Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Сербия Республикасының Үкіметі арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны және оған Хаттаманы ратификациялау туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 2016 жылғы 14 қазандағы № 17-VІ ҚРЗ

2015 жылғы 28 тамызда Астанада жасалған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Сербия Республикасының Үкіметі арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция және оған Хаттама ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті	Н. Назарбаев

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Сербия
Республикасының Үкіметі арасындағы Табыс пен капиталға
салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау
және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы
конвенция

(2016 жылғы 24 қарашада күшіне енді - Қазақстан Республикасының халықаралық шарттары бюллетені, 2016 ж., № 6, 108-құжат)

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Сербия Республикасының Үкіметі,

Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция жасасуға ниет білдіре отырып,

төмендегілер туралы келісті:

1-бап Конвенция қолданылатын тұлғалар

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап Конвенция қолданылатын салықтар

1. Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшелерінің немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын табыс пен капиталға салынатын салықтарға оларды алу әдісіне қарамастан қолданылады.

2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін қызметақының немесе жалақының жалпы сомасынан алынатын салықтарды, сондай-ақ капитал құнының өсіміне салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан, капиталдың жалпы сомасынан немесе табыстың немесе капиталдың жекелеген элементтерінен алынатын салықтардың барлық түрлері табыс пен капиталға салынатын салықтар болып есептеледі.

3. Осы Конвенция қолданылатын қазіргі салықтар, атап айтқанда, мыналар:

1) Қазақстанда:

- корпоративтік табыс салығы;

- жеке табыс салығы;

- заңды және жеке тұлғалардың мүлкіне салынатын салық;

(бұдан әрі "Қазақстан салығы" деп аталады);

2) Сербияда:

- корпоративтік табыс салығы;

- жеке табыс салығы;

- капиталға салынатын салық;

(бұдан әрі "Сербия салығы" деп аталады) болып табылады.

4. Конвенцияға қол қойылған күннен кейін қолданыстағы салықтарға қосымша немесе олардың орнына алынатын бірдей немесе мәні бойынша ұқсас кез келген салықтарға да осы Конвенция қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өздерінің салық заңнамасындағы кез келген елеулі өзгерістер туралы бірін-бірі хабардар етеді.

3-бап Жалпы анықтамалар

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін:

1) "Уағдаласушы Мемлекет" және "екінші Уағдаласушы Мемлекет" терминдері мәнмәтінге қарай Қазақстанды және Сербияны білдіреді;

2) "Қазақстан" термині - Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынада пайдаланылған кезде "Қазақстан" термині өзінің заңнамасына және өзі қатысушысы болып табылатын халықаралық шарттарға сәйкес Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және Қазақстан өзінің егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын аймақтарды қамтиды;

3) "Сербия" термині Сербия Республикасын білдіреді және географиялық мағынада пайдаланылған кезде ол Сербия Республикасының аумағын қамтиды;

4) "ұлттық тұлға" термині мыналарды:

- Уағдаласушы Мемлекеттің азаматтығы бар кез келген жеке тұлғаны;

- Уағдаласушы Мемлекеттің қолданыстағы заңнамасының негізінде осындай мәртебе алған кез келген заңды тұлғаны, серіктестікті немесе қауымдастықты білдіреді.

5) "тұлға" термині жеке тұлғаны, компанияны және тұлғалардың кез келген басқа да бірлестігін қамтиды;

6) "компания" термині кез келген корпоративтік құрылымды немесе салық салу мақсаттары үшін корпоративтік құрылым ретінде қарастырылатын кез келген ұйымды білдіреді;

7) "бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" және "екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын кәсіпорынды білдіреді;

8) "халықаралық тасымал" термині теңіз немесе әуе кемесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі пункттер арасында ғана пайдаланылатын жағдайлардан басқа, тиімді басқару орны Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан кәсіпорын пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесімен кез келген тасымалды білдіреді;

9) "құзыретті орган" термині мыналарды:

- Қазақстанда: Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін;

- Сербияда: Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін білдіреді.

2. Уағдаласушы Мемлекет осы Конвенцияны кез келген уақытта қолданған кезде, онда айқындалмаған кез келген термин, егер мәнмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша сол кезде қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаны иеленеді, осы Уағдаласушы Мемлекеттің салық заңнамасына сәйкес кез келген мағынасы осы Уағдаласушы Мемлекеттің басқа заңдары бойынша терминге берілетін мағынадан басым болады.

4-бап Резидент

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті" термині осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша өзінің тұрғылықты жері, тіркелген орны, резиденттігі, басқару орны немесе осыған ұқсас сипаттағы кез келген басқа критерий негізінде онда салық салынуға жататын кез келген тұлғаны білдіреді және Уағдаласушы Мемлекет пен оның кез келген әкімшілік-аумақтық бөлімшесін немесе жергілікті билік органын да қамтиды. Алайда, бұл термин осы Уағдаласушы Мемлекеттегі көздерден алынатын табысқа немесе онда орналасқан капиталға ғана қатысты осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.

2. Егер осы баптың 1-тармағының ережелеріне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, онда оның мәртебесі мынадай түрде айқындалады:

1) ол өз иелігіндегі тұрақты тұрғын жайы орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып саналады; егер оның иелігінде Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұрақты тұрғын жайы болса, ол неғұрлым тығыз жеке және экономикалық қатынастары (өмірлік мүдделер орталығы) бар Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып саналады;

2) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Уағдаласушы Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе егер оның Уағдаласушы Мемлекеттердің ешқайсысында өз иелігіндегі тұрақты тұрғын жайы болмаса, ол өзі әдетте тұрып жатқан Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып саналады;

3) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұрып жатса немесе олардың біреуінде де тұрмаса, ол өзі ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып саналады;

4) егер жеке тұлға резиденттігінің мәртебесін осы тармақтың 1) - 3) тармақшаларының ережелеріне сәйкес айқындау мүмкін болмаса, онда Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары бұл мәселені өзара келісуі бойынша шешеді.

3. Егер осы баптың 1-тармағының ережелеріне сәйкес жеке тұлғадан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, ол өзінің тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып саналады.

5-бап Тұрақты мекеме

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "тұрақты мекеме" термині сол арқылы кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.

2. "Тұрақты мекеме" термині, атап айтқанда, мыналарды:

1) басқару орнын;

2) филиалды;

3) кеңсені;

4) фабриканы;

5) шеберхананы;

6) сауда нүктесін;

7) басқа адамдарға сақтау үшін орын беретін адамдарға қатысты қойманы; және

8) шахтаны, кенішті, мұнай немесе газ ұңғымасын, карьерді, бұрғылау қондырғысын немесе теңіз кемесін немесе табиғи ресурстарды барлайтын немесе өндіретін кез келген басқа да орынды, сондай-ақ осыған байланысты көрсетілетін қадағалау қызметтерін қамтиды.

3. "Тұрақты мекеме" термині, сондай-ақ, мыналарды:

1) құрылыс алаңын немесе құрылыс, монтаждау немесе құрастыру жобасын немесе 9 айдан астам мұндай алаңмен, қызметпен немесе жобамен байланысты көрсетілетін бақылау қызметтерін;

2) егер мұндай сипаттағы қызмет Уағдаласушы Мемлекеттің шегінде (осындай немесе оған байланысты жоба үшін) кез келген он екі айлық кезең шегінде 183 күннен астамын құрайтын кезең немесе кезеңдер бойында жалғасса ғана кәсіпорын осындай мақсаттар үшін жалдаған қызметшілер немесе басқа персонал арқылы көрсетілетін консультациялық қызметтерді қоса алғанда, кәсіпорын көрсететін қызметтерді қамтиды.

Осы тармақшаның мақсаттары үшін, егер екінші Уағдаласушы Мемлекетте қызметтер көрсететін Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны белгілі бір уақыт кезеңі ішінде осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте болған және дәл осындай қызметтер көрсететін бір немесе одан да көп жеке тұлғалар арқылы осындай немесе онымен байланысты жобалар үшін осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте осыған ұқсас қызметтер көрсететін екінші кәсіпорынмен байланысты болса, онда алғашқы аталған кәсіпорын екінші Уағдаласушы Мемлекетте осындай немесе онымен байланысты жобалар үшін осындай тұлғалар арқылы қызметтер көрсетеді деп есептеледі. Алдыңғы сөйлемнің мақсаттары үшін, егер олардың біреуін екіншісі тікелей немесе жанама немесе осындай тұлғалардың Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, екі кәсіпорынды да тікелей немесе жанама сол бір тұлғалар бақылайтын болса, кәсіпорын екінші кәсіпорынмен байланысты болып есептеледі.

4. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, "тұрақты мекеме" термині мыналарды:

1) құрылыстарды кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ғана пайдалануды;

2) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ғана ұстауды;

3) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын басқа кәсіпорынның қайта өңдеу мақсаттары үшін ғана ұстауды;

4) тұрақты қызмет орнын тауарларды немесе бұйымдарды сатып алу мақсаттары үшін немесе кәсіпорынға арналған ақпарат жинау үшін ғана күтіп-ұстауды;

5) тұрақты қызмет орнын кәсіпорын үшін тек дайындық немесе қосалқы сипаттағы кез келген басқа қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;

6) осындай амал нәтижесінде туындайтын тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметі дайындық немесе қосалқы сипатта болған жағдайда, тұрақты қызмет орнын осы тармақтың 1) - 5) тармақшаларында тізбеленген қызмет түрлерінің кез келген амалын жүзеге асыру үшін ғана күтіп-ұстауды қамтымайды.

5. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, егер оған осы баптың 6-тармағы қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға кәсіпорынның атынан әрекет етсе және кәсіпорын атынан келісімшарттар жасасуға өкілеттіктері болса және оны әдетте Уағдаласушы Мемлекетте пайдаланса, егер осындай тұлғаның қызметі осы баптың 4-тармағында айтылған қызметпен ғана шектелмесе, егер оны тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырса да, осы тұрақты қызмет орнын осындай тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмаса, онда мұндай кәсіпорын, осы тұлғаның кәсіпорын пайдасына жүзеге асыратын кез келген қызметіне қатысты осы Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылады.

6. Кәсіпорын кәсіпкерлік қызметін осы Уағдаласушы Мемлекетте брокер, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшін ғана, осындай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет жасаған жағдайда, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылмайды. Алайда, мұндай агенттің қызметі осындай кәсіпорынның атынан толық немесе толық дерлік орындалса және осындай кәсіпорын мен агенттің арасында олардың коммерциялық және қаржылық өзара қатынастарында тәуелсіз кәсіпорындар арасында орнатылуы мүмкін болатыннан өзгеше жағдайлар жасалса, онда ол осы тармақты түсінуде тәуелсіз мәртебесі бар агент болып есептелмейді.

7. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, қайта сақтандыруды қоспағанда, егер ол екінші Уағдаласушы Мемлекеттің аумағында жарна жинаумен айналысса немесе онда бола тұрып, осы баптың 6-тармағыныңережелері қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға арқылы тәуекелдерді сақтандырса, бір Уағдаласушы Мемлекеттің сақтандыру ұйымы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекеме құрады.

8. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияны бақылауы немесе оның бақылауында болуы немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті (не тұрақты мекеме арқылы не өзге түрде) жүзеге асыруы фактісі осы компаниялардың біреуін екіншісінің тұрақты мекемесіне айналдырмайды.

6-бап Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

1. Бір Уағдаласушы Мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алатын табысына (ауыл немесе орман шаруашылығынан алатын табысты қоса алғанда) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. "Жылжымайтын мүлік" термині қарастырылып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша айқындалады. Мұндай термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, ауыл және орман шаруашылықтарында пайдаланылатын мал мен жабдықты, жер меншігіне қатысты заңнаманың ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктын және минералдық шикізат кен орындарын, көздерін және басқа да табиғи ресурстарды игеру немесе игеру құқығы үшін берілетін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе тіркелген төлемдерге құқықтарды қамтиды. Теңіз және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қарастырылмайды.

3. Осы баптың 1-тармағының ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.

4. Осы баптың 1 және 3-тармақтарының ережелері кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысына да және тәуелсіз жеке қызметтерді көрсету үшін пайдаланылатын жылжымайтын мүлкінен алынатын табысына да қолданылады.

7-бап Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда

1. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырмаса, кәсіпорынның пайдасына осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын кәсіпкерлік қызметті жоғарыда айтылғандай жүзеге асырса, онда кәсіпорынның пайдасына екінші Уағдаласушы Мемлекетте, бірақ осындай тұрақты мекемеге қатысты бөлігіне ғана салық салынуы мүмкін.

2. Осы баптың 3-тармағының ережелерін ескере отырып, егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы қызметті жүзеге асырса, онда әрбір Уағдаласушы Мемлекетте, егер ол оқшауланған және жеке кәсіпорын болып, осындай немесе ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе ұқсас қызметпен айналысып және өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан толық тәуелсіз әрекет жасағанда алуы мүмкін пайда осындай тұрақты мекемеге жатқызылады.

3. Тұрақты мекеменің пайдасын анықтау кезінде олардың тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, басқару және жалпы әкімшілік шығыстарды қоса алғанда, тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған шығыстарды шегеруге жол беріледі.

4. Егер кәсіпорын пайдасының жалпы сомасын оның әртүрлі бөлімшелері арасында пропорционалды бөлу негізінде тұрақты мекемеге жататын пайданы анықтау Уағдаласушы Мемлекетте әдеттегі практика болып табылса, онда осы баптың 2-тармағында ешнәрсе де осы Уағдаласушы Мемлекетке салық салынатын пайданы әдеттегі практика негізінде осындай бөлу арқылы анықтауға тыйым салмайды, алайда, таңдалған бөлу әдісі осы бапта қамтылған қағидаттарға сәйкес нәтижелер беруге тиіс.

5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қолжетімді ақпараты кәсіпорынның тұрақты мекемесінің пайдасын анықтау үшін жеткіліксіз болып табылса, осы баптағы ешнәрсе де осы баптың қағидаттарына сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қолжетімді ақпаратын ескере отырып, осындай заңдар немесе нормативтік актілер қолданылған жағдайда салық салынуға жататын осы тұрақты мекеменің пайдасын осы Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының бағалауы арқылы осындай тұрақты мекеменің салықтық берешегін анықтауға қатысты осы Уағдаласушы Мемлекеттің қандай да бір заңын немесе нормативтік актісін қолдануға тыйым салмайды.

6. Тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тауарларды немесе бұйымдарды сатып алуының негізінде ғана осы тұрақты мекемеге қандай да бір пайда есепке жатқызылмайды.

7. Осы баптың алдыңғы тармақтарының мақсаттары үшін тұрақты мекемеге жататын пайда, егер осындай тәртіпті өзгерту үшін жеткілікті және дәлелді себептер болмаса, жыл сайын біркелкі тәсілмен айқындалады.

8. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жеке айтылатын табыстардың түрлерін қамтыса, онда мұндай баптардың ережелері осы баптың ережелерін қозғамайды.

8-бап Халықаралық тасымалдау

1. Теңіз, әуе кемелерін халықаралық тасымалдауда пайдаланудан алған пайдаға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. Егер кеме жүзу кәсіпорнының тиімді басқару орны теңіз кемесінің бортында орналасқан болса, онда ол теңіз кемесін тізімге алу порты тұрған Уағдаласушы Мемлекетте немесе осындай тізімге алу порты болмаса, теңіз кемесін пайдаланушы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан болып есептеледі.

3. Осы баптың 1-тармағының ережелері пулға, көлік құралдарын пайдалану жөніндегі бірлескен кәсіпорынға немесе халықаралық ұйымға қатысудан алынатын пайдаға да қолданылады.

9-бап Қауымдасқан кәсіпорындар

1. Егер:

1) бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса, немесе

2) бір ғана тұлғалар бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе олардың капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса,

және кез келген жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржылық өзара қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда кәсіпорындардың біріне есептелуі мүмкін, бірақ мұндай жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осындай кәсіпорынның пайдасына қосылуы және оған тиісінше салық салынуы мүмкін.

2. Егер бір Уағдаласушы Мемлекет екінші Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынатын пайдасын осы Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына қосса және оған тиісінше салық салса және осылайша қосылған пайда алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнына есептелетін пайда болып табылса, егер екі кәсіпорынның арасындағы шарттар тәуелсіз кәсіпорындардың арасындағыдай болса, онда осы екінші Уағдаласушы Мемлекет осындай пайдадан есептелетін салық сомасына тиісті түзету жүргізеді. Осындай түзетуді айқындау кезінде осы Конвенцияның басқа да ережелері ескерілуге тиіс және қажет болған кезде Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары бір-бірімен консультация жүргізіп отыруға тиіс.

10-бап Дивидендтер

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтеріне осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Алайда, резиденті дивидендтер төлейтін компания болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес осындай дивидендтерге салық салынуы мүмкін, бірақ егер дивидендтердің нақты иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық:

1) егер нақты иесі дивидендтерді төлейтін компания капиталының кемінде 25 пайызына тікелей иелік ететін компания (әріптестіктен өзге) болып табылса, дивидендтердің жалпы сомасының 10 пайызынан;

2) қалған барлық жағдайларда дивидендтердің жалпы сомасының 15 пайызынан аспауға тиіс.

Осы тармақтың ережелері одан дивидендтер төленетін компанияның пайдасына салық салуды қозғамайды.

3. "Дивидендтер" термині осы бапта қолданылған кезде акциялардан немесе пайдаға қатысуды беретін борыштық талаптар болып табылмайтын басқа да құқықтардан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлуші компания резиденті болып табылатын сол Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес акциялардан алынатын табыс сияқты осындай салықтық реттеуге жататын басқа да корпоративтік құқықтардан алынатын табысты білдіреді.

4. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын дивидендтердің нақты иесі дивидендтер төлейтін компания резиденті болып табылатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға қарай осы Конвенцияның 7-бабының немесе 15-бабының ережелері қолданылады.

5. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алатын болса, онда осы екінші Уағдаласушы Мемлекет мұндай дивидендтер осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг шын мәнінде осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болатын жағдайларды қоспағанда, осындай компания төлейтін дивидендтерден кез келген салықты ала алмайды және егер тіпті төленетін дивидендтер немесе бөлінбеген пайда толығымен немесе ішінара осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте пайда болған пайдадан немесе табыстан құралса да, компанияның бөлінбеген пайдасынан бөлінбеген пайда салығы алынбайды.

