О проекте Закона Республики Казахстан "О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Государства Катар об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и Протокола к нему"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 19 ноября 2011 года № 1203

      Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
      внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан «О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Государства Катар об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и Протокола к нему».

      Премьер-Министр
      Республики Казахстан                       К. Масимов

Проект

ЗАКОН РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН О ратификации Соглашения между Правительством Республики
Казахстан и Правительством Государства Катар об избежании
двойного налогообложения и предотвращении уклонения от
налогообложения в отношении налогов на доход
и Протокола к нему

      Ратифицировать Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Государства Катар об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения  отношении налогов на доход и Протокол к нему, совершенные в городе Астане 19 января 2014 года.

      Президент
      Республики Казахстан

Соглашение
между Правительством Республики Казахстан
и Правительством Государства Катар
об избежании двойного налогообложения и
предотвращении уклонения от налогообложения
в отношении налогов на доход

      Правительство Республики Казахстан и Правительство Государства Катар, желая заключить Соглашение об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход, согласились о нижеследующем:

Статья 1
Лица, к которым применяется Соглашение

      Настоящее Соглашение применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Соглашение

      1. Настоящее Соглашение применяется к налогам на доход, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его центральных или местных органов власти, независимо от метода их взимания.
      2. Налогами на доход считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода или с отдельных элементов дохода.
      3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящее Соглашение, являются:
      a) в случае Республики Казахстан:
      (і) корпоративный подоходный налог и
      (іі) индивидуальный подоходный налог (далее именуемые как «Казахстанский налог»); и
      b) в случае Государства Катар:
      подоходные налоги
      (далее именуемые как «Катарский налог»).
      4. Настоящее Соглашение также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься после даты вступления в силу настоящего Соглашения в дополнение или вместо существующих налогов. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях в налоговом законодательстве своего государства.

Статья 3
Общие определения

      1. Для целей настоящего Соглашения, если из контекста не вытекает иное:
      a) термин «Казахстан» означает Республику Казахстан и при использовании в географическом смысле термин «Казахстан» включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию, в соответствии с его законодательством и международными соглашениями, участником которых он является;
      b) термин «Катар» означает Государство Катар и при использовании в географическом смысле термин «Катар» включает территорию Государства Катар, внутренние воды, территориальное море, включая его дно и недра, воздушное пространство над ними, исключительную экономическую зону и континентальный шельф, на которых Государство Катар осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию, в соответствии с положениями международного права и национального законодательства и норм Катара;
      c) термины «Договаривающееся Государство» и «другое Договаривающееся Государство» означают Казахстан или Катар, в зависимости от контекста;
      d) термин «компания» означает любое корпоративное образование или любую организацию, которая рассматривается как корпоративное образование для целей налогообложения;
      e) термин «компетентный орган» означает:
      (i) в случае Республики Казахстан: Министерство финансов или его уполномоченный представитель;
      (ii) в случае Государства Катара: Министерство экономики и финансов или его уполномоченный представитель;
      f) термин «предприятие» применяется к осуществлению любой предпринимательской деятельности;
      g) термины «предприятие одного Договаривающегося Государства» и «предприятие другого Договаривающегося Государства» означают, соответственно, предприятие, управляемое резидентом одного Договаривающегося Государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
      Һ) термин «международная перевозка» означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
      i) термин «национальное лицо» означает:
      (i) любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;
      (ii) любое юридическое лицо, товарищество или ассоциацию, получивших такой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства;
      j) термин «лицо» включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц, которое рассматривается как юридическое лицо для целей налогообложения; и также включает Договаривающееся Государство и его центральный или местный орган власти;
      к) термин «налог» означает Казахстанский налог или Катарский налог, в зависимости от контекста;
      1) термин «предпринимательская деятельность» включает выполнение профессиональных услуг и другой деятельности независимого характера.
      2. При применении в любое время настоящего Соглашения Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в нем, имеет то значение, которое он имеет в это время по законодательству этого Договаривающегося Государства, если из контекста не вытекает иное, в отношении налогов, на которые распространяется настоящее Соглашение. Любое значение термина в соответствии с налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства преобладает над значением, придаваемым термину по другим законам этого Договаривающегося Государства.

Статья 4
Резидент

      1. Для целей настоящего Соглашения, термин «резидент Договаривающегося Государства» означает:
      а) в случае Казахстана, любое лицо, которое по законодательству Казахстана подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резидентства, гражданства, места управления или любого другого критерия аналогичного характера, и также включает Казахстан и любой его центральный или местный орган власти. Однако такой термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в Казахстане только в отношении дохода из источников в Казахстане;
      b) в случае Катара, любое физическое лицо, которое имеет местожительство, центр жизненных интересов или обычно проживает в Катаре, и компания, созданная или имеющая место ее эффективного управления в Катаре. Термин также включает Государство Катар и любое его политическое или административное подразделение, местный орган власти или орган, предусмотренный его законодательством.
      2. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
      a) оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем, если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
      b) если Договаривающееся Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором обычно проживает;
      с) если оно обычно проживает в обоих Договаривающихся Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является;
      d) если статус резидентства физического лица не может быть определен в соответствии с положениями подпунктов а), b) и с) настоящего пункта, то компетентные органы обоих Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.
      3. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи лицо, иное чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5
Постоянное учреждение

      1. Для целей настоящего Соглашения термин «постоянное учреждение» означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
      2. Термин «постоянное учреждение», в частности, включает:
      а) место управления;
      b) филиал;
      c) офис;
      d) фабрику;
      e) мастерскую;
      f) помещение, используемое в качестве торговой точки;
      g) ферму или плантацию;
      Һ) шахту, рудник, нефтяную или газовую скважину, карьер, установку, сооружение или любое другое место добычи или разведки природных ресурсов, а также связанные с этим наблюдательные услуги;
      i) строительную площадку, строительный, монтажный или сборочный проект, или любую наблюдательную деятельность, связанную с такой площадкой или проектом, или деятельностью, продолжающиеся более 6 месяцев;
      1) предоставление услуг, включая консультационные услуги, предприятием через служащих или другой персонал, нанятый предприятием для такой цели, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) на территории Договаривающегося Государства более 6 месяцев в любом двенадцатимесячном периоде.
      3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин «постоянное учреждение» не включает:
      a) использование сооружений исключительно для целей хранения,
демонстрации или поставки товаров или изделий, принадлежащих
предприятию;
      b) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки;
      c) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;
      d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;
      e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера; и
      f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах а) - е) настоящего пункта, при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации, имеет подготовительный или вспомогательный характер.
      4. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, если лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6 настоящей статьи, действует от имени предприятия и имеет, и обычно использует в Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, то такое предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в этом Договаривающемся Государстве в отношении любой деятельности, которую такое лицо осуществляет в пользу предприятия, если только деятельность такого лица не ограничивается деятельностью, упомянутой в пункте 3 настоящей статьи, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение согласно положениям такого пункта.
      5. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, страховое предприятие Договаривающегося Государства, за исключением перестрахования, рассматривается как имеющее постоянное учреждение в другом Договаривающемся Государстве, если оно занимается сбором страховых премий на территории этого другого Договаривающегося Государства или страхует риски, расположенные в нем, через лицо, иное, чем агент с независим статусом, к которому применяется пункт 6 настоящей статьи.
      6. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Договаривающемся Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности.
      7. Если компания, являющаяся резидентом одного Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства или осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Договаривающемся Государстве (либо через постоянное учреждение, либо иным образом), то одна из этих компаний не образует постоянное учреждение другой.

Статья 6
Доход от недвижимого имущества

      1. Доход, получаемый резидентом одного Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      2. Термин «недвижимое имущество» определяется по законодательству того Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Такой термин, в любом случае, включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйствах, права, к которым применяются положения законодательства в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку месторождения минерального сырья, источников и других природных ресурсов. Морские, речные и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.
      3. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
      4. Положения пунктов 1 и 3 настоящей статьи также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия.

