Қазақстан Республикасы мен Австрия Республикасы арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты конвенцияны ратификациялау туралы

Қазақстан Республикасының 2005 жылғы 30 желтоқсандағы N 110 Заңы

      Венада 2004 жылғы 10 қыркүйекте қол қойылған Қазақстан Республикасы мен Австрия Республикасы арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты конвенция ратификациялансын.

      Қазақстан Республикасының
      Президенті

  ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ МЕН АВСТРИЯ РЕСПУБЛИКАСЫ АРАСЫНДАҒЫ
ТАБЫС ПЕН КАПИТАЛҒА САЛЫНАТЫН САЛЫҚТАРҒА ҚАТЫСТЫ
КОНВЕНЦИЯ   <*>

(2006 жылғы 1 наурызда күшіне енді - 
Қазақстан Республикасының халықаралық шарттары Бюллетені,
2006 ж., N 3, 24-құжат)

      Қазақстан Республикасы мен Австрия Республикасы,
Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты конвенция жасасуға ниет білдіре отырып,

төмендегілер туралы уағдаласты:

  1-бап
КОНВЕНЦИЯ ҚОЛДАНЫЛАТЫН ТҰЛҒАЛАР

      Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де резиденті болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

  2-бап
КОНВЕНЦИЯ ҚОЛДАНЫЛАТЫН САЛЫҚТАР

      (1) Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның саяси-әкімшілік бөлімшелерінің немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын табыс пен капиталға салынатын салықтарға оларды алу әдісіне қарамастан қолданылады.
      (2) Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін еңбекақының немесе жалақының жалпы сомасынан алынатын салықтарды, сондай-ақ мүлік құнының өсуінен алынатын салықтарды қоса, табыстың жалпы сомасынан, капиталдың жалпы сомасынан немесе табыстың немесе капиталдың жеке бөліктерінен алынатын салықтардың барлық түрі табыс пен капиталға салынатын салықтар деп есептеледі.
      (3) Конвенция қолданылатын қазіргі салықтар, атап айтқанда, мыналар болып табылады:
      а) Қазақстанда:
      (і) корпорациялық табыс салығы;
      (іі) жеке табыс салығы;
      (ііі) мүлікке салынатын салық;
      b) Австрияда:
      (і) табыс салығы (die Einkommensteuer);
      (іі) корпорациялық салық (die Korperschaftsteuer);
      (iii) жер салығы (die Grundsteuer);
      (iv) ауыл шаруашылығы және орман кәсіпорындарына салынатын салық (die Abgabe von forstschaftlichen Bertieben)
      (v) бос (иесіз, құрылыс салынбаған) жер учаскелерінің құнына салынатын салық (die Abgabe von Bodenwert bei unbebauten Grundstucken).
      (4) Конвенция Конвенцияға қол қойылған күннен кейін қолданылып жүрген салықтарға қосымша немесе солардың орнына алынатын бірдей немесе мәні бойынша ұқсас кез келген салықтарға да қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өздерінің тиісті салық заңдарына енгізілетін кез келген елеулі өзгерістер туралы бірін-бірі хабардар етіп отырады.

  3-бап
ЖАЛПЫ АНЫҚТАМАЛАР

      (1) Егер түпнұсқа мәтіннен өзгедей мағына туындамаса, осы Конвенцияның мақсаттары үшін:
      а) терминдер:
      (і) "Қазақстан" Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынасында қолданған кезде "Қазақстан" термині аумақтық суларды, сондай-ақ халықаралық құқыққа сәйкес Қазақстан белгілі бір мақсаттары үшін егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыра алатын және Қазақстан салықтарын реттейтін заңдар қолданылатын айрықша экономикалық аймақ пен құрлықтық қайраңды қамтиды;
      (іі) "Австрия" Австрия Республикасын білдіреді;
      b) "тұлға" термині жеке тұлғаны, компанияны және тұлғалардың кез келген басқа да бірлестігін қамтиды;
      с) "компания" термині салық салу мақсаттары үшін құқық субъектілік ұйым ретінде қарастырылатын кез келген құқық субъектілік ұйымды немесе кез келген дербес құқықтық бірлікті білдіреді;
      d) "Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" және "екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;
      е) "халықаралық тасымал" термині теңіз немесе әуе кемесі тек басқа Уағдаласушы Мемлекеттің пункттері арасында ғана пайдаланылатыннан басқа жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны пайдаланатын кез келген теңіз немесе әуе кемесімен жасалатын тасымалды білдіреді;
      f) "құзыретті орган" термині:
      (і) Қазақстанда: Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін;
      (іі) Австрияда: Федералдық Қаржы министрін немесе оның уәкілетті өкілін білдіреді;
      g) "ұлттық тұлға" термині:
      (і) Уағдаласушы Мемлекеттің азаматтығы бар кез келген жеке тұлғаны;
      (іі) Уағдаласушы Мемлекеттің қолданыстағы заңдары негізінде өз мәртебесін алған кез келген заңды тұлғаны, серіктестікті немесе қауымдастықты білдіреді.
      (2) Уағдаласушы Мемлекет кез келген уақытта Конвенцияны қолданған кезде онда айқындалмаған кез келген термин, егер түпнұсқа мәтіннен өзгеше мағына туындамаса, осы Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты сол Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары бойынша ол қандай мағынада пайдаланылса, сондай мағынаға ие болады, бұл ретте Уағдаласушы Мемлекеттің қолданылатын салық заңдары бойынша кез келген мағына осы Уағдаласушы Мемлекеттің басқа заңдары бойынша терминіне берілетін мағынадағы басымдыққа ие болады.

  4-бап
РЕЗИДЕНТ

      (1) Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті" термині сол Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары бойынша оның тұрғылықты жері, резиденттігі, басқару орны, құрылу орны немесе осындай сипаттағы кез келген басқа өлшем негізінде онда салық салынуға тиіс кез келген тұлғаны білдіреді және сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекетті, оның саяси-әкімшілік бөлімшесін немесе жергілікті билік органын қамтиды. Ол сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары бойынша құрылған, кірісі осы Уағдаласушы Мемлекетте салықтан босатылатын кез келген зейнетақы қорын немесе ұқсас мекемені немесе қайырымдылық ұйымын қамтиды. Алайда бұл термин тек осы Уағдаласушы Мемлекеттегі көздерден алынатын табысқа қатысты немесе онда орналасқан капиталға қатысты осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.
      (2) Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, оның мәртебесі мынадай тұрғыда айқындалады:
      а) ол өзінің билік етуіндегі тұрақты үй-жайы орналасқан осы Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі; егер оның билік етуінде Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұрақты баспанасы болса, ол мейлінше тығыз жеке және экономикалық қатынасы (өмірлік мүдделер орталығы) бар Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
      b) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Уағдаласушы Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе оның Уағдаласушы Мемлекеттердің бірде біреуінде өзінің билік етуіндегі тұрақты баспанасы болмаса, ол тек сол өзі әдетте тұрып жатқан Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі;
      с) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың бірде біреуінде тұрмаса, ол өзі азаматы болып отырған Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
      d) егер ол Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің де азаматы болып табылмаса, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары аталған мәселені өзара келісім бойынша шешеді.
      (3) Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке адамнан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болса, онда ол тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі.

  5-бап
ТҰРАҚТЫ МЕКЕМЕ

      (1) Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "тұрақты мекеме" термині кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.
      (2) "Тұрақты мекеме" термині, атап айтқанда, мыналарды:
      а) басқару орнын;
      b) бөлімшені;
      с) кеңсені;
      d) фабриканы;
      е) шеберхананы;
      f) және шахтаны, мұнай немесе газ ұңғымаларын, карьерді немесе табиғи ресурстар өндіретін басқа да кез келген орынды қамтиды.
      (3) "Тұрақты мекеме" термині, сондай-ақ:
      а) егер осындай алаң немесе объект 12 айдан астам уақыт бойы тұрса немесе мұндай қызмет 12 айдан астам уақыт бойы көрсетілсе, құрылыс алаңын немесе құрылыс, монтаждау немесе жинау объектісін немесе осы жұмыстардың орындалуын бақылауға байланысты қызметтерді;
      b) егер тек мұндай пайдалану 12 айдан астам уақыт бойы созылса немесе мұндай қызмет 12 айдан астам уақыт бойы көрсетілсе, табиғи ресурстарды барлау үшін пайдаланылатын қондырғыны немесе құрылысты немесе осы жұмыстардың орындалуын қадағалауға байланысты қызметтерді немесе табиғи ресурстарды барлау үшін пайдаланылатын бұрғылау қондырғысын немесе кемесін қамтиды.
      (4) Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, "тұрақты мекеме" термині:
      а) құрылыстарды тек кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жеткізіп тұру мақсаттары үшін пайдалануды;
      b) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек сақтау, көрсету немесе жеткізіп тұру мақсаттары үшін ұстауды;
      с) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек басқа кәсіпорынның өңдеу мақсаттары үшін ұстауды;
      d) тұрақты қызмет орнын тек тауарлар немесе бұйымдар сатып алу мақсаттары үшін немесе кәсіпорынға арналған ақпарат жинау үшін ұстауды;
      е) тұрақты қызмет орнын тек кәсіпорын үшін дайындық немесе көмекші сипаттағы кез келген басқа қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін ұстауды;
      f) осындай амал нәтижесінде туындайтын тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметі дайындық немесе көмекші сипатта болған жағдайда тұрақты қызмет орнын а) тармақшасынан бастап е) тармақшасын қоса алғанда санамаланған қызмет түрлерінің кез келген амалын жүзеге асыру үшін ұстауды қамтиды деп қарастырылмайды.
      (5) 1 және 2-тармақтардың ережелеріне қарамастан, егер 6-тармақ қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға кәсіпорын атынан әрекет етсе және Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпорын атынан келісім-шарттар жасасуға өкілеттікті әдетте пайдаланып жүрсе, онда бұл кәсіпорын осы тұлға кәсіпорын үшін жүзеге асыратын кез келген қызметке жөнінде осы Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылады, оның қызметі 4-тармақта аталған тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырылғанның өзінде осы тұрақты қызмет орнын осы тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмайтын қызмет түрлерімен шектелмейді.
      (6) Кәсіпорын кәсіпкерлік қызметін осы Уағдаласушы Мемлекетте делдал, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшін ғана, осындай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет жасаған жағдайда, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылмайды.
      (7) Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияны бақылауы немесе оның бақылауында болуы немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметпен айналысуы (не тұрақты мекеме арқылы не басқадай жолмен айналысуы) фактісі осы компаниялардың бірін екіншісінің тұрақты мекемесіне айналдырмайды.

