Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Индонезия Республикасының Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімге қол қою туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2019 жылғы 30 қыркүйектегі № 720 қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:

1. Қоса беріліп отырған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Индонезия Республикасының Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімнің жобасы мақұлдансын.

2. Қазақстан Республикасы Премьер-Министрінің бірінші орынбасары – Қазақстан Республикасының Қаржы министрі Әлихан Асханұлы Смайыловқа Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Индонезия Республикасының Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімге қағидаттық сипаты жоқ өзгерістер мен толықтырулар енгізуге рұқсат бере отырып, Қазақстан Республикасы Үкiметiнің атынан қол қоюға өкiлеттiк берiлсiн.

3. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының Премьер-Министрі

А. Мамин

	Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2019 жылғы 30 қыркүйектегі № 720 қаулысымен мақұлданған
	Жоба

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Индонезия Республикасының Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісім

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Индонезия Республикасының Үкіметі Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісім жасасуға ниет бiлдiре отырып,

төмендегiлер туралы келiстi:

1-бап

Келісім қолданылатын тұлғалар

Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiреуiнiң немесе екеуiнiң де резиденттерi болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап

Келісім қолданылатын салықтар

1. Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттiң немесе оның әкiмшiлiк-аумақтық бөлiмшелерiнiң немесе жергiлiктi билiк органдарының атынан алынатын табысқа салынатын салықтарға оларды алу әдiсiне қарамастан қолданылады.

2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлiктi иелiктен шығарудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, сондай-ақ кәсiпорындар төлейтiн қызметақының немесе жалақының жалпы сомасынан алынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан немесе табыстың жекелеген элементтерінен алынатын салықтардың барлық түрi табысқа салынатын салықтар болып есептеледi.

3. Осы Келісім қолданылатын, алынып жүрген салықтар, атап айтқанда, мыналар болып табылады:

а) Қазақстанда:

(i) корпоративтік табыс салығы;

(іі) жеке табыс салығы;

(бұдан әрi "Қазақстан салығы" деп аталатын);

b) Индонезия Республикасында:

табыс салығы

(бұдан әрi "Индонезия салығы" деп аталатын).

4. Келісімге қол қойылған күннен кейiн қолданыстағы салықтарға қосымша немесе олардың орнына алынатын кез келген бiрдей немесе мәнi бойынша ұқсас салықтарға да осы Келісім қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары өз мемлекетінің салық заңнамасындағы кез келген елеулi өзгерiстер туралы бiр-бiрiн хабардар етедi.

3-бап

Жалпы анықтамалар

1. Егер түпмәтiннен өзгеше туындамаса, осы Келісімнің мақсаттары үшiн:

а) (і) "Қазақстан" термині Қазақстан Республикасын бiлдiредi және географиялық мағынада пайдаланылған кезде "Қазақстан" терминi өзінің заңнамасына және халықаралық құқыққа сәйкес Қазақстан Республикасының мемлекеттiк аумағын және Қазақстан өзінің егемендiк құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын аймақтарды қамтиды;

(іі) "Индонезия" термині, заңдарда айқындалғандай, Индонезия Республикасының аумағын және оларда Индонезия Республикасы халықаралық құқыққа сәйкес егемен құқықтарды немесе юрисдикцияны жүзеге асыратын оған жапсарлас аудандарды қамтиды.

b) "тұлға" терминi жеке тұлғаны, компанияны және тұлғалардың кез келген басқа да бiрлестiгiн қамтиды;

с) "компания" терминi кез келген корпоративтік құрылымды немесе салық салу мақсаттары үшiн корпоративтік құрылым ретiнде қаралатын кез келген ұйымды бiлдiредi;

d) "Уағдаласушы Мемлекет" және "екінші Уағдаласушы Мемлекет" терминдерi түпмәтiнге қарай Қазақстанды немесе Индонезияны бiлдiредi;

e) "кәсіпорын" термині кез келген кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыруға қолданылады;

f) "бір Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны" және "екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны" терминдерi тиiсiнше бір Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын кәсiпорынды және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын кәсiпорынды бiлдiредi;

g) "халықаралық тасымал" терминi теңiз немесе әуе кемесi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттегі пункттер арасында ғана пайдаланылатын жағдайлардан басқа, тиімді басқару орны Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан кәсiпорын пайдаланатын теңiз немесе әуе кемесiмен кез келген тасымалды бiлдiредi;

h) "құзыреттi орган" терминi:

(i) Қазақстанда: Қаржы министрлiгiн немесе оның уәкiлеттi өкiлiн;

(іі) Индонезияда: Қаржы министрiн немесе оның уәкiлеттi өкiлiн бiлдiредi;

і) "ұлттық тұлға" терминi:

(i) Уағдаласушы Мемлекеттiң азаматтығы бар кез келген жеке тұлғаны;

(іі) Уағдаласушы Мемлекеттiң қолданыстағы заңнамасы негiзiнде осындай мәртебені алған кез келген заңды тұлғаны, серіктестікті немесе қауымдастықты бiлдiредi;

2. Уағдаласушы Мемлекет осы Келісімді кез келген уақытта қолданған кезде онда көзделмеген кез келген термин, егер түпмәтiннен өзгеше туындамаса, осы Келісім қолданылатын салықтарға қатысты осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес сол кезде қандай анықтамаға ие болса, сондай анықтаманы иеленетiн болады, бұл ретте осы Уағдаласушы Мемлекеттiң салық заңнамасына сәйкес терминнің кез келген анықтамасы осы Уағдаласушы Мемлекеттiң басқа заңдары бойынша терминге берiлетiн анықтамадан басым болады.

4-бап

Резидент

1. Осы Келісімнің мақсаттары үшiн "Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi" терминi осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасы бойынша оның тұрғылықты жерi, тіркеу орны немесе инкорпорация жері, резиденттiгi, басқару орны немесе осыған ұқсас сипаттағы кез келген басқа да өлшемшарт негiзiнде онда салық салуға жататын кез келген тұлғаны бiлдiреді, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекетті және кез келген әкімшілік-аумақтық бөлімшені немесе жергілікті билік органын қамтиды. Алайда, бұл термин осы Уағдаласушы Мемлекеттегі көздерден алынатын табысқа немесе онда орналасқан капиталға қатысты ғана осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.

2. Егер осы баптың 1-тармағының ережелерiне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнiң де резидентi болып табылса, онда оның мәртебесi мынадай түрде айқындалады:

а) ол өзiнiң иелiгiнде тұрақты тұрғынжайы орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттiң ғана резидентi болып есептеледі; егер оның иелiгiнде Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнде де тұрақты тұрғынжайы болса, ол неғұрлым тығыз жеке және экономикалық қатынастары (өмiрлiк мүдделер орталығы) бар Уағдаласушы Мемлекеттiң ғана резидентi болып есептеледі;

b) егер өмiрлiк мүдделер орталығы бар Уағдаласушы Мемлекеттi айқындау мүмкiн болмаса немесе Уағдаласушы Мемлекеттердiң бірде біреуінде өзiнiң иелiгiнде тұрақты тұрғынжайы болмаса, ол әдетте өзi тұрып жатқан Уағдаласушы Мемлекеттiң ғана резидентi болып есептеледі;

с) егер ол, әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнде де тұрып жатқан болса немесе олардың ешқайсысында да тұрмаса, ол ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттiң ғана резидентi болып есептеледі;

d) егер жеке тұлғаның резиденттiк мәртебесiн осы тармақтың а), b) және с) тармақшаларының ережелеріне сәйкес айқындау мүмкін болмаса, Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары осы мәселенi өзара келiсiм бойынша шешедi.

3. Егер осы баптың 1-тармағының ережелерiне сәйкес жеке тұлғадан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнiң де резидентi болса, ол өзінің тиiмдi басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттiң ғана резидентi болып есептеледі.

5-бап

Тұрақты мекеме

1. Осы Келісімнің мақсаттары үшiн "тұрақты мекеме" терминi кәсiпорынның кәсiпкерлiк қызметi толық немесе iшiнара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын бiлдiредi.

2. "Тұрақты мекеме" терминi, атап айтқанда:

а) басқару орнын;

b) филиалды;

с) офистi;

d) фабриканы;

е) шеберхананы;

f) сауда нүктесі ретінде пайдаланылатын қойманы немесе орынжайды;

f) ферманы, плантацияны немесе орман шаруашылығын;

һ) шахтаны, мұнай немесе газ ұңғымасын, карьердi, қондырғыны, құрылысжайды (бұрғылау қондырғысын немесе теңіз кемесін қоса алғанда) немесе табиғи ресурстарды барлайтын немесе өндiретiн басқа да кез келген орынды, сондай-ақ осыған байланысты қадағалау қызметтерiн көрсетуді қамтиды.

3. "Тұрақты мекеме" терминi сондай-ақ:

а) құрылыс алаңын немесе құрылыс, монтаждау немесе құрастыру жобасын немесе оларға байланысты көрсетілетін қадағалау қызметтерін қамтиды, бірақ егер осындай алаң, жоба немесе қызмет 6 айдан асатын кезең шегінде жалғасады;

b) егер осындай сипаттағы қызмет Уағдаласушы Мемлекет шегінде кез келген 12 айлық кезең шегiнде алты айдан астам кезең немесе кезеңдер iшiнде жалғасса (осындай немесе соған байланысты жоба үшiн), консультациялық қызметтер көрсетуді қоса алғанда, қызметшiлер немесе осындай мақсаттар үшiн кәсіпорын жалдаған басқа персонал арқылы кәсіпорындардың қызметтер көрсетуiн қамтиды.

4. Осы баптың алдыңғы ережелерiне қарамастан, "тұрақты мекеме" терминi:

а) құрылысжайлардың кәсiпорынға тиесiлi тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету мақсаттары үшiн ғана пайдаланылуын;

b) кәсiпорынға тиесiлi тауарлар немесе бұйымдар қорын сақтау немесе көрсету мақсаттары үшiн ғана күтіп-ұстауды;

с) кәсiпорынға тиесiлi тауарлар немесе бұйымдар қорын тек қана басқа кәсiпорынның қайта өңдеу мақсаттары үшiн күтіп-ұстауды;

d) тұрақты қызмет орнын тек қана тауарларды немесе бұйымдарды сатып алу мақсаттары үшiн немесе кәсiпорынға арналған ақпаратты жинау үшiн күтіп-ұстауды;

е) тұрақты қызмет орнын кәсiпорын үшiн кез келген басқа қызметтi жүзеге асыру мақсаттары үшiн ғана күтіп-ұстауды;

f) осы тармақтың а) - е) тармақшаларында ескертілген осындай қызметтің немесе f) тармақшасы жағдайында тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметінің дайындық немесе көмекші сипаты болған жағдайда, тек қана а) - е) тармақшаларында ескертілген қызмет түрлерінің кез келген комбинациясын жүзеге асыру үшін тұрақты қызмет орнын күтіп-ұстауды қамтымайды.

