Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Түрiкменстан Үкiметi арасындағы Табыс пен капиталға қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны бекiту туралы

Қазақстан Республикасының 1998 жылғы 9 шiлдедегі N 268 Заңы

Алматыда 1997 жылғы 27 ақпанда жасалған Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Түрiкменстан Үкiметi арасындағы Табыс пен капиталға қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенция бекiтiлсiн.

Қазақстан Республикасының
Президентi

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Түркіменстанның
Үкіметі арасындағы табыс пен капиталға қосарланған
салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға
жол бермеу туралы
Конвенция

(ҚР халықаралық шарттары бюллетені, 2001 ж., N 2, 16-құжат)
(2000 жылғы 10 наурызда күшіне енді - "Дипломатия жаршысы" ж.,
Арнайы шығарылым N 2, 2000 жылғы қыркүйек, 94 бет)
(Келісім 2000 жылғы 10 наурыздан бастап күшіне енді -
Қазақстан Республикасының халықаралық шарттары
бюллетені, 2003 ж., N 12, 93-құжат)

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Түрікменстанның Үкіметі екі Мемлекеттің арасындағы экономикалық, ғылыми, техникалық және мәдени байланыстарды нығайтып, дамыту ниетін басшылыққа алып және табыс пен капиталға қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы Конвенция жасасуға ниет білдіре отырып,
мынаған келісті:

1-бап
Конвенция қолданылатын тұлғалар

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап
Конвенция қолданылатын салықтар

1. Осы Конвенция салықтарды алу әдістеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік бөлімшелері яки жергілікті өкімет органдары алатын табыс пен капиталға салынатын салықтарға қолданылады.
2. Жылжымалы және жылжымайтын капиталды шеттетуден алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін ырзықақының немесе еңбекақының жалпы мөлшерінен алынатын салықтарды қоса табыстың жалпы сомасынан, капиталдың есімінен алынған табыстарға салынатын салықтар табыс пен мүлікке салынатын салықтар болып есептеледі.
3. Осы Конвенция қолданылатын, қазір алынып жүрген салықтар, атап айтқанда, мыналар болып табылады:
а) Қазақстан Республикасында:
(і) заңды және жеке тұлғалардың табысына салынатын салық;
(іі) заңды және жеке тұлғалардың мүлкіне салынатын салық;
(Бұдан әрі "Қазақстан салықтары" делінеді);
б) Түрікменстанда:
(і) Кіріс (табыс) салығы;
(іі) жеке тұлғалардан алынатын табыс салығы;
(ііі) жер қойнауын пайдалану салығы;
(IV) кәсіпорындардың мүлігіне салынатын салықтар;
(V) жер салығы;
(Бұдан әрі "Түрікменстан салықтары" делінеді).

4. Осы Конвенция сондай-ақ осы Конвенцияға қол қойылған күннен кейін қолданылып жүрген салықтарға қосымша ретінде немесе солардың орнынан алынатын кез-келген бірдей немесе іс жүзінде ұқсас салықтарға да қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өздерінің қолданылып жүрген салық заңдарына енгізілетін кез-келген елеулі өзгертулер жайында бір-бірін хабардар етіп отырады.

3-бап
Ортақ айқындамалар

1. Егер констекстен басқадай мағына тумайтын болса, осы Конвенцияның мақсаттары үшін:
а) терминдер:
(і) "Қазақстан" термині Қазақстан Республикасын және географиялық мағынасында оның аумағын, сондай-ақ халықаралық құқықтарға сәйкес Қазақстан Республикасының салықтық заңдары қолданылатын қызметтер жүзеге асырылатын, халықаралық құқыққа сәйкес айқындалған аудандарды білдіреді.
(іі) "Түрікменстан" термині Түрікменстанды және географиялық мағынасында оның аумағын, сондай-ақ халықаралық құқықтарға сәйкес Қазақстан Республикасының салықтық заңдары қолданылатын қызметтер жүзеге асырылатын, халықаралық құқыққа сәйкес айқындалған аудандарды білдіреді;
б) "тұлға" термині жеке тұлғаны, компанияны және адамдардың кез-келген басқа да бірлестігін, қамтиды;
с) "компания" термині салық салу мақсаттары үшін пайдаланылатын корпоративтік бірлестікті немесе кез-келген экономикалық бірлікті білдіреді;
д) "Уағдаласушы Мемлекет" және "басқа Уағдаласушы Мемлекет" терминдері контекске байланысты Қазақстанды немесе Түрікменстанды білдіреді;
е) "Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" және "басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің резиденті басқаратын кәсіпорынды және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;
f) "халықаралық тасымал" термині Уағдаласушы Мемлекеттің бекеттері арасында пайдаланылатын жағдайларды қоспағанда Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің кәсіпорны пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесімен жасалатын кез-келген тасымалды білдіреді;
g) "Құзырлы орган" термині:
(і) Қазақстанда: Қаржы министрлігін Қазақстан Республикасының Мемлекеттік салық комитетін немесе олардың өкілетті өкілін;
(іі) Түрікменстанда: Экономика және қаржы министрлігі мен Мемлекеттік бас салық инспекциясын немесе олардың өкілетті өкілін білдіреді.
h) "Ұлттық тұлға" термині:
(і) Уағдаласушы Мемлекеттің азаматтығын алған кез-келген жеке тұлғаны;
(іі) Уағдаласушы Мемлекеттің қолданымдағы заңдары негізінде өз мәртебесін алған кез-келген заңды тұлғаны, серіктестікті немесе ассоциацияны білдіреді;
іii) "капитал" термині: жылжымалы және жылжымайтын мүлікті білдіреді (23 баптың мақсаттары үшін) және қолдағы ақша қаржыларын, акцияларды немесе басқа да меншіктілік құқығын растайтын құжаттарды, вексельдерді, облигацияларды немесе басқа да міндеттемелерді, сондай-ақ патенттерді, тауар белгілерін авторлық құқықтарды немесе сол сияқты басқа да мүліктік құқықтарды білдіреді. Уағдаласушы Мемлекеттің азаматтығын алған кез-келген жеке тұлғаны;
2. Уағдаласушы Мемлекет осы Конвенцияны қолданғанда онда айқындалмаған кез-келген термин, егер контекстен басқадай мағына тумаса, Конвенцияның күші жүретін салыққа байланысты осы Мемлекеттің заңдары бойынша оған қандай мағына берілсе, сондай- мағынаға ие болады.

4-бап
Резидент

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті" термині осы Мемлекеттің заңдары бойынша өзінің тұрғылықты мекені, тұрақты орныққан жері, басқару орны, құрылған немесе тіркелген жері, және осындай басқа да белгісі негізінде онда салық салынуға тиіс тұлғаны білдіреді.
Термин сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекетті, оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесін немесе жергілікті орындарын қамтиды. Ол кез-келген зейнетақы немесе басқа да қорларды, сол сияқты басқа да қайырымдылық ұйымдарын осы Мемлекетте салық салудан босатылған кез-келген ұйымды қамтиды.
Алайда бұл термин осы Мемлекеттегі көздерден немесе осы Мемлекеттегі капиталдан табыс келтіріп отырған тұлға ғана осы Мемлекетте салық салынуға тиіс кез-келген тұлғаны білдіреді.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелеріне сәйкес жеке тұлғаға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болған жағдайда оның мәртебесі былайша айқындалады:
а) ол өзінің тұрақты баспанасы бар Уағдаласушы Мемлекеттік резиденті болып есептеледі; Егер оның Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұрақты баспанасы болса, ол барынша тығыз жеке және экономикалық байланыстары (өмірлік мүдделер орталығы) бар Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып саналады.
б) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Уағдаласушы Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе оның Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінде де тұрақты баспанасы болмаса, ол өзі әдетте тұрып жатқан Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
с) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың біреуінде де тұрмаса, ол өзі азаматы болып отырған Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
д) егер ол Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің де азаматы болмаса, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары мәселені өзара келісе отырып шешеді.
3. Егер осы баптың 1-тармағының ережелеріне сәйкес жеке тұлға болып табылмайтын тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болса, ол өзінің белсенді қызметі тіркелген Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып есептеледі.

5-бап
Тұрақты мекеме (өкілдік)

