Қазақстан Республикасы мен Словакия Республикасы арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны ратификациялау туралы

Қазақстан Республикасының 2007 жылғы 30 желтоқсандағы N 14-IV Заңы

Астанада 2007 жылғы 21 наурызда қол қойылған Қазақстан Республикасы мен Словакия Республикасы арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ МЕН СЛОВАКИЯ РЕСПУБЛИКАСЫ
АРАСЫНДАҒЫ ТАБЫС ПЕН КАПИТАЛҒА САЛЫНАТЫН САЛЫҚТАРҒА ҚАТЫСТЫ
ҚОСАРЛАНҒАН САЛЫҚ САЛУДЫ БОЛДЫРМАУ ЖӘНЕ САЛЫҚ
САЛУДАН ЖАЛТАРУҒА ЖОЛ БЕРМЕУ ТУРАЛЫ
КОНВЕНЦИЯ

(2008 жылғы 28 шілдеде күшіне енді - СІМ-нің ресми сайты)

Қазақстан Республикасы мен Словакия Республикасы
Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция жасасуға ниет білдіре отырып,
төмендегілер туралы келісті:

1-бап
КОНВЕНЦИЯ ҚОЛДАНЫЛАТЫН ТҰЛҒАЛАР

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап
КОНВЕНЦИЯ ҚОЛДАНЫЛАТЫН САЛЫҚТАР

1. Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның әкімшілік бөлімшелерінің немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын табыс пен капиталға салынатын салықтарға оларды алу әдісіне қарамастан қолданылады.
2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін еңбекақы мен жалақының жалпы сомасынан алынатын салықтарды, сондай-ақ мүлік құнының өсуіне салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан, капиталдың жалпы сомасынан немесе табыстың немесе капиталдың жеке бөліктерінен алынатын салықтардың барлық түрі табыс пен капиталға салынатын салықтар деп есептеледі.
3. Осы Конвенция қолданылатын, алынып жүрген салықтар, атап айтқанда, мыналар болып табылады:
а) Қазақстан Республикасында:
(і) корпорациялық табыс салығы;
(іі) жеке табыс салығы;
(ііі) мүлікке салынатын салық;
(бұдан әрі "Қазақстан салығы" деп аталады);
b) Словакия Республикасында:
(і) жеке тұлғалардың табысына салынатын салық;
(іі) заңды тұлғалардың табысына салынатын салық;
(ііі) жылжымайтын мүлікке салынатын салық;
(бұдан әрі "Словакия салығы" деп аталады).
4. Осы Конвенция осы Конвенцияға қол қойылған күннен кейін қолданылып жүрген салықтарға қосымша немесе солардың орнына алынатын бірдей немесе мәні бойынша ұқсас кез келген салықтарға да қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өздерінің тиісті салық заңдарына енгізілетін кез келген елеулі өзгерістер туралы бірін-бірі хабардар етіп отырады.

3-бап
ЖАЛПЫ АНЫҚТАМАЛАР

1. Егер түпнұсқа мәтіннен өзгедей мағына туындамаса, осы Конвенцияның мақсаттары үшін:
а) терминдер:
(і) "Қазақстан" Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынасында қолданған кезде "Қазақстан" термині аумақтық суларды, сондай-ақ халықаралық құқыққа сәйкес Қазақстан белгілі бір мақсаттары үшін егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыра алатын және Қазақстанның салық заңдары қолданылатын айрықша экономикалық аймақ пен құрлықтық қайранды қамтиды;
(іі) "Словакия" Словакия Республикасын білдіреді және географиялық мағынасында қолданған кезде Словакия Республикасы оның шегінде халықаралық құқық ережелеріне сәйкес өзінің егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыра алатын аумақты білдіреді;
b) "Уағдаласушы Мемлекет" және "басқа Уағдаласушы Мемлекет" терминдері түпнұсқа мәтініне қарай Қазақстанды немесе Словакияны білдіреді;
с) "тұлға" термині жеке тұлғаны, компанияны және тұлғалардың кез келген басқа да бірлестігін қамтиды;
d) "компания" термині салық салу мақсаттары үшін корпорациялық бірлестік ретінде қарастырылатын кез келген корпорациялық бірлестікті немесе кез келген экономикалық бірлікті білдіреді;
е) "Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" және "екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;
f) "халықаралық тасымал" термині, теңіз немесе автомобиль көлігін тек басқа Уағдаласушы Мемлекеттің пункттері арасында ғана пайдаланылатыннан басқа жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны пайдаланатын кез келген теңіз, әуе немесе автомобиль көлігімен жасалатын тасымалды білдіреді;
g) "құзыретті орган" термині:
(і) Қазақстанда: Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін;
(іі) Словакияда: Қаржы министрін немесе оның уәкілетті өкілін білдіреді;
һ) "ұлттық тұлға" термині:
(і) Уағдаласушы Мемлекеттің азаматтығы бар кез келген жеке тұлғаны;
(іі) Уағдаласушы Мемлекеттің қолданылып жүрген заңдары негізінде заңды тұлға серіктестік, немесе қауымдастық мәртебесін алған кез келген заңды тұлғаны серіктестікті немесе қауымдастықты білдіреді.
2. Уағдаласушы Мемлекет кез келген уақытта осы Конвенцияны қолданған кезде онда айқындалмаған кез келген термин, егер түпнұсқа мәтіннен өзгедей мағына туындамаса, осы Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты сол уақытта сол Мемлекеттің заңдары бойынша ол қандай мағынада пайдаланылса, сондай мағынаға ие болады.

4-бап
РЕЗИДЕНТ

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті" термині сол Мемлекеттің заңдары бойынша оның тұрғылықты жері, резиденттігі, басқару орны немесе осындай сипаттағы кез келген басқа өлшем негізінде онда салық салынуға тиіс кез келген тұлғаны білдіреді, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекетті және оның кез келген әкімшілік бөлімшесін немесе жергілікті билік органын қамтиды. Алайда, бұл термин тек осы Мемлекеттегі көздерден алынатын табысқа немесе ондағы капиталға қатысты осы Мемлекетте салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.
2. Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, оның мәртебесі мынадай тұрғыда айқындалады:
а) ол өзінің билік етуіндегі тұрақты баспанасы орналасқан Мемлекеттің резиденті болып есептеледі; егер оның билік етуінде Мемлекеттердің екеуінде де тұрақты баспанасы болса, ол мейлінше тығыз жеке және экономикалық қатынасы (өмірлік мүдделер орталығы) бар Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
b) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе оның Мемлекеттердің бірде біреуінде өзінің билік етуіндегі тұрақты баспанасы болмаса, ол өзі әдетте тұрып жатқан Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
с) егер ол әдетте Мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың бірде біреуінде тұрмаса, ол өзі азаматы болып отырған Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
d) егер резиденттің мәртебесі а)-с) тармақшаларына сәйкес айқындалмайтын болса, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары аталған мәселені өзара келісім бойынша шешеді.
3. Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке адамнан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болса, онда ол тиімді басқару орны орналасқан Мемлекеттің резиденті болып есептеледі.

