"Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Румыния Үкіметі арасындағы инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісімді ратификациялау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2010 жылғы 10 желтоқсандағы № 1342 Қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
«Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Румыния Үкіметі арасындағы инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісімді ратификациялау туралы» Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

жоба

Қазақстан Республикасының Заңы Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Румыния Үкіметі
арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы
келісімді ратификациялау туралы

Астана қаласында 2010 жылғы 2 наурызда қол қойылған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Румыния Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісім ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Румыния Үкіметі
арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы
келісім

Бұдан әрі «Уағдаласушы Тараптар» дегі аталатын Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Румынияның Үкіметі,
екі мемлекеттің де өзара тиімділігі үшін экономикалық ынтымақтастықты нығайтуға тілек білдіре отырып,
бір Уағдаласушы Тарап инвесторларының екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің аумағындағы инвестициялары үшін қолайлы жағдайлар жасауды және қолдауды болжай отырып,
осы Келісімнің негізінде инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау кәсіпкерлік бастаманы ынталандыратынын және екі мемлекеттің де одан әрі гүлденуіне ықпал ететінін тани отырып,
екі мемлекет арасындағы инвестицияларды көтермелеу мен өзара қорғауды реттейтін және кепілдік беретін тиісті құқықтық құрылым құру қажеттігін сезіне отырып,
мына төмендегілер туралы келісті:

1-бап
Анықтамалар

Осы Келісімнің мақсатында:
1. «Инвестор» термині екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес бір Уағдаласушы Тарап мемлекетінің екінші Уағдаласушы Тараптың аумағында инвестицияларды жүзеге асыратын субъектісін білдіреді:
а) өз мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес кез келген Уағдаласушы Тарап мемлекетінің азаматы болып табылатын және инвестицияларды жүзеге асыруға құқығы бар кез келген жеке тұлға;
b) осы Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес тиісті түрде құрылған немесе өзгедей ұйымдастырылған және нақты экономикалық қызметпен бірге осы Уағдаласушы Тарап мемлекетінің аумағында өзінің тұрғылықты жері бар компанияны, корпорацияны, бизнес қауымдастықты және басқа да ұйымдарды қоса алғанда, заңды тұлғалар.
2. «Инвестициялар» термині екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес бір Уағдаласушы Тарап инвесторлары екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің аумағында инвестициялаған активтердің кез келген түрін білдіреді және атап айтқанда, бірақ айрықша емес мыналарды:
а) жылжымалы және жылжымайтын мүлікті, сондай-ақ сервитуттер, ипотека, кепілдер, салымдар сияқты кез келген басқа да заттық құқықтарды;
b) акцияларды, үлестерді немесе компаниялардағы қатысудың кез келген басқа түрін;
с) ақша талаптарын немесе экономикалық құндылығы бар кез келген атқаруды;
d) авторлық құқықтар, патент, өнеркәсіптік үлгілер немесе моделдер, сауда немесе сервистік белгілер, сауда атаулары, сондай-ақ ноу-хау мен гудвилл сияқты зияткерлік меншік құқықтарын және Уағдаласушы Тараптар мемлекетінің ұлттық заңнамаларымен танылған басқа да құқықтарды;
е) табиғи ресурстарды іздеуге, алуға және пайдалануға арналған концессияны, сондай-ақ Уағдаласушы Тараптар мемлекеттерінің ұлттық заңнамасына, шартқа немесе әкімшілік шешімге сәйкес ұсынылған басқа да барлық құқықтарды қоса алғанда, көпшілік құқығына сәйкес концессияларды қамтиды.
Активтері инвестицияланатын немесе қайта инвестицияланатын нысанның кез келген өзгерісі олардың инвестициялар ретіндегі сипатын қозғамауы тиіс.
3. «Кірістер» термині инвестициялардан алынған және атап айтқанда, бірақ айрықша емес пайданы, дивидендтерді, проценттерді, капитал өсімін, роялтиді, басқаруды және техникалық жәрдемдесуді, сондай-ақ кірістер төленетін нысанына қарамастан, басқа да төлемдерді білдіреді.
4. «Аумақ» термині:
Қазақстан Республикасына қатысты - өзінің ұлттық заңнамасына және халықаралық құқық нормаларына сәйкес Қазақстан Республикасы егемендігін жүзеге асыратын және заңи құзыретін қолданатын жерді, суды, жер қойнауы мен әуе кеңістігін қоса алғанда, құрлық, теңіз және әуе шекаралары шегінде Қазақстан Республикасының аумағын;
Румынияға қатысты - оның аумақтық теңізі мен оның аумағы үстіндегі әуе кеңістігін және Румыния оған қатысты егемендігін жүзеге асыратын оның аумақтық теңізін, сондай-ақ өзінің ұлттық заңнамасына және халықаралық құқық нормаларына сәйкес Румыния өз заңи құзыреті мен егеменді құқықтарын жүзеге асыратын іргелес аймақтық және континентальдық қайраң мен арнайы экономикалық аймағын қоса алғанда, Румынияның аумағын білдіреді.

2-бап
Көтермелеу және қолдау

1. Әрбір Уағдаласушы Тарап мүмкіндігіне карай өз аумағында екінші Уағдаласушы Тараптың инвесторлары салған инвестицияларды ынталандырады және өз мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес мұндай инвестицияларды таниды.
2. Егер Уағдаласушы Тарап оның аумағында екінші Уағдаласушы Тараптың инвесторлары жүзеге асырған инвестицияларды таныса, ол өз мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес азаматтығына қарамастан, басқарушы және техникалық персонал сияқты шетелдік жұмыс күшін тартуға арналған рұқсатты қоса алғанда, мұндай инвестициялармен байланысты қажетті рұқсаттарды ұсынуға тиіс.