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

      1. Прибыль предприятия одного Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как указано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, но только в той части, которая относится к:
      a) такому постоянному учреждению;
      b) реализации в этом другом Договаривающемся Государстве товаров или изделий, которые аналогичны или идентичны товарам или изделиям, реализуемым через такое постоянное учреждение; или
      c) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Договаривающемся Государстве, которая по своему характеру аналогична или идентична предпринимательской деятельности, осуществляемой через такое постоянное учреждение.
      2. С учетом положений пункта 3 настоящей статьи, если предприятие одного Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к такому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
      3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, или в другом месте, разрешенном согласно положениям национального законодательства Договаривающегося Государства, в котором расположено постоянное учреждение.
      4. Если в Договаривающемся Государстве определение прибыли, относящейся к постоянному учреждению, на основе пропорционального распределения общей суммы прибыли предприятия между его различными подразделениями является обычной практикой, то ничто в пункте 2 настоящей статьи не запрещает этому Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения, исходя из обычной практики. Однако выбранный метод распределения должен давать результаты, соответствующие принципам, содержащимся в настоящей статье.
      5. Ничто в настоящей статье не должно влиять на применение любого закона Договаривающегося Государства, имеющего отношение к определению налогового обязательства лица, в случаях, если информация, имеющаяся у компетентного органа этого Договаривающегося Государства является недостаточной для определения прибыли, относящейся к постоянному учреждению этого лица в этом Договаривающемся Государстве, при условии, что на основе имеющейся информации определение прибыли постоянного учреждения согласуется с принципами, изложенными в настоящей статье.
      6. Не зачисляется какая-либо прибыль постоянному учреждению на основании лишь закупки таким постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.
      7. Для целей предыдущих пунктов настоящей статьи, прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом ежегодно, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.
      8. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящего Соглашения, то положения таких статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

Статья 8
Морской и воздушный транспорт

      1. Прибыль, полученная предприятием Договаривающегося Государства от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
      2. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются также к прибыли от участия в пуле, совместном предприятии или международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
Ассоциированные предприятия

      1. Если
      a) предприятие одного Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или
      b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия одного Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства, и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из предприятий, но из-за наличия таких условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль такого предприятия и, соответственно, обложена налогом.
      2. Если одно Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Договаривающегося Государства и, соответственно, облагает налогом прибыль, в отношении которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Договаривающемся Государстве, и таким образом включенная прибыль является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Договаривающегося Государства, если бы условия между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, то это другое Договаривающееся Государство произведет соответствующую корректировку суммы исчисленного с такой прибыли налога. При определении такой корректировки учитываются другие положения настоящего Соглашения, и компетентные органы Договаривающихся Государств, при необходимости, консультируются друг с другом.

Статья 10
Дивиденды

      1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать:
      a) 5 процентов от общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является резидент, который владеет прямо не менее 10 процентами капитала компании, выплачивающей дивиденды;
      b) 10 процентов от общей суммы дивидендов во всех остальных случаях.
      Положения настоящего пункта не затрагивают налогообложения прибыли компании, из которой выплачиваются дивиденды.
      3. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, дивиденды, выплачиваемые компанией, являющейся резидентом Договаривающегося Государства, облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если фактическим владельцем дивидендов являются:
      a) в случае Казахстана:
      (i) Правительство Республики Казахстан, его центральные или местные органы власти;
      (ii) Национальный Банк Республики Казахстан;
      (ііі) любой институт, полностью, прямо или косвенно, принадлежащий Правительству Республики Казахстан, его центральным или местным органам власти или органам, предусмотренным законодательством; и
      (iv) любой другой институт, частично, прямо или косвенно, принадлежащий Правительству Республики Казахстан, его центральным или местным органам власти или органам, предусмотренным законодательством, которые могут быть согласованы время от времени между Договаривающимися Государствами;
      b) в случае Государства Катар:
      (i) Государство Катар, его центральные или местные органы власти;
      (ii) орган, предусмотренный законодательством;
      (iii) Центральный Банк Катара;
      (іv) любой институт, полностью принадлежащий, прямо или косвенно, Правительству Государства Катар, его центральным или местным органам власти или органам, предусмотренным законодательством; и
      (v) любой другой институт, частично принадлежащий, прямо или косвенно, Правительству Государства Катар, его центральным или местным органам власти или органам, предусмотренным законодательством, которые могут быть согласованы время от времени между Договаривающимися Государствами.
      4. Термин «дивиденды» при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав на участие в прибыли, не являющихся долговыми требованиями, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством того Договаривающегося Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
      5. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение, и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящего Соглашения.
      6. Если компания, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, то это другое Договаривающееся Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых такой компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Договаривающегося Государства, или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением, находящимся в этом другом Договаривающемся Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из прибыли или дохода, возникающих в этом другом Договаривающемся Государстве.
      7. Ничто в настоящем Соглашении не может быть истолковано, как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать прибыль компании, относящуюся к постоянному учреждению в этом Договаривающемся Государстве, налогом в дополнение к налогу, который начисляется на прибыль компании, являющейся национальным лицом этого Договаривающегося Государства, при условии, что любой дополнительный начисленный налог не должен превышать 10 процентов от суммы такой прибыли, которая не подвергалась такому дополнительному налогообложению в предыдущие налогооблагаемые годы. Для целей настоящего пункта прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взимаемых в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.

Статья 11
Проценты

      1. Проценты, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      2. Однако такие проценты могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов от общей суммы процентов.
      3. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если фактическим владельцем процентов являются:
      a) в случае Казахстана:
      (i) Правительство Республики Казахстан, его центральные или местные органы власти;
      (ii) Национальный Банк Республики Казахстан;
      (iii) любой институт, полностью, прямо или косвенно, принадлежащий Правительству Республики Казахстан, его центральным или местным органам власти или органам, предусмотренным законодательством; и
      (iv) любой другой институт, частично, прямо или косвенно, принадлежащей Правительству Республики Казахстан, его центральным или местным органам власти или органам, предусмотренным законодательством, которые могут быть согласованы время от времени между Договаривающимися Государствами;
      b) в случае Государства Катар:
      (i) Государство Катар, его центральные или местные органы власти;
      (ii) орган, предусмотренный законодательством;
      (ііі) Центральный Банк Катара;
      (iv) любой институт, полностью, прямо или косвенно, принадлежащий Правительству Государства Катар, его центральным или местным органам власти или органам, предусмотренным законодательством; и
      (v) любой другой институт, частично, прямо или косвенно, принадлежащий Правительству Государства Катар, его центральным или местным органам власти или органам, предусмотренным законодательством, которые могут быть согласованы время от времени между Договаривающимися Государствами.
      4. Термин «проценты» при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должника, и, в частности, доход от правительственных/государственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по таким ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.
      5. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно связано с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящего Соглашения.
      6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Однако, если лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которым возникает обязательство по выплате процентов, и расходы по таким процентам несет постоянное учреждение, то считается, что такие проценты возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение.
      7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящего Соглашения.

Статья 12
Роялти

      1. Роялти, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в том  Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец роялти является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов от общей суммы роялти.
      3. Термин «роялти» при использовании в настоящей статье означает любое вознаграждение за использование или предоставление права использования программного обеспечения, любого авторского права на произведения литературы, искусства или научные работы (включая кинематографические и иные фильмы, магнитные записи или диски, используемые для радио или телепередач), любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта, а также платежи за использование или предоставление права использования промышленного, коммерческого или научного оборудования.
      4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают роялти, через расположенное там постоянное учреждение, и право или имущество, в отношении которого выплачиваются роялти, действительно связано с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящего Соглашения.
      5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Однако, если лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которым возникает обязательство по выплате роялти, и расходы по таким роялти несет постоянное учреждение, то считается, что такие роялти возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение.
      6. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящего Соглашения.

Статья 13
Доходы от прироста стоимости имущества

      1. Доходы, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, определенного в статье 6 настоящего Соглашения и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      2. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, включая доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием), могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      3. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке, или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
      4. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем предусмотрено в пунктах 1, 2 и 3 настоящей статьи, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 14
Доходы от работы по найму

      1. С учетом положений статей 15, 17 и 18 настоящего Соглашения, жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      2. Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, вознаграждение, полученное резидентом одного Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Договаривающемся Государстве, если:
      a) получатель находится в другом Договаривающемся Государстве в  течение периода или периодов, не превышающих в совокупности 183 (сто восемьдесят три) дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году, и
      b) вознаграждение выплачивается работодателем или от имени работодателя, не являющегося резидентом другого Договаривающегося Государства, и
      с) расходы по выплате вознаграждения не несет постоянное учреждение, которое работодатель имеет в другом Договаривающемся Государстве.
      3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи,  вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого предприятием Договаривающегося Государства в международной перевозке, может облагаться налогом в этом Договаривающемся Государстве.
      4. Жалованье, заработная плата, надбавка к заработанной плате и дополнительные доходы, полученные работником авиа или морского предприятия Договаривающегося Государства и находящимся в другом Договаривающемся Государстве, облагаются налогом только в первом упомянутом Договаривающемся Государстве.

Статья 15
Гонорары директоров

      1. Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      2. Жалование, заработная плата и другое подобное вознаграждение, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве должностного лица высшего уровня управленческой должности компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, облагаются налогом только в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 16
Артисты и спортсмены

      1. Несмотря на положения статей 7 и 14 настоящего Соглашения, доход, полученный резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого, как артист театра, кино, радио или телевидения, или музыкант, или в качестве спортсмена, от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
      2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, такой доход может, несмотря на положения статей 7 и 14 настоящего Соглашения, облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.
      3. Доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства от деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, как это предусмотрено в пунктах 1 и 2 настоящей статьи, освобождается от налогов в этом другом Договаривающемся Государстве, если визит в это другое Договаривающееся Государство полностью или в значительной степени финансируется из общественных фондов одного из Договаривающихся Государств, его центральным или местным органом власти, либо проводится в рамках культурного соглашения или соглашения между Правительствами Договаривающихся Государств.