5. 4-тармақ, егер сол бір кәсіпорын немесе тығыз байланысты кәсіпорын сол бір жерде немесе сол бір Уағдаласушы Мемлекетте басқа жерде кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса және

а) осы баптың ережелеріне сәйкес осы жер немесе басқа жер кәсіпорын немесе онымен тығыз байланысты кәсіпорындар үшін тұрақты мекемені білдірсе, немесе

b) екі кәсіпорын сол бір жерде немесе сол бір кәсіпорын немесе тығыз байланысты кәсіпорындар екі жерде жүзеге асыратын қызметтер комбинациясының нәтижесінде алынған жиынтық қызметтің дайындық немесе көмекшi сипаты болмаса, екі кәсіпорын сол бір жерде немесе сол бір кәсіпорын немесе тығыз байланысты кәсіпорындар екі жерде жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызмет біртұтас бизнес-операцияның бір бөлігі болып табылатын өзара толықтырушы функцияларды білдірген жағдайда, кәсіпорын пайдаланатын немесе күтіп-ұстайтын кәсіпкерлік қызметтің тұрақты орнына қолданылмайды.

6. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерiне қарамастан, егер оған осы баптың 7-тармағы қолданылатын тәуелсiз мәртебесi бар агенттен өзге тұлға екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны атынан Уағдаласушы Мемлекетте қызметін жүзеге асырса, егер мұндай тұлға:

а) Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпорын атынан әрекет етсе және, осылайша, әдетте шарттар жасасса немесе, әдетте кәсіпорын тарапынан елеулі өзгерістерсіз жасалатын келісімшарттарды жасасуда басты рөл атқарса және осы келісімшарттар:

(і) кәсіпорын атынан, немесе

(іі) мүлікке меншік құқығын беру үшін немесе осы кәсіпорынға тиесілі немесе кәсіпорынның пайдалануға құқығы бар мүлікті пайдалану құқығын беру үшін, немесе

(ііі) осы кәсіпорынның қызметтер көрсетуі үшін жасалса,

егер осындай тұлғаның қызметі тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асыру кезінде бұл тұрақты қызмет орнын осы тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты қызмет орнына айналдырмайтын, 4-тармақта ескерілген қызметпен шектелмесе ғана, немесе

b) осындай өкілеттіктері болмаса, бірақ, әдетте бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте тауарлар немесе бұйымдар қорларын қамтыса, бұлардан ол осы кәсіпорын атынан тауарларды немесе бұйымдарды тұрақты түрде жеткізіп тұрса; немесе

с) осы Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпорын үшін кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды шығарса немесе өңдесе, мұндай кәсіпорын осындай тұлға кәсiпорын үшін қолданатын қызметке қатысты бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесi бар кәсіпорын ретiнде қарастырылады.

7. Егер екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны атынан Уағдаласушы Мемлекетте әрекет ететін тұлға тәуелсіз агент ретінде бірінші аталған Уағдаласушы мемлекетте кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және өзінің әдеттегі қызметі шеңберінде кәсіпорын үшін әрекет етсе, осы баптың 6-тармағы қолданылмайды. Егер, алайда, тұлға өзі тығыз байланыстағы тек бір немесе одан да көп кәсіпорындар атынан ғана немесе тек соның атынан ғана дерлік әрекет етсе, бұл тұлға кез келген осындай кәсіпорынға қатысты осы тармақтың түсінігінде тәуелсіз агент деп саналуға тиіс емес.

8. Осы баптың мақсаттары үшін тұлға, егер барлық тиісті фактілер мен мән-жайлар негізінде бірінің үстінен екіншісі бақылау жасайтын болса немесе екеуі де сол тұлғалардың немесе кәсіпорындардың бақылауында болса, кәсіпорынмен тығыз байланысты тұлға болып табылады. Кез келген жағдайда, егер біреуі екіншісінде бенефициарлық қатысу үлесінің 50 проценттен астамын (немесе компания жағдайында жиынтық дауыс берудің және компания акциялары құнының немесе компания капиталындағы бенефициарлық қатысу үлесінің 50 проценттен астамын) тікелей немесе жанама түрде иеленсе немесе егер екінші тұлға тікелей немесе жанама түрде тұлғада және кәсіпорында бенефициарлық қатысу үлесінің 50 проценттен астамын (немесе компания жағдайында жиынтық дауыс берудің және компания акциялары құнының немесе компаниядағы бенефициарлық қатысу үлесінің 50 проценттен астамын) иеленсе, тұлға кәсіпорынмен тығыз байланысты деп қарастырылуға тиіс.

9. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттiң сақтандыру ұйымы қайта сақтандыруды қоспағанда, егер ол екінші Уағдаласушы Мемлекеттiң аумағында жарна жинаумен айналысса немесе сонда туындаған тәуекелдерді, осы баптың 7-тармағының ережелері қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға арқылы сақтандырса, екiншi Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар деп есептеледі.

10. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияны бақылау немесе оның бақылауында болу немесе осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте кәсiпкерлiк қызметтi (не тұрақты мекеме арқылы не өзгеше түрде) жүзеге асыру фактісі осы компаниялардың бiрін екiншiсiнiң тұрақты мекемесіне өздігінен айналдырмайды.

6-бап

Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктен алатын табысқа (ауыл немесе орман шаруашылығынан алынатын табысты қоса алғанда) осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. "Жылжымайтын мүлiк" терминi қаралып отырған мүлiк орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасы бойынша айқындалады. Мұндай термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлiкке қатысты қосалқы мүлiктi, ауыл шаруашылығы мен орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықты, жер меншiгiне және жылжымайтын мүлікке қатысты заңнаманың ережелерi қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлiк узуфруктын және минералды шикiзат кен орнын, көздерді және басқа да табиғи ресурстарды игеру немесе оларды игеру құқығы үшiн берiлетiн өтемақы ретiндегi өзгермелi немесе тiркелген төлемдерге құқықтарды қамтиды; теңiз және әуе кемелерi жылжымайтын мүлiк ретiнде қаралмайды.

3. Осы баптың 1-тармағының ережелерi жылжымайтын мүлiктi тiкелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.

4. Осы баптың 1 және 3-тармақтарының ережелерi сондай-ақ кәсiпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа және тәуелсіз жеке қызметтерді көрсету үшін пайдаланылатын жылжымайтын мүліктен алынатын табысқа қолданылады.

7-бап

Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда

1. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте онда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырмаса ғана, осы кәсiпорынның пайдасына осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсiпорын жоғарыда айтылғандай кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса, онда кәсiпорынның пайдасына екiншi Уағдаласушы Мемлекетте, бiрақ:

а) осындай тұрақты мекемеге;

b) осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте осындай тұрақты мекеме арқылы сатылатын тауарларға немесе бұйымдарға ұқсас немесе бірдей тауарлардың немесе бұйымдардың сатылымына; немесе

с) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылатын, өз сипаты бойынша осындай тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызметке ұқсас немесе бірдей басқа кәсіпкерлік қызметке қатысты бөлiгiне ғана салық салынуы мүмкiн.

2. Осы баптың 3-тармағының ережелерiн ескере отырып, егер бір Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте онда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса, онда әрбiр Уағдаласушы Мемлекетте, егер ол оқшауланған және жеке кәсiпорын болып, осындай немесе ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе ұқсас қызметпен айналысып, өзi тұрақты мекемесi болып табылатын кәсiпорыннан толық тәуелсiз әрекет жасағанда алуы ықтимал пайда осындай тұрақты мекемеге жатқызылады.

3. Тұрақты мекеменiң пайдасын айқындау кезiнде олардың тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, басқару және жалпыәкiмшiлiк шығыстарды қоса алғанда, тұрақты мекеменiң мақсаттары үшiн жұмсалған шығыстарды шегеруге жол берiледi. Алайда, мұндай шегерімге патенттерді немесе басқа да құқықтарды пайдаланғаны үшін роялти, қаламақы немесе басқа да ұқсас төлемдер арқылы немесе нақты қызметтер көрсеткені үшін немесе менеджмент үшін комиссиялық төлемдер жасау арқылы немесе банк мекемелерінің жағдайларын қоспағанда, тұрақты мекеменің ақша қаражаты қарыздары үшін проценттер төлеу арқылы тұрақты мекеме кәсіпорынның бас офисіне немесе оның басқа да офистерінің кез келгеніне төлеген сомаларына қатысты (іс жүзіндегі шығыстарды өтеуден өзге) рұқсат етілмейді. Сондай-ақ тұрақты мекеменің пайдасын айқындаған кезде кәсіпорынның бас офисіне немесе оның кез келген басқа да бөлiмшелеріне патенттерді немесе басқа да құқықтарды пайдаланғаны үшін төлем жасайтын роялти, гонорар немесе басқа да ұқсас төлемдер түрінде немесе көрсетілген қызметтер үшін немесе менеджмент үшін комиссиялық төлемдер түрінде немесе банк мекемелері жағдайларынан басқа, кәсіпорынның бас офисіне немесе оның басқа бөлімшелерінің кез келгеніне қарызға берілетін ақшалай сомалардың проценттерді түрінде тұрақты мекеме есептейтін
(іс жүзіндегі шығыстарды өтеуден өзге) сомалар есепке алынбайды.

4. Егер Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге қатысты пайданы кәсіпорын пайдасының жалпы сомасын оның әртүрлі бөлімшелері арасында барабар бөлу негізінде айқындау әдеттегі практика болып табылса, онда осы баптың 2-тармағында ешнәрсе де осы Уағдаласушы Мемлекетке салық салынатын пайданы әдеттегі практиканы негізге ала отырып осылайша бөлу арқылы айқындауға тыйым салмайды, алайда бөлудің таңдап алынған әдісі осы бапта қамтылған қағидаттарға сәйкес келетін нәтижелер беруге тиіс.

