ИПС "Әділет"

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
"Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Иордан Хашимит Корольдігінің Үкіметі арасындағы Инвестицияларды өзара көтермелеу және қорғау туралы келісімді ратификациялау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі

Жоба

Қазақстан Республикасының Заңы
Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Иордан Хашимит
Корольдігінің Үкіметі арасындағы Инвестицияларды өзара көтермелеу және қорғау туралы келісімді ратификациялау туралы

2006 жылғы 29 қарашада Амман қаласында қол қойылған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Иордан Хашимит Корольдігінің Үкіметі арасындағы Инвестицияларды өзара көтермелеу және қорғау туралы келісім ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен
Иордан Хашимит Корольдігінің Үкіметі арасындағы
Инвестицияларды өзара көтермелеу және қорғау туралы
келісім

      Бұдан әрі Тараптар деп аталатын Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Иордан Хашимит Корольдігінің Үкіметі,
      бір Тарап мемлекеті инвесторларының инвестицияларын екінші Тарап мемлекетінің аумағында кемсітпеушілік негізде қорғауға ниет ете отырып,
      осындай инвестицияларға тиісті режим ұсыну туралы келісім жеке капиталдың Қазақстан Республикасы мен Иордан Хашимит Корольдігіне берілуін, сондай-ақ олардың экономикаларының дамуын ынталандыратынын тани отырып,
      бір Тарап мемлекеті жеке және заңды тұлғаларының инвестициялары саласындағы экономикалық ынтымақтастығын екінші Тарап мемлекетінің аумағында кеңейтуге жәрдемдесуге тілек білдіре отырып,
      осы Келісім шеңберінде инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау осы саладағы іскерлік бастамаларды ынталандыратынын сезіне отырып,
      инвестициялар үшін тұрақты негіз экономикалық ресурстарды тиімді пайдалануды барынша ұлғайтуға және өмір деңгейін жақсартуға үлес қосатынына келісе отырып,
      инвестицияларды өзара көтермелеу және қорғау туралы келісімді жасасуға бел буып,
      мына төмендегілер туралы келісті:

1-бап
Айқындамалар

      Осы Келісімнің мақсаттары үшін:
      1. "Инвестициялар" термині екінші Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес бірінші Тарап инвесторының экономикалық қызметіне байланысты екінші Тарап мемлекетінің аумағында инвестицияланатын активтердің барлық түрлерін білдіреді және ол атап айтқанда, бірақ айрықша емес мыналарды:
      (а) жылжымалы және жылжымайтын мүлікті немесе жалға алу, ипотека, кепіл және кепілге салу сияқты кез келген мүліктік құқықтарды және соларға ұқсас құқықтарды;
      (b) үлестерді, акцияларды, борыштық міндеттемелерді және компанияларға қатысудың кез келген басқа да нысандарын;
      (с) ақша талаптарын немесе инвестицияларға немесе қайта инвестициялау кірістеріне байланысты келісім-шартқа сәйкес орындау талаптарын;
      (d) авторлық құқықтарды, сауда маркаларын, патенттерді, өнеркәсіптік үлгілерді және техникалық үдерістерді, өсімдіктерді генетикалық деңгейде өзгерту саласындағы құқықтарды, ноу-хау сауда атауларын және гудвилді қоса алғанда, зияткерлік меншік құқықтарын;
      (е) табиғи ресурстарды іздестіруге, әзірлеуге, алуға немесе пайдалануға арналған концессияларды қоса алғанда, концессияларды қамтуы мүмкін.
      Өз мемлекетінің аумағында инвестицияларды қабылдайтын мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес пайда болған инвестициялар нысанының кез келген өзгерісі олардың инвестициялар ретіндегі айқындамасына әсер етпейді.
      2. "Инвестор" термині бір Тарап мемлекетінің субъектісін:
      екінші Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына және осы Келісімнің ережелеріне сәйкес екінші Тарап мемлекетінің аумағында инвестицияларды жүзеге асыратын:
      (а) кез келген Тарап мемлекетінің азаматы болып табылатын кез келген жеке тұлғаны;
      (b) Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес құрылған және тіркелген әрі инвестицияларды жүзеге асыруға құқылы кез келген заңды тұлғаны білдіреді.
      3. "Кірістер" термині пайданы, пайыздарды, дивидендтерді, капиталдан келетін табысты, роялтиді, лицензиялық сыйақыларды және басқа да төлемдерді қоса алғанда, инвестицияларды жүзеге асыру нәтижесінде алынған қаражатты білдіреді.
      4. "Аумақ" термині тиісті Тарап мемлекеті халықаралық құқық нормаларына сәйкес егемендігін жүзеге асыратын және өзінің заңды құзырын қолданатын құрлықты, суды, жер қойнауын және әуе кеңістігін қоса алғанда, құрлықтағы, теңіздегі және әуе шекаралары шегіндегі Тараптардың бірінің мемлекеті аумағын білдіреді.
      5. "Гудвилл" термині компанияның, фирманың материалдық өлшемге жатпайтын капиталы мен активтерін, мысалы, беделін, ықпалын, техникалық құзыретін, байланыстарын, маркетингтік жолдарын және өзгелерді білдіреді.