3-бап
Қорғау және режим

1. Әрбір Уағдаласушы Тарап өз аумағы шегінде Уағдаласушы Тараптар мемлекеттерінің ұлттық заңнамасына сәйкес екінші Уағдаласушы Тараптың инвесторлары салған инвестицияларды Еуропалық Одақ қабылдайтын шараларға залалсыз қорғайды және негізсіз немесе
кемсітушілік шаралармен мұндай инвестицияларды басқаруға, қызмет
көрсетуге, пайдалануға, иеленуге, ұлғайтуға, сатуға немесе жоюға кедергі келтірмеуі тиіс. Атап айтқанда, әрбір Уағдаласушы Тарап немесе оның мемлекетінің құзыретті органдары осы Келісімнің 2-бабының 2-тармағында айтылған қажетті рұқсаттарды беруге тиіс.
2. Әрбір Уағдаласушы Тарап екінші Уағдаласушы Тарап инвесторларының инвестицияларына өз аумағы шегінде әділ және тең құқықтық режимді қамтамасыз етеді. Бұл режимнің қолайлылығы әрбір Уағдаласушы Тараптың оның аумағының шегіне салған ұлттық инвесторлардың инвестицияларына ұсынылғаннан, егер соңғы режим неғұрлым қолайлы болса, әрбір Уағдаласушы Тарап оның аумағы шегінде кез келген үшінші мемлекеттің инвесторлары салған инвестицияларына ұсынғаннан кем болмауға тиіс.
3. Осы Келісімнің кемсітушіліксіз режимінің, ұлттық режимінің және барынша қолайлы режимінің ережелері оның кедендік, экономикалық немесе валюта одағына, бірыңғай нарыққа немесе еркін сауда аймағына мүшелігі немесе бірлестігіне байланысты өз инвесторларына мұндай одаққа, бірыңғай нарыққа немесе еркін сауда аймағына мүше мемлекеттердің инвесторларына немесе кез келген басқа да үшінші мемлекетке кез келген Уағдаласушы Тарап ұсынған барлық қолданыстағы немесе болашақтағы басымдықтарға қолданылмауға тиіс. Мұндай режим Уағдаласушы Тараптардың кез келгені қосарланған салық салуды болдырмау және салықтарды төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы келісім немесе басқа да келісімдер негізінде салық салуға байланысты өзара негізде үшінші мемлекеттің инвесторларына ұсынатын кез келген басымдықтарға қатысты болмауға тиіс.
4. Осы Келісімнің нормалары мыналар:
а) Уағдаласушы Тараптың ол өз мемлекетінің ұлттық қауіпсіздік мүдделерін қорғау үшін қажет деп санайтын шараларды немесе іс-қимылдарды қабылдауға кедергі жасайтын;
b) Уағдаласушы Тараптың, мұндай шаралардың өз бетінше немесе әділетсіз кемсітушілікті немесе инвестицияларды жасырын шектеуді білдіретін түрде қабылданбайды шартымен қоғамдық тәртіпті қамтамасыз ету үшін қажетті шараларды қабылдауға кедергі жасайтын;
с) Уағдаласушы Тараптың БҰҰ-ның Әлемде бейбітшілік пен қауіпсіздікті қолдау және қалпына келтіру жөніндегі жарғысына сәйкес өз міндеттемелерін орындау үшін қажетті шараларды қабылдауға кедергі жасайтын;
d) Уағдаласушы Тараптан ашылуы оның мемлекетінің құпиялылықты қорғауға қатысты ұлттық заңнамасына қайшы болатын ақпаратқа қол жеткізуді ұсынатын немесе рұқсат беруді талап ететін ретінде түсіндірілмеуге тиіс.

4-бап
Еркін аударым

1. Аумағына екінші Уағдаласушы Тараптың инвесторлары инвестициялар салған әрбір Уағдаласушы Тарап Еуропалық Одақ қабылдайтын шараларға залалсыз, инвесторлар барлық салық міндеттемелерін орындағаннан кейін осындай инвесторларға байланысты төлемдердің еркін аударымға кепілдік береді, атап айтқанда бірақ айрықша емес мыналарды:
а) инвестицияларды ұстау мен ұлғайту үшін қажетті негізгі және қосымша құралдар;
b) кірістер;
с) несиелерге жататын сома немесе инвестициялар үшін қабылданған басқа да келісімшарттық міндеттемелер;
d) инвестицияларды толық немесе ішінара сатудан, иеліктен алудан немесе жоюдан алынған кірістер;
е) осы Келісімнің 5-бабы негізінде инвесторға тиесілі кез келген өтемақылар;
f) осы инвестицияларға байланысты инвестицияларды жүзеге асыру үшін шетелден жалға алынған персоналдың жалақылары мен өзге де сыйлықақылары.
Аударымдар Уағдаласушы Тарап мемлекетінің заңнамасында көзделген барлық міндеттемелер орындалған жағдайда кезінде еркін айырбасталатын валютамен шектеусіз немесе кідіріссіз жүзеге асырылуға тиіс.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Тараптардың кез келген төлем теңгерімімен болған елеулі қиындықтарды қоса алғанда, ерекше қаржылық, экономикалық жағдайларда өз мемлекетінің ұлттық заңнамасына және Халықаралық Валюта Қорының Келісімі баптарының талаптарына сәйкес валюталық шектеулер енгізе алады.
3. Инвестормен өзгеше келісілмесе, аударым аумағында инвестициялар жүзеге асырылған Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес аударым күні қолданылатын валюта бағамы бойынша жүзеге асырылады.
4. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, инвестицияларды қабылдайтын Уағдаласушы Тарап өз мемлекетінің ұлттық заңнамасын тең құқықты, кемсітпейтін және адал қолдану жолымен мыналарға:
а) кредиторлардың банкроттығына, төлем қабілетсіздігіне немесе құқықтарын қорғауға;
b) бағалы қағаздарды шығаруға, саудасына немесе олармен жасалатын операцияларға;
с) әкімшілік немесе қылмыстық құқық бұзушылықтарға;
d) ақша қаражатының немесе басқа да ақша құралдарының қозғалысына есеп жүргізуге;
e) сот процестерінде қаулыларды немесе шешімдерді орындауды қамтамасыз етуге қатысты бөлігінде аударымды болдырмайды немесе шектей алады.

