Об утверждении методики оценки соответствия нормам годности аэродромов (вертодромов) к эксплуатации гражданских воздушных судов

Постановление Правительства Республики Казахстан от 19 апреля 2012 года № 490. Утратило силу постановлением Правительства Республики Казахстан от 29 декабря 2016 года № 901.

Сноска. Утратило силу постановлением Правительства РК от 29.12.2016 № 901 (вводится в действие со дня его первого официального опубликования).

Примечание РЦПИ.

В соответствии с Законом РК от 29.09.2014 г. № 239-V ЗРК по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления см. приказ Министра по инвестициям и развитию Республики Казахстан от 31 марта 2015 года № 376.

В соответствии с подпунктом 29) статьи 13 Закона Республики Казахстан от 15 июля 2010 года «Об использовании воздушного пространства Республики Казахстан и деятельности авиации» Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
1. Утвердить прилагаемую методику оценки соответствия нормам годности аэродромов (вертодромов) к эксплуатации гражданских воздушных судов.
2. Настоящее постановление вводится в действие по истечении десяти календарных дней со дня первого официального опубликования.

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

Утверждена
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 19 апреля 2012 года № 490

Методика
оценки соответствия нормам годности аэродромов (вертодромов)
к эксплуатации гражданских воздушных судов

Раздел 1. Аэродромы

1. Общие положения

1. Настоящая Методика оценки соответствия нормам годности аэродромов (вертодромов) к эксплуатации гражданских воздушных судов (далее – МОС) разработана в соответствии с Законом Республики Казахстан от 15 июля 2010 года «Об использовании воздушного пространства Республики Казахстан и деятельности авиации», а также с требованиями международных стандартов и рекомендаций Международной организации гражданской авиации (далее – ИКАО) и Межгосударственного авиационного комитета (далее – МАК) и предназначена для оценки соответствия характеристик и параметров аэродромов (вертодромов) требованиям Норм годности к эксплуатации аэродромов (вертодромов) гражданской авиации Республики Казахстан, утвержденных постановлением Правительства Республики Казахстан от 26 января 2012 года № 156 (далее – НГЭА ГА РК).
2. Настоящая МОС содержит перечень технологических операций, необходимых для оценки соответствия характеристик и параметров комплекса аэродрома требованиям НГЭА ГА РК. Оценка соответствия производится по результатам наземных и летных проверок комплекса аэродрома (вертодрома) и их сопоставления с требованиями НГЭА ГА РК.
3. По результатам оценки соответствия характеристик и параметров комплекса аэродрома (вертодрома) требованиям НГЭА ГА РК составляются таблицы соответствия, которые подписываются руководителем организации гражданской авиации и заверяются печатью. Порядок и примеры заполнения таблиц соответствия приведены в настоящей МОС.
4. Изменения в настоящую МОС вносятся по мере необходимости в соответствии с порядком, изложенным в НГЭА ГА РК.
5. Наземные и летные обследования и проверки комплекса аэродрома (вертодрома) и его оборудования должны осуществляться службами аэропорта, сертификационными органами или специализированными проектными или научно-исследовательскими институтами, имеющими право на проведение данных видов работ.

2. Данные аэродрома и физические характеристики аэродромов
Методика определения класса аэродрома
и класса взлетно-посадочных полос с искусственным покрытием

6. Класс аэродрома определяется:
1) на однополосных аэродромах – классом искусственной взлетно-посадочной полосы (далее – ИВПП);
2) на многополосных аэродромах – классом ИВПП, имеющей наибольшую длину в стандартных условиях.
Расчет длин в стандартных условиях и определение класса аэродрома (ИВПП) производятся при вводе нового аэродрома (ИВПП) в эксплуатацию и после реконструкции (удлинения) ИВПП.
Результаты заносятся в Акт обследования аэродрома.
7. Для определения класса ИВПП необходимо определить длину ИВПП в стандартных условиях. Длина ИВПП в стандартных условиях (Lст) определяется по формуле:

где L_ф – фактическая длина ИВПП, м; определяется по исполнительной документации (на строительство или реконструкцию ВПП), а при ее отсутствии — по материалам обследования аэродрома, проводимого специализированной проектной организацией;
К_р – поправочный коэффициент, учитывающий высоту ИВПП над уровнем моря, м:

Н_ИВПП - наивысшая точка поверхности ИВПП относительно уровня моря, определяется по исполнительному продольному профилю ИВПП, м;
К_t – поправочный коэффициент, учитывающий температуру воздуха на аэродроме:

t_pacч =1,07 t₁₃ - 3^о - расчетная температура воздуха на аэродроме, ^оС; t₁₃ - среднемесячная температура воздуха на аэродроме в 13 часов самого жаркого месяца в году, ^оС: Принимается по климатологическим справочникам; t_ст - температура стандартной атмосферы от высоты расположения аэродрома над уровнем моря, ^оС: Принимается по графику, представленному в приложении 1 к настоящей МОС;
К_i - поправочный коэффициент, учитывающий средний продольный уклон ИВПП; определяется по следующим формулам:
при L_ф < 1000 м К_i = 1 + 5 i_ср;
при 1000 м < L_ф < 2600 м К_i = 1 + 8 i_ср;
при L_ф > 2600 м К_i = 1 + 9 i_ср.
i_ср - средний продольный уклон ИВПП; определяется отношением разности отметок высот концов ИВПП к фактической длине ИВПП; отметки высот концов определяются по исполнительному профилю ВПП.
Класс ИВПП указывается при заполнении таблицы соответствия физических характеристик и маркировки элементов аэродрома (таблица 3.2 настоящей МОС).

Методика оценки соответствия геометрических размеров элементов
аэродрома

На аэродроме устанавливаются:
1) для каждого направления взлета:
располагаемая дистанция разбега (далее - РДР);
располагаемая дистанция взлета (далее - РДВ);
располагаемая дистанция прерванного взлета (далее - РДПВ);
2) для каждого направления посадки:
располагаемая посадочная дистанция (далее - РПД).
Порядок определения располагаемых дистанций приведен в приложении 2 к НГЭА ГА РК.
Если на данной взлетно-посадочной полосе (далее - ВПП) допускается взлет от промежуточных (не примыкающих к концам ВПП) рулежных дорожек (далее – РД), то РДР, РДВ и РДПВ определяются от каждой из таких РД. При этом за начало дистанции принимается место пересечения осевой линии РД с осевой линией ИВПП.
Значения располагаемых дистанций вносятся в таблицу 3.1 настоящей МОС.
Таблица 3.1 заполняется в следующем порядке:
графа 1 – указывается пункт 14 НГЭА ГА РК;
графа 2 – указываются значения дистанций. При этом, указываются взлетные дистанции от всех РД, от которых разрешен взлет;
графа 3 – указываются номера подтверждающих документов: инструкция по производству полетов в районе аэродрома (далее - ИПП) или аэронавигационный паспорт аэродрома (далее - АНПА) и используемые для определения дистанций документы (например, технический паспорт аэродрома, исполнительная документация, акт обследования аэродрома и его элементов);
графа 4 – указывается о соответствии располагаемых дистанций требованиям пункта 14 НГЭА ГА РК;
графа 5 - при необходимости указываются сведения об особенностях использования ВПП для полетов (в случае одностороннего использования ВПП – взлет только с магнитного курса (далее – МК) МК=..., посадка только с МК=..., а также дополнительные сведения, такие как наличие и длина концевой полосой торможения (далее – КПТ) и/или свободной зоны (далее – СЗ), смещенного порога).
В конце таблицы 3.1. указываются название и дата подтверждающих документов. При наличии на аэродроме двух и более ИВПП таблица 3.1 настоящей МОС заполняется для каждой ИВПП.
Пример заполнения таблицы 3.1 приведен в приложении 2 к настоящей МОС.
8. Длина участка летной полосы за концом ИВПП или КПТ определяется по данным исполнительной документации обследования аэродрома.
9. Применительно к пунктам 15-18 НГЭА ГА РК. Расстояния от оси ИВПП до спланированной части летной полосы (далее – ЛП) и границ ЛП, которая включает оборудованную или необорудованную ИВПП, определяются по исполнительной документации и/или материалам обследования.
В ширину спланированной части ЛП и в ширину ЛП могут входить и иные элементы аэродрома: грунтовая ВПП и/или ее ЛП, ЛП соседней/соседних ВПП, РД с их обочинами.
10. Отсутствие уступов в местах сопряжения спланированной (грунтовой) части ЛП с искусственными покрытиями (ИВПП, боковыми полосами безопасности, рулежными дорожками, КПТ и др.) определяется визуально или при обследовании аэродрома и отмечается в акте обследования.
11. Размеры укрепленных участков перед порогом ИВПП определяются по исполнительной документации (на строительство, реконструкцию или усиление ИВПП). При отсутствии указанной документации их размеры определяются при обследовании путем измерений внутренней и внешней ширины укрепленного участка (для участка, имеющего форму трапеции, соответственно отрезки А-Б и В-Г на рисункеприложения 3 к настоящей МОС) и длины участка (отрезок Д-Е на рисунке приложения 3 к настоящей МОС).
12. Оценка соответствия требованиям пункта 21 НГЭА ГА РК производится как по данным Акта обследования препятствий (см. главы 7, 8 и 9 настоящей МОС) с учетом фактических размеров спланированной части ЛП и установленного на аэродроме порядка использования аэродромной техники, так и по данным ее визуального осмотра.
Примечание. В отдельных случаях (например, отсутствие ломкого основания, нестандартная конфигурация объекта, не позволяющая идентифицировать его как легкий и ломкий) легкость и ломкость объектов, расположенных в пределах спланированной части ЛП, должны подтверждаться описаниями их конструкции или иными документами (например, актами испытаний, проведенных разработчиком оборудования, и заключением научно-исследовательского института по актам испытаний).
13. Оценка соответствия требованиям пункта 22 НГЭА ГА РК производится по данным Акта обследования препятствий с учетом фактических размеров спланированной части ЛП (см. главы 7, 8 и 9 настоящей МОС).
14. Ширина ИВПП определяется по исполнительной документации (на строительство или реконструкцию ИВПП). При отсутствии указанной документации ширина ВПП определяется по материалам обследования аэродрома (ИВПП). Если ИВПП имеет участки различной ширины, то в качестве ее ширины принимается наименьшее значение.
15. Наличие уширения ИВПП при отсутствии РД на концевом участке определяется визуальным осмотром. Ширина ИВПП с уширением (отрезок К-Л на рисунке приложения 3 к настоящей МОС) определяется по исполнительной документации (на строительство или реконструкцию ИВПП). При отсутствии указанной документации ширина ВПП с уширением определяется по материалам обследования аэродрома (ИВПП).
16. Предназначенный для включения в ИПП продольный профиль ИВПП представляет собой в общем случае ломаную линию, отражающую основные изменения профиля ИВПП по ее оси (пример продольного профиля приведен в приложении 5 к настоящей МОС).
Этот профиль может быть получен по данным геодезической съемки продольного профиля ИВПП, ЛП и концевая зона безопасности, выполненной с шагом не более 50 м, или по данным исполнительной геодезической съемки ИВПП.
На продольном профиле должны быть указаны уклоны участков, расположенных между точками излома, и абсолютные высоты концов (порогов) ВПП, точек излома, концов КПТ и свободной зоны.
Линию продольного профиля за пределами ВПП по продолжению ее оси рекомендуется наносить пунктирной линией.
Горизонтальный масштаб может быть принят 1:25000 или 1:50000. Соотношение горизонтального и вертикального масштабов обычно принимается равным 10:1 или близким к этому значению.
Продольный уклон участка ИВПП определяется по формуле:

где: Н_н, Н_к - отметки по оси начала и конца участка ИВПП, м;
L_ф – фактическая длина участка ИВПП.
17. Применительно к пунктам 27 и 29 к НГЭА ГА РК. Наличие и размеры концевой зоны безопасности (далее – КЗБ) за концом ЛП определяется по данным исполнительной документации и/или материалам обследования аэродрома.
Если длина участка КЗБ за концом ЛП менее нормативной из-за сложного рельефа местности или препятствий, необходимо проверить, учтено ли это при назначении располагаемых дистанций. Располагаемые дистанции должны быть определены с учетом недостаточной длины участка КЗБ за концом ЛП, как это указано в приложении 6 к настоящей МОС.
18. Оценка соответствия пункту 28 НГЭА ГА РК производится как по данным Акта обследования препятствий (см. главы 7, 8 и 9 к настоящей МОС) с учетом фактических размеров спланированной части ЛП, так и по данным ее визуального осмотра (аналогично пункту 21 к настоящей МОС).
19. Оценка соответствия требованиям пункта 30 НГЭА ГА РК производится по материалам геодезической съемки. В случае отсутствия геодезической съемки КЗБ могут быть использованы материалы обследования аэродрома и его элементов.
20. Применительно к пункту 32 к НГЭА ГА РК. Длина и ширина СЗ, если она предусмотрена, определяется по исполнительной документации аэродрома (на строительство, реконструкцию) и/или по результатам обследования аэродрома.
Длина СЗ не должна превышать половины РДР (если установлено несколько РДР, то учитывается минимальная РДР для данного направления взлета) и обычно не превышает 300-400 м.
Примечание. Предполагается, что вся территория СЗ находится под контролем администрации аэродрома. При невыполнении этого условия длина СЗ должна быть уменьшена до соответствующей величины.
21. Для оценки соответствия поверхности СЗ из условий рельефа местности необходимо использовать материалы геодезической съемки.
В случае отсутствия геодезической съемки на территорию СЗ могут быть использованы материалы обследования аэродрома и его элементов.
Высота любой точки рельефа СЗ по ее оси не должна превышать:

Н_Р < Н_о + 0.125 L,

где: Н_о - отметка оси ИВПП в начале свободной зоны (конце РДР);
L - расстояние от точки рельефа СЗ до начала СЗ, измеренное по продолжению оси ИВПП.
22. При оценке соответствия рельефа СЗ требованиям пункта 34 НГЭА ГА РК должны использоваться материалы, упомянутые в предыдущем пункте настоящей МОС.
23. Оценка соответствия требованиям пункта 35 НГЭА ГА РК производится как по данным Акта обследования препятствий (таблица П.1.2 к настоящей МОС), так и по данным визуального осмотра СЗ.
К объектам, представляющим опасность для воздушных судов, относятся объекты, не являющиеся легкими и ломкими. К их числу также относятся резкие возвышения рельефа, например, земляной вал или дамба.
Примечание. В отдельных случаях (например, отсутствие ломкого основания, нестандартная конструкция объекта, не позволяющая идентифицировать его как легкий и ломкий) легкость и ломкость объектов, расположенных в пределах СЗ, должны подтверждаться описаниями их конструкции или иными документами (например, актами испытаний, произведенными разработчиком оборудования, и заключениями НИИ по актам испытаний).
24. Размеры КПТ, если она имеется, определяются по исполнительной документации (на строительство, реконструкцию) или по результатам обследования аэродрома.
25. Требования пункта 37 НГЭА ГА РК следует считать выполненными, если КПТ имеет рассчитанное на прочность покрытие.
Расчетная нагрузка для покрытия КПТ должна составлять не менее
0,5 расчетной нагрузки для участка покрытия ИВПП группы Г.
Оценка соответствия производится по данным проектной документации или по заключению специализированной организации в области Гражданской Авиации (далее – ГА).
Примечание. Оценка КПТ без искусственного покрытия требованиям НГЭА ГА РК не производится до разработки специальной методики проведения исследований.
26. Определение индекса самолета для каждой РД производится в следующем порядке:
1) согласно ИПП (АНПА) для каждой РД определяются индексы всех воздушных судов (далее – ВС), эксплуатируемых на данной РД, включая ВС, использующие аэродром в качестве запасного.
Порядок определения индекса для каждого типа ВС следующий:
по размаху крыла – в соответствии с колонкой 2 таблицы приложения 4 к НГЭА ГА РК, определяется индекс по размаху крыла;
по колее шасси по внешним шинам (сумма значений ширины колеи шасси колеи тележки и шины) – в соответствии с колонкой 3 таблицы приложения 4 к НГЭА ГА РК, определяется индекс по колее шасси;
из двух индексов таблицы приложения 4 к НГЭА ГА РК, выбирается наибольший, по которому и определяется индекс данного ВС;
2) из определенных индексов ВС для каждой РД выбирается наибольший, по которому производится оценка соответствия размеров и характеристик РД по пунктам 39-44 НГЭА ГА РК.
Некоторые ВС производства стран содружества независимых государств (далее – СНГ) имеют индексы:
Индекс 1 – Ан-2, Ан-28, Л-410;
Индекс 2 – Як-40, Ан-72, Ан-74;
Индекс 3– Ан-24, Ан-26, Ан-30, Ан-32, Ил-14, Ил-114;
Индекс 4 – Ту-134, Як-42, Ил-18, Ан-12, Ту-204;
Индекс 5 – Ту-154;
Индекс 6 – Ил-62, Ил-76, Ил-86, Ил-96.
27. Ширина РД определяется по исполнительной документации (на строительство, реконструкцию или усиление РД). При отсутствии указанной документации ширина РД определяется по материалам обследования аэродрома (РД).
28. Общая ширина РД и двух боковых полос безопасности (далее – БПБ) или укрепленных обочин определяется по исполнительной документации (на строительство, реконструкцию или усиление РД). При отсутствии указанной документации общая ширина РД и двух укрепленных обочин определяется путем измерений. На криволинейных участках ширина РД определяется по перпендикуляру к осевой линии РД в месте измерения.
29. Расстояние между осевой линией РД и неподвижными препятствиями определяется по материалам обследования аэродрома.
При обследовании это расстояние устанавливается путем измерений, производимых перпендикулярно осевой линии РД.
30. Расстояние между осевыми линиями параллельных РД определяется с использованием измерений, производимых перпендикулярно осевой линии РД. Расстояние между осями параллельных РД следует определять в случае, если оно не превышает 100 м.
31. Радиусы закругления РД в местах их примыкания к ИВПП определяются по исполнительной документации (на строительство, реконструкцию или усиление РД). При отсутствии указанной документации радиусы закругления РД определяются по материалам обследования аэродрома (РД).
Если закругление кромки покрытия РД выполнено по ломаной линии, и в исполнительной документации не указан фактический радиус закругления, он определяется в следующем порядке (приложение 4 к настоящей МОС):
на плане закругления покрытия РД (в исполнительной документации или на копии чертежа) проводится биссектриса угла, образуемого внутренними кромками покрытий ИВПП и РД;
из точек начала закругления А и Б проводятся перпендикуляры до пересечения с биссектрисой (точки O₁ и О₂);
измеряются расстояния AO₁ и БO₂, определяется наименьшее из них;
наименьшее расстояние (АО₁) принимается за фактический радиус закругления РД.
Расстояние между осевой линией маршрута руления на перроне и неподвижными препятствиями определяется по материалам обследования аэродрома.
При обследовании это расстояние устанавливается путем измерений, производимых перпендикулярно осевой линии маршрута руления.
33. Применительно к пунктам 45, 46 и 47 к НГЭА ГА РК. Рабочая зона радиовысотомера и ее размеры определяются по исполнительной документации (на строительство, реконструкцию) или по результатам обследования аэродрома.
34. Наличие на аэродроме ограждения его периметра определяется при обследовании аэродрома визуально.
Результаты работ по оценке соответствия для каждой ВПП с относящимися к ней РД заносятся в таблицу соответствия физических характеристик и дневной маркировки элементов аэродрома (таблица 3.2 к настоящей МОС)
Порядок заполнения таблицы 3.2. настоящей МОС следующий:
графа 1 – указываются номера рассматриваемых пунктов НГЭА ГА РК;
графа 2 – указываются фактические параметры элементов аэродрома (за исключением длины ИВПП, указываемой для стандартных условий), определенные по результатам проверок, при этом: ширина ИВПП с уширением указывается в случае отсутствия РД, примыкающей к концу ИВПП; ширина РД и двух БПБ указывается для всех РД при эксплуатации на них ВС индексов 4, 5 и 6;
графа 3 – указывается порядковый номер подтверждающего документа. В качестве подтверждающих документов могут использоваться:
по пунктам 12, 13 главы 2 настоящей МОС – Заключение о классе аэродрома, выданное специализированной организацией;
по пунктам 15-19, 26, 27, 29, 41, 42, 44-48 главы 3, 96-140 главы 10, 264-275 главы 15 настоящей МОС – Акт обследования аэродрома и его элементов;
по пунктам 20, 23, 24, 30, 33, 34, 39, 40, 43 таблицы 3.2 настоящей МОС - исполнительная проектная документация, выполненная специализированной организацией;
по пункту 25 таблицы 3.2 настоящей МОС - исполнительный профиль ЛП и ИПП;
по пунктам 21, 22, 28, 35 таблицы 3.2 настоящей МОС – Акт обследования препятствий в районе аэродрома;
по пунктам 31, 32, 36, 37, 38 таблицы 3.2. настоящей МОС – Акт обследования аэродрома и его элементов и ИПП;
графа 4 – указываются результаты сопоставления итогов проверок и испытаний с требованиями НГЭА ГА РК и делается запись:
«Соответствует» - в случае соответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА ГА РК;
«Эквивалентно соответствует» – в случае наличия Заключения об обеспечении эквивалентного уровня безопасности полетов при имеющемся отступлении от требований НГЭА ГА РК;
«Не соответствует» – в случае несоответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА ГА РК и отсутствия упомянутого выше «Заключения»;
графа 5 – в случае наличия отступлений от требований НГЭА ГА РК указываются номера, даты и названия документов, в соответствии с которыми организациями ГА выполнены мероприятия по обеспечению эквивалентного уровня безопасности полетов, а также отражается дополнительная информация, поясняющая, при необходимости, содержание других граф таблицы.
Оценка соответствия элементов аэродрома по методикам, изложенным в настоящей МОС, производится при вводе в эксплуатацию вновь построенного аэродрома или отдельных его элементов и после реконструкции как аэродрома, так и его элементов, Заключение о классе ИВПП и аэродрома подготавливается и утверждается специализированной организацией и его результаты заносятся в Акт обследования.
Пример заполнения таблицы 3.2 приведен в приложении 7 к настоящей МОС.

Методика оценки прочности искусственных покрытий аэродрома и
несущей способности ГВПП

35. Применительно к пунктам 49, 50, 51, 52, 53, 54 к НГЭА ГА РК. Расчет прочности искусственных покрытий элементов аэродрома производится при вводе в эксплуатацию вновь построенного аэродрома (или отдельных элементов аэродрома) либо после реконструкции (усиления) аэродромных покрытий.
Классификационные числа искусственных покрытий (далее – PCN) определяются по рисункам 1 и 2 приложения 8 к настоящей МОС. Нормативная нагрузка (далее – F_н) на четырехколесную стандартную опору в килоньютонах (тоннах-силах) определяется в соответствии с действующими в ГА методиками (расчеты, исследования характеристик и поведения покрытия или используя опыт эксплуатации ВС).
На основании полученных классификационных чисел покрытий аэродрома составляется Заключение о прочности аэродромных покрытий по методу ACN-PCN, где указываются типы ВС эксплуатируемых на данном аэродроме и режим эксплуатации ВС с ограничениями. Заключение о прочности обновляется не реже одного раза в пять лет.
36. Контроль уплотнения грунта осуществляется на основе Журнала состояния летного поля. Показатель прочности грунта должен регулярно контролироваться перед началом полетов ВС в каждом случае изменения прочности грунта, весной и осенью во время распутиц, летом в период дождей, после ремонтных работ.
Для проведения оценки прочности аэродромных покрытий заполняется таблица соответствия прочности и состояния искусственных покрытий и грунтовых элементов аэродрома (таблица 3.9 настоящей МОС).
Порядок заполнения таблицы 3.9 следующий:
графа 1 – указываются пункты НГЭА ГА РК по порядку;
графа 2 – указываются элементы аэродрома, на которых имеются искусственные покрытия, и приводится описание состояния поверхности покрытий;
графа 3 – приводятся результаты расчета прочности искусственных покрытий по каждому элементу аэродрома (при наличии на каком-либо элементе аэродрома участков покрытия, имеющих различные числа PCN, в таблицу заносится число PCN, соответствующее минимальному значению F_н;
графа 4 – приводятся классификационные числа ВС ACN (эксплуатируемых на данном элементе аэродрома согласно ИПП), в соответствии с типом покрытия и категорией прочности основания, указанными в графе 3;
графа 5 – указывается порядковый номер подтверждающего документа. В качестве подтверждающего документа могут быть использованы:
АНПА или ИПП;
Акт обследования аэродрома и его элементов;
Заключение о прочности, выданное специализированной организацией и др.
Примечание. Перечень подтверждающих документов указывается в конце таблицы соответствия;
графа 6 – указываются результаты сопоставления результатов проверок и испытаний (графы 3 и 4) с требованиями НГЭА РК и делается запись:
«Соответствует» – в случае соответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА РК;
«Эквивалентно соответствует» – в случае наличия Заключения об обеспечении эквивалентного уровня безопасности полетов при имеющемся отступлении от требований НГЭА РК;
«Не соответствует» – в случае несоответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА РК и отсутствия упомянутого выше Заключения;
графа 7 – в случае отступлений от требований НГЭА РК указываются номера, даты и названия документов, в соответствии с которыми организацией ГА выполнены мероприятия по обеспечению эквивалентного уровня безопасности полетов, а также ограничения интенсивности движения ВС по элементам аэродрома при PCN<ACN и дополнительная информация, поясняющая порядок заполнения других граф таблицы.
Пример заполнения таблицы 3.9 приводится в приложении 9 к настоящей МОС.

Методика оценки соответствия состояния искусственных покрытий и
грунтовых поверхностей аэродрома

37. Применительно к пунктам 56, 59, 61 к НГЭА ГА РК. Наличие посторонних предметов или продуктов разрушения покрытия, оголенных стержней арматуры, участков шелушения на поверхности искусственных покрытий ИВПП, РД, перрона, укрепленных участков ЛП и КПТ, примыкающих к торцам ИВПП, боковых полос безопасности или укрепленных обочин ИВПП и РД, а так же замкнутых понижений поверхности покрытия ИВПП определяется визуально.
Размеры уступов в швах между соседними плитами или кромками трещин, наплывы мастики, выбоины и сколы кромок плит (приложение 10 к настоящей МОС) на всей поверхности искусственных покрытий ИВПП, РД, перрона, укрепленных участков ЛП и КПТ, примыкающих к торцам ИВПП и боковых полос безопасности ИВПП и РД определяются с помощью линейки.
Волнообразования измеряются с помощью трехметровой рейки и промерника (линейки) на всей поверхности ИВПП.
38. Применительно к пунктам 58, 60, 62 к НГЭА ГА РК. Наличие колей от колес ВС, не спланированных участков, микронеровностей, выбоин и впадин грунта определяется визуально или путем проезда автомобиля. Величины микронеровностей измеряются с помощью трехметровой рейки и промерника (линейки).
Наличие посторонних предметов определяется визуально.
Наличие мезонеровностей и их величины определяются по нивелирной съемке профиля по одному или двум характерным направлениям на дефектном участке.
Обследование фактического состояния поверхности искусственных покрытий и грунтовых элементов аэродрома производится два раза в год. Результаты оформляются Актом обследования аэродрома и его элементов.
39. Критерий ровности R аэродромного покрытия определяется, для двух продольных сечений ИВПП, параллельных ее осевой линии и отстоящих от последней соответственно в ту и другую сторону на расстояние 3 – 5 м.
Исходными данными для определения показателя ровности могут являться результаты геодезической съемки (нивелирования) продольных профилей ИВПП с шагом 0,5 м, выполненных полномочной организацией, либо данные, полученные с помощью измерителя ровности (специальной тележки) ИРПАП, входящего в состав оборудования специальных самолетов-лабораторий.
Нивелирование и измерения с помощью специальной тележки ИРПАП должны быть проведены в сечениях, указанных выше.
Для каждого из сечений критерий ровности R должен определяться в результате расчетов по программе для вычисления критерия ровности аэродромного покрытия. Держателями этой программы являются специализированные организации.
В качестве окончательного значения критерий ровности R необходимо принимать меньшую из двух определенных (для разных сечений) величин.
Ровность покрытия может оказаться:
неудовлетворительной (при значении критерия ровности R меньшем 2);
удовлетворительной (R от 2 до 5 включительно);
хорошей (при значении R большем 5).
Обследование и оценка ровности покрытий ИВПП должны осуществляться не реже одного раза в пять лет.
Если показатель ровности R не превосходит 3, то организация, производившая оценку, должна дать необходимые рекомендации по улучшению ровности аэродромных покрытий ИВПП. При этом в случаях, когда установлено, что R находится в пределах отрезка с границами 2 и 3, последующую оценку этого критерия для соответствующей ИВПП следует проводить не позднее, чем через 2 года.
В случае, когда показатель ровности R менее 2, необходимо осуществить выполнение указанных рекомендаций для улучшения ровности покрытий с последующей оценкой показателя ровности с целью доведения ровности покрытий до требуемой.
Результаты оценки ровности покрытия R заносятся в таблицу 3.3. Подтверждающим документом является заключение организации, произведшей оценку ровности (вычисление показателя R) покрытий ИВПП.

Выявление препятствий

Безопасность и эффективность использования аэродрома в значительной степени зависит от искусственных и естественных объектов на аэродроме и его окрестностях. Они влияют на минимумы для взлета и посадки, взлетную массу ВС, а также на маршруты полета в районе аэродрома. В связи с этим определенные районы воздушного пространства вокруг аэродрома следует рассматривать как его неотъемлемую часть, а организации ГА необходимо устанавливать эффективный контроль за препятствиями в этих районах.
Для обеспечения соответствия требованиям глав 7, 8 и 9 НГЭА ГА РК необходимо:
1) получить данные о препятствиях;
2) выполнить мероприятия по ограничению и устранению препятствий;
3) учесть препятствия при установлении схем вылета и захода на посадку;
4) включить информацию о препятствиях в Инструкцию по производству полетов в районе аэродрома (или аэронавигационный паспорт аэродрома) и соответствующие документы аэронавигационной информации.
Организацией ГА оформляются следующие документы:
1) Акт обследования препятствий в районе аэродрома (далее – Акт обследования), по форме согласно приложению 11 настоящей МОС;
2) Таблица соответствия препятствий требованиям НГЭА ГА Республики Казахстан (табл.3.3). Пример ее заполнения приведен в приложении 12 настоящей МОС.
40. Данные о высоте и расположении препятствий должны быть получены организацией ГА с учетом положений приложения 13 к настоящей МОС. Рекомендуется привлекать специализированные организации, выполняющие геодезические работы.
После получения данных о препятствиях с учетом результатов периодических проверок фактического состояния препятствий на аэродроме и в его окрестностях в Таблице соответствия 3.3 (Приложение 12 к настоящей МОС) указывается по пункту 63 НГЭА ГА РК:
в графе 2 – «Получены данные о высоте и расположении препятствий»;
в графе 3 – в качестве подтверждающего документа могут быть использованы:
Отчет по топографической съемке препятствий в районе аэродрома;
Акт обследования;
в графе 4 – «Соответствует».

Ограничение препятствий

41. Для оценки соответствия требованиям пунктов 64-71 НГЭА ГА РК необходимо определить перечень препятствий, выступающих за поверхности ограничения препятствий: внутреннюю горизонтальную, коническую, захода на посадку и переходную. Этот перечень составляется с помощью расчетных таблиц и планов поверхностей. Кроме того, планы поверхностей используются при оценке допустимости строительства в районе аэродрома новых и увеличения высоты существующих препятствий.
Планы и расчетные таблицы включаются в состав Акта обследования. Методика подготовки планов ограничительных поверхностей и расчетных таблиц приведена в Приложении 14 к настоящей МОС.
В таблице соответствия 3.3 (Приложение 12 к настоящей МОС) указывается по пунктам 64-71 НГЭА ГА РК:
в графе 2 – «Определен перечень критических препятствий в зонах ограничительных поверхностей (захода на посадку, переходной, внутренней горизонтальной и конической) и намечены меры по их устранению;
препятствия, возвышающиеся над поверхностью захода на посадку, переходной, конической и внутренней горизонтальной поверхностями, имеют маркировку и светоограждение и учтены.
Ограничено увеличение числа критических препятствий в зонах поверхности захода на посадку, переходной, внутренней горизонтальной и конической поверхностей.»;
в графе 3 – в качестве подтверждающего документа может быть использован Акт обследования;
в графе 4 – «Соответствует»;
в графе 5 – в качестве приложения применяется таблица 3.5 «Критические препятствия по аэродрому».
42. Применительно к пунктам 72, 73, 74, 75, 76, 77 к НГЭА ГА РК. В Таблице соответствия 3.3 (Приложение 12 к настоящей МОС) указывается по пунктам 72-77 НГЭА ГА РК:
в графе 2 – «Определен перечень критических препятствий в зонах ограничительных поверхностей (захода на посадку, переходной, внутренней горизонтальной и конической) и намечены меры по их устранению.
Препятствия, возвышающиеся над внутренней поверхностью захода на посадку, внутренними переходными поверхностями и поверхностью прерванной посадки отсутствуют.
Препятствия, возвышающиеся над поверхностью захода на посадку, переходной, конической и внутренней горизонтальной поверхностями, имеют маркировку и светоограждение и учтены.
Ограничено увеличение числа критических препятствий в зонах поверхности захода на посадку, переходной, внутренней горизонтальной, конической поверхностей и внешней горизонтальной поверхности»;
в графе 3 – в качестве подтверждающего документа может быть использован Акт обследования;
в графе 4 – «Соответствует»;
в графе 5 – в качестве приложения применяется таблица 3.5 Критические препятствия по аэродрому.
43. Применительное к пунктам 78, 79, 80, 81 НГЭА ГА РК. В Таблице соответствия по данным пунктам Норм указывается:
в графе 2 – «Определен перечень критических препятствий в зонах поверхностей взлета и намечены меры по их устранению.
Препятствия, возвышающиеся над поверхностью взлета имеют маркировку и светоограждение и учтены при установлении схем вылета.
Исключено увеличение количества критических препятствий в зонах поверхностей взлета»;
в графе 3 – в качестве подтверждающего документа может быть использован Акт обследования;
в графе 4 – «Соответствует»;
в графе 5 – в качестве приложения применяется таблица 3.5 «Критические препятствия по аэродрому».

Учет и устранение препятствий

44. В части учета препятствий организацией ГА обеспечивается разработка маршрутов (схем) вылета и захода на посадку и установление соответствующих минимальных безопасных высот по всем этапам этих схем, а также минимальных безопасных высот (далее – МБВ) полета в районе аэродрома, минимальных безопасных высот в секторе MSA (сокращенная аббревиатура на английском языке MSA).
Зоны учета препятствий, поверхности оценки препятствий и другие критерии, используемые при разработке схем вылета и захода на посадку, установлении безопасных высот полета по всем этапам этих схем (содержатся в Основных правилах полета в воздушном пространстве (далее – ОПП), Приложении 14 и 15 к Конвенции о международной гражданской авиации и в документе ИКАО Doc 8168 OPS/611 (PANS-OPS) «Производства полетов ВС», «Единой методике определения минимумов аэродромов для взлета и посадки» и Требованиях по учету препятствий при установлении схем вылета), в общем случае отличаются от зон и поверхностей ограничения препятствий, определенных НГЭА ГА РК. Поэтому при учете препятствий необходимо рассматривать все препятствия, указанные в Акте обследования, а не только возвышающиеся над ограничительными поверхностями.
При выполнении этих требований в Таблице соответствия 3.3 указывается:
в графе 2 – «Препятствия, выявленные согласно НГЭА ГА РК и Приложений 14 и 15 к Конвенции о международной гражданской авиации, учтены при установлении схем захода на посадку и минимальных безопасных высот пролета препятствий и схем вылета из района аэродрома.»;
в графе 3 – ИПП;
в графе 4 – «Соответствует».
45. В Инструкцию по производству должна быть внесена Таблица 3.8 «Минимальные безопасные высоты пролета препятствий» из Акта обследования. Кроме того, данные о препятствиях, приведенных в таблице 3.8, вносятся на карту типа «А», включаемую в АИП по международным аэродромам. Правила нанесения данных о таких препятствиях на карты типа «А» изложены в главе 3 Приложения 4 ИКАО «Аэронавигационные карты» и «Руководстве по аэронавигационным картам» (документ ИКАО N 8697-AN889/2).
В Таблице соответствия 3.3 указывается:
в графе 2 – «Минимальные безопасные высоты пролета препятствий указаны в ИПП, полетных сборниках и в АИП РК на карте типа «А»;
в графе 3 – ИПП, АИП;
в графе 4 – «Соответствует»;
в графе 5 – в качестве приложения применяется таблица
3.8 «Минимальные безопасные высоты пролета препятствий».
46. В таблице соответствия по данному пункту Норм указывается:
в графе 2 – «Исключено увеличение числа критических препятствий в зонах поверхностей захода на посадку в пределах первых 3000 м и в зонах переходных поверхностей с МКпос ___^о и МКпос ___^о»;
в графе 3 – Акт обследования;
в графе 4 – «Соответствует».
47. Отдельно, для каждого направления взлета, в Инструкции по производству полетов, в АИП для международных аэродромов должны быть представлены данные о препятствиях, подлежащих учету при определении максимальной взлетной массы самолетов при взлете с отказом двигателя (препятствия, возвышающиеся над поверхностью с наклоном 1,2 % или над высотой 100 м, в зависимости от того, что меньше), в границах зоны поверхности взлета. Также данные по препятствиям должны быть внесены в государственный реестр электронных данных о местности и препятствиях.
Правила «Затенения препятствий представлены в Приложении 14 к Конвенции о международной гражданской авиации и в части 6 Doc
9137 «Руководство по аэропортовым службам».
При выполнении этих требований в Таблице соответствия указывается:
в графе 2 – «Незатененные препятствия, расположенные в пределах границ поверхности взлета и превышающие поверхность, имеющую общее начало с поверхностью взлета и наклон 1,2 %, или высоту 100 м относительно уровня нижней границы поверхности взлета, внесены в ИПП (АНПА), АИП и государственный реестр электронных данных о местности и препятствиях.»;
в графе 3 – ИПП, АИП РК, государственный реестр электронных данных о местности и препятствиях;
в графе 4 – «Соответствует»;
в графе 5 – в качестве приложения применяется таблица 3.7 «Препятствия, которые необходимо учитывать при определении максимальной взлетной массы ВС на аэродроме».

3. Методика оценки соответствия визуальных средств
Методика оценки соответствия общим требованиям

48. Применительно к пунктам 86, 93, 95 НГЭА ГА РК. Оценка соответствия производится визуально при обследовании аэродрома.
49. Сравнивается состав огней, входящих в систему светосигнального оборудования (далее – ССО), по их назначению на соответствие приложениям 8 и 26 к НГЭА ГА РК.
Категория огней высокой интенсивности (далее – ОВИ) определяется по формуляру и удостоверению годности, а категория эксплуатируемого направления посадки – по Сборнику аэронавигационной информации. Категория ОВИ не должна быть ниже категории эксплуатируемого направления посадки.
50. Проверяется наличие и срок действия сертификатов соответствия ICAO и/или МАК.
51. Проверяется наличие средств регулирования яркости систем огней ОВИ-I, ОВИ-II и ОВИ-III, позволяющие осуществлять корректировку интенсивности огней в зависимости от конкретных условий.
52. Применительно к пункту 91 НГЭА ГА РК. Проверяется сохранность световой картины и работоспособность системы огней.
Проверка сохранности командной информации производится следующим образом: с панели оперативного управления (далее – ПОУ) диспетчера посадки подаются команды на включение светосигнального оборудования; после включения оборудования снимается питание с аппаратуры дистанционного управления на командно-диспетчерском пункте (далее – КПД). При этом светосигнальные средства должны оставаться во включенном состоянии с поданными до включения аппаратуры управления командами.
53. Применительно к пункту 95 НГЭА ГА РК. В процессе внешнего осмотра сравнивается тип арматур огней, указателей и источников света и проверяется их соответствие технической документации на установленное оборудование.

Методика оценки соответствия маркировки аэродромов,
препятствий и объектов

54. Применительно к пункту 98 НГЭА ГА РК. Оценка соответствия маркировки покрытий ИВПП производится как визуально, так и инструментально с помощью измерительных инструментов. В процессе проверки соответствия определяются наличие, количество и размеры, а также взаиморасположение знаков: порога ВПП, зон фиксированного расстояния и приземления, обозначения посадочных магнитных путевых углов (далее – ПМПУ) и продольной оси полосы.
Для определения необходимого количества маркировочных полос обозначения порога ИВПП в зависимости от ширины ИВПП целесообразно руководствоваться следующими результатами расчета:
Ширина ИВПП, м...........60 и более 45 42 35 28 21
Количество маркировочных полос порога 14 10 10 8 6 4
При параллельных ИВПП визуально определяется наличие знаков «L» и «R» и измеряются расстояния между знаками порога и ПМПУ.
55. В местах пересечения ИВПП проверяется сохранность маркировки главной ИВПП и прерывание маркировки вспомогательной ИВПП.
56. При постоянно или временно смещенном пороге ИВПП, определяются: наличие, размеры и расположение поперечной линии, обозначающей смещенный порог; стрелок-указателей, преобразованных из старой маркировки осевой полосы. Необходимо также убедиться в ликвидации всех остальных маркировочных знаков на неиспользуемом участке ИВПП.
57. На ИВПП класса А, Б, В (при необходимости) и ИВПП, точного захода на посадку по I, II или III категории устанавливают наличие маркировки края ИВПП, ее размер (ширину) и расположение, а также определяют, прерывается ли маркировка края в местах примыкания РД к ВПП и в местах пересечения ИВПП.
58. Визуально оценивается цвет всех маркировочных знаков ИВПП.
59. При оценке соответствия маркировки РД визуально и инструментально устанавливаются наличие, размеры и расположение маркировочных знаков продольной оси, мест ожидания на РД и боковых маркировочных полос (при их необходимости).
Боковые маркировочные полосы наносятся для обозначения ненесущих покрытий РД, а также трудно различимых покрытий обочин РД от покрытий самих РД.
60. Измеряется ширина маркировочной полосы осевой линии РД.
При обследовании аэродрома, кроме того, измеряется радиус закругления маркировочной линии РД на криволинейных участках и на пересечениях РД. Значения минимальных радиусов поворота ВС некоторых типов указаны в Приложении 16 к настоящей МОС.
Фактический радиус закругления осевой маркировочной линии РД необходимо определять при натурном обследовании по методике, изложенной в пункте 43 настоящей МОС.
61. Протяженность маркировочной линии оси РД, продолженной параллельно оси ВПП, определяется инструментально (Приложение 17 к настоящей МОС).
62. Применительно к пунктам 106, 107 НГЭА ГА РК. Удаленность маркировки места ожидания на РД от оборудованных и необорудованных ВПП определяется с помощью измерительных инструментов. Измерения производятся перпендикулярно к осевой линии ВПП.
63. Применительно к пунктам 108 – 111, 114 НГЭА ГА РК. Размеры и расположение рулежных боковых маркировочных полос, отделяющих ненесущие покрытия БПБ РД от покрытий РД, а также маркировка места пересечения РД определяются инструментально.
64. Цвет всех маркировочных знаков РД оценивается визуально.
65. Применительно к пунктам 113, 115 НГЭА ГА РК. Проверка соответствия маркировки перрона производится как визуально – по цвету маркировочных знаков, так и инструментально – по размерам знаков и их взаиморасположению.
66. Применительно к пунктам 116 – 120 НГЭА ГА РК. Оценка соответствия маркировочных знаков ГВПП: посадочного знака «Т», угловых и осевых маркировочных знаков производится как визуально, так и инструментально с помощью измерительных инструментов. В процессе проверки соответствия определяются наличие, расположение, количество, размеры и цвет знаков.
67. Применительно к пунктам 121 – 125 НГЭА ГА РК. Оценка соответствия маркировки закрытых для движения ВПП, РД или их отдельных участков производится как визуально, так и инструментально с помощью измерительных инструментов. В процессе проверки соответствия определяются наличие, расположение, количество, размеры и цвет маркировки.
68. Применительно к пунктам 126, 127 НГЭА ГА РК. Проверяется наличие маркировки на всех неподвижных постоянных и временных объектах и сооружениях, которые в соответствии с требованиями пункта 126 НГЭА ГА РК должны быть замаркированы.
69. Применительно к пунктам 128 – 130 НГЭА ГА РК. Проверяется наличие маркировки на объектах обслуживания воздушного движения (далее – ОВД), радионавигации и посадки, расположенных в пределах ограждения аэродрома, на транспортных средствах и подвижных объектах, находящихся на рабочей площади аэродрома, а также на подлежащих маркировке линий коммуникаций.
70. Применительно к пунктам 131 – 137 НГЭА ГА РК. Визуально оценивается цвет маркировочных знаков на объектах и сооружениях, форма и правильность расположения маркировочных знаков на объектах прямоугольной формы и высотных объектах.
71. Применительно к пунктам 138 – 140 НГЭА ГА РК. Измеряются размеры, ширина маркировочных линий аэродромного пункта VOR. Цвет маркировочных линий оценивается визуально.
Результаты работ по оценке соответствия маркировки покрытий и маркировки препятствий и объектов заносятся в таблицу соответствия физических характеристик и дневной маркировки элементов аэродрома (см. таблицу 3.2 в разделе 3 главы 4 настоящей МОС).
Обследование маркировки покрытий и препятствий должно производиться не реже одного раза в год, а оценка соответствия размеров маркировочных знаков препятствий и объектов производится при нанесении или обновлении маркировки.
Результаты проверок по пунктам 96–140 настоящей МОС заносятся в Акт обследования аэродрома и его элементов.

Методика оценки соответствия аэродромных огней

72. Применительно к пунктам 141 – 144 НГЭА ГА РК. В процессе внешнего осмотра сравнивается тип арматур огней, указателей и источников света и проверяется их соответствие технической документации на установленное оборудование.
Высота верхней точки огня или светового указателя измеряется от уровня края ВПП или РД.
73. Проверяется наличие неснижаемого аварийного запаса.
74. В случае установки подсистем огней, требования к которым не описаны в НГЭА ГА РК, проверяется их соответствие международным стандартам и согласование их установки с уполномоченным органом.
75. Применительно к пунктам 147 – 167 НГЭА ГА РК. Сравнивается состав огней, входящих в систему светосигнального оборудования огни малой интенсивности (далее – ОМИ), по их назначению на соответствие требованиям главы 10 НГЭА ГА РК.
Соответствие схемы расположения огней требованиям НГЭА ГА РК определяется по исполнительной документации проекта на установку ССО, внешним осмотром, а также летной проверкой, выполняемой в соответствии с действующей программой и методикой.
Измеряются расстояния между огнями и элементами аэродрома, и полученные результаты сравниваются с требованиями НГЭА ГА РК.
При летной проверке производится сопоставление фактического состава, расположения и цветности светосигнального посадочного оборудования и рулежного оборудования с требованиями НГЭА ГА РК к перечисленным параметрам. Одновременно определяется отсутствие заметных отклонений в интервалах между огнями.
Посадочное светосигнальное оборудование проверяется при заходах на посадку, посадках и взлетах. При заходах на посадку производится также фотографирование системы.
Летная проверка правильности регулировки световых пучков огней приближения, световых горизонтов и входных огней производится при заходах на посадку по нормальной глиссаде с уходом на второй круг. Проверка огней производится с расстояния, обеспечивающего различение огней системы после входа в глиссаду. Боковые и осевые огни ВПП и огни зоны приземления проверяются при посадке, пробеге после посадки и взлете.
При переключении ступеней яркости визуально убеждаются в отсутствии темновых промежутков.
Летная проверка ССО производится согласно действующей программе. По ее итогам составляется Акт летной проверки.
Огни можно считать исправными и правильно отрегулированными, если отсутствуют пропуски огней или огни, резко отличающиеся от других по яркости.
76. Применительно к пунктам 168 – 196 НГЭА ГА РК. Оценка соответствия огней системы ОВИ проводится аналогично пунктам 147 – 167 настоящей МОС.
77. Применительно к пунктам 197 – 205 НГЭА ГА РК. Оценка соответствия системы визуальной индексации глиссады проводится аналогично пунктам 147-167 настоящей МОС.
Методика определения расстояния «D» приведена в Приложении 18 к настоящей МОС.
Углы возвышения световых пучков и углы установки огней в горизонтальной плоскости проверяются в соответствии с документацией на регулировку глиссадных огней.
Отсутствие препятствий, выступающих над поверхностью защиты от препятствий устанавливается с использованием данных Акта обследования в районе аэродрома.
Для каждого препятствия определяется абсолютная высота поверхности в месте его расположения:

H = (X_п - 60) tg + H_o,

где: Н_о - абсолютная высота порога ВПП;
 - угол наклона поверхности защиты от препятствий;
Х_п - расстояние до препятствия от порога ВПП в метрах.
Абсолютная высота каждого препятствия Н_п должна быть равна или менее соответствующего значения высоты поверхности защиты от препятствий Н.
78. Применительно к пунктам 206 – 221 НГЭА ГА РК. Оценка соответствия огней на РД проводится аналогично пунктам 147 – 167 настоящей МОС.

Методика оценки соответствия характеристик светосигнального
оборудования

79. Применительно к пунктам 222 – 228 НГЭА ГА РК. Сравниваются измеренные на каждой ступени значения выходных токов регуляторов яркости со значениями выходных токов, приведенными в эксплуатационной документации, и устанавливается соответствие процентной доли яркости огней данной ступени. Измерения проводятся с помощью амперметра электродинамической или электромагнитной системы класса точности не ниже 0,5 в выходной цепи каждого регулятора, питающего кабельное кольцо с фактической нагрузкой.
Правильность регулировки яркости рулежных огней и неуправляемых световых указателей проверяется при рулении переключением их яркости на 10, 30, 100 % (5, 20, 100 %) диспетчером руления, а правильность включения управляемых световых указателей и светофоров проверяется их включением по основным маршрутам руления с ПОУ соответствующих диспетчеров.
С помощью устройства, входящего в комплект установленного оборудования, выборочно проверяются по 4-5 огней в каждой подсистеме. Измеренные значения углов установки огней должны соответствовать значениям, приведенным в НГЭА ГА РК.
80. Применительно к пунктам 229 – 234 НГЭА ГА РК. Проверки производятся путем включения светосигнального оборудования с ПОУ диспетчера посадки, руления и старта. При этом аппаратура должна обеспечивать необходимые функции по управлению светосигнальным оборудованием в соответствии с технической документацией на тип оборудования и контролю за ним.
Регулировка яркости огней по ступеням проверяется путем включения их с ПОУ диспетчера посадки и проверки правильности включения регуляторов яркости на заданную ступень.
81. Применительно к пунктам 235 – 236 НГЭА ГА РК. Непосредственно на трансформаторной подстанции (далее – ТП) внешним осмотром определяется фактическое количество кабельных линий и источников питания в каждой из подсистем по действующим нормам.
82. Сопротивление изоляции кабельных колец измеряется мегомметром на 2,5 кВ и сравнивается с требованиями НГЭА ГА РК.
83. При проведении испытаний высоковольтных кабелей с резиновой изоляцией напряжение, прикладываемое к кабельной цепи, по отношению к земле должно быть:
6 кВ постоянного тока в течение 1 мин – для кабелей до 3 кВ;
10 кВ постоянного тока в течение 1 мин – для кабелей до 5 – 6 кВ.
Оценка соответствия аэродромных знаков производится как визуально, так и инструментально с помощью измерительных инструментов. В процессе проверки соответствия определяются наличие, расположение, количество, размеры и цвет знаков.

Методика оценки соответствия маркеров

84. Применительно к пункту 267 НГЭА ГА РК. Наличие и цвет маркеров края РД определяется визуально, а расположение с помощью измерительных инструментов.
85. Применительно к пункту 257 НГЭА ГА РК. Проверяется наличие маркеров на всех грунтовых элементах аэродрома. Визуально оценивается окраска маркеров грунтовых элементов аэродрома. Размеры, форма и правильность расположения маркеров определяется с помощью измерительных инструментов.
86. Применительно к пунктам 276 – 279 НГЭА ГА РК. Наличие прожекторного освещения перрона проверяется внешним осмотром.
87. Применительно к пункту 280 НГЭА ГА РК. Наличие, расположение, форма и цвет ветроуказателя оцениваются визуально при обследовании аэродрома.
88. Применительно к пунктам 281 – 284 НГЭА ГА РК. Наличие и расположение системы визуальной стыковки с телескопическим трапом определяется визуально.
89. Применительно к пунктам 285 – 304 НГЭА ГА РК. Наличие оборудования светоограждения на объектах радиотехнического оборудования (далее – РТО), ОВД и других объектах непосредственно на аэродроме проверяется внешним осмотром.
Проверка светоограждения объектов других ведомств, расположенных в пределах приаэродромной территории, которые определены согласно главам 7, 8 и 9 настоящей МОС, производится по документам согласования разрешения на строительство с указанием схемы размещения, электропитания, управления и характеристик (типа) установленного оборудования, а также внешним осмотром.
Правильность расположения огней по ярусам, а также правильность и качество световой маркировки объектов проверяются по документации на установку объектов и внешним осмотром (визуально).
Для оценки систем светосигнального оборудования аэродрома заполняется таблица соответствия систем светосигнального оборудования ОМИ, ОВИ-I, ОВИ-II, ОВИ-III (таблица 4.1) на каждое направление посадки.
Порядок заполнения таблицы соответствия следующий:
графа 1 – указываются номера оцениваемых пунктов НГЭА ГА РК;
графа 2 – указываются результаты проверок и испытаний по соответствующим пунктам НГЭА ГА РК;
графа 3 – указывается порядковый номер подтверждающего документа; в качестве подтверждающих документов для заполнения таблиц соответствия по светосигнальному оборудованию должны быть подготовлены Акт наземной проверки и Акт летной проверки.
Акт наземной проверки должен включать в себя следующее:
результаты испытаний по всем пунктам глав 12 – 15 НГЭА ГА РК, относящимся к данному аэродрому, с указанием всех подсистем огней средств посадки, взлета и руления;
действительное местоположение огней, знаков и указателей относительно элементов аэродрома (в метрах) и их цвета;
реализованное электропитание каждой подсистемы огней (число кабельных колец);
минимальное сопротивление изоляции кабельных линий;
расположение и характеристики заградительных огней;
графа 4 – указываются результаты сопоставления итогов проверок и испытаний с требованиями НГЭА ГА РК и делается запись:
«Соответствует» – в случае соответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА ГА РК, «Эквивалентно соответствует» – в случае наличия Заключения об обеспечении эквивалентного уровня безопасности полетов при имеющемся отступлении от требований НГЭА ГА РК;
«Не соответствует» – в случае несоответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА ГА РК и отсутствия упомянутого выше Заключения;
графа 5 – при наличии отступлений от требовании НГЭА ГА РК указываются номера, даты и названия документов, в соответствии с которыми организацией ГА выполнены мероприятия по обеспечению эквивалентного уровня безопасности полетов, а также отражается дополнительная информация, поясняющая (при необходимости) содержание записей в других графах таблицы.
Примеры заполнения таблицы 4.1 приведены в приложении 19.

4. Методика оценки соответствия радиотехнического оборудования
Методика оценки соответствия радиотехнического оборудования
аэродромов

90. Применительно к пункту 305 НГЭА ГА РК. Сравнивается состав радиотехнического оборудования, размещенного на аэродроме на соответствие приложению 51 к НГЭА ГА РК, утверждаемых Правительством Республики Казахстан.
Оценка соответствия производится в ходе проверки функционирования конкретного радиотехнического оборудования в реальных условиях эксплуатации при одновременной работе радиосветотехнических средств, установленных на аэродроме. При этом, параметры и характеристики проверяемого оборудования должны соответствовать требованиям эксплуатационной документации, а в журналах контроля качества работы радиооборудования аэродрома должны отсутствовать систематические замечания со стороны диспетчерского состава и экипажей ВС.
Проверяется фактическое наличие эксплуатационной документации организации-изготовителя на конкретное оборудование и ее соответствие перечню, указанному в ведомости эксплуатационных документов, наличие формуляров (паспортов) и удостоверений годности к эксплуатации оборудования.
Категория оборудования ILS определяется по формуляру и удостоверению годности, а категория эксплуатируемого направления посадки – по Сборнику аэронавигационной информации. Категория оборудования ILS не должна быть ниже категории эксплуатируемого направления посадки.
91. Применительно к пунктам 306, 315 НГЭА ГА РК. Оценка состава оборудования данной системы выполняется визуально путем проверки наличия оборудования на аэродроме.
92. Применительно к пунктам 307-311, 316 НГЭА ГА РК. Оценка правильности размещения антенн курсового радиомаяка (далее – КРМ), глиссадного радиомаяка (далее – ГРМ), маркерного радиомаяка (далее – МРМ) и аппаратуры контроля дальнего поля (для III категории посадки) производится при проверке соответствия документации на установку радиомаяков и аппаратуры контроля дальнего поля требованиям НГЭА ГА РК.
93. Применительно к пункту 312 НГЭА ГА РК. Оценка угла наклона глиссады выполняется путем проверки значения угла наклона глиссады направления посадки, указанного в ИПП.
94. Применительно к пункту 313 НГЭА ГА РК. Оценка высоты опорной точки ILS выполняется в соответствии с действующим руководством по летной проверке радиомаяков систем посадки I, II или III категории. Для расчета опорной точки ILS ГРМ I категории используется участок глиссады на удалении от 7400 до 1050 м, для ГРМ II и III категории – на удалении от 1830 до 300 м.
95. Применительно к пунктам 314, 318, 319 НГЭА ГА РК. Размеры критических зон КРМ и ГРМ оцениваются по «Схеме расположения критических зон КРМ и ГРМ», приводимой в ИПП в районе аэродрома. Проверка маркировки мест ожидания ВС на РД и наличия дорожных знаков и щитов в местах пересечения критических зон с внутриаэропортовыми дорогами производится визуально.
Размеры и конфигурация критических зон, отличающихся от типовых, устанавливаются по результатам специальных летных проверок или расчетным путем.
96. Применительно к пункту 317 НГЭА ГА РК. Проверка аппаратуры контроля дальнего поля и обеспечение сигнализации в пункте управления производится по эксплуатационной документации.
97. Оценка параметров радиомаяков выполняется в соответствии с действующим руководством по летной проверке радиомаяков систем посадки I, II или III категории.
Проверка срабатывания системы автоматического контроля при уменьшении мощности излучения КРМ и ГРМ (50 % для одночастотного и 80 % для двухчастотного) производится при выполнении полетов по оценке зоны действия КРМ и ГРМ и структуры курса и глиссады. В Акте летной проверки, в графе «Примечание», делается запись о значении мощности излучения, при котором выполнялась данная проверка.

Методика оценки соответствия посадочного радиолокатора и
аэродромного обзорного радиолокатора (ОРЛ-А)

98. Применительно к пунктам 321, 325 НГЭА ГА РК. Проверка зоны действия посадочного радиолокатора (далее – ПРЛ), максимально допустимых погрешностей определения расстояния от ВС до точки приземления и отклонения ВС от линии курса и заданной траектории снижения, а также оценка параметров ПРЛ производится в соответствии с действующими программой и методикой наземных и летных проверок радиолокационных средств ОВД.
Расчет вероятности обнаружения ВС производится в соответствии с эксплуатационной документацией.
99. Применительно к пункту 322 НГЭА ГА РК. Проверка правильности размещения и регулировки ПРЛ производится при оценке соответствия документации на установку радиолокатора на аэродроме требованиям НГЭА ГА РК. Качество регулировки проверяется на соответствие требованиям эксплуатационной документации на конкретный тип оборудования.
100. Применительно к пункту 323 НГЭА ГА РК. Проверка совпадения электронных линий курса и глиссады, формируемых на экране ПРЛ, с линиями курса и глиссады ILS производится визуально при заходе ВС на посадку по ILS. Диспетчер посадки предупреждает экипаж о проведении проверки и необходимости выдерживания ВС на линиях курса и глиссады ILS. При этом отметка на экране ПРЛ должна находиться на электронных линиях курса и глиссады. Проверка совпадения производится на участке от точки входа в глиссаду до отметки на расстоянии 1000 м от порога ВПП.
101. Применительно к пункту 324 НГЭА ГА РК. Проверка объема отображаемой на экране индикатора ПРЛ информации производится визуально на рабочем месте диспетчера посадки. Объем отображаемой на экране индикатора информации должен быть не менее указанного в НГЭА ГА РК.
102. Применительно к пунктам 326 – 328 НГЭА ГА РК. Проверка обнаружения ВС на контролируемых маршрутах полетов с заданной вероятностью по первичному и вторичному каналам, разрешающей способности и точностных характеристик по дальности и азимуту производится в соответствии с действующими программой и методикой наземных и летных проверок радиолокационных средств УВД. При наличии в районе аэродрома участков маршрутов, по которым осуществляются полеты ВС, не обеспеченные радиолокационным контролем, необходимо проверить наличие на рабочих местах диспетчеров устройств (индикаторов, табло), позволяющих обеспечить получение информации о ВС на этих участках от других радиотехнических средств, установленных на аэродроме.
103. Применительно к пункту 329 НГЭА ГА РК. Проверка объема отображаемой на экранах индикаторов информации производится визуально на рабочих местах диспетчеров УВД. При этом, особое внимание уделяется качеству отображения информации по вторичному каналу, т.е. по отсутствию или наличию ложных отметок в соответствии с требованиями НГЭА РК.
104. Применительно к пункту 330 НГЭА ГА РК. Оценка параметров ОРЛ-А выполняется в соответствии с действующим руководством по летной проверке.

Методика оценки соответствия приводной радиостанции
и аэродромного дополнительного маркерного радиомаяка (МРМ)

105. Применительно к пунктам 331, 333 НГЭА ГА РК. Оценка характеристик излучения, наличия опознавательного сигнала и параметров ПРС производится в соответствии с действующей программой и методикой летной проверки приводных радиостанций.
106. Применительно к пункту 332 НГЭА ГА РК. Проверка размещения ПРС производится при оценке соответствия документации на ее установку требованиям НГЭА ГА РК или при сравнении данных геодезической съемки с требованиями НГЭА ГА РК.
107. Применительно к пункту 334 НГЭА ГА РК. Проверка зоны действия дополнительного маркерного радиомаяка производится в ходе летной проверки на установленных высотах полета путем фиксации продолжительности срабатывания индикатора (табло, звукового сигнала) маркерного приемника. Диспетчер заранее предупреждает экипаж о необходимости фиксации начала и конца срабатывания сигнального устройства. Зная время срабатывания сигнального устройства и скорость полета ВС, оператор определяет зону действия (L₃) дополнительного маркерного радиомаяка по формуле

L₃ = V_BCcp,

Где: V_ВС – скорость полета ВС, м/с;
_cp – время срабатывания сигнального устройства, с.
Полученное значение Ls сравнивается со значением, приведенным в НГЭА ГА РК.
Проверка на отсутствие перекрытия зон действия дополнительного маркерного радиомаяка и дальнего маркерного маяка производится при летной проверке путем прослушивания сигналов этих радиомаяков. На используемых высотах полета их сигналы не должны прослушиваться одновременно.
108. Применительно к пункту 335 НГЭА ГА РК. Проверка наличия сигналов опознавания дополнительного маркерного маяка от сигналов опознавания МРМ, входящих в состав систем посадки ILS и ОСП, производится путем прослушивания и сравнения этих сигналов.
109. Применительно к пункту 336 НГЭА ГА РК. Оценка параметров маркерных радиомаяков производится в соответствии с действующим руководством по летной проверке радиомаяков.

Методика оценки соответствия системы посадки ОСП,
всенаправленного азимутального ОВЧ радиомаяка VOR

110. Применительно к пункту 337 НГЭА ГА РК. Оценка состава радиотехнической системы посадки оборудования систем посадки (далее – ОСП) производится путем проверки фактического наличия на объектах ближнего приводного радиомаркерного пункта (далее – БПРМ) и дальнего приводного радиомаркерного пункта (далее – ДПРМ) оборудования приводных радиостанций и маркерных радиомаяков, а также наличия формуляров на эти изделия.
111. Применительно к пунктам 338, 339 НГЭА ГА РК. Проверка размещения БПРМ и ДПРМ производится при оценке соответствия документации на их установку рекомендациям НГЭА ГА РК или при сравнении данных геодезической съемки с рекомендациями НГЭА ГА РК.
112. Применительно к пункту 340 НГЭА ГА РК. Оценка соответствия ПРС проводится по пунктам 331–331 настоящей МОС.
113. Применительно к пункту 341 НГЭА ГА РК. Оценка параметров маркерных радиомаяков производится в соответствии с действующим руководством по летной проверке радиомаяков систем посадки I, II или III категории для направлений посадки, на которых установлена система посадки ILS, и в соответствии с действующими программой и методикой летной проверки приводных радиостанций для направлений посадки, на которых отсутствует система посадки ILS.
114. Применительно к пункту 342 НГЭА ГА РК. Проверка непрерывности измерения текущих значений азимута и зоны действия радиомаяка в районе аэродрома проводится в соответствии с действующим "Руководством по летной проверке наземных средств радиосветотехнического обеспечения полетов и связи".
Проверка погрешности информации об азимуте и погрешности срабатывания аппаратуры контроля должна проводиться в соответствии с действующей эксплуатационной документацией.
115. Применительно к пункту 343 НГЭА ГА РК. Оценка параметров азимутального радиомаяка VOR производится по наземным и летным проверкам. Наземные проверки маяка проводятся в соответствии с регламентом технического обслуживания, изложенным в действующей эксплуатационной документации. Летные проверки маяка проводятся в соответствии с программами и методиками, изложенными в действующем руководстве по летной проверке наземных средств радиотехнического обеспечения полетов и связи.
116. Применительно к пункту 344 НГЭА ГА РК. Наличие пункта проверки бортового оборудования VOR производится визуально при обследовании аэродрома (по маркировке).

Методика оценки соответствия дальномерного оборудования DME
(DME/N), автоматического радиопеленгатора, радиолокационной
станции обзора летного поля (РЛС ОЛП), усовершенствованной
системы управления наземным движением

117. Применительно к пунктам 345, 346 НГЭА ГА РК. Проверка действия приемоответчика проводится в соответствии с действующим "Руководством по летной проверке наземных средств радиосветотехнического обеспечения полетов и связи".
Проверка погрешности приемоответчика и погрешности срабатывания аппаратуры контроля должна проводиться в соответствии с действующей эксплуатационной документацией.
118. Применительно к пункту 347 НГЭА ГА РК. Проверка соответствия размещения приемоответчика системы DME/N на аэродроме требованиям НГЭА ГА РК проводится по проектной документации на его установку.
119. Применительно к пункту 348 НГЭА ГА РК. Оценка параметров приемоответчика DME (DME/N) производится по наземным и летным проверкам. Наземные проверки приемоответчика проводятся в соответствии с регламентом технического обслуживания, изложенным в действующей эксплуатационной документации.
Летные проверки приемоответчика проводятся в соответствии с программами и методиками, изложенными в действующем руководстве по летной проверке наземных средств радиосветотехнического обеспечения полетов и связи.
120. Применительно к пунктам 349, 350 НГЭА ГА РК. Проверка обеспечения уверенного пеленгования ВС в секторах прохождения контролируемых маршрутов полета в районе аэродрома и оценка параметров автоматического радиопеленгатора (далее – АРП) производятся согласно действующим программе и методике летных испытаний автоматических радиопеленгаторов.
121. Применительно к пунктам 351 – 353 НГЭА РК. Оценка радиолокационной станции обзора летного поля по обеспечению обнаружения ВС и транспортных средств, находящихся на ЛП и оценка отображаемой на экране индикатора информации производится согласно эксплуатационной документации на радиолокатор.
122. Применительно к пунктам 354, 355 НГЭА ГА РК. Оценка усовершенствованной системы управления наземным движением (далее – УС УНД) на полноту предоставляемой информации, управление и контроль производятся согласно эксплуатационной документации и технологии работы диспетчера ОВД.

Методика оценки соответствия средств электросвязи

123. Применительно к пункту 356 НГЭА ГА РК. Оценка оснащенности аэродрома функциональными сетями электросвязи производится путем определения возможности произвести радиообмен по каналам воздушной электросвязи с экипажами ВС и по каналам наземной электросвязи со взаимодействующими пунктами ОВД и службами и внутриаэродромной радиосвязи пунктов ОВД и спецтранспортом.
124. Применительно к пунктам 357, 360, 361, 363 НГЭА ГА РК. Проверка качества связи производится при оценке переговоров диспетчеров с экипажами ВС и абонентами внутриаэродромной электро- и радиосвязи.
Качество переговоров на каналах воздушной связи и наземной электросвязи оценивается следующим образом:
«отлично» – понимание радиообмена без малейшего напряжения внимания;
«хорошо» – понимание радиообмена без затруднений;
«удовлетворительно» – понимание радиообмена с напряжением внимания;
«неудовлетворительно» – невозможность разобрать текст радиообмена.
Результаты проверки средств воздушной электросвязи заносятся в «Акт летной проверки по оценке качества связи».
Результаты проверки средств внутриаэродромной электросвязи заносятся в «Акт наземной проверки по оценке качества связи».
125. Применительно к пункту 358 НГЭА ГА РК. Оценка наличия основного и резервного комплектов приемного и передающего устройств с антенно-фидерной системой для каждого канала производится при их осмотре, а также при определении возможности ведения связи на основном и резервном комплектах.
126. Применительно к пункту 359 НГЭА ГА РК. Оценка наличия на диспетчерских пунктах «Круга», «Старта», «Посадки» электропитания одного из комплектов средств электросвязи от химических источников осуществляется при проверке их наличия и подключении их к приемопередающему устройству (приемнику, передатчику). Кроме того, необходимо проверить выполнение профилактических работ по обслуживанию химических источников электропитания в соответствии с эксплуатационной документацией.
Продолжительность работы радиостанции от химических источников электропитания определяется на основе данных эксплуатационной документации на химический источник и радиостанцию.

Методика оценки соответствия средств объективного контроля,
локальной контрольно-корректирующей станции (ЛККС)/GBAS

127. Применительно к пункту 364 НГЭА ГА РК. Оценка точности регистрации на звуконосителе сигналов времени производится в течение трех или шести часов путем сравнения записанных сигналов с показаниями хронометра (точных часов или секундомера). Проверка осуществляется с использованием воспроизводящего магнитофона.
128. Применительно к пункту 365 НГЭА ГА РК. Проверяется наличие съемного носителя для хранения записанной информации.
129. Применительно к пунктам 366-368 НГЭА ГА РК. Оценка качества записи и воспроизведения переговоров на каналах воздушной связи производится прослушиванием магнитофонных записей переговоров диспетчера с экипажем ВС.
Качество переговоров на каналах воздушной связи, наземной электросвязи и метеовещания оценивается следующим образом:
«отлично» – понимание записанной информации без малейшего напряжения внимания;
«хорошо» – понимание записанной информации без затруднений;
«удовлетворительно» – понимание записанной информации с напряжением внимания;
«неудовлетворительно» – невозможность разобрать записанную информацию.
Результаты проверки средств обеспечения контроля заносятся в «Акт наземной проверки средств объективного контроля».
130. Применительно к пунктам 369 – 377 НГЭА ГА РК. Методика оценки соответствия локальной контрольно-корректирующей станции (далее – ЛККС/GBAS) будет разработана дополнительно.
Для оценки радиотехнического оборудования и диспетчерских пунктов ОВД аэродрома по методикам, приведенным в настоящей МОС, заполняется таблица соответствия радиотехнического оборудования и диспетчерских пунктов УВД (таблица 5.1). Пример заполнения таблицы 5.1 приводится в приложении 20.
Оценка соответствия требованиям радиосветотехнического оборудования и диспетчерских пунктов ОВД НГЭА ГА РК производится на основе наземных и летных проверок состава, размещения, параметров имеющегося на аэродроме оборудования и пунктов ОВД и сопоставления полученных результатов с требованиями НГЭА ГА РК.
Результаты проверок заносятся в таблицу соответствия для радиосветотехнического оборудования и диспетчерских пунктов УВД (таблица 5.1).
Порядок заполнения таблицы соответствия следующий:
графа 1 – указываются номера оцениваемых пунктов НГЭА ГА РК;
графа 2 – указываются результаты проверок и испытаний по соответствующим пунктам НГЭА ГА РК;
графа 3 – указывается порядковый номер подтверждающего документа.
В качестве подтверждающего документа могут быть:
ИПП в районе аэродрома; Акт приемки в эксплуатацию объекта;
Акт летной проверки; Протокол наземной проверки и др.
Примечание. Перечень подтверждающих документов указывается после каждого вида оборудования, оцениваемого на соответствие НГЭА ГА РК;
графа 4 – указываются результаты сопоставления итогов проверок и испытаний с требованиями НГЭА ГА РК и делается запись:
«Соответствует» – в случае соответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА ГА РК;
«Эквивалентно соответствует» – в случае наличия Заключения об обеспечении эквивалентного уровня безопасности полетов при имеющемся отступлении от требований НГЭА ГА РК;
«Не соответствует» – в случае несоответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА ГА РК и отсутствия упомянутого выше Заключения;
графа 5 – при наличии отступлений от требовании НГЭА ГА РК указываются номера, даты и названия документов, в соответствии с которыми организацией ГА выполнены мероприятия по обеспечению эквивалентного уровня безопасности полетов, а также отражается дополнительная информация, поясняющая (при необходимости) содержание записей в других графах таблицы.
Если на аэродроме не установлено какое-либо оборудование, то подраздел таблицы соответствия на данный вид оборудования не заполняется и делается запись: «Оборудование не установлено».
Если на аэродроме установлено несколько комплектов оборудования (например, два ПРЛ) на одной ВПП, то таблица соответствия заполняется на каждый комплект оборудования.

5. Методика оценки соответствия метеорологического оборудования
Методика оценки соответствия метеорологического оборудования
аэродромов, состава метеооборудования, размещения
метеооборудования

131. Оценка соответствия метеорологического оборудования требованиям НГЭА РК производится на основе наземных проверок состава, размещения и технических параметров метеооборудования, а также достаточности метеоинформации, необходимой для обеспечения взлета и посадки ВС.
По результатам оценки соответствия метеооборудования аэродромов заполняется таблица соответствия метеорологического оборудования требованиям НГЭА РК (таблица 6.1). Пример заполнения таблицы соответствия приводится в приложении 21 к настоящей МОС. Порядок заполнения таблицы 6.1 следующий:
1) заголовок таблицы - вписываются названия аэродрома, класс и номер ВПП, магнитные курсы посадки и категория направления посадки;
2) графа 1 – указывается номер оцениваемого пункта НГЭА ГА РК;
3) графа 2 – указываются тип метеооборудования, его характеристики и количество установленных комплектов; при отсутствии метеооборудования некоторых типов указывается его наименование и ставится прочерк; кроме того, в графе 2 приводится краткое описание (суть) отступления от требований НГЭА ГА РК;
4) графа 3 – делается запись:
«Соответствует» – в случае соответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА ГА РК;
«Эквивалентно соответствует» – в случае наличия Заключения об обеспечении эквивалентного уровня безопасности полетов на аэродроме при имеющемся отступлении от требований НГЭА ГА РК.
Примечание. Результаты оценки соответствия по пунктам 399 и 401 НГЭА ГА РК вносятся в таблицу 6.1 только для аэродромов, имеющих ВПП (направления), оборудованных автоматизированными метеорологическими измерительными системами (далее – АМИС). При всех прочих вариантах оснащенности ВПП (направлении) метеооборудованием ставится прочерк;
графа 4 – в случае наличия отступлений от требований НГЭА ГА РК указываются номера, даты и названия документов, в соответствии с которыми организацией ГА выполнены мероприятия по обеспечению эквивалентного уровня безопасности полетов, а также сведения, поясняющие, при необходимости, заполнение других граф таблицы.
В конце таблицы 6.1 указывается подтверждающий документ. Документом, подтверждающим соответствие метеооборудования аэродрома, является Акт проверки метеооборудования аэродрома на соответствие требованиям НГЭА РК.
Акт составляется по результатам проверки комиссией и утверждается руководством организации ГА и гражданской авиационной метеорологической станции (АМСГ). В Акте проверки метеооборудования аэродрома должны быть отражены:
наличие эксплуатационной документации на все установленное на аэродроме метеооборудование, своевременность и регулярность проведения регламентных работ, и наличие записи об этом в формулярах и паспортах, время и результаты проверки средств измерения метеовеличин;
состав метеооборудования аэродрома, высота и место установки первичных измерительных преобразователей метеовеличин относительно ВПП;
объем метеоинформации, передаваемой на выносные средства отображения;
технические характеристики метеооборудования;
технические характеристики линий связи по последней проверке их базой эксплуатации радиотехнического оборудования и связи (далее – ЭРТОС);
другие характеристики, предусмотренные требованиями НГЭА РК.
Акт проверки метеооборудования аэродрома должен содержать вывод о соответствии метеооборудования аэродрома требованиям НГЭА РК.
К Акту проверки метеооборудования аэродрома прилагается схема размещения метеооборудования относительно ВПП, в которой указываются расстояния до размещенных первичных измерительных преобразователей метеовеличин относительно ВПП, длина линий связи, соединяющих первичные измерительные преобразователи с указателями (регистраторами) или специализированными ЭВМ, места установки средств отображения метеоинформации. Схема должна быть утверждена руководителями организации ГА и АМСГ.
132. Применительно к пунктам 379 – 383 НГЭА ГА РК. Проверяется фактическое наличие установленного на аэродроме метеооборудования и производится сравнение с требованиями к составу метеооборудования в соответствии с категорией направления или классом ВПП.
Проверяется наличие эксплуатационной документации на все метеооборудование, установленное на аэродроме. Проверяется своевременность и регулярность проведения регламентных работ на метеооборудовании и наличие записей об этом в формулярах и паспортах, время и результаты проверки средств измерения метеовеличин.
Результаты оценки фактического состава метеооборудования вносятся в Акт проверки метеооборудования аэродрома и в таблицу соответствия.
133. Применительно к пунктам 384, 388 НГЭА ГА РК. Оценка соответствия требованиям НГЭА РК размещения измерителей метеорологической дальности видимости (МДВ) и параметров ветра производится методом измерения расстояний между местом установки первичных измерительных преобразователей МДВ и параметров ветра, и концом ВПП, траверзом середины ВПП и осевой линией ВПП, а также методом измерения высоты установки блоков (основных и вспомогательных), и первичных измерительных преобразователей параметров ветра над уровнем ВПП.
Для измерения расстояний и высоты применяются рулетки измерительные типа PC-50, PC-100 или другие, имеющие аналогичные характеристики.
Размещение пультов управления (указателей) и измерителей МДВ, а также пультов (указателей) параметров ветра оценивается визуально, т.е. определяется их наличие в рабочих помещениях метеонаблюдателей.
При оценке соответствия определяется тип измерителей МДВ, тип измерителей параметров ветра или первичных измерительных преобразователей.
Результаты оценки заносятся:
в Акт проверки метеооборудования аэродрома – высоты установки блоков (основных и вспомогательных) первичных измерительных преобразователей МДВ и параметров ветра над ВПП;
в схему размещения метеооборудования относительно ВПП – расстояния между местом установки первичных измерительных преобразователей МДВ и параметров ветра относительно концов ВПП, траверза середины ВПП и осевой линии ВПП.
134. Применительно к пункту 385 НГЭА ГА РК. Производится измерение расстояний от места наблюдения до каждого щита – ориентира видимости по направлению к середине ВПП.
Результаты измерения фактических расстояний вносятся в схему размещения метеооборудования относительно ВПП.
135. Применительно к пункту 386 НГЭА ГА РК. Размещение измерителей высоты нижней границы облаков (далее – ВНГО) или вертикальной видимости (далее – ВВ) оценивается визуально. При этом определяется удаленность установки первичных измерительных преобразователей ВНГО (ВВ) от рабочих помещений метеонаблюдателей, а также наличие пультов управления на рабочих местах метеонаблюдателей.
136. Применительно к пункту 387 НГЭА ГА РК. Оценка соответствия требованиям НГЭА ГА РК размещения дистанционных измерителей ВНГО (ВВ) производится визуально. При этом определяются наличие и установка первичных измерительных преобразователей ВНГО (ВВ) на БПРМ, КРМ и пультов управления указателей (пультов дистанционного управления) — на рабочих местах метеонаблюдателей.
137. Применительно к пунктам 389 – 390 НГЭА ГА РК. Визуально определяется наличие измерителей атмосферного давления в рабочем помещении метеонаблюдателей, измерителей температуры и влажности воздуха на метеоплощадке.
138. Применительно к пункту 391 НГЭА ГА РК. Оценка соответствия требованиям НГЭА РК размещения метеорологических измерительных систем производится визуально.
При этом определяется:
наличие специализированной ЭВМ в рабочем помещении метеонаблюдателя;
наличие и соответствие пунктам 384, 387, 388, 389, 390 НГЭА ГА РК размещения первичных измерительных преобразователей МДВ, ВНГО (ВВ), параметров ветра, атмосферного давления, температуры и влажности воздуха.
139. Применительно к пункту 392 НГЭА ГА РК. Визуально проверяется наличие в рабочем помещении метеонаблюдателей средств регистрации метеоинформации, передаваемой диспетчерам ОВД.
140. Применительно к пункту 392 НГЭА ГА РК. Визуально проверяется наличие средств отображения (блоков индикации) метеоинформации на диспетчерских пунктах ОВД, в рабочих помещениях синоптика и метеонаблюдателя (контрольное), а также наличие громкоговорящей и телефонной связи метеонаблюдателя с диспетчерами ОВД и синоптиками.
141. Применительно к пункту 394 НГЭА ГА РК. Визуально проверяется наличие громкоговорящей и телефонной связи между пунктами наблюдений и диспетчерами ОВД на некатегорированных аэродромах класса Г, Д или Е.
142. Применительно к пункту 395 НГЭА ГА РК. Оценка соответствия размещения метеорологического радиолокатора требованиям НГЭА РК производится визуально, а при расположении двух или нескольких аэродромов в радиусе до 50 км — по штурманской карте (масштаба 1:1 000 000) методом определения расстояния от МРЛ, установленного на одном аэродроме, до ВПП другого аэродрома.

Методика оценки соответствия метеоинформации, техническим
требованиям, оборудования диспетчерских пунктов УВД

143. Применительно к пункту 396 НГЭА ГА РК. Оценка соответствия объема передаваемой на выносные средства отображения (блоки индикации) метеоинформации производится методом визуального сопоставления метеоинформации, отображаемой на выносных и контрольном средствах отображения (блоках индикации) с указанной в пункте 396 НГЭА ГА РК. Для проверки используется громкоговорящая и телефонная связь.
144. Применительно к пунктам 397 – 398 НГЭА ГА РК. Проверка обеспеченности регистрации всей передаваемой на средства отображения метеоинформации производится методом сличения зарегистрированной и высвечиваемой на средствах отображения (блоках индикации) метеоинформации. Метеоинформация, высвечиваемая на средствах отображения (блоках индикации), должна быть идентичной регистрируемой и по объему, и по значению метеовеличин. Для проверки используется громкоговорящая и телефонная связь.
145. Применительно к пункту 399 НГЭА ГА РК. Обновление метеоинформации проверяется методом сравнения фактической частоты смены метеоинформации на средствах отображения с установленной для данного оборудования.
Так же определяется и фактическое время между моментами окончания измерений (наблюдений) метеовеличин, их обработки и моментами поступления (высвечивания) на выносные средства отображения (блоки индикации). Для определения фактического времени обновления метеоинформации на средствах отображения используется секундомер.
Среднее (фактическое) время между последующими сменами метеоинформации на средствах отображения (блоках индикации), моментами окончания наблюдений, обработки их результатов и поступления (высвечивания) метеоинформации на выносные средства отображения (блоки индикации) вносится в Акт проверки метеооборудования аэродрома.
146. Применительно к пункту 400 НГЭА ГА РК. Оценка обеспеченности измерения метеовеличин в диапазонах и с пределами допускаемых погрешностей измерения, указанными в приложении 56 к НГЭА РК, производится методом проверки работоспособности всех средств измерения метеовеличин, установленных на аэродроме.
Проверка работоспособности средств измерения метеовеличин производится по эксплуатационной документации на соответствующее средство измерения метеовеличины.
Подтверждающими документами являются записи о проверке работоспособности и технического обслуживания в формуляре на изделие или результаты ведомственной проверки средств измерений.
147. Применительно к пункту 401 НГЭА ГА РК. Автоматическое измерение, обработка результатов измерений и выдача на средства отображения и в линии связи информации о дальности видимости на ВПП, МДВ, ВНГО (ВВ) параметрах ветра, давлении на уровне порога ВПП, температуре и влажности воздуха, а также обеспеченности ручного ввода метеовеличин, не измеряемых автоматически (количестве облаков – общее и нижнего яруса, об атмосферных явлениях, в том числе опасных для авиации), их обработке и выдаче на средства отображения и в линии связи производятся по эксплуатационной документации на соответствующий комплект АМИС.
148. Применительно к пункту 402 НГЭА ГА РК. Оценка соответствия требованиям НГЭА РК метеорологических радиолокаторов производится проверкой:
метеорологического потенциала по формуле

где:
С=3-10⁸ – скорость распространения электромагнитных колебаний в атмосфере, м/с;
Р_Н – мощность зондирующего импульса МРЛ, Вт;
G – коэффициент усиления антенны;
Ө₀J₀ – ширина диаграммы направленности антенны в обеих взаимно перпендикулярных плоскостях, измеренная на уровне 0,5 мощности, рад.;
 – длительность зондирующего импульса, с;
 – коэффициент полезного действия высокочастотного тракта;
Р_{пр min} – минимальная мощность обнаруженного отраженного сигнала, Вт;
 – длина волны МРЛ, м.
Ввиду того, что все параметры МРЛ, за исключением импульсной мощности (Л), и минимально обнаруживаемой мощности отраженного сигнала или чувствительности приемника (Р_{пр min}), являются для данной МРЛ, величинами постоянными, определяются только Р_и и Р_{пр min}.
Мощность зондирующего импульса (Р_и) определяется по показаниям встроенного прибора, отградуированного в единицах измерения мощности (киловаттах).
В качестве Р_{пр min} (чувствительность приемоиндикаторного устройства МРЛ) принимается наименьшая мощность входного сигнала с длительностью и частотой следования зондирующих импульсов, номинальных для данного МРЛ, выраженная в децибелах относительно определенного уровня мощности, при которой на выходе приемоиндикаторного устройства обеспечивается сигнал, едва различимый на фоне шумов и наблюдаемый на индикаторе кругового обзора (далее – ИКО) или индикаторе типа А (осциллографе).
Методика измерения чувствительности приведена в приложении 22 к настоящей МОС.
149. Применительно к пункту 403 НГЭА ГА РК. Измерение сопротивления постоянному току и сопротивления изоляции линий связи, предназначенных для передачи сигналов от первичных измерительных преобразователей метеовеличин до пультов управления и для передачи метеоинформации на выносные блоки индикации, производится с помощью кабельного прибора типа КМ-61С или другого, имеющего диапазон измерения сопротивления от 0 до 2000 Ом и сопротивление изоляции до 2000 МОм при напряжении до 100 В, в такой последовательности:
каждые два провода, выделенные для передачи сигналов от первичных измерительных преобразователей метеовеличин и передачи метеоинформации на выносные блоки индикации, соединяются в месте подсоединения их к первичным измерительным преобразователям или блокам индикации, на входе к пультам управления или к контрольному блоку индикации подсоединяется омметр и измеряется сопротивление Суммарное значение сопротивления должно быть не более 100 l, Ом км (l – длина двух замкнутых жил линий связи, км);
одна из жил кабеля связи подсоединяется к мегомметру, остальные соединяются между собой и с землей и подсоединяются к другому входу мегомметра, при напряжении 100 В производится измерение сопротивления изоляции, которое должно быть не менее 2000 МОм/км, эта операция повторяется поочередно для всех проводов.
150. Применительно к пунктам 404 – 405 НГЭА ГА РК. Производится измерение линейных размеров щитов – ориентиров видимости. Визуально с пункта наблюдений за МДВ определяется правильность и состояние окраски щитов – ориентиров видимости, наличие на каждом щите-ориентире одиночного источника света, проверяется возможность посекционного или раздельного включения (выключения) их с места наблюдений за МДВ.
151. Применительно к пункту 406 НГЭА ГА РК. Осмотром электроламп на каждом щите-ориентире проверяется соответствие их мощности номиналу (60 Вт).
152. Применительно к пункту 407 НГЭА ГА РК. Оценка оснащения аэродромных диспетчерских пунктов производится визуальным осмотром диспетчерского пункта и сравнением состава фактически установленного оборудования с составом, приведенным в приложении 57 к НГЭА РК:
1) оценка состава и правильности организации пунктов УВД на аэродроме осуществляется исходя из рассчитанного значения среднесуточной интенсивности воздушного движения (далее – ИВД) в месяц пик.
Значение среднесуточной ИВД в месяц пик определяется как отношение количества выполненных на данном аэродроме взлетов и посадок за месяц пик к количеству дней этого месяца.
Расчеты строятся на основе полетов ВС, которые учтены в Журнале приема-сдачи, учета времени взлетов, посадок и полетов ВС на стартовом диспетчерском пункте (СДП), СДП МВЛ, КДП МВЛ.
Полученное значение среднесуточной ИВД сравнивается с нормативным значением. Ближайшее к рассчитанному верхнее значение нормативной ИВД определяет минимальный состав и назначение диспетчерских пунктов УВД на данном аэродроме;
2) оценка необходимости организации и состава диспетчерских пунктов местных воздушных линий производится исходя из наличия на аэродроме ВПП, выделенной для полетов по ПВП, и значения среднесуточной ИВД самолетов и вертолетов на данную ВПП.
При отсутствии указанной ВПП проверка по данному пункту не проводится. При наличии такой ВПП определяется значение среднесуточной ИВД самолетов и вертолетов по методике, изложенной выше.
Полученное значение ИВД сравнивается с нормативным значением. Ближайшее к полученному большее значение нормативной ИВД определяет состав дополнительных диспетчерских пунктов, предназначенных для обеспечения полетов ВС по ПВП.

6. Методика оценки соответствия электроснабжения и
электрооборудования
Методика оценки соответствия электроснабжения аэродромов

Оценка соответствия электроснабжения и электрооборудования НГЭА РК производится на основе наземных проверок состава, размещения, параметров и характеристик имеющегося на аэродроме оборудования и сопоставления полученных результатов с требованиями НГЭА РК.
Результаты проверки электроснабжения должны быть сведены в таблицу соответствия (таблица 8.1). Пример заполнения таблицы соответствия по электроснабжению и электрооборудованию приводится в приложении 23 к настоящей МОС.
Порядок заполнения таблицы 8.1 следующий:
графа 1 – указываются номера пунктов НГЭА РК, на соответствие которым проверяется электроснабжение;
графа 2 – указываются результаты проверок и испытаний по соответствующим пунктам НГЭА РК;
графа 3 – указываются результаты сопоставления итогов проверок с требованиями НГЭА РК и делается запись:
«Соответствует» – в случае соответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА РК;
«Эквивалентно соответствует» – в случае наличия Заключения об обеспечении эквивалентного уровня безопасности полетов при имеющемся отступлении от требований НГЭА РК;
«Не соответствует» – в случае несоответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА РК и отсутствия упомянутого выше Заключения;
графа 4 – в случае наличия отступлений указываются номера, даты и названия документов, в соответствие с которыми организации ГА выполнены мероприятия по обеспечению эквивалентного уровня безопасности полетов, а также отражается дополнительная информация, поясняющая содержание других граф таблицы.
В конце таблицы 8.1 указывается подтверждающий документ. Документом, подтверждающим соответствие электроснабжения и электрооборудования аэродрома и его объектов требованиям НГЭА РК, является Акт проверки, утвержденный руководителем организации ГА.
В Акте, составляемом в произвольной форме, должны быть отражены результаты проверки электроснабжения по всем пунктам НГЭА РК.
153. Применительно к пунктам 408 – 413 НГЭА ГА РК. Количество независимых источников централизованного электроснабжения, питающих аэропорт, проверяется по одному из следующих документов: ТУ энергоснабжающей организации, Акт Госэнергонадзора, Акт приемки в эксплуатацию электроустановок, исполнительная документация по проекту на строительство или реконструкцию электрических сетей аэропорта.
Соответствие пропускной способности вводных линий электропередач (далее – ЛЭП) требованиям НГЭА РК устанавливается в результате сравнения максимальной потребляемой мощности в нормальном или послеаварийном режиме с пропускной способностью вводных ЛЭП от каждого источника. Максимальная потребляемая мощность в нормальном режиме (в соответствии с «Правилами пользования электрической и тепловой энергией») принимается по графику нагрузок. Расчеты производятся ежегодно. Максимальная потребляемая мощность в послеаварийном режиме (для питания от каждого источника) может быть получена, как и потребляемая мощность, в нормальном режиме при одном отключенном внешнем источнике или расчетным путем. Пропускная способность ЛЭП определяется в соответствии с главой 1.3 Правилам устройства электроустановок (далее – ПУЭ).

Методика оценки соответствия электропитания объектов аэродрома

154. Применительно к пунктам 414 – 426 НГЭА ГА РК. Визуально на объекте проверяется наличие оборудования, обеспечивающего электроснабжение по заданной для данного объекта категории надежности (вводные устройства от централизованных источников электроснабжения, автономные источники, устройства АВР, РУ, трансформаторы).
Время перерыва подачи электропитания при переключении оборудования на резервный источник электроэнергии проверяется путем имитации пропадания напряжения поочередно на каждом из источников При этом определяется время с момента отключения напряжения до момента его восстановления.
По электрическим схемам объекта в результате их анализа определяется:
возможность использования автономной дизель-генераторной установки в качестве основного источника электроэнергии, резервируемого электрической сетью;
наличие АВР на стороне низкого напряжения;
расположение щитов гарантированного (бесперебойного) питания.
Возможное время непрерывной работы от химического источника электропитания определяется сравнением паспортных данных источника электроэнергии и оборудования.
Отсутствие подключений сторонних организаций электроприемников, не связанных с обеспечением работы объектов УВД, радионавигации, посадки и связи проверяется по схемам электроснабжения этих объектов и аэропорта.
При натурном обследовании также проверяется отсутствие подключений, не предусмотренных схемой электроснабжения, эксплуатационная документация.

Методика оценки соответствия автономных источников питания

155. Применительно к пункту 427 – 431 НГЭА ГА РК. Степень автоматизации и мощность дизель-генератора проверяются по эксплуатационной документации на дизель-генератор, также проверяется эксплуатационная документация аккумуляторных батарей.
При натурном обследовании проверяется подача напряжения от автономного источника к оборудованию (при отключенных источниках централизованного электроснабжения).
Проверка количества взаиморезервирующих кабельных ЛЭП производится по принципиальным электрическим cxeмам, а на объекте — по наконечникам отходящих кабельных линий.

Методика оценки соответствия аварийно-спасательного
оборудования и порядок работы и взаимодействия
в условиях III категории

Результаты оценки соответствия аварийно-спасательных средств требованиям НГЭА ГА РК заносятся в таблицу соответствия (таблица 9.1) настоящей МОС.
Пример заполнения таблицы соответствия аварийно-спасательных средств (таблицы 9.1) приведен в приложении 24 к настоящей МОС.
Порядок заполнения таблицы соответствия следующий:
графа 1 – указываются номера оцениваемых пунктов НГЭА ГА РК;
графа 2 – указываются результаты проверок и испытаний по соответствующим пунктам НГЭА ГА РК;
графа 3 – указываются результаты сопоставления итогов проверок и испытаний с требованиями НГЭА ГА РК и делается запись:
«Соответствует» — в случае соответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА ГА РК;
«Эквивалентно соответствует» – в случае наличия Заключения об обеспечении эквивалентного уровня безопасности полетов при имеющемся отступлении от требований НГЭА РК;
«Не соответствует» – в случае несоответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА РК и отсутствия упомянутого выше Заключения;
графа 4 – в случае отступлений от требований НГЭА РК указываются номера, даты и названия документов, в соответствие с которыми организацией ГА выполнены мероприятия по обеспечению эквивалентного уровня безопасности полетов, а также отражается дополнительная информация, поясняющая содержание записей в других графах таблицы.
В конце таблицы указывается подтверждающий документ. Документом, подтверждающим соответствие аварийно-спасательных средств требованиям НГЭА РК, является Акт проверки, утвержденный руководителем организации ГА.
В Акте, составляемом в произвольной форме, должны быть отражены результаты проверки по всем пунктам НГЭА РК. Проверка соответствия аварийно-спасательных средств на аэродроме производится не реже одного раза в год.
156. Применительно к пунктам 432 – 433 НГЭА ГА РК. Категория ВПП определяется по уровню требуемой пожарной защиты (далее – УТПЗ) в следующем порядке:
по ИПП определяются типы ВС, эксплуатируемых на данной ВПП;
из общего перечня типов ВС выбираются те, которые имеют наибольшую длину и ширину фюзеляжа (приложение 25 к настоящей МОС).
По этим данным определяется категория каждой ВПП по УТПЗ согласно приложению 59 к НГЭА ГА РК. Пример определения категории ВПП по УТПЗ приведен в приложении 27 к настоящей МОС.
157. Применительно к пункту 434 НГЭА ГА РК. Наличие и количество ПА, находящихся в боевой готовности, определяется при их осмотре на аварийно-спасательных станциях. Количество огнетушащих составов, в том числе пенообразователя, находящихся на ПА, и суммарная производительность их подачи определяются по паспортным данным ПА.
Общее количество ПА на аэродроме зависит от количества ВПП, их категории по УТПЗ и расположения, места размещения и тактико-технических характеристик ПА. Примеры, иллюстрирующие это положение, представлены в приложении 26.
Принадлежность автомобилей к пожарной технике, рекомендованной для тушения пожаров на ВС, определяется по любому из следующих документов на данный тип ПА:
заключение научно-исследовательского института гражданской авиации (далее – НИИ ГА);
рекомендации полномочного органа, в ведении которого находится данный аэродром.
158. Применительно к пункту 435 НГЭА ГА РК. Укомплектованность каждого ПА требуемым оборудованием определяется в ходе осмотра.
При осмотре проверяется работоспособность оборудования.
159. Применительно к пункту 436 НГЭА ГА РК. Наличие двукратного резерва пенообразователя по отношению к количеству, указанному в приложении 60 к НГЭА РК, для каждой ВПП, определяется по фактическому наличию пенообразователя на аэродроме (за исключением заправленного в ПА) на момент проверки.
Наличие на аэродроме пунктов для повторных заправок ПА водой определяется визуально.
160. Применительно к пункту 437 НГЭА ГА РК. Время развертывания ПА определяется для каждого конца ВПП и по каждому ПА, обеспечивающему требуемый уровень их защиты. Временем развертывания считается время от момента объявления сигнала тревоги пожарно-спасательному расчету до момента начала подачи огнетушащего состава из лафетного ствола ПА, достигшего конца ВПП.
Время развертывания определяется в ходе опытной проверки и фиксируется хронометром. Проверка производится при оптимальной видимости и удовлетворительном состоянии покрытия.
Пожарно-спасательный расчет, извещенный о проведении опытной проверки и ее задачах, перед началом проверки должен находиться в дежурном помещении аварийно-спасательной станции (далее – АСС). Тревога объявляется голосом в дежурном помещении.
Пример определения времени развертывания приведен в приложении 27.
Наличие на аэродромах, имеющих ВПП 4 – 10 категорий по УТПЗ, устройств, рекомендованных для покрытия ВПП пеной (УПП), определяется при их осмотре и проверке технической документации на эти устройства.
Возможность нанесения на ВПП пенных полос требуемых размеров (по приложению 61 к НГЭА РК) определяется в результате анализа схем нанесения пенных полос. Схемы нанесения пенных полос составляются для эксплуатируемых на данном аэродроме типов ВС исходя из количества и тактико-технических характеристик УПП.
Время нанесения пенной полосы определяется расчетом исходя из принятой на аэродроме схемы нанесения и тактико-технических характеристик используемых УПП.
Примеры определения времени нанесения пенной полосы приведены в приложении 27.
161. Применительно к пункту 439 НГЭА ГА РК. Наличие АСС на аэродроме и размещение в них ПСР и ПА определяются визуально. Наличие на АСС средств связи и сигнализации определяется при обследовании АСС. Кроме того, рассматривается схема связи и оповещения, а также проверяется работоспособность имеющихся средств связи и сигнализации.
162. Применительно к пункту 440 НГЭА ГА РК. Наличие транспортного средства повышенной проходимости и оснащение его УКВ и КВ-радиостанциями для проведения поисково-спасательных работ определяется при обследовании аэродрома. При осмотре транспортного средства проверяется работоспособность радиостанции.
В случае, если на аэродромах класса Г, Д, Е выделение транспортных средств осуществляется другими организациями, то рассматриваются планы взаимодействия этих организаций.
163. Применительно к пункту 441 НГЭА ГА РК. Наличие на аэродроме санитарных автомобилей (автомобиля) и их оснащение аварийными медицинскими укладками с перевязочным материалом и носилками определяется при обследовании аэродрома.
164. Применительно к пункту 442 НГЭА ГА РК. Наличие на аэродроме плавучих транспортных средств и оснащение их средствами связи, освещения, групповыми или индивидуальными плавсредствами определяется при обследовании аэродрома.
При осмотре плавсредств проверяется работоспособность средств связи и освещения.
165. В случае если плавсредства выделяются другими организациями, то рассматриваются планы взаимодействия этих организаций.
166. Применительно к пунктам 433, 446 НГЭА ГА РК. Наличие на аэродроме стационарного командного пункта и пункта пожарной связи определяется осмотром. Наличие средств связи определяется при обследовании пунктов. Кроме того, рассматривается схема связи и оповещения, а также проверяется работоспособность имеющихся средств связи.
167. Применительно к пункту 444 НГЭА ГА РК. Наличие на аэродроме ПКП для обеспечения руководства аварийно-спасательными работами и оснащение его громкоговорящей установкой, средствами воздушной электросвязи определяется при обследовании аэродрома. При осмотре проверяется возможность осуществления связи транспортного средства с СКП, АСС, руководителем полетов, ПА.
168. Применительно к пункту 445 НГЭА ГА РК. Наличие наблюдательных пунктов определяется при обследовании аэродрома. Возможность наблюдения за взлетом, и посадкой ВС на каждой ВПП определяется непосредственно с наблюдательного пункта визуально и с помощью оптических приборов (например, бинокля). Наличие средств связи определяется при обследовании пунктов.
169. Применительно к пункту 447 НГЭА ГА РК. Наличие и соответствие мест стоянки ПА определяется при обследовании аэродрома.
170. Применительно к пункту 448 НГЭА ГА РК. Порядок работы и взаимодействия служб аэродрома в условиях эксплуатации по III категории проверяется в Руководстве по аэродрому и ИПП (АНПА).

