ИПС "Әділет"

      Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
      1. Қазақстан Республикасы Сыртқы істер министрлігі беларусь тарапын 1997 жылғы 23 қыркүйекте Алматы қаласында жасалған Беларусь Республикасының аумағында жұмыс істейтін Қазақстан Республикасының азаматтары мен Қазақстан Республикасының аумағында жұмыс істейтін Беларусь Республикасы азаматтарының еңбек қызметі және оларды әлеуметтік қорғау туралы Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Беларусь Республикасының Үкіметі арасындағы келісімге Қазақстан Республикасы Үкіметінің қатысушы болмау ниеті туралы хабардар етсін.
      2. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

Беларусь Республикасының аумағында жұмыс істейтін Қазақстан
Республикасының азаматтары мен Қазақстан Республикасының
аумағында жұмыс істейтін Беларусь Республикасы азаматтарының
еңбек қызметі және оларды әлеуметтік қорғау туралы Қазақстан
Республикасының Үкіметі мен Беларусь Республикасының Үкіметі
арасындағы
КЕЛIСIМ

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Белорусь Республикасының Үкіметі, бұдан әрі Тараптар деп аталады, екі мемлекеттің аумағында азаматтардың еңбек қызметі мен оларды әлеуметтік қорғау саласында Тараптар арасындағы ынтымақтасты жан-жақты дамытуға ұмтыла отырып, мынаған келісті:

1-бап

Осы Келісімнің күші мемлекеттердің бірінің азаматтары болып табылатын немесе оның аумағында тұрақты мекен-жайы бар (бұдан әрі кететін Мемлекет деп аталады) және өзінің еңбек қызметін белгіленген тәртіппен басқа мемлекеттің (бұдан әрі жұмысқа орналасатын Мемлекет деп аталады) барлық меншік нысанындағы кәсіпорындарда, ұйымдарда (бұдан әрі жұмыс берушілер деп аталады) адамдардың және олардың отбасыларының өздерінің еңбек қызметін жүзеге асырушы адамдарға (бұдан әрі қызметкерлер деп аталады) қолданылады.
Бұл Келісім босқындарға, білім алу мақсатымен арнайы келген адамдарға, қысқа мерзімге кететін еркін кәсіп адамдарына қолданылады.

2-бап

      Мыналар осы Келісімді іске асыруда Тараптардың өкілдігін білдіретін уәкілетті органдар (бұдан әрі Уәкілетті Органдар) болып табылады:
      Қазақ Тарапынан - Қазақстан Республикасының Еңбек министрлігі, Беларусь Тарапынан - Беларусь Республикасының Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрлігі.
      Уәкілетті Органдардың осы Келісімнен туындайтын мәселелерді шешу үшін құзырлы органдарды тарту құқығы бар.
      Осы Келісімді орындауға байланысты барлық мәселелер Тараптардың Уәкілетті Органдары арасында өзара кеңесу жолымен шешіледі. Осы мақсатпен олар екі жақты жұмыс топтарын құра алады.

3-бап

      1. Қызметкерлерге жұмыс алу үшін жұмысқа орналасатын Мемлекеттің еңбек жөніндегі тиісті органының осы мемлекеттік заңдарында белгіленген тәртіппен және жағдайда жұмысқа орналасуға рұқсаты қажет.
      2. Жұмысқа орналасуға рұқсат белгілі бір жұмыс берушінің жұмысты орындау мерзіміне беріледі, бірақ ол бір жылдан аспауға тиіс.
      3. Осы баптың 1-тармағында әңгіме болып отырған рұқсат қызметкер өзіне рұқсат етілген қызметтен басқа ақы төленетін ешқандай қызметпен айналыспайтын болған жағдайда ғана беріледі.
      Егер қызметкердің басқа бір ақы төленетін қызметпен айналысқаны немесе жұмыс берушіні өзбетінше ауыстырғаны анықталса, онда рұқсаттың күші жойылады.
      4. Еңбек шартына (контрактіге) қол қою кезінде қызметкер өзі рұқсат алған уақыттан ұзақ мерзімге жұмысқа орналасатын Мемлекеттің аумағында болмаймын және осы рұқсатта көзделген жұмыстан басқа жұмысты іздемеймін деген міндеттеме алады.
      5. Қызметкермен еңбек қатынастарын жалғастыру үшін жұмыс беруші жұмысқа орналасуға рұқсат мерзімі аяқталғанға дейін бір айдан кешіктірмей оны ұзарту туралы мәселені белгіленген тәртіппен шешуі қажет.