2-бап
Инвестицияларды көтермелеу және қорғау

      1. Әрбір Тарап өз мемлекетінің аумағында екінші Тарап мемлекеті инвесторларының инвестицияларын көтермелейді және оларға қолайлы жағдайлар жасайды және өз мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес осындай инвестицияларға рұқсат береді.
      2. Әрбір Тарап өз мемлекетінің аумағында екінші Тарап мемлекетінің инвестициялары мен инвестициялардан түскен кірістеріне әділ айналым, сондай-ақ толық және тұрақты қорғау мен қауіпсіздікті ұсынады.
      3. Тараптардың бірде біреуі өз мемлекетінің аумағында екінші Тарап мемлекеті инвесторларының инвестицияларын негізсіз және кемсітетін немесе жөнсіз шаралармен ұлғайтуға, басқаруға, сақтауға, пайдалануға, иеленуге, сатуға немесе басқа да иелік етуге кедергі болмайды.

3-бап
Құқықтық режим

      1. Әрбір Тарап екінші Тарап мемлекетінің инвесторларына және олардың инвестициялары мен инвестициялардан түсетін кірістеріне ол ұлттық инвесторларға не үшінші елдің инвесторлары мен олардың инвестицияларына инвестицияларды ұлғайтуға, басқаруға, қолдауға, пайдалануға, иеленуге және сатуға немесе басқа да иелік етуге қатысты ұсынатын режимнен қолайлылығы кем емес режимді ұсынады.
      2. Әрбір Тарап екінші Тарап мемлекетінің инвесторларына және олардың инвестициялары мен инвестициялардан түсетін кірістеріне осы баптың 1-тармағында айтылғандардан неғұрлым қолайлы болып табылатын режимді ұсынады.
      3. Осы Келісімнің әрбір Тарабы өз мемлекетінің заңнамасына сәйкес мемлекет инвесторларының қызметі шектелетін немесе жойылатын салаларды, аяларды және қызмет түрлерін айқындауға, сондай-ақ осы баптың 1-тармағында көрсетілген ұлттық режимнен басқа да алып тастауларды қолдануға және енгізуге құқылы.

4-бап
Босату

      Осы Келісімнің ережелері Тарапты екінші Тарап мемлекетінің инвесторлары мен олардың инвестицияларына және инвестициялардан түсетін кірістеріне бар немесе болашақтағы кез келген режимнің пайдасын, преференцияны немесе;
      (а) еркін сауда аймағындағы, кеден одағындағы, валюталық одақтағы, жалпы нарықтағы және кез келген Тараптың мемлекеті қатысушысы болып табылатын және мұндай одақтарға немесе осындай ұйымдарға алып келетін кез келген халықаралық келісімдегі мүшеліктің;
      (b) кез келген халықаралық келісімнің немесе толықтай немесе басты түрде салық салуға қатысты Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасының нәтижесі болып табылатын артықшылықты ұсынуға міндеттеу ретінде түсіндірілмеуі тиіс.

5-бап
Экспроприация және өтемақы

      1. Кез келген Тарап екінші Тараптың мемлекеті инвесторының инвестицияларын тікелей немесе жанама экспроприациялауға немесе мемлекет иелігіне алуға немесе мына қабылданатындарды қоспағанда, кез келген мұндай шараларды (бұдан әрі - экспроприация деп аталатын):
      (а) мемлекеттік және қоғамдық мақсаттарда;
      (b) заңнамада белгіленген тәртіпке сәйкес;
      (с) осы баптың 2 және 3-тармақтарына сәйкес тез, барабар және тиімді өтемақы төлей отырып қабылдауға тиіс емес.
      2. Өтемақы:
      (а) кідіріссіз төленуге тиіс. Кідіріс болған жағдайда, бұл кідірістің нәтижесі болып табылатын валюталық бағамға байланысты кез келген залалды қабылдаушы Тарап көтеретін болады;
      (b) экспроприацияны жүзеге асыру күнінің алдыңғы күніне экспрориацияланған инвестициялардың әділ нарықтық құнына теңдесуге тиіс. Әділ нарықтық құн экспрориация туралы бұрын көпшілікке белгілі болғаны салдарынан құндағы қандай да бір өзгерісті көрсетпеуге тиіс;
      (с) толығымен сатылатын және еркін аударылатын болуы;
      (b) экспроприация күнінен бастап іс жүзіндегі төлем күніне дейін төлем валютасы үшін нарықтық негізде белгіленген коммерциялық ставка бойынша пайызды қамтуға тиіс.
      3. Екінші Тараптың экспроприациясынан зардап шеккені туралы мәлімдеген кез келген Тарап мемлекетінің инвесторы осы баптың ережелеріне сәйкес оның инвестицияларын бағалау мен өтемақы төлеуді қоса алғанда, алғашқы Тараптың сот органы немесе басқа да құзыретті және тәуелсіз органы оның ісін жедел қайта қарауына құқығы болуға тиіс.

