О проекте Указа Президента Республики Казахстан "О Концепции информационной безопасности Республики Казахстан до 2016 года"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 30 сентября 2011 года № 1128

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Президента Республики Казахстан проект Указа Президента Республики Казахстан "О Концепции информационной безопасности до 2016 года".

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

Указ Президент Республики Казахстан О Концепции информационной безопасности
Республики Казахстан до 2016 года

В целях обеспечения информационной безопасности Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЮ:
1. Утвердить прилагаемую Концепцию информационной безопасности Республики Казахстан до 2016 года (далее - Концепция).
2. Центральным государственным и местным исполнительным органам, а также государственным органам, непосредственно подчиненным и подотчетным Президенту Республики Казахстан:
1) руководствоваться в своей деятельности Концепцией и обеспечить принятие своевременных мер по ее реализации;
2) принять иные меры, вытекающие из настоящего Указа.
3. Контроль за исполнением настоящего Указа возложить на Администрацию Президента Республики Казахстан.
4. Настоящий Указ вводится в действие со дня подписания.

Президент
Республики Казахстан Н. Назарбаев

УТВЕРЖДЕНА
Указом Президента
Республики Казахстан
от " " 2011 года №

Концепция
информационной безопасности
Республики Казахстан до 2016 года Содержание

1. Видение развития обеспечения информационной безопасности Республики Казахстан
Используемые термины и определения
Анализ текущей ситуации
Цели и задачи
Периоды исполнения и ожидаемые результаты
2. Основные принципы и общие подходы развития обеспечения информационной безопасности Республики Казахстан
3. Перечень нормативных правовых актов, посредством которых предполагается реализация Концепции

1. Видение развития обеспечения информационной
безопасности Республики Казахстан

Концепция информационной безопасности Республики Казахстан (далее - Концепция) разработана в целях обеспечения интересов общества и государства в информационной сфере, а также защиты конституционных прав гражданина.
Концепция отвечает основным положениям Стратегии развития Республики Казахстан до 2030 года "Процветание, безопасность и улучшение благосостояния всех казахстанцев", в которой обеспечение информационной безопасности как составляющей национальной безопасности определено одним из основных долгосрочных приоритетов.
Концепция основана на оценке текущей ситуации и определяет государственную политику, перспективы деятельности государственных органов в области обеспечения информационной безопасности.
Концепция разработана в соответствии с Конституцией Республики Казахстан от 30 августа 1995 года и законами Республики Казахстан от 26 июня 1998 года "О национальной безопасности Республики Казахстан", от 15 марта 1999 года "О государственных секретах", от 13 июля 1999 года "О противодействии терроризму", от 7 января 2003 года "Об электронном документе и электронной цифровой подписи", от 11 января 2007 года "Об информатизации", от 9 ноября 2004 года "О техническом регулировании", от 11 января 2007 года "О лицензировании", от 23 июля 1999 года "О средствах массовой информации", от 5 июля 2004 года "О связи".
При разработке Концепции также учтен имеющийся международный опыт в области обеспечения информационной безопасности, в частности Российской Федерации, Республики Таджикистан. Аналогичный документ - Доктрина информационной безопасности - в Российской Федерации, Концепция информационной безопасности - в Республике Таджикистан были утверждены в сентябре 2000 года и в ноябре 2003 года соответственно. Этот документ также устанавливает систему взглядов на цели, задачи, принципы и основные направления обеспечения информационной безопасности в Российской Федерации и в субъектах Российской Федерации. В Концепции информационной безопасности Республики Казахстан выдержан соответствующий международному опыту комплексный подход реализации вопросов обеспечения информационной безопасности, включающий законодательное, нормативно-методическое, организационное, технологическое и кадровое обеспечение.
Также в положения Концепции информационной безопасности РК включены основные направления Концепции сотрудничества государств-участников Содружества Независимых Государств в сфере обеспечения информационной безопасности, подписанной в г. Бишкек 10 октября 2008 года, Соглашения между правительствами государств-членов Шанхайской организации сотрудничества о сотрудничестве в области обеспечения международной информационной безопасности, ратифицированного Законом Республики Казахстан от 1 июня 2010 года "О ратификации Соглашения между правительствами государств-членов Шанхайской организации сотрудничества о сотрудничестве в области обеспечения международной информационной безопасности".
Концепция выражает совокупность официальных взглядов на сущность и содержание деятельности Республики Казахстан по обеспечению информационной безопасности государства и общества, их защите от внутренних и внешних угроз. Концепция определяет задачи, приоритеты, направления и ожидаемые результаты в области обеспечения информационной безопасности личности, общества и государства. Она является основой для конструктивного взаимодействия органов государственной власти, бизнеса и общественных объединений для защиты национальных интересов Республики Казахстан в информационной сфере. Концепция призвана обеспечить единство подходов к формированию и реализации государственной политики обеспечения информационной безопасности, а также методологическую основу для совершенствования нормативно-правовых актов, регулирующих данную сферу.
Растущая степень открытости экономик, свободы перемещения товаров, капиталов и трудовых ресурсов, межличностного взаимодействия размывает грань между внутренними и внешними политическими, экономическими и информационными процессами.
Технологическая эволюция становится источником принципиально новых угроз, предоставляя недоступные ранее возможности негативного влияния на личность, общество и государство.
Усиливается роль и влияние средств массовой информации и глобальных коммуникационных механизмов. Информационные технологии нашли широкое применение в управлении важнейшими объектами жизнеобеспечения, которые становятся более уязвимыми перед случайными и преднамеренными воздействиями.
Настоящая Концепция определяет основные стратегические цели, задачи и направления, стоящие перед страной в целях обеспечения ее информационной безопасности.

Используемые термины и определения

Информационная безопасность страны в данном документе рассматривается с двух взаимосвязанных аспектов: технического и социального.
Технический аспект подразумевает обеспечение защиты национальных информационных ресурсов, информационных систем, информационно-телекоммуникационной инфраструктуры от неавторизованного доступа, использования, раскрытия, нарушения, изменения, прочтения, проверки, записи или уничтожения для обеспечения целостности, конфиденциальности и доступности информации.
Социальный аспект заключается в защите национального информационного пространства и систем распространения массовой информации от целенаправленного негативного информационного и организационного воздействия, могущего причинить ущерб национальным интересам Республики Казахстан.
Информационная война - противоборство между государствами в информационном пространстве с целью нанесения ущерба информационным системам, процессам и ресурсам, критически важным и другим структурам, подрыва политической, экономической и социальной систем, массированной психологической обработки населения для дестабилизации общества и государства, а также принуждения государства к принятию решений в интересах противоборствующей стороны.
Информационная инфраструктура - совокупность информационных ресурсов и систем, технических средств информационно-коммуникационных сетей используемых для формирования, создания, преобразования, передачи, использования и хранения информации.
Информационное пространство - сфера деятельности, связанная с формированием, созданием, преобразованием, передачей, использованием, хранением информации, оказывающая воздействие, в том числе на индивидуальное и общественное сознание, информационную инфраструктуру и собственно информацию.
Информационная преступность (киберпреступность) - вид уголовной преступности, подразумевающий уголовно-наказуемые деяния с использованием информационных технологий.
Информационный терроризм - использование информационных ресурсов и (или) воздействие на них в информационном пространстве в террористических целях.
Критически важные объекты информатизации - объекты информационной и телекоммуникационной инфраструктуры, прекращение или нарушение функционирования которых приводит к чрезвычайной ситуации или к значительным негативным последствиям для обороны, безопасности, международных отношений, экономики, другой сферы хозяйства или инфраструктуры страны, либо для жизнедеятельности населения, проживающего на соответствующей территории, на длительный период времени.
Контент - любое информационно-значимое наполнение средств массовой коммуникации. Под средствами массовой коммуникации понимается совокупность средств массовой информации (пресса, радио, телевидение, интернет) и средств массового воздействия (театр, кино, цирк, зрелища, литература).
Общественное сознание - духовная жизнь общества в совокупности чувств, настроений, взглядов, идей, теорий, отражающих общественное бытие и влияющих на него. Общественное сознание рассматривается как самостоятельная целостная система, не сводимая к сумме составляющих его индивидов.
Электронные информационные ресурсы - информация, хранимая в электронном виде (информационные базы данных), содержащаяся в информационных системах.