4-бап

Тараптардың әрқайсысы дипломдарды, білімі туралы куәліктерді, атақ. ғылыми дәрежелер. разряд, біліктілік туралы тиісті құжаттарды және еңбек қызметін жүзеге асыру үшін қажетті басқа да құжаттарды, кететін Мемлекет аумағында белгіленген тәртіппен куәландырылған олардың жұмысқа орналасқан Мемлекеттің мемлекеттік тіліне немесе орыс тіліне көшкенін мойындайды (жарияламастан).

5-бап

      1. Қызметкердің және олардың отбасы Мүшелерінің жұмысқа орналасатын Мемлекеттің аумағына келуі, онда болуы және одан кетуі осы мемлекеттің заңдарымен реттеледі.
      Қызметкердің және олардың отбасы мүшелерінің жұмысқа орналасатын Мемлекеттің аумағына келуіне осы мемлекеттің құзырлы органының талаптарына сай келетін медициналық анықтамалықтары болғанда ғана рұқсат етіледі.
      2. Қызметкерлердің және олардың отбасы мүшелерінің жеке мүлікті, қажетті жұмыс құралдары мен жабдықтарды жұмысқа орналасатын Мемлекеттің аумағына әкелуі, ал қайтқан кезде - кеткен Мемлекеттің аумағына әкелуі, сондай-ақ қызметкерлердің және олардың отбасы мүшелерінің жұмысқа орналасқан Мемлекеттің аумағында сатып алған туарларын әкетуі тиісті мемлекеттің кеден заңдарында айқындалған тәртіппен жүзеге асырылады.

6-бап

      Осы Келісім шеңберінде бір мемлекеттің қызметкерлері:
      1) жұмыс беруші мен қызметкердің арасында белгілі бір мерзімге жасасылған еңбек шарты. контракт негізінде;
      2) екі мемлекеттің шаруашылық қызметті жүргізуші субъектілері арасында жасасылған шарт негізінде басқа мемлекеттің аумағында еңбек қызметін жүзеге асыруы мүмкін, жұмысқа орналасатын Мемлекеттің аумағында белгілі бір жұмыстар мен қызметтер көлемін орындау осы шарттың мақсаты болып табылады.
      Еңбек шартын (контрактіні) жұмыс беруші қызметкермен осы Мемлекеттің еңбек заңдарына сәйкес жұмысқа орналасқан Мемлекеттің мемлекеттік тілінде немесе (және) орыс тілінде жасасады және қызметтерге ол жұмысқа кеткенше тапсырылады.
      Еңбек шартында (контрактіде) жұмыс беруші мен қызметкердің негізгі мәліметтері, қызметкерге қойылатын кәсіптік талаптар, жұмыстың сипаты, еңбек және оған ақы төлеу жағдайы, одан аударымдар, жұмыс уақытының және демалыс уақытының ұзақтығы, тұру жағдайы және оған ақы төлеу, сондай-ақ еңбек шартының (контрактінің) шарттары, оны бұзу шарттары, жол шығындарын өтеу тәртібі туралы мәліметтер баяндалуға тиіс.
      Еңбек шарты (контракт) аяқталғаннан кейін жұмыс беруші қызметкердің еңбек кітапшасына тиісті жазу жазады және жұмыс істеген кезеңде ай сайынғы жалақысы туралы анықтама береді.
      Еңбек шартын (контрактіні) бір жұмыс берушіден басқа жұмыс берушіге табыс етуге болмайды.
      Егер еңбек шарты (контракт) кәсіпорынның (мекеменің, ұйымның) таратылуына немесе қайта құрылуына, қызметкерлер санының немесе штатының қысқартылуына байланысты бұзылса, кызметкерге аталған негіздер бойынша босатылған қызметкерлер үшін жеңілдіктер мен өтемақы қолданылады. Бұл ретте қызметкер кеткен Мемлекеттің аумағына жұмыс берушінің қаражаты есебінен қайтуға тиіс.

