О подписании Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Государства Кувейт об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход

Постановление Правительства Республики Казахстан от 11 сентября 2009 года № 1356

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
1. Одобрить прилагаемый проект Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Государства Кувейт об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход.
2. Уполномочить Министра финансов Республики Казахстан Жамишева Болата Бидахметовича подписать от имени Правительства Республики Казахстан Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Государства Кувейт об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход, разрешив вносить изменения и дополнения, не имеющие принципиального характера.
3. Настоящее постановление вводится в действие со дня подписания.

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

Одобрен
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 11 сентября 2009 года № 1356

проект

Соглашение
между Правительством Республики Казахстан и
Правительством Государства Кувейт об избежании двойного
налогообложения и предотвращении уклонения
от налогообложения в отношении налогов на доход

Правительство Республики Казахстан и Правительство Государства Кувейт,
желая развивать взаимные экономические отношения путем заключения между ними Соглашения об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход,
согласились о нижеследующем:

Статья 1
Лица, к которым применяется Соглашение

Настоящее Соглашение применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся государств.

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Соглашение

1. Настоящее Соглашение применяется к налогам на доход, взимаемым от имени Договаривающегося государства или его политических подразделений, центральных или местных органов власти, независимо от метода их взимания.
2. Налогами на доход считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода или с отдельных элементов дохода, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалованья или заработной платы, выплачиваемых предприятиями, а также налоги на прирост стоимости капитала.
3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящее Соглашение, являются:
a) в случае Республики Казахстан:
i) корпоративный подоходный налог;
ii) индивидуальный подоходный налог;
(далее именуемые как "казахстанские налоги"); и
b) в случае Государства Кувейт:
i) корпоративный подоходный налог;
ii) налог с чистой прибыли держателей акций кувейтских компаний, уплачиваемый Кувейтскому Фонду Развития Науки (КФРН);
iii) Закат;
iv) налог взимаемый в соответствии с национальным законодательством материального обеспечения служащего; (далее именуемые как "кувейтские налоги").
4. Настоящее Соглашение также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься согласно законодательству Договаривающегося государства после даты вступления в силу Соглашения в дополнение или вместо существующих налогов. Компетентные органы Договаривающихся государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях в их соответствующих налоговых законодательствах.

Статья 3
Общие определения

1. Для целей настоящего Соглашения, если из контекста не вытекает иное:
a) термины "Договаривающееся государство" и "другое Договаривающееся государство" означают Казахстан или Кувейт, в зависимости от контекста;
b) термин "Казахстан" означает Республику Казахстан, и при использовании в географическом смысле термин "Казахстан" включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан может осуществлять свои суверенные права и юрисдикцию, в соответствии с его национальным законодательством и международными договорами, участником которых он является;
c) термин "Кувейт" означает территорию Государства Кувейт, включая любые зоны вне территориальных вод, которая в соответствии с международным законодательством была или в последующем будет считаться, на основании законодательства Кувейта, как зона, в которой Кувейт может осуществлять свои суверенные права или юрисдикцию;
d) термин "лицо" включает любое физическое лицо или компанию и любое другое объединение лиц;
e) термин "национальное лицо" означает:
(i) любое физическое лицо, получившее гражданство Договаривающегося государства;
(ii) любое юридическое лицо, партнерство или ассоциацию, получившее свой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося государства;
f) термин "компания" означает любое корпоративное образование или любую экономическую единицу, которая для целей налогообложения рассматривается как корпоративное объединение;
g) термины "предприятие Договаривающегося государства" и "предприятие другого Договаривающегося государства" означают, соответственно, предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося государства;
h) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием Договаривающегося государства, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся государстве;
i) термин "налог" означает казахстанский или кувейтский налог, в зависимости от контекста;
j) термин "компетентный орган" означает:
(i) в случае Казахстана: Министерство финансов или его уполномоченного представителя;
(ii) в случае Кувейта: Министра финансов или уполномоченного представителя Министра финансов;
k) термин "предпринимательская деятельность" включает выполнение профессиональных услуг и другой деятельности независимого характера;
l) термин "предприятие" применяется при осуществлении любого вида предпринимательской деятельности.
2. При применении в любое время Соглашения Договаривающимся государством любой термин, не определенный в ней, будет иметь то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имеет в это время по законодательству этого Договаривающегося государства в отношении налогов, на которые распространяется настоящее Соглашение. Любое значение по применяемому налоговому законодательству этого Договаривающегося государства преобладает над значением, придаваемым термину по другим законам этого Договаривающегося государства.

Статья 4
Резидент

1. Для целей настоящего Соглашения термин "резидент Договаривающегося государства" означает:
a) в случае Казахстана: любое лицо, которое по законодательству этого Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, гражданства, места управления или любого другого критерия аналогичного характера. Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом государстве, только в отношении дохода из источников, расположенного в этом государстве.
b) в случае Кувейта: физическое лицо, которое имеет место жительства в Кувейте и является национальным лицом Кувейта, и компанию, которая создана в Кувейте.
2. Для целей пункта 1, резидент Договаривающегося государства включает:
а) Правительство этого Договаривающегося государства и, следовательно, любые политические подразделения, центральные или местные органы власти;
b) любые правительственные институты, созданные в этом Договаривающемся государстве по государственному (публичному) закону, такие как корпорация, Центральный (Национальный) Банк, фонд, орган власти, учреждение, агентство или другие подобные образования;
c) любую экономическую единицу, учрежденную в этом Договаривающемся государстве Правительством этого Договаривающегося государства или любым его политическим подразделением, центральным или местным органами власти или любой правительственный институт, определенный в подпункте b) совместно с подобными органами третьих государств.
3. Если в соответствии с положениями пункта 1, физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся государств, то его статус определяется следующим образом:
a) оно считается резидентом только того Договаривающегося государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем. Если он располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся государствах, оно считается резидентом только того Договаривающегося государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
b) если Договаривающееся государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся государств, то оно считается резидентом только того Договаривающегося государства, в котором оно обычно проживает;
c) если оно обычно проживает в обоих Договаривающихся государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом Договаривающегося государства, гражданином которого оно является;
d) если его статус не может быть определен в соответствии с положениями подпунктов а)-с), то компетентные органы Договаривающихся государств решают данный вопрос по взаимному согласию.
4. Если в соответствии с положениями пункта 1 лицо иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся государств, оно считается резидентом только того государства, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5
Постоянное учреждение

1. Для целей настоящего Соглашения, термин "постоянное учреждение" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
2. Термин "постоянное учреждение", в частности, включает:
a) место управления;
b) отделение;
c) контору;
d) фабрику;
e) мастерскую;
f) шахту, нефтяную или газовую скважину, карьер, рудник, установку или сооружение, или любое другое место, относящееся к добыче или разведке природных ресурсов, а также услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ.
3. Строительная площадка, конструкция, монтажный или сборочный объект, или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, осуществляемых в Договаривающемся государстве, образуют постоянное учреждение, но только если такая площадка, объект или деятельность существуют в течение периода более (3) трех месяцев.
4. Оказание услуг, включая консультационные или управленческие услуги, предприятием Договаривающегося государства через служащих или другой персонал, нанятый предприятием для таких целей, в другом Договаривающемся государстве образуют постоянное учреждение, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в пределах страны на период или периоды более чем 3 месяца в пределах любого двенадцатимесячного периода.
5. Предприятие Договаривающегося государства считается имеющим постоянное учреждение в другом Договаривающемся государстве, если основное техническое или научное оборудование, или машинное оборудование используются более чем шесть месяцев в любом двенадцатимесячном периоде, или установлены в этом другом Договаривающемся государстве в соответствии с контрактом, заключенным с предприятием.
6. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин "постоянное учреждение" не рассматривается как включающий:
а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
b) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстраций или доставки;
c) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;
d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;
e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от а) до е) включительно, при условии, что совокупная деятельность постоянного места предпринимательской деятельности, возникающая в результате такой комбинации имеет подготовительный или вспомогательный характер.
7. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, если лицо-иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 8 - действует в Договаривающемся государстве от имени предприятия другого Договаривающегося государства, то это предприятие будет рассматриваться как имеющее постоянное учреждение в первом упомянутом Договаривающемся государстве в отношении любой деятельности, которое это лицо предпринимает для предприятия, если оно:
a) имеет и обычно использует в первом Договаривающемся государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, если только деятельность такого предприятия не ограничивается видами деятельности, упомянутыми в пункте 6, которые если и осуществляются через постоянное место деятельности, не превращают это постоянное место предпринимательской деятельности в постоянное учреждение согласно положениям этого пункта;
b) не имеет такие полномочия, но обычно содержит в первом упомянутом государстве запас товаров или изделий, с которого оно на регулярной основе поставляет товары или изделия от имени предприятия третьей стороне;
c) обычно хранит заказы в первом упомянутом Договаривающемся государстве исключительно или почти исключительно для самого предприятия или для такого предприятия и других предприятий, которые контролируются им или контролируют его;
d) выполняя такую деятельность, оно производит или перерабатывает и продает в этом Договаривающемся государстве для предприятия товары или изделия, принадлежащие предприятию.
8. Предприятие Договаривающегося государства не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в этом другом Договаривающемся государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Договаривающемся государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности. Однако, если деятельность такого агента осуществляется полностью или почти полностью от имени этого предприятия и других предприятий, которые контролируются им или контролируют его интересы, он не будет рассматриваться как агент с независимым статусом в значении настоящего пункта.
9. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося государства или которая осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Договаривающемся государстве (либо через постоянное учреждение, либо другим образом) сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

Статья 6
Доход от недвижимого имущества

1. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся государстве.
2. Термин "недвижимое имущество" имеет то значение, которое оно имеет по законодательству Договаривающегося государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Этот термин в любом случае включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения общего права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных ресурсов, источников и других природных ресурсов. Морские и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.
3. Положения пункта 1 применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
4. Положения пунктов 1 и 3 также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия.

