудить физическое или юридическое лицо совершить какое-либо действие или воздержаться от него, совершить какое-либо из преступлений, указанных в подпунктах "b", "с" и "е" пункта 1, если эта угроза может угрожать безопасному плаванию судна, о котором идет речь.

Статья 4
1. Настоящая Конвенция применяется, если судно совершает плавание или его маршрут включает плавание в воды, через воды или из вод, расположенных за внешней границей территориального моря какого-либо одного государства или за боковыми границами его территориального моря с сопредельными государствами.
2. В случаях, когда настоящая Конвенция не применяется в соответствии с пунктом 1, она, тем не менее, применяется, если преступник или предполагаемый преступник находится на территории государства-участника иного, чем государство, упомянутое в пункте 1.

Статья 5
Каждое государство-участник предусматривает соответствующие наказания за преступления, указанные в статье 3, с учетом тяжкого характера этих преступлений.

Статья 6
1. Каждое государство-участник принимает такие меры, которые могут оказаться необходимыми для установления его юрисдикции в отношении преступлений, указанных в статье 3, когда преступление совершено:
a) против или на борту судна, плававшего под флагом данного государства во время совершения этого преступления; или
b) на территории данного государства, включая его территориальное море; или
c) гражданином данного государства.
2. Государство-участник может также установить свою юрисдикцию в отношении любого такого преступления, когда:
a) оно совершено лицом без гражданства, которое обычно проживает в данном государстве; или
b) во время его совершения гражданин данного государства захвачен, подвергался угрозам, ранен или убит; или
c) оно совершено в попытке вынудить данное государство совершить какое-либо действие или воздержаться от него.
3. Любое государство-участник, которое установило юрисдикцию, упомянутую в пункте 2, уведомляет об этом Генерального секретаря Международной морской организации (именуемого ниже "Генеральный секретарь"). Если такое государство-участник впоследствии отказывается от такой юрисдикции, оно уведомляет об этом Генерального секретаря.
4. Каждое государство-участник принимает такие меры, которые могут оказаться необходимыми для установления его юрисдикции в отношении преступлений, указанных в статье 3, в случаях, когда предполагаемый преступник находится на его территории и оно не выдает его какому-либо из государств-участников, которые установили свою юрисдикцию в соответствии с пунктами 1 и 2 настоящей статьи.
5. Настоящая Конвенция не исключает никакой уголовной юрисдикции, осуществляемой в соответствии с национальным законодательством.

Статья 7
1. Убедившись, что обстоятельства того требуют, любое государство-участник, на территории которого находится преступник или предполагаемый преступник, в соответствии со своим законодательством заключает его под стражу или принимает другие меры, обеспечивающие его присутствие в течение такого времени, которое необходимо для того, чтобы возбудить уголовное преследование или предпринять действия по выдаче.
2. Такое государство немедленно проводит предварительное расследование фактов в соответствии со своим законодательством.
3. Любое лицо, в отношении которого принимаются меры, упомянутые в пункте 1, имеет право:
а) безотлагательно связаться с ближайшим соответствующим представителем государства, гражданином которого оно является или которое иным образом правомочно установить такую связь, или, если оно является лицом без гражданства, - с представителем государства, на территории которого оно обычно проживает;
b) посещения его представителем этого государства.
4. Права, упомянутые в пункте 3, осуществляются в соответствии с законами и правилами государства, на территории которого находится преступник или предполагаемый преступник, при условии, что упомянутые законы и правила должны давать возможность полностью осуществить цели, для которых предназначены права, предоставляемые согласно пункту 3.
5. Когда государство-участник в соответствии с настоящей статьей заключило лицо под стражу, оно безотлагательно сообщает государствам, которые установили юрисдикцию согласно пункту 1 статьи 6 и, если оно сочтет целесообразным, любым другим заинтересованным государствам о том, что такое лицо находится под стражей, и об обстоятельствах, требующих его задержания. Государство, которое проводит предварительное расследование, предусматриваемое пунктом 2 настоящей статьи, незамедлительно сообщает о его результатах упомянутым государствам и указывает, намерено ли оно осуществить юрисдикцию.

