"Қазақстан Республикасы мен Түркия Республикасы арасындағы Сотталған адамдарды беру туралы келісімді ратификациялау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2013 жылғы 1 қазандағы № 1032 қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
«Қазақстан Республикасы мен Түркия Республикасы арасындағы Сотталған адамдарды беру туралы келісімді ратификациялау туралы» Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі С. Ахметов

Жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ЗАҢЫ Қазақстан Республикасы мен Түркия Республикасы арасындағы Сотталған адамдарды беру туралы келісімді ратификациялау туралы

2013 жылғы 4 шілдеде Анкарада жасалған Қазақстан Республикасы мен Түркия Республикасы арасындағы Сотталған адамдарды беру туралы келісім ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті

Қазақстан Республикасы мен Түркия Республикасы арасындағы сотталған адамдарды беру туралы келісім Кіріспе

Бұдан әрі Тараптар деп аталатын Қазақстан Республикасы мен Түркия Республикасы достық қарым-қатынастарды одан әрі дамытуға және заң саласындағы, оның ішінде сотталған адамдарды беру жөніндегі ынтымақтастықты нығайтуға ұмтыла отырып, ұлттық егемендік, құқықтардың теңдігі және Тараптардың ішкі істеріне араласпау қағидаттарын негізге ала отырып,
төмендегілер туралы келісті:

1-бап
Анықтамалар

Осы Келісімнің мақсаттары үшін төменде көрсетілген терминдер мыналарды білдіреді:
a) «үкім» - қылмыс жасағаны үшін бас бостандығынан айыруды көздейтін кез келген түпкілікті сот шешімі;
b) «үкім шығарушы мемлекет» - беруге жататын адамға қатысты үкім шығарған мемлекет;
с) «үкімді орындаушы мемлекет» - сотталған адам жазасын өтеу үшін берілетін немесе берілген және үкімнің орындалуына қадағалауды жүзеге асыратын мемлекет;
d) «азамат» - Тараптардың бірінің азаматтығына жататын адам;
е) «Орталық органдар» - Қазақстан Республикасы үшін Бас прокуратура және Түркия Республикасы үшін Әділет министрлігі;
f) «сотталған адам» - Тараптардың бірінің сот үкімімен бас бостандығынан айырылған адам.

2-бап
Жалпы қағидаттар

1. Тараптар сотталған адамдарды беруге қатысты мәселелерді осы Келісімнің ережелеріне сәйкес ынтымақтастық жасауға міндеттенеді.
2. Бір Тараптың аумағында сотталған адам үкім шығарушы мемлекеттің соты тағайындаған жазаны өтеу үшін басқа Тарапқа берілуі мүмкін. Бұл мақсатта сотталған адам немесе оның заңды өкілі осы Келісімге сәйкес үкім шығарушы мемлекетке немесе үкімді орындаушы мемлекетке беруге келісімі туралы өзінің жазбаша өтінішін ұсынады.
3. Беру туралы сұрау салуды Тараптардың кез келгені жасай алады.

3-бап
Беру шарттары

1. Сотталған адам осы Келісімге сәйкес, егер:
а) ол үкімді орындаушы мемлекеттің азаматы болып табылған;
b) үкім заңды күшіне енген;
с) сотталған адамды беру туралы сұрау салу алынған кезде өтелуге тиіс жазаның кемінде бір жыл уақыты қалған;
d) сотталған адамның өзі немесе оның заңды өкілі сотталған адамның жасын, дене немесе психикалық жай-күйін ескере отырып, беруге жазбаша нысанда келісім берген;
е) үкім шығарылған әрекет немесе әрекетсіздік үкімді орындаушы мемлекеттің заңнамасына сәйкес қылмыс болып табылған;
f) үкім шығарушы мемлекет пен үкімді орындаушы мемлекет беруге келіскен жағдайларда берілуі мүмкін.
2. Ерекше жағдайларда Тараптар, егер тіптен жазаны өтеу мерзімі осы баптың 1-тармағының с) тармақшасында белгіленгеннен кем болса да, беруге келісе алады.

