О проекте Закона Республики Казахстан "О ратификации Консульской конвенции между Республикой Казахстан и Республикой Польша"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 5 апреля 2006 года N 238

      Правительство Республики Казахстан  ПОСТАНОВЛЯЕТ :
      внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан "О ратификации Консульской конвенции между Республикой Казахстан и Республикой Польша".

       Премьер-Министр
      Республики Казахстан

Проект

ЗАКОН
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН

О ратификации Консульской конвенции между
Республикой Казахстан и Республикой Польша

       Ратифицировать Консульскую конвенцию между Республикой Казахстан и Республикой Польша, совершенную в городе Варшаве 27 ноября 1997 года.

       Президент
      Республики Казахстан

N 13-11656/10567

      Министерство иностранных дел Республики Казахстан свидетельствует свое уважение Министерству иностранных дел Республики Польша и, ссылаясь на ноту МИД Республики Польша № DPT-II-2264-21-2002/MJ/356 от 27.07.2004 г., имеет честь представить аутентичный перевод на русский язык текста Консульской конвенции между Республикой Казахстан и Республикой Польша от 27 ноября 1997 года на казахском языке с исправленными ошибками технического характера, переданного Польской стороне в ноте МИД Республики Казахстан за N И-13/8076 от 14.06.2004 г.:

КОНСУЛЬСКАЯ КОНВЕНЦИЯ
между Республикой Казахстан и Республикой Польша

      Республика Казахстан и Республика Польша,
выражая волю укреплять дружбу и углублять взаимовыгодное сотрудничество,
      руководствуясь желанием урегулировать и развивать консульские отношения между обоими государствами,
      подтверждая, что положения Венской конвенции о консульских сношениях, подписанной в Вене 24 апреля 1963 года, будут применяться в вопросах, которые не нашли детального отражения в настоящей Конвенции,
      решили заключить настоящую Консульскую конвенцию и договорились о нижеследующем:      

      МИНИСТЕРСТВО  ИНОСТРАННЫХ ДЕЛ
      РЕСПУБЛИКИ ПОЛЬША
      Варшава

Раздел I
Определения

Статья 1

      1. Используемые в настоящей Конвенции определения имеют нижеследующие значения:
      а) "консульское учреждение" означает любое генеральное консульство, консульство, вице-консульство и консульское агентство;
      b) "консульский округ" означает район, отведенный консульскому учреждению для выполнения консульских функций;
      c) "глава консульского учреждения" означает лицо, которому поручено действовать в этом качестве;
      d) "консульское должностное лицо" означает любое лицо, включая главу консульского учреждения, которому поручено в этом качестве выполнение консульских функций;
      e) "сотрудник консульского учреждения" означает любое лицо, выполняющее административные и технические обязанности в консульском учреждении;
      f) "работник обслуживающего персонала" означает любое лицо, выполняющее обязанности по обслуживанию консульского учреждения;
      g) "работник консульского учреждения" означает консульское должностное лицо, сотрудника консульского учреждения и работника обслуживающего персонала;
      h) "частный домашний работник" означает лицо, состоящее исключительно на частной службе у работника консульского учреждения;
      i) "член семьи" означает супругу (супруга) работника консульского учреждения, его детей и родителей, если они проживают вместе с ним и находятся на его иждивении;
      j) "консульские помещения" означает используемые исключительно для целей консульского учреждения здания либо части зданий и обслуживающий данное здание или части зданий земельный участок, кому бы ни принадлежало право собственности на них,включая резиденцию главы консульского учреждения;
      к) "консульские архивы" означает все бумаги, документы, корреспонденцию, книги, фильмы, ленты звукозаписи и реестры консульского учреждения вместе с шифрами и кодами, картотеками и любыми предметами обстановки, предназначенными для обеспечения их сохранности или хранения;
      1) "судно" означает любое гражданское плавающее средство, имеющее право поднимать флаг представляемого государства и зарегистрированное в этом государстве;
      m) "воздушное судно" означает любой гражданский летательный аппарат, наделенный правом использовать опознавательные знаки принадлежности представляемому государству и зарегистрированный в этом государстве.
      2. Положения настоящей Конвенции, касающиеся граждан представляемого государства, имеют соответствующее применение также по отношению к юридическим лицам и иным субъектам, не являющимся юридическими лицами, но которые учреждены в соответствии с законами и положениями представляемого государства и имеют местонахождение в этом государстве.

Раздел II
Открытие консульских учреждений и
назначение работников консульских учреждений

Статья 2

      1. Консульское учреждение может быть открыто на территории государства пребывания только с согласия этого государства.
      2. Местонахождение консульского учреждения, его класс и консульский округ определяются представляемым государством и подлежат одобрению государства пребывания.
      3. Дальнейшие изменения местонахождения консульского учреждения, его класса или консульского округа могут осуществляться только с согласия государства пребывания.

Статья 3

      1. Глава консульского учреждения допускается к выполнению своих функций после представления консульского патента и получения экзекватуры государства пребывания.
      2. Представляемое государство через свое дипломатическое представительство либо иным путем направляет Министерству иностранных дел государства пребывания консульский патент.
Консульский патент содержит полное имя и фамилию, гражданство главы консульского учреждения, его ранг, консульский округ, в котором он будет выполнять свои функции, а также местонахождение консульского учреждения.
      3. По представлении патента государство пребывания выдает ему в возможно короткий срок и бесплатно экзекватуру.
      4. До выдачи экзекватуры государство пребывания может дать главе консульского учреждения согласие на временное выполнение им своих функций.
      5. С момента выдачи согласия на выполнение функций, даже временного, власти государства пребывания принимают необходимые меры к тому, чтобы глава консульского учреждения мог выполнять свои функции.

Статья 4

      1.Министерство иностранных дел государства пребывания письменно уведомляется:
      а) о назначении работников консульского учреждения, их прибытии после назначения в консульское учреждение, об их окончательном отбытии или о прекращении их функций и обо всех
других изменениях, влияющих на их статус, которые могут произойти во время их работы в консульском учреждении;
      b) о прибытии или окончательном отбытии члена семьи работника консульского учреждения, а также, в надлежащих случаях, о том, что то или иное лицо становится или перестает быть таким членом семьи;
      c) о прибытии и окончательном отбытии частных домашних работников и, в надлежащих случаях, о прекращении службы в качестве таковых;
      d) о найме и увольнении лиц, проживающих в государстве пребывания в качестве работников консульского учреждения или частных домашних работников.
      2. Уведомление о прибытии или окончательном отбытии должно делаться по возможности заблаговременно.

Статья 5

      1. Компетентные органы государстза пребывания выдают бесплатно каждому консульскому должностному лицу соответствующий документ, подтверждающий его персональные данные и должность.
      2. Положение п.1 настоящей статьи применяется и к сотрудникам консульского учреждения, членам обслуживающего персонала и частным домашним работникам при условии, что эти лица не являются гражданами государства пребывания, а также не имеют в этом государстве постоянного места жительства.
      3. Положения пп. 1 и 2 настоящей статьи применяются соответствующим образом к членам семьи.

Статья 6

      Консульским должностным лицом может быть только гражданин представляемого государства, не имеющий в государстве пребывания места постоянного жительства и не выполняющий в этом государстве, кроме своих служебных функций, никакой иной деятельности ради заработка.

Статья 7

      Государство пребывания может в любое время, не будучи обязанным мотивировать свое решение, уведомить представляемое государство дипломатическим путем или иным соответствующим образом о том, что экзекватура или иное разрешение, выданное главе консульского учреждения, аннулируется или, что то или иное консульское должностное лицо или другой работник консульского учреждения является неприемлемым. В таком случае представляемое государство должно отозвать такое лицо, если оно уже приступило к исполнению своих функций. Если представляемое государство не выполнит в течение разумного срока "этого обязательства, то государство пребывания может отказаться признавать такое лицо работником консульского учреждения.

Статья 8

      Представляемое государство может, после уведомления соответствующих государств, поручить консульскому учреждению, открытому в одном государстве, выполнение консульских функций в другом государстве, если не имеется определенно выраженного возражения со стороны какого-либо из этих государств.

Статья 9

      После соответствующего уведомления государства пребывания консульское учреждение представляемого государства может, если государство пребывания не возражает, выполнять консульские функции в государстве пребывания от имени третьего государства.

Статья 10

      Каждая из Договаривающихся Сторон может в рамках двусторонних отношений назначать и принимать почетных консульских должностных лиц, применяя по отношению к ним положения раздела 3 Венской конвенции о консульских сношениях, а также, если это возможно, положения настоящей Конвенции. Почетные консульские должностные лица могут быть гражданами представляемого государства, государства пребывания или третьего государства.

Раздел Ш
Льготы, привилегии и иммунитеты

Статья 11

      1. Государство пребывания окажет всевозможную помощь консульскому учреждению и примет необходимые меры для того, чтобы работники консульского учреждения могли выполнять свои официальные функции и пользоваться правами, привилегиями и иммунитетами, предусмотренными настоящей Конвенцией. Государство пребывания примет необходимые меры по обеспечению безопасности консульского учреждения.
      2. Государство пребывания будет относиться к консульским должностном лицам и членам их семей с должным уважением и примет необходимые меры по предотвращению любой формы покушения на их личность, свободу и достоинство.

Статья 12

      1.Если глава консульского учреждения в силу какой-либо причины не может выполнять свои обязанности или, если эта должность временно вакантна, представляемое государство может назначить временного руководителя.
      2.Полное имя и фамилия исполняющего обязанности главы консульского учреждения сообщаются Министерству иностранных дел государства пребывания или указанному этим министерством органу дипломатическим представительством представляемого государства или, если это государство не имеет такого представительства в государстве пребывания, - главой консульского учреждения или, если он не в состоянии этого сделать, любым компетентным органом представляемого государства. Как общее правило, это сообщение делается заранее. Государство пребывания может обусловить своим согласием допущение временного главы консульского учреждения, который не является ни дипломатическим представителем, ни консульским должностным лицом представляемого государства в государстве пребывания.
      3. Компетентные органы государства пребывания оказывают временному главе консульского учреждения помощь и защиту. На лицо, временно возглавляющее консульское учреждение распространяются положения настоящей Конвенции на том же основании, как и на главу соответствующего консульского учреждения. Тем не менее, государство пребывания не обязано предоставлять временному главе консульского учреждения привилегии и иммунитеты, которыми пользуется глава консульского учреждения лишь в силу условий, которым временный глава консульского учреждения не отвечает.
      4.Если, в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи, временным главой консульского учреждения назначается член дипломатического персонала дипломатического представительства или работник Министерства иностранных дел представляемого государства, он продолжает пользоваться дипломатическими привилегиями и иммунитетами, при условии, что государство пребывания против этого не возражает.

Статья 13

      1. Представляемое государство в соответствии с законодательством государства пребывания на принципах взаимности может:
      а) приобретать в собственность или арендовать здания, либо части зданий для использования их в качестве помещений консульского учреждения, резиденции главы консульского учреждения и жилых помещений для других работников консульского учреждения;
      b) строить либо приспосабливать для этих же целей здания на предоставляемых в пользование на возмездной основе земельных участках;
      c) передавать приобретенное право собственности третьей стороне.
      2. Государство пребывания в случае необходимости оказывает содействие консульскому учреждению в получении соответствующих жилых помещений для работников консульского учреждения.
      3. Положения п. 1 настоящей статьи не освобождают представляемое государство от необходимости соблюдать законы и правила по строительству и городскому планированию, по охране памятников, применяемые в районе, на котором находятся или будут находиться вышеуказанные участки, здания либо части зданий.

Статья 14

      1. Консульский щит с гербом представляемого государства и названием консульского учреждения на языке представляемого государства и на языке государства пребывания может быть укреплен на здании консульского учреждения и на резиденции главы консульского учреждения.
      2. На здании консульского учреждения и на резиденции главы консульского учреждения может вывешиваться государственный флаг представляемого государства.
      3. Глава консульского учреждения может вывешивать флаг представляемого государства на средствах передвижения во время его использования в служебных целях.

Статья 15

      1. Консульские помещения неприкосновенны. Органы государства пребывания не могут вступать в консульские помещения без согласия на это главы дипломатического представительства, главы консульского учреждения представляемого государства, либо лица, назначенного одним из них.
      2. Положения п. 1 настоящей статьи применяются к жилым помещениям работников консульского учреждения.

Статья 16

      Консульские помещения, их оборудование, имущество консульского учреждения и его транспортные средства не подлежат никакой форме изъятия в целях национальной обороны, общественных нужд либо же в иных целях.

