Денсаулық сақтау емдеу-профилактикалық мекемелерiнде ақылы медициналық және профилактикалық қызмет көрсетудiң шарты мен тәртiбi туралы ереженi бекiту туралы

Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң Қаулысы 1995 жылғы 6 қараша N 1460. Күші жойылды - ҚР Үкіметінің 1999.06.07. N 708 қаулысымен

"Қазақстан Республикасының кейбiр заң актiлерiне өзгертулер мен толықтырулар енгiзу туралы" Қазақстан Республикасы Президентiнiң 1995 жылғы 15 маусымдағы Заң күшi бар N 2333 U952333_ Жарлығын орындау үшiн Қазақстан Республикасының Үкiметi қаулы етедi:
1. Денсаулық сақтаудың емдеу-профилактикалық мекемелерiнде ақылы медициналық және профилактикалық қызмет көрсетудiң шарты мен тәртiбi туралы қоса берiлiп отырған Ереже бекiтiлсiн.
2. Қазақстан Республикасының Денсаулық сақтау министрлiгi:

ақылы медициналық қызмет көрсету үшiн мемлекеттiк денсаулық

сақтау мекемелерiнiң жанынан денсаулық сақтаудың ақылы

емдеу-профилактикалық мекемелерi мен ақылы бөлiмшелерiн

(кабинеттер) ұйымдастырсын;

осы қаулыға қайшы келетiн барлық ведомстволық актiлердiң

қайта қаралуын қамтамасыз етсiн.

Қазақстан Республикасының

Премьер-министрi

Қазақстан Республикасы

Үкiметiнiң

1995 жылғы 6 қарашадағы

N 1460 қаулысымен

Бекiтiлген

Денсаулық сақтау емдеу-профилактикалық

мекемелерiнде ақылы медициналық және профилактикалық

қызмет көрсетудiң шарты мен тәртiбi туралы

Ереже

I. Жалпы ереже

"Қазақстан Республикасында халық денсаулығын сақтау туралы" (11-баптың 2-бөлiгi) Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес ақылы медициналық және профилактикалық қызмет көрсетудiң тәртiбi мен шарты осы Ережеде белгiленген негiз бен тәртiпте жүргiзiледi.
Ақылы медициналық көмектi ұйымдастырудағы негiзгi мақсат - халықтың медициналық, сауықтыру, эпидемияға қарсы санитарлық көмектiң және сервистiк қызметтiң алуан түрлерiне сұранымын неғұрлым толығырақ қанағаттандыру, аумақтық тиiстiлiгiне және жұмыс орнына қарамастан, пациенттердiң қызмет бағдарына қарай, сондай-ақ кәсiпорындармен және ұйымдармен медициналық көмек көрсетуге арналған шарт негiзiнде денсаулық сақтаудың мамандарын немесе мекемелерiн еркiн таңдау принципiн сақтау болып табылады. Мекеме және бөлiмше (кабинеттер), сондай-ақ жеке медициналық практикамен шұғылданатын адамдар көрсетiлетiн ақылы медициналық қызметтi, ауруларға диагноз қоюды, зерттеудi, емдеудi және олардың денсаулығын қалпына келтiрудi емдеуге қолайлы жағдай жасап отырып бiлiктi дәрiгерлермен, осы заманғы диагностика және емдеу аппаратураларымен жүргiзуге тиiс.
Халыққа көрсетiлетiн ақылы медициналық және профилактикалық көмектi, олар туралы, Қазақстан Республикасының Денсаулық сақтау министрлiгi бекiтетiн үлгi ережеге орай, мемлекеттiк денсаулық сақтау органдарының жанындағы ақылы емдеу-профилактикалық мекемелер (әрi қарай - ақылы емдеу-профилактикалық мекеме), мемлекеттiк денсаулық сақтау мекемелерiнiң жанындағы бөлiмшелер (кабинеттер), сондай-ақ жеке емдеу мекемелерi мен жеке медициналық практикамен шұғылданушы адамдар жүргiзуi мүмкiн.
Ақылы медициналық қызметке баға - баға және монополияға қарсы саясат жөнiндегi органдармен келiсе отырып белгiленедi.
Мемлекеттiк денсаулық сақтау мекемелерiнiң жанындағы денсаулық сақтаудың ақылы емдеу - профилактикалық мекемелерi мен бөлiмшелерiн (кабинеттер) ұйымдастыруды денсаулық сақтау органдары жүзеге асырады.

