"Қазақстан Республикасының Бактериологиялық (биологиялық) және токсиндi қарулар жасауға, өндiруге және оның қорларын шоғырландыруға тыйым салу және оларды жою туралы конвенцияға қосылуы туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2005 жылғы 16 наурыздағы N 235 Қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкiметi ҚАУЛЫ ЕТЕДI:
"Қазақстан Республикасының Бактериологиялық (биологиялық) және токсиндi қарулар жасауға, өндiруге және оның қорларын шоғырландыруға тыйым салу және оларды жою туралы конвенцияға қосылуы туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламентi Мәжiлiсiнiң қарауына енгізiлсiн.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі

Жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ
ЗАҢЫ Қазақстан Республикасының Бактериологиялық
(биологиялық) және токсиндi қарулар жасауға,
өндiруге және оның қорларын шоғырландыруға
тыйым салу және оларды жою туралы конвенцияға
қосылуы туралы

Қазақстан Республикасы 1972 жылғы 10 сәуiрде Мәскеуде, Лондонда және Вашингтонда жасалған Бактериологиялық (биологиялық) және токсиндi қарулар жасауға, өндiруге және оның қорларын шоғырландыруға тыйым салу және оларды жою туралы конвенцияға қосылсын.

Қазақстан Республикасының
Президентi

Бактериологиялық (биологиялық) және токсинді қарулар
жасауға, өндіруге және оның қорларын шоғырландыруға
тыйым салу және оларды жою туралы конвенция (Москва -
Лондон - Вашингтон, 1972 жылғы 10 сәуір)

Осы конвенцияға қатысушы мемлекеттер,
жаппай қырып-жоятын қарудың барлық түрлерiне тыйым салумен және жоюмен бiрге, жалпыға бiрдей және толық қарусыздану жолындағы тиiмдi прогреске жету мақсатында бел шеше кiрiскен, химиялық және бактериологиялық (биологиялық) қарулар жасауға, өндiруге және оның қорларын шоғырландыруға тыйым салудың және оларды тиiмдi шаралар жолымен жоюдың қатаң да тиiмдi халықаралық бақылау арқылы жалпыға бiрдей және толық қарусыздануға жетуге ықпал ететiнiне сене отырып,
1925 жылғы 17 маусымда Женевада қол қойылған Тұншықтыратын, улы немесе басқа да осы сияқты газдар мен бактериологиялық құралдарды соғыста қолдануға тыйым салу туралы хаттаманың маңызды мәнiн, сондай-ақ көрсетiлген хаттаманың соғыс қасiретiн азайту iсiне қосқан және қосып келе жатқан үлесiн мойындай отырып,
аталған хаттаманың принциптерi мен мақсаттарына деген өзiнiң адалдығын білдіре және барлық мемлекеттердi оларды қатаң сақтауға шақыра отырып,
Біріккен Ұлттар Ұйымы Бас Ассамблеясының 1925 жылғы 17 маусымда Женева хаттамасының принциптері мен мақсаттарына қайшы келетiн барлық iс-әрекеттердi бiрнеше мәрте айыптағанын ескерте отырып,
халықтар арасындағы сенімді тереңдете түсуге және халықаралық ахуалды тұтастай сауықтыруға ықпал етудi қалап,
сондай-ақ Біріккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының мақсаттары мен принциптерін жүзеге асыруға ықпал етуге ұмтыла отырып,
тиiмдi шаралар жолымен мемлекеттердiң арсеналынан химиялық және бактериологиялық (биологиялық) агенттердi пайдаланатын қарулар сияқты жаппай қырып-жоятын қауiптi қаруды алып тастаудың маңыздылығы мен кезек күттiрмейтiндiгiне сенiмдi бола отырып, бактериологиялық (биологиялық) және токсиндi қаруларға тыйым салу туралы келiсiмнiң сонымен бiрге химиялық қаруды жасауға, өндіруге және оның шоғырландырылуына тыйым салу жөнiндегi тиiмдi шаралар туралы келiсiмге келу бағытындағы алғашқы мүмкін қадам болып табылатынын мойындай отырып, осы мақсатпен келіссөздер жүргізудi жалғастыруға бел шеше кiрiсiп,
барлық адамзат үшiн бактериологиялық (биологиялық) агенттердi немесе қару түрiндегі токсиндерді пайдалану мүмкiндiктерiн толығымен жоюға бел шеше кiрiсіп,
мұндай пайдаланудың адамзаттың ар-намысына қайшы келетiнiне және осы қауiптi азайту үшiн ешқандай да күш-жiгердi аямау керектiгiне сене отырып,
мыналар туралы келiстi:

І бап

Осы конвенцияға қатысушы әрбiр мемлекет ешқашан, ешқандай жағдайда:
1) микробиологиялық немесе басқа да биологиялық агенттер мен токсиндердi, шығу тегi немесе өндiру әдiсi қандай болса да, профилактикалық, қорғаныс немесе басқа да бейбiт мақсаттарда қолдануға болмайтын түрлерiн соншалықты мөлшерде;
2) осындай агенттер мен токсиндердi дұшпандық мақсаттарда немесе қарулы қақтығыстарда қолдануға арналған қаруды, құрал-жабдықты немесе жеткiзу құралдарын жасамауды, өндiрмеудi, шоғырландырмауды, өзге де бiр жолдармен сатып алмауды және сақтамауды мiндетiне алады.

II бап

Осы конвенцияға қатысушы әрбiр мемлекет өзi иелiк ететiн немесе оның юрисдикциясында немесе бақылауында тұратын, конвенцияның I бабында көрсетiлген барлық агенттердi, токсиндердi, қаруды және жеткiзу құралдарын мүмкiндiгiнше жедел, бiрақ конвенция күшiне енгеннен кейiн тоғыз айдан кешiктiрмей, жоюды немесе бейбiт мақсаттарға жұмсауды мiндетiне алады. Осы баптың ережелерiн орындау кезiнде халықты және қоршаған ортаны қорғау мақсатында абай болудың барлық қажеттi шаралары қолданылуы тиiс.

III бап

Осы конвенцияға қатысушы әрбiр мемлекет кiмге болса да тiкелей, жанама түрде, қалай да болмасын, қандай да бiр мемлекетке, мемлекеттер тобына немесе халықаралық ұйымдарға көмектеспеудi, көтермелемеудi және қандай да бiр өзгеше тәсiлмен конвенцияның I бабында көрсетiлген кез келген агенттердi, токсиндердi, қаруды және жеткiзу құралдарын өндiруге немесе сатып алуға итермелемеудi мiндетiне алады.

IV бап

Осы конвенцияға қатысушы әрбiр мемлекет өздерiнiң конституциялық рәсiмдерiне сәйкес, қайда болса да оның юрисдикциясында немесе бақылауында тұратын, осындай мемлекет аумағының шегiнде, конвенцияның I бабында көрсетiлген агенттердi, токсиндердi, қаруды және жеткiзу құралдарын жасауға, өндiруге немесе сатып алуға тыйым салу және алдын алу бойынша қажеттi шаралар қабылдауды мiндетiне алады.

V бап

Осы конвенцияға қатысушы әрбiр мемлекет конвенцияның мақсатына немесе ережелерiнiң орындалуына байланысты туындауы мүмкiн кез келген мәселенi шешуде бiр-бiрiмен консультация алысуды және ынтымақтастық орнатуды мiндетiне алады. Осы бапты орындау үшiн консультациялар мен ынтымақтастықты жолға қою Бiрiккен Ұлттар Ұйымы шеңберiндегi тиiстi халықаралық рәсiмдердi пайдалану және оның Жарғысына сәйкес жүзеге асырылуы мүмкiн.

VI бап

Қандай да бiр басқа қатысушы мемлекет конвенция ережелерiнен өрбитiн мiндеттемелердi бұза отырып iс-әрекет етуде деп мәлiмдеген осы конвенцияға қатысушы кез келген мемлекет Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Қауiпсiздiк Кеңесiне шағым беруiне болады. Мұндай шағымда оның негiздiлiгiн растайтын мүмкiн болған барлық дәлелдер, және оны Қауiпсiздiк кеңесiнде қарау туралы өтiнiш болуға тиiс.
Осы конвенцияға қатысушы әрбiр мемлекет Бiрiккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының ережелерiне сәйкес Кеңес қабылдаған шағымның негiзiнде Қауiпсiздiк Кеңесi жүргiзуi мүмкiн кез келген тергеу жұмыстарына қатысуды мiндетiне алады. Қауiпсiздiк кеңесi конвенцияға қатысушы мемлекеттердi тергеу нәтижелерi туралы хабарландырып отырады.