Статья 17

      1.Консульские помещения и жилые помещения работников консульского учреждения, владельцем либо арендующим лицом которых является представляемое государство, либо любое лицо, действующее от его имени, освобождены от обложения или взыскания каких-либо налогов и сборов, за исключением оплат за конкретные виды обслуживания.
      2. Положения п. 1 настоящей статьи не распространяются оплаты и налоги, которыми по законодательству государе пребывания облагаются лица, заключившие договор с представляемым государством или с лицом, действующим от имени.
      3.Положения п. 1 настоящей статьи распространяются и на транспортные средства, являющиеся собственностью представляемого государства и предназначенные для исполнения консульских функций.

Статья 18

      Консульские архивы неприкосновенны в любое время и независимо от того, где они находятся.

Статья 19

      1. Государство пребывания должно разрешать и охранять свободу сношений консульского учреждения в служебных целях. При сношениях с правительством, дипломатическими представительствами и другими консульскими учреждения представляемого государства, где бы они не находились, консульское учреждение может пользоваться всеми подходящими средствам, включая дипломатических и консульских курьеров, дипломатические и консульские вализы, закодированные или шифрованные депеши.
      Консульское учреждение может устанавливать и использовать приемно-передающую радиоаппаратуру лишь с разрешения государства пребывания.
      2. Служебная переписка консульского учреждения неприкосновенна. Слова "служебная переписка" означает любую переписку, касающуюся консульского учреждения и его функций.
      3. Консульская почта должна иметь четкое внешнее обозначение ее характера и может содержать лишь служебную переписку, равно как документы и предметы, предназначенные исключительно для служебных целей.
      4. Консульская почта не подлежит вскрытию или изъятию. В случае, если компетентные органы государства пребывания имеют серьезные основания полагать, что эта почта содержит иные предметы нежели переписку, документы и предметы, указанные в пункте 3 настоящей статьи, то они могут просить, чтобы эта почта была в их присутствии вскрыта уполномоченными представителями представляемого государства. Если органы представляемого государства откажут в выполнении этой просьбы, то эта почта будет возвращена к месту ее отправления.
      5. Консульские курьеры представляемого государства пользуются на территории государства пребывания теми же правами, привилегиями и иммунитетами, что и дипломатические курьеры. Консульский курьер должен быть снабжен служебным документом, подтверждающим его статус и определяющим количество мест, составляющих консульскую почту. Консульским курьером может быть гражданин представляемого государства, не имеющий постоянного места жительства в государстве пребывания.
      6. Консульская почта может быть поручена капитану судна или командиру воздушного корабля. Данный капитан или командир снабжаются служебным документом, определяющим количество мест, составляющих консульскую почту, но он не будет считаться консульским курьером. Консульское должностное лицо может беспрепятственно получить консульскую почту непосредственно от капитана судна или командира воздушного корабля и таким же образом передать такую почту.

Статья 20

      1. Консульское должностное лицо пользуется иммунитетом от уголовной, гражданской и административной юрисдикции государства пребывания. Он пользуется личной неприкосновенностью и не может быть задержан, подвергнут аресту либо ограничению личной свободы в какой-либо иной форме.
      2. Сотрудник консульского учреждения и работник обслуживающего персонала пользуются иммунитетом от уголовной, гражданской и административной юрисдикции государства пребывания только за действия, связанные с исполнением своих служебных обязанностей.
      3. Положения пп. 1 и 2 настоящей статьи не применяются к гражданским искам:
      а) вытекающим из заключенного работником консульского учреждения договора, по которому он прямо или косвенно не принял на себя обязательств в качестве представителя представляемого государства;
      b) возбужденным за вред, причиненный работником консульского учреждения в государстве пребывания вследствие несчастного случая, вызванного любым транспортным средством;
      c) относящимся к частному недвижимому имуществу находящемуся на территории государства пребывания, если только работник консульского учреждения не владеет им от имени аккредитующего государства для консульских целей, а также искам, касающимся наследственных дел, в которых работник консульского учреждения выступает в роли наследника, исполнителя завещания, управляющего или ведущего наследственные дела как частное лицо.
      4. Положения пп. 1-3 настоящей статьи относятся соответственно к членам семей.

Статья 21

      1. Представляемое государство может отказаться от привилегий и иммунитетов, предусмотренных пп. 1 и 2 статьи 20 настоящей Конвенции. Этот отказ должен быть определенно выражен в письменной форме.
      2. Возбуждение работником консульского учреждения дела в том случае, когда он мог бы воспользоваться иммунитетом от юрисдикции согласно статье 20 настоящей Конвенции, лишает его права ссылаться на иммунитет от юрисдикции в отношении какого бы то ни было встречного иска, непосредственно связанного с основным иском.
      3. Отказ от иммунитета от юрисдикции в отношении гражданского или административного дела не означает отказа от иммунитета от исполнительных действий, для чего требуется особый отказ.

Статья 22

      1. Работники консульского учреждения могут вызываться в качестве свидетелей при производстве судебных или административных дел. Сотрудник консульского учреждения и член обслуживающего персонала не могут отказаться давать свидетельские показания перед судами или другими компетентными органами государства пребывания, за исключением случаев, предусмотренных п. 3 настоящей статьи. Если консульское должностное лицо отказывается давать показания, к нему не могут применяться никакие меры принуждения или наказания.
      2. Орган, которому требуется показание консульского должностного лица, должен избегать причинения помех выполнению этим лицом своих функций. Он может, когда это возможно, выслушивать такие показания на дому у этого лица или в консульском учреждении или же принимать от него письменные показания.
      3. Работники консульского учреждения не обязаны давать показания по вопросам, связанным с выполнением ими своих функций или представлять относящуюся к их функциям официальную корреспонденцию и документы. Это положение применяется также к членам семьи работника консульского учреждения и к частным домашним работникам в отношении фактов, связанных с деятельностью консульского учреждения.
      4. Работники консульского учреждения также не обязаны давать показания, разъясняющие законодательство представляемого государства.

Статья 23

      Государство пребывания обязано освобождать работников консульского учреждения и членов их семей от всех трудовых и государственных повинностей, независимо от их характера, а также от воинских повинностей, таких как реквизиция, контрибуция и военный постой.

Статья 24

      Работник консульского учреждения и члены его семьи, освобождаются от выполнения всех требований, предусмотренных законами и правилами государства пребывания относительно регистрации, получения разрешения на жительство и на работу, а также других подобных требований, предъявляемых к иностранцам.

Статья 25

      1. Работник консульского учреждения и члены его семьи освобождаются в государстве пребывания от всех налогов, сборов и пошлин, личных и имущественных, государственных, районных муниципальных, за исключением:
      а) косвенных налогов такого рода, которые обычно включаются в цену товаров либо услуг;
      b) налогов и сборов на частное недвижимое имущество находящегося в государстве пребывания, за исключением положений статьи 17 настоящей Конвенции;
      с) налогов и сборов на наследство и налогов на перевод права
собственности, взыскиваемых государством пребывания;
      d) налогов и сборов на частные доходы, включая доходы капитала имеющие свой источник в государстве пребывания, а также» налогов на капитал, инвестированный в коммерческие финансовые предприятия государства пребывания;
      e) сборов, взимаемых за конкретные виды обслуживания;
      f) регистрационных, судебных и реестровых пошлин, ипотечных сборов, гербовых сборов, за исключением положения статьи 17 настоящей Конвенции.
      2. Работники обслуживающего персонала освобождаются от налогов, сборов и пошлин за заработную плату, получаемую ими за свою работу.
      3. Работники консульского учреждения, нанимающие лиц, оклад или вознаграждение которых не освобождены от подоходного налога в государстве пребывания, должен выполнять обязанности определенные работодателям, законами и положениями этого государства в отношении взыскания подоходного налога.

Статья 26

      1. В соответствии с имеющими силу законами и положениям, государство пребывания разрешает ввоз и вывоз, освобождает от таможенных пошлин и иных оплат, за исключением оплаты за погрузку, перевозку, хранение и разгрузку либо иные услуги:
      a) предметы, предназначенные для официального пользование консульским учреждением;
      b) предметы, включая транспортные средств, предназначенные для личного пользования работникам консульского учреждения либо членами их семей, включая предметы, предназначенные для их благоустройства.
      2. Личный багаж консульского должностного лица, а также членов его семьи освобождаются от таможенного контроля, если нет серьезных причин предполагать, что он содержит предметы иные, нежели указанные в подпункте "b" пункта 1 настоящей статьи, или же предметы, ввоз и вывоз которых запрещен согласно законодательству или положениям о карантине государства пребывания. Такой досмотр может быть проведҰн в присутствии консульского должностного лица либо его полномочного представителя.

Статья 27

      За исключением своих законов и иных положений, касающихся зон, доступ к которым по соображениям безопасности запрещен либо ограничен, государство пребывания обеспечивает всем работникам консульского учреждения, как и членам их семей, свободу передвижения по своей территории. В этом случае государство пребывания никоим образом не будет создавать трудностей консульскому должностному лицу в выполнении им своих функций.

Статья 28

      1. Привилегии и иммунитеты, предусмотренные настоящем Конвенцией, за исключением положений пп. 3 и 4 статьи 22, не распространяются на сотрудников консульского учреждения и работников обслуживающего персонала, если они являются гражданами государства пребывания или постоянно проживают в этом государстве.
      2. Члены семей пользуются привилегиями и иммунитетами, предусмотренными настоящей Конвенцией для работников консульского учреждения, при условии, что они не являются гражданами государства пребывания, не проживают постоянно в этом государстве и не ведут в нем деятельности с целью заработка.
      3. Привилегиями и иммунитетами, определенными настоящей Конвенцией, за исключением положений п. 3 статьи 22, не будут наделяться частные домашние работники.

Статья 29

       Все лица, наделенные согласно настоящей Конвенции привилегиями и иммунитетами, обязаны без ущерба для их привилегий и иммунитетов, уважать законы и правила государства пребывания, включая законы и правила, регулирующие, движение транспорта и страхования автомобилей.

Раздел IV
Консульские функции

Статья 30

      1. Консульское должностное лицо имеет право, в пределах своего консульского округа, выполнять функции, перечисленные в настоящем разделе Конвенции, выполнять также иные официальные консульские функции, если они не противоречат законодательству государства пребывания, или против которых это государство не возражает.
      2. После уведомления государства пребывания консульское должностное лицо может действовать как представитель своего государства при любой международной организации.
      3. Консульское должностное лицо в связи с выполнением своих функций имеет право письменно или устно обращаться к компетентным органам своего консульского округа, а также к представителям центральных властей государства пребывания.
      4. Консульское должностное лицо имеет право взыскивать консульские сборы и оплаты согласно законодательству представляемого государства, выручка от этих сборов и оплат освобождаются от любых налогов и сборов государства пребывания.

Статья 31

      Консульское должностное лицо имеет право защищать интересы представляемого государства и своих граждан.

Статья 32

      Консульское должностное лицо должно содействовать укреплению дружественных отношений между представляемым государством и государством пребывания, их гражданами, а также способствовать развитию экономических, торговых, культурных, научных связей и туризма.

Статья 33

      1. Консульское должностное лицо имеет право:
      а) вести регистрацию граждан представляемого государства;
      b) принимать уведомления и документы, касающиеся рождения или смерти граждан представляемого государства;
      с) принимать заявления по вопросам гражданства.
      2. Консульское должностное лицо уведомляет компетентные органы государства пребывания о выполнении действий, перечисленных в подпунктах b, с пункта 1 настоящей статьи, если этого требует законодательство государства пребывания.
      3. Положения подпунктов b, с пункта 1 настоящей статьи не освобождает заинтересованных лиц от обязанностей соблюдать формальности, требуемые законодательством государства пребывания.

Статья 34

      Консульское должностное лицо имеет право:
      a) выдавать, восстанавливать действие и лишать действия паспорта граждан представляемого государства и другие проездные документы в соответствии с законодательством этого государства;
      b) выдавать документы, дающие право въезда в представляемое государство и вносить в эти документы необходимые изменения;
      c) выдавать визы.