5-бап
Экспроприация

1. Уағдаласушы Тараптардың бір де біреуі, егер бұл шаралар екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасында белгіленген рәсімге және тез арада, барабар және тиімді өтемақы төлеуге сәйкес кемсітпейтін негізде мемлекеттік мақсаттарда қабылданбаса, соңғы Уағдаласушы Тарап инвесторларының инвестицияларына қатысты тікелей немесе жанама экспроприацияламауға, мемлекет иелігіне алмауға немесе дәл осындай әсері бар кез келген басқа да шараларға ұшыратпауға (бұдан әрі - экспроприация) тиіс.
2. Мұндай өтемақы экспроприация алдындағы сәтте немесе қайсысы бұрын болғанына қарай алдағы экспроприация белгілі болғанға дейін экспроприацияланған инвестициялар құны сомасына теңесуге тиіс. Өтемақы толық іске асырылуы және кез келген шектеусіз және кідіртусіз төленуге тиіс. Өтемақы экспроприация күнінен бастап нақты төлем күніне дейінгі аумағында инвестициялар жүзеге асырылған Уағдаласушы Тараптың нарықтық ставкасы бойынша процентті қамтуға тиіс. Құны жалпы қабылданған бағалау принциптеріне сәйкес анықталуға тиіс.
3. Экспроприациялауды жүзеге асырған Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес екінші Уағдаласушы Тараптың экспроприациялауына ұшырағандығын мәлімдеген Уағдаласушы Тарап инвесторы осы баптың ережелеріне сәйкес оның инвестицияларын бағалау мен өтемақы төлеуді қоса алғанда, оның ісін соңғы Уағдаласушы Тараптың сот органымен немесе басқа да құзыретті тәуелсіз органдарының тез арада қарауына құқығы бар.

6-бап
Шығындарды өтеу

Бір Уағдаласушы Тараптың екінші Уағдаласушы Тараптың аумағындағы соғыстың немесе басқа да қарулы қақтығыстардың, төңкерістің, көтерілістің, бүліктің салдарынан инвестициялары шығын шеккен инвесторларына соңғы Уағдаласушы Тараптың осы Келісімнің 3-бабының 2-тармағында айтылған режим ұсынуына құқығы бар. Мұндай инвесторларының барлық жағдайда өтемақы алуға құқығы бар.

7-бап
Келісімнің қолданылуы

Осы Келісім бір Уағдаласушы Таран мемлекетінің аумағында осы Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес осы Келісім күшіне енгенге дейін және енгеннен кейін екінші Уағдаласушы Тараптың инвесторлары салған инвестицияларға қолданылады және ол күшіне енгенге дейін туындаған дауларға қолданылмайды.

8-бап
Басқа да міндеттемелер

1. Егер кез келген Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасы екінші Уағдаласушы Тарап инвесторларының инвестицияларына осы Келісімде көзделген режимге қарағанда неғұрлым қолайлы режим ұсынса, онда соңғы Уағдаласушы Тарап инвесторларына неғұрлым қолайлы режим ұсынылады.
2. Әрбір Уағдаласушы Тарап оның аумағында екінші Уағдаласушы Тараптың инвесторлары жүзеге асырған инвестицияларға қатысты қабылданған кез келген басқа міндеттемелерді сақтауға тиіс.

9-бап
Суброгация принципі

Егер Уағдаласушы Тарап немесе оның уәкілетті органы екінші Уағдаласушы Тарап аумағындағы инвестордың инвестицияларына қатысты жасалған өтеуге, кепілдікке немесе сақтандыру келісімшартына сәйкес төлем жүргізсе, соңғы Уағдаласушы Тарап мұндай инвестордың кез келген құқықтары мен талаптарын бірінші Уағдаласушы Тарапқа немесе ол тағайындаған органға олардың алдыңғы ізашары сияқты шамада кез келген құқықтар мен талаптар суброгациясы күшінде өтуін тануға тиіс.

10-бап
Ашықтық

Әрбір Уағдаласушы Тарап өзінің заңдарын, ережелерін, рәсімдері мен әкімшілік ұйғарымдарын және жалпы қолданыстағы сот шешімдерін, сондай-ақ бірінші Уағдаласушы Тарап аумағындағы екінші Уағдаласушы Тарап инвесторларының инвестицияларына қатысы болуы мүмкін халықаралық келісімдерді дереу жариялауы немесе өзгеше түрде жалпыға қол жетерлік етуге тиіс.

