"Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне жұмыспен қамту және халықты әлеуметтік қорғау мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 11 мамырдағы № 492 Қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
«Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне жұмыспен қамту және халықты әлеуметтік қорғау мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

Жоба

Қазақстан Республикасының Заңы Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне жұмыспен
қамту және халықты әлеуметтік қорғау мәселелері бойынша
өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы

1-бап. Қазақстан Республикасының мына заңнамалық актілеріне өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:
1. «Тұрғын үй қатынастары туралы» 1997 жылғы 16 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1997 ж., № 8, 84-құжат; 1999 ж., № 13, 431-құжат; № 23, 921-құжат; 2001 ж., № 15-16, 228-құжат; 2002 ж., № 6, 71-құжат; 2003 ж., № 11, 67-құжат; 2004 ж., № 14, 82-құжат; № 17, 101-құжат; № 23, 142-құжат; 2006 ж., № 16, 103-құжат; 2007 ж., № 9, 67-құжат; № 10, 69-құжат; № 15, 106, 108-құжаттар; № 18, 143-құжат; 2009 ж., № 11-12, 54-құжат; № 18, 84-құжат; № 24, 122-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 10, 52-құжат; 2011 ж., № 1, 2, 3-құжаттар; 2011 жылғы 11 наурызда «Егемен Қазақстан» және 2011 жылғы 12 наурызда «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттік мүлік мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2011 жылғы 1 наурыздағы Қазақстан Республикасының Заңы; 2011 жылғы 6 сәуірде «Егемен Қазақстан» және 2011 жылғы 5 сәуірде «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне азаматтық заңнаманы жетілдіру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2011 жылғы 25 наурыздағы Қазақстан Республикасының Заңы):
1) 2-бапта:
20), 21) және 22) тармақшалар мынадай редакцияда жазылсын:
«20) қызметтік тұрғын үй – мемлекеттік мекеменің тұрғын үй қорынан берілетін және азаматтардың еңбек қатынастарының сипатына байланысты өз міндеттерін орындауы кезеңінде, сондай-ақ Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту заңнамасына сәйкес жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын Қазақстан Республикасының азаматтарына оларды қоныстандыруға арналған айрықша құқықтық режимдегі тұрғын үй;
21) қызметтік тұрғын үйге теңестірілген тұрғын үй – коммуналдық тұрғын үй қорынан мемлекеттік қызметшілерге, бюджеттік ұйымдардың қызметкерлеріне, әскери қызметшілерге және мемлекеттік сайланбалы қызмет атқаратын адамдарға немесе мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қорынан аталған мемлекеттік кәсіпорынның қызметкерлеріне берілетін тұрғын үй;
22) мемлекеттік тұрғын үй қоры – мемлекетке меншік құқығымен тиесілі және коммуналдық тұрғын үй қорына, мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қорына, сондай-ақ мемлекеттік мекеменің тұрғын үй қорына кіретін тұрғын үйлер;»;
мынадай мазмұндағы 22-1), 22-2) және 22-3) тармақшалармен толықтырылсын:
«22-1) коммуналдық тұрғын үй қоры – тұрғын үйлерді пайдалануға беру жөніндегі арнайы мемлекеттік мекемеге бекітілген, жергілікті атқарушы органдардың қарауындағы тұрғын үйлер;
22-2) мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қоры – мемлекеттік кәсіпорынның қарауындағы тұрғын үйлер;
22-3) мемлекеттік мекеменің тұрғын үй қоры – тұрғын үйлерді пайдалануға беру жөніндегі арнайы мемлекеттік мекемені қоспағанда, мемлекеттік мекемелердің қарауындағы тұрғын үйлер;»;
50) тармақшадағы «бөліктері.» деген сөз «бөліктері;» деген сөзбен ауыстырылсын;
мынадай мазмұндағы 51) және 52) тармақшалармен толықтырылсын:
«51) тұрғын үйдің қалдық құны (бұдан әрі – қалдық құны) – тұрғын үйдің табиғи тозуын шегергендегі тұрғын үйдің бастапқы құны;
52) тұрғын үйдің табиғи тозуы – табиғат, климат және өзге факторлар әсерінің нәтижесінде бастапқы техникалық-пайдаланушылық қасиеттерін (төзімділігін, орнықтылығын, беріктігін және басқа) жоғалту.»;
2) 3-баптың 3-тармағы «мемлекеттiк кәсiпорындардың» деген сөздерден кейін «, сондай-ақ мемлекеттік мекемелердің» деген сөздермен толықтырылсын;
3) 10-1-бапта:
6) тармақшадағы «айқындайды.» деген сөз «айқындайды;» деген сөзбен ауыстырылсын;
мынадай мазмұндағы 7) және 8) тармақшалармен толықтырылсын:
«7) мемлекеттік тұрғын үй қорынан берілетін тұрғын үйлерді жекешелендіру тәртібін айқындайды;
8) мемлекеттік тұрғын үй қорындағы тұрғын үйге немесе жеке тұрғын үй қорынан жергілікті атқарушы орган жалдаған тұрғын үйге мұқтаж азаматтарды есепке қою тәртібін айқындайды.»;
4) 10-2-бапта:
10) тармақшадағы «бекітеді.» деген сөз «бекітеді;» деген сөзбен ауыстырылсын;
мынадай мазмұндағы 11), 12) және 13) тармақшалармен толықтырылсын:
«11) мемлекеттік тұрғын үй қорынан берілетін тұрғын үйлерді немесе жеке тұрғын үй қорынан жергілікті атқарушы орган жалдаған тұрғын үйлерді барабар бөлу әдістемесін әзірлейді және бекітеді;
12) мемлекеттік тұрғын үй қорындағы тұрғын үйді пайдаланғаны үшін төлемақы мөлшерін есептеу әдістемесін әзірлейді және бекітеді;
13) тұрғын үй көмегін алуға, сондай-ақ мемлекеттік тұрғын үй қорынан тұрғын үйді немесе жеке тұрғын үй қорынан жергілікті атқарушы орган жалдаған тұрғын үйді алуға үміткер отбасының (азаматтың) жиынтық табысын есептеу тәртібін айқындайды.»;
5) 10-3-баптың 2-тармағында:
4) тармақшадағы «қабылдайды.» деген сөз «қабылдайды;» деген сөзбен ауыстырылсын;
мынадай мазмұндағы 5) тармақшамен толықтырылсын:
«5) коммуналдық тұрғын үй қорынан берілетін тұрғын үйлерді осы Заңда көзделген шарттарда және Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайтын тәртіппен азаматтардың меншігіне беруді жүзеге асырады.»;
6) 10-4-бап мынадай редакцияда жазылсын:
«10-4-бап. Аудандардың, облыстық маңызы бар қалалардың
жергілікті мемлекеттік басқару органдарының құзыреті
1. Аудандардың, облыстық маңызы бар қалалардың жергілікті өкілді органдары:
1) тұрғын үй-коммуналдық саланы дамытудың бағдарламаларын бекітеді;
2) Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес азаматтардың құқықтары мен заңды мүдделерін қамтамасыз ету жөніндегі өзге де өкілеттіктерді жүзеге асырады.
2. Аудандардың, облыстық маңызы бар қалалардың жергілікті атқарушы органдары:
1) тұрғын үй-коммуналдық саланы дамыту бағдарламаларын әзірлейді және тиісті жергілікті өкілді органдардың бекітуіне ұсынады, олардың іске асырылуын қамтамасыз етеді;
2) тұрғын үй қорын сақтау және тиісінше пайдалану жөнінде іс-шаралар ұйымдастыруды қамтамасыз етеді;
3) тұрғын үй қоры саласындағы мемлекеттік бақылауды жүзеге асырады;
4) тұрғын үй инспекциясының кондоминиум объектісін басқару органдарының тұрғын үй қорын сақтау және тиісінше пайдалану жөніндегі қызметін бақылау жөніндегі жұмысын ұйымдастырады;
5) жергілікті бюджеттердің қаражаты есебінен тұрғын үй көмегін көрсету жөнінде шаралар қабылдайды;
6) осы Заңның 32-бабының 2-2-тармағында көзделген жағдайда, бюджет қаражаты есебінен кондоминиум объектісіне техникалық паспорттар дайындау жөніндегі шығыстарды өтеуді қамтамасыз етеді;
7) коммуналдық тұрғын үй қорынан берілетін тұрғын үйлерді осы Заңда көзделген шарттарда және Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайтын тәртіппен азаматтардың меншігіне беруді жүзеге асырады;
8) жергілікті мемлекеттік басқару мүддесіне орай Қазақстан Республикасының заңнамасымен жергілікті атқарушы органдарға жүктелетін өзге де өкілеттіктерді жүзеге асырады.»;
7) 13-бап мынадай редакцияда жазылсын:
«13-бап. Жалдаушының мемлекеттiк тұрғын үй
қорындағы тұратын тұрғын үйiне меншiк
құқығын жекешелендiру тәртiбiмен алуы
1. Осы Заңда көзделген жағдайларда мемлекеттiк тұрғын үй қорындағы тұрғын үйдi жалдаушы осы Заңда көзделген шарттарда және Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайтын тәртiппен кәмелетке толған отбасы мүшелерiнiң келiсiмiмен және кәмелетке толмағандардың құқықтарын ескере отырып, тұрғын үйдi қалдық құны бойынша жекешелендiруге құқылы.
Жалдаушының отбасы мүшелерiнiң ауқымы осы Заңның 21-бабына сәйкес айқындалады.
2. Егер олардың арасындағы шартта өзгеше көзделмеген болса, жекешелендiрiлген тұрғын үй жалдаушының және отбасының онымен үнемі бiрге тұратын барлық мүшелерiнiң, соның iшiнде уақытша тұрмайтындарының бiрлескен ортақ меншiгiне көшедi.
3. Ортақ бiрлескен меншiктегi тұрғын үйдiң алып қойылуына барлық меншiк иелерiнiң келiсiмiмен ғана жол берiледi. Егер мәмiле тұрғын үйдiң меншiк иесi болып табылатын кәмелетке толмағандалардың мүдделерiне қатысты болса, қорғаншы және қамқоршы органның келiсiмi талап етiледi.
4. Мемлекеттiк тұрғын үй қорынан берілген қызметтiк тұрғын үйлерге теңестiрiлген тұрғын үйлер осы Заңның 101-бабының 3 және 4-тармақтарында көзделген негiздер бойынша жекешелендiрiлуi мүмкiн.
5. Бiрнеше жалдаушы тұратын тұрғын үйдi барлық жалдаушылардың және олардың кәмелетке толған отбасы мүшелерiнiң келiсiмiмен ғана жекешелендiруге болады. Бұл жағдайда тұрғын үй барлық жалдаушылардың ортақ үлестiк меншiгiне көшедi.
6. Мына:
1) олардың бірі сатып алуды жүзеге асыруға келіспеген жағдайда, жекелеген жалдау шарттарына сәйкес бірнеше жалдаушыға жалға берілетін;
2) уақытша құрылыстардағы;
3) белгіленген санитарлық және техникалық талаптарға жауап бермейтін;
4) одан әрі тұруға жарамсыз болуына байланысты тұрғын емес үй-жайларға қайта жабдықталуға тиіс;
5) әскери қалашықтардың, шекара заставаларының және өзге де жабық объектiлердің аумағында орналасқан:
6) ерекше қорғалатын табиғат аумақтарында орналасқан;
7) бұзылуға тиіс;
8) жалғыз тұрғын үйі Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен авариялық жағдайда деп танылған азаматтардың пайдалануына коммуналдық тұрғын үй қорынан берілген тұрғын үйлерді жекешелендіруге болмайды.
Еңбек шарты бойынша жұмыс істейтін адамдарға, оқу кезеңінде студенттерге (курсанттарға, аспиранттарға) және оқушыларға берілген жатын орындық үлгідегі, сондай-ақ бөлмелік үлгідегі тұрғын үйлер де жекешелендірілмеуге тиіс.