Жеке емдеу мекемелерi мен жеке медициналық практиканы

ұйымдастыру Қазақстан Республикасының қолданылып жүрген

заңдарына сәйкес жүргiзiледi.

Мыналарды ақылы негiзде емдеуге тыйым салынады:

онкологиялық аурулар;

инфекциялық, паразитарлық, жұқпалы терi, венерология

ауруларымен және СПИД-пен ауыратындар;

әлеуметтiк тұрғыдан қауiптi психикалық аурулар;

туберкулезбен ауыратындар.

II. Ақылы емдеу-профилактикалық мекеме

1. Ақылы емдеу-профилактикалық мекеме дербес денсаулық сақтау мекемесi (заңды тұлға) болып табылады, құқықтарды пайдаланады және өз қызметiне байланысты мiндеттердi орындайды, банкте дербес балансы мен есеп айырысу шоты, мөрi бар және қолданылып жүрген заңға сәйкес жұмыс iстейдi.
2. Денсаулық сақтаудың Ақылы емдеу-профилактикалық мекемелерiне арналған керектi үй-жайлар мен құрылыстар беру мәселесiн Қазақстан Республикасының Мемлекеттiк мүлiктi басқару жөнiндегi мемлекеттiк комитетi мен оның аумақтық органдары қарайды.
3. Денсаулық сақтаудың ақылы емдеу-профилактикалық мекемесiне қаралуға келген адамдар дәрiгердi (консультантты) өздерi таңдап алуға құқылы, бұл орайда жеке басын куәландыратын құжат көрсету талап етiлмейдi.
4. Денсаулық сақтаудың ақылы емдеу-профилактикалық мекемесi:
өзiнiң материалдық-техникалық базасын дамытуды, аурудың алдын алудың, диагностика қоюдың, емдеудiң, осы заманғы әдiстерiн қолдануды, пайданы көбейтудi, әлеуметтiк дамуды қамтамасыз етедi;
өзiнiң қызметiн дербес жоспарлайды әрi қызмет көрсетуге деген сұранымға және мекеменiң өндiрiстiк және әлеуметтiк дамуын қамтамасыз ету қажеттiгiне қарай дамудың перспективасын айқындайды;
уақытша еңбекке жарамсыздық туралы анықтама бередi.
5. "Қазақстан Республикасында халық денсаулығын сақтау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының 48-бабына сәйкес денсаулық сақтаудың ақылы емдеу-профилактикалық мекеме басшылары азаматтардың ауруы туралы мәлiметтердi халықтың қалған бөлiгiнiң денсаулығын қорғау мүддесi талап етiлген жағдайда денсаулық сақтау органдарына, ал сот және тергеу органдарына - олардың жазбаша сұрау салдары бойынша хабарлап отыруға мiндеттi.
6. Денсаулық сақтаудың ақылы емдеу-профилактикалық мекемесiн тарату мен қайта ұйымдастыру Қазақстан Республикасының заң актiлерiнде көзделген тәртiппен жүргiзiледi.
7. Денсаулық сақтаудың ақылы емдеу-профилактикалық мекемесiн қайта ұйымдастырған кезде оның құқығы мен мiндеттерi құқықтық мұрагерге көшедi.
8. Ақылы емдеу-профилактикалық мекеменi жекешелендiру денсаулық сақтаудың жоғары органының ұсынысы бойынша жекешелендiру туралы заңдарда белгiленген тәртiппен жүзеге асырылады.