  6-бап
ЖЫЛЖЫМАЙТЫН МҮЛІКТЕН АЛЫНАТЫН ТАБЫС

      (1) Уағдаласушы Мемлекеттің резидентінің екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алған табыстарына (ауыл шаруашылығынан немесе орман шаруашылығынан алған табыстарды қосқанда) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      (2) "Жылжымайтын мүлік" термині қаралып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары бойынша қандай мағынасы болса, сондай мағынаға ие болады. Термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, ауыл шаруашылығы мен орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықты, жер меншігіне қатысты заң ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфрукт және минералдық ресурстарды, қорларды және басқа да табиғи қазбаларды игеру үшін берілетін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе тіркелген төлемдеріне құқықтарды қамтиды. Теңіз және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қарастырылмайды.
      (3) 1-тармақтың ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
      (4) 1 және 3-тармақтардың ережелері, сондай-ақ кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа және тәуелсіз жеке қызметтер көрсету үшін пайдаланылатын жылжымайтын мүліктен алынатын табысқа қолданылады.

  7-бап
КӘСІПКЕРЛІК ҚЫЗМЕТТЕН АЛЫНАТЫН ПАЙДА

      (1) Егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырмаса немесе сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырмаса, кәсіпорынның пайдасына тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын жоғарыда айтылғандай кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса, кәсіпорынның пайдасына екінші Уағдаласушы Мемлекетте, бірақ осындай тұрақты мекемеге қатысты бөлігіне ғана салық салынуы мүмкін.
      (2) 3-тармақтың ережелерін ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса, онда әрбір Уағдаласушы Мемлекетте осы тұрақты мекемеге егер ол оқшау және дербес кәсіпорын болып, осындай немесе ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе ұқсас қызметпен айналысып, өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан толық тәуелсіз әрекет жасағанда алынуы мүмкін пайда жатқызылады.
      (3) Тұрақты мекеменің пайдасын анықтау кезінде шығыстар тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, басқару және жалпы әкімшілік шығыстарын қосқанда, тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған шығыстарды шегеруге жол беріледі.
      (4) Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге қатысты пайданы кәсіпорынның жалпы пайдасын оның әр түрлі бөлімшелері арасында үлесті тепе-тең бөлу негізінде айқындау қабылданғандықтан, осы Уағдаласушы Мемлекеттің салық салынатын пайданы айқындауына 2-тармақта әдетте қабылданғанындай осылай бөлуіне ешнәрсе кедергі бола алмайды. Алайда үлесті тепе-тең бөлудің таңдалған әдісі осы бапта айтылған қағидаттарға сәйкес келетін нәтижелер беруге тиіс.
      (5) Тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тауарлар немесе бұйымдар сатып алуының негізінде ғана осы тұрақты мекемеге қандай да болмасын пайда есептелмейді.
      (6) Алдыңғы тармақтардың мақсаттары үшін тұрақты мекемеге жататын пайда, егер мұндай тәртіпті өзгерту үшін жеткілікті және дәлелді себептері болмаса жылма-жыл біркелкі тәсілмен анықталады.
      (7) Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жеке айтылатын кірістердің түрлерін қамтыса, онда бұл баптардың ережелері осы баптың ережелерін қозғамайды.
      (8) "Пайда" термині осы бапта қолданылған кезде кез келген әріптес әріптестікке қатысудан және Австрияның жағдайында Австрия заңдарына сәйкес құрылған "пассив" серіктестікке (Stille Gesellschaft) қатысудан алған пайданы қамтиды.

  8-бап
ТЕҢІЗ ЖӘНЕ ӘУЕ КӨЛІГІ

      (1) Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті теңіз немесе әуе кемелерін халықаралық тасымалдауда пайдаланудан алған пайдаға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      (2) 1-тармақтың ережелері пулға, көлік құралдарын пайдалану жөніндегі бірлескен кәсіпорынға немесе халықаралық ұйымға қатысудан алынатын пайдаға да қолданылады.

  9-бап
ҚАУЫМДАСҚАН КӘСІПОРЫНДАР

      (1) Егер
      а) бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса;
      b) немесе сол бір тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса
      және кез келген жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржы қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда кәсіпорындардың біріне есептелуі мүмкін, бірақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осы кәсіпорынның пайдасына қосылуы және оған тиісінше салық салынуы мүмкін.
      (2) Егер Уағдаласушы Мемлекет екінші Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынған пайдасын осы Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына қосса әрі тиісінше салық салса және осылай қосылған пайда алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнына есептелетіндей болса, егер екі кәсіпорынның арасындағы өзара қатынас тәуелсіз кәсіпорындардың арасында жасалатын жағдайлардай болса, онда осы екінші Уағдаласушы Мемлекет осы пайдадан алынатын салық сомасына тиісті түзету жасайды. Осындай түзетуді айқындау кезінде осы Конвенцияның басқа да ережелері ескерілуі тиіс және Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары қажет болған кезде бір-бірімен консультация жүргізіп отырады.

  10-бап
ДИВИДЕНДТЕР

      (1) Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтеріне осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      (2) Алайда осындай дивидендтерге, сондай-ақ дивидендтер төлейтін компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте де және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер дивидендтердің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық:
      а) егер іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания капиталының 10 процентінен кем емес бөлігіне тікелей иелік ететін компания болса, дивидендтердің жалпы сомасының 5 процентінен;
      b) қалған барлық жағдайда дивидендтердің жалпы сомасының 15 процентінен аспайды.
      Бұл тармақтың ережелері дивидендтер төленетін пайдаға қатысты компанияға салық салуды қарастырмайды.
      (3) "Дивидендтер" терминін осы Бапта пайдаланған кезде ол акциялардан, "jouissance" акцияларынан немесе "jouissance" пайдалану құқықтарынан, тау-кен өнеркәсібі кәсіпорындарының акцияларынан, құрылтайшылардың акцияларынан немесе борыш-талаптары болып табылмайтын, бірақ пайдаға қатысудан түсетін кіріске деген құқық беретін басқа да құқықтардан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлуші компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес акциялардан алынатын табыс секілді дәл сондай салықтық реттеуге жататын басқа да корпорациялық құқықтарынан алынатын табысты білдіреді.
      (4) Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын, дивидендтердің іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания резиденті болып отырған екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы онда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және төленіп жүрген дивидендтерге қатысты холдинг шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1 және 2-тармақтың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.
      (5) Егер Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып тұрған болса, осы екінші Уағдаласушы Мемлекет мұндай дивидендтер осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг шын мәнінде осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болатын жағдайды қоспағанда, осы компания төлейтін дивидендтерді салықтан босата алады және компанияның бөлінбеген пайдасынан егер тіпті төленетін дивидендтер немесе бөлінбеген пайда осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте пайда болған табыстан толығымен немесе ішінара құралса да, бөлінбеген пайдаға салық салынбайды.
      (6) Осы Конвенцияда бұл Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге жататын компанияның пайдасы, осылайша есептелген кез келген қосымша салық осындай пайда сомасының 5 процентінен аспаған жағдайда, бұл Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның пайдасына есептелетін салыққа қосымша салық салынатын Уағдаласушы Мемлекетке кедергі келтіретіндей етіп ештеңені түсіндіруге болмайды. Осы тармақтың мақсаттары үшін пайда осы тармақта аталған қосымша салыққа қарағанда өзге де, одан тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте өндіріп алынатын және осындай пайданың 50 проценттік сомасына азайтылған барлық салықты шегеріп тастағаннан кейін анықталады.