7. Мемлекеттік тұрғын үй қорынан өздері тұратын тұрғын үйлерін меншігіне тегін алуға:
1) Ұлы Отан соғысының мүгедектері мен қатысушылары. Ұлы Отан соғысының мүгедегі немесе қатысушысы қайтыс болған жағдайда, оған берілген тұрғын үйді тегін алу құқығы оның отбасы мүшелеріне өтеді;
2) 1 және 2-топтағы мүгедектер;
3) Чернобыль атом электр станциясындағы апаттың, басқа да радиациялық апаттар мен азаматтық немесе әскери мақсаттағы объектiлерде болған авариялардың салдарын жоюға қатысқан, сондай-ақ ядролық сынақтар мен оқуларға тікелей қатысқан адамдар;
4) Семей ядролық сынақ полигонындағы ядролық сынақтардың салдарынан зардап шеккен азаматтар;
5) бұрынғы Кеңестік Социалистік Республикалар Одағын қорғау кезінде, әскери қызметтің өзге де міндеттерін орындау кезінде және басқа кезеңдерде жаралану, контузия алу, мертiгу немесе майданда болуға байланысты, сондай-ақ Ауғанстанда немесе соғыс қимылдары жүргiзiлген басқа да мемлекеттерде әскери қызметін өткеру кезiнде ауру салдарынан мүгедек болған әскери қызметшілер;
6) Арал маңындағы экологиялық қасірет салдарынан зардап шеккен азаматтар;
7) күнтiзбемен есептегенде жиырма және одан да көп жыл қызмет атқарған әскери қызметшiлер құқылы.
8. Азаматтар Қазақстан Республикасының аумағында мемлекеттік тұрғын үй қорынан бір тұрғын үйді ғана жекешелендіруге құқылы.»;
8) 67-бап мынадай редакцияда жазылсын:
«67-бап. Мемлекеттiк тұрғын үй қорынан тұрғын үй беру шарттары
1. Коммуналдық тұрғын үй қорынан тұрғын үй немесе жеке тұрғын үй қорынан жергілікті атқарушы орган жалдаған тұрғын үй тұрғын үйге мұқтаж, осы елді мекенде тұрақты тұратын (тұру мерзіміне қарамастан) және:
1) Ұлы Отан соғысының мүгедектері мен қатысушыларына;
2) халықтың әлеуметтік жағынан қорғалатын табысы аз топтарына;
3) мемлекеттiк қызметшiлерге, бюджеттiк ұйымдардың қызметкерлерiне, әскери қызметшiлерге және сайланбалы мемлекеттiк қызмет атқаратын адамдарға;
4) жалғыз тұрғын үйі Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен авариялық жағдайда деп танылған азаматтарға жататын Қазақстан Республикасы азаматтарының пайдалануына беріледі.
Мемлекеттiк қызметшiлерге, бюджеттiк ұйымдардың қызметкерлерiне, әскери қызметшiлерге және сайланбалы мемлекеттiк қызмет атқаратын адамдарға берiлетiн тұрғын үйлер, жергiлiктi атқарушы орган жалдаған тұрғын үйлердi қоспағанда, қызметтiк тұрғын үйге теңестiрiледi.
2. Мемлекеттік кәсіпорындардың тұрғын үй қорынан тұрғын үйлер осы кәсіпорынның тұрғын үйге мұқтаж қызметкерлерінің пайдалануына беріледі. Оларға берілетін тұрғын үйлер қызметтiк тұрғын үйлерге теңестiрiледi.
3. Мемлекеттік мекемелердің тұрғын үй қорынан тұрғын үйлер осы елді мекенде осы мекеменің тұрғын үйге мұқтаж қызметкерлерінің пайдалануына беріледі.
Жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын іске асыру мақсатында құрылған мемлекеттік мекемелердің тұрғын үй қорынан тұрғын үйлер осы елді мекенде тұру не тұрмауына қарамастан, Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасына сәйкес жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын Қазақстан Республикасының азаматтарына да беріледі.
Жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын іске асыру мақсатында құрылған мемлекеттік мекемелердің тұрғын үй қорынан Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасына сәйкес жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын Қазақстан Республикасының азаматтарына тұрғын үй берудің міндетті шарты жаңа тұрғылықты жері бойынша оның отбасы мүшелерін қоса алғанда, меншік құқығында тұрғын үйінің болмауы болып табылады.
Мемлекеттік мекемелер беретін тұрғын үйлер қызметтік болып табылады.
4. Мемлекеттiк тұрғын үй қорынан тұрғын үй өздерiнiң жалғыз тұрғын үйi ипотекалық тұрғын үй қарызы бойынша ипотека нысанасы болған және оны Қазақстан Республикасының тұрғын үй заңнамасына сәйкес жергiлiктi атқарушы орган сатып алған Қазақстан Республикасының азаматтарына берiледi.»;
9) 69-бап мынадай редакцияда жазылсын:
«69-бап. Азаматтарды мемлекеттік тұрғын үй қорындағы
тұрғын үйге мұқтаж деп тану
Азаматтар егер:
1) есепке қойған кезде және коммуналдық тұрғын үй қорынан немесе мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қорынан тұрғын үй беру сәтінде Қазақстан Республикасының аумағында меншiк құқығымен өздерiнiң тұрғын үйi болмаса;
2) есепке қойған кезде және коммуналдық тұрғын үй қорынан немесе мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қорынан тұрғын үй беру сәтінде осы елдi мекенде меншiк құқығында тұрғын үйі болмаса;
3) осы елді мекенде тұрақты пайдалануында коммуналдық тұрғын үй қорындағы тұрғын үйі болмаса;
4) отбасы тұратын тұрғын үй нормативтiк санитарлық және техникалық талаптарға сай келмесе;
5) оқшауланбаған, шектес тұрғын үй-жайларда екi және одан да көп отбасы тұрып жатса;
6) отбасы құрамында кейбiр созылмалы аурулардың ауыр түрлерiмен ауыратын науқастар болып (Қазақстан Республикасының Үкіметі бекіткен аурулардың тiзiмi бойынша), бiр үй-жайда (пәтерде) олармен бiрге тұру мүмкiн болмаса, мемлекеттік тұрғын үй қорындағы тұрғын үйге мұқтаж деп танылады.»;
10) 71-бап мынадай редакцияда жазылсын:
«71-бап. Мемлекеттiк тұрғын үй қорынан тұрғын үй немесе
жеке тұрғын үй қорынан жергiлiктi атқарушы орган
жалдаған тұрғын үй беруге болатын азаматтарды есепке алу
1. Коммуналдық тұрғын үй қорынан тұрғын үй немесе жеке тұрғын үй қорынан жергiлiктi атқарушы орган жалдаған тұрғын үй беруге болатын азаматтарды есепке алуды тұрғылықты жерi бойынша ауданның, облыстық маңызы бар қаланың, республикалық маңызы бар қаланың, астананың жергiлiктi атқарушы органдары жүзеге асырады.
Осы Заңның 67-бабының 1-тармағында аталған азаматтар есепке қойылады.
2. Мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қорынан тұрғын үй беруге болатын азаматтарды есепке алу жұмыс орны бойынша мемлекеттік кәсіпорында жүзеге асырылады.
Осы Заңның 67-бабының 2-тармағында аталған азаматтар есепке қойылады.
3. Мемлекеттік мекеменің тұрғын үй қорынан тұрғын үй беруге болатын азаматтарды есепке алу жұмыс орны бойынша мемлекеттік мекемеде жүзеге асырылады.
Осы Заңның 67-бабының 3-тармағында аталған азаматтар есепке қойылады.
4. Мемлекеттiк тұрғын үй қорындағы тұрғын үйге немесе жеке тұрғын үй қорынан жергiлiктi атқарушы орган жалдаған тұрғын үйге мұқтаж азаматтарды есепке қою тәртібін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайды.
5. Ауданның, облыстық маңызы бар қаланың, республикалық маңызы бар қаланың, астананың жергiлiктi атқарушы органдары коммуналдық тұрғын үй қорындағы тұрғын үйге мұқтаж адамдардың есебінде тұрған азаматтардың кезектілік тізіміне жыл сайын түгендеу жүргізеді.»;
11) 74-бапта:
2-тармақта:
бірінші бөлікте:
бірінші абзацта:
«Ауданның (облыстық маңызы бар қаланың,» деген сөздер «Ауданның, облыстық маңызы бар қаланың,» деген сөздермен ауыстырылсын;
«мемлекеттік тұрғын үй қорынан тұрғын үй немесе жеке тұрғын үй қорынан жергілікті атқарушы орган жалдаған тұрғын үй берілуге мұқтаж адамдар» деген сөздер «коммуналдық тұрғын үй қорындағы тұрғын үйге немесе жеке тұрғын үй қорынан жергілікті атқарушы орган жалдаған тұрғын үйге мұқтаж адамдар» деген сөздермен ауыстырылсын;
2) және 3) тармақшалар мынадай редакцияда жазылсын:
«2) халықтың әлеуметтік осал топтары;
3) мемлекеттiк қызметшiлер, бюджеттiк ұйымдардың қызметкерлерi, әскери қызметшiлер және сайланбалы мемлекеттiк қызмет атқаратын адамдар;»;
екінші бөлікте:
«мемлекеттiк» деген сөз «коммуналдық» деген сөзбен ауыстырылсын;
«басқа да заң актiлерiнде» деген сөздер «Қазақстан Республикасының басқа да заңнамалық актілерінде» деген сөздермен ауыстырылсын;
«дара (бөлек) тiзiмдердiң» деген сөздерден кейін «, сондай-ақ тұрғын үйге мұқтаж, мемлекеттік кәсіпорында және (немесе) мемлекеттік мекемеде есепте тұрған адамдар тізімдерінің» деген сөздермен толықтырылсын;
«ауданның (облыстық маңызы бар қаланың),» деген сөздер «ауданның, облыстық маңызы бар қаланың,» деген сөздермен ауыстырылсын;
үшінші бөлікте:
«Ауданның (облыстық маңызы бар қаланың),» деген сөздер «Ауданның, облыстық маңызы бар қаланың,» деген сөздермен ауыстырылсын;
«мемлекеттік тұрғын үй қорынан тұрғын үй немесе жеке тұрғын үй қорынан жергілікті атқарушы орган жалдаған тұрғын үй берілуге мұқтаждар» деген сөздер «коммуналдық тұрғын үй қорындағы тұрғын үйге немесе жеке тұрғын үй қорынан жергілікті атқарушы орган жалдаған тұрғын үйге мұқтаж адамдар» деген сөздермен ауыстырылсын;
«бұқаралық ақпарат құралдары арқылы» деген сөздер «мерзімді баспасөз басылымдарында және интернет-ресурстарда» деген сөздермен ауыстырылсын;
мынадай мазмұндағы 2-1 және 2-2-тармақтармен толықтырылсын:
«2-1. Мемлекеттік кәсіпорындар мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қорындағы тұрғын үйге мұқтаж азаматтардың кезектілік тізімін жүргізеді және мемлекеттік кәсіпорында тұрғын үй алған адамдардың тізімін олардың кезегін көрсете отырып, жариялайды.
2-2. Мемлекеттік мекемелер мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қорындағы тұрғын үйге мұқтаж азаматтардың кезектілік тізімін жүргізеді және мемлекеттік мекемеде тұрғын үй алған адамдардың тізімін олардың кезегін көрсете отырып, жариялайды.»;
12) 77-бап мынадай редакцияда жазылсын:
«77-бап. Мемлекеттiк тұрғын үй қорынан тұрғын үй
немесе жеке тұрғын үй қорынан жергiлiктi
атқарушы орган жалдаған тұрғын үй беру туралы шешiм
1. Коммуналдық тұрғын үй қорынан тұрғын үй немесе жеке тұрғын үй қорынан жергiлiктi атқарушы орган жалдаған тұрғын үй тұрғын үй комиссиясы шешімінің негізінде өтініш берушiнiң тұрғылықты жерi бойынша жергiлiктi атқарушы органның шешiмiмен берiледi.
2. Мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қорынан тұрғын үй мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй комиссиясының тұрғын үй беру туралы шешімінің және үш данада жасалатын тұрғын үйді жалдау шартының негізінде берiледi. Дананың біреуі мемлекеттік кәсіпорынның әкімшілігінде сақталады, екіншісі жергілікті атқарушы органға беріледі, ол қатаң есептегі құжат ретінде сақталады, үшіншісі өтініш берушіге беріледі және тұрғын үйде тұру құқығын беретін жалғыз құжат болып табылады.