III. Мемлекеттiк денсаулық сақтау мекемелерiнiң
жанындағы ақылы медициналық қызмет көрсету
бөлiмшесi (кабинет)

9. Халыққа ақылы медициналық санитарлық-эпидемиологиялық қызмет көрсету бөлiмшесi (кабинет) бюджеттегi мемлекеттiк денсаулық сақтау мекемелерiнде ұйымдастырылады.
Мемлекеттiк денсаулық сақтау мекемелерiнiң жанындағы ақылы медициналық қызмет көрсететiн бөлiмше (кабинет) жұмысының көлемi мен түрлерi Қазақстан Республикасының қолданылып жүрген заңдарында белгiленген қызмет көрсетудiң кепiлдi көлемiнен тыс жүргiзiледi.
10. Бөлiмшенiң (кабинеттiң) мақсаты емдеу-сауықтыру көмегiнiң көлемi мен сапасын арттыру және халыққа қызмет көрсетудiң құрылымын дамыту, мекеменi өндiрiстiк және әлеуметтiк дамытуға, әрi ондағы қызметкерлердi материалдық ынталандыруға қосымша қаражат көздерiн тарту болып табылады.
11. Бөлiмше (кабинет) мен оның жанынан ұйымдастырылған бюджеттегi денсаулық сақтау мекемесiнiң өзара қарым-қатынасы үй-жайды жалдаудың шарты, жабдықтардың тiзбесi, ақылы медициналық қызметтi жақсарту мен көлемiн ұлғайтудағы тараптардың мiндеттемелерi мен жауапкершiлiгi кiретiн тараптардың шартымен айқындалады.
12. Бөлiмшенiң (кабинеттiң) ақылы қызметi мемлекеттiк бюджеттен қаржыландырылатын мекемелердiң қызметiн алмастырып, жүзеге асырылмауға тиiс.
13. Бөлiмшеден (кабинеттен) көмек алған пациенттiң талабы бойынша соның құрамында ұйымдастырылған мекеме көрсетiлген медициналық қызметтiң құны туралы құжат беруге мiндеттi.
14. Емдеу курсы мерзiмiнен бұрын тоқтатылған жағдайда ауру адамға төленген сома мен көрсетiлген көмектiң нақты құны арасындағы айырма төленедi.
15. Еңбекке қабiлеттiлiгi тұрақты жойылғандығын (мүгедектiгiн) анықтау үшiн медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиясына жiберiлген ауруға консультация беру мен куәландыруды төлеу арқылы бөлiмшенiң (кабинеттiң) табысы есебiнен жүзеге асырылады.
16. Ақылы бөлiмшелердiң (кабинеттердiң) табысы:
ақылы медициналық қызмет көрсетулерден түскен түсiм;
кәсiпорындардан, ұйымдардан шарт бойынша түскен қаражат;
қайырымдылық қорлары мен жеке адамдардың жәрдемiнен, жабдықтарды жалға беруден түскен қаражаттар болып табылады.
17. Ақылы медициналық қызмет көрсетуден түскен табысқа салық салу Қазақстан Республикасының қолданылып жүрген заңдарына сәйкес жүзеге асырылады.
18. Ақылы қызмет көрсетуден және салық төленгеннен кейiн түскен басқа да табыс - ақылы бөлiмшелердiң (кабинеттердiң) бiрыңғай қаржы қорын құрайды, ол өндiрiстiк және әлеуметтiк даму қорын және тұтыну қорын құруға қызмет етедi. Тұтыну қорын құруға бiрыңғай қаржы қорының кемiнде 50 процентi бөлiнедi.

