ИПС "Әділет"

БАСПАСӨЗ РЕЛИЗІ

2016 жылғы 10 наурызда Астанада жасалған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Словения Республикасының Үкіметі арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция және оған Хаттама ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті	Н.Назарбаев

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Словения Республикасының
Үкіметі арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға
қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан
жалтаруға жол бермеу туралы
конвенция

(2016 жылғы 30 желтоқсанда күшіне енді - Қазақстан Республикасының халықаралық шарттары бюллетені, 2017 ж., № 1, 7-құжат)

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Словения Республикасының Үкіметі Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция жасасуға ниет білдіре отырып, төмендегілер туралы келісті:

1-бап Конвенция қолданылатын тұлғалар

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап Конвенция қолданылатын салықтар

1. Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшелерінің, орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын табыс пен капиталға салынатын салықтарға, оларды алу әдісіне қарамастан, қолданылады.

2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін қызметақының немесе жалақының жалпы сомасынан алынатын салықтарды, сондай-ақ капитал құнының өсіміне салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан, капиталдың жалпы сомасынан немесе табыстың немесе капиталдың жекелеген элементтерінен алынатын салықтардың барлық түрлері табыс пен капиталға салынатын салықтар болып есептеледі.

3. Осы Конвенция қолданылып жүрген салықтар, атап айтқанда, мыналар болып табылады:

а) Қазақстанда:

(і) корпоративтік табыс салығы;

(іі) жеке табыс салығы;

(ііі) заңды және жеке тұлғалардың мүлкіне салынатын салық

(бұдан әрі "Қазақстан салығы" деп аталады);

b) Словенияда:

(і) заңды тұлғалардың табысына салынатын салық;

(іі) жеке тұлғалардың табысына салынатын салық;

(ііі) мүлік салығы;

(бұдан әрі "Словения салығы" деп аталады).

4. Конвенцияға қол қойылған күннен кейін қолданыстағы салықтарға қосымша немесе олардың орнына алынатын бірдей немесе мәні бойынша ұқсас кез келген салықтарға да осы Конвенция қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өздерінің салық заңнамаларындағы кез келген елеулі өзгерістер туралы бір-бірін хабардар етеді.

3-бап Жалпы анықтамалар

1. Егер түпмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Конвенцияның мақсаттары үшін:

а) "Қазақстан" термині Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынада пайдаланылған кезде өзінің заңнамасына және ол қатысушысы болып табылатын халықаралық шарттарға сәйкес Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және Қазақстан өзінің егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын аймақтарды қамтиды;

b) "Словения" термині Словения Республикасын білдіреді және географиялық мағынада пайдаланылған кезде ұлттық заңнамаға және халықаралық құқыққа сәйкес Словения олардың үстінен егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын теңіз кеңістігін қоса алғанда, Словения аумағын білдіреді;

с) "бір Уағдаласушы Мемлекет" немесе "екінші Уағдаласушы Мемлекет" терминдері түпмәтінге қарай Қазақстанды немесе Словенияны білдіреді;

d) "тұлға" термині жеке тұлғаны, компанияны және тұлғалардың кез келген басқа да бірлестігін қамтиды;

е) "компания" термині салық салу мақсаттары үшін корпоративтік құрылым ретінде қаралатын кез келген корпоративтік құрылымды немесе кез келген ұйымды білдіреді;

f) "кәсіпорын" термині кез келген кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыруға қолданылады;

g) "бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" және "екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" терминдері тиісінше бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын кәсіпорынды білдіреді;

h) "халықаралық тасымал" термині теңіз немесе әуе кемесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі пункттер арасында ғана пайдаланылатын жағдайлардан басқа, тиімді басқару орны Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан кәсіпорын пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесімен кез келген тасымалды білдіреді;

і) "құзыретті орган" термині:

(і) Қазақстанда: Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін;

(іі) Словенияда: Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін білдіреді;

j) "ұлттық тұлға" термині:

(і) Уағдаласушы Мемлекеттің ұлты немесе азаматтығы бар кез келген жеке тұлғаны;

(іі) Уағдаласушы Мемлекеттің қолданыстағы заңнамасының негізінде осындай мәртебені алған кез келген заңды тұлғаны, серіктестікті немесе қауымдастықты білдіреді;

k) "кәсіпкерлік қызмет" термині кәсіби көрсетілетін қызметтерді және тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметті орындауды қамтиды.

2. Уағдаласушы Мемлекет осы Конвенцияны кез келген уақытта қолданған кезде онда айқындалмаған кез келген термин, егер түпмәтіннен өзгеше туындамаса, Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша сол кезде қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаны иеленетін болады, осы Уағдаласушы Мемлекеттің салық заңнамасына сәйкес кез келген мағына осы Уағдаласушы Мемлекеттің басқа заңдары бойынша терминге берілетін мағынадан басым болады.

4-бап Резидент

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті" термині осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша оның тұрғылықты жері, резиденттігі, басқару орны, тіркелген жері немесе ұқсас сипаттағы кез келген басқа да өлшемшарт негізінде онда салық салуға жататын кез келген тұлғаны білдіреді, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекетті және кез келген әкімшілік-аумақтық бөлімшені, орталық немесе жергілікті билік органын қамтиды. Алайда, бұл термин осы Уағдаласушы Мемлекеттегі көздерден алынатын табысқа немесе онда орналасқан капиталға қатысты ғана осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.

2. Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, онда оның мәртебесі мынадай түрде айқындалады:

а) ол өзінің иелігіндегі тұрақты тұрғынжайы орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі, егер оның иелігінде Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұрақты тұрғынжайы болса, ол неғұрлым тығыз жеке және экономикалық қатынастары (өмірлік мүдделер орталығы) бар Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып саналады;

b) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Уағдаласушы Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің ешқайсысында өзінің иелігіндегі тұрақты тұрғынжайы болмаса, ол өзі әдетте тұратын Мемлекеттің ғана резиденті болып саналады;

с) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың ешқайсысында тұрмаса, ол ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі;

d) егер оның мәртебесін жоғарыда айтылған тармақшаларға сәйкес айқындау мүмкін болмаса, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы мәселені өзара келісім бойынша шешеді.

3. Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке тұлғадан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болса, ол өзінің тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі.

5-бап Тұрақты мекеме

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "тұрақты мекеме" термині кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.

2. "Тұрақты мекеме" термині, атап айтқанда, мыналарды:

а) басқару орнын;

b) филиалды;

с) офисті;

d) фабриканы;

е) шеберхананы; және

f) шахтаны, кенішті, мұнай немесе газ ұңғымасын, карьерді, қондырғыны, құрылысты (бұрғылау қондырғысын немесе теңіз кемесін қоса алғанда) немесе табиғи ресурстарды барлайтын немесе өндіретін басқа да кез келген орынды, сондай-ақ осыған байланысты қадағалау қызметтерін қамтиды.

3. Егер құрылыс алаңы немесе құрылыс, монтаждау немесе құрастыру объектісі 12 айдан астам уақыт бойы жұмыс істеп тұрған болса ғана олар тұрақты мекемені құрайды.

4. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, "тұрақты мекеме" термині мыналарды:

а) құрылыстарды кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ғана пайдалануды;

b) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;

с) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын басқа кәсіпорынның қайта өңдеу мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;

d) тұрақты қызмет орнын тауарларды немесе бұйымдарды сатып алу мақсаттары үшін немесе кәсіпорын үшін ақпарат жинау үшін ғана күтіп-ұстауды;

е) тұрақты қызмет орнын кәсіпорын үшін дайындық немесе көмекші сипаттағы кез келген басқа да қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;

f) осындай амал нәтижесінде пайда болатын тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметі дайындық немесе көмекші сипатта болған жағдайда тұрақты қызмет орнын а) - е) тармақшаларында тізбеленген қызмет түрлерінің кез келген амалын жүзеге асыру үшін ғана күтіп-ұстауды қамтымайды.

5. 1 және 2-тармақтардың ережелеріне қарамастан, егер оған 6-тармаққолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға кәсіпорынның атынан әрекет етсе және кәсіпорын атынан келісімшарттар жасасуға өкілеттіктері болса және оны әдетте Уағдаласушы Мемлекетте пайдаланса, егер мұндай тұлғаның қызметі 4-тармақта айтылған қызметпен шектелмесе ғана, егер ол тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырылса да, осы тұрақты қызмет орнын осындай тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмаса, онда мұндай кәсіпорын осы тұлғаның кәсіпорынның пайдасына жүзеге асыратын кез келген қызметіне қатысты осы Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қаралады.