11-бап
Уағдаласушы Тарап пен екінші Уағдаласушы Тараптың
инвесторы арасындағы дауларды шешу

1. Уағдаласушы Тарап пен екінші Уағдаласушы Тараптың инвесторы арасындағы осы Келісімнің ережелерін қолдануға байланысты кез келген
дау мүмкіндігінше консультациялар және келіссөздер жолымен реттелуге
2. Егер тиісті сұрау салынған күнінен бастап алты ай ішінде консультациялармен реттелмесе даудың кез келген тарабы дауды қарастыру үшін:
а) аумағына инвестициялар салынған Уағдаласушы Тарап мемлекетінің құзыретті сотына; немесе
b) егер екі Уағдаласушы Тарап та 1965 жылғы 18 наурыздағы Вашингтонда қол қою үшін ашық Мемлекеттер мен басқа Мемлекеттердің Жеке және заңды тұлғалары арасындағы инвестициялық дауларды реттеу туралы конвенцияға мүше болып табылған жағдайда, осы Конвенцияға сәйкес құрылған Халықаралық инвестициялық дауларды реттеу орталығына (ICSID); немесе
с) егер дау тараптары өзгеше келіспесе, БҰҰ-ның Халықаралық сауда құқығы жөніндегі комиссиясының (UNCITRAL) Төрелік ережелеріне сәйкес құрылған арнайы төрелік сотқа ұсына алады.
3. Әрбір Уағдаласушы Тарап осы арқылы осы Келісімнің Ережелеріне сәйкес инвестициялық дауларды халықаралық төрелікке ұсынуға өзінің сөзсіз келісімін береді.
4. Дау тарапы болып табылатын Уағдаласушы Тарап инвестициялық даулар бойынша талқылаулар барысында ешқандай жағдайда инвестор сақтандыру келісім-шартына сәйкес келтірілген зиянды немесе шығынды толық немесе оның бір бөлігін жабатын өтемақы алған фактісін көрсетуге тиіс емес.
5. Осы бап шеңберіндегі кез келген талқылау дау тарапының сұрау салуы бойынша 1958 жылғы 10 маусымда Нью-Йорк қаласында қол қойылған Шетелдік төрелік шешімдерін тану және орындау туралы конвенцияның (бұдан әрі - Нью-Йорк конвенциясы) қатысушысы болып табылатын мемлекетте жүргізіледі. Нью-Йорк конвенциясының 1-бабының ережесін сақтау үшін осы бапқа сәйкес төрелікке жіберілген даулар коммерциялық (сауда) қатынастарынан немесе келісім-шарттардан туындаған ретінде қаралады.
6. Шешім даудың екі тарабы үшін де міндетті болып табылады. Әрбір Уағдаласушы Тарап төрелік сот шешімін оның ұлттық заңнамасына сәйкес өз аумағында орындайды.

12-бап
Уағдаласушы Тараптар арасындағы дауларды шешу

1. Осы Келісімді түсіндіру және қолдануға қатысты Уағдаласушы Тараптар арасындағы даулар мүмкіндігінше дипломатиялық арналар бойынша шешілуге тиіс.
2. Егер екі Уағдаласушы Тарап та өз араларындағы дау басталғаннан кейін алты ай ішінде келісімге қол жеткізе алмаса, дау кез келген Уағдаласушы Тараптың талабы бойынша үш мүшеден тұратын төрелік сотқа беріледі. Әрбір Уағдаласушы Тарап бір төреші сайлайды және бұл екі төреші үшінші елдің азаматы болуы тиіс төрағаны тағайындауға тиіс.
3. Егер Уағдаласушы Тараптардың бірі өз төрешісін тағайындамаса және екі ай ішінде екінші Уағдаласушы Тараптың тағайындау жүргізу туралы шақыруына жауап бермесе, төрешіні бұл Уағдаласушы Тараптың талабы бойынша БҰҰ Халықаралық Сотының Төрағасы тағайындайды.
4. Егер екі төреші де оларды тағайындағаннан кейін екі ай ішінде төрағаны таңдауға қатысты келісімге қол жеткізбесе, Төрағаны кез келген Уағдаласушы Тараптың талабы бойынша БҰҰ Халықаралық Сотының Төрағасы тағайындайды.
5. Егер осы Баптың 3 және 4-тармақтарына сәйкес белгіленген жағдайларда БҰҰ Халықаралық Сотының Төрағасы айтылған функцияны орындаудан шеттетілсе немесе ол Уағдаласушы Тараптардың бірі мемлекетінің азаматы болып табылса, тағайындауды Төрағаның орынбасары жасайды және соңғысы шеттетілсе немесе ол Уағдаласушы Тараптардың бірі мемлекетінің азаматы болып табылса, тағайындауды Уағдаласушы Тараптардың бірі мемлекетінің азаматы болып табылмайтын БҰҰ Халықаралық Сотының үлкендігі бойынша келесі Судьясы жасайды.
6. Уағдаласушы Тараптар көздеген басқа да ережелерге сәйкес Сот өзінің жеке рәсімін айқындауға тиіс.
7. Егер, әрбір нақты жағдайда өзгеше тәртіп келісілмесе, Уағдаласушы Тараптардың осы Келісімді орындауы барысында туындайтын шығыстарды Уағдаласушы Тараптар мемлекеттерінің ұлттық заңнамаларында көзделген қаражат шегінде олар дербес көтереді.
8. Сот шешімі түпкілікті және әрбір Уағдаласушы Тарап үшін міндетті болып табылады.

13-бап
Консультациялар, өзгерістер мен толықтырулар

1. Кез келген Уағдаласушы Тарап осы Келісімге қатысты кез келген мәселе бойынша консультациялар жүргізуді сұрай алады. Екінші Уағдаласушы Тарап ұсынысқа тиісті назар аударуға және мұндай консультациялар үшін барабар мүмкіндікпен қамтамасыз етуге тиіс.
2. Уағдаласушы Тараптардың өзара келісімі бойынша осы Келісімге оның ажырамас бөліктері болып табылатын, жекелеген хаттамалармен ресімделетін және осы Келісім күшіне енуі үшін көзделген тәртіппен күшіне енетін өзгерістер мен толықтырулар енгізілуі мүмкін. Еуропалық одақтың осы Келісімнің ережелерін қозғауы мүмкін құқықтық базасын келешекте дамытқан жағдайда, онда қажет болған кезде Румынияның Еуропалық Одаққа мүшелігінен туындайтын оның міндеттемелеріне сәйкес келуін қамтамасыз ету үшін Уағдаласушы Тараптардың өзара келісімі бойынша, осы Келісім өзгертілуі және толықтырылуы мүмкін.