6-бап
Залалдарды өтеу

      1. Бір Тарап мемлекетінің екінші Тарап мемлекетінің аумағындағы инвестициялары соңғы Тарап мемлекетінің аумағындағы соғыстың немесе басқа да қарулы қақтығыстардың, бүліктің, көтерілістің, бүліншіліктің салдарынан шығын шеккен инвесторларына соңғы Тарап реституцияға, өтеуге, өтемақыға немесе басқа да реттеуге қатысты соңғы Тарап өз инвесторларына немесе инвестор үшін неғұрлым қолайлы болып табылатын кез келген үшінші мемлекеттің инвесторларына ұсынатыннан қолайлылығы кем емес режим ұсынады.
      2. 1-тармақта айтылған кез келген жағдайда залал шеккен Тарап мемлекетінің кез келген инвесторы мыналардың:
      (а) екінші Тарап мемлекетінің күштерінің немесе биліктерінің оның инвестицияларын немесе оның бөлігін тәркілеуі, немесе
      (b) инвестицияларын немесе оның бөлігін екінші Тарап мемлекетінің күштерінің немесе биліктерінің жағдайдың қажеттілігімен талап етілмеген бұзуы салдарынан залалға ұшырайды, оған соңғы Тарап кез келген жағдайда жылдам, барабар және тиімді болуы тиіс кез келген жағдайда реституция немесе өтемақы береді.
      Бұл ретте, өтем 5-баптың 2 және 3-тармақтарына сәйкес жүзеге асырылуы тиіс.

7-бап
Аударымдар

      1. Әрбір Тарап өз мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес екінші Тарап мемлекетінің инвесторларына өз аумағына және одан олардың инвестицияларын және инвестицияларға қатысты төлемдерін аударуды қамтамасыз етеді. Мұндай төлемдер атап айтқанда, бірақ айрықша емес мыналарды:
      (а) бастапқы капиталды және салымды қолдау немесе ұлғайту үшін қосымша соманы;
      (b) кірістерді;
      (с) инвестицияларды толық немесе ішінара сатудан алынған түсімді;
      (d) несие төлеуді қоса алғанда, келісім-шартқа сәйкес жүзеге асырылатын төлемдерді;
      (е) 5 және 6-баптарға сәйкес төленетін өтемақыны;
      (f) даудан туындаған төлемдерді;
      (g) шетелде жалға алынған және инвестицияларға байланысты жұмыс істейтін персоналға жалақыны және басқа да сыйақыларды қамтуға тиіс.
      2. Әрбір Тарап осы баптың 1-тармағында аталған аударымдарды аумағында инвестициялау жүзеге асырылатын мемлекет Тарабының аудару күнінде қолданылатын нарықтық валюталық бағамы бойынша еркін айырбасталымды валютада аударымды жүзеге асыруды қамтамасыз етеді.
      3. Шетел валютасы үшін қолданылатын бағаммен айырбастау нарығы болмаған кезде валюталарды Халықаралық валюта қорының қарыз алудың арнайы құқығына аударуға арналған соңғы валюта бағамы қолданылатын бағам болуға тиіс.
      4. Кез келген Тарап осы баптың 1, 2 және 3-тармақтары үшін залалсыз мыналарға қатысты өз мемлекетінің заңнамасын әділ, кемсітушіліксіз және адал қолдану арқылы аударуды шектеуі мүмкін:
      (а) кредиторлардың банкроттығы, төлем қабілетсіздігі немесе құқықтарын қорғау;
      (b) бағалы қағаздарды және туынды қаржы құралдарын шығару, олармен сауда немесе операциялар жасау;
      (с) құқық бұзушылықтар;
      (d) заңнаманы жүзеге асыруға немесе қаржылық бақылау органына жәрдемдесу қажет болғанда қаржылық есептілік немесе аударымдарға есеп жүргізу;
      (е) сот немесе әкімшілік үрдістерде бұйрықтарды немесе сот шешімдерін орындауды қамтамасыз ету;
      (f) салықтарды және басқа міндетті төлемдерді төлемеу.

8-бап
Суброгация

Тарап немесе оның уәкілетті органы екінші Тарап мемлекетінің аумағындағы инвестордың инвестицияларына қатысты берілген өтеу, кепілдік немесе сақтандыру келісім-шартына сәйкес төлемдерді жүзеге асыратын болса соңғы Тарап олардың алдыңғысы сияқты осындай шарада кез келген құқықтар мен талаптар суброгацияларына байланысты жүзеге асыру үшін алғашқы Тарапқа немесе ол айқындаған органға осы инвестордың кез келген құқықтары мен талаптарына өтуін тануы тиіс.