5-бап
ТҰРАҚТЫ МЕКЕМЕ

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "тұрақты мекеме" термині кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі ол арқылы толық немесе ішінара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.
2. "Тұрақты мекеме" термині, атап айтқанда мыналарды:
а) басқару орнын;
b) бөлімшені;
с) кеңсені;
d) фабриканы;
е) шеберхананы;
f) және кенішті, мұнай немесе газ ұңғымаларын, карьерді немесе табиғи ресурстар өндіретін басқа да кез келген орынды қамтиды.
3. "Тұрақты мекеме" термині сонымен қатар:
а) егер осындай алаң немесе объект 9 айдан астам уақыт бойы тұрса немесе мұндай қызмет 9 айдан астам уақыт бойы көрсетілсе, құрылыс алаңын немесе құрылыс, монтаждау немесе жинау объектісін немесе, осы жұмыстардың орындалуын бақылауға байланысты қызметтерді;
b) және егер тек мұндай пайдалану 6 айдан астам уақыт бойы созылса немесе мұндай қызметтер 6 айдан астам уақыт бойы көрсетілсе, табиғи ресурстарды барлау үшін пайдаланылатын қондырғыны немесе құрылысты немесе, осы жұмыстардың орындалуын бақылауға байланысты қызметтерді немесе бұрғылау қондырғысын, немесе табиғи ресурстарды барлау үшін пайдаланылатын кемені;
с) егер мұндай сипаттағы қызмет ел шегінде ұзақтығы 12 ай кез келген кезеңнің жалпы алғанда 6 айдан астамын құрайтын кезең немесе кезеңдер ішінде жалғасса (осындай немесе оған байланысты жоба үшін), консультациялық қызметтерді қоса алғанда, осындай мақсаттар үшін резиденттер жалдаған қызметшілер немесе басқа персонал арқылы резиденттердің қызметтер көрсетуін қамтиды.
4. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан "тұрақты мекеме" термині мыналарды:
а) құрылыстарды тек кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жеткізіп тұру мақсаттары үшін пайдалануды;
b) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек сақтау, көрсету немесе жеткізіп тұру мақсаттары үшін ұстауды;
с) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек басқа кәсіпорынның өңдеу мақсаттар үшін ұстауды;
d) тұрақты қызмет орнын тек тауарлар немесе бұйымдар сатып алу мақсаттары үшін немесе кәсіпорынға арнап ақпарат жинау үшін ұстауды;
е) тұрақты қызмет орнын тек кәсіпорын үшін дайындық немесе көмекші сипаттағы кез келген басқа қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін ұстауды;
f) осындай амал нәтижесінде туындайтын тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметі дайындық немесе көмекші сипатта болған жағдайда тұрақты қызмет орнын а) тармақшасынан бастап е) тармақшасын қоса алғанда көрсетілген қызмет түрлерінің кез келген амалын жүзеге асыру үшін ұстауды қамтушы ретінде қарастырмайды.
5. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, егер 1-тармақ қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға кәсіпорын атынан әрекет етсе және Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпорын атынан келісім шарттар жасасуға өкілеттігі болса және әдетте пайдаланып жүрсе, егер тек оның қызметі тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырылғанның өзінде осы тұрақты қызмет орнын осы тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмайтын, 4-тармақта айтылған қызмет түрлерімен шектелмесе, онда бұл кәсіпорын осы тұлға кәсіпорын үшін жүзеге асыратын кез келген қызметке қатысты осы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылады.
6. Кәсіпорын кәсіпкерлік қызметін осы Мемлекетте делдал, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшін ғана, егер осындай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет жасаған жағдайда, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылмайды.
7. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе осы басқа Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыратын (не тұрақты мекеме арқылы не басқадай жолмен) компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияны бақылауы немесе оның бақылауында болуы фактісінің өзі-ақ осы компаниялардың бірін екіншісінің тұрақты мекемесіне айналдырмайды.

6-бап
ЖЫЛЖЫМАЙТЫН МҮЛІКТЕН АЛЫНАТЫН ТАБЫСТАР

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алатын табыстарға (ауыл немесе орман шаруашылығынан алынатын табыстарды қоса алғанда) осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. "Жылжымайтын мүлік" термині қаралып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары бойынша қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаға ие болады. Термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, ауыл және орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықты, жер меншігіне қатысты заңдар ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктын және минералдық қорларды, көздерді және басқа да табиғи ресурстарды игеру үшін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе тіркелген төлемдерге құқықтарды қамтиды. Теңіз, әуе және автомобиль көлігі жылжымайтын мүлік ретінде қарастырылмайды.
3. 1-тармақтың ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
4. 1 және 3-тармақтардың ережелері сол сияқты кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа және тәуелсіз жеке қызметтер көрсету үшін пайдаланылатын жылжымайтын мүліктен алынатын табысқа қолданылады.

7-бап
КӘСІПКЕРЛІК ҚЫЗМЕТТЕН АЛЫНАТЫН ПАЙДА

1. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны, егер екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырмаса, кәсіпорынның пайдасына тек осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын кәсіпкерлік қызметті жоғарыда айтылғанындай жүзеге асырса, онда кәсіпорынның пайдасына, бірақ:
а) осындай тұрақты мекемеге;
b) осы екінші Мемлекетте осындай тұрақты мекеме арқылы сатылатын тауарларға немесе бұйымдарға сәйкес келетін немесе ұқсас тауарларды немесе бұйымдарды сатуға;
с) немесе сипатына қарай осындай тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызметке сәйкес келетін немесе ұқсас осы екінші Мемлекетте жүзеге асырылатын басқа кәсіпкерлік қызметке қатысты бөлігіне ғана екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. 3-тармақтың ережелерін ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса, онда әрбір Уағдаласушы Мемлекетте осы тұрақты мекемеге, егер ол осындай немесе ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе ұқсас қызметпен айналысатын оқшауланған және жеке кәсіпорын болып, өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан толық тәуелсіз әрекет жасағанда, оның алуы мүмкін пайда жатқызылады.
3. Тұрақты мекеменің пайдасын анықтау кезінде шығыстар тұрақты мекеме орналасқан Мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, басқару және жалпы әкімшілік шығыстарды қоса алғанда, тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған шығыстарды шегеруге жол беріледі. Қалай болғанда да, осындай шығыстар тұрақты мекеме бас кәсіпорынға немесе оның филиалдарының кез келгеніне төлеген роялтилер, қаламақылар немесе патенттерді немесе көрсетілген арнайы қызметтер үшін немесе менеджмент (шын мәнінде тұрақты мекеме шеккен шығыстарды өтеуден басқа) үшін, комиссиялық ақы төлеу сияқты басқа да құқықтарды пайдаланғаны үшін, қайтарымға басқа да ұқсас төлемдер сияқты қандай да болмасын соманы немесе кәсіпорын тұрақты мекемеге несиеге берген сомаға проценттерді қамти алмайды.
4. Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге қатысты пайданы кәсіпорын пайдасының жалпы сомасын оның әр түрлі бөлімшелеріне үлесті бөлу негізінде айқындау кәдуілгі дағдыға айналуына қарай, 2-тармақта ешнәрсе Уағдаласушы Мемлекетке салық салынатын пайданы әдетте қабылданғанындай, осылай бөлу арқылы айқындауға бөгет бола алмайды. Алайда таңдап алынған үлесті бөлу әдісі осы Бапта айтылған принциптерге сәйкес келетін нәтижелер беруге тиіс.
5. Тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тауарлар немесе бұйымдар сатып алуының негізінде ғана осы тұрақты мекемеге қандай да болмасын пайда есептелмейді.
6. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жеке айтылған табыстардың түрлерін қамтыса, онда бұл баптардың ережелеріне осы баптың ережелері қолданылмайды.
7. Алдыңғы тармақтардың мақсаттары үшін тұрақты мекемеге жататын пайда, егер мұндай тәртіпті өзгерту үшін жеткілікті және дәлелді себептері болмаса, жылма-жыл біркелкі тәсілмен анықталады.

8-бап
ХАЛЫҚАРАЛЫҚ ТАСЫМАЛДАР

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті теңіз, әуе немесе автомобиль көлігін халықаралық тасымалдауда пайдаланудан алған пайдаға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. 1-тармақтың ережелері пулға, бірлескен кәсіпорынға немесе көлік құралдарын пайдалану жөніндегі халықаралық ұйымға қатысудан алынатын пайдаға да қолданылады.

9-бап
ҚАУЫМДАСҚАН КӘСІПОРЫНДАР

1. Егер:
а) Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса;
b) немесе екі бірдей тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса;
және кез келген жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржылық қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда олардың біріне есептелуі мүмкін, бірақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осы кәсіпорынның пайдасына қосылуы және, тиісінше, салық салынуы мүмкін.
2. Егер Уағдаласушы Мемлекет екінші Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының осы екінші Мемлекетте салық салынатын пайдасын осы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына қосса әрі, тиісінше, салық салса және осылай қосылған пайда алғашқы аталған Мемлекеттің кәсіпорнына есептелетіндей пайда болып табылса, егер екі кәсіпорынның арасындағы өзара қатынастар тәуелсіз кәсіпорындардың арасында болатын қатынастардай болса, онда осы екінші Мемлекет осы пайдадан алынатын салық сомасына тиісті түзету жасайды. Осындай түзетуді айқындау кезінде осы Конвенцияның басқа да ережелері ескерілуі тиіс және Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары қажет болған ретте бір-біріне кеңес беріп отыруға тиіс.