3. Мемлекеттік мекеменің тұрғын үй қорынан тұрғын үй мемлекеттік мекеменің тұрғын үй комиссиясының тұрғын үй беру туралы шешімінің және үш данада жасалатын тұрғын үйді жалдау шартының негізінде берiледi. Дананың біреуі мемлекеттік мекеменің әкімшілігінде сақталады, екіншісі жергілікті атқарушы органға беріледі, ол қатаң есептегі құжат ретінде сақталады, үшіншісі өтініш берушіге беріледі және тұрғын үйде тұру құқығын беретін жалғыз құжат болып табылады.»;
13) 79-бап алып тасталсын;
14) 80-бапта:
1-тармақ «мемлекеттiк кәсiпорын» деген сөздерден кейін «немесе мемлекеттік мекеменің» деген сөздермен толықтырылсын;
2-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:
«2. Мемлекеттiк тұрғын үй қорынан тұрғын үйдi немесе жеке тұрғын үй қорынан жергiлiктi атқарушы орган жалдаған тұрғын үйдi жалдаудың үлгi шартын, мемлекеттiк тұрғын үй қорынан тұрғын үйдi немесе жеке тұрғын үй қорынан жергiлiктi атқарушы орган жалдаған тұрғын үйдi беру және пайдалану тәртібін Қазақстан Республикасының Үкiметi бекiтедi.»;
15) 96-баптың бірінші бөлігіндегі «100, 101, 110» деген цифрлар «101 және 110» деген цифрлармен ауыстырылсын;
16) 97-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
«1. Мемлекеттiк тұрғын үй қорындағы тұрғын үйдi пайдаланғаны үшiн төлемақы мөлшерiн, егер Қазақстан Республикасының заңнамасында өзгеше белгiленбесе, мемлекеттiк тұрғын үй қорындағы тұрғын үйдi пайдаланғаны үшiн төлемақы мөлшерiн есептеу әдістемесіне сәйкес ауданның, облыстық маңызы бар қаланың, республикалық маңызы бар қаланың, астананың жергiлiктi атқарушы органы (коммуналдық тұрғын үй қорынан), мемлекеттік мекеменің әкімшілігі (мемлекеттік мекеменің тұрғын үй қорынан) немесе мемлекеттiк кәсiпорынның әкiмшiлiгi (мемлекеттiк кәсiпорынның тұрғын үй қорынан) белгiлейдi.»;
17) 100-бап алып тасталсын;
18) 101-бап мынадай редакцияда жазылсын:
«101-бап. Қызметтiк тұрғын үйлерге теңестiрiлген
тұрғын үйлердiң құқықтық режимi
1. Қызметтiк тұрғын үйлерге теңестiрiлген тұрғын үйлердi пайдалану жөнiндегi қатынасқа осы Заңның 93 және 95-баптарының қағидалары қолданылмайды.
2. Қызметтiк тұрғын үйлерге теңестiрiлген тұрғын үйлердi беру және оларды пайдалану тәртібін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайды.
3. Мемлекеттiк қызметшiлер мен бюджеттiк ұйымдардың қызметкерлерi, мемлекеттiк сайланбалы қызмет атқаратын адамдар, егер олар мемлекеттiк қызметте, мемлекеттік кәсіпорында немесе бюджеттiк ұйымдарда (мемлекеттiк сайланбалы қызметте болу мерзiмiн қосқанда) кемiнде он жыл жұмыс iстесе, сондай-ақ еңбек қатынастары мынадай негіздер бойынша:
1) ұйымның таратылуы, қызметкерлер санының немесе штатының қысқартылуы бойынша;
2) одан әрi қызмет iстеуге кедергi келтiретiн сырқатына байланысты;
3) зейнеткерлікке шығуына байланысты тоқтатылса, жұмыс iстеген мерзiмiне қарамастан, өздерi тұратын қызметтiк тұрғын үйлерге теңестiрiлген тұрғын үйлердi қалдық құны бойынша жекешелендiре алады.
Қызметтiк тұрғын үйге теңестiрiлген тұрғын үй берілген қызметкер қайтыс болған жағдайда жекешелендіру құқығы қайтыс болған (қаза тапқан) адамның жұмыс iстеген мерзiмiне қарамастан, қайтыс болған (қаза тапқан) адамның отбасы мүшелеріне ауысады.
4. Сол елдi мекенде қызмет атқарған кезеңде қызметтiк тұрғын үйге теңестiрiлген тұрғын үй берiлген әскери қызметшiлер он жыл әскери қызмет стажынан кейiн, ал еңбек сiңiрген жылдары, науқастануы немесе штаттың қысқаруы бойынша қызметтен босаған кезде қызмет мерзiмiне қарамастан оны (әскери қалашықтарда, шекара заставаларында және өзге де жабық объектiлерде орналасқан тұрғын үйлерден басқасын) жекешелендiруге құқылы.
Мұндай тұрғын үйдi, оның жабық және оқшауланған әскери қалашықтарда, шекара заставаларында орналасуы себептi жекешелендiру мүмкiн болмаған жағдайларда, жекешелендiру құқығы басқа жерден тиiсiнше тұрғын үй сатып алу (салу) үшiн оның құнын төлеу арқылы өтеледi.
Күнтiзбемен есептегенде жиырма және одан да көп жыл қызмет атқарған әскери қызметшiлердiң тұрғын үй-жайды тегiн жекешелендiруге құқығы бар.
Қызметтiк тұрғын үйге теңестiрiлген тұрғын үй берілген әскери қызметшi қайтыс болған жағдайда жекешелендіру құқығы қайтыс болған (қаза тапқан) адамның жұмыс iстеген мерзiмiне қарамастан, қайтыс болған (қаза тапқан) адамның отбасы мүшелеріне ауысады.
Осы тармақта көрсетiлген жеңiлдiктер бiр рет қолданылады.
Көрсетілген жеңілдіктер кемінде жиырма жыл қызмет атқарған, арнаулы атақтар алу және нысанды киім киіп жүру құқықтары 2012 жылғы 1 қаңтардан бастап жойылған адамдарға да қатысты қолданылады.
5. Мемлекеттік кәсіпорынның тұрғын үй қорындағы тұрғын үйді меншік иесінің немесе ол уәкілеттік берген мемлекеттік органның жазбаша келісімімен мемлекеттiк кәсіпорынның тұрғын үй қорындағы басқа тұрғын үйге айырбастауға болады.
6. Тұрғын үй комиссиясы тұрғын үйді жекешелендіру туралы шешім шығарған кезде аталған тұрғын үй жалдаушының кейіннен жекешелендіруі үшін коммуналдық тұрғын үй қорына ауыстырылады.
7. Осы бапта көрсетілген адамдарды шығаруға осы Заңның 14-тарауында көзделген негiздер бойынша жол берiледi.
8. Қызметтiк тұрғын үйлерге теңестiрiлген тұрғын үйлерді жекешелендіру тәртібін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайды.»;
19) 109 және 110-баптар мынадай редакцияда жазылсын:
«109-бап. Қызметтiк тұрғын үйлер
1. Қызметтiк тұрғын үйлер жалдау шарты бойынша өздерiнiң еңбек қатынастарының сипатына байланысты жұмыс орны бойынша тұруға тиiстi азаматтарды тұрғызуға, сондай-ақ Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасына сәйкес жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын Қазақстан Республикасының азаматтарына арналады.
2. Мемлекеттiк мекемелердің қызметкерлері, егер олар мемлекеттiк қызметте, бюджеттiк ұйымдарда немесе мемлекеттік кәсіпорындарда (мемлекеттiк сайланбалы қызметте болу мерзiмiн қосқанда) кемiнде он жыл жұмыс iстесе, сондай-ақ еңбек қатынастары мынадай негіздер бойынша:
1) ұйымның таратылуы, қызметкерлер санының немесе штатының қысқартылуы бойынша;
2) одан әрi қызмет iстеуге кедергi келтiретiн сырқатына байланысты;
3) зейнеткерлікке шығуына байланысты тоқтатылса, жұмыс iстеген мерзiмiне қарамастан, өздерi тұратын қызметтiк тұрғын үйлерді қалдық құны бойынша жекешелендiре алады.
Қызметтiк тұрғын үй берілген қызметкер қайтыс болған жағдайда жекешелендіру құқығы қайтыс болған (қаза тапқан) адамның жұмыс iстеген мерзiмiне қарамастан, қайтыс болған (қаза тапқан) адамның отбасы мүшелеріне ауысады.
Егер Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасына сәйкес жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысушы ретінде қызметтік тұрғын үй берілген Қазақстан Республикасының азаматтары қызметтік тұрғын үйде кемінде бес жыл тұрса, олар өздері тұратын қызметтiк тұрғын үйлерді қалдық құны бойынша жекешелендiре алады.
3. Қызметтiк тұрғын үйлерді жекешелендіру тәртібін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайды.
4. Тұрғын үй комиссиясы қызметтік тұрғын үйді жекешелендіру туралы шешім шығарған кезде, ол кейіннен жалдаушының меншігіне берілуімен коммуналдық тұрғын үй қорына ауыстырылады.
110-бап. Қызметтiк тұрғын үйдi беру және оны пайдалану
1. Азаматтардың еңбек қатынастарының сипатына байланысты өз міндеттерін орындауы кезеңінде оларды қоныстандыруға арналған қызметтік тұрғын үйді беру және оны пайдалану тәртібін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайды.
Азаматтардың еңбек қатынастарының сипатына байланысты өз міндеттерін орындауы кезеңінде оларды қоныстандыруға арналған қызметтік тұрғын үйді пайдалануға осы Заңның 90, 93 және 95-баптарының қағидалары қолданылмайды.
2. Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасына сәйкес жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын Қазақстан Республикасының азаматтарын қоныстандыруға арналған қызметтік тұрғын үйді беру және оны пайдалану тәртібін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайды.
Қазақстан Республикасының халықты жұмыспен қамту туралы заңнамасына сәйкес жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын Қазақстан Республикасының азаматтарын қоныстандыруға арналып берілетін қызметтік тұрғын үйге осы Заңның 71-74, 90, 93 және 95-баптары қолданылмайды.»;
20) 111-баптың 1-тармағындағы «101-бабындағы 5-тармақтың 1), 2), 3) тармақшаларында, сондай-ақ екiншi бөлiгiнде» деген сөздер «109-бабының 2-тармағында» деген сөздермен ауыстырылсын;
21) 113-бап алып тасталсын.
2. «Неке және отбасы туралы» 1998 жылғы 17 желтоқсандағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1998 ж., № 23, 430-құжат; 2001 ж., № 24, 338-құжат; 2004 ж., № 23, 142-құжат; 2006 ж. № 1, 5-құжат; 2007 ж., № 3, 20-құжат; № 9, 67-құжат; № 20, 152-құжат; 2011 жылғы 31 наурызда «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне шаруа немесе фермер қожалықтары мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2011 жылғы 24 наурыздағы Қазақстан Республикасының Заңы):
111-баптың 3-тармағы мынадай мазмұндағы төртінші бөлікпен толықтырылсын:
«Қорғаншыларға немесе қамқоршыларға жетім баланы (жетім балаларды) және ата-анасының қамқорлығынсыз қалған баланы (балаларды) асырап-бағуға жәрдемақы тағайындау тәртібін және оны төлеу мөлшерін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайды.».