9-бап
Инвестор мен Тарап арасындағы даулар

      1. Бір Тарап пен екінші Тараптың инвесторлары арасындағы инвестицияларға қатысты кез келген дау мүмкіндігіне қарай екі тарап арасында достық тұрғыда шешілуі тиіс.
      2. Егер дау ол жазбаша нысанда туындаған күнінен бастап 6 ай ішінде шешілмесе, инвестордың немесе Тараптардың бірінің таңдауы бойынша дау:
      (а) инвестиция жүзеге асырылатын мемлекет аумағында Тараптардың құзыретті сотына, немесе
      (b) егер қол жетімді болса, Вашингтон қаласында 1965 жылғы 18 наурызда қол қою үшін ашылған мемлекеттер мен басқа мемлекеттердің жеке немесе заңды тұлғалары арасындағы инвестициялық дауларды реттеу туралы конвенцияға сәйкес құрылған Инвестициялық дауларды реттеу жөніндегі халықаралық орталықтың (бұдан әрі - Орталық) төрелігіне, немесе
      (с) егер Тараптардың бірі осы тармақтың (b) тармақшасында көрсетілген Конвенцияға қатысушы болып табылса, Халықаралық Орталықтың қосымша қызметтеріне сәйкес төрелікке; немесе
      (d) дауда Тараптар өзгеше келіспесе, Біріккен Ұлттар Ұйымы Халықаралық сауда құқығы жөніндегі комиссиясының (ЮНСИТРАЛ) төрелік тәртібіне сай құрылатын кез-келген "аd hос" төрелік сотына қарауға жіберілуі мүмкін.
      3. Дауды ұлттық соттың қарауына жіберген инвестор, егер ұлттық соттың қарау мәні бойынша шешім шығарғанға дейін инвестор ұлттық сот рәсімдері арқылы істі одан әрі жалғастырмауды жарияласа және істі қайтарып алса, осы баптың 2-тармағы (б) тармақшасында немесе 2-тармақтың (с) тармақшасында айтылған төрелік соттардың біріне де жүгіне алады.
      4. Кез келген Төрелік осы бапқа сәйкес, даудағы кез келген Тараптың өтініші бойынша Нью-Йоркта 1958 жылғы 10 маусымда қабылдаған шетел төрелік шешімдерін тану және орындауға келтіру туралы конвенциясының (бұдан әрі - Нью-Йорк конвенциясы) тараптары болып табылатын мемлекетте жүргізіледі. Осы бапқа сәйкес төрелікке ұсынылған талаптар Нью-Йорк конвенциясы 1-бабының мақсатына арналған коммерциялық (сауда) қатынастырынан немесе шарттардан туындаған ретінде қарастыру керек.
      5. Осымен әрбір Тарап осы бапқа сәйкес төрелікте оның және басқа Тараптың инвесторы арасындағы дауларды ұсынуға өзінің келісімін береді.
      6. Шешім даудағы тараптар үшін түпкілікті және міндетті болуға тиіс әрі сол аумағындағы Тарап мемлекетінің құзыретті органы шешімді жүзеге асыратын Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес орындалуы тиіс.

10-бап
Тараптар арасындағы дауларды шешу

      1. Тараптар арасындағы осы Келісімді түсіндіруге және қолдануға қатысты даулар мүмкіндігінше келіссөздер және консультациялар жолымен шешіледі.
      2. Егер дау мұндай келіссөздерді кез келген Тарап жазбаша нысанда сұратқан күннен бастап алты (6) ай ішінде осылайша шешілмейтін болса, ол кез келген Тараптың өтініші бойынша төрелік соттың қарауына ұсынылуы тиіс.
      3. Осындай төрелік сот әрбір жеке іс үшін мынадай түрде құрылуы тиіс. Төрелік туралы өтініш алынғаннан кейін екі (2) ай ішінде әрбір Тарап соттың бір мүшесін тағайындайды. Содан кейін осы екі мүше Тараптар мақұлдаған соң екі басқа мүшені тағайындаған күннен бастап төрт (4) ай ішінде тағайындалуы тиіс үшінші мемлекеттің азаматын төраға етіп таңдауы тиіс.
      4. Егер қажетті тағайындаулар осы баптың 3-тармағында айқындалған кезең ішінде жасалмаса, кез келген Тарап кез келген басқа келісімдер болмаса БҰҰ Халықаралық сотының төрағасын қажетті тағайындауларды жасауға шақырады. Егер төраға кез келген Тараптың азаматы болып табылса немесе өзге де мән-жай көрсетілген функцияны орындауға кедергі келтірсе, онда кез келген Тараптың азаматы болып табылмайтын немесе өзге де мән-жай көрсетілген функцияны орындауға кедергі келтірмейтін БҰҰ Халықаралық сотының шені бойынша одан дейінгі мүшесі қажетті тағайындауларды жасауға шақырылуға тиіс.
      5. Төрелік сот өзінің шешіміне басым дауыспен қол жеткізеді. Сот шешімі екі Тарап үшін де түпкілікті және міндетті болуы тиіс. Әрбір Тарап өзі тағайындаған мүше мен төрелік процесіндегі өз өкілдігінің шығыстарын көтереді. Екі Тарап төраға шығыстарын тең үлеспен, сондай-ақ басқа да шығыстарды өзіне алады. Сот шығыстарды бөлуге қатысты басқа да шешім қабылдауы мүмкін. Барлық қалған қатынастарда төрелік сот өзінің жеке рәсімдер тәртібін айқындайды.
      6. Осы баптың 1-тармағында көрсетілген дауларға жататын даулы мәселелер осы Келісімнің ережелеріне және жалпы танылған халықаралық құқық қағидаттарына сәйкес шешілуге тиіс.

11-бап Шығыстар

Егер әрбір нақты жағдайда өзгеше тәртіп келісілмеген болса, Тараптар осы Келісімді орындау барысында туындайтын шығыстарды Тараптар мемлекеттерінің ұлттық заңнамасында көзделген қаражат шегінде дербес көтереді.

12-бап
Басқа ережелер мен арнайы міндеттемелерді қолдану

1. Егер осы Келісімде көзделген құқықтар екі Тарап қатысушылар болып табылатын басқа да халықаралық келісіммен бір уақытта реттелетін болса, Тарапқа да, екінші Тарап мемлекетінің аумағында инвестицияларды жүзеге асыратын оның кез келген инвесторына да оның жағдайы үшін неғұрлым қолайлы ережелерді өз мүдделерінде қолдануға ештеңе де кедергі жасамауы тиіс.
2. Егер бір Тарап өз мемлекетінің ұлттық заңнамасына және келісім-шарттардың реттелуіне немесе басқа да арнайы шарттарына сәйкес екінші Тарап мемлекетінің инвесторларына берген режим осы Келісімге сәйкес берілгеннен гөрі неғұрлым қолайлы болса, онда соңғы Тарап инвесторларына неғұрлым қолайлы режим беріледі.