Статья 17
Пенсии и аннуитеты

      1. В соответствии с положениями пункта 2 статьи 18 настоящего Соглашения пенсии и другое схожее вознаграждение, и аннуитеты, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, облагаются налогом только в первом упомянутом Договаривающемся Государстве.
      2. Термин «аннуитеты» означает фиксированные суммы, выплачиваемые периодически в установленные сроки в течение жизни физического лица или в течение определенного периода времени в соответствии с обязательством производить платежи взамен на адекватное и полное возмещение в денежном или стоимостном выражении.

Статья 18
Государственная служба

      1. а) Жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, иное, чем пенсия, выплачиваемые Договаривающимся Государством или центральным или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Договаривающегося Государства или его центрального или местного органа власти, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
      b) Однако такое жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом другом Договаривающемся Государстве, и физическое лицо, которое является резидентом этого другого Договаривающегося Государства:
      (i) является национальным лицом этого другого Договаривающегося Государства; или
      (іі) не стало резидентом этого другого Договаривающегося Государства только с целью осуществления такой службы.
      2. а) Любая пенсия, выплачиваемая из созданных ими фондов Договаривающимся Государством или центральным или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществлявшуюся для этого Договаривающегося Государства или его органа власти, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
      b) Однако такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и национальным лицом этого Договаривающегося Государства.
      3. Положения статей 14, 15, 16 и 17 настоящего Соглашения применяются к жалованьям, заработной плате и другому схожему вознаграждению и к пенсиям в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством или его центральным или местным органом власти.

Статья 19
Преподаватели и научные работники

      1. Физическое лицо, которое непосредственно до прибытия в одно Договаривающееся Государство являлось резидентом другого Договаривающегося Государства и которое по приглашению Правительства первого упомянутого Договаривающегося Государства или университета, колледжа, школы, музея или других учреждений культуры в первом упомянутом Договаривающемся Государстве или по официальной программе культурного обмена, находится в этом Договаривающемся Государстве на период, не превышающий последующих три года, исключительно с целью преподавания, чтения лекций или проведения исследования в таких учреждениях, освобождается от налогообложения в этом Договаривающемся Государстве в отношении его вознаграждения за такую деятельность при условии, что выплаты такого вознаграждения произведены из источников за пределами этого Договаривающегося Государства.
      2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к доходу от исследовательской работы, если такое исследование проводилось не в государственных интересах, а в основном для личной выгоды определенного лица или лиц.

Статья 20
Студенты и стажеры

      1. Платежи, которые студент или практикант, или стажер, являющийся или являвшийся непосредственно до прибытия в одно Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства и находящийся в первом упомянутом Договаривающемся Государстве исключительно с целью получения образования или прохождения стажировки, получает для целей своего содержания, получения образования или прохождения стажировки, не облагаются налогом в этом Договаривающемся Государстве при условии, что такие платежи производятся из источников за пределами этого Договаривающегося Государства.
      2. В отношении грантов, стипендий и вознаграждения от работы по найму, не указанных в пункте 1 настоящей статьи, студент, практикант или стажер, упомянутый в пункте 1 настоящей статьи, во время такого обучения или прохождения стажировки имеет право на такие же льготы, скидки или вычеты в отношении налогов, предоставляемые резидентам Договаривающегося Государства, в котором он пребывает.

Статья 21
Другие доходы

      1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства независимо от источника их возникновения, не предусмотренных в предыдущих статьях настоящего Соглашения, облагаются налогом только в  этом Договаривающемся Государстве.
      2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к доходу, полученному резидентом Договаривающегося Государства, если получатель такого дохода осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение, и право или имущество, в связи с которым производилась выплата дохода, действительно связано с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящего Соглашения.
      3. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, виды доходов резидента одного Договаривающегося Государства, не рассмотренные в предыдущих статьях настоящего Соглашения и возникшие в другом Договаривающемся Государстве, могут также облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 22
Устранение двойного налогообложения

      Если резидент одного Договаривающегося Государства получает доход который в соответствии с положениями настоящего Соглашения может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве,  первое упомянутое Договаривающееся Государство разрешит вычет из налога на доход такого резидента суммы, равной налогу на доход, уплаченному в этом другом Договаривающемся Государстве, при условии, что такой вычет не должен превышать той суммы налога на доход, исчисленного до предоставления вычета с дохода, полученного в другом Договаривающемся Государстве.

Статья 23
Недискриминация

      1. Национальные лица одного Договаривающегося Государства не подвергаются в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которое является иным или более обременительным, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Договаривающегося Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства. Настоящее положение, несмотря на положения статьи 1 настоящего Соглашения, также применяется к лицам, которые не являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.
      2. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Договаривающемся Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Договаривающегося Государства, осуществляющих аналогичную деятельность. Настоящее положение не может толковаться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства любые личные налоговые льготы, скидки и вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.
      3. За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 7 статьи 11 или пункта 6 статьи 12 настоящего Соглашения, проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием одного Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, для целей определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия подлежат вычетам на тех же условиях, как если бы они выплачивались резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства.
      4. Предприятия одного Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не подвергаются в первом упомянутом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которое является иным или более обременительным, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие  подобные предприятия первого упомянутого Договаривающегося Государства.
      5. Освобождение от налогообложения национальных лиц Катара в рамках налогового законодательства Катара не рассматривается как дискриминация в соответствии с положением настоящей статьи.
      6. В настоящей статье термин «налогообложение» означает налоги,  которые являются предметом настоящего Соглашения.

Статья 24
Процедура взаимного согласования

      1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению, не соответствующему положениям настоящего Соглашения, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных национальным законодательством этих Договаривающихся Государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу того Доваривающегося Государства, резидентом которого оно является, или, если его дело подпадает под действие пункта 1 статьи 23 настоящего Соглашения, - того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к  налогообложению, не соответствующему положениям настоящего Соглашения.
      2. Компетентный орган стремится, если он сочтет такое заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящему Соглашению. Любое достигнутое согласие исполняется независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных национальным законодательством Договаривающихся Государств.
      3. Компетентные органы Договаривающихся Государств стремятся разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении настоящего Соглашения. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных настоящим Соглашением.
      4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут
вступать в прямые контакты друг с другом в целях достижения согласия в соответствии с предыдущими пунктами настоящей статьи. Компетентные органы через консультации совершенствуют двусторонние процедуры, условия, методы и способы проведения процедур взаимного согласования для обеспечения выполнения настоящей статьи.

Статья 25
Обмен информацией

      1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая необходима для выполнения положений настоящего Соглашения или администрирования, или применения национального законодательства, касающегося налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств или их центральных или местных органов власти в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящему Соглашению. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 и 2 настоящего Соглашения. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством, считается конфиденциальной, как и информация, полученная в соответствии с национальным законодательством этого Договаривающегося Государства, и раскроется только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций в отношении налогов, упомянутых в первом предложении. Такие лица или органы могут использовать информацию только для таких целей. Они могут раскрыть информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
      2. Положения пункта 1 настоящей статьи не могут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательство:
      a) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
      b) представлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычного администрирования этого или другого Договаривающегося Государства;
      c) представлять информацию, которая раскрыла бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (ordre public).
      3. Если информация запрошена одним Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство принимает меры по сбору запрошенной информации, даже если такая информация не требуется этому другому Договаривающемуся Государству для собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подпадает под ограничения пункта 2 настоящей статьи, но такие ограничения не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине отсутствия внутренней заинтересованности в такой информации.
      4. Положения пункта 2 настоящей статьи не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине того, что обладателем информации являются банк, другое финансовое учреждение, номинальный держатель или лицо, выступающее агентом или поверенным, или по причине того, что информация касается лица, наделенного правом собственности.

Статья 26
Сотрудники дипломатических представительств
или консульских учреждений

      Ничто в настоящем Соглашении не затрагивает налоговых  привилегий сотрудников дипломатических представительств или консульских учреждений, предоставленных общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.

Статья 27
Вступление в силу

      1. Правительство каждого Договаривающегося Государства уведомит дpугoe письменно по дипломатическим каналам о завершении государственных процедур, необходимых для вступления в силу настоящего Соглашения. Настоящее Соглашение вступит в силу на 30-й и с даты получения последнего их этих уведомлений.
      2. Положения настоящего Соглашения применяются:
      a) в отношении налогов, удерживаемых у источника выплаты, с сумм, выплачиваемых или зачитываемых с или после первого января календарного года, следующего за годом вступления в силу настоящего Соглашения; и
      b) в отношении других налогов за налогооблагаемый период, начинающийся с или после первого января календарного года, следующего за годом вступления в силу настоящего Соглашения.

Статья 28
Прекращение действия

      1. Настоящее Соглашение заключается сроком на 5 лет и будет автоматически продлеваться на каждый последующий календарный год, если ни одно из правительств Договаривающихся Государств в письменной форме по дипломатическим каналам не уведомит не ранее 30 июня календарного года Правительство другого Договаривающегося Государства о своем намерении прекратить его действие.
      2. Положения настоящего Соглашения прекращают свое действие:
      a) в отношении налогов, удерживаемых у источника, с сумм, выплачиваемых или зачитываемых с или после первого января календарного года, следующего за годом подачи такого уведомления; и
      b) в отношении других налогов за налогооблагаемый период, начинающийся с или после первого января календарного года, следующего за годом подачи такого уведомления.