3. «Халықты жұмыспен қамту туралы» 2001 жылғы 23 қаңтардағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2001 ж., № 3, 18-құжат; 2004 ж., № 2, 10-құжат; 2005 ж., № 7-8, 19-құжат; № 17-18, 76-құжат; 2006 ж., № 3, 22-құжат; № 10, 52-құжат; 2007 ж., № 2, 14, 18-құжаттар; № 3, 20-құжат; № 8, 52-құжат; № 9, 67-құжат; № 15, 106-құжат; № 20, 152-құжат; 2009 ж., № 1, 4-құжат; № 9-10, 50-құжат; № 18, 84-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 8, 41-құжат; 2011 ж., № 1, 2-құжат; № 2, 21-құжат):
1) 1-бап мынадай редакцияда жазылсын:
«1-бап. Негiзгi ұғымдар
Осы Заңда мынадай негiзгi ұғымдар пайдаланылады:
1) әлеуметтiк жұмыс орны – жұмыс беруші нысаналы топтардағы азаматтарды жұмысқа орналастыру үшiн жергiлiктi атқарушы органмен шарттық негізде құратын, жұмыс берушiнiң олардың еңбегiне ақы төлеу шығындары iшiнара өтелетiн жұмыс орны;
2) әлеуметтік келісімшарт – жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің мемлекеттік шараларына қатысатын жұмыссыздар, өз бетінше жұмыспен айналысушылар, табысы аз азаматтар қатарындағы адамдар мен халықты жұмыспен қамту орталықтары арасындағы тараптардың құқықтары мен өзара міндеттемелерін айқындайтын келісім;
3) бос орын – жұмыс берушiдегi бос жұмыс орны (қызмет);
4) еңбек нарығы – экономикалық белсенді халыққа сұраныс пен ұсыныстың қалыптасу саласы;
5) еркiн таңдап алынған жұмыс – азаматтардың өздерiнiң еңбекке, жұмыс орны мен кәсiптi таңдау қабiлетiн еркiн пайдалану арқылы таңдап алған қызметi;
6) жалақыны субсидиялау – жұмыс берушінің халықты жұмыспен қамту орталықтарының жолдауы бойынша жұмысқа орналастырған қызметкерлердің еңбегіне ақы төлеу шығындарының бір бөлігін өтеу;
7) жастар практикасы – атқарушы органдар өңірлік еңбек нарығындағы жағдайды ескере отырып ұйымдастыратын, кәсіптік білім беру ұйымдарының түлектері алған кәсібі (мамандығы) бойынша бастапқы жұмыс тәжірибесін жинақтау үшін жүзеге асыратын еңбек қызметінің түрі;
8) жеке жұмыспен қамту агенттiгi – Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен тiркелген, жұмысқа орналастыруда жәрдем көрсететiн кез келген жеке және заңды тұлға;
9) жұмысқа орналастыру – халықтың еңбекпен қамтылуына ықпал етуге арналған ұйымдастырушылық, экономикалық және құқықтық iс-шаралар кешенi;
10) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шаралары – мемлекет осы Заңда және өзге де нормативтік құқықтық актілерде белгіленген тәртіппен жүзеге асыратын өз бетінше жұмыспен айналысушылар, жұмыссыздар және табысы аз адамдар қатарындағы Қазақстан Республикасының азаматтары мен оралмандарды мемлекеттік қолдау шаралары;
11) жұмыспен қамтылу – азаматтардың Қазақстан Республикасының Конституциясына, заңдары мен өзге де нормативтiк құқықтық актiлерiне қайшы келмейтiн жеке қажеттіліктерiн қанағаттандыруға байланысты және оларға табыс немесе кiрiс әкелетiн қызметi;
12) жұмыспен нәтижелi қамтылу – тұрақты экономикалық өсу мен әлеуметтiк нәтиженi қамтамасыз ететiн жұмыспен қамтылу;
13) жұмыссыздар – табыс әкелетiн еңбек қызметiмен айналыспайтын, жұмыс iздеп жүрген және еңбек етуге әзiр, еңбекке жарамды жастағы адамдар;
14) жұмыссыздық – экономикалық тұрғыдан белсендi халықтың бiр бөлiгiнiң еңбек нарығында қажет болмай қалуына байланысты әлеуметтiк-экономикалық құбылыс;
15) жұмыссыздықтан әлеуметтiк қорғау – осы Заңда және өзге де нормативтік құқықтық актiлерде белгiленген тәртiппен мемлекет жүзеге асыратын шаралар кешенi;
16) қоғамдық жұмыстар – атқарушы органдар ұйымдастыратын, қызметкердiң алдын ала кәсiби даярлықтан өтуiн талап етпейтiн, әлеуметтiк пайдалы бағыттағы және азаматтарды уақытша жұмыспен қамтамасыз ету үшiн жұмыспен қамту мәселелері жөніндегі уәкілеттi органдардың жолдамасы бойынша олар орындайтын еңбек қызметiнiң түрлерi;
17) нысаналы топтар – жұмысқа орналасуда қиындық көрiп жүрген және әлеуметтiк қорғауды қажет ететiн адамдар ретiнде осы Заңмен белгiленген адамдар топтары;
18) орталық атқарушы орган – халықты жұмыспен қамту саласындағы мемлекеттік саясатты жүзеге асыруды үйлестiріп отыратын мемлекеттік орган;
19) өз бетiнше жұмыспен айналысушылар – жеке тұтынуға арналған өндірісті қоса алғанда, табыс алу үшін тауарлар мен қызметтерді өндірумен (өткізумен) жеке айналысатын адамдар, сондай-ақ өндірістік кооператив мүшелері, отбасылық кәсіпорындардың (шаруашылықтардың) еңбекақы төленбейтін қызметкерлері мен жалдамалы қызметкерлердің еңбегін пайдаланушы жұмыс берушілер;
20) табысы аз азаматтар (отбасылар) – Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес атаулы әлеуметтiк көмекті және /немесе 18 жасқа дейінгі балаларға арналған жәрдемақыны алуға құқығы бар, еңбекке жарамды жастағы адамдар;
21) уәкiлеттi орган – өңірлік деңгейде халықтың жұмыспен қамтылуына жәрдемдесуді және жұмыссыздықтан әлеуметтiк қорғауды қамтамасыз ететiн жергiлiктi атқарушы органдардың құрылымдық бөлiмшесi;
22) ұзаққа созылған жұмыссыздық – он екі және одан да көп айға созылған жұмыссыздық;
23) халықты жұмыспен қамту орталығы – жергілікті атқарушы орган жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын іске асыру мақсатында ауданда, қалада (облыстық, республикалық маңызы бар), астанада құратын мемлекеттік мекеме;
24) шетелдік жұмыс күшін тартуға арналған квота (бұдан әрі – квота) – Республиканың экономикалық тұрғыда белсенді халқының санына шаққанда пайызбен алынған шетелдік жұмыс күшінің Қазақстан Республикасының Үкіметі жыл сайын белгілейтін үлесі;
25) экономикалық тұрғыдан белсендi халық (жұмыс күшi) – тауарлар мен қызметтерді өндіру үшін жұмыс күшін ұсынуды қамтамасыз ететін, халықтың экономикалық белсенділігін өлшеу үшін белгіленген жастағы халықтың бөлігі (экономикада жұмыспен қамтылғандар және жұмыссыздар);
26) экономикалық тұрғыдан енжар халық – жұмыспен қамтылғандар немесе жұмыссыздар болып табылмайтын адамдар.»;
2) 2-тарау мынадай мазмұндағы 5-1-баппен толықтырылсын:
«5-1-бап. Қазақстан Республикасы Үкіметінің құзыреті
Қазақстан Республикасының Үкіметі:
1) халықты жұмыспен қамту саласындағы мемлекеттік саясаттың негізгі бағыттарын әзірлейді;
2) қызметкерлер мен жұмыс берушілер өкілдерінің қатысуымен Қазақстан Республикасының стратегиялық даму жоспарының негізінде халықты жұмыспен қамту бағдарламаларын әзірлейді;
3) жыл сайын шетелдік жұмыс күшін тартуға квота белгілейді;
4) Қазақстан Республикасының банктеріне жұмыс берушінің кепілдік жарна енгізу тәртібін, шарттарын және оның мөлшерін айқындайды;
5) квота белгілеудің тәртібін, жұмыс берушілерге шетелдік жұмыс күшін тартуға рұқсат берудің шарттары мен тәртібін айқындайды;
6) жұмыс күшін Қазақстан Республикасынан тыс жерге шығарумен байланысты қызметке лицензия берудің шарттары мен тәртібін айқындайды;
7) кәсіптік даярлауды, біліктілікті арттыруды және қайта даярлауды ұйымдастыру және қаржыландыру тәртібін бекітеді;
8) қоғамдық жұмыстарды ұйымдастыру және қаржыландыру тәртібін бекітеді;
9) әлеуметтік жұмыс орындарын ұйымдастыру және қаржыландыру тәртібін бекітеді;
10) жастар практикасын ұйымдастыру және қаржыландыру тәртібін бекітеді;
11) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын адамдарды оқытуға және олардың жұмысқа орналасуына жәрдемдесуді және оларға мемлекеттік қолдау шараларын ұсынуды ұйымдастыру және қаржыландыру тәртібін бекітеді;
12) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын адамдарға кәсіпкерлікті дамытуға мемлекеттік қолдау көрсетуді ұйымдастыру және қаржыландыру тәртібін бекітеді;
13) микроқаржы ұйымдарына конкурстық негізде кредит беру тәртібін бекітеді;
14) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын адамдардың ұтқырлығын арттыруға жәрдемдесудің және оларға мемлекеттік қолдау шараларын көрсетудің тәртібін бекітеді;
15) Қазақстан Республикасының Конституциясында, заңдарында және Қазақстан Республикасы Президентінің актілерінде көзделген өзге де өкілеттіктерді жүзеге асырады.»;
3) 6-баптың 2-тармағында:
9) тармақшадағы «бекітуге міндетті.» деген сөздер «бекітуге;» деген сөзбен ауыстырылсын;
мынадай мазмұндағы 10), 11), 12), 13) тармақшалармен толықтырылсын:
«10) халықты жұмыспен қамту орталығының үлгі жарғысын әзірлеуге және бекітуге;
11) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын азаматтарды өз бетінше жұмыспен айналысушылар, жұмыссыздар және табысы аз адамдар қатарына жатқызу критерийлерін айқындау тәртібін бекітуге;
12) ағымдағы бос орындар және болжамды жұмыс орындары дерекқорына енгізу үшін қажетті мамандықтар мен бос жұмыс орындары туралы мәліметті ұсыну үшін нысандарды әзірлеуге және бекітуге;
13) халықты жұмыспен қамту бағдарламаларын іске асыру мәселелері жөніндегі аудандық (қалалық) және өңірлік комиссиялар туралы үлгі ережелерді әзірлеуге және бекітуге міндетті.»;
4) 7-бап мынадай мазмұндағы 5-7) тармақшамен толықтырылсын:
«5-7) жастар практикасын ұйымдастыру;»;
5) 12-баптың 1-тармағында:
бірінші абзацтағы «әлеуметтiк-экономикалық дамудың индикативтiк жоспарлары» деген сөздер «Қазақстан Республикасының стратегиялық даму жоспары мен аумақтарды дамыту бағдарламалары» деген сөздермен ауыстырылсын;
5) тармақшадағы «жұмыссыздарды» деген сөз «азаматтарды» деген сөзбен ауыстырылсын;
10) тармақшадағы «жұмыс орындарын ашуды көздейтiн бағдарламаларын әзiрлейдi және бекiтедi.» деген сөздер «жұмыс орындарын ашуды;» деген сөздермен ауыстырылсын;
мынадай мазмұндағы 11) тармақшамен толықтырылсын:
«11) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына іске асыруға бағытталған іс-шараларды көздейтiн бағдарламаларын әзiрлейдi және бекiтедi.»;
6) мынадай мазмұндағы 12-1-баппен толықтырылсын:
«12-1-бап. Халықты жұмыспен қамту орталықтары
1. Халықты жұмыспен қамту орталығы жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын іске асыру мақсатында құрылады.
