Қазақстан Республикасы мен Грузия арасындағы Консулдық конвенцияны бекіту туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 1999 жылғы 6 сәуір N 371-I


     Алматыда 1997 жылғы 11 қарашада жасалған Қазақстан Республикасы 
мен Грузия арасындағы Консулдық конвенция бекітілсін. 
     
     Қазақстан Республикасының 
             Президенті 
     
     
              Қазақстан Республикасы мен Грузия арасындағы 
                         Консулдық конвенция 
     
     (ҚР халықаралық шарттары бюллетені, 2000 ж., N 5, 50-құжат)
    (1999 жылғы 21 тамызда күшіне енді - "Дипломатия жаршысы" ж., 
         Арнайы шығарылым N 2, 2000 жылғы қыркүйек, 81 бет) 
     
     Бұдан былай "Уағдаласушы Тараптар" деп аталатын Қазақстан 
Республикасы мен Грузия, 
     екi ел арасындағы достық қатынастарды одан әрi дамыту және өз 
азаматтарының құқықтары мен мүдделерiн анағұрлым тиiмдi қорғау тiлегiн 
басшылыққа ала отырып, 
     1963 жылғы 24 сәуiрдегi Консулдық қатынастар жөнiндегi Вена 
конвенциясының ережелерiн негiзге ала отырып, 
     осы Конвенцияны жасауды ұйғарды және төмендегiлер туралы уағдаласты:
     
                                 1-бап
                              Анықтамалар 
     
    Осы Конвенцияда төменде келтiрiлетiн терминдердiң мынадай
мағынасы бар:


      1) "консулдық мекеме" - кез келген бас консулдықты, консулдықты, вице-консулдықты немесе консулдық агенттiктi бiлдiредi;
      2) "консулдық округ" - консулдық мiндеттi орындау үшiн консулдық мекемеге бөлiнiп берiлген ауданды бiлдiредi;
      3) "консулдық мекеменiң басшысы" - осы сипатта iс-әрекет жасау тапсырылған адамды бiлдiредi;
      4) "консулдық қызмет адамы" - консулдық мекеменiң басшысын қоса алғанда, осы сипатта консулдық мiндеттердi орындау тапсырылған кез келген адамды бiлдiредi;
      5) "консулдық қызметшi" - консулдық мекемеде әкiмшiлiк немесе техникалық мiндеттердi орындайтын кез келген адамды білдiредi;
      6) "қызмет көрсетушi персоналдың қызметкерi" - консулдық мекемеге қызмет көрсету жөнiндегi мiндеттердi орындайтын кез келген адамды бiлдiредi;
      7) "консулдық мекеменiң қызметкерлерi" - консулдық қызмет адамдарын, консулдық қызметшiлердi және қызмет көрсетушi персоналдың қызметкерлерiн бiлдiредi;
      8) "консулдық персоналдың қызметкерлерi" - консулдық қызмет адамдарын (консулдық мекеменiң басшысын қоспағанда) сондай-ақ консулдық қызметшiлердi және қызмет көрсетушi персоналдың қызметкерлерiн бiлдiредi;
      9) "жеке үй қызметкерi" - консулдық мекеме қызметкерiнiң жеке үй қызметiнде ғана тұрған адамды бiлдiредi;

      10) "отбасы мүшесi" - консулдық мекеме қызметкерлерiнiң жұбайы (зайыбы), олармен бiрге тұрып жатқан және олардың асырауындағы оның балалары мен ата-аналары, сондай-ақ оның зайыбының (жұбайының) ата-аналары;
      11) "консулдық үй-жайлар" - консулдық мекеме үшiн ғана пайдаланылатын ғимаратты немесе ғимараттың бiр бөлiгiн және оларға меншiк құқығы кiмге тиесiлi болғанына қарамастан осы ғимаратқа немесе ғимараттың бiр бөлiгiне қызмет көрсететiн жер учаскесiн бiлдiредi;
      12) "консулдық архивтер" - барлық қағаздарды, құжаттарды, хат-хабарларды, кiтаптарды, фильмдердi, бейне және үн таспа жазбаларды, дискеттердi және шифрлар мен кодтарды, картотекаларды және олардың бүлiнбеуi мен сақталуын қамтамасыз етуге арналған үй жабдықтары заттарының кез келгенiн қоса алғанда консулдық мекеменiң тiзiлiмдерiн қамтиды;
      13) "азамат" - Уағдаласушы Тараптардың бiреуiнiң азаматы болып табылатын адамды немесе осы мемлекеттердiң бiреуiнде тұрақты тұратын азаматтығы жоқ адамды бiлдiредi;
      14) "өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кемесi" - әскери кемелердi қоспағанда, өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң жалауы астында жүзуге құқығы бар және осы мемлекетте тiркелген кез келген кеменi бiлдiредi;
      15) "өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң әуе кемесi"- әскери ұшу аппараттарын қоспағанда, өкiлдiгiн жiберген мемлекетте тiркелген және осы мемлекеттiң айырым белгiлерiн алуға құқығы бар кез келген ұшу аппаратын бiлдiредi.

                                2-бап
                    Консулдық мекемелердiң ашылуы

      1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық мекемесi консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында консулдық орналасқан мемлекеттiң келiсiмiмен ғана ашыла алады.
      2. Консулдық мекеменiң орналасатын жерi, оның дәрежесi, консулдық округ және консулдық қызмет адамдарының саны өкiлдiгiн жiберген мемлекет пен консулдық орналасқан мемлекеттiң арасындағы келiсiм бойынша анықталады.
      3. Консулдық мекеме орналасатын жердiң, оның дәрежесiнiң және консулдық округтiң немесе консулдық қызмет адамдары санының одан әрi өзгеруiн консулдық орналасқан мемлекеттiң келiсiмiмен ғана өкiлдiгiн жiберген мемлекет жүзеге асыра алады.
      4. Консулдық орналасқан мемлекеттiң келiсiмi сондай-ақ, егер қандай да бiр бас консулдық немесе консулдық, өзi орналасқан елдi мекеннен тысқары жерде вице-консулдық немесе консулдық агенттiгiн ашқысы келсе де талап етiледi.
      5. Консулдық орналасқан мемлекеттiң алдын ала айқын бiлдiрiлген келiсiмi сондай-ақ бұрыннан бар консулдық мекеменiң бiр бөлiгiн құрайтын, осы соңғысының тұрғылықты орнынан тысқары жерде кеңсе ашу үшiн де қажет.

                                3-бап
                Консулдық мекеме басшысын тағайындау

      1. Консулдық мекеме басшысы тағайындалғанға дейiн өкiлдiгiн жiберген мемлекет дипломатиялық немесе өзге де тиiстi арналар арқылы консулдық орналасқан мемлекеттiң ұсынылып отырған адамға қатысты келiсiмiн алуға тиiс.
      2. Егер консулдық орналасқан мемлекет қандай да бiр адамның консулдық мекеме басшысы ретiнде тағайындалуына келiсiмiн бермесе, өкiлдiгiн жiберген мемлекетке мұндай бас тартудың себептерiн хабарлауға мiндеттi емес.
      3. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет дипломатиялық арналар арқылы консулдық орналасқан мемлекеттiң Сыртқы iстер министрiне консулдық мекеме басшысын тағайындау үшiн патенттi немесе оған ұқсас басқа құжатты жiбередi. Бұл құжатта консулдық мекеме басшысының толық аты, тегi, оның азаматтығы, сыныбы, консулдық округi және консулдық мекеменiң орналасқан жерi көрсетiледi.
      4. Консулдық мекеме басшысын тағайындау үшiн консулдық патент немесе оған ұқсас басқа құжат алған соң консулдық орналасқан мемлекет оған экзекватура деп аталатын, мұндай рұқсат қандай нысанда болса да, рұқсат бередi. Экзекватураны немесе өзге рұқсатты беруден бас тартқан консулдық орналасқан мемлекет өкiлдiгiн жiберген мемлекетке мұндай бас тартудың себептерiн хабарлауға мiндеттi емес.
      5. Осы баптың 6-тармағында және 4-бапта көзделген жағдайларды қоспағанда, консулдық мекеме басшысы әлгiндей экзекватураны немесе өзге рұқсатты алғаннан соң ғана өз мiндеттерiн орындауға кiрiсе алады.
      6. Консулдық орналасқан мемлекет консулдық мекеме басшысына экзекватура немесе өзге рұқсат берiлгенге дейiн оның өз мiндеттерiн уақытша орындауына жол бере алады. Бұл жағдайда осы Конвенцияның ережелерi қолданылады.
      7. Консулдық мекеме басшысының, уақытша болса да, өз мiндеттерiн орындауына жол берiлген бойда консулдық орналасқан мемлекет бұл туралы консулдық округтiң құзыреттi органдарына шұғыл түрде мәлiмдейдi. Бұдан басқа ол консулдық мекеме басшысы өзiнiң қызмет бабындағы мiндеттерiн атқара алуы және осы Конвенциядан туындайтын артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдалана алуы үшiн қажеттi шаралардың қабылдануын қамтамасыз етедi.

                                4-бап
               Консулдық мекеме басшысының міндеттерін
                            уақытша орындау

      1. Егер консулдық мекеменiң басшысы қандай да бiр себеппен өзiнiң мiндеттерiн орындай алмаса немесе егер консулдық мекеме басшысының қызмет орны бос болса, өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық орналасқан мемлекеттегi осы немесе басқа консулдық мекеменiң консулдық қызмет адамына немесе консулдық орналасқан мемлекеттегi дипломатиялық өкiлдiк мүшелерiнiң бiрiне консулдық мекеме басшысының мiндеттерiн уақытша орындауға уәкiлеттiк бере алады.
      2. Консулдық мекеме басшысының мiндеттерiн атқарушының толық аты мен тегiн консулдық орналасқан мемлекеттiң Сыртқы iстер министрлiгiне немесе осы министрлiк көрсеткен органға өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң дипломатиялық өкiлдiгi немесе, егер өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық орналасқан мемлекетте мұндай өкiлдiгi болмаса - консулдық мекеменiң басшысы немесе, егер оның мұны жасайтын мүмкiндiгi болмаса - өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кез келген құзыреттi органы хабарлайды. Әдетте, мұндай хабар алдын ала жасалады.
      3. Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары консулдық мекеме басшысы мiндетiн атқарушыға көмек көрсетедi және қорғайды. Ол консулдық мекеменi басқарып тұрған уақытта, оған тиiстi консулдық мекеме басшысы сияқты негiзде осы Конвенцияның ережелерi қолданылады.
      4. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң дипломатиялық өкілдiгiнiң дипломатиялық персонал мүшесiн консулдық орналасқан мемлекетте өкiлдiгiн жiберген мемлекет осы баптың 1-тармағының ережелерiне сәйкес консулдық мекеменiң басшысы мiндеттерiн уақытша атқарушы етiп тағайындаса, ол консулдық орналасқан мемлекеттiң қарсылығы болмаған жағдайда, дипломатиялық артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдалануды жалғастыра бередi.
                                 5-бап 



              Консулдық персонал қызметкерлерiн тағайындау

      1. Осы Конвенциясының 2, 6 және 7-баптарында көзделген жағдайларды қоспағанда, өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық персонал қызметкерлерiн еркiн тағайындай алады.
      2. Өкілдiгiн жiберген мемлекет консулдық орналасқан мемлекетке, егер консулдық орналасқан мемлекет 7-баптың 3-тармағында көзделген өз құқықтарын жүзеге асыруды ниет етсе, консулдық мекеме басшысынан басқа барлық консулдық қызмет адамдарының толық аты мен тегін, санатын және сыныбын алдын ала хабарлайды.
      3. Консулдық орналасқан мемлекет осы мемлекеттің бекітілген тәртiбiне сәйкес консулдық мекеменiң барлық қызметкерлерiне және олардың отбасы мүшелерiне өздерiнiң консулдық мекеме қызметкерлерi және олардың отбасы мүшелерi мәртебесiн растайтын жеке басының куәлiгiн бередi.
                                 6-бап 



                  Консулдық қызмет адамдарының азаматтығы

      Консулдық қызмет адамы өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы болуға тиiс.
                                 7-бап      



               "Реrsоnа nоn grаtа" деп жарияланған адамдар

      1. Консулдық орналасқан мемлекет кез келген уақытта өкiлдiгiн жiберген мемлекетке дипломатиялық арналар арқылы белгiлi бiр консулдық қызмет адамының "реrsоnа nоn grаtа" болып табылатындығы немесе консулдық персоналдың кез келген қызметкерiнiң қолайсыз болып табылатындығы туралы мәлiмдей алады. Мұндай жағдайда өкiлдiгiн жiберген мемлекет сол адамды тиiсiнше керi шақырып алуға немесе оның консулдық мекемедегi қызметiн тоқтатуға тиiс.
      2. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекет ақылға қонымды мерзiм iшiнде осы баптың 1-тармағында көзделген өз мiндеттемелерiн орындаудан бас тартса немесе орындамаса, консулдық орналасқан мемлекет тиiсiнше әлгi адамның экзекватурасының немесе өзге де рұқсатының күшiн жояды немесе оны консулдық персонал қызметкерi деп санауды тоқтатады.
      3. Консулдық мекеме қызметкерi ретiнде тағайындалған адам консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағына келгенге дейiн немесе, егер ол консулдық орналасқан мемлекетке келiп үлгерсе, консулдық мекемеде өз мiндеттерiн атқаруға кiрiскенге дейiн қолайсыз деп жариялануы мүмкiн. Кез келген осындай жағдайда өкiлдiгiн жiберген мемлекет оны тағайындаудың күшiн жояды.
      4. Осы баптың 1 және 3-тармақтарында көрсетiлген жағдайларда консулдық орналасқан мемлекет өз шешiмiнiң себептерiн өкiлдiгiн жiберген мемлекетке хабарлауға мiндеттi емес.
                                 8-бап 



                    Тағайындау, келу және кету туралы
                 консулдық орналасқан мемлекетке мәлiмдеу

      1. Консулдық орналасқан мемлекеттiң Сыртқы iстер министрлiгiне немесе осы министрлiк нұсқаған органға:
      а) Консулдық мекеме қызметкерлерiнiң тағайындалулары, тағайындалғаннан кейiн олардың консулдық мекемеге келгенi туралы, олардың түпкiлiктi кеткенi немесе олардың қызметiн тоқтатқаны туралы және олардың консулдық мекемедегi жұмысы кезiнде болуы мүмкiн, олардың мәртебесiне ықпал ететiн басқа да өзгерiстер туралы;
      b) консулдық мекеме қызметкерiнiң отбасы мүшесi болып табылатын және онымен тұрақты түрде тұратын адамның келуi немесе түпкiлiктi кетуi туралы, сондай-ақ, тиiстi жағдайларда, белгiлi бiр адам отбасының мүшесi болатыны немесе бұдан былай болмайтыны туралы;
      с) жеке үй қызметкерлерiнiң келуi және түпкiлiктi кетуi туралы және, тиiстi жағдайларда, олардың осы сипаттағы қызметiнiң тоқтатылуы туралы;
      d) артықшылықтар мен иммунитеттерге құқығы бар консулдық мекеме қызметкерлерi немесе жеке үй қызметкерлерi ретiнде консулдық орналасқан мемлекетте тұратын адамдарды жалдау және жұмыстан босату туралы мәлiмденедi.
      2. Келуi немесе түпкiлiктi кетуi туралы мәлiмдеме мүмкiндiгiнше алдын ала жасалуы тиiс.
                                  9-бап 



                 Консулдық және тұрғын үй-жайларды сатып алу

      1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет немесе ол уәкiлеттiк берген кез келген жеке немесе заңды тұлға консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес және осы мемлекеттiң келiсiмiмен:
      а) ғимаратты немесе ғимараттың бiр бөлiгiн консулдық мекеменiң үй-жайы, консулдық мекеме басшысының резиденциясы ретiнде, сондай-ақ консулдық орналасқан мемлекеттiң азаматы болып табылмайтын немесе осы мемлекетте тұрақты тұрағы жоқ кез келген консулдық қызмет адамына және кез келген консулдық қызметшiге тұрғын үй-жай ретiнде жеке меншiгiне сатып алуға немесе жалға алуға;
      b) қайтарымды негiзде пайдалануға берiлетiн жер учаскелерiнде ғимарат салуға немесе осы мақсатпен ғимаратты бейiмдеуге құқығы бар.
      2. Осы баптың 1-тармағында көрсетiлген шарттарға сәйкес өкiлдiгiн жiберген мемлекет сондай-ақ осындай консулдық және тұрғын үй-жайларды немесе жердi жақсарта алады.
      3. Консулдық орналасқан мемлекет қажет болған жағдайда өкiлдiгiн жiберген мемлекетке осы баптың 1 және 2-тармақтарында көрсетiлген құқықтарды жүзеге асыру кезiнде тиiстi көмек пен қолдау көрсетедi.
      4. Осы баптың ешбiр ережесi өкiлдiгiн жiберген мемлекеттi консулдық орналасқан мемлекеттiң ғимараттардың орналасуы мен құрылымын реттейтiн, сондай-ақ қалалық жобалау мен аудандастыруды реттейтiн заңдары мен ережелерiн сақтау жауапкершiлiгiнен босату сипатында түсiндiрiлмеуi керек.
                                10-бап 