6. Осы Конвенцияның ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі болса, тұрақты мекеменің пайдасына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте, оның заңына сәйкес қосымша салық салынуы мүмкін, бірақ осылайша есептелген қосымша салық одан осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте алынатын табыс салығын және басқа да табысқа салынатын салықтарды шегергеннен кейінгі осындай пайда сомасының 10 пайызынан аспайды.

7. Егер өздеріне қатысты дивидендтер төленетін акцияларды немесе басқа да құқықтарды жасауға немесе беруге байланысты кез келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі осындай жасау немесе беру жолымен осы баптан пайда табу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.

11-бап Пайыздар

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін пайыздарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Алайда, мұндай пайыздарға олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер пайыздардың нақты иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық пайыздардың жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.

3. Осы баптың 2-тармағының ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін пайыздарға, егер алушы пайыздардың нақты иесі болып табылса және осындай пайыздарды мыналар:

1) екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі немесе әкімшілік-аумақтық бөлімшелері немесе жергілікті билік органдары;

2) екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Орталық немесе Ұлттық банкі алса, осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

4. "Пайыздар" термині осы бапта қолданылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген және борышкердің пайдаға қатысу құқығын беретін немесе бермейтін кез келген түрдегі борыштық талаптардан алынатын табысты және атап айтқанда, мемлекеттік бағалы қағаздардан алынатын табысты және осындай бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыштық міндеттемелер бойынша төленетін сыйақылар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты білдіреді.

5. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын пайыздардың нақты иесі пайыздар пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе сонда орналасқан тұрақты базадан осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және өзіне қатысты пайыздар төленетін борыштық талабы шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға қарай осы Конвенцияның 7-бабының немесе 15-бабының ережелері қолданылады.

6. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, пайыздар Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер пайыздарды төлеуші тұлғаның Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте пайыздарды төлеу жөніндегі міндеттеме пайда болуына байланысты тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және мұндай пайыздар жөніндегі шығыстарды тұрақты мекеме немесе тұрақты база көтеретін болса, онда мұндай пайыздар осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан сол Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі.

7. Егер төлеуші мен олардың нақты иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да бір басқа тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың болуы себебінен төленетін борыштық талаптың негізінде оған қатысты пайыздардың сомасы төлеуші мен олардың нақты иесі арасында мұндай қатынастар болмаған кезде келісе алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері соңғы айтылған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемдердің басы артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелері ескеріле отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуға тиіс.

8. Егер өздеріне қатысты пайыздар төленетін борыштық талаптардың жасалуына немесе берілуіне байланысты кез келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі осындай жасау немесе беру жолымен осы баптан пайда табу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.

12-бап Роялти

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Алайда, мұндай роялтиге, сондай-ақ олар пайда болатын сол Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер роялтидің нақты иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.

3. "Роялти" термині осы бапта пайдаланылған кезде радио немесе телехабарлар үшін пайдаланылатын кинематографиялық фильмдерді немесе таспаларды немесе магниттік жазбаларды және бағдарламалық қамтылымды қоса алғанда, әдебиет, өнер туындыларына немесе ғылыми жұмыстарға кез келген патентке, сауда таңбасына, дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға немесе процеске кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны үшін немесе пайдалану құқығын бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпарат үшін сыйақы ретінде алынған төлемдердің кез келген түрін білдіреді.

4. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын роялтидің нақты иесі роялти пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және өздеріне қатысты роялти төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға қарай осы Конвенцияның 7-бабының немесе 15-бабының ережелері қолданылады.

5. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер роялтиді төлеуші тұлғаның Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте роялтиді төлеу жөніндегі міндеттеменің пайда болуына байланысты тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және мұндай роялти жөніндегі шығыстарды тұрақты мекеме немесе тұрақты база көтеретін болса, онда осындай роялти тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан сол Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі.

6. Егер төлеуші мен оның нақты иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да бір басқа тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың болуы, себебінен олардың негізінде төленетін пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидің сомасы төлеуші мен оның нақты иесі арасында мұндай қатынастар болмаған кезде келісе алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері соңғы айтылған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемдердің басы артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелері ескеріле отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуға тиіс.

7. Егер өзіне қатысты роялти төленетін құқықтың немесе мүліктің жасалуына немесе берілуіне байланысты кез келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі осындай жасау немесе беру жолымен осы баптан пайда табу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.

13-бап Техникалық қызметтерге төленетін сыйақылар

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін техникалық қызметтерге сыйақыларға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Алайда, мұндай техникалық қызметтерге төленетін сыйақыларға олар пайда болатын және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін, бірақ егер техникалық қызметтерге төленетін сыйақылардың нақты иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық техникалық қызметтерге төленетін сыйақылардың жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.

3. "Техникалық қызметтерге төленетін сыйақылар" термині осы бапта пайдаланылған кезде кез келген басқару, техникалық, консультациялық қызметтер көрсеткені үшін төленетін сыйақылар ретінде алынатын төлемдердің кез келген түрін білдіреді.

4. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын техникалық қызметтерге төленетін сыйақылардың нақты иесі техникалық қызметтерге төленетін сыйақылар пайда болған екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекемесі арқылы жүзеге асырса немесе сонда орналасқан тұрақты базадан осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тәуелсіз жеке қызметтерді көрсетсе және техникалық қызметтерге төленетін сыйақылар шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға қарай осы Конвенцияның 7-бабының немесе 15-бабының ережелері қолданылады.

5. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, техникалық қызметтерге төленетін сыйақылар Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер техникалық қызметтерге төленетін сыйақыларды төлейтін тұлғаның Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оған байланысты техникалық қызметтерге төленетін сыйақыларды төлеу жөніндегі міндеттеме пайда болған тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және мұндай техникалық қызметтерге төленетін сыйақылар бойынша шығыстарды тұрақты мекеме немесе тұрақты база көтеретін болса, онда мұндай техникалық қызметтерге төленетін сыйақылар тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан сол Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі.

6. Егер төлеуші мен олардың нақты иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да бір басқа тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың болу себебінен олардың негізінде төленетін қызметтерге жататын техникалық қызметтерге төленетін сыйақының сомасы төлеуші мен олардың нақты иесі арасында мұндай қатынастар болмаған кезде өзара келісе алатындай сомадан асып кетсе, осы баптың ережелері соңғы айтылған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда, төлемдердің басы артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа да ережелері ескеріле отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуға жатады.

7. Егер өзіне қатысты техникалық қызметтерге төленетін сыйақының ұсынылуына немесе берілуіне байланысты кез келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі осындай ұсыну немесе беру жолымен осы баптан пайда табу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.

14-бап Мүлік құнының өсімінен түсетін табыстар

1. Бір Уағдаласушы Мемлекет резидентінің осы Конвенцияның 6-бабында айқындалған және екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алған табыстарына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Бір Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемесінің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан немесе осындай тұрақты мекемені немесе тұрақты базаны (жеке немесе бүкіл кәсіпорынмен бірге) иеліктен шығарудан алынатын осындай табыстарды қоса алғанда, Уағдаласушы Мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы Мемлекетте иелігіндегі тұрақты базаға жататын жылжымалы мүліктен тәуелсіз жеке қызметтерді көрсету мақсаттары үшін алынған табыстарға, екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

3. Халықаралық тасымалдауда пайдаланылатын теңіз, әуе кемелерін немесе осындай теңіз, әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға кәсіпорынның тиімді басқару орны орналасқан сол Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

4. Бір Уағдаласушы Мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен өз құнының 50%-нан астамын тікелей немесе жанама түрде алатын, ондағы қатысу үлесін немесе оған теңестірілген бағалы қағаздарды иеліктен шығарудан алған табыстарына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

5. Осы баптың 1, 2, 3 және 4-тармақтарында көзделгендегіден гөрі өзге кез келген мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табыстарға мүлікті иеліктен шығарушы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

15-бап Тәуелсіз жеке қызметтер

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің кәсіби қызметтеріне немесе тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметіне қатысты алған табысына осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады, мыналарды қоспағанда:

1) егер оның өз қызметін жүзеге асыру мақсаттары үшін екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі оған тұрақты негізде тиесілі тұрақты базасы бар болса; бұл жағдайда табыстың осы тұрақты базаға жататын бөлігіне ғана осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін; немесе

2) егер оның екінші Уағдаласушы Мемлекетте болуы тиісті қаржы жылында басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде 183 күннен астамын құрайтын кезең немесе кезеңдер ішінде жалғасса; бұл жағдайда оның осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын қызметінен алған табысының бір бөлігіне ғана осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.

2. "Кәсіби қызметтер" термині тәуелсіз ғылыми, әдеби, әртістік, білім беру немесе оқытушылық қызметті, сондай-ақ дәрігерлердің, заңгерлердің, инженерлердің, сәулетшілердің, тіс дәрігерлері мен бухгалтерлердің тәуелсіз қызметін қамтиды.