6. Кәсіпорын кәсіпкерлік қызметін осы Уағдаласушы Мемлекетте брокер, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез келген басқа да агент арқылы жүзеге асырғаны үшін ғана, осындай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет жасаған жағдайда, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қаралмайды. Алайда, мұндай агенттің қызметі осындай кәсіпорынның атынан толық немесе толық дерлік орындалған кезде және мұндай кәсіпорын мен агенттің арасында олардың коммерциялық және қаржылық өзара қарым-қатынастарында тәуелсіз кәсіпорындар арасында орнатылуы мүмкін болатыннан өзгеше жағдайлар жасалса, онда ол осы тармақ бойынша тәуелсіз мәртебесі бар агент болып саналмайды.

7. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияны бақыласа немесе оның бақылауында болса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті (не тұрақты мекеме арқылы не өзге жолмен) жүзеге асырса, онда осы компаниялардың бірі екіншісінің тұрақты мекемесі болып табылатынын білдірмейді.

6-бап Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

1. Бір Уағдаласушы Мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алатын табысына (ауыл шаруашылығынан немесе орман шаруашылығынан алған табысты қоса алғанда) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. "Жылжымайтын мүлік" термині қаралып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша айқындалады. Мұндай термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, ауыл шаруашылығы мен орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықты, жер меншігіне қатысты заңнаманың ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктын және минералдық шикізат кен орындарын, көздерін және басқа да табиғи ресурстарды игеру үшін берілетін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе тіркелген төлемдерге құқықтарды немесе игеру құқығын қамтиды; теңіз және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қаралмайды.

3. 1-тармақтың ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.

4. 1 және 3-тармақтардың ережелері кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа да қолданылады.

7-бап Кәсіпкерлік қызметтен түсетін пайда

1. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырмаса ғана, кәсіпорынның пайдасына тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын жоғарыда айтылғандай кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса, онда кәсіпорынның пайдасына екінші Уағдаласушы Мемлекетте, бірақ тек:

а) осындай тұрақты мекемеге;

b) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте осындай тұрақты мекеме арқылы өткізілетін тауарлар мен бұйымдарға ұқсас және олармен бірдей тауарларды немесе бұйымдарды өткізуге; немесе

с) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылатын, өз сипаты бойынша осындай тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызметке ұқсас немесе онымен бірдей басқа кәсіпкерлік қызметке қатысты бөлігіне ғана салық салынуы мүмкін.

2. 3-тармақтың ережелері ескеріле отырып, егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса, онда әрбір Уағдаласушы Мемлекетте, егер ол оқшау және дербес кәсіпорын болып, осындай немесе ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе ұқсас қызметпен айналысса және өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан толық тәуелсіз әрекет жасаса, алуы мүмкін пайда осындай тұрақты мекемеге жатқызылады.

3. Тұрақты мекеменің пайдасын айқындау кезінде олардың тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, басқару шығыстарын және жалпы әкімшілік шығыстарды қоса алғанда, тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған шығыстарды шегеруге жол беріледі.

4. Егер Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге қатысты пайданы кәсіпорын пайдасының жалпы сомасын оның әртүрлі бөлімшелері арасында тепе-тең бөлу негізінде айқындау әдеттегі практика болып табылса, онда 2-тармақта ештеңе де осы Уағдаласушы Мемлекетке салық салынатын пайданы әдеттегі практикаға сүйене отырып, осындай бөлу арқылы айқындауға тыйым салмайды, алайда, таңдалған бөлу әдісі осы бапта қамтылған қағидаттарға сәйкес нәтижелер беруге тиіс.

5. Тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тауарлар немесе бұйымдар сатып алуы негізінде ғана осындай тұрақты мекемеге қандай да бір пайда есепке жатқызылмайды.

6. Алдыңғы тармақтардың мақсаттары үшін тұрақты мекемеге жататын пайда, егер мұндай тәртіпті өзгерту үшін жеткілікті және дәлелді себептер болмаса, жыл сайын біркелкі тәсілмен айқындалады.

7. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жеке айтылатын табыстардың түрлерін қамтыса, онда осы баптың ережелері мұндай баптардың ережелерін қозғамайды.

8-бап Теңіз және әуе көлігі

1. Теңіз немесе әуе кемелерін халықаралық тасымалдауда пайдаланудан түскен пайдаға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. Егер кеме жүзу кәсіпорнының тиімді басқару орны теңіз кемесінің бортында орналасқан болса, онда ол теңіз кемесін тіркелімге алу порты тұрған Уағдаласушы Мемлекетте немесе осындай тіркелімге алу порты болмаса, теңіз кемесін пайдаланушы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан болып есептеледі.

3. 1-тармақтың ережелері көлік құралдарын пайдалану жөніндегі пулға, бірлескен кәсіпорынға немесе халықаралық ұйымға қатысудан түскен пайдаға да қолданылады.

9-бап Қауымдасқан кәсіпорындар

1. Егер:

а) бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса, немесе

b) нақ сол бір тұлғалар бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе олардың капиталдарына тікелей немесе жанама түрде қатысса,

және кез келген жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржылық өзара қарым-қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе белгіленсе, онда кәсіпорындардың біріне есептелуі мүмкін, бірақ осындай жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда мұндай кәсіпорынның пайдасына қосылуы мүмкін және тиісінше оған салық салынуы мүмкін.

2. Егер бір Уағдаласушы Мемлекет екінші Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынған пайдасын осы Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына қосса әрі тиісінше оған салық салса және осылайша қосылған пайда алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнына есептелетін пайда болса, егер екі кәсіпорынның арасындағы өзара қарым-қатынастар тәуелсіз кәсіпорындардың арасында болатын қатынастардай болса, егер осы екінші Уағдаласушы Мемлекет түзетулерді қабылданды деп қараса, онда осы екінші Уағдаласушы Мемлекет осындай пайдадан алынатын салық сомасына тиісті түзету жасайды. Мұндай түзетуді айқындау кезінде осы Конвенцияның басқа да ережелері ескерілуге тиіс және Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары қажет болған кезде бір-бірімен консультация жүргізуге тиіс.

10-бап Дивидендтер

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтеріне осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Алайда, мұндай дивидендтерге дивидендтерді төлейтін компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер дивидендтердің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық:

а) егер іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания капиталының кемінде 25 пайызына тікелей иелік ететін (әріптестіктен өзге) компания болса, дивидендтердің жалпы сомасының 5 пайызынан;

b) қалған барлық жағдайларда дивидендтердің жалпы сомасының 15 пайызынан аспауға тиіс.

Осы тармақтың ережелері компанияның дивидендтер төленетін пайдасына салық салуды қозғамайды.

3. "Дивидендтер" термині осы бапта пайдаланылған кезде акциялардан, құрылтайшылардың акцияларынан немесе пайдаға қатысуға берілетін борыштық талаптар болып табылмайтын басқа да құқықтардан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлетін компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес акциялардан алынатын табыс сияқты дәл сондай салықтық реттеуге жататын басқа да корпоративтік құқықтардан алынатын табысты білдіреді.

4. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын, дивидендтердің іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания резиденті болып табылатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса және өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелері қолданылады.

5. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алатын болса, осы екінші Уағдаласушы Мемлекет мұндай дивидендтер осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен шын мәнінде байланысты болатын жағдайларды қоспағанда, осындай компания төлейтін дивидендтерден кез келген салықты ала алмайды және егер төленетін дивидендтер немесе бөлінбеген пайда толығымен немесе ішінара осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын пайдадан немесе табыстан құралса да, компанияның бөлінбеген пайдасына бөлінбеген пайда салығы салынбайды.

6. Осы Конвенцияда ештеңе де Уағдаласушы Мемлекетке осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылатын компанияның пайдасына есептелетін салыққа қосымша осылайша есептелген кез келген қосымша салық мұның алдындағы салық салынатын жылдары осындай қосымша салық салуға ұшырамаған табыс сомасының 5 пайызынан аспайтын жағдайда, осы Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемеге жататын компанияның пайдасына салық салуға кедергі келтіретін ретінде түсіндірілмейді. Осы тармақтың мақсаттары үшін пайда одан тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте алынатын, осы тармақта аталған қосымша салықтан өзге барлық салықтарды шегеріп тастағаннан кейін айқындалады.

11-бап Пайыздар

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін пайыздарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Алайда, мұндай пайыздарға олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте де және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер пайыздардың іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық пайыздардың жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.

3. 2-тармақтың ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын пайыздар осы Уағдаласушы Мемлекетте, егер:

а) пайыздарды төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі, әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы немесе орталық банкі болып табылса;

b) пайыздар екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметіне, әкімшілік-аумақтық бөлімшесіне, орталық немесе жергілікті билік органына немесе орталық банкіне төленетін болса;

с) осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі, осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық және жергілікті билік органы немесе орталық банкі немесе толығымен Үкіметке тиесілі кез келген басқа институт кепілдік берген, сақтандырған немесе жанама қаржыландырған қарыздарға қатысты пайыздардың іс жүзіндегі иесі осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, салық салудан босатылады.

