Жануарлардың жұқпалы ауруларын алдын алу және жою бойынша шараларды жүзеге асырудың Ветеринариялық ережелерiн бекiту туралы

Қазақстан Республикасы Ауыл шаруашылығы министрінің 2004 жылғы 28 желтоқсандағы N 759 бұйрығы. Қазақстан Республикасының Әділет министрлігінде 2005 жылғы 11 қаңтарда тіркелді. Тіркеу N 3341. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Ауыл шаруашылығы министрінің 2012 жылғы 17 қаңтардағы № 10-1/18 бұйрығымен. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Ауыл шаруашылығы министрінің 2012 жылғы 17 қаңтардағы № 10-1/18 бұйрығымен

Ескерту. Бұйрықтың күші жойылды - ҚР Ауыл шаруашылығы министрінің 2012.01.17 № 10-1/18 (қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

Қазақстан Республикасының "Ветеринария туралы" Заңының 26 бабына сәйкес БҰЙЫРАМЫН :
1. Қосымшалар бекiтiлсiн:
1) мүйiздi iрi қара малының нодулярлы дерматит ауруын алдын алу және жою жөнiндегi шараларды жүзеге асыру туралы Ветеринариялық ереже;
2) қошқардың жұқпалы эпидидимит (қарақаптал) ауруын алдын алу және жою жөнiндегi шараларды жүзеге асыру туралы Ветеринариялық ереже.
2. Қазақстан Республикасының Ауыл шаруашылығы министрлiгiнiң облыстық, Астана және Алматы қалалары аумақтық басқармалары Ветеринария департаментiмен бiрге заңнамада белгiленген тәртiппен осы бұйрықтан туындайтын қажеттi шаралар қабылдансын.
3. Осы бұйрықтың орындалуын бақылау Ветеринария департаментiнiң директоры А.Ә.Қожамұратовқа жүктелсiн.
4. Осы бұйрық Қазақстан Республикасы Әдiлет министрлiгiнде мемлекеттiк тiркеуден өткiзiлген күнiнен бастап күшiне енедi

Министр

Қазақстан Республикасы
Ауылшаруашылығы министрінің
2004 жылғы 28 желтоқсандағы
N 759 бұйрығымен бекітілген

Мүйізді ірі қара малының нодулярлы дерматитін
алдын-алу және жою бойынша шараларды жүзеге асырудың
Ветеринариялық ережесі

Осы Ереже Қазақстан Республикасының "Ветеринария туралы" Заңының 26 бабына сәйкес, жеке және заңды тұлғалардың міндетті түрде ветеринариялық іс-шаралардың жүргізуін ұйымдастыру және орындау тәртібін анықтайды.

1. Жалпы шаралар

1. Нодулярлы дерматит (Dermatitis nodularis bovum, бұлдырмақ ісік) - мүйізді ірі қара малының өте жұқпалы вирустық ауруы, дене қызбасымен, теріде көптеген түйіншектер пайда болуымен, лимфадениттің жайылуымен, сүттің суалуымен, тері асты шелінің домбығуымен, көздің және тыныс алу мен ас қорыту жүйелері кілегейлі қабықтарының зақымдануымен сипатталады. Едәуір экономикалық шығын әкеледі.
Нодулярлы дерматит ауруының қоздырғышы болып, Poxviridае тұқымдасының және Сapripoxvirus тустастығының вирусы саналады. Вирустың жетілген вириондары дөңгелек пішіндес, екі қабығы бар, тығыз жүрекшеден және бүйіріндегі денешіктерден тұрады. Құрылысы жөнінен қой шешегінің қоздырғышымен тақылеттес. Антиген жөнінен бұл вирус африка қой шешегі вирусымен (Эндрюс) және ешкі шешегі вирусымен (Капустик) туыстас, бірақ аллертон және орфелинг вирустарынан өзгешеленеді.

2. Диагнозды эпизоотологиялық, клиникалық, патологоанатомиялық деректер мен лабораториялық зерттеулер, гистологиялық зерттеулерге кіретін вирусты бөліп алу, РН пен басқа типтерден ажырату, РИФ, электрондық микроскопия және бейім жануарларға биопроба жасау арқылы қояды. Диагностикалық гистологиялық тексеру маңызды орын алады.
Нодулярлы дерматитті дерматофилезден, демодекоздан, онхоцеркоздан, глобидиоздан, эфемерлі қызбадан, аусылдан, есекжемнен, эпизоотиялық лимфангоиттан, тері туберкулезінен, бөгелектің балақұрттары келтіретін зардаптардан және поствакциналық домбығудан балап ажырату қажет.
Аурып тұрған, аурып жазылған және жасырын жұқтырған вирус-тасығыш жануарлар қоздырғыштың тарататын көздеріне жатады.