16-бап Жалдамалы жұмыстан түсетін табыстар

1. Осы Конвенцияның 17, 19, 20, 21 және 22-баптарының ережелерін ескере отырып, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті жалдамалы жұмысына байланысты алған қызметақыға, жалақыға және басқа да ұқсас сыйақыға, егер жалдамалы жұмыс екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса ғана осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалдамалы жұмыс осылайша орындалса, осыған байланысты алынған осындай сыйақыға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалдамалы жұмысына байланысты алған сыйақысына, егер:

1) алушы тиісті салық жылында басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жалпы жиынтығы 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер ішінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте болса, және

2) сыйақыны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жұмыс беруші төлесе немесе жұмыс берушінің атынан төленсе, және

3) сыйақы төлеу жөніндегі шығыстарды жұмыс берушінің екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы көтермесе, онда алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

3. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, халықаралық тасымалдауда пайдаланылатын теңіз, әуе кемесінің бортында орындалатын жалдамалы жұмысқа байланысты алынған сыйақыға кәсіпорынның тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

17-бап Директорлардың гонорарлары

Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның директорлар кеңесінің немесе оған ұқсас органның мүшесі ретінде бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған директорлардың гонорарларына және басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

18-бап Әртістер мен спортшылар

1. Осы Конвенцияның 15 және 16-баптарының ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе телевизия әртісі немесе музыкант сияқты өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзінің жеке қызметінен алған табысына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының осындай сипатта жүзеге асыратын жеке қызметінен алатын табысы өнер қызметкерінің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаға есептелсе, онда мұндай табысқа, осы Конвенцияның 7, 15 және 16-баптарының ережелеріне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан Уағдаласушы Мемлекеттің резидентінің өнер қызметкері немесе спортшы ретіндегі өзінің жеке қызметінен алған табысына, егер оның қызметін толығымен немесе айтарлықтай дәрежеде Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де қоғамдық қорлары немесе әкімшілік-аумақтық бөлімшелері немесе жергілікті билік органдары қаржыландырса немесе қызметін Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуімен де келісілген мәдени немесе спорттық алмасу бағдарламасы шеңберінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырса, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

19-бап Зейнетақылар

Осы Конвенцияның 20-бабы 2-тармағының ережелеріне сәйкес бір Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне бұрын жүзеге асырған жалданбалы жұмысы үшін төленетін зейнетақы мен осыған ұқсас басқа да сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

20-бап Мемлекеттік қызмет

1. 1) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі немесе жергілікті билік органы жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асыратын қызметі үшін төлейтін қызметақыға, жалақыға және осыған ұқсас басқа да сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2) Алайда осындай қызметақыға, жалақыға және осыған ұқсас басқа да сыйақыға, егер қызмет екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылса және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлға:

- екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылса; немесе

- осындай қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болмаса, осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. 1) Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі немесе жергілікті билік органы құрған қорлардан жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асыратын қызметіне төленетін зейнетақыға және осыған ұқсас басқа да сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2) Алайда, осындай зейнетақыларға және осыған ұқсас басқа да сыйақыға, егер жеке тұлға екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті және ұлттық тұлғасы болып табылса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

3. Осы Конвенцияның 16, 17, 18 және 19-баптарының ережелері Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі немесе жергілікті билік органы жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызметпен байланысты қызметке қатысты қызметақыға, жалақыға, зейнетақыларға және осыған ұқсас басқа да сыйақыға қолданылады.

21-бап Студенттер немесе тағылымдамадан өтушілер

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетке нақты келгенге дейін екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болып табылған және бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекетте білім алу, тағылымдамадан өту мақсатында ғана болатын студент немесе тағылымдамадан өтуші өзін-өзі қамтамасыз ету, білім алу, тағылымдамадан өту мақсатында алатын төлемдерге осындай төлемдер осы Уағдаласушы Мемлекет шегінен тыс жерлердегі көздерден жүргізілетін жағдайда осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынбайды.

2. Осы баптың 1-тармағында көрсетілмеген гранттарға, стипендияларға және осыған ұқсас басқа да сыйақылар мен жалдамалы жұмыстан алған сыйақыларға қатысты осы баптың 1-тармағында айтылған студент немесе тағылымдамадан өтуші осындай білім алу, тағылымдамадан өту кезінде өзі болатын Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне берілетін салықтарға қатысты дәл сондай жеңілдіктерге, төмендетулерге немесе шегерімдерге құқығы бар.

22-бап Оқытушылар, профессорлар мен зерттеушілер

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетке оқыту немесе осы Уағдаласушы Мемлекеттің университетінде, колледжінде, мектебінде немесе соған ұқсас басқа ғылыми-зерттеу институтында ғылыми зерттеулер жүргізу мақсатында келетін және тікелей келер алдында екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылған немесе табылатын жеке тұлға, осындай мақсат үшін алғашқы келген күнінен бастап екі жыл бойы бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекетте осындай оқыту немесе ғылыми зерттеу жүргізгені үшін сыйақыға қатысты, егер мұндай сыйақы осы Уағдаласушы Мемлекеттің шегінен тыс көздерден пайда болса, салық салудан босатылады.

2. Егер мұндай ғылыми зерттеу қоғамдық мақсаттарда емес, негізінен белгілі бір тұлғаның немесе тұлғалардың жеке мүдделері үшін жүргізілетін болса, ғылыми зерттеу жүргізуден алынатын сыйақыға осы баптың 1-тармағының ережелері қолданылмайды.

23-бап Басқа да табыстар

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің осы Конвенцияның алдыңғы баптарында көзделмеген табысының түрлеріне, олардың пайда болу көзіне қарамастан, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. Осы Конвенцияның 6-бабының 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүліктен алынатын табыстан өзге табыстарға, егер мұндай табысы алушы бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола тұра, кәсіпкерлік қызметті екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе сонда орналасқан тұрақты база арқылы осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және осыларға байланысты табыс төлеу жүргізілген құқығы немесе мүлкі шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, осы баптың 1-тармағының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға қарай осы Конвенцияның 7-бабының немесе 15-бабының ережелері қолданылады.

3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет резидентінің осы Конвенцияның алдыңғы баптарында көзделмеген және екінші Уағдаласушы Мемлекетте пайда болған табысының түрлеріне осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынуы мүмкін.

24-бап Капитал

1. Бір Уағдаласушы Мемлекет резидентіне тиесілі және екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан, осы Конвенцияның 6-бабында айқындалған жылжымайтын мүлік түрінде ұсынылған капиталға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Тәуелсіз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшін бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлік немесе екінші Уағдаласушы Мемлекетте Уағдаласушы Мемлекет резидентінің иелігіндегі тұрақты базаға жататын жылжымалы мүлік түрінде ұсынылған капиталға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

3. Халықаралық тасымалдауда пайдаланылатын теңіз, әуе кемелері және осындай теңіз немесе әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлік түрінде ұсынылған капиталға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

4. Уағдаласушы Мемлекет резиденті капиталының барлық басқа элементтеріне осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

25-бап Қосарланған салық салуды жою

1. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін табыс алса немесе капиталға иелік етсе, алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекет мынаған:

1) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте төленген табыс салығына тең соманы осындай резиденттің табысына салынатын салықтан шегеруге,

2) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте төленген капиталға салынатын салыққа тең соманы осындай резиденттің капиталына салынатын салықтан шегеруге рұқсат береді.

Мұндай шегерім кез келген жағдайда осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте табысқа немесе капиталға салық салынуы мүмкін болатын мән-жайларға қарай, шегерім берілгенге дейін есептелген табысқа немесе капиталға салынатын салық сомасынан аспауға тиіс.

2. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған табыс немесе капитал осы Конвенцияның кез келген ережелеріне сәйкес осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылса, осындай Уағдаласушы Мемлекет дегенмен де мұндай резиденттің табысы немесе капиталының қалған бөлігіне салынатын салық сомасын есептеу кезінде салық салудан босатылған табысы мен капиталының сомасын есепке алуы мүмкін.

26-бап Кемсітпеу

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары екінші Уағдаласушы Мемлекетте осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары дәл сондай мән-жайларда, атап айтқанда, резиденттікке қатысты ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін кез келген салық салуға немесе оған байланысты өзге немесе салық салуға немесе онымен байланысты міндеттемеге қарағанда ауыртпалығы неғұрлым басым кез келген міндеттемеге ұшырамайды. Осы ереже осы Конвенцияның 1-баптың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылмайтын тұлғаларға да қолданылады.

2. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі ие болып отырған тұрақты мекемеге салық салу дәл сондай қызметті жүзеге асыратын осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындарына салынатын салыққа қарағанда осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте неғұрлым қолайсыз болмауға тиіс. Осы ереже Уағдаласушы Мемлекетті екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне салық салу мақсаттары үшін өзінің резиденттеріне олардың азаматтық мәртебесі немесе отбасылық жағдайы негізінде беретін кез келген жеке салықтық жеңілдіктер, төмендетулер мен шегерімдер беруге міндеттейтіндей етіп түсіндірілуі мүмкін емес.

3. Осы Конвенцияның 9-бабы 1-тармағының, 11-бабы 7-тармағының немесе 12-бабы 6-тармағының, 13-бабы 6-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне техникалық қызметтер үшін төленетін пайыздар, роялти, сыйақылар және басқа төлемдер осындай кәсіпорынның салық салынатын пайдасын айқындау мақсатында олар бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне қалай төленсе, дәл сондай жағдайларда шегерілуге тиіс. Осы сияқты бір Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне кез келген берешегі осындай кәсіпорынның салық салынатын капиталын айқындау мақсатында бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекет резидентінің берешегі қалай шегерілсе, дәл сондай жағдайларда шегерілуге тиіс.