13-бап
Осы Келісімнің қолданылуы

Осы Келісім күшіне енгенге дейін және одан кейін екінші Тарап мемлекетінің аумағында кез келген Тараптың инвесторлары жүзеге асырған барлық инвестицияларға осы Келісім қолданылады, бірақ осы Келісім күшіне енгенге дейін туындаған және (немесе) реттелген инвестицияларға жататын кез келген дауға немесе талапқа қолданылмауы тиіс.

14-бап
Ашықтығы

Осы Келісімнің ережелері Тараптардың ешқайсысына Тараптар мемлекеттерінің ұлттық заңнамаларына сәйкес инвесторлар мен олардың инвестициялары туралы ақпаратты қоса алғанда, кез келген қорғалатын ақпаратқа қол жеткізуді ұсынуды міндеттемейді.

15-бап
Консультациялар

Тараптар кез келген Тараптың өтініші бойынша осы Келісімді түсіндіруге немесе қолдануға қатысты кез келген даулы мәселе бойынша консультациялар жүргізеді. Консультацияларды өткізу орны мен уақыты дипломатиялық арналар арқылы Тараптар мемлекеттерінің құзыретті органдарымен келісіледі.

16-бап
Өзгерістер енгізу, күшіне ену және қолданысын тоқтату

      1. Осы Келісімге Тараптардың өзара келісімдері бойынша осы Келісімнің ажырамас бөлігі болып табылатын жекелеген хаттамамен рәсімделетін өзгерістер мен толықтырулар енгізілуі мүмкін.
      2. Осы Келісім Тараптар күшіне ену үшін қажетті мемлекетшілік рәсімдердің аяқталғаны туралы соңғы жазбаша хабарламаны дипломатиялық арналар арқылы алған күнінен кейінгі екінші айдың бірінші күнінен бастап күшіне енеді.
      3. Осы Келісім 10 жыл мерзімге жасалады және ол өткен соң автоматты түрде кейінгі он жылдық мерзімге ұзартылады әрі екінші Тараптың осы Келісімінің қолданысын тоқтату ниеті туралы жазбаша нысанындағы хабарламасын бірінші Тарап алған күнінен бастап он екі ай өткенге дейін күшінде болады.
      4. Осы Келісімнің қолданысы тоқтатылған күнге дейін жүзеге асырылған инвестицияларға қатысты 1-15-баптарының ережелері осы Келісім тоқтатылған күнінен бастап кейінгі 10 жыл мерзімде күшінде қалады.

Амман қаласында 2006 жылғы қарашаның 29-да екі данада қазақ, орыс және ағылшын тілдерінде жасалды, барлық мәтіндер тең түпнұсқалы. Осы Келісімнің ережелері әр түрлі түсіндірілген жағдайда, Тараптар ағылшын тіліндегі мәтінге жүгінетін болады.

Қазақстан Республикасының Иордан Хашимит Корольдігінің
Үкіметі үшін Үкіметі үшін

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан "О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Иорданского Хашимитского Королевства о взаимном поощрении и защите инвестиций".

Премьер-Министр
Республики Казахстан

Проект

Закон Республики Казахстан
О ратификации Соглашения между Правительством Республики
Казахстан и Правительством Иорданского Хашимитского
Королевства о взаимном поощрении и защите инвестиций

Ратифицировать Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Иорданского Хашимитского Королевства о взаимном поощрении и защите инвестиций, подписанное в городе Амман 29 ноября 2006 года.

Президент
Республики Казахстан

Соглашение
между Правительством Республики Казахстан
и Правительством Иорданского Хашимитского Королевства
о взаимном поощрении и защите инвестиций

      Правительство Республики Казахстан и Правительство Иорданского Хашимитского Королевства в дальнейшем именуемые Сторонами,
      намереваясь защищать инвестиции инвесторов государства одной Стороны на территории государства другой Стороны на не дискриминационной основе,
      признавая, что соглашение о предоставлении соответствующего режима таким инвестициям будет стимулировать приток частного капитала в Республику Казахстан и Иорданское Хашимитское Королевство, а также развитие их экономик,
      желая содействовать расширению экономического сотрудничества в сфере инвестиций физических и юридических лиц государства одной Стороны на территории государства другой Стороны,
      сознавая, что поощрение и взаимная защита инвестиций в рамках настоящего Соглашения стимулирует деловые инициативы в этой области,
      соглашаясь с тем, что стабильная основа для инвестиций внесет вклад в максимальное увеличение эффективного использования экономических ресурсов и улучшит жизненный уровень,
      решив заключить соглашение о взаимном поощрении и защите инвестиций,

согласились о следующем:

Статья 1
Определения

Для целей настоящего Соглашения,

      1. Термин "инвестиции" означает все виды активов, инвестируемых в связи с экономической деятельностью инвестора одной Стороны на территории государства другой Стороны в соответствии с национальным законодательством государства последней Стороны и может включать, в частности, но не исключительно:
      (a) движимое и недвижимое имущество или любые имущественные права, такие как аренда, ипотека, залог и заклады и подобные им права;
      (b) доли, акции, долговые обязательства и любые другие формы участия в компаниях;
      (c) денежные требования или требования исполнения согласно контракту, связанные с инвестициями или доходами реинвестирования;
      (d) права интеллектуальной собственности, включая авторские права, торговые марки, патенты, промышленные образцы и технические процессы, права в области изменения растений на генетическом уровне, ноу-хау, торговые названия и гуд вилл;
      (e) концессии, включая концессии для поиска, разработки, извлечения или использования природных ресурсов.
      Любое изменение формы инвестиций, произошедшее в соответствии с национальным законодательством государства, принимающего на своей территории инвестиции, не влияет на их определение в качестве инвестиций.