2. Нодулярлы дерматитті алдын-алу

3. Мал иелерінің нодулярлы дерматит ауруын ескерту мақсатындағы міндеттері:
1) ауыл шаруашылық жануарларын бірдейлендіруді және оларға ветеринариялық төлқұжаттарды ресімдеуді қамтамасыз етуге;
2) мемлекеттік ветеринариялық қадағалау органдарына жаңадан сатып алынған жануарлар, туған төлдер, олардың сойылғаны мен сатылғаны туралы хабарлауға;
3) ветеринариялық мамандарға олардың талап етуі бойынша диагностикалық зерттеулер мен вакцина егуді жүзеге асыру үшін жануарларды беруге;
4) бірнеше жануар кенеттен өлген, бір мезгілде ауырған немесе олар әдеттен тыс мінез көрсеткен жағдайлар туралы ветеринариялық мамандарға хабарлауға және ветеринариялық мамандар келгенге дейін ауру деп күдік келтірілген жануарларды оқшаулап ұстау жөнінде шаралар қолдануға.

3. Нодулярлы дерматитпен күресу шаралары

4. Нодулярлы дерматит шыққан шаруашылық субъектісіне карантин қойылады, ауру және ауру жұғуға күдікті жануарлар дер кезінде, мұқият оқшауланып, лабораториялық тәсілдермен диагнозы анықталады. Ауру малдар оқшауландырғыш ішінде болған кезеңде оларға қансорғыш жәндіктердің кіруіне жол бермейді.

5. Карантиннің шарты бойынша рұқсат етілмейді:
1) шаруашылық субъектісіне барлық жануарлар түрлерін құстармен қоса әкелуге, әкетуге;
2) шаруашылық субъектісі ішінде қызмет көрсететін ветеринариялық инспектордың рұқсатынсыз малдардың орнын ауыстыруға;
3) мал сауу, сою және етін пайдалану, ауру малдың және ауруға күдікті жануарлардың сүтін пайдалануғаю.

6. Нодулярлы дерматиттен өлген жануарлардың өлекселері терісімен бірге жойылады, өлекселерді диагностикалық мақсатпен сойып көру арнаулы жабдықталған орында рұқсат етіледі.

7. Карантин кешендік ветеринарлық-сантиарлық шаралар өткізіліп, қорытынды дезинфекциядан кейін алынады.

8. Нодулярлы дерматит алғашқы пайда болған мезгілде, барлық ауру және ауруға күдікті жануарлар сойылып, мұқият дезинфекция, дезинсекция жүргізілуіне ұсыныс жасалады. Дезинфекция жүргізу үшін Қазақстан Республикасының Мемлекеттік реестрінде тіркелген ветеринариялық препараттар қолданылады.

Қазақстан Республикасы
Ауылшаруашылығы министрінің
2004 жылғы 28 желтоқсандағы
N 759 бұйрығымен бекітілген

Қошқардың жұқпалы эпидидимитін (қарақаптал)
алдын-алу және жою жөніндегі шараларды іске асырудың
Ветеринариялық Ережесі

Осы Ветеринариялық ереже Қазақстан Республикасының "Ветеринария туралы" Заңының 26 бабына сәйкес, жеке және заңды тұлғалардың міндетті түрде қошқардың жұқпалы эпидидимитін алдын-алу және жою жөніндегі (әрі қарай - Ереже) шараларды іске асырудың ұйымдастыру және орындау тәртібін анықтайды.

1. Жалпы шаралар

1. Қарақаптал - жұқпалы созылмалы түрдегі ауру, ен шылауының қабыну процессінен кейін ұлғаюы және қошқарлардың ұрықтандыру функциясының төмендеуімен, ал аналықтарда - іш тастаумен және тіршілікке қабілетсіз төлдің тууымен сипатталады.