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

1. Прибыль предприятия Договаривающегося государства облагается налогом только в этом Договаривающемся государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Договаривающемся государстве, но только в той части, которая относится к:
a) такому постоянному учреждению;
b) продажам в этом другом государстве товаров или изделий, которые совпадают или схожи с товарами или изделиями, которые продаются через постоянное учреждение; или
c) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом государстве, которые по своему характеру совпадает или схожа с предпринимательской деятельностью, осуществляемой через такое постоянное учреждение.
2. С учетом положений пункта 3, если предприятие Договаривающегося государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в Договаривающемся государстве, в котором расположено постоянное учреждение или в другом месте. Однако не допускается вычет в отношении сумм, если такие имеются, выплаченных (иначе, чем компенсация фактических расходов) постоянным учреждением его головному офису предприятия или любому из его других офисов, в виде роялти, гонораров или других схожих платежей за использование патентов, или других прав, или в виде комиссионных за предоставленные особые услуги или за управление, или, за исключением банков, в виде процентов на сумму займа, предоставленного постоянному учреждению. Подобным образом, прибыль постоянного учреждения не должна включать суммы (иные, чем компенсация понесенных расходов), полученные постоянным учреждением от головного офиса предприятия или любого из его других подразделений, в виде роялти, гонораров и других платежей за пользование патентами или другими правами; в виде комиссионных за предоставленные особые услуги или за управление; или, за исключением банков, в виде процентов на сумму займа, предоставленного головному офису предприятия или любому другому его подразделению.
4. Не зачисляется какая-либо прибыль постоянного учреждения на основании лишь закупки этим постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.
5. В случае, когда в Договаривающемся государстве обычно определение прибыли, относящейся к постоянному учреждению, проводится на основе пропорционального распределения общей прибыли предприятия между его различными частями, ничто в пункте 2, не является препятствием к тому, чтобы Договаривающееся государство определяло налогооблагаемую прибыль посредством такого пропорционального распределения, которое может быть привычным; однако, принятый метод пропорционального распределения должен быть таким, чтобы результат соответствовал принципам, содержащимся в данной Статье.
6. Если информация, являющаяся доступной для компетентного органа Договаривающегося государства, недостаточна для того, чтобы определить прибыль, касающуюся постоянного учреждения лица, ничто в данной статье не запрещает применять какой-либо закон или нормативный акт этого Договаривающегося государства относительно определения налоговой задолженности этого постоянного учреждения по уплате налогов через оценку компетентным органом этого Договаривающегося государства прибылей этого постоянного учреждения.
7. Для целей предыдущих пунктов настоящей статьи, прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом ежегодно, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.
8. Если прибыль включает виды доходов, которые упомянуты отдельно в других статьях настоящего Соглашения, то положения этих статьей не будут затрагиваться положениями настоящей статьи.
9. Ничто в настоящем Соглашении не может быть истолковано как препятствующее Договаривающемуся государству облагать специальным налогом прибыль компании, относящуюся к постоянному учреждению в этом государстве, налогом в дополнение к налогу, который начисляется на прибыль компании, являющейся национальным лицом этого государства, при условии, что любой дополнительный налог, начисленный таким образом, не превысит 5 процентов суммы такой прибыли, которая не подвергалась такому дополнительному налогообложению в предыдущие налогооблагаемые годы. Для целей настоящего пункта прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взыскиваемых в Договаривающемся государстве, в котором расположено постоянное учреждение.

Статья 8
Морской и воздушный транспорт

1. Прибыль предприятия Договаривающегося государства от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке, облагается налогом только в этом Договаривающемся государстве.
2. Для целей данной статьи прибыль от эксплуатации морских или воздушных судов в международных перевозках включает:
a) прибыль от сдачи в аренду без экипажа морских или воздушных судов;
b) прибыль от использования, содержания или сдачи в аренду контейнеров, включая трейлеры, сопутствующее оборудование для транспортировки контейнеров, используемых для транспортировки товаров или изделий;
где такая аренда или такое использование, содержание или аренда, в зависимости от случая, являются вспомогательными относительно эксплуатации морского или воздушного судна в международных перевозках.
3. Положения пункта 1 применяются также к прибыли от участия в пуле, в совместном предприятии или в международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
Ассоциированные предприятия

1. Если
a) предприятие Договаривающегося государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося государства, или
b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося государства и предприятия другого Договаривающегося государства,
и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и, соответственно, обложена налогом.
2. Если Договаривающееся государство включает в прибыль предприятия этого Договаривающегося государства и соответственно облагает налогом прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося государства облагается налогом в этом другом Договаривающемся государстве и прибыль таким образом включенная является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Договаривающегося государства, если бы взаимоотношения между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, тогда это другое Договаривающееся государство сделает соответствующую корректировку суммы взимаемого с такой прибыли налога. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящего Соглашения и компетентные органы Договаривающихся государств должны при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10
Дивиденды

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося государства, резиденту другого Договаривающегося государства, который является фактическим владельцем таких дивидендов, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся государстве.
2. Однако, такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, в соответствии с законодательством этого Договаривающегося государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать:
a) 0 процентов общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является Правительство другого Договаривающегося государства или любой правительственный институт или любая экономическая единица, как сказано в пункте 2 статьи 4;
b) 5 процентов общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания, которая прямо владеет не менее чем 5 процентами капитала компании, выплачивающей дивиденды;
с) 5 процентов общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем дивидендов является физическое лицо.
Положения настоящего пункта не затрагивают налогообложения компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.
3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций, акций "жуиссанс" или права "жуиссанс", акций добывающих предприятий, акций учредителей или других прав, не являющихся долговыми требованиями, доход от участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством Договаривающегося государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом Договаривающегося государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7.
5. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося государства получает прибыль или доход из другого Договаривающегося государства, это другое Договаривающееся государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Договаривающегося государства, который является фактическим владельцем таких дивидендов или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением, находящимся в этом другом Договаривающемся государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из прибыли или дохода, образующегося в этом другом Договаривающемся государстве.

Статья 11
Проценты

1. Проценты, возникающие в Договаривающемся государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося государства, являющемуся фактическим владельцем таких процентов, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся государстве.
2. Однако, такие проценты могут также облагаться налогом в Договаривающемся государстве, в котором компания, выплачивающая проценты и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося государства является резидентом, но если получатель, будучи фактическим владельцем процентов, является резидентом другого Договаривающегося государства, то взимаемый таким образом налог, не должен превышать:
а) 0 процентов общей суммы процентов, если фактическим владельцем является Правительство другого Договаривающегося государства или любой правительственный институт или любая экономическая единица, как сказано в пункте 2 статьи 4;
b) 10 процентов общей суммы процентов во всех остальных случаях.
3. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должников, и, в частности, доход от государственных ценных бумаг (в случае Казахстана), доход от правительственных ценных бумаг (в случае Кувейта) и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам, включая доход, который подлежит такому же налогообложению, как и доход от суммы займа в соответствии с налоговым законодательством Договаривающегося государства, в котором возникает доход. Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом Договаривающегося государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению. В таком случае применяются положения статьи 7.
5. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся государстве, если плательщиком является резидент этого Договаривающегося государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося государства или нет, имеет в Договаривающемся государстве постоянное учреждение, в связи с которыми возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и такие проценты выплачиваются таким постоянным учреждением, то считается, что такие проценты возникают в Договаривающемся государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение.
6. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов, или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося государства с учетом других положений настоящего Соглашения.

Статья 12
Роялти

1. Роялти, возникающие в Договаривающемся государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося государства могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся государстве.
2. Однако, такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося государства, но если фактический владелец роялти, является резидентом другого Договаривающегося государства, то налог взимаемый таким образом не должен превышать 10 процентов общей суммы роялти.
3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или за предоставление права использования программного обеспечения, любого авторского права на произведения литературы, искусства или науки, включая кинематографические фильмы и работы над фильмами, кассеты или другие средства воспроизводства, используемые в телевидении или радиовещании, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за информацию (ноу-хау), касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7.
5. Роялти будут считаться возникшими в Договаривающемся государстве, если плательщиком является резидент этого Договаривающегося государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося государства или нет, имеет в Договаривающемся государстве постоянное учреждение, в связи с которым возникло обязательство выплатить роялти, и такие роялти связаны с этим постоянным учреждением, тогда такие роялти будут считаться возникшими в Договаривающемся государстве, в котором расположено постоянное учреждение.
6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем роялти или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося государства, с должным учетом других положений настоящего Соглашения.

Статья 13
Доходы от прироста стоимости имущества

1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося государства от отчуждения недвижимого имущества, как оно определено в статье 6, и расположенного в другом Договаривающемся государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся государстве.
2. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося государства имеет в другом Договаривающемся государстве, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием), могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся государстве.
3. Доходы, полученные предприятием Договаривающегося государства от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, могут облагаться налогом только в этом Договаривающемся государстве.
4. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося государства от отчуждения акций компании, получающих более чем 50 процентов своей стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся государстве. Однако настоящий пункт не применяется к прибыли от отчуждения акций:
a) котируемых на таких фондовых биржах, которые могут быть согласованы между Договаривающимися государствами; или
b) отчужденные или обмененные в системе реорганизации компании, слияния, "расщепление" договора или подобных операций; или
с) в компании получающих более чем 50 процентов его стоимости актива от недвижимого имущества в котором он выполняет свою предпринимательскую деятельность.
5. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем то, о котором говорится в пунктах 1, 2, 3 и 4 облагаются налогом только в Договаривающемся государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 14
Зависимые личные услуги

1. С учетом положений статей 15, 17 и 18 жалованье, заработная плата и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся государстве.
2. Несмотря на положения пункта 1, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Договаривающемся государстве, если выполняются все нижеследующие условия:
a) резидент находится в другом Договаривающемся государстве в течение периода или периодов, не превышающих в совокупности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году;
b) вознаграждение выплачивается нанимателем или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого Договаривающегося государства; и
с) расходы по выплате вознаграждения не несет постоянное учреждение, которое наниматель имеет в другом Договаривающемся государстве.
3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке предприятием Договаривающегося государства, может облагаться налогом только в этом Договаривающемся государстве.
4. Персонал, назначенный главным офисом национального воздушного агентства Договаривающегося государства в другом Договаривающемся государстве, будет освобожден от налогов, взимаемых с их вознаграждений в этом другом Договаривающемся государстве.

Статья 15
Гонорары директоров

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося государства в качестве члена совета директоров или сходного с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося государства, может облагаться только в первом упомянутом Договаривающемся государстве.

Статья 16
Артисты и спортсмены

1. Несмотря на положения статей 7 и 14, доход, полученный резидентом Договаривающегося государства в качестве работника искусства, такого как артист театра, кино, радио или телевидения или музыканта, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся государстве.
2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому артисту или спортсмену, а другому лицу, этот доход может, несмотря на положения статей 7 и 14, облагаться налогом в Договаривающемся государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.
3. Положения пунктов 1 и 2 не применяются к доходу, получаемому работником искусства или спортсменом, который является резидентом Договаривающегося государства от личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся государстве, если его визит в это другое Договаривающееся государство в существенной мере поддерживается общественными фондами или некоммерческими организациями первого упомянутого Договаривающегося государства, включая любые его политические подразделения, центральные, местные органы власти или государственные органы.