  11-бап
ПРОЦЕНТТЕР

      (1) Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін проценттерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      (2) Алайда мұндай проценттерге, сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер проценттердің нақты иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда мұндай  тәсілмен алынған салық проценттердің жалпы сомасының 10 процентінен аспауы тиіс.
      (3) 2-тармақтың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің бірінде пайда болатын проценттер, егер олар алынған және:
      а) екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметіне, саяси-әкімшілік бөлімшесіне немесе жергілікті билік органына;
      б) екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Орталық банкіне немесе Уағдаласушы Мемлекеттермен өзара келісе алатын кез келген екінші үкіметтік банкке немесе қаржы мекемесіне/агенттігіне жататын жағдайда осы Уағдаласушы Мемлекетте салықтан босатылады.
      (4) 2-тармақтың ережелеріне қарамастан, Қазақстанда пайда болатын және Австрия резидентіне төленетін проценттер, егер олар ұсынылған, кепілдік берілген немесе сақтандырылған қарызға немесе Osterreichische Kontrollbank AG кепілдік берген немесе сақтандырған кез келген басқа борыштық талаптарға немесе кредитке қатысты төленсе, Қазақстандағы салықтан босатылады.
      (5) Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын проценттерге, тек екінші Уағдаласушы Мемлекетте, егер:
      а) проценттерді алушы, сондай-ақ нақты иесі осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны болып табылса, және
      б) кәсіпорынның кредитке бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнына кез келген бұйымдары немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықты сату кезінде пайда болатын берешекке қатысты төленетін проценттерге салық салынады.
      (6) "Проценттер" термині осы бапта пайдаланылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген және борышқорлардың пайдасына қатысуға құқық беретін немесе бермейтін борыштық талаптардың кез келген түрінен алынған табысты және сондай-ақ үкіметтік бағалы қағаздардан алынатын табысты және осы бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыштық міндеттемелер бойынша сыйақылар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты білдіреді. Уақтылы төленбеген төлемдерге салынатын айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшін проценттер ретінде қарастырылмайды.
      (7) Егер проценттердің нақты иесі бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола отырып, проценттер пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базамен тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және оларға қатысты проценттер төленетін борыштық талап шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.
      (8) Егер, төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, проценттер Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп саналады. Егер, алайда, проценттер төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті ме, жоқ па осыған қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оларға байланысты олар бойынша проценттер төленетін берешек пайда болған тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және осындай проценттерді осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база төлейтін болса, онда мұндай проценттер осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп саналады.
      (9) Егер проценттер төлеуші мен оның нақты иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебінен оның негізінде төленетін борыштық талапқа қатысты проценттердің сомасы проценттер төлеуші мен олардың нақты иесі арасында осындай қатынастар болмаған кезде келісіле алатындай сомадан асып кетсе, осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігін осы Конвенцияның басқа ережелерін ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуға жатады.

  12-бап
РОЯЛТИ

      (1) Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      (2) Мұндай роялтиге, сондай-ақ ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер алушы және роялтидің нақты иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осындай тәсілмен алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 процентінен аспауға тиіс.
      (3) "Роялти" термині осы бапта пайдаланылған кезде кинематографиялық фильмдерді қоса алғанда, әдебиет, өнер немесе ғылым шығармаларына, кез келген патентке, сауда маркасына, дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға немесе процеске, кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшін немесе осындай құқықты пайдалануға бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпараттар үшін сыйақы ретінде алынған төлемдердің кез келген түрін білдіреді.
      (4) Егер, роялтидің нақты иесі Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола отырып, роялти пайда болған екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте онда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және оларға қатысты роялти төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.
      (5) Егер, төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп саналады. Егер, алайда, роялти төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті ме, жоқ па осыған қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте роялти төлеу міндеттемесінің пайда болуына байланысты тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және осындай роялти осы тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп саналады.
      (6) Егер роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасындағы ерекше қатынастардың салдарынан олардың негізінде төленетін пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидің сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында келісіле алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігі осы Конвенцияның басқа да ережелерін тиісті түрде ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуға жатады.

  13-бап
МҮЛІК ҚҰНЫНЫҢ ӨСІМІНЕН АЛЫНАТЫН ТАБЫСТАР

      (1) Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті 6-бапта айқындалғандай, екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті иеліктен алудан алынатын табыстарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      (2) Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте иелік етіп отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті иеліктен алудан немесе осындай тұрақты мекемені (жеке немесе жиынтық бүкіл кәсіпорынмен алғанда) немесе осындай тұрақты базаны иеліктен алудан алынған осындай табыстарды қоса алғанда, тәуелсіз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшін Уағдаласушы Мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы Мемлекетте иелігіндегі тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүліктен алынған табыстарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      (3) Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті халықаралық тасымалда пайдаланатын теңіз немесе әуе кемелерін немесе мұндай теңіз немесе әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті иеліктен алудан алынатын табыстарға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.
      (4) 1, 2 және 3-тармақтарда айтылғаннан басқа, кез келген мүлікті иеліктен алудан алынған табыстарға мүлікті иеліктен алушы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

  14-бап
ТӘУЕЛСІЗ ЖЕКЕ ҚЫЗМЕТТЕР

      (1) Кәсіби қызмет көрсетуге немесе тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметке қатысты Уағдаласушы Мемлекет резидентінің алған табысына, егер тек мұндай қызметтер екінші Уағдаласушы Мемлекетте көрсетілсе немесе көрсетілмесе, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады;
      а) және кіріс екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты негізде жеке тұлғаның бар немесе болған тұрақты базасына жатады;
      b) немесе мұндай жеке тұлға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тиісті салық жылынан басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жалпы жиыны 183 күннен асып түсетін кезеңнің немесе кезеңдердің ішінде болса немесе болған болса;
      Мұндай жағдайда қызметтермен байланысты кіріс тұрақты мекемеге пайда сомасын белгілеу және кәсіпкерлік пайданы жатқызу үшін 7-баптағы ұқсас қағидаттардың қағидаттарына сәйкес осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      (2) "Кәсіби қызметтер" термині, атап айтқанда, тәуелсіз ғылыми, әдеби, әртістік, білім беру немесе оқытушылық қызметтерді, сондай-ақ дәрігерлердің, заңгерлердің, инженерлердің, сәулетшілердің, тіс дәрігерлерінің және бухгалтерлердің тәуелсіз қызметтерін қамтиды.

  15-бап
ТӘУЕЛДІ ЖЕКЕ ҚЫЗМЕТТЕР

      (1) 16, 18, 19 және 20-баптардың ережелерін ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті жалданып істеген жұмысына байланысты алған еңбекақыға, жалақыға және басқа да осындай сыйақыға, егер тек жалданып жұмыс істеу екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалданып істейтін жұмыс осындай тәсілмен орындалса, осындай сыйақыға осыған байланысты алынған ретінде осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      (2) 1-тармақтың ережелеріне қарамастан, екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалдау жұмысына қатысты Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған сыйақыға тек алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады, егер:
      а) алушы тиісті салық жылында басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңнің шегінде жиынтығы 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер ішінде осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрса,
      b) және сыйақыны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жалдаушы төлесе немесе жалдаушының атынан төлесе,
      с) және сыйақыны жалдаушының екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы төлемесе.
      (3) Осы баптың мұның алдындағы ережелеріне қарамастан, халықаралық тасымалда пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесінің бортында орындалатын жалдама жұмыстарға қатысты алынған сыйақыға теңіз немесе әуе кемесін пайдаланатын кәсіпорын резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

  16-бап
ДИРЕКТОРЛАРДЫҢ ҚАЛАМАҚЫЛАРЫ

      Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның директорлар кеңесінің мүшесі ретінде Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған директорлардың қаламақыларына және басқа да сондай төлемдерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

  17-бап
ӘРТІСТЕР МЕН СПОРТШЫЛАР

      (1) 7, 14 және 15-баптардың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе теледидар әртісі немесе сазгер секілді өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзінің жеке қызметінен алған табысына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      (2) Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының осы өзінің сипатында жүзеге асыратын жеке қызметінен алынатын табысы өнер қызметкерінің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаға есептелсе, бұл табысқа, 7, 14 және 15-баптардың ережелеріне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

  18-бап
ЗЕЙНЕТАҚЫЛАР

      19-баптың 2-тармағының ережелеріне сәйкес бұрын Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне жүзеге асыратын жұмысы үшін төленетін зейнетақыларға және басқа да осындай төлемдерге тек осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.

  19-бап
МЕМЛЕКЕТТІК ҚЫЗМЕТ

      (1) а) кез келген жеке тұлғаға Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси-әкімшілік бөлімшелері немесе жергілікті билік органы осы Уағдаласушы Мемлекетке немесе оның саяси-әкімшілік бөлімшелеріне немесе оның жергілікті билік органына көрсетілетін қызметке қатысты төлейтін зейнетақыдан басқа еңбекақыға, жалақыға немесе басқа ұқсас сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады;
      b) Алайда мұндай еңбекақыға, жалақыға немесе басқа ұқсас сыйақыға, егер қызмет осы Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылса және осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлға:
      (і) осы Уағдаласушы Мемлекеттің азаматы болып табылса;
      (іі) немесе қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болмайтын болса, осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      (2) а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси-әкімшілік бөлімшелері немесе жергілікті билік органдары төлейтін немесе олар құрған қорлардан жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси-әкімшілік бөлімшелері немесе жергілікті билік органдары үшін жүзеге асырған қызметі үшін төленетін кез келген зейнетақыға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады;
      b) Алайда, егер жеке тұлға осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті және азаматы болып табылса, мұндай зейнетақыға тек екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      (3) Осы баптың 1-тармағының ережелері сол сияқты Австрияның Қазақстандағы сыртқы сауда өкіліне және Австрияның Қазақстандағы сыртқы сауда өкілдігінің қызметкерлеріне төленетін сыйақыға қатысты қолданылады.
      (4) 15, 16, 17 және 18-баптардың ережелері Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси-әкімшілік бөлімшелері немесе жергілікті билік органдары жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызметке байланысты қызметке қатысты төленетін еңбекақыға, жалақыға және басқа да ұқсас сыйақы мен зейнетақыларға қолданылады.