                  Құрметтi консулдық қызмет адамдары

      Егер екi Уағдаласушы Тарап құрметтi консулдық қызмет адамын тағайындауға келiсетiн болса, олар осы Конвенция ережелерiнiң және әдеттегi халықаралық құқық нормаларының негiзiнде құрметтi консулдық қызмет адамдарына қолданылатын режимдi анықтау мақсатыңда тиiстi келiсiмдер жасасу мәселелерi жөнiнде бiр-бiрiмен кеңесетiн болады.
                                11-бап 



              Консулдық мекемелер мен консулдық мекемелер
               қызметкерлерiн қорғау және оларға жағдай
                      жасауды қамтамасыз ету

      1. Консулдық орналасқан мемлекет консулдық мекеменiң өз мiндеттерiн атқаруы үшiн барлық жағдайларды қамтамасыз етедi.
      2. Консулдық орналасқан мемлекет консулдық қызмет адамдарына тиiсiнше құрметпен қарайды және консулдық қызмет адамдарының немесе консулдық орналасқан мемлекеттiң азаматтары болып табылмайтын және заңды негiзде тұрақты тұрғын орнына рұқсат етiлген, консулдық орналасқан мемлекетте шетелдiк мәртебесi жоқ консулдық мекеменiң өзге де қызметкерлерiнiң, сондай-ақ жоғарыда аталған адамдардың кез келгенiмен тұрақты түрде тұратын отбасы мүшелерiнiң жеке басына, бостандығына немесе ар-намысына қандай да бiр қиянат жасаудың алдын алу үшiн барлық тиiстi шараларды қабылдайды.
                                12-бап 



                      Мемлекеттiк жалау мен елтаңба

      1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет осы баптың ережелерiне сәйкес консулдық орналасқан мемлекетте өзiнiң мемлекеттiк жалауы мен елтаңбасын пайдалануға құқылы.
      2. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң мемлекеттiк жалауы мен мемлекеттiк елтаңбасы консулдық мекеме орналасқан ғимаратқа, оның сыртқы есiктерiне iлiнедi және бекiтiледi, сондай-ақ консулдық мекеме басшысының резиденциясына және қызмет бабындағы мiндеттерiн атқаруға байланысты болғанда, оның көлiк құралдарына iлiнедi.
      3. Осы бапта көзделген құқықтарды жүзеге асыру кезiнде өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарын, ережелерiн және әдет-ғұрпын сақтайды.
                                13-бап 



                 Консулдық үй-жайларға қол сұғылмаушылық

      1.Консулдық үй-жайларға қол сұғылмайды.
      2. Консулдық орналасқан мемлекеттiң өкiмет орындары консулдық мекеме басшысының, мемлекеттiң дипломатиялық өкiлдiгi басшысының немесе олардың бiреуi тағайындаған адамның келiсiмiнсiз консулдық мекеменiң жұмысы үшiн ғана пайдаланылатын консулдық үй-жайдың бөлiгiне кiре алмайды.
      Консулдық үй-жайда өрт шыққан немесе консулдық үй-жайға тiкелей жақын орналасқан консулдық орналасқан мемлекет азаматтарының қауiпсiздiгi мен мүлкiнiң сақталуына қауiп төндiретiн өзге де табиғат апаты жағдайында мұндай келiсiм қысқа мерзiм iшiнде берiледi.
      3. Консулдық орналасқан мемлекетке консулдық үй-жайларды әрқилы баса-көктеп кiруден немесе зиян келтiруден қорғау үшiн және консулдық мекеме тыныштығын бұзушылықты немесе оның абыройын қорлауды болдырмау үшiн барлық тиiстi шараларды қабылдаудың арнайы мiндетi жүктеледi.
      4. Консулдық үй-жайлар, олардың үй жабдықтарының заттары, консулдық мекеменiң мүлкi, сондай-ақ оның көлiк құралдары мемлекеттiк қорғаныс пен қоғамдық мұқтаждық мақсатында реквизициялаудың кез келген түрiнен иммунитеттi пайдаланады.
                                 14-бап 



              Консулдық архив пен құжаттарға қол сұғылмаушылық

      Консулдық архивтер мен консулдық құжаттарға кез келген уақытта және олардың қайда орналасқанына қарамастан қол сұғылмайды.
                                 15-бап 



                 Консулдық үй-жайларды салықтардан босату

      1. Консулдық орналасқан мемлекет:
      а) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң немесе оның өкiлi атынан сатып алынған консулдық үй-жайларды және консулдық мекеме қызметкерлерiнiң тұрғын үй-жайларын, сондай-ақ аталған мүлiктi сатып алуға қатысты шарттар мен актiлердi;
      b) консулдық мекеменiң ресми мақсаттар үшiн заңды түрде сатып алған жылжымалы мүлкi мен көлiк құралдарын, сондай-ақ оларды сатып алу, иелiк ету немесе ұстауға қатысты салықтар мен алымдардан босатады.
      2. Осы баптың 1-тармағында көрсетiлген салықтардан босату консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерi бойынша өкiлдiгiн жiберген мемлекетпен немесе оның атынан iс-әрекет жасайтын адаммен шарт жасасқан адамдарға салынатын алымдарға, баж салықтарына және салықтарға қолданылмайды.
                                  16-бап 

Жүрiп-тұру еркiндiгi


      Консулдық орналасқан мемлекет мемлекеттiк қауiпсiздiк түсiнiгiмен кiруге тыйым салынған немесе шектелген аймақтар туралы заңдар мен ережелерге қайшы келмейтiн болғандықтан консулдық округ аумағы бойынша консулдық мекеменiң барлық қызметкерлерiнiң жүрiп-тұруы мен сапарға шығу еркiндiгiн қамтамасыз етедi.
                                   17-бап 

Қарым-қатынас еркiндігi


      1. Консулдық орналасқан мемлекет барлық ресми мақсаттар үшiн консулдық мекеме қарым-қатынастарының еркiндiгiне рұқсат беруге және қорғауға тиiс. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң үкiметiмен, дипломатиялық өкiлдiктерiмен және олар қай жерде орналасса да, басқа да консулдық мекемелерiмен қарым-қатынас жасаған кезде, консулдық мекеме дипломатиялық және консулдық курьерлердi, дипломатиялық және консулдық вализаларды және кодталған немесе шифрланған хабарды қоса алғанда, барлық жарамды байланыс құралдарын пайдалана алады. Алайда, консулдық мекеме консулдық орналасқан мемлекеттiң келiсiмiмен ғана радиохабарлағышты орнатады және пайдалана алады.
      2. Консулдық мекеменiң ресми хат-хабарларына қол сұғылмайды. Ресми хат-хабар түсiнiгiне консулдық мекемеге және оның қызметiне қатысты барлық хат-хабар жатады.
      3. Консулдық вализаны құрайтын барлық орындардың олардың сипатын бiлдiретiн, көзге түсетiндей сыртқы белгiлерi болуға тиiс және оның iшiнде ресми пайдалану үшiн ғана арналған ресми хат-хабарлар мен құжаттар немесе заттар болады.
      4. Консулдық вализа ашып-қарауға немесе ұстап кiдiртуге жатпайды. Алайда консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары вализада осы баптың 3-тармағында көрсетiлген хат-хабарлардан, құжаттардан немесе заттардан өзге нәрсе бар деп жорамалдауға орынды негiздерi болған жағдайларда, олар өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң уәкiлеттi өкiлiнiң қатысуымен вализаның ашылуын талап ете алады. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң өкiмет орындары бұл талапты орындаудан бас тартса, вализа оны жiберген орынға қайтарылады.
      5. Консулдық орналасқан мемлекетте тұрақты тұрмайтын өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы ғана консулдық курьер бола алады. Консулдық курьер консулдық вализаны құрайтын орындардың мәртебесi мен саны көрсетiлетiн ресми құжатпен жабдықталады. Өз мiндеттерiн атқару кезiнде ол консулдық орналасқан мемлекеттiң қорғауында болады, жеке басына қол сұғылмаушылықты пайдаланады және қандай нысанда болмаса да не қамауға алуға, не ұсталуға жатпайды.
      6. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет, оның дипломатиялық өкiлдiктерi және консулдық мекемелерi арнайы консулдық курьерлердi ad hос тағайындай алады. Мұндай жағдайларда, сондай-ақ осы баптың 5-тармағының ережелерi, онда айтылған иммунитеттер осындай курьердiң өзiне сенiп тапсырылған консулдық вализаны тиiстi жерiне жеткiзген сәтiнде тоқтатылатынын қоспағанда, қолданылады.
      7. Консулдық вализа рұқсат етiлген айлаққа немесе әуежайға бағыт алған теңiз немесе әуе кемесiнiң капитанына тапсырылуы мүмкiн. Ол вализаны құрайтын орындар саны көрсетiлген ресми құжатпен қамтамасыз етiледi, әйтсе де ол консулдық курьер болып саналмайды. Жергiлiктi өкiметтiң құзыреттi органдарымен келiсiм бойынша консулдық мекеме өз қызметкерлерiнiң бiреуiн теңiз кемесiнiң капитанынан немесе әуе кемесiнiң командирiнен вализаны тiкелей және кедергiсiз алуға, сондай-ақ оған осындай вализаны табыс етуге жiбере алады.
                                  18-бап 



                     Консулдық қызмет адамдарының жеке
                         басына қол сұғылмаушылық

      1. Консулдық қызмет адамдары құзыреттi сот билiгiнiң қаулылары негiзiнде ауыр қылмыс жасаған жағдайдан басқа реттерде қамауға алуға не алдын ала қамауға алуға жатпайды.
      2. Осы баптың I-тармағында көрсетiлген жағдайларды қоспағанда, заңды күшiне енген сот қаулыларын орындаудан басқа реттерде, консулдық қызмет адамдарын түрмеге отырғызу және қандай да бiр басқа да нысандарда жеке басының еркiндiгiн шектеу жүргiзiлмейдi.
      3. Егер консулдық қызмет адамына қарсы қылмысты iс қозғалса, ол адам құзыреттi органдарға келуге мiндеттi. Соған қарамастан iс жүргiзу кезiнде оның ресми жағдайына байланысты құрмет көрсетiлуi тиiс және осы баптың 1-тармағында көзделген жағдайларды қоспағанда, оның консулдық мiндеттерiн орындауы үшiн мейлiнше аз кедергi жасалуы керек. Консулдық қызмет адамын осы баптың 1-тармағына сәйкес ұстау қажеттiгi туындаған жағдайда, оған қарсы соттық iзге түсу мүмкiндiгiнше қысқа мерзiмде басталуы керек.
                                  19-бап 

Юрисдикциядан иммунитет


      1. Консулдық қызмет адамдары консулдық орналасқан мемлекеттiң қылмыстық, азаматтық және әкiмшiлiк юрисдикциясынан иммунитеттi пайдаланады, бұған мынадай:
      а) өкiлдiгiн жiберген мемлекет атынан тiкелей немесе жанама түрде iс-әрекет етпейтiн консулдық қызмет адамы жасасқан шарттан туындайтын;
      b) өтемiн үшiншi бiр адам талап етiп отырған, консулдық орналасқан мемлекетте жол көлiгi құралдары, кеме немесе әуе кемесi келтiрген зиянның салдарынан туындайтын;
      с) егер олар өкiлдiгiн жiберген мемлекет атынан оларды консулдық мақсаттарға пайдалану үшiн иемденбейтiн болса, консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағындағы жеке меншiк жылжымайтын мүлiкке қатысты;
      д) олар өсиеттiң орындаушысы, мұраға Қалған мүлiктiң қамқоршысы, мұрагер немесе мұра құқығынан бас тартушы ретiнде өкiлдiгiн жiберген мемлекет атынан емес, жеке адам ретiнде мұраны иемденуге қатысты;
      е) олардың консулдық орналасқан мемлекетте өздерiнiң ресми мiндеттерiнен тыс жүзеге асыратын кез келген кәсiби және коммерциялық қызметтерiне жататын азаматтық талаптар қосылмайды.
      2. Консулдық орналасқан мемлекет осы баптың 1-тармағында баяндалған ережелерге байланысты атқару шараларын қабылдаған жағдайда, консулдық қызмет адамдарының жеке басына қол сұғылмаушылық және олардың тұрғын үй-жайларына қол сұғылмаушылық бұзылмауға тиiс.
      3. Консулдық қызметкерлерi мен қызмет көрсетушi персонал қызметшiлерi осы баптың 1-тармағының (а) және (b)-тармақшаларында баяндалған азаматтық талаптарды қоспағанда өздерiнiң қызметтiк мiндетiне қатысты консулдық орналасқан мемлекеттiң қылмыстық, азаматтық және әкiмшiлiк юрисдикциясына жатпайды.
                                    20-бап 

Куәгерлiк жауап беру мiндетi


      1. Консулдық мекеме қызметкерлерi сот немесе әкiмшiлiк iстер жүргiзу кезiнде куәгерлер ретiнде шақыртылуы мүмкiн. Егер консулдық қызмет адамы жауап беруден бас тартатын болса, онда оған ешқандай да мәжбүрлеу немесе жазалау шаралары қолданылмайды.
      2. Консулдық қызмет адамының жауап беруi қажет болған орган бұл адамның өз мiндеттерiн атқаруына кедергi келтiрмеудi болдырмауы тиiс. Ол, мүмкiн болған жағдайда сол адамның өз үйiнде немесе консулдық мекемеде оның берген жауабын тыңдай алады немесе одан жазбаша жауап қабылдай алады.
      3. Консулдық мекеме қызметкерлерi өздерiнiң мiндеттерiн атқаруына байланысты мәселелер жөнiнде жауап беруге немесе өздерiнiң мiндеттерiне қатысты ресми хат-хабарлар мен құжаттарды беруге мiндеттi емес. Олар сондай-ақ өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдарын түсiндiретiндей жауап беруге де мiндеттi емес.

                                21-бап
              Артықшылықтар мен иммунитеттерден бас тарту

      1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет осы Конвенцияның 18, 19 және 20-баптарында көзделген консулдық мекеме қызметкерлерiнiң немесе олардың отбасы мүшелерiнiң кез келген артықшылықтары мен иммунитеттерiнен бас тарта алады.
      2. Осы баптың 3-тармағында көзделген жағдайларды қоспағанда, мұндай бас тарту барлық уақытта айқын бiлдiрiлуi тиiс және ол туралы консулдық орналасқан мемлекетке жазбаша нысанда хабарлануы тиiс.
      3. Консулдық қызмет адамы немесе консулдық қызметшi ]9-бапқа сәйкес юрисдикциядан иммунитеттi пайдалана алатын жағдайда iс қозғаса, ол негiзгi талапқа тiкелей байланысты қандай да бiр қарсы талапқа қатысты юрисдикциядан иммунитетiне сiлтеме жасау құқығынан айырылады.
      4. Азаматтық немесе әкiмшiлiк iске қатысты юрисдикциядан иммунитетiнен бас тарту сот шешiмiнiң нәтижесi болып табылатын атқару iс-қимылы иммунитетiнен бас тартуды бiлдiрмейдi; мұндай iс-қимылдарға қатысты жеке тұрғыдағы бас тарту қажет.
                                22-бап 



                       Шетелдiктердi тiркеуден және
                       тұруға рұқсат алудан босату

      1. Консулдық қызмет адамдары, консулдық қызметшiлер және олармен бiрге тұрақты түрде тұратын отбасы мүшелерi консулдық орналасқан мемлекеттiң шетелдiктердi тiркеуге және тұруға рұқсат алуға қатысты заңымен және ережелерiмен көзделген барлық мiндеттерден босатылады.
      2. Осы баптың 1-тармағының ережелерi өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң тұрақты қызметшiлерi болып табылмайтын кез келген консулдық қызметшiге, сондай-ақ осындай қызметшiнiң кез келген отбасы мүшесiне қолданылмайды.
                                 23-бап 



                       Жұмысқа рұқсат алудан босату

      1. Консулдық мекеме қызметкерлерi өкiлдiгiн жiберген мемлекет үшiн жұмысты орындауға қатысты консулдық орналасқан мемлекеттiң шетелдiктердi жұмысқа жалдау туралы заңдары мен ережелерi бекiткен жұмысқа рұқсат алуға байланысты кез келген мiндеттерден босатылады.
      2. Консулдық қызмет адамдарының және консулдық қызметшiлердiң жеке үй қызметкерлерi, егер олар консулдық орналасқан мемлекетте табыс табу мақсатымен басқа ешқандай қызметпен айналыспаса, осы баптың I-тармағында көрсетiлген мiндеттерден босатылады.
                                 24-бап 



                       Әлеуметтiк қамсыздандыруға
                         қатысты алып тастаулар

      1. Осы баптың 3-тармағында көзделген жағдайларды қоспағанда, консулдық орналасқан мемлекетте қолданылатын әлеуметтiк қамсыздандыру туралы қаулылар, консулдық мекеме қызметкерлерiне және олармен тұрақты түрде тұратын отбасы мүшелерiне олардың өкiлдiгiн жiберген мемлекет үшiн жұмысына қатысты қолданылмайды.
      2. Осы баптың 1-тармағында көзделген алып тастаулар сонымен бiрге консулдық мекеме қызметкерлерiнде ғана жұмыста тұратын жеке үй қызметкерлерiне, мынадай жағдайларда:
      а) олар консулдық орналасқан мемлекеттiң азаматтары болмаса және онда тұрақты тұрмаса;
      b) оларға өкiлдiгiн жiберген мемлекетте немесе үшiншi мемлекетте

қолданылатын әлеуметтiк қамсыздандыру туралы ережелер таратылатын болса 
қолданылады. 
     3. Осы баптың 2-тармағында көзделген алып тастаулар қолданылмайтын 
адамдарды жалдайтын консулдық мекеме қызметкерлерi, консулдық орналасқан 
мемлекеттiң заңдарына сәйкес жалдаушыларға жүктелетiн мiндеттердi 
орындауға тиiстi. 
     4. Осы баптың 1 және 2-тармақтарында көзделген алып тастаулар 
консулдық орналасқан мемлекеттiң әлеуметтiк қамсыздандыру жүйесiне ерiктi 
түрде қатысуға, мұндай қатысуға осы мемлекет рұқсат еткен жағдайда, 
кедергi болмайды. 
     