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "тұрақты мекеме (өкілдік)" термині кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметпен толық немесе ішінара айналысатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.
2. "Тұрақты мекеме (өкілдік)" термині, атап айтқанда, мыналарды қамтиды:
а) басқару орны;
б) бөлімі;
с) кеңсе;
д) фабрика;
е) шеберхана;
f) шахта, кеніш, мұнай немесе газ скважинасы, карьер немесе табиғи ресурстар өндірілетін басқа да кез-келген орын.
3. "Тұрақты мекеме (өкілдік)" термині сондай-ақ мыналарды қамтиды;
а) құрылыс алаңы немесе құрылыс, монтаждау яки құрастыру объектісі немесе осы жұмыстардың орындалуын қадағалауға байланысты қызметтер, егер мұндай алаң немесе объект 6 айдан астам уақыт бойы жұмыс істеп тұрған болса ғана, немесе мұндай қызметтер 6 айдан астам уақыт бойы көрсетілген болса;
б) табиғи ресурстарды барлауға пайдалану немесе басқа да қызмет осы жұмыстардың орындалуын бақылауға байланысты бұрғылау қондырғыларын орнату, табиғи ресурстарды барлау үшін пайдаланылған немесе егер бұларды пайдалану 6 айдан астам уақытқа созылса, әйтпесе, мұндай қызметтер 6 айдан астам уақыт бойы көрсетілсе;
4. Осы баптың осының алдындағы ережелеріне қарамастан "тұрақты мекеме (өкілдік)" термині мыналарды қамтымайды:
а) ғимараттарды кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жіберіп тұру мақсаттары үшін ғана пайдалану;
б) осы кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын сақтау, көрсету немесе жіберіп тұру мақсаттары үшін ғана ұстау;
с) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын өзге кәсіпорынның ұқсату мақсаттары үшін ғана ұстау;
д) тұрақты қызмет орнын тауарлар немесе бұйымдар сатып алу мақсаттары үшін ғана немесе кәсіпорынға арналған ақпарат жинау үшін ғана ұстау;
е) тұрақты қызмет орнын кәсіпорын үшін дайындық немесе көмекші сипаттағы кез-келген басқа қызметпен айналысу мақсаттары үшін ғана ұстау;
ф) тұрақты қызмет орнының а) тармақшасынан е) тармақшасына дейін санамалап көрсетілген амал нәтижесінде туындаған жиынтық қызметі дайындық немесе көмекші сипатта болған жағдайда тұрақты қызмет орнын қызмет түрлерінің кез-келген осындай амалын жүзеге асыру үшін ғана ұстау.
5. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, егер осы баптың 7-тармағында айтылған тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға Уағдаласушы мемлекеттің бірінде басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны атынан әрекет етсе және бірінші уағдаласушы Мемлекетте келісім шарттар жасауға өкілеттігі болса, әрі оны әдетте пайдаланып жүрсе немесе кәсіпорынға тиесілі тауарлар мен бұйымдар қорын сақтап отырса, олардан кәсіпорын атынан одан әрі өткізу мақсатында осы тауарлар мен бұйымдар ұдайы жіберіліп тұрса, онда бұл кәсіпорын осы тұлға кәсіпорын үшін жүзеге асырып отырған кез-келген қызметке қатысты бірінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі (өкілдігі) бар кәсіпорын болып есептеледі, осындай тұлғаның қызметі осы баптың 4-тармағында ескертілген қызмет түрлерімен шектелетін жағдай бұған қосылмайды.
6. Кәсіпорын кәсіпкерлік қызметін басқа Уағдаласушы Мемлекетте делдал, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез-келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшін ғана, осындай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет еткен жағдайда, сол Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі (өкілдігі) бар кәсіпорын ретінде қарастырылмайды.
7. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияны бақылаушы немесе оның бақылауында болуы яки осы басқа Мемлекетте кәсіпкерлік қызметпен айналысуы (не тұрақты мекеме (өкілдік) арқылы немесе басқадай жолмен) фактісінің өзі-ақ осы компаниялардың бірін екіншісінің тұрақты мекемесіне (өкілдігіне) айналдырмайды.
8. Басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компаниялар бақылау жасайтын кәсіпорындар осы өзге мемлекетте (тұрақты мекемесі (өкілдігі) арқылы) бұл компанияларды басқа тұрақты мекемеге айналдыра алмайды.

6-бап
Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

1. Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің резиденті басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алған табыстарға (соның ішінде ауыл шаруашылығынан немесе орман шаруашылығынан алған табыстарға) осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. "Жылжымайтын мүлік" термині қарастырылып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы мемлекеттің заңдары бойынша қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаға ие болады. Бұл термин кез-келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, ауыл шаруашылығы мен орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықтарды, жер меншігіне қатысты жалпы құқық ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктың және минералдық қорларды, кен көздерін және басқа да табиғи ресурстарды игеру үшін немесе игеру құқығы үшін берілетін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе кесімді төлемдерге арналған құқықтарды қамтиды; теңіз және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қарастырылмайды.
3. Осы баптың 1-тармағының ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез-келген басқа жолмен пайдаланудан алынған табыстарға қолданылады.
4. Осы баптың 1 және 3-тармақтарының ережелері сондай-ақ кәсіпорындардың жылжымайтын мүлкінен алынатын табыстарға және тәуелсіз жеке қызметтер көрсету үшін пайдаланылатын жылжымайтын мүліктен алынатын табыстарға да қолданылады.

7-бап
Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкілдік) арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналыспаса ғана осы кәсіпорынның пайдасына тек осы мемлекетте салық салынады. Егер кәсіпорын жоғарыда көрсетілгендей кәсіпкерлік қызметпен айналысса, кәсіпорынның пайдасына басқа Уағдаласушы мемлекетте мынадай жағдайларда:
а) осындағы тұрақты мекемесіне (өкілдікке)
б) осы аталған басқа мемлекетте сатылатын тауарлар мен бұйымдар тұрақты мекемесімен (өкілеттіктегі) тауарлар мен бұйымдарға сай келсе; және
с) осы басқа мемлекетте жүргізілетін, басқа кәсіпкерлік қызметінен тұрақты мекеме (өкілеттік) жүргізетін кәсіпкерлік қызмет ерекшелігі жағынан сәйкес келсе салық салынуы мүмкін.
2. Осы баптың 3-тармағының ережелерін ескере отырып, егер Уағдаласушы мемлекеттің бірінің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкілдік) арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса, онда осы тұрақты мекеме (өкілдік) нақ осындай немесе осыған ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе осыған ұқсас қызметпен айналысатын дербес және бөлек кәсіпорын болып, өзі тұрақты мекемесі (өкілдігі) болып табылатын кәсіпорыннан мүлдем дербес әрекет жасағанда алуы мүмкін пайда әрбір Уағдаласушы мемлекетте осындай тұрақты мекемеге (өкілдікке) жатқызылады.
3. Тұрақты мекеменің (өкілдіктің) пайдасын айқындау кезінде тұрақты мекеменің (өкілдіктің) мақсаттары үшін жұмсалған шығындарды, соның ішінде тұрақты мекеме (өкілдік орналасқан Мемлекетте немесе одан тыс жерлерде жұмсалғанына қарамастан, басқару және жалпы әкімшілік шығындарын шегеріп тастауға болады.
Тұрақты мекемеден (өкілеттіктен) оның басты офисіне немесе резиденттің кез-келген басқа офистеріне роялти жолы арқылы төлеген, комиссиялық төлем жолдары арқылы немесе патентті пайдаланғаны үшін осындай төлемдер, басқа да гонорарлар, менеджмент үшін нақты қызметтер көрсету, тұрақты мекемеге (өкілдікке) берілген сомадан процент төлеуге жол берілмейді.
4. Егер кәсіпорынның әртүрлі бөлімшелерінің жалпы кірісін біркелкі бөлудің негізінде тұрақты өкілдікке тиесілі кірісті Уағдаласушы Мемлекетте анықтау әдеттегі тәжірибе болып саналады, сондықтан екінші тармақтың ережесі Уағдаласушы мемлекеттің мұндай бөлісті жасауына бөгет бола алмайды. Таңдап алынған әдіс осы бапта көрсетілген қағидаттарға сәйкес нәтижелерін беруге тиіс.
5. Осы тұрақты мекеменің кәсіпорны үшін тауарларды немесе бұйымдарды сатып алуының негізінде ғана түскен әлдеқандай кіріс тұрақты мекеменің (өкілдіктің) есебіне қосылмайды.
6. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жеке айтылған табыс түрлерінен қамтыйтын болса, ол баптардың ережелері осы баптың ережелерін қозғамайды.
7. Осының алдындағы тармақтардың мақсаты үшін тұрақты мекемеге (өкілдікке) қатысты кіріс, жоғарыда көрсетілген тәртіпті өзгертетіндей жеткілікті және салмақты себептер болмаса, жылдан- жылға біркелкі тәртіппен бөлінеді.

8-бап
Халықаралық тасымал

1. Уағдаласушы Мемлекет теңіз немесе әуе кемелерін, автомобиль немесе темір жол көлігі құралдарын халықаралық тасымалда пайдаланудан алған пайдаға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын көлік кәсіпорны контейнерлерді (трейлерлерді және басқа контейнерлік тасымалдау құралдарын) пайдалану, ұстау немесе жалға беруден алатын табысы тек басқа Уағдаласушы мемлекеттің аумағында ғана пайдаланылған контейнерлерден басқа, осы Уағдаласушы мемлекеттің салықтарын төлейді.
3. Осы баптың 1-тармағының ережелері сондай-ақ пұлға, бірлескен кәсіпорынға немесе теңіз және әуе кемелерін пайдалану жөніндегі халықаралық ұйымға қатысудан алынған пайдаға да қолданылады.

9-бап
Ассоциацияланған кәсіпорындар

1. Мына жағдайда:
а) Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің кәсіпорны басқа Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса; немесе
b) белгілі бір тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің кәсіпорнын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса;
және әрбір жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық және қаржы тұрғысындағы өзара қарым-қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда солардың біріне есептелуі мүмкін, бірақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез-келген пайда осы кәсіпорынның табысына қосылып, оған тиісінше салық салынуы мүмкін.
2. Бір Уағдаласушы Мемлекет басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны осы басқа мемлекетте салық салынған пайдасын осы Мемлекет кәсіпорынның пайдасына қосып, тиісінше салық салса және осылай қосылған пайда бірінші аталған Мемлекеттің кәсіпорнына есептелуі мүмкін пайда болса, егер екі кәсіпорынның арасындағы қатынастар тәуелсіз кәсіпорындардың арасындағы қатынастардай болса, онда осы басқа Мемлекет осы пайдадан алынатын салық сомасына тиісті түзетулер жасауы мүмкін. Осындай түзетулерді айқындау кезінде осы Конвенцияның басқа ережелері қаралуға тиіс, ал Уағдаласушы Мемлекеттердің құзіретті органдары қажет болған жағдайда бір-бірімен ақылдасып отырады.

