Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Сауд Арабиясы Корольдігінің Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны және оған Хаттаманы ратификациялау туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 2016 жылғы 1 шілдедегі № 6-VІ ҚРЗ

2011 жылғы 7 маусымда Астанада жасалған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Сауд Арабиясы Корольдігінің Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция және оған Хаттама ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті Н.Назарбаев

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ҮКІМЕТІ
МЕН
САУД АРАБИЯСЫ КОРОЛЬДІГІНІҢ ҮКІМЕТІ АРАСЫНДАҒЫ ТАБЫСҚА
САЛЫНАТЫН САЛЫҚТАРҒА ҚАТЫСТЫ ҚОСАРЛАНҒАН САЛЫҚ САЛУДЫ БОЛДЫРМАУ
ЖӘНЕ
САЛЫҚ САЛУДАН ЖАЛТАРУҒА ЖОЛ БЕРМЕУ ТУРАЛЫ
КОНВЕНЦИЯ

(2016 жылғы 1 қыркүйекте күшіне енді - Қазақстан Республикасының
халықаралық шарттары бюллетені, 2016 ж., № 5, 91-құжат)

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Сауд Арабиясы Корольдігінің Үкіметі Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны жасасуға ықылас білдіре отырып,
төмендегілер туралы келісті:

1-бап
Конвенция қолданылатын тұлғалар

Осы Конвенция Уағдаласушы мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап
Конвенция қолданылатын салықтар

1. Осы Конвенция Уағдаласушы мемлекеттің немесе оның әкімшілік бөлімшелерінің немесе жергілікті билік органдарының атынан өндіріп алынатын табысқа салынатын салықтарға оларды өндіріп алу әдісіне қарамастан қолданылады.
2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлікті иеліктен айырудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін қызметақының немесе жалақының жалпы сомасынан өндіріп алынатын салықтарды, сондай-ақ капитал құнының өсіміне салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан немесе табыстың жеке элементтерінен өндіріп алынатын салықтың барлық түрлері табыс салығы болып есептеледі.
3. Конвенция қолданылатын салықтар, атап айтқанда, мыналар болып табылады:
а) Қазақстан Республикасы жағдайында:
(і) корпорациялық табыс салығы;
(іі) жеке табыс салығы;
(бұдан әрі «Қазақстан салықтары» деп аталады);
b) Сауд Арабиясы Корольдігі жағдайында:
(і) Зекет (Zakat);
(іі) табиғи газдың инвестициялық салығын қамтитын табыс салығы
(бұдан әрі «Сауд салықтары» деп аталады).
4. Осы Конвенцияның ережелері осы Конвенцияға қол қойылған күнінен кейін қолданыстағы салықтарға қосымша немесе олардың орнына өндіріп алынатын бірдей немесе мәні бойынша ұқсас кез келген салықтарға да қолданылады. Екі Уағдаласушы мемлекеттің құзыретті органдары өздерінің тиісті салық заңнамаларындағы кез келген елеулі өзгерістер туралы бір-бірін хабардар етеді.

3-бап
Жалпы анықтамалар

1. Егер түпмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Конвенцияның мақсаттары үшін:
а) Қазақстан Республикасы Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынада қолданылған кезде «Қазақстан» термині Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және өзінің заңнамасы мен өзі қатысушысы болып табылатын халықаралық шарттарға сәйкес Қазақстан өзінің егемендік құқықтары мен заңды құзырын жүзеге асыратын аймақтарды қамтиды;
b) Сауд Арабиясы Корольдігі Сауд Арабиясы Корольдігін білдіреді, ол аумақтық суларды да, өз заңдары мен өзінің суларына, теңіз түбіне, жер қойнауына және өзінің табиғи ресурстарына халықаралық құқық негізінде Сауд Арабиясы Корольдігі өзінің егемен және заңды құқықтарын жүзеге асыратын осындай сулардан тыс облыстарды да қамтиды;
с) Уағдаласушы мемлекет және екінші Уағдаласушы мемлекет түпмәтінге байланысты Қазақстанды немесе Сауд Арабиясы Корольдігін білдіреді;
d) тұлға мемлекетті, оның әкімшілік бөлімшелерін немесе жергілікті билік органдарын қоса алғанда, жеке тұлғаны, компанияны немесе тұлғалардың кез келген басқа бірлестігін қамтиды;
е) компания салық салу мақсаттары үшін корпорациялық бірлестік ретінде қаралатын кез келген корпорациялық бірлестікті немесе кез келген экономикалық бірлікті білдіреді;
f) Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны және екінші Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны, тиісінше Уағдаласушы мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;
g) халықаралық тасымал теңіз немесе әуе кемесі екінші Уағдаласушы мемлекеттің пункттері арасында ғана пайдаланылатын жағдайлардан басқа, Уағдаласушы мемлекетте тиімді басқару орны бар Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесімен кез келген тасымалды білдіреді;
h) ұлттық тұлға:
(i) Уағдаласушы мемлекеттің азаматтығын алған кез келген жеке тұлғаны;
(іі) Уағдаласушы мемлекеттің қолданыстағы заңнамасының негізінде осындай мәртебе алған кез келген заңды тұлғаны, серіктестікті немесе қауымдастықты білдіреді;
і) құзыретті орган:
(і) Қазақстан жағдайында - Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін;
(іі) Сауд Арабиясы Корольдігі жағдайында — Қаржы министрі немесе оның уәкілетті өкілі білдіретін Қаржы министрлігін білдіреді.
2. Уағдаласушы мемлекет осы Конвенцияны кез келген уақытта қолданған кезде, онда айқындалмаған кез келген термин, егер түпмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты осы мемлекеттің заңнамасы бойынша сол уақытта қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаны иеленетін болады, осы мемлекеттің қолданылатын салық заңнамасы бойынша кез келген мағына осы мемлекеттің басқа заңдары бойынша терминге берілетін мағынадан жоғары басым болады.

4-бап
Резидент

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін «Уағдаласушы мемлекеттің резиденті» термині:
а) осы мемлекеттің заңнамасы бойынша оның тұрғылықты жері, резиденттігі, басқару орны, тіркелу орны немесе осындай сипаттағы кез келген басқа өлшем негізінде салық салынуға жататын кез келген тұлғаны білдіреді және сондай-ақ осы мемлекетті және кез келген әкімшілік бөлімшені немесе жергілікті билік органын қамтиды;
b) Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасына сәйкес құрылған және:
(і) тек діни, қайырымдылық, білім беру, ғылыми мақсаттар үшін; немесе
(іі) жоспарға сәйкес зейнетақыларды немесе қызметшілерге басқа да осындай төлемдерді қамтамасыз ету үшін осы мемлекетте әдетте салықтан босатылған заңды тұлғаны білдіреді.
Алайда, бұл термин осы мемлекеттегі көздерден алынатын табысқа қатысты ғана осы мемлекетте салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.
2. Егер осы баптың 1-тармағының ережелеріне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, онда оның мәртебесі мынадай түрде айқындалады:
а) ол өзінің иелігіндегі тұрақты баспанасы орналасқан Уағдаласушы мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі; егер Уағдаласушы мемлекеттердің екеуінде де оның иелігіндегі тұрақты баспана болса, ол неғұрлым тығыз жеке және экономикалық қатынастары («өмірлік мүдделер орталығы») бар мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
b) егер оның «өмірлік мүдделер орталығы» бар Уағдаласушы мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе Уағдаласушы мемлекеттердің ешқайсысында оның иелігіндегі тұрақты баспана болмаса, онда ол өзі әдетте тұрып жатқан Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
c) егер ол әдетте Уағдаласушы мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың біреуінде де тұрмаса, ол өзі азаматы болып табылатын Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
d) егер оның Уағдаласушы мемлекеттердің ешқайсысында да азаматтығы болмаса, онда Уағдаласушы мемлекеттердің құзыретті органдары бұл мәселені өзара келісім бойынша шешеді.
3. Егер осы баптың 1-тармағының ережелеріне сәйкес жеке тұлғадан өзге тұлға Уағдаласушы мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, ол тиімді басқару орны орналасқан мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі.