                                25-бап 
                             Салық алулар 
     


      1. Консулдық қызмет адамдары мен консулдық қызметшiлер, сондай-ақ олармен бiрге тұратын отбасы мүшелерi жеке басына қатысты және мүлiктiк, мемлекеттiк, аудандық және муниципалдық барлық салықтардан, алымдардан және баж салықтарынан босатылады, бұған мыналар жатпайды:
      а) әдетте тауарлар немесе қызмет көрсетулер құнына қосылатын жанама салықтар;
      b) осы Конвенцияның 15-бабының ережелерiнде көзделгендердi есептемегенде, консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағындағы жылжымайтын жеке меншiк мүлiкке салынатын алымдар мен салықтар;
      с) осы Конвенцияның 27-бабындағы "b" тармағының ережелерiнде көзделгендердi есептемегенде, консулдық орналасқан мемлекет өндiрiп алатын мұрагерлiк мүлiк салықтары немесе мұрагерлiк етуге арналған баж салықтары немесе мүлiк иесiнiң алмасуына арналған салықтар;
      d) қызмет көрсетулердiң нақты түрлерi үшiн алынатын алымдар;
      е) осы Конвенцияның 15-бабының ережелерiнде көзделгендердi есептемегенде, тiркеу, соттық және тiзiлiмдiк баж салықтары, ипотекалық және елтаңбалық алымдар.
      2. Қызмет көрсетушi персонал қызметкерлерi олардың өз жұмысы үшiн алатын еңбек жалақысына салынатын салықтардан, алымдардан және баж салықтарынан босатылады.
      3. Консулдық орналасқан мемлекетте еңбек жалақысы табыс салығынан босатылмаған адамдарды жалға алған консулдық мекеме қызметкерлерi табыс салығын өндiрiп алуға байланысты осы мемлекеттiң заңдары мен ережелерi жалдаушыларға жүктеген мiндеттемелердi орындайды.
                                   26-бап 



                Кеден баж салығы мен кеден тексеруiнен босату

      1. Консулдық орналасқан мемлекет өзiнде қабылданған заңдар мен ережелерге сәйкес әкелуге рұқсат етедi және сақтауға, тасымалдауға және осындай қызмет түрлерiне алымдарды қоспағанда, мыналарды барлық кеден баж салықтарынан, салықтардан және осыған байланысты алымдардан босатады:
      а) консулдық мекеменiң ресми пайдалануына арналған заттар;
      b) оның жайғасуы үшiн арналған заттарды қоса алғанда, консулдық қызмет адамының немесе онымен бiрге тұратын отбасы мүшелерiнiң жеке пайдалануына арналған заттар. Тұтыну заттарының саны тиiстi адамдардың тiкелей тұтынуы үшiн қажеттi саннан аспауы керек.
      2. Консулдық қызметшiлер олардың бастапқы жайғасуы кезiндегi алып келген заттарына қатысты осы баптың 1-тармағында көзделген артықшылықтар мен еркiндiктердi пайдаланады.
      3. Консулдық қызмет адамдарының және олармен бiрге тұратын және бiрге жол жүрiп бара жатқан отбасы мүшелерiнiң жеке қол жүктерi тексерiстен босатылады. Егер жүк iшiнде осы баптың 1-тармағының, b-тармақшасында көрсетілген басқа заттар немесе консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiнде әкелуi мен әкетiлуi тыйым салынған заттар немесе оның карантиндiк заңдары мен ережелерiнiң қолданыс аясына түсетiн заттар бар деп жорамалдауға орынды негiздер болса ғана қол жүгiнiң тексерiлуi мүмкiн. Мұндай тексерiс тиiстi консулдық қызмет адамының немесе оның отбасы мүшесiнiң қатысуымен жүргiзiлуi тиiс.
                                    27-бап



                  Консулдық мекеме қызметкерлерiнiң және олардың
                     отбасы мүшелерiнiң мұраға қалдырған мүлкi

      Консулдық мекеме қызметкерi немесе онымен бiрге тұратын отбасы мүшесi қайтыс болған жағдайда консулдық орналасқан мемлекет:
      а) оның қайтыс болған кезiне дейiнгi консулдық орналасқан мемлекетте сатып алынған және әкетуге тыйым салынған мүлiктерiн қоспағанда, марқұмның жылжымалы мүлкiн алып кетуге рұқсат бередi;
      b) қайтыс болған адамның консулдық орналасқан мемлекетте консулдық мекеме қызметкерi немесе оның отбасы мүшесi ретiнде осы мемлекетте болуына байланысты ғана консулдық орналасқан мемлекеттегi жылжымалы мүлiктерiне ешқандай мемлекеттiк, аудандық немесе муниципалдық мұралық салықтар немесе мұрагерлiк етуге арналған баж салықтары өндiрiлiп алынбайды.
                                   28-бап 



                  Жеке мiндеткерлiктен және салық салудан босату

      Өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық орналасқан мекеменiң қызметкерлерiн және онымен бiрге тұратын отбасы мүшелерiн олардың сипатына қарамастан барлық еңбек және мемлекеттiк мiндеткерлiктен, сондай-ақ реквизициялау, контрибуция және әскери мекен-жайда тұру сияқты әскери мiндеткерлiктен босатуға мiндеттi.
                                   29-бап 



                   Консулдық артықшылықтар мен иммунитеттердiң
                              басталуы және аяқталуы

      1. Консулдық мекеменiң әрбiр қызметкерi өзiнiң тағайындалған орнына барарда консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағына оның келген сәтiнен немесе егер ол осы мемлекеттiң аумағына келiп үлгерген болса, консулдық мекемедегi өзiнiң мiндетiн орындауға кiрiскен сәттен бастап осы Конвенцияда көзделген артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдаланады.
      2. Консулдық мекеме қызметкерiнiң онымен бiрге тұрып жатқан отбасы мүшелерi және оның консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында тұрақты тұратын, консулдық орналасқан мемлекеттiң азаматы немесе өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы болып табылмайтын жеке үй шаруасындағы қызметкерлерi осы баптың 1-тармағына сәйкес оған артықшылықтар мен иммунитеттер берiлген сәттен бастап немесе олардың консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағына келген сәтiнен бастап немесе қайсысы бұрын болғанына байланысты оның отбасы мүшелерiне немесе жеке үй шаруасындағы қызметкерлерiне айналған сәтiнен бастап осы Конвенцияда көзделген артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдаланады.
      3. Консулдық мекеме қызметкерiнiң мiндетi тоқтағанда оның артықшылықтары мен иммунитеттерi, сондай-ақ онымен бiрге тұрып қатқан отбасы мүшелерiнiң немесе оның жеке үй шаруасындағы қызметкерiнiң артықшылықтары мен иммунитеттерi осы адам консулдық орналасқан мемлекеттен кеткен соң немесе мұны iстеу үшiн ақылға қонымды мерзiм өткеннен кейiн, осы сәттердiң қайсысының ертерек болғанына қарай әдетте тоқтатылады, бiрақ осы уақытқа дейiн қарулы жанжал болған жағдайдың өзiнде де олардың артықшылықтары мен иммунитеттерi жүзеге асырыла бередi. Осы баптың 2-тармағында аталған адамдарға қатысты, олардың артықшылықтары және иммунитеттерi олар консулдық қызметкердiң отбасы мүшесi болуын тоқтатқан сәтiнен немесе ондағы қызметiнен кететiн болса онда олардың артықшылықтары мен иммунитеттерi тоқтатылады, бiрақ мынаны ескеру керек, егер де осы адамдар консулдық орналасқан мемлекеттен ақылға қонымды мерзiмде кететiн болса, онда олардың артықшылықтары мен иммунитеттерi олар кеткенше сақталады.
      4. Алайда консулдық қызмет адамының немесе консулдық қызметшiнiң өз мiндетiн атқаратын iс-қимылына қатысты юрисдикциядан иммунитетi қандай да болсын мерзiммен шек қоюсыз жалғаса бередi.
      5. Консулдық мекеме қызметкерi қайтыс болған жағдайда онымен бiрге тұратын отбасы мүшелерi өздерiне берiлген артықшылықтар мен иммунитеттердi өздерiнiң консулдық орналасқан мемлекеттен кетуi сәтіне дейiн немесе өздерiнiң консулдық орналасқан мемлекеттен кетуiнiң ақылға қонымды мерзiмi аяқталғанша, осы сәттердiң қайсысының ертерек болатынына қарай, пайдалануын жалғастырады.
                                 30-бап 



                   Консулдық орналасқан мемлекеттің заңдары
                           мен ережелерін құрметтеу

      1. Артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдаланатын барлық адамдар өздерiнiң артықшылықтары мен иммунитеттерiне зиян келтiрместен консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiн құрметтеуге мiндеттi. Олар сонымен қатар консулдық орналасқан мемлекеттiң iшкi iстерiне араласпауға мiндеттi.
      2. Консулдық үй-жайлар консулдық мiндеттердi орындаумен сыйыспайтын мақсатта пайдаланылмауға тиiс.
      3. Консулдық мекеме, консулдық мекеме қызметкерлерi мен олардың отбасы мүшелерi көлiк құралдарын сақтандыруға қатысты консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiн сақтауға мiндеттi.
                                 31-бап 



             Үшiншi адамға келтiрiлген зияннан сақтандыру

      Консулдық мекеменiң қызметкерлерi консулдық орналасқан мемлекеттiң үшiншi адамына кез келген жол көлiк құралын, теңiз немесе әуе кемесiн пайдалануға байланысты келтiрiлген зияннан сақтандыруға қатысты консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарымен және ережелерiмен көзделетiн кез келген талаптарды сақтауы тиiс.
                                 32-бап 



            Табыс алу мақсатында жеке қызметпен шұғылдануға
                       қатысты арнаулы ережелер

      1. Консулдық қызмет адамдары консулдық орналасқан мемлекетте жеке табыс алу мақсатында қандай да болсын кәсiпкерлiк немесе коммерциялық қызметпен шұғылданбауы тиiс.
      2. Осы Конвенциядағы көзделген артықшылықтар мен иммунитеттер мыналарға:
      а) консулдық орналасқан мемлекетте табыс алу мақсатында жеке қызметпен шұғылданатын консулдық қызметкерлерге немесе қызмет көрсетушi қызметшiлерге;
      б) осы тармақтың а) тармақшасындағы сөз болған адамның отбасы мүшелерiне немесе оның жеке үй шаруасындағы қызметшiлерге;
      с) консулдық орналасқан мемлекетте табыс алу мақсатында жеке қызметпен шұғылданатын консулдық мекеме қызметкерiнiң отбасы мүшелерiне берiлмейдi.
                                33-бап 



            Консулдық орналасқан мемлекеттің азаматтары және
                      онда тұрақты тұратын адамдар

      Консулдық орналасқан мемлекеттiң азаматы болып табылатын немесе онда тұрақты тұратын консулдық қызмет адамдарынан басқа консулдық мекеменiң қызметшiлерi, олардың отбасы мүшелерi, сондай-ақ жеке үй шаруасындағы қызметшiлер оларға консулдық орналасқан мемлекеттiң берген дәрежесiнде ғана артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдаланады. Консулдық орналасқан мемлекет, алайда осы адамдарға юрисдикциясын консулдық мекеменiң мiндеттерiн орындауларына кедергi келтiрмейтiндей етiп жүргiзуге тиiс.
                                34-бап 



                      Консулдық мiндеттердi орындау

      Консулдық мiндеттердi консулдық мекемелер орындайды. Осы мiндеттердi, сондай-ақ осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес дипломатиялық өкiлдiктер де орындайды.
                                35-бап 



                      Дипломатиялық өкiлдiктердiң
                     консулдық мiндеттердi орындауы

      1. Осы Конвенцияның ережелерi дипломатиялық өкiлдiктердiң консулдық мiндеттердi орындаған жағдайында, осы мәтiннен туындайтын дәрежеде қолданылады.
      2. Өздерiне консулдық мiндеттердi орындау тапсырылған дипломатиялық өкiлдiк қызметкерлерiнiң аты-жөнi консулдық орналасқан мемлекеттiң Сыртқы iстер министрлiгiне немесе осы министрлiк атаған органға хабарланады.
      3. Консулдық мiндеттердi орындау кезiнде дипломатиялық өкiлдiк консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары, ережелерi мен салт-дәстүрлерi рұқсат ететiн белгiлi бiр шамада консулдық орналасқан мемлекеттiң жергiлiктi, сондай-ақ орталық өкiмет орындарына өтiнiш жасай алады.
      4. Осы баптың 2-тармақшасында айтылған дипломатиялық өкiлдiк қызметкерлерiнiң артықшылықтары мен иммунитеттерi, дипломатиялық қарым-қатынастарға қатысты халықаралық құқықтық нормалармен реттелуi жалғаса бередi.
                                 36-бап 



          Консулдық мiндеттердi консулдық округтiң шегiнде және
          шегiнен тыс, сондай-ақ үшiншi мемлекетте немесе үшiншi
                        мемлекеттiң атынан орындау

      1. Консулдық қызмет адамы осы Конвенцияда көрсетiлген консулдық мiндеттердi өзiнiң консулдық округiнiң шегiнде орындауға құқылы.
      2. Консулдық қызмет адамы консулдық орналасқан мемлекеттiң келiсiмiмен өзiнiң консулдық округiнiң шегiнен тыс жерлерде консулдық мiндеттердi орындай алады.
      3. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет тиiстi мемлекеттерге хабарлағаннан кейiн консулдық орналасқан мемлекетте ашылған консулдық мекемеге консулдық орналасқан мемлекеттiң тарапынан айқын бiлдiрiлген қарсылық болмаса, онда үшiншi мемлекетте консулдық мiндеттердi орындауға тапсырма бере алады.
      4. Үшiншi мемлекеттiң өтiнiшi бойынша консулдық орналасқан мемлекеттi тиiстi түрде ескерткеннен кейiн өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық мекемесi, егер консулдық орналасқан мемлекет қарсылық бiлдiрмесе, үшiншi мемлекеттiң атынан консулдық орналасқан мемлекетте консулдық мiндеттердi орындай алады.
                                 37-бап 

Консулдық мiндеттер


      Осы Конвенцияның басқа баптарындағы ережелердi ескерсек, мыналар консулдық мiндеттер болып табылады:
      а) халықаралық құқық жол беретiн шекте консулдық орналасқан мемлекетте өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң, оның азаматтары мен заңды тұлғаларының құқықтары мен мүдделерiн қорғау;
      b) өкiлдiгiн жiберген мемлекет пен консулдық орналасқан мемлекеттiң арасындағы сауда, экономика, мәдениет және ғылыми байланыстарды дамытуға жәрдемдесу, сондай-ақ осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес өзге де жолдармен олардың арасындағы достық қарым-қатынастарды дамытуға жәрдемдесу;
      с) барлық заңды жолдармен консулдық орналасқан мемлекеттiң сауда, экономика, мәдениет және ғылыми тыныс-тiршiлiгiнiң жағдайлары мен оқиғаларын анықтау және бұл туралы өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң үкiметiне хабарлау және мүдделi адамдарға мәлiметтер беру;
      d) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарына паспорттар мен басқа да жол жүру құжаттарын беру, олардың күшiн жою және қолданыс мерзiмiн ұзарту сондай-ақ өкiлдiгiн жiберген мемлекетке баруға тiлек бiлдiрген адамдарға визалар немесе тиiстi құжаттар беру;
      е) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтары мен заңды тұлғаларына көмек пен жәрдем көрсету;
      f) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының тұрған жерiн анықтау үшiн, әңгiме олардың игiлiгi немесе басқа да гуманитарлық түсiнiктер жайлы болса, консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдарынан көмек алу;
      g) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының консулдық орналасқан мемлекеттен жедел кетуiне байланысты төмендегi жағдайларда құқықтарын қорғау:
      I) кетудi ниет еткен адамдарға қатысты ерекше жағдайлардың туындауына байланысты әкiмшiлiк немесе сот процедураларының орындалуы;
      II) кетудi ниет еткен адамның жол жүруiне байланысты әдеттегi формальдылықтарды орындауы, осы талаптарды орындау кемсiтушiлiк сипатында болмайтын және олар жедел кетуге кедергi болмайтын жағдайда;
      h) әкiмшiлiк сипаттағы кейбiр мiндеттердi, егер бұл орайда ештеңе де консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне қайшы келмейтiн болса, орындау;
      i) консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында "mortis causa" құқық иелену жағдайында өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтары мен заңды тұлғаларының мүдделерiн қорғау;
      j) консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерi белгiлеген шеңберде өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтары болып табылатын, толық әрекет қабiлеттiлiгi жоқ, кәмелетке толмаған және өзге адамдардың, әсiресе осындай адамдарды қандай да болсын қорғаншылыққа алу немесе қамқоршы болу талап етiлсе олардың мүдделерiн қорғау;
      k) консулдық орналасқан мемлекетте қабылданған практика мен тәртiптi сақтай отырып, консулдық орналасқан мемлекеттiң сот және өзге мекемелерiнде өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарына, егер мұндай азаматтар болмауына немесе басқа да бiр себептермен өз құқықтары мен мүдделерiн қорғауды дер кезiнде жүзеге асыра алмайтын болса, консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес осы азаматтардың құқықтары мен мүдделерiн қорғайтын алдын алу шаралары туралы ақпарат алу мақсатымен өкiлдiктi немесе тиiстi өкiлдiктi қамтамасыз ету;
      l) қолданыстағы халықаралық келiсiмдерге сәйкес немесе осындай келiсiм болмағанда консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне қайшы келмейтiн кез келген өзге тәртiпте өкiлдiгiн жiберген мемлекет кемелерi үшiн сот және соттық емес құжаттарды беру немесе сот тапсырмасын немесе айғақтарды алып тастау тапсырмасын орындау;
      m) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң ұлтын бiлдiретiн кемелерге және осы мемлекетте тiркелген ұшақтарға, сондай-ақ олардың экипажына қатысты консулдық орналасқан мемлекет заңдары мен ережелерiнде көзделген қадағалау және инспекциялау құқығын жүзеге асыру;
      n) осы баптың m) тармағында айтылған кемелерге және ұшақтарға және олардың экипажына кеме құжаттарын қабылдауда консулдық орналасқан мемлекеттiң өкiмет орындарының құқықтарына зиян келтiрместен жолда болған кез келген оқиғаны тергеу және капитан, команда құрамы мен матростар арасындағы қандай да болсын түрдегi дауды шешуге көмектесу, өйткенi бұл өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдары мен ережелерiнде көзделген;
      о) консулдық орналасқан мемлекеттiң заңы мен ережелерi тыйым салмайтын немесе оларды орындауға консулдық орналасқан мемлекеттiң қарсылығы болмаса немесе өкiлдiгiн жiберген мемлекет пен консулдық орналасқан мемлекет арасында қолданылатын халықаралық шарттармен көзделгенiндей өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық мекемесiне жүктелген кез келген басқа да мiндеттерiн орындау.
                                 38-бап 

