О проекте Закона Республики Казахстан "О ратификации Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Объединенных Арабских Эмиратов об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и Протокола к ней"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 14 марта 2013 года № 243

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан «О ратификации Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Объединенных Арабских Эмиратов об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и Протокола к ней».

Премьер-Министр
Республики Казахстан С. Ахметов

Проект

ЗАКОН РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН О ратификации Конвенции между Правительством Республики
Казахстан и Правительством Объединенных Арабских Эмиратов об
избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения
от налогообложения в отношении налогов на доход и Протокола
к ней

Ратифицировать Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Объединенных Арабских Эмиратов об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и Протокол к ней, совершенные в Абу-Даби 22 декабря 2008 года.

Президент
Республики Казахстан

КОНВЕНЦИЯ
МЕЖДУ ПРАВИТЕЛЬСТВОМ РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН И ПРАВИТЕЛЬСТВОМ
ОБЪЕДИНЕННЫХ АРАБСКИХ ЭМИРАТОВ ОБ ИЗБЕЖАНИИ ДВОЙНОГО
НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ И ПРЕДОТВРАЩЕНИИ УКЛОНЕНИЯ ОТ НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ
В ОТНОШЕНИИ НАЛОГОВ НА ДОХОД

Правительство Республики Казахстан и Правительство Объединенных Арабских Эмиратов, руководствуясь стремлением укреплять и развивать экономические отношения путем заключения Конвенции об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход, договорились о нижеследующем:

Статья 1 ЛИЦА, К КОТОРЫМ ПРИМЕНЯЕТСЯ КОНВЕНЦИЯ

Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2 НАЛОГИ, НА КОТОРЫЕ РАСПРОСТРАНЯЕТСЯ КОНВЕНЦИЯ

1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его политических или административных подразделений, или местных органов власти, или местных самоуправлений, независимо от метода их взимания.
2. Налогами на доход считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода или с отдельных элементов дохода, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги на общую сумму жалований или вознаграждений, выплачиваемых предприятиями, а также налоги на прирост стоимости капитала.
3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящая Конвенция, являются, в частности:
(a) в случае Республики Казахстан:
(i) корпоративный подоходный налог;
(ii) индивидуальный подоходный налог
(далее именуемые как «Казахстанский налог»);
(b) в случае Объединенных Арабских Эмиратов:
(i) подоходный налог; и
(ii) корпоративный налог
(далее именуемые как «Налоги ОАЭ»).
4. Настоящая Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься любым из Договаривающихся Государств после даты подписания настоящей Конвенции в дополнение или вместо существующих налогов, упомянутых в пункте 3. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях, которые произойдут в их законодательствах, касающихся налогообложения.

Статья 3 ОБЩИЕ ОПРЕДЕЛЕНИЯ

1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:
а) термины “Договаривающееся Государство” и “другое Договаривающееся Государство” означают Республику Казахстан или Объединенные Арабские Эмираты в зависимости от контекста;
(b) термин “Казахстан” означает Республику Казахстан. При использовании в географическом смысле термин “Казахстан” включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Республика Казахстан осуществляет суверенные права и юрисдикцию в соответствии со своим национальным законодательством и международными договорами, участником которых она является;
(c) термин «Объединенные Арабские Эмираты» означает Объединенные Арабские Эмираты и при использовании в географическом смысле означает пространство, территория которого подпадает под их суверенитет, а также территориальные воды, воздушное и подводное пространство, на которых Объединенные Арабские Эмираты осуществляют свою деятельность в соответствии с международным правом и национальным законодательством Объединенных Арабских Эмиратов, суверенные права, включая материк и острова, согласно его юрисдикции в отношении любой деятельности, осуществляемой в связи с добычей или эксплуатацией природных ресурсов;
(d) термин “лицо“ включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
(e) термин “компания“ означает любое корпоративное образование или любую экономическую единицу, которые для целей налогообложения рассматриваются как корпоративное образование;
(f) термины “предприятие Договаривающегося Государства” и “предприятие другого Договаривающегося Государства“ означают, соответственно, предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося Государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
(g) термин “национальное лицо” означает:
в случае любого из Договаривающихся Государств любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства, и все юридические лица, товарищества, ассоциации или любую другую экономическую единицу, получившую свой статус на основании национального законодательства;
(h) термин “международная перевозка” означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
(i) термин “компетентный орган“ означает:
(i) в случае Казахстана – Министерство финансов или его уполномоченный представитель; и
(ii) в случае ОАЭ - Министерство Финансов или его уполномоченный представитель.
2. При применении настоящей Конвенции любым из Договаривающихся Государств любой термин, не определенный в ней, имеет то значение, которое он имеет в это время по национальному законодательству этого Договаривающегося Государства в отношении налогов, на которые распространяется настоящая Конвенция.

Статья 4 РЕЗИДЕНТ

1. Для целей настоящей Конвенции термин “резидент Договаривающегося Государства” означает:
(a) в случае Республики Казахстан:
термин «резидент Республики Казахстан» означает любое лицо, которое по законодательству Республики Казахстан подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резидентства, места управления, места создания или любого иного аналогичного критерия. Термин также включает Республику Казахстан и любое политическое подразделение или местные органы власти.
Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в Республике Казахстан только в отношении дохода из источников в Республике Казахстан.
(b) в случае Объединенных Арабских Эмиратах:
(i) национальное лицо ОАЭ, любое физическое лицо, которое по национальному законодательству ОАЭ рассматривается резидентом, или любую компанию и любое другое юридическое лицо, которые действуют или созданы в ОАЭ;
(ii) Правительство Объединенных Арабских Эмиратов или любое политическое подразделение или местное самоуправление;
(iii) любые правительственные институты, созданные согласно публичному праву, такие как Центральный Банк, фонды, корпорации, органы власти, учреждения, товарищества, агентства или любые подобные образования, созданные в Объединенных Арабских Эмиратах.
2. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
(а) оно считается резидентом Договаривающегося Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом Договаривающегося Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
(b) если Договаривающееся Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом того Договаривающегося Государства, в котором оно обычно проживает;
(c) если оно обычно проживает в обоих Договаривающихся Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом Договаривающегося Государства, гражданином которого оно является;
(d) если его статус не может быть определен в соответствии с положениями подпунктов от (a) до (c) пункта 2 настоящей статьи, то компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.
3. Если в соответствии с положениями пункта 1 лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом Договаривающегося Государства, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5 ПОСТОЯННОЕ УЧРЕЖДЕНИЕ

1. Для целей настоящей Конвенции термин “постоянное учреждение” означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
2. Термин “постоянное учреждение”, в частности, включает:
(а) место управления;
(b) отделение;
(c) контору;
(d) фабрику;
(e) мастерскую;
(f) шахту, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое место добычи или разведки природных ресурсов, или наблюдательные услуги, связанные с этим.
3. Термин ”постоянное учреждение“ также включает:
(а) строительную площадку, строительный, монтажный или сборочный объект, или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, если только такая площадка или объект продолжаются более 9 месяцев;
(b) предоставление услуг, включая консультационные услуги, предприятием Договаривающегося Государства через служащих или другой персонал в другом Договаривающемся Государстве, но только если деятельность такого характера продолжается для аналогичного проекта или связанного с ним проекта в период или периоды, не превышающие более 6 месяцев в любом двенадцатимесячном периоде.
4. Несмотря на положения пунктов с 1 по 3 настоящей статьи, термин “постоянное учреждение” не рассматривается как включающий:
(а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
(b) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстраций или доставки;
(c) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;
(d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;
(e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
(f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от (а) до (e) пункта 4 настоящей статьи включительно, при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации, имеет подготовительный или вспомогательный характер.
5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, если лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6 настоящей статьи, действует в Договаривающемся Государстве от имени предприятия другого Договаривающегося Государства, оно считается имеющим постоянное учреждение в первом упомянутом Договаривающемся Государстве, если:
(a) такое лицо имеет и регулярно осуществляет в первом упомянутом Договаривающемся Государстве основные полномочия для ведения переговоров и заключения контрактов для или от имени такого предприятия, или
(b) такое лицо содержит в этом (первом упомянутом) Договаривающемся Государстве запасы товаров или изделий, принадлежащих предприятию, от которого он регулярно продает товары или изделия для или от имени этого предприятия, за исключением деятельности такого лица, ограниченной теми видами деятельности, что упомянуты в пункте 4 настоящей статьи, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение согласно положениям настоящего пункта.
6. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Договаривающемся Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности.
7. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства или осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Договаривающемся Государстве (либо через постоянное учреждение, либо другим образом), сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

Статья 6 ДОХОД ОТ НЕДВИЖИМОГО ИМУЩЕСТВА

1. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
Однако при этом налог, взимаемый таким образом, должен быть уменьшен на 50 %, если фактическим владельцем дохода, получаемого от недвижимого имущества, является само Государство или местные органы власти, политические подразделения, орган местного самоуправления или местные финансовые институты, принадлежащие Договаривающемуся Государству.
2. Термин “недвижимое имущество“ имеет то значение, которое оно имеет по национальному законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Термин, в любом случае, включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйствах, права, к которым применяются положения общего права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных ресурсов, источников и других природных ресурсов. Морские и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.
3. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
4. Положения пунктов 1 и 3 настоящей статьи также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.
5. Положения пункта 3 не применяются, если фактическим владельцем доходов будут являться само Государство или местный орган власти, политическое подразделение, орган местного самоуправления или его финансовые институты.

Статья 7 ПРИБЫЛЬ ОТ ПРЕДПРИНИМАТЕЛЬСКОЙ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ

1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Государстве, если только предприятие не осуществляет или не осуществляло предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Государстве, но только в той части, которая относится к:
(а) такому постоянному учреждению;
(b) продажам в этом другом Государстве товаров или изделий, которые совпадают или схожи товарам или изделиям, продаваемым через постоянное учреждение; или
(c) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Государстве, которая по своему характеру совпадает или схожа с предпринимательской деятельности, осуществляемой через такое постоянное учреждение.
2. С учетом положений пункта 3 настоящей статьи, если предприятие Договаривающегося Государства осуществляет или осуществляло предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, или в другом месте.
Не допускается вычет постоянному учреждению сумм, выплаченных его головному офису или любому из других офисов резидента путем выплаты роялти, гонораров или других схожих платежей в возврат за использование патентов, или других прав, или путем выплаты комиссионных за предоставленные конкретные услуги, или за менеджмент, или путем выплаты процентов за сумму, ссуженную постоянному учреждению.
4. По мере того, что определение в Договаривающемся Государстве прибыли, относящейся к постоянному учреждению, на основе пропорционального распределения общей суммы прибыли предприятия ее различным подразделением является обычной практикой, ничто в пункте 2 настоящей статьи не мешает Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения, как это диктуется практикой, однако, выбранный метод пропорционального распределения должен давать результаты, соответствующие принципам, содержащимся в настоящей статье.
5. Никакая прибыль не должна быть приписана постоянному учреждению из-за простой закупки постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.
6. Для целей предыдущих пунктов прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом ежегодно, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.
7. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

Статья 8 МОРСКОЙ И ВОЗДУШНЫЙ ТРАНСПОРТ

1. Прибыль, полученная резидентом Договаривающегося Государства от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются также к прибыли, полученной резидентом Договаривающегося Государства от его участия в пуле, совместном предприятии или международном транспортном агентстве.
3. В настоящей статье термин «прибыль» включает:
(a) продажу пассажирских билетов от имени других предприятий;
(b) операции по автобусному обслуживанию, связанные с перевозкой с аэропорта в город;
(с) рекламирование и коммерческую пропаганду;
(d) транспортировку товаров грузовым транспортом, связывающим депо с портом или аэропортом.