4. Капиталы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резиденттеріне толық немесе ішінара тиесілі немесе олардың тікелей немесе жанама түрде бақылауында тұрған бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындары алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекеттің басқа осындай кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін кез келген салық салуға немесе оған байланысты өзге немесе салық салуға немесе онымен байланысты міндеттемеге қарағанда ауыртпалығы неғұрлым басым кез келген міндеттемеге алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекетте ұшырамайды.

5. Осы баптың ережелері осы Конвенцияның 2-бабында көрсетілген салықтарға қолданылады.

27-бап Өзара келісу рәсімі

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де іс-әрекеттері өзіне қатысты осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соғуда немесе әкеп соғады деп есептесе, ол осы Уағдаласушы Мемлекеттердің заңнамасында көзделген қорғау құралдарына қарамастан өзі резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына немесе егер оның ісіне осы Конвенцияның 26-бабы 1-тармағының күші қолданылатын болса, өзі ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына өз ісін бере алады. Өтініш осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соғатын іс-әрекеттер туралы алғашқы хабарлама берілген кезден бастап үш жыл ішінде ұсынылуға тиіс.

2. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы, егер ол мұндай өтінішті негізді деп есептесе және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, осы Конвенцияға сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында істі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісу бойынша шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткізілген келісу Уағдаласушы Мемлекеттердің заңнамасында көзделген уақыттағы кез келген шектеулерге қарамастан орындалады.

3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияны түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмәнді өзара келісу бойынша шешуге ұмтылады. Сондай-ақ, олар осы Конвенцияда көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатында бір-бірімен консультация жүргізе алады.

4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары бір-бірімен, оның ішінде осы баптың алдыңғы тармақтарына сәйкес келісімге қол жеткізу мақсатында, олардың өздерінен және олардың өкілдерінен тұратын бірлескен комиссиялар арқылы тікелей байланысқа түсе алады.

28-бап Ақпарат алмасу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияның ережелерін орындау немесе әкімшілендіру немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің немесе олардың әкімшілік-аумақтық бөлімшелерінің немесе жергілікті билік органдарының атынан өндіріп алу сипаттамасына қатысты заңнаманы қолдану үшін осы Конвенцияға қайшы келмейтін дәрежеде салық салу алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты, атап айтқанда алаяқтықты және осындай салықтардан жалтаруды болдырмау үшін қажетті ақпаратпен алмасады. Ақпарат алмасу осы Конвенцияның 1 және 2-баптарымен шектелмейді.

2. Уағдаласушы Мемлекет осы баптың 1-тармағына сәйкес алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес алынған ақпарат сияқты құпия болып есептеледі және осы баптың 1-тармағында айтылған салықтарға қатысты бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе апелляцияларды қараумен және жоғарыда көрсетілгендердің барлығын қадағалаумен айналысатын тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкімшілік органдарды қоса алғанда) ғана жария етіледі. Осындай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдалана алады. Олар ақпаратты ашық сот отырысы барысында немесе сот шешімдерін қабылдаған кезде жария етуі мүмкін.

3. Осы баптың 1 және 2-тармағының ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:

1) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларды қолдану;

2) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша немесе әдеттегі әкімшілендіру барысында алуға болмайтын ақпаратты ұсыну;

3) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіби құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпаратты немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (ordre public) қайшы келуі мүмкін ақпаратты ұсыну міндеттемесін жүктейтіндей мағынада түсіндірілмейді.

4. Егер ақпаратты осы бапқа сәйкес бір Уағдаласушы Мемлекет сұратса, екінші Уағдаласушы Мемлекет осындай ақпарат тіпті осы екінші Уағдаласушы Мемлекетке өзінің жеке салықтық мақсаттары үшін қажет болмаса да, сұрау салынған ақпаратты жинау жөніндегі шараларды қолданады. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме осы баптың 3-тармағының шектеулеріне түседі, бірақ мұндай шектеулер Уағдаласушы Мемлекетке осындай ақпаратқа ішкі мүдделіліктің болмауы себебінен ғана ақпарат ұсынудан бас тартуға рұқсат беретіндей мағынада түсіндіруге болмайды.

5. Осы баптың 3-тармағының ережелерін ақпарат иесі банк, басқа қаржы мекемесі, номиналды ұстаушы немесе агент немесе сенім білдірілген өкіл болып табылатындығы себебінен немесе ақпараттың меншік құқығы берілген тұлғаға қатысты болуы себебінен Уағдаласушы Мемлекетке ақпарат ұсынудан бас тартуға рұқсат беретіндей мағынада түсіндіруге болмайды.

29-бап Дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелердің қызметкерлері

Осы Конвенцияда ешнәрсе де дипломатиялық өкілдіктер немесе консулдық мекемелер қызметкерлерінің халықаралық құқықтың жалпы нормаларында немесе арнайы халықаралық шарттардың ережелеріне сәйкес берілген салықтық артықшылықтарын қозғамайды.

30-бап Күшіне енуі

1. Осы Конвенция оның күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдерді Уағдаласушы Мемлекеттердің орындағаны туралы соңғы жазбаша хабарламаны дипломатиялық арналар арқылы алған күннен бастап күшіне енеді.

2. Осы Конвенция, ол күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан немесе бірінші қаңтарынан кейін басталатын салық салу кезеңінде алынған табысқа салынатын салықтарға немесе иелігіндегі капиталға салынатын салықтарға қатысты қолданылады.

31-бап Қолданысын тоқтату

1. Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің бірі оның қолданысын тоқтатқанғанға дейін күшінде қалады. Кез келген Уағдаласушы Мемлекет осы Конвенция күшіне енген күннен бастап бес жылдық кезең өткеннен кейінгі кез келген күнтізбелік жылдың аяқталуына дейін алты айдан кешіктірмей, оның қолданысын тоқтату туралы жазбаша хабарламаны дипломатиялық арналар арқылы жібере отырып, осы Конвенцияның қолданысын тоқтата алады.

2. Осы Конвенция, оның қолданысын тоқтату туралы жазбаша хабарлама берілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан немесе бірінші қаңтарынан кейін басталатын салық кезеңінде алынған табысқа салынатын салықтарға немесе иелігіндегі капиталға салынатын салықтарға қатысты қолданысын тоқтатады.

Осыны куәландыру үшін тиісті түрде уәкілеттік берілген төмендегі қол қоюшылар осы Конвенцияға қол қойды.

2015 жылғы 28 тамызда Астана қаласында қазақ, орыс, серб және ағылшын тілдерінде екі данада жасалды, әрі барлық мәтіндердің күші бірдей. Мәтіндер арасында алшақтықтар туындаған жағдайда ағылшын тіліндегі мәтін айқындаушы болып табылады.

Қазақстан Республикасының	Сербия Республикасының
Үкіметі үшін	Үкіметі үшін

Хаттама

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Сербия Республикасының Үкіметі арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға (бұдан әрі Конвенция ретінде аталатын) қол қою кезінде төмендегі қол қоюшылар осы Конвенцияның ажырамас бөлігі болып табылатын мынадай ережелер туралы келісті:

І. Осы Конвенцияның ережелері Уағдаласушы Мемлекетке салықтан жалтаруға немесе шын мәнінде сол сияқты сипатталған жалтаруға қарсы өзінің ішкі заңнамасының ережелері мен шараларын қолдануға ешқандай жағдайда тыйым салмайды деп түсініледі.

ІІ. Осы Конвенцияның 14-бабының 4-тармағына қатысты:

Өз құнының 50 пайызынан астамын тікелей немесе жанама түрде екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алатын, акциялары жоқ басқа ұйымдардағы (әріптестік, траст немесе басқа) компанияның акцияларын немесе оның қатысу үлесін анықтау осындай жылжымайтын мүліктің құнын және компанияның немесе акциялары жоқ басқа ұйымдардың (әріптестік, траст немесе басқа) міндеттемелерін немесе берешектерін есепке алмастан, компанияның немесе акциялары жоқ басқа ұйымдардың әріптестік, траст немесе басқа (тиісті жылжымайтын мүлікке ипотекамен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген) бүкіл мүлкінің құнын салыстыру жолымен жүргізіледі.

Осыны куәландыру үшін тиісті түрде уәкілеттік берілген төмендегі қол қоюшылар осы Хаттамаға қол қойды.

2015 жылғы 28 тамызда Астана қаласында қазақ, орыс, серб және ағылшын тілдерінде екі данада жасалды, әрі барлық мәтіндердің күші бірдей. Мәтіндер арасында алшақтықтар туындаған жағдайда ағылшын тіліндегі мәтін айқындаушы болып табылады.

Қазақстан Республикасының	Сербия Республикасының
Үкіметі үшін	Үкіметі үшін

РҚАО-ның ескертпесі!
Бұдан әрі Конвенция мен оған Хаттаманың серб және ағылшын тілдеріндегі мәтіні берілген.

О ратификации Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Сербия об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал и Протокола к ней

Закон Республики Казахстан от 14 октября 2016 года № 17-VІ ЗРК

Ратифицировать Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Сербия об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал и Протокол к ней, совершенные в Астане 28 августа 2015 года.

