Об одобрении Концепции социальной защиты населения Республики Казахстан

Постановление Правительства Республики Казахстан от 27 июня 2001 года N 886

Правительство Республики Казахстан постановляет:
1. Одобрить прилагаемую Концепцию социальной защиты населения Республики Казахстан.
2. Настоящее постановление вступает в силу со дня подписания.

Премьер-Министр
Республики Казахстан

Одобрена
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 27 июня 2001 года N 886

Концепция социальной защиты населения
Республики Казахстан

Введение

Социальная защита - это система, призванная обеспечивать определенный уровень доступа к жизненно необходимым благам и определенный уровень благосостояния граждан, которые в силу обстоятельств (старость, состояние здоровья, потеря кормильца или работы и иные законные основания) не могут быть экономически активными и обеспечивать себя доходами путем участия в достойно оплачиваемом труде.
Международная организация труда, членом которой является Казахстан, определяет систему социальной защиты как комплекс мер, включающий в себя:
стимулирование стабильной, оплачиваемой трудовой деятельности;
предотвращение и компенсацию части доходов в случае возникновения основных социальных рисков с помощью механизмов социального страхования;
предоставление механизмов социальной помощи, предназначенной для уязвимых групп населения, не являющихся участниками системы социального страхования;
доступ граждан к основным правам и услугам, таким, как образование и медицинская помощь.
Количественные показатели системы социальной защиты в значительной степени определяются уровнем экономического развития, а степень солидарности между лицами, участия государственных институтов и уровень стимулирования находятся во взаимосвязи с выбранной социально-экономической моделью.
В силу исторических, культурных, политических и иных факторов в государствах одинакового уровня развития существуют разные степени солидарности в организации систем социальной защиты и разные степени участия государственных институтов.
Полная солидарность предполагает отсутствие взаимосвязи между взносом и выплатой, когда право на получение зависит не от взноса, а определяется с момента наступления рискового случая. Финансовая нагрузка ложится на всех налогоплательщиков, а право на получение социальной защиты имеют все граждане. В такой системе механизмом перераспределения доходов и единственным источником финансирования является государственный бюджет, а в качестве регулятора выступает государство. Системы, основанные на принципе полной солидарности, обычно предоставляют одинаковый, как правило, минимальный, уровень социальной защиты всем гражданам.
При ограниченной солидарности право на получение выплат зависит от взноса человека. Как правило, такая система финансируется за счет отчислений работников и работодателей, а право на получение выплат в зависимости от взноса имеют только те граждане, которые производили отчисления (или за которых они производились работодателем). Такие системы обычно предоставляют дополнительную защиту определенной группе населения, например, работникам формального сектора или конкретного трудового коллектива.
Кроме того, существуют системы, в которых солидарность отсутствует (нулевая солидарность), где каждый гражданин отчисляет персонифицированные взносы, от которых напрямую зависят выплаты при наступлении социальных рисков.
На основе анализа международного опыта можно сделать вывод, что наиболее эффективные и комплексные системы социальной защиты обычно включают в себя следующие основные элементы: 1) государственные пособия;
2) обязательное социальное страхование; 3) накопительное пенсионное обеспечение; 4) социальную помощь.
Государственные пособия предназначены для обеспечения всех граждан гарантированными выплатами на определенном уровне в случае наступления обстоятельств, подлежащих социальной защите.
Обязательное социальное страхование, финансируемое за счет отчислений работодателей и работников, предназначено для дополнительной защиты работников формального сектора, которая зависит от уровня взносов плательщика.
Накопительное пенсионное обеспечение предназначено для регулирования процессов создания пенсионных накоплений каждым гражданином.
Социальная помощь предназначена для предоставления дополнительной защиты отдельным категориям граждан за счет средств бюджета.
Кроме того, гражданин имеет право осуществлять добровольное страхование на случай наступления социальных рисков.
Такая комбинированная система позволяет сочетать преимущества как солидарных, так и персонифицированных систем.
В Казахстане завершается переход к рыночной экономике. Изменение экономических отношений требует построения адекватной системы социальной защиты.
На начальном этапе переходного периода государство было вынуждено заниматься текущими вопросами социальной защиты на фоне инфляции, бюджетного дефицита, спада производства, увеличения доли неформального сектора экономики. В результате реформы в социальной сфере носили фрагментарный характер, являясь ответной реакцией на решение текущих проблем, за исключением внедрения накопительной пенсионной системы и замены натуральных льгот денежными выплатами.
Несмотря на проведенные преобразования, в данный момент система социальной защиты характеризуется сложностью и недостаточной системностью законодательства, низкими стимулами к участию в системе.
Благоприятные изменения в экономике в последние годы и предпринимаемые меры по обеспечению устойчивого роста позволяют перейти к созданию комплексной системы социальной защиты при наступлении социальных рисков. В этой связи возникла необходимость в разработке новой концепции социальной защиты населения с учетом приоритетов и возможностей Казахстана в настоящем и будущем.
В рамках данной Концепции не рассматриваются вопросы обеспечения доступности граждан к услугам в сфере образования и медицинской помощи, поскольку они определяются другими программными документами.

Современное состояние системы социальной
защиты населения Республики Казахстан

Действующая система социальной защиты характеризуется преобладанием принципа полной солидарности, высоким уровнем государственного участия и низкими стимулами.
На принципе полной солидарности организовано социальное обеспечение по инвалидности, по случаю потери кормильца, социальной защите безработных граждан и по возрасту. Все физические лица - граждане Республики Казахстан, иностранцы и лица без гражданства, постоянно проживающие на территории Республики Казахстан (далее - граждане), при наступлении рисковых случаев получают государственные пособия на одинаковом уровне вне зависимости от участия в трудовой деятельности и взноса, если иное не предусмотрено законами и международными договорами. Кроме того, из-за отсутствия экономически обоснованных нормативов исчисления социальных выплат и взаимосвязи с системой оплаты труда потеряна адекватная связь между уровнем доходов работающего населения и получаемыми социальными выплатами. В результате часть работающего населения получает заработную плату меньшую, чем размеры социальных пособий даже тех граждан, которые не имели вклада в систему.
В республике отсутствует система, основанная на принципе ограниченной солидарности, то есть не существует системы дополнительной защиты работающих граждан при наступлении социальных рисков с зависимостью выплат от размеров отчислений.
Солидарная пенсионная система частично учитывает трудовой вклад гражданина. Накопительная пенсионная система - единственный вид обеспечения при наступлении старости, основанный на принципах сбережения без солидарности между участниками, имеющий действенные стимулы для участия в системе.
Действующим законодательством предусмотрено осуществление добровольного страхования на случай наступления социальных рисков, которое в силу ряда факторов не получило пока должного распространения.
Основным источником финансирования и общим регулятором-системы социальной защиты является государство. В соответствии с законодательством отдельным категориям граждан предоставляется социальная помощь за счет средств государства. Стимулы по участию в системе, за исключением накопительной пенсионной системы, минимальны.
Основными недостатками действующей системы социальной защиты, препятствующими ее эффективному функционированию, являются:
несовершенное законодательство - законодательство, регулирующее социальную сферу, сформировано в основном по видам выплат, а не по социальным рискам и основаниям для выплат;
недостаточная справедливость и низкие стимулы - отсутствие преимуществ работников формального сектора экономики, осуществляющих налоговые отчисления, перед теми, кто не отчисляет, при реализации права на получение социальных пособий;
недостаточная прозрачность - на стадии становления находится система индивидуальной идентификации для отслеживания процесса получения социальных выплат.
Сохранение действующей системы может привести к углублению имеющихся недостатков, дальнейшему ослаблению связи между объемом выплат и вкладом в систему и, как следствие, к увеличению граждан, избегающих уплаты налогов и обязательных взносов в накопительную пенсионную систему.