      В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящее Соглашение.

      Совершено в городе Астане 19 января 2014 года в двух экземплярах на казахском, русском, арабском и английском языках. Причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождения, текст на английском языке является определяющим.

      За Правительство                           За Правительство
      Республики Казахстан                       Государства Катар

Протокол
к Соглашению между Правительством Республики Казахстан
и Правительством Государства Катар
об избежании двойного налогообложения и
предотвращении уклонения от налогообложения
в отношении налогов на доход

      На момент подписания Соглашения между Правительством Республики Казахстан Правительством Государства Катар об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогооблажения в отношении налогов на доход нижеподписавшиеся согласились о следующих положениях, которые являются неотъемлемой частью Соглашения.

      В отношении пункта 7 статьи 10 настоящего Соглашения
      Достигнута договоренность о том, что положения пункта 7 настоящей статьи не применяются, если прибыль фактически принадлежит любому в пункте 3 статьи 10 Соглашения.

      В отношении статьи 24 настоящего Соглашения
      Следует понимать, что в случае необходимости в процедуре взаимного согласования компетентные органы стремятся разрешить дело в  соответствии с положениями статьи «Процедура взаимного согласования» до предъявления дела национальный суд.

      Совершено в городе Астане 19 января 2014 года в двух экземплярах на казахском, русском, арабском и английском языках. Причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождения, текст на английском языке является определяющим.

      За Правительство                           За Правительство
      Республики Казахстан                       Государства Катар

"Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Катар Мемлекетінің Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімді және оған Хаттаманы ратификациялау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2014 жылғы 19 қарашадағы № 1203 қаулысы

      Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
      «Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Катар Мемлекетінің Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімді және оған Хаттаманы ратификациялау туралы» Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.

      Қазақстан Республикасының
      Премьер-Министрі                                     К. Мәсімов

Жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ЗАҢЫ Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Катар Мемлекетінің
Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты
қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға
жол бермеу туралы келісімді және оған Хаттаманы ратификациялау
туралы

      2014 жылғы 19 қаңтарда Астана қаласында жасалған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Катар Мемлекетінің Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісім және оған Хаттама ратификациялансын.

      Қазақстан Республикасының
      Президенті

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Катар Мемлекетінің
Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты
қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан
жалтаруға жол бермеу туралы келісім

      Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Катар Мемлекетінің Үкіметі Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісім жасасуға ниет білдіре отырып, төмендегілер туралы келісті:

1-бап
Келісім қолданылатын тұлғалар

      Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап
Келісім қолданылатын салықтар

      1. Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын табысқа салынатын салықтарға оларды алу әдісіне қарамастан қолданылады.
      2. Табыстың жалпы сомасынан немесе табыстың жеке элементтерінен алынатын салықтардың барлық түрлері табысқа салынатын салықтар болып есептеледі.
      3. Мыналар:
      а) Қазақстан Республикасы жағдайында:
      (і) корпоративтік табыс салығы және
      (іі) жеке табыс салығы
      (бұдан әрі «Қазақстан салығы» деп аталатын); және
      b) Катар Мемлекеті жағдайында:
      табыс салықтары
      (бұдан әрі «Катар салығы» деп аталатындар) осы Келісім қолданылатын қазіргі салықтар болып табылады.
      4. Осы Келісім күшіне енген күннен кейін қолданыстағы салықтарға қосымша немесе олардың орнына алынатын кез келген бірдей немесе мәні бойынша ұқсас салықтарға да осы Келісім қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өз мемлекеттің салық заңнамасындағы кез келген елеулі өзгерістер туралы бір-бірін хабардар етеді.

3-бап
Жалпы анықтамалар

      1. Егер түпмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Келісімнің мақсаттары үшін:
      а) «Қазақстан» термині Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынада пайдаланылған кезде «Қазақстан» термині Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және Қазақстан өзінің заңнамасына және өзі қатысушысы болып табылатын халықаралық келісімдерге сәйкес өзінің егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын аймақтарын қамтиды;
      b) «Катар» термині Катар Мемлекетін білдіреді және географиялық мағынада пайдаланылған кезде «Катар» термині халықаралық құқықтың және Катардың ұлттық заңнамасы мен нормаларының ережелеріне сәйкес Катар Мемлекеті өзінің егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын Катар Мемлекетінің аумағын, ішкі суларды, оның түбі мен жер қойнауларын қоса алғанда, аумақтық теңізін, олардың үстіндегі әуе кеңістігін, айрықша экономикалық аймағын және континенталдық қайраңын қамтиды;
      с) «Уағдаласушы Мемлекет» және «екінші Уағдаласушы Мемлекет» терминдері, түпмәтінге қарай Қазақстанды немесе Катарды білдіреді;
      d) «компания» термині кез келген корпоративтік құрылымды немесе салық салу мақсаттары үшін корпоративтік құрылым ретінде қаралатын кез келген ұйымды білдіреді;
      е) «құзыретті орган» термині:
      (і) Қазақстан Республикасы жағдайында: Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін;
      (іі) Катар Мемлекеті жағдайында: Экономика және қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін білдіреді;
      f) «кәсіпорын» термині кез келген кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыруға қолданылады;
      g) «бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны» және «екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны» терминдері тиісінше бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;
      h) «халықаралық тасымал» термині теңіз немесе әуе кемесі тек екінші Уағдаласушы Мемлекеттің пункттері арасында ғана пайдаланылатын жағдайлардан басқа, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесімен кез келген тасымалды білдіреді;
      і) «ұлттық тұлға» термині:
      (і) Уағдаласушы Мемлекеттің азаматтығы бар кез келген жеке тұлғаны;
      (іі) Уағдаласушы Мемлекеттің қолданыстағы заңнамасы негізінде осындай мәртебені алған кез келген заңды тұлғаны, серіктестікті немесе қауымдастықты білдіреді;
      j) «тұлға» термині жеке тұлғаны, компанияны және салық салу мақсаттары үшін заңды тұлға ретінде қаралатын кез келген басқа тұлғалар бірлестігін білдіреді; және сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекетті және оның кез келген орталық немесе жергілікті билік органын қамтиды;
      k) «салық» термині түпмәтінге қарай Қазақстан салығын немесе Катар салығын білдіреді;
      l) «кәсіпкерлік қызмет» термині кәсіби көрсетілетін қызметті және тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметті орындауды қамтиды.
      2. Уағдаласушы Мемлекет осы Келісімді кез келген уақытта қолданған кезде, онда айқындалмаған кез келген термин, егер түпмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Келісім қолданылатын салықтарға қатысты осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша сол уақытта қандай мағынаға ие болса, сондай мағынасы болады. Терминнің кез келген мағынасы осы Уағдаласушы Мемлекеттің салық заңнамасына сәйкес осы Уағдаласушы Мемлекеттің басқа заңдары бойынша терминге берілетін мағынадан басым болады.

4-бап
Резидент

      1. Осы Келісімнің мақсаттары үшін «Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті» термині:
      а) Қазақстан жағдайында, Қазақстанның заңнамасы бойынша тұратын жері, резиденттігі, азаматтығы, басқару орны немесе осыған ұқсас сипаттағы кез келген басқа да критерий негізінде онда салық салынуға жататын кез келген тұлғаны білдіреді және Қазақстан мен оның кез келген орталық немесе жергілікті билік органын да қамтиды. Алайда, осындай термин тек Қазақстандағы көздерден алынатын табысқа қатысты ғана Қазақстанда салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды;
      b) Катар жағдайында, тұратын жері, өмірлік мүдделер орталығы бар немесе әдетте Катарда тұратын кез келген жеке тұлғаны және Катарда құрылған немесе онда оның тиімді басқару орны бар компанияны білдіреді. Термин Катар Мемлекетін және оның кез келген саяси немесе әкімшілік бөлімшесін, жергілікті билік органын немесе оның заңнамасында көзделген органды да қамтиды.
      2. Егер осы баптың 1-тармағының ережелеріне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, онда оның мәртебесі мынадай түрде айқындалады:
      а) өзінің иелігіндегі тұрақты баспанасы қай Уағдаласушы Мемлекетте болса, соның ғана резиденті болып есептеледі, егер Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де оның иелігінде тұрақты баспанасы болса, ол өте тығыз жеке және экономикалық қатынастары (өмірлік мүдделер орталығы) бар Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі.
      b) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Уағдаласушы Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің ешқайсысында оның иелігінде тұрақты баспанасы болмаса, ол өзі әдетте тұрып жатқан Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі;
      с) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұрып жатқан болса немесе олардың ешқайсысында да тұрмаса, ол өзі тек ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі;
      d) егер жеке тұлғаның резиденттік мәртебесін осы тармақтың а), b) және с) тармақшаларының ережелеріне сәйкес айқындау мүмкін болмаса, онда Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де құзыретті органдары осы мәселені өзара келісуі бойынша шешеді.
      3. Егер осы баптың 1-тармағының ережелеріне сәйкес жеке тұлғадан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, ол өзінің тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі.