10-бап
ДИВИДЕНДТЕР

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтеріне осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, осындай дивидендтерге сонымен қатар дивидендтер төлейтін компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте де осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер дивидендтердің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық:
а) егер іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания капиталының кемінде 30 процентіне тікелей иелік ететін компания (әріптестіктен өзге) болса, дивидендтердің жалпы сомасының 10 процентінен;
b) қалған барлық жағдайда дивидендтердің жалпы сомасының 15 процентінен аспауға тиіс.
Бұл тармақтың ережелері дивидендтер төленетін пайдаға қатысты компанияға салық салуды қозғамайды.
3. "Дивидендтер" термині осы бапта пайдаланғанда акциялардан немесе борыш талаптары болып табылмайтын басқа да құқықтардан, пайдаға қатысудан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлуші компания резиденті болып табылатын Мемлекеттің заңдарына сәйкес акциялардан алынатын табыс секілді дәл сондай салықтық реттеуге жататын басқа да корпорациялық құқықтардан алынатын табысты білдіреді.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын дивидендтердің іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания резиденті болып отырған екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып тұрған болса, осы екінші Мемлекет мұндай дивидендтер осы екінші Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг шын мәнінде осы екінші Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болатын жағдайды қоспағанда, осы компания төлейтін дивидендтерге кез келген салықты сала алмайды және компанияның бөлінбеген пайдасынан егер тіпті төленетін дивидендтер немесе бөлінбеген пайда осы екінші Мемлекетте пайда болатын табыстан толығымен немесе ішінара құралса да бөлінбеген пайдаға салық салынбайды.
6. Осы Конвенцияның басқа ережелеріне қарамастан, егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі болса, осы екінші Мемлекетте тұрақты мекеменің пайдасына оның заңдарына сәйкес қосымша салық салынуы мүмкін, бірақ осылайша алынатын қосымша салық осы екінші Мемлекетте алынатын табысқа салынған салықты шегеріп тастағаннан кейінгі осындай пайда сомасының 5 процентінен аспауға тиіс.

11-бап
ПРОЦЕНТТЕР

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін проценттерге осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, мұндай проценттерге, сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер алушы проценттердің нақты иесі болып табылса, онда осылайша алынған салық проценттердің жалпы сомасының 10 процентінен аспауға тиіс.
3. 2-тармақтың ережелеріне қарамастан, алынған және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметіне немесе Орталық банкке (Ұлттық Банкке) немесе осы Үкіметке толық тиесілі қандай да бір қаржы мекемесіне нақты тиесілі, Уағдаласушы Мемлекетте пайда болған проценттер бірінші аталған Мемлекетте салықтан босатылады.
4. "Проценттер" термині осы бапта пайдаланылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген және борышқорлардың пайдасына қатысуға құқық беретін немесе бермейтін борыштық талаптардың кез келген түрінен алынған табысты және атап айтқанда, үкіметтік бағалы қағаздардан алынатын табысты және осы бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыштық міндеттемелер бойынша сыйлықтар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты білдіреді. Уақытылы төленбеген төлемдерге салынатын айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшін проценттер ретінде қарастырылмайды.
5. Егер проценттердің нақты иесі Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола отырып, проценттер пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базамен тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және оған қатысты проценттер төленетін борыштық талап шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болса 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.
6. Егер осы Мемлекеттің өзі, әкімшілік бөлімшелер, жергілікті билік органдары немесе осы Мемлекеттің резиденті төлеуші болып табылса, проценттер Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп саналады. Егер, алайда, проценттер төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті ме, жоқ па осыған қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оларға байланысты олар бойынша проценттер төленетін берешек пайда болған тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және осындай проценттерді осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база төлейтін болса, онда мұндай проценттер осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болады деп саналады.
7. Егер проценттер төлеуші мен оның нақты иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебінен оның негізінде төленетін борыштық талапқа қатысты проценттердің сомасы пайыздар төлеуші мен олардың нақты иесі арасында осындай қатынастар болмаған кезде келісіле алатындай сомадан асып кетсе, осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігі осы Конвенцияның басқа ережелерін ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуға жатады.

12-бап
РОЯЛТИ

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, мұндай роялтиге, сондай-ақ ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ алушы роялтидің нақты иесі болып табылса, онда осылайша алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 процентінен аспауға тиіс.
3. "Роялти" термині осы бапта пайдаланылған кезде әдебиет, өнер немесе ғылым шығармаларына, кинематографиялық фильмдерге және радио немесе теледидар хабарларында пайдаланылатын фильмдерге немесе таспаларға, бейне мен дыбысты қайта жандандыру құралдарына, кез келген патентке, сауда маркасына, дизаинға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға немесе процеске, бағдарламалық қамтамасыз етуге кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшін немесе пайдалану құқығын бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпараттар үшін сыйақы ретінде алынатын төлемдердің кез келген түрін және өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін төлемдерді білдіреді.
4. Егер, роялтидің нақты иесі Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола отырып, роялти пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Мемлекетте онда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және оған қатысты роялти төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.
5. Егер осы Мемлекеттің өзі немесе әкімшілік бөлімше немесе жергілікті билік органы немесе осы Мемлекеттің резиденті төлеуші болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп саналады. Егер, алайда, роялти төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті ме, жоқ па осыған қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте роялти төлеу міндеттемесінің пайда болуына байланысты тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және осындай роялти осы тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болды деп саналады.
6. Егер роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасындағы ерекше қатынастардың салдарынан олар үшін төленетін пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидің сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында келісіле алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігі осы Конвенцияның басқа да ережелерін тиісті түрде ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуға жатады.

13-бап
МҮЛІК ҚҰНЫНЫҢ ӨСІМІНЕН АЛЫНАТЫН ТАБЫСТАР

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті 6-бапта айтылған және екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табыстарға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті:
а) компанияның құны негізінен және тура немесе жанама түрде екінші Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен тұратын негізгі капиталының акцияларын;
б) немесе пайыздарының құны негізінен және тура немесе жанама түрде екінші Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен немесе жоғарыда (а) тармақшасында атап өтілген акциялардан тұратын әріптестіктегі трастағы немесе мүліктегі үлесті иеліктен шығарудан алынған табыстарға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте иелік етіп отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан немесе осындай тұрақты мекемені (жеке немесе бүкіл кәсіпорынмен бірге) немесе осындай тұрақты базаны иеліктен шығарудан алынған осындай табыстарды қоса алғанда, тәуелсіз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшін Уағдаласушы Мемлекеттің екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі резидентінің иелігіндегі тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүліктен алынған табыстарға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
4. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті халықаралық тасымалда пайдаланатын теңіз, әуе немесе автомобиль көлігін немесе мұндай теңіз, әуе немесе автомобиль көлігін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алған табыстарға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.
5. Осы баптың алдыңғы өткен тармақтарында айтылғаннан басқа, кез келген мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға мүлікті иеліктен шығарушы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап
ТӘУЕЛСІЗ ЖЕКЕ ҚЫЗМЕТТЕР

1. Кәсіби қызметтер көрсетуге немесе тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметке қатысты Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлғаның алған табысына, мұндай табысқа екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін мынадай жағдайларды қоспағанда, тек осы Мемлекетте ғана салық салынады:
а) егер ол өзінің қызметін жүзеге асыру мақсаттары үшін екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты негізде тұрақты базасы болса; мұндай жағдайда табыстың осы тұрақты базаға жататын бөлігіне ғана салық салынады;
б) немесе егер ол екінші Уағдаласушы Мемлекетте тиісті салық жылынан басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жалпы жиыны 183 күннен асып түсетін кезеңнің немесе кезеңдердің ішінде болған болса; мұндай жағдайда табыстың тек осы екінші Мемлекетте оның жүзеге асырылатын қызметінен алынған бүлігіне ғана салық салынады.
2. "Кәсіби қызметтер көрсету" термині, атап айтқанда, тәуелсіз ғылыми, әдеби, артистік, білім беру немесе оқытушылық қызметтерді, сондай-ақ дәрігерлердің, тіс дәрігерлерінің, заңгерлердің, инженерлердің, сәулетшілердің және бухгалтерлердің тәуелсіз қызметтерін қамтиды.