5-бап
Тұрақты мекеме

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін «тұрақты мекеме» термині кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.
2. Атап айтқанда, «тұрақты мекеме» термині:
а) басқару орнын;
b) бөлімшені;
с) кеңсені;
d) фабриканы;
е) шеберхананы;
f) табиғи ресурстарды өндіретін немесе барлайтын кез келген орынды қамтиды, бірақ бұлармен шектелмейді.
3. «Тұрақты мекеме» термині, сондай-ақ мыналарды:
а) егер мұндай алаң, объект немесе қызмет 6 айдан астам уақыт бойы жұмыс істеп тұрған болса ғана, құрылыс алаңын, құрастырманы, монтаждау немесе құрастыру объектісін немесе осы жұмыстардың орындалуын бақылауға байланысты қызметтерді;
b) егер мұндай сипаттағы қызмет кез келген 12 айлық кезеңнің шегінде 6 айдан астам кезеңде немесе кезеңдерде Уағдаласушы мемлекеттің шегінде жалғасып келген болса (осындай немесе оған байланысты жоба үшін) қызметшілер немесе кәсіпорын осындай мақсаттар үшін жалдаған басқа персонал арқылы кәсіпорынның консультациялық қызметтерін қоса алғанда, қызметтер көрсетуді қамтиды.
4. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, «тұрақты мекеме» термині мынадай қызмет түрлерін:
а) құрылыстарды кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды тек сақтау немесе көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін пайдалануды;
b) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек сақтау немесе көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ұстауды;
с) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек басқа кәсіпорынның өңдеу мақсаттары үшін ұстауды;
d) тұрақты қызмет орнын тек тауарларды немесе бұйымдарды сатып алу мақсаттары үшін немесе кәсіпорынға арналған ақпаратты жинау үшін ұстауды;
е) тұрақты қызмет орнын тек кәсіпорын үшін дайындық немесе қосалқы сипаттағы кез келген басқа қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін ұстауды;
f) осындай амалдың нәтижесінде туындайтын тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметі дайындық немесе қосалқы сипатта болу шартымен тұрақты қызмет орнын а) тармақшасынан бастап е) тармақшасын қоса алғанда санамаланған қызмет түрлерінің кез келген амалын жүзеге асыру үшін ұстауды;
g) кездейсоқ уақытша жәрмеңкелерде немесе көрмелерде ұсынылған кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сатуды қамтиды деп қаралмайды.
5. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, егер оған 6-тармақ қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға Уағдаласушы мемлекетте екінші Уағдаласушы мемлекет кәсіпорнының атынан әрекет етсе, онда бұл кәсіпорын, егер осындай тұлға:
а) егер оның қызметі осы баптың 4-тармағында айтылған және егер тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырылса да, осы тұрақты кәсіпкерлік қызмет орнын осы тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмайтын қызмет түрлерімен шектелмейтін болса, осы мемлекетте кәсіпорын атынан келісім-шарттар жасасуға өкілеттіктері бар болса және әдетте пайдаланса; немесе
b) мұндай өкілеттіктері жоқ, бірақ әдетте кәсіпорын атынан тұрақты негізде одан тауарлар немесе бұйымдар жеткізетін бірінші айтылған мемлекетте тауарлар немесе бұйымдар қорын ұстаса, осы тұлғаның кәсіпорын үшін қолға алатын кез келген қызметіне қатысты алғашқы айтылған Уағдаласушы мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қаралатын болады.
6. Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны кәсіпкерлік қызметін осы екінші мемлекетте брокер, негізгі комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асыратынына байланысты осындай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет етеді деген шартпен, екінші Уағдаласушы мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорны ретінде қаралмайды.
7. Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе осы екінші мемлекетте кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыратын компанияны бақылауы немесе оның бақылауында болуы (не тұрақты мекеме арқылы не басқаша түрде) фактісінің өзі-ақ осы компаниялардың бірін екіншісінің тұрақты мекемесіне айналдырмайды.

6-бап
Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

1. Уағдаласушы мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алатын табысына (ауыл немесе орман шаруашылығынан алынатын табысты қоса алғанда) осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. «Жылжымайтын мүлік» термині қаралып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасы бойынша берілгендей мағынаға ие болады. Бұл термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, ауыл және орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықты, жер меншігіне қатысты жалпы құқық ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктін және минералдық ресурстарды, көздерді және басқа да табиғи ресурстарды игеру немесе игеру құқығы үшін берілетін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе тіркелген төлемдерге құқықтарды қамтиды. Теңіз және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қаралмайды.
3. Осы баптың 1-тармағының ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
4. Осы баптың 1 және 3-тармақтарының ережелері сондай-ақ кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен түсетін табысына және тәуелсіз жеке қызметтер көрсету үшін пайдаланылатын жылжымайтын мүліктен алынатын табысқа қолданылады.

7-бап
Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда

1. Егер Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы мемлекеттегі кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырмаса, кәсіпорынның пайдасына тек осы мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын кәсіпкерлік қызметті жоғарыда айтылғандай жүзеге асырса, онда кәсіпорынның пайдасына екінші мемлекетте:
а) осындай тұрақты мекемеге;
b) тұрақты мекеме арқылы сатылатын тауарларға немесе бұйымдарға сәйкес келетін немесе ұқсас тауарларды немесе бұйымдарды осы екінші мемлекетте сатуға; немесе
с) осы екінші мемлекетте жүзеге асырылатын, өзінің сипаты жағынан осындай тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызметке сәйкес келетін немесе ұқсас басқа кәсіпкерлік қызметке қатысты бөлігіне ғана салық салынуы мүмкін.
2. Осы баптың 3-тармағының ережелерін ескере отырып, егер Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы мемлекеттегі кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса, онда әрбір Уағдаласушы мемлекетте осы тұрақты мекемеге, егер ол оқшау және дербес кәсіпорын болып, осындай немесе ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе ұқсас қызметпен айналысып, өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан толық тәуелсіз әрекет жасағанда алуы мүмкін пайда жатқызылады.
3. Тұрақты мекеменің пайдасын айқындау кезінде тұрақты мекеме орналасқан мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, басқару және жалпы әкімшілік шығыстарын қоса алғанда, тұрақты мекеменің кәсіпкерлік қызметінің мақсаттары үшін жұмсалған шығыстарды шегеруге жол беріледі. Алайда, егер тұрақты мекеменің кәсіпорынның бас кеңсесіне немесе оның басқа кеңселеріне роялти, қаламақылар немесе патенттерді немесе басқа құқықтарды пайдаланғаны үшін басқа да ұқсас төлемдер түрінде немесе ұсынылған ерекше қызметтер үшін немесе басқару үшін комиссиялық төлемдер түрінде немесе банк кәсіпорындарын қоспағанда, тұрақты мекемеге ұсынылған ақшалай қарызға қатысты борыштық талаптардан түсетін кіріс түрінде төлеген (іс жүзіндегі шығыстарды өтеуден өзге) сомалар бар болса, бұларға қатысты шегеруге жол берілмейді. Осылайша, тұрақты мекеменің пайдасы тұрақты мекеме кәсіпорынның бас кеңсесінен немесе оның кез келген басқа бөлімшелерінен роялти, қаламақылар немесе патенттерді немесе басқа құқықтарды пайдаланғаны үшін басқа да ұқсас төлемдер түрінде; ерекше қызметтері үшін немесе басқару үшін комиссиялық төлемдер түрінде; немесе банк кәсіпорындарын қоспағанда, кәсіпорынның бас кеңсесіне немесе оның кез келген басқа бөлімшесіне берілген ақшалай қарызға қатысты борыштық талаптардан кіріс түрінде алған (іс жүзіндегі шығыстарды өтеуден өзге) соманы қамтымауы тиіс.
4. Басқа ережелерге қарамастан, Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы мемлекетке өнімдер экспорттаудан алған кәсіпкерлік пайдаға осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынбауы тиіс. Егер экспорттың келісім-шарттар осы екінші Уағдаласушы мемлекетте жасалатын өзге іс-әрекеттерді қамтитын болса, онда осындай іс-әрекеттерден алынған пайдаға екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.
5. «Кәсіпкерлік пайда» термині өндірістік, коммерциялық, банктік қызметтен, ішкі тасымалдау операцияларынан алынған, қызметтер көрсетуден және материалдық жеке жылжымалы мүлік үшін жалгерлік ақысынан түскен кірісті қамтиды, бірақ онымен шектелмейді. Бұл термин жеке тұлғаның қызметші ретінде немесе тәуелсіз нысанында жеке қызметтерді орындауын қамтымайды.
6. Осы бапта ештеңе де резидент еместердің сақтандыру қызметінен алатын пайдасына салынатын салықтарға қатысы бар Уағдаласушы мемлекеттің кез келген заңнамасының қолданысын қозғамауға тиіс.
7. Тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тауарларды немесе бұйымдарды сатып алуының негізінде ғана осы тұрақты мекемеге қандай да болмасын пайда есептелмейді.
8. Осы баптың алдыңғы тармақтарының мақсаттары үшін, егер мұндай тәртіпті өзгерту үшін жеткілікті және дәлелді себептері болмаса, тұрақты мекемеге жататын пайда жыл сайын біркелкі тәсілмен айқындалады.
9. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жеке айтылған табыс түрлерін қамтыса, онда осы баптың ережелері бұл баптардың ережелерін қозғамайды.

8-бап
Теңіз және әуе көлігі

1. Теңіз немесе әуе кемелерін халықаралық тасымалда пайдаланудан түскен пайдаға кәсіпорынды тиімді басқару орны бар Уағдаласушы мемлекетте ғана салық салынады.
2. «Теңіз немесе әуе кемелерін халықаралық пайдаланудан алынған пайда» термині:
а) халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемесін толық (уақыты немесе рейсі) жалға беруден алынған пайданы;
b) халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемесін экипажсыз кездейсоқ жалдаудан алынған пайданы;
с) халықаралық тасымалда пайдаланылатын контейнерлерді және онымен байланысты жабдықты пайдаланудан немесе жалға беруден алынатын, теңіз немесе әуе кемесін халықаралық тасымалда пайдаланудан алынатын кіріске қосымша болып табылатын пайданы қамтиды.
3. Егер теңіз кәсіпорнын тиімді басқару орны кеменің бортында орналасса, онда ол кемені тіркеу порты орналасқан Уағдаласушы мемлекетте, ал ондай тіркеу порты болмаған кезде - кемені пайдаланушы резиденті болып табылатын Уағдаласушы мемлекетте орналасқан болып есептеледі.
4. Осы баптың 1-тармағының ережелері пулға, бірлескен кәсіпорынға немесе көлік құралдарын пайдалану жөніндегі халықаралық ұйымға қатысудан алынатын пайдаға да қолданылады.

