Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Германия Федеративтік Республикасының Үкіметі арасындағы Жолаушылар мен жүктердің халықаралық автомобиль тасымалдары туралы келісімді бекіту туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 1999 жылғы 30 желтоқсан N 27-ІІ

     Боннда 1997 жылғы 26 қарашада жасалған Қазақстан Республикасының 
Үкіметі мен Германия Федеративтік Республикасының Үкіметі арасындағы
Жолаушылар мен жүктердің халықаралық автомобиль тасымалдары туралы келісім 
бекітілсін.
     
     Қазақстан Республикасының
             Президенті 
     
               Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Германия
              Федеративтік Республикасының Үкіметі арасындағы
               Жолаушылар мен жүктердің халықаралық автомобиль
                          тасымалдары туралы
                               Келісім 
     
      (ҚР халықаралық шарттары бюллетені, 2001 ж., N 1, 6-құжат)
     (2000 жылғы 18 қаңтарда күшіне енді - "Дипломатия жаршысы" ж., 
          Арнайы шығарылым N 2, 2000 жылғы қыркүйек, 93 бет) 
     
     Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Германия Федеративтік
Республикасының Үкіметі,
     халықаралық автомобиль қатынасын реттеу мен дамытуға ұмтылысты 
басшылыққа ала отырып,
     төмендегілер туралы келісті:
     
                             1-бөлім
                          Қолданылу саласы
     
                              1-бап
     
     Осы Келісім Уағдаласушы Тараптардың ішкі мемлекеттік құқықтың 
нормаларына сай Қазақстан Республикасы мен Германия Федеративтік
Республикасының арасындағы халықаралық автомобиль қатынастарында 
жолаушылар мен жүктердің тасымалдарын және өз мемлекетінің аумағында 
осындай тасымалдарды орындауға құқығы бар тасымалдаушылармен осы 
мемлекеттер арқылы транзит тасымалдарын реттейді.
     
                             2-бөлім
                        Жолаушыларды тасымалдау
 
                              2-бап   
     

(1) Осы Келісімнің контексіндегі жолаушылар тасымалдары өз есебінен және үшінші тұлғалардың есебінен жолаушылар мен олардың жүктерін автобуспен тасымалдауларын білдіреді. Бұл осындай рейстерге байланысты жолаушыларсыз жүрістеріне де қатысты.
(2) Өзінің конструкциясы мен жабдықталуы бойынша тоғыз адамнан аса (жүргізушіні қоса алғанда) тасымалдауға арналған жарамды автомобильдер автобустар болып саналады.

3-бап

(1) Жүйелі тасымалдар - соған сәйкес жолаушылар бұрынырақта белгіленген аялдау пункттерінде отыру мен түсулер жасауы мүмкін алдын ала белгіленген және жарияланған қозғалыс кестелер, тасымалдау тарифтері мен жағдайларға сәйкес анықталған маршруттар бойынша жолаушылар тасымалдары жүйелі қатынас деп есептеледі. Бұл негізінде жүйелі тасымалдар ретінде орындалатын рейстер үшін де жарамды.
(2) Екі жақты немесе транзитті қатынастағы жүйелі тасымалдар екі Уағдаласушы Тараптың құзырлы органдарының рұқсатын талап етеді. Рұқсат тиісінше Уағдаласушы Тараптың қолданыстағы құқық нормаларына сәйкес өзаралық келісім бойынша берілетін болады. Рұқсат бес жыл мерзімге дейін берілуі мүмкін.
(3) Рейстер маршруттарының, аялдау пункттерінің, қозғалыс кестелерінің, тасымалдау тарифтері мен тасымалдау шарттарының өзгерістері екі Уағдаласушы Тараптың құзырлы органдарының алдын ала келісімін талап етеді.
(4) Жүйелі тасымалдарды ашуға өтініштерді, сондай-ақ 3 тармаққа

сәйкес өтініштерді, оның мемлекеттік аумағында тасымалдаушы тіркелген 
Уағдаласушы Тараптың құзырлы органдарына дер кезінде берілуі тиіс. Осы 
өтініштер Уағдаласушы Тарап Көлік министрлігінің қорытындысымен бірге 
екінші Уағдаласушы Тараптың Көлік министрлігіне тікелей жіберілуі тиіс.
     (5) 3 және 4-тармақтарға сәйкес өтініштерде мына мәліметтер қамтылуы 
тиіс:
     1. Тасымалдаушылардың фамилиясы мен аты-жөні немесе фирманың аты, 
сондай-ақ толық мекен-жайы;
     2. Тасымалдың түрі;
     3. Рұқсаттың мәлімденген қолданыс мерзімі;
     4. Жұмыстың ұзақтығы мен рейстер саны (мысалы, күн сайын, апта сайын);
     5. Қозғалыс кестесі;
     6. Дәл маршруты (жолаушыларды тиеу мен түсіру үшін аялдау пункттері) 
басқа аялдау пункттері (шекаралық бақылау-өткізу пункттері);
     7. Маршруттың шақырымдық қашықтығы: сол бағытта және кері қарай жол 
жүру;
     8. Бір күндік жүрістің қашықтығы;
     9. Жүргізушінің рульде болу және демалыс үзілісінде болу уақыты;
     10. Пайдаланылатын автобустардағы отыру орындарының саны;
     11. Тасымалдау төлемдерінің сомалары мен тасымалдау шарттары.
     