15-бап
ТӘУЕЛДІ ЖЕКЕ ҚЫЗМЕТТЕР

1. 16 , 18 , 19-баптардың ережелерін ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекет резиденті жалдамалы жұмысына байланысты алған еңбекақыға, жалақыға және басқа да осындай сыйақыға, егер тек жалдамалы жұмыс екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса, осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалдамалы жұмыс осылайша орындалса, осыған байланысты алынған осындай сыйақыға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. 1-тармақтың ережелеріне қарамастан, екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалдамалы жұмысқа қатысты Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған сыйақыға тек алғашқы аталған Мемлекетте ғана салық салынады, егер:
а) алушы тиісті салық жылында басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жалпы жиыны 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер ішінде екінші Мемлекетте тұрса;
b) сыйақыны екінші Мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жалдаушы төлесе немесе жалдаушының атынан төлесе;
с) сыйақыны төлеу жөніндегі шығыстарды жалдаушының осы екінші Мемлекеттегі тұрақты мекемесі көтермесе, тек алғашқы айтылған Мемлекетте салынады.
3. Осы баптың мұның алдыңғы ережелеріне қарамастан, халықаралық тасымалдарда пайдаланатын теңіз немесе әуе кемелерінің бортында орындалатын жалдамалы жұмысқа қатысты алынған сыйақыға теңіз немесе әуе кемелерін пайдаланатын кәсіпорын резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

16-бап
ДИРЕКТОРЛАРДЫҢ ҚАЛАМАҚЫЛАРЫ

Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның директорлар кеңесінің немесе осыған ұқсас органының мүшесі ретінде Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған директорлардың қаламақыларына және басқа да сондай төлемдерге осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

17-бап
АРТИСТЕР МЕН СПОРТШЫЛАР

1. 14 және 15-баптардың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе теледидар артисі секілді өнер қызметкері немесе сазгер ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзінің жеке қызметінен алған табысына осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының осы өзінің сипатында жүзеге асыратын жеке қызметінен алынатын табысы өнер қызметкерінің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаға есептелсе, бұл табысқа, 7 , 14 және 15-баптардың ережелеріне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің мемлекеттік қорлары немесе оның жергілікті билік органы немесе мемлекеттік мекеме толығымен немесе едәуір дәрежеде қаржыландыратын мұндай қызметтің осы Мемлекетке сапар мақсатына сәйкес келетін шамада өнер қызметкері немесе спортшы Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын қызметтен алынған табысқа 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда артист немесе спортшы резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана табысқа салық салынады.

18-бап
ЗЕЙНЕТАҚЫЛАР МЕН БАСҚА ДА ОСЫНДАЙ ТӨЛЕМДЕР

1. 19-баптың 2-тармағының ережелеріне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне бұрын жүзеге асырылған жұмысы үшін төленетін зейнетақыларға және басқа да осындай сыйақыларға және осындай резидентке төленетін кез келген аннуитеттерге тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. "Аннуитет" термині ақшалай немесе құндық түрде баламалы және толық өтеу орнына төлем жасау міндеттемесі не сәйкес жеке тұлғаға бүкіл өмір бойы немесе белгілі бір не белгіленетін уақыт кезеңінде белгіленген уақытта жүйелі түрде төленіп тұратын белгіленген соманы білдіреді.

19-бап
МЕМЛЕКЕТТІК ҚЫЗМЕТ

1. а) жеке тұлғаға Уағдаласушы Мемлекет бөлімшелері немесе әкімшілік бөлімшелеріне немесе билік органы немесе жергілікті билік органы осы Мемлекетте немесе оның бөлімшелеріне немесе билік органдарына жүзеге асыратын қызметі үшін төленетін еңбекақыға, жалақыға және зейнетақыдан өзге басқа ұқсас сыйақыға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады;
b) алайда, мұндай еңбекақыға, жалақыға және басқа ұқсас сыйақыға, егер қызмет осы Мемлекетте жүзеге асырылса және жеке тұлға осы Мемлекеттің резиденті болып табылса:
(і) осы Мемлекеттің азаматы болып табылса;
(іі) немесе қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана осы Мемлекеттің резиденті болмайтын болса, мұндай еңбекақыға, жалақыға немесе басқа ұқсас сыйақыға тек осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. а) жеке тұлғаға Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік бөлімшесі немесе жергілікті билік органы төлейтін немесе олар құрған қорлардан осы Мемлекет немесе оның әкімшілік бөлімшелері немесе билік органдары үшін жүзеге асыратын қызметі үшін төленетін кез келген зейнетақыға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады;
b) алайда, егер жеке тұлға осы Мемлекеттің резиденті және азаматы болып табылса, мұндай зейнетақыға тек екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
3. 15 , 16 , 17 және 18-баптардың ережелері Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік бөлімшесі немесе жергілікті билік органы жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызметке байланысты қызметке қатысты төленетін еңбекақыға, жалақыға және басқа да ұқсас сыйақылар мен зейнетақыларға қолданылады.

20-бап
СТУДЕНТТЕР

Уағдаласушы Мемлекетке барардың нақ алдында екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болып табылған және бірінші аталған Мемлекетте тек білім алу немесе практикадан өту мақсатында ғана тұрып жатқан студент немесе практикант өзінің өмір сүру, білім алу немесе практикадан өту мақсаты үшін алатын сомаларға бұл сомалардың көздері осы Мемлекеттен тыс жерде орналасқан кезде осы Мемлекетте салық салынбайды.

21-бап
БАСҚА ДА ТАБЫСТАР

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті табыстарының түрлеріне осы Конвенцияның алдыңғы баптарында сөз болмаған олардың пайда болу көздеріне қарамастан, тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. 6-баптың 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүліктен алынатын табыстан өзге табыстарға, егер мұндай табыстарды алушы бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола тұрып, екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты база арқылы тәуелсіз жеке қызметтер ұсынса және оларға байланысты табыс төленген құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1-тармақтың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда, мән-жайларға байланысты 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.

22-бап
КАПИТАЛ

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне тиесілі және екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан, 6-бапта айтылған жылжымайтын мүлік түрінде ұсынылған капиталға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бөлігін құрайтын жылжымалы мүлік немесе тәуелсіз жеке қызметтер көрсету мақсаты үшін екінші Уағдаласушы Мемлекетте Уағдаласушы Мемлекет резидентінің иелігінде бар тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүлік түрінде ұсынылған капиталға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті халықаралық тасымалдарда пайдаланатын көлік құралдары және осындай көлік құралдарын пайдалануға байланысты жылжымалы мүлік түрінде ұсынылған капиталға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
4. Уағдаласушы Мемлекет резиденті капиталының барлық басқа элементтеріне осы Мемлекетте ғана салық салынады.

23-бап
ҚОСАРЛАНҒАН САЛЫҚ САЛУДЫ ЖОЮ

1. Қазақстан жағдайында қосарланған салық салу былайша жойылады:
а) Егер Қазақстанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Словакияда салық салынуы мүмкін табыс алса немесе капиталға ие болса, Қазақстан:
(і) бұл резиденттің табысына салынатын салықтан оның Словакияда төленген табысына салынатын салыққа тең соманы шегеруге;
(іі) бұл резиденттің капиталына салынатын салықтан оның Словакияда төленген капиталына салынатын салыққа тең соманы шегеруге мүмкіндік береді.
Жоғарыда келтірілген ережелерге сәйкес шегерілетін салық мөлшері оған қолданылатын ставка бойынша Қазақстанда сондай табысқа есептелген салықтан аспауға тиіс.
b) Егер Қазақстанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Словакияда ғана салық салынуы мүмкін табыс алса немесе капиталға ие болса, Қазақстан осы табысты немесе капиталды салық салынатын базаға, бірақ Қазақстанда салық салуға ұшырайтын осындай басқа табысқа немесе капиталға салық ставкасын белгілеу мақсатында ғана, енгізуі мүмкін.
2. Словакия жағдайында қосарланған салық салу былайша жойылады:
Словакия өз резиденттерінен салықтарды өндіріп алу кезінде осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Қазақстанда салық салынуы да мүмкін табыс немесе капитал түрлерін осындай салықтар өндіріп алынатын салық салынатын базаға енгізе алады, бірақ Қазақстанда төленген салыққа тең сомаға осындай базаға сәйкес есептелген салық сомасынан шегерім ретінде ғана жол беріледі. Мұндай шегерім, алайда, осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Қазақстанда салық салынуы мүмкін табысқа немесе капиталға сәйкес келетін шегерім бергенге дейін есептелген Словакия салығының сол бөлігінен аспауға тиіс.
3. Егер Конвенцияның кез келген ережесіне сәйкес алынған табыс немесе Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне тиесілі капитал осы Мемлекетте салықтан босатылса, онда бұл Мемлекет осындай резиденттің қалған табысына немесе капиталына салынатын салық сомасын есептеу кезінде салықтан босатылған табысты немесе капиталды есепке қабылдауы мүмкін.