4. "Пайыздар" термині осы бапта пайдаланылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген және борышкердің пайдасына қатысу құқығын беретін немесе бермейтін борыштық талаптардың кез келген түрінен алынатын табысты және атап айтқанда, үкіметтік немесе мемлекеттік бағалы қағаздардан алынатын табысты және осындай бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыштық міндеттемелер бойынша төленетін сыйлықтар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты білдіреді.

5. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын пайыздардың іс жүзіндегі иесі пайыздар туындайтын екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса және өзіне қатысты пайыздар төленетін борыштық талап шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, 1, 2 және 3-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелері қолданылады.

6. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, пайыздар Уағдаласушы Мемлекетте туындайды деп есептеледі. Алайда, егер пайыздарды төлейтін тұлғаның Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына-табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте өзіне байланысты төленетін пайыздар есептелген берешек туындаған тұрақты мекемесі болса және тұрақты мекеме пайыздарды төлеу жөніндегі осындай шығыстарды көтеретін болса, онда мұндай пайыздар осындай тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте туындайды деп есептеледі.

7. Егер төлеуші мен іс жүзіндегі иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да бір басқа тұлға арасындағы арнайы қатынастардың себебінен оның негізінде төленетін борыштық талапқа қатысты пайыздардың сомасы осындай қатынастар болмаған кезде төлеуші мен іс жүзіндегі иесі арасында келісіле алатын сомадан асып түссе, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемдердің артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелері ескеріле отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салуға жатады.

12-бап Роялти

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетте туындайтын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Алайда, мұндай роялтиге, сондай-ақ олар туындайтын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер роялтидің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.

3. "Роялти" термині осы бапта пайдаланылған кезде бағдарламалық қамтамасыз етуді, кинематографиялық фильмдерді қоса алғанда, әдебиет, өнер немесе ғылыми жұмыс шығармаларына, кез келген патентке, сауда таңбасына, дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға немесе процеске кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшін немесе осындай құқықты пайдалануға бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпарат үшін сыйақы ретінде алынатын төлемдердің кез келген түрін және өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықты пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін төлемдерді білдіреді.

4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын роялтидің іс жүзіндегі иесі роялти туындаған екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса және өздеріне қатысты роялти төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелері қолданылады.

5. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте туындады деп есептеледі. Алайда, егер роялтиді төлейтін тұлғаның Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына-табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте өздеріне байланысты роялти төлеу міндеттемесі туындаған тұрақты мекемесі болса және мұндай роялти осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте туындады деп есептеледі.

6. Егер төлеуші мен іс жүзіндегі иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да бір басқа тұлға арасындағы айрықша қатынастардың салдарынан олардың негізінде төленетін пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидің сомасы мұндай қатынастар болмаған кезде төлеуші мен іс жүзіндегі иесі арасында келісуге болатын сомадан асып түссе, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемдердің артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелері ескеріле отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салуға жатады.

13-бап Мүлік құнының өсімінен алынатын табыс

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті 6-бапта айқындалған, екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алған табыстарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте иеленіп отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табысқа мұндай тұрақты мекемені (жеке немесе бүкіл кәсіпорынмен жиынтығында) иеліктен шығарудан алынатын табысты қоса алғанда, осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

3. Халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемелерін немесе мұндай теңіз немесе әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табыстарға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

4. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен өз құнының 50 пайызынан астамын тікелей немесе жанама түрде алатын компания капиталындағы қатысу үлесін немесе оған теңестірілген бағалы қағаздарды иеліктен шығарудан алған табыстарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

5. 1, 2, 3 және 4-тармақтарда көзделгендегіден өзге кез келген мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табыстарға мүлікті иеліктен шығаратын тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап Жалдамалы жұмыстан түсетін табыстар

1. 15, 17 және 18-баптардың ережелерін ескере отырып, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті жалдамалы жұмысқа байланысты алған қызметақыға, жалақыға және басқа да ұқсас сыйақыға, егер жалдамалы жұмыс екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалдамалы жұмыс осылайша орындалса, осыған байланысты алынған сыйақыға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. 1-тармақтың ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалдамалы жұмысқа байланысты алған сыйақыға салық, егер:

а) алушы тиісті салық жылы басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жалпы жиынтығы 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер ішінде осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте болса; және

b) сыйақыны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жұмыс беруші төлесе немесе жұмыс берушінің атынан төленсе; және

с) сыйақы төлеу жөніндегі шығыстарды жұмыс берушінің екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемесі көтермесе, алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекетте ғана салынады.

3. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемесінің бортында орындалатын жалдамалы жұмыспен байланысты алынған сыйақыға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

15-бап Директорлардың гонорарлары

Директорлардың гонорарларына және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның директорлар кеңесінің немесе соған ұқсас компания органының мүшесі ретінде бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

16-бап Әртістер мен спортшылар

1. 7 және 14-баптардың ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе телевизия әртісі немесе музыкант сияқты өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзінің жеке қызметінен алған табысына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Егер өнер қызметкері немесе спортшы осы тұрғыдан жүзеге асыратын жеке қызметінен алатын табыс өнер қызметкерінің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаға есептелсе, онда бұл табысқа 7 және 14-баптардың ережелеріне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

3. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының Уағдаласушы Мемлекетке сапары толығымен немесе айтарлықтай дәрежеде Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де қоғамдық қорларынан немесе әкімшілік-аумақтық бөлімшелерінен, орталық немесе жергілікті билік органдарынан қаржыландырылса, 1 және 2-тармақтардың ережелері оның осы Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын қызметінен алынған табысына қолданылмайды. Мұндай жағдайда табысқа өнер қызметкері немесе спортшы резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

17-бап Зейнетақылар

18-баптың 2-тармағының ережелеріне сәйкес бір Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне бұрын жүзеге асырылған жалдамалы жұмыс үшін төленетін зейнетақылар мен басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

18-бап Мемлекеттік қызмет

1. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асыратын қызметі үшін төлейтін қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

b) Алайда, мұндай қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға, егер қызмет осы Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылса және осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлға:

(і) осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылса; немесе

(іі) осындай қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болмаса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. а) 1-тармақтың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы құрған қорлардан жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе әкімшілік-аумақтық бөлімше, орталық немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асырған қызметі үшін төлейтін зейнетақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

b) Алайда, мұндай зейнетақыларға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға, егер жеке тұлға осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті және ұлттық тұлғасы болып табылса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

3. 14, 15, 16 және 17-баптардың ережелері Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызметпен байланысты қызметке қатысты қызметақыға, жалақыға, зейнетақыларға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға қолданылады.

19-бап Студенттер

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетке тікелей келгенге дейін екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болып табылған және алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекетте тек білім алу, практикадан немесе тағылымдамадан өту мақсатында болатын студент, практикант немесе тағылымдамадан өтуші өзін-өзі қамтамасыз ету, білім алу, практикадан немесе тағылымдамадан өту мақсатында алатын төлемдер мұндай сомалар осы Уағдаласушы Мемлекеттен тыс жердегі көздерден жүргізілген жағдайда, осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынбайды.

2. Гранттарға, стипендиялар мен басқа да осыған ұқсас сыйақыға және 1-тармақта көрсетілмеген жалдамалы жұмыстан түсетін сыйақыларға қатысты 1-тармақта айтылған студенттің, практиканттың немесе тағылымдамадан өтушінің осындай оқуы, практикадан немесе тағылымдамадан өтуі уақытында өзі болатын Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне берілетін салықтарға қатысты дәл сондай жеңілдіктерге, жеңілдетулерге және шегерімдерге құқығы бар.

20-бап Басқа да табыстар

1. Осы Конвенцияның алдыңғы баптарында айтылмаған Уағдаласушы Мемлекет резидентінің табыс түрлерінің пайда болу көзіне қарамастан, оларға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. 6-баптың 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүліктен алынатын табыстан өзге табысқа, егер мұндай табысты алушы бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола тұра, екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және соларға байланысты табыс төлеу жүргізілген құқық немесе мүлік іс жүзінде осындай тұрақты мекемеге байланысты болса, 1-тармақтың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелері қолданылады.

21-бап Капитал

1. 6-бапта айтылған, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне тиесілі және екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлік түрінде ұсынылған капиталға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлік түрінде ұсынылған капиталға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

3. Халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз және әуе кемелері мен осындай теңіз және әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлік түрінде ұсынылған капиталға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

4. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті капиталының барлық басқа элементтеріне осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

22-бап Қосарланған салық салуды жою

1. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін табыс алса немесе капиталға ие болса, алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекет:

а) мұндай резиденттің табысына салынатын салықтан осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте төленген табыс салығына тең соманы шегеруге;

b) мұндай резиденттің капиталына салынатын салықтан осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте төленген капиталға салынатын салыққа тең соманы шегеруге рұқсат береді.