Раздел 2. Вертодромы
7. Данные вертодромов, типы и физические характеристики
вертодромов

Методика определения класса вертодромов

171. Применительно к пункту 449 НГЭА ГА РК. Класс вертодромов, приподнятых над поверхностью, подразделяется на три класса, в зависимости от величины «Д», указанны в НГЭА ГА РК.
172. Класс вертодромов на уровне поверхности классифицируется согласно положений статьи 63 Закона Республики Казахстан от 15 июля 2010 года «Об использовании воздушного пространства Республики Казахстан и деятельности авиации».

Методика оценки характеристик, размеров вертодрома

173. Применительно к пункту 450 НГЭА ГА РК. Для вертодрома, не совмещенного с аэродромом устанавливается контрольная точка вертодрома, которая располагается вблизи начального или запланированного геометрического центра вертодрома и ее начальное местоположение, как правило, остается неизменным.
174. Применительно к пунктам 451 – 454. Данные вертодрома, местоположение контрольной точки вертодрома, превышение вертодрома, зоны приземления и отрыва измеряются и передаются полномочному органу аэронавигационной информации владельцем (эксплуатантом) вертодрома.
Для каждого сооружения на вертодроме соответственно замеряются или описываются следующие данные:
1) тип вертодрома: расположенный на уровне поверхности, приподнятый над поверхностью или вертопалуба;
2) зона приземления и отрыва: размеры с точностью до ближайшего метра или фута, уклон, тип поверхности, несущая способность в тоннах
(1000 кг);
3) тип зоны этапа захода на посадку и взлета: тип FATO, истинный пеленг с точностью до одной сотой градуса, обозначающий номер (если предусматривается), длина, ширина с точностью до ближайшего метра или фута, уклон, тип поверхности;
4) зона безопасности: длина, ширина и тип поверхности;
5) наземная РД для вертолетов, РД для руления по воздуху и маршрут для передвижения по воздуху: обозначение, ширина, тип поверхности;
6) перрон: тип поверхности, стоянки вертолетов;
7) полоса, свободная от препятствий: длина профиль земной поверхности;
8) визуальные средства для схем захода на посадку, маркировка и огни FATO, TLOF, РД и перронов;
9) расстояния с точностью до ближайшего метра или фута между курсовым и глиссадным радиомаяками, составляющими систему посадки по приборам (ILS), или азимутальной и угломестной антеннами микроволновой системы посадки (MLS) и соответствующими кромками TLOF или FATO.
Полномочному органу службы аэронавигационной информации измеряются и сообщаются в градусах, минутах и сотых долях секунды географические координаты:
1) геометрического центра зоны приземления и отрыва и/или каждого порога зоны конечного этапа захода на посадку и взлета (при необходимости);
2) точек соответствующей осевой линии наземной РД для вертолетов, РД для руления по воздуху и маршрута для передвижения по воздуху;
3) каждого места стоянки для вертолета;
4) препятствий в узловом диспетчерском районе (район 2) и на вертодроме (район 3).
Для вертодрома объявляются в соответствующих случаях с точностью до ближайшего метра или фута следующие дистанции:
1) располагаемая взлетная дистанция (TODAH);
2) располагаемая дистанция прерванного взлета (RTODAH);
3) располагаемая посадочная дистанция (LDAH).

Типы вертодромов, их физические характеристики

Нижеприведенные технические требования касаются только наземных вертодромов. В тех случаях, когда рассматривается расположенный на воде вертодром, надлежащие критерии устанавливаются соответствующим полномочным органом.

Методика определения характеристик вертодромов
на уровне поверхности

174. Применительно к пункту 455 НГЭА ГА РК. На вертодроме на уровне поверхности предусматривается по крайней мере одна зона конечного этапа захода на посадку и взлета (далее – зона FATO), которая может быть расположена на летной или рулежной полосах, либо вблизи них.
175. Применительно к пункту 456 НГЭА ГА РК. Зона FATO является свободной от препятствий.
176. Применительно к пункту 457 НГЭА ГА РК. Размеры зоны FATO для использования вертолетами летно-техническими характеристиками класса 1 должны соответствовать предусмотренным в Руководстве по летной эксплуатации вертолетов (далее – РЛЭ). При отсутствии требований к ширине, ширина должна быть не менее наибольшего габаритного размера (D) самого большого вертолета, для обслуживания которого предназначена зона FATO. Для использования вертолетами, с летно-техническими характеристиками класса 2 или 3 класса предусматриваются зоны, в пределах которой можно провести круг диаметром не менее 1 D самого большого вертолета, когда максимальная взлетная масса (далее – МТОМ) вертолетов, для обслуживания которых предназначена зона FATO, превышает 3175 кг, 0,83 D самого большого вертолета, когда МТОМ вертолетов составляет 3175 кг или менее.
В тех случаях, когда в РЛЭ вертолета термин FATO не употребляется, используется минимальная зона посадки/(взлета), указанная в РЛЭ вертолета для соответствующего профиля полета.
177. Применительно к пункту 458 – 460 НГЭА ГА РК. Средний уклон зоны FATO в любом направлении составляет не более 3 %, поверхность зоны FATO должна выдерживать воздействие струи несущего винта, не иметь неровностей и иметь несущую прочность, достаточную для выполнения прерванного взлета вертолетами с летно-техническими характеристиками класса 1.
Поверхность зоны FATO вокруг зоны приземления и отрыва (далее – зона TLOF), для использования вертолетами с летно-техническими характеристиками классов 2 и 3, должна выдерживать статическую нагрузку и должна обеспечивать влияние земли.

Требования к полосам свободным от препятствий

178. Применительно к пунктам 461 – 464 НГЭА ГА РК. Для вертолетов предусматриваются свободные от препятствий полосы, которые размещаются за концом располагаемой зоны прерванного взлета. Ширина полосы, свободной от препятствий, для вертолетов предусматривается не меньше ширины соответствующей зоны безопасности.
Поверхность вертолетной полосы, свободной от препятствий, не должна выступать над плоскостью, иметь восходящий уклон 3 %.
Объект, расположенный на вертолетной полосе, свободной от препятствий, и представляющий потенциальную угрозу для безопасности вертолетов в воздухе, следует рассматривать как препятствие и устранять.

Методика определения зоны приземления и отрыва

179. Применительно к пункту 465 – 470 НГЭА ГА РК. На вертодроме предусматривается по крайней мере одна зона TLOF. Зона TLOF может располагаться в пределах зоны FАТО или вне ее.
Зона TLOF согласно ИПП или аэронавигационного паспорта вертодрома (далее – АНП) должна иметь размеры, чтобы вместить круг диаметром 0,83 D самого большого вертолета, для обслуживания которого рассчитана данная зона и должна выдерживать динамическую нагрузку.
Уклоны зоны TLOF для предотвращения скопления воды на поверхности зоны не должны превышать 2 % в любом направлении.
В случае, когда зона TLOF находится внутри зоны FATO, центр зоны TLOF должен располагаться на расстоянии не менее 0,5 D от границы зоны FATO.

Методика определения зоны безопасности

180. Применительно к пунктам 471 – 473, 475 НГЭА ГА РК. Зона безопасности вокруг зоны FATO в приборных и визуальных метеорологических условиях (далее – ВМУ) должна быть указана в ИПП или АНП. Зона безопасности простирается за пределы контура зоны FATO на расстояние по крайней мере на 3 м или на 0,5 D, в зависимости от того, какая величина больше, самого большого вертолета (2-3 класса), для обслуживания которого рассчитана зона FATO.
Зона безопасности, окружающая зону FATO, для вертолетов класса 1 (2-3 класса) составляет не менее 2 D, когда зона FATO является четырехугольной, или равен 2 D, когда зона FATO является круговой.
181. Применительно к пункту 474 НГЭА ГА РК. Должна быть обеспечена защищаемая боковая поверхность с восходящим уклоном 45^о от границы зоны безопасности до расстояния 10 м, сквозь которую не проникают препятствия. Если препятствия располагаются только с одной стороны зоны FATO, они могут проникать сквозь боковую поверхность с таким уклоном.
В приборных метеорологических условиях (далее – ПМУ) зона безопасности простирается в поперечном направлении не менее чем на 45 м с каждой стороны осевой линии и не менее чем на 60 м от границ зоны FATO (приложение 28 к настоящей МОС).
182. Применительно к пункту 476 НГЭА ГА РК. В зоне безопасности не должно быть каких-либо неподвижных объектов, за исключением ломких объектов, которые в силу их функционального назначения могут располагаться в этой зоне. Ломкость объектов должна подтверждаться либо описаниями конструкции или другими документами (например, Актами испытаний, проведенных разработчиками оборудования или заключением НИИ по Актам испытаний). Во время полетов вертолетов запрещается наличие подвижных объектов в зоне безопасности, что должно быть отмечено в ИПП (АНП).
183. Применительно к пункту 477 НГЭА ГА РК. Объекты, которые в силу их функционального назначения размещаемые в зоне безопасности, не должны превышать по высоте 25 см, если они располагаются вдоль границы зоны FATO, и выходить за пределы плоскости, берущей начало на высоте 25 см над границей зоны FATO и восходящей в сторону от зоны FATO с градиентом 5 % согласно Акту обследования препятствий с указанием фактических размеров.
184. Применительно к пунктам 478 – 481 НГЭА ГА РК. Когда диаметр зоны FATO составляет менее 1 D, максимальная относительная высота объектов, размещаемых по функциональному назначению в зоне безопасности, не должна превышать 5 см, восходящий уклон твердой поверхности зоны безопасности, в направлении от границы зоны FATO не превышает 4 %.
В целях предотвращения разноса твердых предметов под воздействием струи несущего винта обеспечивается уборка поверхности зоны безопасности перед выполнением полетов и в перерывах при необходимости.

Наземные РД и наземные маршруты руления для вертолетов

В том случае, когда РД предназначена для использования самолетами и вертолетами, должны рассматриваться положения, касающиеся РД для самолетов и наземных РД для вертолетов, и применяться более строгие требования.
185. Применительно к пунктам 482 – 489 НГЭА ГА РК. Характеристики и размеры наземной РД для вертолетов, ограничения предусматриваются согласно НГЭА ГА РК и должны быть отражены в ИПП (АНП) вертодрома (приложение 29 к настоящей МОС).

Воздушные РД и воздушные маршруты руления для вертолетов

Воздушная РД должна обеспечивать движение вертолета над поверхностью на высоте, как правило, связанной с влиянием земли и с путевой скоростью менее 37 км/ч (20 уз).
186. Применительно к пункту 490 – 495 НГЭА ГА РК. Характеристики и размеры наземной РД для вертолетов, ограничения предусматриваются согласно НГЭА РК и должны быть отражены в ИПП (АНП) вертодрома (приложение 30 к настоящей МОС).
187. Применительно к пункту 491 НГЭА ГА РК. Поверхность воздушной РД для вертолетов предусматривается пригодной для выполнения аварийной посадки.

Маршрут передвижения по воздуху

Маршрут передвижения по воздуху должен быть на высоте не выше 30 м (100 фут) над уровнем земли и с отклонениями в направлении осевой линии маршрута передвижения по воздуху не превышающими 120^о и рассчитываются таким образом, чтобы не создавать необходимость выполнять разворот с радиусом менее 270 м с путевой скоростью, не превышающей 37 км/ч (20 уз). Маршруты передвижения по воздуху выбираются таким образом, чтобы они позволяли выполнять посадку в режиме авторотации или с одним неработающим двигателем с таким расчетом, чтобы, как минимум, приуменьшить риск нанесения телесных повреждений лицам, находящимся на земле или в воде, или ущерба имуществу.
188. Применительно к пунктам 496, 497 НГЭА ГА РК. Ширина маршрута передвижения по воздуху для дневных полетов составляет не менее 7,0 Д значения наибольшей габаритной ширины вертолетов, 10,0 Д значения наибольшей габаритной ширины вертолетов для ночных полетов. Информация приводится в ИПП (АНП).

Перроны

189. Применительно к пункту 498 – 507 НГЭА ГА РК. Место стоянки вертолета, размеры и требования к нему отражены в НГЭА ГА РК, АНП вертодрома. Оценка соответствия требованиям пунктов 498 – 507 НГЭА ГА РК определяются по материалам обследования согласно приложений 31-34 к настоящей МОС.

Определение зоны конечного этапа захода на посадку
и взлета относительно ВПП или РД

190. Применительно к пункту 508 НГЭА ГА РК. В тех случаях, когда зона FATO размещена возле ВПП или РД и планируются одновременные полеты в условиях ВМУ, расстояние между границей ВПП или РД и границей зоны FATO устанавливаются не менее указанной в таблице приложения 35 к настоящей МОС и определяется путем обследования и замеров, материалы обследования отражаются в Актах.

8. Вертодромы, приподнятые над поверхностью

Инструктивный материал по проектированию вертодромов, приподнятых над поверхностью, приведен в Руководстве по вертодромам (Doc 9261).
191. Применительно к пункту 510 НГЭА ГА РК. Для вертодромов, приподнятых над поверхностью, данные по дополнительной нагрузке, обусловленной присутствием персонала, снега, грузов, топливозаправочного и противопожарного оборудования предусматриваются при проектировании различных элементов вертодрома и указываются в Паспорте вертодрома.

Определение зоны конечного этапа захода на посадку и
взлета и зоны приземления и отрыва

На вертодромах, приподнятых над поверхностью, предусматривается по крайней мере одна зона FATO, при этом зона FATO и одна зона TLOF совпадают.
192. Применительно к пунктам 513 – 517 НГЭА ГА РК. Размеры зоны FATO, требования, предъявляемые к ним и к зонам конечного этапа захода на посадку и взлета и зоны приземления и отрыва указаны в НГЭА ГА РК, ИПП (АНП). Инструктивный материал имеется в Руководстве по вертодромам (Doc 9261).

Требования к полосам, свободным от препятствий

193. Применительно к пункту 518 – 520 НГЭА ГА РК. В случае, когда для вертолетов предусматривается полоса, свободная от препятствий, она располагается за концом располагаемой зоны прерванного взлета. Размеры полос определяются на основе обследования и замеров, отражаемых в Акте обследования.
194. Применительно к пункту 521 НГЭА ГА РК. Объект, который расположен на полосе, свободной от препятствий, и который может представлять угрозу для находящихся в воздухе вертолетов, следует рассматривать как препятствие и подлежит устранению, о чем составляется Заключение.

Требования к зонам приземления и отрыва

195. Применительно к пунктам 522, 523 НГЭА ГА РК. Одна зона TLOF должна совпадать с зоной FATO, может иметь аналогичные размеры и характеристики зоны FATO. Дополнительные зоны TLOF могут совмещаться с местами стоянки вертолетов, о чем вносится информация в ИПП (АНП).
196. Применительно к пунктам 524, 525 – 527 НГЭА ГА РК. В том случае, когда зона TLOF совмещена с местом стоянки вертолета, зона TLOF предусматривает размеры с диаметром круга не менее 0,83 D самого большого вертолета, для обслуживания которого предназначена зона. Уклоны зоны TLOF, совмещенной с местом стоянки вертолета, должны обеспечивать предотвращение скопления воды на поверхности зоны, но не должны превышать 2 % в любом направлении. При рулении вертолетов на земле, зона TLOF должна выдерживать статическую, динамическую нагрузку и выдерживать нагрузку, обусловленную движением вертолетов, для обслуживания которых предназначена эта зона, иметь зону, выдерживающую динамическую нагрузку.

Методика определения зоны безопасности

197. Применительно к пункту 528 НГЭА ГА РК. Вокруг зоны FATO должна быть зона безопасности, которая не обязательно должна быть твердой.
198. Применительно к пунктам 529 – 537 НГЭА ГА РК. Для вертодрома зона безопасности окружающая зону FATO, ее размеры и требования определяется Инструкцией по производству полетов для вертолетов разного класса.

Методика определения наземных РД и наземных маршрутов
руления для вертолетов

Приведенные технические требования в НГЭА ГА РК предназначены для обеспечения безопасности выполнения одновременных операций при маневрировании вертолетов.
199. Применительно к пунктам 538 – 545 НГЭА ГА РК. Размеры и требования к наземной РД для вертолетов определены НГЭА ГА РК. Соответствие НГЭА ГА РК наземной РД определяется по исполнительной документации (на строительство, реконструкцию или усиление РД).

Методика определения соответствия воздушных РД и
воздушные маршруты руления для вертолетов

200. Применительно к пунктам 546 – 553 НГЭА ГА РК. Размеры и требования к воздушной РД для вертолетов и воздушные маршруты на вертодроме определены ИПП, НГЭА ГА РК. Соответствие НГЭА ГА РК воздушной РД определяется по фактическому выполнению полетов вертолетов.
201. Применительно к пунктам 548 – 553 НГЭА ГА РК. Поперечный уклон поверхности воздушной РД для вертолетов не должен превышать 2 %, а продольный уклон - не должен превышать 7 %. В любом случае эти уклоны не должны превышать ограничения на уклоны при посадке вертолетов, для обслуживания которых предназначена воздушная РД. Соответствие воздушных РД требованиям пункта 551 определяется Актом обследования, соответствие уклонов определяется Схемой захода на посадку.

Перроны

202. Применительно к пунктам 554 – 565 НГЭА ГА РК. Требования к местам стоянки вертолетов, их размеры определены НГЭА ГА РК. Соответствие размеров мест стоянки, уклонов, использования их для целей разворота, для руления по земле определяется Актом обследования и замерами. Определяется наличие защитной зоны (при использовании для разворотов).

9. Вертопалубы

Приведенные технические требования относятся к вертопалубам, расположенным на сооружениях и используемым для таких целей, как разработка полезных ископаемых, проведение изысканий, строительство сооружений. Положения о вертодромах на палубах судов см. в разделе 10.

Методика определения зоны конечного этапа захода на
посадку и взлета и зоны приземления и отрыва

203. Применительно к пункту 566 НГЭА ГА РК. Зона FATO и зона TLOF на вертопалубах совпадают. Считается, что в тех случаях, когда в разделе "Вертопалубы" упоминается зона FATO, она включает зону TLOF. На вертопалубе предусматривается по крайней мере одна зона FATO.
204. Применительно к пунктам 567 – 579 НГЭА ГА РК. Размеры и требования к зонам конечного этапа захода на посадку и взлета, к зонам приземления и отрыва определены НГЭА ГА РК. Зона FATO может иметь любую конфигурацию, но должна иметь достаточные размеры. Соответствие зоны FATO и зон конечного этапа захода на посадку и взлета, зон приземления и отрыва определяется по материалам обследования вертодрома.

10. Вертодромы на палубах судов

205. Применительно к пункту 580 НГЭА ГА РК. В тех случаях, когда эксплуатационные площадки для вертолетов размещаются на корме или в носовой части судна или намеренно сооружены выше надстроек судна, они считаются специально оборудованными палубными вертодромами.

Методика определения зоны конечного этапа захода на
посадку и взлета и зоны приземления и отрыва

На палубных вертодромах зона FATO и зона TLOF совпадают. Считается, что в тех случаях, когда в главе «вертодромы на палубах судов» упоминается зона FATO, она включает зону TLOF.
206. Применительно к пунктам 581 – 586 НГЭА ГА РК. Для палубных вертодромов предусматривается по крайней мере одна зона FATO. Размеры и требования к зоне (ам) FATO, зонам конечного этапа захода на посадку и взлета и зоны приземления и отрыва на палубных вертодромах установлены НГЭА ГА РК и их соответствие требованиям НГЭА ГА Республики Казахстан определяется по материалам обследования и замерам.
207. Применительно к пункту 587 НГЭА ГА РК. Вокруг границы зоны FATO не должно быть каких-либо неподвижных объектов, за исключением ломких объектов, которые по своему функциональному назначению должны там находиться. Ломкие объекта определяется по материалам обследования.
208. Применительно к пункту 588 НГЭА ГА РК. Объекты, которые в силу их функционального назначения располагаются на границе зоны FATO, не должны превышать по относительной высоте 25 см. Соответствие определяется в результате замеров.
209. Применительно к пункту 590 НГЭА ГА РК. Поверхность зоны FАТО должна противостоять скольжению людей и вертолетов. Соответствие определяется путем обследования и производства замеров техническими средствами.

11. Требования к ограничению и удалению препятствий

Цель технических требований – определение воздушного пространства вокруг вертодромов, которое следует сохранять свободным от препятствий, с тем, чтобы обеспечить безопасность планируемых полетов вертолетов на этих вертодромах. Это достигается путем установления ряда поверхностей ограничения препятствий, определяющих допустимые пределы проникновения препятствий в воздушное пространство.
210. Применительно к пунктам 591 – 629 НГЭА ГА РК. Требования к поверхностям ограничения препятствий указаны с учетом предполагаемого использования зоны FATO, то есть выполняемых при посадке маневров для висения или посадки, или маневра при взлете и типе захода на посадку. В тех случаях, когда взлет и посадка осуществляются в обоих направлениях зоны FATO, функции некоторых поверхностей могут утратить свое значение в связи с более жесткими требованиями, налагаемыми другой поверхностью, расположенной ниже.
Для оценки соответствия требованиям пунктов 591-629 настоящей МОС необходимо определить перечень препятствий, выступающих за поверхности ограничения препятствий: внутреннюю горизонтальную, коническую, переходную и захода на посадку. Этот перечень составляется с помощью расчетных таблиц и планов (схем) поверхностей. Планы (схемы) поверхностей используются при оценке допустимости строительства в районе вертодрома новых препятствий или увеличения существующих препятствий.
Планы (схемы) и расчетные таблицы включаются в состав Акта обследования препятствий. Методика подготовки планов ограничительных препятствий и расчетных таблиц приведена в приложении 14 к настоящей МОС.
Препятствия, возвышающиеся над поверхностью захода на посадку, переходной, конической и внутренней горизонтальной поверхностями учитываются, имеют маркировку и светоограждение. По ним и критическим препятствиям дается оценка «соответствует», «не соответствует».
Критические препятствия вносятся в отдельный перечень и намечаются меры по их устранению.

Учет и устранение препятствий

211. Применительно к пункту 591 НГЭА ГА РК. Поверхность захода на посадку представляет собой наклонную плоскость или комбинацию плоскостей, восходящих от границы зоны безопасности и расположенных симметрично их осевой линии, проходящей через центр зоны FАТО (приложение 37). Переходная поверхность представляет поверхность, расположенную вдоль боковой границы зоны безопасности и части боковой границы поверхности захода на посадку и простирающаяся вверх и в стороны до внутренней горизонтальной поверхности или заранее установленной относительной высоты (приложения 37 и 41 к настоящей МОС).
212. Применительно к пункту 599 НГЭА ГА Республики Казахстан. Внутренняя горизонтальная поверхность, имеет форму круга и расположена в горизонтальной плоскости над зоной FATO и прилегающими к ней участками (приложения 37 и 41).
213. Применительно к пункту 602 НГЭА ГА РК. Коническая поверхность представляет поверхность, восходящую в стороны от границы внутренней горизонтальной поверхности или от верхней границы переходной поверхности, если не обеспечивается внутренняя горизонтальная поверхность (приложения 37 и 41).
214. Применительно к пункту 605 НГЭА ГА РК. Поверхность набора высоты при взлете представляет наклонную поверхность, комбинацию поверхностей или, если выполняется разворот, сложную поверхность, восходящую от конца зоны безопасности и расположенных симметрично их осевой линии, проходящей через центр зоны FATO (приложение 37).
215. Применительно к пункту 611 НГЭА ГА РК. Сложная поверхность – поверхность берущая начало в исходной точке границы зоны FATO вертопалубы и простирающаяся от этой точки. В случае зоны FATO, меньшей 1 D, исходная точка располагается на расстоянии не менее 0,5 D от центра зоны FATO.
216. Применительно к пункту 612 НГЭА ГА РК. Поверхности или секторы, свободные от препятствий, стягиваются дугой установленной величины.
217. Применительно к пункту 613 НГЭА ГА РК. Сектор вертопалубы, свободный от препятствий, включает два компонента – один выше и один ниже уровня вертопалубы (приложение 38 к):
1) поверхность выше уровня вертопалубы представляет собой горизонтальную плоскость на уровне превышения поверхности вертопалубы, которая образует сектор дуги по крайней мере 210^о с вершиной, расположенной на границе опорного круга D, простираясь наружу на расстояние, которое будет обеспечивать беспрепятственное прохождение траектории вылета, приемлемой для вертолета, для обслуживания которого предназначена вертопалуба;
2) поверхность ниже уровня вертопалубы находится в пределах сектора дуги (как минимум) 210^о дополнительно простирается вниз, опускаясь от кромки зоны FATO на уровне превышения вертопалубы до уровня воды в секторе дуги не менее 180^о, который проходит через центр зоны FATO и простирается на расстояние, которое будет обеспечивать безопасный пролет препятствий ниже вертопалубы в случае отказа двигателя на вертолетах того типа, для обслуживания которых предназначена вертопалуба.
В том случае, когда препятствия в силу необходимости находятся на сооружении, вертопалуба может иметь сектор ограниченных препятствий.
218. Применительно к пункту 614 НГЭА ГА РК. Сложная поверхность, берущая начало в исходной точке сектора, свободного от препятствий, и расположенная в пределах сектора, который не охвачен сектором, свободным от препятствий, в пределах которого выше уровня зоны FATO будет устанавливаться определенная высота препятствий.
219. Применительно к пункту 615 НГЭА ГА РК. Сектор ограниченных препятствий стягивается дугой не более 150^о. Его размеры и расположение соответствуют указанным на рисунке приложения 39.
220. Применительно к пункту 616 НГЭА ГА РК. Для вертодромов на уровне поверхности ограничения препятствий устанавливаются для зоны FATO, оборудованной для точного захода на посадку (таблица 1 приложение 42):
1) поверхность набора высоты при взлете;
2 поверхность захода на посадку;
3) переходные поверхности;
4) коническая поверхность.
221. Применительно к пункту 617 НГЭА ГА РК. Для зоны FATO, оборудованной для неточного захода на посадку устанавливаются следующие поверхности ограничения препятствий (таблица 2 приложение 42):
1) поверхность набора высоты при взлете;
2) поверхность захода на посадку;
3) переходные поверхности;
4) коническая поверхность, если не обеспечивается внутренняя горизонтальная поверхность.
222. Применительно к пункту 618 НГЭА ГА РК. Для необорудованной зоны FATO устанавливаются следующие поверхности ограничения препятствий:
1) поверхность набора высоты при взлете;
2) поверхность захода на посадку.
223. Применительно к пункту 619 НГЭА ГА РК. Для зоны FATO, оборудованной для неточного захода на посадку следует устанавливать следующие поверхности ограничения препятствий (таблица 2 приложения 42):
1) внутренняя горизонтальная поверхность;
2) коническая поверхность.
Примечание. Внутренняя горизонтальная поверхность может не требоваться, если неточный заход на посадку с прямой обеспечивается на обоих концах.
224. Применительно к пункту 620 НГЭА ГА РК. Наклоны поверхностей устанавливаются и располагаются, как указано на рисунках 1 – 4 приложения 40, а их размеры должны быть не менее величин, указанных в таблицах 1 – 4 приложения 42.
225. Применительно к пункту 621 НГЭА ГА РК. Не допускается сооружение новых объектов или увеличение размеров существующих объектов выше любых поверхностей, указанных в пунктах 617 – 619, за исключением случаев, когда, по мнению соответствующего полномочного органа, новый объект или объект после увеличения размеров будет затеняться существующим неподвижным объектом.
Описание условий, при которых можно обоснованно применять принципы затенения объекта, излагаются в части 6 Руководства по обслуживанию аэропортов (Doc 9137).
226. Применительно к пункту 622 НГЭА ГА РК. Объекты, расположенные выше любых поверхностей, указанных в пунктах 617– 619 настоящей МОС, необходимо по возможности удалять, за исключением случаев, когда, по мнению соответствующего полномочного органа, данный объект затеняется имеющимся неподвижным объектом или же в результате авиационного исследования установлено, что этот объект не будет снижать уровень безопасности полетов или серьезно влиять на регулярность полетов вертолетов.
227. Применительно к пункту 623 НГЭА ГА РК. На вертодромах на уровне поверхности предусматриваются по крайней мере две поверхности захода на посадку и набора высоты при взлете с удалением друг от друга не менее чем на 150^о.
228. Применительно к пункту 624 НГЭА ГА РК. Требования в отношении поверхностей ограничения препятствий для вертодромов, приподнятых над поверхностью, соответствуют требованиям к вертодромам на уровне поверхности в пунктах 616-620.
229. Применительно к пункту 625 НГЭА ГА РК. Для вертодрома, приподнятого над поверхностью, предусматриваются по крайней мере две поверхности захода на посадку и набора высоты при взлете, удаленные друг от друга не менее чем на 150^о.
230. Применительно к пункту 626 НГЭА ГА РК. Вертопалуба имеет сектор, свободный от препятствий. Вертопалуба может иметь сектор ограниченных препятствий (пункт 615).
231. Применительно к пункту 627 НГЭА ГА РК. В пределах сектора, свободного от препятствий, не располагаются неподвижные объекты, превышающие уровень поверхности, свободной от препятствий.
232. Применительно к пункту 628 НГЭА ГА РК. В непосредственной близости к вертопалубе защита вертолетов от препятствий обеспечивается ниже уровня вертодрома. Поверхность этой защиты простирается в пределах сектора с дугой в 180^о, начинающегося в центре зоны FATO, и имеет градиент снижения: одна единица в горизонтальной плоскости, на пять единиц в вертикальной плоскости, начиная от границ зоны FATO в пределах данного сектора. Этот градиент снижения может уменьшаться до отношения: одна единица в горизонтальной плоскости на три единицы в вертикальной плоскости в пределах сектора 180^о для многодвигательных вертолетов, выполняющих полеты в соответствии с летно-техническими характеристиками класса 1 или 2 (рисунок приложения 38).
233. Применительно к пункту 629 НГЭА ГА РК. Если для эксплуатации установки в пределах сектора, свободного от препятствий, необходимо наличие одного или нескольких подвижных препятствий, то препятствие(я) не располагается(ются) за пределами дуги, превышающей 30^о и измеряемой из центра зоны FATO.
234. Применительно к пункту 630 НГЭА ГА РК. В пределах поверхности (сектора) ограниченных препятствий с дугой в 150^о до расстояния, равного 0,62 D, измеряемого из центра зоны FATO, высота объектов над зоной FATO не превышает 0,05 D. За пределами этой дуги и на расстоянии до 0,83 D поверхность ограниченных препятствий простирается вверх с наклоном: одна единица в вертикальной плоскости на две единицы в горизонтальной плоскости (рисунок приложения 39).
235. Применительно к пункту 631 НГЭА ГА РК. В том случае, когда используемые вертолетами площадки находятся в носовой или кормовой части судна, к ним применяются критерии ограничения препятствий, приведенные в пунктах 625, 627, 629, и сзади зоны FATO вдоль всей длины границ двух секторов с дугой 150^о располагаются поверхности с градиентами возвышения при соотношении: одна единица в вертикальной плоскости к пяти единицам в горизонтальной плоскости. В горизонтальном направлении эти поверхности простираются на расстояние, равное по меньшей мере 1 D самого большого вертолета, для обслуживания которого предназначена зона FATO, и в них не проникают какие-либо препятствия.
236. Применительно к пункту 635 НГЭА ГА РК. На необорудованных специальных вертодромах в боковой части судна в пределах зоны FATO не должны размещаться никакие объекты, за исключением средств, необходимых для безопасной эксплуатации вертолета (например, сети или светосигнальное оборудование) и лишь имеющих максимальную относительную высоту до 2,5 см. Такие объекты размещаются только в том случае, если они не представляют опасности для вертолетов.
237. Применительно к пункту 636 НГЭА ГА РК. С передней и задней средних точек исходного круга D и до поручней на корме и носе корабля располагается зона, равная 1,5 диаметра зоны FATO, причем располагается она симметрично относительно диаметра исходного круга, перпендикулярного оси судна. В пределах этого сектора не располагаются объекты, превышающие уровень зоны FATO, за исключением средств, необходимых для обеспечения безопасности полетов вертолетов и имеющих максимальную высоту 25 см.
238. Применительно к пункту 637 НГЭА. Предусматривается горизонтальная поверхность с шириной, равной по меньшей мере 0,25 диаметра исходного круга D, окружающая зону FATO и сектор, свободный от препятствий, на высоте, равной 0,05 диаметра исходного круга; в эту поверхность не проникает ни один объект.
239. Применительно к пункту 638 НГЭА ГА РК. Площадка, предназначенная для лебедочных работ на борту судов, включает круговую свободную зону диаметром 5 м и простирающуюся от границы свободной зоны в концентрическую зону маневрирования диаметром 2 D (рисунок приложения 43).
240. Применительно к пункту 639 НГЭА ГА РК. Зона маневрирования состоит из двух зон:
1) внутренней зоны маневрирования, простирающейся от границы свободной зоны, и круга диаметром не менее 1,5 D;
2) внешней зоны маневрирования, простирающейся от границы внутренней зоны маневрирования, и круга диаметром не менее 2 D.
241. Применительно к пункту 640 НГЭА ГА РК. В пределах свободной зоны обозначенной лебедочной площадки не располагаются никакие объекты выше уровня ее поверхности.
242. Применительно к пункту 641 НГЭА ГА РК. Объекты, расположенные в пределах внутренней зоны маневрирования обозначенной лебедочной площадки, не превышают по относительной высоте 3 м.
243. Применительно к пункту 642 НГЭА ГА РК. Объекты, расположенные в пределах внешней зоны маневрирования обозначенной лебедочной площадки, не превышают по относительной высоте 6 м.
Для учета препятствий субъектами ГА обеспечивается разработка маршрутов (схем) вылета и захода на посадку и установление минимальных безопасных высот по всем этапам этих схем, а также минимальных безопасных высот (далее - МБВ) полета в районе аэродрома.
Зоны учета препятствий, поверхности оценки препятствий и другие критерии, используемые при разработке схем вылета и захода на посадку, установлении безопасных высот полета по всем этапам этих схем (содержатся в ОПП, НПП ГА, "Единой методике определения минимумов аэродромов для взлета и посадки" и Требованиях по учету препятствий при установлении схем вылета), в общем случае отличаются от зон и поверхностей ограничения препятствий, определенных главой 10 НГЭА ГА РК. Поэтому при учете препятствий необходимо рассматривать все препятствия, указанные в Акте, а не только возвышающиеся над ограничительными поверхностями.
При выполнении этих требований в Таблице соответствия 3.3 указывается:
в графе 2 – препятствия, выявленные согласно главе 8 НГЭА РК, учтены при установлении схем захода на посадку и минимальных безопасных высот пролета препятствий и схем вылета из района аэродрома;
в графе 3 – Инструкция по производству полетов в районе аэродрома;
в графе 4 – «Соответствует».
В ИПП должна быть внесена Таблица 3.8 «Минимальные безопасные высоты пролета препятствий» из Акта обследования препятствий. Кроме того, данные о препятствиях, приведенных в таблице 3.8, вносятся на карту типа «А», включаемую в АИП по международным аэродромам. Правила нанесения данных о таких препятствиях на карты типа «А» изложены в главе 3 Приложения 4 ИКАО «Аэронавигационные карты» и «Руководстве по аэронавигационным картам».
(документ ИКАО N 8697-AN889/2).
В Таблице соответствия 3.3 указывается:
в графе 2 – «Минимальные безопасные высоты пролета препятствий указаны в ИПП, полетных сборниках и в АИП РК на карте типа «А»;
в графе 3 – ИПП в районе аэродрома, АИП РК;
в графе 4 – «Соответствует»;
в графе 5 – в качестве приложения применяется таблица 3.8 «Минимальные безопасные высоты пролета препятствий».
Правила «Затенения препятствий представлены в Приложении 15.
При выполнении этих требований в Таблице соответствия указывается:
в графе 2 – «Незатененные препятствия, расположенные в пределах границ поверхности взлета и превышающие поверхность, имеющую общее начало с поверхностью взлета внесены в ИПП, АИП и государственный реестр электронных данных о местности и препятствиях»;
в графе 3 – ИПП в районе аэродрома, АИП РК, государственный реестр электронных данных о местности и препятствиях;
в графе 4 – «Соответствует»,
в графе 5 – в качестве приложения применяется таблица 3.7 «Препятствия, которые необходимо учитывать при определении максимальной взлетной массы ВС на аэродроме».

Методика оценки соответствия визуальных средств

Оценка соответствия визуальных средств требованиям НГЭА ГА РК производится визуально при обследовании вертодрома. Сравнивается состав огней, входящих в систему светосигнального оборудования, определяется их соответствие назначению требованиям НГЭА ГА РК.
Категория ОВИ определяется по формуляру и удостоверению годности, а категория эксплуатируемого направления посадки — по Сборнику аэронавигационной информации. Категория ОВИ не должна быть ниже категории эксплуатируемого направления посадки.
Проверяется наличие и срок действия сертификатов соответствия ICAO и (или) МАК, а также Сертификатов, выдаваемых полномочным органом ГА РК.
Проверка сохранности командной информации производится следующим образом: с ПОУ диспетчера УВД подаются команды на включение светосигнального оборудования; после включения оборудования снимается питание с аппаратуры дистанционного управления на КПД. При этом светосигнальные средства должны оставаться во включенном состоянии с поданными до включения аппаратуры управления командами.
В процессе внешнего осмотра установленного оборудования сравниваются типы арматур огней, указателей и источников света и проверяется их соответствие технической документации.

Методика оценки соответствия маркировки вертодромов,
препятствий и объектов

244. Применительно к пункту 643 – 648 НГЭА. На вертодроме проверяется соответствие вертодромной опознавательной маркировки, располагаемой в соответствии с пунктами 644 – 648 НГЭА ГА РК и приложения 44.
Оценка соответствия маркировки производится как визуально, так и с помощью измерений. В процессе проверки соответствия определяется наличие, количество и размеры, а также взаиморасположение знаков, установленных НГЭА ГА РК.
245. Применительно к пунктам 649 – 653 НГЭА ГА РК. Маркировка названия вертодрома должна обеспечиваться на вертодроме, где другие средства визуального опознавания являются недостаточными. Требования к маркировке названия вертодрома определены НГЭА ГА РК и указаны в приложении 44 настоящей МОС.
246. Применительно к пунктам 654 – 658 НГЭА ГА РК. Маркировка максимально допустимой массы должна располагаться в пределах зоны TLOF и наноситься на вертодроме, приподнятом над поверхностью, и на вертопалубе. Маркировка максимально допустимой массы состоит из однозначной, двузначной или трехзначной цифры. Маркировка выражается в тоннах (1000 кг) с округлением до ближайших 1000 кг, после которой следует буква "т". Цвет цифровых и буквенных знаков маркировки должен быть контрастным по отношению к фону, а сами цифры и буквы должны иметь форму и размеры, указанные на рисунке приложения 45 к настоящей МОС.
247. Применительно к пункту 659 НГЭА ГА РК. Маркировка значения D должна наноситься на вертодроме, приподнятом над поверхностью, и на вертопалубе.
248. Применительно к пунктам 660 – 661 НГЭА ГА РК. Маркировка максимально допустимого значения D должна располагаться в пределах зоны FATO. Значение D наносится на поверхность зоны FATO контрастным на ее фоне, предпочтительно белым цветом. Значение D должно округляться до ближайшего целого числа, при этом 0,5 округляется в меньшую сторону, например 19,5 становится 19, а 19,6 становится 20.
249. Применительно к пунктам 662 – 666 НГЭА ГА РК. Маркировка или маркеры зоны FATO наносятся на вертодроме, расположенном на уровне поверхности земли, где протяженность зоны FATO не является четко выраженной. В тех случаях, когда используется маркер, его характеристики соответствуют характеристикам, указанным в пункте 5.5.8.3 тома I Приложения 14 ИКАО.
250. Применительно к пункту 667 НГЭА ГА РК. Маркировка обозначения зоны FATO располагается в начале зоны FATO, как показано на рисунке приложения 19 к настоящей МОС.
251. Применительно к пункту 668 НГЭА ГА РК. Маркировка обозначения зоны FATO состоит из маркировки обозначения ВПП, описанной в пунктах 5.2.2.4 и 5.2.2.5 тома I Приложения 14 ИКАО, дополненной буквой Н, как определено в пункте 12.1 выше и показано на рисунке приложения 46.
252. Применительно к пунктам 669 – 671 НГЭА ГА РК. Маркировка прицельной точки посадки располагается в пределах зоны FATO, должна обеспечиваться на вертодроме в тех случаях, когда необходимо, чтобы пилот выполнял заход на посадку по направлению к определенной точке еще до входа в зону TLOF. Приложение 47.
253. Применительно к пункту 672 НГЭА ГА РК. На вертодроме обеспечивается маркировка зоны TLOF, если периметр зоны TLOF не является четко выраженным.
254. Применительно к пункту 673 НГЭА ГА РК. Маркировка зоны TLOF располагается по периметру зоны TLOF.
255. Применительно к пункту 674 НГЭА ГА РК. Маркировка зоны TLOF состоит из непрерывной белой линии шириной, по крайней мере, 30 см.
256. Применительно к пункту 675 – 681 НГЭА ГА РК. Маркировка точки приземления (заданного) местоположения обеспечивается в тех случаях, когда требуется, чтобы вертолет приземлялся или точно размещался в конкретном месте. На вертопалубе центр маркировки точки приземления находится в центре зоны FATO.
257. Применительно к пункту 676 НГЭА ГА РК. Маркировка точки приземления (заданного) местоположения располагается таким образом, что, шасси должно размещаться внутри выдерживающей соответствующую нагрузку зоны и все части вертолета будут находиться на безопасном расстоянии от любого препятствия, когда кресло пилота находится над маркировкой.
258. Применительно к пунктам 682 – 685 НГЭА ГА РК. На вертопалубе должна обеспечиваться маркировка сектора, свободного от препятствий и должна располагаться по периметру зоны FATO или на маркировке зоны TLOF. Для предотвращения посадки вертолета в диапазоне установленных курсовых углов обеспечивается маркировка запрещенного для посадки сектора вертопалубы (рисунки приложений 48 и 49).
Технические требования в отношении маркировки осевой линии РД и маркировки места ожидания при рулении, изложенные в пунктах 5.2.8 и 5.2.9 тома I Приложения 14 ИКАО, в равной степени применимы к РД, предназначенным для наземного руления вертолетов.
259. Применительно к пунктам 690 – 693 НГЭА ГА РК. РД для руления по воздуху должна быть отмечена маркерами. Маркеры не должны использоваться на РД, предназначенных для руления вертолетов по земле. Требования к маркировке РД для руления по воздуху изложены в НГЭА ГА РК и должны соблюдаться согласно приложению 51.
260. Применительно к пунктам 694 – 697 НГЭА ГА РК. Маршрут руления по воздуху должен быть отмечен маркерами маршрутов руления по воздуху согласно приложению 52.
261. Применительно к пункту 698 НГЭА ГА РК. На специализированной лебедочной площадке обеспечивается маркировка лебедочной площадки (рисунок приложения 43).
Визуально оценивается цвет всех маркировочных знаков ИВПП. При оценке соответствия маркировки РД визуально и инструментально устанавливаются наличие, размеры и расположение маркировочных знаков продольной оси, мест ожидания на РД и боковых маркировочных полос (при их необходимости).
Боковые маркировочные полосы наносятся для обозначения ненесущих покрытий РД, а также трудно различимых покрытий обочин РД от покрытий самих РД.
Измеряется ширина маркировочной полосы осевой линии РД.
При обследовании аэродрома, кроме того, измеряется радиус закругления маркировочной линии РД на криволинейных участках и на пересечениях РД.
Фактический радиус закругления осевой маркировочной линии РД необходимо определять при натурном обследовании по методике, изложенной в пункте 43.
Протяженность маркировочной линии оси РД, продолженной параллельно оси ВПП, определяется инструментально (Приложение 17).
Удаленность маркировки места ожидания на РД от оборудованных и необорудованных вертодромов определяется с помощью измерительных инструментов. Измерения производятся перпендикулярно к осевой линии ВПП.
Размеры и расположение рулежных боковых маркировочных полос, отделяющих ненесущие покрытия БПБ РД от покрытий РД, а также маркировка места пересечения РД определяются инструментально.
Цвет всех маркировочных знаков РД оценивается визуально.
Проверка соответствия маркировки перрона производится как визуально — по цвету маркировочных знаков, так и инструментально — по размерам знаков и их взаиморасположению.
Оценка соответствия посадочного знака «Т», угловых и осевых маркировочных знаков производится как визуально, так и инструментально с помощью измерительных инструментов. В процессе проверки соответствия определяются наличие, расположение, количество, размеры и цвет знаков.
Оценка соответствия маркировки запрещенной для посадки, закрытых для движения части вертодрома, РД или их отдельных участков производится как визуально, так и инструментально с помощью измерительных инструментов. В процессе проверки соответствия определяются наличие, расположение, количество, размеры и цвет маркировки.
Проверяется наличие маркировки на всех неподвижных постоянных и временных объектах и сооружениях, которые в соответствии с требованиями НГЭА ГА РК должны быть замаркированы.
Проверяется наличие маркировки на объектах УВД, радионавигации и посадки, расположенных в пределах ограждения вертодрома, на транспортных средствах и подвижных объектах, находящихся на рабочей площади вертодрома, а также на подлежащих маркировке линий коммуникаций.
Визуально оценивается цвет маркировочных знаков на объектах и сооружениях, форма и правильность расположения маркировочных знаков на объектах прямоугольной формы и высотных объектах.
Результаты работ по оценке соответствия маркировки покрытий и маркировки препятствий и объектов заносятся в таблицу соответствия физических характеристик и дневной маркировки элементов аэродрома (таблица 3.2 в разделе 3 главы 4).
Обследование маркировки покрытий и препятствий должно производиться не реже одного раза в год, а оценка соответствия размеров маркировочных знаков препятствий и объектов производится при нанесении или обновлении маркировки.
Результаты проверок заносятся в Акт обследования аэродрома и его элементов.

Методика оценки соответствия огней на вертодроме

В процессе внешнего осмотра сравнивается тип арматур огней, указателей и источников света и проверяется их соответствие технической документации на установленное оборудование.
Высота верхней точки огня или светового указателя измеряется от уровня края рабочей части вертодрома или РД.
Проверяется наличие неснижаемого аварийного запаса. В случае установки подсистемы огней, требования к которым не описаны в НГЭА ГА РК, проверяется их соответствие международным стандартам и согласование их установки с уполномоченным органом.
Сравнивается состав огней, входящих в систему светосигнального оборудования ОМИ по их назначению на соответствие требованиям раздела 13 НГЭА ГА РК.
Соответствие схемы расположения огней требованиям НГЭА ГА РК определяется по исполнительной документации проекта на установку ССО, внешним осмотром, а также летной проверкой, выполняемой в соответствии с действующей программой и настоящей МОС.
Измеряются расстояния между огнями и элементами аэродрома, и полученные результаты сравниваются с требованиями НГЭА ГА РК.
При летной проверке производится сопоставление фактического состава, расположения и цветности светосигнального посадочного оборудования и рулежного оборудования с требованиями НГЭА ГА РК к перечисленным параметрам. Одновременно определяется отсутствие заметных отклонений в интервалах между огнями.
Посадочное светосигнальное оборудование проверяется при заходах на посадку, посадках и взлетах. При заходах на посадку производится также фотографирование системы.
Летная проверка правильности регулировки световых пучков огней приближения, световых горизонтов и входных огней производится при заходах на посадку по нормальной глиссаде с уходом на второй круг. Проверка огней производится с расстояния, обеспечивающего различение огней системы после входа в глиссаду. Боковые и осевые огни и огни зоны приземления проверяются при посадке, пробеге после посадки и взлете.
При переключении ступеней яркости визуально убеждаются в отсутствии неосвещенных (темновых) промежутков.
Летная проверка ССО производится согласно действующей программе. По ее итогам составляется Акт летной проверки.
Огни можно считать исправными и правильно отрегулированными, если отсутствуют пропуски огней или огни, резко отличающиеся от других по яркости.
Оценка соответствия огней системы ОВИ проводится аналогично пунктам 147 – 167 настоящей МОС.
Оценка соответствия системы визуальной индикации глиссады проводится аналогично пунктам 147 – 167 настоящей МОС.
Методика определения расстояния «D» приведена в Приложении 18 к настоящей МОС.
Углы возвышения световых пучков и углы установки огней в горизонтальной плоскости проверяются в соответствии с документацией на регулировку глиссадных огней.
Отсутствие препятствий, выступающих над поверхностью защиты от препятствий устанавливается с использованием данных Акта обследования препятствий в районе аэродрома.
Для каждого препятствия определяется абсолютная высота поверхности в месте его расположения:

H = (X_п - 60) tg + H_o,

где Н_о - абсолютная высота порога ВПП;
 - угол наклона поверхности защиты от препятствий;
Х_п - расстояние до препятствия от порога ВПП в метрах.
Абсолютная высота каждого препятствия Н_п должна быть равна или менее соответствующего значения высоты поверхности защиты от препятствий Н.
Оценка соответствия огней на РД проводится аналогично пунктам 147 – 167.
В случае расположения вертодромов и вертопалуб вблизи водного пространства, пригодного для судоходства, следует обратить внимание на то, чтобы аэронавигационные наземные огни не создавали трудностей для судоходства.
Поскольку вертолеты, как правило, будут подходить очень близко к посторонним источникам света, особенно важно обеспечивать такое экранирование или расположение этих огней, если такие огни не являются навигационными огнями, установленными в соответствии с международными правилами, чтобы исключалось прямое или отраженное ослепляющее воздействие.
Приведенные ниже технические требования разработаны для систем, предназначенных для использования в необорудованной зоне FATO или в зоне FATO, предназначенной для неточного захода на посадку.
262. Применительно к пунктам 702 – 707 НГЭА ГА РК. В случаях необходимости дальнего визуального наведения и не обеспечения такого наведения другими визуальными средствами или наличия окружающих огней, затрудняющих опознавание вертодрома, должен предусматриваться вертодромный маяк с установленным интервалом повторяющихся серий вспышек и силой света равной величинам, указанным в приложении 53.

Методика оценки соответствия системы огней приближения

263. Применительно к пунктам 708 – 717 НГЭА ГА РК. Система огней приближения должна обеспечиваться на вертодроме, где целесообразно и практически возможно указывать пилотам в ночное время предпочтительное направление захода на посадку. Требования к составу и расположению огней приближения отражены в НГЭА ГА РК в главе 13.3 и приложении 52.
264. Применительно к пункту 718 НГЭА ГА РК. Частота вспышек проблесковых огней должна равняться одной вспышке в секунду, а распределение света этих огней должно соответствовать приложению 53. Последовательность вспышек начинается от самого дальнего огня и продолжается в направлении к световому горизонту.
265. Применительно к пункту 719 НГЭА ГА РК. Для корректировки интенсивности огней в зависимости от превалирующих условий следует предусматривать соответствующее управление яркостью.

Методика оценки соответствия характеристик
светосигнального оборудования

Сравниваются измеренные на каждой ступени значения выходных токов регуляторов яркости со значениями выходных токов, приведенными в эксплуатационной документации, и устанавливается соответствие процентной доли яркости огней данной ступени. Измерения проводятся с помощью амперметра электродинамической или электромагнитной системы класса точности не ниже 0,5 в выходной цепи каждого регулятора, питающего кабельное кольцо с фактической нагрузкой.
Правильность регулировки яркости рулежных огней и неуправляемых световых указателей проверяется при рулении переключением их яркости на 10, 30, 100 % (5, 20, 100 %) диспетчером руления, а правильность включения управляемых световых указателей и светофоров проверяется их включением по основным маршрутам руления с ПОУ соответствующих диспетчеров.
С помощью устройства, входящего в комплект установленного оборудования, выборочно проверяются по 4 – 5 огней в каждой подсистеме. Измеренные значения углов установки огней должны соответствовать значениям, приведенным в НГЭА ГА РК.
Проверки производятся путем включения светосигнального оборудования с ПОУ диспетчера посадки, руления и старта. При этом аппаратура должна обеспечивать необходимые функции по управлению светосигнальным оборудованием в соответствии с технической документацией на тип оборудования и контролю за ним.
Регулировка яркости огней по ступеням проверяется путем включения их с ПОУ диспетчера посадки и проверки правильности включения регуляторов яркости на заданную ступень.
Непосредственно на трансформаторной подстанции (ТП) внешним осмотром определяется фактическое количество кабельных линий и источников питания в каждой из подсистем по действующим нормам.
Сопротивление изоляции кабельных колец измеряется мегомметром на 2,5 кВ и сравнивается с требованиями НГЭА ГА РК.
При проведении испытаний высоковольтных кабелей с резиновой изоляцией напряжение, прикладываемое к кабельной цепи, по отношению к земле должно быть:
6 кВ постоянного тока в течение 1 мин – для кабелей до 3 кВ;
10 кВ постоянного тока в течение 1 мин – для кабелей до 5 – 6 кВ.
Оценка соответствия аэродромных знаков производится как визуально, так и инструментально с помощью измерительных инструментов. В процессе проверки соответствия определяются наличие, расположение, размеры и цвет знаков.
266. Применительно к пункту 720 НГЭА ГА РК. Cистема визуального наведения в створ посадочной площадки для обслуживания заходов на посадку вертолетов предусматривается НГЭА ГА РК, когда, особенно ночью, имеет место одно или оба из следующих условий:
1) эксплуатационные приемы снижения шума при пролете препятствий или правила управления движением требуют выдерживания конкретного направления полета;
2) окружающая среда вертодрома обеспечивает незначительное количество визуальных наземных ориентиров;
3) физически невозможно установить систему огней приближения.
267. Применительно к пунктам 721 – 724 НГЭА ГА РК. Система огней визуального наведения в створ посадочной площадки располагается таким образом, что осуществляется наведение вертолета вдоль заданной линии пути по направлению к зоне FATO, система должна располагаться в конце участка полета между вторым и третьим разворотами зоны FATO и должна располагаться вдоль предпочтительного направления захода на посадку. Огни являются ломкими и устанавливаются как можно ниже. Если необходимо, чтобы огни системы были видны как отдельные источники, они располагаются таким образом, чтобы при максимальном охвате системы стягивающий угол между двумя огнями, видимыми пилотом, был не менее 3' дуги. Стягивающие углы между огнями системы и другими огнями такой же или большей интенсивности также должны быть не менее 3' дуги.
268. Применительно к пунктам 726 – 731 НГЭА ГА РК. Особенности работы системы визуального наведения в створ посадочной площадки изложены в пунктах 726 – 731.
269. Применительно к пункту 739 НГЭА ГА РК. Указатель глиссады визуального захода на посадку должен предусматриваться для обеспечения захода на посадку на вертодром, независимо от того, оборудован ли этот вертодром другими визуальными или не визуальными средствами обеспечения захода на посадку, где существуют, особенно ночью, следующие условия:
1) правила пролета препятствий, приемы снижения авиационного шума или схемы УВД для захода на посадку требуют выполнения полета под конкретным углом наклона его траектории;
2) вблизи вертодрома имеется мало визуальных ориентиров на поверхности;
3) характеристики данного вертолета требуют выполнения захода на посадку в установившемся режиме.
270. Применительно к пункту 740 НГЭА ГА РК. Стандартными системами визуальной индикации глиссады для обеспечения полетов вертолетов являются следующие:
1) системы РАРI и АРАРI, отвечающие техническим требованиям, содержащимся в пунктах 5.3.5.23 – 5.3.5.40 включительно тома I Приложения 14 ИКАО, за исключением того, что угловой размер сектора "на глиссаде" систем увеличивается до 45';
2) система индикации траектории захода на посадку вертолета (НАРI), отвечающая техническим требованиям, содержащимся в пунктах 5.3.5.6 – 5.3.5.21 тома I Приложения 14 ИКАО включительно.
271. Применительно к пункту 741 НГЭА ГА РК. Указатель глиссады визуального захода на посадку располагается таким образом, чтобы вертолет наводился в направлении заданного местоположения в пределах зоны FATO и чтобы предотвратить ослепление пилота на конечном этапе захода на посадку и этапе посадки.
272. Применительно к пункту 742 НГЭА ГА РК. Указатель глиссады визуального захода на посадку должен располагаться вблизи номинальной прицельной точки посадки и выставляться по азимуту предпочтительного направления захода на посадку.
273. Применительно к пункту 743 НГЭА ГА РК. Огонь(и) устанавливается(ются) на ломком основании как можно ниже.
274. Применительно к пункту 760 НГЭА ГА РК. Поверхность защиты препятствий устанавливается там, где предполагается использовать систему визуальной индикации глиссады (приложение 55).
275. Применительно к пункту 761 НГЭА ГА РК. Характеристики поверхности защиты препятствий, т.е. ее начало, расширение, длина и угол наклона соответствуют значениям, указанным в таблице приложения 56.
276. Применительно к пункту 762 НГЭА ГА РК. Не разрешается возводить новые объекты или надстраивать существующие объекты таким образом, чтобы они выступали за поверхность защиты препятствий, за исключением случаев, когда, по мнению соответствующего полномочного органа, новый объект или его надстройка будут заслоняться существующим неподвижным объектом.

Требования к огням зоны конечного этапа захода
на посадку и взлета

277. Применительно к пунктам 765 – 769 НГЭА ГА РК. На вертодроме, расположенном на уровне поверхности земли, предназначенном для использования ночью, согласно НГЭА ГА РК обеспечиваются огни зоны FATO, за исключением тех случаев, когда они могут не обеспечиваться там, где зона FATO и зона TLOF почти совпадают или протяженность зоны FATO достаточная для полетов. Расположение огней зоны FATO, TLOF, характеристики огней указаны в пунктах 766-799 и приложениях 47, 53, 59.
278. Применительно к пункту 800 НГЭА ГА РК. Прожекторное освещение обеспечивается в зоне обработки грузов с помощью лебедки, предназначенной для использования ночью (рисунок приложения 58).

Требования к визуальным средствам для обозначения препятствий

279. Применительно к пунктам 804 – 815 НГЭА ГА РК. Технические требования в отношении маркировки и светоограждения препятствий, включенные в главу 6 тома I Приложения 1 ИКАО, в равной степени применимы к вертодромам и зонам обработки грузов с использованием лебедки. На вертодроме, предназначенном для использования ночью, препятствия освещаются прожекторами, если нет возможности выставить на них заградительные огни (рисунок приложения 58).
280. Применительно к пункту 805 НГЭА ГА РК. Прожекторы для освещения препятствий должны располагаться таким образом, чтобы полностью освещать препятствие и, насколько это практически возможно, не ослеплять пилотов вертолетов.
281. Применительно к пункту 806 НГЭА ГА РК. Прожекторное освещение препятствий должно быть таким, чтобы создавать яркость по крайней мере 10 кд/м².
282. Применительно к пункту 807 НГЭА ГА РК. Препятствия, представляющие опасность для вертолетов, должны быть легко опознаваемы с воздуха. Для улучшения опознавания этих препятствий днем, требуется нанесение чередующихся черных и белых, черных и желтых, или красных и белых полос, шириной не менее 0.5 м, но не более 6 м. Цвета должны подбираться таким образом, чтобы в максимальной степени обеспечить контрастность с общим фоном. Цвета должны соответствовать стандарту BS 381 С (1996) или эквивалентным цветам BS 4800.
283. Применительно к пункту 808 НГЭА ГА РК. Препятствия, маркируемые контрастными цветами, включают в себя любые решетчатые структуры и стрелы кранов, расположенные вблизи вертолетной площадки или границы СОП. Части опор и опоры морских установок, расположенные в непосредственной близости и (или) выше уровня вертолетной площадки, должны быть маркированы таким же образом.
284. Применительно к пункту 809 НГЭА ГА РК. Все объекты, расположенные выше посадочной зоны, должны быть маркированы всенаправленными красными огнями, интенсивностью не менее 10 кандел, дающими визуальную информацию экипажу вертолета о близости и высоте объектов, расположенных вблизи границы СОП. В частности, это требование относится ко всем кранам, расположенным на установке. Объекты, превышающие посадочную зону более чем на 15 м, должны оборудоваться через каждые 10 м сверху вниз промежуточными всенаправленными красными огнями одинаковой интенсивности до уровня посадочной зоны (за исключением тех мест, где такие огни могут быть загорожены другими объектами). Для некоторых объектов, таких как откидных линий отжига и вышек, в качестве альтернативы установке промежуточных всенаправленных красных огней, предпочтительно устанавливать общее прожекторное освещение, при условии того, что прожекторное освещение будет располагаться таким образом, чтобы оно освещало всю структуру, при этом, не ослепляя экипаж вертолета. Расположение прожекторного освещения должно быть согласовано с уполномоченным органом.
285. Применительно к пункту 810 НГЭА ГА РК. Всенаправленные красные огни с интенсивностью 25 – 200 кандел должны быть установлены на самой высокой точке сооружения. Там, где установка таких огней не приемлема (например, на верхней части откидных линий отжига) они должны быть установлены как можно ближе к вершине этих структур.
286. Применительно к пункту 811 НГЭА ГА РК. На самоподъемных буровых установках, для маркировки верхних точек опор, рекомендуется установка всенаправленных красных огней интенсивностью 25–200 кандел. Дополнительно, на каждую опору, прилегающую к вертолетной площадке, должны быть установлены промежуточные всенаправленные красные огни с интенсивностью не менее 10 кандел с интервалом через каждые 10 м сверху вниз до уровня посадочной зоны. Необходима установка достаточного количества огней, для обеспечения освещения опор со всех направлений. В качестве альтернативного освещения, опоры могут быть оборудованы общим прожекторным освещением, при условии, что оно не будет ослеплять экипаж вертолета.
287. Применительно к пункту 812 НГЭА ГА РК. Любые вспомогательные структуры, находящиеся в пределах 1 км от посадочной зоны и расположенные существенно выше нее, также должны быть оборудованы всенаправленными красными огнями.
288. Применительно к пункту 813 НГЭА ГА РК. Всенаправленные красные огни, обозначающие препятствия должны располагаться так, чтобы их было видно со всех направлений выше посадочной зоны.
289. Применительно к пункту 814 НГЭА ГА РК. Аварийное электропитание установки (судна) должно включать в себя систему освещения препятствий. Любые сбои и отклонения в работе светосигнального оборудования, должны немедленно сообщаться эксплуатанту вертолетов. Светосигнальное оборудование должно быть запитано от источников бесперебойного питания (UPS).
290. Применительно к пункту 815 НГЭА ГА РК. На вертодроме должен быть установлен ветроуказатель (приложение 61 к настоящей МОС) и расположен таким образом, чтобы он был виден с воздушного судна, находящегося в полете или на рабочей площади вертодрома, и так, чтобы на него не оказывали воздействия возмущения воздуха, создаваемые близко расположенными объектами.
Наличие прожекторного освещения перрона проверяется внешним осмотром.
Наличие, расположение, форма и цвет ветроуказателя оцениваются визуально при обследовании вертодрома.
Наличие оборудования светоограждения на объектах РТО, УВД и других объектах непосредственно на вертодроме проверяется внешним осмотром.
Правильность расположения огней по ярусам, а также правильность и качество световой маркировки объектов проверяются по документации на установку объектов и внешним осмотром (визуально).
Для оценки систем светосигнального оборудования вертодрома заполняется таблица соответствия систем светосигнального оборудования ОМИ, ОВИ-I, ОВИ-II, ОВИ-III (таблица 4.1).
Порядок заполнения таблицы соответствия следующий:
графа 1 – указываются номера оцениваемых пунктов НГЭА ГА РК;
графа 2 – указываются результаты проверок и испытаний по соответствующим пунктам НГЭА ГА РК;
графа 3 – указывается порядковый номер подтверждающего документа; в качестве подтверждающих документов для заполнения таблиц соответствия по светосигнальному оборудованию должны быть подготовлены Акт наземной проверки и Акт летной проверки.
Акт наземной проверки должен включать в себя следующее:
результаты испытаний по всем пунктам глав 12 – 13 НГЭА ГА РК, относящимся к данному вертодрому, с указанием всех подсистем огней средств посадки, взлета и руления;
действительное местоположение огней, знаков и указателей относительно элементов вертодрома (в метрах) и их цвета;
реализованное электропитание каждой подсистемы огней (число кабельных колец);
минимальное сопротивление изоляции кабельных линий;
расположение и характеристики заградительных огней;
графа 4 – указываются результаты сопоставления итогов проверок и испытаний с требованиями НГЭА ГА РК и делается запись:
«Соответствует» – в случае соответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА ГА РК:
«Эквивалентно соответствует» – в случае наличия Заключения об обеспечении эквивалентного уровня безопасности полетов при имеющемся отступлении от требований НГЭА ГА РК;
«Не соответствует» – в случае несоответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА ГА РК и отсутствия упомянутого выше Заключения;
графа 5 – при наличии отступлений от требовании НГЭА ГА РК указываются номера, даты и названия документов, в соответствии с которыми организацией ГА выполнены мероприятия по обеспечению эквивалентного уровня безопасности полетов, а также отражается дополнительная информация, поясняющая (при необходимости) содержание записей в других графах таблицы.
Примеры заполнения таблицы 4.1 приведены в приложении 19 к настоящей МОС.

12. Методика оценки соответствия радиотехнического оборудования

291. Применительно к пункту 816 НГЭА ГА РК. Для обеспечения полетов на вертодромы, оборудованные на морских установках (судах) должен быть установлен определенный состав радиотехнического оборудования и других средств для обслуживания воздушного движения, указанным в главе 15 НГЭА ГА РК.
292. Применительно к пункту 817 НГЭА ГА РК. Оборудование для обеспечения полетов должно функционировать в условиях одновременной работы с другими радиоэлектронными средствами установки (судна) в реальных условиях эксплуатации с требуемым качеством. На каждый тип оборудования должна быть эксплуатационная документация предприятия – изготовителя.
293. Применительно к пункту 818 НГЭА ГА РК. Состав, характеристики и размещение радиотехнического оборудования указаны ниже, однако могут быть уточнены на этапе проектирования исходя из тактики применения вертолета на установке (судне). Состав оборудования определяется правилами полетов, выбранными для конкретной установки (судна).
Сравнивается состав радиотехнического оборудования, размещенного на вертодроме на соответствие с положениями главы 15 НГЭА ГА РК.
Оценка соответствия производится в ходе проверки функционирования конкретного радиотехнического оборудования в реальных условиях эксплуатации при одновременной работе радиосветотехнических средств, установленных на вертодроме. При этом, параметры и характеристики проверяемого оборудования должны соответствовать требованиям эксплуатационной документации, а в журналах контроля качества работы радиооборудования вертодрома должны отсутствовать систематические замечания со стороны диспетчерского состава и экипажей ВС.
Проверяется фактическое наличие эксплуатационной документации организации-изготовителя на конкретное оборудование и ее соответствие перечню, указанному в ведомости эксплуатационных документов, наличие формуляров (паспортов) и удостоверений годности к эксплуатации оборудования.
Категория оборудования ILS определяется по формуляру и удостоверению годности, а категория эксплуатируемого направления посадки – по Сборнику аэронавигационной информации. Категория оборудования ILS не должна быть ниже категории эксплуатируемого направления посадки.
Оценка состава оборудования данной системы выполняется визуально путем проверки наличия оборудования на аэродроме.
Оценка угла наклона глиссады выполняется путем проверки значения угла наклона глиссады направления посадки, указанного в ИПП.
Оценка параметров радиомаяков выполняется в соответствии с действующим руководством по летной проверке радиомаяков систем посадки I, II или III категории.
Проверка срабатывания системы автоматического контроля при уменьшении мощности излучения КРМ и ГРМ (50 % для одночастотного и 80 % для двухчастотного) производится при выполнении полетов по оценке зоны действия КРМ и ГРМ и структуры курса и глиссады. В Акте летной проверки, в графе «Примечание», делается запись о значении мощности излучения, при котором выполнялась данная проверка.

Методика оценки соответствия приводной радиостанции (ПРС)

Оценка характеристик излучения, наличия опознавательного сигнала и параметров приводной радиостанции (далее – ПРС) производится в соответствии с действующей программой и методикой летной проверки приводных радиостанций.
Проверка размещения ПРС производится при оценке соответствия документации на ее установку требованиям НГЭА ГА РК или при сравнении данных геодезической съемки с требованиями НГЭА ГА РК.
Проверка зоны действия дополнительного маркерного радиомаяка производится в ходе летной проверки на установленных высотах полета путем фиксации продолжительности срабатывания индикатора (табло, звукового сигнала) маркерного приемника. Диспетчер заранее предупреждает экипаж о необходимости фиксации начала и конца срабатывания сигнального устройства. Зная время срабатывания сигнального устройства и скорость полета ВС, оператор определяет зону действия (L₃) дополнительного маркерного радиомаяка по формуле:

L₃ = V_BCcp,

где V_ВС – скорость полета ВС, м/с;
_cp – время срабатывания сигнального устройства, с.
Полученное значение Ls сравнивается со значением, приведенным в НГЭА ГА РК.
Проверка наличия сигналов опознавания дополнительного маркерного маяка от сигналов опознавания МРМ, входящих в состав систем посадки ILS и ОСП, производится путем прослушивания и сравнения этих сигналов.
Оценка параметров маркерных радиомаяков производится в соответствии с действующим руководством по летной проверке радиомаяков.

Методика оценки соответствия средств ОВЧ воздушной электросвязи

Оценка оснащенности аэродрома функциональными сетями электросвязи производится путем определения возможности произвести радиообмен по каналам воздушной электросвязи с экипажами ВС и по каналам наземной электросвязи со взаимодействующими пунктами УВД и службами вертодрома.
Проверка качества связи производится при оценке переговоров диспетчеров с экипажами ВС и абонентами внутренней электро- и радиосвязи.
Качество переговоров на каналах воздушной связи и наземной электросвязи оценивается следующим образом:
«отлично» – понимание радиообмена без малейшего напряжения внимания;
«хорошо» – понимание радиообмена без затруднений;
«удовлетворительно» – понимание радиообмена с напряжением внимания;
«неудовлетворительно» – невозможность разобрать текст радиообмена.
Результаты проверки средств воздушной электросвязи заносятся в «Акт летной проверки по оценке качества связи».
Результаты проверки средств внутренней электросвязи заносятся в «Акт наземной проверки по оценке качества связи».
Оценка наличия основного и резервного комплектов приемного и передающего устройств с антенно–фидерной системой для каждого канала производится при их осмотре, а также при определении возможности ведения связи на основном и резервном комплектах.
Продолжительность работы радиостанции от химических источников электропитания определяется на основе данных эксплуатационной документации на химический источник и радиостанцию.

Методика оценки соответствия средств звукозаписи

Оценка точности регистрации на звуконосителе сигналов времени производится в течение трех или шести часов путем сравнения записанных сигналов с показаниями хронометра (точных часов или секундомера). Проверка осуществляется с использованием воспроизводящего магнитофона.
Проверяется наличие съемного носителя для хранения записанной информации.
Оценка качества записи и воспроизведения переговоров на каналах воздушной связи производится прослушиванием магнитофонных записей переговоров диспетчера с экипажем ВС.
Качество переговоров на каналах воздушной связи, наземной электросвязи и метеовещания оценивается следующим образом:
«отлично» – понимание записанной информации без малейшего напряжения внимания;
«хорошо» – понимание записанной информации без затруднений;
«удовлетворительно» – понимание записанной информации с напряжением внимания;
«неудовлетворительно» – невозможность разобрать записанную информацию.
Результаты проверки средств обеспечения контроля заносятся в «Акт наземной проверки средств объективного контроля».
Для оценки радиотехнического оборудования и диспетчерских пунктов ОВД вертодрома по методикам, приведены в настоящей МОС, заполняется таблица соответствия радиотехнического оборудования и диспетчерских пунктов ОВД (таблица 5.1). Пример заполнения таблицы 5.1 приводится в приложении 20 к настоящей МОС.
Оценка соответствия радиосветотехнического оборудования и диспетчерских пунктов ОВД НГЭА ГА РК производится на основе наземных и летных проверок состава, размещения, параметров имеющегося на вертодроме оборудования и пунктов ОВД и сопоставления полученных результатов с требованиями НГЭА ГА РК.
Результаты проверок заносятся в таблицу соответствия для радиосветотехнического оборудования и диспетчерских пунктов ОВД (таблица 5.1).
Порядок заполнения таблицы соответствия следующий:
графа 1 – указываются номера оцениваемых пунктов НГЭА ГА РК;
графа 2 – указываются результаты проверок и испытаний по соответствующим пунктам НГЭА ГА РК;
графа 3 – указывается порядковый номер подтверждающего документа; в качестве подтверждающего документа могут быть:
ИПП в районе вертодрома;
Акт приемки в эксплуатацию объекта;
Акт летной проверки;
Протокол наземной проверки и др.
Примечание. Перечень подтверждающих документов указывается после каждого вида оборудования, оцениваемого на соответствие НГЭА ГА РК;
графа 4 – указываются результаты сопоставления итогов проверок и испытаний с требованиями НГЭА ГА РК и делается запись:
«Соответствует» – в случае соответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА ГА РК;
«Эквивалентно соответствует» – в случае наличия Заключения об обеспечении эквивалентного уровня безопасности полетов при имеющемся отступлении от требований НГЭА ГА РК;
«Не соответствует» – в случае несоответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА ГА РК и отсутствия упомянутого выше Заключения;
графа 5 – при наличии отступлений от требовании НГЭА ГА РК указываются номера, даты и названия документов, в соответствии с которыми организацией ГА выполнены мероприятия по обеспечению эквивалентного уровня безопасности полетов, а также отражается дополнительная информация, поясняющая (при необходимости) содержание записей в других графах таблицы.
Если на вертодроме не установлено какое-либо оборудование, то подраздел таблицы соответствия на данный вид оборудования не заполняется и делается запись: «Оборудование не установлено».
Если на вертодроме установлено несколько комплектов оборудования (например, два ПРЛ), то таблица соответствия заполняется на каждый комплект оборудования.

13. Методика оценки соответствия метеорологического
оборудования

Оценка соответствия метеорологического оборудования требованиям НГЭА ГА РК производится на основе наземных проверок состава, размещения и технических параметров метеооборудования, а также достаточности метеоинформации, необходимой для обеспечения взлета и посадки ВС.
По результатам оценки соответствия метеооборудования аэродромов заполняется таблица соответствия метеорологического оборудования требованиям НГЭА ГА РК (таблица 6.1). Пример заполнения таблицы соответствия приводится в приложении 21 к настоящей МОС. Порядок заполнения таблицы 6.1 следующий:
заголовок таблицы - вписывается название вертодрома, класс, магнитные курсы посадки и категория направления посадки;
графа 1 – указывается номер оцениваемого пункта НГЭА ГА РК;
графа 2 – указываются тип метеооборудования, его характеристики и количество установленных комплектов; при отсутствии метеооборудования некоторых типов указывается его наименование и ставится прочерк; кроме того, в графе 2 приводится краткое описание (суть) отступления от требований НГЭА ГА РК;
графа 3 – делается запись:
«Соответствует» – в случае соответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА ГА РК;
«Эквивалентно соответствует» – в случае наличия Заключения об обеспечении эквивалентного уровня безопасности полетов на вертодроме при имеющемся отступлении от требований НГЭА ГА РК.
Примечание. Результаты оценки соответствия глав НГЭА ГА РК для вертодромов, оборудованных АМИС вносятся в таблицу 6.1.
графа 4 – в случае наличия отступлений от требований НГЭА ГА РК указываются номера, даты и названия документов, в соответствии с которыми организацией ГА выполнены мероприятия по обеспечению эквивалентного уровня безопасности полетов, а также сведения, поясняющие, при необходимости, заполнение других граф таблицы.
В конце таблицы 6.1 указывается подтверждающий документ. Документом, подтверждающим соответствие метеооборудования вертодрома, является Акт проверки метеооборудования вертодрома на соответствие требованиям НГЭА ГА РК.
Акт составляется по результатам проверки комиссией и утверждается руководством организации ГА и АМСГ. В Акте должны быть отражены:
наличие эксплуатационной документации на все установленное на вертодроме метеооборудование, своевременность и регулярность проведения регламентных работ, и наличие записи об этом в формулярах и паспортах, время и результаты проверки средств измерения метеовеличин;
состав метеооборудования вертодрома, высота и место установки первичных измерительных преобразователей метеовеличин относительно ВПП;
объем метеоинформации, передаваемой на выносные средства отображения;
технические характеристики метеооборудования;
технические характеристики линий связи по последней проверке их базой ЭРТОС;
другие характеристики, предусмотренные требованиями НГЭА ГА РК.
Акт должен содержать вывод о соответствии метеооборудования аэродрома требованиям НГЭА ГА РК.
К Акту прилагается схема размещения метеооборудования относительно вертодрома, в которой указываются расстояния до размещенных первичных измерительных преобразователей метеовеличин относительно места приземления и отрыва вертолетов, длина линий связи, соединяющих первичные измерительные преобразователи с указателями (регистраторами) или специализированными ЭВМ, места установки средств отображения метеоинформации. Схема должна быть утверждена руководителями организации ГА и АМСГ.
Проверяется наличие эксплуатационной документации на все метеооборудование, установленное на вертодроме. Проверяется своевременность и регулярность проведения регламентных работ на метеооборудовании и наличие записей об этом в формулярах и паспортах, время и результаты поверки средств измерения метеовеличин.
Результаты оценки фактического состава метеооборудования вносятся в Акт проверки метеооборудования вертодрома и в таблицу соответствия.
Для измерения расстояний и высоты применяются рулетки измерительные типа PC-50, PC-100 или другие, имеющие аналогичные характеристики.
Размещение пультов управления (указателей) и регистраторов МДВ, а также пультов (указателей) параметров ветра оценивается визуально, т.е. определяется их наличие в рабочих помещениях метеонаблюдателей.
Результаты оценки заносятся:
в Акт проверки метеооборудования вертодрома - высоты установки блоков (основных и вспомогательных) первичных измерительных преобразователей МДВ и параметров ветра над вертодромом.
Производится измерение расстояний от места наблюдения до каждого ориентира видимости по направлению к месту приземления и отрыва вертолетов.
Результаты измерения фактических расстояний вносятся в схему размещения метеооборудования.
Размещение измерителей высоты нижней границы облаков (далее - ВНГО) или вертикальной видимости (далее – ВВ) оценивается визуально. При этом определяется удаленность установки первичных измерительных преобразователей ВНГО (ВВ) от рабочих помещений метеонаблюдателей, а также наличие пультов управления на рабочих местах метеонаблюдателей.
Оценка соответствия требованиям НГЭА ГА РК размещения дистанционных измерителей ВНГО (ВВ) производится визуально. При этом определяются наличие и установка первичных измерительных преобразователей ВНГО (ВВ) указателей (пультов дистанционного управления) – на рабочих местах метеонаблюдателей.
Визуально определяется наличие измерителей атмосферного давления в рабочем помещении метеонаблюдателей, измерителей температуры и влажности воздуха на метеоплощадке.
Оценка соответствия требованиям НГЭА ГА РК размещения метеорологических измерительных систем (АМИС если такие имеются) производится визуально.
Визуально проверяется наличие в рабочем помещении метеонаблюдателей средств регистрации метеоинформации, передаваемой диспетчерам УВД.
Визуально проверяется наличие средств отображения (блоков индикации) метеоинформации на диспетчерских пунктах УВД, в рабочих помещениях синоптика и метеонаблюдателя (контрольное), а также наличие громкоговорящей и телефонной связи метеонаблюдателя с диспетчером УВД и синоптиками.
Визуально проверяется наличие громкоговорящей и телефонной связи между пунктами наблюдений и диспетчером УВД на необорудованных вертодромах.

Методика оценки соответствия метеоинформации,
техническим требованиям

Оценка соответствия объема передаваемой на выносные средства отображения (блоки индикации) метеоинформации производится методом визуального сопоставления метеоинформации, отображаемой на выносных и контрольном средствах отображения (блоках индикации) с указанной в главе 16 НГЭА ГА РК. Для проверки используется громкоговорящая и телефонная связь.
Проверка обеспеченности регистрации всей передаваемой на средства отображения метеоинформации производится методом сличения высвечиваемой на средствах отображения (блоках индикации) метеоинформации. Метеоинформация, высвечиваемая на средствах отображения (блоках индикации), должна быть идентичной регистрируемой и по объему, и по значению метеовеличин. Для проверки используется громкоговорящая и телефонная связь.
Обновление метеоинформации проверяется методом сравнения фактической частоты смены метеоинформации на средствах отображения с установленной для данного оборудования.
Так же определяется и фактическое время между моментами окончания измерений (наблюдений) метеовеличин, их обработки и моментами поступления (высвечивания) на выносные средства отображения (блоки индикации). Для определения фактического времени обновления метеоинформации на средствах отображения используется секундомер.
Среднее (фактическое) время между последующими сменами метеоинформации на средствах отображения (блоках индикации), моментами окончания наблюдений, обработки их результатов и поступления (высвечивания) метеоинформации на выносные средства отображения (блоки индикации) вносится в Акт проверки метеооборудования вертодрома.
Оценка обеспеченности измерения метеовеличин в диапазонах и с пределами допускаемых погрешностей измерения, указанными в приложении 96 к НГЭА ГА РК производится методом проверки работоспособности всех средств измерения метеовеличин, установленных на вертодроме.
Проверка работоспособности средств измерения метеовеличин производится по эксплуатационной документации на соответствующее средство измерения метеовеличины.
Подтверждающими документами являются записи о проверке работоспособности и технического обслуживания в формуляре на изделие или результаты ведомственной поверки средств измерений.
Автоматическое измерение, обработка результатов измерений и выдача на средства отображения и в линии связи информации о дальности видимости, МДВ, ВНГО (ВВ) параметрах ветра, давлении на уровне порога ВПП, температуре и влажности воздуха, а также обеспеченности ручного ввода метеовеличин, не измеряемых автоматически (количестве облаков – общее и нижнего яруса, атмосферные явления, в том числе опасные для авиации), их обработке и выдаче на средства отображения и в линии связи производятся по эксплуатационной документации на соответствующий комплект АМИС.
Измерение сопротивления постоянному току и сопротивления изоляции линий связи, предназначенных для передачи сигналов от первичных измерительных преобразователей метеовеличин до пультов управления и для передачи метеоинформации на выносные блоки индикации, производится с помощью кабельного прибора типа КМ – 61С или другого, имеющего диапазон измерения сопротивления от 0 до 2000 Ом и сопротивление изоляции до 2000 МОм при напряжении до 100 В, в последовательности.

14. Методика оценки соответствия электроснабжения и
электрооборудования

Оценка соответствия электроснабжения и электрооборудования производится на основе наземных проверок состава, размещения, параметров и характеристик имеющегося на вертодроме оборудования и сопоставления полученных результатов с требованиями НГЭА ГА РК.
Результаты проверки электроснабжения должны быть сведены в таблицу соответствия (таблица 8.1). Пример заполнения таблицы соответствия по электроснабжению и электрооборудованию приводится в приложении 23 к настоящей МОС.
Порядок заполнения таблицы 8.1 следующий:
графа 1 – указываются номера пунктов НГЭА ГА РК, на соответствие которым проверяется электроснабжение;
графа 2 – указываются результаты проверок и испытаний по соответствующим пунктам НГЭА ГА РК;
графа 3 – указываются результаты сопоставления итогов проверок с требованиями НГЭА ГА РК и делается запись:
«Соответствует» – в случае соответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА ГА РК;
«Эквивалентно соответствует» – в случае наличия Заключения об обеспечении эквивалентного уровня безопасности полетов при имеющемся отступлении от требований НГЭА ГА РК;
«Не соответствует» – в случае несоответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА ГА РК и отсутствия упомянутого выше Заключения;
графа 4 – в случае наличия отступлений указываются номера, даты и названия документов, в соответствии с которыми организации ГА выполнены мероприятия по обеспечению эквивалентного уровня безопасности полетов, а также отражается дополнительная информация, поясняющая содержание других граф таблицы.
В конце таблицы 8.1 указывается подтверждающий документ. Документом, подтверждающим соответствие электроснабжения и электрооборудования вертодрома и его объектов требованиям НГЭА ГА РК, является Акт проверки, утвержденный руководителем организации гражданской авиации.
В Акте, составляемом в произвольной форме, должны быть отражены результаты проверки электроснабжения по всем пунктам НГЭА ГА РК.
Количество независимых источников централизованного электроснабжения, питающих аэропорт, проверяется по одному из следующих документов: технические условия (далее – ТУ) энергоснабжающей организации, Акт Госэнергонадзора, Акт приемки в эксплуатацию электроустановок, исполнительная документация по проекту на строительство или реконструкцию электрических сетей аэропорта.
Соответствие пропускной способности вводных линий электропередач (далее – ЛЭП) требованиям НГЭА ГА РК устанавливается в результате сравнения максимальной потребляемой мощности в нормальном или послеаварийном режиме с пропускной способностью вводных ЛЭП от каждого источника. Максимальная потребляемая мощность в нормальном режиме (в соответствии с «Правилами пользования электрической и тепловой энергией») принимается по графику нагрузок. Расчеты производятся ежегодно. Максимальная потребляемая мощность в послеаварийном режиме (для питания от каждого источника) может быть получена, как и потребляемая мощность, в нормальном режиме при одном отключенном внешнем источнике или расчетным путем. Пропускная способность ЛЭП определяется в соответствии с главой 1.3 ПУЭ.

Методика оценки соответствия электропитания объектов аэродрома

Визуально на объекте проверяется наличие оборудования, обеспечивающего электроснабжение по заданной для данного объекта категории надежности (вводные устройства от централизованных источников электроснабжения, автономные источники, устройства автоматический ввод резерва (далее - АВР), РУ, трансформаторы).
Время перерыва подачи электропитания при переключении оборудования на резервный источник электроэнергии проверяется путем имитации пропадания напряжения поочередно на каждом из источников. При этом определяется время с момента отключения напряжения до момента его восстановления.
По электрическим схемам объекта в результате их анализа определяется:
возможность использования автономной дизель-генераторной установки в качестве основного источника электроэнергии, резервируемого электрической сетью;
наличие АВР на стороне низкого напряжения;
расположение щитов гарантированного (бесперебойного) питания.
Возможное время непрерывной работы от химического источника электропитания определяется сравнением паспортных данных источника электроэнергии и оборудования.
Отсутствие подключений сторонних организаций электроприемников, не связанных с обеспечением работы объектов УВД, радионавигации, посадки и связи проверяется по схемам электроснабжения этих объектов и вертодрома.
При натурном обследовании также проверяется отсутствие подключений, не предусмотренных схемой электроснабжения, эксплуатационная документация.

Методика оценки соответствия автономных источников питания

Степень автоматизации и мощность дизель–генератора проверяются по эксплуатационной документации на дизель-генератор, также проверяется эксплуатационная документация аккумуляторных батарей.
При натурном обследовании проверяется подача напряжения от автономного источника к оборудованию (при отключенных источниках централизованного электроснабжения).
Проверка количества взаиморезервирующих кабельных ЛЭП производится по принципиальным электрическим cxeмам, а на объекте – по наконечникам отходящих кабельных линий.

15. Методика оценки соответствия аварийно–спасательного
оборудования

Результаты оценки соответствия аварийно–спасательных средств требованиям главы 18 и приложения 97 к НГЭА ГА РК заносятся в таблицу соответствия (таблица 9.1) настоящей МОС.
Пример заполнения таблицы соответствия аварийно–спасательных средств (таблица 9.1) приведен в приложении 24 к настоящей МОС.
Порядок заполнения таблицы соответствия следующий:
графа 1 – указываются номера оцениваемых пунктов НГЭА ГА РК;
графа 2 – указываются результаты проверок и испытаний по соответствующим пунктам НГЭА ГА РК;
графа 3 – указываются результаты сопоставления итогов проверок и испытаний с требованиями НГЭА ГА РК и делается запись:
«Соответствует» – в случае соответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА ГА РК;
«Эквивалентно соответствует» – в случае наличия Заключения об обеспечении эквивалентного уровня безопасности полетов при имеющемся отступлении от требований НГЭА ГА РК;
«Не соответствует» – в случае несоответствия оцениваемого параметра требованиям НГЭА ГА РК и отсутствия упомянутого выше Заключения;
графа 4 – в случае отступлений от требований НГЭА ГА РК указываются номера, даты и названия документов, в соответствие с которыми организацией ГА выполнены мероприятия по обеспечению эквивалентного уровня безопасности полетов, а также отражается дополнительная информация, поясняющая содержание записей в других графах таблицы.
В конце таблицы указывается подтверждающий документ. Документом, подтверждающим соответствие аварийно–спасательных средств требованиям НГЭА ГА РК, является Акт проверки, утвержденный руководителем организации ГА.
В Акте, составляемом в произвольной форме, должны быть отражены результаты проверки по всем пунктам НГЭА ГА РК. Проверка соответствия аварийно–спасательных средств на аэродроме производится не реже одного раза в год.
Наличие и количество пожарных автомобилей (далее – ПА), находящихся в боевой готовности, определяется при их осмотре на аварийно-спасательных станциях. Количество огнетушащих составов, в том числе пенообразователя, находящихся на ПА, и суммарная производительность их подачи определяются по паспортным данным ПА.
Общее количество ПА на вертодроме зависит от класса вертодрома, их категории по уровню требуемой пожарной защиты (далее – УТПЗ) и расположения, места размещения и тактико-технических характеристик ПА. Принадлежность автомобилей к пожарной технике, рекомендованной для тушения пожаров на ВС, определяется по любому из следующих документов на данный тип ПА:
заключение НИИ ГА;
рекомендации полномочного органа, в ведении которого находится данный вертодром.
Укомплектованность каждого ПА требуемым оборудованием определяется в ходе осмотра.
При осмотре проверяется работоспособность оборудования.
Наличие резерва пенообразователя по отношению к количеству, указанному в приложении НГЭА ГА РК, определяется по фактическому наличию пенообразователя на вертодроме (за исключением заправленного в ПА) на момент проверки.
Наличие на вертодроме пунктов для повторных заправок ПА водой определяется визуально.
Время развертывания ПА определено положениями НГЭА ГА РК. Временем развертывания считается время от момента объявления сигнала тревоги пожарно – спасательному расчету до момента начала подачи огнетушащего состава из лафетного ствола ПА, достигшего места пожара на вертодроме.
Время развертывания определяется в ходе опытной проверки и фиксируется хронометром.
Проверка производится при оптимальной видимости и удовлетворительном состоянии покрытия.
Пожарно–спасательный расчет, извещенный о проведении опытной проверки и ее задачах, перед началом проверки должен находиться в дежурном помещении АСС. Тревога объявляется голосом в дежурном помещении.
Наличие АСС на вертодроме и размещение в них поисково–спасательной работы (далее – ПСР) и ПА определяются визуально. Наличие на АСС средств связи и сигнализации определяется при обследовании АСС. Кроме того, рассматривается схема связи и оповещения, а также проверяется работоспособность имеющихся средств связи и сигнализации.
Наличие транспортного средства повышенной проходимости и оснащение его УКВ и КВ – радиостанциями для проведения поисково-спасательных работ определяется при обследовании вертодрома. При осмотре транспортного средства проверяется работоспособность радиостанции.
Наличие на вертодроме плавучих транспортных средств и оснащение их средствами связи, освещения, групповыми или индивидуальными плавсредствами определяется при обследовании вертодрома.
При осмотре плавсредств проверяется работоспособность средств связи и освещения.
В случае если плавсредства выделяются другими организациями, то рассматриваются планы взаимодействия этих организаций.
Наличие на вертодроме стационарного командного пункта и пункта пожарной связи определяется осмотром. Наличие средств связи определяется при обследовании пунктов. Кроме того, рассматривается схема связи и оповещения, а также проверяется работоспособность имеющихся средств связи.
Наличие на вертодроме ПКП для обеспечения руководства аварийно-спасательными работами и оснащение его громкоговорящей установкой, средствами воздушной электросвязи определяется при обследовании вертодрома. При осмотре проверяется возможность осуществления связи транспортного средства с СКП, АСС, руководителем полетов, ПА.
Наличие наблюдательных пунктов определяется при обследовании вертодрома. Возможность наблюдения за взлетом, и посадкой ВС на каждой ВПП определяется непосредственно с наблюдательного пункта визуально и с помощью оптических приборов (например, бинокля). Наличие средств связи определяется при обследовании пунктов.
Наличие и соответствие мест стоянки ПА определяется при обследовании вертодрома.

Приложение 1
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Зависимость температуры стандартной атмосферы
от высоты аэродрома над уровнем моря

Температура стандартной атмосферы, ^оС

Приложение 2
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Таблица 3.1

ТАБЛИЦА СООТВЕТСТВИЯ
располагаемых дистанций ВПП аэродрома Алатау
требованиям НГЭА РК

Пункт НГЭА	Результаты проверки	Подтверждающий документ	Соответствие НГЭА РК	Примечание
1	2	3	4	5
Глава 3 п. 4	МКпос = 538 РДР = 2600 м РДВ = 3000 м РДПВ = 2600 м РПД = 2600 м МКпос = 2338 РДР = 2600 м РДВ = 3000 м РДПВ = 2600 м РПД = 2600м МК = 538 от РД-3 РДР = 1260 м РДВ = 1660 м РДПВ = 1260 м МК = 2338 от РД-3 РДР = 1340 м РДВ = 1740 м РДПВ = 1340 м	1,2,3	Соответствует	КПТ – 0 м; СЗ – 400м; Смещение порога - нет КПТ – 0 м; СЗ – 400м; Смещение порога - нет
ПОДТВЕРЖДАЮЩИЕ ДОКУМЕНТЫ: 1. Инструкция по производству полетов в районе аэродрома Алатау, утв. 28.09.2009г. 2. Акт обследования геометрических размеров, состояния искусственных покрытий и дневной маркировки аэродрома Алатау от 19.06.2010г. 3. Продольный профиль по оси ИВПП, РГП «Казаэропроект», 2010 г.

М. П. __________________ ________________ ________________ ________
(ДОЛЖНОСТЬ ЗАЯВИТЕЛЯ) (ПОДПИСЬ) (Ф.И.О.) (ДАТА)
М.П. Директор (наименов. филиала) _________ _______________ ________
(подпись) (Ф.И.О.) (дата)
РГП "Казаэронавигация"

Приложение 3
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Схема определения ширины ИВПП с уширением и размеров
укрепленного участка перед порогом ИВПП

Приложение 4
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Схема определения радиуса закругления РД
в месте примыкания к ИВПП

Приложение 5
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Пример представления продольного профиля ИВПП
(пунктиром изображен продольный профиль ЛП по продолжению оси
ИВПП)

Приложение 6
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Сокращение располагаемых дистанций

Приложение 7
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Таблица 3.2
(пример заполнения)

ТАБЛИЦА СООТВЕТСТВИЯ
физических характеристик и дневной маркировки элементов
аэродрома Алатау требованиям НГЭА РК
ИВПП МКпос 53^о/233^о

Пункт НГЭА РК	1. Результаты проверок и испытаний	Подтверждающий Документ	Соответствие НГЭА РК	Примечание
1	2	3	4	5
Глава 2 п.12	Класс аэродрома — "В"	1	Соответствует
Глава 2 п.13	Длина ИВПП в стандартных условиях — 2084 м. (класс ИВПП - "В")	1	Соответствует
Глава 3 п.15	Длина участка ЛП за концом ИВПП: - у конца с МКпос 53о — 60 м; - у конца с МКпос 233о — 60 м.	2	Соответствует Соответствует
Глава 3 п.16 и 17	Расстояние от оси ИВПП до границ ЛП — 150 м.	2	Соответствует
Глава 3 п.18	Расстояние от оси ИВПП до границ спланированной части ЛП — 80 м.	2	Соответствует
Глава 3 п.19	Уступы в местах сопряжения грунтовой поверхности спланированной части ЛП с искусственными покрытиями элементов аэродрома — отсутствуют	2	Соответствует

Таблица 3.2 (продолжение)

1	2	3	4	5
Глава 3 п.20	Размеры укрепленных участков ЛП (трапецевидной формы) перед порогами ИВПП: у порога МК пос 53о - внутренняя ширина — 45 м; - внешняя ширина — 32 м; - длина — 50 м. - у порога МКпос 233о - внутренняя ширина — 49 м; - внешняя ширина — 30 м; - длина — 54 м.	2	Соответствует
Глава 3 п.21	Объекты, функциональное назначение которых не требует их размещения в пределах спланированной части ЛП, отсутствуют. Исключено наличие подвижных объектов во время использования ВПП для взлета и посадки.	2,5	Соответствует
Глава 3 п.22	Объекты, функциональное назначение которых не требует их размещения в пределах от границ спланированной части до границ ЛП, отсутствуют	2,5	Соответствует
Глава 3 п.23	Ширина ИВПП — 42 м	2	Соответствует
Глава 3 п.24	Ширина ИВПП с уширением: - с МКпос 53о — примыкает РД-1 - с МКпос 233о — 75 м	2	Соответствует
Глава 3 п.25	В ИПП внесен продольный профиль ИВПП	3,4	Соответствует
Глава 3 п.26, 27	Размеры КЗБ за концом ЛП: - у конца с МКпос 53о- длина 90 м; - ширина 200 м; - у конца с МКпос 233о - длина 90 м; - ширина 200 м.	2	Соответствует Соответствует

1	2	3	4	5
Глава 3 п.28	Неподвижные объекты в пределах КЗБ — отсутствуют. Исключено наличие подвижных объектов во время использования ИВПП для взлета и посадки.	2,5	Соответствует
Глава 3 п.29	КЗБ спланирована и подготовлена для уменьшения риска повреждения ВС при приземлении с недолетом или при выкатывании за пределы ВПП	2	Соответствует
Глава 3 п.30	Поверхность КЗБ с обоих курсов не превышает поверхности взлета и захода на посадку. Уклоны КЗБ плавные и составляют: - продольный — 3%; - поперечный — 2,5%.	2	Соответствует
Глава 3 п.31	Длина СЗ: у порога ИВПП с МКпос 53о — 400 м; у порога ИВПП с МКпос 233о — 400 м.	2,4	Соответствует Соответствует
Глава 3 п.32	Расстояние от продолжения осевой линии ИВПП до границ СЗ — 80 м	2, 4	Соответствует
Глава 3 п.33	Поверхности СЗ с обоих курсов взлета не превышают плоскостей с восходящим уклоном 1,25 %	2,3	Соответствует
Глава 3 п.34	Уклоны СЗ с обоих курсов взлета сопоставимы с уклонами ИВПП. Отсутствуют резкие изменения восходящих уклонов	2,3	Соответствует
Глава 3 п.35	В пределах СЗ с обоих курсов взлета отсутствуют объекты, представляющие угрозу для безопасности самолетов в воздухе	2,5	Соответствует
Глава 3 п.36, 37	Требования к КПТ по ширине и прочности покрытия: КПТ с МК - 53о/233о — отсутствуют	2,4	Соответствует

1	2	3	4	5
Глава 3 п.38	Индексы ВС, эксплуатируемых на РД: МРД — ВС индекса 5; РД - 1 — ВС индекса 6; РД - 2 — ВС индекса 5; РД - 3 — ВС индекса 5; РД – 4 — ВС индекса 5 .	2,4	Соответствует
Глава 3 п.39	Ширина искусственных (аэродромных) покрытий РД: МРД — 21 м; РД – 1 — 18 м; РД – 1 — 18 м; РД - 2 — 21 м; РД – 3 — 21 м; РД – 4 — 21 м.	2	Соответствует Эквивалентно соответствует Соответствует Соответствует Соответствует Соответствует	Закл. об обесп. ЭУБП утв._____ Для самолетов индекса 6 при колее шасси по внешним авиашинам до 9,5 м.
Глава 3 п.40	Общая ширина РД и двух укрепленных обочин: МРД — 29 м; РД - 1 — 33 м; РД - 2 — 28 м; РД - 3 — 30 м; РД – 4 — 30 м	2	Соответствует Соответствует Эквивалентносоответствует Соответствует Соответствует	Для самолетов индекса 6 при расстоянии между осями внешних двигателей до 27 м. Закл. об обесп. ЭУБП утв._____

1	2	3	4	5
Глава 3 п.41	Расстояние между осевой линией РД и неподвижными препятствиями: МРД — 35 м; РД – 1 — 47,5 м; РД – 2 — 47,5 м; РД – 3 — 47,5 м; РД – 4 — 47,5 м.	2	Эквивалентно соответствует Соответствует Соответствует Соответствует Соответствует	Закл. об обесп. ЭУБП утв. —————
Глава 3 п.42	Расстояния между осевыми линиями параллельных РД: (РД - 1 и РД – 2; РД – 2 и РД – 3; РД– 3 и РД – 4) — более 100 м	2	Соответствует
Глава 3 п.43	Радиусы закруглений РД на примыкании к ИВПП: РД – 1 — 30 м; РД – 2 — 30 и 35 м; РД – 3 — 50 м; РД – 4 — 50 м.	2	Эквивалентно соответствует Эквивалентно соответствует Соответствует Соответствует	Закл. об обесп. ЭУБП утв. ————— Закл. об обесп. ЭУБП утв. —————
Глава 3 п.44	Расстояние между осевой линией маршрута на перроне и неподвижными препятствиями составляет 42 м	2	Соответствует
Глава 3 п.45, 46, 47	Рабочей зоны радиовысотомера нет	2	Соответствует
Глава 3 п.48	Аэродром имеет ограждение по всему периметру	2	Соответствует
Глава 10, § 1 п.96-115	На ИВПП, РД и перроне нанесены необходимые маркировочные знаки соответствующего размера и цвета	2	Соответствует

1	2	3	4	5
Глава 10, § 2 п.116-120	Грунтовая ВПП имеет необходимые маркировочные знаки	2	Соответствует
Глава 10, § 3 п.121-125	Зоны ограниченного использования отсутствуют	2	Соответствует
Глава 10, § 4 п.126-137	Все объекты и препятствия, подлежащие маркировке, отмаркированы. Цвет маркировки для неподвижных объектов – красный, белый; для подвижных объектов – красный и желтый	2	Соответствует
Глава 10, § 5 п.138-140	Пункта проверки ВОР - нет	2	Соответствует
Глава 15, § 1 п.264-267	Маркеров края РД со светоотражающим покрытием на РД — нет	2	Соответствует
Глава 15, § 2 п.268-274, § 3 п.275	Наличие, цвет, расположение и высота маркеров грунтовых ВПП, РД, перрона и МС	2	Соответствует
Подтверждающие документы: 1. Заключение РГП "Казаэропроект" о классе аэродрома Алатау от 12.05.2009 г. 2. Акт обследования геометрических размеров, состояния искусственных покрытий и дневной маркировки аэродрома Алатау, от 19.06.2010 г. 3. Продольный профиль по оси ИВПП, РГП "Казаэропроект", 2009г. 4. Инструкция по производству полетов в районе аэродрома Алатау, утв. 28.09.2008 г. 5. Акт обследования препятствий в районе аэродрома Алатау от 19.05.2009 г.