2. Халықты жұмыспен қамту орталықтары:
1) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысу үшін Қазақстан Республикасының азаматтары мен оралмандарды санаттары бойынша іріктеуді және бөлуді және олардың әлеуметтік қолдауға мұқтаждығын айқындауды;
2) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысушы болып табылатын Қазақстан Республикасының азаматтары мен оралмандарға бейімдеу қызметтерін және психологиялық қолдау көрсетуді;
3) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысушы болып табылатын Қазақстан Республикасының азаматтарымен және оралмандармен әлеуметтік келісімшарт жасауды;
4) 20-1-бапта көзделген жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын іске асыруды ұйымдастыруды;
5) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысушыларға Жұмыспен қамту бағдарламасында көзделген мемлекеттік қолдаудың өзге де шараларын көрсетуді жүзеге асырады.»;
7) 14-бапта:
4) тармақшадағы «көмек көрсету.» деген сөздер «көмек көрсету;» деген сөздермен ауыстырылсын;
мынадай мазмұндағы 5) тармақшамен толықтырылсын:
«5) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын көрсету.»;
8) 15-баптың 2-тармағының бесінші абзацындағы «(СТН) ұсынған кезде қабылдайды.» деген сөздер «(СТН);» деген сөзбен ауыстырылып, мынадай мазмұндағы алтыншы абзацпен толықтырылсын:
«оның кәсіби біліктілігін (болған жағдайда) растайтын құжаттарды, ал кәсібі (мамандығы) жоқ алғаш рет жұмыс іздеп жүрген адам үшін – білімі туралы құжатты ұсынған кезде қабылдайды.»;
9) 18-1-баптың 4-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
«4. Әлеуметтік жұмыс орындарын ұйымдастыру және қаржыландыру тәртібін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайды.»;
10) мынадай мазмұндағы 18-2-баппен толықтырылсын:
«18-2-бап. Жастар практикасы
1. Жастар практикасынан өту үшін жұмыс орнын құруды жұмыс беруші жергілікті атқарушы органмен жасаған шарт негізінде жүзеге асырады.
2. Шарт тараптардың міндеттерін, жұмыстардың түрлерін, көлемін, еңбекақы мөлшерін және оны төлеу шарттарын, жастар практикасын қаржыландыру мерзімін және көздерін қамтуға тиіс.
3. Жастар практикасы уақытша жұмыс орындарын ұсыну немесе құру арқылы ұйымдастырылады және оның мынадай ерекшеліктері болады:
1) кәсіптік білім беру ұйымдарының 29 жастан аспаған түлектері арасынан тіркелген жұмыссыздар үшін арнайы арналған;
2) орындалатын жұмыс түлектің меңгерген кәсібіне (мамандығына) не оның біліктілік деңгейіне сәйкес келуге тиіс;
3) жұмыс орындарының саны шектелмейді, жұмыс уақытша сипатта болады және оны ұйымдастыру үшін тұрақты жұмыс орындары мен бос жұмыс орындары пайдаланыла алмайды;
4) жастар практикасына қатысушыларға еңбекақы төлеу мемлекеттік бюджет қаражаты есебінен жүзеге асырылады.
4. Жастар практикасын ұйымдастыру және қаржыландыру тәртібін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайды.».
11) мынадай мазмұндағы 20-1-баппен толықтырылсын:
«20-1-бап. Жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шаралары
1. Жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шаралары өз бетінше жұмыспен айналысушылар, жұмыссыздар және табысы аз адамдар қатарындағы Қазақстан Республикасының азаматтары мен оралмандарды мемлекеттік қолдау шараларын көздейді.
2. Жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шаралары:
1) оқытуды және жұмысқа орналасуға жәрдемдесуді;
2) ауылда кәсіпкерлікті дамытуға жәрдемдесуді;
3) еңбек ресурстарының ұтқырлығын арттыруды қамтиды.
3. Оқытуға және жұмысқа орналасуға жәрдемдесуге бағытталған шаралар:
1) оқу және жұмысқа орналастыру мәселелері бойынша консультацияларды;
2) стипендия төлей отырып, біліктілікті арттырудың, кәсіптік даярлаудың және қайта даярлаудың тегін курстарына жіберуді;
3) оқитын адамдарға (оқу орнына дейін және кері жол жүруіне және жатақханада тұруына немесе тұрғын үйді жалға алумен байланысты шығындарды өтеуге) субсидия беруді;
4) лайықты бос жұмыс орындарын іздеуді және жұмысқа (оның ішінде әлеуметтік жұмыс орындарына) орналасуға жәрдемдесуді;
5) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысушылардың жалақысын ішінара субсидиялауды;
6) психологиялық бейімдеуді көздейді.
4. Ауылда кәсіпкерлікті дамытуға жәрдемдесуге бағытталған шаралар:
1) микрокредит беруді;
2) инженерлік-коммуникациялық инфрақұрылымды дамытуды;
3) консультативтік қызмет көрсетуді;
4) кәсіпкерлік негіздерін оқытуды көздейді.
5. Еңбек ресурстарының ұтқырлығын арттыруға бағытталған шаралар:
1) көшуге субсидия беруді;
2) жаңа тұрғылықты жерінде кәсіптік оқу курстарынан өтуді және жұмысқа орналасуына жәрдемдесуді;
3) психологиялық бейімдеуді;
4) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысатын Қазақстан Республикасының азаматтарына қызметтік тұрғын үй беруді көздейді.».
4. «Мемлекеттік атаулы әлеуметтік көмек туралы» 2001 жылғы 17 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2001 ж., № 17-18, 247-құжат; 2004 ж., № 23, 142-құжат; 2007 ж., № 3, 20-құжат; № 10, 69-құжат; № 20, 152-құжат; 2009 ж., № 1, 4-құжат; № 23, 117-құжат):
1) 1-бап мынадай редакцияда жазылсын:
«1-бап. Негізгі ұғымдар
Осы Заңда мынадай негізгі ұғымдар пайдаланылады:
1) әлеуметтік келісімшарт – мемлекет жүргізетін жұмыспен қамтуға жәрдемдесу жөніндегі іс-шараларға қатысатын жұмыссыздар, өз бетінше жұмыспен айналысушылар, табысы аз азаматтар қатарындағы адамдар мен халықты жұмыспен қамту орталықтары арасындағы тараптардың құқықтары мен өзара міндеттемелерін айқындайтын келісім;
2) жан басына шаққандағы орташа табыс – отбасының жиынтық табысының айына отбасының әрбір мүшесіне келетін үлесі;
3) жиынтық табыс – атаулы әлеуметтік көмек тағайындау кезінде ескерілетін табыс түрлерінің сомасы;
4) мемлекеттік атаулы әлеуметтік көмек (бұдан әрі – атаулы әлеуметтік көмек) – жан басына шаққандағы орташа айлық табысы облыстарда (республикалық маңызы бар қалада, астанада) белгіленген кедейлік шегінен төмен адамдарға (отбасыларына) мемлекет ақшалай нысанда беретін төлем;
5) орталық атқарушы орган – халықты әлеуметтік қорғау саласында мемлекеттік саясатты іске асыруды қамтамасыз ететін мемлекеттік орган;
6) уәкiлеттi орган – жергiлiктi бюджет есебiнен қаржыландырылатын, атаулы әлеуметтiк көмек тағайындауды жүзеге асыратын республикалық маңызы бар қаланың, астананың, ауданның (облыстық, аудандық маңызы бар қаланың), қаладағы ауданның атқарушы органы;
7) учаскелік комиссия – атаулы әлеуметтік көмек алуға өтініш берген адамдардың (отбасылардың) материалдық жағдайына тексеру жүргізу үшін тиісті әкімшілік-аумақтық бірлік әкімдерінің шешімімен құрылатын арнайы комиссия;
8) халықты жұмыспен қамту орталығы – жергілікті атқарушы орган жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларын іске асыру мақсатында ауданда, қалада (облыстық, республикалық маңызы бар), астанада құратын мемлекеттік мекеме.»;
2) 2-баптың 2-тармағында:
бірінші бөлігінің 1) тармақшасында:
«тіркелмеген жұмыссыздарға» деген сөздерден кейін «және жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысудан жазбаша бас тартқан еңбекке жарамды азаматтарға» деген сөздермен толықтырылсын;
екінші бөлік «біліктілігін арттыруға жіберілген күннен бастап,» деген сөздерден кейін «ал еңбекке жарамды азаматтар жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысқан күннен бастап,» деген сөздермен толықтырылсын;
3) 3-баптың 1-тармағының екінші бөлігінде:
3) тармақшадағы «мәліметтер.» деген сөз «мәліметтер;» деген сөзбен ауыстырылсын;
мынадай мазмұндағы 4) тармақшамен толықтырылсын:
«4) жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысқан жағдайда, әлеуметтік келісімшарттың көшірмесі.»;
4) 4-бапта:
2-тармақтың үшінші бөлігіндегі «жиырма күннен» деген сөздер «он бес жұмыс күнінен» деген сөздермен ауыстырылсын;
3-тармақтағы «он күн» деген сөздер «жеті жұмыс күні» деген сөздермен ауыстырылсын;
5) 6-баптың 1-тармағының екінші бөлігі «табыстардың барлық түрі» деген сөздерден кейін «, сондай-ақ жұмыспен қамтуға жәрдемдесудің белсенді шараларына қатысу шеңберінде мемлекеттік қолдау шаралары» деген сөздермен толықтырылсын;
6) 7-баптың 2-тармағындағы «он бес күн мерзімде» деген сөздер «он жұмыс күні ішінде» деген сөздермен ауыстырылсын.
2-бап. Осы Заң 2012 жылғы 1 қаңтардан бастап қолданысқа енгізілетін 1-баптың 4-тармағын қоспағанда, алғашқы ресми жарияланғанынан кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Президенті

О проекте Закона Республики Казахстан "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам занятости и социальной защиты населения"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 11 мая 2011 года № 492

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам занятости и социальной защиты населения".

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

ЗАКОН
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН О внесении изменений и дополнений
в некоторые законодательные акты Республики Казахстан
по вопросам занятости и социальной защиты населения

Статья 1. Внести изменения и дополнения в следующие законодательные акты Республики Казахстан:
1. В Закон Республики Казахстан от 16 апреля 1997 года "О жилищных отношениях" (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1997 г., № 8, ст. 84; 1999 г., № 13, ст. 431; № 23, ст. 921; 2001 г., № 15-16, ст. 228; 2002 г., № 6, ст. 71; 2003 г., № 11, ст. 67; 2004 г., № 14, ст. 82; № 17, ст. 101; № 23, ст. 142; 2006 г., № 16, ст. 103; 2007 г., № 9, ст. 67; № 10, ст. 69; № 15, ст. 106, 108; № 18, ст. 143; 2009 г., № 11-12, ст. 54; № 18, ст. 84; № 24, ст. 122; 2010 г., № 5, ст. 23; № 10, ст. 52; 2011 г., № 1, ст. 2, 3, Закон Республики Казахстан от 1 марта 2011 года "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам государственного имущества" опубликованный в газетах "Егемен Қазақстан" 11 марта 2011 года и "Казахстанская правда" 12 марта 2011 года; Закон Республики Казахстан от 25 марта 2011 года "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам совершенствования гражданского законодательства" опубликованный в газетах "Егемен Қазақстан" 6 апреля 2011 года и "Казахстанская правда" 5 апреля 2011 года):
1) в статье 2:
подпункты 20), 21) и 22) изложить в следующей редакции:
"20) служебное жилище - жилище с особым правовым режимом, предоставляемое из жилищного фонда государственного учреждения и предназначенное для заселения гражданами на период выполнения ими обязанностей, связанных с характером их трудовых отношений, а также гражданам Республики Казахстан, участвующим в активных мерах содействия занятости в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения;
21) жилище, приравненное к служебному - жилище, предоставляемое из коммунального жилищного фонда государственным служащим, работникам бюджетных организаций, военнослужащим и лицам, занимающим государственные выборные должности или из жилищного фонда государственного предприятия работникам данного государственного предприятия;
22) государственный жилищный фонд - жилища, принадлежащие на праве собственности государству и входящие в коммунальный жилищный фонд, жилищный фонд государственного предприятия, а также в жилищный фонд государственного учреждения;";
дополнить подпунктами 22-1), 22-2) и 22-3) следующего содержания:
"22-1) коммунальный жилищный фонд - жилища, находящиеся в ведении местных исполнительных органов, закрепленные за специальным государственным учреждением по предоставлению жилищ в пользование;
22-2) жилищный фонд государственного предприятия - жилища, находящиеся в ведении государственного предприятия;
22-3) жилищный фонд государственного учреждения - жилища, находящиеся в ведении государственных учреждений, за исключением специального государственного учреждения по предоставлению жилищ в пользование;";
в подпункте 50) слово "(собственникам)." заменить словом "(собственникам);";
дополнить подпунктами 51) и 52) следующего содержания:
"51) остаточная стоимость жилища (далее - остаточная стоимость) - первоначальная стоимость жилища за вычетом физического износа жилища;
52) физический износ жилища - утрата первоначальных технико-эксплуатационных качеств (прочности, устойчивости, надежности и других) в результате воздействия природных, климатических и иных факторов.";
2) пункт 3 статьи 3 после слов "государственных предприятий" дополнить словами ", а также государственных учреждений";
3) в статье 10-1:
в подпункте 6) слово "Казахстан." заменить словом "Казахстан;";
дополнить подпунктами 7) и 8) следующего содержания:
"7) определяет порядок приватизации жилищ из государственного жилищного фонда;
8) определяет порядок постановки на учет граждан, нуждающихся в жилище из государственного жилищного фонда или жилище, арендованном местным исполнительным органом в частном жилищном фонде;";
4) в статье 10-2:
в подпункте 10) слово "Казахстан"." заменить словом "Казахстан";";
дополнить подпунктами 11), 12) и 13) следующего содержания:
"11) разрабатывает и утверждает методику пропорционального распределения жилищ из государственного жилищного фонда или жилищ, арендованных местным исполнительным органом в частном жилищном фонде;
12) разрабатывает и утверждает методику расчета размера платы за пользование жилищем из государственного жилищного фонда;
13) определяет порядок исчисления совокупного дохода семьи (гражданина), претендующей на получение жилищной помощи, а также на предоставление жилища из государственного жилищного фонда или жилища, арендованного местным исполнительным органом в частном жилищном фонде.";
5) в пункте 2 статьи 10-3:
в подпункте 4) слово "бюджетов." заменить словом "бюджетов;";
дополнить подпунктом 5) следующего содержания:
"5) осуществляют передачу в собственность граждан жилищ из коммунального жилищного фонда на условиях, предусмотренных настоящим Законом, и в порядке, определяемом Правительством Республики Казахстан;";
6) статью 10-4 изложить в следующей редакции:
"Статья 10-4. Компетенция органов местного государственного
управления районов, городов областного значения
1. Местные представительные органы районов, городов областного значения:
1) утверждают программы развития жилищно-коммунальной сферы;
2) осуществляют в соответствии с законодательством Республики Казахстан иные полномочия по обеспечению прав и законных интересов граждан.