Президент
Республики Казахстан	Н. НАЗАРБАЕВ

Конвенция
между Правительством Республики Казахстан и Правительством
Республики Сербия об избежании двойного налогообложения и
предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов
на доход и на капитал

(Вступила в силу 24 ноября 2016 года -
Бюллетень международных договоров РК 2016 г., № 6, ст. 108)

Правительство Республики Казахстан и Правительство Республики Сербия,

желая заключить Конвенцию об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал,

согласились о нижеследующем:

Статья 1 Лица, к которым применяется Конвенция

Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2 Налоги, на которые распространяется Конвенция

1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход и на капитал, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его административно-территориальных подразделений, или местных органов власти, независимо от метода их взимания.

2. Налогами на доход и на капитал считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода, с общей суммы капитала, или с отдельных элементов дохода или капитала, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалованья или заработной платы, выплачиваемых предприятиями, а также налоги на прирост стоимости капитала.

3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящая Конвенция, являются, в частности:

1) в Казахстане:

- корпоративный подоходный налог;

- индивидуальный подоходный налог;

- налог на имущество юридических и физических лиц

(далее именуемые как “Казахстанский налог”);

2) в Сербии:

- корпоративный подоходный налог;

- индивидуальный подоходный налог;

- налог на капитал

(далее именуемые как “Сербский налог”).

4. Настоящая Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься после даты подписания Конвенции в дополнение или вместо существующих налогов. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях в их налоговом законодательстве.

Статья 3 Общие определения

1. Для целей настоящей Конвенции:

1) термин "Договаривающееся Государство" и "другое Договаривающееся Государство" означают Казахстан и Сербию в зависимости от контекста;

2) термин "Казахстан" - означает Республику Казахстан, и при использовании в географическом смысле термин "Казахстан" включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию, в соответствии с его законодательством и международными договорами, участником которых он является;

3) термин "Сербия" означает Республику Сербия и при использовании в географическом смысле он включает территорию Республики Сербия;

4) термин "национальное лицо" означает:

- любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;

- любое юридическое лицо, товарищество или ассоциацию, получивших такой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства;

5) термин "лицо" включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;

6) термин "компания" означает любое корпоративное образование или любую организацию, которая для целей налогообложения рассматривается как корпоративное образование;

7) термины "предприятие одного Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают, соответственно, предприятие, являющееся резидентом одного Договаривающегося Государства, и предприятие, являющееся резидентом другого Договаривающегося Государства;

8) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием, место эффективного управления которого находится в Договаривающемся Государстве, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;

9) термин "компетентный орган" означает:

- в Казахстане: Министерство финансов или его уполномоченный представитель;

- в Сербии: Министерство финансов или его уполномоченный представитель.

2. При применении в любое время настоящей Конвенции Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в ней, имеет то значение, которое он имеет в это время по законодательству этого Договаривающегося Государства, если из контекста не вытекает иное, в отношении налогов, на которые распространяется настоящая Конвенция, любое значение в соответствии с налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства преобладает над значением, придаваемым термину по другим законам этого Договаривающегося Государства.

Статья 4 Резидент

1. Для целей настоящей Конвенции термин "резидент Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое по законодательству этого Договаривающегося Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, места регистрации, резидентства, места управления или любого другого критерия аналогичного характера, и также включает Договаривающееся Государство и любое административно-территориальное подразделение, или местный орган власти. Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Договаривающемся Государстве, только в отношении дохода из источников в этом Договаривающемся Государстве или капитала, расположенного в нем.

2. Если, в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи, физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:

1) оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);

2) если Договаривающееся Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором оно обычно проживает;

3) если оно обычно проживает в обоих Договаривающихся Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является;

4) если статус резидентства физического лица не может быть определен в соответствии с положениями подпунктов 1) - 3) настоящего пункта, то компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.

3. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5 Постоянное учреждение

1. Для целей настоящей Конвенции, термин "постоянное учреждение" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.

2. Термин "постоянное учреждение", в частности, включает:

1) место управления;

2) филиал;

3) офис;

4) фабрику;

5) мастерскую;

6) торговую точку;

7) склад в отношении лица, предоставляющего место для хранения другим лицам; и

8) шахту, рудник, нефтяную или газовую скважину, карьер, буровую установку или морское судно или любое другое место разведки или добычи природных ресурсов, а также связанные с этим наблюдательные услуги.

3. Термин "постоянное учреждение" также включает:

1) строительную площадку или строительный, монтажный или сборочный проект или наблюдательные услуги, связанные с такой площадкой, деятельностью или проектом более 9 месяцев;

2) оказание услуг, включая консультационные услуги, предприятием через служащих или другой персонал, нанятый предприятием для таких целей, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в пределах Договаривающегося Государства в течение периода или периодов, составляющих более 183 дней в пределах любого двенадцатимесячного периода.

Для целей настоящего подпункта, если предприятие Договаривающегося Государства, предоставляющего услуги в другом Договаривающемся Государстве в течение определенного периода времени, связано со вторым предприятием, которое оказывает аналогичные услуги в этом другом Договаривающемся Государстве для такого или связанных с ним проектов через одно или более физических лиц, которые находятся и оказывают такие же услуги в этом другом Договаривающемся Государстве, то считается, что первое упомянутое предприятие предоставляет услуги в другом Договаривающемся Государстве для такого или связанных с ним проектов через таких лиц. Для целей предыдущего предложения предприятие считается связанным со вторым предприятием, если одно из них контролируется вторым прямо или косвенно, или оба предприятия контролируются прямо или косвенно одними и теми же лицами, независимо от того, являются ли такие лица резидентами Договаривающегося Государства или нет.

4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин "постоянное учреждение" не включает:

1) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;

2) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки;

3) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;

4) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;

5) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;

6) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах 1) - 5) настоящего пункта, при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации, имеет подготовительный или вспомогательный характер.

5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, если лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6 настоящей статьи, действует от имени предприятия и имеет, и обычно использует в Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, то такое предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в этом Договаривающемся Государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо осуществляет в пользу предприятия, если только деятельность такого лица не ограничивается деятельностью, упомянутой в пункте 4 настоящей статьи, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение согласно положениям такого пункта.

6. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Договаривающемся Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности. Однако, когда деятельность такого агента выполняется полностью или почти полностью от имени такого предприятия, и между таким предприятием и агентом в их коммерческих и финансовых взаимоотношениях создаются условия, отличные от тех, которые могли быть установлены между независимыми предприятиями, то он не считается агентом с независимым статусом в понимании настоящего пункта.

7. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, страховая организация одного Договаривающегося Государства, исключая перестрахование, образует постоянное учреждение в другом Договаривающемся Государстве, если она занимается сбором взносов на территории другого Договаривающегося Государства или страхует риски, находясь там, через лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяются положения пункта 6 настоящей статьи.

8. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом одного Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, или осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Договаривающемся Государстве (либо через постоянное учреждение, либо иным образом), не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

Статья 6 Доход от недвижимого имущества

1. Доход, получаемый резидентом одного Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Термин "недвижимое имущество" определяется по законодательству того Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Такой термин, в любом случае, включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйствах, права, к которым применяются положения законодательства в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку месторождения минерального сырья, источников и других природных ресурсов. Морские и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.

3. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.

4. Положения пунктов 1 и 3 настоящей статьи также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и к доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.

Статья 7 Прибыль от предпринимательской деятельности

1. Прибыль предприятия одного Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, но только в той части, которая относится к такому постоянному учреждению.

2. С учетом положений пункта 3 настоящей статьи, если предприятие одного Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к такому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.

3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, или в другом месте.

4. Если в Договаривающемся Государстве определение прибыли, относящейся к постоянному учреждению, на основе пропорционального распределения общей суммы прибыли предприятия между его различными подразделениями, является обычной практикой, то ничто в пункте 2 настоящей статьи не запрещает этому Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения, исходя из обычной практики, однако выбранный метод распределения должен давать результаты, соответствующие принципам, содержащимся в настоящей статье.

5. Если информация, доступная компетентному органу Договаривающегося Государства, является недостаточной для определения прибылей постоянного учреждения предприятия, ничто в настоящей статье не запрещает на применение какого-либо закона или нормативного акта этого Договаривающегося Государства относительно определения налоговой задолженности такого постоянного учреждения через оценку компетентным органом этого Договаривающегося Государства прибылей этого постоянного учреждения, подлежащих налогообложению, при условии, что такие законы или нормативные акты применяются в соответствии с принципами настоящей Статьи с учетом информации, доступной компетентному органу Договаривающегося Государства.

6. Не зачисляется какая либо прибыль постоянному учреждению на основании лишь закупки этим постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.

7. Для целей предыдущих пунктов настоящей статьи прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом ежегодно, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.

8. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения таких статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

Статья 8 Международная перевозка

1. Прибыль от эксплуатации морских, воздушных судов в международной перевозке облагается налогом только в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятия.

2. Если место эффективного управления судоходного предприятия расположено на борту морского судна, то считается, что оно расположено в том Договаривающемся Государстве, в котором находится порт приписки морского судна, или, в отсутствии такого порта приписки, в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, эксплуатирующее морское судно.

3. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются также к прибыли от участия в пуле, совместном предприятии или международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9 Ассоциированные предприятия

1. Если:

1) предприятие одного Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или

2) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия одного Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства,

и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из предприятий, но из-за наличия таких условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль такого предприятия и, соответственно, обложена налогом.