Анализ текущей ситуации

Процесс поступательного развития Республики Казахстан, как суверенного и процветающего государства, невозможно рассматривать вне контекста имеющихся общемировых тенденций и реалий. Человечество вступило в стадию кардинальных социальных, экономических, политических и иных изменений, характеризующихся быстрым развитием информационной сферы, становящейся одним из ключевых факторов, влияющих на жизнь людей, обществ и государств.
Ведущие государства мира находятся в процессе построения информационного общества, основывающегося на новых технологиях, новых методах и новых подходах. В конечном итоге их использование должно способствовать адекватной новым реалиям реализации конституционных прав граждан, улучшению благосостояния населения, повышению конкурентоспособности компаний. Для государственных органов информационное общество позволит эффективно преобразовать процедуры предоставления услуг гражданам.
Таким образом, степень развитости информационного общества непосредственно влияет на процесс функционирования государственных институтов, экономику и обороноспособность каждой страны. В реалиях современного мира наличие адекватного потребностям граждан информационного общества является необходимым условием состоятельности государства.
Основными национальными интересами Республики Казахстан в информационной сфере являются:
1) реализация конституционных прав граждан на получение и распространение информации;
2) формирование и поступательное развитие информационного общества;
3) равноправное участие государства в мировом информационном обмене;
4) опережающее развитие информационно-коммуникационных технологий;
5) эффективное и своевременное информационное обеспечение органов государственной власти;
6) недопущение фактов утрат и разглашения сведений, составляющих государственные секреты, а также иной охраняемой информации;
7) обеспечение надежности и устойчивости функционирования критически важных информационных систем, ресурсов и поддерживающей инфраструктуры.
В результате бурного развития процессов информатизации общества и государства, в т.ч. опережающего развития "электронного правительства", в Республике Казахстан сложились предпосылки для построения информационного общества. Так, согласно данным рейтинга готовности стран к использованию технологий электронного правительства Организации Объединенных Наций за 2010 год Казахстан занял 46 место из 192 стран (81 место в 2008 году).
Вместе с тем развитие вышеуказанных процессов привело к усилению существовавших и появлению новых проблем и угроз информационной безопасности страны.
В межгосударственных отношениях нарастает тенденция использования информационного давления как действенного механизма глобальной конкуренции. Использование различных средств информационной войны и информационной экспансии стали неотъемлемым инструментом решения политических конфликтов. Активно используется методы блокирования Интернет-СМИ путем проведения распределенных компьютерных атак "отказ в обслуживании". Ведущие страны мира уже создали в составе своих вооруженных сил информационные войска и не скрывают намерений их активного использования.
Развитые страны мира, имеющие возможность осуществления глобального мониторинга распространяемой информации используют его результаты для получения односторонних преимуществ в политических, экономических, военных, экологических и прочих аспектах межгосударственных отношений.
Экстремистскими и террористическими организациями и группами все активнее используются возможности глобальных информационно-коммуникационных сетей для пропаганды своей идеологии, вербовки и обучения единомышленников, поддержания связи и финансирования различных террористических групп. Распространение радикальных идей различного толка среди молодежи Казахстана принимает угрожающий характер. Все чаще отмечаются случаи, когда граждане Казахстана под влиянием целенаправленной пропаганды, в т.ч. посредством сети Интернет участвуют в деятельности незаконных вооруженных формирований в различных горячих точках. Растет угроза использования компьютерных атак на информационные системы государства как метода осуществления террористической деятельности. Подобные атаки уже неоднократно были зафиксированы в других, в том числе дружественных Республике Казахстан, странах.
Существенную проблему составляет распространение информационной преступности (киберпреступности), в том числе деятельность организованных транснациональных преступных групп. Специфика киберпреступлений заключается в их весьма высокой латентности. Вследствие этого, официально зарегистрированные преступления с использованием современных информационно-коммуникационных технологий составляют лишь незначительную часть от реально совершенных. Борьба с информационной преступностью требует от правоохранительных органов адекватного оперативного реагирования путем проведения совместных скоординированных действий со специальными службами и правоохранительными органами зарубежных стран.
Несмотря на то, что этот вид преступности не стал столь распространенным на территории Казахстана, на сегодняшний день его динамика характеризуется устойчивой тенденцией роста использования телекоммуникационных технологий, изощренностью, появлением новых способов совершения преступлений, доказательство которых сильно затруднено отсутствием необходимых правовых, организационных и технических инструментов.
Назрела необходимость выработки новых концептуальных мер противодействия преступлениям и правонарушениям в сфере информационных технологий, основанных на совершенствовании нормативной правовой базы, осуществлении технического перевооружения, широкого привлечения общественности, поиска новых форм и методов противодействия.
Усиливается роль и влияние глобальных средств массовой информации и коммуникационных механизмов на развитие экономической, политической и социальной ситуации в различных странах мира. Фундаментальные перемены, произошедшие в последние годы в странах с различными экономическими и политическими условиями, указывают на ключевую роль в данных процессах новых технологий управления массами, в том числе посредством использования информационно-коммуникационных технологий: социальных сетей, массовой рассылки коротких сообщений (SMS) посредством мобильных телефонов и специальных сайтов. Широкое использование населением Казахстана социальных сетей и блогов создает возможность их использования для оказания целенаправленного воздействия на внутриполитическую ситуацию в ущерб национальным интересам Республики Казахстан, в т.ч. для организации массовых беспорядков, волнений и иных чрезвычайных ситуаций политического и социального характера.
В связи с открытостью национального информационного пространства и популярностью зарубежных средств массовой информации, в т.ч. телевидения и интернет-ресурсов (почтовых служб, социальных сетей, блогов и видеопорталов), возникает реальная угроза информационного влияния на общественное сознание населения. Информационное влияние может выражаться как в виде прямого навязывания идей, противоречащих национальным интересам Республики Казахстан, так и в виде создания определенного информационного фона, искусственно поддерживаемого путем манипулирования информацией или ее тенденциозным комментированием. Для противодействия подобным манипулированием общественным сознанием требуется серьезно улучшить эффективность государственной информационной политики, увеличить открытость государственных органов, повысить обеспеченность права граждан на информацию.
Серьезные угрозы несет в себе проблема неконкурентоспособности отечественного контента. Его качество остается недостаточным для полноценной конкуренции с иностранным информационным и развлекательным продуктом. В условиях открытости национального информационного пространства это приводит к его низкой популярности. В свою очередь, низкая популярность не позволяет привлечь значимые инвестиции в его производство, что приводит к крайней недостаточности производства отечественного контента.
Отсутствие соответствующих потребностям государства, бизнеса и общества отечественных информационных технологий приводит к вынужденному использованию иностранного оборудования и информационных систем. В результате этого повышается вероятность несанкционированного доступа к базам и банкам данных, а также возрастает зависимость страны от иностранных производителей компьютерной и телекоммуникационной техники и программного обеспечения.
Проверки состояния защищенности государственных баз данных, включенных в состав "электронного правительства", указывают на отсутствие адекватного правового, организационного и технического режима защиты персональных данных граждан. Отсутствие соответствующих механизмов создает предпосылки для злоупотребления персональными данными в криминальных целях, в т.ч. подделке документов, мошенничеству, незаконному копированию и распространению различных баз данных.
Недостаточно эффективно функционирует система защиты информации. В частности, слабо используются технические средства защиты информации от несанкционированного доступа и копирования. Не реализуются политики безопасности и организационно-технические меры, противодействующие утечке информации, что приводит к злоупотреблениям полномочиями в корыстных целях. Потерям важной информации способствуют бессистемность защиты данных и слабая координация мер по защите информации в общегосударственном масштабе, ведомственная разобщенность в обеспечении целостности и конфиденциальности информации.
Все более остро встает проблема нехватки квалифицированных кадров в информационно-коммуникационной отрасли, в том числе и в сфере информационной безопасности. Согласно данным компании IDC, одной из лидирующих аналитических компаний на рынке информационно-коммуникационных технологий, количество ИТ-специалистов на 100 тыс. жителей в Казахстане в 2010 году составило 113 человек, что более чем в 12 раз ниже, чем в Малайзии и в 29 раз ниже, чем в США.
Требуется дальнейшее совершенствование процессов и подходов обучения, повышения квалификации специалистов государственных органов, организаций, занятых в сфере защиты государственных секретов, обеспечения информационной безопасности.
Определенную угрозу составляет сравнительно низкий уровень общей правовой и информационной культуры, в т.ч. навыков безопасного использования киберпространства в казахстанском обществе.
Существенно отстает от потребностей текущего дня правовое обеспечение информационной сферы. Недостаточно проработаны правовые механизмы, регулирующие информационные правоотношения, возникающие при осуществлении поиска, получения и потребления информации, информационных ресурсов, информационных продуктов, информационных услуг. Нуждаются в улучшении и актуализации правовые механизмы, регулирующие процессы производства, передачи и распространения информации, информационных ресурсов, информационных продуктов, информационных услуг. Особо остро стоит вопрос с регулированием информационных правоотношений, возникающих при создании и применении информационных систем, их сетей, средств обеспечения, телекоммуникационной инфраструктуры. Современное состояние правового обеспечения противодействия информационным преступлениям также характеризуется недостаточной согласованностью используемых правовых механизмов, фрагментарностью деятельности субъектов законодательной инициативы по их развитию и совершенствованию, недостаточной эффективностью, противоречивостью правовых норм, несовершенством правовой статистики.
Вышеуказанные проблемы в правовом обеспечении информационной сферы создают серьезную угрозу информационной безопасности государства. На повестку дня остро встает вопрос о необходимости формирования в Республике Казахстан отдельной правовой отрасли - информационного права.
В последнее время актуализируется проблема равноправного участия Республики Казахстан в международном информационном обмене и в процессах международного регулирования информационной безопасности. Необходимость отстаивания национальных интересов требует повышения активности государственных органов в рамках деятельности существующих международных организаций.
Таким образом, текущее состояние информационной безопасности характеризуется следующими угрозами:
1) нарушения функционирования критически важных объектов информатизации, в том числе различных государственных и негосударственных информационных систем и поддерживающей их инфраструктуры;
2) несоответствия уровня производства, внедрения и использования современных информационно-коммуникационных технологий объективным потребностям общества;
3) возможности деструктивного информационного воздействия на общественное сознание и государственные институты, наносящего ущерб национальным интересам страны;
4) недостаточности развития и низкой конкурентоспособности отечественных информационных ресурсов и отечественного контента.
Внутренними источниками угроз информационной безопасности являются:
1) зависимость Республики Казахстан от импорта информационных технологий, средств информатизации и защиты информации, неконтролируемое использование которых может причинить ущерб национальным интересам страны;
2) несоответствие качества отечественного контента мировому уровню;
3) допущение работниками государственных органов и организаций фактов грубых нарушений режима секретности, таких, как утрата секретных документов и разглашение сведений, составляющих государственные секреты Республики Казахстан, вследствие "человеческого фактора";
4) распространение недостоверной или умышленно искаженной информации, способной причинить ущерб национальным интересам Республики Казахстан;
5) недостаточное развитие системы правового регулирования информационной сферы;
6) рост преступности с использованием информационно-коммуникационных технологий;
7) недостаточная эффективность информационного обеспечения государственной политики;
8) несовершенство системы обеспечения безопасности критически важных объектов информатизации.
Внешними источниками угроз информационной безопасности являются:
1) открытость и уязвимость национального информационного пространства от внешнего воздействия;
2) нарастание информационного противоборства между ведущими мировыми центрами силы, подготовка и ведение зарубежными государствами борьбы в информационном пространстве;
3) развитие технологий манипулирования информацией;
4) рост транснациональной преступности и экстремисткой, террористической деятельности с использованием информационно-коммуникационных технологий;
5) попытки несанкционированного доступа извне к информационным ресурсам Республики Казахстан, приводящие к причинению ущерба ее национальным интересам.