М.П.
_____________________________ __________________ ______________
(должность заявителя) (подпись) (Ф. И. О.)

Приложение 8
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Графики PCN = |(Fн) для стандартной четырехколесной опоры

Рис. 1. Нежесткие покрытия

Рис. 2. Жесткие покрытия

Приложение 9
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

таблица 3.3
(пример заполнения)

Таблица соответствия прочности и состояния
поверхности искусственных покрытий и грунтовых
элементов аэродрома Алатау требованиям НГЭА РК
(ИВПП МКпос 53^о/233^о)

Пункт НГЭА РК	Результаты проверок и оценки прочности покрытий		Типы эксплуатируе- мых ВС и их классификацио- нные числа ACN	Подтвер- ждающий документ	Соответ- ствие НГЭА РК	Приме- чание
	Элементы аэродрома	Индекс прочности искусственно- го покрытия PCN
1	2	3	4	5	6	7
Глава 5 п. 49-54	ИВПП 53о /233о	РСN 55/F/C/W/T	В747-400 (395,987т) – 79 В747-300 (379,2т) – 71 В747-200С (373,305т)– 70 В767-300-ЕR (185,52т)– 70 В737-200 (58,332т) – 35 В727-200 (95,254т) - 61 A310-300 (157,0т) – 64 А310-200 (142,0т) – 54 А300В4 (165т) – 68 ВАС1-11 сер.500 – 33 L-1011-500 (225.8т) – 79 Ил-62М (168т) – 67 Ил-96 (231т) – 57	1,2	Соответ- ствует	Коли- чество движений самоле- тов В747- 400, В747- 300, В747- 200С, L-1011- 500, В767- 300-ЕR, Ан-124 с полной массой ограни- чить до 5-ти самоле- то-выле- тов в сутки; самоле- тов В727- 200, А310- 300, А300В4, Ил-62М, Ил-96 с полной массой до 20-ти самолето -вылетов в сутки

1	2	3	4	5	6	7
			Ил-86 (216,4т) – 44 Ту-204 (93,5т) – 33 Ту-154 (98т) – 30 Ан-124 (392т) – 77 Ил-76ТД (191т) – 40 и ВС классом ниже
Глава 5 п. 49-54	МРД, РД-1, РД-3, РД-4	PCN 16/R/В/X /T	Ту-134 (47,6т) – 13 Як-42 (56,5т) – 16 Ан-12 (61т) –17 Ан-24 (21т) – 10 Ил-114 (22,75т) –12 Як-40 (16т) –9 и ВС классом ниже	1,2	Соответ- ствует	Количество движений Ан-12 с полной массой ограничить до 10-ти самолето-вылетов в сутки.
Глава 5 п. 49-54	РД-2, Перрон (МС 4...7)	PCN 56/F/C/X /T	В747-400 ( 395,987т) – 79 В747-300 ( 379,2т) – - 71 В747-200С(373,305т)– - 70 В767-300-ЕR(185,52т) - 70 В737-200 (52,332т) – - 35 В727-200 (95,254т) - - 61 A310-300 (157,0т) - 64 А310-200 (142,0т) - 54 АЯ300В4 (165т) – 68 ВАС1-11 сер.500 – 33 L-1011-500 (225.8т) – - 79 Ил-62М (168т) – 67 Ил-96 (231т) – 57 Ил-86 (216,4т) – 44 Ту-204 (93,5т) – 33 Ту-154 (98т) – 30 Ан-124 (392т) – 77 Ил-76ТД (191т) – 40 и ВС классом ниже	1,2	Соответ- ствует	Количество движений самолетов B747-400, В747-300, L-1011-500, Ан-124 с полной массой ограничить до 5-ти самолето-вылетов в сутки; самолетов В747-200С, В767-00-ЕR, В727-200, А310-300, А300 В4, Ил-62М, Ил-96 с полной массой до 20-ти самолето-вылетов в сутки;

Глава 6 п. 56, 58-62	На поверхности ИВПП, РД, перрона, МС, укрепленных участках ЛП, БПБ ИВПП и РД , а так же на ГВПП и грунтовых элементов недопустимые дефекты отсутствуют			3	Соответствует
Глава 6 п. 57	Обобщенная характеристика ровности аэродромного покрытия (R) — 4			2, 4	Соответствует
Подтверждающие документы: 1. Заключение РГП "Казаэропроект" о прочности искусственных покрытий аэродрома Алатау по методу ИКАО "АCN-PCN" от 12.05.2009 г. 2. Инструкция по производству полетов в районе аэродрома Алатау, утв. 28.09.2008 г. 3. Акт обследования геометрических размеров, состояния искусственных покрытий и дневной маркировки аэродрома Алатау, от 19.06.2010 г. 4. Заключение о ровности аэродромного покрытия от 20.08.2010 г.

М.П. ________________________________________ _______________________
(должность заявителя) (подпись)
________________________________________ _______________________
(Ф. И. О.) (дата)

Приложение 10
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Определение размеров сколов и выбоин в плане

Приложение 11
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

СОГЛАСОВАНО УТВЕРЖДАЮ
_________________________________ _________________________________
(должность директора филиала РГП (должность заявителя)
"Казаэронавигация") _____________________________
_________________________________ (подпись, Ф.И.О.)
(подпись, Ф.И.О.) ____________________
____________________ (дата)
(дата)

А К Т
обследования препятствий в районе
аэродрома _______________
(наименование)
от ___________________________
(заявитель)

____________________ ____________________ ____________________
(должность) (подпись) (Ф.И.О.)
____________________ ____________________ ____________________
(должность) (подпись) (Ф.И.О.)
____________________ ____________________ ____________________
(должность) (подпись) (Ф.И.О.)

от _______________ филиала РГП "Казаэронавигация"
(наименование)
____________________ ____________________ ____________________
(должность) (подпись) (Ф.И.О.)

от _________________________________
(исполнитель)

___________________ ____________________ ________________________
(должность) (подпись) (Ф.И.О.)
____________________ ____________________ ____________________
(должность) (подпись) (Ф.И.О.)

ЛИСТ РЕГИСТРАЦИИ ПЕРИОДИЧЕСКИХ ПРОВЕРОК
ПРЕПЯТСТВИЙ В РАЙОНЕ АЭРОДРОМА ________________
(наименование)

№№ пп	Дата проверки	Должность (и) и Ф.И.О. проверявшего (их)	Результаты проверки**
1	2	3	4
* - периодически (не реже двух раз в год) проверяется соответствие Акта обследования фактическому состоянию препятствий на аэродроме и его окрестностях. По результатам проверки оформляется протокол, который после утверждения руководителем включается в Акт обследования в качестве приложения. ** - в графе 4 указывается протокол проверки, утвержденный руководителем.

1. ОБЩИЕ ДАННЫЕ ПО АЭРОДРОМУ

1.1.
1.2. Данные о препятствиях получены в пределах круга радиусом 50 км с центром в КТА.
1.3. Аэродром имеет ________ ИВПП (МКпос ___ -____) класса "_____".
(кол. ИВПП)
ИВПП ________ (МКпос ___ -____) класс "_____".
(номер ИВПП)
ИВПП ________ (МКпос ___ -____) класс "_____".
(номер ИВПП)
1.4. Класс аэродрома - "_____".
1.5. Расположение КТА относительно порогов ИВПП в прямоугольной системе координат ХОУ, связанной с соответствующим порогом ИВПП:

ВПП____________
(номер ИВПП)
- начало координат - порог с МКпос____:
Х = ________ м;
У = ________ м
- начало координат - порог с МКпос____:
Х = ________ м;
У = ________ м
ВПП ____________
(номер ИВПП)
- начало координат - порог с МКпос____:
Х = ________ м;
У = ________ м
- начало координат - порог с МКпос____:
Х = ________ м;
У = ________ м
Подтверждающий документ:
_________________________________________
(наименование)
1.6. Категорированные направления посадки аэродрома:
МКпос______________(с указанием категории)
МКпос______________(с указанием категории)
1.6. Высота аэродрома - _________ м.
Подтверждающий документ: _____________________________________
(наименование)

Таблица П.1.1.

2. ДАННЫЕ ПО КАЖДОЙ ВПП
ИВПП МКпос ________

Истинный азимут ИВПП Подтверждающий документ: _________________________ __________________________________________________ (наименование)
Длина ИВПП
Ширина ИВПП
Длина СЗ у порога ИВПП: - с МКпос _____ - с МКпос _____
Ширина ЛП
Длина грунтовых участков ЛП примыкающих к концам ИВПП или КПТ: - с МКпос _____ - с МКпос _____
Расстояние от конца ИВПП до смещенного порога(при его наличии): - с МКпос _____ - с МКпос _____
Высота порога ИВПП: с МКпос - ______ с МКпос – ______ Подтверждающий документ:
Высота наивысшей точки в пределах спланированной части ЛП или СЗ по ее оси у порога: с МКпос – ____ с МКпос – _____ Подтверждающий документ: _________________________
Высота осевой линии ИВПП на расстоянии 1800 м за порогом категорированного направления ВПП: с МКпос – _____ с МКпос – _____

3. ПЕРЕЧЕНЬ ПРЕПЯТСТВИЙ АЭРОДРОМА ______________
4. ПЕРЕЧЕНЬ ПРЕПЯТСТВИЙ АЭРОДРОМА ______________

Таблица П.1.2.

Перечень препятствий аэродрома

№ пре- пятс- твия

Наиме- нова- ние пре- пятст- вия

Полярные координаты относительно КТА

Прямоугольные координаты

Геогра- фичес- кие коорди- наты WGS-84

Абсолют- ная высота препятс- твия Н(м)

Подтверж- дающий документ

Sп (м)

Aп

МКпос

МКпос

град

мин

сек

Xп

Yп

Xп

Yп

N

E

4. ПЛАНЫ ПОВЕРХНОСТЕЙ ОГРАНИЧЕНИЯ ПРЕПЯТСТВИЙ
Указывается перечень и приводятся планы поверхностей ограничения препятствий в соответствии с Приложением 14 к Конвенции о международной гражданской авиации.

5. РАСЧЕТНЫЕ ТАБЛИЦЫ
Указывается перечень и приводятся расчетные таблицы 3.4.

6. КРИТИЧЕСКИЕ ПРЕПЯТСТВИЯ ПО АЭРОДРОМУ.
Приводится таблица 3.5.

7. ПРЕПЯТСТВИЯ, ПОДЛЕЖАЩИЕ УЧЕТУ ПРИ ОПРЕДЕЛЕНИИ
МАКСИМАЛЬНОЙ ВЗЛЕТНОЙ МАССЫ ВОЗДУШНЫХ СУДОВ
Приводятся таблицы 3.6, 3.7.

8. Перечень препятствий, возвышающихся над
ограничительными поверхностями

Таблица П. 1.3

№№ пп	Наименование препятствий*	Полярные координаты			Абсолют- ная высота	Пересекаемая поверхность
		Sп, м	Ап
			гр.	мин.
1	2	3	4	5	6	7

ПОДПИСИ:

Приложение 12
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Таблица 3.3
(пример заполнения)

Таблица соответствия
препятствий аэродрома Алатау требованиям НГЭА РК

Пункт НГЭА РК	Результаты проверок и испытаний	Подтверждающий Документ	Соответствие НГЭА РК	Примеча- ние
1	2	3	4	5
Глава 7 п.63	Получены данные о высоте и расположении препятствий	1. Аэропорт Алатау. Отчет по топографической съемке препятствий в приаэродромной территории, заказ № 1000, РГП "Казэропроект", 2009 г. 2. Акт обследования препятствий в районе аэродрома Алатау, от 19.05.2009 г.	Соответствует
	Получены данные о препятствиях в геодезической системе координат WGS-84	Аэропорт Алатау. Отчет по топографической съемке препятствий в приаэродромной территории, заказ №1000, РГП "Казэропроект", 2009г.	Соответствует

1	2	3	4	5
Глава 8 §1 п. 64-66, §2 п. 67-71 *	Определен перечень критических препятствий в зонах ограничительных поверхностей (захода на посадку, переходной, внутренней горизонтальной и конической) и намечены меры по их устранению (МКпос 53о и МКпос 233о). Препятствия, возвышающиеся над поверхностью захода на посадку, переходной, конической и внутренней горизонтальной поверхностями, имеют маркировку и светоограждение и учтены. Ограничено увеличение числа критических препятствий в зонах поверхности захода на посадку, переходной, внутренней горизонтальной и конической поверхностей с МК пос 53о и МК пос 233о.	Акт обследования препятствий в районе аэродрома Алатау, от 19.05.2009 г.	Соответ- ствует	См. приложе- ние 1 к настоящей таблице
Глава 8 §3 п. 72-77	Определен перечень критических препятствий в зонах ограничительных поверхностей (захода на посадку, переходной, внутренней горизонтальной и конической) и намечены меры по их устранению (МКпос 53о и МКпос 233о). Препятствия, возвышающиеся над внутренней поверхностью захода на посадку, внутренними переходными поверхностями и поверхностью прерванной посадки с МКпос 53о и МКпос 233о отсутствуют.	Акт обследования препятствий в районе аэродрома Алатау, от 19.05.2009 г.	Соответ- ствует	См. приложе- ние 1 к настоя- щей таблице

1	2	3	4	5
	Препятствия, возвышающиеся над поверхностью захода на посадку, переходной, конической и внутренней горизонтальной поверхностями, имеют маркировку и светоограждение и учтены Ограничено увеличение числа критических препятствий в зонах поверхности захода на посадку, переходной, внутренней горизонтальной, конической поверхностей, внешней горизонтальной поверхности***.
Глава 8 §4 п. 78-81	Определен перечень критических препятствий в зонах поверхностей взлета и намечены меры по их устранению (с МК=53о и с МК = 233о). Препятствия, возвышающиеся над поверхностью взлета имеют маркировку и светоограждение и учтены при установлении схем вылета Исключено увеличение количества критических препятствий в зонах поверхностей взлета с МК = 53о и с МК = 233о.	Акт обследования препятствий в районе аэродрома Алатау, от 19.05.2009 г.	Соот- ветст- вует	См. прило- жение 1 к настоя- щей таблице
Глава 9 п. 82	Препятствия, выявленные согласно главы 8 НГЭА РК, учтены при установлении: - схем захода на посадку и минимальных безопасных высот пролета препятствий; - схем вылета из района аэродрома.	Инструкция по производству полетов в районе аэродрома Алатау, утв. 28.09.2007 г.	Соот- ветст- вует

1	2	3	4	5
Глава 9 п. 83	Минимальные безопасные высоты пролета препятствий указаны в Инструкции по производству полетов, полетных сборниках и в АИП**** на карте типа "А".	1. Инструкция по производству полетов в районе аэродрома Алатау, утв. 28.09.2007 г., 2. АИП ****.	Соот- ветст- вует	См. приложе- ние 2 к настоя- щей таблице
Глава 9 п. 84	Исключено увеличение числа критических препятствий в зонах поверхностей захода на посадку в пределах первых 3000 м и в зонах переходных поверхностей с МКпос 53о и МКпос 233о**.	Акт обследования препятствий в районе аэродрома Алатау, от 19.05.2009 г.	Соот- ветст- вует
Глава 9 п. 85	Незатененные препятствия, расположенные в пределах границ поверхности взлета и превышающие поверхность, имеющую общее начало с поверхностью взлета и наклон 1,2 %, или высоту 100 м относительно уровня нижней границы поверхности взлета, внесены в ИПП, АИП и государственный реестр электронных данных о местности и препятствиях.	1. Инструкция по производству полетов в районе аэродрома Алатау, утв. 28.09.2007 г., 2. АИП ****, 3. Государственный реестр электронных данных о местности и препятствиях	Соот- ветст- вует	См. приложе- ние 3 к Настоя- щей таблице

* Соответствие главе 8 § 1 и 2 не указывается, если на аэродроме все направления ВПП оборудованы для точного захода на посадку по I, II, III категории.
** Указываются все направления захода на посадку по приборам, не оборудованные для точного захода на посадку по I, II, III категории.
*** Внешняя горизонтальная поверхность указывается в случае ее применения (см. п.9 Приложения 14 МОС НГЭА РК)
**** Для международных аэродромов.

М.П. _______________ ____________________ ________________
(должность заявителя) (подпись) (Ф.И.О.) (дата)

М.П. Директор (наименов. филиала)
________________ _____________________________ ________________
(ПОДПИСЬ) (Ф.И.О.) (ДАТА)
РГП "КАЗАЭРОНАВИГАЦИЯ"

Приложение 13
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Получение данных о препятствиях

1. Выявлению подлежат препятствия, высота которых превышает:
а) уровень земли в пределах летной полосы или ВПП + СЗ (Зона "А") за исключением огней светосигнальной системы, контрольной антенны курсового радиомаяка, уголковых отражателей ПРЛ, имеющих легкую и ломкую конструкцию;
б) высоту поверхности с наклоном 0,8 % на участках GSS'G' и LTT'L' (Зона "Б") (рис. 1). Началом отсчета высоты поверхности является высота рельефа на продолжении осевой линии ВПП в конце ЛП или СЗ, в зависимости от того, что дальше от ВПП;
в) высоту поверхности с наклоном 2% на участках GSTL и G'S'T'L' (Зона "В") (рис. 1). Началом отсчета высоты поверхности является высота ближайшей точки профиля оси ВПП или ее продолжения в пределах летной полосы или СЗ, в зависимости от того, что дальше;
г) 50 м относительно уровня самого низкого порога ВПП в зоне ВЕЕ'В' (Зона "Г") (рис. 1);
д) 100 м относительно уровня самого низкого порога ВПП в пределах круга с радиусом 50 км с центром в КТА (Зона "Д") (рис. 1).
Если на некотором участке (участках) круга полеты запрещены, то выявление препятствий в пределах такого участка сводится к определению наивысшего (наивысших) препятствия (препятствий).
Кроме того, должны быть получены данные о высоте и расположении препятствий, которые, по мнению эксплуатанта аэродрома могут представлять опасность для выполнения полетов.
Примечание. Если указанные в подпунктах б), в), г) и д) высоты превышает большое число близкорасположенных друг к другу препятствий (рельеф, городская застройка и т.д.), выявлению подлежат только наиболее высокие препятствия или препятствия, расположенные ближе к ВПП. В пределах зоны поверхности взлета должны быть выявлены все объекты, превышающие критерии, указанные в подпунктах б) и г) (кроме "затененных" рельефом местности).
2. Для получения данных о препятствиях необходимо:
а) произвести топографическую съемку естественных и искусственных препятствий (для получения данных о рельефе местности допускается использование соответствующих топографических карт) в пределах зон, показанных на рис. 1.
Примечание. В целях упрощения на рис. 1 показана одна ВПП с соответствующими ей зонами. На аэродромах с несколькими ВПП для каждой из них устанавливаются соответствующие зоны.
б) использовать любой приемлемый источник данных (данные съемки, карты, акты по согласованию строительства и т.д.) о препятствиях в пределах круга радиуса 50 км с центром в КТА (рис. 1).

Рис. 1. Зоны и поверхности для выявления препятствий

3. Точность определения координат и высот препятствий должна быть не ниже (рис. 1);
а) в зонах GSS'G' и TLLT' ("Б"): горизонтальные расстояния - 5 м на линиях SS' и ТТ' с последующим понижением точности в пропорции 1/500 от расстояний до линий SS' и ТТ' соответственно;
высота препятствий - 0,5 м на первых 300 м от линий SS' и ТТ' с последующим понижением точности в пропорции 1/1000 от расстояний до линий SS' и ТТ' соответственно;
б) в зонах GLTS, G'L'T'S' ("В") и в зоне BEE'B'("Г") (рис. 1):
горизонтальные расстояния - 5 м в пределах 5000 м от КТА и 12 м за пределами этого расстояния; высота препятствий - 1 м в пределах 2000 м от КТА с последующим понижением точности в пропорции 1/1000 от расстояния до КТА, но во всех случаях не хуже 10 м;
в) в пределах круга за пределами зоны BEE'B' ("Д") (рис. 1);
горизонтальные расстояния - 50 м, высота препятствий - 10 м.
4. Положение препятствий указывается в прямоугольной и полярной системах координат, для документов аэронавигационной информации во Всемирной геодезической системе координат WGS-84.
Для представления данных о препятствиях по аэродрому в целом наиболее удобна полярная система с началом в КТА (рис. 2) и азимутами, отсчитываемыми от проходящего через КТА истинного меридиана.
При подготовке расчетных таблиц используется прямоугольная система координат XOY. Ее началом является средняя точка соответствующего порога ВПП (рис. 3.).
Оси ОХ и OY располагаются горизонтально, причем ось ОХ направлена по продолжению оси ВПП так, что положительные значения по оси ОХ измеряются в направлении, противоположном направлению захода на посадку, а положительные значения по оси OY измеряются, вправо относительно направления захода на посадку.
При подготовке и расчете аэродромных схем захода на посадку и выхода из района аэродрома используются географические координаты геодезической системы координат WGS-84, точность, разрешение и целостность которых должны соответствовать Приложениям 14 и 15 к Конвенции о международной гражданской авиации и ICAODoc 9674 "Руководство по Всемирной геодезической системе WGS-84" и заносятся в Таблицу П.1.2. "Перечень препятствий аэродрома".
Высоты препятствий указываются относительно среднего уровня моря (в абсолютных отметках).
Преобразование полярных координат препятствия в прямоугольные выполняется по формулам:

Хп = + Sп соs (Ап - Авпп) + Хкта: Yn = Sn sin (Ап - Авпп) + Укта;

где Xn; Yn - прямоугольные координаты препятствия;
Sn - расстояние от КТА до препятствия;
An - истинный азимут с КТА на препятствие;
Авпп - истинный азимут ВПП в направлении того порога, который выбран в качестве начала координат XOY;
Хкта; Укта - прямоугольные координаты КТА в выбранной системе координат XOY.

Рис. 2. Взаимное расположение полярной и прямоугольной систем
координат

Рис. 3. Расположение начала координат XOY: а - при смещенном пороге
ВПП; б - при пороге в начале ВПП

Преобразование прямоугольных координат препятствия (Хп, Уп) в полярные (Sп, Ап) выполняется в следующем порядке:
Вначале определяется расстояние от КТА до препятствия:

Истинный азимут А_п препятствия определяется в зависимости от знака функций

и составляет:
а) при Р > 0 и Q > 0

Аn = A_{ВПП -} + где = arcsin

б) при Р > 0 и Q < 0
Ап = Авпп + 180^о;
в) при Р < 0 и Q < 0
Ап = Авпп - 180^о;
г) при Р < 0 и Q >0
Ап = Авпп +

5. При выявлении препятствий следует обращать особое внимание на такие объекты, как антенны и сооружения радиотехнического и метеорологического оборудования, а также на временные и подвижные объекты (например, воздушные суда на РД, местах стоянки или на предварительном старте, транспортные средства, движущиеся по автомобильным или железным дорогам, крупногабаритные механизмы, складские краны). Также необходимо учитывать изменение высоты сооружений в процессе их строительства и высоту строительного оборудования (например, строительных кранов). При изменении высоты строящихся сооружений, высоты и расположения используемого строительного оборудования в Акт обследования вносятся соответствующие уточнения.
5.1. При выявлении объекта (препятствия), который проникает через любую из основных поверхностей ILS и становится доминирующим препятствием, но который в силу своего функционального назначения необходимо сохранять в целях удовлетворения аэронавигационных требований, может при определенных условиях не приниматься во внимание при расчетах минимальной абсолютной/относительной безопасной высоты пролета препятствия ОСА/Н (сокращенная аббревиатура на английском языке ОСА/Н) при наличии следующего положения: соответствующим полномочным органом должно быть установлено, что та часть, которая проникает через поверхность, имеет минимальную массу, ломкое крепление и не окажет неблагоприятного влияния на безопасность полетов воздушных судов.
6. При выявлении препятствий следует различать точечные и протяженные препятствия. К первым относятся мачты, трубы, отдельные деревья и т.п., ко вторым - здания, возвышенности, линии электропередач, дороги, лесные массивы и т.п.
Точечное препятствие представляется абсолютной высотой его вершины и двумя координатами Хп, Уп в прямоугольной и/или Sп, Aп в полярной системе координат.
Протяженное препятствие небольших с точки зрения аэронавигации линейных размеров также представляется в виде точечного.
Если препятствие имеет значительную протяженность или если представление протяженного препятствия в виде точечного приводит к неоправданным эксплуатационным ограничениям, такое препятствие представляется в виде нескольких точечных препятствий.
Количество, расположение и высота таких точечных препятствий должны быть такими, чтобы достаточно полно отобразить форму протяженного препятствия.
Для направлений ВПП, оборудованных для точного захода на посадку по I, II и III категории протяженные препятствия, расположенные вблизи летной полосы, представляются в виде набора точечных препятствий, расстояние между которыми не должно превышать:
- 60 м по оси Y;
- 100 м по оси Х.
Ниже изложен общий подход к представлению некоторых часто встречающихся протяженных препятствий точечными.
1) Здания. Препятствие такого типа представляется абсолютной высотой его наивысшей точки и координатами (Хп, Уп и/или Sп, Ап) той точки здания, которая имеет наименьшее удаление от осевой линии ВПП или ее продолжения. Если здание расположено на продолжении осевой линии ВПП, координата Х определяется по ближайшей к порогу ВПП части здания, а координата Уп = 0.
2) Возвышенность. Если вершина возвышенности расположена в зоне BEE'B', показанной на рис. 3.4а в состав данных о препятствиях вносятся, кроме вершины, склоны возвышенности в виде сечений двумя вертикальными плоскостями, одна из которых перпендикулярна, а другая параллельна продолжению осевой линии ВПП. Склоны представляются в виде ряда точечных препятствий, высота каждого из которых отличается от высоты соседнего на 10 или 20 м (соответственно горизонталям на топографических картах или иных геодезических материалах), как показано на рис. 4.
Для более удаленных возвышенностей могут быть приняты большие интервалы разбиения по высоте, например, 40 или 50 м. Если вершина возвышенности находится на продолжении осевой линии ВПП, в состав данных вносятся вершина возвышенности и ряд точечных препятствий, соответствующих сечению возвышенности по продолжению оси ВПП. Если склон возвышенности пересекает продолжение оси ВПП, представляются данные по той части склона, которая расположена от вершины возвышенности до продолжения осевой линии ВПП.
При наличии леса или кустарника на возвышенности и отсутствии данных о их высоте все соответствующие высоты увеличиваются на 20 м.
Примечание. Если при указанном на рис. 4 представлении склонов возвышенности в виде ряда точечных препятствий возникают неоправданные эксплуатационные ограничения, следует уменьшить интервалы разбиения по высоте с целью более точного отображения формы склона возвышенности.

Наименование	Хn, M	Yn, M	Нabc, M
Холм 232	9200	890	232
Холм 232-1	8850	890	232
Холм 232-2	8609	890	220
Холм 232-3	8250	890	200
Холм 232-4	7200	890	180

Наименование	Хn, M	Yn, M	Нabc, M
Холм 232	9200	890	232
Холм 232-1	9200	790	232
Холм 232-2	9200	720	220
Холм 232-3	9200	640	200
Холм 232-4	9200	550	180

Рис. 4. Представление возвышенности

3) Линии электропередач. Линии электропередач разбиваются на несколько участков, например, по числу опор. Данные о расположении каждого препятствия (участка ЛЭП) представляются согласно рис. 5. Высотой каждого препятствия является наибольшая высота ЛЭП на соответствующем участке. При возникновении неоправданных эксплуатационных ограничений интервал разбиения ЛЭП на участки следует уменьшить, что позволит более точно представить препятствие такого типа.
4) Дорога. Дорога, как и линия электропередач, разбивается на несколько участков. Координаты каждого точечного препятствия (участка дороги) представляются аналогично случаю линии электропередачи (рис. 5), а высота точечного препятствия принимается равной:
- максимальной высоте полотна автомобильной дороги на данном участке плюс 5 м;
- максимальной высоте полотна железной дороги на данном участке плюс 5,5 м.
Примечание. Опоры освещения автомобильных дорог или опоры контактной подвески железных дорог представляются соответственно как одиночные точечные препятствия и как линия электропередачи. Высота транспорта (5 и 5.5 м соответственно) в этих случаях не учитывается.
5) Лесной массив. Данные о лесных массивах представляются только в тех случаях, когда они находятся в пределах зоны BEE'B', показанной на рис. 3.4а. Лесной массив на равнинной местности представляется его границей, наиболее приближенной к ВПП или продолжению ее оси. Граница разбивается на участки, достаточно полно отражающие ее характер как по горизонтали, так и по вертикали (интервалы разбиения принимаются равными 50-100 м или более при отсутствии существенного изменения по высоте или по направлению) (рис 6). Высотой каждого точечного препятствия (участка границы леса) является наибольшая высота вершин деревьев. Если массив расположен на возвышенности, данные представляются согласно положениям п. 5 б.
7. Результаты топографо-геодезических работ по выявлению препятствий и определению их координат и высот должны содержать следующее:
1) общая часть, в которой указываются документы, которые используются при проведении топографо-геодезических работ, перечень инструментов, исходных пунктов, а также указываются материалы, использованные при проведении камеральных работ;
2) указываются методы определения координат и высот препятствий, в том числе описание моделей принятых для представления данных о препятствиях;
3) перечень препятствий с указанием их полярных и прямоугольных, географических координат и абсолютных высот;
4) данные об истинном азимуте ВПП, прямоугольных координатах КТА относительно порогов ВПП, длине ВПП, географических координат порогов ВПП, магнитном склонении, расстояниях до смещенных порогов (при их наличии);

Наименование	Хn, M	Yn, M	Нabc, M
ЛЭП-1 ЛЭП-2 ЛЭП-3 ЛЭП-4 ЛЭП-5 ЛЭП-6 ЛЭП-7	3870 3670 3450 3200 2875 2675 2600	650 701 752 810 870 890 950	485 480 490 510 520 520 520

Рис. 5. Представление ЛЭП

Наименование	Хn, M	Yn, M	Нabc, M
Лес-1 Лес-2 Лес-3 (и далее по точкам вдоль границы лесного массива)	1800 890 2780	520 1060 -990	362 358 365

Рис. 6. Представление лесного массива

5) графический материал с указанием профиля ЛП и СЗ (при ее наличии) по оси ВПП и ее продолжению, расположения КТА и порогов ВПП и, при необходимости, препятствий относительно ВПП.
Перечни координат и высот препятствий, данные о ВПП, КТА, СЗ, а также соответствующий графический материал рекомендуется оформлять в виде открытых материалов.
8. На основании результатов топографо-геодезических работ авиапредприятие оформляет Акт обследования, в который вносится информация о препятствиях, подлежащих выявлению согласно п.63 НГЭА РК.
Периодически (ориентировочно не реже двух раз в год) авиапредприятием проверяется соответствие Акта обследования фактическому состоянию препятствий на аэродроме и в его окрестностях. Выполнение проверок фиксируется в листе регистрации Акта обследования. Специалистами авиапредприятия, проводившими проверку, оформляется протокол в произвольной форме, который после утверждения руководителем авиапредприятия включается в Акт обследования в качестве приложения.
При изменении количества препятствий (устранении существующих, появлении новых), при изменении их координат и высот (перенос или замена существующих объектов, мест стоянок воздушных судов, изменение положения порога ВПП и т.д.) в протокол вносятся соответствующие данные со ссылкой на подтверждающую документацию (например, на документацию по согласованию строительства, замену РТС, установку строительного оборудования и т.п.) или на проведенные измерения.

Приложение 14
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Методика подготовки планов ограничительных поверхностей и
расчетных таблиц
Необорудованная ВПП и ВПП захода на посадку по приборам

1. Для каждого аэродрома подготавливается один план внутренней горизонтальной и конической поверхностей. Число планов поверхностей захода на посадку и переходных поверхностей определяется количеством направлений захода на посадку по приборам на аэродроме.
Масштаб планов выбирается с учетом особенностей конкретного аэродрома (количество и длина ВПП, количество препятствий и плотность их расположения и т.д.), но во всех случаях масштаб должен быть не менее: 1:100000 для внешней горизонтальной поверхности; 1:50 000 для внутренней горизонтальной, конической, захода на посадку и переходной поверхностей.
На планы должны быть нанесены все препятствия, возвышающиеся над ограничительными поверхностями с указанием их номеров.
2. Построение внешних границ внутренней горизонтальной и конической поверхностей показано на рис 1 и 2.
Для аэродромов с ВПП различных классов внутренняя горизонтальная поверхность формируется радиусами, соответствующими классу каждой ВПП. Высота конической поверхности на таких аэродромах определяется высотой конической поверхности, устанавливаемой НГЭА РК для ВПП наивысшего класса.
Для нанесения на план внешней границы конической поверхности необходимо радиусы внутренней горизонтальной поверхности увеличить на:

100 м
r = ____________ = 2000 м
0,05

для аэродромов с ВПП класса А, Б, В и Г или на

60 м
r = ___________ = 1200 м
0,05

для аэродромов, не имеющих ВПП класса А, Б, В или Г.
На планы рекомендуется наносить формулы определения высоты ограничительных поверхностей. Эти формулы получаются подстановкой конкретных значений высоты аэродрома и радиуса r в формулы, приведенные на рис. 1 и 2.

Обозначения: Н - высота поверхности ограничения препятствий; На - высота аэродрома;
L - расстояние между порогами; r = 4000 м - аэродромы класса А, Б, В и Г;
r = 3500 м - аэродромы класса Д, Е; r = 2000 м - аэродромы класса А, Б, В, Г;
r = 1200 м - аэродромы класса Д и Е.

Рис. 1. План внутренней горизонтальной и конической поверхностей для
аэродрома с одной ВПП (выполнено не в масштабе)

Обозначения: Н - высота поверхности ограничения препятствий; На - высота аэродрома; L - определяется по плану с учетом масштаба; r = 4000 м - аэродромы класса А, Б, В и Г; r = 3500 м - аэродромы класса Д, Е

Рис. 2. План внутренней горизонтальной и конической поверхностей для
аэродрома с двумя ВПП (выполнено не в масштабе)

Например, для На = 100 м и r = 4000 м высота внутренней горизонтальной поверхности будет равна:

Н = Н_а + 50 = 100 + 50 = 150 м

На план наносится: "Н = 150 м".
Аналогично, для части конической поверхности, расположенной со стороны порога ВПП:

На план наносится:

""

3. Планы поверхности захода на посадку и переходной поверхности показаны на рис. 3 и рис. 4.
Внешняя граница той части зоны переходной поверхности, которая расположена сбоку от ЛП (линия АВ на рис. 3.12 и 3.13), криволинейна, т.к. расстояние от каждой точки линии АВ до осевой линии ЛП зависит от продольного профиля ЛП.
Расстояние (в метрах) от осевой линии ВПП или ее продолжения до точки до этой границы равно

500 + 7 (На - Но) для ВПП классов А, Б, В или Г,
325 + 5 (На - Но) для ВПП классов Д или Е,

где:
На - абсолютная высота аэродрома;
Но - абсолютная высота осевой линии ВПП или ее продолжения, соответствующая координате Х точки на границе переходной поверхности.
При построении планов согласно рис. 3 и 4 эта линия может быть показана прямой, соединяющей точки А и В.
Длина второго и горизонтального секторов поверхности захода на посадку ВПП классов А, Б, В или Г зависит от высоты горизонтального сектора (Нг), которая равна

Нг = Hа + 150 м,

если абсолютная высота наивысшего препятствия (Нп max) в зоне поверхности захода на посадку не превышает сумму На + 150 м;

Нг = Нп max,

если Hп max превышает сумму На + 150 м.

Рис. 3. План поверхности захода на посадку и переходных поверхностей
для ВПП класса А, Б, В и Г.

х

Рис. 4. План поверхности захода на посадку и переходных поверхностей для ВПП класса Д и Е.

Показанная на рис. 3 точка С, в которой заканчивается зона переходной поверхности, может располагаться в пределах длины как первого, так и второго сектора поверхности захода на посадку, в зависимости от соотношения высоты аэродрома На и порога ВПП (H1).
На плане поверхности захода на посадку и переходной поверхности используется только прямоугольная система координат XOY, связанная с порогом ВПП, в направлении которого выполняется заход на посадку. Соответствующие оси координат указываются на плане (рис. 3 и 4).
На эти планы также рекомендуется наносить формулы определения высоты ограничительных поверхностей. Эти формулы получаются подстановкой конкретных значений высот порога ВПП (Н₁), высоты аэродрома (На) и высоты наивысшего препятствия в зоне захода на посадку (Н_{п max}) в формулы, приведенные на рис. 3. и 4.
4. Поверхность захода на посадку и внутренняя горизонтальная или коническая поверхность могут иметь общие зоны. Для ограничения и устранения препятствий, находящихся одновременно как в зоне поверхности захода на посадку, так и в зоне внутренней горизонтальной или конической поверхности, должна использоваться та поверхность, которая в месте расположения препятствия имеет меньшую высоту.
Пример взаимного расположения поверхностей ограничения препятствий с учетом их высоты показан на рис. 5 и 6.
В целях более наглядного представления расположения препятствий и облегчения принятия решений при согласовании строительства высотных объектов на прилегающей к аэродрому территории рекомендуется строить планы, аналогичные показанному на рис. 6, для каждого направления посадки, желательно непосредственно на карте М 1:100000. Такие планы могут включаться в Акт обследования препятствий.
5. Для каждого аэродрома заполняются следующие одинаковые по форме расчетные таблицы (табл. 3.4):
а) расчетная таблица для внешней горизонтальной, внутренней горизонтальной и конической поверхностей (одна таблица);
б) расчетная таблица для поверхности захода на посадку и переходной поверхности (по одной на каждое направление захода на посадку).
Порядок заполнения расчетных таблиц 3.4 следующий:
- в заголовке таблицы указывается наименование аэродрома и название тех поверхностей ограничения препятствий, для которых составляется данная таблица. При необходимости, указывается направление полета (МК = ...). Кроме того, в заголовке таблицы указывается порог ВПП, выбранный в качестве начала отсчета координат ХОУ ("Начало координат - порог ВПП с МК = ...");
- в графах с 1 по 6 указываются данные о препятствиях, расположенных в зонах соответствующих поверхностей. Если одно и то же препятствие попадает в зоны нескольких поверхностей, оно вносится в соответствующие расчетные таблицы;

Рис. 5. Пример взаимного расположения поверхностей и образования
результирующей поверхности ограничения
препятствий на ВПП кл. А, Б, В, Г.

Рис. 6. Пример взаимного расположения поверхностей ограничения для
ВПП классов А, Б, В и Г.

в графе 6 указывается высота осевой линии ВПП и ее продолжения в пределах ЛП, соответствующие координате "X" препятствий, расположенных в зоне шириной ± 750 м по обе стороны от оси летной полосы;
в графе 7 указывается обозначение соответствующей поверхности ограничения препятствий: ВНШ - внешняя горизонтальная, К - коническая, ВГ - внутренняя горизонтальная, ЗП - захода на посадку, П - переходная;
в графе 8 указывается абсолютная высота (Н) ограничительной поверхности, вычисленная по приведенным на рис. 1-3 формулам для значений координат Х и Y, соответствующих координатам Х и Y препятствия.
Примечание. Вследствие значительной сложности формы конической поверхности в случае аэродрома с несколькими ВПП ее высота в месте расположения препятствия определяется с помощью плана. Для этого на плане замеряется кратчайшее расстояние (по перпендикуляру) от препятствия до границы внутренней горизонтальной поверхности (L). Высота конической поверхности в месте расположения препятствия равна

Н = 0,05 L + 50 м;

в графе 9 указывается разность (Нп - Н) между высотой препятствия (Нп) и высотой ограничивающей поверхности (Н);
в графе 10 для препятствий, возвышающихся над ограничительной поверхностью, указывается: "Критическое препятствие" за исключением случаев, когда препятствие:
а) "затенено" другим неподвижным препятствием (правила определения "затененных" препятствий изложены в приложении 15).
В этом случае указывается: "Не критическое, затенено препятствием N...";
б) возвышается над переходной поверхностью, но относится к числу объектов, на которые не распространяется действие требований по ограничению объектов переходной поверхностью:
- навигационные средства, которые должны располагаться вблизи ВПП, (в этом случае указывается: "Не критическое по функциональному назначению"),
- воздушные суда на РД (в этом случае указывается "Не критическое, ВС, движущееся по установленным маршрутам");
- движущиеся аэродромные транспортные средства (в этом случае указывается: "Не критическое, аэродромное транспортное средство, движущееся по установленным маршрутам");
в) возвышается над внешней горизонтальной поверхностью, требования которой распространяются только на вновь возводимые объекты. В этом случае указывается: "Не критическое".
В этих расчетных таблицах координаты X, У (графы 3, 4) и высоты препятствий (графа 5) указываются в соответствии с данными Акта обследования препятствий, а высота поверхности ограничения препятствий (графа 8) указывается с округлением до 0,1 м.
Превышение препятствия над ограничительной поверхностью (графа 9) указывается с округлением до 1 м.
Все препятствия, превышающие ограничительные поверхности, указываются в сводной таблице П. 1.3 Акта обследования препятствий (приложение 11).
6. Препятствия, определенные во всех расчетных таблицах как критические, сводятся в единую таблицу "Критические препятствия по аэродрому …(указывается название аэродрома)" (табл. 3.5), которая включается в Акт обследования препятствий (см. приложение 11).
Порядок заполнения таблицы 3.5 следующий:
в графах с 1 по 5 указываются данные о расположении и высоте критических препятствий, причем положение этих препятствий указывается в полярной системе координат, поскольку данная таблица является общей по аэродрому. Номер и наименование препятствий в ней указываются согласно Акту обследования;
в графе 6 указывается ограничивающая поверхность. Если препятствие пересекает одновременно несколько поверхностей и является критическим, в графе 6 указывается каждая из этих поверхностей;
в графе 7 указывается величина возвышения препятствия над каждой из ограничивающих поверхностей;
в графе 8 указываются мероприятия по устранению существующих критических препятствий.
7. Устранение критических препятствий представляет в большинстве случаев сложную задачу.
Для определения степени влияния каждого критического препятствия на безопасность и эффективность полетов необходимо проводить специальное аэронавигационное рассмотрение, для выполнения которого целесообразно привлечение специалистов служб аэропорта и представителей авиакомпаний, авиаотрядов, воздушными судами которых предполагается использование данного аэродрома. При этом учитывается расположение каждого препятствия относительно маршрутов полета, оценивается его влияния на минимумы для взлета и посадки, на максимальную коммерческую загрузку воздушных судов и т.д. Однако всегда необходимо иметь в виду, что наиболее целесообразным является только устранение критических препятствий или исключение возможности полетов в определенных зонах, поскольку каждое критическое препятствие может создавать потенциальную угрозу безопасности полетов, например, из-за отказа светоограждения препятствий при ночных полетах или трудностей распознавания пилотом каркасных конструкций или мачт в дневное время, особенно, если такие препятствия расположены в зоне взлета или посадки.
8. Определение критических препятствий и мер по их устранению (табл. 3.5) означает соответствие требованиям НГЭА РК в отношении существующих препятствий.
9. Соответствие требованиям пунктов §1 и 2 главы 8 НГЭА РК в части ограничения новых и увеличиваемых в размерах существующих объектов обеспечивается на этапе согласования строительства новых объектов или реконструкции существующих объектов.
Однако, на большинстве аэродромов указанных выше поверхностей ограничения препятствий недостаточно для ограничения новых или увеличиваемых в размерах существующих объектов, которые могут неблагоприятно влиять как на эффективность, так и на безопасность полетов. В этих случаях для ограничения новых и увеличиваемых в размерах существующих объектов рекомендуется принимать внешнюю горизонтальную поверхность.
Размеры внешней горизонтальной поверхности рекомендуется устанавливать соответственно размерам зон учета препятствий, которые используются для построения схем маневрирования в районе аэродрома. Допускается принимать внешнюю горизонтальную поверхность в виде круга с центром в КТА и радиусом 15 000 м для аэродромов классов А, Б, В, Г и 8 000 м для аэродромов классов Д и Е (рис. 7).
Внешняя горизонтальная поверхность располагается на высоте верхней границы конической поверхности, т.е. на высоте 150 м над уровнем аэродрома классов А, Б, В, Г и на высоте 110 м над уровнем аэродрома классов Д, Е.
Несмотря на то, что препятствия, пересекающие внешнюю горизонтальную поверхность, не относятся к критическим, в их отношении также необходимо проводить аэронавигационное рассмотрение, упомянутое в п. 7.
При выполнении требований пунктов §1 и 2 главы 8 НГЭА РК в части ограничения новых или увеличиваемых в размерах существующих препятствий в таблице соответствия (приложение 2) указывается:
в графе 2 "Исключено увеличение числа критических препятствий в зоне поверхности захода на посадку в пределах первых 3000 м и в зонах переходной поверхности. Ограничено (исключено) увеличение числа препятствий в зонах внутренней горизонтальной и конической поверхностей, внешней горизонтальной поверхности (если таковая установлена) и в зоне поверхности захода на посадку на расстояниях более 3 000 м от ее начала";
в графе 4 - "Соответствует".

Н = На + 150 м - а/д кл. А, Б, В, Г Н = На + 100 м - а/д. кл. Д, Е

Обозначения: ВНШ - внешняя горизонтальная поверхность;
R - 15000 м для аэродромов класса А, Б, В, Г;
R - 8000 м для аэродромов класса Д, Е;
В - поверхность взлета;
ЗП - поверхность захода на посадку

Предупреждение: Внешняя горизонтальная поверхность предназначена только для ограничения новых или увеличиваемых в размерах существующих объектов. Показаны минимальные размеры поверхности, которые при необходимости могут быть увеличены по усмотрению эксплуатанта аэродрома.

Рис. 7. Внешняя горизонтальная поверхность и ее расположение
относительно поверхностей взлета и захода на посадку.

ВПП, оборудованные для точного захода на посадку
по I, II, III категории

10. Требования НГЭА РК по ограничению и устранению препятствий для аэродромов с ВПП, оборудованными для точного захода на посадку по I, II или III категории (§3 главы 8 НГЭА РК) кроме всех требований НГЭА РК по ограничению и устранению препятствий для ВПП, оборудованных для захода на посадку по приборам (§2 главы 8 НГЭА РК), включают:
а) требование по обеспечению вблизи ВПП свободного от препятствий воздушного пространства, ограниченного внутренней поверхностью захода на посадку, внутренними переходными поверхностями и поверхностью прерванной посадки (расположение этих поверхностей относительно ВПП и переходных поверхностей показано на рис. 8);
б) запрещение пересечения новыми или увеличиваемыми в размерах существующими объектами поверхности захода на посадку по всей ее длине.
Для проведения, указанных в пунктах §3 главы 8 НГЭА РК, мероприятий по устранению существующих препятствий, выступающих за внутреннюю горизонтальную поверхность, коническую поверхность, поверхность захода на посадку и переходные поверхности, необходимо руководствоваться п.п. 1 - 7 настоящего приложения.
Отсутствие препятствий, выступающих за внутреннюю поверхность захода на посадку (обозначается как ВЗП), внутреннюю переходную поверхность (ВП) и поверхность прерванной посадки (ПП), подтверждается с использованием соответствующих планов (рис. 9 - 10) и расчетных таблиц (таблица 3.4), составляемых для каждого направления, оборудованного для точного захода на посадку по I, II, III категории.
Планы подготавливаются аналогично п.п. 1 - 7 настоящего приложения с использованием масштаба не менее 1:10 000.
Выявление всех критических препятствий и проведение мер по их устранению означает соответствие пунктам §3 главы 8 НГЭА РК в части существующих препятствий.
Ограничение новых или увеличиваемых в размерах существующих объектов на аэродромах с ВПП, оборудованных для точного захода на посадку по I, II, III категории осуществляется в порядке, изложенном в п. 9 настоящего приложения, с учетом запрещения пересечения такими объектами поверхности захода на посадку по всей ее длине.

Рис. 8. Взаимное расположение поверхности ограничения препятствий для
ВПП, оборудованных для захода на посадку по I, II, III категории (вид
по направлению захода на посадку)

Точка	Координаты, м
	X	Y
A	Xa = 960	ya = 3(Ha - H1) + 186
b	xb = 60	yb = 3(Ha - H1) + 240
C	xc = - 1800	yc = 3(Ha - H*0) + 240
d	xd = 30(H*0 - Ha) - 3600	yd = 3(Ha - H*0) + 240

Обозначения: Н*₀ - абсолютная высота осевой линии ВПП на расстоянии 1800 м за порогом ВПП (Х = 1800 м)

Рис. 9а. План внутренней поверхности захода на посадку, внутренних
переходных поверхностей и поверхности прерванной посадки (расстояние
от порога ВПП до конца ВПП не менее 1800 м).

Точка	Координаты
	Х	Y
A	ХA = 960	YA = 3 (На - Н1) + 204
B	ХB = 60	YB = 3 (На - Н1) + 258
C	ХC = -1800	YC = 3 (На - Н*0) + 258
D	ХD =30 (Н*0 - Нa) - 3600	YD = 3 (На -Н*0) + 258

Обозначения: Н*₀ - абсолютная высота осевой линии ВПП на расстоянии 1800 м за порогом ВПП (Х = 1800)

Рис. 9 б. План внутренней поверхности захода на посадку, внутренних переходных поверхностей и поверхности прерванной посадки (расстояние от порога ВПП до конца ВПП не менее 1800 м) для ВПП класса А, предназначенных для приема ВС с размахом крыла от 65 до 75 м и колеей шасси по внешним авиашинам до 10,5 м.

Точка	Координаты
	Х	Y
A	ХA = 960	YA = 3 (На - Н1) + 204
B	ХB = 60	YB = 3 (На - Н1) + 258
C	ХC = -1800	YC = 3 (На - Н*0) + 258
D	ХD =30 (Н*0 - Нa) - 3600	YD = 3 (На -Н*0) + 258

Обозначения: Н*₀ - абсолютная высота осевой линии ВПП на расстоянии 1800 м за порогом ВПП (Х = - 1800)

Рис. 9 в. План внутренней поверхности захода на посадку, внутренних переходных поверхностей и поверхности прерванной посадки (расстояние от порога ВПП до конца ВПП не менее 1800 м) для ВПП класса Б, предназначенных для приема ВС с размахом крыла от 65 до 75 м и колеей шасси по внешним авиашинам до 10,5 м.

Обозначения: Н*₀ - абсолютная высота осевой линии в конце ВПП (Х = - L)

Рис. 10. План внутренней поверхности захода на посадку, внутренних переходных поверхностей и поверхности прерванной посадки (расстояние от порога ВПП до конца ВПП менее 1800 м)

ВПП для взлета

11. Требование НГЭА РК по ограничению и устранению препятствий для взлета предусматривает создание для каждого направления взлета некоторого свободного от препятствий воздушного пространства, в пределах которого воздушное судно при продолженном взлете может достичь некоторой минимальной высоты, на которой возможен заход на посадку на аэродроме вылета или разгон для дальнейшего выхода на схему вылета и следования по ней. Это воздушное пространство определяется поверхностью взлета (рис. 11 и 12).
Поверхность взлета устанавливается вдоль траектории продолженного взлета. Как правило, такой траекторией (в плане) является продолжение осевой линии ВПП. Однако, при наличии значительных возвышений местности или крупных сооружений может потребоваться отворот для достижения вышеупомянутой минимальной высоты. Такой отворот на аэродроме устанавливается особо, с учетом местных условий и детально описывается в Инструкции по производству полетов (рис. 12).
Приведенные в НГЭА РК длины поверхности взлета являются минимальными и в условиях конкретного аэродрома могут быть увеличены для обеспечения возможности достижения большей высоты, если таковая необходима.
12. План поверхности взлета подготавливается для каждого направления взлета в том же масштабе, что и планы зон поверхностей захода на посадку и переходных поверхностей.
Это позволяет совмещать эти планы для рассматриваемого направления полетов, т.е. выполнять их на одном листе.
При построении плана поверхности взлета используется прямоугольная система координат XOY, связанная с порогом ВПП, от которого начинается разбег при взлете (рис. 11 и 12). Соответствующие оси координат указываются на плане.
13. Для каждого направления взлета необходимо заполнить расчетную таблицу (табл. 3.4), причем целесообразно ее объединить с расчетной таблицей для поверхности захода на посадку и переходной поверхности для того же направления полета.
Порядок заполнения расчетной таблицы для поверхности взлета (или той части объединенной таблицы, которая относится к взлету), следующий:
в графах с 1 по 5 указываются данные о препятствиях, расположенных в зоне поверхности взлета (рис. 11 или 12);
в графе 6 делается прочерк;
в графе 7 указывается обозначение поверхности взлета (В);
а) ВПП классов А, Б, В, Г

* Если ни один из объектов не достигает поверхности взлета с наклоном 3,33 процента, то высоту новых объектов следует ограничивать из условия сохранения существующего наклона поверхности взлета. Этот наклон не должен быть менее 1,6 процента.

Рис. 11. План поверхности взлета по прямой

Обозначения: Lр - расстояние до начала разворота;
R - радиус разворота

Рис. 12. План поверхности взлета с отворотом (ВПП класса А, Б, В, Г).

- в графе 8 указывается абсолютная высота поверхности взлета в месте расположения препятствия, определяемая по формуле на рис. 11 или 12. Необходимое для подстановки в формулу на рис. 12 расстояние D определяется графически по плану. Расстоянием D является длина той части осевой линии зоны поверхности взлета, которая заключена в пределах от начала зоны до пересечения оси зоны с линией АА, проходящей через препятствие перпендикулярно оси зоны поверхности взлета (рис. 12);
- в графе 9 указывается разность (Нп - Н) между высотой препятствия (Нп) и высотой ограничивающей поверхности (Н);
- в графе 10 по препятствиям, возвышающимся над поверхностью взлета, указывается: "Критическое препятствие" за исключением случаев, когда препятствие, возвышающееся над поверхностью взлета, "затенено" другим неподвижным препятствием (правила определения "затененных" препятствий в зоне поверхности взлета изложены в приложении 15).
В зависимости от соотношения высоты аэродрома (На) и высоты нижней границы поверхности взлета (Н2) зона поверхности взлета может иметь такие общие части с зонами внутренней горизонтальной и конической поверхностей, в которых внутренняя горизонтальная поверхность или коническая поверхность находятся ниже поверхности взлета и, таким образом, являются ограничивающими поверхностями. Пример такого расположения поверхностей и образования ими результирующей поверхности ограничения препятствий показан на рис. 5 и 6.
Все препятствия, пересекающие поверхность взлета, вносятся в сводную таблицу (табл. П. 1.3 Акта обследования препятствий).
14. Соответствие требованиям §4 главы 8 НГЭА РК обеспечивается на этапе согласования новых или увеличиваемых в размерах существующих объектов. Для этого используются план поверхности взлета, соответствующая расчетная таблица, а также указанные в приложении 15 правила определения "затененных" препятствий.

Учет препятствий

15. Для каждого направления взлета авиапредприятием разрабатывается схема (схемы) вылета. Указания по разработке таких схем содержатся в "Требованиях по учету препятствий при установлении схем вылета".
Для выполнения требований п. 3.2.3.1 НГЭА РК в части представления данных о препятствиях необходимо определить препятствия в зоне поверхности взлета, которые возвышаются над информационной поверхностью (рис. 3.13). Такие препятствия выявляются с помощью расчетных таблиц, составляемых для каждого направления взлета (табл. 3.6)

Порядок заполнения таблиц 3.6 следующий:
в графы с 1 по 5 вносятся данные о расположении и высоте препятствий, расположенных в пределах зоны поверхности взлета,
в графе 6 указывается расстояние D от начала поверхности взлета до препятствия. Для препятствий, расположенных в прямолинейной зоне поверхности взлета (рис. 11) или в пределах криволинейной части этой зоны (рис. 12), расстояние D также может определяться по формуле

D = - Хп + Хв

в графе 7 указывается абсолютная высота информационной поверхности в месте расположения препятствия Н (рис. 13);
в графе 8 указывается разность (Нп-Н) между абсолютной высотой препятствия Нп и высотой информационной поверхности Н с соответствующим знаком;
в графе 9 по препятствиям, возвышающимся над информационной поверхностью, но "затененным" другим неподвижным препятствием (правила определения "затененных" препятствий приведены в приложении 15), указывается: "Затенено препятствием N...".

а) ВПП классов А, Б, В или Г

Рис. 13. Поверхность для представления данных о препятствиях в документах аэронавигационной информации (информационная поверхность)

Препятствия, возвышающиеся над информационной поверхностью не "затененные" другими препятствиями, вносятся в таблицу 3.7 "Препятствия, подлежащие учету при определении максимальной взлетной массы". При отсутствии таких препятствий на данном направлении взлета или по аэродрому в целом в таблице 3.7 по данному направлению взлета или по каждому направлению взлета соответственно делается запись: "Препятствий нет".

Порядок заполнения таблицы 3.7 следующий:

- в графе 1 указывается наименование препятствия, возвышающегося над информационной поверхностью,
- в графе 2 указывается расстояние до препятствия от конца ВПП со стороны взлета, определяемое как D + (-Xв - Lвпп);
- в графе 3 указывается превышение вносимого в таблицу 3.7 препятствия над уровнем конца ВПП со стороны взлета (Нв), т.е. величина Нп - Нв.
Таблица 3.7 вносится в Инструкцию по производству полетов и в Акт обследования препятствий. Кроме того, данные о препятствиях, приведенных в таблице 3.7, вносятся на карту типа "А", включаемую в АИП по международным аэродромам.
16. Для выполнения требований п. 82 НГЭА РК применяются положения, указанные в:
а) "Единой методике определения минимумов аэродромов для взлета и посадки" (определение минимальных безопасных высот пролета препятствий без применения критерия 1х10^-7 для захода на посадку по радиомаячной системе и определение высоты полета на промежуточном этапе захода на посадку);
б) ОПП ГА РК (определение высоты полета по аэродромному кругу);
в) ОПП ГА РК (определение минимальных безопасных высот полета (МБВ) в районе аэродрома ).

Далее представлены формы расчетных таблиц 3.4, 3.5, 3.6, 3.7 и 3.8.

Таблица 3.4

Расчетная таблица

для__________________________________________________________________
(указывается наименование поверхностей ограничения препятствий и при необходимости МКпос = ________)
Аэродром _____________ Начало координат ХОУ порог ВПП с МКпос = _____
(наименование)

№№ препятствий *	Наименование препятствия*	Расстояние от порога ВПП, м (Х)	Paсcтояние от оси ВПП или ее продолжения, м (Y)	Абсолютная отметка препятствия, м (Нп)
1	2	3	4	5

продолжение таблицы

Абсолютная отметка оси ВПП, соответствующая координате Х, м**(Н0)	Поверхность ограничения препятствий	Абсолютная высота ограничивающей поверхности, м	Превышение препятствия над ограничивающей поверхностью, м	Примечание
6	7	8	9	10

* Номера и наименование препятствий проставляются согласно отчету по выполнению топографо-геодезических работ (табл. П.1.2).
** Запоминаются только в расчетных таблицах для поверхности захода на посадку, переходных поверхностей, внутренней поверхности захода на посадку, внутренних переходных поверхностей и поверхности прерванной посадки для препятствий, расположенных не далее 750 м в каждую сторону от оси ВПП в пределах длины ЛП.

______________________ __________________ __________________________
(должность исполнителя) (подпись) (Ф.И.О.)

Таблица 3.5
(Пример заполнения)

Критические препятствия по аэродрому Алатау

№№ препятствий	Наименование препятствий	Удаление от КТА (Sп), м	Истинный азимут (А)		Абсолютная отметка препятствия (Нп), м
			град.	Мин.
1	2	3	4	5	6
3	Рельеф	13725	227	20	432,0
6	Группа деревьев	2800	51	01	225,0
10	ТП	325	293	25	227,0
23	БПРМ – 233	2400	53	00	215,0

продолжение таблицы

Ограничивающая поверхность	Превышение препятствия над ограничивающей поверхностью, м	Мероприятия по устранению критических препятствий
7	8	9
Заход на посадку с МКпос 53о	+2	Подлежит планировке в июне 1999 г.
Взлета с МК = 53о	+7	Запланирована вырубка деревьев в мае 1999 г
Переходная МКпос 53о/233о		Не планируется
Взлета с МК= 53о	+8	Не планируется

М.П.

____________________ ____________________ ___________________________
(должность заявителя) (подпись) (Ф.И.О.)
___________________________
(дата)

Таблица 3.6

Расчетная таблица для определения препятствий, возвышающихся
над информационной поверхностью
в направлении взлета с МКпос _________

Аэродром _____________ Начало координат ХОУ порог ВПП с ) МКпос = ____
(наименование)

№№ препятст- вий*	Наименование препятствия*	Расстояние от порога ВПП (Х), м	Расстояние от оси ВПП или ее продолжения (У), м	Абсолютная отметка препятствия (Нп), м
1	2	3	4	5

продолжение таблицы

Расстояние D, м	Абсолютная высота информационной поверхности (Н), м	Превышение препятствия над информационной поверхностью, м	Примечание
6	7	8	9

* Номера и наименование препятствий указываются согласно Отчету по выполнению топографо-геодезических работ.

______________________ ____________________ ________________________
(должность исполнителя) (подпись) (Ф.И.О.)

Таблица 3.7

Препятствия, которые необходимо учитывать при определении
максимальной взлетной массы ВС на аэродроме ______________
(наименование)

Наименование препятствий	Расстояние от конца ВПП, м	Высота над уровнем конца ВПП, м
1	2	3
МКпос = ____
МК пос _________

Администрация аэропорта _____________________________ _______________
(подпись) (Ф.И.О.)
_______________
(дата)

Таблица 3.8.

Минимальные безопасные высоты
пролета препятствий
Аэродром ______________
(Наименование)

Категория ВС	Категория РМС/ILS		VOR/ DME	ОСП/ 2NDB	ОПРС/ NDB	Примечание
	I	II/III
МКпос _____________
A
B
C
D
E
МКпос _____________
A
B
C
D
E

Администрация аэропорта ________________ __________________________
(подпись) (Ф.И.О.)
_______________
(дата)

Приложение 15
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

ПРАВИЛА "ЗАТЕНЕНИЯ" ПРЕПЯТСТВИЙ

1. Общие положения

"Затененным" считается препятствие, расположенное в зоне "затенения" и не пересекающее "затеняющую" поверхность, которая проходит через вершину "затеняющего" препятствия.
Зона "затенения" образуется только неподвижными препятствиями, которые не являются легкими и ломкими.
Если протяженное препятствие только частично расположено в зоне "затенения", его остальная часть должна рассматриваться как обычное препятствие, к которому не применяются правила "затенения".

2. Внутренняя горизонтальная и коническая поверхности

Зона "затенения" от расположенных в пределах внутренней горизонтальной и конической поверхностей точечных препятствий представляет собой круг радиусом 100 м с центром в точке расположения препятствия. "Затеняющая" поверхность проходит через вершину препятствия с нисходящим уклоном 15 % (рис.1).
Зона "затенения" от протяженных препятствий, расположенных в пределах внутренней горизонтальной и конической поверхностей, представляет собой полосу шириной 100 м по периметру препятствия. "Затеняющая" поверхность проходит через верх препятствия с нисходящим уклоном 15 % (см. рис 1).
"Тень" от препятствий, расположенных вблизи границ поверхности захода на посадку, переходных поверхностей или поверхности взлета, не распространяется на зоны этих поверхностей (см. рис 1).
Высота "затеняющей" поверхности на расстоянии L от "затеняющего" препятствия равна

H=Hп-0,15L,

где Н_П - высота "затеняющего" препятствия;
L - расстояние от "затеняющего" препятствия.
Расстояние L определяется по плану внутренней горизонтальной и конической поверхностей. Однако для точечных препятствий это расстояние равно

где Х_П, Y_П - прямоугольные координаты "затеняющего" точечного препятствия;
X, У - прямоугольные координаты точки, в которой необходимо определить высоту "затеняющей" поверхности.
Для определения расстояния L прямоугольные координаты подставляются в формулу со своими знаками.

Рис. 1. К образованию зоны "затенения" препятствиями, расположенными в пределах внутренней горизонтальной и конической поверхностей:

1-препятствие; 2-зона "затенения"; 5, 6-препятствия в зоне "затенения";

3, 4, 7, 8 - ограничительные поверхности.

3. Поверхность захода на посадку.

Точечные препятствия, расположенные в пределах поверхности захода на посадку, не могут рассматриваться в качестве "затеняющих" препятствий.
Для вычерчивания зоны "затенения" от протяженных препятствий на плане поверхности захода на посадку (рис. 2) от краев "затеняющего" препятствия проводятся линии, параллельные боковым границам поверхности захода на посадку.
"Затеняющая" поверхность образуется двумя плоскостями, одна из которых проходит через верх "затеняющего" препятствия с нисходящим уклоном 15 % в направлении к ВПП, вторая - горизонтально в направлении от ВПП (см. рис. 2). "Затеняющая" поверхность продолжается или до точки пересечения с поверхностью захода на посадку, или до точки, в которой пересекаются линии, проведенные от краев "затеняющего" препятствия (линии, образующие зону "затенения") - в зависимости от того, что ближе к "затеняющему" препятствию (см. рис. 2).
Высота "затеняющей" поверхности в направлении к ВПП равна

H = H_П - 0,15L

Высота "затеняющей" поверхности в направлении от ВПП равна Н=Н_П

Рис. П.3.2. К образованию зоны "затенения" непрерывным препятствием в
пределах поверхности захода на посадку:

1 - препятствие; 2 - зона "затенения"

4. Поверхность взлета.

В пределах поверхности взлета зона "затенения" создается любым неподвижным препятствием (точечным или протяженным, но не легким и ломким), превышающим наклонную поверхность 1,6 %-для поверхности взлета и 1,2 %- для информационной поверхности.
Внутренняя граница ее начинается от линии, проведенной через верх "затеняющего" препятствия перпендикулярно к оси зоны поверхности взлета. "Затеняющая" поверхность образуется плоскостью, проведенной горизонтально от внутренней границы зоны в направлении от ВПП до пересечения с поверхностью взлета, имеющей в соответствующих случаях наклон 1,6 % или 1,2 % (рис. 3).
Высота "затеняющей" поверхности равна Н=Нп.

Рис. 3 К образованию зоны "затенения" в пределах поверхности взлета:
1-препятствие, 2, 4-ограничительные поверхности,
3-"затеняющая" поверхность;
5-зона "затенения".

Приложение 16
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Значениями минимальных радиусов поворота ВС

Тип ВС	Ил-18	Ил-62	Ил-76	Ил-86	Ту-134	Ту-154	Ан-12	Ан-24(26)	Ан-28	Як-40	Як-42	Л-410
1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13
Минимальный радиус поворота ВС, м	19	30	12,7	24,5	16	22	15	12	6,4	10	18	4,8

Приложение 17
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Схема определения протяженности сопряжения (А) осевой
маркировочной линии РД с осевой линией ВПП

Приложение 18
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Определение расстояния D до места установки огней в системах
ПАПИ/АПАПИ

1. Определяется номинальное местоположение ПАПИ/АПАПИ (расстояние Dном), исходя из предположения, что огни ПАПИ/АПАПИ находятся на одном и том же уровне с соответствующей точкой осевой линии ВПП, а этот уровень совпадает с уровнем порога ВПП.
а) Необорудованные ВПП:

Dном= Нм/tg(-0^о02') для системы ПАПИ; Dном= Нм/tg(-0^о02') для системы АПАПИ.

где Н_м - наименьшая высота (рис. 1, 2), равная сумме вертикального расстояния между уровнем глаз пилота и нижней точкой колес шасси (колонка 1 табл.1) и высоты этой точки над порогом ВПП (колонка 2 или 3 табл. 1), для наиболее критического (наибольшего) ВС;
 угол возвышения светового пучка 2-го огня в системе ПАПИ (рис. 1);
 угол возвышения светового пучка 1-го огня в системе АПАПИ (рис. 2).
б) Оборудованные ВПП:
D_HOM = (Нот +Н)/tg Ө ВПП, оборудованные системой ILS (СП),
D_HOM = 15 м/tg Ө ВПП, оборудованные ПРЛ или ОСП, ОПРС, ВОР, ВОР/ДМЕ.
Нот - высота опорной точки ILS (СП) данного аэродрома;
Н - вертикальное расстояние между уровнями глаз пилота и бортовой глиссадной антенны ILS наиболее критического (имеющего наибольшее расстояние Н) ВС, регулярно использующего данный аэродром;
Ө - угол наклона глиссады.

Таблица 1

Вертикальное расстояние между уровнем глаз пилота и нижней точкой колес шасси самолета в конфигурации захода на посадку, м,а)	Желательный запас высоты нижней точки колес шасси над порогом ВПП, м б),в)	Минимальный запас высоты нижней точки колес шасси над порогом ВПП, м г)
до 3 от 3 до 5 от 5 до 8 от 8 до 14	6 9 9 9	3Д) 4 5 6

^а) При выборе группы вертикальных расстояний рассматриваются только те самолеты, которые, как предполагается, будут регулярно использовать данную ВПП. Наиболее критические (наибольшие) из этих самолетов определяют группу вертикальных расстояний между уровнем глаз пилота и нижней точкой колес шасси.
^б) Как правило, должен обеспечиваться желательный запас высоты нижней точки колес шасси над порогом ВПП, указанный в колонке (2).
^в) В отдельных случаях значения запаса высоты нижней точки колес шасси над порогом ВПП, указанные в колонке (2), могут быть уменьшены до (но не меньше) значений в колонке (3), если будет подтверждено, что уменьшенные значения запаса высоты являются приемлемыми.
^г) При использовании минимального запаса высоты нижней точки колес шасси над смещенным порогом ВПП должно обеспечиваться, что в момент, когда самолет с наибольшим в выбранной группе значением вертикального расстояния между уровнем глаз пилота и нижней точкой колес шасси пролетает над торцом ВПП, будет обеспечен соответствующий желательный запас, указанный в колонке (2).
^д) Этот запас высоты нижней точки колес над порогом ВПП может быть уменьшен до 1,5 м на ВПП, используемых, главным образом, легкими нетурбореактивными самолетами
2. Расстояние D_HOM необходимо скорректировать, если:
высота оси ВПП, соответствующая расстоянию D_HOM, отличается от уровня порога ВПП на величину более 0,3 м;
высота огней (линз) ПАПИ/АПАПИ отличается от высоты оси ВПП, соответствующей расположению ПАПИ/АПАПИ, на величину более 0,3 м.
Для коррекции расстояния D_HOM по высоте оси ВПП определяется поправка D1, равная:

D1 = (Но-Н) / tgM;

где М = ( -0^о 02') - для ПАПИ;
М = ( -0^о 02') - для АПАПИ;
Но - высота порога ВПП;
Н - высота осевой линии ВПП, соответствующая расстоянию D_HOM.
Скорректированное расстояние равно:

D'ном = D_HOM + D₁

D₁ суммируется со своим знаком, т.е. при Но < Н огни необходимо сместить к порогу на величину D₁, а при Но>Н - от порога.
Если при новом значении D'ном высота оси ВПП отличается более, чем на 0,3 м от уровня порога ВПП, выполняется повторная коррекция и так до тех пор, пока различие в высотах не станет менее 0,3 м.
3. Для введения коррекции по высоте огней (линз) определяется поправка D₂, равная:

D₂ = (Н-h) / tg M;

где М = (-0^о02') - для ПАПИ;
М = (-0^о 02') - для АПАПИ;
h-высота огней (линз) над уровнем осевой линии ВПП на расстоянии D'ном;
Н-высота осевой линии ВПП на расстоянии D'ном.
Скорректированное расстояние равно:

D" ном = D'ном + D₂

Поправка D₂ также, как и D₁, суммируется со своим знаком. Во всех случаях результирующее расстояние должно обеспечивать запас высоты колес шасси над порогом ВПП, предусмотренный табл. 1 для наиболее критических ВС, использующих систему ПАПИ/АПАПИ.
4. Подробный пример расчета расстояния D приведен в документе ИКАО Doc 9157 - AN / 901 "Руководство по проектированию аэродромов" часть 4 "Визуальные средства" издание третье, 1993 г.
5. При обеспечении совпадения глиссады ПАПИ/АПАПИ с глиссадой ILS необходимо учитывать, что для номинального угла глиссады ILS (СП) устанавливается допуск ± 0,075 9 для систем I и II категории и ± 0,040 6 для III категории. Для угла 9=3^о допуск составляет соответственно ± 13,5' и ± 7,2'. Стандартные установочные углы ПАПИ обеспечивают глиссаду в пределах ±10', что может привести к несовпадению глиссад. В тех случаях, когда глиссада ILS (СП) оказывается постоянно отличной от ее номинального угла на 5' и более, система ПАПИ должна устанавливаться по фактическому углу наклона глиссады ILS (СП), а не по номинальному.
Степень совпадения глиссад с учетом различных типов ВС, имеющих различные расстояния между уровнем глаз пилота и бортовой антенной ILS, может быть увеличена путем расширения сектора "на глиссаде" ( 2) ПАПИ с 20' до 30'.

Рис. 1. Размещение и углы возвышения световых пучков огней ПАПИ
для Ө в пределах 2^о30'-4^o

Рис. 2. Размещение и углы возвышения световых пучков огней АПАПИ

Приложение 19
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Таблица 4.1.
(пример заполнения для системы ОМИ)

Таблица соответствия
системы светосигнального оборудования ОМИ. Удостоверение
годности ССО № 000001-09 от 25.10.2009
Аэродром "А"¹ МК_пос=180^о

Пункты НГЭА РК	Результаты проверок	Подтверждающий документ	Соответствие НГЭА РК	Примечание
1	2	3	4	5
Глава 10 п. 87	Состав оборудования — согласно приложений 8 и 26 НГЭА РК огни приближения и СГ, входные огни, ограничительные огни, посадочные огни ВПП, глиссадные огни; боковые рулежные огни, световые указатели, огни площадки разворота на ВПП	1	Соответствует	Заполняется при наличии уширений ВПП
Глава 10 п.88	Все светосигнальное оборудование имеет сертификаты соответствия	1	Соответствует
Глава 10 п.90	Электрические цепи обеспечивают сохранение световой картины работоспособность системы	1	Соответствует

¹ Условное название аэропорта

Таблица 4.1. (продолжение)

Пункты НГЭА РК	Результаты проверок	Подтверждаю- щий документ	Соответствие НГЭА РК	Примечание
1	2	3	4	5
Глава 10 п.92,93 Глава 12 п.141,142,144	Тип арматуры огней, указателей и источников света соответствует технической документации	1	Соответствует
Глава 10 п.143	Высота надземных огней и аэродромных знаков и указателей — согласно НГЭА РК	1	Соответствует
Глава 12 п. 147-167	Расположение огней ОМИ на местности — согласно НГЭА РК (приложения 27-30 НГЭА РК) Смещенного порога нет	1, 2	Соответствует
Глава 12 п.197-205	Схема расположения и установка системы визуальной индексации глиссады Регулировка световых пучков огней Отсутствие объектов, выступающих над поверхностью защиты от препятствий	1, 2	Соответствует
Глава 12 п. 206-208	Огни на РД размещены согласно НГЭА РК	1	Соответствует
Глава 13 п.222-228	Выходные параметры источников электропитания (регуляторов яркости)	1	Соответствует
Глава 13 П.229-234	Аппаратура дистанционного управления обеспечивает управление светосигнальными средствами, задействованными на аэродроме, и контроль за их состоянием. Темновой промежуток при переключении ступеней яркости огней отсутствует.	1, 2	Соответствует
Глава 13 п.235-238	Электропитание подсистем огней осуществляется согласно НГЭА РК Сопротивление изоляции кабельных линий — согласно НГЭА РК Углы установки световых пучков огней — согласно НГЭА РК	1	Соответствует
Глава 14 п.239-263	На аэродроме имеются все необходимые знаки	1	Соответствует

1	2	3	4	5
Глава 15 п.276-279	Прожекторное освещение перрона имеется. Характеристики освещения перрона соответствуют НГЭА РК.	1	Соответствует
Глава 15 п.285-304	Объекты, подлежащие ночной маркировке,— имеют светоограждения Расположение, количество и характеристики средств светоограждения — согласно НГЭА РК	1	Соответствует
	Подтверждающие документы: 1. Акт наземной проверки от 10.09.2009. 2. Акт летной проверки от 15.09.2009.

М.П.

____________________ _________________ ______________________________
(должность заявителя) (подпись) (Ф.И.О.)
___________________________
(дата)

Таблица 4.1
(пример заполнения для системы ОВИ-I)

Таблица соответствия
системы светосигнального оборудования ОВИ-I. Удостоверение
годности ССО № 000001-09 от 25.10.2009
Аэродром "Б"² МК_пос=100⁰

Пункты НГЭА РК	Результаты проверок	Подтверждаю- щий документ	Соответствие НГЭА РК	Примечание
1	2	3	4	5
Глава 10 п.87	Состав оборудования согласно приложений 8 и 26 НГЭА: Огни приближения и световых горизонтов; входные огни; ограничительные огни; посадочные огни; глиссадные огни; огни приближения и световых горизонтов (СГ) кругового обзора; огни посадочные ВПП, входные — ограничительные; огни площадки разворота на ВПП боковые рулежные огни и знаки.	1	Соответствует
Глава 10 п.88	Все светосигнальное оборудование имеет сертификаты соответствия ICAO	1	Соответствует
Глава 10 п.89	Средства регулирования системы огней	1	Соответствует
Глава 10 п.90	Электрические цепи обеспечивают сохранение световой картины работоспособность системы	1	Соответствует

² Условное название аэропорта

Таблица 4.1 (продолжение)

Пункты НГЭА РК	Результаты проверок	Подтверждаю- щий документ	Соответствие НГЭА РК	Примечание
1	2	3	4	5
Глава 10 п.92,93, Глава 12 п.141,142, 144	Тип арматуры огней, указателей и источников света соответствует технической документации	1	Соответствует
Глава 10 п.143	Высота надземных огней и аэродромных знаков и указателей — согласно НГЭА РК	1	Соответствует
Глава 12 п. 168-196	Расположение огней на местности — согласно НГЭА РК (приложения 31, 35 НГЭА РК) Смещенного порога нет	1, 2	Соответствует
Глава 12 п.197-205	Схема расположения и установка системы визуальной индексации глиссады Регулировка световых пучков огней Отсутствие объектов, выступающих над поверхностью защиты от препятствий	1, 2	Соответствует
Глава 12 п. 206-208	Огни на РД размещены согласно НГЭА РК	1	Соответствует
Глава 13 п.222-228	Выходные параметры источников электропитания (регуляторов яркости)	1	Соответствует
Глава 13 П.229-234	Аппаратура дистанционного управления обеспечивает управление светосигнальными средствами, задействованными на аэродроме, и контроль за их состоянием. Темновой промежуток при переключении ступеней яркости огней отсутствует.	1, 2	Соответствует
Глава 13 п.235-238	Электропитание подсистем огней осуществляется согласно НГЭА РК Сопротивление изоляции кабельных линий — согласно НГЭА РК Углы установки световых пучков огней — согласно НГЭА РК	1	Соответствует
Глава 14 п.239-263	На аэродроме имеются все необходимые знаки	1	Соответствует

Таблица 4.1. (продолжение)

Пункты НГЭА РК	Результаты проверок	Подтверждаю- щий документ	Соответствие НГЭА РК	Примечание
1	2	3	4	5
Глава 15 п.276-279	Прожекторное освещение перрона имеется. Характеристики освещения перрона соответствуют НГЭА РК.	1	Соответствует
Глава 15 п.285-304	Объекты, подлежащие ночной маркировке,— имеют светоограждения Расположение, количество и характеристики средств светоограждения — согласно НГЭА РК	1	Соответствует
	Подтверждающие документы: 1. Акт наземной проверки от 10.09.2009. 2. Акт летной проверки от 15.09.2009.

М.П.

____________________ __________________ ____________________________
(должность заявителя) (подпись) (Ф.И.О.)
___________________________
(дата)

Таблица 4.1
(пример заполнения для систем ОВИ-II, ОВИ-III)

Таблица соответствия
системы светосигнального оборудования ОВИ-II, ОВИ-III.
Удостоверение годности ССО № 000001-09 от 25.10.2009
Аэродром "Г"³ МК_пос=280^о

Пункты НГЭА РК	Результаты проверок	Подтверждаю- щий документ	Соответствие НГЭА РК	Примечание
1	2	3	4	5
Глава 10 п.87	Состав оборудования - согласно приложений 8 и 26 НГЭА: огни приближения и СГ; Боковые огни приближения; входные огни; ограничительные огни; посадочные огни ВПП; глиссадные огни; осевые огни ВПП; боковые рулежные огни; огни зоны приземления; световые указатели и аэродромные знаки; огни приближения и СГ; огни посадочные ВПП, входные — ограничительные; огни площадки разворота на ВПП осевые огни РД, огни схода с ВПП (быстрого схода), стоп-огни, предупредительные огни	1	Соответствует

³ Условное название аэропорта

Таблица 4.1 (продолжение)

Пункты НГЭА РК	Результаты проверок	Подтверждающий документ	Соответствие НГЭА РК	Примечание
1	2	3	4	5
Глава 10 п.88	Все светосигнальное оборудование имеет сертификаты соответствия ICAO	1	Соответствует
Глава 10 п.89	Средства регулирования системы огней	1	Соответствует
Глава 10 п.90	Электрические цепи обеспечивают сохранение световой картины работоспособность системы	1	Соответствует
Глава 10 п.92,93, Глава 12 п.141,142,144	Тип арматуры огней, указателей и источников света соответствует технической документации	1	Соответствует
Глава 10 п.143	Высота надземных огней и аэродромных знаков и указателей — согласно НГЭА РК	1	Соответствует
Глава 12 п. 168-196	Расположение огней на местности — согласно НГЭА РК (приложения 31, 35 НГЭА РК) Смещенного порога нет	1, 2	Соответствует
Глава 12 п.197-205	Схема расположения и установка системы визуальной индексации глиссады Регулировка световых пучков огней Отсутствие объектов, выступающих над поверхностью защиты от препятствий	1, 2	Соответствует
Глава 12 п. 206-208	Огни на РД размещены согласно НГЭА РК	1	Соответствует
Глава 13 п.222-228	Выходные параметры источников электропитания (регуляторов яркости)	1	Соответствует
Глава 13 П.229-234	Аппаратура дистанционного управления обеспечивает управление светосигнальными средствами, задействованными на аэродроме, и контроль за их состоянием. Темновой промежуток при переключении ступеней яркости огней отсутствует.	1, 2	Соответствует

Пункты НГЭА РК	Результаты проверок	Подтверждающий документ	Соответствие НГЭА РК	Примечание
1	2	3	4	5
Глава 13 п.235-238	Электропитание подсистем огней осуществляется согласно НГЭА РК Сопротивление изоляции кабельных линий — согласно НГЭА РК Углы установки световых пучков огней — согласно НГЭА РК	1	Соответствует
Глава 14 п.239-263	На аэродроме имеются все необходимые знаки	1	Соответствует
Глава 15 п.276-279	Прожекторное освещение перрона имеется. Характеристики освещения перрона соответствуют НГЭА РК.	1	Соответствует
Глава 15 п.285-304	Объекты, подлежащие ночной маркировке,— имеют светоограждения Расположение, количество и характеристики средств светоограждения — согласно НГЭА РК	1	Соответствует
	Подтверждающие документы: 1. Акт наземной проверки от 10.09.2009. 2. Акт летной проверки от 15.09.2009.

М.П.

____________________ __________________ ____________________________
(должность заявителя) (подпись) (Ф.И.О.)
___________________________
(дата)

Приложение 20
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Таблица 5.1
(пример заполнения)

Таблица соответствия радиотехнического оборудования и
диспетчерских пунктов УВД аэродрома Б
требованиям НГЭА РК

Пункты НГЭА РК	Результаты проверок и испытаний	Подтверждающий документ	Соответствие НГЭА РК	Примечание
1	2	3	4	5
Глава 16 §1	Наземное оборудование систем посадки метрового диапазона волн
	МКПОС =100о
п. 306	Состав оборудования полный (в состав системы посадки входит внутренний МРМ)	2	Соответствует
п.307, 308	Размещение КРМ, ГРМ соответствует требованиям НГЭА РК	1	Соответствует
п.309, 310, 311	Размещение маркерных радиомаяков обеспечивает выполнение их функционального назначения. Удаление от порога ВПП составляет: БМРМ - 1030 м, ДМРМ - 5110 м, внутренний МРМ — 320 м	1	Соответствует Соответствует Соответствует
п. 312	Ө=2040,	5	Соответствует
п. 313	HОТ=16,2 м	3	Соответствует
п. 314, 318, 319	Критические зоны КРМ и ГРМ отмаркированы в местах ожидания ВС. В местах пересечения критических зон с внутриаэропортовыми дорогами установлены дорожные знаки и предупреждающие щиты. Размер критической зоны КРМ — 120 м в обе стороны от оси ВПП.	3, 4	Соответствует

Таблица 5.1 (продолжение)

1	2	3	4	5
п. 315-317	Аппаратура контроля дальнего поля			Оборудова- ние не установлено
п.320	Параметры КРМ и ГРМ удовлетворяют требованиям (кат II) НГЭА РК. Параметры МРМ удовлетворяют требованиям НГЭА РК.	3	Соответствует
	Подтверждающие документы: 1. Документация на установку: проект, арх № 5403, 2007 г 2. Протокол проверки РТО от 05.07.2010 3. Акт летной проверки ILS от 23.03.2010. 4. Протокол наземной проверки маркировки критических зон от 25.04.2010г. 5. Инструкция по производству полетов в районе аэродрома от 25.01.2008г.
	МКПОС =280о
п. 306	Состав оборудования полный	5	Соответствует
п.307, 308	Размещение КРМ и ГРМ соответствует требованиям НГЭА РК	4	Соответствует
п.309, 310, 311	Размещение МРМ обеспечивает выполнение их функционального назначения. Удаление от порога ВПП составляет: БМРМ - 980 м, ДМРМ - 4037 м	4	Соответствует Соответствует
п. 312	Ө=2050,	3	Соответствует
п. 313	HОТ=16,7 м	1	Соответствует
п. 314, 318, 319	Критические зоны КРМ и ГРМ отмаркированы в местах ожидания ВС. В местах пересечения критических зон с внутриаэропортовыми дорогами установлены дорожные знаки и предупреждающие щиты. Размеры критических зон КРМ и ГРМ соответствуют требованиям НГЭА РК	1, 2	Соответствует

Таблица 5.1 (продолжение)

1	2	3	4	5
п. 315-317	Аппаратура контроля дальнего поля			Оборудова- ние не установлено
п. 320	Параметры КРМ и ГРМ удовлетворяют требованиям (кат. I) НГЭА РК. Параметры МРМ удовлетворяют требованиям НГЭА РК.	1	Соответствует
	Подтверждающие документы: 1. Акт летной проверки ILS от 7.03.2010 г. 2. Протокол наземной проверки маркировки критических зон от 25.04.2010 г. 3. Инструкция по производству полетов в районе аэродрома от 25.01.2008 г. 4. Документация на установку проект, арх. № 4362, 2005 г 5. Протокол проверки РТО от 15.02.2010 г.
Глава 16 §2	Посадочный радиолокатор (ПРЛ)
п. 321	МК =100о и МК =280о ПРЛ типа _____ обеспечивает выдачу на диспетчерские пункты УВД радиолокационной информации о местоположении ВС относительно линий курса и глиссады	1	Соответствует
п. 322	Размещение ПРЛ удовлетворяет требованиям НГЭА РК	2, 3	Соответствует
п. 323	Линии курса и глиссады ПРЛ и РМС совпадают	2	Соответствует
п. 324	На экране индикатора ПРЛ отображается информация в полном объеме требований НГЭА РК	2	Соответствует
п. 325	Параметры ПРЛ удовлетворяют требованиям НГЭА РК	1	Соответствует
	Подтверждающие документы: 1. Акт летной проверки от 21.02.2010 г. 2. Протокол наземной проверки от 15.02.2010 г. 3. Документация на установку: проект, арх. № 1136, 2006 г

Таблица 5.1 (продолжение)

1	2	3	4	5
Глава 16 §3	Обзорный радиолокатор аэродромный (ОРЛ-А)
п. 326-328	ОРЛ-А типа _____ обеспечивает обнаружение ВС на контролируемых маршрутах полетов в районе аэродрома. Точностные характеристики и разрешающая способность по азимуту и дальности обеспечиваются в соответствии с требованиями эксплуатационной документации.	1	Соответствует
п. 329	Состав отображаемой информации на экранах индикаторов диспетчеров УВД удовлетворяет требованиям НГЭА РК.	2	Соответствует
п. 330	Параметры ОРЛ-А удовлетворяют требованиям НГЭА РК	1	Соответствует
	Подтверждающие документы: 1. Акт летной проверки от 20.02.2010 г. 2. Протокол наземной проверки РТО от 15.02.2010 г.
Глава 16 §4	Отдельная приводная радиостанция (ОПРС)
	МКПОС =280о
п. 331	ОПРС обеспечивает в районе аэродрома получение значений курсовых углов с погрешностью ±2,5о и удовлетворительное прослушивание сигналов опознавания, передаваемых кодом Морзе	1	Соответствует
п.332	ОПРС типа _____ установлена на продолжении оси ВПП на удалении от торца 7,5 км	3	Соответствует
п. 333	Параметры ОПРС удовлетворяют требованиям НГЭА РК	1	Соответствует
	Подтверждающие документы: 1. Акт летной проверки от 12.03.2010 г. 2. Протокол наземной проверки РТО от 10.03.2010 г. 3. Документация на установку: проект, арх. № 7349, 2003 г.
Глава 16 §5	Аэродромный дополнительный маркерный радиомаяк

Таблица 5.1 (продолжение)

1	2	3	4	5
п. 334	Зона действия дополнительного МРМ составляет более 600 м и не перекрывает зону действия ДМРМ.	1	Соответствует
п. 335	Сигналы опознавания дополнительного МРМ отличны от сигналов опознавания МРМ, установленных на аэродроме	1	Соответствует
п. 336	Технические параметры МРМ удовлетворяют требованиям НГЭА РК	1	Соответствует
	Подтверждающий документ: 1. Акт летной проверки от 12.05.2010 г.
Глава 16 §6	Радиотехническая система посадки ОСП
	МКпос=100о
п. 337	Состав оборудования полный, МРМ используются из состава системы посадки ILS	3	Соответствует
п. 338, 339	Антенны приводных радиостанций размещены от порога ВПП на удалении: БПРС — 1030 м; ДПРС—5110 м	4	Соответствует Соответствует
п. 340	Характеристики излучения ПРС — согласно требованиям НГЭА РК	1	Соответствует
п. 341	МРМ удовлетворяют требованиям НГЭА РК	2	Соответствует
	МКпос=280о
п. 337	Состав оборудования полный, МРМ используются из состава системы посадки ILS	3	Соответствует
п. 338, 339	Антенны приводных радиостанций размещены от порога ВПП на удалении: БПРС — 1030 м; ДПРС—4037 м	4	Соответствует Соответствует
п. 340	Характеристики излучения ПРС — согласно требованиям НГЭА РК	1	Соответствует

Таблица 5.1 (продолжение)

1	2	3	4	5
п. 341	МРМ удовлетворяют требованиям НГЭА РК	2	Соответствует	Заполняется при отсутствии на аэродроме ILS
	Подтверждающие документы: 1. Акты летной проверки ПРС от 15.01.2009, 20.12.2009 г. 2. Акт летной проверки МРМ от 10.03.2010 г. 3. Протокол наземной проверки ПРС от 15.01.2009 г. 4. Документация на установку: проект, арх. № 8324, 2005 г.
Глава 16 §7	Всенаправленный азимутальный ОВЧ радиомаяк VOR (PMA)
п. 342	Радиомаяк обеспечивает излучение навигационных сигналов для измерения на борту ВС его магнитного азимута, излучение сигнала опознавания, возможность передачи радиотелефонных сигналов на борт ВС.	1	Соответствует
п. 343	Летные и наземные проверки оборудования проводятся регулярно и в установленные сроки.	1; 2	Соответствует
п. 344	На аэродроме имеется пункт проверки бортового оборудования VOR, имеющий соответствующую маркировку	2	Соответствует
	Подтверждающие документы: 1. Акт летной проверки от 12.04.2010 г. 2. Протокол наземной проверки от 08.04.2010 г.
Глава 16 §8	Дальномерное оборудование DME(РМД) (№ комплекта)
п.345	Зона действия DME соответствует требованиям НГЭА.	1, 2	Соответствует
п. 346	DME передает сигнал опознавания в соответствии с требованиями НГЭА РК	1, 2	Соответствует
п.347	Размещение DME на аэродроме совместно с оборудованием VOR/ILS соответствует требованиям НГЭА.	3	Соответствует

1	2	3	4	5
п. 348	Параметры DME удовлетворяют требованиям НГЭА РК	1	Соответствует
	Подтверждающие документы: 1. Акт летной проверки от 12.04.2010 г. 2. Протокол наземной проверки от 08.04.2010 г. 3. Документация на установку: проект, арх. № 4562
Глава 16 §9	Автоматический радиопеленгатор (АРП)
п. 349	АРП типа ______обеспечивает уверенное пеленгование ВС на контролируемых маршрутах в районе аэродрома	1, 2	Соответствует
п. 350	Параметры АРП удовлетворяют требованиям НГЭА РК	1, 2	Соответствует
	Подтверждающие документы: 1. Акт летной проверки от 15.01.2010 г. 2. Протокол наземной проверки от 10.01.2010 г.
Глава 16 §10	Радиолокационная станция обзора летного поля (РЛС ОЛП)
п. 351	РЛС ОЛП типа ______ обеспечивает обнаружение ВС, транспортных и технических средств, находящихся на ВПП и РД	1	Соответствует
п. 352	На экранах индикаторов РЛС ОЛП отображается информация в полном объеме	1	Соответствует
п. 353	Параметры РЛС ОЛП удовлетворяют требованиям НГЭА РК	1	Соответствует
	Подтверждающий документ: 1. Протокол наземной проверки РТО от 21.02.2010 г.
Глава 16 §11	Усовершенствованная система управления наземным движением			Заполняется для IIIВ категории
Глава 16 §12	Средства электросвязи
п. 356, 358	Аэродром оснащен средствами воздушной и наземной электросвязи	1, 2	Соответствует

Таблица 5.1 (продолжение)

1	2	3	4	5
п. 357, 361, 362, 363	Средства воздушной и наземной электросвязи обеспечивают электросвязь с качеством "отлично"	1, 2	Соответствует
п. 359	Средства воздушной электросвязи на ДПП, ДПК, ДПВ, СДП, ДПР, КДП, МВЛ обеспечены электропитанием от химических источников не менее чем на 2 ч работы	1	Соответствует
п. 360	Параметры средств воздушной электросвязи удовлетворяют требованиям НГЭА РК	1, 2	Соответствует
	Подтверждающие документы: 1. Протокол наземной проверки РТО от 10.03.2010 г. 2. Акт летной проверки от 15.03.2010 г.
Глава 16 §13	Средства объективного контроля
п.364-367	Средства звукозаписи обеспечивают регистрацию сигналов текущего времени с точностью 25 сек. В сутки, звукозапись и воспроизведение переговоров с качеством "хорошо"	1	Соответствует
п. 368	Параметры средств объективного контроля удовлетворяют требованиям НГЭА РК	1	Соответствует
	Подтверждающий документ: 1. Акт проверки средств объективного контроля от 06.03.2010 г.
	Диспетчерские пункты УВД
п. 407	Состав диспетчерских пунктов УВД: ДПП ДПК ДПВ СДП ДПР Имеется отдельная ВПП, с которой производится взлет и посадка ВС, выполняющих полеты по ПВП. Состав диспетчерских пунктов УВД: КДП МВЛ. Диспетчерские пункты УВД оснащены оборудованием в соответствии с НГЭА РК	1	Соответствует	Среднесу- точная ИВД— 164 взлета— посадки Среднесу- точная ИВД 15 взлетов- посадок
	Подтверждающий документ: 1. Акт проверки диспетчерских пунктов УВД от 15.03.2010 г.

М.П.

