ИПС "Әділет"

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:

"Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Біріккен Араб Әмірліктерінің Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісімді ратификациялау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі Ә. Смайылов

Жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ЗАҢЫ

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Біріккен Араб Әмірліктерінің Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісімді ратификациялау туралы

2018 жылғы 24 наурызда Әбу-Даби қаласында жасалған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Біріккен Араб Әмірліктерінің Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісім ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Біріккен Араб Әмірліктерінің Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісім

Бұдан әрі "Уағдаласушы Тараптар" деп аталатын Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Біріккен Араб Әмірліктерінің Үкіметі,

өз араларындағы үлкен экономикалық ынтымақтастыққа және атап айтқанда, бір Уағдаласушы Тарап инвесторының басқа Уағдаласушы Тарап мемлекетінің аумағындағы инвестицияларына қолайлы жағдай жасауды қалай отырып,

екі Уағдаласушы Тараптың экономикалық әл-ауқаты мақсатында аумағында инвестициялар жүзеге асырылған Уағдаласушы Тараптың ұлттық заңнамасына сәйкес инвесторлардың инвестицияларын көтермелеу мен қорғау және инвестициялар легі мен жеке-дара іскерлік бастаманы ынталандыру қажеттілігін мойындай отырып,

осы Келісімнің инвестициялардың инвестициялау алдындағы кезеңіне қолданылмайтынын назарға ала отырып,

төмендегілер туралы келісті:

1-бап

Анықтамалар

1. "Инвестициялар" термині бір Уағдаласушы Тараптың инвесторы басқа Уағдаласушы Тараптың аумағында соңғы Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес кәсіпкерлік мақсаттарда салған активтердің кез келген түрін білдіреді және атап айтқанда, бірақ бұларды ғана емес:

а) жылжымалы және жылжымайтын мүлік пен жалға алу, кепіл мен кепілзат сияқты кез келген басқа да мүліктік құқықтарды;

б) компаниялардың үлестерін, акцияларын, борыштық міндеттемелерін және компанияларға катысудың басқа да нысандарын;

в) авторлық құқықтарды, сауда маркаларын, патенттерді, өнеркәсіптік үлгілер мен техникалық процестерді, ноу-хауды, коммерциялық құпияларды, қоса алғанда, аумағында инвестициялар жүзеге асырылған Уағдаласушы Тараптың ұлттық заңнамасына сәйкес қорғалатын зияткерлік меншік құқықтарын;

г) заңға немесе шартқа сәйкес берілетін іскерлік концессияларды қамтиды. Табиғи ресурстар осы Келісіммен реттелмейді.

Инвестициялар тауарлар немесе көрсетілетін қызметтерді сату үшін саудалық қаржыландыру және коммерциялық қарыз сияқты коммерциялық мәмілелерге байланысты кредиттер беруді қамтымайды.

Активтер қайта инвестицияланатын нысанның кез келген өзгерісі, мұндай өзгеріс берілген рұқсатқа қайшы келмеген жағдайда, олардың инвестициялар ретіндегі сипатына әсер етпейді.

2. "Инвестор" термині бір Уағдаласушы Тарап мемлекетінің азаматы болып табылатын және басқа Уағдаласушы Тараптың аумағында соңғы Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына және осы Келісімнің ережелеріне сәйкес инвестицияларды жүзеге асыратын жеке тұлғаны:

а) Қазақстан Республикасының Үкіметіне қатысты:

i. Қазақстанның азаматтарын;

ii. Қазақстан Республикасының ұлттық заңнамасына сәйкес құрылған және тіркелген, инвестициялық қызметті жүзеге асыратын заңды тұлғаны;

б) Біріккен Араб Әмірліктерінің Үкіметіне қатысты:

i. БАӘ азаматтарын;

ii. мемлекеттік, жергілікті атқарушы органдарды және олардың мекемелерін;

iii. Біріккен Араб Әмірліктерінің ұлттық заңнамасына сәйкес құрылған және инвестициялық қызметті жүзеге асыратын кез келген заңды тұлғаны немесе ұйымның басқа нысанын білдіреді.

3. "Кірістер" термині пайданы, пайыздарды, дивидендтерді, роялтиді, лицензиялық және басқа да сыйақыларды қоса алғанда, инвестицияларды жүзеге асыру нәтижесінде алынған қаражатты білдіреді.

4. "Аумақ" термині:

а) Қазақстан Республикасына қатысты:

Қазақстан Республикасының ұлттық заңнамасына және халықаралық құқыққа сәйкес Қазақстан Республикасы өз егемендігін қолданатын Қазақстан Республикасының аумағын және өздерінің шегінде Қазақстан Республикасы өзінің егемендік құқықтарын жүзеге асыратын және юрисдикциясын қолданатын аймақтарды;

б) Біріккен Араб Әмірліктеріне қатысты:

халықаралық құқық нормаларына және Біріккен Араб Әмірліктерінің заңнамасына сәйкес айрықша экономикалық аймақты, сондай-ақ оның өз юрисдикциясындағы құрлықты және аралдарды қоса алғанда, пайдалы қазбаларды өндіруге және пайдалануға байланысты жүзеге асырылатын кез келген қызметке қатысты Біріккен Араб Әмірліктері егемендігін жүзеге асыратын Біріккен Араб Әмірліктерінің аумағын және оның аумақтық теңізін, әуе кеңістігін, су асты аймағын білдіреді.

5. "Еркін айырбасталатын валюта" термині халықаралық мәмілелер бойынша төлемдерді жүзеге асыру үшін кеңінен пайдаланылатын және халықаралық валюта нарықтарында еркін өткізілетін валютаны білдіреді.

6. "Ұлттық заңнама" термині Уағдаласушы Тараптар мемлекеттерінің заңдарын, жарлықтарын, қаулыларын, қағидалары мен басқа да құқықтық актілерін білдіреді.

2-бап Инвестицияларды көтермелеу

1. Әрбір Уағдаласушы Тарап өзінің ұлттық заңнамасына сәйкес өздерінің даму мақсаттарына қол жеткізу үшін өз аумағында басқа Уағдаласушы Тарап инвесторларының инвестицияларын көтермелейді және осы инвестицияларға қолайлы жағдай жасайды.