Статья 9 АССОЦИИРОВАННЫЕ ПРЕДПРИЯТИЯ

1. Если:
(а) предприятие Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или
(b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства,
и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и, соответственно, обложена налогом.
2. Если Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Государства и соответственно облагает налогом прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Договаривающемся Государстве, и прибыль, таким образом включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Договаривающегося Государства, если бы взаимоотношения между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, тогда это другое Договаривающееся Государство сделает соответствующую корректировку суммы взимаемого с такой прибыли налога. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящей Конвенции, и компетентные органы Договаривающихся Государств должны при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10 ДИВИДЕНДЫ

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, в соответствии с национальным законодательством этого Государства, но если фактическим владельцем дивидендов является компания (иная, чем партнерство), которая прямо владеет не менее, чем 10 процентами капитала компании, выплачивающей дивиденды, взимаемый таким образом налог не должен превышать 5 процентов общей суммы дивидендов.
Настоящий пункт не затрагивает налогообложение компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.
3. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, дивиденды, выплаченные компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, будут облагаться налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если фактическим владельцем дивидендов являются:
(а) в случае Казахстана:
(i) Правительство Республики Казахстан, политическое подразделение или местные органы власти;
(ii) Национальный Банк Республики Казахстана;
(iii) АО «Фонд национального благосостояния «Самрук-Казына»»; и
(iv) любые другие такие правительственные финансовые институты, которые могут быть согласованы время от времени между Договаривающимися Государствами;
(b) в случае ОАЭ:
(i) Правительство ОАЭ, политическое подразделение или местные органы власти, финансовые институты местного правительства;
(ii) Центральный Банк ОАЭ;
(iii) Инвестиционный орган Абу Даби;
(iv) Инвестиционное консульство Абу Даби;
(v) Фонд экономического развития Абу Даби;
(vi) Мобадала;
(vii) Холдин Дубаи;
(viii) Мир Дубаи;
(ix) Международная нефтяная компания Абу Даби;
(x) любые другие правительственные финансовые институты, которые могут быть согласованы время от времени между Договаривающимися Государствами.
4. Термин “дивиденды” при использовании в настоящей статье означает доход от акций, акций предприятий горной промышленности, акций учредителей или других прав, не являющихся долговыми требованиями, доход от участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством Договаривающегося Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
5. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базы, и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.
6. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Договаривающееся Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых этой компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Договаривающегося Государства, или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением или постоянной базой, находящимися в этом другом Договаривающемся Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из дохода, образующегося в этом другом Договаривающемся Государстве.
7. Ничто в настоящей Конвенции не может быть истолковано, как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать прибыль компании, относящуюся к постоянному учреждению в этом Государстве, налогом в дополнение к налогу, который начисляется на прибыль компании, являющейся национальным лицом этого Государства, при условии, что любой дополнительный налог, начисленный таким образом, не превысит 5 процентов суммы такой прибыли, которая не подвергалась такому дополнительному налогообложению в предыдущие налоговые годы. Для целей настоящего пункта прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взимаемых в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.

Статья 11 ПРОЦЕНТЫ

1. Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Однако такие проценты могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с национальным законодательством этого Государства, но если получатель, будучи фактическим владельцем процентов, является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов от общей суммы процентов. Компетентные органы Договаривающихся Государств по взаимному согласию установят способ применения этого ограничения.
3. Термин “проценты“ при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должников, и, в частности, доход от правительственных/ государственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.
5. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком являются Правительство этого Государства, его политическое подразделение, местные органы власти или резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и такие проценты выплачиваются таким постоянным учреждением или постоянной базой, то считается, что такие проценты возникают в Государстве, в котором расположены такое постоянное учреждение или постоянная база.
6. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с национальным законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.
7. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей долговых требований, в отношении которых выплачиваются проценты, было получение выгоды от этой статьи путем создания или передачи этих долговых требований.
8. Несмотря на положения пункта 2 настоящей статьи, проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве, будут освобождены от уплаты налога в этом Государстве, если они получены и действительно принадлежат:
(а) в случае Казахстана:
(i) Правительству Республики Казахстан, политическому подразделению или местному органу власти;
(ii) Национальному Банку Республики Казахстана;
АО «Фонд национального благосостояния «Самрук-Казына»»; и
(iv) любым другим таким правительственным финансовым институтам, которые могут быть согласованы время от времени между Договаривающимися Государствами;
(b) в случае ОАЭ:
(i) Правительству ОАЭ, политическому подразделению или местному органу власти, финансовым институтам местного правительства;
(ii) Центральному Банку ОАЭ;
(iii) Инвестиционному органу Абу Даби;
(iv) Инвестиционному консульству Абу Даби;
(v) Фонду экономического развития Абу Даби;
(vi) Мобадала;
(vii) Холдин Дубаи;
(viii) Мир Дубаи;
(ix) Международной нефтяной компании Абу Даби;
(x) любым другим правительственным финансовым институтам, которые могут быть согласованы время от времени между Договаривающимися Государствами.

Статья 12 РОЯЛТИ

1. Роялти, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с национальным законодательством этого Договаривающегося Государства, но если получатель является фактическим владельцем роялти и является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов общей суммы роялти.
3. Термин “роялти” при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения:
(a) за использование или предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы или искусства (включая кинематографические фильмы и фильмы, или ленты для радио или телевизионного вещания); и
(b) за использование или предоставление права использования любого авторского права на научные работы, патента, торговой марки, дизайна или модели, плана, секретной формулы или процесса, или право использования промышленного, коммерческого или научного оборудования, или информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта.
4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает независимые личные услуги в этом другом Государстве с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.
5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само это Государство, политическое подразделение, административное подразделение, местный орган власти или резидент этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникло обязательство выплатить роялти, и такие роялти выплачиваются этим постоянным учреждением или постоянной базой, тогда такие роялти считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, в котором расположены постоянное учреждение или постоянная база.
6. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем роялти или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с национальным законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.
7. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей прав, в отношении которых выплачиваются роялти, было получение выгоды от настоящей статьи путем такого создания или передачи прав.

Статья 13 ДОХОДЫ ОТ ПРИРОСТА СТОИМОСТИ ИМУЩЕСТВА

1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, как оно определено в статье 6, и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения:
(а) акций, получающих стоимость или большую часть их стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, или
(b) доли в партнерстве, акции которых состоят в основном из недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, или из акций, упомянутых в подпункте (а) выше, облагаются налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
3. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или от движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве. Но налог, взимаемый таким образом, должен быть уменьшен на 50 % от такого налога.
4. Доходы от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке предприятием Договаривающегося Государства, и движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
5. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем то, о котором говорится в пунктах 1-4 настоящей статьи, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 14 НЕЗАВИСИМЫЕ ЛИЧНЫЕ УСЛУГИ

1. Доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагается налогом только в этом Государстве, если только такие услуги не оказываются или не оказывались в другом Договаривающемся Государстве; и
(а) доход относится к постоянной базе, которую физическое лицо имеет или имело на регулярной основе в другом Договаривающемся Государстве; или
(b) такое физическое лицо присутствует или присутствовало в этом другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году.
В таком случае, доход, относящийся к услугам, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве в соответствии с принципами, аналогичными принципам, содержащимся в статье 7, для определения суммы предпринимательской прибыли и отнесения предпринимательской прибыли к постоянному учреждению.
2. Термин “профессиональные услуги”, в частности, включает независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимую деятельность врачей, стоматологов, юристов, инженеров, архитекторов и бухгалтеров.

Статья 15 ЗАВИСИМЫЕ ЛИЧНЫЕ УСЛУГИ

1. С учетом положений статей 16, 17, 18, 19, 20 и 21 настоящей Конвенции жалованье, заработная плата и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Договаривающемся Государстве, если:
(а) получатель находится в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде соответствующего налогового года; и
(b) вознаграждение выплачивается нанимателем или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого Договаривающегося Государства; и
(c) вознаграждение не выплачивается постоянным учреждением или постоянной базой, которые наниматель имеет в другом Договаривающемся Государстве.
3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке, облагается налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является предприятие, эксплуатирующее морское или воздушное судно.
4. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, вознаграждение наземного персонала авиакомпании Договаривающегося Государства, являющейся национальным лицом этого Государства, и которая осуществляет обслуживание, связанное с эксплуатацией воздушного судна в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Договаривающемся Государстве.

Статья 16 ПРЕПОДАВАТЕЛИ И НАУЧНЫЕ РАБОТНИКИ

Физическое лицо, которое являлось резидентом Договаривающегося Государства непосредственно до приезда в другое Договаривающееся Государство по приглашению университета, колледжа, школы или других образовательных учреждений, и которое находится в этом другом Государстве в течение периода, не превышающего 3 лет, с целью преподавания или проведения исследовательской работы, или того и другого в таком учебном заведении, освобождается от налогообложения в этом другом Государстве на три года относительно любого вознаграждения за такое преподавание или исследовательскую работу.

Статья 17 СТУДЕНТЫ И СТАЖЕРЫ

1. Студент или стажер, являвшийся непосредственно перед приездом в Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства и находящийся в первом упомянутом Договаривающемся Государстве исключительно с целью получения образования или прохождения стажировки, освобождается от налога в этом первом упомянутом Договаривающемся Государстве на суммы, оплачиваемые ему лицами, живущими за пределами первого упомянутого Договаривающегося Государства, для целей получения образования или прохождения практики.
2. Физическое лицо, которое непосредственно перед приездом в Договаривающееся Государство являлось резидентом другого Договаривающегося Государства и временно находится в первом упомянутом Государстве с целью обучения, исследования или прохождения практики как получатель гранта, пособия или вознаграждения от научных, образовательных, религиозных или благотворительных организаций, или согласно программе технической помощи, проводимой Правительством Договаривающегося Государства, с даты его прибытия в первое упомянутое Договаривающееся Государство в связи с таким визитом освобождается от налогообложения в этом Государстве в течение периода, не превышающего период гранта.