5. Егер қолжетімді немесе Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органындағы ақпарат тұрақты мекеменің пайдасын айқындау үшін жеткіліксіз болып табылса, пайданы айқындау осы баптың қағидаттарына сәйкес болған жағдайда, пайда осы Уағдаласушы Мемлекеттің салық заңнамасына сәйкес есептелуі мүмкін.

6. Тұрақты мекеменiң кәсiпорын үшiн тауарлар немесе бұйымдар сатып алуының негiзiнде ғана қандай да бір пайда осы тұрақты мекемеге қатысты болмайды.

7. Осы баптың алдыңғы тармақтарының мақсаттары үшiн тұрақты мекемеге қатысты пайда, егер осындай тәртiптi өзгерту үшiн жеткiлiктi және дәлелдi себептер болмаса, жыл сайын сол бір әдіспен айқындалады.

8. Егер пайда осы Келісімнің басқа да баптарында жеке айтылатын табыстардың түрлерiн қамтыса, онда мұндай баптардың ережелерi осы баптың ережелерiн қозғамайды.

8-бап

Халықаралық тасымалдаудан түсетін пайда

1. Теңiз немесе әуе кемелерiн халықаралық тасымалдауда пайдаланудан түсетін пайдаға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. Егер кәсіпорынның тиімді басқару орны теңіз кемесінің бортында орналасқан болса, онда ол теңіз кемесін тізімге алу порты тұрған Уағдаласушы Мемлекетте немесе осындай тізімге алу порты болмаса, теңіз кемесін пайдаланушы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан болып есептеледі.

3. Осы баптың 1-тармағының ережелерi пулға, бiрлескен кәсiпкерлік қызметке немесе көлік құралдарын пайдалану жөніндегі халықаралық ұйымға қатысудан түсетін пайдаға да қолданылады.

9-бап

Қауымдасқан кәсіпорындар

1. Егер:

а) бір Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тiкелей немесе жанама түрде қатысса, немесе

b) сол бір тұлғалар бір Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнын және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнын басқаруға, бақылауға немесе олардың капиталдарына тiкелей немесе жанама түрде қатысса,

және кез келген жағдайда екi кәсiпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржылық өзара қатынастарында тәуелсiз екi кәсiпорынның арасында орын алуы мүмкiн жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе белгіленсе, онда кәсiпорындардың бiрiне есептелуi мүмкiн, бiрақ осындай жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда мұндай кәсiпорынның пайдасына қосылуы және тиiсiнше оған салық салынуы мүмкiн.

2. Егер бір Уағдаласушы Мемлекет екiншi Уағдаласушы Мемлекет кәсiпорнының осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынған пайдасын осы Уағдаласушы Мемлекет кәсiпорнының пайдасына қосса әрi тиiсiнше оған салық салса және осылайша қосылған пайда алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнына есептелетiн пайда болса, егер екi кәсiпорынның арасындағы өзара шарттар тәуелсiз кәсiпорындар арасындағы шарттардай болса, онда осы екiншi Уағдаласушы Мемлекет осындай пайдадан алынатын салық сомасына тиiстi түзету жасайды. Мұндай түзетудi айқындау кезiнде осы Келісімнің басқа да ережелерi ескерiлуге тиiс және Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары қажет болған кезде бiр-бiрiмен консультация жүргiзіп отыруға тиiс.

10-бап

Дивидендтер

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компания екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төлейтiн дивидендтерге осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

2. Алайда резидентi дивидендтер төлейтiн компания болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес осындай дивидендтерге де салық салынуы мүмкiн, бiрақ егер дивидендтердiң iс жүзiндегi иесi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, онда осылайша алынатын салық:

а) егер iс жүзiндегi иесi дивидендтердi төлейтiн компания капиталының кемiнде 25 процентіне тiкелей иелiк ететiн компания (әріптестіктен өзге) болып табылса, дивидендтердiң жалпы сомасының 10 процентінен;

b) қалған барлық жағдайларда дивидендтердiң жалпы сомасының 15 процентінен аспауға тиiс.

Осы тармақтың ережелерi дивидендтер төленетiн компанияның пайдасына салық салуды қозғамайды.

3. "Дивидендтер" терминi осы бапта қолданылған кезде акциялардан немесе борыштық талаптар болып табылмайтын, пайдаға қатысуға мүмкіндік беретін басқа да құқықтардан түсетін табысты, сондай-ақ пайданы бөлушi компания резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес акциялардан түсетін табыс сияқты салықтық реттеуге жататын басқа да корпоративтiк құқықтардан түсетін табысты бiлдiредi.

4. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын дивидендтердiң iс жүзiндегi иесi дивидендтердi төлейтiн компанияның резидентi болып табылатын екiншi Уағдаласушы Мемлекетте кәсiпкерлiк қызметтi сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы мемлекетте онда орналасқан тұрақты базасы тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және өзіне қатысты дивидендтер төленетін қатысу шын мәнiнде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Келісімнің 7-бабының немесе 14-бабының ережелерi қолданылады.

5. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компания екiншi Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алатын болса, онда осы екiншi Уағдаласушы Мемлекет осындай компания төлейтiн дивидендтерден осындай дивидендтер осы екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн немесе өзiне қатысты дивидендтер төленетiн холдинг осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен шын мәнiнде байланысты болатын жағдайларды қоспағанда, кез келген салықты ала алмайды және егер төленетiн дивидендтер немесе бөлiнбеген пайда толығымен немесе iшiнара осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте туындаған пайдадан немесе табыстан құралса да, компанияның бөлiнбеген пайдасынан бөлiнбеген пайда салығы алынбайды.

6. Келісімнің кез келген ережелеріне қарамастан, егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның басқа Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі болса, тұрақты мекеменің пайдасына осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте оның заңнамасына сәйкес қосымша салық салынады, бірақ осылайша есептелген қосымша салық одан табыс салығын және осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте алынатын табыстарға салынатын басқа да салықтарды шегергеннен кейін осындай пайданың жалпы сомасының 10 процентінен аспайды.

7. Салық мөлшерлемесі осы баптың 6-тармағының ережесіне сәйкес мұнай және газ секторына жататын өнімді бөлу туралы кез келген келісімшарттарда, басқа өндіру секторлары бойынша жұмыстарға арналған келісімшарттарда, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын тұлғасы бар оның кез келген басқа құрылымымен жасалған жер қойнауын пайдалануға арналған кез келген басқа келісімшарттарға жататын өнімді бөлу туралы кез келген келісімшарттарда қамтылған ережелерді қозғамайды.

11-бап

Проценттер

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн проценттерге осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

2. Алайда, мұндай проценттерге олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте де және осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бiрақ, егер проценттердің іс жүзіндегі иесi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, онда осылайша алынатын салық проценттердің жалпы сомасының 10 проценттерінен аспауға тиiс.

3. Осы баптың 2-тармағының ережелерiне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын, Уағдаласушы Мемлекеттердің Үкіметтері арасында мезгіл-мезгіл келісілуі мүмкін проценттер, егер екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі немесе жергілікті билік органы, Орталық банк (Қазақстан жағдайында: Қазақстан Республикасының Ұлттық банкі, Индонезия жағдайында: Индонезия банкі) немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметіне толықтай жататын кез келген басқа қаржы институты осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылады.

4. "Проценттер" терминi осы бапта пайдаланылған кезде кепiлмен қамтамасыз етiлген немесе қамтамасыз етiлмеген және борышкердiң пайдаға қатысу құқығын беретiн немесе бермейтiн борыштық талаптардың кез келген түрінен алынатын табысты және, атап айтқанда, үкiметтiк бағалы қағаздардан алынатын табысты және осындай бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыштық мiндеттемелер бойынша төленетiн сыйлықақылар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық мiндеттемелерден алынатын табысты бiлдiредi.

5. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын проценттердің iс жүзiндегi иесi проценттер пайда болатын екiншi Уағдаласушы Мемлекетте кәсiпкерлiк қызметтi сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базасы бар тәуелсіз жеке қызметтерді көрсетсе және өзiне қатысты проценттер төленетiн борыштық талабы шын мәнiнде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға жататын болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Келісімнің 7-бабының немесе 14-бабының ережелерi қолданылады.

6. Егер төлеушi осы Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, проценттер Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі. Алайда, егер проценттерді төлейтін тұлғаның Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, проценттерді төлеу жөніндегі міндеттеме туындайтын Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса, және осындай проценттер бойынша шығыстарды тұрақты мекеме немесе тұрақты база көтеретiн болса, онда мұндай проценттер осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі.

7. Егер төлеушi мен іс жүзіндегі иесi арасындағы немесе сол екеуi мен қандай да бір басқа тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебiнен төленуге негіз болатын борыштық талапқа қатысты проценттер сомасы осындай қатынастар болмаған кезде төлеушi мен іс жүзіндегі иесi арасында келiсiлуі мүмкін сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелерi тек соңғы көрсетілген сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемдердің артық бөлiгi осы Келісімнің басқа ережелерi ескеріле отырып, әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес салық салуға жатады.

12-бап

Роялти

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн роялтиге осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

2. Алайда, осындай роялтиге де, ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкiн, бiрақ, егер роялтидiң іс жүзіндегі иесi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, онда осылайша алынатын салық роялтидiң жалпы сомасының 10 процентінен аспауға тиiс.

3. "Роялти" термині осы бапта пайдаланылған кезде радио немесе теле хабарлар үшін пайдаланылатын кинематографиялық фильмдерді, магниттік жазбаларды, кез келген патентті, сауда таңбасын, дизайнды немесе модельді, жоспарды, құпия формуланы немесе процесті қоса алғанда, әдебиет, өнер туындыларына немесе ғылыми жұмыстарға, бағдарламалық қамтылымға кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшін немесе пайдалануға бергені үшін сыйақы ретінде алынған төлемдердің кез келген түрін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпарат үшін төлемдерді білдіреді.

4. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын роялтидiң iс жүзiндегi иесi роялти туындайтын екiншi Уағдаласушы Мемлекетте кәсiпкерлiк қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және оған қатысты роялти төленетiн құқық немесе мүлiк шын мәнiнде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Келісімнің 7-бабының немесе 14-бабының ережелерi қолданылады.