2. Уағдаласушы Тараптар қабылдаушы Уағдаласушы Тараптың ұлттық заңнамасына сәйкес түрлі экономикалық секторлардағы инвестициялық жобаларды құру, дамыту үшін Уағдаласушы Тараптар инвесторларының арасында тиісті бірлескен заңды тұлғаларды қалыптастыруға және құруға септігін тигізеді.

3-бап Инвестицияларды қорғау

1. Кез келген Уағдаласушы Тарап инвесторларының инвестицияларына және кірістеріне басқа Уағдаласушы Тараптың аумағында ұлттық заңнамаға және осы Келісімге, сондай-ақ халықаралық құқықтың қолданылатын нормаларына сәйкес толық қорғау және қауіпсіздік ұсынылады. Уағдаласушы Тараптардың ешқайсысы ДСҰ-дағы өз міндеттемелеріне және мүшелігі шарттарына нұқсан келтірмей, инвестициялардың басқарылуын, қорғалуын, қолдау табуын, пайдаланылуын, иеленілуін немесе билік етудің басқа да нысандарын жүгенсіз, негізсіз немесе кемсітушілік шаралармен нашарлатпайды.

2. Толық қорғау және қауіпсіздік қабылдаушы мемлекеттің өзінің ұлттық және басқа да шетелдік инвестицияларға ұсынатынына қарағанда, Уағдаласушы Тарапқа кез келген міндеттемені туындатпайды.

4-бап Ұлттық режим және барынша қолайлылық режимі

1. Әрбір Уағдаласушы Тарап егер ұлттық заңнамасында өзгеше көзделмесе, басқа Уағдаласушы Тараптың инвесторларына және олардың инвестициялары мен инвестициялардан түсетін кірістеріне өз инвесторларына және олардың инвестицияларына инвестицияларды басқаруға, қорғауға, қолдауға, пайдалануға, иеленуге және оларға билік етудің басқа да нысандарына қатысты ұсынатын режимнен қолайлығы кем емес режим ұсынады.

2. Әрбір Уағдаласушы Тарап өзінің ұлттық заңнамасына сәйкес шектелуге немесе жойылуға тиіс экономиканың зәрулі секторларын және/немесе басқа да қызмет салаларын айқындау құқығын өзіне қалдырады.

3. Әрбір Уағдаласушы Тарап басқа Уағдаласушы Тарап мемлекетінің инвесторларына, олардың инвестицияларына, сондай-ақ инвестициялардан түсетін кірістеріне қолайлылығы инвестицияларды басқаруға, сақтауға, пайдалануға, оларға иелік етуге немесе оларды басқаша иеліктен шығарудың кез келген нысанына қатысты өзі үшінші мемлекеттің инвесторларына және олардың инвестицияларына ұсынатын режимнен кем емес режим ұсынады.

4. Осы Келісімнің ережелері Уағдаласушы Тарапты басқа Уағдаласушы Тарап мемлекетінің инвесторларына және олардың инвестициялары мен инвестициялардан түсетін кірістеріне мыналардың:

а) еркін сауда аймағындағы, кеден одағындағы, валюталық одақтағы, өңірлік немесе екіжақты ынтымақтастықтың ортақ нарығындағы мүшеліктің немесе осыған ұқсас Уағдаласушы Тараптардың кез келгені тарап болып табылатын немесе тарап болуы мүмкін халықаралық келісімнің;

б) Уағдаласушы Тарап мемлекетінің салық салу мәселелеріне қатысты кез келген халықаралық шартының немесе ұлттық заңнамасының нәтижесінде туындайтын кез келген режимнің, преференцияның немесе артықшылықтың қолда бар немесе болашақ пайдасын беруге міндеттейтін ережелер ретінде түсіндірілмеуге тиіс.

5. Уағдаласушы Тараптар ұлттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету үшін қажетті алып қоюды белгілеу немесе сақтау құқығын өзіне қалдырады.

6. Анағұрлым айқындылық үшін барынша қолайлылық режимі процестік мәселелер мен сот мәселелеріне қолданылмайды.

5-бап Залалдар мен шығындар үшін өтемақы

1. Уағдаласушы Тараптардың бірінің инвесторлары жүзеге асыратын инвестициялар басқа Уағдаласушы Тарап мемлекетінің аумағындағы соғыс немесе басқа қарулы қақтығыстар, бүлік, көтеріліс, бүліншілік немесе өзге де осындай оқиғалар салдарынан залалдар шексе, соңғы Уағдаласушы Тарап реституцияға, өтемақыға немесе басқа да өтемге қатысты өз мемлекетінің инвесторларына немесе кез келген үшінші мемлекеттің инвесторларына ұсынылатын режимнен қолайлығы кем емес режим ұсынады.

2. Бір Уағдаласушы Тарап мемлекетінің:

а) басқа Уағдаласушы Тараптың қарулы күштерінің немесе биліктерінің оның инвестицияларын немесе олардың бір бөлігін реквизициялауы, немесе

б) жағдайдың қажеттігі талап етпегенде басқа Уағдаласушы Тарап мемлекеті қарулы күштерінің немесе биліктерінің инвестицияларды немесе олардың бір бөлігін бұзуы салдарынан осы баптың 1-тармағында аталған жағдайлардың кез келгенінде залал шегетін кез келген инвесторына, осы баптың 1-тармағына сәйкес соңғы Уағдаласушы Тарап реституцияға, өтемге немесе өтемақыға қатысты өз мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес барабар, жылдам және тиімді болатын өтемақы ұсынуға тиіс.

6-бап Мемлекет меншігіне алу және экспроприация

1. Бір Уағдаласушы Тарап инвесторлары басқа Уағдаласушы Тараптың аумағында жүзеге асыратын инвестициялар:

а) қоғамдық мақсаттарда;

б) кемсітпеушілік тәсілмен;

в) тиісті заңды рәсімге сәйкес;

г) осы баптың 3-тармағына сәйкес барабар, жылдам және тиімді өтемақы төлей отырып қабылданатын шараларды қоспағанда, мемлекет меншігіне алынуы, экспроприациялануы, реквизициялануы немесе нәтижесі мемлекет меншігіне алуға, экспроприацияға немесе реквизицияға (бұдан әрі - экспроприация) тең келетін тікелей немесе жанама шараларға ұшырауы мүмкін емес.

