Қазақстан Республикасы мен Молдова Республикасы арасындағы Табыс пен мүлікке салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны бекіту туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 2002 жылғы 15 қаңтар N 281-ІІ.

     Астанада 1999 жылғы 15 шілдеде жасалған Қазақстан Республикасы мен 
Молдова Республикасы арасындағы Табыс пен мүлікке салынатын салықтарға 
қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға 
жол бермеу туралы конвенция бекітілсін.
     
     Қазақстан Республикасының
             Президенті 
     
     
           Қазақстан Республикасы мен Молдова Республикасы
       арасындағы табыс пен мүлікке салынатын салықтарға қатысты           
         қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден 
                    жалтаруға жол бермеу туралы 
                            Конвенция* 
     
     2002 жылғы 25 ақпаннан бастап күшіне енді - ҚР халықаралық 
              шарттары бюллетені, 2002 ж., N 5, 44-құжат 
     

Қазақстан Республикасы мен Молдова Республикасы, екі Мемлекет

арасындағы экономикалық, ғылыми, техникалық және мәдени байланыстарды 
нығайту мен дамыту ұмтылысын басшылыққа ала отырып және табыс пен мүлікке 
салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық 
төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы Конвенция жасау ниетімен
     мына мәселелер туралы уағдаласты:
     
                               1-бап
                     Конвенция қолданылатын тұлғалар
     
     Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де 
резиденті болып табылатын тұлғаларға қолданылады.
     
                               2-бап
                 Конвенция қолданылатын салықтар
     

1. Осы Конвенция салық алу тәсілдеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның әкімшілік бөлімшелерінің немесе жергілікті өкімет органдарының атынан алатын табыс пен мүлікке салынатын салықтарға қолданылады.
2. Табыс пен мүлікке салынатын салықтар деп жылжитын және жылжымайтын

мүлікті шеттетуден алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар 
төлейтін жалақының жалпы сомасынан алынатын салықтарды, сондай-ақ мүлік 
құнының өсімінен алынатын табыстардан алынатын салықтарды қоса, табыстың 
жалпы сомасынан, мүліктің жалпы сомасынан, немесе табыстың не мүліктің 
жеке элементтерінен алынатын барлық салықтың түрлері есептеледі.
     3. Атап айтқанда, Конвенция қолданылып жүрген салықтар мыналар болып 
табылады:
     а) Қазақстан Республикасында:
     (і) заңды және жеке тұлғалардың табысынан алынатын салық;
     (іі) заңды және жеке тұлғалардың мүлкінен алынатын салық;
     (бұдан әрі - "Қазақстан салығы");
     b) Молдова Республикасында:
     (іі) табыс салығы;
     (ііі) мүлікке салынатын салық;
     (бұдан әрі - "Молдова салығы").
     4. Конвенция, сондай-ақ оған қол қойылған мерзімнен кейін алынып 
жүрген салықтарға қосымша немесе солардың орнына алынатын кез-келген ұқсас 
немесе іс жүзіндегі осындай салықтарға қолданылады. Уағдаласушы 
Мемлекеттердің құзыретті органдары қолданылып жүрген салық заңдарындағы 
кез-келген елеулі өзгерістер туралы бір-біріне хабардар етіп отырады.
     
                            3-бап
                      Жалпы айқындамалар
     
     1. Егер түпнұсқа текстен өзге мағына тумаса, осы Конвенцияның мақсаты 
үшін:

а) "Қазақстан" термині Қазақстан Республикасын білдіреді. Географиялық мағынада "Қазақстан" термині Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және өзінің егемендік құқықтары мен халықаралық шарттарға сәйкес заңдарын жүзеге асыратын және оның салық заңдары қолданылатын аймақты қамтиды;
b) "Молдова" термині Молдова Республикасын білдіреді және жағырапиялық мағынасында қолданғанда, Молдова Республикасы халықаралық құқықтың нормаларына сәйкес табиғи ресурстарды зерттеу және игеру жөніндегі егемендік құқықтарын жүзеге асыратын ішкі сулар мен әуе кеңістігін қоса, Молдованың аумағын білдіреді;
с) "тұлға" термині жеке тұлғаны, заңды тұлғаны, компанияны немесе тұлғалардың кез-келген басқа да бірлестігін білдіреді;
d) "компания" термині салық салу мақсаттары үшін корпоративтік бірлестік ретінде қарастырылатын кез-келген корпоративтік бірлестікті немесе кез-келген ұйымды білдіреді;
е) "бір Уағдаласушы Мемлекет" және "бас Уағдаласушы Мемлекет" терминдері түпнұсқа текстіне қарай Қазақстанды немесе Молдованы білдіреді;
f) "бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны" және "басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны" терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;
g) "халықаралық тасымал" термині теңіз немесе әуе көлігі тек қана басқа Уағдаласушы Мемлекеттің пункттері арасында пайдаланылатын жағдайлардан басқа, бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны пайдаланатын теңіз немесе әуе көлігімен жүзеге асырылатын кез-келген тасымалды білдіреді;
h) "ұлттық тұлға" термині мыналарды білдіреді:
(і) бір Уағдаласушы Мемлекетте азаматтығы бар кез-келген тұлғаны;
(іі) Уағдаласушы Мемлекет өздерінің қолданылып жүрген заңдары негізінде өз мәртебесін алған кез-келген заңды тұлғаны, серіктестікті немесе ассоциацияны;
і) "құзыретті орган" термині мыналарды білдіреді:
(і) Қазақстанда: Қаржы министрі немесе оның уәкілетті өкілін;
(іі) Молдовада: Қаржы министрі немесе оның уәкілетті өкілін білдіреді.
2. Уағдаласушы Мемлекет осы Конвенцияны қолданғанда, онда айқындалмаған кез-келген термині, егер контекстен өзгеше мағына тумаса, осы Конвенция қолданылатын салықтар жөнінде осы Мемлекеттің заңдары бойынша ол қандай мағынада пайдаланылса, сондай мағынаға ие болады.

4-бап
Резидент

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті" термині осы Мемлекеттің заңдары бойынша өзінің тұрғылықты жері, резиденттігі, басқару орыны, құрылу орыны немесе осындай сипаттағы кез-келген басқа өлшем негізінде салық салынуға тиіс кез-келген тұлғаны білдіреді.
Термин, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекетті, оның әкімшілік бөлімшесін, жергілікті өкімет орыны қамтиды. Ол, сондай-ақ кез-келген зейнетақы қорын немесе қызметкерлерге берілетін жәрдемақылардың басқа қорын, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес құрылған және табысы әдетте осы мемлекетте салық салудан босатылған кез-келген қайырымдылық ұйымын қамтиды.
Алайда, бұл термин осы Мемлекетте салық салуға жататын кез-келген тұлғаға, ол тұлға табысын осы Мемлекеттегі көздерден алатын болғандықтан ғана немесе онда орналасқан мүлік бойынша қамтымайды.
2. Осы баптың бірінші тармағының ережелері негізінде жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылатын жағдайда оның мәртебесі былай анықталады:
а) ол өзінің меншігіне жататын тұрақты баспанасы орналасқан Мемлекеттің резиденті болып есептеледі; егер оның Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұрақты баспанасы болса, ол барынша тығыз жеке және экономикалық байланыстары (өмірлік мүдделер орталығы) бар Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
b) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе оның Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінде де өзінің иелігіндегі тұрақты баспанасы болмаса, ол өзі әдетте тұрып жатқан Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
с) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың біреуінде де тұрмаса, ол ұлттық тұлғасы болып табылатын Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
d) егер резиденттің мәртебесі а)- және с)-тармақшаларына сәйкес

айқындалмаған болса, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары 
мәселені өзара келісім бойынша шешеді.
     3. Егер 1-тармақтың ережелерінің себебінен жеке адамнан өзге тұлға 
Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болса, онда ол өзінің 
нақты басшылығы орналасқан Мемлекеттің резиденті болып есептеледі.
     
