О заключении Протокола о внесении изменений и дополнений в Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Беларусь о трудовой деятельности и социальной защите граждан Республики Казахстан, работающих на территории Республики Беларусь, и граждан Республики Беларусь, работающих на территории Республики Казахстан, от 23 сентября 1997 года

Постановление Правительства Республики Казахстан от 5 октября 2000 года N 1503

Правительство Республики Казахстан постановляет:
1. Одобрить проект Протокола о внесении изменений и дополнений в Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Беларусь о трудовой деятельности и социальной защите граждан Республики Казахстан, работающих на территории Республики Беларусь, и граждан Республики Беларусь, работающих на территории Республики Казахстан, от 23 сентября 1997 года.
2. Уполномочить Смирнова Анатолия Владимировича - вице-Министра иностранных дел Республики Казахстан заключить от имени Правительства Республики Казахстан Протокол о внесении изменений и дополнений в Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Беларусь о трудовой деятельности и социальной защите граждан Республики Казахстан, работающих на территории Республики Беларусь, и

граждан Республики Беларусь, работающих на территории Республики

Казахстан, от 23 сентября 1997 года.

3. Настоящее постановление вступает в силу со дня подписания.

Премьер-Министр

Республики Казахстан

Протокол

о внесении изменений и дополнений в Соглашение между

Правительством Республики Казахстан и Правительством

Республики Беларусь о трудовой деятельности и социальной

защите граждан Республики Казахстан, работающих на территории

Республики Беларусь, и граждан Республики Беларусь, работающих на

территории Республики Казахстан от 23 сентября 1997 года

Правительство Республики Казахстан и Правительство Республики Беларусь, далее именуемые Сторонами, признавая необходимость дополнительного урегулирования положений Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Беларусь о трудовой деятельности и социальной защите граждан Республики Казахстан, работающих на территории Республики Беларусь, и граждан Республики Беларусь, работающих на территории Республики Казахстан, подписанного в г. Алматы 23 сентября 1997 года (далее - Соглашение),
согласились о внесении в Соглашение следующих изменений и дополнений:

Статья 1

Дополнить настоящее Соглашение Статьей 1-1 следующего содержания:
Для целей настоящего Соглашения применяемые термины имеют следующие значения:
работник - лицо, постоянно проживающее на территории Стороны выезда, которое временно осуществляет свою трудовую деятельность в установленном национальным законодательством порядке Стороны трудоустройства;
работодатель - юридическое или физическое лицо, с которым работник состоит в трудовых отношениях;
Сторона выезда - государство, на территории которого работники проживают постоянно и с территории которого мигрируют в другое государство с намерением получить работу;
Сторона трудоустройства - государство, на территории которого работники осуществляют свою трудовую деятельность на условиях индивидуального трудового договора (контракта);
условия труда - условия оплаты, охраны и нормирования труда, режим работы, технические, санитарные, гигиенические, производственно-бытовые условия, а также иные по согласованию сторон условия индивидуального трудового договора (контракта);
индивидуальный трудовой договор (контракт) - соглашение между работником и работодателем, заключаемое в письменной форме, по которому работник обязуется выполнять работу по определенной специальности, квалификации или должности с исполнением актов работодателя, а работодатель обязуется своевременно и в полном объеме выплачивать работнику заработную плату и иные, предусмотренные национальным законодательством и соглашением сторон, денежные выплаты, обеспечивать условия труда, предусмотренные национальным законодательством.
По всему тексту Соглашения слова "Государство трудоустройства"» заменить словами "Сторона трудоустройства", а слова "Государство выезда"» заменить словами "Сторона выезда".

Статья 2

Статью 1 Соглашения изложить в следующей редакции:
"Действие настоящего Соглашения распространяется на работников и членов их семей Стороны выезда, осуществляющих свою трудовую деятельность в установленном национальным законодательством порядке Стороны трудоустройства.
Настоящее Соглашение не распространяется на беженцев, лиц, специально приезжающих с целью получения образования, лиц свободных профессий, выезжающих на короткий срок".

Статья 3

Пункт 1 Статьи 3 Соглашения изложить в следующей редакции:
"Для осуществления трудовой деятельности работниками на территории Стороны трудоустройства необходимо оформление разрешения Уполномоченного Органа по труду Стороны трудоустройства, выданное в порядке и на условиях, установленных национальным законодательством Стороны трудоустройства".
Пункт 2 Статьи 3 Соглашения изложить в следующей редакции:
"Разрешение на трудоустройство выдается на срок, предусмотренный индивидуальным трудовым договором (контрактом), заключенным между работником и работодателем".
Абзац первый пункта 3 Статьи 3 Соглашения изложить в следующей редакции: « "Работники, трудоустроенные на основании индивидуального трудового договора (контракта), могут заниматься только такой трудовой деятельностью, на осуществление которой было выдано разрешение".
В пункте 4 Статьи 3 Соглашения слово "подписании" заменить словом "заключении".

Статья 4

Абзац первый пункта 1 Статьи 5 Соглашения изложить в следующей редакции:
"1. Въезд работников и членов их семей на территорию, пребывание и выезд с территории Стороны трудоустройства регулируются национальным законодательством Стороны трудоустройства".

Статья 5

Абзац первый Статьи 7 Соглашения изложить в следующей редакции:
"Работники при осуществлении трудовой деятельности пользуются правами и выполняют обязанности, установленные национальным законодательством Стороны трудоустройства".
В абзаце третьем Статьи 7 Соглашения после слов "Пособие по безработице" добавить слова "либо предусмотренная национальным законодательством социальная помощь безработным".

Статья 6

Статью 8 Соглашения дополнить абзацем следующего содержания:
"Условия труда работников не должны предусматривать ухудшение по отношению к условиям, предусматриваемым национальным законодательством Стороны трудоустройства для граждан Стороны трудоустройства".

Статья 7

Абзац первый Статьи 10 Соглашения изложить в следующей редакции:
"Выплата всех видов пособий, предоставляемых работникам, осуществляется в соответствии с национальным законодательством Стороны трудоустройства".