2. Экспроприация инвестицияларды қабылдаушы Уағдаласушы Тараптың ұлттық заңнамасына сәйкес жүзеге асырылғанына көз жеткізу үшін инвестордың әкімшілік органдарға немесе сот органдарына жүгінуге құқығы бар.

3. Экспроприация нәтижесінде туындайтын өтемақы экспроприацияланған инвестициялар құнының сомасына тең болуға тиіс және экспроприациялаудың алдында немесе алда болатын экспроприация туралы көпшілікке белгілі болғанға дейінгі сәтте, олардың қайсысының бұрын болғанына қарай, экспроприацияланған инвестициялардың әділ нарықтық құны негізінде айқындалуға тиіс. Нарықтық құн инвестицияларды қабылдаушы Уағдаласушы Тараптың ұлттық заңнамасына сәйкес айқындалуға тиіс.

4. Өтемақы еркін айырбасталатын валютамен және кез келген кідіріссіз төленуге, меншікті экспроприациялау күнінен бастап нақты төлем күніне дейін төлем валютасы үшін нарықтық негізде белгіленген коммерциялық мөлшерлеме бойынша пайызды қамтуға тиіс.

5. Осы баптың 1-тармағының ережелері инвестициялардан түсетін ағымдағы кірістерге және таратылған жағдайда, таратудан түсетін түсімге де қолданылады.

6. Уағдаласушы Тараптардың екеуінің де өз аумақтарындағы Уағдаласушы Тараптың инвестицияларын мемлекет меншігіне алу немесе экспроприациялау ниетінің жоқ екені түсініледі. Уағдаласушы Тараптар арасында қол қойылатын жеке келісім шеңберінде әрбір инвестициялық жоба үшін мемлекет меншігіне алудан немесе экспроприациялаудан қосымша кепілдік ұсынуды қарауға уағдаласты.

7-бап Капитал мен кірістерді аудару

1. Мемлекетінің аумағына басқа Уағдаласушы Тарап мемлекеті инвесторларының инвестициялары салынған әрбір Уағдаласушы Тарап 2008 жылғы 22 желтоқсанда қол қойылған, екі Уағдаласушы Тараптың арасындағы табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға сәйкес барлық салықтық міндеттемелер орындалғаннан кейін Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес осы инвесторларға инвестицияларға жататын төлемдерді еркін аударуды ұсынуға тиіс, ол:

а) инвестицияларды қолдау, басқару немесе ұлғайту үшін бастапқы капиталды және кез келген қосымша соманы;

б) кірістерді;

в) қарыз туралы келісімге сәйкес жүзеге асырылатын келісімшарт бойынша төлемдерді;

г) акцияларды қоса алғанда, инвестицияларды толық немесе ішінара жоюдан немесе сатудан алынған кірістерді;

д) инвестицияларға байланысты шетелден жалданған персоналдың жалақысы мен басқа да сыйақыларын;

е) осы Келісімнің 5 және 6-баптарына сәйкес төленетін өтемақы бойынша төлемдерді қамтиды.

2. Осы баптың 1-тармағында аталған төлемдерді аудару еркін айырбасталатын валютамен кідіріссіз және шектеусіз жүзеге асырылады. Талап етілетін аударымдар негізсіз кідіртілген жағдайда, зардап шеккен инвесторға осы валюта үшін нарықтық негізде белгіленген коммерциялық мөлшерлеме бойынша пайыз төленеді.

3. Аударымдар инвестицияларды қабылдаушы мемлекеттің аударым күні қолданылатын нарықтық валюта бағамына сәйкес жүзеге асырылады.

8-бап Аударымды шектеу

Уағдаласушы Тарап осы Келісімнің 7-бабының ережелеріне нұқсан келтірмей басқа Уағдаласушы Тарапқа алдын ала хабарлағаннан кейін:

1) кредиторлардың банкроттығына, төлем қабілетсіздігіне немесе құқықтарын қорғауға;

2) бағалы қағаздарды шығаруға, сатуға не олармен мәмілелер жасауға;

3) сот процестерінде немесе әкімшілік процестерде бұйрықтардың немесе сот шешімдерінің орындалуын қамтамасыз етуге;

4) 1944 жылғы 22 шілдеде Бреттон-Вудста қабылданған Халықаралық Валюта Қоры Келісімінің баптарын бұзбай, төлем теңгеріміне байланысты елеулі қиындықтар және сыртқы қаржылық қиындықтар сияқты айрықша мән-жайлар кезінде қабылдануы мүмкін, қажетті уақыт кезеңіне арналған қорғау шараларын қабылдауға қатысты ұлттық заңнаманы әділ, кемсітушіліксіз және адал қолдану арқылы аударымды шектей алады.

9-бап Суброгация

1. Егер Уағдаласушы Тарап немесе оның уәкілетті органы басқа Уағдаласушы Тараптың аумағындағы инвестордың инвестицияларына қатысты берілген кепілдікке (сақтандыру шартына) сәйкес төлемдерді жүзеге асыратын болса, басқа Уағдаласушы Тарап:

а) ұлттық заңнамаға немесе сақтандыру шартына сәйкес осындай инвестордың кез келген құқықтарының немесе талаптарының бірінші Уағдаласушы Тарапқа немесе оның уәкілетті органына көшуін;

б) бірінші Уағдаласушы Тарап немесе оның уәкілетті органы өздерінен алдыңғылар сияқты шамада құқықтар мен талаптарды жүзеге асыруға уәкілетті болатынын мойындайды;

және суброгация негізінде инвестицияларға байланысты міндеттемелерді қабылдайды.

2. Осы баптың 1-тармағында көрсетілген құқықтар немесе талаптар инвестордың бастапқы құқықтарынан немесе талаптарынан аспауға тиіс.

3. Суброгация мемлекетінің аумағында инвестициялар жүзеге асырылатын Уағдаласушы Тараптың алдын ала келісімінен кейін орын алуға тиіс.

10-бап

Инвестор мен Уағдаласушы Тарап арасындағы инвестициялық дауларды реттеу

1. Бір Уағдаласушы Тарап пен басқа Уағдаласушы Тараптың инвесторы арасындағы инвестицияларға қатысты кез келген дау мүмкіндігінше келіссөздер, консультациялар, делдалдық немесе дауларды реттеудің кез келген басқа да тетігін қолдану жолымен достық пейілде реттелуге тиіс.