Директор (наименов. филиала)
РГП "Казаэронавигация" ______________ _______________________________
(подпись) (Ф.И.О.)
___________________________
(дата)

Приложение 21
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Таблица 6.1
(пример заполнения)

Таблица соответствия метеорологического оборудования
аэродрома В требованиям НГЭА РК

ВПП № 1 класса A, MКпос =117^о, категории II,
МКпос=297^о, категории I
ВПП №2 класса В, МКпос= 120^о, категории II.
МКпос=300^о категории I

Пункты НГЭА РК	Результаты испытаний и проверок	Соответствие НГЭА РК	Примечание
1	2	3	4
Состав метеооборудования ВПП № 1
п. 379-382	АМС, два комплекта в следующей комплектации специализированные ЭВМ типа ЦУ 2 комплекта, первичные измерительные преобразователи МДВ типа ФИ 1 - 6 комплектов, первичные измерительные преобразователи ВНГО (ВВ) типа ИВО-1М с ДВ-1М - 2 комплекта, РВО-2М с ДВ-1М - 2 комплекта, измерители ВНГО (ВВ) типа РВО - 2М - 1 комплект, первичные измерительные преобразователи параметров ветра типа ДПВ - 4 комплекта, первичные измерительные преобразователи атмосферного давления типа ДД - 2 шт., первичные измерительные преобразователи температуры и влажности воздуха типа ДТВ - 2 комплекта, средства отображения метеоинформации типа АИУ – 3 комплекта, средства регистрации метеоинформации АФТН	Соответствует
п. 3789- 382	Состав метеооборудования ВПП №2 измерители-регистраторы МДВ типа ФИ-1 - 6 комплектов; щиты ориентиры видимости комплектов, измерители ВНГО (ВВ) типа ИВО-1М - 1 комплект; дистанционные измерители ВНГО (ВВ) типа ИВО - 1М с ДВ-1М – 4 комплекта; измерители параметров ветра типа М63М-1 - 4 комплекта; измерители атмосферного давления типа СР-А - 2 шт.; измерители температуры и влажности воздуха типа психрометр неаспирационный - 1 комплект; средства отображения метеоинформации АИУ — 3 комплекта; средства регистрации метеоинформации АФТН	Соответствует

^* Условное обозначение аэродрома.

Таблица 6.1 (продолжение)

1	2	3	4
п. 383	Эксплуатационная документация на все оборудование аэродрома имеется	Соответст- вует
п. 384 - 395	Метеорологическое оборудование размещено на аэродроме по требованиям НГЭА РК, за исключением двух комплектов ФИ-1, установленных в районе траверза середины ВПП № 1 на удалении 200 м от осевой линии ВПП	Эквивалентно соответст- вует	Заключение об обеспечении эквивалентно- го уровня безопасности, утв. 12.08.2009
п. 396 - 398	На средства отображения передается, а на средствах регистрации регистрируется весь объем метеоинформации, соответствующий рабочему курсу взлета и посадки ВС	Соответст- вует
п. 399	Метеоинформация автоматически передается на средства отображения и регистрируется на средствах регистрации не реже чем через 1 мин и не позднее чем через 15 с после окончания обработки измерений (наблюдений).	Соответст- вует
п. 400	Метеооборудование аэродрома обеспечивает измерение метеовеличин в диапазонах и с пределами допускаемых погрешностей измерения согласно табл. 6.3 НГЭА РК, за исключением ФИ-1, установленных у ВПП №2 без отражателей ближних (по диапазону) измерений МДВ (нижний предел диапазона измерения 250 м вместо 50 м).	Эквивалентно соответст- вует	Заключение об обеспечении эквивалентно- го уровня безопасности, утв. 30.09.2009
п. 401	АМИС обеспечивает работу в автоматическом режиме измерения, обработки и выдачи на средства отображения и в линии связи информации о МДВ, дальности видимости на ВПП, ВНГО (ВВ), температуре и влажности воздуха, давлении на уровне порогов ВПП, а также ручной ввод метеовеличин, не измеряемых автоматически.	Соответст- вует
п. 402	Технические характеристики МРЛ-5 удовлетворяют нормативным требованиям.	Соответст- вует
п. 403	Технические характеристики линий связи удовлетворяют требованиям НГЭА РК.	Соответст- вует

Таблица 6.1 (продолжение)

1	2	3	4
п. 404 - 406	Размеры щитов-ориентиров видимости, их окраска и освещение соответствуют НГЭА	Соответст- вует
	Подтверждающий документ: Акт проверки метеооборудования аэродрома от 30.03.2010 г.

М.П.

Руководитель авиапредприятия _________ ________________ _____________
(подпись) (Ф.И.О.) (дата)

Начальник АМСГ _______________ _____________________________ ________
(подпись) (Ф.И.О.) (дата)

Приложение 22
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Методика измерения чувствительности

Для измерения чувствительности (Р_{пр min}) необходимо:
включить приемопередающее устройство и произвести настройку приемного устройства на частоту передающего устройства в режимах АПЧ и РРУ (при необходимости - отрегулировать);
установить по индикатору А (осциллографу) с помощью ручной регулировки усиления приемника уровень шумов, соответствующий данному МРЛ;
собрать измерительную схему по рис 1;

Рис. 1. Схема измерения чувствительности приемоиндикаторного
устройства

настроить генератор высокочастотных сигналов на рабочую частоту передатчика МРЛ с помощью резонансного частотомера;
установить режим внешней модуляции генератора высокочастотных сигналов от генератора импульсов;
установить на генераторе импульсов номинальную, для данной МРЛ, длительность импульса и перевести генератор в режим внешней синхронизации с импульсами запуска МРЛ;
подать импульсный сигнал от генератора высокочастотных сигналов на вход приемного устройства;
установить на экране индикатора максимальную амплитуду выходного сигнала, изменяя частоту гетеродина приемника МРЛ с помощью ручной регулировки частоты;
уменьшить уровень выходного сигнала до минимального обнаруживаемого уровня на экране индикатора типа А (осциллографе) с помощью аттенюатора генератора высокочастотных сигналов;
произвести отсчет чувствительности приемоиндикаторного устройства по введенному ослаблению аттенюатора генератора высокочастотных сигналов относительно уровня начальной мощности, установленного для данного генератора в децибелах на ватт;
Примечание. Чувствительность приемоиндикаторного устройства выражается в ваттах путем антилогарифмирования величины, выраженной в децибелах на ватт;
проверить согласование значений углов места, задаваемых с панели управления приводом, и фактическим положением антенны по углу места (нониус шкалы по антенной колонке) путем сличения значений углов на панели управления приводом и нониусом шкалы, максимальная ошибка рассогласования не должна превышать ±0,25^о;
проверить ориентирование антенны наводкой на одну из мир;
разность между отсчетом по индикатору кругового обзора и отсчетом азимута миры не должна превышать +1^о;
Примечание. Для каждого МРЛ, установленного на аэродроме должны быть выбраны неподвижные радиолокационные ориентиры (миры), азимут которых точно известен.
Произвести калибровку системы "ИЗО-ЭХО" с помощью, контрольно-измерительных приборов, входящих в комплект МРЛ, по методике, изложенной в эксплуатационной документации; ошибки калибровки не должны превышать ±3 дБ.

Приложение 23
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Таблица 8.1
(пример заполнения)

Таблица соответствия электроснабжения и электрооборудования
аэродрома "Б"¹ требованиям НГЭА РК

Пункты НГЭА РК	Результаты испытаний и проверок	Соответствие НГЭА РК	Примечание
1	2	3	4
п. 408, 409, 411	Количество независимых источников централизованного электроснабжения — 2. Пропускная способность вводных ЛЭП обеспечивает подачу электроэнергии ко всем электроприемникам особой группы I категории и I категории в нормальном и послеаварийном режимах.	Соответствует
п. 410	Электрооборудование обеспечивает автоматический переход на резервный источник питания при отказе рабочего	Соответствует
п. 412, 413	Наличие электростанции аэропорта — нет Количество агрегатов __________	Соответствует
п. 414 - 424	Электроснабжение oсуществляется: По особой группе I категории со временем перехода на резерв 0 с: КРМ 100, ГРМ 100, КРМ 280, ГРМ-280, средства авиационной воздушной связи ПДП и СДП; со временем перехода на резерв не превышает 1 с ССО-100, ССО-280, ДПК, ДПР, ВЦ АС УВД, БМРМ 100, ДМРМ-100, ПРЦ, ВнМРМ-100, БМРМ 280, ДМРМ-280 По I категории со временем перехода на резерв не превышает 1 с: СДП-100, СДП-280, ПМРЦ; со временем перехода на резерв не превышает 60 с: БПРМ-100, ДПРМ-100, БПРМ-280, ДПРМ-280, ПРЛ, ОРЛ-А, АРП, ОПРС, метеооборудование	Соответствует Соответствует Соответствует Соответствует

Таблица 8.1 (продолжение)

Пункты НГЭА РК	Результаты испытаний и проверок	Соответствие НГЭА РК	Примечание
1	2	3	4
	По II категории МРЛ Время переключения электроснабжения на дизель-электрический агрегат (ДГА) для всех потребителей, отнесенных к особой группе I категории, не превышает 15 с.	Эквивалентно соответствует	Заключение от 10.10.2008 г. об обеспечении эквивалентного уровня безопасности полетов
п. 425	Сторонних потребителей, подключенных к ЩГП, - нет	Соответствует
п. 426	Мощность трансформаторов и пропускная способность питающих линий обеспечивает максимальную нагрузку всех подключенных потребителей	Соответствует
п. 427, 428, 429	Степень автоматизации ДГА - 2-3. Мощность каждого ДГА обеспечивает максимальную нагрузку потребителей, обеспечивающих нормальные условия их работы и обслуживания	Соответствует
п. 430	Резервные источники питания обеспечивают выполнение требований НГЭА	Соответствует
п. 431	Подача электроэнергии от отдельностоящих ТП и ЩГП осуществляется не менее чем по 1 кабелю от каждого источника Подача электроэнергии от ЩГП к объекту с электроприемниками особой группы I категории осуществляется по 2 взаиморезервирующим кабельным ЛЭП	Соответствует
	Подтверждающий документ: Акт проверки электроснабжения и электро-оборудования аэродрома Б* от 10.10.2008 г.

М.П.

Руководитель авиапредприятия __________ ________________ ________
(подпись) (Ф.И.О.) (дата)

Приложение 24
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Таблица 9.1
(пример заполнения)

Таблица соответствия аварийно-спасательных средств аэродрома В
требованиям НГЭА РК

ВПП № 1, класс А, МКпос= 100^о / 280^о,
ВПП № 2, класс В, МКпос= 68^о/248^о

Пункты НГЭА РК	Результаты испытаний и проверок	Соответствие НГЭА РК	Примечание
1	2	3	4
п. 432, 433	Категория по УТПЗ: ВПП № 1 — 8; ВПП № 2 — 6	Соответствует
п. 434	Количество пожарных автомобилей (ПА) на аэродроме -5. Количество огнетушащего состава на ПА - 45150 кг. В том числе пенообразователя - 3100 кг Суммарная подача — 260 кг/с	Соответствует
п. 435	Все ПА укомплектованы требуемым оборудованием	Соответствует
п. 436	Резерв пенообразователя — 12 000 кг Количество пунктов для повторной заправки ПА водой — 8	Соответствует
п. 437	Время развертывания ПА, с: ВПП №1 МКпос = 100о..........160 220 МКпос=280о ..........150 205 ВПП №2 МКпос = 100о..........160 220 МКпос=280о ..........150 205	Соответствует
п. 438	Устройства для покрытия ВПП пеной, обеспечивающие нанесение пенных полос требуемых размеров на аэродроме—имеются Наибольшее время нанесения пенной полосы — 9 мин	Соответствует
п. 439	АСС оснащена средствами связи и сигнализации. ПА размещены на АСС	Соответствует
п. 440	Транспортное средство повышенной проходимости, оборудованное УКВ- и КВ- радиостанциями,— имеется	Соответствует
п. 441	Санитарные автомобили с требуемым оснащением — имеются	Соответствует

Таблица 9.1 (продолжение)

1	2	3	4
п. 442	Плавучие транспортные средства с требуемым оборудованием—отсутствуют		Взлет и посадка над водным пространст- вом не производит- ся
п. 443	Стационарный командный пункт, оснащенный требуемым оборудованием, - имеется	Соответствует
п. 444	Транспортное средство с требуемым оборудованием для обеспечения руководства АСР — имеется	Соответствует
п. 445	Пункт централизованного наблюдения, оснащенный требуемым оборудованием — имеется	Соответствует
п. 446	Пункт пожарный связи, оснащенный требуемым оборудованием — имеется	Соответствует
п. 447	Места стоянки для ПА		Не требуется
	Подтверждающий документ: Акт проверки соответствия аварийно-спасательного средства, утв. 25.12.2010 г.

М.П.

Руководитель авиапредприятия __________ ________________ ________
(подпись) (Ф.И.О.) (дата)

Приложение 25
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Размеры ВС для определения категории по УТПЗ

Тип ВС	Длина фюзеляжа, м	Ширина фюзеляжа, м	Тип ВС	Длина фюзеляжа, М	Ширина фюзеляжа, м
Ил 86	59,54	6,1	Ан 12	31,1	4,1
Ил-96	55,35	6,1	Ан 30	24,5	3,0
Ил-62	53,18	4,1	Ан 26	23,8	2,9
Ил 18	35,9	3,5	Ан 24	23,53	2,9
Ту-134	35,0	2,9	Як-40	20,36	2,8
Ил 76	46,6	4,8	Л-410	13,6	2,7
Ту 154	47.9	3,8	Ан 28	13,1	2,5
Ту 204	45,17	4,1	Ан 2	12,7	2,6
Як 42	36,20	3,8

Приложение 26
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Примеры размещения ПА на аэродроме.

Рис. 1 Вариант размещения ПА при двух параллельных ВПП

ВПП параллельны между собой и расположены на близком расстоянии одна от другой ВПП № 1 имеет шестую категорию по УТПЗ, ВПП № 2 - седьмую. Общее количество ПА на аэродроме равно трем. В данном случае при выполнении требования по времени развертывания (п. 437 НГЭА РК) для каждой ВПП обеспечиваются нормативные величины как по количеству ПА и запасу огнетушашего состава, так и по суммарной подаче этих ПА.

Рис. 2. Вариант размещения ПА при тангенциальной схеме расположения
ВПП

ВПП расположены на достаточно большом расстоянии одна от другой ВПП № 2 имеет седьмую категорию по УТПЗ, ВПП № 1 - шестую. В данном случае общее количество ПА на аэродроме равно четырем, что позволяет, при выполнении требования по времени развертывания, обеспечить для каждой ВПП нормативные величины по количеству ПА, запасам огнетушащего состава и суммарной подаче этих ПА.

Рис. 3. Вариант размещения ПА при значительном удалении двух ВПП

ВПП расположены на большом расстоянии одна от другой ВПП № 2 имеет седьмую категорию по УТПЗ ВПП № 1 - шестую. Минимальное количество ПА на аэродроме равно шести.
Нормативные величины по времени развертывания запасу огнетушащего состава и суммарной подаче ПА обеспечиваются
для ВПП № 1 ПА № 1, 2, 3;
для ВПП № 2 ПА № 4, 5, 6.

Приложение 27
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Примеры определения соответствия аварийно-спасательных средств
требованиям НГЭА РК.

По п. 432, 433. На аэродроме имеются две ВПП (ВПП № 1 и ВПП № 2). На ВПП № 2 совершают полеты самолеты Ан-24, Ту-134, Ту-154. На ВПП № 1 совершают полеты самолеты Ан-24 и Ту-134. Так как наибольшим является самолет Ту 134, то для ВПП № 1 устанавливается шестая категория по УТПЗ. Наибольшим ВС для ВПП № 2 является Ту-154. Категория ВПП № 2 по длине и ширине фюзеляжа этого самолета равна 7.
По п. 437. На аэродроме имеются две ВПП (ВПП № 1 и ВПП № 2).
ВПП № 2 имеет седьмую категорию по УТПЗ, ВПП № 1 - шестую.
Всего на аэродроме четыре ПА: АЦ-40 (375), АА-60 (7310) и 2 автомобиля АА-40 (43105).
Защита ВПП № 1 обеспечивается АЦ-40 (375), АА-60 (7310) и АА-40 (43105). Защита ВПП № 2 обеспечивается АЦ-40 (375), АА-40 (43105) № 1 и АА-40 (43105) № 2.
В результате опытных проверок получены значения времени развертывания ПА, которые представлены в таблицах.

Время развертывания ПА, обеспечивающих защиту ВПП № 1

Тип ПА	МКпос=180о	MKпoc=360о
	Время развертывания, с
АЦ-40 (375) АА-60 (7310) АА-40 (43105) № 1	175 184 170	180 193 176

Время развертывания ПА, обеспечивающих защиту ВПП № 2

Тип ПА	МКпос = 150о	МКпос = 330о
	Время развертывания, с
АЦ 40 (375) АА 40 (43105) - № 1 АА 40 (43105) - № 2	165 200 172	145 215 160

Из таблиц следует, что фактическое время развертывания ПА соответствует требованиям НГЭА РК.
По п. 438. Пример 1. На аэродроме имеются две однотипные УПП, монтируемые на аэродромном пожарном автомобиле АА - 60 (7310) УПП имеет следующие тактико-технические характеристики:
кратность пены - 80...100;
высота пенного слоя, см - 8...20;
ширина захвата, м - 4...8;
подача пены, м ³/с:
при ширине захвата 4 м - 2,4...3,8;
при ширине захвата 8 м - 3,8...4,8;
запас воды и пенообразователя, м³ 12,9.
Необходимо нанести пенную полосу для посадки 4 моторного самолета с ГТД (минимальные размеры полосы длина - 900 м, ширина 24 м, высота - 5 см).
Потребный объем пены для минимальных размеров полосы составляет 900 м. Располагаемый запас воды и пенообразователя при использовании двух ПА типа АА - 60 (7310) составляет 25,8 м³, что позволяет получить 2064 м³ пены (кратность пены принимается равной 80).
Разработана схема нанесения пенной полосы (рис. 1), в соответствии с которой на ВПП наносится пенная полоса длиной 1000 м, шириной 24 м и высотой 8 см.

Рис. 1. Схема нанесения пенной полосы двумя машинами УПП

УПП перемещаются от геометрического центра пенной полосы в противоположных направлениях. Работа УПП осуществляется одновременно. Каждое устройство покрывает пеной участок общей длиной 1500 м и шириной 8 м, вырабатывая 960 м³ пены, на что расходуется максимум 12 м³ воды и пенообразователя. Запас воды и пенообразователя в одном УПП составляет 12,9 м³. Значит, представленная схема может быть реализована и по своим размерам соответствует требованиям НГЭА РК.
Расчетное время нанесения пенной полосы равно времени работы одного УПП, которое определяется делением объема выработанной пены (960 м³) на наименьшее значение подачи пены (3,8 м³/с). Следовательно, время нанесения пенной полосы составляет 4,2 мин, что соответствует требованиям НГЭА РК.
Пример 2. На аэродроме имеется устройство для покрытия ВПП пеной, имеющее следующие тактике технические характеристики:
кратность пены - 40...50;
высота пенного слоя, см - 5...20;
ширина захвата, м - 14;
подача пены, м³/с - 1,2...1,5;
запас воды и пенообразователя, м³ - 17,5.
Необходимо нанести пенную полосу для посадки 3 моторного самолета с ГТД (минимальные размеры полосы длина 750 м ширина 12 м, высота - 5 см). Потребный объем пены для минимальных размеров полосы составляет 450 м³. Располагаемый запас воды и пенообразователя составляющий 17,5 м³ позволяет получить 680 м³ пены (кратность пены принимается равной 40). Разработана схема нанесения пенной полосы (рис. 2) в соответствии с которой за один проход УПП на ВПП наносится пенная полоса длиной 800 м шириной 14 м и высотой 6 см.

Рис. 2. Схема нанесения пенной полосы одной машиной УПП

Для образования пенной полосы указанных размеров необходимо иметь 672 м³ пены, для чего при кратности пены 40 требуется 16,8 м³ воды и пенообразователя.
Так как располагаемый запас воды и пенообразователя (17,5 м³) превышает требуемый, то представленная схема может быть реализована, и будет соответствовать требованиям НГЭА РК.
Расчетное время нанесения пенной полосы, определяемое делением объема выработанной пены (672 м³) на наименьшее значение подачи пены (1,2 м³/с) составляет 9,34 мин и соответствует требованиям НГЭА РК.

Приложение 28
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Приложения к Части 2. Вертодромы

Рис. Зона безопасности для оборудованной FATO

Приложение 29
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Наземный маршрут руления = 1,5 х наибольшая габаритная ширина

Рис. Наземный маршрут руления

Приложение 30
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Наземный маршрут руления = 2 х наибольшая габаритная ширина

Рис. Воздушный маршрут руления

Приложение 31
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Место стоянки = 1,2 D

Рис. Место стоянки вертолета

Приложение 32
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. Защитная зона места стоянки вертолета

Приложение 33
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. Места стоянки вертолетов, предназначенные для выполнения
разворотов на висении,
с воздушными маршрутами руления/РД: одновременные операции

Приложение 34
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. Места стоянки вертолетов, предназначенные для выполнения
разворотов на висении, с воздушными маршрутами руления/РД:
неодновременные операции

Приложение 35
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Таблица

Минимальные безопасные расстояния для FATO

_____________________________________________________________________
________________ Расстояние между
границей FATO
и кромкой ВПП
Если масса самолета и/или вертолета составляет или кромкой РД

_____________________________________________________________________
до 3175 кг, но не включая 3175 кг 60 м
от 3175 до 5760 кг, но не включая 5760 кг 120 м
от 5760 до 100 000 кг, но не включая 100 000 кг 180 м
100 000 кг и более 250 м

Приложение 36
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. Допустимые курсы посадки на борт судна при выполнении
операций с ограничением курса

Приложение 37
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Примечание. На данном рисунке показаны поверхности ограничения препятствий вертодрома, имеющего зону FATO для неточного захода на посадку и полосу, свободную от препятствий, для вертолетов.

Рис. Поверхности ограничения препятствий

Приложение 38
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Сектор 150^о (С целью удовлетворения требований можно использовать другие положения по окружности и поворачивать весь сектор в пределах ±15^о относительно указанного положения)

Рис. Сектор вертопалубы, свободный от препятствий

Приложение 39
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. Секторы ограничения препятствий на вертопалубе

Приложение 40
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. 1. Поверхность набора высоты при взлете/заходе на посадку
(необорудованная зона FATO)

Продолжение приложения 40

Рис. 2. Поверхность набора высоты при взлете для
оборудованной FATO

Продолжение приложения 40

Рис. 3. Поверхность захода на посадку для FATO, оборудованной
для точного захода на посадку

Продолжение приложения 40

Рис. 4. Поверхность захода на посадку для FATO,
оборудованной для неточного захода на посадку

Приложение 41
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Альтернативное решение при отсутствии внутренней горизонтальной
поверхности. Точный заход на посадку (граничные профили)

Рис. Переходная, внутренняя горизонтальная и коническая
поверхности ограничения препятствий

Приложение 42
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Таблица 1

Размеры и наклоны поверхностей ограничения препятствий

ОБОРУДОВАННАЯ ЗОНА FATO (ТОЧНЫЙ ЗАХОД НА посадку)

Заход на посадку под углом 3^о Заход на посадку под углом 6^о
Высота над зоной FATO Высота над зоной FATO

Поверхность и размеры	90 м (300 фут)	60 м (200 фут)	45 м (150 фут)	30 м (100 фут)	90 м (300 фут)	60 м (200 фут)	45 м (150 фут)	30 м (100 фут)
ПОВЕРХНОСТЬ ЗАХОДА НА ПОСАДКУ
Длина внутренней гратнищы	90 м	90 м	90 м	90 м	90 м	90 м	90 м	90 м
Расстояние от конца FATO	60 м	60 м	60 м	60 м	60 м	60 м	60 м	60 м
Отклонение каждой стороны до высоты над FATO	25 %	25 %	25 %	25 %	25 %	25 %	25 %	25 %
Расстояние до высоты над FATO	1 745 м	1 163 м	872 м	581 м	870 м	580 м	435 м	290 м
Ширина на высоте над FATO	962 м	671 м	526 м	380 м	521 м	380 м	307,5 м	235 м
Отклонение до параллельного сектора	15 %	15 %	15 %	15 %	15 %	15 %	15 %	15 %
Расстояние до параллельного сектора	2 793 м	3 763 м	4 246 м	4 733 м	4 250 м	4 733 м	4 975 м	5 217 м
Ширина параллельного сектора	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м
Расстояние до внешней границы	5 462 м	5 074 м	4 882 м	4 686 м	3 380 м	3 187 м	3 090 м	2 993 м
Ширина на внешней границе	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м
Наклон первого сектора	2,5 % (1:40)	2,5 % (1:40)	2,5 % (1:40)	2,5 % (1:40)	5 % (1:20)	5 % (1:20)	5 % (1:20)	5 % (1:20)
Длина первого сектора	3 000 м	3 000 м	3 000 м	3 000 м	1 500 м	1 500 м	1 500 м	1 500 м
Наклон второго сектора	3 % (1:33,3)	3 % (1:33,3)	3 % (1:33,3)	3 % (1:33,3)	6 % (1:16,66)	6 % (1:16,66)	6 % (1:16,66)	6 % (1:16,66)
Длина второго сектора	2 500 м	2 500 м	2 500 м	2 500 м	1 250 м	1 250 м	1 250 м	1 250 м
Общая длина поверхности	10 000 м	10 000 м	10 000 м	10 000 м	8 500 м	8 500 м	8 500 м	8 500 м
КОНИЧЕСКАЯ Наклон Высота	5 % 55 м	5 % 55 м	5 % 55 м	5 % 55 м	5 % 55 м	5 % 55 м	5 % 55 м	5 % 55 м
ПЕРЕХОДНАЯ Наклон Высота	14,3 % 45 м	14,3 % 45 м	14,3 % 45 м	14,3 % 45 м	14,3 % 45 м	14,3 % 45 м	14,3 % 45 м	14,3 % 45 м

Продолжение приложения 42
Таблица 2

Размеры и наклоны поверхностей ограничения препятствий

НЕОБОРУДОВАННАЯ ЗОНА FATO (ДЛЯ НЕТОЧНОГО ЗАХОДА НА ПОСАДКУ)

Поверхность и размеры	Необорудованная зона FATO (визуальные условия)				Зона FATO для неточного захода на посадку (заход на посадку) по приборам
	Класс летно-технических характеристик вертолета
	1	2		3
ПОВЕРХНОСТЬ ЗАХОДА НА ПОСАДКУ
Ширина внутренней границы	ширина зоны безопасности				Ширина зоны безопасности
Расположение внутренней границы	граница				Граница
первый сектор
Отклонение	- днем	10%	10%	10%	16%
	- ночью	15%	15%	15%
Длина	- днем	245ма	245ма	245ма	2500 м
	- ночью	245ма	245ма	245ма
Внешняя ширина	- днем	49мb	49мb	49мb	890 м
	- ночью	73,5мb	73,5мb	73,5мb
Наклон (максимальный)		8%а	8%а	8%а	3,33 %
Второй сектор
Отклонение	- днем	10%	10%	10%	-
	- ночью	15%	15%	15%
Длина	- днем	с	с	с	-
	- ночью	с	с	с
Внешняя ширина	- днем	d	d	d	-
	- ночью	d	d	d
Наклон (максимальный)		12,5%	12,5%	12,5%	-
Третий сектор
Отклонение		параллельно	парал- лельно	параллельно	-
Длина	- днем	e	e	e	-
	- ночью	e	e	e
Внешняя ширина	- днем	d	d	d	-
	- ночью	d	d	d
Наклон(максимальный)		15%	15%	15%	-
ВНУТРЕННЯЯ ГОРИЗОНТАЛЬНАЯ
Высота		-	-	-	45 м
Радиус		-	-	-	2000 м
КОНИЧЕСКАЯ
Наклон		-	-	-	5 %
Высота		-	-	-	55 м
ПЕРЕХОДНАЯ
Наклон		-	-	-	20 %
Высота		-	-	-	45 м
а. Наклон и длина позволяют вертолетам производить торможение для посадки, соблюдая правила "обхода" критических зон.
b. К этому размеру добавляется ширина внутренней границы.
c. Определяется расстоянием от внутренней границы до точки, в которой отклонение обеспечивает ширину, равную 7 диаметрам несущего винта при выполнении полетов в дневное время и 10 диаметрам несущего винта при выполнении полетов в ночное время.
d. Общая ширина, равная 7 диаметрам несущего винта для дневных полетов или общая ширина, равная 10 диаметрам несущего винта, для ночных полетов.
e. Определяется расстоянием от внутренней границы до точки, в которой поверхность захода на посадку достигает относительной высоты 150 м над превышением внутренней границы.

Продолжение приложения 42
Таблица 3

Размеры и наклоны поверхностей ограничения препятствий

ПРЯМОЛИНЕЙНЫЙ ВЗЛЕТ

Поверхность и размеры	Не по приборам (визуальные условия)				по приборам
	Класс летно-технических характеристик вертолета
	1		2	3
ПОВЕРХНОСТЬ НАБОРА ВЫСОТЫ ПРИ ВЗЛЕТЕ
Ширина внутренней границы	Ширина зоны безопасности				90 м
Расположение внутренней границы	Граница или конец зоны, свободной от препятствий				Граница или конец зоны, свободной от препятствий
Первый сектор
Отклонение	- днем	10%	10%	10%	30%
	- ночью	15%	15%	15%
Длина	- днем	а	245мb	245мb	2850м
	- ночью	а	245мb	245мb
Внешняя ширина	- днем	с	49мd	49мd	1800м
	- ночью	с	73,5мd	73,5мd
Наклон (максимальный)		4,5%*	8%b	8%b	3,5%
Второй сектор
Отклонение	- днем	парал- лельно	10%	10%	параллельно
	- ночью	парал- лельно	15%	15%
Длина	- днем	с	а	а	1510 м
	- ночью	е	а	а
Внешняя ширина	- днем	с	с	с	1800 м
	- ночью	с	с	с
Наклон (максимальный)		4,5%	15%	15%	3,5%
Третий сектор
Отклонение		-	параллельно	параллельно	параллельно
Длина	- днем	-	e	e	7640 м
	- ночью	-	e	e
Внешняя ширина	- днем	-	с	с	1800 м
	- ночью	-	с	с
Наклон (максимальный)		-	15%	15%	2%
а. Определяется расстоянием от внутренней границы до точки, в которой отклонение обеспечивает ширину, равную 7 диаметрам несущего винта при выполнении полетов в дневное время и 10 диаметрам несущего винта при выполнении полетов в ночное время.
b. Наклон и длина обеспечивает вертолетам зону разгона и набора высоты при соблюдении правила "обхода" критических зон.
c. Общая ширина, равная 7 диаметрам несущего винта, для дневных полетов или общая ширина, равная 10 диаметрам несущего винта для ночных полетов.
d. К этому размеру добавляется ширина внутренней границы.
e. Определяется расстоянием от внутренней границы до точки, в которой поверхность захода на посадку достигает относительной высоты 150 м над превышением внутренней границы.
* Этот наклон превышает градиент набора высоты с максимальной массой и при одном неработающем двигателе многих эксплуатируемых в настоящее время вертолетов.

Продолжение приложения 42
Таблица 4

Критерии, касающиеся зоны набора высоты при взлете/захода
на посадку по криволинейной траектории

КОНЕЧНЫЙ ЭТАП ЗАХОДА НА ПОСАДКУ И ВЗЛЕТ НЕ ПО ПРИБОРАМ

Средство	Требование
Изменение направления	В соответствии с требованиями (максимально 120о.
Радиус разворота на осевую линию	Не менее 270 м.
Расстояние до внутреннего коридора*	а) Для вертолетов с летно-техническими характеристиками класса 1 - не менее 305 м от конца зоны безопасности или полосы, свободной от препятствий, для вертолетов. b) Для вертолетов с летно- техническими характеристиками классов 2 и 3 - не менее – 370 м от конца зоны FATO.
Ширина внутреннего коридора - днем	Ширина внутренней границы плюс 20% от расстояния до внутреннего коридора.
– ночью	Ширина внутренней границы плюс 30% от расстояния до внутреннего коридора.
Ширина внешнего коридора – днем	Ширина внутренней границы плюс 20% от расстояния до внутреннего коридора и до минимальной ширины 7 диаметров несущего винта.
– ночью	Ширина внутренней границы плюс 30% от расстояния до внутреннего коридора и до минимальной ширины 10 диаметров несущего винта.
Превышение внутреннего и внешнего коридора	Определяется расстоянием от внутреннего коридора и заданным градиентом (градиентами)
Наклоны	Согласно таблицам 4-1 и 4-3.
Отклонение	Согласно таблицам 4-1 и 4-3.
Общая длина зоны	Согласно таблицам 4-1 и 4-3.
* означает минимальное расстояние, необходимое до начала выполнения разворота после взлета или завершения разворота на конечном этапе.

Примечание. В пределах общей длины зоны набора высоты при взлете и захода на посадку, возможно, потребуется выполнение более одного разворота. Аналогичные критерии применяются в отношении последующих разворотов, за исключением случаев, когда ширина внутреннего и внешнего коридора совпадают с максимальной шириной зоны.

Приложение 43
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Примечание: Надпись "Лебедка" наносится белым цветом, чтобы она
хорошо была видна пилоту вертолета Рис. Лебедочная площадка на борту судна

Приложение 44
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. Вертодромная опознавательная маркировка
(показана на фоне креста)
ориентирована с учетом сектора, свободного
от препятствий)

Приложение 45
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Примечание. Все единицу: измерения выражены в сантиметрах.

Рис. Форма и размеры цифр и буквы для маркировки
максимально допустимой массы

Приложение 46
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. Маркировка обозначения зоны FATO

Приложение 47
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. Маркировка прицельной точки посадки

Приложение 48
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. Маркировка запрещенного для посадки сектора вертопалубы

Приложение 49
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. Технические характеристики для расположения сегментов
запрещенного направления на посадку

Приложение 50
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Примечание: Этот сигнал закрывает знак "Н" находящийся в прицельном круге.

Рис. Посадка на сооружение/судно запрещена

Приложение 51
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. 1. Маркер РД для руления по воздуху

Продолжение приложения 51

Рис.2. Маркер маршрута руления по воздуху

Приложение 52
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. Система огней приближения

Приложение 53
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. Диаграмма изокандел для огней, предназначенных для
обеспечения неточных заходов на посадку вертолетов на
необорудованную ВПП

Приложение 54
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. Угол расширения сектора "на траектории"

Приложение 55
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. Поверхность защиты препятствий для систем
визуальной индикации глиссады

Приложение 56
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Таблица

Размеры и наклоны поверхности защиты препятствий

ПОВЕРХНОСТЬ И РАЗМЕРЫ	НЕОБОРУДОВАННАЯ ЗОНА FATO	ЗОНА FATO ДЛЯ НЕТОЧНОГО ЗАХОДА НА ПОСАДКУ
Длина внутренней границы	Ширина зоны безопасности	Ширина зоны безопасности
Расстояние от конца зоны FATO	Минимум 3 м	60 м
Отклонение	10 %	15 %
Общая длина	2500 м	2500 м
Наклон	PAPI Aa - 0,57о	Aa - 0,57о
	HAPI Ab - 0,65о	Ab - 0,65о
	APAPI Aa - 0,9о	Aa - 0,9о
a Угол верхней границы сигнала "ниже глиссады".

Приложение 57
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. Поверхность ограничения препятствий в носовой и кормовой
части зоны конечного этапа захода на посадку и взлета (FATO)

Приложение 58
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. Проведение ночных работ. Требования к освещению

Приложение 59
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Рис. Формат сигнала HAPI

Приложение 60
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Таблица

Диаграмма изо-кандел огней периметра вертолетной площадки

Угол возвышения	Интенсивность
0о-90о	60cd max
>20о-90о	3cd min
>10о-20о	15cd min
0о-10о	30cd min

- 180^о Азимут +180^о

Приложение 61
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Таблица 1

Состав метеооборудования вертодромов

№ п/п	Наименование оборудования	Суда, МУ оборудованные для полетов по приборам (ППП)	Суда, МУ необорудованные для полетов по приборам (ППП, ОПВП)
1	Измерители-регистраторы дальности видимости (комплект)	1	1
2	Измерители высоты нижней границы облаков (ВНГО) (комплект)	1	1
3	Измерители параметров ветра (комплект)	2 (из них один резервный)	1
4	Измерители атмосферного давления шт.	2 (из них один резервный)	2 (из них один резервный)
5	Измерители температуры и влажности воздуха (комплект)	1	1
6	Освещенный ветроуказатель	1*	1*

*Матерчатый конус размерами: длина 1,2 метра, диаметр 0,3 метра (большой) и 0,15 (малый); белый с черными или красными полосами (5 полос), крайние полосы темные.

Таблица 2

Технические требования к метеооборудованию

№ п/п	Метеовеличины	Диапазон измерения
1	Метеорологическая дальность видимости (приборная) м.	200 – 6000
2	Высота нижней границы облаков м.	30 – 1000
3	Направление ветра. град.	0 – 360
4	Скорость ветра осредненная за 2 минуты. м/с	1 – 40
5	Максимальная скорость ветра за прошедшие 10 минут., м/с	1 – 50
6	Давление., гПа (мб)	600 – 1080
7	Температура воздуха. оС	- 60 - + 50
8	Относительная влажность воздуха, %	30 – 100

Приложение 62
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Таблица

Аварийно-спасательное оборудование
	Количество
Разводной ключ	1
Топор большой (не клинообразный или авиационный)	1
Болторезный инструмент	1
Большой лом	1
Захват или крюк	1
Ножовка по металлу с 6 запасными полотнами	1
Жаропрочное пожарное одеяло	1
Лестница (а)	1
Спасательный трос (15 м)	1
Спасательный ремень	1
Боковые кусачки	1
Набор отверток	1
Нож для резки ремней в чехле (б)	Б
Огнеупорные перчатки (б)	Б
Дыхательные аппараты	2
Фонарь	2
Режущий инструмент с электроприводом (в)	1

a. Для доступа к пострадавшим в вертолете, лежащем на боку.
б. Это оборудование требуется для каждого члена вертолетной команды
в. Это оборудование требуется при эксплуатации вертолетов с Величиной -"Д" более 24 метров.
Размеры оборудования не указываются, но должны соответствовать типам вертолетов, которые эксплуатируются на данной установке.

Приложение 63
к Методике оценки соответствия
нормам годности аэродромов
(вертодромов) к эксплуатации
гражданских воздушных судов

Таблица 1

Категория вертодромов по уровню требуемой пожарной защиты
(УТПЗ)

Категория вертодрома по УТПЗ	Длина фюзеляжа (м)
В1	от 0 до 15, но не включая 15
В2	от 15 до 24, но не включая 24
В3	от 24 до 35, но не включая 35

Таблица 2

Количество основных и дополнительных огнегасящих веществ
для вертодромов расположенных на уровне поверхности

Основные огнегасящие вещества - пена образующая водную пленку*			Дополнительные огнегасящие вещества
Категория	Вода (л)	Производительность подачи раствора пены (л/мин)**	Сухие химические порошки (кг)	Галогены (кг)	СО2 (кг)
В1	500	250	23	23	45
В2	1000	500	45	45	90
В3	1600	800	90	90	180

Таблица 3

Количество основных и дополнительных огнегасящих веществ
для вертодромов, приподнятых над поверхностью

Основные огнегасящие вещества - пена образующая водную пленку*			Дополнительные огнегасящие вещества
Категория	Вода (л)	Производительность подачи раствора пены (л/мин)**	Сухие химические порошки (кг)	Галогены (кг)	СО2 (кг)
В1	2500	250	45	45	90
В2	5000	500	45	45	90
В3	8000	800	45	45	90

* - свойства и характеристики концентрата пены должны отвечать уровню "B" характеристик (см. п.8.1.5. части I Руководства по аэропортовым службам (DOC 9137) - "спасание и борьба с пожаром") и должны быть подтверждены производителем пены.
** - для обеспечения эвакуации из аварийного вертолета продолжительность тушения пожара принимается не менее 2 минут для вертодрома находящегося на уровне поверхности и не менее 10 мин для вертодрома приподнятого над поверхностью.

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесін бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 19 сәуірдегі № 490 Қаулысы. Күші жойылды – Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2016 жылғы 29 желтоқсандағы № 901 қаулысымен.

Ескерту. Күші жойылды – ҚР Үкіметінің 29.12.2016 (алғашқы ресми жарияланған күнінен бастап қолданысқа енгізіледi) № 901 қаулысымен.
РҚАО-ның ескертпесі.
ҚР мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша 2014 жылғы 29 қыркүйектегі № 239-V ҚРЗ Заңына сәйкес ҚР Инвестициялар және даму министрінің 2015 жылғы 31 наурыздағы № 376 бұйрығын қараңыз.

"Қазақстан Республикасының әуе кеңістігін пайдалану және авиация қызметі туралы" Қазақстан Республикасының 2010 жылғы 15 шілдедегі Заңының 13-бабының 29) тармақшасына сәйкес Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:

1. Қоса беріліп отырған Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесі бекітілсін.

2. Осы қаулы алғашқы ресми жарияланған күнінен бастап күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі	К. Мәсімов

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 19 сәуірдегі № 490 қаулысымен бекітілген

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін
пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау
әдістемесі
1-бөлім. Әуеайлақтар
1. Жалпы ережелер

1. Осы Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесі (бұдан әрі – СБӘ) "Қазақстан Республикасының әуе кеңістігін пайдалану және авиация қызметі туралы" Қазақстан Республикасының 2010 жылғы 15 шілдедегі Заңына, сондай-ақ халықаралық стандарттар мен Халықаралық азаматтық авиация ұйымының (бұдан әрі – ИКАО) және Мемлекетаралық авиация комитеті (бұдан әрі – МАК) ұсыныстарының талаптарына сәйкес әзірленген және Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 26 қаңтардағы № 156 қаулысымен бекітілген Қазақстан Республикасының азаматтық авиациясы әуеайлақтарының (тікұшақ айлақтарының) пайдалануға жарамдылығы нормаларының (бұдан әрі - ҚР АА ӘПЖН) талаптарына әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) сипаттамалары мен параметрлерінің сәйкестігін бағалауға арналған.

2. Осы СБӘ әуеайлақ кешенінің сипаттамалары мен параметрлерінің ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін бағалау үшін қажетті технологиялық операциялардың тізбесінен тұрады. Сәйкестікті бағалау әуеайлақ кешенін жерүсті және ұшуда тексерудің және оларды ҚР АА ӘПЖН талаптарымен салыстырып тексерудің нәтижелері бойынша жүргізіледі.

3. Әуеайлақ (тікұшақ айлағы) кешенінің сипаттамалары мен параметрлерінің ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін бағалау нәтижелері бойынша азаматтық авиация ұйымының басшысы қол қоятын және мөрімен расталатын сәйкестік кестесі жасалады. Сәйкестік кестелерін толтыру тәртібі мен мысалдары осы СБӘ-де келтірілген.

4. СБӘ-ға өзгерістер ҚР АА ӘПЖН-де баяндалған тәртіпке сәйкес қажеттілігіне қарай енгізіледі.

5. Әуеайлақ кешені мен оның жабдықтарын жерүсті және ұшуда тексеріп-қарауды әуеайлақ қызметі, сертификатталған органдар немесе осы жұмыс түрлерін жүргізуге құқығы бар мамандандырылған жобалау немесе ғылыми тексеру институттары жүзеге асыруға тиіс.

2. Әуеайлақтың деректері және әуеайлақтардың физикалық сипаттамалары
Әуеайлақ класын және жасанды төсемді ұшу-қону жолақтарының дәрежесін айқындау әдістемесі

6. Әуеайлақ дәрежесі:

1) бір жолақты әуеайлақтарда жасанды ұшу-қону жолағының (бұдан әрі – ЖҰҚЖ) класымен;

2) көп жолақты әуеайлақтарда стандарттық жағдайда неғұрлым ұзын ЖҰҚЖ дәрежесімен анықталады.

Стандартты жағдайда ұзындығын есептеу және әуеайлақ (ЖҰҚЖ) дәрежесін анықтау жаңа әуеайлақты (ЖҰҚЖ) пайдалануға берген кезде және ЖҰҚЖ-ды қайта жаңартудан (ұзартқаннан) кейін жүргізіледі.

Нәтижелері Әуеайлақты тексеру актісіне енгізіледі.

7. ЖҰҚЖ дәрежесін анықтау үшін ЖҰҚЖ-дың стандарттық жағдайдағы ұзындығын анықтау қажет. ЖҰҚЖ ұзындығы стандарттық жағдайда (Lсm)

L_ф

L_сm = ----------- формуласы бойынша анықталады:

К_рК_tК_i

мұндағы L_ф — ЖҰҚЖ-дың нақты ұзындығы, м; орындау (ЖҰҚЖ-ды салуға немесе қайта жаңартуға) құжаттамасы бойынша, ал ол болмаған кезде мамандандырылған жобалау ұйымы жүргізетін әуеайлақты тексеру материалдары бойынша анықталады;

К_р — теңіз деңгейінен ЖҰҚЖ-ның биіктігін ескеретін түзету коэффициенті, м:

К_{р = 1+2,33x10}^-4Н_ЖҰҚЖ

Н_ЖҰҚЖ - ЖҰҚЖ-ның үстіңгі бетінің теңіз деңгейіне қатысты ең жоғарғы нүктесі ЖҰҚЖ-ның орындау ұзына бойы пішіні бойынша анықталады, м);

К_t — әуеайлақтағы ауаның температурасын ескеретін түзету коэффициенті:

К_t=1+0,01(t_есеп-t_cm)

t_есеп=1,07 t₁₃-3^о — әуеайлақтағы ауаның есепті температурасы, ^оС; t₁₃ - жылдың ең ыстық айында сағ. 13-те әуеайлақтағы ауаның орташа айлық температурасы, ^оС: Климатологиялық анықтама бойынша қабылданады; t_ст — әуеайлақтың теңіз деңгейінен орналасқан биіктігінен стандартты атмосфераның температурасы ^оС: Осы СБӘ-ге 1-қосымшада ұсынылған кесте бойынша қабылданады;

К_i — ЖҰҚЖ-ның орташа ұзына бойы еңісін ескеретін түзету коэффициенті; мынадай формула бойынша анықталады:

Lф < 1000 м кезінде К_i=1+5i_ор;

1000 м < Lф < 2600 м кезінде К_i=1+8i_ор;

L_ф > 2600 м кезінде К_i=1+9i_ор.

i_ор – ЖҰҚЖ-ның орташа ұзына бойы еңісі ЖҰҚЖ шеттерінің биіктіктері белгілерінің ЖҰҚЖ-ның нақты ұзындығына айырмашылығы қатынасымен анықталады; шеттерінің биіктіктері белгілері ҰҚЖ-ның орындау пішіні бойынша анықталады.

ЖҰҚЖ класы әуеайлақтың физикалық сипаттамалары мен элементтерін таңбалаудың сәйкестігі кестесін толтырған кезде көрсетіледі (осы СБӘ-нің 3.2-кестесі).

Әуеайлақ элементтерінің геометриялық өлшемдерінің
сәйкестігін бағалау әдістемесі

Әуеайлақта:

1) ұшудың әрбір бағыты үшін:

екпiн алу орындалатын қашықтық (ЕОҚ);

ұшуда орындалатын қашықтық (ҰОҚ);

үзiлген ұшу орындалатын қашықтық (ҮҰОҚ) орналастырылады;

2) қонудың әрбір бағыты үшін:

қону орындалатын қашықтық (ҚОҚ) белгіленеді.

Орындалатын қашықтықтарды анықтау тәртібі ҚР АА ӘПЖН-ға 2-қосымшада келтірілген.

Егер осы ұшу-қону жолағында (бұдан әрі – ҰҚЖ) аралық ҰҚЖ-ның шеттеріне жалғаспайтын) рульдеу жолдарынан (бұдан әрі – РЖ) ұшуға рұқсат берілсе, онда ЕОҚ, ҰОҚ пен ҮҰОҚ әрбір осындай РЖ-дан анықталады. Бұл ретте қашықтықтың басы есебінде РЖ-ның осі желісінің ЖҰҚЖ-ның осі желісімен қиылысу орны қабылданады.

Орындалатын қашықтықтардың мәні осы СБӘ-нің 3.1-кестесіне енгізіледі.

3.1-кесте мынадай тәртіппен толтырылады:

1-бағанда ҚР АА ӘПЖН-ның 14-тармағы көрсетіледі;

2-бағанда қашықтықтардың мәндері көрсетіледі. Бұл ретте ұшуға рұқсат етілген барлық РЖ-дан ұшу қашықтықтары көрсетіледі;

3-бағанда растау құжаттарының нөмірлері: әуеайлақ ауданында ұшуды жүргізу жөніндегі нұсқаулық (бұдан әрі – ҰЖН) немесе әуеайлақтың аэронавигациялық паспорты (бұдан әрі – ӘАНП) және қашықтықтарды анықтау үшін қолданылатын құжаттар (мысалы, әуеайлақтың техникалық паспорты, орындау құжаттамасы, әуеайлақты және оның элементтерін тексеру актісі) көрсетіледі;

4-бағанда орындалатын қашықтықтардың ҚР АА ӘПЖН-ның 14-тармағының талаптарына сәйкестігі туралы көрсетіледі;

5-бағанда қажет болған жағдайда ҰҚЖ-ны ұшуға қолдану ерекшеліктері туралы мәліметтер (ҰҚЖ-ды бір жақты қолданған жағдайда ұшу МБ=..., ғана, қону МБ=..., ғана, сондай-ақ тежеудің шеткі жолағының (бұдан әрі – ТШЖ) және/немесе еркін аймақтың (бұдан әрі – ЕА) болуы және олардың ұзындығы, аралас шегі сияқты қосымша мәліметтер) көрсетіледі.

3.1-кестенің соңында растау құжаттарының атауы мен күні көрсетіледі. Әуеайлақта екі және одан да көп ЖҰҚЖ болған кезде осы СБӘ-нің 3.1-кестесі әрбір ЖҰҚЖ үшін толтырылады.

3.1-кестені толтыру үлгісі осы СБӘ-нің 2-қосымшасында көрсетілген.

8. ЖҰҚЖ немесе ТШЖ шетінен ұшу жолағы учаскесінің ұзындығы әуеайлақты тексеру құжаттамасының мәліметтері бойынша анықталады.

9. ҚР АА ӘПЖ-нің 15-18 тармақтарына қатысты. ЖҰҚЖ осінен ұшу жолағының (бұдан әрі – ҰЖ) жоспарлаған бөлігіне және жабдықталған немесе жабдықталмаған ЖҰҚЖ-ды қамтитын ұшу жолақтарының шекараларына дейінгі қашықтық орындау құжаттамасы және/немесе тексеру материалдары бойынша анықталады.

ҰЖ-ның жоспарланған бөлігінің еніне және ҰЖ еніне әуеайлақтың өзге де элементтері: топырақты ҰҚЖ және/немесе оның ҰЖ, іргелес жатқан ҰҚЖ, олардың жиектерімен РЖ-ның ұшу жолақтары бет алуы мүмкін.

10. ҰЖ-ның жоспарлаған (топырақты) бөлігін жасанды төсемді (ЖҰҚЖ, бүйірлі қауіпсіздік жолақтарымен, рульдеу жолдарымен, ТШЖ және басқалармен) қиылысқан орындарында кемерлердің болмауы визуалды немесе әуеайлақты тексеру кезінде анықталады және тексеру актісінде белгіленеді.

11. ЖҰҚЖ шегінің алдында бекітілген учаскелердің өлшемдері орындау құжаттамасы (ЖҰҚЖ-ды салу, қайта жаңарту немесе күшейту) бойынша анықталады. Көрсетілген құжаттама болмаған кезде олардың өлшемдері бекітілген учаскенің (трапеция пішініндегі учаске үшін осы СБӘ-нің 3-қосымшасының суретіндегі тиісінше А-Б және В-Г кесінділері) ішкі және сыртқы ендерін және учаскенің ұзындығын (осы СБӘ-нің 3-қосымшасының суретіндегі Д-Е кесіндісі) өлшеу арқылы тексеріп-қарау кезінде анықталады.

12. ҚР АА ӘПЖН-ның 21-тармағының талаптарына сәйкестігін бағалау ҰЖ-ның жоспарланған бөлігінің нақты өлшемдерін және әуеайлақта белгіленген әуеайлақ техникасын пайдалану тәртібін ескере отырып, Кедергілерді тексеру актісінің деректері (СБӘ-нің 7, 8 және 9-тарауларын қараңыз) бойынша да, сонда-ақ визуалды қарау деректері бойынша да жүргізіледі.

Ескертпе. Жекелеген жағдайларда (мысалы, сыңғақ негізінің болмауы, оны жеңіл әрі сыңғақ ретінде сәйкестендіруге мүмкіндік бермейтін объектінің стандартқа сай келмейтін кескіні) ҰЖ-ның жоспарланған бөлігі шегінде орналасқан объектілердің жеңілдігі және сыңғыштығы құрылымының сипаттамасымен немесе өзге де құжаттармен (мысалы, жабдықтарды әзірлеуші жүргізген сынақ актілерімен және сынақ актілері бойынша НИИ қортындыларымен) расталуы тиіс.

13. ҚР АА ӘПЖН-ның 22-тармағының талаптарына сәйкестігін бағалау ҰЖ-ның жоспарланған бөлігінің нақты өлшемдерін ескере отырып, Кедергілерді тексеру актісінің деректері (СБӘ-нің 7, 8 және 9-тарауларын қараңыз) бойынша жүргізіледі.

14. ЖҰҚЖ-ның ені орындау құжаттамасы бойынша (ЖҰҚЖ-ды салуға немесе қайта жаңартуға) анықталады. Аталған құжаттама болмаған кезде ҰҚЖ-ның ені әуеайлақты (ЖҰҚЖ) тексеру материалдары бойынша анықталады. Егер ЖҰҚЖ-да ені әр түрлі учаскелер болса, онда оның ені ретінде неғұрлым төменгі мәні қабылданады.

15. Шеткі учаскеде РЖ болмаған кезде ЖҰҚЖ кеңейтілуінің болуы визуалды қараумен анықталады. Кеңейтілуі бар ЖҰҚЖ-ның ені (осы СБӘ-нің 3-қосымшасының суретіндегі К-Л кесіндісі) (ЖҰҚЖ-ды салуға немесе қайта жаңартуға) орындау құжаттамасы бойынша анықталады. Аталған құжаттама болмаған кезде кеңейтілуі бар ҰҚЖ ені әуеайлақты (ЖҰҚЖ) тексеру материалдары бойынша анықталады.

16. ҰҚЖ-ға енгізуге арналған ЖҚҰЖ-ның ұзына бойғы пішіні жалпы жағдайда оның өсі бойынша ЖҰҚЖ пішінінің негізгі өзгерісін көрсететін сынған желіні білдіреді (ұзына бойғы пішіннің мысалы осы СБӘ-нің

5-қосымшасында келтірілген).

Бұл пішін 50 м аспайтын қадаммен орындалған ЖҰҚЖ, ҰЖ және шеткі қауіпсіздік аймағының (бұдан әрі – ШҚА) ұзына бойғы пішінінің геодезиялық түсірілімінің деректері бойынша немесе ЖҰҚЖ-ның орындау геодезиялық түсірілімінің деректері бойынша алынуы мүмкін.

Ұзына бойғы пішінде сыну нүктелерінің арасында орналасқан учаскелердің еңістері және ҰҚЖ шеттерінің (шектерінің), сыну нүктелерінің, ТШЖ мен еркін аймақтың (ЕА) шеттерінің абсолюттік биіктігі көрсетілуі тиіс.

ҰҚЖ шегінен тыс жерлердегі ұзына бойғы пішіннің желісін оның осін жалғастыру бойынша үзік сызықпен сызу ұсынылады.

Көлденең масштабы 1:25000 немесе 1:50000 болып қабылдануы мүмкін. Көлденең және тік масштабтарының ара қатынасы әдетте 10:1 мәніне тең немесе осы мәнге жақын қабылданады.

ЖҰҚЖ учаскесінің ұзына бойғы еңісі мынадай формула бойынша анықталады:

Н_Н - Н_K

і_у = ---------------

L_ф

_{анықталады:}

мұндағы: Нн, Нк – ЖҰҚЖ учаскесінің басы мен аяғының өсі бойынша белгілері, м;

Lф – ЖҰҚЖ учаскесінің нақты ұзындығы.

17. ҚР АА ӘПЖН-ның 27 және 29-тармақтарына қатысты қолдану. ҰЖ шетінің сыртындағы қауіпсіздіктің шеткі аймағының (бұдан әрі – ҚША) болуы мен өлшемдері орындау құжаттамасы және/немесе әуеайлақты тексеру материалдарының деректері бойынша анықталады.

Егер ҰЖ шетінен ҚША учаскесінің ұзындығы жердің күрделі бедерінің немесе кедергілердің нормасынан кем болса, бұл орналастыратын арақашықтықты тағайындау кезінде ескерілгендігін тексеру қажет. Орналастыратын арақашықтық осы СБӘ-нің 6-қосымшасында көрсетілгендей ҰЖ шетінен ҚША учаскесінің жеткіліксіз ұзындығын ескере отырып анықталуы тиіс.

18. ҚР АА ӘПЖН-ның 28-тармағына сәйкестігін бағалау ҰЖ-ның жоспарланған бөлігінің нақты өлшемдерін ескере отырып, Кедергілерді тексеру актісінің деректері (СБӘ-нің 7, 8 және 9-тарауларын қараңыз) бойынша да, оны визуалды қарау деректері (СБӘ-нің 21-тармағына ұқсас) бойынша да жүргізіледі.

19. ҚР АА ӘПЖН-ның 30-тармағына сәйкестігін бағалау геодезиялық түсірілім материалдары бойынша жүргізіледі. ҚША-ның геодезиялық түсірілімі болмаған жағдайда әуеайлақ пен оның элементтерін тексеру материалдары пайдаланылуы мүмкін.

20. ҚР АА ӘПЖН-ның 32-тармағына қатысты қолдану. Еркін аймақтың (ЕА) ұзындығы мен ені, егер ол көзделген болса, әуеайлақтың (салуға, қайта жаңартуға) орындау құжаттамасы бойынша және/немесе әуеайлақты тексеру нәтижелері бойынша анықталады.

Еркін аймақтың ұзындығы екпін алудың орналастырылатын арақашықтығының (ЕАОА) жартысынан аспауы тиіс (егер бірнеше ЕОҚ белгіленген болса, онда ұшудың осы бағыты үшін ЕОҚ-тың барынша төменгісі ескеріледі) және әдетте 300-400 метрден аспайды.

Ескертпе. ЕА-ның бүкіл аумағы әуеайлақ әкімшілігінің бақылауында тұр деп болжанады. Осы шарт орындалмаған кезде ЕА-ның ұзындығы тиісті мөлшерге дейін азайтылуы тиіс.

21. Жер бедерінің жағдайларынан ЕА-ның үстіңгі бетінің сәйкестігін бағалау үшін геодезиялық түсірілім материалдарын пайдалану қажет.

ЕА аумағында геодезиялық түсірілім болмаған жағдайда әуеайлақ пен оның элементтерін тексеру материалдары пайдаланылуы мүмкін.

Оның осі бойынша ЕА бедерінің кез келген нүктесінің биіктігі мынадан аспауы тиіс:

Н_Р < Н_о + 0.125 L,

мұндағы: Но - ЕА-ның басындағы (ЕОҚ-тың аяғындағы) ЖҰҚЖ осінің белгісі;

L - ЖҰҚЖ осін жалғастыру бойынша өлшенген ЕА бедерінің нүктесінен ЕА-ның басына дейінгі қашықтық.

22. ЕА бедерінің ҚР АА ӘПЖН-ның 34-тармағының талаптарына сәйкестігін бағалау кезінде осы СБӘ-нің өткен тармақтарында айтылған материалдар пайдаланылуы тиіс.

23. ҚР АА ӘПЖН-ның 35-тармағына сәйкестігін бағалау Кедергілерді тексеру актісінің деректері (осы СБӘ-нің 1.2-Т. кестесі) бойынша да, ЕА-ны визуалды қарау деректері бойынша да жүргізіледі.

Әуе кемелері үшін қауіп төндіретін объектілерге жеңіл және сыңғақ емес болып табылатын объектілер жатады. Олардың қатарына бедердің күрт биіктемелері, мысалы, топырақ дуалы немесе дамба жатады.

Ескертпе. Жекелеген жағдайларда (мысалы, сыңғақ негіздің болмауы, оны жеңіл және сыңғақ ретінде сәйкестендіруге мүмкіндік бермейтін объектінің стандартқа сай келмейтін кескіні) еркін аймақ (ЕА) шегінде орналасқан объектілердің жеңілдігі мен сыңғақтығы олардың конструкциясының сипаттамасымен немесе өзге де құжаттармен (мысалы, әзірлеушілер жүргізген жабдықтардың сынақ актілерімен және сынақ актілері бойынша ҒЗИ қортындыларымен) расталуы тиіс.

24. Тежеудің шеткі жолағының (ТШЖ) өлшемдері, егер ол бар болса, орындаушылық құжаттама бойынша (салуға, қайта жаңартуға) немесе әуеайлақты тексеру нәтижелері бойынша анықталады.

25. Егер ТШЖ-ның беріктігі есептелген төсемі бар болса, ҚР АА ӘПЖН-ның 37-тармағының талаптары орындалған деп санау керек.

ТШЖ төсемі үшін есептеу жүктемесі Г тобының ЖҰҚЖ төсемінің учаскесі үшін кем дегенде 0,5 есептік жүктемесін құрауы тиіс.

Сәйкестікті бағалау жобалау құжаттамасының деректері бойынша немесе Азаматтық авиация (бұдан әрі – АА) саласындағы мамандандарылған ұйымның қорытындысы бойынша жүргізіледі.

Ескертпе. Жасанды төсемсіз ТШЖ-ны ҚР АА ӘПЖН талаптарына бағалау, тексерулер жүргізудің арнайы әдістемесі әзірленбей жүргізілмейді.

26. Әрбір РЖ үшін ұшақ индексін анықтау мынадай тәртіппен жүргізіледі:

1) ҰЖН-ға (ӘАНП) сәйкес әрбір РЖ үшін әуеайлақты қосалқы ретінде пайдаланатын әуе кемелерін (бұдан әрі – ӘК) қоса алғанда, осы РЖ-да пайдаланылатын барлық ӘК-нің индекстері анықталады:

ӘК-нің әрбір типі үшін индексті анықтау тәртібі мынадай:

қанаттың құлашы бойынша – ҚР АА ӘПЖН-ның 4-қосымшасы кестесінің 2-бағанына сәйкес қанаттың құлашы бойынша индексі анықталады;

сыртқы шиналары бойынша шассидің жолтабаны бойынша (шасси жолтабанының, арбашық пен шинаның жолтабанының ені мәндерінің сомасы) – ҚР АА ӘПЖН-ның 4-қосымшасы кестесінің 3-бағанына сәйкес шассидің жолтабаны бойынша индексі;

ҚР АА ӘПЖН-ның 4-қосымшасы кестесінің екі индексінен ең үлкен индексі таңдап алынады, ол бойынша осы ӘК-нің индексі анықталады.

2) әрбір РЖ үшін ӘК-нің анықталған индекстерінен ҚР АА ӘПЖН-ның 39-44-тармақтары бойынша РЖ-ның өлшемдері мен сипаттамалары сәйкестігінің бағалауы жүргізілетін ең үлкен индексі таңдап алынады.

Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығы (бұдан әрі – ТМД) елдерінде өндірілген кейбір ӘК-нің мынадай индекстері бар:

1-индекс — Ан-2, Ан-28, Л-410;

2-индекс — Як-40, Ан-72, Ан-74;

3-индекс — Ан-24, Ан-26, Ан-30, Ан-32, Ил-14, Ил-114;

4-индекс — Ту-134, Як-42, Ил-18, Ан-12, Ту-204;

5-индекс — Ту-154;

6-индекс — Ил-62, Ил-76, Ил-86, Ил-96.

27. РЖ-ның ені (РЖ-ны салуға, қайта жаңартуға немесе күшейтуге) орындау құжаттамасы бойынша анықталады. Аталған құжаттама болмаған жағдайда РЖ-ның ені әуеайлақты (РЖ) тексеру материалдары бойынша анықталады.

28. РЖ мен екі бүйірлік қауіпсіздік жолағының (бұдан әрі – БҚЖ) немесе бекітілген жиектерінің жалпы ені (РЖ-ні салуға, қайта жаңартуға немесе күшейтуге) орындау құжаттамасы бойынша анықталады. Аталған құжаттама болмаған жағдайда РЖ мен екі БҚЖ-ның және екі бекітілген жиектерінің жалпы ені өлшеулер арқылы анықталады. Қисық сызықты учаскелерде РЖ-ның ені өлшеу орнында РЖ-ның осьтік сызығына қарай перпендикуляр бойынша анықталады.

29. РЖ-ның осьтік сызығы мен қозғалмайтын кедергілер арасындағы қашықтық әуеайлақты тексеру материалдары бойынша анықталады.

Тексеру кезінде осы қашықтық РЖ-ның осьтік сызығына перпендикулярлы жүргізілетін өлшеулер арқылы белгіленеді.

30. Қатарлас РЖ-лардың осьтік сызықтарының арасындағы қашықтық РЖ-ның осьтік сызығына перпендикулярлы жүргізілетін өлшеулерді пайдалану арқылы анықталады. Қатарлас РЖ-лардың осьтік сызықтарының арасындағы қашықтықты, егер ол 100 метрден аспайтын жағдайда болса, анықтау қажет.

31. РЖ-ның ЖҰҚЖ-ға қосылатын орындарындағы шеңберлену радиустарын (РЖ-ны салуға, қайта жаңартуға немесе күшейтуге) орындау құжаттамасы бойынша анықтайды. Аталған құжаттама болмаған жағдайда РЖ-ның шеңберлену радиустары әуеайлақты (РЖ) тексеру материалдары бойынша анықталады.

Егер РЖ төсемі жиегінің шеңберленуі сынық сызық бойынша орындалса және орындау құжаттамасында шеңберленудің нақты радиусы көрсетілмесе, ол мынадай тәртіппен (осы СБӘ-нің 4-қосымшасы) анықталады:

РЖ төсемінің шеңберлену жоспарында (орындау құжаттамасында немесе сызбасының көшірмесінде) ЖҰҚЖ мен РЖ төсемдерінің ішкі жиектерімен жасалатын бұрыштың бессектрисасы жүргізіледі;

А және Б шеңберленуі басталуының нүктелерінен биссектрисамен қиылысына дейін (O₁ және О₂ нүктелері) перпендикулярлар жүргізеді;

AO₁ мен БO₂ қашықтықтары өлшенеді, олардың ең төмені анықталады;

ең төмен қашықтық (АО₁) РЖ шеңберленуінің нақты радиусы болып қабылданады.

32. Перронда жермен жүру бағытының осьтік сызықтары мен қозғалмайтын кедергілер арасындағы қашықтық әуеайлақты тексеру материалдары бойынша анықталады.

Тексеру кезінде бұл қашықтық жермен жүру бағытының осьтік сызығы бойынша жүргізілетін өлшеулер арқылы белгіленеді.

33. ҚР АА ӘПЖН-ның 45, 46 және 47-тармақтарына қатысты. Радиобиіктік өлшегіштің жұмыс аймағы мен оның өлшемдері (салуға, қайта жаңартуға) орындау құжаттамасы бойынша немесе әуеайлақты тексеру материалдары бойынша анықталады.

34. Әуеайлақта оның периметрінің қоршауы болуын әуеайлақты визуалды тексеру кезінде анықталады.

Әрбір ҰҚЖ үшін оған жататын РЖ-мен сәйкестігін бағалау жөніндегі жұмыс нәтижелері әуеайлақтың физикалық сипаттамалары мен элементтерінің таңбалануының сәйкестігі кестесіне енгізіледі (осы СБӘ-нің 3.2-кестесі).

Осы СБӘ-нің 3.2-кестесін толтыру тәртібі мынадай:

1-баған – ҚР АА ӘПЖН-ның қарастырылатын тармақтарының нөмірлері көрсетіледі;

2-баған – тексеру нәтижелері бойынша анықталған әуеайлақ элементтерінің (стандарттық жағдайлар үшін көрсетілетін ЖҰҚЖ ұзындығын қоспағанда) нақты параметрлері көрсетіледі, бұл ретте: кеңейтілуі бар ЖҰҚЖ-ның ені ЖҰҚЖ шетіне түйісетін РЖ болмаған жағдайда көрсетіледі; РЖ мен екі БҚЖ-ның ені оларда ӘК-нің 4, 5 және 6-индекстерін пайдалану кезінде барлық РЖ үшін көрсетіледі;

3-баған – растайтын құжаттың реттік нөмірі көрсетіледі. Растайтын құжаттар ретінде мынадай құжаттар:

осы СБӘ-нің 2-тарауының 12, 13-тармақтары бойынша – мамандандырылған ұйым берген әуеайлақ класы туралы қорытынды;

осы СБӘ-нің 3-тарауының 15-19, 26, 27, 29, 41, 42, 44-48, 10-тарауының 96-140, 15-тарауының 264-275-тармақтары бойынша – Әуеайлақ пен оның элементтерін тексеру актісі;

осы СБӘ-нің 3.2-кестесінің 20, 23, 24, 30, 33, 34, 39, 40, 43-тармақтары бойынша – мамандандырылған ұйым орындаған орындаушылық жобалау құжаттамалары;

осы СБӘ-нің 3.2-кестесінің 25-тармағы бойынша – ҰЖ және ҰЖН орындау пішіні;

осы СБӘ-нің 3.2-кестесінің 21, 22, 28, 35-тармақтары бойынша – Әуеайлақ ауданында кедергілерді тексеру актісі;

осы СБӘ-нің 3.2-кестесінің 31, 32, 36, 37, 38-тармақтары бойынша – Әуеайлақ пен оның элементтерін тексеру актісі және ҰЖН қолданылуы мүмкін;

4-баған – тексерулер мен сынақтар қорытындыларын ҚР АА ӘПЖН талаптарымен салыстыру нәтижелері көрсетіледі және мынадай:

бағаланатын параметр ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес келген жағдайда "Сәйкес келеді";

ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқу болған кезде ұшу қауіпсіздігінің баламалық деңгейін қамтамасыз ету туралы қорытынды болған жағдайда "Баламалы түрде сәйкес келеді";

бағаланатын параметрі ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес келмеген және жоғарыда айтылған "Қорытынды" болмаған жағдайда "Сәйкес келмейді" деген жазбалар жазылады;

5-баған – ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқулар болған жағдайда азаматтық авиация ұйымдары осыларға сәйкес АА ұйымдары ұшу қауіпсіздігінің баламалы деңгейін қамтамасыз ету жөніндегі іс-шараларды орындаған құжаттардың нөмірлері, күні мен атаулары көрсетіледі, сондай-ақ қажет болған жағдайда кестенің басқа бағандарының мазмұнын түсіндіретін қосымша ақпарат көрсетіледі.

СБӘ-нің осы бөлімінде айтылған әдістемелері бойынша әуеайлақ элементтерінің сәйкестігін бағалау жаңа салынған әуеайлақты немесе оның жекелеген элементтерін пайдалануға беру кезінде және әуеайлақ та, оның элементтері де қайта жаңартылғаннан кейін жүргізіледі, ЖҰҚЖ мен әуеайлақ класы туралы қорытындыны мамандандырылған ұйым дайындайды және бекітеді және оның нәтижелері Тексеру актісіне енгізіледі.

3.2-кестені толтыру мысалы осы СБӘ-ге 7-қосымшада келтірілген.

Әуеайлақтың жасанды төсемдерінің беріктігін және ТҰҚЖ-ның
салмақ көтергіштік қабілетін бағалау әдістемесі

35. ҚР АА ӘПЖН-ның 49, 50, 51, 52, 53, 54-тармақтарына қатысты. Әуеайлақ элементтерінің жасанды төсемдерінің беріктігін есептеу жаңадан салынған әуеайлақты (немесе әуеайлақтың жекелеген элементтерін) пайдалануға беру кезінде не әуеайлақ төсемдерін қайта жаңартудан (күшейтуден) кейін жүргізіледі.

Жасанды төсемдердің жіктемелік сандары (бұдан әрі – PCN) осы СБӘ-нің 8-қосымшасының 1 және 2-суреті бойынша анықталады. Төрт дөңгелекті стандартты тірекке түсетін нормативтік жүктеме (бұдан әрі – Fн) АА-да қолданыстағы әдістемелерге сәйкес (есептер, төсемнің сипаттамалары мен ерекшеліктерін немесе ӘК-ні пайдалану тәжірибесін қолдана отырып тексеру) килоньютондарда (тонна-күштерде) анықталады.

Әуеайлақ төсемдерінің алынған жіктемелік сандарының негізінде ACN-PCN әдісі бойынша Әуеайлақтық төсемдердің беріктігі туралы қорытынды жасалады, онда осы әуеайлақта пайдаланылатын ӘК-нің типтері және шектеулері бар ӘК-ні пайдалану режимі көрсетіледі. Беріктік туралы қорытынды бес жылда кем дегенде бір рет жаңартылып отырады.

36. Топырақты тығыздауды бақылау Ұшу алаңының жай-күйі журналының негізінде жүзеге асырылады. Топырақтың беріктігінің көрсеткіші ӘК-нің ұшуы басталар алдында, топырақтың беріктігі өзгерген әрбір жағдайда, көктемде және күзде лайсаң кезінде, жазда жаңбыр жауған кезеңде, жөндеу жұмыстарынан кейін тұрақты бақылануы тиіс.

Әуеайлақтық төсемдердің беріктігіне бағалау жүргізу кезінде әуеайлақтың жасанды төсемдерінің және топырақтық элементтерінің беріктігі мен жай-күйі сәйкестігінің кестесі толтырылады (осы СБӘ-нің 3.9-кестесі).

3.9-кестесін толтыру тәртібі мынадай:

1-баған – ҚР АА ӘПЖН тармақтары реті бойынша көрсетіледі;

2-баған – жасанды төсемі бар әуеайлақ элементтері көрсетіледі және төсемдердің үстіңгі бетінің жай-күйін сипаттау жүргізіледі;

3-баған – әуеайлақтың әрбір элементі бойынша жасанды төсемнің беріктігі есебінің нәтижелері келтіріледі (әуеайлақтың қандай да бір элементінде PCN-тің әр түрлі сандары бар төсем учаскелері болған кезде кестеге Fн-нің ең төменгі мәніне сәйкес келетін PCN-нің саны енгізіледі);

4-баған – 3-бағанда көрсетілген төсемнің типімен және негізінің беріктік санатына сәйкес (ҰЖН-ға сәйкес әуеайлақтың осы элементінде пайдаланылатын) ACN ӘК-нің жіктемелік сандары келтіріледі;

5-баған – Растау құжатының реттік нөмірі көрсетіледі. Растау құжаты ретінде:

ӘАНП немесе ӘҰЖН;

Әуеайлақ пен оның элементтерін тексеру актісі;

Мамандандырылған ұйым берген беріктік туралы қорытынды және т.б. қолданылуы мүмкін.

Ескертпе. Растау құжаттарының тізбесі сәйкестік кестесінің соңында көрсетіледі;

6-баған – тексеру және сынау нәтижелерін (3- және 4-баған) ҚР АА ӘПЖН талаптарымен салыстыру нәтижелері көрсетіледі және:

бағаланатын параметр ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес келген жағдайда "Сәйкес келеді";

ҚР АА ӘПЖН талаптарынан бас тартқан кезде ұшу қауіпсіздігінің баламалық деңгейін қамтамасыз ету туралы қорытынды болған жағдайда "Баламалы түрде сәйкес келеді";

бағаланатын параметрі ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес келмеген және жоғарыда айтылған "Қорытынды" болмаған жағдайда "Сәйкес келмейді" деген жазбалар жазылады;

7-баған - ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқу болған жағдайда азаматтық авиация ұйымдары осыларға сәйкес АА ұйымдары ұшу қауіпсіздігінің баламалы деңгейін қамтамасыз ету жөніндегі іс-шараларды орындаған құжаттардың нөмірлері, күні мен атаулары, сондай-ақ PCN<ACN кезінде әуеайлақ элементтері бойынша ӘК қозғалысының қарқындылығын шектеу және кестенің басқа бағандарын толтыру тәртібін түсіндіретін қосымша ақпарат көрсетіледі.

3.9-кестені толтыру үлгісі осы СБӘ-нің 9-қосымшасында келтірілген.

Әуеайлақтың жасанды төсемі мен топырақтың үстіңгі беттері
жай-күйінің сәйкестігін бағалау әдістемесі

37. ҚР АА ӘПЖН-ның 56, 59, 61-тармақтарына қатысты. Бөтен заттардың немесе төсемді бұзатын өнімдердің, арматураның жалаң өзекшелерінің, ЖҰҚЖ, РЖ, перрон, ЖҰҚЖ-ның шетжақтарына жанасатын ҰЖ және ТШЖ-ның бекітілген учаскелерінің, бүйірлік қауіпсіздік жолақтарының немесе ЖҰҚЖ мен РЖ-ның бекітілген жиектерінің қабыршақтану учаскелерінің, сондай-ақ ЖҰҚЖ төсемінің үстіңгі бетінің тұйықталған төмендеулерінің болуы визуалды анықталады.

ҰЖ-ның бекітілген учаскелерінің перроны мен ЖҰҚЖ-ның шетшақтарына жанасатын ҰЖ және ТШЖ-ның бекітілген учаскелерінің және ЖҰҚЖ-ның шетжақтарына және ЖҰҚЖ мен РЖ-ның бүйірлік қауіпсіздік жолақтарына жанасатын іргелес плиталардың немесе жарықтардың жиектері арасындағы жіктер кертпелерінің, ЖҰҚЖ, РЖ-ның жасанды төсемдерінің бүкіл үстіңгі бетіндегі мастиканың балқымалы қатпарлары, плиталар жиектерінің ойықтары мен жарықшақтарының өлшемдері (осы СБӘ-нің 10-қосымшасы) сызығыштың көмегімен анықталады.

Толқынтәрізді түзілімдер бүкіл ЖҰҚЖ-ның үстіңгі бетінде үш метрлік сырықтың және өлшегіштің (сызғыштың) көмегімен өлшенеді.

38. ҚР АА ӘПЖН-ның 58, 60, 62-тармақтарына қатысты. ӘК дөңгелектері жолтабандарының, тегістелмеген учаскелердің, микротегіссіздіктердің, топырақтың ойықтары мен шұңқыларының болуы визуалды немесе автомобильдің жүріп өтуі арқылы анықталады. Микротегіссіздік мәндері үш метрлік сырықтың және өлшегіштің (сызғыштың) көмегімен өлшенеді.

Бөтен заттардың болуы визуалды анықталады.

Мезотегіссіздіктердің болуы және олардың көлемдері ақаулы учаскеде бір немесе екі сипаттағы бағыттар бойынша пішінді нивелирлі түсіру бойынша анықталады.

Әуеайлақтың жасанды төсемдері мен топырақты элементтерінің үстіңгі бетінің нақты жай-күйін тексеру жылына екі рет жүргізіледі. Нәтижелері Әуеайлақ пен оның элементтерін тексеру актісімен ресімделеді.

39. Әуеайлақ төсемі тегістілігінің критерийі R ЖҰҚЖ-ның осьтік сызығына қатарлас және соңғысынан тиісінше екі жағына қарай 3 – 5 м қашықтықта болатын ЖҰҚЖ-ның екі ұзына бойғы қималары үшін анықталады.

Тегістіліктің көрсеткішін анықтау үшін бастапқы деректер ретінде өкілетті ұйым орындаған ЖҰҚЖ ұзына бойғы пішіндерін 0,5 м қадаммен геодезиялық түсіру (нивелирлеу) нәтижелері, немесе арнайы зертеухана-ұшақтары жабдықтарының құрамына кіретін (аэродромдық төсем бетінің тегістілігін өлшегіш) АТБТӨ/ИРПАП тегістілік өлшегішінің (арнайы арбашаның) көмегімен алынған деректер болып табылады.

АТБТӨ/ИРПАП арнайы арбашасының көмегімен нивелирлеу мен өлшеулер жоғарыда көрсетілген қималарда жүргізілуі тиіс.

Қималардың әрқайсысы үшін әуеайлақ төсемнің R тегістілік критерийі есептеу бағдарламасы бойынша жүргізілетін есептеулердің нәтижесінде анықталуы тиіс. Бұл бағдарламаның ұстаушылары мамандандырылған ұйымдар болып табылады.

R тегістілік критерийінің соңғы мәні ретінде (әр түрлі қималар үшін) екі анықталған мәндердің неғұрлым төменін қабылдау қажет.

Төсемнің тегістілігі:

қанағаттанарлықсыз (R тегістілік критерийінің мәні 2-ден неғұрлым төмен кезде);

қанағаттанарлық (R 2-ден 5-ке дейін қоса алғанда);

жақсы (R мәні 5-тен жоғары болған кезде) болуы мүмкін.

ЖҰҚЖ-ның үстінгі бетінің тегістілігін тексеру және бағалау бес жылда кем дегенде бір рет жүзеге асырылуы тиіс.

Егер R тегістілігінің көрсеткіші 3-тен аспаса, онда бағалауды жүргізген ұйым ЖҰҚЖ-ның әуеайлақтық төсемдерінің тегістілігін жақсарту жөнінде қажетті ұсыным беруі тиіс. Бұл ретте R 2 және 3 шекараларын қамтитын кесіндінің шегінде тұрғандығы белгіленген жағдайларда тиісті ЖҰҚЖ үшін осы критерийдің келесі бағалауын 2 жылдан кешіктірмей жүргізу қажет.

R тегістілігінің көрсеткіші 2-ден кем болған жағдайда төсемдердің тегістілігін талап етілетін тегістілікке дейін жеткізу мақсатында тегістілік көрсеткішін кейіннен бағалай отырып, төсемдердің тегістілігін жақсарту үшін көрсетілген ұсынымдардың орындалуын жүзеге асыру қажет.

Төсемнің тегістілігін бағалау нәтижелері 3.3-кестеге енгізіледі. Растау құжаты ретінде ЖҰҚЖ төсемдері тегістілігінің бағалауын (R көрсеткішін есептеу) жүргізген ұйымның қорытындысы болып табылады.

Кедергілерді анықтау

Әуеайлақты пайдалану қауіпсіздігі мен тиімділігі едәуір дәрежеде әуеайлақтағы және оның айналасындағы жасанды және табиғи объектілерге байланысты болады. Олар ұшу мен қонудың минимумдарына, әуе кемелерінің ұшу салмағына, сондай-ақ әуеайлақ ауданындағы ұшу бағыттарына ықпал етеді. Осыған байланысты әуеайлақтың айналасындағы әуе кеңістігінің белгілі бір аудандарын оның ажырамас бөлігі ретінде қарау керек, ал азаматтық авиация ұйымы осы аудандардағы кедергілерді тиімді бақылауға алуы қажет.

ҚР АА ӘПЖН-ның 7, 8 және 9-тарауларындағы талаптарға сәйкестігін қамтамасыз ету үшін:

1) кедергілер туралы деректер алу;

2) кедергілерді шектеу және жою жөніндегі іс-шараларды орындау;

3) ұшу және қонуға бет алу сұлбаларын белгілеу кезінде кедергілерді ескеру;

4) кедергілер туралы ақпаратты Әуеайлақ ауданында ұшу жөніндегі нұсқаулыққа (немесе әуеайлақтың аэронавигациялық паспортына) және аэронавигациялық ақпараттың тиісті құжаттарына енгізу қажет.

АА ұйымы мынадай құжаттарды ресімдейді:

1) Әуеайлақ ауданында кедергілерді тексеру актісі (бұдан әрі – Тексеру актісі) осы СБӘ-нің 11-қосымшасында келтірілген нысанға сәйкес;

2) Қазақстан Республикасы АА ӘПЖН-ның талаптарына кедергілердің сәйкестігі кестесі (3.3-кесте). Оны толтыру үлгісі осы СБӘ-нің 12-қосымшасында келтірілген.

40. Кедергілердің биіктігі мен орналасуы туралы деректерді осы СБӘ-нің 13-қосымшасының ережелерін ескере отырып азаматтық авиация ұйымы алуы тиіс. Геодезиялық жұмыстарды орындайтын мамандандырылған ұйымдарды тарту ұсынылады.

Әуеайлақ пен оның айналасындағы кедергілердің нақты жай-күйін мерзімді тексеру нәтижелерін ескере отырып кедергілер туралы деректерді алғаннан кейін ҚР АА ӘПЖН-ның 63-тармағы бойынша 3.3-сәйкестік кестесінде (осы СБӘ-нің 12-қосымшасы) көрсетілетіндер:

2-бағанда – "Кедергілердің биіктігі мен орналасуы туралы деректер алынды";

3-бағанда – растау құжаты ретінде:

Әуеайлақ ауданындағы кедергілерді топографиялық түсіру жөніндегі есебі;

Тексеру актісі;

4-бағанда – "Сәйкес келеді".

Кедергілерді шектеу

41. ҚР АА ӘПЖН-ның 64–71-тармақтарының талаптарына сәйкестікті бағалау үшін кедергіні шектеу бетінен шығып тұрған кедергілер тізбесін анықтау қажет: ішкі көлденең, конусты, қонуға бет алу және өтпелік. Бұл тізбе есептеу кестелерінің және беттер жоспарларының көмегімен жасалады. Бұдан басқа, беттер жоспарлары әуеайлақ ауданында жаңа кедергілер құрылысына жол беру және қолда бар кедергілердің биіктігін ұлғайту мүмкіндігін бағалау кезінде пайдаланылады.

Жоспарлар мен есептеу кестелері Тексеру актісінің құрамына енгізіледі. Шектеу беттері жоспарларын және есептеу кестелерін дайындау әдістемесі осы СБӘ-нің 14-қосымшасында келтірілген.

3.3-сәйкестік кестесінде (осы СБӘ-нің 12-қосымшасы) ҚР АА

ӘПЖН-ның 64–71 тармақтары бойынша көрсетілетіндер:

2-бағанда – "Шектеу беттері аймақтарындағы қауіпті кедергілердің тізбесі айқындалды (қонуға бет алу, өтпелік, ішкі көлденең және конусты) және оларды жою бойынша шаралар белгіленді;

қонуға бет алу бетінің, өтпелік, конусты және ішкі колденең беттерден биік тұрған кедергілердің таңбалауы мен жарықпен қоршалуы бар және ескерілген.

Қонуға бет алу бетінің, өтпелік, ішкі көлденең және конустық беттердің аймақтарында қауіпті кедергілер санын ұлғайту шектелген.";

3-бағанда – растау құжаты ретінде Кедергілерді тексеру актісі пайдаланылуы мүмкін;

4-бағанда – "Сәйкес келеді";

5-бағанда – қосымша ретінде "Әуеайлақ бойынша қауіпті кедергілер" 3.5-кестесі қолданылады.

42. ҚР АА ӘПЖН-ның 72, 73, 74, 75, 76, 77-тармақтарына қатысты.

3.3-сәйкестік кестесінде (осы СБӘ-нің 12-қосымшасы) ҚР АА ӘПЖН-ның 72 – 77-тармақтары бойынша көрсетіледі:

2-бағанда – "Шектеу беттері аймақтарындағы қауіпті кедергілер тізбесі анықталды (қонуға бет алу, өтпелік, ішкі көлденең және конусты) және оларды жою бойынша шаралар белгіленеді.

Қонуға бет алудың ішкі бетінен, ішкі өтпелік беттерден және үзілген қону бетінен биік тұрған кедергілер жоқ.

Қонуға бет алу бетінен, өтпелік, конусты және ішкі көлденең беттерден биік тұрған кедергілер таңбаланған, жарықпен қоршалған және ескерілген.

Қонуға бет алу бетінің, өтпелік, ішкі көлденең, конусты беттердің, сыртқы көлденең беттердің аймақтарында қауіпті кедергілер санын ұлғайту шектелген";

3-бағанда – растау құжаты ретінде Кедергілерді тексеру актісі пайдаланылуы мүмкін;

4-бағанда – "Сәйкес келеді";

5-бағанда – қосымша ретінде Әуеайлақ бойынша қауіпті кедергілер 3.5-кестесі қолданылады.

43. ҚР АА ӘПЖН-ның 78, 79, 80, 81-тармақтарына қатысты. Нормалардың аталған тармақтары бойынша сәйкестік кестесінде мыналар көрсетіледі:

2-бағанда – "Ұшып-көтерілу беттерінің аймағындағы қауіпті кедергілер тізбесі айқындалды және оларды жою бойынша шаралар белгіленді.

Ұшып-көтерілу бетінен биік тұрған кедергілердің таңбалауы, жарықпен қоршауы бар және ұшу сұлбаларын белгілеу кезінде ескерілген.

Ұшып-көтерілу беттерінің аймақтарында қауіпті кедергілер санын ұлғайтуға болмайды";

3-бағанда – растау құжаты ретінде кедергілерді тексеру актісі пайдаланыла алады.

4-бағанда – "Сәйкес келеді";

5-бағанда – қосымша ретінде "Әуеайлақ бойынша қауіпті кедергілер" 3.5-кестесі қолданылады.

Кедергілерді есепке алу және жою

44. Кедергілерді есепке алу бөлігінде азаматтық авиацияны ұйымдастыру ұшу және қонуға бет алу маршруттарын (сызбаларын) әзірлеу және осы сызбалардың барлық кезеңдері бойынша тиісті ең төменгі қауіпсіз биіктікті, сондай-ақ әуеайлақ ауданында MSA секторында ұшудың ең төменгі қауіпсіз биіктіктерін (ЕҚБ-нің ағылшын тіліндегі қысқартылған аббревиатурасы MSA) белгілеу қамтамасыз етіледі.

Кедергілерді есепке алу аймақтары, кедергілерді бағалау беттері және ұшу, қонуға бет алу сызбаларын әзірлеу, осы сызбалардың барлық кезеңдері бойынша ұшудың қауіпсіз биіктігін белгілеу кезінде пайдаланылатын басқа да критерийлер (Әуе кеңістігінде ұшудың негізгі ережелерінде (бұдан әрі – ҰНЕ/ОПП), Халықаралық азаматтық авиация туралы конвенцияның 14 және 15-қосымшасы мен "ӘК ұшуларын жүргізу" Doc 8168 OPS/611 (PANS-OPS) ИКАО құжатында, "Ұшып-көтерілу және қону үшін әуеайлақтардың минимумдерін айқындаудың бірыңғай әдістемесінде" және ұшып шығу сұлбаларын белгілеу кезінде кедергілерді есепке алу бойынша талаптарда), жалпы жағдайда ҚР АА ӘПЖН-да белгіленген кедергілерді шектеу аймақтарынан және беттерінен ерекшеленеді. Сондықтан, кедергілерді есепке алған кезде тек шектеу беттерінен биік тұрған кедергілерді ғана емес, Тексеру актісінде көрсетілген барлық кедергілерді қарау қажет.

Осы талаптарды орындаған кезде 3.3-сәйкестік кестесінде мыналар көрсетіледі:

2-бағанда – "ҚР АА ӘПЖН-ге және Халықаралық азаматтық авиация туралы конвенцияның 14 және 15-қосымшаларына сәйкес анықталған кедергілер қонуға бет алу сызбаларын және кедергілерді ұшып өтудің ең төменгі қауіпсіз биіктігі мен әуеайлақ ауданынан ұшу сызбаларын белгілеген жағдайда ескерілген.";

3-бағанда – ҰЖН;

4-бағанда – "Сәйкес келеді".

45. Ұшулар жөніндегі нұсқаулыққа Кедергілерді тексеру актісінен "Кедергілерді ұшып өтудің ең төменгі қауіпсіз биіктігі" 3.8-кестесі енгізілуі тиіс. Бұдан басқа, 3.8-кестеде келтірілген кедергілер туралы деректер халықаралық әуеайлақтар бойынша ААЖ-ға енгізілетін "А" түріндегі картаға енгізіледі. Осындай кедергілер туралы деректерді "А" түріндегі картаға енгізу ережесі ИКАО-дың 4-қосымшасының 3-тарауында (№ 8697-AN 889/2 ИКАО құжаты) "Аэронавигациялық карталар" және "Аэронавигациялық карталар жөніндегі басшылықта" айтылған.

3.3 – сәйкестік кестесінде мыналар көрсетіледі:

2-бағанда – "Кедергілерді ұшып өтудің ең төменгі қауіпсіз биіктігі ҰЖН-да, ұшу жинақтарында және "А" түріндегі картада ҚР ААЖ-ында көрсетілген;

3-бағанда – ҰЖН, ААЖ;

4-бағанда – "Сәйкес келеді";

5-бағанда – қосымша ретінде кедергілерді ұшып өтудің ең төменгі қауіпсіз биіктігі 3.8-кестесі қолданылады.

46. Нормалардың аталған тармағы бойынша сәйкестік кестесінде мыналар көрсетіледі:

2-бағанда – алғашқы 3000 м шегінде қонуға бет алудың беттерінің аймағында және МҚК__^о мен МҚК__^о өтпелі беттерінің аймағында қауіпті кедергілердің санын ұлғайтуға болмайды;

3-бағанда – Тексеру актісі;

4-бағанда – "Сәйкес келеді";

47. Халықаралық әуеайлақтарға арналатын ААЖ-ға Ұшу жөніндегі нұсқаулықта ұшып-көтерілудің әрбір жеке бағыты бойынша істен шыққан қозғалтқышпен ұшып-көтерілген кезде ұшақтардың барынша жоғары ұшып-көтерілу массасын анықтау кезінде ұшып-көтерілу беті аймағының шекараларында (1,2% еңістігі бар беттің үстінен немесе 100 м биіктіктен жоғары тұрған кедергілер, қайсысы төменірек болуына байланысты) есепке алуға жататын кедергілер туралы деректер берілуі тиіс. Сондай-ақ, кедергілер бойынша деректер жергілікті өңір мен кедергілер туралы электрондық деректердің мемлекеттік тізіліміне енгізілуі тиіс.

Кедергілерді көлегейлеу ережесі Халықаралық азаматтық авиация туралы конвенцияның 14-қосымшасында және "Әуежай қызметтері жөніндегі нұсқау" Doc 9137 6-бөлімінде берілген.

Осы талаптарды орындаған кезде Сәйкестік кестесінде мыналар көрсетіледі:

2-бағанда – Ұшып-көтерілу бетінің шекара шегінде орналасқан және ұшып-көтерілу бетімен ортақ басталуы және 1,2% еңістігі бар немесе ұшып-көтерілу бетінің төменгі шегінің деңгейіне қатысты биіктігі 100 м-ге ие көлегейленбеген кедергілер ҰЖН-ға (АНПА), ААЖ-ға және жергілікті өңір мен кедергілер туралы электрондық деректердің мемлекеттік тізіліміне енгізілген.";

3-бағанда – ҰЖН, ҚР ААЖ, жергілікті өңір мен кедергілер туралы электрондық деректердің мемлекеттік тізілімі;

4-бағанда – "Сәйкес келеді";

5-бағанда – қосымша ретінде "Әуеайлақта ӘК-нің барынша жоғары ұшу массасын айқындау кезінде ескерілуі қажетті кедергілер" 3.7-кестесі қолданылады.

3. Визуалды құралдардың сәйкестігін бағалау әдістемесі
Жалпы талаптарға сәйкестікті бағалау әдістемесі

48. ҚР АА ӘПЖН-ның 86, 93, 95-тармақтарына қатысты. Сәйкестікті бағалау әуеайлақты тексеру кезінде визуалды жүргізеді.

49. Жарық-сигналдық жабдық (ЖСЖ) жүйесіне кіретін оттардың құрамы, олардың мақсаты бойынша ҚР АА ӘПЖН-ның 8 және 26-қосымшаларына сәйкестігі тұрғысынан салыстырылады.

Жоғары қарқынды оттар (бұдан әрі – ЖҚО) санаты формуляр және жарамдылық куәлігі бойынша, ал қонудың пайдаланылатын бағытының санаты – Аэронавигациялық ақпараттар жинағы (ААЖ/САИ) бойынша айқындалады. ЖҚО санаты пайдаланылатын қону бағытының санатынан төмен болмауы тиіс.

50. ICAO және/немесе ХАК-тің сәйкестік сертификаттарының болуы мен қолдану мерзімі тексеріледі.

51. Нақты жағдайларға байланысты оттардың қарқындылығын түзетуді жүзеге асыруға мүмкіндік беретін ЖҚО-I, ЖҚО-II, ЖҚО-III оттары жүйесінің жарығын реттеу құралдарының болуы тексеріледі.

52. ҚР АА ӘПЖН-ның 91-тармағына қатысты. Жарық көрінісінің сақталуы және оттар жүйесінің іске жарамдылығы тексеріледі.

Командалық ақпараттың сақтанымдылығын тексеру былай жүргізіледі: қону диспетчерінің жедел басқару панелінен бұдан әрі – ЖБП/ПОУ) жарық-сигналдық жабдықты қосу командалары беріледі; жабдық іске қосылғаннан кейін, командалық-диспетчерлік пункттегі (бұдан әрі – КДП) қашықтан басқару аппаратурасының қоректендірілуі ажыратылады. Бұл ретте, жарық-сигналдық құралдар, басқару аппаратурасы іске қосылмай тұрып берілген командамен қосылған күйінде қалуы керек.

53. ҚР АА ӘПЖН-ның 95-тармағына қатысты. Сыртқы байқау процесінде оттар арматураларының түрлері, жарық көрсеткіштері мен көздері салыстырылады және олардың орнатылған жабдықтың техникалық құжаттамасына сәйкестігі тексеріледі.

Әуеайлақтарды, кедергілер мен объектілерді таңбалау
сәйкестігін бағалау

54. ҚР АА ӘПЖН-ның 98-тармағына қатысты. ЖҰҚЖ төсемдерін таңбалау сәйкестігін бағалау визуалды да, сондай-ақ өлшеу құралдарының көмегімен аспаптық түрде де жүргізіледі. Сәйкестікті тексеру процесінде белгілердің болуы, саны мен мөлшері, сондай-ақ өзара орналасуы айқындалады: ҰҚЖ табалдырығының, тіркеліп белгіленген қашықтық пен жерге қону аймақтарының белгілері, магниттік қону жолы бұрыштарының (бұдан әрі – МҚЖБ/ПМПУ) және жолақтың ұзына бойғы осінің белгіленуі.

ЖҰҚЖ табалдырығын белгілеудің таңбалау жолақтарының қажетті санын айқындау үшін ЖҰҚЖ еніне байланысты есептің келесі нәтижелерін басшылыққа алу мақсатқа лайық:

ЖҰҚЖ ені, м.................60 және одан жоғарғы 45 42 35 28 21

Табалдырығының таңбалау жолақтарының саны 14 10 10 8 6 4

Қатарлас ЖҰҚЖ кезінде "L" және "R" белгілерінің болуы визуалды айқындалады және табалдырық белгілері мен МҚЖБ арасындағы қашықтық өлшенеді.

55. ЖҰҚЖ қиылысу орындарында басты ЖҰҚЖ таңбалауының сақталуы және қосалқы ЖҰҚЖ таңбалауының үзілуі тексеріледі.

56. ЖҰҚЖ табалдырығының тұрақты немесе уақытша ығыстырылған кезінде мыналар айқындалады: ығыстырылған табалдырықты белгілейтін көлденең сызықтың; осьтік жолақтың ескі таңбалауынан түрлендірілген көрсеткіш нұсқағыштардың болуы, өлшемдері және орналасуы. Сондай-ақ ЖҰҚЖ-ның пайдаланылмайтын учаскесінде барлық қалған таңбалау белгілерінің жойылғанына көз жеткізу қажет.

57. А, Б, В дәрежелі ЖҰҚЖ-да (қажет болған жағдайда) және I, II немесе III санаты бойынша қонуға дәл бет алу ЖҰҚЖ-да ЖҰҚЖ шетінің таңбалауы болуын, оның өлшемін (енін), және орналасуын анықтайды, сондай ақ РЖ-ның ҰҚЖ-ға жанасу орындарында және ЖҰҚЖ қиылысу орындарында шетінің таңбалауы үзілетінін айқындайды.

58. ЖҰҚЖ-ның барлық таңбалау белгілерінің түсі визуалды бағаланады.

59. РЖ таңбалауының сәйкестігін бағалау кезінде ұзына бойғы осьтің таңбалау белгілерінің, РЖ-дағы күту орындарының және бүйірлік таңбалау жолақтарының болуы, өлшемдері мен орналасуы (қажет болған жағдайда) визуалды және аспаппен белгіленеді.