                              4-бап
     
     (1) Жүйеленбеген тасымалдаулар - осы 3-баптың 1-тармағына сәйкес 
жүйелі болып табылмайтын тасымалдар.

(2) Екі жақты немесе транзит қатынастардағы жүйеленбеген тасымалдар тиісінше екінші Уағдаласушы Тараптың құзырлы органдарының рұқсатын талап етеді. Рұқсат алуға өтініш Уағдаласушы Тараптың меншікті құзырлы органы арқылы екінші Уағдаласушы Тараптың құзырлы органына жіберіледі және тасымал орындалғанға дейін кемінде төрт апта бұрын беріледі.
(3) Жүйеленбеген тасымалдар кезінде жолда тиісті бұл 2-тармаққа

сәйкес рұқсат етілген жағдайларды қоспағанда, жолда жолаушыларды автобусқа 
отырғызуға немесе оларды автобустан түсіруге тыйым салынады.
     (4) Өтініштерде 2-тармаққа сәйкес мына мәліметтер қамтылуы тиіс, атап 
айтқанда:
     1. Тасымалдаушының, сондай-ақ қажет болғанда тасымалдауға тапсырыс 
берген жол жүруді ұйымдастырушының фамилиясы мен аты-жөні немесе фирманың 
аты, толық мекен-жайы;
     2. Жол жүрудің мақсаты (сипаттамасы);
     3. Экскурсиялық топ құрылған мемлекет;
     4. Жол жүрудің бастапқы және соңғы пункттері, сондай-ақ экскурсиялық 
топ шыққан ел;
     5. Шекаралық бақылау-өткізу пункттері көрсетілген жол жүру маршруты;
     6. Сол бағытта/кері қарай жолаушылармен немесе жолаушыларсыз жол 
жүрудің тиістілігі көрсетіле отырып, сол бағытта және кері қарай жол жүру 
күні;
     7. Жүрушілердің рульде болу және демалыс үзілісінде болу уақыты;
     8. Айырмашылық тіркеу белгілері мен пайдаланылатын автобустардағы 
отыру орындарының саны.
     
                              5-бап
     

3-баптың 2 тармағына, 4-баптың 2 және 3 тармақтарына сәйкес берілген рұқсаттарды тек олар берілген тасымалдаушылар ғана пайдалануы мүмкін. Оларды басқа тасымалдаушыларға беруге немесе жүйеленбеген тасымалдаулар кезінде рұқсатта көрсетілгендерден басқа автокөлік құралдары үшін пайдалануға тыйым салынады. Рұқсат екінші Уағдаласушы Тараптың мемлекеттік аумағында орналасқан екі пункт арасында жолаушыларды тасымалдауға құқық бермейді (каботаждық тыйым салу). Рұқсат берілген тасымалдаушы жүйелі қатынастар шеңберінде Қазақстан Республикасының немесе Германия Федеративтік Республикасының жеке мердігерлік кәсіпорындарын пайдалануы мүмкін. Олардың өздерінде осы ресми рұқсаттары болуы тиіс.

3-бөлім
Жүктерді тасымалдау

6-бап

Пайдаланылатын автокөлік құралы тіркелген Уағдаласушы Тараптың мемлекеттің аумағы мен екінші Уағдаласушы Тараптың мемлекеттік аумағының (екі жақты қатынас) арасында, сондай-ақ Уағдаласушы Тараптардың бірінің мемлекеттік аумағы арқылы транзит қатынасымен жүктерді тасымалдау үшін тасымалдаушылардың өзінде 8-бапта көрсетілген тасымалдарды қоспағанда, әрбір тасымал үшін осы Уағдаласушы Тараптың құзырлы органының рұқсаты болуы тиіс.

7-бап

(1) Рұқсат тасымалдаушыға беріледі. Ол тек тасымалдаушы үшін жарамды және үшінші тұлғаға беруге жатпайды.
(2) Рұқсат әрбір жүк автомобилі үшін және әрбір автомобиль-тартқыш үшін талап етіледі. Ол бір уақытта бірге келе жатқан тіркемеге немесе жартылай тіркемеге, оның тіркелу орнына қарамастан, жарамды болып табылады.
(3) Рұқсат екі жақты және транзит қатынасында онда көрсетілген уақыт шеңберінде кез келген жол жүру үшін (белгілі бір мерзімге рұқсат) немесе рұқсатта көрсетілген мерзім аралығында тиісінше бір немесе бірнеше рет сол бағытта және кері қарай жол жүруге жарамды (жол жүру рұқсаты).
(4) Екінші Уағдаласушы Тараптың мемлекеттік аумағынан үшінші мемлекетке және кері қарай тасымалдауға, егер осы әдеттегі маршрут автомобиль тіркелген елдің мемлекеттік аумағы арқылы өтсе, құзырлы органдар рұқсат еткен жағдайда жол беріледі.
(5) Бір Уағдаласушы Тараптың тасымалдаушыларына екінші Уағдаласушы

тараптың мемлекеттік аумағында орналасқан екі пункт арасында жүктерді 
тасымалдауға тыйым салынады (каботаж).
     (6) Осы Келісімге сәйкес орындалатын жүк қатынасы үшін нысаны жалпыға 
бірдей қабылданған халықаралық үлгіге сәйкес болуы тиіс тасымалдау 
құжаттары талап етіледі.
     