10-бап
Дивидендтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтеріне осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, мемлекеттің заңдарына сәйкес дивидендтер төленетін компания болып табылатын резидент те Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуға жатқызылмауы мүмкін, бірақ дивидендтердің иесі басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, мұндай тәртіппен алынатын салық дивидендтердің жалпы сомасының 10 процентінен артпауға тиіс. Бұл тармақ дивидендтер төленетін кірістерге қатысты салықтарға жатқызылмайды.
3. "Дивидендтер" термині осы бапта пайдаланылғанда акциялардан немесе пайдаға қатысу құқығын беретін борыш талаптары болып табылмайтын басқа да құқықтардан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлетін компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес акциялардан алынатын табыс секілді нақ сондай салық салуды реттейтін басқа да корпоративтік құқықтардан алынатын табысты білдіреді.
4. Егер дивидендтердің нақты иесі Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің резиденті бола отырып, дивидендтер төлейтін компания резиденті болып отырған басқа Уағдаласушы мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкілдік) арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және төленіп жүрген дивидендтерге қатысы бар холдинг шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге (өкілдікке) немесе тұрақты базаға қатысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретіне қарай осы Конвенцияның 7 немесе 14-бабының ережелері қолданылады.
5. Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің резиденті болып табылатын компания басқа Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып тұрған жағдайда, осы басқа Мемлекет, мұндай дивидендтер осы басқа мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг шын мәнінде осы басқа Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемеге (өкілдікке) немесе тұрақты базаға қатысты болатын жағдайды қоспағанда, осы компания төлейтін дивидендтерді салықтан толық босата алады және, егер тіпті дивидендтер төленген немесе бөлінбеген пайда толық не ішінара осы басқа Мемлекетте пайда болатын пайдадан немесе табыстан тұрған күннің өзінде, компанияның пайдасына салық сала алмайды.
6. Осы Конвенцияда ешнәрсе Уағдаласушы Мемлекетке компанияның осы Мемлекеттегі тұрақты мекемеге (өкілдікке) қатысты таза пайдасына осы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылатын компанияның пайдасына есептелінетін салыққа қосымша, осылай есептелген кез-келген қосымша салық бұның алдындағы салық салынған жылдары осындай салық салуға ұшырамаған осындай пайда сомасының 5 процентінен аспайтын жағдайда, салық салуға кедергі келтіретіндей болып пайымдала алмайды. Осы тармақтың мақсаттары үшін пайда осы тармақта ескертілген, тұрақты мекеме (өкілдік) орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте алынатын қосымша салыққа қарағанда өзгеше барлық салықтарды одан шегеріп тастағаннан кейін айқындалады.

11-бап
Проценттер

1. Бір Уағдаласушы мемлекетте пайда болатын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін проценттерге осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда мұндай проценттерге сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте де осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер проценттер алушы басқа Уағдаласушы Мемлекеттің нақты резиденті болса, ондай жағдайда алынатын салық проценттердің жалпы сомасының 10 процентінен аспауы тиіс. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өзара келісімге келу арқылы осы мүмкіндікті қолдану әдісін белгілейді.
3. Осы баптың 2-тармағының ережелеріне қарамастан:
- Уағдаласушы мемлекеттердің бірінде пайда болатын және басқа Уағдаласушы мемлекеттің Үкіметіне оның әкімшілік бөлімдеріне немесе жергілікті өкімет органдары немесе осы мемлекеттің Ұлттық Банкіне соңында Уағдаласушы Мемлекеттердің құзырлы органдарымен келісілген проценттерге салық салынбайды.
4. "Проценттер" термині осы бапта пайдаланылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген және борышқорлардың пайдасына қатысу құқығын беретін немесе бермейтін кез-келген түрдегі борыш талаптарынан алынатын табысты және, атап айтқанда, үкіметтің бағалы қағаздарынан алынатын табыс пен облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты, соның ішінде осы бағалы қағаздар, облигациялар яки борыштық міндеттемелер бойынша төленетін сыйақылар мен ұтыстарды білдіреді. Мезгілінде төленбеген төлемдер үшін алынатын айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшін проценттер ретінде қарастырылмайды.
5. Егер проценттердің нақты иесі Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола отырып, проценттер пайда болатын басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкілдік) арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және проценттер төлеуге негіз болып отырған борыш талабы шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге (өкілдікке) немесе тұрақты базаға қатысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретіне қарай осы конвенцияның 7-бабының немесе 14-бабының ережелері қолданылады.
6. Егер проценттер төлеуші Уағдаласушы Мемлекеттің өзі, оның әкімшілік бөлімшесі, жергілікті өкімет органы немесе осы мемлекеттің резиденті болса, проценттер осы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер проценттер төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі (өкілдігі) немесе тұрақты базасы болса, проценттер төленетін қарыз соларға байланысты пайда болса және осы проценттерді тұрақты мекеме (өкілдік) немесе тұрақты база төлейтін болса, онда мұндай проценттер тұрақты мекеме (өкілдік) немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болады.
7. Егер проценттер төлеуші мен оның нақты иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да болсын үшінші тұлғаның арасындағы айрықша қатынастарға байланысты борыштық талапқа қатысты және соның негізінде төленетін проценттердің сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда проценттер төлеуші мен оның нақты иесі арасында келісіле алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелерін ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуға тиіс.
8. Егер проценттер төленетін борыш талабының туындауына немесе тапсырылуына байланысы бар кез-келген тұлғаның басты мақсаты немесе басты мақсаттарының бірі осы борыш талаптарын жасау немесе тапсыру арқылы осы баптан пайда алу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.

12-бап
Роялти

1. Уағдаласушы Мемлекеттің бірінде пайда болатын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда мұндай роялтиге сондай-ақ ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте де осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер роялтиді алушы оның нақты иесі болса, онда осылайша алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 процентінен аспауы тиіс.
3. "Роялти" термині осы бапта пайдаланылғанда әдеби, өнер немесе ғылым шығармаларына, бағдарламалық қамтамасыз етуге, кинематографиялық фильмдерге, кез-келген патентке, сауда маркасына, дизайнға немесе үлгіге, жоспарға, құпия формулаға яки процеске берілген кез-келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшін немесе пайдалану құқығын бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық яки ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны үшін немесе пайдалану құқығын бергені үшін сыйақы ретінде алынған төлемдердің кез-келген түрін білдіреді.
4. Егер роялтидің нақты иесі бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола отырып, роялти пайда болатын басқа Уағдаласу Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкілдік) арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және өздеріне қатысты роялти төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде өздеріне қатысты роялти төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен (өкілдікпен) немесе тұрақты базамен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретінде қарай осы Конвенцияның 7 немесе 14-бабының ережелері қолданылады.
5. Егер роялти төлеуші Уағдаласушы Мемлекеттің өзі, оның әкімшілік бөлімшесі, жергілікті өкімет органы немесе осы Мемлекеттің резиденті болса, роялти осы Мемлекетте туындаған болып есептеледі. Алайда, егер роялти төлейтін тұлға ол Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табыла ма, жоқ па - осыған қарамастан Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі (өкілдігі) немесе тұрақты базасы болса, соларға байланысты роялти төлеу міндеттемесі туындаса және мұндай роялтиді тұрақты мекеме (өкілдік) немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болған деп есептеледі.
6. Егер роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да болсын үшінші тұлғаның арасындағы айрықша қатынастарға байланысты өзі негізге алынып төленетін пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидің сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында келісіле алатындай сомадан асып кетсе, осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелерін тиісінше ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуға тиіс.
7. Егер төленетін роялтиге қатысы бар құқықтарды жасауға немесе беруге байланысы бар кез-келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі осындай құқықтарды жасау немесе беру арқылы осы баптан пайда алу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.

13-бап
Техникалық қызметтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компаниялардың қызметіне, басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін төлемдерге осы Мемлекеттің салықтары салынады.
2. Алайда Уағдаласушы Мемлекетте оның заңдарына сәйкес техникалық қызмет көрсеткені үшін төлемдер төлейтін компания болып саналатын, бірақ төлемдердің иесі басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын жағдайда, алынған салық төлемдердің жалпы сомасының 10 процентінен аспауға тиіс.
3. Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекеменің (өкілдіктің) кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті немесе тәуелсіз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшін Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің резидентінің басқа Уағдаласушы мемлекетте қарамағында болып отырған тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүлікті шеттеуден алынған табыстарға, соның ішінде осындай тұрақты базаны шеттеуден алынған табыстарға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
4. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемелерін немесе осындай теңіз яки әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті шеттеуден алынған табыстарға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
5. Осы баптың осының алдындағы тармақтарында сөз өтілгеннен өзге кез-келген мүлікті шеттеуден алынған табыстарға мүлікті шеттеуші тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап
Тәуелсіз жеке қызметтер

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті кәсіби қызметтер немесе тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметтер көрсетуден алатын табысқа, оның осы қызметті жүзеге асыру үшін басқа Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты базасы болатын жағдайды қоспағанда, тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. "Кәсіби қызметтер" термині, атап айтқанда, тәуелсіз ғылыми, әдеби, артистік суретшілердің білім беру немесе оқытушылық қызметі, сондай-ақ дәрігерлердің, адвокаттардың, инженерлердің, сәулетшілердің, тіс дәрігерлерінің және бухгалтерлердің тәуелсіз қызметтерін қамтиды.
3. Осы Мемлекетте салық салынатын тұрақты базаның немесе шеттетілетін мекемені қоса, тәуелсіз жеке қызмет көрсету мақсаты үшін Уағдаласушы Мемлекетке қатысты, жылжитын және жылжымайтын мүліктерге байланысты кірістер.
4. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемелерінің, автокөлік немесе теміржол көліктерінің қолданылуынан түсетін кірістер, сондай-ақ осындай әуе және теңіз кемелерін, автокөлік немесе теміржол көліктері құралдарын пайдалану жөнінде ғана Уағдаласушы Мемлекеттер тарапынан салық салынады.
5. Осының алдындағы тармақта айтылғанынан басқа кез-келген мүлікті шеттетуден түсетін қайтарымдар резидент болып саналатын тараптан қолданылады.