Консулдық мүмкiндiк


      1. Консулдық қызмет адамдары өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтарымен еркiн қарым-қатынас жасай алады және оларға бару еркiне ие болады. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық қызмет адамдарымен қарым-қатынас жасауы мен оларға баруына байланысты осындай еркiндiгi бар.
      2. Консулдық қызмет адамдары консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындарына өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң хабар-ошарсыз жоғалып кеткен азаматтарын iздестiру жөнiнде өтiнiш айта алады.
                                 39-бап 



             Қамауға алу және сот талқылауына қатысты мiндеттер

      1. Егер де өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң қандай да бiр азаматы консулдық округтiң аумағында қамауға алынса, онда консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары кейiнге қалдырмастан төрт күн мерзiм iшiнде бұл туралы өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық мекемесiне хабарлайды.
      2. Өкілдігін жіберген мемлекеттің қамауға алынған азаматының осы консулдық мекемеге жолдаған қандай да болмасын мәлімдемесін консулдық орналасқан мемлекеттің құзыретті органы тез арада осы консулдық мекемеге береді.
      3. Консулдық қызмет адамы өкілдігін жіберген мемлекеттің қамауға алынған азаматына барып шығуға, онымен кездесуге, одан хат-хабар және басқа пошта жөнелтулерін алуға және беруге, сондай-ақ заңды өкілдікпен қамтамасыз ету үшін шара қолдануға құқылы. Осы кездесулердің біріншісіне өтініш берілген соң үш күннің ішінде рұқсат беріледі.
      Кейiнгi кездесулерге рұқсат уақыттың белгiлi бiр кезеңдерiнен кейiн, бiрақ кем дегенде екi айда бiр рет берiледi.
      4. Консулдық қызмет адамы өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң қамауға алынған азаматының атынан, егер де осы азамат консулдық қызмет адамының қатысып отырғанда осындай iс-қимылдарға тiкелей қарсы болса, онда ол, қандай да болсын шара қолданудан тартынады.
      5. Консулдық орналасқан мемлекет қамауға алынған немесе сотқа тартылатын немесе өзге де талқылауға жататын өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматын осы баптың ережелерiмен таныстырады, ол туралы қылмыстық iс материалдарына тиiстi жазба түсiрiледi.
      6. Осы бапта қамауға алынған адам деген сiлтеме соттық талқылауды күтiп алдын ала қамауда отырған немесе консулдық орналасқан мемлекет аумағында жазасын өтеп жатқан адамды қоса алғанда, қамауға алынған немесе жеке басының еркiндiгi қандай да бiр нысанда шектеуге ұшыраған адамды меңзейтiн сiлтеменi қамтиды.
      7. Осы бапта баяндалған құқықтар консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес жүзеге асырылады, бұл орайда осы заңдар мен ережелер осы құқықтарға арналған мақсаттарға толық қол жеткiзуге жәрдемдеседi.
                                 40-бап 



                   Мұрагерлiкке байланысты мiндеттер

      1. Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары консулдық қызмет адамына, органдарға өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы ретiнде белгiлi адамның консулдық округтiң аумағында қайтыс болғаны туралы ықтимал қысқа мерзiмде хабарлайды, сондай-ақ консулдық қызмет адамына мұрагерлiк мүлiктiң, өсиеттiң, сондай-ақ консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында тұратын немесе өкiлi болып табылатын адамның осы мүлiкке өкiмiн жүргiзушi болып тағайындалғандығы туралы хабарлайды.
      2. Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары консулдық қызмет адамына өкiлдiгiн жiберген мемлекет немесе құзыреттi органдарға өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы ретiнде белгiлi қандай да бiр адамның мұрагер немесе мұралық құқықтан бас тартушы болып табылатын жағдайларда консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында қалдырылған мұрагерлiк мүлiк туралы ықтимал қысқа мерзiмде хабарлайды.
      3. Егер консулдық қызмет адамы өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматының консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында қайтыс болғандығы туралы немесе өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң қайтыс болған азаматы қалдырған мұрагерлiк мүлiктiң консулдық орналасқан мемлекеттің аумағында бар екендігі туралы бірінші болып білсе, онда ол бұл туралы консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдарына хабарлайды.
      4. Консулдық қызмет адамы осы баптың 1, 2 және 3-тармақтарында аталған мұрагерлiк мүлiк мәселелерiне қатысты, сондай-ақ консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес бұған жол берiлетiн деңгейде:
      а) осы мұрагерлiк мүлiктi қорғау және сақтауды қамтамасыз ету жөнiнде консулдық орналасқан мемлекеттен шаралар қолдануды сұрауға немесе жеке өзi шаралар қабылдауға;
      b) осы тармақтың а) тармақшасында айтылатын шаралардың қабылдануына қатысуға немесе қандай да бiр өзге де түрде атсалысуға;
      с) консулдық орналасқан мемлекетте бола алмайтын және онда өкiлi жоқ, бiрақ осы мүлiкке қатысты заңды мүддесi бар өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматының өкiлдiгiн қамтамасыз етуге құқылы.
      5. Өкiлдiктi қамтамасыз ету жөнiнде шаралар қабылдайтын осы баптың 4
с) тармағына сәйкес жағдайларда осы өкiлдiк осындай жолмен өкілеттiк алған адам өзiнiң жеке өкiлдерiн тағайындаған немесе өзiнiң құқықтары мен мүдделерiн қорғайтын жауапкершiліктi өзiне алған уақытқа дейiн жұмыс iстейдi.
      6. Егер де өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң қандай да бiр азаматы консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында уақытша болу кезеңiнде қайтыс болса, және де осы мемлекетте тұрақты тұрғын орны болмаса, консулдық қызмет адамы өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңын ескере отырып, қайтыс болған адамның құжаттарына, ақшаларына және басқа да жеке мүлкiне, консулдық орналасқан мемлекет аумағында осындай құжаттарға, ақшаларға немесе жеке мүлкiне талап қоюға құқығы бар адамдар болмаған жағдайда, иелiк етуге және өкiм жүргiзуге кiрiсе алады. Уақытша иемдену құқығы консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес тиiстi түрде тағайындалған өкiм жүргiзушiге немесе өзге де уәкiлеттi адамға берiледi.
      7. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет пен консулдық орналасқан мемлекет мұрагерлiктi беруде:
      а) мұрагерлiк мүлiктiң бiр бөлiгi болып табылатын заттарды әкетуге және әкелуге, осы заттарды әкетуге және әкелуге мемлекеттердiң заңдары мен ережелерi тiкелей тыйым салмаған жағдайларда, олардан әкелуге немесе әкетуге рұқсат талап етiлетiн мүлiктерге рұқсат беру жолымен;
      b) осы тармақтың а) тармақшасының ережесiне сәйкес әкетiлмейтiн мұрагерлiк мүлiктiң кез келген бөлiгiн сатуға рұқсат беру жолымен;
      с) сыйақыны, салықты және баж салығын алып тастап осындай сатудан кейiн мұра құқығынан бас тартушы адамға ол тұратын мемлекетте өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң валютасымен немесе еркiн өтімді валютамен таза табысты аударуға рұқсат беру жолымен бiрлесiп iс-қимыл жасайды.
      8. Консулдық қызмет адамы өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматының атынан егер де осындай азамат консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында жоқ болып шықса, жазатайым болған оқиғаларға байланысты өтемақы төлеу туралы, сондай-ақ өмiрдi сақтандыруға байланысты сақтандыру полисi бойынша төлемдер туралы заңдарға сәйкес жасалған мұрагерлiк мүлiктi, төлемдердi қоса алғанда, аталған азамат кез келген азаматтың қайтыс болуына байланысты құқығы бар ақша немесе өзге меншiктi соттан, өкiмет орындарынан немесе жеке кiсiлерден ала алады.
                                 41-бап 



                 Азаматтық және азаматтық хал актiлерiн
                 тiркеу мәселелерi жөнiндегi мiндеттер

      1. Консулдық қызмет адамы:
      1) өкiлдiгiн жiберген мемлекет заңдарына сәйкес азаматтық мәселесi жөнiнде өтiнiш алуға;
      2) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының есебiн жүргiзуге;
      3) өкiлдiгiн жiберген мемлекет заңдарына сай өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының тууын, қайтыс болғандығын және некелердiң жасалуы мен бұзылуын, тегiнiң, атының, әкесiнiң атының өзгеруiн, әкелiгiнiң анықталуын, өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтарын асырап алуды тiркеуге және, егер бұл консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарына қайшы келмесе тиiстi куәлiктер беруге құқылы.
      2. Осы баптың I -тармағының ережелерi мүдделi адамдарды консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiн сақтау мiндетiнен босатпайды.
                                 42-бап 



               Нотариаттық куәландыру және ресмилендiру

      1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес консулдық қызмет адамы:
      1) кез келген адамның өтiнiшi бойынша, оның азаматтығына қарамастан, оған өкiлдiгiн жiберген мемлекетте пайдалану үшiн, егер де осындай құжаттар беру консулдық орналасқан мемлекеттiң заңы мен ережесiне қайшы келмейтiн болса, әр түрлi құжаттар беруге;
      2) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының өтiнiшi бойынша оларға консулдық орналасқан мемлекетте немесе одан тысқары жерлерде пайдалану үшін, егер де осындай құжаттар беру консулдық орналасқан мемлекеттiң заңы мен ережелерiне қайшы келмейтiн болса, әр түрлi құжаттар беруге;
      3) құжаттарды өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң немесе консулдық орналасқан мемлекеттiң ресми тiлiне аударуға және осы аударманың дұрыстығын куәландыруға;
      4) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң немесе консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары берген құжаттарды ресмилендiруге;
      5) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының өсиеттерiн жасауға, куәландыруға және сақтау үшiн қабылдауға;
      6) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының арасындағы актiлер мен мәмiлелердi жасауға және куәландыруға, өйткенi мұндай актiлер мен мәмiлелер консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарына қайшы келмейдi және жылжымайтын мүлiкке құқықтарды сатып алу мен тапсыруға қатысы жоқ;
      7) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының, бiр жағынан және басқа мемлекеттер азаматтарының екiншi жағынан, арасындағы актiлер мен мәмiлелердi жасауға және куәландыруға, өйткенi бұл актiлер мен мәмiлелердiң өкiлдiгiн жiберген мемлекеттегi мүлiк немесе құқықтарға ғана қатысы бар және осы мемлекеттегi бұл актiлер мен мәмiлелер консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарына қайшы келмейтiн жағдайда, қарауға жататын iстерге қатысты болады;
      8) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының әр түрлi құжаттардағы қойған қолдарын куәландыруға;
      9) егер де бұл консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарына қайшы келмейтiн болса, өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының мүлкi мен құжаттарын сақтау үшiн қабылдауға;
      10) егер де бұл консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарына қайшы келмейтiн болса, өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдарында көзделген басқа да нотариаттық мiндеттердi орындауға құқылы.
      2. Консулдық қызмет адамының осы баптың 1-тармағына сәйкес жасаған, куәландырған немесе аударған құжаттары, консулдық орналасқан мемлекетте осы құжаттардың консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарына сәйкес болуы жағдайында, олар консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары және мекемелерi жасаған, куәландырған немесе аударған құжаттары iспеттес сондай құқықтық мағынасы мен дәлелдi күшi бар құжаттар сияқты қаралады.
      Егер де бұл консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары бойынша қажет болған жағдайда, құжаттар ресмилендiрiлуге тиiс.
                                 43-бап 



               Қорғаншылық пен қамқоршылыққа қатысты міндеттер

      1. Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары оларда тиiстi ақпарат болған жағдайда қорғаншылық пен қамқоршылықты тағайындау кәмелетке толмаған жасөспiрiмнiң немесе еңбек ету қабiлетi шектелген және өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы болып табылатын басқа адамның мүддесiне жауап беретiн кез келген жағдай туралы құзыреттi консулдық мекемеге кiдiртпей хабарлауға мiндеттi.
      2. Консулдық қызмет адамы консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдарына кәмелетке толмаған жасөспiрiмге немесе еңбек ету қабiлетi шектелген және өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы болып табылатын басқа адамдарға қорғаншыны немесе қамқоршыны тағайындау үшiн адамдарды ұсынуға құқылы.
                                 44-бап 

Кемелерге көмек беру


      1. Консулдық қызмет адамы консулдық орналасқан мемлекеттiң айлағында немесе өзге зәкiр тұрағында тұрған немесе консулдық орналасқан мемлекеттiң iшкi және аумақтық суларындағы өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кемесiне тиiстi көмек және қолдау көрсетуге құқығы бар.
      2. Консулдық қызмет адамы консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес кеме капитаны және экипаж мүшелерiмен кемеде және басқа кез келген жерде кездесуге және қарым-қатынас жасауға құқылы.
      3. Консулдық қызмет адамы консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдарына өтiнiш жасайды және олардан өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кемесiне байланысты, сондай-ақ кеме капитаны, экипаж мүшелерi және жүкке қатысты барлық мәселелерде өзiнiң мiндеттерiн жүзеге асыруға қолдау көрсетуiн сұрай алады.
                                 45-бап 



                    Капитан мен экипажға көмек көрсету

      1. Төменде айтылған iс-қимылдар консулдық орналасқан мемлекеттiң заңы мен ережелерiне қайшы келмейтiндей деңгейде консулдық қызмет адамының:
      а) өкiлдiгiн жiберген мемлекет кемесiнiң бортында болған қандай да болмасын қақтығыстарды тергеуге, осындай қақтығысқа байланысты кеме капитанынан және экипаж мүшесiнiң кез келгенiнен жауап алуға, кеме құжаттарын тексеруге, кеме рейсi мен оның баратын жерiне қатысты ақпарат алуға, сондай-ақ кеменiң келуiне және кетуiне және оның айлақта болуына байланысты көмек көрсетуге;
      b) еңбек ақысы мен еңбек шарттарына қатысты дауларды қоса алғанда, капитан мен экипаж мүшелерi арасындағы дауларды шешуге;
      с) капитанды немесе экипаж мүшелерiн жалдауға және жұмыстан шығаруға байланысты формалдылықты орындауға;
      d) капитанды, экипаж мүшелерiн немесе кеме жолаушыларын медициналық қызмет көрсетумен қамтамасыз етуге және олардың өкiлдiгiн жiберген мемлекетке қайтуына шара қолдануға;
      е) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кемесiне немесе оның жүгiне қатысты өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдары мен ережелерiнде көзделген кез келген өтiнiштi немесе өзге де құжатты алуға, жасауға, куәландыруға немесе олардың қолданыс мерзiмiн ұзартуға;
      f) сауда кеме қатынасына қатысты өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдары мен ережелерiн қолдану үшiн басқа да шаралар қабылдауға құқығы бар.
      2. Консулдық қызмет адамы консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес кеменiң капитанына немесе кез келген экипаж мүшесiне көмек көрсету үшiн консулдық орналасқан мемлекеттiң сотында немесе басқа да органдарында олармен бiрге болуға құқығы бар.
                                 46-бап 