24-бап
КЕМСІТПЕУ

1. Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары, атап айтқанда, резиденттікке қатысты ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан немесе осыларға байланысты міндеттемелерден өзгеше немесе біршама ауыртпалықты кез келген салық салуға немесе осыларға байланысты кез келген міндеттемеге, екінші Мемлекеттің ұлттық тұлғалары тап сондай жағдайда екінші Уағдаласушы Мемлекетте ұшырамауға тиіс. Осы ереже 1-баптың ережелеріне қарамастан, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылмайтын тұлғаларға да қолданылады.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге салық салу осындай қызметті жүзеге асыратын осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындарына салық салуға қарағанда осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте біршама қолайсыздау болмауға тиіс. Осы ереже Уағдаласушы Мемлекетті екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне олардың азаматтық мәртебесі немесе ол өздерінің резиденттеріне ұсынатын отбасылық жағдай негізінде салық салу мақсаттары үшін мұндай жеке салықтық жеңілдіктер, шегерістер мен шегерімдер берілетіндей болып пайымдалмауға тиіс.
3. 9-баптың 1-тармағының, 11-баптың 7-тармағының немесе 12-баптың 6-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттің екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін проценттер, роялти және басқа да төлемдер осындай кәсіпорынның салық салынатын пайдасын айқындау мақсаты үшін олар бірінші аталған Мемлекеттің резидентіне қалай төленсе, нақ осындай шарттарда шегеріліп тастауға жатады. Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне осыған ұқсас кез келген берешегі осындай кәсіпорынның салық салынатын капиталын айқындау мақсаты үшін бірінші аталған Мемлекет резидентінің берешегі сияқты нақ сондай шарттарда шегеруге жатады.
4. Капиталы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резиденттеріне толық немесе ішінара тиесілі немесе олар тікелей немесе жанама түрде бақылауға алып отырған Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындары бірінші аталған Мемлекеттің басқа осындай кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға және соған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе неғұрлым ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салуға немесе соған байланысты кез келген міндеттемелерге бірінші аталған Мемлекетте ұшырамауға тиіс.

25-бап
ӨЗАРА КЕЛІСУ РӘСІМІ

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де іс-әрекеттері осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соғып отыр немесе әкеп соғатын болады деп санаса, ол осы Мемлекеттердің ішкі заңдарында көзделген қорғану құралдарына қарамастан, өзінің ісін өзі резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының немесе егер оның ісі 24-баптың 1-тармағына қатысты болса, өзі ұлттық тұлғасы болып табылатын сол Уағдаласушы Мемлекеттің қарауына бере алады. Өтініш осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соқтыратын іс-әрекеттер туралы алғашқы хабар берілген сәттен бастап үш жыл ішінде берілуі тиіс.
2. Құзыретті орган, егер ол өтінішті негізді деп санаса және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, осы Конвенцияға сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында істі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткізілген келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңдарында көзделген кез келген уақыт шектеулеріне қарамастан орындалатын болады.
3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияны пайымдау немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмән-күдіктерді өзара келісе отырып шешуге ұмтылатын болады. Олар, сондай-ақ осы Конвенцияда көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатымен бір-біріне кеңес бере алады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары алдыңғы тармақтарды түсінуде келісуге қол жеткізу мақсатында олардың өздерінен немесе олардың өкілдерінен тұратын бірлескен комиссияны қоса алғанда, бір-бірімен тікелей байланыс жасай алады.

26-бап
АҚПАРАТ АЛМАСУ

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияның ережелерін немесе салық салу осы Конвенцияға қайшы келмейтіндей шамада осы Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты Уағдаласушы Мемлекеттердің ішкі заңдарын орындау үшін қажетті ақпаратпен алмасып тұрады. Ақпарат алмасу 1-баппен шектелмейді. Уағдаласушы Мемлекет алған кез келген ақпарат осы Мемлекеттің ішкі заңдарының шеңберінде алынған ақпарат секілді құпия болып есептеледі және Конвенция қолданылатын бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлі өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе салықтарға қатысты шағымдарды қараумен айналысып жатқан тұлғаларға немесе органдарға ғана (соттар мен әкімшілік органдарды қоса алғанда) хабарланады. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдаланады. Олар бұл ақпаратты ашық сот мәжілісі барысында немесе сот шешімдерін қабылдау кезінде аша алады.
2. Ешқандай жағдайда 1-тармақтың ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:
а) осы немесе, екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларын қолдану;
b) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары бойынша немесе әдеттегі әкімшілік практикасы барысында алуға болмайтын ақпарат беру;
с) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпарат немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (қоғамдық тәртіпке) қайшы келуі мүмкін ақпарат беру міндеттемесін жүктейтіндей болып түсіндірілмейді.

27-бап
ДИПЛОМАТИЯЛЫҚ МИССИЯЛАРДЫҢ ЖӘНЕ
КОНСУЛДЫҚ МЕКЕМЕЛЕРДІҢ МҮШЕЛЕРІ

Осы Конвенцияда еш нәрсе де дипломатиялық миссиялар мен консулдық мекемелер мүшелерінің оларға халықаралық құқықтың жалпы нормаларына сәйкес немесе арнайы келісімдердің ережелеріне сәйкес берілген салықтық артықшылықтарын қозғамайды.

28-бап
КҮШІНЕ ЕНУІ

1. Осы Конвенция бекітуге жатады және бекіту грамоталарымен алмасу мүмкіндігінше қысқа мерзімде жүргізіледі.
2. Осы Конвенция бекіту грамоталарын алмасқан күннен кейін 60-ыншы күні күшіне енеді және оның ережелері:
а) осы Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе бірінші қаңтарынан кейін алынған табыс сомасы бойынша төлем көзінен ұсталатын салықтарға қатысты;
b) және осы Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарында немесе бірінші қаңтарынан кейін басталатын салық салынатын кезеңдер үшін табыс пен капиталға салынатын басқа салықтарға қатысты қолданылады.

29-бап
ҚОЛДАНЫЛУЫН ТОҚТАТУ

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің бірі оның қолданылуын тоқтатпайынша күшінде қала береді. Кез келген Уағдаласушы Мемлекет осы Конвенция күшіне енген күннен бастап бес жылдық кезең өткеннен кейінгі кез келген күнтізбелік жылдың аяқталуына кемінде алты ай қалғанда дипломатиялық арналар арқылы қолданылуын тоқтату туралы хабарлама жібере отырып, Конвенцияның күшін тоқтата алады. Мұндай жағдайда осы Конвенция:
а) хабарлама берілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарында немесе бірінші қаңтардан кейін алынған табыс сомасы бойынша көздерден ұсталатын салықтарға қатысты;
b) хабарлама берілген жылдан кейінгі жылдың бірінші қаңтарында немесе бірінші қаңтарынан кейін басталатын салық салынатын кезеңдер үшін табыс пен капиталға салынатын басқа салықтарға қатысты өз күшін тоқтатады.
Осыны куәландыру ретінде, тиісті дәрежеде өкілеттік берілген төмендегі қол қоюшылар осы Конвенцияға қол қойды.

2007 жылғы наурыз айында 21 күні Астанада қазақ, орыс, словак және ағылшын тілдерінде екі данада жасалды әрі барлық мәтіндердің күші бірдей. Талдауда алшақтық болған жағдайда, ағылшынша мәтін айқындаушы болып табылады.

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ СЛОВАКИЯ РЕСПУБЛИКАСЫ
ҮШІН ҮШІН

2007 жылғы 21 наурызда Астана қаласында жасалған Қазақстан Республикасы мен Словакия Республикасы арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияның бұл көшірмесінің дәлдігін куәландырамын.