2. Келіссөздерді бастау үшін инвестор Уағдаласушы Тарапқа жазбаша хабарлама жолдайды, онда:

а) дауласатын инвестордың атауы мен мекенжайы;

б) инвестордың пікірі бойынша осы Келісімнің бұзылған ережелері;

в) талап қою үшін нақты және құқықтық негіздер;

г) сот қорғауы құралдары мен мәлімделген залал сомасы көрсетілуге тиіс.

3. Егер дауды, ол жазбаша нысанда туындаған күнінен бастап алты (6) ай ішінде шешу мүмкін болмаса, ол дау тараптарының қалауы бойынша:

а) аумағында инвестициялар жүзеге асырылған Уағдаласушы Тарап мемлекетінің құзыретті соттарының, немесе

б) 1965 жылғы 18 наурызда Вашингтон қаласында қол қою үшін ашылған Мемлекеттер және басқа да мемлекеттердің азаматтары арасындағы инвестициялық дауларды реттеу туралы конвенцияға сәйкес құрылған Инвестициялық дауларды реттеу жөніндегі халықаралық орталық төрелігінің (бұдан әрі - төрелік) қарауына беріледі.

4. Осымен әрбір Уағдаласушы Тарап өзі және басқа Уағдаласушы Тарап мемлекетінің инвесторы арасындағы дауды осы бапқа сәйкес төрелікке ұсынуға келісімін береді.

5. Даудың қатысушысы бола отырып Уағдаласушы Тараптардың ешқайсысы төрелік рәсімдердің немесе төрелік шешімді орындаудың кез келген сатысында қарсылық білдіре алмайды немесе дауда Уағдаласушы Тарап болып табылатын инвестордың сақтандыруға орай шығындардың бір бөлігін немесе барлығын жабатын өтемді алғандығы фактісін көрсете алмайды.

6. Инвестициялық дауларды реттеу жөніндегі халықаралық орталық Конвенциясының 48-ден 53-ке дейінгі баптарының талаптары орындалған жағдайда, төрелік соттың шешімі түпкілікті және міндетті болып табылады. Әрбір Уағдаласушы Тарап өз мемлекеттерінің заңдарына сәйкес төрелік шешімнің мойындалуын және орындалуын қамтамасыз етеді.

7. Шешім өз аумағында Уағдаласушы Тарап мемлекетінің құзыретті органы шешімді шығаратын Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес орындалады.

11-бап Уағдаласушы Тараптар арасындағы дауларды шешу

1. Осы Келісімді түсіндіру мен қолдануға қатысты Уағдаласушы Тараптар арасындағы даулар мүмкіндігінше дипломатиялық арналар арқылы келіссөздер және консультациялар жолымен шешіледі.

2. Егер Уағдаласушы Тараптар арасындағы даулар осы баптың 1-тармағына сәйкес келіссөздер және консультациялар туралы бірінші жазбаша сұрау салу алынғаннан кейін алты ай ішінде реттелмеген болса, дау бір Уағдаласушы Тараптың өтініші бойынша үш мүшеден тұратын төрелік соттың қарауына ұсынылуға тиіс.

3. Төрелік сот әрбір іс үшін мынадай түрде құрылады: төрелік туралы ресми сұрау салу кезінен бастап екі (2) ай ішінде әрбір Уағдаласушы Тарап бір төрешіні тағайындайды. Содан соң осы екі төреші қос Уағдаласушы Тараптың келісуінен кейін үшінші Тараптың азаматын сот төрағасы ретінде таңдайды. Төраға басқа екі төреші тағайындалған күннен бастап екі (2) ай ішінде тағайындалады.

4. Егер осы баптың 3-тармағында көрсетілген кезең ішінде қажетті тағайындаулар жасалмаса, онда кез келген Уағдаласушы Тарап Халықаралық сот төрағасын, оның жеке өзін және жеке-дара сипатта қажетті тағайындауларды жасау үшін шақыра алады. Егер төраға дауға бейтарап және қатысты ретінде қарастырылмайтын мемлекеттің азаматы болып табылса немесе көрсетілген функцияны орындауға өзге де мән-жай кедергі келтірсе, онда мемлекеттің азаматы болып табылмайтын немесе өзге де мән-жай көрсетілген функцияны орындауына кедергі келтірмейтін Халықаралық соттың вице-президенті немесе шені жөнінен үлкен келесі мүшесі қажетті тағайындаулар жасауға тиіс.

5. Төрелік сот шешімді көпшілік дауыспен қабылдайды. Сот шешімі екі Уағдаласушы Тарап үшін түпкілікті және міндетті болып табылады. Әрбір Уағдаласушы Тарап өзі тағайындаған мүшенің және төрелік процесте өзінің атынан жасалған өкілдіктің шығыстарын көтереді. Уағдаласушы Тараптардың екеуі де төрағаның шығыстарын, сондай-ақ екі Уағдаласушы Тарапқа тең үлеспен бөлінуге тиіс басқа да шығыстарды өздері көтереді. Барлық қалған жағдайларда төрелік сот өзінің рәсімдер қағидаларын айқындайды.

6. Шешім жазбаша нысанда қабылданады және ол қолдануға жарамды нақты және заңдық қорытындыларды қамтуға және әрбір Уағдаласушы Тарапқа жеткізілуге тиіс.

12-бап Инвестицияларға қолданылуы

Осы Келісім кез келген Уағдаласушы Тарап инвесторлары басқа Уағдаласушы Тарап аумағында осы Келісім күшіне енгенге дейін және күшіне енгеннен кейін жүзеге асырған барлық инвестицияларға қолданылады, бірақ осы Келісім күшіне енгенге дейін туындаған және (немесе) реттелген инвестицияларға қатысты кез келген дауға немесе талапқа қолданылмайды.

13-бап

Консультация

Уағдаласушы Тараптар осы Келісімді қолдануға қатысты, инвестициялық дауларды реттеуді қоса алғанда, кез келген мәселе бойынша консультациялар жүргізеді. Бұл консультациялар Уағдаласушы Тараптардың бірінің өтініші бойынша дипломатиялық арналар арқылы келісілген жерде және уақытта жүргізіледі.

