Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Финляндия Республикасының Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімді және оған Хаттаманы ратификациялау туралы

Қазақстан Республикасының 2010 жылғы 31 мамырдағы № 284-IV Заңы

2009 жылғы 24 наурызда Хельсинкиде жасалған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Финляндия Республикасының Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісім және оған Хаттама ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті Н. Назарбаев

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ҮКІМЕТІ МЕН ФИНЛЯНДИЯ РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ
ҮКІМЕТІ АРАСЫНДАҒЫ ТАБЫСҚА САЛЫНАТЫН САЛЫҚТАРҒА ҚАТЫСТЫ
ҚОСАРЛАНҒАН САЛЫҚ САЛУДЫ БОЛДЫРМАУ ЖӘНЕ САЛЫҚ САЛУДАН
ЖАЛТАРУҒА ЖОЛ БЕРМЕУ ТУРАЛЫ
КЕЛІСІМ
(2010 жылғы 5 тамызда күшіне енді -
Қазақстан Республикасының халықаралық шарттары Бюллетені,
2010 ж., N 6, 53-құжат)

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Финляндия Республикасының Үкіметі
Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісім жасасуға ниет білдіре отырып,
мына төмендегілер туралы келісті:

1-бап
КЕЛІСІМ ҚОЛДАНЫЛАТЫН ТҰЛҒАЛАР

Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап
КЕЛІСІМ ҚОЛДАНЫЛАТЫН САЛЫҚТАР

1. Осы Келісім алу әдістеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның жергілікті билік органдарының атынан алынатын табысқа салынатын салықтарға қолданылады.
2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлікті иеліктен айырудан алынған табыстарға салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан немесе табыстың жеке элементтерінен алынатын салықтың барлық түрлері табысқа салынатын салықтар болып саналады.
3. Осы Келісім қолданылатын қазіргі салықтар мыналар болып табылады:
а) Қазақстанда:
(і) корпорациялық табыс салығы;
(іі) жеке табыс салығы;
(бұдан әрі «Қазақстан салығы» деп аталатын);
b) Финляндияда:
(і) мемлекеттік табыс салықтары;
(іі) корпорациялық табыс салығы;
(ііі) коммуналдық салық;
(іv) шіркеу салығы;
(v) проценттен алынатын көзден ұсталатын салық; және
(vі) резидент еместердің табысынан алынатын көзден ұсталатын салық (бұдан әрі «Фин салығы» деп аталатын).
4. Келісім сондай-ақ Келісімге қол қойылған күннен кейін қолданыстағы салықтарға қосымша немесе олардың орнына алынатын бірдей немесе мәні бойынша ұқсас кез келген салықтарға қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өздерінің салық заңнамаларындағы кез келген елеулі өзгерістер туралы бірін-бірі хабардар етеді.

3-бап
ЖАЛПЫ АНЫҚТАМАЛАР

1. Егер түпмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Келісімнің мақсаттары үшін
а) мына:
(і) «Қазақстан» — Қазақстан Республикасын білдіреді және, географиялық мағынасында қолданғанда «Қазақстан» термині оның заңнамасына және халықаралық құқыққа сәйкес Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және Қазақстан өзінің егемендік құқықтары мен заңды құзырын жүзеге асыра алатын аймағын қамтиды;
(іі) «Финляндия» термині Финляндия Республикасын және географиялық мағынасында қолданғанда, Финляндия Республикасының аумағын және Финляндия Республикасының аумақтық суларына жапсарлас кез келген аймақты білдіреді, оның шегінде Финляндия заңнамасы бойынша және халықаралық құқыққа сәйкес Финляндия теңіз түбіндегі табиғат ресурстарын және теңіз түбіндегі және жағалаудағы су қойнауларын барлау мен өндіруге қатысты құқықты жүзеге асыра алады;
b) «тұлға» термині жеке тұлғаны, компанияны және тұлғалардың кез келген басқа да бірлестігін білдіреді;
c) «компания» термині салық салу мақсаттары үшін корпорациялық құрылым ретінде қарастырылатын кез келген корпорациялық құрылымды немесе кез келген экономикалық бірлікті білдіреді;
d) «кәсіпорын» термині кез келген кәсіпкерлік қызметті, жүзеге асыруға қолданылады;
e) «Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны» және «екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны» терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;
f) «халықаралық тасымал» термині теңіз немесе әуе кемесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі пункттер арасында ғана пайдаланылатын жағдайлардан басқа, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесімен кез келген тасымалды білдіреді;
g) «құзыретті орган» термині:
(і) Қазақстанда: Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін;
(іі) Финляндияда: Қаржы министрлігін, оның уәкілетті өкілін немесе Қаржы министрлігі құзыретті орган ретінде анықтайтын органды білдіреді;
h) Уағдаласушы Мемлекетке қатысты «ұлттық тұлға» термині:
(і) осы Уағдаласушы Мемлекеттің азаматтығы бар кез келген жеке тұлғаны;
(іі) өзінің мәртебесін осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы негізінде алған кез келген заңды тұлғаны, әріптестікті немесе қауымдастықты білдіреді;
(ііі) «кәсіпкерлік қызмет» термині кәсіби қызметтерді немесе тәуелсіз сипаттағы басқа қызметті жүзеге асыруды қамтиды.
2. Уағдаласушы Мемлекет осы Келісімді кез келген уақытта қолданған кезде, онда айқындалмаған кез келген термин, егер түпмәтіннен өзге мағына туындамаса, Келісім қолданылатын салықтарға қатысты осы Мемлекеттің заңнамасы бойынша осы кезде қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаны иеленеді, осы Мемлекеттің қолданылатын салық заңнамасы бойынша терминнің кез келген мағынасы осы Мемлекеттің басқа заңдары бойынша термин берілетін мәннен басымдыққа ие болады.

4-бап
РЕЗИДЕНТ

1. Осы Келісімнің мақсаттары үшін «Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті» термині осы Мемлекеттің заңнамасы бойынша оның тұратын жері, резиденттігі, басқару орны немесе құру (тіркеу) орны немесе осындай сипаттағы кез келген басқа өлшем негізінде онда салық салынуға жататын кез келген тұлғаны білдіреді, сондай-ақ осы Мемлекеттің өзін, оның кез келген орталық билік органын, мемлекеттік органын немесе жергілікті билік органын қамтиды. Алайда осы термин осы Мемлекеттегі көздерден алынатын табысқа қатысты ғана осы Мемлекетте салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.
2. Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, онда оның мәртебесі мынадай түрде айқындалады:
а) ол өзінің иелігінде тұрақты баспанасы бар Мемлекеттің ғана резиденті болып саналады; егер оның иелігінде Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұрақты баспанасы болса, ол неғұрлым тығыз жеке және экономикалық қатынастары (өмірлік мүдделер орталығы) бар Мемлекеттің ғана резиденті болып саналады;
b) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің ешқайсысында өзінің иелігінде тұрақты баспанасы болмаса, ол өзі әдетте тұрып жатқан Мемлекеттің ғана резиденті болып саналады;
c) егер ол әдетте екі Мемлекетте де тұрса немесе олардың ешқайсысында да тұрмаса, ол өзі азаматы болып табылатын Мемлекеттің ғана резиденті болып саналады;
d) егер резиденттің мәртебесі алдағы тармақшаларға сәйкес айқындалмаса, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы мәселе бойынша шешімді өзара келісім бойынша қабылдайды.
3. Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке тұлғадан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болса, ол оның тиімді басқару орны орналасқан Мемлекеттің ғана резиденті болып саналады.

5-бап
ТҰРАҚТЫ МЕКЕМЕ

1. Осы Келісімнің мақсаттары үшін «тұрақты мекеме» термині кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.
2. «Тұрақты мекеме» термині, атап айтқанда, мыналарды:
а) басқару орнын;
b) бөлімшені;
с) кеңсені;
d) фабриканы;
е) шеберхананы;
f) қондырғыны, құрылысты немесе кемені немесе табиғат ресурстарын барлау үшін пайдаланылатын кез келген басқа орынды;
g) шахтаны, мұнай немесе газ ұңғымасын, карьерді немесе табиғи ресурстар өндіретін басқа да кез келген кен орнын қамтиды.
3. «Тұрақты мекеме» термині сондай-ақ, егер мұндай алаң немесе объект 12 айдан астам уақыт бойы жұмыс істеп тұрған немесе мұндай қызметтер 12 айдан астам уақыт бойы көрсетілген болса ғана, құрылыс алаңын немесе құрылыс, немесе монтаждау, немесе құрастыру объектісін, немесе олармен байланысты қадағалау қызметтерін қамтиды.
4. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, «тұрақты мекеме» термині мыналарды:
а) құрылыстарды кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ғана пайдалануды;
b) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ғана ұстауды;
с) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын өзге кәсіпорынның қайта өңдеу мақсаттары үшін ғана ұстауды;
d) тұрақты қызмет орнын тауарлар немесе бұйымдар сатып алу мақсаттары үшін немесе кәсіпорынға арналған ақпарат жинау үшін ғана ұстауды;
е) тұрақты қызмет орнын кәсіпорын үшін дайындық немесе көмекші сипаттағы кез келген басқа қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін ғана ұстауды;
f) тұрақты қызмет орнының осындай тәсілдеменің нәтижесінде туындаған жиынтық қызметі дайындық немесе көмекші сипатта болған жағдайда тұрақты қызмет орнын а) тармақшасынан е) тармақшасына дейін қоса алғанда көрсетілген қызмет түрлерінің кез келген тәсілдемесін жүзеге асыру үшін ғана ұстауды қамтитын ретінде қарастырылмайды.
5. 1 және 2-тармақтардың ережелеріне қарамастан, егер оған 6-тармақ қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға кәсіпорын атынан әрекет етсе және Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпорын атынан келісім-шарттар жасауға өкілеттігі болса және оны әдетте пайдаланып жүрсе, тек егер осындай тұлғаның қызметі 4-тармақта айтылған қызмет түрлерімен шектелмесе, егер кәсіпкерлік қызметтің тұрақты орны арқылы жүзеге асырылса да, осы кәсіпкерлік қызметтің тұрақты орны осы тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырылмаса, онда кәсіпорын осы тұлғаның кәсіпорын үшін жүзеге асыратын кез келген қызметі жөнінде осы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылады.
6. Кәсіпорын осы Мемлекеттегі кәсіпкерлік қызметін делдал, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшін ғана, егер осындай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет жасаған жағдайда, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылмайды.
7. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің, резиденті болып табылатын компанияны бақылауы немесе оның бақылауында болуы немесе осы екінші Мемлекетте кәсіпкерлік қызметпен айналысуы (не болмаса тұрақты мекеме арқылы немесе өзге жолмен айналысуы) фактісінің өзі-ақ осы компаниялардың бірін екіншісінің тұрақты мекемесіне айналдырмайды.