Статья 8

Абзац первый Статьи 14 Соглашения изложить в следующей редакции:
"Если иное не предусмотрено индивидуальным трудовым договором (контрактом), расходы по проезду работников и членов их семей от места жительства до пункта назначения, их путевые расходы, вызванные заболеванием или стационарным лечением, расходы по перевозке их личного имущества с территории Стороны выезда на территорию Стороны трудоустройства и те же расходы на обратный путь после окончания индивидуального трудового договора (контракта) несет работодатель". »
Статья 9

Абзац второй Статьи 17 Соглашения изложить в следующей редакции:
"Уполномоченные Органы информируют друг друга:
о национальном законодательстве в области трудовых отношений, занятости, эмиграции и иммиграции;
о состоянии рынков труда Сторон;
о количественном и профессиональном составе выезжающих (въезжающих) работников".
Настоящий Протокол является неотъемлемой частью Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Беларусь о трудовой деятельности и социальной защиты граждан Республики Казахстан, работающих на территории Республики Беларусь, и граждан Республики Беларусь, работающих на территории Республики Казахстан, подписанного в г. Астане 23 сентября 1997 года.
Настоящий Протокол вступает в силу со дня получения по

дипломатическим каналам последнего письменного уведомления о выполнении

Сторонами внутригосударственных процедур, необходимых для его вступления в

силу и прекращает свое действие одновременно с прекращением действия

Соглашения.

Совершено в городе Астана "_____"________2000 года в двух подлинных

экземплярах, каждый на казахском, белорусском и русском языках, причем все

тексты имеют одинаковую юридическую силу.

В случае возникновения разногласий при толковании положений

настоящего Протокола Стороны будут руководствоваться текстом на русском

языке.

За Правительство За Правительство

Республики Казахстан Республики Беларусь

Соглашение

между Правительством Республики Казахстан и

Правительством Республики Беларусь о трудовой

деятельности и социальной защите граждан Республики

Казахстан, работающих на территории Республики Беларусь,

и граждан Республики Беларусь, работающих на территории

Республики Казахстан.

Правительство Республики Казахстан и Правительство Республики Беларусь, далее именуемые Стороны, стремясь к всестороннему развитию сотрудничества между Сторонами в области трудовой деятельности и социальной защиты граждан на территории обоих государств, согласились о нижеследующем:

Статья 1

Действие настоящего Соглашения распространяется на лиц (далее именуются работники) и членов их семей, являющихся гражданами или имеющих постоянное местожительство на территории одного из государств (далее именуется Государство выезда) и осуществляющих временно свою трудовую деятельность в установленном порядке на предприятиях, в организациях всех форм собственности (далее именуются работодатели) другого государства (далее именуется Государство трудоустройства).
Данное Соглашение не распространяется на: беженцев, лиц, специально приезжающих с целью получения образования, лиц свободных профессий, выезжающих на короткий срок.

Статья 2 §
Органами, уполномоченными представлять Стороны в реализации настоящего Соглашения (далее именуются Уполномоченные Органы), выступают:
с Казахстанской Стороны - Министерство труда и социальной защиты населения Республики Казахстан,
с Белорусской Стороны - Министерство труда Республики Беларусь. Уполномоченные Органы имеют право привлекать компетентные органы Сторон для решения вопросов, вытекающих из настоящего Соглашения.
Все вопросы, связанные с выполнением настоящего Соглашения, решаются путем взаимных консультаций между Уполномоченными Органами Сторон. С этой целью они могут создавать двусторонние рабочие группы.

Статья 3

1. Для получения работы работникам необходимо разрешение на трудоустройство соответствующего органа по труду Государства трудоустройства, выданное в порядке и на условиях, установленных законодательством этого государства.
2. Разрешение на трудоустройство выдается на срок выполнения работы у определенного работодателя, но не более чем на один год.
3. Разрешение, о котором идет речь в пункте 1 данной статьи, будет выдаваться при условии, что работник не будет заниматься никакой другой оплачиваемой деятельностью кроме той, на которую ему было выдано разрешение.
Если будет установлено, что работник занимался другой оплачиваемой деятельностью или самовольно сменил работодателя, то разрешение будет аннулировано.
4. При подписании трудового договора (контракта) работник берет на себя обязательство, что он не будет пребывать на территории Государства трудоустройства дольше срока, на который он получил разрешение, и не будет искать другой работы, кроме той, которая была предусмотрена этим разрешением.
5. Для продолжения трудовых отношений с работником работодателю необходимо решить в установленном порядке вопрос о продлении разрешения на трудоустройство не позднее одного месяца до окончания срока его действия.

Статья 4

Каждая из Сторон признает (без легализации) дипломы, свидетельства об образовании, соответствующие документы о присвоении звания, ученой степени, разряда, квалификации и другие необходимые для осуществления трудовой деятельности документы и заверенный в установленном на территории Государства выезда порядке их перевод на государственный язык Государства трудоустройства или русский язык.

Статья 5

1. Въезд работников и членов их семей на территорию Государства трудоустройства, пребывание и выезд из него регулируются законодательством этого государства.
Въезд работников и членов их семей на территорию Государства трудоустройства допускается только при наличии медицинской справки, соответствующей требованиям компетентного органа этого государства.
2. Ввоз работниками и членами их семей личного имущества, необходимых рабочих инструментов и оборудования на территорию Государства трудоустройства, а при возвращении - на территорию Государства выезда, а также вывоз товаров, приобретенных работниками и членами их семей на территории Государства трудоустройства, осуществляется в порядке, определяемом таможенным законодательством соответствующего государства.

Статья 6

В рамках настоящего Соглашения работники одного государства могут осуществлять трудовую деятельность на территории другого государства на основании:
1) трудового договора (контракта), заключаемого между работодателем и работником на определенный срок;
2) договора, заключаемого между субъектами хозяйственной деятельности обоих государств, целью которого является выполнение определенного объема работ или услуг на территории Государства трудоустройства.
Трудовой договор (контракт) заключается работодателем с работником на государственном языке Государства трудоустройства или (и) русском языке в соответствии с трудовым законодательством этого государства и вручается работнику до его выезда на работу.
В трудовом договоре (контракте) должны содержаться основные реквизиты работодателя и работника, профессиональные требования к работнику, сведения о характере работы, условиях труда и его оплаты, отчислениях из нее, продолжительности рабочего времени и времени отдыха, условиях проживания и плате за него, а также сроке действия трудового договора (контракта), условиях его расторжения, порядке покрытия путевых расходов.
При окончании трудового договора (контракта) работодателем в трудовой книжке работника делается соответствующая запись и выдается справка о заработной плате за период работы помесячно.
Трудовой договор (контракт) не может передаваться от одного работодателя другому работодателю.
Если трудовой договор (контракт) расторгнут в связи с ликвидацией или реорганизацией предприятия (учреждения, организации), сокращением численности или штата работников, на работника распространяются льготы и компенсации согласно законодательству Государства трудоустройства для высвобожденных по указанным основаниям работников. В этом случае работник подлежит возвращению на территорию Государства выезда за счет средств работодателя.