                              8-бап
     
     (1) Мына тасымалдар үшін рұқсаттар талап етілмейді:
     
     1. Тек жарнама, оқыту, жәрмеңкелер мен көрмелер үшін арналған заттар 
немесе материалдар;

2. Театр, музыка, кино түсіру, спорт және цирк іс-шаралары, сондай-ақ радиохабарлар жазу үшін, кино- немесе телевизиялық түсірімдер үшін жабдықтар мен керек-жарақтар;
3. Бұзылған автокөлік құралдары (кері қарай жеткізу);
4. Мәйіттерді, қайтыс болғандардың күлі салынған сауыттар;
5. Тіркеменің толық салмағын қосқанда, рұқсат етілетін толық салмағы 6 т. аспайтын жүктерді немесе тіркеменің пайдалы салмағын қоса есептегенде, рұқсатты ең көп салмағы 3.5 т. аспайтын жүктерді автокөлік құралымен тасымалдау;
6. Апатты шұғыл жағдайлар кезінде (әсіресе табиғат апаттары) дәрі-дәрмектер, медицина жабдықтары және құралдар, сондай-ақ көмек көрсетуге арналған басқа да заттар;
7. Тірі хайуандар;
8. Көші-қон қозғалмалы мүліктер (үй жабдықтары мен тұрмыс құралдары);
9. Пошта жіберілімдері.
(2) мемлекеттердің бірінің кәсіпкерлері үшін арналған жасаушы заводтан жаңа бос жүк автомобильдерін айдап әкелуге рұқсат талап етілмейді.
(3) 15-бапқа сәйкес құрылған Аралас комиссия басқа тасымалдарды да рұқсат алу міндетінен босатуы мүмкін.

9-бап

(1) Қазақстан Республикасының тасымалдаушылары үшін талап етілетін

рұқсаттарды Германия Федеративті Республикасының Федеральды Көлік 
министрлігі береді және тасымалдаушыларға Қазақстан Республикасының Көлік 
және коммуникациялар министрлігі немесе олар өкілеттеген органдар 
тапсырады.
     
                              10-бап
     
     (1) 15-бапқа сәйкес құрылған Аралас Комиссия сыртқы сауда мен 
транзиттік қатынас көлемін ескере отырып, Уағдаласушы Тараптардың 
әрқайсысы жылма-жыл және тегін беретін рұқсаттардың санын белгілейді.
     (2) Мұқтаждығына қарай өзара келісім бойынша рұқсаттар саны 
өзгертілуі мүмкін.
     (3) Рұқсаттардың мазмұны мен нысанын Аралас Комиссия белгілейді.
     
                             4-бөлім
                         Жалпы ережелер       
     
                              11-бап
     

(1) Осы Келісім бойынша талап етілетін рұқсаттар, сондай-ақ бақылау және басқа да тасымалдау құжаттары осы Келісіммен реттелетін барлық жол жүрулерде автокөлік құралдарында болуы тиіс және құзырлы бақылау органдары болуы тиіс.
(2) Бақылау және тасымалдау құжаттары жол жүрісі басталардың алдында толық толтырылуы тиіс.
(3) Жүкпен немесе жүксіз келе жатқан автокөлік құралының сыртқы өлшемі немесе салмағы екінші Уағдаласушы Тараптың аумағында белгіленген нормадан асатын болса, тасымалдаушы екінші Уағдаласушы Тараптың құзырлы органдарының арнайы рұқсатын алуы тиіс.
(4) Қауіпті жүктерді тасымалдау үшін арнайы рұқсат талап етілген жағдайда, тасымалдаушы осы арнайы рұқсатты екінші Уағдаласушы Тараптың құзырлы органынан алуы тиіс.