              Кеме бортында тергеу жүргiзiлуiне байланысты
                             мүдделерді қорғау

      1. Егер консулдық орналасқан мемлекеттiң соттары немесе басқа құзыреттi органдары өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық орналасқан мемлекеттiң iшкi суларында, аумақтық суларында немесе iшкi су жолдарында тұрған кемесiне қатысты мәжбүрлеу шараларын қолдануға немесе оның бортында тергеу жүргiзуге ниеттенген болса, онда консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары бұл туралы консулдық қызмет адамына оның осындай шараларды қолдану кезiнде қатысуға мүмкiндiгi болуы үшiн алдын ала хабарлайды. Егер консулдық қызмет адамы осындай шараларды қолдану кезiнде қатыса алмаса, онда консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органы оның өтiнiшi бойынша оған бұл жайлы жазбаша нысанда мәлiмдейдi. Егер қабылдауға тиiстi шараның шұғыл сипаты, консулдық қызмет адамына алдын ала ескертпе жолдауға мүмкiндiк бермесе, консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары консулдық қызмет адамының тиiстi өтiнiшi болмағанының өзiнде консулдық қызмет адамына осы фактi мен қабылданған шаралар туралы жазбаша нысанда ақпарат бередi.
      2. Осы баптың I-тармағының ережелерi консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органы өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кеме капитанын немесе экипаж мүшелерiнiң қайсысын болсын кемеге қатысты мәселе бойынша жағалауға жауап беруге шақырғанда да қолданылады.
      3. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық қызмет адамының немесе кеме капитанының өтiнiшi немесе рұқсаты бойынша жүзеге асырылатын жағдайларды қоспағанда, консулдық орналасқан мемлекеттiң сот немесе басқа құзыреттi органдары консулдық орналасқан мемлекеттiң тыныштығы мен қауiпсiздiгiн қамтамасыз етуге қатысты заңдар мен ережелер бұзылмайтын жағдайда кемеге байланысты өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кеме бортында экипаж мүшелерi арасындағы қарым-қатынасқа, еңбек қатынасына, кеме бортындағы тәртiпке және басқа iшкi сипаттағы шараларға қатысты мәселелерде кеменiң iшкi iсiне араласпайды.
      4. Осы баптың ережелерi кеден тексеруiне, паспорт және санитарлық бақылауға байланысты әдеттегi шараларға және консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдарының теңiздегi кеме жүзуi қауiпсiздiгiн қамтамасыз етуге немесе суларды ластауды болдырмауға бағытталған басқа да шараларына қолданылмайды. Осы бап көп жақты шарттардан туындайтын Тараптардың құқықтары мен мiндеттерiн қозғамайды.
                                 47-бап 



                   Кеме бүлiнген жағдайда көмек беру

      1. Егер де өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кемесi консулдық орналасқан мемлекеттiң iшкi немесе аумақтық суларында апатқа ұшыраса, қайраңға отырып қалса немесе өзгеше түрде зардап шексе, консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары ықтимал қысқа мерзiмде бұл жайлы консулдық қызмет адамына хабарлайды, оған жолаушыларды, экипажды, кеменi және оның мүлкiн құтқару үшiн қабылданған шаралар туралы мәлiмдейдi.
      2. Консулдық қызмет адамы өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кемесiне, оның экипаж мүшелерiне және өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтары болып табылатын кеме жолаушыларына көмек бере алады немесе консулдық орналасқан мемлекеттен осындай көмек берудi сұрауы мүмкiн.
      3. Егер де өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кеме иесi, капитаны немесе басқа уәкiлеттi адамы кеменi немесе жүктi күзетуге және құтқаруға немесе оған билiк етуге қажеттi шараларды қабылдауға мүмкiншiлiгi болмаса, өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық қызмет адамы кеменiң иесi атынан осындай жағдайда кеме немесе жүк иесi қабылдайтындай шара қабылдайды немесе консулдық орналасқан мемлекетке осындай шара қабылдауды сұрап өтiнiш жасайды.
      4. Осы баптың 1, 2 және 3-тармақтарының ережелерi өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң немесе үшiншi мемлекеттiң азаматына тиесiлi мүлiкке және консулдық орналасқан мемлекеттiң суларында немесе жағалауында табылған немесе консулдық орналасқан мемлекеттiң айлағына жеткiзiлген мүлiкке қатысты қолданылады.
      5. Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары консулдық қызмет адамына өкілдiгiн жiберген мемлекеттiң кемесiн құтқаруға байланысты шара қолдануы кезiнде барлық қажеттi көмек бередi.
      6. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң бұзылған кемесi, сондай-ақ оның жүгi мен мүлкi консулдық орналасқан мемлекетте кеден салықтарынан, алымдардан және баж салығынан, кеме мен оның жүгi осы мемлекетте баж салығын өтеу үшiн қалдырылған жағдайды қоспағанда, босатылады.
                                 48-бап 



                    Әуе кемелерiне қатысты мiндеттер

      Осы Конвенцияның 44-47-баптары азаматтық әуе кемесiне қатысты екi мемлекет тараптары болып табылатын азаматтық авиация жөнiндегi кез келген халықаралық келiсiмге қайшы келмейтiндей деңгейде қолданады.
                                 49-бап 



                 Консулдық орналасқан мемлекет органымен

                         қарым-қатынас жасау 
     
     Консулдық қызмет адамдары өз мiндеттерiн орындау барысында: 
     а) өзiнiң консулдық округiнiң құзыреттi органдарына; 
     b) консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары, ережелерi және 
әдет-ғұрпы немесе тиiстi халықаралық шарттар рұқсат беретiн деңгейде, 
консулдық орналасқан мемлекеттiң орталық құзыреттi органдарына өтiнiш 
жасай алады. 
     
                                 50-бап 
                            Консулдық алымдар 


      1. Консулдық мекеме консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында консулдық алымдар жинауға, сондай-ақ консулдық қызмет көрсетуге байланысты қосымша шығындардың орнын толтыруға сомалар алуға құқығы бар.
      2. Осы баптың I-тармағында аталған сомалар және осындай сомалар алынғаны туралы түбiртек консулдық орналасқан мемлекетте барлық салықтан, алымдардан және баж салықтарынан босатылады.
      3. Консулдық орналасқан мемлекет консулдық мекемеге осындай түрде жиналған сомаларды өзiнiң ресми банк шотына салуға рұқсат бередi.
                                 51-бап 



                    Консулдық мекеме қызметкерлерiнiң
                            мiндетiн тоқтату

      Консулдық мекеме қызметкерiнiң мiндетi мына жағдайда тоқтатылады, атап айтқанда:
      а) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық орналасқан мемлекетке оның мiндетiнiң тоқтатылатыны туралы мәлiмдемесi бойынша;
      b) 3-бапқа сәйкес консулдық орналасқан мемлекет берген экзекватураның немесе өзге рұқсаттың күшiн жойғанда;
      с) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық орналасқан мемлекетке консулдық орналасқан мемлекеттiң оны консулдық персоналдың қызметкерi ретiнде есептемейтiндiгi туралы мәлiмдемесiнен кейiн.
                                 52-бап 



                  Консулдық орналасқан мемлекеттен кету

      Консулдық орналасқан мемлекет қарулы қақтығыс жағдайының өзiнде консулдық орналасқан мемлекеттiң азаматтары болып табылмайтын консулдық мекеменiң қызметкерлерiне және жеке үй қызметшiлерiне немесе оның аумағында тұрақты тұратын шетелдiктерге, сондай-ақ олармен бiрге тұратын отбасы мүшелерiне, олардың азаматтығына қарамастан, тиiстi қызметкерлер мiндеттерiн тоқтатқаннан кейiн олардың мүмкiндiгiнше тезiрек кетуiне әзiрленуге және кетуiне қажеттi уақыт пен жағдай жасауға мiндеттi. Атап айтқанда, олар қажет болған жағдайда олардың өзiне немесе олардың консулдық орналасқан мемлекетте сатып алынған оны кетер кезiнде әкетуге тыйым салынбаған мүлкiне қажеттi көлiк құралдарын беруге тиiс.
                                 53-бап 



            Консулдық үй-жайларды және архивтерді, сондай-ақ
            ерекше жағдайларда өкілдігін жіберген мемлекеттің
                             мүддесін қорғау

      1. Уағдаласушы Тараптардың арасындағы консулдық қатынастар үзiлген жағдайда:
      а) консулдық орналасқан мемлекет қарулы қақтығыс болған жағдайдың өзiнде консулдық үй-жайларды сондай-ақ консулдық мекеменiң мүлкiн және консулдық архивтi күзетуге мiндеттi;
      b) өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық үй-жайды, сондай-ақ ондағы бар мүлiктi және консулдық архивтi консулдық орналасқан мемлекетке қолайлы үшiншi мемлекетке күзетуге сенiп тапсыруы мүмкін;
      с) өкiлдiгiн жiберген мемлекет өз мүддесiн және өз азаматтарының мүддесiн консулдық орналасқан мемлекетке қолайлы үшiнші мемлекетке қорғауға сенiп тапсыруы мүмкiн.
      2. Консулдық мекеменi уақытша немесе мүлдем жабу жағдайында осы баптың I-тармағының а) тармақшасының ережелерi қолданылады. Бұдан басқа:
      а) егер де өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық орналасқан мемлекетте дипломатиялық өкiлдiгi болмаса, бiрақ осы мемлекеттiң аумағында басқа консулдық мекемесi бар болса, консулдық орналасқан мемлекеттiң келiсiмiмен осы консулдық мекемеге осы консулдық мекеменiң округiнде консулдық мiндеттердi атқару, жабық тұрған консулдық мекеменiң үй-жайын, ондағы бар мүлкiн және консулдық архивiн күзетуге сенiп тапсыруы мүмкiн; немесе
      b) егер де өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық орналасқан мемлекетте дипломатиялық өкiлдiгi немесе басқа консулдық мекемесі болмаса, осы баптың I-тармағының b) және с) тармақшаларының ережелерi қолданылады.
                                 54-бап 



                       Толықтырулар мен өзгертулер

      Қажет болған жағдайда Тараптар өзара келiсiм, осы Конвенцияның мәтiнiне өзгертулер мен толықтырулар енгiзе алады, олар осы Конвенцияның 55-бабында көзделген процедураға сәйкес күшiне енедi.
                                 55-бап 



                    Күшіне енуі және қолданыс мерзімі

      1. Осы Конвенция бекітілуге жатады және Тараптар барлық қажетті ішкі мемлекеттік процедураларды орындағаны туралы жазбаша хабарлама алғаннан кейін отызыншы күні күшіне енеді.
      2. Осы Конвенция Уағдаласушы Тараптардың бірі дипломатиялық арналар

арқылы екінші Уағдаласушы Тарапқа осы Конвенцияның қолданысын өзінің 
тоқтататын ниеті туралы жазбаша хабарлаған күннен бастап алты ай өткенге 
дейін күшінде болады.
     Алматы қаласында 1997 жылғы 11 қарашада екі дана болып, әрқайсысы 
қазақ, грузин және орыс тілдерінде жасалды, сондай-ақ барлық мәтіннің күші 
бірдей.
     Осы Конвенцияның ережелерін түсіндіруде пікір алшақтығы туған 
жағдайда орыс тіліндегі мәтін қолданылады.
     
     Қазақстан Республикасы үшін                     Грузия үшін 
     
     
               Қазақстан Республикасы мен Грузия арасындағы 
        Консулдық конвенцияның қазақшаға аударылу сапасы жөнінде 
                               Қорытынды 
     


      Қазақстан Республикасы мен Грузия арасындағы Консулдық конвенцияны мемлекеттік тілге аудару барысында тәржімаға қойылатын терминологиялық, стилистикалық және грамматикалық талаптар негізінен сақталған. Дегенмен алдағы уақытта осындай мемлекетаралық құжаттар жасала қалған жағдайда ескеретін бірен-саран ескертпелеріміз бар.
      Құжаттың 1, 14, 53-баптарында кездесетін "архив" деген сөзді Мемтерминкомның "мұрағат" деп бекіткені белгілі. 37-баптағы "паспорт", 37, 54, 56-баптардағы "процедура" деген терминдердің де баламалары табылған. Әсіресе 17-бапта жиі кездесетін "консулдық вализа" деген тіркеске лайықты балама тапқан жөн болар еді. 31-баптағы "третьим лицам" деген тіркесті міндетті түрде "үшінші бір тұлғаларға" деп алу керек, өйткені бұл бапта

әңгіме адамдар жайында болып отырған жоқ.
     Осындай олқылықтары болғанымен, Конвенцияға ертеректе қол қойылып 
кеткенін ескере отырып, оны Қазақстан Республикасы Парламенті Мәжілісі 
депутаттарының қарауына ұсынуға болады деп есептейміз.
     
      Редакциялық-баспа 
     бөлімінің меңгерушісі 
     
     Мамандар:
       Қобдалиева Н.М.
       Орынбекова Д.К. 
     
      
      


О ратификации Консульской конвенции между Республикой Казахстан и Грузией

Закон Республики Казахстан от 6 апреля 1999 года № 371

     Ратифицировать Консульскую конвенцию между Республикой Казахстан и Грузией, совершенную в Алматы 11 ноября 1997 года.

     Президент
     Республики Казахстан

                        Консульская Конвенция
                между Республикой Казахстан и Грузией

     (Бюллетень международных договоров РК, 2000 г., N 5, ст. 50)
(Вступила в силу 21 августа 1999 года - ж. "Дипломатический курьер",
             спецвыпуск N 2, сентябрь 2000 года, стр. 171)

     Республика Казахстан и Грузия, далее именуемые Договаривающиеся Стороны,
     руководствуясь желанием дальнейшего развития дружеских отношений между двумя странами и более эффективной защиты прав и интересов своих граждан,
     исходя из положений Венской конвенции о консульских сношениях от 24 апреля 1963 года,
     решили заключить настоящую Конвенцию и договорились о нижеследующем:
 
                                Статья 1
                            Определения
      В настоящей Конвенции приводимые ниже термины имеют следующее значение:
      1) "консульское учреждение" означает любое генеральное консульство, консульство, вице-консульство или консульское агентство;
      2) "консульский округ" означает район, отведенный консульскому учреждению для выполнения консульских функций;
      3) "глава консульского учреждения" означает лицо, которому поручено действовать в этом качестве;
      4) "консульское должностное лицо" означает любое лицо, включая главу консульского учреждения, которому поручено в этом качестве выполнение консульских функций;
      5) "консульский служащий" означает любое лицо, выполняющее административные или технические обязанности в консульском учреждении;
      6) "работник обслуживающего персонала" означает любое лицо, выполняющее обязанности по обслуживанию консульского учреждения;
      7) "работники консульского учреждения" означает консульские должностные лица, консульские служащие и работники обслуживающего персонала;
      8) "работники консульского персонала" означает консульские должностные лица (за исключением главы консульского учреждения), а также консульские служащие и работники обслуживающего персонала;
      9) "частный домашний работник" означает лицо, состоящее исключительно на частной службе у работника консульского учреждения;
      10) "член семьи" - супруг (супруга) работника консульского учреждения, его дети и родители, а также родители его супруги (супруга), проживающие вместе с ними и находящиеся на их иждивении;
      11) "консульские помещения" означает используемые исключительно для консульского учреждения здания или части зданий и обслуживающий данное здание или части зданий земельный участок, кому бы не принадлежало право собственности на них;
      12) "консульские архивы" включают все бумаги, документы, корреспонденцию, книги, фильмы, видео- и звукозаписи, дискеты и реестры консульского учреждения вместе с шифрами и кодами, картотеками и любыми предметами обстановки, предназначенные для обеспечения их сохранности или хранения;
      13) "гражданин" означает лицо, которое является гражданином одной из Договаривающихся Сторон или лицо без гражданства, постоянно проживающее в одном из этих государств;
      14) "судно представляемого государства" означает любое судно, за исключением военных судов, имеющее право плавать под флагом представляемого государства и зарегистрированное в этом государстве;
      15) "воздушное судно представляемого государства" означает любой летательный аппарат, за исключением военных летательных аппаратов, зарегистрированный в представляемом государстве и имеющий право нести опознавательные знаки этого государства.
 
                               Статья 2
                     Открытие консульских учреждений 
 
      1. Консульское учреждение представляемого государства может быть открыто на территории государства пребывания только с согласия государства пребывания.
      2. Местонахождение консульского учреждения, его класс, консульский округ и численность консульских должностных лиц определяются по соглашению между представляемым государством и государством пребывания.
      3. Дальнейшие изменения местонахождения консульского учреждения, его класса и консульского округа или численности консульских должностных лиц могут осуществляться представляемым государством только с согласия государства пребывания.
      4. Согласие государства пребывания также требуется, если какое-либо генеральное консульство или консульство желает открыть вице-консульство или консульское агентство не в том населенном пункте, где оно само находится.
      5. Предварительное определенно выраженное согласие государства пребывания необходимо также для открытия канцелярии, составляющей часть существующего консульского учреждения, вне местонахождения последнего.
 