Основные направления развития системы
социальной защиты населения Республики Казахстан

Общие подходы к реформированию системы социальной защиты.
Основные направления развития системы социальной защиты базируются на анализе международного опыта и современного состояния. Предлагается построение такой системы, которая соответствует рыночным условиям и способствует формированию стимулов к стабильной оплачиваемой трудовой деятельности с более высоким уровнем охвата населения при минимальных затратах на администрирование.
Новая система будет смешанной и включит в себя элементы как солидарной, так и персонифицированной систем, как обязательного, так и добровольного страхования и предназначена для обеспечения социальной защиты населения от основных рисков, с которыми может столкнуться человек в течение своей жизни.
Основополагающие цели и задачи новой системы социальной защиты должны содержать элементы по поддержанию экономического роста: справедливость в предоставлении защиты при наступлении рисковых случаев всем гражданам, эффективное функционирование и максимально полный охват населения.
Законодательство, регулирующие социальную сферу, будет сформировано на основе социальных рисков.
Предлагаемая к реализации система социальной защиты должна быть:
справедливой - реализация прав на социальную защиту должна быть легко доступной для потенциальных получателей. Гарантированный государством минимальный объем пособий должен предоставлять равный уровень выплат при одинаковых социальных рисках независимо от трудового стажа и заработка. В то же время дополнительный уровень защиты должен зависеть от продолжительности и размера участия в системе каждого конкретного человека;
стимулирующей индивидуальную ответственность каждого гражданина, а не его зависимость от государства. В целом, все трудоспособные граждане должны стремиться быть ответственными за свое собственное будущее и благосостояние своих семей;
действенной - пособия должны обладать адресностью, то есть предоставляться тем, кто имеет на это право и наиболее нуждается в них;
эффективной, то есть прозрачной и хорошо управляемой, низкозатратной и простой. Основные компоненты системы должны гибко регулироваться;
доступной, то есть за определенный срок обеспечить максимально полный охват населения.
С учетом вышеизложенного предполагается организовать систему социальной защиты на основе социальных рисков, включающую в себя следующие элементы защиты:
государственные выплаты за счет средств бюджета всем гражданам на одинаковом уровне в зависимости от социальных рисков;
обязательное социальное страхование на первом этапе за счет отчислений работодателей и в перспективе также за счет работников;
накопительную пенсионную систему;
социальную помощь и специальные государственные программы поддержки определенных категорий граждан за счет средств бюджета.
Кроме того, будет поощряться осуществление гражданами добровольного страхования на случай наступления социальных рисков.
Учитывая специфику Казахстана, на основе международного опыта при рассмотрении институциональной базы системы социальной защиты предпочтение должно быть отдано смешанной системе, при которой эффективно используются возможности как государственных, так и частных институтов.
Для более эффективного управления и контроля над всеми социальными выплатами должна быть разработана общегосударственная система персональной идентификации и национальная база данных с присвоением каждому гражданину персонального идентификационного кода.
Широкомасштабное социальное обеспечение материнства и детства будет одним из приоритетов всей системы социальной защиты государства. В перспективе по мере совершенствования системы социальной защиты будет расширен перечень социальных рисков, при наступлении которых возникает необходимость в социальной защите. Так, в целях поддержки демографических процессов рождение и воспитание детей будут рассматриваться как ситуация, нуждающаяся в социальной защите. В качестве поддержки будут вводиться единовременные пособия при рождении ребенка и дополнительные пособия семьям, воспитывающим несовершеннолетних детей.
Предполагается разработка мероприятий по решению проблем инвалидности, по осуществлению государственной поддержки производств для нужд инвалидов, обеспечению внедрения государственных стандартов, обеспечивающих доступ инвалидов к основным правам и услугам. Будут приняты меры по развитию индивидуальных программ профилактики социальных рисков и реабилитации инвалидов (медицинская, социальная, профессиональная), созданию системы социальной, трудовой адаптации инвалидов, оказанию содействия интеграции инвалидов в общество. Данные предложения найдут отражение в разрабатываемой Программе реабилитации инвалидов на 2002-2005 годы.
Адресная социальная помощь будет предоставляться только самым незащищенным слоям населения на основе реальных критериев нуждаемости. Кроме того, будут разработаны специальные программы, нацеленные на предоставление дополнительной защиты определенной группе лиц - ветеранам войны, инвалидам и многодетным матерям.
Важным моментом в общих подходах к реформированию социальной защиты является повышение роли социальных нормативов, поэтапное увеличение и приближение минимальной заработной платы к уровню прожиточного минимума. Размер социальных выплат будет рассчитываться исходя из норматива, имеющего реальную социально-экономическую природу.
С целью предотвращения и сокращения вероятности возникновения социальных рисков государство будет предпринимать меры превентивного характера. Для предотвращения риска потери работы, а также в целях стимулирования обретения гражданами стабильной оплачиваемой трудовой деятельности государство будет совершенствовать программы создания рабочих мест. Для предотвращения риска нанесения вреда здоровью и жизни граждан при исполнении трудовых обязанностей будет усилен контроль государства за соблюдением трудового законодательства и законодательства по охране труда. С целью снижения риска наступления инвалидности предполагается совершенствовать систему оказания медицинской помощи, в том числе через совершенствование механизмов ее финансирования.
Принципы обеспечения выплат уже назначенным на момент внедрения социального страхования получателям государственных пособий по возрасту, по случаю потери кормильца и трудоспособности не претерпят изменений.
Предполагается повышение уровня участия в системе социальной защиты не только каждого конкретного гражданина, но и социальных партнеров Правительства - профессиональных союзов трудящихся и объединений работодателей, поскольку все системы социальной защиты прямо или косвенно финансируются за счет средств работников и работодателей.

Основные механизмы социальной защиты при
наступлении социальных рисков

Все работники, занятые в организациях, уплачивающих социальный налог, станут участниками системы социального страхования по случаю потери кормильца, потери трудоспособности и работы. Запуск системы социального страхования будет учитывать особенности этапа внедрения. Финансирование системы социального страхования будет осуществлено на первом этапе за счет отчислений работодателя, а в перспективе также и за счет средств работника.

Социальная защита в случае потери трудоспособности и потери кормильца.

При оценке степени инвалидности граждан трудоспособного возраста предполагается учитывать не только степень ограничения жизнедеятельности, но и степень ограничения трудоспособности. Будут предприняты меры по регламентации процедуры присвоения статуса инвалидности и определения степени потери трудоспособности, а также разграничения ответственности медицинских работников и экспертов медико-социальных экспертных комиссий.
Реформирование системы социальной защиты в случае потери трудоспособности и потери кормильца предусматривает внедрение следующей структуры.
Первый уровень: предоставление всем гражданам за счет средств бюджета пособий на одинаковом уровне (в зависимости от видов социальных рисков).
Второй уровень: предоставление работникам формального сектора дополнительных выплат из системы обязательного социального страхования до наступления пенсионного возраста или прекращения обстоятельств, послуживших основанием для страховых выплат.
Размер выплаты из системы социального страхования будет рассчитываться на основе коэффициента замещения к средней заработной плате за определенный промежуток времени, продолжительности отчислений и в зависимости от степени утраты трудоспособности или количества иждивенцев. С выплат из системы социального страхования будут удерживаться обязательные пенсионные взносы. Законодательно будет определен максимальный предел доходов работника, из которого будут производиться отчисления взносов и назначаться выплаты.
Третий уровень: в случае потери трудоспособности и потери кормильца в результате несчастного случая и профессионального заболевания при исполнении трудовых обязанностей предусматривается дополнительная социальная защита в виде выплат из страховой организации до наступления пенсионного возраста или прекращения обстоятельств, послуживших основанием для страховых выплат. Будет внедрена система обязательного страхования ответственности работодателя за причинение вреда жизни и здоровью работника при исполнении им трудовых (служебных) обязанностей. Страхование будет осуществляться за счет обязательных отчислений работодателя в страховую организацию на условиях заключенного договора страхования между работодателем и страховой организацией. В случае потери трудоспособности и потери кормильца при исполнении трудовых обязанностей гражданин имеет право на получение пособия за счет средств бюджета по соответствующему виду социального риска, выплаты из системы социального страхования и выплаты из страховой компании. Кроме того, страховая компания будет покрывать расходы пострадавшего на протезирование, лечение и реабилитацию, восстановление трудоспособности и т.п. С выплат из страховой организации будут также удерживаться обязательные пенсионные взносы.
Законодательно будут установлены минимальные размеры выплат из страховых компаний и внедрена система штрафных санкций в отношении работодателей за несвоевременное заключение договоров страхования. Введение данного вида страхования послужит работодателям стимулом для соблюдения и улучшения условий безопасности труда.
Для работников государственных учреждений, финансируемых за счет республиканского и местных бюджетов, будет определен особый порядок возмещения вреда жизни и здоровью работника при исполнении им трудовых обязанностей в виде единовременных компенсаций за счет сметы государственных учреждений. Размер компенсаций будет регулироваться соответствующим законодательством.
Кроме того, будет стимулироваться добровольное страхование граждан за счет собственных средств по случаю потери трудоспособности и потери кормильца.

Социальная защита в случае потери работы.