Қазақстан Республикасы
Сыртқы істер министрлігі
Халықаралық-құқық департаментінің
Басқарма бастығы

О ратификации Конвенции между Республикой Казахстан и Словацкой Республикой об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал

Закон Республики Казахстан от 30 декабря 2007 года № 14-IV

Ратифицировать Конвенцию между Республикой Казахстан и Словацкой Республикой об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал, совершенную в городе Астане 21 марта 2007 года.

Президент
Республики Казахстан

КОНВЕНЦИЯ
МЕЖДУ РЕСПУБЛИКОЙ КАЗАХСТАН
И СЛОВАЦКОЙ РЕСПУБЛИКОЙ ОБ ИЗБЕЖАНИИ ДВОЙНОГО
НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ И ПРЕДОТВРАЩЕНИИ УКЛОНЕНИЯ ОТ
НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ В ОТНОШЕНИИ НАЛОГОВ НА ДОХОД И КАПИТАЛ

(Официальный сайт МИД РК - Вступила в силу 28 июля 2008 года)

Республика Казахстан и Словацкая Республика,
желая заключить Конвенцию об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал,
согласились о нижеследующем:

Статья 1
ЛИЦА, К КОТОРЫМ ПРИМЕНЯЕТСЯ КОНВЕНЦИЯ

Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
НАЛОГИ, НА КОТОРЫЕ РАСПРОСТРАНЯЕТСЯ КОНВЕНЦИЯ

1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход и капитал, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его административных подразделений, или местных органов власти, независимо от метода их взимания.
2. Налогами на доход и капитал считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода, общей суммы капитала или отдельных элементов дохода или капитала, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалованья или заработной платы, выплачиваемых предприятиями, а также налоги на прирост стоимости имущества.
3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящая Конвенция, являются в частности:
a) в Республике Казахстан:
(i) корпоративный подоходный налог;
(ii) индивидуальный подоходный налог;
(iii) налог на имущество;
(далее именуемые как "Казахстанский налог");
b) в Словацкой Республике:
(i) налог на доход физических лиц;
(ii) налог на доход юридических лиц;
(iii) налог на недвижимое имущество;
(далее именуемые как "Словацкий налог").
4. Настоящая Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься после даты подписания настоящей Конвенции в дополнение к существующим налогам или вместо них. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях в их соответствующих налоговых законодательствах.

Статья 3
ОБЩИЕ ОПРЕДЕЛЕНИЯ

1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:
а) термины:
(i) "Казахстан" означает Республику Казахстан, и при использовании в географическом смысле термин "Казахстан" включает территориальные воды, а также исключительную экономическую зону и континентальный шельф, в которых Казахстан может для определенных целей осуществлять суверенные права и юрисдикцию в соответствии с международным правом и в которых применяется налоговое законодательство Казахстана;
(ii) "Словакия" означает Словацкую Республику и при использовании в географическом смысле означает ее территорию, в пределах которой Словацкая Республика осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию в соответствии с положениями международного права;
b) термины "Договаривающееся Государство" и "другое Договаривающееся Государство" означают Казахстан или Словакию в зависимости от контекста;
c) термин "лицо" включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
d) термин "компания" означает любое корпоративное объединение или любую экономическую единицу, которая для целей налогообложения рассматривается как корпоративное объединение;
e) термины "предприятие Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают соответственно предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося Государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
f) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским, воздушным или автомобильным транспортом, эксплуатируемым предприятием Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда морской, воздушный или автомобильный транспорт эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
g) термин "компетентный орган" означает:
(i) в Казахстане: Министерство финансов или его уполномоченного представителя;
(ii) в Словакии: Министра финансов или его уполномоченного представителя;
h) термин "национальное лицо" означает:
(i) любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;
(ii) любое юридическое лицо, товарищество или ассоциацию, получивших такой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства;
2. При применении в любое время настоящей Конвенции Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в ней, имеет то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имеет в это время по законодательству этого Государства в отношении налогов, на которые распространяется настоящая Конвенция.

Статья 4
РЕЗИДЕНТ

1. Для целей настоящей Конвенции термин "резидент Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое по законодательству этого Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резидентства, места управления или любого другого критерия аналогичного характера, а также включает Договаривающееся Государство и любое его административное подразделение или местный орган власти. Этот термин, однако, не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Государстве только в отношении дохода из источников в этом Государстве или капитала, находящегося в нем.
2. Если в соответствии с положениями пункта 1 физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
a) оно считается резидентом Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Государствах, оно считается резидентом Государства, в котором оно имеет наиболее тесные личные и экономические связи (центр жизненных интересов);
b) если Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Государств, оно считается резидентом того Государства, в котором оно обычно проживает;
c) если оно обычно проживает в обоих Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом Государства, гражданином которого оно является;
d) если статус резидента не может быть определен в соответствии с подпунктами а)-с), компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.
3. Если в соответствии с положениями пункта 1 лицо, иное, чем физическое лицо, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, тогда оно считается резидентом Государства, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5
ПОСТОЯННОЕ УЧРЕЖДЕНИЕ

1. Для целей настоящей Конвенции термин "постоянное учреждение" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
2. Термин "постоянное учреждение", в частности, включает:
a) место управления;
b) отделение;
c) контору;
d) фабрику;
e) мастерскую; и
f) рудник, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое место добычи природных ресурсов.
3. Термин "постоянное учреждение" также включает:
a) строительную площадку или строительный, монтажный или сборочный объект, или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, но только если такая площадка или объект существуют в течение более чем 9 месяцев или такие услуги оказываются в течение более чем 9 месяцев; и
b) установку или сооружение, используемые для разведки природных ресурсов, или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, или буровую установку, или судно, используемые для разведки природных ресурсов, но только если такое использование длится в течение более чем 6 месяцев или такие услуги оказываются в течение более чем 6 месяцев; и
c) оказание услуг, включая консультационные услуги, резидентами через служащих или другой персонал, нанятый резидентами для таких целей, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в пределах страны в течение периода или периодов, составляющих в общей сложности более чем 6 месяцев в любом периоде продолжительностью 12 месяцев.
4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин "постоянное учреждение" не рассматривается как включающий:
a) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
b) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки;
c) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей переработки другим предприятием;
d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий или для сбора информации для предприятия;
e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от а) до е) включительно, при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации, имеет подготовительный или вспомогательный характер.
5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, если лицо, иное чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6, действует от имени предприятия и имеет, и обычно использует в Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, то это предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в этом Государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо предпринимает для предприятия, если только его деятельность не ограничивается видами деятельности, упомянутыми в пункте 4, которые, если и осуществляются через постоянное место деятельности, не превращают это постоянное место деятельности в постоянное учреждение согласно положениям этого пункта.
6. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности.
7. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства или которая осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Государстве (либо через постоянное учреждение, либо иным образом), сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

Статья 6
ДОХОДЫ ОТ НЕДВИЖИМОГО ИМУЩЕСТВА

1. Доходы, получаемые резидентом Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доходы от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Термин "недвижимое имущество" имеет то значение, которое он имеет по законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Термин в любом случае включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения законодательства в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных запасов, источников и других природных ресурсов. Морской, воздушный и автомобильный транспорт не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.
3. Положения пункта 1 применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
4. Положения пунктов 1 и 3 также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и к доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.

Статья 7
ПРИБЫЛЬ ОТ ПРЕДПРИНИМАТЕЛЬСКОЙ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ

1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Государстве, но только та ее часть, которая относится к:
a) такому постоянному учреждению;
b) продажам в этом другом Государстве товаров или изделий, которые совпадают или схожи с товарами или изделиями, которые продаются через такое постоянное учреждение; или
c) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Государстве, которая по своему характеру совпадает или схожа с предпринимательской деятельностью, осуществляемой через такое постоянное учреждение.
2. С учетом положений пункта 3, если предприятие Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы независимо от того, понесены они в Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, или в другом месте. В любом случае такие расходы не могут включать какие-либо суммы, выплаченные постоянным учреждением головному предприятию или любому из его филиалов, такие, как роялти, гонорары или другие схожие платежи в возврат за использование патентов или других прав, таких, как выплаты комиссионных за предоставленные специальные услуги или за менеджмент (кроме компенсации расходов, которые действительно понесены постоянным учреждением) или проценты на сумму, ссуженную предприятием постоянному учреждению.
4. По мере того, что определение в Договаривающемся Государстве прибыли, относящейся к постоянному учреждению на основе пропорционального распределения общей суммы прибыли предприятия его различным подразделениям, является обычной практикой, ничто в пункте 2 не мешает Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения как это диктуется практикой. Однако выбранный метод пропорционального распределения должен давать результаты, соответствующие принципам, содержащимся в настоящей статье.
5. Не зачисляется какая-либо прибыль постоянному учреждению на основании лишь закупки этим постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.
6. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.
7. Для целей предыдущих пунктов прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом из года в год, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.