14-бап Өзгерістер

1. Уағдаласушы Тараптардың өзара келісуі бойынша осы Келісімнің ажырамас бөліктері болып табылатын осы Келісімге жеке хаттамалармен ресімделетін өзгерістер мен толықтырулар енгізілуі мүмкін.

2. Кез келген Уағдаласушы Тараптың осы Келісімге өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы ұсыныстары дипломатиялық арналар арқылы жазбаша нысанда ұсынылады және олардың негізінде өзгерістер мен толықтырулар дайындалған негіздемелерді қамтиды.

15-бап Қызметті жүзеге асыру үшін қойылатын талаптар

Уағдаласушы Тараптардың ешқайсысы ДСҰ-дағы өз міндеттемелеріне және оған мүшелігі шарттарына нұқсан келтірмей, өз аумағында басқа Уағдаласушы Тарап инвесторларының инвестицияларына өз өнімінің материалдарын, оны өндіру, пайдалану, тасымалдау, өткізу құралдарын немесе оған ұқсас сатып алу құралдарын сатып алуға қатысты кемсітушілік салдары болатын міндетті шараларды колданбауға тиіс.

16-бап Басымдықтар беруден бас тарту

1. Егер инвестор осы Келісімнен пайда алу мақсатында заңды тұлғаны өзгеше жолмен құру арқылы қолжетімді болмайтын пайда алу үшін үшінші Тараптың азаматтығын алатын болса, Уағдаласушы Тарап оған осы Келісімнің басымдықтарын беруден бас тартуы мүмкін.

2. Өз инвестицияларын делдалдық жолмен салған инвесторға да осы Келісімнің басымдықтарын беруден бас тартылуы мүмкін.

17-бап Күшіне енуі

Осы Келісім оның күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдердің орындалғаны туралы жазбаша хабарламалардың соңғысы дипломатиялық арналар арқылы алынғаннан кейін он бесінші (15) күні күшіне енеді.

18-бап

Қолданылу мерзімі және қолданылуын тоқтату

1. Осы Келісім он (10) жыл кезеңге жасалды және Уағдаласушы Тараптың кез келгені басқа Уағдаласушы Тарапқа бастапқы немесе кез келген келесі он (10) жылдық кезең өткенге дейін бір (1) жыл бұрын өзінің осы Келісімнің қолданылуын тоқтату ниеті туралы дипломатиялық арналар арқылы жазбаша хабарлағанша автоматты түрде басқа он (10) жылдық кезеңдерге ұзартылады.

2. Осы Келісімнің қолданылуы тоқтатылған күнге дейін жүзеге асырылған инвестицияларға қатысты осы Келісімнің 1-18-баптарының ережелері осы Келісімнің қолданылуы тоқтатылған күннен бастап кейінгі он (10) жылдық кезеңде күшінде қалады.

2018 жылғы 24 наурызда Абу-Даби қаласында әрқайсысы қазақ, араб, ағылшын және орыс тілдерінде екі данада жасалды әрі барлық мәтіндер бірдей тең түпнұсқалы болып табылады.

Осы Келісімнің ережелері әртүрлі түсіндірілген жағдайда, Уағдаласушы Тараптар ағылшын тіліндегі мәтінге жүгінеді.

Қазақстан Республикасының	Біріккен Араб Әмірліктерінің
Үкіметі үшін	Үкіметі үшін

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:

внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан "О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Объединенных Арабских Эмиратов о поощрении и взаимной защите инвестиций".

Премьер-Министр
Республики Казахстан

А. Смаилов

Проект

ЗАКОН
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН
О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Объединенных Арабских Эмиратов о поощрении и взаимной защите инвестиций

Ратифицировать Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Объединенных Арабских Эмиратов о поощрении и взаимной защите инвестиций, совершенное в Абу-Даби 24 марта 2018 года.

Президент
Республики Казахстан

Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Объединенных Арабских Эмиратов о поощрении и взаимной защите инвестиций

Правительство Республики Казахстан и Правительство Объединенных Арабских Эмиратов, именуемые в дальнейшем "Договаривающиеся Стороны",

желая создать благоприятные условия для большего экономического сотрудничества между ними, и в частности, для инвестиций инвестора одной Договаривающейся Стороны на территории государства другой Договаривающейся Стороны,

признавая необходимость поощрять и защищать инвестиции инвесторов и стимулировать приток инвестиций и индивидуальную деловую инициативу в соответствии с национальным законодательством Договаривающейся Стороны, на территории которой осуществлены инвестиции с целью экономического благосостояния обоих Договаривающихся Сторон,

принимая во внимание, что это соглашение не распространяется на прединвестиционный период инвестиции, согласились о нижеследующем:

Статья 1 Определения

1. Термин "инвестиции" означает любой вид активов, прямо или косвенно вложенных в предпринимательских целях одной Договаривающейся Стороны или инвестором одной Договаривающейся Стороны на территории другой Договаривающейся Стороны в соответствии с национальным законодательством государства последней Договаривающейся Стороны и, в частности, но не исключительно включает:

а) движимое и недвижимое имущество и любые другие имущественные права, такие, как аренда, залог и заклад;

б) доли, акции, долговые обязательства компании и другие формы участия в компаниях;

в) права интеллектуальной собственности, которые охраняются в соответствии с национальным законодательством Договаривающейся Стороны, на территории которой осуществлены инвестиции, включая авторские права, торговые марки, патенты, промышленные образцы и технические процессы, ноу-хау, коммерческие секреты;

г) деловые концессии, которые предоставляются в соответствии с законом или договором. Природные ресурсы не регулируются настоящим Соглашением.

Инвестиции не включают предоставление кредитов в связи с коммерческими сделками, таких как торговое финансирование и коммерческий заем для продажи товаров или услуг.

Любое изменение формы, в которой реинвестируются активы, не влияет на их характер как инвестиции при условии, что такое изменение не противоречит выданному разрешению.

2. Термин "инвестор" означает физическое лицо, которое является гражданином государства одной Договаривающейся Стороны и осуществляет инвестиции на территории другой Договаривающейся Стороны в соответствии с национальным законодательством государства последней Договаривающейся Стороны и положениями настоящего Соглашения:

а) в отношении Правительства Республики Казахстан:

i. граждане Казахстана;

и. юридическое лицо, созданное и зарегистрированное в соответствии с национальным законодательством Республики Казахстан, осуществляющее инвестиционную деятельность;

б) в отношении Правительства Объединенных Арабских Эмиратов:

i. граждане ОАЭ;

ii. государственные, местные исполнительные органы и их учреждения;

iii. любое юридическое лицо или другая форма организации, созданные в соответствии с национальным законодательством Объединенных Арабских Эмиратов и осуществляющие инвестиционную деятельность.