2. Аурудың қоздырғышы - Brucella ovis, қозғалғыш, спора құрамайтын бактериялар.
Індеттің көздеріне - ауру жануарлардың іш тастаған төлдері шаранасымен бірге, жыныс мүшелерінің ағындылары, сүті, зәрі, нәжісі және спермасы жатады. Сау жануарлар негізінде ауру малдармен тікелей жанасқанда немесе ауру саулықпен шағылысқанда (әсіресе, қолдан ұрықтандыру жұмыстары аяқталғандағы шағылыстыру кезінде) ауру жұқтырады.

3. Диагнозды клиникалық, серологиялық және бактериологиялық зерттеулер негізінде эпизоотиялық деректерді ескере отырып қояды. Серологиялық зерттеулер ең тиімді тәсіл болып табылады.
Жануардың тірі кезінде диагноз қоюға ең тиімді серологиялық зерттеу тәсілі. Оның ішінде: комплемент байлану реакциясы, комплемент ұзақ байлану реакциясы.

2. Қарақапталды алдын-алу және күресу шаралары

4. Шаруашылықта қарақаптал ауруы анықталғанда, осы аурудан қолайсыз танылып, шектеу қойылып, шектеу шараларының шарты қатаң сақталады және сауықтандыру жоспары жасалады. Онда ұйымдастыру-шаруашылық, санитарлық және арнаулы ветеринариялық шаралар көрсетіледі.

5. Жануарлардың иелерімен және ветеринариялық мамандардың қарақаптал ауруының жануарларға жұғуын ескертудегі міндеттері:
1) ауыл шаруашылық жануарларын бірдейлендіруді және оларға ветеринариялық төлқұжаттарды ресімдеуді қамтамасыз етуге;
2) мемлекеттік ветеринариялық қадағалау органдарына жаңадан сатып алынған жануарлар, туған төлдер, олардың сойылғаны мен сатылғаны туралы хабарлауға;
3) ветеринариялық мамандарға олардың талап етуі бойынша диагностикалық зерттеулер мен вакцина егуді жүзеге асыру үшін жануарларды беруге;
4) бірнеше жануар кенеттен өлген, бір мезгілде ауырған немесе олар әдеттен тыс мінез көрсеткен жағдайлар туралы ветеринариялық мамандарға хабарлауға және ветеринариялық мамандар келгенге дейін ауру деп күдік келтірілген жануарларды оқшаулап ұстау жөнінде шаралар қолдануға.

6. Залалсыздандыруға мемлекеттік ветеринариялық препараттардың реестрінде тіркелген бруцеллез үшін ұсынылған заттар қолданылады.

7. Қой шаруашылықтарында 12 айлығынан бастап, өсіру үшін ұстаған барлық қой басы диагностикалық зерттеуден өткізіледі, клиникалық және овистік антигенмен, ал саулықтар аллергиялық бруцеллоовинмен, іш тастаған төлдер-бактериологиялық тәсілмен тексеріледі.

8. Ауру қошқарлар анықталғанда оларды оқшаулап, қалғандарын клиникалық және аллергиялық жолмен тексереді, олардың қандарын серологиялық әдіспен 30-45 күн өткен сайын 2 рет қатарынан теріс нәтиже алғанша зерттейді. Содан кейін бақылауға 6 айға қалдырып, сол аралықта 2 рет 3 айлық интервалмен серологиялық зерттеу жүргізеді. Егер осылардың барысында теріс нәтижеге қол жетсе, қошқарлардың арасында клиникалық белгілері болмаса, онда қойлар тобы қарақапталдан қолайлы саналады.
Егер осы зерттеулердің нәтижесінде, ауру жануарлар анықталатын болса, олар союға жіберіліп, мал бастары аталған аурудан қолайсыз танылып жоғарыда көрсетілген сауықтырудың кешенді шараларының бәрі қайтадан жүргізіледі.

9. Анықталған ауру саулықтарды сояды, осы отардағы қалған жануарларды оқшаулайды да, қой қоздап болғаннан 1-2 ай өткеннен кейін 2 рет серологиялық-аллергиялық тексеру жүргізіледі. Теріс нәтиже көрсеткен саулықтарды сау қошқарлардың ұрығымен ұрықтандырады.

