О проекте Закона Республики Казахстан "О ратификации Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Королевства Испания об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал и Протокола к ней"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 28 января 2010 года № 29

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан "О ратификации Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Королевства Испания об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал и Протокола к ней".

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

Проект

Закон Республики Казахстан

О ратификации Конвенции между Правительством Республики
Казахстан и Правительством Королевства Испания об избежании
двойного налогообложения и предотвращении уклонения от
налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал и
Протокола к ней

Ратифицировать Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Королевства Испания об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал и Протокол к ней, подписанные в Астане 2 июля 2009 года.

Президент
Республики Казахстан

КОНВЕНЦИЯ МЕЖДУ ПРАВИТЕЛЬСТВОМ РЕСПУБЛИКИ
КАЗАХСТАН И ПРАВИТЕЛЬСТВОМ КОРОЛЕВСТВА
ИСПАНИЯ ОБ ИЗБЕЖАНИИ ДВОЙНОГО
НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ И ПРЕДОТВРАЩЕНИИ УКЛОНЕНИЯ
ОТ НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ В ОТНОШЕНИИ НАЛОГОВ НА
ДОХОД И НА КАПИТАЛ

Правительство Республики Казахстан и Правительство Королевства Испания, желая заключить Конвенцию об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал,

согласились о нижеследующем:

Статья 1
ЛИЦА, К КОТОРЫМ ПРИМЕНЯЮТСЯ КОНВЕНЦИЯ

Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
НАЛОГИ, НА КОТОРЫЕ РАСПРОСТРАНЯЕТСЯ КОНВЕНЦИЯ

1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход и на капитал, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его центральных органов, политических подразделений, местных органов власти, независимо от метода их взимания.
2. Налогами на доход и на капитал считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода, с общей суммы капитала, или с отдельных элементов дохода или капитала, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалованья или заработной платы, выплачиваемых предприятиями, а также налоги на прирост стоимости капитала.
3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящая Конвенция, являются в частности:
a) в Республике Казахстан:
(i) корпоративный подоходный налог;
(ii) индивидуальный подоходный налог;
(iii) налог на имущество юридических и физических лиц;
(далее именуемые как "Казахстанский налог");

b) в Королевстве Испания:
(i) индивидуальный подоходный налог;
(ii) корпоративный налог;
(iii) подоходный налог с нерезидентов;
(iv) налог на капитал; и
(v) местные налоги на доход и на капитал.
(далее именуемые как "Испанский налог").
4. Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься после даты подписания настоящей Конвенции в дополнение или вместо существующих налогов. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях в их законодательствах, касающихся налогов.

Статья 3
ОБЩИЕ ОПРЕДЕЛЕНИЯ

1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:
a) термин "Казахстан" - означает Республику Казахстан и при использовании в географическом смысле термин "Казахстан" включает Государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан может осуществлять свои суверенные права и юрисдикцию, в соответствии с его законодательством и международными договорами, участником которых он является;
b) термин "Испания" означает Королевство Испания и при использовании в географическом смысле, означает территорию Королевства Испания, включая внутренние воды, его территориальные воды и любую область за пределами территориальных вод, на которой в соответствии с международным правом и при применении его внутреннего законодательства, Королевство Испания осуществляет или может осуществлять в будущем юрисдикцию и суверенные права в отношении морского дна, недр и покрывающих вод и своих природных ресурсов;
c) термин "лицо" включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
d) термин "компания" означает любое корпоративное образование или любую организацию, которая для целей налогообложения рассматривается как корпоративное образование;
е) термин "предприятие" применяется к осуществлению любой предпринимательской деятельности;
f) термины "Договаривающееся Государство" и "другое Дрговаривающееся Государство" означают Казахстан или Испанию в зависимости от контекста;
g) термины "предприятие Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают, соответственно, предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося Государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
h) термин "международная перевозка" означает любую транспортировку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
i) термин "компетентный орган" означает:
(i) в Казахстане - Министерство финансов или его уполномоченного представителя;
(ii) в Испании - Министра экономики и финансов или его уполномоченного представителя;
j) термин "национальное лицо" означает:
(i) любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;
(ii) любую компанию, получившую свой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства;
к) термин "предпринимательская деятельность" включает выполнение профессиональных услуг и другой деятельности независимого характера.
2. При применении в любое время настоящей Конвенции Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в ней, будет иметь то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имеет в это время по законодательству этого Государства в отношении налогов, на которые распространяется Конвенция. Любое значение по применяемому налоговому законодательству Договаривающегося Государства преобладает над значением, придаваемым термину по другим законам этого Государства.

Статья 4
РЕЗИДЕНТ

1. Для целей настоящей Конвенции термин "резидент Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое по законодательству этого Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резидентства, места управления, места создания или любого другого критерия аналогичного характера и также включает это Государство, центральные органы, политическое подразделение и местные органы власти. Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Государстве, только в отношении дохода из источников в этом Государстве или в отношении находящегося в нем капитала.
2. Если, в соответствии с положениями пункта 1, физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
a) оно считается резидентом только Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом только Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
b) если Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом того Государства, в котором оно обычно проживает;
с) если оно обычно проживает в обоих Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом Государства, гражданином которого оно является;
d) если статус резидента не может быть определен в соответствии с подпунктами а) - с) настоящего пункта, компетентные органы Договаривающихся Государств принимают решение по данному вопросу по взаимному согласию.
3. Если в соответствии с положениями пункта 1 лицо иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только Государства, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5
ПОСТОЯННОЕ УЧРЕЖДЕНИЕ

1. Для целей настоящей Конвенции, термин "постоянное учреждение" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
2. Термин "постоянное учреждение" в частности включает:
a) место управления;
b) отделение;
c) контору;
d) фабрику;
e) мастерскую; и
f) шахту, рудник, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое место добычи или разведки природных ресурсов, и наблюдательные услуги, связанные с ним.
3. Строительная площадка или установка, монтажный или сборочный объект образуют постоянное учреждение, только если они существуют более 12 месяцев.
4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин "постоянное учреждение" не рассматривается как включающий:
a) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
b) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки;
c) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей переработки другим предприятием;
d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или сбора информации для предприятия;
e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от а) - е) включительно, при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации, имеет подготовительный или вспомогательный характер.
5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, если лицо - иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6 - действует от имени предприятия и имеет, и обычно использует в Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, то это предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в этом Государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо предпринимает для предприятия, если только его деятельность не ограничивается упомянутой в пункте 4, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение согласно положениям этого пункта.
6. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности.
7. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, или которая осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Государстве (либо через постоянное учреждение, либо другим образом) не означает, что одна из этих компаний будет являться постоянным учреждением другой.

Статья 6
ДОХОД ОТ НЕДВИЖИМОГО ИМУЩЕСТВА

1. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Термин "недвижимое имущество" определяется по законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Термин, в любом случае, включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения общего права, касающиеся земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку месторождения минерального сырья, источников и других природных ресурсов. Морские и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.
3. Положения пункта 1 применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
4. Если владение акциями или другими правами прямо или косвенно дает право собственности недвижимым имуществом владельцу таких акций или прав, доход от прямого использования, сдачи в аренду или использования в любой другой форме таких прав собственности может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором расположено недвижимое имущество.
5. Положения пунктов 1, 3 и 4 также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия.

Статья 7
ПРИБЫЛЬ ОТ ПРЕДПРИНИМАТЕЛЬСКОЙ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ

1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Государстве, но только в той части, которая относится к такому постоянному учреждению.
2. С учетом положений пункта 3, если предприятие Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, тогда в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в Государстве, в котором расположено постоянное учреждение или в другом месте.
4. Не зачисляется какая-либо прибыль постоянному учреждению на основании лишь закупки этим постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.
5. Для целей предыдущих пунктов прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом ежегодно, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.
6. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

Статья 8
МОРСКОЙ И ВОЗДУШНЫЙ ТРАНСПОРТ

1. Прибыль, полученная резидентом Договаривающегося Государства от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
2. Положения пункта 1 применяются также к прибыли от участия в пуле, в совместном предприятии или в международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
АССОЦИИРОВАННЫЕ ПРЕДПРИЯТИЯ

1. Если
a) предприятие Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или
b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства, и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и, соответственно, обложена налогом.
2. Если Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Государства и, соответственно, облагает налогом прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Государстве, и это другое Государство согласно, что прибыль, таким образом, включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Государства, если бы взаимоотношения между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, тогда это другое Государство сделает соответствующую корректировку суммы взимаемого с такой прибыли налога. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящей Конвенции и компетентные органы Договаривающихся Государств должны при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10
ДИВИДЕНДЫ

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать:
a) 5 процентов общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания, которая прямо или косвенно владеет не менее чем 10 процентов капитала компании, выплачивающей дивиденды;
b) 15 процентов общей суммы дивидендов во всех остальных случаях;
Положения настоящего пункта не затрагивают налогообложения компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.
3. Термин "дивиденды", при использовании в настоящей статье, означает доход от акций, акций "жуиссанс" или прав "жуиссанс", акций горнодобывающей промышленности, учредительных акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, доход от участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, которые подлежат такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством Договаривающегося Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящей Конвенции.
5. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Государство может освободить от налога дивиденды, выплачиваемые этой компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Государства или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением, находящимся в этом другом Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из дохода, возникающего в этом другом Государстве.
6. Ничто в настоящей Конвенции не может быть истолковано, как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать прибыль компании, относящуюся к постоянному учреждению в этом Государстве, специальным налогом в дополнение к налогу, который начисляется на прибыль компании, являющейся национальным лицом этого Договаривающегося Государства, при условии, что любой дополнительный налог, начисленный таким образом, не превысит 5 процентов суммы такой прибыли, которая не подвергалась такому дополнительному налогообложению в предыдущие налогооблагаемые годы. Для целей настоящего пункта прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взимаемых в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.