6-бап
ЖЫЛЖЫМАЙТЫН МҮЛІКТЕН АЛЫНАТЫН ТАБЫС

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен (ауыл немесе орман шаруашылығынан алынатын табысты қоса алғанда) осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. а) «Жылжымайтын мүлік» термині b) және с) тармақшаларын ескере отырып, қаралып отырған мүлік орналасқан. Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаға ие болады.
b) «Жылжымайтын мүлік» термині кез келген жағдайда ғимаратты, жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, ауыл және орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықтарды, жер меншігіне қатысты жалпы құқық ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктын және минералдық ресурстарды, кен көздерін және басқа табиғи қазбаларды игеру үшін берілетін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе кесімді төлемдерге арналған құқықтарды және жоғарыда аталғандарды игеру құқығын қамтиды.
с) Теңіз және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қарастырылмайды.
3. 1-тармақтың ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа нысандағы үлгіде пайдаланудан алынатын табысқа қолданылады.
4. Егер компанияда акцияларды немесе басқа корпоративтік құқықтарды иелену осындай акциялардың немесе корпоративтік құқықтардың иесіне компанияға жататын жылжымайтын мүлікті пайдалану құқығын берсе, онда тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе осы пайдалану құқығын кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынатын табысқа жылжымайтын мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
5. 1 және 3-тармақтардың ережелері кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа да қолданылады.

7-БАП
КӘСІПКЕРЛІК ҚЫЗМЕТТЕН АЛЫНАТЫН ПАЙДА

1. Егер кәсіпорын екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырмаса, Уағдаласушы мемлекет кәсіпорнының пайдасына тек осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын, жоғарыда айтылғандай, кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса, онда кәсіпорынның пайдасы екінші Мемлекетте, бірақ осындай тұрақты мекемеге жататын бөлігінде ғана салық салынуы мүмкін.
2. 3-тармақтың ережелерін ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметін жүзеге асырса, онда егер осы әрбір Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекеме осындай немесе ұқсас қызметпен шұғылданатын оқшауланған және бөлек кәсіпорын болған болса, нақ осындай немесе осыған ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе оған ұқсас қызметпен айналысып, өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан мүлдем тәуелсіз әрекет жасағанда алуы мүмкін пайда осы тұрақты мекемеге жатқызылады.
3. Тұрақты мекеменің пайдасын айқындау кезінде шығыстар тұрақты мекеме орналасқан Мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан басқару және жалпы әкімшілік шығыстарың қоса алғанда, тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған шығындарды шегеріп тастауға болады. Тұрақты мекеменің бас офисіне немесе кәсіпорынның басқа офистерінің кез келгеніне патенттер және басқа құқықтарды пайдаланғаны үшін роялти, қаламақы немесе басқа да ұқсас төлемдер төлеу арқылы немесе нақты қызметтер көрсеткені үшін яки менеджмент үшін комиссиялық ақы төлеу арқылы немесе тұрақты мекемеге қарызға берілген сомаға проценттер төлеу арқылы төленген сомаларды тұрақты мекемеге шегеріп тастауға болмайды.
4. Осы тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тауарлар немесе бұйымдар сатып алуы негізінде ғана тұрақты мекемеге қандай да болсын пайда есептелмейді.
5. Егер осындай тәртіпті өзгерту үшін жеткілікті және дәлелді себептер болмаса, алдыңғы тармақтардың мақсаттары үшін тұрақты мекемеге тиесілі пайда жыл сайын біркелкі тәсілмен айқындалады.
6. Егер пайда осы Келісімнің басқа баптарында олар туралы жеке айтылатын табыс түрлерін қамтитын болса, онда бұл баптардың ережелері осы баптың ережелерін қозғамайды.

8-бап
ТЕҢІЗ ЖӘНЕ ӘУЕ КӨЛІГІ

1. Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының теңіз немесе әуе кемелерін халықаралық тасымалдауда пайдаланудан алған пайдасына тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының тауарларды немесе бұйымдарды тасымалдау үшін пайдаланылатын контейнерлерді (трейлерлерді, баржаны және контейнерлерді тасымалдауға байланысты жабдықтарды қоса алғанда) пайдаланудан, ұстаудан немесе жалға алудан алған пайдасына салық екінші Уағдаласушы Мемлекетте осындай контейнерлерді тек пункттер арасында ғана тауарларды немесе бұйымдарды тасымалдау үшін пайданылатын жағдайды қоспағанда, осы Мемлекетте ғана салынады.
3. 1 және 2-тармақтардың ережелері бірлескен кәсіпорында немесе көлік құралдарын пайдалану жөніндегі халықаралық ұйымда пулға қатысудан алынатын пайдаға да қолданылады.

9-бап
ҚАУЫМДАСҚАН КӘСІПОРЫНДАР

1. Егер:
а) Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса; немесе
b) белгілі бір тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса;
және кез келген жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржылық өзара қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда кәсіпорынның біріне есептелуі мүмкін, бірақ осы жағдайлардың бар болуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осы кәсіпорынның пайдасына қосылып, оған тиісінше салық салынуы мүмкін.
2. Егер Уағдаласушы Мемлекет екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынатын пайданы осы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына қосып, тиісінше салық салса және осылай қосылған пайда алғашқы аталған Мемлекеттің кәсіпорнына есептелуі мүмкін пайда болса, егер екі кәсіпорынның арасында жасалған жағдайлар тәуелсіз кәсіпорындардың арасындағы жағдайлардай болса, егер осы екінші Мемлекет түзетулерді негізделген деп санаса, онда осы екінші Мемлекет осындай пайдадан алынатын салық сомасына тиісті түзетулер жасайды. Осындай түзетулерді айқындау кезінде осы Келісімнің басқа ережелері қаралуға тиіс және Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары қажет болған жағдайда бір-біріне консультация беруге тиіс.

10-бап
ДИВИДЕНДТЕР

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтеріне осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда осындай дивидендтерге дивидендтер төлейтін компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте де және осы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер дивидендтердің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық:
а) егер компания дивидендтер төлейтін компанияда дауыс беру құқығының ең кем дегенде 10 процентін тікелей бақылауға алатын компанияда іс жүзіндегі иесі болып табылса, онда дивидендтердің жалпы сомасының 5 процентінен;
b) қалған барлық жағдайларда дивидендтердің жалпы сомасының 15 процентінен аспауы тиіс.
Осы тармақ компанияның дивидендтер төленетін пайдаға қатысты салық салуын қозғамайды.
3. «Дивидендтер» термині осы бапта пайдаланылғанда акциялардан немесе борыш талаптары болып табылмайтын басқа да құқықтардан алынатын табысты, пайдаға қатысудан алынатын табысты, сондай-ақ резиденті пайданы бөлетін компания болып табылатын Мемлекеттің заңнамасына сәйкес акциялардан алынатын табыс сияқты дәл осындай салықтық реттеуге жататын басқа да корпорациялық құқықтарынан алынатын табысты білдіреді.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын дивидендтердің іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания резиденті болып отырған екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы онда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және төленіп жүрген дивидендтерге қатысы бар холдинг осындай тұрақты мекемемен нақты байланыста болса, онда 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелері қолданылады.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып отырған болса, осы екінші Мемлекет, мұндай дивидендтер осы екінші Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг осы екінші Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен нақты байланыста болатын және компанияның бөлінбеген пайдасынан, тіпті егер төленетін дивидендтер немесе бөлінбеген пайда толығымен немесе ішінара осы екінші Мемлекетте пайда болған пайдадан немесе табыстан тұрса да компанияның бөлінбеген пайдасынан салық алынбаған жағдайды қоспағанда, осы компания төлейтін дивидендтерге салық төлеуден босатуы мүмкін.
6. Осы Келісімдегі ештеңе де Уағдаласушы Мемлекетке осы бірінші аталған Мемлекетте орналасқан екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның тұрақты мекемесінің пайдасына осы бірінші аталған Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның пайдасына есептеген салыққа қосымша салық салуға бөгет ретінде ұғынылмайды. Осындай қосымша салық бірақ, алдыңғы салық салынған жылдардағы қосымша салыққа ұшырамаған осы пайданың 5 процентінен аспауы тиіс. Осы тармақта пайдалану кезінде «пайда» термині тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайдаға (қосымша салыққа қарағанда өзге) салынатын барлық салықтарды шегергеннен кейінгі 7-баптың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге қатысты пайданы білдіреді.