Бүйірлік таңбалау жолақтары РЖ-ның көтергіш емес төсемдерін, сондай-ақ РЖ-ның өзіндегі төсемдерден РЖ жиектерінің ажыратуға қиын төсемдерін ажыратып белгілеу үшін салынады.

60. РЖ осьтік желісінің таңбалау жолағының ені өлшенеді.

Әуеайлақты тексеру кезінде, бұдан басқа, қисық сызықты учаскелерде және РЖ қиылыстарында РЖ таңбалау сызығының жинақтау радиусы өлшенеді. Кейбір типтегі ӘК бұрылыстарының ең төменгі радиустарының мәні осы СБӘ-нің 16-қосымшасында көрсетілген.

РЖ-ның осьтік таңбалау сызығының нақты жинақталу радиусын осы СБӘ-нің 43-тармағында айтылған әдістеме бойынша заттық тексеру кезінде айқындау қажет.

61. ҰҚЖ осіне қатарласа жалғасқан РЖ осінің таңбалау сызығының ұзақтығы аспаппен айқындалады (осы СБӘ-нің 17-қосымшасы).

62. ҚР АА ӘПЖН-ның 106, 107-тармақтарына қатысты. Жабдықталған және жабдықталмаған ҰҚЖ-дан РЖ-дағы күту орны таңбалауының алшақтығы өлшеу аспаптарының көмегімен айқындалады. Өлшеулер ҰҚЖ-ның осьтік желісіне перпендикулярлы жүргізіледі.

63. ҚР АА ӘПЖН-ның 108–111, 114-тармақтарына қатысты. РЖ төсемдерінен РЖ БҚЖ-ының көтергіш емес төсемдерін бөлетін бүйірлік рульдеу таңбалау жолақтарының өлшемдері мен орналасуы, сондай-ақ РЖ қиылысу орнын таңбалау аспаппен айқындалады.

64. РЖ-ның барлық таңбалау белгілерінің түсі визуалды бағаланады.

65. ҚР АА ӘПЖН-ның 113, 115-тармақтарына қатысты. Перронның таңбалауының сәйкестігін тексеру – таңбалау белгілерінің түсі бойынша визуалды да, сондай-ақ белгілердің өлшемдері мен өзара орналасуы бойынша аспаппен де жүргізіледі.

66. ҚР АА ӘПЖН-ның 116–120-тармақтарына қатысты. ЖҰҚЖ-ның таңбалау белгілерінің сәйкестігін бағалау: "Т" қону белгісінің, бұрыштық және осьтік таңбалау белгілерінің сәйкестігін бағалау визуалды да, өлшеу аспаптарының көмегімен де жүргізіледі. Сәйкестікті тексеру үдерісінде белгілердің болуы, орналасуы, саны, өлшемдері және түсі айқындалады.

67. ҚР АА ӘПЖН-ның 121–125-тармақтарына қатысты. ҰҚЖ, РЖ немесе олардың жекелеген учаскелерінің қозғалыс үшін жабықтығын таңбалау сәйкестігін бағалау визуалды да, өлшеу аспаптарының көмегімен, аспаппен жүргізіледі. Сәйкестікті тексеру үдерісінде таңбалаудың болуы, орналасуы, саны, өлшемдері мен түсі айқындалады.

68. ҚР АА ӘПЖН-ның 126, 127-тармақтарына қатысты. ҚР АА ӘПЖН-ның 126-тармағының талаптарына сәйкес таңбалануы тиіс барлық жылжымайтын тұрақты және уақытша объектілер мен құрылыстарда таңбалаудың болуы тексеріледі.

69. ҚР АА ӘПЖН-ның 128–130-тармақтарына қатысты. Әуеайлақ қоршауы шегінде орналасқан әуе қозғалысына қызмет көрсету, радионавигация және қондыру объектілерінде, әуеайлақтың жұмыс алаңында тұрған көлік құралдарында және жылжымалы объектілерде, сондай-ақ таңбалауға жататын коммуникация желілерінде таңбалаудың болуы тексеріледі.

70. ҚР АА ӘПЖН-ның 131–137-тармақтарына қатысты. Объектілер мен құрылыстардағы таңбалау белгілерінің түсі, тік төртбұрышты пішіндегі объектілерде және биік объектілердегі таңбалау белгілерінің пішіні мен орналасу дұрыстығы визуалды бағаланады.

71. ҚР АА ӘПЖН-ның 138–140-тармақтарына қатысты. VOR әуеайлақ пунктінің таңбалау сызықтарының өлшемдері мен ені өлшенеді. Таңбалау сызықтарының түсі визуалды бағаланады.

Төсемдер таңбалауының және кедергілер мен объектілер таңбалауының сәйкестігін бағалау бойынша жұмыстардың нәтижелері физикалық сипаттамалар сәйкестігінің және әуеайлақ элементтерінің күндізгі таңбалауы сәйкестігінің кестесіне енгізіледі. (осы СБӘ-нің 4-тарауы 3-бөлімінің 3.2-кестесін қараңыз).

Төсемдер мен кедергілер таңбалауын тексеру кем дегенде жылына бір рет, ал кедергілер мен объектілердің таңбалау белгілері өлшемдерінің сәйкестігін бағалау таңбалауды салу немесе жаңарту кезінде жүргізіледі.

Осы СБӘ-нің 96–140-тармақтары бойынша тексерулер қорытындылары Әуеайлақ пен оның элементтерін тексеру актісіне енгізіледі.

Әуеайлақ оттарының сәйкестігін бағалау әдістемесі

72. ҚР АА ӘПЖН-ның 141–144-тармақтарына қатысты. Сыртқы бақылау процесінде от арматурасының, жарық көрсеткіштері мен көздерінің түрлері салыстырылады және орнатылған жабдықтың техникалық құжаттамасына олардың сәйкестігі тексеріледі.

Оттың немесе жарық көрсеткішінің жоғарғы нүктесінің биіктігі ҰҚЖ немесе РЖ шетінің деңгейімен өлшенеді.

73. Азаймайтын авариялық қордың болуы тексеріледі.

74. Талаптары ҚР АА ӘПЖН-да сипатталмаған оттардың кіші жүйесін орнатқан жағдайда, олардың халықаралық стандарттарға сәйкестігі және оларды орнатудың уәкілетті органмен келісілуі тексеріледі.

75. ҚР АА ӘПЖН-ның 147–167-тармақтарына қатысты. Қарқындылығы аз оттардың (бұдан әрі – ҚАО) жарық-сигналдық жүйесіне кіретін оттардың құрамы олардың мақсаты бойынша ҚР АА ӘПЖН-ның 10-тарауының талаптарының сәйкестігіне салыстырылады.

Оттардың орналасу сызбасының ҚР АА ӘПЖН-ның талаптарына сәйкестігі ЖСЖ орнатуға жобаның орындаушылық құжаттамасы, сыртқы тексеру, сондай-ақ қолданыстағы бағдарламаға және әдістемеге сәйкес орындалатын ұшу тексеруімен айқындалады.

Әуеайлақтардың оттары мен элементтерінің арасындағы қашықтықтар өлшенеді және алынған нәтижелер ҚР АА ӘПЖН-ның талаптарымен салыстырылады.

Ұшу тексеруі кезінде жарық-сигналдық қону жабдығының және рульдеу жабдығының нақты құрамының, орналасуының және түстілігінің ҚР АА ӘПЖН-ның талаптарын көрсетілген параметрлермен салыстыру жүргізіледі. Осымен бір мезгілде оттар арасындағы аралықтарда елеулі ауытқулардың болмауы анықталады.

Қону жарық-сигналдық жабдықтары қонуға бет алу, қону және ұшып-көтерілу кезінде тексеріледі. Қонуға бет алу кезінде, сондай-ақ жүйенің фотоға түсірілуі жүргізіледі.

Жақындау оттарының жарық топтарын, жарық көкжиектерінің және бет алу оттарының жарық топтарының реттелу дұрыстығының ұшу тексерісі екінші айналымға кетумен қалыпты глиссада бойынша қонуға бет алу кезінде жүргізіледі. Оттарды тексеру глиссадаға кіргеннен кейін жүйенің оттарын айыруды қамтамасыз ететін қашықтықта жүргізіледі. ҰҚЖ-ның бүйірлік және осьтік оттары мен жерге қону аймағының оттары қону, қонғаннан кейінгі жүгіріс және ұшып-көтерілу кезінде тексеріледі.

Жарықтылық сатыларын қайта қосқан кезде қараңғы аралықтардың болмауына визуалды көз жеткізеді.

ЖСЖ-ның ұшу тексерісін қолданыстағы бағдарламаға сәйкес жүргізеді. Оның қорытындысы бойынша Ұшу тексерісінің акті жасалады.

Оттардың үзілулері немесе жарықтылығы бойынша басқаларынан күрт ерекшеленуі жоқ болса, оларды жарамды және дұрыс реттелген деп есептеуге болады.

76. ҚР АА ӘПЖН-ның 168–196-тармақтарына қатысты. ЖҚО жүйесі оттарының сәйкестігін бағалау осы СБӘ-нің 147–167 тармақтарына ұқсас жүргізіледі.

77. ҚР АА ӘПЖН-ның 197–205-тармақтарына қатысты. Глиссаданы визуалды индекстеу жүйесінің сәйкестігін бағалау осы СБӘ-нің 147–167 тармақтарына ұқсас жүргізіледі.

"D" қашықтығын айқындау әдістемесі осы СБӘ-нің 18-қосымшасында келтірілген.

Жарық топтарының биіктету бұрыштары мен көлденең жазықтықта оттарды орнату бұрыштары глиссадалық оттарды реттеуге арналған құжаттамаға сәйкес тексеріледі.

Кедергілерден қорғау бетінің үстінен биік тұрған кедергілердің болмауы әуеайлақ ауданында Кедергілерді тексеру актісінің деректерін пайдалана отырып белгіленеді.

Әрбір кедергі үшін оның орналасқан орнындағы бетінің абсолюттік биіктігі айқындалады:

мұнда H_о – ҰҚЖ табалдырығының абсолюттік биіктігі;

– кедергілерден қорғау бетінің еңістену бұрышы;

X_п – ҰҚЖ табалдырығынан кедергіге дейінгі метр қашықтығы.

H_п – әрбір кедергінің абсолюттік биіктігі, кедергілерден қорғау беті биіктігінің Н тиісті мәніне тең немесе одан кем болуы тиіс.

78. ҚР АА ӘПЖН-ның 206–221-тармақтарына қатысты. РЖ-дағы оттардың сәйкестігін бағалау осы СБӘ-нің 147–167 тармақтарына ұқсас жүргізіледі.

Жарық-сигналдық жабдық сипаттамаларының сәйкестігін
бағалау әдістемесі

79. ҚР АА ӘПЖН-ның 222– 228-тармақтарына қатысты. Жарықтылықты реттегіштердің әр сатыда өлшенген шығыс токтарының мәндері пайдалану құжаттамасында келтірілген шығыс токтарының мәндерімен салыстырылады және аталған саты оттары жарықтылығының пайыздық үлесінің сәйкестігі белгіленеді. Өлшеулер кәбілдік сақинаны нақты жүктемемен қоректендіретін әрбір реттегіштің шығыс тізбегіне дәлдік класы 0,5 в мәнінен төмен емес электрдинамикалық немесе электрмагниттік жүйе амперметрінің көмегімен жүргізіледі.

Рульдеу оттарының және басқарылмайтын жарық көрсеткіштері жарықтылығының реттелу дұрыстығын рульдеу диспетчері олардың жарықтылығын 10, 30, 100% (5, 20, 100%) қоса отырып рульдеу кезінде тексереді, ал басқарылатын жарық көрсеткіштері мен бағдаршамдар қосылуының дұрыстығы оларды тиісті диспетчерлердің ЖБП-ден негізгі рульдеу маршруттары бойынша қосуы арқылы тексеріледі.

Белгіленген жабдықтар жинағына кіретін құрылғының көмегімен әрбір кіші жүйеде ішінара 4-5 от таңдалып тексеріледі. Оттарды орнату бұрыштарының өлшенген мәндері ҚР АА ӘПЖН-да келтірілген мәндерге сәйкес келуі тиіс.

80. ҚР АА ӘПЖН-ның 229–234-тармақтарына қатысты. Тексерулер қону, рульдеу және старт диспетчерінің ЖБП-ден жарық-сигналдық жабдықты қосуы арқылы жүргізіледі. Бұл ретте аспап жабдықтар түрінің және оларды бақылау жөніндегі техникалық құжаттамасына сәйкес жарық-сигналдық жабдықты басқару бойынша қажетті қызметтерді қамтамасыз етуі тиіс.

Оттардың жарықтылық сатылары бойынша реттелуін оларды қону диспетчерінің ЖБП-ден қосу және жарықтылық реттегіштерін берілген сатыға қосу дұрыстығын анықтау арқылы тексереді.

81. ҚР АА ӘПЖН-ның 235– 236-тармақтарына қатысты. Трансформаторлық қосалқы станцияда (бұдан әрі – ТҚК) тікелей сыртқы тексеру арқылы қолданыстағы нормалар бойынша әрбір кіші жүйедегі кәбілдік желілер мен қоректендіру көздерінің нақты саны айқындалады.

82. Кәбілдік сақиналарды оқшаулау кедергісі 2,5 кВ мегаомметрмен өлшенеді және ҚР АА ӘПЖН-ның талаптарымен салыстырылады.

83. Резеңке оқшаулауы бар жоғары вольтті кәбілдерді сынақтан өткізу кезінде кәбіл тізбегіне түсетін кернеу жерге қатысты мынадай болуы керек:

3 кВ дейінгі кәбілдер үшін – 1 мин ішінде 6 кВ тұрақты ток;

5-6 кВ дейінгі кәбілдер үшін – 1 мин ішінде 10 кВ тұрақты ток.

Әуеайлақ белгілерінің сәйкестігін бағалау визуалды да, өлшеу аспаптарының көмегімен де жүргізіледі. Сәйкестікті тексеру процесінде белгілердің болуы, орналасуы, саны, өлшемдері және түсі айқындалады.

Маркерлер сәйкестігін бағалау әдістемесі

84. ҚР АА ӘПЖН-ның 267-тармағына қатысты. РЖ шетіндегі маркерлердің болуы мен түсі визуалды, ал орналасуы өлшеу аспаптарының көмегімен айқындалады.

85. ҚР АА ӘПЖН-ның 275-тармағына қатысты. Маркерлердің болуы әуеайлақтың барлық топырақты элементтерінің болуына тексеріледі. Әуеайлақтың топырақты элементтері маркерлердің боялуы визуалды бағаланады. Маркерлердің мөлшері, нысаны және орналасу дұрыстығы өлшеу аспаптарының көмегімен айқындалады.

86. ҚР АА ӘПЖН-ның 276–279-тармақтарына қатысты. Перронның прожекторлық жарықтандырудың болуы сырттай бақыланумен тексеріледі.

87. ҚР АА ӘПЖН-ның 280-тармағына қатысты. Желкөрсеткіштің болуы, орналасуы, нысаны мен түсі әуеайлақты тексеру кезінде визуалды бағаланады.

88. ҚР АА ӘПЖН-ның 281–284-тармақтарына қатысты. Телескопиялық траппен визуалды жалғағыш жүйесінің болуы мен орналасуы визуалды айқындалады.

89. ҚР АА ӘПЖН-ның 285– 304-тармақтарына қатысты. РТҚ, ІІБ объектілерінде, және басқа да объектілерде жарықтандыру жабдығының болуы тікелей әуеайлақта сыртқы байқау арқылы тексеріледі.

Қазақстан Республикасы Үкіметі бекіткен ҚР АА ӘПЖН-ның (МОС) 7, 8 және 9-тарауларына сәйкес айқындалған әуеайлақ маңындағы аумақтар шегінде орналасқан басқа да ведомство объектілерінің жарықтандырылуын тексеру орнатылған жабдықтың орналасу, электр қоректендіру, басқару, сипаттамасы (түрі) сызбасын көрсете отырып, құрылыс салуға рұқсат берілген келісу құжаттары, сондай-ақ сыртқы тексеру арқылы жүргізіледі.

Сөре бойынша оттардың орналасу дұрыстығы, сондай-ақ объектілерді жарықпен таңбалау сапасы объектілерді орнатуға арналған құжаттама бойынша және сыртқы байқау (визуалды) тексеріледі.

Әуеайлақтың жарық беретін сигнал жабдықтарының жүйесін бағалау үшін қондырудың әрбір бағытына ОМИ, ЖҚО-I, ЖҚО-II, ЖҚО-III (4.1-кесте) жарық беретін сигнал жабдықтары жүйесінің сәйкестік кестесі толтырылады.

Сәйкестік кестесін толтыру тәртібі мынадай:

1-баған – ҚР АА ӘПЖН-ның бағаланатын тармақтарының нөмірі көрсетіледі.

2-баған – ҚР АА ӘПЖН-ның тиісті тармақтары бойынша тексеру және сынақ нәтижелері көрсетіледі.

3-баған – растайтын құжаттың реттік нөмірі көрсетіледі;/

жарықсигналдық жабдықтар бойынша сәйкестік кестесін толтыру үшін растайтын құжаттар ретінде Жерүсті тексеру актісі және Ұшуды тексеру актісі дайындалуы тиіс.

Жерүсті тексеру актісі мыналарды қамтуы тиіс:

қондыру, ұшыру және жермен жүру құралдары оттарының барлық кіші жүйесін көрсете отырып, аталған әуеайлаққа жататын ҚР АА ӘПЖН-ның 12-15 тарауының барлық тармақтары бойынша сынақтардың нәтижелері;

әуеайлақ (метрмен) элементтеріне қатысты оттардың, белгілердің және көрсеткіштердің нақты орналасқан орны және олардың түсі;

оттардың (кәбілді сақина) әрбір кіші жүйесінің жүзеге асырылған электрқоректендіруі (кәбіл сақинасының саны);

кәбіл желілерінің ең төменгі оқшаулау қарсылығы;

бөгейтін оттардың орналасуы мен сипаттамасы;

4-баған – ҚР АА ӘПЖН-ның талаптарымен тексеру және сынақ қорытындыларының кедергісінің нәтижесі көрсетіледі және мынадай жазба жазылады:

"Сәйкес келеді" - бағалау параметрі ҚР АА ӘПЖН-ның талаптарына сәйкес келген жағдайда, "Баламалы түрде сәйкес келеді" - ҚР АА ӘПЖН-ның талаптарынан ауытқу болған кезде ұшулар қауіпсіздігінің баламалы деңгейін қамтамасыз ету туралы қорытынды болған жағдайда;

"Сәйкес келмейді" - бағалау параметрі ҚР АА ӘПЖН-ның талаптарына сәйкес келмеген және жоғарыда айтылған Қорытындыда айтылмаған жағдайда;

5-баған – ҚР АА ӘПЖН-ның талаптарынан ауытқушылық болған жағдайда соған сәйкес азаматтық авиация ұйымдары ұшу қауіпсіздігінің баламалы деңгейін қамтамасыз етуі жөнінде іс-шараларды орындаған құжаттың нөмірі, күні мен атауы көрсетіледі, сондай-ақ кестенің басқа бағандарындағы жазбаның мазмұнын (қажет болған жағдайда) түсіндіретін қосымша ақпарат көрсетіледі.

4.1-кестені толтыру үлгілері 19-қосымшада көрсетілген.

4. Радиотехникалық жабдықтардың сәйкестігін бағалау әдістемесі
Әуеайлақтардың радиотехникалық жабдықтарының сәйкестігін бағалау әдістемесі

90. ҚР АА ӘПЖН-ның 305-тармағына қатысты. Әуеайлақта орналасқан радиотехникалық жабдықтың құрамы Қазақстан Республикасының Үкіметі бекітетін ҚР АА ӘПЖН-ның 51-қосымшасына сәйкестігі тұрғысынан салыстырылды.

Сәйкестікті бағалауды әуеайлақта орнатылған радиожарықтандыру техникалық құралдары бір уақытта жұмыс істеген кезде пайдаланудың нақты жағдайларында нақты радиотехникалық жабдықтың жұмыс істеуін тексеру барысында жүргізеді. Бұл ретте тексерілетін жабдықтың параметрлері мен сипаттамасы пайдалану құжаттамасының талаптарына сәйкес болуы тиіс, ал әуеайлақтың радиожабдығының жұмыс сапасын бақылау журналында диспетчерлік құрам және ӘК-тің экипаждары тарапынан жүйелі ескерту болмауы тиіс.

Нақты жабдыққа әзірлеуші ұйымның пайдалану құжаттамасының нақты болуы және оның пайдалану құжаттарының ведомосінде көрсетілген тізбеге сәйкес келуі, формулярлардың (паспорттардың) және жабдықты пайдалануға жарамдылық куәлігінің болуы тексеріледі.

ILS жабдығының санаты формуляр және жарамдылық куәлігі бойынша, ал қондырудың пайдалану бағытының санаты - аэронавигациялық ақпараттар жинағы бойынша анықталады. ILS жабдығының санаты қондыру пайдаланатын бағытының санатынан төмен болмауы тиіс.

91. ҚР АА ӘПЖН-ның 306–315-тармақтарына қатысты. Аталған жүйенің жабдық құрамын бағалау әуеайлақта жабдықтың болуын тексеру арқылы визуалды орындалады.

92. ҚР АА ӘПЖН-ның 307–311, 316-тармақтарына қатысты. Бағыттық радиомаяктың (бұдан әрі – КРМ), глиссадалық радиомаяктың (бұдан әрі – ГРМ), маркерлік радиомаяктың (бұдан әрі – МРМ) антенналарының және алыс алаңды (қондырудың III-санаты бойынша) бақылау аппаратурасының орналасу дұрыстығын бағалау радиомаяк пен алыс алаңды бақылау аппаратурасын орнатуға арналған құжаттың ҚР АА ӘПЖН-ның талаптарына сәйкестігін тексеру кезінде жүргізіледі.

93. ҚР АА ӘПЖН-ның 312-тармағына қатысты. Глиссада деңгейлес бұрышын бағалау ҰЖН-да көрсетілген қону бағыты глиссадасының деңгейлес бұрышының мәнін тексеру арқылы орындалады.

94. ҚР АА ӘПЖН-ның 313-тармағына қатысты. ILS тірек нүктесінің биіктігін бағалау I, II немесе III санаттағы қону жүйесінің радиомаяктарын ұшуға тексеру бойынша қолданыстағы басшылыққа сәйкес орындалады. I-санаттың ILS ГРМ тірек пунктін есептеу үшін 7400-ден 1050 м-ге дейін жоюға, II және III санат үшін – 1830-дан 300 м-ге дейін жоюға глиссада учаскесі пайдаланылады.

95. ҚР АА ӘПЖН-ның 314, 318, 319-тармақтарына қатысты. БРМ және ГРМ қауіпті аймақтарының мөлшері әуеайлақ ауданында ҰЖН-да келтірілген "БРМ және ГРМ қауіпті аймақтарының орналасу сызбасы" бойынша бағаланады. ӘК-ті РЖ-ға күту орындарын таңбалауды және ішкі әуежайлық жолдармен қауіпті аймақтарды кесіп өту орындарында жол белгілері мен қалқандардың болуы визуалды тексеріледі.

Үлгіліктен ерекшеленетін қауіпті аймақтардың мөлшері мен конфигурациясы арнайы ұшуға тексеру нәтижелері бойынша немесе есептеу арқылы белгіленеді.

96. ҚР АА ӘПЖН-ның 317-тармағына қатысты. Алыс алаңды бақылау аппаратурасын тексеру және басқару пунктінде дабылдағышты қамтамасыз ету пайдалану құжаты бойынша жүргізіледі.

97. ҚР АА ӘПЖН-ның 320-тармағына қатысты. Радиомаяктар параметрлерін бағалауды I, II немесе III санаттағы қондыру жүйесінің радиомаяктарын ұшуға тексеру бойынша қолданыстағы басшылыққа сәйкес орындайды.

БРМ және ГРМ (бір жиілік үшін 50% және екі жиілік үшін 80%) сәулелену қуатын азайту кезінде автоматты бақылау жүйесінің іске қосылуын тексеру КРМ және ГРМ іс-қимыл аймақтарын және курс пен глиссада құрылымын бағалау бойынша ұшуларды орындаған кезде жүргізіледі. Ұшуды тексеру актісінің "Ескертпе" бағанында аталған тексеру орындалған сәулелену қуатының мәні туралы жазба жазылады.

Қондыру радиолокаторының және әуеайлақтық шолу радиолокаторының
(ШРЛ-Ә) сәйкестігін бағалау әдістемесі

98. ҚР АА ӘПЖН-ның 321, 325-тармақтарына қатысты. ӘК-ден жерге қону нүктесіне дейінгі аралықты айқындаудың және курстың желісінен және берілген төмендеу траекториясынан ӘК-тің ауытқуы қателіктеріне көбірек жол берген қондыру радиолокаторының (бұдан әрі – ҚРЛ) іс-әрекет аймағын тексеру, сондай-ақ ШРЛ параметрлерін бағалау ӘҚҰ радиолокациялық құралдарын жерүсті және ұшқан кезде тексерудің қолданыстағы бағдарламасына және әдістемесіне сәйкес жүргізіледі.

ӘК-ті табу ықтималдығының есебі пайдалану құжаттамасына сәйкес жүргізіледі.

99. ҚР АА ӘПЖН-ның 322-тармағына қатысты. ҚРЛ орналастыру және реттеу дұрыстығын тексеру әуеайлақта радиолокаторды орнатуға арналған құжаттаманың ҚР АА ӘПЖН-ның талаптарына сәйкестігін бағалау кезінде жүргізіледі. Реттеу сапасы жабдықтың нақты бір түріне арналған пайдалану құжаттамасының талаптарына сәйкестігіне тексеріледі.

100. ҚР АА ӘПЖН-ның 323-тармағына қатысты. Курс және ILS глиссада желілерімен ҚРЛ экранында қалыптасатын курстың және глиссаданың электрондық желілерінің сәйкестігін тексеру ILS бойынша ӘК-ге қонуға бет алу кезінде визуалды жүргізіледі. Қону диспетчері тексеру жүргізу мен курс және ILS глиссадасының желілерінде ӘК-ті ұстау қажеттілігі туралы экипажды ескертеді. Бұл ретте ОРЛ экранында белгі курстың және глиссаданың электронды желілерінде болуы тиіс. Сәйкестікті тексеру глиссадаға бет алу нүктесінен ҰҚЖ шегінен 1000 м қашықтықтағы белгіге дейінгі учаскеде жүргізіледі.

101. ҚР АА ӘПЖН-ның 324-тармағына қатысты. ОРЛ индикаторының экранында көрінген ақпарат көлемін тексеру қондыру диспетчерінің жұмыс орнында визуалды жүргізіледі. Индикатордың экранында көрінген ақпараттың көлемі ҚР АА ӘПЖН-де көрсетілгеннен кем болмауы тиіс.

102. ҚР АА ӘПЖН-ның 326–328-тармақтарына қатысты. Ұзақтығы және азимуты бойынша мүмкіндікке және нақты сипаттамаға рұқсат беретін бастапқы және қосалқы арналар бойынша берілген ықтималдықпен ұшудың бақыланатын бағыттарында ӘК-ті табуды тексеру ӘҚҚ радиолокациялық құралдарды жерүсті және ұшуға тексерудің қолданыстағы бағдарламасына және әдістемесіне сәйкес жүргізіледі. Әуеайлақ ауданында радиолокациялық бақылаумен қамтамасыз етілмеген ӘК-тің ұшуын жүзеге асыратын бағыттар учаскелері болған кезде жұмыс орындарында осы учаскелерде әуеайлақта орнатылған басқа радиотехникалық құралдардан ӘК туралы ақпарат алуды қамтамасыз етуге мүмкіндік беретін (индикаторлар, табло) құрылғылардың диспетчерлерінің болуын тексеру қажет.

103. ҚР АА ӘПЖН-ның 329-тармағына қатысты. Индикаторлар экранында көрсетілген ақпараттың көлемін тексеру ӘҚБ диспетчерлерінің жұмыс орнында визуалды жүргізіледі. Бұл ретте қосалқы арна бойынша ақпаратты көрсету сапасына, яғни ҚР АА ӘПЖН-ның талаптарына сәйкес жалған белгілердің болуы немесе болмауына аса назар аударылады.

104. ҚР АА ӘПЖН-ның 330-тармағына қатысты. ОРЛ-А параметрлерін бағалау қолданыстағы ұшуды тексеру бойынша басшылыққа сәйкес орындалады.

Жетектік радиостанцияның және қосымша әуеайлақтық маркерлік
радиомаяктың (МРМ) сәйкестігін бағалау әдістемесі

105. ҚР АА ӘПЖН-ның 331, 333-тармақтарына қатысты. Сәулелену сипаттамасын, ЖРС танымдық сигналы мен параметрлерінің болуын бағалауды жетекті радиостанцияларының ұшуды тексерудің қолданыстағы бағдарламасына және әдістемесіне сәйкес жүргізеді.

106. ҚР АА ӘПЖН-ның 332-тармағына қатысты. ЖРС орналастыруды тексеру оны орнатуға арналған құжаттаманың ҚР АА ӘПЖН-ның талаптарына сәйкестігін бағалау кезінде немесе геодезиялық түсірулер деректерін ҚР АА ӘПЖН-ның талаптарымен салыстыру кезінде жүргізіледі.

107. ҚР АА ӘПЖН-ның 334-тармағына қатысты. Қосымша маркерлік радиомаяк іс-қимыл аймағын тексеру маркерлік қабылдағыш (табло, дыбыстық сигнал) индикаторларының іске қосылу ұзақтығын тіркеу арқылы ұшып өтудің белгіленген биіктігінде ұшуды тексеру барысында жүргізіледі. Диспетчер алдын ала сигналдық құрылғының іске қосылуын басынан аяғына дейін тіркеу қажеттігі туралы экипажды ескертеді. Сигналдық құрылғының іске қосылу уақытын және ӘК-тің ұшып өтуінің жылдамдығын біле отырып, оператор мына формула бойынша қосымша маркерлік радтомаяктың іс-қимыл аймағын айқындайды:

V_ВС - ӘК ұшу жылдамдығы, м/с;

— сигналдық құрылғының іске қосылу уақыты, с.

Ls – алынған мәні ҚР АА ӘПЖН-да келтірілген мәнмен салыстырылады.

Қосымша маркерлік радиомаяк және алыс маркерлік маяк іс-қимыл аймағының төсемесінің болмауын тексеру осы радиомаяктардың сигналдарын тыңдау арқылы ұшуға тексеру кезінде жүргізіледі. Ұшуда қолданылмайтын биіктікте олардың сигналдары бір уақытта естілмеуі қажет.

108. ҚР АА ӘПЖН-ның 335-тармағына қатысты. ILS және ОСП қондыру жүйелерінің құрамына кіретін МРМ тану сигналдарынан қосымша маркерлік маякты тану сигналдарының болуын тексеру осы сигналдарды тыңдау және салыстыру арқылы жүргізіледі.

109. ҚР АА ӘПЖН-ның 336-тармағына қатысты. Маркерлік радиомаяк параметрлерін бағалауды радиомаяктарды ұшуға тексеру бойынша қолданыстағы басшылыққа сәйкес жүргізеді.

ҚЖЖ қондыру жүйесінің, VOR радиомаягының барлығына бағытталған
азимутты ӨЖР сәйкестігін бағалау әдістемесі

110. ҚР АА ӘПЖН-ның 337-тармағына қатысты. Қону жүйесі жабдығының (бұдан әрі – ҚЖЖ) отырғызудың радиотехникалық жүйесінің құрамын бағалау жақын жетекті радиомаркерлік пункті (бұдан әрі – ЖЖРМ) және алыс жетекті радиомаркерлік пункті (бұдан әрі – АЖРМ) объектілерінде жетекті радиостанция мен маркерлік радиомаяк жабдықтарының нақты болуын, сондай-ақ осы бұйымдарға формулярдың болуын тексеру арқылы жүргізіледі.

111. ҚР АА ӘПЖН-ның 338, 339-тармақтарына қатысты. ЖЖРМ және АЖРМ орналасуын тексеру оларды орнатуға құжаттаманың ҚР АА ӘПЖН-ның ұсынысына сәйкестігін бағалау кезінде немесе геодезиялық түсірулердің ҚР АА ӘПЖН-ның ұсыныстарымен салыстыру кезінде жүргізіледі.

112. ҚР АА ӘПЖН-ның 340-тармағына қатысты. ЖРС сәйкестігін бағалау осы СБӘ-нің 331-331-тармақтары бойынша жүргізіледі.

113. ҚР АА ӘПЖН-ның 341-тармағына қатысты. Маркерлік радиомаяктар көрсеткіштерін бағалау ILS қондыру жүйесі орнатылған қондырудың бағыттары үшін I, II немесе III-санатты қондыру жүйелерінің радиомаяктарын ұшуға тексеру бойынша қолданыстағы басшылыққа сәйкес және ILS қондыру жүйесі жоқ қондыру бағыттары үшін жетекті радиостанцияны ұшуға тексерудің қолданыстағы бағдарламасына және әдістемесіне сәйкес жүргізіледі.

114. ҚР АА ӘПЖН-ның 342-тармағына қатысты. Азимуттың ағымдағы мәнін және әуеайлақ ауданында радиомаяк іс-қимыл аймағын үздіксіз өлшенуіне тексеру қолданыстағы "Ұшуды және байланыстарды радиожарықтехникалық қамтамасыз етудің жерүсті құралдарын ұшуға тексеру бойынша басшылыққа" сәйкес жүргізіледі.

Азимут туралы ақпараттың қателігін және бақылау аппаратурасының іске қосылу қателігін тексеру қолданыстағы пайдалану құжаттамасына сәйкес жүргізілуі тиіс.

115. ҚР АА ӘПЖН-ның 343-тармағына қатысты. VOR азимутты радиомаягының параметрлерін бағалау жерүсті және ұшуға тексеру бойынша жүргізіледі. Маякты жерүсті тексеру қолданыстағы пайдалану құжаттамасында айтылған техникалық қызмет көрсету регламентіне сәйкес жүргізіледі. Маякті ұшуға тексеру ұшу мен байланысты радиотехникалық қамтамасыз етудің жерүсті құралдарын ұшуға тексеру бойынша қолданыстағы басшылықта айтылған бағдарламалар мен әдістемелерге сәйкес жүргізіледі.

116. ҚР АА ӘПЖН-ның 344-тармағына қатысты. VOR борттық жабдығын тексеру пунктінің болуы әуеайлақты (таңбалау бойынша) тексеру кезінде визуалды жүргізіледі.

Алысты өлшегіш жабдығының DME (DME/N), автоматтық
радиопеленгатордың, ұшу алаңын шолудың радиолокациялық
станциясының (ҰАШ РЛҚ), жерүсті қозғалысын басқарудың
жетілдірілген жүйесінің сәйкестігін бағалау әдістемесі

117. ҚР АА ӘПЖН-ның 345, 346-тармақтарына қатысты. Қабылдағыш-жауап бергіш құралының іс-қимылын тексеру қолданыстағы "Ұшуды және байланысты радиожарықтехникалық қамтамасыз етудің жерүсті құралдарының ұшуын тексеру жөніндегі басшылыққа" сәйкес жүргізіледі.

Қабылдағыш-жауап бергіш құралының қателігін және бақылау аппаратурасының іске қосылу қателігін тексеру қолданыстағы пайдалану құжаттамасына сәйкес жүргізілуі тиіс.

118. ҚР АА ӘПЖН-ның 347-тармағына қатысты. Әуеайлақтағы DME/N жүйесінің қабылдағыш-жауап бергіш құралының ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін тексеру оны орнатудың жобалық құжаттамасы бойынша жүргізіледі.

119. ҚР АА ӘПЖН-ның 348-тармағына қатысты. Қабылдағыш-жауап бергіш құралының DME (DME/N) өлшемдерін бағалау жер үстінде және ұшуда тексеру бойынша жүргізіледі. Қабылдағыш-жауап бергіш құралын жер үстінде тексеру қолданыстағы пайдалану құжаттамасында мазмұндалған техникалық қызмет көрсету регламентіне сәйкес жүргізіледі.

Қабылдағыш-жауап бергіш құралын ұшуда тексеру қолданыстағы ұшуды және байланысты радиожарықтехникалық қамтамасыз етудің жерүсті құралдарын ұшуда тексеру жөніндегі нұсқауында мазмұндалған бағдарламаларға және әдістемелерге сәйкес жүргізіледі.

120. ҚР АА ӘПЖН-ның 349, 350-тармақтарына қатысты. Әуеайлақ аудандарында ұшудың бақыланатын маршруттарынан өту секторларында ӘК-ті сенімді пеленгілеуді қамтамасыз етуді тексеру және автоматты радиопеленгатордың (бұдан әрі – АРП) өлшемдерін бағалау қолданыстағы бағдарламаға және автоматты радиопеленгаторлардың ұшу сынақтары әдістемесіне сәйкес жүргізіледі.

121. ҚР АА ӘПЖН-ның 351–353-тармақтарына қатысты. ҰА-да ӘК пен көлік құралдарының болуын қамтамасыз ету бойынша ұшу алаңын шолудың радиолокациялық станциясын бағалау және экранда көрсетілетін ақпарат индикаторын бағалау радиолокаторын пайдалану құжаттамасына сәйкес жүргізіледі.

122. ҚР АА ӘПЖН-ның 354, 355-тармақтарына қатысты. Ұсынылған ақпараттың толықтығы тұрғысынан жерүсті қозғалысты басқарудың жетілдірімен жүйесін (бұдан әрі - ЖҚБ ЖБ) бағалау, басқару және бақылау пайдалану құжаттамасына және ӘҚБ диспетчері жұмысының технологиясына сәйкес жүргізіледі.

Электр байланысы құралдарының сәйкестігін бағалау әдістемесі

123. ҚР АА ӘПЖН-ның 356-тармағына қатысты. Әуеайлақтың электр байланысының функционалдық желілермен жабдықталуын бағалау ӘК экипаждарымен жерүсті электр байланысы арналары бойынша ӘҚҰ-ның өзара іс-қимыл жасаушы пункттерімен және қызметтермен және ӘҚҰ-ның әуеайлақішілік радиобайланыс пункттерімен және арнайы көлікпен радиоалмасу өткізу мүмкіндігін анықтау жолымен жүргізіледі.

124. ҚР АА ӘПЖН-ның 357, 360, 361, 363-тармақтарына қатысты. Байланыс сапасын тексеру диспетчерлердің ӘК экипаждарымен және әуеайлақішілік электр- және радиобайланыс абоненттерімен сөйлесулерін бағалау кезінде жүргізіледі.

Әуе байланысы және жерүсті электр байланысы арналарындағы сөйлесулердің сапасы мынадай түрде бағаланады:

"өте жақсы" — радиоалмасуды қиындықтарсыз түсіну;

"жақсы" — радиоалмасуды қиындықсыз түсіну;

"қанағаттанарлық" — радиоалмасуды қиындықпен түсіну;

"қанағаттанғысыз" — радиоалмасу мәтінін түсінбеу.

Әуе электр байланысы құралдарын тексеру нәтижелері "Байланыс сапасын бағалау бойынша ұшуды тексеру актісіне" жазылады.

Әуеайлақішілік электр байланысы құралдарын тексеру нәтижелері "Байланыс сапасын бағалау бойынша жерүсті тексеру актісіне" жазылады.

125. ҚР АА ӘПЖН-ның 358-тармағына қатысты. Антенналық-фидерлік жүйесі бар қабылдау және беру құрылғыларының негізгі және резервтік жинақтарының болуын бағалау әрбір арна үшін оларды қарау кезінде, сондай-ақ байланысты негізгі және резервтік жинақтарда жүргізу мүмкіндігін анықтау кезінде өткізіледі.

126. ҚР АА ӘПЖН-ның 359-тармағына қатысты. "Шеңбер", "Старт", "Қону" диспетчерлік пункттерде химиялық көздерден электр байланысы құралдары жинағының бірінен электрмен қоректендірудің болуын бағалау олардың болуын және қабылдау-беру құрылғысына (қабылдағыш, таратқыш) қосылуын тексеру кезінде жүзеге асырылады. Бұдан басқа, пайдалану құжаттамасына сәйкес электрмен қоректендірудің химиялық көздеріне қызмет көрсету бойынша профилактикалық жұмыстардың орындалуын тексеру қажет.

Радиостанциялар жұмысының ұзақтығын электрмен қоректендірудің химиялық көздерінен химиялық көзбен радиостанцияны пайдалану құжаттамасы деректерінің негізінде айқындалады.

Объективті бақылау құралдарының, жергілікті бақылау-түзету
станцияларының (ЖБТС)/GBAS сәйкестігін бағалау әдістемесі

127. ҚР АА ӘПЖН-ның 364-тармағына қатысты. Дыбыстасығышта уақыт белгілерінің тіркелу дәлдігін бағалау жазылған белгілердің хронометр (дәл сағаттар немесе секунд өлшеуіш) көрсеткіштерін салыстыру жолымен үш немесе алты сағат ішінде жүргізіледі. Тексеру дыбыстық магнитофонды пайдаланумен жүзеге асырылады.

128. ҚР АА ӘПЖН-ның 365-тармағына қатысты. Жазылған ақпаратты сақтауға арналған тасығыштың болуы тексеріледі.

129. ҚР АА ӘПЖН-ның 366–368-тармақтарына қатысты. Әуе байланысы арналарындағы жазбалар мен сөйлесуді жүргізу сапасын бағалау диспетчердің ӘК экипажымен сөйлесулерінің магнитофондық жазбасын тыңдау арқылы жүргізіледі.

Әуе байланысы, жерүсті электр байланысы және метеохабарлама арналардағы сөйлесулердің сапасы мынадай түрде бағаланады:

"өте жақсы" — жазылған ақпаратты қиындықсыз түсіну;

"жақсы" — жазылған ақпаратты қиындықсыз түсіну;

"қанағаттанарлық" — жазылған ақпаратты қиындықпен түсіну;

"қанағаттанғысыз" — жазылған ақпаратты түсінбеу.

Бақылауды қамтамасыз ету құралдарын тексеру нәтижелері "Объективті бақылау құралдарын жерүсті тексеру актісіне" жазылады.

130. ҚР АА ӘПЖН-ның 369-377-тармақтарына қатысты. Жергілікті бақылау-түзету станциясының (ЖБТС)/GBAS сәйкестігін бағалау әдістемесі қосымша әзірленетін болады.

Әуеайлақ ӘҚҰ-дағы радиотехникалық жабдық пен диспетчерлік пункттерді бағалау үшін ҚР АА ӘПЖН ӘҚҰ-ның 5 және 7-бөлімдерінде келтірілген әдістемелер бойынша ӘҚҰ-дағы радиотехникалық жабдық пен диспетчерлік пункттердің сәйкестік кестесі (5.1-кесте) толтырылады. 5.1-кестені толтыру үлгісі 20-қосымшада келтіріледі.

ҚР АА ӘПЖН ӘҚҰ-дағы радиожарықтехникалық жабдық пен диспетчерлік пункттердің сәйкестігін бағалау құрамды, орналастыруды, әуеайлақтағы ӘҚҰ жабдықтары мен пункттерінің өлшемдерін жерүсті және ұшуды тексеру және алынған нәтижелерді ҚР АА ӘПЖН талаптарымен салыстырудың негізінде жүргізіледі.

Тексеру нәтижелері ӘҚҰ-ның радиотехникалық жабдық пен диспетчерлік пункттер үшін сәйкестік кестесіне (5.1-кесте) жазылады.

Сәйкестік кестесін толтыру үлгісі мынадай:

1-баған – ҚР АА ӘПЖН-ның бағаланатын тармақтарының нөмірлері көрсетіледі;

2-баған – ҚР АА ӘПЖН-ның тиісті тармақтары бойынша тексерулер мен сынақтар нәтижелері көрсетіледі;

3-баған – растаушы құжаттың реттік нөмірі көрсетіледі; растайтын құжат ретінде:

әуеайлақ ауданындағы ҰЖН; Объектіні пайдалануға қабылдап алу актісі;

Ұшуды тексеру актісі; Жерүсті тексеруінің актісі және басқалар.

Ескертпе. Растайтын құжаттардың тізбесі ҚР АА ӘПЖН-ның сәйкестігіне бағаланатын жабдықтың әрбір түрінен кейін көрсетіледі.

4-баған – ҚР АА ӘПЖН талаптарымен тексерулер және сынақтар қорытындыларын салыстыру нәтижелері көрсетіліп, жазба жазылады:

"Сәйкес келеді" – бағаланатын өлшем ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес болған жағдайда, "Баламалы түрде сәйкес келеді" – ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқу болғанда, ұшу қауіпсіздігінің баламалы түрде деңгейін қамтамасыз ету туралы қорытынды болған жағдайда;

"Сәйкес келмейді" – бағаланатын өлшем ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес келмеген және жоғарыда аталған Қорытынды болмаған жағдайда;

5-баған – ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқу болғанда, оған сәйкес азаматтық авиация ұйымы ұшу қауіпсіздігінің баламалы түрде деңгейін қамтамасыз ету жөніндегі іс-шараларды орындаған құжаттардың нөмірлері, күні және атаулары көрсетіледі, сондай-ақ (қажет болған жағдайда) кестенің басқа бағанындағы жазбалардың мазмұнын түсіндіретін қосымша ақпарат көрсетіледі.

Егер әуеайлақта қандай да бір жабдық орнатылмаса, онда жабдықтың аталған түріне сәйкестік кестесінің кіші бөлімі толтырылмайды және "Жабдық орнатылған жоқ" деген жазба жазылады.

Егер әуеайлақта жабдықтың бірнеше жинағы бір ҰҚЖ-да (мысалы, екі ПРЛ) орнатылса, онда сәйкестік кестесі жабдықтың әрбір жиынына толтырылады.

5. Метеорологиялық жабдықтың сәйкестігін бағалау әдістемесі
Әуеайлақтардың метеорологиялық жабдығының, метеожабдық
құрамының, метеожабдықты орналастырудың сәйкестігін бағалау
әдістемесі

131. Метеорологиялық жабдықтың ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін бағалау құрамды, метеожабдықты орналастыру және техникалық өлшемдерін жерүсті тексеру, сондай-ақ ӘК-нің ұшуын және қонуын қамтамасыз ету үшін қажетті метеоақпараттың жеткілікті болуының негізінде жүргізіледі.

Әуеайлақ метеожабдығының сәйкестігін бағалау нәтижелері бойынша метеорологиялық жабдықтың ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестік кестесі толтырылады. Сәйкестік кестесін толтыру үлгісі осы СБӘ-ге 21-қосымшада келтіріледі. 6.1-кестені толтыру тәртібі мынадай:

1) кестенің тақырыбы – әуеайлақтың атауы, класы және ҰҚЖ нөмірі, қонудың магниттік бағыттары және қону бағытының санаты жазылады;

2) 1-баған – ҚР АА ӘПЖН бағаланатын тармағының нөмірі көрсетіледі;

3) 2-баған – метеожабдық үлгісі, оның сипаттамалары және орнатылған жинақтардың саны көрсетіледі, кейбір үлгідегі метеожабдық болмаған кезде оның атауы көрсетіліп, сызық қойылады, бұдан басқа, 2-бағанда ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқудың қысқаша сипаттамасы (мәні) келтіріледі;

4) 3-баған – жазба жазылады:

"Сәйкес келеді" – бағаланатын өлшем ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес келген жағдайда;

"Баламалы түрде сәйкес келеді" – ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқу болғанда ұшу қауіпсіздігінің баламалы түрде деңгейін қамтамасыз ету туралы қорытынды болған жағдайда.

Ескертпе. ҚР АА ӘПЖН-ның 399 және 401-тармақтарына сәйкестігін бағалау нәтижелері автоматтандырылған метеорологиялық өлшеу жүйелерімен (бұдан әрі – АМӨЖ) жабдықталған ҰҚЖ (бағыты) бар әуеайлақтар үшін ғана 6.1-кестеге енгізіледі. ҰҚЖ (бағыт) метеожабдықпен жабдықталуының өзге нұсқаларының бәрінде сызықша қойылады;

4-баған – ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқу кезінде оған сәйкес азаматтық авиация ұйымы ұшу қауіпсіздігінің баламалы түрде деңгейін қамтамасыз ету жөніндегі іс-шараларды орындаған құжаттар нөмірлері, күні және атаулары көрсетіледі, сондай-ақ қажет болған жағдайда кестенің басқа бағандарын толтыруды түсіндіретін мәліметтер көрсетіледі.

6.1-кестенің соңында растайтын құжат көрсетіледі. Әуеайлақтың метеожабдығының сәйкестігін растайтын құжат Әуеайлақ метеожабдығының ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін тексеру актісі болып табылады.

Акт комиссияның тексеру нәтижелері бойынша жасалады және оны азаматтық авиация ұйымының басшылары және АМӨЖ бекітеді. Актіде мыналар көрсетілуі тиіс:

әуеайлақта орнатылған барлық метеожабдықтардың пайдалану құжаттамаларының болуы, регламенттік жұмыстарды жүргізудің уақтылығы және жүйелілігі және формулярлар мен паспорттарда жазбаның болуы, метеошаманы өлшеу құралдарын тексеру уақыты және нәтижелері;

әуеайлақ метеожабдығының құрамы, ҰҚЖ-ға қатысты метеошаманың бастапқы өлшеу түрлендіргіштерін орнату биіктігі және орны;

сыртқа шығарылатын көрсету құралдарына берілетін метеоақпараттың көлемі;

метеожабдықтың техникалық сипаттамалары;

оларды радиотехникалық жабдықты және байланысты пайдалану (бұдан әрі – РТЖБП) базасымен соңғы тексеру бойынша байланыс желісінің техникалық сипаттамалары;

ҚР АА ӘПЖН-ның талаптарында көзделген өзге де сипаттамалар.

Әуеайлақ метеожабдығын тексеру актісінде ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігі туралы шешім болуы тиіс.

Актіге ҰҚЖ-ға қатысты метеожабдықты орналастыру схемасы қоса беріледі, онда ҰҚЖ-ға қатысты метеожабдықты өлшеу түрлендіргіштеріне дейінгі арақашықтық, бастапқы өлшеу түрлендіргіштерін көрсеткіштермен (тіркеуіштермен) немесе арнайы ЭЕМ-мен байланыстыратын байланыс желісінің ұзындығы, метеоақпараттың көрсету құрылғыларын орнату орны көрсетіледі. Схеманы азаматтық авиация басшылары және АМӨЖ бекітуі тиіс.

132. ҚР АА ӘПЖН-ның 379–383-тармақтарына қатысты. Әуеайлақта орнатылған метеожабдықтың іс жүзінде болуы тексеріледі және бағыт санатына немесе ҰҚЖ класына сәйкес метеожабдық құрамына қойылатын талаптармен салыстыру жүргізіледі.

Әуеайлақта орнатылған барлық метеожабдықтарға пайдалану құжаттарының болуы тексеріледі. Метеожабдықта регламенттік жұмыстардың уақтылығы және жүйелілігі және бұл туралы формулярларда және құжаттардағы жазба, метеошаманы өлшеу құралдарын тексеру уақыты мен нәтижелері тексеріледі.

Метеожабдықтың іс жүзіндегі құрамын бағалау нәтижелері Әуеайлақтың метеожабдығын тексеру актісіне және сәйкестік кестесіне енгізіледі.

133. ҚР АА ӘПЖН-ның 384, 388-тармақтарына қатысты. Көрiнудiң метеорологиялық қашықтығын (бұдан әрі – КМҚ) өлшеу-тіркегіштерді орналастырудың және жел өлшемдерінің ӘПЖН талаптарына сәйкестігін бағалау КМҚ-ның бастапқы өлшеу түрлендіргіштерін орнату орны мен ҰҚЖ-ның соңы, ҰҚЖ ортасының траверзі және ҰҚЖ осьтік желісі арасындағы қашықтықты өлшеу әдісімен, сондай-ақ блоктарды (негізгі және қосымша) орнату биіктігін және ҰҚЖ деңгейінен жел өлшемдерін бастапқы өлшеу түрлендіргіштерін өлшеу әдісімен жүргізіледі.

Арақашықтық пен биіктікті өлшеу үшін PC-50, PC-100 типті өлшеу рулеткалары немесе осыған ұқсас сипаттамалары бар басқалары қолданылады.

КМҚ басқару пульттерін (көрсеткіштерін) және тіркегіштерін, сондай-ақ жел өлшемдері пульттерін (көрсеткіштерін) орналастыру визуалды бағаланады, яғни олардың метеобақылаушыларының жұмыс үй-жайларында болуы анықталады.

Сәйкестікті бағалау кезінде КМҚ өлшегіш-тіркегіштерінің түрі жел өлшемдерін өлшегіштердің немесе бастапқы өлшеуіш түрлендіргіштердің түрі анықталады.

Бағалау нәтижелері:

Әуеайлақ метеожабдығын тексеру актісіне – КМҚ-ның бастапқы өлшеу түрлендіргіштерінің блоктарын (негізгі және қосымша) орнату биіктігі және ҰҚЖ деңгейінен жел өлшемдері;

ҰҚЖ-ға қатысты метеожабдықты орналастыру схемасына – КМҚ-ның бастапқы өлшеу түрлендіргіштерін орнату орны мен ҰҚЖ-ның соңы, ҰҚЖ ортасының траверзі және ҰҚЖ осьтік желісі арасындағы қашықтық енгізіледі.

134. ҚР АА ӘПЖН-ның 385-тармағына қатысты. Көріну орнының қалқан – бағытынан ҰҚЖ ортасына бағыты бойынша байқау орнынан қашықтықты өлшеу жүргізіледі.

Іс жүзіндегі қашықтықты өлшеу нәтижелері ҰҚЖ-ға қатысты метеожабдықты орналастыру схемасына енгізіледі.

135. ҚР АА ӘПЖН-ның 386-тармағына қатысты. Бұлттардың төменгі шегі биіктігі (БТШБ) немесе тік көріну (ТК) өлшеуіштерін орналастыру визуалды бағаланады. Бұл ретте (БТШБ) (ТК) бастапқы өлшеуіш түрлендіргіштерінің орналасу алшақтығы, сондай-ақ метеобақылаушылардың жұмыс орындарында басқару пульттерінің болуы анықталады.

136. ҚР АА ӘПЖН-ның 387-тармағына қатысты. (БТШБ) (ТК) қашықтан өлшегіштерді орналастырудың ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін бағалау визуалды жүргізіледі. Бұл ретте ЖЖРМ-да (БТШБ) (ТК) бастапқы өлшеуіш түрлендіргіштерінің және басқару пульттерінің – ЖЖРИ жұмыс үй-жайларында, көрсеткіштердің (қашықтан басқару пульттерінің) – метеобақылаушылардың жұмыс орнында болуы және орналасуы анықталады.

137. ҚР АА ӘПЖН-ның 389–390-тармақтарына қатысты. Метеобақылаушылардың жұмыс үй-жайындағы атмосфералық қысымды өлшеуіштердің, метеоалаңда ауа температурасы мен ылғалдығын өлшеуіштердің болуы визуалды анықталады.

138. ҚР АА ӘПЖН-ның 391-тармағына қатысты. Метеорологиялық өлшеу жүйелерінің (АМӨЖ) орналасуының ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін бағалау визуалды жүргізіледі.

Бұл ретте:

метеобайқаушының жұмыс үй-жайында арнайы ЭЕМ-ның болуы;

КМҚ, БТШБ (ТК) бастапқы өлшеуіш түрлендіргіштерінің орналасуының, жел өлшемдерінің, атмосфералық қысымның, ауа температурасы мен ылғалдығының болуы және ҚР АА ӘПЖН-ның 384, 387, 388, 389, 390-тармақшаларына сәйкестігі анықталады.

139. ҚР АА ӘПЖН-ның 392-тармағына қатысты. Метеобайқаушылардың жұмыс үй-жайында ӘҚБ диспетчері беретін метеоақпаратты тіркеу құралдарының болуы визуалды тексеріледі.

140. ҚР АА ӘПЖН-ның 392-тармағына қатысты. ӘҚБ-ның диспетчерлік пункттерінде, синоптик пен метеобайқаушының (бақылау) жұмыс үй-жайларында метеоақпараттың (индикациялау блоктары) көріну құралдарының болуы, сондай-ақ метеобайқаушының ӘҚБ диспетчерлері мен синоптиктермен дауыс ұлғайтқыш және телефон байланысының болуы визуалды тексеріледі.

141. ҚР АА ӘПЖН-ның 394-тармағына қатысты. Г, Д немесе Е класы санатталмаған әуеайлақтарда басқару пункттері мен ӘҚБ диспетчерлері арасында дауыс зорайтқыш және телефон байланысының болуы визуалды тексеріледі.

142. ҚР АА ӘПЖН-ның 395-тармағына қатысты. Метеорологиялық радиолокатордың орналасуының ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін бағалау визуалды жүргізіледі, ал 50 км-ге дейінгі радиуста екі немесе бірнеше әуеайлақ орналасқан жағдайда – штурмандық карта бойынша (масштабы 1:1 000 000) бір әуеайлақта орнатылған МРЛ-дан басқа әуеайлақтың ҰҚЖ-ға дейінгі қашықтығын анықтау әдісімен жүргізіледі.

Метеоақпараттың техникалық талаптарға, ӘҚБ диспетчерлік
пункттерінің жабдығына сәйкестігін бағалау әдістемесі

143. ҚР АА ӘПЖН-ның 396-тармағына қатысты. Сыртқа шығарылатын көрсету құралдарына (индикациялау блоктары) берілетін метеоақпарат көлемінің сәйкестігін бағалау ҚР АА ӘПЖН-ның 396-тармағында көрсетілген сыртқа шығарылатын және бақылау көрсету құралдарында (индикациялау блоктары) көрсетілетін метеоақпаратты визуалды салыстыру әдісімен жүргізіледі. Тексеру үшін дыбыс зорайтқыш және телефон байланысы пайдаланылады.

144. ҚР АА ӘПЖН-ның 397– 398-тармақтарына қатысты. Барлық көрсету құралдарына берілетін метеоақпараттың тіркелуін қамтамасыз етілуін тексеру телеграф аппаратында тіркелетін және көрсету құралдарында (индикациялау блоктары) көрінетін метеоақпаратты салыстырып тексеру әдісімен жүргізіледі. Көрсету құралдарында (индикациялау блоктары) көрінетін метеоақпарат тіркелген ақпаратқа көлемі бойынша да, метеошаманың мәні бойынша да ұқсас болуы тиіс. Тексеру үшін дыбыс ұлғайтқыш және телефон байланысы пайдаланылады.

145. ҚР АА ӘПЖН-ның 399-тармағына қатысты. Метеоақпаратты жаңарту көрсету құралдарында метеоақпаратты ауыстырудың іс жүзіндегі жиілігін осы жабдық үшін орнатылғанмен салыстыру әдісімен тексеріледі.

Осылайша метеошамаларды өлшеудің (бақылаудың) аяқталу сәті, оларды өңдеу және сыртқа шығарылатын көрсету құралдарына (индикациялау блоктары) келіп түсу (көріну) сәттері арасындағы іс жүзіндегі уақыт анықталады. Көрсету құралдарында метеоақпаратты жаңартудың іс жүзіндегі уақытын анықтау үшін секундөлшеуіш пайдаланылады.

Көрсету құралдарында (индикациялау блоктары) кейінгі ауысатын метеоақпаратты, байқауларды аяқтау, олардың нәтижелерін өңдеу және сыртқа шығарылатын көрсету құралдарында (индикациялау блоктары) метеоақпараттың келіп түсу (көріну) сәттері арасындағы орташа (іс жүзіндегі) уақыт Әуеаайлақтың метеожабдығын тексеру актісіне енгізіледі.

146. ҚР АА ӘПЖН-ның 400-тармағына қатысты. Диапазондағы метеошамаларды Қазақстан Республикасының Үкіметі бекіткен ҚР АА ӘПЖН-ның 6-қосымшасында көрсетілген дәлсіздіктің жол берілетін шектерімен өлшеудің қамтамасыз етілуін бағалау әуеайлақта орнатылған метеошамаларды өлшеудің барлық құралдарының жұмысқа қабілеттілігін тексеру әдісімен жүргізіледі.

Метеошамаларды өлшеу құралдарының жұмысқа қабілеттілігін тексеру метеошаманы өлшеудің тиісті құралына пайдалану құжаттамасы бойынша жүргізіледі.

Растайтын құжаттар бұйымға формулярда жұмысқа қабілеттілігін және техникалық қызмет көрсетуді тексеру туралы жазбалар немесе өлшеу құралдарын ведомстволық тексеру нәтижелері болып табылады.

147. ҚР АА ӘПЖН-ның 401-тармағына қатысты. Автоматты өлшеу, өлшеу нәтижелерін өңдеу және көрсету құралдарына және байланыс желілеріне ҰҚЖ, КМҚ, БТШБ (ТК) жел өлшемдерінде, ҰҚЖ шегі деңгейіндегі қысымда, ауа температурасы мен ылғалдығында көрінудің қашықтығы туралы ақпаратты беру, сондай-ақ автоматты түрде өлшенбейтін (бұлттар саны – жалпы және төменгі қабаттағы, атмосфералық құбылыстар, оның ішінде авиация үшін қауіпті), оларды өңдеу және көрсету құралдары мен байланыс желілеріне беру автоматтандырылған метеорологиялық өлшеу жүйесінің (АМӨЖ) тиісті жинағына пайдалану құжаттамасы бойынша жүргізіледі.

148. ҚР АА ӘПЖН-ның 402-тармағына қатысты. Метеорологиялық радиолокаторлардың ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін бағалау мынадай формула бойынша метеорологиялық әлеуетті тексерумен жүргізіледі:

мұнда:

С=3-10⁸ – атмосферада электр магнитті ауытқулардың таралу жылдамдығы, м/с;

Р_Н - МРЛ-дың зондтайтын серпіліс күші, Вт;

G – антеннаның күшею коэффициенті;

– екі өзара перпендикуляр жазықтықта 0,5 қуат деңгейінде өлшенген антеннаның бағыттылық диаграммасының ені, рад.;

– зондтайтын серпілістің ұзақтығы, с;

– жоғары жиілікті трактың пайдалы әрекет ету коэффициенті;

Р_{пр min} – анықталған шағылысқан белгінің ең кіші күші, Вт;

– МРЛ толқынының ұзындығы, м.

Серпіліс күшін (Л) және шағылған дыбыстың ең кіші анықталған күшін немесе қабылдағыштың сезімталдығын (Р_{пр min}) қоспағанда, МРЛ-дың барлық өлшемдері осы МРЛ үшін тұрақты шама болып табылатындықтан Р_и және Р_{пр min}. ғана анықталады.

Зондтайтын серпіліс күші (Р_и) қуатты өлшеу бірліктерінде (киловатт) градуирленген, орнатылған аспаптың көрсеткіштері бойынша анықталады.

Р_{пр min} (МРЛ қабылдау индикаторы құрылғысының сезімталдығы) ретінде қуаттың белгілі бір деңгейіне қатысты децибелда көрсетілген, аталған МРЛ үшін атаулы зондтайтын серпілістердің ұзақтығы мен жүру жиілігімен бет алу белгісінің ең кіші қуаты қабылданады, бұл ретте қабылдағыш индикаторы құрылғысы шыққан кезде шу арасынан әрең ажыратылатын және айнала шолу индикаторында (АШИ) немесе А үлгілі индикаторда (осциллографта) байқалатын белгі қамтамасыз етіледі.

Сезімталдықты өлшеу осы әдістемеге 22-қосымшада келтірілген.

149. ҚР АА ӘПЖН-ның 403-тармағына қатысты. Тұрақты токқа кедергіні және метеошаманың бастапқы өлшеу түрлендіргіштерінен басқару пульттеріне дейін белгі беруге және метеоақпаратты индикациялаудың сыртқа шығарылатын блоктарына беруге арналған байланыс желісін оқшаулау кедергісін өлшеу КМ-61С типті кәбілдік құрылғының немесе кедергіні өлшеу диапазоны 0-ден 2000 Ом-ға дейін және кернеуі 100 В дейін 2000 М Ом-ға дейін кедергіні оқшаулау көмегімен, мынадай жүйелілікте жүрізіледі:

метеошаманың бастапқы өлшеу түрлендіргіштерінен индикациялаудың шығарылатын блоктарына метеоақпаратты беру үшін бөлінген әрбір екі сым оларды бастапқы өлшеу түрлендіргіштеріне немесе индикациялау блоктарына қосқан жерде жалғастырылады, басқару пультіне бет алуда немесе индикациялаудың бақылау блоктарына омметр қосылады және қарсылық өлшенеді. Кедергінің жиынтық мәні 100 l, Ом км-ден артық болмауы тиіс (l-байланыс жүйесінің екі тұйық желісінің ұзындығы, км);

байланыс жүйесі желісінің бірі мегомметрге қосылады, қалғандары өзара және жермен байланысады және мегомметрдің басқа басына қосылып, 100 В кернеуде оқшаулау кедергісін өлшеу жүргізіледі, бұл 2000 МОм/км-ден кем болмауы тиіс, бұл операция барлық сымдар үшін кезекпен қайталанады.

150. ҚР АА ӘПЖН-ның 404– 405-тармақтарына қатысты. Сызықтық өлшемдерін өлшеу жүргізіледі. КМҚ-ны бақылау пунктінен визуалды көрінудің қалқан–бағдарының дұрыстығы және түрінің жай-күйі, әрбір қалқан–бағдарда бір жарық көзінің болуы анықталады, КМҚ-ны бақылау орнынан оларды секциялық немесе жеке қосу (сөндіру) мүмкіндігі тексеріледі.

151. ҚР АА ӘПЖН-ның 406-тармағына қатысты. Әрбір қалқан–бағдардағы электр шамдарды қараумен олардың қуатының номиналға (60 Вт) сәйкестігі тексеріледі.

152. ҚР АА ӘПЖН-ның 407-тармағына қатысты. Әуеайлақтық диспетчерлік пункттердің жабдықталуын бағалау диспетчерлік пунктті визуалды қараумен және іс жүзінде орнатылған құрылғының құрамын ҚР АА ӘПЖН-ге 57-қосымшада келтірілген құраммен салыстырумен жүргізіледі:

1) әуеайлақта ӘҚБ тармақтары құрамын және орналастыру дұрыстығын бағалауын әуе қозғалысы қарқындылығының (бұдан әрі – ӘҚҚ) орташа тәуліктік мәнінен шығумен жүзеге асырылады.

Әуеайлақта орташа тәуліктік ӘҚҚ мәні осы әуеайлақта қауырт айда ұшу мен қонудың орындалған санының осы ай күндерінің санына қатынасы ретінде анықталады.

Есептеулер Тапсыру – қабылдап алу, ұшу уақытын есепке алу, СДП, ЖӘЖ СДП, ЖӘЖ ӘДП-да ұшып шығу, қону және ұшу уақыты журналында ескерілген ӘК-де ұшудың негізінде құрылады.

Орташа тәуліктік ӘҚҚ-ның алынған мәні нормативтік мәнімен салыстырылады. Нормативтік ӘҚҚ-ның есептелгенге жақын жоғары мәні осы әуеайлақтағы ең кіші құрамды және ӘҚБ-ның диспетчерлік пункттерінің мәнін анықтайды;

2) жергілікті әуе желілерінің диспетчерлік пункттерін ұйымдастыру қажеттілігін және құрамын бағалау әуеайлақта ШҰЕ бойынша бөлінген ҰҚЖ-ның болуынан сүйене отырып және осы ҰҚЖ-ға ұшақтар мен тікұшақтардың орташа тәуліктік ӘҚҚ мәнімен жүргізіледі.

Көрсетілген ҰҚЖ болмаған кезде осы тармақ бойынша тексеру жүргізілмейді. Мұндай ҰҚЖ болған кезде ұшақтар мен тікұшақтардың орташа тәуліктік ӘҚҚ мәні жоғарыда мазмұндалған әдістеме бойынша анықталады.

ӘҚҚ-ның алынған мәні нормативтік мәнімен салыстырылады. Алынғанға ең жақын нормативтік ӘҚҚ-ның үлкен мәні ШҰЕ бойынша ӘК-нің ұшуын қамтамасыз етуге арналған қосымша диспетчерлік пункттердің құрамын анықтайды.

6. Электрмен жабдықтаудың және электр жабдығының
сәйкестігін бағалау әдістемесі
Әуеайлақтардың электрмен жабдықталуының сәйкестігін
бағалау әдістемесі

Электрмен жабдықтаудың және электр жабдығының ҚР АА ӘПЖН-ға сәйкестігін бағалау құрамды орналастыру, әуеайлақтағы жабдықтың өлшемдері мен сипаттамаларын жер үстінде тексеру және алынған нәтижелерді ҚР АА ӘПЖН талаптарымен салыстырудың негізінде жүргізіледі.

Электрмен жабдықтауды тексеру нәтижелері сәйкестік кестесіне (8.1-кесте) енгізілуі тиіс. Электрмен жабдықтау және электр жабдығының сәйкестік кестесін толтыру үлгісі осы СБӘ-ге 23-қосымшада келтіріледі.

8.1-кестені толтыру үлгісі мынадай:

1-баған – ҚР АА ӘПЖН тармақтарының нөмірлері көрсетіледі, оған сәйкесінше электрмен жабдықтау тексеріледі;

2-баған – ҚР АА ӘПЖН-ның тиісті тармақтары бойынша тексерулер мен сынақ нәтижелері көрсетіледі;

3-баған – тексеру қорытындыларын ҚР АА ӘПЖН талаптарымен салыстыру нәтижелері көрсетіліп, жазба жазылады:

"Сәйкес келеді" – бағаланатын өлшем ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес келген жағдайда;

"Баламалы түрде сәйкес келеді" – ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқу болған кезде ұшу қауіпсіздігінің баламалы түрде деңгейін қамтамасыз ету туралы қорытынды болған жағдайда;

"Сәйкес келмейді" – бағаланатын өлшем ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес келмеген және жоғарыда көрсетілген Қорытынды болмаған жағдайда;

4-баған – ауытқулар болмаған жағдайда оған сәйкес азаматтық авиация ұйымдары ұшу қауіпсіздігінің баламалы түрде деңгейін қамтамасыз ету жөніндегі іс-шараларды орындаған құжаттар нөмірлері, күні және атаулары көрсетіледі, сондай-ақ кестенің басқа бағандарының мазмұнын түсіндіретін қосымша ақпарат көрсетіледі.

8.1-кестенің соңында растайтын құжат көрсетіледі. Әуеайлақтың және оның объектілерінің электрмен жабдықтау және электр жабдығының ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін растайтын құжат азаматтық авиация ұйымының басшысы бекіткен Тексеру актісі болып табылады.

Еркін нысанда жасалатын актіде электрмен жабдықтауды ҚР АА ӘПЖН-ның 8-бөлімінің тармақтары бойынша тексеру нәтижелері көрсетілуі тиіс.

153. ҚР АА ӘПЖН-ның 408–413-тармақтарына қатысты. Әуежайды қоректендіретін орталықтандырылған электрмен жабдықтаудың тәуелсіз көздерінің саны мына құжаттардың бірі бойынша тексеріледі: Энергиямен жабдықтаушы ұйымның ТШ-ы, Мемэнергоқадағалау актісі, Электр қондырғыларды пайдалануға қабылдау актісі, әуежайдың электр желілерін салу немесе қайта жаңарту жобасы бойынша орындау құжаттамасы.

Енгізу ЭБЖ-лердің өткізу қабілетінің ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігі қалыпты немесе авариядан кейінгі режимде максималды тұтынылатын қуаттың әрбір көзден енгізу ЭБЖ-лердің өткізу қабілетімен салыстыру нәтижесінде белгіленеді. Қалыпты режимде ең үлкен тұтынылатын қуат ("Электр және жылу энергияларын пайдалану ережелеріне" сәйкес) жүктеме кестесі бойынша қабылданады. Авариядан кейінгі режимде ең үлкен тұтынылатын қуат (әрбір көзден қоректену үшін) тұтынылатын қуат сияқты, қалыпты режимде бір ажыратылған сыртқы көз кезінде немесе есептеу жолымен алынуы мүмкін. ЭБЖ-лердің өткізу қабілеті Электр қондырғыларын орнату қағидаларының (бұдан әрі – ЭКО) 1.3-тарауына сәйкес анықталады.

Әуеайлақ объектілерінің электрмен қоректендіруге
сәйкестігін бағалау әдістемесі

154. ҚР АА ӘПЖН-ның 414–426-тармақтарына қатысты. Объектіде сенімділік санаты (электрмен жабдықтаудың орталықтандырылған көздерінен енгізу жабдықтары, дербес көздер, АВР, РУ құрылғылары, трансформаторлар) бойынша осы объектіге берілген электрмен жабдықтауды қамтамасыз ететін құрылғының болуы тексеріледі.

Жабдықты электр энергияның резервті көзіне ауыстырған кезде электрмен қоректендіруді беруді үзу уақыты әрбір көзде кернеудің кезекпен жоғалуын бейнелеу жолымен тексеріледі. Бұл ретте кернеудің ажыратылған сәтінен бастап оны қалпына келтірген сәтке дейінгі уақыт анықталады.

Объектінің электр схемалары бойынша оларды талдау нәтижесінде:

электр желісімен резервтелетін электр энергиясының негізгі көзі ретінде дербес дизель - генераторлық құрылғыны пайдалану мүмкіндігі;

төмен кернеу жағынан АВР-дың болуы;

кепілдік берілген (үздіксіз) қоректендіру қалқандарының орналасуы анықталады.

Электрмен қоректендірудің химиялық көзінен үздіксіз жұмыстың ықтимал уақыты электр энергиясы көзінің және құрылғының паспорт деректерін салыстырумен анықталады.

Бөгде ұйымдардың ӘҚБ объектілерінің, радионавигацияның, қону және байланыс жұмыстарын қамтамасыз етумен байланыссыз электр қабылдағыштарды, қосуының болмауы осы объектілер мен әуежайдың электрмен жабдықтау схемалары бойынша тексеріледі.

Заттық тексеру кезінде электрмен жабдықтау схемасында көзделмеген қосылулардың болмауы, пайдалану құжаттамасы тексеріледі.

Қоректендірудің жергілікті көздерінің сәйкестігін бағалау әдістемесі

155. ҚР АА ӘПЖН-ның 427–431-тармақтарына қатысты. Автоматтандыру дәрежесі және дизель-генератордың қуаты дизель-генераторды пайдалану құжаттамасы бойынша, сондай-ақ аккумулятор батареяларының пайдалану құжаттамасы тексеріледі.

Заттық тексеру кезінде дербес көзден жабдыққа (орталықтандырылған электрмен жабдықтаудың ажыратылған көздері кезінде) кернеудің берілуі тексеріледі.

Өзара резервтелетін кәбілдік ЭБЖ санын тексеру принциптік электр cxeмасы бойынша, ал объектіде – кәбілдік желілердің шығар ұштығы бойынша жүргізіледі.

Авариялық-құтқару құрылғысының сәйкестігін бағалау әдістемесі
және III санатты жағдайларда жұмыс пен өзара іс-әрекет тәртібі

Авариялық-құтқару құралдарының ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін бағалау нәтижелері ҚР АА ӘПЖН СБӘ-нің сәйкестік кестесіне (9.1-кесте) енгізіледі.

Авариялық-құтқару құралдарының сәйкестік кестесін (9.1-кесте) толтыру үлгісі 24-қосымшада келтірілген.

Сәйкестік кестесін толтыру тәртібі мынадай:

1-баған – ҚР АА ӘПЖН-ның бағаланатын тармақтарының нөмірлері көрсетіледі;

2-баған – ҚР АА ӘПЖН-ның тиісті тармақтары бойынша тексерулер мен сынақтар нәтижелері көрсетіледі;

3-баған – тексерулер мен сынақтар қорытындыларын ҚР АА ӘПЖН талаптарымен салыстыру нәтижелері көрсетіледі және жазба жазылады:

"Сәйкес келеді" – бағаланатын өлшем ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес келген жағдайда;

"Баламалы түрде сәйкес келеді" – ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқулар болған кезде ұшу қауіпсіздігінің баламалы түрде деңгейін қамтамасыз ететін қорытынды болған жағдайда;

"Сәйкес келмейді" – бағаланатын өлшем ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес келмеген және жоғарыда көрсетілген Қорытынды болмаған жағдайда;

4-баған – ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқыған жағдайда оған сәйкес азаматтық авиация ұйымы ұшу қауіпсіздігінің баламалы түрде деңгейін қамтамасыз ету жөніндегі шараларды орындайтын құжаттардың нөмірлері, күні және атауы көрсетіледі, сондай-ақ кестенің басқа бағанындағы жазбаларды түсіндіретін қосымша ақпарат беріледі.

Кестенің соңында растайтын құжат көрсетіледі. Авариялық-құтқару құралдарының ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін растайтын құжат азаматтық авиация ұйымының басшысы бекіткен Тексеру актісі болып табылады.

Еркін түрде жасалатын актіде ҚР АА ӘПЖН-ның барлық тармақтары бойынша тексеру нәтижелері көрсетілуі тиіс. Әуеайлақтағы авариялық-құтқару құралдарының сәйкестігін тексеру жылына бір реттен жиі емес жүргізіледі.

156. ҚР АА ӘПЖН-ның 432– 433-тармақтарына қатысты. Өрттен қорғанудың талап етілетін деңгейі (бұдан әрі - ӨҚТД) бойынша ҰҚЖ санаты мынадай тәртіппен анықталады:

ҰЖН бойынша осы ҰҚЖ-да пайдаланылатын ӘК типтері анықталады;

ӘК типтерінің жалпы тізбесінен фюзеляждің ең үлкен ұзындығы мен ені барлары таңдап алынады (осы СБӘ-ге 25-қосымшаны қараңыз).

Осы деректер бойынша ҚР АА ӘПЖН-ның 59-қосымшасына сәйкес ӨҚТД бойынша әрбір ҰҚЖ-дың санаты анықталады. ӨҚТД бойынша ҰҚЖ санатын анықтау мысалы осы СБӘ-ге 27-қосымшада келтірілген.

157. ҚР АА ӘПЖН-ның 434-тармағына қатысты. Жауынгерлік әзірлікте ӨА-ның болуы мен саны оларды авариялық-құтқару станцияларында қарау кезінде анықталады. Өрт сөндіру құрамының, оның ішінде ӨА-дағы көбік жасаушының саны және оларды берудің жиынтық өнімділігі ӨА-ның паспорттық деректері бойынша анықталады.

Әуеайлақтағы ӨА-ның жалпы саны ҰҚЖ санына, олардың ӨҚТД бойынша санатына және орналасуына, орналасқан орнына және ӨА-ның тактикалық-техникалық сипаттамаларына байланысты болады. Осы жағдайды көрсететін мысалдар 26-қосымшада берілген.

Автомобильдердің ӘК-де өрт сөндіру үшін ұсынылған өрт техникасына қатыстылығы осы ӨА түріне мына құжаттардың кез келгені бойынша анықталады:

азаматтық авиацияның ғылыми-зерттеу институтының (бұдан әрі – АА ҒЗИ-дің) қорытындысы;

осы әуеайлақтың иелігіндегі уәкілетті органның ұсынымдары.

158. ҚР АА ӘПЖН-ның 435-тармағына қатысты. Әрбір ӨА-ның талап етілетін жабдықпен жинақталуы қарау барысында анықталады.

Қарау кезінде жабдықтың жұмысқа қабілеттілігі тексеріледі.

159. ҚР АА ӘПЖН-ның 436-тармағына қатысты. ҚР АА ӘПЖН-ның 60-қосымшасында көрсетілген әрбір ҰҚЖ үшін санға қатысты көбік жасаушының екі еселенген резервінің болуы тексеру сәтіне әуеайлақта (ӨА-да май толтырылғанды қоспағанда) көбік жасаушының іс жүзінде болуымен анықталады.

Әуеайлақта ӨА-ға суды қайта құю пункттерінің болуы визуалды анықталады.

160. ҚР АА ӘПЖН-ның 437-тармағына қатысты. ӨА-ны өрістету уақыты оларды қорғаудың талап етілетін деңгейін қамтамасыз ететін әрбір ӨА және ҰҚЖ әрбір соңғы бойынша анықталады. Өрістету уақыты өрт-құтқару есебіне дабыл белгісі жариялаған сәттен бастап ҰҚЖ соңына дейін жеткен лафеттік бағаннан өрт сөндіру құрамын беруді бастау сәтіне дейін есептеледі.

Өрістету уақыты тәжірибелі тексеру барысында анықталады және хронометр тіркейді. Тексеру оптималды көрінуде және төсемнің қанағаттанарлық жағдайында жүргізіледі.

Тәжірибе тексеру жүргізу және оның міндеттері туралы хабарланған өрт-құтқару есебі тексеру басталмастан бұрын авариялық-құтқару станциясының (бұдан әрі – АҚС) кезекші үй-жайында болуы тиіс. Дабыл кезекші үй-жайында дауыстап хабарланады.

Өрістету уақытын анықтау мысалы осы СБӘ-ге 27-қосымшада келтірілген.

ӨҚТД бойынша 4–10 санатты ҰҚЖ бар әуеайлақтарда ҰҚЖ-ға көбік жабу үшін ұсынылған құрылғылардың (КЖҚ) болуы оларды қарау және осы құрылғыларға техникалық құжаттаманы тексеру кезінде анықталады.

ҰҚЖ-ға талап етілетін мөлшерде ҚР АА ӘПЖН-ның 61-қосымшасы бойынша көбік жолақтарын түсіру мүмкіндігі көбік жолақтарын түсіру схемасын талдау нәтижесінде анықталады. Көбік жолақтарын түсіру схемалары КЖҚ саны мен тактикалық-техникалық сипаттамаларынан шыға келе, осы әуеайлақта пайдаланылатын ӘК типтері үшін жасалады.

Көбік жолағын түсіру уақыты әуеайлақта қабылданған түсіру схемасына және пайдаланылатын КЖҚ-ның тактикалық-техникалық сипаттамаларынан шыға келе есептеп анықталады.

Көбік жолағын түсіру уақытын анықтау мысалдары осы СБӘ-ге

27-қосымшада келтірілген.

161. ҚР АА ӘПЖН-ның 439-тармағына қатысты. Әуеайлақта АҚС-тың болуы және онда ЖРҚ мен ӨА орналасуы визуалды анықталады. АҚС-та байланыс құралдары мен сигнал берудің болуы АҚС-ты тексеру кезінде анықталады. Бұдан басқа, байланыс және хабарлау схемасы қаралады, сондай-ақ байланыс құралдары мен сигнал берудің жұмысқа қабілеттілігі тексеріледі.

162. ҚР АА ӘПЖН-ның 440-тармағына қатысты. Жүріп өту мүмкіндігі жоғары көлік құралының болуы және іздестіру-құтқару жұмыстарын жүргізу үшін УҚТ және ҚТ-радиостанциялармен жабдықталуы әуеайлақты тексеру кезінде анықталады. Көлік құралын қараған кезде радиостанцияның жұмысқа қабілеттілігі тексеріледі.

Егер Г, Д, Е класты әуеайлақтарда көлік құралдарын бөлуді басқа ұйымдар жүзеге асырса, онда осы ұйымдардың өзара іс-қимыл жоспарлары қаралады.

163. ҚР АА ӘПЖН-ның 441-тармағына қатысты. Әуеайлақта санитарлық автомобильдердің (автомобильдің) болуы және олардың таңу материалдарымен және зембілдермен, авариялық медициналық қондырғылармен жабдықталуы әуеайлақты тексеру кезінде анықталады.

164. ҚР АА ӘПЖН-ның 442-тармағына қатысты. Әуеайлақта жүзу көлік құралдарының болуы және олардың байланыс, жарықтандыру құралдарымен, топтық және жеке жүзу құралдарымен жабдықталуы әуеайлақты тексеру кезінде анықталады.

Жүзу құралдарын қараған кезде байланыс, жарықтандыру құралдарының жұмысқа қабілеттілігі тексеріледі.

165. Жүзу құралдарын басқа ұйымдар бөлген жағдайда, осы ұйымдардың өзара іс-қимыл жоспарлары қаралады.

166. ҚР АА ӘПЖН-ның 433, 446-тармақтарына қатысты. Әуеайлақта стационарлық командалық пункттің және өрт байланысы пунктінің бар болуы қарап анықталады. Байланыс құралдарының бар болуы пункттерді тексеру кезінде анықталады. Бұдан басқа, байланыс және хабарлау схемасы қаралады, сондай-ақ байланыс құралдарының жұмысқа қабілеттілігі тексеріледі.

167. ҚР АА ӘПЖН-ның 444-тармағына қатысты. Басшылықты авариялық-құтқару жұмыстарымен қамтамасыз ету және оны дауыс зорайтқыш құрылғымен, әуе электр байланысы құралдарымен жарақтандыру үшін әуеайлақта ӨКП-ның болуы әуеайлақты тексеруде анықталады. Қарау кезінде көлік құралының СКП, АҚҚ, ұшу басшысымен, ӨА-мен байланысын жүзеге асыру мүмкіндігі тексеріледі.

168. ҚР АА ӘПЖН-ның 445-тармағына қатысты. Байқау пункттерінің болуы әуеайлақты тексеру кезінде анықталады. Әрбір ҰҚЖ-да ӘК-нің ұшуын және қонуын байқау мүмкіндігі байқау пунктінен тікелей визуалды және оптикалық аспаптардың (мысалы, бинокльдің) көмегімен анықталады. Байланыс құралдарының болуы пункттерді тексеру кезінде анықталады.

169. ҚР АА ӘПЖН-ның 447-тармағына қатысты. ӨА тұрақ орындарының бар болуы және сәйкестігі әуеайлақты тексеруде анықталады.

170. ҚР АА ӘПЖН-ның 448-тармағына қатысты. III санат бойынша пайдалану жағдайларында әуеайлақ қызметтерінің жұмыс тәртібі және өзара іс-қимылы Әуеайлақ жөніндегі нұсқаулықта және ӘАП-да (ӘАҰЖ) тексеріледі.

2-бөлім. Тікұшақ айлақтары
7. Тікұшақ айлақтарының мәліметтері, тікұшақ айлақтарының
түрлері және физикалық сипаттамалары
Тікұшақ айлақтарының класын анықтау әдістемесі

171. ҚР АА ӘПЖН-ның 449-тармағына қатысты. Бет үстінен көтеріңкі тікұшақ айлақтарының класы ҚР АА ӘПЖН-да көрсетілген "Д" мөлшеріне қарай үш класқа бөлінеді.

172. Бет деңгейіндегі тікұшақ айлақтарының класы "Қазақстан Республикасының әуе кеңістігін пайдалану және авиация қызметі туралы" 2010 жылғы 15 шілдедегі Қазақстан Республикасы Заңының 63-бабының ережелеріне сәйкес жіктеледі.

Тікұшақ айлақтарының сипаттамаларын, өлшемдерін бағалау әдістемесі

173. ҚР АА ӘПЖН-ның 450-тармағына қатысты. Тікұшақ айлағының бақылау нүктесі әуеайлақпен біріктірілмеген тікұшақ айлағы үшін тағайындалады, тікұшақ айлағының бастапқы немесе жоспарланған геометриялық орталығының жанында орналасады және оның бастапқы орналасу орны өзгеріссіз қала береді.

174. ҚР АА ӘПЖН-ның 451-454-тармақтарына қатысты. Тікұшақ айлақтарының мәліметтері, тікұшақ айлағының бақылау нүктесінің орналасуы, тікұшақ айлағының асып кетуі, қону және ажырау аймақтары өлшенеді және тікұшақ айлақтарының иесі (пайдаланушысы) аэронавигациялық ақпарат қызметінің уәкілетті органына тапсырылады.

Тікұшақ айлағындағы әр құрылыс үшін тиісті дәрежеде мынадай деректер өлшенеді немесе сипатталады:

1) тікұшақ айлағының типі: бет деңгейінде орналасқан, бет үстінен көтеріңкі орналасқан, немесе тікұшақ палубасы;

2) қону және жерден көтерілу аймағы: өлшемдері ең жақын метрге немесе футқа дейінгі дәлдікпен, еңістігі, бетінің типі, көтергіштік қабілеті тоннада (1000 кг);

3) қонуға бет алу және ұшып-көтерілу аймағының типі: FATO типі, нөмірін белгілейтін (егерде қарастырылған болса) градустың жүзден бір бөлігіне дейін дәлдіктегі шынайы пеленг, ұзындығы, ені ең жақын метрге немесе футқа дейінгі дәлдікпен, еңістігі, бетінің типі;

4) қауіпсіздік аймағы: ұзындығы, ені және бетінің типі;

5) тікұшақтарға арналған жерүсті БЖЖ, әуеде рульдеу үшін және әуеде қозғалу үшін бағытының БЖЖ белгіленуі, ені және бетінің түрі;

6) перрон: бетінің типі, тікұшақтар тұрағы;

7) кедергілерден бос жолағы: ұзындығы, жер бетінің пішіні;

8) қонуға бет алу сұлбаларының визуалды құралдары, ILS, FATO, TLOF, БЖЖ таңбалауы және перрондардың оттары;

9) құрал-аспаптар бойынша қону жүйесін (ILS) құрайтын курстық және глиссадалық радиомаяктардың немесе микротолқындық қону жүйесінің (MLS) азимуталдық және бұрыштық-өңірлік антенналарының және TLOF немесе FATO тиісті жиектері арасындағы ең жақын метрге немесе футқа дейінгі дәлдіктегі қашықтықтар.

Аэронавигациялық ақпарат қызметінің уәкілетті органына келесі географиялық координаттар градустармен, минутпен және секундтың жүзден бір бөлігінде өлшенеді және хабарланады:

1) қону немесе жерден көтерілу аймағының және/немесе қонуға бет алудың және ұшып-көтерілудің соңғы сатысы аймағының әр табалдырығының (қажет болғанда) геометриялық ортасының;

2) тікұшақтарға арналған жерүсті БЖЖ, әуемен бұру-жылжу үшін БЖК және әуемен қозғалу бағытының тиісті осьтік желісі нүктелерінің;

3) тікұшаққа арналған әр тұрақ орнының;

4) тораптық диспетчерлік аудандағы (2-аудан) және тікұшақ айлағындағы (3-аудан) кедергілердің;

Тікұшақ айлағы үшін тиісті жағдайларда ең жақын метрге немесе футқа дейінгі дәлдікпен келесі арақашықтықтар хабарланады:

1) орналастырылатын ұшып-көтерілу арақашықтығы (TODAH);

2) орналастырылатын үзілген ұшып-көтерілу арақашықтығы (RTODAH);

3) орналастырылатын қону арақашықтығы (LDAH).

Тікұшақ айлақтарының түрлері, олардың физикалық сипаттамалары

Төменде келтірілген техникалық талаптар тек жерүсті тікұшақ айлақтарына ғана қатысты. Су бетінде орналасқан тікұшақ айлағы қарастырылған жағдайда тиісті критерийлерді тиісті уәкілетті орган белгілейді.

Бет деңгейіндегі тікұшақ айлақтарының сипаттамаларын анықтау әдістемесі

174. ҚР АА ӘПЖН-ның 455-тармағына қатысты. Жер беті деңгейіндегі тікұшақ айлақтарында қонуға бет алу және ұшып-көтерілу соңғы кезеңінің бір аймағы FATO қарастырылған, ол ұшу немесе рульдеу жолақтарында, немесе олардың жанында орналасуы мүмкін.

175. ҚР АА ӘПЖН-ның 456-тармағына қатысты. FATO аймағы кедергілерден еркін аймақ болып табылады.

176. ҚР АА ӘПЖН-ның 457-тармағына қатысты. Тікұшақтардың 1-класының ұшу-техникалық сипаттамаларын пайдалануы үшін FATO аймағының өлшемдері тікұшақтарды Ұшу-пайдалану нұсқамасында (ҰПН) қарастырылған өлшемдеріне сәйкес келуі тиіс. Еніне талаптар қойылмаған жағдайда, ені FATO аймағы қызмет ететін ең үлкен ұшақтың ең үлкен аумақты өлшемінен (D) кем болмауы тиіс. Тікұшақтардың 2 немесе 3-класының ұшу-техникалық сипаттамаларын пайдалануы үшін FATO аймағы қызмет көрсететін тікұшақтардың ең жоғары ұшу салмағы (МТОМ) 3175 кг-нан асқан жағдайда ең үлкен тікұшақтың 1 D-ден кем емес, ал тікұшақтардың салмағы МТОМ 3175 кг немесе одан кем болған жағдайда ең үлкен тікұшақтың 0,83 D диаметрімен шеңберді салуға болатын аймақтар қарастырылады.

Тікұшақтың ҰПН FATO термині пайдаланбаған жағдайда ұшудың тиісті бейіні үшін тікұшақтың ҰПН-де көрсетілген қону/ұшып-көтерілу минималды аймағы пайдаланылады.

177. ҚР АА ӘПЖН-ның 458–460-тармақтарына қатысты. Кез келген бағытта FATO аймағының орта еңісі 3% артық емес көрсеткішті құрайды, FATO аймағының беті салмақ түсетін бұранда ағынының әсеріне төзіп, тегіс еместігі болмау керек және 1-класындағы ұшу-техникалық сипаттамасы бар тікұшақтардың тоқтатылған ұшуды орындау үшін қажетті салмақ түсетін беріктігі болуы тиіс.

Тікұшақтардың 2 немесе 3-класының ұшу-техникалық сипаттамаларын пайдалануы үшін қону және ажырау аймағының (бұдан әрі – TLOF) айналасында FATO аймағының беті статикалық жүктемеге төзіп және жердің әсерін қамтамасыз етуі қажет.

Кедергілерден еркін жолақтарға қойылатын талаптар

178. ҚР АА ӘПЖН-ның 461–464-тармақтарына қатысты. Тікұшақтар үшін тоқтатылған ұшудың орналастырылған аймақтың соңында орналасқан кедергілерден еркін жолақтар көзделген. Тікұшақтар үшін тиісті қауіпсіздік енінен кем емес кедергілерден еркін жолақтың ені көзделеді.

Кедергілерден еркін тікұшақ жолағының беті жазықтықтан аспауы тиіс, жоғарылайтын еңісі 3 % тең болуы тиіс.

Кедергілерден еркін тікұшақ жолағында орналасқан және ауада тікұшақтарға әлеуетті қауіпті төндіретін объекті кедергі ретінде қарастырып, жою қажет.

Жерге қону және ажырау аймағын анықтау әдістемесі

179. ҚР АА ӘПЖН-ның 465–470-тармақтарына қатысты. Тікұшақ айлақтарында кем дегенде бір TLOF аймағы көзделеді. TLOF аймағы FАТО аймағында немесе одан тыс жерде орналасуы мүмкін.

TLOF аймағы Ұшуды жүргізу нұсқаулығына немесе тікұшақ айлағының аэронавигациялық паспортына сәйкес ең үлкен тікұшаққа қызмет көрсетуге арналған осы аймақ 0,83 D диаметрімен шеңберді қамтуы тиіс және динамикалық жүктемеге төзуі тиіс.

TLOF аймағының еңістері аймақ бетіндегі судың жиналуын болдырмау үшін кез келген бағытта 2 %-дан аспауы тиіс.

TLOF аймағы FATO аймағында орналасқан жағдайда TLOF аймағының ортасы FATO аймағының шегінен 0,5 D кем емес қашықтықта орналасуы тиіс.

Қауіпсіздік аймағын анықтау әдістемесі

180. ҚР АА ӘПЖН-ның 471–473, 475-тармақтарына қатысты. Аспап-құралдар және визуалды метеорологиялық жағдайларында (бұдан әрі – АВЖ) FATO аймағының айналасында қауіпсіздік аймағы ҰЖН немесе ӘАНП-да көрсетілуі қажет. Қауіпсіздік аймағы FATO аймағының контурының шегінен ең үлкен тікұшақтың (2-3 класындағы) қай өлшемі үлкен болатынына байланысты кемінде 3 м немесе 0,5 D қашықтықта жайылған. Бұл FATO аймағы ең үлкен тікұшақтарға қызмет етуге арналған.

FATO аймағын айналған қауіпсіздік аймағы 1 класындағы (2-3 класты) тікұшақтар үшін FATO аймағы төртбұрышты болған жағдайда 2 D кем емес көрсеткішті құрайды немесе FATO аймағы дөңгелек болған жағдайда 2 D тең келеді.

181. ҚР АА ӘПЖН-ның 474-тармағына қатысты. Ұлғаймалы 45^о еңіспен қорғалатын бүйірлік жерүсті кедергілер өтпейтін қауіпсіздік аймағының шегінен 10 м қашықтыққа дейін қамтамасыз етілуі тиіс; егер кедергілер FATO аймағының бір жағынан ғана орналастырылса, олар бүйірлік жер үстінен осындай еңіспен ғана өтуі мүмкін.

Құрал-аспаптық метеорологиялық жағдайларда (АМЖ) қауіпсіздік аймағы жатық бағытта ось желісінің әр жағынан 45 м кем емес және FATO аймағының шегінен 60 м кем емес жазылады (осы СБӘ-ге 28-қосымша).

182. ҚР АА ӘПЖН-ның 476-тармағына қатысты. Қауіпсіздік аймағында функционалдық қызмет етуі бойынша осы аймақта орналасуы мүмкін сынғыш объектілерден басқа қандай да бір қозғалмайтын объектілер болмауы тиіс. Объектілердің сынғыштығы құрылғылардың сипаттамасымен немесе басқа құжаттармен (мысалы, жабдықтарды жасаушы жүргізген Тексеру актісі немесе Тексеру актісі бойынша ҒЗИ қорытындысы) расталуы тиіс. Тікұшақтардың ұшу кезінде қауіпсіздік аймағында қозғалмалы объектілердің болуына тыйым салынады, бұл ҰЖН (ӘАНП) белгіленуі тиіс.

183. ҚР АА ӘПЖН-ның 477-тармағына қатысты. Өздерінің функционалдық қызмет етуі бойынша қауіпсіздік аймағында орналастырылған объектілер FATO аймағының шегі бойында орналасып, FATO аймағының шегінен 25 см биіктігінен басталатын және FATO аймағынан нақты өлшемдері көрсетілген Кедергілерді тексеру актіге сәйкес 5 % градиентімен шетке шығып ұлғаятын жазықтықтың шегінен аспаса, биіктігі бойынша 25 см аспауы тиіс.

184. ҚР АА ӘПЖН-ның 478–481-тармақтарына қатысты. FATO аймағының диаметрі 1 D-ден кем болған жағдайда өздерінің функционалдық қызмет етуі бойынша қауіпсіздік аймағында орналастырылған объектілердің ең жоғары салыстырмалы биіктігі 5 см-ден аспауы тиіс, қатты жер бетінің ұлғаймалы еңісі FATO аймағының шегінен 4 %-дан аспайды.

Салмақ түсетін бұранданың ағыны әсерінен қатты заттардың таратылуын алдын алу мақсатында ұшу алдында және үзілістерде қажет болған жағдайда қауіпсіздік аймағы бетінің жиналуы қамтамасыз етіледі.

Жерүсті РЖ және тікұшақтарға арналған жерүсті рульдеу бағыттары

РЖ ұшақтар және тікұшақтар арқылы пайдаланылған жағдайда ұшақтарға арналған РЖ және тікұшақтарға арналған жерүсті РЖ қатысты ережелер қарастырылып, қатаң талаптар қойылуы тиіс.

185. ҚР АА ӘПЖН-ның 482–489-тармақтарына қатысты. Тікұшақтарға арналған жерүсті РЖ сипаттамалары мен өлшемдері, шектеулері ҚР АА ӘПЖН-ға сәйкес қарастырылады және ҰЖН тікұшақ айлағының (АНП) көрсетілуі тиіс (осы СБӘ-ге 29-қосымша).

Әуе РЖ және тікұшақтарға арналған рульдеудің әуе бағыттары

Әдеттегідей, жердің әсерімен және 37 сағ/км (20 торап) кем емес жол жылдамдығымен байланысты биіктігінде әуе РЖ тікұшақтың жерүсті қозғалысын қамтамасыз етуі тиіс.

186. ҚР АА ӘПЖН-ның 490–495-тармақтарына қатысты. Тікұшақтарға арналған жерүсті РЖ сипаттамалары мен өлшемдері, шектеулері ҚР АА ӘПЖН-ға сәйкес қарастырылады және тікұшақ айлағының ҰЖН-да (АНП) көрсетілуі тиіс (осы СБӘ-нің 30-қосымшасы).