Цели и задачи

Целью Концепции является создание национальной системы информационной безопасности, обеспечивающей защиту национальных интересов Республики Казахстан в информационной сфере.
Для достижения указанной цели необходимо решить следующий комплекс задач:
1) развитие системы управления информационной безопасностью, позволяющей обеспечить защищенность национальной информационной инфраструктуры страны и национального информационного пространства;
2) разработка и реализация единой государственной технической политики в сфере обеспечения информационной безопасности, в т.ч. развитие и укрепление национальной системы защиты информации;
3) защита прав личности и интересов общества и государства в информационной сфере;
4) развитие отечественного информационного пространства;
5) совершенствование законодательства, регулирующего информационную сферу;
6) обеспечение активного участия Республики Казахстан в процессах создания и использования глобальных информационных сетей и систем (международное сотрудничество).
Организационное обеспечение вопросов реализации настоящей Концепции возлагается на уполномоченные государственные органы.
Государственные органы, организации принимают меры по включению соответствующих мероприятий, вытекающих из настоящей Концепции, в стратегические планы, программные документы. Обеспечение взаимодействия государственных органов, международных и других организаций в области информационной безопасности будет производиться посредством Межведомственной комиссии по координации работ в сфере информатизации.
Финансовое и материально-техническое обеспечение реализации Концепции будет осуществляться за счет и в пределах средств, предусматриваемых в республиканском и местном бюджетах.

Периоды исполнения и ожидаемые результаты

Эффективность реализации Концепции зависит от уровня консолидации усилий заинтересованных государственных органов, коммерческих и общественных организаций, широкой общественности.
В целом, обеспечение информационной безопасности Республики Казахстан будет осуществлено в течение 5 лет.
По результатам реализации Концепции будет достигнуто следующее:
1) развитие информационных технологий и телекоммуникаций;
2) будет обеспечено недопущение инцидентов, влекущих за собой несанкционированный доступ, потерю или искажение информации;
3) будет обеспечена ежегодная 100 % аттестация государственных информационных систем по требованиям информационной безопасности;
4) доля граждан, получающих основную информацию из отечественных СМИ, в 2012 году составит - 35 %, в 2013 - 40 %, в 2014 году - 45 %, в 2015 году - 50 %, в 2016 году - 55 %;
5) доля отечественного контента в СМИ будет поддержана на уровне 50 %;
6) увеличится доля граждан, имеющих доступ к сети Интернет, которая составит в 2012 году - 34,6 %, в 2013 - 35,2 %, в 2014 году - 35,8 %, в 2015 году - 36 %, в 2016 году - 36,6 %;
7) к 2016 году уровень обеспечения устранения простоя информационных систем из-за проблем информационной безопасности сократится до 20 минут;
8) будет обеспечено производство отечественного компьютерного оборудования, комплектующих, периферийных устройств и программных продуктов;
9) повысится уровень инновационной активности промышленных предприятий;
10) будет усовершенствована нормативно-правовая база, регулирующая информационную сферу, в том числе в рамках международного сотрудничества;
11) будет совершенствована система кадрового обеспечения в области информационной безопасности и защиты государственных секретов.
Реализация настоящей Концепции будет способствовать:
1) реализации конституционных прав граждан на получение, хранение и распространение полной, достоверной и своевременной информации;
2) равноправному участию Республики Казахстан в мировых информационных отношениях;
3) эффективному информационному обеспечению государственной политики;
4) обеспечению надежности и устойчивости функционирования критически важных информационных систем.

2. Основные принципы и общие направления развития обеспечения
информационной безопасности Республики Казахстан

Реализация задач Концепции требует развития трех направлений:
1) законодательного и нормативно-методического;
2) организационно-распорядительного и организационно-технического;
3) кадрового.
По направлению законодательного и нормативно-методического обеспечения требуется решение вопросов развития партнерства государства и общества по координации усилий в области обеспечения национальных интересов в информационной сфере, в том числе определению модели взаимодействия государственного и негосударственного секторов для противодействия угрозам информационной безопасности на национальном уровне, в том числе противодействия информационному терроризму и информационной преступности, разработка единой государственной технической политики в сфере обеспечения информационной безопасности, принятию законодательных, институциональных мер по развитию СМИ. В частности, будут определены ответственные органы по выработке политики информационной безопасности страны, разграничены сферы ответственности государственных органов, задействованных в области обеспечения информационной безопасности и защиты государственных секретов, а также созданы механизмы их эффективной межведомственной координации. Кроме того, будет определен перечень критически важных объектов информатизации, в том числе информационных систем и ресурсов, влияющих на информационную безопасность Республики Казахстан.
При этом, Единая государственная техническая политика в сфере обеспечения информационной безопасности (далее - ГТПИБ) призвана обеспечить выработку и реализацию единых стандартов в области обеспечения требований информационной безопасности к государственным и негосударственным информационным системам, ресурсам и их поддерживающей инфраструктуре. В частности, требуется актуализация действующих нормативных правовых и технических актов в области информационно-технического развития и защиты информации, в том числе защиты государственных секретов. Будет проведена градация информационных систем и ресурсов по уровням информационной безопасности, усовершенствованы процедуры сертификации технических и программных средств, аттестации информационных систем на соответствие требованиям информационной безопасности, развито международное сотрудничество в данной области, выработаны государственные меры по повышению ответственности за состояние информационной безопасности и защиты государственных секретов.
Кроме того, реалии сегодняшнего дня требуют выделения существующих норм законодательства в отдельную правовую отрасль - информационное право, разработки законодательства по вопросам защиты критической информационной инфраструктуры, внесения изменений в существующее законодательство по вопросам отнесения отдельных видов информационных правонарушений к уголовно-наказуемым деяниям, также требуется дополнительная правовая регламентация вопросов соблюдения авторского права в информационно-коммуникационных сетях, совершенствование законодательства, регулирующего вопросы защиты персональных данных, совершенствование международных правовых норм в области информационной безопасности и защиты государственных секретов для обеспечения соблюдения национальных интересов Республики Казахстан.
Принимая во внимание трансграничный характер вопросов обеспечения информационной безопасности требуется дальнейшее совершенствование международного сотрудничества в данной области, соответствующего принципам равноправного международного информационного обмена.
Требуется разработка международных правовых норм, регулирующих межгосударственные отношения в области использования глобальной информационной инфраструктуры, совершенствования взаимодействия правоохранительных органов Республики Казахстан и иностранных государств в области предупреждения, выявления, пресечения и ликвидации последствий использования информационных и телекоммуникационных технологий в террористических и иных преступных целях, гармонизация национальной системы стандартов и сертификации в этой сфере с международной системой.
По направлению организационно-распорядительного и организационно-технического обеспечения требуется реализация комплекса мероприятий по обеспечению информационной безопасности критически важных объектов информатизации, обеспечению единой государственной технической политики в сфере информационной безопасности, в том числе национальной системы защиты информации. Для решения данного вопроса требуется создание единой государственной системы мониторинга информационного пространства, создание информационной системы и инфраструктуры Оперативного центра обеспечения информационной безопасности. Кроме того, немаловажным является вопрос инновационного развития в области обеспечения информационной безопасности, в частности, создание благоприятных условий для развития инновационной деятельности, основ отечественной базы НИОКиТР (научно-исследовательские опытно-конструкторские и технологические работы) и производства программных и технических средств обработки и защиты информации. Также требуется создание единой инфокоммуникационной сети государственных органов, создание оперативного центра обеспечения информационной безопасности (ОЦ) для координации усилий по защите критической инфраструктуры в сфере информационных технологий, развитие Единого шлюза доступа государственных органов к сети Интернет, Единой электронной почтовой системы для государственных органов, создание не менее двух территориально разнесенных центров хранения резервных баз данных государственных органов, развитие национальной системы идентификации в киберпространстве Республики Казахстан, создание узлов кибербезопасности, повышение качества и надежности систем обеспечения информационной безопасности "электронного правительства", направленных на недопущение несанкционированного доступа, потери, искажения информации.
Кроме того, государственными органами будет обеспечено проведение аттестации государственных информационных систем по требованиям информационной безопасности, что также будет способствовать уменьшению времени простоя информационных систем.
Также требуется проведение целенаправленной политики по выявлению и недопущению скрытого воздействия на общественное сознание со стороны других государств, транснациональных корпораций, различных неформальных структур, в том числе через социальные сети, активизация противодействия распространению идеологии терроризма, религиозного и этнического экстремизма, сепаратизма и других антиобщественных проявлений через системы распространения массовой информации.
Будет внедрена оптимальная модель развития и регулирования казахстанского сегмента глобальной информационной сети Интернет, выработаны механизмы стимулирования производства позитивного содержательного контента, развитию отечественных интернет-СМИ, модернизации телекоммуникационной инфраструктуры.
Реализация данных мероприятий направлена на усиление присутствия казахстанских СМИ в центрально-азиатском и международном информационном пространстве в целях продвижения позитивного имиджа страны.
Кроме того, будет развито международное сотрудничество в области проведения исследовательских проектов по приоритетным направлениям развития науки, технологий и техники.
По направлению кадрового обеспечения требуется решение вопросов совершенствования системы подготовки кадров в области обеспечения информационной безопасности и защиты государственных секретов, кадрового обеспечения подразделений правоохранительных органов, в том числе занятых вопросами противодействия информационному терроризму и информационной преступности. Немаловажным остается вопрос повышения эффективности учебных и образовательных программ по вопросам информационной безопасности и защиты государственных секретов.