Реформирование системы социальной защиты граждан в случае потери работы предусматривает внедрение ее двухуровневой структуры.
Первый уровень: социальная защита всех безработных граждан путем содействия в трудоустройстве, профессиональной переподготовке, предоставлении оплачиваемых общественных работ за счет местных бюджетов.
Второй уровень: предоставление работникам формального сектора выплат из системы обязательного социального страхования в течение определенного периода времени.
Право гражданина на получение выплаты из системы социального страхования будет возникать и случае, если гражданин в установленном законодательством порядке признан безработным и занят активным поиском работы, а также при наличии определенного вклада в систему. Размер выплаты будет зависеть от уровня заработной платы и продолжительности страховых отчислений. С выплат из системы социального страхования будут удерживаться обязательные пенсионные взносы. Будет установлен максимальный предел доходов, из которого будут исчисляться взносы в систему социального страхования и назначаться выплаты.
Будет применена система дисквалификации различной степени за отдельные правонарушения, что может отсрочить, уменьшить либо отменить выплату, например, за отказ от подходящей работы, если она соответствует специальности и квалификации, увольнение по собственному желанию и т.д.
Внедрение системы обязательного страхования от безработицы значительно улучшит и расширит систему обеспечения граждан в период потери работы. Потенциальные получатели будут знать предполагаемый размер пособия и, исходя из ограниченности периода выплаты пособия, будут стимулированы к активному поиску работы. В целях информационной поддержки безработных граждан будет создана централизованная база данных спроса и предложения на рынке труда в разрезе специальностей и регионов.

Социальная защита при наступлении старости.

Будут совершенствоваться параметры солидарной пенсионной системы. При повышении размеров пенсионных выплат будет учитываться период выхода на пенсию. Размер пенсий из солидарной системы будет поэтапно повышаться с учетом роста потребительских цен и ограничений по выплатам, установленных законодательством о пенсионном обеспечении Z970136_ .
Предполагается активизация пропаганды и разъяснения положений накопительной пенсионной системы. Предусматриваются меры по расширению охвата населения, прежде всего сельских жителей, услугами накопительных пенсионных фондов с использованием возможностей почтово-сберегательной службы, Государственного центра по выплате пенсий и других институтов.
Будут ужесточены меры со стороны налоговых органов по контролю за полнотой и своевременностью перечисления предприятиями обязательных пенсионных взносов. Кроме того, будут внесены дополнения в K841000_ Кодекс об административных правонарушениях в части увеличения штрафных санкций за неперечисление предприятиями обязательных пенсионных взносов.
Будет продолжено совершенствование механизма пенсионных выплат из накопительных пенсионных фондов с учетом достаточности выплат из солидарной пенсионной системы и наличия государственных гарантий в виде доплат до размеров минимальной пенсии при недостаточности пенсионных накоплений. Будут предложены меры по развитию рынка пенсионных аннуитетов, в том числе стимулирование покупки супружескими парами совместных аннуитетов с целью обеспечения граждан ежемесячными выплатами из накопительной пенсионной системы в размере не менее минимальной пенсии (пенсионный аннуитет - это вид личного страхования, предусматривающий осуществление периодических страховых выплат в виде пенсии или ренты в случаях достижения застрахованным пенсионного возраста).
Будут внесены изменения в действующее пенсионное законодательство в части исключения функции Государственного накопительного пенсионного фонда как "фонда по умолчанию", предоставления накопительным пенсионным фондам права самостоятельного инвестирования пенсионных активов при соблюдении требований, установленных законодательством.

Социальная защита малообеспеченных граждан.

Снижение потенциала бедности будет достигнуто путем создания новых рабочих мест и повышения размеров заработной платы. Адресная государственная социальная помощь будет предоставляться гражданам в денежной и натуральной форме, а также в виде предоставления оплачиваемых общественных работ. Будет продолжено совершенствование как механизмов предоставления адресной социальной помощи, так и методики оценки уровня доходов.
В натуральной форме социальная помощь будет предоставляться только нетрудоспособным гражданам: детям, пенсионерам, инвалидам. Трудоспособному населению социальная помощь будет оказываться также через финансирование общественных работ, программ переобучения и содействия в трудоустройстве. Уровень оплаты общественных работ не будет стимулировать длительное участие в них граждан, подталкивая к активному поиску постоянной работы.
Предлагается развивать наряду с традиционными формами институциональной помощи, к которым относится, например, содержание домов-интернатов для престарелых и инвалидов, такие виды адресной институциональной помощи, как открытие домов для граждан без определенного места жительства, социальных гостиниц, столовых для малообеспеченных и пр. Предоставление помощи через социальные институты в виде натуральной помощи нуждающимся будет применяться там, где не будет возможности ее накапливать, подменять или перепродавать.

Направления совершенствования правового
и информационного обеспечения системы
социальной защиты

Предлагается поэтапная систематизация законодательства по видам социальных рисков и основаниям выплат. Будут разработаны специальные законодательные акты, касающиеся дополнительной защиты отдельных категорий граждан. Планируется продолжить совершенствование методики определения социальных нормативов.
Поскольку реформирование системы социальной защиты затрагивает интересы всего населения республики, особое значение необходимо придать обеспечению населения достоверной и полной информацией по всем интересующим вопросам. Будет проведена необходимая разъяснительная работа среди населения с участием социальных партнеров.
Учитывая возрастающую роль социального страхования в реформируемой системе социальной защиты, важным вопросом станет информационное обеспечение и учет в системе социальной защиты населения.
Планируется построение модели, согласно которой получение гражданином социальных выплат будет осуществляться посредством единого регистрационного кода физического лица, базой для которого станут уже существующие идентификаторы различных ведомств. Ключевым элементом такой системы будет являться государственная база данных "Физические лица", что позволит снизить административные расходы на содержание инфраструктуры, создать связь между уплатой страховых отчислений и правом на получение социальных выплат. Будут приняты меры по совершенствованию методологической базы актуарных расчетов для нужд системы социальной защиты (актуарные расчеты - экономико-математические расчеты размеров обязательств по договорам страхования и перестрахования в целях обеспечения необходимого уровня платежеспособности и финансовой устойчивости страховой организации).

Направления совершенствования финансового и
институционального обеспечения системы
социальной защиты

Предполагается, что до завершения реформ государство будет оставаться основным источником финансирования системы социальной защиты населения. Такое положение будет постепенно меняться по мере снижения государственного участия и развития механизмов социального страхования. Государство обеспечит полноту и своевременность всех социальных выплат из бюджета.
Финансирование системы социального страхования будет осуществлено за счет снижения ставки социального налога на 3% и введения обязательных страховых отчислений в размере 3% от доходов работника. При этом плательщиками отчислений на первом этапе будут являться работодатели. Персонификация отчислений на социальное страхование повысит мотивацию работника, профсоюзов и объединений работников контролировать процесс перечисления средств. Внедрение персонифицированного учета отчислений на социальное страхование является одним из важнейших условий реформирования системы социальной защиты.
Государственное регулирование системы социального обеспечения является основным принципом осуществления новой политики социальной защиты в Республике Казахстан. Роль государства будет ведущей даже в случае высокого уровня развития системы социального страхования и накопительной пенсионной системы, финансируемой не из государственного бюджета, так как контроль за деятельностью участников системы будет оставаться за государством. Уполномоченным государственным органом по вопросам социальной защиты населения будет усилен актуарный потенциал для принятия мер по изменению социальных параметров в области накопительной пенсионной системы, системы социального страхования и возмещения вреда, причиненного жизни и здоровью работника.
Введение обязательных видов социального страхования предполагает создание специализированных институтом для аккумулирования отчислений граждан, участвующих в системе. Учитывая международный опыт развития систем социального страхования, основанных на принципе ограниченной солидарности, в целях обеспечения полноты охвата населения и надежности всей системы, сокращения административных расходов предполагается создать государственный фонд социального страхования (далее - Фонд) в виде закрытого акционерного общества со 100-процентным участием государства. Фонд с индивидуальным учетом участия и размера отчислений позволит за короткий срок охватить социальным страхованием формальный сектор труда, в том числе малоинтересные для частных организаций отдаленные сельские районы. Параллельно будут внедрены действенные механизмы контроля, исключающие возможность нецелевого использования финансовых средств Фонда. Будут законодательно определены рамки инвестиционной деятельности Фонда, процедуры по управлению и инвестированию средств, права и обязанности фонда по хранению и учету активов. Предполагается инвестировать средства Фонда преимущественно в государственные ценные бумаги. Учитывая тесную взаимосвязь Государственного центра по выплате пенсий с системой социального страхования, будут расширены его функции и обязанности. Обязательства Фонда будут являться обязательствами государства только как акционера в рамках действующего законодательства об акционерных обществах. В то же время в перспективе можно предусмотреть участие частных институтов при организации выплат из системы обязательного социального страхования. При изменении социально-экономических условий будут своевременно вноситься коррективы в основные параметры обязательного социального страхования.