187. ҚР АА ӘПЖН-ның 491-тармағына қатысты. Тікұшақтарға арналған әуе РЖ жерүсті авариялық қонуды орындау үшін жарамды етіп қарастырылады.

Ауада қозғалу бағыты

Ауада қозғалу бағыты жер бетінің деңгейінен жоғары 30 м (100 фут) биіктікте және ауада қозғалу бағытының ось желісінің бағытына қарай 120^о аспайтын ауытқулармен болуы тиіс және 37 сағ/км (20 түйін) аспайтын жол жылдамдығымен 270 м кем емес радиусымен бұрылысты орындауды қажеттілігін туғызбайтындай есептелуі тиіс. Ауада жүру бағыты авторотация режимінде қонуды орындауға мүмкіндік беретіндей немесе бір бұзылған қозғалтқышпен жердегі және судағы адамдарға дене жарақтарын келтіру, немесе мүлікке зиян келтіру қауіпін азайту есебімен таңдалады.

188. ҚР АА ӘПЖН-ның 496, 497-тармақтарына қатысты. Ауада жүру бағытының ені күндізгі ұшу үшін тікұшақтардың ең үлкен габариттік ені көрсеткішінен 7,0 Д кем емес, түнгі ұшулар үшін тікұшақтардың ең үлкен габариттік ені көрсеткішінен 10,0 Д кем емес мәнді құрайды. Бұл мәлімет ҰЖН-да (АНП) көрсетілген.

Перрондар

189. ҚР АА ӘПЖН-ның 498–507-тармақтарына қатысты. Тікұшақтың тұрақ орны, оның өлшемдері мен оған қойылатын талаптар ҚР АА ӘПЖН-да, тікұшақ айлағының АНП-да көрсетілген. ҚР АА ӘПЖН-ның 498–507-тармақтарының талаптарына сәйкестігін бағалау осы СБӘ-нің 31-34-қосымшаларына сәйкес тексеру материалдары бойынша анықталады.

ҰҚЖ немесе РЖ қатысты қонуға бет алудың және ұшып-көтерілудің
соңғы кезеңі аймағын анықтау

190. ҚР АА ӘПЖН-ның 508-тармағына қатысты. FATO аймағы ҰҚЖ немесе РЖ жанында орналасқан және АМЖ жағдайларында бірмезгілді ұшулар жоспарланған жағдайда ҰҚЖ немесе РЖ шегі мен FATO аймағы шегінің арасындағы қашықтық осы СБӘ-ге 35-қосымшадағы кестесінде көрсетілген қашықтықтан кем емес белгіленеді және тексеру мен өлшеу арқылы анықталады, тексеру материалдары Актілерде көрсетіледі.

8. Жер үстінен көтеріңкі тікұшақ айлақтары

Жер үстінен көтерілген тікұшақ айлақтарын жобалау бойынша нұсқамалық материал Тікұшақ айлақтары бойынша нұсқамасында көрсетілген (Doc 9261).

191. ҚР АА ӘПЖН-ның 510-тармағына қатысты. Жер үстінен көтерілген тікұшақ айлақтары үшін қызметкерлердің, қардың, жүктердің, жанармай құю және өртке қарсы жабдықтардың болуымен байланысты қосымша жүктеме бойынша мәліметтер тікұшақ айлақтарының түрлі элементтерін жобалау барысында қаралып, Тікұшақ айлағының паспортында көрсетіледі.

Қонуға бет алудың және ұшып-көтерілудің соңғы сатысы аймағы мен
қону және ажырау аймағын анықтау

Жер үстінен көтерілген тікұшақ айлақтарында кем дегенде бір FATO аймағы қарастырылады, бұл ретте FATO аймағы мен TLOF аймағы сәйкес келеді.

192. ҚР АА ӘПЖН-ның 513–517-тармақтарына қатысты. FATO аймағының өлшемдері, оларға және қонуға бет алу және ұшып-көтерілудің соңғы кезеңі аймағы мен қону және ажырау аймағына қойылатын талаптар ҚР АА ӘПЖН, ҰЖН (АНП) көрсетілген. Нұсқамалық материал Тікұшақ айлақтары бойынша нұсқамасында (Doc 9261) көрсетілген.

Кедергілерден еркін жолақтарға қойылатын талаптар

193. ҚР АА ӘПЖН-ның 518–520-тармақтарына қатысты. Тікұшақтарға қатысты кедергілерден еркін жолағы қарастырылған жағдайда ол тоқтатылған ұшудың орналастырылған аймағының аяқ жағында орналастырылады. Жолақтардың өлшемдері Тексеру актісінде белгіленген тексерулер мен өлшемдер негізінде анықталады.

194. ҚР АА ӘПЖН-ның 521-тармағына қатысты. Кедергілерден еркін жолағында орналастырылған және ауада ұшып жүрген тікұшақтарға қауіп төндіруі мүмкін объект кедергі ретінде қарастырылады және жойылуға жатады, бұл туралы Қорытынды жасалады.

Қону және ажырау аймақтарына қойылатын талаптар

195. ҚР АА ӘПЖН-ның 522, 523-тармақтарына қатысты. TLOF аймағының бірі FATO аймағымен сәйкес келуі тиіс, FATO аймағының ұқсас өлшемдері мен сипаттамалары болуы мүмкін. TLOF қосымша аймақтары тікұшақтар тұрағы орындарымен сәйкес келуі мүмкін, бұл туралы ҰЖН-ға (АНП) мәлімет енгізіледі.

196. ҚР АА ӘПЖН-ның 524, 525-527-тармақтарына қатысты. TLOF аймағы тікұшақтар тұрағы орындарымен сәйкес келген жағдайда TLOF аймағы қызмет көрсетіп отырған ең үлкен тікұшақтың 0,83 D кем емес шеңберінің диаметрімен тең өлшемін көздейді. Тікұшақ тұрағының орнымен сәйкес келетін TLOF аймағының еңістері аймақ бетіндегі судың жинақталуын алдын алуды қамтамасыз етуі тиіс, бірақ кез келген бағытта 2 %-дан аспауы тиіс. Жерде тікұшақтардың рульденуі кезінде TLOF аймағы статикалық, динамикалық жүктемеге және осы аймақ қызмет ететін тікұшақтардың қозғалысымен шартталған жүктемесіне төзуі тиіс және динамикалық жүктемесіне төзетін аймағы болуы тиіс.

Қауіпсіздік аймағын анықтау әдістемесі

197. ҚР АА ӘПЖН-ның 528-тармағына қатысты. FATO аймағының айналасында міндетті түрде қатты болуға тиісті емес қауіпсіздік аймағы болуы тиіс.

198. ҚР АА ӘПЖН-ның 529–537-тармақтарына қатысты. Тікұшақ айлағы үшін FATO аймағын айналып отырған қауіпсіздік аймағы, оның өлшемдері мен қойылатын талаптар түрлі класындағы тікұшақтар үшін Ұшу жөніндегі нұсқаулығымен анықталады.

Тікұшақтар үшін рульдеудің жерүсті РЖ және жерүсті бағыттарын
анықтау әдістемесі

ҚР АА ӘПЖН-да көрсетілген техникалық талаптар тікұшақтардың маневр жасау кезінде бір уақытта операцияларды орындаудың қауіпсіздігін қамтамасыз етуге арналған.

199. ҚР АА ӘПЖН-ның 538–545-тармақтарына қатысты. Тікұшақтар үшін жерүсті РЖ өлшемдері және талаптары ҚР АА ӘПЖН-да анықталған. Жерүсті РЖ әуеайлақтарды (тікұшақтар) пайдалану жарамдылығы нормаларына сәйкестігі орындаушылық құжаттама (РЖ салуға, қайта салуға немесе күшейтуге) бойынша анықталады.

Тікұшақтар үшін әуе РЖ және рульдеудің әуе бағыттарының
сәйкестігін анықтау әдістемесі

200. ҚР АА ӘПЖН-ның 546–553-тармақтарына қатысты. Тікұшақтар үшін әуе РЖ және тікұшақтарда әуе бағыттарының өлшемдері мен талаптары Ұшу жөніндегі нұсқаулығында, ҚР АА ӘПЖН-да анықталған. Әуе РЖ әуеайлақтарды (тікұшақтар) пайдалану жарамдылығы нормаларына сәйкестігі тікұшақтардың ұшуды нақты орындауы бойынша анықталады.

201. ҚР АА ӘПЖН-ның 548–553-тармақтарына қатысты. Тікұшақтар үшін әуе РЖ бетінің жатық еңісі 2 %-дан аспауы тиіс, ал ұзына бойғы еңісі – 7 %-дан аспауы тиіс. Кез келген жағдайда бұл еңістер әуе РЖ қызмет ететін тікұшақтардың қонуы кезіндегі еңістерге қойылатын шектеулерден аспауы тиіс. Әуе РЖ 551-тармағының талаптарына сәйкестігі Тексеру актісімен анықталып, еңістердің сәйкестігі Қонуға бет алу схемасымен анықталады.

Перрондар

202. ҚР АА ӘПЖН-ның 554–565-тармақтарына қатысты. Тікұшақтар тұрағының орындарына қойылатын талаптар, олардың өлшемдері ҚР АА ӘПЖН-да анықталған. Тұрақ орындарының, еңістердің, оларды бұрылыс мақсатында, жер бетінде рульдеу мақсатында пайдаланудың өлшемдерінің сәйкестігі Тексеру және өлшеу актісінде анықталады. Қорғау аймағының (бұрылыс үшін пайдалану кезінде) болуы анықталады.

9. Тікұшаққа арналған палубалар

Жоғарыда келтірілген техникалық талаптар құрылыстарда орналасқан және пайдалы кендерді өндіру, мүмкіндіктердің іздестіруін жүргізу, құрылыстарды салу сияқты мақсаттарда пайдаланылатын тікұшақтарға арналған палубаларға қатысты болады. Кемелердің палубалардағы тікұшақ айлақтары туралы ережелерді 10-бөлімнен қараңыз.

Қонуға бет алу және ұшып-көтерілу соңғы кезеңі аймағын
және қону мен ажырау аймағын анықтау әдістемесі

203. ҚР АА ӘПЖН-ның 566-тармағына қатысты. Тікұшаққа арналған палубалардағы FATO аймағы мен TLOF аймағы сәйкес келеді. "Тікұшаққа арналған палубалар" тарауында FATO аймағы қарастырылған жағдайда ол TLOF аймағын қамтиды. Тікұшаққа арналған палубаларында кем дегенде бір FATO аймағы көзделеді.

204. ҚР АА ӘПЖН-ның 567–579-тармақтарына қатысты. Қонуға бет алу және ұшып-көтерілу соңғы кезеңі аймағының, қону мен ажырау аймағының өлшемдері мен оларға қойылатын талаптар ҚР АА ӘПЖН-да анықталған. FATO аймағының кез келген конфигурациясы болуы мүмкін, бірақ оның жеткілікті өлшемдері болуы тиіс. FATO аймағы мен қонуға бет алу және ұшып-көтерілу соңғы кезеңі аймағының, қону мен ажырау аймағының сәйкестігі тікұшақ айлақтарын тексеру материалдары бойынша анықталады.

10. Кемелер палубаларындағы тікұшақ айлақтары

205. ҚР АА ӘПЖН-ның 580-тармағына қатысты. Тікұшақтар үшін пайдалану алаңдары кеменің артқы жағында немесе оның тұмсығында орналасса немесе кеменің қондырмаларынан жоғары әдейі салынған жағдайда олар арнайы жабдықталған палубалық тікұшақтар айлақтары деп есептеледі.

Қонуға бет алу мен ұшып-көтерілудің соңғы сатысы аймағын
және қону мен ажырау аймағын анықтау әдістемесі

Тікұшаққа арналған палубалардағы FATO аймағы мен TLOF аймағы сәйкес келеді. "Тікұшаққа арналған палубалар" тарауында FATO аймағы ескерілген жағдайда ол TLOF аймағын қамтиды.

206. ҚР АА ӘПЖН-ның 581–586-тармақтарына қатысты. Тікұшаққа арналған палубаларда кем дегенде бір FATO аймағы қарастырылады. Тікұшаққа арналған палубаларда FATO аймағының (аймақтарының), қонуға бет алу және ұшып-көтерілу соңғы кезеңі аймағының, қону мен ажырау аймағының өлшемдері мен оларға қойылатын талаптар ҚР АА ӘПЖН-да бекітілген және олардың сәйкестігі тікұшақ айлақтарын тексеру және өлшеу материалдары бойынша анықталады.

207. ҚР АА ӘПЖН-ның 587-тармағына қатысты. FATO аймағының шегі айналасында сынғыш объектілерден басқа өзінің функционалдық қызмет етуі бойынша болуға тиісті қандай да бір жылжымайтын объектілер болмауы тиіс. Тексеру материалдары бойынша анықталады.

208. ҚР АА ӘПЖН-ның 588-тармағына қатысты. Объектілер өзінің функционалдық қызмет етуіне қарай FATO аймағының шегінде орналасады, салыстырмалы биіктігі бойынша 25 см-ден аспауы тиіс. Бұл сәйкестік өлшеу нәтижесінде анықталады.

209. ҚР АА ӘПЖН-ның 590-тармағына қатысты. FАТО аймағының беті адамдар мен тікұшақтардың тайғанауына қарсы тұру қажет. Бұл сәйкестік техникалық құралдар арқылы өлшеуін тексеру және өндіру арқылы анықталады.

11. Кедергілерді шектеуге және жоюға қойылатын талаптар

Техникалық талаптардың мақсаты – осы тікұшақ айлақтарында тікұшақтардың жоспарланатын ұшуларының қауіпсіздігін қамтамасыз ету үшін тікұшақ айлақтары айналасында кедергілерден еркін сақталуы тиіс әуе кеңістігін анықтау. Бұған әуе кеңістігіне кедергілердің өтіп кетуінің болуы мүмкін шектерін белгілейтін, кедергілерді шектеудің бірқатар беттерін орнату жолымен қол жеткізіледі.

210. ҚР АА ӘПЖН-ның 591–629-тармақтарына қатысты. Кедергілерді шектеудің жер бетіне қойылатын талаптары FATO аймағын болжамды пайдаланылуын, яғни қону барысында ауада қалықтау немесе қону үшін орындалатын маневрлерді, немесе ұшып-көтерілу және қонуға бет алу түрі кезіндегі орындалатын маневрлерді есепке ала отырып белгіленген. Ұшып-көтерілу және қону FATO аймағының екі бағытына қарай жүзеге асырылатын жағдайда кейбір жер бетінің қызметтері төменірек орналасқан басқа жер бетімен салынатын аса қатал талаптарына байланысты өз мәнін жоғалтуы мүмкін.

Осы СБӘ-нің 591-629-тармақтарын талаптарына сәйкестікті бағалау үшін кедергілерді шектеу бетінен шығып тұратын кедергілердің тізбесін анықтауы қажет: ішкі жатық, конустық, ауыспалы және қонуға бет алу беті. Бұл тізбе беттің есептік кестелері мен жоспарлары (сызбалары) көмегімен құралады. Бет жоспарлары (сызбалары) тікұшақ айлағының ауданында жаңа кедергілерді салу немесе бар кедергілерді көбейту мүмкіндігін бағалау барысында пайдаланылады.

Жоспарлар (сызбалар) және есептік кестелер кедергілерді тексеру актінің құрамына енгізіледі. Шектелген кедергілердің жоспарларын және есептік кестелерін дайындау әдістемесі осы СБӘ-нің 14-қосымшасында көрсетілген.

Қонуға бет алу бетінен жоғары орналасқан кедергілер ауыспалы, конустық және ішкі жатық беттерімен есептеледі, таңбаланады және жарықпен қоршалады. Осы және сыни кедергілер бойынша "сәйкес келеді", "сәйкес келмейді" бағасы беріледі.

Кедергілер жеке тізбеге енгізіліп, оларды жою бойынша шаралар белгіленеді.

Кедергілерді есепке алу және жою

211. ҚР АА ӘПЖН-ның 591-тармағына қатысты. Қонуға бет алу беті көлбеу беті немесе қауіпсіздік аймағының шегінен жоғарыланатын және FАТО аймағының ортасынан өтетін олардың ось желісіне симметрия бойынша орналасқан беттер комбинациясы болып табылады (37-қосымша). Ауыспалы бет қауіпсіздік аймағының бүйірлік шегі және қонуға бет алу бетінің бүйірлік шегінің бір бөлігі бойында орналасқан және жоғарыға қарай және ішкі жатық бетіне немесе алдын ала белгіленген салыстырмалы биіктігіне дейін түрлі жақтарына жазылған беті болып табылады (осы СБӘ-ге 37 және 41-қосымшалар).

212. ҚР АА ӘПЖН-ның 599-тармағына қатысты. Ішкі жатық бетінің шеңбер түріндегі нысаны бар және FATO аймағының және оған тиіп тұрған учаскелердің үстіндегі жатық бетінде орналасқан.

213. ҚР АА ӘПЖН-ның 602-тармағына қатысты. Конустық бет, егер ішкі жатық бет қамтамасыз етілмесе, ішкі жатық бетінің шегінен немесе ауыспалы беттің жоғары шегінен түрлі жақтарға жазылатын бет болып табылады (37 және 41-қосымшалар).

214. ҚР АА ӘПЖН-ның 605-тармағына қатысты. Ұшу кезіндегі биіктеу беті көлбеу беті, беттер комбинациясы немесе, егер бұрылыс жасалған болса, қауіпсіздік аймағының аяқ жағынан жоғарылайтын және олардың FATO аймағының ортасынан өтетін ось желісіне симметрия бойынша орналасқан күрделі бет болып табылады (37-қосымша).

215. ҚР АА ӘПЖН-ның 611-тармағына қатысты. Тікұшаққа арналған палубаның FATO аймағы шегінің бастапқы нүктесінде бастау алатын және осы нүктеден бастап жазылатын күрделі бет. FATO аймағы жағдайында 1 D-ден кем бастапқы нүкте FATO аймағының ортасынан 0,5 D-ден кем емес орналастырылады.

216. ҚР АА ӘПЖН-ның 612-тармағына қатысты. Кедергілерден бос беттер немесе секторлар белгіленген мөлшердегі доғамен тартылады.

217. ҚР АА ӘПЖН-ның 613-тармағына қатысты. Кедергілерден бос тікұшақпалуба секторы екі құрамдауышты қамтиды – біреуі тікұшақпалубаның деңгейінен жоғары, ал екіншісі тікұшақпалубаның деңгейінен төмен (38-қосымша).

1) тікұшақпалуба деңгейінен жоғары бет, өзіне осы тікұшақпалубада қызмет көрсетілуі тиіс тікұшақ үшін ұшып шығуының ыңғайлы траекториясымен кедергісіз өтуін қамтамасыз ететін қашықтыққа сыртқа қарай созылатын тіректік d шеңберінің шегінде орналасқан шегімен кем дегенде 210^о доғаның секторын құрайтын тікұшақпалуба беті асырылымының деңгейіндегі көлденең жазықтық болып табылады.

2) тікұшақпалуба деңгейінен төмен бет, (кем дегенде) 210^о доға секторының шегінде қосымша төмен қарай созылады да, тікұшақпалуба асырылымының деңгейіндегі FATO аймағының жиегінен төмендеп барып, FATO аймағының ортасынан өтетін және өзіне осы тікұшақпалубада қызмет көрсетілуі тиіс тікұшақ типінің қозғалтқышы істен шыққан жағдайда тікұшақпалубадан төмен орналасқан кедергілерден қауіпсіз ұшып өтуін қамтамасыз ететін қашықтыққа созылатын кем дегенде 180^о доға секторында су деңгейіне дейін созылады.

Кедергілер, қажеттілігіне байланысты, құрылыс үстінде сақталған жағдайда, тікұшақпалуба шектелген кедергілер секторына ие болуы мүмкін.

218. ҚР АА ӘПЖН-ның 614-тармағына қатысты. Кедергілерден бос сектордың бастапқы нүктесінде басталатын және өзінің шектерінде FATO аймағының деңгейінен жоғары кедергілердің белгіленген биіктігі орнатылатын, кедергілерден бос сектормен қамтылмаған сектордың шектерінде орналасқан күрделі бет.

219. ҚР АА ӘПЖН-ның 615-тармағына қатысты. Шектелген кедергілер беті 150^о-тен аспайтын доғамен тартылады. Оның өлшемдері мен орналасуы 39-қосымшаның суретінде көрсетілген мәндерге сәйкес келеді.

220. ҚР АА ӘПЖН-ның 616-тармағына қатысты. Тікұшақтар үшін қонуға дәлме-дәл бет алумен жабдықталған FATO аймағы үшін кедергілерді шектеудің келесі беттері тағайындалады (42-қосымшаның 1-кестесі):

1) ұшып-көтерілу кезіндегі биіктік жинақтау беті;

2) қонуға бет алу беті;

3) өтпелі беттер;

4) конустық бет.

221. ҚР АА ӘПЖН-ның 617-тармағына қатысты. Қонуға дәлме-дәл емес бет алумен жабдықталған FATO аймағы үшін кедергілерді шектеудің келесі беттері тағайындалады (42-қосымша, 2-кесте):

1) ұшып-көтерілу кезіндегі биіктік жинақтау беті;

2) қонуға бет алу беті;

3) өтпелі беттер;

4) конустық бет, егерде ішкі көлденең бет қамтамасыз етілмесе.

222. ҚР АА ӘПЖН-ның 618-тармағына қатысты. Жабдықталмаған FATO аймағы үшін кедергілерді шектеудің келесі беттерін тағайындалады:

1) ұшып-көтерілу кезіндегі биіктік жинақтау беті;

2) қонуға бет алу беті.

223. ҚР АА ӘПЖН-ның 619-тармағына қатысты. Қонуға дәлме-дәл емес бет алумен жабдықталған FATO аймағы үшін кедергілерді шектеудің келесі беттерін тағайындау керек (42-қосымша, 2-кесте):

1) ішкі көлденең бет;

б) конустық бет.

Ескертпе. Егерде түзу сызық бойымен қонуға дәлме-дәл емес бет алу екі шетінде де қамтамасыз етілсе, ішкі көлденең бет қажет болмауы мүмкін.

224. ҚР АА ӘПЖН-ның 620-тармағына қатысты. Беттердің еңістігі, 40-қосымшаның 1–4-суреттерінде көрсетілгендей белгіленеді және орналастырылады, ал олардың өлшемдері 42-қосымшаның 1–4-кестелерінде көрсетілген мәндерден кем болмауы тиіс.

225. ҚР АА ӘПЖН-ның 621-тармағына қатысты. Тиісті уәкілетті органның пікірі бойынша, жаңа объект немесе өлшемдері ұлғайтылғаннан соң қолда бар жылжымайтын объектімен көлегейленетін жағдайлардан басқа, 617-619 тармақтарда көрсетілген кез келген беттерден жоғары етіп жаңа объектілер салуға немесе қолда бар объектілердің өлшемдерін ұлғайтуға жол берілмейді.

Объектінің көлегейлену қағидаларын негіздеп қолдануға болатын жағдайлардың сипаттамалары Әуежайларға қызмет көрсету жөніндегі нұсқаудың 6 бөлімінде мазмұндалады (Doc 9137).

226. ҚР АА ӘПЖН-ның 622-тармағына қатысты. 617–619-тармақтарда көрсетілген кез келген беттерден жоғары орналасқан объектілерді, тиісті уәкілетті органның пікірі бойынша, бұл объект қолда бар жылжымайтын объектімен көлегейленген, не болмаса авиациялық тексерудің нәтижесінде бұл объектінің ұшу қауіпсіздігінің деңгейін төмендетпейтіні немесе тікұшақтар ұшуларының тұрақтылығына елеулі әсерін тигізбейтіні анықталған жағдайлардан басқа, мүмкіндігінше жою қажет.

227. ҚР АА ӘПЖН-ның 623-тармағына қатысты. Бет деңгейіндегі тікұшақ айлақтарында бір бірінен кем дегенде 150^о алыстайтын, қонуға беттеудің және ұшып-көтерілу кезінде биіктік жинақтаудың ең болмағанда екі беті қарастырылады.

228. ҚР АА ӘПЖН-ның 624-тармағына қатысты. Бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлақтары үшін кедергілерді шектеу беттеріне қатысты талаптар, 616- 620 тармақтарында көрсетілген беттік деңгейдегі тікұшақ айлақтарына қойылатын талаптарға сәйкес келеді.

229. ҚР АА ӘПЖН-ның 625-тармағына қатысты. Бет үстінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлағы үшін бір бірінен кем дегенде 150^о алыстайтын, қонуға бет алудың және ұшып-көтерілу кезінде биіктік жинақтаудың ең болмағанда екі беті қарастырылады.

230. ҚР АА ӘПЖН-ның 626-тармағына қатысты. Тікұшақпалубаның кедергілерден бос секторы болады. Тікұшақпалубаның шектелген кедергілер секторы болуы мүмкін (615-т. қараңыз).

231. ҚР АА ӘПЖН-ның 627-тармағына қатысты. Кедергілерден бос сектордың шектерінде, кедергілерден бос беттің деңгейінен асатын жылжымайтын объектілер орналаспайды.

232. ҚР АА ӘПЖН-ның 628-тармағына қатысты. Тікұшақпалубаға тым жақын маңда тікұшақтардың кедергілерден қорғанысы тікұшақ айлағының деңгейінен төмен кеңістікте қамтамасыз етіледі. Бұл қорғаныстың беті, FATO аймағының ортасында басталатын, ең болмағанда 180^о-тік доғалы сектордың шектерінде созылады және осы сектордың шектерінде FATO аймағының шектерінен бастап көлденең жазықтықтағы бір бірлік тік жазықтықтағы бес бірлікке келетін төмендеу градиентіне ие. Бұл төмендеу градиенті, 1-ші және 2-ші класты ұшу-техникалық сипаттамаларына сәйкес ұшуларды орындайтын көпқозғалтқышты тікұшақтар үшін 180^о-тік сектордың шектерінде көлденең жазықтықтағы бір бірлік тік жазықтықтағы үш бірлік қатыстығына дейін азаюы мүмкін (38-қосымшаның суреті).

233. ҚР АА ӘПЖН-ның 629-тармағына қатысты. Егер қондырғыны кедергілерден бос сектордың шектерінде пайдалану үшін бір немесе бірнеше жылжымалы кедергілердің бар болуы қажет болса, онда бұл кедергі (лер) 30^о-дан аспайтын және FATO аймағының ортасынан бастап өлшенетін доға шектерінің сыртына орналаспайды.

234. ҚР АА ӘПЖН-ның 630-тармағына қатысты. 150^о-тік доғалы шектелген кедергілер бетінің (секторының) шектерінде, FATO аймағының ортасынан өлшенетін, 0,62 D мәніне тең қашықтыққа дейін, FATO аймағының үстіндегі объектілердің биіктігі 0,05 D-ден аспайды. Осы доғаның сыртында және 0,83 D дейінгі қашықтықта шектелген кедергілер беті, тік жазықтықтағы бір бірліктің көлденең жазықтықтағы екі бірлікке келетін еңістігімен жоғары қарай созылады (39-қосымшаның суреті).

235. ҚР АА ӘПЖН-ның 631-тармағына қатысты. Тікұшақтар пайдаланатын алаңдар кеменің тұмсықты және артқы жағында орналасқан жағдайда оларға қатысты 625, 627, 629-тармақтарында көрсетілген кедергілерді шектеу көрсеткіштері қолданылады және FATO аймағының артқы жағынан 150^о доғасы бар екі сектордың шегінің бойында жатық беттегі бес бірлікке тік беттегі бір бірлік арақатынасымен жоғарылау градиентімен беттер орналасады. Жатық бағытта бұл беттер FATO аймағы қызмет көрсететін ең үлкен тікұшақтың кем дегенде 1 D-ға тең қашықтыққа жазылады және олардың ішіне қандай да бір кедергілер енгізілмейді.

236. ҚР АА ӘПЖН-ның 635-тармағына қатысты. Арнайы жабдықталмаған тікұшақ айлақтарына FATO аймағының шеңберінде кеменің бүйірлік бөлігінде тікұшақтың қауіпсіз пайдалануы үшін қажетті (мысалы, желілер немесе жарықпен ескерту жабдықтары) және ең жоғары салыстырмалы биіктігі 2,5 см-ге тең құралдардан басқа ешбір объектілер орналастырылмауы тиіс.

237. ҚР АА ӘПЖН-ның 636-тармағына қатысты. D бастапқы шеңберінің алдыңғы және артқы нүктелерінен бастап кеменің тұмсығы мен артқы жағындағы тұтқаларына дейін FATO аймағының 1,5 диаметріне тең аймақ орналастырылады. Бұл аймақ кеменің осіне перпендикулярлы келетін бастапқы шеңбер диаметріне қарай симметрия бойынша орналастырылған. Бұл сектордың шеңберінде FATO аймағының деңгейінен асатын, тікұшақтың қауіпсіз пайдалануы үшін қажетті және ең жоғары салыстырмалы биіктігі 2,5 см-ге тең құралдардан басқа объектілер орналастырылмайды.

238. ҚР АА ӘПЖН-ның 637-тармағына қатысты. FATO аймағын айналатын D бастапқы шеңберінің кем дегенде 0,25 диаметріне тең енімен жатық беті және бастапқы шеңбердің 0,05 диаметріне тең биіктігінде кедергілерден еркін секторы көзделеді; бұл бетке бірде бір объект енгізілмейді.

239. ҚР АА ӘПЖН-ның 638-тармағына қатысты. Кемелердің бүйірінде шығырлық жұмыстарға арналған алаңға 5 м диаметрлі және еркін аймақтың шегінен бастап диаметрі 2 D маневр жасау концентрациялық аймағына дейін жазылатын айналма еркін аймағы енеді (42-қосымшаның суреті).

240. ҚР АА ӘПЖН-ның 639-тармағына қатысты. Маневр жасау аймағы екі аймақтан құралады:

1) еркін аймақтың шегінен бастап созылатын маневр жасаудың ішкі аймағынан және 1,5 D-ден кем емес шеңберден;

2) маневр жасаудың ішкі аймағының шегінен созылатын маневр жасаудың сыртқы аймағынан және диаметрі 2 D кем емес шеңберден.

241. ҚР АА ӘПЖН-ның 640-тармағына қатысты. Белгіленген шығырлық алаңның еркін аймағы шеңберінде оның бетінің деңгейінен жоғары ешбір объект орналастырылмайды.

242. ҚР АА ӘПЖН-ның 641-тармағына қатысты. Белгіленген шығырлық алаңның ішкі аймағы шеңберінде орналасқан объектілер салыстырмалы биіктігі бойынша 3 м-ден аспайды.

243. ҚР АА ӘПЖН-ның 642-тармағына қатысты. Белгіленген шығырлық алаңның сыртқы аймағы шеңберінде орналасқан объектілердің салыстырмалы биіктігі 6 м-ден аспайды.

Азаматтық авиация субъектілері кедергілерді есепке алуы үшін ұшып кету және қонуға бет алу бағыттарының (сызбаларының) жасалуы және осы сызбалардың барлық кезеңдері бойынша әуеайлақ ауданында ең төмен қауіпсіз биіктігінің, сондай-ақ, ұшудың ең төмен қауіпсіз биіктігінің (бұдан әрі – ТҚБ) орнатылуы қамтамасыз етіледі.

Кедергілерді есепке алу, кедергілерді бағалау беттерінің аймақтары және ұшып кету мен қонуға бет алу сызбаларының жасалуы, осы сызбалардың барлық кезеңдері бойынша (АА ҰНЕ, ҰЖН, "Ұшу және қону үшін әуеайлақтардың минимумдарын анықтаудың бірыңғай әдістемесі" және "Ұшып шығу сызбасын орнату барысында кедергілерді есепке алу бойынша талаптарда" көрсетілген) ұшудың қауіпсіз биіктігін орнатуы барысында пайдаланылатын басқа көрсеткіштер ҚР АА ӘПЖН-ның 10-тарауында анықталған кедергілерді шектеу аймақтары мен беттерінен жалпы ерекшеленеді. Сондықтан, кедергілерді есепке алу барысында шектеуші кедергілерден жоғары орналасқан кедергілерді ғана емес, Актіде көрсетілген барлық кедергілерді қарастыру қажет.

Осы талаптарды орындау барысында 3.3 Сәйкестік кестесінде төмендегідей мәлімет көрсетіледі:

2-бағанда – ҚР АА ӘПЖН-ның 8-тарауына сәйкес анықталған кедергілер қонуға бет алу сызбасын және кедергілердің ұшып өтудің ең төменгі қауіпсіз биіктігін және әуеайлақ ауданынан ұшып кету сызбасын орнату барысында есепке алынды.";

3-бағанда - әуеайлақ ауданында Ұшуды жүзеге асыру жөніндегі нұсқаулығы;

4-бағанда – "Сәйкес келеді".

ҰЖН-ға Кедергілерді тексеру актісінен 3.8-кесте енгізілуге тиіс. Бұдан басқа, 3.8-кестеде көрсетілген кедергілер туралы мәліметтер халықаралық әуеайлақтар бойынша, ААЖ-ға енгізілетін "А" типтегі картаға енгізіледі. Мұндай кедергілер туралы деректерді "А" типтегі карталарға енгізу ережелері ИКАО/ИКАО 4-қосымшасының 3-тарауындағы "Аэронавигациялық карталар" және "Аэронавигациялық карталар бойынша нұсқауда" сипатталған (N 8697-AN889/2 ИКАО құжаты).

3.3-сәйкестік кестесінде көрсетіледі:

2-бағанда – "Кедергілердің ұшып өтудің ең төменгі қауіпсіз биіктіктері Ұшуды жүзеге асыру жөніндегі нұсқаулығында, ұшу жинақтарында және "А" типтегі картасында ҚР ААЖ-да белгіленген;

3-бағанда - әуеайлақ ауданында Ұшуды жүзеге асыру жөніндегі нұсқаулық (ҰЖН), ҚР ААЖ;

4-бағанда – "Сәйкес келеді";

5-бағанда – қосымша ретінде Кедергілерді ұшып өтудің ең төменгі қауіпсіз биіктіктері 3.8-кестесі қолданылады.

"Кедергілерді көлеңкелеу қағидалары" 15-қосымшада көрсетілген.

Бұл талаптарды орындау барысында Сәйкестік кестесінде төмендегі мәліметтер көрсетіледі:

2-бағанда – "Ұшып-көтерілу беті шегінің шеңберінде және ұшып-көтерілу бетімен жалпы бастау алатын беттен жоғары орналасқан көлеңкеленбеген кедергілер ҰЖН, ААЖ және жер мен кедергілер туралы электрондық мәліметтердің мемлекеттік тізіліміне енгізілген";

3-бағанда - Әуеайлақ ауданында Ұшуды жүзеге асыру жөніндегі нұсқаулығы, ҚР ААЖ, жер мен кедергілер туралы электрондық мәліметтердің мемлекеттік тізілімі;

4-бағанда – "Сәйкес келеді";

5-бағанда – қосымша ретінде "Әуеайлақта ӘК ұшып-көтерілуінің ең жоғары салмағын анықтау барысында есепке алуға тиісті кедергілер" 3.7-кестесі қолданылады".

Визуалды құралдардың сәйкестігін бағалау әдістемесі

Визуалды құралдардың ҚР АА Әуеайлақтарды (тікұшақ айлақтарын) пайдалануға жарамдылығы нормаларының талаптарына сәйкестігін бағалау тікұшақ айлақтарын тексеру кезінде визуалды жүргізіледі. Жарық сигналы жабдықтарының жүйесіне енетін шамдар құрамы салыстырылып, олардың ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігі анықталады.

ЖҚО санаты формуляр және жарамдылық куәлігі бойынша анықталады, ал қонудың пайдаланылатын бағытының санаты – Аэронавигациялық ақпараттың жинағы бойынша анықталады. ЖҚО санаты қонудың пайдаланылатын бағытының санаты төмен болмауы тиіс.

ICAO және (немесе) ХАК сертификаттарының, сонымен қатар ҚР азаматтық авиациясының уәкілетті органы берген Сертификаттарының бар болуы және қолданылу мерзімі тексеріледі.

Командалық ақпараттың сақталуын тексеру төмендегідей тәртіп бойынша жүзеге асырылады: ӘҚБ диспетчерінің БП-дан жарық сигналды жабдықтарын қосу командасы жіберіледі; жабдықтар қосылғаннан кейін КДП-ға қашықтықтан басқару аппаратурасынан қуат беру көзі алынады. Бұл орайда жарық-сигналдық құралдар басқару аппаратурасын іске қосқанға дейін берілген командаларымен қосылған күйінде қалуы тиіс.

Орнатылған жабдықтарды сыртқы тексеру барысында оттардың арматураларының, белгілердің және жарық көздерінің типтері салыстырылып, олардың техникалық құжаттамасына сәйкестігі тексеріледі.

Тікұшақтардың, кедергілердің және объектілердің таңбалануы
сәйкестігін бағалау әдістемесі

244. ҚР АА ӘПЖН-ның 643–648-тармақтарына қатысты. Тікұшақ айлағында ҚР АА ӘПЖН-ның 644-648-тармақтарында және 44-қосымшасына сәйкес орнатылған тікұшақ айлақтық айырма таңбалауына сәйкестігі тексеріледі.

Таңбалау сәйкестігінің бағалануы визуалды, сондай-ақ өлшеулер арқылы жүзеге асырылады. Сәйкестігін тексеру барысында ҚР АА ӘПЖН-ға сәйкес орнатылған белгілердің бар болуы, саны және өлшемі, сонымен қатар өзара орналасуы анықталады.

245. ҚР АА ӘПЖН-ның 649–653-тармақтарына қатысты. Тікұшақ айлағы атауының таңбалануы көзбен шолып айыратын басқа құралдары жеткіліксіз болып табылатын тікұшақ айлағында қамтамасыз етілуі тиіс. Тікұшақ айлағы атауының таңбалануына қойылатын талаптар ҚР АА ӘПЖН-да анықталып, осы СБӘ-ге 4-қосымшада белгіленген.

246. ҚР АА ӘПЖН-ның 654–658-тармақтарына қатысты. Барынша жол берілетін массаның таңбалануы TLOF аймағының шеңберінде орналастырылып, беттен жоғары көтерілген тікұшақ айлағында және тікұшақ палубасында белгіленуі тиіс. Барынша жол берілетін массаның таңбалануы бір таңбалы, екі таңбалы немесе үш таңбалы саннан құралады. Таңбалануы тонналарда (1000 кг) белгіленіп, ең жақын тұрған 1000 кг-ға дейін жинақталады да, одан кейін "т" әріпі қойылады. Таңбаланудың цифрлық және әріптік белгілерінің түсі фонға (аяға) қарай қарама-қарсы болуы тиіс, ал цифрлар мен әріптердің өздерінің осы СБӘ-ге 45-қосымшадағы суретінде көрсетілген форма мен өлшемдері болуы тиіс.

247. ҚР АА ӘПЖН-ның 659-тармағына қатысты. D мәнінің таңбалануы беттен жоғары көтерілген тікұшақ айлағы мен тікұшақ палубасында қойылуы тиіс.

248. ҚР АА ӘПЖН-ның 660–661-тармақтарына қатысты. Ең жоғары болуы мүмкін D мәнінің таңбалануы FATO аймағының шеңберінде орналастырылуы тиіс. D мәні FATO аймағының бетіне оның фонына (аясына) қарама-қарсы түспен, көбінесе ақ түспен қойылуы тиіс. D мәні ең жақын тұтас санға дейін жинақталып, 0,5 саны кем жағына қарай жинақталады, мысалы, 19,5 саны 19 деп жинақталса, 19,6 саны 20 болып жинақталады.

249. ҚР АА ӘПЖН-ның 662-666-тармақтарына қатысты. FATO аймағының таңбалануы немесе маркерлер FATO аймағының ұзындығы анық көрсетілмеген жер бетінің деңгейінде орналасқан тікұшақ айлағында көрсетілуі тиіс. Маркер пайдаланылған жағдайда оның сипаттамалары ИКАО 14-қосымшасы I-томының 5.5.8.3-тармақтарында көрсетілген сипаттамаларға сәйкес келеді.

250. ҚР АА ӘПЖН-ның 667-тармағына қатысты. FATO аймағы белгіленуінің таңбалауы осы СБӘ-нің 19-қосымшасының суретінде көрсетілгендей, FATO аймағының бас жағында орналасады.

251. ҚР АА ӘПЖН-ның 668-тармағына қатысты. FATO аймағы белгіленуінің таңбалауы ИКАО 14-қосымшасы І томының 5.2.2.4 және 5.2.2.5-тармақтарында сипатталған, 12.1 тармағында жоғарыда анықталғандай және 46-қосымшаның суретінде көрсетілгендей Н әріпімен толықтырылған ҰҚЖ белгіленуінің таңбалауынан құралады.

252. ҚР АА ӘПЖН-ның 669-671-тармақтарына қатысты. Қонудың көздемелі нүктесінің таңбалануы FATO аймағының шеңберінде орналасқан, ұшқыш TLOF аймағына кіргенге дейін белгілі бір нүктесіне қарай қонуға бет алуды орындау қажет болған жағдайда тікұшақ айлақтарында қамтамасыз етілуі тиіс. 47-қосымша.

253. ҚР АА ӘПЖН-ның 672-тармағына қатысты. Тікұшақ айлағында егер TLOF аймағының периметрі анық көрсетілмеген жағдайда TLOF аймағының таңбалануы қамтамасыз етіледі.

254. ҚР АА ӘПЖН-ның 673-тармағына қатысты. TLOF аймағының таңбалануы TLOF аймағының периметрі бойынша орналастырылады.

255. ҚР АА ӘПЖН-ның 674-тармағына қатысты. TLOF аймағының таңбалануы ені кем дегенде 30 см-ге тең үздіксіз ақ сызықтан құралады.

256. ҚР АА ӘПЖН-ның 675–681-тармақтарына қатысты. Жерге қону (берілген) орын нүктесінің таңбалануы тікұшақ нақты орында қонып немесе орналастырылуы талап етілген жағдайда қамтамасыз етіледі. Тікұшақтарға арналған палубада жерге қону нүктесінің таңбалануы FATO аймағының ортасында орналасады.

257. ҚР АА ӘПЖН-ның 676-тармағына қатысты. Жерге қону (берілген) орын нүктесінің таңбалануы шасси тиісті жүктемеге төзетін аймақтың ішінде орналасуы тиіс және ұшқыштың креслосы таңбалаудан жоғары орналасқан жағдайда тікұшақтың барлық бөліктері кез келген кедергіден қауіпсіз қашықтықта орналастырылады.

258. ҚР АА ӘПЖН-ның 682–685-тармақтарына қатысты. Тікұшақ палубасында кедергілерден еркін сектордың таңбалануы қамтамасыз етілуі тиіс және ол FATO аймағының периметрі бойынша немесе TLOF таңбалауында орналастырылады. Белгіленген бағыттық бұрыштардың диапазонында тікұшақ қонуының алдын алу үшін қонуға тыйым салынған тікұшақ палубасы секторынның таңбалануы қамтамасыз етіледі (48- 49-қосымшалардың суреті).

РЖ ось желісінің таңбалануы және ИКАО 14-қосымшасы I-томының 5.2.8 және 5.2.9-тармақтарында сипатталған рульдеу барысындағы күту орнының таңбалануына қатысты техникалық талаптарды тікұшақтардың жерүсті рульдеуіне арналған РЖ үшін тең дәрежеде қолдануға болады.

259. ҚР АА ӘПЖН-ның 690–693-тармақтарына қатысты. Ауада рульдеу үшін РЖ маркерлермен белгіленуі тиіс. Маркерлер жердің үстінде тікұшақтардың рульдеуіне арналған РЖ-да пайдаланбауы тиіс. Ауада рульдеу үшін РЖ таңбалануына қойылатын талаптар ҚР АА ӘПЖН-да баяндалған және 51-қосымшаға сәйкес қатаң сақталуы тиіс.

260. ҚР АА ӘПЖН-ның 694–697-тармақтарына қатысты. Ауада рульдеу бағыты 52-қосымшаға сәйкес ауада рульдеу бағытының маркерлерімен белгіленуі тиіс.

261. ҚР АА ӘПЖН-ның 698-тармағына қатысты. Арнайы шығырлық алаңда шығырлық алаңның таңбалануы қамтамасыз етіледі (43-қосымшаның суреті).

ЖҰҚЖ-ның барлық маркерлік белгілерінің түсі визуалды бағаланады. РЖ таңбалануының сәйкестігін визуалды және аспаптармен тексеру арқылы бағалау барысында ұзына бойғы осінің, РЖ-дағы күту орындарының және бүйірлік маркерлі жолақтардың (қажет болған жағдайда) бар болуы, өлшемдері мен орналасуы белгіленеді.

Бүйірлік маркерлі жолақтар РЖ-ның салмақ түспейтін төсемдерін, сонымен қатар РЖ жиектерінің РЖ төсемдерінен ажыратуға қиын төсемдерін белгілеу үшін салынады.

РЖ осьтік желісінің таңбалау жолағының ені өлшенеді.

Әуеайлақты тексеріп қарау барысында қисықсызықты учаскелерінде және РЖ қиылыстарында РЖ таңбалау сызығының дөңгелектену радиусы өлшенеді.

РЖ-ның осьтік таңбалау сызығының дөңгелектенуінің нақты радиусын 43-тармақта мазмұндалған әдістеме бойынша заттай тексеру кезінде анықтау қажет.

ҰҚЖ осіне параллель созылған РЖ осінің таңбалау сызығының ұзақтығы аспаптар арқылы анықталады (17-қосымша).

РЖ-да күту орындары таңбалануының жабдықталған және жабдықталмаған тікұшақ айлақтарынан алыстығы өлшеу аспаптары арқылы анықталады. Өлшеулер ҰҚЖ-ның осьтік желісіне перпендикуляр бойынша жүзеге асырылады.

РЖ БҚЖ салмақ түспейтін төсемдерін РЖ төсемдерінен ажырататын рульдеу бүйірлік таңбалау жолақтарының өлшемдері мен орналасуы, сонымен қатар РЖ-ның қиылысқан желілерінің таңбалануы аспаптар арқылы анықталады.

РЖ-ның барлық таңбалау белгілердің түсі визуалды бағаланады.

Перронның таңбалануының сәйкестігін тексеру таңбалау белгілердің түсі бойынша визуалды, белгілердің өлшемі және олардың өзара орналасуы бойынша аспаптар арқылы жүзеге асырылады.

"Т" қону белгінің, бұрыштық және осьтік таңбалау белгілердің сәйкестігін бағалау визуалды және өлшеу аспаптар арқылы жүзеге асырылады. Сәйкестікті тексеру барысында белгілердің бар болуы, орналасуы, цифры, өлшемі және түсі анықталады.

Қонуға тыйым салынған, тікұшақ бөлігінің қозғалысы үшін жабылған, РЖ немесе олардың жеке учаскелерінің таңбалануының сәйкестігін бағалау визуалды және өлшеу аспаптары арқылы жүзеге асырылады. Сәйкестікті тексеру барысында белгілердің бар болуы, орналасуы, саны, өлшемі және түсі анықталады.

ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес таңбалануға тиісті барлық жылжымайтын тұрақты объектілерінде және құрылыстарында таңбалануының бар болуы тексеріледі.

Тікұшақ айлағын қоршау шеңберінде, көлік құралдарында және тікұшақ айлағының жұмыс алаңында орналасқан, сонымен қатар таңбалануға жатпайтын коммуникация желілерінде орналасқан ӘЖБ, радионавигация және қону объектілерінде таңбалануы тексеріледі.

Объект пен құрылыстардағы таңбалау белгілерінің түсі, тік төртбұрышты нысандағы объектілерде және биік объектілерде таңбалау белгілерінің формалары мен орналасуының дұрыстығы визуалды бағаланады.

Төсемдердің таңбалануы мен кедергілер мен объектілердің таңбалануының сәйкестігін бағалау бойынша жұмыстардың нәтижелері әуеайлақтың физикалық сипаттамалары мен элементтерінің күндізгі таңбалануының сәйкестігі кестесіне енгізіледі (4-тараудың 3-бөліміндегі 3.2-кесте).

Төсемдер мен кедергілердің таңбалануын тексеру кем дегенде жылына бір рет жүргізілуі тиіс, ал кедергілер мен объектілердің таңбалау белгілерінің сәйкестігін бағалануы таңбалауды түсіру немесе жаңарту барысында жүзеге асырылады.

Тексерудің нәтижелері Әуеайлақты және оның элементтерін тексеру актісіне енгізіледі.

Тікұшақ айлақтарында оттардың сәйкестігін бағалау әдістемесі

Сыртқы тексеру барысында оттар арматураларының, белгілердің және жарық көздерінің типі салыстырылып, қондырылған жабдықтарға берілген техникалық құжаттамасына сәйкестігі тексеріледі.

Оттың жоғары нүктесінің немесе жарық белгісінің биіктігі тікұшақ айлағының немесе РЖ жұмыс бөлігінің шетінің деңгейінен бастап өлшенеді.

Төмендетілмейтін авариялық қордың бар болуы тексеріледі. ҚР АА ӘПЖН-да талаптары көрсетілмеген оттардың ішкі жүйесі қондырылған жағдайда олардың халықаралық стандарттарға сәйкестігі және олардың қондырылуы уәкілетті органмен келісімі тексеріледі.

КҚО жарық сигналды жабдықтарының жүйесіне енетін оттар құрамы салыстырылып, олардың функционалдық қызмет етуі бойынша ҚР АА ӘПЖН 13-бөлімінің талаптарына сәйкестігі тексеріледі.

Оттардың орналасу сызбасының ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігі ЖСЖ қондыру бойынша жобаның орындаушылық құжаттамасы бойынша сыртқы тексеріп қарау арқылы, сонымен қатар қолданыстағы бағдарлама және осы СБӘ-ге сәйкес орындалатын ұшу тексеру арқылы анықталады.

Оттар және әуеайлақтың элементтері арасындағы қашықтықтар өлшеніп, алынған нәтижелер ҚР АА ӘПЖН талаптарымен салыстырылады.

Ұшу тексеру барысында жарық сигналды қону жабдығының және рульдеу жабдығының нақты құрамының, орналасуы мен түсінің аталып көрсетілген көрсеткіштердің ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігімен салыстырылады. Бір уақытта оттар арасындағы аралықтарда елеулі ауытқулары анықталады.

Қону жарық сигналды жабдығы қонуға бет алу, қону және ұшып-көтерілу кезінде тексеріледі. Қонуға бет алу кезінде жүйе суретке түсіріледі.

Жақындау оттарының жарықтық шоқ сәулелерін, жарықтық көкжиектерін және бет алу оттардың реттеу дұрыстығын ұшу тексерілуі екінші шеңберге кету қалыпты глиссадасы бойынша қонуға бет алу кезінде жүзеге асырылады. Глиссадаға кіргеннен кейін жүйе оттарының айыруын қамтамасыз ететін қашықтықтан оттардың тексерілуі жүзеге асырылады. Бүйірлік және осьтік оттар мен жерге қону аймағының оттары қону, қонудан кейінгі екпін алуы және ұшып-көтерілу кезінде тексеріледі.

Жарықтылықтың сатыларын ауыстыру кезінде визуалды жарақталмаған (қараңғылы) аралықтың жоқтығына көз жеткізеді.

ЖСЖ ұшу тексерілуі қолданыстағы бағдарламаға сәйкес жүзеге асырылады. Оның нәтижесі бойынша Ұшуды тексеру актісі жасалады.

Оттарды қалдырып кетуі немесе жарқындығы бойынша кенет айырылатын оттар болмаған жағдайда оттар түзелген және дұрыс реттелген болып есептелінеді.

ЖҚО жүйесінің оттарының сәйкестігін бағалау осы СБӘ-нің

147–167-тармақтары ұқсас жүргізіледі.

Глиссаданың көзбен шолынатын индикациясы жүйесінің сәйкестігін бағалау осы СБӘ-нің 147-167-тармақтарына ұқсас жүргізіледі.

"D" қашықтығын анықтау әдістемесі осы СБӘ-нің 18-қосымшасында көрсетілген.

Жарықтық шоқ сәулелерінің жоғарылап кету бұрыштары және жатық беттегі оттарды қондыру бұрыштары глиссадалық оттардың реттелуіне берілген құжаттамасына сәйкес тексеріледі.

Кедергілерден қорғау бетінен жоғары орналасқан кедергілердің жоқтығы Әуеайлақ ауданындағы кедергілерді тексеру актісінің мәліметтерін пайдалана отырып орнатылады.

Әр кедергі үшін оның орналасқан жеріндегі беттің абсолюттік биіктігі анықталады:

мұнда Н_о - ҰҚЖ шегінің абсолюттік биіктігі;

- кедергілерден қорғау беті еңісінің бұрышы;

Х_п - ҰҚЖ шегінен кедергіге дейінгі метрмен өлшенетін қашықтық.

Әр кедергінің абсолюттік биіктігі Н_п кедергілерден қорғау беті биіктігінің тиісті мәніне Н тең немесе кем болуы тиіс.

РЖ-да оттардың сәйкестігін бағалау 147-167-тармақтарға ұқсас жүргізіледі.

Тікұшақ айлақтары мен тікұшақтарға арналған палубалардың кеме қатынасына жарамды су кеңістігіне жақын орналасқан жағдайда аэронавигациялық жерүсті оттар кеме қатынасына қиындық туғызбайтындығына назар аудару тиіс.

Әдетте, тікұшақтар, бейтаныс жарық көздеріне жақын ұшып келетіндіктен, халықаралық ережелерге сәйкес орнатылған навигациялық оттар болып табылмайтын оттардың орналасуын тікелей немесе шағылысқан көз қаратпайтын әсерін болдырмайтындай мұндай экрандауды немесе осы оттардың орнатылуын қамтамасыз ету маңызды.

Төменде келтірілген техникалық талаптар жабдықталмаған FATO аймағында немесе қонуға нақты емес бет алуға арналған FATO аймағында пайдалану үшін арналған жүйелер үшін әзірленген.

262. ҚР АА ӘПЖН-ның 702–707-тармақтарына қатысты. Алыс визуалды дәлдеу қажет болған жағдайларда, бірақ та мұндай дәлдеу басқа визуалды құралдарымен де қамтамасыз етіле алмаса немесе тікұшақ айлағының танылуын қиындататын қоршаған оттар бар болған жағдайда, бекітілген аралықпен қайталанатын бірқатар жарқылдар мен 53-қосымшада көрсетілген өлшемдерге тең жарық күші бар тікұшақ айлағының маягі қарастырылуы тиіс.

Жақындау оттары жүйесінің сәйкестігін бағалау әдістемесі

263. ҚР АА ӘПЖН-ның 708- 717-тармақтарына қатысты. Жақындау оттарының жүйесі ұшқыштарға түнгі уақытта қонуға бет алудың тиімді бағытын көрсетіп отыруға пайдалылығы және мүмкін болатын тікұшақтар айлақтарында қамтамасыз етілуі тиіс. Жақындау оттарының құрамына және орналасуына қойылатын талаптар ҚР АА ӘПЖН 13.3-тарауында және 52-қосымшасында айқындалған.

264. ҚР АА ӘПЖН-ның 718-тармағына қатысты. Жалтылдақ оттар жарқылының жиілігі секундына бір жарқылға тең болуы керек, ал осы оттар жарығының бөлінуі 53-қосымшаға сәйкес болуы тиіс. Жарқылдардың тізбектілігі ең алыс оттан басталып жарық көкжиегіне қарайтын бағытта жалғасады.

265. ҚР АА ӘПЖН-ның 719-тармағына қатысты. Көптеген жағдайларға байланысты оттардың қарқындылығын түзету үшін жарықтылықтың тиісті басқарылуын қарастыру қажет.

Жарық-сигналдық жабдық сипаттамаларының сәйкестігін
бағалау әдістемесі

Әр сатыда өлшенген жарықтылық реттегіштерінің әр сатыда өлшенген шығыс токтарының мәндері пайдалану құжаттамасында келтірілген шығыс токтары мәндерімен салыстырылады және осы сатыдағы оттар жарықтылығының пайыздық үлесінің сәйкестілігі белгіленеді. Өлшемдер нақты жүктемемен кәбілді шеңберіне қуат беретін шығыс буындағы әр реттеуішінде 0,5 в кем емес дәлдік класының электрдинамикалық немесе электрмагнитті жүйесі амперметрінің көмегімен жүргізіледі.

Рульдеу оттардың және басқарылмайтын жарықтық белгілердің жарықтығын реттеу дұрыстығы олардың жарықтылығын рульдеу барысында рульдеу диспетчері 10, 30, 100% (5, 20, 100 %)-ға ауыстырып отыруы арқылы тексеріледі, ал басқарылып отыратын жарық белгілері мен бағдаршамдардың қосылу дұрыстығы оларды рульдеудің негізгі бағыттары бойынша тиісті диспетчерлердің ЖБП-ден қосу арқылы тексеріледі.

Орнатылған жабдықтар кешеніне кіретін қондырғы арқылы әрбір ішкі жүйе 4-5 оттар бойынша таңдап алынып тексеріледі. Оттарды орнату бұрыштарының өлшенген мәндері ҚР АА ӘПЖН-да келтірілген мәндерге сәйкес болуы тиіс.

Тексерулер қондыру, рульдеу және старт диспетчерінің ЖБП-ден жарық-сигналдық жабдықты қосуы арқылы жүзеге асырылады. Сонымен қатар, аппаратура жабдықтың типі мен оны бақылаудың техникалық құжаттамасына сәйкес жарық-сигналдық жабдықтармен басқару жөніндегі функциялармен қамтамасыз етуі қажет.

Сатылар бойынша оттар жарықтылығының реттелуі қону диспетчерінің ЖБП-ден қосуы және белгіленген сатыдағы жарықтылық реттегіштерінің қосылу дұрыстығын тексеру арқылы жүзеге асырылады.

Трансформаторлық қосалқы станциялардағы (бұдан әрі – ТҚС) тікелей сыртқы тексеріп қарау арқылы кәбілді желілердің және қолданыстағы нормалар бойынша әрбір ішкі жүйедегі қуат көздерінің нақты саны анықталады.

Кәбілді сақиналардың оқшаулау кедергісі 2,5 кВ-қа мегаомметрмен өлшеніп, ҚР АА ӘПЖН талаптарымен салыстырылады.

Резиналы оқшауламасы бар жоғары вольтті кәбілдердің сынақтарын жүргізу кезінде кәбілдік тізбекке қоса берілетін кернеу жерге қатысты төмендегідей болуы тиіс:

1 минут бойы тұрақты токтың 6 кВ – 3 кВ дейнгі кәбілдер үшін;

1 минут бойы тұрақты токтың 10 кВ – 5–6 кВ дейінгі кәбілдер үшін.

Әуеайлақтық белгілердің сәйкестігін бағалау визуалды және өлшеу аспаптар арқылы да жүргізіледі. Сәйкестікті тексеру барысында белгілердің бар болуы, орналасуы, өлшемдері және түсі анықталады.

266. ҚР АА ӘПЖН-ның 720-тармағына қатысты. Тікұшақтардың қонуға бет алуыне қызмет көрсету үшін, қону алаңшасының бағыттағышына қарай визуалды бағыттау жүйесі ҚР АА ӘПЖН-да көзделеді, әсіресе түнде мынадай жағдайлардың бірі немесе екеуі де туындағанда:

1) кедергілерді ұшып өту кезінде шуылды төмендетудің пайдалану тәсілдері немесе қозғалысты басқару ережелері ұшудың нақты бағытының ұсталуын талап еткенде;

2) тікұшақ айлағының айналасын қоршаған орта визуалды жерүсті бағдарларының жеткіліксіз санын қамтамасыз еткенде;

3) жақындау оттарының жүйесін нақты анықтау мүлдем қиын болғанда.

267. ҚР АА ӘПЖН-ның 721-724-тармақтарына қатысты. Қону алаңшасының бағыттағышына қарай оттардың визуалды бағыттау жүйесі, тікұшақтың бағытталуы берілген жол сызығының бойымен FATO аймағына қараған бағытта жүзеге асырылатындай болып орналастырылады, жүйе ұшу учаскесінің соңында FATO аймағының екінші және үшінші бұрылысының арасында қонуға бет алудың тиімді бағытының бойымен орналасуы тиіс. Оттар сынғыш болады және мүмкіндігінше төмен орналастырылады. Егер жүйе оттары жекелеген жарық көздері болып көрінуі қажет болса, олар жүйенің барынша қамтылған кезінде ұшқышқа көрінетін екі оттың арасындағы тартылған бұрыш доғаның кем дегенде 3'-ына тең болатындай етіп орналастырылады. Жүйе оттарының және қарқындылығы бірдей немесе одан астам басқа оттар арасындағы тартылған бұрыштар да доғаның 3'-ына тең болуы тиіс.

268. ҚР АА ӘПЖН-ның 726-731-тармақтарына қатысты. Қону алаңшасының бағыттағышына қарай визуалды бағыттау жүйесі жұмысының ерекшеліктері ҚР АА ӘПЖН-ның 726-731-тармақтарында көрсетілген.

269. ҚР АА ӘПЖН-ның 739-тармағына қатысты. Қонуға визуалды бет алу глиссадасының нұсқағышы осы тікұшақ айлағы қонуға бет алуды қамтамасыз етудің басқадай визуалды немесе визуалды емес құралдарымен жабдықталғанына қарамастан, егер де тікұшақ айлағында, әсіресе түнде келесі бағдарлар орын алса, бұл тікұшақ айлағына қонуға бет алуды қамтамасыз ету үшін қарастырылуы тиіс:

1) кедергілердің ұшып өту ережелері, авиациялық шуылды азайту тәсілдері немесе қонуға бет алуға арналған ӘҚБ сұлбалары ұшудың, оның траекториясының нақты бұрышпен орындалуын талап етеді;

2) тікұшақ айлағы жанындағы бетте визуалды бағдарлар аз болғанда;

3) осы тікұшақтың сипаттамалары қонуға бет алудың белгіленген режимде орындалуын талап етеді.

270. ҚР АА ӘПЖН-ның 740-тармағына қатысты. Тікұшақтардың ұшуларын қамтамасыз ету үшін глиссаданы визуалдық индексациялаудың стандарттық жүйелері ретінде келесі жүйелер саналады:

1) ИКАО 14-қосымшасының І томы 5.3.5.23–5.3.5.40-тармақтарында көрсетілген техникалық талаптарды қанағаттандыратын, жүйелердің "глиссадамен келе жатырсың" секторының бұрыштық өлшемі 45'-ке ұлғайтылған жағдайлардан басқа, РАРI және АРАРI жүйелері;

2) ИКАО 14-қосымшасының І томының 5.3.5.6–5.3.5.21-тармақтары қоса мазмұндалған техникалық талаптарды қанағаттандыратын тікұшақтың қонуға бет алу траекториясын индикациялау жүйесі (НАРI).

271. ҚР АА ӘПЖН-ның 741-тармағына қатысты. Қонуға визуалды бет алу глиссадасының нұсқағышы, тікұшақтың FATO аймағының шектеріндегі берілген орналасу орнына қарай бағытталатындай, қонуға бет алудың соңғы кезеңінде және қону кезеңінде ұшқыштың көз қарықтыруының алдын алатындай етіп орналастырылады.

272. ҚР АА ӘПЖН-ның 742-тармағына қатысты. Қонуға визуалды бет алу глиссадасының нұсқағышы номиналдық дәлдеп қону нүктесіне жақын орналасуы тиіс және қонуға бет алудың жиі пайдаланылатын бағытының азимуты бойынша қойылуы тиіс.

273. ҚР АА ӘПЖН-ның 743-тармағына қатысты. От(тар) сынғыш негізге мүмкіндігінше неғұрлым төменірек орнатылады.

274. ҚР АА ӘПЖН-ның 760-тармағына қатысты. Кедергілерді қорғау беті глиссаданы визуалды индикациялау жүйесін пайдалану болжанатын жерлерде орнатылады (55-қосымша).

275. ҚР АА ӘПЖН-ның 761-тармағына қатысты. Кедергілерді қорғау бетінің сипаттамалары, яғни оның басталуы, кеңеюі, ұзындығы және еңістік бұрышы 56-қосымшаның кестесінде көрсетілген мәндерге сәйкес келеді.

276. ҚР АА ӘПЖН-ның 762-тармағына қатысты. Тиісті уәкілетті органның пікірі бойынша, жаңа объект немесе оның үстіне салынатын құрылыс қолданыстағы жылжымайтын объектімен көлегейленетін жағдайлардан басқа, жаңа объектілерді салуға немесе қолданыстағы объектілердің үстіне құрылыстарды кедергілерден қорғау бетінен жоғары шығып тұратындай етіп салуға рұқсат етілмейді.

Ұшып-көтерілу мен қонуға бет алудың соңғы сатысы аймағының
оттарына қойылатын талаптар

277. ҚР АА ӘПЖН-ның 765–769-тармақтарына қатысты. Жер бетінің деңгейінде орналасқан, түнгі уақытта пайдалануға арналған тікұшақ айлағында ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес FATO аймағы мен TLOF аймағы сәйкес келіп немесе FATO аймағының ұзақтығы ұшуларға жеткілікті болатын жерде қамтамасыз ете алмайтын жағдайлардан басқа FATO аймағының оттары қамтамасыз етіледі. FATO, TLOF аймақтарының оттарының орналасуы, оттар сипаттамалары 766-799 тармақтарда және 47, 53, 59-қосымшаларда көрсетілген.

278. ҚР АА ӘПЖН-ның 800-тармағына қатысты. Прожекторлық жарықтандыру түнде пайдалануға арналатын шығырдың көмегімен жүктерді өңдеу аймағында қамтамасыз етіледі. (58-қосымшаның суреті).

Кедергілерді белгілеудің визуалды құралдарына қойылатын
талаптар

279. ҚР АА ӘПЖН-ның 804-815-тармақтарына қатысты. ИКАО 1-қосымшасы І томының 6-тарауына енгізілген кедергілерді таңбалауға және жарықпен қоршауға байланысты қойылатын техникалық талаптар, тікұшақ айлақтарына және шығырды пайдалана отырып, жүктерді өңдеу аймақтарына қатысты бірдей дәрежеде қолданыла алады. Түнде пайдаланылатын тікұшақ айлақтарында оларға қоршау оттарын қоюға мүмкіндік болмаған жағдайда кедергілер прожекторлармен жарықталады (58-қосымшаның суреті).

280. ҚР АА ӘПЖН-ның 805-тармағына қатысты. Кедергілерді жарықтауға арналған прожекторлар кедергі толықтай жарықталатындай және мүмкіндігінше тікұшақ ұшқыштарын көз шағылыстырмайтындай етіп орналастырылуы тиіс.

281. ҚР АА ӘПЖН-ның 806-тармағына қатысты. Кедергілерді прожектор арқылы жарықтау кем дегенде 10 кд/м² тең жарықтылықты жасауға келетіндей етіп болуы тиіс.

282. ҚР АА ӘПЖН-ның 807-тармағына қатысты. Тікұшақтарға қауіп төндіретін кедергілер ауадан тез және жеңіл танылуы тиіс. Күндіз бұл кедергілерді тануын жақсарту үшін ені 0,5 м-ден кем емес, бірақ 6 м-ден артық емес кезектесіп тұратын қара және ақ, қара және сары, немесе қызыл және сары жолақтарын салуы талап етіледі. Жолақтың түсі жалпы фонға қарама-қарсы келетіндей етіп таңдалуы тиіс. Түстер BS 381 С (1996) стандартына немесе BS 4800 баламалы түстерге сәйкес келуі тиіс.

283. ҚР АА ӘПЖН-ның 808-тармағына қатысты. Қарама-қарсы түстермен таңбаланатын кедергілер тікұшақ айлағының немесе ТҚҚ шегінің жанында орналасқан кез келген торлы құрылымдарды және крандардың жебесін қамтиды. Тікұшақ алаңының жанында және/немесе оның деңгейінен жоғары орналасқан тірек бөліктері мен теңіз құрылғылардың тіректері дәл осылай таңбалануы тиіс.

284. ҚР АА ӘПЖН-ның 809-тармағына қатысты. Қону аймағынан жоғары орналасқан барлық объектілер ТҚҚ шегінің жанында орналасқан объектілердің жақындығы мен биіктігі туралы тікұшақ экипажына көзбен шолынатын ақпаратты беретін 10 канделден кем емес қарқындылығымен барлық жаққа бағытталған қызыл оттармен таңбалануы тиіс. Бұл талап құрылғыда орналасқан барлық крандарға қатысты болады. Қону аймағын 15 м-ден жоғары асып өтетін объектілер жоғарыдан төмен қарай қону аймағына дейін бірдей қарқындылықпен барлық жаққа бағытталған қызыл оттармен жабдықталуы тиіс (басқа объектілермен қоршалған оттар орналасқан жерлерден басқа). Өңделген жерлердің және мінбелердің қайырмалы сызықтары сияқты кейбір объектілер үшін барлық аралық жаққа бағытталған қызыл оттарды орнату орнына жалпы прожекторлық жарықтануын орнату тиімді болады. Бұл жағдайда прожекторлық жарықтануы тікұшақ экипажының көзін шағылыстырмайтындай бүкіл қырылымға жарық түсіретіндей етіп орнатылуы тиіс. Прожекторлық жарықтанудың орналасуы уәкілетті органдарымен келісілуі тиіс.

285. ҚР АА ӘПЖН-ның 810-тармағына қатысты. Барлық жаққа бағытталған 25–200 кандел қарқындылығымен қызыл оттар құрылыстың ең биік нүктесінде орналастырылуы тиіс. Мұндай оттар орнату мүмкін емес жерлерде (мысалы, өңделген жерлердің қайырмалы сызығының жоғары бөлігінде) олар осы құрылымдардың биіктігіне жақынырақ орнатылуы тиіс.

286. ҚР АА ӘПЖН-ның 811-тармағына қатысты. Өзін-өзі көтеретін бұрғы қондырғыларында тіректердің жоғары нүктелерін таңбалауы үшін 25-200 кандел қарқындылығымен барлық жаққа бағытталған қызыл оттарды орнату ұсынылады. Тікұшақ алаңына тиіп тұратын әрбір тірекке әр 10 м сайын аралығымен жоғарыдан төменге қарай қону аймағына дейін 10 канделден кем емес қарқындылығымен аралық барлық жаққа бағытталған қызыл оттар орнатылуы мүмкін. Тіректердің барлық жақтан жарықтануын қамтамасыз ету үшін оттарды жеткілікті санда орнату қажет. Баламалы жарық ретінде тіректер тікұшақ экипажының көзін қарықтырмайтын жалпы прожекторлық жарықпен жабдықталуы мүмкін.

287. ҚР АА ӘПЖН-ның 812-тармағына қатысты. Қону аймағынан 1 км шеңберінде және одан жоғары орналасқан кез келген қосымша құрылымдар барлық жаққа бағытталған қызыл оттармен жабдықталуы тиіс.

288. ҚР АА ӘПЖН-ның 813-тармағына қатысты. Кедергіні белгілейтін барлық жаққа бағытталған қызыл оттар қону аймағынан жоғары барлық бағыттардан көрінетіндей етіп орнатылуы тиіс.

289. ҚР АА ӘПЖН-ның 814-тармағына қатысты. Қондырғының (кеменің) авариялық электр қуат көзіне кедергілерді жарықтау жүйесін қамтуы тиіс. Жарық сигналды жабдықтардың кез келген бұзылулары мен ауытқулары туралы мәлімет тез арада тікұшақтың пайдаланушысына жіберілуі тиіс. Жарық сигналды жабдықтар тоқтаусыз қуат көздерінен (UPS) қуат алуы тиіс.

290. ҚР АА ӘПЖН-ның 815-тармағына қатысты. Тікұшақ айлағында жел нұсқағыш орнатылып (осы СБӘ-ге 61-қосымша) және ұшуда немесе тікұшақ айлағының жұмыс алаңында тұрған әуе кемесінен көрінетіндей, жақын орналасқан объектілер оған ауаның ауытқу әсерін тигізбейтіндей етіп орнатылуы тиіс.

Перронның прожекторлық жарықтануының бар болуы сыртқы тексеріп қарау арқылы тексеріледі.

Жел нұсқағыштың бар болуы, орналасуы, формасы мен түсі тікұшақ айлағын тексеру барысында визуалды бағаланады.

РТЖ, ӘЖБ объектілерінде жарықпен қоршау жабдығының және басқа объектілердің бар болуы сыртқы тексеріп қарау арқылы жүзеге асырылады.

Қабаттар бойынша оттардың орналасу дұрыстығы, объектілердің жарықтық таңбалануының дұрыстығы мен сапасы объектілерді орнатудың құжаттамасы және сыртқы тексеріп қарау арқылы (визуалды) тексеріледі.

Тікұшақ айлағының жарық сигналды жабдықтар жүйесін бағалау үшін ЖҚО, КҚО-І, КҚО-ІІ, КҚО-ІІІ жарық сигналды жабдықтар жүйесінің сәйкестік кестесі толтырылады (4.1-кесте).

Сәйкестік кестесін толтыру тәртібі мынадай:

1-баған — ҚР АА ӘПЖН бағаланатын пукттердің нөмірлері көрсетіледі;

2-баған — ҚР АА ӘПЖН тиісті пункттер бойынша тексеру мен сынақтардың нәтижелері көрсетіледі;

3-баған — растайтын құжаттың реттік нөмірі көрсетіледі; растайтын құжаттар ретінде жарық сигналды жабдықтар бойынша сәйкестік кестесін толтыру үшін Жерүсті тексеру актісі мен Ұшуды тексеру актісі дайындалуы тиіс.

Жерүсті тексеру актісінде мынадай мәліметтер қамтылуы тиіс:

Осы тікұшақ айлағындағы қону, ұшып-көтерілу және рульдеу құралдары оттарының барлық ішкі жүйелері көрсетілген осы айлаққа қатысты ҚР АА ӘПЖН 12-13-тарауының барлық пунктері бойынша тексеру нәтижелері;

тікұшақ айлағы элементтеріне (метрмен) қатысты оттардың, белгілердің және белгілеуіштердің нақты орналасуы және олардың түстері;

оттардың әрбір ішкі жүйесінің орындалған электр қуаты көзі (кәбілді шеңберлердің саны);

кәбіл желілері оқшауламасының ең төменгі кедергісі;

қоршау оттарының орналасуы мен сипаттамалары.

4-баған — тексеру мен сынақтардың қорытындыларын ҚР АА ӘПЖН талаптарымен салыстырудың нәтижелері көрсетіліп, тиісті жазба жасалады:

"Сәйкес келеді" — ҚР АА ӘПЖН талаптарына бағаланатын көрсеткіші сәйкес келген жағдайда;

"Баламалы түрде сәйкес келеді" — ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқу болған жағдайда ұшу қауіпсіздігінің баламалы деңгейін қамтамасыз ету туралы қорытындысы орын алған жағдайда;

"Сәйкес келмейді" — ҚР АА ӘПЖН талаптарына бағаланатын көрсеткіштің сәйкес келмеген және жоғарыда аталған Қорытынды болмаған жағдайында;

5-баған — ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқу орын алған жағдайда нөмірі, күні және атауы көрсетілген құжаттарға сәйкес азаматтық авиация ұйымы ұшу қауіпсіздігінің баламалы деңгейін қамтамасыз ету бойынша іс-шаралар орындағаны, сонымен қатар кестенің басқа бағандарда жазбалардың мазмұнын түсіндіретін (қажет болған жағдайда) қосымша ақпарат беріледі.

4.1-кестені толтыру үлгісі осы СБӘ-ге 19-қосымшада берілген.

12. Радиотехникалық жабдықтың сәйкестігін бағалау әдістемесі

291. ҚР АА ӘПЖН-ның 816-тармағына қатысты. Теңіз қондырғыларында (кемелерде) жабдықталған тікұшақ айлақтарына ұшуды қамтамасыз ету үшін әуе жүрісін қамтамасыз ететін радиотехникалық жабдықтың және ҚР ӘПЖН-ның 15–тарауында көрсетілген әуе қозғалысына қызмет көрсетудің басқа да құралдарының белгілі бір құрамы орнатылуы тиіс.

292. ҚР АА ӘПЖН-ның 817-тармағына қатысты. Ұшуды қамтамасыз ететін жабдықтар талап етілетін сапасымен пайдаланудың нақты жағдайларында қондырғының (кеменің) басқа радиоэлектрондық құралдарымен бір уақытта жұмыс жасау жағдайында қызмет етуі тиіс. Жабдықтың әрбір түріне өндіруші-кәсіпорынның пайдаланушылық құжаттамасы болуы тиіс.

293. ҚР АА ӘПЖН-ның 818-тармағына қатысты. Радиотехникалық жабдықтардың құрамы, сипаттамалары мен орналасуы төменде көрсетілген, бірақ қондырғыда (кемеде) тікұшақты пайдалану тактикасына байланысты жобалау кезеңінде нақтылануы мүмкін. Жабдықтың құрамы нақты қондырғы (кеме) үшін таңдалған ұшу ережелерінде анықталады.

Тікұшақ айлағында орналастырылған радиотехникалық жабдық құрамының ҚР АА ӘПЖН-ның 15-тарауының ережелеріне сәйкестігі салыстырылады.

Сәйкестігін бағалау тікұшақ айлағында орналасқан радиожарықтехникалық құралдардың бір уақытта жұмыс жасау барысында пайдаланудың нақты жағдайларында нақты радиотехникалық жабдықтарды тексеру барысында жүзеге асырылады. Тексерілетін жабдықтың көрсеткіштері мен сипаттамалары пайдаланушылық құжаттаманың талаптарына сәйкес келуі тиіс, ал тікұшақ айлағы радиожабдығының жұмыс сапасын бақылау журналдарында диспетчерлер құрамы мен ӘК экипаждары тарапынан жүйелік ескертулер болмауы тиіс.

Өндіруші-ұйымның нақты жабдыққа берілген пайдаланушылық құжаттамасының бар болуы және оның пайдаланушылық құжаттаманың ведомосында көрсетілген тізіміне сәйкестігі, формулярлары (паспорттары) және жабдықтарды пайдалануға жарамдылығы куәліктері тексеріледі.

ILS жабдығының санаты жарамдылық формуляры мен куәлігі бойынша анықталады, ал қонудың пайдаланылатын бағытының санаты – аэронавигациялық ақпарат жинағы бойынша анықталады. ILS жабдығының санаты қонудың пайдаланылатын бағытының санаты төмен болмауы тиіс.

Бұл жүйенің жабдықтары құрамының бағалануы әуеайлақта жабдықтардың бар болуын тексеру жолымен визуалды жүзеге асырылады.

Глиссада еңісі бұрышының бағалануы ҰЖН көрсетілген қону бағытының глиссадасы еңісі бұрышының мәнін тексеру арқылы орындалады.

Радиомаяктардың көрсеткіштерінің бағалануы I, II немесе III санаты бойынша қону жүйесінің радиомаяктарын ұшуды тексеру бойынша қолданыстағы нұсқамаларына сәйкес орындалады.

БРМ және ГРМ (бір жиілік үшін 50 % және екі жиілік үшін 80%) сәулелендіру құатын төмендету барысында автоматты бақылау жүйесі жарамсыздануын тексеру БРМ және ГРМ және бағам мен глиссаданың құрылысының әрекет ету аймағын бағалау бойынша ұшуды орындау барысында орындалады. Ұшуды тексеру актісінде "Ескерту" бағанында осы тексеру орындалған сәулелендіру қуатының мәні туралы жазба енгізіледі.

Жетектік радиостанцияның (ЖРС) сәйкестігін бағалау әдістемесі

Сәулелендіру сипаттамаларын, ЖРС тану сигналдарын және көрсеткіштерін бағалау жетекті радиостанциялардың ұшу тексерудің қолданыстағы бағдарламасы мен әдістемесіне сәйкес жүзеге асырылады.

ЖРС орналастырылуын тексеру оны қондыру бойынша құжаттамасының ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін бағалау немесе геодезиялық түсірілімнің ҚР АА ӘПЖН талаптарымен салыстыру барысында жүзеге асырылады.

Қосымша маркерлі радиомаяктың қолдану аймағын тексеру маркерлі қабылдауыштың индикаторының (табло, дыбыстық белгі) қосылуы ұзақтығын тіркеу арқылы ұшудың бекітілген биіктігінде ұшуды тексеру барысында жүзеге асырылады. Диспетчер экипажды дыбыстық құрылғының жұмысқа қосылуынан бастап аяғына дейін тіркеу қажеттілігі туралы алдын ала ескертеді. Дыбыстық құрылғының жұмысқа қосылу уақыты мен ӘК ұшу жылдамдығын біле тұра оператор қосымша маркерлі радиомаяктың әрекет ету аймағын (L₃) төмендегідей формула бойынша анықтайды:

мүнда, V_ВС - ӘК ұшу жылдамдығы, м/с;

— дыбыстық құрылғының жұмысқа қосылған уақыты, с.

Алынған мән Ls ҚР АА ӘПЖН-да көрсетілген мәнісімен салыстырылады.

Қосымша маркерлі радиомаяктың тану белгілерінің бар болуын ILS және ҚЖЖ қону жүйесінің құрамына енетін МРМ тану белгілерінен айыруды тексеру бұл сигналдарды тыңдау және салыстыру арқылы жүзеге асырылады.

Маркерлі радиомаяктардың көрсеткіштерін бағалау радиомаяктарды ұшуды тексеру бойынша қолданыстағы нұсқамасына сәйкес жүзеге асырылады.

ӨЖР құралдарының әуе электрбайланысының сәйкестігін бағалау әдістемесі

Әуеайлақтың электрбайланысының функционалдық желілерімен жабдықталуын бағалау әуе электрбайланысының арналары бойынша ӘК экипаждарымен және жерүсті электрбайланысының арналары бойынша ӘҚБ өзара әрекеттесетін пункттер мен тікұшақ айлағының қызметтерімен радиоалмасуды жүзеге асыру мүмкіндіктерін анықтау арқылы жүргізіледі.

Байланыс сапасының тексерілуі диспетчерлердің ӘК экипаждарымен және ішкі электр– және радиобайланысының абоненттерімен келіссөз жүргізуін бағалау барысында жүргізіледі.

Әуе байланысының арналарында және жерүсті электрбайланысындағы жүргізілетін келіссөздердің сапасы былай бағаланады:

"өте жақсы" — радиоалмасуды еш бөгеліссіз түсіну;

"жақсы" — радиоалмасуды қиындықсыз түсіну;

"қанағаттанарлық" — радиоалмасуды қиындықпен түсіну;

"қанағаттанғысыз" — радиоалмасу мәтінін түсінбеу.

Әуе электр байланысы құралдарын тексеру нәтижелері "Байланыс сапасын бағалау бойынша ұшуды тексеру актісіне" жазылады.

Әуеайлақішілік электр байланысы құралдарын тексеру нәтижелері "Байланыс сапасын бағалау бойынша жерүсті тексеру актісіне" жазылады.

Антенналық-фидерлік жүйесі бар қабылдау және беру құрылғыларының негізгі және резервтік жинақтарының болуын бағалау әрбір арна үшін оларды қарау кезінде, сондай-ақ байланысты негізгі және резервтік жинақтарда жүргізу мүмкіндігін анықтау кезінде өткізіледі.

Электрмен қоректендірудің химиялық көздерінен радиостанция жұмысының ұзақтығы химиялық көздері мен радиостанцияға берілген пайдаланушылық құжаттамасы мәліметтері негізінде анықталады.

Дыбыс жазу құралдарының сәйкестігін бағалау әдістемесі

Дыбыс тасымалдауышында уақыт белгілерінің тіркелу дәлдігін бағалау жазылған белгілердің хронометр (дәл сағаттар немесе секунд өлшеуіш) көрсеткіштерін салыстыру жолымен үш немесе алты сағат ішінде жүргізіледі. Тексеру дыбыстық магнитофонды пайдаланумен жүзеге асырылады.

Жазылған ақпаратты сақтау үшін алмалы тасымалдауыштың болуы тексеріледі.

Әуе байланысы арналарындағы жазбалар мен сөйлесуді жүргізу сапасын бағалау диспетчердің ӘК экипажымен сөйлесулерінің магнитофондық жазбасын тыңдау арқылы жүргізіледі.

Әуе байланысы, жерүсті электр байланысы және метеохабарлама арналардағы сөйлесулердің сапасы мынадай түрде бағаланады:

"өте жақсы" — жазылған ақпаратты еш бөгеліссіз түсіну;

"жақсы" — жазылған ақпаратты қиындықсыз түсіну;

"қанағаттанарлық" — жазылған ақпаратты қиындықпен түсіну;

"қанағаттанғысыз" — жазылған ақпаратты түсінбеу.

Бақылауды қамтамасыз ету құралдарын тексеру нәтижелері "Объективті бақылау құралдарын жерүсті тексеру актісіне" жазылады.

Тікұшақ әуеайлағындағы ӘҚБ-ның радиотехникалық жабдық пен диспетчерлік пункттерді бағалау үшін осы СБӘ-да келтірілген әдістемелер бойынша ӘҚБ-дағы радиотехникалық жабдық пен диспетчерлік пункттердің сәйкестік кестесі (5.1-кесте) толтырылады. 5.1-кестені толтыру үлгісі осы СБӘ-ге 20-қосымшада келтіріледі.

ҚР АА ӘПЖН ӘҚБ-дағы радиожарықтехникалық жабдық пен диспетчерлік пункттердің сәйкестігін бағалау құрамды, орналастыруды, әуеайлақтағы ӘҚБ жабдықтары мен пункттерінің өлшемдерін жерүсті және ұшуды тексеру және алынған нәтижелерді ҚР АА ӘПЖН талаптарымен салыстырудың негізінде жүргізіледі.

Тексеру нәтижелері ӘҚБ-ның радиотехникалық жабдық пен диспетчерлік пункттер үшін сәйкестік кестесіне (5.1-кесте) жазылады.

Сәйкестік кестесін толтыру үлгісі мынадай:

1-баған – ҚР АА ӘПЖН-ның бағаланатын тармақтарының нөмірлері көрсетіледі;

2-баған – ҚР АА ӘПЖН-ның тиісті тармақтары бойынша тексерулер мен сынақтар нәтижелері көрсетіледі;

3-баған – растаушы құжаттың реттік нөмірі көрсетіледі; растайтын құжат ретінде:

тікұшақ айлағы ауданындағы ҰЖН;

Объектіні пайдалануға қабылдап алу актісі;

Ұшуды тексеру актісі;

Жерүсті тексеруінің актісі және басқалар.

Ескертпе. Растайтын құжаттардың тізбесі ҚР АА ӘПЖН-ның сәйкестігіне бағаланатын жабдықтың әрбір түрінен кейін көрсетіледі;

4-баған – ҚР АА ӘПЖН талаптарымен тексерулер мен сынақтар қорытындыларын салыстыру нәтижелері көрсетіліп, жазба жазылады:

"Сәйкес келеді" – бағаланатын өлшем ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес болған жағдайда;

"Баламалы түрде сәйкес келеді" – ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқу болғанда ұшу қауіпсіздігінің баламалы деңгейін қамтамасыз ету туралы қорытынды болған жағдайда;

"Сәйкес келмейді" – бағаланатын өлшем ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес келмеген және жоғарыда аталған Қорытынды болмаған жағдайда;

5-баған – ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқу кезінде оған сәйкес азаматтық авиация ұйымы ұшу қауіпсіздігінің баламалы деңгейін қамтамасыз ету жөніндегі іс-шараларды орындаған құжаттардың нөмірлері, күні және атаулары көрсетіледі, сондай-ақ (қажет болған жағдайда) кестенің басқа бағанындағы жазбалардың мазмұнын түсіндіретін қосымша ақпарат көрсетіледі.

Егер тікұшақ әуеайлағында қандай да бір жабдық орнатылмаса, онда жабдықтың аталған түріне сәйкестік кестесінің кіші бөлімі толтырылмайды және "Жабдық орнатылған жоқ" деген жазба жазылады.

Егер тікұшақ әуеайлағында жабдықтың бірнеше жинағы бір ҰҚЖ-да (мысалы, екі ЖРЛ) орнатылса, онда сәйкестік кестесі жабдықтың әрбір жиынына толтырылады.

13. Метеорологиялық жабдықтың сәйкестігін бағалау әдістемесі

Метеорологиялық жабдықтың ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін бағалау құрамды, метеожабдықты орналастыру және техникалық өлшемдерін жерүсті тексеру, сондай-ақ ӘК-нің ұшуын және қонуын қамтамасыз ету үшін қажетті метеоақпараттың жеткілікті болуының негізінде жүргізіледі.

Тікұшақ айлағының метеожабдығының сәйкестігін бағалау нәтижелері бойынша метеорологиялық жабдықтың ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестік кестесі толтырылады. Сәйкестік кестесін толтыру үлгісі осы СБӘ-ге 21-қосымшада келтіріледі. 6.1-кестені толтыру тәртібі мынадай:

кестенің тақырыбы – тікұшақ айлағының атауы, дәрежесі және ҰҚЖ нөмірі, қонудың магниттік бағыттары және қону бағытының санаты жазылады;

1-баған – ҚР АА ӘПЖН бағаланатын тармағының нөмірі көрсетіледі;

2-баған – метеожабдық үлгісі, оның сипаттамалары және орнатылған жинақтардың саны көрсетіледі, кейбір үлігідегі метеожабдық болмаған кезде оның атауы көрсетіліп, сызық қойылады, бұдан басқа, 2-бағанда ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқудың қысқаша сипаттамасы (мәні) келтіріледі;

3-баған – мынадай жазба жасалады:

"Сәйкес келеді" – бағаланатын өлшем ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес келген жағдайда;

"Баламалы түрде сәйкес келеді" – ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқу болғанда ұшу қауіпсіздігінің баламалы деңгейін қамтамасыз ету туралы қорытынды болған жағдайда.

Ескертпе. ҚР АА ӘПЖН-тарауларына сәйкестігін бағалау нәтижелері АМӨЖ-бен жабдықталған тікұшақ айлақтары үшін ғана 6.1-кестеге енгізіледі;

4-баған – ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқу кезінде оған сәйкес азаматтық авиация ұйымы ұшу қауіпсіздігінің баламалы деңгейін қамтамасыз ету жөніндегі іс-шараларды орындаған құжаттар нөмірлері, күні және атаулары көрсетіледі, сондай-ақ қажет болған жағдайда кестенің басқа бағандарын толтыруды түсіндіретін мәліметтер көрсетіледі.

6.1-кестенің соңында растайтын құжат көрсетіледі. Тікұшақ айлағының метеожабдығының сәйкестігін растайтын құжат Тікұшақ айлағы метеожабдығының ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін тексеру актісі болып табылады.

Акт комиссияның тексеру нәтижелері бойынша жасалады және оны азаматтық авиация ұйымының басшылары және АМӨЖ бекітеді. Актіде мыналар көрсетілуі тиіс:

тікұшақ айлағында орнатылған барлық метеожабдықтардың пайдалану құжаттамалардың болуы, регламенттік жұмыстарды жүргізудің уақтылығы және жүйелілігі және формулярлар мен паспорттарда жазбаның болуы, метеошаманы өлшеу құралдарын тексеру уақыты және нәтижелері;

тікұшақ айлағы метеожабдығының құрамы, ҰҚЖ-ға қатысты метеошаманың бастапқы өлшеу түрлендіргіштерін орнату биіктігі және орны;

сыртқа шығарылатын көрсету құралдарына берілетін метеоақпараттың көлемі;

метеожабдықтың техникалық сипаттамалары;

оларды РТЖБП базасымен соңғы тексеру бойынша байланыс желісінің техникалық сипаттамалары;

ҚР АА ӘПЖН-ның талаптарында көзделген өзге де сипаттамалар.

Актіде тікұшақ айлағы метеожабдығының ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігі туралы шешім болуы тиіс.

Актіге тікұшақ айлағына қатысты метеожабдықты орналастыру схемасы қоса беріледі, онда тікұшақтардың қону және жерден көтерілу орындарына қатысты метеожабдықты өлшеу түрлендіргіштеріне дейінгі арақашықтық, бастапқы өлшеу түрлендіргіштерін көрсеткіштермен (тіркеуіштермен) немесе арнайы ЭЕМ-мен байланыстыратын байланыс желісінің ұзындығы, метеоақпараттың көрсету құрылғыларын орнату орны көрсетіледі. Схеманы азаматтық авиация басшылары және АМӨЖ бекітуі тиіс.

Тікұшақ айлағында орнатылған метеожабдықтың пайдаланушылық құжаттамасының болуы тексеріледі. Метеожабдықта регламенттік жұмыстарды жүргізілуінің уақыттылылығы және жүйелілігі тексеріліп, бұл туралы формуляр мен паспорттарда жазбалардың болуы, метеошамаларды өлшеу құралдарын тексерудің уақыты мен нәтижелері тексеріледі.

Метеожабдықтың іс жүзіндегі құрамын бағалау нәтижелері Тікұшақ айлағының метеожабдығын тексеру актісіне және сәйкестік кестесіне енгізіледі.

Арақашықтық пен биіктікті өлшеу үшін PC-50, PC-100 үлгілі өлшеу рулеткалары немесе осыған ұқсас сипаттамалары бар басқалары қолданылады.

КМҚ басқару пульттерін (көрсеткіштерін) және тіркеушілерін, сондай-ақ жел өлшемдері пульттерін (көрсеткіштерін) орналастыру визуалды бағаланады, яғни олардың метеобақылаушылардың жұмыс үй-жайларында болуы анықталады.

Бағалау нәтижелеріне:

Тікұшақ айлағының метеожабдығын тексеру актісіне – КМҚ-ның бастапқы өлшеу түрлендіргіштерінің блоктарын (негізгі және қосымша) орнату биіктігі және тікұшақ айлағының деңгейінен жел өлшемдері;

Көрінудің қалқан бағытынан тікұшақтардың қону және жерден көтерілу орнына қарай бағыты бойынша байқау орнынан қашықтықты өлшеу жүргізіледі.

Іс жүзіндегі қашықтықты өлшеу нәтижелері метеожабдықты орналастыру схемасына енгізіледі.

Бұлттардың төменгі шегі биіктігі (БТШБ) немесе тік көрінім (ТК) өлшеуіштерін орналастыру визуалды бағаланады. Бұл ретте (БТШБ) (ТК) бастапқы өлшеуіш түрлендіргіштерінің орналасу алшақтығы, сондай-ақ метеобақылаушылардың жұмыс орындарында басқару пульттерінің болуы анықталады.

(БТШБ) (ТК) қашықтан өлшегіштерді орналастырудың ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін бағалау визуалды жүргізіледі. Бұл ретте ЖЖРМ-да (БТШБ) (ТК) бастапқы өлшеуіш түрлендіргіштерінің және басқару пульттерінің – ЖЖРИ жұмыс үй-жайларында, көрсеткіштердің (дистанционды басқару пульттерінің) – метеобақылаушылардың жұмыс орнында болуы және орналасуы анықталады.

Метеобақылаушылардың жұмыс бөлмелеріндегі атмосфералық қысымды өлшеуіштердің, метеоалаңда ауа температурасы мен ылғалдығын өлшеуіштердің болуы визуалды анықталады.

Метеорологиялық өлшеу жүйелерінің (АМӨЖ бар болған жағдайда) орналасуының ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін бағалау визуалды жүргізіледі.

Метеобайқаушылардың жұмыс бөлмелерінде ӘҚБ диспетчері беретін метеоақпаратты тіркеу құралдарының болуы визуалды тексеріледі.

ӘҚБ-ның диспетчерлік пункттерінде, синоптик пен метеобайқаушының (бақылау) жұмыс үй-жайларында метеоақпараттың (индикациялау блоктары) көріну құралдарының болуы, сондай-ақ метеобайқаушының ӘҚБ диспетчерлері мен синоптиктермен дауыс зорайтқыш және телефон байланысының болуы визуалды тексеріледі.

Жабдықталмаған тікұшақ айлақтарында бақылау пункттері мен ӘҚБ диспетчерлері арасында дауыс ұлғайтқыш және телефон байланысының болуы визуалды тексеріледі.

Метеоақпараттың техникалық талаптарға сәйкестігін бағалау әдістемесі

Сыртқа шығарылатын көрсету құралдарына (индикациялау блоктары) берілетін метеоақпарат көлемінің сәйкестігін бағалау ҚР АА ӘПЖН-ның 16-тарауында көрсетілген сыртқа шығарылатын және бақылау көрсету құралдарында (индикациялау блоктары) көрсетілетін метеоақпаратты визуалды салыстыру әдісімен жүргізіледі. Тексеру үшін дыбыс зорайтқыш және телефон байланысы пайдаланылады.

Барлық көрсету құралдарына берілетін метеоақпараттың тіркелуін қамтамасыз етілуін тексеру телеграф аппаратында тіркелетін және көрсету құралдарында (индикациялау блоктары) көрінетін метеоақпаратты салыстырып тексеру әдісімен жүргізіледі. Көрсету құралдарында (индикациялау блоктары) көрінетін метеоақпарат тіркелген ақпаратқа көлемі бойынша да, метеошаманың мәні бойынша да ұқсас болуы тиіс. Тексеру үшін дыбыс зорайтқыш және телефон байланысы пайдаланылады.

Метеоақпаратты жаңарту көрсету құралдарында метеоақпаратты ауыстырудың іс жүзіндегі жиілігін осы жабдық үшін орнатылғанмен салыстыру әдісімен тексеріледі.

Осылайша метеошамаларды өлшеудің (бақылаудың) аяқталу сәті, оларды өңдеу және сыртқа шығарылатын көрсету құралдарына (индикациялау блоктары) келіп түсу (көріну) сәттері арасындағы іс жүзіндегі уақыт анықталады. Көрсету құралдарында метеоақпаратты жаңартудың іс жүзіндегі уақытын анықтау үшін секундөлшеуіш пайдаланылады.

Көрсету құралдарында (индикациялау блоктары) кейінгі ауысатын метеоақпаратты, байқауларды аяқтау, олардың нәтижелерін өңдеу және сыртқа шығарылатын көрсету құралдарында (индикациялау блоктары) метеоақпараттың келіп түсу (көріну) сәттері арасындағы орташа (іс жүзіндегі) уақыт Әуеайлақтың метеожабдығын тексеру актісіне енгізіледі.

Диапазондағы метеошамаларды Қазақстан Республикасының Үкіметі бекіткен ҚР АА ӘПЖН-ның 96-қосымшасында көрсетілген дәлсіздіктің жол берілетін шектерімен өлшеудің қамтамасыз етілуін бағалау тікұшақ айлағында орнатылған метеошамаларды өлшеудің барлық құралдарының жұмысқа қабілеттілігін тексеру әдісімен жүргізіледі.

Метеошамаларды өлшеу құралдарының жұмысқа қабілеттілігін тексеру метеошаманы өлшеудің тиісті құралына пайдалану құжаттамасы бойынша жүргізіледі.

Растайтын құжаттар бұйымға формулярда жұмысқа қабілеттілігін және техникалық қызмет көрсетуді тексеру туралы жазбалар немесе өлшеу құралдарын ведомстволық тексеру нәтижелері болып табылады.

Автоматты өлшеу, өлшеу нәтижелерін өңдеу және көрсету құралдарына және байланыс желілеріне ҰҚЖ, КМҚ, БТШБ (ТК) жел өлшемдерінде, ҰҚЖ шегі деңгейіндегі қысымда, ауа температурасы мен ылғалдығында көрінудің қашықтығы туралы ақпаратты беру, сондай-ақ автоматты түрде өлшенбейтін (бұлттар саны – жалпы және төменгі қабаттағы, атмосфералық құбылыстар, оның ішінде авиация үшін қауіпті), оларды өңдеу және көрсету құралдары мен байланыс желілеріне беру автоматтандырылған метеорологиялық өлшеу жүйесінің (АМӨЖ) тиісті жинағына пайдалану құжаттамасы бойынша жүргізіледі.

Тұрақты токқа кедергіні және метеошаманың бастапқы өлшеу түрлендіргіштерінен басқару пульттеріне дейін белгі беруге және метеоақпаратты индикациялаудың сыртқа шығарылатын блоктарына беруге арналған байланыс желісін оқшаулау кедергісін өлшеу КМ-61С типті кәбілдік құрылғының немесе кедергіні өлшеу диапазоны 0-ден 2000 Ом-ға дейін және кернеуі 100 В дейін кезінде 2000 МОм-ға дейін кедергіні оқшаулау көмегімен, ретімен тізбектеліп жүрізіледі.

