ИПС "Әділет"

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:

1. Қоса беріліп отырған 1996 жылғы 12 маусымдағы Табыс пен мүлiкке қосарланған салық салуды болдырмау туралы Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Өзбекстан Республикасы Үкiметiнің арасындағы келiсiмге өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Өзбекстан Республикасының Үкiметi арасындағы хаттаманың жобасы мақұлдансын.

2. Қазақстан Республикасы Премьер-Министрінің бірінші орынбасары Асқар Ұзақбайұлы Маминге 1996 жылғы 12 маусымдағы Табыс пен мүлiкке қосарланған салық салуды болдырмау туралы Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Өзбекстан Республикасы Үкiметiнің арасындағы келiсiмге өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Өзбекстан Республикасының Үкiметi арасындағы хаттамаға қағидаттық сипаты жоқ өзгерістер мен толықтырулар енгізуге рұқсат бере отырып, Қазақстан Республикасы Үкіметінің атынан қол қоюға өкілеттік берілсін.

Ескерту. 2-тармақ жаңа редакцияда – ҚР Үкіметінің 16.03.2017 № 122 қаулысымен.

3. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі	К.Мәсімов

Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2016 жылғы 14 сәуірдегі
№ 218 қаулысымен
мақұлданған

Жоба

1996 жылғы 12 маусымдағы Табыс пен мүлiкке қосарланған салық салуды болдырмау туралы Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Өзбекстан Республикасы Үкiметiнiң арасындағы келiсiмге өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Өзбекстан Республикасының Үкiметi арасындағы хаттама

Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Өзбекстан Республикасының Үкiметi,

1996 жылғы 12 маусымда Алматыда қол қойылған Табыс пен мүлiкке қосарланған салық салуды болдырмау туралы Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Өзбекстан Республикасы Үкiметiнің арасындағы келiсiмге

(бұдан әрі – Келісім) өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Өзбекстан Республикасының Үкiметi арасында хаттаманы жасасуға ниет білдіре отырып,

төмендегілер туралы келісті:

1-бап

Келісімнің 2-бабының 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"3. Осы Келiсiм қолданылатын салықтар мыналар болып табылады:

- Қазақстан Республикасында:

(I) корпоративтік табыс салығы;

(II) жеке табыс салығы;

(III) заңды және жеке тұлғалардың мүлкiне салынатын салық (бұдан әрi "Қазақстан салықтары" ретiнде аталатындар);

- Өзбекстан Республикасында:

(I) заңды тұлғалардың пайдасына салынатын салық;

(II) жеке тұлғалардың табысына салынатын салық;

(III) мүлік салығы

(бұдан әрi "Өзбекстан салықтары" ретiнде аталатындар).".

2-бап

1. Келісімнің 3-бабының 1-тармағы а) тармақшасының екінші абзацы мынадай редакцияда жазылсын:

"- "Қазақстан" термині Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынасында пайдаланған кезде "Қазақстан" деген термин Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және өзінің заңнамасына және халықаралық құқыққа сәйкес Қазақстан өзінің егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын аймақты білдіреді;".

2. Келісімнің 3-бабы 1-тармағының е) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:

"е) "Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" және "екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын кәсіпорынды білдіреді;".

3. Келісімнің 3-бабының 2-тармағы мынадай мазмұндағы сөйлеммен толықтырылсын:

"Осы Уағдаласушы Мемлекеттің салық заңнамасына сәйкес кез келген мағына осы Уағдаласушы Мемлекеттің басқа заңдары бойынша терминге берілетін мағынадан басым болады.".

3-бап

Келісімнің 4-бабының 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"3. Егер осы баптың 1-тармағының ережелерiне сәйкес жеке тұлғадан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнiң де резидентi болып табылса, ол оның нақты басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттiң ғана резидентi болып есептеледі.".

4-бап

1. Келісімнің 5-бабының 2-тармағына мынадай өзгерістер мен толықтыру енгізілсін:

1) с) тармақшасындағы "кеңсе" деген сөз "офис" деген сөзбен ауыстырылсын;

2) f) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:

"f) шахта, кеніш, мұнай немесе газ ұңғымасы, карьер, қондырғы, құрылыс (бұрғылау қондырғысын қоса алғанда), теңіз кемесі немесе табиғи ресурстарды барлайтын немесе өндiретін кез келген басқа орын, сондай-ақ осыған байланысты көрсетілетін қадағалау қызметтері;";

3) мынадай мазмұндағы g) тармақшасымен толықтырылсын:

"g) қойма немесе тауарларды өткізетін өзге орын.".

2. Келісімнің 5-бабының 3-тармағына мынадай өзгерістер енгізілсін:

1) b) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:

"b) Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнының қызметшілер немесе кәсіпорын осы мақсат үшін жалдаған басқа персонал арқылы консультациялық немесе басқарушылық қызметтер көрсетуін қоса алғанда, қызметтер көрсету, бірақ осындай сипаттағы қызмет (бір жоба немесе онымен байланысты жоба үшін) екінші Уағдаласушы Мемлекет аумағында жиынтығында 12 айдан асатын кезең немесе кезеңдер ішінде жалғасатын болса ғана.";

2) с) тармақшасы алып тасталсын.