Статья 17
Пенсии и аннуитеты

1. В соответствии с положениями пункта 2 статьи 18 пенсии и другие подобные выплаты и аннуитеты, выплачиваемые физическому лицу, который является резидентом Договаривающегося государства за осуществлявшуюся работу в прошлом, облагаются налогом только в этом Договаривающемся государстве.
2. Для целей настоящей статьи:
a) термины "пенсии и другие подобные выплаты" означают периодические выплаты, осуществляемые после ухода на пенсию в качестве возмещения за работу по найму или выплаты в качестве компенсации за увечья, полученные в связи с работой по найму в прошлом;
b) термин "аннуитеты" означает установленную сумму, выплачиваемую физическому лицу периодически в установленные сроки в течение его жизни, или в течение определенного или установленного периода времени, в соответствии с обязательством осуществлять такие платежи взамен на адекватное и полное возмещение в денежном или стоимостном выражении.

Статья 18
Государственная служба

1. а) Жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, иное, чем пенсия, выплачиваемые Договаривающимся государством или его политическими подразделениями, центральными или местными органами власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Договаривающегося государства или его политических подразделений, центральных или местных органов власти, облагается налогом только в этом Договаривающемся государстве.
b) Однако, такое жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся государстве, если служба осуществляется в этом Договаривающемся государстве и физическое лицо, которое является резидентом этого Договаривающегося государства и выполняется одно из следующих условий:
(i) является гражданином этого Договаривающегося государства;
(ii) не стало резидентом этого Договаривающегося государства только с целью осуществления службы.
2. а) Любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся государством или его политическими подразделениями, центральными или местными органами власти или из созданных ими фондов, физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Договаривающегося государства или его политических подразделений, центральных или местных органов власти, облагается налогом только в этом Договаривающемся государстве.
b) Однако, такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого Договаривающегося государства.
3. Положения статей 14, 15, 16, и 17 применяются к жалованьям, заработной плате и другим схожим вознаграждениям и к пенсиям в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся государством или его политическими подразделениями, центральными или местными органами власти.

Статья 19
Преподаватели и научные работники

Физическое лицо, которое является или непосредственно перед приездом Договаривающегося государства являлось резидентом другого Договаривающегося государства, и которое по приглашению Правительства первого упомянутого Договаривающегося государства или университета, колледжа, школы, музея или любого другого культурного учреждения в таком первом упомянутом Договаривающемся государстве, или в соответствии с официальной программой культурных обменов находится в этом Договаривающемся государстве в течение периода времени, не превышающего двух следующих друг за другом лет, исключительно с целью преподавания, чтения лекций или проведения исследований в таких учреждениях, освобождается от налогообложения в этом Договаривающемся государстве в отношении вознаграждения за такую деятельность.

Статья 20
Студенты

Платежи, которые студент, практикант, являющийся или непосредственно перед приездом в Договаривающееся государство являвшийся резидентом другого Договаривающегося государства и находящийся в первом упомянутом Договаривающемся государстве исключительно с целью получения образования или прохождения практики, получает для целей своего содержания, получения образования или прохождения практики, не облагаются налогом в этом Договаривающемся государстве при условии, что источники этих сумм находятся за пределами этого Договаривающегося государства.

Статья 21
Другие доходы

1. Виды доходов резидента Договаривающегося государства независимо от источника их возникновения, о которых не говорится в предыдущих статьях настоящего Соглашения, облагаются налогом только в этом Договаривающемся государстве.
2. Положения пункта 1 не применяются к доходам, иным, чем доходы от недвижимого имущества, определенные в пункте 2 статьи 6, если получатель таких доходов, будучи резидентом Договаривающегося государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся государстве через расположенное в нем постоянное учреждение и право или имущество, в связи с которыми производилась выплата дохода, действительно связаны с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7.
3. Несмотря на положения пункта 1 и 2, виды доходов резидента Договаривающегося государства, о которых не говорится в предыдущих статьях настоящего Соглашения, и, возникающих в другом Договаривающемся государстве, могут также облагаться налогом в этом другом Договаривающемся государстве.

Статья 22
Устранение двойного налогообложения

1. Согласно действующим законодательствам каждого из Договаривающихся государств двойное налогообложение должно устраняться при следующих положениях:
а) В случае Казахстана:
Если резидент Казахстана получает доход, который в соответствии с положениями настоящего Соглашения может облагаться налогом в Кувейте, Казахстан должен позволить вычесть из налога на доход такого резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному в Кувейте.
Однако, такой вычет в любом случае не должен, превышать ту часть налога на доход, рассчитанную до предоставления такого вычета, которая относится, в зависимости от обстоятельства, к доходу, который может облагаться в Кувейте.
b) В случае Кувейта:
Если резидент Кувейта получает доход, который в соответствии с положениями настоящего Соглашения может облагаться налогом в Казахстане, Кувейт должен позволить вычесть из налога на доход такого резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному в Казахстане.
Однако, такой вычет в любом случае не должен, превышать ту часть налога на доход, рассчитанную до предоставления такого вычета, которая относится, в зависимости от обстоятельства, к доходу, который может облагаться в Казахстане.
2. Для целей настоящей статьи Закат, упомянутый в подпункте а) пункта 3 статьи 2, должен рассматриваться как подоходный налог.
3. В целях предоставления зачета в Договаривающемся государстве налог, уплаченный в другом Договаривающемся государстве, должен включать налог, который иначе уплачивается в этом другом Договаривающемся государстве, но который был временно отложен или уменьшен в соответствии со специальным стимулирующим инвестиции законом или мерами, предназначенными для содействия экономическому росту в этом другом Договаривающемся государстве.

Статья 23
Недискриминация

1. Национальные лица Договаривающегося государства не будут подвергаться в другом Договаривающемся государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, иному или более обременительному, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Договаривающегося государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства.
2. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося государства имеет в другом Договаривающемся государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Договаривающемся государстве, чем налогообложение предприятий третьих стран, осуществляющих подобную деятельность при аналогичных обстоятельствах. Это положение не должно истолковываться как обязывающее Договаривающееся государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося государства такие личные налоговые льготы, скидки и вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.
3. Предприятия Договаривающегося государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Договаривающемся государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или более резидентами любого третьего государства.
4. Ничто в настоящей статье не должно истолковываться как обязывающее любое Договаривающееся государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося государства выгоды в виде любого режима, преференций или привилегий, которые могут представляться любому третьему государству или его резидентам в связи с образованием таможенного союза, экономического союза, зоны свободной торговли или любого регионального или межрегионального образования, связанные полностью или главным образом налогообложением или перемещением капитала, участником которых является такое первое упомянутое Договаривающееся государство.
5. В данной статье термин "налогообложение" означает налоги, которые являются предметом настоящего Соглашения.

Статья 24
Процедура взаимного согласования

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящего Соглашения, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных внутренним законодательством этих Договаривающихся государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу того Договаривающегося государства, резидентом которого оно является, или, если его дело подпадает под действие пункта 1 статьи 23, компетентному органу того Договаривающегося государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями настоящего Соглашения.
2. Компетентный орган будет стремиться, если он сочтет заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося государства, с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящему Соглашению. Любое достигнутое согласие будет исполнено независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных внутренними законодательствами Договаривающихся государств.
3. Компетентные органы Договаривающихся государств будут стремиться разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Соглашения. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных настоящим Соглашением.
4. Компетентные органы должны принимать во внимание необходимость предпринимать процедуру взаимного согласования положений решения любого случая до передачи на рассмотрения во внутренние суды.
5. Компетентные органы Договаривающихся государств могут вступать в прямые контакты друг с другом в целях достижения согласия в понимании предыдущих пунктов.

Статья 25
Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся государств обмениваются информацией, необходимой для выполнения положений настоящего Соглашения или внутренних законодательств Договаривающихся государств, касающейся налогов, на которые распространяется настоящее Соглашение в той степени, в какой налогообложение не противоречит настоящему Соглашению. Любая информация, полученная Договаривающимся государством, считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках внутреннего законодательства этого Договаривающегося государства, и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций, касающихся налогов, на которые распространяется настоящее Соглашение. Такие лица или органы используют информацию только для этих целей. Они могут раскрывать эту информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
2. Ни в каком случае положения пункта 1 не будут толковаться как налагающие на Договаривающиеся государства обязательство:
a) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике, этого или другого Договаривающегося государства;
b) предоставлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычной административной практики этого или другого Договаривающегося государства;
c) предоставлять информацию, которая раскрывала бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (общественному порядку).
3. Если информация требуется Договаривающемуся государству в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся государство использует накопленную информацию для предоставления требуемой информации, даже если это другое государство может не нуждаться в такой информации для его собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подчинено ограничениям пункта 2, но ни в каком случае такое ограничение не будет рассмотрено, как разрешающее Договаривающемуся государству отказать предоставлять информацию исключительно потому, что это не имеет никакого внутреннего интереса в такой информации.
4. Ни в каком случае положения пункта 2 не будут рассматриваться, чтобы разрешать Договаривающемуся государству отказывать представлять информацию исключительно потому, что информация, имеющаяся у банка, другого финансового института, кандидата или лица, действующего в организации или на положении доверенного лица или потому, что это относится к собственным интересам лица.

Статья 26
Другие положения

1. Положения настоящего Соглашения не будут никоим образом создавать ограничения относительно любого исключения, освобождения, вычета, кредита или другой льготы, согласованной сейчас или в дальнейшем:
a) законодательствами Договаривающихся государств при определении налога, взимаемого этим Договаривающимся государством;
b) любым другим специальным договором относительно налогообложения между Договаривающимися государствами или между одним Договаривающимся государством и резидентами другого Договаривающегося государства.
2. Договаривающиеся государства могут вводить нормативные акты с целью выполнения положений настоящего Соглашения.

Статья 28
Сотрудники дипломатических представительств
и консульских учреждений

Ничто в настоящем Соглашении не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических представительств и консульских учреждений, или служащих международных организаций, которым такие привилегии предоставлены общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.

Статья 29
Вступление в силу

1. Настоящее Соглашение подлежит ратификации и вступает в силу с даты получения последнего извещения, указывающего, что Договаривающиеся государства выполнили внутригосударственные процедуры необходимые для вступления ее в силу.
2. Соглашение применяется:
а) в отношении налогов, удерживаемых у источника, по суммам, уплачиваемым или зачитываемым с первого января или после первого января календарного года, следующего за годом вступления Соглашения в силу; и
b) в отношении других налогов за налогооблагаемый период, начинающийся с первого января или после первого января календарного года, следующего за годом вступления Соглашения в силу.