Статья 8
МЕЖДУНАРОДНЫЕ ПЕРЕВОЗКИ

1. Прибыль, полученная резидентом Договаривающегося Государства от эксплуатации морского, воздушного и автомобильного транспорта в международной перевозке, облагается налогом только в этом Государстве.
2. Положения пункта 1 применяются также к прибыли от участия в пуле, совместном предприятии или международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
АССОЦИИРОВАННЫЕ ПРЕДПРИЯТИЯ

1. Если
a) предприятие Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или
b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства,
и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и, соответственно, обложена налогом.
2. Если Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Государства и, соответственно, облагает налогом прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Государстве, и прибыль, таким образом включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Государства, если бы взаимоотношения между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, тогда это другое Государство сделает соответствующую корректировку суммы взимаемого с такой прибыли налога. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящей Конвенции и компетентные органы Договаривающихся Государств должны при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10
ДИВИДЕНДЫ

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, в соответствии с законодательством этого Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать:
a) 10 процентов обшей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания (иная, чем партнерство), которая прямо владеет не менее чем 30 процентами капитала компании, выплачивающей дивиденды;
b) 15 процентов общей суммы дивидендов во всех остальных случаях.
Положения настоящего пункта не затрагивают налогообложения компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.
3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, от участие в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций, в соответствии с законодательством Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец дивидендов, будучи резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базы и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.
5. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Государство не может облагать любым налогом дивиденды, выплачиваемые этой компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Государства или когда холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением или постоянной базой, находящимися в этом другом Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из дохода, образующегося в этом другом Государстве.
6. Несмотря на другие положения настоящей Конвенции, если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства, имеет постоянное учреждение в другом Договаривающемся Государстве, прибыль постоянного учреждения может облагаться дополнительным налогом в этом другом Государстве в соответствии с его законодательством, но дополнительный налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 5 процентов суммы такой прибыли после вычета из нее налога на доход, взимаемого в этом другом Государстве.

Статья 11
ПРОЦЕНТЫ

1. Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако такие проценты могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем процентов, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов общей суммы процентов.
3. Несмотря на положения пункта 2, проценты, возникшие в Договаривающемся Государстве, полученные и фактически принадлежащие Правительству другого Договаривающегося Государства или Центральному банку (Национальному Банку), или какому-нибудь финансовому учреждению, полностью принадлежащему этому Правительству, освобождаются от налога в первом упомянутом Государстве.
4. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должников, и, в частности, доход от правительственных ценных бумаг, и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.
5. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.
6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само это Государство, административные подразделения, местные органы власти или резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и такие проценты выплачиваются таким постоянным учреждением или постоянной базой, то считается, что такие проценты возникают в Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение или постоянная база.
7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.

Статья 12
РОЯЛТИ

1. Роялти, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем роялти, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов общей суммы роялти.
3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или за предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или науки, кинематографические фильмы и фильмы или записи, используемые в радио и телевизионных передачах, и другие средства воспроизводства изображения и звука, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, программное обеспечение или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта, и платежи за использование или предоставление права пользования промышленным, коммерческим или научным оборудованием.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают роялти, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает независимые личные услуги в этом другом Государстве с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которого выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.
5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само это Государство или административное подразделение, или местный орган власти, или резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникло обязательство выплатить роялти, и такие роялти связаны с этим постоянным учреждением или постоянной базой, тогда такие роялти считаются возникшими в Государстве, в котором расположены постоянное учреждение или постоянная база.
6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем роялти или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с должным учетом других положений настоящей Конвенции.

Статья 13
ДОХОДЫ ОТ ПРИРОСТА СТОИМОСТИ ИМУЩЕСТВА

1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, о котором говорится в статье 6 , и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения:
a) акций основного капитала компании, стоимость которых в основном и прямо или косвенно состоит из недвижимого имущества, расположенного в другом Государстве, или
b) доли в партнерстве, трасте или имуществе, стоимость процентов которого в основном и прямо или косвенно состоит из недвижимого имущества, расположенного в другом Государстве, или из акций, упомянутых в подпункте (а) выше,
могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
3. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или от движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или вместе со всем предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
4. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения морского, воздушного или автомобильного транспорта, эксплуатируемого в международной перевозке, или движимого имущества, связанного с эксплуатацией такого морского, воздушного или автомобильного транспорта, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
5. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем то, о котором говорится в предыдущих пунктах настоящей статьи, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 14
НЕЗАВИСИМЫЕ ЛИЧНЫЕ УСЛУГИ

1. Доход, полученный физическим лицом, являющимся резидентом Договаривающегося Государства, в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагается налогом только в этом Государстве, за исключением следующих условий, когда такой доход может также облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве:
a) если оно имеет постоянную базу на регулярной основе в другом Договаривающемся Государстве для целей осуществления своей деятельности; в таком случае облагается налогом только та часть дохода, которая относится к этой постоянной базе; или
b) если оно присутствует в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, превышающих в общей сложности 183 дня или более в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году; в таком случае облагается налогом только та часть дохода, которая получена от его деятельности, осуществляемой в этом другом Государстве.
2. Термин "профессиональные услуги", в частности, включает независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимую деятельность врачей, стоматологов, юристов, инженеров, архитекторов и бухгалтеров.

Статья 15
ЗАВИСИМЫЕ ЛИЧНЫЕ УСЛУГИ

1. С учетом положений статей 16 , 18, 19 жалованье, заработная плата и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Несмотря на положения пункта 1, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Государстве, если:
a) получатель находится в другом Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году, и
b) вознаграждение выплачивается нанимателем или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого Государства, и
с) расходы по выплате вознаграждения не несет постоянное учреждение или постоянная база, которую наниматель имеет в другом Государстве.
3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке, может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является предприятие, эксплуатирующее морское или воздушное судно.

Статья 16
ГОНОРАРЫ ДИРЕКТОРОВ

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или сходного с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

Статья 17
АРТИСТЫ И СПОРТСМЕНЫ

1. Несмотря на положения статей 14 и 15, доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого, как артиста театра, кино, радио или телевидения или музыканта, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, этот доход может, несмотря на положения статей 7 , 14 и 15, облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.
3. Положения пунктов 1 и 2 не применяются к доходу, полученному от деятельности, осуществляемой в Договаривающемся Государстве работником искусства или спортсменом, в той мере, в какой такая деятельность соответствует цели визита в это Государство, которая полностью или в значительной степени финансируется из государственных фондов другого Договаривающегося Государства или его местным органом власти, или государственным учреждением. В таком случае доход облагается налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является артист или спортсмен.

Статья 18
ПЕНСИИ И ДРУГИЕ ПОДОБНЫЕ ВЫПЛАТЫ

1. В соответствии с положениями пункта 2 статьи 19 пенсии и другие подобные вознаграждения, выплачиваемые за осуществлявшуюся в прошлом работу резиденту Договаривающегося Государства, и любые аннуитеты, выплачиваемые такому резиденту, облагаются налогом только в этом Государстве.
2. Термин "аннуитеты" означает фиксированные суммы, периодически в установленные сроки выплачиваемые физическому лицу в течение жизни или в течение определенного или устанавливаемого периода времени в соответствии с обязательством производить платежи взамен на адекватное и полное возмещение в денежном или стоимостном выражении.

Статья 19
ГОСУДАРСТВЕННАЯ СЛУЖБА

1. а) Жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, иное чем пенсия, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его административными подразделениями или местными органами власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Государства или его подразделений или органов власти, облагается налогом только в этом Государстве;
b) Однако такое жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Государстве и физическое лицо - резидент этого Государства:
(i) является гражданином этого Государства; или
(ii) не стало резидентом этого Государства только с целью осуществления службы.
2. а) Любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся Государством или его административным подразделением или местным органом власти, или из созданных ими фондов физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Государства или его подразделений или органов власти, облагается налогом только в этом Государстве.
b) Однако такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого Государства.
3. Положения статей 15, 16, 17 и 18 применяются к жалованьям, заработной плате и другим схожим вознаграждениям и к пенсиям в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством или его административным подразделением или местным органом власти.

