"Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Вьетнам Социалистік Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісімді ратификациялау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2010 жылғы 10 желтоқсандағы № 1341 Қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
«Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Вьетнам Социалистік Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісімді ратификациялау туралы» Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

жоба

Қазақстан Республикасының Заңы Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Вьетнам Социалистік
Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу
және өзара қорғау туралы келісімді ратификациялау туралы

Астана қаласында 2009 жылғы 15 қыркүйекте қол қойылған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Вьетнам Социалистік Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісім ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Вьетнам Социалистік
Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды
көтермелеу және өзара қорғау туралы
келісім

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Вьетнам Социалистік Республикасының Үкіметі (бұдан әрі - Уағдаласушы Тараптар),
өзара экономикалық ынтымақтастықты дамыту үшін және атап айтқанда, бір Уағдаласушы Тараптың инвесторларының екінші Уағдаласушы Тарап аумағындағы инвестициялары үшін қолайлы жағдайлар жасауға ниет білдіре отырып;
осындай инвестицияларды көтермелеу мен өзара қорғау Уағдаласушы Тараптардағы іскерлік бастаманы ынталандыруға және әл-ауқаттың өсуіне ықпал ететінін мойындай отырып;
төмендегілер туралы келісті:

1-бап
Анықтамалар

Осы Келісімнің мақсаты үшін:
1. «Инвестициялар» термині бір Уағдаласушы Тараптың инвесторлары екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттың заңнамасына сәйкес соңғы Уағдаласушы Тараптың аумағына салатын активтердің барлық түрлерін білдіреді және мыналардан тұратын немесе мынадай:
а) қатысу үлестері, акциялар мен жарғылық капиталға қатысудың басқа нысандары, сондай-ақ облигациялар, борыштық міндеттемелер мен борыштық мүдделердің басқа да нысандары, басқа борыштар мен кредиттер, Уағдаласушы Тараптың кез келген инвесторы шығарған бағалы қағаздар;
b) ақша талаптары, қандай да бір басқа активтер бойынша талаптар, экономикалық құндылығы бар келісімшартты орындау талаптары;
с) авторлық құқықтарды, тауар белгілерін, патенттерді, өнеркәсіп үлгілерін, модельдерді және техникалық процестерді, ноу-хауды, сауда құпияларын, фирмалық атаулар мен гудвилді қоса алғанда, зияткерлік меншік құқықтары;
d) ұлттық заңнамаға, шартқа сәйкес немесе ұлттық заңнамаға сәйкес берілген лицензияларға немесе рұқсаттарға орай кез келген құқықтар, оның ішінде табиғи қазбаларды барлау, игеру, өндіру және пайдалану құқықтар;
е) кез келген басқа материалдық және материалдық емес, жылжымалы және жылжымайтын мүлік, сондай-ақ онымен байланысты кез келген мүліктік құқықтар, мысалы жалға, ипотекаға, кепілге және кепілгерлікке беру құқығы нысанындағы активтерді өзіне қамтиды.
Алайда, «инвестициялар» термині тек қана мыналардан туындайтын ақшалай талаптарды білдірмейді:
f) резиденттің немесе кәсіпорынның бір Тарап аумағындағы тауарлар мен қызметтерді екінші Уағдаласушы Тарап аумағындағы кәсіпорынға сатуға коммерциялық келісім-шарттардан; немесе
g) коммерциялық мәмілеге байланысты кредит беру, мысалы саудалық қаржыландыру сияқты; немесе
h) осы тармақтың а)-е) тармақшаларында жазылған активтерді қамтымайтын өзге ақшалай талаптар.
Активтерді инвестициялау немесе кері инвестициялау нысанындағы немесе құқықтарды кез келген өзгертулер олардың инвестициялар ретіндегі сипаттамасына қабылдаушы Уағдаласушы Тараптың ұлттық заңнамасына және ережелеріне сәйкес жүргізілген шарттарда әсер етпейді.
2. «Инвестор» термині Уағдаласушы Тарапқа қатысты:
а) оның қолданыстағы ұлттық заңнамасына сәйкес осы Уағдаласушы Тараптың азаматтығына ие жеке тұлғаны;
b) осы Уағдаласушы Тараптың ұлттық заңнамасына және ережелеріне сәйкес құрылған корпорация, серіктестік, траст, қоғам, бірлестік немесе кәсіпорын сияқты заңды тұлғаны білдіреді.
3. «Пайда» термині олар төленетін нысанға қарамастан, инвестициялардан түсетін пайданы білдіреді және капиталдың өсуінен түсімдерді, проценттерді, кірістерді, дивидендтерді, роялтиді, сондай-ақ басқаруды, техникалық көмекті және басқа төлемдерді немесе оның түріне қарамастан, заттай нысандағы жарналар мен төлемдерді қамтиды, бірақ олар ғана емес.
4. «Аумақ» термині:
а) Қазақстан Республикасына қатысты - Қазақстан Республикасы ұлттық заңнамаға және халықаралық құқыққа сәйкес егемендігін, егеменді құқықтарын және заңдық құзыретін іске асыратын теңіз түбін және оның жер қойнауын қоса алғанда, аумақтық жерді, ішкі суларды, аумақтық суларды (теңізді) және олардың үстіндегі әуе кеңістігін, аумақтық судан (теңізден) тысқары теңіз аймағын;
b) Вьетнам Социалистік Республикасына қатысты - Вьетнам Социалистік Республикасы ұлттық заңнамаға және халықаралық құқыққа сәйкес теңіз түбін және оның жер қойнауын қоса алғанда, егемендігін, егеменді құқықтарын және заңдық құзыретін іске асыратын аумақтық жерді, аралдарды, ішкі суларды, аумақтық теңізді және олардың үстіндегі әуе кеңістігін, аумақтық теңізден тысқары теңіз аймағын білдіреді.
5. «Еркін айырбасталатын валюта» термині Халықаралық валюта қоры келісімінің баптарына және оған түзетулерге сәйкес еркін пайдаланылатын валюта ретінде Халықаралық валюта қоры уақыт өткен сайын айқындап отыратын валютаны білдіреді.
6. «Мемлекеттік мақсаттар» термині Уағдаласушы Тараптардың әрқайсысының ұлттық заңнамасына сәйкес пайдаланылады.