15-бап
Тәуелсіз жеке қызметтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттің тәуелсіз сипаттағы кәсіпкерлік қызметтер немесе басқа әрекеттер жөніндегі қайтарма, егер басқа Уағдаласушы Мемлекеттегі осындай қызметтерге қайшы келмесе:
а) басқа мемлекетте жеке тұлға тұрақты тұрғыда база ұстаған, немесе
б) мұндай жеке тұлға жалпы алғанда он екі айлық кезеңдегі 183 жұмыс күнінен артық кезеңде немесе кезеңдерде тікелей қатысқаны немесе қатысатыны туралы - шешімдеріне байланысты табыстар.
"Кәсіпкерлік қызметтер" термині - тәуелсіз дәрігерлердің, заңгерлердің, инженерлердің, сәулеткерлердің, тіс салушылардың және ғылыми, әдеби, әртістік, білім көтеру немесе ұстаздық қызмет салаларын қамтиды.
2. "Кәсіпкерлік қызметтер" термині атап айтқанда тәуелсіз ғылыми, әдеби, әртістік, жалпы білім беретін немесе тәлімгерлік қызметін, сондай-ақ дәрігерлердің, заңгерлердің, инженерлердің, сәулеткерлердің, тіс салушылар мен бухгалтерлердің тәуелсіз қызметін қамтиды.
3. Уағдаласушы Мемлекет әріптес мемлекеттің ғана салық салу жөніндегі заңдарына байланысты 17, 19, 20, тағы басқа ырзықақы жөніндегі міндеттерді қамтиды.

16-бап
Тәуелді жеке қызметтер

1. Жалдау жөніндегі жұмысқа байланысты Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған, 17, 19, 20 баптарға байланысты ырзықақылар, жалақылар мен басқа да сыйақылар Уағдаласушы басқа мемлекетте жүзеге асырылмайтын жалға алу жөніндегі жұмыстарға байланысты қолданылады. Егер жұмыс осындай жолмен орындалатын болса, басқа жақтан алынған табыстардан салық алынуы мүмкін.
2. Жалға алу жөніндегі жұмысқа, басқа Уағдаласушы Мемлекетте орындалған жұмысқа байланысты резидент алатын сыйақыларға жоғарыда аталған мемлекеттік салықтар;
а) жалпы алғанда қарызгер мемлекеттен белгілі кезеңде күнтізбелік жылдық әрбір күнінен бастап 183-ші күніне дейін төлейтін,
б) басқа мемлекеттің резиденті болып саналмайтын жалға алушы адамның жұмысқа төлейтін ақысы құралады.
3. Осы баптың алдындағы ережесіне қарамастан, жалға алу жөніндегі жұмысқа байланысты белгіленген, теңіз немесе әуе кемелерінде, автомобиль және теміржол құралдарында орындалған міндеттің ақылары Уағдаласушы Мемлекеттің салықтарына жатқызылады.

17-бап
Директорлардың сыйақылары

Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің резиденті директорлар кеңесінің немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның осындай органының мүшесі ретінде алатын директорлар сыйақылары мен басқа да осындай төлемдерге осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

18-бап
Артистер мен спортшылар

1. Осы Конвенцияның 15 және 16-баптарының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің резиденті өнер қызметтері ретінде театр, кино, эстрада, радио немесе теледидар артисі немесе сазгер немесе спортшы ретінде басқа Уағдаласушы Мемлекетте айналысатын өзінің жеке қызметінен алатын табысына осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының өзінің осы сипатында айналысатын өзінің жеке қызметінен алатын табысы өнер қызметкерінің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаға есептелсе, онда бұл табысқа осы Конвенцияның 7, 15 және 16-баптарына қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. 1 және 2 баптардың ережелері - егер белгілі бір мемлекетте Уағдаласушы Мемлекеттердің, олардың әкімшілік-аумақтық немесе жергілікті үкімет орындарының тарапынан толық қаржыландырылатын өнер немесе спорт қызметкерлерінің жүзеге асыратын әрекеттерінен түсетін табысқа қатысты.

19-бап
Зейнетақылар

20-баптың 2-тармағының ережелеріне сәйкес зейнетақылар мен басқа да, жалға алу жұмысына байланысты Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін сыйақылар осы мемлекетте салық салуға жатқызылады.

20-бап
Мемлекеттік қызмет

1. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік бөлімшесі яки жергілікті өкімет органы кез-келген жеке тұлғаға осы Мемлекетке, әкімшілік бөлімшесіне немесе жергілікті өкімет органына көрсетілетін қызметтерге қатысты төлейтін зейнетақыдан өзге сыйақыға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
б) Алайда, мұндай қызметақы, жалақы немесе басқа да сыйақыға тек Уағдаласқан басқа Мемлекетте осы Мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлғаға егер қызмет осы Мемлекетте жүзеге асырылса мынадай жағдайларда салық салынады;
(і) осы Мемлекеттің азаматы болса; немесе
(іі) қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана осы мемлекеттің резиденті болмаса.
2. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе әкімшілік аумақтық бөлімшесі яки жергілікті өкімет органы жеке тұлғаға төлейтін немесе олар құрған қорлардан осы Мемлекет немесе оның әкімшілік бөлімшесі яки өкімет органы осы мемлекет немесе оның бөлімшелері үшін төлейтін, басқа да төлемдер осы мемлекетте ғана салық салуға жатқызылады.
б) Алайда, мұндай зейнетақы егер резидент осы мемлекеттің азаматы болып саналған жағдайда ғана, осындай зейнетақы салыққа қамтылады.
3. Осы Конвенцияның 16, 17 және 19-баптарының ережелері Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның әкімшілік бөлімшесінің яки жергілікті өкімет органының кәсіпкерлік қызметті атқаруына байланысты жүзеге асырылатын қызметке қатысты сыйақылар мен зейнетақыларға қолданылады.

21-бап
Студенттер және басқалар

Уағдаласушы Мемлекеттің біріне келердің нақ алдында басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттері болған немесе болып табылатын және бірінші аталған Мемлекетте тек оқу немесе білім алу және тағылымдамадан өту мақсатында тұрып жатқан студент немесе кәсіби оқудан өтіп жатқан тұлға алатын әрі тұруға, оқуға және білім алуға арналған төлемдерге, мұндай төлемдердің көздері осы Мемлекеттен тыс жерлерде болған жағдайда, бірінші аталған Мемлекетте салық салынбайды.

22-бап
Басқа да табыстар

1. Осы Конвенцияның алдыңғы баптарында қаралғанына қарамастан Уағдаласушы Мемлекет резиденті табыстарының түрлері тек осы мемлекетте ғана салыққа қамтылады.
2. 1-тармақтың ережелері, егер алушы Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің резиденті болып, 6-баптың 2-тармағында көрсетілген жылжымайтын мүліктен түсетін қайтарымдарға қатысты болса, басқа Уағдаласушы Мемлекетте оның тұрақты мекемелері (өкілдіктері) арқылы осы басқа мемлекетте тұрақты базалар және мүліктерді иелену құқықтары арқылы әрекет жасайды, осыған байланысты тұрақты мекеменің (өкілдіктің) немесе тұрақты базаның орнына байланысты қайтарым төлемдерін жүргізеді. Мұндай жағдайда ахуалға байланысты 7 немесе 15-баптардың ережелері қолданылады.
3. 1 және 2-тармақтарының ережелерінен тыс, Уағдаласушы Мемлекет резидентінің табыстары түрлерінде, осы Конвенцияның баптарында көрсетілмеген және басқа Уағдаласушы Мемлекетте орын алған ережелер осы мемлекетте салыққа тартылуы мүмкін.

23-бап
Капитал

1. 6-бапта ескертілген, Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің резидентіне тиесілі және басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлік ретінде көрсетілген мүлікке осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекеменің (өкілдіктің) кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігі болып табылатын жылжымалы мүлікке немесе тәуелсіз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшін Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің резидентінің басқа Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты базасына жататын жылжымалы мүлікке осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің резиденті халықаралық тасымалдарда пайдаланатын теңіз және әуе кемелерін, теміржол көліктері құралдарын пайдалануға байланысы бар жылжымалы мүлікке тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
4. Уағдаласушы Мемлекет резиденті мүлкінің барлық басқа жеке меншікті түрлеріне тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.

24-бап
Қосарланған салық салуды жою

1. Егер Уағдаласушы мемлекеттің резиденті қайтарым немесе капитал алатын болса, басқа Уағдаласушы Мемлекетке салық төлейді, бұл аталған мемлекет:
(і) осы басқа мемлекетке төленген табыс салығына тең сомада резидент табысының көлемін;
(іі) осы басқа мемлекетке төленген капиталдың салығына соманың мөлшерін өтеуге тиіс.

25-бап
Кемсітпеу

1. Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің ұлттық тұлғалары нақ осындай жағдайларда осы басқа Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға немесе соған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты салық салуға немесе соған байланысты міндеттемеге басқа Уағдаласушы Мемлекеттегі резиденттік қатынасқа ұшырамайтын болады. Бұл ереже 1-баптың ережелеріне қарамастан екі жақты Уағдаласқан мемлекеттердің бірінің резиденті де емес тұлғаларға да қолданылады.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттері болып табылатын азаматтығы жоқ тұлғалар нақ осындай жағдайларда осы Мемлекеттің азаматтары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға және соған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты кез-келген салық салуға немесе соған байланысты міндеттемеге Уағдаласушы Мемлекеттердің ешқайсысында да ұшырамайтын болады.
3. Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге (өкілдікке) салық салу осы басқа Мемлекетте нақ осындай қызметпен айналысатын осы басқа Мемлекеттің кәсіпорнына салық салуға қарағанда қолайсыздау жағдайда болмауға тиіс. Бұл ереже Уағдаласушы Мемлекеттің бірін ол өзінің төл резиденттеріне олардың азаматтық мәртебесі немесе отбасы жағдайлары негізінде беріп отырған салық салу жөніндегі қандай да болсын жеке жеңілдіктерді, шегерімдер мен шегерулерді басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне де беруге міндеттейтіндей болып пайымдалмауға тиіс.
4. 9-баптың 1-тармағының, 11-баптың 7-тармағының; 12-баптың 6-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін проценттер, роялти және басқа да төлемдер осындай кәсіпорынның салық салынатын пайдасын айқындау мақсатында бірінші аталған Мемлекеттің резидентіне басқаша немесе артық ауыртпалықты болмай, олар қалай төленсе, нақ сондай жағдайларда шегеріліп тасталуға тиіс.
5. Капиталы басқа Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резиденттеріне тікелей немесе жанама тұрғыда толық немесе ішінара бақылауда болатын Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны жоғарыда аталған мемлекеттің осындай кәсіпорны үшін оларға байланысты міндеттемелер бойынша салық салуға жатқызылады.
6. 2-баптың ережелеріне қарамастан осы баптың қағидалары кез-келген түрдегі салада қолданылады.