3. Келісімнің 5-бабының 6-тармағы мынадай мазмұндағы сөйлеммен толықтырылсын:

"Алайда, мұндай агенттің қызметі осындай кәсіпорынның атынан толық немесе толық дерлік орындалатын болса, онда ол осы тармаққа сәйкес тәуелсіз мәртебесі бар агент болып есептелмейді.".

4. Келісімнің 5-бабы мынадай мазмұндағы 8-тармақпен толықтырылсын:

"8. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекеттiң сақтандыру ұйымы, егер ол екінші Уағдаласушы Мемлекеттiң аумағында жарна жинаумен айналысса немесе онда бола тұрып, осы баптың 6-тармағының ережелері қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға арқылы тәуекелдерді сақтандырса, қайта сақтандыруды қоспағанда, екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекеме құрады.".

5-бап

Келісімнің 7-бабының 3-тармағы мынадай мазмұндағы сөйлеммен толықтырылсын:

"Осыған ұқсас, резиденттің бас мекемесінен (офисінен) немесе оның кез келген басқа мекемелерінен (офистерінен) патенттерді немесе басқа да құқықтарды пайдаланғаны үшін роялти, алымдар немесе осыған ұқсас төлемдер түрінде, нақты көрсеткен қызметтері немесе менеджмент үшін комиссиялық төлемдер түрінде немесе бас мекемесіне (офисіне) немесе оның кез келген басқа мекемелеріне (офистеріне) несиеге берілген сомаға пайыздар түрінде алған сомалар тұрақты мекеменің пайдасына қосылмауға тиіс.".

6-бап

Келісімнің 9-бабының 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"2. Егер бір Уағдаласушы Мемлекет осы Уағдаласушы Мемлекет кәсiпорнының пайдасына екiншi Уағдаласушы Мемлекет кәсiпорнының осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынатын пайдасын қосса және оған тиісінше салық салса және осылайша қосылған пайда, егер екi кәсiпорынның арасындағы жағдайлар тәуелсiз кәсiпорындардың арасындағыдай болғанда бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнына есептелетiн пайда болып табылса, онда осы екінші Уағдаласушы Мемлекет осындай пайдадан есептелген салық сомасына тиісінше түзету енгізеді. Осындай түзетудi айқындау кезiнде осы Келісімнің басқа ережелерi ескерiледі, ал Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары, қажет болған кезде бiрiмен-бірі консультация жүргiзiп отырады.".

7-бап

Осы Келісімнің 10-бабы мынадай мазмұндағы 6-тармақпен толықтырылсын:

"6. Егер акцияларды немесе дивидендтер төлеуге қатысты басқа құқықтарды құруға немесе бөлуге байланысты кез келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі осы бапқа сәйкес осындай құру немесе бөлу жолымен пайда табу болып табылса, осы баптың ережелері қолданылмайды.".

8-бап

1. Келісімнің 11-бабының 3-тармағының b) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:

"b) проценттердің нақты алушысы Қазақстан Республикасының Ұлттық Банкi немесе Өзбекстан Республикасының Орталық банкi, мемлекеттік экспорттық және импорттық кредиттерге кепiлдiк беру жөнiндегi ұйым немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттiң Үкіметіне толығымен тиесілі өзге де қаржы ұйымдары болып табылса, Уағдаласушы Мемлекетте туындаған проценттер осы Мемлекетте салықтан босатылады.".

2. Келісімнің 11-бабының 4-тармағындағы мынадай мазмұндағы сөйлем алып тасталсын:

"Уақтылы төленбеген төлемдер үшiн айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшiн проценттер ретiнде қарастырылмайды.".

3. Келісімнің 11-бабының 6-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"6. Егер төлеушi осы Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, проценттер Уағдаласушы Мемлекетте туындаған болып есептеледi. Алайда, егер проценттерді төлейтiн тұлға Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатындығына немесе табылмайтындығына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесi немесе тұрақты базасы болып, соған байланысты проценттерді төлеу бойынша міндеттеме туындаса және мұндай проценттер бойынша шығыстарды осы тұрақты мекеме немесе тұрақты база көтеретін болса, онда проценттер осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте туындаған болып есептеледi.".

9-бап

Келісімнің 12-бабының 5-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"5. Егер төлеушi осы Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте туындаған болып есептеледi. Алайда, егер роялти төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатындығына немесе табылмайтындығына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесi немесе тұрақты базасы болып, соған байланысты роялтиді төлеу бойынша міндеттеме туындаса және мұндай роялти бойынша шығыстарды осы тұрақты мекеме немесе тұрақты база көтеретін болса, онда роялти тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан сол Уағдаласушы Мемлекетте туындаған болып есептеледi.".