2-бап
Қолданылу саласы

1. Осы Келісім бір Уағдаласушы Тараптың инвесторлары екінші Уағдаласушы Тараптың аумағында осы Келісім күшіне енгеннен кейін жүзеге асырылған және қабылдаушы Уағдаласушы Тараптың ұлттық заңнамасына сәйкес келетін инвестицияларға қолданылады.
2. Осы Келісім күшіне енгенге дейінгі әрекеттерден туындайтын инвестициялық дауларға немесе реттелген немесе сот немесе төрелік талқылау мәні болған инвестициялық дауларға осы Келісім қолданылмайды.
3. Осы Келісім мыналарға:
а) салық салуға;
b) мемлекеттік сатып алуға;
с) Уағдаласушы Тарап берген субсидияларға немесе гранттарға; жәнe
d) Уағдаласушы Тараптың тиісті органы немесе ведомствосы мемлекеттік функцияларды жүзеге асыру үшін жеткізетін қызметтерге қолданылмайды. Осы Келісімнің мақсаттары үшін мемлекеттік функцияларды жүзеге асыру үшін жеткізілетін қызметтер бір немесе бірнеше қызметтерді жеткізушілер коммерциялық емес негізде және бәсекелестік емес шарттарда жеткізетін кез келген қызметті білдіреді.

3-бап
Инвестицияларды көтермелеу және қорғау

1. Әрбір Уағдаласушы Тарап өз мемлекетінің аумағында екінші Уағдаласушы Тараптың мемлекеті инвесторларының инвестицияларын көтермелейді және олар үшін қолайлы жағдайлар жасайды әрі өз мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес мұндай инвестицияларды таниды.
2. Әрбір Уағдаласушы Тараптар инвесторларының инвестициялары әділ және тең құқықты режимге ұдайы ие және екінші Уағдаласушы Тараптың аумағында толық қорғауды және қауіпсіздікті пайдаланады. Уағдаласушы Тараптардың бір де біреуі өз аумағында екінші Уағдаласушы Тарап инвесторларының өз инвестицияларын негіздемесіз немесе кемсітушілік шаралар немесе басқа қандай да бір тәсіл арқылы басқаруына, қызмет көрсетуіне, пайдалануына немесе иелік етуіне кедергі болмайды.

4-бап
Инвестициялар режимі

1. Әрбір Уағдаласушы Тарап бір Уағдаласушы Тарап аумағында екінші Уағдаласушы Тараптың инвесторлары жүзеге асырған инвестицияларды пайдалануға, басқаруға, қолдануға, сатуға немесе кез келген басқа иелік етуге қатысты кез келген үшінші мемлекет инвесторларының инвестицияларына осындай жағдайларда қолданылатынға қарағанда қолайлылығы кем емес режим ұсынады.
2. Осы баптың ережелері Уағдаласушы Тараптардың біреуін екінші Уағдаласушы Тарап инвесторларына мыналардың:
а) кез келген кеден одағының, экономикалық одақтың, еркін сауда аймағының, валюталық одақтың немесе экономикалық шарттың өңірлік және екі жақты басқа да нысандарын, сондай-ақ Уағдаласушы Тараптың кез келгені тараптардың бірі болып табылатын немесе болуы мүмкін басқа да осындай халықаралық келісімдердің;
b) қандай да болмасын халықаралық, өңірлік немесе екі жақты келісімдердің немесе басқа да осыған ұқсас уағдаластықтардың немесе салық салуға толық немесе негізінен қатысты қандай да болмасын ішкі нормативтік құқықтық актілердің нәтижесінде режим, преференциялар немесе артықшылықтар қолдануға міндеттемейді.

5-бап
Залалдарды өтеу

Егер Уағдаласушы Тараптардың бірінің инвесторы жүзеге асырған инвестициялар екінші Уағдаласушы Тарап аумағында соғыстың, қарулы қақтығыстың, төтенше жағдайдың, көтерілістің, азаматтық толқулардың, бүліктің немесе басқа да осыған ұқсас жағдайлардың салдарынан шығын шексе, қабылдаушы Уағдаласушы Тарап реституцияға, орнын толтыруға, өтеуге немесе басқа да орнын толтыру нысандарына қатысты өз инвесторларына немесе кез келген үшінші мемлекеттің инвесторларына ұсынатыннан инвесторлар үшін қай режимнің қолайлылығына қарай қолайлылығы кем емес режимді қамтамасыз етеді.

6-бап
Экспроприация

1. Бір Уағдаласушы Тарап мемлекеті инвесторларының инвестициялары ұлттық заңнамаға сәйкес және жылдам, барабар және тиімді өтемақы төлей отырып, кемсітпейтін негізде мемлекеттік мақсаттарда қабылданатын шаралардан басқа, екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің аумағында экспроприацияланбауы, ұлт меншігіне алынбауы немесе басқа түрде ұлт меншігіне алу немесе экспроприация (бұдан әрі - экспроприация) әсері бар кез келген шараларға ұшырамауы тиіс.
2. Өтемақы қайсысының бұрын басталуына қарай экспроприация өткізілетін күннің алдындағы күнгі не экспроприация туралы жалпыға мәлім болғанға дейінгі экспроприацияланған инвестициялардың нарықтық құнына тең болуы тиіс. Мұндай өтемақы экспроприациялау күнінен бастап төлем күніне дейін нарықтық негізде белгіленген коммерциялық ставка бойынша процентті қамтуға тиіс. Өтемақы толық іске асырылатын және шектелмей әрі артық кідіртілмей еркін аударылатын болуға тиіс.
3. 1 және 2-тармақтардың ережелеріне қарамастан, жерді экспроприациялауға байланысты және экспроприациялаудың өзіне және өтемақы төлеуге қатысты кез келген шаралар инвестицияларды қабылдайтын Уағдаласушы Тараптың ұлттық заңнамасы мен ережелеріне сәйкес болуға тиіс.
4. Экспроприациялаудан зардап шеккен бір Уағдаласушы Тарап инвесторларының өзінің ісін екінші Уағдаласушы Тараптың сот немесе басқа да тәуелсіз органының тез арада қарауына, сондай-ақ олардың инвестицияларын осы бапта және экспроприациялайтын Уағдаласушы Тараптың ұлттық заңнамасында жазылған принциптерге сәйкес бағалауға құқығы бар.
5. Уағдаласушы Тарап оның ұлттық заңнамасына сәйкес құрылған және екінші Уағдаласушы Тараптың инвесторының немесе инвесторларының акциялары, қатысу үлестері, облигациялары немесе басқа қатысу нысандары тіркелген компания активтерін экспроприациялаған жағдайларда осы баптың ережелері мұндай инвесторлардың осы компаниядағы акцияларына, қатысу үлесіне қолданылады.