Статья 8
1. Капитан судна государства-участника ("государство флага") может передать компетентным органам любого другого государства-участника ("принимающее государство") любое лицо, в отношении которого у него имеются разумные основания считать, что оно совершило одно из преступлений, указанных в статье 3.
2. Государство флага обеспечивает, чтобы капитан его судна, на борту которого находится любое лицо, которое он намерен передать согласно пункту 1, был обязан давать, когда это практически осуществимо и по возможности до входа судна в территориальное море принимающего государства, уведомление компетентным органам принимающего государства о своем намерении передать такое лицо и о причинах передачи.
3. Принимающее государство принимает передаваемое лицо, за исключением случая, когда у него имеются основания полагать, что настоящая Конвенция не применяется к действиям, влекущим такую передачу, и поступает в соответствии с положениями статьи 7. Любой отказ принять передаваемое лицо сопровождается заявлением о причинах отказа.
4. Государство флага обеспечивает, чтобы капитан его судна был обязан предоставлять компетентным органам принимающего государства имеющиеся в распоряжении капитана доказательства, которые относятся к предполагаемому преступлению.
5. Принимающее государство, которое приняло передачу лица в соответствии с пунктом 3, может в свою очередь обратиться к государству флага с просьбой принять передачу данного лица. Государство флага рассматривает любую такую просьбу, и, если оно удовлетворяет ее, то оно действует в соответствии со статьей 7. Если государство флага отклоняет просьбу, оно предоставляет принимающему государству заявление с изложением причин отказа.

Статья 9
Ничто в настоящей Конвенции никоим образом не затрагивает нормы международного права, относящиеся к компетенции государств осуществлять юрисдикцию по расследованию или принятию принудительных мер на борту судов, не плавающих под их флагом.

Статья 10
1. Государство-участник, на территории которого находится преступник или предполагаемый преступник, в случаях, когда применяется статья 6, если оно не выдает его, обязано без каких-либо исключений и независимо от того, совершено ли преступление на его территории, незамедлительно передать дело своим компетентным органам для целей уголовного преследования путем проведения разбирательства в соответствии со своим законодательством. Эти органы принимают решение таким же образом, как и в случае любого другого преступления тяжкого характера согласно законодательству этого государства.
2. Любому лицу, в отношении которого осуществляется разбирательство в связи с любым из преступлений, указанных в статье 3, гарантируется справедливое обращение на всех стадиях разбирательства, в том числе пользование всеми правами и гарантиями, предусмотренными для такого разбирательства законодательством государства, на территории которого оно находится.

Статья 11
1. Преступления, указанные в статье 3, считаются подлежащими включению в качестве преступлений, влекущих выдачу, в любой договор о выдаче, существующий между какими-либо государствами-участниками. Государства-участники обязуются включать такие преступления в качестве преступлений, влекущих выдачу, во все договоры о выдаче, которые будут заключаться между ними.
2. Если государство-участник, которое обусловливает выдачу наличием договора, получает просьбу о выдаче от другого государства-участника, с которым оно не имеет договора о выдаче, запрашиваемое государство может по своему усмотрению рассматривать настоящую Конвенцию в качестве юридического основания для выдачи в отношении преступлений, указанных в статье 3. Выдача осуществляется в соответствии с другими условиями, предусмотренными законодательством запрашиваемого государства-участника.
3. Государства-участники, не обуславливающие выдачу наличием договора, рассматривают в отношениях между собой преступления, указанные в статье 3, в качестве преступлений, влекущих выдачу с соблюдением условий, предусмотренных законодательством запрашиваемого государства.
4. Если необходимо, преступления, указанные в статье 3, рассматриваются государствами-участниками для целей выдачи, как если бы они были совершены не только в месте их совершения, но также и в каком-либо месте в пределах юрисдикции государства-участника, обращающегося с просьбой о выдаче.
5. Государство-участник, которое получает более одной просьбы о выдаче от государств, которые установили юрисдикцию в соответствии со статьей 6, и которое принимает решение не возбуждать уголовного преследования, при выборе государства, которому должен быть выдан преступник или предполагаемый преступник, должным образом учитывает интересы и обязанности государства-участника, флаг которого несло судно во время совершения преступления.
6. При рассмотрении просьбы о выдаче предполагаемого преступника в соответствии с настоящей Конвенцией запрашиваемое государство уделяет должное внимание вопросу о том, могут ли быть реализованы права предполагаемого преступника, указанные в пункте 3 статьи 7, в запрашивающем государстве.
7. Что касается преступлений, указанных в настоящей Конвенции, положения всех договоров и соглашений между государствами-участниками о выдаче изменяются в отношениях между государствами-участниками в той мере, в какой они несовместимы с настоящей Конвенцией.