  20-бап
СТУДЕНТТЕР

      (1) Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе Уағдаласушы Мемлекетке барардың нақ алдында болып табылған және осы аталған Уағдаласушы Мемлекетте тек өзінің білім алуы немесе тағылымдамадан өтуі мақсатында ғана тұрып жатқан студент немесе практикант өзінің өмір сүру, білім алу немесе тәжірибеден өту мақсаты үшін алған сомаларға, бұл сомалардың көздері осы Уағдаласушы Мемлекеттен тыс жерде орналасқан кезде осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынбайды.
      (2) Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе бұрын болып табылған студент немесе практиканттың тиісті салық жылында жалпы жиыны 183 күннен асып кетпейтін кезеңге немесе кезеңдерге екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын қызметі үшін алатын сыйақыға, егер жалдау бойынша жұмыс бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылатын оның білім алуына немесе тағылымдамадан өтуіне тікелей байланысты болса, осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынбайды.

  21-бап
БАСҚА ДА ТАБЫСТАР

      (1) Осы Конвенцияның алдыңғы баптарында айтылмаған Уағдаласушы Мемлекет резидентінің табыс түрлеріне оның пайда болу көзіне қарамастан, тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      (2) 6-баптың 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүліктен алынатын табыстан өзге табыстарға, егер мұндай табыстарды алушы бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола тұра, екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты базаның көмегімен тәуелсіз жеке қызметтер ұсынса және табыс төлеу жүргізілуіне байланысты құқық немесе мүлік іс жүзінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болса, 1-тармақтың ережесі қолданылмайды. Мұндай жағдайда, мән-жайларға қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.

  22-бап
КАПИТАЛ

      (1) Уағдаласушы Мемлекет резидентіне тиесілі және екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан, 6-бапта айтылған жылжымайтын мүлік ретінде ұсынылған капиталға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      (2) Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бөлігін құрайтын жылжымалы мүлік немесе тәуелсіз жеке қызметтер көрсету үшін екінші Уағдаласушы Мемлекетте Уағдаласушы Мемлекет резидентінің билігінде бар тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүлік түрінде ұсынылған капиталға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      (3) Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне тиісті теңіз және әуе кемелерімен және халықаралық тасымалда пайдаланатын және осындай теңіз және әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлік түрінде ұсынылған капиталға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      (4) Уағдаласушы Мемлекет резиденті капиталының барлық басқа элементтеріне осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

  23-бап
ҚОСАРЛАНҒАН САЛЫҚ САЛУДЫ БОЛДЫРМАУ

      (1) Қазақстанда қосарланған салық салуды болдырмау мынадай түрде жүргізілуі мүмкін:
      а) Егер Қазақстанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Австрияда салық салынуы мүмкін табыс алса немесе капиталға ие болса, Қазақстан:
      (і) бұл резиденттің табысына салынатын салықтан, оның Австрияда төлеген табыс салығына тең соманы шегеруге;
      (іі) бұл резиденттің капиталына салынатын салықтан, оның Австрияда төлеген капиталына салынатын салыққа тең соманы шегеруге мүмкіндік береді.
      Жоғарыда келтірілген ережелерге сәйкес шегерілетін салық мөлшері Қазақстанда қолданылатын ставкалар бойынша сондай табысқа есептелген салықтан аспауы тиіс;
      b) егер Қазақстанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Австрияда ғана салық салынуы мүмкін табыс алса немесе капиталға ие болса, бірақ Қазақстанда салық салуға ұшырайтын осындай басқа табысқа немесе капиталға салық ставкасын белгілеу мақсатында ғана Қазақстан осы табысты немесе капиталды салық салу базасына енгізуі мүмкін.
      (2) Австрияда қосарланған салық салуды болдырмау мынадай түрде жүргізіледі:
      а) егер Австрия резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Қазақстанда салық салынатын табыс алса немесе капиталға ие болса, Австрия b), с) және d) тармақшаларының ережелеріне сәйкес мұндай табысты немесе капиталды салықтан босатуы тиіс;
      b) егер Австрия резиденті 10, 11 және 12-баптардың ережелеріне сәйкес Қазақстанда салық салынуы мүмкін табыс алса, Австрия осы резиденттің табысына салынатын салықтан Қазақстанда төленген салыққа тең соманы шегеруді ұсынады. Мұндай шегерім, алайда, Қазақстанда алынған осындай табыс түріне жататын шегерімді ұсынғанға дейін есептелген салықтың сол бөлігінен аспайды;
      с) 10-баптың 2-тармағының а) тармақшасында қамтылған және Австрия резиденті болып табылатын компанияға Қазақстан резиденті болып табылатын компания төлейтін дивидендтер Австрияның ішкі заңдарының тиісті ережелеріне сәйкес, бірақ заңдарда талап етілетін холдингтің ең аз шамасынан кез келген ауытқуларға қарамастан, Австрияда салық салудан босатылады;
      d) Егер осы Конвенцияның кез келген ережелеріне сәйкес алынатын табыс немесе Австрия резидентіне тиесілі капитал Австрияда салықтан босатылса, Австрия, алайда, осындай резиденттің қалған табысына немесе капиталына салынатын салық сомасын есептеу кезінде босатылған табысты немесе капиталды ескерсін;
      е) Қазақстанда осы Конвенцияға сәйкес салық салынатын ретінде Австрия қарайтын Австрия резиденті алған табысқа, егер өзара келісу рәсімін өткізгеннен кейін Қазақстан осы Конвенцияның негізінде мұндай табысты салық салудан босатса, Австрияда салық салынуы мүмкін.

  24-бап
КЕМСІТПЕУ

      (1) Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары, атап айтқанда, резиденттікке қатысты ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан немесе осыларға байланысты міндеттемелерден өзгеше немесе біршама ауыртпалықты кез келген салық салуға немесе осыларға байланысты кез келген міндеттемеге, екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары тап сондай жағдайда екінші Уағдаласушы Мемлекетте ұшырамайды. Осы ереже 1-баптың ережелеріне қарамастан, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылмайтын тұлғаларға да қолданылады.
      (2) Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттері болып табылатын азаматтығы жоқ тұлғалар, атап айтқанда, резиденттікке қатысты ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан немесе осыларға байланысты міндеттемелерден өзгеше немесе біршама ауыртпалықты кез келген салық салуға немесе осыларға байланысты кез келген міндеттемеге, тиісті екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары тап сондай жағдайда қандай да Уағдаласушы Мемлекетте ұшырамауы тиіс.
      (3) Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге салық салу осындай қызметті жүзеге асыратын осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындарына салық салуға қарағанда осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте біршама қолайсыздау болмауы тиіс. Осы ереже бір Уағдаласушы Мемлекетті екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне олардың азаматтық мәртебесі немесе ол өздерінің резиденттеріне беретін отбасы жағдайы негізінде салық салу мақсаттары үшін мұндай жеке салықтық жеңілдіктер, шегерімдер мен шегерістер берілетіндей болып пайымдалмауы тиіс.
      (4) 9-баптың 1-тармағының, 11-баптың 9-тармағының немесе 12-баптың 6-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттің екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін пайыздар, роялти және басқа да төлемдер осындай кәсіпорынның салық салынатын пайдасын айқындау мақсаты үшін олар бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне қалай төленсе, нақ осындай жағдайлар кезінде шегеріліп тастауға жатады. Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне осыған ұқсас кез келген берешегі осындай кәсіпорынның салық салынатын капиталын айқындау мақсаты үшін бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекет резидентінің берешегі жағдайларындағыдай шегеруге жатады.
      (5) Капиталы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резиденттеріне толық немесе ішінара тиесілі немесе олар тікелей немесе жанама түрде бақылауға алып отырған Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнына бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің басқа осындай кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға және соған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзгешеленетін немесе неғұрлым ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салуға немесе соған байланысты қандай да бір өзгешеленетін міндеттемелерге бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте қолданылмауы тиіс.
      (6) 2-баптың ережелеріне қарамастан, осы баптың ережелері кез келген салықтың түріне қолданылады.

  25-бап
ӨЗАРА КЕЛІСУ РӘСІМІ

      (1) Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де іс-әрекеттері өзін осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соғып отыр немесе әкеп соғатын болады деп санаса, ол осы Уағдаласушы Мемлекеттердің ішкі заңдарында көзделген қорғану құралдарына қарамастан, өзінің ісін өзі резидент болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің немесе егер оның ісі 24-баптың 1-тармағына қатысты болса, өзі ұлттық тұлғасы болып табылатын сол Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына бере алады. Өтініш осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соққан іс-әрекеттер туралы алғашқы хабар берілген сәттен бастап үш жыл ішінде берілуі тиіс.
      (2) Құзыретті орган, егер ол өтінішті негізді деп санаса және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, осы Конвенцияға сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында істі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткізілген уағдаластық Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңдарында көзделген кез келген уақыт шектеулеріне қарамастан орындалатын болады.
      (3) Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары Конвенцияны пайымдау немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмән-күдіктерді өзара келісе отырып шешуге ұмтылатын болады. Олар, сондай-ақ Конвенцияда көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатымен бір-бірімен консультация өткізе алады.
      (4) Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары мұның алдындағы тармақтарды келісуге қол жеткізу мақсаты үшін олардың өздерінен немесе олардың өкілдерінен тұратын бірлескен комиссия шеңберінде осындай алмасу болатын бір-бірімен тікелей байланыс жасай алады.