                               Статья 3
               Назначение главы консульского учреждения 
 
      1. До назначения главы консульского учреждения представляемым государством по дипломатическим или иным соответствующим каналам должно быть получено согласие государства пребывания в отношении предлагаемого лица.
      2. Если государство пребывания не дает согласия на назначение какого-либо лица в качестве главы консульского учреждения, оно не обязано сообщать представляемому государству мотивы такого отказа.
      3. Представляемое государство направляет по дипломатическим каналам министру иностранных дел государства пребывания консульский патент или другой аналогичный документ для назначения главы консульского учреждения. В этом документе указываются полное имя, фамилия главы консульского учреждения, его гражданство, класс, консульский округ и местонахождение консульского учреждения.
      4. По получении консульского патента или иного аналогичного документа для назначения главы консульского учреждения государство пребывания выдает ему разрешение, называемое экзекватурой, какую бы форму такое разрешение не имело. Государство пребывания, отказывающееся выдать экзекватуру или иное разрешение, не обязано сообщать представляемому государству мотивы такого отказа.
      5. За исключением случаев, предусмотренных в пункте 6 настоящей статьи и в статье 4, глава консульского учреждения может приступить к выполнению своих функций только после получения такой экзекватуры или иного разрешения.
      6. Государство пребывания может допустить главу консульского учреждения к временному выполнению его функций до выдачи экзекватуры или иного разрешения. В этом случае применяются положения настоящей Конвенции.
      7. Как только глава консульского учреждения будет допущен, даже временно, к выполнению своих функций, государство пребывания немедленно уведомляет об этом компетентные органы консульского округа. Кроме того, оно обеспечивает принятие мер, необходимых для того, чтобы глава консульского учреждения мог исполнять свои должностные обязанности и пользоваться привилегиями и иммунитетами, вытекающими из настоящей Конвенции.
 
                               Статья 4
                    Временное выполнение функции
                    главы консульского учреждения
 
      1. Если глава консульского учреждения по какой-либо причине не может выполнять свои функции или если должность главы консульского учреждения вакантна, представляемое государство может уполномочить консульское должностное лицо данного или другого консульского учреждения в государстве пребывания или одного из членов дипломатического представительства в государстве пребывания временно выполнять функции главы консульского учреждения.
      2. Полное имя и фамилия исполняющего обязанности главы консульского учреждения сообщаются министерству иностранных дел государства пребывания или указанному этим министерством органу дипломатическим представительством представляемого государства или, если это государство не имеет такого представительства в государстве пребывания, - главой консульского учреждения, или, если он не в состоянии этого сделать, - любым компетентным органом представляемого государства. Как правило, это сообщение делается заблаговременно.
      3. Компетентные органы государства пребывания оказывают исполняющему обязанности главы консульского учреждения помощь и защиту. Пока он возглавляет консульское учреждение, на него распространяются положения настоящей Конвенции на том же основании, как и на главу соответствующего консульского учреждения.
      4. Если члена дипломатического персонала дипломатического представительства представляемого государства в государстве пребывания представляемое государство, в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи, назначает временно исполняющим обязанности главы консульского учреждения, он продолжает пользоваться дипломатическими привилегиями и иммунитетами при условии, что государство пребывания против этого не возражает.
 
                                 Статья 5
                         Назначение работников
                         консульского персонала 
 
      1. За исключением случаев, предусмотренных статьями 2, 6 и 7 настоящей Конвенции, представляемое государство может свободно назначать работников консульского персонала.
      2. Представляемое государство заблаговременно сообщает государству пребывания полное имя и фамилию, категорию и класс всех консульских должностных лиц, помимо главы консульского учреждения, с тем чтобы государство пребывания могло, если оно это пожелает, осуществить свои права, предусмотренные в пункте 3 статьи 7.
      3. Государство пребывания выдает в соответствии с установленным порядком этого государства всем работникам консульского учреждения и членам их семей удостоверение личности, подтверждающее их статус работников консульского учреждения и членов их семей.
 
                               Статья 6
               Гражданство консульских должностных лиц 
 
      Консульское должностное лицо должно быть гражданином представляемого государства.
 
                               Статья 7
                  Лица, объявленные "реrsоnа non grata" 
 
      1. Государство пребывания может в любое время уведомить представляемое государство по дипломатическим каналам о том, что то или иное консульское должностное лицо является "реrsоnа non grata" или что любой работник консульского персонала является неприемлемым. В таком случае представляемое государство должно соответственно отозвать это лицо или прекратить его функции в консульском учреждении.
      2. Если представляемое государство откажется выполнить или не выполнит в течение разумного срока свои обязательства, предусмотренные в пункте 1 настоящей статьи, государство пребывания может соответственно аннулировать экзекватуру или иное разрешение данного лица или перестать считать его работником консульского персонала.
      3. Лицо, назначенное в качестве работника консульского учреждения, может быть объявлено неприемлемым до прибытия на территорию государства пребывания или, если оно уже находится в государстве пребывания, до того, как приступит к исполнению своих обязанностей в консульском учреждении. В любом таком случае представляемое государство аннулирует его назначение.
      4. В случаях, указанных в пунктах 1 и 3 настоящей статьи, государство пребывания не обязано сообщать мотивы своего решения представляемому государству.
 
                               Статья 8
                  Уведомление государства пребывания
                  о назначениях, прибытии и отбытии 
 
      1. Министерство иностранных дел государства пребывания или указанный этим министерством орган уведомляется:
      а) о назначении работников консульского учреждения, их прибытии после назначения в консульское учреждение, об их окончательном отбытии или прекращении их функций и обо всех других изменениях, влияющих на их статус, которые могут произойти во время их работы в консульском учреждении;
      b) о прибытии или окончательном отбытии лица, являющегося членом семьи работника консульского учреждения и постоянно вместе с ним проживающего, а также, в соответствующих случаях, о том, что то или иное лицо становится или перестает быть таким членом семьи;
      с) о прибытии и окончательном отбытии частных домашних работников и, в соответствующих случаях, о прекращении их службы в качестве таковых;
      d) о найме и увольнении лиц, проживающих в государстве пребывания в качестве работников консульского учреждения или частных домашних работников, имеющих право на привилегии и иммунитеты.
      2. Уведомление о прибытии или окончательном отбытии должно делаться по возможности заблаговременно.
 
                               Статья 9
                      Приобретение консульских и
                          жилых помещений
 
      1. Представляемое государство или любое уполномоченное им физическое или юридическое лицо в соответствии с законами и правилами государства пребывания и с согласия этого государства имеет право:
      а) приобретать в собственность или арендовать здания либо части зданий для использования в качестве помещений консульского учреждения, резиденции главы консульского учреждения, а также жилого помещения для любого консульского должностного лица и любого консульского служащего, который не является гражданином государства пребывания или не имеет постоянного местожительства в этом государстве;
      b) строить или приспосабливать в этих же целях здания на предоставляемых в пользование на возмездной основе земельных участках.
      2. В соответствии с условиями, указанными в пункте 1 настоящей статьи, представляемое государство может также улучшать такие консульские и жилые помещения или землю.
      3. Государство пребывания в случае необходимости оказывает соответствующую помощь и поддержку представляемому государству при осуществлении прав, указанных в пунктах 1 и 2 настоящей статьи.
      4. Ни одно положение настоящей статьи не следует толковать как освобождающее представляемое государство от ответственности за соблюдение законов и правил государства пребывания, регулирующих расположение и конструкцию зданий, а также регулирующих городское планирование и районирование.
 
                               Статья 10
                  Почетные консульские должностные лица 
 
      Если обе Договаривающиеся Стороны согласятся на назначение почетного консульского должностного лица, они консультируются друг с другом по вопросу заключения соответствующих соглашений на основе положений настоящей Конвенции и норм обычного международного права в целях определения режима, который будет применяться к почетным консульским должностным лицам.
 
                               Статья 11
                     Защита консульских учреждений и
    работников консульских учреждений и обеспечение им условий 
 
      1. Государство пребывания обеспечивает все условия для выполнения функций консульского учреждения.
      2. Государство пребывания относится к консульским должностным лицам с должным уважением и принимает все надлежащие меры для предупреждения каких-либо посягательств на личность, свободу или достоинство консульских должностных лиц или иных работников консульского учреждения, не являющихся гражданами государства пребывания и не имеющих в государстве пребывания статуса иностранца, которому на законном основании разрешено постоянное местожительство, а также членов семей, постоянно проживающих с любым из вышеупомянутых лиц.
 
                               Статья 12
                      Государственный флаг и герб
 
      1. Представляемое государство имеет право пользоваться своим государственным флагом и гербом в государстве пребывания в соответствии с положениями настоящей статьи.
      2. Государственный флаг представляемого государства может быть вывешен и его государственный герб укреплен на здании, занимаемом консульским учреждением, на его входных дверях, а также на резиденции главы консульского учреждения и, когда это связано с исполнением служебных обязанностей, на его средствах передвижения.
      3. При осуществлении прав, предусмотренных в настоящей статье, представляемое государство соблюдает законы, правила и обычаи государства пребывания.
 
                               Статья 13
                Неприкосновенность консульских помещений 
 
      1. Консульские помещения неприкосновенны.
      2. Власти государства пребывания не могут вступать в ту часть консульских помещений, которая используется исключительно для работы консульского учреждения, без согласия главы консульского учреждения, главы дипломатического представительства государства или назначенного одним из них лица.
      В случае возникновения пожара в консульском помещении или иного стихийного бедствия, угрожающего безопасности граждан и сохранности имущества государства пребывания, находящегося в непосредственной близости от консульского помещения, такое согласие дается в кратчайший срок.
      3. На государство пребывания возлагается специальная обязанность принимать все надлежащие меры для защиты консульских помещений от всевозможных вторжений или нанесения ущерба и для предотвращения нарушения спокойствия консульского учреждения или оскорбления его достоинства.
      4. Консульские помещения, предметы их обстановки, имущество консульского учреждения, а также его средства передвижения пользуются иммунитетом от любых видов реквизиций в целях государственной обороны и общественных нужд.
 
                               Статья 14
                Неприкосновенность консульского архива
                           и документов 
 
      Консульские архивы и консульские документы неприкосновенны в любое время и независимо от их местонахождения.
 
                               Статья 15
               Освобождение консульских помещений от налогов
 
 
      1. Государство пребывания освобождает от налогов и сборов:
      а) консульские помещения и жилые помещения работников консульского учреждения, приобретенные от имени представляемого государства или его представителя, а также договора и акты, касающиеся приобретения указанного имущества;
      b) движимое имущество и транспортные средства, законно приобретенные консульским учреждением для официальных целей, а также их приобретение, владение или содержание.
      2. Налоговые изъятия, указанные в пункте 1 настоящей статьи, не распространяются на те сборы, пошлины и налоги, которыми по законам и правилам государства пребывания облагаются лица, заключившие договор с представляемым государством или с лицом, действующим от его имени.
 
                               Статья 16
                        Свобода передвижения 
 
      Поскольку это не противоречит законам и правилам о зонах, въезд в которые запрещается или ограничивается по соображениям государственной безопасности, государство пребывания обеспечивает всем работникам консульского учреждения свободу передвижения и поездок по территории консульского округа.
 
                               Статья 17
                        Свобода сношений 
 
      1. Государство пребывания должно разрешать и охранять свободу сношений консульского учреждения для всех официальных целей. При сношениях с правительством, дипломатическими представительствами и другими консульскими учреждениями представляемого государства, где бы они не находились, консульское учреждение может пользоваться всеми подходящими средствами, включая дипломатических и консульских курьеров, дипломатические или консульские вализы и закодированные или шифрованные депеши. Однако, установить радиопередатчик и пользоваться им консульское учреждение может лишь с согласия государства пребывания.
      2. Официальная корреспонденция консульского учреждения неприкосновенна. Под официальной корреспонденцией понимается вся корреспонденция, относящаяся к консульскому учреждению и его функциям.
      3. Все места, составляющие консульскую вализу должны иметь видимые внешние знаки, указывающие на их характер, и могут содержать только официальную корреспонденцию и документы или предметы, предназначенные исключительно для официального пользования.
      4. Консульская вализа не подлежит ни вскрытию, ни задержанию. Однако в тех случаях, когда компетентные власти государства пребывания имеют серьезные основания полагать, что в вализе содержится что-то иное, кроме корреспонденции, документов или предметов, перечисленных в пункте 3 настоящей статьи, они могут потребовать, чтобы вализа была вскрыта в их присутствии уполномоченным представителем представляемого государства. В том случае, если власти представляемого государства откажутся выполнить это требование, вализа возвращается в место отправления.
      5. Консульский курьер может быть только гражданином представляемого государства, не проживающим постоянно в государстве пребывания. Консульский курьер снабжается официальным документом, в котором указывается статус и число мест, составляющих консульскую вализу. При выполнении своих функций он находится под защитой государства пребывания, пользуется личной неприкосновенностью и не подлежит ни аресту, ни задержанию в какой бы то ни было форме.
      6. Представляемое государство, его дипломатические представительства и консульские учреждения могут назначать специальных консульских курьеров аd hос. В таких случаях также применяются положения пункта 5 настоящей статьи за тем исключением, что указанные в нем иммунитеты прекращаются в момент доставки таким курьером вверенной ему консульской вализы по назначению.
      7. Консульская вализа может быть вверена капитану морского или воздушного судна, направляющегося в порт или аэропорт, прибытие в который разрешено. Он снабжается официальным документом с указанием количества мест, составляющих вализу, но он не считается консульским курьером. По согласованию с компетентными органами местной власти консульское учреждение может направить одного из своих работников принять вализу непосредственно и беспрепятственно от капитана морского или командира воздушного судна, а также передать ему такую вализу.
 
                               Статья 18
                  Личная неприкосновенность консульских
                         должностных лиц 
 
      1. Консульские должностные лица не подлежат ни аресту, ни предварительному заключению, иначе как на основании постановлений компетентных судебных властей в случае совершения тяжких преступлений.
      2. За исключением случаев, указанных в пункте 1 настоящей статьи, консульские должностные лица не могут быть заключены в тюрьму и не подлежат никаким другим формам ограничений личной свободы, иначе как во исполнение судебных постановлений, вступивших в законную силу.
      3. Если против консульского должностного лица возбуждается уголовное дело, это лицо должно явиться в компетентные органы. Тем не менее при производстве дела ему должно оказываться уважение ввиду его официального положения и, кроме случаев, предусмотренных в пункте 1 настоящей статьи, должно становиться как можно меньше препятствий выполнению им консульских функций. Когда возникает необходимость задержания консульского должностного лица в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи, судебное преследование должно быть начато против него в возможно короткий срок.
 
                               Статья 19
                      Иммунитет от юрисдикции 
 
      1. Консульские должностные лица пользуются иммунитетом от уголовной, гражданской и административной юрисдикции государства пребывания, за исключением следующих гражданских исков:
      а) вытекающих из договора, заключенного консульским должностным лицом, по которому он не действует прямо или косвенно от имени представляемого государства;
      b) возникающих вследствие ущерба, вызванного дорожным транспортным средством, судном или воздушным судном в государстве пребывания, возмещение которого потребовало третье лицо;
      с) относящихся к частному недвижимому имуществу на территории государства пребывания, если только они не владеют им от имени представляемого государства для консульских целей;
      d) касающихся наследования, когда они выступают в качестве исполнителя завещания, попечителя над наследственным имуществом, наследника или отказополучателя как частные лица, а не от имени представляемого государства;
      е) относящихся к любой профессиональной или коммерческой деятельности, осуществляемой ими в государстве пребывания за пределами своих официальных функций.
      2. В случае, если государство пребывания принимает исполнительные меры в связи с изложенными в пункте 1 настоящей статьи положениями, то неприкосновенность личности консульских должностных лиц и неприкосновенность их жилых помещений не должны нарушаться.
      3. Консульские служащие и работники обслуживающего персонала не подлежат уголовной, гражданской и административной юрисдикции государства пребывания в том, что касается их служебной деятельности, за исключением гражданских исков, изложенных в подпунктах (а) и (b) пункта 1 настоящей статьи.
 
                                Статья 20
                    Обязанность давать свидетельские
                            показания
 
 
      1. Работники консульского учреждения могут вызываться в качестве свидетелей при производстве судебных или административных дел. Если консульское должностное лицо отказывается давать показания, к нему не могут применяться никакие меры принуждения или наказания.
      2. Орган, которому требуется показание консульского должностного лица должен избегать причинения помех выполнению этим лицом своих функций. Он может, когда это возможно, выслушивать такие показания на дому у этого лица или в консульском учреждении или же принимать от него письменные показания.
      3. Работники консульского учреждения не обязаны давать показания по вопросам, связанным с выполнением ими своих функций, или представлять относящуюся к их функциям официальную корреспонденцию и документы. Они также не обязаны давать показания, разъясняющие законодательство представляемого государства.
 
                               Статья 21
                  Отказ от привилегий и иммунитетов 
 
      1. Представляемое государство может отказаться от любых привилегий и иммунитетов работников консульского учреждения или членов их семей, предусмотренных статьями 18, 19 и 20 настоящей Конвенции.
      2. За исключением случаев, предусмотренных в пункте 3 настоящей статьи, такой отказ всегда должен быть определенно выраженным и о нем должно быть сообщено государству пребывания в письменной форме.
      3. Возбуждение консульским должностным лицом или консульским служащим дела в случае, когда он мог бы воспользоваться иммунитетом от юрисдикции согласно статье 19, лишает его права ссылаться на иммунитет от юрисдикции в отношении какого бы то ни было встречного иска, непосредственно связанного с основным иском.
      4. Отказ от иммунитета от юрисдикции в отношении гражданского или административного дела не означает отказа от иммунитета от исполнительных действий, являющихся результатом судебного решения; в отношении таких действий необходим отдельный отказ.
 