7-бап

Қызметкерлер жұмысқа орналасқан Мемлекеттің еңбек заңдарында белгіленген құқықтарды пайдаланып міндеттерді орындайды. Жұмысқа орналасқан Мемлекетте еңбек шартының (контрактінің) қолданылу мерзімі аяқталғаннан кейін тұрақты тұратын жері бойынша қызметкерге жұмысқа орналасуға құқық жалпы негізде беріледі. Жұмыссыздық бойынша жәрдемақы заңдар бойынша және кеткен Мемлекеттің есебінен тағайындалып, төленеді.

8-бап

Тараптар өздерінің аумағында тұратын немесе юрисдикциясына қарайтын барлық қызметкерлер мен олардың отбасы мүшелерінің осы Келісімде көзделген құқықтарын жыныстық нәсілдік, өң-түсі, тілі, діні мен сенімі, саяси көзқарастары, ұлттық, ұлыстық немесе әлеуметтік тегі, азаматтығы, жасы, экономикалық, мүліктік, отбасылық жағдайы немесе басқа да кез-келген белгісі жағынан қандай да болсын алалаусыз құрметтеп, қамтамасыз етуге міндеттенеді.

9-бап

6-баптың 1-тармағында әңгіме болып отырған қызметкерлердің еңбек табысына салық салу жұмысқа орналасқан Мемлекеттің заңдарында белгіленген тәртіппен және мөлшерде жүзеге асырылады. Тараптар қызметкерлердің тапқан қаражатына қосарлы салық салуға жол бермейді.

10-бап

      Қызметкерлерге мемлекеттік әлеуметтік сақтандыру қаражаты есебінен берілетін жәрдемақы мен төлемдердің барлық түрлері ұлттық заңдарға сәйкес және сақтандыру жарналары төленетін мемлекеттің есебінен жүзеге асырылады.
      Қызметкерлерге мемлекеттік басқа көздердің (қаражаттың) есебінен берілетін жәрдемақы мен төлемдердің барлық түрлерін жәрдемақы алушының отбасы тұрақты тұратын мемлекет және оның ұлттық заңдарына сәйкес төлейді.
      Қызметкерлер мен олардың отбасы мүшелеріне медициналық қызмет көрсету жұмыс берушілердің есебінен жұмысқа орналасқан Мемлекеттің азаматтарымен тең жағдайда жүзеге асырылады.

11-бап

6-баптың 1-тармағында әңгіме болып отырған қызметкерлерді және олардың отбасы мүшелерін зейнетақымен қамсыздандыру мәселелері Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығына қатысушы мемлекеттердің азаматтары құқықтарының кепілдіктері туралы келісіммен 1992 жылғы 13 наурыздағы зейнетақымен қамсыздандыру саласында немесе (және) екі жақты келісімдермен реттеледі.