Статья 18 ГОНОРАРЫ ДИРЕКТОРОВ

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 19 ПЕНСИИ И ДРУГИЕ ПОДОБНЫЕ ВЫПЛАТЫ

В соответствии с положениями пункта 2 статьи 20 настоящей Конвенции пенсии, аннуитеты и другие подобные выплаты, выплачиваемые резиденту Договаривающегося Государства за осуществлявшуюся работу в прошлом, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

Статья 20 ГОСУДАРСТВЕННАЯ СЛУЖБА

1. (а) Вознаграждение, заработная плата и другое схожее вознаграждение, иное, чем пенсия, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его политическим подразделением, или местным органом власти физическому лицу в отношении службы, оказываемой для этого Государства или для его подразделений или органам власти, облагаются налогом только в этом Государстве.
(b) Несмотря на условия подпункта (a) настоящего пункта, такое жалование, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Государстве, и физическое лицо, которое является резидентом этого Государства:
(i) является гражданином этого Договаривающегося Государства; или
(ii) не стало резидентом этого Государства только с целью осуществления службы.
2. (а) Любая пенсия, выплачиваемая из созданных фондов Договаривающимся Государством или его политическим или административным подразделением, или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществлявшуюся для этого Государства или его подразделений, или органов власти, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
(b) Несмотря на положения подпункта (a) настоящего пункта, такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого Государства.
3. Положения статей 15, 18 и 19 настоящей Конвенции применяются к жалованию, заработной плате и другим схожим вознаграждениям и пенсиям в отношении службы, связанной с коммерческой деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством или его политическими подразделениями или местными органами власти.

Статья 21 АРТИСТЫ И СПОРТСМЕНЫ

1. Несмотря на положения статей 14 и 15 настоящей Конвенции, доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого, как артист театра, кино, радио или телевидения или музыкант, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Если доход в отношении личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому артисту или спортсмену, а другому лицу, этот доход может, несмотря на положения статей 7, 14 и 15 настоящей Конвенции, облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.
3. Несмотря на условия пункта 1 и 2 настоящей статьи, доход, получаемый от такой деятельности, осуществляемой в рамках культурных соглашений, заключенных между Договаривающимися Государствами, взаимно освобождаются от налога, если такая деятельность спонсируется Правительством Договаривающегося Государства или финансируется публичным фондом обоих Договаривающихся Государств, и эта деятельность не осуществляется с целью получения прибыли.

Статья 22 ДРУГИЕ ДОХОДЫ

1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства, независимо от источника их возникновения, о которых не говорится в предыдущих статьях настоящей Конвенции, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к доходам, полученным резидентом Договаривающегося Государства, если такой резидент осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение или предоставляет в этом другом Государстве независимые личные услуги посредством находящейся там постоянной базы, и право или имущество, в связи с которым производилась выплата дохода, действительно связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14, в зависимости от обстоятельств.

Статья 23 СПЕЦИАЛЬНОЕ ПОЛОЖЕНИЕ

Несмотря на положения статей 5, 7, 13 и 22 настоящей Конвенции, любой доход и прибыль, полученные Договаривающимся Государством, его политическим подразделением, органом местного самоуправления или местным органом власти, или его финансовым институтом, возникающие в другом Договаривающемся Государстве, включая прирост стоимости при отчуждении движимого и недвижимого имущества, расположенного в этом другом Государстве, облагаются налогом только в Государстве резидентства. Список вышеупомянутых финансовых институтов будет согласовываться время от времени между компетентными органами Договаривающихся Государств.

Статья 24 МЕТОДЫ УСТРАНЕНИЯ ДВОЙНОГО НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ

1. В случае Казахстана двойное налогообложение устраняется следующим образом:
(а) если резидент Казахстана получает доход, который согласно положениям настоящей Конвенции может облагаться налогом в ОАЭ, Казахстан позволит вычесть из налога на доход этого резидента сумму, эквивалентную подоходному налогу, уплаченному в ОАЭ.
Размер налога, вычитаемого в соответствии с вышеприведенными положениями, не должен превышать налог, который был бы начислен на такой же доход в Казахстане по действующим ставкам.
(b) Если резидент Казахстана получает доход, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции облагается налогом только в ОАЭ, Казахстан может включить этот доход в базу налогообложения, но только для целей установления ставки налога на такой другой доход, как подвергаемый налогообложению в Казахстане.
2. В случае Объединенных Арабских Эмиратов:
(i) если резидент Объединенных Арабских Эмиратов получает доход, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции может быть обложен налогом в Казахстане, Объединенные Арабские Эмираты позволят вычесть из налога на доход этого лица сумму, эквивалентную налогу на доход, уплаченному в Казахстане.
(ii) Такие вычеты, в любом случае, не должны превышать часть налога на доход, начисленного до предоставления вычетов, относящихся к доходу, которые могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
(iii) Если, в соответствии с любым положением настоящей Конвенции, доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства, освобождается от налогообложения в этом Договаривающемся Государстве, такое Договаривающееся Государство может, однако, при исчислении суммы налога на оставшийся доход такого резидента зачислить освобожденный доход или капитал.
(iv) Для целей пункта 1 настоящей статьи прибыль, доход или прирост стоимости, принадлежащие резиденту Договаривающегося Государства, которые могут быть обложены в другом Договаривающемся Государстве в соответствии с настоящей Конвенцией, считаются возникшими из источников в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 25 НЕДИСКРИМИНАЦИЯ

1. Национальные лица Договаривающегося Государства не будут подвергаться в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, иному или более обременительному, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Государства при тех же обстоятельствах. Данное положение, несмотря на положения статьи 1, также применяется к лицам, которые не являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.
2. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Государства, осуществляющих подобную деятельность на тех же самых условиях.
3. За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 6 статьи 11 или пункта 7 статьи 12 настоящей Конвенции, проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, должны для целей определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия подлежать вычету на тех же условиях, как если бы они выплачивались резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства. Аналогично, любая задолженность предприятия Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства должна для целей определения налогооблагаемого капитала такого предприятия подлежать вычету на тех же условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства.
4. Ничто содержащееся в настоящей статье не должно толковаться, как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства какие-либо личные налоговые льготы, скидки или вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.
5. Ничто в настоящей статье не должно толковаться, как налагающее законное обязательство на Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства предпочтения или привилегии, которые могут предоставляться любым другим Государствам или его резидентам на основании формирования таможенного, экономического союзов, зоны свободной торговли или на основании каких-либо договоренностей, связанных полностью или частично с налогообложением, по которым первое упомянутое Государство может являться частью в соответствии с практикой любого Договаривающегося Государства.
6. Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Государства.
7. В настоящей статье термин «налогообложение» означает налоги любого вида и описания, которые являются предметом настоящей Конвенции.

Статья 26 ПРОЦЕДУРА ВЗАИМНОГО СОГЛАСОВАНИЯ

1. Если резидент Договаривающегося Государства считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, он может, независимо от средств защиты, предусмотренных национальными законодательствами этих Государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу того Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции.
2. Компетентный орган Договаривающегося Государства будет стремиться, если он сочтет заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящей Конвенции. Любое достигнутое согласие будет исполнено независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных национальным законодательством Договаривающегося Государства.
3. Компетентные органы Договаривающихся Государств будут стремиться разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных настоящей Конвенцией.
4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом в целях применения настоящей Конвенции и достижения согласия в понимании предыдущих пунктов.

Статья 27 ОБМЕН ИНФОРМАЦИЕЙ

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая подпадает под положения настоящей Конвенции или национального законодательства, касающегося налогов любого вида, взимаемых от имени Договаривающихся Государств, или их центральных или местных органов власти, в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 и 2 настоящей Конвенции.
2. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 1, считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках национального законодательства этого Договаривающегося Государства и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), связанным с оценкой или принудительным взысканием, или судебным преследованием или рассмотрением апелляций, касающихся налогов, указанных в пункте 1 или вышеуказанных положениях настоящего пункта. Такие лица или органы используют информацию только для таких целей. Они могут раскрыть информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
3. Ни в каком случае положения пунктов 1 и 2 не должны толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательство:
(а) предпринимать административные меры, противоречащие национальному законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
(b) представлять информацию, которую нельзя получить по национальному законодательству или обычной административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
(с) представлять информацию, которая раскрыла бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (общественной практике).
4. Если информация запрошена одним Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство должно использовать свои меры по сбору запрошенной информации, даже если такая информация не требуется другому Государству для собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подпадает под ограничения пункта 3, но ни в каком случае такие ограничения не должны толковаться, как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине отсутствия внутренней заинтересованности в такой информации.
5. Ни в каком случае положения пункта 3 не должны толковаться, как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине того, что обладателем информации являются банк, другое финансовое учреждение, номинальный держатель или лицо, выступающее агентом или поверенным, или по причине того, что информация касается лица, наделенного правом собственности.

Статья 28 СОТРУДНИКИ ДИПЛОМАТИЧЕСКИХ ПРЕДСТАВИТЕЛЬСТВ
И КОНСУЛЬСКИХ УЧРЕЖДЕНИЙ

Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических представительств и консульских учреждений, которым такие привилегии предоставлены общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных договоров.

Статья 29 ПОПРАВКИ

По взаимному согласию Договаривающихся Государств поправки и дополнения к настоящей Конвенции могут быть оформлены протоколами, которые будут составлять неотъемлемую часть настоящей Конвенции.

Статья 30 ВСТУПЛЕНИЕ В СИЛУ

1. Настоящая Конвенция подлежит ратификации и вступит в силу на 30-й день после даты последнего извещения, указывающего, что оба Договаривающихся Государства выполнили предусмотренные национальным законодательством каждого Договаривающегося Государства процедуры для ее вступления в силу.
2. Настоящая Конвенция применяется:
(а) к налогам, удерживаемым у источника, в отношении сумм, уплачиваемых или зачитываемых с 1 января или после 1 января календарного года, следующего за годом вступления Конвенции в силу; и
(b) к другим налогам, в отношении налогооблагаемого периода, начинающегося с 1 января или после 1 января календарного года, следующего за годом вступления Конвенции в силу.

Статья 31 ПРЕКРАЩЕНИЕ ДЕЙСТВИЯ

Настоящая Конвенция заключается на неопределенный срок и будет оставаться в силе до истечения 6 месяцев с даты, когда одно из Договаривающихся Государств направит письменное уведомление другому Договаривающемуся Государству о своем намерении прекратить ее действие. Направление такого уведомления осуществляется лишь по истечении первого пятилетнего срока действия настоящей Конвенции. В этом случае настоящая Конвенция прекращает свое действие:
(а) в отношении налогов, удерживаемых у источника, по суммам, уплачиваемым или зачитываемым с 1 января или после 1 января года, следующего за годом подачи уведомления о прекращении действия; и
(b) в отношении других налогов за налогооблагаемый период, начинающийся с 1 января или после 1 января года, следующего за годом подачи уведомления о прекращении действия.
В удостоверение чего нижеподписавшиеся, будучи должным образом на то уполномоченные своим Правительством, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в городе Абу-Даби 22 декабря 2008 года в двух подлинных экземплярах на казахском, арабском, английском и русском языках, все тексты имеют одинаковую силу. В случае расхождения в интерпретации, английский текст будет определяющим.