5-бап
Тұрақты мекеме

      1. Осы Келісімнің мақсаттары үшін «тұрақты мекеме» термині кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.
      2. «Тұрақты мекеме» термині, атап айтқанда:
      а) басқару орнын;
      b) филиалды;
      с) кеңсені;
      d) фабриканы;
      е) шеберхананы;
      f) сауда орны ретінде пайдаланылатын үй-жайды;
      g) ферманы немесе плантацияны;
      h) шахтаны, кенішті, мұнай немесе газ ұңғымасын, карьерді, қондырғыны, құрылысты немесе табиғи ресурстарды өндірудің немесе барлаудың кез келген басқа да орнын, сондай-ақ осыған байланысты байқау қызметтерін;
      і) құрылыс алаңын, құрылыс, монтаждау немесе құрастыру жобасын, немесе осындай алаңмен немесе жобамен немесе 6 айдан астам созылған қызметпен байланысты кез келген байқау қызметін;
      j) кәсіпорынның қызметшілер немесе осындай мақсат үшін кәсіпорын жалдаған басқа персонал арқылы, бірақ егер осындай сипаттағы қызмет (осындай немесе оған байланысты жоба үшін) Уағдаласушы Мемлекеттің аумағында кез келген он екі айлық кезеңде 6 айдан астам жалғастырылса ғана консультациялық қызметтерді қоса алғанда, қызметтер көрсетуді қамтиды.
      3. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, «тұрақты мекеме» термині мыналарды:
      а) құрылыстарды кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды тек сақтау, көрсету немесе беру мақсаттары үшін ғана пайдалануды;
      b) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек сақтау, көрсету немесе беру мақсаттары үшін ғана ұстауды;
      с) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек басқа кәсіпорынның өңдеу мақсаттары үшін ғана ұстауды;
      d) тұрақты қызмет орнын тек тауарларды немесе бұйымдарды сатып алу мақсаттары үшін немесе кәсіпорынға арналған ақпаратты жинау үшін ғана ұстауды;
      е) тұрақты қызмет орнын тек кәсіпорын үшін дайындық немесе көмекші сипаттағы кез келген басқа қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін ғана ұстауды; және
      f) тұрақты қызмет орнының осындай амал нәтижесінде пайда болатын жиынтық қызметі дайындық немесе көмекші сипатта болған жағдайда тұрақты қызмет орнын тек осы тармақтың а) - е) тармақшаларында тізбеленген қызмет түрлерінің кез келген амалын жүзеге асыру үшін ғана ұстауды қамтымайды.
      4. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, егер осы баптың 6-тармағы қолданылатын, тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға кәсіпорынның атынан әрекет етсе және Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпорын атынан келісімшарттар жасасуға өкілеттіктері болса және оны әдетте пайдаланса, егер осындай тұлғаның қызметі осы баптың 3-тармағында көрсетілген қызметпен ғана шектелмесе, егер ол тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырылса да, ол осы тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты қызмет орнын тұрақты мекемеге айналдырмаса, онда осындай кәсіпорын осы тұлға кәсіпорын пайдасына жүзеге асыратын кез келген қызметке қатысты осы Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар деп қаралады.
      5. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің сақтандыру кәсіпорны, қайта сақтандыруды қоспағанда, егер ол осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің аумағында сақтандыру сыйлықақыларын жинаумен айналысса немесе осы баптың 6-тармағы қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға арқылы онда орналасқан тәуекелдерді сақтандыратын болса, онда ол екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар деп қаралады.
      6. Кәсіпорын өз кәсіпкерлік қызметін Уағдаласушы Мемлекетте брокер, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшін ғана, осындай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет жасаған жағдайда, ол осы Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар деп қаралмайды.
      7. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыратын (не тұрақты мекеме арқылы не өзге жолмен) компанияны бақыласа немесе оның бақылауында болса, онда осы компаниялардың бірі екіншісінің тұрақты мекемесін құрмайды.

6-бап
Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

      1. Бір Уағдаласушы Мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алатын табысына (ауыл немесе орман шаруашылығынан алатын табысты қоса алғанда) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      2. «Жылжымайтын мүлік» термині қаралып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша айқындалады. Мұндай термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, мал мен ауыл және орман шаруашылықтарында пайдаланылатын жабдықты, жер меншігіне қатысты заңнаманың ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктын және минералдық шикізаттың кен орындарын, көздерін және басқа да табиғи ресурстарды игеру немесе игеру құқығына берілетін өтемақы ретіндегі ауыспалы немесе бекітілген төлемдерге құқықтарды қамтиды. Теңіз, өзен және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қаралмайды.
      3. Осы баптың 1-тармағының ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе оны кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
      4. Осы баптың 1 және 3-тармақтарының ережелері кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысына да қолданылады.

7-бап
Кәсіпкерлік қызметтен түсетін пайда

      1. Бір Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына, егер де кәсіпорын кәсіпкерлік қызметін сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырмаса ғана, тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын кәсіпкерлік қызметін жоғарыда көрсетілгендей жүзеге асырса, онда кәсіпорынның пайдасына екінші Уағдаласушы Мемлекетте, бірақ тек:
      (а) осындай тұрақты мекемеге;
      (b) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте осындай тұрақты мекеме арқылы өткізілетін тауарларға немесе бұйымдарға ұқсас немесе бірдей тауарлар мен бұйымдардың өткізілуіне;
      (с) немесе сипатына қарай осындай тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызметке сәйкес келетін немесе ұқсас осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылатын басқа кәсіпкерлік қызметке қатысты бөлігінде ғана салық салынуы мүмкін.
      2. Осы баптың 3-тармағының ережелерін ескере отырып, егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны кәсіпкерлік қызметті екінші Уағдаласушы Мемлекетте онда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса, онда әрбір Уағдаласушы Мемлекетте, егер ол оқшауланған және жеке кәсіпорын болып, осындай немесе осыған ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе осыған ұқсас қызметпен айналысып және өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан толық тәуелсіз әрекет етіп қана алуы мүмкін пайда осы тұрақты мекемеге жатқызылады.
      3. Тұрақты мекеменің пайдасын айқындау кезінде басқару және жалпы әкімшілік шығыстарды қоса алғанда, олардың тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте немесе тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасының ережелеріне сәйкес рұқсат етілген басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған шығыстарды шегеруге жол беріледі.
      4. Егер Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге қатысты пайданы кәсіпорын пайдасының жалпы сомасын оның әртүрлі бөлімшелері арасында барабар бөлу негізінде айқындау әдеттегі практика болып табылса, онда осы баптың 2-тармағында осы Уағдаласушы Мемлекетке салық салынатын пайданы әдеттегі практикаға сүйене отырып, осындай бөлу арқылы айқындауға ештеңе тыйым салмайды. Алайда, таңдалған бөлу әдісі осы бапта қамтылған қағидаттарға сәйкес нәтижелер беруге тиіс.
      5. Егер, Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органында бар ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттегі осы тұлғаның тұрақты мекемесіне қатысты пайдасын айқындауға жеткіліксіз болып табылған жағдайларда, қолда бар ақпараттың негізінде тұрақты мекеменің пайдасын айқындау осы бапта көрсетілген қағидаттарға сәйкес келген жағдайда Уағдаласушы Мемлекеттің тұлғаның салық міндеттемесін айқындауға қатысы бар кез келген заңын қолдануға осы бапта ештеңе де ықпал етпеуге тиіс.
      6. Осы тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тауарларды немесе бұйымдарды сатып алуы негізінде ғана қандай да бір пайда тұрақты мекемеге есептелмейді.
      7. Осы баптың алдыңғы тармақтарының мақсаттары үшін тұрақты мекемеге жататын пайда, егер осындай тәртіпті өзгертуге жеткілікті және дәлелді себептер болмаса, жыл сайын бірдей тәсілмен айқындалады.
      8. Егер пайда осы Келісімнің басқа баптарында жеке айтылатын табыстардың түрлерін қамтыса, онда осындай баптардың ережелерін осы баптың ережелері қозғамайды.

8-бап
Теңіз және әуе көлігі

      1. Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының халықаралық тасымалдауда теңіз немесе әуе кемелерін пайдаланудан алған пайдасына осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      2. Осы баптың 1-тармағының ережелері көлік құралдарын пайдалану жөніндегі пулға, бірлескен кәсіпорынға немесе халықаралық ұйымға қатысудан алынатын пайдаға да қолданылады.

9-бап
Қауымдасқан кәсіпорындар

      1. Егер:
      а) бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса; немесе
      b) сол бір тұлғалар бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және  екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе олардың капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса,
      және кез келген жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржылық өзара қатынастарында екі тәуелсіз кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар  жасалса немесе орнықса, онда кәсіпорындардың біріне есептелуі мүмкін, бірақ осындай жағдайлардың болуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осы кәсіпорынның пайдасына қосылуы және оған тиісінше салық салынуы мүмкін.
      2. Егер бір Уағдаласушы Мемлекет осы Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын пайдаға қосса және тиісінше пайдаға салық салса, оған қатысты екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады және осылайша, қосылған пайда, егер екі кәсіпорын арасындағы жағдай тәуелсіз кәсіпорындар арасындағы жағдайлар сияқты болатын болса, бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнына есепке жазылуы мүмкін болатын пайда болып табылса, онда осы екінші Уағдаласушы Мемлекет осындай пайдадан есептелген салықтың сомасына тиісті түзету жүргізеді. Мұндай түзетуді айқындау кезінде осы Келісімнің басқа да ережелері ескеріледі және Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары қажет болған кезде бір-бірімен консультация жүргізіп отырады.