2. Местные исполнительные органы районов, городов областного значения:
1) разрабатывают и представляют на утверждение в соответствующие местные представительные органы программы развития жилищно-коммунальной сферы, обеспечивают их реализацию;
2) обеспечивают организацию мероприятий по сохранению и надлежащей эксплуатации жилищного фонда;
3) осуществляют государственный контроль в области жилищного фонда;
4) организуют работу жилищной инспекции по контролю деятельности органов управления объектом кондоминиума по сохранению и надлежащей эксплуатации жилищного фонда;
5) принимают меры по оказанию жилищной помощи за счет средств местных бюджетов;
6) обеспечивают возмещение расходов по изготовлению технических паспортов на объект кондоминиума в случае, предусмотренном пунктом 2-2 статьи 32 настоящего Закона, за счет бюджетных средств;
7) осуществляют передачу в собственность граждан жилищ из коммунального жилищного фонда на условиях, предусмотренных настоящим Законом, и в порядке, определяемом Правительством Республики Казахстан;
8) осуществляют в интересах местного государственного управления иные полномочия, возлагаемые на местные исполнительные органы законодательством Республики Казахстан.";
7) статью 13 изложить в следующей редакции:
"Статья 13. Приобретение нанимателем права собственности на
занимаемое жилище из государственного жилищного
фонда в порядке приватизации
1. В случаях, предусмотренных настоящим Законом, наниматель жилища из государственного жилищного фонда с согласия совершеннолетних членов семьи и с учетом прав несовершеннолетних вправе приватизировать жилище по остаточной стоимости на условиях, предусмотренных настоящим Законом, и в порядке, определяемом Правительством Республики Казахстан.
Круг членов семьи нанимателя определяется в соответствии со статьей 21 настоящего Закона.
2. Приватизированное жилище переходит в общую совместную собственность нанимателя и всех постоянно проживающих с ним членов семьи, в том числе временно отсутствующих, если иное не предусмотрено договором между ними.
3. Отчуждение жилища, находящегося в общей совместной собственности, допускается только с согласия всех собственников. Если сделка затрагивает интересы несовершеннолетних, являющихся собственниками жилища, требуется согласие органа опеки и попечительства.
4. Жилища, приравненные к служебным, из государственного жилищного фонда могут быть приватизированы по основаниям, предусмотренным пунктами 3 и 4 статьи 101 настоящего Закона.
5. Жилище, в котором проживает несколько нанимателей, может быть приватизировано только с согласия всех нанимателей и их совершеннолетних членов семьи. В этом случае жилище поступает в общую долевую собственность всех нанимателей.
6. Не могут быть приватизированы жилища:
1) сдаваемые внаем в соответствии с отдельными договорами найма нескольким нанимателям, в случае несогласия одного из них осуществить покупку;
2) во временных строениях;
3) не отвечающие установленным санитарным и техническим требованиям;
4) подлежащие переоборудованию в нежилые помещения в силу непригодности их для дальнейшего проживания;
5) находящиеся на территории военных городков, пограничных застав и иных закрытых объектов;
6) находящиеся на особо охраняемых природных территориях;
7) подлежащие сносу;
8) предоставленные из коммунального жилищного фонда в пользование гражданам, единственное жилище которых признано аварийным в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан.
Приватизации также не подлежат жилые помещения коечного типа, а также комнатного типа, предоставленные лицам, работающим по трудовому договору, студентам (курсантам, аспирантам) и учащимся на период учебы.
7. Право на безвозмездное получение в собственность занимаемых ими жилищ из государственного жилищного фонда имеют:
1) инвалиды и участники Великой Отечественной войны. В случае смерти инвалида или участника Великой Отечественной войны, которому было предоставлено жилище, право на его безвозмездное получение переходит к членам его семьи;
2) инвалиды 1 и 2 групп;
3) лица, принимавшие участие в ликвидации последствий катастрофы на Чернобыльской атомной электростанции, других радиационных катастроф и аварий на объектах гражданского или военного назначения, а также участвовавшие непосредственно в ядерных испытаниях и учениях;
4) граждане, пострадавшие вследствие ядерных испытаний на Семипалатинском испытательном ядерном полигоне;
5) военнослужащие, ставшие инвалидами вследствие ранения, контузии, увечья, полученных при защите бывшего Союза Советских Социалистических Республик, при исполнении иных обязанностей военной службы в другие периоды или вследствие заболевания, связанного с пребыванием на фронте, а также при прохождении военной службы в Афганистане или других государствах, в которых велись боевые действия;
6) граждане, пострадавшие вследствие экологического бедствия в Приаралье;
7) военнослужащие, имеющие выслугу двадцать лет и более в календарном исчислении.
8. Граждане вправе приватизировать на территории Республики Казахстан только одно жилище из государственного жилищного фонда.";
8) статью 67 изложить в следующей редакции:
"Статья 67. Условия предоставления жилища из государственного
жилищного фонда
1. Жилища из коммунального жилищного фонда или жилища, арендованные местным исполнительным органом в частном жилищном фонде, предоставляются в пользование нуждающимся в жилье гражданам Республики Казахстан, постоянно проживающим в данном населенном пункте (независимо от срока проживания) и относящимся к:
1) инвалидам и участникам Великой Отечественной войны;
2) малоимущим социально защищаемым слоям населения;
3) государственным служащим, работникам бюджетных организаций, военнослужащим и лицам, занимающим государственные выборные должности;
4) гражданам, единственное жилище которых признано аварийным в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан.
Предоставляемые государственным служащим, работникам бюджетных организаций, военнослужащим и лицам, занимающим государственные выборные должности, жилища, кроме жилищ, арендованных местным исполнительным органом, приравниваются к служебным.
2. Жилища из жилищного фонда государственных предприятий предоставляются в пользование нуждающимся в жилье работникам данного предприятия. Предоставляемые им жилища приравниваются к служебным.
3. Жилища из жилищного фонда государственных учреждений предоставляются в пользование нуждающимся в жилье в данном населенном пункте работникам данного учреждения.
Жилища из жилищного фонда государственных учреждений, созданных в целях реализации активных мер содействия занятости, также предоставляются гражданам Республики Казахстан, участвующим в активных мерах содействия занятости в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения, вне зависимости от проживания в данном населенном пункте.
Обязательным условием предоставления жилища из жилищного фонда государственных учреждений, созданных в целях реализации активных мер содействия занятости, гражданам Республики Казахстан, участвующим в активных мерах содействия занятости в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения, является отсутствие жилища на праве собственности по новому месту жительства, включая членов его семьи.
Предоставляемые государственными учреждениями жилища являются служебными.
4. Жилища из государственного жилищного фонда предоставляются гражданам Республики Казахстан, единственное жилище которых являлось предметом ипотеки по ипотечным жилищным займам и приобретено местным исполнительным органом в соответствии с жилищным законодательством Республики Казахстан.";
9) статью 69 изложить в следующей редакции:
"Статья 69. Признание граждан нуждающимися в жилище из
государственного жилищного фонда
Граждане признаются нуждающимися в жилище из государственного жилищного фонда, если:
1) они не имеют жилища на праве собственности на территории Республики Казахстан при постановке на учет и на момент предоставления жилища из коммунального жилищного фонда или жилищного фонда государственного предприятия;
2) они не имеют жилища на праве собственности в данном населенном пункте при постановке на учет и на момент предоставления жилища из жилищного фонда государственного учреждения;
3) они не имеют в постоянном пользовании в данном населенном пункте жилища из коммунального жилищного фонда;
4) жилище, в котором проживает семья, не отвечает установленным санитарным и техническим требованиям;
5) в смежных, неизолированных жилых помещениях проживают две и более семей;
6) в составе семьи имеются больные, страдающие тяжелыми формами некоторых хронических заболеваний (по списку заболеваний, утвержденному Правительством Республики Казахстан), при которых совместное проживание с ними в одном помещении (квартире) становится невозможным.";
10) статью 71 изложить в следующей редакции:
"Статья 71. Учет граждан, которым может быть предоставлено
жилище из государственного жилищного фонда или
жилище, арендованное местным исполнительным органом
в частном жилищном фонде
1. Учет граждан, которым может быть предоставлено жилище из коммунального жилищного фонда или жилище, арендованное местным исполнительным органом в частном жилищном фонде, осуществляется по месту жительства местным исполнительным органом района, города областного значения, города республиканского значения, столицы.
На учет ставятся граждане, перечисленные в пункте 1 статьи 67 настоящего Закона.
2. Учет граждан, которым может быть предоставлено жилище из жилищного фонда государственного предприятия, осуществляется по месту работы на государственном предприятии.
На учет ставятся граждане, перечисленные в пункте 2 статьи 67 настоящего Закона.
3. Учет граждан, которым может быть предоставлено жилище из жилищного фонда государственного учреждения, осуществляется по месту работы в государственном учреждении.
На учет ставятся граждане, перечисленные в пункте 3 статьи 67 настоящего Закона.
4. Порядок постановки на учет граждан, нуждающихся в жилище из государственного жилищного фонда или жилище, арендованном местным исполнительным органом в частном жилищном фонде, определяется Правительством Республики Казахстан.
5. Местные исполнительные органы района, города областного значения, города республиканского значения, столицы ежегодно проводят инвентаризацию списков очередности граждан, состоящих на учете нуждающихся в жилище из коммунального жилищного фонда.";
11) в статье 74:
в пункте 2:
в части первой:
в абзаце первом:
слова "района (города областного значения)" заменить словами "района, города областного значения";
слова "предоставлении жилища из государственного" заменить словами "жилище из коммунального";
слова "жилища, арендованного" заменить словами "жилище, арендованном";
подпункты 2) и 3) изложить в следующей редакции:
"2) социально уязвимых слоев населения;
3) государственных служащих, работников бюджетных организаций, военнослужащих и лиц, занимающих государственные выборные должности;";
в части второй:
слово "государственного" заменить словом "коммунального";
слова "района (города областного значения)" заменить словами "района, города областного значения";
после слов "раздельных списков," дополнить словами "а также списков нуждающихся в жилище, состоящих на учете в государственном предприятии и (или) государственном учреждении";
дополнить словами "Республики Казахстан";
в части третьей:
слова "района (города областного значения)" заменить словами "района, города областного значения";
слова "через средства массовой информации" заменить словами "в периодических печатных изданиях и на интернет-ресурсах";
слова "предоставлении жилища из государственного" заменить словами "жилище из коммунального";
слова "жилища, арендованного" заменить словами "жилище, арендованном";
дополнить пунктами 2-1 и 2-2 следующего содержания:
"2-1. Государственные предприятия ведут списки очередности граждан, нуждающихся в жилище из жилищного фонда государственного предприятия, и публикуют на государственном предприятии списки лиц, получивших жилище, с указанием их очередности.