9-бап
Қауымдасқан кәсіпорындар

1. Егер
а) Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса, немесе
b) дәл сол тұлғалар Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорнын және екінші Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса, және кез келген жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржылық өзара қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда кәсіпорындардың біріне есептелуі мүмкін, бірақ осы жағдайлардың болуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осы кәсіпорынның пайдасына қосылуы және оған тиісінше салық салынуы мүмкін.
2. Егер Уағдаласушы мемлекет екінші Уағдаласушы мемлекет кәсіпорнының осы екінші мемлекетте салық салынған пайдасын осы мемлекет кәсіпорнының пайдасына қосса әрі тиісінше, салық салса және осы мемлекет осылайша қосылған пайда алғашқы аталған мемлекеттің кәсіпорнына есептелетін пайда болатын болса, егер екі кәсіпорынның арасындағы өзара қатынастар кәсіпорындардың арасында болатын тәуелсіз қатынастардай болса, онда осы екінші мемлекет осындай пайдадан өндіріп алынатын салық сомасына тиісті түзету жасайды. Осындай түзетуді айқындау кезінде осы Конвенцияның басқа да ережелері ескерілуі тиіс және Уағдаласушы мемлекеттердің құзыретті органдары қажет болған кезде бір-бірімен консультациялар жүргізіп отыруға тиіс.

10-бап
Дивидендтер

1. Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтеріне осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, дивидендтер төлейтін компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы мемлекеттің және осы мемлекеттің заңнамасына сәйкес мұндай дивидендтерге салық салынуы мүмкін, бірақ егер дивидендтердің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осындай жолмен өндіріп алынатын салық дивидендтердің жалпы сомасының 5 пайызынан аспауы тиіс.
Бұл тармақ компанияның дивидендтер төленетін пайдасына қатысты салық салуды қозғамайды.
3. «Дивидендтер» термині осы бапта пайдаланған кезде акциялардан, «жуиссанс» акцияларынан немесе «жуиссанс» құқықтарынан, тау-кен өнеркәсібі акцияларынан, құрылтайшылардың акцияларынан немесе борыштық талаптар болып табылмайтын, пайдаға қатысуға құқық беретін басқа құқықтардан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлуші компания резиденті болып табылатын мемлекеттің заңнамасына сәйкес акциялардан алынатын табыс секілді дәл сондай салықтық реттеуге жататын басқа да корпоративтік құқықтардан алынатын табысты білдіреді.
4. Егер Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын, дивидендтердің іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания резиденті болып табылатын екінші Уағдаласушы мемлекеттегі кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе осы екінші мемлекетте орналасқан тұрақты базамен байланысы жоқ жеке қызметтер көрсетсе және оған қатысты дивидендтер төленетін холдинг шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Конвенцияның 7-бабының немесе 14-бабының ережелері қолданылады.
5. Егер Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы мемлекеттен пайда немесе табыс алатын болса, мұндай дивидендтер осы екінші мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг осы екінші мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен шын мәнінде байланысты болатын жағдайды қоспағанда, осы екінші мемлекет компания төлейтін дивидендтерден кез келген салықты өндіріп ала алмайды, және егер тіпті төленетін дивидендтер немесе бөлінбеген пайда толығымен немесе ішінара осы екінші мемлекетте пайда болған пайдадан немесе табыстан құралса да, компанияның бөлінбеген пайдасынан салық өндіріп алынбайды.

11-бап
Борыштық талаптардан алынатын табыс

1. Уағдаласушы мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы мемлекеттің резидентіне төленетін борыштық талаптардан алынатын табысқа осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда борыштық талаптардан алынатын мұндай табыстарға олар пайда болатын Уағдаласушы мемлекетте және осы мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынады, бірақ борыштық талаптардан алынатын табыстың іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша өндіріп алынатын салық борыштық талаптардан алынатын табыстың жалпы сомасының 10 процентінен аспауға тиіс.
3. «Борыштық талаптан алынатын табыс» термині осы бапта пайдаланылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген борыштық талаптардың және борышкерлердің пайдасына қатысу немесе қатыспау құқығынан алынатын табысты және атап айтқанда, мемлекеттік бағалы қағаздардан алынатын табысты және осы бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыштық міндеттемелер бойынша төленетін сыйақылар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты білдіреді. Уақтылы төлемегені үшін айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшін борыштық талаптардан алынатын табыстар ретінде қарастырылмайды.
4. Егер Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын борыштық талаптардан алынатын табыстың іс жүзіндегі иесі борыштық талаптардан алынатын табыс пайда болатын екінші Уағдаласушы мемлекеттегі кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе осы екінші мемлекетте орналасқан тұрақты базамен байланысы жоқ жеке қызметтер көрсетсе және өзіне қатысты табыс төленетін борыштық талаптар шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға байланысты осы Конвенцияның 7-бабының немесе 14-бабының ережелері қолданылады.
5. Егер төлеуші осы мемлекеттің резиденті болып табылса, борыштық талаптардан алынатын табыс Уағдаласушы мемлекетте пайда болған деп есептеледі. Алайда, егер мұндай табыс төлеуші тұлға Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын-табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы мемлекетте осындай табыс төленетін берешек пайда болған тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және осындай табысты осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база төлеуге жататын болса, онда мұндай табыс тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан мемлекетте пайда болды деп есептеледі.
6. Егер төлеуші мен іс жүзіндегі иеленуші арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да бір басқа бір тұлға арасындағы ерекше қатынастардың себебінен ол бойынша борыштық талап төленген борыштық міндеттемеге қатысты борыштық талаптардан алынатын табыс сомасы төлеуші мен иеленуші арасында осындай қатынастар болмаған кезде келісілуі мүмкін сомадан асып кетсе, осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелерін ескере отырып, әрбір Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуға жатады.

12-бап
Роялти

1. Уағдаласушы мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, мұндай роялтиге ол пайда болатын Уағдаласушы мемлекетте және осы Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы да мүмкін, бірақ, егер роялтидің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осындай тәсілмен өндіріп алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 процентінен аспауға тиіс.
3. «Роялти» термині осы бапта пайдаланылған кезде бағдарламалық қамтамасыз етуді, кинематографиялық фильмдерді немесе радиода және телевизия бағдарламаларында пайдаланылатын фильмдерді немесе жазбаларды, кез келген патентті, сауда маркасын, дизайнды немесе модельді, жоспарды, құпия формуланы немесе процесті, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпаратты немесе қоса алғанда, әдебиет, өнер немесе ғылым туындыларына кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшін немесе осындай құқықты пайдалануға бергені үшін сыйақы ретінде алынатын төлемдердің кез келген түрін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін төлемдерді білдіреді.
4. Егер Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын роялтидің іс жүзіндегі иесі роялти пайда болған екінші Уағдаласушы мемлекеттегі кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы немесе осы екінші мемлекетте орналасқан тұрақты базамен байланысы жоқ жеке қызметтер көрсетсе және өздеріне қатысты роялти төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға байланысты осы Конвенцияның 7-бабының және 14-бабының ережелері қолданылады.
5. Егер төлеуші осы мемлекеттің резиденті болып табылса, роялти Уағдаласушы мемлекетте пайда болған деп есептеледі. Алайда, егер роялти төлеуші тұлға Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын-табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы мемлекетте оған байланысты роялти төлеу міндеттемесі пайда болған тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және мұндай роялти осы тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға байланысты болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан мемлекетте пайда болды деп есептеледі.
6. Егер роялти төлеуші мен іс жүзіндегі иеленуші арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да бір басқа бір тұлға арасындағы ерекше қатынастар болу салдары негізінде төленетін пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидің сомасы мұндай қатынастар болмаған кезде роялти төлеуші мен іс жүзіндегі иеленуші арасында келісуге мүмкін сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері тек соңғы айтылған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басым артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелерін тиісті түрде ескере отырып, әрбір Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынады.

13-бап
Мүлік құнының өсімінен алынатын табыс

1. Уағдаласушы мемлекеттің резиденті осы Конвенцияның 6-бабында айқындалған және екінші Уағдаласушы мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алатын табыстарға осы екінші мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы мемлекетте иеленіп отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан немесе мұндай тұрақты мекемені (жеке немесе бүкіл кәсіпорынмен қоса) немесе осындай тұрақты базаны иеліктен шығарудан алынатын осындай табыстарды қоса алғанда, тәуелсіз жеке қызметтер көрсету мақсатында екінші Уағдаласушы мемлекетте Уағдаласушы мемлекет резидентінің иелігіндегі тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүліктен түсетін табыстарға осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемелерін немесе мұндай теңіз немесе әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы мемлекетте ғана салық салынады.
4. Осы баптың 2-тармағының ережесіне қарамастан, Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын компаниядағы үлесті құрайтын акцияларды иеліктен шығарудан түсетін табыстарға осы мемлекетте салық салынады.
5. Алдыңғы тармақтарда айтылғаннан өзге кез келген мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табыстарға мүлікті иеліктен шығарушы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап
Тәуелсіз жеке қызметтер

1. Кәсіби қызметтерге немесе тәуелсіз сипаттағы басқа қызметке қатысты Уағдаласушы мемлекеттің резиденті алған табысқа, мұндай табысқа екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін мынадай жағдайларды қоспағанда, тек осы мемлекетте ғана салық салынады:
а) егер өзінің қызметін жүзеге асыру мақсаты үшін оның екінші Уағдаласушы мемлекетте оған тұрақты негізде қол жетімді тұрақты базасы болса; мұндай жағдайда табыстың осы тұрақты базаға жататын бөлігіне ғана осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынады; немесе
b) егер ол екінші Уағдаласушы мемлекетте тиісті салық жылы басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жалпы жиыны 183 күннен асып түсетін кезеңнің немесе кезеңдердің ішінде болған болса; мұндай жағдайда осы екінші мемлекетте орындалған оның қызметінен алынған табыстың көп бөлігіне ғана осы екінші мемлекетте салық салынады.
2. «Кәсіби қызметтер» термині, атап айтқанда, тәуелсіз ғылыми, әдеби, артистік, білім беру немесе оқытушылық қызметті, сондай-ақ дәрігерлердің, заңгерлердің, инженерлердің, сәулетшілердің тіс дәрігерлері мен бухгалтерлердің тәуелсіз қызметін қамтиды.