Статья 20
СТУДЕНТЫ

Суммы, которые студент или практикант, являющийся или непосредственно перед приездом в Договаривающееся Государство являвшийся резидентом другого Договаривающегося Государства и находящийся в первом упомянутом Государстве исключительно с целью получения образования или прохождения практики, получает для целей своего содержания, получения образования или прохождения практики, не облагаются налогом в этом Государстве при условии, что источники этих сумм находятся за пределами этого Государства.

Статья 21
ДРУГИЕ ДОХОДЫ

1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства независимо от источника их возникновения, о которых не говорится в предыдущих статьях настоящей Конвенции, облагаются налогом только в этом Государстве.
2. Положения пункта 1 не применяются к доходам, иным чем доходы от недвижимого имущества, определенного в пункте 2 статьи 6 , если получатель таких доходов, будучи резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение или предоставляет в этом другом Государстве независимые личные услуги посредством находящейся там постоянной базы, и право или имущество, в связи с которыми выплачен доход, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.

Статья 22
КАПИТАЛ

1. Капитал, представленный недвижимым имуществом, упомянутым в статье 6, принадлежащим резиденту Договаривающегося Государства и находящимся в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Капитал, представленный движимым имуществом, составляющим часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или движимым имуществом, относящимся к постоянной базе, имеющейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
3. Капитал, представленный транспортными средствами, которые эксплуатируются резидентом Договаривающегося Государства в международной перевозке, и движимым имуществом, связанным с эксплуатацией таких транспортных средств, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
4. Все другие элементы капитала резидента Договаривающегося Государства облагаются налогом только в этом Государстве.

Статья 23
УСТРАНЕНИЕ ДВОЙНОГО НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ

1. В случае Казахстана двойное налогообложение устраняется следующим образом:
а) Если резидент Казахстана получает доход или владеет капиталом, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции могут облагаться налогом в Словакии, Казахстан позволит:
(i) вычесть из налога на доход этого резидента сумму, равную налогу на доход, уплаченному в Словакии;
(ii) вычесть из налога на капитал этого резидента сумму, равную налогу на капитал, уплаченному в Словакии;
Размер налога, вычитаемого в соответствии с вышеприведенными положениями, не должен превышать налог, который был бы начислен на такой же доход в Казахстане по ставкам, действующим в нем.
b) Если резидент Казахстана получает доход или владеет капиталом, которые в соответствии с положениями настоящей Конвенции облагаются налогом только в Словакии, Казахстан может включить этот доход или капитал в налогооблагаемую базу, но только для целей установления ставки налога на такой другой доход или капитал, как подвергаемый налогообложению в Казахстане.
2. В случае Словакии двойное налогообложение устраняется следующим образом:
Словакия при взимании налогов со своих резидентов может включить в налогооблагаемую базу, с которой взимаются такие налоги, виды доходов или капитала, которые в соответствии с положениями настоящей Конвенции могут также облагаться налогом в Казахстане, но допускает в качестве вычета из суммы налога, начисленного согласно такой базе, сумму, равную налогу, выплаченному в Казахстане. Такой вычет, однако, не должен превышать ту часть Словацкого налога, начисленного до предоставления вычета, которая соответствует доходу или капиталу, которые в соответствии с положениями настоящей Конвенции, могут облагаться налогом в Казахстане.
3. Если в соответствии с любым положением Конвенции доход полученный, или капитал, принадлежащий резиденту Договаривающегося Государства, освобождается от налога в этом Государстве, то это Государство может тем не менее при подсчете суммы налога на оставшийся доход или капитал такого резидента принять в расчет освобожденный доход или капитал.

Статья 24
НЕДИСКРИМИНАЦИЯ

1. Национальные лица Договаривающегося Государства не должны подвергаться в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, иному или более обременительному, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства. Данное положение, несмотря на положения статьи 1 , также применяется к лицам, которые не являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.
2. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Государства, осуществляющих подобную деятельность. Это положение не должно истолковываться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства такие личные налоговые льготы, скидки и вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.
3. За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9 , пункта 7 статьи 11 или пункта 6 статьи 12 , проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, должны для целей определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия подлежать вычетам на тех же условиях, как если бы они выплачивались резиденту первого упомянутого Государства. Аналогично любая задолженность предприятия Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства должна для целей определения налогооблагаемого капитала такого предприятия подлежать вычету на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Государства.
4. Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Государства.

Статья 25
ПРОЦЕДУРА ВЗАИМНОГО СОГЛАСОВАНИЯ

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, оно может независимо от средств защиты, предусмотренных внутренним законодательством этих Государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу того Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является, или, если его дело подпадает под действие пункта 1 статьи 24, компетентному органу того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции.
2. Компетентный орган будет стремиться, если он сочтет заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящей Конвенции. Любое достигнутое согласие будет исполнено независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных национальным законодательством Договаривающихся Государств.
3. Компетентные органы Договаривающихся Государств будут стремиться разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении настоящей Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных настоящей Конвенцией.
4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом, включая заседания совместной комиссии, состоящей из них самих или их представителей, в целях достижения согласия в понимании предыдущих пунктов.

Статья 26
ОБМЕН ИНФОРМАЦИЕЙ

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, необходимой для выполнения положений настоящей Конвенции или внутреннего законодательства Договаривающихся Государств, касающегося налогов, на которые распространяется настоящая Конвенция в той степени, в какой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции. Обмен информацией не ограничивается статьей 1 . Любая информация, полученная Договаривающимся Государством, считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках внутреннего законодательства этого Государства, и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций, касающихся налогов, на которые распространяется настоящая Конвенция. Такие лица или органы используют информацию только для этих целей. Они могут раскрывать эту информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
2. Ни в каком случае положения пункта 1 не будут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательства:
a) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
b) предоставлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычной административной практики этого или другого Договаривающегося Государства;
c) предоставлять информацию, которая раскрывала бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (общественному порядку).

Статья 27
ЧЛЕНЫ ДИПЛОМАТИЧЕСКИХ МИССИЙ
И КОНСУЛЬСКИХ УЧРЕЖДЕНИЙ

Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий членов дипломатических миссий и консульских учреждений в соответствии с общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.

Статья 28
ВСТУПЛЕНИЕ В СИЛУ

1. Настоящая Конвенция подлежит ратификации, и обмен ратификационными грамотами состоится в возможно короткие сроки.
2. Настоящая Конвенция вступает в силу на 60-й день со дня обмена ратификационными грамотами и ее положения применяются:
a) в отношении налогов, удерживаемых у источника, по суммам дохода, полученным первого января или после первого января календарного года, следующего за годом вступления настоящей Конвенции в силу; и
b) в отношении других налогов на доход и капитал за налогооблагаемые периоды, начинающиеся первого января или после первого января календарного года, следующего за годом вступления настоящей Конвенции в силу.

Статья 29
ПРЕКРАЩЕНИЕ ДЕЙСТВИЯ

Настоящая Конвенция остается в силе, пока одно из Договаривающихся Государств не прекратит ее действие. Любое Договаривающееся Государство может прекратить действие Конвенции, направив через дипломатические каналы уведомление о прекращении действия, по крайней мере, за шесть месяцев до конца любого календарного года, следующего после истечения пятилетнего периода с даты вступления настоящей Конвенции в силу. В таком случае настоящая Конвенция прекращает свое действие:
а) в отношении налогов, удерживаемых у источника, по суммам дохода, полученным с или после первого января календарного года, следующего за годом подачи уведомления; и
b) в отношении других налогов на доход и капитал за налогооблагаемые периоды, начинающиеся первого или после первого января года, следующего за годом подачи уведомления.
В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в двух экземплярах в Астане 21 числа, марта месяца 2007 года на казахском, русском, словацком и английском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае расхождения в толковании английский текст является определяющим.

ЗА ЗА
РЕСПУБЛИКУ КАЗАХСТАН СЛОВАЦКУЮ РЕСПУБЛИКУ