14-бап
Күшіне енуі, қолданылу ұзақтығы және тоқтату

1. Осы Келісім Уағдаласушы Тараптар дипломатиялық арналар бойынша Келісімнің күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдерді аяқтағаны туралы бір бірін хабардар ететін соңғы жазбаша хабарлама алған күнінен бастап күшіне енеді. Осы Келісім он жыл мерзімге жасалады, ол аяқталғаннан кейін автоматты түрде келесі он жыл мерзімге ұзартылады және бір Уағдаласушы Тарап екінші Уағдаласушы Тараптың осы Келісімнің күшін тоқтату ниеті туралы жазбаша хабарламасын алған күнінен бастап он екі ай өткенге дейін қолданыста болады.
2. Осы Келісімнің күшін тоқтату туралы жазбаша хабарлама болған жағдайда 1-11-бабының ережелері мұндай хабарлама алған күнге дейін жүзеге асырылған инвестицияларға қатысты 10 жыл бойы қолдануын жалғастыратын болады.
3. Қажет болған кезде Румынияның Еуропалық одаққа мүшелігінен туындайтын өз міндеттеріне сәйкес мақсаттарда оның осы Келісімді бір жақты тәртіппен күшін жоюға құқығы бар. Мұндай жағдайда денонсация туралы хабарлама алынғаннан бастап тоғыз ай өткеннен кейін Келісімнің күші жойылады.
4. Бухарест қаласында 1996 жылғы 25 сәуірде қол қойылған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Румыния Үкіметі арасындағы инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісім осы Келісім күшіне енген күнінен бастап қолданысын тоқтатады.

Осыны куәландыра отырып, тиісті Үкіметтер тиісті түрде өкілеттік берген төменде қол қойғандар осы Келісімге қол қойды.

2010 жылғы 2 наурызда Астана қаласында қазақ, румын, орыс және ағылшын тілдерінде екі данада жасалды, әрі барлық мәтіндер дәлме дәл болып табылады. Осы Келісімнің ережелерін түсіндіруде келіспеушіліктер туындаған жағдайда Уағдаласушы Тараптар ағылшын тіліндегі мәтінге жүгінетін болады.

Қазақстан Республикасының Румыния Үкіметі
Үкіметі үшін үшін

2010 жылғы 2 наурызда Астана қаласында қол қойылған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Румыния Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісімнің бұл көшірмесінің дәлдігін куәландырамын.

Қазақстан Республикасының
Сыртқы істер министрлігі
Халықаралық-құқық
департаментінің
Басқарма бастығы Б. Пискорский

РҚАО-ның ескертпесі: бұдан әрі Келісімнің ағылшын тіліндегі мәтіні берілген.

О проекте Закона Республики Казахстан "О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Румынии о поощрении и взаимной защите инвестиций"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 10 декабря 2010 года № 1342

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан "О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Румынии о поощрении и взаимной защите инвестиций".

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

проект

Закон Республики Казахстан О ратификации Соглашения между Правительством Республики
Казахстан и Правительством Румынии о поощрении и взаимной
защите инвестиций

Ратифицировать Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Румынии о поощрении и взаимной защите инвестиций, подписанное в городе Астане 2 марта 2010 года.

Президент
Республики Казахстан

Соглашение между Правительством Республики Казахстан и
Правительством Румынии о поощрении и взаимной защите инвестиций

Правительство Республики Казахстан и Правительство Румынии, именуемые далее "Договаривающиеся Стороны",
желая укрепить экономическое сотрудничество для взаимной выгоды обоих государств,
предполагая создавать и поддерживать благоприятные условия для инвестиций инвесторов одной Договаривающейся Стороны на территории государства другой Договаривающейся Стороны,
признавая, что поощрение и взаимная защита инвестиций на основе настоящего Соглашения будет стимулировать предпринимательскую инициативу и способствовать дальнейшему процветанию обоих государств,
осознавая необходимость создания соответствующей правовой структуры, которая урегулирует и гарантирует поощрение и взаимную защиту инвестиций между обоими государствами,
согласились о нижеследующем:

Статья 1
Определения

В целях настоящего Соглашения:
1. Термин "инвестор" означает субъект государства одной Договаривающейся Стороны, который осуществляет инвестиции на территории государства другой Договаривающейся Стороны, в соответствии национальным законодательством государства последней Договаривающейся Стороны:
a) любое физическое лицо, являющееся гражданином государства любой Договаривающейся Стороны и правомочное, в соответствии национальным законодательством своего государства, осуществлять инвестиции;
b) юридические лица, включая компании, корпорации, бизнес-ассоциации и другие организации, которые учреждены или иначе организованы в надлежащем порядке в соответствии с национальным законодательством государства этой Договаривающейся Стороны и имеют свое местонахождение, вместе с фактической экономической деятельностью на территории государства этой Договаривающейся Стороны.
2. Термин "инвестиции" означает любой вид активов, инвестированных инвесторами одной Договаривающейся Стороны на территории государства другой Договаривающейся Стороны, в соответствии с национальным законодательством государства последней Договаривающейся Стороны, и включают в частности, но не исключительно:
a) движимое и недвижимое имущество, также любые другие вещные права, такие как сервитуты, ипотека, залоги, заклады;
b) акции, доли или любой другой вид участия в компаниях;
c) денежные требования или любое исполнение работ, имеющее экономическую ценность;
d) права интеллектуальной собственности, такие как авторские права, патент, промышленные образцы или модели, торговые или сервисные знаки, торговые наименования, также как ноу-хау и гудвилл, и другие права, признанные национальными законодательствами государств Договаривающихся Сторон;
е) концессии согласно публичному праву, включая концессии на поиск, извлечение и использование природных ресурсов, также как и все другие права, предоставленные в соответствии с национальными законодательствами государств Договаривающихся Сторон, договором или административным решением.
Любое изменение формы, в которой активы инвестируются или реинвестируются, не должно затрагивать их характер как инвестиции.
3. Термин "доходы" означает суммы полученные от инвестиций, и в частности, но не исключительно, включает прибыль, дивиденды, проценты, прирост капитала, роялти, управление и техническое содействие, а также другие платежи, независимо от формы, в которой доходы оплачиваются.
4. Термин "территория Договаривающейся Стороны" означает:
- в отношении Республики Казахстан - территорию Республики Казахстан, в пределах сухопутных, морских и воздушных границ, включая сушу, воды, недра и воздушное пространство, над которыми Республика Казахстан осуществляет суверенитет и распространяет юрисдикцию в соответствии со своим национальным законодательством и нормами международного права.
- в отношении Румынии - территорию Румынии, включая ее территориальное море и воздушное пространство над ее территорией и ее территориальным морем, в отношении которых Румыния осуществляет суверенитет, а также прилегающий зональный и континентальный шельф и специальную экономическую зону над которыми Румыния осуществляет свою юрисдикцию и суверенные права, в соответствии со своим национальным законодательством и нормами международного права.