12-бап

(1) Әрбір Уағдаласушы Тараптың тасымалдаушылары екінші Уағдаласушы Тараптың мемлекеттік аумағында пәрменді, көлік жұмысын және автомобиль қозғалысын реттейтін барлық құқықтық нормаларды, сондай-ақ осы мезеттегі пәрменді кедендік ережелерді сақтауға міндетті.
(2) Тасымалдаушы немесе оның жүргізушісі екінші Уағдаласушы Тараптың мемлекеттік аумағында пәрменді және көлік жұмысын реттейтін құқықтық нормаларды немесе осы Келісімнің ережелерін айтарлықтай немесе бірнеше рет бұзған жағдайда, мемлекеттік аумағында автокөлік құралы тіркелген Уағдаласушы Тараптың құзырлы органы мемлекеттік аумағында бұзу болған Уағдаласушы Тараптың өтініші бойынша мына төмендегі шаралардың бірін қабылдайды:
1. Жауап жүктелген тасымалдаушыдан пәрменді ережелердің сақталуын талап етеді (ескерту);
2. Осы Келісімге сәйкес тасымалдар орындауға уақытша тыйым салу;
3. Жауап жүктелген тасымалдаушыға рұқсат беруді тоқтату немесе екінші Уағдаласушы Тараптың құзырлы органы осы тасымалдаушыны тасымалдаудан босатқан мерзімге дейін бұрын берілген рұқсатты қайтып алу;
(3) Осы баптың 2-тармағының 2-тармақшасына сәйкес шара мемлекеттік аумағында тәртіп бұзу болған Уағдаласушы Тараптың тікелей құзырлы органымен қабылдануы мүмкін;
(4) Уағдаласушы Тараптардың екеуінің де Көлік министрліктері олар қабылдаған шаралар туралы бір-біріне мәлімдейді.

13-бап

Белгілі бір тұлғаларға қатысты тапсырылған мәліметтерді қорғау төмендегі ережелерге сай әрбір Уағдаласушы Тарап үшін пәрменді заңдар қағидаларын ескере отырып, басшылыққа алынады:
1. Бұл мәліметтерді пайдалану көрсетілген мақсаттар мен осы мәліметтерді берген органның шарттарын сақтаған жағдайда ғана мүмкін;
2. Мәлімет тапсырған органның сұрауы бойынша жариялауға жатпайтын мәліметтерді пайдалану туралы және олардың көмегі арқылы алынған нәтижелер туралы ол хабарландырылып отырады;
3. Белгілі бір тұлғаларға қатысты мәліметтерді тек милиция органдары мен шекаралық кеден органдарына ғана беруге болады. Бұдан әрі қарай бұл мәліметтерді басқа органдарға беру тек осы мәліметті тапсырған органның рұқсатымен ғана мүмкін;
4. Мәліметтерді берген орган осы мәліметтің дұрыстығы үшін жауапты. Бұдан басқа бұл орган осы тапсырудың мақсатына байланысты, сондай-ақ ұлттық құқықтар ережесіне сәйкес жариялауға жатпайтын мәліметтерге тыйым салуда ұстамдылық пен қажеттілік талаптарын сақтауға міндетті. Егер дұрыс емес мәліметтер немесе берілуге жатпайтын мәліметтер берілген жағдайда, бұл жөнінде жедел түрде басқа органға хабарлануы тиіс. Бұл орган дұрыс емес мәліметтерді жөндеуге немесе оларды беруге тыйым салынған мәліметтерді жоюға міндетті;
5. Ол жөнінде қолда бар ақпарат берілген тұлғаның өтініші бойынша өзі жөнінде қолда бар ақпарат, сондай-ақ оны пайдаланудың мақсаты туралы анықтама берілуі тиіс. Аталмыш анықтаманы беруде мемлекеттік мүдде жоғары болса, онда осындай анықтама беруге рұқсат етілмеуі мүмкін. Қалған жағдайларда анықтама алу құқығы ұлттық құқықты басшылыққа алады;
6. Мәліметтерді беруші орган оны тапсыру кезінде өз еліндегі заңдарға сәйкес оларды жою мерзімін көрсетеді;
7. Мәліметтерді тапсыратын және алатын органның екеуі де мәлімет белгілі бір тұлғаға қатысты және жариялауға жатпайтын жағдайда бұл туралы құжаттарға тіркейді;
8. Белгілі бір тұлғаға қатысты және жариялауға жатпайтын мәліметті тапсыруда екі орган да оған құқығы жоқ адамдардың алуынан, өзгертілуі мен жарияланудан қорғалуын қамтамасыз етеді.

14-бап

(1) Уағдаласушы Тараптар 1-баптың контексінде тасымалдар кезінде олар қозғалыс қауіпсіздігі үшін шуы аз және пайдаланылған газдың зиянды заттары аз автокөлік құралым пайдалануға келісетін болады.
(2) 15-бапқа сәйкес нақтыланатын мәселелерді Аралас Комиссия қосымша келісетін болады.

15-бап

(1) Осы Келісімді орындау мақсатында және оған байланысты мәселелерді талқылау үшін екі Уағдаласушы Тараптың Көлік министрліктері өкілдерінен өзге де сарапшылардың қатысуымен Аралас Комиссия құрылатын болады.
(2) Уағдаласушы Тараптардың біреуінің ұсынысы бойынша қажет болған жағдайда Аралас Комиссияның мәжілісі өткізіледі.
(3) Аралас Комиссия қажет болған жағдайда өзге құзырлы органдардың қатысуымен осы Келісімді өзгерту бойынша немесе қатынастардың дамуына, сондай-ақ өзгертілген құқықтық нұсқаулықтарға сәйкес ұсыныстар әзірлейді.