2-2. Государственные учреждения ведут списки очередности граждан, нуждающихся в жилище из жилищного фонда государственного учреждения, и публикуют в государственном учреждении списки лиц, получивших жилище, с указанием их очередности.";
12) статью 77 изложить в следующей редакции:
"Статья 77. Решение о предоставлении жилища из государственного
жилищного фонда или жилища, арендованного местным
исполнительным органом в частном жилищном фонде
1. Жилище из коммунального жилищного фонда или жилище, арендованное местным исполнительным органом в частном жилищном фонде, предоставляется по решению местного исполнительного органа по месту жительства заявителя на основании решения жилищной комиссии.
2. Жилище из жилищного фонда государственного предприятия предоставляется на основании решения жилищной комиссии государственного предприятия о предоставлении жилища и заключенного договора найма жилища, который составляется в трех экземплярах. Один хранится в администрации государственного предприятия, второй передается местному исполнительному органу, который хранится как документ строгой отчетности, третий выдается заявителю и является единственным документом, предоставляющим право на вселение в жилище.
3. Жилище из жилищного фонда государственного учреждения предоставляется на основании решения жилищной комиссии государственного учреждения о предоставлении жилища и заключенного договора найма жилища, который составляется в трех экземплярах. Один хранится в администрации государственного учреждения, второй передается местному исполнительному органу, который хранится как документ строгой отчетности, третий выдается заявителю и является единственным документом, предоставляющим право на вселение в жилище.";
13) статью 79 исключить;
14) в статье 80:
пункт 1 после слов "государственного предприятия" дополнить словами "или государственного учреждения";
пункт 2 изложить в следующей редакции:
"2. Типовой договор найма (поднайма) жилища из государственного жилищного фонда или жилища, арендованного местным исполнительным органом в частном жилищном фонде, порядок предоставления и пользования жилищем из государственного жилищного фонда или жилища, арендованного местным исполнительным органом в частном жилищном фонде, утверждаются Правительством Республики Казахстан.";
15) в части первой статьи 96 цифры "100, 101, 110" заменить словами "101 и 110";
16) пункт 1 статьи 97 изложить в следующей редакции:
"1. Размер платы за пользование жилищем из государственного жилищного фонда устанавливается местным исполнительным органом района, города областного значения, города республиканского значения, столицы (из коммунального жилищного фонда), администрацией государственного учреждения (из жилищного фонда государственного учреждения) или администрацией государственного предприятия (из жилищного фонда государственного предприятия) в соответствии с методикой расчета размера платы за пользование жилищем из государственного жилищного фонда, если иное не установлено законодательством Республики Казахстан.";
17) статью 100 исключить;
18) статью 101 изложить в следующей редакции:
"Статья 101. Правовой режим жилищ, приравненных к служебным
1. На отношения по пользованию жилищами, приравненными к служебным, не распространяются правила статей 93 и 95 настоящего Закона.
2. Порядок предоставления жилищ, приравненных к служебным, и пользования ими определяется Правительством Республики Казахстан.
3. Государственные служащие и работники бюджетных организаций, государственных предприятий, лица, занимающие государственные выборные должности, могут приватизировать занимаемые ими жилища, приравненные к служебным, по остаточной стоимости, если они проработали на государственной службе, государственном предприятии или в бюджетных организациях (включая срок пребывания на государственной выборной должности) не менее десяти лет, а также независимо от срока работы, если трудовые отношения прекращены по следующим основаниям:
1) ликвидации организации, сокращения численности или штата работников;
2) в связи с болезнью, препятствующей дальнейшей работе;
3) в связи с выходом на пенсию.
В случае смерти работника, которому было предоставлено жилище, приравненное к служебному, право приватизации переходит к членам семьи умершего (погибшего) независимо от срока работы умершего (погибшего).
4. Военнослужащие, которым жилище, приравненное к служебному, было предоставлено на период прохождения службы в данном населенном пункте, вправе приватизировать его (за исключением жилищ, расположенных в военных городках, пограничных заставах и иных закрытых объектах) после десятилетнего стажа воинской службы, а при увольнении по выслуге лет, болезни или по сокращению штатов - независимо от срока службы.
В случаях невозможности приватизации такого жилища вследствие его расположения в закрытых и обособленных военных городках, пограничных заставах право приватизации компенсируется стоимостью соответствующего жилища для приобретения (строительства) в другой местности.
Военнослужащие, имеющие выслугу двадцать и более лет в календарном исчислении, имеют право приватизировать жилое помещение безвозмездно.
В случае смерти военнослужащего, которому было предоставлено жилище, приравненное к служебному, право приватизации переходит к членам семьи умершего (погибшего) независимо от срока работы умершего (погибшего).
Льготы, предусмотренные настоящим пунктом, применяются один раз.
Указанные льготы распространяются также в отношении лиц, прослуживших не менее двадцати лет, права которых иметь воинские звания и носить форменную одежду упразднены с 1 января 2012 года.
5. Жилище из жилищного фонда государственного предприятия может быть обменено на другое жилище из жилищного фонда государственного предприятия с письменного согласия собственника или уполномоченного им государственного органа.
6. При вынесении жилищной комиссией решения о приватизации жилища данное жилище переводится в коммунальный жилищный фонд для последующей его приватизации нанимателем.
7. Выселение лиц, указанных в настоящей статье, допускается по основаниям, предусмотренным главой 14 настоящего Закона.
8. Порядок приватизации жилищ, приравненных к служебным, определяется Правительством Республики Казахстан.";
19) статьи 109 и 110 изложить в следующей редакции:
"Статья 109. Служебные жилища
1. Служебные жилища предназначаются для заселения по договору найма гражданами, которые в связи с характером их трудовых отношений должны проживать по месту работы, а также гражданам Республики Казахстан, участвующим в активных мерах содействия занятости в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения.
2. Работники государственных учреждений могут приватизировать занимаемые ими служебные жилища по остаточной стоимости, если они проработали на государственной службе, в бюджетных организациях или государственных предприятиях (включая срок пребывания на государственной выборной должности) не менее десяти лет, а также независимо от срока работы, если трудовые отношения прекращены по следующим основаниям:
1) ликвидации организации, сокращения численности или штата работников;
2) в связи с болезнью, препятствующей дальнейшей работе;
3) в связи с выходом на пенсию.
В случае смерти работника, которому было предоставлено служебное жилище, право приватизации переходит к членам семьи умершего (погибшего) независимо от срока работы умершего (погибшего).
Граждане Республики Казахстан, которым служебные жилища были предоставлены как участвующим в активных мерах содействия занятости в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения, могут приватизировать занимаемые ими служебные жилища по остаточной стоимости, если они прожили в служебном жилище не менее пяти лет.
3. Порядок приватизации служебных жилищ определяется Правительством Республики Казахстан.
4. При вынесении жилищной комиссией решения о приватизации служебного жилища оно переводится в коммунальный жилищный фонд с последующей передачей в собственность нанимателю.
Статья 110. Предоставление служебного жилища и пользование им
1. Порядок предоставления служебного жилища, предназначенного для заселения гражданами на период выполнения ими обязанностей, связанных с характером их трудовых отношений, и пользования им определяется Правительством Республики Казахстан.
К пользованию служебным жилищем, предназначенного для заселения гражданами на период выполнения ими обязанностей, связанных с характером их трудовых отношений, не применяются правила статей 90, 93 и 95 настоящего Закона.
2. Порядок предоставления служебного жилища, предназначенного для заселения гражданами Республики Казахстан, участвующими в активных мерах содействия занятости в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения и пользования им определяется Правительством Республики Казахстан.
К предоставляемому служебному жилью, предназначенному для заселения гражданами Республики Казахстан, участвующими в активных мерах содействия занятости в соответствии с законодательством Республики Казахстан о занятости населения не распространяется действие статей 71-74, 90, 93 и 95 настоящего Закона.";
20) в пункте 1 статьи 111 слова "подпунктами 1), 2), 3), а также части второй пункта 5 статьи 101" заменить словами "пунктом 2 статьи 109";
21) статью 113 исключить.
2. В Закон Республики Казахстан от 17 декабря 1998 года "О браке и семье" (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1998 г., № 23, ст. 430; 2001 г., № 24, ст. 338; 2004 г., № 23, ст. 142; 2006 г., № 1, ст. 5; 2007 г., № 3, ст. 20; № 9, ст. 67; № 20, ст. 152, Закон Республики Казахстан от 24 марта 2011 года "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам деятельности крестьянских или фермерских хозяйств" опубликованный в газетах "Егемен Қазақстан" и "Казахстанская правда" 31 марта 2011 года):
пункт 3 статьи 111 дополнить частью четвертой следующего содержания:
"Порядок назначения и размер выплаты пособия опекунам или попечителям на содержание ребенка-сироты (детей-сирот) и ребенка (детей), оставшегося без попечения родителей, определяется Правительством Республики Казахстан.".