10-бап

1. Келісімнің 13-бабының 4-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:

"4. Бір Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктен өз құнының 50 пайызынан астамын тiкелей немесе жанама түрде алатын компания капиталындағы акцияларын, қатысу үлесін немесе өзге де құқықтарын иелiктен шығарудан алған табыстарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.".

2. Келісімнің 13-бабы мынадай мазмұндағы 5-тармақпен толықтырылсын:

"5. Осы баптың алдыңғы тармақтарында көзделгендегіден өзге кез келген мүлiктi иелiктен шығарудан алынатын табыстарға мүлiктi иелiктен шығарушы тұлға резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.".

11-бап

1. 14-баптың 1-тармағының а) және b) тармақшалары мынадай редакцияда жазылсын:

"а) жеке тұлғаның өзiнiң қызметін жүзеге асыру мақсаттары үшiн екінші Уағдаласушы Мемлекетте өз иелiгiндегi тұрақты базасы бар болса немесе бұрын болған болса, мұндай жағдайда табыстың осы тұрақты базаға қатысты бөлігіне ғана; немесе

b) жеке тұлға екінші Уағдаласушы Мемлекетте кез келген 12 айлық кезеңнiң iшiнде жалпы алғанда 183 күннен асатын кезең немесе кезеңдер бойы болса немесе болған болса, мұндай жағдайда осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте көрсетілген қызметтерге қатысты бөлігіне ғана салық салынуы мүмкiн.".

12-бап

21-бап мынадай редакцияда жазылсын:

"21-бап

Басқа табыстар

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiнiң осы Келiсiмнiң басқа баптарында көзделмеген табыс түрлерiне, олардың қайда туындағанына қарамастан, тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. Осы Келісімнің 6-бабының 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүлiктен алынатын табысты қоспағанда, егер мұндай табысты алушы бiр Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi бола тұра, екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және оларға қатысты табыс төленетін құқық немесе мүлiк iс жүзiнде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, ол табыстарға осы баптың 1-тармағының ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда, мән-жайларға қарай осы Келісімнің 7 немесе 14-баптарының ережелерi қолданылады.".

13-бап

Келісімнің 26-бабы мынадай редакцияда жазылсын:

"26-бап

Ақпарат алмасу

"1. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары осы Келісімнің ережелерін орындау немесе әкімшілендіру немесе салық салу осы Келісімге қайшы келмейтіндей шамада Уағдаласушы Мемлекеттердiң немесе олардың әкімшілік бөлiмшелерiнiң немесе жергiлiктi билiк органдарының атынан алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты ұлттық заңнаманы қолдану үшін қажетті ақпаратпен алмасады. Ақпарат алмасу осы Келісімнің 1 және 2-баптарымен шектелмейді.

2. Уағдаласушы Мемлекет осы баптың 1-тармағына сәйкес алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық заңнамасына сәйкес алынған ақпарат сияқты құпия болып есептеледі және осы баптың

1-тармағында айтылған салықтарға қатысты бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндiрiп алумен немесе сот қудалауымен немесе апелляцияларды қараумен де және жоғарыда көрсетілгендердің барлығын қадағалаумен де айналысатын тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкiмшiлiк органдарды қоса алғанда) ғана жария етіледі. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшiн ғана пайдалана алады. Олар бұл ақпаратты ашық сот отырысы барысында немесе сот шешiмдерiн қабылдау кезінде жария ете алады.

3. Осы баптың 1 және 2-тармағының ережелерi Уағдаласушы Мемлекетке:

а) осы немесе екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасы мен әкiмшiлiк практикасына қайшы келетiн әкiмшiлiк шараларын қолдану;

b) осы немесе екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасы бойынша немесе әдеттегi әкiмшiлендіру барысында алуға болмайтын ақпаратты ұсыну;

c) қандай да бiр сауда, кәсiпкерлiк, өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе кәсіби құпияны немесе сауда процесiн ашуы мүмкiн ақпаратты немесе ашылуы мемлекеттiк саясатқа қайшы келуi мүмкiн ақпаратты ұсыну мiндеттемелерiн жүктейтiндей мағынада түсiндiрiлмейді.

4. Егер ақпаратты осы бапқа сәйкес бір Уағдаласушы Мемлекет сұратса, екінші Уағдаласушы Мемлекет осындай ақпарат тіпті осы екінші Уағдаласушы Мемлекетке өзінің жеке салықтық мақсаттары үшін қажет болмаса да, сұрау салынған ақпаратты жинау жөнінде шаралар қолданады. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме осы баптың 3-тармағының шектеулеріне түседі, бірақ мұндай шектеулер Уағдаласушы Мемлекетке осындай ақпаратқа ішкі мүдделіліктің болмауы себебінен ғана ақпарат ұсынудан бас тартуға рұқсат беретіндей мағынада түсiндiрiлмейді.