Статья 35

      Консульское должностное лицо имеет право:
      a) принимать, регистрировать, составлять и удостоверять заявления, граждан представляемого государства;
      b) составлять, регистрировать, удостоверять и хранить завещания граждан представляемого государства;
      c) составлять, регистрировать и подтверждать договоры, заключаемые между гражданами представляемого государства, и удостоверять односторонние обязательства, если эти договоры или обязательства не противоречат законодательству государства пребывания. Однако консульское должностное лицо не может составлять, регистрировать и удостоверять такие договоры и обязательства, которые устанавливают, переводят либо упраздняют материальные права на недвижимое имущество, находящееся в государстве пребывания;
      d) составлять, регистрировать и удостоверять договоры между гражданами представляемого государства и государства пребывания либо гражданами третьего государства, если эти договоры подлежат исполнению и имеют правовые последствия исключительно в представляемом государстве и при условии, что они не противоречат законодательству государства пребывания;
      e) легализовать документы, выдаваемые властями представляемого государства или государства пребывания, а также удостоверять копии, и дубликаты этих документов;
      f) переводить документы и удостоверять идентичность перевода оригиналу документа;
      g) удостоверять подписи граждан представляемого государства;
      h) принимать на хранение документы, деньги и другие предметы от граждан представляемого государства или для этих граждан, если это не противоречит законодательству государства пребывания. Такой депозит может быть вывезен из государства
пребывания лишь при соблюдении законов и иных положений этого государства;
      i) выдавать документы, касающиеся происхождения товаров.

Статья 36

      Составленные, удостоверенные или переведенные консульским должностным лицом документы, согласно положениям статьи 35 настоящей Конвенции, будут признаваться государством пребывания как документы, имеющие такое же юридическое значение и доказательную силу, как если бы они были составлены, удостоверены или переведены компетентными органами государства пребывания.

Статья 37

      Консульское должностное лицо имеет право вручать судебные и несудебные документы, а также снимать показания. Это право может применяться только в отношении граждан представляемого государства и без принуждения.

Статья 38

      Консульское должностное лицо имеет право в рамках законодательства и иных положений государства пребывания охранять интересы несовершеннолетних и иных лиц, не имеющих полной правовой дееспособности и являющихся гражданами представляемого государства, в частности, когда возникает потребность в установлении над ними опеки или попечительства.

Статья 39

      Компетентные органы государства пребывания незамедлительно уведомляют консульское должностное лицо о смерти гражданина представляемого государства и бесплатно передают ему копию свидетельства о смерти.

Статья 40

      1. Компетентные органы государства пребывания незамедлительно уведомляют консульское должностное лицо об открытии наследства гражданина представляемого государства, а также об открытии наследства, независимо от гражданства умершего или погибшего лица, если гражданин представляемого государства определяется в качестве наследника, имеющего право на
наследство, или отказополучателя.
      2. Компетентные органы государства пребывания примут соответствующие меры, предусмотренные законами и иными положениями этого государства, для обеспечения сохранности
наследства и передадут консульскому должностному лицу копию завещания, если оно было составлено, и любую имеющуюся информацию, касательно наследства, места пребывания лиц,
имеющих право на наследство, стоимость и составные элементы этого наследства, включая суммы, вытекающие из социальных страховок, заработков и иных страховых полисов. Они также
сообщат о сроках начала производства по рассмотрению завещания либо о стадии, на которой оно находится.
      3. Консульское должностное лицо имеет право, без надобности предъявления полномочий, прямо или косвенно через своего представителя представлять перед судами и иными компетентными органами государства пребывания, гражданина представляемого государства, который является наследником или отказополучателем в государстве пребывания, если он отсутствует или не назначил своего уполномоченного.
      4.Консульское должностное лицо имеет право:
      а) принимать меры по обеспечению сохранности наследства, опечатать и снять печать, назначать попечителя или опекуна, равно как и самому участвовать в этих действиях.
      b) реализовать имущество, входящее в состав наследства, равно как и получать уведомления о сроках этой реализации, чтобы присутствовать при этом.
      5. В момент завершения производства по наследству либо иных служебных действий, компетентные органы государства пребывания безотлагательно уведомят об этом консульское
должностное лицо, и после урегулирования долгов, оплат и налогов в течение трех месяцев передадут ему наследство либо доли наследства лиц, которых он представляет.
      6. Консульское должностное лицо имеет право получить для передачи уполномоченному лицу доли наследства и завещание, полагающиеся гражданину представляемого государства, не
имеющему постоянного места жительства в государстве пребывания, а также получить суммы, которые полагаются лицам, имеющим право на компенсацию, пенсию, просроченную заработную плату и страховые полисы.
      7. Передача имущества и денежных сумм представляемому государству, согласно положениям 5 и 6 настоящей статьи, может осуществляться лишь в соответствии с законодательством государства пребывания.

Статья 41

      1. В случае, если гражданин представляемого государства, не проживающий постоянно в государстве пребывания, умер во время нахождения в этом государстве, оставшееся принадлежавшее ему имущество охраняется компетентными органами государства пребывания, а затем без специального судопроизводства передается консульскому должностному лицу представляемого государства. Консульское должностное лицо оплачивает долги умершего, сделанные им во время его нахождения в государстве пребывания, в пределах стоимости оставшегося имущества.
      2. К имуществу, определенному в пункте 1 настоящей статьи, соответствующим образом применяются положения пункта 7 статьи 40 настоящей Конвенции.

Статья 42

      Консульское должностное лицо имеет право представлять перед судами и другими компетентными властями государства пребывания граждан представляемого государства, если они вследствие отсутствия или по другим уважительным причинам не в состоянии своевременно защитить свои права и интересы. Это представительство продолжается до тех пор, пока представляемые лица не назначат своих уполномоченных или не возьмут на себя защиту своих прав и интересов.

Статья 43

      1. Консульское должностное лицо имеет право встречаться и сноситься с любым гражданином представляемого государства, давать ему советы и оказывать всяческое содействие, включая принятие мер для оказания ему правовой помощи. Государство пребывания никоим образом не ограничивает сношение гражданина представляемого государства с консульским должностным лицом и доступ его к консульскому учреждению.
      2. Компетентные органы государства пребывания немедленно уведомляют консульское должностное лицо, но не позже, чем в течение трех дней, об аресте, задержании или лишения в иной форме свободы гражданина представляемого государства.
      3. Консульское должностное лицо имеет право незамедлительно, то есть до истечения 4 дней после получения уведомления, посетить и снестись с гражданином представляемого
государства, находящимся под арестом или задержанным в иной форме или отбывающим срок тюремного заключения. Права, перечисленные в настоящем пункте, реализуются в соответствии с
законами и иными правилами государства пребывания при условии, однако, что эти законы и правила должны способствовать полному осуществлению целей, для которых предназначены права,
предоставляемые в соответствии с настоящей статьей.
      4. Компетентные органы государства пребывания безотлагательно уведомят консульское должностное лицо представляемого государства о несчастных случаях и иных чрезвычайных обстоятельствах, жертвой которых стали граждане представляемого государства.

Статья 44

      1. Консульское должностное лицо имеет право оказывать всяческое содействие и помощь судну представляемого государства, его экипажу и пассажирам в портах, территориальных
или внутренних водах государства пребывания.
      2. Консульское должностное лицо может подняться на борт судна, как только судну разрешено свободное сношение с берегом, а капитан, другие члены экипажа судна и пассажиры могут сноситься с консульским должностным лицом.
      3. Консульское должностное лицо может пользоваться правом на контроль и инспекцию судна представляемого государства и его экипажа. С этой целью он может также посещать судно, принимать с визитом капитана и других членов экипажа этого судна.
      4. Консульское должностное лицо имеет право обращаться за помощью к компетентным властям государства пребывания по любым вопросам, касающимся выполнения его функций в
отношении судна представляемого государства, капитана, других членов экипажа и пассажиров этого судна.

Статья 45

      1. Консульское должностное лицо имеет право в отношении судна представляемого государства:
      а) без ущерба для прав властей государства пребывания расследовать любые происшествия, имевшие место в пути и во время стоянки судна в портах, опрашивать капитана и других членов экипажа судна, проверять судовые документы, принимать заявления
относительно плавания судна, его груза и места назначения, а также способствовать входу, выходу и пребыванию судна в порту;
      b) разрешать любые споры между капитаном и другими членами экипажа, включая споры, касающиеся договора о найме и заработной плате;
      c) принимать меры по лечению в больнице и по репатриации капитана и других членов экипажа судна;
      d) составлять, принимать, регистрировать либо удостоверять декларации или иные документы, касающиеся судна, предусмотренные законодательством представляемого государства;
      e) совершать любые иные действия, предусмотренные законодательством представляемого государства по вопросам мореходства, при условии, что они не противоречат законам и иным
положениям государства пребывания.

Статья 46

      1. Суды и иные компетентные органы государства пребывания не могут осуществлять своей юрисдикции в отношении преступлений, совершенных на борту судна представляемого государства, за исключением:
      а) преступления, совершенного гражданином либо против гражданина государства пребывания или каким-либо иным лицом либо против лица, которое не является членом экипажа судна;
      b) преступления, нарушающего общественный порядок, безопасность порта либо территориальных или внутренних вод государства пребывания;
      c) преступления, нарушающего законы или иные положения государства пребывания, касающиеся санитарных требований, безопасности жизни на море, иммиграции, таможенных правил, загрязненности моря либо нелегальной перевозки наркотиков и оружия;
      d) преступления, влекущего за собой, согласно законодательству государства пребывания, наказание лишением свободы сроком не менее пяти лет или более строгому наказанию.
      2. В иных случаях вышеуказанные органы могут действовать лишь по просьбе, либо с разрешения консульского должностного лица.

Статья 47

      1. В случае, если суды или другие компетентные органы государства пребывания намерены предпринять какие-либо меры принуждения, арестовать имущество или начать какое-либо расследование на борту судна представляемого государства, то эти органы заблаговременно уведомят консульское должностное лицо с тем, чтобы он или его представитель мог присутствовать при осуществлении таких действий. Если невозможно заблаговременно уведомить консульское должностное лицо, то компетентные органы государства пребывания осуществляют это немедленно, но не позже, чем в момент, когда должно быть начато проведение указанных действий. Если по каким-либо причинам консульское должностное лицо не присутствовало, то по его просьбе компетентные органы государства пребывания представят ему полную информацию в отношении того, что имело место. Компетентные органы государства пребывания облегчают консульскому должностному лицу контакт с задержанным или арестованным лицом и связь с ним, а также принятие соответствующих мер в целях защиты интересов такого лица.
      2. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются и в том случае, если капитан или другие члены экипажа судна должны быть допрошены на берегу властями государства пребывания.
      З. Положения настоящей статьи не применяются, однако, к обычному пограничному, таможенному и санитарному контролю, а также к любым действиям, предпринятым по просьбе или  с согласия капитана судна.

Статья 48

      В случае, если член экипажа, не являющийся гражданином государства пребывания, покинул без разрешения капитана судно представляемого государства, то компетентные органы государства пребывания окажут по просьбе консульского должностного лица помощь в розыске такого лица.

Статья 49

      1. Если судно представляемого государства потерпит кораблекрушение, сядет на мель или будет выброшено на берег или потерпит какую-либо другую аварию, или если любой предмет,
составляющий часть груза потерпевшего аварию судна, найден на берегу или вблизи от берега государства пребывания или доставлен в порт этого государства, то компетентные органы государства пребывания как можно скорее ставят об этом в известность консульское должностное лицо.
      2. В случаях, указанных в пункте 1 настоящей статьи, компетентные органы государства пребывания предпримут все необходимые меры по организации спасения и охране судна, пассажиров, экипажа, оснащения судна, груза, запасов и иных предметов, находящихся на судне. Это касается и предметов, являющихся частью судна либо его груза, которые оказались вне судна. О любых принятых мерах компетентные органы государства пребывания извещают в кратчайшие сроки консульское должностное лицо.
      3. Консульское должностное лицо может оказывать всяческую помощь судну, потерпевшему аварию, членам его экипажа и пассажирам. С этой целью оно может обращаться за содействием к
компетентным органам государства пребывания.
      Консульское должностное лицо может предпринимать меры, указанные в пункте 2 настоящей статьи, а также меры по ремонту судна или может обращаться к компетентным органам государства пребывания с просьбой предпринять или продолжать предпринимать такие меры.
      4. Если потерпевшее аварию судно представляемого государства или любой предмет, принадлежащий такому судну, были найдены на берегу или вблизи от берега государства пребывания или доставлены в порт этого государства и ни капитан судна, ни владелец, ни его агент, ни соответствующий страховщик не в состоянии принять меры по сохранению или распоряжению таким судном или предметом, то консульское должностное лицо уполномочено предпринимать от имени владельца судна такие меры, которые мог бы предпринять для таких целей сам владелец.
      Положения настоящего пункта применяются соответственно к любому предмету, составляющему часть груза такого судна.
      5. Если любой предмет, составляющий часть груза потерпевшего аварию судна государства пребывания или третьего государства, является собственностью гражданина представляемого государства и найден на берегу или вблизи от берега государства пребывания или доставлен в порт этого государства и ни капитан, ни владелец, ни его агент, ни соответствующий страховщик не в состоянии принять меры по сохранению или распоряжению таким предметом, то консульское должностное лицо уполномочено принимать от имени владельца такие меры, какие мог бы предпринять для таких целей сам владелец.