      2. Термин "инвестор" означает субъект государства одной Стороны:
      (a) любое физическое лицо, являющееся гражданином государства любой Стороны;
      (b) любое юридическое лицо, созданное и зарегистрированное в соответствии с национальным законодательством государства Стороны, и правомочное осуществлять инвестиции,
      которое осуществляет инвестиции на территории государства другой Стороны в соответствии с национальным законодательством государства последней Стороны и положениями настоящего Соглашения.

3. Термин "доходы" означает средства, полученные в результате осуществления инвестиций, включая прибыль, проценты, дивиденды, доход от капитала, роялти, лицензионные вознаграждения и другие платежи.

4. Термин "территория" означает территорию государства одной из Сторон в пределах сухопутных, морских и воздушных границ, включая сушу, воды, недра и воздушное пространство, над которыми государство соответствующей Стороны осуществляет суверенитет и распространяет свою юрисдикцию в соответствии с нормами международного права.

5. Термин "гуд вилл" означает капитал и активы компании, фирмы, не поддающиеся материальному измерению, например, репутация, влияние, техническая компетенция, связи, маркетинговые ходы и прочее.

Статья 2
Поощрение и защита инвестиций

      1. Каждая Сторона поощряет и создает благоприятные условия на территории своего государства для инвестиций инвесторов государства другой Стороны и допускает такие инвестиции в соответствии с национальным законодательством своего государства.
      2. Каждая Сторона на территории своего государства предоставляет инвестициям и доходам от инвестиций инвесторов государства другой Стороны справедливое обращение, а также полную и постоянную защиту и безопасность.
      3. Ни одна Сторона на территории своего государства не препятствует необоснованными и дискриминационными или произвольными мерами увеличению, управлению, сохранению, использованию, владению, продаже или другому распоряжению инвестициями инвесторами государства другой Стороны.

Статья 3
Правовой режим

      1. Каждая Сторона предоставляет инвесторам государства другой Стороны и их инвестициям и доходам от инвестиций режим не менее благоприятный, чем режим, который она предоставляет национальным инвесторам либо инвесторам третьих стран и их инвестициям в отношении расширения, управления, поддержания, использования, владения и продажи или другого распоряжения инвестициями.
      2. Каждая Сторона предоставляет инвесторам государства другой Стороны и их инвестициям и доходам от инвестиций режим, который является наиболее благоприятным из оговоренных в пункте 1 настоящей Статьи.
      3. Каждая Сторона настоящего Соглашения в соответствии с законодательством своего государства оставляет за собой право определять отрасли, сферы и виды деятельности, в которых ограничивается или исключается деятельность инвесторов государства, а также применять и вводить другие изъятия из национального режима, указанного в пункте 1 настоящей статьи.

Статья 4
Освобождение

      Положения настоящего Соглашения не должны толковаться, как обязывающие Сторону предоставить инвесторам государства другой Стороны и их инвестициям и доходам от инвестиций существующую или будущую выгоду любого режима, преференцию или привилегию, являющуюся результатом
      (a) членства в зоне свободной торговли, таможенного союза, валютного союза, общего рынка и любого международного соглашения, участником которого является государство любой Стороны и приводящего к таким союзам или подобным организациям;
      (b) любого международного соглашения или национального законодательства государства Стороны, относящихся полностью или главным образом к налогообложению.

Статья 5
Экспроприация и компенсация

      1. Любая Сторона не должна экспроприировать или национализировать прямо или косвенно инвестиции инвестора государства другой Стороны или принимать любые подобные меры (далее именуемые - экспроприация) за исключением мер, принимаемых:
      (a) в государственных и общественных целях;
      (b) в соответствии с установленным законодательством порядком;
      (c) с выплатой быстрой, адекватной и эффективной компенсации в соответствии с пунктами 2 и 3 настоящей Статьи.
      2. Компенсация должна:
      (a) быть выплачена без задержки. В случае задержки любой убыток, связанный с валютным курсом, являющийся результатом этой задержки будет нести принимающая Сторона;
      (b) равняться справедливой рыночной стоимости экспроприированных инвестиций на дату, предшествующую дате осуществления экспроприации. Справедливая рыночная стоимость не должна отражать какое-либо изменение в стоимости вследствие того, что об экспроприации стало публично известно ранее;
      (c) быть полностью реализуемой и свободно переводимой;
      (d) включать процент по коммерческой ставке, установленной на рыночной основе для валюты платежа со дня экспроприации до даты фактического платежа.
      3. Инвестор государства любой Стороны, который заявляет о том, что пострадал от экспроприации другой Стороны должен иметь право на срочный пересмотр его дела, включая оценку его инвестиций и выплату компенсации в соответствии с положениями настоящей статьи, судебным органом или другим компетентным и независимым органом государства последней Стороны.