10-бап
Дивидендтер

      1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      2. Алайда резиденті дивидендтерді төлейтін компания болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес осындай дивидендтерге салық салынуы мүмкін, бірақ егер дивидендтердің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық:
      а) егер іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания капиталының кемінде 10 пайызын тікелей иеленетін резидент болса, дивидендтердің жалпы сомасының 5 пайызынан;
      b) қалған барлық жағдайларда дивидендтердің жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.
      Осы тармақтың ережелері компанияның дивидендтер төленетін пайдасына салық салуды қозғамайды.
      3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания төлейтін дивидендтерге, егер дивидендтердің іс жүзіндегі иесі:
      а) Қазақстан жағдайында:
      (і) Қазақстан Республикасының Үкіметі, оның орталық немесе жергілікті билік органдары;
      (іі) Қазақстан Республикасының Ұлттық Банкі;
      (ііі) Қазақстан Республикасының Үкіметіне, оның орталық немесе жергілікті билік органдарына немесе заңнамада көзделген органдарға толық, тікелей немесе жанама түрде тиесілі кез келген институт; және
      (іv) Қазақстан Республикасының Үкіметіне, оның орталық немесе жергілікті билік органдарына немесе Уағдаласушы Мемлекеттер арасында мезгіл-мезгіл келісіліп отыруы мүмкін заңнамада көзделген органдарға ішінара, тікелей немесе жанама түрде тиесілі кез келген институт;
      b) Катар Мемлекетінің жағдайында:
      (і) Катар Мемлекеті, оның орталық немесе жергілікті билік органдары;
      (іі) заңнамада көзделген орган;
      (ііі) Катардың Орталық Банкі;
      (іv) Катар Мемлекетінің Үкіметіне, оның орталық немесе жергілікті билік органдарына немесе заңнамада көзделген органдарға толық, тікелей немесе жанама түрде тиесілі кез келген институт; және
      (v) Катар Мемлекетінің Үкіметіне, оның орталық немесе жергілікті билік органдарына немесе Уағдаласушы Мемлекеттер арасында мезгіл-мезгіл келісіліп отыруы мүмкін заңнамада көзделген органдарға ішінара, тікелей немесе жанама түрде тиесілі кез келген институт болып табылса, тек екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      4. «Дивидендтер» термині осы бапта пайдаланылған кезде акциялардан немесе борыш талаптары болып табылмайтын пайдаға қатысуға берілетін басқа құқықтардан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлуші компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес акциялардан алынатын табыс сияқты дәл осындай салықтық реттеуге жататын басқа да корпоративтік құқықтардан алынатын табысты білдіреді.
      5. Егер дивидентердің бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания резиденті болып табылатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы онда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және төленіп жүрген дивидендтерге қатысы бар холдинг осындай мекемемен нақты байланыста болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Осындай жағдайда осы Келісімнің 7-бабының ережелері қолданылады.
      6. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып отырса, осы екінші Уағдаласушы Мемлекет, осындай дивиденттер осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе төленіп жүрген дивиденттерге қатысы бар холдинг осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемемен нақты байланысты болған жағдайларды қоспағанда, осындай компания төлейтін дивиденттерден кез келген салық алынбайды және тіпті төленетін дивиденттер немесе бөлінбеген пайда толығымен немесе ішінара осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте пайда болған пайдадан немесе табыстан тұрса да, компанияның бөлінбеген пайдасынан бөлінбеген пайдаға салынатын салық алынбайды.
      7. Осы Келісімде Уағдаласушы Мемлекетке осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылатын компанияның пайдасына есептелетін салыққа қосымша осы Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемеге жататын компанияның пайдасына салық салуға кез келген қосымша есептелген салық алдыңғы салық салынған жылдары осындай қосымша салық салуға салынбаған осындай пайда сомасының 10 пайызынан аспайтын жағдайда, еш нәрсе кедергі болмайды деп түсіндірілмейді. Осы тармақтың мақсаттары үшін пайда одан тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте алынатын, осы тармақта аталған қосымша салықтан өзге барлық салықты шегеріп тастағаннан кейін айқындалады.

11-бап
Пайыздар

      1. Бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін пайыздарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      2. Алайда осындай пайыздарға олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер пайыздардың іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық пайыздардың жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.
      3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, егер:
      а) Қазақстан жағдайында:
      (і) Қазақстан Республикасының Үкіметі, оның орталық немесе жергілікті билік органдары;
      (іі) Қазақстан Республикасының Ұлттық Банкі;
      (ііі) Қазақстан Республикасының Үкіметіне, оның орталық немесе жергілікті билік органдарына немесе заңнамада көзделген органдарға толық, тікелей немесе жанама түрде тиесілі кез келген институт; және
      (іv) Қазақстан Республикасының Үкіметіне, оның орталық немесе жергілікті билік органдарына немесе Уағдаласушы Мемлекеттер арасында мезгіл-мезгіл келісіліп отыруы мүмкін заңнамада көзделген органдарға ішінара, тікелей немесе жанама түрде тиесілі кез келген институт;
      b) Катар Мемлекетінің жағдайында:
      (і) Катар Мемлекеті, оның орталық немесе жергілікті билік органдары;
      (іі) заңнамада көзделген орган;
      (ііі) Катардың Орталық Банкі;
      (іv) Катар Мемлекетінің Үкіметіне, оның орталық немесе жергілікті билік органдарына немесе заңнамада көзделген органдарға толық, тікелей немесе жанама түрде тиесілі кез келген институт; және
      (v) Катар Мемлекетінің Үкіметіне, оның орталық немесе жергілікті билік органдарына немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің арасында мезгіл-мезгіл келісіліп отыруы мүмкін заңнамада көзделген органдарға ішінара, тікелей немесе жанама түрде тиесілі кез келген институт пайыздардың іс жүзіндегі иесі болып табылса, бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін пайыздарға екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      4. «Пайыздар» термині осы бапта пайдаланылған кезде кепілмен  қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген және борышкердің пайдасына қатысу құқығын беретін немесе бермейтін борыш талаптарының кез келген түрінен алынатын табысты және атап айтқанда, үкіметтік/мемлекеттік бағалы қағаздардан алынатын табысты және осындай бағалы қағаздар, облигациялар және борыштық міндеттемелер бойынша төленетін сыйлықақылар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты білдіреді. Уақтылы төленбегені үшін айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшін пайыздар ретінде қаралмайды.
      5. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын  пайыздардың іс жүзіндегі иесі пайыздар пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте онда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және өзіне қатысты пайыздар төленетін борыш талабы осындай тұрақты мекемемен нақты байланысты болса осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Келісімнің 7-бабының ережелері қолданылады.
      6. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, пайыздар Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер пайыздарды төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылуына немесе табылмауына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оған байланысты пайыздарды төлеу бойынша міндеттемелер туындайтын тұрақты мекемесі болса және осындай пайыздар бойынша шығыстарды тұрақты мекеме көтеретін болса, онда осындай пайыздар осындай тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі.
      7. Егер төлеуші мен іс жүзіндегі иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебінен негізге алынып төленетін борыш талабына жататын пайыздардың сомасы пайыздар төлеуші мен іс жүзіндегі иесі арасында осындай қатынастар болмаған кезде келісетіндей сомадан асып кетсе, осы баптың ережелері соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемдердің артық бөлігіне осы Келісімнің басқа ережелерін ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуға тиіс.

12-бап
Роялти

      1. Бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      2. Алайда мұндай роялтиге де ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер роялтидің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.
      3. «Роялти» термині осы бапта пайдаланылған кезде бағдарламалық қамтамасыз етуді, әдебиет, өнер туындыларына немесе ғылыми жұмыстарға (кинематографиялық және өзге де фильмдерді, радио немесе телебағдарламалар үшін пайдаланылатын магниттік жазбаларды немесе дискілерді қоса алғанда), кез келген патентке, сауда таңбасына, дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға немесе процеске кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпарат үшін кез келген сыйақыны, сондай-ақ өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықты пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін төлемдерді білдіреді.
      4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын роялтидің іс жүзіндегі иесі кәсіпкерлік қызметті роялти туындайтын екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса және оған қатысты роялти төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Келісімнің 7-бабының ережелері қолданылады.
      5. Егер төлеуші осы Мемлекеттің резиденті болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі. Алайда, егер роялти төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылуы-табылмауына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оған байланысты роялти төлеу міндеттемесі туындайтын тұрақты мекемесі болса және мұндай роялти бойынша шығыстарды тұрақты мекеме көтеретін болса, онда мұндай роялтилер осындай тұрақты мекеме орналасқан Мемлекетте туындайды деп есептеледі.
      6. Егер роялти төлеуші мен оның іс жүзіндегі иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да бір басқа тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебі бойынша пайдалануға, төленуіне негіз болатын құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидің сомасы мұндай қатынастар болмаған кезде роялти төлеуші мен оның іс жүзіндегі иесі арасында келісетіндей сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Келісімнің басқа ережелері ескеріле отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуға тиіс.