Статья 11
ПРОЦЕНТЫ

1. Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако такие проценты могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают и в соответствии с законодательством этого Государства, но если фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог, не должен превышать 10 процентов от общей суммы процентов.
3. Несмотря на положения пункта 2, проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплаченные резиденту другого Договаривающегося Государства, облагаются налогом только в этом другом Государстве, если фактическим владельцем процентов:
а) является это Государство или Центральный (Национальный) Банк, центральный орган, политическое подразделение или местный орган власти;
b) проценты, выплаченные Государством, в котором проценты возникли, или центральным органом, политическим подразделением, местным органом власти или органом, учрежденного статуса;
c) проценты выплачиваются в отношении займа, долговых требований или кредита то есть задолженного или сделанного, обеспеченного, гарантированного или застрахованного этим Государством или центральным органом, политическим подразделением, местным органом власти или экспортным финансовым агентством;
d) Заявляются Государственными (общественными) финансовыми институтами.
4. Термин "проценты", при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должников, и, в частности, доход от правительственных или Государственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам, а также весь другой доход, подвергнутый аналогичному режиму налогообложения как доход от ссуды в соответствии с налоговым законодательством Государства в котором доход возник.
5. Положения пунктов 1, 2 и 3 не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящей Конвенции.
6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которым возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и такие расходы по выплате процентов несет такое постоянное учреждение, то считается, что такие проценты возникают в Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение.
7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов, или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.

Статья 12
РОЯЛТИ

1. Роялти, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец роялти является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог, взимаемый таким образом не должен превышать 10 процентов общей суммы роялти.
3. Термин "роялти", при использовании в настоящей статье, означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или за предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или науки, включая программное обеспечение, кинематографические фильмы, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за использование или за предоставление права использования промышленного, коммерческого или научного оборудования или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта.
4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящей Конвенции.
5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является резидент этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которыми возникло обязательство выплатить роялти, и такие роялти связаны с этим постоянным учреждением, тогда такие роялти считаются возникшими в Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.
6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства, с должным учетом других положений настоящей Конвенции.

Статья 13
ДОХОДЫ ОТ ОТЧУЖДЕНИЯ ИМУЩЕСТВА

1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, как оно определено в статье 6 настоящей Конвенции, и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием), могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
3. Доходы, полученные от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке, или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
4. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения акций или сравнимых процентов в капитале компании, активы которого получают более 50 % своей стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
5. Доходы от отчуждения акций или других прав, которые прямо или косвенно дают право собственнику таких акций и прав обладать недвижимым имуществом, расположенным в Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом Государстве.
6. Доходы от отчуждения любого имущества, иного чем то, о котором говорится в предыдущих пунктах, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 14
ДОХОДЫ ОТ РАБОТЫ ПО НАЙМУ

1. С учетом положений статей 15, 17 и 18 настоящей Конвенции, жалованье, заработная плата и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется, таким образом, вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Несмотря на положения пункта 1, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Государстве, если:
a) получатель находится в этом другом Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году;
b) вознаграждение выплачивается нанимателем или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого Государства; и
c) расходы по выплате вознаграждения не несет постоянное учреждение, которое наниматель имеет в другом Государстве.
3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке, может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является предприятие, эксплуатирующее морское или воздушное судно.

Статья 15
ГОНОРАРЫ ДИРЕКТОРОВ

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом государстве.

Статья 16
АРТИСТЫ И СПОРТСМЕНЫ

1. Несмотря на положения статьи 7 и 14 настоящей Конвенции, доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в качестве артиста театра, кино, радио или телевидения или музыканта, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой артистом или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому артисту или спортсмену, а другому лицу, этот доход может, несмотря на положения статей 7 и 14 настоящей Конвенции, облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность артиста или спортсмена.

Статья 17
ПЕНСИИ

В соответствии с положениями пункта 2 статьи 18, пенсии и другие подобные выплаты, выплачиваемые за осуществлявшуюся работу в прошлом резиденту Договаривающегося Государства, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

Статья 18
ГОСУДАРСТВЕННАЯ СЛУЖБА

1. а) Жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, иное, чем пенсия, выплачиваемые Договаривающимся Государством, центральным органом, политическим подразделением или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Государства, центральному органу, политическому подразделению или местному органу власти, облагается налогом только в этом Государстве.
b) Однако такое жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Государстве и физическое лицо, которое является резидентом этого Государства:
(i) является национальным лицом этого Государства; или
(ii) не стало резидентом этого Государства только с целью осуществления службы.
2. а) Любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся Государством, центральным органом, политическим подразделением или местным органом власти, или из созданных ими фондов, физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Государства, центрального органа, политического подразделения и местного органа власти, облагается налогом только в этом Государстве.
b) Однако, такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого Государства.
3. Положения статей 14, 15, 16 и 17 настоящей Конвенции применяются к жалованьям, заработной плате и другим схожим вознаграждениям и к пенсиям в отношении службы, связанной с коммерческой деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством, центральным органом, политическим подразделением и местным органом власти.

Статья 19
СТУДЕНТЫ

Суммы, которые студент или практикант, являющийся или непосредственно перед приездом в Договаривающееся Государство являвшийся резидентом другого Договаривающегося Государства и находящийся в первом упомянутом Государстве исключительно с целью получения образования или прохождения практики, получает для целей своего содержания, получения образования или прохождения практики, не облагаются налогом в этом Государстве при условии, что источники этих сумм находятся за пределами этого Государства.

Статья 20
ДРУГИЕ ДОХОДЫ

1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства, независимо от источника их возникновения, о которых не говорится в предыдущих статьях настоящей Конвенции, облагаются налогом только в этом Государстве.
2. Положения пункта 1 не применяются к доходу, иному, чем доход от недвижимого имущества, определенный в пункте 2 статьи 6, если получатель таких доходов, будучи резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение и право или имущество, в связи, с которыми производилась выплата дохода, действительно связано с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящей Конвенции.

Статья 21
КАПИТАЛ

1. Капитал, представленный недвижимым имуществом, упомянутым в статье 6 настоящей Конвенции, принадлежащий резиденту Договаривающегося Государства и находящийся в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом только в этом другом Государстве.
2. Капитал, представленный движимым имуществом, составляющим часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
3. Капитал, представленный морскими и воздушными судами, которые эксплуатируются в международной перевозке, и движимым имуществом, связанным с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
4. Капитал, состоящий из акций или других прав в компании или в любом другом объединении лиц, получаемый прямо или косвенно более чем 50 процентов стоимости от его недвижимого имущества, находящегося в Договаривающемся Государстве или из акций или других прав, которые дают их владельцу право собственности недвижимым имуществом, расположенным в Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором расположено недвижимое имущество.
5. Все другие элементы капитала резидента Договаривающегося Государства облагаются налогом только в этом Государстве.

Статья 22
УСТРАНЕНИЕ ДВОЙНОГО НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ

1. В Казахстане двойное налогообложение устраняется следующим образом:
а) если резидент Казахстана получает доход или владеет капиталом, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции может облагаться налогом в Испании, Казахстан позволит:
i) вычесть из налога на доход этого резидента сумму, эквивалентную подоходному налогу, уплаченному в Испании.
ii) вычесть из налога на капитал этого резидента сумму, эквивалентную налогу, уплаченному в Испании по подобным элементам капитала.
Размер налогов, вычитаемых в соответствии с вышеприведенным положением, не должен превышать налог, который был бы начислен на такой же доход в Казахстане по действующим здесь ставкам.
b) если резидент Казахстана получает доход или владеет капиталом, который, в соответствии с положениями настоящей Конвенции, облагается налогом только в Испании, Казахстан может включить этот доход или капитал в базу налогообложения, но только для целей установления ставки налога на такой другой доход или капитал, как подвергаемый налогообложению в Казахстане.
2. В Испании двойное налогообложение устраняется в соответствии с одним из положений его внутреннего законодательства или со следующими положениями в соответствии с внутренним законодательством Испании:
а) если резидент Испании получает доход или владеет элементами капитала, которые согласно положениям настоящей Конвенции могут облагаться налогом в Казахстане, Испания позволит:
(i) вычесть из налога на доход этого резидента сумму, эквивалентную подоходному налогу, уплаченному в Казахстане;
(ii) вычесть из налога на капитал этого резидента сумму, эквивалентную налогу, уплаченному в Казахстане на подобные элементы капитала;
(iii) вычет из основного корпоративного налога будет предоставлен в соответствии с внутренним законодательством Испании.
Такой вычет не должен, однако, превышать ту часть походного налога или налога на капитал, начисленного до вычета, которая относится, в зависимости от обстоятельств, к доходу или подобным элементам капитала, которые могут облагаться налогом в Казахстане.
b) если в соответствии с любыми положениями Конвенции доход, получаемый, или капитал, владельцем которого является резидент Испании, освобождается от налога в Испании, то Испания, тем не менее, может при исчислении суммы налога на остальную часть дохода или капитала такого резидента, учитывать сумму освобожденного дохода или капитала.

Статья 23
НЕДИСКРИМИНАЦИЯ

1. Национальные лица Договаривающегося Государства не будут подвергаться в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которая является иным или более обременительным налогообложением, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства. Настоящее положение, несмотря на положения статьи 1 настоящей Конвенции, также применяется к лицам, которые не являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.
2. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Государства, осуществляющих подобную деятельность. Это положение не должно истолковываться, как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства такие любые личные налоговые льготы, скидки и вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.
3. За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 7 статьи 11, пункта 6 статьи 12 настоящей Конвенции, проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, должны для целей определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия подлежать вычетам на тех же условиях, как если бы они выплачивались резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства. Аналогично любая задолженность предприятия упомянутого Государства резиденту другого Договаривающегося Государства должна для целей определения налогооблагаемого капитала такого предприятия, подлежать вычету на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Государства.
4. Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Государства.
5. Положения настоящей статьи применяются к налогам любого вида и рода, несмотря на положения статьи 2.