  26-бап
АҚПАРАТ АЛМАСУ

      (1) Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы заңдар бойынша қандай салық салу осы Конвенцияға қайшы келмейтіндей дәрежеде осы Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты осы Конвенцияның ережелерін орындау үшін қажетті ақпарат алмасып тұрады. Ақпарат алмасу 1-баппен шектелмейді. Уағдаласушы Мемлекет алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттің ішкі заңдарының шеңберіндегі тәсілмен алынған ақпарат секілді құпия болып есептеледі және Конвенция қолданылатын бағалаумен немесе салықтарға қатысты жинаумен, мәжбүрлі өндіріп алумен немесе сотпен қудалаумен немесе шағымдарды қараумен айналысатын тұлғаларға немесе органдарға ғана (соттар мен әкімшілік органдарды қоса алғанда) хабарланады. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдаланады. Олар бұл ақпаратты ашық сот мәжілісі барысында немесе сот шешімдерін қабылдау кезінде аша алады.
      (2) Ешқандай жағдайда 1-тармақтың ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:
      а) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларын қолдану;
      b) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары бойынша немесе әдеттегі әкімшілік практикасы барысында алуға болмайтын ақпарат беру;
      с) қандай да болмасын бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпарат немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (қоғамдық тәртіпке) қайшы келуі мүмкін ақпарат беру міндеттемесін жүктейтіндей мағынада түсіндірілмейді.

  27-бап
ДИПЛОМАТИЯЛЫҚ ӨКІЛДІКТЕРДІҢ ЖӘНЕ
КОНСУЛДЫҚ МЕКЕМЕЛЕРДІҢ ҚЫЗМЕТКЕРЛЕРІ

      Осы Конвенцияда халықаралық құқықтың жалпы нормаларымен немесе арнаулы келісімдердің ережелеріне сәйкес дипломатиялық өкілдіктердің және консулдық мекемелердің қызметкерлеріне берілген салықтық артықшылықтарды ешнәрсе де қозғамайды.

  28-бап
КҮШІНЕ ЕНУІ

      (1) Осы Конвенция бекітуге жатады және әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің ішкі заңдарында көзделген оның күшіне енуіне арналған рәсімдерді екі Уағдаласушы Мемлекеттің де орындағанын көрсететін соңғы хабарлама күнінен кейін 30-күні күшіне енеді.
      (2) Конвенция:
      а) Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе 1 қаңтарынан кейін төленген немесе есептелген сомаға қатысты көзден ұсталған салықтарға;
      b) және Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе 1 қаңтарынан кейін басталған салық салынатын кезеңге қатысты салықтарға қолданылады.

  29-бап
КҮШІН ТОҚТАТУЫ

      Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің бірі оның қолданылуын тоқтатпайынша күшінде қала береді. Кез келген Уағдаласушы Мемлекет Конвенция күшіне енген күннен бес жылдық кезең өткеннен кейінгі келесі кез келген күнтізбелік жылдың аяқталуына кемінде алты ай қалғанда дипломатиялық арналар арқылы қолданысын тоқтату туралы жазбаша хабарлама жібере отырып, Конвенцияның қолданылуын тоқтата алады. Мұндай жағдайда Конвенция:
      а) хабарлама берілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе 1 қаңтарынан кейін төленіп жатқан немесе есептеліп жатқан сома бойынша көзден ұсталатын салықтарға қатысты;
      b) және хабарлама берілген жылдан кейінгі келетін жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе 1 қаңтарынан кейін басталатын салық салынатын кезең үшін салынатын басқа салықтарға қатысты өзінің қолданылуын тоқтатады.

      Осыны куәландыру ретінде, тиісті дәрежеде өкілеттік берілген төмендегі қол қоюшылар осы Конвенцияға қол қойды.

      Қазақстан Республикасы мен Австрия Республикасы арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты конвенцияға қол қойған кезде Уағдаласушы Мемлекеттер қоса беріліп отырған Хаттама Конвенцияның ажырамас бөлігін құрайтынына келісті.
      2004 жылғы қыркүйек айының 10 күні Вена қаласында қазақ, неміс, ағылшын және орыс тілдерінде екі данада жасалды, барлық мәтіндердің күші бірдей. Мәтіндер арасында алшақтық болған жағдайда, ағылшынша мәтін айқындаушы болып табылады.

      ҚАЗАҚСТАН                         АВСТРИЯ
      РЕСПУБЛИКАСЫ ҮШІН                 РЕСПУБЛИКАСЫ ҮШІН

  ХАТТАМА

      Қазақстан Республикасы мен Австрия Республикасы арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты Конвенцияға қол қойған кезде төменде қол қойғандар мынадай ережелердің Конвенцияның ажырамас бөлігін құрайтынына келісті.

  Конвенцияға түсінік беру

      Табыс пен капиталға ОЕСD Конвенциясы үлгісінің ережелеріне сәйкес жасалған осы Конвенцияның ережелері, жалпы алғанда, бұл ОЕСD түсініктемелерінде айтылғандай мәні бар деп есептелетіні ұғынылады. Уақыт өткен сайын қайта қаралуы мүмкін түсініктемелер 1969 жылғы 23 мамырдағы Халықаралық шарттардың құқығы туралы Вена Конвенциясына сәйкес келетін түсіндіру құралын құрайды.

  10-баптың 6-тармағына қатысты

      Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты осы Конвенция Қазақстан мен Конвенция осы Конвенцияның 10-бабының 6-тармағында көзделген қосымша салық көзделмейтін Экономикалық ынтымақтастық және даму ұйымына мүше болып табылатын ел арасында әзірге осы уақытта қолданылса, мұнда сөз болып отырған қосымша салық Австрия резидент-кәсіпорындарынан өндіріліп алынбайды.

  11 және 12-баптарға қатысты

      Егер Қазақстан мен Экономикалық ынтымақтастық және даму ұйымына мүше болып табылатын үшінші Мемлекет арасындағы кез келген Конвенцияда 11-баптың 2-тармағында немесе 12-баптың 2-тармағында көрсетілген 10 проценттен төмен салық ставкасын Қазақстан қабылдаса және бұл Конвенция осы Конвенция күшіне енген күнге дейін не кейін күшіне енсе, Қазақстанның құзыретті органы бұл Конвенция күшіне енгеннен кейін дереу үшінші Мемлекетпен бұл Конвенцияның тиісті тармағының ережелері туралы Австрияның құзыретті органын хабарлайтынына және мұндай төмен ставка қайсысы кешірек күшіне енетініне қарай, сол Конвенцияның немесе осы Конвенцияның күшіне енген күнінен бастап мән-жайларға қарай осы Конвенцияның 11-бабының 2-тармағында немесе 12-баптың 2-тармағында көзделген 10 процентті алмастыратынына Уағдаласушы Мемлекеттер келісті.
      Осыны куәландыру ретінде, тиісті дәрежеде өкілеттік берілген төмендегі қол қоюшылар осы Хаттамаға қол қойды.
      2004 жылғы қыркүйек айының 10 күні Вена қаласында қазақ, неміс, ағылшын және орыс тілдерінде екі данада жасалды, барлық мәтіндердің күші бірдей. Мәтіндер арасында алшақтық болған жағдайда, ағылшынша мәтін айқындаушы болып табылады.

      ҚАЗАҚСТАН                         АВСТРИЯ
      РЕСПУБЛИКАСЫ ҮШІН                 РЕСПУБЛИКАСЫ ҮШІН

      Осымен 2004 жылғы 10 қыркүйекте Вена қаласында қол қойылған Қазақстан Республикасы мен Австрия Республикасы арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты конвенцияның бұл көшірмесінің дәлдігін куәландырамын.

      Қазақстан Республикасы
      Сыртқы істер министрлігінің
      Халықаралық-құқық департаментінің
      Қеңесшісі

      

О ратификации Конвенции между Республикой Казахстан и Австрийской Республикой в отношении налогов на доход и капитал

Закон Республики Казахстан от 30 декабря 2005 года N 110

      Ратифицировать Конвенцию между Республикой Казахстан и Австрийской Республикой в отношении налогов на доход и капитал, подписанную в Вене 10 сентября 2004 года.