12-бап

Жазатайым оқиғаларды тергеу, сондай-ақ Қызметкерлердің 6-баптың 1-тармағында әңгіме болып отырған еңбек міндеттерін орындауына байланысты мертігуі не денсаулығына өзге де зақым келтірілуі салдарынан алған зиянды оларға өтеу мәселелері Қызметкерлердің өздері тұратын мемлекеттерден тыс жерлерде жүргенде олармен өндірісте болған жазатайым оқиғаларды тексеру тәртібі туралы 1994 жылғы 9 желтоқсандағы Келісіммен және Қызметкерлерге мертігу, кәсіптік сырқат не олардың еңбек міндеттерін орындауына байланысты келтірілген зиянды өтеу құқығын өзара тану туралы 1994 жылғы 9 қыркүйектегі Келісіммен реттеледі, бұл келісімдерге Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығына қатысушы мемлекеттер қол қойған.

13-бап

Қызметкер қайтыс болған жағдайда жұмыс беруші кеткен Мемлекеттің аумағында қайтыс болған адамның мүрдесін және жеке мүлкін тасымалдауды ұйымдастырады, оларға байланысты шығындардың бәрін көтереді, осы мемлекеттің дипломатиялық немесе консулдық өкілдігіне хабарлап, қайтыс болу фактісі жөніндегі материалдарды табыс етеді.

14-бап

      Қызметкерлер мен олардың отбасы мүшелерінің тұрғылықты жерінен баратын жеріне дейінгі жолына жұмсалатын шығысты, олардың науқастануына немесе стационарда емделуіне байланысты жол шығынын, олардың жеке мүлкін кеткен Мемлекетің аумағынан жұмысқа орналасатын Мемлекеттің аумағына тасымалдауға байланысты шығыстарды және еңбек шарты (контракт) аяқталғаннан кейін қайтар жолға жұмсалатын шығыстарды да жұмыс беруші көтереді.
      Еңбек шарты (контракт) қызметкердің бастамасымен бұзылған жағдайда аталған шығындарды соңғысы көтереді.
      Жұмыс беруші қызметкер мен оның отбасы мүшелеріне жұмысқа орналасқан Мемлекеттің заңдарына сәйкес тұрғын үй береді.

15-бап

Қызметкерлер табылған қаражатты кеткен Мемлекеттің аумағына аударуды жұмысқа орналасқан Мемлекеттің заңдарына сәйкес және Қазақстан Республикасы мен Белорусь Республикасы қатысушы болып табылатын екі жақты және көп жақты келісімдерді ескере отырып жүзеге асырады.

16-бап

      Тараптар шарттық міндеттемелердің орындалуын мүмкін етпейтін немесе оны тиімсіз ететін дүлей апаттар, саяси ахуалдың нашарлауы (соғыс қимылдары, дипломатиялық қатынастардың үзілуі) салдарынан қызметкерлердің міндеттемелерді ішінара орындалғаны немесе толық орындалмағаны үшін жауапкершілік жүктелуіне келісті.
      Жоғарыда аталған себептер бойынша міндеттемелер уақтылы орындалмаған жағдайда орындау мерзімі осындай мән-жайлар әрекет ететін уақыттың барлық кезеңіне ауыстырылады немесе міндеттемелерді орындаудың күші жойылады.
      Міндеттемелерді орындау мүмкін болмайтын Тарап дәлелдерді келтіре отырып мұны басқа Тарапқа хабарлауға міндетті.

17-бап

      Тараптар осы Келісімнің іске асырылуына жәрдемдесу мақсатында ынтымақтасып, өзара көмек көрсетеді.
      Уәкілетті органдар:
      еңбек, жұмыспен қамту, көшіп кету және көшіп келу саласындағы ұлттық заңдар мен басқа да актілер туралы, соның ішін-де қызметкерлердің тұрмыс жағдайы туралы;
      мемлекеттердің еңбек рыногының жай-күйі туралы;
      кетуші (келуші) қызметкерлердің сандық және сапалық құралы туралы бір-біріне хабарлайды.
      Ұлттық, еңбек рыноктарындағы ахуал өзгергенде Тараптар басқа Тараптың қызметкерлерін қабылдауға шек қоюы мүмкін, бұл жайында дереу бір-біріне хабарлайды.
      Уәкілетті Органдар кеткен Мемлекеттің құзыретті органдарының осындай қызметті жүзеге асыруға тиісті рұқсаты жоқ делдалдардың қызметкерлерді жұмысқа орналастыруына жол бермеу мақсатымен қажетті шаралар қолданады.