VII бап

Осы конвенцияға қатысушы әрбiр мемлекет Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Жарғысына сәйкес, конвенцияға қатысушының кез келгенi өтiнiш жасаса, егер Қауiпсiздiк Кеңесi мұндай қатысушыға конвенцияны бұзудың нәтижесiнде қауiп төндi деп шешiм шығарса, көмек берудi немесе қолдау көрсетудi мiндетiне алады.

VIII бап

Осы конвенциядағы ережелердiң қайсысы болмасын, 1925 жылғы 17 маусымда Женевада қол қойылған Тұншықтыратын, улы немесе басқа да осы сияқты газдар мен бактериологиялық құралдарды соғыста қолдануға тыйым салу туралы хаттамаға сәйкес кез келген мемлекет қабылдаған мiндеттемелердi қандай да бiр шектеулi немесе жалынышты тұрғыда түсiндiрiлмеуi тиiс.

IX бап

Осы конвенцияға қатысушы әрбiр мемлекет химиялық қаруға тиiмдiлiкпен тыйым салудың танылған мақсатын растайды және осы мақсатта ақ ниетпен таяу болашақта оны әзiрлеуге, өндiру мен қорын көбейтуге тыйым салу және оны жою жөнiндегі тиiмдi шаралар туралы және химиялық агенттердi қару ретiнде өндiруге немесе пайдалануға арналған құрал-жабдықтар мен жеткiзу құралдарына қатысты тиістi шаралар туралы келiсiмге қол жеткiзу үшiн келiссөздердi жалғастыруды мiндетiне алады.

Х бап

1. Осы конвенцияға қатысушы мемлекеттер ең толық көлемiнде мүмкiн болатын құрал-жабдықтармен, материалдармен, бактериологиялық (биологиялық) құралдарды және токсиндердi бейбiт мақсаттарда пайдалану туралы ғылыми және техникалық ақпарат алмасуға ықпал етудi мiндетiне алады және мұндай алмасуға қатысуға құқылы. Осыған жағдайы келетiн конвенцияға қатысушы мемлекеттер сондай-ақ жекеше немесе басқа мемлекеттермен яки халықаралық ұйымдармен бiрлесiп, ауруларды болдырмау үшiн немесе басқа да бейбiт мақсаттар үшiн бактериология (биология) саласындағы ғылыми ашылымдарды одан әрi әзiрлеу мен қолдануға жәрдем көрсетуге қатысатын болады.
2. Осы конвенция, бактериологиялық (биологиялық) агенттер мен токсиндердi қайта өңдеу, бейбiт мақсаттарда пайдалану немесе өндiру үшiн бактериологиялық (биологиялық) агенттермен және токсиндермен халықаралық алмасуды қоса алғанда, конвенцияға қатысушы мемлекеттердiң экономикалық немесе техникалық дамуына яки бейбiт бактериологиялық (биологиялық) қызмет саласындағы халықаралық ынтымақтастыққа кедергi келтiрмеу жолымен жүзеге асырылады.

XI бап

Кез келген қатысушы мемлекет осы конвенцияға түзетулер ұсынуына болады. Түзетулер, осы түзетулердi қабылдайтын әрбiр қатысушы мемлекет үшiн, оларды конвенцияға қатысушы мемлекеттердiң көпшiлiгi қабылдағаннан кейiн, ал кейiннен қалған қатысушы мемлекеттер үшiн олардың осы түзетулердi қабылдаған күнi күшiне енедi.

XII бап

Осы конвенция күшiне енгеннен кейiн 5 жылдан соң немесе бұл мерзiмнен ерте, егер де мұны конвенцияға қатысушылардың көпшiлiгi осы мақсатпен депозитарий-мемлекеттерге ұсыныстар беру арқылы талап ететiн болса, Женевада (Швейцария) конвенцияның қалай жұмыс iстеп жатқанын қарау үшiн, ережелердi қоса алғанда, конвенцияның кiрiспесi мен ережесiнде мазмұндалған химиялық қару туралы келiссөздерге қатысты мақсаттардың жүзеге асып жатқандығына сенiмдi болу үшiн конвенцияға қатысушы мемлекеттердiң конференциясы шақырылады. Мұндай қарау кезiнде конвенцияға қатысы бар барлық жаңа ғылыми-техникалық жетiстiктер назарға алынуға тиiс.

