Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Мысыр Араб Республикасының Үкіметі арасындағы табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды жою және салық салуды болдырмау мен одан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға қол қою туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2024 жылғы 24 сәуірдегі № 333 қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:

1. Қоса беріліп отырған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Мысыр Араб Республикасының Үкіметі арасындағы табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды жою және салық салуды болдырмау мен одан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияның жобасы мақұлдансын.

2. Қазақстан Республикасы Премьер-Министрінің орынбасары – Сыртқы істер министрі Мұрат Әбуғалиұлы Нұртілеу Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Мысыр Араб Республикасының Үкіметі арасындағы табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды жою және салық салуды болдырмау мен одан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға Қазақстан Республикасының Үкіметі атынан қол қойсын, оған қағидаттық сипаты жоқ өзгерістер мен толықтырулар енгізуге рұқсат берілсін.

3. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі

Қазақстан Республикасының Премьер-Министрі

О. Бектенов

	Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2024 жылғы 24 сәуірдегі № 333 қаулысымен мақұлданған
	Жоба

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Мысыр Араб Республикасының Үкіметі арасындағы табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды жою және салық салуды болдырмау мен одан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Мысыр Араб Республикасының Үкіметі

өздерінің экономикалық қатынастарын одан әрі дамытуға және салық мәселелерінде ынтымақтастықты нығайтуға ниет білдіре отырып,

салық төлеуді болдырмау немесе одан жалтару арқылы (оның ішінде үшінші елдердің резиденттерінің жанама пайдасы үшін осы Конвенцияда көзделген жеңілдіктерді алуға бағытталған уағдаластықтарды пайдалану арқылы) салық салмауға немесе төмендетілген салық салуға мүмкіндіктерді жасамай, осы Конвенциямен қамтылған салықтарға қатысты қосарланған салық салуды жоюға ниет білдіре отырып,

төмендегілер туралы уағдаласты:

1-бап

Конвенция қолданылатын тұлғалар

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап

Конвенция қолданылатын салықтар

1. Осы Конвенция алыну әдістеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның саяси, немесе әкімшілік бөлімшелерінің немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын табыстарға салынатын салықтарға қолданылады.

2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін қызметақының немесе жалақының жалпы сомасына салынатын салықтарды, сондай-ақ капитал құнының өсіміне салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан немесе табыстың жекелеген элементтерінен алынатын барлық салықтар табысқа салынатын салықтар болып есептеледі.

3. Мыналар:

а) Қазақстан Республикасында:

(і) корпоративтік табыс салығы;

(ii) жеке табыс салығы;

(бұдан әрі "Қазақстан салығы" деп аталады);

b) Мысыр Араб Республикасында:

(i) жеке тұлғалардың табыстарына салынатын салық, оның ішінде:

1. жалақы мен қызметақыдан түсетін табыс;

2. коммерциялық және өнеркәсіптік қызметтен түсетін табыс;

3. кәсіптік қызметтен түсетін табыс (тәуелсіз дербес көрсетілетін қызметтер);

4. жылжымайтын мүліктен алынған табыс;

(іі) заңды тұлғалардың пайдасына салынатын салық;

(iiі) төлем көзінен ұсталған салық;

(iv) жоғарыда көрсетілген салықтардан пайызбен немесе өзгеше түрде алынатын қосымша салықтар;

(бұдан әрі "Мысыр салығы" деп аталады) осы Конвенция қолданылатын қолданыстағы салықтар болып табылады.

4. Осы Конвенцияға қол қойылған күннен кейін қосымша немесе қолданыстағы салықтардың орнына алынатын кез келген бірдей немесе мәні бойынша ұқсас салықтарға да осы Конвенция қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өздерінің салық салуға қатысты заңнамаларында болатын кез келген елеулі өзгерістер туралы бірін-бірі хабардар етеді.

3-бап

Жалпы анықтамалар

1. Егер мәнмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Конвенцияның мақсаттары үшін:

а) "Қазақстан" термині Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынасында пайдаланған кезде өзінің мемлекеттік егемендігі қолданылатын құрлықты, суды, жер қойнауын, әуе кеңістігін қоса алғанда, Қазақстан Республикасының мемлекеттік шекарасы шегіндегі аумақ, сондай-ақ өзінің ұлттық заңнамасына және халықаралық құқыққа сәйкес Қазақстан Республикасы егеменді құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын немесе кейіннен жүзеге асыра алатын мемлекеттік шекарадан тыс кез келген аймақ ретінде айқындалады;

b) "Мысыр" термині Мысыр Араб Республикасының аумағын білдіреді және географиялық мағынасында пайдаланған кезде аумақтық суларды және Мысыр оларға қатысты Мысыр заңнамасына сәйкес егеменді құқықтарды жүзеге асыратын және халықаралық заңнамасымен теңіз түбіне, жер қойнауына және олардың табиғи ресурстарына қатысты айқындалатын немесе Мысыр заңнамасы негізінде кейіннен айқындалатын аумақтық сулардан тыс жағалауға жанасатын кез келген аумақты қамтиды;

c) "Уағдаласушы мемлекет" және "екінші Уағдаласушы мемлекет" терминдері мәнмәтінге байланысты Мысыр Араб Республикасын немесе Қазақстан Республикасын білдіреді;

d) "тұлға" термині жеке тұлғаны, компанияны және кез келген басқа тұлғалар бірлестігін білдіреді;

e) "компания" термині кез келген корпоративтік құрылымды немесе салық салу мақсаттары үшін корпоративтік құрылым ретінде қарастырылатын кез келген ұйымды білдіреді;

f) "Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" және "екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;

g) "салық" термині мәнмәтінге байланысты Қазақстан салығын немесе Мысыр салығын білдіреді;

h) "халықаралық тасымал" термині теңіз немесе әуе кемесі тек қана екінші Уағдаласушы Мемлекеттің пункттері арасында пайдаланылатын жағдайлардан басқа, іс жүзіндегі басқару орны Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан кәсіпорын пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесімен кез келген тасымалды білдіреді;

i) "құзыретті орган" термині:

(i) Қазақстан жағдайында: Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін;

(ii) Мысыр жағдайында: Қаржы министрін немесе оның уәкілетті өкілін білдіреді;

j) "ұлттық тұлға" термині:

(i) Уағдаласушы Мемлекеттің азаматтығы бар кез келген жеке тұлғаны;

(іі) Уағдаласушы Мемлекеттің қолданыстағы заңнамасы негізінде өз мәртебесін алған кез келген заңды тұлғаны, әріптестікті немесе қауымдастықты білдіреді.

2. Уағдаласушы Мемлекет Конвенцияны кез келген уақытта қолданған кезде онда айқындалмаған кез келген термин, егер мәнмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша сол уақытта ол ие болған мағынаға ие болады. Осы Уағдаласушы мемлекеттің қолданыстағы салық заңнамасына сәйкес кез келген мағына осы Мемлекеттің басқа заңдарына сәйкес терминге берілетін мағынадан басым болады.

4-бап

Резидент

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті" термині осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша оның тұрғылықты жері, резиденттігі, басқару орны, инкорпорация немесе тіркелген орны немесе осыған ұқсас сипаттағы кез келген басқа да өлшемшарт негізінде онда салық салынуға жататын кез келген тұлғаны білдіреді және сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекетті және оның саяси немесе әкімшілік бөлімшесін немесе жергілікті билік органын қамтиды. Алайда, бұл термин осы Мемлекетте орналасқан көздерден алынатын табысқа қатысты ғана осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.

2. Егер осы баптың 1-тармағының ережелеріне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, онда оның мәртебесі мынадай түрде айқындалады:

а) ол өзінің иелігіндегі тұрақты тұрғын үйі орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі; егер оның иелігінде Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұрақты тұрғын үйі болса, ол жеке және экономикалық неғұрлым тығыз қатынастары (өмірлік мүдделер орталығы) бар Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;

b) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Уағдаласушы Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе оның Уағдаласушы Мемлекеттердің бір де біреуінде өзінің иелігінде тұрақты тұрғын үйі болмаса, ол әдетте өзі тұрып жатқан Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі;

c) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұрып жатқан болса немесе олардың ешқайсысында да тұрмаса, ол өзі азаматы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі;

d) егер ол екі Мемлекеттің азаматы болып табылса немесе олардың бір де біреуінің азаматы болып табылмаса, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы мәселені өзара келісім бойынша шешеді.

3. Егер осы баптың 1-тармағының ережелеріне сәйкес жеке тұлғадан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары бас немесе негізгі офистің орналасқан жерін, оның іс жүзіндегі басқару орнын, тіркелген немесе құрылған жерін және кез келген басқа да елеулі факторларды ескере отырып, осындай тұлға осы Конвенцияның мақсаттары үшін резиденті болып есептелетін Уағдаласушы Мемлекетті өзара келісім бойынша айқындауға ұмтылады. Мұндай келісім болмаған жағдайда мұндай тұлғаның осы Конвенцияда көзделген жеңілдіктерге немесе салықтардан қандай да бір босатылуына құқығы жоқ.

5-бап

Тұрақты мекеме

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "тұрақты мекеме" термині кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.

2. "Тұрақты мекеме" термині, атап айтқанда, мыналарды:

(а) басқару орнын;

(b) бөлімшені;

(с) кеңсені;

(d) фабриканы;

(е) шеберхананы;

(f) шахтаны, мұнай немесе газ ұңғымасын, карьерді немесе табиғи ресурстарды өндіретін немесе барлайтын кез келген басқа да жерді;

g) ферманы немесе плантацияны немесе орман шаруашылығын;

h) сауда орындары ретінде пайдаланылатын орынжайлар мен қоймаларды қамтиды.

3. "Тұрақты мекеме" термині сондай-ақ:

а) кез келген он екі айлық кезең ішінде алты айдан асатын кезең бойы жалғасатын құрылыс алаңын, құрылыс, монтаждау немесе құрастыру объектісін немесе осындай алаңға немесе объектіге байланысты кез келген қадағалау қызметтерді;

b) бұрғылау қондырғысы немесе кеме сияқты жабдықтарды пайдалануға (осындай жабдықты орнатуды қоса алғанда) байланысты кез келген әрекеттерді, сондай-ақ осы Мемлекетте орналасқан табиғи ресурстарды өндіруге, барлауға немесе пайдалануға байланысты Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылатын онымен байланысты қадағалау қызметтерін;

с) консультациялық қызметтер көрсетуді қоса алғанда, қызметшілер немесе осындай мақсаттар үшін кәсіпорын жалдаған басқа персонал арқылы немесе байланысты тарап арқылы кәсіпорынның көрсетілетін қызметтерін, бірақ егер осындай сипаттағы қызмет Уағдаласушы Мемлекет шегінде он екі айлық кезең ішінде жиынтығы 183 күннен асатын кезең немесе кезеңдер ішінде жалғасса ғана (осындай немесе оған байланысты жоба үшін), қамтиды.

4. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, "тұрақты мекеме" термині:

а) құрылыстарды кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету мақсаттары үшін ғана пайдалануды;

b) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын сақтау немесе көрсету мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;

c) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын басқа кәсіпорынның қайта өңдеу мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;

d) тұрақты қызмет орнын тауарларды немесе бұйымдарды сатып алу немесе кәсіпорынға ақпарат жинауға арналған мақсаттар үшін ғана күтіп-ұстауды;

e) тұрақты қызмет орнын кәсіпорын үшін дайындық немесе көмекші сипаттағы кез келген басқа да қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;

f) тұрақты қызмет орнының осындай амалдың нәтижесінде туындайтын жиынтық қызметінің дайындық немесе көмекші сипаты болған жағдайда, тұрақты қызмет орнын осы тармақтың а) - е) тармақшаларында аталған қызмет түрлерінің кез келген амалын жүзеге асыру үшін күтіп-ұстауды қамтымайды.

5. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, бірақ осы баптың 7-тармағының ережелері ескеріле отырып, егер тұлға Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпорынның атынан әрекет етсе, бұл кәсіпорынның осы тұлға кәсіпорын үшін қолданатын кез келген әрекеттеріне қатысты, егер мұндай тұлға:

а) әдетте келісімшарттар жасасса немесе әдетте кәсіпорын тарапынан елеулі өзгерістерсіз жасалатын келісімшарттар жасасуға апаратын басты рөлді атқарса және бұл келісімшарттар:

i) кәсіпорынның атынан; немесе

ii) меншік құқығын беру немесе осы кәсіпорынға тиесілі немесе кәсіпорынның пайдалану құқығы бар мүлікті пайдалану құқығын ұсыну үшін; немесе

iii) осы кәсіпорынның қызмет көрсетуі үшін қолданылса,

егер осындай тұлғаның қызметі тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырылғанда да, осы тармақтың ережелеріне сәйкес осы тұрақты қызмет орнын тұрақты өкілдікке айналдырмайтын 4-тармақта аталған қызметпен шектелмесе; немесе

b) әдетте шарттар жасамаса және осындай келісімшарттарды жасасуға апаратын басты рөлді атқармаса, бірақ, әдетте осы Мемлекетте осы тұлға кәсіпорынның атынан тауарларды немесе бұйымдарды тұрақты жеткізетін тауарлар немесе бұйымдар қорын қолдаса, осы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар деп есептеледі.

6. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің сақтандыру кәсіпорны қайта сақтандыру жағдайларын қоспағанда, егер ол екінші Уағдаласушы Мемлекеттің аумағында сақтандыру жарналарын жинаса немесе осы баптың 7-тармағы қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агент болып табылмайтын тұлға арқылы ондағы тәуекелдерді сақтандырса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар деп есептеледі.

7. 5 және 6-тармақтар, егер Уағдаласушы Мемлекетте басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны атынан әрекет ететін тұлға бірінші аталған Мемлекетте тәуелсіз агент ретінде кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және кәсіпорынның атынан өзінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет етсе, қолданылмайды. Егер, алайда, тұлға өзара тығыз байланысы бар бір немесе бірнеше кәсіпорынның атынан ғана немесе бірнеше кәсіпорынның атынан дерлік қана әрекет етсе, бұл тұлға кез келген осындай кәсіпорынға қатысты осы тармақтың мәні шегінде тәуелсіз агент ретінде қаралмауға тиіс.

8. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметін жүзеге асыратын (не тұрақты мекеме арқылы не өзгеше түрде) компанияны бақылауы немесе оның бақылауында болу фактісі өздігінен осы компаниялардың бірін екіншісінің тұрақты мекемесіне айналдырмайды.

9. Нақты жобаларды немесе қызмет түрлерін тұрақты мекемеге алып келетін уақыт кезеңін (немесе кезеңдерін) көздейтін осы баптың 3-тармағында айтылған кезең (немесе кезеңдер) артып кеткенін айқындаудың бір ғана мақсаты үшін:

а) егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте құрылыс алаңын, құрылыс объектісін, монтаждау объектісін немесе осы баптың 3-тармағында көрсетілген басқа да нақты объектіні білдіретін жерде қызметін жүзеге асырса немесе осындай қызметке қатысты осы Конвенцияның ережесі жағдайында осындай орынға байланысты қадағалау немесе консультациялық қызметті жүзеге асырса және бұл қызмет жиынтығында осы баптың 3-тармағында көрсетілген кезеңнен немесе кезеңдерден аспайтын бір немесе бірнеше уақыт кезеңдері ішінде жүзеге асырылса: және

b) егер байланысты әрекеттер осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте (немесе, егер осы баптың 3-тармағы қадағалау немесе консультациялық қызметке қолданылатын болса) сол құрылыс алаңына, құрылыс немесе монтаждау объектісіне немесе осы баптың 3-тармағында көрсетілген басқа орынға байланысты уақыттың әртүрлі кезеңдерінде бірінші аталған кәсіпорынмен тығыз байланысты бір немесе одан да көп кәсіпорын жүзеге асырса,

бұл әртүрлі кезеңдер бірінші аталған кәсіпорын осы құрылыс алаңында, құрылыс немесе монтаждау объектісінде немесе осы баптың 3-тармағында көрсетілген басқа жерде қызметті жүзеге асырған уақыттың жиынтық кезеңіне қосылуға тиіс.

10. Осы баптың мақсаттары үшін, егер барлық тиісті фактілер мен мән-жайларға негізделе отырып, бірі екіншісін бақылайтын болса немесе екеуі де бір тұлғалардың немесе кәсіпорындардың бақылауында болса, тұлға немесе кәсіпорын осы кәсіпорынмен тығыз байланысты болып табылады. Кез келген жағдайда, егер олардың бірі басқасында тиімді қатысудың 50 пайызынан астамын (немесе компания жағдайында, компания акцияларының жиынтық дауысы мен құнының немесе компаниядағы акциялардың тиімді пакетінің 50 пайызынан астамын) тікелей немесе жанама иеленсе немесе, егер басқа тұлға немесе кәсіпорын тұлғада және кәсіпорында немесе екі кәсіпорында акциялардың тиімді пакетінің 50 пайызынан астамын (немесе компания жағдайында, компания акцияларының жиынтық дауысы мен құнының 50 пайызынан астамын немесе компаниядағы қатысудың тиімді үлесін) тікелей немесе жанама иеленсе тұлға немесе кәсіпорын кәсіпорынмен тығыз байланысты болып есептеледі.

6-бап

Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алатын табысына (ауыл немесе орман шаруашылығынан алынатын табысты қоса алғанда) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. "Жылжымайтын мүлік" термині қаралып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша ие болған мәнге ие. Бұл термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, ауыл және орман шаруашылықтарында пайдаланылатын мал мен жабдықты, жер меншігіне қатысты заңнама ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктын және минералдық шикізат кен орындарын, көздерін және басқа да табиғи ресурстарды игеру құқығын немесе игеру құқығы үшін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе тіркелген төлемдерге құқықтарды қамтиды. Теңіз және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қарастырылмайды.

3. Осы баптың 1-тармағының ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.

4. Осы баптың 1 және 3-тармақтарының ережелері кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа да және тәуелсіз жеке қызметтер көрсету үшін пайдаланылатын жылжымайтын мүліктен алынатын табысқа да қолданылады.

7-бап

Кәсiпкерлiк қызметтен түсетін пайда

1. Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына, егер кәсіпорын кәсіпкерлік қызметті екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырмаса ғана, тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын кәсіпкерлік қызметті жоғарыда айтылғандай түрде жүзеге асырса, онда кәсіпорынның пайдасына екінші Уағдаласушы Мемлекетте, бірақ тек қана:

a) осындай тұрақты мекемеге;

b) тұрақты мекеме арқылы өткізілетін тауарлармен немесе бұйымдармен бiрдей немесе ұқсас тауарларды немесе бұйымдарды осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте өткізуге; немесе

с) өзiнiң сипаты жағынан осындай тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатын кәсiпкерлiк қызметке сай келетiн немесе ұқсас осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылатын басқа кәсiпкерлiк қызметке қатысты бөлігінде ғана салық салынуы мүмкін.

2. Осы баптың 3-тармағының ережелерiн ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы сонда кәсiпкерлiк қызметті жүзеге асыратын немесе жүзеге асырған болса, онда әрбір Уағдаласушы Мемлекетте, егер ол осындай немесе осыған ұқсас жағдайларда осындай немесе осыған ұқсас қызметпен айналысатын, оқшауланған және жеке кәсіпорын болғанда және өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан толық тәуелсіз әрекет еткенде алуы мүмкін пайда осы тұрақты мекемеге жатқызылады.

3. Тұрақты мекеменің пайдасын айқындау кезінде, басқару шығыстарын және жалпы әкімшілік шығыстарды қоса алғанда, шығыстар тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте немесе басқа жерлерде жұмсалғанына қарамастан, тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған шығыстарды шегеруге жол беріледі. Алайда, егер мұндайлар болса, тұрақты мекеме оның кәсіпорнының бас офисіне немесе оның кез келген басқа офистеріне роялти, гонорар немесе патенттерді немесе басқа құқықтарды пайдаланғаны үшін басқа ұқсас төлемдер түрінде немесе ерекше қызметтер көрсеткені үшін немесе басқарғаны үшін комиссиялық төлемдер түрінде немесе банктерді қоспағанда, тұрақты мекемеге берілген қарыз сомасына пайыздар түрінде (іс жүзіндегі шығыстарды өтеуден өзгеше) төленген сомаларға қатысты шегерімге жол берілмейді. Осылайша, тұрақты мекеменің пайдасы роялти, гонорар және патенттерді немесе басқа құқықтарды пайдаланғаны үшін басқа төлемдер түрінде, ерекше қызметтер көрсеткені үшін немесе басқарғаны үшін комиссиялық төлемдер түрінде, немесе, банктерді қоспағанда, кәсіпорынның бас офисіне немесе оның кез келген басқа бөлімшесіне берілген қарыз сомасына пайыздар түрінде кәсіпорынның бас офисінен немесе оның кез келген басқа бөлімшелерінен тұрақты мекеме (шеккен шығыстарды өтеуден өзгеше) алған сомаларды қамтымауға тиіс.