Статья 12
1. Государства-участники оказывают друг другу максимально возможную помощь в связи с уголовным преследованием, начатым в отношении преступлений, указанных в статье 3, включая содействие в получении имеющихся у них доказательств, необходимых для разбирательства.
2. Государства-участники выполняют свои обязательства по пункту 1 в соответствии с любыми договорами о взаимной правовой помощи, которые могут существовать между ними. В случае отсутствия таких договоров государства-участники оказывают друг другу помощь в соответствии с их национальным законодательством.

Статья 13
1. Государства-участники сотрудничают в предотвращении преступлений, указанных в статье 3, в частности, путем:
а) принятия всех практически осуществимых мер по предотвращению подготовки в пределах их соответствующих территорий к совершению этих преступлений в пределах или за пределами их территорий;
b) обмена информацией в соответствии с их национальным законодательством и координации административных и других мер, принимаемых, когда необходимо, в целях предотвращения совершения преступлений, указанных в статье 3.
2. Когда в результате совершения какого-либо преступления, указанного в статье 3, рейс судна задерживается или прерывается, любое государство-участник, на территории которого находится судно, пассажиры или экипаж, обязано предпринять все возможные усилия, чтобы избежать необоснованного задержания или задержки судна, его пассажиров, экипажа или груза.

Статья 14
Любое государство-участник, у которого имеются основания полагать, что будет совершено какое-либо преступление, указанное в статье 3, предоставляет в соответствии со своим национальным законодательством как можно скорее любую имеющуюся у него соответствующую информацию тем государствам, которые, по его мнению, являются государствами, установившими юрисдикцию в соответствии со статьей 6.

Статья 15
1. Каждое государство-участник в соответствии со своим национальным законодательством сообщает Генеральному секретарю в возможно короткие сроки любую имеющуюся у него информацию относительно:
a) обстоятельств преступления;
b) действий, предпринятых в соответствии с пунктом 2 статьи 13;
c) мер, принятых в отношении преступника или предполагаемого преступника, и, в частности, результатов любых действий по выдаче или других правовых действий.
2. Государство-участник, на территории которого предполагаемый преступник подвергается уголовному преследованию, сообщает в соответствии со своим национальным законодательством об окончательных результатах разбирательства Генеральному секретарю.
3. Информация, переданная в соответствии с пунктами 1 и 2, сообщается Генеральным секретарем всем государствам-участникам, членам Международной морской организации (именуемой ниже "Организация"), другим заинтересованным государствам и соответствующим международным межправительственным организациям.

Статья 16
1. Любой спор между двумя или более государствами-участниками относительно толкования или применения настоящей Конвенции, который не может быть урегулирован путем переговоров в течение разумного периода времени, передается по просьбе одного из них на арбитраж. Если в течение шести месяцев со дня обращения с просьбой об арбитраже стороны не могут договориться об организации арбитража, по просьбе любой из этих сторон спор может быть передан в Международный Суд в соответствии со Статусом Суда.
2. Каждое государство может при подписании, ратификации, принятии или утверждении настоящей Конвенции или присоединении к ней сделать заявление о том, что оно не считает себя связанным каким-либо положением или всеми положениями пункта 1. Другие государства-участники не будут связаны такими положениями в отношении любого государства-участника, сделавшего такую оговорку.
3. Любое государство, сделавшее оговорку в соответствии с пунктом 2, может в любое время снять эту оговорку путем уведомления Генерального секретаря.