18-бап

Бір мемлекеттің аумағында тұратын кез-келген адам осы Келісімнің іске асырылуына қатысты мәселелер бойынша тікелей немесе тұрған жеріндегі Уәкілетті Орган арқылы басқа Тараптың Уәкілетті Органына жүгіне алады.
Бір Тараптың Уәкілетті Органы Басқа Тараптың Уәкілетті Органына оның сұрау салуы бойынша осы Келісім бойынша жәрдемақы мен төлемдер төлеу үшін қажетті құжаттар мен архив материалдарын табыс етеді.

19-бап

      1. Осы Келісім екі мемлекеттің заңдарына сәйкес бекітілуге тиіс.
      Тараптар ноталар алмасу жолымен осы Келісімнің күшіне енуі үшін қажетті ішкі мемлекеттік іс-шаралардың орындалуы туралы бірін-бірі хабардар етеді.
      Соңғы нотаны алған күн - Келісімнің күшіне енген күні деп саналады.
      2. Осы Келісім 5 жыл мерзімге жасасылады. Егер Тараптардың бірде-бірі Келісімді қолданудың тиісті мерзімі өтпей тұрғанда кемінде 6 ай бұрын оның күшін тоқтатпақ ниетте екенін басқа Тарапқа жазбаша хабарламаса, оның күші әрбір келесі жылға өзінен-өзі ұзартылады.
      Келісімнің күші тоқтатылған жағдайда оның ережелері қызметкерлердің жұмыс берушілермен жасасқан еңбек шарттары (контрактілер) олардың жасасылған мерзімі өткенге дейін күшінде қалады.
      3. Осы Келісімнің ережелері Тараптардың өзара келісуі бойынша өзгертіліп, толықтырылуы мүмкін, ол осы Келісімнің ажырағысыз бөлігі болатын тиісті хаттамалармен ресімделеді.

Алматы қаласында 1997 жылы 23 қыркүйекте екі данада, әрқайсысы қазақ, белорусь және орыс тілдерінде жасалды және әр тексінің күші бірдей. Тексті талқылағанда әртүрлі пікірлер туындаған жағдайда орыс тіліндегі данасы пайдаланылады.

Қазақстан Республикасының Беларусь Республикасының
Үкіметі үшін Үкіметі үшін

РҚАО-ның ескертпесі!
Бұдан әрі Келісімнің белорусь тіліндегі мәтіні қоса берілген.

      Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
      1. Министерству иностранных дел Республики Казахстан уведомить белорусскую сторону о намерении Правительства Республики Казахстан не становиться участником Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Беларусь о трудовой деятельности и социальной защите граждан Республики Казахстан, работающих на территории Республики Беларусь, и граждан Республики Беларусь, работающих на территории Республики Казахстан, совершенного в городе Алматы 23 сентября 1997 года.
      2. Настоящее постановление вводится в действие со дня его подписания.

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

СОГЛАШЕНИЕ
между Правительством Республики Казахстан и
Правительством Республики Беларусь о трудовой
деятельности и социальной защите граждан Республики
Казахстан, работающих на территории Республики Беларусь,
и граждан Республики Беларусь, работающих на
территории Республики Казахстан.