Заключительные положения и этапы реализации
Концепции социальной защиты населения
Республики Казахстан

После одобрения настоящей Концепции планируется на ее основе разработать ряд нормативно-правовых актов по совершенствованию системы социальной защиты населения Республики Казахстан. Целесообразно проведение мероприятий распределить на два этапа.
I этап (2001-2002 годы):
проведение актуарных расчетов: подготовка и принятие законодательных актов по обязательному страхованию ответственности работодателя за нанесение вреда жизни и здоровью работника при исполнении трудовых обязанностей с 1 июля 2002 года; подготовка и принятие законодательных актов, регламентирующих введение социального страхования по инвалидности и по случаю потери кормильца и внедрение его с конца 2002 года; внесение изменений и дополнений в законодательство по вопросам социальной защиты населения, включая законодательства о пенсионном обеспечении и о налогообложении; развитие пенсионных аннуитетов; подготовка нормативной базы, регламентирующей деятельность государственного фонда социального страхования; внедрение системы информационного обеспечения.
II этап (2003-2005 годы):
включение риска потери работы в перечень социальных рисков, подлежащих возмещению за счет обязательного социального страхования; переход к назначению социальных выплат на базе единого регистрационного кода физического лица; совершенствование методической базы по учету доходов граждан; поэтапное приближение минимальной заработной платы к прожиточному минимуму; развитие новых форм адресной помощи малообеспеченным гражданам, включение в обязательные виды помощи за счет бюджета единовременных пособий при рождении ребенка, выплат семьям, воспитывающим несовершеннолетних детей.

(Специалисты: Мартина Н.А.,
Пучкова О.Я.)

Қазақстан Республикасының Халықты әлеуметтік қорғау тұжырымдамасын мақұлдау туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің қаулысы. 2001 жылғы 27 маусым N 886

Қазақстан Республикасының Үкіметі қаулы етеді:

1. Қоса беріліп отырған Қазақстан Республикасының Халықты әлеуметтік

қорғау тұжырымдамасы мақұлдансын.

2. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап күшіне енеді.

Қазақстан Республикасының

Премьер-Министрі

Қазақстан Республикасы

Үкіметінің

2001 жылғы 27 маусымдағы

N 886 қаулысымен

мақұлданған

Қазақстан Республикасының Халықты әлеуметтік

қорғау тұжырымдамасы

Кіріспе

Әлеуметтік қорғау - бұл әлдебір жағдайларға (кәрілік, мүгедектік, денсаулық жағдайы, асыраушысынан немесе жұмысынан айрылуы) және өзге де заңды негіздерге байланысты экономикалық белсенді бола алмайтын әрі лайықты ақы төленетін еңбекке қатысу жолымен өзін табыспен қамтамасыз ете алмайтын азаматтар үшін өмірлік қажетті игіліктердің және әл-ауқаттың белгілі бір деңгейін қамтамасыз етуге арналған жүйе.
Қазақстан мүше болып табылатын Халықаралық еңбек ұйымының анықтауы бойынша әлеуметтік қорғау жүйесі мынадай шаралар кешенін қамтиды:
тұрақты, ақылы еңбекке ынталандыру;
негізгі әлеуметтік қатерлердің алдын алу, ал ол туындаған жағдайда әлеуметтік сақтандыру тәсілдері арқылы сол қатердің салдарынан айрылған табысының бір бөлігін қалпына келтіру;
халықтың әлеуметтік сақтандыру жүйесіне қатыспайтын әлсіз топтарына арналған әлеуметтік көмек тәсілдері;
азаматтардың білім және медициналық көмек сияқты негізгі құқықтар мен қызметтерге қол жеткізуі.
Әлеуметтік қорғау жүйесінің сандық көрсеткіштері экономикалық даму деңгейімен анықталса, ал адамдар арасындағы ынтымақтастық, мемлекеттік институттардың қатысу дәрежесі мен еңбекке ынталандыру деңгейі таңдалған әлеуметтік-экономикалық модельмен өзара байланыста болады.
Даму деңгейі бірдей мемлекеттерді өзінде де тарихи, мәдени, саяси және өзге де факторларға байланысты, әлеуметтік қорғау жүйесінде ынтымақтастықтың және мемлекеттік институттардың қатысуының әртүрлі деңгейі орын алуда.
Толық ынтымақтастыққа негізделген жүйеде жарна мен төлемнің арасында өзара байланыс болмайды. Және төлем алу құқығы қатерлі жағдай орын алған сәттен туындайды да, оның деңгейі адамның жүйеге қосқан үлесіне тәуелді болмайды. Қаржыландыру бүкіл салық төлеушілер мойнына түседі де, әлеуметтік қорғау жүйесінен төлем алу құқығына барлық азаматтар ие болады. Мұндай жүйеде табыстарды қайта бөлу тетігі және қаржыландырудың бірден бір көзі мемлекеттік бюджет болып табылады, ал реттеуші ретінде мемлекет әрекет етеді. Толық ынтымақтастыққа негізделген жүйеде барлық азаматтарға әлеуметтік қорғаудың бірдей, әдетте, ең төменгі деңгейін ұсынады.
Шектеулі ынтымақтастыққа негізделген жүйеде төлемдерді алу құқығы адамның жарнасына байланысты болады. Әдетте, мұндай жүйе еңбеккерлер мен жұмыс берушілердің аударымдары есебінен қаржыландырылады, ал жарнасына қарай төлемдерді алу құқығына аударымдар жасаған (немесе олар үшін жұмыс беруші аударым жасаған) азаматтар ғана ие болады. Мұндай жүйелер, әдетте, халықтың белгілі бір тобын, мысалы, ресми жұмыс істейтін еңбеккерлерді немесе белгілі бір еңбек ұжымының еңбеккерлерін әлеуметтік қорғаудың қосымша көзі болып табылады.
Бұдан басқа, ынтымақтастық белгісі жоқ, әр азамат өмірдегі қатер жағдайына қаражатты дербес жинайтын әлеуметтік қорғау жүйелері де бар.
Халықаралық тәжірибеге сүйене отырып, әлеуметтік қорғаудың неғұрлым тиімді және кешенді жүйелері, әдетте: 1) мемлекеттік жәрдемақылар; 2) міндетті әлеуметтік сақтандыру; 3) жинақтаушы зейнетақымен қамсыздандыру;
4) әлеуметтік көмек сияқты негізгі элементтерді қамтиды деген қорытынды жасауға болады.
Мемлекеттік жәрдемақылар әлеуметтік қорғауға жататын жағдайлар туындаған кезде барлық азаматтарды кепілдікті төлемдермен белгілі бір деңгейде қамтамасыз етуге арналған.
Жұмыс берушілер мен еңбеккерлер аударымдарының есебінен қаржыландырылатын міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесі төленген жарна деңгейіне сай ресми жұмыс істейтін еңбеккерлерді қосымша қорғауға арналған.
Жинақтаушы зейнетақы жүйесі әр азаматтың зейнетақы жинақтарын жасау процесін реттеуге арналған.
Әлеуметтік көмек азаматтардың жекелеген санаттарын бюджеттің қаражаты есебінен қосымша қорғауға арналған.
Бұдан басқа, азаматтың әлеуметтік қатерлерден өзін өзі ерікті сақтандыруға құқығы бар.
Осындай аралас жүйе ынтымақтастыққа негізделген және дербестендірілген жүйелердің артықшылықтарын үйлестіруге мүмкіндік береді.
Қазақстанда нарықтық экономикаға көшу аяқталып келеді. Әлеуметтік қорғаудың жүйесі өзгерген экономикалық қатынастарға сәйкес болуы қажет.
Өтпелі кезеңінің бастапқы кезінде мемлекет инфляция, бюджет тапшылығы, өндірістің құлдырауы, экономиканың бейресми секторының өсуі жағдайында әлеуметтік қорғаудың ағымдық мәселелерімен айналысуға мәжбүр болды. Жинақтаушы зейнетақы жүйесін енгізу мен заттай жеңілдіктерді ақшалай төлемдермен ауыстыруды қоспағанда, әлеуметтік саладағы реформалардың нәтижесі ағымдық мәселелерді шешуге арналған жауап қадамдар болды.
Жүргізілген қайта құруларға қарамастан, қазіргі кезде әлеуметтік қорғау жүйесі күрделілігімен және заңнаманың жүйелілігінің жеткіліксіздігімен, жүйеге қатысуға ынталандырудың төмен деңгейімен сипатталады.
Соңғы жылдарда экономикадағы қолайлы өзгерістер және тұрақты өсуді қамтамасыз ету жөнінде қабылданып жатқан шаралар әлеуметтік қорғаудың кешенді жүйесін құруды қолға алуға мүмкіндік беріп отыр. Осыған байланысты Қазақстанның қазіргі және болашақтағы басымдықтары мен мүмкіндіктерін ескере отырып, халықты әлеуметтік қорғаудың жаңа тұжырымдамасын әзірлеу қажеттігі туындады.
Азаматтардың білім және медициналық көмек саласында қызметтер көрсетуге қол жеткізуі бұл Тұжырымдаманың шеңберінде қаралмайды, өйткені олар басқа бағдарламалық құжаттармен айқындалады.