Алайда, мұндай шегерім кез келген жағдайда, осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін мән-жайға қарай табыстан немесе капиталдан есептелген шегерім берілгенге дейінгі табысқа немесе капиталға салынатын салықтың сомасынан аспауға тиіс.

2. Егер Конвенцияның кез келген ережелеріне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған табыс немесе капитал осы Уағдаласушы Мемлекетте салықтан босатылған болса, мұндай Уағдаласушы Мемлекет дегенмен осындай резидент табысының немесе капиталының қалған бөлігіне салынатын салық сомасын есептеу кезінде салық салудан босатылған табыстың немесе капиталдың сомасын есепке алуы мүмкін.

23-бап Кемсітпеушілік

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары екінші Уағдаласушы Мемлекетте дәл сондай жағдайларда, атап айтқанда, резиденттікке қатысты осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан немесе онымен байланысты міндеттемелерден өзгеше немесе едәуір ауыртпалық болып табылатын кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемеге ұшырамайды. Осы ереже 1-баптың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де резиденті болып табылмайтын тұлғаларға да қолданылады.

2. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттері болып табылатын азаматтығы жоқ адамдар Уағдаласушы Мемлекеттердің ешқайсысында да дәл осындай жағдайда, атап айтқанда, резиденттікке қатысты тиісті Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан немесе онымен байланысты міндеттемелерден өзгеше немесе ауыртпалық болып табылатын кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемеге ұшырамайды.

3. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге салық салу осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің осыған ұқсас қызметті жүзеге асыратын кәсіпорындарына салық салуға қарағанда осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттегіден қолайлылығы кем болмауға тиіс. Осы ереже Уағдаласушы Мемлекетті басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне салық салу мақсаттары үшін азаматтық мәртебесі немесе отбасылық жағдайы негізінде ол өзінің резиденттеріне беретін кез келген жеке салықтық жеңілдіктер, жеңілдетулер мен шегерімдер беруге міндеттейтіндей болып түсіндірілмеуі қажет.

4. 9-баптың 1-тармағының, 11-баптың 7-тармағының немесе 12-баптың 6-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне жүргізетін пайыздар, роялти және басқа да төлемдер осындай кәсіпорынның салық салынатын пайдасын анықтау мақсаттары үшін ол алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін дәл сондай жағдайларда шегерімге жатқызылуға тиіс. Бір Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне осыған ұқсас кез келген берешегі осындай кәсіпорынның салық салынатын капиталын анықтау мақсаттары үшін алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін дәл сондай жағдайларда шегерімге жатқызылуға тиіс.

5. Капиталы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резидентіне толық немесе ішінара тиесілі немесе олардың тікелей немесе жанама түрде бақылауында болатын бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындары алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекеттің басқа ұқсас кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан және онымен байланысты міндеттемелерден өзгеше немесе едәуір ауыртпалық болып табылатын кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемелерге алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекетте ұшырамайды.

6. Осы баптың ережелері 2-баптың ережелеріне қарамастан, кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қолданылады.

24-бап Өзара келісу рәсімі

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де әрекеттері өзін осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соғып отыр немесе әкеп соғады деп есептесе, ол осы Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңнамасында көзделген қорғау құралдарына қарамастан, өзінің ісін өзі резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына немесе егер оның ісі 23-баптың 1-тармағының қолданылу аясына түссе, онда өзі ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына бере алады. Өтініш осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соқтыратын әрекеттер туралы алғашқы хабарлама берілген сәттен бастап үш жыл ішінде берілуге тиіс.

2. Құзыретті орган, егер ол өтінішті негізді деп есептесе және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, осы Конвенцияға сәйкес келмейтін салық салуды болғызбау мақсатында істі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Қол жеткізілген кез келген келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңнамасында көзделген уақыттағы кез келген шектеуге қарамастан орындалатын болады.

3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары Конвенцияны түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмәнді өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Олар, сондай-ақ, Конвенцияда көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатында бір-бірімен консультация өткізе алады.

4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары алдыңғы тармақтарды түсінуде келісімге қол жеткізу мақсатында олардың өздерінен және олардың өкілдерінен тұратын бірлескен комиссиялар арқылы бір-бірімен тікелей байланысқа түсе алады.

25-бап Ақпарат алмасу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияның ережелерін орындау немесе әкімшілендіру немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің немесе олардың әкімшілік-аумақтық бөлімшелерінің, орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан салық салу осы Конвенцияға қайшы келмейтін шамада алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты ұлттық заңнаманы қолдану үшін қажетті ақпаратпен алмасады. Ақпарат алмасу 1 және 2-баптармен шектелмейді.

2. 1-тармаққа сәйкес Уағдаласушы Мемлекет алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес алынған ақпарат сияқты құпия болып саналады және 1-тармақта айтылған салықтарға қатысты бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе шағымдарды қараумен және жоғарыда көрсетілгендердің барлығын қадағалаумен айналысатын тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкімшілік органдарды қоса алғанда) ғана ашылады. Осындай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осындай мақсаттар үшін ғана пайдаланады. Олар ақпаратты ашық сот отырысы барысында немесе сот шешімдерін қабылдаған кезде ашуы мүмкін.

3. 1 және 2-тармақтардың ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:

а) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларды қолдану;

b) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша немесе әдеттегі әкімшілендіру барысында алуға болмайтын ақпаратты беру;

с) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіби құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпаратты немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (ordre public) қайшы келуі мүмкін ақпаратты беру міндеттемелерін жүктейтіндей мағынада түсіндірілмейді.

4. Егер ақпаратты бір Уағдаласушы Мемлекет осы бапқа сәйкес сұраса, егер мұндай ақпарат тіпті осы екінші Уағдаласушы Мемлекетке өзінің жеке салықтық мақсаттары үшін талап етілмесе де, екінші Уағдаласушы Мемлекет сұралған ақпаратты жинау жөнінде шаралар қабылдайды. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме 3-тармақтың шектеу аясына түседі, бірақ мұндай шектеулер Уағдаласушы Мемлекетке осындай ақпаратқа ішкі мүдделіліктің болмауы себебінен ғана ақпарат беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде түсіндірілмейді.

5. 3-тармақтың ережелері ақпарат иеленуші банк, басқа қаржы мекемесі, номиналды ұстаушы немесе агент немесе сенім білдірілген өкіл болып әрекет ететін тұлға болып табылатындығы себебінен ғана немесе ақпарат меншік құқығы берілген тұлғаға қатысты болу себебінен ғана Уағдаласушы Мемлекетке ақпаратты беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде түсіндірілмейді.

26-бап Салықтарды жинауға көмектесу

1. Уағдаласушы Мемлекеттер табыс талаптарын орындауда бір-біріне көмек көрсетеді. Мұндай көмек 1 және 2-баптардың қолданылуымен шектелмейді. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өзара келісім бойынша осы бапты қолдану рәсімдерін белгілей алады.

2. Осы бапта қолданылатын "табыс талабы" термині пайыздарды, әкімшілік айыппұлдарды және осындай сомаға қатысты қамтамасыз ету шараларын өндіріп алу не қолдану жөніндегі шығыстарды қоса алғанда, салық салу осы Конвенцияға немесе тараптары Уағдаласушы Мемлекеттер болып табылатын кез келген басқа актіге қайшы келмейтіндей шамада Уағдаласушы Мемлекеттер немесе олардың әкімшілік-аумақтық бөлімшелері, орталық немесе жергілікті билік органдары атынан алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты тиесілі берешек сомасын білдіреді.

3. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес мәжбүрлеп орындауға жататын болса және ол бойынша борышкер осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес оның орындалуының алдын ала алмайтын тұлға болып табылса, мұндай табыс талабы осы Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының сұрау салуы бойынша екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының орындау мақсаттары үшін қабылданатын болады. Мұндай табыс талабын, егер осы табыс талабы осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы болып табылғанда, оның өз салықтарын мәжбүрлеп өндіріп алуға қолданылатын өзінің заңнамасының ережелеріне сәйкес осы екінші Уағдаласушы Мемлекет орындайтын болады.

4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы оған қатысты, осы Уағдаласушы Мемлекет өзінің заңнамасына сәйкес оны орындау мақсатында қамтамасыз ету шараларын қолдана алатын талап болып табылса, мұндай табыс талабы осы Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының сұрау салуы бойынша екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы қамтамасыз ету шараларын салу мақсаттары үшін қабылдайтын болады. Бұл екінші Уағдаласушы Мемлекет, егер тіпті мұндай шараларды қолдану кезінде осы табыс талабы алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекетте мәжбүрлеп орындауға жатпайтын болса да немесе ол бойынша борышкер оның орындалуының алдын алуға құқығы бар тұлға болып табылса да, егер осы табыс талабы осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы болып табылса, мұндай табыс талабына қатысты өзінің заңнамасына сәйкес қамтамасыз ету шараларын қолданады.