3. Термин "доходы" означает средства, полученные в результате осуществления инвестиций, включая прибыль, проценты, дивиденды, роялти, лицензионные и другие вознаграждения.

4. Термин "территория" означает:

а) в отношении Республики Казахстан:

территорию Республики Казахстан, над которой Республика Казахстан распространяет свой суверенитет, и зоны, в пределах которых Республика Казахстан осуществляет свои суверенные права и распространяет юрисдикцию, в соответствии с национальным законодательством Республики Казахстан и международным правом;

б) в отношении Объединенных Арабских Эмиратов:

территорию Объединенных Арабских Эмиратов и его территориального моря, воздушное пространство, подводную зону, над которыми Объединенные Арабские Эмираты осуществляют суверенитет, в соответствии с нормами международного права и законодательством Объединенных Арабских Эмиратов, в отношении любой деятельности, осуществляемой в связи с добычей и эксплуатацией полезных ископаемых, включая исключительную экономическую зону, а также сушу и острова, находящиеся под их юрисдикцией.

5. Термин "свободно конвертируемая валюта" означает валюту, широко используемую для осуществления платежей по международным сделкам и свободно реализуемую на международных валютных рынках.

6. Термин "национальное законодательство" означает законы, указы, постановления, правила и другие правовые акты государств Договаривающихся Сторон.

Статья 2 Поощрение инвестиций

1. В соответствии со своим национальным законодательством каждая Договаривающаяся Сторона поощряет и создает благоприятные условия на своей территории инвестициям инвесторов другой Договаривающейся Стороны для достижения своих целей развития.

2. Договаривающиеся Стороны способствуют образованию и учреждению соответствующих совместных юридических лиц между инвесторами Договаривающихся Сторон для учреждения, развития инвестиционных проектов в различных экономических секторах в соответствии с национальным законодательством принимающей Договаривающейся Стороны.

Статья 3 Защита инвестиций

1. Инвестициям инвесторов любой Договаривающейся Стороны и доходам предоставляются полная защита и безопасность на территории другой Договаривающейся Стороны в соответствии с национальным законодательством и настоящим Соглашением, а также применимыми нормами международного права. Без ущерба своим обязательствам и условиям членства в ВТО ни одна Договаривающаяся Сторона не ухудшает произвольными, необоснованными или дискриминационными мерами управление, защиту, поддержание, использование, владение или другие формы распоряжения инвестициями.

2. Полная защита и безопасность не создают любое обязательство Договаривающейся Стороне, чем то, которое принимающее государство предоставляет своим национальным и другим иностранным инвестициям.

Статья 4 Национальный режим и режим наибольшего благоприятствования

1. Каждая Договаривающаяся Сторона предоставляет инвесторам другой Договаривающейся Стороны и их инвестициям и доходам от инвестиций режим не менее благоприятный, чем режим, который она предоставляет своим инвесторам и их инвестициям в отношении управления, защиты, поддержания, использования, владения, или другие формы распоряжения инвестициями, если иное не предусмотрено национальным законодательством.

2. Каждая Договаривающаяся Сторона в соответствии со своим национальным законодательством оставляет за собой право определять чувствительные сектора экономики и/или другие сферы деятельности, которые должны быть ограничены или исключены.

3. Каждая Договаривающаяся Сторона предоставляет инвесторам государства другой Договаривающейся Стороны, их инвестициям и доходам от инвестиций режим не менее благоприятный, чем режим, который она предоставляет инвесторам третьей страны, их инвестициям и доходам от инвестиций в отношении управления, хранения, использования, пользования или любой другой формы отчуждения инвестиций.

4. Положения настоящего Соглашения не должны толковаться как обязывающие Договаривающуюся Сторону предоставлять инвесторам государства другой Договаривающейся Стороны и их инвестициям и доходам от инвестиций существующую или будущую выгоду любого режима, преференцию или привилегию, которые вытекают в результате:

а) членства в зоне свободной торговли, таможенном союзе, валютном союзе, общем рынке регионального или двустороннего сотрудничества или аналогичного международного соглашения, в которых любая из Договаривающихся Сторон является или может стать стороной;

б) любого международного договора или национального законодательства государства Договаривающейся Стороны, относящегося к вопросам налогообложения.

5. Договаривающиеся Стороны оставляют за собой право устанавливать или сохранять изъятия, необходимые для обеспечения национальной безопасности.

6. Для большей определенности режим наибольшего благоприятствования не применяется к процессуальным и судебным вопросам.

Статья 5 Компенсация за ущерб и убытки

1. Когда инвестиции, осуществляемые инвесторами одной Договаривающейся Стороны, понесли убытки на территории государства другой Договаривающейся Стороны вследствие войны или других вооруженных конфликтов, бунта, восстания, мятежа или иных подобных событий, последняя Договаривающаяся Сторона предоставляет в отношении реституции, компенсации или другого возмещения режим не менее благоприятный, чем предоставляемый инвесторам своего государства или инвесторам любого третьего государства.

2. Любому инвестору государства одной Договаривающейся Стороны, который в любом из случаев, упомянутых в пункте 1 настоящей статьи, несет убытки вследствие:

а) реквизиции его инвестиций или их части вооруженными силами или властями другой Договаривающейся Стороны, или

б) разрушения инвестиций или их части вооруженными силами или властями государства другой Договаривающейся Стороны, которые не требовались необходимостью ситуации, компенсация должна быть предоставлена в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи последней Договаривающейся Стороной в отношении реституции, возмещения или компенсации в соответствии с национальным законодательством своего государства, которая должна быть адекватной, быстрой и эффективной.