4. Алдыңғы тармақтардың мақсаттары үшін тұрақты мекемеге жататын пайда, егер мұндай тәртіпті өзгерту үшін жеткілікті және дәлелді себептер болмаса, жыл сайын бірдей тәсілмен айқындалады.

5. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жеке аталған табыс түрлерін қамтыса, онда сол баптардың ережелері осы баптың ережелерімен қозғалмайды.

8-бап

Халықаралық тасымал және әуе көлігі

1. Халықаралық тасымалда теңіз немесе әуе кемелерін пайдаланудан түскен пайдаға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. Егер кеме қатынасы кәсіпорнының нақты басқару орны кеменің бортында болса, онда ол кеменің үй айлағы орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте не, егер мұндай айлақ болмаса, кеме иесі резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің аумағында орналасқан болып есептеледі.

3. 1-тармақтың ережелері пулға, бірлескен кәсіпкерлік қызметке немесе көлік құралдарын пайдалану жөніндегі халықаралық ұйымға қатысудан алынатын пайдаға да қолданылады.

9-бап

Қауымдасқан кәсіпорындар

1. Егер,

а) Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса, немесе

b) бір тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе олардың капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса

және кез келген жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржылық өзара қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе белгіленсе, онда кәсіпорындардың біріне есептелуі ықтимал, бірақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осы кәсіпорынның пайдасына қосылуы және оған тиісінше салық салынуы мүмкін.

2. Егер Уағдаласушы Мемлекет екінші Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынатын пайдасын осы Уағдаласушы Мемлекет резидентінің пайдасына қосса әрі тиісінше оған салық салса және осылайша қосылған пайда екі кәсіпорынның арасындағы шарттар тәуелсіз кәсіпорындардың арасындағыдай болғанда бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнына есептелетін пайда болса, онда осы екінші Уағдаласушы Мемлекет осындай пайдадан есептелген салық сомасына тиісті түзету жасайды. Мұндай түзетуді айқындау кезінде осы Конвенцияның басқа да ережелері ескерілуге тиіс және Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары қажет болған кезде бір-біріне консультация беруге тиіс.

10-бап

Дивидендтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтеріне осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Алайда мұндай дивидендтерге резиденті дивидендтер төлейтін компания болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы да мүмкін, бірақ егер дивидендтердің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық:

a) егер дивидендтерді төлеу күнін қоса алғандағы 365 күн ішінде (осы кезеңді есептеу мақсаттары үшін акцияларды иеленетін немесе дивидендтерді төлейтін компанияны біріктіру немесе бөліп қайта ұйымдастыру сияқты корпоративтік қайта ұйымдастыру нәтижесінде тікелей туындайтын меншік иесінің өзгеруі назарға алынбайды) дивидендтер төлейтін компания капиталының кем дегенде 25 пайызын тікелей иеленетін компания (әріптестіктен өзге) іс жүзіндегі иесі болып табылса, дивидендтердің жалпы сомасының 5 пайызынан;

b) қалған барлық жағдайларда дивидендтердің жалпы сомасының 15 пайызынан аспауға тиіс.

Осы тармақтың ережелері дивидендтер төленетін пайдаға қатысты компанияның салық салуын қозғамайды.

3. "Дивидендтер" термині осы бапта пайдаланылған кезде акциялардан, "жуиссанс" акцияларынан немесе "жуиссанс" құқығынан, өндіруші кәсіпорындардың акцияларынан, құрылтайшылардың акцияларынан немесе борыштық талаптар болып табылмайтын басқа да құқықтардан алынатын табысты, пайдаға қатысудан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлетін компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес акциялардан алынатын табыс сияқты дәл сондай салықтық реттеуге жататын басқа да корпоративтік құқықтардан алынатын табысты білдіреді.

4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын дивидендтердің іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания резиденті болып табылатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және өзіне қатысты дивидендтер төленетін иелік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға байланысты 7-баптың (Кәсіпкерлік қызметтен түсетін пайда) немесе 14-баптың (Тәуелсіз жеке көрсетілетін қызметтер) ережелері қолданылады.

5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компания екiншi Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алатын болса, осы екiншi Уағдаласушы Мемлекет мұндай дивидендтердің іс жүзіндегі иесі болып табылатын осы екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне мұндай дивидендтер төленетiн немесе өзiне қатысты дивидендтер төленетiн иелік осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен шын мәнiнде байланысты болатын жағдайлардан басқа, компания төлейтiн дивидендтерден кез келген салықты алмайды және егер төленетiн дивидендтер немесе бөлiнбеген пайда толығымен немесе iшiнара осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте пайда болған пайдадан немесе табыстан құралса да, компанияның бөлiнбеген пайдасына бөлiнбеген пайда салығы алынбайды.

6. Осы Конвенцияның кез келген басқа ережесіне қарамастан, егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын кәсіпорынның екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты өкілдігі болса, 7-баптың (Кәсіпкерлік қызмет) 1-тармағына сәйкес салық салынуға жататын пайдаға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте оның салық заңнамасына сәйкес қосымша салық салынуы мүмкін, бірақ осылайша алынатын салық осы пайда сомасының 5 пайызынан аспауға тиіс.

11-бап

Пайыздар

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін пайыздарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Алайда мұндай пайыздарға олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы да мүмкін, бірақ, егер пайыздардың іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық пайыздардың жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.

3. "Пайыздар" термині осы бапта пайдаланылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген және борышкердің пайдасына қатысу құқығын беретін немесе бермейтін кез келген түрдегі борыштық талаптардан алынатын табысты және атап айтқанда, мемлекеттік бағалы қағаздардан алынатын табысты және осындай бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыштық міндеттемелер бойынша сыйлықақылар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты білдіреді.

4. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын пайыздардың іс жүзіндегі иесі пайыздар пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және өзіне қатысты пайыздар төленетін борыштық талап шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға байланысты 7-баптың (Кәсіпкерлік қызметтен түсетін пайда) немесе 14-баптың (Тәуелсіз жеке көрсетілетін қызметтер) ережелері қолданылады.

5. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, пайыздар Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер пайыздарды төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын-табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оған байланысты пайыздарды төлеу бойынша міндеттеме пайда болған тұрақты мекемесі болса және тұрақты мекеме осындай пайыздар бойынша шығыстарды көтеретін болса, онда мұндай пайыздар осындай тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі.

6. Егер төлеуші мен іс жүзіндегі иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да бір басқа тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебінен оның негізінде төленетін борыштық талапқа қатысты пайыздардың сомасы төлеуші мен олардың іс жүзіндегі иесі арасында осындай қатынастар болмаған кезде келісіле алатындай сомадан асатын болса, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемдердің асып кеткен бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелері ескеріле отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуға тиіс.

12-бап

Роялти

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Алайда мұндай роялтиге олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте де және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер роялтидің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.

3. "Роялти" термині осы бапта пайдаланылған кезде кинематографиялық фильмдер мен фильмдерді немесе радио немесе телевизиялық хабар таратуға арналған таспаларды қоса алғанда, әдебиет, өнер немесе ғылыми туындыларға, кез келген патентке, сауда таңбасына, дизайн немесе модельді, бағдарламалық қамтылым, жоспар, құпия формулаға немесе процеске кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықты пайдаланғаны немесе пайдалану құқығы үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпарат үшін сыйақы ретінде алынатын төлемдердің кез келген түрін білдіреді. Ол Уағдаласушы Мемлекетте, егер кез келген осындай құқықтарды, мүлікті немесе ақпаратты қолданумен байланысты болса, екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті көрсететін техникалық көмек үшін төлемдерді де қамтиды.

4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын роялтидің іс жүзіндегі иесі роялти пайда болған екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы сонда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және өзіне қатысты роялти төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға байланысты 7-баптың (Кәсіпкерлік қызметтен түсетін пайда) немесе 14-баптың (Тәуелсіз жеке көрсетілетін қызметтер) ережелері қолданылады.

5. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер роялтиді төлейтін тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын-табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте роялти төлеу міндеттемесі пайда болған тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және мұндай роялтиді осы тұрақты мекеме немесе тұрақты база төлейтін болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі.

6. Егер төлеуші мен роялтидің іс жүзіндегі иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да бір басқа тұлғаның арасындағы ерекше қатынастар салдарынан негізге алынып төленетін пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидің сомасы осындай қатынастар болмаған кезде төлеуші мен роялтидің іс жүзіндегі иесі арасында келісуге болатындай сомадан асатын болса, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелері тиісті түрде ескеріле отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес салық салынуға тиіс.

13-бап

Мүлік құнының өсімінен алынатын табыстар

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті 6-бапта (Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс) айқындалған, және екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алған табыстарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан немесе осындай тұрақты мекемені (жеке немесе бүкіл кәсіпорынмен бірге) немесе осындай тұрақты базаны иеліктен шығарудан алынған осындай табыстарды қоса алғанда, тәуелсіз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшін екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі Уағдаласушы Мемлекет резидентінің иелігіндегі тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүліктен алынған табыстарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

3. Халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемелерін және мұндай теңіз немесе әуе кемелерін пайдаланумен байланысты жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алған табыстарға кәсіпорынның іс жүзіндегі басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

4. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті акцияларды немесе серіктестіктегі немесе трасттағы үлестер сияқты салыстырмалы үлестерді иеліктен шығарудан алған табыстарға, егер иеліктен шығарудың алдындағы 365 күн ішіндегі кез келген уақытта осы акциялар немесе салыстырмалы үлестер өз құнының 50 пайызынан астамын тікелей немесе жанама түрде екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан 6-бапта (Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс) айқындалғандай жылжымайтын мүліктен алатын болса, осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

5. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті акцияларды немесе серіктестіктегі немесе трасттағы пайыздар сияқты салыстырмалы пайыздарды немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания капиталын білдіретін басқа да құқықтарды тікелей немесе жанама иеліктен шығарудан алған табыстарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

6. Осы баптың алдыңғы тармақтарында айтылғаннан өзге кез келген мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға мүлікті иеліктен шығаратын тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап

Тәуелсіз жеке көрсетілетін қызметтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті кәсіптік көрсетілетін қызметтерге немесе тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметке қатысты алған табысқа, екінші Уағдаласушы Мемлекетте де мұндай табысқа салық салынуы мүмкін мынадай мән-жайларды қоспағанда, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады:

а) егер оның өз қызметінің мақсаттары үшін екінші Уағдаласушы Мемлекетте оған тұрақты қолжетімді тұрақты базасы болса; бұл жағдайда табыстың осы тұрақты базаға жататын бөлігіне ғана осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін; немесе

b) егер ол тиісті салық жылында басталатын немесе аяқталатын қатарымен келетін кез келген 12 айлық кезеңде жиынтығы 183 күннен асатын кезең немесе кезеңдер ішінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте болса; бұл жағдайда осы екінші Мемлекетте оның қызметінен алынған табыстың бөлігіне ғана осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. "Кәсіптік көрсетілетін қызметтер" термині, атап айтқанда, тәуелсіз ғылыми, әдеби, әртістік, білім беру немесе оқытушылық қызметті, сондай-ақ дәрігерлердің, заңгерлердің, инженерлердің, сәулетшілердің, стоматологтардың және бухгалтерлердің тәуелсіз қызметін қамтиды.