XIII бап

1. Осы конвенцияның мерзiмi шексiз болып табылады.
2. Осы конвенцияға қатысушы әрбiр мемлекет өзiнiң мемлекеттiк егемендiгiн жүзеге асыру ретiнде егер де ол конвенцияның мазмұнына байланысты ерекше жағдайлар оның елiнiң жоғары мүдделерiне қатер төндiрдi деп шешсе, конвенциядан шығуға құқылы. Мұндай шығыс туралы ол конвенцияға қатысушы барлық басқа мемлекеттер мен Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Қауiпсiздiк Кеңесiн үш ай бұрын хабардар етедi. Мұндай хабарламада ол оның жоғары мүдделерiне қатер төндiру ретiнде қарайтын ерекше жағдайлар туралы мәлiмдеме болуға тиiстi.

XIV бап

1. Осы конвенция барлық мемлекеттердiң қол қоюы үшiн ашық. Конвенцияға ол күшiне енгенше қол қоймаған кез келген мемлекет осы баптың 3-тармағына сәйкес оған кез келген уақытта қосыла алады.
2. Осы конвенция оған қол қойған мемлекеттердiң бекiтуiне жатады. Бекiту грамоталары мен қосылу туралы құжаттар осымен депозитарий-үкiметтер ретiнде тағайындалатын Ресей Федерациясының, Ұлыбритания мен Солтүстiк Ирландияның Бiрiккен Корольдiгiнiң және Америка Құрама Штаттарының үкiметтерiне тапсырылады.
3. Осы конвенция үкiметпен қоса, конвенцияның депозитарийлерi болып тағайындалған жиырма екi үкiметтiң бекiту грамоталарын сақтауға тапсырғаннан кейiн күшiне енедi.
Конвенция 1975 жылғы 26 наурызда күшiне ендi.
4. Қосылу туралы бекiту грамоталары немесе құжаттары Осы конвенция күшiне енгеннен кейiн сақтауға тапсырылатын мемлекеттер үшiн ол олардың қосылу туралы бекiту грамоталары немесе құжаттары сақтауға тапсырылған күнi күшiне енедi.
5. Депозитарий үкiметтер кешiктiрмей осы конвенцияға қол қойған және қосылған барлық мемлекеттердi әрбiр қол қою күнi, әрбiр бекiту грамотасы мен құжатты сақтауға тапсырған күн, конвенция күшiне енген күн туралы, сондай-ақ олардың басқа да хабарламаларды алғандығы туралы хабарландырып отырады.
6. Осы конвенцияны Бiрiккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының 102-бабына сәйкес депозитарий үкiметтер тiркейтiн болады.

XV бап

Орыс, ағылшын, испан, қытай және француз мәтiндерi бiрдей түпнұсқалық болып табылатын осы конвенция депозитарий үкiметтердiң мұрағаттарына сақтауға берiледi. Депозитарий үкiметтер конвенцияның тиiстi дәрежеде расталған көшiрмелерiн конвенцияға қол қойған және оған қосылған мемлекеттердiң үкiметтерiне жiбередi.

Осыны растау үшiн, оған тиiстi дәрежеде өкiлеттi, төменде қол қоюшылар, осы конвенцияға қол қояды.
Мәскеу, Лондон және Вашингтон қалаларында, 1972 жылдың 10-күнi үш данада жасалды.
/қолдар/

О проекте Закона Республики Казахстан "О присоединении Республики Казахстан к Конвенции о запрещении разработки, производства и накопления запасов бактериологического (биологического) и токсинного оружия и его уничтожении"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 16 марта 2005 года N 235

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан "О присоединении Республики Казахстан к Конвенции о запрещении разработки, производства и накопления запасов бактериологического (биологического) и токсинного оружия и его уничтожении".

Премьер-Министр
Республики Казахстан

Проект

ЗАКОН
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН О присоединении Республики Казахстан к Конвенции
о запрещении разработки, производства и накопления
запасов бактериологического (биологического) и
токсинного оружия и его уничтожении

Республике Казахстан присоединиться к Конвенции о запрещении разработки, производства и накопления запасов бактериологического (биологического) и токсинного оружия и его уничтожении, совершенной в Москве, Лондоне и Вашингтоне 10 апреля 1972 года.