5. Осы баптың 3-тармағының ережелері ақпарат иесі банк, басқа қаржы мекемесі, номиналды ұстаушы немесе агент немесе сенім білдірілген өкіл болып әрекет ететін тұлға ақпарат иесі болып табылатындығы себебінен немесе ақпарат меншік құқығы берілген тұлғаға қатысты болуы себебінен Уағдаласушы Мемлекетке ақпарат ұсынудан бас тартуға рұқсат беретіндей мағынада түсiндiрiлмейді.".

14-бап

Келісімнің 27-бабы мынадай редакцияда жазылсын:

"27-бап

Салықтарды өндіріп алуға жәрдемдесу

1. Уағдаласушы Мемлекеттер өздеріне тиесілі салық міндеттемелерін өндіріп алуда бір-біріне өзара жәрдемдесіп отырады. Мұндай жәрдемдесу осы Келiсiмнiң 1 және 2-баптарының ережелерiмен шектелiп қалмайды. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы баптың қолданылу тәртібін өзара келісім бойынша айқындайды.

2. Тиісті салықтарды салу осы Келісімге немесе Уағдаласушы Мемлекеттер қатысушылары болып табылатын кез келген өзге халықаралық шартқа қайшы келмейтiндей шамада "Салық міндеттемесі" терминi осы бапта қолданылған кезде Уағдаласушы Мемлекеттердің әрқайсысының, олардың әкімшілік бөлімшелерінің немесе жергiлiктi билiк органдарының атынан алынатын салықтың кез келген түрi мен сипаттамасы ретінде төлеуге жататын соманы, сондай-ақ осындай салықтарға жататын пайыздарды, әкімшілік айыппұлдар мен өндіріп алу немесе өндіріп алуды қамтамасыз ету бойынша шыққан шығындарды білдіреді.

3. Егер Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің алдындағы салық міндеттемесі осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес өндіріп алуға жататын болса және оны осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес осы кезде оны өндіріп алуға кедергi келтiре алмайтын тұлға төлеуге тиісті болса, онда мұндай салық міндеттемесі осы Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органдарының сұрау салуы бойынша екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органдары өндіріп алуы үшін қабылданады. Мұндай салық міндеттемесін, өзінің салықтарын өндіріп алу үшін қолданатын заңнамасының ережелеріне сәйкес, осы міндеттеме осы екiншi Уағдаласушы Мемлекеттің алдындағы салық міндеттемесі болып табылатындай, осы екiншi Уағдаласушы Мемлекет өндіріп алады.

4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң салық міндеттемесі, оны өндіріп алу үшін осы Уағдаласушы Мемлекет өзінің заңнамасына сәйкес оған қатысты қамсыздандыру шараларын қолдануы мүмкін міндеттеме болып табылса, мұндай міндеттеме осы Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органының сұрау салуы бойынша екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органы қамсыздандыру шараларын қолдану мақсаттары үшін қабылдауы тиіс. Осы екiншi Уағдаласушы Мемлекет өз заңнамасының ережелерiне сәйкес осы салық міндеттемесіне қатысты қамсыздандыру шараларын, егер де тіпті осындай шараларды қолдану сәтiнде осы салық міндеттемесі бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте өндіріп алуға жатпаса да немесе оны өндіріп алуға кедергi келтiруге құқылы тұлға болып табылса да қолданады.

5. Осы баптың 3 және 4-тармақтарының ережелерiне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің заңнамасына сәйкес уақытша шектеулер мен басымдық тәртібі осындай міндеттеменің сипатына байланысты салық міндеттемесіне қолданылуы мүмкін болса, осы Уағдаласушы Мемлекет осы баптың 3 және 4-тармақтарында көзделген мақсаттар үшiн қабылдайтын салық міндеттемесіне қатысты қолданылмайды. Сонымен бірге, Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуі осы баптың 3 және 4-тармақтарында көзделген мақсаттар үшiн қабылдайтын салық міндеттемесіне осы Уағдаласушы Мемлекетте екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасында көзделген басымдық тәртібін қолдануға болмайды.

6. Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің алдында салық міндеттемесінің бар-жоғын, рас екенін немесе оның мөлшерін анықтау бойынша рәсімдер екінші Уағдаласушы Мемлекеттiң сот немесе әкiмшiлiк органдарының қарауына шығарылмайды.

7. Егер Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуі осы баптың 3 немесе

4-тармақтарына сәйкес сұрау салу жiбергеннен кейiн және екiншi Уағдаласушы Мемлекет тиiстi салық міндеттемесінің оған тиесілі сомасын өндiрiп алғанға және оны бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетке бергенге дейiн кез келген кезде мұндай салық міндеттемесі:

а) осы баптың 3-тармағына сәйкес сұрау салынған кезде - осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес өндіріп алуға жататын және оны осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес осы кезде өндіріп алуға кедергi келтiре алмайтын тұлғаның өтеуі тиіс болатын Уағдаласушы Мемлекеттердiң біреуінің алдындағы салық міндеттемесі;

b) осы баптың 4-тармағына сәйкес сұрау салынған кезде – осы Уағдаласушы Мемлекет өзiнiң заңнамасына сәйкес оны өндіріп алу үшін қамсыздандыру шараларын қолдана алатын бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттiң салық міндеттемесі болып табылуын тоқтатса, -

онда бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органдары екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органдарына бұл туралы дереу хабарлайды және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң қалауы бойынша бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекет өзiнiң сұрау салуын тоқтата тұрады немесе керi қайтарып алады.