Статья 17
1. Настоящая Конвенция открыта для подписания в Риме 10 марта 1988 года государствами, участвующими в международной Конференции по борьбе с незаконными актами, направленными против безопасности морского судоходства, и в штаб-квартире Организации всеми государствами с 14 марта 1988 года по 9 марта 1989 года. После этого Конвенция остается открытой для присоединения.
2. Государства могут выразить свое согласие на обязательность для них настоящей Конвенции путем:
a) подписания без оговорки относительно ратификации, принятия или утверждения; или
b) подписания с оговоркой относительно ратификации, принятия или утверждения с последующей ратификацией, принятием или утверждением; или
c) присоединения.
3. Ратификация, принятие, утверждение или присоединение осуществляются путем сдачи на хранение соответствующего документа Генеральному секретарю.

Статья 18
1. Настоящая Конвенция вступает в силу через девяносто дней после даты, на которую пятнадцать государств либо подписали ее без оговорки относительно ратификации, принятия или утверждения, либо сдали на хранение соответствующие документы о ратификации, принятии, утверждении или присоединении.
2. Для государства, сдавшего на хранение документ о ратификации, принятии или утверждении настоящей Конвенции или присоединении к ней после выполнения условий, необходимых для вступления Конвенции в силу, ратификации, принятие, утверждение или присоединение вступают в силу через девяносто дней после даты такой сдачи на хранение.

Статья 19
1. Настоящая Конвенция может быть денонсирована любым государством-участником в любое время по истечении одного года с даты вступления настоящей Конвенции в силу для этого государства.
2. Денонсация осуществляется путем сдачи на хранение документа о денонсации Генеральному секретарю.
3. Денонсация вступает в силу по истечении одного года с даты получения Генеральным секретарем документа о денонсации или по истечении такого большего срока, который может быть указан в документе о денонсации.

Статья 20
1. Организация может созвать конференцию с целью пересмотра настоящей Конвенции или внесения в нее поправок.
2. Генеральный секретарь созывает по просьбе одной трети государств-участников или десяти государств-участников, в зависимости от того, какое число является большим, конференцию государств-участников настоящей Конвенции с целью пересмотра Конвенции или внесения в нее поправок.
3. Любой документ о ратификации, принятии, утверждении или присоединении, сданный на хранение после даты вступления в силу поправки к настоящей Конвенции, рассматривается как относящийся к Конвенции с внесенной в нее поправкой.

Статья 21
1. Настоящая Конвенция сдается на хранение Генеральному секретарю.
2. Генеральный секретарь:
а) информирует все государства, подписавшие настоящую Конвенцию или присоединившиеся к ней, а также всех членов Организации о:
i) каждом новом подписании Конвенции или сдаче на хранение документа о ратификации, принятии, утверждении или присоединении с указанием их даты;
ii) дате вступления настоящей Конвенции в силу;
iii) сдаче на хранение любого документа о денонсации настоящей Конвенции с указанием даты его получения и даты вступления денонсации в силу;
iv) получении любого заявления или уведомления, сделанного в соответствии с настоящей Конвенцией;
b) направляет заверенные копии с подлинного текста настоящей Конвенции всем государствам, подписавшим Конвенцию или присоединившимся к ней.
3. Как только настоящая Конвенция вступит в силу, заверенная копия с ее подлинного текста направляется депозитарием Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций для регистрации и опубликования в соответствии со статьей 102 Устава Организации Объединенных Наций.

Статья 22
Настоящая Конвенция составлена в одном подлинном экземпляре на английском, арабском, испанском, китайском, русском и французском языках, причем все тексты являются равно аутентичными.
В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные своими соответствующими правительствами, подписали настоящую Конвенцию.
Совершено в Риме десятого марта тысяча девятьсот восемьдесят восьмого года.