Президент
Республики Казахстан

КОНВЕНЦИЯ
о запрещении разработки, производства и накопления
запасов бактериологического (биологического) и
токсинного оружия и об их уничтожении

Государства-участники настоящей Конвенции,
преисполненные решимости действовать в целях достижения эффективного прогресса на пути всеобщего и полного разоружения, включающего запрещение и ликвидацию всех видов оружия массового уничтожения, и уверенные в том, что запрещение разработки, производства и накопления запасов химического и бактериологического (биологического) оружия и их уничтожение путем эффективных мер будут способствовать достижению всеобщего и полного разоружения под строгим и эффективным международным контролем,
признавая важное значение Протокола о запрещении применения на войне удушливых, ядовитых или других подобных газов и бактериологических средств, подписанного в Женеве 17 июня 1925 года, а также тот вклад, который указанный Протокол уже внес и продолжает вносить в дело уменьшения ужасов войны,
подтверждая свою верность принципам и целям упомянутого Протокола и призывая все государства к их строгому соблюдению,
напоминая о том, что Генеральная Ассамблея Организации Объединенных Наций неоднократно осуждала все действия, противоречащие принципам и целям Женевского Протокола от 17 июня 1925 года,
желая способствовать углублению доверия между народами и общему оздоровлению международной атмосферы,
стремясь также способствовать осуществлению целей и принципов Устава Организации Объединенных Наций,
будучи убеждены в важности и неотложности исключения из арсеналов государств путем эффективных мер такого опасного оружия массового уничтожения, каким является оружие с использованием химических или бактериологических (биологических) агентов,
признавая, что соглашение о запрещении бактериологического (биологического) и токсинного оружия является первым возможным шагом в направлении достижения соглашения об эффективных мерах также по запрещению разработки, производства и накопления химического оружия, и преисполненные решимости продолжать переговоры с этой целью,
преисполненные решимости ради всего человечества полностью исключить возможность использования бактериологических (биологических) агентов или токсинов в качестве оружия,
будучи убеждены, что такое использование противоречило бы совести человечества и что не следует жалеть никаких усилий для уменьшения этой опасности,
согласились о нижеследующем:

Статья I

Каждое государство-участник настоящей Конвенции обязуется никогда, ни при каких обстоятельствах не разрабатывать, не производить, не накапливать, не приобретать каким-либо иным образом и не сохранять:
1) микробиологические или другие биологические агенты или токсины, каково бы ни было их происхождение или метод производства, таких видов и в таких количествах, которые не имеют назначения для профилактических, защитных или других мирных целей;
2) оружие, оборудование или средства доставки, предназначенные для использования таких агентов или токсинов во враждебных целях или в вооруженных конфликтах.

Статья II

Каждое государство-участник настоящей Конвенции обязуется уничтожить или переключить на мирные цели как можно скорее, но не позднее девяти месяцев после вступления Конвенции в силу, все агенты, токсины, opужие, оборудование и средства доставки, указанные в статье I Конвенции, которыми оно обладает или которые находятся под его юрисдикцией или контролем. При выполнении положений настоящей статьи должны быть приняты все необходимые меры предосторожности с целью защиты населения и окружающей среды.

Статья III

Каждое государство-участник настоящей Конвенции обязуется не передавать кому бы то ни было ни прямо, ни косвенно, равно как и никоим образом не помогать, не поощрять и ни побуждать какое-либо государство, группу государств или международные организации к производству или к приобретению каким-либо иным способом любых агентов, токсинов, оружия, оборудования или средств доставки, указанных в статье I Конвенции.

Статья IV

Каждое государство-участник настоящей Конвенции обязуется в соответствии со своими конституционными процедурами принять необходимые меры по запрещению и предотвращению разработки, производства, накопления, приобретения или сохранения агентов, токсинов, оружия, оборудования и средств доставки, указанных в статье I Конвенции, в пределах территории такого государства, под его юрисдикцией или под его контролем где бы то ни было.

Статья V

Государства-участники настоящей Конвенции обязуются консультироваться и сотрудничать друг с другой в решении любых вопросов, которые могут возникнуть в отношении цели или в связи с выполнением положений Конвенции. Консультации и сотрудничество во исполнение этой статьи могут также предприниматься путем использования соответствующих международных процедур в рамках Организации Объединенных Наций и в соответствии с ее Уставом.