Статья 24
ПРОЦЕДУРА ВЗАИМНОГО СОГЛАСОВАНИЯ

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных внутренним законодательством этих Государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу того Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является, или, если его дело подпадает под действие пункта 1 статьи 23 настоящей Конвенции, то этому Договаривающемуся Государству, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции.
2. Компетентный орган будет стремиться, если он сочтет заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства, с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящей Конвенции. Любое достигнутое согласие будет исполнено независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных внутренними законодательствами Договаривающихся Государств.
3. Компетентные органы Договаривающихся Государств будут стремиться разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных Конвенцией.
4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом в целях достижения согласия в понимании предыдущих пунктов. Если для достижения согласия целесообразно организовать устный обмен мнениями, такой обмен может состояться в рамках заседания Комиссии, состоящей из представителей компетентных органов Договаривающихся Государств.

Статья 25
ВОЗВРАТ НАЛОГОВ

Каждое Договаривающееся Государство может применить процедуры, установленные внутренним законодательством, для снижения налогов или вычетов, предусмотренных в настоящей Конвенции.

Статья 26
ОБМЕН ИНФОРМАЦИЕЙ

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая необходима для выполнения положений настоящей Конвенции или администрирования или осуществления внутренних законодательств, касающихся налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств, или его политических подразделений, центральных или местных органов власти в той степени, в которой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 и 2.
2. Любая информация, полученная в соответствии с пунктом 1 Договаривающимся Государством, считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках внутреннего законодательства этого Государства, и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятых оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций, в отношении налогов, упомянутых в пункте 1, или на которые распространяется вышеизложенное. Такие лица или органы используют информацию только для этих целей. Они могут раскрывать эту информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
3. Ни в каком случае положения пункта 1 и 2 не будут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательство:
a) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
b) предоставлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычной административной практики этого или другого Договаривающегося Государства;
c) предоставлять информацию, которая раскрывала бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы Государственной политике (общественному порядку).
4. Если информация требуется Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство использует накопленную информацию для предоставления требуемой информации, даже если это другое Государство может не нуждаться в такой информации для его собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подчинено ограничениям пункта 3, но ни в каком случае такое ограничение не будет рассмотрено, как разрешающее Договаривающемуся Государству отказать предоставлять информацию исключительно потому, что это не имеет никакого внутреннего интереса в такой информации.
5. Ни в каком случае положения пункта 3 не будут рассматриваться, чтобы разрешать Договаривающемуся Государству отказывать предоставлять информацию исключительно потому, что информация, имеющаяся у банка, другого финансового института, кандидата или лица, действующего в организации или на положении доверенного лица или потому, что это относится к собственным интересам в лице.

Статья 27
ПОМОЩЬ В СБОРЕ НАЛОГОВ

1. Договаривающиеся Государства обязуются оказывать друг другу помощь в сборе доходных требований. Такая помощь не ограничивается действием статей 1 и 2. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут по взаимному согласию установить процедуры применения настоящей статьи.
2. Термин "доходное требование", используемый в настоящей статье, означает сумму, причитающуюся в отношении налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств, или их центральных органов, политических подразделений или местных органов власти, в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции или любому другому инструменту, сторонами по которому являются Договаривающиеся Государства, такие как проценты, административные взыскания и стоимость сбора, или сохранение, относящееся к таким суммам.
3. В случае, если доходное требование Договаривающегося Государства применяется в соответствие с законодательством этого Государства и принадлежит лицу, которое на данный момент не может в соответствие с законодательством этого Государства воспрепятствовать его сбору, по запросу компетентного органа другого Договаривающегося Государства такое доходное требование может быть принято в целях сбора компетентным органом другого Договаривающегося Государства. Такое доходное требование подлежит сбору этим другим Договаривающимся Государством в соответствие с положениями его законодательства, применимых принудительным применением и сбором собственных налогов, как если бы доходное требование являлось доходным требованием этого другого Государства.
4. В случае, если доходное требование Договаривающегося Государства является требованием, в отношении которого это Государство может, в соответствие со своим законодательством, принять меры сохранения обеспечения своего сбора, такое доходное требование по запросу компетентного органа этого Государства принимается в целях принятия мер по сохранению компетентным органом другого Договаривающегося Государства. Это другое Государство применяет меры по сохранению в отношении этого доходного требования в соответствие с положениями своего законодательства, как если бы это доходное требование было доходным требованием этого другого Государства, даже если на момент применения таких мер доходное требование не было бы осуществимым в первом упомянутом Государстве или принадлежало лицу, имеющему право воспрепятствовать его сбору.
5. Несмотря на положения пунктов 3 и 4, доходное требование, принятое Договаривающимся Государством в целях пунктов 3 и 4, не подлежит временным ограничениям или определению любой приоритетности, применимых к доходным требованиям в этом Государстве, в соответствие с законодательством этого Государства по причине его характера. В дополнение, доходное требование, принятое Договаривающимся Государством для целей пунктов 3 или 4 не имеет приоритета в этом Государстве, применимого к этому доходному требованию в соответствие с законодательством другого Договаривающегося Государства.
6. Судебные иски, касающиеся существования, законности или суммы доходного требования Договаривающегося Государства, не возбуждаются в суде или в других административных органах другого Договаривающегося Государства.
7. Если в любое время после того, как запрос был сделан Договаривающимся Государством в соответствие с пунктом 3 или 4, и до того, как другое Договаривающееся Государство собрало и передало соответствующее доходное требование первому упомянутому Государству, такое доходное требование прекращает действие:
a) в случае с запросом по пункту 3, доходное требование первого упомянутого Государства, которое имеет исковую силу в соответствие с законодательством этого Государства и принадлежит лицу, которое в это время не может в соответствие с законодательством этого Государства, воспрепятствовать его сбору; или
b) в случае с запросом по пункту 4, доходное требование, первого упомянутого Государства в отношении которого это Государство может, в соответствие со своим законодательством, принять меры по сохранению с целью обеспечения такого сбора, компетентный орган первого упомянутого Государства немедленно уведомят компетентный орган другого Государства об этом факте и по желанию другого Государства, первое упомянутое Государство может приостановить или отозвать свой запрос.
8. Ни в каком случае положения настоящей статьи не будут толковаться как налагающие на Договаривающиеся Государства обязательство:
a) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
b) предпринимать меры, противоречащие Государственной политике (общественному порядку);
c) предоставлять в случае необходимости содействие, если другое Договаривающееся Государство не предприняло все соответствующие меры по сбору или сохранению, в соответствие со своим законодательством или административной практикой;
d) предоставлять содействие в тех случаях, когда административная нагрузка на это Государство несоразмерна выгоде, получаемой другим Договаривающимся Государством.

Статья 28
СОТРУДНИКИ ДИПЛОМАТИЧЕСКИХ ПРЕДСТАВИТЕЛЬСТВ
И КОНСУЛЬСКИХ УЧРЕЖДЕНИЙ

Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических представительств и консульских учреждений, которым такие привилегии предоставлены общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.

Статья 29
ВСТУПЛЕНИЕ В СИЛУ

1. Настоящая Конвенция подлежит ратификации и вступит в силу через три месяца, последующих после даты получения по дипломатическим каналам последнего письменного уведомления о выполнении Договаривающимися Государствами внутригосударственных процедур, необходимых для ее вступления в каждом Государстве в силу.
2. Конвенция применяется:
a) в отношении налогов периодически начисляемых, в отношении налогов на доход или капитал, относящихся к любому налоговому году, начинающемуся или оканчивающемуся на дату вступления Конвенции в силу; и
b) в отношении других налогов на дату вступления Конвенции в силу.

Статья 30
ИЗМЕНЕНИЯ И ДОПОЛНЕНИЯ

По взаимному согласию Договаривающихся Государств в настоящую Конвенцию могут вноситься изменения и дополнения по средствам протоколов, которые являются неотъемлемыми частями настоящей Конвенции.

Статья 31
ПРЕКРАЩЕНИЕ ДЕЙСТВИЯ

1. Настоящая Конвенция остается в силе, пока одно из Договаривающихся Государств не прекратит ее действие. Любое Договаривающееся Государство может прекратить действие Конвенции, направив через дипломатические каналы письменное уведомление о прекращении действия, по крайней мере, за шесть месяцев до конца любого календарного года, следующего после истечения пятилетнего периода с даты вступления Конвенции в силу.
2. В таком случае, Конвенция прекращает свое действие:
a) в отношении налогов, периодически начисляемых, в отношении налогов на доход или капитал, относящихся к любому налоговому году, начинающемуся или оканчивающемуся на или после даты, получения уведомления;
b) в отношении других случаев, на дату которых получено уведомление.

В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в двух подлинных экземплярах в Астане "2 июля", "2009" года на казахском, русском, испанском и английском языках, все тексты имеют одинаковую силу.

За Правительство За Правительство
Республики Казахстан Королевства Испания

ПРОТОКОЛ

В момент подписания Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Королевства Испания об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал, нижеподписавшиеся согласилась со следующими положениями, которые являются составной частью Конвенции.
I. После вступления в силу настоящей Конвенции, постановление от 31 декабря 2008 года № 1318 относительно перечня стран с льготным налогообложением или любое другое законодательство аналогичного вопроса принятого после внесения изменений или замены вышеупомняутого постановления, не будет применяться к любому экономическому взаимоотношению между двумя Договаривающемися государствами.
II. В отношении пункта 3 статьи 11 есть понимание, что термин "орган, учрежденнного статуса" означает любое агентство, институт, юридическое лицо публичного права или любой другой орган полностью принадлежащий государству, центральному органу, политическому подразделению или местному органу власти.
III. В отношении права на пособие
(i) Договаривающиеся государства заявляют, что их внутренние правила и процедуры в отношении злоупотребления законодательством (включая договора по вопросам налогообложения) могут относиться к режиму такого злоупотребления.
(ii) Есть понимание, что льготы в соответствии с настоящей Конвенцией не будут предоставляться лицам, которые не являются фактическими владельцами элементов полученных доходов другого Договаривающегося государства или с элементов капитала, находящегося там.
(iii) Положения статьей 10, 11 и 12 не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или распределением акций или других прав, в отношении которых выплачиваются дивиденды, созданием или распределением долговых требований, в отношении которых выплачиваются проценты, созданием или распределением прав, в отношении которых выплачиваются роялти, было получение выгоды от настоящих статей путем такого создания или распределения.
В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящий Протокол.