За Правительство Республики Казахстан

За Правительство Объединенных Арабских Эмиратов

ПРОТОКОЛ

В момент подписания Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Объединенных Арабских Эмиратов об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход, нижеподписавшиеся согласились, что следующие положения являются неотъемлемой частью Конвенции.
Несмотря на любые другие положения настоящей Конвенции существует понимание, что налогообложение природных ресурсов, включая разведку углеводородов, добычу и разведку, является суверенными правами индивидуальных Эмиратов, на территории которых производятся инвестиции.
1. В отношении пункта 7 статьи 10:
Положение настоящего пункта относится к компаниям, находящимся в частной собственности.
2. Несмотря на положения Конвенции доходы, возникающие в Договаривающемся Государстве, включая доходы благотворительных организаций, и получаемые резидентом другого Договаривающегося Государства, которые составляют пенсионные привилегии служащих, должны будут освобождаться от налогообложения в этом Государстве.

В удостоверение чего, нижеподписавшиеся, будучи должным образом на то уполномоченные своим Правительством, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в городе Абу-Даби 22 декабря 2008 года в двух подлинных экземплярах на казахском, арабском, английском и русском языках, все тексты имеют одинаковую силу. В случае расхождения в интерпретации, английский текст будет определяющим.

За Правительство За Правительство
Республики Казахстан Объединенных Арабских Эмиратов

Примечание РЦПИ!
Далее следует текст Конвенции на арабском и английском языках

"Қазақстан Республикасының Yкiметi мен Біріккен Араб Әмірліктерінің Yкiметi арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны және оған Хаттаманы ратификациялау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2013 жылғы 14 наурыздағы № 243 қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
«Қазақстан Республикасының Yкiметi мен Біріккен Араб Әмірліктерінің Yкiметi арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны және оған Хаттаманы ратификациялау туралы» Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі С. Ахметов

Жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ
ЗАҢЫ Қазақстан Республикасының Yкiметi мен Біріккен Араб Әмірліктерінің Yкiметi арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны және оған Хаттаманы ратификациялау туралы

Қазақстан Республикасының Yкiметi мен Біріккен Араб Әмірліктерінің Yкiметi арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны және оған Хаттаманы ратификациялау 2008 жылғы 22 желтоқсанда Абу-Дабиде жасалған Қазақстан Республикасының Yкiметi мен Біріккен Араб Әмірліктерінің Yкiметi арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция және оған Хаттама ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ҮКІМЕТІ МЕН БІРІККЕН АРАБ ӘМІРЛІКТЕРІНІҢ ҮКІМЕТІ АРАСЫНДАҒЫ ТАБЫСҚА САЛЫНАТЫН САЛЫҚТАРҒА ҚАТЫСТЫ ҚОСАРЛАНҒАН САЛЫҚ САЛУДЫ БОЛДЫРМАУ ЖӘНЕ САЛЫҚ САЛУДАН ЖАЛТАРУҒА ЖОЛ БЕРМЕУ ТУРАЛЫ КОНВЕНЦИЯ

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Біріккен Араб Әмірліктерінің Үкіметі Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция жасасу арқылы экономикалық қатынастарды нығайтуға және дамытуға ұмтылысты басшылыққа ала отырып, төмендегілер туралы уағдаласты:

1-бап КОНВЕНЦИЯ ҚОЛДАНЫЛАТЫН ТҰЛҒАЛАР

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап КОНВЕНЦИЯ ҚОЛДАНЫЛАТЫН САЛЫҚТАР

1. Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның саяси немесе әкімшілік бөлімшелерінің немесе жергілікті билік немесе жергілікті өзін-өзі басқару органдарының атынан өндіріп алынатын табысқа салынатын салықтарға оларды өндіріп алу әдісіне қарамастан қолданылады.
2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан өндіріп алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін еңбекақының немесе сыйақының жалпы сомасына салынатын салықтарды, сондай-ақ капитал құнының өсіміне салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан немесе табыстың жекелеген элементтерінен алынатын салықтардың барлық түрі табысқа салынатын салықтар деп есептеледі.
3. Осы Конвенция қолданылатын, қазіргі бар салықтар, атап айтқанда, мыналар болып табылады:
(а) Қазақстан Республикасы жағдайында:
(і) корпоративтік табыс салығы;
(іі) жеке табыс салығы
(бұдан әрі «Қазақстан салығы» деп аталады);
(b) Біріккен Араб Әмірліктері жағдайында:
(і) табыс салығы; және
(іі) корпоративтік салық
(бұдан әрі «БАӘ салықтары» деп аталады).
4. Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің кез келгені осы Конвенцияға қол қойылған күннен кейін 3-тармақта аталған, қазіргі бар салықтарға қосымша немесе олардың орнына өндіріп алынатын бірдей немесе мәні бойынша ұқсас кез келген салықтарға да қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өздерінің салық салуға қатысты заңнамаларында болатын кез келген елеулі өзгерістер туралы бірін-бірі хабардар етіп отырады.

3-бап ЖАЛПЫ АНЫҚТАМАЛАР

1. Егер түпмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Конвенцияның мақсаттары үшін:
(а) «Уағдаласушы Мемлекет» және «екінші Уағдаласушы Мемлекет» терминдері түпмәтінге байланысты Қазақстан Республикасын немесе Біріккен Араб Әмірліктерін білдіреді;
(b) «Қазақстан» термині Қазақстан Республикасын білдіреді. «Қазақстан» термині географиялық мағынада пайдаланылған кезде Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және Қазақстан Республикасы өзінің ұлттық заңнамасына және өзі қатысушысы болып табылатын халықаралық шарттарға сәйкес егемен құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын аймақтарды қамтиды;
(с) «Біріккен Араб Әмірліктері» термині Біріккен Араб Әмірліктерін білдіреді және географиялық мағынада пайдаланылған кезде аумағы олардың егемендігінің аясына кіретін кеңістікті, сондай-ақ табиғи ресурстарды өндірумен немесе пайдаланумен байланысты жүзеге асырылатын кез келген қызметке қатысты Біріккен Араб Әмірліктері өз юрисдикциясына сәйкес құрлық пен аралдарды қоса алғанда, халықаралық құқыққа және Біріккен Араб Әмірліктерінің ұлттық заңнамасына сәйкес өз қызметін, егемен құқықтарын жүзеге асыратын аумақтық суларды, әуе және су асты кеңістігін білдіреді;
(d) «тұлға» термині жеке тұлғаны, компанияны және тұлғалардың кез келген басқа да бірлестігін қамтиды;
(е) «компания» термині кез келген корпоративтік құрылымды немесе салық салу мақсаттары үшін корпоративтік құрылым ретінде қарастырылатын кез келген экономикалық бірлікті білдіреді;
(f) «Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны» және «екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны» терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;
(g) «ұлттық тұлға» термині:
Уағдаласушы Мемлекеттердің кез келгенінің жағдайында Уағдаласушы Мемлекеттің азаматтығына ие кез келген жеке тұлғаны және барлық заңды тұлғаларды, серіктестіктерді, қауымдастықтарды немесе ұлттық заңнаманың негізінде өз мәртебесін алған кез келген басқа да экономикалық бірлікті білдіреді;
(h) «халықаралық тасымал» термині теңіз немесе әуе кемесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің пункттері арасында ғана пайдаланылатын жағдайлардан басқа, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесімен жасалатын кез келген тасымалдауды білдіреді;
(і) «құзыретті орган» термині:
(і) Қазақстан жағдайында – Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін; және
(іі) БАӘ жағдайында – Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін білдіреді.
2. Осы Конвенцияны Уағдаласушы Мемлекеттердің кез келгені қолданған кезде, онда айқындалмаған кез келген термин осы Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасы бойынша осы кезде қандай мағынасы болса, сондай мағынаға ие болады.

4-бап РЕЗИДЕНТ

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін «Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті» термині:
(а) Қазақстан Республикасы жағдайында:
«Қазақстан Республикасының резиденті» термині Қазақстан Республикасының заңнамасы бойынша оның тұрғылықты жері, резиденттігі, басқару орны, құрылған орны немесе осыған ұқсас кез келген өзге де критерий негізінде онда салық салынуға жататын кез келген тұлғаны білдіреді. Термин Қазақстан Республикасын және кез келген саяси бөлімшені немесе жергілікті билік органдарын да қамтиды.
Алайда, бұл термин Қазақстан Республикасындағы көздерден алынатын табысқа қатысты ғана Қазақстан Республикасында салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.
(b) Біріккен Араб Әмірліктері жағдайында:
(і) БАӘ ұлттық тұлғасын, БАӘ ұлттық заңнамасы бойынша резидент деп қарастырылатын кез келген жеке тұлғаны немесе БАӘ-де әрекет ететін немесе құрылған кез келген компанияны және кез келген басқа заңды тұлғаны;
(іі) Біріккен Араб Әмірліктерінің Үкіметін немесе кез келген саяси бөлімшені немесе жергілікті өзін-өзі басқаруды;
(ііі) жария құқыққа сәйкес құрылған Орталық Банк, қорлар, корпорациялар, билік органдары, мекемелер, серіктестіктер, агенттіктер сияқты кез келген үкіметтік институттарды немесе Біріккен Араб Әмірліктерінде құрылған кез келген осыған ұқсас құрылымдарды білдіреді.
2. Егер осы баптың 1-тармағының ережелеріне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, онда оның мәртебесі былайша айқындалады:
(а) ол өз иелігіндегі тұрақты тұрғын жайы бар Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі; егер Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де өз иелігіндегі тұрақты тұрғын жайы болса, ол неғұрлым тығыз жеке және экономикалық қатынастары (өмірлік мүдделер орталығы) бар Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
(b) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Уағдаласушы Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе егер оның Уағдаласушы Мемлекеттердің ешқайсысында өз иелігінде тұрақты тұрғын жайы болмаса, ол әдетте, өзі тұрып жатқан Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
(c) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың біреуінде де тұрмаса, ол азаматы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
(d) егер оның мәртебесін осы баптың 2-тармағының (а)-дан (с)-ға дейінгі тармақшаларының ережелеріне сәйкес айқындау мүмкін болмаса, онда Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары бұл мәселені өзара келісім бойынша шешеді.
3. Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке тұлғадан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, ол өзінің тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі.

