ИПС "Әділет"

"Әкімшілік құқық бұзушылық туралы" Қазақстан Республикасының Кодексінің 408-бабына және "Қазақстан Республикасындағы жергілікті мемлекеттік басқару және өзін-өзі басқару туралы" Қазақстан Республикасы Заңының 6-бабының 2-2-тармағына сәйкес Ақтөбе облыстық мәслихаты ШЕШІМ ҚАБЫЛДАДЫ:

Ескерту. Кіріспе жаңа редакцияда - Ақтөбе облыстық мәслихатының 29.09.2023 № 58 шешімімен (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

1. Қоса беріліп отырған Ақтөбе облысы бойынша ауыл шаруашылығы жануарларын жаюдың қағидалары бекітілсін.

2. Осы шешім оның алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

Облыстық мәслихаттың сессия төрағасы	С. Шинтасова
Облыстық мәслихаттың хатшысы	А. Нугманов

Облыстық мәслихаттың 2021 жылғы 24 ақпандағы № 16 шешімімен бекітілген

Ақтөбе облысы бойынша ауыл шаруашылығы жануарларын жаюдың қағидалары

1. Жалпы ережелер

1. Осы Ақтөбе облысы бойынша ауыл шаруашылығы жануарларын жаюдың Қағидалары (бұдан әрі – Қағидалар) "Әкімшілік құқық бұзушылық туралы" Қазақстан Республикасының Кодексіне, "Қазақстан Республикасындағы жергілікті мемлекеттік басқару және өзін-өзі басқару туралы" Қазақстан Республикасының Заңының 6- бабының 2-2-тармағына, "Агроөнеркәсіптік кешенді және ауылдық аумақтарды дамытуды мемлекеттік реттеу туралы" Қазақстан Республикасы Заңының 7-бабының 2-тармағының 12-14) тармақшасына, нормативтік құқықтық актілерді мемлекеттік тіркеу тізілімінде № 20540 тіркелген, Қазақстан Республикасы Ауыл шаруашылығы министрінің 2020 жылғы 29 сәуірдегі № 145 бұйрығымен бекітілген, Ауыл шаруашылығы жануарларын жаюдың үлгілік Қағидаларына сәйкес әзірленді және ауыл шаруашылығы жануарларын жаю тәртібін айқындайды.

Ескерту. 1 тармақ жаңа редакцияда - Ақтөбе облыстық мәслихатының 29.09.2023 № 58 шешімімен (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

2. Осы Қағидаларда мынадай ұғымдар пайдаланылады:

1) ауыл шаруашылығы жануарлары - адам өсіретін, ауыл шаруашылығы өндірісіне тікелей қатысы бар жануарлардың барлық түрлері;

2) қараусыз қалған жануар - асырау орнынан тыс орналасқан және жануар иесінің тарапынан бақылау жоғалған жануар;

3) жануарларды уақытша күтіп-бағу орны - тауып алынған, қараусыз қалған, алып қойылған немесе өзге де түрде иеліктен шығарылған жануарларды уақытша күтіп-бағу үшін арнайы арналған және жабдықталған мүліктік кешен.

4) ауыл шаруашылығы жануарларының иелері - меншік, шаруашылық жүргізу құқығындағы, жедел басқарудағы немесе басқа да заңды негізінде ауыл шаруашылығы жануарлары бар заңды немесе жеке тұлғалар;

5) ауыл шаруашылығы жануарларын айдап өту (айдау) - ауыл шаруашылығы жануарларының тұрақты тұрған жерінен жаю орнына дейін және кері қарай жылжуы;

6) ауыл шаруашылығы жануарларын жаю - ауыл шаруашылығы мақсатындағы жер құрамындағы жер учаскелерінде, сондай-ақ жердің басқа санаттарының құрамындағы жер учаскелерінде адамның бақылауында болатын ауыл шаруашылығы жануарларының шөп және өзге де өсімдіктерді тұтыну процесі;

7) ветеринариялық паспорт – электрондық құжат түрінде берілетін, уәкілетті орган белгілеген нысандағы құжат, онда: жануарларды есепке алу мақсатында жануардың иесі, түрі, жынысы, түсі, жасы (тyған күні), жеке нөмірі көрсетіледі;

8) жайылымдар – ауыл шаруашылығы жануарларын жыл бойы немесе маусымдық жаю үшін берілетін және пайдаланылатын жер учаскелері. Жайылымдарда ауыл шаруашылығы жануарларын жаю кезінде жайылымдардың жалпы алаңына түсетін жүктеменің шекті рұқсат етілетін нормалары сақталған кезде жайылымдардың өнімділігі жайылатын ауыл шаруашылығы жануарларына жемшөп қажеттілігінен асатын жағдайларда жемшөп дайындау мақсатында шөп шабуға жол беріледі;

8-1) көпшілік пайдаланатын жайылымдар – елді мекендердің іргелес аумағында орналасқан және мемлекет меншігіндегі, жеке ауладағы ауыл шаруашылығы жануарларының мал басын жаю бойынша жергілікті халық мұқтажын қанағаттандыруға арналған жайылымдар;

9) маусымдық жайылымдар - жыл мезгілдеріне және (немесе) пайдалану кезеңділігіне сәйкес қолайлы табиғи-климаттық жағдайларда ауыл шаруашылығы жануарларын жаю үшін пайдаланылатын жайылымдар;

10) шалғайдағы жайылымдар - елді мекендерден алыстағы аумақтарда шалғайдағы мал шаруашылығын жүргізу үшін пайдаланылатын жайылымдар;

11) жалпыға ортақ пайданалатын жерлер - алаңдар, көшелер, тротуарлар, өтпе жолдар, кондоминиум құрамына кірмеген үй жанындағы жер учаскесі, жолдар, жағалаулар, парктер, саябақтар, opмaн парктерi, бульварлар, су айдындары, жағажайлар, зираттар және басқа да халықтың мұқтажын қанағаттандыруға арналған өзге де объектiлер (су құбырлары, жылу құбырлары, тазарту құрылыс жайлары және ортақ пайдаланылатын басқа да инженерлiк жүйелер, сондай-ақ ортақ пайдаланылатын жылу желілері мен инженерлік жүйелердің күзет аймақтары) алып жатқан және оларды орналастыруға арналған жерлер.

Ескерту. 2 тармаққа өзгерістер енгізілді - Ақтөбе облыстық мәслихатының 25.09.2024 № 163 шешімімен (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

2. Ауыл шаруашылығы жануарларын жаю тәртібі

3. Жеке және заңды тұлғаларға тиесілі ауыл шаруашылығы жануарлары меншік нысанына қарамастан есепке алуға және тіркеуге жатады.

Қазақстан Республикасының нормативтік құқықтық актілерді мемлекеттік тіркеу тізілімінде № 11127 тіркелген, Қазақстан Республикасы Ауыл шаруашылығы министрінің 2015 жылғы 30 қаңтардағы № 7-1/68 бұйрығымен бекітілген, ауыл шаруашылығы жануарларын бірдейлендіру Қағидаларына сәйкес, әрбір тіркелген ауыл шаруашылығы жануарларына сәйкестендіру нөмірі беріледі. Ветеринариялық паспорт ауыл шаруашылығы жануарларына ұсақ мүйізді малдарды, шошқаны қоспағанда жеке беріледі.