4-бап
Беруден бас тарту

1. Егер:
а) бір Тарап беру оның егемендігіне, қауіпсіздігіне, қоғамдық тәртібіне нұқсан келтіреді немесе ұлттық заңнамасының іргелі қағидаттарына қайшы келеді деп шешсе;
b) сотталған адамға қатысты үкім мемлекеттік қауіпсіздікке қол сұғатын қылмыс үшін шығарылса;
с) сотталған адам үкім шығарушы мемлекеттің аумағында қуыным рәсімдеріне тартылған болса, сотталған адамды беруден бас тартылуы мүмкін.
2. Әрбір Тарап осы баптың 1-тармағында көзделген мән-жайларға қарамастан, екінші Тарап сұрау салып отырған беруге келісетінін немесе келіспейтінін өз қалауы бойынша шеше алады.

5-бап
Ақпаратты беру жөніндегі міндеттеме

1. Осы Келісім қолданылатын сотталған адамды үкім шығарушы мемлекет осы Келісімнің мазмұны туралы хабардар етеді.
2. Егер сотталған адам немесе оның заңды өкілі үкім шығарушы мемлекетке осы Келісімге сәйкес беру жөнінде өз қалауы туралы білдірсе, ол мемлекет бұл туралы үкімді орындаушы мемлекетке, егер бұл үкім түпкілікті үкім болса, мүмкіндігінше қысқа мерзімде хабарлайды және бұл мемлекетті осы баптың 3-тармағында көрсетілген ақпаратпен қамтамасыз етеді.
3. Ақпарат мыналарды:
а) сотталған адамның тегін, атын, әкесінің атын, туған күні мен туған жерін, сондай-ақ жеке деректерін растайтын ақпаратты;
b) егер болса, үкімді орындаушы мемлекеттегі оның мекенжайын;
с) сотталған адамның немесе оның заңды өкілінің беру туралы жазбаша өтінішін;
d) түпкілікті үкімнің және ол негізделген заңның куәландырылған көшірмелерін қамтиды.
4. Егер сотталған адам немесе оның заңды өкілі үкімді орындаушы мемлекетке өзін беру жөніндегі қалауын білдірсе, онда үкім шығарушы мемлекет үкімді орындаушы мемлекеттің өтініші бойынша оған осы баптың 3-тармағында көрсетілген ақпаратты береді.
5. Сотталған адам немесе оның заңды өкілі осы бапқа сәйкес үкім шығарушы мемлекет немесе үкімді орындаушы мемлекет қабылдаған кез келген әрекеттер туралы, осы мемлекеттердің кез келгені беру туралы өтінішке қатысты қабылдаған қандай да бір шешім қабылданғаннан кейін жазбаша хабарландырылады.

6-бап
Сұрау салулар мен жауаптар

1. Беру туралы сұрау салулар мен жауаптарды әр Тараптың Орталық органдары жазбаша нысанда жасайды және дипломатиялық арналар арқылы ұсынады.
2. Үкім шығарушы мемлекет үкімді орындаушы мемлекетке беру жөніндегі сұрау салуға өзінің келісетіні немесе келіспейтіні туралы шешімін дереу хабарлайды.

7-бап
Растайтын құжаттар

1. Үкімді орындаушы мемлекет үкім шығарушы мемлекеттен сұрау салу алған жағдайда оған мыналарды:
а) сотталған адам осы мемлекеттің азаматы екенін растайтын құжатты;
b) үкім шығарушы мемлекетте шығарылған үкім бойынша әрекет немесе әрекетсіздік оның заңнамасына сәйкес қылмысты құрайтынын көздейтін заңның тиісті бабының көшірмесін ұсынады.
2. Беру туралы сұрау салу қанағаттандырылған жағдайда, үкім шығарушы мемлекет үкімді орындаушы мемлекетке мынадай құжаттарды:
а) түпкілікті үкімнің және ол соған негізделген заңның расталған көшірмесін;
b) алдын ала қамауға алу туралы ақпаратты қоса алғанда, жазаның қандай бөлігі өтелгенін көрсететін, сондай-ақ үкімді орындауға қатысы бар мәліметтерді;
с) осы Келісімнің 3-бабы 1-тармағының d) тармақшасында баяндалған беруге келісімін қамтитын өтінішті;
d) қажет болған жағдайда, сотталған адам туралы кез келген медициналық және әлеуметтік деректерді, оның үкім шығару мемлекетте емделуі туралы ақпаратты және оның үкімді орындаушы мемлекетінде одан әрі емделуі туралы кез келген ұсынымдарды береді.
3. Мемлекеттердің әрқайсысы беру туралы сұрау салу ұсынылғанға дейін немесе беруге келісетіні не келіспейтіні туралы шешім қабылданғанға дейін осы баптың жоғарыда көрсетілген 1 немесе 2-тармақтарында баяндалған кез келген құжаттарды немесе мәліметтерді ұсыну туралы сұрауы мүмкін.
4. Осы Келісімнің мақсаттары үшін бір Тараптың Орталық органы жіберген қолтаңбамен және елтаңбалы мөрімен бекітілген құжаттар екінші Тараптың аумағында авторын белгілеместен және заңдастырмай пайдаланылады.