Статья 6 Национализация и экспроприация

1. Инвестиции, осуществляемые инвесторами одной Договаривающейся Стороны на территории другой Договаривающейся Стороны, не могут быть национализированы, экспроприированы, реквизированы или подвергнуты к прямым или косвенным мерам, результат которых равносилен национализации, экспроприации или реквизиции (далее - экспроприация), за исключением мер, предпринимаемых:

а) в общественных целях;

б) недискриминационным способом;

в) в соответствии с надлежащей законной процедурой;

г) с выплатой адекватной, быстрой и эффективной компенсации в соответствии с пунктом 3 настоящей статьи.

2. Инвестор имеет право обратиться в административные или судебные органы для того, чтобы удостовериться, что экспроприация была осуществлена в соответствии с национальным законодательством Договаривающейся Стороны, принимающей инвестиции.

3. Компенсация, вытекающая в результате экспроприации, должна равняться сумме стоимости экспроприированных инвестиций и быть определена на основе справедливой рыночной стоимости экспроприированных инвестиций на момент, незамедлительно предшествующий экспроприации, или до того, когда о предстоящей экспроприации стало общеизвестно, в зависимости от того, что произошло ранее. Рыночная стоимость должна определяться в соответствии с национальным законодательством Договаривающейся Стороны принимающей инвестиции.

4. Компенсация должна выплачиваться в свободно конвертируемой валюте и без любой задержки, включать процент по коммерческой ставке, установленной на рыночной основе для валюты платежа с даты экспроприации собственности до даты фактического платежа.

5. Положения пункта 1 настоящей статьи также применяются к текущим доходам от инвестиций и выручке от ликвидации в случае ликвидации.

6. Понимается, что отсутствует намерение обеих Договаривающихся Сторон национализировать или экспроприировать на их территориях инвестиции другой Договаривающейся Стороны. Договаривающиеся Стороны договорились рассматривать предоставление дополнительной гарантии от экспроприации и национализации для каждого инвестиционного проекта в рамках отдельного соглашения, подписываемого между Договаривающимися Сторонами.

Статья 7 Перевод капитала и доходов

1. Каждая Договаривающаяся Сторона, на территории государства которой были вложены инвестиции инвесторов государства другой Договаривающейся Стороны, после выполнения всех налоговых обязательств согласно Конвенции между двумя Договаривающимися Сторонами об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход, подписанной 22 декабря 2008 года, должна предоставить этим инвесторам в соответствии с национальным законодательством государства Договаривающейся Стороны свободный перевод платежей, относящихся к инвестициям, который включает:

а) первоначальный капитал и любые дополнительные суммы для поддержания, управления и увеличения инвестиций;

б) доходы;

в) платежи по контракту, осуществленные в соответствии с соглашением о займе;

г) доходы, полученные от полной или частичной ликвидации или продажи инвестиций, включая акции;

д) заработную плату и другие вознаграждения персонала, нанятого за границей в связи с инвестициями;

е) платежи по компенсации, выплачиваемые в соответствии со статьями 5 и 6 настоящего Соглашения.

2. Переводы платежей, упомянутых в пункте 1 настоящей статьи, осуществляются без задержки и ограничений в свободно конвертируемой валюте. В случае необоснованной задержки требуемых переводов, пострадавшему инвестору выплачивается процент по коммерческой ставке, установленной на рыночной основе для данной валюты.

3. Переводы осуществляются в соответствии с рыночным валютным курсом государства, принимающего инвестиции, действующим на день перевода.

Статья 8 Ограничение перевода

Без ущерба положениям статьи 7 настоящего Соглашения, Договаривающаяся Сторона может ограничить перевод после предварительного уведомления другой Договаривающейся Стороны путем справедливого, не дискриминационного и добросовестного применения национального законодательства, касающегося:

1) банкротства, неплатежеспособности или защиты прав кредиторов;

2) выпуска, продажи либо сделки с ценными бумагами;

3) обеспечения исполнения приказов или судебных решений в судебных или административных процессах;

4) принятия защитных мер на необходимый период времени, которые могут быть приняты при исключительных обстоятельствах, таких как: серьезные трудности с платежным балансом и внешние финансовые трудности, не нарушая статьи Соглашения Международного валютного фонда, принятого 22 июля 1944 года в Бреттон-Вудсе.

Статья 9 Суброгация

1. Если Договаривающаяся Сторона или ее уполномоченный орган осуществляют платежи согласно гарантии (страховому договору), данной в отношении инвестиций инвестора на территории другой Договаривающейся Стороны, другая Договаривающаяся Сторона признает:

а) переход любых прав или требований такого инвестора к первой Договаривающейся Стороне или ее уполномоченному органу в соответствии с национальным законодательством или страховым договором;

б) что первая Договаривающаяся Сторона или ее уполномоченный орган уполномочены на осуществление прав и требований в такой же мере, как и их предшественник;

и принимает обязательства, связанные с инвестициями на основе суброгации.

2. Права или требования, указанные в пункте 1 настоящей статьи, не должны превышать первоначальные права или требования инвестора.

3. Суброгация должна иметь место после предварительного согласия Договаривающейся Стороны, на территории государства которой осуществляются инвестиции.

Статья 10

Урегулирование инвестиционных споров между инвестором и Договаривающейся Стороной

1. Любой спор, касающийся4 инвестиций, между одной

Договаривающейся Стороной и инвестором другой Договаривающейся Стороны по возможности, должен быть урегулирован дружественно путем переговоров, консультаций, посредничества или применения любого другого механизма урегулирования споров.

2. Для начала переговоров инвестор направляет письменное уведомление Договаривающейся Стороне, в котором должны быть указаны:

а) наименование и адрес спорящего инвестора;

б) положения настоящего Соглашения, которые были нарушены по мнению инвестора;

в) фактические и правовые основания для иска;

г) средства судебной защиты и сумма заявленного ущерба.

3. Если спор не может быть разрешен в течение шести (6) месяцев с даты его возникновения в письменной форме, он по усмотрению сторон спора передается на рассмотрение в:

а) компетентные суды государства Договаривающейся Стороны, на территории которой инвестиции осуществлены, или

б) арбитраж Международного центра по урегулированию инвестиционных споров, учрежденного в соответствии с Конвенцией об урегулировании инвестиционных споров между государствами и гражданами других государств, открытой для подписания в городе Вашингтоне 18 марта 1965 года (далее - арбитраж).

4. Каждая Договаривающаяся Сторона настоящим дает свое согласие на представление спора между ней и инвестором государства другой Договаривающейся Стороны в арбитраж в соответствии с настоящей статьей.