Совершено в двух подлинных экземплярах в Астане "2 июля", "2009" года на казахском, русском, испанском и английском языках, все тексты имеют одинаковую силу.

За Правительство За Правительство
Республики Казахстан Королевства Испания

"Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Испания Корольдігінің Үкіметі арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны және оған Хаттаманы ратификациялау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2010 жылғы 28 қаңтардағы № 29 Қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
«Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Испания Корольдігінің Үкіметі арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны және оған Хаттаманы ратификациялау туралы» Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

Жоба

Қазақстан Республикасының Заңы Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Испания Корольдігінің
Үкіметі арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға
қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық
салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны және
оған Хаттаманы ратификациялау туралы

Астанада 2009 жылғы 2 шілдеде қол қойылған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Испания Корольдігінің Үкіметі арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция және оған Хаттама ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ҮКІМЕТІ МЕН ИСПАНИЯ КОРОЛЬДІГІНІҢ ҮКІМЕТІ АРАСЫНДАҒЫ ТАБЫС ПЕН КАПИТАЛҒА САЛЫНАТЫН САЛЫҚТАРҒА ҚАТЫСТЫ ҚОСАРЛАНҒАН САЛЫҚ САЛУДЫ БОЛДЫРМАУ ЖӘНЕ САЛЫҚ САЛУДАН ЖАЛТАРУҒА ЖОЛ БЕРМЕУ ТУРАЛЫ КОНВЕНЦИЯ

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Испания Корольдігінің Үкіметі Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция жасасуға ниет білдіре отырып,
мыналар туралы келісті:

1-бап
КОНВЕНЦИЯ ҚОЛДАНЫЛАТЫН ТҰЛҒАЛАР

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап
КОНВЕНЦИЯ ҚОЛДАНЫЛАТЫН САЛЫҚТАР

1. Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның орталық
органдарының, саяси бөлімшелерінің, жергілікті билік органдарының
атынан алынатын табыс пен капиталға салынатын салықтарға оларды алу
әдісіне қарамастан қолданылады.
2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлікті иеліктен айырудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін қызметақының немесе жалақының жалпы сомасынан алынатын салықтарды, сондай-ақ капитал құнының өсіміне салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан, капиталдың жалпы сомасынан немесе табыстың немесе капиталдың жеке элементтерінен алынатын салықтардың барлық түрлері табыс пен капиталға салынатын салықтар болып есептеледі.
3. Осы Конвенция қолданылатын алынып жүрген салықтар, атап айтқанда, мыналар болып табылады:
а) Қазақстан Республикасында:
(і) корпорациялық табыс салығы;
(іі) жеке табыс салығы;
(ііі) заңды және жеке тұлғалардың мүлкіне салынатын салық; (бұдан әрі «Қазақстан салығы» деп аталады);
b) Испания Корольдігінде:
(і) жеке табыс салығы;
(іі) корпорациялық салық;
(ііі) резидент еместерге салынатын табыс салығы;
(іv) капиталға салынатын салық; және
(v) табыс пен капиталға салынатын жергілікті салықтар; (бұдан әрі «Испания салығы» деп аталады).
4. Осы Конвенцияға қол қойылған күннен кейін қолданыстағы салықтарға қосымша немесе олардың орнына алынатын бірдей немесе мәні бойынша ұқсас кез келген салықтарға да Конвенция қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өздерінің салықтарға қатысты заңнамаларындағы кез келген елеулі өзгерістер туралы бір-бірін хабардар етіп отырады.

3-бап
ЖАЛПЫ АНЫҚТАМАЛАР

1. Егер түпмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Конвенцияның мақсаттары үшін:
а) «Қазақстан» термині Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынада қолданған кезде «Қазақстан» термині оның заңнамасына және ол қатысушысы болып табылатын халықаралық шарттарға сәйкес Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және Қазақстан өзінің егемендік құқықтары мен заңды құзырын жүзеге асыра алатын аймағын қамтиды;
b) «Испания» термині Испания Корольдігін білдіреді және географиялық мағынада қолданған кезде ішкі суларды, оның аумақтық суларын және аумақтық сулардан тыс халықаралық құқыққа сәйкес және оның ішкі заңнамасын қолданған кезде Испания Корольдігі теңіз түбіне, жер қойнауына және бүркеме сулар мен өзінің табиғи ресурстарына қатысты заңды құзырын және егемендік құқықтарын жүзеге асыратын немесе болашақта жүзеге асыруы мүмкін кез келген облысты қоса алғанда, Испания Корольдігінің аумағын білдіреді;
с) «тұлға» термині жеке тұлғаны, компанияны және тұлғалардың кез келген басқа да бірлестігін қамтиды;
d) «компания» термині салық салу мақсаттары үшін корпорациялық бірлестік ретінде қарастырылатын кез келген корпорациялық құрылымды немесе кез келген ұйымды білдіреді;
е) «кәсіпорын» термині кез келген кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыруға қолданылады;
f) «Уағдаласушы Мемлекет» және «екінші Уағдаласушы Мемлекет» терминдері түпмәтінге байланысты Қазақстанды немесе Испанияны білдіреді;
g) «Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны» және «екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны» терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;
h) «халықаралық тасымал» термині теңіз немесе әуе кемесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі пункттер арасында ғана пайдаланылатын жағдайлардан басқа, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесімен кез келген тасымалды білдіреді;
і) «құзыретті орган» термині мыналарды:
(і) Қазақстанда - Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін;
(іі) Испанияда - Экономика және қаржы министрін немесе оның уәкілетті өкілін білдіреді;
j) «ұлттық тұлға» термині мыналарды:
(і) Уағдаласушы Мемлекеттің азаматтығы бар кез келген жеке тұлғаны;
(іі) өз мәртебесін Уағдаласушы Мемлекеттің қолданыстағы заңнамасының негізінде алған кез келген компанияны білдіреді;
k) «кәсіпкерлік қызмет» термині кәсіби қызметтерді және тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметті орындауды қамтиды.
2. Уағдаласушы Мемлекет осы Конвенцияны кез келген уақытта қолданған кезде, онда айқындалмаған кез келген термин, егер түпмәтіннен өзге мағына туындамаса, Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты осы Мемлекеттің заңнамасы бойынша сол кезде қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаны иеленетін болады. Уағдаласушы Мемлекеттің қолданылатын салық заңнамасы бойынша кез келген мағына осы Мемлекеттің басқа заңдары бойынша терминге берілетін мәннен жоғары басымдыққа ие болады.

4-бап
РЕЗИДЕНТ

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін «Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті» термині осы Мемлекеттің заңнамасы бойынша оның тұрғылықты жері, резиденттігі, басқару орны, құрылу орны немесе осындай сипаттағы кез келген басқа өлшем негізінде онда салық салынуға тиіс кез келген тұлғаны білдіреді, сондай-ақ осы Мемлекетті, орталық органдарды, саяси бөлімшені және жергілікті билік органдарын қамтиды. Алайда, бұл термин осы Мемлекеттегі көздерден алынатын табысқа қатысты ғана немесе онда орналасқан капиталға қатысты осы Мемлекетте салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.
2. Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, онда оның мәртебесі мынадай түрде айқындалады:
а) ол өзінің иелігіндегі тұрақты баспанасы орналасқан Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі; егер оның иелігінде Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұрақты баспанасы болса, ол неғұрлым тығыз жеке және экономикалық қатынастары (өмірлік мүдделер орталығы) бар Мемлекеттің резиденті болып саналады;
b) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің ешқайсысында өзінің иелігіндегі тұрақты баспанасы болмаса, ол өзі әдетте тұрып жатқан Мемлекеттің резиденті болып саналады;
с) егер ол әдетте Мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың біреуінде де тұрмаса, ол азаматы болып табылатын Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
d) егер резиденттің мәртебесін осы тармақтың а) - с) тармақшаларына сәйкес айқындау мүмкін болмаса, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы мәселе бойынша өзара келісіммен шешім қабылдайды.
3. Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке тұлғадан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болса, ол өзінің тиімді басқару орны орналасқан Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі.