5. Егер төлеушi осы Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледi. Алайда, егер роялти төлейтін тұлғаның Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, роялти төлеу жөніндегі міндеттеме туындайтын Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесi немесе тұрақты базасы болса және мұндай роялти бойынша шығыстарды тұрақты мекеме немесе тұрақты база көтеретін болса, онда осындай роялти тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледi.

6. Егер төлеушi мен іс жүзіндегі иесi арасындағы немесе сол екеуi мен қандай да бiр басқа тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебінен төленуге негіз болатын пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялти сомасы осындай қатынастар болмаған кезде төлеушi мен іс жүзіндегі иесi арасында келiсілуі мүмкін сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелерi тек соңғы көрсетілген сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемдердің артық бөлiгi осы Келісімнің басқа ережелерi ескеріле отырып, әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес салық салуға жатады.

13-бап

Мүлік құнының өсімінен алынатын табыстар

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi осы Келісімнің 6-бабында айқындалған және екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктi иелiктен шығарудан алатын табыстарға осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

2. Бір Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте иеленiп отырған тұрақты мекеменi (жеке немесе кәсiпорынмен бірлесіп) немесе осындай тұрақты базаны иелiктен шығарудан алынған табыстарды қоса алғанда, тәуелсіз жеке қызметтерді көрсету мақсаттары үшін осындай тұрақты мекеменi кәсiпкерлiк мүліктiң бөлiгiн құрайтын жылжымалы мүлiктi немесе басқа Уағдаласушы Мемлекетте Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне қолжетімді тұрақты базаның жылжымалы мүлкін иелiктен шығарудан алынатын табыстарға осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

3. Халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңiз немесе әуе кемелерiн немесе осындай теңiз немесе әуе кемелерiн пайдаланумен байланысты жылжымалы мүлiктi иелiктен шығарудан алынған табыстарға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

4. Бір Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктен өз құнының 50 процентінен астамын тiкелей немесе жанама түрде алатын компания капиталындағы акцияларды немесе оларға теңестірілген қатысу үлестерін иелiктен шығарудан алған табыстарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

5. Осы баптың алдыңғы тармақтарында көзделгендерден өзге кез келген мүлiктi иелiктен шығарудан алынатын табыстарға мүлiктi иелiктен шығаратын тұлға резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап

Тәуелсіз жеке көрсетілетін қызметтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi кәсiби көрсетілетін қызметтерге немесе тәуелсiз сипаттағы басқа да қызметке қатысты алған табысына осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана, егер ол өз қызметін жүзеге асыру мақсаттары үшін екінші Уағдаласушы Мемлекетте оның иелігіндегі тұрақты базаға иелік етпесе немесе кез келген 12 айлық кезең ішінде жалпы алғанда 183 күннен асатын кезең немесе кезеңдер ішінде екiншi Уағдаласушы Мемлекетте болса ғана, салық салынады. Егер оның осындай тұрақты базасы болса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте көрсетілген кезеңде немесе кезеңдер ішінде болса, табысқа осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте, бірақ осы тұрақты базаға жататын немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте көрсетілген кезеңде немесе кезеңдерде алынған бөлігінде ғана салық салынады.

2. "Кәсiби көрсетілетін қызметтер" терминi, әсіресе, тәуелсiз ғылыми, әдеби, әртістiк, бiлiм беру немесе оқытушылық қызметті, сондай-ақ дәрiгерлердiң, инженерлердiң, заңгерлердiң, стоматологтардың, сәулетшiлердiң және бухгалтерлердiң тәуелсiз қызметiн қамтиды.

15-бап

Тәуелді жеке көрсетілетін қызметтер

1. Осы Келісімнің 16, 18, 19 және 20-баптарының ережелерiн ескере отырып, бір Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi жалдамалы жұмысқа байланысты алған қызметақысына, жалақысына және басқа да ұқсас сыйақысына, егер жалдамалы жұмыс екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса ғана, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалдамалы жұмыс осылайша орындалса, осыған байланысты алынған сыйақыға осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

2. Осы баптың 1-тармағының ережелерiне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалдамалы жұмысқа байланысты алған сыйақысына салық, егер:

а) алушы тиiстi салық жылы басталатын немесе аяқталатын кез келген он екi айлық кезеңде жалпы жиынтығы 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер ішінде екiншi Уағдаласушы Мемлекетте болса; және

b) сыйақыны екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылмайтын жұмыс беруші төлесе немесе жұмыс берушінің атынан төленсе; және

с) сыйақы төлеу жөнiндегi шығыстарды жұмыс берушінің екіншi Уағдаласушы Мемлекеттегi тұрақты мекемесi немесе тұрақты базасы көтермесе, алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекетте ғана салынады.

3. Осы баптың алдыңғы ережелерiне қарамастан, халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңiз немесе әуе кемесiнiң бортында орындалатын жалдамалы жұмыспен байланысты алынған сыйақыға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

16-бап

Директорлардың гонорарлары

1. Директорлардың гонорарларына және бір Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi директорлар кеңесiнiң немесе екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын басқа ұқсас компания органының мүшесi ретiнде алған басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

2. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның жоғары басшы лауазымын атқаратын лауазымды адам ретінде алатын қызметақысына, жалақысына және басқа да осыған ұқсас сыйақыларына осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

17-бап

Әртістер мен спортшылар

1. Осы Келісімнің 14 және 15-баптарының ережелерiне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi театр, кино, радио немесе телевизия әртісі немесе музыкант сияқты өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретiнде екiншi Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзiнiң жеке қызметiнен алған табысына осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

2. Егер өнер қызметкері немесе спортшы осы тұрғыдан жүзеге асыратын жеке қызметiнен алатын табысына өнер қызметкерінің немесе спортшының өзiне емес, басқа адамға есептелсе, онда бұл табысқа осы Келісімнің 7, 14 және 15-баптарының ережелерiне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметi жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, осы баптың 1-тармағында көрсетілген қызметтен алынған табыс Уағдаласушы Мемлекеттер арасындағы мәдени келісімге немесе уағдаластыққа сәйкес, қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте, егер осы Уағдаласушы Мемлекетке оның келуін толық немесе айтарлықтай дәрежеде бір немесе екі Уағдаласушы Мемлекеттің қорларынан әкімшілік-аумақтық бөлімше, жергілікті билік органы немесе қоғамдық мекеме қаржыландырса, салық салудан босатылады.

18-бап

Зейнетақылар мен аннуитеттер

1. Осы Келісімнің 19-бабы 2-тармағының ережелерi ескеріле отырып, бұрын екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылған жалдамалы жұмыс үшін осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі көздерден туындайтын бір Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетiн зейнетақылар мен басқа да ұқсас сыйақыға және мұндай көздерден осындай резидентке төленетін аннуитетке осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. "Аннуитет" термині ақшалай немесе құндық мәнде жеткілікті және толық өтеудің орнына мұндай төлемдерді жүргізу міндеттемесіне сәйкес өмір бойы белгіленген уақытта не белгілі бір немесе белгіленген уақыт кезеңі ішінде мерзімді төлеуге жататын белгіленген соманы білдіреді.

19-бап

Мемлекеттік қызмет

1. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшелері немесе жергілікті билік органдары жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшелері немесе жергілікті билік органдары үшін жүзеге асыратын қызметi үшiн төлейтiн қызметақысына, жалақысына және басқа да ұқсас сыйақысына осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

b) Алайда, мұндай қызметақыға, жалақыға және басқа да ұқсас сыйақыға, егер қызмет екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылса және осындай екінші Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын жеке тұлға:

(i) осындай екінші Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық тұлғасы болып табылса; немесе

ii) осындай қызметтi жүзеге асыру мақсатында ғана осындай екінші Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болмаса, екiншi Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. а) Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшелері немесе жергілікті билік органдары құрған қорлардан жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшелері немесе жергілікті билік органдары үшін жүзеге асырған қызметі үшін төлейтін зейнетақысына және басқа да ұқсас сыйақысына осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

b) Алайда, мұндай зейнетақыларға және басқа да ұқсас сыйақыға, егер жеке тұлға екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті және ұлттық тұлғасы болып табылса, осындай екiншi Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

3. Осы Келісімнің 15, 16, 17 және 18-баптарының ережелерi Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшелері немесе жергiлiктi билiк органдары жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызметпен байланысты қызметке қатысты қызметақыға, жалақыға, зейнетақыға және басқа да ұқсас сыйақыға қолданылады.

20-бап

Оқытушылар және зерттеушілер

Бір Уағдаласушы Мемлекетке тiкелей келуге дейін екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын және бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекет Үкіметінің немесе университетінің, колледжінің, мектебінің, музейінің немесе басқа мәдениет мекемелерінің шақыруы бойынша бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекетте немесе мәдени алмасудың ресми бағдарламасы бойынша осы Уағдаласушы Мемлекетте кейінгі екі жылдан аспайтын кезеңде, тек қана осындай мекемелерде оқыту, дәріс оқу немесе зерттеулер жүргізу мақсатында болатын жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекетте осындай қызметі үшін оның сыйақысына қатысты, осындай сыйақы осы Уағдаласушы Мемлекеттің шегінен тыс жердегі көздерден төленген жағдайда салық салудан босатылады.

21-бап

Студенттер мен тағылымдамадан өтушілер

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетке тікелей келгенге дейін екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болып табылған және бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекетте білім алу, тағылымдамадан өту мақсатында ғана болатын студент немесе тағылымдамадан өтуші өзін-өзі қамтамасыз ету, білім алу, тағылымдамадан өту мақсатында алатын төлемдерге осындай төлемдер осы Уағдаласушы Мемлекеттің шегінен тыс жерлердегі көздерден жүргізілетін жағдайда осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынбайды.

2. Гранттарға, стипендияларға және басқа ұқсас сыйақыға және осы баптың 1-тармағында көрсетілмеген жалдамалы жұмыстан алатын сыйақыға осы баптың 1-тармағында көрсетілген студенттің немесе тағылымдамадан өтушінің осындай білім алуы, тағылымдамадан өтуі кезінде өзі болатын Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне берілетін салықтарға қатысты дәл сондай босатуларға, жеңілдіктерге немесе төмендетулерге құқығы бар.