                               Статья 22
                Освобождение от регистрации иностранцев
                и от получения разрешения на жительство 
 
      1. Консульские должностные лица, консульские служащие и члены их семей, постоянно проживающие вместе с ними, освобождаются от всех обязанностей, предусмотренных законом и правилами государства пребывания в отношении регистрации иностранцев, и от получения разрешения на жительство.
      2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к любому консульскому служащему, не являющемуся постоянным служащим представляемого государства, а также к любому члену семьи такого служащего.
 
                               Статья 23
             Освобождение от получения разрешения на работу 
 
      1. Работники консульского учреждения, в том что касается выполнения работы для представляемого государства, освобождаются от любых обязанностей, связанных с получением разрешения на работу, установленных законами и правилами государства пребывания о найме на работу иностранцев.
      2. Частные домашние работники консульских должностных лиц и консульских служащих, если они не занимаются в государстве пребывания никакой другой деятельностью с целью получения доходов, освобождаются от обязанностей, указанных в пункте 1 настоящей статьи.
 
                               Статья 24
             Изъятия, относящиеся к социальному обеспечению 
 
      1. За исключением случаев, предусмотренных в пункте 3 настоящей статьи, постановления о социальном обеспечении, действующие в государстве пребывания, не распространяются на работников консульского учреждения и членов их семей, проживающих вместе с ними, в том, что касается работы, выполняемой ими для представляемого государства.
      2. Изъятие, предусмотренное в пункте 1 настоящей статьи, распространяется также на частных домашних работников, которые находятся исключительно на службе у работников консульского учреждения, при условии:
      а) что они не являются гражданами государства пребывания и не проживают в нем постоянно;
      b) что на них распространяется положение о социальном обеспечении, действующее в представляемом государстве или в третьем государстве.
      3. Работники консульского учреждения, нанимающие лиц, на которых не распространяются изъятия, предусмотренные в пункте 2 настоящей статьи, должны выполнять обязательства, налагаемые на нанимателей согласно законодательству государства пребывания.
      4. Изъятия, предусмотренные в пунктах 1 и 2 настоящей статьи, не препятствуют добровольному участию в системе социального обеспечения в государстве пребывания при условии, что такое участие разрешается этим государством.
 
                               Статья 25
                        Налоговые изъятия 
 
      1. Консульские должностные лица и консульские служащие, а также члены их семей, проживающие вместе с ними, освобождаются от всех личных и имущественных, государственных, районных и муниципальных налогов, сборов и пошлин, за исключением:
      а) косвенных налогов, которые обычно включаются в стоимость товаров или услуг;
      b) сборов и налогов на частное недвижимое имущество, находящееся на территории государства пребывания, с изъятиями, предусмотренными в положении статьи 15 настоящей Конвенции;
      с) налогов на наследственное имущество или пошлин на наследование или налогов на переход имущества, взимаемых государством пребывания с изъятиями, предусмотренными в положениях пункта "b" статьи 27 настоящей Конвенции;
      d) сборов, взимаемых за конкретные виды обслуживания;
      е) регистрационных, судебных и реестровых пошлин, ипотечных и гербовых сборов с изъятиями, предусмотренными в положениях статьи 15 настоящей Конвенции.
      2. Работники обслуживающего персонала освобождаются от налогов, сборов и пошлин на заработную плату, получаемую ими за свою работу.
      3. Работники консульского учреждения, нанимающие лиц, заработная плата которых не освобождена от подоходного налога в государстве пребывания, выполняют обязательства, налагаемые законами и правилами этого государства на нанимателей в том, что касается взимания подоходного налога.
 
                               Статья 26
               Освобождение от таможенных пошлин и досмотра 
 
      1. Государство пребывания в соответствии с принятыми в нем законами и правилами разрешает ввоз и освобождает от всех таможенных пошлин, налогов и связанных с этим сборов, за исключением сборов за хранение, перевозку и подобного рода услуги:
      а) предметы, предназначенные для официального пользования консульского учреждения;
      b) предметы, предназначенные для личного пользования консульским должностным лицом или членами его семьи, проживающими вместе с ним, включая предметы, предназначенные для его обустройства. Количество потребительских товаров не должно превышать количества, необходимого для непосредственного потребления соответствующими лицами.
      2. Консульские служащие пользуются привилегиями и освобождениями, предусмотренными в пункте 1 настоящей статьи в отношении предметов, ввезенных во время их первоначального обустройства.
      3. Личный багаж консульских должностных лиц и членов их семей, проживающих вместе с ними, который следует вместе с этими лицами, освобождается от досмотра. Он может быть досмотрен лишь в случае, если есть серьезные основания предполагать, что в нем содержатся предметы иные, чем это указано в подпункте b) пункта 1 настоящей статьи, или же предметы, ввоз и вывоз которых запрещен законами и правилами государства пребывания или которые подпадают под его карантинные законы и правила. Такой досмотр должен производиться в присутствии соответствующего консульского должностного лица или члена его семьи.
 
                               Статья 27
                Наследственное имущество работников
              консульского учреждения и членов их семей 
 
      В случае смерти работника консульского учреждения или члена его семьи, проживающего вместе с ним, государство пребывания:
      а) разрешает вывоз движимого имущества умершего, за исключением имущества, которое было приобретено в государстве пребывания и вывоз которого был запрещен в момент его смерти,
      b) не взимает никаких государственных, районных или муниципальных налогов на наследство или пошлин на наследование с движимого имущества, которое находится в государстве пребывания исключительно в связи с пребыванием в этом государстве умершего лица в качестве работника консульского учреждения или члена его семьи.
 
                               Статья 28
                      Освобождение от личных
                      повинностей и обложения 
 
      Государство пребывания обязано освобождать работников консульского учреждения и членов их семей, проживающих вместе с ними, от всех трудовых и государственных повинностей, независимо от их характера, а также от воинских повинностей, таких как реквизиция, контрибуция и военный постой.
 
                               Статья 29
                     Начало и конец консульских
                      привилегий и иммунитетов 
 
      1. Каждый работник консульского учреждения пользуется привилегиями и иммунитетами, предусмотренными в настоящей Конвенции, с момента его вступления на территорию государства пребывания при следовании к месту своего назначения или, если он уже находится на этой территории, с момента, когда он приступил к выполнению своих обязанностей.
      2. Члены семьи работника консульского учреждения, проживающие вместе с ним, и его частные домашние работники, не являющиеся гражданами государства пребывания или гражданами представляемого государства, постоянно проживающими на территории государства пребывания, пользуются привилегиями и иммунитетами, предусмотренными в настоящей Конвенции, с момента предоставления ему привилегий и иммунитетов в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи или с момента вступления их на территорию государства пребывания, или же с того момента, когда они стали членами его семьи или его частными домашними работниками, в зависимости от того, что имело место ранее.
      3. При прекращении функций работника консульского учреждения, его привилегии и иммунитеты, а также привилегии и иммунитеты членов его семьи, проживающих вместе с ним, или его частного домашнего работника обычно прекращаются в момент, когда данное лицо оставляет государство пребывания, или по истечении разумного срока, чтобы это сделать, в зависимости от того, какой из этих моментов наступит раньше, но до этого времени их привилегии и иммунитеты продолжают существовать, даже в случае вооруженного конфликта. Что касается лиц, указанных в пункте 2 настоящей статьи, их привилегии и иммунитеты прекращаются, когда они перестают быть членами семьи работника консульского учреждения или оставляют свою службу у него, с оговоркой, что, если такие лица намереваются покинуть государство пребывания в течение разумного срока, то их привилегии и иммунитеты сохраняются до момента их отъезда.
      4. Однако в отношении действий, совершаемых консульским должностным лицом или консульским служащим при выполнении своих функций, иммунитет от юрисдикции продолжает существовать без ограничения каким-либо сроком.
      5. В случае смерти работника консульского учреждения, члены его семьи, проживающие вместе с ним, продолжают пользоваться предоставленными им привилегиями и иммунитетами до момента их отбытия из государства пребывания или до истечения разумного срока их отбытия из государства пребывания в зависимости от того, какой из этих моментов наступит раньше.
 
                               Статья 30
                     Уважение законов и правил
                      государства пребывания 
 
      1. Все лица, пользующиеся привилегиями и иммунитетами, обязаны без ущерба для их привилегий и иммунитетов уважать законы и правила государства пребывания. Они также обязаны не вмешиваться во внутренние дела государства пребывания.
      2. Консульские помещения не должны использоваться в целях, несовместимых с выполнением консульских функций.
      3. Консульское учреждение, работники консульского учреждения и члены их семей обязаны соблюдать законы и правила государства пребывания в отношении страхования транспортных средств.
 
                               Статья 31
                        Страхование от вреда,
                    причиненного третьим лицам 
 
      Работники консульского учреждения должны соблюдать любые требования, предусматриваемые законами и правилами пребывания государства пребывания в отношении страхования от вреда, который может быть причинен третьим лицам в связи с использованием любого дорожного транспортного средства, морского или воздушного судна.
 
                               Статья 32
                 Специальные положения относительно частной
                   деятельности с целью получения доходов 
 
      1. Консульские должностные лица не должны заниматься в государстве пребывания какой-либо профессиональной или коммерческой деятельностью с целью получения личных доходов.
      2. Привилегии и иммунитеты, предусмотренные в настоящей Конвенции, не предоставляются:
      а) консульским служащим или работникам обслуживающего персонала, которые в государстве пребывания занимаются частной деятельностью с целью получения доходов;
      b) членам семьи лица, о котором идет речь в подпункте а) настоящего пункта, или его частным домашним работникам;
      с) членам семьи работника консульского учреждения, которые занимаются в государстве пребывания частной деятельностью с целью получения доходов.
 
                               Статья 33
                Граждане государства пребывания и лица,
                      постоянно проживающие в нем 
 
      Работники консульского учреждения помимо консульских должностных лиц, являющиеся гражданами государства пребывания или постоянно проживающие в нем, члены их семей, а также частные домашние работники пользуются преимуществами, привилегиями и иммунитетами лишь в той степени, в какой они предоставлены им государством пребывания. Государство пребывания, однако должно осуществлять свою юрисдикцию над этими лицами таким образом, чтобы не создавать препятствий выполнению функций консульского учреждения.
 
                               Статья 34
                    Выполнение консульских функций 
 
      Консульские функции выполняются консульскими учреждениями. Они выполняются также дипломатическими представительствами в соответствии с положениями настоящей Конвенции.
 
                               Статья 35
                     Выполнение консульских функций
                  дипломатическими представительствами 
 
      1. Положения настоящей Конвенции также применяются в той степени, в какой это вытекает из контекста, в случаях выполнения консульских функций дипломатическими представительствами.
      2. Фамилии сотрудников дипломатического представительства, которым поручено выполнение консульских функций сообщаются министерству иностранных дел государства пребывания или органу, указанному этим министерством.
      3. При выполнении консульских функций дипломатическое представительство может обращаться как к местным, так и к центральным властям государства пребывания в той или иной мере, в какой разрешают законы, правила и обычаи государства пребывания.
      4. Привилегии и иммунитеты сотрудников дипломатического представительства, о которых говорится в пункте 2 настоящей статьи, продолжают регулироваться нормами международного права, касающимися дипломатических отношений.
 
 
                               Статья 36
           Выполнение консульских функций в пределах
    и за пределами консульского округа, в третьем государстве
                  или от имени третьего государства 
 
      1. Консульское должностное лицо имеет право выполнять в пределах своего консульского округа консульские функции, указанные в настоящей Конвенции.
      2. Консульское должностное лицо может с согласия государства пребывания выполнять консульские функции за пределами своего консульского округа.
      3. Представляемое государство может после уведомления соответствующих государств поручить консульскому учреждению, открытому в государстве пребывания, выполнение консульских функций в третьем государстве, если не имеется определенно выраженного возражения со стороны государства пребывания.
      4. По просьбе третьего государства после соответствующего уведомления государства пребывания, консульское учреждение представляемого государства может, если государство пребывания не возражает, выполнять консульские функции в государстве пребывания, от имени третьего государства.
 
                               Статья 37
                       Консульские функции 
 
      С учетом положений других статей настоящей Конвенции консульскими функциями являются:
      а) защита в государстве пребывания интересов представляемого государства, его граждан и юридических лиц в пределах, допускаемых международным правом;
      b) содействие развитию торговых, экономических, культурных и научных связей между представляемым государством и государством пребывания, а также содействие развитию дружественных отношений между ними иными путями в соответствии с положениями настоящей Конвенции;
      с) выяснение всеми законными путями условий и событий в торговой, экономической, культурной и научной жизни государства пребывания, сообщение о них правительству представляемого государства и представление сведений заинтересованным лицам;
      d) выдача, продление, аннулирование паспортов и других проездных документов граждан представляемого государства, а также виз или соответствующих документов лицам, желающим поехать в представляемое государство;
      е) оказание помощи и содействие гражданам и юридическим лицам представляемого государства;
      f) получение помощи от компетентных органов государства пребывания для определения местонахождения граждан представляемого государства, когда речь идет об их благосостоянии или других гуманитарных соображениях;
      g) защита прав граждан представляемого государства на срочный отъезд из государства пребывания при условии:
      I) выполнения при возникновении особых обстоятельств административных или судебных процедур, касающихся лица, намеренного уехать,
      II) выполнения лицом, намеренным уехать, обычных формальностей, связанных с отъездом, при условии, что выполнение этих требований не носит дискриминационного характера и не используется для того, чтобы воспрепятствовать срочному отъезду;
      h) выполнение некоторых функций административного характера при условии, что в этом случае ничто не противоречит законам и правилам государства пребывания;
      i) охрана интересов граждан и юридических лиц представляемого государства в случае преемства "mortis causa" на территории государства пребывания в соответствии с законами и правилами государства пребывания;
      j) охрана в рамках, установленных законами и правилами государства пребывания, интересов несовершеннолетних и иных лиц, не обладающих полной дееспособностью, которые являются гражданами представляемого государства, в особенности, когда требуется установление над такими лицами какой-либо опеки или попечительства;
      k) с соблюдением практики и порядка, принятых в государстве пребывания, представительство или обеспечение надлежащего представительства граждан представляемого государства в судебных и иных учреждениях государства пребывания с целью получения в соответствии с законами и правилами государства пребывания информации о предварительных мерах, ограждающих права и интересы этих граждан, если в связи с отсутствием или по другим причинам такие граждане не могут своевременно осуществить защиту своих прав и интересов;
      l) передача судебных и несудебных документов или исполнение судебных поручений или же поручений по снятию показаний для судов представляемого государства в соответствии с действующими международными соглашениями или при отсутствии таких соглашений в любом ином порядке, не противоречащем законам и правилам государства пребывания;
      m) осуществление предусматриваемых законами и правилами государства пребывания прав надзора и инспекции в отношении судов, имеющих национальность представляемого государства, и самолетов, зарегистрированных в этом государстве, а также в отношении их экипажа;
      n) оказание помощи судам и самолетам, упомянутым в пункте m) настоящей статьи и их экипажа, принятие судовых документов и без ущерба для прав властей государства пребывания расследование любых происшествий, имевших место в пути, и разрешение всякого рода споров между капитаном, командным составом и матросами, поскольку это предусматривается законами и правилами представляемого государства;
      о) выполнение любых других функций, возложенных на консульское учреждение представляемым государством, которые не запрещаются законами и правилами государства пребывания, или против выполнения которых государство пребывания не имеет возражений, или же которые предусмотрены международными договорами, действующими между представляемым государством и государством пребывания.
 
                               Статья 38
                          Консульский доступ 
 
      1. Консульские должностные лица могут свободно сноситься с гражданами представляемого государства и иметь доступ к ним. Граждане представляемого государства имеют такую же свободу в том, что касается сношений с консульскими должностными лицами представляемого государства и доступа к ним.
      2. Консульские должностные лица могут обращаться к компетентным властям государства пребывания за содействием в розыске пропавших без вести граждан представляемого государства.
 
                               Статья 39
                       Функции в отношении ареста и
                         судебного разбирательства 
 
      1. Если какой-либо гражданин представляемого государства арестован на территории консульского округа, компетентные органы государства пребывания безотлагательно в четырехдневный срок уведомляют об этом консульское учреждение представляемого государства.
      2. Любое сообщение, адресуемое этому консульскому учреждению гражданином представляемого государства, находящимся под арестом, безотлагательно передается компетентными органами государства пребывания этому консульскому учреждению.
      3. Консульское должностное лицо имеет право посещать находящегося под арестом гражданина представляемого государства для беседы с ним, передачи ему или получения от него корреспонденции и других почтовых отправлений, а также для принятия мер к обеспечению для него юридического представительства. Разрешение на первое из этих посещений дается в трехдневный срок со дня подачи заявления.
      Разрешения на последующие посещения даются через определенные периоды времени, но не реже чем раз в два месяца.
      4. Консульские должностные лица воздерживаются от принятия любых мер от имени находящегося под арестом гражданина представляемого государства, если данный гражданин в присутствии консульского должностного лица прямо возражает против таких действий.
      5. Государство пребывания информирует граждан представляемого государства, находящихся под стражей или подлежащих суду или иному разбирательству, о положениях настоящей статьи, о чем делается соответствующая запись в материалах уголовного дела.
      6. В настоящей статье ссылка на лицо, находящееся под арестом, включает ссылку на лицо, находящееся под стражей, арестованное или подвергнутое какой-либо иной форме ограничения свободы личности, включая лицо, находящееся в предварительном заключении в ожидании судебного разбирательства или отбывающее наказание на территории государства пребывания.
      7. Права, изложенные в настоящей статье, осуществляются в соответствии с законами и правилами государства пребывания при условии, что эти законы и правила способствуют полному достижению цели, для которых предназначены эти права.
 