8. Осы баптың ережелерi Уағдаласушы Мемлекеттерге мынадай:

а) осы немесе екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына және әкiмшiлiк практикасына қайшы келетiн әкiмшiлiк шараларды қолдану;

b) қоғамдық тәртіпке қауіп төндіретін шараларды қолдану;

c) егер екiншi Уағдаласушы Мемлекет әрбір нақты жағдайда өзінің заңнамасына немесе әкiмшiлiк практикасына сәйкес өз иелігіндегі өндіріп алу немесе өндіріп алуды қамтамасыз ету бойынша барлық ақылға сыйымды шараларды қабылдамаған болса, жәрдемдесу;

d) егер осындай жәрдем көрсететін Уағдаласушы Мемлекетке жүктелетін әкімшілік шығындар, нәтижесінде екінші Уағдаласушы Мемлекет алуы мүмкін артықшылықтармен мүлдем мөлшерлес келмеген жағдайда жәрдемдесу мiндеттемелерiн жүктеу ретінде түсіндірілмейді.".

15-бап

Келісім мынадай редакциядағы 27-1-баппен толықтырылсын:

"27-1-бап

Жеңілдіктерді шектеу

Осы Келісімнің ережелері Уағдаласушы Мемлекетке салық салудан жалтаруды болдырмау жөнінде оның ішкі заңнамасының ережелерін қолдануға кедергі келтіру ретінде түсіндірілмейді.".

16-бап

Келісім мынадай редакциядағы 28-1-баппен толықтырылсын:

"28-1-бап

Өзгерістер мен толықтырулар енгізу тәртібі

Уағдаласушы Мемлекеттер өзара келісу бойынша осы Келісімге толықтырулар мен өзгерістер енгізе алады, олар осы Келісімнің ажырамас бөлігі болып табылатын және осы Келісімнің 29-бабына сәйкес күшіне енетін жеке хаттамалармен ресімделеді.".

17-бап

1. Осы Хаттама осы Хаттаманың күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдердің орындалғаны туралы соңғы жазбаша хабарлама дипломатиялық арналар арқылы алынған күннен бастап күшіне енеді.

2. Осы Хаттама:

а) осы Хаттама күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін төленетін немесе есептелетін сомаларға, төлем көзінен өндіріп алынатын салықтарға қатысты;

b) осы Хаттама күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін басталатын салық салынатын кезеңдер үшін басқа салықтарға қатысты қолданылады.

Осыны куәландыру үшін тиісті түрде уәкілеттік берілген төменде қол қойғандар Келісімнің ажырамас бөлігі болып табылатын осы Хаттамаға қол қойды.

20__ жылғы "__" __________ _______қаласында әрқайсысы қазақ, өзбек және орыс тiлдерiнде екi данада жасалды, бұл ретте барлық мәтiндердiң күшi бiрдей. Осы Хаттаманың ережелерiн түсіндіруде келiспеушiлiктер туындаған жағдайда, орыс тiлiндегi мәтiн басым болады.

Қазақстан Республикасының	Өзбекстан Республикасының
Үкiметi үшiн	Үкiметi үшiн

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:

1. Одобрить прилагаемый проект Протокола между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Узбекистан о внесении изменений и дополнений в Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Узбекистан об избежании двойного налогообложения доходов и имущества от 12 июня 1996 года.

2. Уполномочить Первого заместителя Премьер-Министра Республики Казахстан Мамина Аскара Узакпаевича подписать от имени Правительства Республики Казахстан Протокол между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Узбекистан о внесении изменений и дополнений в Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Узбекистан об избежании двойного налогообложения доходов и имущества от 12 июня 1996 года, разрешив вносить изменения и дополнения, не имеющие принципиального характера.

Сноска. Пункт 2 в редакции постановления Правительства РК от 16.03.2017 № 122.

3. Настоящее постановление вводится в действие со дня его подписания.

Премьер-Министр
Республики Казахстан	К. Масимов

Одобрен
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 14 апреля 2016 года № 218
Проект

Протокол
между Правительством Республики Казахстан и Правительством
Республики Узбекистан о внесении изменений и дополнений в
Соглашение между Правительством Республики Казахстан и
Правительством Республики Узбекистан об избежании двойного
налогообложения доходов и имущества от 12 июня 1996 года

Правительство Республики Казахстан и Правительство Республики Узбекистан,

желая заключить Протокол между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Узбекистан о внесении изменений и дополнений в Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Узбекистан об избежании двойного налогообложения доходов и имущества, подписанное 12 июня 1996 года в Алматы (далее – Соглашение),

согласились о нижеследующем:

Статья 1

Пункт 3 статьи 2 Соглашения изложить в следующей редакции:

"3. Налогами, на которые распространяется настоящее Соглашение, являются:

- в Республике Казахстан:

(I) корпоративный подоходный налог;

(II) индивидуальный подоходный налог;

(III) налог на имущество юридических и физических лиц

далее именуемые как "налоги Казахстана");

- в Республике Узбекистан:

(I) налог на прибыль юридических лиц;

(II) налог на доходы физических лиц;

(III) налог на имущество

(далее именуемые как "налоги Узбекистана").".