22-бап
Басқа да табыстар

1. Туындау көзіне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет резидентінің осы Келісімнің алдыңғы баптарында көзделмеген табыстарының түрлеріне осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. Осы Келісімнің 6-бабының 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүліктен алынатын табыстан өзге табысқа, егер мұндай табысты алушы бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола тұра, екінші Уағдаласушы Мемлекетте онда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте онда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және табыстың төленуі жүргізілген құқық немесе мүлік осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен іс жүзінде байланысты болса, осы баптың 1-тармағының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға байланысты осы Келісімнің 7 немесе 14-баптарының ережелері қолданылады.

3. Осы баптың 1-тармағының ережелерiне қарамастан, осы Келісімнің алдыңғы баптарында көзделмеген және екiншi Уағдаласушы Мемлекетте туындаған Уағдаласушы Мемлекет резидентiнің табыстар түрлеріне осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

23-бап

Қосарланған салық салуды жою

1. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті осы Келісімнің ережелеріне сәйкес екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін табысты алса, бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекет осындай резиденттің табысына салынатын салықтан осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте төленген табыс салығына тең соманы шегеруге рұқсат береді.

Осындай шегерім кез келген жағдайда мән-жайларға байланысты осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін табысқа жататын шегерім берілгенге дейін есептелген табысқа салынатын салық сомасынан аспауға тиіс.

2. Егер Келісімнің кез келген ережесіне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алатын табысы осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылса, осындай Уағдаласушы Мемлекет дегенмен де осындай резидент табысының қалған бөлігіне салынатын салық сомасын есептеу кезінде босатылған табысты есепке алуы мүмкін.

24-бап

Кемсітпеу

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары екінші Уағдаласушы Мемлекетте дәл сондай мән-жайларда, атап айтқанда, резиденттікке қатысты осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан немесе сонымен байланысты міндеттемелерден өзге болатын немесе одан әрі көп ауыртпалық түсіретін кез келген салық салуға немесе сонымен байланысты кез келген міндеттемеге ұшырамайды.

2. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттері болып табылатын азаматтығы жоқ адамдар Уағдаласушы Мемлекеттердің ешқайсысында дәл сондай мән-жайларда, атап айтқанда резиденттікке қатысты тиісті Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға және онымен байланысты міндеттемелерден өзге болатын немесе көбірек ауыртпалық түсіретін кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемеге ұшырамайды.

3. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі кәсіпорнының тұрақты мекемесіне салық салу осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің осыған ұқсас қызметті жүзеге асыратын кәсіпорындарына салынатын салыққа қарағанда, осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте қолайлылығы кем болмауға тиіс. Осы ереже Уағдаласушы Мемлекетті екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне олардың азаматтық мәртебесі немесе отбасы жағдайы негізінде салық салу мақсаттары үшін ол өзінің резиденттеріне беретін кез келген жеке рұқсаттар, жеңілдіктер мен төмендетулер беруге міндеттейтіндей болып түсіндірілуі мүмкін емес.

4. Осы Келісімнің 9-бабы 1-тармағының, 11-бабы 7-тармағының немесе 12-бабы 6-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне жүргізетін проценттер, роялти және басқа да төлемдер осындай кәсіпорынның салық салынатын пайдасын айқындау мақсаттары үшін бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетіндей дәл сондай шарттармен шегерімге жатқызылады. Осыған ұқсас бір Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне кез келген берешегі осындай кәсіпорынның салық салынатын капиталын айқындау мақсаттары үшін бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін берешек сияқты дәл сондай шарттармен шегерімге жатқызылады.

5. Капиталы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резидентіне толық немесе ішінара тиесілі немесе олардың тікелей немесе жанама түрде бақылауында болатын бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындары осы Уағдаласушы Мемлекетте бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің осыған ұқсас басқа кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан немесе онымен байланысты міндеттемелерден өзге немесе көбірек ауыртпалық түсіретін кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемеге ұшырамайды.

6. Осы баптың ережелері осы Келісімде көрсетілген салықтарға қолданылады.

25-бап

Өзара келісу рәсімі

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де әрекеттері өзіне қатысты осы Келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға алып келуде немесе алып келеді деп есептесе, ол осы Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңнамасында көзделген қорғау құралдарына қарамастан, өзі резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына немесе егер оның ісі осы Келісімнің 24-бабы 1-тармағының қолданысына түссе, онда өзі ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына өз ісін бере алады. Өтініш осы Келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соғатын әрекеттер туралы алғашқы хабарланған кезден бастап үш жыл ішінде ұсынылуға тиіс.

2. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы, егер ол мұндай өтінішті негізді деп есептесе және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, осы Келісімге сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында істі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісу бойынша шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткізілген келісу Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңнамасында көзделген уақыттағы кез келген шектеулерге қарамастан орындалады.

3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Келісімді түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмәнді өзара келісу бойынша шешуге ұмтылады. Олар осы Келісімде көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатында
бір-бірімен консультация да жүргізе алады.

4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары бір-бірімен, оның ішінде осы баптың алдыңғы тармақтарына сәйкес келісімге қол жеткізу мақсатында олардың өздерінен және олардың өкілдерінен тұратын бірлескен комиссиялар арқылы тікелей байланысқа түсе алады. Құзыретті органдар консультациялар арқылы тиісті екіжақты рәсімдерді, шарттарды, әдістерді және осы бапта көзделген өзара келісу рәсімін жүзеге асырудың тетіктерін дамытуы мүмкін.

26-бап

Ақпарат алмасу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Келісімнің ережелерін орындау немесе әкімшілендіру немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің немесе олардың әкімшілік-аумақтық бөлімшелерінің немесе жергілікті билік органдарының атынан осы Келісімге қайшы келмейтін мөлшерде салық салу алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты ұлттық заңнаманы қолдану үшін болжалды маңызды болып табылатын ақпаратпен алмасады. Ақпарат алмасу осы Келісімнің 1 және 2-баптарында шектелмейді.

2. Уағдаласушы Мемлекет осы баптың 1-тармағына сәйкес алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес алынған ақпарат сияқты құпиялы болып есептеледі және осы баптың 1-тармағында айтылған салықтарға қатысты бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе апелляцияларды қараумен және жоғарыда көрсетілгендердің барлығын қадағалаумен айналысатын тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкімшілік органдарды қоса алғанда) ғана ашылады. Осындай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осындай мақсаттар үшін ғана пайдалана алады. Олар ақпаратты ашық сот отырысы барысында немесе сот шешімдерін қабылдау кезінде ашуы мүмкін.

3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:

а) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларды қолдану;

b) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша немесе әдеттегі әкімшілендіру барысында алуға болмайтын ақпаратты ұсыну;

с) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіби құпияны немесе сауда процесін ашатын ақпаратты немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (ordre public) қайшы келетін ақпаратты ұсыну міндеттемесін жүктейтіндей мағынада түсіндіріле алмайды.

4. Егер ақпаратты осы бапқа сәйкес бір Уағдаласушы Мемлекет сұратса, егер осындай ақпарат екінші Уағдаласушы Мемлекетке өзінің жеке салықтық мақсаттары үшін қажет болмаса да, осы екінші Уағдаласушы Мемлекет сұрау салынған ақпаратты жинау жөніндегі шараларды қабылдайды. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме осы баптың 3-тармағының шектеулеріне түседі, бірақ мұндай шектеулер Уағдаласушы Мемлекетке ақпаратқа ішкі мүдделіліктің болмауы себебінен ғана осындай ақпарат ұсынудан бас тартуға рұқсат беретіндей мағынада түсіндіріле алмайды.

5. Осы баптың 3-тармағының ережелері ақпарат иесі банк, басқа қаржы мекемесі, номиналды ұстаушы немесе агент немесе сенім білдірілген өкіл болатын себебінен ғана немесе ақпарат меншік құқығы берілген тұлғаға қатысты болу себебінен ғана Уағдаласушы Мемлекетке ақпарат ұсынудан бас тартуға рұқсат беретіндей мағынада түсіндіріле алмайды.

27-бап

Дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелердің қызметкерлері

Осы Келісімде ешнәрсе де дипломатиялық өкілдіктер немесе консулдық мекемелер қызметкерлерінің халықаралық құқықтың жалпы нормаларында немесе арнайы келісімдердің ережелеріне сәйкес берілген салықтық артықшылықтарын қозғамайды.

28-бап

Жеңілдіктерді шектеу

1. Осы Келісімнің ережелері Уағдаласушы Мемлекетке өзінің ішкі заңнамасының ережелерін және салық салуды болдырмауға немесе осындай сияқты немесе осындай емес болып сипатталған жалтаруларға қарсы шаралар қолдануға ешқандай тыйым салмайды.

2. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің, егер оның істері басты мақсаты немесе басты мақсаттарының бірі осы Келісімде көзделген пайдаларды алу болып табылатындай жасалса, осы Келісімде көзделген жеңілдіктерге құқығы болмауға тиіс.

3. Жеңілдік осы Келісімге сәйкес екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі табыс көздерінен алынған табыстардың іс жүзіндегі иесі болып табылмайтын тұлғаға қолданылмайды.

29-бап

Күшіне енуі

1. Осы Келісім оның күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдерді Уағдаласушы Мемлекеттердің орындағаны туралы соңғы жазбаша хабарламаны дипломатиялық арналар арқылы алынған күні күшіне енеді.

2. Осы Келісім:

а) осы Келісім күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін алынған табыстарға төлем көзінен ұсталатын салықтарға қатысты;

b) осы Келісім күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін басталатын салық салу кезеңі үшін табысқа салынатын басқа да салықтарға қатысты қолданылады.

30-бап

Қолданысын тоқтату

Осы Келісім 5 жыл мерзімге жасалады және егер Уағдаласушы Мемлекеттердің бiрде-бірі күнтізбелік жылдың 30 маусымнан кешіктірмей оның қолданысын тоқтату ниеті туралы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметін дипломатиялық арналар арқылы жазбаша нысанда хабардар етпесе, әрбір кейінгі күнтізбелік жылға автоматты түрде ұзартылатын болады.

Бұл жағдайда, осы Келісім:

а) қолданысын тоқтату туралы хабарлама жіберілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін алынған табыс бойынша төлем көзінен ұсталатын салыққа қатысты;

b) қолданысын тоқтату туралы хабарлама жіберілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін басталатын салық салу кезеңі үшін табысқа салынатын басқа да салықтарға қатысты өз қолданысын тоқтатады.