Ұсақ мүйізді малға (қойлар, ешкілер), шошқаларға ветеринариялық паспорт тобына (отарына) беріледі.

Ауыл шаруашылығы жануарларын жаю қоршалған немесе қоршалмаған жайылымдарда ауыл шаруашылығы жануарларының иелерімен не олар уәкілеттік берген адамдармен жүзеге асырылады.

Табиғи-климаттық аймақтарға байланысты тәуліктің қараңғы және түнгі уақытында ауыл шаруашылығы жануарларын жаюға бөлінген жайылымдар мен басқа да жер учаскелерінде ғана жол беріледі.

Ауыл шаруашылығы жануарларын жаю орнына дейін және кері қарай жылжуы, ал тәуліктің қараңғы және түнгі уақытында ұстау орнына дейін айдап өту (айдау) ауыл шаруашылығы жануарларының иелерінің немесе олардың уәкілетті адамдарының қадағалауымен жүзеге асырылады.

4. Мыналарға:

1) ауру ауыл шаруашылығы жануарларын жаюға (оның ішінде жұқпалы ауруларды жұқтырған);

2) міндетті ветеринариялық рәсімдерден (оның ішінде вакцинациялау) өтпеген ауыл шаруашылығы жануарларын жаюға;

3) жалпыға ортақ пайдаланылатын жерлерде, темір және автомобиль жолдарына бөлінген белдеулерде, су қорғау белдеулері мен санитариялық қорғау аймақтарының шекарасында ауыл шаруашылығы жануарларын жаюға;

4) су қорғау аймақтарының шегінде жүктелім нормасынан асырып мал жаюға, су тоғандарының режимін нашарлататын мал тоғыту мен санитариялық өңдеуге және шаруашылық қызметінің басқа да түрлеріне;

5) бірдейлендірілмеген ауыл шаруашылығы жануарларын жаюға;

6) ауыл шаруашылығы жануарларын жаю орнына дейін және кері қарай айдап өту (айдау), жаю, сондай-ақ ауыл шаруашылығы жануарлары иелерінің немесе олар уәкілеттік берген адамдардың қадағалауынсыз ауыл шаруашылығы жануарларының орнын ауыстыруға жол берілмейді.

Бұл ретте, Қазақстан Республикасы Орман кодексінің 99-бабының 2-тармағына сәйкес мемлекеттік орман қорына кіретін жайылымдарда ауыл шаруашылығы жануарларын ауыл шаруашылығы жануарлары иелерінің немесе олар уәкілеттік берген адамдардың қадағалауынсыз жаюға ерекше жағдайларда шалғайдағы, қол жеткізу қиын және халық аз қоныстанған аудандарда жүзеге асырылады. Осындай аудандардың тізбесін облыстың жергілікті атқарушы органының ұсынымы бойынша облыстың жергілікті өкілді органы бекітеді;

7) ауыл шаруашылығы жануарларын теміржолдар арқылы және арнайы бөлінген жерлерден тыс, сондай-ақ тәуліктің қараңғы уақытында және жеткіліксіз көріну жағдайларында (әртүрлі деңгейлердегі мал айдаудан басқа) айдап өтуге (айдауға);

8) өзге жолдар болған кезде ауыл шаруашылығы жануарларын асфальт төселген және цементпен бетондалған жолдармен айдап өтуге (айдауға);

9) қоғамдық шомылатын орындарда, тоғандарда, субұрқақтарда, су айдындарында және жалпыға ортақ пайдаланылатын су айдындарында ауыл шаруашылығы жануарларын суаруға жол берілмейді.

Ауыл шаруашылығы жануарларын суару үшін Қазақстан Республикасының Су кодексіне сәйкес ортақ су пайдалану тәртібімен су объектілерінің ластануы мен қоқыстануын болдырмайтын суару алаңдары мен басқа да құрылғылары бар санитариялық қорғау аймақтарынан тыс су объектілерін пайдалануға жол беріледі.

Мемлекеттік орман қоры учаскелерінде ауыл шаруашылығы жануарларын жаю тәртібі нормативтік құқықтық актілерді мемлекеттік тіркеу тізілімінде № 12259 болып тіркелген, Қазақстан Республикасы Ауыл шаруашылығы министрінің 2015 жылғы 12 қазандағы № 18-02/909 бұйрығымен бекітілген, мемлекеттік орман қоры учаскелерінде шөп шабу және мал жаю Қағидаларына сәйкес айқындалады.

Ескерту. 4 тармаққа өзгерістер енгізілді - Ақтөбе облыстық мәслихатының 29.09.2023 № 58 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі);25.09.2024 № 163 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) шешімдерімен.

5. Жайылымның басталу күні табиғи-климаттық аймақтарға байланысты ауа температурасының Цельсий бойынша +10 градустан жоғары тұрақты өту кезеңіне негізделеді.

Әр маусымның (күннің) жайылым ұзақтығы нақты жылдың шарттарымен анықталады.

6. Адамдардың сүйемелдеуінсіз жүрген ауыл шаруашылығы жануарлары қараусыз жануарлар болып есептеледі және иесі анықталғанға дейін уақытша ұстау үшін қоражайларға айдауға жатады.

Ұсталған қараусыз жануарларды ұстау, иелеріне қайтару тәртібі және иелерінің жауапкершілігі Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексінің 246-бабына сәйкес айқындалады.

Ескерту. 6 тармаққа өзгерістер енгізілді - Ақтөбе облыстық мәслихатының 29.09.2023 № 58 шешімімен (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

7. Ауыл шаруашылығы жануарларын жаю және айдап өту жерлерін айқындау кезінде жануарлар дүниесі объектілерінің мекендеу ортасын және көбею жағдайларын, жануарлардың қоныс аудару жолдары мен шоғырлану орындарын сақтау жөніндегі іс-шаралар көзделеді және жүзеге асырылады, сондай-ақ "Жануарлар дүниесiн қорғау, өсiмiн молайту және пайдалану туралы" Қазақстан Республикасы Заңының 17-бабының 1-тармағына сәйкес жабайы жануарлардың мекендеу ортасы ретінде ерекше құнды учаскелерге қол сұғылмаушылық қамтамасыз етіледі.

Ескерту. 7 тармақ жаңа редакцияда - Ақтөбе облыстық мәслихатының 29.09.2023 № 58 шешімімен (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

8. Табиғи-климаттық аймақтарға байланысты жайылымдарда ауыл шаруашылығы жануарларын маусымдық және жыл бойы жаю жүйесі қолданылады.

Маусымдық жаю жүйесінде ауыл шаруашылығы жануарлары көктемде-жазда-күзде жайылымдарда, қыста-толыққанды азықтандыру арқылы қорада ұсталады.

Жыл бойы жаю жүйесі кезінде осы қағидалардың 21-тармағында көрсетілген жағдайды қоспағанда, ауыл шаруашылығы жануарлары жыл бойы жайылымда болады.

Қолайсыз ауа райы жағдайында мал шаруашылығы қора-жайлары пайдаланылады және тиісті азық қоры құрылады.