5. 3 және 4-тармақтардың ережелеріне қарамастан, 3 және 4-тармақтарға сәйкес Уағдаласушы Мемлекет қабылдаған табыс талабына осы Уағдаласушы Мемлекетте уақытша шектеулер қойылуға немесе талаптың сипатына байланысты осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес табыс талабына қолданылатын кез келген басымдықты айқындауға жатпайды. Қосымша ретінде, 3 немесе 4-тармақтарға сәйкес Уағдаласушы Мемлекет қабылдаған табыс талабының осы Уағдаласушы Мемлекетте екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес осындай табыс талабына қолданылатын басымдығы болмайды.

6. Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабының болуына, заңдылығына немесе оның сомасына қатысты сот талап қоюы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің сотында немесе басқа әкімшілік органдарында қозғалмайды.

7. Егер Уағдаласушы Мемлекет 3 немесе 4-тармақтарға сәйкес сұрау салу жібергеннен кейін және екінші Уағдаласушы Мемлекет тиісті табыс талабын орындағанға және алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекетке тиісті соманы аударғанға дейінгі кез келген уақытта тиісті табыс талабы:

а) 3-тармаққа сәйкес сұрау салынған жағдайда, осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес мәжбүрлеп орындауға жататын және ол бойынша борышкер осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес оның орындалуының алдын алу мүмкіндігі жоқ тұлға болып табылатын алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы, немесе

b) 4-тармаққа сәйкес сұрау салынған жағдайда, осы Уағдаласушы Мемлекет өзінің заңнамасына сәйкес оны орындау мақсатында қамтамасыз ету шараларын қолдана алатын алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы болмайды,

алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органын осы факті туралы дереу хабардар етеді және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің таңдауы бойынша алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекет өзінің сұрау салуын не тоқтата тұрады немесе кері қайтарып алады.

8. Осы баптың ережелері Уағдаласушы Мемлекеттерге:

а) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына және әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларды қолдану;

b) мемлекеттік саясатқа (ordre public) қайшы келетін шараларды қолдану;

с) егер екінші Уағдаласушы Мемлекет өз заңнамасына немесе әкімшілік практикасына сәйкес қолжетімді қамтамасыз ету шараларын орындау немесе мән-жайға қарай қолдану бойынша барлық тиісті шараларды қабылдамаған болса, көмек көрсету;

d) осы Уағдаласушы Мемлекет үшін әкімшілік шығындар екінші Уағдаласушы Мемлекет алатын пайдаға мөлшерлес болмаған жағдайларда көмек көрсету міндеттемесін жүктеу ретінде түсіндірілмейді.

27-бап Дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелердің қызметкерлері

Осы Конвенцияда ештеңе де дипломатиялық өкілдіктер немесе консулдық мекемелер қызметкерлерінің халықаралық құқықтың жалпы нормалары да немесе арнайы шарттардың ережелеріне сәйкес берілетін салық артықшылықтарын қозғамайды.

28-бап Күшіне енуі

1. Осы Конвенция ратификациялануға жатады. Уағдаласушы Мемлекеттер осы Конвенцияның күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдердің аяқталғаны туралы дипломатиялық арналар арқылы бір-бірін жазбаша түрде хабардар етеді. Осы Конвенция соңғы хабарлама алынған күннен бастап күшіне енеді.

2. Осы Конвенция:

а) төлем көзінен, осы Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе одан кейін төленген табыстардан ұсталатын салықтарға қатысты; және

b) осы Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе одан кейін басталатын салық салынатын кезеңдегі немесе кез келген салық салынатын кезеңдердегі табысқа салынатын салықтарға немесе капиталға салынатын салықтарға қатысты қолданылады.

29-бап Өзгерістер мен толықтырулар

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің өзара келісімі бойынша осы Конвенцияның ажырамас бөлігі болып табылатын жеке Хаттамаларды ресімдеу жолымен өзгертілуі және толықтырылуы мүмкін.

30-бап Қолданылуын тоқтату

1. Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің бірі оның қолданылуын тоқтатпайынша күшінде қалады. Кез келген Уағдаласушы Мемлекет Конвенция күшіне енген күннен бастап бес жылдық кезең өткеннен кейінгі кез келген күнтізбелік жылдың аяқталуына дейін алты айдан кешіктірмей дипломатиялық арналар арқылы оның қолданылуын тоқтату туралы жазбаша хабарлама жібере отырып, осы Конвенцияның қолданылуын тоқтата алады. Мұндай жағдайда осы Конвенция өзінің қолданылуын:

а) төлем көзінен, осындай хабарлама берілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе одан кейін төленген табыстан ұсталатын салықтарға қатысты; және

b) хабарлама берілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе одан кейін басталатын салық салынатын кезеңдегі немесе кез келген салық салынатын кезеңдердегі табысқа салынатын салықтарға немесе капиталға салынатын салықтарға қатысты тоқтатылады.

Осыны куәландыру үшін Үкіметтері тиісінше уәкілеттік берген төменде қол қоюшылар осы Конвенцияға қол қойды.

2016 жылғы 10 наурызда Астана қаласында қазақ, орыс, словен және ағылшын тілдерінде екі данада жасалды әрі барлық мәтіндердің күші бірдей. Мәтіндерде алшақтықтар туындаған жағдайда ағылшын тіліндегі мәтін айқындаушы болып табылады.

Қазақстан Республикасының	Словения Республикасының
Үкіметі үшін	Үкіметі үшін

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Словения
Республикасының Үкіметі арасындағы Табыс пен капиталға
салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды
болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы
конвенцияға хаттама

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Словения Республикасының Үкіметі арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға қол қою сәтінде соған тиісінше уәкілеттік берілген төменде қол қоюшылар Конвенцияның ажырамас бөлігі болып табылатын мынадай ереже туралы келісті.

7-бапқақатысты:

Егер қолжетімді немесе Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органында бар ақпарат тұрақты мекеменің пайдасын айқындау үшін жеткіліксіз болып табылса, пайда анықтамасы осы баптың қағидаттарына сәйкес болған жағдайда, пайда осы Уағдаласушы Мемлекеттің салық заңнамаларына сәйкес есептелуі мүмкін.

Осыны куәландыру үшін Үкіметтері тиісінше уәкілеттік берген төменде қол қоюшылар осы Хаттамаға қол қойды.

Қазақстан Республикасының	Словения Республикасының
Үкіметі үшін	Үкіметі үшін

РҚАО-ның ескертпесі!
Бұдан әрі Конвенция мен оған Хаттаманың словен және ағылшын тілдеріндегі мәтіні берілген.

ПРЕСС-РЕЛИЗ

Ратифицировать Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Словения об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал и Протокол к ней, совершенные в Астане 10 марта 2016 года.

Президент
Республики Казахстан	Н. НАЗАРБАЕВ

Конвенция
между Правительством Республики Казахстан и Правительством
Республики Словения об избежании двойного налогообложения и
предотвращении уклонения от налогообложения в отношении
налогов на доход и на капитал

(Вступила в силу 30 декабря 2016 года -
Бюллетень международных договоров РК 2017 г., № 1, ст. 7)
Правительство Республики Казахстан и Правительство Республики Словения, желая заключить Конвенцию об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал, согласились о нижеследующем:

Статья 1 Лица, к которым применяется Конвенция

Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2 Налоги, на которые распространяется Конвенция

      1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход и на капитал, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его административно-территориальных подразделений, центральных или местных органов власти, независимо от метода их взимания.
      2. Налогами на доход и на капитал считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода, с общей суммы капитала, или с отдельных элементов дохода или капитала, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалованья или заработной платы, выплачиваемых предприятиями, а также налоги на прирост стоимости капитала.
      3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящая Конвенция, являются, в частности:
      a) в Казахстане:
      (i) корпоративный подоходный налог;
      (ii) индивидуальный подоходный налог;
      (iii) налог на имущество юридических и физических лиц
      (далее именуемые как "Казахстанский налог");
      b) в Словении:
      (i) налог на доходы юридических лиц;
      (ii) налог на доходы физических лиц;
      (iii)налог на имущество;
      (далее именуемые как "Словенский налог");
      4. Настоящая Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься после даты подписания настоящей Конвенции в дополнение или вместо существующих налогов. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях в их налоговых законодательствах.