3. В Закон Республики Казахстан от 23 января 2001 года "О занятости населения" (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2001 г., № 3, ст. 18; 2004 г., № 2, ст. 10; 2005 г., № 7-8, ст. 19; № 17-18, ст. 76; 2006 г., № 3, ст. 22; № 10, ст. 52; 2007 г., № 2, ст. 14, 18; № 3, ст. 20; № 8, ст. 52; № 9, ст. 67; № 15, ст. 106; № 20, ст. 152; 2009 г., № 1, ст. 4; № 9-10, ст. 50; № 18, ст. 84; 2010 г., № 5, ст. 23; № 8, ст. 41; 2011 г., № 1, ст. 2; № 2, ст. 21):
1) статью 1 изложить в следующей редакции:
"Статья 1. Основные понятия
В настоящем Законе используются следующие основные понятия:
1) социальное рабочее место - рабочее место, создаваемое работодателем на договорной основе с местным исполнительным органом, для трудоустройства граждан из целевых групп с частичной компенсацией затрат работодателя на оплату их труда;
2) социальный контракт - соглашение между лицами, из числа безработных, самостоятельно занятых и малообеспеченных граждан, участвующих в государственных мерах содействия занятости и центрами занятости населения, определяющее права и взаимные обязательства сторон;
3) вакансия - свободное рабочее место (должность) у работодателя;
4) рынок труда - сфера формирования спроса и предложения на экономически активное население;
5) свободно избранная занятость - деятельность граждан, выбранная ими путем свободного распоряжения своими способностями к труду, выбору места работы и профессии;
6) субсидирование заработной платы - компенсация части затрат работодателя на оплату труда работников, трудоустроенных по направлениям центров занятости населения;
7) молодежная практика - вид трудовой деятельности, осуществляемой выпускниками организаций профессионального образования с целью приобретения первоначального опыта работы по полученной профессии (специальности), организуемый местными исполнительными органами с учетом ситуации на региональном рынке труда;
8) частное агентство занятости - любое физическое и юридическое лицо, оказывающее содействие в трудоустройстве, зарегистрированное в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан;
9) трудоустройство - комплекс организационных, экономических и правовых мероприятий, призванных способствовать обеспечению трудовой занятости населения;
10) активные меры содействия занятости - меры государственной поддержки граждан Республики Казахстан и оралманов из числа самостоятельно занятого, безработного и малообеспеченного населения, осуществляемые государством в порядке, установленном настоящим Законом и иными нормативными правовыми актами;
11) занятость - деятельность граждан, связанная с удовлетворением личных потребностей, не противоречащих Конституции, законам и иным нормативным правовым актам Республики Казахстан, и приносящая им заработок или доход;
12) продуктивная занятость - занятость, обеспечивающая устойчивый экономический рост и социальный эффект;
13) безработные - лица трудоспособного возраста, которые не занимаются трудовой деятельностью, приносящей доход, ищущие работу и готовые трудиться;
14) безработица - социально-экономическое явление, обусловленное невостребованностью на рынке труда части экономически активного населения;
15) социальная защита от безработицы - комплекс мер, осуществляемых государством в порядке, установленном настоящим Законом и иными нормативными правовыми актами;
16) общественные работы - виды трудовой деятельности, организуемые исполнительными органами, не требующие предварительной профессиональной подготовки работника, имеющие социально-полезную направленность и выполняемые гражданами по направлению уполномоченных органов по вопросам занятости для обеспечения их временной занятостью;
17) целевые группы - группы лиц, установленные настоящим Законом, как испытывающие затруднения в трудоустройстве и требующие социальной защиты;
18) центральный исполнительный орган - государственный орган, координирующий реализацию государственной политики в сфере занятости населения;
19) самостоятельно занятые - лица индивидуально занятые производством (реализацией) товаров и услуг для получения дохода, включая производство для собственного потребления, а также члены производственных кооперативов, неоплачиваемые работники семейных предприятий (хозяйств) и работодатели, использующие труд наемных работников;
20) малообеспеченные граждане (семьи) - лица трудоспособного возраста, которые в соответствии с законодательством Республики Казахстан имеют право на адресную социальную помощь и/или на пособия детям до 18-ти лет;
21) уполномоченный орган - структурное подразделение местных исполнительных органов, обеспечивающее содействие занятости населения и социальную защиту от безработицы на региональном уровне;
22) длительная безработица - безработица длительностью двенадцать и более месяцев;
23) центр занятости населения - государственное учреждение, создаваемое местным исполнительным органом в районе, городе (областного и республиканского значения), столице в целях реализации активных мер содействия занятости;
24) квота на привлечение иностранной рабочей силы (далее - квота) - устанавливаемая ежегодно Правительством Республики Казахстан доля иностранной рабочей силы в процентном отношении к численности экономически активного населения Республики;
25) экономически активное население (рабочая сила) - часть населения в возрасте установленном для измерения экономической активности населения, обеспечивающая предложение рабочей силы для производства товаров и услуг (занятые в экономике и безработные);
26) экономически неактивное население - лица, которые не являются занятыми или безработными.";
2) главу 2 дополнить статьей 5-1 следующего содержания:
"Статья 5-1. Компетенция Правительства Республики Казахстан
Правительство Республики Казахстан:
1) разрабатывает основные направления государственной политики в сфере занятости населения;
2) разрабатывает с участием представителей работников и работодателей на основе стратегического плана развития Республики Казахстан программы занятости населения;
3) ежегодно устанавливает квоту на привлечение иностранной рабочей силы;
4) определяет порядок, условия внесения и размеры гарантийного взноса работодателем в банки Республики Казахстан;
5) определяет порядок определения квоты, условия и порядок выдачи разрешений работодателям на привлечение иностранной рабочей силы;
6) определяет условия и порядок выдачи лицензий на деятельность, связанную с вывозом рабочей силы из Республики Казахстан за границу;
7) утверждает порядок организации и финансирования профессиональной подготовки, повышения квалификации и переподготовки;
8) утверждает порядок организации и финансирования общественных работ;
9) утверждает порядок организации и финансирования социальных рабочих мест;
10) утверждает порядок организации и финансирования молодежной практики;
11) утверждает порядок организации и финансирования обучения, содействия в трудоустройстве лиц, участвующих в активных мерах содействия занятости и предоставления им мер государственной поддержки;
12) утверждает порядок организации и финансирования государственной поддержки развития предпринимательства лицам, участвующим в активных мерах содействия занятости;
13) утверждает порядок кредитования микрофинансовых организаций на конкурсной основе;
14) утверждает порядок содействия повышению мобильности лиц, участвующих в активных мерах содействия занятости и оказания им мер государственной поддержки;
15) осуществляет иные полномочия, предусмотренные Конституцией, законами Республики Казахстан и актами Президента Республики Казахстан.";
3) в пункте 2 статьи 6:
в подпункте 9) слово "Казахстан"." заменить словом "Казахстан";";
дополнить подпунктами 10), 11), 12), 13) следующего содержания:
"10) разрабатывать и утверждать типовой устав центра занятости населения;
11) утверждать порядок определения критериев отнесения граждан, к самостоятельно занятым, безработным и малообеспеченным при реализации активных мер содействия занятости;
12) разрабатывать и утверждать формы для представления сведений о востребованных специальностях и вакантных рабочих местах для включения в базу данных текущих вакансий и прогнозируемых рабочих мест;
13) разрабатывать и утверждать типовые положения о районных (городских) и региональных комиссиях по вопросам реализации программ занятости населения.";
4) статью 7 дополнить подпунктом 5-7) следующего содержания:
"5-7) организации молодежной практики;";
5) в пункте 1 статьи 12:
в абзаце первом слова "индикативных планов социально-экономического развития" заменить словами "стратегического плана развития Республики Казахстан и программ развития территорий";
в подпункте 5) слово "безработных" заменить словом "граждан";
в подпункте 10) слово "программ." заменить словом "программ;";
дополнить подпунктом 11) следующего содержания:
"11) мероприятия, направленные на реализацию активных мер содействия занятости.";
6) дополнить статьей 12-1 следующего содержания:
"Статья 12-1. Центры занятости населения
1. Центр занятости населения создается в целях реализации активных мер содействия занятости.
2. Центр занятости населения осуществляет:
1) отбор и распределение граждан Республики Казахстан и оралманов по категориям для участия в активных мерах содействия занятости и определение их нуждаемости в социальной поддержке;
2) оказание адаптационных услуг и психологическую поддержку граждан Республики Казахстан и оралманов являющимися участниками активных мер содействия занятости;
3) заключение социальных контрактов с гражданами Республики Казахстан и оралманами, являющимися участниками активных мер содействия занятости;
4) организацию реализации активных мер содействия занятости предусмотренных статьей 20-1;
5) предоставление иных мер государственной поддержки участникам активных мер содействия занятости, предусмотренных в Программе занятости.";
7) в статье 14:
в подпункте 4) слово "актам." заменить словом "актами;";
дополнить подпунктом 5) следующего содержания:
"5) оказание активных мер содействия занятости.";
8) пункт 2 статьи 15 дополнить абзацем шестым следующего содержания:
"документа, удостоверяющего его профессиональную квалификацию (при наличии), а для лица, впервые ищущего работу, но не имеющего профессию (специальность) - документ об образовании.";
9) пункт 4 статьи 18-1 изложить в следующей редакции:
"4. Порядок организации и финансирования социальных рабочих мест определяется Правительством Республики Казахстан.";
10) дополнить статьей 18-2 следующего содержания:
"Статья 18-2. Молодежная практика
1. Создание рабочего места для прохождения молодежной практики осуществляется работодателем на основе договора с местным исполнительным органом.
2. Договор должен содержать обязанности сторон, виды, объемы работ, размер и условия оплаты труда, срок и источники финансирования молодежной практики.
3. Молодежная практика организуется путем предоставления или создания временных рабочих мест и имеет следующие особенности:
1) предназначено специально для зарегистрированных безработных из числа выпускников организаций профессионального образования не старше 29 лет;
2) выполняемая работа должна соответствовать полученной выпускником профессии (специальности) либо уровню его квалификации;
3) количество рабочих мест не ограничено, работа носит временный характер и для ее организации не могут быть использованы постоянные рабочие места и вакансии;
4) оплата труда участников молодежной практики осуществляется за счет средств государственного бюджета.
4. Порядок организации и финансирования молодежной практики определяется Правительством Республики Казахстан.";
11) дополнить статьей 20-1 следующего содержания:
"Статья 20-1. Активные меры содействия занятости
1. Активные меры содействия занятости предусматривают меры государственной поддержки гражданам Республики Казахстан и оралманам из числа самостоятельно занятого, безработного и малообеспеченного населения.
2. Активные меры содействия занятости включают:
1) обучение и содействие в трудоустройстве;
2) содействие развитию предпринимательства на селе;
3) повышение мобильности трудовых ресурсов.
3. Меры, направленные на обучение и содействие в трудоустройстве предусматривают:
1) консультации по вопросам обучения и трудоустройства;
2) направление на бесплатные курсы повышения квалификации, профессиональной подготовки и переподготовки с выплатой стипендии;
3) предоставление субсидий обучающимся (на проезд до места обучения и обратно, проживание в общежитии или возмещение затрат связанных с арендой жилища);
4) поиск подходящих вакансий и содействие трудоустройству (в том числе на социальные рабочие места);
5) частичное субсидирование заработной платы, участвующих в активных мерах содействия занятости;
6) психологическая адаптация.
4. Меры, направленные на содействие развитию предпринимательства на селе предусматривают:
1) предоставление микрокредитов;
2) развитие инженерно-коммуникационной инфраструктуры;
3) предоставление консультативных услуг;
4) обучение основам предпринимательства.
5. Меры, направленные на повышение мобильности трудовых ресурсов предусматривают:
1) предоставление субсидий на переезд;
2) прохождение курсов профессионального обучения и содействие трудоустройству в новом месте жительства;
3) психологическую адаптацию;
4) предоставление служебных жилищ гражданам Республики Казахстан участвующим в активных мерах содействия занятости.".
4. В Закон Республики Казахстан от 17 июля 2001 года "О государственной адресной социальной помощи" (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2001 г., № 17-18, ст. 247; 2004 г., № 23, ст. 142; 2007 г., № 3, ст. 20; № 10, ст. 69; № 20, ст. 152; 2009 г., № 1, ст. 4; № 23 ст. 117):
1) статью 1 изложить в следующей редакции:
"Статья 1. Основные понятия
В настоящем Законе используются следующие основные понятия:
1) социальный контракт - соглашение между лицами, из числа безработных, самостоятельно занятых и малообеспеченных граждан, участвующих в проводимых государством мероприятиях по содействию занятости и центрами занятости населения, определяющее права и взаимные обязательства сторон;
2) среднедушевой доход - доля совокупного дохода семьи, приходящаяся на каждого члена семьи в месяц;
3) совокупный доход - сумма видов доходов, учитываемых при назначении адресной социальной помощи;
4) государственная адресная социальная помощь (далее - адресная социальная помощь) - выплата в денежной форме, предоставляемая государством лицам (семьям) с месячным среднедушевым доходом ниже черты бедности, установленной в областях (городе республиканского значения, столице);
5) центральный исполнительный орган - государственный орган, обеспечивающий реализацию государственной политики в сфере социальной защиты населения;
6) уполномоченный орган - исполнительный орган города республиканского значения, столицы, района (города областного, районного значения), района в городе, финансируемый за счет местного бюджета, осуществляющий назначение адресной социальной помощи;
7) участковая комиссия - специальная комиссия, создаваемая решением акимов соответствующих административно-территориальных единиц для проведения обследования материального положения лиц (семей), обратившихся за адресной социальной помощью;
8) центр занятости населения - государственное учреждение, создаваемое местным исполнительным органом в районе, городе (областного и республиканского значения), столице в целях реализации активных мер содействия занятости.";
2) в пункте 2 статьи 2:
в подпункте 1) части первой:
после слов "по вопросам занятости" дополнить словами "и трудоспособным гражданам, письменно отказавшимся от участия в активных мерах содействия занятости";
часть вторую дополнить словами ", а трудоспособным гражданам со дня участия в активных мерах содействия занятости";
3) в части второй пункта 1 статьи 3:
в подпункте 3) слово "хозяйства." заменить словом "хозяйства;";
дополнить подпунктом 4) следующего содержания:
"4) копия социального контракта, в случае участия в активных мерах содействия занятости.";
4) в статье 4:
в части третьей пункта 2 слово "двадцати" заменить словами "пятнадцати рабочих";
в пункте 3 слово "десяти" заменить словами "семи рабочих";
5) в части второй пункта 1 статьи 6 после слова "помощи" дополнить словами ", а также мер государственной поддержки в рамках участия в активных мерах содействия занятости,";
6) в пункте 2 статьи 7 слова "пятнадцатидневный срок" заменить словами "течение десяти рабочих дней".
Статья 2. Настоящий Закон вводится в действие по истечении десяти календарных дней после его первого официального опубликования, за исключением пункта 4 статьи 1, который вводится в действие с 1 января 2012 года.

Президент
Республики Казахстан