                               Статья 40
                     Функции в отношении наследства 
 
      1. Компетентные органы государства пребывания в возможно краткий срок уведомляют консульское должностное лицо о смерти на территории его консульского округа лица, известного органам как гражданин представляемого государства, а также информируют консульское должностное лицо о наличии наследственного имущества, завещания, а также о том, что лицо, находящееся или представленное на территории государства пребывания назначено распорядителем этого имущества.
      2. Компетентные органы государства пребывания в возможно краткий срок информируют консульское должностное лицо о наследственном имуществе, оставленном на территории государства пребывания, в том случае, когда наследником или отказополучателем является представляемое государство или какое-либо лицо, которое известно этим компетентным органам как гражданин представляемого государства.
      3. Если консульское должностное лицо первым узнает о смерти на территории государства пребывания гражданина представляемого государства или о наличии на территории государства пребывания наследственного имущества, оставленного покойным гражданином представляемого государства, оно информирует об этом компетентные органы государства пребывания.
      4. Консульское должностное лицо в отношении вопросов наследственного имущества, упомянутых в пунктах 1, 2 и 3 настоящей статьи, а также в той степени, в какой это допустимо в соответствии с законами и правилами государства пребывания, имеет право:
      а) просить государство пребывания принять меры или же лично предпринять шаги по обеспечению защиты и сохранности этого наследственного имущества;
      b) присутствовать или каким-либо иным образом участвовать в принятии мер, о которых говорится в подпункте а) настоящего пункта;
      с) обеспечивать представительство гражданина представляемого государства, имеющего законный интерес в этом имуществе, который не присутствует в государстве пребывания и не имеет в нем представителя.
      5. В случае, когда в соответствии с пунктом 4 с) настоящей статьи принимаются меры по обеспечению представительства, это представительство действует до тех пор, пока представленные таким образом лица не назначат своих собственных представителей или не возьмут на себя ответственность за защиту своих прав и интересов.
      6. Если какой-либо гражданин представляемого государства умрет в период своего временного нахождения на территории государства пребывания, при этом не имея в этом государстве постоянного местожительства, консульское должностное лицо с учетом закона представляемого государства может вступить во владение и распорядиться документами, деньгами и другим личным имуществом умершего при том условии, что на территории государства пребывания нет лица, имеющего право претендовать на такие документы, деньги или личное имущество. Права временного владения передаются в соответствии с законами и правилами государства пребывания должным образом назначенному распорядителю или иному уполномоченному лицу.
      7. Представляемое государство и государство пребывания содействуют передаче наследства:
      а) путем выдачи разрешения на вывоз и ввоз предметов, являющихся частью наследственного имущества, в тех случаях, когда вывоз и ввоз этих предметов прямо не запрещен законами и правилами государств, от которых требуется выдача разрешения на ввоз или вывоз,
      b) путем выдачи разрешения на реализацию любой части наследственного имущества, которая не вывозится в соответствии с положением подпункта а) настоящего пункта,
      с) путем выдачи разрешения на перевод чистой выручки от такой реализации за вычетом вознаграждений, налогов и пошлин отказополучателю в государстве его местожительства в валюте представляемого государства или любой свободно конвертируемой валюте.
      8. Консульское должностное лицо может от имени гражданина представляемого государства, если такой гражданин не находится на территории государства пребывания, получать от суда, властей или отдельных лиц деньги или иную собственность, на которую данный гражданин имеет право в связи со смертью любого лица, включая наследственное имущество, платежи, сделанные в соответствии с законами о выплате компенсаций в связи с несчастными случаями, а также платежи по страховым полисам в связи со страхованием жизни.
 
                               Статья 41
          Функции по вопросам гражданства и регистрации актов
                        гражданского состояния 
 
      1. Консульское должностное лицо имеет право:
      1) принимать в соответствии с законами представляемого государства ходатайства по вопросам гражданства;
      2) вести учет граждан представляемого государства;
      3) регистрировать рождение, смерть, заключение и расторжение браков, изменение фамилии, имени и отчества, установление отцовства, усыновление граждан представляемого государства и выдавать соответствующие свидетельства, согласно законодательству представляемого государства, если это не противоречит законодательству государства пребывания.
      2. Положения пункта 1 настоящей статьи не освобождают заинтересованных лиц от обязанностей соблюдать законы и правила государства пребывания.
 
                               Статья 42
               Нотариальное засвидетельствование и легализация 
 
      1. В соответствии с законами и правилами представляемого государства консульское должностное лицо имеет право:
      1) по просьбе любого лица, независимо от его гражданства, выдавать ему различные документы для использования в представляемом государстве, если выдача таких документов не противоречит законам и правилам государства пребывания;
      2) по просьбе граждан представляемого государства выдавать им различные документы для использования в государстве пребывания или за его пределами, если выдача таких документов не противоречит законам и правилам государства пребывания;
      3) переводить документы на официальный язык представляемого государства или государства пребывания и удостоверять правильность этого перевода;
      4) легализовывать документы, выданные компетентными властями представляемого государства или государства пребывания;
      5) составлять, удостоверять и принимать на хранение завещания граждан представляемого государства;
      6) составлять и удостоверять акты и сделки между гражданами представляемого государства, поскольку такие акты и сделки не противоречат законодательству государства пребывания и не касаются приобретения или передачи прав на недвижимое имущество;
      7) составлять и удостоверять акты и сделки между гражданами представляемого государства, с одной стороны, и гражданами других государств, с другой стороны, поскольку эти акты и сделки относятся исключительно к имуществу или правам в представляемом государстве и касаются дел, подлежащих рассмотрению в этом государстве при условии, что эти акты и сделки не противоречат законодательству государства пребывания;
      8) удостоверять подписи граждан представляемого государства на всякого рода документах;
      9) принимать на хранение имущество и документы граждан представляемого государства, если это не противоречит законодательству государства пребывания;
      10) выполнять другие нотариальные функции, которые предусмотрены законодательством представляемого государства, если это не противоречит законодательству государства пребывания.
      2. Составленные, удостоверенные или переведенные консульским должностным лицом документы в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи будут рассматриваться в государстве пребывания как документы, имеющие такое же юридическое значение и доказательную силу, как если бы они были документами, составленными, удостоверенными или переведенными компетентными властями и учреждениями государства пребывания, при условии, что они соответствуют законодательству государства пребывания.
      В случае, если это необходимо по законодательству государства пребывания, документы должны быть легализованы.
 
                               Статья 43
              Функции в отношении опеки и попечительства 
 
      1. В случае наличия у компетентных органов государства пребывания соответствующей информации они обязаны безотлагательно уведомить компетентное консульское учреждение о любом случае, когда назначение опекуна или попечителя отвечает интересам несовершеннолетнего или другого лица с ограниченной дееспособностью и являющегося гражданином представляемого государства.
      2. Консульское должностное лицо имеет право предложить компетентным органам государства пребывания лица для назначения их опекунами или попечителями несовершеннолетнего или другого лица с ограниченной дееспособностью, являющегося гражданином представляемого государства.
 
                               Статья 44
                        Оказание помощи судам 
 
      1. Консульское должностное лицо имеет право оказывать надлежащую помощь и поддержку судну представляемого государства, находящемуся в порту или на иной якорной стоянке в государстве пребывания или же во внутренних и территориальных водах государства пребывания.
      2. Консульское должностное лицо имеет право встречаться и сноситься с капитаном и членами экипажа на судне и в любом другом месте в соответствии с законами и правилами государства пребывания.
      3. Консульское должностное лицо может обращаться к компетентным органам государства пребывания и просить их поддержки в осуществлении его функций в отношении всех вопросов, касающихся судна представляемого государства, а также в отношении капитана, членов экипажа и груза.
 
                               Статья 45
                 Оказание помощи капитану и экипажу 
 
      1. В той мере, в какой нижеследующие действия не противоречат законам и правилам государства пребывания, консульское должностное лицо имеет право:
      а) расследовать любые инциденты, имеющие место на борту судна представляемого государства, опрашивать капитана и любого члена экипажа в связи с такими инцидентами, проверять судовые документы, получать информацию относительно рейса и пункта назначения судна, а также оказывать помощь в связи с прибытием и отбытием судна и его нахождением в порту;
      b) разрешать споры между капитаном и членами экипажа, включая споры в отношении заработной платы и трудовых договоров;
      с) выполнять формальности, связанные с наймом и увольнением капитана или членов экипажа;
      d) обеспечивать медицинское обслуживание капитана, членов экипажа или пассажиров судна и принимать меры к их возвращению в представляемое государство;
      е) получать, составлять, заверять или продлевать срок действия любого заявления или иного документа, предусматриваемого законами и правилами представляемого государства, в отношении судна представляемого государства или его груза;
      f) принимать другие меры для применения законов и правил представляемого государства в отношении торгового судоходства.
      2. Консульское должностное лицо имеет право в соответствии с законами и правилами государства пребывания сопровождать капитана или любого члена экипажа судна в суде или других органах государства пребывания для оказания им помощи.
 
                               Статья 46
                   Защита интересов в случае проведения
                       расследований на борту судна 
 
      1. Если суды или другие компетентные органы государства пребывания намерены принять принудительные меры или провести расследование на борту судна представляемого государства, находящегося во внутренних водах, территориальных водах или на внутренних водных путях государства пребывания, консульское должностное лицо должно заранее уведомляться об этом компетентными властями государства пребывания с тем, чтобы оно имело возможность присутствовать при принятии таких мер. Если консульское должностное лицо не присутствует при принятии таких мер, компетентные органы государства пребывания по его просьбе информируют об этом в письменной форме. Если срочный характер мер, которые необходимо принять, не позволяет направить заблаговременное уведомление консульскому должностному лицу, компетентные органы государства пребывания информирует консульское должностное лицо в письменной форме об этом факте и принятых мерах даже при отсутствии соответствующей просьбы консульского должностного лица.
      2. Положения пункта 1 настоящей статьи также применяются в том случае, когда компетентные органы государства пребывания вызывают капитана судна или какого-либо члена экипажа представляемого государства для дачи показаний на берегу по вопросам, касающимся судна.
      3. За исключением тех случаев, когда это осуществляется по просьбе или с разрешения консульского должностного лица или капитана судна представляемого государства, судебные или другие компетентные органы государства пребывания не вмешиваются на борту судна представляемого государства во внутренние дела судна по вопросам, касающимся взаимоотношений между членами экипажа, трудовых отношений, дисциплины на борту судна и других мероприятий внутреннего характера, имеющих отношение к судну, при условии, что при этом не нарушаются законы и правила, касающиеся обеспечения спокойствия и безопасности государства пребывания.
      4. Положения настоящей статьи не применяются к обычным мерам, связанным с таможенным досмотром, паспортным и санитарным контролем и другим мерам, принимаемым компетентными органами государства пребывания, направленным на обеспечение безопасности навигации на море или предотвращение загрязнения вод. Настоящая статья не затрагивает прав и обязанностей Сторон, вытекающих из многосторонних договоров.
 
                               Статья 47
                    Помощь в случае повреждения судов
 
 
      1. Если судно представляемого государства потерпело крушение, село на мель или иным образом пострадало во внутренних или территориальных водах государства пребывания, компетентные органы государства пребывания в возможно краткий срок информируют об этом консульское должностное лицо, сообщают ему о мерах, принятых для спасения пассажиров, экипажа, судна и его груза.
      2. Консульское должностное лицо может оказывать помощь судну представляемого государства, членам его экипажа и тем пассажирам судна, которые являются гражданами представляемого государства либо просить государство пребывания оказать такую помощь.
      3. Если владелец судна представляемого государства, капитан или другое уполномоченное лицо не в состоянии принять необходимые меры для обеспечения охраны и спасения судна или груза или для того, чтобы распорядиться ими, консульское должностное лицо представляемого государства от имени владельца либо принимает такие меры, которые принял бы владелец судна или груза в таком случае, либо обращается к государству пребывания с просьбой принять такие меры.
      4. Положения пунктов 1, 2 и 3 настоящей статьи применяются также в отношении предметов, принадлежащих гражданину представляемого государства или третьего государства, и которые были найдены на берегу или в водах государства пребывания или были доставлены в порт государства пребывания.
      5. Компетентные органы государства пребывания оказывают всю необходимую помощь консульскому должностному лицу при принятии мер, связанных со спасением судна представляемого государства.
      6. Судно представляемого государства, которое было повреждено, а также его груз и имущество освобождаются от таможенных налогов, сборов и пошлин в государстве пребывания, за исключением тех случаев, когда судно и его груз оставлены в этом государстве для уплаты пошлины.
 
                               Статья 48
                   Функции в отношении воздушных судов 
 
      Статьи 44-47 настоящей Конвенции применяются также в отношении гражданских воздушных судов в той мере, в какой они не противоречат любому международному соглашению по гражданской авиации, сторонами которого являются оба государства.
 
                               Статья 49
               Сношения с органами государства пребывания
 
      При выполнении своих функций консульские должностные лица могут обращаться:
      а) в компетентные органы своего консульского округа;
      б) в компетентные центральные органы государства пребывания в той степени, в какой это допускается законами, правилами и обычаями государства пребывания или соответствующими международными договорами.
 
                               Статья 50
                          Консульские сборы 
 
      1. Консульское учреждение имеет право взимать на территории государства пребывания консульские сборы, а также суммы за возмещение дополнительных расходов, связанных с консульским обслуживанием.
      2. Суммы, о которых упоминается в пункте 1 настоящей статьи и квитанции о получении таких сумм освобождаются в государстве пребывания от всех налогов, сборов и пошлин.
      3. Государство пребывания разрешает консульскому учреждению вкладывать собранные таким образом суммы на его официальный банковский счет.
 
                               Статья 51
                        Прекращение функций
                 работников консульского учреждения
 
      1. Функции работника консульского учреждения прекращаются, в частности:
      а) по уведомлению государства пребывания представляемым государством о том, что его функции прекращаются;
      b) по аннулировании экзекватуры или иного разрешения выданного государством пребывания согласно статье 3;
      с) по уведомлении государством пребывания представляемого государства о том, что государство пребывания перестало считать его работником консульского персонала.
 
                               Статья 52
                  Отбытие из государства пребывания 
 
      Государство пребывания обязано даже в случае вооруженного конфликта предоставить работникам консульского учреждения и частным домашним работникам, не являющимся гражданами государства пребывания или постоянно проживающим на его территории иностранцами, а также членами их семей, проживающими вместе с ними, независимо от их гражданства, время и условия, необходимые для того, чтобы они могли подготовиться к отъезду и выехать как можно скорее после прекращения функций соответствующих работников. В частности, оно должно предоставить в случае необходимости в их распоряжение транспортные средства, которые требуются для них самих или для их имущества, приобретенного в государстве пребывания, вывоз которого во время отбытия не запрещен.
 
                             Статья 53
    Охрана консульских помещений и архивов, а также интересов
представляемого государства при исключительных обстоятельствах 
 
      1. В случае разрыва консульских отношений между Договаривающимися Сторонами:
      а) государство пребывания, должно даже в случае вооруженного конфликта, охранять консульские помещения, а также имущество консульского учреждения и консульский архив;
      b) представляемое государство может вверить охрану консульских помещений, а также имущества, которое в них находится, и консульского архива третьему государству, приемлемому для государства пребывания;
      с) представляемое государство может вверить защиту своих интересов и интересов своих граждан третьему государству, приемлемому для государства пребывания.
      2. В случае временного или окончательного закрытия консульского учреждения применяются положения подпункта а) пункта 1 настоящей статьи. Кроме того:
      а) если представляемое государство не имеет в государстве пребывания дипломатического представительства, но имеет на территории этого государства другое консульское учреждение, этому консульскому учреждению может быть вверена охрана помещений закрытого консульского учреждения вместе с находящимся в них имуществом и консульским архивом и, с согласия государства пребывания, выполнение консульских функций в округе этого консульского учреждения; или
      b) если представляемое государство не имеет в государстве пребывания дипломатического представительства, или другого консульского учреждения, применяются положения подпунктов b) и с) пункта 1 настоящей статьи.
 
                               Статья 54
                       Дополнения и изменения 
 
      В случае необходимости Стороны по взаимному согласию могут вносить в тексте настоящей Конвенции изменения и дополнения, которые вступают в силу согласно процедуре, предусмотренной статьей 55 настоящей Конвенции.
 
                               Статья 55
                    Вступление в силу и срок действия
 
      1. Настоящая Конвенция подлежит ратификации и вступит в силу на тридцатый день после получения Сторонами письменного уведомления о выполнении всех необходимых внутригосударственных процедур.
      2. Настоящая Конвенция остается в силе до истечении шести месяцев с даты, когда одна из Договаривающихся Сторон по дипломатическим каналам представит другой Договаривающейся Стороне письменное уведомление о своем намерении прекратить действие настоящей Конвенции.

     Совершено в г.Алматы ноября 1997 года в двух экземплярах на казахском, грузинском и русском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу.

     В случае возникновения разногласий в толковании положений настоящей Конвенции применяется текст на русском языке.

(Специалисты:
Склярова И.В.
Цай Л.Г.)