8-бап
Сотталған адамның келісімі және оны растау

1. Үкім шығарушы мемлекет сотталған адамның беруге оның құқықтық салдарын толық түсіне отырып өз еркімен келісім беретіндігіне және оны беруге келісім беру жолымен растайтынына кепілдік береді.
2. Үкім шығарушы мемлекет үкімді орындаушы мемлекеттің сұрау салуы бойынша үкімді орындаушы мемлекетке уәкілетті тұлға арқылы сотталған адамның осы Келісімнің 3-бабының 1-тармағы d) тармақшасының талаптарына сәйкес беруге келісім білдіргеніне көз жеткізуіне мүмкіндік береді.

9-бап
Сотталған адамды беру

Беруге келісімге қол жеткізілген жағдайда Тараптар берудің уақытын, орнын және басқа да шарттарын айқындайды.

10-бап
Үкім шығарушы мемлекет үшін берудің салдары

Егер сотталған адам үкімді орындаушы мемлекеттің қарамағында болса, онда бұл үкім шығарушы мемлекетте үкімді орындауды тоқтатуға әкеп соғады.

11-бап
Үкімді орындаушы мемлекет үшін берудің салдары

Сотталған адамды үкімді орындаушы мемлекетке бергеннен кейін үкімді орындаушы мемлекеттің Орталық органы үкімнің орындалуын қамтамасыз етеді.
Жазасын одан әрі өтеу үшін берілген сотталған адам орындалуға жататын үкімге байланысты үкімді орындаушы мемлекеттің аумағында сотта іс қарауға тартылмайды немесе сотталмайды.

12-бап
Үкімді орындауды жалғастыру

1. Үкімді орындаушы мемлекеттің Орталық органы өзінің ұлттық заңнамасына сәйкес:
а) үкім шығарушы мемлекет сотының үкімін орындауды жалғастыруды дереу қамтамасыз етеді;
b) үкімді шығарушы мемлекет айқындаған санкцияны үкімді орындаушы мемлекеттің заңнамасында дәл осындай қылмыс үшін көзделген санкцияға ауыстыра отырып, сот немесе әкімшілік рәсімдерін жүргізу арқылы осы мемлекеттің шешіміне үкімді өзгертуді қамтамасыз етеді.
2. Жаза өзінің мәні және ұзақтығы бойынша шығарылған үкімге мүмкіндігінше сәйкес болуға тиіс, сондай-ақ үкім шығарушы мемлекет белгілеген санкцияны ауырлатпауға және үкімді орындаушы мемлекеттің заңнамасында көзделген жазаның ең жоғары мерзімінен аспауға тиіс.

13-бап
Кешірім, рақымшылық жасау, жазаны жеңілдету

Әрбір Тарап екінші Тарапқа дереу хабарлай отырып, өзінің ұлттық заңнамасына сәйкес кешірім, рақымшылық жасауы немесе жазаны жеңілдетуі мүмкін.

14-бап
Түпкілікті үкімнің қайта қаралуы

Үкімді қайта қарау туралы кез келген өтінішхат бойынша үкім шығарушы мемлекет қана шешім қабылдауға құқылы.