Правительство Республики Казахстан и Правительство Республики Беларусь, далее именуемые Стороны, стремясь к всестороннему развитию сотрудничества между Сторонами в области трудовой деятельности и социальной защиты граждан на территории обоих государств, согласились о нижеследующем:

Статья 1

Действие настоящего Соглашения распространяется на лиц (далее именуются работники) и членов их семей, являющихся гражданами или имеющих постоянное местожительство на территории одного из государств (далее именуется Государство выезда) и осуществляющих временно свою трудовую деятельность в установленном порядке на предприятиях, в организациях всех форм собственности (далее именуются работодатели) другого государства (далее именуется Государство трудоустройства).
Данное Соглашение не распространяется на: беженцев, лиц, специально приезжающих с целью получения образования, лиц свободных профессий, выезжающих на короткий срок.

Статья 2

      Органами, уполномоченными представлять Стороны в реализации настоящего Соглашения (далее именуются Уполномоченные Органы), выступают:
      с Казахстанской Стороны - Министерство труда и социальной защиты населения Республики Казахстан, с Белорусской Стороны - Министерство труда Республики Беларусь. Уполномоченные Органы имеют право привлекать компетентные органы Сторон для решения вопросов, вытекающих из настоящего Соглашения.
      Все вопросы, связанные с выполнением настоящего Соглашения, решаются путем взаимных консультаций между Уполномоченными Органами Сторон. С этой целью они могут создавать двусторонние рабочие группы.

Статья 3

      1. Для получения работы работникам необходимо разрешение на трудоустройство соответствующего органа по труду Государства трудоустройства, выданное в порядке и на условиях, установленных законодательством этого государства.
      2. Разрешение на трудоустройство выдается на срок выполнения работы у определенного работодателя, но не более чем на один год.
      3. Разрешение, о котором идет речь в пункте 1 данной статьи, будет выдаваться при условии, что работник не будет заниматься никакой другой оплачиваемой деятельностью кроме той, на которую ему было выдано разрешение.
      Если будет установлено, что работник занимался другой оплачиваемой деятельностью или самовольно сменил работодателя, то разрешение будет аннулировано.
      4. При подписании трудового договора (контракта) работник берет на себя обязательство, что он не будет пребывать на территории Государства трудоустройства дольше срока, на который он получил разрешение, и не будет искать другой работы, кроме той, которая была предусмотрена этим разрешением.
      5. Для продолжения трудовых отношений с работником работодателю необходимо решить в установленном порядке вопрос о продлении разрешения на трудоустройство не позднее одного месяца до окончания срока его действия.

Статья 4

Каждая из Сторон признает (без легализации) дипломы, свидетельства об образовании, соответствующие документы о присвоении звания, ученой степени, разряда, квалификации и другие необходимые для осуществления трудовой деятельности документы и заверенный в установленном на территории Государства выезда порядке их перевод на государственный язык Государства трудоустройства или русский язык.

Статья 5

      1. Въезд работников и членов их семей на территорию Государства трудоустройства, пребывание и выезд из него регулируются законодательством этого государства.
      Въезд работников и членов их семей на территорию Государства трудоустройства допускается только при наличии медицинской справки, соответствующей требованиям компетентного органа этого государства.
      2. Ввоз работниками и членами их семей личного имущества, необходимых рабочих инструментов и оборудования на территорию Государства трудоустройства, а при возвращении - на территорию Государства выезда, а также вывоз товаров, приобретенных работниками и членами их семей на территории Государства трудоустройства, осуществляется в порядке, определяемом таможенным законодательством соответствующего государства.