11-бап
ПРОЦЕНТТЕР

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін проценттерге осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда мұндай проценттерге сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер проценттердің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылай алынған салық проценттердің жалпы сомасының 10 процентінен аспауы тиіс.
3. 2-тармақтың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын проценттерге және екінші Уағдаласушы Мемлекетке, оның кез келген орталық билік органына, мемлекеттік органға немесе жергілікті билік органына, Орталық (Ұлттық) Банкке немесе негізгі бөлігі Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органдары арасында келісілуі мүмкін осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметіне жататын кез келген басқа ұйымға төленетін проценттерге тек осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
4. «Проценттер» термині осы бапта пайдаланылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген, борышкерлердің пайдасына қатысу құқығын беретін немесе бермейтін қандай да болсын борыш талаптарынан алынатын табысты және атап айтқанда, үкіметтік немесе мемлекеттік бағалы қағаздардан алынатын табысты және осы бағалы қағаздар, облигациялар және борыштық міндеттемелер бойынша төленетін сыйлықтар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты білдіреді.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын проценттердің іс жүзіндегі иесі проценттер пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және проценттер төлеуге негіз болып отырған борыш талабы шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге қатысты болса, 1, 2 және 3-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелері қолданылады.
6. Егер төлеуші осы Мемлекеттің резиденті болып табылса, проценттер Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер проценттер төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табыла ма, жоқ па - оған қарамастан Уағдаласушы Мемлекетте проценттер төленетін қарыз пайда болған тұрақты мекемесі болса және мұндай проценттерді осындай тұрақты мекеме төлейтін болса, онда мұндай проценттер осындай тұрақты мекеме орналасқан Мемлекетте пайда болады деп есептеледі.
7. Егер төлеуші мен проценттердің іс жүзіндегі иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасында арнайы қатынастар болуы себепті төленетін борыш талабына қатысты проценттердің сомасы мұндай қатынастар болмаған кезде, төлеуші мен проценттердің іс жүзіндегі иесі арасында келісіле алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері соңғы айтылған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда, төлемнің басы артық бөлігіне осы Келісімнің басқа ережелерін ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы тиіс.
8. Егер өзіне қатысты проценттер төленетін борыш талаптарының жасалуына немесе берілуіне байланысты кез келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі осы борыш талаптарын жасау немесе беру арқылы осы баптан пайда табу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.

12-бап
РОЯЛТИ

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда мұндай роялтиге ол пайда болатын және осы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы да мүмкін, бірақ роялти алушы оның іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 процентінен аспауға тиіс. Алдыңғы ұсынысқа қарамастан өнеркәсіп, коммерция немесе ғылыми жабдықтарды пайдалануға құқық беру үшін немесе пайдалану үшін төлемдерді жүзеге асыратын роялтидің іс жүзіндегі иесі өзінің таңдауы бойынша Уағдаласушы Мемлекетте салық төлеуі мүмкін, осындай роялти, егер жабдықтар осы Мемлекетте тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен шынында байланысты болса, пайда болады. Мұндай жағдайда ретіне қарай осындай жабдықтарға қатысты табысқа және шегерімге 7-баптың ережелері қолданылады.
3. «Роялти» термині осы бапта пайдаланылған кезде кез келген әдебиет, өнер және ғылым шығармаларына, компьютерлік бағдарламалық қамсыздандыруды, кинематографиялық фильмдерді және теле немесе радиомен хабар тарату кезінде пайдаланылатын фильмдерді немесе магнит таспаларды, кез келген патентті, сауда белгісін, дизайнды немесе модельді, жоспарды, құпия формуланы немесе процесті қоса алғанда, кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшін немесе пайдалану құқығын бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпарат (ноу-хау) үшін сыйақы ретінде алынатын төлемдердің кез келген түрін және өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды (8-баптың 2-тармағының ережелері қолданылған кездегі жағдайдан басқа) пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін төленетін төлемдерді білдіреді.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын роялтидің іс жүзіндегі иесі роялти пайда болған екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және роялти өздеріне қатысты төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда, 7-баптың ережелері қолданылады.
5. Егер төлеуші осы Мемлекеттің резиденті болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі. Алайда, егер роялти төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табыла ма әлде жоқ па, оған қарамастан Уағдаласушы Мемлекетте роялти төлеу міндеттемесі пайда болған тұрақты мекемесі болса және осы тұрақты мекемемен мұндай роялти байланысты болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме орналасқан Мемлекетте пайда болды деп есептеледі.
6. Егер роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасында ерекше қатынастар болу салдары негізінде төленетін құқықты немесе ақпаратты пайдалануға тиісті роялтидің сомасы мұндай қатынастар болмаған кезде роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында келісуге болатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері тек соңғы айтылған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда, төлемнің басы артық бөлігіне осы Келісімнің басқа ережелерін міндетті түрде ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамаларына сәйкес салық салынады.
7. Егер өзіне қатысты роялти төленетін құқықты немесе мүлікті жасауға немесе беруге байланысты кез келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі құқықтарды осындай жасау немесе беру арқылы осы баптан пайда табу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.

13-бап
МҮЛІКТІ ШЕТТЕТУДЕН АЛЫНАТЫН ТАБЫСТАР

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті 6-баптың 2-тармағында анықталған, екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті шеттетуден алатын табыстарға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті акциядан немесе активтердің жартысынан көбі компанияда басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен тұратын қор биржасында белгісі ресми танылған акциядан басқа, өзге корпорациялық құқықтарды шеттетуден алынған табыстарға осы басқа, Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Мұндай тұрақты мекемені (жеке немесе бүкіл кәсіпорынмен қоса) шететтетуден алынған мұндай табыстарды қоса алғанда, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте иеленіп отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті шеттетуден алынатын табыстарға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
4. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны халықаралық тасымалдарда пайданалатын теңіз немесе әуе кемелерін немесе мұндай теңіз немесе әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті шеттетуден алынған табыстарға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
5. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны тауарларды немесе бұйымдарды тасымалдау үшін пайдаланылатын (трейлерлерді, баржаларды және контейнерлерді тасымалдауға байланысты жабдықты қоса алғанда) контейнерлерді шеттетуден алынған табысқа контейнерлерді екінші Уағдаласушы Мемлекетте тек өзара пункттер арасында тауарларды немесе бұйымдарды тасымалдау үшін пайдаланған өзге жағдайларда, салық тек осы Мемлекетте салынады.
6. Осы баптың бұрынғы тармақтарында айтылғаннан өзге кез келген мүлікті шеттетуден алынған табыстарға резиденті мүлікті шеттетуші тұлға болып табылатын тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап
ТӘУЕЛДІ ЖЕКЕ ҚЫЗМЕТТЕР

1. 15, 17 және 18-баптардың ережелерін ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті жалданып істеген жұмысына байланысты алған ырыздықақыға, жалақыға және басқа да ұқсас сыйақыға, егер тек жалданып жұмыс істеу екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса, тек осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалданып істейтін жұмыс осылайша орындалса, осыған байланысты алынған сыйақыға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. 1-тармақтың ережелеріне қарамастан, екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалданып жұмыс істеуіне байланысты Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған сыйақыға салық, егер:
а) алушы тиісті күнтізбелік жылы басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезең ішінде жалпы алғанда 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер бойы осы екінші Мемлекетте жүрсе, және
b) сыйақы екінші Мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жалдаушы немесе жалдаушының атынан төленсе;
с) сыйақы бойынша шығыстарды жалдаушының екінші Мемлекеттегі тұрақты мекемесі көтермесе, тек алғашқы айтылған Мемлекетте салынады.
3. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемелерінің бортында орындалатын жалдау жұмысына қатысты алынған сыйақыға салық осы Мемлекетте салынуы мүмкін.