                             5-бап
                      Тұрақты мекеме (өкілдік)
     
     1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "тұрақты мекеме (өкілеттік)" 
термині кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге 
асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.
     2. Атап айтқанда, "тұрақты мекеме" термині мыналарды қамтиды:
     а) басқару орнын;
     b) бөлімшені;
     с) кеңсені;
     d) фабриканы;
     е) шеберхананы; және

f) шахтаны, рудник, мұнай немесе газ скважиналарын, кеніш немесе табиғи ресурстар өндірілетін кез-келген басқа орын.
3. Сондай-ақ "тұрақты мекеме" терминіне кіретіндер:
а) егер мұндай алаң немесе объекті 6 айдан астам уақыт бойы жұмыс істеп тұрған немесе мұндай қызмет 6 айдан астам уақыт бойы көрсетілген болса ғана, құрылыс алаңы немесе салынып жатқан, монтаждау не құрастыру объекті не осы жұмыстардың орындалуын қадағалауға байланысты қызметтер; және
b) егер мұндай пайдалану 6 айдан астам жүргізілсе немесе мұндай қызмет 6 айдан астам уақыт бойы көрсетілсе, осы жұмыстардың орындалуын бақылау үшін пайдаланылған қондырғыны не жабдықты, немесе табиғи ресурстарды барлау үшін пайдаланылған бұрғылау қондырғыларын не кемені; және
с) резидент осындай мақсаттар үшін жалдаған, қызметшілер немесе басқа тұлғалар арқылы резиденттердің кеңес беру қызметтерін қоса, бірақ егер мұндай сипаттағы әрекет елдің шегінде 6 айдан астам жалғасса, (осындай немесе соған байланысты жоба үшін) қызмет көрсетуді.
4. Осы баптың алдындағы ережелерге қарамастан, "тұрақты мекеме (өкілдік)" термині:
а) құрылыстарды, кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды тек сақтау, көрсету немесе жіберіп тұру мақсаттары үшін ғана пайдалануды;
b) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек сақтау, көрсету немесе жіберіп тұру мақсаттары үшін ғана ұстауды;
с) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек өзге кәсіпорынның ұқсату мақсаттары үшін ғана ұстауды;
d) тұрақты қызмет орынын тек тауарлар немесе бұйымдар сатып алу мақсаттары үшін немесе кәсіпорынға арналған ақпарат жинау үшін ғана ұстауды;
е) тұрақты қызмет орыны тек кәсіпорын үшін дайындық немесе көмекші сипаттағы кез-келген басқа қызметті жүзеге асыру үшін ғана ұстауды;
f) тұрақты қызмет орынын осындай амал нәтижесінде туындаған жиынтық қызметі дайындық немесе көмекші сипатта болған жағдайда тұрақты қызмет орынын а) тармақшасынан е) тармақшасы қоса көрсетілген қызмет түрлерінің кез-келген амалын жүзеге асыру үшін ғана ұстауды қамтиды деп қаралмайды.
5. 1 және 2-тармақтардың ережелеріне қарамастан, егер 6-тармақ қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға кәсіпорын атынан әрекет етсе және Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпорын атынан келісім шарттар жасауға өкілеттігі болса және оны әдетте пайдаланып жүрсе, онда бұл кәсіпорын осы тұлға кәсіпорын үшін жүзеге асыратын кез-келген қызмет жөнінде осы Мемлекетте тұрақты мекемесі (өкілдігі) бар кәсіпорын ретінде қарастырылады, бірақ осындай тұлғаның 4-тармақта көрсетілген тұрақты қызмет орыны арқылы жүзеге асырылған күннің өзінде осы тұрақты қызмет орнын осы тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге (өкілдігі) айналдырмайтын қызметпен шектелетін жағдай бұған қосылмайды.
6. Делдал, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар басқа агент арқылы сол басқа мемлекетте кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса, егер мұндай адамдар өздерінің әдеттегі қызмет шеңберлерінде әрекет еткен жағдайда, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорынға басқа Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі (өкілдігі) бар кәсіпорын ретінде қарастырылмайды.
7. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияны басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе осы басқа Мемлекетте кәсіпкерлік қызметпен айналысатын (не тұрақты мекеме (өкілдік) арқылы не басқа жолмен) компанияның бақылауы немесе бақылап отыруы фактісінің өзі осы компаниялардың бірін екінші компанияның тұрақты мекемесіне (өкілдігіне) айналдыра алмайды.

6-бап
Жылжымайтын мүлікпен алынатын табыс

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алған табысқа (соның ішінде ауыл шаруашылығынан немесе орман шаруашылығынан алған табысқа) осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. "Жылжымайтын мүлiк" терминi қаралып отырған мүлiк орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттiң заңы бойынша қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаға ие болады. Термин кез-келген жағдайда жылжымайтын мүлiкке қатысты қосалқы мүлiктi, ауыл шаруашылығы мен орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықтарды, жер меншiктiлiгiне қатысты жалпы құқық ережелерi қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлiк узуфруктың және минералдық ресурстарды, кен көздерiн және басқа табиғи қазбаларды игеру үшiн берiлетiн өтемақы ретiндегi өзгермелi немесе кесiмдi төлемдерге арналған құқықтарды және жоғарыда аталғандарды игеру құқығын қамтиды; теңiз, әуе кемелерi жылжымайтын мүлiк ретiнде қарастырылмайды.
3. 1-тармақтың ережелерi жылжымайтын мүлiктi тiкелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез-келген басқа жолмен пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
4. 1 және 3-тармақтардың ережелерi, сондай-ақ кәсiпорынның жылжымайтын мүлкiнен алынатын табысқа және тәуелсiз жеке қызметтер көрсету үшiн пайдаланылатын жылжымайтын мүлiктен алынатын табысқа қолданылады.

7-бап
Кәсiпкерлiк қызметтен алынатын пайда

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкiлдiгi) арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналыспаса, осындай кәсiпорынның пайдасына тек осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсiпорын, жоғарыда айтылғанындай, кәсiпкерлiк қызметпен айналысатын болса, онда оның пайдасына басқа Мемлекетте салық салынуы, бiрақ мыналарға:
а) осындай тұрақты мекемеге (өкiлдiгiне);
b) тұрақты мекеме (өкiлдiгi) арқылы сатылатын тауарлармен немесе бұйымдармен бiрдей немесе ұқсас тауарларды немесе бұйымдарды осы басқа Мемлекетте сатуға; немесе
с) өзiнiң сипаты жөнiнен осындай тұрақты мекеме (өкiлдiгi) арқылы жүзеге асырылатын кәсiпкерлiк қызметпен сәйкес келетiн осы басқа Мемлекетте жүзеге асырылатын басқа кәсiпкерлiк қызметке қатысты бөлiгiнде ғана салынуы мүмкiн.
2. Осы баптың 3-тармағының ережелерін ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорыны басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкiлдiгi) арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналысатын болса, онда осы тұрақты мекеме (өкiлдiгi) нақ осындай немесе осыған ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе оған ұқсас қызметпен айналысқан, өзi тұрақты мекемесi (өкiлдiгі) болып табылатын кәсiпорыннан мүлдем дербес әрекет жасағанда алуы мүмкiн пайда Уағдаласушы Мемлекетте осы тұрақты мекемеге жатқызылады.
3. Тұрақты мекеменің пайдасын айқындау кезiнде төмендегi шығындар тұрақты мекеме (өкiлдiк) орналасқан Мемлекеттiк немесе одан тысқары жерде жұмсалған-жұмсалмағанына қарамастан басқару және жалпы әкiмшiлiк шығындарын қосқанда тұрақты мекеменiң мақсаттары үшiн жұмсалған шығындарды шегерiп тастауға болады.
Тұрақты мекеменiң (өкiлдiгi) бас офисiне немесе резиденттің басқа офистерiнiң кез-келгенiне патенттер және басқа құқықтарды пайдаланғаны үшін роялти, сыйақылар немесе басқа да ұқсас төлемдер төлеу арқылы немесе нақты қызметтер көрсеткенi үшiн болса да менеджмент үшiн комиссиялық ақы төлеу арқылы немесе тұрақты мекемеге (өкiлдiгiне) қысқартылған сомаға проценттер төлеу арқылы төленген сомаларды тұрақты мекемеге шегерiп тастауға болмайды.
4. Тұрақты мекеменiң (өкiлдiгiнің) кәсiпорын үшiн тауарлар немесе бұйымдар сатып алуы нәтижесiнде ғана осы тұрақты мекемеге (өкiлдiгiне) әлдеқандай пайда есептелмейдi.
5. Егер, пайда осы Конвенцияның басқа баптарында бөлек айтылатын

табыс түрлерiн қамтитын болса онда ол баптардың ережелерi осы баптың 
ережелерiне қатысты болмайды.
     
                              8-бап
                       Халықаралық көлiк
     
     1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiнiң халықаралық тасымалдарда 
теңiз немесе әуе кемелерiн пайдаланудан алған табыстарына тек осы 
Мемлекетте салық салынады.
     2. 1-тармақтың ережелерi, сондай-ақ пұлға, бiрлескен кәсiпорынға 
немесе көлiк құралдарын пайдалану жөнiндегi халықаралық ұйымға қатысудағы 
пайдаға қолданылады.
                 