Статья 6

      В рамках настоящего Соглашения работники одного государства могут осуществлять трудовую деятельность на территории другого государства на основании:
      1) трудового договора (контракта), заключаемого между работодателем и работником на определенный срок;
      2) договора, заключаемого между субъектами хозяйственной деятельности обоих государств, целью которого является выполнение определенного объема работ или услуг на территории Государства трудоустройства.
      Трудовой договор (контракт) заключается работодателем с работником на государственном языке Государства трудоустройства или (и) русском языке в соответствии с трудовым законодательством этого государства и вручается работнику до его выезда на работу.
      В трудовом договоре (контракте) должны содержаться основные реквизиты работодателя и работника, профессиональные требования к работнику, сведения о характере работы, условиях труда и его оплаты, отчислениях из нее, продолжительности рабочего времени и времени отдыха, условиях проживания и плате за него, а также сроке действия трудового договора (контракта), условиях его расторжения, порядке покрытия путевых расходов.
      При окончании трудового договора (контракта) работодателем в трудовой книжке работника делается соответствующая запись и выдается справка о заработной плате за период работы помесячно.
      Трудовой договор (контракт) не может передаваться от одного работодателя другому работодателю.
      Если трудовой договор (контракт) расторгнут в связи с ликвидацией или реорганизацией предприятия (учреждения, организаций), сокращением численности или штата работников, на работника распространяются льготы и компенсации согласно законодательству Государства трудоустройства для высвобожденных по указанным основаниям работников. В этом случае работник подлежит возвращению на территорию Государства выезда за счет средств работодателя.

Статья 7

Работники пользуются правами и выполняют обязанности, установленные трудовым законодательством Государства трудоустройства.
По завершению срока действия трудового договора (контракта) в Государстве трудоустройства по месту постоянного жительства работнику предоставляется право на трудоустройство на общих основаниях. Пособие по безработице назначается и выплачивается по законодательству и за счет Государства выезда.

Статья 8

Стороны обязуются уважать и обеспечивать предусмотренные в настоящем Соглашении права всех работников и членов их семей, которые находятся на территории их государства или под их юрисдикцией, без какого бы то ни было различия в отношении пола, расы, цвета кожи, языка, религии или убеждений, политических взглядов, национального, этнического или социального происхождения, гражданства, возраста, экономического, имущественного, семейного положения или любого другого признака.

Статья 9

Налогообложение трудовых доходов работников, о которых идет речь в пункте 1 статьи 6, осуществляется в порядке и размерах, установленных законодательством Государства трудоустройства. Стороны не допускают двойного налогообложения заработанных работниками средств.

Статья 10

      Все виды пособий и выплат, предоставляемые работникам за счет средств государственного социального страхования, осуществляются в соответствии с национальным законодательством и за счет государства, которому вносятся страховые взносы.
      Другие виды пособий, выплат и компенсаций, проводимые за счет средств других государственных источников (местных бюджетов) выплачиваются государством, где постоянно проживает семья получателя пособия, и в соответствии с его национальным законодательством.
      Медицинское обслуживание работников и членов их семей осуществляется за счет работодателей на равных условиях с гражданами Государства трудоустройства.

Статья 11

Вопросы пенсионного обеспечения работников, о которых идет речь в пункте 1 статьи 6, и членов их семей регулируются Соглашением о гарантиях прав граждан государств-участников Содружества Независимых Государств в области пенсионного обеспечения от 13 марта 1992 или (и) двухсторонними соглашениями.

Статья 12

Вопросы расследования несчастных случаев, а также возмещения работникам ущерба (вреда) вследствие увечья либо иного повреждения здоровья, полученного в связи с исполнением ими трудовых обязанностей, о которых идет речь в пункте 1 статьи 6, регулируются Соглашением о порядке расследования несчастных случаев на производстве, происшедших с работниками при нахождении их вне государств проживания от 9 декабря 1994 г. и Соглашением о взаимном признании прав на возмещение вреда, причиненного работникам увечьем, профессиональным заболеванием либо иным повреждением здоровья, связанным с исполнением ими трудовых обязанностей, от 9 сентября 1994 г. подписанными государствами-участниками Содружества Независимых Государств.

Статья 13

В случае смерти работника работодатель организует перевозку тела и личного имущества умершего на территорию Государства выезда, несет все связанные с этим затраты и информирует дипломатическое или консульское представительство этого государства с предоставлением материалов по факту смерти.