26-бап
Өзара келісіп алу рәсімі

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де іс-әрекеттері өзін осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға душар етіп отыр немесе душар ететін болады деп есептесе, ол осы Мемлекеттердің ішкі заңдарында көзделген қорғану құралдарына қарамастан өзінің ісін өзі резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің немесе, егер оның жағдайы 24-баптың 1-тармағының қолданылу аясына жататын болса өзі ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органдарының қарауы үшін бере алады. Арыз осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға душар еткен іс-әрекеттер туралы алғашқы хабар жеткізілген сәттен бастап үш жыл ішінде берілуі тиіс.
2. Құзыретті орган, егер ол шағымды орынды деп есептесе және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмайтын болса, осы Конвенцияға сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында мәселені басқа Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісе отырып шешуге келе алады. Кез-келген қол жеткізілген уағдаластық Уағдаласушы Мемлекеттердің ішкі заңдарында бар қандай да бір уақыт шектеулеріне қарамастан орындалуға тиіс.
3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары Конвенцияны пайымдау немесе қолдану кезінде туындаған кез-келген қиындықтар мен күмәндарды шешу үшін өзара келісімге ұмтыла алады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы жоғарыда көрсетілген тармақтарды пайымдау немесе қолдану кезінде туындайтын кез-келген қиындықтарды немесе күмәндарды келісе отырып шешу мақсатында өзара байланысқа ұмтылатын болады. Егер келісімге келу үшін ауызша пікір алысу ұйымдастырылған болса, мұндай пікір алысу Уағдаласушы Мемлекеттердің құзырлы органдарының өкілдерінен құрылған комиссияның отырысы деңгейінде өте алады.

27-бап
Ақпараттар алмасу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияның немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің салық салуға байланысты ішкі заңдары осы Конвенцияға қайшы келмейтіндей дәрежеде Конвенция қолданылатын ережелерін орындау үшін қажетті ақпарат алысып тұрады. Уағдаласушы Мемлекеттік алған кез-келген ақпарат осы мемлекеттің ішкі заңдары шеңберінде алынған ақпарат секілді нақ сондай ретпен құпия ақпарат деп есептеледі және осы Конвенция қолданылатын салықтарды бағалаумен немесе оларды алумен, күшпен өндіріп алумен немесе сот арқылы қудалаумен яки шағымдарды қараумен айналысатын тұлғаларға немесе органдарға ғана (соның ішінде соттар мен әкімшілік органдарына) хабарланатын болады. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдаланады. Олар бұл ақпаратты ашық сот мәжілісі барысында немесе сол шешімдерін қабылдаған кезде аша алады.
2. Ешқандай жағдайда осы баптың 1-тармағының ережелері Уағдаласушы Мемлекеттерге:
а) осы немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттердің заңдары мен әкімшілік тәжірибесіне қайшы келетін әкімшілік шараларын қолдану;
б) осы немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары немесе әдеттегі әкімшілік тәжірибесі бойынша алуға болмайтын ақпарат беру;
с) қандай да болсын сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіби құпияны, немесе сауда процесін, немесе хабарды ашу мүмкін ақпарат мемлекеттік саясатқа қоғамдық тәжірибелерде қайшы келетіндей ақпарат беру міндетін жүктейтіндей болып пайымдалатын болады.

28-бап
Салықтарды жинауға көмек

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзырлы органдары БҰдан әрі "кіріс талаптары" деп аталатын - проценттер, шығындар мен азаматтық айыпақыларға қатысты салықтардың жиынтығын төлеуге міндеттенеді.
2. Құзырлы органдарға көмек көрсету туралы өтініштер осы мемлекеттің заңдарына сәйкес, органдар растайтын қайтарымды талаптардың жиынтығына сәйкес атқарылады. Егер Уағдаласушы Мемлекет өзінің ішкі заңдарына сәйкес талаптарды және осындай алымдарды жинақтауға тиісті ережелерді талап етпейді.
3. Уағдаласушы Мемлекеттің кірісті талабы оның салықтарына қатысты заңдардың ережелеріне сәйкес біржола бекітілген, осы мемлекеттің талаптарына сай мемлекеттік алым ретінде қабылданады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттің құзырлы органдары жинаған салықтардың сомасы басқа Уағдаласушы Мемлекеттің құзырлы органына жіберіледі. Салықты жинауға көмектесуге байланысты шыққан жұмсалымдарды толтырады.
5. Осы бапқа сәйкес салықтарды жинауға байланысты көмекті Уағдаласушы Мемлекет қана көрсете алады. Егер ол белгілі бір кезеңге байланысты болса бір немесе басқа Уағдаласушы Мемлекетке қатысты болады.
6. Осы Конвенцияның 2-Бабына қарамастан, оның тармақтары кедендік алымдар мен баж салықтарынан басқа салықтардың бәріне қолданылады.
7. Өзінің жеке әрекетіне немесе мемлекеттік саясатқа байланыс әрекеттерін бұл бапта ешқандай тармақ ауыстыра алмайды.

29-бап
Елшілік және өкілеттік мекемелердің мүшелері

Бұл Конвенция арнаулы келісімдердің ережелеріне сәйкес немесе халықаралық құқықтардың жалпы межелерінде көрсетілген елшілік қызметіндегі және өкілетті қызметтегі тұлғалардың салық салынатын тармақтарына жатқызылады.

30-бап
Күшіне енуі

1. осы Конвенция қысқа мерзім ішінде бекітіледі және деректеме жеделхаттары арқылы хабарланады.
2. Конвенция бекіту грамоталары:
а) Конвенция күшіне енгеннен кейінгі күнтізбе жылының 1 ақпаннан соң төленетін қайтарымдардың сомасына қосылатын, қаржы көзінен алынатын салықтарды;
б) күнтізбе жылы басталған соң қолданылатын кез-келген салық мерзімі осындай салықтарға - осындай салықтар мен капиталдың салықтарына қатысты алынатын төлемдерге байланысты болады.

31-бап
Қолданылу күшін жоюы

Уағдаласушы Мемлекеттердің бірі оның күші тоқтатпайынша күшінде қала береді. Әрбір Уағдаласушы Мемлекет Конвенция күшіне енген күннен бес жыл өткен соң кез-келген күнтізбелік жылдың аяқталуынан кемінде алты ай бұрын Конвенцияның қолданылу күшін тоқтату туралы елшілік арналар арқылы хабарлай отырып, Конвенцияның күшін тоқтата алады. Мұндай жағдайда Конвенция:
а) Осы Конвенция күшіне енген жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан кейін төленетін табыс көздерінен түсетін салыққа;
b) Осы Конвенция күшіне енген жылдан кейін келетін күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан немесе содан кейін басталатын салық салынатын жыл үшін табыс пен мүлік салығы, басқа да салықтарға қатысты;
Төменде, өз Үкіметтері өкілдік берген өкілдер осы Конвенцияға қол қояды.

1997 жылдың ақпан айының 27 жұлдызынан бастап Алматы қаласында қазақ, түрікмен және орыс тілдерінде жасалды. Мәтіндерді түсінуде айырмашылық болса, орыс тіліндегі мәтін негізге алынады.

Қазақстан Республикасының Түрікмен Республикасының
Үкіметі үшін Үкіметі үшін

О ратификации Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Туркменистана об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доходы и на капитал

Закон Республики Казахстан от 9 июля 1998 года N 268

Ратифицировать Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Туркменистана об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доходы и на капитал, заключенную в Алматы 27 февраля 1997 года.

Президент
Республики Казахстан

Конвенция
между Правительством Республики Казахстан и
Правительством Туркменистана об избежании
двойного налогообложения и предотвращении
уклонения от налогообложения в отношении
налогов на доходы и на капитал

(Бюллетень международных договоров РК, 2001 г., N 2, ст. 16) (Вступила в силу 10 марта 2000 года - ж. "Дипломатический курьер", спецвыпуск N 2, сентябрь 2000 года, стр. 183)

(Вступила в силу 10 марта 2000 года - Бюллетень международных договоров Республики Казахстан, 2003 г., N 12, ст. 93)

Правительство Республики Казахстан и Правительство Туркменистана, руководствуясь стремлением укреплять и развивать экономические, научные, технические и культурные связи между обоими Государствами и желая заключить Конвенцию об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал,
договорились о следующем:

Статья 1
Лица, к которым применяется Конвенция

Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Конвенция

1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход и на капитал, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его административно-территориальных подразделений или местных органов власти, независимо от метода их взимания.
2. Налогами на доход и на капитал считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода, с общей суммы капитала, или с отдельных элементов дохода или капитала, включая налоги с доходов от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалованья или зарплаты, выплачиваемых предприятиями, а также налоги, взимаемые с доходов от увеличения стоимости капитала.
3. Существующими налогами, на которые распространяется Конвенция, являются, в частности:
а) в Республике Казахстан:
(i) налог на доходы юридических и физических лиц;
(ii) налог на имущество юридических и физических лиц;
(далее именуемые как "Казахстанские налоги");

b) в Туркменистане:
(i) налог на прибыль (доход);
(ii) подоходный налог с физических лиц;
(iii) налог за пользование недрами;
(iv) налог на имущество предприятий;
(v) плата за землю;
(в дальнейшем именуемые как "налоги Туркменистана").

4. Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься в дополнение к существующим налогам или вместо них после даты подписания Конвенции. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях, которые будут внесены в их соответствующие налоговые законодательства.

Статья 3
Общие определения

1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:
а) термины:
(i) "Казахстан" означает Республику Казахстан и при использовании в географическом смысле означает ее территорию, а также определяемые в соответствие с международным правом районы, где может осуществляться деятельность, в отношении которой применяется налоговое законодательство Республики Казахстан;
(ii) "Туркменистан" означает Туркменистан и при использовании в географическом смысле означает его территорию, а также определяемые в соответствие с международным правом районы, где может осуществляться деятельность, в отношении которой применяется налоговое законодательство Туркменистана;
b) термин "лицо" включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
с) термин "компания" означает любое корпоративное объединение или любую экономическую единицу, которые рассматриваются как корпоративное объединение для целей налогообложения;
d) термины "Договаривающееся Государство" и "другое Договаривающееся Государство" означают Казахстан или Туркменистан в зависимости от контекста;
е) термины "предприятие Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают соответственно предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося Государства и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
f) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским или воздушным судном, или автомобильным и железнодорожным средством, эксплуатируемым предприятием Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда такая перевозка осуществляется исключительно между пунктами, расположенными в другом Договаривающемся Государстве;
g) термин "компетентный орган" означает:
(i) в Казахстане: Министерство финансов и Государственный налоговый Комитет Республики Казахстан или их уполномоченного представителя;
(ii) в Туркменистане: Министерство экономики и финансов и Главную государственную налоговую инспекцию Туркменистана или их полномочного представителя;
h) термин "национальное лицо" означает:
(i) любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;
(ii) любое юридическое лицо, товарищество или ассоциацию, получивших свой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства;
i) термин "капитал" для целей статьи 23 (Капитал) означает движимое и недвижимое имущество и включает (но не ограничивается ими) наличные денежные средства, акции или другие документы, подтверждающие имущественные права, векселя, облигации или другие долговые обязательства, а также патенты, товарные знаки, авторские права или другое подобное право или имущество.
2. При применении в любое время Конвенции Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в ней, будет иметь то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имеет в это время по законодательству этого Государства в отношении налогов, на которые распространяется Конвенция.

Статья 4
Резидент

1. Для целей настоящей Конвенции термин "резидент Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое по законодательству этого Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резидентства, места управления или места создания, или любого другого критерия аналогичного характера.
Термин также включает Договаривающееся Государство, его административно-территориальное подразделение или местные власти. Он также включает любой пенсионный или другой фонд пособий работникам, а также любую благотворительную организацию, созданную в соответствии с законами Договаривающегося Государства, доход которых обычно освобожден от налогообложения в этом Государстве.
Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Государстве, только в отношении дохода из источников в этом Государстве или в отношении находящегося в нем капитала.
2. В случае, когда на основании положений пункта 1, физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
а) оно считается резидентом Государства, в котором оно располагает постоянным жильем; если оно располагает постоянным жильем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
b) если Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает постоянным жильем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом того Государства, в котором оно обычно проживает;
с) если оно обычно проживает в обоих Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом Государства, гражданином которого оно является;
d) если в соответствие с подпунктами а) - с) статус резидента не может быть определен, то компетентные органы Договаривающихся Государств решают вопрос по взаимному согласию.
3. Если по причине положений пункта 1, лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом Государства, в котором расположен фактический руководящий орган.

Статья 5
Постоянное учреждение (представительство)

1. Для целей настоящей Конвенции, термин "постоянное учреждение (представительство)" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
2. Термин "постоянное учреждение (представительство)", в частности, включает:
а) место управления;
b) отделение;
с) контору;
d) фабрику;
е) мастерскую;
f) шахту, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое место добычи природных ресурсов.
3. Термин "постоянное учреждение (представительство)" также включает:
а) строительную площадку или строительный, монтажный или сборочный объект или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, если только такая площадка или объект существуют в течение более 6 месяцев, или такие услуги оказываются в течение более чем 6 месяцев;
b) установку или сооружение, используемые для разведки природных ресурсов или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, или буровую установку или судно, используемые для разведки природных ресурсов, если только такое использование длится в течение более чем 6 месяцев, или такие услуги оказываются в течение более чем 6 месяцев.
4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин "постоянное учреждение (представительство)" не рассматривается как включающий:
а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
b) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстраций или доставки;
с) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;
d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;
е) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от а) до е) включительно, при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации имеет подготовительный или вспомогательный характер.
5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, если лицо - иное, чем агент с независимым статусом, о котором говорится в пункте 7, действует в Договаривающемся Государстве от имени предприятия другого Договаривающегося Государства, то это предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение (представительство) в первом упомянутом Договаривающемся Государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо предпринимает для предприятия, если это лицо:
а) имеет, и обычно использует, в этом Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, за исключением, если деятельность этого лица ограничивается той, что указывается в пункте 4, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, согласно положениям этого пункта, не делает из этого постоянного места деятельности постоянное учреждение (представительство);
b) не имеет таких полномочий, но обычно содержит запасы товаров или продукции в первом упомянутом Государстве с целью их последующей реализации.
6. Несмотря на предыдущие положения настоящей Статьи, страховое предприятие Договаривающегося Государства, кроме случаев перестрахования, будет считаться имеющим постоянное учреждение (представительство) в другом Договаривающемся Государстве, если оно собирает страховые премии на территории этого другого Государства или застраховывает от возможного там риска, через лицо, не являющееся агентом с независимом статусом, к которому относится пункт 7.
7. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение (представительство) в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности. Однако, если деятельность такого агента сосредоточена полностью или почти полностью на действиях для этого предприятия, то в рамках данного пункта он не будет рассматриваться как агент с независимым статусом.
8. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, или которая осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Государстве (либо через постоянное учреждение (представительство) либо другим образом) сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение (представительство) другой.

Статья 6
Доход от недвижимого имущества

1. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Термин "недвижимое имущество" имеет то значение, которое он имеет по законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Термин, в любом случае, включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения общего права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных ресурсов, источников и других природных ископаемых; морские и воздушные суда, автомобильный транспорт и железнодорожный подвижной состав не рассматриваются как недвижимое имущество.
3. Положения пункта 1 применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
4. Положения пунктов 1 и 3 также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и к доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение (представительство). Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Государстве, но только в той части, которая относится к этому постоянному учреждению (представительству).
2. С учетом положений пункта 3, если предприятие Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, через расположенное там постоянное учреждение (представительство), то в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению (представительству) относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было бы обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением (представительством) которого оно является.
3. При определении прибыли постоянного учреждения (представительства) допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения (представительства), включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в Государстве, в котором расположено постоянное учреждение (представительство), или в другом месте.
Не допускается вычет постоянному учреждению (представительству) сумм, выплаченных его головному офису или любому из других офисов резидента путем выплаты роялти, гонораров или других схожих платежей в возврат за использование патентов или других прав или путем выплаты комиссионных, за предоставленные конкретные услуги или за менеджмент, или путем выплаты процентов на сумму, ссуженную постоянному учреждению (представительству).
4. Если в Договаривающемся Государстве определение прибыли, относящейся к постоянному представительству на основе пропорционального распределения общей суммы прибыли предприятия по его различным подразделениям, является обычной практикой, ничто в пункте 2 не запрещает Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения, как это обычно принято; выбранный метод распределения должен давать результаты, соответствующие принципам, содержащимся в этой Статье.
5. Не зачисляется какая-либо прибыль постоянному учреждению (представительству) на основании лишь закупки этим постоянным учреждением (представительством) товаров или изделий для предприятия.
6. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.
7. Для целей предыдущих пунктов, прибыль, относящаяся к постоянному учреждению (представительству) определяется одинаковым способом из года в год, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.

Статья 8
Международная перевозка

1. Прибыль, получаемая предприятием Договаривающегося Государства от эксплуатации морских или воздушных судов, автомобильных или железнодорожных транспортных средств в международной перевозке, облагается налогом только в этом Государстве.
2. Прибыль, получаемая транспортным предприятием, являющимся резидентом Договаривающегося Государства, от использования, содержания или сдачи внаем контейнеров (включая трейлеры и другое оборудование для перевозки контейнеров), используемых в международной перевозке для перевозки товаров и продукции, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, за исключением использования контейнеров только на территории другого Договаривающегося Государства.
3. Положения пункта 1 применяются также к прибыли от участия в пуле, совместном предприятии или в международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
Ассоциированные предприятия

1. В случае, когда
а) предприятие Договаривающегося Государства участвует прямо или косвенно в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства; или
b) одни и те же лица участвуют прямо или косвенно в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства;
и в каждом случае, между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых отношениях создаются или устанавливаются условия, которые отличаются от тех, которые были бы между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и обложена соответственно налогом.
2. В случае, когда одно Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Государства - и соответственно облагает налогом - прибыль, в отношении которой предприятие другого Договаривающегося Государства было подвергнуто налогообложению в этом другом Государстве, и прибыль, включенная таким образом, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Государства, если бы отношения между двумя предприятиями были бы такими же как между независимыми предприятиями, то тогда это другое Государство произведет соответствующую корректировку начисленного в нем налога на эту прибыль. При определении такой корректировки будут должным образом учтены другие положения настоящей Конвенции, а компетентные органы Договаривающихся Государств будут консультироваться друг с другом при необходимости.