Статья 50

      Положения статей 44-49 настоящей Конвенции применяются соответственно также и к воздушным судам при условии, что их применение не будет противоречить положениям двусторонних или многосторонних соглашений в области гражданской авиации, действующих между Договаривающимися Сторонами.

Статья 51

      1. Положения настоящей Конвенции также применяются, в той степени, в какой это вытекает из контекста, в случаях выполнения консульских функций дипломатическим представительством.
      2. Фамилии сотрудников дипломатического представительства, которые назначены в консульский отдел или которым иным образом поручено выполнение консульских функций
представительства, сообщаются Министерству иностранных дел государства пребывания или органу, указанному этим министерством.
      3. При выполнении консульских функций дипломатическое представительство может обращаться:
      a) к местным властям консульского округа;
      b) к центральным властям государства пребывания.
      4. Привилегии и иммунитеты работников дипломатического представительства, о которых говорится в пункте 2 настоящей статьи, продолжают регулироваться нормами международного права, касающимися дипломатических отношений.

Раздел V
Заключительные положения

Статья 52

      1.Настоящая Конвенция подлежит ратификации и вступит в силу на тридцатый день после обмена ратификационными грамотами, который состоится в _______________ 
      2.Настоящая Конвенция заключается на неопределенный срок и будет действовать впредь до истечения шести месяцев со дня, когда одна из Договаривающихся Сторон в письменной форме сообщит другой Договаривающейся Стороне о своем намерении прекратить действие этой Конвенции.
      В удостоверение этого Уполномоченные Договаривающихся Сторон подписали настоящую Конвенцию и скрепили ее печатями.
      Совершено в г. Варшаве 27 ноября 1997 г. в двух экземплярах, каждый на казахском и польском языках, причем оба текста имеют одинаковую силу.

       От имени                      От имени
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН           РЕСПУБЛИКИ ПОЛЬША

      В случае согласия Польской стороны на внесение указанных изменений Министерство иностранных дел Республики Казахстан предлагает считать свою ноту N И-13/8076 от 14.06.2004г. и ответную ноту Министерства иностранных дел Республики Польша неотъемлемыми частями Консульской конвенции между Республикой Казахстан и Республикой Польша от 27 ноября 1997 года.
      Министерство иностранных дел Республики Казахстан пользуется случаем, чтобы возобновить Министерству иностранных дел Республики Польша уверения в своем высоком уважении.

      Астана, 18 августа 2004 г.

"Қазақстан Республикасы мен Поляк Республикасы арасындағы Консулдық конвенцияны ратификациялау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2006 жылғы 5 сәуірдегі N 238 Қаулысы

      Қазақстан Республикасының Үкiметi  ҚАУЛЫ ЕТЕДI:
      "Қазақстан Республикасы мен Поляк Республикасы арасындағы Консулдық конвенцияны ратификациялау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламентi Мәжiлiсiнiң қарауына енгiзiлсiн.

       Қазақстан Республикасының
      Премьер-Министрi

Жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ЗАҢЫ

Қазақстан Республикасы мен Поляк Республикасы
арасындағы Консулдық конвенцияны ратификациялау туралы

      1997 жылғы 27 қарашада Варшава қаласында жасалған Қазақстан Республикасы мен Поляк Республикасы арасындағы Консулдық конвенция ратификациялансын.

       Қазақстан Республикасының
      Президентi

Қазақстан Республикасы мен Поляк Республикасы арасындағы
КОНСУЛДЫҚ КОНВЕНЦИЯ

      Қазақстан Республикасы мен Поляк Республикасы,
      достықты нығайтуға және өзара тиiмдi ынтымақтастықты тереңдетуге ерiк бiлдiре отырып,
      екi мемлекет арасындағы консулдық қатынастарды реттеу және дамыту тiлегін басшылыққа ала отырып,
      1963 жылғы 24 сәуiрдегi Венада қол қойылған Консулдық қатынастар жөнiндегі Вена конвенциясының ережелерi осы Конвенцияда егжей-тегжейлi көрiнiс таппаған мәселелерде қолданылатынын растай отырып,
      осы Консулдық конвенцияны жасасуды ұйғарды және төмендегiлер туралы уағдаласты:

I бөлiм
Анықтамалар

1-бап

      1. Осы Конвенцияда пайдаланылатын анықтамалардың төмендегiдей мағыналары бар:
      а) "консулдық мекеме" - кез келген бас консулдықты, консулдықты, вице-консулдықты және консулдық агенттiктi бiлдiредi;
      b) "консулдық округ" - консулдық қызметтi орындау үшiн консулдық мекемеге бөлiнiп берiлген ауданды бiлдiредi;
      с) "консулдық мекеме басшысы" - осы сапада iс-әрекет жасау тапсырылған адамды бiлдiредi;
      d) "консулдық лауазымды адам" - консулдық мекеменiң басшысын қоса алғанда, осы сапада консулдық қызметтердi орындау тапсырылған кез келген адамды бiлдiредi;
      е) "консулдық мекеме қызметкерi" - консулдық мекемеде әкiмшiлiк және техникалық мiндеттердi орындайтын кез келген адамды, бiлдiредi;
      f) "қызмет көрсетушi персонал қызметшiсi" - консулдық мекемеге қызмет көрсету жөнiндегi мiндеттердi орындайтын кез келген адамды бiлдiредi;
      g) "консулдық мекеменiң қызметкерi" - консулдық лауазымды адамды, консулдық мекеме қызметкерiн және қызмет көрсетушi персоналдың қызметшiсiн бiлдiредi;
      h) "жеке үй қызметшiсi" - консулдық мекеме қызметкерiнiң жеке үй қызметiнде ғана тұрған адамды бiлдiредi;
      i) "отбасы мүшесi" - консулдық мекеме қызметкерiнiң жұбайын (зайыбын), балаларын және, егер олар онымен бiрге тұрып жатса және оның асырауында болса, оның ата-аналарын бiлдiредi;
      j) "консулдық үй-жайлар" - консулдық мекеме басшысының резиденциясын қоса алғанда, консулдық мекеменiң мақсаттары үшiн ғана пайдаланылатын ғимаратты немесе ғимараттың бiр бөлiгiн және меншiк құқығы кiмге тиесiлi екенiне қарамастан осы ғимаратқа немесе ғимараттың бiр бөлiгiне қызмет көрсететiн жер учаскесiн бiлдiредi;
      k) "консулдық мұрағаттар" - барлық қағаздарды, құжаттарды, хат-хабарларды, кiтаптарды, фильмдердi, үн жазба таспаларын және шифрлар мен кодтарды, картотекаларды және олардың бұзылмауы мен сақталуын қамтамасыз етуге лайықталған жабдықтардың кез келгенiн қоса алғанда, консулдық мекеменiң тiзiлiмдерiн бiлдiредi;
      l) "кеме" - өкiлдiгiн берген мемлекеттiң жалауын көтеруге құқығы бар және осы мемлекетте тiркелген кез келген азаматтық жүзу құралын бiлдiредi;
      m) "әуе кемесi" - өкiлдiгiн берген мемлекетке тиесiлiлiгiн тану белгілерiн пайдалану құқығы берiлген және осы мемлекетте тiркелген кез келген азаматтық ұшу аппаратын бiлдiредi.
      2. Осы Конвенцияның өкiлдігін берген мемлекеттiң азаматтарына қатысты ережелерi, сондай-ақ заңды тұлғаларға және заңды тұлға болып табылмайтын, алайда өкiлдiгiн берген мемлекеттің заңдары мен ережелерiне сәйкес құрылған және осы мемлекетте тұрғылықты орны бар өзге де субъектiлерге қатысты тиiсiнше қолданылады.

II бөлiм
Консулдық мекемелердiң ашылуы және консулдық мекемелер
қызметкерлерiн тағайындау

2-бап

      1. Консулдық мекеме консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында осы мемлекеттiң келiсiмiмен ғана ашылуы мүмкiн.
      2. Консулдық мекеменiң орналасатын жерiн, оның класын және консулдық округiн өкiлдiгін берген мемлекет анықтайды және мұны консулдық орналасқан мемлекет мақұлдауы тиiс.
      3. Консулдық мекеменiң орналасқан жерiнiң, оның класының немесе консулдық округтiң одан әрi қарайғы өзгерiстерi консулдық орналасқан мемлекеттiң келiсiмiмен ғана жүзеге асырылуы мүмкiн.

3-бап

      1. Консулдық мекеменiң басшысы консулдық патенттi тапсырғаннан кейiн және консулдық орналасқан мемлекеттiң экзекватурасын алғаннан кейiн өз мiндеттерiн орындауға кiрiседi.
      2. Өкiлдiгін берген мемлекет өзiнiң дипломатиялық арналары арқылы немесе басқа жолмен консулдық орналасқан мемлекеттiң Сыртқы iстер министрлiгiне патенттi жолдайды. Консулдық патенттің мазмұнында консулдық мекеме басшысының толық аты мен тегi, азаматтығы, оның дәрежесi, ол өз мiндеттерiн атқаратын консулдық округ, сондай-ақ консулдық мекеменiң орналасқан жерi жазылады.
      3. Патентті алған соң консулдық орналасқан мемлекет оған барынша қысқа мерзiм iшiнде және ақысыз экзекватура бередi.
      4. Консулдық орналасқан мемлекет экзекватура бергенге дейiн консулдық мекеме басшысына оның өз мiндеттерiн уақытша орындауына келiсiмiн беруi мүмкiн.
      5. Мiндеттердi уақытша болса да орындауға келiсiм берген сәттен бастап, консулдық орналасқан мемлекеттiң өкiмет орындары консулдық мекеме басшысының өз мiндеттерiн орындай алуы үшiн қажеттi шараларды қабылдайды.

4-бап

      1. Консулдық орналасқан мемлекеттiң Сыртқы iстер министрлiгіне жазбаша түрде:
      а) консулдық мекеме қызметкерлерiнiң тағайындалулары, тағайындалғаннан кейiн олардың консулдық мекемеге келулерi туралы, олардың түпкiлiктi кетулерi немесе олардың қызметiн тоқтатқаны туралы және олардың консулдық мекемедегi жұмысы кезiнде болуы мүмкiн, олардың мәртебесiне ықпал ететiн барлық басқа да өзгерiстер туралы;
      b) консулдық мекеме қызметкерiнiң отбасы мүшесiнiң келуi немесе түпкiлiктi кетуi туралы, сондай-ақ тиiстi жағдайларда, сол немесе өзге адам отбасының осындай мүшесi болатыны немесе болмайтыны туралы;
      с) жеке үй қызметшiлерiнiң келуi және түпкiлiктi кетуi туралы және, тиiстi жағдайларда, олардың осы сападағы қызметiнiң тоқтатылуы туралы;
      d) консулдық орналасқан мемлекетте консулдық мекеме қызметкерлерi немесе жеке үй қызметшiлерi ретінде тұратын адамдарды жалдау және жұмыстан босату туралы хабарланады.
      2. Келу туралы немесе түпкiлiктi кету туралы хабарлама мүмкiндiгiнше алдын ала жасалуы тиiс.

5-бап

      1. Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары консулдық лауазымды адамның әрқайсысына оның жеке басы туралы мәлiметтердi және қызметiн растайтын тиiстi құжатты ақысыз бередi.
      2. Осы баптың 1-тармағының ережесi консулдық мекеме қызметкерлерiне, қызмет көрсетушi персонал мүшелерiне және жеке үй қызметкерлерiне, бұл адамдар консулдық орналасқан мемлекеттiң азаматтары болып табылмайтын, сондай-ақ осы мемлекетте тұрғылықты мекен-жайы болмаған жағдайда, қолданылады.
      3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерi отбасы мүшелерiне тиiстi түрде қолданылады.

6-бап

      Консулдық орналасқан мемлекетте тұрғылықты тұратын орны жоқ және бұл мемлекетте өзiнiң қызметтiк мiндеттерiнен басқа жалақы үшiн өзге қызметпен айналыспайтын өкiлдiгін берген мемлекеттiң азаматы консулдық лауазымды адам бола алады.