Статья 14

      Расходы по проезду работников и членов их семей от местожительства до пункта назначения, их путевые расходы, вызванные заболеванием или стационарным лечением, расходы по перевозке их личного имущества с территории Государства выезда на территорию Государства трудоустройства и те же расходы после окончания трудового договора (контракта) на обратный путь несет работодатель.
      В случае расторжения трудового договора (контракта) по инициативе работника названные расходы несет последний.
      Работодатель предоставляет работнику и членам его семьи жилье в соответствии с законодательством Государства трудоустройства.

Статья 15

Работники могут осуществлять перевод заработанных средств на территорию Государства выезда в соответствии с законодательством Государства трудоустройства и с учетом двусторонних и многосторонних соглашений, участниками которых являются Республика Казахстан и Республика Беларусь.

Статья 16

      Стороны согласились, что они не несут ответственности за частичное или полное неисполнение обязательств работниками вследствие стихийных бедствий, ухудшения политической ситуации (военные действия, разрыв дипломатических отношений), делающих невозможным или невыгодным выполнение договорных обязательств.
      В случае несвоевременного выполнения обязательств по вышеуказанным причинам сроки выполнения передвигаются на весь период времени, в течение которого действуют такие обязательства, или выполнение обязательств аннулируется.
      Сторона, для которой выполнение обязательств становится невозможным, обязана известить об этом другую Сторону с приведением аргументов.

Статья 17

      Стороны будут сотрудничать и оказывать взаимную помощь в целях содействия реализации настоящего Соглашения.
      Уполномоченные Органы информируют друг друга:
      о национальном законодательстве и других актах в области труда, занятости, эмиграции и иммиграции, в том числе об условиях жизни работников;
      о состоянии рынков труда государств;
      о количественном и качественном составе выезжающих (приезжающих) работников.
      При изменении ситуации на национальных рынках труда Стороны могут вводить ограничения на прием работников другой Стороны, о чем незамедлительно информируют друг друга.
      Уполномоченные Органы предпринимают необходимые меры с целью предотвращения трудоустройства работников посредниками, не имеющими соответствующих разрешений компетентных органов Государства выезда на осуществление такой деятельности.

Статья 18

Любое лицо, проживающее на территории одного государства, может обратиться по вопросам, касающимся реализации настоящего Соглашения, непосредственно или через Уполномоченный Орган по месту проживания в Уполномоченный Орган другой Стороны.
Уполномоченный Орган одной Стороны представляет Уполномоченному Органу другой Стороны по его запросам документы и архивные материалы, необходимые для назначения и выплаты пособий по настоящему Соглашению.

Статья 19

      1. Настоящее Соглашение подлежит утверждению в соответствии с законодательством обоих государств.
      Стороны уведомляют друг друга путем обмена нотами о выполнении внутригосударственных процедур, необходимых для вступления настоящего Соглашения в силу. День получения последней ноты будет считаться датой вступления Соглашения в силу.
      2. Настоящее Соглашение заключается сроком на 5 лет. Его действие автоматически продлевается на каждый последующий год, если ни одна из Сторон не уведомит письменно другую Сторону о своем намерении прекратить его действие не менее, чем за 6 месяцев до истечения соответствующего срока действия Соглашения.
      В случае прекращения действия Соглашения его положения остаются в силе в отношении трудовых договоров (контрактов), заключенных работниками с работодателями, до истечения срока, на который они были заключены.
      3. Положения настоящего Соглашения могут изменяться и дополняться по взаимному согласию Сторон, что оформляется соответствующими протоколами, которые будут составлять неотъемлемую часть настоящего Соглашения.

Совершено в г. Алматы 23 сентября 1997 г. в двух экземплярах, каждый на казахском, белорусском и русском языках, при этом все тексты имеют одинаковую силу. В случае разногласий по толкованию текста используется текст на русском языке.

За Правительство За Правительство
Республики Казахстан Республики Беларусь

Далее следует текст Соглашения на белорусском языке