Статья VI

Любое государство-участник настоящей Конвенции, которое констатирует, что какое-либо другое государство-участник действует в нарушение обязательств, вытекающих из положений Конвенции, может подать жалобу в Совет Безопасности Организации Объединенных Наций. Такая жалоба должна содержать все возможные доказательства, подтверждающие ее обоснованность, и просьбу о ее рассмотрении Советом Безопасности.
Каждое государство-участник настоящей Конвенции обязуется сотрудничать в проведении любых расследований, которые могут быть предприняты Советом Безопасности в соответствии с положениями Устава Организации Объединенных Наций на основании жалобы, полученной Советом. Совет Безопасности информирует о результатах расследования государства-участников Конвенции.

Статья VII

Каждое государство-участник настоящей Конвенции обязуется предоставлять или поддерживать помощь в соответствии с Уставом Организации Объединенных Наций любому участнику Конвенции, который обратится с такой просьбой, если Совет Безопасности примет решение о том, что такой участник подвергся опасности в результате нарушения Конвенции.

Статья VIII

Никакое положение, содержащееся в настоящей Конвенции, не должно толковаться как каким-либо образом ограничивающее или умаляющее обязательства, принятые любым государством в соответствии с Протоколом о запрещении применения на войне удушливых, ядовитых или других подобных газов и бактериологических средств, подписанным в Женеве 17 июня 1925 года.

Статья IX

Каждое государство-участник настоящей Конвенции подтверждает признанную цель эффективного запрещения химического оружия и с этой целью обязуется в духе доброй воли продолжать переговоры для достижения в ближайшем будущем соглашения об эффективных мерах по запрещению его разработки, производства и накопления запасов и его уничтожению и о соответствующих мерах в отношении оборудования и средств доставки, специально предназначенных для производства либо использования химических агентов в качестве оружия.

Статья X

1. Государства-участники настоящей Конвенции обязуются способствовать возможно самому полному обмену оборудованием, материалами, научной и технической информацией об использовании бактериологических (биологических) средств и токсинов в мирных целях и имеют право участвовать в таком обмене. Государства-участники Конвенции, которые в состоянии делать это, будут также сотрудничать в оказании содействия, в индивидуальном порядке или совместно с другими государствами или международными организациями, дальнейшей разработке и применению научных открытий в области бактериологии (биологии) для предотвращения болезней или для других мирных целей.
2. Настоящая Конвенция осуществляется таким образом, чтобы избегать создания препятствий для экономического или технического развития государств-участников Конвенции или международного сотрудничества в области мирной бактериологической (биологической) деятельности, включая международный обмен бактериологическими (биологическими) агентами и токсинами и оборудованием для обработки, использования или производства бактериологических (биологических) агентов и токсинов в мирных целях в соответствии с положениями Конвенции.

Статья XI

Любое государство-участник может предлагать поправки к настоящей Конвенции. Поправки вступают в силу для каждого государства-участника, принимающего эти поправки, после принятия их большинством государств-участников Конвенции, а впоследствии для каждого оставшегося государства-участника в день принятия им этих поправок.

Статья ХII

Через 5 лет после вступления в силу настоящей Конвенции или ранее этого срока, если этого потребует большинство участников Конвенции путем представления предложения с этой целью правительствам-депозитариям, в Женеве (Швейцария) созывается конференция государств-участников Конвенции для рассмотрения того, как действует Конвенция, чтобы иметь уверенность в том, что цели, изложенные в преамбуле, и положения Конвенции, включая положения, касающиеся переговоров о химическом оружии, осуществляются. При таком рассмотрении должны быть приняты во внимание все новые научно-технические достижения, имеющие отношение к Конвенции.

Статья ХIII

1. Настоящая Конвенция является бессрочной.
2. Каждое государство-участник настоящей Конвенции в порядке осуществления своего государственного суверенитета имеет право выйти из Конвенции, если оно решит, что связанные с содержанием Конвенции исключительные обстоятельства поставили под угрозу высшие интересы его страны. О таком выходе оно уведомляет за три месяца все другие государства-участников Конвенции и Совет Безопасности Организации Объединенных Наций. В таком уведомлении должно содержаться заявление об исключительных обстоятельствах, которые оно рассматривает как поставившие под угрозу его высшие интересы.