3. Перечень нормативных правовых актов, посредством которых
предполагается реализация Концепции

Основными нормативными правовыми актами, посредством которых планируется реализация Концепции являются:
1) отраслевая Программа по развитию системы защиты государственных секретов Республики Казахстан на 2011-2014 годы, утвержденная постановлением Правительства Республики Казахстан;
2) отраслевая Программа по обеспечению информационной безопасности Республики Казахстан на 2011-2014 годы, утвержденная постановлением Правительства Республики Казахстан от 31 января 2011 года № 45 дсп;
3) стратегические планы государственных органов;
4) законы.

"Қазақстан Республикасы ақпараттық қауіпсіздігінің 2016 жылға дейінгі тұжырымдамасы туралы" Қазақстан Республикасының Президенті Жарлығының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 30 қыркүйектегі № 1128 Қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
«Қазақстан Республикасы ақпараттық қауіпсіздігінің 2016 жылға дейінгі тұжырымдамасы туралы» Қазақстан Республикасының Президенті Жарлығының жобасы Қазақстан Республикасы Президентінің қарауына енгізілсін.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

Қазақстан Республикасы Президентінің Жарлығы Қазақстан Республикасы ақпараттық қауіпсіздігінің
2016 жылға дейінгі тұжырымдамасы туралы

Қазақстан Республикасының ақпараттық қауіпсіздігін қамтамасыз ету мақсатында ҚАУЛЫ ЕТЕМІН:
1. Қоса беріліп отырған Қазақстан Республикасы ақпараттық қауіпсіздігінің 2016 жылға дейінгі тұжырымдамасы (бұдан әрі - Тұжырымдама) бекітілсін.
2. Орталық мемлекеттік және жергілікті атқарушы органдар, сондай-ақ Қазақстан Республикасының Президентіне тікелей бағынатын және есеп беретін мемлекеттік органдар:
1) өз қызметінде Тұжырымдаманы басшылыққа алсын және оны іске асыру жөнінде уақтылы шаралар қабылдауды қамтамасыз етсін;
2) осы Жарлықтан туындайтын өзге де шараларды қабылдасын.
3. Осы Жарлықтың орындалуын бақылау Қазақстан Республикасы Президентінің Әкімшілігіне жүктелсін.
4. Осы Жарлық қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Президенті Н. Назарбаев

Қазақстан Республикасы
Президентінің
2011 жылғы «__» _____
№ __ Жарлығымен
БЕКІТІЛГЕН

Қазақстан Республикасы ақпараттық қауіпсіздігінің
2016 жылға дейінгі тұжырымдамасы Мазмұны

1. Қазақстан Республикасының ақпараттық қауіпсіздігін қамтамасыз етуді дамытудың пайымы
Пайдаланылатын терминдер мен анықтамалар
Ағымдағы ахуалды талдау
Мақсаттары мен міндеттері
Орындау кезеңдері және межеленген нәтижелер
2. Қазақстан Республикасының ақпараттық қауіпсіздігін қамтамасыз етуді дамытудың негізгі қағидаттары мен жалпы тәсілдері
3. Тұжырымдаманы іске асыру көзделетін нормативтік құқықтық актілердің тізбесі

Қазақстан Республикасының ақпараттық қауіпсіздігін
қамтамасыз етуді дамытудың пайымы

Қазақстан Республикасының ақпараттық қауіпсіздік тұжырымдамасы (бұдан әрі - Тұжырымдама) қоғам мен мемлекеттің ақпараттық саладағы мүдделерін қамтамасыз ету, сондай-ақ азаматтардың конституциялық құқықтарын қорғау мақсатында әзірленді.
Тұжырымдама «Барлық қазақстандықтардың өсіп-өркендеуі, қауіпсіздігі және әл-ауқатының артуы» атты Қазақстан Республикасының 2030 жылға дейінгі даму стратегиясының негізгі ережелеріне сай келеді, мұнда ұлттық қауіпсіздіктің құрамдас бөлігі ретіндегі ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету ұзақ мерзімді негізгі басымдықтардың бірі болып анықталған.
Тұжырымдама ағымдағы ахуалды бағалауға негізделген және ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету саласындағы мемлекеттік саясатты, мемлекеттік органдар қызметінің перспективаларын анықтайды.
Тұжырымдама 1995 жылғы 30 тамыздағы Қазақстан Республикасының Конституциясына және Қазақстан Республикасының «Қазақстан Республикасының Ұлттық қауіпсіздігі туралы» 1998 жылғы 26 маусымдағы, «Мемлекеттік құпиялар туралы» 1999 жылғы 15 наурыздағы, «Терроризмге қарсы іс-қимыл туралы» 1999 жылғы 13 шілдедегі, «Электрондық құжат және электрондық цифрлық қолтаңба туралы» 2003 жылғы 7 қаңтардағы, «Ақпараттандыру туралы» 2007 жылғы 11 қаңтардағы, «Техникалық реттеу туралы» 2004 жылғы 9 қарашадағы, «Лицензиялау туралы» 2007 жылғы 11 қаңтардағы, «Бұқаралық ақпарат құралдары туралы» 1999 жылғы 23 шілдедегі, «Байланыс туралы» 2004 жылғы 5 шілдедегі заңдарына сәйкес әзірленді.
Тұжырымдаманы әзірлеу кезінде ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету саласындағы қазіргі халықаралық тәжірибе, атап айтқанда Ресей Федерациясының, Тәжікстан Республикасының тәжірибесі ескерілді. Осындай құжат - Ресей Федерациясында - Ақпараттық қауіпсіздік доктринасы, Тәжікстан Республикасында - Ақпараттық қауіпсіздік тұжырымдамасы тиісінше 2000 жылғы қыркүйекте және 2003 жылғы қарашада бекітілді. Осы құжат Ресей Федерациясында және Ресей Федерациясының субъектілерінде ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз етудің мақсаттарына, міндеттеріне, қағидаттарына және негізгі бағыттарына көзқарас жүйелерін белгілейді. Қазақстан Республикасының ақпараттық қауіпсіздік тұжырымдамасына халықаралық тәжірибесіне сәйкес келетін заңнамалық, нормативтік-әдістемелік, ұйымдастырушылық, технологиялық және кадрлық қамтамасыз етуді қамтитын ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету мәселелерін іске асырудың кешенді тәсілі өзек болған.
Сондай-ақ Қазақстан Республикасының ақпараттық қауіпсіздік тұжырымдамасының ережелеріне 2008 жылғы 10 қазанда Бішкек қаласында қол қойылған Ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету саласындағы Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығына қатысушы мемлекеттердің ынтымақтастығы тұжырымдамасының, «Шанхай ынтымақтастық ұйымына мүше мемлекеттердің үкіметтері арасындағы халықаралық ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету саласындағы ынтымақтастық туралы келісімді ратификациялау туралы» Қазақстан Республикасының 2010 жылғы 1 маусымдағы Заңымен ратификацияланған Шанхай ынтымақтастық ұйымына мүше мемлекеттердің үкіметтері арасындағы халықаралық ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету саласындағы ынтымақтастық туралы келісімнің негізгі бағыттары енгізілген.
Тұжырымдама мемлекет пен қоғамның ақпараттық қауіпсіздігін қамтамасыз ету, оларды ішкі және сыртқы қауіптерден қорғау жөніндегі Қазақстан Республикасы қызметінің маңызы мен мазмұнына ресми көзқарастар жиынтығын білдіреді. Тұжырымдама жеке тұлғаның, қоғам мен мемлекеттің ақпараттық қауіпсіздігін қамтамасыз ету саласындағы міндеттерді, басымдықтарды, бағыттар мен күтілетін нәтижелерді анықтайды. Ол ақпараттық саладағы Қазақстан Республикасының ұлттық мүдделерін қорғау үшін мемлекеттік билік органдарының, бизнес пен қоғамдық бірлестіктердің сындарлы өзара іс-қимыл жасауы үшін негіз болып табылады. Тұжырымдама ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз етудің мемлекеттік саясатын, сондай-ақ осы саланы реттейтін нормативтік-құқықтық актілерді жетілдіру үшін әдістемелік негізді қалыптастыру мен іске асыру ұстанымдарының біртұтастығын қамтамасыз етуге бағытталған.
Экономикалардың ашықтығы деңгейінің өсуі, тауарларды, капитал мен еңбек ресурстарын өткізудің еркіндігі, тұлғааралық өзара іс-қимыл ішкі және сыртқы саяси, экономикалық және ақпараттық үдерістердің арасындағы қырларды жояды.
Технологиялық эволюция жеке тұлғаға, қоғамға және мемлекетке бұрын қол жеткізу мүмкін болмаған келеңсіз әсерлерді бере отырып, мүлдем жаңа қауіптер көзіне айналуда.
Бұқаралық ақпарат құралдары мен жаһандық коммуникациялық тетіктердің рөлі және ықпалы күшейе түсуде. Ақпараттық технологиялар кездейсоқ және әдейі ықпал етудің алдында өте әлсіз болатын, тыныс тіршілікті қамтамасыз етудің маңызды объектілерін басқаруда кеңінен қолданыс тапты.
Осы Тұжырымдама елдің ақпараттық қауіпсіздігін қамтамасыз ету мақсатында оның алдында негізгі стратегиялық мақсаттарды, міндеттер мен бағыттарды анықтайды.