15-бап
ДИРЕКТОРЛАРДЫҢ ҚАЛАМАҚЫЛАРЫ

Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті директорлар кеңесінің немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның кез келген өзге оған ұқсас органның мүшесі ретінде Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған директорлардың қаламақылары және басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

16-бап
АРТИСТЕР МЕН СПОРТШЫЛАР

1. 7 және 14-баптардың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе теледидар артисі немесе сазгер сияқты өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзінің жеке қызметінен алған табысына осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Егер өнер қызметкері немесе спортшының осы өзінің сипатында жүзеге асырған жеке қызметінен түскен табысы өнер қызметкерінің немесе спортшының өзіне емес басқа тұлғаға есептелсе, бұл табысқа, 7 және 14-баптардың ережерлеріне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

17-бап
ЗЕЙНЕТАҚЫЛАР, АННУИТЕТТЕР ЖӘНЕ ӘЛЕУМЕТТІК
ҚАМСЫЗДАНДЫРУ ЖӨНІНДЕГІ ТӨЛЕМДЕР

1. 18-баптың 2-тармағының ережелерін ескере отырып, кез келген:
а) Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын зейнетақыларға немесе аннуитеттерге,
b) Уағдаласушы Мемлекеттің әлеуметтік сақтандыру туралы заңдарына сәйкес немесе әлеуметтік қорғау мақсатында Уағдаласушы Мемлекетте әзірленген кез келген басқа мемлекеттік жоспарға сәйкес берілген кезеңді немесе біржолғы өтемақы болып табылатынына қарамастан, жәрдемақыға,
осы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. «Аннуитет» термині осы бапта пайдаланған кезде ақша немесе құны түрінде (қызмет көрсетуге қарағанда өзге) балама және толық өтеу орнына төлем жүргізу міндеттемесіне сәйкес өмір бойы немесе белгілі бір не белгіленетін уақыт кезеңінде мерзімді түрде белгіленген мерзімде төленетін тіркелген соманы білдіреді.

18-бап
МЕМЛЕКЕТТІК ҚЫЗМЕТ

1. а) Кез келген жеке тұлғаға Уағдаласушы Мемлекет, оның кез келген орталық билік органы, мемлекеттік орган немесе жергілікті билік органы осы Уағдаласушы Мемлекетке немесе орталық органға немесе мемлекеттік органға немесе жергілікті билік органына көрсетілетін қызметтеріне қатысты төлейтін қызметақыға, жалақыға және зейнетақыдан өзге басқа ұқсас сыйақыға тек осы Мемлекетте салық салынады.
b) Алайда мұндай қызметақыға, жалақыға немесе басқа ұқсас сыйақыға, егер қызмет осы Мемлекетте жүзеге асырылса және:
(і) осы Мемлекеттің азаматы болып табылатын; немесе
(іі) қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана осы Мемлекеттің резиденті болмаған жеке тұлға болса, резиденті жеке тұлға болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. а) Уағдаласушы Мемлекет, оның кез келген орталық билік органы, мемлекеттік орган немесе жергілікті билік органы осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның орталық органы немесе мемлекеттік органы немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асыратын қызметі үшін жеке тұлғаға төлейтін кез келген зейнетақыға тек осы Мемлекетте салық салынады.
b) Алайда, егер ол осы Мемлекеттің азаматы болып табылса, жеке тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана мұндай зейнетақыға салық салынады.
3. 14, 15, 16 және 17-баптардың ережелері Уағдаласушы Мемлекет немесе оның орталық билік органы немесе мемлекеттік орган немесе жергілікті билік органы жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызметке байланысты қызметке қатысты қызметақыға, жалақыға және басқа ұқсас сыйақы мен зейнетақыларға қолданылады.

19-бап
СТУДЕНТТЕР ЖӘНЕ ПРАКТИКАНТТАР

Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе Уағдаласушы Мемлекетке барардың нақ алдында резиденті болып табылатын және бірінші айтылған Мемлекеттегі студент немесе практикант тек өзінің білім алуы немесе практикадан өту мақсатында, өзін ұстау, білім алу немесе практикадан өту мақсаты үшін алатын сомаға осы сома көздері осы Мемлекеттің шегінде болу талабымен, осы Мемлекетте салық салынбайды.

20-бап
БАСҚА ДА ТАБЫСТАР

1. Осы Келісімнің алдыңғы баптарында айтылмаған пайда болу көзіне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет резидентінің табыс түрлеріне тек осы Мемлекетте салық салынады.
2. 1-тармақтың ережелері 6-баптың 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүліктен түскен табысқа қарағанда өзге табысқа қолданылмайды, егер мұндай табыс алушы болашақ Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болса, басқа Уағдаласушы Мемлекетте онда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырады немесе табыс төлемі жүргізілуіне байланысты құқық немесе мүлік осындай тұрақты мекемеге іс жүзінде байланысты болады. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелері қолданылады.

21-бап
ҚОСАРЛАНҒАН САЛЫҚ САЛУДЫ ЖОЮ

1. Қосарланған салық салуды жоюға қатысты қазақстандық заңнаманың ережелерін ескере отырып, Қазақстанда мынадай жағдайда қосарланған салық салу жойылады:
а) егер Қазақстанның резиденті осы Келісімнің ережелеріне сәйкес табыс алатын болса, Финляндияда салық салынуы мүмкін, Қазақстан Финляндияда төленген табыс салығына тең сомаға осы резиденттің табысын салықтан шегереді.
Жоғарыда келтірілген ережелерге сәйкес шегерілетін салық сомасы Қазақстанда қолданылатын ставкалар бойынша осындай табысқа есептелген салық сомасынан аспауы тиіс.
b) Егер Қазақстанның резиденті осы Келісімнің ережелеріне сәйкес табыс алатын болса, тек Финляндияда салық салынады, Қазақстан осы табысты салық салу базасына жатқыза алады, бірақ Қазақстанда салық салынатын осындай басқа табысқа салық ставкасын белгілеу мақсатында жүргізіледі.
2. Халықаралық қосарланған салық салуды жоюға қатысты фин заңнамасының ережелерін ескере отырып (өзінің жалпы қағидатын өзгертпейтін), Финляндияда мынадай жағдайда қосарланған салық салу жойылады:
а) егер Финляндияның резиденті осы Келісім ережелеріне сәйкес табыс алатын болса, Қазақстанда салық салынуы мүмкін, Финляндия b) тармақшасының ережелеріне сәйкес қазақстандық заңнама бойынша және Фин салығы салынатынға қарай осындай табыс есептелетін Келісімге сәйкес төленген қазақстандық салыққа тең соманы осы тұлғаның кірісіне салынатын Фин салығынан алып тастауға рұқсат етеді.
b) Қазақстанның резиденті болып табылатын компания, Финляндия резиденті болып табылатын және дивидендтер төлейтін компанияның дауыс беру құқығының кемінде 10 процентін тікелей бақылайтын компания төлейтін дивидендтер Финляндияда салықтан босатылады.
с) Келісімнің кез келген ережесіне сәйкес Финляндия резиденті алған табыс Финляндияда салық салудан босатылады, сонда да Финляндия мұндай тұлғаның қалған табысына салынатын салық сомасын есептеген кезде табысқа салықтан босатылғанын ескеруі мүмкін.

22-бап
КЕМСІТПЕУ

1. Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары сол мән-жайларда, атап айтқанда резиденттікке қатысты осы екінші Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға немесе соған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты кез келген салық салуға немесе кез келген соған байланысты міндеттемеге екінші Уағдаласушы Мемлекетте ұшырамауы тиіс. Осы ереже 1-баптың ережесіне қарамастан, бір немесе екі Уағдаласушы Мемлекеттердің резиденттері болып табылмайтын тұлғаларға да қолданылады.
2. Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының тұрақты мекемесі басқа Уағдаласушы Мемлекетте болса, ұқсас осындай қызметті жүзеге асыратын осы басқа Мемлекеттің кәсіпорнына салық салуға қарағанда осы басқа Мемлекетте неғұрлым қолайлы болуы тиіс. Осы ереже басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне, олардың азаматтық мәртебесіне немесе өздерінің резидентіне беретін отбасылық жағдайы негізінде салық салу мақсаты үшін осындай салық жеңілдіктерін, жеңілдіктер мен шегерімдер басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне беру Уағдаласушы Мемлекетте міндеттеу ретінде түсіндірілмеуі тиіс.
3. 9-баптың 1-тармағының, 11-баптың 7-тармағының немесе 12-баптың 6-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін пайыздар, роялтилер және басқа да төлемдер осындай кәсіпорынның салық салынатын пайдасын айқындау мақсаттары үшін бірінші аталған Мемлекеттің резидентіне олар қалай төленсе, нақ сондай жағдайларда шегеріліп тасталуы тиіс.
4. Капитал екінші Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резидентіне толық немесе ішінара тиесілі немесе олардың тікелей немесе жанама түрде бақылауында болатын Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны бірінші айтылған Мемлекетте салық салуға немесе бірінші айтылған Мемлекеттің басқа ұқсас кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салу мен онымен байланысты міндеттемелерге қарағанда онымен өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салу немесе онымен байланысты кез келген міндеттемелерге бірінші айтылған Мемлекетте ұшырамауы тиіс.
5. Осы баптың ережелері, 2-баптың ережесіне қарамастан, кез келген салықтың түрі мен құрамына қолданылады.

23-бап
ӨЗАРА КЕЛІСІП АЛУ РӘСІМІ

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де іс-әрекеттері өзін осы Келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға душар етіп отыр немесе душар ететін болады деп есептесе, ол осы Мемлекеттердің ішкі заңнамасында көзделген қорғау құралдарына қарамастан, өзінің ісін өзі резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің немесе егер оның ісі 22-баптың 1-тармағының жұмыс істеуіне түссе, өзі ұлттық тұлғасы болып табылатын сол Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына бере алады. Өтініш осы Келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға душар еткен іс-әрекеттер туралы бірінші хабарлама берілген сәттен бастап үш жыл ішінде берілуі тиіс.
2. Құзыретті орган, егер ол өтінішті негізді деп есептесе және егер өзі қанағаттандырарлық шешімге келе алмаса, Келісімге сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында істі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткізілген келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңдарында көзделген уақыттағы кез келген шектеулерге қарамастан орындалады.
3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары Келісімді түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмән-күдіктерді өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Олар сол сияқты Келісімде көзделмеген жағдайларда, қосарланған салық салуды болдырмау үшін бір-бірімен консультация өткізе алады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өткен тармақтарды түсінуде келісімге қол жеткізу мақсатында, олардың өздерінен немесе өкілдерінен тұратын біріккен комиссияларды қоса алғанда, бір-бірімен тікелей байланысқа түсе алады.