15-бап

Тәуелді жеке көрсетілетін қызметтер

1. Осы Конвенцияның 16 (Директорлардың гонорарлары), 18 (Зейнетақылар мен аннуитеттер), 19 (Мемлекеттік қызмет), 20 (Студенттер, тағылымдамадан өтушілер немесе бизнес-практиктер), 21 (Профессорлар, оқытушылар мен зерттеушілер) баптарының ережелерін ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті жалдамалы жұмысқа байланысты алған қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға, егер жалдамалы жұмыс екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалдамалы жұмыс осындай жолмен орындалса, осыған байланысты алынған осындай сыйақыға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан, екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалдамалы жұмысқа байланысты Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған сыйақыға, егер:

а) алушы тиісті салық жылы басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жалпы алғанда 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер ішінде осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте болса, және

b) сыйақыны бірінші аталған Мемлекеттің резиденті болып табылатын жалдаушы төлесе немесе жалдаушының атынан төленсе, және

c) сыйақыны тұрақты мекеме немесе жалдаушының екінші Уағдаласушы Мемлекетте бар тұрақты базасы төлемесе, бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

3. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемесінің бортында орындалатын жалдамалы жұмысқа қатысты алынған сыйақыға кәсіпорынды іс жүзіндегі басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынуға тиіс.

16-бап

Директорлардың гонорарлары

Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның директорлар кеңесінің немесе соған ұқсас органның мүшесі ретінде Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған директорлардың гонорарларына және басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

17-бап

Әртістер мен спортшылар

1. Осы Конвенцияның 14 (Тәуелсіз жеке көрсетілетін қызметтер) және 15 (Тәуелді жеке көрсетілетін қызметтер) баптарының ережесіне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе телевизия әртісі немесе музыкант сияқты өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын оның әртіс немесе спортшы ретіндегі беделіне байланысты өзінің жеке қызметінен алған табысына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының осындай сипатта жүзеге асыратын жеке қызметіне қатысты түскен табысы әртістің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаға есептелсе, бұл табысқа осы Конвенцияның 7 (Кәсіпкерлік қызметтен түсетін пайда), 14 (Тәуелсіз жеке көрсетілетін қызметтер) және 15 (Тәуелді жеке көрсетілетін қызметтер) баптарының ережелеріне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

3. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының осы екінші Уағдаласушы Мемлекетке сапарын Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де қоғамдық қорлары немесе олардың әкімшілік бөлімшелері, орталық немесе жергілікті билік органдары толығымен немесе негізінен қолдайтын болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері оның екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын қызметінен алынған табысына қолданылмайды. Мұндай жағдайда табысқа өнер қызметкері немесе спортшы резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

18-бап

Зейнетақылар мен аннуитеттер

1. 19-баптың (Мемлекеттік қызмет) 2-тармағының ережелерін ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне бұрын жүзеге асырылған жұмысы үшін төленетін зейнетақыларға және басқа да осыған ұқсас төлемдерге немесе осындай резидентке төленетін кез келген аннуитетке осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. "Аннуитеттер" термині жеке тұлғаға белгіленген мерзімде оның өмір бойына кезең-кезеңмен төленетін немесе белгілі бір немесе белгіленген уақыт кезеңі ішінде осындай төлемдерді ақшалай нысанда немесе ақшалай баламада барабар және толық өтеу орнына жүзеге асыру міндеттемесіне сәйкес белгіленген соманы білдіреді.

19-бап

Мемлекеттік қызмет

1. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси, немесе әкімшілік бөлімшелері немесе жергілікті билік органдары жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси, немесе әкімшілік бөлімшелері немесе жергілікті билік органдары үшін жүзеге асыратын қызметі үшін төлейтін қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады:

b) Алайда, мұндай қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға, егер қызмет осы Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылса және осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлға:

(i) осындай Уағдаласушы Мемлекеттің азаматы болып табылса;

(іі) қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болмаса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. а) Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан, осы Уағдаласушы Мемлекет, саяси, әкімшілік бөлімше немесе жергілікті билік құраған қаражаттан жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекетке, саяси, әкімшілік бөлімшеге немесе жергілікті билік органдарына көрсеткен қызметтері үшін төленетін зейнетақыларға және басқа да ұқсас сыйақыларға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

b) Алайда, мұндай зейнетақыға және басқа да ұқсас сыйақыларға, егер жеке тұлға осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті және азаматы болып табылса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

3. Осы Конвенцияның 15 (Тәуелді жеке көрсетілетін қызметтер), 16 (Директорлардың гонорарлары), 17 (Әртістер мен спортшылар) және 18 (Зейнетақылар мен аннуитеттер) баптарының ережелері Уағдаласушы Мемлекет немесе саяси, әкімшілік бөлімшелер немесе жергілікті билік органдары жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызметке байланысты қызметке қатысты қызметақыларға, жалақыға және басқа да ұқсас сыйақылар мен зейнетақыларға қолданылады.

20-бап

Студенттер, тағылымдамадан өтушілер немесе бизнес-практиктер

1. Уағдаласушы Мемлекетке тікелей барар алдында екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болған және бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте тек өзінің білім алу немесе оқу мақсаттары үшін ғана болатын студент, тағылымдамадан өтуші немесе бизнес-практик өзінің күн көрісі, білім алуы немесе оқуы мақсатында алатын төлемдерге, мұндай төлемдер осы Уағдаласушы Мемлекеттен тыс жердегі көздерден жүргізілген жағдайда, осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынбайды.

2. 15-баптың (Тәуелді жеке көрсетілетін қызметтер) ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетке тікелей барар алдында екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болған және өзінің тек білім алуы немесе кәсіби даярлықтан өтуі мақсаттары үшін бірінші аталған Мемлекетте жүрген студент, тағылымдамадан өтуші немесе бизнес-практик, осы бірінші аталған Мемлекетте көрсетілген тәуелді жеке көрсетілетін қызметтер үшін алатын сыйақыға, мұндай көрсетілетін қызметтер оның білім алуына немесе оқуына тікелей байланысты немесе осы көрсетілетін қызметтер үшін сыйақы оның күн көрісіне арналған ресурстарды толықтыру үшін қажет болған жағдайда, осы Мемлекетте салық салынбайды. Алайда, кез келген жағдайда, бұл тармақтың артықшылықтары бірінші аталған Мемлекетке алғаш келген күнінен бастап қатарынан екі жылдан астам кезең ішінде берілмейді.

21-бап

Профессорлар, оқытушылар мен зерттеушілер

1. Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе Уағдаласушы Мемлекетке тікелей барар алдында резиденті болған және бірінші аталған Мемлекетте бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі аккредиттеген Уағдаласушы Мемлекеттің білім беру ұйымдарында немесе ғылыми-зерттеу институттарында оқыту, дәріс оқу немесе зерттеулер жүргізу негізгі мақсатымен жүрген жеке тұлға осындай оқыту, дәріс оқу немесе зерттеулер жүргізу үшін алатын сыйақыға бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетке оның алғаш келген күнінен бастап екі жыл бойы бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылады.

2. Осы баптың 1-тармағының ережелері зерттеулерге байланысты алынған сыйақыға, егер мұндай зерттеу қоғамдық мүдде үшін емес, бірінші кезекте белгілі бір тұлғаның немесе тұлғалардың жеке пайдасы үшін жүргізілсе, қолданылмайды.

22-бап

Өзге де табыстар

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің осы Конвенцияның алдыңғы баптарында қарастырылмаған табыс түрлеріне олар қайдан пайда болса да осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. 6-баптың 2-тармағында (Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс) айқындалғандай жылжымайтын мүліктен түсетін табыстан басқа табыстарға, егер мұндай табысты алушы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола тұра, екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе оларға қатысты табыс төленетін құқық немесе мүлік іс жүзінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға байланысты болса, 1-тармақтың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға байланысты осы Конвенцияның 7-бабының (Кәсіпкерлік қызметтен түсетін пайда) немесе 14-бабының (Тәуелсіз жеке көрсетілетін қызметтер) ережелері қолданылады.

3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекет резидентінің осы Конвенцияның алдыңғы баптарында айтылмаған және екінші Уағдаласушы Мемлекеттен шығатын табыс түрлеріне де осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

23-бап

Қосарланған салық салуды жою

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін табыс алса, бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекет осы резиденттің табыс салығынан шегерім ретінде осы екінші Уағдаласушы Мемлекетке төленген табыс салығына тең сомаға рұқсат береді. Мұндай шегерім, алайда, осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін табысқа жататын шегерім берілгенге дейін есептелетін табыс салығының сол бөлігінен аспауға тиіс.

2. Егер осы Конвенцияның қандай да бір ережесіне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған табыс, осы Уағдаласушы Мемлекетте салықтан босатылған болса, осындай Уағдаласушы Мемлекет, дегенмен, мұндай резиденттің табысының қалған бөлігіне салынатын салық сомасын есептеу кезінде босатылған табысты ескере алады.

24-бап

Кемсітпеу

1. Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары екінші Уағдаласушы Мемлекетте, дәл осындай мән-жайларда, осы екінші Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға және соған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзге немесе ауыртпалығы неғұрлым басым кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемеге ұшырамайды. Осы ереже осы Конвенцияның 1-бабының (Конвенция қолданылатын тұлғалар) ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де резиденті болып табылмайтын тұлғаларға да қолданылады.

2. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге салық салу осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің осыған ұқсас қызметті жүзеге асыратын кәсіпорындарына салық салуға қарағанда осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттегіден қолайсыз болмауы тиіс. Осы ереже Уағдаласушы Мемлекетті екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне салық салу мақсаттары үшін олардың азаматтық мәртебесіне немесе отбасылық міндеттеріне байланысты ол өзінің резиденттеріне беретін кез келген жеке жәрдемақылар, жеңілдіктер мен жеңілдетулер беруге міндеттейтіндей болып түсіндірілмеуге тиіс.