13-бап
Мүлік құнының өсімінен алынатын табыстар

      1. Бір Уағдаласушы Мемлекет резидентінің осы Келісімнің 6-бабында айқындалған және екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алған табыстарына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      2. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы  Мемлекетте иеленіп отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табысқа мұндай тұрақты мекемені (жеке немесе бүкіл кәсіпорынмен қоса) иеліктен шығарудан алынған табысты қоса алғанда, осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      3. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің халықаралық тасымалда  пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемелерін немесе мұндай теңіз немесе әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алған табыстарына осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      4. Осы баптың 1, 2 және 3-тармақтарында көзделгеннен өзге кез келген мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табыстарға мүлікті иеліктен шығарушы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап
Жалданып істейтін жұмыстан алынатын табыстар

      1. Осы Келісімнің 15, 17 және 18-баптарының ережелерін ескере отырып, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті жалданып істеген жұмысына байланысты алған қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға, егер тек жалданып жұмыс істеу екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалданып істейтін жұмыс осылайша орындалса, осыған байланысты алынған мұндай сыйақыға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      2. Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалданып жұмыс істеуіне байланысты алған сыйақыға салық, егер:
      а) алушы тиісті салық жылы басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жалпы жиынтығы 183 (бір жүз сексен үш) күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер бойы осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте болса;
      b) сыйақыны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жұмыс беруші төлесе немесе жұмыс берушінің атынан төленсе; және
      с) сыйақы төлеу жөніндегі шығыстарды жұмыс берушінің екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемесі көтермесе, тек бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте салынады.
      3. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, халықаралық тасымалда Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемесінің бортында орындалатын жалданып істейтін жұмысқа қатысты алынған сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      4. Уағдаласушы Мемлекеттің және екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан әуе немесе теңіз кәсіпорнының қызметкері алған қызметақыға, жалақыға, жалақыға үстемеақыға және қосымша табыстарға бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

15-бап
Директорлардың гонорарлары

      1. Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның директорлар кеңесінің мүшесі ретінде бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған директорлардың гонорарларына және басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      2. Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның басқарушы лауазымының жоғары деңгейлі лауазымды адамы ретінде Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

16-бап
Әртістер мен спортшылар

      1. Осы Келісімнің 7 және 14-баптарының ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе телевидение әртісі немесе музыкант сияқты өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзінің жеке қызметінен алған табысына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      2. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының осы өзінің сипатында жүзеге асыратын жеке қызметінен алатын табысы өнер қызметкерінің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаға есептелсе, онда бұл табысқа осы Келісімнің 7 және 14-баптарының ережелеріне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      3. Егер осы екінші Уағдаласушы Мемлекетке сапар толығымен  немесе елеулі дәрежеде Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің қоғамдық қорларынан қаржыландырылса оны орталық немесе жергілікті билік органдары қаржыландырса не мәдени келісімнің немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің Үкіметтері арасындағы келісім шеңберінде өткізілсе, осы баптың 1 және 2-тармақтарында көзделгендей Уағдаласушы Мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын қызметінен алған табысы осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылады.

17-бап
Зейнетақылар мен аннуитеттер

      1. Осы Келісімнің 18-бабы 2-тармағының ережелеріне сәйкес бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін зейнетақылар мен басқа да осыған ұқсас сыйақыға және аннуитеттерге бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      2. «Аннуитеттер» термині ақша немесе құны түрінде барабар және толық өтеу орнына төлем жүргізу міндеттемесіне сәйкес мерзімді түрде жеке тұлғаға өмір бойы немесе белгілі бір уақыт кезеңінде белгіленген мерзімде төленетін тіркелген сомаларды білдіреді.

18-бап
Мемлекеттік қызмет

      1. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе орталық немесе жергілікті билік органы жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның орталық немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асырған қызметі үшін зейнетақыдан басқа төлейтін қызметақыға, жалақыға және басқа осыған ұқсас сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады;
      b) Алайда, мұндай қызметақыға, жалақыға және басқа осыған ұқсас сыйақыға, егер қызмет осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылса және осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлға:
      (і) осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылса; немесе
      (іі) осындай қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болмаса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      2. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе орталық немесе жергілікті билік органы өздері құрған қорлардан жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның билік органы үшін жүзеге асырған қызметі үшін төлейтін кез келген зейнетақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады;
      b) Алайда, мұндай зейнетақыға, егер жеке тұлға осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті және ұлттық тұлғасы болып табылса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      3. Осы Келісімнің 14, 15, 16 және 17-баптарының ережелері Уағдаласушы Мемлекет немесе оның орталық немесе жергілікті билік органы жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызметпен байланысты қызметке қатысты қызметақыларға, жалақыларға, зейнетақыларға және басқа осыған ұқсас сыйақыларға қолданылады.

19-бап
Оқытушылар мен ғылыми қызметкерлер

      1. Бір Уағдаласушы Мемлекетке тікелей келуге дейін екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылған және бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекет Үкіметінің немесе университетінің, колледжінің, мектебінің, мұражайының немесе басқа мәдениет мекемелерінің бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекетте немесе мәдени алмасудың ресми бағдарламасы бойынша осы Уағдаласушы Мемлекетте кейінгі үш жылдан аспайтын кезеңде, тек қана осындай мекемелерде дәріс оқу немесе зерттеулер жүргізу үшін тұратын жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекетте осындай қызметі үшін оның сыйақысына қатысты, осындай сыйақы осы Уағдаласушы Мемлекеттен тыс жердегі көздерден төленген жағдайда салық салынбайды.
      2. Зерттеу жұмыстарынан алынатын табысқа, егер осындай зерттеулер мемлекет мүддесіне емес, негізінен белгілі бір тұлғаның немесе тұлғалардың жеке пайдасы үшін жүргізілген болса, осы баптың 1-тармағының ережелері қолданылмайды.

20-бап
Студенттер мен тағылымдамадан өтушілер

      1. Бір Уағдаласушы Мемлекетке тікелей келуге дейін екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болып табылған және бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекетке тек білім алу немесе тағылымдамадан өту мақсатында келген студент немесе практикант немесе тағылымдамадан өтуші өзінің күнкөрісі, білім алу немесе тағылымдамадан өту мақсатында алатын төлемдерге мұндай төлемдер осы Уағдаласушы Мемлекеттің шегінен тыс жердегі көздерден жүргізілген жағдайда осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынбайды.
      2. Гранттарға, стипендияларға және осы баптың 1-тармағында көрсетілмеген жалданып істейтін жұмыстан алатын сыйақыларға осы баптың 1-тармағында көрсетілген студенттің практиканттың немесе тағылымдамадан өтушінің білім алуы немесе тағылымдамадан өтуі кезінде өзі тұрған Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне берілетін салықтарға қатысты дәл сондай жеңілдіктерге, жеңілдетулерге немесе шегерімдерге құқығы бар.

21-бап
Басқа да табыстар

      1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің осы Келісімнің алдыңғы баптарында көзделмеген табыс түрлеріне, олардың пайда болу көзіне қарамастан, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      2. Уағдаласушы Мемлекет алған табысқа, егер мұндай табысты алушы Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемесі арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және соларға байланысты табыс төлеу жүргізілген құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге байланысты болса, осы баптың 1-тармағының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Келісімнің 7-бабының ережелері қолданылады.
      3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, осы Келісімнің алдыңғы баптарында қарастырылмаған және екінші Уағдаласушы Мемлекетте пайда болған бір Уағдаласушы Мемлекет резиденті табыстарының түрлеріне де осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

22-бап
Қосарланған салық салуды жою

      Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті осы Келісімнің ережелеріне сәйкес екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін табыс алып жүрсе, бірінші аталған Мемлекет осындай резиденттің табысына салынатын салықтан осындай шегерім шегерімді бергенге дейін есептелген табысқа салықтың сол бөлігінен аспаған, екінші Уағдаласушы Мемлекетте алынған табысқа жататын жағдайда осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте төленген табыс салығына тең соманы шегеруге рұқсат береді.