Статья 3 Общие определения

      1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:
      a) термин "Казахстан" означает Республику Казахстан, и при использовании в географическом смысле включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию в соответствии с его законодательством и международными договорами, участником которых он является;
      b) термин "Словения" означает Республику Словения, и при использовании в географическом смысле территорию Словении, включая морское пространство, над которыми Словения осуществляет суверенные права и юрисдикцию в соответствии с национальным законодательством и международным правом;
      c) термины "одно Договаривающееся Государство" и "другое Договаривающееся Государство" означают Казахстан или Словению, в зависимости от контекста;
      d) термин "лицо" включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
      e) термин "компания" означает любое корпоративное образование или любую организацию, которая для целей налогообложения рассматривается как корпоративное образование;
      f) термин "предприятие" применяется к осуществлению любой предпринимательской деятельности;
      g) термины "предприятие одного Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают, соответственно, предприятие, являющееся резидентом одного Договаривающегося Государства, и предприятие, являющееся резидентом другого Договаривающегося Государства;
      h) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием, место эффективного управления которого находится в Договаривающемся Государстве, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
      i) термин "компетентный орган" означает:
      (i) в Казахстане: Министерство финансов или его уполномоченный представитель;
      (ii) в Словении: Министерство финансов или его уполномоченный представитель;
      j) термин "национальное лицо" означает:
      (i) любое физическое лицо, имеющее национальность или гражданство Договаривающегося Государства;
      (ii) любое юридическое лицо, товарищество или ассоциацию, получивших такой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства;
      k) термин "предпринимательская деятельность" включает выполнение профессиональных услуг и другой деятельности независимого характера.
      2. При применении в любое время настоящей Конвенции Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в ней, имеет то значение, которое он имеет в это время по законодательству этого Договаривающегося Государства, если из контекста не вытекает иное, в отношении налогов, на которые распространяется настоящая Конвенция, любое значение в соответствии с налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства преобладает над значением, придаваемым термину по другим законам этого Договаривающегося Государства.

Статья 4 Резидент

      1. Для целей настоящей Конвенции термин "резидент Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое по законодательству этого Договаривающегося Государства подлежит в нем налогообложению на основании его места жительства, резидентства, места управления, места регистрации или любого другого критерия аналогичного характера, и также включает Договаривающееся Государство и любое административно-территориальное подразделение, центральный или местный орган власти. Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Договаривающемся Государстве только в отношении дохода из источников в этом Договаривающемся Государстве или капитала, расположенного в нем.
      2. Если, в соответствии с положениями пункта 1, физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
      а) оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем, если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
      b) если Договаривающееся Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором обычно проживает;
      c) если оно обычно проживает в обоих Договаривающихся Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является;
      d) если его статус не может быть определен в соответствии с вышеизложенными подпунктами, компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.
      3. Если в соответствии с положениями пункта 1 лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5 Постоянное учреждение

      1. Для целей настоящей Конвенции, термин "постоянное учреждение" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
      2. Термин "постоянное учреждение", в частности, включает:
      а) место управления;
      b) филиал;
      c) офис;
      d) фабрику;
      e) мастерскую; и
      f) шахту, рудник, нефтяную или газовую скважину, карьер, установку, сооружение (включая буровую установку или морское судно) или любое другое место разведки или добычи природных ресурсов, а также связанные с этим наблюдательные услуги.
      3. Строительная площадка или строительный, монтажный или сборочный объект образуют постоянное учреждение только, если они существуют более 12 месяцев.
      4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин "постоянное учреждение" не включает:
      а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
      b) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки;
      c) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;
      d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;
      e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
      f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах а) - e), при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации, имеет подготовительный или вспомогательный характер.
      5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, если лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6, действует от имени предприятия и имеет, и обычно использует в Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, то такое предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в этом Договаривающемся Государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо осуществляет в пользу предприятия, если только деятельность такого лица не ограничивается деятельностью, упомянутой в пункте 4, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение согласно положениям такого пункта.
      6. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Договаривающемся Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности. Однако, когда деятельность такого агента выполняется полностью или почти полностью от имени такого предприятия, и между таким предприятием и агентом в их коммерческих и финансовых взаимоотношениях создаются условия, отличные от тех, которые могли быть установлены между независимыми предприятиями, то он не считается агентом с независимым статусом в понимании настоящего пункта.
      7. Если компания, являющаяся резидентом одного Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства или осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Договаривающемся Государстве (либо через постоянное учреждение, либо иным образом), то не означает, что одна из этих компаний является постоянным учреждением другой.

Статья 6 Доход от недвижимого имущества

      1. Доход, получаемый резидентом одного Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      2. Термин "недвижимое имущество" определяется по законодательству того Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Такой термин в любом случае включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйствах, права, к которым применяются положения законодательства в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку месторождения минерального сырья, источников и других природных ресурсов; морские и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.
      3. Положения пункта 1 применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
      4. Положения пунктов 1 и 3 также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия.

Статья 7 Прибыль от предпринимательской деятельности

      1. Прибыль предприятия одного Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, но только в той части, которая относится к:
      а) такому постоянному учреждению;
      b) реализации в этом другом Договаривающемся Государстве товаров или изделий, которые аналогичны или идентичны товарам или изделиям, которые реализуются через такое постоянное учреждение; или
      c) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Договаривающемся Государстве, которая по своему характеру аналогична или идентична предпринимательской деятельности, осуществляемой через такое постоянное учреждение.
      2. С учетом положений пункта 3, если предприятие одного Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к такому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях, и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
      3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение или в другом месте.
      4. Если в Договаривающемся Государстве определение прибыли, относящейся к постоянному учреждению, на основе пропорционального распределения общей суммы прибыли предприятия между его различными подразделениями, является обычной практикой, то ничто в пункте 2 не запрещает этому Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения, исходя из обычной практики, однако, выбранный метод распределения должен давать результаты, соответствующие принципам, содержащимся в этой статье.
      5. Не зачисляется какая-либо прибыль постоянному учреждению на основании лишь закупки таким постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.
      6. Для целей предыдущих пунктов прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом ежегодно, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.
      7. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения таких статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

Статья 8 Морской и воздушный транспорт

      1. Прибыль от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке, облагается налогом только в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятия.
      2. Если место эффективного управления судоходного предприятия расположено на борту морского судна, то считается, что оно расположено в том Договаривающемся Государстве, в котором находится порт приписки морского судна, или, в отсутствии такого порта приписки, в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, эксплуатирующее морское судно.
      3. Положения пункта 1 применяются также к прибыли от участия в пуле, в совместном предприятии или в международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9 Ассоциированные предприятия

      1. Если:
      а) предприятие одного Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или
      b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия одного Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства,
      и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из предприятий, но из-за наличия таких условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль такого предприятия и соответственно обложена налогом.
      2. Если одно Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Договаривающегося Государства и, соответственно, облагает налогом прибыль, в отношении которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Договаривающемся Государстве и прибыль, таким образом, включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Договаривающегося Государства, если бы взаимоотношения между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, то это другое Договаривающееся Государство произведет соответствующую корректировку суммы исчисленного с такой прибыли налога, если это другое Договаривающееся Государство рассматривает корректировки принятыми. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящей Конвенции и компетентные органы Договаривающихся Государств должны, при необходимости, консультироваться друг с другом.

Статья 10 Дивиденды

      1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать:
      a) 5 процентов от общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания (иная, чем партнерство), которая владеет прямо не менее 25 процентами капитала компании, выплачивающей дивиденды;
      b) 15 процентов от общей суммы дивидендов во всех остальных случаях.
      Положения настоящего пункта не затрагивают налогообложения прибыли компании, из которой выплачиваются дивиденды.
      3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций, акций учредителей или других прав, не являющихся долговыми требованиями, дающих на участие в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством того Договаривающегося Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
      4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7.
      5. Если компания, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Договаривающееся Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых такой компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Договаривающегося Государства, или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением, находящимся в этом другом Договаривающемся Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из прибыли или дохода, возникающих в этом другом Договаривающемся Государстве.
      6. Ничто в настоящей Конвенции не может быть истолковано как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать прибыль компании, относящуюся к постоянному учреждению в этом Договаривающемся Государстве, налогом в дополнение к налогу, который начисляется на прибыль компании, являющейся национальным лицом этого Договаривающегося Государства, при условии, что любой дополнительный налог, начисленный таким образом, не превысит 5 процентов суммы такой прибыли, которая не подвергалась такому дополнительному налогообложению в предыдущие налогооблагаемые годы. Для целей настоящего пункта прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взимаемых в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.