                              9-бап
                    Ассоциацияланған кәсіпорындар
     
     1. Мына жағдайларда: 

а) Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорыны басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорынын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тiкелей немесе жанама түрде қатысса; немесе
b) белгiлi бiр тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорынын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорынын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тiкелей немесе жанама түрде қатысса;
және әрбiр жағдайда кәсiпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржы қатынастарында тәуелсiз екi кәсiпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда солардың бiрiне есептелуi мүмкiн, бірақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осы кәсiпорынның пайдасына қосылып, оған тиiсiнше салық салынуы мүмкiн.
2. Егер Уағдаласушы Мемлекет басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорыны осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте салық салынатын пайданы осы Мемлекет кәсiпорынның пайдасына қосып, тиiсiнше салық салса және осылай қосылған пайда алғашқы аталған Мемлекеттiң кәсiпорынына есептелуi мүмкiн пайда болса, егер екi кәсiпорынның арасында жасалған жағдайлар тәуелсiз кәсiпорындардың арасындағы жағдайлардай болса, онда осы басқа Мемлекет осы пайдадан алынатын салық сомасына тиiстi түзетулер жасауға тиiс. Осындай түзетулердi айқындау кезiнде осы Конвенцияның басқа ережелерi қаралуға тиiс және Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары қажет болған жағдайда бiр-бiрiне консультация бередi.

10-бап
Дивидендтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төлейтiн дивидендтерiне осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Алайда осындай дивидендтерге, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес дивидендтер төлейтiн компания резидентi болып табылатын осы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн, бiрақ егер алушы дивидендтердiң нақты иесi басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса онда алынатын салық:
а) егер нақты иесi дивидендтер төлейтiн компанияның 25 процентiн иемденсе алынатын салық дивидендтердiң жалпы сомасының 10 процентiнен аспайды;
b) қалған барлық жағдайда дивидендтердің жалпы сомасының 15 процентiнен аспауға тиiс.
Бұл тармақ дивидендтер төленетiн пайдаға қатысты компанияға салық салуды қозғамайды.
3. "Дивидендтер" терминi осы бапта пайдаланылғанда акциялардан немесе борыш талаптары болып табылмайтын басқа да құқықтардан алынатын табысты, пайдаға қатысу құқын қосқанда, сондай-ақ пайданы бөлетiн компанияның резидентi болып табылатын Мемлекеттiң заңдарына сәйкес акциялардан алынатын табыс секiлдi дәл сондай салық реттеуіне жататын компанияға қатысудың басқа да корпоративтiк құқықтарынан алынатын табысты бiлдiредi.
4. Егер бiр Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын дивидендтердiң нақты иесi дивидендтердi төлейтiн компания резидентi болып отырған басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме (өкiлдiгi) арқылы онда кәсіпкерлiк қызметтi жүзеге асырса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және төленiп жүрген дивидендтерге қатысы бар холдинг шын мәнiнде осындай тұрақты мекемеге (өкiлдiгiне) немесе тұрақты базаға қатысты болса, онда 1 және 2-тармақтардың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретiне қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелерi қолданылады.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компания басқа Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып тұрған болса, осы басқа Мемлекет, мұндай дивидендтер осы басқа Мемлекеттiң резидентiне төленетiн немесе өзiне қатысты дивидендтер төленетін холдинг шын мәнiнде осы басқа Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемеге (өкiлдiгiне) немесе тұрақты базаға қатысты болатын жағдайды қоспағанда, компания төлейтін дивидендтерге қандай да болсын салық сала алмайды, егер төленетiн дивидендтер немесе бөлiнбеген пайда осындай басқа Мемлекетте туындайтын пайдадан немесе табыстан толық не болмаса iшiнара тұрған күннiң өзiнде де компанияның бөлiнбеген пайдасына салық сала алмайды.
6. Осы Конвенция ережелерiнiң ешқайсысы да Уағдаласушы Мемлекетке осы Мемлекеттiң тұрақты мекемесiне (өкiлдiгiне) жататын компанияның пайдасына осы Мемлекеттiң ұлттық тұлғасы болып отырған компанияның пайдасына есептелген салыққа, егер осылай есептелген кез келген қосымша салық бұрынғы салық салынатын жылдары мұндай қосымша салық салынбаған мұндай табыс сомасының 5 процентiнен аспаса қосымша салық салуға бөгет ретiнде түсiнiлмейдi. Осы тармақтың мақсаттары үшiн пайда тұрақты мекеме (өкiлдiгi) орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте мекемесi өндiрiп алынатын осы тармақта айтылған қосымша салықтан өзгеше барлық салықтардың сомаларынан шегерiлгеннен кейiн айқындалады.

11-бап
Проценттер

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн проценттерге осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Алайда мұндай проценттерге, сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бiрақ егер алушы проценттердiң нақты иесi басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болса, онда осылай алынған салық проценттердiң жалпы сомасының 10 процентiнен аспайтын болады.
Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары осындай шектеулердi өзара келiсiм бойынша белгiлейдi.
3. Осы баптың 2-тармағының ережелерiне қарамастан бiр Уағдаласушы Мемлекетте туындаған проценттер осы Мемлекетте салық салудан босатылады, егер олар Уағдаласушы Мемлекеттiң Yкiметiне, оның әкімшiлiк бөлiмшесiне немесе жергiлiктi өкiмет органына немесе осы Мемлекеттiң Ұлттық банкiсiне немесе осы сияқты кез-келген басқа ұйымдарына алынып және соларға жататын болса соңынан Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органдары арасында келiсiмге жетуi мүмкін.
4. "Проценттер" терминi осы бапта пайдаланылған кезде кепiлдiкпен қамтамасыз етiлген немесе қамтамасыз етiлмеген, борышкерлердiң пайдасына қатысу құқығын беретiн немесе бермейтiн қандай да болсын борыш талаптарынан алынатын табысты, үкiметтiң бағалы қағаздарынан алынатын табысты және облигациялардан немесе борыштық мiндеттемелерден алынатын табысты, соның iшінде осы бағалы қағаздар, облигациялар яки борыштық мiндеттемелер бойынша төленетiн сыйақылар мен ұтыстарды бiлдiредi. Төлемдердiң уақытында жасалмағаны үшiн салынатын айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшiн проценттер ретiнде қарастырылмайды.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын проценттердiң нақты иесi проценттер туындайтын басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкiлдiгi) арқылы осында кәсiпкерлiк қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан онда тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және төленетiн борыштық талап осындай тұрақты мекемеге проценттерге қатысты борыш мiндеттемесi нақтылы осындай тұрақты мекемемен (өкiлдiгiмен) немесе тұрақты базамен нақты байланысы болса, 1 және 2-тармақтардың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретіне қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелерi қолданылады.
6. Егер төлеушi Уағдаласушы Мемлекеттiң өзi, оның әкiмшiлiк бөлiмшесi, жергiлiктi өкiмет органы немесе осы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, проценттер осы Мемлекетте пайда болады деп есептеледi. Алайда, егер проценттер төлеушi тұлға Уағдаласушы Мемлекеттiң резиденті ме, жоқ па - осыған қарамастан Уағдаласушы Мемлекетте проценттер төленетiн қарыз пайда болған тұрақты мекемесi (өкiлдiгi) немесе тұрақты базасы болса және осындай проценттердiң осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база төлейтiн болса, онда мұндай проценттер осындай тұрақты мекеме (өкiлдiгi) немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болды деп есептеледi.
7. Егер проценттер төлеушi мен оның нақты иесi арасында немесе сол екеуi мен қандай да болсын басқа бiр тұлғаның арасында арнайы қатынастар болуы себептi төленетiн проценттердiң төлеушi мен олардың нақты иесi арасында келiсiле алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелерi тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнiң басы артық бөлiгiне осы Конвенцияның басқа ережелерiн ескере отырып, әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуы тиiс.
8. Егер өзiне қатысты проценттер төленетiн кез-келген борыш талаптарының жасалуымен немесе жүктелуiмен байланысты кез кез-келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі құқықтарды осылай жасау болмаса жүктеу арқылы осы баптан пайда табу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.

12-бап
Роялти

1. Бiр Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн роялтиге осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Алайда мұндай роялтиге, сондай-ақ ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкiн, бiрақ роялти алушы және оның нақты иесi басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентi болып табылса, онда осылай алынатын салық роялтидiң жалпы сомасының 10 процентiнен аспауға тиiс.
3. "Роялти" терминi осы бапта пайдаланылған кезде әдебиет, өнер және ғылым шығармаларына, кинематографиялық фильмдерге, кез-келген патентке, сауда маркасына, дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға болмаса процеске кез-келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшiн немесе пайдалану құқығын бергенi үшiн немесе өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе ғылыми тәжiрибеге қатысты ақпарат үшiн сыйақы ретiнде алынатын төлемдердiң кез-келген түрiн және өнеркәсiптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергенi үшiн төленетiн төлемдердi бiлдiредi.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын роялтидiң нақты иесi роялти пайда болған басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкiлдiгi) арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте орналасқан тұрақты базадан онда тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және роялти өздерiне қатысты төленетiн құқық немесе мүлiк шын мәнiнде осындай мекемемен (өкiлдiгi) немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретіне қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелерi қолданылады.
5. Егер төлеушi Уағдаласушы Мемлекеттiң өзi, оның әкiмшiлiк бөлiмшесi, жергiлiктi өкімет органы немесе осы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, роялти осы Мемлекетте пайда болды деп есептеледi. Алайда, егер роялти төлеушi тұлға Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi ме, жоқ па - осыған қарамастан Уағдаласушы Мемлекетте роялти төлеу мiндеттемесiнiң пайда болуына қатысты тұрақты мекемесi (өкiлдiгi) немесе тұрақты базасы болса және осындай роялти осы тұрақты мекемемен (өкiлдiгi) немесе тұрақты базамен байланысты болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме (өкiлдiгi) немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болды деп есептеледi.
6. Егер роялти төлеушi мен оның нақты иесi арасында немесе сол екеуi мен қандай да болсын басқа бiр тұлғаның арасында ерекше қатынастар болуы себептi төленетiн роялтидiң сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда роялти төлеушi мен оның нақты иесi арасында келiсiле алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелерi тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Бұл жағдайда төлемнiң басы артық бөлiгiне осы Конвенцияның басқа ережелерiн ескере отырып әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуға тиiс.
7. Егер өзiне қатысты роялти төленетiн құқықты жасауға немесе беруге байланысы бар кез келген тұлғаның негiзгi мақсаты немесе негiзгi мақсаттарының бiрi осындай құқықтарды жасау немесе беру арқылы осы баптан пайда табу болса, бұл баптың ережелерi қолданылмайды.