Статья 10
Дивиденды

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие дивиденды могут также облагаться налогами в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, в соответствии с законодательством этого Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов валовой суммы дивидендов. Этот пункт не затрагивает налогообложения компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.
3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, доход от участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через находящееся в нем постоянное учреждение (представительство) или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно относится к такому постоянному учреждению (представительству) или постоянной базе. В таком случае применяются положения Статьи 7 или Статьи 15, в зависимости от обстоятельств.
5. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Государство может полностью освободить от налога с дивидендов, выплачиваемых компанией, за исключением, если такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Государства или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно относится к постоянному учреждению (представительству) или постоянной базе, находящимися в этом другом Государстве, ни подвергать налогообложению нераспределенную прибыль компании налогом на нераспределенную прибыль, даже если дивиденды выплачиваются или нераспределенная прибыль состоит полностью или частично из дохода, полученного в этом другом Государстве.
6. Ничто в настоящей Конвенции не может быть истолковано как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать прибыль компании, относящуюся к постоянному учреждению (представительству) в этом Государстве, налогом в дополнение к налогу, который начисляется на прибыль компании, являющейся национальным лицом этого Государства, при условии, что любой дополнительный налог, начисленный таким образом, не превысит 5 процентов суммы такой прибыли, которая не подвергалась такому дополнительному налогообложению в предыдущие налогооблагаемые годы. Для целей настоящего пункта прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взыскиваемых в Договаривающемся Государстве в котором расположено постоянное учреждение (представительство).

Статья 11
Проценты

1. Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие проценты могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель и фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог, не будет превышать 10 процентов общей суммы процентов.
3. Несмотря на положения пункта 2 проценты, возникающие:
а) в Туркменистане и выплачиваемые Правительству Казахстана или Национальному Банку Казахстана в отношении облигаций, долговых обязательств или других схожих обязательств, освобождаются от налога Туркменистана;
b) в Казахстане и выплачиваемые Правительству Туркменистана или Центральному Банку Туркменистана в отношении облигаций, долговых обязательств или других схожих обязательств, освобождаются от казахстанского налога.
4. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должников и, в частности, доход от правительственных ценных бумаг и доход от облигации или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.
5. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение (представительство) или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению (представительству) или постоянной базе. В таком случае применяются положения Статьи 7 или Статьи 15, в зависимости от обстоятельств.
6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само это Государство, его административно-территориальное подразделение, местные органы власти или резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение (представительство) или постоянную базу, в связи с которыми возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и расходы по выплате этих процентов несет такое постоянное учреждение (представительство) или постоянная база, то считается, что такие проценты возникают в Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение (представительство) или постоянная база.
7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов, или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.
8. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей долговых требований, в отношении которых выплачиваются проценты, было получение выгоды от этой статьи путем создания или передачи этих долговых требований.

Статья 12
Роялти

1. Роялти, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель и фактический владелец роялти является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог взимаемый таким образом не должен превышать 10 процентов общей суммы роялти.
3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или за предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или науки, включая программное обеспечение, кинематографические фильмы, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта и платежи за пользование или предоставление права пользования промышленным, коммерческим или научным оборудованием.
4. Положения пункта 1 и 2 не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение (представительство), или оказывает независимые личные услуги в этом другом Государстве, с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением (представительством) или постоянной базой. В таком случае применяются положения Статьи 7 или Статьи 15, в зависимости от обстоятельств.
5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само это Государство, его административно-территориальное подразделение, местный орган власти или резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение (представительство) или постоянную базу, в связи с которыми возникло обязательство выплатить роялти, и такие роялти связаны с этим постоянным учреждением (представительством) или постоянной базой, тогда такие роялти считаются возникшими в Государстве, в котором расположены постоянное учреждение (представительство) или постоянная база.
6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем роялти или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства, с должным учетом других положений настоящей Конвенции.
7. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей прав, в отношении которых выплачиваются роялти, было получение выгоды от настоящей статьи путем такого создания или передачи прав.

Статья 13
Технические услуги

1. Платежи за технические услуги, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие платежи могут также облагаться налогами в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, производящая платежи за технические услуги, в соответствии с законодательством этого Государства, но если фактический владелец платежей за технические услуги является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов общей суммы платежей.
3. Термин "платежи за технические услуги", при использовании в настоящей статье, означает платежи любого рода любому лицу, иному, чем служащему, лицом, производящим платежи, в виде вознаграждения за любые услуги технического, управленческого или консультативного характера.
4. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец платежей за технические услуги, являясь резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельностью в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают такие платежи, через постоянное учреждение (представительство), расположенное в нем, или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги через постоянную базу, расположенную в нем, и платежи за технические услуги фактически связаны с таким постоянным учреждением (представительством) или постоянной базой. В таких случаях применяются положения Статьи 7 или Статьи 15, в зависимости от обстоятельств.
5. Платежи за технические услуги считается возникшим в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само Государство, его административно-территориальная единица, орган местной власти или резидент этого Государства. Однако, если лицо, производящее платежи за технические услуги, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение (представительство), в связи с которым было принято обязательство произвести выплаты, и расходы по выплате несет такое постоянное учреждение (представительство), то в этом случае платежи за оказание технических услуг считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение (представительство).
6. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-нибудь другим лицом сумма платежей за технические услуги превышает, по каким-либо причинам, сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются в последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законами каждого Договаривающегося Государства, при этом надлежащим образом соблюдаются другие положения настоящего Соглашения.

Статья 14
Доходы от прироста стоимости имущества

1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, как оно определено в Статье 6, и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения:
а) акций, иных чем акции, которыми торгуют на существенной и регулярной основе на официально признанной бирже, получающих стоимость или большую часть их стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, или
b) доли в партнерстве или трасте, имущество которых состоит, в основном, из недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, или из акций, упомянутых в подпункте (а) выше,
могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
3. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения (представительства), которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или от движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (представительства) (отдельно или в совокупности со всем предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
4. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения морских или воздушных судов, автотранспортных или железнодорожных транспортных средств, эксплуатируемых в международной перевозке или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких воздушных или морских судов, автотранспортных или железнодорожных транспортных средств, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
5. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем то, что упомянуто в предыдущих пунктах, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 15
Независимые личные услуги

1. Доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства, в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера облагается налогом только в этом Государстве, если только такие услуги не оказываются или не оказывались в другом Договаривающемся Государстве; и
а) доход относится к постоянной базе, которую физическое лицо имеет или имело на регулярной основе в другом Государстве; или
b) такое физическое лицо присутствует или присутствовало в этом другом Государстве в течение периода или периодов, превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в данном календарном году.
В таком случае, доход, связанный с услугами может облагаться налогом в этом другом Государстве в соответствии с принципами, аналогичными принципам, содержащимся в Статье 7, для определения суммы прибыли и отнесения предпринимательской прибыли к постоянному учреждению (представительству).
2. Термин "профессиональные услуги", в частности включает, независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимую деятельность врачей, юристов, инженеров, архитекторов, стоматологов и бухгалтеров.

Статья 16
Зависимые личные услуги

1. С учетом положений Статей 17, 19, 20, жалованье, зарплата и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму облагаются налогом только в этом Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное оттуда, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Несмотря на положения пункта 1, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Государстве, если:
а) получатель находится в этом другом Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в общей сложности, 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в данном календарном году; и
b) вознаграждение выплачивается нанимателем, или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого Государства; и
с) вознаграждение не выплачивается постоянным учреждением (представительством) или постоянной базой, которую наниматель имеет в другом Государстве.
3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, на автомобильных и на железнодорожных транспортных средствах, эксплуатируемых в международной перевозке, может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является предприятие, эксплуатирующее морское или воздушное судно.

Статья 17
Гонорары директоров

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или сходного с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

Статья 18
Артисты и спортсмены

1. Несмотря на положения Статьи 15 и Статьи 16, доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого как артист театра, кино, радио или телевидения, или музыканта, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Если доход относительно личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, то этот доход может, несмотря на положения Статей 7, 15 и 16 облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.
3. Положения пунктов 1 и 2 не относятся к доходу, получаемому от деятельности, осуществляемой в Договаривающемся Государстве работниками искусств или спортсменами, если посещение этого Государства полностью финансируется из общественных фондов одного или обоих Договаривающихся Государств, их административно-территориальных подразделений или местных органов власти. В таком случае, доход облагается налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является данный работник искусств или спортсмен.

Статья 19
Пенсии

С учетом положений пункта 2 Статьи 20, пенсии и другие подобные вознаграждения, выплачиваемые резиденту Договаривающегося Государства в связи с прошлой работой по найму, подлежат налогообложению только в этом Государстве.

Статья 20
Государственная служба

1. а) Жалованье, зарплата и другое схожее вознаграждение, иное, чем пенсия, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением или местным органом власти любому физическому лицу в отношении услуг, оказываемых этому Государству или административно-территориальному подразделению или местному органу власти облагается налогом только в этом Государстве.
b) Однако, такое жалованье, зарплата и другое схожее вознаграждение облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Государстве, и физическое лицо является резидентом этого Государства, которое:
(i) является гражданином этого Государства; или
(ii) не стало резидентом этого Государства только с целью осуществления службы.
2. а) Любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся Государством или административно-территориальным подразделением или местными органами власти, или из созданных ими фондов физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Государства или его подразделения, или органа власти облагается налогом только в этом Государстве.
b) Однако, такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого Государства.
3. Положения Статей 16, 17 и 19 применяются к жалованьям, зарплате и другим схожим вознаграждениям и к пенсиям в отношении службы, осуществляемой в связи с выполнением предпринимательской деятельности Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением или местным органом власти.

Статья 21
Студенты и стажеры

Платежи, получаемые студентом или стажером, которые являются или являлись непосредственно до приезда в Договаривающееся Государство резидентами другого Договаривающегося Государства, и которые находятся в первом упомянутом Государстве исключительно с целью обучения или получения образования, и предназначенные для проживания, обучения и получения образования, не облагаются налогом в этом Государстве, при условии, что такие платежи возникают из источников за пределами этого Государства.