Статья 2

1. Абзац второй подпункта а) пункта 1 статьи 3 Соглашения изложить в следующей редакции:

"- "Казахстан" означает Республику Казахстан и при использовании в географическом смысле термин "Казахстан" означает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию в соответствии с его законодательством и международным правом;".

2. Подпункт е) пункта 1 статьи 3 Соглашения изложить в следующей редакции:

"е) термины "предприятие Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают соответственно предприятие, являющееся резидентом Договаривающегося Государства, и предприятие, являющееся резидентом другого Договаривающегося Государства;".

3. Пункт 2 статьи 3 Соглашения дополнить предложением следующего содержания:

"Любое значение в соответствии с налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства преобладает над значением, придаваемым термину по другим законам этого Договаривающегося Государства.".

Статья 3

Пункт 3 статьи 4 Соглашения изложить в следующей редакции:

"3. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором находится его фактическое место управления.".

Статья 4

1. В пункте 2 статьи 5 Соглашения внести следующие изменения и дополнение:

1) в подпункте с) слово "контору" заменить словом "офис";

2) подпункт f) изложить в следующей редакции:

"f) шахту, рудник, нефтяную или газовую скважину, карьер, установку, сооружение (включая буровую установку), морское судно или любое другое место разведки, или добычи природных ресурсов, а также связанные с этим наблюдательные услуги;";

3) дополнить подпунктом g) следующего содержания:

"g) склад или иное место реализации товаров.".

2. В пункте 3 статьи 5 Соглашения внести следующие изменения:

1) подпункт b) изложить в следующей редакции:

"b) оказание услуг, включая консультационные или управленческие услуги, предприятием Договаривающегося Государства через служащих или другой персонал, нанятый предприятием для такой цели, но только, если деятельность такого характера продолжается (для одного или связанного с ним проекта) на территории другого Договаривающегося Государства в течение периода или периодов, превышающих в совокупности 12 месяцев.";

2) подпункт с) исключить.

3. Пункт 6 статьи 5 Соглашения дополнить предложением следующего содержания:

"Однако, когда деятельность такого агента выполняется полностью или почти полностью от имени такого предприятия, то он не считается агентом с независимым статусом в соответствии с настоящим пунктом.".

4. Статью 5 Соглашения дополнить пунктом 8 следующего содержания:

"8. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, страховая организация одного Договаривающегося Государства, исключая перестрахование, образует постоянное учреждение в другом Договаривающемся Государстве, если она занимается сбором взносов на территории другого Договаривающегося Государства или страхует риски, находясь там, через лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяются положения пункта 6 настоящей статьи.".

Статья 5

Пункт 3 статьи 7 Соглашения дополнить предложением следующего содержания:

"Аналогично, прибыль постоянного учреждения не должна включать суммы, полученные постоянным учреждением от головного учреждения (офиса) или любого из его других учреждений (офисов) резидента, в виде роялти, сборов или других схожих платежей за использование патентов или других прав, в виде комиссионных за предоставленные конкретные услуги или менеджмент, или процентов на сумму, суженную головному учреждению (офису) или любому из его других учреждений (офисов).".

Статья 6

Пункт 2 статьи 9 Соглашения изложить в следующей редакции:

"2. Если одно Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Договаривающегося Государства и, соответственно, облагает налогом прибыль, в отношении которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Договаривающемся Государстве, и таким образом включенная прибыль является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Договаривающегося Государства, если бы условия между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, то это другое Договаривающееся Государство произведет соответствующую корректировку суммы исчисленного с такой прибыли налога. При определении такой корректировки учитываются другие положения настоящего Соглашения, а компетентные органы Договаривающихся Государств, при необходимости, консультируются друг с другом.".

Статья 7

Статью 10 настоящего Соглашения дополнить пунктом 6 следующего содержания:

"6. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или распределением акций или других прав, в отношении которых выплачиваются дивиденды, является получение выгоды в соответствии с настоящей статьей путем такого создания или распределения.".

Статья 8

1. Подпункт b) пункта 3 статьи 11 Соглашения изложить в следующей редакции:

"b) фактическим получателем процентов являются Национальный Банк Республики Казахстан или Центральный банк Республики Узбекистан, организация по гарантированию государственных экспортных и импортных кредитов или иные финансовые организации, полностью принадлежащие Правительству другого Договаривающегося Государства.".

2. В пункте 4 статьи 11 Соглашения исключить предложение следующего содержания:

"Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.".