3. Осы Конвенцияның 9-бабы (Қауымдасқан кәсіпорындар) 1-тармағының, 11-бабы (Пайыздар) 6-тармағының немесе 12-бабы (Роялти) 6-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін пайыздар, роялти және басқа да төлемдер осындай кәсіпорынның салық салынатын пайдасын айқындау мақсаттары үшін олар бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленгендей сол шарттармен шегерілуге тиіс. Сол сияқты, бір Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алдындағы кез келген борыштары осындай кәсіпорынның салық салынатын капиталын айқындау мақсаттары үшін олар бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің резидентімен жасалғандай сол шарттармен шегерілуге тиіс.

4. Капиталы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резидентіне толық немесе ішінара тиесілі болатын немесе олар тікелей немесе жанама түрде бақылайтын Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындары бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің басқа да ұқсас кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға және онымен байланысты талаптарға қарағанда басқаша немесе ауыртпалығы неғұрлым басым болып табылатын қандай да бір салық салуға немесе онымен байланысты қандай да бір талаптарға бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте ұшырамауға тиіс.

5. Осы бапта "салық салу" термині осы Конвенцияның нысанасы болып табылатын салықтарды білдіреді.

25-бап

Өзара келісу рәсімі

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де әрекеттері өзіне осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеледі немесе әкелуі мүмкін деп санаса, онда бұл тұлға осы Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңнамасында көзделген қорғану құралдарына қарамастан істі Уағдаласушы Мемлекеттердің кез келгенінің құзыретті органына табыс ете алады. Өтініш осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкелетін әрекеттер туралы бірінші хабарлама берілген кезден бастап үш жыл ішінде табыс етілуге тиіс.

2. Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы, егер ол өтінішті негізді деп есептесе және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, осы Конвенцияға сәйкес келмейтін салық салуды болғызбау мақсатында, істі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісу бойынша шешуге ұмтылатын болады. Кез келген қол жеткізілген келісім Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасында көзделген уақыт бойынша кез келген шектеулерге қарамастан орындалатын болады.

3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияны түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмәнді өзара келісу бойынша шешуге ұмтылады. Олар, сондай-ақ осы Конвенцияда көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатында бір-бірімен консультация алысуы мүмкін.

4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияны қолдану және алдыңғы тармақтарды түсінуде олардың өздерінен немесе олардың өкілдерінен тұратын кездесулерді қоса алғанда, келісімге қол жеткізу мақсатында бір-бірімен тікелей байланыс жасай алады.

26-бап

Ақпарат алмасу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары Уағдаласушы Мемлекеттердің немесе олардың саяси, әкімшілік, орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан салық салу осы Конвенцияға қайшы келмейтіндей шамада алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты осы Конвенцияның ережелеріне немесе ұлттық заңнамаларды басқаруға немесе олардың сақталуын қамтамасыз етуге сай келетін ақпаратпен алмасады. Ақпарат алмасу осы Конвенцияның 1 (Конвенция қолданылатын тұлғалар) және 2 (Конвенция қолданылатын салықтар) баптарымен шектелмейді.

2. Осы баптың 1-тармағына сәйкес Уағдаласушы Мемлекет алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасы шеңберінде алынған ақпарат сияқты құпия болып саналады және осы баптың 1-тармағында көрсетілген салықтарға қатысты бағалаумен немесе мәжбүрлеп өндіріп алумен немесе орындаумен немесе апелляцияларды қарауға қатысты сот қудалауымен немесе жоғарыда көрсетілгендердің барлығын қадағалаумен байланысты тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкімшілік органдарды қоса алғанда) ғана ашылуға тиіс. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осындай мақсаттар үшін ғана пайдаланады. Олар ақпаратты ашық сот отырысы барысында немесе сот шешімдерін қабылдаған кезде ашуы мүмкін.

3. Ешбір жағдайда осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:

а) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасы мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларды қолдану;

b) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасы немесе әдеттегі әкімшілік практикасы барысында алуға болмайтын ақпаратты беру;

с) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпаратты немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (қоғамдық практикаға) қайшы келуі мүмкін ақпаратты беру міндеттемесін жүктейтіндей мағынада түсіндірілмеуге тиіс.

4. Егер ақпаратты бір Уағдаласушы Мемлекет осы бапқа сәйкес сұраса, егер мұндай ақпарат тіпті екінші Мемлекетке өзінің жеке салықтық мақсаттары үшін қажет болмаса да, екінші Уағдаласушы Мемлекет сұралған ақпаратты алу үшін ақпаратты жинау жөніндегі өзінің іс-шараларын пайдалануға тиіс. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме осы баптың 3-тармағының ережелерімен шектелген, бірақ ешбір жағдайда мұндай шектеулерді Уағдаласушы Мемлекетке оған ішкі мүдделіліктің болмауы себебінен ғана ақпарат беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде түсіндіруге болмайды.

5. Осы баптың 3-тармағының ережелері банк, басқа қаржы мекемесі, номинал ұстаушы немесе агент немесе сенім білдірілген өкіл ретінде әрекет ететін тұлға ақпарат иесі болып табылатындығы себебінен немесе ақпарат меншік иесі ретіндегі тұлғаның мүдделеріне қатысты болу себебінен ғана Уағдаласушы Мемлекетке ақпаратты беруден бас тартуға рұқсат беретін ретінде түсіндірілмейді.

27-бап

Жеңілдіктерді шектеу

1. Осы Конвенцияның ережелері ешбір жағдайда Уағдаласушы Мемлекетке сипатталған немесе сипатталмағанына қарамастан өзінің ұлттық заңнамасының ережелерін және салық төлеуді болдырмауға немесе одан жалтаруға қарсы шараларды қолдануға тыйым салмайды.

2. Осы Конвенцияның кез келген ережелеріне қарамастан, осы Конвенцияға сәйкес жеңілдік, егер барлық тиісті фактілер мен мән-жайларды ескере отырып, осы жеңілдіктерді алу осы жеңілдіктерге тікелей немесе жанама түрде әкелген кез келген уағдаластықтың немесе операцияның негізгі мақсаттарының бірі болды деген тұжырым жасау орынды болса, егер осы жағдайларда осы жеңілдіктерді беру осы Конвенцияның тиісті ережелерінің объектісі мен мақсатына сәйкес келетіні анықталмаса, табыс элементіне қатысты берілмейді.

28-бап

Дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелердің қызметкерлері

Осы Конвенцияда ештеңе де халықаралық құқықтың жалпы нормаларына немесе арнайы келісімдердің ережелеріне сәйкес дипломатиялық өкілдіктер немесе консулдық мекемелер қызметкерлерінің салықтық артықшылықтарын қозғамайды.

29-бап

Күшіне енуі

1. Уағдаласушы Мемлекеттер осы Конвенцияның күшіне енуі үшін құқықтық рәсімдерді орындағаны туралы дипломатиялық арналар бойынша бір-бірін жазбаша нысанда хабардар етеді.

2. Конвенция 1-тармақта көрсетілген соңғы хабарламаны алған күннен бастап күшіне енеді және оның ережелері Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де:

а) Конвенция күшіне енетін жылдан кейінгі күнтізбелік жылдағы қаңтардың бірінші немесе одан кейінгі күні алынған табыс көзінен ұсталатын салықтарға қатысты;

b) табысқа салынатын басқа да салықтарға қатысты, Конвенция күшіне енетін жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе бірінші күнінен кейін басталатын кез келген қаржы жылы үшін алынатын салықтарға қатысты қолданылады.

30-бап

Қолданылуын тоқтату

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекет оның қолданылуын тоқтатқанға дейін күшiнде қала бередi. Әрбір Уағдаласушы Мемлекет оның ережелері қолданыла бастаған күннен бастап бес жылдық кезең өткеннен кейiнгi кез келген күнтiзбелiк жылдың аяқталуына дейін кемiнде алты ай қалғанда қолданылуын тоқтату туралы дипломатиялық арналар бойынша жазбаша хабардар ете отырып, Конвенцияның қолданылуын тоқтата алады. Мұндай жағдайда Конвенция екі Уағдаласушы Мемлекетте де:

а) хабарлама берiлген жылдан кейiнгi күнтiзбелiк жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін алынған табыс көзiнен ұсталатын салықтарға қатысты;

b) табысқа салынатын басқа да салықтарға хабарлама берiлген жылдан кейiнгi күнтiзбелiк жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейiн басталатын кез келген қаржы жылында алынатын салықтарға қатысты өзінің қолданылуын тоқтатады.

Осыны куәландыру үшiн тиiсінше уәкiлеттiк берілген төменде қол қоюшылар осы Конвенцияға қол қойды.

20__ жылғы ________ ________ қаласында қазақ, араб, орыс және ағылшын тілдерінде екі төлнұсқа данада жасалды, әрі барлық төрт мәтіннің күші бірдей. Түсіндіруде сәйкессіздік болған жағдайда, ағылшын тіліндегі мәтін басым болып табылады.

Қазақстан Республикасының Үкіметі үшін

Мысыр Араб РеспубликасыныңҮкіметі үшін

О подписании Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Арабской Республики Египет об устранении двойного налогообложения и предотвращении избежания и уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход

Постановление Правительства Республики Казахстан от 24 апреля 2024 года № 333.

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:

1. Одобрить прилагаемый проект Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Арабской Республики Египет об устранении двойного налогообложения и предотвращении избежания и уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход.

2. Заместителю Премьер-Министра – Министру иностранных дел Республики Казахстан Нуртлеу Мурату Абугалиевичу подписать от имени Правительства Республики Казахстан Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Арабской Республики Египет об устранении двойного налогообложения и предотвращении избежания и уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход, разрешив вносить изменения и дополнения, не имеющие принципиального характера.

3. Настоящее постановление вводится в действие со дня его подписания.

Премьер-Министр Республики Казахстан

О. Бектенов

	Одобрен постановлением Правительства Республики Казахстан от 24 апреля 2024 года № 333
	Проект

Конвенция
между Правительством Республики Казахстан и Правительством Арабской Республики Египет об устранении двойного налогообложения и предотвращении избежания и уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход

Правительство Республики Казахстан и Правительство Арабской Республики Египет,

желая и далее развивать свои экономические отношения и усилить сотрудничество в налоговых вопросах,

намереваясь устранить двойное налогообложение в отношении налогов, охватываемых настоящей Конвенцией, не создавая возможности для не налогообложения или пониженного налогообложения путем избежания или уклонения от уплаты налогов (в том числе путем использования договоренностей, направленных на получение льгот, предусмотренных настоящей Конвенцией, для косвенной выгоды резидентов третьих стран),

договорились о нижеследующем:

Статья 1
Лица, к которым применяется Конвенция

Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Конвенция

1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его политических, или административных подразделений или местных органов власти, независимо от метода их взимания.

