Қазақстан Республикасы Премьер-Министрінің 1998 жылғы 2 қазанда Қазақстан Республикасы Парламенті қабылдаған "Аудиторлық қызмет туралы" Қазақстан Республикасының Заңын Қазақстан Республикасының Конституциясына сәйкес емес деп тану туралы өтінімі туралы

Қазақстан Республикасы Конституциялық Кеңесінің қаулысы 1998 жылғы 16 қарашадағы N 10/2

Қазақстан Республикасының Конституциялық Кеңесі құрамында Кеңес Төрағасы Ю.А.Ким, Кеңес мүшелері Ж.Д.Бұсырманов, О.Қ.Ықсанов, В.В.Мамонов, С.Ғ.Темірболатов, В.Д.Шопин және Қазақстан Республикасы Премьер-Министрінің өкілі - Н.С.Молдахметов, Қазақстан Республикасы Парламенті Сенатының өкілі - депутат Л.С. Мусина, Қазақстан Республикасы Парламенті Мәжілісінің өкілдері - депутаттар В.Н.Веснин, В.Я.Землянов, М.Көпей, А.М.Рамазанов, шақырылғандар - Республикалық аудиторлар палатасының президенті - С.Х. Көшкімбаев, Республикалық аудиторлар палатасының сарапшысы - Б.Х.Ғалиев, ЮСАИД Бухгалтерлік есеп реформа жобасының сарапшысы - Энтони Джоффре, жоба консультанты В.Продедович қатысқан 1998 жылғы 16 қарашадағы ашық отырысында Қазақстан Республикасы Конституциясы 72-бабы 1-тармағының 2) тармақшасын және Қазақстан Республикасы Президентінің "Қазақстан Республикасының Конституциялық Кеңесі" туралы конституциялық заң күші бар Жарлығының 17-бабы 2-тармағының
1) тармақшасын басшылыққа ала отырып, Қазақстан Республикасы Премьер-Министрі Н.Ө.Балғымбаевтың 1998 жылғы 2 қазанда Қазақстан Республикасының Парламенті қабылдаған "Аудиторлық қызмет туралы" Қазақстан Республикасының Заңын Қазақстан Республикасының Конституциясына сәйкес емес деп тану туралы өтінімін қарады.
Баяндамашылар - Конституциялық Кеңес мүшелері С.Ғ.Темірболатовтың және В.Д.Шопиннің хабарламаларын, конституциялық іс жүргізуге қатысушылар: Н.С.Молдахметовтың, Л.С.Мусинаның, В.Н.Весниннің, В.Я.Земляновтың, А.М.Рамазановтың, С.Х.Көшкімбаевтың және Э.Джоффренің пікірлерін тыңдап, және табыс етілген материалдарды зерделей келіп, Конституциялық Кеңес мынаны
АНЫҚТАДЫ:

1998 жылғы 19 қазанда Конституциялық Кеңеске Қазақстан Республикасының Премьер-Министрі Н.Ө.Балғымбаевтың 1998 жылғы 2 қазанда Қазақстан Республикасы Парламенті қабылдаған және 1998 жылғы 9 қазанда Қазақстан Республикасының Президентіне қол қоюға табыс етілген "Аудиторлық қызмет туралы" Қазақстан Республикасының Заңын Қазақстан Республикасының Конституциясына сәйкес емес деп тану туралы өтінімі келіп түсті.
Премьер-Министрдің өтінімінде қабылданған Заңның жекелеген нормаларының Конституцияға сәйкес еместігін негіздеу үшін мынадай дәлелдер келтірілген:
1. "Аудиторлық қызмет туралы" Заң аттестациялауды жүргізу функциясын Аудиторлар палатасына жүктеу бөлігінде Қазақстан Республикасы Конституциясының мемлекеттік органдар функцияларын қоғамдық бірлестіктерге жүктеуге болмайды деген 5-бабының 2-тармағына қайшы келеді.
2. Заң Қазақстан Республикасы Конституциясы 61-бабының 6-тармағы белгілеген процедураны бұза отырып қабылданған.
3. Аумақтық палаталар мен Республикалық палата аудиторлар мен аудиторлық ұйымдардың мемлекеттік, қоғамдық, шетелдік және халықаралық ұйымдардағы мүдделерін көздейді деп белгілеген Заңның 8-бабы 1-тармағының
6) тармақшасы және 2-тармағының 2) тармақшасы Қазақстан Республикасы Конституциясының 12 және 39-баптарына, сондай-ақ азаматтардың бірлестік құру бостандығы құқығын шектейтіндіктен 23-бабына да қайшы келеді.
4. Заңның 8, 9, 10, 11 және 16-баптарында Аудиторлар палатасына - мемлекеттік емес ұйымға аудит стандарттарын дайындау, аудитор кандидаттарының біліктілік деңгейін анықтау, аттестация жүргізу және аудиторлардың ағымдағы қызметіне бақылау жасау өкілеттігі берілген.
Ұсынылып отырған "Аудиторлық қызмет туралы" Заңның мазмұнын, осы бойынша әзірленген материалдарды зерделеп және талдап, конституциялық іс жүргізуге қатысушылардың пікірін тыңдағаннан кейін Конституциялық Кеңес мынадай қорытындыларға келді:
1. "Аудиторлық қызмет туралы" Заңның 9-бабының 1-тармағына сәйкес аудитор кандидаттарының біліктілік деңгейін анықтау үшін аттестациялауды уәкілетті орган бекіткен біліктілік талаптары негізінде емтихан алу арқылы Біліктілік комиссиясы жүзеге асырады. Кәсіпкерлік қызметпен шұғылдануға кандидат адамды аттестациялауды, талданылып отырған Заңның 2-бабының 1-тармағында аудиторлық қызмет нақ осылай аталған, мемлекеттік органның функцияларына жатқызуға болмайды, өйткені кәсіпкерлік қызметке мемлекеттің ықпалы кәсіпкерді мемлекеттік тіркеумен және оның болашақ қызметін лицензиялаумен шектелген ("Жеке кәсіпкерлікті қорғау және қолдау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының 8, 9, 15, 16 - баптары). "Аудиторлық қызмет туралы" Заңның 9-бабы 1-тармағына сәйкес Біліктілік комиссиясының аудитор кандидатын аттестациялау аудиторлық қызметпен шұғылдануға лицензия алу үшін қойылатын шарттардың бірі болып табылады.