Статья 2
Поощрение и поддержка

1. Каждая Договаривающаяся Сторона на своей территории по мере возможности стимулирует инвестиции, вложенные инвесторами другой Договаривающейся Стороны, и признает такие инвестиции в соответствии с национальным законодательством своего государства.
2. Если Договаривающаяся Сторона признает инвестиции, осуществленные на ее территории инвесторами другой Договаривающейся Стороны, она должна в соответствии с национальным законодательством своего государства, предоставлять необходимые разрешения в связи с такими инвестициями, включая разрешения на привлечение иностранной рабочей силы, такой как управленческий и технический персонал, независимо от гражданства.

Статья 3
Защита и режим

1. Без ущерба мерам, принимаемых Европейским Союзом, каждая Договаривающаяся Сторона защищает в пределах своей территории инвестиции, вложенные в соответствии с национальными законодательствами государств Договаривающихся Сторон, инвесторами другой Договаривающейся Стороны и не должна препятствовать необоснованными или дискриминационными мерами управлению, обслуживанию, использованию, обладанию, увеличению, продаже или ликвидации таких инвестиций. В частности, каждая Договаривающаяся Сторона или компетентные органы ее государства должны выдать необходимые разрешения, упомянутые в пункте 2 статьи 2 настоящего Соглашения.
2. Каждая Договаривающаяся Сторона обеспечивает справедливый и равноправный режим инвестициям инвесторов другой Договаривающейся Стороны в пределах своей территории. Такой режим должен быть не менее благоприятным чем тот, который предоставлен каждой Договаривающейся Стороной инвестициям национальных инвесторов, вложенных в пределах ее территории или чем тот, который предоставлен каждой Договаривающейся Стороной инвестициям, вложенным в пределах ее территории, инвесторами любого третьего государства, если последний режим более благоприятен.
3. Положения недискриминационного режима, национального режима и режима наибольшего благоприятствования настоящего Соглашения не должны применяться ко всем существующим или будущим преимуществам, предоставленных любой Договаривающейся Стороной в силу ее членства, или объединения, таможенного, экономического или валютного союза, единого рынка или зоны свободной торговли собственным инвесторам, инвесторам государств-членов такого союза, единого рынка или зоны свободной торговли, или любого третьего государства. Такой режим не должен касаться любого преимущества, которое любая из Договаривающихся Сторон предоставляет инвесторам третьего государства на основании соглашения об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от уплаты налогов или других соглашении на взаимной основе, связанных с налогообложением.
4. Нормы настоящего Соглашения не должны быть истолкованы как:
a) препятствующие принятию Договаривающейся Стороной мер или действий, которые она считает необходимыми для защиты интересов национальной безопасности своего государства;
b) препятствующие принятию Договаривающейся Стороной мер, необходимых для обеспечения общественного порядка, с условием, что такие меры не применяются образом, означающим произвольную или несправедливую дискриминацию или скрытое ограничение инвестиций;
c) препятствующее применению Договаривающейся Стороной мер, необходимых для выполнения своих обязательств в соответствии с Уставом ООН по поддержанию и восстановлению мира и безопасности в мире;
d) требующие от Договаривающейся Стороны предоставить или разрешить доступ к информации, раскрытие которой противоречило бы национальному законодательству ее государства, касающегося защиты конфиденциальности.

Статья 4
Свободный перевод

1. Без ущерба мерам, принимаемым Европейским Союзом, каждая Договаривающаяся Сторона, на территории которой были вложены инвестиции инвесторами другой Договаривающейся Стороны после выполнения всех налоговых обязательств инвесторами, гарантирует таким инвесторам свободный перевод платежей, связанных с такими инвестициями, в частности, но не исключительно:
a) основные и дополнительные средства, необходимые для поддержания и увеличения инвестиций;
b) доходы;
c) суммы, относящиеся к ссудам, или другие контрактные обязательства, принятые для инвестиций;
d) доходы, полученные от полной или частичной продажи, отчуждения или ликвидации инвестиций;
e) любые компенсации, причитающиеся инвестору на основании статьи настоящего Соглашения;
f) заработки и иные вознаграждения персонала, нанятого за границей для осуществления инвестиций, связанных сданными инвестициями.
Переводы должны быть осуществлены без ограничений или задержек в свободно конвертируемой валюте, при условии выполнения всех обязательств предусмотренных национальным законодательством государства Договаривающейся Стороны, принимающей инвестиции.
2. Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, любая из Договаривающихся Сторон может, при исключительных финансовых экономических обстоятельствах, включая серьезные трудности с платежным балансом, вводить валютные ограничения в соответствии с национальным законодательством своего государства и требованиями Статей соглашения Международного Валютного Фонда.
3. Если иное не оговорено с инвестором, перевод осуществляется в соответствии с национальным законодательством государства Договаривающейся Стороны, на территории которой осуществлены инвестиции по курсу валют, действующему на дату перевода.
4. Независимо от положений пунктов 1 и 2 настоящей статьи Договаривающаяся Сторона, принимающая инвестиции, может предотвратить или ограничить перевод на основе равноправного, недискриминационного и добросовестного применения национального законодательства своего государства в части, касающейся:
a) банкротства, неплатежеспособности или защиты прав кредиторов;
b) выпуска, торговли или операций с ценными бумагами;
c) административных или уголовных правонарушений;
d) ведения учета движения денежных средств или других денежных инструментов;
e) обеспечения исполнения постановлений или решений в судебных процессах.