23-бап
Кемсітпеу

      1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары екінші Уағдаласушы Мемлекетте кез келген салық салуға немесе дәл сондай жағдайларда, атап айтқанда, резиденттікке қатысты осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан және оған байланысты міндеттемелерден өзгеше немесе ауыртпалықты салық салу болып табылатын оған байланысты кез келген міндеттемеге ұшырамайды. Осы ереже осы Келісімнің 1-бабының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің резиденті болып табылмайтын тұлғаларға да қолданылады.
      2. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте иеленетін тұрақты мекемеге салық салу осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің осыған ұқсас қызметті жүзеге асыратын кәсіпорындарына салық салуға қарағанда осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте қолайсыздау болмауға тиіс. Осы ереже Уағдаласушы Мемлекетті екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне салық салу мақсаттары үшін азаматтық мәртебе немесе отбасылық міндеттері негізінде ол өзінің резиденттеріне беретін кез келген жеке салықтық жеңілдіктер, жеңілдетулер мен шегерімдер беруге міндеттейтіндей болып түсіндірілмеуге тиіс.
      3. Осы Келісімнің 9-бабы 1-тармағының, 11-бабы 7-тармағының немесе 12-бабы 6-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін пайыздар, роялтилер мен басқа да төлемдер осындай кәсіпорынның салық салынатын пайдасын айқындау мақсаттары үшін бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін жағдайларда шегерімге жатқызылуға тиіс.
      4. Капиталы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резидентіне толық немесе ішінара тиесілі немесе олардың тікелей немесе жанама түрде бақылауында болатын бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындары бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекетте салық салуға немесе бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекеттің басқа ұқсас кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салу мен онымен байланысты міндеттемелерге қарағанда онымен өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемелерге бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекетте ұшырамауға тиіс.
      5. Катардың салық заңнамасы шеңберінде Катардың ұлттық тұлғаларын салық салудан босату осы баптың ережелеріне сәйкес кемсіту ретінде қарастырылмайды.
      6. Осы бапта «салық салу» термині осы Келісімнің нысанасы болып табылатын салықтарды білдіреді.

24-бап
Өзара келісу рәсімі

      1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де іс-әрекеттері өзін осы Келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соғып отыр немесе әкеп соғады деп есептесе, ол осы Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңнамасында көзделген қорғау құралдарына қарамастан, өзінің ісін өзі резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына немесе егер оның ісі осы Келісімнің 23-бабы 1-тармағының қолданысына түссе, онда өзі ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына бере алады. Өтініш осы Келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соқтыратын іс-әрекеттер туралы бірінші хабарлама берілген кезден бастап үш жыл ішінде берілуге тиіс.
      2. Құзыретті орган, егер ол өтінішті негізді деп есептесе және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, осы Келісімге сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында істі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткізілген келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңнамасында көзделген уақыттағы кез келген шектеуге байланыссыз орындалатын болады.
      3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары Келісімді түсіндіру немесе қолдану кезінде пайда болатын кез келген қиындықтарды немесе күмәнді өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Олар сол сияқты Келісімде көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатында бір-бірімен консультация өткізе алады.
      4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы баптың алдыңғы тармақтарына сәйкес келісімге қол жеткізу мақсатында бір-бірімен тікелей байланысқа түсе алады. Құзыретті органдар осы баптың орындалуын қамтамасыз ету үшін екіжақты рәсімдерді, өзара келісу рәсімдерін өткізудің талаптарын, әдістері мен тәсілдерін консультациялар арқылы жетілдіреді.

25-бап
Ақпарат алмасу

      1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Келісімнің ережелерін орындау немесе осы Келісімге қайшы келмейтіндей дәрежеде Уағдаласушы Мемлекеттердің немесе олардың орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты ұлттық заңнамасын әкімшілендіру немесе қолдану үшін қажетті ақпарат алмасады. Ақпарат алмасу осы Келісімнің 1 және 2-баптарымен шектелмейді. Уағдаласушы Мемлекет алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес алынған ақпарат сияқты құпия болып есептеледі және бірінші сөйлемде айтылған бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе салықтарға қатысты шағымдарды қараумен айналысатын тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкімшілік органдарды қоса алғанда) ғана хабарланады. Осындай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдалана алады. Олар ақпаратты ашық сот отырысы барысында не сот шешімдерін қабылдаған кезде ашуы мүмкін.
      2. Осы баптың 1-тармағының ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:
      a) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларын қолдану;
      b) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша немесе әдеттегі әкімшілік практикасы барысында алуға болмайтын ақпарат беру;
      с) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық  немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпарат немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (ordre public) қайшы келуі мүмкін ақпарат беру міндеттемесін жүктейтіндей мағынада түсіндірілмейді.
      3. Егер ақпаратты бір Уағдаласушы Мемлекет осы бапқа сәйкес сұратса, мұндай ақпарат тіпті осы екінші Уағдаласушы Мемлекетке өзінің жеке салықтық мақсаттары үшін талап етілмесе де, екінші Уағдаласушы Мемлекет сұрау салынған ақпаратты жинақтау жөніндегі шараларды қабылдайды.Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме осы баптың 2-тармағының шектеулеріне жатады, бірақ мұндай шектеулер Уағдаласушы Мемлекетке осы ақпаратқа ішкі мүдделіктің болмауы себебінен ғана ақпарат беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде түсіндірілмейтін болады.
      4. Осы баптың 2-тармағының ережелері келесі банк, басқа қаржы мекемесі, номиналды ұстаушы немесе агент немесе сенім білдірілген өкіл болып әрекет ететін тұлға болып табылатындығы себебінен немесе ақпарат меншік құқығы берілген тұлғаға қатысты болу себебінен Уағдаласушы Мемлекетке ақпаратты беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде түсіндірілмейді.

26-бап
Дипломатиялық өкілдіктердің немесе консулдық мекемелердің қызметкерлері

      Осы Келісімде ешнәрсе де дипломатиялық өкілдіктердің немесе консулдық мекемелер қызметкерлерінің халықаралық құқықтың жалпы нормаларында немесе арнайы халықаралық шарттардың ережелеріне сәйкес берілген салықтық артықшылықтарын қозғамайды.

27-бап
Күшіне енуі

      1. Әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі осы Келісімнің күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдердің аяқталғаны туралы жазбаша түрде дипломатиялық арналар арқылы бірін-бірі хабардар етеді. Осы Келісім соңғы хабарлама алынған күннен бастап 30-шы күні күшіне енеді.
      2. Осы Келісімнің ережелері:
      а) төлем кезінен Келісім күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін төленетін немесе есептелетін табыстардан ұсталатын салықтарға қатысты; және
      b) Осы Келісім күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін басталатын салық салынатын кезеңге жататын басқа салықтарға қатысты қолданылады.

28-бап
Қолданылуын тоқтату

      1. Осы Келісім 5 жыл мерзімге жасалады және егер Уағдаласушы Мемлекеттер Үкіметтерінің бірі күнтізбелік жылдың 30 маусымынан кейін оның қолданылуын тоқтатуы туралы екінші Уағдаласушы Мемлекетті дипломатиялық арналар арқылы жазбаша нысанда хабардар етпесе, әрбір келесі күнтізбелік жылға автоматты түрде ұзаратын болады.
      2. Осы келісімнің ережелері өз қолданысын:
      а) осындай хабарлама берілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін төленген немесе есептелген сомаларға қатысты табыс көздерінен ұсталатын салықтарға қатысты; және
      b) осындай хабарлама берілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін басталатын салық салынатын кезеңге жататын басқа да салықтарға қатысты тоқтатады.

      Осыны куәландыру үшін тиісті түрде қол қоюға уәкілеттік берілген төменде қол қоюшылар осы Келісімге қол қойды.

      2014 жылғы 19 қаңтарда Астана қаласында қазақ, орыс, араб және ағылшын тілдерінде екі данада жасалды. Барлық мәтіндердің күші бірдей. Алшақтықтар туындаған жағдайда ағылшын тіліндегі мәтін айқындаушы болып табылады.

      Қазақстан Республикасының                    Катар Мемлекетінің
         Үкіметі үшін                                 Үкіметі үшін

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Катар Мемлекетінің Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімге хаттама

      Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Катар Мемлекетінің Үкіметі арасындағы табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімге қол қою кезінде төменде қол қойғандар осы Келісімнің ажырамас бөлігі болып табылатын мынадай ережелер туралы келісті.

      Осы Келісімнің 10-бабы 7-тармағына қатысты:
      Егер табыс іс жүзінде осы Келісімнің 10-бабының 3-тармағында көрсетілген кез келген тұлғаға тиесілі болса, осы баптың 7-тармағының ережелері қолданылмайтыны туралы уағдаластыққа қол жеткізілді.

      Осы Келісімнің 24-бабына қатысты:
      Өзара келісу рәсімі қажет болған жағдайда құзыретті органдар «Өзара келісу рәсімі» бабының ережелеріне сәйкес істі мемлекетішілік сот органдарына көрсетуге дейін шешуге ұмтылады деп түсіну керек.

      2014 жылғы 19 қаңтарда Астана қаласында қазақ, орыс, араб және ағылшын тілдерінде екі данада жасалды. Барлық мәтіндердің күші бірдей. Алшақтықтар туындаған жағдайда ағылшын тіліндегі мәтін айқындаушы болып табылады.

      Қазақстан Республикасының                    Катар Мемлекетінің
            Үкіметі үшін                              Үкіметі үшін

      РҚАО-ның ескертпесі!
      Бұдан әрі Келісімнің және оған Хаттаманың араб және ағылшын тілдеріндегі мәтіні берілген.