Осыны куәландыру үшiн тиiсінше уәкiлеттiк берілген төменде қол қоюшылар осы Келісімге қол қойды.

20___ жылғы ___ __________ __________ ____________ қазақ, индонезия, орыс және ағылшын тілдерінде екі данада жасалды, барлық мәтіндердің күші бірдей. Мәтіндер арасында алшақтықтар болған жағдайда ағылшын тіліндегі мәтін басым күшке ие болады.

Қазақстан Республикасының Үкiметi үшiн

Индонезия РеспубликасыныңҮкiметi үшiн

О подписании Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Индонезия об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход

Постановление Правительства Республики Казахстан от 30 сентября 2019 года № 720

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:

1. Одобрить прилагаемый проект Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Индонезия об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход.

2. Уполномочить Первого заместителя Премьер-Министра Республики Казахстан – Министра финансов Республики Казахстан Смаилова Алихана Асхановича подписать от имени Правительства Республики Казахстан Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Индонезия об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход, разрешив вносить изменения и дополнения, не имеющие принципиального характера.

3. Настоящее постановление вводится в действие со дня его подписания.

Премьер-Министр Республики Казахстан

А. Мамин

	Одобрен постановлением Правительства Республики Казахстан от 30 сентября 2019 года № 720
	Проект

СОГЛАШЕНИЕ
между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Индонезия об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход

Правительство Республики Казахстан и Правительство Республики Индонезия,

желая заключить Соглашение об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход;

согласились о нижеследующем:

Статья 1
Лица, к которым применяется Соглашение

Настоящее Соглашение применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Соглашение

1. Настоящее Соглашение применяется к налогам на доход, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его административно-территориальных подразделений, или местных органов власти, независимо от метода их взимания.

2. Налогами на доход считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода, или отдельных элементов дохода, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, а также налоги, взимаемые с общей суммы жалованья или заработной платы, выплачиваемых предприятиями.

3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящее Соглашение, являются, в частности:

a) в Казахстане:

(i) корпоративный подоходный налог;

(ii) индивидуальный подоходный налог;

(далее именуемые как "Казахстанский налог");

b) в Республике Индонезия:

подоходный налог

(далее именуемый как "Индонезийский налог").

4. Настоящее Соглашение также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься после даты подписания Соглашения в дополнение или вместо существующих налогов. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях в налоговом законодательстве своего государства.

Статья 3
Общие определения

1. Для целей настоящего Соглашения, если из контекста не вытекает иное:

a) (i) термин "Казахстан" означает Республику Казахстан и при использовании в географическом смысле термин "Казахстан" включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию, в соответствии с его законодательством и международным правом;

(ii) термин "Индонезия" включает территорию Республики Индонезия, как это определено в законах, и прилегающие к ней районы, над которыми Республика Индонезия осуществляет суверенные права или юрисдикцию в соответствии с международным правом;

b) термин "лицо" включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;

c) термин "компания" означает любое корпоративное образование или любую организацию, которая для целей налогообложения рассматривается как корпоративное образование;

d) термины "Договаривающееся Государство" и "другое Договаривающееся Государство" означают Казахстан или Индонезию, в зависимости от контекста;

e) термин "предприятие" применяется к осуществлению любой предпринимательской деятельности;

f) термины "предприятие одного Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают, соответственно, предприятие, являющееся резидентом одного Договаривающегося Государства", и предприятие, являющееся резидентом другого Договаривающегося Государства";

g) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием, место эффективного управления которого находится в Договаривающемся Государстве, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;

h) термин "компетентный орган" означает:

(i) в Казахстане: Министерство финансов или его уполномоченного представителя;

(ii) в Индонезии: Министра финансов или его уполномоченного представителя;

i) термин "национальное лицо" означает:

(i) любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;

(ii) любое юридическое лицо, партнерство или ассоциацию, получившие такой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства.

2. При применении настоящего Соглашения в любое время Договаривающимся Государством любой термин, не предусмотренный в нем, если из контекста не вытекает иное, имеет определение, которое имеется в это время в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства в отношении налогов, на которые распространяется настоящее Соглашение, при этом любое определение термина в соответствии с налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства преобладает над определением, придаваемым термину по другим законам этого Договаривающегося Государства.

Статья 4
Резидент

1. Для целей настоящего Соглашения термин "резидент Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое по законодательству этого Договаривающегося Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, места регистрации или инкорпорации, резидентства, места управления или любого другого критерия аналогичного характера, и также включает Договаривающееся Государство и любое административно-территориальное подразделение или местный орган власти. Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Договаривающемся Государстве, только в отношении дохода из источников в этом Договаривающемся Государстве или капитала, расположенного в нем.

2. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи, физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, его статус определяется следующим образом:

а) оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);

b) если Договаривающееся Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором оно обычно проживает;

c) если оно обычно проживает в обоих Договаривающихся Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является;

d) если статус резидентства физического лица не может быть определен в соответствии с положениями подпунктов a), b) и c) настоящего пункта, компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.

3. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5
Постоянное учреждение

1. Для целей настоящего Соглашения термин "постоянное учреждение" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.

2. Термин "постоянное учреждение", в частности, включает:

а) место управления;

b) филиал;

c) офис;

d) фабрику;

e) мастерскую;

f) склад или помещение, используемое как торговая точка;

g) ферму, плантацию или лесное хозяйство;

h) шахту, нефтяную или газовую скважину, карьер, установку, сооружение (включая буровую установку или морское судно) или любое другое место разведки или добычи природных ресурсов, а также связанные с этим наблюдательные услуги.

3. Термин "постоянное учреждение" также включает:

а) строительную площадку или строительный, монтажный или сборочный проект или наблюдательные услуги, связанные с ними, но только такая площадка, проект или деятельность продолжаются в пределах периода более 6 месяцев;

b) оказание услуг, включая консультационные услуги, предприятием через служащих или другой персонал, нанятый предприятием для таких целей, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в пределах Договаривающегося Государства в течение периода или периодов, составляющих более шести месяцев в пределах любого 12-месячного периода.

4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин "постоянное учреждение" не включает:

а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации товаров или изделий, принадлежащих предприятию;

b) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения или демонстрации;

c) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;

d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или сбора информации для предприятия;

e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности;

f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, упомянутых в подпунктах а) - e) настоящего пункта, при условии, что такая деятельность, упомянутая в подпунктах а) - e) настоящего пункта, или, в случае подпункта f) настоящего пункта, совокупная деятельность постоянного места деятельности имеет подготовительный или вспомогательный характер.

5. Пункт 4 настоящей статьи не распространяется на постоянное место предпринимательской деятельности, используемое или содержимое предприятием, если тоже самое предприятие или тесно связанное предприятие осуществляют предпринимательскую деятельность на том же месте или в другом месте в том же Договаривающемся государстве и

a) это место или другое место представляют собой постоянное учреждение для предприятия или тесно связанного с ним предприятия в соответствии с положениями настоящей статьи, или

b) совокупная деятельность, полученная в результате комбинации деятельности, осуществляемой двумя предприятиями в том же месте, или тем же предприятием или тесно связанными предприятиями в двух местах, не имеет подготовительный или вспомогательный характер,

при условии, что предпринимательская деятельность, осуществляемая двумя предприятиями в том же месте или тем же предприятием, или тесно связанными предприятиями в двух местах, представляет собой взаимодополняющие функции, которые являются частью сплоченной бизнес-операции.

6. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, если лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 7 настоящей статьи, осуществляет деятельность в Договаривающемся Государстве от имени предприятия другого Договаривающегося Государства, такое предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в первом упомянутом Договаривающемся Государстве в отношении деятельности, которую такое лицо предпринимает для предприятия, если такое лицо:

a) действует в Договаривающемся Государстве от имени предприятия и, таким образом, обычно заключает договора, или обычно играет главную роль в заключении контрактов, которые обычно заключаются без существенных изменений со стороны предприятия, и эти контракты заключены:

(i) от имени предприятия, или

(ii) для передачи права собственности на имущество, или для предоставления права пользования имуществом, принадлежащим этому предприятию, или которым предприятие имеет право пользования, или

(iii) для оказания услуг этим предприятием,

если только деятельность такого лица не ограничивается деятельностью, упомянутой в пункте 4 настоящей статьи, которая при осуществлении через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение в соответствии с положениями этого пункта; или

b) не имеет таких полномочий, но обычно содержит в первом упомянутом Договаривающемся Государстве запасы товаров или изделий, с которых он регулярно доставляет товары или изделия от имени этого предприятия; или

с) производит или обрабатывает в этом Договаривающемся Государстве для предприятия товары или изделия, принадлежащие предприятию.

7. Пункт 6 настоящей статьи не применяется, если лицо, действующее в Договаривающемся Государстве от имени предприятия другого Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в первом упомянутом Договаривающемся Государстве в качестве независимого агента и действует для предприятия в рамках своей обычной деятельности. Если, однако, лицо действует исключительно или почти исключительно от имени одного или более предприятий, с которыми оно тесно связано, это лицо не должно считаться независимым агентом в понимании настоящего пункта в отношении любого такого предприятия.

8. Для целей настоящей статьи лицо является тесно связанным с предприятием, если на основе всех соответствующих фактов и обстоятельств один имеет контроль над другим, или оба находятся под контролем тех же самых лиц или предприятий. В любом случае лицо должно рассматриваться как тесно связанное с предприятием, если один прямо или косвенно владеет более 50 процентами бенефициарной доли участия в другом (или, в случае компании, более 50 процентами совокупного голосования и стоимости акций компании или бенефициарной доли участия в капитале компании), или если другое лицо владеет прямо или косвенно более 50 процентами бенефициарной доли участия (или, в случае компании, более 50 процентами совокупного голосования и стоимости акций компании или бенефициарной доли участия в компании) в лице и предприятии.

9. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, страховая организация Договаривающегося Государства, исключая перестрахование, считается имеющей постоянное учреждение в другом Договаривающемся Государстве, если она занимается сбором взносов на территории другого Договаривающегося Государства или страхует риски, возникающие там, через лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяются положения пункта 7 настоящей статьи.

10. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства или осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Договаривающемся Государстве (либо через постоянное учреждение, либо иным образом), сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

Статья 6
Доход от недвижимого имущества

1. Доход, получаемый резидентом одного Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Термин "недвижимое имущество" определяется по законодательству того Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Такой термин, в любом случае, включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйствах, права, к которым применяются положения законодательства в отношении земельной собственности и недвижимого имущества, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку месторождения минерального сырья, источников и других природных ресурсов; морские и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.

3. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.

4. Положения пунктов 1 и 3 настоящей статьи также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

1. Прибыль предприятия одного Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только такое предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, но только в той части, которая относится к:

а) такому постоянному учреждению;

b) реализации в этом другом Договаривающемся Государстве товаров или изделий, которые аналогичны или идентичны товарам или изделиям, которые реализуются через такое постоянное учреждение; или

c) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Договаривающемся Государстве, которая по своему характеру аналогична или идентична предпринимательской деятельности, осуществляемой через такое постоянное учреждение.

2. С учетом положений пункта 3 настоящей статьи, если предприятие одного Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к такому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.

3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, или в другом месте. Однако такой вычет не разрешается в отношении сумм, выплаченных (иных, чем возмещение фактических расходов) постоянным учреждением головному офису предприятия или любому из других его офисов путем выплаты роялти, гонораров или других схожих платежей за использование патентов или других прав, или путем выплаты комиссионных за предоставленные конкретные услуги, или за менеджмент, или, исключая случаи банковских учреждений, путем выплат процентов за заем денежных средств постоянному учреждению. Также не берутся в расчет при определении прибыли постоянного учреждения суммы, начисляемые (иные, чем возмещение реальных расходов) постоянным учреждением головному офису предприятия или любым другим его отделениям, в виде роялти, гонораров или других аналогичных платежей в оплату за использование патентов или других прав, или в виде комиссионных за предоставленные услуги, или за менеджмент, или, кроме случаев банковских учреждений, в виде процентов к денежным суммам, предоставляемым взаймы головному офису предприятия или любому из его других отделений.

4. Если в Договаривающемся Государстве определение прибыли, относящейся к постоянному учреждению, на основе пропорционального распределения общей суммы прибыли предприятия между его различными подразделениями, является обычной практикой, то ничто в пункте 2 настоящей статьи не запрещает этому Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения, исходя из обычной практики, однако выбранный метод распределения должен давать результаты, соответствующие принципам, содержащимся в настоящей статье.

5. Если информация, доступная или имеющаяся у компетентного органа Договаривающегося Государства, является недостаточной для определения прибылей постоянного учреждения, прибыли могут быть рассчитаны в соответствии с налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства при условии, что определение прибылей соответствует принципам настоящей статьи.

6. Не относится какая либо прибыль постоянному учреждению на основании лишь закупки этим постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.

7. Для целей предыдущих пунктов настоящей статьи прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одним и тем же методом ежегодно, если только не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.

8. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящего Соглашения, то положения таких статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

Статья 8
Прибыль от международной перевозки

1. Прибыль от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке облагается налогом только в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятием.

2. Если место эффективного управления предприятием расположено на борту морского судна, считается, что оно расположено в том Договаривающемся Государстве, в котором находится порт приписки морского судна, или, в отсутствии такого порта приписки, в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, эксплуатирующее морское судно.

3. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются также к прибыли от участия в пуле, совместной предпринимательской деятельности или международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
Ассоциированные предприятия

1. Если:

а) предприятие одного Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или

b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия одного Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства,

и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из них, но из-за наличия таких условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль такого предприятия и, соответственно, обложена налогом.

2. Если одно Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Договаривающегося Государства и, соответственно, облагает налогом прибыль, в отношении которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Договаривающемся Государстве, и таким образом включенная прибыль является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Договаривающегося Государства, если бы условия между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, то это другое Договаривающееся Государство произведет соответствующую корректировку суммы исчисленного с такой прибыли налога. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящего Соглашения, и компетентные органы Договаривающихся Государств должны, при необходимости, консультироваться друг с другом.

Статья 10
Дивиденды

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать:

а) 10 процентов от общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания (иная, чем партнерство), которая владеет прямо не менее 25 процентами капитала компании, выплачивающей дивиденды;

b) 15 процентов от общей суммы дивидендов во всех остальных случаях.

Положения настоящего пункта не затрагивают налогообложения прибыли компании, из которой выплачиваются дивиденды.

3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, дающих участие в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством того Договаривающегося Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.

4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение, или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы, и участие, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно, связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 настоящего Соглашения.

5. Если компания, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Договаривающееся Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых такой компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Договаривающегося Государства, или холдинг в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением, находящимся в этом другом Договаривающемся Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из прибыли или дохода, возникающих в этом другом Договаривающемся Государстве.

6. Несмотря на любые положения настоящего Соглашения, если компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства, имеет постоянное учреждение в другом Договаривающемся Государстве, прибыль постоянного учреждения облагается дополнительным налогом в этом другом Договаривающемся Государстве в соответствии с его законодательством, но дополнительный налог, начисленный таким образом, не превысит 10 процентов от суммы такой прибыли после вычета из нее подоходного налога и других налогов на доходы, взимаемых в этом другом Договаривающемся Государстве.

7. Налоговая ставка в соответствии с положением пункта 6 настоящей статьи не затрагивает положения, содержащиеся в любых контрактах о разделе продукции, относящихся к нефтяному и газовому сектору, контракты на работы по другим добывающим секторам, а также любым другим контрактам на недропользование, заключенным Договаривающимся Государством, или соответствующей государственной нефтяной и газовой компанией или любым другим его образованием с лицом, являющимся резидентом этого другого Договаривающегося Государства.

Статья 11
Проценты

1. Проценты, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Однако такие проценты могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен пpевышать 10 пpоцентов от общей суммы процентов.

3. Несмотря на положения пункта 2 настоящей статьи, проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве, освобождаются от налогообложения в этом Договаривающемся Государстве, если фактическим владельцем процентов являются Правительство другого Договаривающегося Государства или его административно-территориальное подразделение или местный орган власти, Центральный банк (в случае Казахстана: Национальный Банк Республики Казахстан, в случае Индонезии: Банк Индонезии) или любой другой финансовый институт, полностью принадлежащий Правительству другого Договаривающегося Государства, которые могут согласовываться время от времени между правительствами Договаривающихся Государств.

4. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должника, и, в частности, доход от правительственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по таким ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам.

5. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение, или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 настоящего Соглашения.

6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникает обязательство по выплате процентов, и расходы по таким процентам несут постоянное учреждение или постоянная база, считается, что такие проценты возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположены такое постоянное учреждение или постоянная база.

7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящего Соглашения.

Статья 12
Роялти

1. Роялти, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец роялти является резидентом другого Договаривающегося Государства, налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов от общей суммы роялти.

3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или научные работы, программное обеспечение, включая кинематографические фильмы, магнитные записи, используемые для радио или телепередач, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или платежи за использование или предоставление права использования промышленного, коммерческого или научного оборудования или информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта.

4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают роялти, через расположенное там постоянное учреждение, или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которого выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 настоящего Соглашения.

5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которым возникает обязательство по выплате роялти, и расходы по таким роялти несет постоянное учреждение или постоянная база, считается, что такие роялти возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположены постоянное учреждение или постоянная база.

6. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящего Соглашения.

Статья 13
Доходы от прироста стоимости имущества

1. Доходы, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, определенного в статье 6 настоящего Соглашения, и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или движимого имущества постоянной базы, доступной резиденту Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности с предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

3. Доходы от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке, или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятием.

4. Доходы, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от отчуждения акций или приравненных к ним долей участия в капитале компании, получающих более 50 процентов своей стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

5. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем предусмотрено в предыдущих пунктах настоящей статьи, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 14
Независимые личные услуги

1. Доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только он не располагает имеющейся в его распоряжении постоянной базой в другом Договаривающемся Государстве для целей осуществления его деятельности или пребывает в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, превышающих в общей сложности 183 дня в течение любого 12 месячного периода. Если он имеет такую постоянную базу или пребывает в этом другом Договаривающемся Государстве в течение указанного периода или периодов, доход может облагаться в этом другом Договаривающемся Государстве, но только в той части, которая относится к этой постоянной базе или которая получена в этом другом Договаривающемся Государстве за вышеуказанный период или периоды.

2. Термин "профессиональные услуги" включает, в особенности, независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимую личную деятельность врачей, инженеров, юристов, стоматологов. архитекторов и бухгалтеров.

Статья 15
Зависимые личные услуги

1. С учетом положений статей 16, 18, 19 и 20 настоящего Соглашения жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Hесмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, вознаграждение, полученное резидентом одного Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Договаривающемся Государстве, если:

а) получатель находится в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в совокупности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году, и

b) вознаграждение выплачивается работодателем или от имени работодателя, не являющегося резидентом другого Договаривающегося Государства, и

c) расходы по выплате вознаграждения не несет постоянное учреждение или постоянная база, которую работодатель имеет в другом Договаривающемся Государстве.

3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в связи с работой по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке, может облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором находится место эффективного управления предприятием.

Статья 16
Гонорары директоров

1. Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или другого схожего с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Жалование, заработная плата и другие аналогичные вознаграждения, получаемые резидентом Договаривающегося Государства в качестве должностного лица, занимающего высшую руководящую должность компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 17
Артисты и спортсмены

1. Несмотря на положения статей 14 и 15 настоящего Соглашения, доход, полученный резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого как артист театра, кино, радио или телевидения, или музыкант, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, такой доход может, несмотря на положения статей 7, 14 и 15 настоящего Соглашения, облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.

3. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, доход, полученный от деятельности, указанной в пункте 1 настоящей статьи, согласно культурному соглашению или договоренности между Договаривающимися Государствами освобождается от налогообложения в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность, если его визит в это Договаривающееся Государство полностью или в значительной степени финансируется из фондов одного или обоих Договаривающихся Государств, административно-территориальным подразделением, местным органом власти или общественным учреждением.

Статья 18
Пенсии и аннуитеты

1. С учетом положений пункта 2 статьи 19 настоящего Соглашения пенсии и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые резиденту одного из Договаривающихся Государств, возникающее из источников в другом Договаривающемся Государстве, за работу по найму, осуществлявшуюся в прошлом в этом другом Договаривающемся Государстве и аннуитет, выплачиваемый такому резиденту из таких источников, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Термин "аннуитет" означает установленную сумму, подлежащую периодической уплате в установленное время в течение жизни, либо в течение определенного или устанавливаемого периода времени в соответствии с обязательством производить такие выплаты взамен достаточного и полного возмещения в денежном или стоимостном выражении.