Статья 7

Работники пользуются правами и выполняют обязанности, установленные трудовым законодательством Государства трудоустройства.
По завершению срока действия трудового договора (контракта) в Государстве трудоустройства по месту постоянного жительства работнику предоставляется право на трудоустройство на общих основаниях. Пособие по безработице назначается и выплачивается по законодательству и за счет Государства выезда.

Статья 8

Стороны обязуются уважать и обеспечивать предусмотренные в настоящем Соглашении права всех работников и членов их семей, которые находятся на территории их государства или под их юрисдикцией, без какого бы то ни было различия в отношении пола, расы, цвета кожи, языка, религии или убеждений, политических взглядов, национального, этнического или социального происхождения, гражданства, возраста, экономического, имущественного, семейного положения или любого другого признака.

Статья 9

Налогообложение трудовых доходов работников, о которых идет речь в пункте 1 статьи 6, осуществляется в порядке и размерах, установленных законодательством Государства трудоустройства. Стороны не допускают двойного налогообложения заработанных работниками средств.

Статья 10

Все виды пособий и выплат, предоставляемые работникам за счет средств государственного социального страхования, осуществляются в соответствии с национальным законодательством и за счет государства, которому вносятся страховые взносы.
Другие виды пособий, выплат и компенсаций, проводимые за счет средств других государственных источников (местных бюджетов) выплачиваются государством, где постоянно проживает семья получателя пособия, и в соответствии с его национальным законодательством.
Медицинское обслуживание работников и членов их семей осуществляется за счет работодателей на равных условиях с гражданами Государства трудоустройства.

Статья 11

Вопросы пенсионного обеспечения работников, о которых идет речь в пункте 1 статьи 6, и членов их семей регулируются Соглашением о гарантиях прав граждан государств-участников Содружества Независимых Государств в области пенсионного обеспечения от 13 марта 1992 года или (и) двухсторонними соглашениями.

Статья 12

Вопросы расследования несчастных случаев, а также возмещения работникам ущерба (вреда) вследствие увечья либо иного повреждения здоровья, полученного в связи с исполнением ими трудовых обязанностей, о которых идет речь в пункте 1 статьи 6, регулируются Соглашением о порядке расследования несчастных случаев на производстве, происшедших с работниками при нахождении их вне государств проживания от 9 декабря 1994 г. и Соглашением о взаимном признании прав на возмещение вреда, причиненного работникам увечьем, профессиональным заболеванием либо иным повреждением здоровья, связанным с исполнением ими трудовых обязанностей, от 9 сентября 1994 г. подписанными государствами-участниками Содружества Независимых Государств.

Статья 13

В случае смерти работника работодатель организует перевозку тела и личного имущества умершего на территорию Государства выезда, несет все связанные с этим затраты и информирует дипломатическое или консульское представительство этого государства с предоставлением материалов по факту смерти.

Статья 14

Расходы по проезду работников и членов их семей от местожительства до пункта назначения, их путевые расходы, вызванные заболеванием или стационарным лечением, расходы по перевозке их личного имущества с территории Государства выезда на территорию Государства трудоустройства и те же расходы после окончания трудового договора (контракта) на обратный путь несет работодатель.
В случае расторжения трудового договора (контракта) по инициативе работника названные расходы несет последний.
Работодатель предоставляет работнику и членам его семьи жилье в соответствии с законодательством Государства трудоустройства.

Статья 15

Работники могут осуществлять перевод заработанных средств на территорию Государства выезда в соответствии с законодательством Государства трудоустройства и с учетом двусторонних и многосторонних соглашений, участниками которых являются Республика Казахстан и Республика Беларусь.

Статья 16

Стороны согласились, что они не несут ответственности за частичное или полное неисполнение обязательств работниками вследствие стихийных бедствий, ухудшения политической ситуации (военные действия, разрыв дипломатических отношений), делающих невозможным или невыгодным выполнение договорных обязательств.
В случае несвоевременного выполнения обязательств по вышеуказанным причинам сроки выполнения передвигаются на весь период времени, в течение которого действуют такие обязательства, или выполнение обязательств аннулируется.
Сторона, для которой выполнение обязательств становится невозможным, обязана известить об этом другую Сторону с приведением аргументов.

Статья 17

Стороны будут сотрудничать и оказывать взаимную помощь в целях содействия реализации настоящего Соглашения.
Уполномоченные Органы информируют друг друга:
о национальном законодательстве и других актах в области труда, занятости, эмиграции и иммиграции, в том числе об условиях жизни работников;
о состоянии рынков труда государств;
о количественном и качественном составе выезжающих (приезжающих) работников.
При изменении ситуации на национальных рынках труда Стороны могут вводить ограничения на прием работников другой Стороны, о чем незамедлительно информируют друг друга.
Уполномоченные Органы предпринимают необходимые меры с целью предотвращения трудоустройства работников посредниками, не имеющими соответствующих разрешений компетентных органов Государства выезда на осуществление такой деятельности.

Статья 18

Любое лицо, проживающее на территории одного государства, может обратиться по вопросам, касающимся реализации настоящего Соглашения, непосредственно или через Уполномоченный Орган по месту проживания в Уполномоченный Орган другой Стороны.
Уполномоченный Орган одной Стороны представляет Уполномоченному Органу другой Стороны по его запросам документы и архивные материалы, необходимые для назначения и выплаты пособий по настоящему Соглашению.