2. Налогами на доход считаются все налоги, взимаемые с общей суммы дохода, или с отдельных элементов дохода, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги на общую сумму жалований или заработной платы, выплачиваемых предприятиями, а также налоги на прирост стоимости капитала.

3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящая Конвенция, являются:

a) в Республике Казахстан:

(i) корпоративный подоходный налог;

(ii) индивидуальный подоходный налог;

(далее именуемые как "Казахстанский налог");

b) в Арабской Республике Египет:

(i) налог на доходы физических лиц, в том числе:

1. доходы от заработной платы и жалований;

2. доход от коммерческой и промышленной деятельности;

3. доход от профессиональной деятельности (независимые персональные услуги);

4. доход, полученный от недвижимого имущества;

(ii) налог на прибыль юридических лиц;

(iii) налог, удержанный у источника выплаты;

(iv) дополнительные налоги, взимаемые в процентах от указанных выше налогов или иным образом;

(далее именуемые как "Египетский налог").

4. Настоящая Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые взимаются после даты подписания настоящей Конвенции в дополнение или вместо существующих налогов. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях, которые произойдут в их законодательствах, касающихся налогообложения.

Статья 3
Общие определения

1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:

a) "термин "Казахстан" означает Республику Казахстан и при использовании в географическом смысле определяется как территория в пределах государственной границы Республики Казахстан, включая сушу, воды, недра, воздушное пространство, на которые распространяется ее государственный суверенитет, а также любая зона за пределами государственной границы, в которой Республика Казахстан осуществляет или может в дальнейшем осуществлять суверенные права и юрисдикцию в соответствии с ее национальным законодательством и международным правом";

b) термин "Египет" означает территорию Арабской Республики Египет и при использовании в географическом смысле включает территориальные воды и любую территорию, примыкающие к побережью вне территориальных вод, в отношении которых Египет осуществляет суверенные права в соответствии с законодательством Египта и международным законодательством, которая определена или в последующем может быть определена как территория, в которой Египет может осуществлять права в отношении морского дна, недр и их природных ресурсов;

c) термины "Договаривающееся Государство" и "другое Договаривающееся Государство" означают Арабскую Республику Египет или Республику Казахстан в зависимости от контекста;

d) термин "лицо" включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;

e) термин "компания" означает любое корпоративное образование или любую организацию, которые для целей налогообложения рассматриваются как корпоративное образование;

f) термины “предприятие Договаривающегося Государства” и “предприятие другого Договаривающегося Государства“ означают, соответственно, предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося Государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;

g) термин "налог" означает казахстанский или египетский налог в зависимости от контекста;

h) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием, место эффективного управления которого находится в Договаривающемся Государстве, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;

i) термин "компетентный орган" означает:

(i) в случае Казахстана: Министерство финансов или его уполномоченного представителя;

(ii) в случае Египта: Министра финансов или его уполномоченного представителя;

j) термин "национальное лицо" означает:

(i) любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;

(ii) любое юридическое лицо, партнерство или ассоциацию, получившие свой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства.

2. При применении в любое время Конвенции Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в нем, будет иметь то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имеет в это время по законодательству этого Договаривающегося Государства в отношении налогов, на которые распространяется настоящая Конвенция. Любое значение в соответствии с действующим налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства превалирует над значением, придаваемым термину в соответствии с другими законами этого Государства.

Статья 4
Резидент

1. Для целей настоящей Конвенции термин "резидент Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое по законодательству этого Договаривающегося Государства подлежит в нем налогообложению на основании его места жительства, резидентства, места управления, места инкорпорации или регистрации, или любого другого критерия аналогичного характера, и также включает Договаривающееся Государство и его политические или административные подразделения или местные органы власти. Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Договаривающемся Государстве, только в отношении дохода из источников в этом Государстве.

2. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:

а) оно считается резидентом Договаривающегося Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом Договаривающегося Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);

b) если Договаривающееся Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом того Договаривающегося Государства, в котором оно обычно проживает;

c) если оно обычно проживает в обоих Договаривающихся Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом Договаривающегося Государства, гражданином которого оно является;

d) если он является гражданином обоих Государств или ни одного из них, компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.

3. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, компетентные органы Договаривающихся Государств стремятся определить по взаимному согласию Договаривающееся Государство, в котором такое лицо считается резидентом для целей настоящей Конвенции, учитывая место его эффективного управления, место инкорпорации или образования и любые другие соответствующие факторы. При отсутствии такого соглашения, такое лицо не имеет права на какие-либо льготы или освобождение от уплаты налогов, предусмотренные настоящей Конвенцией.

Статья 5
Постоянное учреждение

1. Для целей настоящей Конвенции термин "постоянное учреждение" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.

2. Термин "постоянное учреждение", в частности, включает:

а) место управления;

b) отделение;

c) контору;

d) фабрику;

e) мастерскую;

f) шахту, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое место добычи или разведки природных ресурсов;

g) ферму или плантацию или лесное хозяйство;

h) помещения и склады, используемые в качестве торговых точек.

3. Термин "постоянное учреждение" также включает:

а) строительную площадку или строительный, монтажный или сборочный объект, или любые наблюдательные услуги, связанные с такой площадкой или объектом, но только если такая площадка, объект или услуги продолжаются более 6 месяцев в течение любого двенадцатимесячного периода;

b) любые действия, связанные с использованием оборудования, такого как буровая установка или судно (включая установку такого оборудования), а также связанные с ним наблюдательные услуги, осуществляемые в Договаривающемся Государстве в связи с добычей, разведкой или эксплуатацией природных ресурсов, расположенных в этом Государстве;

с) оказание услуг, включая консультационные услуги, предприятием Договаривающегося Государства через служащих или другой персонал, нанятый предприятием для таких целей, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в пределах Договаривающегося Государства в течение периода или периодов, составляющих в совокупности более 183 дней в любом двенадцатимесячном периоде.

4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин "постоянное учреждение" не включает:

а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации товаров или изделий, принадлежащих предприятию;

b) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей хранения или демонстрации;

c) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;

d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;

e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;

f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, упомянутых в подпунктах а) - е) настоящего пункта, при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации, имеет подготовительный или вспомогательный характер.

5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, но с учетом положений пункта 7 настоящей статьи, если лицо действует в Договаривающемся Государстве от имени предприятия, считается, что это предприятие имеет постоянное учреждение в этом Государстве в отношении любых действий, которые это лицо предпринимает для предприятия, если такое лицо:

а) обычно заключает контракты или обычно играет главную роль, ведущую к заключению контрактов, которые обычно заключаются без существенных изменений со стороны предприятия, и эти контракты действуют:

i) от имени предприятия; или

ii) для передачи права собственности или предоставления права пользования имуществом, принадлежащим этому предприятию или которым предприятие имеет право пользования; или

iii) для оказания услуг этим предприятием,

если деятельность такого лица не ограничивается деятельностью, упомянутой в пункте 4, которая, даже если осуществляется через постоянное место деятельности, не превращают это постоянное место деятельности в постоянное представительство в соответствии с положениями настоящего пункта; или

b) обычно не заключает договоры и не играет главную роль, ведущую к заключению таких контрактов, но обычно поддерживает в этом Государстве запас товаров или изделий, из которого это лицо регулярно поставляет товары или изделия от имени предприятия.

6. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, страховое предприятие Договаривающегося Государства, за исключением случаев перестрахования, считается имеющим постоянное учреждение в другом Договаривающемся Государстве, если оно собирает страховые взносы на территории другого Договаривающегося Государства или страхует находящиеся в нем риски через лицо, не являющееся агентом с независимым статусом, к которому применяется пункт 7 настоящей статьи.

7. Пункты 5 и 6 не применяются, если лицо, действующее в Договаривающемся Государстве от имени предприятия другого Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в первом упомянутом Государстве в качестве независимого агента и действует от имени предприятия в рамках своей обычной деятельности. Если однако лицо действует исключительно или почти исключительно от имени одного или нескольких предприятий, с которыми оно тесно взаимосвязано, это лицо не должно рассматриваться в качестве независимого агента в пределах значения настоящего пункта в отношении любого такого предприятия.

8. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства или осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Договаривающемся Государстве (либо через постоянное учреждение, либо иным образом), само по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

9. С единственной целью определения того, был ли превышен период (или периоды), упомянутый в пункте 3 настоящей статьи, который предусматривает период (или периоды) времени, после которого конкретные проекты или виды деятельности составляют постоянное учреждение, был превышен:

а) если предприятие одного Договаривающегося Государства осуществляет деятельность в другом Договаривающемся Государстве в месте, которое представляет собой строительную площадку, строительный объект, монтажный объект или другой конкретный объект, указанный в пункте 3 настоящей статьи, или осуществляет надзорную или консультационную деятельность в связи с таким местом, в случае положения настоящей Конвенции, которое относится к такой деятельности, и эта деятельность осуществляется в течение одного или нескольких периодов времени, которые в совокупности не превышают периода или периодов, указанных в пункте 3 настоящей статьи: и

b) если связанные действия осуществляются в этом другом Договаривающемся Государстве на (или, если пункт 3 настоящей статьи применяется к надзорной или консультационной деятельности, в связи с) той же строительной площадке, строительном или монтажом объекте, или другом месте, указанном в пункте 3 настоящей статьи, в разные периоды времени, одним или несколькими предприятими, тесно связанными с первым упомянутым предприятием,

эти разные периоды должны быть добавлены к совокупному периоду времени, в течение которого первое упомянутое предприятие осуществляло деятельность на этой строительной площадке, в строительном или монтажном объекте или в другом месте, указанном в пункте 3 настоящей статьи.

10. Для целей настоящей статьи лицо или предприятие тесно связаны с предприятием, если, основываясь на всех соответствующих фактах и обстоятельствах, одно контролирует другое или оба находятся под контролем одних и тех же лиц или предприятий. В любом случае, лицо или предприятие считаются тесно связанными с предприятием, если одно из них прямо или косвенно владеет более чем 50 процентами бенефициарной доли в другом (или, в случае компании, более 50 процентов совокупных голосов и стоимости акций компании или бенефициарной доли участия в компании), или если другое лицо или предприятие обладает прямо или косвенно более 50 процентами бенефициарной доли (или, в случае компании, более 50 процентов совокупных голосов и стоимости акций компании или бенефициарной доли участия в компании) в лице и предприятии или двух предприятиях.