15-бап
Тәуелді жеке қызметтер

1. Осы Конвенцияның 16, 18, 19 және 20-баптарының ережелерін ескере отырып, Уағдаласушы мемлекеттің резиденті жалданып істеген жұмысына байланысты алған еңбекақыға, жалақыға және басқа да осындай сыйақыға, егер тек жалданып жұмыс істеу екінші Уағдаласушы мемлекетте орындалмаса, осы мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалданып істейтін жұмыс осылайша орындалса, осыған байланысты алынған сыйақыға осы екінші мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан, екінші Уағдаласушы мемлекетте орындалатын жалданып істелген жұмысқа байланысты Уағдаласушы мемлекеттің резиденті алған сыйақыға, егер:
а) алушы тиісті салық жылы басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жалпы жиыны 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер бойы осы екінші мемлекетте болса;
b) сыйақыны екінші мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жалдаушы төлесе немесе жалдаушының атынан төленсе; және
с) сыйақыны жалға алушының екінші мемлекеттегі тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы төлемесе, тек алғашқы айтылған мемлекетте салық салынады.
3. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемесінің бортында орындалатын жалданып істейтін жұмысқа қатысты алынған сыйақыға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.

16-бап
Директорлардың қаламақылары

Екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның директорлар кеңесінің мүшесі ретінде Уағдаласушы мемлекеттің резиденті алған директорлардың қаламақыларына және басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы екінші мемлекетте салық салынуы мүмкін.

17-бап
Артистер мен спортшылар

1. Осы Конвенцияның 14 және 15-баптарының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе телевизия артисі секілді өнер қызметкері немесе сазгер ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы мемлекетте жүзеге асыратын өзінің жеке қызметінен алған табысына осы екінші мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының осы өзінің сипатында жүзеге асыратын жеке қызметінен алатын табысы өнер қызметкерінің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаға есептелсе, онда бұл табысқа 7, 14 және 15-баптардың ережелеріне қарамастан, артистің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Уағдаласушы мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы мемлекетте осы баптың 1 және 2-тармақтарында көзделген қызметті жүзеге асыруынан алатын табысы, егер екінші Уағдаласушы елге келуін бірінші аталған Уағдаласушы мемлекеттің қоғамдық ұйымдары, оның әкімшілік бөлімшелері немесе жергілікті билік органдары толығымен немесе негізінен қолдаса немесе Уағдаласушы мемлекеттердің Үкіметтері арасында мәдени келісім немесе уағдаластық орын алса, осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салықтан босатылады.

18-бап
Зейнетақылар

1. Осы Конвенцияның 19-бабының 2-тармағының ережелеріне сәйкес Уағдаласушы мемлекеттің резидентіне бұрын жүзеге асырған жұмысы үшін төленетін зейнетақылар мен басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы мемлекетте ғана салық салынады.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы мемлекеттің немесе оның әкімшілік бөлімшелерінің немесе жергілікті билік органдарының әлеуметтік қамтамасыз ету жүйесінің бір бөлігі болып табылатын қоғамдық схемаға сәйкес төленетін зейнетақыларға және басқа да төлемдерге осы екінші мемлекетте ғана салық салынады.

19-бап
Мемлекеттік қызмет

1. а) Жеке тұлғаға Уағдаласушы мемлекет немесе әкімшілік бөлімшелер немесе жергілікті билік органдары осы мемлекет немесе оның әкімшілік бөлімшелері немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асырған қызметі үшін төлейтін еңбеқақыға, жалақыға және зейнетақыдан өзге осыған ұқсас сыйақыға осы мемлекетте ғана салық салынады.
b) Алайда, мұндай еңбекақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға, егер қызмет осы мемлекетте жүзеге асырылса және осы екінші мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлға:
(і) осы мемлекеттің азаматы болып табылса; немесе
(іі) қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана осы мемлекеттің резиденті болмаса, тек екінші Уағдаласушы мемлекетте ғана салық салынады.
2. а) Жеке тұлғаға осы мемлекет немесе әкімшілік бөлімше немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асырған қызметі Уағдаласушы мемлекет немесе әкімшілік бөлімше немесе жергілікті билік органы төлейтін кез келген зейнетақыға осы мемлекетте ғана салық салынады.
b) Алайда, мұндай зейнетақыға егер жеке тұлға осы мемлекеттің резиденті және азаматы болып табылса, тек екінші Уағдаласушы мемлекетте ғана салық салынады.
3. Осы Конвенцияның 15, 16, 17 және 18-баптарының ережелері Уағдаласушы мемлекет немесе әкімшілік бөлімше немесе жергілікті билік органы жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызметке байланысты қызметке қатысты еңбекақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақылар мен зейнетақыларға қолданылады.

20-бап
Студенттер

1. Уағдаласушы мемлекетке келер алдында тікелей екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болып табылған және алғашқы айтылған мемлекетте тек білім алу немесе практикадан өту мақсатында ғана жүрген студент немесе практикант өзін ұстау, білім алу немесе практикадан өту мақсатында алатын төлемдердің көздері осы мемлекеттен тысқары жерде болған жағдайда, осы төлемдерге салық салынбайды.
2. Уағдаласушы мемлекетке келер алдында тікелей екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылған және алғашқы айтылған Уағдаласушы мемлекетте тек білім алу немесе практикадан өту мақсатында ғана жүрген студент немесе практикант алған және осы Уағдаласушы мемлекетте жүзеге асырылатын қызметтер үшін сыйақыны құрайтын төлемдерге, қызметтер білім алуға немесе практикадан өтуге байланысты және осы мақсаттарды жүзеге асыру үшін қажет болған жағдайда, осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынбайды.

21-бап
Оқытушылар мен зерттеушілер

Уағдаласушы мемлекетке осы мемлекеттің немесе университеттің, колледждің, мектептің, мұражайдың немесе осы мемлекеттің басқа мәдени институтының шақыруы бойынша немесе мәдени алмасудың ресми бағдарламасына сәйкес сабақ беру, дәріс оқу немесе осындай институт үшін зерттеулер жүргізу мақсатында ғана келген және сапарға дейін екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болып табылған жеке тұлға өзі алатын осындай сыйақы көзі осы мемлекеттен тысқары жерде болған жағдайда, осындай қызметтен алатын өзінің сыйақыларына қатысты алғашқы айтылған мемлекетте салық салудан босатылады.

22-бап
Басқа да табыстар

1. Осы Конвенцияның алдыңғы баптарында олар туралы айтылмаған пайда болу көзіне қарамастан, Уағдаласушы мемлекет резидентінің табыс түрлеріне тек осы мемлекетте ғана салық салынады.
2. Егер мұндай табыстарды алушы Уағдаласушы мемлекеттің резиденті бола тұра, екінші Уағдаласушы мемлекеттегі кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе осы екінші мемлекетте орналасқан тұрақты база арқылы тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және соларға байланысты табыс төлеу жүргізілген құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға байланысты болса, осы Конвенцияның 6-бабының 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүліктен алынатын табыстан өзге табыстарға осы баптың 1-тармағының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Конвенцияның 7-бабының немесе 14-бабының ережелері қолданылады.

23-бап
Қосарланған салық салуды жою

1. Егер Уағдаласушы мемлекеттің резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін табыс алған жағдайда, алғашқы айтылған мемлекет осы резиденттің табысына салынатын салықтан осы екінші мемлекетте төленген табыс салығына тең соманы шегеруге рұқсат береді;
Алайда, кез келген жағдайда, табысқа жатқызылуы мүмкін, осы екінші мемлекетте салық салынуы мүмкін, шегеруге дейін есептелген табыс салығының бөлігінен аспауға тиіс.
2. Егер Конвенцияның кез келген ережелеріне сәйкес Уағдаласушы мемлекеттің резиденті алған табыс осы мемлекетте салық төлеуден босатылған жағдайда, дегенмен осы мемлекет осы резидент табысының қалған бөлігіне салынатын салық сомасын есептеген кезде салық төлеуден босатылған кірісті назарға ала алады.
3. Сауд Арабиясы Корольдігі жағдайында қосарланған салық салуды болдырмау әдісі Сауд азаматтарына қатысты Зекет (Zakat) жинау режимінің ережелеріне зиян келтірмейді.

24-бап
Өзара келісу рәсімі

1. Егер тұлға Уағдаласушы мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де іс-әрекеттері өзін осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соғып отыр немесе әкеп соғады деп есептесе, ол осы мемлекеттердің ішкі заңнамасында көзделген қорғау құралдарына қарамастан, өзінің ісін өзі резиденті болып табылатын мемлекеттің құзыретті органының қарауына бере алады. Бұл жағдайда, өтініш осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соқтыратын іс-әрекеттер туралы алғаш хабардар болған сәттен бастап үш жыл ішінде берілуі тиіс.
2. Егер құзыретті орган өтінішті негізді деп есептесе және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, ол осы Конвенцияға сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында істі екінші Уағдаласушы мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткізілген келісім Уағдаласушы мемлекеттердің ішкі заңнамаларында көзделген уақыттағы кез келген шектеуге қарамастан орындалатын болады.
3. Уағдаласушы мемлекеттердің екеуінің құзыретті органдары осы Конвенцияны түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмәндерді өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Олар, сондай-ақ осы Конвенцияда көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатында бір-бірімен консультация өткізе алады.
4. Уағдаласушы мемлекеттердің құзыретті органдары алдыңғы тармақтарды түсінуде келісімге қол жеткізу мақсатында бір-бірімен тікелей байланысқа түсе алады.
5. Уағдаласушы мемлекеттердің құзыретті органдары өзара келісім бойынша осы Конвенцияны және әсіресе, Уағдаласушы мемлекеттердің резиденттері осы Конвенцияда көзделген салықтық жеңілдіктерді алу немесе екінші мемлекетте салықтардан босатылу үшін бағынатын талаптарды қолданудың тиісті тәсілін белгілей алады.