5-бап ТҰРАҚТЫ МЕКЕМЕ

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін «тұрақты мекеме» термині кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.
2. «Тұрақты мекеме» термині, атап айтқанда:
(а) басқару орнын;
(b) бөлімшені;
(с) кеңсені;
(d) фабриканы;
(е) шеберхананы;
(f) шахтаны, мұнай немесе газ ұңғымасын, карьерді немесе табиғи ресурстарды өндіретін немесе барлайтын кез келген басқа да жерді немесе осыған байланысты қадағалау қызметтерін қамтиды.
3. «Тұрақты мекеме» термині, сондай-ақ:
а) құрылыс алаңын, құрылыс, монтаждау немесе құрастыру объектісін немесе егер мұндай алаң немесе объект 9 айдан астам уақытқа жалғасса, осы жұмыстардың орындалуын байқаумен байланысты көрсетілетін қызметтерді;
b) егер осындай сипаттағы қызмет осыған ұқсас жоба немесе онымен байланысты жоба үшін кез келген он екі айлық кезеңде 6 айдан аспайтын кезеңде немесе кезеңдерде жалғасса ғана консультациялық қызмет көрсетуді қоса алғанда, Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының қызметшілер немесе басқа да персонал арқылы екінші Уағдаласушы Мемлекетте көрсетілетін қызметтерді қамтиды.
4. Осы баптың 1-3-тармақтарының ережелеріне қарамастан, «тұрақты мекеме» термині:
(а) құрылыстарды кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ғана пайдалануды;
(b) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;
(с) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын басқа кәсіпорынның өңдеуі мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;
(d) тұрақты қызмет орнын тауарларды немесе бұйымдарды сатып алу мақсаттары үшін немесе кәсіпорынға арналған ақпарат жинау үшін ғана күтіп-ұстауды;
(е) тұрақты қызмет орнын кәсіпорын үшін дайындық немесе қосалқы сипаттағы кез келген басқа қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;
(f) осындай амал нәтижесінде туындайтын тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметі дайындық немесе қосалқы сипатта болған жағдайды қоса алғанда, тұрақты қызмет орнын осы баптың 4-тармағының (а)-дан (е)-ге дейінгі тармақшаларында тізбеленген қызмет түрлерінің кез келген амалын жүзеге асыру үшін ғана күтіп-ұстауды қамтушы ретінде қарастырмайды.
5. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, егер оған осы баптың 6-тармағы қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекетте екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны атынан әрекет етсе, егер:
(а) мұндай тұлғаның осындай кәсіпорын үшін немесе оның атынан келіссөздер жүргізу мен келісімшарттар жасасуға негізгі өкілеттігі болса және ол оны бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте ұдайы жүзеге асырса, немесе
(b) мұндай тұлғаның осы баптың 4-тармағында аталған қызмет түрлерімен шектелген және ол тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырылғанымен де тұрақты қызмет орнын осы тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмайтын қызметін қоспағанда, мұндай тұлға осы (бірінші аталған) Уағдаласушы Мемлекетте осы кәсіпорын үшін немесе оның атынан тауарларды немесе бұйымдарды өзі ұдайы сататын кәсіпорынға тиесілі тауарлардың немесе бұйымдардың қорын күтіп ұстаса, ол бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар деп есептеледі.
6. Кәсіпорын кәсіпкерлік қызметін осы Уағдаласушы Мемлекетте брокер, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшін ғана осындай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет жасаған жағдайда Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар ретінде қаралмайды.
7. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияны екінші Уағдаласушы мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыратын (не тұрақты мекеме арқылы не басқадай жолмен) компанияның бақылауы немесе оның бақылауында болуы фактісінің өзі осы компаниялардың бірін екіншісінің тұрақты мекемесіне айналдырмайды.

6-бап ЖЫЛЖЫМАЙТЫН МҮЛІКТЕН АЛЫНАТЫН ТАБЫС

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі жылжымайтын мүліктен алған табысына (ауыл немесе орман шаруашылығынан алынатын табысты қоса алғанда) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
Алайда, бұл ретте егер жылжымайтын мүліктен алынатын табыстың нақты иесі Мемлекеттің өзі немесе Уағдаласушы Мемлекетке тиесілі жергілікті билік органдары, саяси бөлімшелер, жергілікті өзін-өзі басқару органы немесе жергілікті қаржы институттары болып табылса, осылай алынатын салық 50 %-ға азайтылуға тиіс.
2. «Жылжымайтын мүлік» термині қаралып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасы бойынша қандай мағынасы болса, сондай мағынаға ие болады. Термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатыстылығы бойынша қосалқы мүлікті, ауыл және орман шаруашылықтарында пайдаланылатын мал мен жабдықты, жер меншігіне қатысты жалпы құқық ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктын және минералдық ресурстарды, көздерді және басқа да табиғи ресурстарды игеруге немесе игеру құқығына берілетін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе тіркелген төлемдерге құқықтарды қамтиды. Теңіз және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қаралмайды.
3. Осы баптың 1-тармағының ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
4. Осы баптың 1 және 3-тармақтарының ережелері кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа да және тәуелсіз жеке қызметтерді көрсету үшін пайдаланылатын жылжымайтын мүліктен алынатын табысқа да қолданылады.
5. Егер табыстардың нақты иесі Мемлекеттің өзі немесе жергілікті билік органы, саяси бөлімше, жергілікті өзін-өзі басқару органы немесе оның қаржы институттары болып табылса, 3-тармақтың ережелері қолданылмайды.

7-бап КӘСІПКЕРЛІК ҚЫЗМЕТТЕН АЛЫНАТЫН ПАЙДА

1. Егер кәсіпорын екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырмаса немесе жүзеге асырмаған болса, Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын кәсіпкерлік қызметті жоғарыда айтылғандай түрде жүзеге асырса, онда екінші Мемлекет кәсіпорынның пайдасына:
(а) осындай тұрақты мекемеге;
(b) осы екінші Мемлекетте осындай тұрақты мекеме арқылы сатылатын тауарларға немесе бұйымдарға сәйкес келетін немесе ұқсас тауарларды немесе бұйымдарды сатуға; немесе
(с) осы екінші Мемлекетте жүзеге асырылатын, өзінің сипатына қарай осындай тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызметке сәйкес келетін немесе ұқсас басқа кәсіпкерлік қызметке қатысты бөлігінде ғана екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Осы баптың 3-тармағының ережелерін ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе жүзеге асырған болса, онда әрбір Уағдаласушы Мемлекетте осы тұрақты мекеме алуы мүмкін пайда, егер ол осындай немесе ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе ұқсас қызметпен айналысатын оқшауланған және жеке кәсіпорын болып, өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан толық тәуелсіз әрекет жасағанда, осы тұрақты мекемеге жатқызылады.
3. Тұрақты мекеменің пайдасын анықтау кезінде шығыстардың тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, басқару және жалпы әкімшілік шығыстарды қоса алғанда, тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған шығыстарды шегеруге жол беріледі.
Тұрақты мекемеге оның бас кеңсесіне немесе резиденттің басқа кеңселерінің кез келгеніне патенттерді немесе басқа құқықтарды пайдаланғаны үшін қайтарылатын роялтиді, гонорарларды немесе басқа ұқсас төлемдерді төлеу жолымен немесе ұсынылған нақты қызметтер үшін немесе менеджмент үшін комиссиялық ақы төлеу жолымен немесе тұрақты мекемеге несиеге берілген сома үшін пайыздар төлеу жолымен төленген сомаларды шегеруге жол берілмейді.
4. Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге қатысты пайданы кәсіпорын пайдасының жалпы сомасын оның әртүрлі бөлімшелеріне тепе-тең бөлу негізінде айқындау әдеттегі практика болып табылса, осы баптың 2-тармағында Уағдаласушы Мемлекетке салық салынатын пайданы әдеттегі практикада ұсынғанындай, осылай бөлу арқылы айқындауға ешнәрсе кедергі бола алмайды, алайда, таңдап алынған тепе-тең бөлу әдісі осы бапта қамтылған қағидаттарға сәйкес келетін нәтижелер беруге тиіс.
5. Тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тауарларды немесе бұйымдарды қарапайым сатып алуынан осы тұрақты мекемеге ешқандай пайда жазылмауға тиіс.
6. Алдыңғы тармақтардың мақсаттары үшін тұрақты мекемеге жатқызылатын пайда, егер мұндай тәртіпті өзгерту үшін жеткілікті және дәлелді себептер болмаса, жыл сайын біркелкі тәсілмен айқындалады.
7. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жеке айтылған табыстардың түрлерін қамтыса, онда бұл баптардың ережелері осы баптың ережелерін қозғамайды.

8-бап ТЕҢІЗ ЖӘНЕ ӘУЕ КӨЛІГІ

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті теңіз немесе әуе кемелерін халықаралық тасымалдауда пайдаланудан алған пайдаға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелері Уағдаласушы Мемлекеттің резидентінің пулға, бірлескен кәсіпорынға немесе халықаралық көлік агенттігіне қатысудан алатын пайдасына да қолданылады.
3. Осы баптағы «пайда» термині:
(а) басқа кәсіпорындардың атынан жолаушылар билеттерін сатуды;
(b) әуежайдан қалаға тасымалдауға байланысты автобустық қызмет көрсету бойынша операцияларды;
(с) жарнамалауды және коммерциялық насихатты;
(d) депоны портпен немесе әуежаймен байланыстыратын жүк көлігімен тауарларды тасымалдауды қамтиды.

9-бап ҚАУЫМДАСҚАН КӘСІПОРЫНДАР

1. Егер:
(а) Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса, немесе
(b) сол бір тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе олардың капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса, және кез келген жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың өзара коммерциялық немесе қаржылық қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда кәсіпорындардың бірінің есебіне жатқызылуы мүмкін, бірақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оның есебіне жатқызылмаған кез келген пайда осы кәсіпорынның пайдасына қосылуы және оған тиісінше салық салынуы мүмкін.
2. Егер Уағдаласушы Мемлекет екінші Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынатын пайдасын осы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына қосса әрі тиісінше салық салса және осылайша қосылған пайда бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнына есептелетіндей пайда болып табылса, егер екі кәсіпорынның арасындағы өзара қатынастар тәуелсіз кәсіпорындардың арасындағыдай болса, онда осы екінші Уағдаласушы Мемлекет осы пайдадан алынатын салық сомасына тиісті түзету жасайды. Осындай түзетуді айқындау кезінде осы Конвенцияның басқа да ережелері ескерілуге тиіс және Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары қажет болған кезде бір-бірімен консультация жүргізуге тиіс.