Статья 6
Компенсация убытков

      1. Инвесторам государства одной Стороны, чьи инвестиции на территории государства другой Стороны понесли убытки вследствие войны или других вооруженных конфликтов, бунта, восстания, мятежа на территории государства последней Стороны, последняя Сторона предоставляет в отношении реституции, возмещения, компенсации или другого урегулирования, режим не менее благоприятный, чем предоставляемый последней Стороной своим инвесторам или инвесторам любого третьего государства, который является наиболее благоприятным для инвестора.
      2. Любому инвестору государства Стороны, который в любом из случаев, упомянутых в пункте 1, несет убытки вследствие:
      (a) конфискации его инвестиций или ее части силами или властями государства другой Стороны, или
      (b) разрушение инвестиции или ее части силами или властями государства другой Стороны, которое не требовалось необходимостью ситуации, должна быть в любом случае предоставлена последней Стороной реституция или компенсация, которая в любом случае должна быть быстрой, адекватной и эффективной. При этом компенсация должна быть осуществлена в соответствии с пунктами 2 и 3 Статьи 5.

Статья 7
Переводы

      1. Каждая Сторона в соответствии с национальным законодательством своего государства обеспечивает инвесторам государства другой Стороны перевод на территорию своего государства и с нее их инвестиций и платежей, относящихся к инвестициям. Такие платежи должны включать, в частности, но не исключительно:
      (a) первоначальный капитал и дополнительные суммы для поддержания или увеличения вклада;
      (b) доходы;
      (c) выручку, полученную от полной или частичной продажи инвестиций;
      (d) платежи, осуществляемые согласно контракту, включая оплату ссуды;
      (e) компенсацию, выплачиваемую в соответствии со статьями 5 и 6;
      (f) платежи, вытекающие из спора;
      (g) зарплату и другие вознаграждения персоналу, нанятому за границей и работающему в связи с инвестициями.
      2. Каждая Сторона обеспечивает осуществление перевода, упомянутого в пункте 1 настоящей статьи, в свободно конвертируемой валюте по действующему на день перевода рыночному валютному курсу той Стороны, на территории государства которой осуществлены инвестиции.
      3. При отсутствии рынка обмена для иностранной валюты, курсом, который будет применяться, должен быть последний валютный курс для перевода валюты в специальные права заимствования Международного валютного фонда.
      4. Без ущерба для пунктов 1, 2 и 3 настоящей статьи любая Сторона может ограничить перевод путем справедливого, недискриминационного и добросовестного применения законодательства своего государства относящегося к:
      (a) банкротству, неплатежеспособности или защите прав кредиторов;
      (b) выпуску, торговле или операциям с ценными бумагами и производными финансовыми инструментами;
      (c) правонарушениям;
      (d) финансовой отчетности или ведению учета переводов когда, необходимо содействие осуществлению законодательства или финансовым контрольным органам;
      (e) обеспечению исполнения приказов или судебных решений в судебных или административных процессах;
      (f) неуплате налогов и других обязательных платежей.

Статья 8
Суброгация

Если Сторона или ее уполномоченный орган осуществляет платежи согласно возмещению, гарантии или страховому контракту, данному в отношении инвестиций инвестора на территории государства другой Стороны, последняя Сторона должна признать переход любых прав и требований такого инвестора к первой Стороне или определенному ею органу для осуществления в силу суброгации любых прав и требований в такой же мере, как и их предшественник.

Статья 9
Споры между инвестором и Стороной

      1. Любой спор, касающийся инвестиций между одной Стороной и инвестором другой Стороны должен быть, по возможности, разрешен дружественно между сторонами спора.
      2. Если спор не разрешен в течении 6 месяцев с даты его возникновения в письменной форме, спор может быть по выбору инвестора или одной из Сторон направлен на рассмотрение:
      (a) в компетентные суды Стороны, на территории государства которой инвестиции осуществлены, или
      (b) в арбитраж Международного центра по урегулированию инвестиционных споров, учрежденного в соответствии с Конвенцией об урегулировании инвестиционных споров между государствами и физическими или юридическими лицами других государств, открытой для подписания в городе Вашингтон 18 марта 1965 года (далее - Международный центр), если таковой доступен, или
      (c) в арбитраж согласно дополнительным услугам Международного Центра, если только одна из Сторон является участником Конвенции, указанной в подпункте (b) настоящего пункта; или
      (d) в любой арбитражный суд "ad hoc", который, если иное не согласовано сторонами в споре, учреждается согласно арбитражным правилам Комиссии Организации Объединенных Наций по праву международной торговли (ЮНСИТРАЛ).
      3. Инвестор, который направил спор на рассмотрение национального суда, может, тем не менее, обратиться в один из арбитражных судов упомянутых в подпункте (b) пункта 2 или в подпункте (с) пункта 2 настоящей статьи если, до вынесения решения по предмету рассмотрения национальным судом, инвестор объявит, что не будет более продолжать дело через национальные судебные процедуры и отзовет дело.
      4. Любой арбитраж согласно настоящей статьи должен, по просьбе любой стороны в споре, проводиться в государстве, которое является стороной Конвенции о признании и приведении в исполнение иностранных арбитражных решений, принятой в городе Нью-Йорк 10 июня 1958 года (далее - Нью-Йоркская конвенция). Требования, представленные в арбитраж согласно настоящей статье должны рассматриваться как возникшие из коммерческих (торговых) отношений или договоров для целей статьи 1 Нью-Йоркской конвенции.
      5. Каждая Сторона настоящим дает свое согласие на представление спора между ним и инвестором государства другой Стороны в арбитраж в соответствии с настоящей статьей.
      6. Решение должно быть окончательным и обязательным для сторон в споре и должно быть приведено в исполнение в соответствии с национальным законодательством государства Стороны, на территории которого решение осуществляется компетентным органом государства Стороны.