Статья 19
Государственная служба

1. а) Жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его административно-территориальными подразделениями, или местными органами власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Договаривающегося Государства или его административно-территориальных подразделений, или местных органов власти, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

b) Однако такое жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в другом Договаривающемся Государстве, и физическое лицо, которое является резидентом такого другого Договаривающегося Государства:

(i) является национальным лицом такого другого Договаривающегося Государства; или

(ii) не стало резидентом такого другого Договаривающегося Государства только с целью осуществления такой службы.

2. а) Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, пенсии и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые из фондов, созданных Договаривающимся Государством или его административно-территориальными подразделениями, или местными органами власти физическому лицу за службу, осуществлявшуюся для этого Договаривающегося Государства или его административно-территориальных подразделений, или местных органов власти, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

b) Однако такие пенсии и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и национальным лицом такого другого Договаривающегося Государства.

3. Положения статей 15, 16, 17 и 18 настоящего Соглашения применяются к жалованьям, заработной плате, пенсиям и другому схожему вознаграждению в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством или его административно-территориальными подразделениями, или местными органами власти.

Статья 20
Преподаватели и исследователи

Физическое лицо, которое непосредственно до пребывания в одно Договаривающееся Государство является резидентом другого Договаривающегося Государства и которое по приглашению Правительства первого упомянутого Договаривающегося Государства или университета, колледжа, школы, музея или других учреждений культуры в первом упомянутом Договаривающемся Государстве, или по официальной программе культурного обмена находится в этом Договаривающемся Государстве в течение периода, не превышающего два последующих года, исключительно с целью преподавания, чтения лекций или проведения исследования в таких учреждениях, освобождается от налогообложения в этом Договаривающемся Государстве в отношении его вознаграждения за такую деятельность при условии, что выплаты такого вознаграждения произведены из источников за пределами этого Договаривающегося Государства.

Статья 21
Студенты или стажеры

1. Платежи, которые студент или стажер, являющийся или являвшийся непосредственно до прибытия в одно Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства и находящийся в первом упомянутом Договаривающемся Государстве исключительно с целью получения образования, прохождения стажировки, получает для целей своего содержания, получения образования, прохождения стажировки, не облагаются налогом в этом Договаривающемся Государстве при условии, что такие платежи производятся из источников за пределами этого Договаривающегося Государства.

2. В отношении грантов, стипендий и другого схожего вознаграждения и вознаграждения от работы по найму, не указанных в пункте 1 настоящей статьи, студент или стажер, упомянутые в пункте 1 настоящей статьи, во время такого обучения, прохождения стажировки также имеют права на такие же освобождения, льготы или снижения в отношении налогов, предоставляемые резидентам Договаривающегося Государства, в котором он пребывает.

Статья 22
Другие доходы

1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства, независимо от источника их возникновения, не предусмотренного в предыдущих статьях настоящего Соглашения, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к доходу, иному, чем доход от недвижимого имущества, определенный в пункте 2 статьи 6 настоящего Соглашения, если получатель такого дохода будучи резидентом одного Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение, или оказывает в этом другом Договаривающемся государстве независимые личные услуги с постоянной базы, расположенной там, и право или имущество, в связи с которым производилась выплата дохода, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статей 7 или 14 настоящего Соглашения, в зависимости от обстоятельств.

3. Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, виды доходов резидента Договаривающегося Государства, не предусмотренных в предыдущих статьях настоящего Соглашения и возникающих в другом Договаривающемся Государстве, могут также облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 23
Устранение двойного налогообложения

1. Если резидент одного Договаривающегося Государства получает доход, который в соответствии с положениями настоящего Соглашения может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, первое упомянутое Договаривающееся Государство разрешит вычет из налога на доход такого резидента суммы, равной подоходному налогу, уплаченному в этом другом Договаривающемся Государстве.

Такой вычет в любом случае не должен превышать той суммы налога на доход, исчисленного до предоставления вычета, относящегося к доходу, который может быть обложен налогом в этом другом Договаривающемся Государстве, в зависимости от обстоятельств.

2. Если в соответствии с любым положением Соглашения доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства, освобождается от налогообложения в этом Договаривающемся Государстве, такое Договаривающееся Государство может тем не менее при подсчете суммы налога на оставшуюся часть дохода такого резидента учесть освобожденный доход.

Статья 24
Недискриминация

1. Национальные лица одного Договаривающегося Государства не подвергаются в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которое является иным или более обременительным, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Договаривающегося Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства.

2. Лица без гражданства, являющиеся резидентами Договаривающегося Государства, не подвергаются ни в каком из Договаривающихся Государств любому налогообложению или любому, связанному с ним обязательству, которое является иным или более обременительным, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица соответствующего Договаривающегося Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства.

3. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Договаривающемся Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Договаривающегося Государства, осуществляющих аналогичную деятельность. Настоящее положение не может толковаться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства любые индивидуальные разрешения, льготы и снижения для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.

4. За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 7 статьи 11 или пункта 6 статьи 12 настоящего Соглашения, проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием одного Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, для целей определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия подлежат вычету на тех же условиях, как если бы они выплачивались резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства. Аналогично любая задолженность предприятия одного Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства для целей определения налогооблагаемого капитала такого предприятия подлежит вычету на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства.

5. Предприятия одного Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не подвергаются в первом упомянутом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которое является иным или более обременительным, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Договаривающегося Государства.

6. Положения настоящей статьи применяются к налогам, указанным в настоящем Соглашении.

Статья 25
Процедура взаимного согласования

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению, не соответствующему положениям настоящего Соглашения, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных национальным законодательством этих Договаривающихся Государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу того Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является, или, если его дело подпадает под действие пункта 1 статьи 24 настоящего Соглашения, - того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению, не соответствующему положениям настоящего Соглашения.

2. Компетентный орган одного Договаривающегося Государства стремится, если он сочтет такое заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящему Соглашению. Любое достигнутое согласие исполняется независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных национальным законодательством Договаривающихся Государств.

3. Компетентные органы Договаривающихся Государств стремятся разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении настоящего Соглашения. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных настоящим Соглашением.

4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом, в том числе посредством совместных комиссий, состоящих из них самих и их представителей, в целях достижения согласия в соответствии с предыдущими пунктами настоящей статьи. Компетентные органы путем консультаций могут развивать соответствующие двусторонние процедуры, условия, методы и механизмы осуществления взаимосогласительной процедуры, предусмотренной в настоящей статье.

Статья 26
Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая является предположительно значимой для выполнения положений настоящего Соглашения или администрирования, или применения национального законодательства, касающегося налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств, или их административно-территориальных подразделений, или местных органов власти в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящему Соглашению. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 и 2 настоящего Соглашения.

2. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи, считается конфиденциальной, как и информация, полученная в соответствии с национальным законодательством этого Договаривающегося Государства, и раскроется только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым как оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций в отношении налогов, упомянутых в пункте 1 настоящей статьи, так и надзором за всем вышеуказанным. Такие лица или органы могут использовать информацию только для таких целей. Они могут раскрыть информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.

3. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не могут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательство:

а) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;

b) представлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычного администрирования этого или другого Договаривающегося Государства;

с) представлять информацию, которая раскрыла бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (ordre public).

4. Если информация запрошена одним Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство принимает меры по сбору запрошенной информации, даже если такая информация не требуется этому другому Договаривающемуся Государству для собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подпадает под ограничения пункта 3 настоящей статьи, но такие ограничения не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине отсутствия внутренней заинтересованности в такой информации.

5. Положения пункта 3 настоящей статьи не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине того, что обладателем информации являются банк, другое финансовое учреждение, номинальный держатель или лицо, выступающее агентом или поверенным, или по причине того, что информация касается права собственности в лице.

Статья 27
Сотрудники дипломатических представительств и консульских учреждений

Ничто в настоящем Соглашении не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических представительств или консульских учреждений, предоставленных общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.

Статья 28
Ограничение льгот

1. Положения настоящего Соглашения ни в коем случае не запрещают Договаривающемуся Государству в применении положений своего внутреннего законодательства и мер против избежания от налогообложения или уклонений, описанных как таковых или нет.

2. Резидент Договаривающегося Государства не должен иметь права на льготы, предусмотренные настоящим Соглашением, если его дела были устроены таким образом, что главной целью или одной из главных целей являлось получение выгод, предусмотренных настоящим Соглашением.

3. Льгота в соответствии с настоящим Соглашением не применяется к лицу, которое не является фактическим владельцем доходов, полученных из источников в другом Договаривающемся Государстве.

Статья 29
Вступление в силу

1. Настоящее Соглашение вступает в силу с даты получения по дипломатическим каналам последнего письменного уведомления о выполнении Договаривающимися Государствами внутригосударственных процедур, необходимых для его вступления в силу.

2. Настоящее Соглашение применяется:

a) в отношении налогов, удерживаемых у источника выплаты, к доходу, полученному с или после первого января календарного года, следующего за годом вступления в силу настоящего Соглашения;

b) в отношении других налогов на доход, за налогооблагаемый период, начинающийся с или после первого января календарного года, следующего за годом вступления в силу настоящего Соглашения.

Статья 30
Прекращение действия

Настоящее Соглашение заключается сроком на 5 лет и будет автоматически продлеваться на каждый последующий календарный год, если ни одно из Договаривающихся Государств в письменной форме по дипломатическим каналам не уведомит не позже 30 июня календарного года Правительство другого Договаривающегося Государства о своем намерении прекратить его действие.

В таком случае, настоящее Соглашение прекращает свое действие:

а) в отношении налога, удерживаемого у источника выплаты, по доходу, полученному с или после первого января календарного года, следующего за годом направления уведомления о прекращении действия; и

b) в отношении других налогов на доход, за налогооблагаемый период, начинающийся с или после первого января календарного года, следующего за годом направления уведомления о прекращении действия.

В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящее Соглашение.

Совершено в двух экземплярах в _______ ___ _______, 201__, на казахском, индонезийском, русском и английском языках, все тексты имеют одинаковую силу. В случае расхождения между текстами, английский текст будет иметь преимущественную силу.

За Правительство Республики Казахстан	За Правительство Республики Индонезия