15-бап
Үкімнің орындалуын тоқтату

Үкім шығарушы мемлекет жазаны жоюға немесе жеңілдетуге әкеп соққан кез келген шешімі немесе шарасы жөнінде оған хабарлағаннан кейін үкімді орындаушы мемлекет үкімнің орындалуын бірден тоқтатады немесе жазаны жеңілдетеді.

16-бап
Үкімнің орындалуы туралы хабарлау

Үкімді орындаушы мемлекет үкім шығарушы мемлекетті:
а) үкімнің орындалуы аяқталды деп есептесе;
b) егер сотталған адам үкімді орындау мерзімі аяқталғанға дейін қамаудан қашып кетсе;
с) егер үкім шығарушы мемлекет арнайы есепті сұратса, үкімнің орындалуына қатысты ақпаратпен қамтамасыз етеді.

17-бап
Транзит

1. Бір Тарап үшінші елмен ынтымақтаса отырып, екінші Тараптың аумағы арқылы сотталған адамдардың транзитін жүзеге асырған жағдайда, біріншісі соңғысына осындай транзиттерге рұқсат алуға сұрау салу жібереді.
2. Әуе көлігін пайдаланған және екінші Тарап аумағында қону жоспарланбаған жағдайда, мұндай рұқсат талап етілмейді.
3. Сұрау салынатын Тарап, егер бұл оның ұлттық заңнамасына қайшы келмесе, сұрау салушы Тараптың транзит туралы өтінішхатын қанағаттандырады.

18-бап
Тілдер

Сотталған адамды беру бойынша барлық ақпарат пен сұрау салулар олар жолданған Тараптың ресми тілінде немесе ағылшын тілінде беріледі.

19-бап
Шығыстар

1. Үкім шығарушы мемлекеттің аумағында ғана жұмсалған шығыстарды өзінің ұлттық заңнамасына сәйкес осы мемлекет өтейді, беруге қатысты жұмсалған кез келген басқа да шығыстарды үкімді орындаушы мемлекет өтейді.
2. Транзиттік тасымалға байланысты шығыстарды транзиттік тасымалға рұқсат беру туралы өтініш берген Тарап көтереді.

20-бап
Уақыт ішіндегі қолданыс

Осы Келісім заңды күшіне енген үкімдердің орындалуына қатысты қолданылады.

21-бап
Келіспеушіліктерді шешу

Осы Келісімді қолдануға және түсіндіруге байланысты келіспеушіліктер консультациялар жүргізу арқылы шешіледі.

22-бап
Өзгерістер мен толықтырулар енгізу

Тараптардың келісімі бойынша осы Келісімге өзгерістер мен толықтырулар енгізілуі мүмкін, олар оның ажырамас бөлігі болып табылатын және осы Келісімнің 23-бабында көзделген тәртіппен күшіне енетін тиісті хаттамалармен ресімделеді.

23-бап
Ратификациялау және заңды күшіне ену

1. Осы Келісім ратификациялауға жатады және Тараптар дипломатиялық арналар арқылы оның ратификацияланғандығы туралы соңғы жазбаша хабарламаны алған күннен бастап күшіне енеді.
2. Осы Келісім белгіленбеген мерзімге жасалады және Тараптардың бірі екінші Тараптың оның қолданылуын тоқтатқысы келетін ниеті туралы жазбаша хабарламасын дипломатиялық арналар арқылы алған күннен бастап 6 (алты) ай өткенге дейін күшінде қалады.

Осының дәлелі ретінде, төменде қол қойғандар, осыған уәкілетті бола отырып, осы Келісімге қол қойды.

2013 жылғы 4 шілдеде Анкара қаласында әрқайсысы қазақ, түрік және ағылшын тілдерінде екі данада жасалды әрі барлық мәтіндердің күші бірдей. Осы Келісімнің ережелерін түсіндіруде келіспеушіліктер туындаған жағдайда Тараптар ағылшын тіліндегі мәтінге жүгінеді.

Қазақстан Республикасы Түркия Республикасы
үшін үшін

О проекте Закона Республики Казахстан "О ратификации Соглашения между Республикой Казахстан и Турецкой Республикой о передаче осужденных лиц"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 1 октября 2013 года № 1032

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан «О ратификации Соглашения между Республикой Казахстан и Турецкой Республикой о передаче осужденных лиц».