3. Пункт 6 статьи 11 Соглашения изложить в следующей редакции:

"6. Проценты считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Однако, если лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникает обязательство по выплате процентов, и расходы по таким процентам несет постоянное учреждение или постоянная база, то проценты считаются возникшими в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение или постоянная база.".

Статья 9

Пункт 5 статьи 12 Соглашения изложить в следующей редакции:

"5. Роялти считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Однако, если лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникает обязательство по выплате роялти, и расходы по таким роялти несет постоянное учреждение или постоянная база, то роялти считаются возникшими в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение или постоянная база.".

Статья 10

1. Пункт 4 статьи 13 Соглашения изложить в следующей редакции:

"4. Доходы, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от отчуждения акций, доли участия или иных прав в капитале компании, получающих более 50 процентов своей стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.".

2. Статью 13 Соглашения дополнить пунктом 5 следующего содержания:

"5. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем предусмотрено в предыдущих пунктах настоящей статьи, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.".

Статья 11

1. Подпункты а) и b) пункта 1 статьи 14 изложить в следующей редакции:

"а) физическое лицо располагает или располагало имеющейся в его распоряжении постоянной базой в другом Договаривающемся Государстве для целей осуществления своей деятельности, в этом случае только та часть дохода, которая относится к этой постоянной базе; или

b) физическое лицо пребывает или пребывало в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, превышающих в общей сложности 183 дня в течение любого 12 месячного периода, в этом случае только в части, относящейся к услугам, предоставленным в этом другом Договаривающемся Государстве.".

Статья 12

Статью 21 изложить в следующей редакции:

"Статья 21

Другие доходы

1. Виды доходов резидента одного Договаривающегося Государства, независимо от того, где они возникают, не предусмотренных в других статьях настоящего Соглашения, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к доходам, за исключением доходов от недвижимого имущества, определенного в пункте 2 статьи 6 настоящего Соглашения, если получатель таких доходов, будучи резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение или оказывает независимые личные услуги в этом другом Договаривающемся Государстве с расположенной в нем постоянной базы, и право или имущество, в отношении которых выплачивается доход, действительно связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статей 7 или 14 настоящего Соглашения в зависимости от обстоятельств.".

Статья 13

Статью 26 Соглашения изложить в следующей редакции:

"Статья 26

Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая необходима для выполнения положений настоящего Соглашения или администрирования, или применения национального законодательства, касающегося налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств или их административных подразделений, или местных органов власти, в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящему Соглашению. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 и 2настоящего Соглашения.

2. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи, считается конфиденциальной, как и информация, полученная в соответствии с национальным законодательством этого Договаривающегося Государства, и раскроется только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым как оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций в отношении налогов, упомянутых в пункте 1 настоящей статьи, так и надзором за всем вышеуказанным. Такие лица или органы могут использовать информацию только для таких целей. Они могут раскрыть информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.

3. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не могут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательства:

a) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;

b) представлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычного администрирования этого или другого Договаривающегося Государства;

c) представлять информацию, которая раскрыла бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике.

4. Если информация запрошена одним Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство принимает меры по сбору запрошенной информации, даже если такая информация не требуется этому другому Договаривающемуся Государству для собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подпадает под ограничения пункта 3 настоящей статьи, но такие ограничения не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине отсутствия внутренней заинтересованности в такой информации.

5. Положения пункта 3 настоящей статьи не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине того, что обладателем информации являются банк, другое финансовое учреждение, номинальный держатель или лицо, выступающее агентом или поверенным, или по причине того, что информация касается лица, наделенного правом собственности.".

Статья 14

Статью 27 Соглашения изложить в следующей редакции:

"Статья 27

Содействие во взыскании налогов

1. Договаривающиеся Государства оказывают взаимное содействие во взыскании причитающихся им налоговых обязательств. Такое содействие не ограничивается положениями статей 1 и 2 настоящего Соглашения. Компетентные органы Договаривающихся Государств определяют порядок применения настоящей статьи по взаимному согласию.

2. Термин "налоговое обязательство" при использовании в настоящей статье означает сумму, подлежащую уплате в качестве налогов любого вида и описания, взимаемых от имени каждого из Договаривающихся Государств, их административных подразделений или местных органов власти в той мере, в какой обложение соответствующими налогами не противоречит настоящему Соглашению или любому иному международному договору, участниками которого являются Договаривающиеся Государства, а также относящиеся к таким налогам проценты, административные штрафы и издержки по взысканию или обеспечению взыскания.

3. Если налоговое обязательство перед одним из Договаривающихся Государств подлежит взысканию в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства и должно быть выплачено лицом, которое в данный момент не может согласно законам этого Договаривающегося Государства воспрепятствовать его взысканию, то такое налоговое обязательство по запросу компетентных органов этого Договаривающегося Государства принимается для взыскания компетентными органами другого Договаривающегося Государства. Такое налоговое обязательство взыскивается этим другим Договаривающимся Государством в соответствии с положениями его законодательства, применимыми для взимания его собственных налогов, так же, как если бы это обязательство являлось налоговым обязательством перед этим другим Договаривающимся Государством.