Пайдаланылатын терминдер мен анықтамалар

Елдің ақпараттық қауіпсіздігі осы құжатта өзара байланысты екі аспектімен қаралады: техникалық және әлеуметтік.
Техникалық аспект ақпараттың тұтастығын, құпиялылығын және қолжетімдігін қамтамасыз ету үшін ұлттық ақпараттық ресурстарды, ақпараттық жүйелерді, ақпараттық-телекоммуникациялық инфрақұрылымды авторланбаған қол жетімділіктен, пайдаланудан, ашудан, бұзудан, өзгертуден, оқудан, тексеруден, жазудан немесе жойылудан қорғауды қамтамасыз етуді көздейді.
Әлеуметтік аспект ұлттық ақпараттық кеңістікті және бұқаралық ақпарат тарату жүйелерін Қазақстан Республикасының ұлттық мүдделеріне нұқсан келтіруі мүмкін мақсатты келеңсіз ақпараттық және ұйымдық әсер етуден қорғау болып табылады.
Ақпараттық соғыс - қоғам мен мемлекетті тұрақсыздандыру үшін ақпараттық жүйелерге, процестер мен ресурстарға, өте маңызды және басқа да құрылымдарға зиян келтіру, саяси, экономикалық және әлеуметтік жүйелерді бүлдіру, халықты жаппай психологиялық өңдеу, сондай-ақ қарсылас тараптардың мүдделеріне шешім қабылдауға мемлекетті мәжбүрлеу мақсатында ақпараттық кеңістіктегі мемлекеттер арасындағы қарсылық.
Ақпараттық инфрақұрылым - ақпарат қалыптастыру, құру, түрлендіру, беру, пайдалану және сақтау үшін пайдаланылатын ақпараттық ресурстар мен жүйелер, ақпараттық-коммуникациялық желілердің техникалық құралдары жиынтығы.
Ақпараттық кеңістік - ақпарат қалыптастырумен, құрумен, түрлендірумен, берумен, пайдаланумен, сақтаумен байланысты, әсер ететін, оның ішінде жеке және қоғамдық санаға, ақпараттық инфрақұрылым мен өзіндік ақпаратқа әсер ететін қызмет саласы.
Ақпараттық қылмыс (киберқылмыс) - қылмыстық-жазалау әрекетін көздейтін, ақпараттық технологиялар пайдаланылатын қылмыс түрі.
Ақпараттық терроризм - террористік мақсатта ақпараттық ресурстарды пайдалану және (немесе) оларға ақпараттық кеңістікте әсер ету.
Ақпараттандырудың өте маңызды объектілері - ұзақ уақыт кезеңге жұмыс істеуінің тоқтауы немесе бұзылуы елдің қорғанысы, қауіпсіздігі, халықаралық қатынастары, экономикасы, шаруашылығының немесе инфрақұрылымының басқа салалары үшін не тиісті аумақта тұрып жатқан халықтың тыныс-тіршілігі үшін төтенше жағдайға немесе айтарлықтай келеңсіз салдарға әкелетін ақпараттық және телекоммуникациялық инфрақұрылым объектілері.
Контент - бұқаралық коммуникация құралдарын кез келген ақпараттық-маңызды толтыру. Бұқаралық коммуникация құралдары деп бұқаралық ақпарат құралдары (баспасөз, радио, телевизия, интернет) мен бұқаралық әсер ету құралдарының (театр, кино, цирк, көріністер, әдебиет) жиынтығы түсініледі.
Қоғамдық сана - қоғамдық тұрмысты көрсететін және оған әсер ететін сезімдер, көңіл-күй, көзқарастар, идеялар, теориялар жиынтығындағы қоғамның рухани өмірі. Қоғамдық сана оның жеке адамдарын құрайтын жиынтығымен салыстырылмай, дербес тұтас жүйе ретінде қаралады.
Электрондық ақпараттық ресурстар - электрондық түрде сақталатын, ақпараттық жүйелерде қамтылатын ақпарат (ақпараттық деректер қоры).