Статья 5
Экспроприация

1. Ни одна из Договаривающихся Сторон не должна прямо или косвенно экспроприировать, национализировать или подвергать любым другим мерам, имеющим такой же эффект (далее - экспроприация) в отношении инвестиций инвесторов другой Договаривающейся Стороны, если эти меры не приняты в государственных целях на недискриминационной основе в соответствии с установленной национальным законодательством государства последней Договаривающейся Стороны процедурой, и с выплатой незамедлительной, адекватной и эффективной компенсации.
2. Такая компенсация должна равняться сумме стоимости экспроприированных инвестиций на момент, предшествующий экспроприации или до того, когда о предстоящей экспроприации стало общеизвестно, в зависимости от того, что произошло ранее. Компенсация должна быть полностью реализуемой и должна быть выплачена без любого ограничения и задержки. Компенсация должна включать процент с даты экспроприации до даты фактического платежа по рыночной ставке Договаривающейся Стороны, на территории которой инвестиции осуществлены. Стоимость должна быть определена в соответствии с общепринятыми принципами оценки.
3. Инвестор Договаривающейся Стороны, заявляющий, что был подвергнут экспроприации другой Договаривающейся Стороной, в соответствии с национальным законодательством государства Договаривающейся Стороны осуществившей экспроприацию, имеет право на незамедлительное рассмотрение его дела, включая оценку его инвестиций и выплаты компенсации в соответствии с положениями настоящей статьи, судебным органом или другим компетентным и независимым органом последней Договаривающейся Стороны.

Статья 6
Компенсация убытков

Инвесторы одной Договаривающейся Стороны, инвестиции которых понесли убытки вследствие войны или других вооруженных конфликтов, революции, восстания, мятежа на территории другой Договаривающейся Стороны, имеют право на предоставление последней Договаривающейся Стороной режима, упомянутого в пункте 2 статьи 3 настоящего Соглашения. Такие инвесторы, во всех случаях, имеют право на получение компенсации.

Статья 7
Применение Соглашения

Настоящее Соглашение применяется к инвестициям на территории одной Договаривающейся Стороны, вложенным в соответствии с национальным законодательством государства этой Договаривающейся Стороны инвесторами другой Договаривающейся Стороны до и после вступления в силу настоящего Соглашения, и не применяется к спорам, возникшим до его вступления в силу.

Статья 8
Другие обязательства

1. Если национальное законодательство государства любой Договаривающейся Стороны предоставляет инвестициям инвесторов другой Договаривающейся Стороны режим более благоприятный чем режим, предусмотренный настоящим Соглашением, то инвесторам последней Договаривающейся Стороны предоставляется более благоприятный режим.
2. Каждая Договаривающаяся Сторона должна соблюдать любые другие обязательства, принятые в отношении инвестиций, осуществленных на ее территории инвесторами другой Договаривающейся Стороны.

Статья 9
Принцип суброгации

Если Договаривающаяся Сторона или ее уполномоченный орган осуществляет платежи согласно возмещению, гарантии или страховому контракту, заключенному в отношении инвестиций инвестора на территории другой Договаривающейся Стороны, последняя Договаривающаяся Сторона должна признать переход любых прав и требований такого инвестора к первой Договаривающейся Стороне или определенному ею органу для осуществления в силу суброгации любых прав и требований в такой же мере, как и их предшественник.

Статья 10
Прозрачность

Каждая Договаривающаяся Сторона должна незамедлительно публиковать, или иным образом делать публично доступными свои законы, правила, процедуры, административные предписания и судебные решения общего применения, а также международные соглашения, которые могут коснуться инвестиций инвестора другой Договаривающейся Стороны на территории первой Договаривающейся Стороны.

Статья 11
Урегулирование споров между Договаривающейся Стороной
и инвестором другой Договаривающейся Стороны

1. Любой спор, связанный с применением положений настоящего Соглашения между государством одной Договаривающейся Стороны и инвестором другой Договаривающейся Стороны, по возможности, должен быть урегулирован путем консультаций и переговоров.
2. Если консультации не привели к урегулированию в течение шести месяцев с даты соответствующего запроса, то любая из сторон спора может представить спор для рассмотрения в:
a) компетентный суд государства Договаривающейся Стороны, на территории которой инвестиции были вложены; или
b) в Международный Центр по урегулированию инвестиционных споров (ICSID), учрежденный в соответствии с Конвенцией об урегулировании инвестиционных споров между государствами и физическими или юридическими лицами других государств, открытой для подписания в Вашингтоне 18 марта 1965 г., если государства обеих Договаривающихся Сторон являются участниками этой Конвенции; или
c) в специальный арбитражный суд, который, если иное не согласовано сторонами спора, должен быть создан согласно Арбитражным правилам Комиссии ООН по праву международной торговли (UNCITRAL).
3. Каждая Договаривающаяся Сторона настоящим дает свое безусловное согласие на представление инвестиционного спора в международный арбитраж, в соответствии с положениями настоящей статьи.
4. Договаривающаяся Сторона, являющаяся стороной спора, ни при каких обстоятельствах не должна, в ходе разбирательств по инвестиционным спорам, указывать на тот факт, что инвестор получил компенсацию согласно страховому контракту, покрывающего полностью или часть понесенного ущерба или потери.
5. Любое разбирательство в рамках настоящей статьи, по запросу любой из сторон спора, проводится в государстве, являющимся участником Конвенции о признании и приведении в исполнение иностранных арбитражных решений, подписанной в г.Нью-Йорке 10 июня 1958 года (далее - Нью-Йоркская Конвенция). В целях соблюдения положений статьи 1 Нью-Йоркской Конвенции, споры, направленные в арбитраж согласно настоящей статье, рассматриваются как возникающие из коммерческих (торговых) отношений или контрактов.
6. Решение является обязательным для обеих сторон спора. Каждая Договаривающаяся Сторона исполняет решение арбитражного суда на своей территории в соответствии с национальным законодательством своего государства.