13-бап
Мүлiк құнының өсiмiнен түсетiн табыстар

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi 6-бапта айтылған және басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктi шеттетуден алатын табыстарға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiнiң шеттетуден алған табыстары:
а) басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктен алынатын тiкелей немесе жанама құнды немесе оның үлкен бөлiгi қор биржасында танылған акциялардан өзге акциялар, немесе
b) басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктен немесе (а) тармақшасында айтылған акциялардан, негiзiнен активтерi траста немесе әрiптестiк үлесті тұратын үлестерi,
осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте иеленiп отырған тұрақты мекеме (өкiлдiгi) мүлкiнiң бiр бөлiгiн құрайтын жылжымалы мүлiктi шеттетуден немесе тәуелсiз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшiн Уағдаласушы Мемлекет резидентiнiң басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты базасына қатысты жылжымалы мүлiктен алынған табыстарға, соның iшiнде осындай тұрақты мекеменi (өкiлдiгiн) (жеке өзiн немесе бүкiл кәсiпорнымен қоса) болмаса осындай тұрақты базаны шеттетуден алынатын осындай табыстарға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
4. Халықаралық тасымалдарда пайдаланатын теңiз немесе әуе кемелерiнен немесе осындай әуе немесе теңiз кемелерiн пайдалануға байланысты жылжитын мүлiктен Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi алған пайдаға салық тек қана осы Уағдаласушы Мемлекетте салынады.
5. Өткен тармақтарда айтылған мүлiк түрлерiн өзге кез-келген мүлiктi шеттетуден алынатын табыстарға шеттетушi тұлға резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салуға жатады.

14-бап
Тәуелсіз қызметтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті кәсіби немесе тәуелсіз сипаттағы басқа да ұқсас қызметтер көрсетуден алған табысқа, егер ол осындай қызметтерді жүзеге асыру үшін басқа Уағдаласушы Мемлекетте жүйелі түрде ие болып отырған немесе ие болған тұрақты базаға қатысты болса онда тек осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер онда осындай тұрақты база болса табыстарға басқа Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін, бірақ, тек тұрақты базаға жататын бөлігі ғана.
2. "Кәсіби қызметтер" термині, атап айтқанда, тәуелсіз ғылыми, әдеби, артистік, көркемдік, білім беру немесе оқытушылық қызметті, сондай-ақ дәрігерлердің, заңгерлердің, инженерлердің, сәулетшілердің, тіс дәрігерлерінің және бухгалтерлердің тәуелсіз жеке қызметін қамтиды.

15-бап
Тәуелді жеке қызметтер

1. 16, 18, 19-баптың ережелерiн ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi жалданып iстеген жұмысына байланысты алған жалақы және осы сияқты басқа да ырыздықақы егер тек жалданып жұмыс iстеу басқа Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылмаса, осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалданып iстейтiн жұмыс осылайша жүзеге асырылса, онда алынған осындай сыйақыға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Осы баптың 1-тармағының ережесiне қарамастан, басқа Уағдаласушы Мемлекетте жалданып жұмыс iстеуiне байланысты Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып алған сыйақыға салық тек алғашқы айтылған Мемлекетте салынады, егер:
а) алушы кез-келген дәйектi он екi айлық кезеңнiң iшiнде жалпы алғанда 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер бойы жүрсе басқа Мемлекетте жүрсе; және
b) сыйақыны басқа Мемлекеттiң резидентi болып табылмайтын жалдаушы төлесе немесе жалдаушының атынан төленсе; және
с) сыйақы жалдаушының басқа Мемлекеттегi тұрақты мекемесiнде (өкiлдiгiнде) немесе тұрақты базасында төленбейдi.
3. Осы баптың бұның алдындағы ережелерiне қарамастан халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңiз немесе әуе кемесi бортында орындаған жалдаушы қызметiне қатысты алынған сыйақы теңiз немесе әуе кемесiн пайдаланатын резидент болып табылатын кәсiпорынға Уағдаласушы Мемлекеттiң салығы салынуы мүмкiн.

16-бап
Директорлардың сыйақылары

Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті директорлар кеңесінің мүшесі немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын осындай компания органы ретінде алған директорлардың сыйақыларына және басқа да осындай төлемдерге осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

17-бап
Артистер мен спортшылар

1. 14-баптың және 15-баптың ережелерiне қарамастан Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi театр, кино, радио немесе теледидар артисi немесе сазгер секiлдi өнер қызметкерi ретiнде немесе спортшы ретiнде басқа Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзiнiң жеке қызметiнен алған табысына осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Егер өнер қызметкерлерi немесе спортшылар өзiнiң осы сипатында жүзеге асырған жеке қызметiне қатысты табысы өнер қызметкерлерiнiң немесе спортшының өзiне емес, басқа тұлғаға есептелсе, онда бұл табысқа, 7, 14-баптың және 15-баптың ережелерiне қарамастан, өнер қызметкерлерiнiң немесе спортшының қызметi жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

18-бап
Зейнетақылар және басқа төлемдер

1. 19-баптың 2-тармағының ережелеріне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне бұрынғы жұмысына қатысты төленетін зейнетақыларға және басқа да осындай сыйақыларға және осы резидентке төленетін кез келген аннуитетке тек осы Мемлекетте салық салынады.
2. "Аннуитет" термині ақшалай немесе ақша құнымен төлем жасау міндеттемесі болғанда бүкіл өмір бойы немесе белгілі бір не белгіленетін уақыт кезеңінде жеке тұлғаға белгіленген уақытта жүйелі түрде төленіп тұратын белгіленген соманы білдіреді.

19-бап
Мемлекеттік қызмет

1. а) Жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекет немесе оның бөлімшесі болмаса жергілікті өкімет органдары осы Мемлекетте немесе оның бөлімшесіне болмаса жергілікті өкімет органына көрсетілетін қызметіне қатысты төлейтін зейнетақыдан басқа сыйақыға тек осы Мемлекетте салық салынады.
b) Алайда осындай сыйақы, жалақы және басқа сыйақыларға тек басқа Уағдаласушы Мемлекетте, егер қызмет осы Мемлекетте жүзеге асырылса және осы Мемлекеттің резидентi болып табылатын жеке тұлға;
(i) осы Мемлекеттiң азаматы болып табылса; немесе
(ii) қызметтi жүзеге асыру мақсаты үшiн ғана осы мемлекеттiң резидентi болмаған жағдайда салық салынады.
2. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкiмшiлiк бөлiмшесi немесе жергiліктi өкiмет органы төлейтiн немесе олар құрған қорлардан жеке тұлғаға осы Мемлекет немесе оның әкiмшiлiк бөлiмшесi немесе жергiлiктi өкiмет органы үшiн көрсеткен қызметi үшiн төленетiн кез-келген зейнетақыға тек осы мемлекетте салық салынады.
b) Алайда, осындай зейнетақыға тек басқа Уағдаласушы Мемлекетте, егер жеке тұлға осы Мемлекеттің резидентi және азаматы болып табылса салық салынады.
3. Осы 15, 16 және 18-баптардың ережелерi Уағдаласушы Мемлекеттiң немесе оның әкiмшілiк бөлiмшелерiнiң немесе жергiлiктi өкiмет органдарының кәсiпкерлiк қызметпен айналысуына байланысты жүзеге асырылатын қызметке қатысты төленетiн ырыздықақыларға, жалақыға және басқа да осындай сыйақыларға және зейнетақыларға қолданылады.

20-бап
Студенттер

Басқа Уағдаласушы Мемлекетке барардың нақ алдында басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болған және бірінші аталған Мемлекетте тек өзінің оқуы немесе білім алуы және мақсатында тұруға, оқуға және білім алуға арналған төлемдерге студенттер мен стажерлерге осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынбайды, тек осындай төлемдер осы Мемлекеттен сырт көздеріне туындайды.