10. Қошқарлар мен саулықтарды аллергиялық тексергенде (КазНИВИ бруцеллоовинмен) құйрық асты қыртысына - тері астына 0,2 мл, немесе төменгі қабақ астына 0,5 мл егеді.
Ауру қойлардың 48 сағаттан кейін, аллерген еккен жерінде қабыну реакциясы пайда болады (домбыққан ісікше, гиперемия), сау жануарларда еккен жерде реакция болмайды.
Реакцияға домбығу дәрежесіне қарай баға беріледі: оң баға - препарат егілген жерде жақсы білінетін домбығу (терінің қыртысы 3 мм артық үлкейген), күдікті баға - домбығу нашар білінеді (терінің қыртысы 1-3 мм) және терінің басқа жерімен салыстырып сипағанда ғана білінеді; домбығудың көрсетілген белгілері болмаса, реакция теріс саналады.
Қарақапталдың диагностикасында көбірек қолданылатын серологиялық тәсілдің реакциясы биофабрика дайындаған овистік атигенмен жүргізіледі.
Сонымен қатар ауру жануарларды сойғанда олардың органдарынан және іш тастаған төлдерді бактериологиялық зерттеуден өткізеді.
Қошқарларды сойғанда ендерінде патологиялық өзгерістердің бар жоғына назар аударады.

11. Қошқарлардың қарақапталын алдын-алу үшін, нұсқаушасында көрсетілген тәртібі және мерзімі бойынша Рев-1 штаммасының вакцинасы қолданылады:
1) қолайсыз отарлардағы қошқарлар мен саулықтарға клиникалық, аллергиялық немесе серологиялық қарақапталға және бруцеллезге қарсы зерттеулер жүргізіледі. Оң нәтиже көрсеткендер союға жіберіліп, қалғандары Рев-1 вакцинасымен егіледі;
2) қарақапталға вакцинация жасалған жануарларды кез-келген уақытта серологиялық (РДСК) тексеруге болады. Ал бруцеллезге аллергиялық және серологиялық зерттеулерді вакцинациядан 12 ай өткеннен кейін, екінші вакцинациядан 6 айдан соң жүргізеді.

12. Күйек алу науқаны кезінде қайтадан шағылыстырылуға пайдаланған қошқарларды, оларды саулығы бар отарлардан бөліп алмай тұрғанда бруцеллезге және қарақапталға қарсы вакцинациядан 4 айдан кейін, кешенді (клиникалық, аллергиялық және серологиялық) тексереді. Оң нәтиже көрсеткен ауру қошқарлар анықталған жағдайда ондай отарлардың саулықтарын есепке алып, қой қоздау науқаны аяқталғанша жануарлардың бруцеллезбен күресу жөніндегі көрсетілген "Жануарлар мен адамға ортақ жұқпалы аурулардың (бруцеллез) профилактикасы және олармен күресу бойынша ветеринариялық-санитариялық және санитариялық-эпидемиологиялық ережелеріне " сәйкес барлық кешенді шараларды жүргізеді, Қазақстан Республикасы Ауыл шаруашылығы министрлігінің 2004 жылы 5 қарашадағы N 632 бұйрығымен бекітілген, Рестрде мемлекеттік нормативтік құқықтық актілерде 2004 жылғы 9 желтоқсанда N 3252 тіркелген.

13. Отарды, шаруашылықты қарақапталдан зерттеулердің нәтижесінде 2 рет барлық жануарлардан теріс нәтиже алғаннан кейін, оларда аурудың клиникалық белгілері болмаса, бруцеллезді алдын-алу және жоюдың Нұсқауындағы көрсетілген шаралар орындалғаннан соң отар немесе шаруашылық қарақапталдан сауықтандырылған болып саналады.

14. Шектеу шараларын алу туралы қаулыны сәйкес аумақтың бас мемлекеттік ветеринариялық инспекторының ұсынысы бойынша кешенді ветеринариялық шаралар жүргізілгеннен кейін жергілікті атқару органы қабылдайды.

Об утверждении Ветеринарных правил осуществления мероприятий по профилактике и ликвидации инфекционных заболеваний животных

Приказ Министра сельского хозяйства Республики Казахстан от 28 декабря 2004 года № 759. Зарегистрирован Министерством юстиции Республики Казахстан 11 января 2005 года № 3341. Утратил силу приказом Министра сельского хозяйства Республики Казахстан от 17 января 2012 года № 10-1/18

Сноска. Утратил силу приказом Министра сельского хозяйства РК от 17.01.2012 № 10-1/18.