24-бап
АҚПАРАТ АЛМАСУ

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Келісімнің ережелерін орындау немесе осы Келісімге қайшы келмейтіндей дәрежеде Уағдаласушы мемлекеттердің немесе оның саяси бөлімшелерінің немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты ішкі заңнамаларын әкімшілендіру немесе жүзеге асыру үшін қажет ақпаратпен алмасады. Ақпарат алмасу осы Келісімнің 1 және 2-баптарымен шектелмейді.
2. Осы баптың 1-тармағына сәйкес Уағдаласушы Мемлекет алған кез келген ақпарат осы Мемлекеттің ішкі заңнамасы шеңберінде алынған ақпарат сияқты құпия болып саналады және 1-тармақта айтылған немесе жоғарыда баяндалған қолданылатын бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе салықтарға қатысты шағымдарды қараумен айналысатын тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкімшілік органдарды қоса алғанда) ғана хабарланады. Осындай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдаланады. Олар осы ақпаратты ашық сот отырысы барысында не сот шешімдерін қабылдаған кезде ашуы мүмкін.
3. Ешқандай жағдайда осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:
а) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларын қолдану;
b) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша немесе әдеттегі әкімшілік практикасы барысында алуға болмайтын ақпарат беру;
с) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпарат немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (қоғамдық тәртіпке) қайшы келуі мүмкін ақпарат беру міндеттемесін жүктейтіндей мағынада түсіндірілмейді.
4. Егер ақпаратты Уағдаласушы Мемлекет осы бапқа сәйкес талап ететін болса, екінші Уағдаласушы Мемлекет оның жинақталған ақпаратын тіпті екінші Мемлекет өзінің жеке салық мақсаттары үшін осындай ақпаратқа мұқтаж болмаса да пайдаланады. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме осы баптың 3-тармақтың шектеулеріне бағынады, бірақ ешқандай жағдайда осындай шектеу Уағдаласушы Мемлекетке осындай ақпаратқа ешқандай ішкі мүддесінің болмағандығынан ғана, ақпаратты беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде қарастырылмайтын болады.
5. Ешқандай жағдайда осы баптың 3-тармағының ережелері Уағдаласушы Мемлекетке банкте, басқа қаржы институтында, кандидатта немесе ұйымда немесе сенімді тұлғаның ережесінің негізінде әрекет ететін тұлғада бар ақпарат тұлғаның жеке мүдделеріне жатқызылатын болғандықтан ғана, ақпарат беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде қаралмайды.

25-бап
ДИПЛОМАТИЯЛЫҚ ӨКІЛДІКТЕР МЕН
КОНСУЛДЫҚ МЕКЕМЕЛЕРДІҢ МҮШЕЛЕРІ

Осы Келісімнің ешқандай ережесі дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелер мүшелерінің халықаралық құқықтық жалпы нормалары беретін немесе арнайы келісімдердің ережелеріне, сәйкес берілген артықшылықтар сияқты салық артықшылықтарын қозғамайды.

26-бап
КҮШІНЕ ЕНУІ

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің Үкіметтері осы Келісімнің күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдердің орындалуы туралы бір-бірін хабардар етеді.
2. Осы Келісім 1-тармақта айтылған соңғы хабарлама алынған күннен бастап 30-шы күні күшіне енеді, және оның ережелері:
а) Келісім күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарында немесе 1 қаңтарынан кейін алынған табыс көзінен ұсталатын салықтарға қатысты;
b) Келісім күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарында немесе 1 қаңтарынан кейін басталатын кез келген салық жылында салық салуға жататын табысқа салынатын басқа да салықтарға қатысты қолданыла бастайды.

27-бап
ҚОЛДАНЫЛУ КҮШІН ТОҚТАТУ

Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің бірі оның қолданылуын тоқтатпайынша күшінде қала береді. Кез келген Уағдаласушы Мемлекет Келісім күшіне енгеннен күннен бастап бес жылдық кезең өткеннен кейінгі кез келген күнтізбелік жылдың аяқталуына кемінде алты ай қалғанда күшін тоқтату туралы дипломатиялық арналар арқылы хабарлама жібере отырып, Келісімнің қолданылуын тоқтата алады. Мұндай жағдайда, Келісім:
а) хабарлама алынған жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарында немесе 1 қаңтарынан кейін алынған табыс көзінен ұсталатын салықтарға қатысты;
b) хабарлама алынған жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарында немесе 1 қаңтарынан кейін басталатын кез келген салық жылында салық салуға жататын табысқа салынатын басқа да салықтарға қатысты өзінің қолданылу күшін тоқтатады.

ОСЫНЫ КУӘЛАНДЫРУ РЕТІНДЕ, тиісті дәрежеде уәкілеттік берілген төменде қол қоюшылар осы Келісімге қол қойды.

Хельсинкиде 2009 жылғы наурыз айының 24-і күні қазақ, орыс, фин, швед және ағылшын тілдерінде екі дана етіп ЖАСАЛДЫ, және де барлық мәтіндердің бірдей күші бар. Түсіндіруде алшақтық болған жағдайда, ағылшын тіліндегі мәтін айқындаушы болып табылады.

ҚАЗАҚСТАН ФИНЛЯНДИЯ
РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ
ҮКІМЕТІ ҮШІН ҮКІМЕТІ ҮШІН

ХАТТАМА

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Финляндия Республикасының Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімге (бұдан әрі «Келісім» деп аталатын) қол қойған кезде төменде қол қойғандар мынадай ережелер Келісімнің ажырамас бөлігі болып табылатынына уағдаласты.
11-бапқа Қатысты:
3-тармақтың мақсаты үшін «негізгі бөлігі осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметіне тиесілі кез келген басқа ұйымның» ұғымы:
а) Қазақстан жағдайында «Ұлттық Әл-Ауқат Қоры «Самұрық-Қазына» акционерлік қоғамы;
b) Финляндия жағдайында Фин Өнеркәсіптік Ынтымақтастық Қорын (FINNFUND) және «Фин Экспорт Кредиті» (Finnish Export Credit Ltd) ЖШС қамтиды.
14-бапқа қатысты:
Жалданбалы қызметкерге 14-баптың 2-тармағының ережелері қолданылмайды. Алдағы ұсыныстың мақсаты үшін Уәделесуші Мемлекеттің резиденті болып табылатын қызметкер, егер ол екінші Уәделесуші Мемлекеттің екінші тұлғасының (басшысының) бизнестегі жұмысын атқару үшін тұлғамен (жалға алушымен) екінші тұлғаға иеленуге, және басшы екінші Мемлекеттің резиденті немесе тұрақты мекемесі бар болса және жалға алушы жұмыс нәтижесіне қатысты не ештеңеге жауапкершілікті, не ештеңеге тәуекелді болмайтын шартта берілген болса, жалданушы болып саналады.
Қызметкердің жалданушы саналатынын анықтауда, жан-жақты тексеріс:
а) басшы жұмысқа толық бақылауды жүргізетіне;
b) жұмыс басшының иелігіндегі және ол жауапкершілікті болатын жұмыс орнында орындалатына;
с) жоғалтылған уақытқа сәйкес жалға алушыға сыйақы немесе сыйақы және қызметкермен алынған еңбекақы арасындағы кез келген байланысқа қатысты есептелетіне;
d) құралдар мен материалдардың негізгі бөлігінің басшымен қамтамасыз етуіне; және
е) жалға алушы қызметкерлердің саны мен олардың дәрежелері туралы мәселені бір жақты шешпейтіне егжей-тегжейлі сілтемемен өткізілуі тиіс.
Хельсинкиде 2009 жылғы наурыз айының 24-і күні қазақ, орыс, фин, швед және ағылшын тілдерінде екі дана етіп ЖАСАЛДЫ, және де барлық мәтіндердің бірдей күші бар. Түсіндіруде алшақтық болған жағдайда, ағылшын тіліндегі мәтін айқындаушы болып табылады.

ҚАЗАҚСТАН ФИНЛЯНДИЯ
РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ
ҮКІМЕТІ ҮШІН ҮКІМЕТІ ҮШІН

О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Финляндской Республики об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и Протокола к нему

Закон Республики Казахстан от 31 мая 2010 года № 284-IV

Ратифицировать Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Финляндской Республики об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и Протокол к нему, совершенные в Хельсинки 24 марта 2009 года.