Қазақстан Республикасының халықты әлеуметтік
қорғау жүйесінің қазіргі жай-күйі

Қазіргі әлеуметтік қорғау жүйесінде толық ынтымақтастық және мемлекеттік институттардың қатысу деңгейі басым да, ынталандыру деңгейі төмен.
Мүгедектігіне, асыраушысынан айрылуына байланысты, жұмыссыздығы мен жасы бойынша әлеуметтік қорғау жүйесі толық ынтымақтастық қағидатына негізделген. Барлық жеке тұлғалар - Қазақстан Республикасының азаматтары, Қазақстан Республикасының аумағында тұрақты тұратын шетелдіктер мен азаматтығы жоқ адамдар (бұдан әрі - азаматтар) өмірдегі қатерлі жағдайлар туындаған кезде еңбек қызметіне қатысуына және жарнасына қарамастан, егер заңдар мен халықаралық шарттарда өзгедей көзделмесе, бірдей деңгейде мемлекеттік жәрдемақылар алады. Бұдан басқа, әлеуметтік төлемдерді есептеудің экономикалық негізделген нормативтері мен еңбекақы жүйесінде өзара байланыс болмауының салдарынан жұмыс істейтін халықтың табыс деңгейі мен әлеуметтік төлемдер арасында тиісті байланыс болмай отыр. Нәтижесінде, жұмыс істейтін халықтың бір бөлігі әлеуметтік жүйеге үлесі болмаған азаматтардың алатын әлеуметтік жәрдемақы мөлшерінен де аз жалақы алады.
Жұмыс істейтін азаматтарды әлеуметтік қатерлер туындаған жағдайда аударымының мөлшеріне қарай қосымша қорғаудың шектеулі ынтымақтастыққа негізделген жүйесі республикада жоқ.
Азаматтың еңбек үлесі ынтымақтастықты зейнетақы жүйесінде ішінара ғана ескеріледі. Жинақтаушы зейнетақы жүйесі - қартайған шақтағы қамсыздандырудың қатысушылар арасында ынтымақтасусыз, жинақтау қағидатына негізделген жүйеге қатысуға пәрменді ынталандыратын бірден бір түрі.
Қолданылып жүрген заңнамада әлеуметтік қатерлер туындаған жағдайда ерікті сақтандыруды жүзеге асыру көзделген, ол бірқатар факторларға байланысты тиісті деңгейде дамымай отыр.
Әлеуметтік қорғау жүйесінің негізгі қаржыландыру көзі мен жалпы реттеушісі мемлекет болып табылады. Заңнамаға сәйкес азаматтардың жекелеген санаттарына мемлекет қаражаты есебінен әлеуметтік көмек көрсетіледі. Жинақтаушы зейнетақы жүйесін қоспағанда, әлеуметтік қорғау жүйесінде ынталандыру деңгейі төмен.
Қазіргі әлеуметтік қорғау жүйесінің тиімділігін шектейтін негізгі кемшіліктер мыналар:
жетілдірілмеген заңнама - әлеуметтік саланы реттейтін заңнама әлеуметтік қатерлер мен төлемдерге негізделмей, төлемдер түрлері бойынша қалыптастырылған;
әділдігі жеткіліксіз және ынталандыру деңгейі төмен - әлеуметтік жәрдемақылар алу құқығын іске асыру кезінде салықты төлеп, азаматтық борышын атқарып жүрген еңбеккерлердің салық аудармайтындардың алдында артықшылығының болмауы;
айқындықтың жеткіліксіздігі - әлеуметтік төлемдерді алу процесін қадағалауға арналған дербес сәйкестендіру жүйесінің қалыптасу сатысында болуы.
Қолданылып жүрген жүйені сақтау орын алған кемшіліктердің одан әрі тереңдеуіне, жүйеден төленетін төлемдер мен салымдар көлемі арасындағы байланысты босаңсытуға, соның нәтижесінде салықтар мен жинақтаушы зейнетақы жүйесіне міндетті жарналарды төлеуден жалтаратын адамдардың көбейіп кетуіне апарып соқтыруы мүмкін.

Қазақстан Республикасының халықты әлеуметтік
қорғау жүйесін дамытудың негізгі бағыттары

Әлеуметтік қорғау жүйесін реформалауға жалпы көзқарас
Әлеуметтік қорғау жүйесін дамытудың негізгі бағыттары халықаралық тәжірибе мен қазіргі жағдайды талдаудан туындайды. Нарық жағдайларына сәйкес келетін және тұрақты ақылы еңбекке ынталандыруды қалыптастыратын, әкімшілік шығындары төмен, халықты қамту деңгейі неғұрлым жоғары жүйе құру көзделіп отыр.
Жаңа жүйе адам өмірде тап болуы мүмкін негізгі қатерлерден халықты әлеуметтік қорғауды қамтамасыз етуге арналған ынтымақты және дербестендірілген жүйелердің, міндетті және ерікті сақтандырудың элементтерін қамтитын аралас жүйе болады.
Әлеуметтік қорғаудың жаңа жүйесінің негізгі мақсаттары мен міндеттері экономикалық өсуді қолдау элементтерін қамтуы, қатерлі жағдайлар туындаған кезде барлық азаматтарға қорғау көрсетуде әділ болуы; тиімді жұмыс істеуі және халықты неғұрлым толық қамтуы тиіс.
Әлеуметтік саланы реттейтін заңнама әлеуметтік қатерлердің негізінде қалыптастырылады.
Әлеуметтік қорғаудың іске асыруға ұсынылып отырған жүйесі:
әділ - әлеуметтік қорғау құқығын іске асыру алушылар үшін жеңіл, қол жетерлік болуы тиіс. Мемлекет кепілдік берген ең төменгі жәрдемақылар көлемі бірдей әлеуметтік қатер туындаған кезде еңбек өтілі мен жалақысына байланыссыз төлемдердің кең деңгейін ұсынуы тиіс. Сонымен бір мезгілде, қосымша қорғау деңгейі әрбір нақты адамның қатысуының ұзақтығы мен мөлшеріне байланысты болуы керек;
әрбір азаматтың мемлекетке тәуелділігін емес, оның жеке жауапкершілігін ынталандыруы тиіс. Тұтастай алғанда, барлық еңбекке қабілетті азаматтар өзінің жеке басының болашағы мен өз отбасының әл-ауқаты үшін жауапты болуға ұмтылуы тиіс;
пәрменді - жәрдемақылар атаулы болуы тиіс, яғни оны алуға құқығы бар және оған аса мұқтаж адамдарға беріледі;
тиімді, яғни ашық және жақсы басқарылатын, шығыны аз және қарапайым болуы қажет. Жүйенің негізгі компоненттері икемді реттелуі қажет;
қол жетерлік, яғни белгілі бір мерзім ішінде халықтың барынша толық қамтылуын қамтамасыз етуі тиіс.
Осы айтылғандарды ескере отырып, әлеуметтік қатерлер негізінде қорғаудың мынадай элементтерін қамтитын әлеуметтік қорғау жүйесін ұйымдастыру көзделіп отыр:
барлық азаматтарға әлеуметтік қатерлерге қарай бюджет қаражатының есебінен бірдей деңгейдегі мемлекеттік төлемдер беру;
алғашқы кезеңде міндетті әлеуметтік сақтандыруды жұмыс берушілер есебінен және келешекте еңбеккерлерді де аударымдары есебінен жүргізу;
жинақтаушы зейнетақы жүйесі;
әлеуметтік көмек және белгілі бар санаттағы азаматтарды бюджеттің қаражаты есебінен қолдаудың арнаулы мемлекеттік бағдарламалары.
Бұдан басқа, азаматтардың әлеуметтік қатерлерден өздерін ерікті сақтандыруды жүзеге асыруы көтермеленетін болады.
Қазақстанның ерекшелігін, халықаралық тәжірибені ескере отырып, әлеуметтік қорғау жүйесінің ұйымдастыру негізін қараған кезде мемлекеттік және сол сияқты жеке меншік институттардың мүмкіндіктері тиімді пайдаланылатын аралас жүйеге артықшылық берілуі тиіс.
Барлық әлеуметтік төлемді неғұрлым тиімді басқару және бақылау үшін әрбір азаматқа дербес бірдейлендірілген код бере отырып, дербес бірдейлендірудің жалпы мемлекеттік жүйесі мен ұлттық дерекқоры жасалуы тиіс.
Ана мен баланы кең ауқымды әлеуметтік қамсыздандыру мемлекеттің бүкіл әлеуметтік қорғау жүйесінің басымдықтарының бірі болады. Келешекте әлеуметтік қорғау жүйесінің жетілдірілуі барысында әлеуметтік қорғауға мұқтаж қатерлер тізбесі кеңейтіледі. Мәселен, демографиялық процестердi қолдау мақсатында бала туу мен оларды тәрбиелеу әлеуметтiк көмекке мұқтаж жағдай ретiнде қаралады. Қолдау көрсету ретiнде бала туғанда бiр жолғы жәрдемақы және жасы кәмелетке толмаған балаларды тәрбиелеп отырған отбасыларына қосымша жәрдемақы беру енгiзiлетiн болады.
Мүгедектiк проблемаларын шешу бойынша іс-шаралар әзiрлеу, мүгедектердiң мұқтаждарына арналған өндiрiстердi мемлекеттiк қолдауды жүзеге асыру, мүгедектердiң негiзгi құқықтар мен көрсетiлетiн қызметтерге қол жеткiзуiн қамтамасыз ететiн мемлекеттiк стандарттарды енгiзу қарастырылады. Әлеуметтiк қатерлердің алдын алудың және мүгедектердi оңалтудың (медициналық, әлеуметтiк, кәсiби) жеке бағдарламаларын дамыту, мүгедектердi әлеуметтiк, еңбекпен бейiмдеу жүйесiн құру, мүгедектердiң қоғамға кiрiгуiне жәрдемдесу жөнiнде шаралар қабылданатын болады. Бұл ұсыныстар әзiрленiп жатқан Мүгедектердi оңалтудың 2002-2005 жылдарға арналған бағдарламасында көрiнiс табады.
Атаулы әлеуметтiк көмек мұқтаждықтың нақты өлшемдерi негiзiнде халықтың ең аз қорғалған топтарына ғана берiлетiн болады. Бұдан басқа, адамдардың белгiлi бiр топтарына - соғыс ардагерлеріне, мүгедектерге және көп балалы аналарға қосымша қорғау көрсетуге бағытталған арнайы бағдарламалар әзiрленедi.
Әлеуметтік қорғауды реформалауда әлеуметтік нормативтердің рөлін арттыру, ең төменгi жалақыны кезең-кезеңiмен көбейтiп, күнкөрiс деңгейiне жақындату маңызды болып табылады. Әлеуметтiк төлемдердiң мөлшерi әлеуметтік-экономикалық табиғаты бар нормативтерге негізделіп есептелетін болады.
Әлеуметтік қатерлердің туындау мүмкіндігін болдырмау және оны қысқарту мақсатында мемлекет алдын алу сипатындағы шараларды қабылдайтын болады. Жұмысынан айырылып қалудың алдын алу, сондай-ақ азаматтардың тұрақты ақы төленетiн еңбек қызметiн тауып алуын ынталандыру мақсатында мемлекет жұмыс орындарын құру бағдарламаларын жетiлдiредi. Азаматтардың еңбек мiндеттерiн атқару кезінде денсаулығы мен өмiрiне зиян келу қаупінің алдын алу үшiн мемлекет еңбек туралы заңнамалар мен еңбектi қорғау туралы заңнамалардың сақталуына бақылауды күшейтеді. Мүгедектiкке ұшырау қатерiн азайту мақсатында медициналық көмек көрсетудi жетiлдiру, соның iшiнде оны қаржыландыру тетiгiн жетiлдiру арқылы жетiлдiру көзделуде.
Жасы бойынша, асыраушысынан айрылу және еңбек ету қабiлетiнен айрылу жағдайы бойынша мемлекеттiк жәрдемақылар алушыларды әлеуметтiк сақтандыруды енгiзу кезiне дейін тағайындалған төлемдердi қамтамасыз ету қағидаттары өзгерiстерге ұшырамайды.
Әлеуметтiк қорғаудың барлық жүйесi тiкелей немесе жанама түрде қызметкерлер мен жұмыс берушiлердiң қаражаты есебiнен қаржыландырылатын болғандықтан, әлеуметтiк қорғау жүйесiне әрбiр нақты азаматтың ғана емес, Үкiметтiң әлеуметтiк әрiптестерiнiң - еңбекшілердiң кәсiптiк одақтарының және жұмыс берушiлер бiрлестiктерiнiң қатысу деңгейiн көтеру көзделедi.