21-бап
Басқа да табыстар

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің басқа Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және осы Конвенцияның бұның алдындағы баптарында қарастырылмайтын табыс түрлеріне тек осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын төмендегi табыстарды алушы басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме (өкiлдiгi) арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналысса немесе осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты базадан онда тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және табыстар төленiп отырған құқық немесе мүлiк осындай тұрақты мекемемен (өкiлдiгiмен) немесе тұрақты базамен байланысты болса, 6-баптың 2-тармағында айқындалғандай, жылжымайтын мүлiктен алынған табыстардан өзге табыстарға осы баптың 1-тармағының ережелерi қолданылмайды. Мұндай кезде жағдайға байланысты 7-бап немесе 14-баптың ережелерi қолданылады.

22-бап
Мүлік

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне жататын және басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан 6-бапта айтылған жылжымайтын мүлік ретінде ұсынылған мүлікке осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны басқа Уағдаласушы Мемлекетте иеленіп отырған тұрақты мекеменің (өкілдігі) кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлік немесе тәуелсіз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшін Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқа Уағдаласушы Мемлекетте қарамағында ұстап отырған тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүлік ретінде ұсынылған мүлікке осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Уағдаласушы Мемлекеттің резидентінің меншігі болып табылатын теңіз және әуе кемелерімен жеткізілген мүлік халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңіз және әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлік түрінде ұсынылған мүлікке тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті меншіктің барлық басқа элементтеріне тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.

23-бап
Қосарланған салық салуды жою

1. Егер бiр Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес басқа Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн табыс тапса немесе мүлiк иеленсе бiрiншi аталған Уағдаласушы Мемлекет:
i) осы резиденттiң табысына салынатын салықтан басқа Уағдаласушы Мемлекетте төленетiн табыс салығына тең соманы шегерiп тастауға;
(ii) осы резиденттiң мүлiгiне салынған салықтан осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте төленген мүлiкке салынған салыққа тең соманы шегерiп тастауға мүмкiндiк бередi.
Осылай шегерулер кез келген жағдайда осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн табысқа немесе мүлікке қатысты шегеру берiлгенге дейiн есептелген табыс салығының немесе мүлiкке салынатын салықтың бөлiгiнен аспауы керек.
2. Егер осы Конвенцияның қайсы бiр ережесiне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiнiң алатын табысы және мүлiгі осы Мемлекетте салықтан босатылған, осы Мемлекет соған қарамастан осы резиденттiң табысы мен мүлiгінiң қалған бөлiгiне есептелген сомасы кезiнде табыс немесе мүлiк салығынан босатылғанын назарға алады.

24-бап
Кемсітпеу

1. Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары нақ осындай жағдайларда осы басқа Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға немесе соған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалық салық салуға немесе соған байланысты міндеттемеге басқа Уағдаласушы Мемлекетте ұшырамайды. Бұл ереже, сондай-ақ 1-баптың ережелеріне қарамастан біреу немесе екі Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттері болып табылмайтын тұлғаларға қолданылады.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттері болып табылатын азаматтығы жоқ тұлғалар осындай жағдайлар кезінде осы Мемлекеттің ұлттық тұлғаларына қолданылатын немесе қолданылуы мүмкiн салық салу тәртiптерiне және соған байланысты талаптарға қарағанда өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты болып табылатын қандай да бiр салық салу тәртiбi немесе соған байланысты қандай да бiр талапқа Уағдаласушы Мемлекеттердiң ешқайсысында да ұшырамауы тиiс.
3. Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорыны басқа Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге салық салу осындай қызметпен айналысатын осы басқа Мемлекеттiң кәсiпорынына салық салуға қарағанда осы басқа Мемлекетте қолайсыздау болмайды. Осы ереже бiр Уағдаласушы Мемлекеттi басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне оларды салық төлеуден және азаматтық мәртебе немесе өзiнiң төл резидентiне беретiн отбасы мiндеттемелерi негiзiнде салық салу бойынша қандай да бiр жеңiлдiктер, шегерiмдер мен кемiтiп көрсетулер берiлетiндей болып пайымдалмауы тиiс.
4. 9-баптың 1-тармағының, 11-баптың 7-тармағының, 12-баптың 6-тармағының ережелерi қолданылатын жағдайды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төлейтін проценттер, роялти және басқа да төлемдер осындай кәсiпорынның пайдасын айқындау мақсаты үшiн бiрiншi аталған Мемлекеттiң резидентіне олар қалай төленсе, нақ сондай жағдайларда шегерiлiп тасталуы тиiс. Осы секiлдi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнының басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне кез келген қарызы осындай кәсiпорынның салық салынатын капиталын айқындау мақсаттары үшiн бiрiншi аталған Мемлекеттiң резидентiнiң қарызы қалай шегерiлсе, нақ сондай жағдайларда шегерiліп тасталуға тиiс.
5. Капитал басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң бiр немесе бiрнеше резидентiне немесе iшiнара тиесiлi немесе олардың тiкелей не жанама түрде бақылауында болатын Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорындары бiрiншi аталған Мемлекеттiң осындай кәсiпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкiн салық салудан болмаса осымен байланысты кез-келген мiндеттемелерден өзгеше болмаса анағұрлым ауыртпалықты болып табылатын салық салу міндеттерiне немесе соған байланысты қандай да бiр мiндеттерге біріншi аталған Мемлекетте қолданылмауы тиiс.

25-бап
Өзара келісіп алу рәсімі

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де іс-әрекеттері өзін осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға душар етіп отыр немесе душар ететін болады деп есептесе, ол осы Мемлекеттердің ішкі заңдарында көздеген қорғану құралдарына қарамастан өзінің ісін өзі резидент болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның бастан кешірген жағдайы 24-баптың 1-тармағына қатысты болса, өзі ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзырлы органдарының қарауы үшін бере алады. Арыз Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға душар еткен іс-әрекеттер жайлы алғашқы хабар берілген сәттен бастап үш жыл ішінде берілуі тиіс.
2. Құзыретті орган, егер ол шағымды орынды деп есептесе және өзі қанағаттандырарлық шешімге келе алмаса, Конвенцияға сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында мәселені басқа Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісе отырып шешуге ұмтылады. Кез-келген қол жеткізілген уағдаластық Уағдаласушы Мемлекеттердің ішкі заңдарында бар қандай да бір уақытша шектеулерге қарамастан орындалуға тиіс.
3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары Келісімді пайдалану немесе қолдану кезінде туындайтын кез-келген қиындықтарды немесе күмән-күдіктерді өзара келісе отырып шешуге ұмтылады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары мұның алдындағы тармақтарды келісіп алуға қол жеткізу мақсатында бір-бірімен тікелей байланыс жасай алады. Егер Конвенцияға қол жеткізу үшін ауызша пікір алысуды ұйымдастыру қажет болса, осындай пікір алысу Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдарының өкілдері арасында өткізілуі мүмкін.

26-бап
Ақпарат алысу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияның ережелерін немесе салық салу әзірше Конвенцияға қайшы келмейтіндей дәрежеде Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты Уағдаласушы Мемлекеттердің ішкі заңдарын орындау үшін қажетті ақпарат алысып тұрады. Уағдаласушы Мемлекет алатын кез-келген ақпарат осы Мемлекеттің ішкі заңдарының шеңберінде алынған ақпарат секілді құпия болып есептеледі және Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты шағымдарды бағалаумен немесе жинаумен, күшпен жинап алумен немесе тиісті сот қудалаумен немесе қараумен айналысып жатқан тұлғаларға немесе органдарға ғана (соның ішінде соттар мен әкімшілік органдарына) хабарланады. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдаланады. Олар бұл ақпаратты ашық сот мәжілісі барысында немесе сот шешімдерін қабылдаған кезде аша алады.
2. Ешқандай жағдайда 1-тармақтың ережелері Уағдаласушы Мемлекеттерге:
а) осы немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары мен әкімшілік

практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларын қолдану;
     b) осы немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары бойынша немесе 
әдеттегі әкімшілік практикасы барысында алуға болмайтын ақпарат беру;
     с) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық 
немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпарат немесе 
ашылуы мемлекеттік саясатқа (қоғамдық практикаға) қайшы келуі мүмкін 
ақпарат беру міндеттемесін жүктейтіндей мағынада пайдаланылмауға тиіс.
     
                              27-бап
                  Дипломатиялық миссиялар мен консулдық
                        постылардың мүшелері
     
     Осы Конвенцияның ешқандай ережесі дипломатиялық миссия мен консулдық 
постылардың мүшелерінің халықаралық құқықтың жалпы нормалары берген немесе 
арнаулы келісімдердің ережелеріне сәйкес берілген салық артықшылықтарын 
қозғамайды.
     