2. Если одно Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Договаривающегося Государства и, соответственно, облагает налогом прибыль, в отношении которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Договаривающемся Государстве, и таким образом включенная прибыль является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Договаривающегося Государства, если бы условия между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, то это другое Договаривающееся Государство произведет соответствующую корректировку суммы исчисленного с такой прибыли налога. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящей Конвенции, и компетентные органы Договаривающихся Государств должны, при необходимости, консультироваться друг с другом.

Статья 10 Дивиденды

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать:

1) 10 процентов от общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания (иная, чем партнерство), которая владеет прямо не менее 25 процентами капитала компании, выплачивающей дивиденды;

2) 15 процентов от общей суммы дивидендов во всех остальных случаях.

Положения настоящего пункта не затрагивают налогообложения прибыли компании, из которой выплачиваются дивиденды.

3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, дающих участие в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством того Договаривающегося Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.

4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение, или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы, и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 15 настоящей Конвенции, в зависимости от обстоятельств.

5. Если компания, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, то это другое Договаривающееся Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых такой компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Договаривающегося Государства, или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением или постоянной базой, находящимся в этом другом Договаривающемся Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из прибыли или дохода, возникающих в этом другом Договаривающемся Государстве.

6. Несмотря на положения настоящей Конвенции, если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства, имеет постоянное учреждение в другом Договаривающемся Государстве, прибыль постоянного учреждения может облагаться дополнительным налогом в этом другом Договаривающемся Государстве согласно его закону, но дополнительный налог, начисленный таким образом, не превысит 10 процентов от суммы такой прибыли после вычета из нее подоходного налога и других налогов на доход, взимаемых в этом другом Договаривающемся Государстве.

7. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей акций или других прав, в отношении которых выплачиваются дивиденды, было получение выгоды от настоящей статьи путем такого создания или передачи.

Статья 11 Проценты

1. Проценты, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Однако такие проценты могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов от общей суммы процентов.

3. Несмотря на положения пункта 2 настоящей статьи, проценты, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, облагаются налогом только в этом другом Договаривающемся Государстве, если получатель является фактическим владельцем процентов и такие проценты получают:

1) Правительство другого Договаривающегося Государства или административно-территориальные подразделения, или местные органы власти;

2) Центральный или Национальный банк другого Договаривающегося Государства.

4. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должника, и, в частности, доход от государственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по таким ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам.

5. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение, или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 15 настоящей Конвенции, в зависимости от обстоятельств.

6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которым возникает обязательство по выплате процентов, и расходы по таким процентам несет постоянное учреждение или постоянная база, то считается, что такие проценты возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение или постоянная база.

7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.

8. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей долговых требований, в отношении которых выплачиваются проценты, было получение выгоды от настоящей статьи путем такого создания или передачи.

Статья 12 Роялти

1. Роялти, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец роялти является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов от общей суммы роялти.

3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или научные работы, включая кинематографические фильмы, или пленки или магнитные записи, используемые для радио или телепередач, и программное обеспечение, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или использование или предоставление права использования промышленного, коммерческого или научного оборудования, или информации, касающейся промышленного, коммерческого или научного опыта.

4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают роялти, через расположенное там постоянное учреждение, или оказывает независимые личные услуги в этом другом Договаривающемся Государстве, с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которого выплачиваются роялти, действительно связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 15 настоящей Конвенции, в зависимости от обстоятельств.

5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которым возникает обязательство по выплате роялти, и расходы по таким роялти несет постоянное учреждение или постоянная база, то считается, что такие роялти возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение или постоянная база.

6. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.

7. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей прав или имущества, в отношении которых выплачиваются роялти, было получение выгоды от настоящей статьи путем такого создания или передачи.

Статья 13 Вознаграждения за технические услуги

1. Вознаграждения за технические услуги, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Однако такие вознаграждения за технические услуги также могут облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец таких вознаграждений за технические услуги является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов от общей суммы вознаграждения за технические услуги.

3. Термин "вознаграждения за технические услуги" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за оказания любых управленческих, технических, консультационных услуг.

4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец вознаграждения за технические услуги, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают вознаграждения за технические услуги, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает независимые личные услуги в этом другом Договаривающемся Государстве, с расположенной там постоянной базы, и вознаграждение за технические услуги действительно связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 15 настоящей Конвенции, в зависимости от обстоятельств.

5. Считается, что вознаграждения за технические услуги возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее вознаграждения за технические услуги, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которым возникает обязательство по выплате вознаграждения за технические услуги, и расходы по таким вознаграждения за технические услуги несет постоянное учреждение или постоянная база, то считается, что такие вознаграждения за технические услуги возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение или постоянная база.

6. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма вознаграждения за технические услуги, относящаяся к услугам, на основании которых они выплачиваются, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.

7. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с предоставлением или передачей услуг, в отношении которых выплачиваются вознаграждения за технические услуги, было получение выгоды от настоящей статьи путем такого предоставления или передачи.

Статья 14 Доходы от прироста стоимости имущества

1. Доходы, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, определенного в статье 6 настоящей Конвенции, и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая доходы от отчуждения такого постоянного учреждения или постоянной базы (отдельно или в совокупности со всем предприятием), могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

3. Доходы от отчуждения морских, воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке, или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских, воздушных судов, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятия.

4. Доходы, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от отчуждения доли участия или приравненных к ней ценных бумаг, получающих более 50 процентов своей стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

5. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем предусмотрено в пунктах 1, 2, 3 и 4 настоящей статьи, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 15 Независимые личные услуги

1. Доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, за исключением:

1) если он имеет постоянную базу, на регулярной основе принадлежащей ему в другом Договаривающемся Государстве для целей осуществления его деятельности; в этом случае, только та часть дохода, которая относится к этой постоянной базе, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве; или

2) если его присутствие в другом Договаривающемся Государстве продолжается в течение периода или периодов, составляющих более 183 дней в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем финансовом году; в этом случае, только за часть дохода, которая получена от его деятельности, осуществляемой в этом другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Термин "профессиональные услуги" включает независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимую деятельность врачей, юристов, инженеров, архитекторов, стоматологов и бухгалтеров.

Статья 16 Доходы от работы по найму

1. С учетом положений статей 17, 19, 20, 21 и 22 настоящей Конвенции, жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, вознаграждение, полученное резидентом одного Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Договаривающемся Государстве, если:

1) получатель находится в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в совокупности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году, и

2) вознаграждение выплачивается работодателем или от имени работодателя, не являющегося резидентом другого Договаривающегося Государства, и

3) расходы по выплате вознаграждения не несет постоянное учреждение или постоянная база, которое работодатель имеет в другом Договаривающемся Государстве.

3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в связи с работой по найму, выполняемой на борту морского, воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке, может облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором находится место эффективного управления предприятия.

Статья 17 Гонорары директоров

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или сходного с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 18 Артисты и спортсмены

1. Несмотря на положения статей 15 и 16 настоящей Конвенции, доход, полученный резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого, как артист театра, кино, радио или телевидения, или музыкант, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, такой доход может, несмотря на положения статей 7, 15 и 16 настоящей Конвенции, облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.

3. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства от его личной деятельности в качестве работника искусства или спортсмена облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если его деятельность полностью или в значительной степени финансируется общественными фондами одного или обоих Договаривающихся Государств или административно-территориальными подразделениями, или местными органами власти или деятельность осуществляется в другом Договаривающемся Государстве в рамках программы культурного или спортивного обмена, согласованной обоими Договаривающимися Государствами.

Статья 19 Пенсии

В соответствии с положениями пункта 2 статьи 20 настоящей Конвенции, пенсии и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые резиденту одного Договаривающегося Государства за работу по найму, осуществлявшуюся в прошлом, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

Статья 20 Государственная служба

1. 1) Жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением, или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Договаривающегося Государства или его административно-территориального подразделения, или местного органа власти, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

2) Однако такое жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в другом Договаривающемся Государстве, и физическое лицо, которое является резидентом другого Договаривающегося Государства:

- является национальным лицом другого Договаривающегося Государства; или

- не стало резидентом другого Договаривающегося Государства только с целью осуществления такой службы.

2. 1) Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, пенсии и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые из созданных фондов Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением, или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществлявшуюся для этого Договаривающегося Государства или его административно-территориального подразделения или местного органа власти, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

2) Однако, такие пенсии и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и национальным лицом другого Договаривающегося Государства.

3. Положения статей 16, 17, 18 и 19 настоящей Конвенции применяются к жалованьям, заработной плате, пенсиям и другому схожему вознаграждению в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением, или местным органом власти.

Статья 21 Студенты или стажеры

1. Платежи, которые студент или стажер, являющийся или являвшийся непосредственно до прибытия в одно Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства и находящийся в первом упомянутом Договаривающемся Государстве исключительно с целью получения образования, прохождения стажировки, получает для целей своего содержания, получения образования, прохождения стажировки, не облагаются налогом в этом Договаривающемся Государстве при условии, что такие платежи производятся из источников за пределами этого Договаривающегося Государства.

2. В отношении грантов, стипендий и другого схожего вознаграждения и вознаграждения от работы по найму, не указанных в пункте 1 настоящей статьи, студент или стажер, упомянутый в пункте 1 настоящей статьи, во время такого обучения, прохождения стажировки имеет права на такие же льготы, скидки или вычеты в отношении налогов, предоставляемые резидентам Договаривающегося Государства, в котором он пребывает.