Статья 6
Доход от недвижимого имущества

1. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Термин "недвижимое имущество" имеет то значение, которое оно имеет по законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Этот термин в любом случае включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйствах, права, к которым применяются положения законодательства в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку месторождения минеральных сырья, источников и других природных ресурсов. Морские и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.

3. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.

4. Положения пунктов 1 и 3 настоящей статьи также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, но только в той части, которая относится к:

a) такому постоянному учреждению;

b) реализации в этом другом Договаривающемся Государстве товаров или изделий, которые совпадают или схожи с товарами или изделиями, которые реализуются через постоянное учреждение; или

c) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Договаривающемся Государстве, которая по своему характеру совпадает или схожа с предпринимательской деятельностью, осуществляемой через такое постоянное учреждение.

2. С учетом положений пункта 3 настоящей статьи, если предприятие Договаривающегося Государства осуществляет или осуществляло предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.

3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для предпринимательских целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, или в другом месте. Однако не допускается вычет в отношении сумм, если такие имеются, выплаченных (иначе, чем компенсация фактических расходов) постоянным учреждением головному офису предприятия или любому из его других офисов, в виде роялти, гонораров или других схожих платежей за использование патентов, или других прав, или в виде комиссионных за предоставленные специальные услуги или за управление, или, за исключением банков, в виде процентов на сумму займа, предоставленного постоянному учреждению. Подобным образом прибыль постоянного учреждения не должна включать суммы (иные, чем компенсация понесенных расходов), полученные постоянным учреждением от головного офиса предприятия или любого из его других подразделений, в виде роялти, гонораров и других платежей за пользование патентами или другими правами, в виде комиссионных за предоставленные специальные услуги или за управление, или, за исключением банков, в виде процентов на сумму займа, предоставленного головному офису предприятия или любому другому его подразделению.

4. Для целей предыдущих пунктов, прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом ежегодно, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.

5. Если прибыль включает виды доходов, которые упомянуты отдельно в других статьях настоящей Конвенции, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

Статья 8
Международная перевозка и воздушный транспорт

1. Прибыль от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке облагается налогом только в том Договаривающемся Государстве, в котором находится место эффективного управления предприятием.

2. Если место эффективного управления судоходного предприятия находится на борту судна, то оно считается находящимся в Договаривающемся Государстве, в котором находится домашняя гавань судна, либо, если такой гавани нет, на территории Договаривающегося Государства, резидентом которого является судовладелец.

3. Положения пункта 1 применяются также к прибыли от участия в пуле, совместной предпринимательской деятельности или международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
Ассоциированные предприятия

1. Если,

a) предприятие Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или

b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства

и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и, соответственно, обложена налогом.

2. Если Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Договаривающегося Государства и, соответственно, облагает налогом прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Договаривающемся Государстве, и включенная таким образом прибыль является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Договаривающегося Государства, если бы взаимоотношения между двумя предприятиями были бы такими как между независимыми предприятиями, тогда это другое Договаривающееся Государство произведет соответствующую корректировку суммы налога, взимаемого с такой прибыли. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящей Конвенции, и компетентные органы Договаривающихся Государств должны при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10
Дивиденды

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, и в соответствии с законодательством этого Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать:

a) 5 процентов общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания (иная, чем партнерство), которая прямо владеет не менее чем 25 процентами капитала компании, выплачивающей дивиденды, в течение 365 дней, включая день выплаты дивидендов (для целей расчета этого периода не принимается во внимание изменения собственника, которые напрямую возникают в результате корпоративной реорганизации, такой как слияние или разделительная реорганизация компании, которая владеет акциями или выплачивает дивиденды);

b) 15 процентов от общей суммы дивидендов во всех остальных случаях.

Положения настоящего пункта не затрагивают налогообложения компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.

3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций, акций "жуиссанс" или права "жуиссанс", акций добывающих предприятий, акций учредителей или других прав, не являющихся долговыми требованиями, доход от участия в прибыли, а также доход от других прав, включая корпоративные права, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством Договаривающегося Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.

4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базы и владение, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 (прибыль от предпринимательской деятельности) или статьи 14 (независимые личные услуги) в зависимости от обстоятельств.

5. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Договаривающееся Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Договаривающегося Государства, который является фактическим владельцем таких дивидендов, или владение, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связано с постоянным учреждением, находящимся в этом другом Договаривающемся Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из прибыли или дохода, образующегося в этом другом Договаривающемся Государстве.

6. Несмотря на любое другое положение настоящей Конвенции, если предприятие, являющееся резидентом Договаривающегося Государства, имеет постоянное представительство в другом Договаривающемся Государстве, прибыль, подлежащая налогообложению в соответствии с пунктом 1 статьи 7 (предпринимательская деятельность), может облагаться дополнительным налогом в этом другом Договаривающемся Государстве в соответствии с его налоговым законодательством, но взимаемый таким образом налог не должен превышать 5 процентов от суммы этой прибыли.

Статья 11
Проценты

1. Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Однако такие проценты могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов от общей суммы процентов.

3. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должника, и, в частности, доход от государственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по таким ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам.

4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе. В таком случае применяются положения статьи 7 (прибыль от предпринимательской деятельности) или статьи 14 (независимые личные услуги) в зависимости от обстоятельств.

5. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если однако лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которым возникает обязательство по выплате процентов, и расходы по таким процентам несет постоянное учреждение или постоянная база, то считается, что такие проценты возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположены такое постоянное учреждение или постоянная база.

6. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае превышенная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства и учетом других положений настоящей Конвенции.

Статья 12
Роялти

1. Роялти, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец роялти является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов общей суммы роялти.

3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или науки, включая кинематографические фильмы и фильмы или ленты для радио или телевизионного вещания, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, программное обеспечение, план, секретную формулу или процесс, за использование или право использования, промышленного, коммерческого или научного оборудования, или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта. Оно также включает платежи за техническую помощь, оказываемую в Договаривающемся Государстве резидентом другого Договаривающегося Государства, если это связано с применением любых таких прав, имущества или информации.

4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает независимые личные услуги в этом другом Договаривающемся Государстве с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которого выплачиваются роялти, действительно связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 (прибыль от предпринимательской деятельности) или статьи 14 (независимые личные услуги) в зависимости от обстоятельств.

5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является резидент этого Договаривающегося Государства. Однако если лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникло обязательство выплатить роялти, и такие роялти выплачиваются этим постоянным учреждением или постоянной базой, тогда такие роялти считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, в котором расположены постоянное учреждение или постоянная база.

6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем роялти или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с национальным законодательством каждого Договаривающегося Государства и учетом других положений настоящей Конвенции.

Статья 13
Доходы от прироста стоимости имущества

1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от

отчуждения недвижимого имущества, определенного в статье 6 (доход от недвижимого имущества) и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или от движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

3. Доходы от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке, и движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, где расположено место эффективного управления предприятия.

4. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения акций или сопоставимых долей, таких как доля в товариществе или трасте, могут облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, если в любое время в течение 365 дней, предшествующих отчуждению, эти акции или сопоставимые доли получали более 50 процентов своей стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества как определено в статье 6 (доход от недвижимого имущества), расположенного в этом другом Договаривающемся Государстве.

5. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от прямого или косвенного отчуждения акций, сопоставимых долей, таких как доли в товариществе или трасте, или других прав, представляющих капитал компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

6. Доходы от отчуждения любого имущества, иного чем то, о котором говорится в предыдущих пунктах настоящей статьи, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 14
Независимые личные услуги

1. Доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, за исключением следующих обстоятельств, когда такой доход может также облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве:

a) если он имеет постоянную базу, регулярно доступную ему в другом Договаривающемся Государстве для целей своей деятельности; в этом случае только та часть дохода, которая относится к этой постоянной базе, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве; или

b) если он находится в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, превышающих в сумме 183 дня в любом последовательном 12-месячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году; в этом случае только та часть дохода, которая получена от его деятельности в этом другом Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Термин "профессиональные услуги", в частности, включает независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимую деятельность врачей, юристов, инженеров, архитекторов, стоматологов и бухгалтеров.

Статья 15
Зависимые личные услуги

1. С учетом положений статей 16 (гонорары директоров), 18 (пенсии и аннуитеты), 19 (государственная служба), 20 (студенты, стажеры или бизнес – практики), 21 (профессора, преподаватели и исследователи) настоящей Конвенции жалованье, заработная плата и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Договаривающемся Государстве, если:

a) получатель находится в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году, и

b) вознаграждение выплачивается нанимателем или от имени нанимателя, являющегося резидентом первого упомянутого Государства, и

c) вознаграждение не выплачивается постоянным учреждением или постоянной базой, которую наниматель имеет в другом Договаривающемся Государстве.

3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке предприятием Договаривающегося Государства, должно облагаться налогом только в Договаривающемся Государстве, в котором находится место эффективного управления предприятием.

Статья 16
Гонорары директоров

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или схожего с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 17
Артисты и спортсмены

1. Несмотря на положения статей 14 (независимые личные услуги) и 15 (зависимые личные услуги) настоящей Конвенции, доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого как артист театра, кино, радио или телевидения или музыкант, или в качестве спортсмена, или от его личной деятельности, связанной с его репутацией артиста или спортсмена, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Если доход в отношении личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому артисту или спортсмену, а другому лицу, этот доход, несмотря на положения статей 7 (прибыль от предпринимательской деятельности), 14 (независимые личные услуги) и 15 (зависимые личные услуги) настоящей Конвенции, может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.

3. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются к доходу, полученному работником искусства или спортсменом от деятельности, осуществляемой в Договаривающемся Государстве, если его визит в это Договаривающееся Государство полностью или в основном поддерживается общественными фондами одного или обоих Договаривающихся Государств, или его административным подразделением, центральным или местным органом власти. В таком случае доход облагается налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого являются работник искусства или спортсмен.

Статья 18
Пенсии и аннуитеты

1. С учетом положений пункта 2 статьи 19 (государственная служба) пенсии и другие подобные выплаты, выплачиваемые резиденту Договаривающегося Государства за осуществлявшуюся работу в прошлом, или любой аннуитет, выплачиваемый такому резиденту, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

2. Термин "аннуитет" означает установленную сумму, подлежащую выплате физическому лицу периодически в установленные сроки в течение его жизни, или в течение определенного или установленного периода времени, в соответствии с обязательством осуществлять такие платежи взамен на адекватное и полное возмещение в денежной форме или в денежном эквиваленте.

Статья 19
Государственная служба

1. а) Жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его политическим, или административным подразделением, или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Договаривающегося Государства или его политическому, административному подразделению или местному органу власти, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

b) Однако такое жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом другом Договаривающемся Государстве, и физическое лицо является резидентом этого Договаривающегося Государства, которое:

(i) является гражданином этого Договаривающегося Государства;

(ii) не стало резидентом этого Договаривающегося Государства только с целью осуществления службы.