5-бап
ТҰРАҚТЫ МЕКЕМЕ

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін «тұрақты мекеме» термині кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.
2. Атап айтқанда, «тұрақты мекеме» термині мыналарды:
а) басқару орнын;
b) бөлімшені;
с) кеңсені;
d) фабриканы;
е) шеберхананы; және
f) шахтаны, кенішті, мұнай немесе газ ұңғымасын, карьерді немесе табиғи ресурстарды өндіретін немесе барлайтын басқа да кез келген жерді және оған байланысты қадағалау қызметтерін қамтиды.
3. Егер құрылыс алаңы немесе қондырғы, монтаждау немесе құрастыру объектісі 12 айдан астам уақыт бойы жұмыс істеп тұрған болса ғана олар тұрақты мекемені құрайды.
4. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, «тұрақты мекеме» термині мыналарды:
а) құрылыстарды тек кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жеткізіп тұру мақсаттары үшін пайдалануды;
b) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек сақтау, көрсету немесе жеткізіп тұру мақсаттары үшін ұстауды;
с) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек басқа кәсіпорынның өңдеу мақсаттары үшін ұстауды;
d) тұрақты қызмет орнын тек тауарлар немесе бұйымдар сатып алу мақсаттары үшін немесе кәсіпорынға арналған ақпарат жинау үшін ұстауды;
е) тұрақты қызмет орнын тек кәсіпорын үшін дайындық немесе көмекші сипаттағы кез келген басқа қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін ұстауды;
f) осындай амал нәтижесінде туындайтын тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметі дайындық немесе көмекші сипатта болған жағдайда тұрақты қызмет орнын а) тармақшасынан бастап е) тармақшасын қоса алғанда санамаланған қызмет түрлерінің кез келген амалын жүзеге асыру үшін ұстауды қамтиды деп қарастырылмайды.
5. 1 және 2-тармақтардың ережелеріне қарамастан, егер оған 6-тармақ қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға кәсіпорнының атынан әрекет етсе және кәсіпорын атынан келісім-шарттар жасауға өкілеттіктері болса және оны әдетте Уағдаласушы Мемлекетте пайдаланса, егер оның қызметі 4-тармақта айтылған қызмет түрлерімен ғана шектелмесе, егер оларды қызметтің тұрақты орны арқылы жүзеге асырса да, бұл қызметтің тұрақты орнын осы тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмаса, онда бұл кәсіпорын осы тұлғаның кәсіпорын үшін қолға алатын кез келген қызметіне қатысты осы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылады.
6. Кәсіпорын кәсіпкерлік қызметін осы Мемлекетте делдал, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшін ғана, осындай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет жасаған жағдайда, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылмайды.
7. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияны бақылауы немесе оның бақылауында болуы немесе осы екінші Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыруы (не тұрақты мекеме арқылы не басқадай жолмен) фактісі осы компаниялардың бірі екіншісінің тұрақты мекемесі болып табылатындығын білдірмейді.

6-бап
ЖЫЛЖЫМАЙТЫН МҮЛІКТЕН АЛЫНАТЫН ТАБЫС

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алатын табысына (ауыл шаруашылығынан немесе орман шаруашылығынан алған табысты қоса алғанда) осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. «Жылжымайтын мүлік» термині қаралып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша айқындалады. Термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, ауыл шаруашылығы мен орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықты, жер меншігіне қатысты жалпы құқық ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктын және минералдық шикізат кен орындарын, көздерді және басқа да табиғи ресурстарды игеру немесе игеру құқығы үшін берілетін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе тіркелген төлемдерге құқықтарды қамтиды. Теңіз және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қарастырылмайды.
3. 1-тармақтың ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан жалға беруден немесе кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
4. Егер акцияларды немесе басқа да құқықтарды иелену осындай акциялардың немесе құқықтардың иесіне жылжымайтын мүлікке тікелей немесе жанама меншік құқығын беретін болса, тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе осындай құқықтарды кез келген басқа нысандарын пайдаланудан түсетін табыстарға жылжымайтын мүлік орналасқан Уағдаласушы мемлекетте салық салынуы мүмкін.
5. 1, 3 және 4-тармақтардың ережелері кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа да қолданылады.

7-бап
КӘСІПКЕРЛІК ҚЫЗМЕТТЕН АЛЫНАТЫН ПАЙДА

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырмаса, кәсіпорынның пайдасына тек осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын жоғарыда айтылғандай кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса, онда кәсіпорынның пайдасына екінші мемлекетте, бірақ осындай тұрақты мекемеге қатысты бөлігіне ғана салық салынуы мүмкін.
2. 3-тармақтың ережелерін ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса, онда әрбір Уағдаласушы Мемлекетте, егер ол оқшау және дербес кәсіпорын болып, осындай немесе ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе ұқсас қызметпен айналысып, өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан толық тәуелсіз әрекет жасағанда алуы мүмкін пайда осы тұрақты мекемеге жатқызылады.
3. Тұрақты мекеменің пайдасын анықтау кезінде әкімшілік шығыстар тұрақты мекеме орналасқан Мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, басқару және жалпы әкімшілік шығыстарын қоса алғанда, тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған шығыстарды шегеруге жол беріледі.
4. Тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тауарлар немесе бұйымдар сатып алуының негізінде ғана осы тұрақты мекемеге қандай да болмасын пайда есептелмейді.
5. Алдыңғы тармақтардың мақсаттары үшін тұрақты мекемеге жататын пайда, егер мұндай тәртіпті өзгерту үшін жеткілікті және дәлелді себептері болмаса жыл сайын біркелкі тәсілмен анықталады.
6. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жеке айтылатын табыстардың түрлерін қамтыса, онда бұл баптардың ережелері осы баптың ережелерін қозғамайды.

8-бап
ТЕҢІЗ ЖӘНЕ ӘУЕ КӨЛІГІ

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті теңіз немесе әуе кемелерін халықаралық тасымалдауда пайдаланудан алған пайдаға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. 1-тармақтың ережелері пулға, көлік құралдарын пайдалану жөніндегі бірлескен кәсіпорынға немесе халықаралық ұйымға қатысудан алынатын пайдаға да қолданылады.

9-бап
ҚАУЫМДАСҚАН КӘСІПОРЫНДАР

1. Егер:
а) Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталын тікелей немесе жанама түрде қатысса, немесе
b) бірдей тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе олардың капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса, және
кез келген жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржылық қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда кәсіпорындардың біріне есептелуі мүмкін, бірақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осы кәсіпорынның пайдасына қосылуы және оған тиісінше салық салынуы мүмкін.
2. Егер Уағдаласушы Мемлекет екінші Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының осы екінші Мемлекетте салық салынған пайдасын осы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына қосса әрі тиісінше, салық салса және осы екінші Мемлекет осылай қосылған пайда алғашқы аталған Мемлекеттің кәсіпорнына есептелетін пайда болатындығына келіссе, егер екі кәсіпорынның арасындағы өзара қатынастар тәуелсіз кәсіпорындардың арасында болатын қатынастардай болса, онда осы екінші Мемлекет осы пайдадан алынатын салық сомасына тиісті түзету жасайды. Мұндай түзетуді айқындау кезінде осы Конвенцияның басқа да ережелері ескерілуі тиіс және Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары қажет болған кезде бір-бірімен консультация жүргізіп отыруға тиіс.

10-бап
ДИВИДЕНДТЕР

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтеріне осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда резиденті дивиденд төлейтін компания болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес мұндай дивидендтерге салық салынуы мүмкін, бірақ егер дивидендтердің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болса, онда осындай жолмен алынатын салық:
а) егер іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания капиталының кемінде 10 процентіне тікелей немесе жанама иелік ететін компания болса, дивидендтердің жалпы сомасының 5 процентінен;
b) қалған барлық жағдайларда дивидендтердің жалпы сомасының 15 процентінен аспауға тиіс.
Осы тармақтың ережелері дивидендтер төленетін пайдаға қатысты компанияға салық салуды қозғамайды.
3. «Дивидендтер» термині осы бапта пайдаланған кезде акциялардан, «жуиссанс» акцияларынан немесе «жуиссанс» құқықтарынан, тау-кен өнеркәсібі акцияларынан, құрылтайшылық акциялардан немесе борыштық талаптар болып табылмайтын құқықтардан алынатын табысты, пайдаға қатысудан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлуші компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес акциялардан алынатын табыс сияқты дәл сондай салықтық реттеуге жататын басқа да корпоративтік құқықтардан алынатын табысты білдіреді.
4. Егер дивидендтердің Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания резиденті болып отырған екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы онда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және төленіп жүрген дивидендтерге қатысты холдинг шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, 1 және 2-тармақтың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Конвенцияның 7-бабының ережелері қолданылады.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алатын болса, осы екінші Мемлекет мұндай дивидендтер осы екінші Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг осы екінші Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен шын мәнінде байланысты болатын жағдайды қоспағанда, компания төлейтін дивидендтерді салықтан босата алады, егер тіпті төленетін дивидендтер немесе бөлінбеген пайда толығымен немесе ішінара осы екінші Мемлекетте пайда болған табыстан құралса да, компанияның бөлінбеген пайдасына бөлінбеген пайда салығы салынбайды.
6. Осы Конвенцияда Уағдаласушы Мемлекетке осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылатын компанияның пайдасына есептелетін салыққа қосымша, осылайша есептелген кез келген қосымша салық мұның алдындағы салық салынатын жылдары осындай қосымша салық салуға ұшырамаған табыс сомасының 5 процентінен аспайтын жағдайда, осы Мемлекеттегі тұрақты мекемеге жататын компанияның пайдасына арнайы салық салуға еш нәрсе тосқауыл бола алмайды деп пайымдалмайды. Осы тармақтың мақсаттары үшін пайда одан тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте алынатын, осы тармақта аталған қосымша салықтан өзге барлық салықты шегеріп тастағаннан кейін анықталады.