Статья 22 Преподаватели, профессора и исследователи

1. Физическое лицо, которое пребывает в одном Договаривающемся Государстве с целью преподавания или проведения научного исследования в университете, колледже, школе или другом аналогичном научно-исследовательском институте этого Договаривающегося Государства, и которое являлся или является непосредственно перед прибытием резидентом другого Договаривающегося Государства, освобождаются от налогообложения в первом упомянутом Договаривающемся Государстве в отношении вознаграждения за такое преподавание или проведение научного исследования в течение двух лет со дня его первого прибытия для таких целей, если такое вознаграждение возникло из источников за пределами этого Договаривающегося Государства.

2. Положение пункта 1 настоящей статьи не применяется к вознаграждению от проведения научного исследования, если такое научное исследование проводится не в общественных целях, а главным образом для личных интересов определенного лица или лиц.

Статья 23 Другие доходы

1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства, независимо от источникa их возникновения, не предусмотренных в предыдущих статьях настоящей Конвенции, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к доходу, иному, чем доход от недвижимого имущества, определенный в пункте 2 статьи 6 настоящей Конвенции, если получатель такого дохода будучи резидентом одного Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение, или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги посредством находящейся там постоянной базы, и право или имущество, в связи с которым производилась выплата дохода, действительно связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 15 настоящей Конвенции, в зависимости от обстоятельств.

3. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, виды доходов резидента Договаривающегося Государства, не предусмотренных в предыдущих статьях настоящей Конвенции и возникающих в другом Договаривающемся Государстве, облагаются налогом только в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 24 Капитал

1. Капитал, представленный недвижимым имуществом, определенный в статье 6 настоящей Конвенции, принадлежащий резиденту одного Договаривающегося Государства и находящийся в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Капитал, представленный движимым имуществом, составляющим часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или движимым имуществом, относящимся к постоянной базе, имеющейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

3. Капитал, представленный морскими, воздушными судами, эксплуатируемыми в международной перевозке, и движимым имуществом, связанным с эксплуатацией таких морских, или воздушных судов, облагается налогом только в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятия.

4. Все другие элементы капитала резидента Договаривающегося Государства облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

Статья 25 Устранение двойного налогообложения

1. Если резидент одного Договаривающегося Государства получает доход или владеет капиталом, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, первое упомянутое Договаривающееся Государство разрешит:

1) вычет из налога на доход такого резидента суммы, равной подоходному налогу, уплаченному в этом другом Договаривающемся Государстве,

2) вычет из налога на капитал такого резидента суммы, равной налогу на капитал, уплаченному в этом другом Договаривающемся Государстве.

Такой вычет в любом случае не должен превышать той суммы налога на доход или на капитал, исчисленного до предоставления вычета, в зависимости от обстоятельств, с дохода или капитала, который может быть обложен налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Если согласно любым положениям настоящей Конвенции полученный доход или капитал резидента Договаривающегося Государства освобожден от налогообложения в этом Договаривающемся Государстве, такое Договаривающееся Государство может, тем не менее, при исчислении суммы налога на остальную часть дохода или капитала такого резидента учитывать сумму освобожденного от налогообложения дохода или капитала.

Статья 26 Недискриминация

1. Национальные лица одного Договаривающегося Государства не подвергаются в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которое является иным или более обременительным, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Договаривающегося Государства при тех же обстоятельствах, в частности в отношении резидентства. Данное положение, независимо от положений статьи 1 данной Конвенции, также применяется к лицам, которые не являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

2. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Договаривающемся Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Договаривающегося Государства, осуществляющих аналогичную деятельность. Настоящее положение не может толковаться, как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства любые личные налоговые льготы, скидки и вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.

3. За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 7 статьи 11 или пункта 6 статьи 12, пункт 6 статьи 13 настоящей Конвенции, проценты, роялти, вознаграждения за технические услуги и другие выплаты, производимые предприятием одного Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, для целей определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия подлежат вычету на тех же условиях, как если бы они выплачивались резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства. Аналогично любая задолженность предприятия одного Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства для целей определения налогооблагаемого капитала такого предприятия подлежит вычету на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства.

4. Предприятия одного Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не подвергаются в первом упомянутом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которое является иным или более обременительным, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Договаривающегося Государства.

5. Положения настоящей статьи применяются к налогам, указанным в статье 2 настоящей Конвенции.

Статья 27 Процедура взаимного согласования

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению, не соответствующему положениям настоящей Конвенции, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных законодательством этих Договаривающихся Государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу того Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является, или, если его дело подпадает под действие пункта 1 статьи 26 настоящей Конвенции, - того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению, не соответствующему положениям настоящей Конвенции.

2. Компетентный орган одного Договаривающегося Государства стремится, если он сочтет такое заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящей Конвенции. Любое достигнутое согласие исполняется независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных законодательством Договаривающихся Государств.

3. Компетентные органы Договаривающихся Государств стремятся разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных Конвенцией.

4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом, в том числе посредством совместных комиссий, состоящих из них самих и их представителей, в целях достижения согласия в соответствии с предыдущими пунктами настоящей статьи.

Статья 28 Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая необходима для выполнения положений настоящей Конвенции или администрирования, или применения законодательства, касающегося налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств, или их административно-территориальных подразделений, или местных органов власти в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции, в частности для предотвращения мошенничества или уклонений от таких налогов. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 и 2 настоящей Конвенции.

2. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи, считается конфиденциальной, как и информация, полученная в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, и раскрывается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым как оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций в отношении налогов, упомянутых в пункте 1 настоящей статьи, так и надзором за всем вышеуказанным. Такие лица или органы могут использовать информацию только для таких целей. Они могут раскрыть информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.

3. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не могут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательство:

1) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;

2) представлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычного администрирования этого или другого Договаривающегося Государства;

3) представлять информацию, которая раскрыла бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (оrdre public).

4. Если информация запрошена одним Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство принимает меры по сбору запрошенной информации, даже если такая информация не требуется этому другому Договаривающемуся Государству для собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подпадает под ограничения пункта 3 настоящей статьи, но такие ограничения не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине отсутствия внутренней заинтересованности в такой информации.

5. Положения пункта 3 настоящей статьи не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине того, что обладателем информации являются банк, другое финансовое учреждение, номинальный держатель или лицо, выступающее агентом или поверенным, или по причине того, что информация касается лица, наделенного правом собственности.

Статья 29 Сотрудники дипломатических представительств и консульских учреждений

Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических представительств или консульских учреждений, предоставленных общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных международных договоров.

Статья 30 Вступление в силу

1. Настоящая Конвенция вступает в силу с даты получения по дипломатическим каналам последнего письменного уведомления о выполнении Договаривающимися Государствами внутригосударственных процедур, необходимых для ее вступления в силу.

2. Настоящая Конвенция применяется в отношении налогов на доход, полученный, или налогов на капитал, находящий во владении в налоговом периоде, начинающийся с или после первого января календарного года, следующего за годом вступления в силу настоящей Конвенции.

Статья 31 Прекращение действия

1. Настоящая Конвенция остается в силе, пока одно из Договаривающихся Государств не прекратит ее действие. Любое Договаривающееся Государство может прекратить действие настоящей Конвенции, направив по дипломатическим каналам письменное уведомление о прекращении ее действия не позднее шести месяцев до окончания любого календарного года, следующего по истечении пятилетнего периода с даты вступления в силу настоящей Конвенции.

2. Настоящая Конвенция прекращает свое действие в отношении налогов на доход, полученный, или налогов на капитал, находящий во владении в налоговом периоде, начинающийся с или после первого января календарного года, следующего за годом подачи уведомления о прекращении действия.

В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в городе Астана 28 августа 2015 года в двух экземплярах на казахском, русском, сербском и английском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождения в текстах, текст на английском языке является определяющим.

За Правительство Республики Казахстан

За Правительство Республики Сербия

Протокол

В момент подписания Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Сербия об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал (далее именуемая как Конвенция) нижеподписавшиеся согласились о следующих положениях, которые являются неотъемлемой частью настоящей Конвенции:

I. Понимается, что положения настоящей Конвенции ни в коем случае не запрещают Договаривающемуся Государству в применении положений своего внутреннего законодательства и мер против налоговых уклонений или уклонений, действительно описанных как таковых.

II. В отношении пункта 4 статьи 14 Конвенции:

Определение акций компании или долей участия в других организациях, не имеющих акций (таких как партнерство, траст или другие), получающих более 50 процентов своей стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, производится путем сравнения стоимости такого недвижимого имущества и стоимости всего имущества компании или других организаций, не имеющих акций (таких как партнерство, траст или другие) без учета обязательств или задолженностей компании или других организаций, не имеющих акций таких как партнерство, траст или другие (обеспеченных или не обеспеченных ипотекой на соответствующее недвижимое имущество).

В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящий Протокол.

Совершено в городе Астана 28 августа 2015 года в двух экземплярах на казахском, русском, сербском и английском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождения в текстах, текст на английском языке является определяющим.

За Правительство Республики Казахстан

За Правительство Республики Сербия

Примечание РЦПИ!
Далее прилагается текст Конвенции и Протокола на сербском и английском языках.