Қазақстан Республикасы Президентінің "Лицензиялау туралы" заң күші бар Жарлығының 15 және 16-баптарында лицензия алу үшін лицензиаттың біліктілік деңгейге, қызметтің осы түрі үшін қойылатын талаптарға сәйкестілігін растайтын құжат қажет деп белгіленген. Айтылған Заңда лицензиаттың біліктілік деңгейін анықтау лицензия берген органның (лицензиардың) өкілеттігіне жататыны көзделмеген. Мұндай норма Республика Конституциясында да жоқ.
Жоғарыда баяндалғандар Біліктілік комиссиясының, мемлекеттік емес ұйым ретінде, аудитор кандидаттарын аттестациялауды Қазақстан Республикасы Конституциясы 5-бабының 2-тармағына қайшы келеді деуге негіз болмайды.
Премьер-Министрдің өтінімінде "Аудиторлық қызмет туралы" Заңның 11-бабы 1-тармағының 3) және 4) тармақшаларында белгіленген Біліктілік комиссиясының аудитордың куәлігінің күшін жою үшін негіз аудиторлар палатасына аудиторлардың кәсіпкерлік қызметіне бақылау жасау функциясы берілуіне байланысты, өтінім объектісінің пікірінше, бұл Қазақстан Республикасы Конституциясының 5-бабы 2-тармағына қайшы келеді. "Аудиторлық қызмет туралы" Заңда (8-бап) аудиторлар палатасына аудиторлардың кәсіпкерлік қызметіне бақылау жасау құқығы берілмегендіктен Конституциялық Кеңес мұндай пайымдаумен келіспейді. Қазақстан Республикасының "Жеке кәсіпкерлікті қорғау және қолдау туралы" 1992 жылғы 4 шілдедегі Заңына (20-бабының 2-тармағы) сәйкес "Бақылау жасау және қадағалау құқығымен мұндай құқықты арнайы заң берген мемлекеттік органдар мен лауазымда адамдар ғана пайдаланады": "Аудиторлық қызмет туралы" Заңның 11-бабы 1-тармағының 3) және 4) тармақшаларында белгіленген біліктілік күшін жою негіздемелерін біліктілік комиссиясына басқа органдар да, оның ішінде соттар да анықтап, ұсынуы мүмкін.
2. Өтінім субъектісінің "Аудиторлық қызмет туралы" Заң Қазақстан Республикасы Конституциясының 61-бабы 6-тармағы белгілеген процедураны бұза отырып қабылданған деген пайымдауын Конституциялық Кеңес негізсіз деп есептейді.
Өтінімде жалпыға міндетті білім беру стандарттарын белгілеу құқығын мемлекетке бекітіп берген Қазақстан Республикасы Конституциясының 30-бабы 4-тармағына сілтеме жасалғанда онда оқу орындары үшін білім беру стандарттары туралы айтылғаны ескерілмеген. Конституцияның осы нормасы аудиторлардың біліктілігімен байланысты қатынасты реттемейді, қабылданған Заңның 9-бабы 2-тармағына сәйкес жоғары білімі бар және белгілі бір салаларда кем дегенде бес жыл жұмыс істеген адамдар аудитор бола алады.
Сонымен қатар "аудитор" мамандығы 1993 жылғы 18 қазанда қабылданған "Аудиторлық қызмет туралы" Қазақстан Республикасының Заңы күшіне енген кезден бері бар. "1997 жылғы біліктілік емтихандарының бірыңғай бағдарламасы" дайындалған және қолданылып жүр.
Демек, қабылданған заң, білім берудің жаңа стандарты жасалмағандықтан, қосымша бюджеттік қаражат шығынын қажет етпейді.
3. Республика Премьер-Министрінің өтінімінде аумақтық және Республикалық палаталардың мемлекеттік, қоғамдық, шетелдік және халықаралық ұйымдарда аудиторлар мен аудиторлық ұйымдардың мүдделерін көздеуі Конституцияның 12 және 39-баптарына қайшы келеді және Конституцияның 23-бабында көзделген азаматтардың бірлестік құру бостандығы құқығын шектейді деп дәлелденген.