25-бап
Ақпарат алмасу

1. Уағдаласушы мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияның ережелерін немесе осы заңнама бойынша салық салу осы Конвенцияға қайшы келмейтіндей дәрежеде осы Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты Уағдаласушы мемлекеттердің ішкі заңнамаларын орындау үшін қажетті ақпаратпен алмасады. Ақпарат алмасу осы Конвенцияның 1-бабымен шектелмейді. Уағдаласушы мемлекет алған кез келген ақпарат осы мемлекеттің ішкі заңнамасы шеңберінде алынған ақпарат секілді құпия болып есептеледі және бірінші сөйлемде айтылған бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе салықтарға қатысты шағымдарды қараумен айналысатын тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкімшілік органдарды қоса алғанда) ғана хабарланады. Осындай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдаланады. Олар осы ақпаратты ашық сот отырысы барысында не сот шешімдерін қабылдаған кезде аша алады.
2. Ешқандай жағдайда осы баптың 1-тармақтың ережелері Уағдаласушы мемлекетке:
а) осы немесе екінші Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасы мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларын қолдану;
b) осы немесе екінші Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасы бойынша немесе әдеттегі әкімшілік практикасы барысында алуға болмайтын ақпаратты беру;
с) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпаратты немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа қайшы келуі мүмкін ақпаратты беру міндеттемесін жүктейтіндей түсіндірілмейді.

26-бап
Арнайы ережелер

1. Осы Конвенцияның 10, 11 және 12-баптарында көзделген, Уағдаласушы мемлекеттің Үкіметі (Сауд Арабиясы Корольдігі жағдайында Сауд Арабиясының Валюта Агенттігін және Қазақстан жағдайында Ұлттық Банкті қоса алғанда) алатын және Уағдаласушы мемлекеттің екінші Уағдаласушы мемлекеттегі мемлекеттік органдарына толығымен тиесілі табыс осындай табыстарды алынатын акцияларды, борыштық талаптарды немесе құқықтарды иеліктен шығарудан алынатын кез келген табыспен қоса осы екінші мемлекетте салық салудан босатылатын болады.

27-бап
Дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық
мекемелердің қызметкерлері

Осы Конвенциядағы ештеңе де дипломатиялық миссиялар мен консулдық мекемелер қызметкерлерінің халықаралық құқықтың жалпы нормаларына сәйкес немесе арнайы шарттардың ережелеріне сәйкес салықтық артықшылықтарын қозғамайды.

28-бап
Өзге ережелер

Егер осындай кәсіпорындар немесе олардың арасында жасалған мәмілелердің мақсаты немесе негізгі мақсаттардың бірі осы Конвенцияға сәйкес басқа жағдайда қол жеткізуге болмайтын пайда алу болса, осы Конвенциядағы ештеңе де салық салудан жалтарудың және салық салуды болдырмаудың алдын алу жөніндегі, Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорындары мен екінші Уағдаласушы мемлекетте орналасқан кәсіпорындар арасындағы мәміледен туындайтын шығыстар мен кез келген шегерімдер бойынша шектеулерге қатысты ішкі ережелерді қолдануға әсер етпейді.

29-бап
Күшіне енуі

1. Әрбір Уағдаласушы мемлекет дипломатиялық арналар арқылы екіншісіне осы Конвенцияның күшіне енуі үшін осы мемлекеттердің заңнамасы бойынша қажетті рәсімдердің аяқталуы туралы хабарлайды. Конвенция соңғы хабарлама алынған айдан кейінгі екінші айдың бірінші күні күшіне енеді.
2. Осы Конвенцияның ережелері:
а) Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе 1 қаңтарынан кейін төленетін сомаларға қатысты төлем көзінен ұсталатын салықтарға қатысты; және
b) Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі жылдың 1 қаңтарынан немесе 1 қаңтарынан кейін басталатын салық салынатын кезең үшін басқа салықтарға қатысты қолданылады.

30-бап
Қолданылуын тоқтату

1. Осы Конвенция Уағдаласушы мемлекеттердің бірі дипломатиялық арналар арқылы екінші Уағдаласушы мемлекетке Конвенция күшіне енген күннен бастап бес жылдық кезең өткеннен кейінгі кез келген күнтізбелік жылдың 30 маусымынан кешіктірмей, қолдануды тоқтату туралы жазбаша хабарлама жібере отырып, Конвенцияның қолданылуын тоқтатпайынша, күшінде қала береді.
2. Мұндай жағдайда Конвенция:
а) мұндай хабарлама берілген күнтізбелік жыл аяқталғаннан кейін төленетін сомаға қатысты төлем көзінен ұсталатын салықтарға қатысты; және
b) хабарлама берілген күнтізбелік жыл аяқталғаннан кейін басталатын салық салынатын кезең үшін басқа салықтарға қатысты өз қолданысын тоқтатады.

Осыны куәландыру үшін тиісті дәрежеде өкілеттік берілген төмендегі қол қоюшылар осы Конвенцияға қол қойды.

2011 жылғы 7 маусымда Астанада қазақ, орыс, араб және ағылшын тілдерінде жасалды, барлық мәтіндердің бірдей күші бар. Түсіндіруде алшақтық болған жағдайда, ағылшын тіліндегі мәтін айқындаушы болып табылады.

Қазақстан Республикасының Сауд Арабиясы Корольдігінің
Үкіметі үшін Үкіметі үшін

Болат Жәмішев Ибрахим А.Аль-Ассаф
Қаржы министрі Қаржы министрі

Хаттама

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Сауд Арабиясы Корольдігі
Үкіметінің арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға
қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан
жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға қол қою сәтінде төмендегі қол
қоюшылар мынадай ережелер Конвенцияның ажырамас бөлігі болып
табылатынына келісті.
1. 10-бапқа қатысты:
Осы Конвенцияның кез келген ережелеріне қарамастан, екінші
Уағдаласушы мемлекеттегі кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асыратын Уағдаласушы мемлекет компаниясының пайдасына 7-бапқа сәйкес салық салынғаннан кейін соманың қалдығына тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін және осылайша салынған салық 5 проценттен аспауға тиіс.
2. 11-баптың 2-тармағына қатысты:
Қазақстанда туындайтын борыштық талаптардан табыс алынған
жағдайда, «борыштық талаптан алынатын табыстың жалпы сомасы»
термині борыштық талаптардан алынатын табыстың жалпы сомасының 50
процентіне баламалы соманы білдіреді.
3. 24-бапқа қатысты:
Құзыретті органдар ішкі соттардың соңғы қорытындысына дейін кез
келген жағдайды шешім қабылдағанға дейін өзара келісу рәсімдерін
аяқтауға тиіс.

Осыны куәландыру үшін тиісті дәрежеде өкілеттік берілген
төмендегі қол қоюшылар осы Хаттамаға қол қойды.

2011 жылғы 7 маусымда Астанада қазақ, орыс, араб және ағылшын
тілдерінде жасалды, барлық мәтіндердің бірдей күші бар. Түсіндіруде
алшақтық болған жағдайда, ағылшын тіліндегі мәтін басым болып
табылады.

Қазақстан Республикасының Сауд Арабиясы Корольдігінің
Үкіметі үшін Үкіметі үшін

Болат Жәмішев Ибрахим А.Аль-Ассаф
Қаржы министрі Қаржы министрі

РҚАО-ның ескертпесі!
Бұдан әрі Конвенция мен оған Хаттаманың араб және ағылшын
тілдеріндегі мәтіні берілген.

О ратификации Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Королевства Саудовской Аравии об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и Протокола к ней

Закон Республики Казахстан от 1 июля 2016 года № 6-VI ЗРК

Ратифицировать Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Королевства Саудовской Аравии об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и Протокол к ней, совершенные в Астане 7 июня 2011 года.

Президент
Республики Казахстан Н. НАЗАРБАЕВ

Конвенция
между Правительством Республики Казахстан и
Правительством Королевства Саудовской Аравии об избежании
двойного налогообложения и предотвращении уклонения от
налогообложения в отношении налогов на доход

Вступила в силу 1 сентября 2016 года -
Бюллетень международных договоров РК 2016 г., № 5, ст. 91

Правительство Республики Казахстан и Правительство Королевства Саудовской Аравии, желая заключить Конвенцию об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход,
согласились о нижеследующем:

Статья 1
Лица, к которым применяется Конвенция

Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся государств.

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Конвенция

1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход, взимаемым от имени Договаривающегося государства или его административных подразделений, или местных органов власти, независимо от метода их взимания.
2. Налогами на доход считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода, или с отдельных элементов дохода, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалованья или заработной платы, выплачиваемых предприятиями, а также налоги на прирост стоимости капитала.
3. Существующими налогами, на которые распространяется Конвенция, являются, в частности:
a) в случае Республики Казахстан:
i) корпоративный подоходный налог;
ii) индивидуальный подоходный налог;
(далее именуемые как "Казахстанские налоги")
b) в случае Королевства Саудовской Аравии:
i) Закат (Zakat);
ii) подоходный налог, включающий инвестиционный налог природного газа.
(далее именуемые как "Саудовские налоги").
4. Положения настоящей Конвенции также применяются к любым идентичным или по существу аналогичным налогам на доход, которые будут взиматься каждым Договаривающимся государством после даты подписания настоящей Конвенции в дополнение или вместо существующих налогов. Компетентные органы обоих Договаривающихся государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях в их соответствующих налоговых законодательствах.