9. Ауыл шаруашылығы жануарларын жаю кезінде жайылымдардың түрлік құрамы ескеріледі, барлық жайылымдар маусымдық сипатқа ие болғандықтан, дәнді-әртүрлі шөпті жайылымдар көктемде, шымды-дәнді және таулы жайылымдар жазда, ал дәнді-жусанды және жусанды-дәнді жайылымдар күзде пайдаланылуы мүмкін.

10. Ауыл шаруашылығы жануарлары түрі мен өсімдік түріне байланысты жаюдың алдында оңтайлы биіктік табиғи жайылымдарда шөптің тиімді биіктігі 2-ден 6 сантиметрге (бұдан әрі - см) дейін және екпе жайылымдарда 10 см-ден жоғары болуы тиіс.

11. Шөлейт жайылымдарын пайдалану коэффициенті 60 пайыздан (бұдан әрі - %); шөлейт және құрғақ далада - 65% аспауы тиіс. Таулы жайылымдарды 70% коэффициентпен, көктемгі эфемер өсімдіктері бар учаскелер сияқты пайдалануға болады.

12. "Жайылымдар туралы" Қазақстан Республикасы Заңының (бұдан әрі – Жайылымдар туралы заң) 13-бабы 2-тармағының 2) тармақшасында көрсетілген жайылымдар, оның ішінде көпшілік пайдаланатын жайылымдар жеке меншікке және жер пайдалануға берілмейді және жеке ауладағы ауыл шаруашылығы жануарларын жаю үшін халық мұқтажына ғана пайдаланылады.

Жайылымдар туралы заңның 15-бабы 4-тармағында көрсетілген жайылымдарды қоспағанда, шалғайдағы жайылымдар жеке және (немесе) заңды тұлғаларға Қазақстан Республикасы Жер кодексінің (бұдан әрі – Жер кодексі) 43-1-бабында белгіленген тәртіппен беріледі.

Мемлекеттік заңды тұлғалардың балансында тұрған және жеке ауладағы ауыл шаруашылығы жануарларын жаю бойынша халық мұқтажына арналған жайылымдарда, оның ішінде көпшілік пайдаланатын жайылымдарда орналасқан суландыру құрылыстарына қол жеткізу өтеусіз негізде беріледі.

Жеке ауладағы ауыл шаруашылығы жануарларын жаю бойынша халық мұқтажын қанағаттандыру мақсатында Жер кодексінің 49-2-бабына сәйкес жайылымдарды резервке қою жүзеге асырылады.

Жайылымдарды басқару және оларды пайдалану жөніндегі жоспар (бұдан әрі – Жоспар) жайылымдарды резервке қою үшін негіз болып табылады.

Ескерту. 12 тармақ жаңа редакцияда - Ақтөбе облыстық мәслихатының 25.09.2024 № 163 шешімімен (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

13. Жоспар ауданның, облыстық маңызы бар қаланың жергілікті өкілді органы бес жылға бекітетін нормативтік құқықтық акті болып табылады.

Ескерту. 13 тармақ жаңа редакцияда - Ақтөбе облыстық мәслихатының 25.09.2024 № 163 шешімімен (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

14. Жоспарды ауданның (қалалардағы аудандардан басқа), облыстық маңызы бар қаланың жергілікті атқарушы органы аудандық маңызы бар қаланың, кенттің, ауылдың, ауылдық округтің әкімдерімен және жергілікті өзін-өзі басқару органдарымен бірлесіп, Жайылымдар туралы заңның 6-бабы 4-1) тармақшасына сәйкес жайылымдарды басқару және пайдалану саласындағы уәкілетті орган бекітетін жайылымдарды басқару және оларды пайдалану жөніндегі үлгілік жоспардың негізінде әзірлейді.

Ескерту. 14 тармақ жаңа редакцияда - Ақтөбе облыстық мәслихатының 25.09.2024 № 163 шешімімен (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

15. Ауыл шаруашылығы жануарларын жайылымдарда жаю Жоспарға сәйкес жүзеге асырылады.

Ескерту. 15 тармақ жаңа редакцияда - Ақтөбе облыстық мәслихатының 25.09.2024 № 163 шешімімен (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

16. Елді мекендердің шекараларына (шектеріне) тікелей іргелес аумақта орналасқан, мемлекет меншігіндегі жайылымдар жеке ауладағы ауыл шаруашылығы жануарларын жаю үшін халық мұқтажын қанағаттандыруға пайдаланылады.

Елді мекеннің шекаралары (шектері) шегінде жайылымдармен қамтамасыз етілмеген жеке және (немесе) заңды тұлғалардың ауыл шаруашылығы жануарлары мал басы Жоспарға сәйкес жайылымдардың басқа учаскелеріне, оның ішінде шалғайдағы жайылымдарға орны ауыстырылады.

Жеке ауладағы ауыл шаруашылығы жануарларын жаюға арналған жайылымдарды, оның ішінде шалғайдағы жайылымдарды пайдалану Жоспарға сәйкес жүзеге асырылады. Аудандық маңызы бар қала, кент, ауыл, ауылдық округ әкімдерінің және ауданның, облыстық маңызы бар қаланың жергілікті атқарушы органының жайылымдар беру туралы жеке шешімін шығару талап етілмейді.

Ескерту. 16 тармақ жаңа редакцияда - Ақтөбе облыстық мәслихатының 25.09.2024 № 163 шешімімен (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

17. Осы Қағидалардың 16-тармағының бірінші бөлігінде көрсетілген жайылымдарда басқа ауыл шаруашылығы жануарларын жаюға "Жайылымдардың жалпы алаңына түсетін жүктеменің шекті рұқсат етілетін нормасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Ауыл шаруашылығы министрінің 2015 жылғы 14 сәуірдегі № 3-3/332 бұйрығымен (Нормативтік құқықтық актілерді мемлекеттік тіркеу тізілімінде № 11064 болып тіркелген) бекітілген жайылымдардың жалпы алаңына түсетін жүктеменің шекті рұқсат етілетін нормалары сақталған жағдайда ғана жол беріледі.

Жайылымдардың жалпы алаңына түсетін жүктеменің шекті рұқсат етілетін нормаларынан асып кеткен кезде жеке ауладағы ауыл шаруашылығы жануарларын жаюға арналған жайылымдардың алаңдарын ұлғайту мақсатында бұрын берілген жайылымдарды Жер кодексінің 84, 85, 86, және 87-баптарына және "Мемлекеттік мүлік туралы" Қазақстан Республикасы Заңының 6-тарауына сәйкес мемлекет мұқтажы үшін мәжбүрлеп иеліктен шығару жүзеге асырылуы мүмкін.

Ескерту. 17 тармақ жаңа редакцияда - Ақтөбе облыстық мәслихатының 25.09.2024 № 163 шешімімен (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

18. Аудандық маңызы бар қала, кент, ауыл, ауылдық округ шегінде жайылымдармен қамтамасыз етілмеген иелерінің ауыл шаруашылығы жануарларының саны түрлері мен жыныстық-жас топтары бойынша қалыптастырылады және Жоспарға сәйкес шалғайдағы жайылымдарға жіберіледі.