Осы дәлелді негіздегенде "Аудиторлық қызмет туралы" Заңда бекітілмеген ереже өтінімге енгізілген, нақты айтқанда "Республикалық және аумақтық палаталар аудиторлардың мүдделерін, осы палаталарға аудиторлардың мүшелігінен тәуелсіз көздейді".
Басқа құрылымдарда кәсіби ұйымдар олардың мүддесін көздегенде азаматтардың бірлестік құру бостандығы құқығы шектеледі деп дәлелдеу негізсіз болып табылады және ол қабылданған Заң мәтінінде жоқ ережелерді пайдалану нәтижесінде пайда болса керек. Палатада біріккен аудиторлар, басқа құрылымдарда мүдделерін қорғау құқығын өз еркімен бірлестіктеріне береді, мұндай жағдайда басқа аудиторлардың (палатаға кірмегендерінің) бірлесу құқығын ешқандай да шектеу Заңда көзделмеген.
4. Премьер-Министрдің өтінімінде қабылданған Заңның 8, 9, 10, 11 және 16-баптарында Аудиторлар палатасына - мемлекеттік емес ұйымға аудит стандарттарын дайындау, аудитор кандидаттарының біліктілік деңгейін анықтау, аттестация жүргізу және аудиторлардың ағымдағы қызметіне бақылау жасау өкілеттігі берілген деп көрсетілген. Бұл жерде, өтінім субъектісінің пікірі бойынша, Қазақстан Республикасы Конституциясының 3-бабына концептуальдық қайшылық бар.
Аудитор кандидаттарының біліктілік деңгейін анықтауды және оларды аттестациялауды Конституция және қолданылып жүрген Заңдар тек мемлекеттік органдардың функциясына жатқызбайтындықтан және қабылданған заңның аудиторлардың ағымдағы қызметіне бақылау жасау құқығын палатаға бермегендіктен бұл дәлелдемемен келісуге болмайды.
Аудит стандарттарын дайындау жөніндегі Аудиторлар палатасы өкілеттігі мәселесі бойынша Конституциялық Кеңес мына жағдайларды ескереді.
Қабылданған Заңның 16-бабы 2-тармағына сәйкес "аудит стандарттары Республикалық аудиторлар палатасының конференциясында (жиналысында) қабылданады және оны уәкілетті мемлекеттік органдар бекітеді". Осы норма Заңның күллі мазмұны аудит стандарттарын бекіту процесіне мемлекет пен оның органдары тікелей ықпал жасайды, сонымен бірге оларды дайындаумен кәсіби ұйымдар тікелей айналысады деуге негіз болады. Аудит стандарттарының барлық дайындау, қабылдау және бекіту процедурасында уәкілетті мемлекеттік органның бекітуі шешуші кезең болып табылады.
Демек - Аудиторлар палатасына мемлекет пен оның органдарына ғана тиісті өкілеттікті бермегендіктен, қабылданған Заң Республика Конституциясының 3-бабына қайшы келмейді.
Сонымен "Аудиторлық қызмет туралы" Заңды конституциялық емес деп тану үшін жеткілікті негіз жоқ.
Баяндалғанның негізінде және Республика Конституциясының 72-бабы 1-тармағының 2) тармақшасын, Қазақстан Республикасы Президентінің "Қазақстан Республикасының Конституциялық Кеңесі туралы" конституциялық заң күші бар Жарлығының 17-бабы 2-тармағының 1) тармақшасын және 37-бабын басшылыққа ала отырып, Конституциялық Кеңес

ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:

1. Қазақстан Республикасы Парламенті 1998 жылғы 2-қазанда қабылдаған "Аудиторлық қызмет туралы" Қазақстан Республикасы Заңының нормалары - конституциялылығына Республика Премьер-Министрі дауласып отырған 8-баптың 1-тармағының 6) тармақшасы және 2-тармағының 2) тармақшасы, 9-баптың 1-тармағы, 10-бап, 11-баптың 1-тармағының 3) және 4) тармақшалары және

16-бап Қазақстан Республикасының Конституциясына сәйкес деп танылсын.
     2. Қазақстан Республикасы Конституциясы 74-бабының 3-тармағына сәйкес 
қаулы түпкілікті болып табылады, шағымдануға жатпайды және Қазақстан 
Республикасы Президентінің "Қазақстан Республикасы Конституциялық Кеңесі 
туралы" конституциялық заң күші бар Жарлығы 38-бабының 2 және 
3-тармақтарында көзделген жағдайларды ескере отырып, қабылданған күнінен 
бастап күшіне енеді.
     
     
     Қазақстан Республикасы 
     Конституциялық Кеңесінің 
           Төрағасы 
     
     
     Мамандар:     
          Үмбетова А.М.
          Қасымбеков Б.А. 
      
      

Об обращении Премьер-Министра Республики Казахстан о признании Закона Республики Казахстан "Об аудиторской деятельности", принятого Парламентом Республики Казахстан 2 октября 1998 года, не соответствующим Конституции Республики Казахстан

Постановление Конституционного Совета Республики Казахстан от 16 ноября 1998 года № 10/2

Конституционный Совет Республики Казахстан в составе председателя Кима Ю.А., членов Совета Бусурманова Ж.Д., Ихсанова У.К., Мамонова В.В., Темирбулатова С.Г., Шопина В.Д., с участием: представителя Премьер-Министра Республики Казахстан - Молдахметова Н.С., представителя Сената Парламента Республики Казахстан - депутата Мусиной Л.С., представителей Мажилиса Парламента Республики Казахстан - депутатов Веснина В.Н., Землянова В.Я., Копея М., Рамазанова А.М., приглашенных: Президента Республиканской палаты аудиторов - Кошкимбаева С.Х., эксперта Республиканской палаты аудиторов - Галиева Б.Х., эксперта Проекта Реформы Бухгалтерского Учета ЮСАИД - Энтони Джоффре, консультанта проекта - Продедович В., руководствуясь подпунктом 2) пункта 1 статьи 72 Конституции Республики Казахстан K951000_ и подпункта 1) пункта 2 статьи 17 Указа Президента Республики Казахстан, имеющего силу конституционного закона, "О Конституционном Совете Республики Казахстан" U952737 pассмотрел ,рассмотрел 16 ноября 1998 года в открытом заседании обращение Премьер-Министра Республики Казахстан Балгимбаева Н.У. о признании Закона Республики Казахстан "Об аудиторской деятельности", принятого Парламентом Республики Казахстан 2 октября 1998 года, не соответствующим Конституции Республики Казахстан.
Заслушав сообщения докладчиков - членов Конституционного Совета Темирбулатова С.Г. и Шопина В.Д., пояснения участников конституционного производства Молдахметова Н.С., Мусиной Л.С., Веснина В.Н., Землянова В.Я., Рамазанова А.М., приглашенных Кошкимбаева С.Х. и Э.Джоффре, и исследовав представленные материалы, Конституционный Совет

УСТАНОВИЛ:

19 октября 1998 года в Конституционный Совет поступило обращение Премьер-Министра Республики Казахстан Н.Балгимбаева о признании Закона Республики Казахстан "Об аудиторской деятельности", принятого Парламентом Республики Казахстан 2 октября 1998 года и представленного на подпись Президенту Республики Казахстан 9 октября 1998 года, не соответствующим Конституции Республики Казахстан.
В обращении Премьер-Министра для обоснования неконституционности отдельных норм принятого Закона приведены следующие доводы:
1. Закон "Об аудиторской деятельности", в части возложения функций по проведению аттестации на Палату аудиторов, противоречит пункту 2 статьи 5 Конституции Республики Казахстан, который гласит, что не допускается возложение на общественные объединения функций государственных органов.
2. Закон принят с нарушением процедуры, установленной пунктом 6 статьи 61 Конституции Республики Казахстан.
3. Подпунктом 6) пункта 1 и подпунктом 2) пункта 2 статьи 8 Закона устанавливается, что территориальные палаты и Республиканская Палата представляют интересы аудиторов и аудиторских организаций в государственных, общественных, иностранных и международных организациях, что противоречит статьям 12 и 39 Конституции Республики Казахстан, а также статье 23, поскольку ограничивает право граждан на свободу объединений.
4. Статьями 8,9,10,11 и 16 Закона делегируется Палате аудиторов - негосударственной организации, полномочия по разработке стандартов аудита, определению квалификационного уровня кандидатов в аудиторы, проведению аттестации и контролю за текущей деятельностью аудиторов.
Изучив и проанализировав содержание представленного Закона "Об аудиторской деятельности", материалы подготовленные по данному обращению, выслушав выступления участников конституционного производства, Конституционный Совет приходит к следующим выводам:
1. В соответствии с пунктом 1 статьи 9 Закона "Об аудиторской деятельности" аттестация кандидатов в аудиторы, как определение их квалификационного уровня Квалифицированной комиссией, осуществляется посредством экзаменов на основе квалификационных требований, утверждаемых уполномоченным органом. Аттестация кандидата на занятие предпринимательской деятельностью, а именно так названа аудиторская деятельность в пункте 1 статьи 2 анализируемого Закона, не может быть отнесена к функциям государственного органа, так как влияние государства на предпринимательскую деятельность ограничено государственной регистрацией предпринимателя и лицензированием его будущей деятельности (статьи 8,9,15,16 Закона Республики Казахстан "О защите и поддержке частного предпринимательства" Z922500_ ). Аттестация кандидата в аудиторы Квалификационной комиссией в соответствии с пунктом 1 статьи 9 Закона "Об аудиторской деятельности" является одним из условий для получения лицензии на занятие аудиторской деятельностью.
Статьями 15 и 16 Указа Президента Республики Казахстан, имеющего силу закона, "О лицензировании" Z952200_ установлено, что для получения лицензии необходим документ,подтверждающий соответствие лицензиата квалификационному уровню, требованиям предъявляемым для данного вида деятельности. Названный Указ не предусматривает, что определение квалификационного уровня лицензиата относится к полномочиям органа выдающего лицензии (лицензиара). Нет такой нормы и в Конституции Республики.
Вышеизложенное не дает оснований утверждать, что проведение аттестации кандидатов в аудиторы Квалификационной комиссией, как негосударственной организацией, противоречит пункту 2 статьи 5 Конституции Республики Казахстан.
В обращении Премьер-Министра основания для аннулирования квалификационного свидетельства аудитора Квалификационной комиссией, установленные в подпунктах 3) и 4) пункта 1 статьи 11 Закона "Об аудиторской деятельности", связаны с наделением палаты аудиторов функциям по контролю за предпринимательской деятельностью аудиторов, что по мнению субъекта обращения противоречит пункту 2 статьи 5 Конституции Республики Казахстан. С таким утверждением Конституционный Совет не может согласиться, поскольку Закон "Об аудиторской деятельности" (статья 8) не предоставляет палатам аудиторов права контроля за предпринимательской деятельностью аудиторов. Согласно же Закона Республики Казахстан от 4 июля 1992 года "О защите и поддержке частного предпринимательства" (пункт 2 статьи 20) "Правом осуществления контроля и надзора пользуются лишь те государственные органы и должностные лица, которым это право специально предоставлено законом". Основания для аннулирования квалификационного свидетельства, установленные в подпунктах 3) и 4) пункта 1 статьи 11 Закона "Об аудиторской деятельности" могут быть установлены и представлены в Квалификационную комиссию и другими органами, в том числе судами.
2. Утверждение субъекта обращения о принятии Закона "Об аудиторской деятельности" с нарушением процедуры, установленной пунктом 6 статьи 61 Конституции Республики Казахстан, Конституционный Совет находит не обоснованным.