Статья 11 Проценты

      1. Проценты, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      2. Однако, такие проценты могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен пpевышать 10 пpоцентов от общей суммы процентов.
      3. Несмотря на положения пункта 2, проценты, возникающие в одном Договаривающемся Государстве, освобождаются от налогобложения в этом Договаривающемся Государстве, если:
      а) плательщиком процентов являются Правительство этого Договаривающегося Государства, административно-территориальное подразделение, центральный или местный орган власти, или центральный банк;
      b) проценты выплачиваются Правительству другого Договаривающегося Государства, административно-территориальному подразделению, центральному или местному органу власти, или центральному банку;
      c) фактическим владельцем процентов является резидент этого другого Договаривающегося Государства в отношении займов гарантированных, застрахованных, или косвенно профинансированных Правительством этого другого Договаривающегося Государства, административно-териториальным подразделением, центральным или местным органом власти, или центральным банком этого другого Договаривающегося Государства или любым другим институтом, полностью принадлежащим Правительству.
      4. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должника, и, в частности, доход от правительственных или государственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по таким ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам.
      5. Положения пунктов 1, 2 и 3 не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно связано с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7.
      6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которым возникла задолженность, по которой начислены выплачиваемые проценты, и такие расходы по выплате процентов несет постоянное учреждение, то считается, что такие проценты возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение.
      7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем, или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.

Статья 12 Роялти

      1. Роялти, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец роялти является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов от общей суммы роялти.
      3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или за предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или научной работы, включая программное обеспечение, кинематографические фильмы, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта, и платежи за использование или предоставление права использования промышленного, коммерческого или научного оборудования.
      4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7.
      5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которыми возникло обязательство выплатить роялти, и такие роялти связаны с таким постоянным учреждением, то такие роялти считаются возникшими в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.
      6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства, с учетом других положений настоящей Конвенции.

Статья 13 Доходы от прироста стоимости имущества

      1. Доходы, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, определенного в статье 6, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      2. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, включая доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием), могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      3. Доходы от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке, или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятия.
      4. Доходы, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от отчуждения доли участия или приравненных к ней ценных бумаг в капитале компании, получающих более 50 процентов своей стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      5. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем предусмотрено в пунктах 1, 2, 3 и 4, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 14 Доходы от работы по найму

      1. С учетом положений статей 15, 17 и 18, жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      2. Несмотря на положения пункта 1, вознаграждение, полученное резидентом одного Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Договаривающемся Государстве, если:
      а) получатель находится в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в совокупности 183 дней в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году; и
      b) вознаграждение выплачивается работодателем или от имени работодателя, не являющегося резидентом другого Договаривающегося Государства; и
      c) расходы по выплате вознаграждения не несет постоянное учреждение, которое работодатель имеет в другом Договаривающемся Государстве.
      3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в связи с работой по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке, может облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором находится место эффективного управления предприятия.

Статья 15 Гонорары директоров

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или сходного с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 16 Артисты и спортсмены

      1. Несмотря на положения статей 7 и 14, доход, полученный резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого как артист театра, кино, радио или телевидения или музыкант, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, такой доход может, несмотря на положения статей 7 и 14, облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.
      3. Положения пунктов 1 и 2 не применяются к доходу, полученному от деятельности, осуществляемой в Договаривающемся Государстве работником искусства или спортсменом, если его визит в это Договаривающееся Государство полностью или в значительной степени финансируется из общественных фондов одного или обоих Договаривающихся Государств, или административно-территориальным подразделением, центральным или местным органом власти. В таком случае, доход облагается налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является работник искусства или спортсмен.

Статья 17 Пенсии

В соответствии с положениями пункта 2 статьи 18, пенсии и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые резиденту одного Договаривающегося Государства за работу по найму, осуществлявшуюся в прошлом, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

Статья 18 Государственная служба

      1. а) Жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением, центральным или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Договаривающегося Государства или его административно-территориального подразделения, центрального или местного органа власти, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
      b) Однако, такое жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Договаривающемся Государстве и физическое лицо, которое является резидентом этого Договаривающегося Государства:
      (i) является национальным лицом этого Договаривающегося Государства; или
      (ii) не стало резидентом этого Договаривающегося Государства только с целью осуществления такой службы.
      2. а) Несмотря на положения пункта 1, пенсии и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые из созданных фондов Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением, центральным или местным органом власти, физическому лицу за службу, осуществлявшую для этого Договаривающегося Государства или административно-территориального подразделения, центрального или местного органа власти, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
      b) Однако, такие пенсии и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и национальным лицом этого Договаривающегося Государства.
      3. Положения статей 14, 15, 16 и 17 применяются к жалованьям, заработной плате, пенсиям и другому схожему вознаграждению в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением, центральным или местным органом власти.

Статья 19 Студенты

1. Платежи, которые студент, практикант или стажер, являющийся или являвшийся непосредственно до прибытия в одно Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства и находящийся в первом упомянутом Договаривающемся Государстве исключительно с целью получения образования, прохождения практики или стажировки, получает для целей своего содержания, получения образования, прохождения практики или стажировки, не облагаются налогом в этом Договаривающемся Государстве при условии, что такие суммы производятся из источников за пределами этого Договаривающегося Государства.
2. В отношении грантов, стипендий и другого схожего вознаграждения и вознаграждения от работы по найму, не указанных в пункте 1, студент, практикант или стажер, упомянутый в пункте 1, во время такого обучения, прохождения практики или стажировки имеет права на такие же льготы, скидки или вычеты в отношении налогов, предоставляемые резидентам Договаривающегося Государства, в котором он пребывает.

Статья 20 Другие доходы

1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства независимо от источника их возникновения, о которых не говорится в предыдущих статьях настоящей Конвенции, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
2. Положения пункта 1 не применяются к доходу, иному, чем доход от недвижимого имущества, определенный в пункте 2 статьи 6, если получатель такого дохода, будучи резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение, и право или имущество, в связи с которым производилась выплата дохода, действительно связано с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7.

Статья 21 Капитал

      1. Капитал, представленный недвижимым имуществом, упомянутым в статье 6, принадлежащий резиденту одного Договаривающегося Государства и находящийся в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      2. Капитал, представленный движимым имуществом, составляющим часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      3. Капитал, представленный морскими и воздушными судами, эксплуатируемыми в международных перевозках, и движимым имуществом, связанным с эксплуатацией таких морских и воздушных судов, облагается налогом только в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятия.
      4. Все другие элементы капитала резидента Договаривающегося Государства облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

Статья 22 Устранение двойного налогообложения

      1. Если резидент одного Договаривающегося Государства получает доход или владеет капиталом, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, первое упомянутое Договаривающееся Государство разрешит:
      a) вычет из налога на доход такого резидента суммы, равной подоходному налогу, уплаченному в этом другом Договаривающемся Государстве,
      b) вычет из налога на капитал такого резидента суммы, равной налогу на капитал, уплаченному в этом другом Договаривающемся Государстве.
      Такой вычет, однако, в любом случае, не должен превышать той суммы налога на доход или на капитал, исчисленного до предоставления вычета, в зависимости от обстоятельств, с дохода или капитала, который может быть обложен налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      2. Если согласно любым положениям Конвенции полученный доход или капитал резидента Договаривающегося Государства освобожден от налогообложения в этом Договаривающемся Государстве, такое Договаривающееся Государство может, тем не менее, при исчислении суммы налога на остальную часть дохода или капитала такого резидента учитывать сумму освобожденного от налогообложения дохода или капитала.

Статья 23 Недискриминация

      1. Национальные лица одного Договаривающегося Государства не подвергаются в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которое является иным или более обременительным, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Договаривающегося Государства при тех же обстоятельствах, в частности в отношении резидентства. Настоящее положение, несмотря на положения статьи 1, также применяется к лицам, которые не являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.
      2. Лица без гражданства, являющиеся резидентами Договаривающегося Государства, не подвергаются ни в каком из Договаривающихся Государств любому налогообложению или любому, связанному с ним обязательству, который является иным или более обременительным, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица соответствующего Договаривающегося Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства.
      3. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Договаривающемся Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Договаривающегося Государства, осуществляющих аналогичную деятельность. Настоящее положение не может толковаться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства любые личные налоговые льготы, скидки и вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.
      4. За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 7 статьи 11 или пункта 6 статьи 12, проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием одного Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, для целей определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия подлежат вычету на тех же условиях, как если бы они выплачивались резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства. Аналогично любая задолженность предприятия одного Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства для целей определения налогооблагаемого капитала такого предприятия подлежит вычету на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства.
      5. Предприятия одного Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не подвергаются в первом упомянутом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которое является иным или более обременительным, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Договаривающегося Государства.
      6. Положения настоящей статьи применяются, несмотря на положения статьи 2, к налогам любого вида и описания.

Статья 24 Процедура взаимного согласования

      1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных национальным законодательством этих Договаривающихся Государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу того Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является, или, если его дело подпадает под действие пункта 1 статьи 23, того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции.
      2. Компетентный орган стремится, если он сочтет такое заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящей Конвенции. Любое достигнутое согласие исполняется независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных национальным законодательством Договаривающихся Государств.
      3. Компетентные органы Договаривающихся Государств стремятся разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных Конвенцией.
      4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом, в том числе посредством совместных комиссий, состоящих из них самих и их представителей, в целях достижения согласия в понимании предыдущих пунктов.