7-бап

      Консулдық орналасқан мемлекет, өз шешiмiне дәлелдер келтiру мiндетiнсiз, кез келген уақытта өкiлдiгін берген мемлекетке дипломатиялық арналар немесе өзге де тиiстi жолмен консулдық мекеме басшысына берiлген экзекватура немесе өзге рұқсат күшiн жойғаны немесе сол немесе өзге консулдық лауазымды адамның немесе консулдық мекеменiң басқа қызметкерiнiң қолайсыз болып табылатындығы туралы мәлiмдей алады. Мұндай жағдайда өкілдігін берген мемлекет бұл адамды, егер ол өз мiндеттерiн атқаруға кiрiсiп кетсе, керi шақырып алуы тиiс. Егер өкiлдiгін берген мемлекет ақылға қонымды мерзiм iшiнде осы мiндеттемелердi орындамаса, онда консулдық орналасқан мемлекет мұндай адамды консулдық мекеме қызметкерi деп танудан бас тарта алады.

8-бап

      Өкiлдiгiн берген мемлекет тиiстi мемлекеттерге мәлiмдегеннен кейiн, бiр мемлекетте ашылған консулдық мекемеге, екiншi мемлекетте, егер осы мемлекеттердiң қайсысының болса да тарапынан анық бiлдiрiлген қарсылық болмаса, консулдық мiндеттердi орындауды тапсыра алады.

9-бап

      Өкiлдiгiн берген мемлекеттiң консулдық мекемесi консулдық орналасқан мемлекетке тиiстi түрде мәлiмдегеннен соң, егер консулдық орналасқан мемлекет қарсы болмаса, үшiншi мемлекет атынан консулдық орналасқан мемлекетте консулдық мiндеттердi орындай алады.

10-бап

      Уағдаласушы Тараптардың әрқайсысы екi жақты қатынастар шеңберiнде құрметтi консулдық лауазымды адамдарды, оларға қатысты Консулдық қатынастар туралы Вена конвенциясының 3-бөлiмi ережелерiн, сондай-ақ, бұл мүмкiн болса, осы Конвенцияның ережелерiн қолдана отырып, тағайындауы және қабылдауы мүмкiн. Құрметтi консулдық лауазымды адамдар - өкiлдiгiн берген мемлекеттiң, консулдық орналасқан мемлекеттiң немесе үшiншi мемлекеттiң азаматтары болуы мүмкiн.

III бөлiм
Жеңiлдiктер, артықшылықтар және иммунитеттер
11-бап

      1. Консулдық орналасқан мемлекет консулдық мекемеге әртүрлi көмек көрсетедi және консулдық мекеме қызметкерлерi өздерiнiң ресми мiндеттерiн орындауы және осы Конвенцияда көзделген құқықтарды, артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдалана алуы үшiн қажетті шараларды қабылдайды. Консулдық орналасқан мемлекет консулдық мекеменiң қауiпсiздiгiн қамтамасыз ету бойынша қажеттi шараларды қабылдайды.
      2. Консулдық орналасқан мемлекет консулдық лауазымды адамдарға және олардың отбасы мүшелерiне тиiсiнше құрметпен қарайды және олардың жеке басына бостандығы мен адамгершiлiк қадiр-қасиетiне қиянат iстеудiң кез келген нысанын болдырмау жөнiнде қажеттi шараларды қабылдайды.

12-бап

      1. Егер консулдық мекеменiң басшысы қандай да бiр себеппен өзiнiң мiндеттерiн орындай алмаса немесе егер бұл қызмет орны уақытша бос болса, өкiлдiгiн берген мемлекет уақытша басшыны тағайындай алады.
      2. Консулдық мекеме басшысының мiндеттерiн атқарушының толық аты мен тегін консулдық орналасқан мемлекеттiң Сыртқы iстер министрлiгiне немесе осы министрлiк көрсеткен органға өкiлдiгiн берген мемлекеттiң дипломатиялық өкiлдiгі немесе, егер өкiлдiгiн берген бұл мемлекеттiң консулдық орналасқан мемлекетте мұндай өкiлдiгi болмаса - консулдық мекеменiң басшысы немесе, егер оның мұны жасайтын мүмкiндiгi болмаса - өкiлдiгiн берген мемлекеттiң кез келген құзыреттi органы хабарлайды. Әдетте, мұндай хабар алдын ала жасалады. Консулдық орналасқан мемлекет өз келiсiмiмен өкiлдiгін берген мемлекеттiң консулдық орналасқан мемлекеттегi не дипломатиялық өкiлi, не консулдық лауазымды адамы болып табылмайтын консулдық мекеменiң уақытша басшысына рұқсат беруi мүмкiн.
      3. Өкiлдiгiн берген мемлекеттiң құзыреттi органдары консулдық мекеменiң уақытша басшысына көмек көрсетедi және қорғайды. Консулдық мекеменi уақытша басқарушы адамға, тиiстi консулдық мекеме басшысына қолданылатындай негiзде осы Конвенцияның ережелерi қолданылады. Алайда, консулдық орналасқан мемлекет консулдық мекеменiң уақытша басшысына, консулдық мекеменiң уақытша басшысы талапқа сай емес жағдайларға байланысты консулдық мекеме басшысы пайдаланатын артықшылықтар мен иммунитеттердi беруге мiндеттi емес.
      4. Егер осы баптың 1-тармағының ережелерiне сәйкес консулдық мекеменiң уақытша басшысы болып өкiлдiгiн берген мемлекеттiң дипломатиялық өкiлдiгінiң дипломатиялық персоналының мүшесi немесе Сыртқы iстер министрлiгiнiң қызметкерi тағайындалса, ол консулдық орналасқан мемлекет бұған қарсы болмаған жағдайда, дипломатиялық артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдалана бередi.

13-бап

      1. Өкiлдiгін берген мемлекет консулдық орналасқан мемлекеттiң заңнамасына сәйкес өзара сыйластық принциптерi негiзiнде:
      а) ғимараттарды немесе ғимараттардың бiр бөлiгiн консулдық мекеменiң үй-жайы, консулдық мекеме басшысының резиденциясы және консулдық мекеменiң өзге де қызметкерлерiнiң тұрғын үйлерi ретiнде пайдалану үшін жеке меншiгiне сатып алуы немесе жалға алуы мүмкін;
      b) пайдалануға қайтарымды негiзде берiлетiн жер учаскелерiнде ғимараттың құрылысын салуы немесе осы мақсатта оны соған бейiмдеуi мүмкiн;
      с) жеке меншiктi иелену құқығын үшiншi тарапқа беруi мүмкiн.
      2. Консулдық орналасқан мемлекет, қажет болған жағдайда, консулдық мекемеге консулдық мекеме қызметкерлерi үшiн ыңғайлы тұрғын үйлердi алуға жәрдем көрсетедi.
      3. Осы баптың 1-тармағының ережелерi өкiлдiгiн берген мемлекеттi жоғарыда аталған учаскелер, ғимараттар, не ғимараттың бөлiктерi орналасқан немесе орналасатын ауданда қолданылатын құрылыс және қалалық жобалау жөнiндегi, ескерткiштердi қорғау жөнiндегi заңдар мен ережелердi сақтау қажеттiгiнен босатпайды.

14-бап

      1. Өкiлдiгiн берген мемлекеттiң елтаңбасы бейнеленген және өкiлдiгін берген мемлекет тiлi мен консулдық орналасқан мемлекет тiлiнде консулдық мекеменiң атауы жазылған консулдық тақта консулдық мекеме ғимаратына және консулдық мекеме басшысының резиденциясына бекiтiлiп қойылуы мүмкiн.
      2. Консулдық мекеме ғимаратына және консулдық мекеме басшысының резиденциясына өкiлдiгін берген мемлекеттiң мемлекеттiк жалауы iлiнiп қойылуы мүмкiн.
      3. Консулдық мекеменiң басшысы көлiк құралдарына, оларды қызмет бабында пайдаланған кезде, өкілдiгiн берген мемлекеттiң жалаушасын iлiп қоя алады.

15-бап

      1. Консулдық үй-жайларға қол сұғылмайды. Консулдық орналасқан мемлекеттiң органдары өкiлдiгiн берген мемлекеттiң дипломатиялық өкiлдiгi басшысының, консулдық мекемесi басшысының, не олардың бiреуi тағайындаған адамның келiсiмiнсiз консулдық үй-жайларға кiре алмайды.
      2. Осы баптың 1-тармағының ережелерi консулдық мекеме қызметкерлерiнiң тұрғын үйлерiне де қолданылады.

16-бап

      Консулдық үй-жайлар, олардың жабдықтары, консулдық мекеменiң мүлкi мен оның көлiк құралдары ұлттық қорғаныс, қоғамдық зәрулiк не басқа да мақсаттарда қандай да бiр нысанмен алынбауы тиiс.

17-бап

      1. Өкiлдiгін берген мемлекет немесе оның атынан iс-әрекет жасайтын кез келген адам иеленушiсi немесе жалға алушысы болып табылатын консулдық үй-жайларға және консулдық мекеме қызметкерлерiнiң тұрғын үйлерiне, нақты қызмет көрсетулер түрлерiне ақы төлеудi қоспағанда, қандай да бiр салықтар мен алымдар салынбайды немесе төленбейдi.
      2. Осы баптың 1-тармағының ережелерi консулдық орналасқан мемлекеттiң заңнамасы бойынша салық салынатын, өкiлдiгiн берген мемлекетпен немесе оның атынан iс-әрекет жасайтын адаммен шарт жасасқан адамдар төлейтiн төлемдер мен салықтарға қолданылмайды.
      3. Осы баптың 1-тармағының ережелерi өкiлдiгін берген мемлекеттiң меншiгi болып табылатын және консулдық мiндеттердi атқаруға арналған көлiк құралдарына да қолданылады.

18-бап

      Консулдық мұрағаттарға қай уақытта болмасын және олардың қай жерде орналасқанына қарамастан қол сұғуға болмайды.

19-бап

      1. Консулдық орналасқан мемлекет, қызметтік мақсаттарда консулдық мекеме қарым-қатынастарының еркiндiгiне рұқсат беруi және оны қорғауы тиiс. Консулдық мекеме өкiлдiгiн берген мемлекеттiң үкiметiмен, дипломатиялық өкiлдiктерiмен және басқа да консулдық мекемелерiмен, олардың қай жерде орналасқанына қарамастан, қарым-қатынас жасаған кезде, дипломатиялық және консулдық курьерлердi, дипломатиялық және консулдық визаларды, кодталған немесе шифрленген хабарламаларды қоса алғанда, барлық жарамды байланыс құралдарын пайдалана алады.
      Консулдық мекеме қабылдау-тарату радиоаппаратурасын консулдық орналасқан мемлекеттiң рұқсатымен ғана орнатады және пайдалана алады.
      2. Консулдық мекеменiң қызмет бабындағы хат-алмасуларына қол сұғылмайды. "Қызмет бабындағы хат алмасулар" деген сөздер консулдық мекемеге және оның мiндеттерiне байланысты кез келген хат алмасуларды бiлдiредi.
      3. Консулдық поштаның, оның сипатын бiлдiретiн нақты сыртқы белгiлерi болуға тиiс және оның iшiнде тек қана қызмет бабындағы пайдалануға арналған құжаттар мен заттар сияқты, қызмет бабындағы хат алмасулар болуы тиiс.
      4. Консулдық поштаны ашып қарауға немесе алып қалуға болмайды. Егер консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыретті органдарының поштада осы баптың 3-тармағында көрсетiлген хат-хабар, құжаттар мен заттардан өзге заттар бар деп ойлауға орынды негiздерi болса, онда олар өздерiнiң қатысуымен өкiлдiгiн берген мемлекеттің уәкiлеттi өкiлдерiнiң бұл поштаны ашуын талап ете алады. Егер өкiлдiгін берген мемлекеттiң органдары бұл өтiнiштi орындаудан бас тартса, онда бұл пошта жiберiлген орнына қайтарылады.
      5. Өкiлдiгiн берген мемлекеттiң консулдық курьерлерi консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында дипломатиялық курьерлер пайдаланатыны сияқты тап сондай құқықтарды, артықшылықтарды және иммунитеттердi пайдаланады. Консулдық курьер оның мәртебесiн растайтын және консулдық поштаны құрайтын орындар санын анықтайтын қызметтiк құжатпен қамтамасыз етiлуi тиiс. Өкiлдiгiн берген мемлекеттiң консулдық орналасқан мемлекетте тұрақты тұрмайтын азаматы ғана консулдық курьер бола алады.
      6. Консулдық пошта кеме капитанына немесе әуе кемесiнiң командирiне тапсырылуы мүмкiн. Аталған капитан немесе командир консулдық поштаны құрайтын орын санын анықтайтын қызметтік құжатпен қамтамасыз етiледi, әйтсе де ол консулдық курьер болып саналмайды. Консулдық лауазымды адам консулдық поштаны кедергісiз кеме капитанынан немесе әуе кемесi командирiнен тiкелей ала алады және мұндай поштаны осындай жолмен бере алады.