Протокол
о борьбе с незаконными актами,
направленными против безопасности стационарных платформ,
расположенных на континентальном шельфе
Государства-участники настоящего Протокола,

будучи участниками Конвенции о борьбе с незаконными актами, направленными против безопасности морского судоходства,
признавая, что причина, по которым была разработана Конвенция, имеют отношение также к стационарным платформам, расположенным на континентальном шельфе,
принимая во внимание положения данной Конвенции,
подтверждая, что вопросы, не регулируемые настоящим Протоколом, продолжают регламентироваться нормами и принципами общего международного права,
согласились о нижеследующем:

Статья 1
1. Положения статей 5 и 7 и статей 10-16 Конвенции о борьбе с незаконными актами, направленными против безопасности морского судоходства (именуемой ниже "Конвенция"), также применяются mutatis mutandis к преступлениям, указанным в статье 2 настоящего Протокола, когда такие преступления совершаются на борту или против стационарных платформ, расположенных на континентальном шельфе.
2. В случаях, когда настоящий Протокол не применяется в соответствии с пунктом 1, он, тем не менее, применяется, если преступник или предполагаемый преступник находится на территории государства-участника иного, чем [государство] во внутренних водах или территориальном море которого расположена стационарная платформа.
3. Для целей настоящего Протокола "стационарная платформа" означает искусственный остров, установку или сооружение, постоянно закрепленные на морском дне для разведки или разработки ресурсов или для других экономических целей.

Статья 2
1. Любое лицо совершает преступление, если оно незаконно и преднамеренно:
а) захватывает стационарную платформу или осуществляет контроль над ней силой или угрозой силы или путем любой другой формы запугивания; или
b) совершает акт насилия против лица на стационарной платформе, если этот акт может угрожать ее безопасности; или
с) разрушает стационарную платформу или наносит ей повреждение, которое может угрожать ее безопасности; или
d) помещает, или совершает действия в целях помещения, на стационарную платформу каким бы то ни было способом устройство или вещество, которое может разрушить эту стационарную платформу или создать угрозу ее безопасности; или
е) наносит ранения любому лицу или убивает его в связи с совершением или попыткой совершения какого-либо из преступлений, указанных в подпунктах "а"-"d".
2. Любое лицо также совершает преступление, если оно:
a) пытается совершать какое-либо из преступлений, указанных в пункте 1; или
b) подстрекает к совершению какого-либо из таких преступлений, совершаемого любым лицом, или является иным образом соучастником лица, которое совершает такое преступление; или
c) угрожает, с условием или без такого, как это предусмотрено национальным законодательством, с целью принудить физическое или юридическое лицо совершить какое-либо действие или воздержаться от него, совершить какое-либо из преступлений, указанных в подпунктах "b" и "с" пункта 1, если эта угроза может угрожать безопасности стационарной платформы.

Статья 3
1. Каждое государство-участник принимает такие меры, которые могут оказаться необходимыми для установления его юрисдикции в отношении преступлений, указанных в статьей 2, когда преступление совершено:
а) против или на борту стационарной платформы, когда она находится на континентальном шельфе данного государства; или
b) гражданином данного государства.
2. Государство-участник может также установить свою юрисдикцию в отношении любого такого преступления, когда:
а) оно совершено лицом без гражданства, которое обычно проживает в данном государстве; или
b) во время его совершения гражданин данного государства захвачен, подвергался угрозам, ранен или убит; или
с) оно совершено в попытке вынудить данное государство совершить какое-либо действие или воздержаться от него.
3. Любое государство-участник, которое установило юрисдикцию, упомянутую в пункте 2, уведомляет об этом Генерального секретаря Международной морской организации (именуемого ниже "Генеральный секретарь"). Если такое государство-участник впоследствии отказывается от такой юрисдикции, оно уведомляет об этом Генерального секретаря.
4. Каждое государство-участник принимает такие меры, которые могут оказаться необходимыми для установления его юрисдикции в отношении преступлений, указанных в статье 2, в случаях, когда предполагаемый преступник находится на его территории и оно не выдает его какому-либо из государств-участников, которые установили свою юрисдикцию в соответствии с пунктами 1 и 2 настоящей статьи.
5. Настоящий Протокол не исключает никакой уголовной юрисдикции, осуществляемой в соответствии с национальным законодательством.

Статья 4
Ничто в настоящем Протоколе никоим образом не затрагивает нормы международного права, относящиеся к стационарным платформам, расположенным на континентальном шельфе.