10-бап ДИВИДЕНДТЕР

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтеріне осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, осындай дивидендтерге дивидендтер төлейтін компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте де осы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер дивидендтердің нақты иесі дивидендтерді төлейтін компания капиталының кемінде 10 пайызына тікелей иелік ететін компания (әріптестіктен өзгеше) болып табылса, осындай жолмен өндіріп алынатын салық дивидендтердің жалпы сомасының 5 пайызынан аспауға тиіс. Бұл тармақ дивидендтер төленетін пайдаға қатысты компанияға салық салуды қозғамайды.
3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания төлеген дивидендтерге, егер дивидендтердің нақты иесі:
(а) Қазақстан жағдайында:
(і) Қазақстан Республикасының Үкіметі, саяси бөлімшесі немесе жергілікті билік органдары;
(іі) Қазақстан Республикасының Ұлттық Банкі;
(ііі) «Самұрық-Қазына» ұлттық әл-ауқат қоры» АҚ; және
(іv) Уағдаласушы Мемлекеттер арасында оқтын-оқтын келісілуі мүмкін кез келген осындай басқа да үкіметтік қаржы институттары;
(b) БАӘ жағдайында:
(і) БАӘ Үкіметі, саяси бөлімшесі немесе жергілікті билік органдары, жергілікті үкіметтің қаржы институттары;
(іі) БАӘ Орталық Банкі;
(ііі) Абу Даби инвестициялық органы;
(іv) Абу Даби инвестициялық консулдығы;
(v) Абу Даби экономикалық даму қоры;
(vі) Мобадала;
(vіі) Холдин Дубай;
(vііі) Дубай әлемі;
(іх) Абу Даби халықаралық мұнай компаниясы;
(х) Уағдаласушы Мемлекеттер арасында оқтын-оқтын келісілуі мүмкін кез келген басқа үкіметтік қаржы институттары болып табылса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынатын болады.
4. «Дивидендтер» термині осы бапта пайдаланылған кезде акциялардан, тау-кен өнеркәсібі кәсіпорындарының акцияларынан, құрылтайшылардың акцияларынан немесе борыштық талаптар болып табылмайтын басқа да құқықтардан алынатын табысты, пайдаға қатысудан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлуші компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес акциялардан алынатын табыс сияқты осындай салықтық реттелуге жататын басқа да корпоративтік құқықтардан алынатын табысты білдіреді.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын дивиденттердің нақты иесі дивиденттерді төлейтін компания резиденті болып табылатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тәуелсіз жеке қызметтерді сонда орналасқан тұрақты база арқылы көрсетсе және өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға байланысты 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.
6. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания Уағдаласушы Мемлекет мұндай дивидендтер осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен шын мәнінде байланысты болатын жағдайларды қоспағанда, осы компания төлейтін дивидендтерден кез келген салықты ала алмайды және компанияның бөлінбеген пайдасынан, егер тіпті төленетін дивидендтер немесе бөлінбеген пайда осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын табыстан толығымен немесе ішінара құралса да, бөлінбеген пайдаға салық алынбайды.
7. Осы Конвенцияда ештеңе де Уағдаласушы Мемлекетке компанияның осы Мемлекеттегі тұрақты мекемесіне қатысты пайдасына салық салуға, осылайша есептелген кез келген қосымша салық алдыңғы салықтық жылдарда осындай қосымша салық салуға ұшырамаған осындай пайда сомасының 5 пайызынан аспаған жағдайда, осы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылатын компанияның пайдасына есептелетін салыққа қосымша салық салуға кедергі ретінде түсіндірілмеуге тиіс. Осы тармақтың мақсаттары үшін пайда осы тармақта аталған, тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте алынатын қосымша салықтан өзге барлық салықтарды одан шегеріп тастағаннан кейін анықталады.

11-бап ПАЙЫЗДАР

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін пайыздарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, мұндай пайыздарға, олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте осы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер пайыздардың нақты иесі болған алушы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық пайыздардың жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өзара келісім бойынша осы шектеудің қолданылу тәсілін белгілейді.
3. «Пайыздар» термині осы бапта пайдаланылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген және борышкерлердің пайдаға қатысу құқығын беретін немесе бермейтін борыштық талаптардың кез келген түрінен алынған табысты және атап айтқанда, үкіметтік/мемлекеттік бағалы қағаздардан алынатын табысты және осы бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыштық міндеттемелер бойынша сыйақылар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты білдіреді. Уақтылы төленбеген төлемдерге салынатын айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшін пайыздар ретінде қарастырылмайды.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын пайыздардың нақты иесі пайыздар пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе осы екінші Мемлекетте тәуелсіз жеке қызметтерді сонда орналасқан тұрақты база арқылы көрсетсе және оған қатысты пайыздар төленетін борыштық талап шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға байланысты 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.
5. Егер бұл Мемлекеттің Үкіметі, оның саяси бөлімшесі, жергілікті билік органдары немесе осы Мемлекеттің резиденті төлеуші болып табылса, пайыздар Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер, пайыздар төлейтін тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, оның Уағдаласушы Мемлекетте оларға байланысты пайыздар төленетін берешек пайда болған тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және осындай пайыздарды осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база төлейтін болса, онда мұндай пайыздар осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болады деп есептеледі.
6. Егер пайыздарды төлеуші мен оның нақты иесінің арасындағы немесе олардың екеуі мен қандай да бір басқа тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебінен борыштық талап негізінде төленетін, оған қатысты пайыздардың сомасы пайыздарды төлеуші мен олардың нақты иесі арасында осындай қатынастар болмаған кезде келісілуі мүмкін сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелері ескеріле отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес салық салынуға тиіс.
7. Егер өзіне қатысты пайыздар төленетін борыштық талаптардың жасалуына немесе берілуіне байланысты кез келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі осы борыштық талаптарды жасау немесе беру арқылы осы баптан пайда табу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.
8. Осы баптың 2-тармағының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын пайыздар, егер олар алынған және:
(а) Қазақстан жағдайында:
(і) Қазақстан Республикасының Үкіметіне, саяси бөлімшеге немесе жергілікті билік органына;
(іі) Қазақстан Республикасының Ұлттық Банкіне;
(ііі) «Самұрық-Қазына» Ұлттық әл-ауқат қоры» АҚ-ға; және
(іv) Уағдаласушы Мемлекеттер арасында оқтын-оқтын келісілуі мүмкін кез келген осындай басқа да үкіметтік қаржы институттарына;
(b) БАӘ жағдайында:
(і) БАӘ Үкіметіне, саяси бөлімшеге немесе жергілікті билік органына, жергілікті үкіметтің қаржы институттарына;
(іі) БАӘ Орталық Банкіне;
(ііі) Абу Даби инвестициялық органына;
(іv) Абу Даби инвестициялық консулдығына;
(v) Абу Даби экономикалық даму қорына;
(vі) Мобадалаға;
(vіі) Холдин Дубайға;
(vііі) Дубай әлеміне;
(іх) Абу Даби халықаралық мұнай компаниясына;
(х) Кез келген Уағдаласушы Мемлекеттер арасында оқтық-оқтын келісілуі мүмкін кез келген басқа үкіметтік қаржы институттарына шын мәнінде тиесілі болса, осы Мемлекетте салық төлеуден босатылады.

12-бап РОЯЛТИ

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, мұндай роялтиге, сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер алушы роялтидің нақты иесі болып табылса және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.
3. «Роялти» термині осы бапта пайдаланылған кезде:
(а) әдебиет немесе өнер туындыларына (кинематографиялық фильмдерді және радио немесе теледидар хабарлары үшін пайдаланылатын фильмдерді немесе ленталарды қоса алғанда) кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін; және
(b) ғылыми жұмыстарға, патентке, сауда маркасына, дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға немесе процеске немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдалану құқығына немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпаратқа кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін сыйақы ретінде алынатын төлемдердің кез келген түрін білдіреді.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын роялтидің нақты иесі роялти пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе осы екінші Мемлекетте тәуелсіз жеке қызметтерді сонда орналасқан тұрақты база арқылы көрсетсе және оған қатысты роялти төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға байланысты 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.
5. Егер осы Мемлекеттің өзі, саяси бөлімшесі, әкімшілік бөлімшесі, жергілікті билік органы немесе осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті төлеуші болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер роялтиді төлейтін тұлғаның Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, оның Уағдаласушы Мемлекетте роялти төлеу міндеттемесінің пайда болуына байланысты тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және осындай роялтиді осы тұрақты мекеме немесе тұрақты база төлейтін болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі.
6. Егер роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасында арнайы қатынастардың болуы себебінен оның негізінде төленетін пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидің сомасы мұндай қатынастар болмаған кезде роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында келісуге болатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері соңғы айтылған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелері ескеріле отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес салық салынуға жатады.
7. Егер өзіне қатысты роялти төленетін құқықтардың жасалуына немесе берілуіне байланысты кез келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі осындай құқықтарды жасау немесе беру арқылы осы баптан пайда табу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.

13-бап МҮЛІК ҚҰНЫНЫҢ ӨСІМІНЕН АЛЫНАТЫН ТАБЫСТАР

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің 6-бапта айқындалғандай және екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті иеліктен шығаруынан алатын табыстарына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің:
(а) құнын немесе құнының көп бөлігін екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен тура немесе жанама түрде алатын акцияларды, немесе
(b) акциялары негізінен екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен немесе жоғарыда (а) тармақшасында аталған акциялардан тұратын әріптестіктегі үлесті иеліктен шығарудан алған табыстарына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.
3. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте иелік етіп отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан немесе осындай тұрақты мекемені (жеке немесе бүкіл кәсіпорынмен бірге) немесе осындай тұрақты базаны иеліктен шығарудан алынған осындай табыстарды қоса алғанда, екінші Уағдаласушы Мемлекетте тәуелсіз жеке қызмет көрсету мақсаттары үшін Уағдаласушы Мемлекет резидентінің иелігіндегі тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүліктен алынған табыстарға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін. Бірақ осылай алынатын салық осындай салықтың 50 %-ына азайтылуға тиіс.
4. Халықаралық тасымалда Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны пайдаланатын теңіз немесе әуе кемелерін немесе мұндай теңіз немесе әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
5. Осы баптың 1-4-тармақтарында айтылғаннан өзге кез келген мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға мүлікті иеліктен шығарушы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап ТӘУЕЛСІЗ ЖЕКЕ ҚЫЗМЕТ КӨРСЕТУ

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің кәсіби қызмет көрсетуге немесе тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметке қатысты алған табысына, егер екінші Уағдаласушы Мемлекетте мұндай қызмет көрсетіліп жатпаса немесе көрсетілмеген болса; және
(а) табыс жеке тұлғаның екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты негізде бар немесе болған тұрақты базасына жататын болса; немесе
(b) осындай жеке тұлға тиісті салық жылынан басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жалпы жиыны 183 күннен асып түсетін кезеңнің немесе кезеңдердің ішінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте болса немесе болған болса, осы Мемлекетте ғана салық салынады.
Мұндай жағдайда көрсетілген қызметке жататын табысқа осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте, кәсіпкерлік табыс сомасын анықтау және кәсіпкерлік табысты тұрақты мекемеге жатқызу үшін 7-бапта қамтылған қағидаттарға ұқсас қағидаттарға сәйкес салық салынады.
2. «Кәсіби қызмет көрсету» термині, атап айтқанда, тәуелсіз ғылыми, әдеби, әртістік, білім беру немесе оқытушылық қызметті, сондай-ақ дәрігерлердің, стоматологтардың, заңгерлердің, инженерлердің, сәулетшілердің және бухгалтерлердің тәуелсіз қызметін қамтиды.