20-бап

      1. Консулдық лауазымды адам консулдық орналасқан мемлекеттiң қылмыстық, азаматтық және әкiмшiлiк құқықтық өкiлеттігінен иммунитеттi пайдаланады. Ол жеке басына тиiспеушiліктi пайдаланады және ұсталмайды, не қамауға алынбайды, не қандай да бiр өзге нысанда оның жеке басының бостандығы шектелмейдi.
      2. Консулдық мекеменi қызметкерi және қызмет көрсетушi персонаж қызметкерi өздерiнiң қызметтiк мiндеттерiн орындауға байланысты iс-әрекеттерi үшiн ғана консулдық орналасқан мемлекеттің қылмыстық, азаматтық және әкiмшiлiк құқықтық өкiлеттiгінен иммунитетті пайдаланады.
      3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерi:
      а) өкiлдiгiн берген мемлекеттiң өкiлi ретiнде өзiне тiкелей немесе жанама мiндеттердi қабылдамаған консулдық мекеме қызметкерiнiң жасаған шартынан туындайтын;
      b) консулдық мекеме қызметкерiнiң консулдық орналасқан мемлекетте кез келген жол көлiк құралынан болған қайғылы оқиға салдарынан келтiрген залалы үшiн қозғалған;
      с) егер консулдық мекеме қызметкерi консулдық мақсаттар үшiн тіркеуші Мемлекеттің атынан иелік етпесе, консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында орналасқан жекеменшiк жылжымайтын мүлiкке қатысты, сондай-ақ консулдық мекеме қызметкерi жеке адам ретiнде мұрагер, өсиетті орындаушы, мұрагерлiк iстердi басқарушы немесе жүргізушi рөлiн атқарса, мұрагерлiк iстерге қатысты азаматтық талаптарға қолданылмайды.
      4. Осы баптың 1-3-тармақтарының ережелерi тиiсiнше отбасы мүшелерiне де қатысты.

21-бап

      1. Өкiлдiгiн берген мемлекет осы Конвенцияның 20-бабының 1 және 2-тармақтарында көзделген артықшылықтар мен иммунитеттерден бас тарта алады. Мұндай бас тарту жазбаша нысанда анық бiлдiрiлуi тиiс.
      2. Консулдық мекеме қызметкерiнiң осы Конвенцияның 20-бабына сәйкес құқықтық өкiлеттiлiктен иммунитеттi пайдалана алатын жағдайда, сот iсiн қозғауы, оны негiзгi талапқа тiкелей байланысты қандай да бiр қарсы талапқа қатысты иммунитетке сiлтеме жасау құқығынан айырады.
      3. Азаматтық немесе әкiмшiлiк iске қатысты құқықтық өкiлеттiлiк иммунитетiнен бас тарту, айрықша бас тарту талап етiлетiн атқарушылық iс-әрекеттерi иммунитетiнен бас тартуды бiлдiрмейдi.

22-бап

      1. Консулдық мекеме қызметкерлерi сот немесе әкiмшiлiк iстер жүргiзу кезiнде куәгерлер ретiнде шақыртылуы мүмкiн. Консулдық мекеме қызметкерi және қызмет көрсетушi персонал мүшесi осы баптың 3-тармағында көзделген жағдайларды қоспағанда, консулдық орналасқан мемлекеттiң соттары немесе өзге құзыреттi органдары алдында куәгерлiк жауап берулерден бас тарта алмайды. Егер консулдық лауазымды адам жауап беруден бас тартатын болса, онда оған ешқандай мәжбүрлеу немесе жазалау шаралары қолданыла алмайды.
      2. Консулдық лауазымды адамның жауап беруi қажет болған орган бұл адамның өз мiндеттерiн атқаруына кедергі келтiрмеуге тиiс. Ол бұлайша мүмкiн ету болған жағдайда, бұл адамның жауап берулерiн өз үйiнде немесе консулдық мекемеде тыңдай алады немесе одан жазбаша жауаптар қабылдай алады.
      3. Консулдық мекеменiң қызметкерлерi, өздерiнiң мiндеттерiн атқаруға байланысты мәселелер жөнiнде жауап беруге немесе өздерiнiң мiндеттерiне қатысты ресми хат-хабар мен құжаттарды беруге мiндеттi емес. Бұл ереже консулдық мекеменiң қызметiне байланысты фактiлерге қатысты, консулдық мекеме қызметкерiнiң отбасы мүшелерiне және жеке үй қызметшiлерiне де қолданылады.
      4. Консулдық мекеменiң қызметкерлерi, сондай-ақ өкiлдiгiн берген мемлекеттiң заңнамасын түсiндiретiндей жауап беруге де мiндеттi емес.

23-бап

      Консулдық орналасқан мемлекет консулдық мекеме қызметкерлерiн және олардың отбасы мүшелерiн барлық еңбек және мемлекеттiк мiндеттiлiктен, олардың сипатына байланыссыз, сондай-ақ реквизиция, контрибуция және әскери мекен-жай сияқты әскери мiндеттiлiктерден босатуға мiндеттi.

24-бап

      Консулдық мекеменің қызметкерi мен оның отбасы мүшелерi шетелдiктерден талап етiлетiн тiркеуге, тұруға және жұмысқа рұқсат алуға, сондай-ақ осыған ұқсас талаптарға қатысты консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiнде көзделген барлық талаптарды орындаудан босатылады.

25-бап

      1. Консулдық мекеме қызметкерi және оның отбасы мүшелерi консулдық орналасқан мемлекетте жеке басына қатысты және мүлiктiк, мемлекеттік, аудандық және муниципалдық барлық салықтардан, алымдардан және баж салықтарынан босатылады, бұған мыналар жатпайды:
      а) әдетте тауар не қызмет көрсету бағасына қосылатын жанама салықтар;
      b) осы Конвенцияның 17-бабының ережелерiн қоспағанда, консулдық орналасқан мемлекеттегі жеке жылжымайтын мүлiкке салынатын салықтар мен алымдар;
      с) консулдық орналасқан мемлекет алатын мұраға арналған салықтар мен алымдар және меншiк құқығын ауыстыруға арналған салықтар;
      d) консулдық орналасқан мемлекетке өз табыс көзi бар капиталдан түсетiн кiрiстердi қоса алғанда, жекеменшiк кiрiстерге салынатын салықтар мен алымдар, сондай-ақ консулдық орналасқан мемлекеттiң коммерциялық және қаржылық кәсiпорындарына инвестицияланған капиталға салынатын салықтар;
      е) қызмет көрсетулердiң нақты түрлерi үшiн алынатын алымдар;
      f) осы Конвенцияның 17-бабының ережелерiн есептемегенде, тiркеу, соттық және тiзiлiмдiк баж салықтары, ипотекалық және елтаңбалық алымдар.
      2. Қызмет көрсетушi персоналдың қызметкерлерi өз жұмыстары үшiн алатын еңбек жалақысына салынатын салықтардан, алымдардан және баж салықтарынан босатылады.
      3. Консулдық орналасқан мемлекетте еңбек жалақысы немесе сыйақысы табыс салығынан босатылмаған адамдарды жалға алған консулдық мекеменiң қызметкерлерi табыс салығын алуға байланысты осы мемлекеттің заңдары мен ережелерi жұмыс берушiлерге жүктейтiн мiндеттердi орындауға мiндеттi.

26-бап

      1. Консулдық орналасқан мемлекет өзiнде қабылданған заңдар мен ережелерге сәйкес тиеуге, тасымалдауға, сақтауға және түсiруге не өзге қызмет көрсетуге төлемдi қоспағанда, мыналарды кеден баж салықтарынан және өзге төлемдерден босатады:
      а) консулдық мекеменiң ресми пайдалануына арналған заттар;
      b) консулдық мекеме қызметкерлерiнiң не олардың отбасы мүшелерiнiң жеке пайдалануына арналған көлiк құралдарын қоса алғанда, олардың орналасуына арналған заттарды қоса алғандағы заттар.
      2. Консулдық лауазымды адамның, сондай-ақ оның отбасы мүшелерiнiң жеке жүгi, егер оның iшiнде осы баптың 1-тармағының "b"-тармақшасында көрсетiлгеннен өзге заттар немесе консулдық орналасқан мемлекеттiң карантин туралы заңнамасы мен ережелерiне сай әкелуi мен әкетiлуiне тыйым салынған заттар бар деп шамалауға орынды себептер болмаса, кедендiк бақылаудан босатылады. Мұндай тексерiс консулдық лауазымды адамның немесе оның өкiлеттi өкiлiнiң қатысуымен жүргiзiлуi мүмкiн.

27-бап

      Қауiпсiздiк ұғымына байланысты бару тыйым салынған не шектелген, аймақтарға қатысты өзiнiң заңдары мен ережелерiн қоспағанда, консулдық орналасқан мемлекет консулдық мекеменiң барлық қызметкерлерiне, сонымен бiрге олардың отбасы мүшелерiне өз аумағы арқылы жүрiп-тұру еркiндiгiн қамтамасыз етедi. Бұл жағдайда консулдық орналасқан мемлекет консулдық лауазымды адамға оның өз мiндеттерiн атқаруына ешқандай қиындықтар келтiрмейдi.

28-бап

      1. Осы Конвенциядағы 22-баптың 3 және 4-тармақшаларынан өзге көзделген артықшылықтар мен иммунитеттер, консулдық мекеменiң қызметкерлерi мен қызмет көрсетушi персоналдың қызметшiлерiне, егер олар консулдық орналасқан мемлекеттiң азаматтары болса немесе осы мемлекетке тұрақты түрде тұратын болса, оларға қолданылмайды.
      2. Консулдық мекеменiң қызметкерлерi үшiн осы Конвенцияда көзделген артықшылықтар мен иммунитеттер отбасы мүшелерiне, егер олар консулдық орналасқан мемлекеттiң азаматтары болып табылмаса немесе осы мемлекетте тұрақты тұрмайтын болса және онда пайда табатын қызметпен шұғылданбайтын болса, оларға қолданылады.
      3. 22-баптың 3-тармағының ережелерiн қоспағанда, осы Конвенцияда белгіленген артықшылықтар мен иммунитеттердi жеке үй қызметшiлерi пайдалана алмайды.

29-бап

      Осы Конвенцияға сәйкес артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдаланатын барлық адамдар өздерiнiң артықшылықтары мен иммунитеттерiне зиян келтiрместен көлiк қозғалысы мен автомобильдi сақтандыруды реттейтiн заңдар мен ережелердi қоса алғанда, консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiн құрметтеуге мiндеттi.

IV бөлiм
Консулдық мiндеттер

30-бап

      1. Консулдық лауазымды адам өзiнiң консулдық округiнiң шеңберiнде Конвенцияның осы бөлiмiнде аталған мiндеттерiн орындауға, сондай-ақ өзге ресми консулдық мiндеттердi, егер де олар консулдық орналасқан мемлекеттiң заңнамасына қайшы келмейтiн болса, немесе оған осы мемлекет қарсы болмаса, орындауға құқылы.
      2. Консулдық лауазымды адам консулдық орналасқан мемлекетке хабарлағаннан кейiн кез келген халықаралық ұйымдар жанында өз мемлекетiнiң өкiлi ретiнде iс-қимыл жасайды.
      3. Консулдық лауазымды адам өз мiндетiн орындауға байланысты өзiнiң консулдық округiнiң құзыреттi органдарына, сондай-ақ консулдық орналасқан мемлекеттiң орталық өкiмет органдарының өкiлдерiне жазбаша немесе ауызша өтiнiш жасауға құқылы.
      4. Консулдық лауазымды адам өкiлдiгiн берген мемлекеттiң заңнамасына сәйкес консулдық алымдар мен төлемдердi өндiрiп алуға құқылы, осы алымдар мен төлемдердiң түсiмi консулдық орналасқан мемлекеттiң кез келген салықтарынан және алымдарынан босатылады.

31-бап

      Консулдық лауазымды адам өкiлдігін берген мемлекеттiң және өз азаматтарының мүдделерiн қорғауға құқылы.