Статья 30
Прекращение действия

Настоящее Соглашение будет действовать в течение пятилетнего периода и будет продолжать действовать после этого в течение аналогичного периода или периодов времени до тех пор, пока одно из Договаривающихся государств не уведомит другое в письменной форме за шесть месяцев до истечения первоначального или любого последующего периода действия Соглашения о своем намерении прекратить действие настоящего Соглашения. В таком случае Соглашение прекращает свое действие в обоих Договаривающихся государствах:
a) в отношении налогов, удерживаемых у источника, по суммам, уплачиваемым или зачитываемым с первого января или после первого января года, следующего за годом подачи уведомления; и
b) в отношении других налогов, за налогооблагаемый период, начинающийся с первого января или после первого января года, следующего за годом подачи уведомления.

В УДОСТОВЕРЕНИЕ ЧЕГО представители обоих Договаривающихся государств, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящее Соглашение.

Совершено в двух подлинных экземплярах в "____" "______" числа, 200__ года на казахском, русском, арабском и английском языках, все тексты имеют одинаковую силу. В случае расхождения, английский текст будет превалирующим.

За Правительство За Правительство
Республики Казахстан Государства Кувейт

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Кувейт Мемлекетінің Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімге қол қою туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2009 жылғы 11 қыркүйектегі N 1356 Қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
1. Қоса беріліп отырған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Кувейт Мемлекетінің Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімнің жобасы мақұлдансын.
2. Қазақстан Республикасының Қаржы министрі Болат Бидахметұлы Жәмішевке Қазақстан Республикасының Үкіметі атынан қағидаттық сипаты жоқ өзгерістер мен толықтырулар енгізуге рұқсат бере отырып, Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Кувейт Мемлекетінің Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімге қол қоюға өкілеттік берілсін.
3. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Премьер-министрі К. Мәсімов

Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2009 жылғы 11 қыркүйектегі
N 1356 қаулысымен
мақұлданған

Жоба

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Кувейт Мемлекетінің
Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты
қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға
жол бермеу туралы келісім

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Кувейт Мемлекетінің Үкіметі өз араларында Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісім жасасу жолымен өзара экономикалық қатынастарды дамытуға ниет білдіре отырып,
төмендегілер туралы келісті:

1 бап
Келісім қолданылатын тұлғалар

Осы Келісім Уағдаласушы мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап
Келісім қолданылатын салықтар

1. Осы Келісім оларды алу әдісіне қарамастан, Уағдаласушы мемлекеттің немесе оның саяси бөлімшелерінің, орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын табысқа салынатын салықтарға қолданылады.
2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлікті иеліктен айырудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін қызметақының немесе жалақының жалпы сомасынан алынатын салықтарды, сондай-ақ капитал құнының өсіміне салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан немесе табыстың жеке элементтерінен алынатын барлық салықтың түрлері табысқа салынатын салықтар болып есептеледі.
3. Мыналар осы Келісім қолданылатын қазіргі салықтар, болып табылады:
а) Қазақстан Республикасы жағдайында:
i) корпорациялық табыс салығы;
іі) жеке табыс салығы;
(бұдан әрі "Қазақстан салықтары" деп аталатын); және
b) Кувейт Мемлекеті жағдайында:
і) корпорациялық табыс салығы;
іі) Кувейт Ғылымды Дамыту Қорына (КҒДҚ) төленетін, Кувейттік компаниялардың акцияларын ұстаушылардың таза пайдасынан алынатын салық;
ііі) Зекет;
іv) қызметшіні материалдық қамтамасыз ету ұлттық заңнамасына сәйкес алынатын салық;
(бұдан әрі "Кувейт салықтары" деп аталатын).
4. Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасына сәйкес Келісім күшіне енген күннен кейін қолданыстағы салықтарға қосымша немесе олардың орнына алынатын кез келген бірдей немесе мәні бойынша ұқсас салықтарға да осы Келісім қолданылады. Уағдаласушы мемлекеттердің құзыретті органдары өздерінің тиісті салық заңнамаларындағы кез келген елеулі өзгерістер туралы бір-бірін хабардар еді.

3-бап
Жалпы анықтамалар

1. Егер түпмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Келісімнің мақсаттары үшін:
а) "Уағдаласушы мемлекет" және "екінші Уағдаласушы мемлекет" терминдер түпмәтінге байланысты Қазақстанды немесе Кувейтті білдіреді;
b) "Қазақстан" деген термин Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынасында қолданған кезде "Қазақстан" деген термин оның ұлттық заңнамасына және ол қатысушысы болып табылатын халықаралық шарттарға сәйкес Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және Қазақстан өзінің егемендік құқықтары мен заңды құзырын жүзеге асыра алатын аймақтарды қамтиды;
с) "Кувейт" деген термин Кувейт заңнамасының негізінде Кувейт өзінің егемендік құқықтарын немесе заңды құзырын жүзеге асыра алатын аймақ ретінде болған немесе кейіннен солай есептелетін халықаралық заңнамаға сәйкес аумақтық сулардан тыс кез келген аймақтарды қоса алғанда, Кувейт Мемлекетінің аумағын білдіреді;
d) "тұлға" деген термин кез келген жеке тұлғаны немесе компанияны және тұлғалардың кез келген басқа бірлестігін қамтиды;
е) "ұлттық тұлға" деген термин мыналарды білдіреді:
і) Уағдаласушы мемлекеттің азаматтығын алған кез келген жеке тұлғаны;
іі) өз мәртебесін Уағдаласушы мемлекеттің қолданыстағы заңнамасының негізінде алған кез келген заңды тұлға, әріптестік немесе қауымдастық;
f) "компания" деген термин салық салу мақсаттары үшін корпорациялық бірлестік ретінде қарастырылатын кез келген корпорациялық құрылымды немесе кез келген экономикалық бірлікті білдіреді;
g) "Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны" және "екінші Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны" деген терминдер тиісінше Уағдаласушы мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;
h) "халықаралық тасымал" деген термин теңіз немесе әуе кемесі екінші Уағдаласушы мемлекеттегі пункттер арасында ғана пайдаланылатын жағдайлардан басқа, Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесімен кез келген тасымалды білдіреді;
і) "салық" деген термин түпмәтін қазақстандық немесе кувейттік салықты білдіреді;
j) "құзыретті орган" деген термин мыналарды білдіреді:
і) Қазақстан жағдайында: Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін;
іі) Кувейт жағдайында министрін немесе Қаржы министрінің уәкілетті өкілін;
k) "кәсіпкерлік қызмет" деген термин кәсіптік қызметтерді және тәуелсіз сипаттағы басқа қызметті орындауды қамтиды;
l) "кәсіпорын" деген термин кез келген кәсіпкерлік қызмет түрін жүзеге асыру кезінде қолданылады.
2. Уағдаласушы мемлекет Келісімді кез келген уақытта қолданған кезде егер түпмәтіннен өзгеше туындамаса, онда айқындалмаған кез келген термин осы Келісім қолданылатын салықтарға қатысты осы Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасы бойынша сол кезде ие болған мағынаны иеленетін болады. Осы Уағдаласушы мемлекеттің қолданылатын салық заңнамасы бойынша кез келген мағына осы Уағдаласушы мемлекеттің басқа заңдары бойынша терминге берілетін мағынадан басым болады.

4-бап
Резидент

1. Осы Келісімнің мақсаттары үшін "Уағдаласушы мемлекеттің резиденті" деген термин мынаны білдіреді:
а) Қазақстан жағдайында: осы Мемлекеттің заңнамасы бойынша оның тұрғылықты жері, азаматтығы, басқару орны немесе ұқсас сипаттағы кез келген басқа өлшем негізінде онда салық салынуға жататын кез келген тұлғаны білдіреді. Алайда бұл термин осы мемлекетте орналасқан көздерден алынатын табысқа қатысты ғана осы мемлекетте салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.
b) Кувейт жағдайында: Кувейтте тұрғылықты жері бар және Кувейттің ұлттық тұлғасы болып табылатын жеке тұлғаны және Кувейтте құрылған компанияны білдіреді.
2. 1-тармақтың мақсаттары үшін Уағдаласушы мемлекеттің резиденті мынаны қамтиды:
а) осы Уағдаласушы мемлекеттің Үкіметі және демек, кез келген саяси бөлімшелер, орталық немесе жергілікті билік органдары;
b) корпорация, Орталық (Ұлттық) банк, қор, билік органы, мекеме, агенттік немесе басқа осындай құрылымдар сияқты мемлекеттік (жария) заң бойынша осы Уағдаласушы мемлекетте құрылған кез келген үкіметтік институттар;
с) осы Уағдаласушы мемлекеттің Үкіметі немесе оның кез келген саяси бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органдары немесе үшінші мемлекет осындай органдарымен бірлесіп, b) тармақшасында анықталған кез келген үкіметтік институт осы Уағдаласушы мемлекетте құрған кез келген экономикалық бірлік.
3. Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, онда оның мәртебесі мынадай түрде айқындалады:
а) ол өзінің иелігіндегі тұрақты баспанасы орналасқан Уағдаласушы мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі. Егер оның иелігінде Уағдаласушы мемлекеттердің екеуінде де тұрақты баспанасы болса, ол неғұрлым тығыз жеке және экономикалық қатынастары (өмірлік мүдделер орталығы) бар Уағдаласушы мемлекеттің ғана резиденті болып саналады;
b) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Уағдаласушы мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе егер Уағдаласушы мемлекеттердің ешқайсысында өзінің иелігіндегі тұрақты баспанасы болмаса, онда ол өзі әдетте тұрып жатқан Уағдаласушы мемлекеттің ғана резиденті болып саналады;
с) егер ол әдетте Уағдаласушы мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың біреуінде де тұрмаса, онда ол азаматы болып табылатын Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
d) егер оның мәртебесі а)-с) тармақшаларының ережелеріне сәйкес айқындау болмаса, онда Уағдаласушы мемлекеттердің құзыретті органдары осы мәселені өзара келісім бойынша шешеді.
4. Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке тұлғадан өзге тұлға Уағдаласушы мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, ол өзінің тиімді басқару орны орналасқан мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі.