16-бап

Осы Келісімнің негізінде тасымалдарды орындау кезінде екінші Уағдаласушы Тараптың аумағына әкелінетін төменде келтірілген тауарлар рұқсаттардан өзаралық негізде барлық кедендік алымдардан, баж салықтарынан босатылады:
1. Әрбір автокөлік құралының моделі үшін қарастырылған сыйымдылықтарда, қозғалтқыштың азықтану жүйесімен техникалық және конструктивті байланысты жанармайлар, автобустар үшін 600 литр, жүк автокөлік құралдары үшін 200 литр көлемінде, сондай-ақ жүк автокөлік құралдарындағы немесе арнайы контейнерлердегі әрбір рефрижераторлық немесе басқа қондырғы түрлеріне 200 литр көлеміндегі қосымша жанармай;
2. Көлік құралдарындағы, тасымалдау кезінде қалыпты қолдану үшін қажетті көлемдегі жағармай материалдары;
3. Халықаралық тасымалдарды орындайтын автокөлік құралын жөндеуге

арналған қосалқы бөлшектер мен құрал-саймандар; пайдаланылмаған қосалқы 
бөлшектер, сондай-ақ ауыстырылған көне бөлшектер елден әкетілуі тиіс 
немесе Уағдаласушы Тараптың мемлекет аумағынан белгіленген тәртіпте 
жойылуы немесе тапсырылуы тиіс.
     
                              17-бап
     
     Уағдаласушы Тараптардың Көлік министрліктері дер кезінде осы 
Келісімнің 3, 4, 6, 7, 9, 11, 12 және  15 баптарына сәйкес органдар 
жөнінде бір-біріне хабарлайды.
     
                              18-бап
     

Осы Келісім Уағдаласушы Тараптардың өзге халықаралық шарттардан туындайтын міндеттемелерін, соның ішінде Германия Федеративті Республикасының Еуропалық Одаққа мүшелігіне қатысты міндеттемелерін қозғамайды.

19-бап

(1) Осы Келісім Қазақстан Республикасының Үкіметі Германия Федеративті Республикасының Үкіметіне осы Келісімнің күшіне енуі үшін қажетті мемлекеттік ішкі процедуралардың орындалғандығы туралы мәлімдеген күні енеді. Күн мәлімдеменің келіп түскен күнімен анықталады.
(2) Осы Келісім Уағдаласушы Тараптардың бірі жазбаша түрде оның күшін

жойғанша күшінде қалады. Осы Келісім екінші Уағдаласушы Тараптың күшін жою 
туралы мәлімдемесі алынғаннан кейін алты айдан соң күшін жояды.
     Бонн қаласында 1997 жылғы 26 қарашада екі түпнұсқа данада, әрқайсысы 
қазақ, неміс және орыс тілдерінде жасалды, сондай-ақ әр мәтіннің күші 
бірдей. Неміс және қазақ тілдеріндегі мәтіндерде пікір алшақтықтары 
туындаған жағдайда орыс тіліндегі мәтінге басымдылық беріледі.
     
     Қазақстан республикасының             Германия Федеративті
          Үкіметі үшін                       Республикасының
                                              Үкіметі үшін 
     Мамандар:
       Қасымбеков Б.А. 
       Икебаева Ә.Ж. 
     
      
      

О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Федеративной Республики Германия о международных автомобильных перевозках пассажиров и грузов

Закон Республики Казахстан от 30 декабря 1999 года № 27

Ратифицировать Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Федеративной Республики Германия о международных автомобильных перевозках пассажиров и грузов, совершенное в Бонне 26 ноября 1997 года.

Президент
Республики Казахстан

Соглашение
между Правительством Республики Казахстан
и Правительством Федеративной Республики Германия о
международных автомобильных перевозках
пассажиров и грузов

(Бюллетень международных договоров РК, 2001 г., N 1, ст. 6)
(Вступило в силу 18 января 2000 года - ж. "Дипломатический курьер",
спецвыпуск N 2, сентябрь 2000 года, стр. 181)

Правительство Республики Казахстан и Правительство Федеративной Республики Германия,
руководствуясь стремлением к урегулированию и развитию международных автомобильных перевозок пассажиров и грузов,
согласились о нижеследующем:

Часть 1
Область применения


Статья 1

Настоящее Соглашение регулирует соответственно внутригосударственным правовым нормам Договаривающихся Сторон перевозку пассажиров и грузов в международном автомобильном сообщении между Республикой Казахстан и Федеративной Республикой Германия и транзитом через эти государства перевозчиками, имеющими право на выполнение таких перевозок на государственной территории своего государства.

Часть 2
Перевозка пассажиров


Статья 2

(1) Перевозка пассажиров в контексте настоящего Соглашения означает перевозку пассажиров и их багажа на автобусах за собственный счет или за счет третьих лиц. Это относится также к пробегам без пассажиров, которые связаны с такими рейсами.
(2) Автобусами считаются автомобили, которые по своей конструкции и оснащению пригодны и предназначены для перевозки более девяти человек (включая водителя).