Статья 19

1. Настоящее Соглашение подлежит утверждению в соответствии с законодательством обоих государств.
Стороны уведомляют друг друга путем обмена нотами о выполнении внутригосударственных процедур, необходимых для вступления настоящего Соглашения в силу. День получения последней ноты будет считаться датой вступления Соглашения в силу.
2. Настоящее Соглашение заключается сроком на 5 лет. Его действие автоматически продлевается на каждый последующий год, если ни одна из Сторон не уведомит письменно другую Сторону о своем намерении прекратить его действие не менее, чем за 6 месяцев до истечения соответствующего срока действия Соглашения.
В случае прекращения действия Соглашения его положения остаются в силе в отношении трудовых договоров (контрактов), заключенных работниками с работодателями, до истечения срока, на который они были заключены.
3. Положения настоящего Соглашения могут изменяться и дополняться по

взаимному согласию Сторон, что оформляется соответствующими протоколами,

которые будут составлять неотъемлемую часть настоящего Соглашения.

Совершено в г. Алматы 23 сентября 1997 г. в двух экземплярах, каждый

на казахском, белорусском и русском языках, при этом все тексты имеют

одинаковую силу. В случае разногласий по толкованию текста используется

текст на русском языке.

За Правительство За Правительство

Республики Казахстан Республики Беларусь

(Специалисты: Мартина Н.А.,

Польский В.Ф.)

Қазақстан Республикасының Yкiметi мен Беларусь Республикасының Yкiметi арасындағы Беларусь Республикасының аумағында жұмыс iстейтiн Қазақстан Республикасының азаматтары мен Қазақстан Республикасының аумағында жұмыс iстейтiн Беларусь Республикасы азаматтарының еңбек қызметi және әлеуметтiк қорғалуы туралы 1997 жылғы 23 қыркүйектегі келiсiмге Өзгерiстер мен толықтырулар енгізу туралы хаттама жасасу туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің қаулысы 2000 жылғы 5 қазан N 1503

Қазақстан Республикасының Yкiметi қаулы етеді:
1. Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Беларусь Республикасының Yкiметi арасындағы Беларусь Республикасының аумағында жұмыс iстейтiн Қазақстан Республикасының азаматтары мен Қазақстан Республикасының аумағында жұмыс iстейтiн Беларусь Республикасы азаматтарының еңбек қызметi және әлеуметтiк қорғалуы туралы 1997 жылғы 23 қыркүйектегi келiсiмге Өзгерiстер мен толықтырулар енгiзу туралы хаттаманың жобасы мақұлдансын.
2. Қазақстан Республикасының Сыртқы iстер вице-министрi Анатолий Владимирович Смирновқа Қазақстан Республикасының Үкiметi атынан Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Беларусь Республикасының Yкiметi арасындағы Беларусь Республикасының аумағында жұмыс iстейтiн Қазақстан Республикасының азаматтары мен Қазақстан Республикасының аумағында жұмыс

iстейтiн Беларусь Республикасы азаматтарының еңбек қызметi және әлеуметтік

қорғалуы туралы 1997 жылғы 23 қыркүйектегi келісімге Өзгерiстер мен

толықтырулар енгiзу туралы хаттама жасасуға өкілеттік берiлсiн.

3. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап күшiне енедi.

Қазақстан Республикасының

Премьер-Министрі

Хаттама

1997 жылғы 23 қыркүйектегi Беларусь Республикасының

аумағында жұмыс iстейтiн Қазақстан Республикасының

азаматтары мен Қазақстан Республикасының аумағында

жұмыс iстейтiн Беларусь Республикасы азаматтарының еңбек

қызметi және оларды әлеуметтiк қорғау туралы Қазақстан

Республикасының Yкiметi мен Беларусь Республикасының

Yкiметi арасындағы Келiсiмге өзгерiстер мен толықтырулар

енгiзу туралы

Бұдан әрi Тараптар деп аталатын Қазақстан Республикасының Yкiметi мен Беларусь Республикасының Үкiметi Алматы қаласында 1997 жылы 23 қыркүйекте қол қойылған Беларусь Республикасының аумағында жұмыс iстейтiн Қазақстан Республикасының азаматтары мен Қазақстан Республикасының аумағында жұмыс iстейтiн Беларусь Республикасы азаматтарының еңбек қызметi және оларды әлеуметтiк қорғау туралы Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Беларусь Республикасының Үкiметi арасындағы Келiсiмнiң ережелерiн қосымша реттеу қажеттiгiн мойындай отырып,
Келiсiмге төмендегi өзгерiстер мен толықтыруларды енгiзу жөнiнде келiстi:

1-бап

Осы Келiсiм мынадай мазмұндағы 1-1-баппен толықтырылсын:
Осы Келiсiмнiң мақсаты үшiн қолданылатын терминдердiң мынадай мағынасы бар:
қызметкер - кету Тарабының аумағында тұрақты тұратын, өзiнiң еңбек қызметiн жұмысқа орналастыру Тарабының ұлттық заңында белгiленген тәртiппен уақытша жүзеге асыратын адам;
жұмыс берушi - қызметкер еңбек қатынастарында болатын заңды немесе жеке тұлға;
кету Тарабы - қызметкерлер аумағында тұрақты тұратын және жұмыс табу ниетiмен сол аумақтан басқа мемлекетке қоныс аударатын мемлекет;
жұмысқа орналастыру Тарабы - аумағында қызметкерлер өзiнiң еңбек қызметiн жеке еңбек шарты (келiсiмшарт) негiзiнде жүзеге асыратын мемлекет;
еңбек жағдайы - еңбекке ақы төлеу еңбектi қорғау және нормалау жағдайлары, жұмыс режимi, техникалық, санитарлық, гигиеналық, өндiрiстiк-тұрмыстық, сондай-ақ тараптардың келiсуi бойынша жеке еңбек шартының (келiсiмшартының) өзге де жағдайлары;
жеке еңбек шарты - ол бойынша қызметкер жұмыс берушiнiң кесiмiмен белгiлi бiр мамандық, бiлiктiлiк немесе лауазым бойынша жұмысты атқаруға мiндеттенетiн, ал жұмыс берушi қызметкерге жалақыны және ұлттық заң мен тараптардың шартында көзделген өзге де ақшалай төлемдердi уақытылы және толық көлемiнде төлеуге, ұлттық заңда көзделген еңбек жағдайларын қамтамасыз етуге мiндеттенетiн қызметкер мен жұмыс берушiнiң арасында жазбаша түрде жасалатын келiсiм.
Келiсiмнiң бүкiл мәтiнi бойынша "жұмысқа орналастырушы Мемлекет" деген сөздер "жұмысқа орналастырушы Тарап" деген сөздермен, ал "Кету мемлекетi" деген сөздер "кету Тарабы" деген сөздермен ауыстырылсын.