Статья 3
Общие определения

1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное, термин:
a) Республика Казахстан означает Республику Казахстан и при использовании в географическом смысле, термин Казахстан включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию, в соответствии с его законодательством и международными договорами, участником которых он является;
b) Королевство Саудовская Аравия означает Королевство Саудовская Аравия, которое также включает территориальные воды, также области вне таких вод, в которых Королевство Саудовская Аравия осуществляет свои суверенные и юридические права на основе своих законов и международного права: на его воды, морское дно, недра и природные ресурсы;
c) Договаривающееся государство и другое Договаривающееся государство означают Казахстан или Королевство Саудовская Аравия, в зависимости от контекста;
d) лицо включает физическое лицо, компанию или любое другое объединение лиц, включая государство, его административные подразделения, или местные органы власти;
e) компания означает любое корпоративное объединение или любую экономическую единицу, которая для целей налогообложения рассматривается как корпоративное объединение;
f) предприятие Договаривающегося государства и предприятие другого Договаривающегося государства означают, соответственно, предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося государства;
g) международная перевозка означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием Договаривающегося государства, имеющим место эффективного управления в Договаривающемся государстве, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся государстве;
h) национальное лицо означает:
(i) любое физическое лицо, получившее гражданство Договаривающегося государства;
(ii) любое юридическое лицо, товарищество или ассоциацию, получившие такой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося государства;
i) компетентный орган означает:
(i) в случае Казахстана - Министерство финансов или его уполномоченного представителя;
(ii) в случае Королевства Саудовской Аравии - Министерство финансов, представленное Министром финансов или его уполномоченным представителем.
2. При применении в любое время настоящей Конвенции Договаривающимся государством любой термин, не определенный в ней, имеет то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имеет в это время по законодательству этого государства в отношении налогов, на которые распространяется настоящая Конвенция, любое значение по применяемому налоговому законодательству этого государства преобладает над значением, придаваемым термину по другим законам этого государства.

Статья 4
Резидент

1. Для целей настоящей Конвенции термин "резидент Договаривающегося государства" означает:
a) любое лицо, которое по законодательству этого государства подлежит налогообложению на основании его местожительства, резидентства, места управления, места регистрации или любого другого критерия аналогичного характера, и также включает это государство и любое административное подразделение или местный орган власти;
b) юридическое лицо, учрежденное согласно законодательству Договаривающегося государства и обычно освобожденное от налога в этом государстве:
i) исключительно для религиозных, благотворительных, образовательных, научных целей; или
ii) для обеспечения пенсий или других подобных выплат служащим в соответствии с планом.
Однако, этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом государстве, только в отношении дохода из источников в этом государстве.
2. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся государств, то его статус определяется следующим образом:
a) оно считается резидентом только того Договаривающегося государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если он располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся государствах, оно считается резидентом только того Договаривающегося государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения ("центр жизненных интересов");
b) если Договаривающееся государство, в котором оно имеет "центр жизненных интересов", не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся государств, то оно считается резидентом только того Договаривающегося государства, в котором оно обычно проживает;
c) если оно обычно проживает в обоих Договаривающихся государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом только Договаривающегося государства, гражданином которого оно является;
d) если оно не имеет гражданство ни в одном из Договаривающихся государств, то компетентные органы Договаривающихся государств решают данный вопрос по взаимному согласию.
3. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи лицо иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся государств, оно считается резидентом только того государства, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5
Постоянное учреждение

1. Для целей настоящей Конвенции, термин "постоянное учреждение" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
2. Термин "постоянное учреждение" в частности включает, но не ограничивается:
a) местом управления;
b) отделением;
c) конторой;
d) фабрикой;
e) мастерской;
f) любым местом добычи или разведки природных ресурсов.
3. Термин "постоянное учреждение" также включает:
a) строительную площадку, конструкцию, монтажный или сборочный объект или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, но только если такая площадка, объект или деятельность существуют в период более чем 6 месяцев;
b) оказание услуг, включая консультационные услуги предприятием через служащих или другой персонал, нанятый предприятием для таких целей, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в пределах договаривающегося государства в период или периоды более чем 6 месяцев в пределах любого 12 месячного периода.
4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин "постоянное учреждение" не рассматривается как включающий следующие виды деятельности:
a) использование сооружений исключительно для целей хранения или демонстрации или доставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
b) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения или демонстраций или доставки;
c) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;
d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;
e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от а) до е) включительно, при условии, что совокупная деятельность постоянного места предпринимательской деятельности, возникающая в результате такой комбинации, имеет подготовительный или вспомогательный характер;
g) продажа товаров или изделий, принадлежащих предприятию, представленных на случайных временных ярмарках или выставках.
5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, если лицо - иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6 - действует в Договаривающемся государстве от имени предприятия другого Договаривающегося государства, то это предприятие будет рассматриваться как имеющее постоянное учреждение в первом упомянутом Договаривающемся государстве в отношении любой деятельности, которое это лицо предпринимает для предприятия, если такое лицо:
а) имеет и обычно использует в этом государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, если только его деятельность не ограничивается видами деятельности, упомянутыми в пункте 4 настоящей статьи, которые если и осуществляются через постоянное место деятельности, не превращают это постоянное место предпринимательской деятельности в постоянное учреждение согласно положениям этого пункта; или
b) не имеет такие полномочия, но обычно содержит в первом упомянутом государстве запас товаров или изделий, с которого оно на регулярной основе поставляет товары или изделия от имени предприятия.
6. Предприятие Договаривающегося государства не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в другом Договаривающемся государстве в связи с тем, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом государстве через брокера, основного комиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности.
7. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося государства или которая осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом государстве (либо через постоянное учреждение, либо другим образом) сам по себе не учреждает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

Статья 6
Доход от недвижимого имущества

1. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся государстве.
2. Термин "недвижимое имущество" имеет то значение, которое он имеет по законодательству Договаривающегося государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Этот термин в любом случае включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения общего права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных ресурсов, источников и других природных ресурсов. Морские и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.
3. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
4. Положения пунктов 1 и 3 настоящей статьи также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и к доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

1. Прибыль предприятия Договаривающегося государства облагается налогом только в этом государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом государстве, но только в той части, которая относится к:
a) такому постоянному учреждению;
b) продажам в этом другом государстве товаров или изделий, которые совпадают или схожи с товарами или изделиями, которые продаются через постоянное учреждение; или
c) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом государстве, которые по своему характеру совпадает или схожи с предпринимательской деятельностью, осуществляемой через такое постоянное учреждение.
2. С учетом положений пункта 3 настоящей статьи, если предприятие Договаривающегося государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей предпринимательской деятельности постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в государстве, в котором расположено постоянное учреждение или в другом месте. Однако, не допускается вычет в отношении сумм, если такие имеются, выплаченные (иначе, чем компенсация фактических расходов) постоянным учреждением головному офису предприятия или любому из его других офисов, в виде роялти, гонораров или других схожих платежей за использование патентов, или других прав, или в виде комиссионных за предоставленные особые услуги или за управление, или, за исключением банковских предприятий, в виде дохода от долговых требований в отношении денежного займа, предоставленного постоянному учреждению. Подобным образом, прибыль постоянного учреждения не должна включать суммы (иные, чем компенсация понесенных расходов), полученные постоянным учреждением головному офису предприятия или любого из его других подразделений, в виде роялти, гонораров и других схожих платежей за пользование патентами или другими правами; в виде комиссионных за предоставленные особые услуги или за управление; или, за исключением банковских предприятий, в виде дохода от долговых требований в отношении денежного займа, предоставленного головному офису предприятия или любому другому его подразделению.
4. Несмотря на другие положения, предпринимательская прибыль, полученная предприятием Договаривающегося государства от экспорта изделий в другое Договаривающееся государство, не должна облагаться налогом в этом другом Договаривающемся государстве. Если экспортные контракты включают иные действия, совершаемые в этом другом Договаривающегося государстве, то прибыль, полученная от таких действий, может облагаться налогом в другом Договаривающемся государстве.
5. Термин "предпринимательская прибыль" включает, но не ограничивается доходом, полученным от производственной, коммерческой, банковской деятельности, от операций внутренней транспортировки, представления услуг и арендной платы за материальное персональное движимое имущество. Этот термин не включает выполнение личных услуг физическим лицом как служащего или в независимой форме.
6. Ничто в настоящей статье не должно затронуть действия любого законодательства Договаривающегося государства, имеющего отношение к налогам, налагаемым на доход от страховой деятельности нерезидентов.
7. Не зачисляется какая-либо прибыль постоянного учреждения на основании лишь закупки этим постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.
8. Для целей предыдущих пунктов настоящей статьи, прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом ежегодно, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.
9. Если прибыль включает виды доходов, которые упомянуты отдельно в других статьях настоящей Конвенции, тогда положения этих статьей не будут затрагиваться положениями настоящей статьи.