Статья 3

(1) Регулярным сообщением считается регулярная перевозка пассажиров по определенному маршруту согласно заранее установленным и опубликованным расписаниям движения, тарифам за перевозку и условиям перевозки, в соответствии с которыми пассажиры могут совершать посадку и высадку на ранее установленных пунктах остановки. Это действительно также для рейсов, которые в основном будут выполняться как регулярные перевозки.
(2) Регулярные перевозки в двустороннем или транзитном сообщении требуют разрешения компетентных органов обеих Договаривающихся Сторон. Разрешение будет выдаваться по взаимному согласию согласно действующим правовым нормам соответствующей Договаривающейся Стороны. Разрешение может выдаваться на срок до пяти лет.
(3) Изменения маршрутов рейсов, пунктов остановки, расписания движения, тарифов за перевозку и условий перевозки требуют предварительного согласия компетентных органов обеих Договаривающихся Сторон.
(4) Заявления на открытие регулярной перевозки, а также заявления согласно пункту 3 следует заблаговременно подавать компетентному органу Договаривающейся Стороны, на государственной территории которой перевозчик имеет свое местонахождение. Эти заявления с заключением Министерства транспорта данной Договаривающейся Стороны следует отправлять непосредственно в Министерство транспорта другой Договаривающейся Стороны.
(5) Заявления согласно пп.3 и 4 должны включать следующие данные:
1. Имя и фамилию или название фирмы, а также полный адрес перевозчика;
2. Вид перевозки;
3. Заявленный срок действия разрешения;
4. Продолжительность работы и число рейсов (например, ежедневно, еженедельно);
5. Расписание движения;
6. Точный маршрут (пункты остановки для посадки и высадки пассажиров /другие пункты остановки/пограничные контрольно-пропускные пункты);
7. Протяженность маршрута в километрах: поездка туда/поездка обратно;
8. Протяженность пробега за один день;
9. Время нахождения водителя за рулем и время перерыва на отдых;
10. Число мест для сидения в используемых автобусах.
11. Сумма платы за перевозку и условия перевозки.

Статья 4

(1) Нерегулярная перевозка - это перевозка, которая не является регулярной перевозкой в соответствии с пунктом 1 Статьи 3.
(2) Нерегулярные перевозки в двустороннем или транзитном сообщении требуют разрешения компетентных органов соответственно другой Договаривающейся Стороны. Заявление на выдачу разрешения направляется через собственный компетентный орган Договаривающейся Стороны в компетентный орган другой Договаривающейся Стороны и должно быть подано не позднее чем за четыре недели до выполнения перевозки.
(3) При нерегулярных перевозках запрещается в дороге сажать пассажиров в автобусы или высаживать их из автобусов, за исключением тех случаев, когда это разрешается в соответствии с пунктом 2.
(4) Заявления согласно пункту 2 должны включать, в частности, следующие данные:
1. Имя и фамилию или название фирмы, полный адрес перевозчика, а также при необходимости организатора поездки, давшего заказ на перевозку;
2. Цель поездки (описание);
3. Государство, в котором составляется экскурсионная группа;
4. Начальный и конечный пункты поездки, а также страну происхождения экскурсионной группы;
5. Маршрут поездки с указанием пограничных контрольно-пропускных пунктов;
6. Даты поездки туда и обратно с указанием на то, должна ли поездка туда/обратно состоятся с пассажирами или без пассажиров;
7. Время нахождения водителей за рулем и время перерыва на отдых;
8. Отличительные регистрационные знаки и число мест для сидения в используемых автобусах.

Статья 5

Разрешениями, выданными согласно Статье 3, п. 2, Статье 4, пп 2 и 3, могут пользоваться только те перевозчики, которым они были выданы. Их запрещается передавать другим перевозчикам или - в случае нерегулярных перевозок - использовать для иных, чем указанных в разрешении, автотранспортных средств. Разрешение не дает право на перевозку пассажиров между двумя пунктами, расположенными на государственной территории другой Договаривающейся Стороны (запрет каботажа). В рамках регулярного сообщения перевозчик, которому было выдано разрешение, может использовать субподрядные транспортные предприятия из Республики Казахстан или Федеративной Республики Германия. Они должны иметь при себе это официальное разрешение.

Часть 3
Перевозка грузов


Статья 6

Для перевозок между государственной территорией Договаривающейся Стороны, где зарегистрировано используемое автотранспортное средство, и государственной территорией другой Договаривающейся Стороны (двустороннее сообщение), а также в транзитном сообщении через государственную территорию одной из Договаривающихся Сторон перевозчики должны иметь для каждой перевозки разрешение компетентного органа этой Договаривающейся Стороны, за исключением перевозок, указанных в Статье 8.