11-бап
ПРОЦЕНТТЕР

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін проценттерге осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда мұндай проценттерге олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер проценттердің нақты иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық проценттердің жалпы сомасының 10 процентінен аспауы тиіс.
3. 2-тармақтың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленген проценттер, егер проценттердің нақты иесі және:
а) осы Мемлекет немесе Орталық (Ұлттық) Банк, орталық орган, саяси бөлімше немесе жергілікті билік органы болып табылса;
b) проценттер пайда болған Мемлекет немесе орталық орган, саяси бөлімше, жергілікті билік органы немесе мәртебе берілген орган төлеген проценттер;
с) осы Мемлекет немесе орталық орган, саяси бөлімше, жергілікті билік органы немесе сарапшы қаржы агенттігі қарызға берген немесе жасаған, қамтамасыз еткен, кепілдік берген немесе сақтандырған қарызға, борыштық талапқа немесе кредитке қатысты проценттер төленсе;
d) Мемлекеттік (қоғамдық) қаржы институттары болып табылса, тек осы екінші Мемлекетте ғана салық салынады.
4. «Проценттер» термині осы бапта пайдаланылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген, борышкерлердің пайдасына қатысу құқығын беретін немесе бермейтін қандай да болсын борыштық талаптардан алынатын табысты және атап айтқанда, үкіметті немесе Мемлекеттік бағалы қағаздардан алынатын табысты және осы бағалы қағаздар, облигациялар және міндеттемелер бойынша төленетін сыйлықтар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты, сондай-ақ табыс пайда болған Мемлекеттің салық заңнамасына сәйкес несиеден табыс ретінде салық салудың ұқсас режиміне ұшыраған барлық басқа табысты білдіреді.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын проценттердің іс жүзіндегі иесі проценттер пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және өзіне қатысты проценттер төленетін борыштық талабы шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге қатысты болса, 1, 2 және 3-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Конвенцияның 7-бабының ережелері қолданылады.
6. Егер төлеуші осы Мемлекеттің резиденті болып табылса, проценттер Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер проценттерді төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына-табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте проценттер төленетін қарыз пайда болған тұрақты мекемесі болса және проценттер төлеу жөніндегі мұндай шығыстарды осындай тұрақты мекеме көтеретін болса, онда мұндай проценттер тұрақты мекеме орналасқан Мемлекетте пайда болды деп есептеледі.
7. Егер проценттер төлеуші мен оның нақты иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебінен оның негізінде төленетін борыштық талапқа қатысты проценттердің сомасы проценттер төлеуші мен олардың нақты иесі арасында осындай қатынастар болмаған кезде келісіле алатындай сомадан асып кетсе, осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелерін ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуға тиіс.

12-бап
РОЯЛТИ

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, мұндай роялтиге, сондай-ақ ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер роялтидің нақты иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осындай тәсілмен алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 процентінен аспауға тиіс.
3. «Роялти» термині осы бапта пайдаланылған кезде бағдарламалық қамтамасыз етуді, кинематографиялық фильмдерді қоса алғанда, әдебиет өнер немесе ғылым шығармаларына, кез келген патентке, сауда таңбасына дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға немесе процеске, кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшін немесе осындай құқықты пайдалануға бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпараттар үшін сыйақы ретінде алынған төлемдердің кез келген түрін білдіреді.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын роялтидің іс жүзіндегі иесі роялти пайда болған екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса және роялти өздеріне қатысты төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Конвенцияның 7-бабының ережелері қолданылады.
5. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі. Алайда, егер роялти төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын-табылмайтындығына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оған байланысты роялти төлеу міндеттемесі пайда болған тұрақты мекемесі болса және мұндай роялти осы тұрақты мекемеге байланысты болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме орналасқан Мемлекетте пайда болды деп есептеледі.
6. Егер роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасында ерекше қатынастар болу салдары негізінде төленетін пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидің сомасы мұндай қатынастар болмаған кезде роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында келісуге болатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері тек соңғы айтылған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелерін тиісті түрде ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынады.

13-бап
МҮЛІКТІ ИЕЛІКТЕН ШЫҒАРУДАН АЛЫНАТЫН ТАБЫС

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті осы Конвенцияның 6-бабында анықталған және екінші Уағдаласушы мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алатын табыстарға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте иеленіп отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табысқа мұндай тұрақты мекемені (жеке немесе бүкіл кәсіпорынмен қоса) иеліктен шығарудан алынған табысты қоса алғанда, осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемелерін немесе мұндай теңіз немесе әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті акцияларды немесе активтері өз құнының 50 %-ынан астамын тікелей немесе жанама түрде екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алатын компания капиталындағы салыстырмалы проценттерді иеліктен шығарудан алған табыстарға осы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
5. Мұндай акциялар мен құқықтардың иесіне тікелей немесе жанама түрде Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікке иелік етуге құқық беретін акцияларды немесе басқа құқықтарды иеліктен шығарудан алынған табыстарға осы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
6. Алдыңғы тармақтарда айтылғаннан өзге кез келген мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табыстарға мүлікті иеліктен шығарушы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап
ЖАЛДАНЫП ІСТЕЙТІН ЖҰМЫСТАН АЛЫНАТЫН ТАБЫС

1. Осы Конвенцияның 15, 17, 18-баптарының ережелерін ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті жалданып істеген жұмысына байланысты алған қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас, сыйақыға, егер тек жалданып жұмыс істеу екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса, осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалданып істейтін жұмыс осылайша орындалса, осыған байланысты алынған сыйақыға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалданып жұмыс істеуіне байланысты алған сыйақыға салық, егер:
а) алушы тиісті салық жылы басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жалпы жиынтығы 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер бойы осы екінші Мемлекетте болса;
b) сыйақыны екінші Мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жалдаушы төлесе немесе жалдаушының атынан төленсе; және
с) сыйақы төлеу жөніндегі шығыстарды жалдаушының екінші Мемлекеттегі тұрақты мекемесі көтермесе, тек алғашқы айтылған Мемлекетте салынады.
3. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, халықаралық тасымалдауға пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемесінің бортында орындалатын жалданып істейтін жұмысқа қатысты алынған сыйақыға теңіз немесе әуе кемесін пайдаланушы кәсіпорын резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

15-бап
ДИРЕКТОРЛАРДЫҢ ҚАЛАМАҚЫЛАРЫ

Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның директорлар кеңесінің мүшесі ретінде Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған директорлардың қаламақыларына және басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

16-бап
АРТИСТЕР МЕН СПОРТШЫЛАР

1. Осы Конвенцияның 7 және 14-баптарының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе телевизия артисі немесе сазгер ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзінің жеке қызметінен алған табысына осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Егер артистің немесе спортшының осы өзінің сипатында жүзеге асыратын жеке қызметінен алатын табысы артистің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаға есептелсе, онда бұл табысқа осы Конвенцияның 7 және 14-баптарының ережелеріне қарамастан, артистің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

17-бап
ЗЕЙНЕТАҚЫЛАР

18-баптың 2-тармағының ережелеріне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің бұрынғы резидентіне жүзеге асырған жұмысы үшін төленетін зейнетақылар мен басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

18-бап
МЕМЛЕКЕТТІК ҚЫЗМЕТ

1. а) Жеке тұлғаға Уағдаласушы Мемлекет, орталық орган, саяси бөлімше немесе жергілікті билік органы осы Мемлекет, орталық орган, саяси бөлімше немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асырған қызметі үшін төлейтін қызметақыға, жалақыға және зейнетақыдан өзге осыған ұқсас сыйақыға осы Мемлекетте ғана салық салынады.
b) Алайда, мұндай қызметақыға, жалақыға және өзге осыған ұқсас сыйақыға, егер қызмет осы Мемлекетте жүзеге асырылса және осы Мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлға:
і) осы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылса; немесе
іі) қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана осы Мемлекеттің резиденті болмаса, тек екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. а) Жеке тұлғаға осы Мемлекет, орталық орган, саяси бөлімше және жергілікті билік органы үшін жүзеге асырған қызметі үшін Уағдаласушы Мемлекет, орталық орган, саяси бөлімше немесе жергілікті билік органы төлейтін немесе олар құрған қорлардан төленетін кез келген зейнетақыға осы Мемлекетте ғана салық салынады.
b) Алайда, мұндай зейнетақыға, егер жеке тұлға осы Мемлекеттің резиденті және азаматы болып табылса, тек екінші Мемлекетте ғана салық салынады.
3. Осы Конвенцияның 14, 15, 16, және 17-баптарының ережелері Уағдаласушы Мемлекет, орталық орган, саяси бөлімше және жергілікті билік органы жүзеге асыратын коммерциялық қызметке байланысты қызметке қатысты қызметақыға, жалақыға және өзге осыған ұқсас сыйақылар мен зайнетақыларға қолданылады.

19-бап
СТУДЕНТТЕР

Уағдаласушы Мемлекетке тікелей келер алдында екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болып табылған және алғашқы айтылған Мемлекетке тек білім алу немесе практикадан өту мақсатында келген студент немесе практикант өзін ұстау, білім алу немесе практикадан өту мақсатында алатын сомаларға осы сома көздері осы Мемлекеттен тысқары жерде болған жағдайда сон Мемлекетте салық салынбайды.

20-бап
БАСҚА ДА ТАБЫСТАР

1. Осы Конвенцияның алдыңғы баптарында айтылмаған Уағдаласушы Мемлекет резидентінің табыс түрлерінің пайда болу көзіне қарамастан оларға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. 6-баптың 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүліктен алынатын табыстан өзге табыстарға, егер мұндай табыстарды алушы бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола тұра, екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және соларға байланысты табыс төлеу жүргізілген құқық немесе мүлік іс жүзінде осындай тұрақты мекемеге байланысты болса, 1-тармақтың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Конвенцияның 7-бабының ережелері қолданылады.

21-бап
КАПИТАЛ

1. Осы Конвенцияның 6-бабында айтылған, Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне тиесілі және екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлік түрінде ұсынылған капиталға осы екінші мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлік түрінде ұсынылған капиталға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз және әуе кемелері және осындай теңіз және әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлік түрінде ұсынылған капиталға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
4. Акциялардан немесе компаниядағы немесе тұлғалардың кез келген басқа бірлестіктеріндегі басқа құқықтардан тұратын, тікелей немесе жанама түрде Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан оның жылжымайтын мүлкінің 50 проценттен астам құнын алатын немесе олардың иесіне Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікке меншік құқығын беретін акциялардан не басқа құқықтардан тұратын капиталға жылжымайтын мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
5. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті капиталының барлық басқа элементтеріне тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.