Статья 5
1. Настоящий Протокол открыт для подписания в Риме 10 марта 1988 года и в штаб-квартире Международной морской организации (ниже именуемой "Организация") с 14 марта 1988 года по 9 марта 1989 года любым государством, которое подписало Конвенцию. После этого Протокол остается открытым для присоединения.
2. Государства могут выразить свое согласие на обязательность для них настоящего Протокола путем:
а) подписания без оговорки относительно ратификации, принятия или утверждения; или
b) подписания с оговоркой относительно ратификации, принятия или утверждения с последующей ратификацией, принятием или утверждением; или
с) присоединения.
3. Ратификация, принятие, утверждение или присоединение осуществляются путем сдачи на хранение соответствующего документа Генеральному секретарю.
4. Участником настоящего протокола может стать только государство, которое подписало Конвенцию без оговорки относительно ратификации, принятия или утверждения либо ратифицировало, приняло, утвердило Конвенцию или присоединилось к ней.

Статья 6
1. Настоящий Протокол вступает в силу через девяносто дней после даты, на которую три государства либо подписали его без оговорки относительно ратификации, принятия или утверждения, либо сдали на хранение соответствующие документы о ратификации, принятии, утверждении или присоединении. Однако настоящий Протокол не вступает в силу до тех пор, пока не вступит в силу Конвенция.
2. Для государства, сдавшего на хранение документ о ратификации, принятии, утверждении настоящего протокола или [присоединении] к нему после выполнения условий, необходимых для вступления Протокола в силу, ратификация, принятие, утверждение или присоединение вступают в силу через девяносто дней после даты таковой сдачи на хранение.

Статья 7
1. Настоящий Протокол может быть денонсирован любым государством-участником в любое время по истечении одного года с даты вступления настоящего протокола в силу для этого государства.
2. Денонсация осуществляется путем сдачи на хранение документа о денонсации Генеральному секретарю.
3. Денонсация вступает в силу по истечении одного года с даты получения Генеральным секретарем документа о денонсации или по истечении такого большего срока, который может быть указан в документе о денонсации.
4. Денонсация Конвенции государством-участником рассматривается как денонсация настоящего Протокола этим участником.

Статья 8
1. Организация может созвать конференцию с целью пересмотра настоящего Протокола или внесения в него поправок.
2. Генеральный секретарь созывает по просьбе одной трети государств-участников или пяти государств-участников, в зависимости от того, какое число является большим, конференцию государств-участников настоящего Протокола с целью пересмотра Протокола или внесения в него поправок.
3. Любой документ о ратификации, принятии, утверждении или присоединении, сданный на хранение после даты вступления в силу поправок к настоящему Протоколу, рассматривается как относящийся к Протоколу с внесенной в него поправкой.

Статья 9
1. Настоящий Протокол сдается на хранение Генеральному секретарю.
2. Генеральный секретарь:
a) информирует все государства, подписавшие настоящий Протокол или присоединившиеся к нему, а также всех членов Организации о:
i) каждом новом подписании Протокола [или] сдаче на хранение документа о ратификации, принятии, утверждении или присоединении с указанием их даты;
ii) дате вступления настоящего Протокола в силу;
iii) сдаче на хранение любого документа о денонсации настоящего Протокола с указанием даты его получения и даты вступления денонсации в силу;
iv) получении любого заявления или уведомления, сделанного в соответствии с настоящим Протоколом или Конвенцией и касающиеся настоящего Протокола;
b) направляет заверенные копии с подлинного текста настоящего Протокола всем государствам, подписавшим Протокол или присоединившимся к нему.
3. Как только настоящий Протокол вступит в силу, заверенная копия с его подлинного текста направляется депозитарием Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций для регистрации и опубликования в соответствии со статьей 102 Устава Организации Объединенных Наций.

Статья 10
Настоящий Протокол составлен в одном подлинном экземпляре на английском, арабском, испанском, китайском, русском и французском языках, причем все тексты являются равно аутентичными.
В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные своими соответствующими правительствами, подписали настоящий Протокол.
Совершено в Риме десятого марта тысяча девятьсот восемьдесят восьмого года.