14. Электрмен жабдықтаудың және электр жабдығының
сәйкестігін бағалау әдістемесі

Электрмен жабдықтаудың және электр жабдығының ҚР АА ӘПЖН-ға сәйкестігін бағалау құрамды, орналастыру, тікұшақ айлағының жабдықтың өлшемдері мен сипаттамаларын жер үстінде тексеру және алынған нәтижелерді ҚР АА ӘПЖН талаптарымен салыстырудың негізінде жүргізіледі.

Электрмен жабдықтауды тексеру нәтижелері сәйкестік кестесіне (8.1-кесте) енгізілуі тиіс. Электрмен жабдықтау және электр жабдығының сәйкестік кестесін толтыру үлгісі осы СБӘ-нің 23-қосымшасында келтіріледі.

8.1-кестені толтыру үлгісі мынадай:

1-баған – ҚР АА ӘПЖН тармақтарының нөмірлері көрсетіледі, оған сәйкесінше электрмен жабдықтау тексеріледі;

2-баған – ҚР АА ӘПЖН-ның тиісті тармақтары бойынша тексерулер мен сынақ нәтижелері көрсетіледі;

3-баған – тексеру қорытындыларын ҚР АА ӘПЖН талаптарымен салыстыру нәтижелері көрсетіліп, жазба жазылады:

"Сәйкес келеді" – бағаланатын өлшем ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес келген жағдайда;

"Баламалы түрде сәйкес келеді" – ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқу болған кезде ұшу қауіпсіздігінің баламалы деңгейін қамтамасыз ету туралы қорытынды болған жағдайда;

"Сәйкес келмейді" – бағаланатын өлшем ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес келмеген және жоғарыда көрсетілген Қорытынды болмаған жағдайда;

4-баған – ауытқулар болмаған жағдайда оған сәйкес азаматтық авиация ұйымдары ұшу қауіпсіздігінің баламалы деңгейін қамтамасыз ету жөніндегі іс-шараларды орындаған құжаттар нөмірлері, күні және атаулары көрсетіледі, сондай-ақ кестенің басқа бағандарының мазмұнын түсіндіретін қосымша ақпарат көрсетіледі.

8.1-кестенің соңында растайтын құжат көрсетіледі. Тікұшақ айлағының және оның объектілерінің электрмен жабдықтау және электр жабдығының ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін растайтын құжат азаматтық авиация ұйымының басшысы бекіткен Тексеру актісі болып табылады.

Еркін нысанда жасалатын актіде электрмен жабдықтауды ҚР АА ӘПЖН-ның барлық тармақтары бойынша тексеру нәтижелері көрсетілуі тиіс.

Әуежайды қоректендіретін орталықтандырылған электрмен жабдықтаудың тәуелсіз көздерінің саны мына құжаттардың бірі бойынша тексеріледі: Энергиямен жабдықтаушы ұйымның техникалық шарттары (бұдан әрі – ТШ), Мемэнергоқадағалау актісі, Электр қондырғыларды пайдалануға қабылдау актісі, әуежайдың электр желілерін салу немесе қайта жаңарту жобасы бойынша орындау құжаттамасы.

Енгізу электр беретін желілердің (бұдан әрі – ЭБЖ) өткізу қабілетінің ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігі қалыпты және авариядан кейінгі режимде ең үлкен тұтынылатын қуаттың әрбір көзден енгізу ЭБЖ-нің өткізу қабілетімен салыстыру нәтижесінде белгіленеді. Қалыпты режимде ең үлкен тұтынылатын қуат ("Электр және жылу энергияларын пайдалану ережелеріне" сәйкес) жүктеме кестесі бойынша қабылданады. Авариядан кейінгі режимде ең үлкен тұтынылатын қуат (әрбір көзден қоректену үшін) тұтынылатын қуат сияқты, қалыпты режимде бір ажыратылған сыртқы көз кезінде немесе есептеу жолымен алынуы мүмкін. ЭБЖ-нің өткізу қабілеті ЭОҚ-нің 1.3-тарауына сәйкес анықталады.

Әуеайлақ объектілерінің электрмен қоректендіруге
сәйкестігін бағалау әдістемесі

Объектіде сенімділік санаты (электрмен жабдықтаудың орталықтандырылған көздерінен енгізу құрылғылары, дербес көздер, резервті автоматты түрде енгізу (бұдан әрі – РАЕ), РУ құрылғылары, трансформаторлар) бойынша осы объектіге берілген электрмен жабдықтауды қамтамасыз ететін құрылғының болуы визуалды тексеріледі.

Құрылғыны электр энергиясының резервті көзіне ауыстырған кезде электрмен қоректендіруді беруді үзу уақыты әрбір көзде кернеудің кезекпен жоғалуын бейнелеу жолымен тексеріледі. Бұл ретте кернеудің ажыратылған сәтінен бастап оны қалпына келтірген сәтке дейінгі уақыт анықталады.

Объектінің электр схемалары бойынша оларды талдау нәтижесінде:

электр желісімен резервтелетін электр энергиясының негізгі көзі ретінде дербес дизель-генераторлық құрылғыны пайдалану мүмкіндігі;

төмен кернеу жағынан РАЕ-ның болуы;

кепілдік берілген (үздіксіз) қоректендіру қалқандарының орналасуы анықталады.

Электрмен қоректендірудің химиялық көзінен үздіксіз жұмыстың ықтимал уақыты электр энергиясы көзінің және құрылғының паспорт деректерін салыстырумен анықталады.

Бөгде ұйымдардың ӘҚБ объектілерінің, радионавигацияның, қону және байланыс жұмыстарын қамтамасыз етумен байланыссыз электр қабылдағыштарды, қосуының болмауы осы объектілер мен әуежайдың электрмен жабдықтау схемалары бойынша тексеріледі.

Заттық тексеру кезінде электрмен жабдықтау схемасында көзделмеген қосылулардың болмауы, пайдалану құжаттамасы тексеріледі.

Қоректендірудің дербес көздерінің сәйкестігін
бағалау әдістемесі

Автоматтандыру дәрежесі және дизель-енератордың қуаты дизель-генераторды пайдалану құжаттамасы бойынша, сондай-ақ аккумулятор батареяларының пайдалану құжаттамасы тексеріледі.

Заттық тексеру кезінде дербес көзден жабдыққа (орталықтандырылған электрмен жабдықтаудың ажыратылған көздері кезінде) кернеудің берілуі тексеріледі.

Өзара резервтелетін кәбілдік ЭБЖ санын тексеру принципті электр cxeмасы бойынша, ал объектіде – кәбілдік желілердің шығар ұшы бойынша жүргізіледі.

15. Авариялық-құтқару құрылғысының сәйкестігін
бағалау әдістемесі

Авариялық-құтқару құралдарының ҚР АА ӘПЖН 18-тарауының және 97-қосымшасының талаптарына сәйкестігін бағалау нәтижелері осы СБӘ-ге сәйкестік кестесіне (9.1-кесте) енгізіледі.

Авариялық-құтқару құралдарының сәйкестік кестесін (9.1-кесте) толтыру үлгісі осы СБӘ-ге 24-қосымшада келтірілген.

Сәйкестік кестесін толтыру тәртібі мынадай:

1-баған – ҚР АА ӘПЖН-ның бағаланатын тармақтарының нөмірлері көрсетіледі;

2-баған – ҚР АА ӘПЖН-ның тиісті тармақтары бойынша тексерулер мен сынақтар нәтижелері көрсетіледі;

3-баған – тексерулер мен сынақтар қорытындыларын ҚР АА ӘПЖН талаптарымен салыстыру нәтижелері көрсетіледі және мынадай жазба жазылады:

"Сәйкес келеді" – бағаланатын өлшем ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес келген жағдайда;

"Баламалы түрде сәйкес келеді" – ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқулар болған кезде ұшу қауіпсіздігінің баламалы деңгейін қамтамасыз ететін қорытынды болған жағдайда;

"Сәйкес келмейді" – бағаланатын өлшем ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкес келмеген және жоғарыда көрсетілген Қорытынды болмаған жағдайда;

4-баған – ҚР АА ӘПЖН талаптарынан ауытқыған жағдайда оған сәйкес азаматтық авиация ұйымы ұшу қауіпсіздігінің баламалы түрде деңгейін қамтамасыз ету жөніндегі шараларды орындайтын құжаттардың нөмірлері, күні және атауы көрсетіледі, сондай-ақ кестенің басқа бағанындағы жазбаларды түсіндіретін қосымша ақпарат беріледі.

Кестенің соңында растайтын құжат көрсетіледі. Авариялық-құтқару құралдарының ҚР АА ӘПЖН талаптарына сәйкестігін растайтын құжат азаматтық авиация ұйымының басшысы бекіткен Тексеру актісі болып табылады.

Еркін нысанда жасалатын актіде ҚР АА ӘПЖН-ның барлық тармақтары бойынша тексеру нәтижелері көрсетілуі тиіс. Әуеайлақтағы Авариялық-құтқару құралдарының сәйкестігін тексеру жылына бір реттен жиі емес жүргізіледі.

Жауынгерлік әзірлікте өрт сөндіру автокөліктердің (бұдан әрі – ӨА) болуы мен саны оларды авариялық-құтқару станцияларында қарау кезінде анықталады. Өрт сөндіру құрамының, оның ішінде ӨА-дағы көбік жасаушының саны және оларды берудің жиынтық өнімділігі ПА-ның паспорттық деректері бойынша анықталады.

Тікұшақ айлағындағы ӨА-ның жалпы саны тікұшақ айлағының дәрежесіне, олардың талап етілетін өрттен қорғау деңгейі (бұдан әрі – ТӨҚД) бойынша санатына және орналасуына, орналасқан орнына және ӨА-ның тактикалық-техникалық сипаттамаларына байланысты болады. Автомобильдердің ӘК-де өрт сөндіру үшін ұсынылған өрт техникасына қатыстылығы осы ӨА түріне мына құжаттардың кез келгені бойынша анықталады:

АА ҒЗИ-дің қорытындысы;

осы тікұшақ айлағының қарамағындағы уәкілетті органның ұсынымдары.

Әрбір ӨА-ның талап етілетін жабдықпен жинақталуы қарау барысында анықталады.

Қарау кезінде жабдықтың жұмысқа қабілеттілігі тексеріледі.

ҚР АА ӘПЖН-ның қосымшасында көрсетілген әрбір ҰҚЖ үшін санға қатысты көбік жасаушының екі еселенген резервінің болуы тексеру сәтіне тікұшақ айлағында (ӨА-да май толтырылғанды қоспағанда) көбік жасаушының іс жүзінде болуымен анықталады.

Тікұшақ айлағында ӨА-ға суды қайта құю пункттерінің болуы визуалды анықталады.

ӨА-ны өрістету уақыты ҚР АА ӘПЖН-ның ережелері бойынша анықталады. Өрістету уақыты өрт-құтқару есебіне дабыл белгісі жариялаған сәттен бастап тікұшақ айлағында өрт орнына жеткен лафеттік бағаннан өрт сөндіру құрамын беруді бастау сәтіне дейін есептеледі.

Өрістету уақыты тәжірибелі тексеру барысында анықталады және хронометр тіркейді.

Тексеру оптималды көрінуде және төсемнің қанағаттанарлық жағдайында жүргізіледі.

Тәжірибе тексеру жүргізу және оның міндеттері туралы хабарланған өрт-құтқару есебін тексеру басталмастан бұрын авариялық-құтқару станциясының (АҚС) кезекші бөлмесінде болуы тиіс. Дабыл кезекші бөлмесінде дауыстап хабарланады.

Тікұшақ айлағында АҚС-тың болуы және онда іздестіру-құтқару жұмыстарының (бұдан әрі – ІҚЖ) мен ӨА орналасуы визуалды анықталады. АҚС-та байланыс құралдары мен сигнал берудің болуы АҚС-ты тексеру кезінде анықталады. Бұдан басқа, байланыс және хабарлау схемасы қаралады, сондай-ақ байланыс құралдары мен сигнал берудің жұмысқа қабілеттілігі тексеріледі.

Жүріп өту мүмкіндігі жоғары көлік құралының болуы және іздестіру-құтқару жұмыстарын жүргізу үшін УҚТ және ҚТ-радиостанциялармен жабдықталуы тікұшақ айлағын тексеру кезінде анықталады. Көлік құралын қараған кезде радиостанцияның жұмысқа қабілеттілігі тексеріледі.

Тікұшақ айлағында жүзу көлік құралдарының болуы және олардың байланыс, жарықтандыру құралдарымен, топтық және жеке жүзу құралдарымен жабдықталуы тікұшақ айлағын тексеру кезінде анықталады.

Жүзу құралдарын қараған кезде байланыс, жарықтандыру құралдарының жұмысқа қабілеттілігі тексеріледі.

Егер жүзу құралдарын басқа ұйымдар бөлген жағдайда, осы ұйымдардың өзара әрекеттесу жоспарлары қарастырылады.

Тікұшақ айлағында стационарлық командалық пункттің және өрт байланысы пунктінің болуы қарап анықталады. Байланыс құралдарының болуы пункттерді тексеру кезінде анықталады. Бұдан басқа, байланыс және хабарлау схемасы қаралады, сондай-ақ байланыс құралдарының жұмысқа қабілеттілігі тексеріледі.

Басшылықты авариялық-құтқару жұмыстарымен қамтамасыз ету және оны дауыс зорайтқыш құрылғымен, әуе электр байланысы құралдарымен жарақтандыру үшін тікұшақ айлағында ПКП-ның болуы тікұшақ айлағын тексеруде анықталады. Қарау кезінде көлік құралының СКП, АҚҚ, ұшу басшысымен, ӨА-мен байланысын жүзеге асыру мүмкіндігі тексеріледі.

Бақылау пункттерінің болуы тікұшақ айлағын тексеру кезінде анықталады. Әрбір ҰҚЖ-да ӘК-нің ұшуын және қонуын байқау мүмкіндігі байқау пунктінен тікелей визуалды және оптикалық аспаптардың (мысалы, бинокльдің) көмегімен анықталады. Байланыс құралдарының болуы пункттерді тексеру кезінде анықталады.

ӨА тұрақ орындарының болуы және сәйкестігі тікұшақ айлағын тексеру барысында анықталады.

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 1-қосымша

Стандартты атмосфера температурасының әуеайлақтың теңіз
деңгейінен есептегендегі биіктігіне тәуелділігі

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 2-қосымша 3.1-кесте

Алатау әуеайлағының ҰҚЖ қолданылатын арақашықтығының ҚР ӘПЖН-ға
СӘЙКЕСТІК КЕСТЕСІ

ӘПЖН пункті	Тексеру қорытындылары	Растайтын құжат	ҚР ӘПЖН сәйкестігі	Ескерту
1	2	3	4	5
3-тарау 4 т.	Қону МБ = 538 ЕОҚ = 2600 м ҰОҚ = 3000 м ҮҰОҚ = 2600 м ОҚҚ = 2600 м Қону МБ = 2338 ЕОҚ = 2600 м ҰОҚ = 3000 м ҮҰОҚ = 2600 м ОҚҚ = 2600 м РЖ-3-тен МБ = 538 ЕОҚ = 1260 м ҰОҚ = 1660 м ҮҰОҚ = 1260 м РЖ-3-тен МБ = 2338 ЕОҚ = 1340 м ҰОҚ = 1740 м ҮҰОҚ = 1340 м	1,2,3	Сәйкес келеді	ТАЖ – 0 м; ЕА – 400 м; ҰҚЖ шегінің жылжуы жоқ ТАЖ – 0 м; ЕА – 400м; ҰҚЖ шегінің жылжу - жоқ
РАСТАЙТЫН ҚҰЖАТТАР: 1. Алатау әуеайлағы ауданында ұшуды жүргізу нұсқаулығы, 28.09.2009 ж. бекітілген 2. Алатау әуеайлағының геометриялық өлшемдерін, жасанды жамылғыларының жай-күйін және күндізгі таңбалануын тексеру актісі, 19.06.2010 ж. 3. ЖҰҚЖ осі бойынша бойлық пішіні, "Қазаэрожобалау" РМК, 2010 ж.

М. О. _____________________________ _____________ _____________

(Өтінім Берушінің Лауазымы) (қолы) (Т.А.Ә.)

_____________

(күні)

М.О. "Қазаэронавигация" РМК (филиал атауы)

директоры _______________ _____________

(қолы) (Т.А.Ә.)

______________

(күні)

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 3-қосымша

ЖҰҚЖ-ның кеңейтілуімен енін және ЖҰҚЖ шегі алдындағы
бекітілген учаскенің өлшемін анықтау схемасы

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 4-қосымша

РЖ-ның ЖҰҚЖ-ға түйіскен жеріндегі шеңберленген радиусын анықтау схемасы

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 5-қосымша

ЖҰҚЖ бойлық пішінін көрсету үлгісі
(ҰЖ бойлық пішінінің ЖҰҚЖ осіне жалғасқан жері үзік сызықпен белгіленген)

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 6-қосымша

Орналастырылатын арақашықтардың қысқартылуы

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 7-қосымша 3.2-кесте

(толтыру үлгісі)

Алатау әуеайлағының физикалық сипаттамалары мен элементтерінің
күндізгі таңбалануының ҚР ӘПЖН талаптарына
СӘЙКЕСТІК КЕСТЕСІ
ЖҰҚЖ қону МБ 53^о/233^о

ҚР ӘПЖН тармағы	Тексеру мен сынақтар нәтижелері	Растайтын құжат	ҚР ӘПЖН сәйкестігі	Ескертпе
1	2	3	4	5
2-тарау 12-т.	Әуеайлақ сыныбы — "В"	1	Сәйкес келеді
2-тарау 13-т.	ЖҰҚЖ стандартты жағдайдағы ұзындығы — 2084 м. (ЖҰҚЖ сыныбы - "В")	1	Сәйкес келеді
3-тарау 15-т.	ЖҰҚЖ бітетін жердегі ҰЖ учаскесінің ұзындығы: - қону МБ 53о бар бітетін жеріндегі - 60 м; - қону МБ 233о бар бітетін жеріндегі - 60 м.	2	Сәйкес келеді
3-тарау 16 және 17-тт.	ЖҰҚЖ осінен ҰЖ шегіне дейінгі арақашықтығы — 150 м.	2	Сәйкес келеді
3-тарау 18-т.	ЖҰҚЖ осінен ҰЖ жоспарланған бөлігінің шегіне дейінгі арақашықтығы — 80 м.	2	Сәйкес келеді
3-тарау 19-т.	Әуеайлақ элементтерінің жасанды жамылғылары бар ҰЖ жоспарланған бөлігінің топырақты жамылғыларымен түйісу жерлеріндегі кертілген бөліктері — жоқ	2	Сәйкес келеді
3-тарау 20-т.	ҰЖ-ның бекітілген учаскелерінің ЖҰҚЖ шектері алдындағы көлемі (трапеция түрінде): - қону МБ 53о басталатын жерде бар - ішкі ені - 45 м; - сыртқы ені - 32 м; - ұзындығы — 50 м. - қону МБ 233о басталатын жердегі бар - ішкі ен - 49 м; - сыртқы ені - 30 м; - ұзындығы - 54 м.	2	Сәйкес келеді
3-тарау 21-т.	Функционалдық қолданылу мақсаты ҰЖ жоспарланған бөлігі шегінде орналастыруды талап етпейтін объектілері жоқ. ҰҚЖ-ны ұшып көтерілу және қону үшін қолдану кезінде жылжымалы объектілердің болуы ескерілмеген.	2,5	Сәйкес келеді
3-тарау 22-т.	Функционалдық қолданылу мақсаты жоспарланған бөлігі шегінен бастап ҰЖ шегіне дейін орналастыруды талап етпейтін объектілері жоқ.	2,5	Сәйкес келеді
3-тарау 23-т.	ЖҰҚЖ ені — 42 м	2	Сәйкес келеді
3-тарау 24-т.	ЖҰҚЖ-ның ұлғайтылған ені: - қону МБ 53о бастап — РЖ-1-ге түйіседі - қону МБ 233о бастап - 75 м	2	Сәйкес келеді
3-тарау 25-т.	ҰЖН-ға ЖҰҚЖ-ның бойлық пішіні енгізілген	3,4	Сәйкес келеді
3-тарау 26, 27-тт.	ҰЖ бітетін жеріндегі ҚАА көлемі: - қону МБ 53о бітетін жерінде бар - ұзындығы 90 м; - ені 200 м; - қону МБ 233о бітетін жерінде бар - ұзындығы 90 м; - ені 200 м.	2	Сәйкес келеді
3-тарау 28-т.	ҚАА шегіндегі жылжымайтын объектілер — жоқ. ҰҚЖ-ны ұшып көтерілу және қону үшін қолдану кезінде жылжымалы объектілердің болуына жол берілмеген.	2,5	Сәйкес келеді
3-тарау 29-т.	ҚАА әуе кемесінің ҰҚЖ-ға жетпей қонуы немесе оның шегінен асып кетуі кезінде зақым келу қаупін азайту үшін жоспарланып, жасалған	2	Сәйкес келеді
3-тарау 30-т.	ҚАА беті екі жағынан да ұшып көтерілу және қонуға кіру жерінен аспайды. ҚАА-ның еңістері тегіс және мыналарды құрайды: - бойлық - 3%; - көлденең — 2,5%.	2	Сәйкес келеді
3-тарау	ЕА ұзындығы: - қону МБ 53о болатын ЖҰҚЖ шегінде - 400 м;	2,4	Сәйкес келеді
3-тарау 32-т.	ЖҰҚЖ-ның ось желілері жалғасатын жерден ЕА шекарасына дейінгі қашықтығы — 80 м	2,4	Сәйкес келеді
3-тарау 33-т.	ЕА беті ұшып көтерілетін бағыттың екі жағынан да ұлғаймалы еңіс 1,25% болатын жазықтықтардан аспайды	2,3	Сәйкес келеді
3-тарау 34-т.	ЕА еңістері ұшып көтерілетін бағыттың екі жағынан да ЖҰҚЖ еңістерімен салыстыруға келеді. Ұлғаймалы еңістерде күрт өзгерістер байқалмайды.	2,3	Сәйкес келеді
3-тарау 35-тт.	ЕА шегінде ұшып көтерілетін бағыттың екі жағынанда әуедегі ұшақтардың қауіпсіздігіне қауіп келтіретін объектілер жоқ.	2,5	Сәйкес келеді
3-тарау 36, 37-тт.	Жамылғының ені мен беріктігі бойынша ТАЖ-ға қойылатын талаптар: МБ - 53о/233о болатын ТАЖ — жоқ	2,4	Сәйкес келеді
3-тарау 38-т.	РЖ-да пайдаланылатын ӘК индекстері: МРЖ — 5 индексті ӘК; РЖ - 1—6 индексті ӘК; РЖ - 2—5 индексті ӘК; РЖ - 3—5 индексті ӘК; РЖ – 4—5 индексті ӘК.	2,4	Сәйкес келеді
3-тарау 39-т.	РЖ-ның жасанды (әуе айлақтық) жамылғыларының ені:	2	Сәйкес келеді	ҰҚБД қамтамасыз ету туралы қорытынды бекітілген Сыртқы авиашиналары бойынша шасси жолтабаны 9,5 м дейінгі 6 индексті ұшақтар үшін
	МРЖ — 21 м;		Ұқсас
	РЖ – 1—18 м;		Сәйкес келеді
	РЖ – 1—18 м;		Сәйкес келеді
	РЖ - 2—21 м;		Сәйкес келеді
	РЖ – 3—21 м;		Сәйкес келеді
	РЖ – 4—21 м.		Сәйкес келеді
3-тарау 40 т.	РЖ-ның және бекітілген екі жағының жалпы ені:	2	Сәйкес келеді	Сыртқы қозғалтқыш осьтері арасындағы қашықтық 27 м дейінгі 6 индексті ұшақтар үшін. ҰҚБД қамтамасыз ету туралы қорытынды бекітілген
	МРЖ — 29 м;		Сәйкес келеді
	РЖ - 1—33 м;		Ұқсас
	РЖ - 2—28 м;		Сәйкес келеді
	РЖ - 3—30 м;		Сәйкес келеді
	РЖ – 4—30 м		Сәйкес келеді
3-тарау 41-т.	РЖ-ның ось сызығы мен жылжымайтын кедергілер арасындағы қашықтық:	2	Ұқсас	ҰҚБД қамтамасыз ету туралы қорытынды бекітілген
	МРЖ — 35 м;		Сәйкес келеді
	РЖ – 1—47,5 м;		Сәйкес келеді
	РЖ – 2—47,5 м;		Сәйкес келеді
	РЖ – 3—47,5 м;		Сәйкес келеді
	РЖ – 4—47,5 м.		Сәйкес келеді
3-тарау 42-т.	Параллель РЖ-ның ось сызықтары арасындағы қашықтық: (РЖ - 1 және РЖ – 2; РЖ – 2 және РЖ – 3; РЖ – 3 және РЖ – 4) — 100 м артық	2	Сәйкес келеді
3-тарау 43-т.	ЖҰҚЖ-ға түйіскен жердегі РЖ-ның шеңберленген радиустары:	2	Ұқсас	ҰҚБД қамтамасыз ету туралы қорытынды бекітілген ҰҚБД қамтамасыз ету туралы қорытынды бекітілген
	РЖ – 1—30 м;		Сәйкес келеді Ұқсас
	РЖ – 2—30 және 35 м;		Сәйкес келеді
	РЖ – 3—50 м;		Сәйкес келеді
	РЖ – 4—50 м.		Сәйкес келеді
3-тарау 44-т.	Перрондағы бағыттың ось сызығы мен жылжымайтын кедергілер арасындағы қашықтық 42 м құрайды.	2	Сәйкес келеді
3-тарау 45, 46, 47-тт.	Радиобиіктік өлшегіштің жұмыс аймағы жоқ	2	Сәйкес келеді
3-тарау 48-т.	Әуеайлақ жан-жағынан түгел қоршалған.	2	Сәйкес келеді
10-тарау, § 1, 96-115-тт.	ЖҰҚЖ, РЖ және перронда тиісті көлемдегі мен түстегі таңбалау белгілері қойылған.	2	Сәйкес келеді
10-тарау, § 2 116-120- тт.	Топырақты ҰҚЖ-ның қажетті таңбалау белгілері бар	2	Сәйкес келеді
10-тарау, § 3 121-125- тт.	Шектеулі пайдалану аймақтары жоқ	2	Сәйкес келеді
10-тарау, § 4 126-137- тт.	Таңбалауға тиісті барлық объектілер мен кедергілер таңбаланды. Жылжымайтын объектілерде таңбалаудың түсі – қызыл, ақ; жылжымалы объектілер үшін – қызыл және сары.	2	Сәйкес келеді
10-тарау, § 5 138-140- тт.	БӨР-ды тексеру пункті - жоқ	2	Сәйкес келеді
15-тарау, § 1 264-267-тт.	РЖ-да жарық шығаратын жамылғы бар РЖ жиектерінің маркерлері — жоқ	2	Сәйкес келеді
15-тарау, § 2 268-274-тт., § 3 275-т.	Топырақты ҰҚЖ, РЖ, перрон және ТО-ның маркерлерінің болуы, түсі, орналасуы мен биіктігі	2	Сәйкес келеді
Растайтын құжаттар: 1. "Қазаэрожобалау" РМК-ның Алатау әуеайлағының сыныбы туралы 12.05.2009 жылғы қорытындысы. 2. Алатау әуеайлақтың геометриялық өлшемдерін, жасанды жамылғылары мен күндізгі таңбалауды тексеру актісі, 19.06.2010 ж. 3. ЖҰҚЖ осі бойынша бойлық пішіні, "Қазаэрожобалау" РМК, 2009 ж. 4. Алатау әуеайлағы ауданында Ұшуды жүргізу нұсқаулығы, 28.09.2008 ж. бекітілген. 5. Алатау әуеайлағы ауданындағы кедергілерді тексеру актісі, 19.05.2009 ж.

М.О. ____________________________ ___________ _____________

(өтініш берушінің қызметі) (қолы) (Т.А.Ә.)

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 8-қосымша

Стандартты төрт дөңгелекті тіреуге арналған PCN = |(Fн) графиктері

1-сурет. Қатты емес жабын

2-сурет. Қатты жабын

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 9-қосымша 3.3-кесте

(толтыру үлгісі)

Алатау әуеайлағының жасанды жамылғылары мен топырақты
элементтері беттерінің беріктігі мен жағдайының
ҚР ӘПЖН-ның талаптарына
СӘЙКЕСТІК КЕСТЕСІ
(Қону МБ 53^о/233^о болатын ЖҰҚЖ)

ҚР ӘПЖН тармағы	Жамылғылар беріктігін тексеру және бағалау қорытындылары		Пайдаланылатын ӘК түрлері және олардың ACN жіктеу сандары	Растайтын құжат	ҚР ӘПЖН сәйкестігі	Ескертпе
	Әуеайлақ элементтері	PCN жасанды жамылғы беріктігінің индексі
1	2	3	4	5	6	7
5-тарау 49-54 тт.	53о/233о ЖҰҚЖ	РСN 55/F/C/W/T	В747-400 (395,987т) – 79 В747-300 (379,2т) – 71 В747-200С (373, 305т)– 70 В767-300-ЕR (185,52т)– 70 В737-200 (58, 332 т) – 35 В727-200 (95,254т) - 61 A310-300 (157,0т) – 64 А310-200 (142,0т) – 54 А300В4 (165т) – 68 ВАС1-11 сер.500 – 33 L-1011-500 (225.8т) – 79 Ил-62М (168т) – 67 Ил-96 (231т) – 57 Ил-86 (216,4т) – 44 Ту-204 (93,5т) – 33 Ту-154 (98т) – 30 Ан-124 (392т) – 77 Ил-76ТД (191т) – 40 және төмен сыныптағы ӘК	1,2	Сәйкес келеді	Толық салмақты В747-400, В747-300, В747-200С, L-1011-500, В767-300-ЕR, Ан-124 ұшақтары қозғалысының санын тәулігіне 5 ұшаққа дейін қысқартылсын; Толық салмақты В727-200, А310-300, А300В4, Ил-62М, Ил-96 ұшақтарын тәулігіне 20 ұшаққа дейін ұшуға шектеу болады.
5-тарау 49-54 тт.	МРЖ, РЖ-1, РЖ-3, РЖ-4	PCN 16/R/В/X/T	Ту-134 (47,6т) – 13 Як-42 (56,5т) – 16 Ан-12 (61т) – 17 Ан-24 (21т) – 10 Ил-114 (22,75т) – 12 Як-40 (16т) – 9 және төмен кластағы ӘК	1,2	Сәйкес келеді	толық салмақты Ан-12 ұшағы қозғалысының санын тәулігіне 10 ұшаққа дейін шектеу.
5-тарау 49-54 тт.	РЖ-2, Перрон (МС 4...7)	PCN 56/F/C/X/T	В747-400 (395, 987т) – 79 В747-300 (379,2т) – 71 В747-200С (373, 305т)– 70 В767-300-ЕR (185,52т)– 70 В737-200 (52,332т) – 35 В727-200 (95,254т) - 61 A310-300 (157,0т) – 64 А310-200 (142,0т) – 54 АЯ300В4 (165т) – 68 ВАС1-11 сер.500 – 33 L-1011-500 (225.8т) – 79 Ил-62М (168т) – 67 Ил-96 (231т) – 57 Ил-86 (216,4т) – 44 Ту-204 (93,5т) – 33 Ту-154 (98т) – 30 Ан-124 (392т) – 77 Ил-76ТД (191т) – 40 және төмен сыныптағы ӘК	1,2	Сәйкес келеді	Толық салмақты В747-400, В747-300, L-1011-500, Ан-124 ұшақтары қозғалысының санын тәулігіне 5 ұшаққа дейін; толық салмақты В747-200С,В767-00-ЕR, В727-200, А310-300, А300 В4, Ил-62М, Ил-96 ұшақтары тәулігіне 20 ұшаққа дейін шектеу.
6-тарау 56, 58-62 тт.	ЖҰҚЖ, РЖ, перрон, МС, ҰҚ бекітілген учаскелерінде, ҚБЖ ЖҰҚЖ және РЖ, сондай-ақ АҰҚЖ-ның бетінде және топырақты элементтерде жол беруге болмайтын ақаулар жоқ.			3	Сәйкес келеді
6-тарау 57 т.	Әуеайлақ жамылғысы тегістігінің жалпы сипаттамасы (R) — 4			2,4	Сәйкес келеді
Растайтын құжаттар: 1. "АCN-PCN" ИКАО әдісі бойынша Алатау әуеайлағының жасанды жамылғысының беріктігі туралы "Қазаэрожобалау" РМК-ның 12.05.2009 жылғы қорытындысы. 2. 28.09.2008 жылы бекітілген Алатау әуеайлағының ауданында ұшуды жүргізу нұсқаулығы. 3. Алатау әуеайлағының геометриялық өлшемдерін, жасанды жамылғыларының жай-күйін және күндізгі таңбалануын тексеру актісі, 19.06.2010 ж. 4. Әуеайлақ жамылғысының тегістігі туралы 20.08.2010 жылғы қорытындысы.

М.О. ____________________________ ________ _________ __________

(өтініш берушінің қызметі) (қолы) (Т.А.Ә.) (күні)

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 10-қосымша

Жоспардағы сынықтар мен шұңқырлардың өлшемдерін анықтау

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 11-қосымша

КЕЛІСІЛГЕН БЕКІТЕМІН

______________________________ ______________________________

("Қазаэронавигация" РМК (өтініш берушінің қызметі)

филиалы директорының қызметі) ______________________________

______________________________ (қолы, Т.А.Ә.)

(қолы, Т. А.Ә.)

______________________________ (күні)

(күні)

Әуеайлақ ауданында кедергілерді тексеру
АКТІСІ

_______________

(атауы)

___________________________

(өтінім беруші)

____________________ ____________________ ____________________

(лауазымы) (қолы) (Т.А.Ә.)

____________________ ____________________ ____________________

(лауазымы) (қолы) (Т.А.Ә.)

____________________ ____________________ ____________________

(лауазымы) (қолы) (Т.А.Ә.)

_______________ "Қазаэронавигация" РМК филиалының

(атауы)

____________________ ____________________ ____________________

(лауазымы) (қолы) (Т.А.Ә.)

_________________________________

(орындаушы)

____________________ ____________________ ____________________

(лауазымы) (қолы) (Т.А.Ә.)

____________________ ____________________ ____________________

(лауазымы) (қолы) (Т.А.Ә.)

____________________ ӘУЕАЙЛАҚ АУДАНЫНДАҒЫ КЕДЕРГІЛЕРДІ
(атауы)
МЕРЗІМДІК ТЕКСЕРУ НӘТИЖЕЛЕРІН ТІРКЕУ ПАРАҒЫ

Р/с №№	Тексеру күні	Тексеруші (лер) қызметі (тері) мен Т.А.Ә.	Тексеру нәтижелері**
1	2	3	4
* - Тексеру актісі әуеайлақта және оның айналасында кедергілердің нақты жағдайына сәйкестігі (жылына кем дегенде екі рет) тексеріліп тұрады. Тексеру нәтижелері бойынша хаттама толтырылады, ол басшы бекіткеннен кейін Тексеру актісіне қосымша ретінде тіркеледі. ** - 4-бағанда басшы бекіткен тексеру хаттамасы көрсетіледі.

1. ӘУЕАЙЛАҚ БОЙЫНША ЖАЛПЫ ДЕРЕКТЕР

1.1. Кедергілер туралы деректер ортасы ӘБН-да орналасқан радиусы 50 км шеңбер шегінде алынған.

1.2. Әуеайлақтың ______ ЖҰҚЖ бар (қону МБ__ -__) “____”сыныбы.

(ЖҰҚЖ саны)

ЖҰҚЖ ________ (қону МБ ___ -____) “_____” сыныбы.

(ЖҰҚЖ нөмірі)

ЖҰҚЖ ________ (қону МБ ___ -____) “_____” сыныбы.

(ЖҰҚЖ нөмірі)

1.3. Әуеайлақ сыныбы – “_____”.

1.4. ЖҰҚЖ тиісті шегімен байланысты Х О У координаталарының тікбұрышты жүйесінде ЖҰҚЖ шектеріне қатысты ӘБН-ның орналасуы:

ҰҚЖ____________

(ЖҰҚЖ нөмірі)

- координаталардың басталуы - қону МБ____ болатын ҰҚЖ шегі:

Х = ________ м;

У = ________ м

- координаталардың басталуы - қону МБ____ болатын ҰҚЖ шегі:

Х = ________ м;

У = ________ м

ҰҚЖ____________

(ЖҰҚЖ нөмірі)

- координаталардың басталуы - қону МБ ____ болатын ҰҚЖ шегі:

Х = ________ м;

У = ________ м

- координаталардың басталуы - қону МБ ____ болатын ҰҚЖ шегі:

Х = ________ м;

У = ________ м

Растайтын құжат: _________________________________________

(атауы)

1.5. Әуеайлақ қонуының санатталған бағыттары:

қону МБ ______________(санаты көрсетілуі тиіс)

қону МБ ______________(санаты көрсетілуі тиіс)

1.6. Әуеайлақ биіктігі — _________ м.

Растайтын құжат: _________________________________________

(атауы)

П.1.1-кестесі

2. Әрбір ҰҚЖ бойынша деректер

ЖҰҚЖ қону МБ ________

ЖҰҚЖ-ның нақты азимуты Растайтын құжат: ________________________ _________________________________________ (атауы)
ЖҰҚЖ ұзындығы
ЖҰҚЖ ені
ЖҰҚЖ шегі жанындағы ЕА ұзындығы: - қону МБ болатын _____ - МБ болатын _____
ҰЖ ені
ЖҰҚЖ немесе АТЖ шеттерімен түйіскен жерінде ҰЖ-ның топырақты учаскілердің ұзындығы: - қону МБ болатын _____ - қону МБ болатын _____
ЖҰҚЖ соңынан аралас шегіне (бар болған жағдайда) дейінгі қашықтық: - қону МБ болатын_____ - қону МБ болатын_____
ЖҰҚЖ шегінің биіктігі: қону МБ болатын - ____ қону МБ болатын – ______ Растайтын құжат:
ҰЖ-ның жоспарлаған бөлігі шеңберінде немесе ЕА шегі жанында осі бойынша ең жоғары нүктенің биіктігі: қону МБ болатын – _____ қону МБ болатын – _____ Растайтын құжат: ________________________
ҰҚЖ-ның санатталған бағытының шегінен кейін 1800 м қашықтықта орналасқан ЖҰҚЖ ось сызығының биіктігі: қону МБ болатын – _____ қону МБ болатын – _____

3. ӘУЕАЙЛАҚ КЕДЕРГІЛЕРІНІҢ ТІЗБЕСІ______________.

4. ӘУЕАЙЛАҚ КЕДЕРГІЛЕРІНІҢ ТІЗБЕСІ______________.

П.1.2-кесте

Әуеайлақ кедергілерінің тізбесі

Кедергінің №

Кедергінің атауы

АТЖ-ға қатысты полярлық координаталар

Тікбұрышты координаталар

WGS-84 географиялық координаталары

Н(м) кедергінің абсолюттік биіктігі

Растайтын құжат

Sп (м)

Aп

Қону МБ

Қону МБ

град

мин

сек

Xп

Yп

Xп

Yп

N

E

4. КЕДЕРГІЛЕРДІ ШЕКТЕУ беттерінің ЖОСПАРЛАРЫ

Тізбе көрсетіледі және Халықаралық азаматтық авиация туралы конвенцияға 14-қосымшаға сәйкес кедергілерді шектеу беттерінің жоспарлары келтіріледі.

5. ЕСЕПТІК КЕСТЕЛЕР

Тізбе көрсетіліп, 3.4-есептік кестелері беріледі.

6. ӘУЕАЙЛАҚ БОЙЫНША ҚАУІПТІ КЕДЕРГІЛЕР.

3.5-кесте беріледі.

7. ӘУЕ КЕМЕЛЕРДІҢ МАКСИМАЛДЫ ҰШУ САЛМАҒЫН АНЫҚТАУ кезінде ЕСЕПКЕ АЛЫНАТЫН КЕДЕРГІЛЕР

3.6, 3.7-кестелер беріледі.

8. Шектелген беттерден биік орналасқан кедергілердің тізбесі

П. 1.3-кесте

Р/с №№	Кедергілер атауы*	Полярлық координаталар			Абсолюттік биіктік	Кесіп өтілетін беті
		Sп, м	Ап
			гр.	мин.
1	2	3	4	5	6	7

ҚОЛДАРЫ:

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 12-қосымша 3.3-кесте

(толтыру үлгісі)

Алатау әуеайлағы кедергілерінің ҚР ӘПЖН
талаптарына сәйкестік кестесі

ҚР ӘПЖН тармағы	Тексерулер мен сынақтардың нәтижелері	Растайтын құжат	ҚР ӘПЖН сәйкестігі	Ескерту
1	2	3	4	5
7-тарау 63-т.	Кедергілердің биіктігі мен орналасуы бойынша деректер алынды	1. Алатау әуеайлағы. Әуеайлақ жанындағы аумақта топографиялық түсірілім бойынша есеп, № 1000 тапсырыс, “Қазаэрожобалау” РМК, 2009 ж. 2. 19.05.2009 жылғы Алатау әуеайлағы ауданында кедергілерді тексеру актісі	Сәйкес келеді
	WGS-84 геодезиялық координаталар жүйесінде кедергілер туралы деректер алынды	Алатау әуежайы, әуеайлақ маңындағы аумақта топографиялық түсірілім кедергілері бойынша есеп, тапсырыс № 1000, "Казаэрожобалау" РМК, 2009 ж.
8-тарау §1, 64-66-тт., §2, 67-71-тт.*	Шектелген беттер (қонуға кіру, ауыспалы, ішкі көлденең және конус түріндегі) аймақтарында қауіпті кедергілердің тізбесі анықталып, оларды жою бойынша шаралар белгіленді (қону МБ 53о және қону МБ 233о). Қонуға кіру, ауыспалы, конус түріндегі және ішкі көлденең беттерден биік орналасқан кедергілер таңбаланып, жарықпен белгіленеді, және ескеріледі. Қону МБ 53о және қону МБ 233о болатын қонуға кіру, ауыспалы, ішкі көлденең деңгейлес және конус түріндегі беттер аймағында қауіпті кедергілердің санының арттуы шектелген.	19.05.2009 жылғы Алатау әуеайлағы ауданында кедергілерді тексеру актісі	Сәйкес келеді	Осы кестенің 1-қосымшасын қараңыз
8-тарау §3, 72-77-тт.	Шектелген беттер (қонуға кіру, ауыспалы, ішкі, көлденең және конус түріндегі) аймақтарында қауіпті кедергілердің тізбесі анықталып, оларды жою бойынша шаралар белгіленді (қону МБ 53о және қону МБ 233о). Қону МБ 53о және қону МБ 233о болатын қонуға кіру ішкі бетінен, ішкі ауыспалы бетінен және тоқтатылған қону бетінен биік орналысқан кедергілер жоқ. Қонуға кіру, ауыспалы, конус түріндегі және ішкі көлденең беттерден биік орналасқан кедергілер таңбаланып, жарықпен белгіленген және ескерілген. Қонуға кіру, ауыспалы, ішкі көлденең, конус түріндегі бет, сыртқы көлденең беттер аймағында қауіпті кедергілер санының ұлғаюы шектелген ***.	19.05.2009 жылғы Алатау әуеайлағы ауданында кедергілерді тексеру актісі	Сәйкес келеді	Осы кестенің 1-қосымшасын қараңыз
8-тарау §4, 78-81 тт.	Ұшып көтерілу беттері аймағында қауіпті кедергілер тізбесі анықталып, оларды жою бойынша шаралар белгіленген (МБ=53о және МБ = 233о). Ұшып көтерілу бетінен биік орналасқан кедергілер таңбаланып, жарықпен белгіленген және ұшып кету сызбасын орнату кезінде ескірілген. МК=530 және с МК=233о болатын ұшып көтерілу беттер аймағында қауіпті кедергілердің санының ұлғаюына жол берілмеген.	19.05.2009 жылғы Алатау әуеайлағы ауданында кедергілерді тексеру актісі	Сәйкес келеді	Осы кестенің 1-қосымшасын қараңыз
9-тарау 82 т.	ҚР ӘПЖН-ның 8-тарауына сәйкес анықталған кедергілер мыналарды орнату кезінде ескерілген: - қонуға кіру және кедергілерден ұшып өтудің ен аз қауіпсіз биіктігінің сызбасын; - әуеайлақ ауданынан ұшып кету схемасы.	28.09.2007 жылы бекітілген Алатау әуеайлағының ауданында ұшу жөніндегі нұсқаулық.	Сәйкес келеді
9-тарау 83 т.	Кедергілерді ұшып өтудің ең төменгі қауіпсіз биіктігі Ұшу жөніндегі нұсқаулықта, ұшу жинақтарында және "А" түріндегі картада көрсетілген ****.	1. 28.09.2007 жылы бекітілген Алатау әуеайлағының ауданында ұшуды жүргізу нұсқаулығы. 2. ААЖ ****.	Сәйкес келеді	Осы кестенің 2-қосымшасын қараңыз
9-тарау 84 т.	Алғашқы 3000 м шегінде қонуға кірудің үстінгі бетінің аймағында және қону МБ 53о және қону МБ 233о өту бетінің аймағында қауіпті кедергілердің санын ұлғайтуға жол берілмейді **.	19.05.2009 жылғы Алатау әуеайлағы ауданында кедергілерді тексеру актісі	Сәйкес келеді
9-тарау 85 т.	Ұшудың үстіңгі бетінің шекара шегінде орналасқан және ұшудың үстіңгі бетімен жалпы бастау алатын, 1,2% еңісі бар немесе ұшудың үстінгі бетінің төменгі шекарасының деңгейіне қатысты 100 м биіктікте үстінгі бетті арттыратын көлеңкесіз кедергілер ҰН, ААЖ-ға және орындар мен кедергілер туралы электрондық деректердің мемлекеттік тізіліміне енгізілді.	1. 28.09.2007 жылы бекітілген Алатау әуеайлағының ауданында Ұшуды жүргізу нұсқаулығы. 2. ААЖ ****. 3. Жер мен кедергілер туралы электрондық деректердің мемлекеттік тізілімі.	Сәйкес келеді	Осы кестенің 3-қосымшасын қараңыз

* Егер әуеайлақта ҰҚЖ-ның барлық бағыттары I, II, III санаты бойынша қонуға нақты кіру үшін жабдықталса, 8-тараудың §1 және 2-ге сәйкестігі көрсетілмейді.

** I, II, III санаты бойынша қонуға нақты кіру үшін жабдықталмаған аспаптар бойынша қонуға нақты кірудің барлық бағыттары көрсетілмейді.

*** Сыртқы көлденең беті оны пайдалану кезінде ғана көрсетіледі (ҚР ӘПЖН СБӘ 14-қосымшаның 9 т. қараңыз).

**** Халықаралық әуеайлақтар үшін.

М.О. __________________________ ________ _________ _______

(өтініш берушінің қызметі) (қолы) (Т.А.Ә.) (күні)

М.О. "Қазаэронавигация" РМК ________ __________ _______

(филиалдың атауы) директоры (қолы) (Т.А.Ә.) (күні)

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 13-қосымша

Кедергілер туралы деректер алу

1. Биіктігі мынадай көрсеткіштерден асатын кедергілер анықталуға тиіс:

а) жарық сигналды жүйенің жарықтарынан, курстық радиомаяктың бақылау антеннасынан, жеңіл және сыңғақ конструкциясы бар ШРЛ-дың бұрыштық шағылыстырушылардан басқа ұшу жолағы немесе ҰҚЖ+ЕА ("А" аймағы) шегіндегі жер деңгейі;

б) GSS'G' және LTT'L' учаскелерінде (“Б” аймағы) 0,8 % еңісімен үстіңгі беттің биіктігі (1-сурет). Үстіңгі беттің биіктігін санаудың басталуы қайсысы ҰҚЖ-дан алысырақ орналасқандығына байланысты ҰЖ немесе ЕА-ның аяғында ҰҚЖ-ның ось сызығы бойындағы жер бедерінің биіктігі болып табылады;

в) GSTL және G'S'T'L' учаскелерінде (“В” аймағы) 2% еңісімен үстіңгі беттің биіктігі (1-сурет). Үстіңгі беттің биіктігін санаудың басталуы қайсысы ҰҚЖ-дан алысырақ орналасқандығына байланысты ҰЖ немесе ЕА-ның шегінде ҰҚЖ-ның осі профилінің немесе ось жалғасының ең жақын тұрған нүктесінің биіктігі болып табылады;

г) ВЕЕ'В' аймағында (“Г” аймағы) ҰҚЖ-ның ең төменгі шегінің деңгейіне қатысты 50 м (1-сурет);

д) ӘБН орталығында радиусы 50 км шеңбердің аясында ҰҚЖ-ның ең төменгі шегі деңгейіне қатысты 100 м ("Д" аймағы) (1-сурет).

Егер шеңбердің кейбір учаскесінде (учаскелерінде) ұшуға тыйым салынған болса, онда осы учаскенің аясында кедергілерді анықтау ең жоғары кедергіні (кедергілерді) анықтаумен шектеледі.

Сонымен қатар, әуеайлақты пайдаланушының пікірінше, ұшуды орындау үшін қауіп төндіруі мүмкін кедергілердің биіктігі мен орналасуы туралы мәліметтер алынуы тиіс.

Ескертпе. Егер б), в), г) және д) тармақшаларында көрсетілген биіктіктер бір-біріне жақын орналасқан кедергілердің (жер бедері, қалалық құрылыстар және т.б.) басым санынан артылса, онда ең биік кедергілер немесе ҰҚЖ-ға жақын орналасқан кедергілер ғана анықталуға тиіс. Ұшып кетудің үстіңгі бетінің аймағы аясында б) және г) тармақшаларында көрсетілген көрсеткіштерден асатын барлық объектілер анықталуға тиіс (жер бедерімен "көлеңкеленген" объектілерден басқа).

2. Кедергілер туралы мәлімет алу үшін:

а) 1-суретте көрсетілген аймақтар аясында табиғи және жасанды кедергілердің топографиялық түсірілімін (жердің бедері туралы мәліметтерді алу үшін тиісті топографиялық карталарды пайдалануға болады) жасау керек.

Ескертпе. Жеңілдету мақсатында 1-суретте оған тиісті аймақтары бар бір ҰҚЖ көрсетілген. Бірнеше ҰҚЖ бар әуеайлақтарында олардың әрқайсысына тиісті аймақтар орнатылады.

б) ӘБН орталығында радиусы 50 км шеңберінің аясында кедергілер туралы кез келген тиімді мәліметтер көзін (түсірілім, карта мәліметтері, құрылысты келісу жөніндегі актілер және т.б.) пайдалану тиіс.

1-сурет. Кедергілерді анықтау үшін аймақтар мен үстіңгі беттер

3. Координаталар мен кедергілер биіктігін анықтаудың дәлдігі мыналардан төмен болмауы тиіс (1-сурет):

а) GSS'G' және TLLT' (“Б”) аймақтарында: деңгейлес қашықтықтар – қашықтықтардан бастап тиісінше SS' және ТТ' сызықтарына дейінгі 1/500 пропорциядағы дәлдіктің одан кейін төмендеуімен SS' және ТТ' сызықтарында 5 м;

кедергілердің биіктігі – қашықтықтардан бастап тиісінше SS' және ТТ' сызықтарына дейінгі 1/1000 пропорциядағы нақтылықтың кейінгі төмендетілуімен SS' және ТТ' сызықтарының алғашқы 300 м-дегі 0,5 м;

б) GLTS, G’L’T’S’ (“В”) және BEE’B’(“Г”) аймақтарында (1-сурет):

көлденең қашықтықтар – ӘБН-нан 5000 м және осы қашықтықтың шегінен тыс 12 м аясында 5 м; кедергілердің биіктігі қашықтықтан ӘБН-ге дейінгі 1/1000 пропорциядағы дәлдіктің одан кейін төмендеуімен ӘБН-нен 2000 м аясында 1 м, бірақ барлық жағдайларда 10 м-ден төмен емес;

в) BEE'B' (“Д”) аймағынан тыс шеңбер аясында (1-сурет);

көлденең қашықтықтар – 50 м, кедергілер биіктігі – 10 м.

4. Кедергілердің орналасуы координаталардың тікбұрышты және полярлық жүйелерінде, әуенавигациялық ақпарат құжаттары үшін WGS-84 Бүкіләлемдік геодезиялық координаталар жүйесінде белгіленеді.

Әуеайлақ бойынша кедергілер туралы мәліметтерді тапсыру үшін ӘБН-да басталатын (2-сурет) және ӘБН-нан өтетін нағыз меридианнан саналып қоятын азимуттардың полярлық жүйесі ең қолайлы жүйе болып табылады.

Есептік кестелерді дайындау барысында XOY координаталардың тікбұрышты жүйесі пайдаланылады. ҰҚЖ-ның тиісті шегінің орта нүктесі оның бастауы болып табылады (3-сурет).

ОХ және OY осьтері көлденең орналасады, сонымен қатар ОХ осі ҰҚЖ осінің жалғасы бойынша бағытталып, ОХ осі бойынша жағымды мәндер қонуға кірудің бағытына қарама-қарсы бағыт бойынша, ал OY осі бойынша жағымды мәндер қонуға кірудің бағытына қатысты оң жағы бойынша есептеледі.

Әуеайлақ сызбаларын дайындауда және есептеуде әуеайлаққа қону және оның аумағынан шығу үшін геодезиялық жүйедегі WGS-84 географиялық координаталар қолданылады, нақтылық, рұқсат беруі және тұтастығы халықаралық азаматтық авиация конвенциясының және icaodoc 9674 "дүние-жүзілік геодезиялық жүйе WGS-84" 14 және 15-қосымшасына сәйкес келіп, 1.2. "әуеайлақ кедергілерінің тізімі" қосымшасының кестесіне енгізіледі.

Кедергілердің биіктігі теңіздің орта деңгейіне қатысты (абсолюттік белгілерде) көрсетіледі.

Кедергілердің полярлық координаталардың тікбұрышты координаталарға өзгертілуі мынадай формулалар бойынша орындалады:

Хп = + Sn соs (Ап –Аұқж) + Хәбн:

Yn = - Sn sin (Ап -Авпп) + Укта;

мұнда Xn; Yn – кедергінің тікбұрышты координаталары;

Sn – ӘБН-нен кедергіге дейінгі қашықтық;

An – кедергіге қатысты ӘБН-мен нағыз азимуты;

Авпп - XOY координаталардың бастауы ретінде таңдалған ҰҚЖ шегінің бағыты бойынша ҰҚЖ-ның нағыз азимуты;

Хкта; Укта – XOY координаталардың таңдалған жүйесінде ӘБН-ның тікбұрышты координаталары.

2-сурет. Координаталардың полярлық және тікбұрышты жүйелерінің өзара орналасуы

3-сурет. XOY координаталары бастауының орналасуы: а - ҰҚЖ-ның жылжытылған шегі кезінде; б – ҰҚЖ-ның басындағы шегі кезінде

Кедергілердің тікбұрышты координаталарының (Хп, Уп) полярлық координаталарына (Sп, Ап) өзгерілуі мынадай тәртіп бойынша орындалады:

Ең алдымен ӘБН-нен кедергіге дейінгі қашықтық анықталады:

Кедергінің нағыз азимуты Ап функциялардың белгілеріне байланысты анықталады

және мыналарды құрайды:

5. Кедергілерді анықтау кезінде радиотехникалық және метеорологиялық жабдықтардың антенналары мен құрылыстары сияқты объектілерге, сондай-ақ уақытша және жылжымалы объектілерге (мысалы, РЖ-да, тұрақ орындары мен алдын ала старттағы әуе кемелері, автомобиль немесе темір жолдарымен жүретін көлік құралдары, ірі габаритті механизмдер, қойма крандары) ерекше назар аударылуы тиіс. Сондай-ақ құрылыстарды салу кезіндегі олардың биіктіктері мен құрылыс жабдықтардың (мысалы, құрылыс крандары) биіктіктерінің өгерістерін ескеру қажет. Салынып жатқан құрылыстардың биіктіктері, пайдаланылатын құрылыс жабдықтарының биіктіктері мен орналасуы өзгерген кезде Тексеру актісіне тиісті нақтылаулар енгізіледі.

5.17 Объектіні тапқан жағдайда, ILS негізгі бетінің кез келген нүктесі арқылы еніп және кедергіге үстемдік етіп, бірақ аэронавигациялық талаптардың мақсатын өзінің функцианалдық мақсатын сақтап, есептеу барысында ең аз абсалютті/қатысты биіктікте қауіпсіз ұшу ОСА/Н (ОСА/Н ағылшын тілінен қысқыртылған сөз) кедергілері келесі нақты жағдайларда ықыласқа алынбайды:өкілетті орындарға сәйкес бекітіліп, беті арқылы енетін кандайда бір бөлім, ең аз салмақты, сынғыш бекітпе және әуе кемелерінің ұшу қауіпсіздігіне сәтсіздік көрсетпейді.

6. Кедергілерді анықтау кезінде нүктелі және созылмалы кедергілерді ажырату керек. Біріншілерге діңгектер, құбырлар, жеке ағаштар және т.б., екіншілерге – ғимараттар, төбелер, электр желілері, жолдар, орман алқаптары және т.б. жатады.

Нүктелі кедергі оның төбесінің абсолюттік биіктігімен және тікбұрышты координаталар жүйесінде Хп, Уп екі координатаның және/немесе полярлық координаталар жүйесінде Sп, Aп координаталарымен белгіленеді.

Авианавигация тұрғысынан кішігірім сызықтық көлемдерінің созылыңқы кедергісі нүктелі кедергіде ретінде белгіленеді.

Егер кедергінің біршама ұзындығы болса немесе созылмалы кедергіні нүктелі кедергі ретінде берілуі дәлелсіз пайдаланушылық шектеулерге әкеп соғатын болса, мұндай кедергі бірнеше нүктелі кедергілер ретінде беріледі.

Мұндай нүктелі кедергілердің саны, орналасуы мен биіктігі созылмалы кедергінің нысанын толықтай көрсете алатындай болуы тиіс.

I, II және III санат бойынша қонуға нақты кіру үшін жабдықталған ҰҚЖ бағыттары үшін ұшу жолағының жанында орналасқан созылмалы кедергілер нүктелі кедергілер жиынтығы ретінде беріледі, олардың арасындағы қашықтық төмендегідей көрсеткіштерден аспауға тиіс:

- Y осі бойынша 60 м;

- Х осі бойынша 100 м.

Төменде кейбір жиі кездесетін созылмалы кедергілердің нүктелі кедергілермен берілуіне жалпы тәсіл сипатталып отыр:

а) Ғимараттар. Бұл үлгідегі кедергілер оның ең жоғары нүктесінің абсолюттік биіктігімен және ҰҚЖ-ның ось сызығына немесе оның жалғасына ең жақын орналасқан ғимараттың нүктесінің координаталарымен (Хп, Уп және/немесе Sп, Ап) белгіленеді. Егер ғимарат ҰҚЖ-ның ось сызығының жалғасында орналасқан болса, Х координатасы ғимарат бөлігінің ҰҚЖ шегіне жақын нүктесімен анықталып, ал Уп=0.

б) Қыраттар. Егер қыраттың төбесі 3.4а-суретінде көрсетілген BEE'B' аймағында орналасқан болса, кедергілер туралы деректер құрамына төбеден басқа, екі тігінен орналасқан жазықтықпен қиылған нысан ретінде қыраттың бөктері енгізіледі. Бұл жазықтықтың біреуі ҰҚЖ-ның ось сызығының жалғасына перпендикулярлы, ал екіншісі параллельді орналасқан. Қырат бөктері нүктелі кедергілер қатарымен берілген, олардың әрқайсысының биіктігі 4-суретте көрсетілгендей, көрші бөктердің биіктігінен 10 немесе 20 м (топографиялық карталарда немесе басқа геодезиялық материалдардағы горизонтальдарға сәйкес) биік орналасқан.

Алысырақ орналасқан қыраттар үшін биіктік бойынша бөлуде үлкен аралықтар, мысалы, 40 немесе 50 м, пайдаланылуы мүмкін. Егер қыраттың төбесі ҰҚЖ-ның ось сызығының жалғасында орналасқан болса, деректерге қыраттың төбесі мен ҰҚЖ осінің жалғасы бойынша қыраттың қиылған орнына сәйкес келетін нүктелі кедергілер қатары енгізіледі. Егер қыраттың бөктері ҰҚЖ осінің жалғасын қиып өтетін болса, қыраттың төбесінен бастап ҰҚЖ ось сызығының жалғасына дейін орналасқан бөктерінің бөлігі бойынша деректер алынады.

Қыратта орман немесе бұталар болған және олардың биіктігі туралы деректер берілмеген жағдайда барлық тиісті биіктіктер 20 м-ге ұлғаяды.

Ескертпе. 4-суретте көрсетілген қыраттың бөктері нүктелі кедергілер ретінде берілгенде дәлелсіз пайдаланушылық шектеулер пайда болса, қыраттың бөктерінің нысандарын нақтырақ айқындау мақсатында биіктік бойынша бөлу аралықтарын қысқарту жөн.

4-сурет

Атауы	Xn, м	Yn, м	Habc, м
232-төбе	9200	890	232
232-1-төбе	8850	890	232
232-2-төбе	8609	890	220
232-3-төбе	8250	890	200
232-4-төбе	7200	890	180
232-төбе	9200	890	232
232-1-төбе	9200	790	232
232-2-төбе	9200	720	220
232-3-төбе	9200	640	200
232-4-төбе	9200	550	180

Қыраттың берілуі

3) Электр қуатын беру желілері. Электр қуатын беру желілері бірнеше учаскелерге, мысалы, тіректердің саны бойынша бөлінеді. Әр кедергінің (ЭҚЖ учаскесінің) орналасуы туралы деректер 5-суретке сәйкес беріледі. Әр кедергінің биіктігі тиісті учаскеде ЭҚЖ-ның ең үлкен биіктігі болып табылады. Дәлелсіз пайдаланушылық шектеулердің пайда болған жағдайда ЭҚЖ учаскелерге бөлу аралықтарын қысқартуға тиіс, бұл осы түрдегі кедергілерді нақты анықтауға мүмкіндік береді.

4) Жол. Электр қуатын беру желісі сияқты жол да бірнеше учаскелерге бөлінеді. Әр нүктелі кедергінің (жол учаскесі) координаталары электр қуатын беру желісі жағдайына ұқсас беріледі (5-сурет), ал нүктелі кедергінің биіктігі төмендегілерге тең болып қабылданады:

- осы учаскедегі автокөлік жолы төсемінің ең жоғары биіктігі плюс 5 м;

- осы учаскедегі темір жолы төсемінің ең жоғары биіктігі және 5,5 м.

Ескертпе. Автомобиль жолдарының жарық беру тіректері немесе темір жолдың байланыс аспаларының тіректері тиісінше жекелеген нүктелі кедергілер және электр қуатын беру желілері ретінде берілген. Көлік биіктігі (тиіссінше 5 және 5,5 м) бұл жағдайда ескерілмейді.

5) Орман алқабы. Орман алқабы туралы деректер 3.4 а-суретте көрсетілген BEE'B' аймағы шегінде орналасқан жағдайда ғана көрсетіледі. Жазық жердегі орман алқаптары ҰҚЖ-ға немесе оның осінің жалғасына ең жақын орналасқан шегімен белгіленеді. Орман алқабының шегі көлденең де, тігінен де (бөлу аралықтары 50-100 м болып немесе биіктік пен бағыт бойынша маңызды өзгерістері орын алмаған жағдайда одан да көп аралықпен белгіленеді) оның сипатын толықтай көрсететін учаскелерге бөлінеді (6-сурет). Әр нүктелі кедергінің (орман шегінің учаскесі) биіктігі ағаштар төбелерінің ең жоғары биіктігі болып табылады. Егер орман алқабы биіктікте орналасқан болса, онда деректер 5 б тармағы-ережелеріне сәйкес беріледі.

7. Кедергілерді айқындау және олардың координаталары мен биіктіктерін анықтау бойынша жүргізілген топографиялық-геодезиялық жұмыстардың нәтижелері мыналарды қамтуы тиіс:

1) топографиялық-геодезиялық жұмыстарды жүргізу кезінде пайдаланылатын құжаттар көрсетілетін жалпы бөлігі, аспаптар, бастапқы тармақтар тізбесі, сондай-ақ камералдық жұмыстарды жүргізу кезінде пайдаланылған материалдар көрсетіледі;

2) координаталарды және кедергілер биіктіктерін анықтаудың, оның ішінде кедергілер туралы деректерді беру үшін модельдерді сипаттаудың әдістері көрсетіледі;

3) кедергілердің полярлық, тікбұрышты және географиялық координаталары мен абсолюттік биіктіктері көрсетілген кедергілердің тізбесі;

4) ҰҚЖ шектеріне, ҰҚЖ ұзақтығына, жылжытылған шектеріне дейінгі қашықтықтарға қатысты ҰҚЖ-ның нағыз азимуты, ӘБН-ның тікбұрышты координаталары туралы деректер;

Атауы	Xn, м	Yn, м	Habc, м
ЭҚЖ-1 ЭҚЖ-2 ЭҚЖ-3 ЭҚЖ-4 ЭҚЖ-5 ЭҚЖ-6 ЭҚЖ-7	3870 3670 3450 3200 2875 2675 2600	650 701 752 810 870 890 950	485 480 490 510 520 520 520

5-сурет. ЭҚЖ берілуі

Атауы	Xn, м	Yn, м	Habc, м
Орман-1 Орман-2 Орман-3 (және орман алқабының шегі бойында нүктелер бойынша ары қарай)	1800 890 2780	520 1060 -990	362 358 365

6-сурет. Орман алқабының берілуі

5) ҰҚЖ осі мен оның жалғасы бойынша, ӘБН және ҰҚЖ шектерінің орналасуы бойынша, қажет болған жағдайда ҰҚЖ-ға қатысты кедергілер бойынша ҰЖ және ЕА (бар болған жағдайда) бейінін белгілеу арқылы графикалық материал.

Кедергілер координаталары мен биіктіктер тізбелері, ҰҚЖ, ӘБН, ЕА туралы деректер, сондай-ақ тиісті графикалық материалды ашық материал түрінде рәсімдеу ұсынылады.

8. Топографиялық-геодезиялық жұмыстарының нәтижелері негізінде авиакәсіпорын Тексеру актісін дайындайды, оған ҚР ӘПЖН 63-тармағына сәйкес айқындалуға тиісті кедергілер туралы деректер енгізіледі.

Авиакәсіпорын белгілі мерзімде (шамамен жылына кем дегенде екі реттен кем емес) Тексеру актісінің әуеайлақта және оның жанындағы кедергілердің нақты жағдайына сәйкестігі тексеріледі. Тексерудің орындалуы Тексеру актісінің тіркеу парағында тіркеледі. Тексеруді жүргізген авиакәсіпорынның мамандары еркін нысандағы хаттаманы толтырады, оны авиакәсіпорынның басшысы бекітннен кейін Тексеру актісіне қосымша ретінде тіркеледі.

Кедергілердің саны өзгерген кезде (бар кедергілерді жою, жаңа кедергілердің пайда болуы), олардың координаталары мен биіктіктері өзгерген жағдайда (бар кедергілердің, әуе кемелер тұрағының орындарының тасымалдануы немесе ауысуы, ҰҚЖ шегі қалыпының өзгертілуі және т.б.) растайтын құжаттарға (мысалы, құрылысты келісу, РТҚ-ны ауыстыру, құрылыс жабдықтарды орнату құжаттамасы) немесе жүргізілген өлшемдерге сілтеме жасалған тиісті деректер хаттамаға енгізіледі.

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 14-қосымша

Шектеу беттері жоспарларын және есептеу кестелерін дайындау әдістемесі
Жабдықталмаған ҰҚЖ және аспаптар бойынша қонуға кіру ҰҚЖ

1. Әрбір әуеайлақ үшін ішкі көлденең және конусты беттерінің бір жоспары дайындалады. Қонуға кіру беттері мен ауыспалы беттерінің жоспарлар саны әуеайлақтағы аспаптар бойынша қонуға кіру бағыттарының санымен анықталады.

Жоспарлардың масштабы нақты әуеайлақтың ерекшеліктері ескеріле отырып таңдалады (ҰҚЖ саны мен ұзындығы, кедергілер саны мен олардың орналасу тығыздығы және т.б.), бірақ барлық жағдайда масштаб мынадай көрсеткіштерден кем болмауы тиіс: 1:100000 - сыртқы көлденең бет үшін; 1:50000 - ішкі көлденең, конусты, қонуға кіру және ауыспалы бет үшін.

Жоспарларда шектеу кедергілерден биік орналасқан, олардың нөмірлері көрсетілген барлық кедергілер көрсетілуі тиіс.

2. Ішкі көлденең және конусты беттерінің сыртқы шектерінің салынуы 1 және 2-суретте көрсетілген.

Әртүрлі класстағы ҰҚЖ әуеайлақтары үшін ішкі көлденең бет әр ҰҚЖ-ның класына сәйкес келетін радиустарымен анықталады. Мұндай әуеайлақтардағы конустық беттің биіктігі ең жоғары класстағы ҰҚЖ үшін ҚР ӘПЖН белгілейтін конустық беттің биіктігімен анықталады.

Конустық беттің сыртқы шегін жоспарға енгізу үшін ішкі көлденең беттің радиустарын мыналарға арттыру қажет:

100 м

r = -------- = 2000 м

0,05

А, Б, В және Г кластағы ҰҚЖ бар әуеайлақтар үшін немесе

60 м

r = -------- = 1200 м

0,05

А, Б, В және Г кластағы ҰҚЖ жоқ әуеайлақтар үшін.

Жоспарларға шектеу беттердің биіктіктерін анықтау формулалары жазылуы тиіс. Бұл формулалар 1 және 2-суретте келтірілген формулаларға әуеайлақ биіктігі мен нақты мәндерін және r радиусын қою арқылы шығарылады.

Белгілер: Н - кедергілерді шектеу бетінің биіктігі; На - әуеайлақ биіктігі;

L - шектер арасындағы қашықтық; r = 4000 м - А, Б, В және Г кластағы әуеайлақтар;

r = 3500 м - Д, Е кластағы әуеайлақтар;

r = 2000 м - А, Б, В, Г кластағы әуеайлақтар;

r = 1200 м - Д және Е кластағы әуеайлақтар.

1-сурет. Бір ҰҚЖ бар әуеайлақтың ішкі көлденең және конустық беттерінің жоспары (масштабта орындалмаған)

Белгілер: Н - кедергілерді шектеу бетінің биіктігі; На - әуеайлақ биіктігі;

L - масштаб ескерілген жоспар бойынша анықталады;

r = 4000 м - А, Б, В және Г кластағы әуеайлақтар; r = 3500 м - Д, Е кластағы әуеайлақтар

2-сурет. Екі ҰҚЖ бар әуеайлақтың ішкі көлденең және конустық беттерінің жоспары (масштабта орындалмаған)

Мысалы, На = 100 м және r = 4000 м үшін ішкі көлденең бетінің биіктігі мыналарға тең болады:

Н = Н_а + 50 = 100 + 50 = 150 м

Жоспарға: "Н = 150 м" жазылады.

ҰҚЖ шегі жағынан орналасқан конустық беттің бөлігі үшін осыған ұқсас:

Жоспарға:

3. Қонуға кіру беті мен ауыспалы беттің жоспарлары 3-сурет және 4-суретте көрсетілген.

ҰЖ жанынан (3.12 және 3.13-суреттегі АБ сызығы) орналасқан ауыспалы беті аймағы бөлігінің сыртқы шегі қисық сызықты, өйткені АБ сызығының әр нүктесінен ҰЖ ось сызығына дейінгі қашықтық ҰЖ бойлық бейініне байланысты болады.

ҰҚЖ ось сызығының немесе оның жалғасынан бастап осы шектің нүктесіне дейінгі қашықтық мыналарға тең болады:

500 + 7 (На - Но) - А, Б, В немесе Г кластағы ҰҚЖ үшін,

325 + 5 (На - Но) - Д немесе Е кластағы ҰҚЖ үшін,

мұнда:

На - әуеайлақтың абсолюттік биіктігі;

Но - ауыспалы беттің шегіндегі нүктенің Х координатасына сәйкес келетін ҰҚЖ ось сызығының немесе оның жалғасының абсолюттік биіктігі.

3 және 4-суреттерге сәйкес жоспарларды құру кезінде бұл сызық А және В нүктелерін қосатын тік сызық болып көрсетілуі мүмкін.

А, Б, В немесе Г кластағы ҰҚЖ қонуға кіру бетінің екінші және көлденең орналасқан секторларының ұзындығы төмендегілерге тең болатын көлденең орналасқан сектор (Нг) биіктігіне байланысты болады

Нг = Hа + 150 м,

егер қонуға кіру аймағындағы ең жоғарғы кедергінің абсолюттік биіктігі (Нп max) На + 150 м сомасынан арттырылмаса;

Нг = Нп max,

егер Hп max На + 150 м сомасынан артық болса.

3-сурет. А, Б, В және Г кластағы ҰҚЖ үшін қонуға кіру беті және ауыспалы беттерінің жоспары

4-сурет. Д және Е сыныбындағы ҰҚЖ үшін қонуға кіру беті және ауыспалы беттердің жоспары

3-суретте көрсетілген, ауыспалы беттің аймағы аяқталатын С нүктесі На әуеайлақтың биіктігі мен (H1) ҰҚЖ шегінің арақатынасына байланысты қонуға кіру бетінің бірінші, сондай-ақ екінші секторының ұзындығы шеңберінде орналасуы мүмкін.

Қонуға кіру беті мен ауыспалы беттің жоспарында ҰҚЖ шегімен байланысты болған және ҰҚЖ бағытында қонуға кіру жүзеге асырылатын XOY координаталардың тікбұрышты жүйесі ғана пайдаланылады. Координаталардың тиісті осьтері жоспарда белгіленеді (3 және 4-сурет).

Бұл жоспарларға шектеу беттердің биіктігін анықтау формулаларын енгізу ұсынылады. Бұл формулалар ҰҚЖ шегінің биіктігі (Н ₁ ), әуеайлақ биіктігі (Н _а ) және қонуға кіру аймағындағы ең жоғары кедергінің биіктігінің (Н _{п max} ) нақты мәндерін 3 және 4-суреттерде көрсетілген формулаларға қою арқылы шығарылады.

4. Қонуға кіру беті және ішкі деңгейлес немесе конустық беттердің ортақ аймақтары болуы мүмкін. Қонуға кіру бетінде, сонымен қатар ішкі деңгейлес немесе конустық беттерінде де орналасқан кедергілерді жою және шектеу үшін кедергі орналасқан жерде ең төмен биіктігі бар беті пайдалануы тиіс.

Кедергілердің биіктігін есепке ала отырып, оларды шектеу беттерінің өзара орналасу үлгісі 5 және 6-суретте көрсетілген.

Кедергілердің орналасуын анығырақ көрсету және әуеайлақ аумағында биік объектілерді салуды келісу барысында шешім қабылдауды жеңілдету мақсатында қонудың барлық бағыттары үшін М 1:100000 картасында 6-суретте көрсетілген жоспарлар сияқты жоспарларды құру ұсынылады. Мұндай жоспарлар Кедергілерді тексеру актісіне енгізілуі мүмкін.

5. Әрбір әуеайлақ үшін әрқайсысына түрі жағынан бірдей мынадай есептік кестелер толтырылады (3.4-кесте):

а) сыртқы деңгейлес, ішкі деңгейлес және конустық беттері үшін есептік кесте (бір кесте);

б) қонуға кіру және ауыспалы беттері үшін есептік кесте (қонуға кіру бойынша әр бағытқа бір кестеден).

3.4-Есептік кестені толтыру тәртібі (мынадай):

- кестенің атауында әуеайлақтың атауы және осы есептік кесте толтырылатын кедергілерді шектеу беттерінің атауы көрсетіледі. Қажет болған жағдайда ұшудың бағыты да көрсетіледі (МБ = ...). Сондай-ақ, кестенің атауында ХОУ координаталарды есептеудің бастауы ретінде таңдалған ҰҚЖ шегі көрсетіледі ("Координаталардың басталуы - МБ = ... болатын ҰҚЖ шегі");

- 1-ден 6-шы бағанға дейінгі тиісті беттер аймақтарында орналасқан кедергілер туралы мәлімет беріледі. Егер сондай кедергі бірнеше беттер аймақтарына түсетін болса, ол тиісті есептік кестелерге енгізіледі;

6-сурет. А, Б, В және Г класындағы ҰҚЖ үшін беттердің шектелуінің өзара орналасу үлгісі.

- 6-бағанда ұшу жолағы осінің екі жағынан да ені ± 750 м құрайтын аймағында орналасқан кедергілердің "Х" координатасына сәйкес келетін ҰЖ аясында ҰҚЖ ось сызығы мен оның жалғасының биіктігі көрсетіледі;

- 7-бағанда кедергілерді шектеудің тиісті бетінің белгісі қойылады:

СД – сыртқы деңгейлес, К – конустық, ІД – ішкі деңгейлес, ҚК – қонуға кіру, А – ауыспалы;

- 8-бағанда кедергінің Х және Y координаталарын сәкес келетін Х және Y координаталар мәндері үшін 1-3-суреттерде көрсетілген формулалар бойынша есептелген кедергінің абсолюттік биіктігі (Н) көрсетіледі.

Ескертпе. Бірнеше ҰҚЖ-сы бар әуеайлақтарда конустық беттің формасының маңызды күрделілігі салдарынан оның биіктігі кедергі орнатылған жерде жоспардың көмегімен анықталады. Ол үшін жоспарда кедергіден бастап (перпендикуляр бойынша) Ішкі деңгейлес шегіне (L) дейін қысқа қашықтық есептеліп, тіркеледі. Конустық беттің биіктігі кедергілер орналасқан жерде мынадай формулаға тең болады:

Н = 0,05 L + 50 м;

- 9-бағанда кедергінің биіктігі (Нп) мен шектеуші бетінің биіктігі (Н) арасындағы әртүрлілігі (Нп - Н) көрсетіледі;

- 10-бағанда шектеуші кедергіден биік орналасқан кедергілер үшін "Қауіпті кедергі" деп көрсетіледі, кедергі мынадай жағдайлардан басқа:

а) басқа жылжымайтын кедергілермен "көлеңкеленген" ("көлеңкелі" кедергілерді анықтау қағидалары 15-қосымшада көрсетілген).

Бұл жағдайда "Қауіпті емес, N кедергісімен көлеңкелінген...", деп көрсетіледі;

б) ауыспалы беттен биік орналасқан, бірақ ауыспалы бетпен шектеу бойынша талаптар ескерілмейтін объектілер санына жатады:

- ҰҚЖ жанында орналасуы тиіс навигациялық құралдар (бұл жағдайда "Функционалдық мәні бойынша қауіпті емес" деп көрсетіледі),

- РЖ-да әуе кемелері (бұл жағдайда "Қауіпті емес, бекітілген бағыт бойынша жүретін ӘК" деп көрсетіледі);

- қозғалыстағы әуеайлақтық көлік құралдары (бұл жағдайда "қауіпті емес, бекітілген бағыт бойынша жүретін әуеайлақтық көлік құралы" деп көрсетіледі);

в) сыртқы деңгейлес беттен биік болады, оның талаптары жаңадан салынған объектілерге ғана қойылады. Бұл жағдайда "Қауіпті емес" деп көрсетіледі.

Бұл есептік кестелерде Х, У координаталары (3, 4-бағандар) және кедергілер биіктіктері (5-баған) Кедергілерді тексеру актісінің мәліметтеріне сәйкес белгіленеді, ал кедергілерді шектеу бетінің биіктігі (8-баған) 0,1 м-ге дейін жеткізіліп көрсетіледі.

Шектеу бетінен кедергіні асыру (9-баған) 1 м-ге дейін жеткізіліп көрсетіледі.

Шектеу беттерінен асатын барлық кедергілер Кедергілерді тексеру актісінің 1.3.- П. (11-қосымша) жинақ кестесінде көрсетіледі.

6. Барлық есептік кестелерде қауіпті кедергі деп белгіленген кедергілер "...әуеайлақ бойынша (әуеайлақтың аты көрсетіледі) қауіпті кедергілер" бірыңғай кестеге (3.5-кесте) жинақталады. Бұл кесте Кедергілерді тексеру актісіне енгізіледі (11-қосымшаны қараңыз).

3.5-кесте мынадай тәртіппен толтырылады:

- 1-бағаннан бастап 5-бағанға дейін қауіпті кедергілердің орналасуы мен биіктігі туралы мәліметтер көрсетіледі, бұл кедергілердің орналасуы координаталардың полярлық жүйесінде белгіленеді, өйткені бұл кесте әуеайлақ бойынша ортақ кесте болып табылады. Бұл кестедегі кедергілердің нөмірі мен атауы Тексеру актісіне сәйкес белгіленеді;

- 6-бағанда шектеуші бет көрсетіледі. Егер кедергі бір уақытта бірнеше бетті қиып өтсе және қауіпті кедергі болып табылса, 6-бағанда осы беттердің әрқайсысы белгіленеді;

- 7-бағанда әр шектеуші беттен биік орналасқан кедергінің биіктігі өлшемі көрсетіледі;

- 8-бағанда орын алған кедергілерді жою бойынша іс-шаралар көрсетіледі.

7. Қауіпті кедергілерді жою көптеген жағдайда қиындық келтіреді.

Әр қауіпті кедергінің ұшудың қауіпсіздігі мен тиімділігіне әсер ету дәрежесін анықтау үшін арнайы аэронавигациялық тексеруді жүргізу қажет. Бұл тексеруді жүргізу үшін осы әуеайлақ әуе кемелерін пайдалануы көзделіп отырған әуеайлақ қызметтерінің мамандарын және авиакомпаниялардың, авиажасақтардың өкілдерін тарту қажет. Бұл орайда ұшу бағытына қатысты әр кедергінің орналасуы ескеріліп, оның ұшуы мен қонуы үшін минимумдарына, әуе кемелерінің едәуір коммерциялық жүктелуіне әсері және тағы басқалары бағаланады. Алайда тек қауіпті кедергілерді ғана жою немесе белгілі бір аймақтарда ұшу мүмкіндігін болдырмау қажет екендігін назарға алу керек, өйткені әр қауіпті кедергі ұшу қауіпсіздігіне әлеуетті қауіп төндіруі мүмкін, мысалы, түнгі ұшу кезінде әсіресе бұл кедергілер ұшып кету немесе қону аймағында орналасқан болса кедергілерді жарықтандырудан бас тартуға немесе күндізгі ұшу кезінде пилоттың каркасты құрылғыларды немесе мачталарды көре алмағанынан байланысты.

8. Қауіпті кедергілерді және оларды жою бойынша іс-шараларды анықтау (3.5-кесте) орын алған кедергілерге қатысты ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкестігі болып табылады.

9. Орын алған жаңа және көлемі ұлғайған объектілерді шектеу бөлігінде ҚР ӘПЖН 8-тарауы §1 және 2-тармақтарының талаптарына сәйкестігі жаңа объектілерді салуды немесе бар объектілерді қайта жаңартуды келісу кезеңінде қамтамасыз етіледі. Алайда жоғарыда аталған кедергілердің көптеген әуеайлақтарда ұшу тиімділігіне, сондай-ақ ұшу қауіпсіздігіне кері әсер етуі мүмкін жаңа немесе көлемі ұлғайған орын алып отырған объектілерді шектеу үшін кедергілерді шектеу жеткілікті емес. Мұндай жағдайларда жаңа және көлемі ұлғайған орын алып отырған объектілерді шектеу үшін сыртқы деңгейлес бетті қабылдау ұсынылады.

Сыртқы деңгейлес беттің көлемдері әуеайлақтың ауданында маневр жасау схемаларын құру үшін пайдаланылатын кедергілерді есепке алу аймақтарының көлеміне сәйкес орналастыру ұсынылады. Сыртқы деңгейлес бетті А, Б, В, Г кластағы әуеайлақтар үшін ортасы ӘБН-да орналасқан және 15 000 м радиусы бар және Д және Е кластағы әуеайлақтар үшін 8 000 м шеңбер ретінде қабылдауға болады (7-сурет).

Сыртқы деңгейлес беті конустық беттің жоғарғы шегінің биіктігінде, яғни А, Б, В, Г кластағы әуеайлақтардың деңгейінен 150 м және Д және Е кластағы әуеайлақтардың деңгейінен 110 м биіктікте орналасқан.

Сыртқы деңгейлес бетті қиып өтетін кедергілер қауіпті кедергілерге жатпайтындығына қарамастан оларға қатысты да 7-тармақта аталып кеткен аэронавигациялық тексеруді өткізу тиіс.

Қолданыстағы жаңа және көлемі ұлғайған объектілерді шектеу бөлігінде ҚР ӘПЖН 8-тарауы §1 және 2-тармақтарының талаптарын орындау кезінде сәйкестік кестесінде (2-қосымша) мыналар көрсетіледі:

2-бағанда "Алғашқы 3000 м аясындағы қонуға кіру бетінің аймағында және ауыспалы беттің аймағында қауіпті кедергілер санының ұлғаюы мүмкін емес. Ішкі деңгейлес және конустық беттер, сыртқы деңгейлес беттер (бар болған жағдайда) аймақтарында және қонуға кіру беті аймағының басталуынан 3 000 м қашықтықта кедергілер санының ұлғаюы шектелген" ескерілмеген;

4-бағанда – "Сәйкес келеді".

Н = На + 150 м - А, Б, В, Г кластағы ә/а Н = На + 100 м - Д, Е кластағы ә/а

Белгілер: СДБ – сыртқы деңгейлес бет;

R - А, Б, В, Г класындағы әуеайлақтар үшін 15000 м;

R - Д, Е класындағы әуеайлақтар үшін 8000 м;

В – ұшу беті;

ЗП – қонуға кіру беті

Ескертпе: Сыртқы деңгейлес бет қолданыстағы жаңа немесе көлемі ұлғайған объектілерді шектеуге ғана арналған. Әуеайлақты пайдаланушы қажет болған жағдайда ұлғайтылатын беттің ең төмен көлемдері көрсетілген.

7-сурет. Ұшып кету және қонуға кіру беттеріне қатысты сыртқы деңгейлес бет және оның орналасуы.

I, II, III санат бойынша нақты кіру үшін жабдықталған ҰҚЖ

10. Аспаптар бойынша қонуға кіру үшін жабдықталған ҰҚЖ үшін кедергілерді шектеу және жою ҚР ӘПЖН-ның барлық талаптарынан басқа I, II немесе III санат (ҚР ӘПЖН 8-тараудың §3) бойынша нақты кіру үшін жабдықталған ҰҚЖ-ы бар әуеайлақтар үшін кедергілерді шектеу және жою бойынша ҚР ӘПЖН талаптарына (ҚР ӘПЖН 8-тараудың §2) төмендегілер жатады:

а) ҰҚЖ жанындағы қонуға кірудің ішкі бетімен, ішкі ауыспалы бетпен және тоқтатылған қонудың бетімен (ҰҚЖ мен ауыспалы бетке қатысты бұл беттердің орналасуы 8-суретте көрсетілген) шектелген кедергілерден бос әуе кеңістігін қамтамасыз ету бойынша талабы;

б) қонуға кіру бетін оның барлық ұзындығы бойынша жаңа немесе көлемі ұлғайған орын алған объектілерімен қиып өтуге тыйым салу.

ҚР ӘПЖН 8-тараудың §3 тармақтарында көрсетілген ішкі деңгейлес бет, конустық бет, қонуға кіру беті мен ауыспалы беттер үшін орналасқан бар кедергілерді жою бойынша іс-шараларды жүргізу үшін осы қосымшаның 1-7-тармақтарын басшылыққа алу қажет.

Қонуға кірудің ішкі беті (ҚІБ деп белгіленеді), ішкі ауыспалы бет (ІАБ) және үзілген қону беті (ҮҚБ) үшін кедергілердің болмауы I, II, III санаты бойынша қонуға нақты кіру үшін жабдықталған әр бағытқа арналып жасалған тиісті жоспарларды (9-10-сурет) және есептік кестелерді (3.4-кесте) пайдалану арқылы расталады.

Жоспарлар осы қосымшаның 1-7-тармақтарына сәйкес 1:10 000 кем емес масштабын пайдалану арқылы дайындалады.

Барлық қауіпті кедергілерді анықтау және оларды жою бойынша іс-шараларды жүргізу орын алып отырған кедергілер бөлігінде ҚР ӘПЖН 8-тараудың § 3 тармақтарына сәйкестігін айқындайды.

I, II, III санат бойынша қонуға нақты кіру үшін жабдықталған ҰҚЖ бар әуеайлақтарда жаңа немесе көлемі ұлғайған бар объектілерді шектеу осы объектілердің қонуға кіру бетінің ұзындығы бойында кесіп өтуге тыйым салуды есепке ала отырып, осы қосымшаның 9-тармағында көрсетілген тәртіп бойынша жүзеге асырылады.

8-сурет. I, II, III санат бойынша қонуға кіру үшін жабдықталған ҰҚЖ үшін кедергілерді шектеу бетінің өзара орналасуы (қонуға кіру бағыты бойынша көрінісі)

Нүкте	Координаталар, м
	X	Y
A	Xa = 960	ya = 3(ha - H1) + 186
b	xb = 60	yb = 3(ha - H1) + 240
C	xc = - 1800	yc = 3(ha - H*0) + 240
d	xd = 30(h*0 - ha) - 3600	yd = 3(ha - H*0) + 240

Белгілер: Н*₀ - ҰҚЖ шегінен (Х = - 1800 м) 1800 м қашықтықта орналасқан ҰҚЖ-ның ось сызығының абсолюттік биіктігі

9а-сурет. Қонуға кірудің ішкі бетінің, ішкі ауыспалы беттердің және тоқтатылған беттің жоспары (ҰҚЖ шегінен ҰҚЖ-ның соңына дейінгі қашықтық 1800 м кем емес).

Нүкте	Координаталар
	Х	Y
A	ХA = 960	YA = 3 (На - Н1) + 204
B	ХB = 60	YB = 3 (На - Н1) + 258
C	ХC = -1800	YC = 3 (На - Н*0) + 258
D	ХD = 30 (Н*0 - НА) - 3600	YD = 3 (На - Н*0) + 258

Белгілер: Н^*₀ - ҰҚЖ шегінен кейін (Х = - 1800) 1800 м қашықтықта орналасқан ҰҚЖ ось сызығының абсолюттік биіктігі

9 б-сурет. Қанаттың құлашы 65-тен 75 м-ге дейінгі және сыртқы авиашиналары бойынша 10,5 м-ге дейінгі шассилердің жолтабанымен ӘК қабылдау үшін арналған А класындағы ҰҚЖ үшін қонуға кірудің ішкі бетінің, ішкі ауыспалы беттердің және тоқтатылған беттің жоспары (ҰҚЖ шегінен ҰҚЖ-ның соңына дейінгі қашықтық 1800 м кем емес).

Нүкте	Координаталар
	Х	Y
A	ХA = 960	YA = 3 (На - Н1)+204
B	ХB = 60	YB = 3 (На - Н1)+258
C	ХC = -1800	YC = 3 (На - Н*0)+258
D	ХD = 30 (Н*0 - НА) - 3600	YD = 3 (На - Н*0)+258

Белгілер: Н^*₀ - ҰҚЖ шегінен кейін (Х = - 1800) 1800 м қашықтықта орналасқан ҰҚЖ ось сызығының абсолюттік биіктігі

9 в-сурет. Қанаттың құлашы 65-тен 75 м-ге дейінгі және сыртқы әуе шиналар бойынша 10,5 м-ге дейінгі шассилердің жолтабанымен ӘК қабылдау үшін арналған Б сыныптағы ҰҚЖ үшін қонуға кірудің ішкі бетінің, ішкі ауыспалы беттердің және тоқтатылған беттің жоспары (ҰҚЖ шегінен ҰҚЖ-ның соңына дейінгі қашықтық 1800 м кем емес).

Белгілер: Н^*₀ - ҰҚЖ соңында ось сызығының абсолюттік биіктігі (Х = - L)

10-сурет. Қонуға кірудің ішкі бетінің, ішкі ауыспалы беттердің және тоқтатылған беттің жоспары (ҰҚЖ шегінен ҰҚЖ-ның соңына дейінгі қашықтық 1800 м кем емес).

Ұшуға арналған ҰҚЖ

11. Ұшуға арналған кедергілерді шектеу және жою бойынша ҚР ӘПЖН талаптары ұшудың әр бағыты үшін кедергілерден еркін белгілі бір әуе кеңістігін құруды көздейді. Бұл кеңістік шеңберінде жалғастырылған ұшу барысында әуе кемесі белгілі бір ең төменгі биіктігіне жетіп, бұл биіктікте ұшып кету әуеайлағында қонуға кіруге немесе ұшу сызбасына ары қарай шығу үшін қатты жүруге және осы сызба бойынша жүруге мүмкіндік береді. Бұл әуе кеңістігі ұшу бетінде анықталады (11 және 12-сурет).

Ұшу беті жалғастырылған ұшу траекториясының бойында орналастырылады. Әдеттегідей мұндай траектория (жоспарда) ҰҚЖ ось сызығының жалғасы болып табылады. Алайда жердің маңызды қыраттары немесе ірі құрылыстар орын алған жағдайда жоғарыда аталған ең төменгі биіктікке қол жеткізу үшін бетбұрыстар қажет болуы мүмкін. Мұндай бетбұрыс әуеайлақта жергілікті жағдайды ескере отырып орналастырылады және Ұшуды жүргізу бойынша нұсқаулықта егжей-тегжей сипатталады (12-сурет).

ҚР ӘПЖН-да көрсетілген ұшу бетінің ұзындығы ең төменгі болып табылады, нақты әуеайлақ жағдайында қажет болған жағдайда ең жоғары биіктікке қол жеткізу мүмкіндігін қамтамасыз ету үшін ұлғаюы мүмкін.

12. Ұшу бетінің жоспары ұшып кетудің әр бағыты үшін қонуға кіру және ауыспалы беттер аймақтарының жоспарлары секілді құрылған масштабта дайындалады.

Бұл қарастырылып отырған ұшу бағыты үшін жоспарларды біріктіруге, яғни оларды бір бетте орындауға мүмкіндік береді.

Ұшу бетінің жоспарын құру кезінде ұшар алдындағы екпін басталатын ҰҚЖ шегімен байланысты болған XOY координаталардың тік бұрышты жүйесі пайдаланылады (11 және 12-сурет). Координаталардың тиісті осьтері жоспарда көрсетіледі.

13. Ұшудың әр бағыты үшін есептік кестені толтырған жөн (3.4-кесте), ал оны қонуға кіру беті және дәл сондай ұшу бағытының ауыспалы беті үшін есептік кестесімен біріктіруі қажет.

Ұшу беті үшін есептік кесте (немесе ұшуға жататын біріккен кестенің бөлігі) мынадай тәртіп бойынша толтырылады:

- 1-5 бағанда ұшу бетінің аймағында орналасқан кедергілер туралы мәліметтер көрсетіледі (11 және 12-кесте);

- 6-бағанда сызықша қойылады;

- 7-бағанда ұшу бетінің белгіленуі көрсетіледі (В);

*Егер объектінің бірде-бірі 3,33 пайыздық көрсеткішімен еңіспенен ұшу бетіне қол жеткізе алмаған жағдайда, жаңа объектілердің биіктігін ұшу бетінің орын алған еңісті сақтап қалу жағдайына байланысты шектеу қою жөн. Бұл еңіс кемінде 1,6 пайыздан кем емес болуы тиіс.

11-сурет. Тік сызық бойынша ұшу бетінің жоспары

Белгілер: Lр - бұрылыстың басталуына дейінгі қашықтық;

R - бұрылу радиусы

12-сурет. Бетбұрысты ұшу бетінің жоспары (А, Б, В, Г класындағы ҰҚЖ).

- 8-бағанда 11 немесе 12-суреттегі формула бойынша анықталатын кедергінің орналасу жерінде ұшу бетінің абсолюттік биіктігі белгіленеді. 12-суреттегі формуласына қажетті D қашықтығын қою жоспар бойынша графика түрінде анықталады. D қашықтығы аймақ басталғаннан ұшу беті аймағының осіне перпендикуляр кедергі арқылы өтетін АА сызығы мен аймақ осімен қиылысқан жеріне дейінгі шеңберде орналасқан ұшу беті аймағының ось сызығы бөлігінің ұзындығы болып табылады (12-сурет);

- 9-бағанда кедергінің биіктігі (Нп) мен шектеуші кедергінің биіктігі (Н) арасындағы айырмашылық (Нп - Н) көрсетіледі;

- 10-бағанда ұшу бетінен биік орналасқан кедергілер бойынша ұшу бетінен биік орналасқан кедергі басқа жылжымайтын кедергімен "көлеңкелінген" (ұшу беті аймағында "көлеңкеленген" кедергілерді анықтау ережелері 15-қосымшада баяндалған) жағдайлардан басқа "Қауіпті кедергі" деп белгіленеді.

Әуеайлақ биіктігі (На) мен ұшу бетінің төменгі шегінің биіктігі (Н2) арасындағы арақатынасына байланысты ұшу бетінің аймағы ішкі деңгейлес немесе конустық беттері ұшу бетінен төмен орналасқан ішкі деңгейлес және конустық беттерінің аймақтарымен жалпы бөліктеріне ие болып, шектеуші беттерге айналады. Беттердің мұндай орналасуы мен олардың кедергілерді шектеудің нәтижелі бетін құру үлгісі 5 және 6-суретте көрсетілген.

Ұшу бетін қиып өтетін барлық кедергілер жинақ кестесіне енгізіледі (Кедергілерді тексеру актісінің П.1.3-кестесі).

14. ҚР ӘПЖН 8-тармағының §4 талаптарына сәйкестігі жаңа немесе көлемі ұлғаятын орын алған объектілерді келісу кезеңінде қамтамасыз етіледі. Бұл үшін ұшу бетінің жоспары, тиісті есептік кесте, сонымен қатар 15-қосымшада көрсетілген "көлеңкелі" кедергілерді анықтау ережелері пайдаланылады.

Кедергілерді есепке алу

15. Ұшудың әрбір бағыты үшін авиакәсіпорын ұшып шығу схемасын (схемаларын) жасайды. Мұндай схемаларды жасау бойынша нұсқаулықтар "Ұшып шығу схемаларын орналастыру барысында кедергілерді есепке алу бойынша талаптарда" көрсетілген.

Кедергілер туралы мәліметтерді беру бөлігінде ҚР ӘПЖН 3.2.3.1-т. талаптарын орындау үшін ақпараттық беттен биік орналасқан (3.13-сурет) ұшып көтерілу беті аймағында кедергілерді анықтау қажет. Мұндай кедергілер ұшып көтерілудің әр бағытына жеке құрылатын есептік кестелер көмегімен анықталады (3.6-кесте).

3.6-кесте мынадай тәртіп бойынша толытырылады:

1 бағаннан 5-бағанға дейін ұшып көтерілу беті аймағының аясында орналасқан кедергілердің орналасуы мен биіктігі туралы мәліметтер енгізіледі;

- 6-бағанда ұшып көтерілу бетінің басталуынан кедергіге дейінгі D қашықтығы көрсетіледі. Ұшып көтерілу бетінің тік аймағында (11-сурет) немесе осы аймақтың қисық сызықты бөлігі аясында (12-сурет) орналасқан кедергілер үшін D қашықтығы мынадай формула бойынша анықталуы мүмкін:

D = - Хп + Хв

- 7-бағанда Н кедергінің орналасу жерінде ақпараттық бетінің абсолюттік биіктігі белгіленеді (13-сурет);

- 8-бағанда кедергінің абсолюттік биіктігі Нп және тиісті белгісі бар ақпараттық бетінің биіктігі Н арасындағы айырмашылығы (Нп - Н) көрсетіледі;

- 9-бағанда ақпараттық бетінен биік орналасқан, бірақ басқа жылжымайтын кедергімен "көлеңкелінген" кедергілер ("көлеңкеленген" кедергілерді анықтау қағидалары 15-қосымшада көрсетілген) бойынша "N.. кедергімен көлеңкеленген" деп көрсетіледі.

13-сурет. Аэронавигациялық ақпарат (ақпараттық беті) құжаттарында мәлімет беру беті

Ақпараттық беттен биік орналасқан, басқа кедергілермен "көлеңкеленбеген" кедергілер "Максималды ұшу салмағын анықтау барысында есепке алынуы тиіс кедергілер" 3.7.-кестесіне енгізіледі. Ұшудың осы бағытында немесе жалпы әуеайлақ бойынша мұндай кедергілер болмаған жағдайда ұшудың осы бағыты немесе ұшудың әр бағыты бойынша 3.7-кестеде "Кедергілер жоқ" деп жазылады.