Ағымдағы ахуалды талдау

Қазақстан Республикасының егемен әрі өркендеуші мемлекет ретінде ілгері даму процесін жалпы әлемдік үрдістер мен болмыстар контексінен тыс қарау мүмкін емес. Адамзат адамдардың, қоғамның және мемлекеттің өміріне ықпал ететін, басты факторлардың біріне айналған ақпараттық саланың тез дамуын сипаттайтын түбегейлі әлеуметтік, экономикалық, саяси және басқа да өзгерістер кезеңіне қадам басты.
Әлемнің жетекші мемлекеттері жаңа технологияларға, жаңа әдістер мен жаңа ұстанымдарға негізделген ақпараттық қоғамды құру процесінде тұр. Сайып келгенде оларды пайдалану азаматтардың конституциялық құқықтарын іске асырудың, халықтың әл-ауқатын жақсартудың, компаниялардың бәсекеге қабілеттілігін арттырудың барабар жаңа болмысына ықпал етуі тиіс. Мемлекеттік органдар үшін ақпараттық қоғам азаматтарға қызметтер көрсету рәсімдерін тиімді жаңартуға мүмкіндік береді.
Осылайша, ақпараттық қоғам дамуының дәрежесі мемлекеттік институттардың жұмыс істеу процесіне, әрбір елдің экономикасы мен қорғаныс қабілетіне тікелей ықпал етеді. Қазіргі заман болмысында азаматтардың қажеттіліктеріне барабар ақпараттық қоғамның болуы мемлекеттің әл-ауқатының қажетті шарты болып табылады.
Қазақстан Республикасының ақпараттық саладағы негізгі ұлттық мүдделері:
1) азаматтардың ақпаратты алу және таратуға конституциялық құқықтарын іске асыру;
2) ақпараттық қоғамның қалыптасуы және дәйекті дамуы;
3) мемлекеттің әлемдік ақпарат алмасуға тең құқылы қатысуы;
4) ақпараттық-коммуникациялық технологиялардың озық дамуы;
5) мемлекеттік билік органдарын тиімді және уақтылы ақпараттық қамтамасыз ету;
6) мемлекеттік құпияларды құрайтын мәліметтерді, сондай-ақ өзге де қорғалатын ақпаратты жоғалту және жария ету фактілеріне жол бермеу;
7) өте маңызды ақпараттық жүйелердің, ресурстар мен қолдаушы инфрақұрылымның жұмыс істеу сенімділігі мен беріктігін қамтамасыз ету болып табылады.
Қоғам мен мемлекетті ақпараттандыру процестерінің жедел дамуы, оның ішінде «электрондық үкіметті» озық дамыту нәтижесінде Қазақстан Республикасында ақпараттық қоғамды құру үшін басты алғышарттар қалыптасты. Мәселен, Біріккен Ұлттар Ұйымының 2010 жылғы электрондық үкімет технологияларын пайдалануға елдердің дайындығы рейтингінің деректеріне сәйкес Қазақстан 192 елдің ішінде 46 орынды (2008 жылы 81 орын) иеленді.
Сонымен бірге, жоғарыда аталған процестерді дамыту елдің ақпараттық қауіпсіздігінің қазіргі проблемалары мен қауіптерінің күшеюіне және жаңаларының туындауына әкеледі.
Мемлекетаралық қатынастарда ақпараттық қысымды жаһандық бәсекелестіктің пәрменді тетігі ретінде пайдалану үрдісі қарқын алып келеді. Ақпараттық соғыс пен ақпараттық экспансияның әртүрлі құралдарын пайдалану саяси қақтығыстарды шешудің ажырамас құралына айналды. «Қызмет көрсетуден бас тарту» таралған компьютерлік шабуылдар жүргізу жолымен Интернет-БАҚ-ты бұғаулар әдістері белсенді пайдаланылуда. Әлемнің жетекші елдері өз қарулы күштері құрамында ақпараттық әскер құрды және оларды белсенді пайдалану ниеттерін жасырмайды.
Таралатын ақпараттың жаһандық мониторингін жүзеге асыру мүмкіндігі бар әлемнің дамыған елдері оның нәтижелерін саяси, экономикалық, әскери, экологиялық және басқа да мемлекетаралық қатынастар аспектілерінде бір жақты басымдық алу үшін пайдаланады.
Экстремистік және террористік ұйымдар мен топтар өз идеологияларын насихаттау, пікірлестерін тарту мен оқыту, әртүрлі террористік топтармен байланыста болу және қаржыландыру үшін жаһандық ақпараттық-коммуникациялық желілер мүмкіндіктерін тағы да белсенді пайдалануда. Қазақстан жастары арасында әртүрлі пайымдағы радикалдық идеяларды тарату қауіпті сипат алып барады. Қазақстан азаматтары мақсатты насихаттың әсерімен, оның ішінде Интернет желісі арқылы әртүрлі соғыс ошақтарында заңсыз әскери құрылымдар қызметіне қатысу жағдайлары жиі болуда. Террористік қызметті жүзеге асыру әдісі сияқты мемлекеттің ақпараттық жүйесіне компьютерлік шабуылдарды пайдалану қаупі өсуде. Мұндай шабуылдар басқа елдерде, оның ішінде Қазақстан Республикасына достас елдерде бірнеше рет тіркелді.
Ақпараттық қылмыстың (киберқылмыстың), оның ішінде ұйымдасқан трансұлттық қылмыстық топтар қызметінің таралуы айтарлықтай проблеманы құрайды. Киберқылмыстардың ерекшелігі олардың беймәлімділігінің өте жоғары болуы. Осының салдарынан, қазіргі заманғы ақпараттық-коммуникациялық технологияларды пайдалану арқылы жасалған, ресми тіркелген қылмыстар нақты жасалған қылмыстың елеусіз бөлігін ғана құрайды. Ақпараттық қылмысқа қарсы күрес құқық қорғау органдарынан шет елдердің арнайы қызметтері мен құқық қорғау органдарымен бірігіп, үйлестірілген іс-қимыл жасау жолымен барабар жедел әрекет етуді талап етеді.
Қылмыстың осы түрі Қазақстан аумағында тарала қоймағанына қарамастан, бүгінгі күні оның серпіні қажетті құқықтық, ұйымдық және техникалық аспаптардың болмауынан дәлелдеуі қиындық тудыратын, қылмыстар жасаудың жаңа тәсілдерінің пайда болуымен, телекоммуникациялық технологияларды пайдаланудың тұрақты өсу үрдісімен, әккілігімен сипатталады.
Ақпараттық технологиялар саласындағы қылмыстар мен құқық бұзушылықтарға қарсы іс-қимыл жасаудың жаңа нормативтік құқықтық базасын жетілдіруге, техникалық қайта жарақтандыруды жүзеге асыруға, қоғамды кеңінен тартуға, қарсы іс-қимыл жасаудың жаңа үлгілері мен әдістерін іздеуге негізделген тұжырымдамалық шаралар әзірлеу қажеттілігі пісіп жетілді.
Әлемнің әртүрлі елдерінде экономикалық, саяси және әлеуметтік жағдайларды дамытуға жаһандық бұқаралық ақпарат құралдары мен коммуникациялық тетіктердің рөлі мен әсері күшеюде. Соңғы жылдары экономикалық және саяси жағдайлары әртүрлі елдерде болған терең өзгерістер бұқараны, оның ішінде ақпараттық-коммуникациялық технологияларды пайдалану: әлеуметтік желілер, ұялы телефондар мен арнайы сайттар арқылы қысқа хабарламаларды (SMS) жаппай жіберу арқылы басқарудың жаңа технологияларының осы процестерінде басты рөлді көрсетеді. Қазақстан халқының арнайы желілер мен блогтарды кеңінен пайдалануы Қазақстан Республикасының ұлттық мүддесіне зиян келтіретін ішкі саяси ахуалға мақсатты ықпал ету, оның ішінде жаппай тәртіпсіздіктер, наразылықтар мен басқа да саяси және әлеуметтік сипаттағы төтенше жағдайларды ұйымдастыру үшін оларды пайдалануға мүмкіндік береді.
Ұлттық ақпараттық кеңістіктің ашық болуына және шетелдік бұқаралық ақпарат құралдарының, оның ішінде телевизияның және интернет-ресурстардың (пошта қызметтері, әлеуметтік желілер, блогтар мен бейнепорталдар) танымалдығына байланысты халықтың қоғамдық санасына ақпараттық әсер етудің нақты қаупі пайда болып отыр. Ақпараттық ықпал ету Қазақстан Республикасының мүддесіне қайшы келетін идеяларды тікелей күштеп таңу түрінде және ақпаратпен айла-шарғы жасау арқылы немесе оған тенденциялық комментарий жүргізіп жасанды қолдау көрсететін белгілі бір ақпараттық көрініс құру түрінде де көрінуі мүмкін. Осындай қоғамдық санамен айла-шарғы жасауға қарсы іс-қимыл жасау үшін мемлекеттік ақпараттық саясаттың тиімділігін едәуір жақсарту, мемлекеттік органдардың ашықтығын жоғарылату, азаматтардың ақпарат алу құқықтарының қамтамасыз етілуін арттыру талап етіледі.
Отандық контенттің бәсекеге қабілетсіздігі проблемасы айтарлықтай қатер тудыруда. Оның сапасы шетелдік ақпараттық және ойын-сауық өнімдерімен толық бәсекелесу үшін жеткіліксіз болып қалуда. Ұлттық ақпараттық кеңістіктің ашық жағдайында бұл оның танымалдығын төмендетуге алып келеді. Өз кезегінде танымалдығының төмен болуы, оны өндіруге айтарлықтай инвестиция тартуға мүмкіндік бермейді, бұл отандық контент өндірісінің жеткіліксіздігіне алып келеді.
Мемлекеттің, бизнестің және қоғамның тиісті қажеттіліктеріне отандық ақпараттық технологиялардың болмауы шетелдік жабдықтар мен ақпараттық жүйелерді еріксіз пайдалануға алып келеді. Нәтижесінде деректер қоры мен банктеріне рұқсатсыз қол жеткізу ықтималдығы жоғарылайды, сондай-ақ елдің шетелдік компьютерлік және телекоммуникациялық және бағдарламалық қамтамасыз ету техникаларын өндірушілерге тәуелділік артады.
«Электрондық үкімет» құрамына енгізілген мемлекеттік деректер қорлары қорғалуының жай-күйін тексеру азаматтардың жеке деректерін қорғаудың барабар құқықтық, ұйымдастырушылық және техникалық режимінің жоқ екенін көрсетті. Тиісті тетіктердің болмауы жеке деректерді криминалдық мақсаттарда, оның ішінде құжаттарды қолдан жасау, алаяқтық, әр түрлі дерекқорларды заңсыз көшіру және тарату мақсатында жеке қорларды асыра пайдалану үшін алғышарт жасайды.
Ақпаратты қорғау жүйесінің жұмыс істеу тиімділігі жеткіліксіз. Атап айтқанда, ақпараттарды рұқсатсыз қол жеткізу мен көшіруден қорғаудың техникалық құралдары әлсіз пайдаланылады. Ақпараттың таралуына қарсы әрекет ететін қауіпсіздік саясаты мен ұйымдық-техникалық шаралар іске асырылмайды, бұл өкілеттіктерді пайдакүнемдік мақсаттарда пайдалануға әкеледі. Деректерді қорғау жүйесінің болмауы және жалпымемлекеттік ауқымда ақпаратты қорғау жөніндегі шаралардың әлсіз үйлестірілуі, ақпараттың тұтастығы мен құпиялылығын қамтамасыз етудегі ведомстволық бытыраңқылық маңызды ақпараттың жоғалуына ықпал етеді.
Ақпараттық-коммуникациялық салада, оның ішінде ақпараттық қауіпсіздік саласында да білікті кадрлардың жетіспеушілігі проблемасы өткір болып қалуда. Ақпараттық-коммуникациялық технологиялар нарығындағы көшбасшылық ететін талдау компанияларының бірі IDC компаниясының деректеріне сәйкес АТ-мамандар саны 2010 жылы Қазақстанда 100 мың тұрғынға 113 адамды құрады, бұл Малайзияға қарағанда 12 есе және АҚШ-пен салыстырғанда 29 есе төмен.
Мемлекеттік құпияларды қорғау, ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету саласында жұмыс істейтін мемлекеттік органдар, ұйымдар мамандарын оқыту, біліктілігін арттыру процестері мен тәсілдерін одан әрі жетілдіру талап етіледі.
Жалпы құқықтық және ақпараттық мәдениеттің, оның ішінде қазақстандық қоғамда киберкеңістікті қауіпсіз пайдалану дағдыларының салыстырмалы түрде төмен деңгейі белгілі бір қауіп тудырады.
Ақпараттық саланың құқықтық қамтамасыз етілуі ағымдағы күннің қажеттіліктерінен едәуір артта қалып отыр. Ақпаратты, ақпараттық ресурстарды, ақпараттық өнімдерді, ақпараттық қызметтерді іздеу, алу және тұтынуды жүзеге асыру кезінде туындайтын ақпараттық құқықтық қатынастарды реттейтін құқықтық тетіктер жеткілікті пысықталмаған. Ақпаратты, ақпараттық ресурстарды, ақпараттық өнімдерді, ақпараттық қызметтерді өндіру, беру және тарату процестерін реттейтін құқықтық тетіктер жақсарту мен өзектілендіруді қажет етеді. Ақпараттық жүйелерді, олардың желілерін, қамтамасыз ету құралдарын, телекоммуникациялық инфрақұрылымды құру және қолдану кезінде туындайтын ақпараттық құқықтық қатынастарды реттеу мәселесі аса өткір болып отыр. Ақпараттық қылмыстарға қарсы іс-қимылды қамтамасыз етудің қазіргі жай-күйі пайдаланылатын құқықтық тетіктердің жеткілікті келіспеушілігімен, заңнамалық бастамалар субъектілерінің оларды дамыту және жетілдіру жөніндегі қызметінің фрагменттілігімен, тиімділігінің жетіспеушілігімен, құқықтық нормалардың қарама-қайшылығымен, құқықтық статистиканың жетілмеуімен де сипатталады.
Жоғарыда аталған проблемалар ақпараттық саланы құқықтық қамтамасыз етуде мемлекеттің ақпараттық қауіпсіздігіне айтарлықтай қауіп төндіреді. Қазақстан Республикасында жеке құқықтық сала - ақпараттық құқықты қалыптастырудың қажеттілігі туралы мәселе күн тәртібінде өткір күйінде қалуда.
Соңғы кездері Қазақстан Республикасының халықаралық ақпарат алмасуға және ақпараттық қауіпсіздікті халықаралық реттеу процестеріне тең құқылы қатысу проблемасы өзекті болып отыр. Ұлттық мүдделерді талап ету қажеттілігі мемлекеттік органдардың қазіргі халықаралық ұйымдар қызметінің шеңберіндегі белсенділікті арттыруын қажет етеді.
Осылайша, ақпараттық қауіпсіздіктің ағымдағы жай-күйі мынадай қауіптермен сипатталады:
1) өте маңызды ақпараттандыру объектілерінің, оның ішінде түрлі және олардың инфрақұрылымын қолдайтын, мемлекеттік және мемлекеттік емес ақпараттық жүйелер жұмысының бұзылуы;
2) қазіргі заманғы ақпараттық-коммуникациялық технологияларды жасау, өндіру және пайдалану деңгейінің қоғамның объективті қажеттілігіне сәйкес келмеуі;
3) елдің ұлттық мүдделеріне нұқсан келтіретін, қоғамдық сана мен мемлекеттік институттарға ыдыратушы ақпараттық әсер ету мүмкіндіктері;
4) отандық ақпараттық ресурстар мен отандық контенттің жеткіліксіз дамуы мен бәсекеге қабілеттілігінің төмен болуы.
Мыналар ақпараттық қауіпсіздіктің ішкі қауіп көздері болып табылады:
1) Қазақстан Республикасының ақпараттық технологиялардың, ақпараттандыру мен ақпаратты қорғау құралдарының импортына тәуелді болуы, оларды бақылаусыз пайдалану елдің ұлттық мүдделеріне зиян келтіруі мүмкін;
2) отандық контент сапасының әлемдік деңгейге сәйкес келмеуі;
3) мемлекеттік органдар мен ұйымдар қызметкерлерінің «адам факторы» салдарынан құпия құжаттарды және Қазақстан Республикасының мемлекеттік құпиясын құрайтын мәліметтерді жоғалту сияқты құпиялылық режимін өрескел бұзу фактілеріне жол беруі;
4) Қазақстан Республикасының ұлттық мүдделеріне зиян келтіруге қабілетті сенімсіз және қасақана бұрмаланған ақпарат тарату;
5) ақпараттық саланы құқықтық реттеу жүйесінің жеткіліксіз дамуы;
6) ақпараттық-коммуникациялық технологияларды пайдалану қылмысының өсуі;
7) мемлекеттік саясатты ақпараттық қамтамасыз ету тиімділігінің жеткіліксіздігі;
8) ақпараттандырудың өте маңызды объектілерінің қауіпсіздігін қамтамасыз ету жүйелерінің жетілмеуі.
Мыналар ақпараттық қауіпсіздіктің сыртқы қауіп көздері болып табылады:
1) ұлттық ақпараттық кеңістіктің ашықтығы және сыртқы әсерлерге осалдығы;
2) әлемдік күш орталықтары арасындағы ақпараттық қарсы тұрудың үдей түсуі, ақпараттық кеңістікте шет мемлекеттердің күреске дайындалуы және жүргізуі;
3) ақпаратпен айлы-шарғылар жасау технологиясының дамуы;
4) ақпараттық-коммуникациялық технологиялар пайдаланылатын трансұлттық қылмыстың және экстремистік, террористік қызметтің өсуі;
5) Қазақстан Республикасының ақпараттық ресурстарына оның ұлттық мүдделеріне зиян келтіруге әкелетін сырттан рұқсат етілмеген қол жеткізу әрекеттері.