Премьер-Министр
Республики Казахстан С. Ахметов

Проект

ЗАКОН РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН О ратификации Соглашения между Республикой Казахстан
и Турецкой Республикой о передаче осужденных лиц

Ратифицировать Соглашение между Республикой Казахстан и Турецкой Республикой о передаче осужденных лиц, совершенное в Анкаре 4 июля 2013 года.

Президент
Республики Казахстан

СОГЛАШЕНИЕ
между Республикой Казахстан и Турецкой Республикой
о передаче осужденных лиц Преамбула

Республика Казахстан и Турецкая Республика, далее именуемые Сторонами,
стремясь к дальнейшему развитию дружественных отношений и усилению сотрудничества в правовой сфере, в том числе по передаче осужденных лиц, основываясь на принципах национального суверенитета, равенства прав и невмешательства во внутренние дела Сторон,
согласились о следующем:

Статья 1
Определения

Для целей настоящего Соглашения нижеуказанные термины означают:
a) «приговор» – любое окончательное судебное решение, предусматривающее лишение свободы за совершение преступления;
b) «государство вынесения приговора» – государство, где вынесен приговор в отношении лица, подлежащего передаче;
c) «государство исполнения приговора» – государство, которому осужденное лицо передается или передано для отбытия наказания и которое осуществляет надзор за исполнением приговора;
d) «гражданин» – лицо, принадлежащее к гражданству одной из Сторон;
e) «Центральные органы» – Генеральная прокуратура для Республики Казахстан и Министерство юстиции для Турецкой Республики;
f) «осужденное лицо» – лицо, лишенное свободы приговором суда одной из Сторон.

Статья 2
Общие принципы

1. Стороны обязуются сотрудничать в вопросах передачи осужденных лиц в соответствии с положениями настоящего Соглашения.
2. Лицо, осужденное на территории одной Стороны, может быть передано другой Стороне для отбывания наказания, назначенного судом государства вынесения приговора. С этой целью осужденное лицо или его законный представитель предоставляют свое письменное заявление о согласии на передачу в соответствии с настоящим Соглашением государству вынесения приговора или государству исполнения приговора.
3. Запрос о передаче может быть сделан любой из Сторон.

Статья 3
Условия передачи

1. Осужденное лицо может быть передано в соответствии с настоящим Соглашением в случаях, если:
a) оно является гражданином государства исполнения приговора;
b) приговор вступил в законную силу;
c) в момент получения запроса о передаче осужденному лицу остается отбывать наказание не менее одного года;
d) согласие на передачу в письменной форме дало само осужденное лицо или его законный представитель, учитывая возраст, физическое или психическое состояние осужденного лица;
e) действие или бездействие, за которое был вынесен приговор, является преступлением в соответствии с законодательством государства исполнения приговора;
f) государство вынесения приговора и государство исполнения приговора согласны на передачу.
2. В исключительных случаях Стороны могут согласиться на передачу, даже если срок отбытия наказания меньше установленного в подпункте c) пункта 1 настоящей статьи.

Статья 4
Отказ в передаче

1. В передаче осужденного лица может быть отказано, если:
a) одна Сторона решит, что передача причинит ущерб ее суверенитету, безопасности, общественному порядку или противоречит фундаментальным принципам национального законодательства;
b) приговор в отношении осужденного лица вынесен за преступление, посягающее на государственную безопасность;
c) осужденное лицо вовлечено в исковые процедуры на территории государства вынесения приговора.
2. Каждая Сторона может решить по своему усмотрению согласиться или не согласиться на передачу, запрашиваемую другой Стороной, вне зависимости от обстоятельств, предусмотренных в пункте 1 настоящей статьи.