Статья 8
Морской и воздушный транспорт

1. Прибыль от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке, облагается налогом только в Договаривающемся государстве, в котором находится место эффективного управления предприятием.
2. Термин "прибыль, полученная от международной эксплуатации морского или воздушного судна" включает:
a) прибыль, полученную от сдачи в аренду полностью (время или рейс) морского или воздушного судна, используемого в международной транспортировке;
b) прибыль, полученная от случайной аренды морского или воздушного судна без экипажа, используемого в международной транспортировке;
с) прибыль, полученная от использования или сдачи в аренду контейнеров и связанного с ним оборудования, используемых в международной транспортировке, которая является дополнительной к доходу от эксплуатации морского или воздушного судна в международной перевозке.
3. Если место эффективного управления морского предприятия находится на борту судна, тогда оно будет считаться расположенным в Договаривающемся государстве, в котором находится порт приписки судна, а при отсутствии такого порта приписки - в Договаривающемся государстве, резидентом которого является эксплуататор судна.
4. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются также к прибыли от участия в пуле, в совместном предприятии или в международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
Ассоциированные предприятия

1. Если
a) предприятие Договаривающегося государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося государства, или
b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося государства и предприятия другого Договаривающегося государства и в любом случае, между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и, соответственно, обложена налогом.
2. Если Договаривающееся государство включает в прибыль предприятия этого государства - и соответственно, облагает налогом - прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося государства облагается налогом в этом другом государстве, и прибыль, таким образом, включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого государства, если бы взаимоотношения между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, тогда это другое государство сделает соответствующую корректировку суммы взимаемого с такой прибыли налога. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящей Конвенции и компетентные органы Договаривающихся государств должны при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10
Дивиденды

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося государства, резиденту другого Договаривающегося государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся государстве.
2. Однако, такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, и в соответствии с законодательством этого государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 5 процентов общей суммы дивидендов.
Данный пункт не должен затрагивать налогообложение относительно прибыли компании, из которой выплачиваются дивиденды.
3. Термин "дивиденды", при использовании в настоящей статье, означает доход от акций, акций "жуиссанс" или прав "жуиссанс", акций горнодобывающей промышленности, акций учредителей или других прав, не являющихся долговыми требованиями, дающими право на участие в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, которые подлежат такому же налоговому регулированию, как доход от акций, в соответствии с законодательством государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом Договаривающегося государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базы и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 настоящей Конвенции, в зависимости от обстоятельств.
5. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося государства, это другое государство не может взимать любой налог на дивиденды, выплачиваемые компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого государства или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением или постоянной базой, находящимися в этом другом государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из прибыли или дохода, образующегося в таком другом государстве.

Статья 11
Доход от долговых требований

1. Доход от долговых требований, возникающих в Договаривающемся государстве и выплачиваемый резиденту другого Договаривающегося государства, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся государстве.
2. Однако, такие доходы от долговых требований также облагаются налогом в Договаривающемся государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого государства, но, если фактический владелец доходов от долговых требований является резидентом другого Договаривающегося государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов общей суммы доходов от долговых требований.
3. Термин "доход от долгового требования", при использовании в настоящей статье, означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченного или не обеспеченного залогом, и права участия или не участия в прибыли должников, и в частности доход от государственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве доходов от долговых требований для целей настоящей статьи.
4. Положение пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец доходов от долговых требований, являющийся резидентом Договаривающегося государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся государстве, в котором возникают доходы от долговых требований, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базой и долговые требования, в отношении которого выплачивается доход, действительно связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 настоящей Конвенции, в зависимости от обстоятельств.
5. Доходы от долговых требований будут считаться возникшими в Договаривающемся государстве, если плательщик является резидентом этого государства. Если, однако, лицо, выплачивающее такой доход, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося государства или нет, имеет в Договаривающемся государстве постоянное учреждение или постоянную базу в связи, с которыми возникла задолженность выплатить такой доход и такой доход подлежит выплате таким постоянным учреждением или постоянной базой, тогда такой доход будет считаться возникшим в государстве, в котором расположено постоянное учреждение или постоянная база.
6. Если по причине особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма доходов от долговых требований, относящаяся к долговому обязательству, по которому оно выплачено, превышает сумму, которая была бы согласована плательщиком и фактическим владельцем, при отсутствии таких отношений, положения этой статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае, избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося государства, с учетом других положений настоящей Конвенции.

Статья 12
Роялти

1. Роялти, возникающие в Договаривающемся государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося государства, могут облагаться налогом в этом другом государстве.
2. Однако, такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся государстве, в котором они возникают и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося государства, но если фактический владелец роялти, является резидентом другого Договаривающегося государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов от общей суммы роялти.
3. Термин "роялти", при использовании в настоящей статье, означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или за предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или науки, включая программное обеспечение, кинематографические фильмы, или фильмы или записи, используемые в радио и телевизионных передачах, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс или информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта, или платежи, за использование или предоставление права использования промышленного, коммерческого или научного оборудования.
4. Положения пункта 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение, или оказывает независимые личные услуги в этом другом государстве, с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении к таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 настоящей Конвенции, в зависимости от обстоятельств.
5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся государстве, если плательщиком является резидент этого государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося государства или нет, имеет в Договаривающемся государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи, с которыми возникло обязательство выплатить роялти, и такие роялти связаны с этим постоянным учреждением или постоянной базой, тогда такие роялти считаются возникшими в государстве, в котором расположены постоянное учреждение или постоянная база.
6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае, избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося государства, с учетом других положений настоящей Конвенции.

Статья 13
Доходы от прироста стоимости имущества

1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося государства от отчуждения недвижимого имущества, как оно определено в статье 6 настоящей Конвенции, и расположенного в другом Договаривающемся государстве, могут облагаться налогом в этом другом государстве.
2. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющие часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося государства имеет в другом Договаривающемся государстве, или от движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента Договаривающегося государства в другом Договаривающемся государстве в целях оказания независимых личных услуг, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся государстве.
3. Доходы от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке, или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагаются налогом только в Договаривающемся государстве, в котором находится место эффективного управления предприятием.
4. Несмотря на положение пункта 2 настоящей статьи, доходы от отчуждения акций, которые составляют долю в компании, являющейся резидентом Договаривающегося государства, облагаются налогом в этом государстве.
5. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем то, о котором говорится в предыдущих пунктах, облагаются налогом только в Договаривающемся государстве, резидентом которого, является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 14
Независимые личные услуги

1. Доход, полученный резидентом Договаривающегося государства в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагается налогом только в этом государстве, кроме следующих обстоятельств, когда такой доход может также облагаться налогом в другом Договаривающемся государстве:
a) если он имеет постоянную базу, доступной ему на регулярной основе в другом Договаривающемся государстве с целью выполнения своей деятельности; в таком случае, только та часть дохода, относящаяся к этой постоянной базе, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся государстве; или
b) если его пребывание в другом Договаривающемся государстве длится в течение периода или периодов, превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году; в таком случае, только большая часть дохода, которая получена от его деятельности, выполненной в этом другом государстве, может облагаться налогом в этом другом государстве.
2. Термин "профессиональные услуги", в частности, включает независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимую деятельность врачей, юристов, инженеров, архитекторов, стоматологов и бухгалтеров.

Статья 15
Зависимые личные услуги

1. С учетом положений статей 16, 18, 19 и 20 настоящей Конвенции жалованье, заработная плата и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся государстве. Если работа по найму выполняется, таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом государстве.
2. Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся государстве, облагается налогом только в первом упомянутом государстве, если:
а) получатель находится в другом государстве в течение периода или периодов, не превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году;
b) вознаграждение выплачивается нанимателем или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого государства; и
c) вознаграждение не выплачивается постоянным учреждением или постоянной базой, которую наниматель имеет в другом государстве.
3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке, может облагаться налогом в Договаривающемся государстве, в котором находится место эффективного управления предприятия.

Статья 16
Гонорары директоров

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося государства в качестве члена совета директоров компании, которая является резидентом другого Договаривающегося государства, могут облагаться налогом в этом другом государстве.

Статья 17
Артисты и спортсмены

1. Несмотря на положения статей 14 и 15 настоящей Конвенции, доход, полученный резидентом Договаривающегося государства в качестве работника искусства, такого, как артист театра, кино, радио или телевидения или музыканта, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся государстве, может облагаться налогом в этом другом государстве.
2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, этот доход может, несмотря на положения статей 7, 14 и 15, облагаться налогом в Договаривающемся государстве, в котором осуществляется деятельность артиста или спортсмена.
3. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося государства от деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся государстве предусмотренный в пунктах 1 и 2 настоящей статьи, будет освобожден от налога в этом другом Договаривающемся государстве, если посещение этого другого Договаривающегося государства поддержано полностью или главным образом, общественными организациями первого упомянутого Договаривающегося государства, его административными подразделениями, или местными органами власти, или имеет место культурное соглашение, или договоренность между Правительствами Договаривающихся государств.

Статья 18
Пенсии

1. В соответствии с положениями пункта 2 статьи 19 настоящей Конвенции, пенсии и другие подобные выплаты, выплачиваемые за осуществлявшуюся работу в прошлом резиденту Договаривающегося государства, облагаются налогом только в этом государстве.
2. Несмотря на положение пункта 1 настоящей статьи, пенсии и другие платежи, выплачиваемые согласно общественной схеме, которая является частью системы социального обеспечения Договаривающегося государства или его административных подразделений или местных органов власти, облагается налогом только в этом государстве.

Статья 19
Государственная служба

1. а) Жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, иное, чем пенсия, выплачиваемые Договаривающимся государством или административными подразделениями или местными органами власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого государства или его административных подразделений или местных органов власти, облагаются налогом только в этом государстве.
b) Однако, такое жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся государстве, если служба осуществляется в этом другом государстве и физическое лицо, которое является резидентом этого государства:
(i) является гражданином этого государства; или
(ii) не стало резидентом этого государства только с целью осуществления службы.
2. а) Любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся государством или административным подразделением или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого государства или административному подразделению или местному органу власти, облагается налогом только в этом государстве.
b) Однако, такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого другого государства.
3. Положения статей 15, 16, 17 и 18 настоящей Конвенции применяются к жалованьям, заработной плате и другим схожим вознаграждениям, и к пенсиям в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся государством или административным подразделением или местным органом власти.