Өмiрде қатерлер туындаған кезде әлеуметтiк
қорғаудың негiзгi тетiктерi

Әлеуметтік салықты төлейтiн ұйымдарда жұмыс істейтiн қызметкерлердің бәрi асыраушысынан айрылу жағдайы, еңбек ету қабiлетiнен және жұмысынан айрылуы бойынша әлеуметтiк сақтандыру жүйесінің қатысушылары болады. Әлеуметтiк сақтандыру жүйесiн енгiзгенде алғашқы кезеңiнің ерекшелiктерi ескерiледi. Әлеуметтiк сақтандыру жүйесiн қаржыландыру алғашқы кезеңде жұмыс берушiлердiң аударымдары есебiнен және келешекте қызметкерлердiң де аударымдары есебiнен жүзеге асырылады.

Еңбек ету қабілетінен айрылған және асыраушысынан айрылған жағдайда әлеуметтік қорғау
Еңбек етуге қабілетті жастағы азаматтардың мүгедектік дәрежесін бағалау кезінде тіршілік әрекетінің шектелуін ғана емес, еңбек ету қабілетінің де шектелу дәрежесін ескеру қарастырылады. Мүгедектік мәртебесін беру және еңбекке қабілеттілігін жоғалту дәрежесін анықтау, сондай-ақ медицина қызметкерлері мен медициналық-әлеуметтік сараптау комиссияларының жауапкершілігін межелеу рәсімдері жөнінде шаралар қабылданатын болады.
Еңбек ету қабiлетiнен және асыраушысынан айрылу жағдайында әлеуметтiк қорғау жүйесiн реформалау мынадай құрылымдарды енгiзудi көздейдi:
Бiрiншi деңгей: барлық азаматтарға бюджет қаражаты есебінен бiрдей деңгейдегi жәрдемақы беру (әлеуметтiк қатерлердiң түрiне қарай).
Екiншi деңгей: ресми жұмыс істейтiн қызметкерлерге мiндеттi әлеуметтiк сақтандыру жүйесiнен зейнеткерлiк жасына жеткенге немесе сақтандыру төлемдерiн беруге негiз болған жағдаяттар тоқтатылғанға дейiн қосымша төлемдер беру.
Әлеуметтiк сақтандыру жүйесiнен берiлетiн төлем мөлшерi, аударымдарының ұзақтығы және еңбек ету қабiлетiнен айрылу дәрежесiне немесе асырауындағылардың санына қарай белгiлi бiр уақыт iшiндегi орташа жалақысын алмастыру коэффициентi негiзiнде есептелетiн болады. Әлеуметтiк сақтандыру жүйесiнен берiлетiн төлемдерден мiндетті зейнетақы жарналары ұсталатын болады. Қызметкердiң жарна аударымдары жүргiзiлетiн және төлемдер тағайындалатын табысының ең жоғары шегi заңмен белгіленетін болады.
Үшiншi деңгей: еңбек міндеттерiн атқару кезiнде жазатайым оқиғаның және кәсiби аурудың салдарынан еңбек қабілетiнен айрылған және асыраушысынан айрылған жағдайда сақтандыру ұйымынан төлем беру түрiнде оны зейнеткерлiк жасқа толғанға немесе сақтандыру төлемдерiн беруге негiз болған жағдаяттар тоқтатылғанға дейiн қосымша әлеуметтік қорғау көзделедi. Еңбек (қызмет) міндеттерін атқару кезінде қызметкердің өмiрi мен денсаулығына зиян келтiргені үшiн жұмыс берушінің жауапкершілiгiн мiндеттi сақтандыру жүйесi енгiзілетiн болады. Сақтандыру жұмыс берушiмен сақтандыру ұйымының арасында жасалған шарттың талаптарында жұмыс берушiнiң сақтандыру ұйымына мiндеттi аударымдарының есебiнен жүзеге асырылады. Еңбек мiндеттерiн атқару кезiнде азамат еңбек қабiлетiнен және асыраушысынан айрылған жағдайда бюджеттiң қаражаты есебiнен әлеуметтік қатердің тиісті түрі бойынша жәрдемақы алуға, әлеуметтік сақтандыру жүйесінен және сақтандыру компаниясынан төлем алуға құқылы. Бұдан басқа, сақтандыру компаниясы зардап шегушіні протездеуге, емдеу мен оңалтуға, оның еңбек ету қабілетін қалпына келтіруге кеткен және т.б. шығыстарын өтейді. Сақтандыру ұйымынан төленетін төлемдерден де міндетті зейнетақы жарналары ұсталады.
Сақтандыру компанияларынан төленетiн төлемдердiң мөлшерi заңмен белгiленедi және жұмыс берушілерге сақтандыру шарттарын уақтылы жасамағаны үшін салынатын айыппұл жазаларының жүйесі енгiзiледi. Сақтандырудың осы түрiн енгiзу жұмыс берушілердi еңбек қауіпсiздiгi шарттарын сақтауға және жақсартуға ынталандыратын болады.
Республикалық және жергiліктi бюджеттерден қаржыландырылатын мемлекеттiк мекемелер қызметкерлерi үшiн еңбек мiндеттерiн атқару кезiнде қызметкердiң өмiрi мен денсаулығына келтiрiлген зиянды өтеудiң мемлекеттiк мекемелердiң сметасы есебiнен бiржолғы өтемақы төлеу түрiндегi айрықша тәртiбi белгiленедi.
Бұдан басқа, азаматтарды еңбек ету қабiлетiнен айрылу және асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша жеке өздерiнiң қаражаты есебінен ерікті сақтандыру ынталандырылатын болады.