3.7-кесте мынадай тәртіппен толтырылады:

- 1-бағанда ақпараттық беттен биік орналасқан кедергінің атауы көрсетіледі;

- 2-бағанда D + (-Xв - Lвпп) ретінде анықталатын ұшу жақтан ҰҚЖ соңынан кедергіге дейінгі қашықтық белгіленеді;

- 3-бағанда 3.7-кестеге енгізілетін кедергі ұшу жағынан ҰҚЖ бітетін жерінің деңгейінен биік орналасқаны белгіленеді, яғни Нп – Нв өлшемі.

3.7-кесте Ұшуды жүргізу нұсқаулығына және Кедергілерді тексеру актісіне енгізіледі. Сонымен қатар 3.7-кестеде көрсетілген кедергілер туралы мәліметтер халықаралық әуеайлақтар бойынша ААЖ-ға енетін "А" типтегі картаға енгізіледі.

16. ҚР ӘПЖН 82-тармағының талаптарын орындау үшін мыналарда көрсетілген ережелер пайдаланылады:

а) "Ұшу және қону үшін әуеайлақтардың минимумдерін айқындаудың бірыңғай әдістемесінде" (радиомаяк жүйесі бойынша қонуға кіру үшін 1х10-7 көрсеткішін пайдаланбай ұшып өтудің ең төменгі қауіпсіз биіктіктерін анықтау және қонуға кірудің аралық кезеңінде ұшу биіктігін анықтау);

б) ҚР АӘА НҰЕ (әуеайлақ шеңбері бойынша ұшу биіктігін анықтау);

в) ҚР АА НҰЕ (әуеайлақ ауданында* ұшудың ең төмен қауіпсіз биіктіктерді анықтау);

Бұдан әрі 3.4, 3.5, 3.6, 3.7 және 3.8-есептік кестелердің нысандары берілген:

3.4-кесте

Есептік кесте

________________________________________________________________ үшін

(кедергілерді шектеу беттерінің атаулары және қажет болған

жағдайда қону МБ = _____ көрсетіледі)

Әуеайлақ ___________ ХОУ координаталардың басталуы - қону

(атауы) МБ = ____ болатын ҰҚЖ шегі

Кедергілердің* №№	Кедергілердің атауы*	ҰҚЖ шегінен қашықтық, м (Х)	ҰҚЖ осінен немесе оның жалғасынан қашықтығы, м (Y)	Кедергінің абсолюттік белгісі, м (Нп)
1	2	3	4	5

кестенің жалғасы

Х, м**(Н0) координатасына сәйкес келетін ҰҚЖ осінің абсолюттік белгісі	Кедергілерді шектеу беті	Шектеуші беттің абсолюттік биіктігі, м	Шектеуші бетінен биік орналасқан кедергінің асып кетуі, м	Ескертпе
6	7	8	9	10

* Кедергілердің нөмірлері мен атауы Кедергіні тексеру актісіне сәйкес қойылады (П.1.2-кесте).

** ҰЖ ұзындығы шегінде ҰҚЖ ось сызығының әрбір жағына 750 м-ден алыс емес орналасқан қонуға кіру беті, ауыспалы бет, қонуға кірудің ішкі беті, ішкі ауыспалы беттер және тоқтатылған қону бетінің кедергілері үшін есептік кестелерде ғана ескеріледі.

__________________________ ______________ ___________________

(орындаушының қызметі) (қолы) (Т.А.Ә)

3.5-кесте

(Толтыру үлгісі)

Алатау әуеайлағы бойынша қауіпті кедергілер

Кедергілердің №№	Кедергілердің атауы	ӘБН-нен алыстату (Sп), м	Нағыз азимут (А)		Кедергінің абсолюттік белгісі (Нп), м	Шектеуші бет	Шектеуші беттен кедергінің асырылуы, м	Қауіпті кедергілерді жою бойынша іс-шаралар
			град.	Мин.
1	2	3	4	5	6	7	8	9
3	Жер бедері	13725	227	20	432,0	Қону МБ 530 болатын қонуға кіру	+2	1999 жылғы маусымда жоспарлауға жатады
6	Ағаштар тобы	2800	51	01	225,0	МБ = 530 болатын ұшу	+7	1999 жылғы мамырда ағаштарды кесу жоспарланды
10	ҚС	325	293	25	227,0	Ауыспалы қону МБ 530/2330		Жоспарланбаған
23	ЖЖРМП–233	2400	53	00	215,0	МБ = 530 болатын ұшу	+8	Жоспарланбаған

М.О.

_____________________________ ________________ _________________

(өтініш берушінің қызметі) (қолы) (Т.А.Ә)

_________________

(күні)

3.6-кесте

Қону МБ _________ болатын ұшу бағытында ақпараттық беттен биік

орналасқан кедергілерді анықтауға арналған есептік кесте

Әуеайлақ ________________ ХОУ координаталардың басталуы - қону

(атауы)

МБ = ____болатын ҰҚЖ шегі

Кедергілердің* №№	Кедергілердің атауы*	ҰҚЖ шегінен қашықтық (Х), м	ҰҚЖ ось сызығы немесе оның жалғасынан басталатын қашықтық (У), м	Кедергінің абсолюттік белгісі (Нп), м	D қашықтығы, м	Ақпараттық беттің абсолюттік биіктігі (Н), м	Ақпараттық бет үстінен кедергінің асып кетуі, м	Ескерту
1	2	3	4	5	6	7	8	9

* Кедергілердің нөмірлері мен атауы Кедергілерді тексеру актісіне сәйкес белгіленеді.

____________________________ ___________ _______________________

(орындаушының қызметі) (қолы) (Т.А.Ә)

3.7-кесте

______________

(атауы)

әуеайлағында ӘК ең жоғары ұшу салмағын анықтау барысында ескеру қажет

кедергілер

Кедергілердің атауы	ҰҚЖ біткен жерінен қашықтық, м	ҰҚЖ біткен жерінің деңгейінен биіктік, м
1	2	3
Қону МБ = ____
Қону МБ _________

(Әуежай әкімшілігі) ________________ __________________________

(қолы) (тегі, аты, әкесінің аты)

_______________

(күні)

3.8.-кесте

Кедергілердің ұшып өтуінің ең төмен қауіпсіз биіктіктері _____________ әуеайлағы

(атауы)

ӘК санаты	РМЖ				ҚРЖ (ҚРЛ)	ҚЖЖ 2NDB	ЖЖРС NDB	Ескертпе
	I	II	III
Қону МБ _____________
A
B
C
D
E
Қону МБ _____________
A
B
C
D
E

(Әуежай әкімшілігі) ________________ _______________

(қолы) (Т.А.Ә)

________________

(күні)

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 15-қосымша

Кедергілерді "көлеңкелеу" қағидалары
1. Жалпы ережелер.

"Көлеңкеленген" болып "көлеңке" аймағында орналасқан "көлеңкелейтін" кедергінің шыңынан өтетін "көлеңкелі" бетті қиып өтпейтін кедергі есептеледі.

"Көлеңке" аймағы жеңіл және сынғыш кедергі болып табылмайтын жылжымайтын кедергілер арқылы пайда болады.

Егер созылмалы кедергі "көлеңкелі" аймағында жартылай ғана орналасқан болса, оның қалған бөлігі "көлеңке" ережелері пайдаланбайтын жай кедергі ретінде қаралуы тиіс.

2. Ішкі деңгейлес және конустық беттер.

Ішкі деңгейлес және конустық беттер шегінде орналасқан нүктелі кедергілерден "көлеңкелі" аймағы кедергі орналасқан нүктенің ортасында 100 м радиусты шеңбер ретінде белгіленген. "Көлеңке етуші" бет төмен түсетін 15 % еңіспен кедергінің шыңынан өтеді (1-сурет).

Ішкі деңгейлес және конустық беттері шегінде орналасқан созылған кедергілерден "көлеңке" аймағы кедергінің периметрі бойынша ені 100 м жолақ болып табылады. "Көлеңке" беті төмен түсетін 15 % еңіспен кедергінің үстінен өтеді (1-суретті қараңыз).

Қонуға кіру, ауыспалы немесе ұшып көтерілу беттерінің шектері жанында орналасқан кедергілерден түсетін "көлеңке" бұл кедергілердің аймақтарына таратылмайды (1-суретті қараңыз).

"Көлеңке етуші" кедергіден L қашықтықта орналасқан "көлеңкелі" беттің биіктігі төмендегілерге тең болады:

(H=H_П—0,15L),

мұнда (Н_П)— "көлеңкелі" кедергінің биіктігі;

L — "көлеңкелі" кедергіден қашықтық.

L қашықтығы ішкі деңгейлес және конустық беттің жоспары бойынша анықталады. Алайда нүктелі кедергілер үшін бұл қашықтық төмендегілерге тең болады:

мұнда (Х_П, Y_П)— "көлеңке етуші" нүктелі кедергінің тік бұрышты координаталары;

X, У — "көлеңке етуші" беттің биіктігін анықтауға қажет нүктенің тікбұрышты координаталары.

L қашықтығын анықтау үшін тікбұрышты координаталар өз белгілермен формулаларға қойылады.

1-сурет. Ішкі деңгейлес және конустық беттер шегінде орналасқан кедергілермен "көлеңке" аймағының құрылуына:

1 – кедергі; 2 – "көлеңке" аймағы; 5, 6 – "көлеңке" аймағындағы кедергілер;

3, 4, 7, 8 – шектеуші беттер.

3. Қонуға бет алу.

Қонуға кіру бетінің шеңберінде орналасқан нүктелі кедергілері "көлеңке етуші" кедергілер ретінде қаралмайды.

Қонуға кіру бетінің жоспарында (2-сурет) созылған кедергілерден "көлеңкелеу" аймағын сызу үшін "көлеңке етуші" кедергіден қонуға кіру бетінің екі жақтағы шектеріне параллельді сызықтар жүргізіледі.

"Көлеңке етуші" бет екі жазықтық арқылы құрылады. Оның біреуі ҰҚЖ бағытында төмен түсетін 15 % еңіспен "көлеңке етуші" кедергінің жоғары жағынан өтсе, екіншісі – ҰҚЖ бағытына көлденең өтеді (2-суретті қараңыз). "Көлеңке етуші" бет қонуға кіру бетімен қиылысу нүктесіне дейін немесе "көлеңке етуші" кедергінің шеттерінен өткізілген сызықтар ("көлеңкелеу" аймағын құрайтын сызықтар) қиылысатын нүктесіне дейін созылады. Бұл "көлеңке етуші" кедергіге жақын орналасқан нүктесіне байланысты болады (2-суретті қараңыз).

ҰҚЖ бағытындағы "көлеңке етуші" беттің биіктігі мыналарға тең болады

H = H_П - 0,15L.

ҰҚЖ-дан бағытындағы "көлеңке етуші" кедергінің биіктігі Н=НП. тең болады.

П.3.2-сурет. Қонуға кіру бетінің шеңберінде үздіксіз кедергілер арқылы аймақтың құрылуына:

1 - кедергі; 2 - "көлеңкелеу" аймағы

4. Ұшып көтерілу беті.

Ұшып көтерілу шегінде "көлеңкелеу" аймағы ұшып көтерілу беті үшін көлбеу бетін 1,6%-ға және ақпараттық бет үшін – 1,2% артық кез келген жылжымайтын (нүктелі немесе созылмалы, бірақ жеңіл және сыңғыш емес) кедергі арқылы құрылады.

Оның ішкі шегі "көлеңке етуші" кедергінің жоғары жағы арқылы ұшып көтерілу беті аймағының осіне перпендикуляр орналасқан сызығынан басталады. "Көлеңке етуші" бет аймақтың ішкі шегінен ҰҚЖ бағытында тиісті жағдайда 1,6 % немесе 1,2% еңіспен ұшып кету бетімен қиылысқан жеріне дейін көлденең өткізілген жазықтықпен құрылады (3-сурет).

"Көлеңке етуші" беттің биіктігі Н=Нп тең болады.

3-сурет. Ұшып көтерілу бет шегінде "көлеңкелеу" аймағының жасалуына:

1 - кедергі, 2, 4 - шектеу беттері, 3 - "көлеңке етуші" бет;

5 - "көлеңкелеу" аймағы.

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 16-қосымша

ӘК бұрылуының ең төмен радиустарының мәндері

ӘК түрі	Ил-18	Ил-62	Ил-76	Ил-86	Ту-134	Ту-154	Ан-12	Ан-24(26)	Ан-28	Як-40	Як-42	Л-410
1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13
ӘК бұрылуының ең төмен радиусы, м	19	30	12,7	24,5	16	22	15	12	6,4	10	18	4,8

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 17-қосымша

РЖ-ның осьтік таңбалау желісінің ҰҚЖ ось желісімен
түйіндесудің (А) ақтығын анықтау схемасы

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 18-қосымша

ПАПИ/АПАПИ жүйелерінде шамдарды орнату жеріне дейінгі
D қашықтығын анықтау

1. ПАПИ/АПАПИ (Dном қашықтығы) номиналды орны анықталады, ПАПИ/АПАПИ шамдары ҰҚЖ ось желісінің тиісті нүктесімен бір деңгейде орналасып, ал бұл деңгей ҰҚЖ шегінің деңгейіне сәйкес келеді.

а) Жабдықталмаған ҰҚЖ:

dhom= Н_м / tg (

- 0⁰02') - ПАПИ жүйесі үшін;

dhom= Н_м / tg (

- 0⁰02') - АПАПИ жүйесі үшін.

мұнда Н_м – ұшқыш көз деңгейі мен шасси дөңгелегінің төменгі нүктесі (1-кестенің 1-бағаны) арасындағы тік қашықтық және ең үлкен ӘК ҰҚЖ шегінен жоғары осы нүктенің биіктігі (1-кестенің 2 немесе 3-бағаны) сомасына тең ең төмен биіктік;

- ПАПИ жүйесіндегі 2-ші шамның шоқ сәулесінің биікке көтерілу бұрышы (1-сурет);

- АПАПИ жүйесінде 1-шамның шоқ сәулесінің биікке көтерілу бұрышы (2-сурет).

ә) Жабдықталған ҰҚЖ:

d_hom = (Нот +

Н) / tg Ө - ILS (СП) жүйесімен жабдықталған ҰҚЖ,

d_hom = 15 м / tg Ө - ҚРЛ немесе ҚЖЖ, ЖЖРС, ВОР, ВОР/ДМЕ жүйесімен жабдықталған ҰҚЖ.

Нот – осы әуеайлақтың ILS (СП) тірек нүктенің биіктігі;

Н – осы әуеайлақ тұрақты түрде пайдаланатын ең үлкен ӘК (ең ұзақ DН қашықтығы бар) ILS борттық глиссадты антеннасы мен ұшқыш көзінің деңгейі арасындағы тік қашықтық;

Ө - глиссаданың еңіс бұрышы.

1-кесте

Қонуға кіру конфигурациясындағы ұшқыш көзінің деңгейі мен ұшақ шассиі дөңгелегінің арасындағы тік қашықтық, ма)	ҰҚЖ шегінің үстінде шасси дөңгелегінің төменгі нүктесі биіктігінің қалаулы қоры, м б),в)	ҰҚЖ шегінің үстінде шасси дөңгелегінің төменгі нүктесі биіктігінің ең төмен қоры, м г)
3-дейін 3-тен 5-ке дейін 5-тен 8-ге дейін 8-ден 14-ке дейін	6 9 9 9	3д) 4 5 6

^а) Тік қашықтықтар тобын таңдау кезінде осы ҰҚЖ-ны тұрақты түрде пайдаланатын ұшақтар ғана қарастырылады. Осы ұшақтардың ішінде ең үлкен ұшақтар ұшқыштың көздері деңгейі мен шасси дөңгелектерінің төменгі нүктесі арасындағы тік қашықтықтар тобын анықтайды.

^б) Әдеттегідей, (2) бағанда көрсетілген ҰҚЖ шегінің үстінде шасси дөңгелектерінің төменгі нүктесі биіктігінің қалаулы қоры қамтамасыз етілуі тиіс.

^в) Жеке жағдайларда егер биіктік қорының төмендетілген мәндері тиімді екендігі расталатын болса, (2) бағанда көрсетілген ҰҚЖ шегінің үстінде шасси дөңгелектерінің төменгі нүктесі биіктігі қорының мәндері (3) бағандағы мәндеріне дейін (бірақ бұл мәндерден төмен емес) төмендетілуі мүмкін.

^г) ҰҚЖ-ның жылжытылған шегінің үстінен шасси дөңгелектерінің төменгі нүктесі биіктігінің ең төмен қорын пайдалану кезінде ұшқыш көзінің деңгейі мен шасси дөңгелектерінің төменгі нүктесі арасындағы тік қашықтықтардың таңдалған тобындағы ең жоғары мәнді ұшақ ҰҚЖ жағынан ұшып өткен кезінде (2) бағанда көрсетілген тиісті қалаулы қор қамтамасыз етілген жағдайда қамтамасыз етіледі.

^д) ҰҚЖ шегінің үстінен дөңгелектердің төменгі нүктесі биіктігінің бұл қоры жеңіл турбореактивті емес ұшақтар пайдаланатын ҰҚЖ-да 1,5 м-ге дейін төмендетілуі мүмкін.

2. Төмендегідей жағдайларда d_hom қашықтығын түзету қажет:

d_hom қашықтығына сәйкес келетін ҰҚЖ осінің биіктігі ҰҚЖ шегінің деңгейінен 0,3 м-ден артық болса;

ПАПИ/АПАПИ орналасуына сәйкес келетін ҰҚЖ осінің биіктігінен 0,3 м-ге артық болса ПАПИ/АПАПИ шамдарының (линзалардың) биіктігі.

ҰҚЖ осінің биіктігі бойынша (d_hom) қашықтығын түзету үшін мыналарға тең келетін

D₁ түзетуі анықталады:

(

D₁ = (Но - Н) / tgM);

мұндағы М = (

-0⁰02') - ПАПИ үшін;

М = (

-0⁰02') – АПАПИ үшін;

Но – ҰҚЖ шегінің биіктігі;

Н – d_hom қашықтығына сәйкес келетін ҰҚЖ ось желісінің биіктігі.

Түзетілген қашықтық:

D’ном = D_hom + DD₁. тең болады.

(

D₁) өз белгісімен қосылады, яғни Но < Н болғанда шамдарды

D₁ өлшеміне дейін ҰҚЖ шегіне қарай, ал Но > Н болғанда – ҰҚЖ шегінен жылжыту керек.

(D'ном) жаңа мәні кезінде ҰҚЖ осі биіктігі ҰҚЖ шегінің деңгейінен 0,3 м-ге дейін арттылса, қайта түзету жүргізіліп, биіктіктердегі айырма 0,3 м-ден кем түспегенше түзетуді қайта-қайта өткізу керек болады.

. Шамдар (линзалар) биіктігі бойынша түзетуді енгізу үшін төмендегілерге тең болатын (

D₂) түзету анықталады:

(

D₂ = (Н - h) / tg M);

мұнда М = (

- 0⁰02') – ПАПИ үшін;

М = (

- 0⁰02') – АПАПИ үшін;

h – D'ном қашықтықтағы ҰҚЖ ось желісінің деңгейінен шамдар (линзалардың) биіктігі;

Н – D'ном қашықтықтағы ҰҚЖ ось желісінің биіктігі.

Түзетілген қашықтық:

D" ном = D'ном + D₂. тең болады.

(

D₂) түзетуі

D₁ түзетуі сияқты да өз белгісімен қосылады. Барлық жағдайларда нәтижелі қашықтық ПАПИ/АПАПИ жүйесін пайдаланатын едәуір үлкен ӘК үшін 1-кестеде қарастырылған ҰҚЖ шегінің үстінен шасси дөңгелегінің биіктігі қорын қамтамасыз ету қажет.

4. D қашықтығын есептеудің толық үлгісі ИКАО Doc 9157 - AN/901 "Әуеайлақтарды жобалау бойынша нұсқаулығында" берілген, 4-бөлімі "Көзбен шолу құралдары" үшінші басылым, 1993 ж.

5. ПАПИ/АПАПИ глиссаданың ILS глиссадасымен сәйкестігін қамтамасыз ету кезінде ILS (СП) глиссаданың номиналды бұрышы үшін I және II санаттарының жүйелері үшін ± 0,075 9 және ІІІ санаттағы жүйесі үшін ± 0,040 6 рұқсат етіледі. 9=3⁰ бұрышы үшін сәйкесінше ± 13,5' және ± 7,2' бұрышы үшін сәйкесінше рұқсат етілген. Стандартты орнатылғыш ПАПИ бұрыштары ±10' шамасында глиссаданы қамтамасыз етеді, ал бұл глиссадалардың сәйкес келемеуіне әкеп соқтыруы мүмкін. ILS (СП) глиссадасы оның 5' және одан да көп номиналды бұрышынан үнемі айырылған жағдайда, ПАПИ жүйесі ILS (СП) глиссаданың нақты, номиналды емес еңісі бойынша орнатылуы тиіс.

Пилоттың көз деңгейі мен ILS борттық антеннасы арасындағы түрлі қашықтықтарына ие түрлі типтегі ӘК-ні есепке ала отырып, глиссадалардың сәйкес келу дәрежесі (

₂) ПАПИ "глиссадасында" секторды 20'-дан 30'-дейін кеңейту арқылы ұлғайтылуы мүмкін.

1-сурет. 2^о30’ - 4^о шеңберінде Ө үшін ПАПИ шамдарының шоқ сәулелерінің орналасуы мен биіктен көтерілу бұрыштары

2-сурет. АПАПИ шамдарының шоқ сәулелерінің орналасуы мен биіктен көтерілу бұрыштары.

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 19-қосымша 4.1-кесте

(КҚШ жүйесі үшін толтыру үлгісі)

ИКО жарық беретін сигнал жабдықтары жүйесінің сәйкестік
кестесі. 25.10.2009 ж. ССО № 000001-09 жарамдылық куәлігі.
“А”¹ әуеайлағы. Қону МБ_пос=180⁰

ҚР ӘПЖН тармақтары	Тексеру қорытындылары	Растайтын құжат	ҚР ӘПЖН сәйкестігі	Ескертпе
1	2	3	4	5
10-тарау	Жабдықтау құрамы — ҚР ӘПЖН 8 және 26-қосымшаларына сәйкес	1	Сәйкес келеді	ҰҚЖ кеңейтуі бар болған жағдайда толтырылады
87-т.	жақындап келу шамдары және жарық беретін көкжиектер,
	кіру шамдары,
	шектеу шамдары,
	ҰҚЖ қону шамдары,
	глиссада шамдары;
	жақтық рульдеу шамдары,
	жарық беретін белгілер,
	ҰҚЖ-да бұрылыс жасау алаңының шамдары
10-тарау 88-т.	Барлық жарық беретін сигнал жабдықтарының сәйкестік сертификаттары бар	1	Сәйкес келеді
10-тарау 90-т.	Электр тізбектері жүйе жұмысқа қабілеттілігінің жарық беру картинасының сақталуын қамтамасыз етеді	1	Сәйкес келеді
10-тарау 92, 93-тт. 12-тарау 141, 142, 144-тт.	Шамдар арматурасының түрі, жарық белгілері мен көздері техникалық құжаттамаға сәйкес келеді	1	Сәйкес келеді
10-тарау 143-т.	Жер үсті шамдардың және әуеайлақтардың, белгілердің биіктігі — ҚР ӘПЖН сәйкес	1	Сәйкес келеді
12-тарау 147-167-тт.	Жердегі ОМИ шамдарының орналасуы — ҚР ӘПЖН сәйкес (ҚР ӘПЖН 27-30 қосымшалары) Жылжытылған шегі жоқ	1, 2	Сәйкес келеді
12-тарау 197-205-тт.	Глиссаданың визуалды индексация жүйесінің орналасу схемасы мен бекітілуі Шамдар шоқ сәулелерін реттеу Кедергілерден қорғау бетінің үстінен көрінетін объектілер жоқ	1, 2	Сәйкес келеді
12-тарау 206-208-тт.	РЖ-да шамдар ҚР ӘПЖН сәйкес орналастырылған	1	Сәйкес келеді
13-тарау 222-228-тт.	Электрқоректену көздерінің шығыс параметрлері (жарықтық реттеушісі)	1	Сәйкес келеді
13-тарау 229-234-тт.	Қашықтықтан басқару аппаратурасы әуеайлақта қолданылатын жарық беретін құралдардың басқаруын және олардың жағдайын бақылауын қамтамасыз етеді. Шамдардың жарықтығын деңгейлерін ауыстыру кезіндегі қараңғы аралығы жоқ.	1, 2	Сәйкес келеді
13-тарау 235-238-тт.	Шамдардың ішкі жүйелерінің электрқоректенуі ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес жүзеге асырылады. Кабельді желілерінің оқшаулама кедергісі – ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес. Шамдар шоқ сәулелерінің орналасу бұрыштары – ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес	1	Сәйкес келеді
14-тарау 239-263-тт.	Әуеайлақта барлық қажетті белгілер бар	1	Сәйкес келеді
15-тарау 276-279-тт.	Перронның прожектормен жарықтануы бар. Перронды жарықтандыру сипаттамалары ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес.	1	Сәйкес келеді
15-тарау 285-304-тт.	Түнгі таңбалануға тиісті объектілер – жарықтандырылған Жарықтандыру құралдарының орналасуы, саны мен сипаттамалары — ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес	1	Сәйкес келеді
	Растайтын құжаттар: 1. 10.09.2009 ж. Жер үстін тексеру актісі. 2. 15.09.2009 ж. Ұшуды тексеру актісі

¹ Әуеайлақтың шартты атауы

М.О. ______________________________ ____________ _______________

(өтініш берушінің лауазымы) (қолы) (Т.А.Ә.)

______________________

(күні)

4.1-кесте

(ОВИ-І жүйесі үшін толтыру үлгісі)

ИЖО-I жарық беретін сигнал жабдықтары жүйесінің сәйкестік
кестесі. 25.10.2009 ж. ССО № 000001-09 жарамдылық куәлігі.
“Б”² әуеайлағы. Қону МБ = 100⁰

ҚР ӘПЖН тармақтары	Тексеру қорытындылары	Растайтын құжат	ҚР ӘПЖН сәйкестігі	Ескерту
1	2	3	4	5
10-тарау 87-т.	Жабдықтау құрамы — ҚР ӘПЖН 8 және 26-қосымшаларына сәйкес: жақындау шамдар және жарық беретін көкжиектер; кіру шамдары; шектеу шамдары; қону шамдары; глиссад шамдары; айнала шолудың жақындап келу шамдары және жарық беретін көкжиектер шамдары; ҰҚЖ қону шамдары, кіру – шектеу шамдары; ҰҚЖ-да бұрылыс жасау алаңының шамдары жақтық рульдеу шамдары және белгілер.	1	Сәйкес келеді
10-тарау 88-т.	Барлық жарық беретін сигнал жабдықтарының ICAO сәйкестік сертификаттары бар	1	Сәйкес келеді
10-тарау 89-т.	Жарық беретін жүйесін реттеу құралдары	1	Сәйкес келеді
10-тарау 90-т.	Электр тізбектері жүйесінің жұмыс қабілеттілігін, жарық беру картинасының сақталуын қамтамасыз етеді	1	Сәйкес келеді
10-тарау 92, 93-тт., 12-тарау 141, 142, 144-тт.	Шамдар арматурасының типі, жарық белгілері мен көздері техникалық құжаттамаға сәйкес келеді	1	Сәйкес келеді
10-тарау 143-т.	Жер үсті шамдарының және әуеайлақтардың, белгілердің биіктігі — ҚР ӘПЖН сәйкес	1	Сәйкес келеді
12-тарау 168-196-тт.	Жердегі шамдарының орналасуы — ҚР ӘПЖН сәйкес (ҚР ӘПЖН 31, 35-қосымшалары) Жылжытылған шегі жоқ	1, 2	Сәйкес келеді
12-тарау 197-205-тт.	Глиссаданың визуалды индексация жүйесінің орналасу сызбасы мен бекітілуі Шамдар шоқ сәулелерін реттеу Кедергілерден қорғау бетінің үстінен көрінетін объектілер жоқ	1, 2	Сәйкес келеді
12-тарау 206-208-тт.	РЖ-да шамдар ҚР ӘПЖН сәйкес орналастырылған	1	Сәйкес келеді
13-тарау 222-228-тт.	Электрқоректену көздерінің шығыс көрсеткіштері (жарықтық реттеушісі)	1	Сәйкес келеді
13-тарау 229-234-тт.	Қашықтықтан басқару аппаратурасы әуеайлақта қолданылатын жарық беретін құралдардың басқаруын және олардың жағдайын бақылауын қамтамасыз етеді. Шамдардың жарықтығын деңгейлерін ауыстыру кезіндегі қараңғы аралығы жоқ.	1, 2	Сәйкес келеді
13-тарау 235-238-тт.	Шамдардың ішкі жүйелерінің электрқоректенуі ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес жүзеге асырылады. Кабельді желілерінің оқшаулама кедергісі – ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес. Шамдар шоқ сәулелерінің орналасу бұрыштары – ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес	1	Сәйкес келеді
14-тарау 239-263-тт.	Әуеайлақта барлық қажетті белгілер бар	1	Сәйкес келеді
15-тарау 276-279-тт.	Перронның прожектормен жарықтануы бар. Перронды жарықтандыру сипаттамалары ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес.	1	Сәйкес келеді
15-тарау 285-304-тт.	Түнгі таңбалануға тиісті объектілер – жарықтандырылған Жарықтандыру құралдарының орналасуы, саны мен сипаттамалары — ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес	1	Сәйкес келеді
	Растайтын құжаттар: 1. 10.09.2009 ж. Жер үстін тексеру актісі. 2. 15.09.2009 ж. Ұшуды тексеру актісі

М.О. ______________________________ ____________ _______________

(өтініш берушінің лауазымы) (қолы) (Т.А.Ә.)

______________________

(күні)

4.1-кесте

(ОВИ-II, ОВИ-III жүйелері үшін толтыру үлгісі)

ИЖО-II, ИЖО-III жарық беретін сигнал жабдықтары жүйесінің
сәйкестік кестесі. 25.10.2009 ж. ССО № 000001-09 жарамдылық
куәлігі. “Г”³ әуеайлағы. Қону МБ = 280⁰

ҚР ӘПЖН тармақтары	Тексеру қорытындылары	Растайтын құжат	ҚР ӘПЖН сәйкестігі	Ескерту
1	2	3	4	5
10-тарау 87-т.	Жабдықтау құрамы — ҚР ӘПЖН 8 және 26-қосымшаларына сәйкес: жақындау шамдар және жарық беретін көкжиектер; жақтық рульдеу шамдары және белгілер; кіру шамдары; шектеу шамдары; ҰҚЖ қону шамдары; глиссад шамдары; ҰҚЖ ось шамдары; жақтық рульдеу шамдары; жақындау шамдар және жарық беретін көкжиектер; қону аймағының шамдары; жарық белгілері мен әуеайлақ белгілері; ҰҚЖ қону шамдары, кіру–шектеу шамдары; ҰҚЖ-да бұрылыс жасау алаңының шамдары	1	Сәйкес келеді
	РЖ-ның ось шамдар, ҰҚЖ-дан шығып кету шамдары (тез арада шығып кету), тоқта-шамдар, ескерту шамдар			Бар болған жағдайда толтырылады
10-тарау 88-т.	Барлық жарық беретін сигнал жабдықтарының ICAO сәйкестік сертификаттары бар	1	Сәйкес келеді
10-тарау 89-т.	Жарық беретін жүйесін реттеу құралдары	1	Сәйкес келеді
10-тарау 90-т.	Электр тізбектері жүйенің жұмыс қабілеттілігін, жарық беру картинасының сақталуын қамтамасыз етеді	1	Сәйкес келеді
10-тарау 92, 93-тт., 12-тарау 141, 142, 144-тт.	Шамдар арматурасының типі, жарық белгілері мен көздері техникалық құжаттамаға сәйкес келеді	1	Сәйкес келеді
10-тарау 143-т.	Жер үсті шамдардың және әуеайлақтардың, белгілердің биіктігі — ҚР ӘПЖН сәйкес	1	Сәйкес келеді
12-тарау 168-196-тт.	Жердегі шамдардың орналасуы — ҚР ӘПЖН сәйкес (ҚР ӘПЖН 31-35 қосымшалары) Жылжытылған шегі жоқ	1, 2	Сәйкес келеді
12-тарау 197-205-тт.	Глиссаданың визуалды индексация жүйесінің орналасу схемасы мен бекітілуі Шамдар шоқ сәулелерін реттеу Кедергілерден қорғау бетінің үстінен көрінетін объектілер жоқ	1, 2	Сәйкес келеді
12-тарау 206-208-тт.	РЖ-да шамдар ҚР ӘПЖН сәйкес орналастырылған	1	Сәйкес келеді
13-тарау 222-228-тт.	Электрқоректену көздерінің шығыс көрсеткіштері (жарықтық реттушісі)	1	Сәйкес келеді
13-тарау 229-234-тт.	Қашықтықтан басқару аппаратурасы әуеайлақта қолданылатын жарық беретін құралдардың басқаруын және олардың жағдайын бақылауын қамтамасыз етеді. Шамдардың жарықтығы деңгейлерін ауыстыру кезіндегі қараңғы аралығы жоқ.	1, 2	Сәйкес келеді
13-тарау 235-238-тт.	Шамдардың ішкі жүйелерінің электрқоректенуі ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес жүзеге асырылады. Кабельді желілерінің оқшаулама кедергісі – ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес. Шамдар шоқ сәулелерінің орналасу бұрыштары – ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес	1	Сәйкес келеді
14-тарау 239-263-тт.	Әуеайлақта барлық қажетті белгілер бар	1	Сәйкес келеді
15-тарау 276-279-тт.	Перронның прожектормен жарықтануы бар. Перронды жарықтандыру сипаттамалары ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес.	1	Сәйкес келеді
15-тарау 285-304-тт.	Түнгі таңбалануға тиісті объектілер – жарықтандырылған Жарықтандыру құралдарының орналасуы, саны мен сипаттамалары — ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес	1	Сәйкес келеді
	Растайтын құжаттар: 1. 10.09.2009 ж. Жер үстін тексеру актісі. 2. 15.09.2009 ж. Ұшуды тексеру актісі

М.О. ______________________________ ____________ _______________

(өтініш берушінің лауазымы) (қолы) (Т.А.Ә.)

______________________

(күні)

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 20-қосымша 5.1-кесте

(толтыру үлгісі)

Б әуеайлағы ӘЖБ радиотехникалық қамтамасыз етуі мен
диспетчерлік пункттерінің ҚР ӘПЖН талаптарына
сәйкестігінің кестесі

ҚР ӘПЖН тармақтары	Тексеру мен сынақтардың қорытындылары	Растайтын құжат	ҚР ӘПЖН сәйкестігі	Ескерту
1	2	3	4	5
16-тарау §1	Метрлік диапазондағы толқындардың қону жүйесінің жер үсті жабдықталуы
	Қону МБ =1000
306-т.	Жабдықтаудың толық құрамы (қону жүйесінің құрамына ішкі МРМ енеді)	2	Сәйкес келеді
307, 308-тт.	БРМ, ГРМ орналасуы ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді	1	Сәйкес келеді
309, 310, 311-тт.	Маркерлі радиомаяктардың орналасуы олардың функционалдық қызметтерінің орындалуын қамтамасыз етеді. ҰҚЖ шегінен ұзап кетуі төмендегілерді құрайды: ЖМРМ - 1030 м, АМРМ - 5110 м, Ішкі МРМ - 320 м	1	Сәйкес келеді
312-т.	Ө=2040,	5	Сәйкес келеді
313-т.	HОТ=16,2 м	3	Сәйкес келеді
314, 318, 319-т.	БРМ және ГРМ-ның қауіпті аймақтары ӘК күту орындарында таңбаланған. Қауіпті аймақтардың әуеайлақ ішіндегі жолдарымен қиылысқан жерлерде жол белгілері мен ескерту қалқандары орнатылған. БРМ қауіпті аймағының көлемі – ҰҚЖ осінен екі жағына да 120 м.	3, 4	Сәйкес келеді
315-317-тт.	Алыс алаңды бақылау аспабы			Жабдықтар орнатылмаған
320-т.	БРМ және ГРМ көрсеткіштері ҚР ӘПЖН талаптарына (ІІ-санат) сәйкес келеді. МРМ көрсеткіштері ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	3	Сәйкес келеді
	Растайтын құжаттар: 1. Орнатуға қажетті құжаттар: жоба, арх № 5403, 2007 ж. 2. 05.07.2010 ж. РТЖ тексеру хаттамасы 3. 23.03..2010 ж. ILS ұшуды тексеру актісі 4. 25.04.2010 ж. қауіпті аймақтарды таңбалаудың жер үсті тексерудің хаттамасы 5. 25.01.2008 ж. әуеайлақ ауданында ұшу жөніндегі нұсқаулық		Сәйкес келеді
	Қону МБ =2800		Сәйкес келеді
306-т.	Жабдықтар толық жинақталған	5	Сәйкес келеді
307, 308-тт.	БРМ, ГРМ орналасуы ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді	4	Сәйкес келеді
309, 310, 311-тт.	Маркерлі радиомаяктардың орналасуы олардың функционалдық қызметтерінің орындалуын қамтамасыз етеді. ҰҚЖ шегінен ұзап кетуі төмендегілерді құрайды: ЖМРМ - 980 м, АМРМ -4037 м	4	Сәйкес келеді
312-т.	Ө=2050,	3	Сәйкес келеді
313-т.	HОТ=16,7 м	1	Сәйкес келеді
314, 318, 319-тт.	БРМ және ГРМ-ның қауіпті аймақтары ӘК күту орындарында таңбаланған. Қауіпті аймақтардың әуеайлақ ішіндегі жолдарымен қиылысқан жерлерде жол белгілері мен ескерту қалқандары орнатылған. БРМ қауіпті аймағының көлемі ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	1, 2	Сәйкес келеді
315-317-тт.	Алыс алаңды бақылау аспабы			Жабдықтар орнатылмаған
320-т.	БРМ және ГРМ көрсеткіштері ҚР ӘПЖН талаптарына (І-санат) сәйкес келеді. МРМ көрсеткіштері ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	1	Сәйкес келеді
	Растайтын құжаттар: 1. 07.03..2010 ж. ILS ұшуды тексеру актісі 2. 25.04.2010 ж. қауіпті аймақтарды таңбалаудың жер үсті тексерудің хаттамасы 3. 25.01.2008 ж. әуеайлақ ауданында ұшу жөніндегі нұсқаулық 4. Орнатуға қажетті құжаттар: жоба, арх № 4362, 2005 ж.
16-тарау §2	Қону радиолокаторы (ҚРЛ)
321-т.	МК =1000 және МК =2800 _____ типтегі ҚРЛ ӘЖБ диспетчерлік пункттерге курс пен глиссада сызықтарына қатысты ӘК орналасуы туралы радиолокациялық ақпараттың жеткізілуін қамтамасыз етеді.	1	Сәйкес келеді
322-т.	КРЛ орналасуы ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	2, 3	Сәйкес келеді
323-т.	ҚРЛ және РМЖ курсы және глиссадасының сызықтары сәйкес келеді.	2	Сәйкес келеді
324-т.	ҚРЛ индикаторының экранында ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келетін толық көлемде ақпарат беріледі.	2	Сәйкес келеді
325-т.	ҚРЛ көрсеткіштері ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	1	Сәйкес келеді
	Растайтын құжаттар: 1. 21.02.2010 ж. ұшуды тексеру актісі 2. 15.02.2010 ж. жер үсті тексерудің хаттамасы 3. Орнатуға қажетті құжаттар: жоба, арх № 1136, 2006 ж.		Сәйкес келеді
16-тарау §3	Әуеайлақтық шолу радиолокаторы (ШРЛ-Ә)
326-328-тт.	_____ типтегі ШРЛ-Ә әуеайлақ ауданында бақыланатын ұшу бағыттарында ӘК-ның табылуын қамтамасыз етеді. Нақты сипаттамалар мен азимут және алыстық бойынша рұқсат етілген мүмкіндігі пайдалану құжаттамасының талаптарына сәйкес қамтамасыз етіледі.	1	Сәйкес келеді
329-т.	ӘҚБ диспетчерлерінің индикаторлары экрандарында көрсетілетін ақпараттың құрамы ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	2	Сәйкес келеді
330-т.	ШРЛ-Ә көрсеткіштері ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	1	Сәйкес келеді
	Растайтын құжаттар: 1. 20.02.2010 ж. ұшуды тексеру актісі 2. 15.02.2010 ж. РТЖ жер үсті тексеру хаттамасы
16-тарау §4	Жеке жетекті радиостанция (ЖЖРС)
	Қону МБ =2800
331-т.	ЖЖРС әуеайлақ ауданында ±2,50 қателігімен курстық бұрыштардың мәндерін табуын және Морзе кодымен жіберілетін тану сигналдарын қанағаттанарлық тыңдауын қамтамасыз етеді.	1	Сәйкес келеді
332-т.	_____ типтегі ЖЖРС ҰҚЖ жанынан 7,5 км қашықтықта орналасқан ҰҚЖ осінің жалғасында орнатылған.	3	Сәйкес келеді
333-т.	ЖЖРС көрсеткіштері ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	1	Сәйкес келеді
	Растайтын құжаттар: 1. 12.03.2010 ж. ұшуды тексеру актісі 2. 10.03.2010 ж. РТЖ жер үсті тексеру хаттамасы 3. Орнатуға қажетті құжаттар: жоба, арх № 7349, 2003 ж.
16-тарау §5	Әуеайлақтық қосымша маркерлі радиомаяк
334-т.	Қосымша МРМ әрекет ету аймағы 600 м-ден асады және АМРМ әрекет ету аймағынан асып кетпейді.	1	Сәйкес келеді
335-т.	Қосымша МРМ тану сигналдары әуеайлақта орнатылған МРМ тану сигналдарынан ерекшеленеді.	3	Сәйкес келеді
336-т.	МРМ техникалық көрсеткіштері ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	1	Сәйкес келеді
	Растайтын құжат: 1. 12.05.2010 ж. ұшуды тексеру актісі
16-тарау §6	ҚЖЖ қонудың радиотехникалық жүйесі
	Қону МБ =1000
337-т.	Жабдықтар толық жинақталған, МРМ ILS қону жүйесінің құрамынан пайдаланылады.	3	Сәйкес келеді
338, 339-тт.	Жетекті радиостанциялардың антенналары ҰҚЖ шегінен мынадай қашықтықта орналасқан: ЖЖРС — 1030 м; АЖРС - 5110 м	4	Сәйкес келеді Сәйкес келеді
340-т.	ЖРС сәулеленуін сипаттамалары ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді	1	Сәйкес келеді
341-т.	МРМ ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді	2	Сәйкес келеді
	Қону МБ =2800
337-т.	Жабдықтар толық жинақталған, МРМ ILS қону жүйесінің құрамынан пайдаланылады	3	Сәйкес келеді
338, 339-тт.	Жетекті радиостанциялардың антенналары ҰҚЖ шегінен мынадай қашықтықта орналасқан: ЖЖРС — 1030 м; АЖРС — 4037 м	4	Сәйкес келеді Сәйкес келеді
340-т.	ЖРС сәулеленудің сипаттамалары ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді	1	Сәйкес келеді
341-т.	МРМ ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді	2	Сәйкес келеді	Әуеайлақта ILS болмаған жағдайда толтырылады
	Растайтын құжаттар: 1. 15.01.2009, 20.12.2009 ж. ЖРС ұшуды тексеру актілері 2. 10.03.2010 ж. МРМ ұшуды тексеру актісі 3. 15.01.2009 ж. ЖРС жер үсті тексеру хаттамасы 4. Орнатуға қажетті құжаттар: жоба, арх. № 8324, 2005 ж.
16-тарау §7	VOR радиомаягының барлығына бағытталған азимутты ӨЖР жүйесі	1	Сәйкес келеді
342-т.	Радиомаяк ӘК бортында оның магниттік азимутын өлшеу үшін навигациялық сигналдардың сәулеленуін, тану сигналдарының сәулеленуін, ӘК бортына радиотелефон сигналдарын жіберу мүмкіндігін қамтамасыз етеді.	1	Сәйкес келеді
343-т.	Жабдықтардың ұшу және жер үстінгі тексерулері тұрақты түрде және бекітілген мерзімде жүргізіледі.	1, 2	Сәйкес келеді
344-т.	Әуеайлақта тиісті түрде таңбаланған VOR борттық жабдығын тексерудің пункті бар.	2	Сәйкес келеді
	Растайтын құжаттар: 1. 12.04.2010 ж. ұшуды тексеру актісі 2. 08.04.2010 ж. жер үсті тексеру хаттамасы
16-тарау §8	DME/N жүйесінің қабылдау-жауап беру құралы (жинақ №)
345-т.	Қабылдау-жауап беру құралының іс-қимылы аймағы ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	1, 2	Сәйкес келеді
346-т.	Қабылдау-жауап беру құралы тану сигналдарын ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес жібереді.	1, 2	Сәйкес келеді
347-т.	Әуеайлақта VOR жабдығымен бірге қабылдау-жауап беру құралының орналасуы ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	3	Сәйкес келеді
348-т.	Қабылдау-жауап беру құралының көрсеткіштері ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	1	Сәйкес келеді
	Растайтын құжаттар: 1. 12.04.2010 ж. ұшуды тексеру актісі 2. 08.04.2010 ж. РТЖ жер үсті тексеру хаттамасы 3. Орнатуға қажетті құжаттар: жоба, арх № 4562
16-тарау §9	Автоматты радиопеленгатор (АРП)
349-т.	______типтегі АРП әуеайлақ ауданында бақыланатын маршруттарында ӘК-ның сенімді пеленгілеуін қамтамасыз етеді.	1, 2	Сәйкес келеді
350-т.	АРП көрсеткіштері ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	1, 2	Сәйкес келеді
	Растайтын құжаттар: 1. 15.01.2010 ж. ұшуды тексеру актісі 2. 10.01.2010 ж. жер үсті тексеру хаттамасы
16-тарау §10	Ұшу алаңын шолудың радиолокаторлық станциясының (ҰАШ РЛҚ)
351-т.	______ типтегі ҰАШ РЛҚ ҰҚЖ және РЖ-да орын алған ӘК, көлік және техникалық құралдарының табуын қамтамасыз етеді.	1	Сәйкес келеді
352-т	ҰАШ РЛҚ индикаторлары экрандарында толық көлемдегі ақпарат беріледі.	1	Сәйкес келеді
353-т.	ҰАШ РЛҚ көрсеткіштері ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	1	Сәйкес келеді
	Растайтын құжаттар: 1. 21.02.2010 ж. РТЖ жер үсті тексеру хаттамасы
16-тарау §11	Жер үсті қозғалысын басқарудың жетілдірілген жүйесі			III В санаты үшін толтырылады
16-тарау §12	Электр байланысы құрылғылары
356, 358-тт.	Әуеайлақ әуе және жер үстінгі электр байланысы құралдарымен жабдықталған.	1, 2	Сәйкес келеді
357, 361, 362, 363-тт.	Әуе және жер үстінгі электр байланысы құралдары "үздік" сапасымен электр байланысын қамтамасыз етеді	1, 2	Сәйкес келеді
359-т.	АДП, СДП, ҚДП-да әуе электр байланысының құралдары сағаттан кем емес жұмыс жасауға химиялық қорек көздерінен электр қуатымен қамтамасыз етілген.	2	Сәйкес келеді
360-т.	Әуе электр байланысы құралдарының көрсеткіштері ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	1, 2	Сәйкес келеді
	Растайтын құжаттар: 1. 10.03.2010 ж. РТЖ жер үсті тексеру хаттамасы 2. 15.03.2010 ж. ұшуды тексеру актісі
16-тарау §13	Объективті бақылау құралдары
364-367-тт.	Дыбыс жазу құралдары ағымдық уақыттың сигналдарын 25 секунд дәлділікпен тіркеуді қамтамасыз етеді. Бір тәулік ішінде дыбыс жазу мен сөйлесулерді қайта тыңдау "жақсы" сапасымен жүзеге асырылады.	1	Сәйкес келеді
368-т.	Объективті бақылау құралдарының көрсеткіштері ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	1	Сәйкес келеді
	Растайтын құжат: 1. 06.03.2010 ж.объективті бақылау құралдарын тексеру актісі
	ӘҚБ диспетчерлік пункттері
407-т.	ӘҚБ диспетчерлік пункттерінің құрамы: АДП ҚДП РДП	1	Сәйкес келеді	Орташа тәуліктік ӘҚҚ — 164 ұшу—қондыру
	КҰЕ бойынша ұшуды орындайтын ӘК-ның ұшып қонуы орындалатын жеке ҰҚЖ бар. ӘҚБ диспетчерлік пункттерінің құрамы: КДП ЖӘЖ. ӘҚБ диспетчерлік пункттері ҚР ӘПЖН сәйкес жабдықталған.			Орташа тәуліктік ӘҚҚ — 15 ұшу—қондыру
	Растайтын құжат: 1. 15.03.2010 ж. ӘҚБ диспетчерлік пункттерін тексеру актісі

М.О.

“Қазаэронавигация” РМК

директоры (филиалдың атауы) _________________ ___________________

(қолы) (Т.А.Ә.)

___________________

(күні)

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 21-қосымша 6.1-кесте

(толтыру үлгісі)

В* әуеайлағының метеорологиялық жабдықтарының ҚР ӘПЖН
талаптарына сәйкестігінің кестесі

А класындағы № 1 ҰҚЖ, қону МБ =117⁰, II санаты,

қону МБ = 297⁰, I санаты

В класындағы №2 ҰҚЖ, қону МБ = 120⁰, II санаты,

қону МБ = 300⁰ I санаты

ҚР ӘПЖН тармақтары	Тексеру мен сынақтардың қорытындылары	ҚР ӘПЖН сәйкестігі	Ескерту
1	2	3	4
№ 1 ҰҚЖ метеожабдықтардың құрамы
379 – 382-т.	АМС-М1, екі жиынтық жинақталуында ЦУ типтегі арнайы ЭЕМ, ФИ типтегі МДВ бастапқы өлшеу түрлендіргіштер 1-6 жиынтық, ДВ-1М бар ИВО-1М типтегі ВНГО (ВВ) бастапқы өлшеу түрлендіргіштер - 2 жиынтық, ДВ-1М бар РВО-2М - 2 жиынтық, РВО - 2М типтегі ВНГО (ВВ) өлшеуіштері - 1 жиынтық, ДПВ типтегі желдің параметрлерін бастапқы өлшеу түрлендіргіштері - 4 жиынтық, ДД типтегі атмосфералық қысымын бастапқы өлшеу түрлендіргіштері - 2 дана, ДТВ типтегі температура және ауа ылғалдылығын бастапқы өлшеу түрлендіргіштері - 2 жиынтық, БИ АИУ типтегі метеоақпаратты көрсету құралдары - 7 жиынтық, РТА-30 типтегі метеоақпаратты тіркеу құралдары - 2 жиынтық.	Сәйкес келеді
№ 2 ҰҚЖ метеожабдықтардың құрамы
3789 – 382-тт.	ФИ-1 типтегі МДВ өлшеу-тіркеуіштері - 6 жиынтық; Жиынтықтар көрінуінің қалқан бағыт берушілері, ИВО-1М типтегі ВНГО (ВВ) өлшеуіштері - 1 жиынтық; ДВ-1М бар ИВО-1М типтегі ВНГО (ВВ) қашықтықтан өлшеуіштері – 4 жиынтық; М63М-1 типтегі жел параметрлерін өлшеуіштері - 4 жиынтық; СР-А типтегі атмосфералық қысымын өлшеуіштері - 2 дана; Аспирациялық емес психрометр типтегі температура және ауа ылғалдығын өлшеу - 1 жиынтық; БИ АИУ типтегі метеоақпаратты айқындау құралдары — 6 жиынтық; РТА 80 типтегі метеоақпаратты тіркеу құралдары - 1 жиынтық
383-т.	Әуеайлақтың барлық жабдықтарының пайдалану құжаттамасы бар.	Сәйкес келеді
384 – 395-тт.	ҰҚЖ ось сызығынан 200 м алыс №1 ҰҚЖ ортасының траверза аймағында орналасқан ФИ-1 екі жиынтықтан басқасы метеорологиялық жабдықтардың барлығы ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес орналастырылған.	Баламалы сәйкес келеді	12.08.2009 ж. бекітілген қауіпсіздіктің баламалы деңгейін қамтамасыз ету туралы қорытынды
396 – 398-тт.	Көріну құралдарына беріледі, ал тіркеу құралдарында ӘК ұшып көтерілу және қонудың жұмыс курсына сәйкес келетін метеоақпараттың барлық көлемі тіркеледі.	Сәйкес келеді
399-т.	Метеоақпарат автоматты түрде көріну құралдарына жіберіліп, өлшемдерді (бақылауды) өңдеу аяқталғаннан кейін 15 күннен кешіктірмей 1 мин жиі емес тіркеу құралдарында тіркеледі.	Сәйкес келеді
400-т.	Әуеайлақтың метеожабдықтары диапазондардағы метеомөлшерлердің КМҚ-ға (өлшем диапазонының төменгі шегі 50 м орнына 250 м) жақын (диапазоны бойынша) өлшемдерін сәуле түсіргіштерісіз №2 ҰҚЖ жанында орналасқан ФИ-1 басқа өлшенуін ҚР ӘПЖН 6.3-кестесіне сәйкес қамтамасыз етеді.	Баламалы сәйкес келеді	30.09.2009 ж. бекітілген қауіпсіздіктің баламалы деңгейін қамтамасыз ету туралы қорытынды
401-т.	КРАМС-М1 типтегі АМИС өлшеудің автоматты режиміндегі жұмысты, КМҚ, ҰҚЖ-да көріну алыстығы, БТШБ (ТК), ауа температурасы мен ылғалдылығы, ҰҚЖ шегі деңгейіндегі қысымы, туралы ақпаратты өңдеу және көріну құралдарына және байланыс желілеріне жіберуін, сонымен қатар автоматты түрде өлшенбейтін метеоөлшемдерді қолмен енгізуін қамтамасыз етеді.	Сәйкес келеді
402-т.	МРЛ-5-тің техникалық сипаттамалары нормативтік талаптарға сәйкес келеді.	Сәйкес келеді
403-т.	Байланыс желілерінің техникалық сипаттамалары ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	Сәйкес келеді
404 – 406-тт.	Көрінудің қалқан-бағдарының көлемі, олардың түсі мен жарықтануы ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.	Сәйкес келеді
	Растайтын құжат: 30.03.2010 ж. әуеайлақтың метеожабдықтарын тексеру актісі

М.О.

Авиакәсіпорынның басшысы _________ ________________ ________

(қолы) (Т.А.Ә.) (күні)

АМСА бастығы ____________ ____________________ ________

(қолы) (Т.А.Ә.) (күні)

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 22-қосымша

Сезімталдықты өлшеу әдістемесі

Сезімталдықты (Р_{пр min}) өлшеу үшін:

сигнал қабылдау-беру құрылғысын қосып, сигнал қабылдайтын құрылғыны ЖАҮ және РРУ режимдерінде сигнал беретін құрылғы жиілігіне қойыңыз (қажетінше – дұрыстауға болады);

сигнал қабылдағышты қолмен дұрыстап, А (осциллограф) индикаторы арқылы осы МРЛ-ға сәйкес келетін шуыл деңгейін қойыңыз;

1-суретте көрсетілген өлшеу схемасын орындаңыз;

1-сурет. Сигнал қабылдайтын индикаторлық құрылғының сезімталдығын өлшеу схемасы

жоғары жиілікті сигналдар генераторын резонанстық жиілік өлшеуішпен МРЛ таратқышының жұмыс жиілігіне қойыңыз;

импульстер генераторынан жоғары жиілікті сигналдар генераторының сыртқы модуляция режимін орнатыңыз;

импульстер генераторына осы МРЛ-ға сәйкес келетін импульс ұзақтығын орнатып, генераторды МРЛ-ны іске қосу импульстерімен сыртқы синхрондау режиміне қойыңыз;

3 жоғары жиілікті сигналдар генераторынан сигнал қабылдайтын құрылғыға импульстік сигнал жіберіңіз;

жиілікті қолмен дұрыстау арқылы МРЛ қабылдағыш гетеродинінің жиілігін өзгерте отырып, индикатор экранында шығыс сигналының ең жоғары амплитудасын орнатыңыз;

жоғары жиілікті сигналдар генераторының аттенюаторы арқылы А үлгісіндегі индикатор (осциллограф) экранында шығыс сигналының деңгейін ең төменгі деңгейге дейін азайтыңыз;

сигнал қабылдайтын индикаторлық құрылғының сезімталдығын жоғары жиілікті сигналдар генераторы аттенютаторы арқылы осы генератор үшін децибелмен қойылған бастапқы қуат деңгейін ватқа айналдырып есептеңіз;

Ескертпе. Сигнал қабылдайтын құрылғының сезімталдығы децибелмен көрсетілген шаманы ватқа антилогарифмдеу арқылы ватпен көрсетіледі;

жетекті басқару тақтасындағы бұрыштық мәндердің шкала нонниусымен салыстыру арқылы жетекті басқару тақтасынан берілетін жердің бұрыштық мәндерінің жердің бұрышынан қарағандағы антеннаның нақты орналасу жағдайының (антенна бағаны бойынша шкала нонниусы) үйлесетінін тексеріңіз, үйлеспей қалуы ±0,25 ⁰ аспауы тиіс;

антеннаны белгілі бір бағытқа қаратып, бағытталуын тексеріңіз;

шеңбермен шолу индикаторы есебі мен бағыт азимутының есебі арасындағы айырмашылық +1 ⁰ аспауы тиіс;

Ескертпе. Әуеайлақта орнатылған әрбір МРЛ үшін азимуты белгілі қозғалмайтын радиолокациялық бағыттар таңдалуы тиіс.

МРЛ топтамасына кіретін бақылау-өлшеу құралдарымен пайдалану құжаттамасында жазылған әдістеме бойынша "ИЗО-ЭХО" жүйесін калибрлеңіз; калибрлеудегі ауытқу ±3 дБ аспауы тиіс.

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 23-қосымша 8.1-кесте

(толтыру үлгісі)

"Б"¹ әуеайлағын электрмен жабдықтаудың және ондағы электр
жабдықтардың ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкестік кестесі

ҚР ӘПЖН тармақтары	Сынақтар мен тексерулер қорытындысы	ҚР ӘПЖН-ға сәйкестігі	Ескерту
1	2	3	4
408, 409, 411-т.т.	Орталықтандырылған электрмен жабдықтаудың тәуелсіз көздерінің саны — 2. Іске қосылатын ЭБЖ-лардың электр өткізу қабілеті І санаттың ерекше топтарындағы және І санаттағы барлық электрқабылдағыш құрылғыларға қалыпты және авариядан кейінгі режимде электр энергиясын беруді қамтамасыз етеді.	Сәйкес келеді
410 т.	Электржабдықтар жұмыс істеп тұрған қорек көзі істен шыққан жағдайда резервтік қорек көзіне автоматты түрде ауысуға мүмкіндік береді	Сәйкес келеді
412, 413 т.т.	Әуежайда электрстанциялардың болуы — жоқ Агрегаттар саны __________	Сәйкес келеді
414 – 424 т.т.	Электрмен жабдықтау былайша жүзеге асырылады:
	I санаттың ерекше тобы бойынша
	Резервке ауысу уақыты 0 секунд: БРМ 100, ГРМ 100, КРМ 280, ГРМ-280, ҚДП мен СДП-тағы авиациялық әуе байланысы құралдары;	Сәйкес келеді
	Резервке ауысу уақыты 1 секундтан аспайды: ССО-100, ССО-280, АДП, РДП, ӘҚБ АЖ ҚО, РЖЖР 100, ҰЖРМ-100, ПАО, ІМРМ-100, РЖЖР 280, ҰЖРМ-280	Сәйкес келеді
	I санат бойынша
	Резервке ауысу уақыты 1 секундтан аспайды: СДП-100, СДП-280, ПМРЦ;	Сәйкес келеді
	Резервке ауысу уақыты 1 секундтан аспайды: РЖЖР-100, ҰЖРМ-100, ҰЖРМ-280, ҚРЛ, ШРЛ-А, АРП, ЖЖРС, метеожабдық	Сәйкес келеді
	II санат бойынша		Ұшу қауіпсіздігінің баламалы деңгейін қамтамасыз ету туралы 10.10.2008 ж. қорытынды
	МРЛ	Ұқсас
	І санаттың ерекше тобына жатқызылған барлық тұтынушылар үшін электрмен жабдықтауды дизельді-электр агрегатына (ДГА) ауыстыру уақыты 15 секундтан аспайды.	Сәйкес келеді
425 т.	КҚҚ-ға қосылған бөтен тұтынушылар - жоқ	Сәйкес келеді
426 т.	Трансформаторлар қуаты мен қоректендіру желілерінің қуат өткізу қабілеті қосылған барлық тұтынушылардың ең жоғары тұтынымын қамтамасыз етеді	Сәйкес келеді
427, 428, 429 т.т.	ДГА амортизация дәрежесі - 2-3. Әрбір ДГА-ның қуаты олардың жұмысы мен қызмет көрсетілуіне қалыпты жағдай жасайтын тұтынушылардың ең жоғары тұтынымын қамтамасыз етеді	Сәйкес келеді
430 т.	Резервтік қорек көздері ӘПЖН талаптарының орындалуын қамтамасыз етеді	Сәйкес келеді
431 т.	Жеке тұрған ТП мен КҚҚ-дан келетін электр қуаты әрбір қорек көзінен кем дегенде 1 кабель арқылы бөлек беріледі. І санаттың ерекше тобындағы электр қабылдағыштары бар объектіге келетін электр қуаты бір бірін өзара алмастыратын 2 ЭБЖ арқылы беріледі	Сәйкес келеді
	Растайтын құжат: Б* әуеайлағын электрмен жабдықтауды және ондағы электр жабдықтарды тексеру актісі 10.10.2008 ж.

¹ Әуежайдың шартты атауы

М.О.

Авиакәсіпорынның басшысы __________ ________________ ________

(қолы) (Т.А.Ә.) (күні)

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 24-қосымша 9.1-кесте

(толтыру үлгісі)

В әуеайлақтарындағы авариялық-құтқару құралдарының ҚР ӘПЖН
талаптарына сәйкестік кестесі

№ 1 ҰҚЖ, А сыныбындағы, қону МБ = 100⁰/280⁰,

№ 2 ҰҚЖ, В сыныбындағы, қону МБ = 68⁰/248⁰

ҚР ӘПЖН тармақтары	Сынақтар мен тексерулер қорытындысы	ҚР ӘПЖН-ға сәйкестігі	Ескертпе
1	2	3	4
432, 433 т.т.	ӨҚТД бойынша санаты: № 1 ҰҚЖ — 8; № 2 ҰҚЖ — 6	Сәйкес келеді
434 т.	Әуеайлақтағы өрт сөндіретін автомобильдер саны (ӨА) - 5. ӨА-дағы өрт сөндіретін құрам саны - 45150 кг. Соның ішінде көбік шығаратын құрам - 3100 кг Барлығы бірге — 260 кг/с	Сәйкес келеді
435 т.	Барлық ӨА талап етілетін жабдықтармен жабдықталған	Сәйкес келеді
436 т.	Көбік шығаратын құрам резерві — 12 000 кг ӨА-ға қайта су толтыру орындарының саны — 8	Сәйкес келеді
437 т.	ӨА-ның бұрылу уақыты: №1 ҰҚЖ-дан қону МБ = 1000………. 160 220 қону МБ = 2800…………150 205 №2 ҰҚЖ-дан қону МБ = 1000………. 160 220 қону МБ = 2800…………150 205	Сәйкес келеді
438 т.	ҰҚЖ-ны көбікпен жабатын, талап етілетін көлемдегі көбік жолақтарын әуеайлаққа шашыратуға арналған құрылғылар — бар. Көбік жолағын шашыратуға кететін ең көп уақыт — 9 мин	Сәйкес келеді
439 т.	АҚС байланыс және дабыл құралдарымен жабдықталған. ӨА АҚС-да тұрады.	Сәйкес келеді
440 т.	УКВ- және КВ радиостанцияларымен жабдықталған өтімділігі жоғары көлік құралы — бар	Сәйкес келеді
441 т.	Талап етілетін жабдықтармен жарақталған санитарлық автомобильдер — бар	Сәйкес келеді
442 т.	Талап етілетін жабдықтары бар жүзетін көлік құралдары — жоқ		Су бетінен ұшып көтерілу және су бетіне қону жүргізілмейді
443 т.	Талап етілетін жабдықтармен жарақталған тұрақты командалық пункт - бар	Сәйкес келеді
444 т.	АЕЖ-мен басқаруды қамтамасыз ететін талап етілетін жабдықтармен жарақталған көлік құралы— бар	Сәйкес келеді
445 т.	Талап етілетін жабдықтармен жарақталған орталықтан бақылау пункті — бар	Сәйкес келеді
446 т.	Талап етілетін жабдықтармен жарақталған өрт кезіндегі байланыс пункті — бар	Сәйкес келеді
447 т.	ӨА тұратын тұрақ орындары		Талап етілмейді
	Растайтын құжат: Авариялық-құтқару құралының сәйкестігін тексеру актісі, 25.12.2010 ж. бекітілген

М.О.

Авиакәсіпорынның басшысы __________ ________________ ________

(қолы) (Т.А.Ә.) (күні)

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 25-қосымша

ӘК-ның ӨҚТД бойынша санатын анықтауға арналған көлемі

ӘК үлгісі	Фюзеляждың ұзындығы, м	Фюзеляждың ені, м	ӘК үлгісі	Фюзеляждың ұзындығы, м	Фюзеляждың ені, м
Ил 86	59,54	6,1	Ан 12	31,1	4,1
Ил-96	55,35	6,1	Ан 30	24,5	3,0
Ил-62	53,18	4,1	Ан 26	23,8	2,9
Ил18	35,9	3,5	Ан 24	23,53	2,9
Ту-134	35,0	2,9	Як-40	20,36	2,8
Ил 76	46,6	4,8	Л-410	13,6	2,7
Ту 154	47,9	3,8	Ан 28	13,1	2,5
Ту 204	45,17	4,1	Ан 2	12,7	2,6
Як 42	36,20	3,8

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 26-қосымша

ӨА-ның әуеайлақта орналасу үлгісі

1-сурет. Екі ҰҚЖ қатар орналасқан жағдайдағы ӨА орналасу үлгісі

ҰҚЖ бір-біріне параллельді және жақын орналасқан, № 1 ҰҚЖ ӨҚТД бойынша 6-санатта, ал № 2 ҰҚЖ – 7-санатта. Әуеайлақтағы ӨА-ның жалпы саны үшке тең. Бұл жағдайда бұрылу уақыты бойынша талаптарды орындау кезінде (ҚР ӘПЖН 437-тармағы) әрбір ҰҚЖ үшін ӨА-ның саны мен өрт сөндіретін құрам қоры да, осы ӨА-ның барлығын бірге жеткізудің нормативтік шамасы да есептелген.

2-сурет. ҰҚЖ тангенциалдық схема бойынша орналасқан жағдайда ӨА орналасу үлгісі

ҰҚЖ бір бірінен айтарлықтай алыс қашықтықта орналасқан, №2 ҰҚЖ ӨҚТД бойынша жетінші санатта, ал №1 ҰҚЖ – 6-санатта. Бұл жағдайда әуеайлақтағы ӨА жалпы саны төртке тең, бұл бұрылу уақытына қойылатын талаптарды орындау кезінде әрбір ҰҚЖ үшін ӨА-ның саны мен өрт сөндіретін құрам қорын, барлық ӨА-ны бірге пайдаланудың нормативтік шамасын қамтамасыз етуге мүмкіндік береді.

3-сурет. Екі ҰҚЖ бір-бірінен едәуір алшақ орналасқан жағдайдағы ӨА орналасу үлгісі

Екі ҰҚЖ бір бірінен едәуір алшақ қашықтықта орналасқан, №2 ҰҚЖ ӨҚТД бойынша жетінші санатта, ал №1 ҰҚЖ – 6-санатта. Әуеайлақтағы ӨА-ның ең аз саны алтыға тең.

Бұрылу уақытына қойылатын талаптарды орындау кезінде әрбір ҰҚЖ үшін ӨА-ның саны мен өрт сөндіретін құрам қорын, барлық ӨА-ны бірге пайдаланудың нормативтік шамасын

№ 1 ҰҚЖ үшін № 1, 2, 3 ӨА;

№ 2 ҰҚЖ үшін № 4, 5, 6 ӨА қамтамасыз етеді.

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 27-қосымша

Авариялық-құтқару құралдарының ҚР ӘПЖН талаптарына
сәйкестігін анықтау үлгілері

432, 433-тармақтар бойынша. Әуеайлақта екі ҰҚЖ бар (№1 ҰҚЖ мен №2 ҰҚЖ). №2 ҰҚЖ-дан Ан-24, Ту-134, Ту-154 ұшақтары ұшады. №1 ҰҚЖ-дан Ан-24 және Ту-134 ұшақтары ұшады. Ту 134 ұшағы ең үлкен ұшақ болғандықтан, №1 ҰҚЖ-ға ӨҚТД бойынша 6-санат берілген. №2 ҰҚЖ үшін ең үлкен ұшақ – Ту-154. №2 ҰҚЖ-ның осы ұшақтың фюзеляж ұзындығы мен ені бойынша санаты 7-ге тең.

437-тармақ бойынша. Әуеайлақта екі ҰҚЖ бар (№ 1 ҰҚЖ мен № 2 ҰҚЖ).

№ 2 ҰҚЖ ӨҚТД бойынша 7-санатта, № 1 ҰҚЖ – алтыншы.

Әуеайлақта барлығы төрт ӨА бар: АЦ-40 (375), АА-60 (7310) және АА-40 (43105) үлгісіндегі 2 автомобиль.

№ 1 ҰҚЖ-ны қорғауды АЦ-40 (375), АА-60 (7310) және АА-40 (43105) қамтамасыз етеді. № 2 ҰҚЖ-ны қорғауды АЦ-40 (375), АА-40 (43105) № 1 және АА-40 (43105) № 2 қамтамасыз етеді.

Тәжірибелі тексерулер қорытындысы бойынша ӨА бұрылу уақытының мәні есептелді, олар мынадай кестелерде берілген.

№1 ҰҚЖ қорғанысын қамтамасыз ететін ӨА бұрылу уақыты

ӨА үлгісі	Қону МБ = 1800	MKпoc = 3600
	Бұрылу уақыты, с
АЦ-40 (375) АА-60 (7310) АА-40 (43105) № 1	175 184 170	180 193 176

№ 2 ҰҚЖ қорғанысын қамтамасыз ететін ӨА бұрылу уақыты

ӨА үлгісі	Қону МБ = 1500	Қону МБ = 3300
	Бұрылу уақыты, с
АЦ 40 (375) АА 40 (43105) - № 1 АА 40 (43105) - № 2	165 200 172	145 215 160

Кестелерден ӨА-ның нақты бұрылу уақытының ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келетінін көруге болады.

438-тармақ бойынша. 1-үлгі. Әуеайлақта бір типті екі КШҚ бар, әуеайлақтағы өрт сөндіретін АА-60 (7310) автомобилі үстіне орнатылған КШҚ-ның тактикалық-техникалық сипаттамасы мынадай:

көбік ату жиілігі - 80…100;

көбік қабатының биіктігі, см - 8…20;

қамту ені, м - 4…8;

көбік шашыратуы, м3/с:

қамту ені мынадай болғанда 4 м - 2,4…3,8;

қамту ені мынадай болғанда 8 м - 3,8…4,8;

су мен көбік түзгіш қоры, м3 - 12,9.

ГТД (жолақтың ең кіші көлемі ұзындығы — 900 м, ені 24 м, биіктігі — 5 см) болатын 4 моторлы ұшақты қондыру үшін көбікті жолақ жасау қажет.

Ең кіші көлемді жолақ үшін көбіктің қажет көлемі 900 м құрайды. АА-60 (7310) үлгісіндегі екі ӨА пайдаланған жағдайда қолдағы су мен көбік түзгіштің қоры 25,8 м³ құрайды, бұл 2064 м³ көбік алуға мүмкіндік береді (есептелген көбік ату жиілігі 80-ге тең).

Көбікті жолақ жасау схемасы әзірленген (1-сурет), оған сәйкес ҰҚЖ-ға ұзындығы 1000 м, ені 24 м және биіктігі 8 см көбікті жолақ жасалады.

1-сурет. Көбікті жолақты екі КШҚ машинасымен шашырату схемасы

КШҚ көбікті жолақтың геометриялық ортасынан қарама-қарсы бағытта қозғалады. КШҚ жұмысы бірге жүреді. Әр құрылғы ең көп дегенде 12 м³ су мен көбік түзгіш жұмсап, 960 м³ көбік шығарып, жалпы ұзындығы 1500 м және ені 8 м болатын учаскені көбікпен жабады. Бір КШҚ-дағы су мен көбік түзгіш қоры 12,9 м³ құрайды. Демек, жоғарыда көрсетілген схеманы іске асыруға әбден болады және ол көлемі жағынан ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.

Көбікті жолақты шашыратудың есептелген уақыты бір КШҚ жұмысының уақытына тең, ол шыққан көбік көлемін (960 м³) көбік шығарудың ең аз мәніне (3,8 м³/с) бөлу арқылы анықталады. Тиісінше, көбікті жолақ шашырату уақыты 4,2 минутты құрайды, бұл ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.

2-үлгі. Әуеайлақта ҰҚЖ бетіне көбік шашырататын құрылғы бар, оның тактикалық-техникалық сипаттамасы мынадай:

көбік ату жиілігі - 40…50;

көбікті қабат биіктігі, см - 5…20;

қамту ені, м - 14;

көбік шашырату, м³/с - 1,2…1,5;

су мен көбік түзгіш қоры, м³ - 17,5.

ГТД (жолақтың ең кіші көлемі ұзындығы — 750 м, ені 12 м, биіктігі — 5 см) болатын 3 моторлы ұшақты қондыру үшін көбікті жолақ жасау қажет. Ең кіші көлемді жолақ үшін көбіктің қажет көлемі 450 м³ құрайды. Су мен көбік түзгіштің қоры 17,5 м³ құрайды, бұл 680 м³ көбік алуға мүмкіндік береді (есептелген көбік ату жиілігі 40-қа тең). Көбікті жолақ жасау схемасы әзірленген (2-сурет), оған сәйкес КШҚ бір өтіп шыққан кезде ҰҚЖ бетінде ұзындығы 800 м, ені 14 м және биіктігі 6 см көбікті жолақ жасайды.

2-сурет. Бір КШҚ машинасымен көбікті жолақ жасау схемасы

Аталған көлемдегі көбікті жолақ жасау үшін 672 м³ көбік қажет, бұл үшін көбік шашырату жиілігі 40 болған жағдайда, 16,8 м³ су мен көбік түзгіш талап етіледі.

Қолда бар су мен көбік түзгіш қоры (17,5 м³) талап етілетін қордан асатын болса, онда келтірілген схеманы іске асыруға болады және ол ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.

Шыққан көбік көлемін (672 м³) көбік шығарудың ең аз мәніне (1,2 м³/с) бөлу арқылы анықталатын көбікті жолақты шашыратудың есептелген уақыты 9,34 минутты құрайды және ҚР ӘПЖН талаптарына сәйкес келеді.

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 28-қосымша

2-бөлімге қосымшалар. Тікұшақ айлақтары

Сурет. Жабдықталған FATO-ның қауіпсіздік аймағы

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 29-қосымша

Сурет. Жерүсті рульдеу маршруты

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 30-қосымша

Жерүсті рульдеу маршруты = 2 х ең үлкен габариттік ені

Сурет. Әуеде рульдеу маршруты

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 31-қосымша

Тұрақ орны = 1,2 D

Сурет. Тікұшақтың тұрақ орны

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 32-қосымша

Сурет. Тікұшақ тұрақ орнының қорғау аймағы

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 33-қосымша

Сурет. Рульдеу/БЖЖ әуе маршруттарымен қоса, қалқуы кезінде кері бұрылыстарды орындауға арналған тікұшақтардың тұрақ орындары: бірмезгілді операциялар үшін

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 34-қосымша

Сурет. Бұру-жылжу/БЖЖ әуе маршруттарымен қоса, қалқуы кезінде кері бұрылыстарды орындауға арналған тікұшақтардың тұрақ орындары: бірмезгілді емес операциялар үшін

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 35-қосымша

Кесте

FATO-ға арналатын ең аз қауіпсіз қашықтықтар

Егерде ұшақтың және/немесе тікұшақтың салмағы мынадай болса:	FATO шегінің және ҰҚЖ жиегінің немесе БЖЖ жиегінің арасындағы қашықтық
3175 кг дейін, бірақ 3175 кг қоспағанда	60 м
3175 кг бастап 5760 кг дейін, бірақ 5760 кг қоспағанда	120 м
5760 кг бастап 100 000 кг дейін, бірақ 100 000 кг қоспағанда	180 м
100 000 кг және одан астам	250 м

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 36-қосымша

Сурет. Бағамы шектелген операцияларды орындау барысында кеменің бүйіріне қонуға рұқсат етілген бағамдар

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 37-қосымша

Ескертпе. Бұл суретте тікұшақтар үшін қонуға дәлме-дәл емес кіруге арналатын FATO аймағы бар және кедергілерден бос жолағы бар тікұшақ айлағының кедергілерді шектеу беттері көрсетілген.

Сурет. Кедергілерді шектеу беттері

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 38-қосымша

150^о секторы (Талаптарды қанағаттандыру мақсатында, шеңбер бойымен басқа да қалыптарын пайдалануға және бүкіл секторды көрсетілген қалыпқа қатысты ±15^о шектерінде бұруға болады)

Сурет. Тікұшақ айлағының кедергілерден бос секторы

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 39-қосымша

Сурет. Тікұшақпалубасындағы кедергілерді шектеу секторлары

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 40-қосымша

1-сурет. Ұшып-көтерілу/қонуға кіру кезінде биіктік жинақтау беті
(жабдықталмаған FATO аймағы)

2-сурет. FATO жағдайындағы ұшып-көтерілу кезіндегі биіктік жинақтау беті

3-сурет. Дәлме-дәл қонуға кірумен жабдықталған
FATO жағдайындағы қонуға кіру беті

4-сурет. Қонуға дәлме-дәл емес кірумен жабдықталған FATO-ға арналатын қонуға кіру беті

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 41-қосымша

Ішкі көлденең бет болмаған жағдайдағы баламалы шешім Қонуға дәлме-дәл кіру (шектес пішіндер)

Сурет. Кедергілерді шектеудің өтпелі, ішкі көлденең және конустық беттері

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 42-қосымша

1-кесте

Кедергілерді шектеу беттерінің өлшемдері мен еңістері
ЖАБДЫҚТАЛҒАН FATO АЙМАҒЫ (ҚОНУҒА ДӘЛМЕ-ДӘЛ КІРУ)

3⁰ бұрышпен қонуға кіру 6⁰ бұрышпен қонуға кіру

FATO аймағының үстіндегі FATO аймағының үстіндегі

биіктігі биіктігі

Беттер және олардың өлшемдері	90 м (300 фут)	60 м (200 фут)	45 м (150 фут)	30 м (100 фут)	90 м (300 фут)	60 м (200 фут)	45 м (150 фут)	30 м (100 фут)
ҚОНУҒА КІРУ БЕТІ
Ішкі шегінің ұзындығы	90 м	90 м	90 м	90 м	90 м	90 м	90 м	90 м
FATO соңынан қашықтығы	60 м	60 м	60 м	60 м	60 м	60 м	60 м	60 м
FATO үстіндегі биіктікке дейін әр жағының ауытқуы	25 %	25 %	25 %	25 %	25 %	25 %	25 %	25 %
FATO үстіндегі биіктікке дейінгі қашықтығы	1 745 м	1 163 м	872 м	581 м	870 м	580 м	435 м	290 м
FATO үстіндегі биіктіктегі ені	962 м	671 м	526 м	380 м	521 м	380 м	307,5 м	235 м
Параллельді секторға дейінгі ауытқуы	15 %	15 %	15 %	15 %	15 %	15 %	15 %	15 %
Параллельді секторға дейінгі қашықтығы	2 793 м	3 763 м	4 246 м	4 733 м	4 250 м	4 733 м	4 975 м	5 217 м
Параллельді сектордың ені	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м
Сыртқы шегіне дейінгі қашықтық	5 462 м	5 074 м	4 882 м	4 686 м	3 380 м	3 187 м	3 090 м	2 993 м
Сыртқы шектегі ені	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м	1 800 м
Бірінші сектордың енісі	2,5 % (1:4)	2,5 % (1:40)	2,5 % (1:4)	2,5 % (1:40)	5 % (1:20)	5 % (1:20)	5 % (1:20)	5 % (1:20)
Бірінші сектордың ұзындығы	3 000 м	3 000 м	3 000 м	3 000 м	1 500 м	1 500 м	1 500 м	1 500 м
Екінші сектордың енісі	3 % (1:33,3)	3 % (1:33,3)	3 % (1:33,3)	3 % (1:33,3)	6 % (1:16,66)	6 % (1:16,66)	6 % (1:16,66)	6 % (1:16,66)
Екінші сектордың ұзындығы	2 500 м	2 500 м	2 500 м	2 500 м	1 250 м	1 250 м	1 250 м	1 250 м
Беттің жалпы ұзындығы	10 000 м	10 000 м	10 000 м	10 000 м	8 500 м	8 500 м	8 500 м	8 500 м
КОНУСТЫҚ
Енісі Биіктігі	5 % 55 м	5 % 55 м	5 % 55 м	5 % 55 м	5 % 55 м	5 % 55 м	5 % 55 м	5 % 55 м
ӨТПЕЛІ БЕТ
Енісі Биіктігі	14,3 % 45 м	14,3 % 45 м	14,3 % 45 м	14,3 % 45 м	14,3 % 45 м	14,3 % 45 м	14,3 % 45 м	14,3 % 45 м

2-кесте

Кедергілерді шектеу беттерінің өлшемдері мен еңістері
ЖАБДЫҚТАЛМАҒАН FATO АЙМАҒЫ ЖӘНЕ ҚОНУҒА ДӘЛМЕ-ДӘЛ ЕМЕС КІРУГЕ
АРНАЛАТЫН FATO АЙМАҒЫ

Беттер және олардың өлшемдері		Жабдықталмаған FATO аймағы (көзбен шолу жағдайда)				Қонуға дәлме-дәл емес кіруге арналатын FATO аймағы (қонуға құрал-аспаптың көмегімен кіру)
		Тікұшақтың ұшу-техникалық сипаттамаларының класы
		1	2		3
ҚОНУҒА КІРУ БЕТІ
Ішкі шектің ені		Қауіпсіздік аймағының ені				Қауіпсіздік аймағының ені
Ішкі шектің орналасуы		Шегі				Шегі
Бірінші сектор
Ауытқуы	- күндіз	10%		10%	10%	16%
	- түнде	15%		15%	15%
Ұзындығы	- күндіз	245ма		245ма	245ма	2500м
	- түнде	245ма		245ма	245ма
Сыртқы ені	- күндіз	49мb		49мb	49мb	890м
	- түнде	73,5мb		73,5мb	73,5мb
Енісі (максимальді)		8%а		8%а	8%а	3,33%
Екінші сектор
Ауытқуы	- күндіз	10%		10%	10%	-
	- түнде	15%		15%	15%
Ұзындығы	- күндіз	с		с	с	-
	- түнде	с		с	с
Сыртқы ені	- күндіз	d		d	d	-
	- түнде	d		d	d
Енісі (максимальді)		12,5%		12,5%	12,5%	-
Үшінші сектор
Ауытқуы		параллельді		параллельді	параллельді	-
Ұзындығы	- күндіз	e		e	e	-
	- түнде	e		e	e
Сыртқы ені	- күндіз	d		d	d	-
	- түнде	d		d	d
Енісі (максимальді)		15%		15%	15%	-
ІШКІ ГОРИЗОНТАЛЬДІ
Биіктігі		-		-	-	45м
Радиусы		-		-	-	2000м
КОНУСТЫҚ
Енісі		-		-	-	5%
Биіктігі		-		-	-	55м
ӨТПЕЛІ
Енісі		-		-	-	20%
Биіктігі		-		-	-	45м
а. Еніс пен ұзындық тікұшақтарға дағдарыс аймақтарды "айналып өту" қағидаларын сақтап қону үшін тежеуді жүзеге асыруға мүмкіндік береді.
b. Бұл өлшемге ішкі шектің ені қосылады.
c. Ішкі шектен ауытқуы күндізгі уақыттағы ұшуларды орындағанда алып жүруші винттің 7 диаметріне және түнгі уақыттағы ұшуларды орындағанда алып жүруші винттің 10 диаметріне тең енін қамтамасыз ететін нүктеге дейінгі қашықтығымен анықталады.
d. Жалпы ені күндізгі уақыттағы ұшуларды орындағанда алып жүруші винттің 7 диаметріне және түнгі уақыттағы ұшуларды орындағанда алып жүруші винттің 10 диаметріне тең.
e. Ішкі шектен қонуға кіру бетінің ішкі шектің асырылымынан 150 м қатысты биіктікке жететін нүктеге дейінгі қашықтығымен анықталады.

3-кесте

Кедергілерді шектеу беттерінің өлшемдері мен еністері
ТҮЗУСЫЗЫҚТЫҚ ҰШЫП-КӨТЕРІЛУ

Беттер және олардың өлшемдері		Құрал-аспап бойынша емес (көзбен шолу жағдайда			Құрал-аспап бойынша
		Тікұшақтың ұшу-техникалық сипаттамаларының класы
		1	2	3
ҰШЫП-КӨТЕРІЛУ КЕЗІНДЕГІ БИІКТІК ЖИНАҚТАУ БЕТІ
Ішкі шектің ені		Қауіпсіздік аймағының ені			90 м
Ішкі шектің орналасуы		Кедергілерден бос аймақтың шегі немесе соңы			Кедергілерден бос аймақтың шегі немесе соңы
Бірінші сектор
Ауытқуы	- күндіз	10%	10%	10%	30%
	- түнде	15%	15%	15%
Ұзындығы	- күндіз	а	245ма	245ма	2500м
	- түнде	а	245ма	245ма
Сыртқы ені	- күндіз	с	49мb	49мb	890м
	- түнде	с	73,5мb	73,5мb
Енісі (максималды)		4,5%а	8%а	8%а	3,33%
Екінші сектор
Ауытқуы	- күндіз	10%	10%	10%	-
	- түнде	15%	15%	15%
Ұзындығы	- күндіз	с	с	с	-
	- түнде	с	с	с
Сыртқы ені	- күндіз	d	d	d	-
	- түнде	d	d	d
Енісі (максималды)		12,5%	12,5%	12,5%	-
Үшінші сектор
Ауытқуы		параллельді	параллельді	параллельді	-
Ұзындығы	- күндіз	e	e	e	-
	- түнде	e	e	e
Сыртқы ені	- күндіз	d	d	d	-
	- түнде	d	d	d
Еңкіштігі (максималды)		15%	15%	15%	-
ІШКІ ГОРИЗОНТАЛЬДІ
Биіктігі		-	-	-	45м
Радиусы		-	-	-	2000м
КОНУСТЫҚ
Енісі		-	-	-	5%
Биіктігі		-	-	-	55м
ӨТПЕЛІ
Енісі		-	-	-	20%
Биіктігі		-	-	-	45м
а. Еңкіштік пен ұзындық тікұшақтарға дағдарыс аймақтарды "айналып өту" қағидаларын сақтап қону үшін тежеуді жүзеге асыруға мүмкіндік береді.
b. Бұл өлшемге ішкі шектің ені қосылады.
c. Ішкі шектен ауытқуы күндізгі уақыттағы ұшуларды орындағанда алып жүруші винттің 7 диаметріне және түнгі уақыттағы ұшуларды орындағанда алып жүруші винттің 10 диаметріне тең енін қамтамасыз ететін нүктеге дейінгі қашықтығымен анықталады.
d. Күндізгі уақыттағы ұшуларды орындағанда алып жүруші винттің 7 диаметріне және түнгі уақыттағы ұшуларды орындағанда алып жүруші винттің 10 диаметріне тең жалпы ені.
e. Ішкі шектен қонуға кіру бетінің ішкі шектің асырылымынан 150 м қатысты биіктікке жететін нүктеге дейінгі қашықтығымен анықталады.

4-кесте

Қисық сызықты траектория бойынша қонуға кіру/ұшып-көтерілу
кезіндегі биіктік жинақтау аймағына қатысты критерийлері
ҚОНУ АСПАП-ҚҰРАЛЫНСЫЗ ҰШЫП-КӨТЕРІЛУДІҢ ЖӘНЕ ҚОНУҒА КІРУДІҢ СОҢҒЫ САТЫСЫ

Құрал	Қойылатын талап
Бағытты өзгерту	Талаптарға сәйкес (максимальді 120о.
Осьтік сызыққа кері бұрылыс жасау радиусы	Кем дегенде 270 м.
Ішкі дәлізге дейінгі қашықтық*	а) 1 класты ұшу-техникалық сипаттамалары бар тікұшақтар үшін – тікұшақтарға арналатын қауіпсіздік аймағының немесе кедергілерден бос жолақтың соңынан кем дегенде 305 м. b) 2 және 3 класты ұшу-техникалық сипаттамалары бар тікұшақтар үшін – FATO аймағының соңынан кем дегенде 370 м.
Ішкі дәліздің ені – күндіз	Ішкі шектің ені плюс ішкі дәлізге дейінгі қашықтықтың 20%-ы.
– түнде	Ішкі шектің ені плюс ішкі дәлізге дейінгі қашықтықтың 30%-ы.
Сыртқы дәліздің ені – күндіз	Ішкі шектің ені плюс ішкі дәлізге және алып жүруші винттің 7 диаметрін құрайтын минимальді еніне дейінгі қашықтықтың 20%-ы.
– түнде	Ішкі шектің ені плюс ішкі дәлізге және алып жүруші винттің 10 диаметрін құрайтын минимальді еніне дейінгі қашықтықтың 30%-ы.
Ішкі және сыртқы дәліздің асырылымы	Ішкі дәлізден қашықтығымен және берілген градиентпен (градиенттермен) анықталады.
Еңкіштіктер	4-1 және 4-3 кестелеріне сәйкес.
Ауытқуы	4-1 және 4-3 кестелеріне сәйкес.
Аймақтың жалпы ұзындығы	4-1 және 4-3 кестелеріне сәйкес.
Ұшып-көтерілгеннен кейін кері бұрылысты орындауды бастауға дейінгі немесе соңғы сатыдағы кері бұрылысты аяқтауға қажетті минималды қашықтықты білдіреді.

Ескертпе. Ұшып-көтерілу немесе қонуға кіру кезінде, биіктік жинақтау аймағының жалпы ұзындығының шектерінде, тағы бір кері бұрылысты орындау қажет болуы мүмкін. Ішкі және сыртқы дәліздердің ені аймақтың максимальді енімен бірдей болатын жағдайларды қоспағанда, ұқсас критерийлер келесі кезектегі кері бұрылыстарға қатысты қолданылады.

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 43-қосымша

Ескертпе. "Тек қана шығыр" жазуы тікұшақ пилотына жақсы көрінуі үшін ақ түске боялады.

Сурет. Кеме бортындағы шығырлы алаң

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 44-қосымша

Сурет. Тікұшақ айлағының тану таңбалауы (крест аясында көрсетілген) кедергілерден бос секторды ескере отырып бағдарланған)

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 45-қосымша

Ескертпе. Барлық өлшем бірліктері сантиметрлермен көрсетілген.

Сурет. Барынша рұқсат етілетін массаны таңбалауға арналған сандар мен әріптердің пішіні мен өлшемдері

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 46-қосымша

Сурет. FATO аймағын белгілеу таңбалауы.

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 47-қосымша

Сурет. Дәлдеп қону нүктесінің таңбалауы

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 48-қосымша

Сурет. Тікұшақпалубасының қонуға тыйым салынған секторының таңбалауы

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 49-қосымша

Сурет. Қонуға тыйым салынған бағыттың сегменттерін

орналастыруға арналған техникалық сипаттамалар

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 50-қосымша

Ескертпе: Бұл сигнал көздемелі шеңберде орналасқан "Н" белгісін жасырып тұр.

Сурет. Құрылысқа кеменің қонуына тыйым салынған

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 51-қосымша

1-сурет. Әуе арқылы рульдеуге арналған маркер

2-сурет. Әуе бойынша рульдеу маршрутының маркері

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 52-қосымша

Сурет. Жақындау оттарының жүйесі

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 53-қосымша

Сурет. Тікұшақтардың жабдықталмаған ҰҚЖ-ға қонуын қамтамасыз

етуге арналған оттар изоканделінің диаграммасы

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 54-қосымша

Сурет. "Траекториядағы" секторды кеңейту бұрышы

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 55-қосымша

Сурет. Глиссаданы визуалды индексациялау жүйелеріне арналған кедергілерді қорғау беті

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 56-қосымша

Кесте

Кедергілерден қорғау бетінің өлшемдері мен еңістері

БЕТІ ЖӘНЕ ӨЛШЕМДЕРІ	ЖАБДЫҚТАЛМАҒАН FATO АЙМАҒЫ	ҚОНУҒА ДӘЛМЕ-ДӘЛ ЕМЕС КІРУГЕ АРНАЛАТЫН FATO АЙМАҒЫ
Ішкі шегінің ұзындығы	Қауіпсіздік аймағының ені	Қауіпсіздік аймағының ені
FATO аймағының соңынан қашықтығы	Минимумы 3 м	60 м
Ауытқу	10 %	15 %
Жалпы ұзындығы	2500 м	2500 м
Енісі	PAPI Aa - 0,57о	Aa - 0,57о
	HAPI Ab - 0,65о	Ab - 0,65о
	APAPI Aa - 0,9о	Aa - 0,9о
a. "Глиссададан төмен" сигналының жоғарғы шегінің бұрышы.

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 57-қосымша

Сурет. Қонуға кіру және ұшып көтерілудің соңғы кезеңі аймағының (FATO) тұмсықтағы және артқы жағындағы бөлігінде кедергілерді шектеу беті

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 58-қосымша

Сурет. Түнгі жұмыстарды жүргізу. Жарықтандыруға қойылатын талаптар.

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 59-қосымша

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 60-қосымша

Кесте

Тікұшақ алаңының периметрі бойынша оттардың изокандел диаграммасы

ЖОҒАРЫЛАУ БҰРЫШЫ	ҚАРҚЫНДЫЛЫҒЫ
0о-90о	60cd max
>20о-90о	3cd min
>10о-20о	15cd min
0о-10о	30cd min

- 180^о Азимут +180^о

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 61-қосымша

1-кесте

Тікұшақ айлағы метеожабдығының құрамы

Р/с№	Жабдықтың атауы	Құрал-аспаптық ұшулар (ҚАҰ) үшін жабдықталған кемелер, ТҚ	Құрал-аспаптық ұшулар (ҚАҰ, КҰАЖ) үшін жабдықталмаған кемелер, ТҚ
1	Көрінім алыстығын өлшегіш-тіркегіштер (жинақ)	1	1
2	Бұлттардың төменгі шегінің биіктігін (БТШБ) өлшегіштер (жинақ)	1	1
3	Жел параметрлерінің өлшегіштері (жинақ)	2 (олардың біреуі - қосалқы)	1
4	Атмосфералық қысым өлшегіштері, дана.	2 (олардың біреуі - қосалқы)	2 (олардың біреуі - қосалқы)
5	Температура және ылғалдық өлшегіштері (жинақ)	1	1
6	Жарықтандырылған желмеңзегіш	1*	1*

* Мата енінен жасалған конустың өлшемдері: ұзындығы 1,2 метр, диаметрі 0,3 метр (үлкені) және 0,15 м (кішісі); ақ пен қара немесе қызыл аралас жолақтары бар (5 жолақ), шеткі жолақтары қара (қызыл).

2-кесте

Метеожабдыққа қойылатын техникалық талаптар

Р/с №	Метео ұлғайтылымы	Өлшем диапазоны
1	Метеорологиялық көрінім алыстығы (аспаптық) м.	200 – 6000
2	Бұлттардың төменгі шегінің биіктігі м.	30 – 1000
3	Желдің бағыты. град.	0 – 360
4	Желдің жылдамдығы, орташаланған, 2 мин. ішінде. м/с	1 – 40
5	Желдің максимальді жылдамдығы, өткен 10 мин. ішінде, м/с	1 – 50
6	Қысым, гПа (мб)	600 – 1080
7	Ауа температурасы, оС	-60 - +50
8	Ауаның салыстырмалы ылғалдығы, %	30 - 100

	Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 62-қосымша
	Кесте

Авариялық-құтқару жабдығы	Саны
Ажыратылмалы кілт	1
Үлкен балта (сына тәрізді емес немесе авиациялық)	1
Бұрандамакескіш сайман	1
Үлкен сүймен	1
Қармауыш немесе ілгек	1
Металл кескіш қолара 6 қосалқы шербегімен қоса	1
Ыстыққа төзімді өрт көрпесі	1
Басқыш (а)	1
Құтқару сым арқаны (15 м)	1
Құтқару белбеуі	1
Бүйірлік тістеуіктер	1
Бұрауыштар жинағы	1
Бауларды кесуге арналған пышақ қынабымен қоса (б)	Б
Отқа төзімді қолғаптар (б)	Б
Тыныс алу аппараттары	2
Шам	2
Электржетегімен қоса (в) (кескіш сайман)	1

а Бүйірінде жатқан тікұшақ ішіндегі зардап шеккендерге жету үшін.

б Бұл жабдық тікұшақ командасының әр мүшесінде болуы қажет.

в Бұл жабдық "Д" мәнін 24 метрден астам тікұшақтарды пайдалану кезінде болуы қажет.

Жабдықтың өлшемдері көрсетілмеген, бірақ та олар осы қондырғыда пайдаланылатын тікұқшақтардың типіне сәйкес болуы керек.

Әуеайлақтардың (тікұшақ айлақтарының) азаматтық әуе кемелерін пайдалануға жарамдылығы нормаларына сәйкестігін бағалау әдістемесіне 63-қосымша

1-кесте

Өрттен қорғанудың талаптық деңгейі (ӨҚТД) бойынша тікұшақ айлақтарының санаты

ӨҚТД бойынша тікұшақ айлақтарының санаты	Фюзеляждің ұзындығы (м)
В1	0-ден 15 дейін, бірақ 15 қоспағанда
В2	15-тен 24 дейін, бірақ 24 қоспағанда
В3	24-тен 35, дейін, бірақ 35 қоспағанда

2-кесте

Беттік деңгейде орналасқан тікұшақ айлақтарына арналатын
негізгі және қосымша өртсөндіргіш заттардың саны

Негізгі өртсөндіргіш заттар – су үілдірінен пайда болатын көбік *			Қосымша өртсөндіргіш заттар
Санаты	Су (л)	Көбік ерітіндісін беру өнімділігі (л/мин)**	Құрғақ химиялық ұнтақтар (кг)	Галогендер (кг)	СО2 (кг)
В1	500	250	23	23	45
В2	1000	500	45	45	90
В3	1600	800	90	90	180

3-кесте

Беттік деңгейден көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлақтарына
арналатын негізгі және қосымша өртсөндіргіш заттардың саны

Негізгі өрт сөндіргіш заттар – су үілдірінен пайда болатын көбік *			Қосымша өртсөндіргіш заттар
Санаты	Су (л)	Көбік ерітіндісін беру өнімділігі (л/мин)**	Құрғақ химиялық ұнтақтар (кг)	Галогендер (кг)	СО2 (кг)
В1	2500	250	45	45	90
В2	5000	500	45	45	90
В3	8000	800	45	45	90

* - көбік концентратының қасиеттері мен сипаттамалары "B" деңгейінің сипаттамаларын (Әуежай қызметтері бойынша нұсқаудың І бөлігінің 8.1.5.-т. (DOC 9137) – "құтқару және өртпен күресу") қанағаттандыруы тиіс.

** - авариялық тікұшақтан эвакуациялауды қамтамасыз ету үшін өртті сөндіру ұзақтығы бет деңгейінде орналасқан тікұшақ айлағы үшін кем дегенде 2 мин. және бет деңгейінен көтеріңкі орналасқан тікұшақ айлағы үшін кем дегенде 10 мин. болуы тиіс.