19. Алып тасталды - Ақтөбе облыстық мәслихатының 25.09.2024 № 163 шешімімен (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

1-параграф. Ауыл шаруашылығы жануарларын бағу кезінде айдауды ұйымдастыру

20. Айдау үшін жасы, жынысы, қоңдылығы бірдей сау ауыл шаруашылығы жануарлардан үйірлер, отарлар, табындар жинақталады. Ауыл шаруашылығы жануарларының саны: қойлар мен ешкілер 600-800 басты, ірі қара малы 250 бастан аспайтын мөлшерді, жылқылар 200 бастан аспайтын мөлшерде, түйе 120 бастан аспайтын мөлшерді құрайды.

Айдауға жататын жануарларды іріктеу нормалары осы Қағидаларға 1-қосымшада көрсетілген.

21. Айдауға жататын жануарлардың түріне, жыныстық-жастық тобына және қоңдылығына қарай жинақтау нормалары осы Қағидаларға 2-қосымшада көрсетілген.

Ауыл шаруашылығы жануарларын жаюды жүзеге асыратын бір адамға арналған жүктеме нормалары осы Қағидаларға 3-қосымшада көрсетілген.

22. Ауыл шаруашылығы жануарларын айдаудың барлық жолында ауыл шаруашылығы жануарларының топтарын араластыруға жол берілмейді.

23. Аналық (сауын) мал басын (оның ішінде төлдеу, босану алдындағы төлдеуден, туудан кейін буыны бекімеген) және ауру ауыл шаруашылығы жануарларын (оның ішінде жұқпалы аурулар жұқтырған), буыны бекімеген жаңа туған төлді, міндетті ветеринариялық рәсімдерден (оның ішінде егу және вакцинациялаудан) өтпеген ауыл шаруашылығы жануарларын қоспағанда, елді мекендер шегінде жайылымдармен қамтамасыз етілмеген ауыл шаруашылығы жануарларының барлық түрлері мен топтары шалғайдағы жайылымдарға айдауға жатады.

24. Ауыл шаруашылығы жануарларын айдау үшін Қазақстан Республикасы Жер кодексінің 70 және 104-баптарына сәйкес, уақытша (маусымдық) пайдаланылатын және ұзақ мерзімді пайдаланылатын мал айдайтын жолдар (бұдан әрі - мал айдайтын жолдар) жобаланады.

Ескерту. 24 тармақ жаңа редакцияда - Ақтөбе облыстық мәслихатының 29.09.2023 № 58 шешімімен (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

25. Мал айдайтын жолдар аудандардың (қалалардың) және облыстардың жергілікті атқарушы органдары "Ветеринария туралы" Қазақстан Республикасы Заңының 21-бабының 3-тармағына сәйкес тиісті әкімшілік-аумақтық бірліктердің бас мемлекеттік ветеринариялық-санитариялық инспекторларымен келісу бойынша айқындайды.

Ескерту. 25 тармақ жаңа редакцияда - Ақтөбе облыстық мәслихатының 29.09.2023 № 58 шешімімен (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

26. Мал айдайтын жолдар олардың ең үлкен ауданына қызмет көрсету және жайылымдардың мал тұратын және суару орындарымен қолайлы және қысқа байланысын құру есебімен орналастырылады.

27. Ауыл шаруашылығы жануарларын 5 километрге (бұдан әрі - км) дейінгі қашықтыққа айдағанда, айдалатын ірі қара малдың саны 200-250 бас немесе ұсақ малдың саны 600-800 бас болған кезде мал айдалатын жердің ені 50-70 метрді құрайды.

Мал айдайтын жолдың жалпы алаңы қызмет көрсетілетін барлық аумақтың 4-5%-ынан аспайды.

28. Жолдың ұзындығы үлкен болған кезде (егер қозғалыс бірнеше күн ішінде жасалса) әрбір 40-50 км сайын мал айдайтын жолдар жеткілікті азықтық сыйымдылықтағы жайылымдық қоректендіру алаңдарымен жабдықталады және әрбір 10-15 км сайын суатпен қамтамасыз етіледі.

Бұл жағдайларда мал айдайтын жолдың ені 200-300-ден 1000 метрге дейін және одан да көп алаңды құрайды.

29. Жайылымның жазық жерінде ауыл шаруашылығы жануарларын суару радиусы:

ірі қара мал үшін далалық және орманды дала аймақтарында 2-4 км, қуаң далада, жартылай шөлейт және шөлейт жерлерде 4-6 км,

жылқылар үшін далалық және орманды дала аймақтарында 4-5 км, қуаң далада, жартылай шөлейт және шөлейт жерлерде 5-7 км, түйелер үшін далалық және орманды дала аймақтарында 6-7 км, қуаң далада, жартылай шөлейт және шөлейт жерлерде 7-8 км;

қой мен ешкілер үшін далалық және орманды дала аймақтарында 2,5-4 км, қуаң далада, жартылай шөлейт және шөлейт жерлерде 3-6 км.

Республика бойынша құдықтар арасындағы қашықтық орташа - 3,8 км.

2-параграф. Ауыл шаруашылығы жануарларын жаюды ұйымдастыру

30. Аудандардың, облыстық маңызы бар қалалардың жергілікті атқарушы органдары:

1) Жоспардың іске асырылуын;

2) ауыл шаруашылығы жануарларының иелері арасында жайылымдарды ұтымды пайдалану жөніндегі іс-шараларды жүргізу туралы түсіндіру жұмысын жайлауға шығар алдында жүзеге асырады және ауданның, облыстық маңызы бар қаланың жергілікті өкілді органына оны іске асыру қорытындылары туралы жыл сайынғы есепті жылдың соңында ұсынуды қамтамасыз етеді.

31. Облыстық маңызы бар қалалардың аудандарының, аудандық маңызы бар қала, кент, ауыл, ауылдық округ әкімдері жайылымдық кезең басталудың алдында:

1) Жоспардың іске асырылуын және жергілікті өзін-өзі басқару органына (жергілікті қоғамдастық жиынына) оны іске асыру барысы туралы жыл сайынғы есепті ұсынады;

2) ауыл шаруашылығы жануарларының иелері арасында жайылымдарды ұтымды пайдалану жөніндегі іс-шараларды жүргізу туралы түсіндіру жұмысын жүзеге асыруды;

3) жергілікті өзін-өзі басқару органдарымен бірлесіп жайылымдардың жалпы алаңына түсетін жүктеменің шекті рұқсат етілетін нормаларының сақталуын;

4) қараусыз қалған ауыл шаруашылығы жануарларын уақытша ұстау орындарын (тұрақтарын) салуды және жыл сайын оларды ұстауға қаржы бөлуді ұйымдастыруды;

5) жануарларға ветеринариялық-санитариялық нормалар мен Қағидаларға, сондай-ақ санитарлық-эпидемиологиялық қағидалар мен нормативтерге сәйкес жағдайды қамтамасыз етеді;

6) ауыл шаруашылығы жануарларын бірдейлендіруді қамтамасыз етеді;

7) ауыл шаруашылығы жануарларын жинау және өңдеу үшін қоршалған орындарын анықтайды және тиісті деңгейлердің бюджеттерімен қаржыландырылады;

8) елді мекен ішіндегі ауыл шаруашылығы жануарларын табынды жиналатын орнына дейін, жайылатын учаскелерге дейін және кері айдау бағдарларды;

9) елді мекендер айналасындағы жайылымдарда ауыл шаруашылығы жануарларын жаюға арналған учаскелерді;

10) аудандық маңызы бар қала, кент, ауыл, ауылдық округ шегінде жайылымдармен қамтамасыз етілмеген ауыл шаруашылығы жануарларын шалғайдағы жайылымдарға айдау бағдарларын;

11) шалғайдағы жайылымдарда ауыл шаруашылығы жануарларын жаюға арналған жас топтары мен түрлері бойынша учаскелерін айқындайды.