Статья 22
Другие доходы

1. Виды дохода резидента Договаривающегося Государства, независимо от того, где они возникли, которые не рассмотрены в предыдущих статьях настоящей Конвенции, облагаются налогом только в этом Государстве.
2. Положения пункта 1 не применяются к доходам, иным, чем доходы от недвижимого имущества, определенного в пункте 2 Статьи 6, если получатель таких доходов является резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение (представительство) и предоставляет в этом другом Государстве независимые личные услуги посредством находящейся там постоянной базы, и право или имущество, в связи с которыми производилась выплата дохода, действительно связаны с таким постоянным учреждением (представительством) или постоянной базой. В таком случае применяются положения Статьи 7 или Статьи 15, в зависимости от обстоятельств.
3. Помимо положений пунктов 1 и 2, виды доходов резидента Договаривающегося Государства, не упомянутые в предыдущих Статьях настоящей Конвенции и возникающие в другом Договаривающемся Государстве, могут также облагаться налогом в этом другом Государстве.

Статья 23
Капитал

1. Капитал, представленный недвижимым имуществом, упомянутым в статье 6, принадлежащим резиденту Договаривающегося Государства и находящимся в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Капитал, представленный движимым имуществом, составляющим часть предпринимательского имущества постоянного учреждения (представительства), которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или движимым имуществом, относящимся к постоянной базе, имеющейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
3. Капитал, представленный морскими и воздушными судами или автомобильными и железнодорожными транспортными средствами, которые эксплуатируются резидентом Договаривающегося Государства в международных перевозках, и движимым имуществом, связанным с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
4. Все другие элементы капитала резидента Договаривающегося Государства облагаются налогом только в этом Государстве.

Статья 24
Устранение двойного налогообложения

1. Если резидент Договаривающегося Государства получает доход или владеет капиталом, которые согласно с положениями настоящей Конвенции, могут облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, первое упомянутое Государство позволит:
(i) вычесть из налога на доход этого резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному в этом другом Государстве;
(ii) вычесть из налога на капитал этого резидента сумму, равную налогу на капитал, выплаченную в этом другом Государстве;
Размер налога, вычитаемого в соответствии с вышеприведенными положениями, не должен превышать налога, который был бы начислен на такой же доход по ставкам, действующим в первом упомянутом Государстве.
2. Если резидент Договаривающегося Государства получает доход или владеет капиталом, который, в соответствии с положениями настоящей Конвенции облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, первое упомянутое Государство может включить этот доход или капитал в базу налогообложения, но только для целей установления ставки налога на такой другой доход или капитал, как подвергаемый налогообложению в этом Государстве.
3. Для целей предыдущего пункта настоящей Статьи, налог, уплаченный в Договаривающемся Государстве считается включающим налог, который был бы уплачен, если бы не льгота или уменьшение, предоставляемые согласно положениям законов этого Договаривающегося Государства о льготном режиме, при условии, что такая льгота или уменьшение предоставлялись в отношении дохода, полученного от осуществления деятельности на территории этого Государства.

Статья 25
Недискриминация

1. Национальные лица Договаривающегося Государства не будут подвергаться в другом Договаривающемся Государстве иному или более обременительному налогообложению, или связанному с ним обязательству, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства. Это положение также применяется, несмотря на положения Статьи 1, к лицам, не являющимся резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.
2. Лица без гражданства, являющиеся резидентами Договаривающегося Государства не должны подвергаться ни в каком из Договаривающихся Государств любому налогообложению или любым, связанным с ним обязательствам, иным или более обременительным, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица Государства при тех же обстоятельствах.
3. Налогообложение постоянного учреждения (представительства), которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Государства, осуществляющих подобную деятельность. Это положение не должно истолковываться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства какие-либо личные льготы, вычеты и скидки по налогообложению на основе их гражданского статуса или семейных обязательств, которые оно предоставляет своим собственным резидентам.
4. За исключением, когда применяются положения пункта 1 Статьи 9, пункта 7 Статьи 11, пункта 6 Статьи 12, пункта 6 Статьи 13, проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, должны, в целях определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия, подлежать вычетам на тех же самых условиях, как если бы они были выплачены резиденту первого упомянутого Государства. Аналогично любая задолженность предприятия Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства должна, в целях определения налогооблагаемого капитала такого предприятия, подлежать вычету на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Государства.
5. Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Государства.
6. Несмотря на положения Статьи 2, положения настоящей Статьи применяются к налогам любого рода и вида.

Статья 26
Процедура взаимного согласования

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных внутренним законодательством этих Государств, представить свое дело для рассмотрения в компетентные органы Договаривающегося Государства, резидентом которого он является, или, если его случай подпадает под пункт 1 Статьи 25 того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями Конвенции.
2. Компетентный орган будет стремиться, если он сочтет претензию обоснованной, и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить вопрос по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства, с целью избежания налогообложения, не соответствующего Конвенции. Любая достигнутая договоренность должна выполняться независимо от каких-либо временных ограничений, имеющихся во внутренних законодательствах Договаривающихся Государств.
3. Компетентные органы Договаривающихся Государств будут стремиться разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусматриваемых Конвенцией.
4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом в целях достижения согласия и понимания предыдущих пунктов. Если для достижения согласия целесообразно будет организовать устный обмен мнениями, такой обмен может состояться в рамках заседания комиссии, состоящей из представителей компетентных органов Договаривающихся Государств.

Статья 27
Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, необходимой для исполнения положений настоящей Конвенции или внутренних законодательств Договаривающихся Государств, касающейся налогов, на которые распространяется Конвенция в той мере пока налогообложение не противоречит Конвенции. Обмен информации не ограничивается Статьей 1. Любая информация, получаемая Договаривающимся Государством считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках внутреннего законодательства этого Государства, и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием или рассмотрением апелляций, касающихся налогов, на которые распространяется Конвенция. Такие лица или органы используют информацию только для таких целей. Они могут раскрывать эту информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
2. Ни в каком случае положения пункта 1 не должны трактоваться как налагающие на Договаривающиеся Государства обязательства:
а) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике, этого или другого Договаривающегося Государства;
b) предоставлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычной административной практики этого или другого Договаривающегося Государства;
с) предоставлять информацию, которая раскрывала бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую, или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (общественной практике).

Статья 28
Помощь в сборе налогов

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обязуются оказывать помощь друг другу в сборе налогов, вместе с процентами, затратами и гражданскими штрафами, относящимися к таким налогам, именуемым в настоящей статье как "доходное требование".
2. Просьбы об оказании помощи компетентными органами Договаривающихся Государств в сборе доходного требования включают подтверждение таким органом того, что согласно законодательству этого Государства, доходное требование было окончательно установлено. В целях настоящей статьи, доходное требование является окончательно установленным, если Договаривающееся Государство согласно своего внутреннего законодательства имеет право на сбор доходного требования и налогоплательщик не имеет дальнейших прав на сдерживание такого сбора.
3. Доходное требование Договаривающегося Государства, которое было принято для сбора компетентным органом другого Договаривающегося Государства, собирается другим Государством, как будто такое требование было доходным требованием этого Государства, окончательно установленным в соответствии с положениями его законов, касающихся сбора его налогов.
4. Сумма налогов, собранных компетентным органом Договаривающегося Государства согласно настоящей статье, направляется компетентному органу другого Договаривающегося Государства. Расходы, понесенные в связи с оказанием помощи в сборе налогов, покрываются первым упомянутым Государством, а все чрезвычайные расходы берет на себя другое Государство.
6. Согласно настоящей Статье помощь в сборе налогов не оказывается Договаривающемуся Государству в отношении налогоплательщика в той части, если налоговое требование относится к периоду, в течение которого налогоплательщик не являлся резидентом одного или другого Договаривающегося Государства.
7. Несмотря на положения Статьи 2 настоящей Конвенции, положения настоящей статьи применяются к налогам любого рода и вида, за исключением таможенных сборов и пошлин.
8. Ничто в настоящей Статье не истолковывается как навязывание любому из Договаривающихся Государств обязательств о применении административных мер такого характера, которые отличаются от тех, которые применяются при сборе своих собственных налогов или тех, которые бы противоречили его государственной политике (общественной практике).

Статья 29
Члены дипломатических миссий
и консульских учреждений

Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий членов дипломатических миссий и консульских служащих, предоставленных общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.

Статья 30
Вступление в силу

1. Настоящая Конвенция будет ратифицирована, и обмен ратификационными грамотами состоится в возможно короткий срок.
2. Конвенция вступает в силу после обмена ратификационными грамотами и ее положения будут применяться:
а) в отношении налогов, взимаемых у источника - к суммам доходов, выплачиваемых с или после первого января календарного года, следующего за годом вступления в силу Конвенции;
b) в отношении других налогов на доходы и на капитал - к таким налогам, подлежащим к уплате за любой налоговый год, начинающийся с или после первого января календарного года, следующего за годом вступления в силу Конвенции.

Статья 31
Прекращение действия

Настоящая Конвенция остается в силе до тех пор, пока одно из Договаривающихся Государств не прекратит ее действие. Каждое Договаривающееся Государство может прекратить действие Конвенции, письменно уведомив по дипломатическим каналам о прекращении действия Конвенции по крайней мере за шесть месяцев до окончания любого календарного года. В таком случае Конвенция прекращает свое действие:
а) в отношении налогов, удерживаемых у источника - к суммам доходов, выплачиваемых с или после первого января года, следующего за тем, в котором было дано извещение о прекращении действия; и
b) в отношении других налогов на доходы и на капитал - за налогооблагаемый период, начинающийся с или после первого января года, следующего за тем, в котором было дано извещение о прекращении действия.

В удостоверение чего, нижеподписавшиеся представители должным образом уполномоченные на то своими Правительствами, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в двух экземплярах 27 числа февраля месяца 1997 года в г. Алматы на казахском, туркменском и русском языках. В случае различия в толковании текстов, русский текст должен быть принят за основу.

За Правительство За Правительство
Республики Казахстан Туркменистана