В соответствии со статьей 26 Закона Республики Казахстан "О ветеринарии", ПРИКАЗЫВАЮ:
1. Утвердить прилагаемые:
1) Ветеринарные правила осуществления мероприятий по профилактике и ликвидации нодулярного дерматита крупного рогатого скота;
2) Ветеринарные правила осуществления мероприятий по профилактике и ликвидации инфекционного эпидидимита баранов.
2. Департаменту ветеринарии совместно с областными территориальными управлениями, городов Астана и Алматы Министерства сельского хозяйства Республики Казахстан, в установленном законодательством порядке, принять необходимые меры, вытекающие из настоящего приказа.
3. Контроль за исполнением настоящего приказа возложить на директора Департамента ветеринарии Кожумратова А.А.
4. Настоящий приказ вступает в силу со дня его государственной регистрации в Министерстве юстиции Республики Казахстан.

Министр

Утверждены
Приказом Министра сельского
хозяйства Республики Казахстан
от 28 декабря 2004 года N 759

Ветеринарные правила осуществления мероприятий
по профилактике и ликвидации нодулярного
дерматита крупного рогатого скота

Настоящие Ветеринарные правила осуществления мероприятий по профилактике и ликвидации нодулярного дерматита крупного рогатого скота (далее - Ветеринарные правила) определяют порядок организации и проведения ветеринарных мероприятий, обязательных для исполнения физическими и юридическими лицами в соответствии со статьей 26 Закона Республики Казахстан «О ветеринарии».

1. Общие положения

1. Нодулярный дерматит (бугорчатка, Dermatitis nodularis bovum) - вирусная высококонтагиозная болезнь крупного рогатого скота, характеризующаяся лихорадкой, образованием многочисленных узелков в коже, генерализованным лимфаденитом, дисгалактией, отеками подкожной клетчатки, внутренних органов и конечностей, поражением глаз и слизистых оболочек дыхательного и пищеварительного трактов. Наносит значительный экономический ущерб.
Возбудителем нодулярного дерматита являются вирус группы Neethling, относящийся к семейству Poxviridae и роду Capripoxvirus на основании величины, электронно-микроскопического строения и антигенного родства с вирусом оспы овец. Зрелые вирионы вируса округлой формы, имеют двойную оболочку, плотную сердцевину и боковые тельца. По морфологии они идентичны возбудителям оспы. В антигенном отношении вирус родственен вирусу африканской оспы овец (Эндрюс) и, возможно, вирусу оспы коз (Капстик), но отличается от вирусов аллертон и орфелинг.
2. Диагноз ставят на основании эпизоотологических, клинических, патологоанатомических, а также лабораторных исследований, включающих гистоисследование, выделение вируса и идентификацию его типов в реакции нейтрализации, реакции иммунофлюоресценции, электронной микроскопии и биопробы на восприимчивых животных. Диагностическое значение также имеет гистологическое исследование.
Нодулярный дерматит необходимо дифференцировать от дерматофилеза, демодекоза, онхоцеркоза, глобидиоза, эфемерной лихорадки, ящура, крапивницы, кожной формы туберкулеза эпизоотического лимфангоита, оспы; от поражений, причиняемых личинками овода, и поствакцинальных отеков.
Источник возбудителя больные, а также переболевшие и латентно инфицированные животные-вирусоносители.

2. Профилактика нодулярного дерматита

3. По предупреждению заболевания животных нодулярным дерматитом необходимо:
1) обеспечивать идентификацию сельскохозяйственных животных и оформление на них ветеринарных паспортов;
2) извещать органы государственного ветеринарного надзора о вновь приобретенных животных, полученном приплоде, их убое и продаже;
3) предоставлять ветеринарным специалистам по их требованию животных для осуществления диагностических исследований и проведения вакцинации;
4) извещать ветеринарных специалистов о случае внезапного падежа, одновременного заболевания нескольких животных или об их необычным поведении и до прибытия ветеринарных специалистов принимать меры к изолированному содержанию животных, подозреваемых в заболевании.