IV. Жеке емдеу мекемелерi және жеке медициналық
практикамен шұғылданатын адамдар

19. Жеке медициналық практика халыққа профилактикалық, диагностикалық және емдеу көмегiн көрсету жөнiндегi кәсiпкерлiк қызмет түрлерiнiң бiрi болып табылады.
20. Жеке емдеу мекемелерi (әрi қарай - ұйымдары) өздерiнiң жарғыларына сәйкес, ал жеке медициналық практикамен шұғылданатындар (әрi қарай - мамандар), лицензияға (патентке) сәйкес жұмыс iстейдi.
21. Жеке медициналық практикадағы медициналық ұйымдардың (мамандардың) негiзгi мiндеттерi өздерiндегi лицензияға сәйкес аурудың алдын алу, диагностика қою, емдеу және сырқатты оңалту болып табылады.
22. Меншiктiң мемлекеттiк емес нысандарындағы заңды және жеке тұлғалар (шетелдiктердi қоса алғанда) жеке медициналық практикадағы ұйымдардың құрылтайшылары болуы мүмкiн. Заңды (жеке) тұлғалардың құқық қабiлетi мен құрылтайшылардың құқықтары Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексiмен және қолданылып жүрген заңдармен айқындалады.
23. Жарғы мен құрылтай шарты жеке медициналық практикадағы ұйымдардың құрылтай құжаттары болып табылады, оған сондай-ақ құрылтайшылардың құқықтары мен мiндеттерiн белгiлейтiн және жеке медициналық ұйымдар қызметiнiң Қазақстан Республикасының қолданылып жүрген заңдарына қайшы келмейтiн шартын айқындайтын ереже енгiзiлуi мүмкiн.
24. Жеке медициналық практикамен шұғылданатын адамдар:
ауруларға (зардап шеккендерге) өмiрлiк көрсеткiштерi бойынша алғашқы медициналық көмек көрсетуге;
Қазақстан Республикасының Денсаулық сақтау министрлiгi бекiткен эпидемияға қарсы санитарлық нормаларды және емдеу-профилактика ұйымдарының жұмыс тәртiбiн басшылыққа алуға;
Қазақстан Республикасының Денсаулық сақтау министрлiгi рұқсат берген профилактика, диагностика қою, емдеу әдiстерiн дәрi-дәрмектердi қолдануға;
салауатты өмiр салтын насихаттау мен енгiзу, денi сау баланы дамыту мен тәрбиелеу мәселелерi жөнiнде жұмыстар жүргiзуге;
кәсiби мiндеттерiн орындау барысында азаматтардың аурулары, отбасы, жыныс қатынасы туралы анықталған мәлiметтердi жария етпеуге мiндеттi. Мұндай ақпаратты жария етуге Қазақстан Республикасының заңдарында қарастырылған жағдайда ғана жол берiледi;
мерезбен және жұқпалы аулармен, алапеспен, микроспориямен, трихофитиямен, қышымамен, жүйке ауруларымен ауыратындарды, егу кезiнде пайда болған оқыс реакцияларды, шағуды, тырналуды, жануарлардың сiлекейiмен былғануды денсаулық сақтау органдарына (ұйымдарына); жаңадан жарақат алып және жараланып көрiнгендер туралы, жасанды түсiкке, азаматтардың сырт келбетi мен олардың дактилоскопиялық деректерiн өзгертуге апарып соққан жынысын өзгерту, косметикалық және басқа жедел араласулар кезiнде қылмыстық әрекетке барды деп күдiк тудырған адамдар туралы iшкi iстер органдарына хабарлауға;
Қазақстан Республикасының Денсаулық сақтау министрлiгi бекiткен алғашқы медициналық есеп құжаттарын жүргiзуге және есептi белгiленген мерзiмде жергiлiктi денсаулық сақтау органдарына ұсынуға;
бухгалтерлiк және басқа да есептердi Қазақстан Республикасының қолданылып жүрген заңдарына сәйкес жүргiзуге мiндеттi.

Об утверждении Положения об условиях и порядке оказания платных медицинских и профилактических услуг в лечебно-профилактических учреждениях здравоохранения

Постановление Правительства Республики Казахстан от 6 ноября 1995 г. N 1460. Утратило силу - постановлением Правительства РК от 7.06.99 N 708 ~P990708

Во исполнение Указа Президента Республики Казахстан, имеющего силу Закона, от 15 июня 1995 г. N 2333 "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан" Правительство Республики Казахстан постановляет:
1. Утвердить прилагаемое Положение об условиях и порядке

оказания платных медицинских и профилактических

услуг в лечебно-профилактических учреждениях

здравоохранения.

2. Министерству здравоохранения Республики Казахстан:

организовать для оказания платных медицинских услуг платные

лечебно-профилактические учреждения здравоохранения и платные

отделения (кабинеты) при государственных учреждениях

здравоохранения;

обеспечить пересмотр всех ведомственных актов, противоречащих

данному постановлению.

Премьер-Министр

Республики Казахстан

Утверждено

постановлением Правительства

Республики Казахстан

от 6 ноября 1995 г. N 1460

П О Л О Ж Е Н И Е
об условиях и порядке оказания
платных медицинских и профилактических услуг в
лечебно-профилактических учреждениях здравоохранения