Статья 10
Разрешение споров между Сторонами

      1. Споры между Сторонами относительно толкования и применения настоящего Соглашения должны, по возможности, разрешаться путем переговоров и консультаций.
      2. Если спор не может быть разрешен таким образом в течении шести (6) месяцев с даты, когда такие переговоры были запрошены любой Стороной в письменной форме, он должен быть по просьбе любой Стороны представлен на рассмотрение арбитражного суда.
      3. Такой арбитражный суд должен быть создан для каждого индивидуального дела следующим образом. В течении двух (2) месяцев после получения просьбы об арбитраже, каждая Сторона назначает одного члена Суда. Затем эти два члена должны выбрать Председателем гражданина третьего государства, который после одобрения Сторонами должен быть назначен в течение четырех (4) месяцев с даты назначения других двух членов.
      4. Если необходимые назначения не были сделаны в течении периода определенного в пункте 3 настоящей статьи, любая Сторона, в отсутствии любого другого соглашения, приглашает Председателя Международного суда ООН сделать необходимые назначения. Если Председатель является гражданином государства любой из Сторон или иное обстоятельство препятствует исполнению указанной функции, то следующий по старшинству член Международного суда ООН, который не является гражданином государства любой из Сторон или иное обстоятельство не препятствует исполнению указанной функции, должен быть приглашен сделать необходимые назначения.
      5. Арбитражный суд достигает своего решения большинством голосов. Решение суда должно быть окончательным и обязательным для обеих Сторон. Каждая Сторона несет расходы назначенного ею члена и своего представительства в арбитражном процессе. Обе Стороны берут на себя в равных долях расходы Председателя, а также другие расходы. Суд может принять другое решение относительно разделения расходов. Во всех остальных отношениях арбитражный суд определяет свои собственные правила процедуры.
      6. Спорные вопросы, относящиеся к спору указанному в пункте 1 настоящей статьи, должны разрешаться в соответствии с положениями настоящего Соглашения и общепризнанными принципами международного права.

Статья 11
Расходы

Стороны самостоятельно несут расходы, которые будут возникать в ходе выполнения ими настоящего Соглашения, в пределах средств, предусмотренных национальными законодательствами государств Сторон, если в каждом конкретном случае не будет согласован иной порядок.

Статья 12
Применение других правил и специальных обязательств

1. Если права предусмотренные настоящим Соглашением регулируются одновременно другим международным соглашением, в котором обе Стороны являются участниками, ничто не должно препятствовать ни Стороне, ни любому ее инвестору, который осуществляет инвестиции на территории государства другой Стороны использовать в своих интересах положения, более благоприятные его случаю.
2. Если режим, предоставляемый одной Стороной инвесторам государства другой Стороны в соответствии с национальным законодательством своего государства и регулированием или другими специальными условиями контрактов более благоприятен, чем предоставляемый в соответствии с настоящим Соглашением, то инвесторам последней Стороны предоставляется более благоприятный режим.

Статья 13
Применимость настоящего Соглашения

Настоящее Соглашение применяется ко всем инвестициям, осуществленным инвесторами любой Стороны на территории государства другой Стороны как до, так и после вступления в силу настоящего Соглашения, но не должно применяться к любому спору или требованию, относящемуся к инвестициям, который возник и (или) был урегулирован до вступления в силу настоящего Соглашения.

Статья 14
Транспарентность

Положения настоящего Соглашения не обязывают ни одну из Сторон предоставить доступ к любой охраняемой в соответствии с национальными законодательствами государств Сторон информации, включая информацию об инвесторах и их инвестициях.

Статья 15
Консультации

Стороны, по просьбе любой из Сторон, проводят консультации по любому спорному вопросу, касающемуся толкования и применения настоящего Соглашения. Место и время проведения консультаций согласовывается компетентными органами государств Сторон по дипломатическим каналам.

Статья 16
Внесение изменений, вступление в силу
и прекращение действия

      1. По взаимному согласию Сторон в настоящее Соглашение могут вноситься изменения и дополнения, которые оформляются протоколами, являющимися неотъемлемыми частями настоящего Соглашения.
      2. Настоящее Соглашение вступает в силу с первого дня второго месяца с даты получения Сторонами последнего письменного уведомления по дипломатическим каналам о завершении внутригосударственных процедур, необходимых для его вступления в силу.
      3. Настоящее Соглашение заключается на 10 лет и по их истечении автоматически продлевается на последующие десятилетние периоды и действует до истечения двенадцати месяцев со дня получения одной Стороной письменного уведомления другой Стороны об ее намерении прекратить действие настоящего Соглашения.
      4. В отношении инвестиций, осуществленных до даты прекращения настоящего Соглашения, положения статьей 1-15 остаются в силе на дальнейший 10-летний период с даты прекращения настоящего Соглашения.

Совершено в городе Амман 29 ноября 2006 года в двух экземплярах, каждый на казахском, русском и английском языках, все тексты являются равно аутентичными. В случае различного толкования положений настоящего Соглашения Стороны будут обращаться к тексту на английском языке.

За Правительство За Правительство Иорданского
Республики Казахстан Хашимитского Королевства