Статья 7

(1) Разрешение выдается перевозчику. Оно действительно только для него самого и не подлежит передаче третьему лицу.
(2) Разрешение требуется для каждого грузового автомобиля и для каждого автомобиля - тягача. Оно действительно одновременно для следующего вместе с ним прицепа или полуприцепа независимо от места его регистрации.
(3) Разрешение действительно в двустороннем и транзитном сообщении для любого числа поездок в рамках указанного в нем времени (разрешение на определенный срок) или соответственно для одной или нескольких поездок туда и обратно в указанный в разрешении промежуток времени (разрешение на поездку).
(4) Перевозки с государственной территории другой Договаривающейся Стороны в третье государство и обратно допустимы с разрешения компетентного органа лишь тогда, когда этот обычный маршрут будет проходить через государственную территорию страны, где зарегистрирован автомобиль.
(5) Перевозчикам одной Договаривающейся Стороны запрещается перевозить грузы между двумя пунктами, расположенными на государственной территории другой Договаривающейся Стороны (каботаж).
(6) Для выполняемого согласно настоящему Соглашению грузового сообщения требуются перевозочные документы, форма которых должна соответствовать общепринятому международному образцу.

Статья 8

(1) Разрешения не требуется для перевозок:
1. Предметов или материалов, предназначенных исключительно для рекламы, обучения, ярмарок и выставок;
2. Оборудования и принадлежностей для театральных, музыкальных, кинематографических, спортивных и цирковых мероприятий, а также для записи радиопередач, киносъемок и телевизионных съемок;
3. Поврежденных автотранспортных средств (доставка обратно);
4. Трупов, урн с прахом умерших;
5. Грузов на автотранспортных средствах, максимально допустимый полный вес которых, включая полный вес прицепа, не превышает шести тонн или максимально допустимая полезная нагрузка которых, включая полезную нагрузку прицепа, не превышает трех с половиной тонн;
6. Медикаментов, медицинского оборудования и оснащения, а также других предметов, предназначенных для оказания помощи при неотложных аварийных ситуациях (особенно стихийных бедствиях);
7. Живых животных;
8. Движимого имущества при переселении (домашняя обстановка и утварь);
9. Почтовых отправлений.
(2) Разрешения не требуется для перегона новых порожних грузовиков от завода изготовителя, предназначенных для предпринимателей в одном из государств.
(3) Смешанная Комиссия, созданная согласно Статье 15, может освободить и другие виды перевозок от обязанности получить разрешение.

Статья 9

(1) Разрешения, требуемые для перевозчиков Республики Казахстан, будут выдаваться Федеральным министерством транспорта Федеративной Республики Германия и передаваться перевозчикам Министерством транспорта и коммуникации Республики Казахстан или уполномоченными им органами.
(2) Разрешения, требуемые для перевозчиков Федеративной Республики Германия, будут выдаваться Министерством транспорта и коммуникаций Республики Казахстан и передаваться перевозчикам Федеральным министерством транспорта Федеративной Республики Германия или уполномоченными им органами.

Статья 10

(1) Смешанная Комиссия, созданная согласно Статье 15, устанавливает с учетом объема внешней торговли и транзитного сообщения число разрешений, предоставляемых ежегодно и бесплатно каждой из Договаривающихся Сторон.
(2) В случае потребности количество разрешений может быть изменено по взаимному согласию.
(3) Содержание и форма разрешений устанавливаются Смешанной Комиссией.

Часть 4
Общие положения


Статья 11

(1) Требуемые по настоящему Соглашению разрешения, а также контрольные и другие перевозочные документы следует иметь в автотранспортном средстве при всех поездках, регулируемых настоящим Соглашением, и по требованию предъявлять для проверки представителям компетентных контрольных органов.
(2) Контрольные и перевозочные документы следует полностью заполнять перед началом поездки.
(3) Когда габариты или вес автотранспортного средства, следующего без груза или с грузом, превышают установленные на территории другой Договаривающейся Стороны нормы, перевозчик должен получить специальное разрешение компетентных органов другой Договаривающейся Стороны.
(4) В случае, когда перевозка опасных грузов требует специального разрешения, перевозчик должен получить это специальное разрешение у компетентных органов другой Договаривающейся Стороны.

Статья 12

(1) Перевозчики каждой Договаривающейся Стороны обязаны соблюдать все правовые нормы, регулирующие деятельность транспорта и автомобильного движения, действующие на государственной территории другой Договаривающейся Стороны, а также действующие в данный момент таможенные правила.
(2) При серьезных или неоднократных нарушениях перевозчиком или его водителями правовых норм, действующих на государственной территории другой Договаривающейся Стороны, или положений настоящего Соглашения компетентные органы Договаривающейся Стороны, на государственной территории которой зарегистрировано автотранспортное средство, принимают по ходатайству той Договаривающейся Стороны, на государственной территории которой было совершено нарушение, одну из следующих мер:
1. Потребовать от несущего ответственность перевозчика соблюдать действующие правила (предупреждение);
2. Временный запрет на выполнение перевозок в соответствии с настоящим Соглашением;
3. Прекращение выдачи разрешений несущему ответственность перевозчику или изъятие уже выданного разрешения на тот срок, на который компетентный орган другой Договаривающейся Стороны отстранил этого перевозчика от перевозок.
(3) Мера согласно подпункту 2 пункта 2 данной Статьи может быть принята также непосредственно компетентным органом той Договаривающейся Стороны, на государственной территории которой было совершено нарушение.
(4) Министерства транспорта обеих Договаривающихся Сторон уведомляют друг друга о принятых ими мерах.