7-бап
Инвестицияларға байланысты төлемдерді аудару

1. Әрбір Уағдаласушы Тараптың өз ұлттық заңнамасын сақтауы шартымен екінші Уағдаласушы Тараптың инвесторларына өз аумағына және оның аумағынан төлемдердің еркін аударылымына, оның ішінде:
а) жарғылық капиталды және инвестицияларды қолдау, басқару және дамыту үшін қосымша қаражатты;
b) пайданы;
с) келісімшарт, оның ішінде кредиттік келісімге сәйкес негізгі борыш амортизациясы мен төлеуге есептелген проценттер бойынша төлемдерді;
d) 1-баптың 1-тармағының с) тармақшасында аталған құқықтар бойынша роялти мен төлемдерді;
е) инвестицияларды толық немесе қандай да бір бөлігін сатудан немесе жоюдан түскен кірістерді;
f) инвестицияларға байланысты шетелдерден тартылатын персоналдың кірістері мен басқа да сыйақыларын;
g) 5 және 6-баптарға сәйкес өтемақылар бойынша төлемдерді;
h) дауларды шешуге байланысты төлемдерді аударуға кепілдік береді.
2. Әрбір Уағдаласушы Тарап осы баптың 1-тармағында аталған аударымдарды инвестициялар жүзеге асырылатын аумақта аудару күні қолданыстағы сол Уағдаласушы Тараптың нарықтық бағамы бойынша еркін айырбасталатын валютамен жүргізуді қамтамасыз етеді.
3. 1 және 2-тармақтардың ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Тарап төмендегілерге қатысты өз ұлттық заңнамасы мен ережелерін тең, кемсітпейтін және адал қолданудың негізінде аударымды болдырмауы немесе шектеуі мүмкін:
а) банкроттық, төлем қабілетсіздігі немесе кредит берушілердің құқықтарын қорғау;
b) шығарылым, бағалы қағаздармен, фьючерстермен, опциондармен немесе туынды қаржы құралдарымен сауда немесе операциялар;
с) криминалдық немесе қылмыстық құқық бұзушылықтар және қылмыстық жолмен алынған кірістерді қайтару;
d) құқық қорғау органдары мен қаржылық бақылау органдарына жәрдем көрсету үшін қажеттілігіне қарай ақша қаражаты қозғалысының қаржылық есептілігі мен есебін жүргізу;
е) сот немесе әкімшілік процестердегі қаулылардың немесе шешімдердің сақталуын қамтамасыз ету;
f) салық салу;
g) әлеуметтік қамсыздандыру, мемлекеттік зейнетақымен қамтамасыз ету немесе міндетті жинақтаушы аударымдар; және
h) қызметкерлердің демалыс жәрдемақылары.

8-бап
Суброгация

1. Егер Уағдаласушы Тарап немесе оның уәкілетті органы (Өтеуші тарап) өтемақы міндеттемесіне немесе екінші Уағдаласушы Тарап (Қабылдаушы тарап) аумағындағы инвестицияларға қатысты өзіне қабылдаған кепілдіктерге сәйкес төлемдерді жүзеге асырса, Қабылдаушы тарап:
а) Қабылдаушы тараптың заңды ұлттық заңнамасы мен заң мәмілесіне сәйкес мұндай инвестициялардан туындайтын барлық құқықтар мен талаптардың Өтеуші тарапқа берілетінін;
b) Өтеуші тараптың барлық осы құқықтарды жүзеге асыру және талаптарды өндіріп алу, сондай-ақ суброгацияға орай инвестицияларға байланысты барлық міндеттемелерді өзіне қабылдау құқығын мойындайды.
2. Өтеуші тараптың кез келген жағдайларда:
а) құқықтар мен шағымдарға, сондай-ақ осы баптың 1-тармағында аталған құқықтардың берілуіне орай осы Уағдаласушы Тарап қабылдаған міндеттемелерге;
b) осы құқықтарға және аталған инвестицияларға қатысты осы Келісімге орай бастапқы инвесторға қандай құқықтар мен талаптарда ұсынылған болса, сондай шамаға тең талаптарға сәйкес алынған кез келген төлемдерге қатысты сондай режимнің ұсынылу құқығы бар.