5-бап
Тұрақты мекеме

1. Осы Келісімнің мақсаттары үшін "тұрақты мекеме" деген термин кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.
2. "Тұрақты мекеме" деген термині, атап айтқанда, мыналарды:
а) басқару орнын;
b) бөлімшені;
с) кеңсені;
d) фабриканы;
е) шеберхананы;
f) шахтаны, мұнай немесе газ ұңғымасын, карьерді, кенішті, құрылысты немесе табиғи ресурстарды өндіруге немесе барлауға қатысты кез келген басқа орынды, сондай-ақ осы жұмыстардың орындалуын қадағалауға байланысты қызметтерді қамтиды.
3. Құрылыс алаңы конструкция немесе монтаждау құрастыру объектісі немесе Уағдаласушы мемлекетте жүзеге асырылатын осы жұмыстардың орындалуын қадағалауға байланысты қызметтер, егер осындай алаң, объект немесе қызмет 3 (үш) айдан астам кезең ішінде жұмыс істеп тұрған болса ғана тұрақты мекемені құрайды.
4. Уағдаласушы мемлекет кәсіпорнының екінші Уағдаласушы мемлекетте осындай мақсаттар үшін кәсіпорын жалдаған қызметшілер немесе басқа персонал арқылы консультациялық немесе басқару қызметтерін қоса алғанда, қызметтер көрсетуі, егер осындай сипаттағы (осындай немесе онымен байланысты жоба үшін) қызмет ел ішінде кез келген он екі айлық кезең шегінде 3 айдан артық кезеңге немесе кезеңдерге жалғасатын болса ғана тұрақты мекемені құрайды.
5. Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны, егер негізгі техникалық немесе ғылыми жабдық немесе машина жабдығы кез келген он екі айлық кезеңде алты айдан артық пайдаланылса немесе осы екінші Уағдаласушы мемлекетте кәсіпорынмен жасасқан келісім-шартқа сәйкес орнатылса екінші Уағдаласушы мемлекетте тұрақты мекемесі бар деп есептеледі.
6. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, "тұрақты мекеме" деген термин мыналарды:
а) құрылыстарды тек кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін пайдалануды;
b) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ұстауды;
с) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек басқа кәсіпорынның өңдеу мақсаттары үшін ұстауды;
d) тұрақты қызмет орнын тек тауарлар немесе бұйымдар сатып алу мақсаттары үшін немесе кәсіпорынға арналған ақпарат жинау үшін ұстауды;
е) тұрақты кәсіпкерлік қызмет орнын тек кәсіпорын үшін дайындық немесе көмекші сипаттағы кез келген басқа қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін ұстауды;
f) осындай амал нәтижесінде туындайтын тұрақты кәсіпкерлік қызметтің орнының жиынтық қызметі дайындық немесе көмекші сипатта болады деген шартпен тұрақты кәсіпкерлік қызмет орнын а) тармақшасынан бастап е) тармақшасын қоса алғанда санамаланған қызмет түрлерінің кез келген амалын жүзеге асыру үшін ұстауды қамтитын ретінде қарастырылмайды.
7. 1 және 2-тармақтардың ережелеріне қарамастан, егер оған 8-тармақ қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға Уағдаласушы мемлекетте екінші Уағдаласушы мемлекет кәсіпорнының атынан әрекет етсе, егер ол:
а) алғашқы Уағдаласушы мемлекетте кәсіпорынның атынан, егер тек осындай кәсіпорынның қызметі 6-тармақта айтылған қызмет түрлерімен шектелмесе, келісім-шарттар жасасуға өкілетті болса және оны әдетте пайдаланса, олар тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырылса да, кәсіпкерлік қызметтің сол тұрақты орынға осы тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырылмаса;
b) осындай өкілеттігі болмаса, бірақ әдетте алғашқы айтылған мемлекетте одан ол тұрақты негізде тауарлардың немесе бұйымдардың қорын ұстаса, тауарларды немесе бұйымдарды кәсіпорынның атынан үшінші тарапқа жеткізеді;
с) әдетте тапсырыстарды алғашқы айтылған Уағдаласушы мемлекетте кәсіпорынның өзі үшін немесе осындай кәсіпорын және өздері бақылайтын немесе оны бақылайтын басқа да кәсіпорындар үшін ғана немесе сол сияқты сақтайтын;
d) осындай қызметті орындай отырып, ол кәсіпорын үшін осы Уағдаласушы мемлекетте кәсіпорынға тиесілі тауарлар мен бұйымдарды шығарса немесе өңдесе және сатса, онда бұл кәсіпорын осы тұлға кәсіпорын үшін қолданатын кез келген қызметке қатысты алғашқы айтылған Уағдаласушы мемлекетте тұрақты мекемесі бар ретінде қаралатын болады.
8. Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны кәсіпкерлік қызметін осы басқа Уағдаласушы мемлекетте делдал, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшін ғана, осындай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет жасаған жағдайда, осы басқа Уағдаласушы мемлекетте тұрақты мекемесі бар ретінде қарастырылмайды. Алайда, егер осындай агенттің қызметі осы кәсіпорынның және өздері бақылайтын немесе оның мүддесін бақылайтын басқа кәсіпорындардың атынан толығымен немесе шамамен толықтай жүзеге асырылатын болса, ол осы тармақтың мағынасында тәуелсіз мәртебесі бар агент ретінде қаралмайды.
9. Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияны бақылауы немесе оның бақылауында болуы немесе осы екінші Уағдаласушы мемлекетте кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыруы (не тұрақты мекеме арқылы не басқаша түрде) фактісінің өзі-ақ осы компаниялардың бірін екіншісінің тұрақты мекемесіне айналдырылмайды.

6-бап
Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

1. Уағдаласушы мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алатын табысына (ауыл шаруашылығынан немесе орман шаруашылығынан алынатын табысты қоса алғанда) осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. "Жылжымайтын мүлік" термині қаралып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасы бойынша айқындалатын мағынаға ие. Бұл термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, ауыл және орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықты, жер меншігіне қатысты ортақ құқық ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктын және минералдық ресурстарды, көздерді және басқа табиғи ресурстарды игеру немесе игеру құқығы үшін берілетін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе тіркелген төлемдерге құқықтарды қамтиды. Теңіз және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қаралмайды.
3. 1-тармақтың ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
4. 1 және 3-тармақтардың ережелері кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа қолданылады.

7-бап
Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда

1. Егер тек Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырмаса, кәсіпорынның пайдасына тек осы Уағдаласушы мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын кәсіпкерлік қызметті жоғарыда айтылғандай жүзеге асырса, онда кәсіпорынның пайдасына екінші Уағдаласушы мемлекетте, бірақ мыналарға:
а) осындай тұрақты мекемеге;
b) осы екінші мемлекетте тұрақты мекеме арқылы сатылатын тауарлар немесе бұйымдар секілді немесе соларға ұқсас тауарларды немесе бұйымдарды сатуға; немесе
с) өзінің сипаты жағынан осындай тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызметке сәйкес келетін немесе соған ұқсас осы екінші мемлекетте жүзеге асырылатын басқа кәсіпкерлік қызметке жататын бөлігінде ғана осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. 3-тармақтың ережелерін ескере отырып, егер Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса, онда әрбір Уағдаласушы мемлекетте осы тұрақты мекемеге, егер ол оқшау және дербес кәсіпорын болып, осындай немесе ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе ұқсас қызметпен айналысып әрі өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан толық тәуелсіз әрекет жасағанда алуы мүмкін пайда жатқызылады.
3. Тұрақты мекеменің пайдасын анықтау кезінде, басқару және жалпы әкімшілік шығыстарды қоса алғанда, олардың тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған шығыстарды шегеріп тастауға жол беріледі. Алайда, егер мұндайлар болса тұрақты мекеме оның кәсіпорынның бас офисіне немесе оның кез келген басқа офистеріне роялти, қаламақы немесе патенттерді немесе басқа құқықтарды пайдаланғаны үшін ұқсас төлемдер түрінде немесе ерекше қызметтер көрсеткені үшін немесе басқарғаны үшін комиссиялық төлемдер түрінде немесе банктерді қоспағанда, тұрақты мекемеге берілген қарыз сомасы проценттер түрінде төленетін сомаларға, (нақты шығыстарды өтеуден өзге) қатысты шегерімге жол берілмейді. Осылайша тұрақты мекеменің пайдасы роялти, қаламақы және патенттерді немесе басқа құқықтарды пайдаланғаны үшін басқа төлемдер түрінде; көрсетілген ерекше қызметтер үшін немесе басқарғаны үшін комиссиялық алымдар түрінде; немесе банктерді қоспағанда, кәсіпорынның бас офисіне немесе оның кез келген басқа бөлімшесіне берілген қарыз сомасына проценттер түрінде кәсіпорынның бас офисінен немесе оның кез келген басқа бөлімшесінен тұрақты мекеме алған сомаларды (нақты шығыстарды өтеуден өзге) қамтымауы тиіс.
4. Тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тауарлар немесе бұйымдар сатып алуының негізінде ғана осы тұрақты мекемеге қандай да болмасын пайда есептелмейді.
5. Егер әдетте Уағдаласушы мемлекетте тұрақты мекемеге қатысты пайда кәсіпорынның жалпы пайдасын оның әртүрлі бөліктеріне тепе-тең бөлу негізінде айқындалып жүрген болса, 2-тармақтағы ешнәрсе Уағдаласушы мемлекетке салық салынатын пайданы әдетте қолданылып жүрген осындай тепе-тең бөлу арқылы айқындауға кедергі келтірмеуге тиіс; алайда тепе-тең бөлудің қабылданған әдісі осы Бапта қамтылған принциптерге сай келетін нәтиже беруі тиіс.
6. Егер Уағдаласушы мемлекеттің құзыретті органы үшін қол жетімді болып табылатын ақпарат тұлғаның тұрақты мекемесіне қатысты пайданы анықтау үшін жеткіліксіз болса, осы баптағы ештеңе осы тұрақты мекеменің пайдасын осы Уағдаласушы мемлекеттің құзыретті органының бағалауы арқылы салық төлеу бойынша осы тұрақты мекеменің салықтық берешегін анықтауға қатысты осы Уағдаласушы мемлекеттің қандай да болмасын заңын немесе нормативтік актісін қолдануға тыйым салмайды.
7. Осы баптың алдыңғы тармақтарының мақсаты үшін тұрақты мекемеге жататын пайда, егер мұндай тәртіпті өзгерту үшін жеткілікті және нақты себептер болмаса жыл сайын бірдей тәсілмен айқындалады.
8. Егер пайда осы Келісімнің басқа баптарында жеке айтылатын табыстардың түрлерін қамтыса, онда бұл баптардың ережелері осы баптың ережелерін қозғамайды.
9. Осы Келісімде ештеңе Уағдаласушы мемлекетке осы мемлекеттегі тұрақты мекемеге жататын компанияның пайдасына арнайы салық, кез келген салыққа қосымша салық салынатын жылдары осындай қосымша салық салуға ұшырамаған осындай пайда сомасының 5 пайызынан аспайтындай етіліп есептелген жағдайда осы мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылатын компанияның пайдасына есептелетін салыққа қосымша салық салуға кедергі түрінде түсіндіріле алмайды. Осы тармақтың мақсаттары үшін пайда тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы мемлекетте өндіріп алынатын осы тармақта ескерілген қосымша салықтан басқа одан басқа салықтарды шегергеннен кейін анықталады.