       Президент
      Республики Казахстан

  КОНВЕНЦИЯ
МЕЖДУ РЕСПУБЛИКОЙ КАЗАХСТАН
И АВСТРИЙСКОЙ РЕСПУБЛИКОЙ
В ОТНОШЕНИИ НАЛОГОВ НА ДОХОД И КАПИТАЛ  <*>

(Вступило в силу 1 марта 2006 года -
Бюллетень международных договоров Республики Казахстан,
2006 г., N 3, ст. 24)

Республика Казахстан и Австрийская Республика,
желая заключить Конвенцию в отношении налогов на доход и капитал,

договорились о нижеследующем:

  Статья 1
ЛИЦА, К КОТОРЫМ ПРИМЕНЯЕТСЯ КОНВЕНЦИЯ

      Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

  Статья 2
НАЛОГИ, НА КОТОРЫЕ РАСПРОСТРАНЯЕТСЯ КОНВЕНЦИЯ

      (1) Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход и капитал, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его политико-административных подразделений, или местных органов власти, независимо от метода их взимания.
      (2) Налогами на доход и капитал считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода, общей суммы капитала или отдельных элементов дохода или капитала, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалованья или заработной платы, выплачиваемых предприятиями, а также налоги на прирост стоимости капитала.
      (3) Существующими налогами, на которые распространяется Конвенция, являются, в частности:
      a) в Казахстане:
      (i) корпоративный подоходный налог;
      (ii) индивидуальный подоходный налог;
      (iii) налог на имущество;
      b) в Австрии:
      (i) подоходный налог (die Einkommensteuer);
      (ii) корпоративный налог (die Korperschaftsteuer);
      (iii) земельный налог (die Grundsteuer);
      (iv) налог на сельскохозяйственные и лесные предприятия (die
           Abgabe von land- und forstwirtschaftlichen Betrieben);
      (v) налог на стоимость свободного (незанятого,
          незастроенного) участка земли (die Abgabe von Bodenwert
          bei unbebauten Grundstucken).
      (4) Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься после даты подписания Конвенции в дополнение или вместо существующих налогов. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях в их соответствующем налоговом законодательстве.

  Статья 3
ОБЩИЕ ОПРЕДЕЛЕНИЯ

      (1) Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:
      а) термины:
      (i) "Казахстан" означает Республику Казахстан, и при использовании в географическом смысле термин "Казахстан" включает территориальные воды, а также исключительную экономическую зону и континентальный шельф, в которых Казахстан может для определенных целей осуществлять суверенные права и юрисдикцию в соответствии с международным правом и в которых применяются законы, регулирующие налоги Казахстана;
      (ii) "Австрия" означает Австрийскую Республику;
      b) термин "лицо" включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
      c) термин "компания" означает любую правосубъектную организацию или любую самостоятельную правовую единицу, которая для целей налогообложения рассматривается как правосубъектная организация;
      d) термины "предприятие Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают соответственно предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося Государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
      e) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
      f) термин "компетентный орган" означает:
      (i) в Казахстане: Министерство финансов или его уполномоченного представителя;
      (ii) в Австрии: Федерального министра финансов и его уполномоченного представителя;
      g) термин "национальное лицо" означает:
      (i) любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;
      (ii) любое юридическое лицо, товарищество или ассоциацию, получивших такой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства.
      (2) При применении в любое время Конвенции Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в ней, будет иметь то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имеет в это время по законодательству этого Договаривающегося Государства для целей налогообложения, на которые распространяется Конвенция, причем любое значение по применяемому налоговому законодательству Договаривающегося Государства преобладает над значением, придаваемым термину по другим законам этого Договаривающегося Государства.

  Статья 4
РЕЗИДЕНТ

      (1) Для целей настоящей Конвенции термин "резидент Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое согласно законодательству этого Договаривающегося Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резидентства, места управления, места создания или любого другого критерия аналогичного характера, и также включает это Договаривающееся Государство и любое его политико-административное подразделение или местный орган власти. Он включает также любой пенсионный фонд или аналогичное учреждение и любую благотворительную организацию, учрежденные согласно законодательству Договаривающегося Государства, доход которых освобождается от налога в этом Договаривающемся Государстве. Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Договаривающемся Государстве только в отношении дохода из источников в этом Договаривающемся Государстве или в отношении находящегося в нем капитала.
      (2) Если в соответствии с положениями пункта 1 физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
      a) оно считается резидентом только этого Договаривающегося Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жильем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жильем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом Договаривающегося Государства, в котором оно имеет наиболее тесные личные и экономические связи (центр жизненных интересов);
      b) если Договаривающееся Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жильем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором оно обычно проживает;
      c) если оно обычно проживает в обоих Договаривающихся Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, гражданином которого оно является;
      d) если оно не является гражданином ни одного из Договаривающихся Государств, компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.
      (3) Если в соответствии с положениями пункта 1 лицо, иное чем физическое лицо, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором находится место его эффективного управления.

  Статья 5
ПОСТОЯННОЕ УЧРЕЖДЕНИЕ

      (1) Для целей настоящей Конвенции термин "постоянное учреждение" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
      (2) Термин "постоянное учреждение", в частности, включает:
      a) место управления;
      b) отделение;
      c) офис;
      d) фабрику;
      e) мастерскую;
      f) и шахту, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое место добычи природных ресурсов.
      (3) Термин "постоянное учреждение" также включает:
      a) строительную площадку или строительный, монтажный или сборочный объект, или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, если только такая площадка или объект существуют в течение более чем 12 месяцев или такие услуги оказываются в течение более чем 12 месяцев;
      b) и установку или сооружение, используемые для разведки природных ресурсов, или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, или буровую установку, или судно, используемые для разведки природных ресурсов, если только такое использование длится в течение более чем 12 месяцев или такие услуги оказываются в течение более чем 12 месяцев.
      (4) Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин "постоянное учреждение" не рассматривается как включающий:
      a) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
      b) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки;
      с) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей переработки другим предприятием;
      d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий или для сбора информации для предприятия;
      e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
      f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от а) до е) включительно, при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации, имеет подготовительный или вспомогательный характер.
      (5) Несмотря на положения пунктов 1 и 2, если лицо, иное чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6, действует от имени предприятия и имеет, и обычно использует в Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, то это предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в этом Договаривающемся Государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо предпринимает для предприятия, если только деятельность такого лица не ограничивается деятельностью, упомянутой в пункте 4, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение согласно положениям этого пункта.
      (6) Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Договаривающемся Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности.
      (7) Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства или которая осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Договаривающемся Государстве (либо через постоянное учреждение, либо иным образом), сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

  Статья 6
ДОХОД ОТ НЕДВИЖИМОГО ИМУЩЕСТВА

      (1) Доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся
Государстве.
      (2) Термин "недвижимое имущество" имеет то значение, которое он имеет по законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Термин в любом случае включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения общего права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных ресурсов, источников и других природных ресурсов. Морские и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.
      (3) Положения пункта 1 применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
      (4) Положения пунктов 1 и 3 также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и к доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.

  Статья 7
ПРИБЫЛЬ ОТ ПРЕДПРИНИМАТЕЛЬСКОЙ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ

      (1) Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, но только в той части, которая относится к такому постоянному учреждению.
      (2) С учетом положений пункта 3, если предприятие Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
      (3) При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы независимо от того, понесены они в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение или в другом месте.
      (4) Насколько это принято Договаривающимся Государством определять прибыль, относящуюся к постоянному учреждению на основе пропорционального распределения общей суммы прибыли предприятия к его различным подразделениям, ничто в пункте 2 не препятствует этому Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения, как это принято обычной практикой. Однако выбранный метод пропорционального распределения должен давать результаты, соответствующие принципам, содержащимся
в настоящей статье. 
      (5) Не зачисляется какая-либо прибыль постоянному учреждению на основании лишь закупки этим постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.
      (6) Для целей предыдущих пунктов прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом из года в год, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.
      (7) Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.
      (8) Термин "прибыль" при использовании в настоящей статье включает прибыль, полученную любым партнером от участия в партнерстве, и в Австрии - от участия в "спящем" партнерстве (Stille Gesellschaft), созданном в соответствии с законодательством Австрии.

  Статья 8
МОРСКОЙ И ВОЗДУШНЫЙ ТРАНСПОРТ

      (1) Прибыль, полученная резидентом Договаривающегося Государства от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
      (2) Положения пункта 1 применяются также к прибыли от участия в пуле, совместном предприятии или международной организации по эксплуатации транспортных средств.

  Статья 9
АССОЦИИРОВАННЫЕ ПРЕДПРИЯТИЯ

      (1) Если:
      a) предприятие Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства;
      b) или одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства 
и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и, соответственно, обложена налогом.
      (2) Если Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Договаривающегося Государства и, соответственно, облагает налогом прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Договаривающемся Государстве, и прибыль, таким образом включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Договаривающегося Государства, если бы взаимоотношения между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, тогда это другое Договаривающееся Государство сделает соответствующую корректировку суммы взимаемого с такой прибыли налога. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящей Конвенции и компетентные органы Договаривающихся Государств должны при необходимости консультироваться друг с другом.

  Статья 10
ДИВИДЕНДЫ

      (1) Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
      (2) Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать:
      a) 5 процентов общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания, которая прямо владеет не менее чем 10 процентами капитала компании, выплачивающей дивиденды;
      b) 15 процентов общей суммы дивидендов во всех остальных случаях.
      Положения настоящего пункта не затрагивают налогообложения компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.
      (3) Термин "дивиденды" при использовании в настоящей Статье означает доход от акций, акций "jouissance" или прав пользования "jouissance", акций предприятий горной промышленности, акций учредителей или других прав, не являющихся долговыми требованиями, но дающих право на доход от участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций, в соответствии с законодательством Договаривающегося Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
      (4) Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базы и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.
      (5) Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Договаривающееся Государство может освободить от налога дивиденды, выплачиваемые этой компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Договаривающегося Государства или когда холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением или постоянной базой, находящимися в этом другом Договаривающемся Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из дохода, образующегося в этом другом Договаривающемся Государстве.
      (6) Ничто в настоящей Конвенции не может быть истолковано как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать дополнительным налогом прибыль компании, относящуюся к постоянному учреждению в этом Договаривающемся Государстве, налогом в дополнение к налогу, который начисляется на прибыль компании, являющейся резидентом этого Договаривающегося Государства, при условии, что любой дополнительный налог, начисленный таким образом, не превысит 5 процентов суммы такой прибыли. Для целей настоящего пункта прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взыскиваемых в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, и сниженных на сумму 50 процентов такой прибыли.