9-бап
Уағдаласушы Тарап пен инвестор арасындағы дауларды шешу

1. Уағдаласушы Тарап пен екінші Уағдаласушы Тараптың инвесторы арасында инвестордың инвестицияларын басқаруға, жүргізуге, пайдалануға, сатуға немесе өзге иелік етуге байланысты және залалдар немесе инвестицияларға зиян келтіретін осы Келісім шеңберінде осы инвестордың міндеттемелерін болжамды бұзуға қатысты туындайтын кез келген құқықтық даулар бар мүмкіндігінше дау тараптары арасында келіссөздер арқылы бейбіт жолмен шешілуі тиіс.
2. Егер мұндай дау инвестор Уағдаласушы Тарапқа жазбаша хабарлама жіберген күнінен кейін 6 (алты) ай ішінде реттелмесе, дау:
а) аумағында инвестициялар жүзеге асырылған Уағдаласушы Тараптың құзыретті сотының;
b) 1965 жылғы 18 наурызда Вашингтонда жасалған Мемлекеттер мен басқа мемлекеттердің жеке немесе заңды тұлғалары арасындағы Инвестициялық дауларды реттеу туралы конвенцияға (бұдан әрі - Вашингтон конвенциясы) сәйкес құрылған Инвестициялық дауларды реттеу жөніндегі халықаралық орталықтың (бұдан әрі - Орталық ); немесе
с) егер Уағдаласушы Тараптардың біреуі ғана Вашингтон конвенциясының қатысушысы болып табылса, Орталықтың Қосымша қызметтеріне сәйкес Төреліктің; немесе
d) егер дау тараптары өзгеше көздемесе, Біріккен Ұлттар Ұйымының Халықаралық сауда құқығы жөніндегі комиссиясының (ЮНСИТРАЛ) Төрелік регламентіне сәйкес құрылуы тиіс Арнайы төрелік соттың (ad hoc) қарауына берілуі мүмкін.
Инвестор жоғарыда көзделген кез келген рәсімдерге сәйкес дауды жібергеннен кейін мұндай таңдау түпкілікті болып табылады.
Нақтылау мақсатында осы Келісімнің мейлінше қолайлы режимі туралы ережелері осы Келісімде жазылғаннан басқа дауларды реттеу рәсімдерінің екінші Уағдаласушы Тараптың инвесторларына қолданылуын өзіне қамтымайды.
3. Дауды 2-тармаққа сәйкес төрелік талқылауға ұсыну мұндай дауды осы Келісімге сәйкес міндеттемелердің бұзылуы туралы, сондай-ақ инвестор шеккен немесе инвестицияларға келтірілген залал немесе зиян туралы инвесторға белгілі болған немесе объективті белгілі болуға тиіс сәттен бастап 2 (екі) жыл ішінде төрелікке ұсынуға негізделген.
4. Төрелік сот өз шешімдерін осы Келісімнің ережелеріне, дауға қатысатын және аумағында инвестициялар жүзеге асырылған Уағдаласушы Тараптың ұлттық заңнамасына және ережелеріне (оның ішінде құқық жанжалдары бойынша нормаларға), инвестициялар бөлігінде және халықаралық құқықтың тиісті принциптерімен жасалған кез келген арнайы келісімге сәйкес қабылдайды.
5. Бір де бір Уағдаласушы Тарап төрелік талқылаудың кез келген сатысында не төрелік шешімді орындау ішінде қорғау мақсатында қарсы өтініштер енгізуге және екінші Уағдаласушы Тарап инвесторы сақтандыруға немесе кепілдік шартқа сәйкес басқа да барлық немесе қандай да бір болжамды шығасыларға қатысты өтемақыны немесе басқа өндіріп алуды алғандығын немесе алатындығын көрсетуге құқығы жоқ.
6. Осы бапқа сәйкес шығарылған кез келген төрелік шешім даудың екі тарапы үшін де түпкілікті және міндетті болып табылады және төрелік шешім орындалатын аумақтағы Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес орындалуы тиіс.

10-бап
Уағдаласушы Тараптар арасындағы дауларды шешу

1. Уағдаласушы Тараптар осы Келісімді түсіндіруге немесе қолдануға қатысты кез келген дауды мүмкіндігінше консультациялар немесе басқа дипломатиялық арналар арқылы шешеді.
2. Егер дау Уағдаласушы Тараптардың бірі консультациялардың басталғаны туралы жазбаша сұрау салуды дипломатиялық арналар арқылы жіберген күннен кейін алты ай ішінде реттелмесе, онда, егер Уағдаласушы Тараптар жазбаша нысанда өзге туралы уағдаласпаған болса, кез келген Уағдаласушы Тарап екінші Уағдаласушы Тарапқа дипломатиялық арналар арқылы жазбаша хабарлау жолымен бұл дауды осы баптың келесі ережелеріне сәйкес арнайы төрелік соттың қарауына ұсына алады.
3. Төрелік сот мынадай түрде қалыптасады: әрбір Уағдаласушы Тарап бір мүшені тағайындайды және осы екі мүше қандай да болсын үшінші елдің азаматы болып табылуы тиіс және екі Уағдаласушы Тарап тағайындайтын төрелік соттың Төрағасын келіседі. Екі мүше екі ай ішінде және Төраға Уағдаласушы Тараптардың бірі екінші Уағдаласушы Тарапқа дауды арнайы төрелік соттың қарауына беру ниеті туралы жазбаша хабардар еткен күннен бастап төрт ай ішінде тағайындалуға тиіс.
4. Егер 3-тармақта көрсетілген мерзімдер сақталмаса, кез келген Уағдаласушы Тарап қандай да бір басқа уағдаластық болмаса, БҰҰ Халықаралық Сотының Төрағасына қажетті тағайындаулар жүргізуді ұсына алады. Егер БҰҰ Халықаралық Сотының Төрағасы Уағдаласушы Тараптардың бірінің азаматы болып табылса немесе егер ол қандай да бір түрде көрсетілген функцияларды орындауға қабілетсіз болса, онда қажетті тағайындауларды жүзеге асыру үшін БҰҰ Халықаралық Сотының вице-президенті шақырылады. Егер БҰҰ Халықаралық Сотының вице-президенті Уағдаласушы Тараптардың бірінің азаматы болып табылса немесе егер ол да көрсетілген функцияларды орындауға қабілетсіз болса, БҰҰ Халықаралық Сотының Уағдаласушы Тараптардың ешбірінің азаматы болып табылмайтын, лауазымы жағынан келесі мүшесі қажетті тағайындауларды жүргізуге шақырылады.
5. Төрелік сот өзінің шешімдерін көпшілік дауыспен қабылдайды. Мұндай шешім осы Келісімге, халықаралық құқықтың танылған, қолданыла алатын нормаларына сәйкес қабылдануы тиіс және Уағдаласушы Тараптардың екеуі үшін де түпкілікті әрі міндетті болуға тиіс. Әрбір Уағдаласушы Тарап төрелік соттың өзі тағайындаған мүшесінің шығыстарын, сондай-ақ төрелік талқылаудағы өкілдік шығыстарын мойнына алуға тиіс. Төрағаның шығыстарын, сондай-ақ төрелік талқылауға байланысты кез келген басқа да шығыстарды екі Уағдаласушы Тарап теңдей үлестерде көтереді. Алайда төрелік сот өз қалауы бойынша Уағдаласушы Тараптардың әрқайсысы үшін үлестерді айқындауы мүмкін. Басқа барлық қатынастарда төрелік сот өзінің меншікті рәсімдерін айқындайды.