8-бап
Теңіз және әуе көлігі

1. Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорнының теңіз немесе әуе кемелерін халықаралық тасымалдауда пайдаланудан алатын пайдасына тек осы Уағдаласушы мемлекетте ғана салық салынады.
2. Осы баптың мақсаттары үшін халықаралық тасымалдарда теңіз немесе әуе кемелерін пайдаланудан алынатын пайда мыналарды қамтиды:
а) теңіз немесе әуе кемелерін экипажсыз жалға беруден түсетін пайда;
b) тауарларды немесе бұйымдарды тасымалдау үшін пайдаланылатын контейнерлерді тасымалдауға арналған трейлерді, ілеспе жабдықты қоса алғанда, контейнерлерді пайдаланудан, ұстаудан немесе жалға беруден түсетін пайда; мұнда осындай жалдау немесе осындай пайдалану, ұстау немесе жалға беру жағдайға байланысты халықаралық тасымалдарда теңіз немесе әуе кемесін пайдалануға қатысты қосалқы болып табылады.
3. 1-тармақтың ережелері сондай-ақ көлік құралдарын пайдалану жөніндегі бірлескен кәсіпорында немесе халықаралық ұйымда пулға қатысудан алынатын пайдаға қолданылады.

9-бап
Қауымдасқан кәсіпорындар

1. Егер
а) Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса, немесе
b) дәл сол тұлғалар Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорнын және екінші Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе олардың капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса,
және кез келген жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржылық өзара қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда кәсіпорындардың біріне есептелуі мүмкін, бірақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осы кәсіпорынның пайдасына қосылуы және оған тиісінше салық салынуы мүмкін.
2. Егер Уағдаласушы мемлекет осы Уағдаласушы мемлекет кәсіпорнын пайдаға қосса әрі тиісінше, екінші Уағдаласушы мемлекет кәсіпорнының осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынатын пайданы және осылай қосылған пайда алғашқы аталған Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорнына есептелуі мүмкін пайда болып табылса, егер екі кәсіпорынның арасындағы өзара қатынастар тәуелсіз кәсіпорындардың арасындағы қатынастардай болса, онда осы екінші Уағдаласушы мемлекет осы пайдадан алынатын салық сомасына тиісті түзету жасайды. Осындай түзетуді айқындау кезінде осы Келісімнің басқа да ережелері ескерілуі тиіс және Уағдаласушы мемлекеттердің құзыретті органдары қажет болған кезде бір-бірімен консультация жүргізіп отыруға тиіс.

10-бап
Дивидендтер

1. Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның осындай дивиденттердің іс жүзіндегі иесі болып табылатын екінші Уағдаласушы мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтеріне осы екінші мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда мұндай дивидендтерге резиденті дивидендтер төлейтін компания болып табылатын Уағдаласушы мемлекетте осы Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер дивидендтердің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болса, онда осындай жолмен алынатын салық:
а) егер іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы мемлекеттің Үкіметі немесе кез келген үкіметтік институт немесе 4-баптың 2-тармағында айтылғандай кез келген экономикалық бірлік болып табылса, дивидендтердің жалпы сомасының 0 процентінен;
b) егер іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания капиталының кемінде 5 пайызына тікелей иелік ететін компания болса, дивидендтердің жалпы сомасының 5 процентінен;
с) егер іс жүзіндегі дивидендтердің иесі жеке тұлға болып табылса дивидендтердің жалпы сомасының 5 процентінен аспауы тиіс.
Осы тармақтың ережелері дивидендтер төленетін пайдаға қатысты компанияға салық салуды қарастырмайды.
3. "Дивидендтер" терминін осы бапта пайдаланған кезде акциялардан, "жуиссанс" акцияларынан немесе "жуиссанс" құқықтарынан, өңдеу кәсіпорындарының акцияларынан, құрылтайшылық акциялардан немесе борыштық талаптар болып табылмайтын басқа құқықтардан алынатын табысты, пайдаға қатысудан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлуші компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасына сәйкес акциялардан алынатын табыс секілді дәл сондай салықтық реттеуге жататын басқа да корпоративтік құқықтардан алынатын табысты білдіреді.
4. Егер Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын, дивидендтердің іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания резиденті болып отырған екінші Уағдаласушы мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы онда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және төленіп жүрген дивидендтерге қатысты холдинг шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, 1 және 2-тармақтың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелері қолданылады.
5. Егер Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы мемлекеттен пайда немесе табыс алатын болса, осы екінші Уағдаласушы мемлекет, мұндай дивидендтер осы екінші Уағдаласушы мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг осы екінші Уағдаласушы мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен шын мәнінде байланысты болатын жағдайды қоспағанда, компания төлейтін дивидендтерді салықтан босата алады, егер тіпті төленетін дивидендтер немесе бөлінбеген пайда осы екінші Уағдаласушы мемлекетте пайда болған табыстан толығымен немесе ішінара құралса да, компанияның бөлінбеген пайдасына салық салынбайды.

11-бап
Проценттер

1. Уағдаласушы мемлекетте пайда болатын және іс жүзіндегі иесі болып табылатын екінші Уағдаласушы мемлекеттің резидентіне төленетін осындай пайыздарға осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, мұндай пайыздарға сол сияқты компания пайыздар төлейтін және осы Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасына сәйкес резидент болып табылатын Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін, бірақ, егер алушы пайыздардың нақты иесі бола тұра, екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық:
а) егер іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы мемлекеттің Үкіметі немесе кез келген үкіметтік институт немесе 4-баптың 2-тармағында айтылғандай кез келген экономикалық бірлік болып табылса, дивидендтердің жалпы сомасының 0 процентінен;
b) барлық қалған жағдайларда проценттердің жалпы сомасының 10 процентінен аспауы тиіс.
3. "Проценттер" термині осы бапта пайдаланылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген және борышкерлердің пайдасына қатысу құқығын беретін немесе бермейтін кез келген түрдегі борыштық талаптардан алынатын табысты және атап айтқанда, мемлекеттік бағалы қағаздардан алынатын табысты (Қазақстан жағдайында), үкіметтік бағалы қағаздардан алынатын табысты (Кувейт жағдайында) және осы бағалы қағаздар, табыс туындайтын Уағдаласушы мемлекеттің салық заңнамасына сәйкес қарыз сомасынан түсетін табыс сияқты осындай салық салуға жататын кірісті қоса алғанда, облигациялар және борыштық міндеттемелер бойынша төленетін сыйлықтар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты білдіреді. Уақтылы төленбеген төлемдер үшін айыппұлдар осы баптың мақсаты үшін проценттер ретінде қарастырылмайды.
4. Егер Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын проценттердің іс жүзіндегі иесі проценттер пайда болатын екінші Уағдаласушы мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және өзіне қатысты пайыздар төленетін борыштық талабы шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге қатысты болса, 1, 2 және 3-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелері қолданылады.
5. Егер төлеуші осы Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылса, проценттер Уағдаласушы мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Егер, алайда, проценттерді төлеуші тұлға Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табыла ма, жоқ па осыған қарамастан, Уағдаласушы мемлекетте проценттер төленетін берешек пайда болған тұрақты мекемесі болса және осындай проценттерді осындай тұрақты мекеме төлейтін болса, онда мұндай проценттер осындай тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы мемлекетте пайда болады деп есептеледі.
6. Егер пайыздар төлеуші мен оның нақты иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебінен оның негізінде төленетін борыштық талапқа қатысты пайыздардың сомасы пайыздар төлеуші мен олардың нақты иесі арасында осындай қатынастар болмаған кезде келісіле алатындай сомадан асып кетсе, осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Келісімнің басқа ережелерін ескере отырып, әрбір Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуға жатады.

12-бап
Роялти

1. Уағдаласушы мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, мұндай роялтиге, сондай-ақ ол пайда болатын Уағдаласушы мемлекетте және осы Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер роялтидің нақты иесі екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осындай тәсілмен алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 проценттер аспауға тиіс.
3. "Роялти" термині осы бапта пайдаланылған кезде бағдарламалық қамтамасыз етуді, кинематографиялық фильмдерді қоса алғанда, әдебиет, өнер немесе ғылым шығармаларына, кез келген патентке, сауда таңбасына, дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға немесе процеске, кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшін немесе осындай құқықты пайдалануға бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпараттар үшін сыйақы ретінде алынған төлемдердің кез келген түрін білдіреді.
4. Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын роялтидің нақты иесі роялти пайда болған екінші Уағдаласушы мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және роялти өздеріне қатысты төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелері қолданылады.
5. Егер төлеуші осы Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылса, роялти Уағдаласушы мемлекетте пайда болды деп есептеледі. Егер, алайда, роялти төлеуші тұлға Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табыла ма, жоқ па, оған қарамастан Уағдаласушы мемлекетте оған байланысты роялти төлеу міндеттемесі пайда болған тұрақты мекемесі болса және мұндай роялти осы тұрақты мекемеге байланысты болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы мемлекетте пайда болды деп есептеледі.
6. Егер роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасында ерекше қатынастар болу салдары негізінде төленетін пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидің сомасы мұндай қатынастар болмаған кезде роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында келісуге болатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері тек соңғы айтылған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Келісімнің басқа ережелерін тиісті түрде ескере отырып, әрбір Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынады.