Ескерту. 31 тармаққа өзгерістер енгізілді - Ақтөбе облыстық мәслихатының 25.09.2024 № 163 шешімімен (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

32. Ауыл шаруашылығы жануарларының иелері, не олар уәкілеттілік берген адамдар:

1) ауыл шаруашылығы жануарларының түрлері мен жыныстық-жастық топтары бойынша топтарын қалыптастыруды;

2) ауыл шаруашылығы жануарларының қалған топтарынан аналық (сауын) мал басын айыруды;

3) кенттердің және ауылдық елді мекендердің аумағы шегінде және шалғайдағы орналасқан жайылымдарда ауыл шаруашылығы жануарларын жаюды;

4) ауыл шаруашылығы жануарларын жаю, жаю орнына дейін және кері қарай айдау (айдау) кезінде сүйемелдеу;

5) елді мекендер шегінде жайылымдармен қамтамасыз етілмеген ауыл шаруашылығы жануарлары топтарын шалғайдағы жайылымдарға айдауды ұйымдастырады.

3. Қорытынды ережелер

33. Осы Қағидалардың сақталуын бақылауды және өз құзыреті шегінде шаралар қабылдауды ішкі істер органдары, облыстық маңызы бар қалалардың аудандарының, аудандық маңызы бар қалалардың, кенттердің, ауылдардың, ауылдық округтердің әкімдері жүзеге асырады.

34. Осы Қағидаларды бұзғаны үшін жануар иесі "Әкімшілік құқық бұзушылық туралы" Қазақстан Республикасының Кодексіне сәйкес жауапты болады.

Ескерту. 34 тармақ жаңа редакцияда - Ақтөбе облыстық мәслихатының 29.09.2023 № 58 шешімімен (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).

Ақтөбе облысы бойынша ауыл
шаруашылығы жануарларын
жаюдың Қағидаларына
1-қосымша

Айдауға жататын ауыл шаруашылығы жануарларын іріктеу нормасы

Мүйізді ірі қара малы
Бұзаулы сиырлар (емізулі)	150-200	15-20
Қашарлар (2 жасқа дейін)	200-250	20-25
Бұқашықтар (2 жасқа дейін)	200-250	20-25
Мүйізді ұсақ мал
Қозылы қойлар, Лақты ешкілер	500-600	20-30
Бір жылғы төл	600-800	30-40
Жылқылар
Құлынды биелер	100-150	25-30
1,5-2 жастағы төл	150-200	35-40
Түйелер
Түйелер	100-120	40-50

Ақтөбе облысы бойынша ауыл
шаруашылығы жануарларын
жаюдың Қағидаларына
2-қосымша

Айдауға жататын жануарлардың түріне, жыныстық-жастық тобына және қоңдылығына байланысты жинақтау нормалары

Жыныстық-жастық топтары	Қоңдылығы
Жыныстық-жастық топтары	Ортадан төмен, бас	Орташа,бас	Ортадан жоғары, бас
1	2	3	4
Мүйізді ірі қара мал
Бұзаулы сиырлар (емізулі)	50-70	150-200	150-200
Қашарлар (2 жасқа дейінгі)	100-150	200-250	200-250
Бұқашықтар (2 жасқа дейінгі)	100-150	200-250	200-250
Мүйізді ұсақ мал
Қозылы қойлар, Лақты ешкілер	400-500	500-600	500-600
Бір жылғы төл	400-500	600-700	600-800
Жылқылар
Құлынды биелер 1,5-2 жастағы төл	50-7080-100	100-150120-150	150-200150-200
Түйелер
Түйелер	30-60	60-90	90-120

Ақтөбе облысы бойынша ауыл
шаруашылығы жануарларын
жаюдың Қағидаларына
3-қосымша

Ауыл шаруашылығы жануарларын жаюды жүзеге асыратын бір адамға жүктеме нормалары

Мүйізді ірі қара малы, бас	Ұсақ мал, бас	Жылқылар, бас	Түйелер, бас
150-ге дейін	500-ге дейін	100-ге дейін	100-ге дейін

В соответствии со статьей 408 Кодекса Республики Казахстан "Об административных правонарушениях" и пунктом 2-2 статьи 6 Закона Республики Казахстан "О местном государственном управлении и самоуправлении в Республике Казахстан" Актюбинский областной маслихат РЕШИЛ:

Сноска. Преамбула – в редакции решения Актюбинского областного маслихата от 29.09.2023 № 58 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

1. Утвердить прилагаемые Правила выпаса сельскохозяйственных животных по Актюбинской области.

2. Настоящее решение вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования.

Председатель сессии областного маслихата	С. Шинтасова
Секретарь областного маслихата	А. Нугманов

Утверждены решением областного маслихата от 24 февраля 2021 года № 16

Правила выпаса сельскохозяйственных животных по Актюбинской области

1. Общие положения

1. Настоящие Правила выпаса сельскохозяйственных животных по Актюбинской области (далее – Правила) разработаны в соответствии с Кодексом Республики Казахстан "Об административных правонарушениях", пунктом 2-2 статьи 6 Закона Республики Казахстан "О местном государственном управлении и самоуправлении в Республике Казахстан", подпунктом 12-14) пункта 2 статьи 7 Закона Республики Казахстан "О государственном регулировании развития агропромышленного комплекса и сельских территорий", Типовых Правил выпаса сельскохозяйственных животных, утвержденных Приказом Министра сельского хозяйства Республики Казахстан от 29 апреля 2020 года № 145, зарегистрированным в Реестре государственной регистрации нормативных правовых актов № 20540 и определяют порядок выпаса сельскохозяйственных животных.

Сноска. Пункт 1 – в редакции решения Актюбинского областного маслихата от 29.09.2023 № 58 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

2. В настоящих Правилах используются следующие понятия:

1) сельскохозяйственные животные – культивируемые человеком все виды животных, имеющих непосредственное отношение к сельскохозяйственному производству;

2) безнадзорное животное - животное, которое находится вне места содержания и за которым утрачен контроль со стороны владельца животного;

3) место временного содержания животных - имущественный комплекс, специально предназначенный и оборудованный для временного содержания найденных, безнадзорных, изъятых или иным образом отчужденных животных;

4) владельцы сельскохозяйственных животных – физические или юридические лица, имеющее на праве собственности, хозяйственного ведения, оперативного управления или ином законном основании сельскохозяйственных животных;

5) прогон (перегон) сельскохозяйственных животных – передвижение сельскохозяйственных животных от места их постоянного нахождения до места выпаса и обратно;

6) выпас сельскохозяйственных животных – контролируемый человеком процесс потребления сельскохозяйственными животными травостоя и иной растительности на земельных участках в составе земель сельскохозяйственного назначения, а также на земельных участках в составе других категорий земель;

7) ветеринарный паспорт – документ установленной уполномоченным органом формы, выдаваемый в виде электронного документа, в котором в целях учета животных указываются: владелец, вид, пол, масть, возраст (дата рождения), индивидуальный номер животного.