3. Меры борьбы с нодулярным дерматитом (бугорчаткой)

4. При появлении нодулярного дерматита на хозяйствующий субъект накладывают карантин, больных и подозреваемых в заболеванию животных своевременно и тщательно изолируют, уточняют диагноз лабораторными методами. В период нахождения больных в изоляторе предотвращают проникновение к ним кровососущих насекомых.
5. По условиям карантина не допускаются:
1) ввод (ввоз), вывод (вывоз) из хозяйствующего субъекта всех видов животных включая птиц;
2) перемещение животных внутри хозяйствующего субъекта без ведома ветеринарного инспектора, обслуживающего данное хозяйство;
3) убой, доение и использование мяса, молока больных и подозрительных по заболеванию животных.
6. Трупы животных, павших от нодулярного дерматита, подлежат уничтожению вместе со шкурой. Вскрытие трупов допускается только с диагностической целью и в специально оборудованном месте.
7. Решение о снятии карантина принимается местным исполнительным органом по представлению главного государственного ветеринарного инспектора соответствующей территории при условии проведения комплекса ветеринарных мероприятий.
8. При первых случаях появления нодулярного дерматита рекомендуют убой всех больных и подозрительных по заболеванию животных, тщательную дезинфекцию и дезинсекцию. Для дезинфекции применяют дезинфицирующие средства, зарегистрированные в Государственном реестре ветеринарных препаратов Республики Казахстан.

Утверждены
Приказом Министра сельского
хозяйства Республики Казахстан
от 28 декабря 2004 года N 759

Ветеринарные правила
осуществления мероприятий по профилактике и
ликвидации инфекционного эпидидимита баранов

Настоящие Ветеринарные правила осуществления мероприятий по профилактике и ликвидации инфекционного эпидидимита баранов (далее - Ветеринарные правила) определяют порядок организации и проведения ветеринарных мероприятий, обязательных для исполнения физическими и юридическими лицами в соответствии со статьей 26 Закона Республики Казахстан «О ветеринарии».

1. Общие положения

1. Инфекционный эпидидимит баранов - инфекционная, хронически протекающая болезнь, характеризующаяся пролиферативными воспалительными процессами в придатках семенников и снижением воспроизводительной функции у баранов, а у овец - абортами, рождением нежизнеспособного потомства.
2. Возбудитель болезни - Brucella ovis, подвижные спор не образующие бактерии.
Источником инфекции служат больные животные, которые выделяют возбудителя с абортированными плодами их оболочками, истечениями из половых путей, с молоком, мочой, фекалиями и спермой. Здоровые животные заражаются, в основном, при непосредственном контакте с больными или через инфицированных овцематок при случке (особенно при докрытии после завершения работ по искусственному осеменению).
3. Диагноз устанавливается на основании клинического, бактериологического и серологического исследования с учетом эпизоотических данных.
Наиболее эффективным методом прижизненной диагностики являются серологические методы: реакция связывание комплемента и реакция длительного связывание комплемента.