  Статья 11
ПРОЦЕНТЫ

      (1) Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      (2) Однако такие проценты могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов от общей суммы процентов.
      (3) Несмотря на положения пункта 2, проценты, возникающие в одном из Договаривающихся Государств, освобождаются от налога в этом Договаривающемся Государстве при условии, если они получены и принадлежат:
      а) Правительству, политико-административному подразделению или местным органам власти Договаривающегося Государства;
      b) или Центральному банку другого Договаривающегося Государства или любому другому правительственному банку или финансовому учреждению/агентству, что будет взаимно согласовано между Договаривающимися Государствами.
      (4) Несмотря на положения пункта 2, проценты, возникающие в Казахстане и выплачиваемые резиденту Австрии, освобождаются от налога в Казахстане, если они выплачиваются в отношении займа, предоставленного, гарантированного или застрахованного или любого другого долгового требования, или кредита, гарантированного или застрахованного Osterreichische Kontrollbank AG.
      (5) Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве, облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если:
      a) получателем, а также фактическим владельцем процентов является предприятие этого другого Договаривающегося Государства,
      b) и проценты, выплачиваемые в отношении задолженностей, возникающих при продаже в кредит предприятием любых изделий или промышленного, коммерческого или научного оборудования предприятию первого упомянутого Договаривающегося Государства.
      (6) Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должников, а также доход от правительственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.
      (7) Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.
      (8) Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является резидент этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и такие проценты выплачиваются таким постоянным учреждением или постоянной базой, то считается, что такие проценты возникают в Договаривающемся Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение или постоянная база.
      (9) Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогооблажению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.

  Статья 12
РОЯЛТИ

      (1) Роялти, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      (2) Однако такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если получатель - фактический владелец роялти является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов от общей суммы роялти.
      (3) Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или за предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или науки, включая кинематографические фильмы, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта.
      (4) Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает независимые личные услуги в этом другом Договаривающемся Государстве с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которого выплачиваются роялти, действительно связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.
      (5) Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является резидент этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникло обязательство выплатить роялти, и такие роялти связаны с этим постоянным учреждением или постоянной базой, тогда такие роялти считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, в котором расположены постоянное учреждение или постоянная база.
      (6) Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем роялти или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с должным учетом других положений настоящей Конвенции.

  Статья 13
ДОХОДЫ ОТ ПРИРОСТА СТОИМОСТИ ИМУЩЕСТВА

      (1) Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, как оно определено в статье 6, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      (2) Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или от движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      (3) Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке, или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
      (4) Доходы от отчуждения любого имущества, иного чем то, о котором говорится в пунктах 1, 2 и 3, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

  Статья 14
НЕЗАВИСИМЫЕ ЛИЧНЫЕ УСЛУГИ

      (1) Доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только такие услуги не оказываются или не оказывались в другом Договаривающемся Государстве:
      a) и доход относится к постоянной базе, которую физическое лицо имеет или имело на регулярной основе в другом Договаривающемся Государстве;
      b) или такое физическое лицо присутствует или присутствовало в этом другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году.
      В таком случае, доход, связанный с услугами, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве в соответствии с принципами, аналогичными принципам, содержащимся в статье 7, для определения суммы прибыли и отнесения предпринимательской прибыли к постоянному учреждению.
      (2) Термин "профессиональные услуги", в частности, включает независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимую деятельность врачей, юристов, инженеров, архитекторов, стоматологов и бухгалтеров.

  Статья 15
ЗАВИСИМЫЕ ЛИЧНЫЕ УСЛУГИ

      (1) С учетом положений статей 16, 18, 19 и 20 жалованье, заработная плата и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      (2) Несмотря на положения пункта 1, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Договаривающемся Государстве, если:
      a) получатель находится в этом другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году;
      b) и вознаграждение выплачивается нанимателем или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого Договаривающегося Государства;
      с) и вознаграждение не выплачивается постоянным учреждением или постоянной базой, которую наниматель имеет в другом Договаривающемся Государстве.
      (3) Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке, может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является предприятие, эксплуатирующее морское или воздушное судно.

  Статья 16
ГОНОРАРЫ ДИРЕКТОРОВ

      Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

  Статья 17
АРТИСТЫ И СПОРТСМЕНЫ

      (1) Несмотря на положения статей 7, 14 и 15, доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого, как артист театра, кино, радио или телевидения или музыкант, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      (2) Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, этот доход может, несмотря на положения статей 7, 14 и 15, облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.

  Статья 18
ПЕНСИИ

      В соответствии с положениями пункта 2 статьи 19 пенсии и другие подобные выплаты, выплачиваемые за осуществлявшуюся работу в прошлом резиденту Договаривающегося Государства, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

  Статья 19
ГОСУДАРСТВЕННАЯ СЛУЖБА

      (1) а) жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, иное чем пенсия, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его политико-административными подразделениями или местными органами власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Договаривающегося Государства или его политико-административных подразделений или местных органов власти, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве;
      b) однако такое жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Договаривающемся Государстве и физическое лицо, которое является резидентом этого Договаривающегося Государства:
      (i) является гражданином этого Договаривающегося Государства;
      (ii) или не стало резидентом этого Договаривающегося Государства только с целью осуществления службы.
      (2) а) любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся Государством или его политико-административными подразделениями или местными органами власти, или из созданных ими фондов физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Договаривающегося Государства или его политико-административных подразделений или местных органов власти, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве;
      b) однако такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого Договаривающегося Государства.
      (3) Положения пункта 1 настоящей статьи также применяются в отношении вознаграждений, выплачиваемых Австрийскому представителю по внешней торговле в Казахстане и сотрудникам Австрийского представителя по внешней торговле в Казахстане.
      (4) Положения статей 15, 16, 17 и 18 применяются к жалованьям, заработной плате и другим схожим вознаграждениям и к пенсиям в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством или его политико-административными подразделениями или местными органами власти.

  Статья 20
СТУДЕНТЫ

      (1) Суммы, которые студент или практикант, являющийся или непосредственно перед приездом в Договаривающееся Государство являвшийся резидентом другого Договаривающегося Государства и находящийся в первом упомянутом Договаривающемся Государстве исключительно с целью получения образования или прохождения практики, получает для целей своего содержания, получения образования или прохождения практики, не облагаются налогом в этом Договаривающемся Государстве при условии, что источники этих сумм находятся за пределами этого Договаривающегося Государства.
      (2) Вознаграждения, которые студент или практикант, являющийся или являвшийся прежде резидентом Договаривающегося Государства, получает за службу, которую он осуществляет в другом Договаривающемся Государстве на период или периоды, не превышающие в совокупности 183 дня в соответствующем налоговом году, не облагаются налогом в этом другом Договаривающемся Государстве, если работа по найму прямо связана с его обучением или прохождением практики, осуществляемой в первом упомянутом Договаривающемся Государстве.

  Статья 21
ДРУГИЕ ДОХОДЫ

      (1) Виды доходов резидента Договаривающегося Государства независимо от источника их возникновения, о которых не говорится в предыдущих статьях настоящей Конвенции, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
      (2) Положения пункта 1 не применяются к доходам, иным чем доходы от недвижимого имущества, определенного в пункте 2 статьи 6, если получатель таких доходов, будучи резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение или предоставляет в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базы, и право или имущество, в связи с которым производилась выплата дохода, действительно связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.

  Статья 22
КАПИТАЛ

      (1) Капитал, представленный недвижимым имуществом, упомянутым в статье 6, принадлежащим резиденту Договаривающегося Государства и находящимся в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      (2) Капитал, представленный движимым имуществом, составляющим часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или движимым имуществом, относящимся к постоянной базе, имеющейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для оказания независимых личных услуг, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      (3) Капитал, представленный морскими и воздушными судами, принадлежащими резиденту Договаривающегося Государства, которые эксплуатируются в международной перевозке, и движимым имуществом, связанным с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
      (4) Все другие элементы капитала резидента Договаривающегося Государства облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

Статья 23
УСТРАНЕНИЕ ДВОЙНОГО НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ

      (1) В Казахстане двойное налогообложение устраняется следующим образом:
      а) если резидент Казахстана получает доход или владеет капиталом, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции может облагаться налогом в Австрии, Казахстан позволит:
      (i) вычесть из налога на доход этого резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному в Австрии;
      (ii) вычесть из налога на капитал этого резидента сумму, равную налогу на капитал, уплаченному в Австрии.
      Размер налога, вычитаемого в соответствии с вышеприведенными положениями, не должен превышать налог, который был бы начислен на такой же доход по ставкам, действующим в Казахстане;
      b) если резидент Казахстана получает доход или владеет капиталом, который, в соответствии с положениями настоящей Конвенции облагается налогом только в Австрии, Казахстан может включить этот доход или капитал в базу налогообложения, но только для целей установления ставки налога на такой другой доход или капитал, как подвергаемый налогообложению в Казахстане.
      (2) В Австрии двойное налогообложение будет устраняться следующим образом:
      а) если резидент Австрии получает доход или владеет капиталом, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции может облагаться налогом в Казахстане, Австрия должна согласно положениям подпункта b), с) и d) освободить от налога такой доход или капитал;
      b) если резидент Австрии получает виды дохода, которые в соответствии с положениями статей 10, 11 и 12 могут облагаться налогом в Казахстане, Австрия предоставит вычет из налога на доход этого резидента суммы, равной налогу, уплаченному в Казахстане. Такой вычет, однако, не превысит той части налога, начисленного до предоставления вычета, который относится к таким видам дохода, полученным в Казахстане;
      с) дивиденды, охватываемые подпунктом а) пункта 2 статьи 10 и выплачиваемые компанией, которая является резидентом Казахстана, компании, которая является резидентом Австрии, согласно соответствующему положению внутреннего законодательства Австрии, но  независимо от любых отклонений от минимальной величины холдинга, требуемого законодательством, освобождается от налога в Австрии;
      d) если в соответствии с любыми положениями настоящей Конвенции, доход получаемый или капитал, принадлежащий резиденту Австрии, освобожден от налога в Австрии, то Австрия может при расчете суммы налога на оставшийся доход или капитал такого резидента учесть освобожденный доход или капитал;
      е) доход, полученный резидентом Австрии, который рассматривается Австрией как налогооблагаемый в соответствии с настоящей Конвенцией в Казахстане, может быть обложен налогом в Австрии, если после проведения процедуры взаимного согласования Казахстан освободит такой доход от налога на основании настоящей Конвенции.

  Статья 24
НЕДИСКРИМИНАЦИЯ

      (1) Национальные лица Договаривающегося Государства не будут подвергаться в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, иному или более обременительному, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица другого Договаривающегося Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства. Данное положение, несмотря на положения статьи 1, также применяется к лицам, которые не являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.
      (2) Лица без гражданства, являющиеся резидентами Договаривающихся Государств, не должны подвергаться ни в каком из Договаривающихся Государств любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, иному или более обременительному, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица соответствующего Договаривающегося Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства.
      (3) Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Договаривающемся Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Договаривающегося Государства, осуществляющих подобную деятельность. Это положение не должно истолковываться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства такие личные налоговые льготы, скидки и вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.
      (4) За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 9 статьи 11 или пункта 6 статьи 12, проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, должны для целей определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия подлежать вычетам на тех же условиях, как если бы они выплачивались резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства. Аналогично любая задолженность предприятия Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства должна для целей определения налогооблагаемого капитала такого предприятия подлежать вычету на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства.
      (5) Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Договаривающегося Государства.
      (6) Несмотря на положения статьи 2, положения настоящей статьи применяются к налогам любого рода и вида.

  Статья 25
ПРОЦЕДУРА ВЗАИМНОГО СОГЛАСОВАНИЯ

      (1) Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, оно может независимо от средств защиты, предусмотренных внутренним законодательством этих Договаривающихся Государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу того Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является, или, если его дело подпадает под действие пункта 1 статьи 24, компетентному органу того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции.
      (2) Компетентный орган будет стремиться, если он сочтет заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящей Конвенции. Любое достигнутое согласие будет исполнено независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных национальным законодательством Договаривающихся Государств.
      (3) Компетентные органы Договаривающихся Государств будут стремиться разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных Конвенцией.
      (4) Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом, такой обмен может состояться в рамках совместной комиссии, состоящей из них самих или их представителей, в целях достижения согласия в понимании предшествующих пунктов.

  Статья 26
ОБМЕН ИНФОРМАЦИЕЙ

      (1) Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, необходимой для выполнения положений настоящей Конвенции, касающейся налогов, на которые распространяется настоящая Конвенция в той степени, в какой налогообложение по этому законодательству не противоречит настоящей Конвенции. Обмен информацией не ограничивается статьей 1. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством, считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках внутреннего законодательства этого Договаривающегося Государства, и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций, касающихся налогов, на которые распространяется Конвенция. Такие лица или органы используют информацию только для этих целей. Они могут раскрывать эту информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
      (2) Ни в каком случае положения пункта 1 не будут толковаться как налагающие на Договаривающиеся Государства обязательства:
      a) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
      b) предоставлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычной административной практики этого или другого Договаривающегося Государства;
      c) предоставлять информацию, которая раскрывала бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (общественному порядку).

  Статья 27
  СОТРУДНИКИ ДИПЛОМАТИЧЕСКИХ
ПРЕДСТАВИТЕЛЬСТВ И КОНСУЛЬСКИХ УЧРЕЖДЕНИЙ

      Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических представительств и консульских учреждений, которым такие привилегии предоставлены общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.

  Статья 28
ВСТУПЛЕНИЕ В СИЛУ

      (1) Настоящая Конвенция подлежит ратификации и вступит в силу на 30-й день после даты последнего уведомления, указывающего, что оба Договаривающихся Государства выполнили предусмотренные внутренним законодательством каждого Договаривающегося Государства процедуры для ее вступления в силу.
      (2) Конвенция применяется:
      a) к налогам, удерживаемым у источника, в отношении сумм, уплачиваемых или зачитываемых с 1 января или после 1 января календарного года, следующего за годом вступления Конвенции в силу;
      b) и к другим налогам в отношении налогового периода, начинающегося с 1 января или после 1 января календарного года, следующего за годом вступления Конвенции в силу.

  Статья 29
ПРЕКРАЩЕНИЕ ДЕЙСТВИЯ

      Настоящая Конвенция остается в силе, пока одно из Договаривающихся Государств не прекратит ее действие. Любое Договаривающееся Государство может прекратить действие Конвенции, направив через дипломатические каналы письменное уведомление о прекращении действия, по крайней мере за шесть месяцев до конца любого календарного года, следующего после истечения пятилетнего периода с даты вступления Конвенции в силу. В таком случае Конвенция прекращает свое действие:
      a) в отношении налогов, удерживаемых у источника, по суммам, уплачиваемым или зачитываемым с 1 января или после 1 января года, следующего за годом подачи уведомления;
      b) и в отношении других налогов за налоговый период, начинающийся с 1 января или после 1 января года, следующего за годом подачи уведомления.
      В удостоверение чего нижеподписавшиеся представители, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящую Конвенцию.
      При подписании Конвенции между Республикой Казахстан и Австрийской Республикой в отношении налогов на доход и капитал Договаривающиеся Государства согласились, что прилагаемый Протокол составляет неотъемлемую часть Конвенции.

      Совершено в городе Вена 10 числа, сентября месяца 2004 года в двух экземплярах на казахском, немецком, английском и русском языках, все тексты имеют одинаковую силу. В случае расхождения в текстах английский текст будет определяющим.

       ЗА РЕСПУБЛИКУ                 ЗА АВСТРИЙСКУЮ
      КАЗАХСТАН                     РЕСПУБЛИКУ

  ПРОТОКОЛ

      При подписании Конвенции между Республикой Казахстан и Австрийской Республикой в отношении налогов на доход и капитал нижеподписавшиеся согласились, что следующие положения составляют неотъемлемую часть Конвенции.

  Толкование Конвенции

      Понимается, что положения настоящей Конвенции, которые составлены в соответствии с положениями модели Конвенции ОЭСР на доход и капитал, считаются, в общем, имеющими такое же значение, как это выражено в комментариях ОЭСР. Комментария, которые могут быть пересмотрены время от времени, содержат средства интерпретации, которые соответствуют Венской Конвенции о праве международных договоров от 23 мая 1969 года.

  В отношении пункта 6 статьи 10

      Если и пока настоящая Конвенция в отношении налогов на доход и капитал действует между Казахстаном и страной, являющейся членом Организации экономического сотрудничества и развития в настоящее время, для которой Конвенция не предусматривает дополнительный налог, который предусмотрен в пункте 6 статьи 10 настоящей Конвенции, то дополнительный налог, о котором идет речь здесь, не взимается с предприятий - резидентов Австрии.

  В отношении статей 11 и 12

      Договаривающиеся Государства согласились в том, что если Казахстан принимает более низкую ставку налога, чем 10 процентов, указанную в пункте 2 статьи 11 или в пункте 2 статьи 12 в любой Конвенции между Казахстаном и третьим Государством, являющимся членом Организации экономического сотрудничества и развития, и эта Конвенция вступает в силу либо до, либо после даты вступления в силу настоящей Конвенции, компетентный орган Казахстана уведомит компетентный орган Австрии о положениях соответствующего пункта этой Конвенции с третьим Государством немедленно после вступления в силу этой Конвенции, и такая низкая ставка будет заменять 10 процентов, предусмотренных в пункте 2 статьи 11 или пункте 2 статьи 12 настоящей Конвенции, в зависимости от обстоятельств с даты вступления в силу той Конвенции или настоящей Конвенции в зависимости от того, какая из них вступит в силу позже.
      В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящий Протокол.
      Совершено в городе Вена 10 числа, сентября месяца 2004 года в двух экземплярах на казахском, немецком, английском и русском языках, все тексты имеют одинаковую силу. В случае расхождения в текстах английский текст будет определяющим.

      ЗА РЕСПУБЛИКУ                 ЗА АВСТРИЙСКУЮ
      КАЗАХСТАН                     РЕСПУБЛИКУ