Президент
Республики Казахстан Н. Назарбаев

СОГЛАШЕНИЕ
МЕЖДУ ПРАВИТЕЛЬСТВОМ РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН И ПРАВИТЕЛЬСТВОМ
ФИНЛЯНДСКОЙ РЕСПУБЛИКИ ОБ ИЗБЕЖАНИИ ДВОЙНОГО НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ И ПРЕДОТВРАЩЕНИИ УКЛОНЕНИЯ ОТ НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ В ОТНОШЕНИИ
НАЛОГОВ НА ДОХОД

(Бюллетень международных договоров РК, 2010 г., N 6, ст. 53)
(Вступило в силу 5 августа 2010 года)

Правительство Республики Казахстан и Правительство Финляндской Республики,
желая заключить Соглашение об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход,
согласились о нижеследующем:

Статья 1
ЛИЦА, К КОТОРЫМ ПРИМЕНЯЕТСЯ СОГЛАШЕНИЕ

Настоящее Соглашение применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
НАЛОГИ, НА КОТОРЫЕ РАСПРОСТРАНЯЕТСЯ СОГЛАШЕНИЕ

1. Настоящее Соглашение применяется к налогам на доход, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его местных органов власти, независимо от метода их взимания.
2. Налогами на доход считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода или с отдельных элементов дохода, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества.
3. Существующими налогами, на которые распространяется Соглашение, являются:
a) в Казахстане:
(i) корпоративный подоходный налог;
(ii) индивидуальный подоходный налог;
(далее именуемые как "Казахстанский налог");
b) в Финляндии:
(i) государственные подоходные налоги;
(ii) корпоративный подоходный налог;
(iii) коммунальный налог;
(iv) церковный налог;
(v) налог, удерживаемый у источника с процентов; и
(vi) налог, удерживаемый у источника с дохода нерезидентов;
(далее именуемые как "Финский налог").
4. Соглашение также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься после даты подписания Соглашения в дополнение или вместо существующих налогов. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях в их налоговых законодательствах.

Статья 3
ОБЩИЕ ОПРЕДЕЛЕНИЯ

1. Для целей настоящего Соглашения, если из контекста не вытекает иное:
a) термин:
(i) "Казахстан" - означает Республику Казахстан и, при использовании в географическом смысле, термин "Казахстан" включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан может осуществлять свои суверенные права и юрисдикцию, в соответствии с его законодательством и международным правом;
(ii) "Финляндия" означает Финляндскую Республику и, при использовании в географическом смысле, означает территорию Финляндской Республики и любую зону, прилегающую к территориальным водам Финляндской Республики, в пределах которой по законодательству Финляндии и в соответствии с международным правом, Финляндия может осуществлять права в отношении разведки и разработки природных ресурсов морского дна и недр морского дна, и в прилегающих водах;
b) термин "лицо" включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
c) термин "компания" означает любое корпоративное образование или любую экономическую единицу, которая для налоговых целей рассматривается как корпоративное образование;
d) термин "предприятие" применяется к осуществлению любой предпринимательской деятельности;
e) термины "предприятие Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают, соответственно, предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося Государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
f) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
g) термин "компетентный орган" означает:
(i) в Казахстане: Министерство финансов или его уполномоченного представителя.
(ii) B Финляндии: Министерство финансов, его уполномоченного представителя или орган, который Министерство финансов определит как компетентный орган;
h) термин "национальное лицо", в отношении Договаривающегося Государства означает:
(i) любое физическое лицо, имеющее гражданство этого Договаривающегося Государства;
(ii) любое юридическое лицо, партнерство или ассоциацию, получившие свой статус на основании законодательства этого Договаривающегося Государства;
i) термин "предпринимательская деятельность" включает осуществление профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера.
2. При применении в любое время настоящего Соглашения Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в нем, будет иметь то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имеет в это время по законодательству этого Государства в отношении налогов, на которые распространяется Соглашение, любое значение по применяемому налоговому законодательству этого Государства преобладает над значением, придаваемым термину по другим законам этого Государства.

Статья 4
РЕЗИДЕНТ

1. Для целей настоящего Соглашения термин "резидент Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое по законодательству этого Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резидентства, места управления или места создания (регистрации) или любого другого критерия аналогичного характера, а также включает само это Государство, его любой центральный орган власти, государственный орган или местный орган власти. Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Государстве, только в отношении дохода из источников в этом Государстве.
2. Если в соответствии с положениями пункта 1 физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
a) оно считается резидентом только того Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом только того Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
b) если Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Государства, в котором оно обычно проживает;
c) если оно обычно проживает в обоих Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом только того Государства, гражданином которого оно является;
d) если статус резидента не может быть определен в соответствии с предыдущими подпунктами, компетентные органы Договаривающихся Государств принимают решение по данному вопросу по взаимному согласию.
3. Если в соответствии с положениями пункта 1, лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Государства, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5
ПОСТОЯННОЕ УЧРЕЖДЕНИЕ

1. Для целей настоящего Соглашения, термин "постоянное учреждение" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
2. Термин "постоянное учреждение", в частности, включает:
a) место управления;
b) отделение;
c) офис;
d) фабрику;
e) мастерскую;
f) установку, сооружение или судно, или любое другое место, используемое для разведки природных ресурсов; и
g) шахту, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое место добычи природных ресурсов.
3. Термин "постоянное учреждение" также включает строительную площадку или строительный, или монтажный, или сборочный объект, или наблюдательные услуги, связанные с ними, если только такая площадка или объект существуют в течение более 12 месяцев, или такие услуги оказываются в течение более чем 12 месяцев.
4. Несмотря на предыдущие положения настоящей Статьи, термин "постоянное учреждение" не рассматривается как включающий:
a) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
b) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей хранения, демонстраций или доставки;
c) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей переработки другим предприятием;
d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;
e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от а) до е) включительно, при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации имеет подготовительный или вспомогательный характер.
5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, если лицо - иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6 - действует от имени предприятия и имеет, и обычно использует в Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, то это предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в этом Государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо осуществляет для этого предприятия, если только деятельность такого лица не ограничивается видами деятельности, упомянутыми в пункте 4, которые, если и осуществляются через постоянное место деятельности, не превращают это постоянное место деятельности в постоянное учреждение в соответствии с положениями настоящего пункта.
6. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности.
7. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, или которая осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Государстве (либо через постоянное учреждение, либо другим образом) сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

Статья 6
ДОХОД ОТ НЕДВИЖИМОГО ИМУЩЕСТВА

1. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. а) Термин "недвижимое имущество", с учетом подпунктов b) и с), имеет то значение, которое оно имеет по законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество.
b) Термин "недвижимое имущество", в любом случае включает здания, имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому o имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйствах, права, к которым применяются положения общего права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества, и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или предоставление права на разработку минеральных ресурсов, источников и других природных ресурсов.
c) Морские и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.
3. Положения пункта 1 применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
4. Если владение акциями или другими корпоративными правами в компании дает право владельцу таких акций или корпоративных прав на пользование недвижимым имуществом, принадлежащим компании, то доход от прямого использования, сдачи в аренду или использования в любой другой форме такого права на пользование, может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором расположено недвижимое имущество.
5. Положения пунктов 1 и 3 также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия.

Статья 7
ПРИБЫЛЬ ОТ ПРЕДПРИНИМАТЕЛЬСКОЙ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ

1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Государстве, но только в той части, которая относится к такому постоянному учреждению.
2. С учетом положений пункта 3, если предприятие Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, или в другом месте. Не допускается вычет постоянному учреждению сумм, выплаченных его головному офису или любому из других офисов предприятия путем выплаты роялти, гонораров или других схожих платежей в возврат за использование патентов или других прав или путем выплаты комиссионных за предоставленные конкретные услуги или за менеджмент, или путем выплаты процентов на сумму, ссуженную постоянному учреждению.
4. Не зачисляется какая-либо прибыль постоянному учреждению на основании лишь закупки этим постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.
5. Для целей предыдущих пунктов, прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом ежегодно, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.
6. Если прибыль включает виды дохода, о которых отдельно говорится в других статьях настоящего Соглашения, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

Статья 8
МОРСКОЙ И ВОЗДУШНЫЙ ТРАНСПОРТ

1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке облагается налогом только в этом Государстве.
2. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства от использования, содержания или аренды контейнеров (включая трейлеры, баржи и оборудование, связанное с транспортировкой контейнеров), используемых для транспортировки товаров или изделий, облагаются налогом только в этом Государстве, за исключением случаев, когда такие контейнеры используются для транспортировки товаров или изделий исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве.
3. Положения пунктов 1 и 2 применяются также к прибыли от участия в пуле, в совместном предприятии или в международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
АССОЦИИРОВАННЫЕ ПРЕДПРИЯТИЯ

1. Если:
a) предприятие Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства; или
b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства
и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из предприятий, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и, соответственно, обложена налогом.
2. Если Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Государства и, соответственно, облагает налогом прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося Государства обложена налогом в этом другом Государстве, и прибыль, таким образом включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Государства, если бы взаимоотношения между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, тогда это другое Государство сделает соответствующую корректировку суммы взимаемого с такой прибыли налога, если это другое Государство считает корректировку обоснованной. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящего Соглашения и компетентные органы Договаривающихся Государств должны при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10
ДИВИДЕНДЫ

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, в соответствии с законодательством этого Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать:
a) 5 процентов общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания (иная, чем партнерство), которая контролирует прямо не менее чем 10 процентов права голоса в компании, выплачивающей дивиденды;
b) 15 процентов общей суммы дивидендов во всех остальных случаях.
Настоящий пункт не затрагивает налогообложения компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.
3. Термин "дивиденды", при использовании в настоящей статье, означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, доход от участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию как доход от акций в соответствии с законодательством Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение, и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7.
5. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Государство может освободить от налогов дивиденды, выплачиваемые этой компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Государства или когда холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением, находящимся в этом другом Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль компании, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из прибыли или дохода, образующегося в этом другом Государстве.
6. Ничто в настоящем Соглашении не может быть истолковано, как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать прибыль постоянного учреждения компании, являющейся резидентом другого Договаривающегося Государства, расположенного в первом упомянутом Государстве, налогом в дополнение к налогу, который бы начислялся на прибыль компании, являющейся резидентом этого первого упомянутого Государства. Такой дополнительный налог, однако, не должен превышать 5 процентов суммы этой прибыли, которая не подвергалась такому дополнительному налогообложению в предыдущие налоговые годы. Термин "прибыль" при использовании в настоящем пункте, означает прибыль, относящуюся к постоянному учреждению в соответствии с положениями статьи 7, начисленную после вычета из нее всех налогов на прибыль (иных, чем дополнительный налог), взимаемых в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.