13-бап
Мүлік құнының өсімінен алынатын табыс

1. Уағдаласушы мемлекеттің резиденті осы Келісімнің 6-бабында анықталған және екінші Уағдаласушы мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алатын табыстарға осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы мемлекетте иеленіп отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға мұндай тұрақты мекемені (жеке немесе бүкіл кәсіпорынмен қоса) иеліктен шығарудан алынған табыстарды қоса алғанда, осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Халықаралық тасымалдарда пайдаланатын теңіз немесе әуе кемелерін немесе мұндай теңіз немесе әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға тек осы Уағдаласушы мемлекетте ғана салық салынады.
4. Уағдаласушы мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктің өз құнының 50 процентінен астамын тікелей немесе жанама түрде алатын компания акцияларын иеліктен шығарудан алған табыстарға осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін. Алайда осы тармақ акцияларды иеліктен шығарудан келетін пайдаға қолданылмайды:
а) Уағдаласушы мемлекеттердің арасында келісілуі мүмкін осындай қор биржаларында белгіленетін; немесе
b) компанияларды қайта ұйымдастыру, қосу жүйесінде иеліктен шығарылған немесе айырбасталған, шартты "ыдырату" немесе осындай операциялар; немесе
с) ол өзінің кәсіпкерлік қызметін орындайтын жылжымайтын мүліктен түсетін активтің оның құнынан 50 проценттен астамын алатын компанияда.
5. 1, 2, 3 және 4-тармақтарда айтылғаннан өзге кез келген мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табыстарға мүлікті иеліктен шығарушы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап
Тәуелді жеке қызметтер

1. 15, 17, 18-баптардың ережелерін ескере отырып, Уағдаласушы мемлекеттің резиденті жалданып істеген жұмысына байланысты алған еңбекақыға, жалақыға және басқа да осындай сыйақыға, егер тек жалданып жұмыс істеу екінші Уағдаласушы мемлекетте орындалмаса, осы мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалданып істейтін жұмыс осылайша орындалса, онда осыған байланысты алынған сыйақыға осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. 1-тармақтың ережелеріне қарамастан, екінші Уағдаласушы мемлекетте орындалатын жалданып жұмыс істеуге байланысты Уағдаласушы мемлекеттің резиденті алған сыйақыға, егер барлық төмендегі шарттар орындалса:
а) резидент тиісті салық жылы басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жалпы алғанда 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер бойы осы екінші Уағдаласушы мемлекетте болса;
b) сыйақыны екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жалдаушы төлесе немесе жалдаушының атынан төленсе; және
с) сыйақы төлеу жөніндегі шығыстарды жалға алушының екінші Уағдаласушы мемлекеттегі тұрақты мекемесі көтермесе, тек алғашқы айтылған Уағдаласушы мемлекетте салық салынады.
3. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, халықаралық тасымалдарда Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорны пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесінің бортында орындалатын жалданып істейтін жұмысқа қатысты алынған сыйақыға Уағдаласушы мемлекетте ғана салық салынуы мүмкін.
4. Уағдаласушы мемлекеттің ұлттық әуе агенттігінің бас офисінде тағайындалған персонал екінші Уағдаласушы мемлекетте олардың сыйақыларынан өндіріп алынатын салықтардан осы екінші Уағдаласушы мемлекетте босатылатын болады.

15-бап
Директорлардың қаламақылары

Екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның директорлар кеңесінің немесе оған ұқсас органның мүшесі ретінде Уағдаласушы мемлекеттің резиденті алған директорлардың қаламақыларына және басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы алғашқы Уағдаласушы мемлекетте ғана салық салынуы мүмкін.

16-бап
Артистер мен спортшылар

1. 7 және 14-баптардың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе телевидение артисі немесе сазгер ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы мемлекетте жүзеге асыратын өзінің жеке қызметінен алған табысына осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Егер өнер қызметкері немесе спортшы осы өзінің сипатында жүзеге асыратын жеке қызметінен алынатын табыс артистің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаға есептелсе, онда бұл табысқа 7 және 14-баптардың ережелеріне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын өнер қызметкерінің немесе спортшының екінші Уағдаласушы мемлекетте жүзеге асыратын жеке қызметінен алынатын табысқа, егер оның осы екінші Уағдаласушы мемлекетке келуі елеулі түрде кез келген оның саяси бөлімшелерін, орталық, жергілікті билік органдарын немесе мемлекеттік органдарды қоса алғанда, алғашқы айтылған Уағдаласушы мемлекеттің қоғамдық қорлары немесе коммерциялық емес ұйымдары қолдамаса, 1 және 2-тармақтар қолданылмайды.

17-бап
Зейнетақылар және аннуитеттер

1. 18-баптың 2-тармағының ережелеріне сәйкес бұрын жүзеге асырған жұмысы үшін Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлғаға төленетін зейнетақылар мен басқа да осыған ұқсас төлемдерге және аннуитеттерге осы Уағдаласушы мемлекетте ғана салық салынады.
2. Осы баптың мақсаттары үшін:
а) "зейнетақылар және басқа да осындай төлемдер" термині зейнетке шыққаннан кейін жалдау бойынша жұмысы үшін өтеу түрінде жүзеге асырылатын мерзімді төлемдерді немесе бұрын жалдау бойынша жұмысына байланысты алған жарақаты үшін өтемақы түріндегі төлемдерді білдіреді;
b) "аннуитеттер" термині осындай төлемдерді ақшалай немесе құндық мәнде баламалы және толық өтеуді жүзеге асыру міндеттемесіне сәйкес жеке тұлғаға өмір бойы немесе белгілі бір немесе белгіленетін уақыт кезеңі бойы белгіленген мерзімде жүйелі түрде төленіп тұратын белгіленген соманы білдіреді.

18-бап
Мемлекеттік қызмет

1. а) Жеке тұлғаға Уағдаласушы мемлекет немесе оның саяси бөлімшелері, орталық немесе жергілікті билік органдары осы Уағдаласушы мемлекет немесе оның саяси бөлімшелері, орталық немесе жергілікті билік органдары үшін жүзеге асырған қызметі үшін төлейтін еңбекақыға, жалақыға және зейнетақыдан басқа осыған ұқсас сыйақыға осы Уағдаласушы мемлекетте ғана салық салынады;
b) Алайда, мұндай қызметақыға, жалақыға және өзге осыған ұқсас сыйақыға, егер қызмет осы Уағдаласушы мемлекетте жүзеге асырылса және осы мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлға:
і) осы Уағдаласушы мемлекеттің азаматы болып табылса;
іі) қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана осы Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болмаса, тек екінші Уағдаласушы мемлекетте ғана салық салынады.
2. а) Уағдаласушы мемлекет немесе оның саяси бөлімшелері, орталық немесе жергілікті билік органдары немесе олар құрған қорлар, жеке тұлғаға осы Уағдаласушы мемлекет немесе оның саяси бөлімшелері, орталық немесе жергілікті билік органдары үшін жүзеге асырған қызметтеріне төлейтін кез келген зейнетақыға осы Уағдаласушы мемлекетте ғана салық салынады.
b) алайда, мұндай зейнетақыға егер жеке тұлға осы Уағдаласушы мемлекеттің резиденті және азаматы болып табылса, тек екінші Уағдаласушы мемлекетте ғана салық салынады.
3. 14, 15, 16 және 17-баптардың ережелері Уағдаласушы мемлекет немесе оның саяси бөлімшелері, орталық немесе жергілікті билік органдары жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызметке байланысты қызметке қатысты еңбекақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақылар мен зейнетақыларға қолданылады.

19-бап
Оқытушылар және ғылыми қызметкерлер

Уағдаласушы мемлекетке сапарының алдында Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылған немесе болған және алғашқы айтылған Уағдаласушы мемлекеттің Үкіметінің немесе университеттің, колледждің, мектептің, мұражайдың немесе кез келген басқа мәдени мекеменің шақыруы бойынша осындай алғашқы айтылған Уағдаласушы мемлекетте немесе мәдени алмасудың ресми бағдарламасына сәйкес осы Уағдаласушы мемлекетте бірінен кейін бірі жүретін екі жылдан аспайтын уақыт кезеңі ішінде сабақ беру, лекциялар оқу немесе осындай мекемелерде зерттеулер жүргізу мақсатында ғана жүрген жеке тұлға осы қызмет үшін сыйақыға қатысты осы Уағдаласушы мемлекетте салық салудан босатылады.

20-бап
Студенттер

Уағдаласушы мемлекетке келер алдында тікелей екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын және тек білім алу немесе тағылымдамадан өту мақсатында алғашқы айтылған Уағдаласушы мемлекетте болған студент, тәлімгер өзінің тұруы, білім алуы немесе тағылымдамадан өтуі мақсаты үшін алатын төлемдерге осы сома көздері осы Уағдаласушы мемлекеттен тысқары жерде болған жағдайда, осы Уағдаласушы мемлекетте салық салынбайды.

21-бап
Басқа да табыстар

1. Осы Келісімнің алдыңғы баптарында айтылмаған Уағдаласушы мемлекет резидентінің табыс түрлеріне оның пайда болу көзіне қарамастан, тек осы Уағдаласушы мемлекетте ғана салық салынады.
2. 6-баптың 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүліктен алынатын табыстан өзге табыстарға, егер мұндай табыстарды алушы Уағдаласушы мемлекеттің резиденті бола тура екінші Уағдаласушы мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және оған сәйкес табыс төлеу жүргізілген құқық немесе мүлік іс жүзінде осындай тұрақты мекемеге қатысты болса, 1-тармақтың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелері қолданылады.
3. 1 және 2-тармақтардың ережелеріне қарамастан осы Келісімнің алдыңғы баптарында айтылмаған және екінші Уағдаласушы мемлекетте туындайтын Уағдаласушы мемлекет резидентінің кіріс түрлеріне сол сияқты осы екінші Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.

22-бап
Қосарланған салық салуды жою

1. Әрбір Уағдаласушы мемлекеттің қолданыстағы заңнамасына сәйкес қосарланған салық салу мынадай ережелер кезінде жойылады:
а) Қазақстан жағдайында:
Егер Қазақстанның резиденті осы Келісімнің ережелеріне сәйкес Кувейтте салық салынуы мүмкін табыс алса, Қазақстан осындай резиденттің табысына салынатын салықтан Кувейтте төленген табыс салығына баламалы соманы шегеруге мүмкіндік беруі тиіс;
Алайда мұндай шегеру кез келген жағдайда жағдайға қарай Кувейтте салық салынуы мүмкін кіріске жататын осындай шегеруді бергенге дейін есептелген табысқа салынатын салықтың сол бөлігінен асуы тиіс.
b) Кувейт жағдайында:
Егер Кувейт резиденті осы Келісімнің ережелеріне сәйкес Қазақстанда салық салынуы мүмкін табыс алса, Кувейт осындай резиденттің табысына салынатын салықтан Қазақстанда төленген табыс салығына баламалы соманы шегеруге мүмкіндік беруі тиіс;
Алайда мұндай шегеру кез келген жағдайда жағдайға қарай Қазақстанда салық салынуы мүмкін кіріске жататын осындай шегеруді бергенге дейін есептелген табысқа салынатын салықтың сол бөлігінен асуы тиіс.
2. Осы баптың мақсаттары үшін 2-баптың 3-тармағының а) тармақшасында ескерілген Зекет табыс салығы ретінде қарастырылуға тиіс.
3. Уағдаласушы мемлекетте есеп беру мақсатында екінші Уағдаласушы мемлекетте төленген салық осы екінші Уағдаласушы мемлекетте өзгеше төленетін, бірақ осы екінші Уағдаласушы мемлекетте экономикалық өсімге жәрдемдесуге арналған заңмен немесе шаралармен арнайы ынталандырушы инвестицияларға сәйкес уақытша кейінге қалдырылған немесе азайтылған салықты қамтуы тиіс.