Ссылка в обращении на пункт 4 статьи 30 Конституции Республики Казахстан, закрепляющий за государством право устанавливать общеобязательные стандарты образования, не учитывает, что в нем сказано о стандартах образования для учебных заведений. Данная норма Конституции не регулирует отношения связанные с квалификацией аудитора, которым, согласно пункта 2 статьи 9 принятого Закона, могут стать лица, уже имеющие высшее образование и опыт работы в определенных сферах не менее пяти лет.
Кроме того, квалификация "аудитор" существует с момента введения в действие Закона Республики Казахстан "Об аудиторской деятельности", принятого 18 октября 1993 года. Разработана и действует "Единая программа квалификационных экзаменов на 1997 год".
Следовательно, принятый Закон не потребует расходования дополнительных бюджетных средств, поскольку не создается нового стандарта образования.
3. В обращении Премьер-Министра Республики утверждается, что представление территориальными и Республиканской палатами интересов аудиторов и аудиторских организаций в государственных, общественных, иностранных и международных организациях противоречит статьям 12 и 39 Конституции и ограничивает право граждан на свободу объединений, предусмотренное статьей 23 Конституции.
При обосновании этого довода в обращение включено положение, которое не закреплено в Законе "Об аудиторской деятельности", а именно, "что Республиканская и территориальные палаты представляют интересы аудиторов, независимо от членства аудиторов в упомянутых палатах".
Утверждение об ограничении права граждан на свободу объединений при представлении их интересов профессиональными организациями в других структурах является необоснованным и, видимо, возникло в результате использования в обращении положений, которых нет в тексте принятого Закона. Аудиторы, объединившиеся в палату, добровольно делегируют своему объединению право представлять их интересы в других структурах, при этом никакого ограничения прав на объединение других аудиторов (не входящих в палату) в Законе не усматривается.
4. В обращении Премьер-Министра указано, что статьями 8,9,10,11 и 16 принятого Закона делегируется Палате аудиторов - негосударственной организации, полномочия по разработке стандартов аудита, определению квалификационного уровня кандидатов в аудиторы, проведению аттестации и контролю за текущей деятельностью аудиторов. В данном случае, по мнению субъекта обращения, имеет место концептуальное противоречие статье 3 Конституции Республики Казахстан.
С указанным доводом также нельзя согласиться, поскольку определение квалификационного уровня кандидатов в аудиторы и их аттестация не отнесены Конституцией и действующими законами к функциям только государственных органов,а принятый закон не наделяет Палату аудиторов правом контроля за текущей деятельностью аудиторов.
По вопросу полномочий Палаты аудиторов по разработке стандартов аудита Конституционным Советом учитываются следующие обстоятельства.
В соответствии с пунктом 2 статьи 16 принятого Закона "стандарты аудита принимаются на конференции (собрании) Республиканской палаты аудиторов и утверждаются уполномоченным государственным органом". Данная норма и содержание всего Закона дают основания полагать, что государство и его органы непосредственно влияют на процесс утверждения стандартов аудита, при том, что их разработкой занимается непосредственно профессиональная организация. Во всей процедуре разработки, принятия и утверждения стандартов аудита решающей стадией является утверждение, которое принадлежит уполномоченному государственному органу.
Следовательно, принятый Закон не противоречит статье 3 Конституции Республики, так как не наделяет Палату аудиторов полномочиями, принадлежащими только государству и его органам.
Таким образом, достаточных оснований для признания Закона "Об аудиторской деятельности" неконституционным, не имеется.
На основании изложенного и руководствуясь подпунктом 2) пункта 1 статьи 72 Конституции Республики, подпунктом 1) пункта 2 статьи 17 и статьей 37 Указа Президента Республики Казахстан, имеющего силу конституционного закона, "О Конституционном Совете Республики Казахстан", Конституционный Совет

ПОСТАНОВЛЯЕТ:

1. Нормы принятого Парламентом Республики Казахстан 2 октября 1998 года Закона Республики Казахстан "Об аудиторской деятельности" - подпункт 6) пункта 1 и подпункт 2) пункта 2 статьи 8, пункт 1 статьи 9, статья 10, подпункты 3) и 4) пункта 1 статьи 11 и статья 16, конституционность которых оспаривает Премьер-Министр Республики, признать соответствующими Конституции Республики Казахстан.
2. В соответствии с пунктом 3 статьи 74 Конституции Республики Казахстан постановление является окончательным, обжалованию не подлежит и вступает в силу со дня его принятия с учетом случаев, предусмотренных пунктами 2 и 3 статьи 38 Указа Президента Республики Казахстан, имеющего силу конституционного закона, "О Конституционном Совете Республики Казахстан".

Председатель
Конституционного Совета
Республики Казахстан

(оператор: А.Турсынова
специалист: Р.Жантасова
18.11.1998 г.)