2. Меры борьбы и профилактики инфекционного
эпидидимита баранов

4. При установлении в хозяйстве заболевания овец - инфекционный эпидидимит баранов, его объявляют неблагополучным пунктом, решением местного исполнительного органа по представлению главного государственного ветеринарного инспектора соответствующей административно-территориальной единицы в случае возникновения заразных болезней животных устанавливают ограничения, при строгом соблюдении условий ограничительных мер и разрабатывают план оздоровления, где предусматривают организационно-хозяйственные, санитарные и специальные ветеринарные мероприятия.
5. По предупреждению заражения животных инфекционным эпидидимитом необходимо:
1) обеспечивать идентификацию сельскохозяйственных животных и оформление на них ветеринарных паспортов;
2) извещать органы государственного ветеринарного надзора о вновь приобретенных животных, полученном приплоде, их убое и продаже;
3) предоставлять ветеринарным специалистам по их требованию животных для осуществления диагностических исследований и проведения вакцинации;
4) извещать ветеринарных специалистов о случае внезапного падежа, одновременного заболевания нескольких животных или об их необычным поведении и до прибытия ветеринарных специалистов принимать меры к изолированному содержанию животных, подозреваемых в заболевании.
6. Для дезинфекции применять дезинфицирующие средства, рекомендованные при бруцеллезе и зарегистрированные в государственном реестре ветеринарных препаратов.
7. В хозяйствах где содержат овцепоголовье, проводят диагностические исследования всех баранов предназначенных для воспроизводства начиная с 12 месячного возраста исследует на реакцию длительного связывания комплимента с овисным антигеном и клинически, овцематок по аллергии с бруцеллоовином Казахского научно-исследовательского ветеринарного института также абортированные плоды исследует бактериологическим методом.
8. При обнаружении больных баранов изолируют, а остальных животных исследуют клиническими и аллергическими, а кровь от них - серологическими методами по реакции длительного связывания комплемента через каждые 30 - 45 дней до получения двукратных подряд отрицательных результатов по группе и затем оставляют под контрольным наблюдением на 6 месяцев, в течение которых дважды исследуют указанными выше тестами с интервалом в 3 месяца. При получении отрицательных результатов исследования и отсутствии клинических признаков болезни у баранов группу и отару признают оздоровленной. В случае выявления больных животных их подвергают к убою, а остальное поголовье считают неблагополучным и проводят весь комплекс мероприятий согласно пункту 5 настоящих Ветеринарных правил.
9. При выявлении больных овцематок убивают, а остальных животных этой отары содержат изолированно и подвергают серо-аллергическому исследованию двукратно через 1 - 2 месяца после окота. Отрицательно реагирующих осеменяют спермой здоровых производителей.
10. При аллергическом исследовании баранов и овцематок аллерген бруцеллоовин вводят внутрикожно в подхвостовую складку в дозе 0,2 миллилитров или в область нижнего века в объеме 0,5 миллилитров.
У инфицированных овец на месте введения аллергена через 48 часов после инъекции образуется воспалительная реакция: отечная припухлость, гиперемия. У здоровых животных местные реакции не отмечают.
Реакция оценивается по степени выраженности отека: положительная реакция характеризуется появлением в месте введения препарата хорошо выраженной отечности (увеличение кожной складки более 3 миллиметров), при сомнительной реакции отечность выражена слабо (увеличение кожной складки на 1-3 миллиметра) и обнаруживается лишь при пальпации и путем сравнения со складкой кожи на другой стороне, а при отсутствии указанных признаков отека реакция считается отрицательной.
Из серологических методов диагностики инфекционного эпидидимита баранов наиболее употребительной является реакция длительного связывания комплементов с овисным антигеном биофабричного изготовления.
Осуществляется также бактериологические исследования органов больных животных при их убое и абортированных плодов. При убое баранов обращают внимание на возможные патологические изменения в семенниках.
11. Для профилактики заболевания инфекционного эпидидимита баранов применяют вакцину из штамма Рев-1 в порядке и сроки, предусмотренные наставлением по применению вакцины:
1) баранов и овцематок неблагополучных отар и групп исследуют клиническими, аллергическими или серологическими методами на инфекционный эпидидимит и бруцеллез. Реагирующих сдают на убой, остальных прививают вакциной из штамма Рев-1;
2) вакцинированных животных на инфекционный эпидидимит можно исследовать по реакции длительного связывания комплиментов в любые сроки после прививки. На бруцеллез исследуют аллергическими и серологическими методами не ранее, чем через 12 месяцев после вакцинации и 6 месяцев после ревакцинации.
12. При использовании баранов для покрытия овцематок в период случной кампании, до их изъятия из маточных отар исследуют не ранее 4 месяцев после вакцинации на бруцеллез и инфекционный эпидидимит комплексно клиническими, аллергическими и серологическими методами.
В случае выявления больных баранов, такие отары овцематок берут на учет и контролируют до окончания окота с последующим проведением всего комплекса мер, предусмотренных Ветеринарно-санитарным и санитарно-эпидемиологическими правилами по профилактике и борьбе с заразными болезнями, общими для человека и животных (бруцеллез), утвержденных приказом Министерства сельского хозяйства Республики Казахстан от 5 ноября 2004 года № 632, зарегистрирванной в Реестре государственной регистрации нормативных правовых актов за № 3252 от 9 декабря 2004 года.

13. Отару, ферму, хозяйство считают оздоровленной от инфекционного эпидидимита при получении двукратных подряд отрицательных результатов исследований, отсутствия клинических признаков болезни у животных и выполнении других мероприятий, предусмотренных правилами о мероприятиях по профилактике и ликвидация бруцеллеза животных.
14. Решение о снятии ограничительных мероприятий принимается местным исполнительным органом по представлению главного государственного ветеринарного инспектора соответствующей административно-территориальной единицы при условии проведения комплекса ветеринарно-санитарных мероприятий.