Статья 11
ПРОЦЕНТЫ

1. Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако такие проценты могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Государства, но если фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов общей суммы процентов.
3. Несмотря на положения пункта 2, проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые другому Договаривающемуся Государству, его любому центральному органу власти, государственному органу или местному органу власти, Центральному (Национальному) Банку или любой другой организации, основная часть которой принадлежит Правительству этого другого Договаривающегося Государства, которая может быть время от времени согласована между компетентными органами Договаривающихся Государств, облагаются налогом только в этом другом Договаривающемся Государстве.
4. Термин "проценты", при использовании в настоящей статье, означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должников и, в частности, доход от правительственных или государственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам.
5. Положения пунктов 1, 2 и 3 не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению. В таком случае применяются положения статьи 7.
6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которым возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и такие проценты выплачиваются таким постоянным учреждением, то считается, что такие проценты возникают в Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение.
7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов, или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае, избыточная часть платежа подлежит обложению налогом в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящего Соглашения.
8. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей долговых требований, в отношении которых выплачиваются проценты, было получение выгоды от этой статьи путем создания или передачи этих долговых требований.

Статья 12
РОЯЛТИ

1. Роялти, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако такие роялти могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают и в соответствии с законодательством этого Государства, но если фактический владелец роялти является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов общей суммы роялти. Несмотря на предыдущее предложение, фактический владелец роялти, осуществляющий платежи за использование или за предоставление права использования промышленного, коммерческого, или научного оборудования, может по своему выбору облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором такие роялти возникают, как если бы оборудование было действительно связано с постоянным учреждением в этом Государстве. В таком случае положения Статьи 7 применяются к доходу и вычетам, относящимся к такому оборудованию.
3. Термин "роялти", при использовании в настоящей статье, означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или за предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или науки, включая компьютерное программное обеспечение, кинематографические фильмы и фильмы или магнитные записи, используемые в теле- или радиовещании, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу, или процесс, или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта (ноу-хау), и за использование или за предоставление права пользования промышленным, коммерческим или научным оборудованием (кроме случаев, к которым применяются положения пункта 2 статьи 8).
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают роялти, через расположенное там постоянное учреждение, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7.
5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которым возникло обязательство выплатить роялти, и такие роялти связаны с этим постоянным учреждением, тогда такие роялти считаются возникшими в Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.
6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем роялти или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства, с должным учетом других положений настоящего Соглашения.
7. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей прав или имущества, в отношении которых выплачиваются роялти, было получение выгоды от настоящей статьи путем такого создания или передачи прав.

Статья 13
ДОХОДЫ ОТ ОТЧУЖДЕНИЯ ИМУЩЕСТВА

1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, как оно определено в пункте 2 статьи 6, и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения акций или других корпоративных прав, иных, чем акции, котирующиеся на официально признанной фондовой бирже, в компании, большая половина активов которой состоит из недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
3. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или вместе со всем предприятием), могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
4. Доходы, полученные предприятием Договаривающегося Государства от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке, или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагаются налогом только в этом Государстве.
5. Доходы, полученные предприятием Договаривающегося Государства от отчуждения контейнеров (включая трейлеры, баржи и оборудование, связанное с транспортировкой контейнеров), используемых для транспортировки товаров или изделий, подвергаются обложению налогом только в этом Государстве, кроме случаев, когда контейнеры используются для транспортировки товаров или изделий исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве.
6. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем то, о котором говорится в предыдущих пунктах настоящей статьи, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 14
ЗАВИСИМЫЕ ЛИЧНЫЕ УСЛУГИ

1. С учетом положений статей 15, 17 и 18, жалования, заработные платы и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Несмотря на положения пункта 1, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Государстве, если:
а) получатель находится в другом Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в общей сложности 183 дня в течение любого двенадцатимесячного периода, начинающегося или оканчивающегося в соответствующем календарном году, и
b) вознаграждение выплачивается нанимателем или от имени нанимателя, который не является резидентом другого Государства; и
c) расходы по вознаграждению не несет постоянное учреждение, которое наниматель имеет в другом Государстве.
3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке предприятием Договаривающегося Государства, может облагаться налогом в этом Государстве.

Статья 15
ГОНОРАРЫ ДИРЕКТОРОВ

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или любого иного сходного с ним органа компании, являющейся резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

Статья 16
АРТИСТЫ И СПОРТСМЕНЫ

1. Несмотря на положения статей 7 и 14, доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого как артиста театра, кино, радио или телевидения, или музыканта, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, этот доход может, несмотря на положения статей 7 и 14, облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.

Статья 17
ПЕНСИИ, АННУИТЕТЫ И ВЫПЛАТЫ ПО СОЦИАЛЬНОМУ ОБЕСПЕЧЕНИЮ

1. С учетом положений пункта 2 статьи 18, любые:
a) пенсии или аннуитеты, возникающие в Договаривающемся Государстве,
b) пособия, независимо от того, являются ли они периодической или единовременной компенсацией, предоставляемой согласно законодательству о социальном страховании Договаривающегося Государства или согласно любому другому государственному плану, разработанному Договаривающимся Государством в целях социальной защиты,
могут облагаться налогом в этом Государстве.
2. Термин "аннуитет", при использовании в настоящей статье, означает фиксированные суммы, периодически в установленные сроки выплачиваемые в течение жизни или в течение определенного или установленного периода времени в соответствии с обязательством производить платежи взамен на адекватное и полное возмещение в денежном или стоимостном выражении (иные, чем оказание услуг).

Статья 18
ГОСУДАРСТВЕННАЯ СЛУЖБА

1. а) Жалования, заработная плата и другое схожее вознаграждение, иное, чем пенсия, выплачиваемые Договаривающимся Государством, его любым центральным органом власти, государственным органом или местным органом власти любому физическому лицу в отношении услуг, оказываемых этому Договаривающемуся Государству, или центральному органу власти, или государственному органу, или местному органу власти, облагается налогом только в этом Государстве.
b) Однако такое жалование, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является физическое лицо, если служба осуществляется в этом Государстве и физическое лицо:
(i) является гражданином этого Государства; или
(ii) не стало резидентом этого Государства только с целью осуществления службы.
2. а) Любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся Государством, его любым центральным органом власти, государственным органом или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществлявшуюся для этого Договаривающегося Государства или его центрального органа власти, или государственного органа, или местного органа власти, облагается налогом только в этом Государстве.
b) Однако, такая пенсия подлежит налогообложению только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является физическое лицо, если оно является гражданином этого Государства.
3. Положения статей 14, 15, 16 и 17 применяются к жалованиям, заработной плате и другим подобным вознаграждениям, и пенсиям в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством, или его центральным oрганом власти, или государственным органом, или местным органом власти.

Статья 19
СТУДЕНТЫ И ПРАКТИКАНТЫ

Суммы, которые студент или практикант, являющийся или непосредственно перед приездом в Договаривающееся Государство являвшийся резидентом другого Договаривающегося Государства, и находящийся в первом упомянутом Государстве исключительно с целью получения образования или прохождения практики, получает для целей своего содержания, получения образования или прохождения практики, не облагаются налогом в этом Государстве, при условии, что источники этих сумм находятся за пределами этого Государства.

Статья 20
ДРУГИЕ ДОХОДЫ

1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства, независимо от источника их возникновения, о которых не говорится в предыдущих статьях настоящего Соглашения, облагаются налогом только в этом Государстве.
2. Положения пункта 1 не применяются к доходу, иному, чем доход от недвижимого имущества, определенного в пункте 2 статьи 6, если получатель таких доходов, будучи резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение и право или имущество, в связи с которыми производилась выплата дохода, действительно связаны с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7.