Статья 25 Обмен информацией

      1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая необходима для выполнения положений настоящей Конвенции или администрирования или применения национального законодательства, касающегося налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств или их административно-территориальных подразделений, центральных или местных органов власти, в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 и 2.
      2. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 1, считается конфиденциальной, как и информация, полученная в соответствии с национальным законодательством этого Договаривающегося Государства, и раскроется только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым как оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций в отношении налогов, упомянутых в пункте 1, так и надзором за всем вышеуказанным. Такие лица или органы могут использовать информацию только для таких целей. Они могут раскрыть информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
      3. Положения пунктов 1 и 2 не могут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательства:
      а) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
      b) представлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычного администрирования этого или другого Договаривающегося Государства;
      с) представлять информацию, которая раскрыла бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (ordre public).
      4. Если информация запрошена одним Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство принимает меры по сбору запрошенной информации, даже если такая информация не требуется этому другому Договаривающемуся Государству для собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подпадает под ограничения пункта 3, но такие ограничения не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине отсутствия внутренней заинтересованности в такой информации.
      5. Положения пункта 3 не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине того, что обладателем информации являются банк, другое финансовое учреждение, номинальный держатель или лицо, выступающее агентом или поверенным, или по причине того, что информация касается лица, наделенного правом собственности.

Статья 26 Помощь в сборе налогов

      1. Договаривающиеся Государства оказывают друг другу помощь в исполнении доходных требований. Такая помощь не ограничивается действием статей 1 и 2. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут по взаимному согласию установить процедуры применения настоящей статьи.
      2. Термин "доходное требование", используемый в настоящей статье, означает сумму задолженности, причитающуюся в отношении налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств или их административно-территориальных подразделений, центральных или местных органов власти, в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции или любому другому акту, сторонами которого являются Договаривающиеся Государства, включая проценты, административные штрафы и расходы по взиманию либо наложению обеспечительных мер, относящиеся к такой сумме.
      3. Если доходное требование Договаривающегося Государства подлежит принудительному исполнению согласно законодательству этого Договаривающегося Государства и должником по нему является лицо, которое не может согласно законодательству этого Договаривающегося Государства предотвратить его исполнение, такое доходное требование по запросу компетентного органа этого Договаривающегося Государства принимается для целей исполнения компетентным органом другого Договаривающегося Государства. Такое доходное требование исполняется этим другим Договаривающимся Государством в соответствии с положениями его законодательства, применимыми к принудительному взиманию его собственных налогов, как если бы это доходное требование являлось доходным требованием этого другого Договаривающегося Государства.
      4. Если доходное требование Договаривающегося Государства является требованием, в отношении которого это Договаривающееся Государство может согласно своему законодательству наложить обеспечительные меры с целью его исполнения, такое доходное требование по запросу компетентного органа этого Договаривающегося Государства принимается для целей наложения обеспечительных мер компетентным органом другого Договаривающегося Государства. Это другое Договаривающееся Государство наложит обеспечительные меры в отношении такого доходного требования в соответствии с положениями своего законодательства, как если бы это доходное требование было доходным требованием этого другого Договаривающегося Государства, даже если на момент наложения таких мер это доходное требование не подлежит принудительному исполнению в первом упомянутом Договаривающемся Государстве или должником по нему является лицо, которое имеет право предотвратить его исполнение.
      5. Несмотря на положения пунктов 3 и 4, доходное требование, принятое Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 3 или 4, не подлежит в этом Договаривающемся Государстве временным ограничениям или определению любой приоритетности, применимых к доходному требованию в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства в отношении характера требования. В дополнение, доходное требование, принятое Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 3 или 4, не имеет приоритета в этом Договаривающемся Государстве, применимого к такому доходному требованию в соответствии с законодательством другого Договаривающегося Государства.
      6. Судебные иски, касающиеся существования, законности или суммы доходного требования Договаривающегося Государства, не возбуждаются в суде или в других административных органах другого Договаривающегося Государства.
      7. Если в любое время после того, как запрос направлен Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 3 или 4 и до того, как другое Договаривающееся Государство исполнило соответствующее доходное требование и перевело соответствующую сумму первому упомянутому Договаривающемуся Государству, соответствующее доходное требование перестает быть:
      а) в случае запроса согласно пункту 3, доходным требованием первого упомянутого Договаривающегося Государства, которое подлежит принудительному исполнению согласно законодательству этого Договаривающегося Государства и должником по нему является лицо, которое не может, согласно законодательству этого Договаривающегося Государства, предотвратить его исполнение, или
      b) в случае запроса согласно пункту 4, доходным требованием первого упомянутого Договаривающегося Государства, в отношении которого это Договаривающееся Государство может, согласно своему законодательству, наложить обеспечительные меры с целью его исполнения,
      компетентный орган первого упомянутого Договаривающегося Государства немедленно уведомит компетентный орган другого Договаривающегося Государства об этом факте и, по выбору другого Договаривающегося Государства первое упомянутое Договаривающееся Государство либо приостановит, либо отзовет свой запрос.
      8. Положения настоящей статьи не могут толковаться как налагающие на Договаривающегося Государства обязательство:
      a) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
      b) предпринимать меры, противоречащие государственной политике (ordre public);
      c) оказывать помощь, если другое Договаривающееся Государство не предприняло всех соответствующих мер по исполнению или, в зависимости от обстоятельств, наложению обеспечительных мер, доступных согласно его законодательству или административной практике;
      d) предоставлять помощь в тех случаях, когда административные издержки для этого Договаривающегося Государства несоразмерны выгоде, получаемой другим Договаривающимся Государством.

Статья 27 Сотрудники дипломатических представительств и консульских учреждений

Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических представительств или консульских учреждений, предоставленных общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных договоров.

Статья 28 Вступление в силу

      1. Настоящая Конвенция подлежит ратификации. Договаривающиеся Государства уведомят друг друга письменно по дипломатическим каналам о завершении внутригосударственных процедур, необходимых для вступления в силу настоящей Конвенции. Настоящая Конвенция вступит в силу с даты получения последнего уведомления.
      2. Настоящая Конвенция применяется:
      a) в отношении налогов, удерживаемых у источника выплаты, с доходов, выплаченных с или после 1 января календарного года, следующего за годом вступления в силу настоящей Конвенции; и
      b) в отношении других налогов на доход или налогов на капитал за налогооблагаемый период или любых налогооблагаемых периодов, начинающийся с или после 1 января календарного года, следующего за годом вступления в силу настоящей Конвенции.

Статья 29 Изменения и дополнения

Настоящая Конвенция может быть изменена и дополнена по взаимному согласию Договаривающихся государств путем оформления отдельных Протоколов, которые являются неотъемлемой частью настоящей Конвенции.

Статья 30 Прекращение действия

      Настоящая Конвенция остается в силе, пока одно из Договаривающихся Государств не прекратит ее действие. Любое Договаривающееся Государство может прекратить действие настоящей Конвенции, направив по дипломатическим каналам письменное уведомление о прекращении ее действия не позднее шести месяцев до окончания любого календарного года, следующего по истечении пятилетнего периода с даты вступления в силу Конвенции. В таком случае настоящая Конвенция прекращает свое действие:
      а) в отношении налогов, удерживаемых у источника выплаты, с дохода, выплаченного с или после 1 января календарного года, следующего за годом подачи такого уведомления; и
      b) в отношении других налогов на доход или налогов на капитал за налогооблагаемый период или любых налогооблагаемых периодов, начинающийся с или после 1 января календарного года, следующего за годом подачи такого уведомления.
      В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные Правительствами, подписали настоящую Конвенцию.
      Совершено в городе Астана 10 марта 2016 года в двух экземплярах на казахском, русском, словенском и английском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождения в текстах, текст на английском языке является определяющим.

За Правительство
Республики Казахстан

За Правительство
Республики Словения

Протокол к Конвенции
между Правительством Республики Казахстан и Правительством
Республики Словения об избежании двойного налогообложения и
предотвращении уклонения от налогообложения в отношении
налогов на доход и на капитал

      На момент подписания Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Словения об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал, нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, согласились о следующем положении, которое является неотъемлемой частью Конвенции.
      В отношении статьи 7:
      Если информация, доступная или имеющаяся у компетентного органа Договаривающегося Государства, является недостаточной для определения прибыли постоянного учреждения, прибыль может быть рассчитана в соответствии с налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства при условии что определение прибыли соответствует принципам данной статьи.
      В удостоверение чего, нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные Правительствами, подписали настоящий Протокол.
      Совершено в городе Астана 10 марта 2016 года в двух экземплярах на казахском, русском, словенском и английском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождения в текстах, текст на английском языке является определяющим.

За Правительство
Республики Казахстан

За Правительство
Республики Словения

      Примечание РЦПИ!
      Далее прилагается текст Конвенции и Протокола к ней на словенском и английском языках.