2-бап

Келiсiмнiң 1-бабы мынадай редакцияда жазылсын:
"Осы Келiсiмнiң күшi өзiнiң еңбек қызметiн жұмысқа орналастырушы Тараптың ұлттық заңы белгiлеген тәртiппен жүзеге асыратын кету Тарабының қызметкерлерi мен олардың отбасы мүшелерiне қолданылады.
Осы Келiсiм: босқындарға, бiлiм алу мақсатымен арнайы келушi адамдарға, қысқа мерзiмге кетушi еркiн кәсiп иелерiне қолданылмайды."

3-бап

Келiсiмнің 3-бабының 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
"Қызметкерлер жұмысқа орналастырушы Тараптың аумағында еңбек қызметiн жүзеге асыруы үшiн жұмысқа орналастырушы Тараптың Уәкiлеттi органының жұмысқа орналастыру Тарабының ұлттық заңы белгiлеген тәртiппен және жағдайда берген рұқсатын рәсiмдеуi қажет.
Келiсiмнiң 3-бабының 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
"Жұмысқа орналасуға рұқсат қызметкер мен жұмыс берушi арасында жасалған жеке еңбек шартында көзделген мерзiмге берiледi".
Келiсiмнiң 3-бабының 3-тармағының бiрiншi абзацы мынадай редакцияда жазылсын:
"Жеке еңбек шарты (келiсiмшарты) негiзiнде жұмысқа орналастырылған қызметкерлер рұқсат берiлген еңбек қызметiмен ғана айналысуға құқылы".
Келiсiмнiң 3-бабының 4-тармағындағы "Еңбек шартына (контрактiге) қол қою" деген сөз "Еңбек шартын (келiсiмшартын) жасасқан" деген сөздермен ауыстырылсын.

4-бап

Келiсiмнiң 5-бабының 1-тармағының бiрiншi абзацы мынадай редакцияда жазылсын:
"1. Қызметкерлер мен олардың отбасы мүшелерiнiң жұмысқа орналастыру Тарабының аумағына келуiн, болуын және одан кетуiн жұмысқа орналастырушы Тараптың ұлттық заңы реттейдi".

5-бап

Келiсiмнiң 7-бабының бiрiншi абзацы мынадай редакцияда жазылсын:
"Қызметкерлер еңбек қызметiн жүзеге асыру кезiнде жұмысқа орналастыру

Тарабының ұлттық заңында белгiленген құқықтарды пайдаланып, соның

мiндеттерiн орындайды".

Келiсiмнiң 7-бабының үшiншi абзацындағы "жұмыссыздық бойынша

жәрдемақы" деген сөздерден кейiн "сондай-ақ ұлттық заңда көзделген

жұмыссыздарға берiлетiн әлеуметтiк көмек" деген сөздер қосылсын.

6-бап

Келiсiмнiң 8-бабы мынадай мазмұндағы абзацпен толықтырылсын:

"Қызметкерлердiң еңбек ету жағдайы жұмысқа орналастырушы Тараптың

ұлттық заңында жұмысқа орналастыру Тарабының азаматтары үшiн көзделген

жағдайлардан кем болмауға тиiстi".

7-бап

Келiсiмнiң 10-бабының бiрiншi абзацы мынадай редакцияда жазылсын:

"Қызметкерлерге берiлетiн жәрдемақылардың барлық түрiн төлеу жұмысқа

орналастырушы Тараптың ұлттық заңына сәйкес жүзеге асырылады".

8-бап

Келiсiмнiң 14-бабының бiрiншi абзацы мынадай редакцияда жазылсын:

"Егер еңбек шартында өзгеше көзделмесе, қызметкерлердiң және олардың

отбасы мүшелерiнiң мекен-жайынан баратын пунктiне дейiнгi шығындарын,

олардың ауыруына немесе стационарда емделуiне байланысты жолай шығындарын,

олардың жеке мүлкiн кету Тарабының аумағынан жұмыспен қамту

Тарабының аумағына тасымалдау шығындарын және жеке еңбек шарты

(келiсiмшарты) бiткеннен кейiн керi қайту жолындағы осы шығындарды жұмыс

берушi көтередi".

9-бап

Келiсiмнiң 17-бабының екiншi абзацы мынадай мазмұнда жазылсын:

"Уәкiлеттi Органдар:

еңбек қатынастары, жұмыспен қамту және көшi-қон саласындағы ұлттық

заң туралы;

Тараптардың еңбек рыногының жай-күйi туралы;

кетушi (келушi) қызметкерлердiң саны мен кәсiптiк құрамы туралы

бiр-бiрiне хабарлайды".

Осы Хаттама Алматы қаласында 1997 жылы 27 қыркүйекте қол қойылған Беларусь Республикасының аумағында жұмыс iстейтiн Қазақстан Республикасының азаматтары мен Қазақстан Республикасының аумағында жұмыс iстейтiн Беларусь Республикасы азаматтарының еңбек қызметi және оларды әлеуметтiк қорғау туралы Қазақстан Республикасының Yкiметi мен Беларусь Республикасының Yкiметi арасындағы Келiсiмнiң ажырамас бөлiгi болып табылады.

Осы Хаттама Тараптар оны күшiне енгiзу үшiн қажеттi мемлекеттiк iшкi

процедураларды орындағаны туралы дипломатиялық арналар арқылы соңғы

жазбаша хабарландыруды алған күннен бастап күшiне енедi.

Астана қаласында 2000 жылдың "____"__________ екi түпнұсқалық данада,

әрқайсысы қазақ, беларусь және орыс тiлдерiнде жасалды, барлық

мәтiндерiнiң

құқықтық күшi бiрдей.

Осы хаттаманың ережелерiн түсiндiру кезiнде келiспеушiлiктер

туындаған жағдайда Тараптар орыс тiлiндегi мәтiнiн басшылыққа алады.