Жұмысынан айрылу жағдайында әлеуметтiк қорғау
Жұмысынан айрылу жағдайында азаматтарды әлеуметтiк қорғау жүйесiн реформалау оның екi деңгейлi құрылымын енгiзудi көздейдi.
Бiрiншi деңгей: жергiлiкті бюджеттер есебiнен барлық жұмыссыз азаматқа жұмысқа орналасуға, кәсiби қайта даярлауға көмек көрсету, қоғамдық жұмыстар беру жолымен әлеуметтiк қорғау.
Екiншi деңгей: ресми жұмыс істейтiн еңбеккерлерге мiндеттi әлеуметтiк сақтандыру жүйесiнен белгiлi бiр мерзiм iшiнде төлем ақы беру.
Заңнамада белгiленген тәртiппен жұмыссыз деп танылған және белсендi түрде жұмыс iздеп жүрген, сондай-ақ жүйеге белгілi бiр үлесi болған азаматтың әлеуметтiк сақтандыру жүйесінен төлем алу құқығы туындайтын болады. Төлемнің мөлшері жалақы деңгейіне және сақтандыру аударымдарының ұзақтығына тәуелді болады. Әлеуметтік сақтандыру жүйесінен берілетін төлемдерден міндетті зейнетақы жарналары ұсталады. Әлеуметтік сақтандыру жүйесіне жарна есептелетін және төлемдер тағайындалатын табыстың ең жоғары шегі белгіленетін болады.
Кейбiр құқық бұзушылық үшiн әртүрлi деңгейде шектеу жүйесi қолданылады, мысалы, мамандығы мен білігі сай келе тұра лайықты жұмыстан бас тарту, өз өтініші бойынша жұмыстан шығу және т.б. үшін төлемді алу мерзімінің кейінге қалдырылуы, оның мөлшері азайтылуы не жойылуы мүмкін.
Жұмыссыздықтан міндетті сақтандыру жүйесін енгізу азаматтарды жұмысынан айрылған кезеңде қамсыздандыру жүйесін едәуір жақсартады және кеңейтеді. Ықтимал алушылар жәрдемақының болжамды мөлшерін білетін болады және жәрдемақы төленетін кезеңнің шектелуін ескеріп, белсенді түрде жұмыс іздеуге ынталы болады. Жұмыссыздарды ақпараттық қолдау мақсатында еңбек рыногында мамандықтар мен аумақтар бойынша сұраныс пен ұсыныстың орталықтандырылған дерекқоры құрылады.

Қартайған кездегi әлеуметтiк қорғау
Ынтымақтастықты зейнетақы жүйесінің өлшемдері жетілдірілетін болады. Зейнетақы төлемдерінің мөлшерi арттырылған кезде зейнеткерлiкке шығу кезеңi ескерiледi. Ынтымақтастықты жүйеден төленетiн зейнетақы мөлшерi тұтыну бағаларының өсуi және зейнетақы мен қамсыздандыру туралы заңнамада Z970136_ белгiленген төлемдер бойынша шектеулер ескерiле отырып, өсiрiлетiн болады.
Жинақтаушы зейнетақы жүйесiнiң ережелерiн насихаттау мен түсiндiрудi жандандыру көзделуде. Халықты, ең алдымен ауыл тұрғындарын пошта-жинақ қызметiнiң, Зейнетақы төлеу жөнiндегi мемлекеттiк орталықтың және басқа институттардың мүмкiндiктерiн пайдалана отырып, жинақтаушы зейнетақы қорларының қызметiмен қамтуды кеңейту жөнiнде шаралар көзделiп отыр.
Кәсiпорындардың мiндетті зейнетақы жарналарын толық және уақтылы аударуын салық органдары тарапынан бақылау жөнiндегi шаралар қатайтылатын болады. Бұдан басқа, Әкiмшiлiк құқық бұзушылық туралы K010155_ кодекстiң кәсiпорындардың мiндеттi зейнетақы жарналарын аудармағаны үшiн айып салу жазаларын көбейтуге қатысты бөлiгiне толықтырулар енгiзiледi.
Жинақтаушы зейнетақы қорларынан төленетiн зейнетақы төлемдерiнiң тетiгiн жетiлдiру ынтымақтастықты зейнетақы жүйесiнен төленетiн төлемдердiң жеткiлiктiгi және зейнетақы төлемдерi жеткiлiксiз болған ретте ең төменгi зейнетақы мөлшерiне дейін берiлетiн қосымша түрiнде мемлекеттiк кепілдіктердің болуы ескеріле отырып, одан әрi жалғастырылатын болады. Аннуитеттік зейнетақы төлемдерi рыногын дамыту, соның iшiнде азаматтарды жинақтаушы зейнетақы жүйесінен кемінде ең төмен зейнетақы мөлшерінде қамтамасыз ету мақсатында ерлі-зайыпты жұптардың бірлескен аннуитеттерді сатып алуын ынталандыру жөнінде шаралар ұсынылатын болады (зейнетақылық аннуитет - бұл сақтандырылған адам зейнеткер жасына жеткен жағдайда зейнетақы немесе рента түрiнде мезгіл-мезгiл сақтандыру төлемдерiн төлеудi көздейтін жеке сақтандырудың түрi).
Қолданыстағы зейнетақы заңнамасына Мемлекеттік емес жинақтаушы зейнетақы қорының өзінен өзі аударым жасалып тұратын қор ретінде функциясын жою, заңдарда белгіленген талаптарды сақтаған жағдайда жинақтаушы зейнетақы қорларына зейнетақы активтерін дербес инвестициялау құқығын беру бөлігіне өзгерістер енгізіледі.

Аз қамтамасыз етiлген азаматтарды әлеуметтiк қорғау
Жаңа жұмыс орындарын ашу және жалақының мөлшерiн көбейту арқылы кедейлiктiң азаюына қол жеткiзiледi. Атаулы мемлекеттiк әлеуметтiк көмек азаматтарға ақшалай және заттай, сондай-ақ ақы төленетiн қоғамдық жұмыстар беру түрiнде көрсетіледі. Атаулы әлеуметтік көмек беру тетігін де, табыс деңгейін бағалау әдістемесін де жетілдіру жалғастырылады.
Заттай нысандағы әлеуметтiк көмек еңбек етуге қабiлетсiз азаматтарға: балаларға, зейнеткерлерге, мүгедектерге ғана берiледi. Еңбек етуге қабiлеттi халыққа әлеуметтiк көмек қоғамдық жұмыстарды, қайта оқыту бағдарламаларын қаржыландыру және жұмысқа орналасуға жәрдемдесу арқылы да көрсетiледi. Қоғамдық жұмыстардағы ақы деңгейi азаматтардың бұған ұзақ уақыт қатысуын ынталандырмай, тұрақты жұмысты белсендi іздеуге итермелейтiн болады.
Қарттар мен мүгедектерге арналған интернат үйлерiн ұстау сияқты институционалдық көмектiң дәстүрлi нысандарымен қатар белгiлi тұрағы жоқ азаматтар үшiн үй-жайлар, әлеуметтiк қонақ үйлерiн, аз қамтамасыз етілген адамдар үшiн асханалар ашу сияқты және т.б. атаулы түрлерiн де дамыту көзделуде. Әлеуметтiк институттар арқылы заттай көмек түрiнде жәрдем беру оны жинақтамайтын, ауыстырмайтын немесе қайта сатпайтын жерлерде қолданылатын болады.