22-бап
ҚОСАРЛАНҒАН САЛЫҚ САЛУДЫ ЖОЮ

1. Қазақстанда қосарланған салық салу былайша жойылады:
а) егер Қазақстанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Испанияда салық салынуы мүмкін табыс алса немесе капиталға ие болса Қазақстан:
і) осы резиденттің табысына салынатын салықтан Испанияда төленген табыс салығына баламалы соманы шегеріп тастауға;
іі) осы резиденттің капиталына салынатын салықтан капиталдың осындай элементтері бойынша Испанияда төленген салыққа баламалы соманы шегеріп тастауға мүмкіндік береді.
Жоғарыда келтірілген ережеге сәйкес шегерілетін салықтар мөлшері Қазақстанда қолданыстағы ставкалар бойынша осындай табысқа есептелуі мүмкін салықтан аспауы тиіс.
b) егер Қазақстан резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Испанияда ғана салық салынуы мүмкін табыс алса немесе капиталды иеленсе, Қазақстан осы табысты немесе капиталды Қазақстанда салық салынатын осындай басқа салыққа немесе капиталға салық ставкасын белгілеу мақсаты үшін ғана салық салу базасына қоса алады.
2. Испанияда қосарланған салық салу оның ішкі заңнамасының ережелерінің біріне немесе Испанияның ішкі заңнамасына сәйкес мынадай ережелерге сәйкес жойылады:
а) егер Испания резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Қазақстанда салық салынуы мүмкін табыс алса немесе капиталдың элементтерін иеленсе, Испания:
і) осы резидент табысына салынатын салықтан Қазақстанда төленген табыс салығына баламалы соманы шегеруге;
іі) осы резидент капиталына салынатын салықтан Қазақстанда осындай капитал элементтеріне төленген салығына баламалы соманы шегеруге мүмкіндік береді;
ііі) негізгі корпорациялық табыс салығынан шегерім Испанияның ішкі заңнамасына сәйкес берілетін болады.
Алайда, мұндай шегерім табысқа немесе осындай капиталдың элементтеріне жататын шегерімге дейін есептелген табыс салығының немесе капиталға салынатын салықтың жағдайға қарай Қазақстанда салық салынуы мүмкін бөлігінен аспауы тиіс.
b) егер Конвенцияның кез келген ережелеріне сәйкес алынатын табыс немесе иеленушісі Испания резиденті болып табылатын капитал Испанияда салықтан босатылса, онда Испания мұндай резидент табысының немесе капиталының қалған бөлігіне салынатын салық сомасын есептеу кезінде босатылған табыстың немесе капиталдың сомасын ескере алады.

23-бап
КЕМСІТПЕУ

1. Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары екінші Уағдаласушы Мемлекетте кез келген салық салуға немесе дәл сондай жағдайларда, атап айтқанда, резиденттікке қатысты осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан және оған байланысты міндеттемелерден өзгеше немесе ауыртпалықты салық салу болып табылатын оған байланысты кез келген міндеттемеге ұшырамайды. Осы ереже осы Конвенцияның 1-бабының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің резиденті болып табылмайтын тұлғаларға да қолданылады.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте иеленетін тұрақты мекемеге салық салу осы екінші Мемлекеттің осыған ұқсас қызметті жүзеге асыратын кәсіпорындарына салық салуға қарағанда осы екінші Мемлекетте қолайсыздау болмауы тиіс. Осы ереже Уағдаласушы Мемлекетті басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне салық салу мақсаттары үшін азаматтық мәртебе немесе отбасылық міндеттері негізінде ол өзінің резиденттеріне беретін кез келген жеке салықтық жеңілдіктер, босатулар мен шегерімдер беруге міндеттейтіндей болып талқыланбауы тиіс.
3. Осы Конвенцияның 9-бабы 1-тармағының, 11-бабы 7-тармағының, 12-бабы 6-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне жүргізетін проценттер, роялтилер және басқа да төлемдер осындай кәсіпорынның салық салынатын пайдасын анықтау мақсаттары үшін алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетіндей жағдайларда шегерімге жатқызылуы тиіс. Осыған ұқсас айтылған Мемлекеттің кәсіпорнының екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне кез келген берешегі осындай кәсіпорынның салық салынатын капиталын анықтау мақсаты үшін алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетіндей жағдайларда шегерімге жатқызылуы тиіс.
4. Капиталы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резидентіне толық немесе ішінара тиесілі немесе олардың тікелей немесе жанама түрде бақылауында болатын Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындары алғашқы айтылған Мемлекетте салық салуға немесе алғашқы айтылған Мемлекеттің басқа ұқсас кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салу мен онымен байланысты міндеттемелерге қарағанда онымен өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салу немесе онымен байланысты кез келген міндеттемелерге алғашқы айтылған Мемлекетте ұшырамауы тиіс.
5. Осы баптың ережелері 2-баптың ережелеріне қарамастан кез келген түрдегі және тұрпаттағы салықтарға қолданылады.

24-бап
ӨЗАРА КЕЛІСУ РӘСІМІ

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де іс-әрекеттері өзін осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соғып отыр немесе әкеп соғады деп есептесе, ол осы Мемлекеттердің ішкі заңдарында көзделген қорғау құралдарына қарамастан, өзінің ісін өзі резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына немесе егер оның ісі осы Конвенцияның 23-бабының 1-тармағының қолданысына түссе, онда өзі ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына бере алады. Өтініш осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соқтыратын іс-әрекеттер туралы алғашқы хабарлама берілген сәттен бастап үш жыл ішінде берілуі тиіс.
2. Құзыретті орган, егер ол өтінішті негізді деп есептесе және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, осы Конвенцияға сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында істі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткізілген келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің ішкі заңнамаларында көзделген уақыттағы кез келген шектеуге байланыссыз орындалатын болады.
3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары Конвенцияны түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмәнді өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Олар сол сияқты Конвенцияда көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатында бір-бірімен консультация өткізе алады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары алдыңғы тармақтарды түсінуде келісімге қол жеткізу мақсатында бір-бірімен тікелей байланысқа түсе алады. Егер келісімге қол жеткізу үшін ауызша пікір алмасуды ұйымдастыру орынды болса, мұндай пікір алмасу Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдарының өкілдерінен тұратын Комиссия отырысы шеңберінде жүргізілуі мүмкін.

25-бап
САЛЫҚТАРДЫ ҚАЙТАРУ

Уағдаласушы Мемлекеттердің әрқайсысы осы Конвенцияда көзделген салықтарды немесе шегерімдерді төмендету үшін ішкі заңнамада белгіленген рәсімдерді қолдана алады.

26-бап
АҚПАРАТ АЛМАСУ

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияның ережелерін орындау немесе осы Конвенцияға қайшы келмейтіндей дәрежеде Уағдаласушы Мемлекеттердің немесе оның саяси бөлімшелерінің, орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты ішкі заңнамаларын әкімшілендіру немесе жүзеге асыру үшін қажет ақпаратпен алмасады. Ақпарат алмасу 1 және 2-баптармен шектелмейді.
2. 1-тармаққа сәйкес Уағдаласушы Мемлекет алған кез келген ақпарат осы Мемлекеттің ішкі заңнамасы шеңберінде алынған ақпарат сияқты құпия болып саналады және 1-тармақта айтылған немесе жоғарыда баяндалған қолданылатын бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе салықтарға қатысты шағымдарды қараумен айналысатын тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкімшілік органдарды қоса алғанда) ғана хабарланады. Осындай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдаланады. Олар осы ақпаратты ашық сот отырысы барысында не сот шешімдерін қабылдаған кезде ашуы мүмкін.
3. Ешқандай жағдайда 1 және 2-тармақтардың ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:
а) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларын қолдану;
b) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша немесе әдеттегі әкімшілік практикасы барысында алуға болмайтын ақпарат беру;
с) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпарат немесе ашылуы Мемлекеттік саясатқа (қоғамдық тәртіпке) қайшы келуі мүмкін ақпарат беру міндеттемесін жүктейтіндей мағынада түсіндірілмейді.
4. Егер ақпаратты Уағдаласушы Мемлекет осы бапқа сәйкес талап ететін болса, екінші Уағдаласушы мемлекет оның жинақталған ақпаратын тіпті екінші Мемлекет өзінің жеке салық мақсаттары үшін осындай ақпаратқа мұқтаж болмаса да пайдаланады. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме 3-тармақтың шектеулеріне бағынады, бірақ ешқандай жағдайда осындай шектеу Уағдаласушы Мемлекетке осындай ақпаратқа ешқандай ішкі мүддесінің болмағандығынан ғана, ақпаратты беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде қарастырылмайтын болады.
5. Ешқандай жағдайда 3-тармақтың ережелері банкте, басқа қаржы институтында, кандидатта немесе ұйымда немесе сенімді тұлғаның ережесінде әрекет ететін тұлғада бар ақпарат немесе бұл тұлғадағы жеке мүдделерге жатқызылатындықтан, Уағдаласушы Мемлекетке ақпаратты беруден бас тартуға рұқсат беру үшін қарастырылмайтын болады.