32-бап

      Консулдық лауазымды адам өкiлдiгiн берген мемлекеттiң және консулдық орналасқан мемлекеттiң, олардың азаматтары арасындағы достық қарым-қатынастарды нығайтуға жәрдемдесуi тиiс, сондай-ақ экономикалық, сауда, мәдениет, ғылыми байланыстар мен туризмдi дамытуға жәрдемдесуi тиiс.

33-бап

      1. Консулдық лауазымды адам:
      а) өкiлдiгін берген мемлекет азаматтарын тiркеудi жүргiзуге;
      b) өкiлдiгiн берген мемлекет азаматтарының тууына немесе қайтыс болуына қатысты хабарлама мен құжаттарды қабылдауға;
      с) азаматтық алу мәселелерi жөнiндегi өтiнiштер қабылдауға құқылы.
      2. Консулдық лауазымды адам, егер де мұны консулдық орналасқан мемлекеттiң заңнамасы талап етсе, консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдарына осы баптың 1-тармағының а), b), с)-тармақшаларында аталған iс-қимылдардың орындалғаны туралы хабарлайды.
      3. Осы баптың 1-тармағының а), b), с)-тармақшаларының ережелерi мүдделi адамдарды консулдық орналасқан мемлекеттiң заңнамасы талап ететiн шарттылықтарды сақтау мiндеттерiнен босатпайды.

34-бап

      Консулдық лауазымды адам:
      а) өкiлдiгiн берген мемлекеттiң заңнамасына сәйкес осы мемлекет азаматтарына паспорттар мен басқа жол құжаттарын беруге, қолданыс мерзiмiн қалпына келтiруге және олардың қолданыс мерзiмiн жоюға;
      b) өкiлдiгiн берген мемлекетке келуге құқық беретiн құжаттар беруге және осы құжаттарға қажеттi өзгерiстер енгiзуге;
      с) визалар беруге құқылы.

35-бап

      Консулдық лауазымды адам:
      а) өкiлдiгін берген мемлекет азаматтарының өтiнiштерiн қабылдауға, тiркеуге, жасауға және куәландыруға;
      b) өкiлдiгiн берген мемлекет азаматтарының өсиеттерiн жасауға, тiркеуге, куәландыруға және сақтауға;
      с) егер де осы шарттар немесе мiндеттемелер консулдық орналасқан мемлекеттiң заңнамасына қайшы келмесе, өкiлдiгін берген мемлекет азаматтарының арасында жасалатын шарттарды жасасуға, тiркеуге, растауға және бiржақты мiндеттемелердi куәландыруға құқылы. Алайда консулдық лауазымды адам консулдық орналасқан мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiкке қатысты материалдық құқықты белгiлейтiн, аударатын немесе жоятын шарттар мен мiндеттемелердi жасамайды, тiркемейдi және куәландыра алмайды;
      d) өкiлдiгін берген мемлекет пен консулдық орналасқан мемлекет азаматтарының немесе үшiншi мемлекет азаматтарының арасындағы шарттарды, егер де осы шарттар өкiлдiгiн берген мемлекетте ғана орындалуға жататын болса және осы мемлекетте құқықтық салдары болатын болса, сондай-ақ олар консулдық орналасқан мемлекеттiң заңнамасына қайшы келмейтiн болса, оларды жасауға, тiркеуге және куәландыруға;
      е) өкiлдiгiн берген мемлекеттiң немесе консулдық орналасқан мемлекеттiң өкiмет органдары берген құжаттарды жариялауға, сондай-ақ осы құжаттардың көшiрмесiн және телқұжатын куәландыруға;
      f) құжаттарды аударуға және аударманың түпнұсқаға сәйкестiгін куәландыруға;
      g) өкiлдiгін берген мемлекет азаматтарының қолын растауға;
      h) өкiлдiгiн берген мемлекет азаматтарының немесе осы азаматтар үшiн құжаттарды, ақшаларды және басқа да заттарды, егер де осылар консулдық орналасқан мемлекеттiң заңнамасына қайшы келмейтiн болса, сақтау үшiн қабылдауға құқылы. Мұндай депозит консулдық орналасқан мемлекеттен осы мемлекеттiң заңдары мен өзге де ережелерiн сақтаған жағдайда ғана сыртқа шығарылуы мүмкiн;
      i) тауарлардың шығу тегiне қатысты құжаттар беруге құқылы.

36-бап

      Осы Конвенцияның 35-бабының ережелерiне сәйкес консулдық лауазымды адам жасаған, куәландырған немесе аударған құжаттар консулдық орналасқан мемлекеттің құзыреттi органдары жасаған, куәландырған немесе аударған құжаттар сияқты, тап сондай заңдық маңызы және дәлелдiк күшi бар құжаттар ретiнде танылады.

37-бап

      Консулдық лауазымды адам сот және сотқа жатпайтын құжаттарды тапсыруға, сондай-ақ айғақтарды алып тастауға құқылы. Осы құқық тек қана өкiлдiгiн берген мемлекет азаматтарына қатысты және мәжбүрлемей қолданылуы мүмкiн.

38-бап

      Консулдық лауазымды адам консулдық орналасқан мемлекеттiң заңнамасы мен өзге де ережелерiнiң шеңберiнде өкiлдiгiн берген мемлекеттiң азаматтары болып табылатын, толық құқықтық iс-әрекетке қабiлеттiлiгi жоқ, кәмелетке толмаған және өзге де адамдардың, атап айтқанда осындай адамдарға қамқорлық немесе қорғаншылық орнату талап етiлсе, мүдделерiн қорғауға құқылы.

39-бап

      Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары консулдық лауазымды адамға өкiлдiгiн берген мемлекет азаматының қайтыс болғаны туралы тез арада хабарлайды және қайтыс болғаны туралы куәлiк көшiрмесiн оған тегiн бередi.

40-бап

      1. Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары өкiлдiгiн берген мемлекет азаматына мұра ашылғаны туралы, сондай-ақ қайтыс болған немесе қаза болған адамның азаматтығына қарамастан, егер өкiлдiгiн берген мемлекет азаматы мұраға немесе оны алудан бас тарту құқығы бар мұрагер ретiнде анықталса, мұраның ашылғаны туралы консулдық лауазым адамына тез арада хабарлайды.
      2. Консулдық орналасқан мемлекеттің құзыреттi органдары мұраны сақтауды қамтамасыз ету үшiн осы мемлекеттiң заңдары мен өзге де ережелерiнде көзделген тиiстi шараларды қабылдайды және мұраға, мұраға құқығы бар адамдардың тұрғылықты орнына қатысты және әлеуметтiк сақтандырудан, айлық табысынан және өзге де сақтандыру полистерiнен туындайтын сомаларды қоса алғанда, әлгi мұраның құны мен құрамдас элементтерiне қатысты кез келген қолда бар ақпаратты консулдық лауазымды адамға бередi. Олар сондай-ақ өсиеттi қарау жұмыстарының басталу мерзiмi туралы не оның қаралу деңгейi туралы да хабарлайды.
      3. Консулдық лауазымды адам өкiлеттiгін қолданбай-ақ тiкелей немесе жанама түрде өзiнiң өкiлi арқылы консулдық орналасқан мемлекеттің сот және өзге құзыреттi органдарында өкiлдiгiн берген мемлекет азаматының, ол консулдық орналасқан мемлекетте мұрагер немесе оны алудан бас тартқан адам болса, егер мұндай азаматтың өзi жоқ болса немесе өзiнiң өкiлін тағайындамаса, оның атынан шығуға құқылы.
      4. Консулдық лауазымды адам:
      а) мұраны сақтауды қамтамасыз ету жөнiнде шаралар қолдануға, мөрдi басуға және оны алып тастауға, өзiнiң осы iс-шараларға тiкелей қатысатыны сияқты қамқоршыны немесе қорғаншыны тағайындауға;
      b) мұраның құрамына кiретiн мүлiктi сатуға, оған қатысу үшiн оны сатудың мерзiмi туралы хабарлама алуға құқылы.
      5. Консулдық орналасқан мемлекеттің құзыретті органдары мұрагерлiк немесе өзге қызметтiк iс-қимыл жөнiндегi жұмысын бiтiрер кезде бұл туралы консулдық лауазымды адамға кiдiрiссiз хабарлайды және қарыздарды, төлемдердi және салықтарды реттегеннен кейiн үш айдың iшiнде оған өкiлi ретiнде адамдардың мұрасын не мұраның үлесiн табыс етедi.
      6. Консулдық лауазымды адам консулдық орналасқан мемлекетте тұрақты мекенi жоқ, өкiлдiгiн берген мемлекет азаматына тиесiлi мұраның үлесiн және өсиетін уәкiлеттi адамға тапсыру үшiн оларды алуға құқылы, сондай-ақ өтемақыны, зейнетақыны, мерзiмi өтiп кеткен еңбек жалақысын және сақтандыру полисiн алуға құқығы бар адамдарға тиесiлi сомаларды алуға құқылы.
      7. Осы баптың 5 және 6 ережелерiне сәйкес өкiлдiгін берген мемлекетке мүлiктi және ақша сомаларын тапсыру консулдық орналасқан мемлекеттің заңнамасына сәйкес жүзеге асырылуы мүмкiн.

41-бап

      1. Консулдық орналасқан мемлекетте тұрақты тұрмайтын өкiлдiгін берген мемлекеттiң азаматы консулдық орналасқан мемлекетте жүрген уақытында қайтыс болса, оған тиесiлi қалған мүлкін консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары қорғайды, содан кейiн өкiлдiгін берген мемлекеттiң консулдық лауазымды адамына арнайы сот iсiн жүргізусiз бередi. Консулдық лауазымды адам қайтыс болған азаматтың, оның консулдық орналасқан мемлекетте болған кезiндегi жасаған қарызын қалған мүлкінің құны шегiнде төлейдi.
      2. Осы баптың 1-тармағында белгiленген мүлiкке тиiстi түрде осы Конвенцияның 40-бабының 7-тармағының ережесi қолданылады.

42-бап

      Өкiлдігін берген мемлекет азаматтарының, егер де олардың болмауынан немесе басқа да себептi жағдайлармен өз құқықтары мен мүдделерiн уақытылы қорғауға мүмкiндiгi болмаса, онда консулдық лауазымды адам олардың атынан консулдық орналасқан мемлекеттiң сот және басқа құзыреттi өкiмет орындары алдында шығуға құқылы. Мұндай өкiлдiк атынан шыққан адамдар өздерiнiң уәкiлдерiн тағайындаған уақытқа дейiн немесе өз құқықтары мен мүдделерiн қорғауды өздерiне алғанға дейiн жалғасады.

43-бап

      1. Консулдық лауазымды адам өкiлдiгiнің берген мемлекеттiң кез келген азаматымен кездесуге және қарым-қатынас жасауға, оған ақыл-кеңес беруге және құқықтық көмек көрсету үшiн шаралар қолдануды қоса алғанда, жан-жақты жәрдем көрсетуге құқылы. Консулдық орналасқан мемлекет ешқандай түрде өкiлдiгін берген мемлекет азаматының консулдық лауазымды адаммен қарым-қатынас жасауына және оның консулдық мекемеге келуiне шек қоймайды.
      2. Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары консулдық лауазымды адамға үш күннен кешiктiрместен өкiлдiгiн берген мемлекеттiң азаматын қамауға алу, ұстау немесе еркiндiгінен өзге нысанда айыру туралы дереу хабарлайды.
      3. Консулдық лауазымды адам хабарлама алысымен тез арада 4 күннен қалдырмай қамауға алынған немесе басқа нысанда ұсталған немесе түрмедегi мерзiмiн өтеп жатқан өкiлдiгiн берген мемлекет азаматымен кездесуге және қарым-қатынас жасауға құқылы. Осы тармақтағы аталған құқық, өкiлдiгін берген мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес, егер де осы заңдар мен ережелер осы бапқа сәйкес берiлетiн құқық мақсатын толық жүзеге асыруға көмектесуi тиiс болатындай жағдайда жүзеге асырылады.
      4. Консулдық орналасқан мемлекеттің құзыреттi органдары өкілдiгiн берген мемлекеттің консулдық лауазымды адамына өкiлдiгін берген мемлекет азаматының бақытсыз оқиғалардың және өзге төтенше жағдайлардың құрбаны болғандығы жайлы кiдiрiссiз хабарлайды.