15-бап ТӘУЕЛДІ ЖЕКЕ ҚЫЗМЕТ КӨРСЕТУ

1. Осы Конвенцияның 16, 17, 18, 19, 20 және 21-баптарының ережелері ескеріле отырып, Уағдаласушы Мемлекет резидентінің жалдамалы жұмысына байланысты алған еңбекақысына, жалақысына және басқа да осындай сыйақысына, егер тек жалдамалы жұмыс екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалдамалы жұмыс осылайша орындалса, оған байланысты алынған осындай сыйақыға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан, екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалдамалы жұмысқа байланысты Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған сыйақыға, егер:
а) алушы тиісті салық жылының кез келген он екі айлық кезеңінде жалпы жиыны 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер ішінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрса; және
b) сыйақыны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жалдаушы төлесе немесе ол жалдаушының атынан төленсе; және
с) сыйақыны жалдаушының екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы төлемесе, алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
3. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемелерінің бортында орындалатын жалдамалы жұмысқа қатысты алынған сыйақыға теңіз немесе әуе кемелерін пайдаланатын кәсіпорын резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.
4. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің осы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылатын және әуе көлігін екінші Уағдаласушы Мемлекетте пайдаланумен байланысты қызметтерді жүзеге асыратын әуе компаниясының жердегі қызметшілерінің сыйақысына алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

16-бап ОҚЫТУШЫЛАР МЕН ҒЫЛЫМИ ҚЫЗМЕТКЕРЛЕР

Екінші Уағдаласушы Мемлекетке университеттің, колледждің, мектептің немесе басқа да білім беру мекемелерінің шақыруы бойынша тікелей келгенге дейін Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылған және осындай оқу орнында оқыту немесе зерттеу жұмысын немесе екеуін де жүргізу мақсатында 3 жылдан аспайтын кезең ішінде осы екінші Мемлекетте тұрып жатқан жеке тұлға осы екінші Мемлекетте осындай оқыту немесе зерттеу жұмысы үшін кез келген сыйақыға қатысты үш жылға салық салудан босатылады.

17-бап СТУДЕНТТЕР МЕН ТАҒЫЛЫМДАМАДАН ӨТУШІЛЕР

1. Уағдаласушы Мемлекетке тікелей келер алдында екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылған және бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте білім алу немесе тағылымдамадан өту мақсатында ғана тұрып жатқан студент немесе тағылымдамадан өтуші өзінің білім алу немесе практикадан өту мақсаттары үшін оған бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттен тысқары жерде тұратын адамдар төлейтін сомаға осы бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте салынатын салықтан босатылады.
2. Уағдаласушы Мемлекетке тікелей келер алдында екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылған және бірінші аталған Мемлекетте ғылыми, білім беру, діни немесе қайырымдылық ұйымдардан грант, жәрдемақы немесе сыйақы алушы ретінде немесе Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі жүргізіп отырған техникалық көмек бағдарламасына сәйкес оқу, зерттеу немесе практикадан өту мақсатында уақытша тұрып жатқан жеке тұлға осындай келуіне байланысты бірінші аталған Мемлекетке келген күнінен бастап грант кезеңінен аспайтын кезең ішінде осы Мемлекетте салық салудан босатылады.

18-бап ДИРЕКТОРЛАРДЫҢ ГОНОРАРЛАРЫ

Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның директорлар кеңесінің мүшесі ретінде Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған директорлардың гонорарларына және басқа да осындай төлемдерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

19-бап ЗЕЙНЕТАҚЫЛАР ЖӘНЕ БАСҚА ДА ОСЫНДАЙ ТӨЛЕМДЕР

Осы Конвенцияның 20-бабы 2-тармағының ережелеріне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне бұрын жүзеге асырылған жұмысы үшін төленетін зейнетақыларға, аннуитеттерге және басқа да осындай төлемдерге осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

20-бап МЕМЛЕКЕТТІК ҚЫЗМЕТ

1. (а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси бөлімшесі немесе жергілікті билік органы жеке тұлғаға оның осы Мемлекет немесе оның бөлімшелері немесе билік органдары үшін көрсететін қызметіне қатысты төлейтін сыйақыға, жалақыға және зейнетақыдан өзге соған ұқсас сыйақыға осы Мемлекетте ғана салық салынады;
(b) осы тармақтың (а) тармақшасының шарттарына қарамастан, егер қызмет осы Мемлекетте жүзеге асырылса және осы Мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлға:
(і) осы Уағдаласушы Мемлекеттің азаматы болып табылса; немесе
(іі) қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана осы Мемлекеттің резиденті болмаса, мұндай еңбекақыға, жалақыға немесе басқа соған ұқсас сыйақыға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. (а) Жеке тұлғаға осы Мемлекет немесе оның бөлімшелері немесе билік органдары үшін жүзеге асырған қызметі үшін Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси бөлімшесі немесе әкімшілік бөлімшесі немесе жергілікті билік органы төлейтін немесе құрылған қорлардан төленетін кез келген зейнетақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
(b) осы тармақтың (а) тармақшасының ережелеріне қарамастан, егер жеке тұлға осы Мемлекеттің резиденті және азаматы болып табылса, мұндай зейнетақыға екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
3. Осы Конвенцияның 15, 18 және 19-баптарының ережелері Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси бөлімшелері немесе жергілікті билік органдары жүзеге асыратын коммерциялық қызметке байланысты қызметке қатысты төленетін еңбекақыға, жалақыға және басқа да соған ұқсас сыйақылар мен зейнетақыларға қолданылады.

21-бап ӘРТІСТЕР МЕН СПОРТШЫЛАР

1. Осы Конвенцияның 14 және 15-баптарының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет резидентінің театр, кино, радио немесе теледидар әртісі немесе музыкант сияқты өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзінің жеке қызметінен алған табысына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының осындай сипатта жүзеге асыратын жеке қызметіне қатысты табысы әртістің немесе спортшының өзіне емес, басқа адамға есептелсе, бұл табысқа осы Конвенцияның 7, 14 және 15-баптарының ережелеріне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының талаптарына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттер арасында жасалған мәдени келісімдер шеңберінде жүзеге асырылатын осындай қызметтен алынатын табыс, егер осындай қызметке Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі демеушілік етсе немесе оны екі Уағдаласушы Мемлекеттің жария қоры қаржыландырса және бұл қызмет пайда алу мақсатында жүзеге асырылмаса, өзара салықтан босатылады.

22-бап БАСҚА ДА ТАБЫСТАР

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті табыстарының түрлеріне олардың осы Конвенцияның алдыңғы баптарында айтылмаған пайда болу көздеріне қарамастан, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған табыстарға, егер мұндай резидент екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса немесе осы екінші Мемлекетте тәуелсіз жеке қызметтерді сонда орналасқан тұрақты база арқылы ұсынса және оларға байланысты табыс төленген құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, осы баптың 1-тармағының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда, мән-жайларға байланысты 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.

23-бап АРНАЙЫ ЕРЕЖЕ

Осы Конвенцияның 5, 7, 13 және 22-баптарының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет, оның саяси бөлімшесі, жергілікті өзін-өзі басқару органы немесе жергілікті билік органы немесе оның қаржы институты алған, осы екінші Мемлекетте орналасқан жылжымалы және жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан түсетін құн өсімін қоса алғанда, екінші Уағдаласушы Мемлекетте туындайтын кез келген табыс пен пайдаға резидент Мемлекетінде ғана салық салынады. Жоғарыда аталған қаржы институттарының тізімі Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары арасында оқтын-оқтын келісіліп отыратын болады.

24-бап ҚОСАРЛАНҒАН САЛЫҚ САЛУДЫ ЖОЮ ӘДІСТЕРІ

1. Қазақстан жағдайында қосарланған салық салу былайша жойылады:
а) Егер Қазақстанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес БАӘ-де салық салынуы мүмкін табыс алса, Қазақстан осы резиденттің табыс салығынан БАӘ-де төленген табыс салығына балама соманы шегеруге мүмкіндік береді.
Жоғарыда келтірілген ережелерге сәйкес шегерілетін салық мөлшері Қазақстанда осындай табысқа қолданыстағы мөлшерлемелер бойынша есептелуі мүмкін салықтан аспауға тиіс.
b) Егер Қазақстанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес БАӘ-де ғана салық салынатын табыс алса, Қазақстан осы табысты салық салынатын базаға, бірақ Қазақстанда салық салуға ұшырайтын осындай басқа табысқа салық мөлшерлемесін белгілеу мақсатында ғана енгізуі мүмкін.
2. Біріккен Араб Әмірліктері жағдайында:
(і) егер Біріккен Араб Әмірліктерінің резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Қазақстанда салық салынуы мүмкін табыс алса, Біріккен Араб Әмірліктері осы тұлғаның табыс салығынан Қазақстанда төленген табыс салығына балама соманы шегеруге мүмкіндік береді.
(іі) Мұндай шегерімдер, кез келген жағдайда, осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін табысқа қатысты шегерім жасалғанға дейін есептелген табыс салығының бөлігінен аспауға тиіс.
(ііі) Егер осы Конвенцияның кез келген ережесіне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған табыс осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылса, алайда мұндай Уағдаласушы Мемлекет осындай резиденттің қалған табысына немесе капиталына салынатын салық сомасын есептеу кезінде салықтан босатылған табысты немесе капиталды есепке жатқызуы мүмкін.
(іv) Осы баптың 1-тармағының мақсаттары үшін Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне тиесілі, осы Конвенцияға сәйкес екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін пайда, табыс немесе құн өсімі осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі көздерден туындаған деп есептеледі.