Мақсаттар мен міндеттер

Тұжырымдаманың мақсаты ақпараттық саладағы Қазақстан Республикасының ұлттық мүдделерін қорғауды қамтамасыз ететін ұлттық ақпараттық қауіпсіздік жүйесін құру болып табылады.
Көрсетілген мақсатқа қол жеткізу үшін мынадай міндеттер кешенін шешу қажет:
1) ұлттық ақпараттық кеңістіктің елдің ұлттық ақпараттық инфрақұрылымы мен қорғалуын қамтамасыз етуге мүмкіндік беретін ақпараттық қауіпсіздікті басқару жүйесін дамыту;
2) ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету саласындағы бірыңғай мемлекеттік техникалық саясатты әзірлеу және іске асыру, оның ішінде ақпаратты қорғаудың ұлттық жүйесін дамыту және нығайту;
3) ақпараттық саладағы жеке тұлғаның құқықтарын және қоғам мен мемлекеттің мүдделерін қорғау;
4) отандық ақпараттық кеңістікті дамыту;
5) ақпараттық саланы реттейтін заңнаманы жетілдіру;
6) Қазақстан Республикасының жаһандық ақпараттық желілер мен жүйелерді (халықаралық ынтымақтастық) құру және пайдалану процестеріне белсенді қатысуын қамтамасыз ету.
Осы Тұжырымдаманы іске асыру мәселелерін ұйымдық қамтамасыз ету уәкілетті мемлекеттік органдарға жүктеледі.
Мемлекеттік органдар, ұйымдар осы Тұжырымдамадан туындайтын, тиісті іс-шараларды стратегиялық жоспарларға, бағдарламалық құжаттарға енгізу жөнінде шаралар қабылдайды. Ақпараттық қауіпсіздік саласындағы мемлекеттік органдардың, халықаралық және басқа да ұйымдардың өзара іс-қимыл жасауын қамтамасыз ету Ақпараттандыру саласындағы жұмыстарды үйлестіру жөніндегі ведомствоаралық комиссия арқылы жүргізілетін болады.
Тұжырымдаманы іске асыруды қаржылық және материалдық-техникалық қамтамасыз ету республикалық және жергілікті бюджеттерде көзделетін қаражат есебінен және шегінде жүзеге асырылатын болады.

Орындау кезеңдері және межеленген нәтижелер

Тұжырымдаманы іске асырудың тиімділігі мүдделі мемлекеттік органдардың, коммерциялық және қоғамдық ұйымдардың, жалпы жұртшылықтың күш-жігерін шоғырландыру деңгейіне байланысты болады.
Жалпы, Қазақстан Республикасының ақпараттық қауіпсіздігін қамтамасыз ету 5 жылдың ішінде жүзеге асырылады.
Тұжырымдаманы іске асыру нәтижесі бойынша мыналарға қол жеткізілетін болады:
1) ақпараттық технологиялар мен телекоммуникацияларды дамыту;
2) санкцияланбаған қол жеткізуге, ақпаратты жоғалтуға немесе бұрмалауға әкелетін оқиғаларға жол бермеу қамтамасыз етілетін болады;
3) ақпараттық қауіпсіздік талаптары бойынша мемлекеттік ақпараттық жүйелерді 100 % аттестациялау қамтамасыз етілетін болады;
4) негізгі ақпаратты отандық БАҚ алатын азаматтардың үлесі 2012 жылы - 35%, 2013 жылы - 40%, 2014 жылы - 45%, 2015 жылы - 50%, 2016 жылы - 55% құрайды;
Интернет желісіне қол жетімділігі бар азаматтардың үлесі ұлғаяды, ол 2012 жылы - 34,6%, 2013 жылы - 35,2%, 2014 жылы - 35,8%, 2015 жылы - 36%, 2016 жылы - 36,6% құрайды;
2016 жылға қарай ақпараттық қауіпсіздік проблемасынан ақпараттық жүйелердің тұрып қалуын жоюды қамтамасыз ету деңгейі 20 минутқа дейін қысқартылады;
отандық компьютерлік жабдықтардың, жинақтаушы және перифериялық құрылғылардың және бағдарламалық өнімдердің өндірісі қамтамасыз етіледі;
өнеркәсіптік кәсіпорындардың инновациялық белсенділік деңгейі жоғарылайды;
ақпараттық саланы, оның ішінде халықаралық ынтымақтастық шеңберінде реттейтін нормативтік-құқықтық база жетілдіріледі;
ақпараттық қауіпсіздік және мемлекеттік құпияларды қорғау саласында кадрмен қамтамасыз ету жүйесі жетілдіріледі.
Осы Тұжырымдаманы іске асыру:
азаматтардың толық, сенімді және уақтылы ақпаратты алуға, сақтауға және таратуға конституциялық құқықтарын іске асыруға;
Қазақстан Республикасының әлемдік ақпараттық қарым-қатынастарға тең құқылы қатысуына;
мемлекеттік саясатты тиімді ақпараттық қамтамасыз етуге;
өте маңызды ақпараттық жүйелердің сенімділігі мен тұрақтылығын қамтамасыз етуге ықпал етеді.