I. Общие положения

В соответствии с Законом Республики Казахстан Z921200_ "Об охране здоровья народа в Республике Казахстан" (часть 2 статья 11) порядок и условия оказания платных медицинских и профилактических услуг производятся на основании и в порядке, установленном настоящим Положением.
Основной целью организации платной медицинской помощи является более полное удовлетворение потребностей населения в различных видах медицинской, оздоровительной, санитарно-противоэпидемической помощи и сервисных услуг, соблюдение принципов свободного выбора пациентами специалиста или учреждения здравоохранения по профилю деятельности, независимо от территориальной принадлежности и места работы, а также на основе договоров на оказание медицинской помощи с предприятиями и организациями. Учреждения и отделения (кабинеты), а также, лица, занимающиеся частной медицинской практикой, должны производить оказываемые платные медицинские услуги, диагностику, исследования, лечение и реабилитацию больных на современной диагностической и лечебной аппаратуре врачами высшей квалификации с созданием комфортных условий лечения.
Платную медицинскую и профилактическую помощь населению могут оказывать платные лечебно-профилактические учреждения при государственных органах здравоохранения (далее - платные лечебно-профилактические учреждения), отделения (кабинеты) при государственных учреждениях здравоохранения, а также частные лечебные учреждения и лица, занимающиеся частной медицинской практикой, примерное положение о которых утверждается Министерством здравоохранения Республики Казахстан.
Цены на платные медицинские услуги устанавливаются по согласованию с органами по ценовой и антимонопольной политике.
Организацию платных лечебно-профилактических учреждений здравоохранения и отделений (кабинетов) при государственных учреждениях здравоохранения осуществляют органы здравоохранения.
Организация частных лечебных учреждений и частной медицинской

практики производится в соответствии с действующим законодательством

Республики Казахстан.

Запрещается лечение на платной основе:

онкологических больных;

больных с инфекционными, паразитарными, заразными кожными,

венерическими заболеваниями и СПИДом;

психических больных, представляющих социальную опасность;

туберкулезных больных.

II. Платное лечебно-профилактическое учреждение

1. Платное лечебно-профилактическое учреждение является самостоятельным учреждением здравоохранения (юридическим лицом), пользуется правами и выполняет обязанности, связанные со своей деятельностью, имеет самостоятельный баланс и расчетный счет в банке, печать и функционирует в соответствии с действующим законодательством.
2. Вопросы предоставления зданий и сооружений для платных лечебно-профилактических учреждений здравоохранения рассматриваются Государственным комитетом Республики Казахстан по управлению государственным имуществом и его территориальными органами.
3. Лица, обратившиеся в платное лечебно-профилактическое учреждение здравоохранения, имеют право свободного выбора врача (консультанта), при этом предъявление документов, удостоверяющих личность, не требуется.
4. Платное лечебно-профилактическое учреждение здравоохранения:
обеспечивает развитие своей материально-технической базы, применение современных методов профилактики, диагностики, лечения заболеваний, увеличение прибыли, социальное развитие;
самостоятельно планирует свою деятельность и определяет перспективы развития, исходя из спроса на услуги и необходимости обеспечения производственного и социального развития учреждения;
выдает справки о временной нетрудоспособности.
5. В соответствии со статьей 48 Закона Республики Казахстан "Об охране здоровья народа в Республике Казахстан" руководители платных лечебно-профилактических учреждений здравоохранения обязаны сообщать сведения о болезни граждан органам здравоохранения в случае, когда этого требуют интересы охраны здоровья остальной части населения, а следственным и судебным органам - по их письменным запросам.
6. Ликвидация и реорганизация платного лечебно-профилактического учреждения здравоохранения производится в порядке, предусмотренном законодательными актами Республики Казахстан.
7. При реорганизации платного лечебно-профилактического учреждения здравоохранения его права и обязанности переходят к правопреемнику.
8. Приватизация платного лечебно-профилактического учреждения осуществляется в порядке, установленном законодательством о приватизации, по представлению вышестоящего органа здравоохранения.