Қазақстан Республикасының Беларусь Республикасының

Yкiметi үшiн Yкiметi үшiн

Беларусь Республикасының аумағында жұмыс

iстейтiн Қазақстан Республикасының азаматтары

мен Қазақстан Республикасының аумағында жұмыс

iстейтiн Беларусь Республикасы азаматтарының

еңбек қызметi және оларды әлеуметтiк қорғау

туралы Қазақстан Республикасының Үкiметi мен

Беларусь Республикасының Үкiметi арасындағы

Келісім

Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Беларусь Республикасының Yкiметi, бұдан әрi Тараптар деп аталады, екi мемлекеттiң аумағында азаматтардың еңбек қызметi мен оларды әлеуметтiк қорғау саласында Тараптар арасындағы ынтымақтасты жан-жақты дамытуға ұмтыла отырып, мынаған келiстi:

1-бап

Осы Келiсiмнiң күшi мемлекеттердiң бiрiнiң азаматтары болып табылатын немесе оның аумағында тұрақты мекен-жайы бар (бұдан әрi кететiн Мемлекет деп аталады) және өзiнiң еңбек қызметiн белгiленген тәртiппен басқа мемлекеттiң (бұдан әрi жұмысқа орналасатын Мемлекет деп аталады) барлық меншiк нысанындағы кәсiпорындарда, ұйымдарда (бұдан әрi жұмыс берушiлер деп аталады) адамдардың және олардың отбасыларының өздерiнiң еңбек қызметiн жүзеге асырушы адамдарға (бұдан әрi қызметкерлер деп аталады) қолданылады.
Бұл Келiсiм босқындарға, бiлiм алу мақсатымен арнайы келген адамдарға, қысқа мерзiмге кететiн еркiн кәсiп адамдарына қолданылады.

2-бап

Мыналар осы Келiсiмдi iске асыруда Тараптардың өкiлдiгiн бiлдiретiн уәкiлеттi органдар (бұдан әрi Уәкiлетті Органдар) болып табылады:
Қазақ Тарапынан - Қазақстан Республикасының Еңбек министрлiгi,
Беларусь Тарапынан - Беларусь Республикасының Еңбек және халықты әлеуметтiк қорғау министрлiгi.
Уәкiлеттi Органдардың осы Келiсiмнен туындайтын мәселелердi шешу үшiн құзырлы органдарды тарту құқығы бар.
Осы Келiсiмдi орындауға байланысты барлық мәселелер Тараптардың Уәкiлетті Органдары арасында өзара кеңесу жолымен шешiледi. Осы мақсатпен олар екi жақты жұмыс топтарын құра алады.

3-бап

1. Қызметкерлерге жұмыс алу үшiн жұмысқа орналасатын Мемлекеттiң еңбек жөнiндегi тиiстi органының осы мемлекеттiк заңдарында белгiленген тәртiппен және жағдайда жұмысқа орналасуға рұқсаты қажет.
2. Жұмысқа орналасуға рұқсат белгiлi бiр жұмыс берушiнiң жұмысты орындау мерзiмiне берiледi, бiрақ ол бiр жылдан аспауға тиiс.
3. Осы баптың 1-тармағында әңгiме болып отырған рұқсат қызметкер өзiне рұқсат етiлген қызметтен басқа ақы төленетiн ешқандай қызметпен айналыспайтын болған жағдайда ғана берiлуi.
Егер қызметкердiң басқа бiр ақы төленетiн қызметпен айналысқаны немесе жұмыс берушiнi өзбетiнше ауыстырғаны анықталса, онда рұқсаттың күшi жойылады.
4. Еңбек шартына (контрактiге) қол қою кезiнде қызметкер өзi рұқсат алған уақыттан ұзақ мерзiмге жұмысқа орналасатын Мемлекеттiң аумағында болмаймын және осы рұқсатта көзделген жұмыстан басқа жұмысты iздемеймiн деген мiндеттеме алады.
5. Қызметкермен еңбек қатынастарын жалғастыру үшiн жұмыс берушi жұмысқа орналасуға рұқсат мерзiмi аяқталғанға дейiн бiр айдан кешiктiрмей оны ұзарту туралы мәселенi белгiленген тәртiппен шешуi қажет.

4-бап

Тараптардың әрқайсысы дипломдарды бiлiмi туралы куәлiктерді, атақ, ғылыми дәрежелер, разряд, бiлiктiлiк туралы тиiстi құжаттарды және еңбек қызметiн жүзеге асыру үшiн қажеттi басқа да құжаттарды, кететiн Мемлекет аумағында белгiленген тәртiппен куәландырылған олардың жұмысқа орналасқан Мемлекеттiң мемлекеттiк тiлiне немесе орыс тiлiне көшкенiн мойындайды (жарияламастан).

5-бап

1. Қызметкердiң және олардың отбасы мүшелерiнiң жұмысқа орналасатын Мемлекеттiң аумағына келуi, онда болуы және одан кетуi осы мемлекеттiң заңдарымен реттеледi.
Қызметкердiң және олардың отбасы мүшелерiнiң жұмысқа орналасатын Мемлекеттiң аумағына келуiне осы мемлекеттiң құзырлы органының талаптарына сай келетiн медициналық анықтамалықтары болғанда ғана рұқсат етiледi.
2. Қызметкерлердiң және олардың отбасы мүшелерiнiң жеке мүлiктi, қажеттi жұмыс құралдары мен жабдықтарды жұмысқа орналасатын Мемлекеттiң аумағына әкелуi, ал қайтқан кезде - кеткен Мемлекеттiң аумағына әкелуi, сондай-ақ қызметкерлердiң және олардың отбасы мүшелерiнiң жұмысқа орналасқан Мемлекеттiң аумағында сатып алған тауарларын әкетуi тиiстi мемлекеттiң кеден заңдарында айқындалған тәртiппен жүзеге асырылады.