                             28-бап
                          Күшіне енуі
     

1. Әрбір Уағдаласушы Мемлекет осы Конвенцияның күшіне ене бастауы үшін ішкімемлекеттік рәсімдеулердің аяқталғаны жайында дипломатикалық арна бойынша екіншісін хабардар етеді.
2. Осы Конвенция өз күшіне осы баптың 1-тармақшасында көрсетілген хабарламалардың соңғысы алынған күннен бастап енеді және оның ережелері қолданылатын болады:
а) осы Конвенция өз күшіне енген кезде алдағы жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан және бірінші қаңтардан соң бастап төленетiн табыстардан, көздерден алынатын салықтарға қатысты;
b) Осы Конвенция өз күшiне енгеннен кейiн алдағы жылдан күнтiзбелiк жылдың бiрiншi немесе бiрiншi қаңтарынан басталатын әрбiр салық жылында мүлiкке және табыстарға алынатын басқа салықтарға қатысты.

29-бап
Қолданылу күшiн тоқтату

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiрi оның күшiн тоқтатпайынша күшiнде қала бередi. Әрбiр Уағдаласушы Мемлекет Конвенция күшiне енгеннен кейiн 5 жыл өткен соң кез-келген күнтiзбелiк жылдың аяқталуынан кемiнде 6 ай бұрын Конвенцияның қолданылу күшiн тоқтату туралы дипломатиялық арналар арқылы жазбаша хабарлай отырып Конвенцияның күшiн тоқтата алады. Мұндай жағдайда Конвенция өзiнiң әрекетiн тоқтатады:
а) денонсация туралы хабарлама берiлген алдағы жылдың күнтiзбелiк

жылдың бiрiншi қаңтарынан немесе бiрiншi қаңтардан төленетiн табыстардан, 
көздерден алынған салықтарға қатысты;
     b) денонсация туралы хабарлама берiлген алдағы жылдың күнтiзбелiк 
жылдың бiрiншi немесе бiрiншi қаңтардан кейiн басталатын әрбiр салық 
жылында алынатын табысқа және мүлiкке алынатын басқа салық түрлерiне 
қатысты.
     Өкілдік берген төменде қол қоюшы өкілдер осыны растап, Конвенцияға 
қол қойды.
     
     Астана қаласында 1999 жылғы 15 шілдеде қазақ, молдован және орыс 
тілдерінде екі дана етіп жасалды және де барлық мәтіндердің күші бірдей. 
Мәтіндерде алшақтық пайда болған жағдайда орысша мәтін айқындаушы болады.
     
     Қазақстан Республикасы үшін         Молдова Республикасы үшін
     
     Мамандар:
       Қасымбеков Б.А. 
       Багарова Ж.А. 
     
      
      

О ратификации Конвенции между Республикой Казахстан и Республикой Молдова об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от уплаты налогов на доход и на имущество

Закон Республики Казахстан от 15 января 2002 года N 281

Ратифицировать Конвенцию между Республикой Казахстан и Республикой Молдова об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от уплаты налогов на доход и на имущество, совершенную в Астане 15 июля 1999 года.

Президент
Республики Казахстан

Конвенция
между Республикой Казахстан и Республикой Молдова об избежании
двойного налогообложения и предотвращении уклонения от уплаты
налогов на доход и на имущество

(Вступила в силу 25 февраля 2002 г. - Бюллетень международных
договоров Республики Казахстан, 2002 г., № 5, ст. 44)
Республика Казахстан и Республика Молдова, руководствуясь стремлением укреплять и развивать экономические, научные, технические и культурные связи между обоими Государствами и желая заключить Конвенцию об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от уплаты налогов на доход и на имущество,
договорились о следующем:

Статья 1
Лица, к которым применяется Конвенция

Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Конвенция

1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход и на имущество, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его административных подразделений или местных органов власти, независимо от метода их взимания.
2. Налогами на доход и на имущество считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода, с общей суммы имущества, или с отдельных элементов дохода или имущества, включая налоги с доходов от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы зарплаты, выплачиваемой предприятиями, а также налоги, взимаемые с доходов от прироста стоимости имущества.
3. Существующими налогами, на которые распространяется Конвенция, являются в частности:
a) в Республике Казахстан:
(i) подоходный налог с юридических и физических лиц;
(ii) налог на имущество юридических и физических лиц;
(в дальнейшем "казахстанский налог");
b) в Республике Молдова:
(i) подоходный налог;
(ii) налог на имущество;
(в дальнейшем "молдавский налог").
4. Настоящая Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься в дополнение к существующим налогам или вместо них после даты подписания Конвенции. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях, которые будут внесены в их соответствующие налоговые законодательства.

Статья 3
Общие определения

1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:
a) термин "Казахстан" означает Республику Казахстан. При использовании в географическом смысле термин "Казахстан" включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан может осуществлять свои суверенные права и юрисдикцию в соответствии с его законодательством и международными договоренностями, и в которых применяется его налоговое законодательство;
b) термин "Молдова" означает Республику Молдова и при использовании в географическом смысле, означает территорию Молдовы, включая внутренние воды и воздушное пространство, где Республика Молдова осуществляет суверенные права по исследованию и разработке природных ресурсов, в соответствии с нормами международного права;
c) термин "лицо" включает физическое лицо, юридическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
d) термин "компания" означает любое корпоративное объединение или любую организацию, которая рассматривается как корпоративное объединение для целей налогообложения;
e) термины "одно Договаривающееся Государство" и "другое Договаривающееся Государство" означают Казахстан или Молдову в зависимости от контекста;
f) термины "предприятие одного Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают соответственно предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося Государства и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
g) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием одного Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
h) термин "национальное лицо" означает:
(i) любое физическое лицо, имеющее гражданство одного Договаривающегося Государства;
(ii) любое юридическое лицо, товарищество или ассоциацию, получивших свой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства;
i) термин "компетентный орган" означает:
(i) в Казахстане: Министр финансов или его уполномоченный представитель;
(ii) в Молдове: Министр финансов или его уполномоченный представитель.
2. При применении настоящей Конвенции Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в ней, будет иметь то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имел или имеет в это время по законодательству этого Государства в отношении налогов, на которые распространяется Конвенция.

Статья 4
Резидент

1. Для целей настоящей Конвенции термин "резидент одного Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое по законодательству этого Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резидентства, места управления или места создания или регистрации, или любого другого критерия аналогичного характера.
Термин также включает Договаривающееся Государство, его административное подразделение или местный орган власти. Он также включает любой пенсионный или другой фонд пособий работникам, а также любую благотворительную организацию, созданную в соответствии с законами Договаривающегося Государства и доход которых обычно освобожден от налогообложения в этом Государстве.
Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Государстве, только потому, что это лицо получает доходы из источников в этом Государстве или в отношении находящегося имущества.
2. В случае, когда на основании положений пункта 1 настоящей статьи, физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
а) оно считается резидентом того Государства, в котором оно располагает постоянным жильем; если оно располагает постоянным жильем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом того Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
b) если Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает постоянным жильем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом того Государства, в котором оно обычно проживает;
c) если оно обычно проживает в обоих Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом Государства, гражданином которого оно является;
d) если статус резидента не может быть определен в соответствии с подпунктами а)-с), компетентные органы Договаривающихся Государств решат вопрос по взаимному согласию.
3. Если по причине положений пункта 1, лицо иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом Государства, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5
Постоянное учреждение (представительство)

1. Для целей настоящей Конвенции, термин "постоянное учреждение (представительство)" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
2. Термин "постоянное учреждение (представительство)" в частности включает:
a) место управления;
b) отделение;
c) контору;
d) фабрику;
e) мастерскую; и
f) шахту, рудник, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое место добычи природных ресурсов.
3. Термин "постоянное учреждение (представительство)" также включает:
а) строительную площадку или строительный, монтажный или сборочный объект или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, если только такая площадка или объект существуют в течение более 6 месяцев, или такие услуги оказываются в течение более чем 6 месяцев; и
b) установку или сооружение, используемые для разведки природных ресурсов или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, или буровую установку или судно, используемые для разведки природных ресурсов, если только такое использование проводится в течение более чем 6 месяцев, или такие услуги оказываются в течение более чем 6 месяцев; и
c) оказание услуг, включая консультационные услуги резидентами через служащих или другой персонал, нанятый резидентом для таких целей, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в пределах страны более чем 6 месяцев.
4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин "постоянное учреждение (представительство)" не рассматривается как включающий:
a) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
b) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстраций или доставки;
c) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей переработки другим предприятием;
d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;
e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от а) до е) включительно, при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации имеет подготовительный или вспомогательный характер.
5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, если лицо - иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6 - действует от имени предприятия и имеет, и обычно использует в Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты или содержит запасы товаров и изделий, принадлежащих предприятию, из которых осуществляется регулярная поставка этих товаров и изделий, от имени предприятия, то это предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение (представительство) в этом государстве, в отношении любой деятельности, которую это лицо предпринимает для предприятия, за исключением, если только деятельность такого лица ограничивается упомянутой в пункте 4, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение (представительство) согласно положениям этого пункта.
6. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение (представительство) в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности.
7. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, или которая осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Государстве (либо через постоянное учреждение (представительство) либо другим образом) сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение (представительство) другой компании.