8) пастбища – земельные участки, предоставляемые и используемые для круглогодичного или сезонного выпаса сельскохозяйственных животных. При выпасе сельскохозяйственных животных на пастбищах допускается сенокошение в целях заготовки кормов в случаях, когда продуктивность пастбищ превышает потребность в кормах выпасаемых сельскохозяйственных животных при соблюдении предельно допустимых норм нагрузки на общую площадь пастбищ;

8-1) общественные пастбища – пастбища, расположенные на прилегающей территории населенных пунктов и находящиеся в государственной собственности, предназначенные для удовлетворения нужд местного населения по выпасу поголовья сельскохозяйственных животных личного подворья;

9) сезонные пастбища – пастбища, которые используются для выпаса сельскохозяйственных животных в благоприятных природно-климатических условиях в соответствии со временами года и (или) периодичностью их использования;

10) отгонные пастбища – пастбища, которые используются для ведения отгонного животноводства на отдаленных от населенных пунктов территорий;

11) земли общего пользования – земли занятые и предназначенные для занятия площадями, улицами, тротуарами, проездами, придомовым земельным участком, не вошедшим в состав кондоминиума, дорогами, набережными, парками, скверами, лесопарками, бульварами, водоемами, пляжами, кладбищами и иными объектами, предназначенными для удовлетворения нужд населения (водопроводы, отопительные трубы, очистные сооружения и другие инженерные системы общего пользования, а также охранные зоны тепловых сетей и инженерных систем общего пользования).

Сноска. Пункт 2 с изменениями, внесенными решением Актюбинского областного маслихата от 25.09.2024 № 163 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

2. Порядок выпаса сельскохозяйственных животных

3. Сельскохозяйственные животные, принадлежащие физическим и юридическим лицам, независимо от формы собственности, подлежат учету и регистрации.

Каждому зарегистрированному сельскохозяйственному животному присваивается идентификационный номер в соответствии с Правилами идентификации сельскохозяйственных животных, утвержденными приказом Министра сельского хозяйства Республики Казахстан от 30 января 2015 года № 7-1/68 (зарегистрированным в Реестре государственной регистрации нормативных правовых актов Республики Казахстан № 11127). Ветеринарный паспорт на сельскохозяйственных животных выдается индивидуально, за исключением мелкого рогатого скота, свиней.

Ветеринарный паспорт на мелкий рогатый скот (овцы, козы), свиней выдается на группу (отару).

Выпас сельскохозяйственных животных осуществляется на огороженных или неогороженных пастбищах владельцами сельскохозяйственных животных, либо лицами, ими уполномоченными.

В зависимости от природно-климатических зон выпас сельскохозяйственных животных в темное и ночное время суток допускается только на отведенных для пастьбы пастбищах и других земельных участках.

Прогон (перегон) сельскохозяйственных животных до места выпаса и обратно, а в темное и ночное время суток до мест содержания, осуществляется под сопровождением владельцев сельскохозяйственных животных либо лиц, ими уполномоченных.

4. Не допускается:

1) выпас больных сельскохозяйственных животных (в том числе зараженных заразными болезнями);

2) выпас сельскохозяйственных животных, не прошедших обязательных ветеринарных процедур (в том числе вакцинации);

3) выпас сельскохозяйственных животных на землях общего пользования, в полосах отвода железных и автомобильных дорог, границах водоохранных полос и зон санитарной охраны;

4) в пределах водоохранных зон выпас сельскохозяйственных животных с превышением нормы нагрузки, купание и санитарная обработка скота и другие виды хозяйственной деятельности, ухудшающие режим водоемов;

5) выпас сельскохозяйственных животных без идентификации;

6) прогон (перегон) до места выпаса и обратно, выпас, а также перемещение сельскохозяйственных животных без сопровождения владельцев сельскохозяйственных животных либо лиц, ими уполномоченных.

При этом, в соответствии с пунктом 2 статьи 99 Лесного кодекса Республики Казахстан выпас сельскохозяйственных животных без сопровождения владельцев сельскохозяйственных животных либо лиц, ими уполномоченных, на пастбищах, входящих в государственный лесной фонд, осуществляется в исключительных случаях в отдаленных, труднодоступных и малонаселенных районах. Перечень таких районов утверждается местным представительным органом области по представлению местного исполнительного органа области;

7) прогон (перегон) сельскохозяйственных животных через железнодорожные пути и дороги вне специально отведенных мест, а также в темное время суток и условиях недостаточной видимости (кроме скотопрогонов на разных уровнях);

8) прогон (перегон) сельскохозяйственных животных по дороге с асфальтовым и цементобетонным покрытием при наличии иных путей;

9) водопой сельскохозяйственных животных в общественных местах купания, прудах, фонтанах, водоемах и водозаборах общего пользования.

Для водопоя сельскохозяйственных животных допускается использование водных объектов вне зоны санитарной охраны при наличии водопойных площадок и других устройств, предотвращающих загрязнение и засорение водных объектов в порядке общего водопользования согласно Водному кодексу Республики Казахстан.

Порядок выпаса сельскохозяйственных животных на участках государственного лесного фонда определяется в соответствии с Правилами сенокошения и пастьбы скота на участках государственного лесного фонда, утвержденными приказом Министра сельского хозяйства Республики Казахстан от 12 октября 2015 года №18-02/909 зарегистрированным в Реестре государственной регистрации нормативных правовых актов Республики Казахстан № 12259.

Сноска. Пункт 4 с изменениями, внесенным решениями Актюбинского областного маслихата от 29.09.2023 № 58 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования); от 25.09.2024 № 163 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

5. Дата начала выпаса в зависимости от природно-климатических зон приурочивается к периоду устойчивого перехода температуры воздуха выше +10 градусов по Цельсию.

Продолжительность выпаса каждого сезона (дней) определяется условиями конкретного года.

6. Сельскохозяйственные животные, передвигающиеся без сопровождающих лиц, считаются безнадзорными и подлежат загону в места для временного содержания до выявления владельца.

Порядок содержания, возврата задержанных безнадзорных сельскохозяйственных животных владельцам, а также ответственность владельцев определяется в соответствии со статьей 246 Гражданского кодекса Республики Казахстан.

Сноска. Пункт 6 с изменениями, внесенными решением Актюбинского областного маслихата от 29.09.2023 № 58 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

7. При определении мест выпаса и прогона сельскохозяйственных животных предусматриваются и осуществляются мероприятия по сохранению среды обитания и условий размножения объектов животного мира, путей миграции и мест концентрации животных, а также обеспечивается неприкосновенность участков, представляющих особую ценность в качестве среды обитания диких животных в соответствии с пунктом 1 статьи 17 Закона Республики Казахстан "Об охране, воспроизводстве и использовании животного мира".

Сноска. Пункт 7 – в редакции решения Актюбинского областного маслихата от 29.09.2023 № 58 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

8. В зависимости от природно-климатических зон применяются системы сезонного и круглогодичного выпаса сельскохозяйственных животных на пастбищах.