III. Отделение (кабинет) по
оказанию платных медицинских услуг при
государственных учреждениях здравоохранения

9. Отделение (кабинет) по оказанию платных медицинских, санитарно-эпидемиологических услуг населению организуется при государственном учреждении здравоохранения, состоящем на бюджете.
Оказание объемов и видов платных медицинских услуг в отделениях (кабинетах) при государственных учреждениях здравоохранения производится сверх гарантированных объемов услуг, установленных действующим законодательством Республики Казахстан.
10. Задачами отделения (кабинета) являются повышение качества и объема лечебно-оздоровительной помощи и развитие структуры услуг населению, привлечение дополнительных источников средств для производственного и социального развития учреждения и материального поощрения его работников.
11. Взаимоотношения отделения (кабинета) и учреждения здравоохранения, находящегося на бюджете, при котором оно организовано, определяются договором сторон, включающим условия аренды здания, перечень оборудования, обязанности и ответственность сторон по улучшению и расширению объема платных медицинских услуг.
12. Оказание платных услуг отделением (кабинетом) не должно осуществляться взамен деятельности учреждения, финансируемого из государственного бюджета.
13. По требованию пациентов, получивших помощь в отделении (кабинете), учреждение, в составе которого оно организовано, обязано выдать документы о стоимости оказанных медицинских услуг.
14. В случае досрочного прекращения курса лечения (независимо от причин) больному выплачивается разница между уплаченной суммой и фактической стоимостью оказанной помощи.
15. Оплата консультаций и освидетельствований больных, направленных в медико-социальные экспертные комиссии для определения стойкой утраты трудоспособности (инвалидности), осуществляется за счет доходов платных отделений (кабинетов).
16. Доходами платных отделений (кабинетов) являются:
выручка от реализации платных медицинских услуг;
средства, поступившие по договорам, от предприятий, организаций;
средства, поступившие из благотворительных фондов и личных пожертвований граждан, от сдачи в аренду оборудования.
17. Налогообложение доходов от оказания платных медицинских

услуг осуществляется в соответствии с действующим законодательством

Республики Казахстан.

18. Доходы от оказания платных услуг и прочие поступления

после уплаты налогов образуют единый финансовый фонд платных

отделений (кабинетов), который служит источником создания фондов

производственного и социального развития и фондов потребления. На

образование фондов потребления направляется не менее 50 процентов

средств единого финансового фонда.

IV. Частные лечебные

учреждения и лица, занимающиеся

частной медицинской практикой

19. Частная медицинская практика является одним из видов предпринимательской деятельности по оказанию профилактической, диагностической и лечебной помощи населению.
20. Частные лечебные учреждения (далее - организации) действуют в соответствии со своим уставом, лица, занимающиеся частной медицинской практикой, (далее - специалисты) - согласно лицензии (патента).
21. Основными задачами медицинских организаций (специалистов) частной медицинской практики являются профилактика заболеваний, диагностика, лечение и реабилитация больных в соответствии с имеющейся лицензией.
22. Учредителями организаций частной медицинской практики могут быть юридические, с негосударственной формой собственности, и физические лица (включая иностранные). Правоспособность юридического (физического) лица и права учредителей определяются Гражданским кодексом и действующим законодательством Республики Казахстан.
23. Учредительными документами организаций частной медицинской практики являются устав и учредительный договор, в которые могут быть также включены положения, устанавливающие права и обязанности учредителей и определяющие условия деятельности частной медицинской организации, не противоречащие действующему законодательству Республики Казахстан.
24. Лица, занимающиеся частной медицинской практикой, обязаны:
оказывать первую медицинскую помощь больным (пострадавшим) по жизненным показаниям;
руководствоваться санитарно-противоэпидемическими нормами и правилами работы лечебно-профилактических организаций, утвержденными Министерством здравоохранения Республики Казахстан;
применять методы профилактики, диагностики, лечения, лекарственные средства, разрешенные Министерством здравоохранения Республики Казахстан;
проводить работу по пропаганде и внедрению здорового образа жизни, вопросам развития и воспитания здорового ребенка;
не разглашать ставшие им известными при исполнении профессиональных обязанностей сведения о болезнях, интимной и семейной жизни граждан. Раскрытие этой информации допускается в случаях, предусмотренных законодательством Республики Казахстан;
сообщать органам (организациям) здравоохранения случаи заболевания венерическими и инфекционными болезнями, лепрой, микроспорией, трихофитией, чесоткой, психическими заболеваниями, необычной реакции на прививку, укус, оцарапывание, ослюнение животными; органам внутренних дел - о лицах, обратившихся по поводу свежих травм и ранений, подозрениях на криминальное вмешательство при прерывании беременности, изменении пола, косметических или других оперативных вмешательствах, приведших к изменению внешности граждан и их дактилоскопических данных;
вести первичные медицинские учетные документы, утвержденные Министерством здравоохранения Республики Казахстан, и в установленные сроки представлять отчет в местные органы здравоохранения;
вести бухгалтерскую и другую отчетность в соответствии с действующим законодательством Республики Казахстан.