25-бап КЕМСІТПЕУ

1. Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары екінші Уағдаласушы Мемлекетте нақ осындай жағдайларда осы екінші Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға және оған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзге немесе анағұрлым ауыртпалықты кез келген салық салуға немесе кез келген онымен байланысты міндеттемеге ұшырамайды. Осы ереже 1-баптың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылмайтын тұлғаларға да қолданылады.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге осы екінші Мемлекетте салық салу осы екінші Мемлекеттің нақ осындай жағдайларда осындай қызметті жүзеге асыратын кәсіпорындарына салық салуға қарағанда неғұрлым қолайлы болуға тиіс.
3. Осы Конвенцияның 9-бабы 1-тармағының, 11-бабы 6-тармағының немесе 12-бабы 7-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін пайыздар, роялти және басқа да төлемдер осындай кәсіпорынның салық салынатын пайдасын айқындау мақсаты үшін, егер олар бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне қалай төленетін болса, сондай шарттарда шегерілуге тиіс. Осыған ұқсас Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне кез келген берешегі осындай кәсіпорынның салық салынатын капиталын айқындау мақсаты үшін бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекет резидентіне берешек сияқты сондай шарттарда шегерілуге тиіс.
4. Осы бапта қамтылғанның ешқайсысы да Уағдаласушы Мемлекетті өздерінің резиденттеріне олардың азаматтық мәртебесі немесе отбасылық жағдайы негізінде салық салу мақсаттары үшін ұсынатын қандай да бір жеке салық жеңілдіктерін, шегерімдерді немесе шегерістерді екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне беруге міндеттеу ретінде түсіндірілмеуге тиіс.
5. Осы баптағы ештеңе де Уағдаласушы Мемлекетке екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне кез келген Уағдаласушы Мемлекеттің практикасына сәйкес бірінші аталған Мемлекет бір бөлігі болып табылатын кеден, экономикалық одақтар, еркін сауда аймақтарын қалыптастыру негізінде немесе толық немесе ішінара салық салумен байланысты қандай да бір уағдаластықтар негізінде кез келген басқа Мемлекеттерге немесе оның резиденттеріне берілуі мүмкін басымдықтар немесе артықшылықтар беруге жүктейтін заңды міндеттеме ретінде түсіндірілмеуге тиіс.
6. Капиталы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резидентіне толық немесе ішінара тиесілі немесе олар тікелей немесе жанама түрде бақылауға алып отырған Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындары бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте бірінші аталған Мемлекеттің басқа осындай кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға және соған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе неғұрлым ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салуға немесе соған байланысты кез келген міндеттемелерге ұшырамауға тиіс.
7. Осы бапта «салық салу» термині осы Конвенцияның мәні болып табылатын кез келген түрдегі және сипаттамадағы салықтарды білдіреді.

26-бап ӨЗАРА КЕЛІСУ РӘСІМІ

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де іс-әрекеттері осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соғып отыр немесе әкеп соғатын болады деп санаса, ол осы Мемлекеттердің ұлттық заңнамаларында көзделген қорғану құралдарына қарамастан, өзінің ісін өзі резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына ұсына алады. Өтініш осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соқтыратын іс-әрекеттер туралы алғашқы хабар берілген кезден бастап үш жыл ішінде ұсынылуға тиіс.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы, егер ол өтінішті негізді деп санаса және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, осы Конвенцияға сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында істі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісім бойынша шешуге ұмтылатын болады. Кез келген қол жеткізілген келісім Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасында көзделген кез келген уақыт шектеулеріне қарамастан орындалатын болады.
3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияны түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмәнді жайттарды өзара келісім бойынша шешуге ұмтылатын болады. Олар, сондай-ақ осы Конвенцияда көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатында бір-бірімен консультациялар да жүргізе алады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияны қолдану және алдыңғы тармақтарды түсінуде келісімге қол жеткізу мақсатында бір-бірімен тікелей байланыстар жасай алады.

27-бап АҚПАРАТ АЛМАСУ

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары салық салу осы Конвенцияға қайшы келмейтіндей шамада Уағдаласушы Мемлекеттердің немесе олардың орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан өндіріп алынатын кез келген түрдегі салықтарға қатысты осы Конвенцияның немесе ұлттық заңнаманың ережелері аясына кіретін ақпарат алмасып тұрады. Ақпарат алмасу осы Конвенцияның 1 және 2-баптарымен шектелмейді.
2. Уағдаласушы Мемлекет 1-тармаққа сәйкес алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасының шеңберінде алынған ақпарат сияқты құпия болып есептеледі және ол 1-тармақта немесе осы тармақтың жоғарыда аталған ережелерінде көрсетілген бағалаумен немесе мәжбүрлеп өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе салықтарға қатысты апелляцияларды қараумен айналысып жатқан тұлғаларға немесе органдарға ғана (соттар мен әкімшілік органдарды қоса алғанда) хабарланады. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдаланады. Олар ақпаратты ашық сот отырысы барысында немесе сот шешімдерін қабылдау кезінде аша алады.
3. Ешбір жағдайда 1 және 2-тармақтардың ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:
а) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасы мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларды қолдану;
b) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасы немесе әдеттегі әкімшілік практикасы бойынша алуға болмайтын ақпаратты беру;
с) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпаратты немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (қоғамдық практикаға) қайшы келуі мүмкін ақпаратты беру міндеттемесін жүктейтіндей болып түсіндірілмеуге тиіс.
4. Егер ақпаратты бір Уағдаласушы Мемлекет осы бапқа сәйкес сұратса, екінші Уағдаласушы Мемлекет, егер мұндай ақпарат екінші Мемлекетке өзінің жеке салық мақсаттары үшін талап етілмесе де, сұратқан ақпаратты жинау бойынша өзінің іс-шараларын пайдалануға тиіс. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме 3-тармақтың шектеу аясында болады, бірақ ешбір жағдайда мұндай шектеулер Уағдаласушы Мемлекетке осындай ақпаратқа ішкі мүддесінің болмауы себебінен ғана ақпаратты беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде түсіндірілмеуге тиіс.
5. Ешбір жағдайда 3-тармақтың ережелері банк, басқа қаржы мекемесі, номиналды ұстаушы немесе агент немесе сенімді өкіл ретіндегі тұлға ақпарат иесі болу себебінен немесе ақпараттың меншік құқығы берілген тұлғаға қатысты болуы себебінен ғана ақпарат беруден бас тартуға Уағдаласушы Мемлекетке рұқсат беру ретінде түсіндірілмеуге тиіс.

28-бап ДИПЛОМАТИЯЛЫҚ ӨКІЛДІКТЕРДІҢ ЖӘНЕ КОНСУЛДЫҚ МЕКЕМЕЛЕРДІҢ ҚЫЗМЕТКЕРЛЕРІ

Осы Конвенцияда ештеңе де дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелер қызметкерлеріне олардың халықаралық құқықтың жалпы нормаларымен немесе арнайы шарттардың ережелеріне сәйкес берілген салықтық артықшылықтарын қозғамайды.

29-бап ТҮЗЕТУЛЕР

Уағдаласушы Мемлекеттердің өзара келісімі бойынша осы Конвенцияға енгізілетін түзетулер мен толықтырулар хаттамалармен ресімделуі мүмкін, олар осы Конвенцияның ажырамас бөлігін құрайтын болады.

30-бап КҮШІНЕ ЕНУІ

1. Осы Конвенция ратификациялауға жатады және Уағдаласушы Мемлекеттің екеуі де оның күшіне енуі үшін әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасында көзделген рәсімдерді орындағанын көрсететін соңғы хабарлама күнінен кейін 30-шы күні күшіне енеді.
2. Осы Конвенция:
а) Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың
1 қаңтарынан бастап немесе 1 қаңтарынан кейін төленетін немесе есепке алынатын сомаға қатысты төлем көзінен ұсталатын салықтарға; және
b) Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарында немесе 1 қаңтарынан кейін басталатын салық салынатын кезеңге қатысты басқа салықтарға қолданылады.

31-бап ҚОЛДАНЫСЫН ТОҚТАТУ

Осы Конвенция белгісіз мерзімге жасалады және Уағдаласушы Мемлекеттердің бірі екінші Уағдаласушы Мемлекетке оның қолданылуын тоқтату ниеті туралы жазбаша хабарлама жіберген күннен бастап 6 ай өткенге дейін күшінде қалатын болады. Осындай хабарламаны жіберу осы Конвенцияның қолданылуының бірінші бес жылдық мерзімі өткеннен кейін ғана жүзеге асырылады. Мұндай жағдайда осы Конвенция:
а) қолданылуын тоқтату туралы хабарлама берілген жылдан кейінгі жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе 1 қаңтарынан кейін төленетін немесе есепке алынатын сомалар бойынша төлем көзінен ұсталатын салықтарға қатысты; және
b) қолданылуын тоқтату туралы хабарлама берілген жылдан кейінгі жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе 1 қаңтардан кейін басталатын салық салынатын кезең үшін басқа салықтарға қатысты өз қолданысын тоқтатады.
Осыны куәландыру үшін, өзінің Үкіметі тиісті түрде уәкілеттік берген төменде қол қоюшылар осы Конвенцияға қол қойды.
2008 жылғы 22 желтоқсанда Абу Даби қаласында қазақ, араб, ағылшын және орыс тілдерінде екі түпнұсқа данада жасалды, барлық мәтіндердің күші бірдей. Түсіндіруде алшақтықтар туындаған жағдайда ағылшын тіліндегі мәтін айқындаушы болады.

Қазақстан Республикасының Біріккен Араб
Үкіметі үшін Әмірліктерінің
Үкіметі үшін

ХАТТАМА

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Біріккен Араб Әмірліктерінің Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға қол қою кезінде төменде қол қоюшылар мына ережелер Конвенцияның ажырамас бөлігі болып табылатынына келісті.
Осы Конвенцияның кез келген басқа ережелеріне қарамастан, көмірсутектерді барлауды, өндіру мен барлауды қоса алғанда, табиғи ресурстарға салық салу аумағында инвестициялар жүргізілетін жеке дара Әмірліктердің егеменді құқықтары болып табылады деген түсінік бар.
1. 10-баптың 7-тармағына қатысты:
Осы тармақтың ережесі жеке меншіктегі компанияларға қатысты болады.
2. Конвенцияның ережелеріне қарамастан, қайырымдылық ұйымдардың табыстарын және қызметшілердің зейнетақылық артықшылықтарын құрайтын, екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алатын табыстарды қоса алғанда, Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын табыстар осы Мемлекетте салық салудан босатылатын болады.
Осыны куәландыру үшін, өзінің Үкіметі тиісті түрде уәкілеттік берген төменде қол қоюшылар осы Конвенцияға қол қойды.
2008 жылғы 22 желтоқсанда Абу-Даби қаласында қазақ, араб, ағылшын және орыс тілдерінде екі түпнұсқа данада жасалды, барлық мәтіндердің күші бірдей. Түсіндіруде алшақтықтар туындаған жағдайда ағылшын тіліндегі мәтін айқындаушы болады.

Қазақстан Республикасының Біріккен Араб
Үкіметі үшін Әмірліктерінің
Үкіметі үшін