Статья 6
Доход от недвижимого имущества


1. Доход, получаемый резидентом одного Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Термин "недвижимое имущество" имеет то значение, которое он имеет по законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Термин в любом случае включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения общего права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных ресурсов, источников и других природных ископаемых; морские и воздушные суда не рассматриваются как недвижимое имущество.
3. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
4. Положения пунктов 1 и 3 настоящей статьи также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и к доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение (представительство). Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Государстве, но только в той части, которая относится к:
a) такому постоянному учреждению (представительству);
b) продажам в этом другом Государстве товаров или изделий, которые совпадают с товарами или изделиями, которые продаются через постоянное учреждение (представительство);
c) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Государстве, которая по своему характеру совпадает с предпринимательской деятельностью, осуществляемой через такое постоянное учреждение (представительство).
2. С учетом положений пункта 3 настоящей статьи, если предприятие одного Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, через расположенное там постоянное учреждение (представительство), то в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению (представительству) относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было самостоятельным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением (представительством) которого оно является.
3. При определении прибыли постоянного учреждения (представительства) допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения (представительства), включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в Государстве, в котором расположено постоянное учреждение (представительство), или в другом месте.
Не допускается вычет постоянному учреждению (представительству) сумм, выплаченных его головному офису или любому из других офисов резидента путем выплаты роялти, гонораров или других подобных платежей в возврат за использование патентов или других прав или путем выплаты комиссионных, за предоставленные конкретные услуги или за менеджмент, или путем выплаты процентов на сумму, предоставленную постоянному учреждению (представительству).
4. Никакая прибыль не относится к постоянному учреждению (представительству) на основании лишь закупки этим постоянным учреждением (представительством) товаров или изделий для предприятия.
5. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

Статья 8
Международный транспорт

1. Прибыль, полученная резидентом Договаривающегося Государства от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке облагается налогом только в этом Государстве.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи распространяются также на прибыль от участия в пуле, совместном предприятии или в международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
Ассоциированные предприятия


1. В случае, когда
a) предприятие одного Договаривающегося Государства участвует прямо или косвенно в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства; или
b) одни и те же лица участвуют прямо или косвенно в управлении, контроле или капитале предприятия одного Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства;
и в каждом случае, между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых отношениях создаются или устанавливаются условия, которые отличаются от тех, которые были бы между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и обложена соответственно налогом.
2. Если одно Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Государства - и соответственно облагает налогом - прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Государстве и прибыль, таким образом включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Государства, если бы условия, созданные между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, тогда это другое Государство может сделать соответствующие корректировки к сумме налога, взимаемого с этой прибыли. При определении такой корректировки должны быть рассмотрены другие положения настоящей Конвенции, а компетентные органы Договаривающихся Государств будут при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10
Дивиденды

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды и в соответствии с законодательством этого Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не будет превышать:
a) 10 процентов общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания, которая прямо владеет не менее, чем 25 процентов капитала компании, выплачивающей дивиденды;
b) 15 процентов общей суммы дивидендов во всех остальных случаях.
Этот пункт не затрагивает налогообложения компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.
3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, включая право на участие в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через находящееся в нем постоянное учреждение (представительство) или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно относится к такому постоянному учреждению (представительству) или постоянной базе. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14, в зависимости от обстоятельств.
5. Если компания, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых компанией, за исключением, если такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Государства или, если холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно относится к постоянному учреждению (представительству) или постоянной базе, находящимся в этом другом Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимаются налоги на нераспределенную прибыль компании, даже если дивиденды выплачиваются или нераспределенная прибыль состоит полностью или частично из дохода, полученного в этом другом Государстве.
6. Ничто в настоящей Конвенции не может быть истолковано как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать прибыль компании, относящуюся к постоянному учреждению (представительству) в этом Государстве, налогом в дополнение к налогу, который начисляется на прибыль компании, являющейся национальным лицом этого Государства, при условии, что любой дополнительный налог, начисленный таким образом, не превысит 5 процентов суммы такой прибыли, которая не подвергалась такому дополнительному налогообложению в предыдущие налогооблагаемые годы. Для целей настоящего пункта прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взыскиваемых в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение (представительство).

Статья 11
Проценты

1. Проценты, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие проценты могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель и фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не будет превышать 10 процентов общей суммы процентов.
Компетентные органы Договаривающихся Государств по взаимному согласию устанавливают способ применения этого ограничения.
3. Несмотря на положения пункта 2 настоящей статьи, проценты, возникающие в одном из Договаривающихся Государств освобождаются от налога в этом Государстве, если они получены и действительно принадлежат Правительству другого Договаривающегося Государства, его административному подразделению или местному органу власти, или Национальному банку этого Государства или любой другой подобной организации, которая может быть согласована, впоследствии, между компетентными органами Договаривающихся Государств.
4. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должников и, в частности, доход от правительственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.
5. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение (представительство) или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению (представительству) или постоянной базе. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14, в зависимости от обстоятельств.
6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само это Государство, его административное подразделение, местный орган власти или резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение (представительство) или постоянную базу, в связи с которыми возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и такие проценты выплачиваются таким постоянным учреждением (представительством) или постоянной базой, то считается, что такие проценты возникают в Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение (представительство) или постоянная база
7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов, или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.
8. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей долговых требований, в отношении которых выплачиваются проценты, было получение выгоды от настоящей статьи путем этого создания или передачи долговых требований.

Статья 12
Роялти

1. Роялти, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель и фактический владелец роялти является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог взимаемый таким образом не должен превышать 10 процентов общей суммы роялти.
3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или за предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или науки, кинематографические фильмы, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта и платежи за пользование или предоставление права пользования промышленным, коммерческим или научным оборудованием.
4. Положения пункта 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение (представительство), или оказывает независимые личные услуги в этом другом Государстве, с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением (представительством) или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14, в зависимости от обстоятельств.
5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само это Государство, его административное подразделение, местный орган власти или резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение (представительство) или постоянную базу, в связи с которыми возникло обязательство выплатить роялти, и такие роялти связаны с этим постоянным учреждением (представительством) или постоянной базой, тогда такие роялти считаются возникшими в Государстве, в котором расположены постоянное учреждение (представительство) или постоянная база.
6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем роялти или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства, с должным учетом других положений настоящей Конвенции.
7. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей прав, в отношении которых выплачиваются роялти, было получение выгоды от настоящей статьи путем такого создания или передачи прав.

Статья 13
Доходы от прироста стоимости имущества

1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, как оно определено в статье 6, и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения:
a) акций, иных чем акции, которые котируются на признанной фондовой бирже, получающих стоимость или большую часть их стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, или
b) доли в партнерстве или трасте, активы которых состоят, в основном, из недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, или из акций, упомянутых в подпункте (а) выше,
могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
3. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть коммерческого имущества постоянного учреждения (представительства), которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или от движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (представительства) (отдельно или в совокупности с целым предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
4. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких воздушных или морских судов, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
5. Доходы от отчуждения любой собственности, иной, чем та, что упомянута в предыдущих пунктах, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее собственность.

Статья 14
Независимые личные услуги

1. Доходы, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от оказания профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагаются налогом только в этом Государстве, за исключением случая, когда он располагает регулярно доступной постоянной базой в другом Договаривающемся Государстве для осуществления этой деятельности. Если у него имеется такая постоянная база, доходы могут облагаться налогом в другом Договаривающимся Государстве, но только в той части, которая относится к этой постоянной базе.
2. Термин "профессиональные услуги" включает, в частности, независимую научную, литературную, артистическую, художественную, образовательную или преподавательскую деятельность, так же как и независимую деятельность врачей, адвокатов, инженеров, архитекторов, зубных врачей и бухгалтеров.

Статья 15
Зависимые личные услуги

1. С учетом положений статей 16, 18, 19, жалованье, зарплата и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму облагаются налогом только в этом Государстве, если только работа по найму не осуществляется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму осуществляется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Государстве, если:
a) получатель находится в этом другом Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в совокупности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году; и
b) вознаграждение выплачивается нанимателем, или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого Государства; и
c) вознаграждение не выплачивается постоянным учреждением (представительством) или постоянной базой, которую наниматель имеет в другом Государстве.
3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является предприятие, эксплуатирующее морское или воздушное судно.

Статья 16
Гонорары директоров

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или аналогичного органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

Статья 17
Артисты и спортсмены

1. Несмотря на положения статьи 14 и статьи 15, доход, полученный резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого как артист театра, кино, радио или телевидения или музыканта, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Если доход относительно личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, то этот доход может, несмотря на положения статей 7, 14 и 15 облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.