Статья 12
Разрешение споров между Договаривающимися Сторонами

1. Споры между Договаривающимися Сторонами относительно толкования и применения настоящего Соглашения должны, по возможности, разрешаться по дипломатическим каналам.
2. Если обе Договаривающиеся Стороны не могут достигнуть соглашения в течение шести месяцев после начала спора между собой, спор по требованию любой Договаривающейся Стороны будет передан в арбитражный суд, состоящий из трех членов. Каждая Договаривающаяся Сторона назначает одного арбитра, и эти два арбитра должны назначить председателя, который должен быть гражданином третьего государства.
3. Если одна из Договаривающихся Сторон не назначила своего арбитра и не последовала приглашению другой Договаривающейся Стороны произвести назначение в течение двух месяцев, арбитр назначается по требованию этой Договаривающейся Стороны Председателем Международного Суда ООН.
4. Если оба арбитра не могут достигнуть соглашения, что касается выбора председателя в течение двух месяцев после их назначения, последний будет назначен по требованию любой Договаривающейся Стороны Председателем Международного Суда ООН.
5. Если в случаях, установленных согласно пунктам 3 и 4 настоящей статьи, Председатель Международного Суда ООН отстранен от выполнения упомянутой функции или он является гражданином государства одной из Договаривающихся Сторон, назначение должно быть сделано заместителем Председателя и если последний отстранен или он является гражданином государства одной из Договаривающихся Сторон, назначение будет сделано следующим по старшинству Судьей Международного Суда ООН, который не является гражданином государства одной из Договаривающихся Сторон.
6. Согласно другим положениям, предусмотренным Договаривающимися Сторонами, Суд должен определить свою собственную процедуру.
7. Договаривающиеся Стороны самостоятельно несут расходы, которые будут возникать в ходе выполнения ими настоящего Соглашения, в пределах средств, предусмотренных национальными законодательствами государств Договаривающихся Сторон, если в каждом конкретном случае не будет согласован иной порядок.
8. Решения суда являются окончательными и обязательными для каждой Договаривающейся Стороны.

Статья 13
Консультации, изменения и дополнения

1. Любая Договаривающаяся Сторона может запросить проведение консультаций по любому вопросу, касающемуся настоящего Соглашения.
Другая Договаривающаяся Сторона должна оказать должное внимание предложению и обеспечить адекватную возможность для проведения таких консультаций.
2. По взаимному согласию Договаривающихся Сторон в настоящее Соглашение могут вноситься изменения и дополнения, которые являются его неотъемлемыми частями, оформляются отдельными протоколами и вступают в силу в порядке, предусмотренном для вступления в силу настоящего Соглашения. В случае будущего развития правовой базы Европейского Союза, которое может затрагивать положения настоящего Соглашения, то настоящее Соглашение может быть изменено и дополнено, при необходимости, положениями по взаимному согласию Договаривающихся Сторон для обеспечения соответствия обязательствам Румынии, вытекающих из ее членства в Европейском Союзе.

Статья 14
Вступление в силу, продолжительность и прекращение действия

1. Настоящее Соглашение вступает в силу с даты получения по дипломатическим каналам последнего письменного уведомления, которым Договаривающиеся Стороны уведомляют друг друга о завершении внутригосударственных процедур, необходимых для вступления его в силу. Настоящее Соглашение заключается сроком на десять лет, по истечении которых автоматически продлевается на последующие десятилетние периоды и действует до истечения двенадцати месяцев с даты получения по дипломатическим каналам одной Договаривающейся Стороной письменного уведомления другой Договаривающейся Стороны об ее намерении прекратить действие настоящего Соглашения.
2. В случае письменного уведомления о денонсации настоящего Соглашения, положения статей 1-11 будут продолжать действовать в течение 10 лет в отношении инвестиций, осуществленных до даты получения такого уведомления.
3. При необходимости, в целях соответствия своим обязательствам, вытекающим из ее членства в Европейском Союзе, Румыния имеет право в одностороннем порядке денонсировать настоящее Соглашение. В таком случае, Соглашение прекращает свое действие по истечении девяти месяцев после получения уведомления о денонсации.
4. Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Румынии о поощрении и взаимной защите инвестиций, подписанное в городе Бухаресте 25 апреля 1996 года, прекращает действие со дня вступления в силу настоящего Соглашения.
В удостоверении чего нижеподписавшиеся, должным образом уполномоченные соответствующими Правительствами, подписали настоящее Соглашение.
Совершено в городе Астана 2 марта 2010 года в двух экземплярах, каждый на казахском, румынском, русском и английском языках, причем все тексты являются аутентичными. В случае возникновения разногласий в толковании положений настоящего Соглашения, Договаривающиеся Стороны будут обращаться к тексту на английском языке.

За Правительство За Правительство
Республики Казахстан Румынии