4. Если налоговое обязательство перед одним из Договаривающихся Государств является обязательством, для взыскания которого это Договаривающееся Государство в соответствии со своим законодательством может применить обеспечительные меры, такое обязательство по запросу компетентных органов этого Договаривающегося Государства должно быть принято компетентными органами другого Договаривающегося Государства в целях принятия обеспечительных мер. Это другое Договаривающееся Государство должно принять в отношении такого налогового обязательства обеспечительные меры в соответствии с положениями своего законодательства так же, как если бы это обязательство причиталось самому этому другому Договаривающемуся Государству, даже если в момент применения таких мер это налоговое обязательство не подлежит взысканию в первом указанном Договаривающемся Государстве или подлежит погашению лицом, которое вправе воспрепятствовать его взысканию.

5. Независимо от положений пунктов 3 и 4 настоящей статьи временные ограничения и порядок приоритетности, которые в соответствии с законодательством одного из Договаривающихся Государств применимы к налоговому обязательству в силу характера такого обязательства, не применяются по отношению к налоговому обязательству, принимаемому этим Договаривающимся Государством для целей, предусмотренных пунктами 3 или 4 настоящей статьи. Кроме этого, к налоговому обязательству, принимаемому одним из Договаривающихся Государств для целей, предусмотренных пунктами 3 или 4 настоящей статьи, в этом Договаривающемся Государстве не может применяться порядок приоритетности, предусмотренный законодательством другого Договаривающегося Государства.

6. Процедуры по установлению наличия, действительности или размера налогового обязательства перед одним из Договаривающихся Государств не выносятся на рассмотрение судебных или административных органов другого Договаривающегося Государства.

7. Если в любой момент после того, как одно из Договаривающихся Государств направит запрос в соответствии с пунктами 3 или 4 настоящей статьи, и до того, как другое Договаривающееся Государство взыщет и передаст первому Договаривающемуся Государству причитающуюся ему сумму соответствующего налогового обязательства, такое налоговое обязательство перестает являться:

a) при подаче запроса в соответствии с пунктом 3 настоящей статьи - налоговым обязательством перед одним из Договаривающихся Государств, которое подлежит взысканию в соответствии с законами этого Договаривающегося Государства и должно быть погашено лицом, которое в данный момент не может согласно законам этого Договаривающегося Государства воспрепятствовать его взысканию;

b) при подаче запроса в соответствии с пунктом 4 настоящей статьи - налоговым обязательством перед первым указанным Договаривающимся Государством, для взыскания которого это Договаривающееся Государство в соответствии со своим законодательством может применить обеспечительные меры, -

то компетентные органы первого указанного Договаривающегося Государства незамедлительно уведомляют об этом компетентные органы другого Договаривающегося Государства и первое Договаривающееся Государство по усмотрению другого Договаривающегося Государства приостанавливает или отзывает свой запрос.

8. Положения настоящей статьи не могут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательства:

b) принимать меры, угрожающие общественному порядку;

c) оказывать содействие, если другое Договаривающееся Государство в каждом конкретном случае не приняло все разумные меры по взысканию или обеспечению взыскания, которые имелись в его распоряжении в соответствии с его законодательством или административной практикой;

d) оказывать содействие в случае, если административные издержки, ложащиеся на Договаривающееся Государство, оказывающее такое содействие, явно несоразмерны с преимуществами, которые в результате может получить другое Договаривающееся Государство.".

Статья 15

Соглашение дополнить статьей 27-1 в следующей редакции:

"Статья 27-1

Ограничение льгот

Положения настоящего Соглашения не могут толковаться как препятствующие Договаривающемуся Государству в применении положений его внутреннего законодательства по предотвращению уклонения от налогообложения.".

Статья 16

Соглашение дополнить статьей 28-1 в следующей редакции:

"Статья 28-1

Порядок внесения изменений и дополнений

По взаимному согласию Договаривающиеся Государства могут вносить в настоящее Соглашение изменения и дополнения, оформляемые отдельными протоколами, которые являются неотъемлемыми частями настоящего Соглашения и вступают в силу в соответствии со статьей 29 настоящего Соглашения.".

Статья 17

1. Настоящий Протокол вступает в силу с даты получения по дипломатическим каналам последнего письменного уведомления о выполнении внутригосударственных процедур, необходимых для вступления в силу настоящего Протокола.

2. Настоящий Протокол применяется:

а) в отношении налогов, взимаемых у источника, с сумм, выплачиваемых или начисленных с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором настоящий Протокол вступает в силу;

b) в отношении других налогов - за налогооблагаемые периоды, начинающиеся с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором настоящий Протокол вступает в силу.

В удостоверение чего, нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящий Протокол, который является неотъемлемой частью Соглашения.

Совершено в городе __________ "___" ________ 20___ года в двух экземплярах на казахском, узбекском и русском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения разногласий в толковании положений настоящего Протокола, русский текст является превалирующим.

За Правительство
Республики Казахстан

За Правительство
Республики Узбекистан