2. Қазақстан Республикасының ақпараттық қауіпсіздігін
қамтамасыз етуді дамытудың негізгі қағидаттары мен жалпы бағыттары

Тұжырымдаманың міндеттерін іске асыру үш бағытты дамытуды талап етеді:
1) заңнамалық және нормативтік-әдістемелік;
2) ұйымдастырушылық-өкімдік және ұйымдастырушылық-техникалық;
3) кадрлық.
Заңнамалық және нормативтік-әдістемелік қамтамасыз ету бағыты бойынша ақпараттық салада ұлттық мүдделерді қорғауды қамтамасыз ету жөніндегі күш-жігерді үйлестіру, оның ішінде ұлттық деңгейде ақпараттық қауіпсіздік қатерлеріне қарсы іс-қимыл жасау, оның ішінде ақпараттық терроризмге және ақпараттық қылмысқа қарсы іс-қимыл жасау үшін мемлекеттік және мемлекеттік емес сектордың өзара іс-қимыл моделін анықтау, ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету саласында бірыңғай мемлекеттік техникалық саясатты әзірлеу, БАҚ дамыту бойынша заңнамалық және институционалдық шараларды қабылдау мәселелері шешу талап етіледі. Атап айтқанда, елдің ақпараттық қауіпсіздік саясатын тұжырымдау жөніндегі жауапты органдар анықталады, ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету және мемлекеттік құпияларды қорғау саласына тартылған мемлекеттік органдардың жауапкершілік салаларының ара жігі ажыратылады, сондай-ақ оларды ведомствоаралық тиімді үйлестіру тетіктері жасалатын болады. Бұдан басқа, ақпараттандырудың аса маңызды объектілері, оның ішінде Қазақстан Республикасының ақпараттық қауіпсіздігіне әсер ететін ақпараттық жүйелер мен ресурстар тізбесі айқындалады.
Бұл ретте ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету саласындағы бірыңғай мемлекеттік техникалық саясат (бұдан әрі - АҚМТС) мемлекеттік және мемлекеттік емес ақпараттық жүйелерге, ресурстарға және оларды қолдайтын инфрақұрылымға қойылатын ақпараттық қауіпсіздік талаптарын қамтамасыз ету саласындағы бірыңғай стандарттарды әзірлеу мен іске асыруды қамтамасыз етуге үндейді. Атап айтқанда, ақпараттық-техникалық даму және ақпаратты қорғау, оның ішінде мемлекеттік құпияларды қорғау саласында қолданыстағы нормативтік құқықтық және техникалық актілерді өзектілендіру талап етіледі. Ақпараттық жүйелердің және ресурстардың ақпараттық қауіпсіздік деңгейлері бойынша жіктеуіштері жүргізіледі, техникалық және бағдарламалық құралдарды сертификаттау, ақпараттық қауіпсіздік талаптарына сәйкестігіне ақпараттық жүйелерді аттестаттау рәсімдері жетілдіріледі, осы салада халықаралық ынтымақтастық дамиды, ақпараттық қауіпсіздіктің жай-күйіне және мемлекеттік құпияларды қорғауға жауапкершілікті арттыру бойынша мемлекеттік шаралар әзірленетін болады.
Бұдан басқа, бүгінгі күннің болмысы заңнаманың қолданыстағы нормаларын жеке құқықтық салаға - ақпараттық құдыққа бөлу, ширыққан ақпараттық инфрақұрылымды қорғау мәселелері бойынша заңнаманы әзірлеу, ақпараттық құқық бұзушылықты қылмыстық жазаланатын әрекеттерге жатқызу мәселелері бойынша қолданыстағы заңнамаға өзгерістер енгізу талап етіледі, сондай-ақ ақпараттық-коммуникациялық желілерде авторлық құқықты сақтау мәселелерін қосымша құқықтық регламенттеу, дербес деректерді қорғау мәселелерін реттейтін заңнаманы жетілдіру, Қазақстан Республикасының ұлттық мүддесінің сақталуын қамтамасыз ету үшін ақпараттық қауіпсіздік және мемлекеттік құпияларды қорғау саласындағы халықаралық нормаларды жетілдіру талап етіледі.
Ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету мәселелерінің трансшекаралық сипатын ескере отырып, тең құқықтық халықаралық ақпарат алмасу қағидаттарына сәйкес халықаралық ынтымақтастықты жетілдіру талап етіледі.
Жаһандық ақпараттық инфрақұрылымды пайдалану саласында мемлекетаралық қатынастарды реттейтін халықаралық құқықтық нормаларды әзірлеу, террористік және басқа да қылмыстар мақсатында ақпараттық және телекоммуникациялық технологияларды пайдаланудың алдын алу, анықтау, жолын кесу және салдарын жою саласындағы Қазақстан Республикасының және шет елдердің құқық қорғау органдарының арасындағы өзара іс-қимылды жетілдіру, осы саладағы стандарттар мен ұлттық сертификаттау жүйесін халықаралық жүйемен үндестіру талап етіледі.
Ұйымдастырушылық-өкімдік және ұйымдастырушылық-техникалық қамтамасыз ету бағыты бойынша ақпараттандырудың аса маңызды объектілерінің ақпараттық қауіпсіздігін қамтамасыз ету, ақпараттық қауіпсіздік саласында, оның ішінде ақпаратты қорғаудың ұлттық жүйесі саласында бірыңғай мемлекеттік техникалық саясатты қамтамасыз ету жөніндегі іс-шаралар кешенін іске асыру талап етіледі. Осы мәселені шешу үшін ақпараттық кеңістік мониторингінің бірыңғай мемлекеттік жүйесін құру, ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз етудің жедел орталығының ақпараттық жүйесін және инфрақұрылымын құру талап етіледі. Бұдан басқа, ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету саласындағы инновациялық даму, атап айтқанда инновациялық қызметті, ҒЗТКжТЖ (ғылыми-зерттеу, тәжірибелік-конструкторлық және технологиялық жұмыстар) отандық базасының негіздері мен ақпаратты өңдеу және қорғаудың бағдарламалық және техникалық құралдары өндірісін дамыту үшін қолайлы жағдай жасалатын болады. Сонымен қатар, мемлекеттік органдардың бірыңғай ақпараттық-коммуникациялық желісін құру, ақпараттық технологиялар саласындағы өте қиын инфрақұрылымды қорғау жөніндегі күш-жігерді үйлестіру үшін ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз етудің жедел орталығын (ЖО) құру, Интернет желісіне мемлекеттік органдардың қол жеткізуінің бірыңғай шлюзін дамыту, мемлекеттік органдар үшін Бірыңғай электрондық пошта жүйесін дамыту, мемлекеттік органдардың резервтік деректер қорын сақтаудың кемінде екі аумақтық ажыратылған орталығын құру, Қазақстан Республикасының киберкеңістігінде ұлттық сәйкестендіру жүйесін дамыту, киберқауіпсіздік тораптарын құру, «электрондық үкіметтің» ақпараттық қауіпсіздігін қамтамасыз етудің рұқсат етілмеген қол жеткізуді, жоғалтуды, ақпаратты жүйелерінің бұрмалауды болдырмауға бағытталған сапасы мен сенімділігін арттыру талап етіледі.
Бұдан басқа, мемлекеттік органдар ақпараттық қауіпсіздік талаптары бойынша мемлекеттік ақпараттық жүйелерге аттестаттау жүргізуді қамтамасыз ететін болады, бұл ақпараттық жүйелердің тұрып қалу уақытының азаюына мүмкіндік береді.
Басқа мемлекеттер, трансұлттық корпорациялар, формалды емес әртүрлі құрылымдар тарапынан, оның ішінде әлеуметтік желілер арқылы қоғамдық санаға жасырын әсер етуді анықтау және болдырмау жөніндегі мақсатты саясат жүргізу, бұқаралық ақпарат тарату жүйесі арқылы терроризм идеологиялары, діни және этникалық экстремизм, сепаратизм идеологиясының және басқа да қоғамға қарсы белгілердің таратылуына қарсы күресті жандандыру талап етіледі.
Интернеттің жаһандық ақпараттық желісінің қазақстандық сегментін дамыту және реттеудің оңтайлы моделі енгізіледі, позитивтік мазмұнды контент өндірісін, отандық интернет - БАҚ-ты дамытуды, телекоммуникациялық инфрақұрылымды жаңғыртуды ынталандыру тетіктері әзірленетін болады.
Осы іс-шаралардың іске асырылуы елдің имиджін ілгерілету мақсатында қазақстандық БАҚ-тың Орталық Азия мен халықаралық ақпараттық кеңістікте болуына бағытталған.
Бұдан басқа, ғылымды, технологияларды және техниканы дамытудың басым бағыттары бойынша зерттеу жобаларын жүргізу саласындағы халықаралық ынтымақтастық дамитын болады.
Кадрлық қамтамасыз ету бағыты бойынша ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету және мемлекеттік құпияларды қорғау саласындағы кадрларды даярлау жүйесін жетілдіру, құқық қорғау органдарының, оның ішінде ақпараттық терроризмге және ақпараттық қылмысқа қарсы іс-қимыл мәселелерімен айналысатын бөлімшелерді кадрлармен қамтамасыз ету мәселелерін шешу талап етіледі. Ақпараттық қауіпсіздік және мемлекеттік құпияларды қорғау мәселелері бойынша оқу және білім беру бағдарламаларының тиімділігін арттыру мәселесі өте маңызды.

3. Тұжырымдаманы іске асыру көзделетін нормативтік
құқықтық актілердің тізбесі

Тұжырымдаманы іске асыру жоспарланып отырған негізгі нормативтік құқықтық актілер мыналар болып табылады:
1) Қазақстан Республикасы Үкіметінің қаулысымен бекітілген Қазақстан Республикасының мемлекеттік құпияларын қорғау жүйесін дамыту жөніндегі 2011 - 2014 жылдарға арналған салалық бағдарлама;
2) Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 31 қаңтардағы № 45 қпү қаулысымен бекітілген Қазақстан Республикасының ақпараттық қауіпсіздігін қамтамасыз ету жөніндегі 2011 - 2014 жылдарға арналған салалық бағдарлама;
3) мемлекеттік органдардың стратегиялық жоспарлары;
4) заңдар.