2. а) Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, пенсии и другие аналогичные вознаграждения, выплачиваемые Договаривающимся Государством, или из фондов, созданных этим Договаривающимся Государством, политическим, административным подразделением или местным органом власти, физическому лицу за предоставленные услуги этому Договаривающемуся Государству, политическому, административному подразделению или местному органу власти, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

b) Однако, такие пенсии и другие аналогичные вознаграждения облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого другого Договаривающегося Государства.

3. Положения статей 15 (зависимые личные услуги), 16 (гонорары директоров), 17 (артисты и спортсмены) и 18 (пенсии и аннуитеты) настоящей Конвенции применяются к жалованьям, заработной плате и другим схожим вознаграждениям, пенсиям в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством или его политическим, административным подразделением или местным органом власти.

Статья 20
Студенты, стажеры или бизнес-практики

1. Платежи, которые получают студент, стажер или бизнес-практик, который является или был непосредственно перед посещением Договаривающегося Государства резидентом другого Договаривающегося Государства и находится в первом упомянутом Договаривающемся Государстве исключительно для целей своего образования или обучения, с целью его содержания, образования или обучения не облагаются налогом в этом Договаривающемся Государстве при условии, что такие платежи производятся из источников за пределами этого Договаривающегося Государства.

2. Несмотря на положения статьи 15 (зависимые личные услуги), вознаграждение, которое студент, стажер или бизнес-практик, которые являются или были непосредственно перед посещением Договаривающегося Государства, резидентом другого Договаривающегося Государства и присутствуют в первом упомянутом Государстве исключительно для целей их образования или обучения, получают за зависимые личные услуги, оказанные в этом первом упомянутом Государстве, не облагается налогом в этом Государстве, при условии, что такие услуги непосредственно связаны с его образованием или обучением, или вознаграждение за эти услуги необходимо для пополнения средств на его содержание. Однако в любом случае льготы этого пункта не предоставляются в течение периода более двух лет подряд с даты его первого прибытия в первое упомянутое Государство.

Статья 21
Профессоры, преподаватели и исследователи

1. Физическое лицо, которое является или непосредственно перед посещением Договаривающегося Государства было резидентом другого Договаривающегося Государства и присутствует в первом упомянутом Государстве с основной целью преподавания, чтения лекций или проведения исследований в образовательных организациях или научно-исследовательских институтах Договаривающегося Государства, аккредитованных Правительством первого упомянутого Договаривающегося Государства, в течение двух лет с даты его первого прибытия в первое упомянутое Договаривающееся Государство освобождается в первом упомянутом Государстве от налога на вознаграждение за такие преподавание, лекции или исследования.

2. Положения пункта 1 настоящей статьи не распространяются на вознаграждение, полученное за исследования, если такие исследования проводятся не в общественных интересах, а в основном для личной выгоды конкретного лица или лиц.

Статья 22
Прочие доходы

1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства, откуда бы они ни происходили, не рассматриваемые в предыдущих статьях настоящей Конвенции, облагаются налогом, только в этом Договаривающемся Государстве.

2. Положения пункта 1 не применяются к доходам, кроме дохода от недвижимого имущества, как это определено в пункте 2 статьи 6 (доходы от недвижимого имущества), если получатель такого дохода будучи резидентом Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базы, и право или собственность, в отношении которых выплачивается доход, фактически связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 (прибыль от предпринимательской деятельности) или статьи 14 (независимые личные услуги) настоящей Конвенции в зависимости от обстоятельств.

3. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, виды доходов резидента Договаривающегося Государства, не упомянутые в предыдущих статьях настоящей Конвенции и происходящие из другого Договаривающегося Государства, могут также облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 23
Устранение двойного налогообложения

1. Если резидент Договаривающегося Государства получает доход, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, первое упомянутое Договаривающееся Государство допускает в качестве вычета из налога на доход этого резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному этому другому Договаривающемуся Государству. Такой вычет однако не должен превышать ту часть подоходного налога, рассчитываемого до предоставления вычета, относящегося к доходу, который может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Если в соответствии с каким-либо положением настоящей Конвенции доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства, освобождается от налога в этом Договаривающемся Государстве, такое Договаривающееся Государство тем не менее может при расчете суммы налога на оставшуюся часть дохода такого резидента учитывать освобожденный доход.

Статья 24
Недискриминация

1. Национальные лица Договаривающегося Государства не подвергаются в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, иному или более обременительному, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства. Данное положение, несмотря на положения статьи 1 (лица, к которым применяется Конвенция) настоящей Конвенции, также применяется к лицам, которые не являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

2. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Договаривающемся Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Договаривающегося Государства, осуществляющих аналогичную деятельность. Это положение не должно толковаться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства любые личные пособия, льготы и скидки для целей налогообложения в связи с гражданским статусом или семейными обязанностями, которые оно предоставляет своим резидентам.

3. За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9 (ассоциированные предприятия), пункта 6 статьи 11 (проценты) или пункта 6 статьи 12 (роялти) настоящей Конвенции, проценты, роялти и другие выплаты, выплачиваемые предприятием Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства для целей определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия подлежат вычету на тех же условиях, как если бы они были выплачены резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства. Аналогичным образом, любые долги предприятия одного Договаривающегося Государства перед резидентом другого Договаривающегося Государства для целей определения налогооблагаемого капитала такого предприятия подлежат вычету на тех же условиях, как если бы они были заключены с резидентом первого упомянутого Договаривающегося Государства.

4. Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется, прямо или косвенно, одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, иному или более обременительному, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие аналогичные предприятия первого упомянутого Договаривающегося Государства.

5. В этой статье термин "налогообложение" означает налоги, которые являются предметом настоящей Конвенции.

Статья 25
Процедура взаимного согласования

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, то это лицо может независимо от средств защиты, предусмотренных национальным законодательством этих Договаривающихся Государств, представить дело компетентному органу любого из Договаривающихся Государств. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции.

2. Компетентный орган Договаривающегося Государства будет стремиться, если он сочтет заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства, с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящей Конвенции. Любое достигнутое согласие будет исполнено независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных национальным законодательством Договаривающихся Государств.

3. Компетентные органы Договаривающихся Государств стремятся разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении настоящей Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных настоящей Конвенцией.

4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом, включая встречи, состоящие из них самих или их представителей, в целях достижения согласия в понимании предыдущих пунктов.

Статья 26
Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая необходима для выполнения положений настоящей Конвенции или администрирования, или применения национального законодательства, касающегося налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств или их политических, административных подразделений или местных органов власти, в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 (лица, к которым применяется Конвенция) и 2 (налоги, на которые распространяется Конвенция) настоящей Конвенции.

2. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи, считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках национального законодательства этого Договаривающегося Государства, и раскрывается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым с начислением или принудительным взысканием, или исполнением или судебным преследованием в отношении рассмотрения апелляций в отношении налогов, указанных в пункте 1 настоящей статьи, или надзором за всем вышеуказанным. Такие лица или органы используют информацию только для таких целей. Они могут раскрыть информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.

3. Ни в коем случае положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не должны толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательство:

а) предпринимать административные меры, противоречащие национальному законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;

b) предоставлять информацию, которую нельзя получить по национальному законодательству или в ходе обычной административной практики этого или другого Договаривающегося Государства;

с) предоставлять информацию, которая раскрыла бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (публичному порядку).

4. Если информация запрошена одним Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство принимает меры по сбору информации для получения запрошенной информации, даже если такая информация не требуется другому Договаривающемуся Государству для собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, ограничено положениями пункта 3 настоящей статьи, но ни в коем случае такие ограничения не могут быть истолкованы, как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в предоставлении информации исключительно по причине отсутствия внутренней заинтересованности в ней.

5. Ни в коем случае положения пункта 3 настоящей статьи не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине того, что обладателем информации являются банк, другое финансовое учреждение, номинальный держатель или лицо, выступающее агентом или поверенным, или по причине того, что информация касается интересов лица как собственника.

Статья 27
Ограничение льгот

1. Положения настоящей Конвенции ни в коем случае не запрещают Договаривающемуся Государству применение положений своего национального законодательства и мер против уклонений от уплаты налогов вне зависимости от того, описаны они или нет.

2. Несмотря на любые положения настоящей Конвенции, льгота в соответствии с настоящей Конвенции не предоставляется в отношении элемента дохода, если разумно сделать вывод с учетом всех соответствующих фактов и обстоятельств, что получение этой льготы было одной из основных целей любой договоренности или сделки, которая прямо или косвенно привела к этой льготе, если не установлено, что предоставление этой льготы в этих обстоятельствах соответствовало было цели и задаче соответствующих положений настоящей Конвенции.

Статья 28
Сотрудники дипломатических представительств и консульских учреждений

Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговые привилегии сотрудников дипломатических представительств или консульских учреждений согласно общим нормам международного права или положениям специальных соглашений.

Статья 29
Вступление в силу

1. Договаривающиеся Государства уведомляют друг друга в письменной форме по дипломатическим каналам о выполнении правовых процедур для вступления в силу настоящей Конвенции.

2. Конвенция вступает в силу с даты получения последнего уведомления, упомянутого в пункте 1, и ее положения применются в обоих Договаривающихся Государствах:

а) в отношении налогов, удерживаемых у источника, на доход, полученный с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором Конвенция вступает в силу;

b) в отношении других налогов на доходы, для налогов, взимаемых за любой финансовый год, начинающийся с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором Конвенция вступает в силу.

Статья 30
Прекращение действия

Настоящая Конвенция остается в силе до тех пор, пока Договаривающееся Государство не прекратит ее действие. Каждое Договаривающееся Государство может прекратить действие Конвенции, письменно уведомив по дипломатическим каналам о прекращении действия не менее чем за шесть месяцев до окончания любого календарного года после истечения пятилетнего периода с даты начала применения его положений. В таком случае Конвенция прекращает свое действие в обоих Договаривающихся Государствах:

a) в отношении налогов, удерживаемых у источника, на доход, полученный с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором подано уведомление;

b) в отношении других налогов на доход, к налогам, взимаемым за любой финансовый год, начинающийся с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором подано уведомление.

В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в двух подлинных экземплярах в городе ________________ _____ числа______________ 20___ года на казахском, арабском, русском и английском языках, причем все четыре текста имеют одинаковую силу. В случае расхождения в толковании английский текст является превалирующим.

За Правительство	За Правительство
Республики Казахстан	Арабской Республики Египет