При сезонной системе выпаса сельскохозяйственные животные весной, летом и осенью находятся на пастбищах, зимой – на стойловом содержании с полноценным кормлением.

При круглогодичной системе выпаса сельскохозяйственные животные находятся на пастбищах круглый год, за исключением случая, указанного в пункте 21 настоящих Правил.

При неблагоприятных погодных условиях используются животноводческие помещения, и создается соответствующий запас кормов.

9. При выпасе сельскохозяйственных животных учитывается видовой состав пастбищ, поскольку все пастбища имеют сезонный характер, так эфемеровые пастбища могут использоваться весной, дерновинно-злаковые и горные - летом, а эфемерово-полынные как весной, так и осенью.

10. Перед началом выпаса в зависимости от вида сельскохозяйственного животного и типа растительности оптимальная высота травостоя должна варьировать от 2 до 6 сантиметров (далее – см) на естественных пастбищах и от 10 см и выше на культурных пастбищах.

11. Коэффициент использования пустынных пастбищ не должен превышать 60 процентов (далее – %); полупустыни и сухой степи – 65 %. Горные пастбища можно использовать с коэффициентом 70%, как и участки с весенней эфемеровой растительностью.

12. Пастбища, в том числе общественные пастбища, указанные в подпункте 2) пункта 2 статьи 13 Закона Республики Казахстан "О пастбищах", не предоставляются в частную собственность и землепользование и используются только для нужд населения для выпаса сельскохозяйственных животных личного подворья.

Отгонные пастбища, за исключением пастбищ, указанных в пункте 4 статьи 15 Закона, предоставляются физическим и (или) юридическим лицам в порядке, установленном статьей 43-1 Земельного кодекса Республики Казахстан (далее – Земельный кодекс).

Доступ к обводнительным сооружениям, состоящим на балансе государственных юридических лиц и расположенным на пастбищах, предназначенных для нужд населения по выпасу сельскохозяйственных животных личного подворья, в том числе общественных пастбищах, предоставляется на безвозмездной основе.

В целях удовлетворения нужд населения по выпасу сельскохозяйственных животных личного подворья осуществляется резервирование пастбищ в соответствии со статьей 49-2 Земельного кодекса.

Основанием для резервирования пастбищ является План по управлению пастбищами и их использованию (далее – План).

Сноска. Пункт 12 – в редакции решения Актюбинского областного маслихата от 25.09.2024 № 163 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

13. План является нормативным правовым актом, утверждаемым местным представительным органом района, города областного значения на пять лет.

Сноска. Пункт 13 – в редакции решения Актюбинского областного маслихата от 25.09.2024 № 163 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

14. План разрабатывается местным исполнительным органом района (кроме районов в городах), города областного значения совместно с акимами города районного значения, поселка, села, сельского округа и органами местного самоуправления на основании типового плана по управлению пастбищами и их использованию, утверждаемого уполномоченным органом в области управления и использования пастбищ в соответствии с подпунктом 4-1) статьи 6 Закона о пастбищах.

Сноска. Пункт 14 – в редакции решения Актюбинского областного маслихата от 25.09.2024 № 163 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

15. Выпас сельскохозяйственных животных на пастбищах осуществляется в соответствии с Планами.

Сноска. Пункт 15 – в редакции решения Актюбинского областного маслихата от 25.09.2024 № 163 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

16. Пастбища, расположенные на территории, непосредственно прилегающей к границам (чертам) населенных пунктов, находящиеся в государственной собственности, используются для удовлетворения нужд населения для выпаса сельскохозяйственных животных личного подворья.

Поголовье сельскохозяйственных животных физических и (или) юридических лиц, не обеспеченных пастбищами в пределах границ (черты) населенного пункта, перемещается на другие участки пастбищ, в том числе на отгонные пастбища, согласно Плану.

Использование пастбищ, предназначенных для выпаса сельскохозяйственных животных личного подворья, в том числе отгонных пастбищ, осуществляется в соответствии с Планом. Вынесения отдельного решения акимов города районного значения, поселка, села, сельского округа и местного исполнительного органа района, города областного значения о предоставлении пастбищ не требуется.

Сноска. Пункт 16 – в редакции решения Актюбинского областного маслихата от 25.09.2024 № 163 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

17. Выпас на пастбищах, указанных в части первой пункта 16 настоящих Правил, других сельскохозяйственных животных допускается только при соблюдении предельно допустимых норм нагрузки на общую площадь пастбищ, утвержденных приказом Министра сельского хозяйства Республики Казахстан от 14 апреля 2015 года № 3-3/332 "Об утверждении предельно допустимой нормы нагрузки на общую площадь пастбищ" (зарегистрирован в Реестре государственной регистрации нормативных правовых актов № 11064).

При превышении предельно допустимых норм нагрузки на общую площадь пастбищ в целях увеличения площадей пастбищ, предназначенных для выпаса сельскохозяйственных животных личного подворья, может осуществляться принудительное отчуждение для государственных нужд ранее предоставленных пастбищ в соответствии со статьями 84, 85, 86 и 87 Земельного кодекса и главой 6 Закона Республики Казахстан "О государственном имуществе".

Сноска. Пункт 17 – в редакции решения Актюбинского областного маслихата от 25.09.2024 № 163 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

18. Поголовье сельскохозяйственных животных владельцев, не обеспеченных пастбищами в пределах города районного значения, поселка, села, сельского округа формируется по видам и половозрастным группам и направляется на отгонные пастбища согласно Плану.

19. Исключен решением Актюбинского областного маслихата от 25.09.2024 № 163 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Параграф 1. Организация перегона при выпасе сельскохозяйственных животных

20. Для перегона комплектуют стада, отары, табуны из здоровых сельскохозяйственных животных, одинаковых по возрасту, полу, упитанности. Численность поголовья сельскохозяйственных животных составляет: овец и коз 600-800 голов, крупного рогатого скота не более 250 голов, лошадей не более 200 голов, верблюдов не более 120 голов.

Нормы отбора сельскохозяйственных животных, подлежащих перегону, указаны в приложении 1 к настоящим Правилам.

21. Нормы комплектования сельскохозяйственных животных в зависимости от вида, половозрастной группы и упитанности, подлежащих перегону указаны в приложении 2 к настоящим Правилам.

Нормы нагрузки на одно лицо, осуществляющего выпас сельскохозяйственных животных, указаны в приложении 3 к настоящим Правилам.

22. На всем пути перегона сельскохозяйственных животных не допускается смешивание групп.

23. Перегону на отгонные пастбища подлежат все виды и группы сельскохозяйственных животных необеспеченные пастбищами в пределах населенных пунктов, за исключением маточного (дойного) поголовья (в том числе перед отелом, родами и неокрепших после отела, родов) и больных сельскохозяйственных животных (в том числе зараженных заразными болезнями), неокрепшего новорожденного молодняка, сельскохозяйственных животных, не прошедших обязательных ветеринарных процедур (в том числе вакцинации).

24. Для перегона сельскохозяйственных животных проектируются скотопрогонные трассы (далее – скотопрогоны) временного (сезонного) пользования и долгосрочного пользования в соответствии со статьями 70 и 104 Земельного Кодекса Республики Казахстан.