5. Ни одна из Договаривающихся Сторон, являясь участником спора, не может выдвигать возражения на любой стадии арбитражных процедур или исполнения арбитражного решения, или указывать на тот факт, что инвестор, являясь Договаривающейся Стороной в споре, получил возмещение, покрывающее часть или все убытки в силу страхования.

6. Решение арбитражного суда является окончательным и обязательным при условии, что выполняется требование статей от 48 до 53 Конвенции Международного центра по урегулированию инвестиционных споров. Каждая Договаривающаяся Сторона обеспечивает признание и приведение в исполнение арбитражного решения в соответствии с законами своих государств.

7. Решение выполняется в соответствии с национальным законодательством государства Договаривающейся Стороны, на территории которой решение выносится компетентным органом государства Договаривающейся Стороны.

Статья 11 Разрешение споров между Договаривающимися Сторонами

1. Споры между Договаривающимися Сторонами в отношении толкования и применения настоящего Соглашения по возможности разрешаются по дипломатическим каналам путем переговоров и консультаций.

2. Если споры между Договаривающимися Сторонами не могут быть урегулированы в течение шести (6) месяцев после получения первого письменного запроса о переговорах и консультациях в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи, спор должен быть по просьбе одной Договаривающейся Стороны представлен на рассмотрение арбитражного суда, который состоит из трех членов.

3. Арбитражный суд создается для каждого дела следующим образом: в течение двух (2) месяцев с момента официального запроса об арбитраже каждая Договаривающаяся Сторона назначает одного арбитра. Затем эти два арбитра выбирают гражданина третьей Стороны в качестве председателя суда после согласования обеих Договаривающихся Сторон. Председатель назначается в течение двух (2) месяцев после даты назначения двух других арбитров.

4. Если в течение периода, указанного в пункте 3 настоящей статьи, необходимые назначения не были произведены, то любая Договаривающаяся Сторона может пригласить председателя Международного суда в его личном и индивидуальном качестве, чтобы произвести необходимые назначения. Если председатель является гражданином государства, которое не может рассматриваться нейтральным и относительным к спору, или иное обстоятельство препятствует исполнению указанной функции, то вице-президент или следующий по старшинству член Международного суда, который не является гражданином государства или иное обстоятельство не препятствует исполнению указанной функции, должен произвести необходимые назначения.

5. Арбитражный суд принимает решение большинством голосов. Решение суда является окончательным и обязательным для обеих Договаривающихся Сторон. Каждая Договаривающаяся Сторона несет расходы назначенного ею члена и своего представительства в арбитражном процессе. Обе Договаривающиеся Стороны берут на себя расходы председателя, а также другие расходы, которые должны быть разделены в равных долях обеими Договаривающимися Сторонами. Во всех остальных случаях арбитражный суд определяет собственные правила процедуры.

6. Решение принимается в письменной форме и должно содержать применимые фактические и юридические заключения и быть доставлено каждой Договаривающейся Стороне.

Статья 12 Применение к инвестициям

Настоящее Соглашение применяется ко всем инвестициям, которые были осуществлены инвесторами любой Договаривающейся Стороны на территории другой Договаривающейся Стороны до и после вступления в силу настоящего Соглашения, и не применяется к любому спору или требованию, относящимся к инвестициям, которые возникли и (или) были урегулированы до вступления в силу настоящего Соглашения.

Статья 13 Консультация

Договаривающиеся Стороны проводят консультации по любому вопросу, касающемуся применения настоящего Соглашения, включая урегулирование инвестиционных споров. Эти консультации проводятся по просьбе одной из Договаривающихся Сторон в месте и во время, согласованные по дипломатическим каналам.

Статья 14
Изменения

1. По взаимному согласию Договаривающихся Сторон в настоящее Соглашение могут вноситься изменения и дополнения, которые оформляются отдельными протоколами и являются неотъемлемыми частями настоящего Соглашения.

2. Предложения любой Договаривающейся Стороны о внесении изменений и дополнений в настоящее Соглашение представляются в письменной форме по дипломатическим каналам и содержат обоснования, на основании которых подготовлены изменения и дополнения.

Статья 15
Требования для осуществления деятельности

Без ущерба своим обязательствам и условиям членства в ВТО ни одна Договаривающаяся Сторона не должна на своей территории налагать обязательные меры инвестициям инвесторов другой Договаривающейся Стороны в отношении закупки материалов, средств производства, эксплуатации, транспортировки, сбыта своей продукции или аналогичных закупок, имеющие дискриминационные последствия.

Статья 16
Отказ в предоставлении преимуществ

1. Договаривающаяся Сторона может отказать в предоставлении преимуществ настоящего Соглашения инвестору, если он приобретает гражданство третьей Стороны ради получения выгоды от настоящего Соглашения, которые не будут доступны для него иным путем образования юридического лица для такой цели,

2. В представлении преимущества настоящего Соглашения может быть также отказано инвестору, который вложил инвестиции путем посредничества.

Статья 17
Вступление в силу

Настоящее Соглашение вступает в силу на пятнадцатый (15) день после получения по дипломатическим каналам последнего из письменных уведомлений о выполнении внутригосударственных процедур, необходимых для вступления в силу настоящего Соглашения.

Статья 18
Срок действия и прекращение действия

1. Настоящее Соглашение заключено на период десяти (10) лет, и будет автоматически продлеваться на другие десятилетние (10) периоды, и остается в силе пока за один (1) год до истечения первоначального или любого последующего десятилетнего (10) периода с момента письменного уведомления одной Договаривающейся Стороной по дипломатическим каналам другой Договаривающейся Стороны о ее намерении прекратить действие настоящего Соглашения.

2. В отношении инвестиций, осуществленных до даты прекращения действия настоящего Соглашения, положения статей 1-18 настоящего Соглашения остаются в силе на дальнейший десятилетний (10) период с даты прекращения действия настоящего Соглашения.

Совершено в городе Абу-Даби 24 марта 2018 года в двух экземплярах каждый на казахском, арабском, английском и русском языках, причем все тексты являются равно аутентичными. В случае различного толкования положений настоящего Соглашения, Договаривающиеся Стороны обращаются к тексту на английском языке.

За Правительство
Республики Казахстан

За Правительство
Объединенных Арабских Эмиратов