Статья ХIV

1. Настоящая Конвенция открыта для подписания всеми государствами. Любое государство, которое не подпишет Конвенцию до вступления ее в силу в соответствии с пунктом 3 данной статьи, может присоединиться к ней в любое время.
2. Настоящая конвенция подлежит ратификации государствами, подписавшими ее. Ратификационные грамоты и документы о присоединении сдаются на хранение правительствам Союза Советских Социалистических Республик, Соединенного Королевства Великобритании и Северной Ирландии и Соединенных Штатов Америки, которые настоящим назначаются в качестве правительств-депозитариев.
3. Настоящая Конвенция вступает в силу после сдачи на хранение ратификационных грамот двадцатью двумя правительствами, включая правительства, назначенные в качестве депозитариев Конвенции.
4. Для государств, ратификационные грамоты или документы о присоединении которых будут сданы на хранение после вступления в силу настоящей Конвенции, она вступит в силу в день сдачи на хранение их ратификационных грамот или документов о присоединении.
5. Правительства-депозитарии незамедлительно уведомляют все подписавшие и присоединившиеся к настоящей Конвенции государства о дате каждого подписания, дате сдачи на хранение каждой ратификационной грамоты и документа о присоединении, дате вступления в силу Конвенции, а также о получении ими других уведомлений.
6. Настоящая Конвенция будет зарегистрирована правительствами-депозитариями в соответствии со статьей 102 Устава Организации Объединенных Наций.

Статья ХV

Настоящая Конвенция, русский, английский, испанский, китайский и французский тексты которой являются равно аутентичными, сдается на хранение в архивы правительств-депозитариев. Должным образом заверенные копии Конвенции препровождаются правительствами-депозитариями правительствам государств, подписавших Конвенцию и присоединившихся к ней.

В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в трех экземплярах, в городах Москве, Лондоне и Вашингтоне апреля, 10 дня, тысяча девятьсот семьдесят второго года.

За Союз Советских Социалистических Республик

За Соединенное Королевство Великобритании и Северной Ирландии

За Соединенные Штаты Америки

За Польскую Народную Республику

За Народную Республику Болгарию

За Финляндскую Республику

За Германскую Демократическую Республику

За Королевство Норвегии

За Чехословацкую Социалистическую Республику

За Венгерскую Народную Республику

За Королевство Данию

За Канаду

За Монгольскую Народную Республику

За Социалистическую Республику Румынию

За Социалистическую Федеративную Республику Югославию

За Королевство Афганистан

За Республику Исландию

За Австрийскую Республику

За Турецкую Республику

За Королевство Нидерландов

За Итальянскую Республику

За Арабскую Республику Египет

За Малайзию

За Бирманский Союз

За Королевство Лаос

За Королевство Непал

За Мексиканские Соединенные Штаты

За Федеративную Республику Германии

За Республику Чили

За Украинскую Советскую Социалистическую Республику

За Республику Перу

За Белорусскую Советскую Социалистическую Республику

За Иран

За Швейцарскую Конфедерацию

За Новую Зеландию

За Японию

За Австралийский Союз

За Республику Бурунди

За Федеративную Республику Бразилии

За Королевство Бельгию

За Цейлон

За Эфиопию

За Республику Гана

За Республику Заир

За Тунисскую Республику

За Исламскую Республику Пакистан

За Руандийскую Республику

За Великое Герцогство Люксембург

За Республику Куба

12 апреля 1972 года

За Королевство Греции

14 апреля 1972 года

За Республику Кипр

14 апреля 1972 года

За Государство Кувейт

14 апреля 1972 года

За Сирийскую Арабскую Республику

14 апреля 1972 года

За Йеменскую Арабскую Республику

17 апреля 1972 года

За Ливанскую Республику

21 апреля 1972 года

За Иорданское Хашимитское Королевство

24 апреля 1972 года

За Народную Демократическую Республику Йемен

26 апреля 1972 года

За Иракскую Республику

11 мая 1972 года

За Республику Гамбию

2 июня 1972 г.

За Королевство Марокко

5 июня 1972 г.

За Республику Сингапур

19 июня 1972 г.

За Федеративную Республику Нигерию

3 июля 1972 г.

За Аргентинскую Республику

1 августа 1972 г.

За Республику Индию

15 января 1973 г.

За Республику Сан-Марино

30 января 1973 г.

За Королевство Швеции

27 февраля 1975 г.

Копия верна:

Заместитель Заведующего
Договорно-правовым отделом
МИД СССР Б. Нечаев