11-бап
Күшіне енуі

Осы Келісім оның күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдерді Уағдаласушы Тараптардың орындағаны туралы дипломатиялық арналар арқылы соңғы жазбаша хабарлама алынған күнінен бастап 30 (отыз) күн ішінде күшіне енеді.

12-бап
Қолданылу мерзімі және бұзу

1. Осы Келісім 10 (он) жыл мерзімге жасалады, ол аяқталған соң белгісіз мерзімге өздігінен ұзартылады.
2. Кез келген Уағдаласушы Тарап осы Келісім күшіне енген күнінен бастап 10 (он) жыл өткен соң оның қолданылуын тоқтата алады. Бір Уағдаласушы Тарап Келісімнің мерзімін тоқтату ниеті туралы дипломатиялық арналар арқылы екінші Уағдаласушы Тараптың жазбаша хабарламасын алған күнінен бастап бір жыл өткен соң Келісімнің қолданылуы тоқтатылады.
3. Осы Келісімнің қолданылуын тоқтатқан күнге дейін жүзеге асырылған инвестицияларға қатысты осы Келісімнің басқа барлық баптарының ережелері ол тоқтатылған күннен бастап 10 (он) жыл бойы әрекет етуін жалғастырады.

Осыны куәландыру үшін өздерінің Үкіметтері тиісті түрде уәкілеттік берген төменде қол қоюшылар осы Келісімге қол қойды.
Астана қаласында 2009 жылғы 15 қыркүйекте әрқайсысы қазақ, вьетнам, орыс және ағылшын тілдерінде екі данада жасалды әрі барлық мәтіндердің бірдей күші бар. Осы Келісімнің ережелерін қолдану және түсіндіру кезінде даулар туындаған жағдайда Уағдаласушы Тараптар ағылшын тіліндегі мәтінге жүгінетін болады.

Қазақстан Республикасының Вьетнам Социалистік
Үкіметі үшін Республикасының Үкіметі үшін

2009 жылғы 15 қыркүйекте Астана қаласында қол қойылған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Вьетнам Социалистік Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісімнің куәландырылған көшірмесі екендігін растаймын.

Қазақстан Республикасы
Сыртқы істер министрлігі
Халықаралық құқық департаментінің
Басқарма бастығы Б. Пискорский

О проекте Закона Республики Казахстан "О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Социалистической Республики Вьетнам о поощрении и взаимной защите инвестиций"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 10 декабря 2010 года № 1341

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан "О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Социалистической Республики Вьетнам о поощрении и взаимной защите инвестиций".

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

проект

Закон Республики Казахстан О ратификации Соглашения между Правительством Республики
Казахстан и Правительством Социалистической Республики Вьетнам
о поощрении и взаимной защите инвестиций

Ратифицировать Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Социалистической Республики Вьетнам о поощрении и взаимной защите инвестиций, подписанное в городе Астана 15 сентября 2009 года.

Президент
Республики Казахстан

Соглашение
между Правительством Республики Казахстан и Правительством
Социалистической Республики Вьетнам
о поощрении и взаимной защите инвестиций

Правительство Республики Казахстан и Правительство Социалистической Республики Вьетнам (далее - Договаривающиеся Стороны),
желая создать благоприятные условия для развития взаимного экономического сотрудничества и в частности для инвестиций инвесторов одной Договаривающейся Стороны на территории другой Договаривающейся Стороны;
признавая, что поощрение и взаимная защита таких инвестиций будет способствовать стимулированию деловой инициативы и росту благосостояния в Договаривающихся Сторонах;
договорились о нижеследующем:

Статья 1
Определения

Для целей настоящего Соглашения:
Термин "инвестиции" означает все виды активов, вкладываемые инвестором одной Договаривающейся Стороны на территории другой Договаривающейся Стороны в соответствии с законодательством государства последней Договаривающейся Стороны и включает в себя активы, состоящие из или находящиеся в форме:
a) долей участия, акций и других форм участия в уставном капитале, а также облигаций, долговых обязательств и других форм долговых интересов, других долгов и кредитов, ценных бумаг, выпущенных любым инвестором Договаривающейся Стороны;
b) денежных требований, требований по каким-либо другим активам, требований исполнения контракта, имеющего экономическую ценность;
c) прав интеллектуальной собственности, включая авторские права, товарные знаки, патенты, промышленные образцы, модели и технические процессы, ноу-хау, торговые секреты, фирменные названия и гудвилл;
d) любых прав, в соответствии с национальным законодательством, договором или в силу выданных в соответствии с национальным законодательством лицензий или разрешений, в том числе права на разведку, разработку, добычу и использование природных ископаемых;
e) любого другого материального и нематериального, движимого и недвижимого имущества, а также любых связанных с ними имущественных прав, как, например, право аренды, ипотеки, залога и поручительства.
Однако, термин "инвестиции" не означает денежные требования вытекающие только из:
f) коммерческих контрактов на продажу резидентом или предприятием на территории одной Стороны товаров и услуг предприятию на территории другой Договаривающейся Стороны; или
g) предоставление кредита в связи с коммерческой сделкой, как, например, торговое финансирование; или
h) иные денежные требования, которые не включают активы, изложенные в подпунктах а) - е) настоящего пункта.
Любые изменения в форме инвестирования или реинвестирования активов или прав не влияют на их характер как инвестиций, при условии, что такие изменения произведены в соответствии с национальным законодательством и правилами принимающей Договаривающейся Стороны.
2. Термин "инвестор" в отношении Договаривающейся Стороны означает:
a) физическое лицо, имеющее гражданство этой Договаривающейся Стороны в соответствии с ее действующим национальным законодательством;
b) юридическое лицо, созданное в соответствии с национальным законодательством и правилами этой Договаривающейся Стороны, такое как корпорация, товарищество, траст, общество, объединение или предприятие.
3. Термин "прибыль" означает прибыль от инвестиций, независимо от формы, в которой они выплачиваются и включает, но не исключительно, выручку, проценты, доходы от прироста капитала, дивиденды, роялти, а также управление, техническую помощь и другие платежи или взносы и платежи в натуральной форме независимо от его вида.
4. Термин "территория" означает:
a) в отношении Республики Казахстан - территориальные земли, внутренние воды, территориальные воды (море) и воздушное пространство над ними, морская зона за пределами территориальных вод (моря), включая морское дно и его недра, над которыми Республика Казахстан реализует суверенитет, суверенные права и юрисдикцию в соответствии с национальным законодательством и международным правом;
b) в отношении Социалистической Республики Вьетнам - территориальные земли, острова, внутренние воды, территориальное море и воздушное пространство над ними, морская зона за пределами территориального моря, включая морское дно и его недра, над которыми Социалистическая Республика Вьетнам реализует суверенитет, суверенные права и юрисдикцию в соответствии с национальным законодательством и международным правом.
5. Термин "свободно конвертируемая валюта" означает валюту, определяемую время от времени Международным валютным фондом как свободно используемую валюту в соответствии со статьями Соглашения Международного валютного фонда и поправками к нему.
6. Термин "государственные цели" используется в Соответствии с национальным законодательством каждой из Договаривающихся Сторон.

Статья 2
Область применения

1. Настоящее Соглашение распространяется на инвестиции, осуществленные инвесторами одной Договаривающейся Стороны на территории другой Договаривающейся Стороны после вступления в силу настоящего Соглашения и которые соответствуют национальному законодательству принимающей Договаривающейся Стороной.
1. Настоящее Соглашение не распространяется на инвестиционные споры, вытекающие из действий, которые уже произошли или инвестиционные споры, которые уже урегулированы, или которые уже были предметом судебного или арбитражного разбирательств до вступления в силу настоящего Соглашения.
3. Настоящее Соглашение не применяется к:
a) налогообложению;
b) государственным закупкам;
c) субсидиям или грантам, выданным Договаривающейся Стороной; и
d) услугам, поставляемым для осуществления государственных функций соответствующим органом или ведомством Договаривающейся Стороны. Для целей настоящего Соглашения услуги, поставляемые для осуществления государственных функций, означают любую услугу, которая поставляется не на коммерческой основе и не в условиях конкуренции с одним или несколькими поставщиками услуг.

Статья 3
Поощрение и защита инвестиций

1. Каждая Договаривающаяся Сторона поощряет и создает благоприятные условия на территории своего государства для инвестиций инвесторов государства другой Договаривающейся Стороны и признает такие инвестиции в соответствии с национальным законодательством своего государства.
2. Инвестиции инвесторов каждой из Договаривающихся Сторон постоянно имеют справедливый и равноправный режим и пользуются полной защитой и безопасностью на территории другой Договаривающейся Стороны. Ни одна из Договаривающихся Сторон на своей территории не препятствует управлению, обслуживанию, пользованию или распоряжению своими инвестициями инвесторами другой Договаривающейся Стороны посредством необоснованных или дискриминационных мер или другим каким-либо образом.

Статья 4
Режим инвестиций

1. Каждая Договаривающаяся Сторона в отношении использования, управления, эксплуатации, продажи или любого другого распоряжения инвестициями, осуществленными на территории одной Договаривающейся Стороны инвесторами другой Договаривающейся Стороны, предоставляет режим, не менее благоприятный, чем применяемый в таких же ситуациях к инвестициям инвесторов любого третьего государства.
2. Положения настоящей статьи не обязывают одну из Договаривающихся Сторон распространять на инвесторов другой Договаривающейся Стороны режим, преференции или привилегии в результате:
a) любого таможенного союза, экономического союза, зоны свободной торговли, валютного союза или других форм регионального и двустороннего экономического договора, а также других подобных международных соглашений, в которых любая из Договаривающихся Сторон является или может стать одной из сторон;
b) каких-либо международных, региональных или двусторонних соглашений или других аналогичных договоренностей или каких-либо внутренних нормативно-правовых актов, касающихся полностью или в основном налогообложения.

Статья 5
Компенсация убытков

Если инвестиции, осуществленные инвестором одной из Договаривающихся Сторон, несут убытки вследствие войны, вооруженного конфликта, чрезвычайного положения, восстания, гражданских волнений, мятежа, беспорядков или других аналогичных ситуаций на территории другой Договаривающейся Стороны, то в отношении реституции, возмещения, компенсации или других форм возмещения, принимающая Договаривающаяся Сторона обеспечивает режим не менее благоприятный, чем она предоставляет собственным инвесторам или инвесторам любого третьего государства, в зависимости от того, какой режим является более благоприятным для инвесторов.