Әлеуметтiк қорғау жүйесiн құқықтық және
ақпараттық қамтамасыз етудi жетiлдiру
бағыттары

Әлеуметтiк қатер түрлерi және төлемдер негiздерi жөніндегi заңнаманы кезең-кезеңiмен жүйелеу ұсынылып отыр. Азаматтардың жекелеген санаттарын қосымша қорғауға қатысты арнаулы заңнама әзiрленетiн болады. Әлеуметтiк нормативтердi белгілеу әдiстемесiн одан әрі жетiлдiру жоспарланып отыр.
Әлеуметтiк қорғау жүйесiн реформалау бүкiл республика халқының мүддесiн қозғайтын болғандықтан, халықты барлық мүдделі мәселе бойынша анық та толық ақпаратпен қамтамасыз етуге ерекше мән берілуі қажет. Халықтың арасында қажетті түсіндіру жұмысы әлеуметтік әріптестердің қатысуымен жүргізіледі.
Реформаланатын әлеуметтік қорғау жүйесінде әлеуметтік сақтандырудың рөлі артуын ескере отырып, халықты әлеуметтік қорғау жүйесінде ақпараттық қамтамасыз ету мен есепке алу маңызды мәселеге айналады.
Модель құрылымын жасау жоспарлануда, соған сәйкес жеке тұлғаның бірыңғай тіркеу коды арқылы азаматтың әлеуметтік төлемдерді алуы жүзеге асырылады, түрлі ведомстволарда қолданылып жүрген біредейлендірулер соған негіз болмақшы. Мұндай жүйенің өзекті элементі "Жеке тұлға" деген мемлекеттік дерекқор болып табылады, бұл инфрақұрылымды ұстауға арналған әкімшілік шығыстарын азайтуға, сақтандыру аударымдарын төлеу мен әлеуметтік төлемдерді алу құқығы арасында байланыс орнатуға мүмкіндік береді. Әлеуметтік қорғау жүйесінің мұқтаждары үшін актуарлық есептердiң әдiстемелiк базасын жетілдiру жөнiнде шаралар қабылданады (актуарлық есептер - сақтандыру ұйымының төлеу қабiлеттiлiгі мен қаржылық тұрақтылығының қажеттi деңгейiн қамтамасыз ету мақсатында сақтандыру және қайта сақтандыру шарттары бойынша мiндеттемелер мөлшерінің экономикалық-математикалық есептерi).

Халықты әлеуметтiк қорғау жүйесiн қаржылық және
институционалдық қамтамасыз етудi
жетiлдiру бағыттары

Реформа аяқталғанға дейiн мемлекет халықты әлеуметтiк қорғау жүйесiн қаржыландыру көзi болып қала бередi деп көзделуде. Мұндай жағдай мемлекеттiң қатысуының азаюына және әлеуметтік сақтандыру тетiктерiнiң дамуына қарай бiрте-бiрте өзгеретiн болады. Мемлекет барлық әлеуметтік төлемдердің толығын және уақытында төленуін бюджеттен қамтамасыз етеді.
Әлеуметтiк сақтандыру жүйесін қаржыландыру әлеуметтік салық ставкаларын 3% азайту және сақтандыру аударымдарын қызметкер табысының 3% мөлшерінде енгізу есебінен жүзеге асырылады. Бұл ретте аударымдарды төлеушілер алғашқы кезеңде жұмыс берушілер болады. Әлеуметтік сақтандыруға аударымдарды дербестендіру қызметкердің, кәсіподақтардың және қызметкерлер бірлестіктерінің қаражаттардың аударылу процесiн бақылауға ықыласын арттырады. Әлеуметтiк сақтандыруға аударымдарды дербестендiру есебiн енгiзу әлеуметтiк қорғау жүйесiн реформалаудың аса маңызды шарттарының бiрi болып табылады.
Әлеуметтік қамсыздандыру жүйесін мемлекеттік реттеу Қазақстан Республикасында әлеуметтік қорғаудың жаңа саясатын жүзеге асырудың негізгі қағидаты болып табылады. Жүйеге қатысушылардың қызметін бақылау мемлекетте қалатын болғандықтан, мемлекеттің рөлі мемлекеттік бюджеттен қаржыландырылмайтын әлеуметтік сақтандыру жүйесі мен жинақтаушы зейнетақы жүйесінің дамуы деңгейі жоғары болған жағдайдың өзінде де жетекші болады. Халықты әлеуметтік қорғау мәселелері жөніндегі уәкілетті мемлекеттік орган жинақтаушы зейнетақы жүйесі, әлеуметтік сақтандыру және қызметкердің өмірі мен денсаулығына келтірілген зиянды өтеу саласындағы әлеуметтік өлшемдерді өзгерту жөнінде шаралар қабылдау үшін актуарлық әлеуетті күшейтеді.
Әлеуметтiк сақтандырудың міндетті түрлерiн енгiзу жүйеге қатысатын азаматтардың аударымдарын шоғырландыру үшiн мамандандырылған институттарды құруды қарастырады. Шектелген ынтымақтастық қағидатына негізделген әлеуметтiк сақтандыру жүйесi дамуының халықаралық тәжiрибесiн ескере отырып, халықтың толық қамтылуын және бүкiл жүйенің сенiмдiлiгiн қамтамасыз ету, әкiмшiлiк шығыстарды қысқарту мақсатында мемлекеттiң 100 пайыз қатысуымен жабық акционерлiк қоғам түрiнде мемлекеттiк әлеуметтiк сақтандыру қоры (бұдан әрi - Қор) құрылмақ. Аударымдардың қатысуы мен мөлшерiн жеке бақылау арқылы Қор қысқа мерзiм ішінде еңбектің ресми секторын, соның ішінде жекеше ұйымдар үшін қызығушылық тудырмайтын шалғайдағы ауылдық аудандарды әлеуметтік сақтандырумен қамтуға мүмкіндік береді. Осымен қатар Қордағы қаражатты мақсаттан тыс пайдалану мүмкiндiгiн болдырмайтын бақылаудың пәрмендi тетiктерi енгiзiледi. Қордың инвестициялау қызметiнiң шеңберi, қаражаттарды басқару және инвестициялау жөнiндегі рәсiмдер, Қордың активтердi сақтау мен есепке алу құқықтары мен міндеттері заңмен белгiленетiн болады. Қордың қаражатын негiзiнен мемлекеттiк бағалы қағаздарға инвестициялау көзделедi. Зейнетақы төлеу жөніндегі мемлекеттік орталықтың әлеуметтік сақтандыру жүйесімен тығыз өзара байланысын ескере отырып, оның функциялары мен міндеттері кеңейтіледі. Қордың міндеттемелері қолданылып жүрген акционерлік қоғамдар туралы заңнаманың шеңберінде мемлекеттің акционер ретіндегі ғана міндеттемелері болып табылады. Сонымен бірге, келешекте міндетті әлеуметтік сақтандыру жүйесінен төлемдер төленуін ұйымдастыру кезінде жекеше институттардың қатысуын қарастыруға болады. Әлеуметтiк-экономикалық жағдайлар өзгерген кезде міндетті әлеуметтік сақтандырудың негізгі өлшемдеріне түзетулер уақтылы енгізіледі.

Қазақстан Республикасының халықты әлеуметтiк
қорғау тұжырымдамасының қорытынды ережелерi және
оны iске асырудың кезеңдерi

Осы Тұжырымдама мақұлданғаннан кейін оның негізінде Қазақстан Республикасының халқын әлеуметтік қорғаудың жүйесін жетілдіру жөніндегі бірқатар нормативтік-құқықтық кесімдерді әзірлеу жоспарланып отыр. Іс-шараларды өткізуді мынадай екі кезеңге бөлген жөн:
І кезең (2001-2002 жылдар):
актуарлық есептер жүргiзу; 2002 жылдың 1 шiлдесiнен бастап еңбек мiндеттерiн атқару кезінде қызметкердiң өмірi мен денсаулығына зиян келтiргенi үшiн жұмыс берушiнiң жауапкершілігін мiндеттi сақтандыру жөнiндегi заңнамалық құжаттарды әзiрлеу және қабылдау; мүгедектiгi және асыраушысынан айрылу жағдайы бойынша әлеуметтiк сақтандыруды енгiзудi регламенттейтiн заңнамалық кесiмдердi әзiрлеу және қабылдау және оны 2002 жылдың соңынан енгiзу; зейнетақымен қамсыздандыру туралы және салық салу туралы заңдарды қоса алғанда, заңдарға халықты әлеуметтік қорғау мәселелерi бойынша өзгерiстер мен толықтырулар енгiзу; зейнетақылық аннуитеттердi дамыту; мемлекеттiк әлеуметтiк сақтандыру қорының қызметiн регламенттейтін нормативтiк базаны әзiрлеу; ақпараттық қамтамасыз ету жүйесiн енгiзу.
II кезең (2003-2005 жылдар):
жұмыстан айрылу қатерiн мiндеттi әлеуметтiк сақтандыру есебiнен өтелуге жататын әлеуметтiк қатерлер тiзбесiне енгiзу; әлеуметтiк төлемдердi жеке тұлғаның бiрыңғай тiркелу коды негiзінде тағайындауға көшу; азаматтардың табысын есепке алудың әдiстемелiк базасын жетiлдiру; ең

төменгi жалақыны ең төменгi күнкөрiс деңгейiне бiрте-бiрте жақындату; аз

қамтамасыз етiлген азаматтарға көрсетiлетiн атаулы әлеуметтiк көмектiң

жаңа нысандарын дамыту; бюджеттiң есебiнен берілетiн көмектiң мiндеттi

түрлерiне бала туғанда берiлетiн бiр жолғы жәрдемақыларды, жасы кәмелетке

толмаған балалары бар отбасыларына берiлетiн төлемдердi енгiзу.

Мамандар:

Багарова Ж.А.

Қасымбеков Б.А.