Статья 13

Охрана переданных данных, относящихся к определенным лицам, руководствуется с учетом действующих для каждой Договаривающейся Стороны предписаний закона следующими положениями:
1. Использование этих данных допустимо только для указанной цели и при соблюдении условий, предписанных передающим эти данные органом;
2. О применении переданных данных и полученных с их помощью результатах передающий их орган информируется по его просьбе;
3. Относящиеся к определенным лицам данные разрешается передавать исключительно органам полиции и органам пограничной охраны. Дальнейшая их передача другим органам допустима только после предварительного получения согласия передающего эти данные органа;
4. Передающий данные орган несет ответственность за правильность этих данных. Сверх того, этот орган обязан соблюдать требования необходимости и соразмерности в связи с преследуемой такой передачей целью, а также действующие согласно национальным правовым нормам запреты на передачу данных. Если оказывается, что были переданы неправильные данные или данные, которые нельзя было передавать, то об этом следует немедленно сообщить другому органу. Этот орган обязан исправить неправильные данные или уничтожить их или уничтожить запрещенные для передачи данные.
5. Лицу, данные которого были переданы, по его ходатайству должна быть дана справка об имеющейся о нем информации, а также о предусмотренной цели ее использования. В предоставлении такой справки может быт отказано, если преобладает государственная заинтересованность в отказе от предоставления упомянутой справки. Право на получение справки руководствуется в остальном национальными правовыми нормами.
6. Передающий данные орган указывает при их передаче на действующие согласно законам его страны сроки их уничтожения.
7. Оба органа при передаче и получении относящихся к определенному лиц данных регистрируют это в документации.
8. Оба органа обеспечивают эффективную охрану переданных данных, относящихся к определенному лицу, от неправомочного доступа к ним, от изменения и оглашения.

Статья 14

(1) Договаривающиеся Стороны единодушны в том, что для перевозок в контексте Статьи 1 они будут содействовать применению автотранспортных средств, отличающихся низким уровнем шума и вредных веществ в выхлопных газах и оснащенных современным оборудованием для безопасности движения.
(2) Детали будут дополнительно согласовываться Смешанной Комиссии согласно Статье 15.

Статья 15

(1) В целях выполнения настоящего Соглашения и обсуждения связанных с ним вопросов из представителей Министерств транспорта обеих Договаривающихся Сторон с участием других экспертов будет создана Смешанная Комиссия.
(2) Заседания Смешанной Комиссии проводятся в случае необходимости по предложению компетентных органов одной их Договаривающихся Сторон.
(3) Смешанная Комиссия при необходимости разрабатывает с участием других компетентных органов предложения по изменению или приведению настоящего Соглашения в соответствие с развитием сообщения, а также с измененными правовыми нормами.

Статья 16

При выполнении перевозок на основании настоящего Соглашения взаимно освобождаются от всех сборов по оформлению и пошлин при въезде, а также от обязательного получения разрешений следующие товары, ввозимые на государственную территорию другой Договаривающейся Стороны:
1. Горючее, находящееся в предусмотренных для соответствующей модели автотранспортного средства основных емкостях, технически и конструктивно связанных с системой питания двигателей, в количестве шестисот литров для автобусов и двухсот литров для грузовых автотранспортных средств, а также дополнительное горючее в количестве двухсот литров на каждую рефрижераторную или другую установку на грузовых автотранспортных средствах или на специальных контейнерах;
2. Смазочные материалы, находящиеся в транспортных средствах, в количествах, необходимых для нормального потребления во время перевозки;
3. Запасные части и инструменты, предназначенные для ремонта автотранспортного средства, выполняющего международную перевозку, неиспользованные запасные части, а также замененные старые части должны быть вывезены из страны, либо уничтожены, либо подлежат обращению с ними в порядке, установленном на государственной территории соответствующей Договаривающейся Стороны.

Статья 17

Министерства транспорта Договаривающихся Сторон своевременно уведомляют друг друга об органах согласно Статьям 3, 4, 6, 7, 9, 11, 12 и 15 настоящего Соглашения.

Статья 18

Настоящее Соглашение не затрагивает обязательства Договаривающихся Сторон, вытекающие из других международных договоров, в том числе обязательства Федеративной Республики Германия в связи с ее членством в Европейском Союзе.

Статья 19

(1) Настоящее Соглашение вступает в силу в день, когда Правительство Республики Казахстан уведомит Правительство Федеративной Республики Германия о том, что необходимые для вступления Соглашения в силу внутригосударственные процедуры выполнены. Дата определяется днем поступления уведомления.
(2) Настоящее Соглашение остается в силе до тех пор, пока одна из Договаривающихся Сторон не денонсирует его в письменном виде. После денонсации Соглашение утрачивает силу через шесть месяцев после получения уведомления о денонсации другой Договаривающейся Стороной.

Совершено в г. Бонне 26 ноября 1997 года в двух экземплярах, каждый на казахском, немецком и русском языках, причем каждый текст имеет силу. В случае возникновения разногласий в толковании казахского и немецкого текстов, тексту на русском языке будет отдано предпочтение.