Статья 21
УСТРАНЕНИЕ ДВОЙНОГО НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ

1. С учетом положений казахстанского законодательства в отношении устранения двойного налогообложения, в Казахстане двойное налогообложение устраняется следующим образом:
a) если резидент Казахстана получает доход, который в соответствии с положениями настоящего Соглашения может облагаться налогом в Финляндии, Казахстан позволит вычесть из налога на доход этого резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному в Финляндии.
Сумма налога, вычитаемого в соответствии с вышеприведенными положениями, не должна превышать сумму налога, который был бы начислен на такой же доход по ставкам, действующим в Казахстане.
b) Если резидент Казахстана получает доход, который в соответствии с положениями настоящего Соглашения облагается налогом только в Финляндии, Казахстан может включить этот доход в базу налогообложения, но только для целей установления ставки налога на такой другой доход, как подвергаемый налогообложению в Казахстане;
2. С учетом положений финского законодательства, касающегося устранения международного двойного налогообложения (которое не затрагивают его общего принципа), в Финляндии двойное налогообложение устраняется следующим образом:
a) если резидент Финляндии получает доход, который в соответствии с положениями настоящего Соглашения может облагаться налогом в Казахстане, Финляндия, в соответствии с положениями подпункта b), позволит вычесть из Финского налога на доход этого лица сумму, равную Казахстанскому налогу, выплаченному по казахстанскому законодательству и в соответствии с Соглашением, которая начислена на такой доход, относительно которого начисляется Финский налог.
b) дивиденды, выплачиваемые компанией, являющейся резидентом Казахстана, компании которая является резидентом Финляндии и которая контролирует прямо не менее чем 10 процентов права голоса компании, выплачивающей дивиденды, освобождаются от налога в Финляндии.
с) если в соответствии с любым положением Соглашения доход, полученный резидентом Финляндии, освобождается от налога в Финляндии, Финляндия может, тем не менее, при начислении суммы налога на оставшийся доход такого лица, учитывать освобожденный от налогообложения доход.

Статья 22
НЕДИСКРИМИНАЦИЯ

1. Национальные лица Договаривающегося Государства не должны подвергаться в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, иному или более обременительному, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства. Данное положение, несмотря на положения статьи 1, также применяется к лицам, которые не являются резидентами, одного или обоих Договаривающихся Государств.
2. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Государства, осуществляющих подобную деятельность. Это положение не должно истолковываться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства такие личные налоговые льготы, скидки и вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.
3. За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 7 статьи 11 или пункта 6 статьи 12, проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, должны, для целей определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия, подлежать вычетам на тех же условиях, как если бы выплачивались резиденту первого упомянутого Государства.
4. Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Государства.
5. Положения настоящей статьи, несмотря на положения статьи 2, применяются к налогам любого рода и вида.

Статья 23
ПРОЦЕДУРА ВЗАИМНОГО СОГЛАСОВАНИЯ

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящего Соглашения, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных внутренним законодательством этих Государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является, или, если его дело подпадает под действие пункта 1 статьи 22, того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями настоящего Соглашения.
2. Компетентный орган будет стремиться, если он сочтет заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства с целью избежания налогообложения, не соответствующего Соглашению. Любое достигнутое согласие будет исполнено независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных национальными законодательствами Договаривающихся Государств.
3. Компетентные органы Договаривающихся Государств будут стремиться разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Соглашения. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных Соглашением.
4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом, включая совместные комиссии, состоящие из них самих или их представителей, в целях достижения согласия в понимании предыдущих пунктов.

Статья 24
ОБМЕН ИНФОРМАЦИЕЙ

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая необходима для выполнения положений настоящего Соглашения или администрирования или осуществления внутренних законодательств, касающихся налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств, или его политических подразделений или местных органов власти в той степени, в которой налогообложение не противоречит настоящему Соглашению. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 и 2 настоящего Соглашения.
2. Любая информация, полученная в соответствии с пунктом 1 настоящей Статьи Договаривающимся Государством, считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках внутреннего законодательства этого государства, и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятых оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций, в отношении налогов, упомянутых в пункте 1, или на которые распространяется вышеизложенное. Такие лица или органы используют информацию только для этих целей. Они могут раскрывать эту информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
3. Ни в каком случае положения пункта 1 и 2 настоящего Соглашения не будут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательство:
а) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
b) предоставлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычной административной практики этого или другого Договаривающегося Государства;
c) предоставлять информацию, которая раскрывала бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (общественному порядку).
4. Если информация требуется Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство использует накопленную информацию для предоставления требуемой информации, даже если это другое государство может не нуждаться в такой информации для его собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подчинено ограничениям пункта 3 настоящего Соглашения, но ни в каком случае такое ограничение не будет рассмотрено, как разрешающее Договаривающемуся Государству отказать предоставлять информацию исключительно потому, что это не имеет никакого внутреннего интереса в такой информации.
5. Ни в каком случае положения пункта 3 настоящего Соглашения не будут рассматриваться, чтобы разрешать Договаривающемуся Государству отказывать предоставлять информацию исключительно потому, что информация, имеющаяся у банка, другого финансового института, кандидата или лица, действующего в организации или на положении доверенного лица или потому, что это относится к собственным интересам в лице.

Статья 25
ЧЛЕНЫ ДИПЛОМАТИЧЕСКИХ ПРЕДСТАВИТЕЛЬСТВ И КОНСУЛЬСКИХ УЧРЕЖДЕНИЙ

Ничто в настоящем Соглашении не затрагивает налоговых привилегий членов дипломатических представительств или консульских учреждений, которым такие привилегии предоставлены общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.

Статья 26
ВСТУПЛЕНИЕ В СИЛУ

1. Правительства Договаривающихся Государств известят друг друга о выполнении внутригосударственных процедур, необходимых для вступления в силу настоящего Соглашения.
2. Настоящее Соглашение вступает в силу на 30-й день после даты получения последнего уведомления, о котором говорится в пункте 1, и его положения начнут действовать:
a) в отношении налогов, удерживаемых у источника с дохода, полученного 1 января или после 1 января календарного года, следующего за годом вступления Соглашения в силу;
b) в отношении других налогов на доход, подлежащих налогообложению в любом налоговом году, начинающемся 1 января или после 1 января календарного года, следующего за годом вступления Соглашения в силу.

Статья 27
ПРЕКРАЩЕНИЕ ДЕЙСТВИЯ

Настоящее Соглашение остается в силе, пока одно из Договаривающихся Государств не прекратит его действие. Любое Договаривающееся Государство может прекратить действие Соглашения, направив через дипломатические каналы уведомление о прекращении действия, по крайней мере, за шесть месяцев до конца любого календарного года, следующего после истечения пятилетнего периода с даты вступления Соглашения в силу. В таком случае, Соглашение прекращает свое действие:
a) в отношении налогов, удерживаемых у источника, с дохода, полученного 1 января или после 1 января календарного года, следующего за годом получения уведомления;
b) в отношении других налогов на доход, подлежащих обложению в любом налоговом году, начинающемся 1 января или после 1 января календарного года, следующего за годом получения уведомления.

В УДОСТОВЕРЕНИЕ ЧЕГО, нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящее Соглашение.

СОВЕРШЕНО в двух экземплярах в Хельсинки 24 марта 2009 года на казахском, русском, финском, шведском и английском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае расхождения в интерпретации, текст на английском языке является определяющим.

ЗА ПРАВИТЕЛЬСТВО ЗА ПРАВИТЕЛЬСТВО
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН ФИНЛЯНДСКОЙ
РЕСПУБЛИКИ

ПРОТОКОЛ

При подписании Соглашения между Правительством Финляндской Республики и Правительством Республики Казахстан об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход (далее именуемое как "Соглашение") нижеподписавшиеся договорились, что следующие положения будут являться неотъемлемой частью Соглашения.

В отношении статьи 11:

для целей пункта 3, выражение "любой другой организации, основная часть которой принадлежит Правительству этого другого Договаривающегося Государства",
a) в случае Казахстана включает Акционерное Общество "Фонд национального благосостояния "Самрук-Казына";
b) в случае Финляндии включает Финский Фонд Промышленного Сотрудничества (FINNFUND) и ТОО "Финский Экспортный Кредит" (Finnish Export Credit Ltd).

В отношении статьи 14:

Положения пункта 2 Статьи 14 не применяются к работнику по найму. Для целей предыдущего предложения, работник, являющийся резидентом Договаривающего Государства, считается нанятым, если он отдан в распоряжение другого лица лицом (нанимателем) для выполнения работы в бизнесе такого другого лица (руководителя) в другом Договаривающемся Государстве, при условии, что руководитель является резидентом или имеет постоянное учреждение в том другом Государстве и, что наниматель либо не несет никакой ответственности, либо не несет никакого риска относительно результата работы.
При определении того, считается ли работник нанятым, должна быть проведена всесторонняя проверка с детальной ссылкой на то:
(a) осуществляет ли руководитель полный контроль над работой;
(b) выполняется ли работа на месте работы, которая находится в распоряжении руководителя и за которое он несет ответственность;
c) подсчитывается ли вознаграждение нанимателю, согласно потраченному времени или в отношении любой другой связи между вознаграждением и заработной платой, полученной работником;
d) обеспечивается ли основная часть инструментов и материалов руководителем; и
e) что наниматель не решает односторонне вопрос о количестве работников или их квалификации.

СОВЕРШЕНО в двух экземплярах в Хельсинки 24 марта 2009 года на казахском, русском, финском, шведском и английском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае расхождения в интерпретации, текст на английском языке является определяющим.

ЗА ПРАВИТЕЛЬСТВО ЗА ПРАВИТЕЛЬСТВО
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН ФИНЛЯНДСКОЙ
РЕСПУБЛИКИ

Примечание РЦПИ. Далее следует текст Соглашения на финском языке.