Статья 5
Обязанность по предоставлению информации

1. Осужденное лицо, к которому может применяться настоящее Соглашение, ставится в известность государством вынесения приговора о содержании настоящего Соглашения.
2. Если осужденное лицо или его законный представитель заявили государству вынесения приговора о желании быть переданным в соответствии с настоящим Соглашением, это государство информирует об этом государство исполнения приговора в возможно короткий срок в случае, если приговор является окончательным, и обеспечивает это государство информацией, указанной в пункте 3 настоящей статьи.
3. Информация содержит:
a) фамилию, имя, отчество, дату и место рождения, а также информацию, подтверждающую личные данные осужденного лица;
b) его адрес, если таковой имеется, в государстве исполнения приговора;
c) письменное заявление осужденного лица или его законного представителя о передаче;
d) заверенные копии окончательного приговора и закона, на котором он основан.
4. Если осужденное лицо или его законный представитель заявили государству исполнения приговора о своем желании на передачу, то государство вынесения приговора передает государству исполнения приговора по его просьбе информацию, указанную в пункте 3 настоящей статьи.
5. Осужденное лицо или его законный представитель письменно информируются о любых действиях, принятых государством вынесения приговора или государством исполнения приговора в соответствии с настоящей статьей, как только будет принято какое-либо решение, принятое любым из этих государств в отношении просьбы о передаче.

Статья 6
Запросы и ответы

1. Запросы о передаче и ответы составляются Центральными органами каждой из Сторон в письменной форме и предоставляются по дипломатическим каналам.
2. Государство вынесения приговора незамедлительно информирует государство исполнения приговора о своем решении согласиться или не согласиться на запрашиваемую передачу.

Статья 7
Подтверждающие документы

1. Государство исполнения приговора в случае получения запроса от государства вынесения приговора предоставляет ему:
a) документ, подтверждающий, что осужденное лицо является гражданином этого государства;
b) копию соответствующей статьи закона, предусматривающего, что действие или бездействие, за которые был вынесен приговор в государстве вынесения приговора, составляет преступление в соответствии с его законодательством.
2. В случае удовлетворения запроса о передаче, государство вынесения приговора предоставляет государству исполнения приговора следующие документы:
a) заверенную копию окончательного приговора и закона, на котором он основан;
b) сведения, указывающие, какая часть наказания уже отбыта, включая информацию о предварительном заключении, а также имеющие отношение к исполнению приговора;
c) заявление, содержащее согласие на передачу, о котором излагается в подпункте d) пункта 1 статьи 3 настоящего Соглашения;
d) в случае необходимости, любые медицинские и социальные данные об осужденном лице, информацию о его лечении в государстве вынесения приговора и любые рекомендации о его дальнейшем лечении в государстве исполнения приговора.
3. Каждое из государств может просить о предоставлении любых документов или сведений, о которых излагается в вышеуказанных пунктах 1 или 2 настоящей статьи, до предоставления запроса о передаче или принятия решения о согласии либо несогласии на передачу.
4. В целях настоящего Соглашения документы, направленные Центральным органом одной Стороны, скрепленные подписью и гербовой печатью, используются на территории другой Стороны без авторизации и легализации.

Статья 8
Согласие осужденного лица и его подтверждение

1. Государство вынесения приговора гарантирует, что осужденное лицо добровольно дало согласие на передачу с полным осознанием ее правовых последствий и подтверждает это путем дачи согласия на передачу.
2. Государство вынесения приговора по запросу государства исполнения приговора предоставляет возможность государству исполнения приговора через уполномоченное лицо убедиться в том, что осужденное лицо выразило свое согласие на передачу в соответствии с требованиями подпункта d) пункта 1 статьи 3 настоящего Соглашения.

Статья 9
Передача осужденного лица

В случае достижения согласия на передачу Стороны определяют время, место и другие условия передачи.

Статья 10
Последствия передачи для государства вынесения приговора

Если осужденное лицо находится в распоряжении государства исполнения приговора, то это ведет к прекращению исполнения приговора в государстве вынесения приговора.

Статья 11
Последствия передачи для государства исполнения приговора

1. После передачи осужденного лица в государство исполнения приговора Центральный орган государства исполнения приговора обеспечивает исполнение приговора.
2. Осужденное лицо, переданное для дальнейшего отбывания наказания, не может быть подвергнуто судебному разбирательству или осуждено на территории государства исполнения приговора в связи с приговором, подлежащим исполнению.