6-бап

Осы Келiсiм шеңберiнде бiр мемлекеттiң қызметкерлерi:
1) жұмыс берушi мен қызметкердiң арасында белгiлi бiр мерзiмге жасасылған еңбек шарты, контракт негiзiнде;
2) екi мемлекеттiң шаруашылық қызметтi жүргiзушi субъектiлерi арасында жасасылған шарт негiзiнде басқа мемлекеттiң аумағында еңбек қызметiн жүзеге асыруы мүмкiн, жұмысқа орналасатын Мемлекеттiң аумағында белгiлi бiр жұмыстар мен қызметтер көлемiн орындау осы шарттың мақсаты болып табылады.
Еңбек шартын (контрактiнi) жұмыс берушi қызметкермен осы мемлекеттiң еңбек заңдарына сәйкес жұмысқа орналасқан Мемлекеттiң мемлекеттiк тiлiнде немесе (және) орыс тiлiнде жасасады және қызметкерге ол жұмысқа кеткенше тапсырылады.
Еңбек шартында (контрактiде) жұмыс берушi мен қызметкердiң негiзгi мәлiметтерi, қызметкерге қойылатын кәсiптiк талаптар, жұмыстың сипаты, еңбек және оған ақы төлеу жағдайы, одан аударымдар, жұмыс уақытының және демалыс уақытының ұзақтығы, тұру жағдайы және оған ақы төлеу, сондай-ақ еңбек шартының (контрактiнiң) шарттары, оны бұзу шарттары, жол шығындарын өтеу тәртiбi туралы мәлiметтер баяндалуға тиiс.
Еңбек шарты (контракт) аяқталғаннан кейiн жұмыс берушi қызметкердiң еңбек кiтапшасына тиiстi жазу жазады және жұмыс iстеген кезеңде ай сайынғы жалақысы туралы анықтама бередi.
Еңбек шартын (контрактiнi) бiр жұмыс берушiден басқа жұмыс берушiге табыс етуге болмайды.
Егер еңбек шарты (контракт) кәсiпорынның (мекеменiң, ұйымның) таратылуына немесе қайта құрылуына, қызметкерлер санының немесе штатының қысқартылуына байланысты бұзылса, қызметкерге аталған негiздер бойынша босатылған қызметкерлер үшiн жеңiлдiктер мен өтемақы қолданылады. Бұл ретте қызметкер кеткен Мемлекеттiң аумағына жұмыс берушiнiң қаражаты есебiнен қайтуға тиiс.

7-бап

Қызметкерлер жұмысқа орналасқан Мемлекеттiң еңбек заңдарында белгiленген құқықтарды пайдаланып, мiндеттердi орындайды. Жұмысқа орналасқан Мемлекетте еңбек шартының (контрактiнiң) қолданылу мерзiмi аяқталғаннан кейiн тұрақты тұратын жерi бойынша қызметкерге жұмысқа орналасуға құқық жалпы негiзде берiледi. Жұмыссыздық бойынша жәрдемақы заңдар бойынша және кеткен Мемлекеттiң есебiнен тағайындалып, төленедi.

8-бап

Тараптар өздерiнiң аумағында тұратын немесе юрисдикциясына қарайтын барлық қызметкерлер мен олардың отбасы мүшелерiнiң осы Келiсiмде көзделген құқықтарын жыныстық, нәсiлдiк, өң-түсi, тiлi, дiнi мен сенiмi, саяси көзқарастары, ұлттық, ұлыстық немесе әлеуметтiк тегi, азаматтығы, жасы, экономикалық, мүлiктiк, отбасылық жағдайы немесе басқа да кез-келген белгiсi жағынан қандай да болсын алалаусыз құрметтеп, қамтамасыз етуге мiндеттенедi.

9-бап

6-баптың 1-тармағында әңгiме болып отырған қызметкерлердiң еңбек табысына салық салу жұмысқа орналасқан Мемлекеттiң заңдарында белгiленген тәртiппен және мөлшерде жүзеге асырылады. Тараптар қызметкерлердiң тапқан қаражатына қосарлы салық салуға жол бермейдi.

10-бап

Қызметкерлерге мемлекеттiк әлеуметтiк сақтандыру қаражаты есебiнен берiлетiн жәрдемақы мен төлемдердiң барлық түрлерi ұлттық заңдарға сәйкес және сақтандыру жарналары төленетiн мемлекеттiң есебiнен жүзеге асырылады.
Қызметкерлерге мемлекеттiк басқа көздердiң (қаражаттың) есебiнен берiлетiн жәрдемақы мен төлемдердiң барлық түрлерiн жәрдемақы алушының отбасы тұрақты тұратын мемлекет және оның ұлттық заңдарына сәйкес төлейдi.
Қызметкерлер мен олардың отбасы мүшелерiне медициналық қызмет көрсету жұмыс берушiлердiң есебiнен жұмысқа орналасқан Мемлекеттiң азаматтарымен тең жағдайда жүзеге асырылады.

11-бап

6-баптың 1-тармағында әңгiме болып отырған қызметкерлердi және олардың отбасы мүшелерiн зейнетақымен қамсыздандыру мәселелерi Тәуелсiз Мемлекеттер Достастығына қатысушы мемлекеттердiң азаматтары құқықтарының кепiлдiктерi туралы Келiсiммен 1992 жылғы 13 наурыздағы зейнетақымен қамсыздандыру саласында немесе (және) екi жақты келiсiмдермен реттеледi.

12-бап

Жазатайым оқиғаларды тергеу, сондай-ақ Қызметкерлердiң 6-баптың 1-тармағында әңгiме болып отырған еңбек мiндеттерiн орындауына байланысты мертiгуi не денсаулығына өзге де зақым келтiрiлуi салдарынан алған зиянды оларға өтеу мәселелерi Қызметкерлердiң өздерi тұратын мемлекеттерден тыс жерлерде жүргенде олармен өндiрiсте болған жазатайым оқиғаларды тексеру тәртiбi туралы 1994 жылғы 9 желтоқсандағы Келiсiммен және Қызметкерлерге мертiгу, кәсiптiк сырқат не олардың еңбек мiндеттерiн орындауына байланысты келтiрiлген зиянды өтеу құқығын өзара тану туралы 1994 жылғы 9 қыркүйектегi Келiсiммен реттеледi, бұл келiсiмдерге Тәуелсiз Мемлекеттер Достастығына қатысушы мемлекеттер қол қойған.