Статья 20
Студенты

1. Платежи, которые студент или практикант, являющийся или непосредственно перед приездом в Договаривающееся государство являвшийся резидентом другого Договаривающегося государства и находящийся в первом упомянутом государстве исключительно с целью получения образования или прохождения практики, получает для целей своего содержания, получения образования или прохождения практики, не облагаются налогом в этом государстве при условии, что источники этих платежей возникают за пределами этого государства.
2. Платежи, полученные студентом или практикантом, являющимся непосредственно перед приездом в Договаривающееся государство резидентом другого Договаривающегося государства и находящимся в первом упомянутом Договаривающемся государстве исключительно с целью получения образования или прохождения практики и которые составляют вознаграждение за услуги, осуществляемые в этом другом Договаривающемся государстве не облагаются налогом в этом другом Договаривающемся государстве, при условии, что услуги связаны с получением образования или прохождением практики и необходимы для осуществления данных целей.

Статья 21
Преподаватели и исследователи

Физическое лицо, которое посещает Договаривающееся государства по приглашению этого государства или университета, колледжа, школы, музея или другого культурного института этого государства или в соответствии с официальной программой культурного обмена исключительно с целью преподавания, чтения лекций или проведения исследования для такого института, и являющиеся или являвшийся до визита резидентом другого Договаривающегося государства, освобождается от налогообложения в первом упомянутом государстве в отношении своих вознаграждений от такой деятельности, при условии, что источник такого вознаграждения, получаемого им, находится за пределами этого государства.

Статья 22
Другие доходы

1. Виды доходов резидента Договаривающегося государства, независимо от источника их возникновения, о которых не говорится в предыдущих статьях настоящей Конвенции, облагаются налогом только в этом государстве.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к доходам, иным, чем доходы от недвижимого имущества, определенного в пункте 2 статьи 6 настоящей Конвенции, если получатель таких доходов, будучи резидентом Договаривающегося государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся государстве, через расположенное в нем постоянное учреждение или предоставляет в этом другом государстве независимые личные услуги посредством находящейся там постоянной базы и право или имущество, в связи, с которыми производилась выплата дохода, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае, применяются положения статьи 7 или статьи 14 настоящей Конвенции в зависимости от обстоятельств.

Статья 23
Устранение двойного налогообложения

1. В случае, если резидент Договаривающегося государства получает доход, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции, может облагаться налогом в другом Договаривающемся государстве, первое упомянутое государство позволит вычесть из налога на доход этого резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному в этом другом государстве.
Однако, в любом случае, такой вычет не должен превышать часть подоходного налога, рассчитанного до вычета, который может быть отнесен на доход, который может быть обложен налогом в этом другом государстве.
2. В случае, если в соответствие с любыми положениями Конвенции доход, полученный резидентом Договаривающегося государства, освобождается от уплаты налога в этом государстве, тем не менее, это государство при расчете суммы налога на оставшуюся часть дохода этого резидента может принимать во внимание доход, освобожденный от уплаты налога.
3. В случае Королевства Саудовской Аравии, метод устранения двойного налогообложения не будет наносить ущерб положениям режима сбора Закат (Zakat), в отношении Саудовских граждан.

Статья 24
Процедура взаимного согласования

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных внутренним законодательством этих государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу государства, резидентом которого оно является. В данном случае, заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции.
2. Компетентный орган будет стремиться, если он сочтет заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося государства с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящей Конвенции. Любое достигнутое согласие исполняется независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных внутренними законодательствами Договаривающихся государств.
3. Компетентные органы обоих Договаривающихся государств стремятся разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении настоящей Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных в настоящей Конвенции.
4. Компетентные органы Договаривающихся государств могут вступать в прямые контакты друг с другом в целях достижения согласия в понимании предыдущих пунктов.
5. Компетентные органы Договаривающихся государств по взаимному согласию могут устанавливать соответствующий способ применения настоящей Конвенции, и, особенно требования, которым резиденты Договаривающегося государства будут подчиняться для получения налоговых скидок или освобождения от налогов в другом государстве, предусмотренных настоящей Конвенцией.

Статья 25
Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся государств обмениваются информацией, необходимой для выполнения положений настоящей Конвенции или внутренних законодательств Договаривающихся государств, касающихся налогов, на которые распространяется настоящая Конвенция в той степени, в какой налогообложение по этому законодательству не противоречит настоящей Конвенции. Обмен информацией не ограничивается статьей 1 настоящей Конвенции. Любая информация, полученная Договаривающимся государством, считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках внутреннего законодательства этого государства, и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций, касающихся налогов, упомянутых в первом предложении. Такие лица или органы используют информацию только для таких целей. Они могут раскрывать эту информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
2. Ни в каком случае положения пункта 1 настоящей статьи не будут толковаться как налагающие на Договаривающиеся государства обязательство:
a) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике, этого или другого Договаривающегося государства;
b) предоставлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычной административной практики этого или другого Договаривающегося государства;
c) предоставлять информацию, которая раскрывала бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике.

Статья 26
Специальные положения

Доход, предусмотренный в статьях 10, 11 и 12 настоящей Конвенции, который получает Правительство Договаривающегося Государства (включая Валютное Агентство Саудовской Аравии в случае Королевства Саудовской Аравии и Национальный Банк в случае Казахстана) и полностью принадлежащий государственным органам Договаривающегося государства в другом Договаривающемся государстве, вместе с любыми доходами, получаемыми от отчуждения акций, долговых требований или прав, от которых такие доходы получают, будут освобождаться от налогообложения в этом другом государстве.

Статья 27
Сотрудники дипломатических представительств
и консульских учреждений

Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических миссий и консульских учреждений, в соответствии с общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных договоров.

Статья 28
Прочие положения

Ничто в настоящей Конвенции не влияет на применение внутренних положений по предотвращению уклонения от налогообложения и избежания от налогообложения, касающегося ограничений по расходам и любым вычетам, возникающих от сделки между предприятиями Договаривающегося государства и предприятиями, расположенных в другом Договаривающемся государстве, если целью или одной из основных целей, созданных такими предприятиями или сделкой, совершенной между ними, было получение льготы в соответствии с настоящей Конвенцией, которая не будет в противном случае доступна.

Статья 29
Вступление в силу

1. Каждое Договаривающееся государство уведомит другое по дипломатическим каналам о завершении процедур, необходимых по законодательству этих государств для вступления в силу настоящей Конвенции. Конвенция вступит в силу на первый день второго месяца, следующего за месяцем, в котором последнее уведомление было получено.
2. Положения настоящей Конвенции применяются:
a) в отношении налогов, удерживаемых у источника, в отношении сумм, уплачиваемых с 1 января или после 1 января года, следующего за годом вступления Конвенции в силу; и
b) в отношении других налогов за налогооблагаемый период, начинающийся с 1 января или после 1 января года, следующего за годом вступления Конвенции в силу.

Статья 30
Прекращение действия

1. Настоящая Конвенция остается в силе, пока, одно из Договаривающихся государств не прекратит действие Конвенции, направив через дипломатические каналы другому Договаривающемуся государству письменное уведомление о прекращении действия, не позднее 30 июня любого календарного года, следующего после истечения пятилетнего периода с даты вступления Конвенции в силу.
2. В таком случае Конвенция прекращает свое действие:
а) в отношении налогов, удерживаемых у источника, в отношении суммы, уплачиваемых после окончания календарного года, в котором такое уведомление было подано; и
b) в отношении других налогов, за налогооблагаемый период, начинающийся после окончания календарного года, в котором такое уведомление было подано.

В удостоверение чего, нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в Астане 7 июня 2011 года на казахском, русском, арабском и английском языках, все тексты имеют одинаковую силу. В случае расхождения толкования, английский текст является определяющим.

За Правительство За Правительство
Республики Казахстан Королевства Саудовской
Аравии

Болат Жамишев Ибрахим А. Ал-Ассаф
Министр финансов Министр финансов

ПРОТОКОЛ

В момент подписания Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Королевства Саудовской Аравии об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход, нижеподписавшиеся согласились, что следующие положения являются неотъемлемой частью Конвенции.
1. В отношении статьи 10:
Несмотря на любые положения настоящей Конвенции, прибыль компании Договаривающегося государства, осуществляющего предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся государстве, через расположенное там постоянное учреждение, после обложения налогом в соответствии со статьей 7, может быть обложен налогом на остаток суммы в Договаривающемся государстве, в котором находится постоянное учреждение и налог, таким образом, не должен превышать 5 процентов.
2. В отношении пункта 2 статьи 11:
В случае доходов от долговых требований, возникающих в Казахстане, термин "общая сумма доходов от долговых требований" означает сумму эквивалентную 50 процентам от общей суммы доходов от долговых требований.
3. В отношении статьи 24:
Компетентные органы должны совершать процедуру взаимного согласования до принятия решения любого случая до финального заключения внутренних судов.

В удостоверение чего, нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящий Протокол.

Совершено в Астане 7 июня 2011 года на казахском, русском, арабском и английском языках, все тексты имеют одинаковую силу. В случае расхождения толкования, английский текст является определяющим.

За Правительство За Правительство
Республики Казахстан Королевства Саудовской
Аравии

Болат Жамишев Ибрахим А. Ал-Ассаф
Министр финансов Министр финансов

Примечание РЦПИ!
Далее прилагается текст Конвенции и Протокола к ней на арабском и английском языках.