Статьи 6
Экспроприация

1. Инвестиции инвесторов государства одной Договаривающейся Стороны не должны быть экспроприированы, национализированы или другим образом подвергнуты любым мерам, имеющим эффект национализации или экспроприации (далее - экспроприация) на территории государства другой Договаривающейся Стороны, кроме мер, принимаемых в государственных целях на недискриминационной основе в соответствии с национальным законодательством и с выплатой незамедлительной, адекватной и эффективной компенсации.
2. Компенсация должна быть равной рыночной стоимости экспроприированных инвестиций на дату, предшествующую дате проведения экспроприации, либо до того, как об экспроприации стала общеизвестно, в зависимости от того, что наступило ранее. Такая компенсация должна включать процент по коммерческой ставке, установленной на рыночной основе со дня экспроприации до даты выплаты. Компенсация должна быть полностью реализуемой и свободно переводимой без ограничения и лишней задержки.
3. Независимо от положений пунктов 1 и 2 любые меры, связанные с экспроприацией земли и касающиеся самой экспроприации и выплаты компенсации, должны соответствовать национальному законодательству и правилам принимающей инвестиции Договаривающейся Стороны.
4. Инвесторы одной Договаривающейся Стороны, пострадавшие от экспроприации, имеют право на незамедлительное рассмотрение судебным или другим независимым органом другой Договаривающейся Стороны своего дела, а также на оценку их инвестиций в соответствии с принципами, изложенными в настоящей статье, и национальным законодательством экспроприирующей Договаривающейся Стороны.
5. В тех случаях, когда Договаривающаяся Сторона экспроприирует активы компании, которая создана в соответствии с ее национальным законодательством, и в которой зарегистрированы акции, доли участия, облигации или другие формы участия инвестора или инвесторов другой Договаривающейся Стороны, положения данной статьи применяются к акциям, доле участия таких инвесторов в этой компании.

Статья 7
Перевод платежей, связанных с инвестициями

1. Каждая Договаривающаяся Сторона, при условии соблюдения своего национального законодательства, гарантирует инвесторам другой Договаривающейся Стороны свободный перевод на свою территорию и с ее территории платежей, связанных с инвестициями, в том числе переводы:
a) уставного капитала, и дополнительных средств для поддержания, управления и развития инвестиций;
b) прибыли;
c) платежей по контракту, в том числе амортизация основного долга и начисленные проценты к уплате, в соответствии с кредитным соглашением;
d) роялти и выплаты по правам, упомянутым в подпункте с) пункта 1 статьи 1;
e) доходы от продажи или ликвидации в целом или какой-либо части инвестиций;
f) доходы и другие вознаграждения персонала, привлекаемого из-за рубежа в связи с инвестициями;
g) выплаты по компенсациям в соответствии со статьями 5 и 6;
h) выплаты, связанные с разрешением споров.
2. Каждая Договаривающаяся Сторона обеспечивает проведение переводов, упомянутых в пункте 1 настоящей статьи, в свободно конвертируемой валюте по действующему на день перевода рыночному валютному курсу той Договаривающейся Стороны, на территории которой осуществляются инвестиции.
3. Независимо от положений пунктов 1 и 2 одна Договаривающаяся Сторона может предотвратить или ограничить перевод на основе равноправного, недискриминационного и добросовестного применения своего национального законодательства и правил, касающихся:
a) банкротства, неплатежеспособности или защиты прав кредиторов;
b) выпуска, торговли или операций с ценными бумагами, фьючерсами, опционами или производными финансовыми инструментами;
c) криминальных или уголовных правонарушений и возврата доходов, полученных преступным путем;
d) финансовой отчетности и ведения учета движения денежных средств по мере необходимости для оказания содействия правоохранительным органам и органам финансового контроля;
e) обеспечения исполнения постановлений или решений в судебных или административных процессах;
f) налогообложения;
g) социального обеспечения, государственного пенсионного обеспечения или обязательных сберегательных отчислений;
h) выходных пособий работникам.

Статья 8
Суброгация

1. Если Договаривающаяся Сторона или его уполномоченный орган (Возмещающая сторона) осуществляет платежи в соответствии с обязательством компенсации или гарантией, которые она приняла на себя в отношении инвестиций на территории другой Договаривающейся Стороны (Принимающая сторона), Принимающая сторона признает:
a) передачу Возмещающей стороне всех прав и требований, вытекающих из таких инвестиций, в соответствии с национальным законодательством и юридической сделкой Принимающей стороны;
b) право Возмещающей стороны осуществлять все эти права и взыскивать требования, а также принимать на себя все обязательства, связанные с инвестициями в силу суброгации.
2. Возмещающая сторона при любых обстоятельствах, имеет право на предоставление такого же режима в отношении:
a) прав и имеющихся претензий, а также обязательств, принятых этой Договаривающейся Стороной в силу передачи прав, упомянутой в пункте 1 настоящей статьи;
b) любых выплат, полученных в соответствии с этими правами и требованиями, ровно в такой же мере, в какой такие права и требования были представлены первоначальному инвестору в силу настоящего Соглашения в отношении упомянутых инвестиций.