Сноска. Пункт 24 – в редакции решения Актюбинского областного маслихата от 29.09.2023 № 58 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

25. Скотопрогоны определяются местным исполнительным органом районов (городов) и областей по согласованию с главными государственными ветеринарно-санитарными инспекторами соответствующих административно-территориальных единиц в соответствии с пунктом 3 статьи 21 Закона Республики Казахстан "О ветеринарии".

Сноска. Пункт 25 – в редакции решения Актюбинского областного маслихата от 29.09.2023 № 58 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

26. Скотопрогоны размещаются с расчетом обслуживания ими наибольшей площади и создания удобной и кратчайшей связи пастбищ с местами стоянки, и водопоя сельскохозяйственных животных.

27. При перегоне сельскохозяйственных животных на расстояния до 5 километров (далее – км), ширина скотопрогона составляет 50-70 метров, при количестве перегоняемого крупного рогатого скота 200-250 голов или 600-800 голов мелкого рогатого скота.

Общая площадь скотопрогона не превышает 4-5% всей обслуживаемой территории.

28. При большой протяженности пути (если движение совершается в течение нескольких дней) через каждые 40-50 км скотопрогоны оборудуются пастбищными подкормочными площадками достаточной кормовой емкостью и через каждые 10-15 км обеспечиваются водопоем.

В этих случаях ширина скотопрогона составляет от 200-300 до 1000 метров и более.

29. Радиус водопоя сельскохозяйственных животных на равнинной местности пастбищ составляет:

для крупного рогатого скота в степных и лесостепных зонах 2-4 км, в засушливых степях, полупустынях и пустынях 4-6 км;

для лошадей в степных и лесостепных зонах 4-5 км, в засушливых степях, полупустынях и пустынях 5-7 км;

для верблюдов в степных и лесостепных зонах 6-7 км, в засушливых степях, полупустынях и пустынях 7-8 км;

для овец и коз в степных и лесостепных зонах 2,5-4 км, в засушливых степях, полупустынях и пустынях 3-6 км.

Фактическое расстояние между колодцами по республике в среднем - 3,8 км.

Параграф 2. Организация выпаса сельскохозяйственных животных

30. Местные исполнительные органы районов, города областного значения обеспечивают:

1) реализацию Плана;

2) осуществление разъяснительной работы среди владельцев сельскохозяйственных животных перед началом пастбищного периода о проведении мероприятий по рациональному использованию пастбищ и представление ежегодного отчета об итогах его реализации в конце года местному представительному органу района, города областного значения.

31. Акимы районов городов областного значения, городов районного значения, поселка, села, сельского округа перед началом пастбищного периода:

обеспечивают:

1) реализацию Плана и представляют ежегодный отчет о ходе его реализации органу местного самоуправления (сходу местного сообщества);

2) осуществление разъяснительной работы среди владельцев сельскохозяйственных животных о проведении мероприятий по рациональному использованию пастбищ;

3) совместно с органами местного самоуправления соблюдение предельно допустимых норм нагрузки на общую площадь пастбищ;

4) организацию строительство и ежегодное финансирование содержания мест (стоянок) для временного содержания безнадзорных сельскохозяйственных животных.

5) животным условия, соответствующие ветеринарным-санитарным нормам, также с учетом соблюдения санитарно - эпидемиологических правил и нормативов.

6) идентификацию сельскохозяйственных животных; определяют:

7) места огражденные для сбора и обработки сельскохозяйственных животных и финансируются бюджетами соответствующих уровней;

8) маршруты прогона сельскохозяйственных животных внутри населенного пункта до места сбора стада, участков выпаса и обратно;

9) участки для выпаса сельскохозяйственных животных на пастбищах вокруг населенных пунктов;

10) маршруты перегона сельскохозяйственных животных необеспеченных пастбищами в пределах города районного значения, поселка, села, сельского округа на отгонные пастбища;

11) участки для выпаса сельскохозяйственных животных на отгонных пастбищах по видам и половозрастным группам.

Сноска. Пункт 31 с изменениями, внесенными решением Актюбинского областного маслихата от 25.09.2024 № 163 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

32. Владельцы сельскохозяйственных животных, либо уполномоченные ими лица организуют:

1) формирование групп сельскохозяйственных животных по видам и половозрастным группам;

2) отбивку маточного (дойного) поголовья от остальных групп сельскохозяйственных животных;

3) выпас сельскохозяйственных животных на пастбищах, расположенных в пределах территории поселков, сельских населенных пунктов и на отгонных пастбищах;

4) сопровождение сельскохозяйственных животных при прогоне (перегоне) до места выпаса, выпасе и обратно;

5) перегон групп сельскохозяйственных животных необеспеченных пастбищами в пределах населенных пунктов на отгонные пастбища.

3. Заключительные положения

33. Контроль за соблюдением настоящих Правил и принятие мер в пределах своей компетенции осуществляют органы внутренних дел, акимы районов городов областного значения, городов районного значения, поселков, сел, сельских округов.

34. За нарушение настоящих Правил, владелец животного несет ответственность в соответствии с Кодексом Республики Казахстан "Об административных правонарушениях".

Сноска. Пункт 34 – в редакции решения Актюбинского областного маслихата от 29.09.2023 № 58 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Приложение 1 к Правилам
выпаса сельскохозяйственных
животных по Актюбинской
области

Норма отбора сельскохозяйственных животных, подлежащих перегону

Половозрастные группы	Количество животных, голов	Суточный перегон, километров
Крупный рогатый скот
Коровы с телятами (на подсосе)	150-200	15-20
Телки (до 2 лет)	200-250	20-25
Бычки (до 2 лет)	200-250	20-25
Мелкий рогатый скот
Овцы с ягнятами, Козы с козлятами	500-600	20-30
Молодняк одного года	600-800	30-40
Лошади
Кобылы с жеребятами	100-150	25-30
Молодняк 1,5-2 лет	150-200	35-40
Верблюды
Верблюды	100-120	40-50

Приложение 2 к Правилам
выпаса сельскохозяйственных
животных по Актюбинской
области

Нормы комплектования сельскохозяйственных животных в зависимости от вида, половозрастной группы и упитанности, подлежащих перегону

Половозрастные группы	Упитанность
Половозрастные группы	Нижнесредняя, голов	Средняя, голов	Вышесредняя, голов
1	2	3	4
Крупный рогатый скот
Коровы с телятами (на подсосе)	50-70	150-200	150-200
Телки (до 2 лет)	100-150	200-250	200-250
Бычки (до 2 лет)	100-150	200-250	200-250
Мелкий рогатый скот
Матки с ягнятами, Козы с козлятами	400-500	500-600	500-600
Молодняк 1 года	400-500	600-700	600-800
Лошади
Кобылы с жеребятами Молодняк 1,5-2 лет	50-7080-100	100-150120-150	150-200150-200
Верблюды
Верблюды	30-60	60-90	90-120

Приложение 3 к Правилам
выпаса сельскохозяйственных
животных по Актюбинской
области

Нормы нагрузки на одно лицо, осуществляющего выпас сельскохозяйственных животных

Крупный рогатый скот, голов	Мелкий рогатый скот, голов	Лошади, голов	Верблюды, голов
до 150	до 500	до 100	до 100

Ақтөбе облысы бойынша ауыл шаруашылығы жануарларын жаюдың қағидаларын бекіту туралы