27-бап
САЛЫҚТАРДЫ ЖИНАУҒА КӨМЕКТЕСУ

1. Уағдаласушы Мемлекеттер табыс талаптарын жинауға бір-біріне көмек көрсетуге міндеттенеді. Мұндай көмек 1 және 2-баптардың қолданылуымен шектелмейді. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өзара келісім бойынша осы баптың қолданылу рәсімдерін белгілей алады.
2. Осы бапта қолданылатын «табыс талабы» термині Уағдаласушы Мемлекеттердің немесе олардың орталық органдарының, саяси бөлімшелерінің немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты тиесілі соманы салық салу осы Конвенцияға немесе тараптары Уағдаласушы Мемлекеттер болып табылатын осындай сомаларға қатысты пайыздар, әкімшілік өндіріп алулар мен алым құны немесе оларды сақтау сияқты кез келген басқа құралдарға қайшы келмейтіндей дәрежеде білдіреді.
3. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы осы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес қолданылса және осы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес оны жинауға сол сәтте кедергі келтіре алмайтын тұлғаға тиесілі болса, мұндай табыс талабын екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының сұрау салуы бойынша екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы жинау мақсатында қабылдауы мүмкін. Мұндай табыс талабын осы екінші Мемлекеттің табыс талабы болып табылатындай табыс талабы сияқты өзінің салықтарын жинауға мәжбүрлі қолданылатын оның заңнамасының ережелеріне сәйкес осы екінші Уағдаласушы Мемлекет жинауға тиіс.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы өзінің жинауын қамтамасыз етуде оған қатысты осы Мемлекет өзінің заңнамасына сәйкес сақтау шараларын қабылдай алатын табыс талабы болып табылатын жағдайда мұндай табыс талабы осы Мемлекеттің құзыретті органының сұрау салуы бойынша екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының сақталуы жөнінде шаралар қабылдау мақсатында қабылданады. Бұл екінші мемлекет өз заңнамасының ережелеріне сәйкес осы табыс талабына қатысты сақталуы жөніндегі шараларды, егер де осындай шараларды қолдану сәтінде табыс талабы алғашқы аталған Мемлекетте жүзеге асырылмаса да немесе оны жинауға кедергі келтіре алатын тұлғаға тиесілі болса да, осы табыс талабы осы екінші Мемлекеттің табыс талабы болатыны сияқты қолданады.
5. 3 және 4-тармақтардың ережелеріне қарамастан, 3 және 4-тармақтардың мақсаттары үшін Уағдаласушы Мемлекет қабылдаған табыс талабына осы Мемлекетте уақытша шектеулер қойылуға немесе талаптың сипаты себебі бойынша осы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес табыс талаптарына қолданылатын оның кез келген басымдылығын айқындауға жатпайды. Осыған қосымша ретінде, 3 немесе 4-тармақтардың мақсаттары үшін Уағдаласушы Мемлекет қабылдаған табыс талабының осы Мемлекетте екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес осы табыс талабына қолданылатын басымдылығы болмайды.
6. Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабының болуына, заңдылығына немесе сомасына қатысты сот талап-арыздары екінші Уағдаласушы Мемлекеттің соттарында немесе әкімшілік органдарында қозғалмайды.
7. Егер Уағдаласушы Мемлекет 3 немесе 4-тармақтарға сәйкес сұрау салу жасағаннан кейін және екінші Уағдаласушы Мемлекет тиісті табыс талабын жинап, алғашқы аталған Мемлекетке бергенге дейінгі кез келген уақытта мұндай табыс талабының:
а) осы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес талап-арыздық күші бар алғашқы аталған Мемлекеттің табыс талабы және осы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес оны жинауға сол сәтте кедергі келтіре алмайтын тұлғаға тиесілі болса 3-тармақ бойынша сұрау салынатын жағдайда қолданылуы тоқтатылады; немесе
b) мұндай жинауды қамтамасыз ету мақсатында оған қатысты осы алғашқы аталған Мемлекеттің табыс талабы өзінің заңнамасына сәйкес сақтау жөніндегі шараларды қолдана алса, 4-тармақ бойынша сұрау салынатын жағдайда алғашқы аталған Мемлекеттің құзыретті органы екінші Мемлекеттің құзыретті органына осы факті туралы дереу хабарлайды және екінші Мемлекеттің қалауы бойынша алғашқы аталған Мемлекет өзінің сұрау салуын тоқтата немесе кері қайтарып алады.
8. Осы баптың ережелеріндегі ешқандай жағдайда да Мемлекеттерге мынадай міндеттемелерді жүктеу:
а) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына және әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларды қолдану;
b) Мемлекеттік саясатқа (қоғамдық тәртіпке) қайшы келетін шараларды қолдану;
с) егер екінші Уағдаласушы Мемлекет өз заңнамасына немесе әкімшілік практикасына сәйкес жинау мен сақтау жөніндегі барлық тиісті шараларды қолданбаса, қажет болған жағдайда жәрдемдесу;
d) осы Мемлекетке жүктелетін әкімшілік ауыртпалық екінші Уағдаласушы Мемлекет табатын пайдаға мөлшері жағынан сәйкес келмеген жағдайларда жәрдемдесу ретінде түсіндірілмейтін болады.

28-бап
ДИПЛОМАТИЯЛЫҚ ӨКІЛДІКТЕР МЕН КОНСУЛДЫҚ
МЕКЕМЕЛЕРДІҢ ҚЫЗМЕТКЕРЛЕРІ

Осы Конвенциядағы ештеңе де дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелер қызметкерлерінің халықаралық құқықтың жалпы нормаларын беретін немесе арнайы келісімдердің ережелеріне сәйкес берілетін артықшылықтар сияқты салық артықшылықтарын қозғамайды.

29-бап
КҮШІНЕ ЕНУІ

1. Осы Конвенция ратификациялануға жатады және Уағдаласушы Мемлекеттердің оның әрбір Мемлекетте күшіне енуі үшін қажетті ішкі мемлекеттік рәсімдерді орындауы туралы соңғы хабарламаны дипломатиялық арналар бойынша алған күннен кейін үш айдан соң күшіне енеді.
2. Конвенция:
а) мерзімді түрде есептелетін салықтарға қатысты, Конвенция күшіне енген күніне басталатын немесе аяқталатын кез келген салық жылына жататын табысқа немесе капиталға салынатын салықтарға қатысты; және
b) Конвенция күшіне енген күніне басқа салықтарға қатысты қолданылады.

30-бап
ӨЗГЕРІСТЕР МЕН ТОЛЫҚТЫРУЛАР

Уағдаласушы Мемлекеттердің өзара келісімі бойынша осы Конвенцияға өзгерістер мен толықтырулар осы Конвенцияның ажырамас бөлігі болып табылатын хаттамалар арқылы енгізіле алады.

31-бап
ҚОЛДАНЫЛУЫН ТОҚТАТУ

1. Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің бірі оның қолданылуын тоқтатпайынша күшінде қала береді. Кез келген Уағдаласушы Мемлекет Конвенция күшіне енген күннен бастап бес жылдық кезең өткеннен кейінгі кез келген күнтізбелік жылдың аяқталуына кемінде алты ай қалғанда қолданылуын тоқтату туралы дипломатиялық арналар арқылы жазбаша хабарлама жібере отырып, Конвенцияның қолданылуын тоқтата алады.
2. Мұндай жағдайда Конвенция:
а) мерзімді түрде есептелетін салықтарға қатысты, хабарлама алынған күнге немесе күннен кейін басталатын немесе аяқталатын кез келген салық жылына жататын табысқа немесе капиталға салынатын салықтарға қатысты;
b) хабарлама алынған күні басқа жағдайларға қатысты өз қолданысын тоқтатады.

Осыны куәландыру үшін тиісті дәрежеде өкілеттік берілген төмендегі қол қоюшылар осы Конвенцияға қол қойды.

2009 жылғы 2 шілдеде Астанада қазақ, орыс, испан және ағылшын тілдерінде екі түпнұсқа данада жасалды, барлық мәтіндердің бірдей күші бар.

Қазақстан Республикасының Испания Корольдігінің
Үкіметі үшін Үкіметі үшін

ХАТТАМА

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Испания Корольдігінің Үкіметі арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға қол қою сәтінде төмендегі қол қоюшылар Конвенцияның құрамдас бөлігі болып табылатын мынадай ережелермен келісті.
I. Осы Конвенция күшіне енгеннен кейін салық салуда жеңілдігі бар елдер тізбесіне қатысты 2008 жылғы 31 желтоқсандағы № 1318 қаулы немесе жоғарыда айтылған қаулыға өзгерістер енгізілгеннен кейін немесе ауыстырылғаннан кейін қабылданған осыған ұқсас мәселенің кез келген басқа заңнамасы екі Уағдаласушы Мемлекет арасындағы кез келген экономикалық өзара қатынасқа қолданылмайды.
II. 11-баптың 3-тармағына қатысты «құрылған мәртебесі бар орган» термині жария құқықтағы кез келген агенттікті, институтты, заңды тұлғаны немесе Мемлекетке, орталық органға, саяси бөлімшеге немесе жергілікті билік органына толық тиесілі кез келген басқа органды білдіреді деген ұғым бар.
III. Жәрдемақыға арналған құқыққа қатысты
і) Уағдаласушы Мемлекеттер заңнаманы (салық салу мәселелері бойынша шарттарды қоса алғанда) теріс пайдалануға қатысты олардың ішкі ережелері мен рәсімдері сондай теріс пайдалану режиміне жатқызылуы мүмкін екендігін мәлімдейді.
іі) Осы Конвенцияға сәйкес жеңілдіктер екінші Уағдаласушы Мемлекеттің олар алған табыс элементтерінің немесе сонда орналастырылған капитал элементтерінің нақты иесі болып табылмайтын тұлғаларына берілмейді деген ұғым бар.
ііі) Егер оларға қатысты дивидендтер төленетін акцияларды немесе басқа құқықтарды жасауға немесе бөлуге, оларға қатысты пайыздар төленетін шарттық талаптарды жасауға немесе бөлуге, оларға қатысты роялти төленетін құқықтарды жасауға немесе бөлуге байланысты кез келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі осындай жасау немесе бөлу жолымен осы баптардан пайда алу болса, 10, 11 және 12-баптардың ережелері қолданылмайды.

Осыны куәландыру үшін тиісті дәрежеде өкілеттік берілген төмендегі қол қоюшылар осы Хаттамаға қол қойды.

2009 жылғы 2 шілдеде Астанада қазақ, орыс, испан және ағылшын тілдерінде екі түпнұсқа данада жасалды, барлық мәтіндердің бірдей күші бар.

Қазақстан Республикасының Испания Корольдігінің
Үкіметі үшін Үкіметі үшін

Осымен, 2009 жылғы 2 шілдеде Астана қаласында жасалған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Испания Корольдігінің Үкіметі арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияның және оған Хаттаманың куәландырылған көшірмесі екендігін растаймын.

Қазақстан Республикасы
Сыртқы істер министрлігі
Халықаралық құқық департаментінің
Басқарма бастығы Б. Пискорский