23-бап
Кемсітпеу

1. Уағдаласушы мемлекеттің ұлттық тұлғалары екінші Уағдаласушы мемлекетте осы екінші Уағдаласушы мемлекеттің ұлттық тұлғалары тап сондай жағдайда, атап айтқанда, резиденттікке қатысты ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін кез келген салық салуға немесе соларға байланысты міндеттемелерден өзгеше немесе ауыртпалықты кез келген салық салуға болып немесе соларға байланысты кез келген міндеттемеге ұшырамайды.
2. Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорнында екінші Уағдаласушы мемлекетте бар тұрақты мекемеге салық салу осыған ұқсас жағдайда осындай қызметті жүзеге асыратын үшінші елдің кәсіпорындарына салық салуға қарағанда осы екінші Уағдаласушы мемлекетте қолайсыздау болмауға тиіс. Осы ереже Уағдаласушы мемлекетті басқа Уағдаласушы мемлекеттің резидентіне салық салу мақсаттары үшін азаматтық мәртебе немесе отбасылық міндеттер негізінде ол өзінің тел резиденттеріне беретін бір жеке салықтық жеңілдіктер, шегерімдер беруге міндеттейтіндей ретінде түсіндірілмеуге тиіс.
3. Капиталы екінші Уағдаласушы мемлекеттің бір немесе бірнеше резидентіне толық немесе ішінара тиесілі немесе олардың тікелей немесе жанама түрде бақылауында болатын Уағдаласушы мемлекеттің кәсіпорындары капиталы кез келген үшінші мемлекеттің бір немесе бірнеше резиденттеріне толық немесе ішінара тиесілі немесе олардың тікелей немесе жанама түрде бақыланатын басқа ұқсас кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салу мен оған байланысты міндеттемелерге қарағанда онымен өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салу немесе оған байланысты кез келген міндеттемелерге алғашқы айтылған Уағдаласушы мемлекетте ұшырамауы тиіс.
4. Осы бапта ештеңе кез келген Уағдаласушы мемлекетті екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденттеріне қатысушысы осындай алғашқы айтылған Уағдаласушы мемлекет болып табылатын толық немесе басты түрде салық салуға немесе капиталды орналастыруға байланысты кедендік одақ, экономикалық одақ, еркін сауда немесе кез келген өңірлік немесе өңіраралық құралу аймағын құруға байланысты кез келген үшінші мемлекетке немесе оның резиденттеріне берілуі мүмкін кез келген режим, преференциялар немесе артықшылықтар түріндегі пайда ретінде түсіндірілмеуге тиіс.
5. Осы бапта "салық салу" термині осы Келісімнің мәні болып табылатын салықтарды білдіреді.

24-бап
Өзара келісу рәсімі

1. Егер тұлға Уағдаласушы мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де іс-әрекеттері өзін осы Келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соғып отыр немесе әкеп соғады деп есептесе, ол осы Уағдаласушы мемлекеттердің ішкі заңнамасында көзделген қорғау құралдарына қарамастан, өзінің ісін өзі резиденті болып табылатын Уағдаласушы мемлекеттің құзыретті органының қарауына немесе егер оның ісі 23-баптың 1-тармағының қолданысына түссе, өзі ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы мемлекеттің құзыретті органының қарауына бере алады. Өтініш осы Келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соқтыратын іс-әрекеттер туралы алғашқы хабарлама берілген сәттен бастап үш жыл ішінде берілуі тиіс.
2. Құзыретті орган, егер ол өтінішті негізді деп есептесе және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, осы Келісімге сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында істі екінші Уағдаласушы мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткізілген келісім Уағдаласушы мемлекеттердің ішкі заңнамаларында көзделген уақыттағы кез келген шектеуге байланыссыз орындалатын болады.
3. Уағдаласушы мемлекеттердің құзыретті органдары Келісімді түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмәнді өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Олар сол сияқты осы Келісімде көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатында бір-бірімен консультация өткізе алады.
4. Құзыретті органдар ішкі соттарға қарауға бергенге дейін кез келген жағдайды шешудің ережелерін өзара келісу рәсімін қабылдау қажеттілігін назарға алуы тиіс.
5. Уағдаласушы мемлекеттердің құзыретті органдары алдыңғы тармақтарды түсінуде келісімге қол жеткізу мақсатында бір-бірімен тікелей байланысқа түсе алады.

25-бап
Ақпарат алмасу

1. Уағдаласушы мемлекеттердің құзыретті органдары осы Келісімнің ережелерін немесе осы Келісімге қайшы келмейтіндей дәрежеде осы Келісім қолданылатын салықтарға қатысты Уағдаласушы мемлекеттің ішкі заңнамаларын орындау үшін қажет ақпаратпен алмасады. Уағдаласушы мемлекет алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы мемлекеттің ішкі заңнамасы шеңберінде алынған ақпарат секілді құпия болып есептеледі және тек осы Келісім қолданылатын салықтарға қатысты бағалаумен немесе жинаумен немесе мәжбүрлі өндіріп алумен немесе сот арқылы іздестірумен немесе апелляцияларды қараумен айналысатын тұлғаларға немесе органдарға ғана (соттар мен әкімшілік органдарды қоса алғанда) хабарланады.
2. Ешқандай жағдайда 1-тармақтың ережелері Уағдаласушы мемлекетке:
а) осы немесе екінші Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасы мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларын қолдану;
b) осы немесе екінші Уағдаласушы мемлекеттің заңнамасы бойынша немесе әдеттегі әкімшілік практикасы барысында алуға болмайтын ақпарат беру;
с) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпарат немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (қоғамдық тәртіпке) қайшы келуі мүмкін ақпарат беру міндеттемесін жүктейтіндей мағынада түсіндірілмейді.
3. Егер ақпарат Уағдаласушы мемлекетке осы бапқа сәйкес талап етілетін болса, екінші Уағдаласушы мемлекет жинақталған ақпаратты тіпті екінші мемлекет өзінің жеке салық мақсаттары үшін осындай ақпаратқа мұқтаж болмаса да пайдаланады. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме 2-тармақтың шектеулеріне бағынады, бірақ ешқандай жағдайда да осындай шектеу Уағдаласушы мемлекетке осындай ақпаратқа ешқандай ішкі мүддесінің болмағандығынан ғана, ақпаратты беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде қарастырылмайтын болады.
4. Ешқандай жағдайда 2-тармақтың ережелері банкте, басқа қаржы институтында, кандидатта немесе ұйымда немесе сенімді тұлғаның ережесінде әрекет ететін тұлғада бар ақпарат немесе бұл тұлғадағы жеке мүдделерге жатқызылатындықтан, Уағдаласушы мемлекетке ақпаратты беруден бас тартуға рұқсат беру үшін қарастырылмайтын болады.

26-бап
Өзге де ережелер

1. Осы Келісімнің ережелері қазір немесе кейіннен келісілген:
а) осы Уағдаласушы мемлекет өндіріп алатын салықты анықтаған кезде Уағдаласушы мемлекеттердің заңнамаларымен;
b) Уағдаласушы мемлекеттердің арасында немесе бір Уағдаласушы мемлекет пен екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденттері арасында салық салуға қатысты кез келген басқа арнайы шартпен кез келген жоюға, босатуға, шегеруге, кредитке немесе басқа да жеңілдіктерге қатысты ешқандай да шектеулер жасамайды.
2. Уағдаласушы мемлекет нормативтік актілерді осы Келісімнің ережелерін орындау мақсатында енгізе алады.

27-бап
Дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелердің
қызметкерлері

Осы Келісімдегі ештеңе де дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелер қызметкерлерінің немесе осындай артықшылықтар халықаралық құқықтың жалпы нормаларымен немесе беретін немесе арнайы келісімдердің ережелеріне сәйкес берілген халықаралық ұйымдар қызметшілерінің салық артықшылықтарын қозғамайды.

28-бап
Күшіне енуі

1. Осы Келісім ратификациялануға жатады және Уағдаласушы мемлекеттердің оның күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдерді орындауын көрсететін соңғы хабарламаны алған күннен бастап күшіне енеді.
2. Келісім:
а) Келісім күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе бірінші қаңтардан кейін төленген немесе есептелген сомалар бойынша көздерден ұсталатын салықтарға қатысты; және
b) Келісім күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан немесе бірінші қаңтардан кейін басталатын салық салынатын кезеңдегі басқа салықтарға қатысты қолданылады.

29-бап
Қолданылуын тоқтату

Осы Келісім бес жыл ішінде қолданыста болады және одан кейін Уағдаласушы мемлекеттердің бірі Келісімді бастапқы немесе кез келген соңғы кезеңде қолданысы өткенге дейін алты ай қалғанда жазбаша түрде өзінің осы Келісімнің қолданысын тоқтату ниеті туралы екіншісіне хабардар еткенге дейін ұқсас кезең немесе уақыт кезеңі ішінде қолданысын жалғастыра береді. Осындай жағдайда Келісім екі Уағдаласушы мемлекетте де мынадай жағдайда:
а) хабарлама беру жылынан кейінгі жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе бірінші қаңтарынан кейін төленетін немесе есептелетін сомалар бойынша көздерден ұсталатын салықтарға қатысты; және
b) хабарлама берген жылдан кейінгі жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе бірінші қаңтарынан кейін басталатын салық салынатын кезең үшін басқа салықтарға қатысты өзінің қолданысын тоқтатады.

ОСЫНЫ КУӘЛАНДЫРУ ҮШІН тиісті дәрежеде өкілеттік берілген екі Уағдаласушы мемлекеттің өкілдері осы Келісімге қол қойды.

200___ жылғы "___" ______ күні қазақ, орыс, араб және ағылшын
тілдерінде екі түпнұсқа данада жасалды, барлық мәтіндердің бірдей күші бар. Алшақтық болған жағдайда ағылшын тіліндегі мәтін басым болады.

Қазақстан Республикасының Кувейт Мемлекетінің
Үкіметі үшін Үкіметі үшін