Статья 9
Разрешение споров между Договаривающейся Стороной и инвестором

1. Любые правовые споры, возникающие непосредственно из инвестиций между Договаривающейся Стороной и инвестором другой Договаривающейся Стороны в отношении предполагаемых нарушений обязательств этим инвестором в рамках настоящего Соглашения, связанные с управлением, ведением, эксплуатацией, продажей или иным распоряжением инвестициями инвестора и которые вызывают убытки или наносят вред инвестициям должны быть насколько это возможно решены мирным путем посредством переговоров между сторонами спора.
2. Если такой спор не может быть урегулирован в течение 6 (шести) месяцев после даты направления инвестором письменного уведомления Договаривающейся Стороне, спор может быть передан на рассмотрение в:
a) компетентный суд Договаривающейся Стороны, на территории которой инвестиции были осуществлены;
b) Международный Центр по урегулированию инвестиционных споров (далее - Центр), учрежденный в соответствии с Конвенцией об урегулировании инвестиционных споров между государствами и физическими или юридическими лицами других государств, совершенной в Вашингтоне 18 марта 1965 года (далее - Вашингтонская конвенция), при условии участия обеих Договаривающихся Сторон в указанной Конвенции; или
c) Арбитраж согласно Дополнительным услугам Центра, если только одна из Договаривающихся Сторон является участником Вашингтонской конвенции; или
d) Специальный арбитражный суд (ad hoc), который, если иное не предусмотрено сторонами спора, должен быть создан в соответствии с Арбитражным регламентом Комиссии Организации Объединенных Наций по праву международной торговли (ЮНСИТРАЛ).
После того как инвестор направил спор в соответствии с любой из процедур, предусмотренных выше, такой выбор является окончательным.
В целях конкретизации, положения настоящего Соглашения о режиме наибольшего благоприятствования не включают в себя распространение на инвесторов другой Договаривающейся Стороны процедур урегулирования споров, помимо изложеных в настоящем Соглашении.
3. Представление спора на арбитражное разбирательство в соответствии с пунктом 2 обусловлено представлением такого спора в арбитраж в течениии 2 (двух) лет с момента, когда инвестору стало известно или объективно должно стать известно о нарушении обязательства в соответствии с настоящим Соглашением, а также об убытке или вреде, понесенным инвестором или нанесенным инвестициям.
4. Арбитражный суд принимает свои решения в соответствии с положениями настоящего соглашения, национальным законодательством и правилами Договаривающейся Стороны, участвующей в споре и на территории которой осуществлены инвестиции (в том числе нормами по конфликту права), любым специальным соглашением, заключенным в части инвестиций и соответствующими принципами международного права.
5. Ни одна Договаривающаяся Сторона не имеет право вносить встречное обращение в защитных целях на любой стадии арбитражного разбирательства, либо в течении исполнения арбитражного решения, и указывать на то, что инвестор другой Договаривающейся Стороны получил или получит в соответствии со страхованием или гарантийным договором, компенсацию или другое возмещение в отношении всех или части каких-либо предполагаемых потерь.
6. Любое арбитражное решение, вынесенное в соответствии с настоящей статьей, является окончательным и обязательным для обеих сторон спора и должно быть исполнено в соответствии с национальным законодательством государства Договаривающейся Стороны, на территории которой приводится в исполнение арбитражное решение.

Статья 10
Разрешение споров между Договаривающимися Сторонами

1. Договаривающиеся Стороны разрешают, насколько это возможно, любой спор касающийся толкования или применения настоящего Соглашения путем консультаций или по дипломатическим каналам.
2. Если спор не был урегулирован в течение шести месяцев после даты направления по дипломатическим каналам письменного запроса одной из Договаривающихся Сторон о начале консультаций, то, если Договаривающиеся Стороны не договорились об ином в письменной форме, любая Договаривающаяся Сторона может путем письменного уведомления по дипломатическим каналам другой Договаривающейся Стороны представить этот спор на рассмотрение в специальный арбитражный суд в соответствии со следующими положениями настоящей статьи.
3. Арбитражный суд формируется следующим образом: каждая Договаривающаяся Сторона назначает одного члена, и эти два члена согласовывают Председателя арбитражного суда, который должен являться гражданином какого-либо третьего государства, и который назначается обеими Договаривающимися Сторонами. Два члена должны быть назначены в течение двух месяцев и Председатель в течение четырех месяцев с даты получения письменного уведомления одной из Договаривающихся Сторон о намерении другой Договаривающейся Стороны передать спор на рассмотрение специального арбитражного суда.
4. Если сроки, указанные в пункте 3, не были соблюдены, любая Договаривающаяся Сторона может, в отсутствие какой-либо другой договоренности, предложить Председателю Международного Суда ООН произвести необходимые назначения. Если Председатель Международного Суда ООН является гражданином одной из Договаривающихся Сторон или если он каким-либо образом неспособен выполнить указанные функции, то для осуществления необходимых назначений приглашается Вице-президент Международного Суда ООН. Если Вице-президент Международного Суда ООН является гражданином одной из Договаривающихся Сторон или если он также неспособен выполнить указанные функции, следующий по должности член Международного Суда ООН, который не является гражданином ни одной из Договаривающихся Сторон, приглашается произвести необходимые назначения.
5. Арбитражный суд принимает свои решения большинством голосов. Такое решение должно быть принято в соответствии с настоящим Соглашением, признанными нормами международного права, которые могут быть применимы, и должно быть окончательным и обязательным для обеих Договаривающихся Сторон. Каждая Договаривающаяся Сторона должна нести расходы члена арбитражного суда, назначенного ею, а также представительские расходы в арбитражном разбирательстве. Расходы Председателя, а также любые другие расходы, связанные с арбитражным разбирательством, несут в равных долях обе Договаривающиеся Стороны. Однако арбитражный суд может по своему усмотрению определить доли для каждой из Договаривающихся Сторон. Во всех других отношениях арбитражный суд определяет свои собственные процедуры.

Статья 11
Вступление в силу

Настоящее Соглашение вступает в силу по истечении 30 (тридцати) дней с даты получения по дипломатическим каналам последнего письменного уведомления о выполнении Договаривающимися Сторонами внутригосударственных процедур, необходимых для вступления его в силу.

Статья 12
Срок действия и расторжение

1. Настоящее Соглашение заключается сроком на 10 (десять) лет, по истечении которых автоматически продлевается на неопределенный срок.
2. Любая Договаривающаяся Сторона по истечении 10 (десяти) лет со дня вступления в силу настоящего Соглашения, может прекратить его действие. Соглашение прекратит действие по истечении одного года со дня получения одной Договаривающейся Стороной по дипломатическим каналам письменного уведомления другой Договаривающейся Стороны о таком ее намерении.
3. В отношении инвестиций, осуществленных до даты прекращения действия настоящего Соглашения, положения всех других статей настоящего Соглашения продолжают действовать в течение 10 (десяти) лет с даты его прекращения.

В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом уполномоченные на то своими Правительствами, подписали настоящее Соглашение.
Совершено в г. Астане 15 сентября 2009 года в двух экземплярах, каждый на казахском, вьетнамском, русском и английском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения споров при применении и толковании положений настоящего Соглашения, Договаривающиеся Стороны будут обращаться к тексту на английском языке.

За Правительство За Правительство
Республики Казахстан Социалистической
Республики Вьетнам