Статья 18
Пенсии и другие выплаты

1. С учетом положений пункта 2 статьи 19, пенсии, аннуитеты и другие подобные вознаграждения, выплачиваемые резиденту Договаривающегося Государства в связи с прошлой работой по найму подлежат налогообложению только в этом Государстве.
2. Термин "аннуитет" означает установленную сумму, периодически выплачиваемую физическому лицу в установленное время на протяжении всей жизни или определенного, или установленного периода времени согласно принятому обязательству производить такие выплаты взамен на адекватную и полную компенсацию в денежном выражении.

Статья 19
Государственная служба

1. а) Жалованье, зарплата и другое подобное вознаграждение, иное чем пенсия, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его административным подразделением или местным органом власти любому физическому лицу в отношении услуг, оказываемых этому Государству или административному подразделению или местному органу власти облагается налогом только в этом Государстве.
b) Однако, такое жалованье, зарплата и другое подобное вознаграждение облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Государстве, и физическое лицо является резидентом этого Государства, которое:
i) является гражданином этого Государства; или
ii) не стало резидентом этого Государства только с целью осуществления службы.
2. а) Любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся Государством или административным подразделением, или местным органом власти, или из созданных ими фондов любому физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Государства или его административного подразделения, или местного органа власти, облагается налогом только в этом Государстве.
b) Однако, такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого Государства.
3. Положения статей 15, 16 и 18 применяются к жалованиям, зарплате и другим подобным вознаграждениям и к пенсиям в отношении службы, осуществляемой в связи с выполнением предпринимательской деятельности Договаривающимся Государством или его административным подразделением или местным органом власти.

Статья 20
Студенты

Платежи, получаемые студентом или стажером, которые являются или являлись непосредственно до приезда в Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства, и находятся в первом упомянутом Государстве исключительно с целью обучения или получения образования, и предназначенные для проживания, обучения и получения образования, не облагаются налогом в этом Государстве, при условии, что такие платежи возникают из источников за пределами этого Государства.

Статья 21
Другие доходы

1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства, независимо от того, где они возникли, которые не рассмотрены в предыдущих статьях настоящей Конвенции, облагаются налогом только в этом Государстве.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к доходам, иным, чем доходы от недвижимого имущества, определенного в пункте 2 статьи 6, если получатель таких доходов является резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение (представительство) и оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги через находящуюся там постоянную базу, и право или имущество, в связи с которыми получен доход, действительно связаны с таким постоянным учреждением (представительством) или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14, в зависимости от обстоятельств.

Статья 22
Имущество

1. Имущество, представленное недвижимым имуществом, упомянутым в статье 6, принадлежащим резиденту одного Договаривающегося Государства и находящимся в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Имущество, представленное движимым имуществом, составляющим часть коммерческого имущества постоянного учреждения (представительства), которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или движимым имуществом, относящимся к постоянной базе, имеющейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
3. Имущество, представленное морскими и воздушными судами, которые являются собственностью резидента Договаривающегося Государства и эксплуатируются в международных перевозках, и движимым имуществом, связанным с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
4. Все другие элементы собственности резидента Договаривающегося Государства облагаются налогом только в этом Государстве.

Статья 23
Устранение двойного налогообложения

1. Если резидент одного Договаривающегося Государства получает доход или владеет имуществом, которые согласно положениям настоящей Конвенции, могут облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, первое упомянутое Государство позволит:
i) вычесть из налога на доход этого резидента сумму налога на доход, уплаченную в этом другом Договаривающемся Государстве;
ii) вычесть из налога на имущество этого резидента сумму налога на имущество, уплаченную в этом другом Договаривающемся Государстве.
Эти вычеты, в любом случае не должны превышать часть налога на доход или на имущество, подсчитанную до предоставления вычета, относящуюся к доходу или имуществу, которые могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Если в соответствии с каким-либо положением настоящей Конвенции получаемый доход или имущество резидента Договаривающегося Государства освобожден от налога в этом Государстве, это Государство может, тем не менее, при подсчете суммы на остальную часть дохода или имущества этого резидента принять во внимание освобожденный от налога доход или имущество.

Статья 24
Недискриминация

1. Национальные лица одного Договаривающегося Государства не будут подвергаться в другом Договаривающемся Государстве иному или более обременительному налогообложению, или связанному с ним обязательству, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства. Это положение также применяется, несмотря на положения статьи 1, к лицам, не являющимся резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.
2. Лица без гражданства, являющиеся резидентами Договаривающегося Государства не должны подвергаться ни в каком из Договаривающихся Государств любому налогообложению или любым, связанным с ним обязательствам, иным или более обременительным, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица Государства при тех же обстоятельствах.
3. Налогообложение постоянного учреждения (представительства), которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Государства, осуществляющих подобную деятельность. Это положение не должно истолковываться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам Другого Договаривающегося Государства какие-либо личные льготы, вычеты и скидки по налогообложению на основе их гражданского статуса или семейных обязательств, которые оно предоставляет своим собственным резидентам.
4. За исключением когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 7 статьи 11, пункта 6 статьи 12, проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, должны, в целях определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия, подлежать вычетам на тех же самых условиях, как если бы они были выплачены резиденту первого упомянутого Государства. Аналогично любая задолженность предприятия Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства должна, в целях определения налогооблагаемого капитала такого предприятия, подлежать вычету на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Государства.
5. Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Государства.

Статья 25
Процедура взаимного согласования

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных внутренним законодательством этих Государств, представить свое дело для рассмотрения в компетентные органы Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является, или, если его случай подпадает под пункт 1 статьи 24, того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями Конвенции.
2. Компетентный орган будет стремиться, если он сочтет претензию обоснованной и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить вопрос по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства, с целью избежания налогообложения, не соответствующего Конвенции. Любая достигнутая договоренность должна выполняться независимо от каких-либо временных ограничений, имеющихся во внутренних законодательствах Договаривающихся Государств.
3. Компетентные органы Договаривающихся Государств будут стремиться разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Конвенции.
4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом в целях достижения согласия и понимания предыдущих пунктов. Если для достижения согласия целесообразно будет организовать устный обмен мнениями, такой обмен может состояться в рамках заседания комиссии, состоящей из представителей компетентных органов Договаривающихся Государств.

Статья 26
Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, необходимой для исполнения положений настоящей Конвенции или внутренних законодательств Договаривающихся Государств, касающейся налогов, на которые распространяется Конвенция в той мере, пока налогообложение не противоречит Конвенции. Любая информация, получаемая Договаривающимся Государством считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках внутреннего законодательства этого Государства, и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием или рассмотрением апелляций, касающихся налогов, на которые распространяется Конвенция. Такие лица или органы используют информацию только для таких целей. Они могут раскрывать эту информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
2. Ни в каком случае положения пункта 1 настоящей статьи не должны трактоваться как налагающие на Договаривающиеся Государства обязательства:
a) принимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике, этого или другого Договаривающегося Государства;
b) предоставлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или обычной административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
c) предоставлять информацию, которая раскрывала бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую, или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (общественной практике).

Статья 27
Члены дипломатических миссий и консульских постов

Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических представительств и консульских учреждений, которым такие привилегии предоставлены общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.

Статья 28
Вступление в силу

1. Договаривающиеся Государства уведомляют друг друга по дипломатическим каналам о завершении внутригосударственных процедур, необходимых для вступления в силу настоящей Конвенции.
2. Настоящая Конвенция вступает в силу в день получения последнего из уведомлений, предусмотренных в пункте 1 настоящей статьи, и ее положения будут применяться:
a) в отношении налогов, взимаемых у источника, с доходов, выплачиваемых первого или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором настоящая Конвенция вступит в силу;
b) в отношении других налогов на доходы и на имущество, взимаемых за каждый налоговый год, начинающийся первого или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором Конвенция настоящая вступит в силу.

Статья 29
Прекращение действия

Настоящая Конвенция остается в силе до тех пор, пока одно из Договаривающихся Государств не прекратит ее действие. Каждое Договаривающееся Государство может прекратить действие Конвенции после окончания 5 лет со дня вступления Конвенции в силу, письменно уведомив по дипломатическим каналам о прекращении действия Конвенции не позднее, чем за шесть месяцев до окончания любого календарного года. В таком случае Конвенция прекращает свое действие:
a) в отношении налогов, взимаемых у источника, с доходов, выплачиваемых первого или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором было передано уведомление о денонсации;
b) в отношении других налогов на доходы и на имущество, взимаемых за каждый налоговый год, начинающийся первого или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором было передано уведомление о денонсации.

В удостоверение чего, нижеподписавшиеся, соответствующим образом на то уполномоченные, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в городе Астане 15 числа, июля месяца 1999 года в двух экземплярах на казахском, молдавском и русском языках, все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождения в текстах, русский текст будет определяющим.

За Республику За Республику
Казахстан Молдова

(Специалисты: Умбетова А.М.,
Склярова И.В.)