Статья 12
Продолжение исполнения приговора

1. В соответствии со своим национальным законодательством Центральный орган государства исполнения приговора:
a) незамедлительно обеспечивает продолжение исполнения приговора суда государства вынесения приговора;
b) обеспечивает преобразование приговора посредством проведения судебной или административной процедуры в решение данного государства, заменив таким образом санкцию, определенную государством вынесения приговора, санкцией, предусмотренной законодательством государства исполнения приговора за такое же преступление.
2. Наказание по своей сути и продолжительности должно по мере возможности соответствовать вынесенному приговору, а также не должно ухудшать санкцию, установленную государством вынесения приговора и превышать максимальный срок наказания, предусмотренный законодательством государства исполнения приговора.

Статья 13
Помилование, амнистия, смягчение наказания

Каждая Сторона вправе помиловать, амнистировать или смягчить наказание в соответствии со своим национальным законодательством незамедлительно уведомив об этом другую Сторону.

Статья 14
Пересмотр окончательного приговора

Только государство вынесения приговора вправе принимать решение по любому ходатайству о пересмотре приговора.

Статья 15
Прекращение исполнения приговора

Государство исполнения приговора прекращает исполнение приговора или уменьшает наказание сразу после того, как государство вынесения приговора сообщает ему о любом решении или мере, повлекшей отмену или сокращение наказания.

Статья 16
Информирование об исполнении приговора

Государство исполнения приговора обеспечивает государство вынесения приговора информацией относительно исполнения приговора:
a) когда оно считает исполнение приговора оконченным;
b) если осужденное лицо совершило побег из-под стражи до завершения исполнения приговора;
c) если государство вынесения приговора запрашивает специальный отчет.

Статья 17
Транзит

1. Когда одна Сторона, сотрудничая с третьей страной, осуществляет транзит осужденных лиц через территорию другой Стороны, первая направляет последней запрос на разрешение таких транзитов.
2. Такое разрешение не требуется если используется воздушный транспорт и когда посадка на территории другой Стороны не запланирована.
3. Запрашиваемая Сторона, если это не противоречит ее национальному законодательству, удовлетворяет ходатайство о транзите запрашивающей Стороны.

Статья 18
Языки

Вся информация и запросы по передаче осужденного лица предоставляются на официальном языке Стороны, к которой они адресованы, или на английском языке.

Статья 19
Расходы

1. Расходы, понесенные исключительно на территории государства вынесения приговора, покрываются этим государством в соответствии со своим национальным законодательством, любые другие расходы по передаче покрываются государством исполнения приговора.
2. Расходы, связанные с транзитной перевозкой, несет Сторона, обратившаяся с просьбой о разрешении транзитной перевозки.

Статья 20
Действие во времени

Настоящее Соглашение применяется в отношении исполнения приговоров, вступивших в законную силу.

Статья 21
Разрешение разногласий

Разногласия, связанные с применением и толкованием настоящего Соглашения, разрешаются путем проведения консультаций.

Статья 22
Внесение изменений и дополнений

С согласия Сторон в настоящее Соглашение могут быть внесены изменения и дополнения, которые оформляются соответствующими протоколами, являющимися его неотъемлемой частью и вступающими в силу в порядке, предусмотренном статьей 23 настоящего Соглашения.

Статья 23
Ратификация и вступление в силу

1. Настоящее Соглашение подлежит ратификации и вступает в силу с даты получения по дипломатическим каналам последнего письменного уведомления о его ратификации Сторонами.
2. Настоящее Соглашение заключается на неопределенный срок и остается в силе до истечения 6 (шести) месяцев с даты получения по дипломатическим каналам одной из Сторон письменного уведомления другой Стороны о ее намерении прекратить его действие.
В доказательство чего, нижеподписавшиеся, будучи должным образом на то уполномоченными, подписали настоящее Соглашение.
Совершено в г. Анкара 4 июля 2013 года в двух экземплярах, каждый на казахском, турецком и английском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения разногласий при толковании положений настоящего Соглашения, Стороны обращаются к тексту на английском языке.

За Республику Казахстан

За Турецкую Республику

Аутентичность текста Соглашения между Республикой Казахстан и Турецкой Республикой о передаче осужденных лиц, подписанного в Анкаре 4 июля 2013 года на казахском, турецком и английском языках с текстом на русском языке, подтверждаю.

И.о начальника Департамента
международного сотрудничества
Генеральной прокуратуры
Республики Казахстан А. Нурбеков