44-бап

      1. Консулдық лауазымды адам өкiлдігін берген мемлекеттiң кемесiне, оның экипажы мен жолаушыларына консулдық орналасқан мемлекеттің айлағында, аумағында немесе iшкi суларында жан-жақты қолдау және көмек көрсетуге құқылы.
      2. Консулдық лауазымды адам кемеге жағамен еркiн қарым-қатынас жасауға рұқсат берiлген соң кеме бортына көтерiле алады, ал кеменiң капитаны, басқа да экипаж мүшелерi және жолаушылары консулдық лауазымды адаммен қарым-қатынас жасай алады.
      3. Консулдық лауазымды адам өкiлдiгін берген мемлекеттiң кемесi мен оның экипажына қатысты бақылау және инспекциялау құқығын пайдалануы мүмкiн. Осы мақсатпен ол кемеге келе алады, осы кеме капитанын және экипаждың басқа да мүшелерiн қабылдай алады.
      4. Консулдық лауазымды адам өкiлдiгiн берген мемлекет кемесiне, оның капитанына, экипаждың басқа да мүшелерiне және осы кеменiң жолаушыларына қатысты өзiнiң мiндеттерiн орындау үшiн кез келген мәселе жөнiнде консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындарына көмек көрсету туралы өтiнiш жасауға құқылы.

45-бап

      1. Консулдық лауазымды адам өкiлдiгiн берген мемлекеттiң кемесiне қатысты мыналарды жүзеге асыруға:
      а) консулдық орналасқан мемлекеттiң өкiмет орындарының құқығына зиян келтірместен кеменің жолда және айлақта тұрған кезiнде орын алған кез келген оқиғаларды тексеруге, осындай оқиғаға байланысты кеме капитанынан және экипаждың басқа да мүшелерiнен жауап алуға, кеме құжаттарын тексеруге, кеменiң жүзуiне, оның жүгi мен тағайындалған орнына қатысты өтiнiштер алуға, сондай-ақ кеменiң келуiне, кетуiне және оның айлақта болуына байланысты көмек көрсетуге;
      b) жалдау мен еңбек ақысы туралы шартқа қатысты дауларды қоса алғанда капитан мен экипаждың басқа да мүшелерi арасындағы кез келген дауларды шешуге;
      с) кеме капитанының және экипаждың басқа да мүшелерiнiң ауруханада емделуi және олардың өкiлдiгін берген мемлекетке қайтуы жөнiнде шара қолдануға;
      d) өкiлдiгін берген мемлекеттiң заңнамасында көзделген кемеге қатысты декларацияларды немесе өзге де құжаттарды жасауға, қабылдауға, тiркеуге немесе куәландыруға;
      е) теңiз қатынасы мәселесi бойынша өкiлдiгін берген мемлекеттiң заңнамасында көзделген кез келген өзге де iс-әрекеттердi, егер де олар консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен өзге ережелерiне қайшы келмейтiн болса, жасауға құқылы.

46-бап

      1. Консулдық орналасқан мемлекеттiң соттары және өзге де құзыреттi органдары өкiлдiгін берген мемлекеттiң кемесiнiң бортында жасалған қылмысқа қатысты өздерiнiң құқықтық өкiлеттiгiн жүргiзе алмайды, бұған мыналар жатпайды:
      а) қылмыс өкiлдiгiн берген мемлекеттің азаматымен немесе азаматына қарсы немесе кеме экипажының мүшесi болып табылмайтын қандай да бiр өзге адаммен немесе өзге адамға қарсы жасалса;
      b) қылмыс консулдық орналасқан мемлекеттiң қоғамдық тәртiбiн, айлақтың, аумақтық немесе iшкi сулардың қауiпсiздiгiн бұзатын болса;
      с) қылмыс санитарлық талапқа, теңiздегі тiршiлiктiң қауiпсiздiгiне, иммиграцияға, кедендiк ережеге, теңiздiң ластануына немесе есiрткi мен қаруды жасырын тасымалдауға қатысты консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен өзге де ережелерiн бұзатын болса;
      d) қылмыс консулдық орналасқан мемлекеттiң заңнамасына сәйкес бас бостандығын бес жылдан кем емес мерзiмге айырған немесе одан да ауырлау жазаға тартылған жағдайда.
      2. Өзге жағдайларда жоғарыда аталған органдар консулдық лауазымды адамның өтiнiшi бойынша немесе рұқсатымен iс-қимыл жасауы мүмкiн.

47-бап

      1. Егер консулдық орналасқан мемлекеттiң соттары немесе басқа да құзыреттi органдары өкiлдігін берген мемлекеттiң кемесiне қатысты мәжбүрлеудiң, мүлкiне тыйым салудың қандай да бiр шараларын қолдануға немесе оның бортында қандай да бiр тергеу жүргізудi бастауға ниет бiлдiрсе, онда мұндай органдар бұл туралы консулдық лауазымды адамға, оның өзiнiң немесе оның өкiлiнiң осындай iс-қимылды жүзеге асыру кезiнде қатысуға мүмкiндiгі болу үшiн, алдын ала хабарлайды. Егер де консулдық лауазымды адамға алдын ала хабарлауға мүмкiндiк болмаса, онда консулдық орналасқан мемлекеттің құзыреттi органдары мұны шұғыл түрде, бiрақ аталған iс-қимылды жүргізу басталуы тиiс уақыттан кешіктiрместен жүзеге асырады. Егер консулдық лауазымды адам осындай iс-қимылға қандай да бiр себеппен қатыса алмаса, онда консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары оның өтiнiшi бойынша оған орын алған жағдайға қатысты толық ақпарат бередi. Консулдық орналасқан мемлекеттің құзыретті органдарын консулдық лауазымды адамға ұсталған немесе қамауға алынған адаммен кездесуiн және онымен байланыс жасауын, сондай-ақ осы адамның мүддесiн қорғау мақсатында тиiстi шараларды қабылдауын жеңiлдетедi.
      2. Осы баптың 1-тармағының ережесi кеме капитанынан немесе экипаждың басқа да мүшелерiнен консулдық орналасқан мемлекеттің өкiмет орындары жағалауда жауап алуы тиiстi болған жағдайда да қолданылады.
      3. Осы баптың ережесi алайда, әдеттегі шекаралық, кедендiк және санитарлық бақылауға, сондай-ақ кеме капитанының өтiнiшi немесе келiсiмi бойынша қолға алынған кез келген iс-қимылдарға қолданылмайды.

48-бап

      Егер де консулдық орналасқан мемлекеттiң азаматы болып табылмайтын экипаж мүшесi капитанның рұқсатынсыз өкiлдiгiн берген мемлекеттiң кемесiн тастап кетсе, онда консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары консулдық лауазымды адамның өтiнiшi бойынша осындай адамды iздестiруге көмек бередi.

49-бап

      1. Егер де өкiлдiгiн берген мемлекеттiң кемесi кеме апатына ұшыраса, қайраңға тұрып қалса немесе жағалауға шығып қалса немесе қандай да бiр басқа апатқа ұшыраса немесе апатқа ұшыраған кеме жүгiнiң бiр бөлiгiн құрайтын кез келген зат консулдық орналасқан мемлекеттiң жағалауынан немесе жағалауға жақын жерден табылса немесе осы мемлекеттiң портына жеткiзiлсе, онда консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары бұл туралы мүмкiндiгiнше жедел түрде консулдық лауазымды адамға хабарлайды.
      2. Осы баптың 1-тармағында аталған жағдайларда, консулдық орналасқан мемлекеттің құзыретті органдары кеменi құтқаруды және күзетудi, кемедегi жолаушыларды, экипажды, кеме жабдықтарын, жүктi, кемедегi запастарды және өзге де заттарды құтқаруды ұйымдастыру жөнiндегі барлық қажеттi шараларды қабылдайды. Бұған кемеден тыс қалған, бiрақ кеменiң бiр бөлiгі немесе оның жүгi болып табылатын заттар да жатады. Консулдық орналасқан мемлекеттің құзыретті органдары кез келген қабылданған шаралар туралы қысқа мерзiмде консулдық лауазымды адамға хабарлайды.
      3. Консулдық лауазымды адам апатқа ұшыраған кемеге, оның экипаж мүшелерiне және жолаушыларына жан-жақты көмек көрсете алады. Осы мақсатта ол консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдарына көмек туралы өтiнiш жасауы мүмкiн.
      Консулдық лауазымды адам осы баптың 2-тармағында аталған шараларды, сондай-ақ кеменi жөндеу жөнiндегi шараларды қолдануы мүмкiн немесе консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыретті органына осындай шараларды қолдануға немесе қолданған шараларды жалғастыруға өтiнiш жасауы мүмкiн.
      4. Егер де өкiлдiгiн берген мемлекеттiң апатқа ұшыраған кемесi немесе осы кемеге тиесiлі кез келген зат, консулдық орналасқан мемлекеттiң жағалауынан немесе жағалауға жақын жерден табылса немесе осы мемлекеттiң портына жеткiзiлсе және не кеме капитаны, не оның иесi, не оның агентi, не тиiстi сақтандырушы осы кеменi немесе затты сақтау немесе иелiк ету жөнiнде шара қолдануға мүмкiншілiгi болмаса, онда консулдық лауазымды адам кеменiң иесi атынан осындай мақсатта кеме иесi қабылдауы мүмкiн шараларды қабылдауға уәкiлеттi.
      Осы тармақтың ережесi осы кеме жүгінiң бiр бөлiгiн құрайтын кез келген затқа тиiсiнше қолданылады.
      5. Егер де өкiлдiгін берген мемлекеттің немесе үшiншi мемлекеттің апатқа ұшыраған кеме жүгiнiң бiр бөлiгiн құрайтын кез келген зат өкiлдiгiн берген мемлекет азаматының меншiгi болып табылса және консулдық орналасқан мемлекеттiң жағалауынан немесе жағалауға жақын жерден табылса немесе осы мемлекеттiң портына жеткiзiлсе және не капитан, не оның иесi, не оның агентi, не тиiстi сақтандырушы осы затты сақтау немесе иелiк ету жөнiнде шара қабылдауға мүмкiндiгi болмаса, онда консулдық лауазымды адам кеменiң иесi атынан осындай мақсатта кеме иесiнiң өзi қабылдауы мүмкiн шараларды қабылдауға уәкiлеттi.

50-бап

      Осы Конвенцияның 44-49-баптарының ережелерi, Уағдаласушы Тараптардың арасындағы қолданыстағы азаматтық авиация саласындағы екi жақты немесе көп жақты келiсiмдердiң ережелерiне қайшы келмейтiн жағдайда, тиiсiнше әуе кемелерiне де қолданылады.

51-бап

      1. Осы Конвенцияның ережелерi дипломатиялық өкiлдiктiң консулдық мiндеттердi орындаған жағдайында да түпнұсқадан туындайтыны сияқты деңгейде қолданылады.
      2. Консулдық бөлiмге тағайындалған немесе өзгеше түрде өкiлдiктiң консулдық мiндеттерiн орындау тапсырылған дипломатиялық өкілдік қызметкерлерiнiң аты-жөнi консулдық орналасқан мемлекеттiң Сыртқы iстер министрлiгiне немесе осы министрлiк атаған органға хабарланады.
      3. Дипломатиялық өкiлдiк консулдық мiндеттердi орындау кезiнде:
      а) консулдық округтiң жергiлiктi өкiмет орындарына;
      b) консулдық орналасқан мемлекеттің орталық өкiмет орындарына өтiнiш жасай алады.
      4. Дипломатиялық өкілдiк қызметкерлерiнiң осы баптың 2-тармағында айтылған артықшылықтары мен иммунитеттерiн дипломатиялық қарым-қатынастарға қатысты халықаралық құқықтық нормалармен реттеу жалғастырылады.

V бөлiм
Қорытынды ережелер

52-бап

      1. Осы Конвенция бекiтiлуге жатады және бекiту грамоталарымен алмасқаннан кейiн отызыншы күнi күшiне енедi, бұл___________жасалды.
      2. Осы Конвенция белгiленбеген мерзiмге жасалды және алдағы уақытта Уағдаласушы Тараптардың бiрi екiншi Уағдаласушы Тарапқа осы Конвенцияның қолданысын өзiнiң тоқтататын ниетi туралы жазбаша нысанда хабарлаған күннен бастап алты ай өткенге дейiн күшiнде болады.
      Осыны куәландыру ретiнде Уағдаласушы Тараптардың уәкiлетті өкiлдерi осы Конвенцияға қол қойды және оны мөрлерiмен бекiтті.
      Варшава қаласында 1997 жылғы 27 қарашада әрқайсысы қазақ және поляк тiлдерiнде екi дана болып жасалды және де екi мәтiннiң күшi бiрдей.

       ҚАЗАҚСТАН                                    ПОЛЯК
    РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ                           РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ
        АТЫНАН                                     АТЫНАН