13-бап

Қызметкер қайтыс болған жағдайда жұмыс берушi кеткен Мемлекеттiң аумағында қайтыс болған адамның мүрдесiн және жеке мүлкiн тасымалдауды ұйымдастырады, оларға байланысты шығындардың бәрiн көтередi, осы мемлекеттiң дипломатиялық немесе консулдық өкiлдігiне хабарлап, қайтыс болу фактiсi жөнiндегi материалдарды табыс етедi.

14-бап

Қызметкерлер мен олардың отбасы мүшелерiнiң тұрғылықты жерiнен баратын жерiне дейiнгi жолына жұмсалатын шығысты, олардың науқастануына немесе стационарда емделуiне байланысты жол шығынын, олардың жеке мүлкін кеткен Мемлекеттiң аумағынан жұмысқа орналасатын Мемлекеттiң аумағына тасымалдауға байланысты шығыстарды және еңбек шарты (контракт) аяқталғаннан кейiн қайтар жолға жұмсалатын шығыстарды да жұмыс берушi көтередi.
Еңбек шарты (контракт) қызметкердiң бастамасымен бұзылған жағдайда аталған шығындарды соңғысы көтередi.
Жұмыс берушi қызметкер мен оның отбасы мүшелерiне жұмысқа орналасқан Мемлекеттiң заңдарына сәйкес тұрғын үй бередi.

15-бап

Қызметкерлер табылған қаражатты кеткен Мемлекеттiң аумағына аударуды жұмысқа орналасқан Мемлекеттiң заңдарына сәйкес және Қазақстан Республикасы мен Беларусь Республикасы қатысушы болып табылатын екi жақты және көп жақты келiсiмдердi ескере отырып жүзеге асырады.

16-бап

Тараптар шарттық мiндеттемелердiң орындалуын мүмкiн етпейтiн немесе оны тиiмсiз ететiн дүлей апаттар, саяси ахуалдың нашарлауы (соғыс қимылдары, дипломатиялық қатынастардың үзiлуi) салдарынан қызметкерлердiң мiндеттемелердi iшiнара орындалғаны немесе толық орындалмағаны үшiн жауапкершiлiк жүктелуiне келiстi.
Жоғарыда аталған себептер бойынша мiндеттемелер уақтылы орындалмаған жағдайда орындау мерзiмi осындай мән-жайлар әрекет ететiн уақыттың барлық кезеңiне ауыстырылады немесе мiндеттемелердi орындаудың күшi жойылады.
Мiндеттемелердi орындау мүмкiн болмайтын Тарап дәлелдердi келтiре отырып мұны басқа Тарапқа хабарлауға мiндеттi.

17-бап

Тараптар осы Келiсiмнiң iске асырылуына жәрдемдесу мақсатында ынтымақтасып, өзара көмек көрсетедi.
Уәкiлеттi органдар:
еңбек, жұмыспен қамту, көшiп кету және көшiп келу саласындағы ұлттық заңдар мен басқа да актiлер туралы, соның iшiнде қызметкерлердiң тұрмыс жағдайы туралы;
мемлекеттердiң еңбек рыногының жай-күйi туралы;
кетушi (келушi) қызметкерлердiң сандық және сапалық құралы туралы бiр-бiрiне хабарлайды.
Ұлттық еңбек рыноктарындағы ахуал өзгергенде Тараптар басқа Тараптың қызметкерлерiн қабылдауға шек қоюы мүмкiн, бұл жайында дереу бiр-бiрiне хабарлайды.
Уәкiлеттi Органдар кеткен Мемлекеттiң құзыреттi органдарының осындай қызметтi жүзеге асыруға тиiстi рұқсаты жоқ делдалдардың қызметкерлердi жұмысқа орналастыруына жол бермеу мақсатымен қажеттi шаралар қолданады.

18-бап

Бiр мемлекеттiң аумағында тұратын кез-келген адам осы Келiсiмнiң iске асырылуына қатысты мәселелер бойынша тiкелей немесе тұрған жерiндегi Уәкiлеттi Орган арқылы басқа Тараптың Уәкiлеттi Органына жүгiне алады.
Бiр Тараптың Уәкiлеттi Органы Басқа Тараптың Уәкiлеттi Органына оның сұрау салуы бойынша осы Келiсiм бойынша жәрдемақы мен төлемдер төлеу үшiн қажеттi құжаттар мен архив материалдарын табыс етедi.

19-бап

1. Осы Келiсiм екi мемлекеттiң заемдарына сәйкес бекiтiлуге тиiс.
Тараптар ноталар алмасу жолымен осы Келiсiмнiң күшiне енуi үшiн қажеттi iшкi мемлекеттiк iс-шаралардың орындалуы туралы бiрiн-бiрi хабардар етедi.
Соңғы нотаны алған күн - Келiсiмнiң күшiне енген күнi деп саналады.
2. Осы Келiсiм 5 жыл мерзiмге жасасылады. Егер тараптардың бiрде-бiрi Келiсiмдi қолданудың тиiстi мерзiмi өтпей тұрғанда кемiнде 6 ай бұрын оның күшiн тоқтатпақ ниетте екенiн басқа Тарапқа жазбаша хабарламаса, оның күшi әрбiр келесi жылға өзiнен-өзi ұзартылады.
Келiсiмнiң күшi тоқтатылған жағдайда оның ережелерi қызметкерлердiң

жұмыс берушiлермен жасасқан еңбек шарттары (контрактiлер) олардың

жасасылған мерзiмi өткенге дейiн күшiнде қалады.

3. Осы Келiсiмнiң ережелерi Тараптардың өзара келiсуi бойынша

өзгертiлiп, толықтырылуы мүмкiн, ол осы Келiсiмнiң ажырағысыз бөлiгi

болатын тиiстi хаттамалармен ресiмделедi.

Алматы қаласында 1997 жылы "23" қыркүйекте екi данада, әрқайсысы

қазақ, беларусь және орыс тiлдерiнде жасалды және әр тексiнiң күшi бiрдей.

Текстi талқылағанда әртүрлi пiкiрлер туындаған жағдайда орыс тiлiндегi

данасы пайдаланылады.

Қазақстан Республикасының Беларусь Республикасының

Үкіметi үшiн Үкіметі үшін

Оқығандар:

Багарова Ж.А.

Икебаева А.Ж.